The Billionaire Affection Bastardo Series 2 By Jhunababy04

SORRY FOR TYPO ERROR.

Darren Delavega is one of the illegitimate children of billionaire Mister David

Delavega. Like his father, Darren is a certified womanizer.
Ang kaibahan nga lang, naniniguro siyang hindi mabubuntis ang mga ginagamit niyang
babae upang hindi siya matulad sa kanyang ama na sangkatutak ang anak sa labas. Sa
madaling salitaJ ayaw niyang magkaroon ng mga bastardong anak na katulad niya.
Darren Delavega loves women who are beautiful and have perfect bodies. Ngunit isang
araw, nang magtungo sila sa isang Isla upang bantayan ang nakatatanda nilang
kapatid na si Dylan Delavega ay isang kakaibang babae ang kanyang nakilala.
Babaeng may malaki at itim na itim na birthmark sa kalahati ng mukha na siyang
nagpabawas sa angkin nitong panlabas na kagandahan. Ngunit sa hindi malamang
dahilan ni Darren ay hindi niya ito magawang layuan o katakutan katulad ng
karamihan.
Nahulog siya sa taglay nitong tapang ngunit may busilak na kalooban.

CHAPTER 1: Terrified and Scared

Third Person
"Ugh! f**k! Aaah, s**t!" malakas na ungol ni Darren habang nasa ibabaw ni Lauren
Taylor, isang dating modelo ng isang sikat na fashion magazine.
"Oooh, damn. I never thought that the hottest billionaire Darren Delavega would be
this so good in bed," the girl said seductively to him.
Pagngisi lang ang tanging isinagot ni Darren sa kanya. Tinangka siyang yakapin at
halikan ni Lauren ngunit kaagad na siyang kumalas at umalis sa ibabaw nito.
"Later again?" Lauren asked as she got up as well. Tinangka siya muli nitongyakapin
mula sa likod ngunit kaagad na siyang turnayo.
"No," walang emosyon naman niyang sagot habang inaalis ang suot niyang condom na
puno ng kanyang semilya.
Ibinuhol niya ito matapos at inihagis sa trashcan na nasa isang sulok ng unit ng
dalaga. "Why naman gano'n?" Napanguso naman si Lauren sa tinuran ng binata.
" Have you forgotten you're the one who invited me to this? So there's nothing more
to it." Kinuha ni Darren ang mga damit niyang nagkalat sa sahig. He took out
thousands of money and threw it on the bed, in front of Lauren.
Nagsuot lamang siya ng isang puting robe at saka walang salitang lumabas ng silid
at pumasok sa katabi nitong unit na inuukupa naman niya.
Ganito na ang naging buhay niya matapos niyang lumipat sa poder ng kanyang ama na
isang bilyonaryo. The entire Delavega clan owns famous Malls, Hotels, Restaurants
and expensive condominiums in the country and even abroad. At hanggang sa
kasalukuyan ay lumalawig pa ang mga ito.
Anak lamang sa labas si Darren at ang kanyang ina ay isa lamang dating waitress sa
mga club na pinagtrabahuhan nito. Ngunit nang magkasakit ang kanyang ina noong nasa
edad kinse anyos pa lamang siya ay doon na nito ipinagtapat sa kanya kung sino ang
tun ay niyang ama.
Bago ito mamatay ay naihabilin na siya nito kay Mister David Delavega na siyang
tunay niyang ama. Wala siyang magawa nang kunin siya ng kanyang ama dahil bukod sa
ulila na siya ay kapos-palad pa siya.
Kahit angat ang ka-gwapuhan niya at kakisigan sa lahat ay hindi 'yon naging sapat
upang magustuhan siya ng mga babaeng nagugustuhan niya dahil mahirap lamang siya.
Kaya naman ngayong nasa kanya na ang lahat ay malaya na niyang nakukuha ang lahat
ng mga naggagandahang mga babae at tinatapatan niya lamang ang mga ito ng sapat na
salapi.
When he entered his unit, he immediately picked up the bottle of his expensive wine
that was on the table. He poured a glass and drank while heading to the balcony of
the hotel he was occupying.
They are currently on Palawan Island to watch over his older brother Dylan who is
also on vacation in this place, along with his girlfriend Sam.
Kagagaling lang ng magkasintahan sa malubhang sakit kaya't silang mga nakababatang
kapatid, kasama si Darell at Daemon ang nautusan ng kanilang ama upang bantayan ang
m ag-love birds.
Muli siyang lumagok ng alak sa basong hawak niya bago turnanaw sa malawak na
karagatan na nasa harapan niya.
Ngunit maya-maya lang ay naagaw ang atensyon niya ng isang babaeng nasa gilid ng
dagat na abala sa hindi niya gaanong maaninaw na ginagawa nito sa buhanginan. Tila
may dinadampot itong mga kung anong bagay sa buhangin na hinahampasan ngtubigdagat
Nakasuot ito ng mahabang puting bestida at nililipad-lipad ng hangin ang mahaba
nitong buhok na urnabot hanggang baywang nito ang haba.
"Oh, s**t," mahina siyang napamura nang matanaw niya ang kalahati ng mukha nito.
"Whatta beautiful woman. She's like a f*****g angel coming down from heaven."
Darren wasted no time. He quickly left his unit and went down to the hotel even
though he was only wearing a robe and no boxer shorts.
Hinanap niya angdalaga sa gilid ng dagat ngunit kataka-takang hindi na niya ito
doon natagpuan.
"What the f**k? Hindi naman siguro ako namamalik-mata, no?"
Nagpalinga-linga siya sa buong paligid hanggang sa matigilan siya nang matanaw niya
ang babae na pumasok sa liblib na bahagi ng isang restaurant.
"Hey! Shit." Kaagad niya itong sinundan nangtuluyan na itong mawala sa kanyang
paningin.
Pagpasok niya sa gilid na bahagi ng restaurant ay natanaw na niya itong lumiko sa
pinakadulong bahagi.
"Ang bilis naman niya maglakad," Darren said as he scratched his head. Muli pa rin
niya itongsinundan.
Nakarating sila sa malawak na parking lot ng Isla ngunit nagpatuloy pa rin sa
paglalakad ang babae hanggang sa pumasok ito sa kagubatan.
"What the--hindi kaya isa siyang fairy mother? What the hell will she do in the
forest?"
Nagdadalawang-isip na si Darren kung susundan pa rin ba niya ang babae o hindi na
ngunit namalayan na lamang niyang humahakbang pa rin ang mga paa niya at sumusunod
sa dalaga.
Hanggang sa nakarating na siya sa gitna ng kagubatan.
s t. Paano pa ako makakabalik nito? Hindi ko na alam ang daan. Shit, Darren.
You're so idiot."
Pinili pa rin niyang sundan ang dalaga hanggang sa makarating sila sa isang bangin.
"f**k! I might die here." Nakita niyang bumaba sa isang liblib na bangin angdalaga.
Nag-alala siya para dito kaya mabilis niya itong sinundan at burnaba rin doon.
Hanggang sa isang barong-barong ang nabungaran niya sa ibaba ng bangin at sa
harapan nito ay tila malalim at mahabang batis.
"What the hell? I think I'm already in fairy land."
Mabilis siyang nagkubli sa isang malapad na puno na malapit sa barong-barong nang
matanaw niyang lumabas ng barong-barong ang magandangdalaga. Muli niyang nasilayan
ang kalahati ng mukha nito.
Naglakad ito patungo sa batis. Saglit lamang itong luminga sa paligid bago naghubad
ng kasuotan nito na siyang ikinanganga ni Darren.
Mula sa pagkaka-side view nito ay natanaw niyang wala itong suot na bra at tayong-
tayo ang malusog nitong dibdib sa harapan. Mas lalo siyang nanigas nang maging ang
suot nitong panti ay hinubad ng dalaga bago nagmadaling turnalon sa batis.
"Damn it! Hindi nga ako nagkamali. I'm already in a fairyland."
Wala sa sariling napahawak si Darren sa p i niyang kaagad na nabuhay at nanigas
habang nagkukubli siya sa isang malapad na puno. llang ulit niya itong hinaplos at
hinimas habang pinagmamasdan ang masarap na paglalangoy ng dalaga sa batis.
Ngunit habang abala ang mga mata niya sa dalaga ay hindi niya namalayan ang isang
ahas sa kanyang paanan. Hanggang sa tuklawin siya nito sa hita niya kung saan
malapit sa p i niya.
"Ah! f**k! Damn it! f**k!" Doon na napahiyaw si Darren at lumabas mula sa
pinagtataguan niya.
Nagtatalon siya sa takot nang makita niya ang paglambitin ng ahas sa ibabang bahagi
niya at nakasakmal ang mga ngipin nito sa balat niya.
Nabulabog namang bigla angdalaga mula sa paglalangoy nito sa batis at mabilis na
napalingon sa barong-barong nila kung saan nasa labas nito ang isang makisig na
binata.
"Ha? S-Sino ka?!" Natakot bigla ang dalaga dahil ni minsan ay wala pang naligaw na
tao sa lugar nilang ito.
She immediately came up out of the water and put on her dress again. Sa takot ay
nawala na sa isip niya ang panty niya.
Mabilis siyang kumuha ng isang mahabang kahoy at saka nilapitan ang binata na
hanggang ngayon ay tumatalon-talon pa rin sa takot dahil ayaw burnitaw sa kanya ng
ahas.
"f**k! Help me! Damn it!"
"Sino ka?!" Napatingin na si Darren sa dalagang lumapit sa kanya ngunit mas lalo
siyang nasindak at natakot nang makita na niya ang kabuuan ng mukha ngdalaga.

CHAPTER 2: Handsome M a n
Third Person
Nababalutan ng itim na itim na balat ang kalahati ng mukha nito sa kaliwang bahagi
at naaaninaw niya ang mga munting buhok na tumutubo doon.
"W-What the--" Natigilan siya at bahagyang napaatras.
Napansin niya namang nasaktan angdalaga sa ginawi niya.
"S-Sorry, p-please help me!" Muli niyang tiningnan ang ahas na nakakagat sa kanya.
"Huwag kang gurnalaw!"
Napahinto naman siya sa pagsigaw ng dalaga.
"Anong ginagawa mo dito? Sinundan mo
'ko? Mamboboboso ka! Tama lang 'yan sa iyo!" "H-Hindi ko naman sinasadya! Bakit ka
naman kasi naghuhubad dito sa labas?!"
" Bahay ko 'to!"
"You're out of your house!"
"Umalis ka dito kundi, tatagain kita!"
Napanganga si Darren nang biglang humugot ng malapad na itak ang dalaga mula sa
pagkakasuksok nito sa gilid ng pinto ng barong-barong.
" Please, please, please! Aalis ako, tanggalin mo muna ito! Parang awa mo na!"
Darren was on his knees in fear and didn't know what to do.
The girl stopped and gave him a sharp look.
"Tumayo ka!" utos ng dalaga na kaagad niyang sinunod. "Huwag kang gagalaw at
tabunan mo 'yan!"
Itinuro nito ang ibaba niyang bahagi at ngayon lang namalayan ni Darren na nakalas
na mula sa pagkakabuhol ang tali ng robe niya at nakahayin na sa harapan ngdalaga
ang p i niyang umurong na dahil sa takot na nararamdaman niya.
Kaagad niya itong sinapo gamit ang mga kamay niya. Lumapit sa kanya angdalaga at
walang takot na hinawakan ang magkabilang pisngi ng ahas upang umangat ang mga
ngipin nito mula sa pagkakakagat sa hita niya na malapit na sa singit niya.
Mahigpit nitong hinawakan ang ulo bago dinala sa masukal na bahagi at doon inihagis
ang ahas na ga-ruler ang haba.
"Why didn't you kill it?" tanong ni Darren habang nakatitig sa dalaga at tila hindi
makapaniwala sa ginawa nito.
"Hindi ako mamamatay hayop! Dapat ikaw ang pinapatay! Bastos!"
"S-Sorry na nga! P-Paano 'to? Isn't it, the snake has rabies?"
"Dapat lang 'yan sa iyo para matuto ka!"
"Am I gonna die?"
Tinangka na siyang talikuran ng dalaga ngunit sa takot pa rin ni Darren lalo na't
nakakaramdam na siya ng pangmamanhid sa kaliwang hita niya ay mabilis niyang
hinawakan sa braso ang dalaga at pinigilan ito.
Ngunit isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi niya.
" Huwag mo 'kong hahawakan, bastos ka!"
Halos malaglag ang panga ni Darren habang nakasapo sa pisngi niyang biglang
nagmanhid.
"T-Tulungan mo lang naman ako, please. Ayoko pang mamatay. Nagmamanhid na 'yong
hita ko. Babayaran kita kahit magkano pa."
"Hindi ko kailangan ang pera mo! Umalis ka
" Kahit ano na lang hilingin mo, please. Sige na naman!" Darren knelt down in front
of the girl again and begged.
The girl stopped and stared at him.
"Hey, hey, hey! W-What are you gonna do with that? H-Hindi ako lalaban!" Napaatras
namang muli si Darren habang nananatili siyang nakaluhod sa lupa nang
mulingdamputin ng dalaga ang malapad na itak na nasa lupa.
Hindi naman sumagot angdalaga at tahimik nitong sinira garnit ang itak ang laylayan
ng bestida nito hanggang sa makakuha ito ng mahabang tela.
"Umupo ka!" pabulyaw nitong utos kay
Darren na siyang sinunod din naman ng binata.
Pasalampak siyang umupo sa lupa. Inililis ng dalaga ang suot niyang robe at mabilis
na itinali ng mahigpit sa singit niya ang hawak nitong tela. Pakiramdam naman ni
Darren ay mas lalong nangapal at namanhid ang kaliwa niyang binti.
"Umupo ka do'n," pagalit pa ring utos sa kanya ng dalaga habang nakaturo sa isang
upuan na mahabang kahoy na nasa gilid ng barong-barong.
"0-0kay." Turnayo din naman siya at iika-ikang naglakad patungo sa mahabang upuan.
"Ibuka mo 'yan," muling utos ng dalaga.
"I-Ibuka 140?" nahihiwagaan namang tanong ni Darren sa kanya. He still opened his
thighs as he held the chair on either side of him. "Takpan mo 'yan!"
"E-Eto na nga." Kaagad din namang tinakpan ni Darren ang p i niya na wala sa sarili
niyang nakahantad na palang muli sa harapan ng dalaga. "W-What are you gonna do?"
Nagulat siya nang biglang umupo sa harapan niya ang dalaga. Hinawakan nito ang hita
niya kung nasaan ang kagat ng ahas. Walang salitang yumukod doon ang mukha nito at
sinipsip ang sugat niya kung saan malapit sa singit niya.
"Damn! Your lips, baby!" napasigaw si Darren sa kakaibang sensasyong naramdaman
niya nang lumapat ang mga labi ng dalaga sa balat niya at malakas na sinipsip ang
sugat niya. Napalitan ng kakaibang sarap ang kanina ay sakit na nararamdaman niya.
The woman immediately looked at him and gave him a very sharp look. "Titigil ka o
gusto mo nangmamatay?!"
"E-Eto na nga. S-Sige pa..." Alanganing ngumiti si Darren sa dalaga.
Muli itong yumuko at malakas na sinipsip ang sugat niya.
Napapikit si Darren sa kakaibang init na dumaloy sa mga ugat niya. Muting nanigas
at nabuhay ang kanyangp I ngunit mahigpit niya itong tinabunan at lihim na sinaway.
Dumura ng maraming dugo ang dalaga bago muling sinipsip ang sugat ni Darren.
Tiniis ni Darren ang makailang ulit nitong ginawa. Naging torture ito para sa p I
niya kahit na sinusubukan lamang ngdalaga na iligtas ang buhay niya mula sa rabies
na iniwan sa kanya ng ahas.
"Magpa-injection ka pa rin para makasiguro ka. Umalis ka na," ani ng dalaga nang
ito matapos at kaagad na ringtumayo.
"T-Thanks." Lumuwag naman ang pakiramdam ni Darren. "P-Pero hindi ko alam ang
pauwi."
"Nakarating ka dito tapos hindi mo alam ang

"I-I just followed you."

" Bwisit ka! Bahala ka sa buhay mo! Huwag kang magpapaabot kay tatay dahil
siguradong mapapatay ka niya."
"W-What?" Suddenly Darren stood up in fear. "S-Sige na, h-hahanapin ko na lang
'yong daan pauwi. I'm sorry again and thank you." Tumayo na siya at iika-ikang
naglakad paalis.
Napahinga naman ng malalim angdalaga habang nakatitig sa likod ng gwapong binata na
ngayon niya lamang nakita sa lugar na ito.

CHAPTER 3: Lost His sanity

Third Person
"Tsk," napasinghal si Darren habang palinga-linga sa paligid.
Sa tingin niya ay nawawala na talaga siya sa gitna ng kagubatan at hindi na niya
malaman kung makakalabas pa ba siya sa lugar na iyon.
Alam niyang masyadong malayo ang nilakad niya kanina nangsundan niya angdalaga.
Hindi niya rin naman maintindihan ang sarili niya kanina. Para bang na-hypnotismo
siyang bigla ng dalaga at hindi na niya naisip pa kung ano ang kahihinatnan niya sa
pagpasok niya sa kagubatang iyon.
"Bwisit." Kinapa niya ang sarili niya sa pagbabakasakaling may dala siyang phone
ngunit sabay na burnagsak ang balikat niya nang wala siyang nakapa sa suot niyang
robe.
Unbeknownst to him, the woman followed him and watched his every move. Hanggang sa
ngayon ay iika-ika pa rin si Darren sa paglalakad dahil sa pamamanhid ng kaliwa
niyang binti.
Naisip niyang kailangan niyang makalabas sa lugar na iyon para pumunta sa Doctor at
makasigurong wala ng rabies na naiwan sa katawan niya mula sa ahas na nakakagat sa
kanya.
Isang kaluskos naman ang nagpahinto sa kanya mula sa paglalakad at siyang
ikinalingon niya sa paligid.
" Is there anyone there? Hey!" he shouted and waited a while for someone to answer
but he heard nothing.
Naisipan niyang puntahan ang lugar kung saan narinig niya ang kaluskos.
May kataasan ang mga talahib sa nadaraan niya kaya't hindi niya kaagad maaninaw
kung galing man sa hayop ang narinig niyang kaluskos. Nagtataasan rin ang mga
punong-kahoy sa buong paligid at halos matakpan ng mga ito ang sikat ng araw sa
itaas.
Nagpatuloy siyang muli sa paglalakad hanggang sa makarinig siyang muli nang
kaluskos sa dulong bahagi kaya naman sinundan niya pa rin ang kaluskos na iyon.
Hanggang sa magsunod-sunod ang mga kaluskos na naririnig niya.
"Hey! Is there anyone here?!"
Wala pa ring sumagot sa kanya kaya't kinakabahan man ay nagpatuloy pa rin siya sa
paglalakad at patuloy na sinusundan ang kaluskos hanggang sa dulong bahagi ay
matanaw na niya ang open place at malawak na parking lot ng resort kung saan sila
ngayon nananatili.
"What the f**k?" Darren couldn't believe it as he stared at it.
Napatakbo na siya kahit iika-ika pa rin, para lamang makarating kaagad siya sa open
place na iyon.
"Whoaa! Nakalabas rin! Akala ko makukulong na ako talaga--" He looked at the forest
where he came from but he stopped when he saw in it the woman he had been with a
while ago.
"H-Hey!" Tinangka niya itong lapitan at pumasok muli sa gubat ngunit mabilis nang
tumakbo ang dalaga palayo at kaagad itong nawala sa kanyang paningin.
Napaisip siyang bigla kung hindi kaya ang babaeng 'yon ang naririnig niyang mga
kaluskos kanina? Hindi ba siya nito natiis kaya lt lihim pa rin siyang sinamahan sa
paglalakad at itinuro ang tamang daan sa kanya?
Darren just shook his head as he smiled. Sa isipan niya ay lumarawan ang buong
pigura ng hubad na katawan ng dalaga ngunit napakurap siya nang pumasok na sa
isipan niya ang mukha nito.
" Fuck."
Maganda angdalaga kung tutuusin base sa kanan nitong mukha ngunit ano nga kaya ang
nasa kaliwa nitong pisngi? All he knows, it was kind of a birthmark but he wondered
why it was so big. It almost covered half of woman's face and hid her true beauty.
Naisipan nang bumalik ni Darren sa hotel na inuukupa niya at nagtungo sa silid ng
isa niyang kapatid na si Daemon na kasama niyang nagtungo sa isla Villaroel.
Sampo silang magkakapatid sa ama ngunit hindi pa rin nila sigurado kung sampo lang
ba talaga sa dami nang naging babae ng ama nila. Si Dominic at Dylan ang panganay
dahil parehas sila ng edad na ngayon ay bente otso na. At silang walong natitira ay
halos magkakasabay ang ed ad na bente kwatro pababa.
"Hey. Patingin nga ng birthmark mo," aniya sa kapatid niyangsi Daemon na kalalabas
lamang ng banyo ng silid.
"Isn't it, you have one behind you?"
" Bakit nga?"
"Titingnan ko lang!"
Hindi na nakapalag si Daemon nang mabilis siyang itinalikod ni Darren at tiningnan
ang birthmark niyang nasa likod niya. Tanging boxer lang ang suot niya sa mga oras
na 'yon kaya't madali lang makikita ang birthmark niyang hindi naman kalakihan.
"Bakit ang liit?" Darren asked him in surprise.
"Anong maliit? Ano bang gusto mo, malaki?" Nahihiwagaang tiningnan ni Daemon ang
kapatid niya habang nagtutungo siya sa mesa niyang puno ng box ng pizza.
"l saw a beautiful woman," said Darren who also followed him and also took a slice
of pizza.
"Wala namang pangit sa iyo," nakangiwing sagot naman ni Daemon sa kanya kasabay
nang pagngasab niya sa pizza.
"0y, choosy ito, no? Wala pa akong pangit na naikama," may pagmamalaki sa tinig na
sagot naman ni Darren sa kanya.
"Eh, 'di wow. Kaka-choosy mo, sa pangit ka mapupunta." Binelatan si Darren ng
kapatid niyang si Daemon bago isinubo ng buo sa bibig nito ang hawak nitong pizza.
"P-Pangit?" Darren paused for a moment.
The face of the woman he had encountered
earlier flashed through his mind again.
"Parang na-scam nga ako ng ganda niya kanina," wala sa sarili niyang banggit habang
nakatitig sa kawalan.
"Scam? Why? Who scammed you?" Nagtataka namang napatitig sa kanya ang kapatid niya.
"Wala. Lalabas muna ako. I'll look for the Doctor. I was f*****g bitten by a snake
in the forest." Mabilis nang nagtungo si Darren sa pinto kahit iika-ika pa rin sa
paglalakad.
"What?! Baka naman babaeng ahas lang
"Sana nga babae lang."
Tuluyan na siyang nakalabas ng unit ng kapatid niya. Nagtungo lang siya sandali sa
unit niya upang magsuot ng boxer at kaagad ring lumabas.
Sa front desk receptionist niya naisipang magtungo sa pagbabaka-sakaling may alam
silang Doctor sa lugar na ito.
"Sir, may kalayuan po kasi dito ang hospital na hinahanap niyo. Pero mayroon naman
po tayong clinic dito. Gusto niyo po bang samahan ko na kayo?" matamis na alok sa
kanya ng babaeng receptionist at hindi lingid kay Darren
ang mga ganitong gesture ng mga kababaihan sa tuwing nakakaharap siya ng mga ito.
Ngunit hindi niya trip ang dalaga. Hindi ito maganda sa paningin niya lalo na't may
nasisilip siyang munting taba sa baba nito.
" Nevermind. Ako na lang ang hahanap." Kaagad na niyangtinalikuran ang
receptionist.
Sumimangot naman angdalaga dahil inisnab ang beauty niya ng gwapong binata.
Nagpaikot-ikot si Darren sa buong resort hanggang sa makarating na siya sa
baybaying d agat kung saan may mangilan-ngilang tao at mga booth na sa tingin niya
ay may mga samo't saring paninda.
"Hi, pogi!" "Ang gwapo!"
"00 nga!" llang kababaihan ang nakasalubong niya na hantarang ipinapakita sa kanya
ang kilig nila habang nakatitig ang mga ito sa kanya. Ngunit wala sa kanila ang
trip niya kaya't nagpatuloy siya sa paglalakad at hindi pinansin ang mga ito.
Hanggang sa isang naka-bikining babae ang natanaw niya sa gilid na dahan-dahan nang
lumulusong sa tubig.
"Whoa." Napasipol si Darren habang nakatanaw sa babaeng super sexy sa suot nitong
bikini.
"Ulan, anak! Halika at kumain ka muna!
Maggagabi na!"
"Tay, maaga pa PO! May araw pa nga, oh."
Bigla namang napalingon si Darren sa narinig niyang pamilyar na tinig ng babae.
Napanganga siya habang hinahanap ito sa mga kababaihang abala sa pamimili ng mga
paninda sa mga nakahilera na booth sa harapan niya.
Isang may edad na lalaki naman ang nasa tabi niya na nagtitinda ng mga buko ng
niyog.
"Ano ka bang bata ka! Wala ka pang mirienda! Halika muna dito!"
"Opo, nand'yan na PO, tay!"
Tuluyan nang napanganga si Darren nang lumabas na mula sa umpukan ang babaeng may
malaking birthmark sa mukha at lumapit ito sa matandang lalaking nasa ka-lapit
niya. She was the woman he had followed into the forest a while ago.
Hindi pa siya napapansin ng dalaga dahil abala ito sa hawak niyang mga kwintas na
yari sa mga kabibi.
"Hi, babe." Isang babae naman ang napansin niyang lumapit sa kanyangtabi at humawak
sa tali ng suot niyang robe. "Would you like to join with me?" malambing nitong
tanong sa kanya.
Ngunit hindi ito nakuhang lingunin o pansinin ni Darren dahil animo'y nahi-
hipnotismo na naman siya ng dalagang hindi pa niya nakikilala o nakukuha ang
pangalan ngunit siyang nagpapawala kaagad ng katinuan niya.

CHAPTER 4: Coward
Darren
Wala sa sarili kongtinabig ang kamay ng babaeng lumapit sa akin at humahawak7hawak
sa tali ng suot kong robe. I didn't even bother to look back at her 'cause my eyes
were only focused on the woman whose personality was damn mysterious to me.
Biglang bumalik sa isipan ko kung paano lumapat ang malalambot niyang mga labi sa
balat ko at kung paano niya sinipsip ang sugat ko kani-kanina lamang sa gitna ng
kagubatan.
I still feel it up to these moments and it immediately f g turns me on for no
apparent reason, even if she has a scary look. Her slender and attractive body,
her healthy breasts. Damn! Mababaliw yata ako kapag hindi ko sila nahawakan!
" May mga customer pa kasi ako, tay, eh."
Kaagad akong napalayo at turnalikod nang mabilis siyang lumapit sa matandang
lalaking nagtitinda ng mga buko. Nagtingin-tingin ako kunwari dito sa tindahan ng
mga souvenirs habang nililingon-lingon siya.
"Unahin mo muna ang pagkain mol Nand'yan lang naman 'yan sila!" pasigaw na sagot sa
kanya ng matandang lalaki habang iniaabot sa kanya ang isang pirasong nilagang
kamote na may balat pa at isang baso ng buko juice.
So, 'yon pala ang father niya. Mukha nga siyang masungit.
I suddenly remembered what she had said earlier, that her father would kill me if
he caught up with me in their place. Kitang-kita ko rin kung gaano kalapad ang
hawak nitong itak ngayon, na ipinangbibiyak niya ng buko.
Baka habulin niya ako ng itak kapag nalaman niyang nakarating ako sa lugar nila
kanina at nakita ko na ng buong-buo ang katawan ng anak niya!
s* *t. Mabuti na lang pala, nakaalis din ako kaagad doon.
"Hi, pogi! Kahit libre ko na lang 'yan sa iyo!
Gusto mo ba 'yan?! Gusto din kita!"
I suddenly turned to the woman next to me, who had a very sweet smile as she stared
at me seductively. May hawak na rin pala akong souvenir magnet na ngayon ko lam ang
napansin.
"What?" I sarcastically asked her as I raised my eyebrows.
" Narinig mo ba 'yong sinabi ko? Ang sabi ko libre na lang 'yan--"
"Hindi ako bingi," kaagad kong sagot sa kanya bago ko idinikit sa malapad niyang
noo ang souvenir magnet na hawak ko. Makapal ang nguso niya at masyadong malapad
ang paliparan niya.
Kaagad ko siyang tinalikuran at nagtungo sa malapit na lugar kung saan naroroon ang
tindahan ng babaeng masarap sumipsip--
"Libre ko na sa iyo, pogi! Kahit sampo pa!" the woman behind me shouted again,
which made me wince.
Tsk. This is really my biggest problem with myself, being so handsome. Damn it.
I just ignored her and just kept walking. She's not the type of girl I would be in
bed with. Hindi siya makinis at baka mahawa pa ako ng mga fungus niya sa balat.
Nagkubli ako sa isang puno sa malapit at pinagmasdan ang ginagawa ng babaeng ito.
Wait, I heard what her father called her earlier. Ulan. Ulan? Seriously? Why Ulan?
May gano'n bang pangalan?
Nakita kong abala siya sa pag-aalok sa mga kababaihan ngtinda niyang mga kwintas at
porselas na yari sa kabibe. So, that means that's what I saw earlier she was doing
by the sea, picking up seashells and making jewelry.
Kikita naman ba siya d'yan ng malaki? Masusulit ba ang pagod niya sa paggawa at
pagbenta ng mga 'yan?
Her hair is so long and it looks like she intentionally put it on her face to cover
the right side of it where her thick birthmark is.
Bakit naman kasi doon pa tumubo iyon? Sayang ang ganda niya.
I know she's so beautiful and unique.
Mapupungay ang mga mata niya at nakakahalina titigan. Her nose was as sharp as
mine. She has thin lips that I think are naturally red. Kanina lang ay naramdaman
ko ang mga iyon sa balat ko. Tsk! Heto na naman ang kakaibang nararamdaman ko sa
sarili 1<0.
I immediately took a deep breath and stared at her again.
P'wede namang sa tagong bahagi na lang ng katawan niya tumubo ang birthmark niya.
In her ass, isn't it? I often hear that a person has a birthmark on the ass. Well,
I'm just not sure.
"There you go again l"
I almost jumped in shock when suddenly my stupid brother Daemon shouted and
clapped behind me.
Kaagad ko siyang inambahan ng suntok sa mukha but he quickly moved away from me
while laughing like crazy idiot.
Sira-ulo talaga ang gago.
Darell was also behind him shaking his head but also smiling as he looked around.
"l already know that, brother. You're f*****g hunting tahong again!" said Daemon
before laughing again. Tsk.
"You fuckwad. Leave me alone, will you? Puntahan niyo si kuya Dylan do'n! Pag
nawala 'yong mga 'yon, yari tayo kay Dad."
" Bakit kami lang Tatlo tayong inutusan, remember? Hindi mga babae ang
pinababantayan sa atin dito kundi 'yong malalanding love birds do'n!" sagot niya
kasabay nang muli niyang paglapit sa akin.
Napansin kong napapalingon na sa amin ang mga kababaihanng nasa malapit lang at
kaagad nila kaming nginingitian at kinakawayan.
"Come on, jerk." Lum apit na rin sa akin si
Darell at pinagtulungan nila akong hilahin.
Tangina. Sana pala hindi na langsumama itong dalawang ulupong na 'to dito. Hindi
ako makaporma ng ayos.
I looked again at Ulan who until now was still busy talking to her customers.
Tsk. Hindi man lang ba niya ako napansin? Hindi man lang ba niya narinig ang guwapo
kong boses? Ang lapit-lapit ko lang sa kanya!
" By the way, Lauren was looking for you earlier. According to her, she saw you go
to the forest," said Darell as we continued walking.
"What?! Nakita pa niya 'yon?" inis ko namang tanong sa kanya. "She's a really
pathetic stalker."
"And what the hell did you do in the forest? Damn, man! Don't tell me sumalisi ka
do'n?" Daemon asked me with a doubtful look. "Are you crazy, idiot? Do you think
I'll use a woman on the lawn?"
Bigla siyang humalakhak ng malakas, na siyang ikinasinghal ko. 'Di talaga nag-iisip
ang gago.
"Eh, ano ngang ginawa mo do'n?"
"Wala. Bakit ba ang dami niyong tanong?
Mauna na kayo. I'll just pee."
"Totoo ba 'yan?" tanong ni Daemon habang may mapagduda na namang tingin sa akin.
"There's a bathroom in Kuya Dylan's cottage," sagot din ng gagong Darell.
"Are you nuts, idiots? Do you think he'll let us in there? Eh, pinababalik na nga
niya tayo ng Manila!"
Sabay naman silang napakamot sa mga ulo nila. Tsk. Nag-iinit lang ang ulo ko sa
dalawang 'to.
I immediately turned my back on them and went to the hotel just across from us.
Kaagad akong pumasok sa 100b ngunit pagdating doon ay kumubli ako at muli silang
sinilip sa labas. They were still there and busy talking while looking around here
at the hotel where I was.
f**k! Hindi talaga ako lulubayan ngdalawang 'to.
I just continued walking inside the hotel and went out the other door kung saan
tanggapan ng mga parating pa lang na mga bakasyunista at mga turista.
Urnikot ako sa kaliwang bahagi at nagtungo sa restaurant kung saan dumaan kanina si
Ulan pauwi sa bahay nila na nasa gitna pa ng gubat.
Bakit naman kasi napakalayo ng bahay nila? It's really in the middle of the f g
forest.
Aren't they scared there?
Baka mamaya niyan ay may nakatira pala doong aswango mga lamang-lupa. Tsk.
Jheimwel Rain
"Tatay, mauuna na po akong umuwi para makapagluto na po ako ng hapunan natin,"
paalam ko kay tatay habang inaayos ko ang pagkakasakbat sa balikat ko nang dala
kong bag kung saan nilalaman ng mga niyare ko nang mga kwintas at porselas.
Kakaunti na lang naman ito dahil marami akong nabenta ngayong araw na ito at
nakabili rin ako ng karneng manok para sa masarap na ulam namin mamaya ni tatay.
"Oh, sige, anak. Mag-iingat ka. Ipapaubos ko na lang itong mga natitira pa. lilan
na lang naman ito," tukoy niya sa ilang piraso na lang na mga buko sa kariton niya.
"Opo. Uwi ka kaagad, tay!"
"Sige, anak."
Kaagad ko na siyang tinalikuran at naglakad patungo sa liblib na bahagi ng isang
restaurant kung saan mabilisang daan patungo sa daang pauwi sa barong-barong namin
ni tatay.
Hindi ko mapigilang mapangiti dahil excited na akong magluto ngtinola, na hahaluan
ko ng sariwang papaya mamaya. Bihira kami makakain ni tatay ng karne dahil may
kamahalan.
Palagi lang kaming isda at malapit na talaga kaming tubuan ng kaliskis nito.
Ngunit bigla akong napahinto sa paglalakad nang bigla na lamang may nagsalita sa
harapan ko.
Magdidilim na ang paligid ngunit nakilala ko pa rin ang lalaking nagtungo kanina sa
bahay namin ni tatay sa gitna ng kagubatan. Siya rin 'yong lalaking nakagat ng ahas
at iyan pa rin ang postura niya.
Nakasuot pa rin siya ng robe at sumisilip mula doon ang dibdib niyang mabuhok.
"I-Ikaw na naman?” tanong ko kahit ang dibdib ko ay kumakabog na naman ng malakas.
Taimtim siyang nakatitig sa akin.
Napakaguwapo niya at napakakisig ngunit wala akong tiwala sa mga ganyang hitsura.
Maraming lalaki na ang nambastos, nanukso at kumutya sa akin sa lugar na iło at
alam kong isa lang din siya sa mga iyon.
Humakbang siya palapit sa akin na siyang ikina-atras ko naman.
"Huwag kang lalapit kundi, ibabato ko sa iyo 'tong dala ko!" Itinaas ko ang hawak
kong supot na siyang nilalaman ng karneng manok.
"Relax, baby. Wala naman akong gagawing masama. I just wanna thank you for saving
me earlier and I want you to be my friend if--" "Hindi p'wede! Bastos ka! Layuan mo
'1<0!" kaagad kong sigaw sa kanya.
Sa hitsura niya, kutis at pananalita niya ay halatang mayaman siya at alam kong
laruan lang para sa kanila ang mga babae, katulad na lang ng maraming turistang
napupunta sa lugar na ito.
"Hindi ka makakarating sa lugar namin kung hindi mo ako sinundan!"
Naalala ko rin ang ginawa ko kaninang paliligo sa batis at siguradong nakita niya
ang buong katawan 1<0! Nakita ko rin ang kanya dahil wala siyang suot na brief at
kaya siya kinagat ng ahas ay dahil binosohan niya ako! Sigurado ako do l n at karma
niya lyon!
"That's why I'm here and trying to apologize to you--"
"Anak, sino 'yan?! Sinong kausap mo
Bigla kong nadinig ang tinig ni tatay mula sa likuran ko.
Napalingon ako sa kanya na ngayon ay naglalakad na patungo sa kinaroroonan ko.
Siguro ay pauwi na rin siya dahil dala na niya ang galon na pinaglalagyan ng buko
juice.
"Oh, shit.”
Muli akong napalingon sa mambobosong lalaking nasa harapan ko ngunit napahabol na
lang ako nang tingin sa kanya nang makita ko itong mabilis na pumasok sa loob ng
restaurant. Napataas bigla ang kilay ko sa ginawa niya.
Duwag naman pala. Hmp!
Siguradong tatagain siya ni tatay kapag nalaman ang ginawa niyang pamboboso sa akin
kanina! Siguradong putol ang alaga niyang kanina ay nakita kong umurong dahil sa
takot niya sa ahas!
Nagmukha tuloy iyon pututoy ng bata! Hmp!

CHAPTER 5:
Darren
Napabuga ako ng malakas na hangin habang hawak ko ang dibdib ko, matapos kong
pumasok sa 100b ng restaurant.
Muli akongtumanaw sa labas at nakita kong magkasama na ang mag-ama sa paglalakad
papalayo.
Tsk. Wala akong laban do'n. Tatay 'yon. Ang laki ng itak na dala niya. Paano kung
bigla niya akong isumbongsa ama niya? Eh, 'di hinabol ako no l n at siguradong
tatagain ako no'n. Damn it!
Napasabunot na lang ako sa ulo ko habang tinatanaw sila. Hanggangsa tuluyan na
silang mawala sa paningin ko.
" Babe! Nandito ka lang pala! Kanina pa kita hinahanap!"
I suddenly turned to my right when suddenly a leech clung to my arm.
"Nandito ka pa rin?" Inis kong inalis ang mga kamay ni Jane mula sa braso ko.
She immediately pouts even though it doesn't suit her.
She was the woman I was with on the yacht while I was guarding the yacht where Kuya
Dylan and ate Sam was. I just met her at a bar here in the resort.
Mukhang okay naman siya noong gabing iyon pero ngayon ay hindi na. And wait, if 1 1
m not mistaken it's been three weeks since we stayed in the middle of the sea.
Tsk. Malapit na rin pala kaming mag-one month sa resort na ito. Pero nasa sampong
babae pa lang naman ang nakatalik ko dito. Ang iba ay hindi ko na makita dahil mga
tourist lang din naman sila dito.
"May hinihintay pa kasi akong mga friends ko na darating. How about you? Kumusta na
nga rin pala 'yong pogi mong kuya? What's his name again? Dylan ba?"
Muli siyang nangunyapit sa braso ko at kinikilabutan ako sa ginagawa niya kaya muli
ko lang din siyang tinabig at piniling maglakad na palayo sa kanya.
"Hey! Sabay na ako sa iyo! Pabalik na rin naman ako sa unit ko."
Napakamot ako sa ulo ko nang maramdaman ko pa rin ang pagsunod niya sa akin. She
even tried to hold my hand but I immediately avoided her.
Tsk. Minsan, ayoko na langtalaga maging pogi kapag ganito kakulit ang babae.
"You go first. I'm going somewhere else," I answered her before I quickly turned my
back on her and chose to leave the restaurant.
I went back to the hotel and went inside. Eksakto namang nakasalubong ko ang mga
unggoy kong kapatid.
"Saan ka na naman ba nanggaling? Ang sabi mo iihi ka lang!" kaagad na salubong sa
akin ni Daemon.
"Umihi naman talaga ako," sagot ko bago ko sila nilampasan at lumabas muli ng hotel
sa kabilang bahagi naman kung saan nakaharap sa karagatan.
"Ulol! We came from the restroom and you're not f*****g there! Hindi ka namin
nakita do'n."
Naramdaman ko ang pagsunod nila sa akin. Tsk. Pati ba naman sa banyo, sinundan ako?
Napahinga na lang ako ngmalalim at hindi na sila sinagot pa. Hindi rin naman ako
mananalo sa mga kuwagong 'to.
We went to the cottage that Kuya Dylan and ate Sam were occupying.
Ngunit nasa malayo pa lang kami ay
natatanaw na namin sila sa gilid ng dagat at walang katapusang naglalampungan na
naman.
" Damn it. Don't they know the word PDA?" tanong ni Daemon habang nakapamaywang
siya at nakatanaw rin sa dalawang naglalandian sa gilid ng dagat.
"AW!" malakas na daing ni kuya Dylan nang kagatin ni ate Sam ang pisngi niya. "Baby
naman. Whoa, ang sakit!"
" Para siyang batang biglang umaatungal," Darell said while also looking at them.
Sabay naman kaming nagpigil ngtawa ni Daemon.
"Sorry na. Ikaw kasi, eh." Kaagad din namang sinuyo ni ate Sam si kuya Dylan.
"No." Nagtampo-tampuhan naman ang kapatid naming nagpapasuyo sa babae.
Tsk. Para siyang bading.
"What the hell? I already know that kind of s**t. Tsk," Daemon said shaking his
head from beside me.
Makapagsalita, akala mo nagka-girlfriend na.
"Sorry na nga, eh!" pasigaw na sabi ni ate
Sam bago siya muling lumapit kay kuya Dylan at bigla itongdinapaan sa ibabaw!
"Whoa! Sakit niyo sa mata!" biglang hiyaw ni Daemon ngunit parang wala namang
narinig ang dalawang love-birds dahil hindi man lang sila lumingon sa paligid.
"No, you hurt me," sagot naman ni kuya Dylan.
"Tangina," hindi ko na rin napigilan pang magsalita habang nakangiwing nakatanaw sa
kanila.
"Tsk," napasinghal din si Darell at tumalikod na lamang.
"Bati na tayo. Huwag na magtampo 'yang baby kong 'yan. Gusto mo bang galitin ko
'yang nasa baba mo?" panunuyo ni ate Sam kay kuya Dylan.
Napanganga naman ako sa sinabi niya. Oh, man! Sana all naman.
"Hindi ka ba nasusuka sa kanila?" tanong ni Daemon sa akin bago siya tumalikod na
rin at naglakad papalayo.
"Tsk." Pinili ko na lang din ang surnunod sa kanila dahil nagmumukha lang kaming
mga bitter na audience ng dalawang naglalandian sa gilid ngdagat.
Tsk. I just wonder what it feels like to be tied
to a woman? I've never experienced having a girlfriend. But I can't count how many
women I've been in bed with so far.
Hindi ba nakakasakal 'yon?
Based on what I see in them, Kuya Dominic and the rest of our cousins, their f
girlfriends control them too much. At ito namang mga pinsan kong lalaki, they are
becoming submissive to their girlfriends and wives!
We are the man, dapat tayo ang nasusunod at hindi sila!
Hindi p l wedeng ang mga lalaki ang under ng mga babae. Natatapakan nila ang p
namin kung gano'n. Tsk.
We went back to our hotel and to our respective units.
Hindi naman siguro mawawala 'yong dalawang love birds sa kanilang cottage na
inuukupa ngayon at ayon kay kuya Dylan ay magtatagal pa sila sa lugar na ito
hanggang hindi pa maayos na nakakalakad si ate Sam.
I went straight to the bathroom and immediately took a shower. Maalinsangan ang
pakiramdam ko at parang kay dami nang mga nangyari sa buong araw na ito.
"Oh, f**k!" napamura ako nang
maramdaman ko ang paghapdi ng sugat ko sa hita ko nang madulasan ito ng tubig na
may sabon.
Tsk. Pati ito ay nakalimutan ko nang dalhin sa clinic para ipasuri.
Bukas na lang siguro dahil napapagod na rin akong lumabas.
After I took a shower, just put on a new robe and lay down on the bed. Binuksan ko
ang television na nasa harapan ng kama ko bago ako nagsalin ng alak sa basong
nakapatong sa bedside table.
Samo't-saring news ang bumungad sa akin at wala naman akong maintindihan.
Pilit sumisiksik sa isipan ko ang mukha ni Ulan at ang napakaganda niyang katawan.
Ang tapang niyang sagot-sagutin ako kahit isa lang naman siyangtindera ng mga
kabibeng pinupulot sa dagat.
Tsk. Ang guwapo kong ito, mayaman pa.
Mano bang burnait na lang siya sa akin katulad ng maraming babaeng nagkakandarapa
sa akin. Baka bigyan ko pa siya ng maraming pera para hindi na siya nahihirapan
pang mamulot at magtinda ng mga kabibe.
I just turned off the t.v and drank the wine
from my glass again. Hanggang sa ito ay maubos ko na.
Pabaling-baling ako sa higaan at hindi mapakali sa hindi ko malamangdahilan.
Paano ko ba mapapaamo 'yong babaeng 'yon? Pero teka, bakit ko ba siya pinag-
aaksayahan ng panahon?
Damn it! There are so many f g women out there. Sexy and more damn beautiful. Not
like her with a disgusting birthmark on her face. Tsk.
Jheimwel Rain
"Anak, mauuna na ako sa iyo. Siguradong marami ng customer sa tabing dagat."
"OPO, tay!
Nilingon ko si tatay na ngayon ay kalalabas lang ng bahay at may bitbit ng galon na
paglalagyan ng buko juice. Ang mga buko naman niyang itinitinda ay ino-order lang
niya mula sa kabilang ibayo dahil wala naman kaming sariling niyogan.
Nakikitira lang kami sa gubat na ito at ang mga Villaroel ang nagmamay-ari nito.
Nagpapasalamat nga kami sa kanila ng sobra-sobra dahil pinayagan nila kami dito ni
tatay nang walang bayad.
Inalok din ako ng trabaho ni Ma'am Hazel
noon sa isa sa mga hotel nila pero mahigpit ko nangtinanggihan dahil hindi ako
p'wede doon sa hitsura kong ito.
At saka, kadalasan sa mga bisita nila doon ay mga mayayaman at english. Baka hindi
ko sila masagot ng maayos dahil hindi naman ako nakatapos sa pag-aaral at kakaunti
lang ang alam
1<0.
Sapat na sa amin ni tatay ay may makain araw-araw. Nakakaraos pa naman kami. At
saka, ayaw din ni tatay na mawawala ako sa paningin niya. Siguradong makakapatay
daw siya kapag nalaman niyang may nananakit sa akin at tumutukso sa hitsura 1<0.
Katulad na lang ng lalaking 'yon na sumunod dito at nakita na ang buong katawan
Ayoko rin naman na dumating si tatay sa gano'ng punto, na makakapatay siya ngtao
nang dahil sa akin kaya suwerte siya dahil wala pa akong planong isumbong siya.
Huwag niya lang sasagarin ang pasensiya ko.
At saka, wala na rin akong taga-pagtanggol sa pamilya ni Ma l am Hazel dahil
matagal na silang wala rito. Ang balita ko mula sa mga usap-usapan sa resort ay
nakakulong ngayon sa Manila ang asawa niyang si Sir Kennedy at anak nilang si
Hannafaye.
Samantalang si ate Hescikaye ay may asawa na ngayon. Nakapangasawa siya ng mayamang
lalaking taga-Manila at doon na rin sila sa ngayon naninirahan.
Binilisan ko na ang pagsasampay ng mga nilabhan kongdamit namin ni tatay upang
makasunod na rin ako sa kanya.
Siguradong marami na namang kabibe ang naliligaw ngayon sa tabing dahil malakas ang
alon kagabi.
Matapos kong magsampay ay kaagad ko nang kinuha sa loob ng bahay ang bag kong yari
lang sa makapal na tela. Naririto na rin ang kakaunting natitira kong kuwintas at
porselas kahapon.
Sana ay mapaubos ko na ito ngayong araw para may masarap ulit kaming ularn mamaya
ni tatay.
Muli kong sinuong ang masukal na kagubatan sa loob lang ngtatlong minuto. Mabilis
naman akong maglakad.
Kaagad akong nakarating sa labasan at mabilis na tumawid sa kalsada patungo naman
sa kabilang bahagi kung saan may restaurant.
May liblib na daan sa gilid nito patungo
naman sa kabilang bahagi kung saan naroroon na angdagat.
Ngunit pagpasok ko sa liblib na daanang iyon ay kaagad akong napahinto nang
bumungad sa akin ang lalaki at babaeng naghahalikan sa isangtabi.
Kaagad kong namukhaan ang lalaking ito na kahapon lang ay hinarang pa ako para
magpaliwanag at maghingi ng sorry.
Hindi kaagad ako nakakilos mula sa kinatatayuan ko habang nakikita ko kung paano
niya halikan ang labi ng magandang babae at kung paano niya hawakan at lamasin ang
rnga dibdib nito.
Parang sarili nila ang mundo at hindi ako napapansin na nakatayo na sa kanilang
harapan.
Kaagad akong yumuko nang mapansin ko silang huminto at Iilingon sa gawi ko ang
lalaking manyakis.
Kaagad akong nakaramdam ng pagsisisi sa ginawa ko sa kanya kahapon.
Sana pala ay hindi ko na lang siya tinulungan na magamot ang sugat niya. Natuluyan
na lang sana siya.
"Ang galing mo, babe. Sabi ko na nga ba, hahanapin mo rin ako, eh," mapang-akit na
sabi sa kanya ng babae.
Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad sa tabi nila at hindi sila pinansin. Hanggang
sa tuluyan ko na silang malampasan.
"Wala naman kasing ibang maganda at sexy sa resort na ito kundi ikaw lang," dinig
ko namang sagot ng lalaki sa kanya.
Hindi ko alam kung bakit biglang napakuyom ang mga kamao ko at kumulong bigla ang
dugo ko sa sinabi niyang lyon.
Walang ibang maganda? Pakiramdam ko ay pinariringgan niya akong pangit.
Lumingon ako sa kanila at doon ko napansing nakalingon din sa akin ang lalaking ito
habang nakangisi na tila pinagmamalakihan ako.
Ramdam ko ang pagbigat ng dibdib ko. Hindi nga ako nagkamali, pare-parehas lang
sila. Wala rin siyang ipinagkaiba sa mga nakilala kong fuckboy sa resort na ito.
Naririnig ko lang ang salitang 'yon sa mga turistang napupunta dito.
Sana ay makagat ka na lang ulit ng ahas at maulol. 'Yon ang bagay sa iyo!

6]
CHAPTER 6: Nervousness and Fear
Jheimwel Rain
Lumipas ang buong maghapon hanggang sa ilang araw ko nang napapansin ang lalaking
ito na hindi ko pa rin alam ang pangalan, na umaali-aligid sa paligid ko at tila
nagpapapansin pa.
Dahil mula sa gilid ng mga mata ko ay nakikita ko ang palagi niyang pagtitig sa
akin kahit pinagkakaguluhan siya ng mga kababaihang nakakakita sa kanya sa lugar na
ito. Ngunit patay-malisya pa rin ako at ni isang sulyap ay hindi ko ginawa sa
kanya.
Napapaisip lang ako kung nakapagpa-check up na ba siya ng sugat niya. Dahil kung
hindi pa, eh 'di mabuti. Hinihintay ko na lang ang pagbula ng bibig niya sa harapan
1<0. Para siyang malanding pokpok.
"Ang ganda naman nito. Magkano 'to?"
"Thirty pesos lang po 'yan, Ma'am. Bili na po kayo. Kakaunti na lang po 'yan,"
sagot ko sa babaeng kasama ng pokpok, na bigla na lamang lumapit sa akin at
nagtingin-tingin sa mga paninda kong alahas na kabibe.
6]
Ibang mukha ng babae naman ang kasama niya ngayon. Iba rin kanina, iba kahapon at
siguradong iba ulit mamaya at bukas.
Kailan kaya siya tatamaan ng sakit? Para naman makapagdiwang ako.
"Ano namang maganda d'yan? Don't worry, baby, I'll just buy you expensive and real
jewelry. P'wede mong isanla sa pawnshop. Hindi katulad niyan, wala namang silbi,"
sagot naman kaagad ng lalaking pokpok habang sa gilid ng mga mata ko ay nakikita ko
ang pagsulyap at pagtitig niya sa akin.
Muling bumangon ang galit sa dibdib ko na naiipon na para sa kanya. Ano ba talagang
problema niya? Pati ang mga customer ko ay hinaharang na niya!
"T-Talaga?! Bibilhan mo 'ko?! Oh, my God!" tanong naman sa kanya ng babaeng
halatang gulat na gulat. Nanlalaki ang mga mata niya at may pagtakip pa siya sa
bibig niya habang nakatitig sa malanding pokpok.
"Why not? Barya lang naman 'yan."
Napakayabang naman talaga. llan lang siya sa mga nakilala kong mayaman na
nasobrahan ng yabang sa balat.
"Oh, that's so sweet, baby ko. I love you na
6:
talaga.”
Sa harapan ko pa talaga silang dalawa naglingkisan na parang mga sawa.
Kung mayroon lang akong baon ditong itak, baka nataga ko na siła.
lnayos-ayos ko na lang kunyari ang mga paninda ko na nakalatagsa isang malapad na
bilao at hindi ko na lang siła pinagkaabalahan pang tingnan. Wala din naman silang
kuwenta sa paningin ko.
May ilan pang kababaihan ang lumapit sa akin at siła na lang ang inasikaso kong
alukin ng mga paninda ko.
"Ulan, anak! Halika nga muna dito!
Pabaryahan mo itong pera!”
Napalingon naman ako kay tatay na biglang sumigaw mula sa puwesto niya. Napansin ko
ang bahagyang pag-atras ng lalaking pokpok.
Hmp. Takot pa rin siya sa tatay ko.
"Tay! Opo, nad'yan na po!” malakas na sagot ko rin kay tatay bago ako mabilis na
tumayo. "Sandali lang po, ha. Pili lang po kayo d'yan. Marami pa po d'yang
magaganda.”
"Itong isang ito, gusto ko 'to,” sabi naman ng isang babae habang hawak ang isang
bracelet.
"Opo, sandali lang po.” Saglit ko muna silang
6:
iniwan, kasama ng paninda ko at mabilis na lumapit kay tatay.
” Huwag na po, Manong. Okay lang po.
Makakatulong po ito sa inyo.”
”Naku, Iho. Nakakahiya sa iyo.”
Napansin ko ang matangkad at napakaguwapong lalaking customer ni tatay at mukhang
nakikipagtalo pa sa kanya habang hawak ni tatay ang isang libong piso na pera.
”Okay lang po talag--”
”Nasaan po ang papalitan, Tay?” sabat ko na sa kanila.
” Heto, Oh. Papalitan mo lang, anak d'yan sa malapit lang, ha. Huwag ka ng lalayo
pa.” Kaagad iniabot sa akin ni tatay ang isang libong pisong papel na kaagad ko rin
namang tinanggap. ”Opo, Tay.” Kaagad na rin akong tumalikod sa kanila.
”Ah, sasamahan ko na po siya. Para diretso na rin po ako uuwi.”
Ngunit napahinto rin ako at napalingon sa lalaki.
”Ah, ganon ba. Oh, sige, Iho.”
”Let's go?” Nakangiting bumaling sa akin ang lalaki.

Napahinto naman ako at napatitigsa kanya.

Simpleng ngiti lang lyon pero hindi ko napigilang titigan. 'Yong mga titig niya sa
akin na natural at tila hindi pansin ang hitsura ng mukha
1<0.
Ngunit kaagad ko ring ipinilig ang ulo ko at alanganin siyang nginitian. Nakaramdam
akong bigla ng hiya sa sarili ko at ramdam ko ang paggapang ng init sa mukha ko.
"Ah...s-sige PO."
Kaagad ko na siyang inunahan sa paglalakad.
Ilang ulit akong huminga ng malalim dahil ngayon ko lang napansin na napakabilis na
pala ng tibok ng puso ko at tila may mga bubuyog na nagrarambulan sa tiyan ko.
"What's up? 'Yong alok ko sa iyo, have you decided yet?"
Ngunit kaagad din akong napahinto nang bigla na lamang humarang sa harapan ko ang
pokpok na lalaking ipinaglihi sa kayabangan at sa kalibugan.
Nakangisi na siya ngayon sa akin ngunit pansin kong biglang dumilim ang anyo niya,
hindi katulad kanina noong pinagkukumpulan siya ng mga babae.
Puno siya ng mga nakakahindik niyang ngiti.
"Pwede ba, tigilan mo 'ko? Hindi ako ang babaeng kailangan mo," inis kong sagot sa
kanya.
"Darren."
Nagulat naman ako at kaagad napalingon sa lalaking kasama ko nang bigla niyang
tinawag sa pangalan ang lalaking ito.
Napansin ko ang matalim na titig niya dito. " K-Kilala niyo po siya?" gulat kong
tanong sa kanya.
Hindi naman nalalayo ang hitsura nila. Parehas silang guwapo, makisig, matangkad
kahit hindi sila gaanong magkamukha. Parehas din sila ng kutis.
Pero sa tingin ko ay mas nakatatanda sa kanya itong lalaking kasama ko at
maawtoridad kung magsalita. Siguro ay kuya niya ito.
"What the f**k are you doing? Just go back to Manila kung hindi kayo magtitino
dito," sermon niya sa pokpok na lalaking ito.
Magkaano-ano ba sila? Magkapatid ba sila? "l just want to be friends with her. Is
that
"Hindi ako nakikipagkaibigan sa bastos!" kaagad kong sagot sa lalaking ito.
Mas mabuti ngang malaman ng kapatid niya kung talaga bang magkapatid sila kung ano
ang katarantaduhang ginagawa nito dito at para ibalik na siya sa lugar kung saan
man siya nagmula!
Kaagad ko siyang nilampasan ngunit nagulat ako nang bigla niyang hinawakan ng
mahigpit ang braso ko!
"Darren!" sigaw ng kapatid niya sa kanya.
Malakas na inagaw ko naman ang braso ko mula sa kanya bago ko siya pinatikim nang
malakas na sampal sa pisngi, na siyang ikinagulat niya.
Nagulat din ako sa ginawa ko pero huli na. Nagawa ko na.
Wala pang ibang taong nakakahawak sa akin kundi ang mga magulang ko lang. At
nasaktan ako sa pagkakahawak niya sa braso ko! Kailanman ay hindi pa ako nasaktan
ng mga magulang ko!
"What the--"
"Hey!" Kaagad siyang naitulak ng kapatid niya nang magtangka siyang lumapit sa akin
habang matalim ang pagkakatitig sa akin.
Mas lalo pang dumilim ang anyo niya.
"Nakita mo naman, sinampal niya ako!" Para siyang batang nagsumbong sa kuya niya.
"f**k off, Darren ifyou don't want me draggingyou back to Manila!"
Ramdam ko na ang galit sa kanya ng kuya niya kaya't bigla siyang natahimik.
Ngunit binigyan niya pa rin ako nang matalim na tingin bago siya tumalikod at
naglakad papalayo.
Kinabahan naman ako. Bigla akong nag-alala na baka balikan niya ako at gawaan ako
ng masama.
"Pagpasensiyahan mo na ang kapatid 1<0. Huwag ka nang mag-alala, hindi na 'yon
lalapit sa iyo."
Napalingon ako sa kuya niya. Bigla naman siya ngayong huminahon habang nakangiting
nakatitig sa akin.
"Okay lang PO, kapatid niyo po pala siya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil
noong nakaraan pa niya ako ginugulo."
"Hayaan mo, kakausapin ko pa siya mamaya. Okay na 'yon paminsan-minsan makatikim
siya ng sampal. Hindi lahat ng babae ay makukuha niya."
Mahinang natawa naman ako sa sinabi niya. Kahit papaano ay nabawasan ang kaba sa
dibdib "Salamat din PO."
Muli na kaming nagpatuloy sa paglalakad.
"But just in case, isumbong mo lang sa akin. Nariyan lang naman sa malapit ang
cottage namin. By the way, I'm Dylan Delavega. You are?" "Rain PO," nakangiti ko
ring pagpapakilala sa kanya.
"Oh, Rain. That's why your father called you Ulan."
"0po. Makulit kasi 'yan si tatay," natatawa ko namang sagot sa kanya.
Parang napakagaan niyang kasama at hindi ko napigilang titigan siyang muli.
"Huwag mo na lang akong suklian. Ibili mo na lang ng pagkain niyong mag-ama ang
sobra d'yan."
"Ha? H-Hindi po p'wede. Malaki ito, eh." Nagulat ako sa sinabi niya at nakaramdam
ng matindinghiya.
"It's okay with me. Can we be friends? We're just vacationing here with my fiancee.
Gusto ko lang din sana magkaroon at least a few friends while we stay here."
Bigla akong natigilan sa sinabi niyang 'yon at doon unti-unting nawala ang ngiti sa
mga labi Kahit hindi ko gaanong maunawaan ang mabilis niyang pagsasalita ng
english, alam ko naman ang ibig sabihin ng fiancee.
Girlfriend niya at pakakasalan niya.
"M-May fiancee ka na?" paniniguro ko pa rin. "Hmm...yeah. Mabait 'yon. I'm sure
she'll like you," nakangiti niyang sagot.
Pansin ko ang pagkislap ng kanyang mga mata habang tinutukoy niya ang girlfriend
niya. Mukhang in love na in love nga siya sa girlfriend niya.
Nakaramdam akong bigla ng panghihinayang at munting kurot sa dibdib ko. "Ah, okay
lang PO." Binigyan ko pa rin siya ng munting ngÏti.
"Aright. I'll go ahead."
"S-Sandali lang." Bigla na siyang turnalikod ngunit wala sa sarili kong nahawakan
ang braso niya...na kaagad ko rin namang binitawan nang mapansin ko ang pagtitig
niya do'n.
Mabilis kong hinubad ang suot kong bracelet na yari sa kabibe at inilagay sa palad
niya.
"Sa iyo na lang po ito."
"What is this?" Kumunot ang noo niya habang nakatitig sa bracelet.
" K-Kapalit na lang nitong pera. Sana magustuhan ng f-fiancee mo."
"Huh? Ito ba 'yong paninda mo doon?" nakangiti niyang tanong.
Ni hindi ko man lang siya kinakitaan nang panliliit sa paninda ko, hindi katulad
nang ginawa ng mayabang niyang kapatid.
"Opo. Ako ang gurnagawa niyan," nakan giti kong sagot sa kanya. Kung gayo'n ay
napansin niya rin ako doon kanina.
"Whoa...really? It's nice. Wait, I'll pay for it." "H-Hindi na. Mura lang naman
'yan.
Sobra-sobra pa itong pera niyo." Kaagad ko siyang inawat nang magtangka siyang
burnunot ng pera sa wallet niyang hawak niya. Habang bitbit niya rin ang isang
plastic ng buko na binili niya kay tatay.
"Hindi na ba kita mapipilit?"
"Hindi na. Sige na PO. Babalik na 'ko.
Congrats po sa inyong dalawa ng fiancee mo. Gift ko na lang po 'yan. Sige PO."
Kaagad ko na siyang tinalikuran at nagmadaling bumalik sa tindahan 1<0.
"Thanks!" dinig kong sigaw niya, na siyang ikinalingon kong mull' sa kanya.
Nakangiti din akong kumaway sa kanya at
nagkasya na lamang ako sa pagtanaw sa kanya mula sa malayo.
Napabuntong-hininga na lamang ako nang tuluyan na siyang tumalikod at maglakad
papalayo.
Nakakilala ka nga ng isang mabait at gentleman na lalaki, lyon nga lang may may-ari
na. Pag minamalas naman talaga.
Muli akong bumuga ng malakas na hangin bago tumalikod.
Ngunit bigla akong napahinto nang madaanan ng paningin ko ang lalaking puno ng
kayabangan at kalibugan sa katawan na nakatayo sa bukana ng liblib na bahagi ng
restaurant, kung saan daanan namin ni tatay patungo sa kabilang bahagi.
Napakadilim ng anyo niya at napakatalim pa rin nang pagkakatitig niya sa akin.
Muli akong ginapangan ng kaba at takot sa dibdib ko.
Pakiramdam ko ay hindi siya matatahimik hangga't hindi siya nakakaganti sa akin.

CHAPTER 7: Different Mothers

"Tatay, 'eto na po 'yong one thousand." Muli kong ibinalik kay tatay ang isang
libong piso ni kuya Dylan.
"Oh, hindi ka ba nakahanap nang pamalit?" Nagtataka naman siyang turningin sa akin
bago luminga sa paligid.
"Eh, huwag na daw PO, eh kaya binigyan ko na lang siya ng porselas para sa
girlfriend niya." " Nakakahiya naman sa batang 'yon. Nasaan na ba siya?" Muli
siyang luminga sa paligid.
"Umalis na PO. Ayaw magpapilit sa pera kaya hinayaan ko na."
"Oh, sige. Ibibili na lang natin ito ng bigas mamaya."
"Opo. Babalik na po ako sa tindahan ko, tay."
"Oh, Sige na."
Muli ko na siyang iniwan at binalikan ang tindahan ko na hanggang ngayon ay pinag-
uumpukan pa rin ng anim na mga babae. "May napili na po ba kayo?" nakangiti kong
tanong sa kanila bago ako muling umupo at inilagay sa kandungan ko ang malapad na
bilao.
Pasimple ko itong binilang upang malaman kung kumpleto pa rin ba bukod sa mga
hawak nila.
Ilang beses na rin kasi akong nabawasan ng porselas at kuwintas na walang nagbayad
pero hinahayaan lang. Kunsensiya na nila ang magdadala kung pati mga kabibe lang ay
nanakawin pa nila.
Makakakuha pa rin naman ako niyan sa dagat ng mas maram' pa. Kapag wala akong
makuha sa tabing dagat ay doon ako lumalangoy patungo sa malalim. Minsan kasi ay
doon ako nakakakuha ng mas marami.
At kapag may time pa kami ni tatay ay pumupunta kami ng laot. Kaya nasanay na rin
akong lumangoy kahit sa pinakamalalim pa na bahagi ng dagat. Isinasabay ko minsan
sa panghuhuli niya ng isda.
"Ito na lang ang sa akin, Miss."
"Ito naman ang sa akin."
Kaagad nila akong inabutan ng kanilang mga bayad na siyang ikinangiti ko ng malaki.
"Sige po! Salamat po! Heto po ang plastik." "Hindi na, Miss. ISUSUOt na itong sa
akin.
Angganda."
Tangka na sana akong bubunot
ng cellophane mula sa bag ko nang isuot na lang ng isang babae ang porselas niya sa
braso niya.
" Pahingi na lang ako ng isa, Miss kasi may pagbibigyan ako nito."
"Sige PO. Ito PO. Salamat PO."
Kaagad ko namang inabutan ng isang cellophane ang isang babae.
Nang medyo nabawasan na ang customer ko ay pasimple akong luminga sa paligid,
patungo sa gawi ng restaurant.
Ngunit biglang nadaanan ng paningin ko ang tatlong lalaking tumatakbo patungo sa
gilid ng dagat sa kaliwang bahagi. Isa na nga doon ang pokpok na lalaking
nagngangalang Darren.
Ang ganda pa naman sana ng pangalan niya pero sinisira niya lang. Hmp!
Sino naman kaya 'yong dalawang kasama niya at bakit sila turnatakbo?
Napakunot ang noo ko habang tinatanaw sila. Hanggang sa dulo ng dalampasigan ay may
natanaw akong tila helicopter na patuloy sa pag-ikot ang elesi.
Ano naman kaya iyon?
Mas lalo pa akong napakunot-noo dahil kahit napakalayo ng kinaroroonan nila ay
tanaw kong parang nagkakagulo ang mga tao doon, lalo na
nang dumating doon lyong tatlong lalaking turnatakbo.
Tanaw kong may mga sinusuntok na sila doon!
"T-Tatay!" Kaagad kong naibalik sa 100b ng bag ko ang mga porselas ko at nagtungo
sa p'westo ni tatay.
Ngunit natigilan ako nang bigla siyang nawala at hindi ko mahagilap sa tindahan
niya.
"Tay!" sigaw ko habang lumilinga sa buong paligid. Inilagay ko sa ilalim ng kariton
niya ang malapad kong bilao.
Muli akong luminga sa paligid hangang sa matanaw ko siya sa 'di kalayuan at kausap
ang supplier niya ng mga buko.
"Miss, nasaan na 'yong mga paninda mo? Patingin. Bibili ako." Isang babae naman ang
mukhang excited ang lumapit sa akin.
"Ah eh, 'eto PO." Wala akong nagawa kundi ang ipakita ulit sa kanya ang mga paninda
ko. Kaya naman ang iba pa ay muli na naman akong pinagkumpulan.
Hanggangsa naagaw na naman nila ang atensiyon ko at hindi ko namalayan ang oras. "
Rain! Rain, please, help us!"
Nagulat ako nang bigla na lamang may humawak sa braso ko at hinila ako paharap sa
kanya.
Napanganga ako nang bumungad sa harapan ko ang lalaking pokpok na ubod ng yabang!
" Rain, please. Help us."
'I lkaw na naman?!" Inis kong inagaw mula sa kanya ang braso 1<0. Hinawakan na
naman niya ako! Mananagot na talaga siya kay tatay!
" Please, this is serious. We need help now."
Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon. Kita ko ang pagmamakaawa sa mga mata
niya habang nakatitig sa akin. Malayong-malayo sa kaninang parang gusto akong
patayin sa talim ng tingin niya.
" Rain, please. Tatanawin ko itong malaking utang na 100b sa iyo."
Bigla akong napalingon sa lalaking lumapit din sa akin at ngayon ay may pangkong
babae sa likod niya.
Si Kuya Dylan. Hindi kaya siya lyong fiancee niya?
Napatingin din akong bigla sa likuran nila at natanaw ko doon ang mga lalaking
paparating. Bigla kong naalala 'yong mga kasuntukan nila kanina.
Mukhang seryoso nga ito.
"Sumunod kayo sa akin," aniko bago ako turnalikod at iniwan na ang mga customer ko.
Bahala na muna sila d'yan.
"Damn, mahahalikan talaga kita!"
Ngunit biglang nagpanting ang tainga ko sa isinigaw na iyon ng pokpok na lalaki sa
likuran ko. Kaagad ko siyang nilingon at sinamaan ng tingin.
"Baka lang naman." Bigla siyang bum ait na parang tuta habang kakamot-kamot sa ulo
niya. " Paano 'yong maleta 1<0?!" isang lalaki pa sa likuran namin ang biglang
surnigaw.
Saglit akong napatulala sa mukha niya.
Ang cute niya? Kapatid din kaya nila ito?
Hindi naman sila magkakamukha pero hindi maipagkakailang may mga taglay silang
angking kakisigan at kaguwapuhan.
Pansin ko na nga ang pagkukumpulan na naman ng mga kadalagahan sa paligid namin
habang nakatitig sa kanila.
"Saka mo na lang balikan! Idiot!" sigaw naman sa kanya nitong fuckboy na nasa tabi
ko. Muli kaming nagpatuloy sa paglalakad patungo sa liblib na bahagi ng restaurant.
Ngunit nakakailang hakbang pa lamang
kami nang marinig namin ang lagabugan sa aming likuran at mga pagmumura.
Kaagad kaming napalingon at napanganga ako nang mabungaran namin ang mga lalaking
kinakalaban na ang cute na lalaking kasama namin ngayon na may bitbit na maleta!
"Diyos ko," naiusal ko kasabay nang pag-atras ko.
Bigla akong kinabahan at nakaramdam ng takot. Baka magkapatayan sila!
"What the—Hindi pa rin kayo nadala?!" sigaw naman ni Darren bago mabilis ding
surnugod sa kanila at hinarap ang tatlong lalaking humaharap ngayon sa kasama nila.
Walang takot siyang nakipaglaban sa mga ito.
Isang matangkad at guwapo ding lalaki ang muli pang dumating na may kasama ng mga
guwardiya.
Pinagtulungan nila ang tatlong lalaki hanggang sa magsi-bagsakan ang mga ito sa
lupa at malupig nila.
"f**k you all," maangas na sabi ng cute na lalaki habang pinapagpag ang balikat
niya.
"Ganito ba kaluwag ang security niyo dito? Why are you allowing stupid intrusive
people here?!" sigaw naman ni Darren sa mga guard.
Bakas ang galit sa mukha niyang namumula. Tumutulo na rin ang pawis niya sa noo at
leeg dala ng init at siguro ay pagod mula sa pakikipagsuntukan niya.
" Pasensiya na PO, Sir. Hindi na po mauulit. Ipaparating po naman ito sa head.
P'wede rin po kayong sumama, Sir para mag-complain."
"Gusto niyo pang i-complain ko kayo para matanggal na kayo sa trabaho?!" muli
niyang sigaw sa mga ito.
"That's enough. You need to leave."
Biglang sumingit na ang lalaking nahuling dumating. Napakaamo ng mukha niya pero
napakaguwapo naman.
"A guy came in and was looking for Ate Sam. Sa tingin ko ay hindi siya basta-basta.
He also looks like someone with a high profile," aniya.
"Sino?" tanong ni kuya Dylan sa kanya.
"Based on what I heard him say to the concierge service, his name is...Mister
Joaquin Delgado."
"What?" Kita ko ang pagkagulat sa mukha ni
kuya Dylan at ng babaeng nakapangko sa likod niya.
"D-Dylan..."
" Is there something you're not telling me?" tanong ni kuya Dylan sa kanya. "M-
Mamaya ko na ipapaliwanag."
Wala akong maintindihan sa mga pinag-uusapan nila lalo na't kaybibilis nilang
magsalita.
"Sige na, you go first. I'll just take our belongings at tatawag na rin ako sa
Manila para makapagdala ng sasakyan natin dito," sabi ng guwapong lalaking may
maamong mukha.
Mukhang napakabait din niya katulad ni kuya Dylan. Ewan ko langsa dalawa pa nilang
kapatid, lalo na sa isang ubod ngyabang. Pokpok pa.
"Be careful," may pag-aalala namang sabi ni kuya Dylan sa kanya.
"Ikaw na ang magdala nito. I'll go with Darell. Mahirap na, lampa pa naman 'to,"
sabi ng cute na lalaki bago niya malakas na inihagis kay Darren ang bitbit niyang
maleta.
Kaagad din naman itong nasalo ng isa.
"What?! Baka ikaw ang umbagin ko d'yan!" mukhang inis na sagot naman sa kanya ng
lalaking may maamong mukha.
Pinigilan ko ang matawa dahil parang mas lalo siyang gumuwapo sa inasal niyang
'yon.
Bigla naman akong napatingin kay Darren na ngayon ay madilim na naman ang anyo
habang matalim na nakatitigsa akin.
Ano na namang problema nito?
" Mga gunggong! Bilisan niyo na! Siguraduhin niyong walang makakasunod sa inyo,
kundi kayo ang uupakan 1<0," sigaw niya sa dalawang nagtatalo pa bago muling
lumingon sa akin at sinamaan na naman ako ngtingin.
Siya na ngayon ang may bitbit sa maleta.
"Ito na nga!" Kaagad nang tumalikod ang dalawa habang ang tatlong lalaki ay
binitbit na rin ng mga guwardya.
Kaagad na rin kamingtumalikod at nagpatuloy na sa paglalakad sa liblib na bahagi ng
restaurant.
Wala akong ibang pagdadalhan sa kanila kundi sa lugar lang namin ni tatay. Liblib
iyon at walang ibang nagagawi doon bukod dito sa pokpok na lalaking kasama namin.
ILANG SANDALI lang ay nasa loob na nga kami ng kagubatan.
"Bakit parang alam na alam mo angdaan?"
Napalingon akong bigla kay Kuya Dylan sa tanong niyang 'yon.
Nakatitig naman si kuya Dylan kay Darren na siyang nangunguna sa paglalakad. Parang
kabisadong-kabisado na kaagad niya ang daan kahit isang beses pa lang naman siyang
nakapunta doon.
Oh, baka naman sinundan niya akong muli, hindi ko lang namalayan.
Kibit-balikat at pagngisi lang ang isinagot niya sa kuya niya. Tumingin din siya sa
akin kaya kaagad ko siyang pinukulan ng matalim na tingin.
Puro talaga kalokohan ang nasa utak niya. HINDI NAGTAGAL ay nakarating din kami sa
barong-barong namin ni tatay.
" Kaninong bahay ito?" tanong ni kuya Dylan.
"Sa amin ni tatay. Dito na muna kayo pansamantala. Wala pang naliligaw dito bukod
sa isa, at sa dalawa pa," sagot ko. Baka lang kasi may alam na rin angdalawa pang
lalaking kapatid nila tungkol sa lugar naming ito ni tatay.
Naalala ko kasi angsinabi ni Darren kanina sa dalawa na siguraduhing walang dapat
na makasunod sa kanila patungo dito.
Ang ibigsabihin ay alam na rin nila ang patungo dito?
Napabuntong-hininga na lang ako ng malalim.
"What do you mean?" tanong naman ni kuya Dylan. Bakas ang pagtataka sa kanyang
mukha habang nakatitig sa akin.
"Wala PO. Dito na muna kayo. Ligtas kayo dito."
" Dylan, ibaba mo na ako," mahinang sabi naman ng girlfriend niya sa kanya mula sa
pagkakapangko nito sa likod niya.
Parang ang hina-hina ng katawan niya. Hindi kaya may sakit siya?
Pagkababa sa kanya ni kuya Dylan ay marahan siyang lumapit sa akin, na parang ang
hina-hina ng mga tuhod niya.
"Thank you, ha," nakangiti niyang sabi sa akin. "By the way, I'm Sam, Samantha
Heisenberg."
Napatitig akong bigla sa kanya.
Ngayon ko lang napansin ang kakaiba niyang ganda. Para pala siyang tisay at may
lahi. Masyadong matangos ang ilong niya na hindi natural sa mga Pilipina.
Maputi at namumula-mula rin ang balat niya. May kakapalan at malalantik ang mga
pilik-mata niya.
Nahiyang bigla ang hitsura ko. Kaya naman pala, mahal na mahal siya ni kuya Dylan.
Napakalayo sa hitsura ko ng fiancee niya. Mukha din siyang mabait.
" Ikinagagalak ko po kayong makilala. Ikaw pala ang sinabi ni kuya Dylan na fiancee
niya. Napakaganda niyo PO. Bagay na bagay din sa inyo ang pangalan niyo." Kaagad
akong yumuko sa harapan niya bilang paggalang.
"Paano kayo nagkakilala?"
Napahinto naman ako sa tanong niyang 'yon.
Nagpalipat-lipat angtingin niya sa aming dalawa ni kuya Dylan.
"Ah, kasi si tatay niya ay nagtitinda ng buko juice. I bought them this morning for
you but I accidentally dropped it dahil hindi kita nadatnan kanina sa cottage
natin," sagot ni kuya Dylan sa kanya.
"Gano'n ba?"
"Ako nga po pala si Rain, Rain
Rivera," pagpapakilala ko sa kanya. Hindi ko na lang binuo pa ang pangalan ko dahil
masyadong mahaba. Okay na ako na tawagin nilang Rain. Kaagad namang kinuha ni ate
Sam ang kamay ko at marahang pinisil.
"Utang na 100b namin ito sa iyo. Pasensiya ka na kung naabala ka namin," aniya sa
akin. Mababakas din naman ang hiya sa mukha niya habang nakatitig sa akin.
"Ayos lang po 'yon. Tumutulong po ako hangga't kaya 140."
"Ang bait mo naman. Huwag ka nang mag-po sa akin, ha. Para tuloy akong tumatanda,
eh."
Saglit akong napahinto sa sinabi niyang 'yon at nakaramdam ng hiya. Para namang
hindi bagay na makipagsabayan ako sa kanila.
Matataas silang tao.
"S-Sige," alanganin kong sagot.
" Mabait talaga 'yan. Siya nga sumagip sa akin eh," biglang sabat ni Darren na
siyang ikinalingon naming lahat sa kanya.
Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin.
"What happened to you?" tanong ni kuya Dylan sa kanya na tila nagtataka.
" Nakaga--"
"Ahm, pasok na muna kayo sa 100b para makapagpahinga kayo. Siguradong napagod kayo
sa malayong paglalakad," kaagad ko nang putol sa kanya.
Napakadaldal naman pala niya! Baka
masabi niya ring nakita na niya ang hubad kong katawan at ang ginawa kong paggamot
sa sugat niya!
"Pasensiya na kayo sa bahay namin, ah. Siguradong h-hindi kayo sanay sa ganito,"
nahihiya kong sabi sa kanila habang pinatutuloy na sila sa 100b ng bahay namin.
"It's okay, ano ka ba? Sanay din naman kami ni Dylan sa ganito," sagot ni ate Sam
na siyang ikinagulat ko.
"T-Talaga PO?" Wala naman sa hitsura nila. Kutis-mayaman kasi sila at may mga
pinag-aralan.
"Yeah. Ewan ko lang sa isa d'yan," sagot niya bago siya lumingon kay Darren.
"Oh, bakit? Mas lalong ayos na ayos sa akin 'to lalo na't may magandang dilag--"
Kaagad kong sinamaan ng tingin si Darren sa nais na naman niyang sabihin. Alam ko
kasing ako na naman ang patutungkulan ng mga salita niya.
" Paano niyo po ba ito naging kapatid, kuya Dylan? Mukhang magkaiba kayo ng ugali
eh," tanong ko kay kuya Dylan bago kami muling nagpatuloy sa pagpasok sa 100b ng
bahay namin.
"'Cause our mothers are different."
Napalingon naman akong muli kay Darren sa walang kagatol-gatol niyang sagot na
iyon.
Bigla akong napahinto at napatitig sa kanya. Para akong naputulan bigla ng dila.
Napalunok ako at parang sinundot ang kunsensiya ko. Bakit ba naitanong ko pa 'yon?
"Ah, p-pasensiya na." Napayuko ako at tinamaan ng hiya. Masyadong personal na
'yong nasabi ko at alam kong mali ako.
" It's okay. It's not a big deal to me."
Muli akong napatunghay at sinalubong ang mga mata niyangtaimtim na ngayong
nakatitig sa akin.
Nawala nang bigla ang kanina lang ay mapaglaro niyang ngiti sa mga labi niya.

