ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ

ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ

∆ΕΙΚΤΩΝ ΤΗΣ ΕΚΤΡΟΦΗΣ

ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ∆ΙΑΒΙΩΣΗΣ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ∆ΙΑΤΡΟΦΗΣ

ΛΗΨΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ

 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑ∆ΑΣ
Åßóïäïò íÝùí æþùí

¼ñïé áðïìüíùóçò íåïåéóåñ÷ïìÝíùí æþùí

Ð Ý ðñïìÞèåéáò
ÐçãÝò Þè æþùí
æþ

Äéáäéêáóßá åëÝã÷ïõ ôçò êßíçóçò áíèñþðùí êáé

æþùí óôç ìïíÜäá
ÌåôáöïñéêÜ ìÝóá êáé èÝóç óçìåßùí öüñôùóçò
ææþùí óå ó÷Ýóç
÷ çì ìå ôç
ç÷÷ùñïôáîéêÞ
ñ î Þ äéÜôáîç
îç ôùí
êôéñßùí
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

ÃåíåôéêÞ óýíèåóç ôùí æþùí ôçò åêôñïöÞò

Ðñïãñáììáôéóìüò ôùí óõæåýîåùí óôá æþá

áíôéêáôÜóôáóçò

ÊñéôÞñéá åðéëïãÞò êÜðñùí-÷ïéñïìçôÝñùí

Åëåã÷ïò óõããÝíåéáò æþùí ìå äéáôáñá÷Ýò

ãïíéìüôçôáò
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
∆ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ (1)

Áíáëïãßá êÜðñùí-÷ïéñïìçôÝñùí
Ó
Óõ÷íüôçôá
ü óõæåýîåùí
æ ýî Þ óðåñìáôïëçøéþí
ë þ
ÔÞñçóç êáíüíùí õãéåéíÞò êáôÜ ôç
óðåñìáôïëçøßá
ÌÝè ä ä
ÌÝèïäïò äéáðßóôùóçò
ß ïßóôñïõ
ß
Áñéèìüò åðéâÜóåùí Þ Ô.Ó.
Ô Ó áíÜ ÷ïéñïìçôÝñá
ÌÝèïäïé äéÜãíùóçò ôçò åãêõìïóýíçò
ÄéÜñêåéá êáé Ýíôáóç óõìðôùìÜôùí ïßóôñïõ
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
∆ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ (2)

ÊáôáíïìÞ ÷ïéñïìçôÝñùí êáôÜ áñéèìü

ðñïçãçèÝíôùí
ñ çãç ôïêåôþí
Ðïóïóôü áðïâïëþí

Ðïóïóôü óõëëÞøåùí

Ðïóïóôü ôïêåôþí

Ðïóïóôü åðéóôñïöþí óå ïßóôñï óå êáíïíéêÜ

Þ ìç êáíïíéêÜ
á ï é Ü ÷ñï
÷ñïíéêÜ
é Ü äéáóôÞìáôá
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
ΤΟΚΕΤΟΣ

Ìåôá÷åßñéóç ÷ïéñïìçôÝñáò ðñéí ôçí åßóïäü

ôçò óôï èÜëáìï ôïêåôïý
Ðïóïóôü ÷ïéñïìçôÝñùí ðïõ ÷ñåéÜæïíôáé
âïÞèåéá êáôÜ ôç äéÜñêåéá ôïõ ôïêåôïý
Ðïóïóôü ÷ïéñïìçôÝñùí ìå ðáñáôåôáìÝíç
äéÜñêåéá ôïêåôïý (ðÜíù áðü 6 þñåò)
Áñéèìüò ãåííçèÝíôùí æùíôáíþí,
æùíôáíþí íåêñþí êáé
ìïõìéïðïéçìÝíùí ÷ïéñéäßùí áíÜ ÷ïéñïìçôÝñá
Óùìáôéêü âÜñïò ãåííçèÝíôùí ÷ïéñéäßùí
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ

Áðþëåéåò ÷ïéñéäßùí,
÷ïéñéäßùí áíáðôõóóïìÝíùí êáé
ðá÷õíïìÝíùí ÷ïßñùí êáèþò êáé
÷ïéñïìçôÝñùí êÜðñùí
÷ïéñïìçôÝñùí-êÜðñùí

ÐéèáíÞ åðï÷éáêÞ äéáêýìáíóç ôùí áðùëåéþí

óå êÜèå ðåñßðôùóç
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ

Åßäïò åìâïëßùí - ðñïÝëåõóç êáé ÷ñüíïé

åìâïëéáóìïý

ÌÝôñá åëÝã÷ïõ ôùí ðáñáóßôùí

Ô Ý
ÔñÝ÷ïõóåò öáñìáêåõôéêÝò
Ý áãùãÝò
Ý êáé ÷ñüíïò
ü
åöáñìïãÞò ôïõò
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ (1)

Çëéêßá ôùí æþùí êáôÜ ôçí åêäÞëùóç ôùí

óõìðôùìÜôùí
×ñüíïò áðü ôçí ðñþôç åêäÞëùóç ôùí
óõìðôùìÜôùí ìÝ÷ñé ôçí çìÝñá åîÝôáóçò
Ôñüðïò åêäÞëùóçò ôùí ðñþôùí
óõìðôùìÜôùí (åêñçêôéêüò Þ óéùðçëüò)
Ð
ÐñïóâïëÞ
â ëÞ êáé Üëëùí
Üëë åéäþí
äþ æþùí
æþ ðïõ
åíäå÷ïìÝíùò æïõí óôçí åêôñïöÞ
ÌïñöÞ ôçò íüóïõ (åíäçìéêÞ Þ óðïñáäéêÞ)
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ
∆ΙΑΤΡΟΦΗ

Ôñüðïò ðáñáóêåõÞò æùïôñïöÞò

Ôñüðïò áíÜìéîçò ðñþôùí õëþí ôñïöÞò

ÐñïäéáãñáöÝò óéôçñåóßùí êÜèå êáôçãïñßáò

÷ïßñùí
Äéáäéêáóßá êáé ÷ñüíïò óõíôÞñçóçò ôçò
ôñïöÞò êáèþò êáé ôñüðïò äéáíïìÞò óôá æþá
Ðïóüôçôá ÷ïñçãïýìåíçò ôñïöÞò óôïõò
÷ïßñïõò
ß ðåñéïñéóìÝíçò
Ý ä
äéáôñïöÞò
Þ êáé ôñüðïé
ü
äéáóöÜëéóçò ðñïêáèïñéóìÝíçò ðïóüôçôáò
 ΛΗΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ

ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ (2)

ÐéèáíÞ ó÷Ýóç íüóïõ ìå êÜðïéïí åéäéêü

ðáñÜãïíôá üðùò,
ðáñÜãïíôá, üðùò êôßñéï,
êôßñéï êåëëß,
êåëëß öýëï êë.ð.
êë ð
ÅîÝëéîç ôùí óõìðôùìÜôùí óôï æþï ìå
äéáôáñá÷Ýò ãïíéìüôçôáò
Óå áðïâïëÝò,
â ò, êáèïñéóìüò
ñ ì ò ôçòçò çëéêßáò
ç ò
ôùí åìâñýùí êáé ôùí áëëïéþóåùí óå
ìâñ ò õìÝíåò
åìâñõéêïýò ì ò êáé õãñÜ
ãñ
ÈåñáðåõôéêÞ áãùãÞ ðïõ åöáñìüóôçêå
 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ
ΣΤΟΧΟΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΑΠΟ∆ΟΣΕΩΝ

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
1 Ð
1. Ðïóïóôüü óõëëÞøåùí
ëëÞ óå ëéãüôåñï
ë ü
áðü 7 çìÝñåò ìåôÜ ôïí áðïãáëáêôéóìü > 88%
2 Ð
2. Ðïóïóôüü óõþí
þ ìå ðåñéóóüôåñåò
ü áðü
ü ìßá
ß
åðéâÜóåéò áíÜ ïßóôñï > 90%
3 Ð
3. Ðïóïóôüü ôïêåôþí
þ > 85%
4. Ðïóïóôü åðéóôñïöþí ïßóôñï óå êáíïíéêÜ
ä
äéáóôÞìáôá
Þ < 6%
5. Ðïóïóôü åðéóôñïöþí óå ïßóôñï óå ìç
êáíïíéêÜ
ÜääéáóôÞìáôá
Þ < 3%
6. Ðïóïóôü áðïâïëþí < 0.5%
 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ
ΣΤΟΧΟΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΑΠΟ∆ΟΣΕΩΝ

ΤΟΚΕΤΟΣ
1 Á
1. Áñéèìüò
è ü ãåííçèÝíôùí
èÝ óõíïëéêÜ
ë Ü ÷ïéñéäßùí
äß > 11,5
11 5

2 Á
2. Áñéèìüò
è ü ãåííçèÝíôùí
èÝ ææùíôáíþí
þ ÷ïéñéäßùí
äß > 10,5
10 5

3 Á
3. Áñéèìüò
è ü ãåííçèÝíôùí
èÝ íåêñþí
þ ÷ïéñéäßùí
äß < 0,8
08

4 Áñéèìüò
4. Á è ü ãåííçèÝíôùí
èÝ ìïõìéïðïéçìÝíùí
Ý
÷ïéñéäßùí < 0,2

5. Óùìáôéêü âÜñïò ÷ïéñéäßùí (kg) > 1,5

 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ
ΣΤΟΧΟΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΑΠΟ∆ΟΣΕΩΝ

ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΟΣ

1. Áñéèìüò áðïãáëáêôéóèÝíôùí ÷ïéñéäßùí > 9,5

2 Ðïóïóôü áðùëåóèÝíôùí ÷ïéñéäßùí êáôÜ

2.
ôç äéÜñêåéá ôçò ãáëïõ÷ßáò < 8,0%

3 Óùìáôéêü âÜñïò ÷ïéñéäßùí êáôÜ ôïí

3.
áðïãáëáêôéóìü óôéò 21 çìÝñåò (kg) > 6,0
 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ
ΣΤΟΧΟΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΑΠΟ∆ΟΣΕΩΝ

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΩΝ
1 Áñéèìüò
1. Á è ü ôïêåôþíþ / óõ / Ýôïò
Ý > 2,25
2 25
2. Áñéèìüò áðïãáëáêô. ÷ïéñéäßùí / óõ / Ýôïò > 21,5
3 ÄéÜóôçìá
3. ÄÜ ìåôáîý
îý äéáäï÷éêþí
ä ä þ ôïêåôþí þ
- Ãáëïõ÷ßá 21 çìåñþí (çìÝñåò) < 147
- Ãáëïõ÷ßá
à ë ß 28 çìåñþíþ (çìÝñåò)
( Ý ) < 154
4. ÄéÜóôçìá áðïãáëáêôéóìïý - óýæåõîçò(çì.) < 7
5 ÄéÜóôçìá
5. ÄÜ åéóáãùãÞò
Þ íåáñþíþ óõþí þ
áíôéêáôÜóôáóçò - óýæåõîç (çìÝñåò) < 30
6 ÄéÜóôçìá
6. ÄÜ áðïãáëáêôéóìïý
ë ý - áðïìÜêñõíóçò
Ü
óõþí ðñïò áîéïðïßçóç (çìÝñåò) < 14
 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ
ΣΤΟΧΟΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΑΠΟ∆ΟΣΕΩΝ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ

1. Ðïóïóôü áíôéêáôáóôÜóåùí < 35%

2. Èíçóéìüôçôá < 5%

3. ÌÝóïò áñéèìüò ðñïçãçèÝíôùí ôïêåôþí > 3

4. Áíáëïãßá óõþí : êÜðñùí (öõóéêÞ ï÷åßá) < 25 : 1

 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ

Óçìáíôéêüôåñïò áíáðáñáãùãéêüò äåßêôçò

ìéáò åêôñïöÞò
ÅÉÍÁÉ :
Ο ΜΕΣΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Μ.Α.)
ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΧΟΙΡΙ∆ΙΩΝ / ΣΥ / ΕΤΟΣ
1 2 3

Μ.Α. Μ.Α. Μ.Α.

