a) Leksykalno – semantyczny – sposób ten polega na tym, że słowa
przekształcają się w homonimy, czyli posiadają różne znaczenia, a pisownia pozostaje taka sama, np. ключ (klucz francuski, klucz ptaków, klucz odpowiedzi, klucz jako narzędzie), мир. b) Leksykalno- syntaktyczny (zrośnięcie) – сего дня (dwa wyrazy połączyły, zlały się w całość), на веки сей час; słowa zlewają się w całość w wyniku długiego istnienia w języku. c) Morfologiczno – syntaktyczny – polega na tworzeniu nowych słów w wyniku przejścia z jednej gramatycznej kategorii do innej, np. учёный (человек) – przymiotnik; учёный – rzeczownik (сказал). Z kategorii przymiotników przeszły w kategorie rzeczowników (substantywizacja), np. детская (homoformy) – przejścia wyrazów z jednej części mowy w druga, np. стих (wiersz) – rzeczownik lub czasownik jako ścichł (ta sama wymowa, lecz nalezą do innych części mowy). d) Abrewiatury (skrótowce) – tym sposobem tworzone są tylko rzeczowniki, zazwyczaj bez udziału spójek. Powstają nowe wyrazy w wyniku skrócenia innych wyrazów. Wyróżniamy następujące typy skrótowców: Inicjałowy, Dźwiękowy – powstały od pierwszych dźwięków tematów, np. бам – байкало-Амурская-Магистраль. Literowy – powstałe od pierwszych liter tematów, np. ВВС – Военно- Воздушные-Силы (вэ-вэ-эс). Sylabowy (grupowy) – skrót powstały z początkowych fragmentów tematów, np. городской комитет (горком).проодовольственный магазин продмаг Połączenie sylabowego i inicjałowego typu skrótowców, np. камский автомобильный завод (камАЗ). Połączenie skróconego tematu i całego słowa, np. стеннаяа газета – стенгазета Połączenie początkowej części wyrazu i formy przypadka zależnego rzeczownika, np. прмощник мастера – поммастера Połączenie początkowej części jednego tematu i początkowej lub końcowej części drugiego
Zasada: przed spółgłoska dźwięczną i samogłoską piszemy „з”;
Przed spółgłoską bezdźwięczną piszemy „с” (к, ц).
Substantywizacja – przejście przymiotnika w rzeczownik; morfologiczno –