CHAPTER 8: Antics
" Pasok kayo. Gusto niyo ba nang maiinom?" alok ko sa kanila nang tuluyan na kaming
makapasok sa loob ng aming barong-barong. "Pasensiya na kayo, ha. Saging lang at
mga buko ang mayroon kami dito na maaari niyong makain sa ngayon. May kanin pa
naman kaming natira ni tatay kanina kaso malamig na."
Nagpatuloy ako hanggang sa aming kusina. Nahihiya ako dahil wala akong maipakain sa
kanila na masarap.
Ibinaba ko na sa ibabaw ng mesa ang bag ko. "lt's okay. Ang sarap nga dito eh.
Presko." Napalingon ako kay Darren sa sinabi niyang 'yon.
Napahinto ako nang makita ko siyang nakahilata ngayon sa katre ni tatay habang
umiikot ang mga mata niya sa palibot ng bahay namin.
Hindi ko man lang siya nakitaan nang pandidiri kahit mga anak-mayaman sila.
"Sino ang kasama mo dito?" tanong naman
sa akin ni ate Sam na sumunod rin sa akin dito sa kusina.
Inabot ko ang ilang piling ng saging na nakabitay sa tali na nasa tapat ng mesa
namin ni tatay. Mga hinog na lakatan saging ang mga ito na maaari nilang panawid-
gutom sa ngayon.
" Kami lang dalawa ni tatay," sagot ko naman kay ate Sam.
"If you don't mind, can I know where your mother is?"
Napalingon ako sa kanya sa tanong niyang 'yon. Kahit papaano ay naintindihan ko
naman ang salitang mother.
"W-Wala na siya," mahina kong sagot kasabay nang muting pagkirot ng puso ko.
" P-Pasensiya na. Nakikiramay ako."
Nabanaag ko ang simpatya sa mga mata niya habang nakatitig sa akin.
"Salamat. Kain ka nito." Nakangiti kong inialok sa kanya ang hawak ko nang saging.
"Okay, thank you."
Mas lalo akong napangiti nang kaagad niya itong tinanggap at sinimulang balatan ang
isa.
"Ang galing naman. Bakit kailangan pa niyang ibitay sa itaas?" tanong niya habang
nakatingala sa ilan pang mga saging na nakabitin
sa tali.
"Minsan kasi may naliligaw dito na mga unggoy at kapag naabot nila 'yan, siguradong
kukunin nila 'yang lahat at itatakas."
"T-Talaga? Nakakatuwa naman." Kita ko naman ang gulat sa mukha niya na tila hindi
makapaniwala.
Napangiti ako habang nakatitig sa kanya.
Talagang ang bait niya, bukod sa maganda pa.
"00, kaya lang minsan inuubos nila lahat at palaging walang natitira sa amin ni
tatay. Kaya naisipan ni tatay na ibitay ng ganito. Maliliit lang naman 'yong mga
unggoy na nakakapasok dito. Dumadaan sila sa maliliit na siwang ng bintana namin.
Medyo mataas itong pagkakabitay ni tatay at hindi nila gaanong maabot."
" Pero nakakaawa din kung hindi sila makakakain."
" Nag-iiwan na lang kami ng ilang piraso dito sa mesa."
"Nakakatuwa naman. Pero maaari ba akong magtanong kung bakit masyadong malayo itong
bahay niyo? Hindi ba nakakatakot dumaan sa bat?
Saglit akong napahinto sa sinabi niyang 'yon.
" Dito lang kasi kami p'wede ni tatay.
Hinayaan lang kami ng mga Villaroel na magtayo dito ng kahit maliit lang na barong-
barong." "Y-You mean sa mga Villaroel pa rin ito?"
"00, itong buong Isla ay pag-aari nila.
H-Hindi kami p'wede ni tatay sa maraming t-tao." Napansin ko ang paghinto niya at
pag-arko ng mga kilay niya habang nakatitig sa akin.
Napayuko ako at ikinubli mula sa mahaba at makapal kong buhok ang pisngi kong
nababalutan ng makapal kong birthmark.
"P-Pero masyadong magubat. I-I'm just worried about you 'cause you're a woman."
"Ayos lang. Sanay naman na ako at tahimik naman ang lugar na ito. Wala pang krimen
ang nangyayari dito simula noong lumipat kami dito ni tatay. Dito kami ligtas."
"Gano'n ba? Mabuti kung gano'n."
"Bigyan natin sila nito," tukoy ko sa mga saging pa na hawak ko upang matapos na
ang pag-uusisa niya sa akin.
"Sige."
Burnaling na kami sa pinto ngunit napahinto ako nang mabungaran namin doon si
Darren na ngayon ay taimtim na nakatitigsa akin.
Narinig ba niya ang mga pinag-usapan
namin ni ate Sam?
"Oh, gusto mo?" alok sa kanya ni ate Sam sa hawak niyang piling ng saging.
Tahimik naman siyang kumuha doon ngunit ang paningin niya ay nananatili pa rin sa
akin. Hindi ko mabasa kung anuman ang ibig ipahiwatig ng mga titig niya.
Nagdiretso palabas ng pinto si ate Sam kaya't naiwan kaming dalawa dito sa 100b ng
kusina.
Bigla na lamang burnilis ang tibok ng puso ko at nakaramdam ako ng pagkailang.
Gusto kong lumabas ngunit hindi ko magawang ihakbang ang aking mga paa.
"l heard about your mother ... and I'm sorry for her absence."
Napatingala ako sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
Ibang-iba siya ngayon kaysa nitong mga nakaraang araw na nakikita ko siya sa
paligid, na puno ng kayabangan at dikitin ng mga babae.
"Hindi mo naman kailangang humingi ng sorry," sagot ko bago ako humakbang upang
lampasan siya.
"Like you, wala na rin akong ina."
Ngunit kaagad din akong napahinto sa tabi
niya sa sinabi niyang 'yon.
Muli akongtumingala sa kanya habang siya ay yumuko naman sa akin hanggang sa muling
magtagpo ang aming mga mata.
"l was fifteen when she got a serious illness ... until she died because of it."
Nabanaag ko ang walang kapantay na lungkot sa mga mata niya.
Napababa ang paningin ko at wala akong nagawa kundi ang huminga ng malalim. Ano
naman ba ang magagawa ko para sa kanya?
Kahit naman paulit-ulit naming balikan ang pagkawala ng aming mga ina, hindi na
niyon mababago pa ang lahat. Hindi pa rin naman sila babalik at mananariwa lang
muli sa isip at puso namin ang mga dahilan kung bakit sila nawala.
Muli lang ding mananariwa ang sakit at lungkot na pilit naming pinagagaan sa bawat
araw na nabubuhay pa kami sa mundong 'to.
Magkaiba rin ang pagkamatay ng aming mga ina at 'yong nangyari sa nanay ko ang
hindi ko matatanggap kailanman.
"Kuya! Darren! Help!"
"We won't fight you PO! Darren! Kuya!" Biglang naagaw ang aming atensiyon ng mga
sigawan na parang nagmumula sa labas.
"Ano 'yon?"
Sabay kaming napalabas ng kusina. Maging sila kuya Dylan at ate Sam ay napahinto
rin at nagkatitigan.
"Lumayas kayo dito, mga animal! Mga alien kayo! Hinding-hindi kayo sasantuhin ng
mga itak
" Darren! Tangina."
Nakarinig kami nang mabibilis na mga yabag na tila naghahabulan.
Nanlaki ang mga mata ko dahil boses ni tatay 'yon at ng mga kapatid ni kuya Dylan!
"Tay!" Kaagad akong turnakbo patungo sa pinto at mabilis itong binuksan. Naramdaman
ko rin naman ang pagsunod nila sa akin.
"Hindi naman ho kami masasamang tao!
We're your daughter's friends!"
" Mga hayop kayo! 'Yan ang mga modus niyo! Hinding-hindi niyo ako maloloko!"
Pagbukas ko ng pinto ay kaagad nanlaki ang mga mata ko nang maaktuhan naming
tinatagpas ng itak ni tatay ang mga maletang hawak ng mga kapatid ni kuya Dylan!
"Tayl Itigil niyo 'yan!" Kaagad akong napasugod palapit sa kanila.
"Anak! Lumayo ka! Naabutan ko ang mga hayop na ito na umaali-aligid dito sa lugar
natin! Masasamang tao ang mga ito at may binabalak na masama!"
"Tay, hindi sila masasama! Kapatid siya ni kuya Dylan!"
"Anong kuya Dylan ang pinagsasasabi mo?! Wala kang kapatid--" Kaagad din naman
siyang napahinto at lumingon sa akin.
Napalingon din siya kila kuya Dylan at ate Sam na bakas din ang takot sa mga
hitsura.
"Tatay, pasensiya na po. M-Mga kapatid ko po sila," sabi ni kuya Dylan na kahit
halatang kabado ay lumapit pa rin sa kanya, kasama si ate Sam na bakas ang takot sa
hitsura.
Bigla siyang namutla.
" K-Kapatid mo? Anong ginagawa niyo dito?" Kaagad din naman naging kalmado si tatay
at ibinaba na rin ang hawak niyang itak.
"Haayy! Akala end of the world na. Wala pa akong natitikmang mansanas ni Eva," sabi
ng cute na lalaking isa sa mga tinangkangtagain ni tatay.
Napahawak siya sa dibdib niya kasabay nang
pagtihaya niya sa lupa.
Nahiya ako ng sobra nang makita kong sira-sira na ang hawak niyang maleta. Puro
taga na ito ng itak!
"Whoa! You f*****g scared us, tay," bulalas din ng isa pa nilang kapatid na
halatang nakahinga ng maluwag. Napaupo din ito sa lupa habang naliligo sa pawis at
hinihingal.
" Pasensiya na PO, tay. Humingi lang po kami ngtulong sa anak niyo na
pansamantalang magtago dito."
Napalingon ako kay kuya Dylan sa sinabi niyang 'yon.
"Tago? Sinong tinataguan niyo?" Umarkong bigla ang mga kilay ni tatay habang
palipat-lipat nangtingin sa kanilang lahat.
"Mahabang k'wento po at humihiling po ako sa inyo na sana ay huwag niyong iparating
sa [abas ang kinaroroonan namin sa ngayon. Tatanawin ko po itong malaking utang na
loob namin sa inyo," mapagpakumbabang sagot naman sa kanya ni kuya Dylan.
"Gano'n ba? Eh, ito? Sino ito? Bakit nakahawak ka sa anak 1<0?"
Biglang nanlaki ang mga mata ko nang biglang bumaling sa tabi ko si tatay kasabay
nang pagturo niya sa amin ng hawak niyang itak.
Napalingon ako sa tabi ko kasabay nang bagay na tila bumitaw mula sa braso ko.
Nabungaran ko si Darren na hindi ko namalayang nakahawak na pala sa akin!
"Ah, eh. S-Sorry po, a-akala ko po si kuya 'yong katabi ko." Kaagad siyang lumayo
mula sa akin at parang batang surnuksok sa likod ni kuya Dylan.
Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin nang lumingon siya sa akin at ngumiti.
Hindi ko napansin ang ginawa niya. Siguro ay dahil sa nerbiyos at kaba na dulot
nang ginawa ni tatay sa lahat.
"Tay, mga kaibigan ko po sila. Hindi po Sila masasamang tao. Natatandaan niyo po ba
si kuya Dylan na bumili sa inyo ng buko kaninang umaga?" paliwanang ko naman kay
tatay.
"00, alam ko. Hindi pa ako ulyanin. Pumasok kayo sa loob." Kaagad na siyang
nagpatiuna sa pagpasok sa loob ng bahay namin.
"Ang kawawa kong maleta!!!"
Bigla naman kaming napalingon sa cute na kapatid ni kuya Dylan na ngayon ay malakas
na umaatungal habang yakap ang sira-sira na niyang maleta.
Nananatili pa rin siyang nakahiga sa lupa at hindi alintana ang mga dunning
kumakapit na sa katawan niya.
Haay, nakakahiya talaga. Kung p'wede lang bayaran ko 'yan ng porselas.
"Burnili ka na lang ng bago!
Tangina," singhal naman sa kanya ni Darren.
"Tangina ka rin. Mag-isip-isip ka na habang maaga pa. Your future father-in-law is
too wild
"Sira-ulo ka. Ang ingay mo. Mamaya mari--" dinig kong bulong sa kanya ni Darren na
hindi na namin naintindihan ang iba dahil sa sobrang hina.
"Then, that's good--"
Tuluyan na kaming pumasok sa 100b at naiwan sa labas ang magkakapatid na patuloy pa
rin sa pagsasagutan.
"May alam akong mabilisang daan upang makalayo kayo kaagad sa lugar na ito ngunit
pagdating niyo doon ay kinakailangan niyo pa rin ng sasakyan upang tuluyan na
kayong makaalis mula dito," paliwanag ni tatay sa kanila nang makapasok na silang
lahat dito sa 100b.
" Hindi na po siguro kailangan dahil turnawag na po ako sa Manila. May paparating
na pong plane dito na siyang susundo sa
amin,” sagot naman ng kapatid ni kuya Dylan na may maamong mukha.
Kung hindi ako nagkakamali ay Darell ang pangalan niya at Daemon naman itong isa
na nagmumokmok sa sulok habang yakap pa rin ang maleta niyang sira-sira.
"Eroplano ba ang tinutukoy mo, Iho? Pero maaari nilang mapansin ang panghimpapawid
na sasakyan lalo na sa lakas ng hugong niyon. Maaari pa rin naman kayong tumawid sa
kabilang Isla para doon niyo na ipa-landing ang eroplano niyo.”
Nagkatinginan naman siła sa sinabi ni tatay. "Tatay Ambo has a point,” kaagad na
sagot ni kuya Dylan.
"Tatawagan ko na kaagad si kuya Dom,” sabi naman ni Darell.
"Walang signal dito,” sagot naman ni ate Sam.
”0h, shit.” Kanya-kanya silang napamura at napatapik sa mga noo nila.
"Sasamahan kitang umakyat sa ituktok ng bangin. Baka sakaling mayroon doon,” alok
ko kay Darell. 'Yon lang ang naisip kong maitutulong ko sa kanila.
Mataas na lugar iyon at baka-sakaling mayroong signal doon.
"Ako na ang tatawag. Halika na, samahan mo '1<0," kaagad namang sabat ni Darren
kasabay nang mabilis niyang paglapit sa akin at paghila niya sa braso 1<0.
"0p, op, op! Saan mo dadalhin ang anak ko? Bakit hawak mo na naman siya?!" Kaagad
namang humarangsa harapan namin si tatay na ngayon ay hawak na naman ang itak niya
habang nakasuksok pa rin ito sa kaluban, na nakasabit naman sa baywang niya!
"Ah, eh. M-Magpapasama lang naman ho sa labas," sagot ni Darren na halatang natakot
kaagad sa kanya.
" Bakit kailangan mo pa siyang hawakan?!"
"Eh, 'di hindi PO." Kaagad na binitawan ni Darren ang braso ko at parang naging
basang sisiw sa tabi ko.
"Ikaw na ang lumabas," baling ni tatay kay Darell. "Anak, samahan mo siya." Bago
siya bumalingsa akin.
"Sige PO, tay."
Nakahinga ako ng maluwag dahil ayaw ko rin namang makasama ang pokpok nilang
kapatid
Nauna na akong lumabas ng bahay habang nakasunod sa akin si Darell.
"P-Pero pwede naman po ako!" dinig pa rin naming ungot ni Darren mula sa 100b
ngunit hindi na namin siya pinansin pa.
Tiklop din naman siya kay tatay. Takot na lang niya sa itak. Hmp!
"Don't mind him. Naghahanap lang 'yan ng way sa mga kalokohan niya."
Napalingon ako kay Darell sa sinabi niyang 'yon.
"Alam ko PO," sagot ko sa kanya bago kami sabay na napangiti sa isa l t isa.
Readers also enjoyed:
Billionaire's Forsaken Wife
0 34.8K Read
TAGS billionaire sex dominant goodgirl

CHAPTER 9: Alone with Him

Jheimwel Rain
Nagsimula kaming umakyat sa itaas ng bangin. Medyo matarik ang lalakaran at
kailangang humawak sa mga baging na nakabitay sa mga gilid.
Ngunit nasa kalagitnaan pa lang kami nang pag-akyat nang bigla na lamang may
mabilis na ahas na gumapang paibaba at kamuntik ko nang matapakan!
Sa gulat ko ay bigla akong napabitaw mula sa hinahawakan kong baging.
"Ooopss. Careful." Kaagad din namang nasalo ni kuya Darell ang baywang ko mula sa
likuran ko kaya't hindi ako natuloy sa pagbagsak. " N-Nakita mo po ba? 0-0kay lang
ako." Muli akong humawak ng mahigpit sa banging at ipinagpatuloy ang pag-akyat.
"Ang alin?"
"Y-Yong ahas. Kamuntik ko nang matapakan."
"What?! Oh
Napalingon ako sa kanya at ang braso niya
2/14
naman ang nahawakan ko nang muntik na rin siyang mapabitaw sa hinahawakan niyang
baging habang tarantang lumilinga sa buong paligid.
"W-Wala na. Nasa baba na." Alanganin ko siyang nginitian. Halatang natakot siya
dahil bigla siyang namutla.
Muli kaming nagpatuloy sa pag-akyat at pansin kong mas burnilis ang kilos niya.
Namukhaan ko rin ang kulay at hugis ng ahas na iyon. Sa tingin ko ay iyon din lyong
ahas na nakakagat sa kapatid niyang si Darren.
"Aren't you having a hard time here? Hindi lang siguro mga ahas ang nakatira dito,"
aniya mula sa likuran 1<0.
"Sanay na po kami ni tatay."
"How many years have you been here?"
"Nakatira po dito?" tanong ko dahil sa bilis niyang magsalita ay hindi ko kaagad
maintindihan.
"Yeah."
"Twelve years na PO."
"Whoa! Seriously? So, you've been in that house for decades, tama?"
"Gano'n na nga PO?" nakangiti ko namang sagot sa kanya.
"Huwag ka nang mag-po sa akin. Para namang ang tanda ko na. llang taon ka na ba?"
" Nineteen pa lang po ako."
"Oh, I see. And I'm twenty-five."
Napangiti ako sa sagot niyang 'yon.
"Kuya ko po pala kayo... 'Y-Yong kapatid niyo
Tuluyan na kaming nakarating sa itaas na bahagi ng bangin.
"You mean Darren?"
Lumingon ako sa kanya at nabasa ko ang kakaiba niyang ngiti habang nakatitig sa
akin.
Kaagad naman akong nag-iwas ng tingin.
"Curious lang PO. Mukhang pang-kinder pa po kasi ang isip niya."
Bigla siyang humalakhak na siyang ikinalingon ko sa kanya. Kasalukuyan na niyang
binubunot mula sa bulsa ng suot niyang pants ang phone niya.
Mas lalo pa yata siyang gum'wapo lalo na't nakalitaw ang mapuputi at pantay-pantay
niyang mga ngipin.
"We're the same age of twenty-five pero gano'n talaga 'yon. When it comes to our
family, he's okay. He's reliable and
4/14
responsible. Masunurin din lalo na sa mga nakatatanda naming kapatid at kay Dad."
" Pero playboy po siya. Kaliwa't kanan ang mga babae niya." Hindi ko napigilan ang
mapaismid.
Narinig ko naman ang pagbungisngis niya habang itinataas niya sa ere ang hawak
niyang phone, na sa tingin ko ay para makahanap ng signal.
" May crush ka ba sa kanya?"
Kaagad akong napahinto at namilog ang mga mata ko sa sinabi niyang 'yon.
"C-Crush? Naku, wala pa po akong alam sa ganyan," kaagad kong tanggi.
Sumilong muna ako sandali sa mga puno na may mga mayayabong na sanga. Ramdam ko ang
pag-iinit ng pisngi ko na hindi ko alam kung dahil ba sa init ng araw o sa kungsaan
pa man.
" Pero dalaga ka na. You're already nineteen years old at natural lang na
makaramdam ka na nang paghanga sa ibang tao, lalo na sa mga guwapong lalaking tulad
niya."
"Paghanga po ang ibig sabihin ng crush pero wala akong nararamdamang ganyan para sa
kanya. Mas ayaw ko po siyang makita at makasama."
"Oooohh, that's different. Are you mad at him? I mean, naiinis ka ba sa kanya?"
Napatitig ako sa kanya.
Di rin siya madaldal no? Angdami niyang tanong.
Kaagad akong nagbawi ngtingin nang lingunin niya ako at tila naghihintay ng sagot
ko.
"Opo. Ayoko nang gano'ng lalaki.
Nanggagamit lang siya ng mga babae."
" Pero alam mo ba 'yong kasabihan? I just hear it in rumors and many couples have
proven it."
"PO? A-Ano pong kasabihan?"
"Na kapag galit na galit ka raw sa taong 'yon, 'yong taong 'yon daw ang mamahalin
mo ng totoo at makakatuluyan mo."
Kaagad namilog ang mga mata ko sa sinabi niyang 'yon.
" Naku, sabi-sabi lang po 'yan. Walang katotohanan. Wala namang gano'n. Sobrang
imposible."
" Let's see. I believe that nothing is impossible in this world. Everything can
happen, kahit pa 'yong mga bagay na hindi natin inaakala."

Napatitig naman ako sa kanya dahil sa mga sinabi niyang 'yon.

Mayaman siya at halata namang nakatapos sila ng mga pag-aaral. Namumuhay sila sa
modernong panahon at mga bagay pero parang napakatalinghaga naman niya.
"Hayaan na po natin 'yon. Basta, hindi po siya ang gusto ko. Nakahanap na po ba
kayo ng signal?" pag-iiba ko na lang ng usapan bago pa mapunta sa kung saan pang
bagay ang usapan namin itong ito.
"l think, wala dito. Maybe somewhere else." Luminga siya sa buong paligid habang
itinataas niya sa ere ang hawak niyang phone.
"Doon PO. Medyo may mataas pang lugar doon."
Nauna na ako sa kanya na magtungo sa kaliwang bahagi kung saan may kataasan pang
lugar. Naramdaman ko rin naman ang pagsunod niya sa akin.
"Oh, come on. At least one bar! Damn it." Napalingon ako sa kanya dahil mukhang
gigil na siya na makahanap ngsignal.
Nagpatuloy kami sa paglalakad patungo sa mataas pang lugar.
"Yes! I got it! Stop, baby. I think okay na
dito. A signal bar appeared."
Napahinto ako sa paglalakad at muting napalingon sa kanya.
Nakita ko siyang nakatitig na sa akin habang nasa tainga na niya ang hawak niyang
phone.
Nginitian ko siya bago bahagyang lumayo para magkaroon siya ng privacy sa kausap
niya.
"Hello, Kuya Dom! Damn! It's an emergency!" sigaw niya sa kausap niya.
Hindi ko na pinakinggan pa ang usapan nila at inabala ko na lang ang sarili ko sa
paglinga sa buong paligid. Hindi ko rin naman maiintindihan lalo't napakabilis
niya magsalita.
Mataas ang sikat ng araw at kumakalam na rin angsikmura ko. Naalala kong wala pa
pala kamingtanghalian.
Napahaplos na lang ako sa tiyan kong kumakalam na.
"Aright. We'll be waiting for you here."
Muli akong lumingon sa kanya na ngayon ay nakababa na ang phone at muli na niyang
isinilid sa bulsa niya.
"Let's go," pag-aya na niya sa akin na kaagad ko rin namangtinanguan.
"Susunduin na po ba kayo, ngayon din?"
"Yeah. Thank you nga pala sa inyo.
Napakabubuti niyo ni tatay."
"Wala pong anuman," nakangiti ko namang sagot sa kanya bago kami nagpatuloy na sa
paglalakad pababa ng bangin.
PAGDATING namin ng bahay ay kaagad na sumalubongsa amin si Darren na madilim ang
anyo.
" Bakit ang tagal niyo?! What the f**k did you do outside?!" tanong niya kasabay
nang paghawak niya sa palapulsuhan ni kuya Darell at pagkapa niya sa dibdib nito.
Para siyang praning.
"What the f**k are you doing? Ang init kaya sa labas," sagot ni kuya Darell sa
kanya habang tila pinipigilan ang pagtawa niya.
"Huwag ko lang malala--"
"Did you contact Dom?" tanong ni kuya Dylan kay kuya Darell na siyang ikinaputol
nang sinasabi niya.
"Okay na, nakausap ko na si kuya. Nahirapan kaming humanap ng signal kaya medyo
lumayo pa kami ng kaunti," sagot naman ni kuya Darell bago nakangising burnaling
kay Darren.
"f**k you," pagmumura ni Darren sa kapatid niya.
Sira-ulo talaga siya. Paano ko naman kaya magugustuhan ang ganyang klase ng lalaki?
Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin. Hindi na siya nakakatuwa.
"Sasamahan ko na kayong turnawid sa kabilang isla. May malaki akong bangka na
nakatabi at sigurado naman akong madadala tayo niyon sa kabilang isla," alok ni
tatay sa kanila kasabay nang pagtayo niya.
"Salamat PO, tatay. Hindi rin po talaga kami p'wedeng magtagal dito para hindi na
kayo madamay pa," magalang naman na sabi ni kuya Dylan sa amin.
"What if I just stay here for a few days." Napalingon kaming lahat kay Darren sa
sinabi niyang 'yon.
"What? Why?" kaagad na tanong ni kuya Daemon sa kanya.
Sa tingin ko ay hindi rin naman nalalayo ang edad niya sa kanilang lahat.
"May nakakita na kasama natin si Rain kanina at hindi malabong kumalat iyon sa
buong isla. Gusto ko lang makasiguro na hindi nila matutukoy ang lugar na ito at
magiging ligtas sila. Paano kung sa pag-alis natin ay sila naman ang puntiryahin?"
Natigilan ako sa sinabi niyang lyon at nakaramdam ng kakaibang kaba sa dibdib ko.
Nagkatinginan din silang lahat sa sinabing iyon ng kapatid nila.
Sa tingin ko ay may punto siya.
Paminsan-minsan talaga ay nagbabago ang isipan niya. Nagiging matino. Sana ay lagi
na lang siyang ganyan.
" Darren is right," pagsang-ayon ni ate Sam.
"Magpapaiwan na lang din ako. You can't be left here alone," sagot naman ni kuya
Daemon.
"Ako din. Dito na lang muna ako. Kayo na lang ni kuya at ate Sam ang mauna sa
Manila. The rest of our brothers and our whole family are there to meet you. We'll
just follow when we make sure they're all gone here," mahabang sabi naman ni kuya
Darell na hindi ko naman maintindihan angiba.
"Aright. Mag-iingat kayo dito at tumawag kayo lagi sa akin," ani kuya Dylan sa
kanila.
Nakahinga naman ako ng maluwag dahil may makakasama pa rin kami ni tatay kung
sakaling may makaalam na ng bahay naming ito na mga kaaway nila.
"We'll always call to update you on what's going on here," sabi ni Darren sa
kanila.
Ang tino-tino niya talaga ngayon at hindi ko mapigilang mapatitig sa kanya.
" Pasensiya na kayo, mga lho, kung maaabala namin kayo sa gagawin niyo. Hindi ko
rin kayo pipigilan na magpa-iwan dito. Kung sa akin ay ayos lang pero gusto ko ring
maging ligtas ang anak 1<0. Nag-iisa na siya sa akin at hindi ko kakayanin kapag
may nangyaring masama sa kanya," emosyonal na sabi ni tatay sa kanila. Naiyak na
rin ako at kaagad na lumapit sa kanya.
"Walang masamang mangyayari, tatay." Niyakap ko siya ng mahigpit at hindi ko
mapigilang m aging emosyonal.
"Pasensiya na rin po kayo, tay kung kayo ang nalapitan namin dito," sabat din ni
Ate Sam. Nababanaag ko ang awa at lungkot sa mga mata niya habang nakatitig sa
akin.
"Wala naman sa akin 'yon. Sige na, lumarga na tayo habang maaga pa."
"Sige PO."
Kaagad na rin akong bumitaw kay tatay at lumabas kami ng bahay. Nagtungo kami sa
batis kung saan naroroon ang bangka niya.
" Babaybayin lang natin ang batis na ito at sa dulo niyan ay makakalabas na tayo ng
karagatan.
Maaari na tayongtumawid sa kalapit na isla," paliwanag ni tatay sa kanila habang
kinakalas niya ang tali ng bangka mula sa isang puno ng kahoy.
"Tay, maiwan na lang po ako dito para hindi na masyadong mabigat ang sakay ng
bangka," sabi ko naman sa kanya.
Mabibigat kasi kami lalo na ang mga lalaki. Kung sasama pa kaming lahat, maaaring
lumubog ang bangka. Hindi naman iyon kalakihan.
Kaagad na lumapit sa akin si ate Sam at yumakap. "Salamat, ha. Maraming-maraming
salamat."
"Walang anuman, ate Sam. Sana ligtas kayong makauwi," nakangiti ko namang sabi sa
kanya.
" Kayo rin dito. Don't worry about Dylan's brothers. They're nice but in case they
do something silly, we'll come back here and report everything to me. Ako ang
bahala," sabi niya bago niya ako kinindatan.
Napangiti naman ako kahit hindi ko naintindihan ang iba niyang sinabi. Muli kaming
nagyakap sa isa't isa.
"Sana nga po magkita ulit tayo. Napakabait niyo."
Ngumiti din naman siya sa akin at tumango-tango. Marahan pa niyang hinaplos ang
pisngi ko bago siya tuluyang turnalikod. Inalalayan na siya ni kuya Dylan na
makasampa sa bangka.
"Samahan niyo na Sila. Ako na lang ang maiiwan dito."
Napalingon naman kami kay Darren sa sinabi niyang 'yon.
"Hoy, lalaki! Kapag nalaman kong may ginawa kang hindi maganda sa anak ko,
tatagpasin ko 'yang ulo mo!"
Muntik naman akong mapatalon sa gulat nang muli na namang sumigaw si tatay habang
hawak na naman niya ang malapad niyang itak at nakaturo kay Darren!
"Tay, naman. Takot ko na lang sa itak niyo," nakasimangot namang sagot ni Darren sa
kanya.
Sasagot pa talaga.
"Anong sinasabi mo?!"
"Opo. Safe po sa akin si Rain. Ang layo ko nga sa kanya, oh," muli niyang sagot
bago siya bahagyang lumayo mula sa akin. Kakamot-kamot
pa siya sa batok niya.
"Siguraduhin mo lang, lalaki!"
"Bakit kay Darell, hinayaan surnama. Unfair talaga," bubulong-bulong pa rin niya sa
sarili niya ngunit narinig pa rin namin.
"May sinasabi ka pa?!"
"Wala na PO, tay. Lumakad na po kayo bago pa kayo abutan ng takip-silim."
Muling binigyan nang babalang-tingin ni tatay si Darren bago siya nagsimula nang
magsagwan.
Sakay na ng bangka sila ate Sam, kuya
Dylan, kuya Darell at kuya Daemon, kasama na rin si tatay.
Habang ako naman ay naiwan kasama ang pokpok na lalaking ito.
Huwag lang siyang gagawa ng hindi maganda. May itak pa akong nakatago sa 100b at
hinding-hindi siya sasatuhin niyon!

CHAPTER 10: Happy Memories

Jheimwel Rain
Pagkaalis na pagkaalis nila tatay ay kaagad na akong tumalikod at bumalik ng bahay.
Ni hindi ko tinapunan ng kahit kaunting pansin o tingin ang lalaking pokpok sa
likuran ko na ngayon ay ramdam kong nakahabol ng tingin sa akin at nararamdaman ko
na rin ang pagsunod sa akin.
Naririnig ko ang mga mahihina niyang pagtighim mula sa likuran ko, na para bang
nagpapapansin. Ngunit hindi ko pa rin siya nilingon.
Pumasok ako sa 100b ng bahay. Hinayaan ko na lang na nakabukas ang pinto upang
hindi niya naman isipin na bastos ako at sinaraduhan ko siya.
Kung papasok man siya, huwag na huwag siyang magtatangkang gurnawa ng hindi maganda
dahil pipira-pirasuhin ko ang katawan niya at iluluto ko sa kaldero!
Nagdiretso ako sa 100b ng kusina. Naramdaman ko pa rin ang pagsunod niya sa akin.
Lumapit ako sa lutuan naming kahoy at
hinugot mula sa gilid na bahagi ang isang mahaba at malaking itak bago ako lumingon
sa kanya.
Nakita ko naman ang panlalaki kaagad ng mga mata niya at kaagad na pag-atras ng isa
niyang paa habang nakatitig sa hawak kong itak.
"Oh, come on, baby. T-That's big. Siguradong matalas 'yan. B-Baka masugatan ka,"
kanda-utal niyang sabi na halatang natakot at biglang namutla ang hitsura.
"Alam ko. Pero mabait sa akin 'to at masunurin, baka sa 'yo hindi."
Kita ko ang paglunok niya habang palipat-lipat angtingin niya sa akin at sa hawak
kong itak.
"Ano ka ba naman? Wala naman akong gagawin. N-Nagugutom na kasi ako. I-I want
banana. There." Binigyan niya ako ng alanganing ngiti habang sumusulyap sa
nakabitay na saging sa kaliwang bahagi ng kusina namin, sa itaas ng aming mesa.
Hindi ko siya sinagot at binigyan ko lang siya nang babalang tingin habang marahan
na siyang humahakbang patungo sa mesa.
" It's damn delicious. Kanina pa talaga ako nagugutom." Kaagad siyang pumilas ng
dalawang piraso ng saging mula sa kalahating buwig ng lakatan na nakasabit sa ere.
Dahil sa tangkad niya ay pumantay lang ang saging sa leeg niya. Samantalang ako ay
tumitingkayad pa para maabot 'yan.
Hinayaan ko na lang siya at sinimulan ko nang gumawa ng apoy sa lutuan. Abuhan ang
tawagsa amin dito.
"Anong gagawin mo--ooopps! l'm just asking, baby! Takot ako d'yan!" tanong niya
ngunit kaagad siyang napaatras muli nang mull' kong hawakan ang itak na kanina ay
ibinaba ko saglit sa gilid ng lutuan namin.
Muli ko siyangsinamaan ngtingin.
" Para nagtatanong lang," n akasim angot niyang sabi bago niya isinaksak sa loob ng
bibig niya ang isang buo at mahabang saging!
Saglit niya lamang itong nginuya at nilunok kaagad. Muli siyang pumilas ng saging
sa nakabitay at muling binuksan.
Napabuntong-hininga na lang ako bago muling ipinagpatuloy ang ginagawa ko. Siguro
nga ay gutom na gutom na siya. Kahit ako din naman. Hindi ko nga alam kung anong
oras na sa mga sandaling ito. Nalipasan na talaga ako ng gutom.
Muli kong ipinagpatuloy ang paggawa ng apoy sa lutuan garnit ang putol-putol at
tuyong kahoy na ilang piraso lang naman. Binuhusan ko ito ng munting gaas at
sinindihan garnit ang posporo.
Kaagad din naman itong nag-apoy.
Tumingala ako sa itaas ng bubong upang kumuha pa ng ilang piraso pa ng kahoy
pandagdag sa apoy ngunit nasaid na pala ang mga kahoy namin sa itaas.
Yumuko ako upangsa ilalim naman kumuha ngunit naubos na rin pala at malalaking
piraso na lang ng kahoy ang naririto at kailangan pang sibakin. Masyado din itong
mahahaba.
"Ano bang hinahanap mo?"
Napalingon ako sa fuckboy na ito na ngayon ay hindi ko namalayang nakalapit na pala
sa akin.
"Lumayo ka kung ayaw mong ikaw ang itakin 1<0!" inis kong sagot sa kanya bago ko
inilabas ang malaking piraso ng kahoy sa ilalim at inilapag sa lupa. Hinugot ko
ring muli ang malaki kong itak sa gilid ng lutuan.
"Let me." Tinangka niyang agawin sa akin ang itak ngunit kaagad ko itong inilayo sa
kanya.
"Ako na! Malay mo naman gurnamit nito." Muli ko siyang sinamaan ng tingin. "Ano
bang palagay mo sa akin, hindi marunong niyan? Para 'yan lang. Ang dali-dali lang
niyan." Muli niyang inagaw mula sa akin ang itak at wala akong nagawa kundi ang
bitawan iyon bago pa siya mapadikit sa akin ng sobra.
Baka siya pa ang maitak ko.
" Kapag ikaw nasugatan niyan, hinding-hindi na kita magagamot!" sigaw ko sa kanya
dahil nag-aalala akong baka hindi naman talaga siya marunongniyon!
Malayong-malayo sa hitsura niya.
Napakayaman nila at malamang, hindi nila alam ang ganyang bagay. Mamahaling mga
lutuan ang mayroon sila.
Napansin ko naman ang kakaibang pagtitig niya sa akin at bigla niyang pagngiti.
"Nag-aalala ka ba sa akin?"
Natigilan at napanganga ako sa sinabi niyang 'yon.
"Ang kapal naman ng mukha mo. Sige!
Isama mo na rin pati braso mo! Mabuti 'yan! P'wede na rin 'yan panggatong!" inis
kong sagot bago ko siya tinalikuran at dinampot ang kalderong saingan namin ng
kanin.
Narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa mula sa likuran 1<0.
"Why so harsh, baby? Pero ang sarap sa ears, ha. I know you're just worried about
me."
Nilingon ko siya at sinamaan ngtingin. Masarap sa ears ang naintindihan kong sinabi
niya. Anong masarap doon?
Pangiti-ngiti niyang sinimulan ang pagsisibak ng kahoy.
Napatitig ako sa ginagawa niya. Parang sanay na sanay naman siya sa paghawak niyon
at napakadali niya lang nabiyak at naputol ang mga piraso ng kahoy.
Saan naman siya natuto niyan? Wala naman sigurong gumagamit ng ganyang lutuan sa
siyudad at wala rin naman yatang pagkukuhanan ng mga kahoy doon.
"Bilib ka na ba?" nakangisi niyang tanong habang pakindat-kindat sa akin.
Inismiran ko na lang siya bago ipinagpatuloy ang paghuhugas ng kaldero sa lababo.
Napakamot ako sa ulo ko dahil wala na rin palang tubig sa balde!
"Ano pang gagawin mo?" tanong ng fuckboy na nalingunan kong dinadagdagan na ng
ilang piraso ng kahoy ang apoy sa lutuan namin.
Hindi ko siya sinagot. Binuhat ko ang balde at binuksan ang pinto sa kaliwang
bahagi para magtungo sa likod-bahay kung saan naruruon ang poso namin na siyang
pinagkukuhanan naming ng tubig pang-luto at pang-inom.
Nasa sampong hakbang lang naman ang layo nito mula sa bahay namin. Dito rin ako
naglalaba at naririto lang din ang mga sampayan namin. Naririto pa nga ang ilang
sinampay kong darnit namin ni tatay kaninang umaga na ngayon ay medyo tuyo na.
May alulod din itong poso na nakakunekta patungo sa banyo namin na nasa 100b ng
bahay. Masyadong mataas na kasi ang lababo namin at may kababaan naman itong poso
kaya't hindi maaari ang alulod.
Itinapat ko na sa poso ang baldengdala ko at sinimulan ko nang bombahan upang
malagyan ito ng tubig.
Sa gilid naman ng mga mata ko ay nakita ko ang paglabas din ng bahay ni Darren at
paglinga sa buong paligid.
" Masarap din namang tumira sa ganitong lugar paminsan-minsan," aniya habang
nakapamaywang. "Tahimik. Away from the chaos, away from the noisy streets. The
vegetables, fruits and fish are fresh. Masarap sa ganitong lugar kapag minsan
kailangan mo nang katahimikan sa buhay mo."
Napakunot ang noo ko sa mga sinabi niyang 'yon.
Para bang nagsasawa din siya sa siyudad kahit ang sabi nila ay masaya daw doon.
Maraming pasyalan, maraming tao, maraming sasakyan, maraming gusali.
Naririnig ko lang 'yon mula sa mga tao sa resort pero hindi ko pa talaga alam kung
ano talaga ang hitsura ng Manila. Wala din naman akong planong magtungo doon.
Okay na ako dito sa gubat, kasama si tatay. Nagpatuloy ako sa pagpupuno ng tubig sa
balde at hindi siya pinansin.
"What's this? A fishing rod?"
Muli akong napalingon sa kanya. Hawak na niya ngayon at inuusisa ang isang
pamingwit ni tatay ng isda.
"Ano ba sa tingin mo?" pabalang kong sagot sa kanya.
" Panghuli ng isang matabang tilapya," nakangisi niyang sagot kasabay nang
pagkindat niya sa akin.
Sira-ulo.
Sinamaan ko lang siya ngtingin bago ko inihinto na ang pagbomba sa poso dahil
napuno na rin naman ang balde ngtubig.
"Let me!"
Bubuhatin ko pa lang sana ang balde nang mabilis na siyang nakalapit sa akin at
inunahan ako sa pagbubuhat.
"Baka mabalian ka pa. Ang papayat pa naman ng braso mo."
"Hoy! Huwag mong minamaliit ang mga braso ko! Kayang-kaya nitong manuntok!" inis
kong sagot habang humahabol sa kanya.
Mabilis na siya ngayong naglalakad patungo sa bahay.
"You don't want to hurt me, do you?" sagot niya habang patuloy siya sa paglalakad
hanggang sa tuluyan na kaming makapasok sa 100b.
"Ano?" inis ko namang tanong sa kanya dahil hindi ko gaanong naintindihan.
Hindi niya ako pinansin hanggang sa maipatong na niya sa itaas ng lababo ang
baldeng puno ng tubig.
Matapos ay muli niya akong hinarap.
Bahagya kaming nagkalapit at ngayon ay nakikita ko na nang malapitan ang
napakaguwapo niyang mukha, napakatangos pala ng ilong niya, maninipis lang ang mga
labi niya at may mapupungay na mga mata.
"l said, you're a gem. Ayaw kitang
mahirapan," sagot niya sa seryosong tinig at taimtim na pagkakatitig sa akin.
Binigyan niya ako ngmunting ngiti at huli ko na namalayan ang marahan niyang
pagpisil sa baba ko bago siya muling lumabas ng bahay.
Napahabol ako ng tingin sa kanya. Hindi ko naman naintindihan ang iba pa
niyangsinabi. Nakita kong dinampot niyang muli ang pamingwit ni tatay at binusisi
iyon.
Ano naman kaya ang gagawin niya do'n? Hindi naman yata siya marunong mamingwit ng
isda.
Ipinagpatuloy ko na ang paghuhugas ng kaldero upang makapagsaing na kaagad ako.
Dapat ay makapagluto na kaagad ako ng kanin bago pa makabalik sila tatay.
Siguradong gutom na gutom na rin 'yon.
Ang problema lang, wala pa kaming ulam. Haayts. Maghahanap pa ako ng gulay sa
gubat.
Matapos kong mahugasan ang bigas sa kaldero ay kaagad ko na itong inilagay sa apoy.
Inayos ko na rin ang pagkakasalansan ng mga nasibak ng kahoy sa ilalim ng lutuan at
winalis ang mga natirang kalat sa lupa.
"Whoa! Hoooo! I caught a fish! Oh, my
goodness, baby! Rain, look at this! I caught a fish!
f**k! I can't believe it!"
Nagulat ako sa mga sigaw na iyon ni Darren mula sa labas.
Kaagad akong napatakbo at napasugod sa labas. Natanaw ko siya sa gilid ng batis
habang hindi magkaintindihan sa paghagip ng isang malaking isda na nakabitay sa
hawak niyang pamingwit. Pumapalag-palag pa ito at mukhang buhay na buhay pa!
Nanlaki ang mga mata ko at hindi makapaniwalang napatitig sa kanya. Ang bilis naman
niyang nakahuli! Paano niya ginawa iyon?!
Sinubukan ko na rin gamitin 'yang pamingwit na 'yan ni tatay noon pero dalawang
oras na yata akong nakatanga sa batis na 'yan pero wala pa rin akong mahuli!
"Baby! Here! Look at this. Come on! Whoa! I can't believe this! Nakahuli ako! Damn!
I never imagined I could catch fish. I just tried it!"
Napakasaya niya at tila hindi rin siya makapaniwala. 'Yong saya niya na hindi
kayang pantayan ng kahit anong bagay dito sa mundo. Napangiti na rin ako at kaagad
na lumapit sa kanya.
" P-Paano mo nahuli? Malaki nga ito."
Pinakatitigan ko ang isda. Buhay-buhay pa talaga ito.
"l saw worms there. Nasa timba. Sa pagkakaalam ko lang, 'yon ang ipinapain sa mga
isda para mahuli. Pero first time ko pa lang na ginawa ito ngayon."
" H-Hinawakan mo ba 'yong bulate?"
"Yeah. Great, isn't it? Nakahuli ako. Whoa! May pang-ulam na tayo! Gano'n lang pala
'yon, ang dali-dali!" pagbibida niya at totoong saya talaga ang nakikita ko sa
kanya.
Napaka-inosente niya sa mga sandaling ito at sa bagay na kauna-unahang beses na
nangyari sa buhay niya.
Siguradong isa sa mga masasayang alaala ito para sa kanya bago sila burnalik ng
siyudad.

CHAPTER 11: Coconut

Jheimwel Rain
" K-Kukuha ako ng balde." Kaagad akong nagtungo sa poso at binitbit ang isang
baldeng naroroon.
s t. We might catch a lot more," aniya habang inaalis na niya sa pagkakakawit sa
pamingwit ang bunganga ng isda.
Bakas sa kanya ang sobrang tuwa at halatang excited pa siyang manghuli ulit.
Matapos naming mailagay sa balde ang isda ay muli siyang kumuha ng bulate sa
baldeng lagayan ni tatay.
Parang wala lang sa kanya ang mga bulateng 'yon. Ni hindi ko man lang siya nakitaan
nang pandidiri kahit gumagalaw pa ang mga bulate sa kamay niya.
Tinusukan niya ngdalawang piraso ang kawit ng pamingwit bago tuwang-tuwa na
naglakad muli pabalik sa gilid ng batis. Napasunod na rin ako sa kanya.
Nagtataka lang kasi ako, bakit ang bilis niya nakahuli. Samantalang ako ay wala
kahit
maghapon pa yata akong tumunganga sa harapan ng batis na ito.
Muli niyang inihagis ang tansi ng pamingwit sa malalim na bahagi ng batis. Umupo
siya at naghintay. Ibinaba niya lang ang hawak niyang pamingwit at hinayaang
magpalutang-lutang sa ibabaw ngtubig.
Hindi niya ito ginalaw. Gano'n pala ang diskarte niya para makahuli.
"Sit down, baby so they won't be afraid of you. Nakikita ka kasi nila, eh."
"Ano?" Nagsalubong ang mga kilay ko sa sinabi niyang 'yon. Hindi ko gaanong
maintindihan pero parang may hinuha na ako.
"W-Wala akong ibang ibig sabihin. Natatakot kasi sila sa tao kaya nga umupo ako
para hindi nila tayo mapansin. They can see our shadows in the water. Dito ka sa
tabi ko. Maupo ka dito."
Makahulugan ko naman siyang tinapunan ng tingin sa sinabi niyang 'yon. Bakit sa
tabi pa niya?
P'wede naman clito sa kinatatayuan ko.
" Huwag na. Dito na lang ako," sagot ko bago ako naupo sa isang malaking bato.
"Okay. Bahala ka." Nakita ko naman ang pagnguso niya bago bumaling sa tubig at
muling naghintay.
Hindi ko siya pinansin at pinagmasdan ko rin ang galaw ngtubig. Nagkakandahaba ang
leeg ko sa pagtanaw sa ilalim lalo na't medyo may kalayuan ako sa p'westo niya,
gano'n din ang kinalalagyan ng pamingwat.
Hindi nga nagtagal ay biglang gurnalaw ang tansi ng pamingwit at para na itong
hinihila!
"Whoa! I think I caught another one!" kaagad na sigaw ni Darren kasunod ang pagtayo
niya at mabilis niyang paghila sa pamingwit.
Napatayo na rin ako at hindi na makapaghintay pa na makita ang nahuli niyang isda.
"Whoa! It's heavier than the one earlier. Baby, come here! Help me!" sigaw niya
kaya't napalapit din ako kaagad sa kanya.
Hanggang sa tuluyan na nga niyang hilahin ng malakas at mabilis ang pamingwit.
Biglang lumitaw sa aming paningin ang isang ,mahaba at animo'y ahas na lamang-dagat
na siyang ikinanganga ko at ikinamulagat naming dalawa. Lumipad ito sa ere dahil sa
lakas nang pagkakahiklas niya.
"Oh, f**k! Snake! A f*****g snake! Damn it! Go away!" Kaagad siyang nagtatalon at
hindi magkaintindihan.
Mabilis niyang binitawan ang pamingwit at kaagad akong hinila palayo sa batis.
Nakita ko ang paglaglag niyon sa batuhan at pagtatalon na hindi magkaintindihan.
Nagulat naman ako sa bilis nang pangyayari. Namalayan ko na lamang na yakap na ako
ng lalaking ito habang nakasiksik na kami sa pinto ng bahay namin.
"Oh, s**t! What the hell is that snake doing in the water?!" sigaw niya na tila
takot na takot. Ramdam ko ang panginginig ng katawan niya habangyakap niya ako.
Natauhan naman ako sa hitsura naming dalawa.
"Bitawan mo nga ako. Hindi 'yon ahas!" Kaagad akong kumawala mula sa pagkakayakap
niya.
"Baby, no! No, no, no! Don't go near him!" Muli niyang hinawakan ang braso ko at
tinangka niya ako muling hilahin pabalik ngunit malakas kong inagaw ang braso ko
mula sa kanya.
"Tumigil ka nga! Hindi nga 'yon ahas!" "It's a snake! Can't you see him?! Ang haba!
Katulad no'ng kumagat sa akin!" Nanlalaki ang mga mata niya at halatang nagpa-panic
na.
Duwag talaga.
"Igat 'yon! Lamang-dagat at kinakain ng tao!" Sinamaan ko siya ng tingin bago
nilapitan ang Igat na huminto na sa paggalaw-galaw sa batuhan.
"What the f**k?"
Dinampot ko ang tansi at ini-angat itong muli sa ere. Muli na naman itong
nagkakawag habang nakabitin.
" Baby, that might bite you! Just let it go! Kakagatin ka lang niyan!" sigaw na
naman ng duwag na lalaki na hindi malaman kung lalapit ba siya sa akin o hindi.
Urong-sulong ang mga paa niya habang nakatayo siya sa labas ng pinto ng bahay
namin. " Hindi nga siya nangangagat. Tayo ang kakagat sa kanya."
"What?! No way!"
Hindi ko siya pinansin at inilagay na lang ang igat sa balde, kasama nang nahuli
niyang isda kanina.
Doon ko pa lang ini-alis ang pagkakawit sa bibig niya ng pamingwit dahil masyadong
madulas ang katawan niya at maaari siyang makabalik sa tubig-batis.
Sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko ang
alanganing paglapit sa akin ni Darren.
"What the hell?” aniya habang sinisilip ang loob ng balde.
Inalis ko na nang tuluyan ang pamingwit at ibinalik na sa kinalalagyan nito.
"Masarap 'yan kapag naluto na. Lalo na ang ginataan,” aniko sa kanya.
"Seriously?” tila 'di makapaniwala pa rin niyang tanong sa akin.
” Paborito 'yan ni tatay. Siguradong matutuwa 'yon kapag nakita niya 'yan.”
Namilog namang bigla ang mga mata niya habang nakiatitig sa akin.
"Whoa! T-T0t00?”
"Bakit? Mukha ba akong nagsisinungaling?” Tinalikuran ko na siya at binitbit
angtimba sa poso.
Pumasok akong muli sa loob ng bahay at kumuha ng itak at sangkalan. Binisita ko na
rin ang niluluto kong sinaing dahil baka nasusunog na.
Malapit na rin pala itong maluto kaya't binawasan ko na ng apoy.
Paglabas ko nang bahay ay napamulagat ako at napanganga nang maabutan kong nasa
batuhan na sa ibaba ng poso ang isda at igat. At ang ulo ng igat ay sinusuntok na
niya!
"A-Anong ginagawa mo?!" Kaagad akong napasugod sa kanya. Hindi na gurnagalaw ang
igat at durog-durog na ang ulo!
"Para mamatay agad! s**t. Ang sakit sa kamao."
Naliligo na sa dugo ng isda ang kamao niya.
"Hindi 'yan sinusuntok! Dinurog mo na 'yong ulo! 'Yon pa naman ang gusto ko!"
"What? Wala ka namang makakain sa ulo niyan."
Tumitig siya sa akin na tila hindi makapaniwala.
" Masarap 'yong mga taba niyan at 'yong mga mata!"
Halos magpapadyak ako sa inis dahil sa ginawa niya.
"Hindi kasi makapaghintay, eh!" " M-Manghuhuli na lang ulit ako."
" Bahala ka!"
Padabog kong ibinaba ang itak at sangkalan sa sahig bago ko inumpisahan nang
linisan ang isda at igat.
Sa gilid ng mga mata ko ay kita ko naman ang pagkamot niya sa ulo niya habang
pinagmamasdan ang ginagawa ko.
"T-Tulungan na kita--"
"Huwag na!" kaagad kong sagot sa kanya. "Huwag ka nang magalit. Ako naman ang
humuli niyan, eh."
Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon. Nilingon ko siya at nakita kong
nakasimangot na siya na parang bata habang nakatayo sa tabi ko.
Hindi na lang ako sumagot dahil naalala kong siya nga pala ang humuli ng mga ito.
Parang nakunsensiya pa tuloy akong bigla.
Matapos kong malinis ang mga isda ay kaagad ko na itong ipinasok sa 100b ng bahay.
Kaagad din naman siyangsumunod sa akin.
Hindi ko siya pinansin at muli langdin akong lumabas bitbit pa rin ang itak.
Nagtungo ako sa gilid ng bahay sa kanang bahagi at kumuha ng isang niyog mula sa
umpukan nito.
Kapag may order na buko si tatay sa supplier niya, kung minsan ay binibigyan nila
kami ng libreng ilang piraso ng niyog para sa panluto namin ng ulam sa araw-araw.
Kaya nagkakaroon kami nito kung minsan ng stock dito sa bahay.
"Anong gagawin mo?"
Napalingon ako kay Darren na ngayon ay nakasunod na naman sa likuran 1<0.
" Magbubukas ng niyog," walang emosyon kong sagot sa kanya.
"Ako na." Mabilis pa sa alas-kuwatro niyang naagaw mula sa akin ang hawak kong itak
at niyog!
"Hindi mo kaya 'yan!"
" Para 'yan lang."
Angyabang.
Urnupo siya sa harapan ng niyog at inurnpisahan niya itong tagain sa gitna at
turnalbog pa ng bahagya ang itak!
"Hindi mo nga kaya! Hindi naman ganyan! Baka ang daliri mo ang mataga mol" Ako ang
nag-panic sa ginagawa niya. Hindi malabong masugatan siya dahil hindi naman siya
marunong.
" Marunong ako--"
" Hindi! Ako na!"
Muli kong inagaw sa kanya ang itak at mabilis ko nang binalatan ang niyog.
"Dito kasi 'yan sa may puwetan sinisimulan, palibot, pabilog! Hanggang sa matanggal
na ang puwet."
"Aright, puwet."
Nilingon ko siya at sinamaan ngtingin sa
panggagaya niyang lyon.
Kaagad naman siyang lumingon sa ibang direksiyon habang tinatakpan ng palad niya
ang bibig niya at tila tinatago mula sa akin ang pagtawa niya.
Pag ako nainis, baka siya ang mataga ko at matanggalan ko ng puwet!
Ipinagpatuloy ko na lang ang pagbabalat hanggang sa tuluyan ko nang mabuksan at
mai-alis sa makapal nitong balat ang isang buo ng niyog.
Kaagad akong turnayo at muling pumasok ng bahay bitbit ang isang buong niyog,
kasama ang itak. Ramdam ko rin ang kaagad niyang pagsunod sa akin.
Kumuha ako ng isang baso bago ko binuksan sa gitna ang bitbit kong niyog sa
pamamagitan pa rin ng itak. Isinahod ko sa baso ang sabaw niyon hanggang sa mapuno
ito.
"Whoa. It's great. Naiinom ito, 'di ba? Akin na lang 'to." Kaagad niyang dinampot
ang basong napuno ng sabaw ng niyog at mabilis na ininom.
Hindi ko na lang siya pinansin at kinuha ko na lang ang kayuran ng niyog sa isang
sulok ng kusina. Ibinaba ko ito sa gitnang bahagi bago ako kumuha ng malapad na
planggana at ang biniyak ko na kaninang niyog.
"Anong gagawin mo?"
"Magkakayod," sagot ko nang hindi siya nililingon.
"Ang darni naman palang gagawin bago maluto 'yan. 'Di ba, p'wedeng ihawin na lang
natin 'yan? Yeah, perfect! Marami pang baga--" "Ginataan ang gusto ni tatay."
Kaagad din naman siyang napahinto at lumingon sa akin.
"Sabi ko nga, favorite ni tatay natin." Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin sa
sinabi niyang 'yon.
Tatay natin? Kapal naman nito.
"Ako na lang ang magkakayod," aniya kasabay nang paglapit niya sa akin at tila
walang pakialam sa matalim kong tingin sa kanya.
"Hindi ka marunong."
Kaagad niyang inagaw sa akin ang niyog at siya ang mabilis na umupo sa kayuran.
"Marunong ako niyan. Gusto mo pati ikaw, kayurin 1<0."
"Wala. Just stay there, baby and relax.
Okay?" Kinindatan niya ako bago niya sinimulan ang pagkakayod ng niyog.
Pinagmasdan ko ang ginagawa niya. Parang hindi naman siya marunong. Hindi siya
magkaintindihan kung saan niya ito uumpisahan.
llang beses itong lumabsot at turn ama sa palad niya angtalim ng kayuran.
"s**t!" daing niya bago niya muling ipinagpatuloy ang ginagawa niya.
Nag-aalala naman akong bigla. Siguradong magsusugat ang mga palad niya.
"Umpisahan mo sa gilid!" utos ko na sa kanya. "Ako na lang kasi!"
"Alam 140! Inunahan mo lang ako."
Napangiwi naman ako sa sinabi niyang 'yon. Sa wakas ay may ilang patak na ng niyog
akong nakitang lumaglag sa planggana.
"Whoa! Ang galing ko! Ganito lang pala 'yon!" bigla niyang sigaw kasabay nang
pagdampot niya sa ilang pirasong kayod na niyog sa planggana at isinubo sa bibig
niya. "Hmm, it's damn delicious."
Kaagad niya itong kinain at muling ipinagpatuloy ang gin agawa niya.
Tuwang-tuwa na naman siya at sa palagay ko ay kauna-unahang beses na naman niya
itong nagawa sa buhay niya.
" Panggata 'yan! Huwag mo nang kainin!" saway ko na sa kanya nang muli niyang
kainin ang sumunod na kayod na lumaglag sa planggana!
Haayts. Napakamot akong bigla sa ulo 1<0. Para akong nag-ampon ng isang batang
pasaway!
Readers also enjoyed:
Billionaire's Forsaken Wife
0 34.8K Read
TAGS billionaire sex dominant goodgir

CHAPTER 12: Both Feel the Same way

Jheimwel Rain
" Hmm, ang bango."
Napalingon ako sa aking likuran sa sinabi niyang 'yon at kaagad akong napalayo nang
makita kong napakalapit na niya sa akin at para bang ako ang inaamoy niya.
"Bakit parang ako ang sinisinghot mo?" inis kong tanong sa kanya. Kasalukuyan kasi
akong nasa harapan ng lutuan at abala sa paghahalo ng ginataang Igat.
"Sabi ko, ang bango. I'm referring to the fish. Bakit? Mabango ka ba?" nakangisi
niya namangtanong.
Kaagad kong naitaas ang hawak kong sandok para ihampas sa kanya ngunit mabilis na
siyang nakalayo mula sa akin habang hindi matigil sa pagtawa niya.
"Huwag na huwag kang kakain nito!" sigaw ko sa kanya bago ako muling nagpatuloy sa
pagluluto 1<0.
"Anong huwag? Ako naman ang nanghuli niyan. Ako ang pumatay, nagsugat pa nga 'tong
kamay ko, eh. Ako pa ang nagkayod ng niyog. Look at my beautiful hands, puro sugat
na."
Kasalanan mo 'yan. Feeling magaling ka.
Hindi ko na lang isinatinig pa iyon upang hindi na siya masaktan pa. Totoo naman,
pero siya naman ang nagpumilit na gawin iyon at hindi ko siya inutusan. Pero dahil
sa kanya kaya may ulam kami ngayon.
" Matagal pa ba 'yan? I'm really hungry, baby. I swear, my stomach hurts already."
Naramdaman ko na naman ang muli niyang paglapit sa likod ko.
" Malapit na 'to."
"Yown! That must be delicious, lalo na 'yong nagluto?" bubulong-bulong niya na
siyang ikinalingon ko sa kanya.
"Ano?" Hindi ko gaanong naintindihan pero parang iba ang ibig sabihin nang sinabi
niya.
"Sabi ko, siguradong napakasarap niyan dahil magaling 'yong nagluto. Bingi naman."
"Hindi ako bingi!" Muli ko nang tinakpan ang kawali at binawasan na ang apoy sa
ilalim.
Ang kasama naman nitong isda ay inihaw ko na kanina sa baga dahil iyon ang gusto ng
playboy na ito. Pero hindi pa rin naman niya kinain at lumamigna langsa mesa.
Hihintayin na lang daw naming maluto itong Igat para sabay-sabay na kami sa
pagkain.
llang sandali lang ay nakarinig na kami ng mga boses na nag-uusap mula sa 'di
kalayuan.
May naririnig pa kaming pagsipol.
"Sila tatay. Nand'yan na sila tatay."
Kaagad akong tumakbo palabas ng bahay at tinanaw sa dulong batis ang kinaroroonan
nila tatay.
At hindi nga ako nagkamali. Kasama niya angdalawa pang kapatid ni Darren at
nagkakatawanan sila. Masaya silang nagkukwentuhan.
Naramdaman ko rin naman ang pagsunod sa likuran ko ni Darren ngunit napansin ko ang
kaagad niyang paglayo mula sa akin. Nagkaroon kaming bigla ng distansiya sa isa l t
isa.
Naghintay kami hanggangsa tuluyan na silang makalapit at makadaong.
"Tay, kumusta po sila ate Sam at kuya Dylan?" kaagad kong tanong habang bumababa na
sila ng bangka.
Pansin ko ang mga makahulugangtingin at pagngisi ng dalawang kapatid ni Darren sa
kanya ngunit iniwasan ko ang mapatingin sa kanila.
"Ang tagal niyo naman. Gutom na gutom na kami," reklamo kaagad ni Darren sa kanila.
"Then, why don't you eat alone? Nasa amin ba ang pagkain? Gutom na gutom na nga rin
kami, eh," kaagad namang sagot sa kanya ni kuya Daemon.
"Nandito nga ang pagkain! Kanina pa kayo hinihintay! Ang sarap kaya nang niluto
namin."
"You cooked? When did you learn to cook?" sarkastikong tanong naman sa kanya ni
kuya Daemon.
Ngingisi-ngisi naman sa kanila si kuya Darell at kaagad ding ngumiti nang
mapatingin siya sa akin.
Kaagad ko rin naman siyang nginitian. Napalingon naman sa aming dalawa si Darren na
may matalim na tingin.
Inirapan ko na lamangsiya at hindi pinansin. "Why are you f*****g smiling like a
f*****g idiot? Huwag kang kumain nang luto namin, ha?" dinig ko pa ring sabi niya
mula sa likuran ko. Samantalang ako ay humarap nang muli kay tatay.
Nag-iisip-bata na naman siya.
"Sounds jealous, dude," sagot din naman sa kanya ni kuya Darell na sa himig ko ay
natatawa.
"f**k you.”
” Nakasakay na siła, anak, sa helicopter nila at nakaalis naman siła ng ligtas,”
sagot ni tatay matapos niyang maiłali sa haligi ng malaking kahoy angtali ng
bangka.
"Mabuti naman po.”
” Parang mabango 'yong naaamoy ko. Anong niluto mo?”
"Naku, 'yong ginataan po, tay! Halina kayo, kakain na po tayol Nakahuli si Darren
ng łgał at isda, tay!” Kaagad akong tumakbo pabalik ng bahay dahil naalala kong
nasa apoy pa ang niluluto ko at baka natuyo na ang sabaw!
"Whoa! Fish? You caught a fish?! What kind of fish did you catch?” dinig kong
tanong sa kanya ni kuya Daemon na parang hindi makapaniwala.
"Bingi ka ba? łgał nga! Parang sawa. It's for tatay Ambo and not for you,” dinig ko
nam ang sagot ni Darren at ramdam ko ang pagmamayabang sa tono niya.
Kaagad ko nang inilipat ang kawali sa kabilangtungko na walang apoy dahil luto na
rin naman ito. lnalis ko angtakip at nakahinga ako ng maluwag nang makita kong
masabaw pa iło at nagmamantika ang gała at taba ng igat.
” Paano ka naman nakahuli ng łgał?” tanong
naman ni tatay kay Darren.
Kaagad na rin silang pumasok dito sa loob at ang niluto ko kaagad ang unang sinilip
ni tatay.
" Bango! Mukhang masarap 'to!" bulalas niya at mukhang mas nasabik pa siyang
kumain. Kaagad na akong nag-umpisang maghayin sa mesa.
" Eh, ginamit ko po 'yong pamingwit niyo, eh. Napakadali lang pala ang manghuli ng
isda," pagbibida na naman ni Darren.
"Sigurado ka bang isda lang ang hinuli mo?" tanong naman sa kanya ni kuya Daemon na
may kasamang makahulugang tingin at pagngisi. "f**k you. Subukan mong manghuli kung
makakahuli ka. Huh."
" Kumain na tayo. Mas lalo pa akong nagutom," ani tatay naman bago siya naupo sa
mahabang upuan sa tapat ng mesa.
Sinasabi ko na nga ba at matutuwa siya dahil paborito niya ang ginataang igat.
Ngising-ngisi din naman si Darren na kaagad akongtinulungan sa paglalagay ng plato
sa mesa.
"Tumulong naman kayo sa pagsandok ng kanin! Para kayong mga senyorito. Hoy, wala
tayo sa Manila at wala tayong utusan dito!" panenermon naman ni Darren sa mga
kapatid niyang nakipag-unahan din sa pag-upo sa mahaba naming silya.
" Ito na nga."
Natawa na lang ako habang pinagmamasdan ang pagtayo nilang muli at tumulong na rin
sa paglalagay ng mga baso at tubig na nasa pitchel sa mesa.
Napansin ko naman ang pagtitig ni tatay kay
Darren na parang natutuwa siya sa ikinikilos ni Darren. Nangingiti siya habang
nakatitig sa mga ito.
Hindi nagtagal ay pumalibot na kaming lahat sa mesa. Katabi ko si tatay sa kaliwang
bahagi. Samantalang nakipag-unahan sa pag-upo sa tabi ko si Darren ngunit kaagad
din siyang dumistansiya nang mapasulyap lang sandali sa kanya si tatay.
Si kuya Darell ang katabi ni tatay at nasa harapan ko, habang katabi niya si kuya
Daemon at nasa tapat naman ni Darren.
"Kainan na--"
"Wait! Just wait, okay?" kaagad na awat ni Darren kay Daemon nang magtangka na
itong sumunggab sa inihaw na isda sa platito. Parang napansin niya kasi ang
pagdidikit ko sa dalawang palad ko upang magdasal.
" M-Magdasal muna tayo sandali," an iko sa kanila na may alanganing ngiti. Nahiya
ako dahil mukhang gutom na gutom na nga sila pero kailangan muna naming
magpasalamat kay Lord.
"Excited kasi masyado," panenermon pa rin ni Darren kay kuya Daemon na kaagad ding
turnahimik. "Sige na," nakangiting baling naman sa akin ni Darren.
Kakamot-kamot sa ulo si kuya Daemon habang nakangisi at napapailing naman si kuya
Darell.
Huminga ako ng malalim bago nagsimulang magdasal ng taimtim, "Maraming-maraming
salamat, Lord sa blessing na ito na ibinigay mo po sa amin. Sana po ay mabusog
kami. Sana din po ay makarating ng ligtas sila ate Sam at kuya Dylan sa kanilang
paroroonan. Amen."
"Amen."
Sabay-sabay na nag-Amen ang tatlo bago nag-sign of the cross.
"Sige na, kumain na kayo. Siguradong masarap ito," ani tatay bago siya naunang
sumandok ng kanin sa bandihado.
Kaagad na ring nagsunuran sila kuya Daemon at kuya Darell.
"Gusto mo ba itong inihaw?" tanong sa akin
ni Darren.
"Gusto ko 'yan, hindi mo ba ako aalukin?" tanong din naman sa kanya ni kuya Daemon.
"Gago talaga 'tong--" Kaagad pinutol ni Darren ang ulo ng isda at ang ulo ang
kaagad niyang inilagay sa plato ni kuya Daemon.
"What the f**k?" Napanganga naman si kuya Daemon at tila hindi makapaniwala sa ulo
ng isdang nasa plato niya. Nagkalat pa ang mga itim na uling nito dahil sa
pagkakaihaw.
"Masarap 'yan, lalo na 'yong mata," nakangisi namang sagot sa kanya ni Darren.
Kumuha na rin ako ng kanin at inilagay sa palato 1<0, gano l n din ng ginataang
Igat. Nagsimula na kaming kumain.
Nilagyan ni Darren ng inihaw na isda ang plato 1<0. At kahit ayaw ko nang ginagawa
niya ay hinayaan ko na lang dahil bawal tanggihan ang grasya.
Sarap na sarap si tatay sa pagkain maging angtatlo.
Nasaid talaga ang sinaing kong kanin at wala ring natirang ulam. Ang sabi ni Darren
ay manghuhuli daw siya ulit para sa hapunan naman namin mamaya.
Nakikita ko naman angtuwa kay tatay habang nakikisabay sa asaran ng tatlo kaya
napapangiti na rin ako.
MATAPOS naming kumain ay muling tumulongsa akin si Darren sa paghuhugas ng mga
Plato. Siya ang masipag na nag-igib ngtubig sa poso at nagpapasok dito sa 100b.
"Lalabas na muna kami para makibalita kung ano na ang nangyayari sa resort," ani
kuya Darell sa amin na ikinalingon namin sa kanya.
Nagpalit din ngdamit si kuya Daemon at mukhang sasama rin siya patungo sa resort.
"I'll go with you--"
"Ako na lang ang sasama sa kanila dahil kabisado ko ang buong resort kung anuman
ang datnan namin doon," putol naman kaagad ni tatay sa sinasabi ni Darren habang
isinusuot na niya sa baywang niya ang kaluban ng itak niya. "Maiwan na lang kayo
dito pero huwag na huwag kang magtatangka sa anak ko."
"Tatay naman. Akala ko ba, okay na tayo?" tanong naman ni Darren habang kakamot-
kamot sa ulo niya.
"Anong okay? Hindi pa tayo okay. 'Yong anak ko, ha?" Binigyan ni tatay nang
babalang tingin si Darren habang isinasaksak na niya sa kaluban niyang suot ang
mahaba niyang itak.
"Ako nga po 'yong nasasaktan. Tingnan niyo po nga po 'yong mga magaganda kong
kamay." Nagsimulang mag-iyak-iyakan ang playboy na parang bata habang ipinapakita
niya kay tatay ang mga kamay niyang nagkasugat-sugat nga dahil sa pagkakayod niya
kanina ng niyog.
"Manghuli ka na lang ulit ng isda para may masarap tayo uling ulam mamaya!"
humahalakhak namang sigaw ni kuya Daemon, na nauna nang lumabas ng bahay.
Kaagad na ring nagsisunuran sila tatay at kuya Darell sa kanya at hindi na pinansin
si Darren na naghihimutok.
Muli kaming nagpatuloy sa paghuhugas ng plato at mga kaldero habang may kasamang
paglalaro ng bula sa planggana ang isip-batang naiwan sa akin.
"I'm also used to washing things like this," aniya habang nagkukuskos naman siya
ngayon ng mauling na puwet ng kaldero. "Ano?" tanong ko dahil hindi ko naman
naintindihan angsinasabi niya.
"Sabi ko, sanay din akong maghugas ng mga
ganito."
"Bakit?" naitanong ko sa kanya.
Pansin ko kasi na mukhang kayang-kaya naman niya talaga ang mahirapan dito sa gubat
kahit nagrereklamo siya sa mga kamay niya.
"Si Dad lang naman kasi ang mayaman sa amin at mahirap lang kami ni nanay. Siguro
kung hindi nagkasakit si nanay at hindi nawala, sigurado akong kami pa ring dalawa
ang magkasama hanggang ngayon at hindi ko makikilala ang tatay ko at ang mga
kapatid 1<0."
"Ano bang mas gusto mo? Ang makasama mo ang nanay mo o ang buhay mo ngayon?"
"Of course, 1'11 choose rny mom. l'm serious and l'm tellin' the truth. Kaya 140
ang maghirap basta kasama si nanay. Hinding-hindi matutumbasan ng kahit anongyaman
sa mundo ang ating ina."
Napahinto na ako at napatitigsa kanya nang mabanaag ko ang sobrang kalungkutan sa
mga mata niya. Muli siyang naging seryoso at ramdam ang latim nang pinaghuhugutan
niya. Naluha ako dahil ramdam ko rin ang nararamdaman niya.
Pareho kaming nawalan ng ina at alam kong
pareho rin kaming nakakaramdam ng walang katumbas na sakit sa aming mga puso para
sa pagkawala nila.

CHAPTER 13: Billionaires

Jheimwel Rain
Saktong pagtapos naming maghugas ng mga plato at kaldero, gano'n na rin ang
pagliligpit sa kusina ay bigla namang dumating sila tatay, kasama ang mga kapatid
ni Darren na humahangos at tila nagmamadali.
"We need to get out of here right now," ani Kuya Darell.
"Anak, magdala ka ng ilang piraso ng damit mo at aalis tayo," utos din ni tatay na
kaagad umakyat sa itaas ng bahay namin at inilabas ang isang malaking bag.
"Tay, ano pong nangyayari?" Kaagad akong sumunod sa kanya sa itaas ng bahay.
"What happened?" dinig ko ring tanong ni Darren sa mga kapatid niya.
"Joaquin sent more people to the resort to look for ate Sam and kuya Dylan. Nalaman
din nilang sila tatay Ambo at Rain ang tumulong sa kanila upang makapagtago. So,
they are now searching the whole Island and they are also heading to this place."
Napalingon ako kay kuya Darell sa sinabi niyang 'yon. Kaagad na bumundol ang kaba
sa dibdib ko at nagmadali sa pag-iimpake ng mga damit namin ni tatay. Inilagay ko
ang lahat ng iyon sa isang malaking bag.
Kahit hindi ko gaanong naintindihan ang mga pinag-uusapan nila ay alam kong
nalalapit kami ngayon sa panganib.
Isinara ni tatay ang mga bintana clito sa itaas bago muling burnaba.
"Anak, magmadali ka. Huwag ka nang magdala ng marami pa," ani tatay bago siya
tuluyangtumalikod.
"Opo, tay."
"C'mon, Rain. That's enough."
Mabilis namang umakyat clito sa itaas si Darren at siya na ang mabilis na nagsara
ng zipper ng malaki naming bag. Matapos ay kaagad na rin niya itong binuhat paibaba
ng bahay.
"C'mon!" Iniabot niya ang kamay niya sa akin upang alalayan akong makababa. At
dahil nagpa-panic na rin ako ay wala na akong nagawa pa kundi ang magpadala na
langsa kanya.
Nakita ko namang isinasara na ni tatay ang pinto ng bahay namin.
"Sa kusina na kayo lumabas at mauna na kayo sa bangka," utos niya sa amin.
"C'mon, faster!" sigaw ni kuya Daemon na nauna nang magtungo sa kusina habang
bitbit ang dalawang maleta. Bitbit din ni kuya Darell ang isa pa habang buhat naman
ni Darren ang bag namin ni tatay at hawak-hawak niya ang kamay ko.
"Tatay, bilisan niyo PO!" sigaw ko na kay tatay nang makalabas na kami ng bahay
dito sa kusina.
"Sige na!"
Kaagad din naman siyang sumunod at isinara ng maayos ang pinto ng bahay bago kami
nagtungo sa bangka.
Pagdating namin doon ay nakalas na ni kuya Daemon ang tali ng bangka sa punong-
haligi ng malaking kahoy. Isa-isa na kaming sumampa sa 100b habang inaalalayan ako
ni Darren. Si tatay ang nahuling sumampa at kaagad na hinawakan angbalsa.
Si kuya Daemon naman ang nasa dulo pang bahagi at sinubukan na ring garnitin ang
isa pang balsa.
"T-Tatay, paano 'yong bahay natin?"
"Huwag mo na munang isipin ang bahay.
Ang importante ay ang buhay mo, nating lahat.ll
Natahimik naman ako sa sinabi niyang 'yon. Nag-aalala lang ako na baka kung ano ang
gawin nila sa bahay namin. Baka sunugin nila ito o wasakin. Mawawalan na naman kami
ng bahay ni tatay.
"Tatay, may tiyansa bang magtungo rin sila sa kabilang isla kapag hindi nila
nahanap dito ang pakay nila?" tanong ni Darren kay tatay at mababakas ang pag-
aalala sa mga mata niya habang napapasulyap sa akin at kay tatay.
"Maaaring gano'n nga," sagot naman ni tatay habang patuloy siya sa mabilis na
pagsagwan.
May kabilisan ang takbo namin ngayon dahil tumutulong si kuya Daemon sa pagsagwan
sa kabilang dulo ng bangka.
"It'll be easy for them especially since tita Thelma has a helicopter. Unless they
find out that ate Sam and kuya Dylan are in Manila now. Maaaring huminto na sila
paghahanap at kaagad din silang burnalik patungong
Manila," sagot naman ni kuya Darell na nasa likod ni Darren.
Hindi ko alam ang iisipin ko.
Ayoko rin namang bumalik ng Manila ang
mga taong 'yon para ang buhay naman nila Ate Sam at kuya Dylan ang mapahamak. Pero
paano naman kami dito?
Nag-aalala ako para sa amin ni tatay. Sana lang ay magawa kaming ipagtanggol ng
tatlong mga kapatid ni kuya Dylan pero nag-aalala rin ako para sa kanila.
Sana kainin na lang ng pating 'yong mga gano'ng tao. Ang sasama nila!
Palinga-linga ako sa dulong bahagi kung saan naroroon ang bahay namin ni tatay.
Tinatanaw ko ang mga taong maaaring makaratingdoon.
Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko at nangangatal din ang mga kamay ko.
llang sand ali pa ang lumipas bago kami tuluyang nakalabas sa malawak na karagatan.
May kalayuan ito sa resort dahil liblib na bahagi na ito ngunit natatanaw pa rin
namin ang mga nagkalat na yatch sa gitna ng dagat.
Sa pagkakaalam ko ay mga turista ang mga nilalaman ng mga 'yan at d lyan sila
nananatili pero nasasakupan pa rin ng resort.
Umikot pa patungo sa kanang bahagi ang sinasakyan naming bangka.
"Bakit hindi niyo po pinalagyan ng motor
itong bangka niyo, tay?" tanong ni kuya Daemon mula sa dulo.
" May kamahalan ang gas at saka hindi ko naman ito palaging ginagamit. May
kamahalan din ang motor at naghahanap pa ako ng mga second hand na binibenta."
Natahimik ang lahat sa sinabing iyon ni tatay. Siguro ay dahil natatagalan si kuya
Daemon kaya naitanong niya iyon.
Sapat lang din kasi ang kinikita ni tatay sa pagtitinda ng buko para sa pang-araw-
araw naming pagkain. Wala nang sumusobra pa doon dahil naghahango lang siya ng
buko mula sa supplier sa kabilang bayan.
Magkano lang ang ipinapatong ni tatay doon bilangtubo. Kung minsan ay hindi rin
naman malakas ang bentahan.
"Ako naman d'yan, tay. Marunong naman ako niyan," alok bigla ni Darren kay tatay na
siyang ikinalingon ko sa kanya.
Pinanlakihan ko siya ng mga mata dahil alam ko namang nagmamarunong lang siya! Baka
ang kalabasan nito ay bigla kamingtumaob at lalo kaming hindi makarating sa
kabilang isla!
"What?" tanong naman niya sa akin habang
nakataas ang pareho niyang mga kilay.
"Tumigil ka na lang. Hindi ka naman marunong," pabulong kong sagot sa kanya.
Narinig ko ang mahihinang pagtawa sa likuran niya na siyang ikinalingon ko sa
kanila. Nakita ko ang pagbungisngis nila kuya Darell at kuya Daemon.
Kaagad din silang nilingon ni Darren at sinamaan ngtingin.
" Eh, kung ihagis ko kaya itong mga maleta niyo dito sa dagat!" sigaw niya sa mga
kapatid niya at ramdam ko ang inis na naman sa tono niya at sa magkasalubong niyang
mga kilay.
"Ako na lang, tay. Marunong naman po ako niyan," sabi naman ni kuya Darell kasabay
nang pagtayo niya.
"Anong ikaw? What the hell do you know about that?" kaagad na alma ni Darren sa
kanya. " Marunong ako niyan. Hindi mo lang alam."
"l know that too. You don't f*****g know either."
"Tumigil nga kayo! Nakakahiya kayo kay tatay Ambo," saway na ni kuya Daemon sa
kanila habang patuloy siya sa pagsagwan.
"Hayaan niyo na ako dito. Malapit naman na tayo," sabat ni tatay sa kanila kaya
napahinto na
rin sa pagtatalo ang dalawang magkapatid na ito kasabay nang paglinga nila sa
paligid.
Nasa harapan na namin ang kabilang isla na hindi kaagad napansin ni Darren dahil
likurang bahagi pa ito ng islang pinanggalingan namin.
"Whoa! Malapit lang pala! At saka maliit lang pala," bulalas kaagad ni Darren
habang nakatanaw doon.
" Malayo lang kung iisipin dahil umikot tayo. Hindi ito makikita kung nasa resort
tayo dahil nasa likurang bahagi na ito."
"Yeah, right. Tatay Ambo is right. Does anyone live there too? Sino po ang
nagmamay-ari ng islang 'yan, tatay?" tanong naman ni Darren.
" Pagmamay-ari din 'yan ng mga Villaroel pero walang nakatira d'yan. Isa lang kasi
'yang pulo. Pero ayon sa mga naririnig ko ay may planong dapat gagawin d'yan ang
mga Villaroel noon. Nahinto lang dahil sa pagkakakulong ng mismong may-aril'
"Nakulong? Sino po ang nakulong?" kaagad na tanong ni kuya Darell kay tatay.
"Ang mismong may-ari, si Mr. Kennedy Villaroel. Sa ngayon ang namamahala ng islang
ito ay ang kapatid niya at ang mga Mendoza.
Sinalo ng mga Mendoza ang lugar na ito dahil
palubog na ito noon. Kumbaga, nalugi na dahil napabayaan na talaga ng may-aril'
"Mendoza. Richmond Mendoza po ba ang tinutukoy niyo? Na may isang anak na si
Reynard Mendoza?" kunot-noo namang tanong ni kuya Daemon habang nakatitig kay
tatay.
Mukhang kilalang-kilala nila ang mga taong 'yon, eh mayayaman ang mga 'yon.
"Tumpak! Nakuha mo, lho."
Tahimik lang akong nakinig sa mga pinag-uusapan nila dahil malalakingtao na ang mga
binabanggit nila. Sa pagkakaalam ko ay napakayaman ng mga taong iyon at kilalang-
kilala sa buong bansa.
Sa wakas ay nakarating na rin kami sa Islang hindi naman kalakihan. Umakyat kami sa
paitaas na bahagi habang buhat nila ang mga maleta nila at buhat naman ni Darren
ang malaking bag namin ni tatay.
"Maybe we can get a signal here," ani kuya Darell kasabay nang paglabas niya sa
phone niya mula sa bulsa niya.
Naglabas na rin ng phone si kuya Daemon at sinubukan na ring maghanap ng signal sa
paligid.
"Let's go up there. Baka doon, meron," ani Darren bago muling nagpatuloy sa
paglalakad. " Magdahan-dahan lang kayo. May bangin d'yan sa dulo at sa ilalim niyan
ay may kuweba," saad ko naman sa kanila.
Baka kasi hindi nila mamalayan ang mga nilalakaran nila sa kahahanap nila ng signal
at bigla na lamang silang mahulog sa ibaba.
Batuhan ang naroroon at siguradong maaaksidente sila. Baka hindi pa sila buhayin ng
mga iyon.
" Kuweba? Anong kuweba?" kaagad namang tanongsa akin ni Darren.
"Maliit lang naman na kuweba 'yon at tambayan 'yon ng anak nitong may-ari noon. Si
ate Kaye."
"Whoa! W-Wala ba hayop na nakatira doon?
Nakarating ka na ba doon sa 100b? Maganda ba?" "H-Hindi pa. Madilim kasi, eh.
Nakakatakot." "Oh, baka marami ng ahas ngayon doon ang nakatira."
" Baka nga."
Kita ko naman angtakot sa mukha niya habang nakatitig sa akin. Muli na siyang
nagpatuloy sa paglalakad. Si tatay naman ay nakasunod sa amin matapos niyang idaong
sa buhanginan ang aming bangka.
" Kayo ba, lho? Saan ba kayo sa Manila
nakatira at kanino ba kayong mga anak? ll tanong ni tatay sa kanila.
00 nga naman. Tanging mga pangalan lang nila angalam namin at hindi pa namin
talaga sila mga kilala kahit mukha naman din silang mga mayayaman.
Lumingon naman sila sa amin at huminto sa paglalakad.
Pansin ko ang pagtitinginan nilang tatlo bago muling lumapit sa amin.
"Mga...D-Delavega po kami," sagot ni Darren na mukhang nag-alangan pa na sabihin
ang apilyedo nila.
"Delavega?" patanong na sagot naman ni tatay na bakas ang pagkagulat sa mukha.
" B-Bakit PO, tay?" tanong ko sa kanya.
Ngunit naagaw ang pansin namin ng limang helicopter sa himpapawid na ngayon ay
patungo sa kinaroroonan namin. Kasunod niyon angtila kausap ni kuya Daemon sa phone
na hawak niya. "Yan na raw ang mga taong pinadala ni kuya," aniya sa mga kapatid
niya.
" Mga bilyonaryo kayo kung gano'n. Sa pagkakaalam ko ay nangunguna ang pamilya niyo
sa pinakamayayaman sa bansang ito," ani tatay sa tatlo na siyang ikinanganga ko
naman.
Napalingon ako sa kanila at napatulala. N-Nangunguna sa pinakamayayaman sa buong
bansa?
Bilyonaryo? Pero hindi ko iyon pansin kay Darren dahil sa mga ginawa niya habang
kasama ko siya sa barong-barong namin ni tatay.
Sugat-sugat ngayon ang mga kamay niya at napupuno pa ng mga uling ang mga kuko niya
dahil sa siya ang nagkuskos ng mga mauuling naming mga kaldero kanina.