ΤΟΚΕΤΩΝ / ΓΕΝΝΗΘ ΧΟΙΡ
ΓΕΝΝΗΘ. ΧΟΙΡ. ΝΕΚΡΩΝ ΧΟΙΡ
ΧΟΙΡ.
ΣΥ / ΕΤΟΣ / ΤΟΚΕΤΟ ΣΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ
 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ
1
Μ Α ΤΟΚΕΤΩΝ / ΣΥ / ΕΤΟΣ
Μ.Α.
Áí åßíáé ìéêñüôåñïò áðü 2

Ðñïóäéïñéóìüò ôïõ ðïóïóôïý Ðñïóäéïñéóìüò ôïõ ðïóïóôïý

ôùí ÷ïéñïìçôÝñùí ìå ôùí ÷ïéñïìçôÝñùí ðïõ
ÁÍÁÖÑÏÄÉÓÉÁ ÅÐÉÓÔÑÅÖÏÕÍ ÓÅ ÏÉÓÔÑÏ

ÁÍÁÆÇÔÇÓÇ ÁÉÔÉÙÍ ÁÍÁÆÇÔÇÓÇ ÁÉÔÉÙÍ

áí åßíáé ìåãáëýôåñï áðü áí åßíáé ìåãáëýôåñï áðü
5% 12%
 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ
2 Μ.Α. ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΩΝ
ΧΟΙΡΙ∆ΙΩΝ / ΤΟΚΕΤΟ

ÆÙÍÔÁÍÁ ÍÅÊÑÁ ÌÏÕÌÉÅÓ

ÁÍÁÆÇÔÇÓÇ ÁÉÔÉÙÍ ÓÅ ÊÁÈÅ ÐÅÑÉÐÔÙÓÇ

Áí åßíáé Áí åßíáé Áí åßíáé
ìéêñüôåñïò ìåãáëýôåñïò ìåãáëýôåñïò
áðü 10 áðü 8% ôùí áðü 1% ôùí
ãåííçèÝíôùí ãåííçèÝíôùí
 ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ∆ΕΙΚΤΩΝ
3 Μ.Α. ΝΕΚΡΩΝ ΧΟΙΡΙ∆ΙΩΝ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΑΛΟΥΧΙΑ

Áí åßíáé ìåãáëýôåñïò áðü

ôï 10% ôùí ãåííçèÝíôùí

ÁÍÁÆÇÔÇÓÇ ÁÉÔÉÙÍ ÁÐÙËÅÉÙÍ

 ÅÎÅÔÁÓÇ ÔÙÍ ÆÙÙÍ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ

ΧΟΙΡΟΜΗΤΕΡΑ ΧΟΙΡΟΜΗΤΕΡΑ
• Åðéóêüðçóç ÷åéëÝùí áéäïßïõ • Êïëðïóêüðçóç
ΚΑΠΡΟΣ • Åëåã÷ïò
Åë ôñá÷Þëïõ
Þë -
ìÞôñáò - ùïèçêþí -
• Åðéóêüðçóç üñ÷åùí ùáãùãþí
þ óôï óöáãåßïß
• Åðéóêüðçóç óôïìßïõ
áêñïðïóèßáò ΚΑΠΡΟΣ
• ØçëÜöçóç üñ÷åùí • Åðéóêüðçóç ôïõ ðÝïõò
 ∆ΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΣΥΟΣ
ΑΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Óõããåíåßò äéáìáñôßåò äéÜðëáóçò
Åðßêôçôåò ðáèïëïãéêÝò êáôáóôÜóåéò
ΥΠΟÃÏÍÉÌÏÔÇÔÁ
ΥΠΟÃÏÍÉÌÏÔÇÔÁ ÌÏËÕÓÌÁÔÉÊÇÓ ÁÉÔÉÏËÏÃÉÁÓ
Ìç åéäéêÝò ìïëýíóåéò
Ì ëý
Ìïëýíóåéò ìå åéäéêïýò
ä ý ìéêñïïñãáíéóìïýò
ý
ΥΠΟÃÏÍÉÌÏÔÇÔÁ
ΥΠΟÃÏÍÉÌÏÔÇÔÁ ËÏÃÙ ÓÖÁËÌÁÔÙÍ ÅÊÔÑÏÖÇÓ

ÄéáôñïöéêÜ óöÜëìáôá
ÓöÜëìáôá æùïôå÷íéêÞò ìåôá÷åßñéóçò
ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
 ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Óõããåíåßò äéáìáñôßåò äéÜðëáóçò (Ó.Ä.Ä.)
Ó.Ä.Ä. ÓÅ ÆÙÁ ÌÅ ÖÁÉÍÏÔÕÐÏ ÈÇËÕÊÏÕ
Áðëáóßá ÙÏÈÇÊÅÓ Õðïðëáóßá

Áðëáóßá Þ õðïðëáóßá ÙÁÃÙÃÏÉ Áôñçóßá áõëïý

ÌÇÔÑÁ

Μονόκερως μήτρα
 ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Óõããåíåßò äéáìáñôßåò äéÜðëáóçò (Ó.Ä.Ä.)
Ó.Ä.Ä. ÓÅ ÆÙÁ ÌÅ ÖÁÉÍÏÔÕÐÏ ÈÇËÕÊÏÕ
ÔÑÁ×
ÔÑÁ ×ÇËÏÓ

ÊïëðéêÜ äéáöñÜãìáôá ÊÏËÐÏÓ Äéðëüò êüëðïò

ÐáñáìïíÞ ðáñèåíéêïý õìÝíá

ΑΙ∆ΟΙΟ
Συγγενές οίδημα του αιδοίου
 ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ

Óõããåíåßò äéáìáñôßåò äéÜðëáóçò (Ó.Ä.Ä.)

Ó.Ä.Ä. ÓÅ ÆÙÁ ÌÅ ÖÁÉÍÏÔÕÐÏ ÊÁÉ ÔÙÍ ÄÕÏ ÖÕËÙÍ

ÅÑÌÁÖÑÏÄÉÔÉÓÌÏÓ

ØÅÕÄÏÅÑÌÁÖÑÏÄÉÔÉÓÌÏÓ
 ΑΛΗΘΗΣ ΕΡΜΑΦΡΟ∆ΙΤΙΣΜΟΣ (1)
Παθολογική κατάσταση όπου ο χοίρος έχει γεννητικό
σύστημα και των δύο φύλων και μπορεί να παράγει ωάρια
και σπερματοζωάρια

Συχνότερη
Σ ό μορφή
μορφή:
ή: Αμφιαδενικός
Α δ ό ερμαφροδιτισμός
δ ό με
παρουσία γονάδων και των δύο φύλων

είτε αμφοτερόπλευρος
π χ όρχης αριστερά –
π.χ.
ωοθήκη δεξιά

Το ζώο αυτό μπορεί να συλλάβει

και να γεννήσει
ή αλλά
λλά θ
θα έέχει μικρή
ή
τοκετοομάδα
 ΑΛΗΘΗΣ ΕΡΜΑΦΡΟ∆ΙΤΙΣΜΟΣ (2)

είτε ετερόπλευρος
ρ ρ ς
π.χ. γονάδες
συγχωνευμένοι σε ενιαίο
αδένα
δέ στη μίαί πλευρά
λ ά

Ωοθήκη με υποπλασία
Ωοθήκη, Μεικτός αδένας με
κέρατος μήτρας σπερματικό πόρο και
υποπλαστικό κέρας μήτρας

Παρουσία υποτυπώδους πέους

στο αιδοίο (στο ίδιο ζώο)
ΑΛΗΘΗΣ ΕΡΜΑΦΡΟ∆ΙΤΙΣΜΟΣ (3)

Μεικτός αδένας (ωοθηκικός και

ορχικός ιστός) και στις δύο πλευρές
με υποπλασία και δυσπλασία της
μήτρας

Μεικτός αδένας (ωοθηκικός και

ορχικός ιστός) αριστερά
αριστερά,

ωοθήκη δεξιά
 ΨΕΥ∆ΗΣ ΕΡΜΑΦΡΟ∆ΙΤΙΣΜΟΣ
Παθολογική κατάσταση, όπου ο χοίρος έχει γονάδες του
ενός φύλου, ενώ το υπόλοιπο γεννητικό σύστημα και
ιδιαίτερα τα εξωτερικά γεννητικά όργανα έχουν
χαρακτηριστικά και των δύο φύλων

Αρσενικός ψευδο-
ψευδο-ερμαφροδιτισμός
Όρχεις στην κοιλιακή κοιλότητα και φαινότυπος θηλυκού με
υποπλαστικό αιδοίο και μεγάλη κλειτορίδα.

Θηλυκός ψευδο-
ψευδο-ερμαφροδιτισμός

Ωοθήκες αλλά λοιπός φαινότυπος αρσενικού με στοιχεία

αρρενοποίησης.
ρρ η ης
 ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Åðßêôçôåò ðáèïëïãéêÝò êáôáóôÜóåéò
ÓÕÌÖÕÓÅÉÓ ÙïèÞêåò-ùïèçêéêüò
Þ ò ç ò èýëáêïò
ò
Ùáãùãïß-ãýñù éóôïß
Áßôéá
1. ÅíäïðåñéôïíáїêÝò åã÷ýóåéò óôá ÷ïéñßäéá
2. Ðåñéôïíßôéäá
3. Ìïëýíóåéò áðü åéäéêïýò êáé ìç ìéêñïïñãáíéóìïýò
ÊÁÊÙÓÅÉÓ Êüëðïò - ÔñÜ÷çëïò - ÌÞôñá
Áßôéá
ÁäÝîéïé ÷åéñéóìïß óå ðåñßðôùóç äõóôïêßáò
ÍÅÏÐËÁÓÉÅÓ ËõìöïâëÜóôùìá-ÓÜñêùìá-
ÊõóôáäÝíùìá (ÙÏÈÇÊÅÓ)
Ëåéïìýùìá (ÌÇÔÑÁ)
 ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Åðßêôçôåò ðáèïëïãéêÝò êáôáóôÜóåéò
ΚΥΣΤΕΙΣ ΩΟΘΗΚΩΝ Σε ποσοστό έωςς 10% των περιπτώσεων
ρ
αναφροδισίας βρίσκονται πολλαπλές κύστεις στις ωοθήκες
Πολλαπλές
ςμμεγάλες
γ ς κύστεις
ς ((Περιγραφή)
ρ γρ φή)
Ωχρινοποιημένες κύστεις ωοθυλακίων (2
(2--5 cm) με τοίχωμα παχύ
και μαλακό με κλυδασμό.

Φυσιολογικές ωοθήκες Πολλαπλές μεγάλες κύστεις

 ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Åðßêôçôåò ðáèïëïãéêÝò êáôáóôÜóåéò
ΚΥΣΤΕΙΣ ΩΟΘΗΚΩΝ
Πολλαπλές μεγάλες κύστεις (Παθογένεια)
Έκκριση LH σε ανεπαρκείς Η ωοθυλακιορρηξία γίνεται
ποσότητες κανονικά, όμως η
ωχρινοποίηση
ί είναι
ί ατελής
λή

Αδυναμία Η προγεστερόνη δεν

Αναπτύσσεται «νέο
ωοθυλακιορρηξίας επαρκεί για την αναστολή
κύμα» ωοθυλακίων
έκκρισης των GnRH

Μερική Ω
Ωχρινοποιημένες
έ
ωχρινοποίηση κύστεις
ωοθυλακίων ωοθυλακίων
 ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Åðßêôçôåò ðáèïëïãéêÝò êáôáóôÜóåéò
ΚΥΣΤΕΙΣ ΩΟΘΗΚΩΝ
Πολλαπλές μεγάλες κύστεις (Συμπτώματα)
- Αναφροδισία

- Οιστρικοί κύκλοι μικρότερης ή μεγαλύτερης διάρκειας του φυσιολογικού

- Αρρενοποίηση με υπερτροφία της κλειτορίδας, επιθετική συμπεριφορά

ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ
Åðßêôçôåò ðáèïëïãéêÝò êáôáóôÜóåéò
ΚΥΣΤΕΙΣ ΩΟΘΗΚΩΝ
Πολλαπλές μικρές κύστεις
- Μέχρι και 22 μικρές κύστεις (1 cm).

-Η συγκέντρωση
έ των οιστρογόνων
ό σε κάθε
άθ μια είναι
ί παρόμοια
ό με
εκείνη των ωοθυλακίων, αλλά ο μεγάλος αριθμός τους οδηγεί
συνολικά σε 4-5 φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση από το
φυσιολογικό..
φυσιολογικό

- Εκδηλώνεται με οιστρικούς κύκλους μη κανονικής διάρκειας και

όχι νυμφομανία – σπάνια (όπως βοοειδή).

