1.

Antibioticaresistentie
a. Wat is antibioticaresistentie?
Antibiotica zijn geneesmiddelen die worden gebruikt wanneer je een infectie hebt door
een bacterie. Wanneer antibiotica te vaak worden gebruikt, kunnen bacteriën er
ongevoelig (resistent) voor worden. Het geneesmiddel werkt dan niet meer; er is sprake
van antibioticaresistentie. Als antibiotica te vaak worden gebruikt en onzorgvuldig
worden ingenomen, kunnen steeds meer bacteriesoorten de werking van antibiotica
weerstaan. In het ergste geval zijn bacteriële infecties in de toekomst niet meer te
behandelen. Een infectie die nu gemakkelijk te bestrijden is, kan dan tot ernstige ziekte
leiden.
b. BRMO
Bacteriën die ongevoelig (resistent) zijn voor de meeste antibiotica noemen we bijzonder
resistente micro-organismen (BRMO bijzonder resistente micro-organismen ). Een van
de bekendste BRMO is MRSA. Andere voorbeelden zijn ESBL, VRE en CPE. Bacteriën
die resistent zijn voor meerdere groepen antibiotica komen steeds vaker voor.
a. Maatregelen
Wanneer worden er maatregelen genomen? Mensen die ziek of verzwakt zijn, kunnen
wel klachten krijgen van een resistente bacterie. Deze is dan ook nog eens moeilijk te
behandelen. Op plekken waar patiënten verzorgd worden, worden daarom maatregelen
genomen om de verspreiding van resistente bacteriën te voorkomen. Als je zorg ontvangt
in een instelling of in de thuiszorg, kan het zijn dat de zorgverleners maatregelen moeten
nemen als ze jou verzorgen zodat zij de resistente bacterie niet verspreiden naar anderen.
Er kunnen voor elke situatie en zorgverlener die bij je komt andere regels gelden. De
maatregelen kunnen voor iedere BRMO bijzonder resistente micro-
organismen  verschillend zijn.
Thuiszorg – algemene handhygiëne
Voor de thuissituatie geldt dat - een enkele BRMO uitgezonderd - zorgvuldige naleving
van de algemene voorzorgsmaatregelen op het gebied van handhygiëne, kleding en
persoonlijke beschermingsmiddelen voldoende is. Dit is gebaseerd op het feit dat de
kans op verspreiding van BRMO in de thuissituatie lager is dan in de intramurale setting.
Volgens Timen is een goede opvolging van de adviezen voor handhygiëne, kleding en
 persoonlijke beschermingsmiddelen niet altijd het geval. Uiteraard gelden deze adviezen
ook voor de verpleeghuizen; geen lange kettingen over (dienst) kleding, korte mouwen,
geen nagellak, geen kunstnagels enz.
In het verpleeghuis – strengere maatregelen
Bij een verpleeghuisbewoner met een BRMO gelden andere
infectiepreventiemaatregelen, zoals samengevat in de tabel van isolatiemaatregelen).
Denk hierbij aan het dragen van een schort al dan niet met lange mouwen, voor het
gebruik van een masker (en welk masker) en voor het delen van een toilet en badkamer.
Ook wordt beschreven wat dagelijks gereinigd moet worden en wat en hoe
gedesinfecteerd. Let als zorgverlener ook op dat je familie en vrijwilligers instrueert in
het toepassen van handhygiëne. Deze maatregelen staan in de WIP-richtlijn BRMO.

b. Wat kunnen we doen om antibioticaresistentie tegen te gaan?

Voor mensen met een kwetsbare gezondheid - en daarvan zijn er meestal veel in
ziekenhuizen en verpleeghuizen - kan een infectie met een resistente bacterie ernstige
gevolgen hebben. De overheid en de zorgsector stellen zich de komende jaren extra
doelen om antibioticaresistentie verder tegen te gaan. En er zijn ook richtlijnen
opgesteld. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd controleert of deze richtlijnen ook
worden nageleefd.
De volgende richtlijnen gelden in de zorg:
 Antibiotica mogen alleen worden voorgeschreven door een arts.
 Artsen moeten richtlijnen volgen bij het voorschrijven van antibiotica.
 Personeel in een zorginstelling gebruikt strikte richtlijnen voor hygiëne. Dat
voorkomt dat (resistente) bacteriën van de ene naar de andere patiënt of cliënt gaan.
 Heeft een patiënt een infectie met een resistente bacterie in een ziekenhuis of
verpleeghuis? Dan wordt hij apart verzorgd. Het verplegend personeel neemt strikte
hygiënemaatregelen.
Goede hygiëne
Een goede persoonlijke hygiëne helpt verspreiding van (resistente) bacteriën voorkomen.
Handhygiëne is echter het allerbelangrijkste. Dit betekent je handen reinigen op de juiste
manier. En het juiste moment. 
2. Het Verschil tussen hygiënisch werken in Indonesië en Nederland
Zowel hygiënisch werken in de thuiszorg als hygiënisch werken in het verpleeghuis in
Nederland en Indonesië is niet veel anders. Er is aleen een klein verschil met persoonlijke
hygiëne.Volgens de landelijke WIP-richtlijnen móet iedere zorgverlener de onderarmen
onbedekt laten, oftewel: werken met korte mouwen. Zowel in het verpleeghuis als de
thuiszorg. Terwijl het in Indonesië verpleegkundigen toestaat lange mouwen te dragen. maar
bij het geven van zorg aan patiënten moeten de mouwen worden opgerold.