CHAPTER 14: High and Thick Wall

Jheimwel Rain
Tuluyan nang burnaba sa kinaroroonan namin ang limang helicopter.
Malakas na hangin ang tumatama sa amin ngayon. Maging ang mga clamo at mga dahon sa
paligid ay nagliliparan. Sumasayaw ang mga matataas na punong nakapalibot sa amin.
Nahawakan ko ng mahigpit ang suot kong mahabang saya upang hindi ito tumaas ngunit
ang mahaba kong buhok ay sumasabay na rin sa paglipad kaya naman nahahawi nito ang
pagkakatabing nito sa mukha ko.
Napansin ko ang pagtutok ng paningin ni Darren sa akin hanggang sa mapatitig na
siya at parang nawawala na sa sarili niya. Nababasa ko ang paghanga sa mga mata
niya ngunit hindi ko alam kung para saan iyon.
Napansin ko ang pagtabig ni kuya Daemon sa balikat niya kasabay nang malakas nitong
pagtighim na tila kinukuha ang atensiyon niya.
Mukhang natauhan din naman siya at kaagad na humarap sa mga taong nagsibaba sa mga
helicopter na dumating. Lahat sila ay nakasuot ng itim na business suit.
Nagsipila silang lahat sa harapan namin bago nakayukong bumati sa tatlong
magkakapatid na nasa unahan namin.
"Good afternoon, Sir!!!"
"Sir, kami po ang ipinagdala ni Sir Dominic para sumundo sa inyo dito. Ipinaaabot
niya po ito para sa inyo," magalang na sabi ng isa sa harapan nila bago iniabot ang
isang puting papel kay Darren.
Dito ko na naramdaman kung gaano sila katataas na tao, na hindi ko naramdaman noong
makasama ko siya sa bahay namin ni tatay. Isang simpleng tao lang siya na kayang
makipagsabayan sa hirap ng buhay namin.
Pero hindi ko inakala na ganito pala sila kayaman, na maging ang buong islang ito
ay kaya rin nilang bilhin.
Napansin ko ang pagbuntong-hininga ni Darren bago humarap sa amin ni tatay.
"Sumama na lang po kayo sa amin dahil hindi na kayo ligtas sa lugar na ito,"
mapagpakumbabang sabi niya kay tatay, bago sumulyap sa akin.
Lumingon ako kay tatay na ngayon ay urniiling na sa kanila.
" Pasensiya na, mga lho...pero hindi kami aalis dito. Hindi kami maaaring lumabas
sa islang ito."
"Pero bakit PO? Maaari kayong mapahamak kung iiwan namin kayo dito," tanong naman
ni kuya Daemon sa amin.
"Siguro naman ay hindi sila magtatagal sa lugar na ito at masyado nang liblib itong
kinaroroonan natin. Maaaring hindi na rin sila umabot pa dito."
"Hindi pa rin po tayo nakakasiguro, tay," kaagad na sagot naman ni kuya Darell.
Kinakabahan ako at natatakot kung sakaling iiwan nila kami dito ni tatay. Ngunit
wala akong magagawa kung anuman ang maging desisyon nila. Sino lang ba kami ni
tatay?
Muling lumingon sa akin si Darren habang may nababanaag akong kakaibang emosyon sa
mga mata niya.
Yumuko ako at kaagad iniwasan ang mga titig niya.
"Sige na, umalis na kayo. Hayaan niyo na kami dito. Tiwala naman ako na hindi kami
mapapahamak sa lugar na ito ng anak ko. Maaari naman kaming manatili sa kuweba sa
ibaba pansamantala," muling saad ni tatay sa kanila.
Narinig ko ang malakas na pagbuntong-hininga ni Darren.
" Pasensiya na rin, tatay pero hindi rin kami makakaalis dito hangga't hindi kami
sigurado sa kaligtasan niyo," sagot ni Darren na siyang ikinatingala kong muli sa
kanya. "Ganito na lang, I'll go to the resort and I'll try to talk to the
management. Do you have a check?" baling niya naman kay kuya Daemon.
"I'm not sure," sagot naman ni kuya Daemon ngunit umupo na rin siya at binuksan ang
maleta niyang napakaraming taga ng itak ni tatay.
Muli akong napayuko sa sobrang hiya sa inabot nila sa amin. Hindi ko akalain na
makakasalamuha kami nang ganito katataas na tao. Nakapasok sila sa bahay namin at
nakasalo sa pagkain sa simpleng ulam lang na isda.
"Here." Isang maliit na booklet ang inilabas ni kuya Daemon mula sa maleta niya.
Ngunit hindi ko masabi kung anong klaseng booklet iyon.
"Just put enough amount for the management of this island. I'll just deposit the
replacement in your bank," saad naman ni Darren sa kanya ngunit hindi ko naman ito
naintindihan.
"Sasama na lang ako sa resort," ani kuya
Daemon sa kanya bago niya isinilid sa bulsa niya ang booklet.
"Aright. Darell, just stay here. Watch over them tatay Ambo and Rain. I'll make
sure we can get Joaquin's group out of this place," saad niya naman kay kuya
Darell.
Nahihimigan ko ang awtoridad at tapang sa tinig at kilos niya.
"Sure, be careful. Bring a lot of people for your safety and the others will be
left here," sagot naman ni kuya Darell sa kanya na kaagad naman niyangtinanguan.
"Tatay, babalik kami kaagad. Rain," paalam na ni Darren sa amin ni tatay at hindi
na naman nakaligtas sa akin ang emosyong bumalatay sa mga mata niya habang
nakatitigsa amin.
"Salamat, mga lho. Pagpalain nawa kayo ng Poong Maykapal. Mag-iingat kayo,"
mapagpakumbabang sagot ni tatay sa kanila.
"M-Mag-iingat kayo. Salamat," nakayuko ko ringsaad sa kanila.
Nakita ko ang pagsilay ng munting ngiti sa mga labi ni Darren habang nakatitigsa
akin bago sila turnalikod ni kuya Daemon at sumakay na sa isang helicopter.
Nagsisunuran na rin sa kanila
ang mga tao nila.
Tatlong helicopter ang sumama sa kanila na sa tingin ko ay naglalaman ng sampo ang
bawat isa. Nakitaan ko pa sila ng mga baril na nakasuksok sa mga baywang nila.
Kinabahan ako sa mga baril na iyon dahil ngayon lang ako nakakita ng mga gano l n
sa buong buhay ko. Pero dahil sa kanila ay medyo napanatag ako dahil magiging
ligtas sila sa pagtungo nila sa resort. Marami silang bantay.
Muling lumakas ang pag-ikot ng mga elesi ng mga helicopter bago ang mga ito
nagsitaasan sa himpapawid. Halos dalahin kami ng hangin sa lakas ng hampas niyon sa
amin.
Lumipad sila patungo sa resort at naiwan naman kami nila tatay at kuya Darell sa
lugar na ito kasama ang dalawa pang helicopter at sampo pa nilang mga tao.
Kapwa din sila may mga baril sa mga baywang nila.
"Huwag po kayong mag-alala, tay, Rain. Siguradong makakasundo din nila ang
management ng resort na 'yan at palalabasin nila mula doon ang grupo ng mga kaaway
na huma-hunting kila ate Sam at kuya
Dylan," kalmadong saad ni kuya Darell sa amin.
Parang siguradong-sigurado na siya.
"Sana nga at sana ay maging ligtas sila. Maraming-maraming salamat sa inyo.
Tatanawin namin itong malaking utang na loob sa inyo," mapagpakumbabang saad naman
ni tatay sa kanya na kaagad ko ring sinang-ayunan at tinanguan.
" Magiging ligtas po sila at makakabalik sila dito ng matiwasay."
Tumango-tango ako sa sinabing iyon ni kuya Darell habang nananatili akong nakatanaw
sa tatlong helicopter na patungo roon.
Hindi rin nagtagal ay bumaba ang mga ito sa dulong bahagi kung saan ang gitna ng
resort at naroroon din ang opisina ngtaga-pamahala. Tuluyan na rin silang naglaho
sa aming mga paningin.
Napahinga ako ng malalim.
Hindi mawala-wala sa isipan ko si Darren at ang mga sandaling nakasama ko siya sa
bahay namin. May sandaling nakakausap ko siya ng seryoso at nasasabi niya sa akin
ang tungkol sa buhay niya at ang tungkol sa nanay niya.
Pero mas madalas ay ang kakulitan niya at ang pagiging isip-bata niya.
Playboy din siya. Dapat hindi ko rin 'yon
alisin sa isipan 1<0. Marami silang pera kaya naman pala nagagawa niyang magpasa-
pasa ng kung sino-sinong mga babae. Kaya rin niya ang mga itong bilhin para lang
magamit.
Ilang minuto lang ang aming ipinaghintay nang matanaw namin ang pag-angat ng isang
helicopter mula doon. Lumipad ito papalayo na ipinagtaka 1<0.
Ilang sandali rin ang lumipas nang muli ring umangat ang dalawa pang helicopter at
patungo naman sa kinaroroonan namin.
Napakunot ang noo ko habang nakatanaw sa kanila.
"Teka, b-bakit lumayo 'yong isa? Saan pupunta 'yon?" tanong kay kuya Darell na
ngayon ay nakatanaw din sa mga helicopter. Nakakunot din ang noo niya at taimtim na
nakatitig doon.
'IA-Ano kayang nangyari?" muli kong tanong dahil hindi na ako mapakali. Muli na
namang lumakas ang kabog ng dibdib ko sa kaba.
"Hintayin na lang natin ang pagbalik nila," sagot naman niya habang taimtim ang mga
mata niyang nakatutok doon.
Ilang minuto lang ay kaagad din silang nakalapit sa kinaroroonan namin.
Muling pumagaspas ang malakas na hangin sa buong paligid at muting ring nagliparan
at nagsayawan ang lahat ng bagay dito sa kinaroroonan namin.
Hanggangsa tuluyan nang lumapag sa lupa sa I di kalayuan ang dalawang helicopter.
Bumukas ang pinto ng mga ito at nakahinga ako ng maluwag nang magkasunod na lumabas
sa isang helicopter si Darren at kuya Daemon.
Kaagad na kamingsumalubong sa kanila. Samantalang nasa palibot namin ang iba pang
mga tao nilang naiwan dito kani-kanina lang para magbantay sa amin.
"What happened?" kaagad na tanong sa kanila ni kuya Darell.
"Wala nang problema. P'wede na kayong bumalik sa bahay niyo, tatay Ambo. Kaagad na
ring itinaboy palabas ng management ang grupo ni Joaquin at sila tita Thelma,"
sagot naman ni Darren na siyang ikinahinga ko ng maluwag at hindi ko mapigilang
mapangiti ng malakl. " Naku, maraming-maraming salamat sa inyo, lho. Utang na 100b
namin ito sa inyo," kaagad na saad naman ni tatay sa kanila.
"Teka, b-bakit umalis 'yong isang helicopter?
Saan 'yon pupunta?" tanong ko nang maalala ko
ang isa pa nilang helicopter.
"Helicopter iyon ni tita Thelma, ang mommy ni ate Sam at naiwan ang marami naming
tao sa resort para masigurong makaalis ang lahat ng tao ni Joaquin mula doon."
Napatango naman ako sa sinabi niya at napahinga ng mas maluwag pa.
"Wala kayong dapat na ipagpasalamat sa amin, tay, dahil kundi dahil sa amin, hindi
mangyayari ito sa inyo. Kami ang siyang dapat na magpasalamat sa inyo, sa tulong na
ibinigay niyo sa kapatid namin," muli niyang saad kay tatay at hindi ko mapigilang
humanga sa kababaan niya ng 100b at pagbibigay ng malaking respeto kay tatay.
"At sisiguraduhin naming ligtas na kayo sa lugar na ito. Wala nang gagalaw sa inyo
na kahit
Sino," saad naman ni kuya Darell na ikinangiti ko.
" M-Maraming-maraming salamat po sa inyo. Salamat po talaga," nakayuko kong saad sa
kanila.
Napakalaking bagay ang nagawa nilang ito sa amin ngayon.
Napansin ko ang muling pagtitig sa akin ni Darren.
"Sumakay na kayo, tay, Rain. Ihahatid na
namin kayo sa bahay niyo," pagyaya na ni kuya Daemon sa amin.
Ang mga maleta nila ay binuhat na ng mga tao nila at ipinasok na sa mga helicopter.
"Magbabangka na lamang ako. Hindi ko maaaring iwan ang bangka ko dito," sagot nam
an ni tatay na tangka nangtatalikod sa amin.
"Hayaan niyo na 'yan, tay. Ang mga tao na lang namin ang magdadala sa bahay niyo ng
bangka niyo para hindi na kayo mapagod pa. Sumakay na po kayo," kaagad namang pigil
sa kanya ni Darren na siyang ikinatitig kong muli sa kanya.
"Gano'n ba? Maraming-maraming salamat talaga sa inyo. Pagpalain nawa kayo ng Poong
Maykapal." Abot-abot na naman ang pasasalamat ni tatay sa kanila.
"Walang anuman, tatay. Halina kayo," pagyayang muli ni kuya Daemon sa amin, at
nauna na siyang nagtungo sa isang helicopter.
"S-Salamat," nakangiti at nahihiya kong saad kay Darren bago kami sumunod na ni
tatay patungo sa helicopter.
Gusto ko siyang igalang bilang mataas na tao, mayaman at kung ano pa. Gusto ko
siyang tawaging Sir dahil langit-lupa ang agwat naming dalawa.
Gusto ko ring humingi nang paumanhin sa mga paninigaw ko sa kanya at pagtrato ng
hindi maganda nitong mga nakaraan lang. Nasampal ko pa siya na ngayon ay
pinagsisisihan ko na ng sobra.
Ngunit hindi ko alam kung paano ko sisimulan?
"Sige na," aniya sa akin ngunit ngayon ay wala na akong mabasang anurnang emosyon
mula sa kanya habang nakatitig sa akin.
Kaya naman mas lalo akong nakaramdam ng tila isang mataas at makapal na pader na
nakapagitan sa amingdalawa.
At kailanman ay hinding-hindi kami maaaringmag-abot.
Readers also enjoyed:
Can't Help Falling
0 4.1K Read
TAGS family powerful CEO drama

CHAPTER 15: Yes

Jheimwel Rain
Muli kaming nakabalik sa barong-barong namin ni tatay. Nagkalat at nakabantay sa
buong palibot ng bahay namin ang lahat ngtao ng magkakapatid na mga Delavega.
Ang iba ay napansin kong umalis sakay ng tatlong helicopter. Samantalang ang
magkakapatid ay nasa labas at nag-uusap-usap kasama si tatay at ilan pa sa mga tao
nila.
Nagkasya na lang ako sa pagtanaw sa kanila mula dito sa bintana sa itaas ng bahay
namin. Hindi ko alam kung ano pa ang pinag-uusapan nila. Gusto ko mang maki-usisa
sa kanila ngunit sabi ni tatay ay dito na lang ako sa 100b ng bahay.
Isang oras ang lumipas nang muling burnalik ang mga helicopter na umalis kani-
kanina lang. Napakunot ang noo ko nang mapansin ko ang napakalapad na mga box na
nakabitay sa isang helicopter.
Lumapag ang mga ito sa labas ng bakuran na may malawak na espasyo. Ang isa ay
pinagtulungan munang alisin ang napakalapad na tila pinagpatong-patong na box na
nakabitay sa kanya.
Nagliparan naman mula doon ang maraming natuyongdahon na nagkalat sa lupa at
pumasok ang ilan sa loob ng bakuran namin nang dahil sa malakas na ikot ng mga
elesi nila.
Dadami ang walisin ko kung gano'n.
Muli akong napatingin sa mga taong naglalabasan na ngayon sa mga helicopter at
nangunot ang noo ko nang makita kong may mga buhat din silang malalaking kahon na
mukhang may mabibigat na mga laman.
Ipinasok nila ang mga ito sa loob ng bakuran namin.
Ano naman kaya ang laman ng mga 'yon?
"Ipapasok na po ba ang mga ito sa loob,
Sir?" tanong ng isa sa kanila sa magkakapatid.
Kaagad namang naagaw ang atensiyon nila at lumapit sa mga tao nilang may buhat na
mga box.
"Yeah. Pakibaba na lang d'yan sa sala nila," mahinahong utos ni Darren sa mga ito.
Tumingala siya dito sa bintanang kinaroroon ko at bahagya lamang ngumiti sa akin
bago muling burnaling sa rnga tao nilang patuloy sa paghahakot ng mga malalaking
box.
Kaagad akong nagtungo sa pinto at sinilip
ang mga box na inilalapag nila sa sala namin. Sa labas naman ng pinto ay natanaw ko
ang isang malaki pang box na inilapag nila sa lupa at binuksan.
Napakunot ang noo ko at mas napatitig pa doon. Muli akongtumakbo sa bintana upang
mas makita ko ito sa malapitan. Nailapag na rin nila doon ang malalapad na box na
kanina ay nakabitay sa helicopter nila.
Ano ba 'yong mga 'yon?
Nagtataka ako sa mga 'yon ngunit wala akong magawa kundi ang panoorin lang sila
mula dito sa bintana sa itaas ng bahay. Hindi pa rin naman kasi pumapasok dito sa
loob si tatay. Muli akong nagtungo sa pinto at tinanaw sa ibaba ang mga box na
ipinapasok nila.
" K-Kuya, p-puwede po bang magtanong?" tanong na sa isa sa mga tao nila nang hindi
na ako nakatiis pa.
"Ano po 'yon, Ma'am?" tanong naman ng isa na siyang ikinahinto 1<0.
Napahinto ako sa pagtawag niya sa akin ng Ma'am. Hindi naman kasi bagay sa akin
pero hayaan na nga.
"A-Ano po 'yang mga dala niyo? Bakit ang daming box?"
" Mga appliances PO, Ma'am, at mga grocery." "Ha?" Napanganga akong bigla sa sin
abl niyang 'yon? Appliances? Grocery?
"Opo, Ma'am. Para daw po sa inyo. Ipinabili po nila Sir Darren," muli niyang sagot
bago siya turnalikod at muting lumabas.
Ang iba naman ay pumasok muli dito sa 100b at ibinaba ang malalaki pang box nilang
dala. Napansin ko ang muting paglipad ngdalawa pang eroplano paalis.
Saan na naman kaya pupunta ang mga 'yon?
Nang matapos na sila sa paghahakot ay isa-isa na nilang binuksan ang mga box. At
napanganga ako nang makakita ako ng bagong lutuan na kay kintab-kintab. Mahaba,
kulay itim at napakakintab.
Parang pang mayaman. 'Di ko yata 'yan kayang gamitin.
May isa pa silang inilabas na pabilog naman na bagay, na hindi ko alam kung ano ang
tawag doon. Inilagay nila ang mga ito sa kusina. Ang mga tao sa labas ay abala na
rin sa mga kung ano-anong bagay na inilalabas nila sa malalaking box. May malapad
at kulay itim na hindi ko rin alam ang mga tawag doon.
Ngayon lang ako nakakita ng mga 'yan.
Bigla namang sumungaw si tatay sa pinto at pumasok dito sa 100b.
-ray!
Kaagad din naman siyang napalingon sa akin at lumapit dito sa pinto ng itaas na
bahagi ng bahay namin.
"Ano po ba 'yang mga 'yan? Bakit ang darni? Para saan 'yan?"
Huminga siya ng malalim at mukhang hindi niya rin inaasahan ito o parang hindi niya
gusto.
" Mapilit sila, Anak. Gusto daw nila bago sila bumalik ng Manila ay may maayos
tayong buhay dito kahit papaano."
"Ano po 'yong nasa labas?" Napansin ko ang muling pagpasok ng isang lalaki na may
dalang mga bombilya ng ilaw.
"Solar system daw ang tawag sa mga iyon. Pagkukuhanan daw natin ng kuryente para
magkaroon tayo ng ilaw dito at hindi na tayo mahihirapan pa sa lampara."
Napanganga ako at nanlaki ang mga mata sa sinabi niyang 'yon.
" Ibig sabihin ay magkakailaw na tayo, tatay! Liliwanag na ang bahay natin!"
bulalas ko sa kanya sa sobrang kaligayahan at hindi ko napigilang muling tanawin
ang mga ginagawa
nila sa labas.
Ngunit pansin kong parang hindi masaya si tatay.
" B-Bakit PO, tay? May problema po ba?"
"Wala naman, anak. Nahihiya lang ako sa kanila. Binilhan din nila ng motor ang
bangka ko at itong mga ito. Sobra-sobra na ang mga ito para sa atin."
Natahimik naman ako sa sinabi niyang 'yon. Tama naman siya, nakakahiya pero
natutuwa din ako dahil magkakailaw na kami at may motor na rin pala ang bangka
niya. Hindi na siya mahihirapan pang magsagwan sa dagat. Hindi na sasakit ang mga
braso niya.
Siya lang naman ang inaalala ko lagi.
Naging abala ang lahat at wala akong nagawa kundi ang panoorin lang sila mula dito
sa itaas ng bahay. Nagulat ako dahil may dalawang makakapal na foam din silang
binili na higaan namin ni tatay. May mga bagong unan din at mga kumot.
May television na rin kami at sound system na may malalaking speaker. May electric
fan, maliit na refrigerator at kung ano-ano pa na parang sobra na yata.
Parang masyado na yata kaming naging
maluho nito ni tatay.
Muling dumating ang dalawang helicopter na urnalis kani-kanina lang at ngayon ay
ibinababa naman nila ang mga sako-sakong puno ng laman na hindi ako sigurado kung
ano?
" Kuya, ano po kaya ang mga 'yan? Ano pong laman?" tanong kong muli sa isang lalaki
na abala sa pagkakabit ng mga ilaw sa kisame ng bahay namin.
" Bigas po yata ang mga 'yan,
Ma'am," magalang din naman niyang sagot bago muling ipinagpatuloy ang ginagawa
niya.
Si tatay kasi ay nasa pinto at abala din sa panonood sa mga ginagawa ng mga tao sa
solar na sinabi niya kanina. Naroroon din ang magkakapatid na Delavega at ngayon ay
sumunod na ring pumasok clito sa 100b si Darren at ininspeksiyon ang ginagawa ng
mga tao nila.
Napalunok ako nang magtama ang paningin naming dalawa. Bumilis bigla ang tibok ng
puso ko at hindi ko malaman ang sasabihin ko sa kanya.
"Nagugutom ka na ba?" tanong niya habang titig na titig sa akin.
"H-Ha?" Hindi ko alam kung bakit pero parang ako ay natutuliro lalo na sa mga titig
niyang kakaiba.
" Nagpa-order ako ng food sa labas."
"Sir, heto na PO."
Napalingon ako sa pinto nang pumasok doon ang dalawang lalaking may bitbit na
malalaking supot na sa tingin ko ay naglalaman ng mga pagkain. Mayroon pang tatlong
bilao na malalaki na sa tingin ko ay mga pagkain din ang laman.
Parang nalalanghap ko kaagad ang mabangong amoy ng mga iyon kahit hindi ko pa
nakikita.
Mayroon pa akong natanaw sa labas na hawak ng mga tao nila. Siguro ay para naman sa
kanila ang mga iyon. Sa dami ng mga tao dito ay nagmistulang may piyesta dito sa
bahay namin ngunit ako lang ang nag-iisang babae dito.
Halos magkulang ang espasyo para sa aming lahat.
" Please just put all that on the table," an iya sa mga tao niya.
"Yes, Sir."
Isa-isa na nga nilang ipinasok sa kusina ang mga bitbit nilang pagkain. May mga
malalaki pang softdrinks. Inihayin nila ang mga ito sa malapad naming mesa ni
tatay.
"Come."
Napababa ang paningin ko sa kamay niyang nakalahad sa akin at tila nais niyang
abutin ko.
Napatitig ako doon at nagdalawang-isip.
Ngunit kusa ring umangat ang kamay ko at inabot iyon. Naramdaman ko ang init ng
kamay niya na parang gumapangsa bawat himaymay
1<0.
Hindi naman nakaligtassa akin ang pagkislap ng mga mata niya habang nakatitig sa
akin at pagsilay ng munting ngiti sa mga labi niya. Inalalayan niya akong makababa
ng hagdan na hindi naman kataasan.
Nagtungo kami sa kusina at inumpisahan ko nang buksan ang mga pagkaing nasa mga
bilao at supot. Tumulong pa rin siya sa akin at ngayon ay naiilang at sobrang
nahihiya na ako sa kanya.
"Ahm, s-sobra naman 'tong ginawa niyo sa amin ni tatay. H-Hindi naman na sana
kailangan 'to," aniko sa kanya nang hindi ko na matiis pa. Napahinto naman siya sa
paglalapag ng mga plato sa mesa at muling tumitig sa akin. Napayuko ako at nag-iwas
ng tingin sa kanya.
"Gusto ko lang maging okay kayo bago kami umalis. Kapalit na rin ng tulong na
ginawa niyo
para sa kuya namin.ll
Muli akong napatunghay sa kanya at napatitig.
Nakaramdam akong bigla ng kirot sa dibdib ko na hindi ko malaman kung para saan.
Ang ibig sabihin ay ito ang paraan nang pamamaalam nila sa amin? Ang lahat ng bagay
na ito na para sa amin lang ni tatay, kapalit niyon ay aalis na sila at maiiwan na
kaming muli ni tatay dito nang mag-isa.
Babalik na kaming muli sa dati naming buhay. At sila?
Babalik pa kaya sila dito?
Siguro ay hindi na. Mananatili na lang kaming alaala ni tatay sa kanila at paglipas
ng panahon ay makakalimutan na rin.
Maliliit na tao lang kami na hindi naman dapat pag-ukulan ng panahon ng mga katulad
nila.
" K-Kailan kayo aalis?"
"Mamaya?" patanong niyang sagot na parang hindi pa siya sigurado.
Nakaramdam akong bigla nang hindi maipaliwanag na lungkot sa dibdib ko.
" Maybe tomorrow ... or the other day."
Muli akong napatunghay sa kanya sa sinabi niyang 'yon. Medyo naiintindihan ko naman
'yon.
At huli ko na namalayang nakalapit na pala siya sa akin at hinahawakan na niya
angdulo ng aking buhok.
Itinaas niya ito at dahan-dahang dinala sa mga labi niya. Marahan niya itong
hinalikan habang nananatili pa rin ang mga mata niya sa akin.
"Just tell me, baby, if you want me to stay here any longer ... I'll do it for
you," aniya na hindi ko naman naintindihan.
Ngunit dahil sa emosyong nababasa ko sa mga mata niya habang nakatitigsa akin,
pakiramdam ko ay naiintindihan ito ng puso ko at sum asagot siya...ng 00.

CHAPTER 16: She's so Beautiful

Jheimwel Rain
"Eherm!" malakas na pagtighim ang siyang bumulabog sa amin kaya lt kaagad akong
napatalikod mula kay Darren at humarap sa lababo para kumuha naman ng mga
kubyertos.
Ramdam kong nagsipasukan dito sa 100b ang mga kapatid niya. Nag-init ang pisngi ko
at ramdam ko ang napakabilis na tibok ng puso ko. "Nagugutom na kami. Buti pa kayo
dito, mukhang busog na busog na sa isa't isa," makahulugan sabi ni kuya Daemon na
siyang mas lalo pang nagpamula ng husto ng mukha ko.
Siguradong nakita nila 'yong ginawa ni Darren sa buhok ko.
Baka isipin nila, nagpapadala na ako sa kapatid nila. Hindi naman 'yon gano'n.
" Istorbo nga kayo, eh," sagot naman ni Darren sa kanila na siyang ikinamilog ng
mga mata ko.
"Tay! Istorbo daw, oh--"
"Shut up," kaagad na putol ni Darren sa pagsusumbog ni kuya Daemon kay tatay kahit
hindi ko naman gaanong maintindihan.
Nakayuko akong humarap sa kanila at inilapag sa mga plato ang bitbit kong mga
kubyertos.
"K-Kumain na kayo," alok ko sa kanila sa mahina kong tinig at nakayuko kong ulo.
"Kumain ka na rin bago ka pa papakin ng isa d'yan."
Napatunghay ako sa sinabing iyon ni kuya Daemon at doon ko rin napansin ang
pagtitigsa akin ni kuya Darell na may makahulugang ngiti. Bigla ko tuloy naalala
lyong naging usapan namin sa itaas ng bangin.
Mas lalo pang namula ang pisngi 1<0. Siguradong iba na ang iniisip niya sa akin
ngayon.
"f**k off, Daemon. Nahihiya na si
Rain," saway na niya kay kuya Daemon.
Lumingon din sa akin si Darren kaya mas lalo pa akong napayuko.
"l don't mean anything else, man. I'm just hungry, you know. Kayo, baka may ibang
ibig sabihin kay--ooopps!" hirit muli ni kuya Daemon ngunit kaagad siyang napalayo
nang mabilis na binuhat ni Darren ang mahabang kahoy naming upuan at akmang
ihahampas sa kanya.
Natakot naman akong bigla dahil mukhang seryoso na siya at ituloy niya ang gagawin
niya.
" Relax, masakit 'yan. Tigas-tigas kaya niyan.
Tay Ambo! Kakain na PO!" sigaw naman ni kuya Daemon sa pinto na akala ko ay
magsusumbong na naman kay tatay.
Nakahinga ako ng maluwag dahil mukhang nagbibiruan lang naman sila.
"Sit down here," alok sa akin ni Darren sa silya matapos niya ito muling ibaba at
bitawan.
Nagsi-upuan na rin naman sa isa pang upuan sa kabilang bahagi ng mesa sila kuya
Darell at kuya Daemon. Ngunit naroroon pa rin ang makahulugan nilang mga ngiti sa
mga labi nila kahit nasa mga pagkain na nakatutok ang mga paningin nila.
[Jupo na rin sana ako nang malingunan ko naman si tatay na pumasok na sa pinto
nitong kusina namin.
"Tay." Kaagad akong napalapit sa kanya at humawak sa braso niya.
"Kumain na po kayo, tay," kaagad ding alok sa kanya ni Darren.
"Kain na PO. Gutom na gutom na ako," saad din ni kuya Daemon habang binubuksan na
niya ang isang bilao na naglalaman ng napakasarap na palabok.
Nagutom akong bigla nang makita ko ang napakaraming chicharon nito sa ibabaw!
" Maraming salamat sa inyo. Aba, eh napakarami namang pagkain nito," ani tatay na
kumuha na rin ng plato dahil mukhang nagutom din siya.
" Para hanggang mamayang gabi natin 'yan, tay," sagot naman ni kuya Darell habang
ang isang bilao naman ang binuksan nila. Pansit naman ang nilalaman niyon at
napakarami ding sahog.
"Sarap!" naibulalas ko na hindi ko na napigilan pa.
Napalingon sa akin si Darren at napangiti. Matagal na akong hindi nakakakain ng mga
ganyang pansit. Siguro ay taon na ang nakalilipas.
Binuksan na rin nila ang mga supot at inilabas naman mula doon ang mga inihaw na
manok at mga liempo na ginayat-gayat na! Mas lalo pa akong napanganga at ramdam ko
na ang pagkulo ng tiyan ko.
"I-Ilagay natin sa mga bandihado," aniko bago ako mabilis na kumuha ng mga iyon sa
banggirahan.
"Let me." Kaagad din naman itong inagaw mula sa akin ni Darren at siya na ang
naglagay sa mga 'yon ng mga lutong karne. "Maupo ka na."
Kaagad din naman akong naupo sa tabi ni tatay. Si Darren ay pumwesto sa kanan kong
bahagi. Nasa harapan naman namin sila kuya Daemon at kuya Darell na abala na rin sa
paglalagay ng mga pagkain sa mga plato nila. "Parang may birthday," nasabi ko
habang nakatitig sa mga pagkain na iyon.
Natawa naman sila habang patuloy sa pagkuha at pagsalin ng mga ito sa mga plato
nila.
"Isipin mo na lang na birthday mo. Kailan ba ang birthday mo?" tanong ni kuya
Daemon sa akin.
"Sa June pa PO, eh. Medyo matagal pa." "Oooh, malapit na pala. Next month na,"
sagot naman ni kuya Darell.
"Hindi ko na po alam kasi hindi ko na pinapansin pa ang araw."
"Wait. June din si Darren."
Kaagad akong napalingon kay Darren sa sinabing iyon ni kuya Daemon.
"Twenty eight,"sagot din naman niya na para walang anuman. Patuloy siya sa pagkuha
ng palabok sa bilao at inilalagay sa plato niya. "Twenty eight? P-Paano mo nalaman
ang birthday ko?" naitanong kong bigla sa kanya. Napanganga ako habang nakatitig sa
kanya.
"Twenty eight ba ikamo ang birthday mo, lho? Aba, eh parehas pala kayo ng anak
140," sagot ni tatay na siyang ikinalingon ko naman sa kanya sa kaliwang bahagi ko.
"Parehas?" Muli akong napalingon kay Darren na ngayon ay nakatitig na rin sa akin
at mababakas din ang pagkagulat sa kanya. "Twenty eight ka rin?" tila 'di niya
makapaniwalang tanong sa akin.
Kaagad akong turn ango sa pagkagulat 1<0. Parehas kami?
Malakas na tumighim naman si kuya
Daemon na siyang ikinalingon namin sa kanya.
"That's a good sign. I-I mean, p'wede nang pagsabayin ang handaan. Siyempre, sagot
mo na lahat," kaagad niyang bawi habang pasimpleng tumitingin kay tatay.
" Naku, simple lang kaming maghanda ng anak ko dito dahil kami lang namang dalawa
ang naririto at kakain," sagot naman ni tatay habang nag-uumpisa na siya kumain.
Turnango-tango naman ako sa sinabi niya.
" Binibilhan na lang ako ni tatay ng malaking mamon sa panaderya at nagluluto na
lang kami ng masarap na ulam. Ang importante ay nakakapagpasalamat kami kay Papa
God," nakangiti kong saad sa kanila.
Kumuha na rin ako ng mga pagkain sa bilao at nilagyan ang plato ko.
Pansin ko naman ang pananahimik ng tatlong magkakapatid at pagtitinginan sa isa l t
isa.
"We can come back here for your birthday. Dito ka na rin mag-celebrate, 'di ba?"
muling saad ni kuya Daemon habang palipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Darren.
"Yeah. Babalik ako," nakangiti din naman sagot ni Darren habang nakatitig sa akin.
Napahinto ako at hindi malaman ang sasabihin pero ramdam ko ang saya sa dibdib ko
at nananabik na ako para sa araw na iyon.
"May ilang taon na ba kayo, mga lho? Siguradong may mga girlfriend na kayo sa
Manila?" tanong ni tatay sa kanila.
Doon naman ako muling natahimik at nakinig sa mga isasagot nila. Ramdam ko ang
muling paglakas ng tibok ng puso ko sa hindi ko malamangdahilan.
"Yown! Ako, tay, single na single talaga ako. Never been kissed, never been
touched, never been damaged! Ewan ko langsa dalawang 'to," pagbibida kaagad ni kuya
Daemon bago niya itinuro ang dalawa niyang kapatid.
Bum ungisngis siya bago muling nagpatuloy sa pagkain niya.
"TSS. Hindi pa rin naman ako nagkaka-girlfriend, tay--"
" But totally damaged," nakan gising sabat kaagad ni kuya Daemon kay
Darren. "Aaw!" kaagad niya ring daing. Kasabay niyon ay mga paang tila naggagalawan
sa ilalim ng mesa namin.
Matalim ang mga tingin ni Darren kay kuya Daemon, samantalang ang kapatid niya ay
hindi mapuknat-puknat ang pagkakangisi sa harapan namin.
"lkaw naman, [ho? Hindi ka pa rin ba nagkaka-girlfriend?" tanong muli ni tatay at
kay kuya Darell naman siya ngayon nakatingin. Nakangiti din akong burnaling kay
kuya Darell at nag-abang nang isasagot niya.
"Ahm, may girlfriend po ako at kauuwi lang po niya mula sa Dubai. Sa ngayon ay
naroroon po siya sa family niya, sa province nila," nakangiti ring sagot ni kuya
Darell bago muling nagpatuloy sa pagkain niya.
"Ah, gano'n ba? ilan ba kayong magkakapatid?" muli na namang tanong ni tatay.
Mukhang nagiging imbestigador na siya ngayon.
Nakakahiya na ang pagiging mausisa niya. "Eleven? Not sure,” sagot ni kuya Daemon
na parang hindi pa siya sigurado.
Napansin ko ang pagngiti nilangtatlo na may kasamang pag-iling.
"Baka po kasi may iba pa kaming kapatid sa labas. Masyado po kasing mahilig 'yong
ama namin kaya dumami kaming bigla. Sana lang walang magmanang anak,” sagot ni kuya
Daemon na para bang may pinapasaringan.
Muli namang nagbago ang mukha niya na parang nasaktan kasabay nang mu[ing paggalaw
ng mga paa nila sa ng mesa. Nabangga pa nila ang binti ko kaya kaagad ko itong
inilayo mula sa kanila.
"Stop, you two,” mahinang saad ni kuya Darell na hindi ko naman naintindihan habang
patuloy siya sa pagkain niya. Pasimple lang iyon at parang ayaw pang iparinig sa
amin.
"Abay, siguradong kay gandang lalaki din ng inyong ama dahil kitang-kita naman sa
inyong
mga anak," sagot naman ni tatay sa kanila.
"Yan naman ang tunay, tatay!" kaagad na sagot ni kuya Daemon habang malawak na muli
ang pagkakangiti. "At kayo rin, tay.
Napakaguwapo niyo rin dahil may napakaganda rin kayong anak," baling niya naman sa
akin na siyang ikinahinto ko.
Saglit ding natahimik ang lahat.
" Eh, huwag niyo po sanang mamasamain, tatay. S-Saan po ba nakuha ni Rain i-itong
nasa pisngi niya?" tanong ni Darren na halatang nag-aalangan pa.
Napayuko ako at bahagyang ikinubli ang kanan kong pisngi mula sa nakalugay kong
mahabangbuhok.
"Birthmark 'yan na namana niya sa kanyang ina. Nasa dugo ng pamilya nila kaya
nakuha din ng anak namin," sagot ni tatay ngunit kapansin-pansin ang pagbabago sa
himig niya. Burnalatay ang lungkot sa mukha at mga mata niya.
"Pero alam niyo PO, tay. She's the only woman I've ever seen with that kind of mark
on her face ... but she's very beautiful. Wala pong halong-biro. Hindi lang sa
panlabas na anyo niya,
kundi pati ang kalooban niya. Kaya hindi siya dapat mahiya at itago ang mukha niya
sa lahat."
Nag-init muli ang pisngi ko sa mga papuri niyang iyon sa akin at nag-uumapaw na
naman ang sayang nararamdaman ko sa puso ko sa mga sandalingito.
Lalo na sa mga titig niyang pakiramdam ko ay may malalim na kahulugan.

CHAPTER 17: I'll Wait for Him

Kinagabihan ay natapos din silang lahat sa mga gawain.
Hindi na ako hinayaan pang magluto ni
Darren dahil sa darni namin ay hindi rin naman kakayanin ng mga lutuan namin kaya l
t muli na lam ang silang um-order ng mga luto ng pagkain sa bayan. Gamit pa rin ang
mga helicopter nila, sakay ang ilan sa mga tao nila.
Emergency lights pa lang ang mga garnit naming ilaw bilang tanglaw sa buong gabing
ito dahil sa hindi pa daw magagamit sa ngayon ang solar na ginawa nila sa labas ng
bakuran namin.
Ang ilan sa mga tao nila ay nasa resort at pasimpleng nagmamasid sa mga paligid
upang masigurong wala na talagang kaaway ang natitira pa doon.
Palilipasin na rin daw muna nila ang buong gabing ito bago sila burnalik ng Manila
kinabukasan. Nagtayo ng mga tolda ang mga tao nila sa labas at siyang magiging
tulugan nila ngayonggabi.
Sa ngayon ay masaya silang nag-iinuman ng lambanogsa labas ngunit binilinan sila ng
l'll
magkakapatid na huwag susobra. Karamihan ay naligo rin sa batis at doon Sila
nagsasaya sa ngayon.
Habang ang tatlong magkakapatid naman kasama si tatay ay naririto sa loob ng bahay
at masayang nag-iinuman din ng Iambanog. Nakapalibot Sila sa katre ni tatay at
nangingibabaw ang boses ni kuya Daemon na siyang bida-bida sa usapan.
Samantalang si Darren ay panaka-nakang sumusulyap at turnititig sa akin dito sa
Pinto ng itaas ng bahay. Dito ako umupo dahil hindi naman ako p l wedeng
makihalubilo sa kanila lalo't nag-iinuman Sila nila tatay.
Hindi rin ako nagtagal sa kakapanood sa kanila nang makaramdam na ako ng antok.
Humiga ako sa isang foam na binili nila kanina. May kalaparan ito at sa tingin ko
ay kakasya ang tatlong tao. Pinatungan ko lang muna ito ng kumot at hindi na muna
inalis ang Plastic nitong balot upang hindi kaagad marumihan.
Napangiti ako at nagpabaling-baling sa ibabaw nito dahil sa sarap nito sa
pakiramdam. Ang Iambot sa likuran at parang kay sarap tulugan ng matagal.
Ngayon pa lamang ako nakahiga sa ganitong higaan na kay lambot. Parang magiging
masarap ang tulog ko nito ngayong gabi, gano'n din si tatay. Hindi na sasakit ang
likod niya sa matigas na katre.
MADALING-ARAW n ang magising ako. Nakaramdam ako nang pag-ihi kaya't burnangon ako.
Kaagad ko namang nakita si tatay na mahimbing na natutulog sa isang foam, clito pa
rin sa itaas ng bahay.
Tuluyan na akong burnangon at nagtungo sa pinto.
Hinawi ko ang kurtinang tanging tabing nito at saka surnilip sa labas. Nakita kong
namamaluktot sa katre ni tatay 'yong tatlong magkakapatid. Banig lang angsapin nila
at mukhang nag-aagawan pa sila sa isang kumot.
Nasa tabi ng pader si kuya Darell, nasa gitna naman si kuya Daemon at nasa
pinakagilid si Darren. Halos hindi sila magkasya sa katreng iyon dahil sa lalaki ng
mga katawan nila. Lumampas din ang mga paa nila clito at kaunting kilos lang ni
Darren ay siguradong malalaglag siya sa lupa.
Ang emergency light na garnit nila ay kakaunti na lang ang liwanag. Siguro ay
mauubos na ang battery niyon.
Nagsindi rin sila ng katol sa ilalim ng katre upang hindi sila lamukin. Mabuti at
kinaya nila
1 '1 1
ang amoy niyon. Siguro ay dahil na rin sa alak na ininom nila kaya't parang wala na
rin silang pakialam.
Hindi ko lang lubos na maisip na ang mga katulad nilang bilyonaryo ay makakaya ding
matulog sa katre at sa gano'ng mga posisyon pa. Nagsisiksikan silang tatlo doon
samantalang nasisiguro kong mayroon silang malalaki at napakalalambot na mga higaan
sa bahay nila sa Manila.
Kaagad akong bumalik sa higaan ko at kinuha ang kumot na ipinatong ko sa foam ko.
Maingat akong bumaba ng hagdan at saka lumapit sa kanila.
Ibinuka ko ang kumot at marahang itinabing sa katawan ni Darren. Napahinto naman
ako nang biglang dumilat ang mga mata niya at namumungay ang mga itong tumitig sa
akin. "H-Hey," aniya sa namamaos niyang boses.
Napalunok ako at hindi kaagad nakapagsalita. Muli na namang lumakas ang tibok ng
puso ko at hindi ko malaman ang gagawin ko.
Namumula pa ang mukha niya na siguro ay dala ng alak na ininom nila kagabi. Ngunit
mas nagpatingkad naman iyon ng kaguwapuhan niya.
Kaagad kong ipinilig ang ulo ko at nag-iwas ngtingin sa kanya.
"A-Ah, k-kumot. B-Baka n-nilalamig ka," nagkada-utal ko nang sagot sa kanya.
Kaagad din namang bumaba ang mga mata niya sa kumot na ngayon ay naipatong ko na sa
katawan niya.
"Thank you."
Napahinto ako nang kunin niya ang kamay ko at dinala ito sa mga labi niya. Mas
lumakas pa ang tibok ng puso ko nang masuyo niya itong hinalikan.
Hindi ako nakagalaw sa ginawa niyang iyon at pakiramdam ko ay may mga paro-parong
bigla na lamang nagliparan sa 100b ngtiyan ko habang nakatitig sa kanya.
Napansin kong gurnalaw si kuya Daemon kaya kaagad ko itong binawi mula sa kanya at
kaagad na tumalikod.
"Where're you going?"
Muli rin akong napahinto sa sinabi niyang 'yon kahit hindi ko naintindihan.
"I-Iihi lang ako," mahina kong sagot bago ako muling nagpatuloy at nagtungo na sa
kusina.
Nasa kanang bahagi nito ang banyo namin at kahit madilim ay kabisado ko naman na
ang l'il lugar at kung nasaan ang Pinto niyon.
Ngunit hindi pa man ako tuluyang nakakarating doon nang mapansin kong lumiwanag ang
paligid. Kaagad akong napalingon sa likuran ko at nakita ko si Darren na ngayon ay
may bitbit ng emergency light.
"Dalhin mo na ito." Iniabot niya sa akin ang bitbit niyang ilaw.
"H-Ha? D-Didilim d'yan."
" It's okay. Come on. Hindi ka naman siguro magtatagal d 'yan
"0-0kay. S-Salamat."
Tinanggap ko na rin ito kahit may kalakihan at dinala sa loob ng banyo.
Mabilis lang akong umihi at kaagad ding natapos. Naghugas lang din ako ng mabilis
bago ako tumayo at isinuot muli ang panty at short ko sa mahaba kong saya.
Matapos kong magbuhos ng tubig sa toilet bowl ay kaagad ko na ring binitbit ang
emergency light at muling binuksan ang Pinto ng banyo.
Muntik na akong mapatalon sa gulat nang masilayang muli ng ilaw si Darren na ngayon
ay nakatayo sa Pinto ng kusina at mukhang naghihintay sa akin.
"Tapos ka na ba?"
" N-Naghintay ka pa. 0-00, tapos na."
Lumapit na ako sa kanya at muling iniabot ang ilaw. Kaagad niya rin naman itong
kinuha mula sa kamay ko at sinenyasan ako patungo sa pinto.
"Go ahead."
"S-Sige."
Kaagad na akong lumabas ng kusina at nagtungo sa hagdan ng bahay. Ramdam ko rin
naman ang pagsunod niya sa akin at muling ibinalik sa dati nitong kinalalagyan ang
emergency light.
"Umakyat ka na. Goodnight." Binigyan niya ako ng munting ngiti bago muling burnalik
sa katreng kinahihigaan niya kanina lamang.
Nag-init ang pisngi ko at ginantihan din siya ng munting ngiti. Hindi ko lang
akalain na magiging ganito siya ka-maginoo sa akin.
Umakyat na akong muli ng bahay at pumasok sa 100b. Sinilip ko siya sa maliit na
siwang ng kurtina at nakita kong humiga na siyang muli at ginamit ang kumot na
ibinigay ko sa kanya kanina.
Napangiti akong muli bago tuluyan nang bumaliksa higaan ko.

Hindi mawala-wala sa isipan ko ang guwapo niyang mukha at ang ilang minuto lang na
pagsasama namin kanina. Binantayan niya ako mula sa pag-ihi hanggang sa matapos ako
at muling makabalik dito sa itaas.
Bakit gano'n? May kakaiba na akong nararamdaman sa dibdib ko na hindi
maintindihan.
Bago lang ito sa akin at natatakot ako, kinakabahan ako sa maaring dulot nito sa
akin.
KINAUMAGAHAN ay nagising na ako sa ingay ng mga tao sa labas. Mataas na ang sikat
ng araw at pumapasok na ito dito sa loob ng bahay.
Bumangon ako at napalinga sa paligid. Wala na si tatay sa kabilang foam.
Tumayo na ako at sumilip muna sa bintana. Nakita kong abala na ang lahat sa mga
sarili nila at mukhang handa na rin silang umalis.
Natanaw ko rin mula sa kanila sila kuya Daemon at kuya Darell na ibang-iba na rin
ang mga postura. Napakaguwapo nila sa suot niyang kaswal na damit at mga balat na
sapatos. Matataas na tao na talaga sila ngayon kung titingnan at kagalang-galang.
Bigla kong naalala si Darren kaya lt mabilis na akong nagtungo sa pinto at sumilip
sa labas.
Wala akong nakitang tao sa sala kaya't nagmadali ako sa pagbaba. Ngunit biglang
sumala ang pagkakatapak ko sa hagdan at lumusot ito sa kabilang butas.
"Aah--"
"Oh
Nanlaki ang mga mata sa gulat nang muntik na akong malaglag ngunit kaagad din akong
nahinto sa ere nang may bigla na lamang may mga brasong mabilis na sumalo sa akin.
Hindi ako nakagalaw habang yakap niya ako. Dahan-dahan niya rin akong ibinaba at
inalalayang makatayo ng maayos.
"D-Darren." Mukha ni Darren ang bumungad sa akin at sa postura niyang nakabihis na
rin pang-alis. Saan siya galing? Sa kusina ba?
Napakabango niya at mas lalo pa siyang gumwapo sa hitsura niya. Nakasuot siya ng
kulay puti na polo na napapaibabawan ng kulay itim naman na blazer. Nakalilis sa
mga braso niya ang mahaba nitong manggas at masasabi kong bagay na bagay talaga sa
kanya.
"Okay ka lang? Nasaktan ka ba?"
"H-Hindi naman. S-Salamat." Kaagad na rin akong bumitaw at bahagyang lumayo mula sa
kanya sa pag-aalalang may makakita sa aming
iba, lalong-lalo na si tatay.
Muli akong napatitigsa kanya. Kung gano'n ay aalis na talaga sila at babalik na ng
Manila.
"A-Aalis na kayo?" naitanong ko pa rin sa kanya. Nakaramdam ako ng hindi
maipaliwanag na lungkot sa dibdib ko.
"Yeah. Kailangan."
Napatingala ako sa kanya at sinalubong ang mga mata niya.
May nababasa akong emosyon doon ngunit hindi ko mailarawan kung ano iyon. Nakangiti
naman siya habang nakatitigsa akin.
"Mamimis mo ba ako?"
"H-Ha?" Napahinto naman ako sa tanong niyang 'yon.
" Nothing. Hmm... Okay lang ba sa iyo kung bumalik ako dito next month? Sabay
tayong mag-celebrate ng birthday natin."
Napanganga ako sa sinabi niyang lyon at hindi kaagad nakasagot. Ngunit ramdam ko sa
puso ko ang sobrang kasiyahan. Pakiramdam ko ay biglang nagningning ang aking mga
mata habang nakatitig sa kanya.
"Okay lang din kung ayaw m--"
"Gusto 1<0!" kaagad kong sagot na huli ko na namalayan. "Ah, a-ang ibig kong
sabihin--"
Kaagad namang sumilay ang matamis na ngiti sa mga labi niya.
Nag-init ng husto ang pisngi ko at hindi ko na magawang salubungin ang kanyang mga
mata. "l can't wait for that day to come. Don 't worry, sagot ko na lahat.
Darating ako."
Napangiti akong bigla sa sinabi niyang 'yon ngunit hindi ko inaasahan na maluluha
ako at kaagad lyong pumatak sa pisngi ko.
"Hey, you're crying. Why?"
" H-Hindi. 0-0kay lang ako." Kaagad ko itong pinunasan kasabay nang pagtalikod ko
sa kanya. Nakakahiya, baka kung ano na ang isipin niya.
Kaagad akong pumasok sa kusina at nagtungo sa banggirahan. Naalala kong hindi pa
pala ako nakakahilamos at nakakapagmumog ng bibig. Baka naamoy na niya ako at baka
may mga dumi pa ako sa mga mata.
Nakakahiya talaga!
Naramdaman ko rin ang pagsunod niya sa likuran ko ngunit pinigilan ko ang sarili
kong lingunin siya.
"Mamimis kita, alam mo ba 'yon?" Ngunit bigla akong napahinto sa sin abl niyang
'yon.
Muli akong humarap sa kanya. Nandoon pa
rin ang ngiti sa mga labi niya ngunit may nababasa na akong lungkot sa mga mata
niya.
"B-Babalik ka naman, 'di ba?" Hindi ko na naman mapigilan ang mga luhang namumuo sa
mga mata ko habang nakatitig sa kanya.
"Yeah, pero ang isang buwan ay dekada na para sa akin. Gano'n ako katagal na
maghihintay para sa susunod na buwan."
At marami pang p l wedeng mangyari sa 100b ng isang buwan.
Napakayaman niya, napapalibutan siya ng pera, karangyaan, kayamanan, babae. At
hindi ko alam kung talagang makakabalik pa ba siya o maaalala pa ba niya ako sa
susunod na buwan. Sana ay marunong siyangtumupad sa mga binibitawan niyang salita.
Dahil maghihintay ako sa pagbabalik niya.
Readers also enjoyed:
Fixing You
0 3.9K Read
TAGS family independent self-improved

CHAPTER 18: Will

Jheimwel Rain
" Mag-iingat po kayo dito, tay. Pangako, babalik po kami sa SUSUnOd na buwan,"
muling paalam ni Darren kay tatay.
Samantalang ang mga kapatid niya ay nauna nang magtungo sa helicopter nila, na
ngayon ay nagsisimula na muling umikot ang mga elisi. Sakay na rin ng mga iyon ang
mga tao nila at iilan na lang ang natitira clito sa ibaba upang maghintay sa amo pa
nilang naiiwan.
"Maraming-maraming salamat ulit sa inyo, lho. Napakalaking tulong itong nagawa niyo
para sa amin ng anak ko."
"Gano'n din naman po kayo sa amin, tay."
"Maluwag pa rin ang bahay namin para sa inyo kung matutuloy kayong magtungo dito sa
susunod na buwan."
"Thank you so much, tay. Sige PO, mauuna na po kami." Lumingon na sa kinaroroonan
ko si Darren. Kasalukuyan ako ngayong nakatayo sa pinto ng barong-barong namin ni
tatay.
"Anak, magpaalam ka na," ani din ni tatay
kasabay nang paglingon niya rin sa akin.
Doon pa lamang ako lumapit sa kanila.
"M-Mag-iingat kayo. Salamat ulit sa lahat nang tulong niyo," mahina kong saad
kasabay nang pagyuko ko sa harapan niya.
Hindi ko pa rin mapigilang hindi malungkot sa pag-alis nila pero wala naman akong
magagawa. Hindi dito ang buhay nila kundi nasa Manila.
" Kayo rin, mag-iingat kayo dito."
Muli akongtumunghay sa kanya at nagsalubong ang aming mga mata. Ginantihan rin ng
matamis na ngiti ang mga ngiti niya sa akin.
Kung p'wede lang na mas lumapit pa ako sa kanya pero hindi maaari.
"Sige po, tay. Aalis na po kami," huling paalam na niya kay tatay ngunit napahinto
ako nang bigla niyang kunin ang kamay ni tatay at dinala ito sa noo niya.
Napatitig ako sa kanya at hindi inaasahan ang gagawin niya. Nakita ko rin naman ang
pagngiti ni tatay habang nakatitig kay Darren.
"Pagpalain kayo ng Poong Maykapal at mag-iingat palagi," nakangiting saad ni tatay
sa kanya.
"Makakaasa po kayo." Muling yumuko si Darren sa harapan niya at bago siya tuluyang
tumalikod ay iniwanan niya muna ako ng munting ngiti na kaagad ko rin namang
ginantihan.
Tuluyan na siyang naglakad patungo sa helicopter na naghihintay sa kanya.
Nakabantay at nakaalalay naman sa kanya ang apat sa mga tao nila.
Wala akong nagawa kundi ang humabol na lang ng tingin sa kanya habang umaakyat na
siya sa helicopter. Kumaway sa amin Sila kuya Daemon at kuya Darell mula sa loob.
Napangiti naman ako at kaagad ding kumaway sa kanila.
Tuluyan na ring nakapasok si Darren sa loob ng helicopter at kumaway na lamang din
sa amin. Ramdam ko ang pagtitig niya sa akin habang unti-unti nang tumataas ang
sasakyan nila.
Muling nagsayawan ang mga sanga ng mga punong kahoy na natatamaan ng malalakas na
hangin. Muling nagkalat at nagliparan ang mga tuyong dahon sa buong paligid.
Muling gumapang ang hindi maipaliwanag na lungkot sa dibdib ko sa pag-alis nilang
ito. Ngayon pa lang ay nangungulila na kaagad ako sa kanya.
Huminga ako ng malalim. Siguro ay ngayon lang ito. Mawawala din ang nararamdaman
kong ito sa mga susunod na araw. Aabalahin ko na lang ang sarili ko sa pagtitinda
muli ng mga porselas at kuwintas na yari sa kabibe sa resort habang naghihintay
nang susunod na buwan para sa pagbabalik nila.
Tuluyan nang nakalayo ang limang helicopter sa himpapawid at wala akong magawa
kundi angtanawin na lamang sila mula sa malayo.
"Halika na, anak. Pumasok ka na sa 100b.
Nag-almusal ka na ba?"
"Hindi pa PO, tay."
Nauna na siyang pumasok sa 100b at sumunod na rin naman ako.
Muli akong napatingin sa mga bagong kagamitan na iniwan nila sa amin. Kahit papaano
ay magiging magaan na ang araw-araw namin ni tatay. Hindi na kami mangangapa sa
dilim dahil mayroon na kaming ilaw.
May libangan na rin kaming television at may sound system pa. Hindi na kami
maiinitan dahil may dalawang electricfan na. Malalambot na rin ang higaan namin.
Marami kami ngayong grocery at sako-sakong bigas. Iba na rin ang mga lutuan namin
na ginagamitan ngsolar power.
Maninibago ako pero mas magiging magaan ang trabaho namin ngayon ni tatay.
"Anak, alam mo ba ito? Bakit ang daming pera dito?" dinig kong tanong ni tatay mula
sa kusina.
Nangunot ang noo ko at kaagad na napasunod doon.
"Tay, ano po 'yon?" tanong kong muli sa kanya ngunit nakita na ang hawak niyang
brown na envelope at makapal na perang lilibuhin na hawak niya.
Kaagad akong napanganga at nanlaki ang mga mata sa dami niyon.
"Ang dami niyan, tay! Saan po nanggaling?" Inagaw ko mula sa kanya ang brown
envelope at binusisi ang laman niyon.
Marami pa rin akong nakitang pera sa loob at may napansin akong isang puting papel
na parang may mensahe na nakasulat.
Kaagad ko itong kinuha mula sa loob at binasa.
Kahit papaano naman ay marunong akong magbasa, magsulat at magbilang dahil nakapag-
aral din naman ako noon hanggang grade 2 at ngayon ay nagbabasa pa rin ako ng mga
lumang libro at nagsusulat pa rin ako sa mga notebook at papel.
Pinag-aaralan ko pa rin ang pagbibilang ng pera at ng kahit ano pang bagay.
"Anong sabi, anak?" tanong ni tatay kaya't sinimulan ko nang basahin ang nakalagay
sa mensahe.
"Tay, gamitin niyo po ito pangdagdag sa negosyo niyo para mas lumaki pa ang kita
niyo. Para po sa inyo 'yan ni Rain. Mag-iingat po kayo palagi. Yon po ang sabi,
tay."
" Kanino daw nanggaling?"
"Wala pong nakalagay, eh."
" H mm, sa palagay ko ay kay Darren nanggaling ito. Siya lang naman ang mapilit na
bumili ng lahat ng bagay na ito para sa atin.
Napakabuti niyang bata."
Napangiti ako sa sinabi niyang 'yon.
" Pero napakalaki nito, anak. Huwag mo itong ipagsasasabi sa kahit kanino.
Nakakatakot, baka bigla silang makarating dito sa lugar natin at looban tayo."
"0po, tay. Wala rin naman po talaga akong nasasabihan ng tungkol sa buhay natin.
Wala naman po akong kaibigan sa Isla."
"Hala, ikaw na ang magtabi niyan. Itabi mo sa hindi matutukoy ng kahit sino."
" PO? Hindi niyo po ba gagamitin, tay?"
"Pag-iisipan ko pa. Mahirap magpadalos-dalos. Masyadong malaking halaga iyan at
hindi pa rin natin alam kung magkano ang lahat ng 'yan."
" Bibilangin ko PO, tay."
"Sige pero kumain ka na muna."
"Opo."
"Lalabas na muna ako at titingnan ko 'yong bagong motor ng bangka 1<0." Nakita ko
ang saya sa mukha niya nang banggitin niya ang bagong motor ng bangka niya.
"Sige PO, tay. Kumain na rin po ba kayo?"
"Tapos na ako. Maraming tirang pagkain kagabi. Mabuti na lang at hindi nasira.
Isara mo ang mga pinto at nasa labas na ang mga unggoy."
"Opo."
Kaagad na rin siyang lumabas ng bahay at isinara ang pinto. Nasilip ko nga na may
ilang unggoy na sa labas. Nakakapagtaka lang na ngayon lang ulit sila lumabas sa
mga lungga nila. Siguro ay alam nilang may mga tao dito kaya't nagtago muna sila
pansamantala.
Hindi kaya takot sila sa maraming tao?
Minabuti ko na munang kumain at magligpit ng mga naiwan pang mga kalat bago ako
umakyat sa itaas ng bahay bitbit ang brown envelope na naglalaman ng napakalaking
halaga.
Inilabas ko ang isang notebook at ballpen bago ko inilatag ang maraming pera sa
malambot kong higaan.
Inumpisahan ko na silang bilangin at itinala ang bawat sampong libo sa notebook ko.
Pinagbungkos-bungkos ko ang mga ito upang matandaan ko. Nanginginig ang mga kamay
ko at hindi ko malaman ang mararamdaman ko sa dami ng perang ito.
Saan naman namin ito gagamitin ni tatay? Ang dami-dami nito. Pangkain lang naman sa
araw-araw ang pinoproblema namin.
MAHIGIT isang oras ang lumipas bago ako natapos sa paglilikom ng tig-sasampong libo
na bungkos bago ko ang mga ito binilang ulit at pinagsama-sama ang mga numero kong
itinala sa papel.
At nanlaki ang mga mata ko nang ma-total ko na ang mga ito.
"F-Five hundred thousand pesos?" naibulong ko sa sarili ko habang napapatulala at
nakatitig sa bungkos-bungkos na mga pera sa harapan 1<0.
Tama kaya ang bilang ko? Baka mali ako.
Hindi ba parang kalahating milyon na rin 'yon?
" Five hundred thousand."
Muli kong inulit ang pagbibilang sa loob lamang ng kalahating oras. At hindi nga
ako nagkamali. Five hundred thousand pesos ang kabuuan ng lahat ng perang ito.
Bakit naman nag-iwan pa siya ng ganito karaming pera? Hindi naman namin ito
magagamit ni tatay.
Muli ko na itong nilikom at inayos nang pagkakapatas sa loob ng brown envelope.
Kailangan ko itong maitago ng maayos sa isang liblib na lalagyan habang hindi pa
namin alam ni tatay kung saan namin ito gagamitin.
Siguro ay ibabalik na lang namin ito sa kanya sa susunod na buwan kapag nagtungo
siyang muli dito.
Napahinga ako ng malalim. Hindi ko akalain na 'yong una naming pagkikita ay mauuwi
sa ganito.
Galit na galit ako sa kanya noon at kinasusuklaman ko siya dahil sa pagiging bastos
niya at playboy niya. Pero hindi ko akalain na may itinatago pala siyang kabutihan
sa loob niya. Naalala kong bigla 'yong huli niyang sinabi
sa akin kanina sa kusina bago niya ako iniwan doon.
"By the way, mayroong bagay akong ibibilin sa iyo na huwag na huwag mo nanggagawin
at sana ay tuparin mo."
"H-Ha?A-Ano 'yon?"
Kinabahan ako sa sinabi niyang 'yon.
Lumapit pa siya sa akin ng kaunti kaya naman mas napatingala pa ako sa kanya dahil
sobrang tangkad niya.
"Huwag na huwag mo nang uulitin 'yong ginawa mo noong una tayong magkita dito sa
barong-barong niyong 'to. "
Natigilan ako sa sinabi niyang 'yon at napakunot-noo. Hindi ko maintindihan kung
alin doon ang tinutukoy niya.
"A-Anong ibig mong sabihin?"
"Hindi p 'wedeng may iba pang taong makakakita ng katawan mo bukod sa akin. "
Napanganga ako sa sinabi niyang 'yon at muli nagbalik sa isipan ko ang tagpo kong
iyon sa gilid ng batis, kung saan sanay na akong maligo ng walang kahit anong
saplot sa katawan dahil alam ko namang walang sinuman ang makakakita sa akin sa
lugar naming ito.
Mas madali kasi ang lumangoy kapag walang sagabal sa katawan.
"Nagkakaintindihan ba tayo?" muli niyang tanong habang taimtim na nakatitig sa
akin,
Wala sa sarili akong napatango sa kanya. "0-00."
Kaagad namang umaliwalas ang kanyang mukha at muling ngumiti.
"Good. At kung p 'wede, mag-alaga ka pa ng mas marami pang ahas dito, "
"H-Ha? B-Bakit?" Nagtaka naman ako sa sinabi niyang 'yon.
"Dahil may chance na hindi lang ako ang maligawsa lugarniyong 'to. At kungsakaling
makagatsila, huwag na huwag monggagawin sa kanila 'yongginawa mong panggagamotsa
akin, Hayaan mo silang mamatay. "
Gumapang ang init sa mukha ko sa sinabi niyang 'yon, (alo na nang maalala ko kung
paano ko sinipsip ang sugat niya kung saan malapit sa singit niya! Nakakainis
talaga.
Kung p 'wede lang magtago na lang at hindi na magpakita pa sa kanya kahit kailan.
Pero teka... "N-Naipagamotmo ba 'yong kagatsa iyo? N-Nagpunta ka ba sa Doctor?"
"Hindi na, sa tingin ko naman ay mabisa na
'yong panggagamot mo sa akin. Magaling ka namang Doctor ko." Sumilay bigla ang
pilyong ngiti sa mga labi niya habang nakatitig sa akin.
Bigla akong napatakip sa mukha ko nang maalala ko ang mga sinabi niya sa akin
kanina.
Ang pagkainis na naramdaman ko para sa kanya noon ay napalitan na ngayon ng hiya.
Nakakahiya talaga!

CHAPTER 19: One Glass ofWater

KINABUKASAN ay maaga akong nagising sa ingay ng motor ng bangka ni tatay sa kung
saan. Bumangon na ako at bumaba ng bahay. Nagtungo ako sa kusina at doon tinanaw si
tatay sa labas. Nasa gilid na siya ng bangka at abala sa pag-aayos ng lambat niya.
"Tay! Aalis po kayo?!" malakas kong tanong sa kanya. Tuluyan na akong lumabas at
nilapitan siya.
"Oh, anak. Hindi na muna ako magtitinda ng buko sa ngayon. Mangingisda na lang muna
ako para sa pang-ulam natin at kapag marami tayong nahuli, magdaing tayo. P'wede
rin natin iyon ibenta."
Namilog naman ang mga mata ko sa sinabi niyang 'yon.
"00 nga PO, tay! Maganda po 'yan! Tapos, ibebenta natin sa resort!"
" Marami pa naman tayong bigas kaya ito na muna ang tatrabahuhin ni tatay sa
ngayon. Huwag ka na langdin munang magtinda dahil hindi kita mababantayan doon."
Napahinto naman ako at napaisip sa sinabi niyang 'yon.
" Pero gusto ko po sanang manguha ng mga kabibe at perlas, eh. Hindi na lang po ako
sa resort mamumulot, tay. Dito na lang po sa malapit."
"Huwag na lang muna sa ngayon, anak dahil hindi kita makikita."
Napanguso ako sa sinabi niyang 'yon pero wala naman akong magagawa kundi ang sundin
siya. Alam ko namang nag-aalala lang siya para sa akin.
"Oh, sige PO, tay." Napakamot na lang ako sa batok ko. "Sasama na lang po ako sa
inyo sa pangingisda!"
"Sa susunod na umaga na lang dahil malapit nang tumaas ang araw. Masusunog ang
balat mo sa laot."
Muli akong napasimangot.
"Sige na nga PO, dito na lang muna ako."
"Subukan mo na lang buhayin 'yong t.v para makapanood ka. Itinuro ko naman na sa
iyo kung saan mo isasaksak ang mga iyon at paano mo bubuhayin."
"Sige po. Ingat kayo, tay!"
Sumakay na rin siya sa bangka niya.
" Kumain ka na d'yan. Isara mo ang pinto dahil naririyan na ang mga unggoy. Naamoy
siguro 'yong saging na bagong kuha ko lang kanina d'yan sa paligid."
Napalinga ako sa paligid at natanaw ko na nga ang mga unggoy na pakubli-kubli sa
mga puno sa labas ng bakuran namin.
Kaagad na rin akong bumalik ng bahay at pumasok sa loob. Isinara ko rin kaagad ang
pinto. Sa bintana naman ay nasilip ko si tatay na paalis na sakay ng kanyang
bangka.
Nakita ko nga ang isang buwig na lakatan na saging na ngayon ay nakabitay nang muli
sa itaas ng mesa namin. Naubos ito kahapon dahil sa mga bisita namin ni tatay.
Bigla kong naalala ang magkakapatid na iyon lalo na si Darren. Hindi pa rin ako
makapaniwala na nakasalamuha namin ang gano'n kayayaman at katataas na mga tao.
Parang panaginip lang ang lahat. Napakabilis ng mga pangyayari.
MATAPOS kong mag-almusal ay inabala ko na langdin muna ang sarili ko sa paglilinis
ng buong bahay. Simula sa itaas hanggang dito sa ibaba at sa buong kusina.
Lumabas din ako bitbit ang walis-tingting at sinimulang linisin ang mga nagkalat na
tuyong dahon na nagliparan clito sa 100b ng bakuran namin dahil sa lakas ng hangin
na idinulot ng mga elesi ng mga helicopter kahapon.
Tinipon ko ang mga ito sa bawat kanto ng maluwag naming bakuran at sinimulang
silaban. Nagkalat ang usok sa paligid na makatutulong din upang mataboy ang mga
lamok na nangingitlog sa mga sulok-sulok ng bakuran namin.
Mahabang sandali din ang iginugol ko sa pagwawalis lang at pagsusunog ng mga dahon.
Napa-inat ako nang manakit ang likuran ko pero kaysarap pagmasdan ng paligid kapag
napakalinis na at wala nang kahit anong kalat.
Sinimulan ko namangdiligan ang mga halaman sa palibot ng bakuran. Sa batis na ako
sumasalok ng tubig gamit ang balde upang hindi na ako mahirapan pa sa pagbomba sa
poso.
llang minuto lang ay natapos din ako.
Tinanaw ko ang malalapad na solar sa labas ng bakuran namin kung saan malawak ang
paligid at nasasayaran ang mga ito ng sikat ng
araw.
" Paano naman kaya nakakakuha ng kuryente sa mga 'yan?" naitanong ko na lang sa
sarili ko habang nakatitig sa kanila.
Hindi ako nakapag-aral kaya marami akong hindi alam.
Hindi na ako hinayaan pa ni tatay na pumasok sa paaralan dahil puro panunukso at
pananakit lang ang natatanggap ko mula sa mga kaklase ko.
Naalala ko 'yong panahong muntik na niyang patulan ang isang bata na namato sa akin
at tinamaan ako sa mukha ko kung saan may napakalapad na balat. Ayaw na ni tatay na
maulit 'yon dahil baka daw makapatay na siya.
Tinatawag nila akong salot, anak ng mangkukulam, aswang, nuno sa punso at kung ano-
ano pa. Tinanggap ko ang lahat ng iyon dahil wala namang katotohanan pero nauuwi pa
rin sila kadalasan sa mga pananakit sa akin.
Hindi ko na ipinilit pa ang sarili kong makisama sa kanila o makapag-aral kahit
'yon ang pangarap 1<0. Kapag may mga sobra si tatay na kita sa pagtitinda ay
binibilhan na lamang niya ako ng mga libro.
Naalala kong may binili din pala siya sa aking maliit na dictionary. Kailangan ko
na sigurong pag-aralan iyon para maintindihan ko ang mga salita ni Darren.
Para sa susunod na pagbalik niya dito ay hindi na ako mangangapa pa sa mga sinasabi
niya.
Muling nag-init ang pisngi ko at bumilis ang tibok ng puso ko nang lumarawan na
naman sa isipan ako ang nakangiti at napakaguwapo niyang mukha. IYong mga eksenang
nakasama ko siya sa pagluluto. 'Yong panghuhuli niya ng isda, paghuhugas ng mga
pinggan, pagbubuhat ng baldeng may tubig, pagkakayod ng niyog at kung ano-ano pa.
'Yong mga kakulitan niya at parang isip-bata. 'Yong mga babaeng nakakasama niya sa
resort, mga hinahawakan niya at hinahalikan niya sa I-Iabi.
Bigla akong napahinto sa isiping iyon. Nakaramdam akong bigla ng kirot at kakaibang
pakiramdam sa dibdib ko.
Paano kung gano l n din siya ngayon sa Manila? Paano kung--haay.
Huminga ako ng malalim at ipinilig ang ulo ko. Sana hindi. Sana hindi siya gano'n.
Sana ay hindi na niya ginagawa ang mga 'yon.
Tatalikod na sana ako upang pumasok na sa 100b ng bahay namin nang may mapansin
akong parang aninong bigla na lamang nagkubli sa mga puno sa kaliwang bahagi sa
labas ng bakuran namin.
Napakunot ang noo ko at mas napatitig sa mga punong iyon. Humakbang ako palapit sa
bakod naming yari langsa mga kawayan na nahaharangan din ng mga halaman. Tinanaw ko
ang mga punong napansin kong parang may taong mabilis na nagkubli doon.
Biglang lumakas ang kabog ng dibdib ko.
llang sandali akong naghintay at nagbantay habang nakatitig sa mga punong iyon.
Ngunit wala na akong nakita pa o napansing kahit anong paggalaw.
Muli akong napahinga ng malalim. Siguro ay guni-guni ko lang 'yon.
Tumalikod na ako at pumasok na ng bahay. Isinara ko ang pinto at ikinandado dahil
sa mga unggoy na naglilipana sa labas.
BAGO magtanghali ay dumating si tatay na may dalang maraming isda sa 100b ng
bangka.
"Ang dami niyan, tay!" Hindi ako magkadaugaga sa gagawin 1<0.
Buhay na buhay pa ang mga ito at nagtatalunan. Iba't ibang hugis at klase ang mga
ito. May mga malalaki at mayroon ding maliliit. " Kumuha ka ng planggana at doon
natin ilagay."
"Opo!" Mabilis din akong tumalima at kinuha ang plangganang nakasabit lang sa gilid
ng bahay namin, sa labas. Kumuha na rin ako ng maliit na planggana sa loob ng bahay
bilang panalok ko sa mga isda.
"Magdahan-magdahan ka para hindi masugatan ng kaliskis 'yang mga kamay mo," ani
tatay matapos kong ilapag sa gilid ng bangka ang malaking planggana at sinimulan ko
namang salukin ang mga isda sa loob ng bangka. "Opo, tay. Ang sarap ng ulam natin
mamaya!"
" Isasaing natin ang iba para turnagal ng ilang araw."
"Opo."
Naging abala angtanghali namin ni tatay at napakasarap naman talaga ng mga naging
ulam namin dahil sariwang-sariwa pa ang mga isda.
Nagdaing na rin kami at pinatuyo sa bubungan ng bahay namin. Hindi pa naman
nakakaabot sa bubong namin ang mga unggoy at sana ay hindi matukoy doon ang mga
isda. Inilatag ko lang iyon sa tatlong malalapad na bilao.
DALAWANG linggo ang lumipas na nananatili lang ako sa bahay at si tatay naman ay
nangingisda. Kung minsan ay sumasama ako kapag nasabayan ko siya nang gising sa
madaling-araw.
Hindi niya kasi ako kusang ginigising kapag mahimbing pa raw angtulog ko.
Dalawang linggo na rin kaming hindi nagtutungo sa resort. Siguro ay nagtataka na
ang mga tao doon dahil hindi na nila kami nakikita sa gilid ngdagat. May naghahanap
rin kaya sa amin o sa mga paninda namin ni tatay?
Hindi ako sigurado.
Ngunit sa dalawang linggong iyon na pananatili namin sa bahay ay parang may
napapansin akong kakaiba sa paligid.
Hindi ko alam kung bakit? Pero parang hindi ako mapakali. Pakiramdam ko ay may
nagmamasid mula sa labas.
Pakiramdam ko ay palaging may nakatitig sa bahay naming ito. Kaya dalawang linggo
na rin akong hindi naliligo sa batis at sinisiguro kong nakakandado palagi ang mga
pinto at bintana namin lalo na sa tuwing umaalis si tatay.
Nagtitiyaga akong mag-ipon ng tubig palagi sa banyo namin.
"Tao PO!"
Muntik na akong mapatalon sa gulat nang makarinig akong bigla ng isang boses-lalaki
mula sa labas ng bahay. Awtomatikong lumakas ang kabog ng dibdib ko kasabay nang
pangungunot ng noo ko.
Kaagad kong iniwan ang niluluto kong ularn at nagtungo sa sala ng bahay namin,
diretso sa pinto kung saan doon ko naririnig ang boses ng isang lalaki.
Sino namang lalaki ito? Paano siya nakarating dito? Paano niya nalaman ang bahay
namin?
"Tao PO! Mang Ambo!"
Sumilip ako sa isang siwang sa gilid ng pinto at tumanaw sa labas. Nakita ko naman
ang lalaking pinagkukuhanan ni tatay ng mga buko, si
Mang Edwin. Sa kalkula ko ay nasa edad singkuwenta na siya at medyo bata lang ng
kaunti kay tatay.
Kaagad ko siyang pinagbuksan ng Pinto. "Mang Edwin, bakit PO?"
Kaagad namang napabalingsa akin ang paningin niya.
Napansin ko kaagad ang paglibot ng paningin niya sa katawan ko kaya lt pasimple
kong inilagay lahat sa harapan ko ang mahaba
kong buhok at tinabunan angdibdib ko.
"Ah, eh ang tatay mo, Iha? Parang ... matagal na siyang nakabakasyon sa pagtitinda,
ah. May sakit ba siya?" Pansin ko ang pagtanaw niya sa 100b ng bahay namin.
May kaunting siwang lang ang pinto dahil medyo isinara ko ito ng bahagya.
Ngunit natigilan naman ako sa tanong niya. Ang sabi sa akin ni tatay ay nagpaalam
daw siya kay Mang Edwin na magpapahinga muna sa pagtitinda at mangingisda na lang
muna. Pero bakit nasabi niyang may sakit si tatay?
At saka paano niya nalaman itong bahay namin? Sinabi kaya sa kanya ni tatay? "Ah,
eh w•wala po dito si tatay, eh.
Nangingisda."
"Gano'n ba? Ang akala ko ay nandito. Hindi na kasi siya kumukuha ng buko sa akin,
eh."
"Eh, p-paano niyo po ba nalaman itong bahay namin?"
"Ah, eh..." Napansin ko ang biglang paglikot ng mga mata niya. "Nagtanong-tanong
lang ako d'yan. Nauuhaw na ako, Iha. P'wede ba akong makiinom ng tubig sa iyo? M-
May kasama ka ba d'yan sa 100b?"
"Aah..."
Hindi kaagad ako nakakilos at napatitig lang sa kanya.
Nahihiwagaan din kasi ako sa mga titig niya sa akin at sa katawan 1<0.
Kumakabog ng husto ang dibdib ko sa hindl ko malamang dahilan.
"Uhaw na uhaw na ako, Iha. Kahit isang baso lang." Ngumiwi ang mukha niya at
humimas siya sa sikmura niya.
"A-Aah, k-kukuha lang po ako sa
100b." Kaagad na akong tumalikod at pumasok sa 100b ng bahay namin.
Hinila ko ang pinto at handa nang isara.
"S-Sandali."
Ngunit napahinto ako nang bigla niyang hinawakan ang pinto at pinigilan ito sa
pagsara.
" B-Bakit PO?"
"Masyadong mainit dito sa labas, Iha. P'wede bang d'yan na lang ako maghintay sa
100
" p-po?"
Bigla na lamang tumambol ang kaba sa dibdib ko lalo na nang mapansin kong hinawakan
niya ang itak niyang nakasuksok sa kaluban na nakasabit naman sa baywang niya.
"Sige na. Mabilis lang." May kakaibang pagnanasa akong nakikita sa mga mata niya
habang nakatitig sa akin.
Akma na niyang bubuksan ang pinto nang makarinig naman kami ng ingay ng isang motor
sa I di kalayuan.
"Si tatay! Nand'yan na si tatay!" napasigaw akong bigla at pakiramdam ko ay may
superhero na biglang dumating para sa akin.
Biglang nagbago ang anyo ni Mang Edwin kasabay nang kanyang pag-atras.
Mabilis kong isinara ang pinto at ikinandado. Sinilip ko siya sa isang siwang at
nakita kong nagmamadali na siyang umalis at lumabas ng bakuran namin.
Napasapo ako sa dibdib ko dahil sa lakas ng kabog niyon at ramdam ko rin ang
pangangatal ng mga kamay ko.

CHAPTER 20: Tragedy

Jheimwel Rain
"Oh, anong nangyari sa iyo? Bakit namumutla ka? May sakit ka ba?" tanong ni tatay
nang salubungin ko siya dito sa gilid ng batis.
Hindi ko mapigilan ang sarili kong magpalinga-linga sa paligid sa takot na baka
naririyan pa si Mang Edwin at nagmamasid lang sa amin ni tatay.
"Ulan anak. Tinatanong kita."
" P-Po?" Muli akong napabaling kay tatay na ngayon ay nagtataka nang nakatitig sa
akin. "W-Wala PO, tay. N-Nagugutom na po kasi ako."
" Eh, bakit hinintay mo pa ako? Hindi ka na lang naunang kumain. Hindi ka ba nag-
almusal?" Nabanaag ko naman ang pag-aalala sa kanyang mukha.
" K-Kumain PO. Hinintay po kita."
"Sa susunod, huwag mo na akong hihintayin kapag nagugutom ka na. Mauna ka nang
kumain. Huwag mo akong alalahanin."
Napatitig ako kay tatay sa sin abi niyang 'yon habang abala siya sa pagtatali ng
bangka sa malaking haligi ng punong-kahoy. Buong buhay niya ay ako lang palagi ang
iniisip niya at inaalala niya.
Kapag nalaman niyang nagtungo dito si Mang Edwin at sinabi kongtinangka niyang
pumasok sa loob ng bahay namin habang wala siya, siguradong mas mag-aalala pa siya
ng sobra.
"Kain na po muna tayo, tay, bago linisin ang mga isda."
"Oh, sige na. Maghayin ka na doon at susunod na ako."
"0 PO."
Pinili ko na lang na hindi sabihin kaytatay ang nangyari. Siguro naman ay hindi na
babalik dito si Mang Edwin dahil mukhang natakot din siya kanina kay tatay at
kaagad na umalis. Ayaw niyang magpahuli kay tatay.
LUMIPAS pa ang mga araw na hindi na ako kumportableng manatili sa labas ng bahay.
Palagi na lang akong nakakulong habang nakakandado ang lahat ng mga pinto at mga
bintana ng bahay namin lalo na sa tuwing wala si tatay.
At sa tuwing naririto siya ay doon ko na lang sinasamantala ang pagkakataong
maglinis sa
labas at maglaba ng mga damit namin.
Isang araw ay napansin ko na naman si Mang Edwin sa labas ng bakuran namin at
nagmamasid-masid dito sa loob. Nakarating din siya sa mga solar at pinagmasdan ang
mga iyon ng mabuti.
"Anak, maghahanap lang ako nang magugulay d'yan sa gubat. Maggulay naman tayo para
hindi tayo palaging isda."
Napatingin ako kay tatay na ngayon ay itinatali na sa baywang niya ang kaluban ng
itak niya at handa na namang umalis.
"S-Sige PO, tay." Kaagad akong turnayo mula sa paglalaba ko dito sa poso. Hinugasan
ko ang mga karnay ko upang mawala ang mga sabon.
"Mabilis lang ako. Mamaya mo na banlawan ang mga damit na 'yan at tutulungan na
lang kita."
"O-opo."
Kaagad na siyang lumabas ng bakuran namin dito sa likurang bahagi. Ako naman ay
kaagad na nagtungo sa Pinto ng bahay namin.
Muli ko siyang tinanaw at tuluyan na nga siyang nakaalis. Mabilis akong pumasok sa
loob ng bahay namin at kaagad na isinara ang Pinto. Siniguro ko rin itong
nakakandado.
Nagtungo ako sa sala ng bahay ngunit gano'n na lamang ang paninigas ko nang makita
kong nakabukas ang pinto namin doon at naroroon si Mang Edwin habang nakatayo at
nakatitig sa akin.
Gano'n na lamang angtakot na naramdaman ko habang nakatitig sa kanya.
" M-Mang E-Edwin."
Darren
"What?!" napasigaw ako sa gulat sa ibinalitang iyon ni Daemon sa akin mula sa linya
ng telepono.
"Yeah, there's a big possibility that tita Thelma is involved in this again. We
need to find ate Sam soon."
Napabuga ako ng malakas na hangin. " P'wede bang kayo na lang muna?" "What? And
why? Nasaan ka ba?"
" Have you forgotten? Tomorrow is my birthday."
"So? Bukas pa naman 'yon. Uunahin mo pa ba 'yang birthday mo kaysa kay ate Sam?"
Muli akong napahinga ng malalim.
"I'm planning to go to Palawan today.
Marami naman kayo d'yan. Get more people para mas mapabilis ang paghahanap sa
kanya. File a missing person's report. I'll just help you search thru online.
Please, ibigay niyo na sa akin 'to.
Birthday ko naman," mahaba kong sabi sa kanya.
There was a moment of silence on the other line.
"Aright. Ako na ang bahalang magsabi sa kanila kapag hinanap ka nila. Of course,
they'll still look for you 'cause it's your birthday, especially Dad."
"I'll just call Dad."
"Aright. I'm not sure now if we can still follow you there 'cause of the situation
right now."
" It's okay. I understand."
"Anyway, happy birthday, bro."
Napangiti akong bigla sa pagbati niyang 'yon.
"Thanks, bro."
"Just send my greetings to Rain. Sa susunod na lang 'yong gift ko para sa kanya."
"She doesn't need that. My gift for her is all she needs."
"The
I immediately turned off the line and threw my phone on top of my bed.
I couldn't help but smile as I continued to put a few pieces of my clothes inside
my suitcase. Last week pa talaga ako hindi mapakali. Gusto ko nang hilahin ang araw
para lang dumating kaagad ang sandaling ito.
I want to surprise her and give her the grandest and happiest birthday. That she'll
never forget in her whole life.
I picked up the small gift box that contained a gold necklace and the paper bag na
naglalaman naman ng dress at shoes na isusuot niya para sa araw ng birthday namin.
Binilhan ko na rin si tatay Ambo ng isang magarang damit at sapatos. Last week pa
ako turnawag sa mga Villaroel at nagpa-set ng isang birthday party. Even if I spend
a lot of money, it's okay with me.
I don't know why 1 1 m doing this? I never thought it would happen to me, to meet
someone like them na ngayon ay binibigyan ko ng halaga. Basta masaya ako...and I'm
so excited to see them again.
I immediately closed my suitcase and got dressed quickly. Tapos na rin naman akong
maligo at nasa rooftop na sa ngayon ang mga tao ko at ang helicopter na maghahatid
sa akin sa Palawan.
Tinapos ko na rin muna ang mga trabaho ko sa opisina 'cause my plan is to stay at
least one or two weeks in Palawan. Ipinaalam ko na rin naman ito kay kuya Dominic
at siya na rin ang bahalang magsabi sa iba pa naming mga kapatid
Hindi ko sila makakasama ngayong birthday ko pero okay lang. Hopefully they can
find ate Sam soon.
KAAGAD na akong lumabas ng unit ko.
"Good afternoon, Sir." Sinalubong naman ako ng isa sa mga tao ko sa labas ng pinto
at siya na ang humila ng maleta 1<0.
Tinanguan ko na langsiya at nauna nang maglakad patungo sa elevator kung saan
naroroon pa ang isa sa mga tao ko at naghihintay habang nakabukas na ang pinto ng
elevator. "Good afternoon, Sir," nakayuko din niyang bati sa akin.
"Good afternoon," I greeted him back before I finally entered the elevator.
Sila na rin ang nag-operate niyon upang magtungo sa rooftop.
Isa ang malaking condominium na ito sa
Makati ang pag-aari ng angkan naming mga Delavega at kaming apat, ako, si Darell,
Daemon at Dexter ang magkakapatid na may tig-iisang unit dito. Bale, magkakatabi
lang kami ng unit. Naririto rin ang marami sa aming mga pinsan.
Some of our younger siblings are still staying in our mansion, for now dahil ang
rules ni Dad ay tumuntong muna sila sa twenty one years old bago niya hahayaan ang
mga itong makalabas sa poder niya.
So, araw-araw pa rin nilang kasama si Dad, lalo't mga pasaway pa rin naman sila
hanggang ngayon.
This year na rin naman mag-twenty one si Denver at Damien kaya ngayon pa lang ay
alam ko nang hindi na sila mapakali at pumapalakpak na ang mga bayag nila.
WE ARRIVED on the rooftop and the helicopter I owned was already there. Umaandar na
ito at ako na lang ang hinihintay.
I immediately went inside before three of my men followed with my suitcase. Ready
na rin ang pilot ko sa unahan.
llang sandali lang ay nasa himpapawid na kaagad kami at habang papalapit ako nang
papalapit sa Palawan ay papalakas naman nang
papalakas ang kabog ng dibdib ko sa sobrang excitement.
My month-long wait is finally over. Nangako ako sa kanya at gusto kong maniwala
siyang marunong akong tumupad sa mga binibitawan kong mga salita.
A few moments later I finally saw the Island.
I took several deep breaths. Sa wakas ay naririto na talaga ako. Rain will
definitely be surprised when she sees me early.
I also miss this place, especially her.
Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit sa oras na makalapag na kami. But I know I
can't do that, apart from the fact that there is tatay Ambo, Rain is the type of
woman who is modest and needs to be respected.
She's not like the women I've met in the city, especially the women I've slept
with.
"Nandito na po tayo, Sir," I heard my pilot say from our helicopter headset H 10-
36.
I looked down again and I finally saw the shack of tatay Ambo and Rain.
Ngunit napakunot ang noo ko nang mapansin kong parang masyadong tahimik ang
buongkabahayan.
Naiipon na rin ang maraming kalat sa labas
na 'di katulad noong una akong matungo dito. Nananatili ang kalinisan.
Natanaw ko rin ang mga labahan sa poso at ang mas lalong nagpakunot sa noo ko ay
ang mga maiitim na bagay na nakikita ko sa lupa.
Tila mga patak ito at may bakas pa na parang mga paa. May linya ito mula sa pinto
ng bahay patungo sa labas ng bakuran.
The helicopter we were riding in finally landed on the ground and I immediately got
off.
I walked quickly into the yard and now I could see more closely the dark stains on
the ground.
Yumuko ako at sinalat ito ng mga daliri ko.
Inamoy ko ito at halos masuka ako sa lansa niyon. Kaagad na bumaligtad angsikmura
ko.
If I'm not mistaken, it's like dried blood.
Kaagad na gumapang ang kakaibang kaba sa dibdib ko bago muling tumunghay sa
nakasaradong pinto ng bahay.
" Rain?! Tatay Ambo!" napasigaw na ako at kaagad na lumapit sa pinto. I knocked it
out loud.
" Rain! Tatay Ambo!"
Lumingon ako sa mga tao ko na ngayon ay
iniinspeksiyon din ang mga nagkalat na mantsa sa lupa.
"Mukhang dugo nga ito, Sir," sabi ng isa sa akin na siyang mas nakaragdag sa kabang
nararamdaman ko.
Muli kong kinatok ng malalakas ang pinto ng bahay.
Rain
I tried to hit it with my f g shoulder but I think it was locked inside.
I ran to the side of the house and went to the back. Nakasarado din ang pinto doon
at ang mga labahan sa planggana sa poso ay nangangamoy na rin.
Sa tingin ko ay ilang araw na ito dito.
Sinubukan ko ring buksan ang pinto dito sa likurang bahagi ngunit napakatigas din
nito.
Muli akongtumakbo sa harapan at sinubukan nang sipain ng malakas ang pinto. Bahagya
itong kumawang kaya't nagkaroon ako ng tiyansang makasilip sa 100b.
Napanganga ako nang matanaw ko ang mga kagamitan sa 100b na nagkalat na at
nangabasag na.
"Rain!" I shouted again. Binalot na ako ng matinding kaba.
"Sir, kami na PO." Inawat ako ng apat kong tao.
I moved slightly away from the front door and they took their place. Sabay-sabay
nila itong sinipa hanggang sa tuluyan na itong mawasak.
"Oh, shit."
"What the hell?"
"Sir."
Nadinig ko ang sabay-sabay nilang pagmumura at tila pagkagulat bago lumingon sa
akin. Nakalanghap na rin kami nang napakasangsang na amoy na tila nabubulok na
patay ng kung anuman mula sa 100b ng bahay.
Kaagad akong nagtungo sa harapan nila para lang bumungad sa akin ang kalunos-lunos
na hitsura ng mag-ama.
"R-Rain ... n-no. This can't be."
Readers also enjoyed:
A Kiss With The Mafia Lord C)
0 1437K Read
TAGS revenge second chance mafia

CHAPTER 21: Finding the Culprit

Darren
Napatulala ako at hindi nakakilos mula sa kinatatayuan ko habang natatanaw ko sa
100b ng bahay ang mga bangkay na katawan nila tatay Ambo at Rain.
Tatay Ambo's body was bathed in dried blood while Rain hugged him. Umaalingasaw ang
nabubulok na nilang amoy at sa nasisiguro ko ay ilang araw na ang nakalilipas buhat
nang mangyari ito sa kanila.
I feel like my world has suddenly collapsed.
Hindi ito ang inaasahan kong dadatnan ko dito.
"Anong gusto niyong gawin namin,
Sir?" asked one of my men from behind me.
"Call 911," I faintly answered them while keeping my eyes on tatay Ambo and Rain.
Ngunit bigla akong napahinto at napakunot ang noo nang mapansin ko ang mahinang
paggalaw ng mga daliri ni Rain sa kamay.