- Η διάγνωση δύσκολη (υπερηχογράφημα, απευθυσμένο

απευθυσμένο)) και δεν
εφαρμόζεται θεραπεία (ίσως προγεσταγόνα από το στόμα ή
γοναδοτροπίνες i.m.).
ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗΣ
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ
ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ
Ìç åéäéêÝò ìïëýíóåéò ãåííçôéêïý
ΩΟΘΗΚΕΣ Ùïöïñßôéäá

ΩΑΓΩΓΟΙ 1. Óáëðéããßôéäá
2. ÐõïóÜëðéããá

ΜΗΤΡΑ 1. Åíäïìçôñßôéäá
2. Ìçôñßôéäá

ΤΡΑΧΗΛΟΣ Ôñá÷çëßôéäá

ΚΟΛΠΟΣ Êïëðßôéäá

ΑΙ∆ΟΙΟ Áéäïéßôéäá
ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ
ΕΝ∆ΟΜΗΤΡΙΤΙ∆Α (1)
Áßôéá
1. Bacteroides melaninogenicus Ε. coli
2. Clostridium perfingens
3. Corynebacterium pyogenes
4. Corynebacterium sp. (áôáîéíüìçôï)
5. Escherichia coli
6. Klebsiella pneumoniae
7. Pasteurella multocida
8. Proteus mirabilis
9. Pseudomonas aeruginosa
10.Staphylococcus epidermidis
11.Streptococcus (ïìÜäá C)
12.Streptococcus (ïìÜäá L)
 ΕΝ∆ΟΜΗΤΡΙΤΙ∆Α (2)
ÐñïäéáèÝôïíôåò ðáñÜãïíôåò
1 ÁäÝîéïé ÷åéñéóìïß êáôÜ ôçí äõóôïêßá
1.
2. Ôñáõìáôéóìïß êáôÜ ôçí åðßâáóç Þ ôçí Ô.Ó.
Åðéäçìéïëïãßá
1. ÓðïñáäéêÝò ðåñéðôþóåéò óå üëá ôá ÷ïéñïóôÜóéá
2. ÅðéäçìéêÞ ìïñöÞ óõíäÝåôáé ìå ôçí åßóïäï
íÝùí ìéêñïïñãáíéóìþí óôç ìïíÜäá

Óõ÷íüôçôá åìöÜíéóçò
Óôï 25% ðåñßðïõ ôùí ÷ïéñïìçôÝñùí ìå éóôïñéêü
åðáíåéëçìÝíùí åðéóôñïöþí óå ïßóôñï ìåôÜ ôçí
ï÷åßá äéáðéóôþíåôáé ÷ñüíéá åíäïìçôñßôéäá
 ΕΝ∆ΟΜΗΤΡΙΤΙ∆Α (3)

Óõìðôþìáôá

1 Ç ïîåßá ìïñöÞ ÷áñáêôçñßæåôáé áðü:

1.
- Ðõñåôü
- Áíïñåîßá êáé áäéáèåóßá
- Ðáñïõóßá åêêñßìáôïò óôï áéäïßï
2 Ç ÷ñüíéá ìïñöÞ ÷áñáêôçñßæåôáé áðü:
2.
- Áðïôõ÷ßá ãïíéìïðïéÞóåùí
- Åìâñõéêïýò èáíÜôïõò
- ÁðïâïëÝò (óðÜíéá)
 ΕΝ∆ΟΜΗΤΡΙΤΙ∆Α (4)

Staphylococcus spp
spp.
+ Ε. coli

Ε. coli

St h l
Staphylococcus spp.
+ Streptococcus spp.
Ε. coli
 ΕΝ∆ΟΜΗΤΡΙΤΙ∆Α (6)
ÄéÜãíùóç
1. Ç êëéíéêÞ äéÜãíùóç åßíáé ðïëý äýóêïëç ôéò
ðåñéóóüôåñåò öïñÝò ëüãù áðïõóßáò åêêñßìáôïò,
Þ áäõíáìßáò áîéïëüãçóçò ôïõ éóôïñéêïý.
2. ÅñãáóôçñéáêÞ äéÜãíùóç áðü áðïìüíùóç ìéêñïâßùí
óôï Ýêêñéìá äåí ìðïñåß íá ãßíåé äéüôé ïé
ìéêñïïñãáíéóìïß ðïõ ôáõôïðïéïýíôáé õðÜñ÷ïõí
êáé ùò óáðñüöõôá óôç ìÞôñá, ôïí ôñÜ÷çëï êáé
ôïí êüëðï. ÈåôéêÞ ìðïñåß íá åßíáé ìüíï óôçí
ðåñßðôùóç áðïìüíùóçò åéäéêþí ðáèïãüíùí
ìéêñïïñãáíéóìþí üðùò ç Ârucella suis. Óôçí
ðåñßðôùóç áõôÞ ìðïñïýí íá ãßíïõí êáé
ïñïëïãéêïß ðñïóäéïñéóìïß.
 ΕΝ∆ΟΜΗΤΡΙΤΙ∆Α (7)
ÄéáöïñéêÞ äéÜãíùóç

1. Ôñá÷çëßôéäá
2 Êïëðßôéäá
2.
3. Ïõñïëéèßáóç êáé ëïéìþîåéò ôïõ ïõñïðïéçôéêïý.
 ÄÉÁÖÏÑÉÊÇ ÄÉÁÃÍÙÓÇ ÅÊÊÑÉÌÁÔÏÓ ÁÐÏ ÔÏ ÁÉÄÏÉÏ

ÌÏÑÖÇ ÅÊÊÑÉÌÁÔÏÓ ÐÏÓÏÔÇÔÁ ÓÕÓÔÁÓÇ ×ÑÙÌÁ ÄÕÓÏÓÌÉÁ

ÖÕÓÉÏËÏÃÉÊÏ
Ðñüïéóôñïò-ïßóôñïò ÌéêñÞ ÕäáñÝò, ÄéáõãÝò, ¼÷é
åëáöñÜ Èïëü Þ
óõíåêôéêü ëåõêü
Óðåñìáôéêü Ýêêñéìá Ðïéêßëëåé ÓõóôáôéêÜ ÄéáõãÝò, ¼÷é
(ÁìÝóùò ìåôÜ ôçí óðÝñìáôïò
óðÝñìáôïò, Èïëü Þ
åðßâáóç Þ ôçí Ô.Ó.) Êýôôáñá ëåõêü
áðü ôï
èçëõêü
Åêêñéìá ìåôÜ ôçí ÌéêñÞ Ðõêíü, Ëåõêü, ¼÷é
åðßâáóç
ßâ ü
óõíåêôéêü Ã
Ãêñé Þ
(8 ùò 48 þñåò) Êßôñéíï
 ÄÉÁÖÏÑÉÊÇ ÄÉÁÃÍÙÓÇ ÅÊÊÑÉÌÁÔÏÓ ÁÐÏ ÔÏ ÁÉÄÏÉÏ

ÌÏÑÖÇ ÅÊÊÑÉÌÁÔÏÓ ÐÏÓÏÔÇÔÁ ÓÕÓÔÁÓÇ ×ÑÙÌÁ ÄÕÓÏÓÌÉÁ

ÖÕÓÉÏËÏÃÉÊÏ

Åêêñéìá êáôÜ ôçí ÌéêñÞ Ðõêíü, Ëåõêü, ¼÷é

åãêõìïóýíç
åã õìïó ç óõíåêôéêü Ãêñé Þ
(êõñßùò áðü ôïí Êßôñéíï
ôñÜ÷çëï)

Åêêñéìá ìåôÜ ôïí Åùò 15 ml ÓõíÞèùò, Ðïéêßë- ÅëáöñÜ

ôïêåôü êÜèå öïñÜ ðõêíü ëåé
(Ýùò êáé 5 çìÝñåò) (Ìåßùóç
áðü ôçí
ôñßôç
çìÝñá)
 ÄÉÁÖÏÑÉÊÇ ÄÉÁÃÍÙÓÇ ÅÊÊÑÉÌÁÔÏÓ ÁÐÏ ÔÏ ÁÉÄÏÉÏ

ÌÏÑÖÇ ÅÊÊÑÉÌÁÔÏÓ ÐÏÓÏÔÇÔÁ ÓÕÓÔÁÓÇ ×ÑÙÌÁ ÄÕÓÏÓÌÉÁ

ÐÁÈÏËÏÃÉÊÏ
Êïëðßôéäá / ÌéêñÞ Ðõêíü, Ëåõêü
Ë ü ÓõíÞèùò
ôñá÷çëßôéäá óõíåêôéêü Ýùò ü÷é
êßôñéíï
ñ

Åíäïìçôñßôéäá Ðïéêßëëåé Ðïéêßëëåé Ðïéêßë- ÌåñéêÝò

(×ïéñïìçôÝñùí ëåé öïñÝò
íåáñþí Þ ìåôÜ ôçí
åðßâáóç )

Åíäïìçôñßôéäá ÓõíÞèùò ÓõíÞèùò Ðïéêßë- ÓõíÞèùò

(Åðéëü÷åéïò ) >15 ml áñáéü ìå ëåé
êÜèå öïñÜ ðáñïõóßá
óâþëùí
 ÄÉÁÖÏÑÉÊÇ ÄÉÁÃÍÙÓÇ ÅÊÊÑÉÌÁÔÏÓ ÁÐÏ ÔÏ ÁÉÄÏÉÏ

ÌÏÑÖÇ ÅÊÊÑÉÌÁÔÏÓ ÐÏÓÏÔÇÔÁ ÓÕÓÔÁÓÇ ×ÑÙÌÁ ÄÕÓÏÓÌÉÁ

ÐÁÈÏËÏÃÉÊÏ

Ïõñïëéèßáóç Ðïéêßëëåé Åëáöñþò Èïëü, ¼÷é

áìþäçò Ëåõêü Þ
ü
üôáí êßôñéíï
ß
ôñßâåôáé
ìå ôá
äÜêôõëá

Êõóôßôéäá
Ê ß ä / Ð ßëë
Ðïéêßëëåé Ð ßëë
Ðïéêßëëåé Ðïéêßë-
Ð ßë ÌåñéêÝò
Ì Ý
Ðõåëïíåöñßôéäá ëåé öïñÝò
 ΕΝ∆ΟΜΗΤΡΙΤΙ∆Α (8)
Θεραπεία
1 Οξεία ενδομητρίτιδα
1.

- Χορήγηση αντιβιοτικών ευρέως φάσματος παρεντερικά

- Χορήγηση αντιβιοτικών ενδομητριαία
- Χορήγηση ωκυτοκίνης ή προσταγλανδίνης ενδομυϊκά
(επιλόχεια ενδομητρίτιδα) .

2. Χρόνια ενδομητρίτιδα

- Χορήγηση προσταγλανδίνης ενδομυϊκά

- Πλύσεις της μήτρας με ελαφρά αντισηπτικά διαλύματα
- Χορήγηση αντιβιοτικών ενδομητριαία.
 ΕΝ∆ΟΜΗΤΡΙΤΙ∆Α – ΠΡΟΛΗΨΗ (9)
ΜΕΤΡΑ Ν
Νεαρές
έ + σύες
ύ μετάά Επίτοκες σύες
τον απογαλακτισμό

Μείωση πιθανότητας ¾Õ
¾ÕãéåéíÞ
Þ xþñïõ
þ ä âß
äéáâßùóçò: Ê è ü
Êáèáñéüôçôá, áðïöõãÞÞ
õãñáóßáò, äéáññýèìéóç ôùí xþñùí þóôå íá åîáóöáëßæåôáé ôï
μόλυνσης του γεννη-
γεννη-
óýóôçìá åêôñïöÞò all-in, all-out, áðïöõãÞ åíóôáâëéóìïý ôùí
τικού συστήματος ó þ óå êåëëéÜ
óõþí åëëéÜ óôá ïðïßá ôá æþá ñõðáßíïíôáé
ñ ðáß ï ôáé áðü ïýñá êáé
áé
êüðñáíá êáé óõxíü ðëýóéìï ôïõ ðåñéíÝïõ.

¾Åðßâëåøç ôçò åðßâáóçò êáé ¾ÌåôáöïñÜ ôçò óõüò óôï

ðáñïxÞ âïÞèåéáò,
âïÞèåéáò þóôå íá
ìç ìïëõíèåß ôï ðÝïò (ðx áðü
ôçí åéóáãùãÞ ôïõ óôï
áðåõèõóìÝíï)
¾ËÞøç ìÝôñùí õãéåéíÞò
êáôÜ ôçí ÔÓ
êåëëß
ëëß ôïêåôïý
ý óôïí Üñéóôï
Ü
÷ñüíï ðñéí ôïí ôïêåôü
¾ËÞøç ìÝôñùí áíôéóçøßáò
üôáí ðñüêåéôáé íá ãßíïõí
xåéñéóìïß êáôÜ ôïí ôïêåôü
ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ
 ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ (1)
Περιγραφή
ρ γρ φή
Νόσημα που αναφέρθηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, το 1914, ενώ,
κατά το χρονικό διάστημα 1920-1950, προκάλεσε σημαντικές
οικονομικές απώλειες, λόγω μείωσης της αναπαραγωγικής
ικανότητας των συών. Παρότι έχει ελεγχθεί απόλυτα στις ΗΠΑ με
την εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων εκρίζωσης, σε ορισμένες
χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής εξακολουθεί να
προκαλεί σοβαρά προβλήματα, όπως κυρίως αποβολές στις σύες
και ορχίτιδα
ί δ στους κάπρους.
ά

Αιτιολογία
Οφείλεται σε μόλυνση από τη Brucella suis, ένα μικρό και ακίνητο,
Gram- βακτήριο. Μέχρι σήμερα έχουν διαπιστωθεί 5 ορότυποι. Ο
Gram
χοίρος προσβάλλεται μόνο από τους ορότυπους 1, 2 και
3. Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην παθογόνο δράση των
τριών
ώ αυτών
ώ ορότυπων,
ό αν και οι 1 και 3 είναι
ί οι πλέον
λέ επικίνδυνοι
ί δ
αφού μεταδίδονται και στον άνθρωπο.
 ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ (2)
Μετάδοση
η
Η Brucella suis είναι ανθεκτική σε περιβάλλον με χαμηλή
θερμοκρασία (σε κατάψυξη μπορεί να διατηρηθεί για 2 χρόνια)

Ο χοίρος και ο λαγός θεωρούνται ως φυσικές αποθήκες της.

Ο συχνότερος τρόπος μετάδοσης στο χοίρο φαίνεται ότι είναι η

άμεση επαφή με ήδη μολυσμένους χοίρους.

Η είσοδός της στον οργανισμό γίνεται από το πεπτικό και το

γγεννητικό
η σύστημα.
ημ Χοίροι
ρ κάθε ηλικίας
η ς μπορεί
μ ρ να μολυνθούν
μ με
μ
μολυσμένη από εκκρίσεις ασθενών ζώων τροφή και νερό.

