ஈர் அடியாலல மூவுலகு அளந்து… நால் திசை முனிவரும் ஐம்புலன் மலரப் ல ாற்றி தைய் கதிர்முடித் திருதநடுமால் அன்று அடிமுடி அறியும் ஆதரவு அதனில் கடும் முரண் ஏனம் ஆகிமுன் கலந்து…. ஏழ்தலம் உருவ இடந்து ின் எய்த்து ஊழி முதல்வ ையைய என்று வழுத்தியும் காணா மலர்அடி இசணகள் வழுத்துதற்கு எளிதாய் வார் கடல் உலகினில் 10
யாசன முதலா எறும்பு ஈறாய
ஊனம் இல் லயானியின் உள்விசன ிசழத்தும் மானுடப் ிறப் ினுள் மாதா உதரத்து ஈனம் இல் கிருமிச் தைருவினில் ிசழத்தும் ஒரு மதித் தான்றியின் இருசமயில் ிசழத்தும் இருமதி விசளவின் ஒருசமயில் ிசழத்தும் மும்மதி தன்னுள் அம்மதம் ிசழத்தும் ஈர் இரு திங்களில் ல ர் இருள் ிசழத்தும் அஞ்சு திங்களில் முஞ்சுதல் ிசழத்தும் ஆறு திங்களில் ஊறு அலர் ிசழத்தும 20 ஏழு திங்களில் தாழ் புவி ிசழத்தும் எட்டுத் திங்களில் கட்டமும் ிசழத்தும் ஒன் தில் வருதரு துன் மும் ிசழத்தும் தக்க தைமதி தாதயாடு தான் டும் துக்க ைாகரம் துயர் இசடப் ிசழத்தும் ஆண்டுகள் லதாறும் அசடந்த அக்காசல ஈண்டியும் இருத்தியும் எசனப் ல ிசழத்தும் காசல மலதமாடு கடும் கல் ைி நிைி லவசல நித்திசர யாத்திசர ிசழத்தும் கரும்குழல் தைவ்வாய் தவள்நசகக் கார்மயில் 30
ஒருங்கிய ைாயல் தநருங்கி உள் மதர்த்துக்
கச்சு அற நிமிர்ந்து கதிர்ந்து முன் சணத்து எய்த்து இசடவருந்த எழுந்து புசட ரந்து ஈர்க்கு இசடல ாகா இளமுசல மாதர்தம் கூர்த்த நயனக் தகாள்சளயில் ிசழத்தும் ித்த உலகர் த ரும் துசறப் ரப் ினுள் மத்தம் களிறு எனும் அவாவிசடப் ிசழத்தும் கல்வி என்னும் ல்கடல் ிசழத்தும் தைல்வம் என்னும் அல்லலில் ிசழத்தும் நல்குரவு என்னும் ததால்விடம் ிசழத்தும் 40
புல்வரம்பு ஆய லதுசற ிசழத்தும்
ததய்வம் என் லதார் ைித்தம் உண்டாகி முனிவு இலாதது ஓர் த ாருள் அது கருதலும் ஆறு லகாடி மாயா ைக்திகள் லவறு லவறு தம் மாசயகள் ததாடங்கின ஆத்தம் ஆனார் அயலவர் கூடி நாத்திகம் ல ைி நாத்தழும்பு ஏறினர் சுற்றம் என்னும் ததால் சுக் குழாங்கள் ற்றி அசழத்துப் தறினர் த ருகவும் விரதலம ரம் ஆக லவதியரும் 50
ைரதம் ஆகலவ ைாத்திரம் காட்டினர்
ைமய வாதிகள் தம்தம் தங்கலள அசமவது ஆக அரற்றி மசலந்தனர் மிண்டிய மாயா வாதம் என்னும் ைண்ட மாருதம் சுழித்தடித் தாஅர்த்து உலலாகா யததமனும் ஒண்டிறப் ாம் ின் கலா ல தத்த கடுவிடம் எய்தி அதில் த ருமாசய எசனப் ல சூழவும் தப் ாலம தாம் ிடித்தது ைலியாத் தழலது கண்ட தமழுகு அது ல ாலத் 60
ததாழுது உளம் உருகி அழுது உடல்கம் ித்து
ஆடியும் அலறியும் ாடியும் ரவியும் தகாடிறும் ல சதயும் தகாண்டது விடாததன டிலய ஆகி நல் இசடஅறா அன் ின் சுமரத்து ஆணி அசறந்தால் ல ாலக் கைிவது த ருகிக் கடல் என மறுகி அகம் குசழந்து அனுகுலமாய் தமய் விதிர்த்துச் ைகம் ல ய் என்று தம்சமச் ைிரிப் நாண் அது ஒழிந்து நாடவர் ழித்துசர பூண் அது ஆகக் லகாணுதல் இன்றிச் 70
ைதுர் இழந்து அறிமால் தகாண்டு ைாரும்
கதியது ரமா அதிையம் ஆகக் கற்றா மனம் எனக் கதறியும் தறியும் மற்று ஓர் ததய்வம் கனவிலும் நிசனயாது அரு ரத்து ஒருவன் அவனியில் வந்து குரு ரன் ஆகி அருளிய த ருசமசயச் ைிறுசம என்று இகழாலத திருவடி இசணசயப் ிறிவிசன அறியா நிழல் அது ல ால முன் ின்னாகி முனியாது அத்திசை என்பு சநந்து உருகி தநக்கு தநக்கு ஏங்கி 80