Bigla akong nabuhayan ng 100b kasabay nang panlalaki ng aking mga mata. My
suspicion
grew stronger when they moved again.
"Rain!" I immediately ran inside.
Hinawakan ko ang balikat niya at inalalayan siyang makatihaya. Napansin ko naman
ang bahagyang pagdilat ng kanyang mga mata at pag-awang ng mga labi niya.
I immediately hugged her and patted her cheek lightly.
"Hey, baby. It's Darren. Can you hear me? Do you remember me?"
Pilit kong iniharap ang mukha niya akin. Namumuti na siya sa sobrang putla at
nangingitim na rin ang mga labi niya.
"Jake! Call an ambulance! Faster!" I immediately commanded one of my men before I
turned back to Rain.
"Yes, Sir!"
Tila hirap na hirap siyang idilat ang kanyang mga mata at tumitig sa akin.
"Baby, it's Darren. I'll take you to the hospital right now, okay? Lumaban ka lang.
May masakit ba sa iyo? May tama ka ba o sugat?"
Natataranta na ako ngunit pilit ko pa rin itong nilalabanan at pinakakalma ang
sarili ko.
Tuluyan ko na siyang binuhat. Napatingin naman ako kay tatay Ambo na siyang
talagang
wala ng buhay. Kitang-kita ko ang malalalim niyang saksak at mga taga ng sa tingin
ko ay matalim na bagay sa iba lt ibang parte ng kanyang katawan.
Napansin ko rin ang malapad na itak sa tabi nito na puno rin ng natuyong dugo.
Hindi ko matagalang titigan ang hitsura niya. Parang dinudurog ang puso ko sa
kalunos-lunos na nangyaring ito sa kanya.
How the hell did it happen? Who motherfucker did this to them? I swear I'll never
forgive him the moment I see him. Susunugin ko pati ang kaluluwa niya sa impierno!
Tuluyan ko nang inilabas ng bahay si Rain at tangka na sanang dadalhin sa
helicopter nang mapansin ko ang paghawak niya ng mahigpit sa damit ko sa parteng
dibdib 1<0.
She moaned as if crying but no more tears came out of her eyes.
" Baby, I'll take you to the hospital. You need to be treated."
Napansin ko ang mahina niyang pag-iling na siyang ikinahinto ko sa paglalakad.
"T-Ta-tay...T-ta-tay," sagot niya sa napakahinang tinig at kita ko ang paghihirap
niya. Patuloy siya sa kanyang pag-iling na para bang ayaw niyang iwan si tatay
Ambo.
"Sir, parating na po ang ambulance at ang mga awtoridad," saad ng isa sa mga tao
1<0.
"Aright. Wala kayong gagalawin diyan. Wala kayong hahawakan na kahit ano," I told
them.
"Yes, Sir."
I turned to Rain again.
"Baby, sabihin mo, may tama ka ba? May sugat ka ba?" Napilitan na akong umupo sa
lupa habang yakap ko siya.
I examined her arms which also had bloodstains. I noticed some bruises. Hanggang sa
mapansin ko rin ang sira-sira niyang damit sa parte ng dibdib niya na tila
sinadyang punitin. Maging ang mahaba niyang palda ay may mga punit-punit din.
Lumitaw ang mga hita niya kaya't kaagad kong inayos ang pagkakatakip dito ng sira-
sira niyang palda.
"Get me a jacket," I ordered my men who immediately obeyed and went to the
helicopter.
" Baby, may sugat ka ba? Sagutin mo ako, namumutla ka. Kailangan mong madala sa
hospital."
Kaagad din naman siyang urniling.
"Sabihin mo sa akin, sino ang gumawa nito
sa inyo? Kilala mo ba? ll I held her face and stared into her eyes intently.
Kaagad namang lumarawan doon ang matindingtakot.
"Sabihin mo sa akin kung Sino. Ipapahanap natin siya at kailangan niyang magbayad,"
I still urge her.
Hindi siya sumagot at mas lalo lamang lumakas ang mga pag-iyak niya. Wala akong
nagawa kundi ang yakapin siya ng mahigpit at pakalmahin siya.
Napalinga ako sa paligid nang makarinig kami ng ingay ng mga motorboat at sirena.
"Sir, nand'yan na po sila," said one of my men.
I looked up and saw a group of policemen and paramedics from outside the yard, on
the side of the stream.
Mabilis silang pumasok dito sa 100b ng bakuran at lumapit sa akin angsa tingin ko
ay namumuno sa kanila. At ang iba naman ay kaagad na lumapit sa bahay at kinausap
ang mga tao ko.
"Good afternoon, Sir. Police Officer Angeles
PO," he introduced himself to me as he held out
his hand in front of me.
"Darren Delavega, son of Mister David Delavega." I also accepted his hand.
Napansin ko ang pagkagulat sa mukha niya habang nakatitig sa akin.
"Anak po pala kayo ni Mister David. Ano pong nangyari dito, Sir?" Nagsimula na
silang magtanong at sinagot ko lang din sila kung anurnan ang nadatnan namin dito
kani-kanina lang.
Si Rain naman ay hindi pa makapagsalita at ayaw ring bumitaw sa akin nang tinangka
siyang suriin ng mga paramedics. She was afraid of something and it was obvious in
her eyes and her every move.
Nagkakaroon na ng hinala sa isipan ko base sa linya ng mga dugong nagkalat dito sa
labas ng bakuran. Sa punit na mga damit ni Rain na mukhang sin adya.
"Sir, kailangan po siyang madala sa hospital ngayon din. Dehydrated na po siya at
kailangan po niyang magamot kaagad," said paramedics as they tried to examine her
chest and back.
"Yeah, but I have to come. I'll just leave my people here."
"All right, sir."
The Police Officer also allowed me but we haven't finished talking, lalo't hindi pa
magawang magsalita ni Rain sa ngayon. Siya lang ang makakapagsabi kung anuman ang
buong pangyayari at kung sino ang nanloob sa kanila dito.
Sa helicopter na kami sumakay kasama ang dalawa sa paramedics, while tatay Ambo was
taken out of the house and wrapped in a black bag. Isinakay nila ito sa isa sa mga
motorboat nila.
Si Rain ay tuluyan nang nawalan ng malay habang nasa kandungan ko siya kaya l t
nagkaroon na kami ng pagkakataong maihiga siya sa isang stretcher bed na baon nila.
Mabilis siyang sinaksakan ng suwero sa kamay at muling sinuri ang kundisyon niya.
"Sir, may ilang pasa din siya sa tagiliran at likuran ng katawan niya."
"What?" Kaagad ko ring sinuri ang sinabl nilang mga pasa at nanlumo ako nang makita
ko nga ang mga iyon.
Base sa hitsura na medyo naghihilom na ay nasisiguro kong dumaan na ang mahabang
araw na nakulong sila sa bahay nilang iyon.
I'm so f g stupid!
Sana ay noong nakaraang linggo pa ako nagtungo dito. Hindi sana ito mangyayari sa
kanila. Kaya pala hindi na ako mapakali sa Manila dahil may panganib na naka-amba
sa mag-ama. JUST a few minutes later, we arrived at the hospital. They quickly
rushed Rain to the emergency room and gave her medical care. I called Daemon to let
him know what happened here and as I expected he was shocked. Nangako siyang
magtutungo kaagad siya dito ngayong oras na ito.
Kailangan ko nang makakasama dahil bukod sa kailangan pang ayusin ang labi ni tatay
Ambo, walang magbabantay kay Rain at kailangan ko ring asikasuhin ang tungkol sa
pag-iimbestigang gagawin ng mga kapulisan tungkol sa krimen. Hinding-hindi ko
mapapatawad ang taong gumawa nito sa kanila.
Just minutes later the Doctor came out of the emergency room. Kasunod na rin ang
bed stretcher na kinahihigaan ni Rain. Napansin kong napalitan na nila ang suot
nitong damit ng isang hospital dress.
Kaagad ko na silang nilapitan.
" Hello, Doc? I'm Darren Delavega."
"Mister Delavega. Kayo po ba ang kasama ng
pasyente?" Nabakasan ko rin nang bahagyang pagkagulat sa mukha ang doktora habang
nakatitig sa akin.
"Yeah. How's her condition?"
"She is dehydrated due to lack of food and water in the body. I've already given
her intravenous IV fluids but her low blood pressure, rapid heart rate and kidney
function still need to be monitored. But don't worry 'cause she'll be fine soon."
Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niyang 'yon.
" But about some bruises on her body. Sa tingin ko ay hindi lang ito basta tumama
lang sa kung saan-saang bagay? Did she experience harassment? I saw some scratches
on her arms and thighs near her genitals. Bukod sa mga nasira niyang damit ay sira
din ang mga underwear niyang suot."
"W-What?" A strange shiver crept into my chest at what she said.
"Yes, Mister Delavega. I recommend that we have her examined by a gynecologist so
we can be sure kung may pang-aabuso bang naganap sa kanya o wala. I'm sorry to tell
you that."
Halos maupos ako mula sa kinatatayuan ko dahil sa mga natuklasan kong iyon. My
chest filled with rage for the person who had done this to her.
Magtago na siya saanman niya gusto dahil sa oras na makita ko siya, ipapatikim ko
sa kanya ang tunay na impierno! Hinding-hindi ko mapapalampas 'to!
Sinang-ayunan ko ang sinabi ng doctor at kaagad din naman nila itong isinagawa
habang wala pang malaysi Rain.
"Darren! What happened?"
Napalingon ako sa kaliwang hallway habang naghihintay ako sa labas ng pinto ng
gynecology room at nakita ko doon si Daemon at Darell na humahangos habang
papalapit sa akin.
Shock and frustration can also be seen in them.
" How's Rain? MangAmbo?" Darell immediately asked.
"Ano bang nangyari?!" Daemon also asked.
" Maybe tatay Ambo is in the morgue right now. Gusto ko sana siyang ipasa-ilalim sa
autopsy pero kailangan pa rin natin ang pagsang-ayon ni Rain. Sinusuri pa siya
ngayon dahil may mga galos siya at pasa sa iba't ibang parte ng katawan

21.
niya. f* *k!" Napasabunot ako sa buhok 1<0.
Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong halo-halong emosyon at galit. My body is
damn shaking in these f g moments.
"Sino ba raw ang gurnawa?! Do the police have a lead? Damn it!"
Napalingon ako kay Daemon nang pagsusuntukin niya ang pader sa tabi niya.
" Magsisimula pa lang ang imbestigasyon. Rain hasn't spoken yet. I know she has the
answer."
" Mapapatay ko kung sinuman 'yang hayop na 'yan!" sagot ni Daemon at bakas din sa
kanya ang matinding galit na nararamdaman niya.
"We won't stop until he's found. I'll help find that f*****g person. He'll be
responsible for all of this," Darell also answered and there was also a trace of
frustration in him.
CHAPTER 22: Smile
Jheim wel Rain
Bigla akong napaluhod sa lupa nang malakas na tumama ang kamao niya sa sikmura 1<0.
Hanggang sa tuluyan na akong bumagsak sa paanan niya.
Sobrang panghihina ang naramdaman ko at para akong papanawan ng ulirat. Umikot ang
paligid ko at nag-umpisang magdilim ang paningin ko.
Hindi ko maigalaw ang lahat ng parte ng aking kata wan ngunit nananatiling
nakadilat ang aking mga mata at nakatitig sa mukha ni Mang Edwin na ngayon ay
nakangisi habang nakatitig sa akin,
Nagmistula siyang demonyo sa aking paningin.
Napansin ko ang pagyuko niya sa akin hanggang sa ako ay buhatin niya.
Inihagis niya ako sa ibabaw ng katre at napaubo ako nang tumama ang likuran ko sa
matigas na bagay. Namilipit ako sa sobrang sakit. "Makisama ka na lang! Pahihirapan
mo pa
ako, eh," aniya sa nag-e-echo niyang tinig kasunod ang malakas niyang pagpunit sa
pang-itaas kong damit.
"T-Tatay. " Gusto kong sumigaw ngunit naubusan na ako ng lakas,
"Huwag mo nang tangkain pang tawagin ang tatay mo dahil wala rin naman siyang
magagawa!" Sinunod niyang pinunit ang suot kong panloob hanggang sa maramdaman kong
tila nakahantad na sa harapan niya ang dibdib ka
Nagpumilit akong kumilos.
Pilit akong lumingon sa kanya kahit hinang-hina aka Nakita ko ang matinding
pagnanasa sa kanyang mga mata habang nakatitigsa akin na sinasabayan niya nang
pagkakalas ng kaluban ng itak sa baywang niya.
Inilapag niya iyon sa tabi ko bago ang sinuturon naman ng pantalon niyang suot ang
inumpisahan niyang kalasin.
Sinamantala ko ang pagkakataong iyon, Itinaas ko ang isa kong paa at malakas na
sinipa angari niya.
"AAAAHHH! TANGINA!! Hayop kang babae ka!" sumigaw siya ng pagkalakas-lakas habang
sapo niya ang ari niya.
Namilipit din siya sa sakit niyon at napaluhod sa lupa
Pilit akong bumangon kasabay nang pagdampot ko sa kaluban ng itak niyang nasa tabi
ko. Nakasuksok din doon ang malapad niyang itak.
Malakas ko itong inihampas sa Lilo niya bago ko binitawan at tumakbo patungo sa
kusina.

Naghalo-halo na ang aking nararamdaman. Matinding takot, nerbiyos at pagkataranta

na hindi ko na magawa pang buksan kaagad ng maayos ang pagkakakandado ng Pinto.
Ang isang Pinto naman sa sala ay ikinandado rin ni Mang Edwin kanina at hinarangan
ng isang malaking haligi ng kahoy.
"Tatay!! Tatay, tulungan mo 'ko!"
"Halika dito, babae ka!" dinig kong sigaw ni Mang Edwin kasunod ang mga yabag niya
sa likuran ko.
Mas lalo pa akong nataranta at binalot ng matinding takot.
"Tatay!! Tulungan mo 'ko!!"
Tuluyan ko nang nabuksan ang Pinto ngunit malakas na pagsabunotsa buhok ko ang
siyang humila sa akin pabalik sa loob ng sala. "A-Aaaahh!" napahiyaw ako sa
sobrang sakit niyon na para bang matatanggal na maging ang an it 1<0.
"TATAA4AWW!!!" na ang napakalakas kong hiyaw nang muli na naman niya akong
inihagis sa ibabaw ng katre at mabilis na pinunit ang palda 1<0.
Nan/aban ako. Pinagsisipa ko siya na kaagad din niyang sinasalag habang hawak niya
ang mga hita ko.
Ramdam ko ang pagtama ng mga kuko niya sa balat 1<0,
"Tataaayyy! Parang awa niyo na, tulungan niyo '1<0!"
"Turnigil ka kung ayaw mong busalan ko 'yang bunganga mo! Ginagalit mo talaga ako!"
sigaw ni Mang Edwin kasunod ang muling pagtama ng kamao niya sa tagiliran ko na
haloy magpangisay sa buong kalamnan ko.
Muli akong nanghina at hindi nakagalaw. Muling umikot ang paligid ko at nagdilim
ang paningin 1<0.
Naramdaman ko ang muli niyang pagpunit sa saya ko at pagsira niya sa panty 1<0.
"T-Ta-tay..."
Wala na akong nagawa pa kundi ang lumuha.
Naubusan na ako ngtinig at lakas.
Inumpisahan na niyang hawakan at haplusin ang mga hita ko kasunod ang pagsubsob
niya sa leeg ko. Pinaghahalikan niya iyon bago niya inumpisahan hawakan ang
maseselang parte ng katawan ko,
Halos masuka ako sa sobrang pandidiri ngunit wala akong magawa.
"BITAWAN MO ANG ANAKKO!!"
Bigla kong nadinig ang napakalakas na hiyaw ni tatay kasunod ang malakas na pag-
igik ni Mang Edwin sa ibabaw ko.
Biglang nanlupaypay si Mang Edwin sa ibabaw ko at ramdam ko ang kabigatan ng
katawan niya,
Sa nanlalabo kong paningjn ay nakita kong nakatayo si tataysa likuran niya at bakas
ang matinding galit sa hitsura niya.
Malakas niyang hinila si Mang Edwin mula sa ibabaw ko at nakita ko ang pagbagsak
niyon sa lupa habang may itak na nakabaon na sa tagiliran niya.
"A-Anak. Oh, Diyos ka"
Mabilis na kumuha si tatay ng isang kumot at ibinalotsa katawan ko bago niya ako
inalalayang makatayo.
"A-Ayos ka lang ba, Anak? Nandito na si tatay. Huwag kang matakot. Aalis tayo
dito."
"T-Tatay." Tuluyan na akong napahagulgol at napayakap din sa kanya ng mahigpit.
Ang akala ko ay hindi na siya darating. Ang akala ko ay tuluyan na akong mabababoy
ng demonyong Edwin na 'yon.
"Sige na, halika na." Muli na niya akong inalalayan patungo sa kusina,
"Hindi kayo makakatakas sa akin!"
Ngunit muli kami napalingon sa likuran namin nang marinig namin ang sigaw na iyon
ni Mang Edwin.
Napamulagat ako nang makita naming nasa likuran na namin siya kaagad at
iwinawasiwas sa ere ang ha wak niyang itak.
Huli na bago kami nakaiwas. Naramdaman ko na ang pagtama niyon sa likod ni tatay at
paglaylay ng katawan niya habang nakayakap sa akin.
"T-TATAAA WY!!!" napasigaw ako sa sobrang takot lalo na nang bumuga ng maraming
dugo ang bibig ni tatay sa harapan /<0.
"S-Sige na, u-umalis ka na A-Anak, i-iligtas mo angs-sarili mo," tila nahihirapan
niyang utos sa akin.
Kaagad naman akong umiling. Hindi ko siya p 'wedeng Iwan!
"LI-Umalis ka na!"
Ngunjt malakas niya akong itinulak palabas ng bahay at kaagad niyang isinara ang
Pinto. Naiwan silang da/awa ni Mang Edwin sa loob at narirjnig ko ang mga pambuno
nila.
TA4A
Pinagsusuntok ko at pinagtatadyakan ang Pinto ngunit napakatigas niyon at hindi ko
mabuksan. Naririnig ko ang mga nagbabagsakang mga gamit namin sa loob at mga pag-
igik ni tatay.

Umikot ako sa buong bahay ngunit nakasarado rin ang lahat ng bintana at kabjlang
Pinto.
Hindi ko na alam anggagawin 1<0, Sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko para kay
tatay. Ilang minuto ang lumipas nang bigla na lamang tumahimik. Naramdaman kong
tila bumubukas na ang Pinto sa sala. Para bang tinatanggal ang lahat nang
nakaharang doon.
Hanggang sa tuluyan na nga itong bumukas at bumungad si Mang Edwin na duguan habang
hawak niya ang tagiliran niyang maysugat.
Madilim ang anyo niya at matalim ang mga matang nakatitig sa akin.
Nanigas ako mula sa kinatatayuan nang mag-umpisa na siyang humakbang palapit sa
akin.
Napaatras akong bigla Pinilit kong ihakbang ang mga paa at tumakbong muli patungo
sa likod-bahay. Nagtungo ako sa gilid ng batis at tumalon sa tubig,
Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko at muli akong binalot ng matinding takot.
Tinanaw siya mula sa malayo ngunit nakita ko itong naglalakad na palabas ng bakuran
at hindi na niya ako hinabol pa Kita ang paghihirap niya habang tumutulo ang mga
dugo mula sa kanya.
Muli akong umahon sa batis at nagtungo sa bahay namin, Umikot akong muli sa harapan
at pumasok sa loob...para lamang masaksihan si tatay na nakahandusay na sa lupa at
naliligo na sa sarili nitong dugo.
Nagsabog na ang aming mga gamit sa buong paligid at nangabasag na.
"T-Tatay,.." Nangatog ang mga tuhod habang naglalakad palapit sa kanya.
Dilat ang kanyang mga mata at nakabuka ng
bahagya ang kanyang bibig na ngayon ay patuloy ang pagbulwak ng masaganang dugo.
"T-Tatay..."
Isa-isa nang pumatak ang mga luha ko sa pisngi habang nakatitig sa kanya.
Napaluhod ako sa harapan niya at niyakap siya ng mahigpjt.
Hindi ko na maramdaman ang paggalaw ng dibdib niya at hangin sa Nong niya.
"T-Tatay, h-huwag mo po akong i-iwan.
Gumisingka, tatay." llang ulit kong tinapik ang pisngi niya, Pinunasan ko ang mga
dugo sa bibig niya at niyakap siya ng mahigpit.
Ngunit hindi na siya sumagot pa, Ni hindi man langsiya gumalaw.
Naninikip ang dibdib ko at nahihirapan na akong huminga,
"Tatay, huwagganito. H-Huwag mo akong, tatay."
Panaginip lang ito. Hindi totoo ang lahat ng ito. Hindi ako iiwan ni tatay.
Mahal niya aka Hindi niya ako hahayaang mag-isa Wala na akong makakasama, wala nang
magtatanggol sa akin.
Manghuhuli pa kami ng maraming isda.
|pagluluto ko pa siya ng paborito niyang ginataan. "Tatay, gumising ka na Parang
awa mo na PO, tatay.
"H-Hey, baby. Ssshh, you're dreaming. You're dreaming, baby. It's alright."
Bigla kong naidilat ang aking mga mata at mukha ni Darren ang siyang bumungad sa
akin.
"It's okay. You're safe now. Wala nang gagalaw sa iyo dito."
Napalinga ako sa buong paligid ng silid. Puro puti ang nakikita ko at may bagay na
nakakabit sa kamay ko.
"Nandito ka sa hospital. Kailangan mong magpagaling."
Muli akong napatitigsa kanya. Mababakas ang pag-alala sa hitsura niya. Namumula at
namamaga ang mga mata niya habang nakatitig sa akin, na para bang galing siya sa
pag-iyak
Hindi ko magawang sumagot at ramdam ko na naman ang napakabigat na bagay na
nakadagan ngayon sa dibdib ko.
Muling sumagi sa isipan ko si tatay na siyang muling ikinadurog ng puso ko.
"T-Ta-tay," mahina kong sambit at hindi ko na naman mapigilang mapahagulgol. "T-Ta-
tay,
w-wala na s-si tatay. Tataayyy!!"
Hanggangsa mapahiyaw na ako sa walang kapantay na sakit na nararamdaman ko sa
dibdib
Mabilis siyang lumapit sa akin at ikinulong ako sa mga braso niya, ngunit hindi man
lang nagawang pagaanin niyon ang nararamdaman
"Wala na si tatay! Tataayy!!"
Malinaw pa rin sa isipan ko ang buong pangyayari at kung paano ako iniligtas ni
tatay mula sa kamay ng Mang Edwin. Kung paano bumulwak ng dugo ang bibig niya
habang nasa harapan ko.
Kitang-kita ko ang sakit sa kanya ngunit naging matapang pa rin siya at pinili niya
pa rin akong ilayo mula sa panganib.
"I-Iniwan na 'ko ni tatay. Pinatay siya, Darren."
"Ssshh, hindi ako titigil hangga't hindi nahahanap ang gumawa nito sa inyo. Pangako
ko 'yan sa iyo. Mananagot ang gumawa nito sa inyo ni tatay Ambo."
Hinawakan ni Darren ang magkabila kong pisngi at iniharap sa kanya.
"Sabihin mo langsa akin kung sino ang
gumawa nito. Hindi siya maaaring makatakas. Kailangan niyang magbayad."
" P-Pinatay si tatay. Pinatay siya. 'Y-Yong itak." Muting nanikip ang dibdib ko at
nahirapan akong huminga.
"Tell me, baby. Tell me. Sino? Sabihin mo sa akin. Huwag kang matakot."
"S-Si Mang E-Edwin. P-Pinatay niya si tatay. Pinatay ni Mang Edwin si tatay!"
Tuluyan na akong nahirapan sa paghinga at pakiramdam ko ay hindi na gurnagana ang
puso ko.
"Ssshh, It's alright. Breathe, baby, breathe. Daemon! Call the doctor!" hiyaw niya
ngunit naging mahina na ang dating niyon sa pandinig ko.
Sa nanlalabo kong paningin ay naaninaw ko ang pagbukas ng pinto at pagsungaw ng
mukha doon ni kuya Daemon at kuya Darell, kasunod ang mga doctor at nurse.
Bago pa sila makalapit sa akin aytuluyan nang nagdilim ang paningin ko.
Ngunit sa isipan ko ay muling lumarawan ang mukha ni tatay habang nakangiti sa akin
at kasama na niya ngayon ... si nanay.

CHAPTER 23: Cake

Jheimwel Rain
Sa muli kong paggising ay kaparehong silid pa rin ang bumungad sa akin.
Nasa hospital pa rin ako at may bagay pa ring nakasaksak sa isa kong kamay. May
mahaba itong tila hose na kunektado sa isang puting bag na nakasabit sa itaas at
naglalaman ngtubig.
Ibig sabihin ay pumapasok iyon sa 100b ng katawan ko? Bakit doon pa nila idinaan?
P'wede ko naman sigurong inumin 'yon. Nauuhaw na rin ako.
Napatingin ako sa lalaking nakasubsob sa tabi 1<0. Hawak niya ang isa kong kamay at
para siyang natutulog.
Pinilit ko itong hilahin mula sa kanya ngunit bigla siyang kumilos at kaagad na
tumunghay sa akin.
Darren
"Hey, baby. You're awake," aniya na hindi ko naman maintindihan.
Kinusot-kusot niya ang mga mata niyang medyo nangingitim na ang palibot bago muling
tumitig sa akin.
" Kumusta na ang pakiramdam mo?
Nanghihina ka pa ba? Nagugutom ka ba?"
Hindi kaagad ako nakasagot at napatitig lamang sa kanya. Sabog-sabog ang kanyang
buhok at gusot-gusot ang suot niyang polo.
Mukhang kulang na rin siya sa tulog dahil sa pangingitim ng palibot ng mga mata
niya.
"T-Tubig," sagot ko sa namamaos kong tinig.
"Water, yeah. Here." Kaagad niya namang kinuha ang isang bote sa tabing mesa na
puno pa ng tubig.
Mabilis niya itong binuksan at inilapit sa labi
"Dahan-dahan lang."
Inalalayan niya akong makainom hanggang sa mangalahati ko ang isang bote. Gano'n na
pala ako kauhaw.
" Kumain ka na. You must be hungry already."
Muli akong napatitigsa kanya.
"G-Gustong ko nang u-umuwi," aniko na siyang ikinahinto niya mula sa pagkuha niya
ng mga pagkaing nasa tabing mesa ng kamang kinahihigaan 1<0.
Muli niya akong hinarap at tumitig sa akin.
Nababasa ko ang magkahalong emosyon at awa sa kanyang mga mata.
"G-Gustong ko nang umuwi s-sa amin," pag-uulit ko ngunit nararamdaman ko na naman
ang pagbikil ng isang matigas at malaking bato sa lalamunan 1<0.
"Baby, hindi ka pa p'wedeng umuwi. At hindi ka na rin p'wede pang umuwi sa bahay
niyo. Under investigation sa ngayon ang bahay niyo at off limits tayo ngayon doon.
Mga pulis lang ang maaari doon ngayon."
"S-Si tatay, n-nandoon si tatay."
"Wala doon si tatay. Nandito siya, nasa morgue."
Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon.
" M-Morgue? S-Saan 'yon?"
" It's in the back of this hospital. Kung malakas ka na at kaya mo na, p'wede natin
siyang puntahan doon."
" M-Magaling na ba siya?"
Nakita ko ang muli niyang paghinto at mas pagtitig sa akin.
"G-Ginamot ba ng mga doctor si tatay? M-Magaling na ba siya?" ulit kong tanong
hanggang sa hindi ko na mapigilan ang mapahikbi at muling pagtulo ng mga luha.
Umaasa ako na buhay pa rin si tatay. Hindi niya ako iniwan. Gagaling pa siya.
Magagamot pa siya ng mga doctor.
"B-Baby." Nakita ko naman ang pag-aalinlangan sa mga mata niya habang nakatitig sa
akin. "W-Wala na si tatay--"
"Hindi niya ako iiwan," kaagad kong putol sa sinasabi niya. "Ayaw niyang wala akong
kasama. Ayaw niyang hindi ako nakikita. Ayaw niyang maaapi ako ng kahit sinong tao
kaya hindi niya ako iiwan! Alam niyang walang magtatanggol sa akin kundi siya lang!
Ayaw na ayaw niyang masasaktan ako kaya hinding-hindi niya ako iiwan! Mahal ako ni
tatay!" Hindi ko na naman mapigilan ang emosyon ko. Muli na naman akong sumabog at
napahagulgol.
Muli na namang bumaliksa dibdib ko ang walang kapantay na sakit na nararamdaman ko
sa pag-iwan niya sa akin.
" Enough, Rain. Listen to me, baby." Hinawakan niya ang pisngi ko at marahang
pinunasan ang mga luha ko.
"Yeah, you're right. Ayaw nga ni tatay Ambo na masasaktan ka ng kahit sino at 'yon
pa rin ang ginawa niya hanggang sa huling pagkakataon, hanggang sa kahuli-hulihan
niyang hininga. Gano'n ka niya kamahal bilang anak. At
nangangako ako sa iyo at kay tatay Ambo na hinding-hindi kita pababayaan. Hindi ko
man magagawang pantayan o higitan ang mga nagawa sa iyo ni tatay Ambo noon, but I
promise you that I'll do everything to protect you. Hinding-hindi ko hahayaan na
masaktan ka ng kahit Sino. Naiintindihan mo ba?"
Napatitig ako sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
"G-Gusto kong makita si tatay. Hindi siya aalis sa tabi ko. Magsasama pa kami
habambuhay." Muli na namang umagos ang mga luha ko sa pisngi. Pakiramdam ko ay
binibiyak ang puso ko sa mga sandaling ito.
Tumayo na siya at niyakap ako ng mahigpit.
"Pupunta tayo kay tatay Ambo. I know he's waiting for you too but you need to be
strong. Ayaw ni tatay Ambo na mahina ka. Gusto niyang magpatuloy ka pa rin lumaban
sa lahat ng hamon sa buhay. Nandito naman ako, hinding hindi ako aalis sa tabi mo."
Patuloy niyang hinagod ang likod ko. Pero hindi ko alam kung makakaya ko pa ba?
Nag-iisa na lang ako. Si tatay lang ang gusto kong makasama at wala nang iba pa.
Siya lang ang buhay ko.
Simula bata pa ako ay siya lang at si nanay ang taga-pagtanggol ko. Mahal na mahal
nila ako
pero bakit nila ako iniwan?
Hindi ko maintindihan!
'Yon ang inakala ko, ang magsasama kami ng matagal, nang panghabambuhay hanggang sa
pagtanda niya. Aalagaan ko pa siya, ipagluluto, susubuan, papaliguan.
Iniwan na nga kami ni nanay, bakit pati siya? Iniwan niya rin ako!
Darren
I don't know how to calm her down. I'm not the kind of person with long patience,
na palaging sumusuyo, naglalambing. Pero hindi ko rin makakayang pabayaan siya sa
napakahirap na sitwasyong ito.
Ngayon niya ako mas kailangan. And I'll do everything I can to make her get through
it all.
She fell asleep again with tears in her eyes and I could do nothing but silently
watch her and grieve over what she was going through now.
Kung p'wede ko lang alisin ang lahat ng 'yan sa dibdib mo at ilipat na langsa akin
ay gagawin 1<0, huwag ka lang makitang nasasaktan at lumuluha.
"So, what's your plan now? It's your birthday today."
Napalingon ako kay Daemon at Darell na kapapasok lang ng pinto. Sila ang
nakikipagtulungan sa ngayon sa mga kapulisan na mahanap si Edwin.
Nagbigay na kami ng malaking pabuya para lamang mahanap ito kaagad. We also hired
our own private investigator dahil hindi ko hahayaang makulong lang siya at
magpasarap sa 100b ng bilibid.
Gusto kong matikman niya ang sakit at panghabambuhay na kawalan ng silbi sa mundong
ito. Hindi ko rin hahayaang mawalan siya kaagad ng buhay at maging tahimik sa
kabilang buhay.
Dudurugin ko muna siya ng paunti-unti!
"l have an idea," sabat ni Darell habang nakangiti at palipat-lipat ang tingin sa
amin ni Daemon.
"Just make sure na magugustuhan niya 'yan," I answered.
In Rain's current situation I don't know how we can make her happy. It's her
birthday today like mine but it's also the day her father left her.
Sino naman angsasaya no'n, 'di ba?
"l hope so. Pero malay natin," Darell answered again while looking at us strangely.
"Sige, bahala kayo."
Hopefully, the idea he was thinking of would help somehow.
Jheimwel Rain
Nagising ako nang may maramdaman akong malambot na bagay na kumukuskos sa pisngi
1<0.
Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata ngunit kaagad akong napamulagat nang
may kung anong hayop ang nasa harapan ko ngayon na hindi ko makilala.
"HAPPY BIRTHDAY!!!"
Ngunit ang mas ikinagulat ko ay ang maramingtaong nakapalibot sa akin ngayon na
kapwa may mga pandongsa ulo na parang papel na may mga magagandang disenyo at may
mga hawak din silang mga balloon.
" HAPPY BIRTHDAY TO YOU!! HAPPY
BIRTHDAY TO YOU!!"
Nag-umpisa silang kumanta sa harapan ko. Mga nurse, doctor, si kuya Daemon na may
bitbit na torotot, si kuya Darell na may hawak na napakalaking teddy bear na
inakala kong hayop kanina sa harapan ko.
At si Darren na may hawak ngayong napakalaking cake na pabilog na may nakatusok na
dalawang kandila at malakas din siyang sumasabay sa pagkanta.
" HAPPY BIRTHDAY TO YOU!! HAPPY BIRTHDAY TO YOU!!"
Nagkalat ang napakaraming balloon sa buong silid at mayroon nang mahabang mesa sa
kaliwang bahagi ko na punong-puno ng pagkain.
"HAPPY BIRTHDAY, HAPPY BIRTHDAY ...
HAPPY BIRTHDAY TO YOU!! HAPPY BIRTHDAY, BABY RAIN!!!" sabay-sabay nilang sigaw
matapos ang huling kanta.
Kaagad akong napahikbi at naiyak habang nakatitig sa kanila.
"Happy birthday, baby. Birthday natin ngayon, 'di ba?" malambing na bati sa akin ni
Darren kasabay nang paglapit niya sa akin bitbit ang napakalaking cake.
Hindi ako nakasagot habang nakatitig sa kanya. Nawala na sa isipan ko ang birthday
kong ito at ginulat nila ako ng sobra sa mga nakikita ko ngayon sa paligid ko.
" P'wede ka nang mag-wish ngayon ng kahit na ano bago natin sabay na i-blow ang
candle. Kahit para kay tatay Ambo. I know he'll be happy when he sees you smiling
on your birthday," nakangiti niyang sabi habang nakahantad sa harapan ko ang
napakagandang cake.
May nakasulat itong Happy Happy Birthday, Rain and Darren.
Muli akong napahikbi at tumunghay sa kanya. Paano naman ako magiging happy, wala si
tatay sa tabi ko?
"What's your wish?" muli niyang tanong bago siya tuluyan nang umupo sa tabi ko.
Ang mga nurse, doctor at ang mga kapatid niya ay nakangiting nakatunghay sa amin.
"Siguradong magkasama na sila ngayon ni nanay at tatay at nand'yan lang sila para
magbantay sa iyo. Imagine, hindi na nag-iisa si nanay sa langit. Hindi na siya
malulungkot dahil kasama na niya si tatay, 'di ba?"
Muli akong napatitig kay Darren sa sinabi niyang 'yon.
At tama nga siya, magkasama na sila ngayon ni nanay. Hindi na malulungkot si nanay
doon. Magkasama na sila.
Sana huwag nila akong kalilimutan. Sana maramdaman ko pa rin sila kahit ngayon
lang. Birthday ko naman, tatay, nanay. Sana maramdaman ko po kayo ngayon.
"Huh!"
Halos mapatalon ako sa gulat nang bigla na lamang may pumutok na bagay mula sa
itaas
namin. Isang balloon. Kasunod ang maliliit na bagay na bigla na lamang sumabog sa
amin.
"Oh, wow!"
"What the hell?! Who did that?"
"Bakit pinaputok niyo agad? Hindi pa nga niya nahihipan 'yong candle!"
"Hindi ako!"
Dinig kong sagutan nilang magkakapatid at hiyawan mula sa paligid ko ngunit ako ay
tuluyan nang naagaw ang pansin ng mga confetti na nagsabog at nagsisidapo sa
katawan 1<0.
Tila burnagal bigla ang paggalaw ng paligid ko habang pinagmamasdan sila.
Para itong nagsabog na mga bituin sa langit.
Kumikinang at kayganda nilang pagmasdan. Kasunod ang malamig na bagay naramdaman
kongtila yumayakap sa akin mula sa likuran 1<0.
Kaagad akong napahaplos sa mga braso ko nang magtayuan bigla ang mga balahibo ko.
"T-Tatay ... N-Nanay. Salamat PO," mahina kong sambit habang pakiramdam ko ay
naririto na sila sa paligid ko.
Pakiramdam ko ay niyayakap nila ako ngayon.
Sinimulan ko nang hipan ang kandilang nakatusok sa ibabaw ng cake na hawak ni
Darren.
Hanggangsa makisabay na rin siya at hinipan naman ang isa pang kandilang nasa tabi
nito. Saglit na nagsanib sa isa't isa ang mga apoy nito bago tuluyang namatay.
"HAPPY BIRTHDAY!!!" malakas nilang hiyawan habang nakangiting nakatunghay sa amin.
Nangingiti ako na may kasamang luha dahil sa surpresang ito na ginawa nila para sa
akin. Hindi ko inaasahan na may sasalubong sa aking ganito sa paggising ko.
May totoo na ako ngayong cake na sa dinami-dami nang nagdaang birthday ko ay ngayon
pa lang ako nagkaroon.
Pero wala si tatay. Paano niya matitikman
Mas gugustuhin ko pa rin ang mamon dahil alam kong sa kanya galing at sabay naming
pagsasaluhan sa araw ng kaarawan ko.
Readers also enjoyed:
A Kiss With The Mafia Lord
0 1437K Read
TAGS revenge second chance mafia

CHAPTER 24: My Life would Change

Jheimwel Rain
Kasalukuyan ako ngayong nakatayo sa pinto ng morgue habang natatanaw ko sa 100b ang
mga nakahilerang mesa kung saan ilang mga katawan ng tao ang nakahiga.
Lahat sila ay nababalutan ng kulay berdeng tela at alam kong lahat sila ay mga wala
ng buhay.
Parang hindi ko kakayaning pumasok sa 100b. Nanghihina ang mga tuhod ko at ayaw
kumilos ng aking mga paa.
Sana ay nagkakamali lang sila. Sana ay wala d'yan si tatay. Sa mga oras na ito,
dapat ay nasa laot lamang siya at nanghuhuli ng isda o kaya naman ay nagtitinda ng
mga buko sa tabing d agat sa resort.
Kung p'wede ko lang ibalik ang nakaraan at manatili na lamang kami sa panahong 'yon
ay gagawin ko.
Hindi na ako natutong mangarap noon ng kahit ano, ni hindi ko magawang mainggit sa
mga taong nakakasalamuha ko sa resort dahil masaya ako kung anumang mayroon kami ni
tatay. Basta
magkasama lang kaming dalawa, 'yon lang ang mahalaga.
Nakakakain kami ng sapat sa araw-araw nang dahil sa pagtutulungan naming kumita ng
kaunting salap•.
Ano nang mangyayari sa akin ngayon?
Mag-isa na lang ako.
" Kaya mo ba?"
Napatingala ako kay Darren na siyang nakaalalay sa tabi ko. Inabot niya ang pisngi
ko at pinunasan ang mga luha kong patuloy sa pag-agos.
Ngunit mas lalo lamang akong napahikbi.
" llang araw na kasi tayo dito at si tatay ay hindi na rin maaaring magtagal dito.
Kailangan na niyang mailabas at dalhin sa hantungan niya para makapagpahinga na rin
siya."
Mas lalo akong napahikbi sa sinabi niyang 'yon.
"Hayan siya sa gitna" Itinuro niya ang isang mesang nasa gitna na kinalalagyan ng
isang taong nababalutan ng kulay berdeng tela.
Marahan akongtumango sa kanya kahit nangangatog ang mga tuhod ko.
Inalalayan niya akong maglakad patungo sa kinaroroonan ni tatay. Habang papalapit
naman
kami sa kanya ay mas lalong nadaragdagan ang bigat na nararamdaman ko sa dibdib ko.
Parang hindi ko kakayanin ang makita siyang muli sa ganitong kalagayan katulad
noong ilang araw ko siyang nakasama sa bahay namin sa isla. Ni hindi ako umalis sa
tabi niya kahit hindi na siya humihinga.
Hindi ko siya makayang iwan. Hindi ko makayang mawalay sa kanya.
Tuluyan na kaming nakalapit sa tabi niya. Lumapit naman sa amin ang isa sa mga
taongsa tingin ko ay bantay sa silid na ito.
"Gusto niyo po bang makita?" tanong nila sa amin.
Turningala ako kay Darren ngunit wala akong maapuhap na sasabihin. Nanginginig ang
mga kamay kong humawak sa braso niya.
" It's alright, I'm here."
Yumakap siya sa tagiliran ko at marahang hinaplos ang braso ko na parang pinagagaan
ang pakiramdam ko.
Muli akong bumaling sa lalaki at marahang tumango.
Kaagad din niyang hinawakan ang telang nakasaklob kay tatay at marahan itong
ibinaba. At doon ko na nga tuluyang nasilayan ang
maamong mukha ni tatay.
Napatakip ako sa bibig ko at hindi ko na naman napigilan ang paghagulgol ko. Kaagad
akong bumitaw kay Darren at niyakap ng napakahigpit si tatay.

Napuno nang malalakas kong panaghoy ang buong silid. Parang binibiyak ang puso ko
sa katotohanang wala na talaga ang pinakamamahal kong ama, na nakasama ko ng
matagal at kailanman ay hindi ako pinabayaan.
Buong buhay niya ay isinakripisyo niya para lang sa akin. Paano pa ako makakabawi
sa kanya nito? Paano ko mababayaran ang lahat ng iyon kung wala na siya? Iniwan na
niya talaga ako.
Wala nang tatawag sa aking Ulan simula ngayon at mami-miss ko 'yon ng sobra, tatay.
"Tataayy!! Paano na po ako ngayon, tatay?
Darren
I could do nothing but rub her back and let her know that I was just here next to
her and would sympathize with her.
Parang dinudurog din ang puso ko sa nakikita kong paghihirap niya.
I remember when my mom also died, way
back when I was only fifteen. 'Yong buong araw na puno ng saya sa pagitan naming
dalawa noon, pero lyon na pala ang huli. liwan na pala niya ako noon.
Ni hindi niya sinabi sa akin at hindi niya man lang ipinaramdam na may dinadala na
pala siyang sakit. Puro trabaho lang ang ginagawa niya para mapalaki niya ako ng
maayos.
Hindi lingid sa akin noon ang mga naging trabaho niya at mga mayayamang naging
customer niya sa club. Pero ni minsan ay hindi ko siya ikinahiya dahil ang lahat
nang paghihirap niyang 'yon, ang lahat nang mga kinikita niya doon ay sa akin niya
lahat ibinubuhos.
Ibinibigay niya ang lahat kahit wala nang matira sa kanya. Gano'n ako kamahal ng
nanay ko noon kaya hindi rin naging madali para sa akin noong iwan niya ako.
Mawawala na lang siya pero ako pa rin at ang kapakanan ko ang inisip niya. Siniguro
niyang makikilala ko ang tunay kong ama at magiging maayos ang lagay ko kapag
dumating na ang panahong wala na siya.
I'm so proud of my mom 'cause no matter how hard she went through before, even
though she was just pregnant by one of her former customers at the club, she never
left me. She never abandoned me.
Parang si tatay Ambo lang kay Rain. Kahit anong hirap ng buhay, hindi dahilan 'yon
para pabayaan ang sariling anak. He still chose Rain's safety even with his last
breath.
At gano'n din kita ipinagmamalaki, tatay Ambo. 1 1 m so proud of you and I'll never
forget you.
I promise I'll never leave your daughter. I'll take care of her and treat her like
a princess. Pupunan ko nang pagmamahal ang pagkawala niyo sa buhay niya.
I will love her with all my heart and unconditionally.
I swear all that right now in front of you.
Jheimwel Rain
Nagdesisyon akong ipalibing si tatay sa tabi ng puntod ni nanay doon pa rin sa
gubat kung saan malapit sa barong-barong namin ni tatay. Magkasama na talaga sila
ngayon ni nanay.
lisipin ko na langna masaya na si nanay ngayon dahil kapiling na niya si tatay.
Hindi na siya kailanman malulungkot at tatanawin ko na lang sila palagi sa
kalangitan. Sigurado naman akong nasa piling na sila ngayon ni Papa God.
Napakabait ng mga magulang ko kaya alam
kong bukas ang pinto ng kaharian ni Papa God para sa kanila.
"Sana PO, bantayan niyo pa rin ako, nanay, tatay, kahit hindi ko na kayo nakikita
at makakasama. Lagi ko pa rin po kayong ipagdarasal. Hinding-hindi po kayo mawawala
sa puso ko kahit anuman ang mangyari. Mahal na mahal ko po kayo. Mami-miss ko po
kayo ng sobra, tatay, nanay."
Muli akong napahagulgol sa harapan nila.
Hindi ko na alam kung paano ko pa haharapin ang buhay ko ngayong mag-isa na lang
ako. Hindi ko alam kung paano ako ulit magsisimula? Paano ko pa bubuhayin ang
sarili ko gayong wala namang ibang dahilan kung bakit nananatili ako sa mundong
ito.
Wala na kayong mga mahal ko sa buhay. Wala na akong inspirasyon para patuloy pang
lumaban. Para saan pa ang buhay kong ito, tatay, nan ay?
Pero, tatay, dahil sa pinili mo pa ring iligtas ang buhay ko mula sa panganib,
hindi ko sasayangin ang pagsasakrispisyo mo sa buhay mo para sa akin.
Pipilitin ko pa ring mabuhay dahil alam kong ito ang gusto mo. Alam kong may
dahilan ang lahat ng ito at sana ay patuloy niyo pa rin po
akong gabayan.
Mahal na mahal ko po kayo.
Paalam PO, tatay, nanay.
ITO na ang pinakamasakit na parte na nangyari sa buhay ko, ang mawala ang mga
magulang kong siyang bumuo sa akin at nagdala sa mundong ito.
Ipinakita nila sa akin kung gaano kaganda ang mundong ito kasama sila. Pero ngayon,
ang dating makulay na daigdig ko ay bigla na lamang lumumbay at napuno ng sakit.
Marami akong katanungan sa sarili ko na hindi ko pa rin mahanapan ng sagot
hanggangsa ngayon.
Tahimik kong nilisan ang lugar kung saan nakahimlay ang mga magulang ko, kasama
sila Darren, kuya Daemon at kuya Darell. Pero babalik at babalikan ko pa rin sila
sa lugar na ito.
Malaki ang naging parte ng islang ito sa buhay ko at nakatatak na ang lahat ng iyon
sa puso at isipan ko.
" P-P'wede ko bang kunin 'yong ibang mga gamit ko at ni tatay sa bahay?" tanong ko
kay Darren nang mapadaan na kami sa tapat ng barong-barong namin ni tatay.
Napatitig ako sa bahay na iyon.
Muli akong naluha nang maalala ko ang huling pangyayari bago nawala si tatay.
Isang bangungot na alaalang ayoko nang balikan pero pilit na sumisiksik pa rin sa
isipan
1<0.
Gusto kong mahanap ang taong siyang pumutol sa buhay ni tatay at sumira sa buhay
namin. Gusto kong magbayad siya sa ginawa niyang ito.
Hinding-hindi ko siya mapapatawad kahit na kailan!
"I'm so sorry, baby, pero hindi pa tayo p'wedeng pumasok sa 100b. Nakikita mo ba
'yong mga barrier tape na nakaharang sa palibot?"
Muli akong napatanaw sa bakuran ng bahay namin. May mga yellow tape na nakapalibot
doon.
"Ang ibig sabihin ay hindi pa rin tayo p'wedeng pumasok sa 100b kaya maghintay pa
tayo ng ilang araw. Huwag kang mag-alala, ako na mismo ang kukuha dito ng mga gamit
na gusto mong baunin sa pag-alis."
Natahimik ako sa sinabi niya.
Gusto ko sanang magdala ng kahit anong gamit ni tatay sa pag-alis namin. Sinabi
niya kasi na aalis muna kami clito dahil hindi ko pa rin
p'wedeng uwian ang bahay na 'yan.
Kahit ano ay wala man lang akongdala. Binilhan lang nila ako ng mga bagongdamit na
siyang suot ko ngayon.
Pero anong magagawa kung gano'n?
Tumango na lamang ako sa kanya bago kami nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa
makarating kami sa helicopter nila. Inalalayan niya akong makaakyat sa itaas bago
siya sumunod at ang mga kapatid niya.
"S-Saan tayo pupunta?" muli kong tanong sa kanya nang maupo na siya sa tabi ko.
"Sa Manila, doon tayo pupunta."
Napahinto ako sa sinabi niyang 'yon at napatitig sa kanya.
"'D-Di ba, m-maraming tao do'n? H-Hindi ako p'wede do'n." Nakaramdam ako nang
kakaibang takot at kaba sa dibdib 1<0.
Ito ang iniiwasan namin ni tatay kaya nga sa gubat namin piniling tumira ng
mahabang panahon.
" Baby, lahat ng tao ay p'wede doon. Wala kang dapat na ipag-alala dahil kasama mo
naman ako. Walang mananakit sa iyo do'n dahil hinding-hindi hahayaan 'yon."
Sinuutan niya ako ng bagay sa ulo na siyang itinakip niya rin sa tainga ko. Nagsuot
din siya niyon sa ulo niya at tinakpan angtainga niya. Hindi ko alam kung anuman
angtawag d'yan.
Napatitig naman ako sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
"S-Saan ako titira? Saan ako tutulog?" muli kong tanong sa kanya.
Inalis ko ang takip sa isa kong tainga at pinakinggan angsasabihin niya.
Lumingon din naman siya sa akin at tumitig sa mga mata ko.
"Okay lang ba sa iyo kung sa akin ka muna? Sa akin ka muna titira at makakasama mo
ako ng matagal." llang beses akong napakurap sa sinabi niyang 'yon habang nakatitig
sa kanya.
Titira ako sa bahay niya? Kasama niya kaya doon ang buo niyang pamilya? Matatanggap
kaya nila ako? Hindi ba mga bilyonaryo sila?
" Kung may ipinag-aalala ka sa akin, I promise, I'll be a gentleman. Ang gusto ko
lang ay maging safe ka at may maayos na matitirahan. 'Yon lang. Naipangako ko 'yan
kay tatay Ambo, kaya tutuparin 1<0, anuman ang mangyari."
Kahit papaano ay gumaan ang
nararamdaman ko sa sinabi niyang lyon.
Hindi ko lang lubos na maisip na darating kami sa puntong ito, na lalabas ako mula
sa gubat na ito at makakatuntong sa siyudad kung saan ang lugar na pinakaiiwas-
iwasan 1<0.
At higit pa doon ay makakasama ko sa iisang bubong ang lalaking ito na una kong
kinasuklaman. Ano naman kaya ang buhay na maghihintay sa akin sa lugar na iyon?
Sa isang iglap lang ay mababagong bigla ang buhay ko.

CHAPTER 25: Jealous

Jheimwel Rain
Buong oras akong gising habang nakatanaw sa ibaba kung saan ngayon ay natatanaw ko
na ang napakalawak na kapatagan. Natatanaw ko na ang maraming sasakyan sa ibaba na
kay bibilis tumakbo.
Napakarami ng kabahayan na nagsisiksikan at mayroon na ring mga nagtataasang mga
gusali. At sigurado akong napakaraming tao sa lugar na ito.
Habang pinagmamasdan ko sila at alam kong nalalapit na ang paglapag namin sa ibaba
ay gano'n din kabilis ang tibok ng puso ko.
Kinakabahan pa rin ako at natatakot kahit alam kong naririyan si Darren at nangako
siyang hindi ako masasaktan.
Bigla akong napahabol ng tingin sa isang bilog na bagay sa ibaba na sobrang laki.
Mas malaki pa sa mga gusali. May natatanaw akong tila mga upuan sa palibot niyon.
Ano naman kaya iyon?
Natatanaw ko rin ang mga kalsadang sa tingin ko ay mga nakaangat mula sa lupa.
Nanlalaki ang mga mata ko at hindi ko mapigilang mapahanga sa kanila. May nakikita
akong mga sasakyan sa ibabaw niyon na kaybibilis ding tumakbo.
Ang galingnaman!
Paano naman kaya nagawa ang mga 'yan?
Bigla akong napalingon kay Darren nang maramdaman ko ang paghawak ng kamay niya sa
kamay ko.
"Okay ka lang?" tanong niya sa maliit na bagay sa suot naming headset.
Ang sabi niya kanina ay microphone ang tawag doon at maririnig namin ang isa't isa
kapag dito kami nagsalita. Napakagaling nga. Paano kaya nagawa ang ganitong bagay?
Napaka-astig!
Nag-thumbs up siya sa akin habang nakangiti at nakataas ang mga kilay niya na
parang nagtatanong.
Sinuklian ko siya ng munting ngiti bago ko rin ipinagkita ang hinlalaki ko sa kanya
kahit kabaligtaran naman iyon nang nararamdaman ko sa dibdib ko.
Mas lalo namang lumawak ang pagkakangiti niya sa akin.
"llang minuto na lang, bababa na tayo."
Mas lalong lumakas ang kaba sa dibdib ko sa sinabi niyang 'yon.
"M-Malapit na tayo?"
"Yeah. Don't worry, magugustuhan mo do'n." Napatingin ako sa kamay kong marahan
niyang pinisil na para bang pinagagaan niya ang nararamdaman kong kaba sa dibdib
1<0.
Hindi na lang ako sumagot sa sinabi niya. Sana nga.
Muli akong burnalingsa bintana at tumanaw sa ibaba.
Mas lalo pang dumami ang mga nagtataasan at naglalakihang gusali sa ibaba. Wala na
halos mga puno akong nakikita at kung mayroon man ay mabibiling lang.
Ramdam kong mas lalo pang burnababa ang sinasakyan naming helicopter at ngayon ay
mas natatanaw ko na ang darni ng mga taong paroo't parito sa mga gilid ng kalsada.
Naghalo-halo na ang nararamdaman ko sa mga sandaling ito. Nakakaramdam ako nang
panlalamig at pamamawis ng katawan.
Napansin ko ang paghinto ng sinasakyan naming helicopter sa ibabaw ng isang malaki
at mataas na gusali. Unti-unti rin itong bumaba hanggang sa tuluyan na nga itong
lumapag.
llang sandali lang ay namatay na ang
makina nito at nabawasan na rin ang ingay ng ikot ng elesi mula sa labas.
Nauna nangtanggalin ni Darren ang suot niyang headset bago niya isinunod ang sa
akin.
"How are you feeling? Hindi ka ba nahilo?" nakangiti niyang tanong kasabay nang
marahan niyang paghaplos sa pisngi ko.
Kaagad din naman akong umiling. First time kong makasakay sa ganitong sasakyan pero
hindi naman ako nakaramdam ng hilo habang nasa himpapawid kami.
"Welcome to Manila, Rain!" masayang bati sa akin ni kuya Daemon nang siya ay
makatayo na rin at hinubad ang suot niyang headset sa ulo.
"Huwag kang mag-alala, masasanay ka rin sa ganitong lugar. Maraming pasyalan dito,"
nakangiti din namang sabi ni kuya Darell na ngayon aytumayo na rin.
Hindi ko malaman ang isasagot ko sa kanila. Binigyan ko na lang sila ng munting
ngiti.
"Come." Turnayo na si Darren at inilahad ang kamay niya sa harapan ko.
Napatingala ako sa kanya bago ko ito tinanggap.
Inalalayan niya akong makatayo at m akalabas ng helicopter.
Sumalubong sa amin ang mga pamilyar na taong nagtungo rin noon sa Isla namin. Hindi
na sila gano'n karami. Nasa anim na tao lamang sila.
"Good afternoon, Sir!"
"Good afternoon, Ma'am. Mabuti po at nakarating kayo dito ng maayos."
Napangiti ako sa sinabing iyon ng isa sa kanila. Ramdam ko ang paggalang nila sa
akin kahit hindi naman talaga ako ang amo nila.
Pero muli rin akong nalungkot nang mapansin ko ang paglinga nila sa likuran 1<0.
Hinahanap din kaya nila si tatay? Na-miss din kaya nila.
Kaagad na pumatak ang mga luha ko sa pisngi kaya mabilis akong yumuko upang hindi
nila mapansin at ni Darren na hawak ngayon ang kamay 1<0. Mabuti na lang at
nalampasan na namin ang mga tao nila.
Pasimple ko na lang itong pinahid at hindi nagpahalata sa kanila.
Nagpatuloy kami sa paglalakad habang hindi ko mapigilan ang mapalinga sa buong
paligid.
Nakakatuwa dahil kahit dito sa napakataas na bahagi ng gusaling ito ay mayroong mga
ilang puno at mga halaman. Mayroon ding mga magagandang upuan sa bandang kaliwa na
may mga mesa. Mukhang pahingahan ang mga iyon. Malakas ang hangin dito kaya
siguradong masarap tumambay dito sa gabi.
Pumasok kami sa isang pinto at naglakad sa makipot na daan. Pansin ko ang maraming
pinto na aming nadaraanan. Ito na kaya ang bahay nila?
Bakit puro pinto naman yata at saka ang dami-dami naman. Marami ba silang pamilya?
Huminto kami sa isang malapad na pinto. Kaagad ding bumukas ang gitna nito hanggang
sa lumaki at burnungad sa amin ang isang napakakipot na silid.
Napakunot ang noo ko dahil wala namang tao sa loob pero biglang burnukas ang pinto.
Kaagad akong hinila ni Darren papasok sa loob bago sumunod sa aming likuran sila
kuya Daemon at kuya Darell, maging ang isa pa nilang tao na siyang may dala sa
maleta ni Darren.
Nanatili akong tahimik habang isa-isa silang nililinga.
Ano naman ang gagawin namin sa silid na ito, na ang liit-liit? Wala din namang
banyo dito?
Napansin ko ang muling pagsara ng pinto at segundo lang ay bigla na lamang gumalaw
ang kinatatayuan namin! Bigla akong nawalan ng balanse at kamuntik nang matumba
ngunit kaagad burnalot ang braso ni Darren sa baywang ko at mabilis akong
inalalayan.
Napahawak din naman ako sa tela ng damit niya ng mahigpit.
"Are you okay?" tanong niya sa akin na parang wala lang sa kanila na gumagalaw ang
paligid namin!
"L-Lumilindol!" Kumabog ng husto ang dibdib ko at kaagad akong nag-panic.
Narinig ko naman ang mahinang pagtawa ni kuya Daemon kasabay nang paglingon niya sa
akin. Maging si kuya Darell ay nakangiti ring burnalingsa akin.
" Hindi lumilindol, Rain. Ang tawag dito ay elevator. Siya ang magdadala sa atin
patungo sa itaas o sa ibabang floor. Hindi na natin kailangan pang gumamit ng
hagdan," nakangiti at maliwanag na paliwanag sa akin ni kuya Daemon.
Nangunot ang noo ko dahil hindi ko pa rin gaanong maintindihan. Papaano naman
mangyayari ang gano'n? Hindi ba nakakatakot 'yon?
"Maiintindihan mo rin 'yan soon at marami kang malalaman at matututunan sa lugar na
ito," saad din ni Darren na hindi na binitawan ang baywang ko at hindi rin naman
ako kumalas sa kanya dahil patuloy sa paggalaw ang silid na kinaroroonan namin.
Hindi nagtagal ay muli itong huminto at muli na naman akong nawalan ng balanse nang
malakas na naman itong gurnalaw.
llang sandali lang ay bumukas ang pinto at tuluyan na ring hindi gurnalaw ang
sinasakyan namin. Inalalayan ako ni Darren na makalabas pero hindi ko pa rin
mapigilang lingunin ang silid na iyon.
Kusa itong sumara na ikinanganga ko. "H-Hindi ba m-may multo do'n?" mahina kong
tanong kay Darren.
Lumingon din naman si Darren doon kahit nagsisimula na kaming maglakad sa makipot
na namang daan at puro pinto na naman ang nadaraanan namin.
Kami ang nasa huli nila kuya Darell at kuya Daemon. Nasa likod naman namin ang isa
nilang tao na siyang may hila sa maleta.
"S-Sumara 'yong pinto."
"Automatic ang elevator, baby at kusa talaga itong sumasara," nakangiti niya rin
namang paliwanag sa akin.
"Aah, a-ang galing naman."
Ganito pala ang bahay ng mga mayayaman dito. Ang astig naman.
"Ang building na ito ay mayroong 580 feet na taas at mayroong 54 floors. Tayo
ngayon ay nasa may kalagitnaang bahagi. Nasa 25 floors at ang room natin ay
naroroon." Itinuro niya ang isang pinto na nasa kanang bahagi nila kuya Darell at
kuya Daemon.
Sila kasi ngayon ay nasa kaliwa at may kausap doong isang matangkad ring lalaki na
bahagyang nakatalikod sa kinaroroonan namin. Nagpatuloy kami sa paglalakad ni
Darren. Hindi ko naman naintindihan ang mga sinabi niya dahil mahina pa ako sa
pagkakarkula ng mga numero at 'yong floor na sinasabi niya ay hindi ko rin alam.
Ang alam ko lang ay mag-minus at mag-add.
"What's up? Is there any good news?" ani Darren sa kanila na hindi ko naman
maintindihan.
Dahil doon ay napalingon sa amin ang lalaking kausap nila kuya Darell at kuya
Daemon. Kaagad ding burnaba ang paningin nito sa akin at kaagad kong napansin ang
paghinto niya.
Hindi ko rin napigilan ang sarili kong
mapatitig sa kanya. May kakaiba siyang taglay na kaguwapuhan..
Itim na itim ang kanyang mga mata na parang hatinggabi, misteryoso ngunit
nakakahalina kung tumitig. Makakapal at itim na itim din ang mga kilay niya.
Napakatangos ng ilong niya at may maninipis na mga labi.
May makalat din siyang mga bigote simula sa patilya niya patungo sa baba niya
hanggang sa itaas na bahagi ng leeg niya. Mayroon din sa ibaba ng ilong niya na
siyang bumagay sa kanya dahil may kaputian naman siya.
"There's still no lead on ate Sam's current location so far and kuya Dylan is
starting to release a large amount now," sagot niya habang nagpapalipat-lipat ang
tingin niya kila Darren at sa dalawa pa niyang kapatid. "Who is she?"
Muli siyang bumalingsa akin ngunit hindi ko naman maintindihan kung ano ang pinag-
uusapan nila at hindi ko pa rin maialis ang pagkakatitig ko sa kanya.
Ma-brown ang kulay ng buhok niya na medyo magulo pero bumagay naman sa kanya.
" Eherm ! "
Naagaw bigla ang pansin ko nang malakas na tumighim si kuya Daemon.
"Baka naman, Rain matunaw na ang kapatid namin niyan," nakangising sabi niya sa
akin na siyang ikinahinto ko.
"K-Kapatid? K-Kapatid niyo rin siya?"
Nag-init ang pisngi ko at kaagad nagbawl nangtingin nang mapansin ko ang biglang
pagngiti sa akin ng guwapong lalaking ito.
"Yeah, I'm Dexter. What's your name again?" nakangiti niyang sabi bago niya
inilahad sa harapan ko ang kamay niya.
"Ano daw ang pangalan mo,
Rain?" nakangisi muting sabi ni kuya Daemon.
Napansin ko rin ang kakaibang pagngiti ni kuya Darell sa akin bago burnaling kay
Darren na nasa tabi ko.
Napalingon naman ako kay Darren nang bigla na lamang niyang binitawan ang kamay ko
at turn alikod.
'IA-Ah, Jheimwel Rain PO. R-Rain na lang po ang itawag niyo sa akin," nahihiya ko
namang sagot at hindi na magawang salubungin ang mga titig niya. Nahiya na rin
akongtanggapin ang kamay niya.
"Sounds unique and beautiful just like you."
Muli akong napatunghay sa kanya kahit beautiful lang ang naintindihan ko sa sinabi
niya.
Sinabi ba niyang maganda ako?
"Rain, sumunod ka na lang dito kung gusto mo pang tumuloy sa akin."
Napalingon akong muli kay Darren sa sinabl niyang 'yon. Nasa 100b na siya ng isang
pintong ngayon ay nakabukas na at bago siya turnalikod ay napansin ko ang matalim
niyang mga mata at gurnagalaw niyang mga panga.
" Eherm! Looks like someone is f*****g jealous here!"
Napalingon ako kay kuya Daemon sa sinabi niyang 'yon na may kasama pang pagsipol at
mga ngitingtila nang-aasar.
Ngunit halos mapatalon ako sa gulat nang makarinig kami ng malakas na kalabog mula
sa 100b ng silid na pinasukan ni Darren. Kasunod niyon ang pagtawa ng malakas ng
mga kapatid niya sa harapan ko.
Ano bang nangyayari?

CHAPTER 26: First Love

Jheimwel Rain
"Sige na, pumasok ka na sa 100b bago pa may magwalangtigre d'yan," nakangiting sabi
sa akin ng kapatid nilangsi Dexter na hindi ko naman maintindihan.
Anong tigre? May alaga ba silang tigre dito?
"Basta sumigaw ka lang, Rain, kapag tinangka ka niyang kagatin. Narito lang ang mga
room namin. Ito 'yong sa akin, nasa right. Nasa left naman ang kay Darell at itong
nasa tapat niyo naman ang kay Dexter."
Isa-isa kong nilingon ang mga pintong itinuro ni kuya Daemon. Siguro ay ito 'yong
mga kuwarto nila. Saan naman kaya ang kainan nila?
Nagugutom na ako.
" Kapag may kailangan ka, kumatok ka lang alinman sa mga pinto namin dito or
tumawag ka. May mga intercom naman kami sa 100b, magpaturo ka lang kay Darren kung
paano gumamit," nakangiting sabi din naman sa akin ni kuya Darell.
Pero hindi ko naman alam kung ano 'yong
Co...
mga sinasabi nila. Anong intercom?
Muli kaming nakarinig ng mga kalabog mula sa loob ng silid ni Darren na
ipinagtataka ko na.
"Sige na, Rain, bago pa magwala 'yong tigre at bigla na lang mangagat,” nakangising
sabi ni kuya Daemon bago niya ako inalalayan na magtungo na sa nakabukas na pinto
ng silid ni Darren.
Kaagad akong sumilip sa loob upang makita kung anuman ang ginagawa niya ngunit
gano'n na lamang ang pagtulala ko nangtuluyan ko nang masilayan ang kabuuan ngsilid
niya.
Napahinto akong bigla sa kinatatayuan ko. Halos lumuwa ang mga mata ko kasabay nang
pagnganga ko.
Kaagad akong napalingon kay kuya Daemon na ngayon ay nakangiting nakatitig sa akin.
"A-Akala ko, k-kwarto. 1-Ito ba ang bahay
Pansin ko naman ang paglawak lalo nang pagkakangiti niya.
” No. Parang bahay na rin dahil may kusina, may sala at mga kuwartongtulugan pero
nasa isang malaking gusali siya. Ang tawag dito ay condominium. Ganito rin ang mga
unit namin.” Isinenyas niya ang mga pintong nasa
likuran namin.
"Halika na nga! Ano pa bang ginagawa mo
Nagulat naman ako nang bigla na lamang akong hinila ni Darren papasok sa loob
kasunod ang mabilis niyang pagsara sa pinto at naiwan sa labas si kuya Daemon!
"A-Aray," mahina akong napadaing dahil sa higpit nang pagkakahawak niya sa braso
ko. Kaagad niya rin naman akong binitawan at mukhang natauhan sa ginawa niya.
"S-Sorry, tsk."
Napahabol ako ngtingin sa kanya nang sabunutan niya ang buhok niya na para bang
gulong-gulo sa sarili niya.
"Did I hurtyou?" Muli niyang kinuha ang kamay at sinuri ang parteng nahawakan niya
ng mahigpit.
"0-0kay lang." Kaagad naman itong inagaw mula sa kanya.
" Bakit kasi ang tagal mong pumasok?" tanong niya, bakas ang pagkainis sa mukha
niya.
Hindi ko siya nasagot dahil naaagaw ang pansin nang silid na ito na sobrang rangya,
sobrang ganda at pakiramdam ay nasa loob na
1.0...
ako ng isang palasyong tahanan.
May isang malaking bagay ang nakabitay sa itaas na parang mga kristal at kumikinang
dahil sa dami ng mga ilaw na naroroon.
Ang gaganda at kayhahaba ng mga upuan! Angdami pang maliliit na unan.
Kaagad akong nagtungo doon at urnupo ng marahan. Ramdam ko ang paglubog ng pang-upo
ko dito at kaysarap talon-talunan!
Naalala kong bigla 'yong malambot kong higaan sa barong-barong namin ni tatay na
binili nila para sa amin. Ang ganda pa ng mesa, kulay itim na yari sa salamin.
Napaupo ako sa ibaba at napahawak sa malambot na sapin sa sahig, parang balat ng
hayop na may mga makakapal na balahibo.
Napakaganda rin ng buong sahig, makinis, may mga disenyo at kaykintab. Parang
nakakahiyangtapakan, baka may dumi pa ang suot kong sapatos sa paa.
Kaagad ko itong hinubad at mabilis na nagtungo sa pinto.
"Saan ka pupunta?" dinig kong tanong ni Darren mula sa likuran ko.
"1-llalagay sa labas. Marumi--"
" No."
Napalingon ako sa kanya nang agawin niya mula sa akin ang sapatos ko. Bago pa naman
iyon dahil kahapon lang iyon binili ng mga kapatid niya para sa akin pero naitapak
na rin 'yon sa gubat kaya alam kong napakarumi na ng talampakan ng mga iyon.
"Hayaan mo lang 'yan dito. Dito mo ilalagay at hindi sa labas. Kukunin 'yan ng mga
tao doon."
Napahabol ako ngtingin sa kanya nang buksan niya ang isang malaking kabinet sa
gilid sa malapit sa pinto at napanganga ako nang makita ang napakaraming sapatos
doon na panlalaki. May kaunting bakante sa itaas at doon niya inilagay ang sa akin.
"Wow, ang dami mo namang sapatos.
Naisusuot mo pa ba 'yan lahat?"
"Ofcourse, bibilhan din kita nang mas marami pa d'yan."
"Ha? H-Hindi naman 'yan masusuot.
Kahit tsinelas na lang, 'yong sipit."
"Isuot mo 'to para hindi malamigan 'yang paa mo. Mamaya na lang kita ibibili."
Humugot siya ng isang malaking tsinelas mula doon bago siya yumuko sa harapan ko at
itinapat ang mga iyon sa mga paa ko. Kulay abo ito na sarado ang buong unahan niyon
at para
Lo...
itong katulad ng sapin sa gitna ng sala niya na parang balat ng mga hayop.
Inalalayan niya akong isuot iyon sa mga paa ko ngunit nawalan ako ng balanse nang
itaas ko na ang isa kong paa kaya't mabilis akong napahawak sa mga balikat niya.
Mabilis niya ring nahawakan ang baywang ko na kayang-kaya niya lang abutin dahil sa
tangkad niya.
"Okay ka lang?"
"0-00." Nailang ako sa mga titig niya kaya kaagad akong yumuko at mabilis nang
isinuot ang mga tsinelas.
Sobrang Iaki niyon sa akin. May malaking sobra pa dahil sa kanya naman ito.
Matapos ay muli na siyang tumayo at isinarang muli ang pinto ng kabinet.
Ako naman ay muling urnikot sa buong paligid ng bahay niya. Sobrang Iaki ng t.v at
parang kakasya na dito ang malalaking tao. Pero siguro ay masarap manood sa gan'yan
kalaking telebisyon.
Napalingon ako kay Darren nang bigla niyang hawiin ang mga makakapal na kurtina sa
pader. Ngunit gano l n na lang ang pagtulala ko nang makita kong yari lang pala ito
sa salamin at nakikita ko na ang mga naglalakihang builing sa
labas!
"Wow! Ang galing! "
Mabilis akong lumapit sa kanya at tinanaw ang napakarami at napakatataas na gusali
sa labas. Halos magkakalapit lang ang mga ito at natatanaw ko rin ang ilan sa mga
tao niyon sa
100b.
"Grabe, para na akong nasa langit."
Turnanaw ako sa ibaba. Halos mahilo ako dahil sa taas namin.
May nakikita rin akong mga malalawak na pool doon, na parang katulad ng mga
swimming pool sa resort ng mga Villaroel. Bukod kasi sa dagat at mayroon din sila
doong malalaking swimming pool. Pero hindi ko pa nararanasan sa buhay ko ang maligo
sa mga katulad niyan.
May mangilan-ngilang tao din akong nakikita doon at lahat sila ay naka-bikini.
DARREN
I just kept staring at her as I could see in her eyes the overwhelming admiration
for what she saw around. Right here inside my unit.
She looks like an innocent child na ngayong lam ang nakatuntong sa ganitong lugar.
She's so adorable woman.
Marahil siguro ay ngayon pa nga lang dahil sa

gubat na siya lumaki.

Kahit siguro papaano ay makakalimutan niya pansamantala ang pagkawala ng mahal
niyang ama dahil sa mga makabagong bagay na nakikita niya sa ngayon.
This was a big help to her.
Muling lumibot ang paningin niya sa buong paligid hanggangsa magtungo naman siya sa
bar counter ko na nasa ilalim ng hagdan. She also looked upstairs where there was a
second floor and two rooms.
"Ito ba ang kusina mo? Bakit puro alak? Wala bang pagkain?"
I laughed softly at what she said. I followed her and pulled her towards the
kitchen which was just on the right.
"Nagugutom ka na ba?" I asked her before I opened my refrigerator.
Marami naman akong stock ngayon na pagkain, bread, drinks, yogurt, fruits at kung
ano-ano pa.
Kita ko naman ang panlalaki ng mga mata niya nang makita niya ang laman ng
refrigerator ko. Punong-puno pa ito ngayon dahil nagkamaling mamili ang mga tao ko
bago ako magtungo sa Palawan nitong nakaraan lang.
Hindi ko nasabi sa kanila na huwag munang mamili dahil aalis ako. Pero ngayon ko
naisip na ito marahil ang dahilan.
I suddenly thought. Isn't all this destined to happen?
"A-Ang darning pagkain," she said as she caressed her stomach.
"Just get anything, basta nakaramdam ka ng gutom
Ramdam ko ang pag-aalinlangan sa kanya but she still chose to pick up the bread
that was still wrapped in plastic. I pulled out a pitcher containing cold water and
put it down on the table.
"Kumuha ka na rin ng drinks na gusto mo," told her before I went to the cabinets
above the countertop and grabbed two glasses.
Hinayaan kong bukas para sa kanya ang refrigerator at malaya siyang makapili ng mga
gusto niyang kainin.
Nakita kong kumuha siya ng red apple at kaagad na kinagatan.
I couldn't help but shake my head with admiration as I watched her. She's very
innocent in modern things, especially in this city and she needs to be guided and
watched over.
I quietly served her food at the table and she also ate quietly.
Hindi ko pa rin siya matiis kahit nainis ako ng sobra kanina sa ginawa niyang
pagtitig kay Dexter.
Dang! She had never looked at me in the same way as if Dexter was just the most f
handsome man she had ever seen in her f entire life!
Tsk! Mas guwapo naman ako do'n! Mabait pa! Eh, ang sungit-sungit no'n!
Pinakasuplado sa lahat ng mga kapatid ko 'yon!
Tsk! Hindi ko na naman mapigilan ang muling pagbangon ng inis sa dibdib ko.
Naalala ko lang noong wala pa ako sa poder ni Dad. Naalala ko lang 'yong mga naging
crush ko noong highschool at 'yong kauna-unahang babaeng nagpatibok sa puso ko
noon.
I don't even know where that woman is now?
Hindi niya ako gusto dahil mahirap lang ako at pinili niya 'yong kaklase rin namin
na mayaman. Pero walang-wala naman sa kalingkingan ko lyon ngayon. Ayaw nila sa
akin noon dahil mahirap lang ako.
Noong mapunta ako kay Dad ay sinubukan
ko siyang hanapin pero para siyang bulang bigla na lang naglaho.
I'll never forget until now how beautiful she was. Kumusta na nga kaya siya?
What if one day she suddenly shows up to
Ano na kayang hitsura niya ngayon? At ano nang buhay mayroon siya ngayon?
Readers also enjoyed:
The Arrogant Seducer (SR..
o 54.6K Read
TAGS possessive contract marriage

...
CHAPTER 27: Out of Shape
Jheimwel Rain
"So, this is your room. Papapalitan na lang natin ng mga bagong cover ang kama at
mga unan. Ipapalinis ko na rin muna ito. Siguro ay magpapabili na rin ako ng
dalawang lampshade aaand ... hmm, maganda siguro kung may mga painting d'yan sa
itaas ng headboard ng kama mo," ani Darren habang nasa paanan siya ng kama nitong
silid na pinasok namin dito sa itaas ng napakaganda niyang bahay.
Ako naman ay hindi napigilan ang mapahiga sa gitna ng kama at isayaw-sayaw doon ang
sarili ko habang nakatihaya.
"Ang lambot." Inamoy-amoy ko ang mga unan at kumot. Bakit kailangan pa niyang
papalitan eh, ang babango naman na nila?
"Okay na ba sa iyo dito?" tanong niya habang nakatayo siya sa paanan ng kama at
nakatitig sa akin.
Nakaramdam naman ako ng hiya nang ma-realize ko ang ginagawa ko.
"S-Sa akin lang 'to? A-Ako lang dito?"
...
Sobrang laki kasi ngsilid na ito. Para na itong buong barong-barong namin ni tatay
sa Isla.
Malayong-malayo nga lang ang hitsura.
"Yeah. Gusto mo bang dalawa tayo?"
Napahinto naman ako at napatÏtigsa kanya sa sinabi niyang 'yon. Kaming dalawa dito?
Saan siya siya matutulog, sa tabi ko ba o sa sahig? "1 have my own room next door.
Pero kung hindi mo kaya ang mag-isa--"
" Kaya 1<0," kaagad kong sagot bago ako bumangon at nagtungo naman sa pader na yari
din sa salamin.
Hindi ako magkadatuto sa pagtanaw sa labas dahil maging dito ay tanaw na tanaw ko
rin ang mga nagtataasan na mga gusali sa tapat namin.
Sobrang ganda! Para akong nasa langit.
Mayroon din ditong pinto at mahabang tambayan dito sa labas. Sobrang lakas ng
hangin lalo na ngayong hapon.
" P'wede ka ring makapag-relax clito sa labas lalo na sa gabi."
Napalingon ako kay Darren na nagtungo na rin sa tabi ko at nakangiting nakatitig sa
akin.
Kaagad akongtumango sa kanya.
"Ang ganda pala dito. Ngayon lang ako
...
nakarating sa ganitong lugar at nakapasok sa ganitong klaseng bahay. P'wede bang
dito na lang ako ng matagal? Paaalisin mo pa rin ba ako?"
" Bakit kapag pinaalis ba kita, may mapupuntahan ka ba?"
Kaagad akong umiling sa kanya.
"Ang sabi ni tatay, may mga kamag-anak din daw kami pero hindi ko alam kung saang
lugar sila nakatira. Sa malayong probinsiya daw 'yon. Wala namang ibang sinabi na
sa akin si tatay tungkol sa kanila."
" P'wede ka namang tumira dito kahit gaano katagal mo pa gustuhin. Kahit habambuhay
pa." Napuno ng saya ang dibdib sa sinabi niyang 'yon.
"1-lpaglalaba na lang kita saka, ipaglulutol
M-Marunong din akong maglinis, kahit ano--" "Rain, hindi kita dinala dito para
maging katulong 1<0."
Natahimik naman ako sa sinabi niyang 'yon lalo na r t masyadong seryoso ang mukha
niya habang nakatitig sa akin.
" Pero ... gusto kong matikman araw-araw ang mga luto mo," saad niyang muli na
siyang ikinatitig ko sa kanya.
Sumilay ang matamis na ngiti sa mga labi

niya na siyang ikinangiti ko na rin.