Τα γαλουχούμενα χοιρίδια μολύνονται συχνά από τις μητέρες τους

τους,
ενώ δεν είναι σπάνια η μόλυνση από τους εμβρυϊκούς υμένες και τα
έμβρυα που αποβάλλονται.

Τέλος, μεταδίδεται με τη σύζευξη (οχεία ή σπέρμα).

 ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ (3)
Παθογένεια
γ

Τα βακτήρια περνούν από τον ακέραιο βλεννογόνο στο αίμα και

μεταφέρονται στους λεμφικούς ιστούς.

Η βακτηριαιμία διαρκεί από 11-77 εβδομάδες.

Σύντομα, μετά το στάδιο της βακτηριαιμίας, η Brucella suis μπορεί

να απομονωθεί
θ ί απόό πολλούς
λλ ύ ιστούς
ύ του μολυσμένου
λ έ ζώ
ζώου.

Τα όργανα
ργ του γεννητικού
γ η συστήματος
ήμ ς που περιέχουν
ρ χ μεγάλες
μ γ ς
συγκεντρώσεις ερυθριτόλης (κυρίως ο πλακούντας) προσβάλλονται
περισσότερο από το βακτήριο και η μόλυνση αυτή παραμένει για
πολύ
λύ μεγάλο
άλ χρονικόόδδιάστημα.
ά

η προσβολή
ρ β ή του πλακούντα
είναι σοβαρή, η φλεγμονή του ενδομητρίου είναι ήπια.
 ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ (4)
Συμπτώματα

Ποικίλλουν σημαντικά από εκτροφή σε εκτροφή, ενώ σε πολλές

περιπτώσεις οι παραγωγοί δεν είναι σε θέση να τα αντιληφθούν και
η θνησιμότητα είναι πολύ μικρή.

Συνήθως
Σ ήθ περιλαμβάνουν:
λ βά
- Επιστροφές των συών σε οίστρο 30-45 ημέρες μετά τη σύζευξη
(εμβρυϊκοί
(εμβρυϊ οί θάνατοι), όταν η μό
μόλυνση
υνση πραγματοποιείται στη
σύζευξη
- Αποβολές των συών σε οποιοδήποτε στάδιο της κυοφορίας,
ό
όταν η μόλυνση
όλ πραγματοποιείται
ί μετάά την 35
35η-40ή
40ή ημέρα
έ της
κυοφορίας
- Υπογονιμότητα
γ μ η στιςς χχοιρομητέρες,
ρ μη ρ ς, που αποκαθίσταται μ μετά
από 2-3 οιστρικούς κύκλους
- Ορχίτιδα στους κάπρους
- Χωλότητα και παράλυση των οπισθίων άκρων, άκρων λόγω
σπονδυλίτιδας, κυρίως σε γαλουχούμενα ή απογαλακτισθέντα
χοιρίδια.
 ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ (5)
Συμπτώματα
 ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ (6)
∆ιάγνωση

Στηρίζεται στην κλινική εικόνα σε συνδυασμό με εργαστηριακές

εξετάσεις.

Η πλέον ακριβής και πιθανότατα η πλέον ευαίσθητη μέθοδος

διάγνωσης της βρουκέλλωσης στο χοίρο είναι η απομόνωση του
μικροοργανισμού από παθολογικό υλικό (εμβρυϊκοί υμένες, αίμα,
λεμφικός ιστός, όρχεις, αρθρικό υγρό, κ.λπ).

Οι ορολογικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για ανίχνευση

αντισωμάτων είναι συνήθως η δοκιμή οροσυγκόλλησης (βραδεία σε
σωλήνες και ταχεία σε πλάκα) και η σύνδεση του συμπληρώματος.

Ωστόσο, τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τις ορολογικές

μεθόδους θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιφυλα
επιφυλακτικότητα.
τι ότητα.
 ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ (7)
Αντιμετώπιση (Προσοχή νόσημα υποχρεωτικής δήλωσης)

Η χρήση αντιμικροβιακών (παρεντερικά ή με την τροφή) έχει

αποδειχτεί αναποτελεσματική για τον έλεγχο της βρουκέλλωσης.

Υπό προϋποθέσεις η χορήγηση τετρακυκλινών, στρεπτομυκίνης ή

σουλφοναμιδών σε μεγάλες δόσεις, (ή σε συνδυασμό μεταξύ τους),
και μόνο στο στάδιο της βακτηριαιμίας και για μεγάλο χρονικό
διάστημα μπορεί να βελτιώσει την κλινική εικόνα. Ωστόσο, οι
βρουκέλλες παραμένουν στους ιστούς για μεγάλο διάστημα και μετά
τη θεραπεία.

Μέχρι σήμερα δεν έχουν αναπτυχθεί ασφαλή εμβόλια με τα οποία

μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητική ανοσία των χοίρων.
 ΒΡΟΥΚΕΛΛΩΣΗ (8)
Μέτρα ελέγχου σε επίπεδο εκτροφής (εφόσον επιτρέπονται
από τη νομοθεσία της συγκεκριμένης χώρας)

Έχουν δοκιμαστεί τρία προγράμματα για τον έλεγχο του νοσήματος:

Στο πρώτο
Σ ώ πρόγραμμα
ό εντάσσεται
ά η σφαγή
ή όλων
όλ των ζώζώων της
μονάδας και η αντικατάστασή τους με νέα ζώα («depopulation»). Η
μέθοδοςς αυτή
μ ή έχει
χ άριστα
ρ αποτελέσματα.
μ

Με το δεύτερο πρόγραμμα απομακρύνονται σταδιακά τα ενήλικα

ζώ και αντικαθίστανται
ζώα θί με χοιρίδια
ίδ που παράγονται
ά στη ίδ
ίδια την
εκτροφή. Η μέθοδος δεν είναι απόλυτα αποτελεσματική και απαιτεί
συχνό
χ ορολογικό
ρ γ επανέλεγχο.
γχ

Στο τρίτο πρόγραμμα περιλαμβάνεται η απομάκρυνση μόνο των

οροθετικών ζώων και τη συχνότατη ορολογική επανεξέταση των
ζώων που παραμένουν. Με καλά αποτελέσματα και οικονομικά
αποδεκτή όταν ένα μικρό ποσοστό των ζώων είναι οροθετικά.
ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (1)
Π
Περιγραφή
ή
Περιγράφηκε για πρώτη φορά στο χοίρο το 1950, στις ΗΠΑ. Η χρόνια
μορφή της αναφέρεται σε πολλές χώρες του κόσμου και προκαλεί
σοβαρές οικονομικές απώλειες, επηρεάζοντας σοβαρά τους
αναπαραγωγικούς δείκτες των εκτροφών.

Αιτιολογία
Οφείλεται σε μόλυνση των ζώων από είδη του γένους Leptospira.
Πρόκειται για σπειροχαιτιακούς μικροοργανισμούς που δε γίνονται ορατοί
με τις κοινές
έ χρώσεις
ώ λό
λόγω της πολύ
λύ μικρής
ή δδιαμέτρου
έ τους. Ο
Οι ορότυποι
ό
που έχουν απομονωθεί στο χοίρο είναι συχνότερα οι L. pomona, L.
canicola,, L. icterohemorrhagiae,
g , L. ggrippotyphosa.
pp yp Σε σπανιότερες
ρ ς
περιπτώσεις έχουν απομονωθεί και οι ορότυποι L. tarassovi, L. sejiroe, L.
jules (της ομάδας οροτύπων L. hebdomadis), L. muenchen και L. lora
(
(της ομάδας
άδ οροτύπων ύ L australis)
L. t li ) και L.
L bbratislava.
ti l
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (2
(2)
Μετάδοση
η
Οι λεπτόσπειρες βρίσκονται στο ούρο μολυσμένων ζώων (κυρίως
σκύλων, τρωκτικών, χοίρων και βοοειδών) και διασπείρονται στο
περιβάλλον, μολύνοντας συνήθως τις τροφές και το νερό.

Κάτω από ευνοϊκές συνθήκες οι λεπτόσπειρες είναι ανθεκτικές στο

περιβάλλον για μερικές εβδομάδες.

Η μόλυνση
όλ του χοίρου
ί γίνεται
ί με την εισαγωγή
ή των λεπτοσπειρών
λ ώ στον
οργανισμό από λύσεις της συνέχειας του δέρματος, από τους ακέραιους
βλεννογόνους,
β γ ς, αλλά και κατά τη
η σύζευξη.
ζ ξη

Κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης οι λεπτόσπειρες συγκεντρώνονται στο

δά
διάμεσο συνδετικό
δ ό ιστό
ό των νεφρών,
ώ όπου
ό πολλαπλασιάζονται
λλ λ άζ και
προστατεύονται από τη δράση των αντισωμάτων.

Ειδικότερα, η L. pomona μεταδίδεται εύκολα από τον μολυσμένο κάπρο

στις σύες τόσο με την οχεία, όσο και με το σπέρμα κατά την ΤΣ.
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (3)
Παθογένεια
γ
Οι μικροοργανισμοί μεταφέρονται στο ήπαρ με το αίμα, όπου
πολλαπλασιάζονται.

∆ύο έως επτά ημέρες μετά την είσοδό τους στον οργανισμό βρίσκονται
σχεδόν
χ σε όλα τα παρεγχυματικά
ρ γχ μ όργανα,
ργ , ενώ το χρονικό
χρ διάστημα
ημ που
απαιτείται για την ανίχνευση αντισωμάτων είναι 5-10 ημέρες.

Στη συνέχεια οι λεπτόσπειρες συγκεντρώνονται στα ουροφόρα σωληνάρια,

σωληνάρια
μεταφέρονται στην ουροδόχο κύστη και απεκκρίνονται με τα ούρα.

Ο χρόνος επώασης της νόσου κυμαίνεται από 1 έως 2 εβδομάδες.

Η μόλυνση της μήτρας κατά το δεύτερο ήμισυ της εγκυμοσύνης προκαλεί

αποβολή ή γέννηση νεκρών και μουμιοποιημένων χοιριδίων. Οι
λεπτόσπειρες περνούν τον πλακούντα και μεταφέρονται στα έμβρυα με
αποτέλεσμα τη μόλυνση όλων ή μέρους αυτών. Η αποβολή ή η γέννηση
νεκρών χοιριδίων συμβαίνει 1-4 εβδομάδες μετά τη μόλυνση.
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (4)
Μορφές-συμπτώματα

Οξεία
Οξ ί μορφή:ή
Από τα ζώα που μολύνονται με την L. pomona ένα μικρό
μόνο ποσοστό εκδηλώνει
μ η συμπτώματα
μ μ της
ης νόσου. Στιςς περισσότερες
ρ ρ ς
περιπτώσεις και ιδιαίτερα στις μεγάλες μονάδες, οι εκτροφείς σπάνια
διαπιστώνουν την εμφάνιση της οξείας λεπτοσπείρωσης. Η μετάδοση της
νόσου
ό γίνεται
ί με αργό
ό ρυθμό
θ ό απόό ζώο
ζώ σε ζώο,
ζώ έτσι
έ ώ ώστε σε μια δεδομένη
δ δ έ
στιγμή μόνο ένα ή λίγα ζώα να εμφανίζουν συμπτώματα ανορεξίας,
πυρετού
ρ και κατάκλισης,
ης, που διαρκούν
ρ 1-3 ημ
ημέρες.
ρ ς

Χρόνια μορφή: Είναι η πιο συνηθισμένη μορφή της λεπτοσπείρωσης στο

χοίρο και χαρακτηρίζεται από αποβολές και γέννηση νεκρών ή θνησιγενών
χοιριδίων
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (5)
L. canicola L. canicola

Οξεία μορφή: Πετέχειες στο

δέρμα και στον οφθαλμό

Χρόνια μορφή: Αποβολή

L. pomona
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (6)
Αλλοιώσεις
Στην οξεία μορφή σπάνια διαπιστώνονται αλλοιώσεις. Ωστόσο, έχουν
αναφερθεί περιπτώσεις με πετέχειες και εκχυμώσεις στους πνεύμονες και
τους νεφρούς,
νεφρούς εστιακές νεκρώσεις στο ήπαρ
ήπαρ, λεμφοκυτταρική διήθηση των
επινεφριδίων και μηνιγγοεγκεφαλίτιδα.

Στη χρόνια μορφή οι αλλοιώσεις εντοπίζονται στους νεφρούς (αλλοιώσεις

εστιακής
ή δδιάμεσης
ά νεφρίτιδας).
ί δ )
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (7)
Αλλοιώσεις (συνέχεια)
Οι αλλοιώσεις που παρατηρούνται στα έμβρυα που αποβάλλονται δεν είναι
ειδικές. Παρατηρείται συνήθως οίδημα σε διάφορους ιστούς, ορώδες ή
οροαιματηρό υγρό στις κοιλότητες του σώματος και σε ορισμένες
περιπτώσεις πετέχειες στο δέρμα και τους πνεύμονες. Σε ορισμένα έμβρυα
είναι δυνατό να παρατηρηθεί ίκτερος και εστιακές νεκρώσεις στο ήπαρ
ήπαρ. Οι
εμβρυϊκοί υμένες είναι συνήθως φυσιολογικοί.

L. pomona
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (8)
∆ιάγνωση
Δύσκολη εξαιτίας των ήπιων κλινικών συμπτωμάτων της και των μη
σταθερών μακροσκοπικών αλλοιώσεων.

Η εργαστηριακή διάγνωση περιλαμβάνει:

- Καλλιέργειες πρόσφατου παθολογικού υλικού (ούρο ή νεφρικός
ιστός), σε ειδικό υπόστρωμα, που περιέχει 10% ορό ή λεύκωμα με pΗ
7 72
7-7,2.
- Μικροσκοπική εξέταση σε σκοτεινό πεδίο νωπών παρασκευασμάτων
ούρου
ρ ύστερα ρ από φ φυγοκέντρηση
γ ρη η
- Προσδιορισμό των λεπτοσπειρών με ανοσοχημικές μεθόδους
(ανοσοφθορισμός). Πρόκειται για μέθοδο εκλογής σε περίπτωση
προσβολής
β λή των εμβρύων.
β ύ
 ΛΕΠΤΟΣΠΕΙΡΩΣΗ (9)
Αντιμετώπιση
Η αποτελεσματική
λ ή αντιμετώπιση
ώ της λεπτοσπείρωσης
λ ί επιτυγχάνεται
ά με τη
διενέργεια εμβολιασμών και με τη συνδυασμένη εφαρμογή θεραπευτικών
αι διαχειριστι
και διαχειριστικών
ών μέτρων.

Τα εμβόλια που χρησιμοποιούνται σήμερα δεν παρέχουν απόλυτη

προστασία,
ί ενώώ στις περιπτώσεις
ώ που την παρέχουν,
έ το χρονικόό διάστημα
δά
κάλυψης δεν υπερβαίνει τους 3 μήνες. Ωστόσο, ο εμβολιασμός των συών
μειώνει σημαντικά
μ ημ την
η εμφάνιση
μφ η των περιπτώσεων
ρ λεπτοσπείρωσης
ρ ης σε
επίπεδο εκτροφής και ιδιαίτερα όταν η έκταση της προσβολής είναι μεγάλη.

Θεραπευτικά, τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται με την

Θεραπευτικά
παρεντερική χορήγηση στρεπτομυκίνης στη δόση των 25 mg/kg Σ.Β. ή με
τη χορήγηση με την τροφή τετρακυκλινών στη δόση των 800 g/τόνο
τροφής. Για τον έλεγχο σε επίπεδο εκτροφής μπορεί οι αγωγές αυτές να
εφαρμόζονται με σταθερή περιοδικότητα (π.χ. 2-3 φορές το χρόνο)

Τα διαχειριστικά μέτρα περιλαμβάνουν την αποφυγή άμεσης ή έμμεσης

επαφής με τους φορείς της νόσου (τρωκτικά και άλλα ζώα).
ΑΚΤΙΝΟΒΑΚΙΛΛΩΣΗ
 AΚΤΙΝΟΒΑΚΙΛΛΩΣΗ
Οφείλεται στον Actinobacillus suis, ένα αρνητικό κατά gram ακίνητο
βακτήριο, που εντοπίζεται στις αμυγδαλές και στους ρώθωνες υγιών
χοίρων
ί κάθε
άθ ηλικίας
λ ί και στον κόλποόλ των συών,ώ από ό όόπου μεταδίδεται.
δίδ

Προκαλεί
ρ στα γαλουχούμενα
γ χ μ και στα απογαλακτισμένα
γ μ χοιρίδια
χ ρ κυρίως
ρ ς
σηψαιμία με ξαφνικό θάνατο, ενώ στα ενήλικα ζώα προκαλεί δερματικές
αλλοιώσεις όμοιες με της ερυθράς και προβλήματα στην αναπαραγωγή.
Σε ό,τι
ό τι αφορά στο γεννητικό σύστημα ειδικότερα
ειδικότερα, ο Actinobacillus suis,
suis
μπορεί να προκαλέσει μητρίτιδα και, όχι σπάνια, αποβολή.

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση αμπικιλλίνης, per os ή

παρεντερικά, στη δόση των 5 mg/kg Σ.Β. ή την ενδομυϊκή έγχυση
προκαϊνικής πενικιλλίνης στη δόση των 1,8-2,4
1 8-2 4 Χ 106 IU
IU. Επίσης,
Επίσης είναι
δυνατό να χορηγηθεί υδροχλωρική οξυτετρακυκλίνη με την τροφή στη
δόση των 550 g / τόνο τροφής ή/και στρεπτομυκίνη, τουλάχιστο επί μία
εβδομάδα. Τέλος, σε περίπτωση επανειλημμένων υποτροπών, μπορούν
να χρησιμοποιηθούν αυτεμβόλια με πολύ καλά αποτελέσματα.
ΠΑΡΒΟÏÏΩΣΗ
ΠΑΡΒΟ
 ΠΑΡΒΟΪΩΣΗ (1)
Περιγραφή
Νόσημα με παγκόσμια εξάπλωση που προκαλεί εμβρυϊκούς θανάτους
χωρίς όμως την εκδήλωση κλινικών συμπτωμάτων στις σύες. Η παρουσία
του παρβοϊού ως αιτιολογικού παράγοντα πρόκλησης εμβρυϊκών θανάτων
αποδείχτηκε για πρώτη φορά το 1967 στη Μεγάλη Βρετανία. Στην
Ελλάδα, β ΐ
Ελλάδ η παρβοΐωση συναντάται
ά με μεγάλη
άλ συχνότητα
ό και αποτελεί
λ ί έέναν
από τους σημαντικότερους παράγοντες που προκαλούν διαταραχές στη
γγονιμότητα
μ η των συών.
Αιτιολογία
Οφείλεται σε μόλυνση από ένα DΝΑ
DΝΑ-ιόιό του γένους Parvovirus της
οικογένειας Parvoviridae. Ο ιός παρουσιάζει ανθεκτικότητα στη θερμότητα
και στα απολυμαντικά που χρησιμοποιούνται συνήθως και διατηρεί τη
λ
λοιμογόνο
ό του δύναμη
δύ στις εκκρίσεις
ί των μολυσμένων
λ έ ζώων
ζώ για αρκετούς
ύ
μήνες. Ο ιός αδρανοποιείται από το υποχλωριώδες νάτριο και από το
υδροξείδιο
ρ ξ του νατρίου,
ρ , τα οποία,, για
γ το λόγογ αυτό,, αποτελούν τα
ενδεδειγμένα απολυμαντικά σε περίπτωση μόλυνσης μίας εκτροφής από
παρβοϊό.
 ΠΑΡΒΟΪΩΣΗ (3)
Μετάδοση
η

Οι μολυσμένοι χώροι και τα μολυσμένα αντικείμενα αποτελούν τα

κυριότερα μέσα μετάδοσης του ιού. Η επιβίωση του ιού στο περιβάλλον
φτάνει τους τέσσερις μήνες.

Η μετάδοση της νόσου γίνεται με άμεση επαφή των μολυσμένων ζώων με

τα υγιή. Η απέκκριση του ιού από τον οργανισμό των ζώων διαρκεί
περίπου
ί δύ
δύο εβδομάδες
βδ άδ από ό την αρχική
ή μόλυνση.
όλ

Οι κάπροι
ρ συμβάλλουν
μβ επίσης
ης αποφασιστικά
φ στη
η μετάδοση
μ η της
ης νόσου.
Μολονότι οι ίδιοι δεν προσβάλλονται, οι κάπροι τον μεταδίδουν στις σύες
κατά τη σύζευξη.

Η μετάδοση της νόσου μπορεί να γίνει επίσης με νωπό και καταψυγμένο

σπέρμα
ρμ καθώςς και με
μ τηημμεταφορά
φ ρ εμβρύων,
μβρ , διότι ο ιόςς προσκολλάται
ρ
στην εξωτερική επιφάνεια της διαφανούς ζώνης των γονιμοποιημένων
ωαρίων.
 ΠΑΡΒΟΪΩΣΗ (4)
Παθογένεια
γ
Από τη στιγμή εισόδου του ιού στον οργανισμό ακολουθεί
πολλαπλασιασμός του και περίοδος ιαιμίας, κατά την οποία είναι δυνατό
να αναπτυχθεί
θ ί λευκοπενία.
λ ί

Περίπου
ρ 10-14 ημ
ημέρες
ρ ς μετά
μ τη
ημμόλυνση
η ο ιόςς διέρχεται
ρχ το πλακούντα και
προσβάλλει τα έμβρυα. Έμβρυα ηλικίας μικρότερης των 30 ημερών
πεθαίνουν σύντομα μετά την προσβολή, οπότε εξαφανίζεται και ο ιός από
το ενδομήτριο.
ενδομήτριο Όταν προσβληθούν έμβρυα ηλικίας μεταξύ 30 και 70
ημερών, παρατηρείται θάνατος και μουμιοποίησή τους. Εάν η ηλικία των
εμβρύων κατά την προσβολή είναι μεγαλύτερη από 70 ημέρες, τότε αυτά
αναπτύσσουν αντισώματα κατά του ιού και η εγκυμοσύνη εξελίσσεται
φυσιολογικά.

Συνήθως, η προσβολή και ο θάνατος των εμβρύων δεν επισυμβαίνει κατά

τον ίδιο χρόνο. Έτσι, ενδέχεται να προσβληθεί αρχικά ένας μικρός αριθμός
εμβρύων και η προσβολή να επεκταθεί και στα υπόλοιπα έμβρυα σταδιακά
με την ενδομητριαία οδό εξάπλωσης του ιού (οριζόντια μετάδοση).
 ΠΑΡΒΟΪΩΣΗ (5)
Συμπτώματα

Οι διαταραχές
Ο δ έ της γονιμότητας
ό της συός
ό αποτελούν
λ ύ τη μοναδική
δ ή
εκδήλωση της προσβολής από παρβοϊό. Τα συμπτώματα είναι άμεσα
μ
συνδεδεμένα μ
με την
η ηλικία
η προσβολής
ρ β ής των εμβρύων.
μβρ Έτσι,, στιςς
μολυσμένες σύες, διαπιστώνονται συνήθως επιστροφές σε οίστρο σε μη
κανονικά χρονικά διαστήματα (πρώιμοι εμβρυϊκοί θάνατοι) ή τοκετοομάδες
που αποτελούνται
λ ύ συνολικά
λ ά ή εν μέρει
έ απόό μουμιοποιημένα
έ έμβρυα
έ β ίδ
ίδιας
ηλικίας ή (συνηθέστερα) διαφορετικής ηλικίας. Στην περίπτωση των
μουμιοποιημένων
μ μ ημ εμβρύων
μβρ η διάρκεια
ρ κυοφορίας
φ ρ ς είναι δυνατό να
παραταθεί.

Σε ορισμένες περιπτώσεις πρώιμων εμβρυϊκών θανάτων,

θανάτων είναι δυνατό να
παρατηρηθεί παρατεταμένο διάστημα ανοίστρου που διαρκεί περίπου όσο
και η εγκυμοσύνη. Δεν υπάρχουν ενδείξεις για εκδήλωση συμπτωμάτων
υπογονιμότητας ή μείωσης της γενετήσιας ορμής στους κάπρους των
μολυσμένων εκτροφών.
 ΠΑΡΒΟΪΩΣΗ (6)
Αλλοιώσεις
ς
Οι μακροσκοπικές αλλοιώσεις της παρβοΐωσης αφορούν μόνο στα
έμβρυα. Διαπιστώνεται μουμιοποίηση, συγκέντρωση οροαιματηρού υγρού
στις κοιλότητες
λό του σώματος
ώ των εμβρύων,
β ύ καθώς
θώ και εκφύλιση,
ύλ οίδημα
ίδ
και αιμορραγίες των παρεγχυματικών οργάνων τους. Σε πολλές
περιπτώσεις
ρ ς οι αλλοιώσειςς μπορεί
μ ρ να αφορούν
φ ρ και τον πλακούντα.
 ΠΑΡΒΟΪΩΣΗ (7)

∆ιάγνωση
γ η
Η αύξηση του αριθμού των συών που επιστρέφουν σε οίστρο, η γέννηση
μικρού αριθμού χοιριδίων και η εμφάνιση τοκετοομάδων που
αποτελούνται
λ ύ συνολικά
λ ά ή εν μέρει
έ από ό μουμιοποιημένα
έ χοιρίδια,
ίδ σε
συνδυασμό με την απουσία άλλων κλινικών συμπτωμάτων στις σύες,
θέτουν την
η υποψία
ψ τηςης προσβολής
ρ β ής από παρβοϊό.
ρβ

Από τις εργαστηριακές διαγνωστικές μεθόδους χρησιμοποιούνται συνήθως

- Οι ορολογικές δοκιμές
δοκιμές.
Επιπλέον, χρησιμοποιείται και η ανοσοενζυμική μέθοδος ELISA, με
πολύ καλά αποτελέσματα.
 ΠΑΡΒΟΪΩΣΗ (8)
Αντιμετώπιση

Θεραπεία της παρβοΐωσης του χοίρου δεν υπάρχει. Η αντιμετώπιση

στηρίζεται στους εμβο
εμβολιασμούς
ιασμούς και
αι στην εφαρμογή κατάλληλου
ατά η ου
προγράμματος απολυμάνσεων.