"Sige! Araw-araw kitang ipagluluto!" kaagad kong sagot ngunit napahinto rin ako
nang bigla kong maalala si tatay.
Hindi ko na siya maipagluluto simula ngayon. Nasa ibang bahay na ako at ibangtao na
rin ang ipagluluto ko. Muting bumigat ang dibdib ko at napunong muli ng pait.
" Hey, what's wrong? You're crying."
Kaagad lumapit sa akin si Darren at pinunasan ang pisngi kong may luha na pala
kaagad. Kaagad akong urnilingsa kanya at muling humarap sa napakalawak na siyudad.
" N-Naalala ko lang si tatay. H-Hindi na niya matitikman ang mga luto ko."
"I'm sure naman busog na busog na siya ngayon ng pagmamahal dahil magkasama na sila
ni nanay, 'di ba? Besides, your cooking skills won't be wasted 'cause I'm here. Ako
ang kakain nang lahat ng luto mo."
" P-P'wede ko rin sigurong ipagluto 'yong mga kapatid mo."
Kaagad nagbago ang timpla ng mukha niya.
"Bakit pati sila? Ako lang dapat! Marunong naman silang magluto ng kanila."
Napatitig ako sa kanya nang bigla siyang sumimangot at nagkandahaba ang nguso niya.
" E-Eh, n-nand'yan lang naman--"
"Ako lang. Period l"
Kaagad niya akongtinalikuran at mabilis na pumasok sa loob ng silid. Napahabol
naman ako ngtingin sa kanya.
Ang damot naman ng taong 'yon. Ang dami-dami naman niyang pagkain sa ibaba, bakit
ayaw niyang bigyan 'yong mga kapatid niya?
Marami din naman siyang pambili.
Kaagad na rin akong sumunod sa kanya sa loob at muling lumibot sa buong paligid.
Lumabas siya ng Pinto nang hindi nagsasalita.
Pinagbubuksan ko naman ang lahat ng drawer ng isang napakalaking kabinet na lagayan
ng mga damit. Bakante itong lahat. lilang piraso lang din naman ang mga damit ko sa
maleta niya na binili lang sa akin nila kuya Darell at kuya Daemon.
Mabuti pa nga sila, mapagbigay.
Kung sana ay nakadaan kami sa bahay namin ni tatay, nakuha ko sana ang lahat ng mga
gamit ko doon pati na rin ang kay tatay. Siguro ay sa susunod na lang kapag p'wede
na.
Nagtungo ako sa isang Pinto na nakasarado
at marahan itong binuksan.
Nanlaki ang mga mata ko nang bumungad sa akin ang isang napakaganda at napakalinis
na banyo! Kaagad akong pumasok sa 100b at binuksan ang napakagandang toilet bowl.
"Ang galing naman, may takip pa. Ang linis-linis din. Parang nakakahiyang dumihan.
Bakit kaya may ganito pa sa taas? Para saan naman kaya ito?"
Sinubukan kong pindutin ang isang bilog na nasa gitna nito at nagulat ako nang
bigla na lamang may mga tubig na naglabasan at bumuhos sa 100b ng toilet.
"Whoaa, ang galing naman. Ano 'yon? P'wede ba maghugas do'n ng kamay?" N apatitig
ako doon ng maigi habang magkasalubong ang mga kilay ko. "Ow, pambuhos yata iyon sa
dumi. Hindi na kailangan gumamit ng tabo."
Napakamot ako sa ulo ko.
Inusisa ko rin ang napakagandang hugasan ng kamay na may malapad na salamin sa
harapan. Nakita kong muli ang hitsura ko dito, angnapakalapad na balat ko sa kanan
kong mukha.
Kinapa ko ito at nahawakan ko ang ilang pirasong maiitim na buhok na tumubo dito.
Ang sabi ni tatay ay huwag na huwag ko raw itong bubunutin dahil maaari daw akong
magkasakit kapag ginawa ko iyon. Kaya naman hinayaan ko na lang. Awa ng Diyos ay
hindi naman ako sakitin.
Napalingon din ako sa kaliwang bahagi na nahaharangan ng pader na yari sa salamin.
Binuksan ko ang pinto nito at pumasok sa 100b. Sa tingin ko ay dito ang paliguan.
Bakit ang taas naman yata ng gripo? Nasa itaas ng ulo at saka bakit malapad?
Sinubukan kong pihitin ang isa sa mga pihitan na naririto sa ibaba.
"Ay!" ngunit napasigaw ako nang bigla na lamang may bumuhos sa aking malakas na
tubig mula sa itaas!
Kaagad akongtumingala at nakita ko ang bilog na bagay sa itaas na may maraming
butas at doon nanggagaling ang maraming tubig!
"Anggaling!"
Napanganga ako ng sobra.
Ang ganda naman pala ng mga liguan clito kahit hindi kailangang lumangoy! Ang
sarap!
Mabilis ko nang hinubat ang lahat ng damit 1<0, pati na rin ang bra at panty ko
bago ako nagtampisaw sa tubig.
Pakiramdam ko ay naliligo ako sa malakas na ulan!
Tumingala ako at sinalubong ang malakas na pagbuhos ngtubigsa aking mukha. Hinayaan
ito ng ilang sandali.
Ang sarap ng tubig. Maginhawa sa pakiramdam.
Tumingala ako sa paligid upang maghanap ng sabon ngunit wala akong makita na kahit
ano dito. Ang hinubaran kong damit ay basang-basa na sa sahig.
Sinubukan kong pihitin ang ilan pang pihitan dito sa ibaba. Lumakas at humina ang
buhos ngtubig sa akin hanggang sa maramdaman kong urniinit na ito.
Nagtaka ako at muling napatingala.
Muli kong pinihit ang mga ito ngunit mas lalo pangtumindi ang init niyon at hindi
na maganda sa balat. Nakakapaso na!
"D-Darren?!" napasigaw na ako nang hindi na ito kinaya.
Kaagad akong napalayo sa tubig.
"Darren! A-Ah," napadaing na ako sa hapdi nang may mga patak pa rin na humahagip sa
balat ko.
Mabilis kong binuksan ang pinto at lumabas. "Darren!"
Eksakto namang bumukas ang pinto at bumungad si Darren ngunit hindi ko inaasahan
ang pagdulas ng isa kong paa sa basang sahig.
"Rain! Oh
Bago pa tumama ang balakang ko sa sahig ay kaagad na niya akong nasalo at siya ang
napasalampak sa sahig.
"f**k! A-Are you okay? Ano ba kasing ginagawa mo? Bakit ka sumisigaw?
Shit." Inalalayan niya akong makatayo.
"E-Eh, kasi 'yong tubig. Ang init, napaso ako." Napayakap din ako sa kanya upang
maayos ko ang pagkakatayo ko.
"What?!"
Tumingala ako sa kanya ngunit pansin ko ang bigla niyang pag-iwas ng tingin sa
akin.
s t. Stay here," aniya bago niya ako binitawan.
Napayakap ako sa sarili ko, ramdam ko ang lakas ng tibok ng puso ko sa takot at
nerbiyos. Napansin ko rin ang bahagyang pamumula ng balat ko sa mga braso.
Pumasok naman si Darren sa 100b ng paliguang iyon. Sumiksik siya sa gilid bago
pinihit ang mga naroroong pihitan sa ibaba. Kaagad din
namang nawala angtubig at tumahimik na rin angpaligid.
Nakahinga akong bigla ng maluwag. Mabuti na lang at hindi siya napaso.
Muli na siyang lumabas mula doon ngunit pansin ko pa rin ang pag-iwas niya ng
tingin sa akin.
"Bakit kasi hindi ka nagsabi na maliligo ka pala? I'll just get a towel. Huwag ka
nang papasok doon."
"0-00."
Dumiretso siya sa pinto hanggang sa tuluyan na siyang makalabas.
Humarap ako sa salamin at pinagmasdan ang sarili ko. Ngunit gano'n na lang ang
panlalaki ng mga mata ko nang makita ko ang tayong-tayo kong dibdib sa harapan ko.
Kaagad napababa ang paningin ko sa katawan ko at doon ko nakitang wala rin pala
akong panty!
N-Nakita niya ulit 'yong katawan kol Here."
Kaagad kong tinakpan ang dibdib ko at ang ibabang gitna ko nang marinig ko ang
tinig niya sa likuran ko. Nag-init ng husto ang pisngi ko at hindi ko na siya
magawa pang lingunin.
Ano ba naman, Ulan?! Nakahubad ka na naman sa harapan niya!
"Ano pa bang tinatakpan mo d'yan? Eh, nakita ko na 'yan lahat?" aniya mula sa
likuran ko habang ibinabalot na niya sa katawan ko ang isang puti at napakalapad na
tuwalya.
Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niyang 'yon. Kaagad kong inagaw ang tuwalya
mula sa pagkakahawak niya at kaagad siyang sinamaan ngtingin.
Turnaas ang sulok ng labi niya at nginisihan ako.
" Don't worry, hindi naman ako interesado. Kulang ka sa shape," aniya bago siya
tumalikod at muling lumabas na ng banyo.
Ano daw? Anong she-shape?

CHAPTER 28: Toenails

Jheimwel Rain
" May napaso ka bang balat?" tanong niya eksaktong paglabas ko ng banyo at siya
naman ay kapapasok lang din ng pinto ng kuwarto ko.
Napansin ko ang hawak niyang maliit na box na parihaba.
Napababa ang paningin ko sa mga braso kong namumula at medyo mahapdi.
"Come." Kaagad niya naman akong hinila sa kamay patungo sa kama.
Naupo siya sa gilid niyon habang ako naman ay nakatayo sa harapan niya. Nakatapis
ako ng tuwalya at basang-basa pa rin ang buhok ko.
Kaagad niyang binuksan ang box at inilabas mula doon ang parangtube na lagayan. Ano
naman kaya iyon?
Binuksan niya rin angtakip niyon at nilagyan ng kaunting pahid ang dulo ng
hintuturo niya. Kulay puti iyon na parang kaylambot.
Muli niyang kinuha ang braso ko at marahan niya itong ipinahid sa namumula kong
balat.
" Ipapatanggal ko na lang 'yong heater sa
shower room mol' aniya habang abala siya sa ginagawa niya.
"Ano 'yon?” nagłataka ko namang tanong sa kanya.
"Heater ang tawag do'n. Kapag masyadong malamig ang tubig at hindi mo kayang
ipaligo, p'wede mo siyang i-set sa warm or maligamgam.” ” Eh, bakit sobra naman ang
init? Para na 'yong pangkape.” Hindi ko mapigilang mapasimangot.
"Isinagad mo kasi.”
Hindi ako nakaimik sa sinabi niya. Natuwa lang naman ako doon sa paliguan na 'yon
dahil ang ganda. Para akong naliligo sa ułan.
"Okay na 'yan. Gagaling na rin 'yan. Magbihis ka na, lalabas tayo.” Kaagad na
siyang tumayo at tinakpan na ang sa tingin ko ay gamot na dala niya.
"Ha?” Napahabol naman kaagad ako ng tingin sa kanya at nagłaka sa sinabi niya.
” Pupunta tayo sa mall. Mamimili tayo ng mga gamit mo.”
"M-Mol? Saan 'yon? Marami bang tao do'n?”
”Hmm, medyo.”
"Ayokongsumama. Hindi ako lalabas." Kaagad ko siyang tinalikuran at dinampot sa
paanan ng karna ang isa pang tuwalya. May ilang pirasong damit na rin dito na
kanina ay wala naman.
"Kasama mo naman ako," aniya mula sa likuran ko ngunit hindi ko siya nilingon at
inusisa na lang ang mga puting damit na naririto.
"Sa susunod na lang. May damit pa naman ako, eh." Itinaas ko sa harapan ko ang
isang malaking t-shirt na parang panlalaki ang hitsura.
Narinig ko naman ang pagbuntong-hininga niya mula sa likod ko ngunit hindi ko pa
rin siya pinansin. Humanap ako ng panty at bra sa ilang piraso pang damit sa ibabaw
ng karna ngunit isang Short na napakaliit at manipis pa ang siyang nakita ko lang
doon.
Mas malaki lang ito ng kaunti sa panty at medyo lawlaw ang harapan.
"Wala bang panty? At saka, wala akong bra." Muli na akong lumingon kay Darren na
nananatiling nakatayo at nakasandal sa Pinto ng kuwarto ko.
" Kaya nga kailangan nating lumabas at mamili ng mga gamit mo. Tig-isang piraso
lang naman na underwear ang binili sa iyo nila Darell at Daemon."
Mas lalo akong napasimangot at para na akong maiiyak sa sinabi niyang 'yon. Eh, sa
ayaw ko ngang lumabas, eh. Maraming tao sa labas!
"Come on, magsuot ka na lang ngjacket para hindi mahalata 'yang a-ano mo--"
"Ayoko ngang lumabas!" inis ko n ang sagot sa kanya at hindi ko na napigilan pang
mapapadyak sa sahig.
Pansin ko naman ang pagtitig niya sa akin na para bang hindi makapaniwala sa
hitsura ko.
" Bahala ka nga. Pagtiyagaan mo kung ano lang 'yong nand'yang darnit." Kaagad na
siyang tumalikod at lumabas ng pinto.
Nakasimangot ko namang isinuot ang short na kay liit-liit bago ko isinuot din ang
malaking puting t-shirt. Inalis ko na ang nakabalot na tuwalya sa katawan ko at
ibinalot naman ito sa buhok ko.
Humarap ako sa salamin at sinuri ang hitsura 1<0. Mahaba naman ang t-shirt sa akin.
Umabot ito sa hating-hita ko. Itinaas ko ito at tiningnan ang suot kong short. May
kaunting lawlaw ito sa harapan ko na hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang
pagkakatahi?
" Hindi siguro marunong magtahi 'yong nagbenta nito," bulong ko habang patuloy
itong
sinisipat sa salamin.
"Nandito 'yong ilan mong dress."
Muli akong napalingon kay Darren na muling pumasok ng silid dala ang maleta niya at
ang malaking teddy bear na regalo sa akin ni kuya Darell noong birthday ko.
Ngunit pansin kong natigilan siya at napatitig sa akin.
"Kanino bang damit 'to? Ganito ba talaga ito? Parang damit mo yata Ito, eh. Saka
'yong Short ko, ang pangit ng tahi. Lawlaw, ang liit-liit pa."
"B-Boxer 'Yan." Pansin ko ang pag-iwas niya ngtingin sa akin at paglunok niya.
Lumapit ako sa maleta na nasa tabi niya at kaagad itong binuksan. Naroroon ang
ilang piraso kong damit na ibinili sa akin nila kuya Darell at kuya Daemon noong
nasa hospital pa ako.
Inilabas ko ang mga iyon at inilapag sa ibabaw ng karna. Muli kong binalikan ang
loob ng maleta. May ibang damit pa akong nakitang naririto.
"S-Sa iyo na yata ito." Saglit ko siyang nilingon na hanggang ngayon ay nakatayo sa
tabi
1<0.
"Yeah."
May napansin din akong mga box at paper bag sa gilid. At isang napakaliit na box na
kulay pula naman na nakasuksok sa isangtabi.
"Ano 'to? A-Ah, s-sa iyo na yata ito." Napangiwi ako kasabay nang saglit na
pagtingala sa kanya. Baka sabihin niya ay pinakikialaman ko na ang mga gamit niya.
"Buksan mo."
Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon at muling napatingala sa kanya.
"B-Buksan ko?"
"Yeah." Tumango naman siya habang nananatiling nakatitig sa akin.
Muli akong napayuko sa maliit na box na hawak ko. May tali pa itong pulang ribbon
sa ibabaw.
"S-Sigurado ka, ha? Ano bang laman nito?"
"Hindi mo malalam kung hindi mo bubuksan," masungit naman niyang sagot na siyang
ikinasimangot ko.
"Sabi ko nga."
Tuluyan ko nang hinila ang dulo ng pulang ribbon na tali sa box hanggangsa tuluyan
ko na itong maalis.
Kaagad kong binuksan ang pagkakatakip ng ibabaw nito at bumungad sa akin ang isang
nakakasilaw na gintong bagay mula sa 100b.
Napatingala ako kay Darren.
"A-Ano 'to?"
"Get it."
Muli akong napayuko sa box at kinuha mula doon ang gintong bagay na iyon. Mahaba
ito hanggang sa malaman kong isa pa lang itong kuwintas.
"K-Kuwintas?" Muli akong napatingala sa kanya.
Siya naman ay umupo na rin sa tabi ko at kinuha mula sa akin ang kuwintas.
"Ito 'yong regalo ko dapat sa iyo noong birthday natin. Nawala na lang sa isip ko."
Pinaghiwalay niya iyon bago siya nagtungo sa likuran ko at isinuot sa leeg ko ang
kuwintas.
Napangiti ako at parang may mainit na bagay na humaplos sa dibdib ko sa ibinigay
niyang ito.
"Tingnan mo sa salamin," aniya bago siya umalis sa likod ko.
Kaagad akong tumayo at nagtungo sa salamin.
Napanganga ako nang mapagmasdan ko na
ang kagandahan niyon.
"Ang ganda!" Nakangiti akong bum aling sa kanya.
Kaagad din namang sumilay ang ngiti sa mga labi niya habang nakatitig sa akin.
"Bagay na bagay sa iyo."
Muli kong pinagmasdan ang kuwintas sa harap ng salamin hanggang sa mapatitig ako sa
palawit niyon.
Hugis-puso at sa 100b niyon ay may dalawang letra na magkadikit. D at R.
Napahinto ako at mas napatutok pa ang paningin ko doon.
"DR? Bakit DR?"
Muli kong nilingon si Darren ngunit kibit-balikat lang ang isinagot niya sa akin.
Yumuko siya sa maletang nasa sahig at dinampot naman mula doon ang isang malaking
box at paper bag.
"Here, buksan mo." Kaagad niya rin itong iniabot sa akin.
"Ano naman 'to?" Tinanggap ko rin naman ang mga iyon at saka sinilip ang 100b ng
paper bag.
May nakita akong kulay pula na tela na parang damit. Ibinaba ko na muna saglit sa
ibabaw ng kama ang isang box at binuksan na ng tuluyan ang paper bag.
Inilabas ko ang laman niyon bago ko iniladlad sa aking harapan.
Namilog kaagad ang mga mata ko nang malaman kong isa pala itong napakahabang
bestida. Napanganga ako at saglit na napalingon kay Darren bago ko inilapat sa
katawan ko ang bestida at sinilip ko sa salamin.
"Ang ganda naman nito! Sa akin ba
'to?!" Hindi ko mapigilang mapabulalas.
"Hmm, dapat sana ay isusuot mo 'yan noong birthday natin."
Muli akong napalingon sa kanya sa sinabi niyang 'yon. Nakaramdam ako ng lungkot
nang maalala kong muli ang pangyayari sa buhay ko. "But that's okay. P'wede mo
naman 'yan maisuot sa next birthday mo."
"0-00 nga a-at saka pulang-pula ito. Hindi ko pa p'wedeng isuot."
Kaagad ko nang ibinalik sa paper bag ang damit at ang box naman sa ibabaw ng kama
ang tinabihan ko.
"Ano naman 'to?"
"That's for you too," muli niyang sagot na hindi ko naman maintindihan.
Nag-english na naman siya. Dapat pala ay ipakuha ko sa kanya sa barong-barong namin
ang maliit na dictionary na ibinili sa akin ni tatay noon. Kailangan ko talagang
pag-aralan 'yon para maintindihan ko siya.
Binuksan ko na lang din kaagad ang box at muling namilog ang mga mata ko nang isang
napakaganda namang sandalyas ang nakita ko doon. May kaunting takong ito at kakulay
ng balat ko.
"Ang ganda!" naibulalas ko kasabay nang mabilis kong pagdampot sa isang kabiyak at
kaagad inilabas mula sa box.
"l just hope it fits on your feet. Hindi ko kasi alam ang sukat mo."
Napalingon ako kay Darren sa sinabi niyang 'yon.
"Sa akin din 'to?"
"Aha."
Mas lalong namilog ang mga mata ko habang nakatitig sa kanya.
Kinuha niya ang isa pang kabiyak ng sandalyas sa box bago nagtungo sa harapan ko.
"Sit down."
"Ha? U-Uupo ako?" Nagtataka naman akong tumitig sa kanya.
"Aha." Turnango siya at kaagad ko naman siyangsinunod.
Urnupo ako sa gilid ng kama habang siya ay yumukod sa harapan ko at sinimulang
ipasuot sa kanan kong paa ang napakagandang sandalyas. Pinakatitigan ko naman ang
hawak ko. Hindi ko mapigilang yakapin ito at halik-halikan.
"Sa akin talaga 'to? Hindi pa ako nagkakaroon ng ganitong sandalyas. Tsinelas lang
ang mayroon ako kasi 'yon lang ang kaya bilhin ni tatay para sa akin."
" P'wede kitang bilhan ng mas marami pa at iba't ibang design."
"Ha? M-Mas marami pa? Okay lang, wala naman akong pagsusuotan ng marami. Okay na sa
'to sa akin." Muli ko itong niyakap at hinalikan.
Tumingala siya sa akin at pansin ko ang pag-iling niya na may kasamang pagngiti.
Kinuha niya ang hawak ko at isinuot naman sa kabila kong paa.
"Ang galing ko yatang manghula. Sakto lang naman pala sa paa mo."
"Talaga?"
Kaagad ko ring sinipat ang sandalyas na suot 1<0. Saktong-saktong lang talaga ito
sa mga paa ko at parang sinukat talaga sa akin.
Ngunit bigla akong napahinto nang mapansin ko ang mga kuko ko na mayroon pang dumi-
dumi at bingot-bingot pa ang mga dulo. Kaagad namilog ang mga mata ko habang
nakatitigsa kanila.
Samantalang ang mga kuko ni Darren sa mga paa niya ay sobrang lilinis na parang
hindi man lang nakakatikim ng kahit kaunting alikabok. Napakagaganda pa ng mga kuko
niya at mapuputi ang mga paa niya.
"A-Aah! T-Tama na!" kaagad kong awat sa kanya kasabay nang pagkubli sa mga paa ko
sa ilalim ng kama.
"What? Hindi pa natatapos--"
"A-Ako na! Sige na, labas ka na!"
"Sige na, labas ka na!" Kaagad ko na siyang hinila patayo at itinulak.
"0-00 na, [alabas na nga. Bakit ba nagmamadali ka?" Nagtataka naman niya akong
tinitigan.
"Basta, kaya 140 na!" Tumayo ako at ipinagpatuloy ang pagtulak sa kanya patungo sa
pinto ngunit bigla akong natapilok dahil sa taas pala ng sandalyas na suot ko!
Hindi kaagad ako nakahawak sa kanya
kaya lt nagtuloy-tuloy ako sa pagbagsak.
"Rain!" Nahawakan niya ang kamay ko ngunit nahila ko siya at naisama sa paglagapak
ko sa sahig!
"Ah," napadaing ako nang bahagyang tumama ang likod ko sa matigas na bagay kahit pa
ba nayakap na niya ako.
"Oh,
Napunta siyang bigla sa ibabaw ko at kamuntik nang magtama ang mga mukha naming
dalawa sa isa't isa.

CHAPTER 29: Small C*ck

Jheimwel Rain
Saglit akong napahinto sa kabiglaanan at napatitig sa kanya. Gano'n din siya sa
akin habang nasa ibabaw ko siya at pareho naming habol ang aming mga paghinga.
Pansin ko ang pagbaba ng paningin niya sa mga labi ko at tumitig doon. At huli ko
rin namalayang nakatitig na rin pala ako sa mapupula at maninipis niyang mga labi.
Bigla na namang surnagi sa isipan ko ang mga tagpo sa resort kung paano niya
halikan sa mga labi ang maraming babae doon.
Ano naman kaya ang pakiramdam kapag hinahalikan?
Bigla siyang tumighim ng malakas.
" N-Nasaktan ka ba?"
Para akong natauhan nang mabilis siyang umalis sa ibabaw ko at inalalayan akong
makatayo.
"Aah, h-hindi. Okay lang ako." Nag-init ang pisngi ko at napaiwas ng tingin sa
kanya.
Dinala niya naman akong muli sa gilid ng
kama at inalalayang makaupo.
"Take that off. Hindi ba sumakit ang paa m 07
"H-Hindi." Muli kong itinago sa ilalim ng kama ang mga paa ko. "Kaya ko na 'to.
Sige na, labas ka na."
"Are you sure? Hubarin mo na muna 'yan bago ka tumayo."
"00, kaya ko na 'to."
Kaagad na rin siyang humakbang paatras habang naiiling na nakatitig sa akin. Pansin
ko ang paghinga niya ng malalim bago siya tuluyang lumabas ng pinto ng silid ko.
Mabilis ko nang hinubad sa mga paa ko ang sandalyas ko at muling ibinalik sa 100b
ng box. Hindi ko naman pala makakayang suotin ang mga 'yan dahil matataas ang
takong. Mahihirapan akong maglakad.
Binuhat ko ang box at inilagay sa 100b ng kabinet, isinama ko na rin doon ang ilang
piraso kong mga damit at ang binigay niyang regalo sa akin na bestida na nasa 100b
pa ng paper bag.
Muli akong napatingin sa salamin at pinagmasdan mula doon ang suot kong kuwintas.
Ngayon pa lang ako nakapagsuot ng ganito dahil yari sa perlas at mga kabibe lang
ang mga alahas ko. Pero wala ako ng mga lyon ngayon dahil naiwan lahat sa barong-
barong namin ni tatay.
Nakakahiya naman kay Darren, sabay kami ng birthday pero wala akong mairegalo sa
kanya. Wala naman kasi akong pera. Anong ibibigay ko sa kanya?
Inalis ko na ang nakabalot na tuwalya sa buhok ko upang matuyo.
Wala akong mahanap na suklay kaya't naisipan ko nang lumabas matapos kong isampay
sa banyo ko ang medyo basa kong tuwalya. Kailangan ko rin ng sabon upang malabhan
ko ang mga hinubaran kong mga darnit.
Napatingin naman ako sa isang pinto na nadaanan ko. Napasilip ako sa 100b dahil
medyo nakaawangito.
Napanganga ako nang makita ko ang kabuuan ng 100b.
Halos kaparehas lang ito ng silid ko pero parang mas malaki ito. May mga magaganda
pa siyang mga paintings sa itaas ng kama niya at ilang mga garnit. Mayroon ding
sofa, mesa at mayroong pang malaking t.v sa tapat ng kama niya!
Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong
pumasok ngtuluyan sa 100b.
"Ang ganda naman. Ito pala ang kuwarto niya."
Bukas ang lahat ng mga kurtinang nakatabingsa mga pader na yari langdin sa salamin
kaya naman kitang-kita ang labas kahit naririto ka langsa kama.
Umupo ako sa gilid ng kama at hindi ko mapigilang isayaw-sayaw ang sarili ko dahil
napakalambot din nito katulad no'ng sa akin sa kuwarto ko.
Napasilip ako sa mga nakatayong ilaw na nakapatong sa mga mesa sa gilid ng kama.
"Ang galing! May mga ilaw pa dito. Ang darni niyang ilaw, mayroon pa sa kisame."
Mayroon ding sapin ang sahig niya na parang katulad no'ng nasa sala sa ibaba.
Inikot ko ang buong silid. May dalawang pinto akong nakita na magkatabi. Sa isang
pinto ay may naririnig akong lagaslas ng tubig.
Nandito kaya si Darren? Siguro ay naliligo din siya.
Binuksan ko ang isang pinto na tahimik at bumungad sa akin ang kabinet na puno ng
mga nakatupi at mga naka-hanger na mga damit.
"Wow, ang galing naman. Ito pala ang mga
damitan niya? Ang astig! Ang laki pa ng salamin!
Kitang-kita lahat!"
Pumasok ako sa 100b at binusisi ang lahat ng mga damit niya.
"Ang dami at ang gaganda pa. Siguro mahal ang mga 'to. Napakalilinis pa nilang
lahat at ang babango. Parang cologne."
Kinuha ko ang bawat isang polo na naka-hanger at tiningnan ang mga ito ng mabuti.
Napakagaganda ng mga tela nila.
Itinapat ko ang isa sa katawan ko at nagpasayaw-sayaw sa harap ng isang napakalaki
at napakalapad na salamin sa tapat ng mahaba at malaki ring kabinet.
"Galing!"
"And what the hell are you doing here?" "Ay! Palakang lumipad!" Muntik na akong
tumimbuwang nang bigla ko na lamang nabungaran sa harapan ko si Darren matapos kong
umikot ng isang beses mula sa pagsasayaw
Basang-basa ang katawan niya at buhok at nakatapis lang siya ng tuwalya!
Mabuti na lang at naalalayan niya ako at naitayong muli ng maayos.
"Anong ginagawa mo dito?"
"Ah eh, a-ang ganda kasi ng darnitan mo, eh." Alanganin akong napangiti sa kanya
habang ibinabalik sa kabinet ang naka-hanger niyang polo. "Bakit hindi ganito 'yong
sa akin? Wala akongganitongdamitan."
"This is the master's bedroom and it's bigger than your room." Nilampasan niya ako
at humugot ng isang t-shirt sa mga nakapatas na mga puting darnit.
"Anong ibig sabihin no'n? Hindi ko naman maintindihan."
"Ang master's bedroom ay para lang sa may-ari nitong unit or sa may mga sariling
bahay. Pinakamalaki kumpara sa lahat ng silid sa labas."
"Ah, gano'n pala 'yon."
"Labas na, magbibihis ako."
Napatingin ako sa hawak niyang maliit na short na parang katulad ng suot ko.
"Bakit--" Kaagad akong tumalikod mula sa kanya at itinaas ang suot kong t-shirt.
Sinilip ko ang suot kong short at kaparehas talaga ito ng sa kanya.
" Bakit parehas tayo? Sa iyo ba ito?" Muli akong bumaling sa kanya habang
ipinapakita sa kanya ang suot kong short.
Napansin ko naman ang pagpikit niya ng
mariin.
Bakit? Short naman ito, ah. Anong inaarte-arte niya? Ipinasuot niya rin sa akin ang
short niya!
"Bahala ka," sabi niya at nagulat ako nang bigla na lamang niyang inilaglag sa
sahig ang tapis niyangtuwalya kaya naman nakita kong muli ang alaga niyang una kong
nakita sa barong-barong namin ni tatay.
"Darren!" napasigaw ako habang nakatitig sa kanya at sa alaga niya na ngayon ay
kakaiba kumpara sa una kong nakita noon.
"What? Nakita mo na rin naman ito noon pa, 'di ba? Why are you still so shocked?
Sinipsip mo pa nga itong sugat ko sa singit ko."
"Iba 'yon!"
"Anong iba? Hindi naman ito nagbabago."
"M-Maliit 'yon no'n, eh. B-Bakit parang lumaki na? Teka, 'y-yong sugat mo gumaling
na ba? Nagpaturok ka na ba sa doctor ng pangontra sa rabbies ng ahas?"
"Hindi na nga. Sinabi ko naman sa iyo na magaling kang manggagamot ko, 'di ba? Wala
naman akong naramdamang kakaiba sa sarili ko at magaling na rin ang sugat 1<0."
Humarap siyang bigla sa akin at ipinakita
ang gilid ng hita niya na malapit sa singit niya. Kaya naman mas lalo ko pang
nakita ang kabuuan ng alaga niya sa halos kalahating dipa lang naming pagitan.
Nakita ko naman ang bakas ng sugat sa hita niya at totoo ngang naghilom na ito.
Mabutl naman at hindi siya tinablan ng rabbies ng ahas na iyon.
Muli akong napatitigsa alaga niyang pakiramdam ko ay buhay na buhay sa harapan 1<0.
Malaki talaga siya ngayon at mahaba.
"M-Maliit talaga 'yan noon, eh. Parang sa bata, punggok. Bakit lumaki na?"
"What?!" Halos mapatalon naman ako sa gulat sa sigaw niyang 'yon na parang gulat na
gulat at parang anurnang oras ay susugurin akong bigla.
"Ah, s-siguro natakot ka talaga no'n sa ahas kaya 'yan lumiit. Parang putotoy ng
bata." Napangiti ako ng alanganin habang nakatitig sa kanya lalo na nang makita ko
ang paggalaw ng panga niya at pagtiimbagang niya.
Lumakas bigla ang kabog ng dibdib ko at dahan-dahang napaatras ang mga paa ko
palayo sa kanya.
"What the f**k did you say? Pakiulit nga." "W-Wala." Binilisan ko na ang paghakbang
ko paatras lalo na nang mapansin kong humahakbang na rin siya palapit sa akin.
"Rain, come back here! Damn it!"
"Pututoy ng bata!" Tuluyan na akong turnakbo palabas ng maliit na silid-damitan na
iyon, dire-diretso palabas ng silid niya.
Rain
Mabilis kong hinila pasara ang pinto nang makita ko siyang patuloy sa paghabol sa
akin!
Nagalit yata siya! Totoo naman ang sinasabi ko, eh! Urnurong talaga lyon noon,
siguro ay dahil sa takot niya sa ahas.
Gano'n pala kapag natatakot ang mga lalaki? Lumiliit at umuurong lyong mga pututoy
nila?
Readers also enjoyed:
The Arrogant Seducer (SR.,
0 54.6K Read
TAGS possessive contract marriage

CHAPTER 30: Expression

Bumaba ako ng bahay at nagtungong muli sa kusina.
Binuksan ko ang ref niya na punong-puno ng pagkain. Muli akong kumuha ng isang
mansanas at m abilis itong kinagatan. Ang sarap talaga!
Noong nasa isla ako ay gustong-gusto kong makakain nito pero hindi ako makabili
dahil may kamahalan.
Naiinggit ako sa mga nakakakain nito at ang pinakapaborito ko ay 'yong pulang-pula.
Lumabas ako ng kusina habang bitbit ang mansanas. Tumingala ako sa itaas ng hagdan
pero hindi ko pa rin makita doon si Darren. Malamang ay nagbibihis pa.
Napalingon naman ako sa pinto nang maalala ko sila kuya Daemon at kuya Darell. Ano
kayang hitsura ng bahay nila? Ganito din kaya kalaki at kaganda?
Mabilis akong nagtungo sa pinto at sinubukang pihitin ang mahabang pihitan ngunit
napakatigas nito. Mayroon din namang maliit sa ibaba nito.
" Hey! Where are you going?!"
Kaagad akong napalingon sa likod ko nang marinig ko ang pagsigaw ni Darren.
Kasalukuyan na siya ngayong bumababa ng hagdan at magkasalubong ang mga kilay
habang nakatitig sa akin.
Nakasandong puti lang siya at puting pajama. Naglitawan ang namimilog niyang mga
masel sa braso at dibdib.
"Ah, t-titingnan ko lang sana 'yong bahay nila kuya Daemon at kuya Darell."
"What? Ganito lang din naman ang sa kanila. Bakit titingnan mo pa?" Ramdam ko ang
inis sa tono niya.
"Titingnan lang, eh."
"Hindi p'wede. Maraming tao d'yan sa labas. Akala ko ba ayaw mong lumabas? Marami
ang nakatira dito at naririyan lang sila sa bawat pinto sa labas." Kaagad niyang
hinawakan ang braso ko at hinila ako palayo sa pinto.
"Hindi niyo ba sila kamag-anak? May nakatira din ba ditong hindi niyo kaano-ano?"
"Yeah, of course at makikita ka nila sa oras na lumabas ka."
"Ah, p'wede pala 'yon?" Nakarating kami sa sala.
"Stay here. Manood ka ng t.v. Magluluto ako ng dinner natin."
Kaagad akong napalingon sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
"Anong dinner? Masarap ba 'yon? Akala ko ba, ako ang magluluto?"
" Dinner is hapunan."
"Aah," napa-ah ako ng malaki sa sinabi niya.
Akala ko pagkain 'yong dinner. "00 nga, dinner! Ako ang magluluto ng dinner natin."
Ngumiti siya bago niya ako muling hinila patungo naman sa kusina. Ipinagpatuloy ko
ang pagkagat at pagkain ng mansanas habang sumusunod sa kanya.
"P'wede mo bang kunin 'yong mga libro ko at dictionary ko sa bahay namin?" tanong
ko sa kanya nang makarating na kaming muli sa 100b ng kusina.
"Anong klaseng mga libro?"
"Mga babasahin lang 'yon na libro.
Pinag-aaralan ko pa kasi magbasa ng mabilis." "Hindi ka ba nakapag-aral?" Hum arap
siya sa akin at tumitig ngtaimtim.
Kaagad naman akong umiling.
"Hindi ko pa natapos 'yong grade 2. Ayaw na akong papasukin ni tatay dahil palagi
lang akong
inaaway ng mga kaklase ko sa school." Muling burnigat ang dibdib ko sa alalahaning
iyon at kaagad naluha.
Pansin ko naman ang paghinto niya at pagkunot ng noo niya.
"Gusto mo bang makapag-aral ulit?" " Paano ako makakapag-aral, hindi ako p'wede sa
school?"
"Eh, 'di dito lang sa bahay. Bibilhan kita ng maraming books at hahanapan kita ng
tutor." "Ano 'yon?"
"Teacher na siyang magtuturo sa iyo dito." "Ha? P'wede ba 'yon? Siya ang pupunta sa
estudyante niya?"
"Yeah at ikaw lang ang magiging estudyante niya. Mas matututukan ka niya ng
mabuti." Kaagad namilog ang mga mata ko at napanganga sa sinabi niyang 'yon.
"T-Talaga."
"Aha. P'wede ka ring mag-online learning."
"Ano naman 'yon?"
"Through the internet, computers." "H-Hindi ko alam 'yon. Parang ang hirap naman."
"Tuturuan naman Kita."

"Hmm." Nakangiti siyang tumango sa akin na siyang ikinasaya ko ng sobra.

"Salamat! Maraming salamat!
Makakapag-aral na ako!" Sa sobrang saya ko ay hindi ko napigilang yakapin siya ng
mahigpit. Para siyang anghel sa langit na biglang inihulog sa akin.
Narinig ko naman ang kanyang pagtighim. "N-Nasasakal na 'ko," dinig kong sabi niya
na parang hirap na hirap kaya't kaagad akong napakalas mula sa pagkakayakap ko sa
leeg niya. "Pasensiya na. Natuwa lang naman ako, eh."
"lt's alright. Tutulungan mo ba akong magluto?" Kaagad niya akongtinalikuran at
nagtungo sa ref.
Binuksan niya ito at nangalkal doon.
"Ano bang gusto mong ulam? Gusto mo ba ng ginataan?" Nagtungo rin ako sa tabi niya
at nakisilip sa loob ng ref habang patuloy ko pa ring kinakain ang mansanas na
hawak ko.
" Bukod sa ginataan, anong kaya mong lutuin?" tanong niya nang hindi ako
nililingon.
"Ahm, gisado, adobo, bulanglang, paksiw,
prito, nilaga, sinaing. Ah, ano pa ba? IYon lang yata at saka ginataan."
Kaagad siyang lumingon sa akin na may nanlalaking mga mata.
"Whoa! Ang darni naman pala. Ang galing mo namang magluto."
Kaagad akong napangiti sa papuri niyang 'yon.
"Sige, dahil wala tayong gata clito ngayon, adobo na lang."
Lumawak din ang pagkakangiti niya bago niya inilabas mula sa ref ang isang supot ng
karne na nagyeyelo na ng sobra. Hinawakan ko iyon at nagulat ako sa sobrang tigas
niyon.
Umuusok-usok pa ito sa sobrang lamig!
"Ang tigas! P'wede pa bang iluto 'yan?"
"Yeah. Ibababad muna natin sa tubig para lumambot ulit siya."
" Bakit kasi kailangan ilagay sa ref?"
" Malayo kasi dito ang palengke at para hindi ka na araw-araw pang [alabas lalo na
kung busy sa trabaho, mamili ka na ng marami sa supermarket at i-stock sa ref.
'Yong mga karne, isda at frozen meat, dapat nasa freezer sila para hindi kaagad
sila masira at umabot ng ilang
lingo.”
Napatango-tango ako sa sinabi niya. Gano'n pala 'yon.
"Yong mga gulay at prutas naman, para laging fresh, dito mo rin siya ilalagay. Pati
na rin ang mga pagkain at inumin na madaling masira.”
"Aah, malaking tulong pala ang ref.”
"Aha.”
Napatango-tango ako sa mga nałaman ko. Gano'n pala 'yon. May bago na naman akong
kaalaman. Tatandaan ko ang mga 'yan.
Itinuro niya rin sa akin ang mga bahagi ng ref kung saan dapat na inilalagay ang
mga karne, gulay at prutas. P'wede rin palang gumawa ng yelo dito na inilalagay sa
mga inumin, katulad na lang no'ng mga yelo na inilalagay ni tatay sa paninda niyang
buko juice.
Ang galingnaman!
Itinuro niya rin sa akin ang paggamit ng mga lutuan. Nakakatakot dahil baka
magkamali ako pero siguro ay masasanay din ako. Kailangan ko lang silangtandaan
lahat.
Magkatulong kaming dalawa na nagluto at sabay na kumain ng hapunan.
KINAGABIHAN ay dumating ang dalawa sa naga tao niyang lalaki na may kasamang isang
babae. Napakarami nilang pinamili at itinambak ang lahat sa sala.
"Did you get everything I said?" ani Darren sa kanila habang iniinpeksiyon niya ang
mga naglalakihang paper bag. Hindi ko na naman maintindihan angsinasabi niya.
Ano kaya itong mga pinamili nila?
"Yes, Sir! Walang labis, walang kulang," sagot naman sa kanya ng babaeng napaka-
sexy sa suot nitong blusa at hapit na hapit na palda.
Napaka-igsi ng palda niya at sa palagay 1<0, kauntingtaas lang ng paa niya ay
makikita na ang panty niya. Napakataas din ng takong ng sapatos niya. Hindi kaya
madapa siya d'yan?
Kumukutitap din ang mga mata niya habang nakatitig kay Darren at napakatamis din
niyang ngumiti. Napakapula ng labi niya at may mga nakapahid ding makukulay sa
magkabila niyang pisngi at mga mata.
Hindi kaya nahalikan na rin siya ni Darren sa labi?
"P-Para po ba sa kanya, Sir? Baka hindi bumagay sa kanya ang mga 'yan," saad muli
ng babae habang nasa akin ang paningin niya at lumilibot ang mga mata niya sa
kabuuan ko.
Tumataas-taas ang kilay niya at ramdam ko
ang pag-ismid niya sa hangin.
Ano naman kaya ang problema niya? Feeling ba niya maganda siya?
"Hindi ko naman hinihingi ang opinyon mo. You can go out now," sagot ni Darren sa
kanya na siyang ikinangiti ko.
Inismiran ko rin siya at binelatan bago ako mas sumiksik pa sa tabi ni Darren.
"Aba't." Kaagad namilog ang mga mata ng babaeng hitad at ramdam kong parang gusto
niya akong sugurin.
Lumingon sa akin si Darren kaya kaagad kong binago ang ekspresyon ng mukha ko na
parang inaapi.

CHAPTER 31: I Miss You so much, Dad!

Jheimwel Rain
"Sige na, buksan mo na," ani Darren sa akin matapos lumabas ng bahay niya ang mga
tao niya kasama lyong babaeng hitad na matalim tumingin sa akin.
"P-Para sa akin lahat 'to?" Nagtataka naman akong napatitig sa kanya at sa
napakaraming paper bag sa harapan ko. Sa kalkulado ko ay nasa dalawampong bilang
silang lahat.
"Yeah. Ayaw mo rin lang namang sumama sa akin sa Mall, ipinabili ko na lang ang
lahat ng 'yan sa sekretarya 1<0."
"S-Sekretarya? Ano 'yon?"
"Si Lisa, kanina 'yong naghatid ng mga 'yan. Sekretarya ko siya sa opisina sa
trabaho ko, assistant, utusan."
"Aaah, 'yon pala ang tawag do'n. Nahalikan mo na rin ba siya?"
"What?" Kaagad nanlaki ang mga mata niya habang nakatitig sa akin. Ako naman ay
nagulat din sa naging tanong kong lyon.
"Ah, w-wala. B-Bubuksan ko na 'to." Kaagad
Y...
kong ibinaling ang atensiyon ko sa mga paper bag at sinimulang buksan ang mga ito.
"At bakit ko naman hahalikan ang sekretarya 1<0?" tanong pa rin niya ngunit hindi
ko siya nilingon.
"Wala nga, kalimutan mo na."
" Iniisip mo ba na lahat ng babae ay hinahalikan 1<0?"
"Ang ganda nito! Wow!" sigaw ko n ang makakuha ako ng isang tsinelas na pambahay na
katulad ng sa kanya. Siguradong kakasya na ito sa akin ngayon.
Hindi ko na siya pinansin pa sa mga sinasabi niya.
Darren
I just stared at her as she excitedly opened the paper bags containing her new
stuff. Ni hindi na niya ako pinansin.
Tsk. Am I such a womanizer that she thinks I kiss all women? Mapili naman ako, no!
And I didn't feel any f g desire for my secretary.
Mas naaalibadbaran ako sa kanya sa tuwing nakikita ko siya at ang mukha niyang puno
ng make up. Tsk.
Jheimwel Rain
NAGING abala ang gabi ko sa pag-aayos ng
mga bago kong gamit. Binilhan niya rin ako ng maraming libro kaya mayroon na akong
mababasa palagi.
Mayroon na rin akong bagong dictionary. Babasahin ko ito palagi para maintindihan
ko ang mga sinasabi niya. Kumpleto rin ang mga garnit ko pang-school, mga notebook,
papel, ballpen, lapis, crayon at kung ano-ano pa.
Napakarami ko na ring mga bagong darnit, bra at panty at lahat ay kasya sa akin!
Paano kaya nila nalaman angsukat ko? Sinabi rin kaya ni Darren sa kanila?
May mga pabango na rin ako, sabon, shampoo, toothbrush at kung ano-ano pang gamit
sa katawan. Nakakatuwa!
"Hey, gising ka pa? Late na, 12 na ng hatinggabi. Matulog ka na."
Napalingon ako kay Darren na bigla na lamang surnungaw sa pinto ng kuwarto ko.
"Tatapusin ko na lang ito." Isa-isa kong inipon ang mga gamit kong pang-school.
Hindi ko rin alam kung saan sila ilalagay kaya sa isang sulok na lang muna ngsilid
ko.
"Kailangan mo rin pala ng table dito. Bukas na lang kita bibilhan," aniya habang
nananatili siyang nakatayo sa pinto at nakasandal doon.
Hubad-baro na siya ngayon at tanging pajama na lang angsuot.
"P'wede naman ako sa kama mag-aral," sagot ko naman sa kanya habang patuloy ako sa
pagliligpit ng mga kalat ko.
" No, kailangan mo pa rin ng table na p'wede mong ilagay doon ang lahat ng mga
gamit pang-school mo at magiging kumportable ka sa pag-upo."
"Sige," sang-ayon ko na lang dahil sa tingin ko ay tama naman siya.
Sa wakas ay natapos na rin ako sa pagliligpit.
"Tapos na ako. Matutulog na ako." Nagtungo na ako sa kama at nahiga. Hinila ko ang
makapal na kumot at ibinalot ko sa katawan.
Hindi ko kasi alam kung bakit medyo malamig na ngayon angsilid ko na kanina naman
ay hindi.
Hindi ko alam kung saan nanggagaling 'yong lamig pero noong buksan ko naman ang
pinto dito sa labas ay hindi naman gano'n kalamig ang hangin na nasasagab ko doon
kaya isinara ko na lang muli ang Pinto.
" Makakatulog ka ba ng walang ilaw?" tanong ni Darren habang lumalapit na sa
kinaroroonan kong kama.
"Hmm." Tumango naman ako sa kanya. "P'wede bang ito na lang ang buhay magdamag?"
tukoy ko sa lampshade niyang inilipat niya muna dito sa silid ko ang isa.
Galing ito sa silid niya. Lampshade daw ang tawag dito.
"P'wede naman. Itong sa kisame na lang ang papatayin natin."
Tuluyan na siyang nakalapit sa akin at inayos ang pagkakatabing sa katawan ko ng
kumot 1<0.
Bumaba ang mukha niya sa akin at marahang dumampi ang mga labi niya sa noo ko na
siyang ikinatitig ko sa kanya.
"Goodnight, baby. Sleep tight," bulong niya bago siya turnalikod at lumapit na sa
pinto.
Napahabol ako ngtingin sa kanya. Parang hinaplos ng mainit na bagay ang puso ko sa
ginawa niyang 'yon. Ramdam na ramdam ko pa ang pagkakalapat ng mainit niyang labi
sa noo
Pinatay na niya ang ilaw sa kisame kaya bahagya nang dumilim ang buong paligid. Ang
tanging natira na lamang ay ang mahinang liwanag na nagmumula sa lampshade na nasa
gilid ng kama ko at nakapatongsa isang maliit na mesa.

Lumabas na siya ng pinto at habang isinasara niya ito ay nananatili pa rin sa akin
ang mga mata niya. Hanggang sa tuluyan na niya itong mailapat at naiwan na akong
mag-isa. Namayaning bigla ang nakabibinging katahimikan sa buong paligid.
Nanatiling nakadilat ang aking mga mata habang lumilibot sa buong silid na may
kadiliman.
Hindi pa ako nakakaramdam ng antok kahit naging abala ang buong maghapon ko mula sa
paglisan namin ng Isla hanggangsa makarating na ako sa lugar na ito, na kailanman
sa buhay ko ay hindi ko naisip na mangyayari sa akin.
Muling sumagi sa isipan ko ang mga alaala ni tatay kasunod ang muling pag-agos ng
mga luha ko sa gilid ng aking mga mata.
Muling bumalik ang walang kapantay na sakit sa dibdib ko sa katotohanang iniwan na
talaga niya ako. Ang hirap at sakit na pinagdaanan niya bago siya nawala nangdahil
sa pagtatanggol at pagpoprotekta niya sa akin.
At ito ang naging kapalit ng lahat.
Marangyang buhay para sa akin, kapalit ni tatay. Dahil kung walang trahedyang
nangyari sa buhay namin, siguradong hanggang ngayon ay
kasama ko pa rin siya at nananatili pa rin kami sa Isla.
Marami na akong matututunan sa lugar na ito na alam kong kahit kailan ay hindi ko
magagawa kung nakakulong lamang ako sa gitna ng kagubatan.
Pero kung papipiliin ako, mas gusto ko pa rin ang maging mangmang sa lahat ng
bagay, huwag lang mawala sa akin ang tatay ko.
Walang kahit anong yaman sa mundong ito ang makakapalit sa buhay ng tatay 1<0.
Mahal na mahal ko siya at alam kong higit pa sa buhay niya ang pagmamahal niya sa
akin.
Nami-miss na kita, tatay. Mis na mis na kita.
CHAPTER 32: Kiss
Darren
" Boss, may good news."
Napaayos ako nang pagkakatayo sa sinabing iyon ni Jake mula sa kabilang linya ng
telepono, isa sa mga tao ko.
"Spill it," I answered.
"Natagpuan na po si Mister Edwin Recto Salvacion sa pantalan sa Culion Island.
Tinangka pa niyang magpalit-anyo pero may nakakilala sa kanyang lalaki na
naninirahan doon.
Nakumpirma din po namin ang tinamo niyang saksak sa tagiliran niya sa bandang likod
na hanggang ngayon ay hindi pa rin magaling."
"Good. Arrest him right away and take him to the hideout. Let me know right away if
he's already there."
"Yes, Boss!"
I immediately turned off the phone line.
Napatiimbagang ako at hindi na makapaghintay pa na makaharap siya.
Sisiguraduhin kong magbabayad siya sa gin awa niyang pagpatay kay Mang Ambo at

pananamantala kay Rain.

Ang akala niya yata ay makakatakas siya sa akin! Nagkamali siya nangtinarantado.
Naisipan kong lumabas ngsilid nang makaramdam ako ng pagkauhaw. Mag-uumaga na pero
hanggang ngayon ay hindi pa rin ako dinadalaw ng antok.
But when I opened the door, I stopped when I heard a faint moan as if coming from
Rain's room.
" Bitawan niyo '1<0! Tatay! Tatay, tulungan mo 'ko! Parang awa niyo na PO!"
Hindi na ako nagdalawang-isip pa at kaagad ko nang binuksan ang pinto ng silid niya
nang marinig ko ang mga pagsisigaw niya. Fortunately, the door wasn 't locked.
"Tama na PO! Bitawan niyo 'ko!"
I found Rain in bed who kept shouting even though her eyes were still closed.
Mabilis ko siyang nilapitan at inuyog ang magkabila niyang balikat.
"Hey, Rain, baby. Wake up."
" Bitawan niyo 'ko! Tatay! Tulungan mo po ako!" But she still continued to shout.
"Hey, Rain! Baby, wake up!" I finally lifted her up and patted her cheek.
"TATAAAYYY!!" Sa sandaling iyon ay dumilat na rin ang mga mata niya at bakas ang
takot sa hitsura niya habang nakatitig sa akin.
"It's me, Darren. You're dreaming, baby.
Nananaginip ka lang."
Walang patid sa pag-agos ang mga luha niya sa pisngi at nangangatal ang katawan
niya.
"S-Si tatay, nakita ko si tatay. S-Si Mang Edwin. Pinatay niya si tatay!"
Nagpatuloy siya sa paghagulgol niya at paglingap ng mga mata niya sa paligid na
para bang may kinatatakutan. I immediately pulled her and hugged her tightly to
calm her down.
"Shh, that's over, baby at malapit nang magbayad ang pumatay kay tatay Ambo.
Mahuhuli na siya ng mga pulis at makukulong na siya," I said even though I had no
plans to report him to the police.
Hindi sa ngayon. Dadaan muna siya sa mga kamay ko at matitikman niya ang hinahanap
niyang impyerno!
" B-Baka puntahan niya ako dito. B-Baka malaman niya k-kung nasaan ako."
"No. That will never happen, I can't allow it. At kahit malaman niyang nasa akin
ka, hinding-hindi ka niya malalapitan. Tandaan mo
'yan, baby."
"H-Hinawakan niya ako. Hinawakan niya 'yong--'y-'yong dibdib ko, s-saka ito.
Hinalikan niya ako clito s-sa leeg 1<0," she said as she continued to cry.
At kahit may ideya na ako nang mga ginawa sa kanya ng hayop na lalaking iyon ay
hindi ko pa rin mapigilan ang sarili kong manggigil at magngingit sa galit.
"Ssh, hinding-hindi ka na niya mahahawakan pa kailanman at nangangako ako sa iyong
pagbabayaran niya ang lahat ng ginawa niya sa buhay niyo ni tatay Ambo."
Napakuyom muli ang mga kamao 1<0. Kailan ko na talaga siyang makaharap! There's no
forgiveness for what he did to Rain and his father!
I'm so thankful that she wasn 't completely raped but I'll never forgive the person
who brought her pain. Kahit saan pa kami magharap!
" N-Natatakot ako, Darren."
"Calm down, baby. Kukuha ako ng tubig sa ibaba."
"Dito ka lang!" Napahinto naman ako nang maramdaman ko ang paghigpit nang
pagkakakapit niya sa tela ng darnit ko. Ramdam ko pa rin ang bahagya niyang
pangangatal.
"Alright, hindi ako aalis." I repeatedly stroked her back as I kept hugging her
just in case she felt comfortable.
Inalalayan ko siyang makahiga ulit ngunit ramdam ko pa rin ang pagsiksik niya sa
akin.
I laid her on my arm as l hugged her and gently combed her hair. I repeatedly
kissed her forehead and made her feel like I would never leave her.
I don't know why I'm doing this. I've never been soft on a woman like this other
than my mom. Basta ang alam ko lang, ayokong nakikita siyang urniiyak at nasasaktan
dahil pakiramdam ko ay sumasakit din ang puso ko sa nakikita kong ito sa kanya.
llang sandali ang lumipas na hindi ko namalayang burnibigat na rin ang talukap ng
mga mata ko, maging ang katawan ko.
Naririnig ko na rin ang malalim na paghinga ni Rain kaya't kahit papaano ay
nakahinga ako ng maluwag.
I think she's okay now.
Sinubukan kong paluwagin ang pagkakayakap ko sa kanya at alisin ang pagkakahiga
niya sa braso ko para sana ay burnangon. Ngunit bigla siyangyumakap sa akin ng
mahigpit at muling sumiksik sa dibdib ko so I could do nothing but hug her again.
Hanggang sa dalawin na ako ng antok at tuluyan na rin akong makatulog sa tabi niya.
Jheimwel Rain
NAGISING ako na parang kay sikip nang kinalalagyan ko.
May matitigas na bagay na pakiramdam ko ay nakabalot sa katawan ko at nalalanghap
ko rin ang pamilyar na pabango ni Darren.
Idinilat ko ang aking mga mata at isang leeg ang bumulaga sa akin. Leeg ni Darren.
Hindi ako nakagalaw habang nakatitig sa kanya at pilit inalala ang nagdaang gabi sa
aming dalawa.
Naalala kong dinalaw ako ni tatay sa panaginip ko at muting naganap angtrahedyang
nangyari sa amin sa Isla.
Takot na takot ako dahil pakiramdam ko ay totoong nangyayari ulit 'yon kagabi. May
parteng binalikan ako ni Mang Edwin at balak na ring patayin. Hinabol niya ako
hanggang sa kagubatan habang bitbit niya ang itak niya.
Nahuli niya ako at binalak muling pagsamantalahan. Itinarak niya sa leeg ko ang
hawak niyang itak kaya wala akong nagawa kundi ang hayaan siya.
Doon ako iyak nang iyak habang tinatawag si tatay. At paggising ko ay si Darren ang
bumungad sa akin.
Ang buong akala ko ay totoo pa ring nangyayari ang mga 'yon.
Natatakot na ako. Paano kung totoong balikan ako ni Mang Edwin? Paano kung puntahan
niya ako dito sa bahay ni Darren? Paano kung pati si Darren ay idamay niya?
Huwag naman sanang mangyari ang lahat ng 'yon. Huwag niyo po sanang pahihintulutan,
Diyos ko. Hindi ko na po talaga kakayanin pa.
Sana po ay mahuli na siya ng mga pulis at makulong na. Kung p l wede lang na
bitayin siya bilang paghihiganti sa ginawa niya sa tatay ko!
Wala siyang awa! Napakahayop niya!
"Hey, you're crying again. Nanaginip ka na naman ba?"
Natauhan ako nang biglangyumuko sa akin si Darren at sinilip ang mukha ko. Kaagad
niya ring pinunasan ang mga luha ko sa pisngi na hindi ko namalayang tumutulo na
naman.
"W-Wala, may naalala lang."
Kaagad akong nag-iwas ng tingin sa kanya at burnitaw na sa pagkakayakap ko sa
kanya.
Dito na pala siya nakatulog sa tabi ko. Naalala ko ang ginawa kong pagyakap sa
kanya.
Nakakahiya.
"Naalala mo na naman ba si tatay Ambo?" Marahan akongtumango sa kanya at hindi ko
mapigilang mapahikbing muli.
"Gusto mo bang mamasyal tayo? Joyride tayo. Ipapasyal kita sa buong siyudad."
Napatingala ako sa kanya sa sinabi niyang 'yon. Pansin ko ang bahagyang pangingitim
ng palibot ng mga mata niya.
Napuyat ba siya kagabi? Dahil kaya sa akin?
Binantayan ba niya ako buong magdamag?
" B-Bakit? Wala ka bang trabaho?"
" Hmm, one month kasi akong naka-vacation ngayon sa trabaho dahil ang plano ko sana
noon ay magbakasyon ng one month sa Palawan. Pero p'wede ko pa rin naman ituloy
'yon dito sa Manila, kasama ka." Ngumiti siya nang napakatamis kasabay nang paulit-
ulit na pagtaas ng mga kilay niya habang nakatitig sa akin.
Napadakong bigla ang mga mata ko sa mga labi niya may kapulahan. Bigla ko na namang
naalala kung paano siya humalik ng mga babae.
Ano kaya ang pakiramdam na hinahalikan sa labi? Bakit parang gustong-gusto nila
'yon? Noo
ko pa lang ang nahahalikan niya sa akin.
"Nakatitig ka na naman sa labi ko. Bakit?"
Muling napaangat ang mga mata ko sa kanya sa sinabi niyang lyon. Sumilay bigla ang
pilyong ngiti sa kaniya habang nakatitig sa akin.
"Ahm." Napalunok ako kasabay nang pagbilis nang kabog ng dibdib ko. Gusto ko sanang
malaman kung ano ang pakiramdam nanghinahalikan.
"What? May panis na laway ba ako?"
"H-Ha?" Bigla niyang pinahid ang mga gilid ng labi niya. "Wala naman."
"W-Wala naman, eh. Pero p-p'wede mo ba akong h-halikan?"
"What?" Kaagad nanlaki ang mga mata niya habang nakatitig sa akin na parang gulat
na gulat. "H-Halikan mo 'ko ... d-dito." Itinuro ko ang labi ko sa kanya.
Kita ko naman ang pag-awang ng mga labi niya at mas lalo lamang siyang napatitig sa
akin na parang hindi makapaniwala.
Bigla siyang natahimik. Samantalang, gumapang bigla ang init sa pisngi 1<0.
Bigla akong nakaramdam ng hiya pero gusto ko talagang maranasan ang mahalikan din
niya sa labi.
Ngunit bigla siyang turnawa kasabay nang pagluwag ng mga braso niya mula sa
pagkakayakap sa akin.
"Tsk. Ano bang pinagsasasabi mo? Gising na, nananaginip ka na naman yata. Umaga
na." Bigla niyang ginulo ang buhok ko kasunod ang pagbangon niya at tuluyang
pagkalas mula sa pagkakayakap niya sa akin.
Napatitig naman ako sa kanya at nakaramdam bigla ng kirot sa 100b ng dibdib ko na
hindi ko maintindihan.
Ayaw niya akong halikan? Dahil ba pangit
"Halika na, bumangon ka na para makapag-breakfast na tayo." Inilahad niya sa
harapan ko ang kamay niya matapos niyang bumaba ng kama.
"S-Susunod na lang ako. Magbabanyo pa ako." Yumuko ako dahil hindi ko na mapigilan
pa ang paghikbi ko.
"Okay, bilisan mo na. Maghahanda ako ng breakfast."
Tuluyan na siyang naglakad patungo sa pinto hanggang sa makalabas na siya.
Hindi niya talaga ako hinalikan!
Bakit 'yong ibang mga babae hinahalikan
niya?! Dahil ba pangit ako at magaganda sila? Hindi niya ba ako gusto?
Tumulong muli ang isang butil ng luha ko sa pisngi. Ngunit nagulat ako nang bigla
siyang bumalik at mabilis na lumapit sa akin.
Namalayan ko na lamangna nakalapat na pala ang mga labi niya sa mga labi ko na
siyang ikinatulala ko sa kanya.
Ramdam na ramdam ko ang lambot ng mga labi niya habang nakalapat sa akin.
Ilang sandaling nakadilat lang ang mga mata ko sa kabiglaanan, samantalang nakikita
ko naman ang nakapikit niyang mga mata at nalalanghap ko na rin ang napakabango
niyang hininga na para bang hindi nanggaling sa pagtulog.
Kaagad din niyang binitawan ang mga labi ko at nakangiting pinisil ang baba ko.
"Okay na ba? Umiyak ka pa." Pinunasan niya ang mga luha ko sa pisngi, samantalang
ako ay nananatiling nakatulala sa kanya.
H-Hinalikan niya talaga ako? 'Yong labi niya, ang lambot.
"Tsk. Baka ako naman ang dalawin nito ni tatay Ambo sa panaginip 1<0."
Kakamot-kamot siya sa ulo niya bago muling lumabas ng pinto ng kuwarto ko.
Hinalikan niya talaga ako!
Readers also enjoyed:
You Broke Me First
0 41K Read
TAGS second chance badgirl independent

CHAPTER 33: I Finally Found Someon

Jheimwel Rain
Halos ayokong maghilamos at mag-toothbrush ng bibig ko para lamang hindi mawala ang
bakas ng mga labi ni Darren sa mga labi ko.
Pero nang maalala kong kagigising ko lang pala at nangangamoy pa ang bibig ko mula
sa pagtulog ko sa magdamag ay halos sampal-sampalin ko na ang mukha ko dahil sa
sobrang kahihiyan.
Nakakahiya talaga! Bakit ko ba naisip ang halik na 'yon at paano ko 'yon nasabi sa
kanya?! Inis na inis pa nga ako sa kanya noon dahil sa pagiging fuckboy niya pero
ngayon, ako pa 'yong humingi sa kanya no'ng halik na 'yon.
Ano na lang ang iisipin niya sa akin? Eh, 'di tuwang-tuwa pa ang lalaking 'yon
dahil nakaisa na siya sa akin ngayon.
Halos sabunutan ko ang sarili ko sa mga kagagahang pinaggagagawa ko. Pero sa tuwing
naaalala ko ang ginawa niyang paghalik sa akin kanina, hindi ko na naman mapigilan
angsayang
nararamdaman ko sa dibdib 1<0.
Pakiramdam ko ay sumasayaw ang puso ko sa mga sandaling ito at may mga paro-parong
nagrarambulan ngayon sa tiyan 1<0. Napakabilis nangtibok ng puso ko at ramdam ko
ang init na gurnagapang ngayon sa mukha ko.
Humarap ako sa salamin at kitang-kita ko ang pamumula ng kalahati ng mukha ko.
Haayst, parang hindi ko yata kayang humarap sa kanya ngayon. Nakakahiya!
Dito na lang kaya ako sa kuwarto 1<0? Magkulong na lang kaya ako clito maghapon?
Kunyari ay may sakit ako.
Napahinga ako ng malalim bago muting pinagmasdan ang mukha ko sa salamin. Hindi
kaya napilitan lang din siyang halikan ako kanina?
Sinubukan kongtakpan ang kalahati ng mukha ko kung saan may malapad na birthmark.
Ngayon ay ang makinis ko na lang na mukha ang nakikita ko sa harap ng salamin.
Maganda naman ako, ah. Makinis naman ang kalahati ng mukha 1<0. Wala akong pimple.
Mapupungay naman ang mga mata ko, makakapal at malalantik ang mga pilik-mata ko.
Matangos naman ang ilong ko at maninipis
lang din naman ang mga labi ko. Medyo mabuhok nga lang ako. Masyadong balbon ang
balat ko simula sa mga braso ko, mga hita at likod ko. Kaya ganito din kakapal at
mahaba ang buhok ko.
Pero wala akong buhok sa kilikili at hindi rin naman ganoon kakapal ang buhok ko sa
pepe ko.
" Rain, hindi ka pa ba tapos?"
"Ay, kalbong bilat!" Halos mapatalon ako sa gulat nang bigla na lamang sumungaw ang
ulo ni Darren sa nakabukas na pinto ng banyo ko.
" Kanina pa kita hinihintay sa baba. Malamig na 'yong pagkain," masungit niyang
saad na siyang ikinasimangot ko.
" H-Hindi pa ako tapos, eh."
" Isang oras ka na yata dito sa banyo. Ano pa bang ginagawa mo? Kailangan mo ba ng
tulong?"
"Kaya ko na!"
Sinamaan ko siya nang tingin bago ko padabog na dinampot angtoothbrush ko na may
laman nang colgate kanina pa at sinimulan ko nang kuskusin ang mga ngipin ko.
Magaganda din naman ang mga ngipin ko, pantay-pantay at mapuputi.
Wala akong sira o bulok dahil hindi naman ako nakakakain ng mga matatamis na candy
sa Isla. Puro masusustansiyang mga pagkain lang ang mga kinakain namin doon ni
tatay.
Napalingon ako kay Darren nang hindi pa rin siya umalis sa Pinto ng banyo at
nanatili lang siyang nakatitig sa akin habang nakasandal doon.
Inirapan ko siya habang patuloy ako sa pagkuskos ng mga ngipin ko hanggang sa
matapos ako at magmumog. Naghilamos na rin ako ng mukha ko at pinunasan ng tuyong
towel bago ako lumapit sa kanya.
"Mabango na ang hininga 1<0." Tumingkayad ako sa harapan niya at hinipan siya ng
hangin sa mukha.
Kaagad din naman siyang napangiti habang nakatitig sa akin.
"Mabango nga, so? Halika na, bumaba na tayo." Kaagad na rin siyang tumalikod.
Humabol naman ako sa kanya at humawak sa laylayan ng damit niya.
"Wala ka bang plano?"
"Na? What plan?" Nagpatuloy siya sa paglalakad patungo sa Pinto ng kuwarto ko.
Mabilis ko siyang sinabayan at ipinakita ko sa kanya ang mahaba kong nguso.
Lumingon siya sa akin at napabungisngis.
Nagpatuloy pa rin siya sa paglalakad hanggang sa tuluyan na kaming makalabas ng
silid ko.
"Ano naman 'yan?" tanong niya na parang walang ka-ide-ideya sa nais kong sabihin.
Napasimangot ako at padabog akong bumitaw mula sa pagkakahawak ko sa tela ng t-
shirt niyang puti. Nagpahuli na lang ako sa paglalakad at hindi na siya sinabayan.
"What?" Lumingon siya sa akin at may pagtataka akong tiningnan.
"Wala!" Padabog kong binilisan ang paglalakad ko at kaagad siyang nilampasan.
"Ano ba kasing problema mo? Para kang tinutoyo," aniya pa rin mula sa likuran ko
habang burnababa na kami ng hagdan.
Hindi ko siya pinansin hanggang sa makarating kami ng kusina.
Siguro nga ay napilitan lang siyang halikan ako kanina. Pangit talaga ako!
" Hey, baby."
Hindi ko pa rin siya pinansin.
Naupo na kaagad ako sa isang silya dahil nakahayin na nga ang mga pagkain sa mesa.
May itlog, hotdog at kung ano-ano pang sa tingin ko ay mga karne. Hindi ko naman
alam ang tawag sa mga 'yan. Mayroon ding sinangag na
kanin.
Paborito ko ang isang ito kaya't kaagad na akong sumandok. May tinimplang mainit na
gatas din sa tabi ng plato ko.
Nag-sign of the cross ako at mahina na lamang nagdasal habang nakapikit ang mga
mata. Ramdam ko naman ang pagtitig sa akin ni Darren na nakaupo sa kanan kong
bahagi kahit hindi ko siya nakikita.
Matapos ay idinilat ko na ang aking mga mata. Ngunit hindi na natiis na hindi siya
lingunin dahil hanggang ngayon ay nakatitig pa rin siya sa akin habang nakangiti.
"Kumain ka na nga," inis kong utos sa kanya na mas lalo lang niyang ikinangiti.
Baliw na 'to.
Hindi na lang siya pinansin at kumuha na lang ako ng hotdog. Dalawang beses pa lang
ako nitong nakatikim noong minsang bilhan ako ni tatay. At ngayon pa lang ang
pangatlo.
" Kailangan na talagang masanay simula ngayon na may kasama na akong hindi lang
makulit at pilyang babae, topakin pa."
Kaagad akong napalingon kay Darren sa sinabi niyang 'yon. Ako ba ang tinutukoy
niya? Kasalukuyan na rin siya ngayong kumukuha
ng sinangag na kanin at inilalagay sa plato niya sa harapan niya.
"Bakit?" tanong 1<0. Hindi ko pa rin mapigilan ang pagsimangot ko.
"Alam mo bang never pa akong nagdala dito o nagpasok clito ng kahit sinong babae?"
Mas lalo pa akong napatitigsa kanya sa sinabi niyang 'yon dahil hindi ko naman
naintindihan.
"Ang ibig kong sabihin, simula noong tumira ako sa condo unit na ito apat na taon
na ang nakalilipas ay ikaw pa lang ang babaeng hinayaan kong pumasok dito at
hinahayaan kong tumira clito kasama ako. Ikaw pa lang ang babaeng nakakasabay ko sa
pagkain sa mesang 'to." Napahinto ako mula sa pagkain 1<0.
"Maniwala, playboy ka, eh. Fuckboy ka nga." Mas lalo akong napanguso. Pinaglololoko
niya yata ako, eh.
Bigla naman siyang humalakhak ng malakas.
"Yeah, sabihin na nating oo pero ...
sanctuary ko ang lugar na 'to. Pribadong tahanan ko, lugar ko na off limits ang mga
walang kinalaman sa buhay ko. Ang gusto ko ay mga
importanteng tao lang sa buhay ko ang malayang m aka kapasok dito."
Napatitig ako sa kanya sa sinabi niyang lyon.
Mga importanteng tao sa buhay niya? Pero nandito ako ngayon. Ang ibig bang sabihin
ay isa ako sa mga importanteng tao sa buhay niya?
"Naiintindihan mo ba ang sinasabi 1<0?" muli niyang tanong habang plastado ng ngiti
ang labi niya.
Patuloy siya sa pagkain niya at pagsulyap-sulyap sa akin.
Hindi naman kaagad ako nakasagot pero pakiramdam ko ay tumataba ngayon ang puso
1<0. Hindi naman siguro ako nagkakamali nang pagkakaintindi, no?
"Y-Yong mga kapatid mo ba pumapasok din dito? 'Yong pamilya mo? 'Yong tatay mo?"
"Yeah, of course. Gusto mo bang makilala ang iba pa naming kapatid? Si Dad, gusto
mo bang makilala? Kaso lahat sila ay lalaki. Wala kaming kapatid na babae."
"Naipakilala mo na rin ba sila sa mga naging babae mo? Bakit 'yong mga naging babae
mo, hindi mo pa ba dinadala dito? Bakit?" Ang darni kong tanong pero gusto kong
masagot niya ang lahat ng 'yon. Yong malinaw na sagot.

9/1 5
Natahimik naman siya at hindi kaagad nakasagot.
" Paano ko ba i-explain sa iyo na maiintindihan mo kaagad?"
"Hindi ko talaga maiintindihan kung bakit ang clami mong hinahalikan na mga babae."
Kumamot siya sa ulo niya na tila hindi alam ang gagawin.
"Wala pa naman akong nagiging girlfriend.
Libangan ko lang 'yong mga 'yon."
"Libangan? Gano'n pala ang libangan ng mga kagaya niyo? Sila kuya Daemon at kuya
Darell ba katulad mo rin?"
"Y-Yeah, siyempre."
" Parang hindi, wala sa hitsura nila. Ang babait kaya nila."
"Bakit? Hindi ba ako mabait?" Siya naman ngayon ang sumimangot na kaagad ko lang
inirapan. "Wala na akong nahalikang babae simula noong urnuwi kami dito galing
Isla. Noong naghiwalay tayo noon. Ngayon na lang ulit, ikaw."
Kaagad nag-init ang pisngi ko sa sinabi niyang 'yon. Naalala ko na naman ang ginawa
niyang paghalik sa akin kanina.
"And I promise, wala na akong hahalikang ibang babae simula ngayon. Matino ako at
may
isang salita."
" Ewan ko lang," nakangiwi kong sagot bago ko muting ipinagpatuloy ang pagkain 1<0.
Sana nga totoo ang sinasabi niya.
MATAPOS naming mag-almusal ay talagang natuloy angjoyride na sinabi niya sa akin
kanina paggisingnamin.
"l have an idea," aniya habang naririto na kami sa 100b ng kotse niya sa
pinakailalim daw ng gusaling ito.
Ang galing lang talaga nang pagkakagawa ng mga gusali dito. Nakakahanga. Paano kaya
nila nagawa ang mga ito?
At itong napakagarang kotse niya. Ngayong pa lang ako nakasakay sa ganito.
Sobrang ganda at ang bango pa! Wala siyang bubong na ipinagtaka ko dahil ang ibang
mga kotseng naririto ay mayroon naman.
"Here, p'wede mo itong isuot." Inilabas niya ang isang sunglasses at maliit na
telang may mga tali sa magkabilang gilid.
"Ano naman 'yan?"
"Para dito." Lumapit siya sa akin at isinabit sa magkabila kongtainga angtali niyon
kaya naman natakpan ang ibabang bahagi ng mukha 1<0, lalo na ang bibig at ilong ko.
"Wow."
Sinilip ko ang hitsura ko sa salamin.
Isinumping ko ang mga nakakalat kong buhok sa pareho kong tainga. Kaunting
birthmark na lang ang kita sa mukha 1<0.
"Ang galing naman. P'wede pala ang ganito."
"Yeah, and 'eto pa." Isinuot niya rin sa mga mata ko ang isang malapad at madilim
na sunglasses.
Muli kong sinilip ang mukha ko sa salamin at tuluyan na talagang natabunan ang
birthmark ko sa kalahati ng mukha ko. Itabon ko lang ng kauntl ang buhok ko sa noo
ko at okay na.
"See? Okay lang ba 'yan sa iyo? Nakakahinga ka ba ng maayos?"
"Hmm." Kaagad akong tumango sa kanya.
" Ready ka na?" "Ano 'yon?"
"Handa ka na ba?"
"Handa na!" kaagad ko namang sigaw na may kasamang pagtaas ng kanan kong kamay.
Aninag ko naman mula sa suot kong sunglasses ang pagtawa niya kasabay nang
pagpapaandar niya sa kotse niya.
Humugong ito at hindi nagtagal ay kaagad
na ring gumalaw.
"Ang galing!" hindi ko napigilang sigaw kasabay nang pagpalakpak 1<0.
Ang sarap sa pakiramdam makasakay sa ganitong klase ng sasakyan. Sa Isla kasi ay sa
bangka pa lang ni tatay ako nakakasakay.
Nagsalang din siya ng maganda at masayang tugtogin kaya mas lalo pa akong nasiyahan
at nasabik sa gagawin naming pag-iikot sa buong siyudad.
Hindi rin nagtagal ay natanaw na namin ang liwanag sa labas ng gusali.
Umahon kami sa matarik na daanan hanggang sa tuluyan na kaming makatungtong ng
kalsada kung saan marami nang mga sasakyan na iba l t ibang klase at iba't iba ang
kulay.
Marami na ringtao sa paligid na kay gaganda ng mga suot, lalong-lalo na ang mga
sapatos nila. Maganda rin naman ang suot ko ngayon dahil mga bagong bili ito ni
Darren.
Napalinga ako sa mga nagtataasang mga gusali at mga naglalakihang mga larawan sa
itaas.
Isa-isa naman silang itinuro sa akin ni Darren.
Mabuti na langdin may dala akong ballpen at notebook. Isusulat ko ang lahat nang
mga makikita ko at tatandaan ko ang lahat ng mga pangalan nila at kung ano-ano pa.
Malayong-malayo talaga ang hitsura ng siyudad na ito kumpara sa probinsiya, lalo na
sa gubat. Napakasaya palang tumira dito. Buong buhay akong nagtago sa liblib na
lugar dahil sa takot ko sa mga tao.
Pero ngayon ay hindi ako nakakaramdam ng kahit kaunting takot sa dibdib ko. Tiwala
ako dahil kasama ko si Darren at alam kong hindi niya ako pababayaan.
"l think I finally found someone."
Napalingon ako sa kanya nang magsalita na naman siya ng English.
Nakangiti siyang lumingon sa akin bago muling burnaling sa unahan at patuloy sa
pagmamaneho niya.
"Everything I said is true and I promise you'll be the last woman I will kiss."
"Di kita maintindihan." Inirapan ko na lamang siya. Bahala siya d'yan.
Bigla niya namang inihinto ang sasakyan sa gitna ng kalsada. Nagtaka ako pero
napansin ko namang huminto rin ang mga kasabayan naming
mga kotse sa paligid at maraming tao ang ngayon ay naglalakad sa harapan namin.
Kinalas niya ang parang sinuturon na suot niya sa katawan niya at kaagad na lumapit
sa akin.
Napahinto ako at napatitig sa kanya nang bigla niyang inalis ang mga suot ko sa
mukha ko kasunod ang mabilis na paglapat ng mga labi niya sa akin.
Nagulat ako sa ginawa niya at hindi kaagad nakakilos.
Nakarinig na ako ng mga bulong-bulungan sa labas, mga iritan at palakpakan na sa
tingin ko ay nagmumula sa mga taong naglalakad sa harapan ng mga nakahinto naming
mga sasakyan.
Ngunit tila walang pakialam si Darren sa paligid niya dahil naramdaman ko pa ang
marahang paggalaw ng mga labi niya sa labi ko. Hindi nagtagal ay binitawan niya rin
ang labi ko at nakangiting tumitig sa akin habang hinahaplos niya ang pisngi kong
may birthmark.
" Ngayon, naiintindihan mo na ba?" tanong niya ngunit tila nalulon ko na ang sarili
kong dila at hindi pa rin ako makagalaw habang nakatulala sa kanya. "Kaya kitang
halikan kahit anong oras,
saanmang lugar. Gano'n ka kaganda sa paningin ko at sa iyo lang ako ... nababaliw
ng ganito, na kailanman ay hindi ko naramdaman sa iba."