Ο εμβολιασμός
β λ ό περιλαμβάνει
λ βά την ενεργητική ή ανοσοποίηση
ί των νεαρών
ώ
συών και των συών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική δραστηριότητα.

Τα εμβόλια που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι κυρίως αδρανοποιημένα.

Το τυπικό εμβολιακό πρόγραμμα για τον έλεγχο της παρβοΐωσης
περιλαμβάνει στις νεαρές σύες δύο εμβολιασμούς,
εμβολιασμούς έξι και δύο εβδομάδες
πριν από την αναμενόμενη πρώτη σύζευξη και στις ενήλικες σύες ένα
εμβολιασμό δύο εβδομάδες πριν από την προβλεπόμενη σύζευξη.

Ο εμβολιασμός των κάπρων δεν θεωρείται σκόπιμος, διότι οι κάπροι δεν

αποτελούν φορείς του ιού αλλά συμβάλλουν μόνο στη μηχανική μεταφορά
του.
ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ AUJESZKY
 ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ AUJESZKY (1)
Περιγραφή
ρ γρ φή
Ιογενές νόσημα που προσβάλλει χοίρους σε διάφορες
ηλικίες με διάφορα συμπτώματα, όπως πυρετό, ανορεξία
και νευρικά συμπτώματα στα θηλάζοντα χοιρίδια, ανάλογα
συμπτώματα, όμως πιο ήπια, στους απογαλακτισμένους
χοίρους, αναπνευστικά συμπτώματα στους
αναπτυσσόμενους/παχυνόμενους χοίρους και αποβολές
στις σύες.

Αιτιολογία
Οφείλεται στον ιό της ν. του Aujeszky, ένα ερπητοϊό που
ανήκει στην υπο-οικογένεια των αλφαϊών.
 ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ AUJESZKY (2)
Νοσηρότητα (Ν) – Θνησιμότητα (Θ)
- Η νοσηρότητα ποικίλλει εξαρτώμενη από την ηλικία και την
ανοσολογική
γ ή κατάστασηη των ζώων
ζ της
ης εκτροφής.
ρ φής Πάντωςς
είναι πολύ υψηλή στην περίπτωση της νευρικής μορφής
στα νεογέννητα χοιρίδια και της αναπνευστικής μορφής
στους παχυνόμενους χοίρους (100%).
(100%)
- Η θνησιμότητα είναι ανάλογη της νοσηρότητας και μπορεί
να φτάσει το 90% στα χοιρίδια ηλικίας μικρότερης της 1
εβδομάδας. Στην αναπνευστική μορφή της νόσου η
θνησιμότητα είναι πολύ μικρή (1-2%) εκτός αν υπάρχουν
δευτερογενείς βακτηριακές επιπλοκές.
επιπλοκές

Μετάδοση
Ημμετάδοση
ηγγίνεται συνήθως
ή ς αερογενώς
ρ γ ς και μάλιστα
μ σε 1
εβδομάδα ο ιός μπορεί να έχει μεταδοθεί σε όλα τα ζώα της
εκτροφής. Μεταδίδεται και με το σπέρμα.
 ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ AUJESZKY (3)
Άλλα είδη
η που προσβάλλονται
ρ β
Σχεδόν όλα τα κατοικίδια ζώα. Περισσότερο ευπαθή είναι
τα πρόβατα και ακολουθούν οι γάτες και οι σκύλοι. Στα ζώα
αυτά η επώαση είναι ταχύτατη και παρατηρείται συχνά
θάνατος ήδη από τη δεύτερη ημέρα μετά την έναρξη των
κλινικών συμπτωμάτων
μ μ ((κυρίως
ρ ς εγκεφαλίτιδα
γ φ και
κνησμός).

Παθογένεια
γ
- Πολλαπλασιασμός στο επιθήλιο των ρινικών κοιλοτήτων,
το φάρυγγα και τις αμυγδαλές
- Μεταφορά μέσω της λεμφικής οδού και εντοπισμός-
εντοπισμός
προσβολή των λεμφογαγγλίων
- Μεταφορά μέσω των νευρώνων στο ΚΝΣ
- Εντοπισμός-προσβολή μακροφάγων του πνεύμονα
- Μεταφορά το έμβρυο μέσω του πλακούντα.
 ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ AUJESZKY (4)
Συμπτώματα (γεννητικού)
- Αποβολή, που παρατηρείται συνήθως από το τέλος του δεύτερου
τρίτου
ρ της
ης εγκυμοσύνης.
γ μ ης
- Τοκετός μεγάλου ποσοστού νεκρών και μουμιοποιημένων
χοιριδίων, διότι ο ιός προσβάλλει τον πλακούντα και προκαλεί
εμβρυϊκούς θανάτους.
θανάτους
- Επανειλημμένες επιστροφές σε οίστρο που οφείλονται, όμως,
κατά κύριο λόγο σε παροδική διαταραχή της γονιμότητας των
κάπρων (εκφύλιση των σπερματικών σωληναρίων και αύξηση
του ποσοστού των μορφολογικά ανώμαλων σπερματοζωαρίων).
 ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ AUJESZKY (5)
Αλλοιώσεις (γεννητικού)
( ε η ού)
Τα νωπά αποβληθέντα έμβρυα συνήθως φέρουν νεκρωτικές εστίες
στο ή
ήπαρρ και στο σπλήνα.
ή Τα μμουμιοποιημένα
μ ημ έμβρυα
μβρ έχουν
χ το ίδιο
μέγεθος γεγονός που φανερώνει εμβρυϊκό θάνατο στο ίδιο στάδιο
της εγκυμοσύνης. Παρατηρούνται επίσης νεκρωτική πλακουντίτιδα
και ενδομητρίτιδα.
ενδομητρίτιδα

Δ/Δ Θάνατος από περιέλιξη ομφλάλιου λώρου

 ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ AUJESZKY (6)
∆ιάγνωση

Μικροβιολογικές εξετάσεις
- Ορολογικές εξετάσεις
ELISA tests
ELISA-tests

- ∆οκιμή ανοσοφθορισμού σε αμυγδαλές.

- Απομόνωση του ιού με καλλιέργεια παθολογικού υλικού

((ιστοί από φάρυγγα, αμυγδαλές,
ς εγκέφαλο),
) σε ειδικά
υποστρώματα.
 ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ AUJESZKY (7)
Αντιμετώπιση
Εμβολιακό πρόγραμμα:
Στηρίζεται
ηρ ζ στη
η χρήση
χρή η αδρανοποιημένων
ρ ημ (νεκρών)
( ρ ) εμβολίων
μβ
στον αναπαραγωγικό πληθυσμό και ελαττωμένης
λοιμογόνου δύναμης (ζωντανών) εμβολίων στους
αναπτυσσόμενους χοίρους
χοίρους.
Το πρόγραμμα στις σύες περιλαμβάνει διπλό εμβολιασμό
των νεαρών συών αντικατάστασης (ο πρώτος στην ηλικία
των 100-130 ημερών και ο αναμνηστικός 15-20 ημέρες
αργότερα. Στη συνέχεια οι σύες εμβολιάζονται 15-20 ημέρες
πριν από κάθε αναμενόμενο τοκετό,
τοκετό ενώ οι κάπροι δύο
φορές το χρόνο. Με το πρόγραμμα αυτό εξασφαλίζεται
και παθητική ανοσία στα χοιρίδια μέχρι την ηλικία των 60-80
ημερών.
Το πρόγραμμα στους αναπτυσσόμενους χοίρους
περιλαμβάνει ένα εμβολιασμό στην ηλικία των 70 ημερών.
ημερών
Καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται αναμνηστικό
εμβολιασμό και στην ηλικία των 90 ημερών.
 ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΚΑΙ
ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ - ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ (1)
Περιγραφή
ρ γρ φή
Ιογενές νόσημα που προσβάλλει χοίρους σε διάφορες
ηλικίες με διάφορα συμπτώματα, όπως αποβολές κυρίως
τις τελευταίες
λ ί τρεις εβδομάδες
βδ άδ της κυοφορίας, ί πρόωρους
ό
τοκετούς, γέννηση νεκρών-μουμιοποιημένων χοιριδίων,
γέννηση
γ η η ελλιποβαρών
β ρ χοιριδίων
χ ρ με απαγωγή
μ γ γή των άκρων
ρ
(splay-leg) και επιστροφές σε οίστρο σε μη κανονικά
διαστήματα στις σύες, και αναπνευστικά συμπτώματα στα
θηλάζο α και
θηλάζοντα α απογαλακτισμένα
α ο αλα σ έ α χοιρίδια.
ο ρίδ α

Αιτιολογία
Οφείλεται στον ιό του Αναπαραγωγικού και Αναπνευστικού
Συνδρόμου του Χοίρου (ΑΑΣΧ), που πρόσφατα
ταξινομήθηκε στο γένος Arterivirus της οικογένειας των
Arterividae Σήμερα,
Arterividae. Σήμερα έχουν απομονωθεί κυρίως δύο
διαφορετικά στελέχη: Το Ευρωπαϊκό και το Αμερικάνικο.
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ - ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ (2)

Νοσηρότητα (Ν) – Θνησιμότητα (Θ)

- Η νοσηρότητα ποικίλλει εξαρτώμενη από την ηλικία και την
ανοσολογική
γ ή κατάσταση η των ζώων
ζ της
ης εκτροφής.
ρ φής
- Η θνησιμότητα είναι μικρή εκτός αν υπάρχουν
δευτερογενείς βακτηριακές επιπλοκές.

Μετάδοση
Η μετάδοση γίνεται συνήθως από χοίρο σε χοίρο μέσω των
ρινικών εκκρίσεων
εκκρίσεων, του σιέλου,
σιέλου του ούρου,
ούρου των κοπράνων,
κοπράνων
του σπέρματος και του πλακούντα. Ο ρυθμός μετάδοσης
στα ζώα μιας εκτροφής φαίνεται πως είναι αργός. Μεταξύ
των εκτροφών αναφέρεται μετάδοση σε μικρές αποστάσεις
αερογενώς και με τρωκτικά ή πτηνά.
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ - ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ (3)

Παθογένεια

- Πολλαπλασιασμός
Π λλ λ ό του ιού
ύ στο ρινικό
ό βλεννογόνο,
βλ ό τους
πνεύμονες, αλλά κυρίως στα μακροφάγα του πνεύμονα τα
οποία καταστρέφονται
ρ φ

- Προσβολή επιχώριων λεμφογαγγλίων και ιαιμία (12 ώρες

μετά τη μόλυνση)

- Μεταφορά
φ ρ μέσω
μ του πλακούντα στα έμβρυα.
μβρ
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ - ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ (4)
Συμπτώματα (γεννητικού)
Στις σύες:
- Ανορεξία, άνοδος της θερμοκρασίας, κυάνωση των αυτιών, των
μαστών των άκρων και του ρύγχους και νέκρωση σε ορισμένες
μαστών,
περιπτώσεις των αυτιών και της ουράς.
- Αποβολή μετά την 100ή έως την 105η ημέρα της εγκυμοσύνης,
πρόωροι τοκετοί και γεννήσεις τοκετοομάδων που
αποτελούνται από ζωντανά, νεκρά και μουμιοποιημένα χοιρίδια.
- Καθυστέρηση στην εμφάνιση των συμπτωμάτων του οίστρου
μετά τον απογαλακτισμό και υπογονιμότητα.

Στους κάπρους:
- Ατονία
Α ί
- Μείωση της γενετήσιας ορμής
- Υποβάθμιση της ποιότητας του σπέρματος.
 ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ - ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ (5)

Αλλοιώσεις (γεννητικού)
- Αλλοιώσεις ήπιας ενδομητρίτιδας
- Νεκρωτική
ρ ή πλακουντίτιδα ((συχνά)
χ )
- Πιθανές νεκρωτικές εστίες στο ήπαρ και στο σπλήνα, καθώς και
αιμορραγίες στον πνεύμονα και τις αμυγδαλές των εμβρύων
- Η μόνη αναφερόμενη αλλοίωση στους κάπρους είναι το οίδημα
του οσχέου.