CHAPTER 34: Perfect Body

Jheimwel Rain
Buong oras akong tulala habang nasa biyahe kam.
Patuloy sa pagmamaneho si Darren samantalang ako ay buong oras nakahawak sa labi ko
at hindi ko pa rin mapigilan ang kilig ko hanggang sa mga sandaling ito.
Nakikita ko sa salamin ang kalahati ng mukha kong namumula pa rin ng sobra. Habang
ang kaliwa ko namang kamay ay nakasalikop sa mga daliri ni Darren at nakapatong
naman sa kandungan ko.
"Anong gusto mong kainin?"
Napalingon ako sa kanya sa tanong niya 'yon ngunit kaagad ding nagbawi nang
lingunin niya rin ako at kindatan habang may napakatamis siyang ngiti sa mga labi
niya.
Mas lalo pa yatang namula ang pisngi ko ngayon. Kainis! Gusto ko tuloy siyang
hampasin sa ginagawa niyang ito sa akin.
" B-Busog na yata ako." Nagkandautal ako at hindi ko mapigilang kagatin ang ibabang
labi ko. "Mukha nga," sagot naman niya na siyang ikinalingon kong muli sa kanya.
Nandoon pa rin ang ngiti niya habang nakatutok sa unahan ang paningin niya.
Hindi na lang ako sumagot dahil hindi ko rin malaman ang sasabihin ko. Kumakalam na
rin ang tiyan ko pero para din naman akong busog na hindi ko maintindihan. Hanggang
ngayon ay nagwawala pa rin angdibdib ko sa bilis at lakas ng kabog ng puso 1<0.
Hindi maalis-alis sa isipan ko ang ginawa niya sa akin kanina at ang mga sinabi
niya. Totoo kaya ang lahat ng iyon? Oh, baka sanay na sanay lang siya sa mga
gano'ng taktiks para makuha niya ang mga babaeng gusto niya?
Naramdaman ko ang paghinto ng sasakyan namin sa isang bintana ng isang malaking
kainan. Napasilip ako doon nang may surnungaw mula doon na isang babae na nakasuot
ng kulay maitim na uniporme.
Muli ko nang isinuot ang sunglasses ko at ang face mask ko. Ang sabi ni Darren
kanina ay face mask daw ang tawag dito at ginagamit daw talaga ito sa bibig at
ilong ng karamihan lalo na sa mga lumalabas sa kalye.
Maiiwasan daw ang makalanghap ng mga alikabok at usok ng mga sasakyan lalo na kung
mayroong sipon at ubo.
Kung gano'n ay ito na palagi ang isusuot ko para makalabas ako ng bahay palagi.
Makakapamasyal na rin ako sa Mall na sinasabl niya.
"Anong gusto mo?" muling tanong sa akin ni Darren.
"Kahit ano na lang." Kahit papaano ay nabawasan na rin ang hiyang nararamdaman ko
sa kanya dahil hindi na niya nakikita ngayon ang mukha 1<0.
Kaagad na rin siyang bumaling sa babaeng kumukutitap ang mga mata sa pagtitig kay
Darren. Halos langgamin siya sa sobrang tamis nang pagkakangiti niya.
Dukutin ko kaya ang mga mata niya?
Naisipan kong mas lumapit pa kay Darren at niyakap ang kanan niyang braso. Sumandal
din ako sa balikat niya habang nakaharap sa direksyon ng babae sa bintana.
Kaagad din namang napalingon sa akin si Darren kasabay nang paglawak nang
pagkakangiti niya sa akin.
Nginitian ko rin siya nang pagkatamis-tamis kahit alam kong hindi niya rin naman
makikita dahil sa suot kong face mask. Mas lalo pa akong napangiti at halos
magsasayaw ang mga laman-loob ko nang halikan niya 'ko sa noo.
Tanaw ko naman ang pagsimangot ng babae mula sa 100b. Gusto ko siyang belatan pero
sa susunod na lang.
Matapos i-abot ng babae ang isang card na may kasamang papel kay Darren ay kaagad
na ring pinaandar ni Darren ang sasakyan at muli ring huminto sa isa pang bintana
kung saan mga lalaki naman ang naroroon at nakasuot din ng uniporme.
"Good afternoon, Ma'am, Sir," magalang nilang bati sa amin habang nakangiti.
"Helow!" Kaagad din naman akong kumaway sa kanila na siyang mas lalo nilang
ikinangitl.
Hindi naman nila nakikita ang mukha ko. "Wala ba silang kainan sa 100b? 'Yong
parang sa restaurant?" tanong ko kay Darren.
"Meron naman pero para lang ito sa mga take out na pagkain at sa mga may sasakyan
na hindi na kailangan pa mag-park."
"Ah, gano'n pala 'yon. Ang galing naman." Napatango-tango ako sa sinabi niya.
Hindi rin naman nagtagal ay iniabot na nila kay Darren ang dalawang malalaking
supot, na
parang supot ng pandesal.
"Thank you, Ma'am, Sir! Balik po kayo!" "Thank you!" muli ko ring sigaw kasabay
nang pagkaway ko sa kanila.
Pansin ko naman ang pagngiti ni Darren bago niya iniabot sa akin ang malalaking
supot.
Kaagad ko rin namang itong tinanggap. Medyo mainit pa ang ilalim pero kaya naman ng
kandungan 1<0.
Sinimulan na niya muling paandarin ang kotse, ako naman ay tumunghay sa nakasulat
na pangalan sa supot.
"Nababasa mo ba? Anong basa d'yan?" an' Darren.
"Em--Maa...may c kasi dito, eh. Pero ito, do-donal, do-donalds. Donalds!" sigaw ko,
alam ko tama ako, eh.
Lumingon ako sa kanya at nakita ko rin naman siyang nakangiti habang nakatutok sa
unahan ang paningin niya.
"Ang basa sa MC ay Mac. Bibigkasin mo siya na may kasamang letrang A."
"Ah, gano'n pala 'yon. Parang Mac--donalds. Mcdonalds!" sigaw ko ng mabilis.
"You got it, baby. That's great."
"Ano naman 'yon?" Muli akong napalingon sa kanya. Hindi mabura-bura ang mga ngiti
sa labi niya habang patuloy siya sa pagmamaneho.
"Magaling, tama 'yan."
"Tama ako?!"
"Tamang-tama." Saglit niya akong nilingon at muling kinuha ang kaliwa kong kamay.
Muli niyang pinagsalikop ang mga daliri namin na hinayaan ko lang naman pero ramdam
ko na naman ang pag-iinit ng pisngi ko at pagsayaw ng puso ko.
"Mcdonalds. Ang bango!" Inabala ko na lang ang sarili kong amoy-amuyin ang bukana
ng supot ng pagkain na nasa kandungan ko.
Kaagad kong nalanghap ang napakabangong amoy niyon. Mas lalo pang kumalam ang
sikmura ko at hindi na ako makapaghintay pa na makakain.
"Gutom ka na ba?" tanong ni Darren na kaagad kong tinanguan. "Hanap lang tayo ng
magandang space."
Napalinga na rin ako sa tinatahak naming daan. May napansin na akong maraming puno
at may ilang mga taong tila tumatambay sa 100b.
"Anong lugar 'yan?" tanong ko na kay
Darren.
"Yan ang Rizal Park. D'yan na lang tayo kumain."
Kaagad din akongtumango sa kanya. lilan lang naman ang mga tao sa paligid at may
kalawakan ang park kaya sa palagay ko ay okay na rin kami dito.
Inihinto niya ang sasakyan namin sa hilera din ng mga sasakyang naririto sa gilid
ng parke.
" Pero teka. Rizal? Di ba, bayani
'yon?" Mabilis na niyang inalis ang sinturon sa katawan niya at gano'n din ang sa
akin.
"You're right, baby. Tama ka, si Rizal nga iyon at nariyan ang rebulto niya."
"Wow! Pag-aari niya pala ito?"
"Ahm, no?" sagot niya na parang hindi pa sigurado. "Sa pagkakaalam ko ay ibang tao
ang nagmamay-ari ng Rizal Park. Simon Lee-Paz kung hindi ako nagkakamali."
"Gano'n?"
Kaagad na siyang bumaba ng kotse at umikot sa unahan patungo sa kinaroroonan ko.
Ang pinto naman sa tabi ko ang binuksan niya at inalalayan niya akong makababa.
Pinagtig-isahan naming bitbitin ang dalawang supot ng pagkain. May kinuha din
siyang sunglasses mula sa 100b ng kotse at isinuot din niya.
Napangiti ako dahil pareho na kami. Face mask lang ang kulang sa kanya. Parang
tumalon bigla ang puso ko habang nakatitig sa kanya.
Bagay na bagay sa kanya ang sunglasses at mas lalo pa siyang pumogi. Sana takpan na
rin pala niya ng face mask ang labi niya para hindi makita ng iba.
Namumula kasi at parang nakakatukso manghingi ulit ng halik.
"Let's go." Muli niyang kinuha ang kamay ko at sabay kaming naglakad papasok sa
malawak na park.
"Wow, ang ganda dito. Para akong nasa probinsiya ulit! Meron din palang mga ganito
dito sa Manila."
" Maraming pasyalan dito sa siyudad ang siguradong mag-e-enjoy ka at pupuntahan
natin silang lahat."
"Talaga?!" Masyado akong natuwa sa sinabi niyang 'yon.
"Pupuntahan natin silang lahat habang nakabakasyon pa ako. May mga zoo din dito at
maraming mga hayop doon, mga wild animals na bihira lang nating makita."
"Gusto ko ring pumunta do'n! May elepante ba do'rPl"
"Yeah, meron."
Namilog bigla ang mga mata ko sa sinabi niyang 'yon.
"Hindi pa ako nakakakita no'n sa personal!
Sa libro ko pa lang sila nakita."
" Don't worry, makikita mo na rin sila sa personal."
" Hindi na ako makapaghintay."
Lumingon siya sa akin at hinila ako palapit sa kanya. Binitawan niya ang kamay ko
at urnakbay naman sa akin habang may ngiti sa mga labi niya.
"Kumain na muna tayo?" malambing niyang alok.
"Sige."
Nagtungo kami sa lugar na may mga nakahilerang lamesa at mga upuan na yari sa bato.
Napakaganda at mahangin dahil sa maraming punong nagtataasan. Malinis ang paligid
at kahit madamo ang lupang tinatapakan namin ay mukhang alaga naman sila trim.
Mayroon ding mga daanan sa gitna na mukhang yari din sa bato at may ilang mga
nagbibisekleta din doon.
"Gusto ko ring matutong magbisekleta," nasambit ko habang nakatitig sa kanila.
"P'wede naman kitang turuan."
Napalingon ako kay Darren kasabay nang paghinga ko ng malalim.
" Parang ang dami ko na tuloy gustong matutunan ngayon. Dati wala naman akong
pakialam noong nasa gubat pa ako. Ngayon, pakiramdam ko napakamangmang 140. Ang
dami kong hindi alam."
Hindi ko na napigilan pa ang mapahikbi at maluha.
"Hey, stop crying, baby. Kaya nga nandito ako, 'di ba?" Kaagad niyang ibinaba sa
mesa ang supot ng pagkain at lumapit sa akin.
Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at itiningala sa kanya.
"Tuturuan kita sa lahat ng bagay na hindi mo pa alam. Dahan-dahan lang, hindi naman
natin kailangang biglain. Step by step, baby. Kaya nga mag-aaral ka na, 'di ba?
Kukuha tayo ng teacher mo bukod sa akin."
" Baka mapagod ka sa akin."
"Of course not. Hinding-hindi mangyayari
'yon, baka dalawin ako ni tatay Ambo sa
panaginip ko."
Kaagad ko siyang kinurot sa tagiliran niya sa sinabi niyang 'yon. Idadamay pa
talaga si tatay.
Kaagad din naman siyang bumungisngis.
"I'm just kidding, baby. Basta, huwag mo nang alalahanin ang lahat ng bagay na mga
hindi mo pa alam. Darating din naman tayo d'yan. Alam ko namang matalino kang babae
at madali mo lang silang matututunan
Napahinto ako at napatitig sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
Matalino ako? Paano naman kaya niya nasabi? Marami nga akong hindi alam.
"C'mon, kumain na tayo. Dapat palagi ka ring busog kasi nakakagana ng isipan
'yon." Hinila na niya ako at inalalayang makaupo sa batong upuan.
"Gano'n ba 'yon?"
"At saka, ang payat-payat mo na ngayon. Mas okay 'yong katawan mo dati, malusog."
"Yon ba 'yong sinabi mong kulang ako sa ano--ano nga ulit 'yon?" Nakalimutan ko
'yong sinabi niya sa akin kahapon na kulang sa katawan
Lumingon din naman siya sa akin at napatitig. Pansin ko ang paglunok niyang bigla.
"Aah, 0-00. Kulang ka sa laman at pangit tingnan pag kulang."
" Parang katulad ba ng katawan ko noong nakita mo akong hubad sa batis?" dire-
diretso kong tanong habang diretso ring nakatitig sa kanya.
Pansin ko ang pag-awang ng mga labi niya at maka-ilang ulit napakurap at napalunok
habang nakatitig sa akin.
" Maganda ba 'yong katawan ko no'n? Wala bang kulang?"
"W-Wala, p-perfect 'yon."
Pansin ko ang biglang pagtulo ng pawis niya sa noo at pag-iwas bigla ng tingin sa
akin.
"Aah." Napatango-tango naman ako sa sin abi niya. "Sige, kakain na ako ng marami.
Tingnan mo ulit kung okay na, ha?"
"S-Seryoso ka?" Muli siyang lumingon sa akin na may nanlalaking mga mata at tumitig
na tila hindi makapaniwala.
"00."
Bumuga siya ng malakas na hangin na para bang biglang nainitan kahit malamig naman
dito sa ilalim ng mga puno.
Ano bang nangyayari sa kanya?

CHAPTER 35: An Idea

Darren
Gabi na nang makauwi kami sa condo unit ko at nakatulog na rin si Rain sa biyahe.
Marahil ay dahil sa pagod sa buong maghapon naming pamamasyal sa labas.
At dahil nasa tapat lang naman ng Rizal Park ang Manila Ocean Park ay idinaan ko na
rin siya doon.
Nakita ko ang saya sa kanya habang nakikita niya ang mga bagay na bago lang sa
paningin niya.
Hindi siya makapaniwala na ang mga isda at iba pang mga hayop sa ilalim ng dagat ay
makikita niya sa mga nakaharang na malalaking salamin. She said she felt like she
was under the sea but she could breathe well and didn't have to swim.
I took a lot of photos of her, as well as the two of us together. Even the pictures
of us on my phone made her very happy as she watched them. Maging kung paano
magpindot ng touch screen phone.
Gano'n siya ka-inosente sa lahat ng bagay at nakakatuwa siyang pagmasdan at
makasama.
Aside from the fact that her happiness is important to me, she also doesn't know
how happy I am every time I'm with her. Every time I see her smiles and her
innocence in everything.
Nangako ako sa kanya na ipapasyal ko pa siya sa lahat ng mga magagandang lugar
hindi lang dito sa Pilipinas, pangarap kong madala rin siya sa ibang bansa.
I ' ll travel the world, with her.
Matapos kong mahubad ang mga sapatos niya sa paa ay inayos ko naman ang
pagkakapatong sa kanya ng makapal na comforter. Binuhay ko ang aircon at tin antiya
lamang ang lamig nito na kakayanin niya.
Muli akong lumapit sa kanya at marahan siyang hinagkan sa noo. Hindi ko mapigilang
titigan siya at mapangiti nang wala sa sarili.
Tsk. Nababaliw na nga talaga ako.
I feel like she's the most beautiful woman in this world. At ayokong may hahawak sa
kanyang iba o may tititigan siyang ibang lalaki, bukod sa akin.
Tsk. She's just mine.
I just shook my head before I turned my back on her and walked out of her room.
Eksakto
namangtumunog ang phone ko sa bulsa ko paglabas ko ng pinto.
I immediately grabbed it and looked at whoever was calling. Jake.
Kaagad na lumakas ang kabog ng dibdib ko dahil alam kong may kinalaman kay Edwin
Recto Salvacion ang pagtawag niya.
I answered it right away.
" Boss, nandito na po kami ngayon sa hideout."
" Bitbit niyo ba?"
" Positive, boss."
I immediately clenched my fist at what he said.
"Aright. I'm on my way there now." I immediately cut the line and quickly entered
my room.
Hiniklas ko lang ang coat kong nakasabit sa armrest chair sa isang sulok ng silid
ko at kaagad itong isinuot. Kaagad din akong lumabas ng silid ko.
Muli ko munang sinilip si Rain sa 100b ng silid niya. Mahimbing naman siyang
natutulog at hindi rin naman ako magtatagal sa labas.
Kaagad na akong bumaba at lumabas ng unit 1<0. Nasa likurang bahagi lang naman ng
condo building na ito ang isang gusali na pag-aari din namin pero under
construction ito sa ngayon.
Isang malaki at mataas na condo building din iyon kapag natapos.
I took the elevator and headed to the ground floor.
Ngunit pagbukas ng elevator ay bum ungad naman sa akin si Daemon na bihis na bihis
pa at mukhang kagagaling lang ng opisina.
"What's up? Where are you going? How's Rain?" he immediately asked.
"She's sleeping." I came closer to him and whispered, "hawak ko na ang demonyong si
Edwin."
"What?" Kaagad lumarawan ang pagkagulat sa mga mata niya habang nakatitig sa akin.
"Where is he?"
" He's at the construction site right now," I answered as I simply looked around.
Some of the residents here are already arriving at these times. Alas otso na ng
gabi at talagang oras na ito nang pag-uwi mula sa mga kanya-kanya nilang trabaho.
Kaagad ko nang nilampasan si Daemon.
Naramdaman ko rin naman ang mabilis niyang pagsunod sa akin kahit may bitbit pa
siyang attached case.
"Where was he found?"
"On Culion Island according to Jake."
We continued walking down a hallway to the back where there was also an
entrance/exit. Mayroon din kaming mga guwardya doon at hindi kalawakang parking
lot.
"Good evening, Sir!" greeted our guards. Ang ilan sa mga tao namin ay naririto na
rin at sumalubongsa amin.
Sinamahan nila kami patawid sa kabilang gusali kung saan restricted ang mga hindi
trabahador o mga walang kaugnayan sa contruction site.
Pumasok kami sa 100b at maingat na naglakad sa gilid dahil maraming nagkalat sa
buong paligid na mga construction tools, heavy materials and equipment.
May ilaw din naman sa ilang bahagi lalo't may ilang trabahador kaming stay-in dito.
Dito na sila natutulog sa 100b lalo lt yari naman na ang dalawampong floor nito.
" Boss, dito PO." Sumalubong sa amin si Jake at sinamahan kami sa likurang bahagi
ng gusali. We went inside and headed straight for a room.
Pero dito pa lang sa labas ng pinto ay nakikita na nga namin sa 100b ang nakagapos
na si Edwin Recto Salvacion.
Mas lalong bumangon ang matinding galit sa dibdib ko para sa kanya at para sa mga
ginawa niya sa mag-amang naging mahalaga na para sa akin.
"Bullshit!"
Ngunit napalingon ako kay Daemon nang bigla pa niya akong unahan at kaagad na
sinugod si Edwin at pinaulanan nang suntok sa mukha. His attached case is already
being carried by one of our people.
"f**k you! You deserve to go to hell!" he shouted furiously as his fist continued
to land on Edwin 's face.
Hinayaan ko lang siya dahil nararapat lang ang mga 'yan sa taong ito. Kahit ang mga
kamao ko ay kating-kati na ring dumapo sa kanya.
Tanging pag-ungol lang ang n aging sagot ni Edwin sa kanya hanggangsa bumulagta na
ito sa lupa. Naliligo na sa dugo ang mukha niya nang
bitawan siya ni Daemon.
Malakas na hiningal si Daemon habang nakatitig sa kanya.
Ako naman ang pumasok sa 100b at kaagad na dinakma ng mahigpit ang pisngi niya at
iniharap sa akin.
He could hardly open his eyes, which were already swollen and bloody.
"Siguro naman nakita niyo na rin kaming pagala-gala sa Villaroel resort bago niyo
pinagtangkaan ang buhay ng kaawa-awang mag-ama!" mariin kong saad sa mukha niya.
Pansin kong pilit niyang idinidilat ang mga mata niya at inaaninaw ang aking mukha.
"Alam mo bang nagkamali ka nang kinanti mo?! Pinadali mo lang ang buhay mo imbes na
tahimik kang namumuhay sa isla!" Malakas kong pinadapo ang kamao ko sa nguso niya.
I wanted to crush his f g face hard until he was out of breath. Pero bigla akong
nakaisip ng ibang ideya.
"Jake," tawag ko sa pinagkakatiwalaan kong tao ko.
"Yes, boss." Naramdaman ko rin naman ang mabilis niyang paglapit sa likod ko.
"Nahanap niyo ba ang pamilya niya? May
asawa at anak ba siyang babae?"
"Meron, boss at kasalukuyan sila ngayong nasa Palawan."
Napansin ko ang mabilis na pagdilat ng mga mata ni Edwin at kahit nahihirapan ay
pilit niyang iniangat ang ulo niya at may pagmamakaawang tumitig sa akin.
I immediately smiled in front of him.
"llang taon na ang anak niya?"
" Kung hindi ako nagkakamali ay 24 years old 'yong panganay na babae. 20 years old
'yong sumunod at may bunso pa silang lalaki."
I nodded at his answer as I kept my eyes on Edwin.
"That's it. Gusto mo bang maramdaman kung paano ang mawalan ng pamilya? Gusto mo
bang makita kung paano gahasain sa harapan mo ang mga anak mong babae?" mariin kong
tanong sa kanya.
Mas lalo namang burnadha ang takot at pagmamakaawa sa mukha niya at mga mata niya
habang nakatitig sa akin.
" P-Parang a-awa n-niyo na, b-boss." " Don't call me boss!" I gave him another
strong blow to his mouth.
"lgk!" napa-igik siya at muling bumagsak
ang ulo sa sahig.
"Sana nag-isip ka muna ng isang bilyong beses bago ka gumawa ng katarantaduhan.
Isang buhay ang kinuha mo at tinangka mo pang manggahasa ng isang inosenteng babae.
Ngayon, gusto kong maramdaman mo hindi lang doble, triple, kundi multiple times
kung paano ang pakiramdam na wasakin ang p e ng mga anak mo at asawa mo sa harapan
mo mismo!" Malakas kong hinaklit ang damit niya at itinaob siya.
Nakita ko ang sugat niyang nabubulok na sa tagiliran niya. Kumuha ako ng isang
bakal at dahan-dahan itong tinusok at pinaikot-ikot sa
100b.
"A-AAAHHHHH!!!"
His screams filled the whole room but that wasn't enough! Hindi niyan matutumbasan
ang bawat sigaw ni Rain at bawat luhang pumatak sa pisngi niya habang nasasaksihan
niya ang pagpatay sa pinakamamahal niyang ama.
Kulang na kulang pa Iyan!
Hinugot kong muli ang mahabang bakal at malakas na inihampas sa kanya. Muli siyang
napa-igik at halos hindi na makagalaw sa pagkakadapa sa sahig.
"Yes, boss."
"Siguraduhin mong madadala niyo dito ang buong pamilya niya, lalong-lalo na ang mga
anak niyang babae!" matigas kong utos sa kanya at sa harapan ng lahat ng mga tao
naming naririto.
Narinig kong muli ang malakas na ungol ni Edwin na tila nagmamakaawa. But I ignored
him and hurried out of the room.
" Itali niyo 'yan at siguraduhin niyong hindi makakawala," I ordered them.
"Masusunod, boss."
Kaagad ding sumunod sa akin si Daemon palabas ng gusali.
"Are you serious about that order? Pati pamilya niya idadamay mo rin?"
I smirked at his question.
"Am I such a demon? Or can I be an actor
"What?" Tumitig naman siya sa akin na tila hindi makapaniwala.
"It wasjust acting 'cause I knew that would be his f*****g weakness and that's
where he would get hurt too much. And I already have an idea kung paano ko magagawa
ang panggagahasa sa mga anak niya sa mismong harapan niya ... I know with that, I
can take revenge on him badly."
Readers also enjoyed:
You Broke Me First C)
0 41K Read
TAGS second chance badgirl independent

CHAPTER 36: Parusa

Jheimwel Rain
Umaga na nang ako ay magising. Maliwanag na sa labas pero mukhang wala pa namang
araw.
Napalinga ako sa paligid at sa tabi ko. Wala dito si Darren. Hindi ba niya ako
tinabihan sa pagtulog?
Kaagad akong burnangon at lumabas ng silid ko. Tahimik pa rin ang buong paligid.
Wala akong naririnig na kahit anong ingay sa ibaba.
Lumapit ako sa pinto ng silid niya at dahan-dahan itong binuksan. Sumilip ako sa
100b at natanaw ko siyang mahimbing pa ring natutulog sa kama niya.
Kaagad akong napasimangot. Hindi niya ako tinabihan.
Bumalik ako sa silid ko at nagtungo sa banyo.
Urnihi ako, naghilamos at nag-toothbrush ng mga ngipin ko bago ako nagpatuyo gamit
ang tuwalya. llang ulit kong inamoy ang hininga ko. "Hmm, ang bango na!" Hindi ko
mapigilang kiligin sa sarili ko.
Muli akong lumabas ng banyo pero kaagad ding napahinto nang mapansin ko ang suot
ko.
"Huh? Ito pa rin 'yong suot ko kahapon. Baka amoy pawis na ako o amoy kili-kili."
Ilang Lilit kong inamoy ang sarili ko.
Wala naman akong maamoy na mabaho pero naisipan ko na lang ding bumalik sa banyo at
kaagad naghubad ng mga damit ko.
Kaagad akong pumasok sa magandang paliguan at naligo. Itinuro naman na sa akin ni
Darren kung alin lang dito ang pipihitin 1<0. Hinding-hindi ko na gagamitin ang
mainit na tubig.
Binilisan ko lang ang paliligo ko. Kaunting kuskos sa katawan, nagsabon, shampoo at
okay na. Hindi ko na muna pinansin sa ngayon ang sarap nang pagtatampisaw sa ilalim
ng shower na parang malakas na ulan sa labas ng bahay.
Halos magtatalon ako sa pagmamadali.
Hindi ko alam kung gaano ako kabilis naligo. Talagang mabilis na mabilis lang.
Kaagad akong lumabas ng paliguan at nagpatuyo gamit ang makapal na tuwalya.
Ibinalot ko naman sa isa pang tuwalya ang makapal at napakahaba kong buhok.
Kaagad din akong lumabas ng banyo at
nagtungo sa kabinet upang kumuha ng magandangdamit.
May mga simpleng bestida dito na p l wede na isuot dito sa bahay lang. Hanggang
hating-hita ko lang ang haba at parangtali lang ang mga tirante sa balikat. May
kaluwagan naman ito sa katawan ko kaya okay na rin.
Ngayon pa lang ako nakakapagsuot ng mga ganitong klase ng damit dahil nasanay ako
sa mga mahahaba, 'yong hindi nakikita ang mga hita ko at mga braso 1<0. 'Yon kasi
ang palaging ibinibili sa akin ni tatay.
Pero wala naman akong gano'n dito. Hindi ko nasabi kay Darren na mga gano'ng
bestida ang ibili niya sa akin. Siguro ay sa susunod na lang. Kaagad na akong
nagsuot ng panty at bra, pati na rin angdamit.
Mabilis kong kinuskos ang tuwalya sa buhok ko upang matuyo ng kaunti bago ko ito
isinampay sa banyo.
Nagmadali ako sa paglabas ng silid ko at muling bumalik sa pinto ng silid ni
Darren. Binuksan ko itong muli at sumilip sa loob.
Napangiti ako nang makita kong nasa gano'n pa rin siyang pusisyon, nakatihaya at
hubad-baro. Ang kalahati lang ng katawan niya sa
ibaba ang natatabunan ng kumot. Bahagyang nakaawang ang mga labi niya at malalim pa
rin ang paghinga niya.
Para namang napagod siya kagabi at napuyat sa himbing ng tulog niya hanggang ngayon
kahit umaga na.
Maingat akong pumasok sa 100b at dahan-dahang lumapit sa kamang kinahihigaan
niya. Napakagat-labi ako nang mapagmasdan ko ang katawan niyang napakalapad.
Dati ko pa namang nakita ang katawan niya at napuri kung gaano ito kaganda.
Malalaki ang mga masel niya sa braso at parang kay titigas ng dibdib niya. May mga
masel din siya sa tiyan na parang malalaking bato.
Paano kaya nagkakaroon ng mga ganyan? Wala naman ganyan si tatay. Malaki ang tiyan
ni tatay na parang butete.
Ang guwapo pa rin niya kahit tulog.
Namumula-mula ang mga labi niya at ang kinis ng pisngi niya. Dinaig pa talaga ang
pisngi ko.
Dahan-dahan akong urnupo sa gilid ng kama. Marahan kong iniangat ang kumot at
ipinasok din sa 100b ang mga hita ko.
Ngunit bigla akong napahinto nang may matanaw ako sa ilalim ng kumot.
'Yong putotoy niya na ngayon ay hawak niya.
Napakalaki nito ngayon na parang namamaga. Nakakatakot, para siyang sawa dahil
humaba din siya. Hindi naman 'yan ganyan noong makita ko 'yan sa barong-barong
namin.
Lumalaki pala 'yan kung gano'n. Hindi kaya dahil nag-birthday siya? Lumalaki din
kaya iyan habang tumatanda siya?
Gusto ko san ang hawakan pero natatakot ako. Baka bigla na lamang ako
niyongtuklawin.
Ibinaba ko na lang muli ang kumot sa katawan namin bago ako dahan-dahang humiga sa
nakadipa niyang braso at marahang yumakap sa tiyan niya.
Ramdam na ramdam ng braso ko kung gaano katitigas ang mga masel niya sa tiyan.
"Hmmm..."
Narinig ko ang mahina niyang pag-ungol kasabay ang pagkilos niya.
Turningala ako sa kanya at nakita kong naniningkit ang mga mata niya sa pagdilat at
pagtingin sa akin.
"Magandang umaga!" nakangiti kong bati sa kanya.
" Kanina ka pa ba gising? Ang aga mo yatang
n aligo," aniya sa namamaos pang tinig. Mukhang napuyat nga siya. Ano kayang ginawa
niya kagabi?
Kumilos siya at humarap sa akin. Nakita kong sumilip siya sa maliit na orasan
niyang nakapatong sa mesa, sa gilid ng kama.
"Six pa lang," aniya bago siya yumakap din sa akin.
"Mainit, eh," pagdadahilan ko na lang kahit malamig naman talaga.
Napangiti ako nang maramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko.
" Basa ang buhok mo, baka makatulog ka ulit."
"Hihiga lang ako." Hindi ko mapigilang amuyin ang mabango niyang leeg at dibdib.
Bakit gano'n? Kahit magdamag siya sa higaan ay ang bango-bango pa rin niya? Amoy
panglalaking cologne.
"Antok ka pa rin ba? 'Di ka pa ba babangon?" tanong ko sa kanya. Pero sa sobrang
saya ko na yakap ko siya ngayon ay hindi ko napigilan isampay pa ang isa kong hita
sa baywang niya at mas ibaon pa ang sarili ko sa kanya.
Ngunit bigla akong napahinto nang may matigas na bagay na bigla na lamang lumapat
nang madiin sa gitna ko, sa mismong pepe ko.
"Oh, shit."
Bigla na lamang siyang kumalas mula sa pagkakayakap niya sa akin na siyang
ipinagtaka 1<0. Para bang bigla siyang nagising sa hindi malamangdahilan.
"B-Bakit?"
Tumingala ako sa kanya at kita kong nakangiwi na siya habang nakatitigsa akin.
Pansin ko ang paggalaw ng malaking bato sa leeg niya.
"N-Naiihi ako." Ngumiti siya pero parang alanganin iyon.
"Eh, 'di umihi ka. Doon ka sa banyo. Huwag dito," sagot ko naman habang nagtatakang
nakatitig din sa kanya.
Tuluyan na siyang kumalas mula sa pagkakayakap sa akin at inalis ang kumot na
nakatabingsa amin. Bumaba siya ng kama at naglakad patungo sa banyo.
Wala siyang suot na brief at namimintog ang mga pisngi ng puwet niya habang
naglalakad.
Bakit parang mas malaki pa Iyong puwet niya kaysa sa akin? At saka, bakit natutulog
siya
ng hubad-baro tapos ang lamig-lamig pa ng kuwarto niya? Hindi ba siya nilalamig?
Isinaklob ko na lang sa katawan ko ang makapal na kumot niya at hinintay siyang
lumabas ng banyo. Gusto ko pang namnamin ang bango ng kama niya na kapareho ng amoy
niya. Para bang humahawa dito ang amoy na nanggagaling sa katawan niya at
pakiramdam ko ay siya pa rin ang nakayakap sa akin ngayon. Ngunit lumipas na ang
mahabang sandali ay hindi pa rin siya lumalabas ng banyo at nakakatulog-tulog na
ako sa kama sa kahihintay sa kanya.
"Ang tagal naman niya. Darren!" tawag ko na sa kanya. Baka naman nakatulog na 'yon
sa 100b ng banyo!
Burnangon ako at bum aba ng kama.
Naglakad ako patungo sa banyo at inilapat ang tainga ko sa nakasaradong pinto.
Sinubukan ko itong buksan pero nakakandado ito.
Nangunot ang noo ko nang makarinig ako ng mahihinang pag-ungol mula sa 100b.
Urnuungol siya? May masakit kaya sa kanya? Sumakit kaya angtiyan niya? Baka naman
dumudumi siya. "Darren?" Mahina kong kinatok ang pinto.
"Ooh, f**k! Ah,

ikinakunot ng noo ko.

Napahabol ako ngtingin sa kanya nang pumasok siya sa 100b ng silid-damitan niya.
Natanaw ko naman mula sa 100b ang napakalaki at napakalapad niyang salamin.
Sinakop kasi nito ang buong pader sa kaliwang bahagi at sa tapat naman nito ay ang
mahaba at malaki niya ring kabinet kaya nakakatuwa at kay sarap magsasayaw doon.
Hindi ko na naman napigilan ang sarili kong pumasok sa 100b at pagmasdan ang sarili
ko sa salamin. Kitang-kita ko ang buong katawan ko mula paa hanggang ulo ko.
Hinawakan ko ang magkabilang laylayan ng bago kong bestida at nagpaikot-ikot sa
harap ng salamin. Habangsi Darren naman ay nasa tabi ko at pakamot-kamot sa ulo
niya habang naghahanap ng maisusuot niyang darnit.
"Geez, baby. Magbibihis ako," aniya na mukhang nauubusan na ng pasensiya sa akin.
"Eh, 'di magbihis ka. Inaano ka ba? Para ka namangdalaga." Muli akong urnikot sa
harap ng salamin at nagsasayaw.
Naghanap ako ng suklay dahil sabog-sabog pa pala ang buhok ko at basa pa. Kaagad
din naman akong nakakita nito sa isang mesa sa dulong bahagi nitong pahabang silid.
Isang maliit at panlalaking suklay pero p'wede na rin.
Muli akong humarap sa salamin at inurnpisahang suklayin ang buhok 1<0.
Napadako namang muli ang paningin ko sa mauumbok na puwet ni Darren mula sa salamin
lalo na no'ngtumuwad siya at nagsuot ng napakaliit na short. 'Yong short na katulad
nang ipinasuot niya sa akin noong isang araw.
"Ang laki naman ng puwet mo," 'di ko napigilang sambit habang patuloy ako sa
pagsuklay ng buhok ko.
Lumingon siya sa akin habang patuloy siya sa pagsusuot ng short niyang maliit.
Hanggang sa mapansin kong maayos sa harapan niya ang pagkakalawlaw ng tela ng short
na iyon.
"Oh, okay naman pala sa iyo, eh. Hindi lawlaw."
"Lawlaw ang alin?" kunot-noo naman niyang tanong. Masungit pa rin ang tono niya.
" Itong short mo. Mas bagay pala sa iyo 'to." Hinawakan ko ang harapan ng short
niya upang maintindihan niya kaagad ang tinutukoy ko. "Sumakto sa--"
Ngunit nagulat ako nang bigla niyang inalis ang kamay ko mula sa pagkakahawak ko
doon.
Mas lalo pa sana akong natuwa dahil naramdaman ng kamay ko lyong malambot niyang
putotoy sa loob.
Kaagad siyang lumayo sa akin na ipinagtaka 1<0. Masama rin angtingin niya sa akin.
"Tsk. Lumabas ka na nga! Pinaparusahan mo lang ako," pasigaw niyang utos na mas
lalo kong ikinahinto. Kitang-kita ko sa hitusra niya na talagang inis na inis na
siya sa akin.
Muli niya akongtinalikuran at kumuha naman ngdamit sa kabinet niya.
Napatitig ako sa likod niya kasabay nang paninikip ng dibdib 1<0. Siguro ay sobrang
kulit ko na talaga at ayaw na niya sa akin. Sabi ko na nga ba, mapapagod din siya.
Napakagat-labi ako at napahikbi.
Kaagad akong tumalikod at tahimik na lumabas ng silid-damitan niyang 'yon.
"Rain!" tawag niya ngunit hindi ko siya pinansin.
Aalis na lang ako dito!
Alam ko naman, hindi siya magtatagal sa ugali ko at sa kabobohan 1<0.
"Rain! Mali ang iniisip mo! Ayst."
Naramdaman ko ang pagsunod niya sa akin ngunit hindi ko pa rin siya pinansin.

CHAPTER 37: Feels Like Heaven/WAR NING! SPG!

Nagpatuloy ako sa mabilis kong paglalakad patungo sa pinto ng silid niya lalo na
nang maramdaman ko rin ang mabilis niyang pagsunod sa akin.
Baby!"
Palabas na sana ako ng pinto nang bigla niya na lamang akong binuhat at muling
ibinalik sa kama niya.
"Lalabas na ako!" Mas lalo pa akong napahikbi habang pilit na umaalis mula sa
pagkakayakap niya sa akin.
Ngunit para bang sin-tigas ng mga bato ang braso niya at hindi man lang ito
makalas-kalas mula sa akin.
"Sorry na nga. Mali naman kasi 'yong iniisip mo, hindi gano'n 'yon. Hindi ako
galit. Hindi kita pinaaalis."
"Aalis na lang ako dito." Pilit ko pa ring binaklas ang mga braso niya mula sa akin
habang tumutulo na ang mga luha ko sa pisngi.
"No! Hindi ka aalis, walang aalis! Baby,
please. Pakinggan mo naman muna kasi ako.'l Mas lalo lamang humigpit ang
pagkakayakap niya sa akin at pilit niyang itinitingala ang mukha ko sa kanya.
"Babalik na lang ako sa isla! Ibalik mo na lang ako do'n!"
"Wala ka nang babalikan pa Isla. Dito ka lang! Dito ka na titira sa akin
habambuhay."
"Hindi."
Tuluyan na kaming napahiga sa kama at nasa ibabaw ko siya.
"Baby, nag-so-sorry na nga ako. Mali na nga akO, Okay?"
Nagpatuloy ako sa pag-iling sa kanya habang pinipilit siya itulak kahit alam ko
namang walang magagawa ang takas ko sa kanya.
"Hayaan mo na lang akong umal--uhmm!" Naputol na ang sinasabi ko nang bigla na
lamang niyangsakupin ang mga labi ko at ginawaran ako ng mainit na halik.
Pilit pa rin akong nagpumiglas mula sa mahigpit niyang pagkakayakap sa akin ngunit
napansin kong naging kakaiba na ang paghalik niya sa akin.
Para bang nilalamon na niya ang mga labi
ko.
Mainit, malalim at kaagad nanghina ang mga kalamnan ko sa ginagawa niya.
Napakabango ng kanyang hininga at nagsasanib na rin ang aming mga laway.
Kaagad akong naubusan ng lakas at parang hinihila niya ang aking katinuan.
Hanggangsa hindi na ako makahinga at malapit na akong maubusan ng hangin sa dibdib
ko. Ngunit nagpatuloy pa rin siya hanggang sa magsumiksik ang dila niya papasok sa
loob ng bibig ko.
"Uhmm," napa-ungol ako at pilit nang inilalayo sa kanya ang mukha ko dahil
kinakapos na ako ng hangin.
Para na akong mamamatay!
Mukhang naramdaman din naman niya iyon at kaagad ding binitawan ang mga labi ko.
Ngunit nanatiling nakadikit ang noo niya sa noo ko at tumatama ang ilong namin sa
isa't isa.
Napahabol ako ng hininga at gano'n din siya habang nasa ibabaw ko siya at ramdam na
ramdam ko ang kabigatan niya.
" Baby, ganito kasi 'yon. Please, makinig ka sa akin ng m-mabuti," aniya habang
hinihingal siya.
Hindi ako nakasagot dahil hindi pa rin ako makabawi sa paghalik na ginawa niya sa
akin. Napakalakas ng kabog ng dibdib ko at nahihirapan pa rin ako sa paghinga.
"H-Heto, n-nararamdaman mo ba siya?"
Napahinto ako nang maramdaman ko ang matigas na bagay na kumuskos sa mga hita ko na
malapit mismo sa p
Dahan-dahan akong yumuko at sinilip iyon. Wala pa rin siyang kadamit-damit at
tanging maliit na short pa rin ang suot niya hanggang ngayon.
Natanaw ko ang muli niyang pagkuskos ng suot niyang short sa mga hita ko na ngayon
ay parang mas lumaki pa ang laman, na hindi katulad kanina.
"G-Ganyan kasi siya kapag hinahawakan lalo na kapag nadidikit sa iyo. S-Siya 'yong
nagagalit at bumubuga ng apoy, No, I mean b-bumubuga ng ... gatas--yeah, p-parang
gatas 'yon
Tumingala akong muli sa kanya at tumitig sa mukha niyang ngayon ay napapangiwi
naman na parang nahihirapan.
"A-Anong gatas? Masakit ba?" nag-aalala ko namang tanong sa kanya.
Bigla kong naalala 'yong pagsisigaw niya
kanina sa 100b ng banyo at paghawak ko kanina sa putotoy niya. Para siyang
nasaktan. Siguro ay masakit talaga 'yon.
Siya naman ngayon ang napatitigsa akin at ilang ulit napalunok.
"H-Hindi naman masakit pero kasi ...
t-tumitigas siya, eh a-at naghahanap."
"Naghahanap? Ng ano?" Napakunot n aman ang noo ko habang nakatitig sa kanya.
" N-Nang ... p-papasukan." Pahinto-hinto siya sa pagsagot at parang nag-aalangan pa
sa mga sasabihin niya.
Yumuko siya at hinawakan ang harapan ng short niya hanggang sa dukutin niya ang
laman niyon at ilabas mula doon ang putotoy niyang nanlalaki na naman ngayon at
parang kay tigas-tigas nga kung titingnan.
"Nakita mo na, ang tigas na naman niya. Nahihirapan akong awatin siya," aniya
habang napapangiwi na tila nasasaktan.
Muli akong nakaramdam nang pag-aalala para sa kanya.
"M-Masakit?"
"Hindi naman, baby. Actually, m-masarap naman talaga siya."
" M-Masarap? Masarap pala, eh bakit parang
nasasaktan ka? Nakangiwi ka pa."
Bigla siyang napakamot sa ulo niya at tumitigsa akin na parang hindi makapaniwala.
Siya naman ngayon ang hindi ko maintindihan.
Ibinaba ko ang kamay ko at hinawakan ang parang sawa niyang putotoy. Nagulat ako at
kaagad ding napabitaw nang maramdaman ko nga na sobrang tigas niyon, na hindi
katulad kanina noong madama ko siya sa 100b ng short niya.
Malambot pa lyon kanina!
"f**k!" Napapikit naman siya ng mariin at parang may pinipigilang nararamdaman sa
sarili niya.
" M-Masakit? A-Ang tigas na niya, k-kanina malambot, eh."
"Ganyan talaga siya, baby. Mabilis siyang mag-react kapag hinahawakan mo o kahit
tinitingnan mo lang siya."
"Ha? Kahit tinitingnan ko lang, tumitigas na?
Ano 'yon, magic? Paano naman mangyayari 'yon?" Muli ko itong hinawakan at marahang
hinaplos.
Sobrang laki talaga niya at napakatigas.
Kahit ang kamay ko ay nangangatal sa paghawak
niyon. Ang init pa niya na parang nilagang kamote.
"Aah s**t"'
Muli akong napatingala kay Darren at kita ko ang muli niyang pagpikit at hitsura
niyang parang nahihirapan habang nasa ibabaw ko pa rin siya.
"M-Masakit ba o masarap? P-Para ka namang nasasaktan, eh." Kinakabahan na tuloy ako
sa nakikita kong hitsura niya. Hindi maipinta ang kanyang mukha.
Pero hindi ko pa rin binitawan ang putotoy niya dahil parang ang sarap na niyang
hawakan ngayon. Ang tigas-tigas!
"Damn, baby! Masarap talaga siya," mariin niyang sagot bago niya mabilis na
hinalikan muli ang mga labi ko.
Napahinto ako sa paghaplos sa sawa niya dahil naipit ang kamay ko sa pagkakababa
niyang muli sa akin at naagaw muli ang atensiyon ko sa klase ng halik niyang kaiba
sa una niyang paghalik sa akin noon.
Parang nilalamon niya ang mga labi ko at nalalasahan ko ang [away niyang parang kay
tamis kahit hindi naman. Langhap na langhap ko ang bango ng hininga niya.
"Uhmm," napaungol ako nang muli na
namang lumusot ang dila niya sa 100b ng bibig 1<0. Gurnalugad ito sa 100b at
inilaro-laro sa dila ko.
Para na naman akong nawawala sa katinuan sa ginagawa niya sa akin. Bakit ganito?
" Damn, baby. I'm so sorry but I can't take it anymore. You're f*****g driving me
crazy," bulong niya na hindi ko naman maintindihan bago niya muling inangkin ang
mga labi ko.
Naramdaman ko ang pag-alis niya sa kamay kong nakahawak sa p i niya at pagbuka niya
sa mga hita ko. Pumwesto siya sa gitna ko at muli kong naramdaman ang pagkuskos
niyon sa mismong p
Ramdam ko ang init niyon doon na hindi ko maintindihan pero parang kay sarap sa
pakiramdam.
Patuloy siya sa paghalik sa akin habang nakayakap ang isa niyang braso sa katawan
ko at ang isa naman niyang kamay ay nakahawak sa batok ko.
"Uhrnm," napaungol ako nang mas turnindi pa ang init at sarap na nararamdaman ko
habang patuloy sa pagkuskos sa hiwa ko ang napakatigas at mahaba niyang p i kahit
nahaharangan pa naman ito ng suot kong panty.
Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong pakiramdam. Parang may gumagapang na kung
anuman sa mga ugat-ugat ko at laman.
Napahigpit na ang pagkakahawak ko sa matitigas niyang mga braso hanggang sa tuluyan
na akong mapayakap sa leeg niya. Pakiramdam ay namamasa na ngayon ang p maging
ang panty 1<0.
Hindi nagtagal ay binitawan niya rin ang labi at naramdaman ko ang mas lalo pang
pagbilis nang pagkuskos ng alaga niya sa gitna 1<0.
"00h, f**k! Baby, l'm cummin. Yeah, s-sasabog na siya."
Hindi ko kaagad naintindihan ang sinabi niya at hindi ko malaman kung may dapat ba
akong ipag-alala sa kanya o maniwala sa sinabi niyang masarap iyon.
Pero masarap din naman ang pakiramdam habang ikinukuskos niya iyon sa akin.
Huminto siyang bigla sa pagkuskos at kaagad na umangat. Hinawi niya paitaas ang
laylayan ng bestida ko hanggang sa lumitaw sa harapan niya ang makinis kong tiyan.
Mabilis niyang hinawakan ang alaga niya at hinagod iyon ng mabilis. Paulit-ulit.
Napanganga ako at napatitig sa ulo niyon nang makita ko ang paglabas mula sa
maliit na butas niyon ang maraming katas na kulay puti. Lumaglag ang mga iyon sa
ibabaw ng tiyan ko at napatitig doon nang maramdaman ko ang lamig niyon.
Pero hinayaan ko lang siya hanggang sa matapos siya.
Napapikit siya ng mariin na may kasamang pagkilig bago tumitig muli sa akin.
"I'm so sorry, baby," bulong niya bago niya mabilis na hinalikan ang labi 1<0.
"0-0kay lang, hindi mo naman kasi agad sinabi, eh."
"liwan mo pa rin ba ako?" Bumalatay ang lungkot sa mga mata niya habang nakatitig
sa akin.
Urniling ako na siyang ikinangiti niya kaagad at muling hinalikan ang labi ko.
"0-0kay na ba? Hindi na ba galit
'yan?" tukoy kong muli sa putotoy niya.
Sinilip naming muli iyon at kita kong parang lumaylay na ito ng bahagya. Hinawakan
ko iyon at nagulat ako nang maramdaman ko nang muli ang lambot niya at parang
nabawasan nang muli ang sukat niya.
" M-Malambot na ulit."
"Maya-maya, titigas na naman 'yan."
"Gano'n? Laging galit? Ba't ba siya nagagalit sa akin? Eh, 'di hindi ko na siya
hahawakan. Ang arte naman pala niyan, eh."
Bigla siyang bumungisngis habang umaalis na sa ibabaw ko.
" I'll just get a towel," aniya bago nagtungo sa silid-damitan niya.
Pinagmasdan ko ang katas niyang nasa tiyan 1<0. Malapot siya na parang katulad ng
sipon. Kinuwit ko iyon gamit ang daliri ko at dinala sa ilong ko.
Kaagad akong napangiwi nang manuot sa ilong ko ang kakaibang amoy na hindi ko
maintindihan. Basta, hindi siya mabango.
Nilasahan ko rin iyon pero muli lang akong napangiwi nang matikman ko ang alat
niyon.
"What are you doing?"
Napalingon ako kay Darren na muli nang nakalapit sa akin at marahang pinunasan ang
katas niya sa tiyan ko garnit ang isang puting towel.
"Mabaho naman pala 'yan, eh at ang alat pa."
"Hindi kasi 'yan iniinom." Mull' siyang umalis
sa tabi ko at nagtungo naman sa banyo.
Napasapo ako sa panty ko. Nabasa ta[aga siya pero ang şarap talaga no l ng ginawa
niya kanina sa akim
"Hey, anong pakiramdam?”
Muling bumalik si Darren at sinilip din ang panty ko. Sinalat pa iyon ng daliri
niya at inamoy.
"Bango,” aniya kaya ginaya ko rin siya.
inamoy ko rin ang mga daliri ko.
" Parang hindi naman, ah.” May ibang amoy pero hindi naman siya mabaho.
" Mabango nga.”
Nagulat ako nang biglang burnaba ang mukha niya sa p e ko at inamoy-amoy iyon at
pinaggigilan kahit may suot pa akong panty.
"Darren!” sigaw ko pero hindi ko naman siya magawang pigilan sa ginagawa niya dahil
sa kakaibang sensasyon na nararamdaman ko na naman mula doon.
'Yong init at hindi maipaliwanag na pakiramdam na nagmumula sa loob ko.
Basta, masarap. Para akong nasa langit at gusto ko ulit iyon maramdaman.

CHAPTER 38: Promise/WARNlNG! RAT

ED SPGI.
Jheimwel Rain
"D-Darren, anong g-ginagawa mo?" napapahalinghing kong tanong kay Darren habang
nasa gitna siya ng mga hita ko at nakasubsob ang mukha niya sa p
Nararamdaman ko ang mainit niyang hininga at mga labi na marahangdumadampi sa pepe
kong nahaharangan pa rin ng suot kong panty. Paulit-ulit niya itong hinahalikan na
naghahatid sa akin ng kakaibang init.
" I'd like to taste you, baby. Sobrang bango mo kasi, hindi ko mapigilan ang sarili
ko. You're like a flower with sweet nectar inside."
Napanguso ako sa sinabi niya.
"Hindi naman kita maintindihan, eh."
" Para kang bulaklak na may matamis na nectar at gusto kong tikman kung gaano 'yon
kasarap," nakangisi niyang saad habang nakatitig sa akin.
"Ha? N-Nektar? Anong nektar?" Nagtataka akong napatitig sa kanya.
Nagniningning ang kanyang mga mata na may halong pagnanasa na hindi ko
maintindihan.
" Katas ng bulaklak, baby."
Mas lalong nangunot ang noo ko sa sinabl niya.
"Katas ng bulaklak? Dito manggagaling?" tukoy ko sa p e ko kasabay nang pagsapo ko
doon.
"Yeah." Kaagad naman siyang tumango bago muling sumubsob sa pagkakababae ko at
pinanggigilan iyon.
"A-Aah." Hindi ko na naman mapigilan ang muli kong paghalinghing sa sarap na dulot
niyon sa akin.
Mainit na may halong kiliti.
" B-Baka ihi 'yong sinasabi mo at hindi 'yon iniinom."
" Kahit ano pa 'yan, baby. I can drink all your juices," aniya na hindi ko na naman
maintindihan.
Ngunit muli na naman akong napahalinghing nang maramdaman ko ang marahang paghagod
ng mainit niyang dila sa mismong hiwa ko kahit natatabunan pa ito ng manipis na
tela.
Muli akong nakaramdam ng kakaibang
sensasyon na hatid niyon, na nahahaluan ng masarap na kiliti.
"Ano bang nararamdaman mo? Masarap naman, 'di ba?" tanong niya bago siya muling
burnalik sa ginagawa niya.
"0-00." Wala sa sarili naman akong napatango sa kanya.
Nakita ko ang pagngiti niya habang patuloy sa paghagod ang dila niya sa hiwa ko at
nakatitig naman siya sa aking mga mata.
Napakagat-labi ako. Hindi ko alam ang ganitong bagay pero totoong m asarap sa
pakiramdam ang ginagawa niyang ito sa akin.
"P'wede mo bang sabihin sa akin kung anong nararamdaman mo habang ginagawa 'to?"
aniya bago paulit-ulit na sinundot ng dila niya ang itaas na bahagi ng pepe ko na
halos ika-tirik ng mga mata ko.
"M-Masarap 'y-yan...aaah..." Hindi ko na mapigilan pa ang paglakas ng mga ungol ko.

Saglit akong napaliyad at muli ring umangat upang pagmasdan ang ginagawa niya doon.
Mas lalong lumawak ang pagkakangiti niya habang ang dila niya ay nagpapa-ikot-ikot
sa pinakasensitibong bahaging iyon ng p na ngayon ko lang nalaman at naramdaman
sa buong buhay ko.
Kakaibang init ang hatid niyon sa mga kalamnan ko. Para itong maliliit ngunit
napakaraming mga langgam na nagtatakbuhan sa puson ko patungo sa mga ugat-ugat ko
at kakaibang kiliti ang hatid ng mga iyon sa akin.
Pansin kong basa na ang parte ng panty kong dinidilaan niya ngunit may nararamdaman
din akongtila tubigna lumalabas din mula sa hiwa ko. Pakiramdam ko ay buong pepe ko
na ang basang-basa ngayon.
"Basang-basa ka na, baby," aniya habang pinagmamasdan ang panty ko na ngayon ay
kitang-kita na niya ang loob.
"B-Bakit ka huminto? Gusto ko pa," ungot ko sa kanya kasabay nang pagbangon ko at
pagsilip ko sa p
Kumapit na ang tela ng panty ko sa balat ko at bakat na bakat na doon ang hiwa ko.
"Gusto mo pa? Pero hanggang dito lang muna tayo, baby. Baka pagalitan ako ni
tatay."
Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin sa sinabi niyang 'yon. Pakiramdam ko ay
nabitin ako. Kung kailan masarap na, eh saka siya hihinto!
Bumungisngis naman siya bago siya
urnangat at inabot ang mga labi ko. Mabilis lang ang naging paghalik niya sa akin
at muting bumalik sa puwesto niya.
Hinawi ko ang panty ko sa harapan niya at sinilip iyon. Basang-basa ang mismong
pundiyo ng panty 1<0.
"Oh, s**t. Basang-basa, baby. Ang cute ng flower mo, mamula-mula," nakangiti niyang
sabi kasabay nang pagsalat ng daliri niya sa paligid ng hiwa ko.
" Flower ba 'yan? 'Di ba, bulaklak 'yon?" "Yeah, parang flower."
"Hmmm," impit akong napaungol nang dahan-dahan niyang ipinaikot ang dulo ng daliri
niya sa lagusan 1<0.
Habang ang hinlalaki niya ay nagtungo sa itaas na bahagi kung saan may sensitibong
parte at marahan niya itong kinuskos.
"D-Darren." Hindi ko na naman maintindihan ang nararamdaman ko. Para bang mas lalo
pa akong namasa.
Nakikita ko rin naman sa hitsura niya na parang gusto niya ulit itong dilaan pero
parang pinipigilan pa niya ang sarili niya.
"S-Sige na," ungot kong muli sa kanya.
"Isa pa?" nakangisi niya namang tanong na kaagad kong tinanguan.
"Isa pa, gusto ko pa. Ulitin mo ulit."
"Pero nagagalit na naman 'tongjunior 1<0." Napahinto naman ako sa sinabi niyang
'yon.
"J-Junior? Sinongjunior?"
Kaagad akong luminga sa paligid namin at hinanap kung may iba pa ba kaming kasama
dito sa silid niya. Pero napansin ko naman ang bigla niyang pagbungisngis kaya muli
akong napatitig sa kanya.
" Pinaglololoko mo yata ako, eh." Muli akong napasimangot.
"Siya, baby. Ang tigas na naman niya."
Bahagya siyangtumihaya at inilabas mula sa maliit niyang short ang pututoy niya.
Bigla itong umigkas sa ere at parang nagwawagayway sa akin.
"Galit na naman siya sa akin? Hindi ko naman siya hinawakan, ah."
" Pero nararamdaman ka niya."
"U-Ulitin mo na lang 'yong ginawa mo kanina. Sige na," muli kong ungot sa kanya at
hindi na ako makapaghintay pa. Nasasabik na akong ulitin niya 'yong ginawa niya sa
akin kani-kanina lang.
"S-Sigurado ka? Baka kasi biglang dumulas sa 100b mo."
"Ha?" Naguluhan naman akong bigla sa sinabi niya.
"Nevermind, baby. I'll just try my best. Whoa! It was a huge test for my damn
manhood," aniya kasabay nang pagbuga niya ng malakas na hangin na para bang
inihahanda na niya ang sarili niya.
"Di kita maintindihan."
"Huwag mo na lang pansinin ang sinabi 140." Muli siyang umangat patungo sa akin at
muling hinalikan ang labi ko.
Napapikit ako nangsipsipin niya at kagat-kagatin ang ibabang labi ko bago niya ito
binitawan at muling burnalik sa ibabang bahagi ko.
Hinila niya paibaba ang garter ng panty ko hanggang sa tuluyan na niya itong maalis
mula sa akin. Mas lalo naman akong nasabik sa maaari niyang gawin sa akin.
Hinawakan niya ang magkabila kong hita at mas ibinuka pa ito bago siya muling
sumubsob doon. Pinaghahalikan niya ang magkabilang pisngi ng pepe ko bago lumitaw
ang dila niya at marahang pinadaanan ang gitna ng hiwa ko.
Nakaramdam ako ng kiliti sa ginawa niya. Hindi ko maigalaw ang mga hita ko dahil
hawak niya ang mga ito ng mahigpit kaya naman p l wede niyang gawin ang kahit ano
sa p
Sumundot-sundot ang dulo ng dila niya sa lagusan ko at makailang ulit itong
inihagod doon paitaas at pababa.
"A-Aaah, a-ang sarap niyan, Darren," impit akong napaungol sa ginagawa niya.
Nag-iinit ang aking katawan na hindi maintindihan lalo na nang mapansin kong
parang mas naging malalim at mapusok ang ginagawa niyang pagdila sa p e ko. Parang
hinahalikan niya ito na kagaya ng mga labi ko.
"Masarap ba? Ganito ba ang gusto mo?" tanong niya habang patuloy siya sa ginagawa
niya.
Paulit-ulit naman akong tumango sa kanya. Umakyat ang dila niya sa itaas na bahagi
ng pepe ko at ang kuntil ko naman doon ang pinaglaruan ng dila niya bago niya ito
sinipsip.
"0-000hh!" napalakas ang pag-ungol ko sa ginawa niyang iyon dahil mas masarap pa
pala iyon.
Hindi ko malaman kungsaan ako kakapit.
9/1 5
"You don't even know how delicious you are, baby. The taste ofyour p***y is so damn
addictive. It's so f*****g sweet," saad niya na hindi ko naman maintindihan.
Pero wala na akong pakialam pa dahil ang importante na lang sa akin sa mga
sandaling ito ay ang langit na nararamdaman ko.
Patuloy na kumukuskos ang dulo ng dila niya sa kuntil ko at nararamdaman ko naman
ang pag-ikot ng daliri niya sa labas ng lagusan ko. Para na akong mababaliw sa
ginagawa. Napapikit ako kasabay nang pagliyad ko nang mas lalo pang tumindi ang
nararamdaman 1<0.
Muli niyang sinipsip ang kuntil ko na siyang halos magpabaliw sa akin. Namalayan ko
na lamang na tumitirik na pala ang aking mga mata dahil sa walang kapantay na sarap
niyon.
" D-Darren, h-hindi ko na kaya...aaaahh!" Mas lalo pang lumakas ang mga pag-ungol
ko.
Pakiramdam ko ay mas nadagdagan pa ang mga katas na lumalabas mula sa akin.
Gusto ko na siyang pigilan sa ginagawa niya ngunit muli niya lamang sinipsip ang
sensitibong bahaging iyon ng pepe ko hanggang sa tuluyan na akong nabaliw at
nangatal sa ibabaw ng kama.
Umarkong bigla ang katawan ko at nanigas
ang mga daliri ko sa paa.
Pakiramdam ko ay dumating ako sa pinakasukdulan kung saan may langit at doon ako
nagpalutang-lutang.
Ramdam ko ang maramingtubig na lumabas mula sa akin at naririnig ko ang mga
paglagok ni Darren doon.
Hinayaan ko lamang siya dahil nanlata akong bigla at hindi makakilos mula sa
kinahihigaan ko.
Ilang sandali ang lumipas bago siya natapos at umangat patungo sa ibabaw ko.
Nararamdaman kongtila pumipintig ang p e ko mula sa ipinaranas niya sa akin.
" Hey, ang sarap ng katas mo, baby. Anong pakiramdam? Masarap din ba?" nakangiti
niyang tanongsa akin.
Tuluyan na siyang dumapa sa ibabaw ko at muli akong niyakap. Pinaghahalikan niya
ang gilid ng leeg ko paakyat sa pisngi ko hanggang sa sakupin niyang muli ang mga
labi ko.
Nalasahan ko ang sarili ko sa kanya pero hindi pa rin ako makagalaw.
"B-Baliw na yata ako," mahina kong sagot sa kanya na siyang ikinangisi naman niya.
"Masarap?" muli niyang tanong habang
hinuhuli ang paningin ko.
Iniwasan ko ang mga mata niya dahil ngayon ako biglangtinamaan ng hiya. Nakakahiya
ang pagsisigaw ko kanina na parang umabot yata sa mga kapitbahay. Para akong
kinakatay na baboy. "Hey, baby. Masarap ba?" pangungulit pa rin niya habang hindi
maalis-alis ang maganda niyang pagkakangiti.
"00 nga," nahihiya ko pa ring sagot.
Napatingin ako sa mga labi niyang basang-basa pa mula sa pagkain niya sa akin pero
ang guwapo-guwapo pa rin niya.
"Good. Banyo lang ako." Bigla siyang kumalas mula sa pagkakayakap sa akin at
urnalis sa ibabaw 1<0. Napahabol ako ng tingin sa kanya.
Nakita kong natatabunan ang kalahati ng pututoy niya sa suot niyang short pero
dahil sa kahabaan niyon ngayon ay nakalitaw pa rin ang ulo niyon sa itaas at
natanaw kong parang may katas na lumalabas sa maliit na butas niyon.
"T-Teka, 'di ba galit siya sa akin?! Tutulungan na kita!" Bigla akong napabangon.
"Okay na, baby. Kaya ko na 'to. Magpahinga ka na lang d'yan."
"Ha?" Tuluyan na siyang pumasok sa 100b ng banyo at isinara ang pinto.
"Tutulungan na nga kita! Di ba, sabi ko ulitin mo na lang ulit 'yong ginawa mo
kanina?!" Kaagad akong burnaba ng kama at mabilis na sumunod sa kanya.
Sinubukan kong pihitin ang seradura ng pinto ngunit napakatigas niyon at hindi ako
nagtagumpay na mabuksan ito.
"Darren!"
Malakas kong pinagkakatok ang pinto.
" Baby, okay na nga!" malakas niyang sigaw mula sa 100b na may kasamang mga pag-
ungol.
"Tutulungan na nga kita, eh!"
Naawa akong bigla sa kanya at nakunsensiya. Pinasarap niya 'yong pakiramdam ko
kanina pero hindi ko maibalik sa kanya. Dapat ay babayaran ko rin siya para patas
kamingdalawa.
" Darren!" Paulit-ulit ko pa rin itong kinatok ngunit hindi niya talaga binuksan.
Patuloy ang pag-ungol niya sa 100b at hindi na rin niya ako sin agot.
llang sand ali ang lumipas bago bumukas ang pinto at bumungad siya sa akin na
tumutulo ang pawis sa noo at leeg.
"Okay na, tapos na," nakangiti niyang saad sa akin.
Tumingin ako sa baba niya at nakita kong nakatago nang muli ang pututoy niya sa
loob ng Short niya.
Muli akongtumingala sa kanya kasabay n ang pagsimangot 1<0.
"Why? Okay na nga. Halika na, mag-breakfast tayo sa ibaba. Nagutom akong bigla."
Kaagad niyang hinawakan ang karnay ko at hinila ako.
"Sabi 1<0, tutulungan kita, eh."
"Kaya ko naman na kasi. Baka kasi hindi ko ma-control ang sarili ko at magkamali
ako." "Eh, 'di hindi mo na ulit ako kakainin?" Napaharap naman siyang muli sa akin
at may pagtatakang turnitig sa akin.
"What? Bakit naman hindi?"
"Eh, 'di ba palitan tayo? Magsasawa ka na sa akin kasi hindi ko naman maibalik sa
iyo 'yong ginawa mo sa akin. Dapat kakainin din kita."
Bigla siyang natawa ng malakas kasabay nang pagyakap niya sa akin at pagbuhat.
Kaagad ko namang iniyakap ang mga hita ko sa baywang niya kasabay nang pagyakap ko
rin sa leeg niya.
Dumampi ang basa ko pang p hubad niyang tiyan dahil wala pa rin naman siyang
damit. Nakalimutan kong isuot ang panty kong hinubad niya sa akin kanina pero basa
na rin naman 'yon.
Kukuha na lang ako ulit ng bago mamaya.
"Ako, magsasawa? 'Yan ang hinding-hindi mangyayari, baby. Kung p'wede lang na oras-
oras kitang kainin ay gagawin ko pero iniingatan rin kita. Baka hindi ko ma-control
'yong sarili ko at mapasok kita ng maaga kahit hindi pa ito 'yong tamang panahon
" Hindi kita maintindihan. Anong mapasok? Saan ka papasok?"
Muli siyang burnungisngis habang nakatitig sa akin at pinanggigilan muli ang leeg
ko.
" Basta, malalaman mo rin soon. Ci mon, mag-breakfast muna tayo sa baba."
Nagpatuloy na siya sa paglalakad habang buhat niya ako. "Basta, ulitin natin ulit
'yon, ha? Ang sarap kasi, eh."
Mas lumawak pa ang pagkakangiti niya habang patuloy siya sa paglalakad.
" Basta, i-pangako mo rin na sa akin ka lang magpapagano'n, okay? Ako lang ang
gagawa no'n sa iyo. Huwag na huwag kang magpapahawak sa iba kahit sa mga kapatid
ko."
"Pangako!" Kaagad kong itinaas sa harapan niya ang kanan kong kamay na parang
nanunumpa.
"Good. Tandaan mo na akin ka lang at walang p'wedeng magmay-ari sa iyo kundi ako
lang. Aright? Pag-aari kita."
"Basta hindi ka na rin manghahalik ng ibang babae. Ako lang ang hahalikan mo at
hahawakan mo."
"1 promise, baby and I swear that." Itinaas niya rin ang kanan niyang kamay sa
harapan ko na siyang ikinangiti ko rin ng malaki.
Mas hinigpitan ko pa ang pagkakayakap ko sa leeg niya at hinayaan ko lang
nakasiksik doon ang mukha ko.
Napakasaya ko sa mga sandaling 'to. Pakiramdam ko ay sumasayaw ang puso ko habang
nasa mga braso niya ako.
Readers also enjoyed:
The Hottest Billionaires 5:...
0 498.2K Read
TAGS billionaire possessive age gap
CHAPTER 39: Picture
Darren
"Boss, nagawa na po namin ang ipinag-uutos niyo."
"Good." I immediately nodded at what Jake said from the phone line. "Did you get a
voice record of them?"
"Yes, boss. May hawak na po ako at naririto na po kami ngayon sa kabilang gusali."
"How's Edwin?"
"Humihinga pa naman, boss."
Napataas ang sulok ng labi ko sa sagot niyang 'yon.
"All right, just wait for me there." I immediately turned off the line and put my
phone back in my pocket.
Mabilis akong nagbihis ng polo dahil katatapos ko lang din namang maligo.
Then I left my room and went to Rain's room. Hindi ko siya nadatnan sa 100b pero
may naririnig akong lagaslas ng tubig na nagmumula sa 100b ng banyo.
Binuksan ko ang pinto nito at natanaw ko
siyang naglalaro at nagtatatalon sa 100b ng shower room habang may napakalakas na
tubig na bumabagsak sa kanya mula sa shower head.
Nasisinag ko mula dito sa labas ang kabuuan ng katawan niyang walang anumang saplot
at hindi ko na naman mapigilan ang sarili kong mahalina sa kanya. Iba ang reaksiyon
ng katawan ko pagdating sa kanya kasabay nang panunuyo ng lalamunan ko.
Tuluyan ko nang niluwangan ang pagkakabukas ng pinto at pumasok sa 100b.
Natanaw ko namang nagsasabon na siya ng katawan niya pero mukhang hindi pa rin niya
ako napapansin.
I knocked on the wall glass of the shower room and tried to get her attention.
"Baby."
She immediately turned to me and went to the door. I opened it and peeked inside.
"Aalis ba tayo?" she asked as she watched my appearance.
Parang wala na rin siyang pakialam kahit nakikita ko ang kahubaran niya. Para bang
nasanay na siyang nakikita ko siya sa gano l ng ayos.
"Yeah, later pero may pupuntahan muna
ako. Matagal ka pa ba d'yan? Hihintayin na muna kitang matapos.ll
"Saan ka pupunta? Matatapos na ako!" Kaagad din siyang burnalik sa 100b at
nagmadali sa paliligo niya.
llalabas ko siya ulit ngayong araw at ipapasyal para masanay na rin siya dito sa
siyudad. Gusto kong matutunan niya ang lahat ng bagay clito na malayong-malayo sa
gubat na kinalakihan niya.
I waited for her to finish her bath so I could make sure she was safe before I left
my unit. 1 1 m just worried that what happened to her the other day might happen
again.
Pero mabuti na rin at mabilis naman siyang makatanda at matuto sa mga itinuturo ko
sa kanya.
I leaned on the countertop and just watched her take a bath inside.
Kita ko ang saya sa kanya dahil may kasama pang pagtatampisaw ang paliligo niya sa
ilalim ng shower na may malakas na tubig na bumubuhos sa kanya.
Hindi rin naman nagtagal ay pinatay niya na rin ito at lumapit sa pinto. I
immediately picked up the wide towel and robe that lay on the
countertop and walked overto her.
Sakto namang binuksan na niya ang pinto at kaagad na ring lumabas na basang-basa
ang katawan.
"Ang sarap ng tubig. Ang sarap maligo!" she said happily.
"Napreskuhan ka ba? Naginhawahan ka?" Ako na ang nagpunas sa basa niyang katawan at
buhok bago ko ipinasuot sa kanya ang white robe niya.
Napalunok ako nang mapatitig ako sa malulusog niyang dibdib na parang kay sarap
hawakan at kay sarap tikman ngunit mahigpit kong pinigilan ang sarili 1<0.
"Hmm." She immediately nodded as well. "Gusto ko pa nga sana magbabad, eh. Saan ka
ba pupunta?"
"D'yan lang sa malapit."
"Tungkol ba sa trabaho mo?"
"Hmm, yeah."
She looked up at me and stared as if in doubt.
"Sabi mo nakabakasyon ka? Bakit may trabaho? Baka babae 'yan?"
Natawa akong bigla sa sinabi niyang 'yon kasabay nang pagnguso niya. At hindi ko
napigilang hawakan ang magkabila niyang pisngi at maalab na hinalikan ang matatamis
niyang mga labi.
"Mukhang nagiging possessive ka na, baby. I like that," nakangisi kong saad sa
kanya.
"Di naman kita maintindihan, eh." Muli na naman siyang ngumuso habang ibinabalot
naman niya sa tuwalya ang napakahaba niyang buhok.
" Possessive, baby, parang inaari mo na ako at ipinagdadamot sa iba."
"Bakit? Ikaw din naman, ah. Sabi mo sa akin huwag na huwag akong magpapahawak sa
iba kahit sa mga kapatid mo at nangako ka rin sa akin na wala ka ring hahawakang
ibang babae at hahalikan."
I smiled again at what she said. First time ko yatang kiligin dahil hindi ko
akalaing may pagkaselosa pala siya.
I remember the day Lisa, my secretary, went here. 'Yong ginawa niyang pagdikit-
dikit sa akin at kahapon noong ipinasyal ko siya. Sa tuwing may nalalapit na babae
sa akin ay kaagad siyang dumidikit sa akin at niyayakap ang braso ko. And 1 1 m
glad how she became like that. She becomes selfish when it comes to me.
" Eh, wala namang babae sa pupuntahan ko. Kasama ko ang mga tao ko at mga lalaki
naman silang lahat." Ayokong malaman pa niya ang tungkol kay Edwin dahil siguradong
matatakot lang siya at mag-aalala.
"Siguraduhin mo lang," may pagbabanta naman niyangsaad sa akin na muli kong
ikinangisi.
"l promise." I raised my right hand in front of her bilang panunumpa na totoo ang
sinasabi ko. "Okay. Mabilis ka lang, ha? Mayroon ka bang panlinis ng mga kuko?
Kahit nailcutter lang."
" Magbabawas ako ng mga kuko ko."
Sinilip ko ang mga kuko niya at napakahahaba na nga ng mga iyon pero malilinis
naman.
"Dadaan na lang tayo mamaya sa nail salon.
Sabay tayo magpalinis."
"Ano naman 'yon?"
"Shop na palinisan ng mga kuko. May foot spa din, p'wede rin tayong magpa-relax ng
mga paa natin."
"Sige! Mayroon pala no'n?" We went out of the bathroom and she went to her
cabinets.
"Aha. Sige na, magbihis ka na. Babalikan na
lang kita. Mabilis na mabilis lang ako."
"Okay."
"Huwag na huwag kang lalabas, okay?
Hintayin mo na lang ako dito."
"O PO."
I smiled at her answer as she was busy getting the clothes she was going to wear.
Lumapit ako sa kanya at mabilis siyang hinagkan sa noo bago ako tuluyang lumabas ng
silid niya.
Mabilis akong bumaba ng hagdan at lumabas ng unit ko.
My hands are itching again to face Edwin and let him hear the voice of his damn
family. I took the elevator and went down to the ground floor.
Pagkabukas ng elevator ay bigla namang bumungad sa harapan ko ang isang babae at
kaagad napangiti nang makita ako.
"Darren! Hi!" kaagad niyang bati sa akin at kahit pawisan ay masigla pa rin siya at
hindi nawawala ang ngiti sa mga labi niya.
"Jahaizah." Siya ang girlfriend ni Darell na naging ka-trabaho niya noon sa Dubai.
I noticed the two bags she was carrying that I could see contained vegetables and
fruits. Siguro ay kararating niya lang mula sa probinsiya niya.
Medyo namumula pa ang pisngi niya na marahil ay dahil sa pagkakababad niya sa araw.
"Hi! Mabuti nakita kita. Hindi ko kasi ma-contact ang number ni Darell. Nand'yan
kaya
"Hmm, I'm not sure. Hindi pa ako dumaan sa unit ng mga kapatid 140," I answered as
I exited the elevator.
"Gano'n ba?" I noticed a bit of disappointment on her face.
"Just go straight and try to ring the doorbell on his unit. Baka naroroon pa siya.
I'll try to contact his cellphone number too."
"Sige, thank you!" Siya naman ang pumasok sa 100b ng elevator bitbit ang mga bag na
mukhang may kabigatan. May backpack pa siya sa likod niya.
"Do you need help? Jerry!" I immediately called one of our maintenance workers in
this condo building who was now busy mopping the floor.
"Hindi, okay na! Kaya ko na 'to!" Jaha answered loudly from inside the elevator.
"Sir." Kaagad namang nakalapit sa akin si Jerry. Isa siya sa matatagal na naming
employee dito sa condo building namin na nagpapanatili ng kalinisan sa lahat ng
sulok.
"Please help Miss Jaha take her things up to the 25th floor. Sa room ng Sir Darell
mo. Number
143."
"Right away, Sir!" matigas na pagkaka-english na sagot din naman niya bago kaagad
na pumasok sa 100b din ng elevator. " Naku, nakakahiya. Pero salamat, ha?!
Marami akong dalang pasalubong dito!
Pabibigyan kita kay Darell!" pahabol na sigaw naman ni Jaha sa akin.
"Sure." just waved at her before I continued walking towards the back of the
building.
Nasaan na naman kaya ang loko-lokong Darell na iyon. I tried to contact his phone
number but only the operator answered.
Paglabas ko sa likurang bahagi ng gusali ay sinalubong naman kaagad ako ng ilan sa
mga tao 1<0. The guards also greeted me but I ignored them.
We walked straight to the other building and went inside. Umikot kami patungo sa
likurang bahagi.
Kaagad namang sumalubong sa akin si Jake at ilan pa sa mga tao namin hindi pa man
ako nakakarating sa dulo kung saan naroroon ang
silid na kinaroroonan ni Edwin.
"Boss." He immediately handed me a small radio recorder and a brown envelope.
We moved away a bit before I played the radio recorder and listened to its content.
"Tatay! Tulungan mo po kami!" "Huwag niyo po kaming sasaktan!"
"Maawa kayo sa mga anak ko!"
I immediately turned off the radio recorder after hearing their voices which were
obviously terrifying.
Sigurado akong hindi magkakaintindihan si Edwin sa gagawin niya kapag narinig niya
ang mga ito.
"Hindi ba sila nasaktan?" tanong ko kay Jake habang sinisilip naman ang laman ng
brown envelope.
"Hindi naman, Sir. Kung ano lang po ang ipinag-utos niyo, 'yon lang po ang sinunod
namin."
"Good." Inutusan ko sila na pasukin ang bahay nila sa Isla at takutin lang ang
pamilya ni Edwin upang makuhanan ng mga voice record.
I have no plans to hurt them. Ang gusto ko lang ay may magagamit akong bagay bilang
pananakit kay Edwin.
" Did you also get a few pieces of their clothes?"
"Yes, boss. Nandito po ang lahat sa isang bag."
He showed me a large bag.
Ang mga gamit na iyon ay ipapasuot ko sa babayaran naming babae bilang magpapanggap
na gagahasain ng mga tao ko sa harapan ni Edwin.
'Yong kilalang gamit ni Edwin sa mga anak niya.
"Iniwanan na rin namin sila ng malaking halaga katulad nang ipinagbilin niyo,"
dagdag pa ni Jake na siyang ikinatango ko sa kanya.
"Mabuti." Maaasahan ko talaga siya sa lahat ng bagay.
Hindi ko rin naman hahayaan na magutom ang pamilya ni Edwin. Siya ang kapalit ng
malaking halagang iyon dahil kailangan niyang magbayad sa malaking kasalanang
nagawa niya sa mag-amang tatay Ambo at Rain.
Napakasuwerte pa nga niya dahil magaang mamumuhay ang pamilya niya imbes na
pabayaan ko na langdahil kasalanan niya naman ang lahat ng ito.
Inilabas ko na ang mga larawang nasa 100b
ng brown envelope. Photos of his family that I ' ll also use against him.
I looked at them one by one from his wife, to his youngest son who was a teen ager,
to the next girl, to the eldest.
But suddenly I stopped and stared at this last picture where his eldest daughter
was.
Napaawang bigla ang bibig ko at nanigas bigla ang katawan ko nang mamukhaan ko
siya.
" N-No, this can't be... A-Annah Mhae."

CHAPTER 40: An Obstacle

Darren
I immediately put the pictures back inside the envelope and went to the room where
Mister Edwin Salvacion was.
Pinagmasdan ko ang hitsura niya. Marungis, mabaho, puno ng sugat at naliligo sa mga
dugong natuyo na sa kanyang balat.
Bigla akong nanghina at nadismaya ng sobra habang pinagmamasdan siya at naghalo-
halong bigla ang nararamdaman ko sa dibdib ko.
Parang isang bombang bigla na lamang sumabog ang natuklasan kong ito, that this man
turned out to be the father of the woman I first loved.
I can't believe it. It's a f g bad joke and I don't like it!
"Anong plano niyo, boss?" Lum apit sa akin si Jake ngunit hindi ko na malaman
ngayon ang gagawin ko at sasabihin ko.
Lumalarawan sa isipan ko ang magandang mukha ni Annah Mhae, 'yong panahong
nakakasama ko pa siya. 'Yong panahong nag-aaral pa kami. How I fell in love with
her. How I was hurt so badly 'cause she chose another man than me.
But I still loved her.
Bigla ring sumagi sa isipan ko si Rain at tatay Ambo. Ang mapait nilang sinapit sa
kamay ng kanyang ama.
"Lalabas na muna ako. Pakainin niyo siya," I ordered Jake before I hurried out of
the building and went back to the other side.
Ngunit panaka-naka akong humihinto sa paglalakad dahil sa panghihina at pamimigat
ng dibdib ko. Suddenly everything changed. Now I don't know what to do. I'm having
a hard time deciding.
Pagbalik ko ng unit ay naabutan ko sa sala si Rain na abala sa pagsusuklay ng
mahaba niyang buhok.
Mukhang handang-handa na siya sa hitsura niya.
She was wearing a purple mini dress. Medyo humakab ito sa sexy niyang katawan. She
also had a pair of flat shoes on her feet that suited her.
"Darren!"
Kaagad siyang napalingon sa akin at sinalubong ako na may malawak na
pagkakangiti. Mukhang excited na siya sa paglabas namin.
"Aalis na ba tayo?! Kumusta 'yong lakad mo? Maganda ba itong suot ko? Okay na ba
ito o papalitan ko pa?" sunod-sunod niyang tanong habang hawak niya ang laylayan ng
suot niyang dress at ipinakikita niya ito sa akin.
Makailang ulit pa siyang umikot sa harapan ko.
"You're so sexy and good-looking, baby." She immediately pouted her lips and gave
me a bad look.
"Hindi kita maintindihan."
I smiled as I squeezed her chin.
" Ikaw na ang pinakamagandang babae sa balat ng lupa."
"Totoo?" May pagdududa niya akong tiningnan kasabay nang paglapit niya at pagyakap
niya sa akin. "Ano 'yang dala mo?" My eyes suddenly dropped to the brown envelope
I was carrying.
"Ah, s-sa trabaho lang ito. Documents."
I secretly let out a deep sigh. I hugged her too and gently kissed her forehead.
" P'wede bang maya-maya na lang tayo
umalis? May pagmi-meeting-an lang muna kami tungkol sa trabaho ng mga kapatid ko.'l
" Lalabas ka ba ulit? Pupunta ka sa kanila? Sasama ako!" Bigla siyang nagtatalon sa
tuwa at mukhang na-miss na niya ang mga kapatid ko. Tsk.
I paused for a moment and thought. 1 1 m sure Dexter isn 't there right now so it's
okay for me to bring Rain out.
" Hmm, okay. Check natin kung naririyan si Darell sa unit niya. Nand'yan din 'yong
girlfriend niya at kararating lang."
"G-Girlfrend?" Napanganga siyang bigla kasabay nang pamimilog ng mga mata niya
habang nakatitig sa akin.
"Yeah, kasintahan, nobya niya."
"Talaga?! Kung gano'n ay makikilala ko rin siya! Parang katulad din siya ni ate
Sam, hindi ba? Teka, kumusta na nga pala si ate Sam? Hindi ba sila dito nakatira?
P'wede ba natin sila puntahan?
Na-miss ko siyang bigla!"
I was a little taken aback by what she said.
Hindi pa nga pala niya nalalaman na nawawala si ate Sam at hanggang sa ngayon ay
pinaghahanap pa rin ito ng buong pamilya ko, bukod sa akin dahil naging abala naman
ako sa kanya.
Kuya Dylan has already spent billions of pesos just to find ate Sam right away.
Napakarami na ring tao ang kinuha niya at nakakalat na silang lahat sa buong bansa.
"Ahm, wala sila ngayon sa unit nila, eh. Nagbakasyon ulit sila pero sa ibang lugar
naman," pagdadahilan ko na lang. Ayokong dagdagan pa ang alalahanin niya at lungkot
na nadarama niya sa ngayon.
Hindi rin naman magtatagal ay siguradong mahahanap din si ate Sam at mababawi
siyang muli ni kuya.
"Gano'n ba? Kailan kaya sila babalik?" Suddenly, sadness appeared in her
eyes.
"I'm not sure, baby pero hayaan mo. Oras na makabalik na sila, pupuntahan kaagad
natin sila."
"Sige! Sinabi mo 'yan, ha."
Napangiti naman akong muli at muling siyang hinagkan sa noo.
Jheimwel Rain
Lumabas kami ng bahay ni Darren at nagtungo naman sa pinto ngtirahan ni kuya
Darell, na nasa kaliwang bahagi lang naman.
Nasabik akong bigla na makapasok din sa tirahan niya. Gusto kong makita ang hitsura
niyon kung katulad din ba ng kay Darren. Bukod doon ay na-miss ko rin siya at si
kuya Daemon.
Kung bakit kasi hindi sila pumupunta sa tirahan ni Darren para bisitahin ako.
Siguro ay abala na rin sila ngayon sa mga kanya-kanya nilang trabaho habangsi
Darren naman ay nababakasyon pa.
Paghinto namin sa tapat ng pinto ng tirahan niya ay kaagad na pinindot ni Darren
ang isang bilog na pindutan sa gilid.
"Ano 'yan? Hindi ba tayo kakatok?" tanong ko sa kanya.
"Hindi na kailangan, baby. Kapag pinindot mo ito, may tutunog naman sa 100b.
Senyales na may tao dito sa labas ng pinto. Meron din nito sa pinto natin."
"Wow, ang galing naman. Hindi na pala kailangang kumatok." Nilingon ko rin ang
pinto ng bahay niya at tama nga siya. Lahat ng pinto dito ay may magkakaparehong
pindutan na hugis bilog.
Sinubukan ko ring ilapat ang daliri ko sa pindutan sa pinto ni kuya Darell at
kaagad itong pinindot. Inilapat ko rin ang tainga ko sa pinto upang marinig ko ang
tunog niyon sa 100b ngunit wala naman akong marinig.
"Wala namang tunog, ah." Muli akong tumingala kay Darren.
" May soundproof kasi, baby ang bawat unit. Hindi natin maririnig dito sa labas
kung anumang ingay mayroon sa loob."
"Ha? Paano naman nangyari 'yon?"
" May mga materyales na ginagamit sa pagtatayo ng mga unit or mga silid upang hindi
marinig ang mga boses o ingay ng mga taong nasa loob, lalo na kung masyado kang
pribadong tao."
"Wow, ang astig. Hindi ko alam na p'wede pala ang gano'n. Maganda nga iyon."
Napansin ko naman ang biglang pagbukas ng Pinto kaya l t mabilis akong napaatras at
kamuntik pang matumba. Kaagad din naman akong nasalo ni Darren at inalalayan.
"Darren!" Isang magandang babae ang bumungad sa amin ngunit gulat na napatitig sa
akin.
Bahagya akongyumuko at itinabon sa kanan kong pisngi ang makapal na kumpol ng
mahaba kong buhok.
"Hey, kumusta? Nand'yan ba si Darell?"
"Aw, 00. Naliligo pala siya kanina at
naka-charge ang phone niya kaya pala hindi ko siya makontak. Pasok kayo. Palabas na
rin siya ng room niya."
Kaagad niluwagan ng babae ang pinto at hinayaan niya kaming makapasok ni Darren sa
100b. Panaka-naka siyang sumusulyap sa akin.
Siguro ay nagtataka siya sa hitsura ko pero hindi ko naman siya nakitaan nang
pandidiri sa akin, bagkus ay ngumingiti pa siya sa akin.
Pagpasok pa lang namin sa 100b ay kaagad napalibot ang paningin ko sa kabuuan ng
tirahan ni Darell. Totoo nga, wala naman pala itong ipinagkaiba sa bahay ni Darren
at halos pareho lang din ang kagamitan nila dito.
"Mabuti at inabutan mo siya," ani Darren sa babae.
"00 nga, eh. Patungo pa lang siya sa opisina.
Hmm, s-sino siya? Girlfriend mo?"
Napalingon na ako sa kanila sa naging tanong na iyon ng babae. Siguro ay siya ang
sinasabi ni Darren na girlfriend ni kuya Darell.
"Ahm, Rain... siya si Jahaizah, ang girlfriend ni Darell and Jaha, she's Rain, my
girlfriend." Kaagad akong napatingala kay Darren sa sinabi niyang 'yon. English man
ang pagkakabigkas niya pero nakakasiguro akong ipinakilala niya rin ako bilang
girlfriend niya sa babaeng ito.
A-Ang ibig sabihin ay magkasintahan na rin kami? Nobya na niya rin ako?
"Hi! Ikinagagalak kitang makilala!”
Muli naman akong napalingon sa babae.
Ubod ng łamis siyang nakangiti sa akin habang nakalahad ang kanan niyang kamay sa
harapan ko.
Nakaramdam akong bigla ng saya sa puso ko dahil mukhang magkakaroon akong muli ng
bagong kaibigan na babae, na katulad ni ate Sam.
Mukhang totoo naman ang mga ngiti niya sa akin. Tinanggap ko rin naman ang kamay
niya ngunit hindi ko pa rin mapigilan ang makaramdam ng hiya.
"H-Hello.”
"Huwag ka nang mahiya sa akin! P'wede ba tayong maging magkaibigan?” nakangiti niya
pa ring tanong sa akin na siyang mas ikinasaya ko. Nilingon ko si Darren na kaagad
din namang tumango sa akin at ngumiti.
"S-Sige.”
"Hey, napadaan kayo.”
Napalingon naman kami kay kuya Darell na ngayon ay bumababa na ng hagdan.
"Kuya Darell!" kaagad ko namang tawag sa kanya na may kasamang pagkaway.
"Whoa! Ikaw ba talaga 'yan, Rain? Mas lalo ka pang gurnanda sa dress mo."
Bigla naman akong namula sa sinabi niyang 'yon. Nakakahiya pero totoo nga kayang
gurnanda ako sa suot ko?
"Tsk. Stop that, will you?"
Napalingon ako kay Darren sa sinabi niyang 'yon at nahuli ko siyang masama
angtingin kay kuya Darell.
"There you go again for being damn possessive, boy. Maybe you forgot that my
girlfriend is here," nakangisi din namang sagot ni kuya Darell kay Darren na hindi
ko na naman maintindihan.
Umakbay siyang bigla sa girlfriend niya at kinabig ito patungo sa dibdib niya.
Nangislap naman kaagad ang mga mata ni ate Jahaizah habang nakatingala kay kuya
Darell. Para bang ito na lang ang pinakaguwapong lalaki sa paningin niya.
"Tumigil na nga kayo. May niluluto akong miryenda sa kusina. Tamang-tama, malapit
na rin 'yong maluto. Maupo muna kayo," nakangiti niya
namang saad sa amin bago humiwalay na sa pagkakayakap niya kay kuya Darell.
"P'wede mo bang isama si Rain? Darell and I just have something important to talk
about," saad ni Darren sa kanya na hindi ko naman maintindihan, lalo't napakabilis
pa niyang magsalita.
"Oh, sure. Halika na, Rain! Tamang-tama, para makapagkuwentuhan din naman tayo ng
babae sa babae."
Kaagad hinawakan ni ate Jahaizah ang kamay ko at hinila ako patungo sa kusina.
Nilingon kosi Darren na ngayon ay iniaabot na kay kuya Darell ang hawak niyang
brown na sobre.
"What is it?" ani kuya Darell sa kanya.
Pansin ko ang malakas na pagbuntong-hininga ni Darren na para bang may mabigat
siyang dinadala. Kanina ko pa iyon napansin.
"An obstacle," aniya ngunit hindi ko maintindihan.
Nangunot ang noo ko nang makita kong muli ang biglang pagbabago ng mukha niya,
katulad ng hitsura niya kanina noong dumating siya sa bahay niya mula sa labas.
Napansin ko 'yon, ang magkahalong emosyon na para bang may dinadala siyang
malakingproblema.
Ngumingiti siya ngunit walang buhay ang mga mata.

CHAPTER 41: Decision

Jheimwel Rain
"llang taon ka na?" nakangiting tanong sa akin ni ate Jahaizah.
" Kaka-twenty ko pa lang po noong nakaraang linggo lang," nahihiya ko pa ring sagot
sa kanya.
"Wow! Talaga? Belated happy birthday kung gano'n." Mukhang nagulat naman siya.
Binuksan niya ang takip ng maliit na kawaling nakasalang sa apoy at kaagad ko
namang nalanghap ang napakabangong amoy ng niluluto niya.
"Salamat PO. Ano po 'yang niluluto niyo?" Kaagad akong lumapit sa kanya at sinilip
ang niluluto niya.
"Ginataang saging na may langka.
Nakatikim ka na ba nito?"
"Wow! Marunong din akong magluto niyan!" "Talaga?" Napatitig din siya sa akin
habang may nanlalaking mga mata.
"Mahilig kasi 'yongtatay ko sa ginataan kaya nakahiligan ko na rin ang magluto ng
gano'n,
mapa-ulam man o mirienda katulad ng saging."
"Talaga? Mukhang magkakasundo tayo nito. Huwag ka nang mag-po sa akin, ha. Twenty
two pa lang naman ako."
"Gano'n ba? Pero ate na kita!"
"Sure! Nakakatuwa ka naman pala. Malapit na itong maluto at dadalhan natin sila sa
sala.
Saan ba ang probinsiya mo?"
"Sa isla ako dati nakatira, sa Palawan pero nasa gitna ng gubat ang bahay namin
kaya mahilig din ako sa mga gulay at prutas, lalo na sa mga isda."
"Talaga? Tapos, nagtatrabaho ka ba ngayon dito sa Manila?"
Bigla naman akong napahinto sa tanong niyang 'yon.
"H-Hindi PO, eh."
Napalingon siya sa akin at napatitig.
Pinatay na niya ang apoy sa kalan bago kumuha ng ilang mangkok sa isang kabinet.
"M-Mag-isa na lang kasi ako. N-Nawala na si tatay, wala na rin akong nanay k-kaya
kinuha ako ni Darren sa isla at dinala dito."
Muli siyang napahinto habang inilalagay ang mga mangkok sa tabi ng lutuan.
"G-Ganon ba? Sorry, ha." Bumalatay ang lungkot sa mga mata niya kasabay nang
paghawak niya sa kamay 1<0. Ako naman ay muling naluha.
"0-0kay lang PO. Iniisip ko na lang na magkasama na sila ngayon ni nanay sa
langit." "Hmm, sigurado 'yan. Nakikita ko naman sa iyo na mabuti kang tao at
maganda ang pagpapalaki nila sa iyo. Siguradong katulad mo rin ang mga magulang mo
kaya ngayon, sigurado rin akong nasa piling na sila ni God."
"Tama po kayo."
"Huwag ka nang urniyak. Nandito naman kami. Kaibigan mo na rin ako at siguradong
hindi ka pababayaan ng mga Delavega."
"Mababait sila, ate. Napatunayan ko na 'yon sa kanila."
" Matagal mo na siguro silang nakilala, no?" Sinimulan na niyang maglagay ng
ginataang saging sa mga mangkok.
"Buwan pa lang naman po pero marami na silang nagawa at naitulong na sa amin ni
tatay kaya masasabi kong napakababait nila kahit langit at lupa ang agwat namin sa
kanila."
" Parehas lang naman tayo ng katayuan sa buhay. Nagtrabaho ako sa ibang bansa para
maitaguyod ko ang pamilya ko na nasa probinsiya pero napakabait ng boyfriend ko at
hindi siya tumitingin sa estado ng bawat tao."
"Talagang mabait po si kuya Darell. Palaging nakangiti kahit medyo tahimik."
"At napakasuwerte ko sa kanya. Ikaw din." Napatango-tango ako sa kanya habang may
matamis na ngiti sa mga labi ko.
Ibang tao ko nakilala si Darren pero masasabi kong malaki ang naging pagbabago niya
ngayon. Sana nga lang ay huminto na talaga siya sa pakikipaglapit sa ibang babae.
Nakakaramdam ako ng kakaiba sa dibdib ko kapag nakikita ko siyang gano'n.
Magkahalong inis at kirot na parang gusto kong manakit.
"Okay na ito. Magtitimpla lang ako ngjuice natin."
"Tutulungan na kita, ate!"
"Sige."
Ako na ang nagtimpla ngjuice sa isang pitchel. Naghanda naman ng apat na baso si
ate Jahaizah at inilagay sa isang malapad na tray. Ang apat naman na mangkok ng
ginataan ay nakalagay na rin sa isa pangtray.
Nang matapos ay pinagtig-isahan naming bitbit ang dalawang tray at dahan-dahan
kaming lumabas ng kusina.
Malayo pa lang ay kaagad na naming natanaw ang magkapatid sa sala. Ngunit nagulat
ako dahil naroroon na rin si kuya Daemon na kanina naman ay wala at matalim ang
pagkakatitig kay Darren.
" Don't tell us that just because of that materialistic slut woman, your ass will
f*****g shrink!" sigaw niya sa English kay Darren na hindi ko naman maintindihan.
Napansin ko ang paglingon sa akin ni ate Jahaizah habang sabay kaming naglalakad
patungo sa kanila.
"Never forget what his father did to Rain and tatay Ambo. Or maybe, until now you
still love that woman, that's why she still has such a strong effect on you," saad
din ni kuya Darell habang matiim ang mga matang nakatitig kay Darren.
Si Darren naman ay nakayuko sa kanilang harapan at laglag ang parehong balikat sa
hindi ko malamangdahilan.
Napansin kong may mga larawan na nakalatag sa mesa at tinititigan nilang tatlo.
"I'm warning you, Darren, ngayon pa lang. If you prefer that w***e woman, let Rain
go. I will not hesitate to take her from you and I'll marry her any time I want!"
sigaw muli ni kuya Daemon kay Darren na siyang ikinatayo naman ni Darren at akmang
susugurin si kuya Daemon.
Kita ko ang galit sa mukha niya. Gumagalaw ang panga niya at nakakuyom ng mahigpit
ang pareho niyang mga kamay.
Bumundol ang matinding kaba sa dibdÏb ko at kamuntik ko nang mabitawan ang dala ko
kundi lang kaagad ako naalalayan ni ate Jahaizah.
"Relax, okay?" mahinahon niyang saad sa akin.
"A-Ano bang nangyayari? Darren!"
Kaagad ko namang naagaw ang atensiyon nila at kita ko ang pagkagulat sa kanilang
mga mukha. Napansin ko ang mabilis na paglikom ni Darren sa mga larawan na nasa
mesa at muling ibinalik sa 100b ng brown envelope.
"Huwag na huwag kang magkakamali na kantiin ang pag-aari ko. I swear, this family
of ours will be f*****g ruined!" mariing sagot niya kay kuya Daemon.
"Then, nothing will change with the plan you f*****g started! We'll take what
should be in exchange for destroying the family of the woman you now own!" sigaw
din ni kuya Daemon sa kanya bago ito mabilis na nagmartsa paalis at lumabas ng
pinto ng tirahan ni kuya Darell.
"Halika na," pagyaya na sa akin ni ate Jahaizah palapit sa kanila.
Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa tuluyan na kaming makalapit sa
kinaroroonan nila. Kaagad kinuha ni Darren ang dala kong tray at siya na ang
nagbaba niyon sa mesa.
Hinila niya ako at kaagad na iniupo sa tabi niya. Pansin ko ang paghawak niya ng
mahigpit sa kamay ko at pagpisil dito.
Si ate Jahaizah naman ay naupo na rin sa tabi ni kuya Darell.
"A-Ano bang pinagtatalunan niyo? Bakit umalis kaagad si kuya Daemon? T-Tungkol ba
sa akin? N-Narinig ko kasi 'yong pangalan ko at ni tatay, eh." Ngayon ko lang
naramdaman ang pangangatal ng mga kamay ko dahil sa nerbiyos at kaba sa nasaksihan
ko sa kanila kanina. Ang buong akala ko ay mag-aaway na talaga sila ng tuluyan.
"Ahm." Napansin ko ang pagbuntong-hininga ng malalim ni Darren at pag-iwas ng mga
mata niya sa akin.
" Be grateful 'cause she doesn't understand the English word yet."
Napalingon naman ako kay kuya Darell nang siya ang sumagot ngunit hindi ko rin
naman maintindihan. Pansin ko naman ang pagtitigsa akin ni ate Jahaizah kasabay
nang pagkunot ng noo niya.
"T-Tungkol lang kay Mang Edwin, baby."
Natigilan ako sa sinabing iyon ni Darren. "A-Anong tungkol sa kanya? N-Nahuli na ba
siya ng mga pulis?
"Hmm, yeah. Pero m-may gusto pa sana akong gawin higit pa sa makulong siya."
Tumitig siya sa akin ngtaimtim ngunit pansin ko pa rin ang kaguluhan sa mga mata
niya.
"Ang mamatay siya."
Hindi ako nakasagot sa sinabi niyang lyon.
Pumasok muli sa isipan ko ang ginawa niya kay tatay at hanggang ngayon ay hindi ko
pa rin 'yon matanggap.
At siguro nga ay iyon ang nararapat na maging parusa niya. Gusto kong mawala din
siya sa mundong ito kapalit ng ginawa niyang pagkuha sa buhay ng tatay 1<0!
" Pero, Rain, ang batas ang magdedesisyon kung ano ang dapat na maging parusa niya.
Mas makabubuti siguro kung malasap niya ang parusa niya habang buhay siya kaysa
naman mawala siyang bigla sa mundong ito at matatahimik na lang ng gano'n kabilis
ang kaluluwa niya," mahabangsaad naman ni kuya Darell. "At huwag mo ring hahayaan
na si Darren ang magbigay ng parusa para kay Mang Edwin dahil kasalanan din 'yon sa
batas. Maaari din siyang makulong. Wala tayong karapatang hum atol sa tao."
Kaagad akong napalingon kay Darren dahil sa sinabing iyon ng kapatid niya.
Napansin ko naman ang pagtalim ng mga tingin ni Darren kay Darell.
"A-Ayokong makulong ka, Darren. P'wede din ba ako sa kulungan kapag hinuli ka ng
mga pulis?" Nakaramdam ako ng kakaibang takot sa dibdib ko para sa kanya.
Hindi kaya iyon ang pinagtatalunan nila kanina? Gusto niyang siya ang pumatay kay
Mang Edwin?
"Hindi ako makukulong, baby. Pangako ko 'yan sa iyo. Halika na, umuwi na tayo."
Kaagad na niya akong hinila patayo.
"K-Kumain na muna kayo," alok ni ate
Jahaizah sa inihanda naming pagkain kanina.
"Dadalhin na lang namin. Doon na lang muna kami sa unit 140." Itinupi ni Darren ng
pabilog ang malaking sobre na hawak niya at isiniksik niya sa bulsa ng pantalon
niya sa likod bago niya binuhat ang tray na naglalaman ng apat na mangkok ng
pagkain.
Ang dalawa ay inilapag niya sa mesa.
"Think carefully about the steps you will take and just choose what is right.
Forget the past and give importance to the present. We know and we feel that this
woman already loves you. Bago pa mahuli ang lahat at ikaw din ang mawawalan at
magsisisi sa huli," mahabang saad ni kuya Darell habang seryosong nakatitig kay
Darren.
'Yong hull' lang ang naintindihan ko sa mga sinabi niya pero sa tingin ko ay
binibigyan niya ng seryosong babala si Darren.
Burnaba naman ang paningin ni Darren sa akin at tumitig. Halo-halo pa rin ang
emosyon at kaguluhan sa kanyang mga mata.
Huminga siya ng malalim bago niya ako muling hinila bitbit ang tray ng pagkain at
tuluyan na kaming lumabas sa tahanan ni kuya Darell.
Pagpasok namin sa bahay niya at matapos
niyang ibaba ang tray sa mesa sa sala ay kaagad niya akong binuhat at niyakap ng
mahigpit.
Naupo kami sa malambot na sofa habang ako ay nasa kandungan niya at nakabuka ang
mga hita ko sa pag-upo ko sa kanya.
"May sasabihin ako," aniya habang nakikita ko ang lungkot sa mga mata niya.
"Ano ba 'yon? Ano bang problema?"
"Okay lang ba sa iyo kung ipakulong na lang natin si Mang Edwin? Ang mga pulis na
lang ang bahala sa kanya."
Saglit akong natahimik sa sinabi niya.
Wala naman akong alam sa batas pero kung totoo man ang sinabi ni kuya Darell na
maaaring makulong din si Darren kung papatayin niya si Mang Edwin, siguro ay hindi
naman iyon magugustuhan ni tatay.
Mapapahamak ang mga taong tumulong sa amin ngayon at tumutulong pa rin sa akin
hanggang sa ngayon.
"H-Hindi ba siya makakatakas sa kulungan?
Doon lang ba siya?"
"Yeah, mabigat ang naging kasalanan niya. Patong-patong ang kaso niya at maaaring
habambuhay na siya doon."
Turnango-tango ako sa sinabi niya.
"Gano'n na lang ang gawin natin. Hayaan na lang natin siya sa mga Pulis. Si Lord na
rin ang bahala sa kanya."
Tumango din naman siya sa akin bago niya ako muling niyakap.
Pero iba pa rin ang nakikita ko sa mga mata niya. Para bang may mas malalim pa
siyang dinadala na hindi niya sinasabi ng buo sa akin.
Readers also enjoyed:
The Hottest Billionaires C)
0 Read
TAGS billionaire possessive age gap

CHAPTER 42: Romantic Date

Jheimwel Rain
Matapos ang pananghalian ay natuloy pa rin ang plano naming pamamasyal ni Darren.
Nagtungo kami sa Manila Zoo kung saan napakaraming iba't ibang klase ng hayop na
ang karamihan ay hindi ko naman nakita sa gubat sa Isla na aming tinirhan ni tatay.
Sobra akong natuwa dahil napakarami din pala ditong unggoy. Bigla ko tuloy na-miss
'yong mga unggoy sa gubat. Kumusta na kaya sila doon? Sana ay hindi sila nagugutom.
Sa kauna-unahang pagkakataon din ay nakakita ako ng elepante na pagkalaki-laki.
Mayroon ding mga buwaya, tiger, leon at kung ano-ano pa.
Naligayahan ako ng sobra sa buong pamamasyal namin. Pagkatapos ay kumain kaming
muli sa isang Park na wala masyadong tao.
Ngunit sa buong oras na iyon, pakiramdam ko ay ako lang naman ang nag-enjoy dahil
ang kasama ko ay palaging tulala. Parang wala siya sa sarili niya at bibihira lang
ngumiti. At kung ngingiti man, parang pilit lang.
Pakiramdam ko tuloy ay napilitan lang siyang ilabas ako ngayon dahil ako 'yong
maya't mayang nagyaya sa kanya kanina.
Nanatili din siyang tahimik hanggang sa makarating kami ngtirahan niya. Hindi ko na
lang din siya gaanong kinausap dahil baka may mabigat na problema lang siyang
dinadala.
Pagpasok namin sa 100b ay kaagad na siyang umakyat ng hagdan at pumasok sa 100b ng
kuwarto niya nang tahimik. Wala akong narinig na kahit anong salita mula sa kanya.
Napahinga ako ng malalim bago hinubad ang suot kong sapatos. Burnibigat ang dibdib
ko pero kailangan ko lang siguro siyang intindihin. Hindi naman sa lahat ng oras ay
palagi siyang game.
Alas nuebe na ng gabi at kumain na rin naman kami sa labas. Siguro ay hindi na rin
naman siya kakain at busog na rin naman ako kaya hindi na ako magluluto.
Umakyat na rin ako sa itaas at pumasok sa silid ko.
Nanghihina ako pero parang hindi lang ang pamamasyal namin ang nagingdahilan.
Hinubad ko ang suot kong darnit at nagbabad ako sa
banyo sa ilalim ng malakas na tulo ngtubig.
Hindi ko ito magawang enjoy-in sa ngayon. Bagsak ang balikat ko sa hindi ko
malamang dahilan at kusa na lamangtumutulo ang mga luha ko sa pisngi.
Isang oras ang lumipas bago ako lumabas ng banyo at nagsuot lamang ng robe.
Ibinalot ko sa isang tuwalya ang buhok ko bago ako nagtungo sa balcony at naupo sa
isang silya.
Tumingala ako sa madilim na kalangitan sa pagbabakasakaling matanaw ko doon sila
nanay at tatay. Maraming bituin ang nagkalat at pakiramdam ko ay kumakaway sila sa
akin.
Napangiti ako na may kasamang mga luha.
" Mis na mis ko na kayo, nanay, tatay. Gusto ko po kayong makita. Gusto ko na pong
umuwi sa atin. luwi niyo na po ako, tatay. Gusto ko kayong makasama."
Hindi ko mapigilan ang mapahagulgol.
Heto na naman 'yong mabigat na bagay na dumadagan sa dibdib ko. Pakiramdam ko ay
mag-isa lang ako ngayon. Nag-iisa na lang ako.
" Bumalik na lang po kayo sa akin o kaya kunin niyo na langdin ako. Isama niyo na
lang po ako ni nanay. Gusto ko po kayo makasama."
" Pssst."
Bigla akong napalingon sa paligid nang makarinig akong bigla nang pagsitsit. Bigla
rin akong nahinto sa pag-iyak.
'I S-Sino 'yan?"
Sumilip ako sa 100b ng kuwarto ngunit hindi ko naman makita doon si Darren.
Saradong-sarado pa rin ang pinto ng silid ko.
" Pssst. Rain."
Muli akong napalingon sa likod ko at hinanap angtumawagsa akin.
Pinanindigan ako ng mga balahibo dahil wala naman akong makitang tao clito sa
balcony! Dahan-dahan akong napaatras habang hinahaplos ko ang nanlalamig kong mga
braso. "Tsk. Dito kasi. Tumingin ka sa akin."
Napanganga ako nang bigla na lamang may kamay na lumabas mula sa gilid ng pader sa
kanang bahagi at may kasamang ulong lumilitaw-litaw at parang sinisilip ang
kinaroroonan 1<0.
Kaagad akong napatakbo patungo sa gilid at sinilip ang lalaking iyon at napanganga
ako nang makita ko ang mukha ni kuya Daemon na nakangiti sa akin.
"Kuya Daemon! A-Anong ginagawa mo d'yan?" Nasa kabila siya ng pader ngunit balcony
rin katulad nitong sa akin.
"Huwag kang gaanong lumitaw, baka mahulog ka. Get this."
"Ano 'yan?"
Napakunot ang noo ko nang abutan niya ako ng isang tasa na may kutsara.
"Ice cream avocado flavor. Baka sakaling mahimasmasan ka at lumuwag 'yang dibdib
mo." "Ha? Gano'n ba 'yon?" Tinanggap ko rin naman ito kaagad at nakita ko ngang
punong-puno ito ng ice cream. "Hmm, masarap
Bigla akong nasabik na kumain ng ice cream. Bihira lang din akong makakain nito sa
Isla pero gustong-gusto ko talaga ito.
" Masarap talaga 'yan at favorite ko ang avocado flavor."
Kaagad ko itong tinikman at talagang napakasarap nga. "Ang sarap! Mayabo, sobrang
lambot, matamis at lasang avocado nga. Ikaw ba ang gurnawa nito?"
" Nope, binili ko lang sa labas."
" Kuya Daemon, p'wede ba akong pumunta d'yan? D'yan ba 'yong tirahan mo?"
"Sa kuya Darell mo 'to. Nagpunta lang ako.
Nasa kabila ang room ko at balcony naman ni Darren ang katabi no'ngsa 'kin."
"Anong ginagawa mo d'yan?" Patuloy ako sa pagkain ko. Ang sarap talaga!
Tanging kamay niya lang na nakalitaw sa balcony ang nakikita ko sa kabilang bahagi
dahil napapagitnaan kaming dalawa ng pader.
" Para ibigay 'yang ice cream sa iyo."
"Di ka ba p'wedeng pumunta dito? Gusto ko n ang kausap."
"Why? Nasaan ba si Darren? Wala ba siya
"Nandoon siya sa kuwarto niya."
"Tsk. Nagkukulong ba?"
" Hindi ko alam. Parang may problema siya."
Bigla siyang nanahimik pero nakikita ko pa rin naman ang kamay niya sa kabilang
balcony. "Kuya Daemon, p'wede mo ba akong samahan na urnuwi sa Isla?"
"Bakit gusto mong umuwi?"
"Nami-miss ko na sila tatay at nanay. Gusto ko silang dalawin. P'wede na siguro
akong bumalik doon sa bahay namin."
"Hindi ka ba masaya dito?"
Natahimik ako at hindi kaagad nakasagot. Ramdam ko ang muling pagbigat ng dibdib ko
kaya't kaagad akong sumubo ng malaking ice cream. Halos mangilo ang mga ngipin ko
sa lamig niyon.
"Di ba, ipinapasyal ka naman ni Darren sa
Nilunok ko muna angilan sa laman ngbibig ko bago muli nagsalita, "parang hindi kasi
ako bagay dito sa Manila. Marami akong hindi alam." "Hindi ka ba niya tinuturuan?"
"T-Tinuturuan naman pero mas gusto ko sa isla. Kaya ko naman doon kahit mag-isa
lang ako.
Di ba, nahuli naman na si Mang Edwin? Nakakulong na siya. Hindi na niya ako
pupuntahan doon."
"Sa tingin mo ba papayagan ka ni Darren?"
Muli akong natahimik sa tanong niyang 'yon. Ramdam ko kasing hindi kaya nga sa
kanya ako nagsasabi. Ayaw na niya akong bumalik pa doon.
" Mas lalo ka lang malulungkot kung nandoon ka. Wala kang makakasama, walang
magbabantay sa iyo. Babae ka at hindi tayo sigurado kung si Mang Edwin lang ba ang
may kakayahang pasukin ka sa bahay niyong iyon, lalo na't wala na si tatay Ambo.
Walang magliligtas sa iyo do'n."
Napahikbi ako sa sinabi niyang 'yon at
muling tumulo ang mga luha ko sa pisngi.
"I'm so sorry, Rain. Huwag ka na lang malungkot. Nandito naman kami. At kung
sinasaktan ka ni Darren, isumbong mo lang sa akin o kay kuya Darell mo. Kami ang
kakastigo sa kanya."
"H-Hindi niya naman ako sinasaktan.
N-Nalulungkot lang ako."
"At hinahayaan ka niyang maging malungkot?"
Muli akong natahimik at hindi nakasagot sa sinabi niya.
"Nakita mo ba 'yong telephone sa sala niyo sa baba?"
"Ha? Anong telephone?"
"Telepono. Nakapatong sa isang maliit na mesa sa sulok ng sala sa ibaba. Kulay
black siya." "0-00, parang nakita ko nga 'yon."
"Ito 'yong mga number namin ni kuya Darell mo, sa akin at kay Dexter. P'wede mo
kaming tawagan d'yan. Kunin mo lang 'yong handset at ilagay mo sa tainga mo, then
pindutin mo lang alinman sa mga number na naririto."
Iniabot niya sa akin ang isang piraso ng papel, na kaagad ko rin namangtinanggap at
pinagmasdan ang mga numerong nakalagay
doon.
"Hindi ako marunong nito pero susubukan ko."
"Aright. Magpahinga ka na, late na. Huwag ka nang umiyak, okay? Nandito kami ng mga
kuya mo. Huwag ka ng malungkot."
"Salamat, kuya Daemon." "Kakausapin kosi Darren para sa iyo."
"Huwag na. Okay na ako."
" Basta kung may problema o nalulungkot ka, tawagan mo lang kami sa mga numero na
'yan."
"Opo."
" Pumasok ka na sa 100b."
" Ikaw din, kuya Daemon. Goodnight."
"Goodnight, baby."
Pumasok na ako sa 100b ng bahay bitbit ang tasa ng ice cream at isinara ang pinto
ng balcony.
Ngunit sa pagharap ko ay muntik na akong mapatalon sa gulat nang maaktuhan ko sa
pinto si Darren na ngayon ay nakatitigsa akin.
Madilim ang anyo niya at matamang nakatitig sa akin. Burnaba rin ang mga mata niya
sa hawak kong tasa.
Nakaramdam ako nang munting takot sa
dibdib ko at hindi kaagad nakakilos mula sa kinatatayuan ko. Alam ko kasing mayroon
silang hindi pagkakaunawaan ni kuya Daemon sa ngayon.
Baka nakita niya kaming magkausap at narinig niya ang mga pinag-usapan namin. Baka
nagagalit na siya sa akin ngayon.
Ngunit napansin ko ang biglang paglambot ng mukha niya at dahan-dahan niyang
paghakbang palapit sa akin.
"Sinong kausap mo sa labas?" mahinahon niyang tanong bago kinuha ang hawak kong
tasa at sinilip ang nilalaman niyon. Kinuha niya rin ang hawak kong papel at binasa
ang nakalagay doon. Isinilid niya rin kaagad ito sa bulsa niya.
'IA-Ahm, s-si--"
"Hindi ako magagalit kung hindi ka magsisinungaling sa akin."
Napatitig ako sa kanya nang kutsarahin niya ang natitira pang ice cream sa tasa at
isinubo ito sa bibig niya.
'I S-Si kuya Daemon."
Pinagmasdan ko ang reaksiyon niya. Naging blangko ang mukha niya habang patuloy
niyang kinakain ang ice cream hanggang sa maubos na niya ito.
"Anong sinabi niya sa iyo?"
Ibinaba na niya ang tasa sa mesang nasa tabi at dahan-dahang inalis ang nakabalot
na tuwalya sa ulo ko. Marahang sinuklay ng mga daliri niya ang medyo basa ko pang
buhok.
Pakiramdam ko ay naglalambing naman siya sa akin ngayon.
"P-Pinagaan niya lang 'y-yong n-nararamdaman ko--"
"Hindi ko ba kayang gawin 'yon?" putol niya sa sinasabi ko.
Kaagad namuo ang mga luha sa aking mga mata habang nakatingala sa kanya.
"H-Hindi mo kasi ako k-kinakusap." Tuluyan na akong napahikbi kasabay nang pagtulo
ng mga luha ko sa pisngi.
Kaagad niya akong hinila at niyakap ng mahigpit kaya mas lalo pa akong naiyak.
"1'm so sorry, hindi na mauulit." Naramdaman ko ang marahan niyang paghalik sa ulo
ko at tuluyan na niya akong binuhat.
Yumakap na rin ako sa kanya, gano'n din ang mga hita ko sa baywang niya. Kaagad
gumaan ang pakiramdam ko.
"Gusto mo bang sa room ko matulog? Tabi
tayo," malambing niyang tanong na kaagad ko rin namangtinanguan.
Lumabas kami ng silid ko habang buhat niya ako at lumipat kami sa silid niya.
Ngunit nagulat ako at napanganga nang burnungad sa amin ang kama niya, na sa itaas
nito ay nagkaroon ng bubong paibaba gamit ang napakalapad na puting kumot. Medyo
nahaharangan nito ang palibot ng kama kaya't medyo natabunan nito ang loob.
Pinalamutian ang bubong at bawat gilid ng mga maliliit na ilaw. Mayroong ding
malalaki na hugis bilog na parang mga bola.
Sa loob ng kama ay mayroong mga pagkain na parang mga chips at mga bote ng inumin
na hindi ko pa gaano malaman kung anong mga klase ng mga inurnin iyon. Nakalagay
ang mga iyon sa dalawang tray.
Nakabukas ang malaking television sa harapan ng kama at may magandang palabas. "Ang
ganda!" napasigaw akong bigla sa tuwa.
"Nagustuhan mo ba?" malambing niyang tanong habang ibinababa na niya ako sa kama.
"Gusto 1<0! Gustong-gusto ko! Ang ganda
nito! Kaya pala ang tagal mong lumabas, eh."
"Of course, inayos ko ang kama natin. Gusto lang muna kitang i-date bago tayo
matulog." "Date? Anongdate?" Napalingon naman ako sa kanya sa sinabi niya.
"Date. Ginagawa 'yon ng mga magkasintahan, p'wede rin ng family."
Bigla akong napatitig sa kanya at naalala ang sinabi niya kanina kay ate Jahaizah
na girlfriend na niya ako. Parang hindi pa rin ako makapaniwala.
"Ayaw mo ba?"
"Gusto 1<0! Gusto ko nga, eh."
Kaagad ko siyang sinimangutan bago tuluyang gumapang patungo sa 100b at dumapa sa
harapan ng mga pagkain. Habang sa harapan naman namin ay ang magandang palabas sa
t.v.
Parang pelikula na love story ang naroroon. Natatawa naman siyangsumunod sa akin at
pum'westo sa tabi ko.
Bumaba ang mukha niya sa akin at maalab na inangkin ang mga labi ko. Napapikit ako
at ninamnam ang sarap niyon, pero parang 'yong lasa ng ice cream avocado kanina ang
nalasahan ko sa mga bibig namin.
Ang lungkot at bigat na nararamdaman ko
kanina ay kaagad napalitan ng walang kapantay na saya at kilig sa puso 1<0.

CHAPTER 43: Dictionary

Jheimwel Rain
Nagising akong mag-isa na lamangsa kama.
Kaagad akong bumangon at hinanap sa paligid ng silid niya si Darren ngunit hindi ko
siya matagpuan. Wala na rin dito ang mga tray at mga bote na pinagkainan namin
kagabi pero nakakabit pa rin ang malapad na kumot na mayroong maliliit na ilaw sa
itaas ng kama.
Wala na rin namang sindi ang mga ilaw nito ngayon. Siguro ay pinatay na niya kanina
pa dahil umaga na rin naman at turnataas na angsikat ng araw sa labas.
Lumabas ako ng silid niya suot ang sando niyang puti at short niyang maliit, na
ngayon ko lang napansin. Kagabi ay robe lang ang tangi kong suot at hindi na ako
nakabalik pa sa silid ko upang kumuha ng sarili kong darnit.
Nakatulugan ko na ang panonood ng t.v dahil na rin sa pagod sa maghapon naming
pamamasyal kahapon. Pero nag-enjoy naman ako kagabi. Ang romantiko lang kasi.
Nasurpresa ako sa ginawa niya at naalis kaagad ang lungkot ko.
Sinubuan niya ako ng pagkain. Uminom siya ng alak pero juice lang ang sa akin.
Siguro ay siya din ang nagpalit ng suot ko kagabi at hindi ko lang namalayan dahil
sa himbing na ng tulog ko.
Bumaba ako sa sala at hinanap siya hanggang sa kusina. Ngunit hindi ko pa rin siya
natagpuan.
"Saan naman kaya siya nagpunta? Hindi man lang niya ako ginising."
Napansin kong may mga pagkain nang nakahayin sa mesa na kay babango at medyo mainit
pa.
May isang pirasong papel din akong natagpuan sa tabi ng mga ito at may ilang
mensahe ang nakalagay doon na sulat-kamay.
Ang ganda nang pagkakasulat, parang din aig pa 'yongsa akin na pang-kinder.
'Baby, lumabas lang ako sandali at may aasikasuhin. Kumain ka na Babalik din ako
kaagad. Huwag kang lalabas ng unit natin. Good morning'
Napangiti ako matapos kong mabasa ang mensahe niya.
Masigla akong nagmumog sandali ng bibig ko sa lababo bago ako mabilis na
kumain. Mamaya na lang ako magba-brush ng mga ngipin kodahil tinatamad na akong
burnalik sa itaas.
Masarap ang sinangag na kanin na niluto niya! May hotdog din, itlog at iba pa na
hindi ko naman alam angpangalan.
MATAPOS kong kumain ay hinugasan ko muna ang mga kinainan ko bago ako muling
umakyat sa itaas. Inayos ko muna ang kama ni Darren bago ako bumalik sa silid ko.
Tinatamad pa akong maligo dahil masyado pang maaga at malamig angtubig. Kinuha ko
na lang muna ang makapal kong dictionary bago ako humilata sa kama at pinag-aralan
ito.
Hinanap ko ang mga salitang malimit kong madinig kay Darren.
"Of course, syempre, tiyak, talaga. Hmm, 'yon pala 'yon." Napatango-tango akong
bigla nang mabasa ko ang mga salitang lyon sa dictionary.
Bumangon ako at ginaya ko kung paano siya magsalita sa akin, "of course."
Ngumiti ako at paulit-ulit kong itinaas-baba ang mga kilay ko.
"Of course, baby!" ulit ko bago ako napangiti at muling humiga. "Ang galing ko!"
Napapalakpak ako sa sarili ko. Muli kong hinanap ang iba pang kadalasan niyang
sinasabi.
"Yeah, 00. Ito, alam 140 na ito, eh."
Muli akong burnangon at malambing na binigkas ang, "yeah. Of course, baby." Bigla
akong kinilig sa boses ko.
"Anggalingko!"
Muli akong nahiga at ginalugad pa ang iba pang nilalaman ng dictionary.
" Fack. Nasaan kaya 'yon dito? Fak, fac, fuc.
Wala naman, eh."
Muli akong napabangon at pinaulit-ulit kong binuklat ang bawat pahina ng dictionary
sa mga letrang malapit sa salitang 'yon.
Ngunit hindi ko pa rin nahanap ang salitang madalas kong marinig kay Darren.
Hanggang sa mapahinto ako nang maaninaw ko ang katunog ng salitang iyon.
"f**k, hindot, magkantot." Kaagad akong napatakip sa bibig ko habang may
nanlalaking mga mata.
Hala, ang bastos naman pala nito! Bakit niya palaging sinasabi 'yon?! Pakboy talaga
siya!
"At saka, meron pang isa. 'Yong shit."
Muli itong binuklat sa pahina naman ng
letrang S. Tumutok ng mabuti ang paningin ko mula sa itaas hanggang sa ibaba.
Hanggang sa huminto ito sa salitang katunog ng palaging binibigkas ni Darren.
s t, tae, dumumi?" llang ulit akong napakurap habang nakatitig sa tagalog ng
salitang 'yon.
"Ang babastos naman pala ng mga salitang 'to. Bakit palagi nilang sinasabi 'yon?"
Naririnig ko rin 'yon palagi kay kuya Daemon at kuya Darell.
Iniwan ko na ang pahinang iyon at muli pang nagbasa ng iba pang mga salita.
Kailangan kong matandaan ang mga english at tagalog na mga salita upang
maintindihan ko ang mga sinasabi ni Darren at mga pinag-uusapan nila ng mga kapatid
niya.
Hanggang sa hindi ko na mamalayan ang oras. Paulit-ulit lang akong nagbasa at
marami na akong natatandaan.
Kumuha din ako ng mga english kong libro at nagbasa doon kahit mabagal pa akong
magbasa sa english. Hinanap ko sa dictionary kung paano ang tam ang pagbigkas at
tagalog ng mga iyon.
Kahit papaano ay may mga naiintindihan na ako at may mga natatandaan. Pero
kailangan ko
pa talaga ng maraming pag-aaral at magsentro sa ganito.
Bigla akong napahinto nang may marinig akong tumutunog na hindi malaman kung ano.
Napakunot ang noo ko at mabilis na bumaba ng kama habang bitbit ko pa rin ang
makapal kongdictionary.
Patuloy ang naririnig kong pagtunog na pakiramdam ko ay nagmumula sa labas ng silid
1<0. Tumakbo ako palabas at bumaba ng hagdan.
Mas lalong lumakas ang naririnig kong tunog. Hinanap ko ito sa buong paligid at
pinakinggang mabuti.
Hanggang sa dumapo ang paningin ko sa itim na bagay na nasa sulok at nakapatong sa
mesa.
Kung hindi ako nagkakamali ay ito 'yong telepono na sinasabi ni kuya Daemon sa
akin. Baka siya ang tumatawag!
Kaagad ko itong nilapitan at dinampot ang nakapatong doon na may mahaba at kulot-
kulot na kable.
Ito talaga 'yong tumutunog ng malakas pero biglang huminto nang alisin ko na ang
mahabang bagay sa ibabaw.
Pinagmasdan ko ito ng mabuti.
May mga butas-butas ito sa itaas at baba. Sinubukan ko itong idikit sa tainga ko.
Umupo ako sa katabing sofa at ipinatong sa kandungan ko ang dala kong dictionary
ko.
" Hi, babe! Are you free tonight?"
Nagsalubong bigla ang mga kilay ko nang makarinig ako ng malanding boses ng babae.
Sinong babe? Si Darren ba ang hinahanap niya? Pa-babe-babe pa siya sa Darren 1<0!
Hindi muna ako sumagot at mabilis kong binuklat ang dictionary ko sa kandungan ko
at hinanap ang mga salitang sinabi niya.
"Hello? Babe, why don't you answer? Ikaw talaga, nagpapa-miss ka na naman sa akin,
no? I miss you so much, babe."
Halos magpanting ang tainga ko sa sinabi niyang 'yon. Nagpapa-miss? Sino ba siya?
Ang kapal naman ng mukha niya!
"Sa dating lugar ba tayo? Nakahanda na ako, babe para sa iyo. Kahit magdamagin mo
pa ako ngayon."
"Girlfriend ka ba niya?" inis ko nang tanong sa kanya.
" Huh? W-Wait, w-who's this? Who are you, girl?! Bakit ikaw ang--n-nasaan ka?! Nasa
unit ka ba ng babe ko?! Katulong ka ba niya?! Sumagot ka! ll Ramdam ko ang bigla
niyang pagpa-panic sa kabilang linya.
"Ako ang unang nagtanong! Girlfriend ka ba
"What the--hoy! Kung sino ka mang haliparot ka, malandi ka na nand'yan ngayon sa
unit ng babe ko, humanda ka sa akin! Girlfriend niya ako! Lumabas ka d'yan ngayon
din! Papatayin kita!"
Nailayo kong bigla ang telepono mula sa tainga ko dahil halos mabingi ako sa lakas
ng sigaw niya sa kabilang linya.
Napansin ko naman ang pagbubukas ng pinto ng bahay at pumasok si Darren na may
bitbit na supot.
Kaagad siyang napatingin sa akin habang nangungunot ang kanyang noo.
" Pasensiya ka na, ha, pero ayaw kasi ni Darren na umalis ako dito, eh," sagot ko
sa babaeng kausap ko sa kunwari'y malungkot na tinig.
Mas lalo namang nangunot ang noo ni Darren habang naghuhubad siya ng sapatos niya
at inilagay ang mga ito sa kabinet na malapit sa pinto.
"Baby, who's that?" tanong niya habang puno nang pagtataka ang mukha niya.
"Narinig mo ba 'yon? Nandito na siya. Baby niya ako," sagot ko naman sa babaeng
kausap ko. "Darren?! Darren!" sigaw naman ng babae sa kabilang linya.
"Dito na niya ako pinatira sa bahay niya. Natutulog na kami ng magkatabi sa kama
niya. Niyayakap niya ako at hinahalikan at ang sabi niya ay girlfriend niya ako.
Ipinakilala na niya ako sa mga kapatid niya. Ikaw ba, ipinakilala na niya?
Nakarating ka na rin ba dito sa tirahan namin?"
"W-What?"
Napangiti ako dahil ramdam kong tila napipilan ang babae kahit hindi ko siya
nakikita. Si Darren naman ay mabilis na naglakad palapit sa akin at ibinaba sa mesa
ang bitbit niyangsupot.
"Hoy, babae! Kung sino ka man, ibigay mo kay Darren ang telepono! Siya ang gusto
kong makausap! Malandi kang babae ka! Lumayas ka d'yan!" Pakiramdam ko ay nagwawala
na ang babae sa kabilang linya.
"Hindi ako malandi! Ikaw, fuckshit ka!" sigaw ko rin sa kanya dahil hindi ko na
mapigilan ang inis ko.
Kita ko naman ang pagnganga ni Darren at pagmulagat niya sa harapan ko.
Kaagad kong ibinato sa tiyan niya ang telepono na kaagad niya rin namang nasalo.
"Babae mo! Libre mo daw siya ng gabi!" sigaw ko sa kanya bago ko siya mabilis na
tinalikuran at muling umakyat ng hagdan habang bitbit pa rin ang dictionary ko.
Akala niya, hindi ko naintindihan, ha!
"W-What? Baby!"
Ramdam ko naman ang mabilis niyang paghabol sa akin ngunit hindi ko siya pinansin.
Nagpatuloy ako sa pagpasok sa 100b ng silid ko at ikinandado ang pinto.
Sabi niya, wala na siyang babae! Pakboy siya talaga!

CHAPTER 44: Afraid of Losing You/WA

RNING! RATED SPG!
Jheimwel Rain
"Rain, open this door!"
Hindi tumigil sa kakakatok si Darren sa pinto at naririndi na angtainga ko. Mabilis
akong lumapit doon at malakas itong sinipa.
"Doon ka na sa babae mo!" sigaw ko bago ako pumasok sa banyo at naghubad ng lahat
ng suot kong damit.
Napansin ko naman ang biglang pagtahimik ng pinto. Hmp! Titigil din naman pala
siya, eh.
Mabilis akong nag-toothbrush ng mga ngipin ko sa lababo bago ako pumasok sa
paliguan at binuhay ang shower. Malakas na bumuhos sa akin angtubig at kaagad
nanuot ang lamig niyon sa katawan ko.
Ngunit halos mapatalon ako sa gulat nang bigla na lamang lumagabog ang pinto ng
banyo at paglingon ko ay nakita ko na si Darren sa 100b at naisara na rin niya ang
pinto.
Kaagad kong binuksan ang pinto ng paliguan at sinilip siya.
" P-Paano ka nakapasok? Lumabas ka nga!"
"Why? Pag-aari ko naman ang unit na 'to," sagot niya kasabay nang pagbaba niya sa
lababo ng isang bungkos ng susi.
Matapos ay mabilis siyang naghubad ng suot niyang t-shirt bago niya isinunod ang
suot niyang pantalon kasama na rin ang boxer niya!
"A-Anong ginagawa mo? H-Huwag ka ditong maligo!" Bigla akong napaatras nang
humakbang siya palapit sa paliguan ko ng hubo l t hubad. Napatitig ako sa putotoy
niyang ngayon ay tayon g-tayo at parang kay tigas-tigas.
N-Nagagalit na naman ba 'yan sa akin? Pati siya galit!
" P'wede akong maligo kahit saan ko gusto," aniya bago tuluyang pumasok clito sa
100b.
"Lumabas ka na! Sabi mo wala ka nang babae! Sinungaling ka!"
"Sino ba ang nagsabi sa 'yong babae ko 'yon?! Ni hindi ko nga kilala kung sino
'yong kausap mo."
"Sinungaling ka! Ang sabi niya girlfriend mo siya! Babe-babe pa nga ang tawag niya
sa iyo!" Pinagsusuntok ko na siya sa dibdib nang tuluyan na siyang makalapit sa
akin at pareho na
kami ngayong nasa ilalim ng malakas na buhos ng tubig.
"lkaw lang ang girlfriend 140!" Kaagad niyang hinuli ang mga braso ko at pinigilan
ako mula sa pagsuntok sa kanya.
" Bitawan mo ako! Bakit niya alam ang number ng telepono mo?! Bakit niya alam ang
bahay mong 'to?! Siguro dinala mo na siya dito! Marami ka na talagang dinadala
ditong babae, hindi lang ako!"
"Sa tingin mo ba, magsisinungaling ako sa iyo? Wala akong hinahayaang ibang babae
na pumapasok dito kundi ikaw lang! Ikaw lang ang may karapatan sa lahat nang
mayroon ako, lalong-lalo na sa akin!"
Bigla akong napahinto at napatitig sa kanya.
llang ulit nagpaikot-ikot sa isipan ko ang mga salitang binitawan niya.
"Do you understand me? Naiintindihan mo ba 'yong sinasabi ko?"
Hinawakan niya ang basa kong pisngi at maraang hinaplos habang nakayuko siya sa
akin.
"Kung sakaling kilala ko man 'yong babaeng 'yon, dati pa 'yon, nakaraan na 'yon.
Noong hindi pa kita nakikilala. Dahil simula noong makilala kita, wala na akong
ginalaw na ibang babae. Ni
hindi na nga ako tumitingin pa sa iba."
Natahimik ako sa sinabi niya ngunit nanatili akong nakatitig sa kanya at
sinasalubong ang mga mata niyang nakatitig lang din sa akin.
Puno nang kaseryosohan iyon at wala naman akong nakikitang pag-aalinlangan sa
kanya.
" Hinahayaan na nga kitang ipagdamot ako sa lahat, hindi ba? Kasi gustong-gusto ko
naman 'yon at nangako din naman ako sa iyo na wala nang makakalapit pa sa aking
ibang babae kundi ikaw na lang."
"Sino ba kasi 'yong babaeng 'yon? Sabi niya nami-miss mo na siya." Hindi ko
mapigilang mapahikbi habang nakatitig sa kanya.
"No way! Hindi ko naman siya nakausap, pinutol na niya 'yong linya."
" Huwag na huwag siyang magpapakita sa akin, sasabunutan ko siya! Papatayin ko
talaga siya! Kung nabaon ko lang 'yong itak
140!" pagbabanta ko habang matalim na nakatitig sa kanya.
Ngunit imbes na matakot siya ay mas lalo pa siyang ngumiti. Mabilis niya akong
binuhat at maalab na hinalikan sa labi.
Kusa ring bumalot ang mga hita ko sa
baywang niya gano'n din ang mga braso ko sa leeg niya. Hinayaan ko lang siya na
halikan ako habang magkahulagpos ang mga basa at hubad naming mga katawan sa isa't
isa.
" Baby, kiss me back," bulong niya sa pagitan nang paghalik niya sa akin.
Hindi ko naman siya maintindihan.
Hinayaan ko lang siya sa ginagawa niya sa akin.
" Baby, please. Gumanti ka nang halik. Halikan mo din ako," muli niyang bulong at
ramdam ko ang pakikiusap sa tono niya.
Muli niyang inangkin ang mga labi ko kahit hindi pa ako nakakasagot.
Paano ba kasi 'yon?
Sinubukang kong pagalawin din ang mga labi ko habang hinahalikan niya ako ngunit
may naramdaman akong parangtinamaan ng mga ngipin ko sa kanya.
Kumulas siya ng bahagya mula sa akin kasabay nang mahina niyang pagmumura at
pagtikim sa labi niyang nakita kong dumurugo na.
"D-Dugo. N-Nakagat kita,
Darren." Nakaramdam ako ng takot at pag-aalala sa dibdib ko. Nakagat ko yata ang
labi niya. Hindi ko napigilan ang mapahikbi.
"Ssshh, it's okay. Don't cry, baby. Hindi naman masakit." Muli niyang inangkin ang
mga labi ko at marahang sinipsip ang ibaba kong labi.
May nalasahan pa rin akong munting dugo mula sa kanya ngunit 'di naglaon ay kaagad
din itong nawala. Pumasok ang dila niya sa loob ng bibig ko at gumalugad doon.
"Hmmn," napaungol ako sa kakaibang ligaya habang ninanamnam angtamis ng dila niya
at mga labi niya.
Inabot niya ang dila ko at sinipsip na halos magpabaliw sa akin. Halos maubusan ako
ng hininga sa ginagawa niya!
Kinagat-kagat niya ang ibaba kong labi bago niya ito binitawan at gumapang ang mga
halik niya sa panga 1<0.
Hinawakan niya ang batok ko at itiningala ang ulo ko habang patuloy sa paggapang
ang mga labi niya sa leeg ko.
"A-Aaah, D-Darren..." napaungol ako dahil pakiramdam ay nahihilo ako at nawawala sa
katinuan sa ginagawa niyang ito sa akin.
Naramdaman ang mas lalo niyang pag-angat sa akin na para bang wala langsa kanya ang
bigat ko. Habang ang halik naman niya ay patuloy pa ring bumababa patungo sa dibdib
ko.
Hanggangsa naramdaman ko na lamang ang mainit niyang bibig na sumakop bigla sa
ituktok ng dibdib 1<0, sa mismong u* * *g ng dede
1<0.
"A-Aah!" napasinghap akong bigla sa kakaibang init at kiliting naramdaman ko doon
na gumagapang ngayon sa mga kalamnan ko.
Napaliyad ako kasabay nang paghigpit nang pagkakayakap ko sa leeg niya. Pakiramdam
ko ay nadadarang ang katawan ko ngayon sa init kahit wala namang apoy at patuloy pa
ring bumubuhos ang malamig na tubig sa aming mga katawan.
" D-Darren, a-ang s-sarap niyan."
" Hmm ...really, baby?"
Naramdaman ko ang pag-ikot ng dila niya sa u* * *g 1<0. Kinagat-kagat niya ito bago
niya muling sinipsip na halos magpabaliw sa akin.
Pakiramdam ko ay nanginginig ang mga kalamnan ko sa ginagawa niya sa akin.
Lumipat siya sa kabila kong dibdib at iyon naman ang isinubo niya sa bibig niya.
Pinaglaruan ito ng dila niya at paulit-ulit na sinipsip.
Nang magsawa ay muling umangat ang mga labi niya sa akin at muli akong hinagkan.
"Baby, I'm gonna taste you. I wanna taste your kitten," bulong niya habang dahan-
dahan na niya akong ibinababa. Hindi ko naman maintindihan angsinabi niya.
Mulingtumapak ang mga paa ko sa basang tiles kasabay nang pag-upo niya rin sa
harapan ko at pagtaas niya sa isa kong hita. Isinampay niya ito sa balikat niya
bago niya pinagmasdan ang p e ko.
Nag-aalab ang mga mata niya sa pagtitig doon.
"D-Darren." Nag-iinit ang pisngi ko sa ginagawa niya.
Turningala siya sa akin at ngumiti bago niya marahan itong hinalik-halikan.
Napakagat-labi ako at pinigilan ang mapa-ungol sa kiliting hatid niyon sa akin.
Tuluyang humagod ang dila niya sa hiwa ko mula sa ibaba paitaas.
Napatingkayad ang isa kong paa sa sarap na dulot niyon sa akin. Napahawak ako sa
Lilo niya at kumapit sa buhok niya.
"Masarap ba?" bulong niya sa ibaba ko na siyang tinanguan ko kaagad.
" M-Masarap. I-Isa pa, Sige pa."
Kita ko ang pagngiti niya bago muling
nagpatuloy sa ginagawa niya.
Nagpaikot-ikot ang dila niya sa bukana ng maliit kong lagusan bago ito muling
humagod paitaas at sinipsip naman ang bahaging pinaka-nagpapabaliw sa akin. At
pakiramdam ko ay mas masarap pa ito ngayon habang nasa ilalim kami ng tubig ng
shower.
Humigpit ang pagkakahawak ko sa buhok niya at namalayan ko na lamang na
nasasabunutan ko na pala siya at mas isinusubsob siya sa p
"D-Darren, h-huwag mo na itong ginagawa sa iba, ha. Papatayin talaga kita!"
Muli siyangtumingala sa akin kasabay nang pag-angat niya ng mga kamay niya sa ere
at pinag-cross niya ang mga daliri niya.
"l promise, baby and I swear, walang makakahigit sa iyo kahit na sino pang babae,"
aniya bago muting sumubsob sa p e ko at ipinagpatuloy ang pagkain doon.
Nag-init naman ang pisngi ko at parang sumayaw ang puso ko sa sinabi niyang lyon.
Hindi na ako nakasagot pa dahil mas napangibabawan na ako ng kaligayahang
ipinalalasap niya sa akin.
Napuno ng mga ungol ko ang buong banyo
hanggang sa dumating ako sa sukdulan.
"A-Aaah...D-Darren!" Halos mawalan ako ng balanse nang maramdaman ko ang
pagpulandit ng katas ko palabas na kaagad naman niyang sinalo habang inaalalayan
niya ang mga hita ko. Nanghina ako at latang-lata. Nang matapos siya ay kaagad din
siyang tumayo at muling hinagkan ang mga labi ko habang yakap niya ako.
" Nothing can beat your sweetness and relish, baby. I've never been mad at a woman
like this. Sa iyo pa lang." Muli niya akong binuhat habang maalab na hinahagkan sa
gilid ng leeg 1<0.
"H-Hindi naman kita maintindihan, eh." Hindi ko mapigilan mapasimangot na
nahahaluan nang pagkabaliw dahil sa init na inihahatid sa akin ng mga halik niya.
" Basta, sa iyo lang ako baliw at hindi kung kanino man. Tandaan mo 'yan, baby."
"Sinabi mo 'yan, ha. Baka takot ka lang kay tatay."
Napangisi ako nang bigla siyang huminto sa paghalik sa akin at nanlalaki ang mga
matang tumitigsa akin.
"Isusumbong talaga kita kay tatay kapag niloko mo 'ko!"
" Hindi naman ako takot kay tatay Ambo."
"Oh, talaga?" Ako naman ngayon ang napatitig sa kanya at hindi makapaniwala sa
sinabi niya.
Ngumiti siya ngunit naghalo ang emosyon sa kanya habang nakatitig sa akin.
" Mas takot akong mawala ka."
Napangiwi ako habang nakatitig sa kanya nang may pagdududa.
Ngunit ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko at pagtalon ng puso ko sa sobrang
kaligayahan.
Readers also enjoyed:
Her Devirginizer (Cougar S...
0 5537K Read
TAGS possessive one-night stand

CHAPTER 45: Culprit's Daughter

Jheimwel Rain
Ang mga sumunod na araw ay hindi na muna kami lumabas ni Darren. Itinutok ko na ang
sarili ko sa pag-aaral. Nakakuha na rin siya ng teacher na magtuturo sa akin. Si
teacher Wilma na nasa edad forty na.
Ako ang nagsabi sa kanya na ang kunin niyang teacher ko ay 'yong may edad na at
mabait. Dahil hindi yata ako makakampante kapag kasing-edad ko lang ang kukunin
niya. Baka hindi rin ako no'n matutukan sa pagtuturo at sa kanya na lamang ito
tumitig maghapon.
Nag-umpisa muna kami sa mga madadaling pag-aralan hanggang sa lumilipas ang mga
linggo ay pahirap na ito nang pahirap. Pero madali ko lang din naman itong
natututunan.
Si Darren ay bumalik na rin sa trabaho niya at palagi na lamang tumatawag sa akin
para kumustahin ako clito sa bahay. Maaga din naman siyang umuuwi at palaging may
pasalubong sa akin.
PAGSAPIT ng forty days ni tatay ay bum alik kami ni Darren sa Isla sa Palawan.
Nagsama kami
nang magdadasal para kay tatay. Nag-alay kami ng mga bulaklak, kandila at pagkain
para sa kanila ni nanay.
Napangiti ako na may kasamang luha habang pinagmamasdan sila.
" Kumusta na po kayo, tatay, nanay? Mis na mis ko na po kayo. Kung ako naman po ang
tatanungin niyo, okay naman po ako. Sa bahay ni Darren po ako nakatira ngayon sa
Manila at inaalagaan niya naman po ako ng mabuti.
Nag-aaral na rin po ako at marami-rami na rin po akong natututunan. Sa tulong po
'yong lahat ni Darren kaya nagpapasalamat po ako sa kanya ng marami." Napalingon
ako kay Darren nang maramdaman ko ang pagpisil niya sa kamay kong hawak niya.
Ngumiti siya sa akin at pinunasan ang luha ko sa pisngi.
" Pero kahit sa malayo na po ako nakatira, dadalawin ko pa rin po kayo lagi dito.
Kung p'wede nga lang po na hindi na lang ako umalis dito pero hindi po pup'wede.
Alam ko namang wala na po akong magiging buhay pa sa Isla na 'to kung mag-isa lang
po ako. Wala naman po kayo."
Mulingtumulo ang luha ko sa pisngi na kaagad ko ring pinunasan.
" Basta, dadalawin ko pa rin po kayo dito,
nanay, tatay at palagi ko po kayong ipagdarasal. Sana rin po bantayan niyo ako lagi
kahit nasa malayo po ako. Darating po ang panahon, magkakasama po ulit tayo. Nanay,
tatay, kahit sa panaginip lang, dalawin niyo naman po ako. Gustong-gusto ko po
kayong makita at maramdaman. Mis na mis ko na po kayo."
Muli kong pinahid ang mga luha ko sa pisngi bago ko inilapag sa harapan ang
dalawang puting rose na hawak ko.
"Huwag po kayong mag-alala, tatay, nanay. Hinding-hindi ko po pababayaan si Rain.
Pangako ko po 'yan sa inyo, kahit ano pa ang mangyari." Napalingon ako napatingala
kay Darren sa sinabi niyang 'yon. Hindi ko mapigilan ang mapangiti. Naniniwala
naman ako sa kanya dahil talagang inaalagaan niya ako ngayon habang nakatira ako sa
bahay niya.
MATAPOS namin sa puntod nila tatay at nanay ay nagtungo naman kami sa dati naming
bahay. Malaya na kami ngayong nakakapasok sa 100b dahil wala na ang mga yellow na
tape na nakaharang sa buong bakuran.
Ipinalinis ni Darren sa mga tao niya ang buong bahay. Marami pa rin kasing mga
gamit ang nagkalat clito at ang karamihan ay wasak-wasak na.
Hindi pa rin maalis sa isipan ko ang pangyayaring naganap sa amin dito ni tatay at
hanggang ngayon ay mabigat pa rin ang dibdib 1<0. Puno pa rin ako ng galit para sa
taong kumuha ng buhay ng tatay ko.
At ang hiling ko ay mabulok siya sa kulungan habambuhay. Gusto kong pagdusahan niya
ang ginawa niya sa amin ni tatay.
"Darren, marami pa akong mga libro dito. P'wede ba natin silang dalhin? Si tatay
kasi ang bumili ng mga 'yon sa akin, eh."
"Sure, baby. No problem."
Napangiti naman ako sa sinabi niya. Kahit papaano ngayon ay naiintindihan ko na ang
mga simpleng English niya at palagi niyang isinasagot sa akin.
Tinatandaan ko ng mabuti ang mga iyon.
"Saka magdadala rin ako ng tig-isang pirasong damit nila ni nanay at tatay. Para
may alaala ako sa kanila."
"Wala ba kayong family picture?"
Kaagad akong urniling sa kanya.
Pero natatandaan ko naman si nanay dahil pitongtaon na ako no'n noong mawala siya.
Inilagay ko sa isang box ang lahat ng mga dadalhin ko sa Manila at dinala naman ito
ng isa sa mga tao ni Darren sa helicopter na sasakyan namin patungo dito. Hindi na
ako nagdala pa ng mga damit ko dahil punong-puno na ngayon ang mga kabinet ko sa
kuwarto ko.
Linggo-linggo akong ipinamimili ni Darren ng mga damit at kung ano-ano pa gaya ng
mga bag, alahas. May relo na rin ako at pinag-aaralan ko kung paano ang magbasa ng
tamang oras.
Itinabi na lang muna namin ng maayos ang lahat ng mga gamit naming naririto, pati
na rin 'yong mga nasa labas. Maging ang bangka ni tatay. Hindi ko naman
p'wedengdalhin ang mga ito sa Manila. Masyadong marami ng gamit na doon si Darren
at makakasikip lang ang mga ito doon.
Pero nagdala pa rin ako ng ilang piraso kong mga porselas at kuwintas na yari sa
perlas at mga kabibe. Alaala ko ang mga 'yon sa lugar na ito.
"Darren, p'wede ko bang dalhin 'yong mga itak?" muli kong tanong kay Darren nang
makita ko ang mga itak namin na ngayon ay iniligpit na sa banggirahan ng mga tao
niya.
"W-What? B-Bakit naman pati itak dadalhin mo pa? Marami naman tayong kutsilyo
doon." Gusto kong matawa sa hitsura niya habang nakatitigsa akin. Hindi ko malaman
kung natatakot ba siya o ano?
" Baka kasi loloko-loko ka sa akin, eh." Pinigilan ko ang ngiti ko habang nakatitig
sa kanya.
"Baby, naman. Ang bait-bait ko na nga, eh.
Kung gusto mo, bibili pa tayo ng espada sa Manila. Huwag na 'yong itak ni tatay
Ambo. Baka habulin niya 'yan do'n."
"Tse!" Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin pero binungisngisan lang ako ng pakboy.
Joke lang naman 'yong sinabi kongdadalhin namin sa Manila ang mga itak ni tatay.
Ano naman ang gagawin niyan doon?
Pangtabas 'yan ni tatay sa gubat at pangkuha niya ng mga gulay at niyog. Pangputol
din ang mga 'yan ng mga kahoy dito na panggatong at wala naman ng mga 'yan sa bahay
niya.
"Darren, may naalala pa pala ako. Sandali lang, titingnan ko kung nandito pa."
Kaagad ko siyang tinalikuran at nagtungo sa ilalim ng mataas na bahagi ng bahay
namin.
Mayroon kasing silong itong itaas namin pero mababa lang naman at kailangang
yumukod bago pumasok sa 100b. Natatambakan pa ito ng ilang gamit namin ni tatay na
kay-tagal nang hindi nagagalaw. Siguro ay bulok na ang mga ito dito ngayon.
Dito rin inilagay ni tatay ang ilang sako naming mga bigas na binili pa sa amin
noon nila Darren at ng mga kapatid niya.
"Saan ka ba pupunta? Ano bang mayroon d'yan? Baka may ahas d'yan!"
Naramdaman ko naman ang mabilis na pagsunod sa akin ni Darren. Napansin kong
nagkaroon bigla ng liwanag mula sa likuran ko. Nilingon ko siya at nakita ko ang
hawak niyang phone.
"Dito lang naman sa bukana. Dito ko kasi itinago 'yon, eh."
Kaagad ko rin namang nakita ang isang balde ng dating lagayan ng mga biscuit.
Kinakalawang na ito ngayon dahil sa katagalan. Hinila ko ito at inilabas.
"Ano ba 'yan?" kunot-noong tanong ni Darren.
" Buksan mo nga. Matigas kasi, eh," utos ko naman sa kanya.
"Ako na, boss." Kaagad namang sumingit sa amin si kuya Jake na may bitbit na maliit
na kutsilyo at sinimulang buksan ang takip ng balde.
Sandali lang ay kaagad din itong nabuksan.
Kaagad kong sinilip ang loob at napangiti ako nang makita ko doon ang pamilyar na
brown
na sobre.
Dinukot ko ito at inilabas. Ramdam ko pa rin ang bigat nito kaya alam kong naririto
pa rin ang mga laman.
"Hey, parang kilala ko Iyan," ani Darren na kaagad inagaw mula sa akin ang sobre at
binuksan ito.
Napangiti naman ako habang sinisilip ko rin ang laman niyon at nakita ko kaagad ang
napakaraming pera.
"H-Hindi niyo ba ginamit?" Hindi makapaniwalang lumingon sa akin si Darren habang
hawak na ngayon ang maraming bungkos ng pera.
"Saan naman namin 'yan gagamitin ni tatay? Ang dami naming grocery at bigas.
Itinago ko na lang 'yan. Mabuti na lang at hindi nawala dito."
" Pero binigay ko na ito sa inyo. Sa iyo na 'to.
Ikaw na ang humawak."
"Ayoko. Wala akong paglalagyan niyan at paggagamitan. Ang dami-dami mo na ngang
binigay sa akin, eh."
Ngumiti naman siya na may kasamang pag-iling.
"A'right, ipagbubukas na lang kita ng bank
account at doon ko ito ilalagay para may savings ka na.'l
"Ano naman 'yon?"
" Ipon na magagamit mo sa future."
" Bahala ka."
"C'mon, maggagabi na. Kailangan na nating umalis."
"Sige."
Inakay na niya ako palabas ng bahay.
Nilagyan naman ng mga tao niya ng padlock ang magkabilang pinto ng bahay. Siniguro
din naming sarado ang lahat ng mga bintana.
"Aalis na po kami, tatay, nanay. Babalik na lang po ulit kami sa susunod. Dadalawin
po namin ulit kayo," paalam ko na sa kanila habang pinagmamasdan ang buong
kabahayan maging ang buong bakuran.
Kahit papaano ngayon ay medyo maluwag na ang pakiramdam ko sa gagawin kong paglisan
sa lugar na ito. May lungkot pa rin akong nararamdaman dahil mamimis ko na naman
sila. Inakay na ako ni Darren palabas ng bakuran. Ang mga tao naman niya ay nauna
na sa helicopter na ngayon ay nagsisimula nang umikot ang elisi sa bubong.
Nagpatuloy kami sa paglalakad palapit dito.
Ngunit biglang nangunot ang noo ko nang sa 'di kalayuan sa mapunong bahagi ay bigla
na lamang may lumabas na pamilyar na babae. "Rain!" tawag niya sa akin kasabay nang
pagtakbo niya palapit sa amin.
Napahinto ako kasabay nang pagsasal ng dibdib ko. Napahawak akong bigla nang
mahigpit sa braso ni Darren habang nakatitigsa babaeng may ilang tanda lamang ng
agwat ng edad sa akin.
"Rain, sandali!" Tuluyan na siyang nakalapit sa amin habangtila pagod na pagod at
hinihingal.
"A-Annah Mhae."
"A-Annah Mhae," sambit ko ngunit kaagad din akong napalingon at napatingala kay
Darren nang marinig ko rin ang pagbigkas niya sa pangalan ng anak ni Mang Edwin.
Nakita kong tulala siya habang nakatitig kay Annah Mhae.
"D-Darren?"
Kaagad din akong napalingon kay Annah Mhae nang marinig ko ang pagbigkas niya sa
pangalan ni Darren.
Kita ko ang pagkagulat sa mukha niya habang nakaawang ang bibig niya at nakatitig
kay Darren na tila hindi makapaniwala.

CHAPTER 45: cu prit's.. 1 1/1 1

M-Magkakilala sila? 
CHAPTER 46: Be Mine
Jheimwel Rain
"D-Darren?"
Kaagad napabalingsi Annah Mhae sa helicopter na nasa likuran niya at naghihintay sa
amin, gayundin din sa tatlongtao pa ni Darren na naghihintay sa amin sa labas ng
pinto nito.
Muli siyang lumingon kay Darren. Pansin ko ang paggapang ng paningin niya sa
katawan nito mula ulo hanggang paa bago siya lumingon sa akin.
" M-Magkakilala kayo?" tanong niya na katulad ko ay nagtataka rin kung paano
nangyaring magkakilala rin sila ni Darren.
"Ano pang kailangan mo?" matapang kong tanongsa kanya.
Ramdam ko ang muling pagbangon ng galit sa dibdib ko para sa buong pamilya nila
kahit alam ko namang wala silang kinalaman sa ginawa ni Mang Edwin sa akin at kay
tatay.
" Darren, p-paanong--may kinalaman ka ba sa pagkakakulong ni Papa?" Bumaling siya
kay Darren imbes na sagutin ang tanong ko.
Tumingala ako kay Darren at kita ko ang malakas niyang pagbuntong-hininga habang
nakatitig kay Annah Mhae.
" Nararapat lang naman siguro siyang makulong dahil nakapatay siya at tinangka
niyang manggahasa ng babae."
"Hindi totoo 'yan!" kaagad niyang sigaw. "Nagawa lang 'yon ni Papa dahil may
malaking pagkakautang ang mag-am ang 'yan sa pamilya kol Ayaw magbayad ng ama niya
at nakipagsagutan pa siya sa Papa ko! Siya pa ang matapang! Kaya sila ang nagsimula
ng lahat ng 'to! Sila ang may kasalanan at puno't dulo ng lahat nang 'to!"
Natigilan ako sa sinabi niya. Utang? May utangsi tatay sa kanila? Bakit wala akong
alam at saan naman dinala ni tatay ang sinasabi niyang inutang?
"Gumagawa ka ng istorya. Walang utang sa inyo ang tatay ko!" sigaw ko rin sa kanya.
Wala naman akong natatandaang pinaggastusan ni tatay ng malaki.
"Wala kang alam! Matagal na niyang utang 'yon sa amin!"
"Darren, hindi ko alam ang sinasabi niya." Kaagad akong turningala kay Darren.
"Anuman ang pagkakautang ng pamilya ni Rain sa inyo o ng ama niya, that's not
enough reason for him to take his life right inside their house. Kahit saan pa kayo
makarating, kayo pa rin ang talo. Wala kayong laban."
Napasinghap si Annah Mhae sa sinabing iyon ni Darren. Samantalang ako ay mas [along
nakaramdam ng takas sa kaalamang iyon.
"So, ikaw nga ang nagpakulong sa Papa ko? Tinulungan mo ang babaeng 'yan? Para ano?
Para makapaghiganti sa akin?"
Muli akong napatingala kay Darren sa sinabing iyon ni Annah Mhae.
" M-Maghiganti?" ulit kong tanong habang palipat-lipat ang tingin ko sa kanilang
dalawa.
Naging blangko naman ang mukha ni Darren habang nananatiling nakatitig kay Annah
Mhae.
"l don't know what you're talking about. At para saan, bakit ko gagawin 'yon?"
mahina niya namang sagot kay Annah Mhae.
Ngunit ramdam ko, may kakaiba sa tono niya. Parang may halong panunuya.
"C'mon, baby." Kaagad na niyang akong inakay paalis at nilampasan si Annah Mhae.
Ngunit nagulat ako nang bigla niyang hinawakan ng mahigpit ang braso 1<0.
" Pakawalan mo ang Papa ko. Pakawalan niyo ang Papa ko!"
" Bitawan mo siya kung ayaw mong dagdagan ko pa ang kaso niyong mag-ama!" mahina
ngunit mariing utos ni Darren sa kanya kasabay nang paghawak niya rin ng mahigpit
sa braso ni Annah.
"A-Ah." Kita ko ang sakit sa mukha niya kasunod ang pagbitaw niya sa braso ko.
Kaagad akong hinila ni Darren patungo sa helicopter na naghihintay sa amin. Kaagad
din akong sinalubong nila kuya Jake at inalalayang makaakyat sa itaas at makapasok
sa 100b.
"Darren, nakikiusap ako. Pakawalan mo ang Papa ko. lurong mo na ang demanda laban
sa kanya! Gagawin ko ang lahat ng gusto mo, palayain mo lang ang Papa ko!"
Muli akong napalingon kay Annah Mhae na pilit humahabol kay Darren kahit nililipad
na ng malakas na hangin ang mga buhok niya at mga damit niya dahil sa papalakas na
ikot ng elisi sa bubong ng helicopter.
Saglit siyang nilingon ni Darren ngunit wala akong narinig na anurnang salita mula
sa kanya. Hindi ko rin makita ang mukha niya dahil nakatalikod ito sa kinaroroonan
1<0.
Lumuha si Annah Mhae sa harapan niya at punong-puno ito nang pagmamakaawa. Ngunit
tuluyan nang tumalikod si Darren at umakyat na rin dito sa 100b ng helicopter.
"Darren!!" sigaw pa rin niya mula sa labas pero kaagad nang isinara ni kuya Jake
ang pinto at inalalayan naman ako ni Darren na makaupo na.
Napatitig ako sa mukha niya habang abala na siya sa pagsusuot ng headset sa ulo ko
at tainga 1<0.
"Don't mind her, okay," aniya bago siya naman ang nagsuot ng headset sa tainga
niya.
Napahinga ako ng malalim bago muting nilingon sa labas ng bintana ang kinaroroonan
ni Annah. Patuloy siya sa pag-iyak habang nakatingala sa amin.
Nagsimula naman nang umangat sa ere ang sinasakyan naming helicopter.
Hindi ako makaramdam ng awa para sa kanya. Masuwerte siya dahil buhay pa ang ama
niya pero 'yong sa akin? Kahit pa anong gawin nila, hindi na nila maibabalik pa ang
buhay ng ama ko!
Umayos na ako nang pagkakaupo. Pinili ko na lang muna ang manahimik habang nasa
biyahe kami sa himpapawid. Hindi rin naman kami makakapag-usap ng maayos ni Darren
dahil masyadongmaingay.
Nanatili na lang akong tahimik at gano'n din naman siya sa tabi ko.
Hanggang sa makarating kami ng Manila.
TAHIMIK pa rin kaming pumasok sa 100b ng unit niya. Ipinasok naman ni kuya Jake ang
isang box ng mga gamit ko mula sa Isla at inilapag sa sahig sa sala.
"Salamat, kuya." Binigyan ko siya ng munting ngiti.
"Wala pong anuman, ma'am." Kaagad na rin siyang tumalikod.
Nagpaalam din siya kay Darren bago tuluyang lumabas ng pinto.
"laakyat ko ba ito sa kuwarto mo?" tanong niya na kaagad ko ring tinanguan.
Binuhat niya ang box bago umakyat ng hagdan. Kaagad akong surnunod sa kanya.
Pumasok kami sa 100b ng silid ko kahit hindi ko naman na talaga ito nagagamit sa
tagal nang ipinanatili ko na sa tirahan niyang ito dahil doon na ako natutulog sa
kuwarto niya.
Pumapasok lang ako dito sa tuwing maliligo ako o kaya ay mag-aaral.
Ibinaba niya ang box sa gilid ng mesa ko na siyang kadalasan kong gin agamit sa
pag-aaral.
" Paano kayo nagkakilala ni Annah
Mhae?" tanong ko na sa kanya dahil hindi na ako mapakali.
Base sa sinabi ni Annah Mhae na paghihiganti ni Darren sa kanya, pakiramdam ko ay
matagal na silang magkakilala.
Lumingon naman siya sa akin at kita ko ang pagbuntong-hininga niya.
" Naging classmate ko siya noong high school."
Napakunot ang noo ko sa sagot niya.
" Bakit? Paano nangyari? Tumira ka rin ba noon sa Palawan?"
" No. Dito na ako sa Manila ipinanganak at lumaki. Dito ko rin siya nakilala at
nagtataka rin ako kung paanong napunta siya sa Palawan at naging anak ni Mang
Edwin. Hindi naman sila same ng surname. I mean, Salvacion si Mang Edwin at si
Annah Mhae ay Oliverio."
Nanatili akong nakatitigsa mga mata niya at sa tingin ko ay nagsasabi naman siya
ngtotoo. "Ano 'yong sinasabi niyang paghihiganti?
Bakit niya nasabing maghihiganti ka sa kanya?"
Tumitig siya sa akin ng matagal bago bumuntong-hininga ng malalim.
"I've been stupid to her once in my life."
"Huwag mo akong english-en," inis kong sagot sa kanya na siyang ikinangiti naman
niya. Hinila niya ako at ikinulong sa mga braso niya. "Huwag mo nang isipin 'yon."
"Darren!" Inis naman akong kumalas mula sa kanya at muli siyangtiningnan ng
matalim.
"What? Hindi naman na kasi siya importante."
"Gusto kong malaman."
"Ayst." Kumamot siya sa ulo niya habang nakatitigsa akin.
Mas lalo ko siyang sinamaan ng tingin. "Niligawan ko siya noon pero ... tsk, hindi
ako ang gusto niya."
Natahimik ako sa sinabi niya at napatitig sa kanya.
"Bakit? Paanong hindi ka niya nagustuhan? Ang guwapo mo kaya."
Bigla siyang ngumiti nang pagkalaki-laki at pakiramdam ko ay pumapalakpak na rin
ang tainga niya sa sobrang tuwa dahil sa sinabi ko.
"Bakit nga?!" inis ko nang tanong sa kanya. "Wala pa kasi akong maipagmamalaki sa
kanya noon. Nasa poder pa ako noon ni Mama." "Hindi ka pa mayaman? 'Yong maraming
pera ba ang gusto niya?" " Exactly. May iba siyang pinili kaysa sa akin."
"Nasaktan ka ba?"
" Baby, ano ba namang tanong 'yan?"
"Sagutin mo na lang!"
"Of course pero noon pa 'yon. Matagal na 'yon. Fourteen, fifteen pa lang ako no'n
at marami na ang nagbago. I'm twenty-six now."
" Bakit mo siya niligawan noon? Ano ba 'yong
Siya naman ngayon ang napatitig sa akin at hindi kaagad nakasagot.
"Sinusuyo, gano'n."
" Bakit mo siya sinusuyo? Niligawan mo siya kasi gusto mo siya?"
"Baby naman, matagal na 'yon at wala na ako ngayong nararamdaman para sa kanya."
" Di ba kapag nililigawan, gusto maging girlfriend?"
"Hmm, yeah?" Parang hindi pa siya sigurado sa sagot niya.
" Bakit ako? Girlfriend mo na ako pero parang hindi ka naman nanligaw sa akin?"
" Dine-date naman kita."
" Kahit na!"
"Then, liligawan kita. Wala namang problema do'n."
"Girlfriend mo na ako."
" P'wede pa rin naman kitang ligawan kahit girlfriend na kita."
"Paano kapag gusto ka na niya ngayon?
Marami ka ng pera, mayaman ka na."
"So, what? Gising na ako, baby, at wala na akong nararamdaman na anuman para sa
kanya. Bakit ko ipagpapalit ang isang tulad mo sa kanya na yaman lang ang gusto sa
akin? Anong magiging buhay ko kasama siya kung pera ko lang ang habol niya at hindi
ako."
" Bakit kung ako?"
"Mahal mo naman ako, 'di ba? Mahal mo ba
Napatitig ako sa kanya at hindi kaagad nakasagot. Halos matunaw ako sa taimtim
niyang pagtitig sa akin.
"P-Paano ba nalalaman 'yon? Hindi ko naman alam, eh."
"Isipin mo kung kaya mo ba akong mawala sa iyo, sa buhay mo. Masasaktan ka ba kung
may liligawan akong ibang babae? Anong
mararamdaman mo kung magmahal ako ng iba at iuwi ko dito?"
"Ayoko." Kaagad akong urniling sa kanya. "Gusto ko ako lang. Akin ka lang." lisipin
ko pa lang na may hahalikan na naman siyang ibang babae, may yayakapin katulad nang
ginagawa niya sa akin, parang hindi ko kayang makita 'yon.
Kung may iuuwi siyang ibang babae dito at sasabihin niyang 'yon ang mahal niya at
hindi ako, baka mapatay ko lang ang babaeng 'yon.
Madamot ako at gusto ko akin lang siya.
Kaagad naman siyang ngumiti at mabilis akong hinagkan sa labi. Kaagad ko rin naman
siyang tinugon. Sa ngayon ay marunong na rin naman akong sabayan siya dahil sa
walang araw na hindi niya ako hinahalikan.
"Then, me too, baby. Dapat akin ka lang din.
Huwag na huwag kang titingin sa iba."
Napahinto naman ako sa sinabi niyang 'yon.
" Parang ang hirap naman na hindi ako titingin sa iba? Paano kong aksidenteng
napatingin? Paano kung may kailangan akong sabihin sa kanya?"
"Pero huwag mo namang tititigan na parang napakaguwapo niya at ako hindi!"
"Ha? Sino?" Napakunot naman ang noo ko at napatitig sa kanya.
"Wala." Kaagad na niya akong tinalikuran at lumabas ng silid ko.
Napahabol naman ako sa kanya sa pinto.
"Sino nga? Darren! Nagseselos ka ba?! Kanino?!"
Napahinto ako nang lingunin niya ako bago pumasok sa pinto ng silid niya at
sinamaan ako ng tingin.
Napanguso na lamang ako. Para nagtatanong lang, eh.

CHAPTER 47: Weak/WARNlNGI.