ΑΑΣΧ: Πολλαπλές διαβρώσεις πλακούντα ΑΑΣΧ + Ε.coli

Ε.coli:: Κυστική ενδοπλασία
ενδομητίου
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ - ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ (6)
∆ιάγνωση
Υποψία ΑΑΣΧ τίθεται σε περίπτωση αναπνευστικού
νοσήματος σε διάφορες ηλικίες με ταυτόχρονη διαταραχή
της αναπαραγωγικής δραστηριότητας των συών.
συών

Μικροβιολογικές εξετάσεις
- Ανίχνευση
Α ί του ιϊκού
ϊ ύ αντιγόνου
ό με ανοσοϊστοχημικές
ϊ έ
μεθόδους και με αλυσιδωτή αντίδραση της πολυμεράσης
((PCR)) σε ιστούςς όπωςς οι πνεύμονες
μ ς και οι αμυγδαλές.
μ γ ς
- Ορολογικές εξετάσεις:
- Έμμεσος ανοσοφθορισμός (IFA)
- ∆οκιμή ανοσοϋπεροξειδάσης μονής στιβάδας (IMPA)
- ∆οκιμή οροεξουδετέρωσης (SVN)
- Ανοσοενζυμική
ζ μ ή μέθοδος
μ ς ((ELISA))
Τα αντισώματα ανιχνεύονται 7 7--14 ημέρες μετά τη
μόλυνση και οι μέγιστες τιμές τίτλων λαμβάνονται στις
30--50 ημέρες και διατηρούνται για 4
30 4--5 μήνες
μήνες.
ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ - ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΝ∆ΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΟΙΡΟΥ (7)
Αντιμετώπιση
∆εν υπάρχει ειδική αγωγή. Αντιμικροβιακές ουσίες
χρησιμοποιούνται σε περίπτωση δευτερογενών
βακτηριακών επιπλοκών
επιπλοκών.
Εμβολιακό πρόγραμμα:
Στηρίζεται στη χρήση αδρανοποιημένων (νεκρών) εμβολίων
στον αναπαραγωγικό πληθυσμό και ελαττωμένης
λοιμογόνου δύναμης (ζωντανών) στους απογαλακτισμένους
χοίρους Υπάρχουν εμβόλια που περιέχουν είτε το
χοίρους.
Ευρωπαϊκό, είτε το Αμερικάνικο στέλεχος.
Το πρόγραμμα στις σύες περιλαμβάνει διπλό εμβολιασμό
των νεαρών
ώ συώνώ αντικατάστασης
ά ( πρώτος
(ο ώ στην ηλικία
λ ί
των 100-130 ημερών και ο αναμνηστικός 15-20 ημέρες
αργότερα. Στη συνέχεια οι σύες εμβολιάζονται την 50
50-60η
60η
ημέρα της κυοφορίας, ενώ οι κάπροι δύο φορές το χρόνο.
Το πρόγραμμα στους αναπτυσσόμενους χοίρους
περιλαμβάνει
λ βά έ εμβολιασμό
ένα β λ ό στην ηλικία
λ ί των 35-40
35 40
ημερών.
ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΚΥΚΛΟÏ
ΚΥΚΛΟÏΟ ΤΥΠΟΥ ΙΙ
 ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΚΥΚΛΟΪΟ ΤΥΠΟΥ-
ΤΥΠΟΥ-ΙΙ (1)
Περιγραφή
Ιογενές νόσημα που προσβάλλει χοίρους μετά τον
απογαλακτισμό
γ μ μ με απίσχναση,
χ η, δύσπνοια ((διάμεση
μ η πνευμονία),
μ ),
λεμφαδενοπάθεια, διάρροια, ίκτερο (σποραδικά) και
διάμεση νεφρίτιδα. Επίσης προκαλεί σε χοίρους μεγαλύτερης
ηλικίας νεκρωτική δερματίτιδα (αγγειΐτιδα) και νεφροπάθεια
(σπειραματονεφρίτιδα), ενώ στις χοιρομητέρες προκαλεί
αποβολές
β ς και γ
γέννηση
η η νεκρών
ρ και μ
μουμιοποιημένων
μ ημ εμβρύων
μβρ με
μ
μυοκαρδιοπάθεια.
Αιτιολογία
Οφείλεται
Ο ίλ πιθανότατα
θ ό στον κυκλοϊό
λ ϊό τύπου
ύ ΙΙ
ΙΙ, ο οποίος
ί υπάρχει
ά σε
πολλές εκτροφές με ή χωρίς
κλινικά συμπτώματα.
μ μ
Μετάδοση
∆εν έχει διευκρινιστεί ακριβώς, φαίνεται όμως ότι
μεταδίδεται
δίδ απόό χοίρο
ί σε χοίρο
ί με άμεση
ά επαφή,
ή μέσω
έ του
πλακούντα στα έμβρυα και ανιχνεύτηκε στο σπέρμα. Στην
εκτροφή εισάγεται κυρίως με είσοδο νέων ζώων αντικατάστασης.
 ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΚΥΚΛΟΪΟ ΤΥΠΟΥ-
ΤΥΠΟΥ-ΙΙ (2)
Π θ έ
Παθογένεια
∆ύσκολος ο προσδιορισμός της μέχρι
σήμερα Πιθανότατα η πλήρης κατανόηση της
σήμερα.
αιτιοπαθογένειας να απαιτεί γνώσεις που ξεπερνούν
τη συμβατική ανοσολογία.
Θεωρίες μηχανισμού πρόκλησης
¾Ανοσοκαταστολή
¾Ανοσοδιέγερση
¾Ανοσοτροποποίηση
Αναζήτηση άλλων παραγόντων που ενισχύουν την παθογόνο
δράση του κυκλοϊού
- Ιογενή νοσήματα του Χοίρου (ΑΑΣΧ, παρβοϊός, γρίπη,
ν Aujeszky,
ν. Aujeszky παρουσία ιού ηπατίτιδας Ε),
Ε)
- Βακτηριακά νοσήματα (νόσος του Glasser,
κολιβακίλλωση, λοίμωξη από S. suis, ενζωοτική
πνευμονία,
ί πλευροπνεμονία)
ί )
- Άλλες παθολογικές καταστάσεις (διαιτητική ηπάτωση).
 ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΚΥΚΛΟΪΟ ΤΥΠΟΥ-
ΤΥΠΟΥ-ΙΙ (3)
∆ά
∆ιάγνωση

¾Κλινικά συμπτώματα

¾Ανίχνευση του ιού σε παθολογικό υλικό (ιστούς)

¾ Ορολογικές εξετάσεις

Αντιμετώπιση
Χρήση
ρή η αδρανοποιημένων
ρ ημ ((νεκρών)
ρ ) εμβολίων
μβ έναντι του
κυκλοϊού τύπου ΙΙ
- στους αναπτυσσόμενους χοίρους έναν εμβολιασμό
σε ηλικία > 3-4
3 4 εβδομάδων
- σύες αναπαραγωγής δύο εμβολιασμοί με μεταξύ τους διάστημα
3-4 εβδομάδων και αναμνηστική δόση σε κάθε κύηση τουλάχιστον
3-4 εβδομάδες πριν τον τοκετό
ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ
ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΕΚΤΡΟΦΗΣ
∆ΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ
 ∆ΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ (1)
ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ Άνηβες σύες Χοιρομητέρες

Ενέργεια (χαμηλή) ¾Καθυστέρηση ενήβωσης ¾Σημαντική απώλεια Σ.Β.

στη γαλουχία, οπότε
καθυστερεί ο οίστρος μετά
τον απογαλακτισμό

¾Σε ηπιότερες καταστάσεις

δ
διαταραχή
ή
ωοθυλακιορρηξιών, με μικρή
τοκετοομάδα

Ενέργεια (υψηλή) ¾Εμβρυϊκοί θάνατοι, μικρή τοκετοομάδα, δυστοκία, αύξηση

αριθμού νεκρών χοιριδίων στον τοκετό

Πρωτεΐνη (χαμηλή) ¾Η έλλειψη κυρίως απαραίτητων αμινοξέων οδηγεί σε

ποικίλες διαταραχές της γονιμότητας
γονιμότητας, διότι τα απαραίτητα
αμινοξέα υπεισέρχονται στη βιοσύνθεση ενζύμων και
ορμονών
 ∆ΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ (2)
ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ Ά β σύες
Άνηβες ύ Χοιρομητέρες

Υπο--αβιταμινώσεις
Υπο
Βιταμίνη Α ¾Αναφροδισία, εμβρυϊκοί θάνατοι, γέννηση χοιριδίων με
συγγενείς διαμαρτίες διάπλασης

Βιταμίνη Ε ¾Ελαττωμένη αξιοποίηση βιταμίνης Α και πρόκληση

εμβρυϊκών θανάτων

Βιταμίνη Β12 ¾Μειωμένη γονιμότητα

Χολίνη ¾Μειωμένη γονιμότητα

γονιμότητα, γέννηση χοιριδίων με απαγωγή των
άκρων

Παντοθενικό οξύ ¾Μειωμένη γονιμότητα

Φολικό οξύ ¾Μειωμένη γονιμότητα, εμβρυϊκοί θάνατοι, μείωση

τοκετοομάδας

Θειαμίνη ¾Μειωμένη γονιμότητα

 ∆ΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ((3))
ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ Άνηβες σύες Χοιρομητέρες

Έλλειψη μακρο
μακρο-- ιχνοστοιχείων

Μαγγάνιο ¾∆ιαταραχές
∆ έ έέκκρισης γοναδοτρόπων
δ ό ορμονών
ώ

¾∆ιαταραχή «κυκλικότητας» ωοθηκικού κύκλου

Ψευδάργυρος
¾Σιωπηλοί οίστροι
Χαλκός
ς
¾Εμβρυϊκοί θάνατοι

Ιώδιο ¾Μείωση μεγέθους τοκετοομάδας

ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΕΚΤΡΟΦΗΣ
 ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Σφάλματα στη διαπίστωση του οίστρου
- Συχνότητα ελέγχου των συών
- Ανειδίκευτο προσωπικό
- Αδυναμία ελέγχου με κάπρο-ανιχνευτή και με δοκιμή
αντανακλαστικού ακινησίας στην πίεση που ασκεί ο άνθρωπος
στην οσφυϊκή χώρα

Σφάλματα στη σύζευξη ή την ΤΣ

- Αδυναμία προσδιορισμού χρόνου έναρξης συμπτωμάτων οίστρου

- Μη ορθολογική συχνότητα χρησιμοποίησης του κάπρου για οχεία
- Αδυναμία παρακολούθησης οχείας,
οχείας παροχής βοήθειας και
επιβεβαίωσης της εκσπερμάτισης
- Χρησιμοποίηση σπέρματος κακής ποιότητας
- Εφαρμογή σπερματέγχυσης χωρίς τήρηση στοιχειωδών κανόνων
υγιεινής
ΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (1)
Περιγραφή
Τροφική δηλητηρίαση των ζώων από τοξικούς μεταβολίτες
ορισμένων ειδών μυκήτων που προσβάλουν τους δημητριακούς
καρπούς πριν από τη συγκομιδή τους.

Μύκητες που εμπλέκονται

Οι κυριότεροι μύκητες που παράγουν επικίνδυνες τοξίνες ανήκουν

στα γένη:

Fusarium
Aspergillus
Penicillium
Claviceps purpurea
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (2)
Συχνότητα εμφάνισης
Το πρόβλημα παίρνει τεράστιες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια
χρόνια.

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες περίπου το 25% των

διακινούμενων δημητριακών παγκοσμίως είναι μολυσμένα.

Η αυξημένη συχνότητα οφείλεται στην καλλιέργεια υβριδίων

καλαμποκιού και κριθαριού που ωριμάζουν αργά το καλοκαίρι και
νωρίς την άνοιξη, αντίστοιχα, οπότε η συγκομιδή και η αποθήκευσή
τους συμπίπτει με εποχές του χρόνου που χαρακτηρίζονται από
μεγάλες μεταβολές της θερμοκρασίας και της υγρασίας του
περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια του 24ώρου.
24ώρου

Οι παράγοντες αυτοί ευνοούν τον πολλαπλασιασμό των μυκήτων

και την παραγωγή μυκοτοξινών.
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (3)
ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΜΥΚΟΤΟΞΙΝΕΣ
¾ Ο χοίρος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στη δράση των μυκοτοξινών
μυκοτοξινών..

Οι κυριότερες μυκοτοξίνες που έχουν κλινικό ενδιαφέρον για το χοίρο

είναι:
9 1) Αφλατοξίνες και κυρίως η αφλατοξίνη Β1
9 2) i) Τριχοθεσίνες ομάδας Α: Τ-2 και HT
HT--2 τοξίνη
ii)) Τριχοθεσίνες
ρχ ς ομάδας
μ ς B: Δεοξυνιβαλενόλη
ξ β η (DON
DON)) και
Νιβαλενόλη
9 3) Ζεαραλενόνη (ΖΕΝ)
9 4) Ωχρατοξίνη Α
9 5) Φουμονισίνες και ιδιαίτερα η φουμονισίνη Β1
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (4)
Παθογένεια
Οι μυκοτοξίνες προσλαμβάνονται από τον οργανισμό των χοίρων με τη
μολυσμένη τροφή.

Προκαλούν μεταβολές στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και

ανοσοκαταστολή.

Οι μυκοτοξίνες επηρεάζουν επίσης τις κυτταρικές λειτουργίες, όπως εκείνη

της σύνθεσης του DNA ή της βιοσύνθεσης των πρωτεϊνών, μέσω
πολύπλοκων μηχανισμών που βρίσκονται ακόμη υπό διερεύνηση.

Ορισμένες από αυτές τις ουσίες

ουσίες, όπως η ζεαραλενόνη
ζεαραλενόνη, προκαλούν
ενδοκρινικές μεταβολές που επηρεάζουν τη φυσιολογική ωοθηκική
δραστηριότητα των συών
Μορφές
ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (5)
Οξείες
Οξ ί μυκοτοξικώσεις:
ξ ώ
Ύστερα από τη λήψη μέτριας ή μεγάλης ποσότητας μιας ή
περισσότερων μυκοτοξινών. Χαρακτηρίζονται από αιμορραγικό
σύνδρομο, νεκρώσεις των βλεννογόνων του πεπτικού
συστήματος και σοβαρές αλλοιώσεις του ήπατος με θάνατο.

Χρόνιες μυκοτοξικώσεις:
Ύστερα
ρ από τηη λήψη
ήψη μικρής
μ ρής ποσότητας
η ς μυκοτοξινών.
μ ξ
Εκδηλώνονται συνήθως με μείωση της γονιμότητας των ζώων,
καθυστέρηση στην ανάπτυξη και αύξηση του δείκτη
μετατρεψιμότητας της τροφής
τροφής.

Ασυμπτωματικές
μ μ ς μυκοτοξικώσεις:
μ ξ ς
Εκδηλώνονται ύστερα από τη λήψη ακόμη και ελάχιστης
ποσότητας μυκοτοξινών. Προκαλούν ανοσοκαταστολή με
αποτέλεσμα να λειτουργούν ως προδιαθέτοντες παράγοντες για
την ανάπτυξη ιογενών, βακτηριακών και παρασιτικών λοιμώξεων.
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (5)

Επικινδυνότητα
Μεγαλύτερη από τις Χρόνιες και τις Ασυμπτωματικές

μυκοτοξικώσεις παρά από τις Οξείες μυκοτοξικώσεις

Ιδιότητες μυκοτοξινών

Αθροιστική και Συνεργική δράση

Αναστρέψιμη δράση μετά την απομάκρυνση

του αιτιολογικού παράγοντα

 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (6)
ΟΡΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΜΥΚΟΤΟΞΙΝΩΝ
- ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Τα ανώτερα επιτρεπτά όρια συγκεντρώσεων κάθε μυκοτοξίνης στις
ζωοτροφές των χοίρων είναι:

Αφλατοξίνες
Αφλατοξίνες:
φ ξ ς: 0,2, mg/kg
g g σιτηρεσίου
ηρ ((Commision Directive
1525/98/EC)
DON (*) : 0,3 mg/kg σιτηρεσίου
ZEN (*) : 1-3 ppm στο σιτηρέσιο
έ
Νιβαλενόλη (*) : 0,3 mg/kg σιτηρεσίου
Φουμονισίνες (*) : 2-5 ppm στο σιτηρέσιο
Ωχρατοξίνη Α (*) : 0,2 mg/kg σιτηρεσίου

(*): Τα όρια αυτά δεν έχουν ακόμη γίνει αποδεκτά από την Ε.Ε.
Ε.Ε.
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (7) Συμπτώματα
ΑΦΛΑΤΟΞΙΝΕΣ
ΑΦΛΑΤΟΞΙΝΕ Αναπτυσσόμενοι-
Αναπτυσσόμενοι
μ - <100 pp
ppb Κατάλοιπα στο ή
ήπαρ,
ρ, χ
χωρίς
ρ ς κλινικά
παχυνόμενοι συμπτώματα
» » 200 – 400 Καθυστέρηση της ανάπτυξης – μείωση
ppb μετατρεψιμότητας τροφής, πιθανή
ανοσοκαταστολή

» » 400 – 800 Ηπατικές αλλοιώσεις και

ppbb χολλαγγειοηπατίτιδα,
χολλαγγειοηπατίτιδα
λλ ί δ , αυξημένα
ξ έ ηπατικά
ά
ένζυμα ορού και ανοσοκαταστολή

» » 800 – 1200 Καθυστέρηση

ρη η της
ης ανάπτυξης,
ξης, μ
μείωση
η
ppb κατανάλωσης τροφής, ίκτερος,
υποπρωτεϊναιμία, αυξημένο τρίχωμα

» » 1200 - 2000 Ίκτερος διαταραχές πήξης του αίματος

Ίκτερος, αίματος,
ppb κατάπτωση, ανορεξία, σποραδικοί
θάνατοι
» » >2000 ppb Οξείες διαταραχές πήξης του αίματος και
οξεία ηπάτωση
ηπάτωση,, θάνατος σε 3-
3-10 ημέρες

» Ενήλικες και 500 – 750 Καμία διαταραχή στη σύλληψη, γέννηση

νεαρές σύες ppb κανονικών τοκετοομάδων
τοκετοομάδων,, καθυστέρηση
στην ανάπτυξη των χοιριδίων λόγω
παρουσίας αφλατοξινών στο γάλα
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (8) Συμπτώματα

ΩΧΡΑΤΟΞΙΝΗ Α Αναπτυσσόμεν 200 ppb Ήπιες νεφρικές αλλοιώσεις,

αλλοιώσεις, μειωμένη
οι--παχυνόμενοι
οι πρόσκτηση βάρους
» » 1000 ppb Πολυδιψία, γλυκοζουρία
γλυκοζουρία,, αζωθαιμία
αζωθαιμία,,
μειωμένη ανάπτυξη
» » 4000 ppb Πολυουρία πολυδιψία
Πολυουρία,
» Ενήλικες και 3-9 ppb Κανονική κυοφορία όταν λαμβάνουν
νεαρές σύες την τοξίνη κατά τον 1ο μήνα της
κυοφορίας
ΦΟΥΜΟΝΙΣΙΝΕΣ Σε όλες τις 25 – 50 Μεταβολή σφιγγολιπιδίων του ορού
ηλικίες
λ ί ppm του αίματος,
ί μικροσκοπικά
ά ηπατικές
έ
αλλοιώσεις
» » 50 - 100 Καθυστέρηση στην ανάπτυξη, ίκτερος,
ppm χρόνιες ηπατικές διαταραχές
» >120 ppm Οξύ πνευμονικό οίδημα,
οίδημα, ηπάτωση
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (9) Συμπτώματα

ΤΡΙΧΟΘΕΣΙΝΕΣ Αναπτυσσόμεν 1 ppm Κανένα κλινικό σύμπτωμα

Τ-2 οι--παχυνόμενοι
οι

» » 3 ppm Μειωμένη κατανάλωση τροφής

» » 10 ppm Μειωμένη κατανάλωση τροφής,

τροφής,
ερεθισμός δέρματος και στοματικής
κοιλότητας, ανοσοκαταστολή
» » 20 ppm Πλήρης άρνηση τροφής και εμετός

Δ Ο
ΔΕΟΞΥΝΙΒΑΛΕΝΟΛΗ
ΑΛ ΟΛ Α
Αναπτυσσόμεν
ό 1 ppm Κανένα
έ κλινικό
λ ό σύμπτωμα,
ύ ελάχιστη
λά
(DON
DON)) οι--παχυνόμενοι
οι μείωση κατανάλωσης τροφής
>1 ppm Έμετος
» » 5 – 10 25 – 50% μείωση κατανάλωσης
ppm τροφής
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (10) Συμπτώματα
ΖΕΑΡΑΛΕΝΟΝΗ Άνηβες σύες 1 – 3 ppm Καθυστέρηση ήβης, εξοίδηση
(ΖΕΝ
ΖΕΝ)) χειλέων αιδοίου,
αιδοίου, κολπικό έκκριμα,
οίδημα θηλών μαστού
μαστού,, πρόπτωση
κόλπου και απευθυσμένου
μ
» Άνηβοι κάπροι 1 – 3 ppm Ατροφία όρχεων, οίδημα
ακροποσθίας και θηλών μαστού,
πρόπτωση απευθυσμένου,
απευθυσμένου σπέρμα
» Ενήλικες και 3 – 10 ppm Παραμένοντα ωχρά σωμάτια,
νεαρές
ρ ς σύεςς άνοιστρος
άνοιστρος,
ρ ς,
ς, ψ
ψευδοκύηση
ψευδοκύηση,
η η,
η, υπερπλασία
ρ
του ενδομητρίου.
» Έγκυες σύες >30 ppm Πρώιμοι εμβρυϊκοί θάνατοι αν
ληφθεί η τοξίνη 1 – 3 εβδομάδες
μετά τη σύζευξη με επιστροφές σε
οίστρο, τοκετός μικρού αριθμού
χοιριδίων, γέννηση
μουμιοποιημένων εμβρύων,αποβολές
» Νεογέννητα 3 – 10 ppm Ελλιποβαρή
Ελλιποβαρή--αδύναμα χοιρίδια με
θηλυκά οίδημα και ερύθημα του αιδοίου και
απαγωγή των άκρων («Splay
(«Splay--leg
leg»»)
ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (11) Συμπτώματα ζεαραλενόνης
Οίδ
Οίδημα και ερύθημα
ύθ αιδοίου
δ ί σε νεογέννητα
έ

Απαγωγή άκρων «Splay

«Splay
Splay--leg
leg»
» σε νεογέννητα
ΑΠΟΒΟΛΕΣ ΜΥΚΗΤΙΑΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ (απευθείας δράση των
μυκήτων)
μ ή )
Μυκητιακή αποβολή άγνωστης αιτιολογίας

∆ΕΡΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟ

ΕΜΒΡΥΟ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ

Αποβολή οφειλόμενη σε Aspergillus spp.

ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΚΑΙ

ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ
ΣΤΟΝ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑ
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (12)
∆ιάγνωση

Στηρίζεται:

- Στο ιστορικό
- Στον αποκλεισμό άλλων αιτιολογικών παραγόντων
- Στο μη μεταδοτικό χαρακτήρα της παθολογικής κατάστασης
- Στη
Σ σχέσηέ της με τη δ
διατροφή
ή
- Στη μη ανταπόκριση σε αντιβιοτικά
- Στην εποχικότητα

Επιβεβαιώνεται:

- Μυκοτοξικολογική εξέταση συστατικών τροφής (ποιοτικός και

ποσοτικόςς προσδιορισμός
ρ ρ μ ςμ μυκοτοξινών
ξ με ΗΡLC ((High
μ g
Performance Liquid Chromatography).
- ELISA tests
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (13)
Αντιμετώπιση

Στηρίζεται:

- Στην άμεση απομάκρυνση της μολυσμένης τροφής (δύσκολο

στην πράξη). Αναδιανομή 1:10 με μη προσβεβλημένη τροφή.
- Στον τακτικό καθαρισμό και απολύμανση των αποθηκευτικών
χώρων
ώ των ζζωοτροφών ώ
- Στην ενίσχυση της φυσικής άμυνας του οργανισμού ζώων με
συμπτώματα με βιταμίνες
- Στην προσθήκη στα δημητριακά αμέσως μετά τη συγκομιδή
ουσιών με αντιμυκητιασική δράση, όπως, προπιονικού,
σορβικού,
β ύ φουμαρικού ύ οξέος
ξέ ή/και
ή/ των αλάτων
λά τους
- Στην προσθήκη στις τελικές ζωοτροφές ουσιών με
μ η
αντιμυκητιασικήή και κυρίως
ρ ς με
μ αντιμυκητοτοξική
μ η ξ ή δράση
ρ η
 ΜΥΚΟΤΟΞΙΚΩΣΕΙΣ (14)
Αντιμετώπιση

Ουσίες με αντιμυκητοτοξική δράση (δέσμευση ή αδρανοποίηση των

τοξινών):

- Φυσικοί ή συνθετικοί ζεόλιθοι

- Ένζυμα
Έ ζ που διασπούν
δ ύ τις μυκοτοξίνες
ξί

- Βακτήρια, όπως τα Eubacterium sp

sppp.

- Ζύμες,, όπως η Trichosporon mycotoxinovorans

 Χοιρίδια Splaylegs – Απαγωγή των άκρων

ƒ Ένα ποσοστό έως 2% των νεογέννητων χοιριδίων μπορεί να

προσβληθεί.

ƒ Αιτία θεωρείται η ανωριμότητα των μυϊκών ινών στα οπίσθια

άκρα γύρω από την πύελο και σποραδικά και στα πρόσθια
άκρα
ρ .

ƒΛόγω δυσκολιών στην κίνηση τα χοιρίδια δεν έχουν

πρόσβαση στις θηλές.

ƒ Το φαινόμενο εμφανίζεται συχνότερα σε αρσενικά χοιρίδια

και στη φυλή Landrace.
 Χοιρίδια
ρ Splaylegs
p y g – Αντιμετώπιση
μ η
ƒ Όσο το δυνατόν συντομότερα με τη χρήση λευκοπλάστη (αυτοκόλλητη
ταινία) πλάτους 25mm δένονται μαζί τα σε απαγωγή άκρα αφήνοντας
μεταξύ
ξύ τους κενό
ό 50-80mm.
50 80 Η διαδικασία
δ δ ί αυτήή μπορείί να εφαρμοστείί και
για τα 4 άκρα.

ƒ Κρατάμε το χοιρίδιο όρθιο και στα δύο πίσω άκρα του και μαλάσουμε
σθεναρά τις μυικές μάζες γύρω από την πύελο και και μπροστά και
πίσω από τα οπίσθια άκρα.
ρ Η διαδικασία αυτήή επαναλαμβάνεται
μβ 3-4
φορές κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας.

ƒ Φροντίζουμε το χοιρίδιο να λάβει αμέσως μετά τον τοκετό 10ml

πρωτόγαλα.

ƒ Βοηθάμε το χοιρίδιο να θηλάσει 3

3-4
4 φορές ημερησίως
ημερησίως.

ƒ Περιορίζουμε σε ειδικό χώρο του κελιού τα υγιή-δυνατά χοιρίδια για μια

ώ
ώρα. Έ
Έτσι επιτρέπουμε
έ στα splay
l leg
l χοιρίδια
ίδ απρόσκοπτη
ό πρόσβαση
ό β
στις θηλές
Χοιρίδια Splaylegs – Απαγωγή των άκρων