Jheimwel Rain
"Darren, ayoko talagang sumama. Hindi pa ako ready."
Gusto ko nang maiyak sa harapan ni Darren dahil sa pamimilit niya sa akin na sumama
sa kasal nila ate Sam at kuya Dylan. Siguradong maraming tao doon at hindi ko pa
kayang humarap sa kanila.
Kasal ng mga mayayamang tao iyon. May mga matataas na pinag-aralan at mga matataas
na tao ang siguradong mga bisita nila doon n ngayon.
Paano ako haharap sa kanila? Siguradong magiging agaw-pansin lang din kami doon,
lalo na ako dahil sa hitsura ko. Imbes na nakatutok lang ang buong atensiyon nila
sa mga ikakasal.
Baka maging tampulan langdin ng tukso doon si Darren.
Hindi naman maaaring magtakip pa rin ako ng mukha ko doon.
Namimis ko na rin naman si ate Sam pero hindi ko pa talaga kayang lumabas sa
maraming tao sa ngayon.
"Okay, fine. Hindi na kita pipilitin na humarap sa kanila pero sasama ka pa rin sa
akin sa hotel. Hindi kita p'wedeng iwan dito ng mag-isa, baby. Tapos ako, nagsasaya
doon." "Saan ako doon magtatago?"
" Hindi kita itatago. Mag-i-stay ka lang sa hotel unit natin. Nasa ibaba lang naman
ang venue ng kasal nila. Makakakain ka rin ng handa nila at ipapakilala kita kay
Dad. Makikita mo pa rin si ate Sam kapag wala nang mga bisita."
Natahimik ako at napaisip sa sinabi niya. Hindi niya naman siguro ako pababayaan
doon.
Pero ipapakilala niya ako sa Daddy nila? "P'wede bang huwag na muna sa daddy niyo?
Nahihiya ako, eh."
"Wala ka namang dapat na ikahiya kay Dad.
Babaero lang 'yon pero mabait 'yon."
Kaagad akong napatitig sa kanya ng makahulugan. Sumilay ang kapilyuhan sa mga labi
niya.
"Babaero? Sa kanya ka pala nagmana." Kaagad ko siyang sinamaan ng tingin. "Dati
lang 'yon. Nagbago na ako, no. May nakita ka pa bang ibang babaeng kasama ko bukod
sa iyo?"
"Malamang, nakakasama ba kita sa buong
"Wala ka pa rin bang tiwala sa akin?"
"Hmp!" Inirapan ko lamang siya bago ko siya tinalikuran at humarap na sa mga
kabinet ko.
Katatapos ko lang maligo dahil sa pagpupumilit sa akin ni Darren na sumama ako sa
kanya.
Ngayon mismo ang araw ng kasal nila ate Sam at kuya Dylan. Samantalang siya ay
bihis na bihis na. Napakaguwapo niya sa suot niyang Amerikana, mas lalo na akong
hindi burnagay sa kanya ngayon. Nakakainis!
May binili din naman siyang dress na puti para sa akin pero sa tingin ko ay hindi
naman bagay sa akin iyon. May sandals pang kasama na may kauntingtakong.
Pinag-aaralan ko na rin ang magsuot ng may matataas na takong para hindi masayang
ang mga binili niya sa akin pero hindi ko pa talaga mapagtuunan gaano ngayon ng
pansin ang mga 'yan dahil mas gusto ko ang mag-aral lang nang mag-aral.
Hindi ako p'wedeng habambuhay mangmang dahil isang Delavega ang boyfriend 1<0.
Napahinto ako nang biglang yumakap sa
akin si Darren mula sa likuran ko kasabay nang pagdampi ng mga labi niya sa gilid
ng leeg ko na naghatid sa akin ng kakaibang kiliti.
"Darren, magbibihis na ako. Di ba, pupunta pa kayo sa simbahan?"
"Hmm, yeah," sagot niya habang nararamdaman ko ang pagkalas niya sa tali ng robe ko
sa harapan ko.
" Eh, kung balikan mo na lang kaya ako dito?" Tuluyan na niyang hinubad sa akin ang
robe at humantad ang katawan kong walang anumangsaplot.
"Isasama na kita. Ayaw mo bang sumama sa simbahan?" Kaagad na sinapo ng mga kamay
niya ang pareho kong dibdib.
Napasinghap ako sa init ng mga palad niyang kumulong sa kabuuan ng mga ito habang
ang mga labi niya ay patuloy pa rin sa paghalik sa leeg ko paitaas sa tainga 1<0.
" D-Darren," napahalinghing ako sa pamilyar na sensasyong ipinararamdam niya sa
akin sa tuwing ginagawa niya sa akin 'to.
Pinisil-pisil ng mga daliri niya ang mga u* *g ko na siyang mas nakaragdag sa init
na nagsisimulang magpadarang sa akin. "D-Darren, b-baka mahuli ka na sa
simbahan.ll Napatingala ako at tuluyan nang napasandal sa malapad niyang dibdib
nang kinagat-kagat niya ang puno ng tainga ko at pinaghahalikan ito.
QQ Kaagad akong kinapos ng hangin.
Naramdaman ko ang paggapang ng isa niyang kamay paibaba sa puson ko hanggang sa
sapuin na niya ang gitna ko at marahan itong hinaplos. "O-Oooh," napaungol ako ng
malakas sa sarap niyon.
"Hahabol na lang ako doon. Hindi pa naman ako ang ikakasal," bulong niya habang
patuloy siya sa ginagawa niya.
Napakapit ako ng mahigpit sa suot niyang pantalon nang humagod sa hiwa ko ang isa
niyang daliri habang ang isa niyang kamay ay patuloy sa pagmamasahe sa magkabila
kong dibdib.
Kusa ko nang naibuka ang mga hita ko. Halos mangatog ang mga daliri ko nang paikot-
ikutin ng daliri niya ang sensitibong parte ng p
"A-Aah, D-Darren." Hindi ko mapigilan ang mapahalinghing sa sarap na dulot nang
ginagawa niya sa akin.
"Damn. You got wet fast, baby."
"A-Aaah..." tanging pag-ungol lang ang naisagot ko sa kanya.
Napapikit ako ng mariin nang panaka-nakang sumundot ang daliri niya sa basang-basa
ko na kaagad na lagusan.
" Hey, baby. Look at this."
Naidilat ko ang mga mata ko sa sinabi niyang 'yon. Nawala ring bigla ang kamay
niyang humahaplos sa gitna ko. Itinaas niya iyon sa harapan ko at ipinakita ang mga
daliri niyang basang-basa na at nanlalagkit sa katas 1<0.
Namula ang pisngi ko sa hiya. Napahabol ako ngtingin sa kanya nang dalhin niya sa
bibig niya angdaliri niya at sinupsup mula doon ang mga katas ko.
"It tastes even better than the drinks I buy outside," aniya na hindi ko kaagad
maintindihan. Kaagad niyang kinabig ang mukha ko at inangkin ang mga labi ko.
"Uhmmm," napaungol ako sa klase nang paghalik niya. Maalab, mapusok at parang
palaging sabik sa akin.
Hindi ko namang magawang tumanggi sa kanya. Anuman ang gawin niya sa akin ay ayos
lang. Mas mabuti na ito kaysa maghanap siya ng ibang babae. Sa akin niya lang dapat
gagawin ito
at hindi sa iba.
Binuhat na niya ako at inihiga sa kama.
Ngunit bigla kaming binulabog ng malakas na tunog ng doorbell sa ibaba.
Kasalukuyang nakabukas ang pinto ng silid ko kaya naman malakas ang dating niyon
dito sa 100b.
"Tsk. Sino ba namang istorbo 'yan," ani
Darren na biglang nagbago angtimpla ng mukha. Napangisi naman ako habang nakatitig
sa kanya.
"Puntahan mo na 'yon. Baka ang mga kapatid mo 'yon, sinusundo ka na. Balikan mo na
lang ako dito."
"No, sasabay ka na sa akin. Hindi kita iiwan dito." Isinubo niya muna sa bibig niya
ang isa kong dibdib at sinipsip ito bago niya ako muling inalalayan na makatayo.
Pinigilan ko ang mapaungol sa sarap na hatid niyon sa akin dahil maaaring hindi
siya makadalo sa simbahan at magkulong na lang kami dito sa unit niya.
"Sige na, tama na 'yan. Magbibihis na ako ng mabilis," saway ko na sa kanya lalo't
patuloy sa pagtunog ang doorbell sa ibaba.
"Tsk." Wala na siyang nagawa kundi ang bitawan ako at kakamot-kamot sa ulong
nagtungo sa pinto.
"Do it fast, baby. Sasama ka sa akin sa simbahan."
"00 na PO."
Bahala na siguro pagdating sa simbahan. May lugar naman siguro doon na walang
masyadong tao. Hindi na lang ako sasabay sa kanya at magsusuot na lang din ako ng
sunglasses at face mask.
Tuluyan na siyang lumabas ng silid ko at ako naman ay nagmadali na sa pagbibihis ng
underwear ko, pati na rin ang napakagandang dress na binili niya para sa akin.
Sino naman kaya ang nag-doorbell na iyon sa labas.
Bigla akong napahinto at napalingon sa pinto habang inaalis ko ang tuwalyang
nakabalot sa ulo ko. Hindi kaya babae 'yon?
Binitawan ko ang tuwalya sa ibabaw ng kama at mabilis na tumakbo patungo sa pinto.
Lumabas ako ng silid at nagmadaling naglakad sa hallway hanggang sa makarating ako
sa may hagdan.
"Darren, sino 'yan?!" Pilit kong sinilip ang pinto na kinaroroonan niya dahil
naroroon siya at nakatayo. Nahaharangan niya kung sinuman
'yong taong nasa labas.
Kaagad din naman siyang lumingon sa kinaroroonan ko at dahil doon ay natanaw ko rin
ang lalaking nakatayo sa labas.
Si Dexter!
"Hi, Rain!" Kaagad itong kumaway sa akin na siyang ikinangiti ko.
"Dexter!" Kaagad din akong kumaway sa kanya.
'IA pretty lady." Napansin ko ang pagkindat niya sa akin kahit malayo ako sa kanya.
"Damn it. You asshole, get lost!"
Ngunit nagulat ako nang biglang isinara ni Darren nang pabagsak ang pinto at naiwan
sa labas ang kapatid niya.
"Darren! Bakit mo pinagsarhan 'yong kapatid mo?!" Napanganga ako habang nakatitig
sa akin.
Ngunit kaagad din akong napaatras at napalunok nang makita ko ang napakatalim
niyangtingin sa akin.
"Ah eh, m-magsusuklay lang ako." Kaagad akongtumalikod at tumakbo pabalik ng silid
ko. Sobrang takas ng kabog ng dibdib ko at natakot ako sa mga tingin niyang lyon sa
akin.
Isinara ko ang pinto at dinampot ang suklay
na nasa ibabaw ng mesa ko.
Sinimulan kongsuklayin ang buhok ko sa harap ngsalamin habang hinihintay ang pag-
akyat niya dito sa itaas. Napakagat-labi ako at inihanda ang sarili ko sa pagharap
sa kanya.
Hindi nagtagal ay bumukas ang pinto at gano'n na lamang ang paghabol ko ng hininga
ko nang bumungad siya doon na madilim ang anyo at gumagalaw ang panga habang
nakatitig sa akin.
Para akong nanigas bigla mula sa kinatatayuan ko habang nakatitig din sa kanya.
Maka-ilang ulit akong huminga ng malalim at nilakasan ang loob ko.
" Bakit Dexter lang ang tawag mo sa kanya?" tanong niya sa mahinang tinig ngunit
ramdam ko ang tensiyon doon.
Alanganin akong ngumiti bago naglakad palapit sa kanya.
" E-Eh, b-bakit? D-Di ba, bata pa naman siya?" Kaagad akong yumakap sa kanya ng
mahigpit.
" Bata? Paano mo nasabing bata, eh ang tanda na no'n! Singkwenta na ang edad no'n!
Dapat ang itawag mo sa kanya 1010!" sigaw niya pero hindi naman niya ako iniaalis
mula sa
pagkakayakap ko sa kanya.
Hindi niya rin ako niyayakap pabalik. "B-Bakit naman 1010? M-Mukha pa naman siyang
bata--"
"Tinatawag mong kuya sila Daemon at Darell tapos siya Dexter lang?!" Kaagad niyang
pinutol ang sinasabi ko.
"A-Akala ko kasi bata pa siya--"
"At bakit gano'n ka ngumiti sa kanya? Hindi ba may usapan na tayo tungkol d'yan?"
"N-Natuwa lang naman ako--"
"Natuwa? Okay, fine! Kapag ako ang gumawa niyan sa ibang babae, huwag na huwag
mo--"
"Sorry na! Hindi na nga, eh!"
Hindi na ako magkaintindihan sa pagyakap sa kanya. Mukhang seryoso siya at talagang
gagawin niya 'yon!
"I'm warning you, Rain. Huwag na huwag mo akong susubukan."
"Sorry na." Para na akong batang nagmamakaawa sa kanya.
Tumingkayad ako at inabot ang mga labi niya. Hinalikan ko siya ngunit nanatili lang
siyang nakatitigsa akin at madilim pa rin ang anyo.
Napakagat-labi ako habang nakatitig sa kanya.
"H-Hindi na lang ako sasama. Dito na lang ako, mag-aaral na lang ako." Hindi ko
napigilan ang mapahikbi.
Kumalas na ako mula sa pagkakayakap sa kanya at tinalikuran siya.
"Tsk."
Ngunit bigla niya rin akong hinila pabalik at niyakap ng mahigpit.
Bigla akong napangiti ngunit itinago ko iyon sa kanya.
"f**k! Why am I so goddamn weak when it comes to you? Gusto mo yata akong mabaliw
ng sobra sa iyo hanggang sa mamatay ako."
Mas lalo pa akong napangiti sa sinabi niyang 'yon.
Readers also enjoyed:
Her Devirginizer (Cougar C)
0 5537K Read
TAGS possessive one-night stand

CHAPTER 48: Wedding Bouquet

Jheimwel Rain
"Darren, doon na lang ako pupunta. Doon sa may mga Santo. Ipagdadasal ko rin si
tatay." Itinuro ko kay Darren ang isang silid sa kaliwang bahagi na malapit sa
pinto ng simbahan kung saan mayroong mga Santo at naroroon din si Papa Jesus.
Hindi kami dumaan sa malaking pinto ng simbahan dahil masyado ng maraming tao doon
ngayon. Bagkus ay dito lang sa isang pinto sa gilid ng simbahan na walang gaanong
nagagawing mga tao.
Natanaw ko ang isang silid na may mga Santo at doon na lang ako pupunta para
ipagdasal na rin si tatay. Nagsuot pa rin ako ng face mask at sunglasses.
"Sure ka? Huwag kang aalis dito. Dito rin kita babalikan mamaya."
"00, hihintayin kita dito."
"Aright."
Hinagkan niya ako sa noo bago siya nagtuloy-tuloy na sa paglakad sa hallway at sa
malapit na pinto ay naroroon na ang malawak na loob ng simbahan kung saan
nakahilera ang marami at napakahahaba na mga upuan.
Marami ng mga bisita doon na napakagaganda sa mga magagarbo nilang kasuotan.
Napakaganda ng pagkakaayos ng buong simbahan. Maraming palamuti na mga bulaklak at
rnga ilaw. Nagtungo rin ako sa pinto at pasimpleng sumilip sa loob. Tinanaw ko ang
altar sa kaliwang bahagi na may kalayuan.
Ang ganda!
Kami kaya ni Darren, ikakasal din kaya kami katulad nito? Pakakasalan din kaya niya
ako katulad ni kuya Dylan kay ate Sam? Katulad ni tatay kay nanay at ang ibig
sabihin niyon ay magsasama na sila buong buhay at magkakaroon ng mga anak.
Magkakaroon din kaya kami ng mga anak ni Darren?
Napangiti na lang ako habangtinatanaw ko siyang naglalakad sa gitna patungo sa
unahan kung saan naroroon na ang pamilya niya. Natanaw ko doon sila kuya Darell,
kuya Daemon at 1010 Dexter.
Saglit akong napahinto. Lolo ba talaga ang
dapat kong itawag kay Dexter? Kung hindi, siguradong magagalit na naman sa akin si
Darren.
Napabuntong-hininga na lang ako ng malalim. Bahala nga siya kung 'yon ang gusto
niya kaysa magalit na naman siya sa akin.
Tumalikod na ako at pumasok na sa silid ni Jesus. Parang tirahan nila ito ng mga
magulang niya dahil naririto rin si Mama Mary at ang asawa niya.
Lumapit ako sa kanila at humaplos sa kanilang mga paa. Hinubad ko angsuot kong
sunglasses upang mas makita ko sila ng malinaw. Isinabit ko ito sa collar ng suot
kong dress.
Ipinikit ko ang aking mga mata at taimtim na nagdasal. Sana po ay patuloy niyo po
kaming gabayan at sana po ay nasa piling niyo na rin po si tatay, kasama si nanay.
Maraming-maraming salamat din po dahil ibinigay niyo sa akin si Darren. Hindi niyo
pa rin po ako pinababayaan. Hindi niyo ako hinayaan na mag-isa.
Nanatili ako sa 100b niyon ng mahabang sandali hanggang sa makarinig na ako ng
boses na parang ang Pari na, na nagsasalita sa mikropono.
Lumabas ako at nagtungo muli sa pinto ng simbahan. Turnanaw ako sa 100b at nakita
kong mas napuno na ng mga tao ngayon at natatanaw ko na sa harap ng altar sila kuya
Dylan at ate Sam.
Sobrang garbo ng gown niya at sobrang ganda niya kahit hindi ko gaanong maaninaw
ang mga mukha nila dahil sa kalayuan.
Masayang-masaya ako para sa kanila. Gusto ko silang batiin pero saka na lang
siguro. Hindi pa sa ngayon.
" Hi! Ayaw mo bang pumasok sa 100b?"
"Huh!" Bigla akong napasapo sa dibdib ko kasabay nang paglingon ko sa babaeng bigla
na lamang nagsalita sa likuran ko.
" Naku, sorry. Nagulat ba kita? Pasensiya na." Isang magandang babae ang bumungad
sa akin na may maaliwalas at nakangiting mukha.
Ngunit pansin ko ang pagliko ng paningin niya sa pisngi ko na ang kalahati ay
nakalitaw dahil sa suot kong face mask.
Ngunit nanatili pa rin naman ang matamis niyang ngiti habang nakatitig sa akin.
"Aah, h-hindi na PO. Dito lang po ako." Bahagya akongyumuko sa harapan niya.
Nahihiya ako sa ganda niya.
"At bakit ka naman kaya pinababayaan ni
Darren nang mag-isa? Sira-ulo talaga 'yong lalaking 'yon."
Napanganga akong bigla sa sinabi niya. Napansin ko ang saglit niyang paglingon sa
likuran ko.
" K-Kilala niyo po si Darren?"
"Yeah. Kapatid siya ng best friend ko at nakita ko kasi kayo kanina na magkasamang
bumaba ng kotse niya."
" B-Bestfriend? Ano po 'yon?"
Napansin ko ang mas lalong pagtitig niya sa akin at pagbuka ng mga labi niya na
parang hindi makapaniwala.
Muli akong napayuko sa sobrang hiya.
" Matalik na kaibigan. Si Dexter. Kababata ko siya at matalik ko ring kaibigan."
Kaagad akong napatingala sa kanya sa sinabi niyang 'yon.
"Si 1010 Dexter?! M-Matalik na kaibigan kayo?" Ako naman ang hindi makapaniwalang
napatitig sa kanya.
Ngunit bigla na lamang siyangtumawa ng malakas. Tinakpan niya ang bibig niya ngunit
patuloy pa rin siya sa pagtawa niya.
" Nakakatuwa ka naman. Bakit 1010 ang tawag mo sa kanya? Gano'n na ba talaga siya
ka-tanda? Asarin ko nga siya mamaya."
"H-Ha? Ah, k-kasi sabi ni Darren singkuwenta na daw ang edad ni 1010 Dexter, eh.
Akala ko nga bata pa siya."
Muli namang lumakas ang pagtawa niya.
"So, 'yong magaling niya palang kapatid ang salarin. Hay, nakakaloka. Anyway, ano
nga ulit ang pangalan mo?"
"R-Rain PO. Jheimwel Rain Fegeuroa Rivera." Kaagad gurnaan ang 100b ko sa kanya.
Mukha naman siyang mabait.
"Wow. Ang ganda naman ng pangalan mo.
Napakahaba."
"Sa tatay ko po kasi 'yong Rivera at sa nanay ko 'yong Fegeuroa."
"l see. Ako naman si Diana Marie Cardenas. Ikinagagalak kitang makilala," nakan
giti niyang pagpapakilala kasabay nang paglahad niya ng kamay niya sa harapan ko.
Napatitig ako sa kamay niya at hindi makapaniwala. Napangiti ako ng malaki bago ko
ito tin anggap.
"S-Salamat. Ako din, natutuwa akong makilala ka."
" P'wede rin tayong m aging magkaibigan since pag-aari ka rin pala ng isa sa mga
Delavega.
Boyfriend mo ba si Darren?"
" Eh, o-opo," nahihiya ko namang sagot sa kanya.
"Hmm, kaya naman pala medyo iba siya lately. Palaging nagmamadaling umuwi at parang
mas lalo pang gumwapo. May dahilan naman pala. Mukhang nahanap na niya ang
magpapabago sa kanya."
Nahihiya naman akong ngumiti sa kanya.
Hindi ko malaman kung ano ang isasagot 1<0.
"Huwag ka nang mahiya sa akin. Masuwerte siya sa iyo at sana ay hindi ka niya
sayangin." "A-Ano pong ibig niyong sabihin?"
"Wala, nevermind. So, sigurado ka bang ayaw mong pumasok sa 100b? Okay lang ba sa
iyo na mag-isa ka lang dito? Kailangan kasi ako sa 100b dahil ako ang naatasan sa
pag-o-organize ng kasal ni ate Sam."
"Okay lang PO. Dito lang po ako. Babalikan din naman ako ni Darren dito."
"Masanay ka na sa tao. Maganda ka hindi lang sa panlabas, kundi sa 100b din."
Itinuro niya angdibdib ko.
Napangiti naman ako sa sinabi niya ngunit hindi ko napigilan ang maluha.
Hindi ko lang akalain na may makikilala pa
rin pala akong mabubuting tao sa lugar na ito na buong buhay ko ay naniwala akong
lahat sila ay hindi ako magagawang tanggapin.
"Salamat PO. Tatandaan ko po 'yan."
Ngumiti siya bago na niya ako nilampasan at pumasok na sa 100b ng simbahan.
Napahabol na lang ako ng tingin sa kanya nang may ngiti sa labi.
Ang ganda-ganda niya at ang bait pa. Para din siyang sila ate Sam at ate Jahaizah.
Teka, nandito din kaya ngayon si ate Jahaizah?
llang araw ko na rin siyang hindi nakikita ngayon. Dati-rati ay pumupunta siya sa
tirahan namin ni Darren. Nagkukwentuhan kami at kung minsan ay tinuturuan niya rin
ako sa pag-aaral.
Siguro ay naging busy na siya sa ngayon. Ang sabi niya kasi noong nakaraang linggo
ay maghahanap daw ulit siya ng trabaho.
ILANG SANDALI pa ang lumipas ay narinig ko na ang anunsiyo ng Pari.
"l now pronounce you husband and wife.
You may now kiss your bride."
Natanaw kong hinalikan ni kuya Dylan si ate Sam.
"CONGRATULATIONS!!!"
"WHOAA! Best wishes!!"
"Congrats!!"
Naghiyawan bigla ang mga tao at malakas na nagpalakpakan. Pati ako ay nakipalakpak
na rin sa tuwa.
Sa wakas ay kasal na rin sila ate Sam at kuya Dylan. Mag-asawa na talaga sila
ngayon. Natutuwa talaga ako para sa kanila.
Natanaw ko ang pagkakagulo nila sa unahan habang kinukuhanan sila ng mga litrato.
Natanaw ko naman mula sa kumpulan ng mga tao ang paglabas ni Darren at mabilis na
paglalakad patungo sa kinaroroonan ko.
"Tapos na ba 'yong kasal?" kaagad kong tanongsa kanya hindi pa man siya gaanong
nakakalapit. Hindi ko mapigilan ang magalak.
"Yeah. Finally, baby." Kaagad niyang hinapit ang baywang ko at hinila pababa ang
suot kong facemask.
Segundo lang ay inaangkin na niya ang mga labi ko. Napangiti ako bago tinugon din
ang halik niya.
"Let's go. Mauna na tayo sa kanila.
Nagugutom na ako."
Kaagad na niya akong inakay paalis at lumabas sa gilid ng simbahan. Nandito lang
din
naman nakaparada sa tapat ang kotse niya.
"Nakilala ko si ate Diana," saad ko sa kanya matapos naming pumasok sa 100b ng
kotse niya.
"Diana?" Kunot-noo naman siyang napalingon sa akin.
"Hmm. Matalik daw siyang kaibigan ni 1010
Dexter."
Bigla akong napalingon sa kanya nang turnawa siyang bigla ng malakas.
" Bakit? Anong nakakatawa?"
" Nothing, baby. Bagay naman pala sa kanya."
Sinimulan na niyang paandarin ang kotse pero I di pa rin siya matigil sa pagtawa
niya.
Nababaliw na naman siya.
Isinuot ko sa katawan ko ang seatbelt. Marunong na ako nito ngayon dahil sa palagi
naming paglabas-labas at pamamasyal.
HINDI naman malayo ang aming binyahe dahil ang sabi niya ay dito lang din daw sa
BGC Taguig ang venue ng kasal nila ate Sam at kuya Dylan.
Pumasok ang sasakyan namin sa 100b ng isang basement ng napakalaking hotel.
Inalalayan niya pa rin akong makababa ng kotse niya matapos niya akong pagbuksan.
Isinuot ko nang muli ang face mask ko at sunglasses ko. Pumasok kami sa 100b ng
gusali, diretso sa isang elevator.
" P'wede ka naman kasing sumama sa venue, baby."
" Pagtatalunan ba ulit natin? Ayoko pa nga sabi, eh." Hindi ko na naman mapigilan
ang pagsimangot dahil sa kakulitan niya.
"00 na nga."
Huminto ang elevator na sinasakyan namin sa 10th floor. Bumukas ito at inalalayan
niya akong makalabas.
Naglakad kami sa hallway na wala namang katao-tao at huminto sa isang pinto.
Pumindot siya ng mga numero sa isang parang machine na katulad ngsa pinto ng unit
niya sa condo. Hindi nagtagal ay bumukas ito at pumasok kami sa 100b.
Isang malaking kuwarto lang ang bumungad sa amin.
"Hindi pala ito bahay na katulad ng bahay mo, Darren."
"Yes, baby. Room lang ito at p'wedeng mag-stay ng pansamantala lang."
"Gano'n pala kapag mga hotel."
Lumapit ako sa malapad na kama at naupo. "Ang lambot din. Parang sa kama din natin
sa bahay mo."
"Unit natin, baby." Hinubad niya ang amerikana niya at ipinatongsa paanan ng kama.
"Sure ka ba na maiiwan ka dito sandali nang mag-isa? Huwag kang lalabas. Hihintayin
mo lang ako dito. Hindi naman ako magtatagal sa ibaba. Kukuha lang ako ng food
natin at sabay tayong kakain dito."
"Sige. Okay lang ako dito." Nakangiti akong tumango sa kanya. Sinimulan ko nang
hubarin ang sandalyas ko.
Muli niya akong hinagkan sa noo at labi bago siya muting lumabas ng silid namin.
Naiwan akong mag-isa pero hindi naman ako nakaramdam ng lungkot dahil alam kong
naririyan lang naman siya sa ibaba.
Inabala ko na lang ang sarili ko sa paglilibot sa buong silid hanggang sa 100b ng
banyo at sa balcony nitong hotel.
Para lang din pala akong nasa bahay namin. Nagtataasan din at naglalakihan ang mga
gusali sa harapan ko.
Natanaw kong bigla ang isang Mall sa
malapit. Kitang-kita pala iyon dito! Ang galing! Pinagsawa ko ang sarili ko sa
pagtanaw sa buong paligid.
llang sandali lang ay may narinig na akong kaluskos mula sa 100b ng silid.
"Baby!"
Napalingon ako kay Darren na nasa 100b na pala. May kasama siyang lalaking
unipormado ng puti na may tulak-tulak na bagay na naglalaman ng mga kubyertos, mga
mangkok na may mga takip at kung ano-ano pa.
Hindi na muna ako pumasok sa 100b at hinintay ko na lang muna na makalabas ang
lalaki.
"Okay na po ba ito, Sir?"
"Yeah, than ks."
"Tawag na lang po kayo kung may kailangan pa po kayo."
"Aright."
Kaagad na ring lumabas ang lalaki bago ako nagmadaling pumasok sa 100b.
Sinalubong naman ako ni Darren na may bitbit na pumpon ng bulaklak na kulay puti.
"For you." Kaagad niya itong iniabot sa akin.
'I
A-Ano 'to?" Nagtataka naman akong
napatitig sa napakagandang bulaklak. Pero parang nakita ko itong hawak kanina ni
ate Sam.
Bakit nasa kanya na ngayon?
" Bouquet ng bride. Ako ang nakasalo," nakangisi niyang sagot.
"Ang sabi nila kung sino daw ang makasalo niyan, susunod daw na ikakasal."
Napatitig akong bigla sa kanya. Hindi rin naman maalis-alis ang pagkakangiti niya
habang nakatitigsa akin.
Wala akong naiintindihan sa mga salo-salo ng bulaklak ng mga ikinakasal pero totoo
kaya ang sinabi niya kung siya talaga ang nakasalo? "Pakakasalan mo na ba ako?"
bigla kong naitanongsa kanya.
Mas lalo namang lumawak ang pagkakangisi niya bago niya ako hinapit at hinagkan ng
mariin sa mga labi ko.
CHAPTER 49: Angry Python
Jheimwel Rain
" Ready ka na rin ba na magpakasal sa akin?"
Umupo siya sa dulo ng kama at ako naman ay dinala niya sa kandungan niya. Napatitig
ako sa kanya sa tanong niyang lyon.
"S-Seryoso ka? Gusto mo talaga akong pakasalan?"
"Why not?"
Natahimik ako at hindi kaagad nakasagot.
Kapag nagpakasal kami, anong mangyayari? Makikilala ko na ng tuluyan ang buong
angkan niya. Mahaharap na niya ako sa maraming tao. Naiisip ko pa lang, parang
hindi ko pa yata kaya.
" Baby, natahimik ka na. Ayaw mo ba?"
Muli akong napatitigsa kanya. May nabanaag akong pag-aalala sa mga mata niya habang
nakatitig din sa akin.
"H-Hindi pa naman sa ngayon, 'di ba? Wala pang isang taon si tatay."
"Oh, yeah. Muntik ko nang makalimutan." Napatapik siyang bigla sa noo niya
na siyang ikinangiti ko.
"Sa susunod na lang kapag naka-isang taon na si tatay."
" Pero pumapayag ka ba? Pakakasal ka ba sa
"Hmm." Nakangiti na akong turnango sa kanya ngayon.
Siguro naman sa susunod na taon ay makakaya ko nang humarap sa maramingtao at sana
ay marami na rin akong natutunan niyon.
"l can't wait for that day, baby." Lum awak ang pagkakangiti niya at muling
inangkin ang mga labi ko. Walang alinlangan ko rin naman itong tinugon.
Masayang-masaya ako dahil gusto niya akong pakasalan. Ang ibig sabihin niyon ay
gusto niya rin akong maging asawa at magkakaroon kami ng maraming anak.
MASAYA kaming kumain ng handa ni ate Sam at kuya Dylan sa balcony ng hotel room
namin. Sa isang mesa, doon namin inihayin ang lahat.
"Sarap pala ng lechon!" hindi ko mapigilang mapasigaw habang patuloy ako sa
pagnguya ng malutong na balat ng lechon.
Naririnig ko ang malakas na pagtunog nito
sa tuwing nakakagat ko ng mga ngipin ko.
" Ngayon ka pa lang ba nakakain ng lechon?" tanong naman ni Darren habang iniuumang
niya sa bibig ko ang isang kutsara ng kanin.
"Hmm. Ngayon pa lang ako nakatikim nito pero nakakatikim naman ako minsan ng inihaw
na baboy at manok. Minsan lang kapag may malaki kaming kita ni tatay. Bumibili siya
ng barbeque sa mga ihaw-ihaw na tinda." Saka ko pa langtinanggap ang kanin na
isinusubo niya sa akin bago ako muling sumubo ng balat ng lechon.
"Oh, favorite ko rin ang barbeque. Malimit akong bumili niyan noon noong nabubuhay
pa si
Mama."
"Talaga?! Akala ko kapag mayayaman hindi kumakain ng mga pagkain sa kalye." Bigla
naman siyang natawa habang ngumunguya ng pagkain niya.
"Wala pa ako kay Dad noon pero hanggang ngayon naman bumibili pa rin ako niyan at
kumakain pa rin ako. Iba kapag nakasanayan na at masarap naman talaga."
Napangiti ako bago kami nagpatuloy sa pagkain namin. May mga cake pa at mga
matatamis na dessert. Kahit siya ay magana rin sa
pagkain.
NANG matapos ay halos hindi ako makagalaw sa sobrang kabusugan ko at sobrang bigat
ng tiyan ko. Pakiramdam ko ay maiimpatso ako.
"You okay?" nakangising tanong sa akin ni Darren habang ibinibalik na niya isa-isa
sa lalagyanan ang mga pinagkainan namin. Halos walang natira sa mga pagkain at
parang inantok din akong bigla.
Napasimangot ako habang humihimas ang tiyan ko.
" Parang sasakit 'yong tiyan ko. Busog na busog ako."
Lumakas namang bigla ang pagtawa niya.
Lumapit siya sa akin at yumukod sa harapan ko.
Napatitig ako sa kanya nang bigla niyang hinalik-halikan ang tiyan kong nanlalaki
ngayon.
"Wala na 'yan mamaya. Toilet bowl lang ang katapat niyan," tumatawa niyang sagot at
hindi ko mapigilang hampasin siya sa braso.
Tumayo na siya at muling inayos ang mga kinainan namin.
"Darren, alam na ba ni ate Sam na nandito ako?" Tumayo ako at pumasok na rin sa
100b ng silid namin. Nagtungo ako sa kama at umakyat Sumandal ako sa headboard
nito at nagpahinga.
"Hindi pa. Ang plano ko sana ay i-surprise siya." Hinila na niya ang parang kariton
na pinaglalagyan ng mga kinainan namin patungo sa pinto ng silid.
"Alam na rin ba niya ang nangyari kay
Humarap siya at napatitig sa akin habang nakapamaywang.
"Hindi pa rin."
Napahinga akong bigla ng malalim.
" Naisip ko lang, paano kapag nagkita kami ngayon? Siguradong itatanong niya sa
akin si tatay. Kukumustahin niya iyon at sigurado akong malulungkot siya kapag
nalaman niya ang totoo. Ayokong mangyari 'yon dahil araw nila ito ng kasal. Ayokong
mabahiran ng lungkot ang masayang sandali nila ni kuya Dylan."
Napansin ko rin ang pagbabago ng anyo niya. Napabuntong-hininga rin siya at
naglakad palapit sa akin.
"Hindi pa rin ba alam ni kuya Dylan?" muli kong tanong sa kanya.
"Ang totoo, baby, kami-kami pa lang nila Darell at Daemon ang nakakaalam nang
tungkol sa nangyari sa inyo ni tatay Ambo. Mayroon din akong hindi sinasabi sa Iyo
na nangyari kila kuya Dylan at ate Sam kaya pinili naming hindi muna ipaalam sa
kanila ang nangyari sa inyo ni tatay Ambo. Hindi ko rin sinabi sa iyo ang nangyari
sa kanila para hindi na madagdagan pa ang dinadala mo at pag-aalala mo. Gano'n din
sila." "Ha? A-Anong ibig mong sabihin?" Bigla akong naguluhan at mas lalong
napatitig sa kanya.
Tuluyan na siyang urnupo sa tabi ko at kinuha ang kamay ko.
"Nagsinungaling ako, baby at patawarin mo sana ako."
Bigla akong napanganga sa sinabi niya.
"A-Anongsinungaling?"
"Hindi naman kasi totoong nagbakasyon sila kuya Dylan at ate Sam. Noong magtutungo
pa lang ako sa Palawan para sa birthday nating dalawa, nabalitaan kong dinukot si
ate Sam. Nawala siyang bigla na parang bula pero may hinala na kami kung sino ang
kumuha sa kanya."
Napamulagat akong bigla sa sinabi niya.
"D-Dinukot siya?"
"Yeah. Dapat ay hindi ako matutuloy sa Palawan noong araw na 'yon para sana ay
tulungan ang mga kapatid ko na mahanap si ate

Sam pero pinili kita. Nakapangako ako sa iyo at umaasa ako na naghihintay ka sa
akin. Buo ang desisyon ko noong araw na iyon. Tapos hindi ko inakala na gano'n
naman 'yong madadatnan ko sa bahay niyo. Hindi mo alam kung gaano ako nagsisi dahil
nahuli ako ng dating.”
Nanikip bigla angdibdib ko.
” Nagkasabay ang mga problema noong mga araw na 'yon kaya pinili namin nila Darell
at Daemon na sarilinin na lang muna upang hindi na madagdagan pa ang mga isipin ng
bawat isa. lnalala lang namin ang parehong kalagayan niyo.”
Naluha ako sa mga nałaman ko.
"Pero okay naman si ate Sam? Kailan siya nahanap? Sinong dumukot sa kanya?”
"Ang family din naman niya ang dumukot at nagłago sa kanya. Okay naman siya. Na-
frustrate lang at na-depress si kuya dahil sa łakot niya na baka mawala ng tuluyan
sa kanya si ate Sam.”
"Mabuti kung gano'n. Ang ibig sabihin ba ay nagkasundo na rin siła ng mga magulang
niya ngayon?” Napatango-tango ako sa sin abi niya.
Naalala ko noong hinabol din siła noon ng mga masasamangtao sa Palawan kaya siła
nakarating sa barong-barong namin ni tatay. Pero nalaman kong mga tao pala iyon ng
mga magulang ni ate Sam. Gusto silang paghiwalayin ni kuya Dylan.
"Yes, baby, and there they are now, kasal na at magkakaroon na rin sila ng anak."
Biglang namilog ang mga mata ko sa sinabl niya.
"A-Anong ibig mong sabihin?"
" Buntis si ate Sam sa magiging panganay nilang anak ni kuya Dylan."
"Wow! Ang galing! Magkakaanak na pala sila!" Bigla namang napalitan ng tuwa ang
nararamdaman kong lungkot kani-kanina lang.
"Aha."
"Nakakatuwa naman. Masaya na sila ngayon, sigurado ako do'n. Tayo kaya?
Magkakaanak din kaya tayo?" wala sa sarili kong naitanongsa kanya.
Bigla naman siyang napanganga na may halong ngiti habang nakatitig sa akin.
"Why not kung bibigyan tayo ni Lord."
" Pero baka hindi ko pa kayang mag-alaga ng baby. Natatakot pa ako."
"Kapag ready ka. Nandito naman ako, eh.
Pagtutulungan natin silang alagaan."
Napangiti ako sa sinabi niyang lyon. Pero siguro ay mag-aaral na muna ako bago kam
humantong sa gano'n para mas marami pa akong matutunan.
LUMIPAS ang ilang linggo. Pinili kong hindi na muna magpakita kila ate Sam at kuya
Dylan noong araw ng kasal nila.
Ayokong masira ang kasiyahan nila kapag nalaman nilang wala na si tatay. Masaya na
akong malaman mula kay Darren na kinumusta nila ako at si tatay. Inasam din nila na
sana raw ay naroroon kami sa mahalagang araw nila ni kuya Dylan.
Maiintindihan nila naman siguro kapag nagkaharap na kami. Hihintayin ko na lang na
matapos ang honeymoon nila.
Muli na akong burnalik sa pag-aaral ko at naging abala ako sa mga aralin ko.
Tinuruan na rin ako ni Darren na gumamit ng laptop. Binilhan niya ako ng sarili
kong laptop at cellphone at madali lang naman pala ang paggamit ng mga iyon.
Mas marami na akong nalalaman at natututunan sa ngayon dahil isang search ko lang
sa google ng mga gusto kong malaman ay lumalabas na kaagad sila doon.
Nakakatuwa, sobra!
Bawat araw ay mas lalo akong na-e-excite sa pag-aaral ko lalo na't hindi ako
nahihirapan sa mga kailangan kong alamin dahil sa gamit kong laptop.
" Baby, hindi ka pa ba tapos d'yan?"
Napalingon ako kay Darren na ngayon ay nakahiga na sa kama at nakasimangot na.
Samantalang ako ay naririto pa sa office table niya at abala pa sa pangangalikot ko
sa laptop ko. "Sandali na lang, matatapos na ako. Darren, ganito pala ang gagawin
natin para mabuntis ako."
Mabilis siyang napabangon mula sa kinahihigaan niya at kaagad na lumapit sa akin na
magkasalubong ang mga kilay.
Tumunghay siya sa laptop na nasa harapan ko at doon niya nakita ang mga larawan
kung paano mabubuntis ang isang babae.
" Kailangan natin pumunta sa Doctor para 'yong katas na galing sa iyo, ipapasok
nila sa akin."
"What? Bakit kailangan pa nating pumunta sa Doctor? P'wede naman tayo na lang ang
gagawa no'n. Ipapasok ko lang naman 'to sa iyo." Bigla niyang hinawakan ang bukol
niya sa
suot niyang boxer.
'Yon lang ang tangi niyang suot ngayon at wala ng iba pa. Sanay siyang gano l n sa
tuwing natutulog kami.
"Ha? I-Ipapasok mo sa akin... 'yang sa iyo? Malaki 'yan, Darren. Hindi naman 'yan
kakasya sa akin. Maliit lang 'yong butas ko. P'wede siguro, iinumin ko na lang
'yong gatas mo."
Napaawang naman ang mga labi niya habang nakatitig sa akin.
"Baby, hindi 'yon iniinom at hindi ka rin naman mabubuntis kahit inurnin mo 'yon."
"Eh, hindi nga 'yan kakasya sa akin. Paliitin mo na lang muna 'yan. 'Yong katulad
noong natakot ka sa ahas, lumiit 'yan, eh. Parang pututoy."
"What? Eto, maliit?"
Napansin ko ang biglang pag-igting ng panga niya at pagtalim nang pagkakatitig niya
sa akin.
"Ah, eh." Alanganin akong napangiti sa kanya.
Unti-unti kong ini-atras ang kinauupuan kong swivel chair mula sa kanya.
" N-Noon lang 'yon. N-Natakot ka sa ahas, eh,
" For your information, Miss Jheimwel Rain Fegueroa Rivera, ako na ngayon ang may
alagang ahas at dapat lang na ikaw naman ang matakot sa akin."
" H-Ha? T-Teka, i-inaantok na pala ako." Kaagad na akong turnayo at tinalikuran
siya. "And where the hell are you going? We're not done yet, Rain. I warned you,
don't make him angry--"
"H-Hindi na nga! Joke lang!" Bigla na akong napatakbo patungo sa kama nang bigla na
lam ang niyang hinubad ang suot niyang boxer at lumitaw mula doon ang galit na
galit na nga niyang sawa!
Pakiramdam ko ay nakatitig siya sa akin at anurnang oras ay tutuklawin ako!
"Come on, baby. Hindi naman siya masakit mangagat. Kaunting-kaunti lang."
Biglang nanlaki ang mga mata ko nang bigla na rin siyang tumakbo clito sa kama at
sinugod ako!
"Hindi!!! Darrennnn!l!"

CHAPTER 50: Wet /WARNING! SPG!

Jheimwel Rain
"Darren, b-baka masakit 'yan." Hindi ko maiwasang kabahan sa gagawin niya sa akin.
Kasalukuyan niya ngayong ikinukuskos sa hiwa ko ang naninigas at namamaga na naman
niyang sawa na kung minsan naman ay parang lantang gulay sa lambot. Hindi ko rin
naman mapigilan ang mapapikit sa sarap na hatid nang ginagawa niya sa akin.
Ganito naman palagi ang ginagawa namin pero hindi pa namin nasusubukan ang ipasok
iyon sa 100b 1<0. Sobrang liit lang ng butas ko at sa laki ng sawa niya, sigurado
akong hindi talaga kakasya Iyan.
Mawawarak itong akin at baka dumugo pa!
" Isang beses ka lang naman masasaktan, baby. Sa una lang at ilang minuto lang ay
mawawala na rin ang sakit," aniya habang nakikita ko rin ang sarap sa mukha niya.
"Paliitin mo na lang muna 'yan sa iyo."
"Baby, hindi masarap ang maliit. I'm telling you, magsisisi ka kapag lumiit 'to."
"Huh? Eh, paano naman magiging masarap ang malaki, eh hindi nga 'yan kasya?" Gusto
ko nang magpapadyak sa inis sa kanya pero hindi ko magagawa lyon dahil nakahiga
kami sa kama.
" Kakasya din 'yan, baby. Sa una lang masikip at masakit pero magiging masarap din
'yan kalaunan at baka ikaw pa ang magyaya sa akin na ipasok ko lagi 'to sa iyo."
Ngumisi siya habang nakatitig sa akin at patuloy pa rin sa pagkuskos ang alaga
niyang sawa sa hiwa ko.
Tinitigan ko naman siya nang may pagdududa.
" B-Baka niloloko mo lang ako."
" Bakit naman kita lolokohin?"
Napanguso ako at hindi sumagot. Bigla naman siyang huminto sa ginagawa niya.
"Okay, sige. Hindi na lang muna. Ayoko namang pilitin ka." Burnangon siya at umalis
sa ibabaw ko.
"Darren." Napahawak ako sa braso niya dahil pakiramdam ko ay nagtampo siya bigla.
"Sleep na. Bawal ang mapuyat, may klase ka pa bukas. Maliligo lang ako." Hinila
niya ang comforter at itinakip sa hubad kong katawan.
Napahabol naman ako ng tingin sa kanya.
"Di ba, naligo ka na?"
"Nainitan ako bigla." Nginitian niya ako bago niya ako hinagkan sa noo.
Nagtungo siya sa pinto at pinatay ang mga ilaw sa kisame kaya tanging lampshade na
lang ang natirang nakabukas.
Tahimik din siyang pumasok sa 100b ng banyo at nagkulong doon.
Bumigat ang dibdÏb ko. Pakiramdam ko ay nagtampo siya. Siguradong magpapalabas na
naman siya sa 100b ng banyo na kadalasan na niyangginagawa.
Hindi ko siya magawang pasayahin.
Parang gusto kong magpapadyak sa in is sa sarili ko!
Nakatulugan ko na lang ang paghihintay sa kanya dahil sa tagal niyang lumabas ng
banyo.
Ngunit naalimpungatan ako nang maramdaman ko ang marahang paglundo ng kama sa tabi
ko at pagyakap ng mga braso niya sa akin.
Kaagad akong humarap sa kanya at yumakap din ng mahigpit.
"Sorry," mahina kong bulong habang nakasiksik ang mukha ko sa mabango niyang leeg.
"Sssh. It's alright, baby.
Sleep." Naramdaman ko ang marahan niyang paghalik sa ulo ko.
Parang hinaplos ng mainit na bagay ang puso ko ngunit hindi ko pa rin mapigilan ang
makunsensiya.
SUMUNOD na araw, matapos umuwi ni teacher Wilma ay kaagad akong natutok sa laptop
ko at muling nag-search ng tungkol sa pagkakaroon ng anak at kung paano ito nabubuo
sa loob ng sinapupunan ng isang babae.
Alas singko pa lang naman ng hapon at maya-maya pa darating si Darren. Sa mesa sa
kusina ako nagbabad upang mabantayan ko na rin ang sinaing ko at ang niluluto kong
ulam.
Nilagang baka ang naisipan kong iluto ngayong gabi dahil natakam akong bigla sa
mainit na sabaw niyon. Mabuti na lang at marami kaming stock ngayon sa
refrigerator.
Nagpatuloy ako sa pagre-research ng mga kung ano-ano sa laptop.
Hanggang sa may nabuksan akong website na naglalaman ng mga scandal at mga nagsi-
sex na mga babae at lalakl.
"Waaahhh!!!" bigla akong napasigaw at napatakip sa bibig ko habang pinanonood ko
kung paano mag-sex ang babae at lalaki sa isang sofa.
Nakaluhod ang babae sa sofa at nakapusisyon ng patuwad.
Nanlaki ang mga mata habang nakikita kung paano ilabas-masok ng lalaki ang alaga
niyang sawa na pagkalaki-laki at pagkahaba-haba sa butas ng babae habang
nakapusisyon naman ito sa likod.
Napasapo akong bigla sa dibdib ko habang ang isa kong kamay ay nananatiling
nakatakip sa bibig ko.
"H-Hindi ba 'yon masakit?"
Para akong nasasaktan sa ginagawa nila pero patuloy pa rin naman sila at hindi
humihinto. Napakalakas pa at napakabilis bumayo no'ng lalaki sa butas niya.
Sa haba niyon, pakiramdam ko ay abot iyon hanggang sa tiyan ng babae!
May naririnig akong mga boses na parang humihiyaw 'yong babae. Naisipan kong
lakasan ang volume at doon ko narinig ang mga pagmumura nila na kadalasan kong
naririnig kay Darren.
"f**k! f**k! f**k! Oh, my God! Oh, my
God!" paulit-ulit na sigaw ng babae habang
urnuungol din ng malakas.
Hindi ko malaman kung nasasarapan ba siya o nasasaktan sa ginagawa sa kanya ng
lalakll
"More. f**k me more! Oh, my God!" muling sigaw ng babae na para bang inuutusan pa
niya ang lalaki na magpatuloy.
"You like this, huh? Ugh! s**t!" sagot din naman sa kanya ng lalaki bago nito mas
nilakasan pa ang pagbayo sa butas niya. Hinawakan nito ang mahaba niyang buhok at
sinabunutan siya.
" Please, deeper! Harder, f**k!" muting sigaw ng babae sa kanya.
"Ano daw? Deeper, harder." Mabilis akong lumipat sa kabilang site at ni-translate
sa tagalog ang sinabi ng babae. "M-Mas malalim, mas mahirap? Huh, hindi ko gets."
Bigla akong napakamot sa ulo ko pero parang ang ibig niyang sabihin ay dagdagan pa
ang ginagawa ng lalaki sa kanya. Muli akong bumalik sa panonood sa kanila.
Nagbago naman sila ngayon ng posisyon.
Umupo naman ngayon ang lalaki sa sofa. Lumuhod ang babae sa harapan nito at walang
alinlangang isinubo ang mahabang ahas ng lalaki sa bibig niya.
Dinura-duraan pa niya ang ulo niyon bago paulit-ulit na ipinasok sa bibig niya ang
kabuuan niyon.
"Waaahh! Buti n-nagkasya sa bibig niya. Ang haba pa naman no'n." Muli akong
napatakip sa bibig ko at maka-ilang ulit lumunok.
Malakas ang pag-ungol ng lalaki na parang sarap na sarap sa ginagawa sa kanya ng
babae. Muli nitong sinabunutan ang buhok ng babae at doon niya mabilis na inilabas
masok ang ari niya sa bibig ng babae.
Nanlaki bigla ang mga mata habang nakanganga sa kanila. Halos maduwal-duwal ang
babae sa ginagawa niya!
"Huwag naman ganyan! Parang masakit 'yan sa lalamunan," hindi ko mapigilang sawayin
sila pero naalala kong hindi naman nila ako maririnig.
Tumayo na ang babae at nagtungo sa kandungan niya. Hinawakan muli ng babae ang
napakatigas na ari ng lalaki at siya pa mismo ang nagpasok sa butas niya!
Ano kaya ang pakiramdam no'n? Totoo kaya 'yong sinabi ni Darren na masarap? Kita ko
naman sa mukha ng babae na parang sarap na sarap siya.
Siya pa ang gumiling-giling sa ibabaw ng lalaki habang nakabaon sa 100b niya ang
malakl nitong ari.
"Oooh, that's so good!" halinghing ng babae bago siya nagtaas-baba sa ibabaw ng
lalaki at ngayon ay nakikita ko nang muli ang paglabas-masok sa butas niya ng
mahabang sawa ng lalaki.
Kita ko kung gaano sila kasarap sa mga ginagawa nila.
Matapos ang posisyon nilang iyon ay humiga naman ang babae sa sofa at sa ibabaw
naman niya nagtungo ang lalakl.
Muting ipinasok ng lalaki ang ari niya sa butas ng babae na kita kong pagkalaki-
laki na.
Muli akong napatakip sa bibig ko habang nanlalaki ang mga mata. Napahawak akong
bigla sa gitna ko.
Paano kapag ipinasok na ni Darren sa 100b ko ang malaki niyang sawa, siguradong
lalaki rin ang butas ko ng gano l n kaluwang sa babae!
Hindi ko namalayang lumilipas na pala ang oras na nakatutok lamang ako sa panonood
sa kanila. Nanunuyo na ang lalamunan ko at may nararamdaman na rin akong kakaibang
init sa 100b ng katawan ko.
Nakakaramdam din ako ng kakaibang kiliti sa puson ko na katulad nang nararamdaman
ko sa tuwing kinakain ako ni Darren. Pero nanonood lang naman ako ngayon.
Muli akong napasapo sa gitna ko at marahan itong hinaplos. Nakaramdam ako ng
kakaibang sarap na dulot lang ng palad habang ang mga mata ay nakatutok lamang sa
kanila.
Ipinasok ko ang kamay ko sa loob ng panty at doon ko nalamang basang-basa na pala
ako. Naglalawa na ang lagusan ko.
"Oh, f**k! f**k! f**k! More, please!" mas lalo pang lumakas ang bawat ungol ng
babae sa video at pansin ring mas lalo pang bumibilis sa paglabas-masok sa lagusan
niya ang alaga ng lalaki.
Hanggang sa huminto na ito at nangatal sa ibabaw ng babae.
Nakanganga lamang ako doon at hindi na kumukurap ang aking mga mata.
Ilang sandali lang ang lumipas ay hinugot na ng lalaki ang alaga niya at nakita ko
ang pagtulo ng katas nito mula sa lagusan ng babae at sa tingin ko ay napakarami
niyon sa loob.
"Ah, mabubuntis na siya kung gano'n," wala sa sarili kong sambit.

50:
Hindi ako makapaniwala. Gano'n pala ang dapat na gawin.
Nakangiti silang pareho na naghalikan. Mukhang masayang-masaya ang babae. Hindi
naman siya halatang nasaktan.
Bigla akong napasinghot nang makaamoy ako ng tila nasusunog. Biglang napadako ang
paningin ko sa kalan at nanlaki bigla ang mga mata ko nang makita kong urnuusok na
ang nilaga ko!
"Ang nilaga 1<0!!!"
Napatayo akong bigla at mabilis na tinungo ang niluluto 1<0. Kaagad kong pinatay
ang kalan nito.
Baby? "
Napalingon naman akong bigla sa labas ng pinto ng kusina at gano'n na lang ang
paninigas ko nang matanaw ko doon si Darren!
Dumating na siya!
" Rain?! What's that smell? Parang may nasusunog!"
Bigla akong nataranta nang makita ko ang mabilis niyang paglalakad patungo clito sa
kusina.
"Ah, D-Darren! N-Natuyo lang 'yong niluto
Kaagad akong kumuha ng basahan at
binuksan ang kaldero.
"Hah, patay na." Halos maiyak ako sa kaba at panlulumo nang makita kong tustado na
nga ang karne sa loob ng kaldero at nangingitim na ito. Wala nang katubig-tubig
kahit na kaunti. Naalala kong kakaunti lang pala ang nailagay kong tubig kanina
dito kaya gano l n na lang siya kabilis naiga.
"Hey, what happened? Bakit nasunog?"
Halos mapatalon ako sa gulat nang bigla na lamang magsalita si Darren sa tabi ko
habang nakasilip sa loob ng kaldero.
"Eh, s-sorry...h-hindi ko namalayan, eh." Naghalo-halo ang nararamdaman ko sa
dibdib ko. Natakot ako sa galit niya at laking panghihinayangsa ulam na nasunog.
"P'wede pa naman 'yan. Hindi pa naman sunog na sunog."
Kumuha siya ng malaking sampi at sinalok ang karne sa loob.
"Medyo lang. May natitira pa namang p'wedeng ulamin."
Napatitig ako sa kanya. Hindi ko man lang siya nakitaan nang pagkainis sa ginawa
ko.
" S-Sorry talaga."
"That's okay, baby. Ano ba kasing ginagawa mo?" Bigla siyang lumingon sa mesa kung
saan naroroon ang laptop ko.
Lumingon din ako doon at gano'n na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita
kong may next video ng scandal na nagpi-play na doon ngayon!
"Aah! A-Ano!" Kaagad akong napatakbo sa laptop ko at mabilis itong itinupi.
"What's that?"
Bigla kong nayakap sa dibdib ko ang laptop nang lumapit sa akin si Darren na ngayon
ay magkasalubong na ang mga kilay sa pagtitig sa akin.
"W-Wala! M-May ni-research lang ako n-na t-turo ni teacher k-kanina." Nagkandabuhol
bigla angdila ko sa kaba.
Ngayon ko napansin na parang sasabog na ang dibdib ko sa sobrang lakas ng kabog
nito. Maging ang mga kamay ko ay nangangatal din na para akong nakukuryente.
"Are you sure? Itinuro talaga ni teacher mo 'yan sa iyo? Tatanungin ko siya bukas."
Tinitigan niya ako nang may pagdududa.
Bigla akong nanigas mula sa kinatatayuan ko
nang maramdaman ko na lang bigla ang pagpasok ng kamay niya sa 100b ng suot kong
dress at pagsapo niya sa gitna ko na nasusuotan pa ng panty.
" Damn wet, baby. She doesn't know how to lie... but you do."
Kita ko ang biglang pag-igting ng panga niya habang nakatitig sa akin.
Patay.
Readers also enjoyed:
My Millionaire Boss o 1.6M Read
TAGS billionaire love-triangle

CHAPTER 51: Brave /WARNINGI.

Jheimwel Rain
"Darren, h-huwag mo na lang sasabihin kay teacher. Napindot ko lang naman talaga
'yon, eh," aniko kay Darren habang hinahabol ko siya sa paglalakad paakyat sa
hagdan.
Katatapos lang naming kumain ng hapunan at 'yong p'wede pang karne ng baka na
nasunog ay niluto na lang ni Darren sa toyo na may mga sibuyas, bawang at
kalamansi.
Hindi ko alam kung ano ang tawag doon. Pero masarap naman ang kinalabasan.
"But you still lied to me." Nilingon niya ako at binigyan ng matalim na tingin.
" Eh, sorry na nga, eh. N-Nahihiya kasi ako, eh." Hila-hila ko ang tela ng polo
niyang puti na pangtrabaho at hindi ko magawang bitawan. "Nahihiya ka kaya mas
pinili mo na lang na magsinungaling sa akin?"
Pumasok kami sa 100b ng silid niya na naging silid ko na rin sa 100b ng ilang buwan
ko nang paninirahan dito.
Napanguso naman ako at hindi nakasagot sa tanong niya.
" N-Na-curious lang naman ako doon sa ginagawa no'ng lalaki at babae. P'wede naman
pala 'yong ipasok na lang, eh."
Humarap siya sa akin at namaywang.
"Baby, kung ako ang iniisip mo, I already told you I won't force you. Kaya kong
maghintay kung kailan ka na maging handa."
" B-Baka kasi g-gawin mo 'yon sa iba."
"Of course not. Do you remember that we promised each other? Hinding-hindi na ako
hahawak o titingin man lang sa ibang babae." Muli akong natahimik sa sinabi niya.
Sinimulan na niyang hubarin ang necktie niya. Lumapit ako sa kanya at tinulungan ko
siyang kalasin ang mga butones ng polo niya. "Gusto ko nang gawin 'yon. Gawin na
natin 'yong ginawa nila," ungot ko sa kanya.
"Baby, sinabi ko na sa iyo. Hindi kita pinipili--"
"Gusto ko na nga, eh!" kaagad kong putol sa kanya.
Siya naman ngayon ang natahimik at napatitig sa akin na tila hindi makapaniwala.
"Gusto ko na!" malakas kong ulit habang nakatingala sa kanya.
" Masasaktan ka."
"Sabi mo, saglit lang 'yong sakit."
" Hindi ba p'wedeng after na lang ng kasal
"Matagal pa 'yon." Muli akong napanguso at gusto ko nang magpapadyak sa sahig.
" Paano kung mabuntis ka? Di ba, gusto mo pang mag-aral?"
" Eeeh..." Napahinto ako at biglang napaisip. Turningala ako sa kanya. Nakataas ang
mga kilay niya at tila naghihintay ng sagot ko.
"Eh, 'di huwag mong ilabas sa 100b ko 'yong milk mo. Di ba, mabubuntis lang naman
kapag sa 100b ko inilabas 'yang gatas mo? Mapupunta siya sa 100b ng tiyan ko. Tama!
Ang galing kong mag-isip! P'wede 'yon, 'di ba?!"
Nanlaki bigla ang mga mata ko habang nakatitigsa kanya. Nabuhayan akong bigla ng
napakalaking pag-asa!
"Tsk. Ang galing mo na ngang mag-isip...pero iiyak ka pa rin."
"Ha? Bakit naman iiyak?"
Tinalikuran na niya ako at naglakad patungo
sa banyo. Kaagad naman akong humabol sa kanya.
"Kasi nga masakit 'yon." Hinubad niya ang pantalon niya at tanging boxer na lang
ang natira. "Gaano ba kasakit? Kaya ko naman 'yon, eh.
Papaluwagin lang natin 'yong butas 1<0."
"Tsk."
Kumamot siya sa ulo niya na parang nauubusan na ng pasensiya sa akin.
"Ayaw mo ba? Sige, doon na lang ako sa kuwarto ko matutulog. Ayaw ko nang tumabi sa
iyo." Kaagad ko na siyang tinalikuran at mabilis na naglakad patungo sa pinto.
Rain
Ngunit hahawakan ko pa lang sana ang seradura nito nang bigla na lamang akong
umangat sa ere at tumiwarik bigla ang mundo 1<0.
"Darren!"
"Huwag na huwag ka lang iiyak kapag nasaktan ka!" aniya habang mabilis na
naglalakad.
llang sand ali ang lumipas bago ko naunawaan na nakasampay pala ang katawan ko sa
balikat niya! Kaya naman pala parang biglang bumaligtad ang lahat ng bagay sa
paligid kol "Darren, ibaba mo 'ko! Nahihilo ako!"
Pumasok kami sa 100b ng banyo at ibinaba niya ako sa countertop.
Napahawak ako sa magkabila niyang braso nang saglit na umikot ang paligid ko. "I'll
give you a few more minutes to think. Baka nabibigla ka lang."
"Bahala ka kung ayaw mol" inis ko nang sigaw sa kanya.
Tinangka kong bumaba ng countertop ngunit kaagad siyang pumwesto sa pagitan ng mga
hita ko at mariing hinalikan ang mga labi 1<0. Hindi ako nakagalaw sa kabiglaanan
lalo na't hawak ng pareho niyang palad ang magkabila kong pisngi!
"Uhmm," napaungol na lang ako lalo na nang magsimula na naman akong mabaliw sa
paraan nang paghalik niya sa akin.
Parang nilalamon niya ang bibig ko.
Kinagat niya ang ibabang labi ko kaya naman napanganga ako. Malayang nakapasok ang
dila niya sa 100b ng bibig ko at gurnalugad doon. Inabot niya ang dila ko at
sinipsip ito na siyang mas lalong nakadagdag sa init na nararamdaman ko.
Binitawan niya ang isa kong pisngi at gumapang ang kamay niya paibaba sa katawan
ko. Naramdaman ko ang paghila niya paitaas sa suot kong dress at pagsapo ng palad
niya sa gitna ko.
Hinaplos niya ito na mas lalo pang nagpabasa sa akin dahil sa init na hatid ng
palad niya.
"l think you're really craving at me so bad, baby," bulong niya habang gumagapang
na ang mga labi niya pababa sa panga ko.
"0-000h," tanging pag-ungol lang nam an ang naisagot ko sa kanya.
"Your p***y is getting too wet." Nam am aos angtinig niya na mas nagpapabuhay pa sa
akin. Pakiramdam ko ay ang guwapo-guwapo niya. Ang hot-hot niya.
Napanganga ako nang sipsipin niya ang bahagi ng balat ko sa gilid ng leeg ko.
Kasabay niyon ay paghawi niya sa suot kong panty at paglandas ng daliri niya sa
hiwa 1<0.
" D-Darren," napahalinghing ako sa napakasarap na dulot niyon sa akin.
Binitawan niya itong saglit at mabilis na hinila paitaas ang suot kong dress
hanggang sa tuluyan na itong mahubad sa akin. Bumaba ang mga labi niya sa dibdib ko
habang nararamdaman ko naman ang mabilis niyang pagkalas sa kawit ng suot kong bra
sa likod. Kaagad niya rin itong naialis sa akin at mabilis na sinunggaban ang
dibdib ko.
"A-Aaah," muli akong napaungol sa init ng bibig niyang sumakop sa isa kong u* * *g
habang ang kabila kong dibdib ay minamasahe ng isa niyang kamay.
"1 really love these breasts of yours, baby. They are so perfect. Perfect, just for
me," an iya habang maalab niya ang mga itong pinagmamasdan.
Halos panggigilan ito ng mga kamay niya at salit-salitang isinubo sa bibig niya ang
mga ituktok nito.
Napayakap ako ng mahigpit sa leeg niya at hindi ko napigilan ang sarili kong mas
isubsob pa siya sa dibdib 1<0. Ramdam ko ang mas lalo pang pagkabasa ng p e ko at
naghahangad na ito na maangkin niya.
"Darren, Sige na. Baba ka na," ungot ko na sa kanya.
Nakita ko naman ang pagngisi niya.
"What do you want me to do?" may panunukso niyang tanong habang nakatitig sa akin
at saglit na binitawan ang u* * *g ko. Ngunit nanatili itong nakadikit sa mga labi
niya.
"Kainin mo na ako." Hindi ko mapigilang mapasimangot dahil kahit alam naman na
niya, eh, patanong-tanong pa siya!
Kaagad niya rin namang itinaas ang mga hita ko at ipinatong sa gilid ng countertop
ang mga paa ko. Hinawakan niya ang garter ng panty ko at hinila paibaba. Saglit
kong itinaas ang pang-upo ko upang tuluyan na itong maialis sa akin.
Matapos ay muli kong ibinaba ang mga paa ko sa gilid ng countertop kaya naman
ngayon ay bukakang-bukaka na ako sa harapan niya.
Nag-init ang pisngi ko habang nakatitig sa kanya, samantalang siya ay nakatitig
naman sa naglalawa ko nang p e. Parang hindi pa rin ako nasasanay kahit gabi-gabi
at araw-araw naman niyang nakikita 'yan at hinahawakan.
Dinidilaan pa at hinahalikan.
"I'll just use my fingers on you for now. I don't wanna hurt you, baby so I'll be
gentle. We'll do this step by step," malambing niyang sabi bago siya tuluyang
burnaba doon at malambing na hinalik-halikan ang nakabuka ko ng lagusan.
Naintindihan ko naman 'yong ibang salita na sinabi niya kaya't sumaya ng sobra ang
puso ko.
"Lean your back against the mirror para hindi ka mahirapan." Inalalayan niya akong
makasandal sa salamin na nasa likuran ko.
Mabilis niyang inabot ang isang malapad na towel na nakasabit at itinupi ito bago
inilagay sa likuran ko kaya mas lalo akong naging kumportable.
Muli niyang hinalikan ang mga labi ko bago siya muling bumaba sa gitna 1<0.
"Aah," napaungol ako kasabay nang bahagyang pag-angat ng balakang ko nang magsimula
nang humagod sa hiwa ko ang dulo ng dila niya.
Parang may kuryenteng libo-libong gumagapang ngayon sa mga hita ko patungo sa mga
paa 1<0, hanggang sa mga talampakan ko.
Gurnalugad ng husto ang mga labi niya sa bawat sulok nito at maka-ilang ulit na
sinipsip ang sensitibong bahagi ng p e ko na naghatid sa akin ng napakasarap na
sensasyon. Naalala kong clit ang tawag doon sa ilang beses kong pagre-research sa
internet at napakasensitibo daw talaga niyon.
"A-Ang sarap niyan, Darren," aniko sa kanya kasabay nang paghalinghing ko.
Naramdaman ko naman ang pagbaba ng dila niya sa lagusan ko at nagpaikot-ikot sa
bukana niyon. Napakagat-labi ako nang
makaramdam ako ng munting hapdi nang tinangka niya itong ipasok sa 100b.
Umangat ang mga mata niya sa akin at tumitig habang patuloy sa pagsundot ang dila
niya sa napakaliit ko pang butas. Hindi ako urnangal at tinitigan lamang din siya.
Muling umangat ang mga labi niya at muling sinipsip ang clit ko na siyang muting
nagpatirik ng mga mata ko. Namuo ang masarap na kiliti sa puson ko na patindi nang
patindi.
"D-Darren..." Napahawak na ako sa ulo niya at napasabunot sa buhok niya nang
pakiramdam ko ay may [alabas na sa akin.
Pinagbutihan pa niya ang pagdila at pagsipsip sa clit ko hanggang sa hindi na ako
magkaintindihan sa kinauupuan ko. Ngunit bago pa ako labasan ay may naramdaman
akong bagay na nagpumilit pumasok sa makipot kong butas.
"A-Aah," napadaing ako sa hapdi na naramdaman ko na nahahaluan ngsarap.
Saglit lamang ang kirot niyon. Naglaho din ito kaagad at pumaibabaw muli ang sarap
na dulot ng dila niyang pagtuloy sa pagpapaligaya sa akin.
llang sandali lamang na nakabaon sa 100b ko ang daliri niya hanggangsa unti-unti na
itong
gumalaw na naghatid naman sa akin ng kakaibang pakiramdam. Naglabas-masok ito ng
marahan sa loob ko hanggang sa unti-unti na itong bumibilis.
"0-000h, D-Darren." Mas masarap pa ito kaysa sa una.
May nararamdaman ako sa loob ko na tinatamaan ng daliri niya na halos ika-baliw ko.
Pakiramdam ko ay nawawala na ako sa katinuan.
Mas lalo pang bumilis ang paglabas-masok ng daliri niya sa loob ko habang patuloy
siya sa pagsipsip ng clit ko. Sobrang dulas na ng lagusan ko at pakiramdam ko ay
langit na ang nararating ko sa mga sandaling ito.
Muli akong napadaing nang maramdaman kong tila nadagdagan ang daliri niya sa loob
ko. Makirot ngunit muli lang din itong naglaho at napalitan ng walang kapantay na
sarap.
Mabilis na nag-atras-abante sa loob ko ang mga daliri niya habang ang isa niyang
kamay ay nagtungo sa dibdib ko at sinabayan nang pagmamasahe.
"D-Darren, h-hayan na ako!" tuluyan na akong napasigaw at nangatal sa ibabaw ng
countertop nang marating ko na ang pagsabog
1<0.
"Go on, baby. I'll catch your juices."
Napaliyad ako kasabay nang pagsirit ng marami kong katas na kaagad ding sinalo ng
bibig niya.
Nanginig ang katawan ko sa pagod kahit wala naman akong ginawa kundi ang maupo.
Sinaid niya ang lahat ng katas ko bago siya turnayo at nakangiting nagtungo sa
ibabaw 1<0.
Pinaliguan niya ng halik ang leeg ko at saglit na sinipsip ang magkabila kong u* *
*g bago niya hinagkan ang mga labi ko.
Nangingislap ang mga mata niyangtumitig sa akin.
" Does it feel good?" nakangiti niyang tanong habang hinahaplos niya ng marahan ang
pisngi ko, hanggang sa ang mga daliri niya ay napunta sa ilong ko at nalanghap ko
doon ang amoy ng p
Sa tingin ko ay iyon ang ginamit niya sa akin.
'Yon ang ipinasok niya sa 100b 1<0.
Nahihiya akong turnango sa kanya.
"Mas masarap pa 'yan kung ako na ang papasok sa 'yo. But you'll still get hurt at
first and there's a possibility that it'll bleed, so you better get ready."
"Handa na ako, no. Matapang ako. Hindi nga
ako takot sa mabangis na ahas, eh. D'yan pa kaya," matapang ko namang sagot sa
kanya na siyang ikinangisi niya.
"Ang tapang naman talaga ng baby 1<0. Let's
Matapang ko ring sinalubong ang mga titig niya sa akin na nahahaluan ng mapanuksong
ngitl.

CHAPTER 52: Scandal / WARNING! SP

Jheimwel Rain
SUMUNOD na araw ay mas maagang umuwi ng bahay si Darren. Inabutan pa niya si
teacher Wilma kaya lt kinabahan ako.
Ang buong akala ay sasabihin niya kay teacher 'yong tungkol sa panonood ko kahapon
ng scandal kaya maaga siyang urnuwi. Buong oras siyang pinanlalakihan ng mga mata
habang siya ay palaging nakangisi sa akin.
Ang sarap niya lang batuhin ng sapatos niya. Nakakainis.
MATAPOS ang aming hapunan ay kaagad na rin kaming umakyat sa silid niya. Bihira
kaming tumambay sa sala pagsapit ng gabi. Mas nagkukulong kami sa kuwarto dahil may
t.v din naman siya doon.
"Ano 'yan?"
Nagtataka akong napatitig sa dalawang bote na inilabas niya mula sa loob ng attache
case niya. Inagaw ko kaagad ang mga ito mula sa kanya at binasa ang bawat isa.
" Real Feel, pleasure gel, and lubricant for a more naturally smooth experience.
Sensual lavender massage oil? Anong ibig sabihin nito?" Kaagad akong bumaling kay
Darren na ngayon ay naghuhubad na ng suot niyang polo.
"Gagamitin sana natin para hindi ka gaanong masaktan. But I don't think you'll need
that anymore 'cause you squirt so fast when you orgasm."
Napasimangot naman ako sa sinabi niya. "Hindi ko naman maintindihan."
Ngumiti siya bago lumapit sa akin.
"Hayaan mo na muna 'yan. C'mon, let's take a bath together." Kinuha niya mula sa
akin ang mga bote at ipinatong sa bedside table bago niya ako hinila papasok sa
banyo.
"Naligo na ako kanina, eh. Mahirap magpatuyo ng buhok ko." Inumpisahan ko nang
hubarin ang suot kong bestida na hanggang hating-hita lang naman ang haba.
Nasanay na ako sa ganitong bestida dahil ito lang naman ang mga ibinili sa akin ni
Darren. Naka-panty lang din ako palagi sa 100b dahil ako lang naman, siya at si
teacher Wilma ang nakakasama ko dito. Kung minsan nga ay hindi na rin ako nagsusuot
ng bra dahil mas kumportable ako. Nakakahinga ako ng maayos.
Hindi naman nagtutungo dito ang mga kapatid niya. Pero angsabi niya noon ay
pumupunta rin daw dito noon ang mga 'yon. Pero bakit ngayon ay hindi na?
Baka abala lang sila sa mga trabaho nila. Matagal ko na ring hindi nakikita si ate
Jahaizah.
Nasaan na kaya 'yon ngayon?
"Mag-shower cap ka na lang," ani Darren habang naghuhubad na rin ngsuot niyang
pantalon.
'Yon naman talaga ang gagawin ko kahit hindi niya sabihin.
Kaagad ko nang ipinusod paitaas ang buhok ko at nilagyan ng shower cap. Medyo
nahihirapan na rin ako sa kanya dahil sobrang haba na talaga.
"Darren, ano kaya kung magpaputol na ako ng buhok? Sobrang haba na kasi ng buhok
ko, eh. Nahihirapan na ako."
" P'wede naman."
Nakita ko sa salamin ang pag-igkas ng alaga niyang sawa matapos niyang hubarin ang
suot niyang boxer.
"Si tatay lang kasi, ayaw niyang paputulan ang buhok ko noon. Maganda daw kasi sa
akin ang mahaba ang buhok. Ganito din daw kasi si nanay noon."
"Is that so?" Lumapit siya sa akin at pumwesto sa likuran ko.
Hinawakan niya ang magkabila kong baywang at pinagmasdan ako sa harap ng salamin.
Gaya niya ay wala na rin akong suot na kahit ano sa katawan at tayong-tayo na naman
ang dibdib ko lalong-lalo na ang mga u* * *g sa pagdampi pa lang ng mga kamay niya
sa balat ko. "Siguro kapag nag-one year na lang si tatay. Sana hindi siya magalit
sa akin. Nahihirapan na rin kasi akong magpatuyo ng ganito kahaba, pati ang
pagsuklay. Ilang oras bago ako matapos." Umabot na kasi hanggang tuhod ko ang haba
ng buhok ko. Nakadagdag pa ang makakapal niyang hibla kaya kung minsan ay
napagkakamalan akong aswang sa isla, lalo na ng mga bata. Mukha daw akong
mangkukulam, lalo't may malaking balat ako sa pisngi na may mga buhok-buhok pa.
" Kung alam naman ni tatay na mas magiging magaan at kumportable ka araw-araw sa
pagkilos mo, hindi naman siguro siya magagalit. Ang kalagayan mo lang ang alam kong
palagi niyang inaalala."
Napangiti akong bigla sa sinabi niyang 'yon.
"Totoo nga 'yon. Mahal ako ni tatay. Sige, sa susunod na taon na lang. Pababawasan
ko lang itong buhok ko kahit hanggang baywang ko lang."
"Mas okay 'yon
Inakay na niya ako patungo sa shower room. Mayroon ding bathtub dito at nagagamit
din naman palagi.
Pinaliguan namin ang isa't isa ngunit siya ay may kasamang paghaplos sa katawan ko
habang nakapuwesto siya sa likuran ko. Hindi ko tuloy mapigilan ang madarang sa
init habang ang mga palad niya ay nakasakop sa magkabila kong dibdib at marahan
niya ang mga itong minamasahe.
"Uuhm, Darren," napaungol ako nang halik-halikan niya ang gilid ng leeg ko habang
ang isa niyang kamay ay gumapang na paibaba sa gitna ko at marahang hinaplos ang
hiwa ko.
Nagsisimulang manginig ang mga himaymay ko sa ginagawa niya habang patuloy na
bumubuhos sa amin ang mahinang tubig mula sa shower head.
Gumapang ang mga halik niya patungo sa tainga ko at para na naman niyang hinihila
ang katinuan ko.
"Let's go to bed," bulong niya bago niya
pinatay ang shower. Hinila niya ang isang mahabang towel mula sa towel rack bago
niya ibinalot sa katawan ko.
Binuhat niya ako palabas ng banyo habang nakayakap ang mga braso ko ng mahigpit sa
leeg niya.
Dinala niya ako sa kama at inihiga. Inalis ko naman ang suot kong cap sa buhok ko.
Kinuha niya ito at itinapon langsa lapag.
Mabilis niyang pinatay ang ilaw sa kisame at muling burnalik sa akin. Ang natira na
lang naming ilaw ay ang lampshade sa mini table sa gilid ng kama.
Inalis ko na ang nakabalot na tuwalya sa katawan ko.
Kaagad siyang dumapa sa ibabaw ko at mabilis na inangkin ang mga labi ko.
Nararamdaman ko ang pagtama ng naninigas na niyang p i sa gitna ng mga hita ko.
Yumakap naman ako sa kanya at kaagad ding tinugon ang mga halik niya.
Bumitaw din siya matapos ang ilang sandali at tumitig sa mga mata ko habangtumatama
ang ilong namin sa isa't isa.
"Sigurado ka na ba, itutuloy na natin?" malambing niyang tanong habang maya't
maya niyang dinadampian ng munting halik ang pisngi ko na mayroong malaking balat.
Kahit may mga munting buhok iyon ay hindi ko man lang siya nakitaan nang pandidiri,
bukod sa mga magulang ko na siyang mga taong turnanggap lang sa akin kung ano ako.
Ngumiti ako sa kanya at tumango kahit ang dibdib ko ay nag-uumpisa nang burnilis
ang kabog. Kinakabahan pa rin ako kahit gusto ko nang gawin namin ito.
Pilit kong pinatatatag ang dibdib ko at isina-isip ko na lang ang mga eksena sa
scandal na napanood ko sa laptop.
"Alright. I'll do my best not to hurt you too much."
Hindi na ako nakasagot sa sinabi niya dahil muli na niyang dinaluyong ang mga labi
ko at binigyan ako ng maalab at mapusok na mga halik.
Naramdaman ko ang paggalaw ng mga hita niya. Ibinuka niya ng mga hita ko at
pum'westo siya sa gitna.
"Uhmm," napaungol ako nang maramdaman ko ang pagtama ng ulo ng p i niya sa lagusan
ko habang ang mga halik niya ay gurnagapang na sa leeg ko.
Paulit-ulit niyang ikinuskos ang kahabaan nito sa mismong hiwa ko na siyang
nagpapadarang sa akin kasabay niyon ay pagsakop ng bibig niya sa isa kong u* * *g
at sinipsip ito na parang gutom na bata habang ang isa ko namang dibdib ay marahang
pinipisil at minamasahe ng isa niyang kamay.
Napapikit ako habang dinadama ang mga ginagawa niya sa akin.
Ngunit napansin kong parang may kakaiba sa bawat pagmasahe niya sa dibdib ko,
parang medyo madulas ito at may kakaibang init na mas lalo pang nagpapadarang sa
akin.
Idinilat ang mga mata at bumaba sa kanya. Ngunit dahil kakaunting liwanag lang ang
nagmumula sa lampshade ay hindi ko makita ng maayos ang mga hubad naming katawan.
Medyo may kadiliman ang paligid.
Kaagad ko rin itong nabalewala nang muli niyang salit-salitang isinubo sa bibig
niya ang magkabilang ituktok ng dibdib ko. Pinaglaruan ng dila niya ang bawat u* *
*g bago niya ito muling isinubo sa bibig at sinipsip.
"D-Darren." Mas lalo pang nag-iinit ang pakiramdam sa hindi ko malamang dahilan.
Bumaba ang mga halik niya patungo sa tiyan
ko. Muli akong napaungol nang paglaruan ngdila niya ang pusod 1<0. May kiliting
hatid iyon sa akin na mas nakaragdag sa sensasyong nararamdaman ko.
Muling humaplos ang mga palad niya sa mga hita ko patungo sa gitna ko na pakiramdam
ko ay may mainit na langis.
Hinawakan ko ang magkabila kong dibdib at doon ko nga napansin ang madulas na
langis na siyang nagpapainit lalo sa pakiramdam ko kahit nakabukas naman ang aircon
ng silid niya. Nalanghap ko din ang mabangong amoy nito na parang lavender.
Turningala ako sa bedside table ngunit isang bote na lang ang natanaw ko doon.
Siguro ay ginamit na niya ang massage oil at iyon ang gin agamit niya ngayong
panghaplos sa katawan
"Ooohh," napahalinghing ako nang maramdaman ko na ang paghagod ng dila niya sa hiwa
ko at nagpaikot-ikot ang dulo nito sa mismong lagusan ko.
Ramdam ko na kaagad ang kabasaan 1<0.
At mas lalongtumindi ang sarap niyon nang maka-ilang ulit niyang sinipsip ang clit
ko habang ang pareho niyang kamay ay madulas na nagmamasahe sa magkabila kong
dibdib.
Bumaba rin ito patungo sa tiyan ko at mga hita ko.
Dinala niya ang isa kong hita sa balikat niya at isinampay doon habang mas ibinuka
pa niya ang isa ko pang binti.
Naramdaman ko ang pagbuka niya sa hiwa ko at muling sinipsip ang clit ko na siyang
halos ikatirik ng mga mata ko.
"D-Darren!" napasigaw ako sa sarap na dulot niyon sa akin.
Ngunit napakagat-labi ako sa kirot nang maramdaman ko naman ang pagpasok ngdaliri
niya sa loob ko na kahit masikip ay naramdaman ko naman angdulas niyon.
Nagsimulang maglabas-masok iyon sa loob ko habang patuloy siya sa pagdila at
pagsipsip ng clit ko. Hindi nagtagal ay naabot ko ang pagsabog ko at maraming katas
akong nailabas.
Ngunit hindi pa rin siya huminto hanggang sa makaramdam akong muli nang nalalapit
kong pagsabog. Naramdaman ko rin na nadagdagan pa ang mga daliri niya sa loob ko na
mas lalo pang bumibilis sa paggalaw.
"Darren! 'Y-Yan na namaannn, aahh!" Muli akong nangatal sa ibabaw ng kama.
At hindi pa man ako natatapos ay kaagad na siyang nagtungo sa ibabaw ko habang
patuloy na umuulos sa 100b ko ang mga daliri niyang ramdam kong basang-basa na.
"Uhmm." Mull' niyang inangkin ang mga labi
1<0.
Sa sobrang darang ko na sa kakaibang ligayang nalalasap ko ay hindi ko na gaanong
napapansin pa ang iba pang kilos na ginagawa niya sa ibabaw ko.
"Baby, I'm coming in," tila hinihingal niya ring bulong sa mga labi ko bago niya
ito muling inangkin. Kasunod niyon ay naramdaman ko ang pag-ulos ng isang malaki at
matigas na bagay sa bukana ng lagusan ko.
Napakapit ako ng mahigpit sa mga braso niya at inihanda na ang sarili ko.
Nagpatuloy ito sa pagpasok sa 100b ko kahit napakasikip pa rin at may kirot na
akong nararamdaman na patindi nang patindi. Sinasabayan ito nang pagsipsip niya sa
dila ko habang nakayakap siya sa akin ng mahigpit at magkahulagpos ang aming mga
katawan.
"Uhmm! Aaah!" napaungol na ako ng malakas nang maramdaman ko na, na parang
binibiyak ang p e ko kasabay nang pagsagad ng p i niya sa kaloob-looban ko.
"I'm sorry, baby. I'm sorry, I'm sorry," paulit-ulit niyang bulong sa pagitan nang
bawat paghalik niya sa akin. At kahit pigilan ko ang sarili ko ay kusa pa ring
tumulo ang mga luha ko sa gilid ng aking mga mata.
Huminto siya mula sa pag-ulos niya at hindi kumilos sa ibabaw 1<0. Ngunit ramdam na
ramdam ko kung gaano na kapuno ngayon ang p e ko dahil sa pananatili niya sa 100b
ko.
Huminto rin ako sa pagluha at hindi rin gurnalaw. Pakiramdam ko ay nalagutan ako ng
isang ugat sa balakang! Parang nawasak bigla angp e ko!
"Are you alright?" may pag-aalalang tanong niya habang nakatitig sa aking mga mata.
Masuyo niyang hinalikan ang mga gilid nito na inagusan ng mga luha ko.
" Kaya ko. Matapang ako, no," matigas ko namang sagot sa kanya na siyang ikinangisi
niya.
"Okay. Let's just assume that's just a tear of courage."
Kaagad ko siyang hinampas sa braso niya. Parang pinagkakatuwaan pa niya ako, eh
nasaktan na nga ako.
Lumakas naman ang pagtawa niya kaya't
naramdaman ko ang paggalaw din ng mabangis niyang sawa sa 100b ko at muli rin akong
nakaramdam ng hapdi.
"Huwag kang gurnalaw!" kaagad kong saway sa kanya.
"l need to move now, baby. Hindi mo mararamdaman ang sarap kung buong magdamag lang
tayong ganito." " P-Pero masakit pa, eh."
"Akala ko ba kaya mo?"
"Kaya ko!" kaagad kong sigaw sa kanya na siyang ikinatawa niyang muli.
Muli niyang hinalikan ang mga labi ko at sinipsip muli ang dila 1<0. Kaagad din
naman akong nakipagsabayan sa kanya.
Nagsimula siyang gumiling sa ibabaw ko na parang pinaluluwag niya ang lagusan 1<0.
Tiniis ko ang walang kapantay na hapdi niyon dahil ginusto ko naman ito.
llang minuto niya itong gin awa hanggang sa kalaunan ay may nararamdaman na akong
kakaibang sarap sa 100b ko na hindi ko mapangalanan. Unti-unti na ring nababawasan
ang hapdi na nararamdaman ko.
"Damn, baby. Ang init ng 100b mo. Ang sikip-sikip mo," bulong niya sa tainga ko na
may
kasamang paghalinghing. Ramdam ko sa mga kilos niya at kakapusan ng hininga na
nasasarapan na rin siya sa ginagawa niya.
Bumaba ang mga labi niya sa leeg ko at pinaliguan ito ng halik habang nararamdaman
ko ang papabilis na paggalaw niya sa ibabaw ko.
Muli akong nakaramdam ng kirot nang dahan-dahan niyang hinugot mula sa akin ang
naninigas niyang p I bago niya itong dahan-dahang ini-ulos muli papasok sa 100b ko.
Muli kong tiniis ang kirot niyon sa paulit-ulit niyangginagawa.
Hanggang sa mahaluan na itong muli ng kakaibang sarap na hihilingin kong maulit
muli sa amin.
"A-Aaah," muli akong napahalinghing nang habang tumatagal ay mas lalong
nararagdagan ang sarap na nararamdaman ko.
Unit-unti na ring burnibilis ang paglabas-masok sa 100b ko ng kanyang p i at
nagsisimula namang humigpit ang pagkakakapit ko sa mga matitigas niyang mga braso.
"Baby. Oh, Goddammit! It was even better than I expected. Ugh!" hinihingal niya
muling bulong kasabay nang mas lalo pang pagbilis ng
mga galaw niya at ramdam na ramdam na ang bawat pagbaon ng p i niya sa loob
1<0.
"Uuh, Darren!" Halos tumirik naman ang aking mga mata sa kakaibang sarap na hatid
niyon sa akin kahit hindi pa rin magawang ikilos ang mga hita ko at may munting
hapdi pa rin akong nararamdaman.
" Baby, are you enjoyingyourself? Lalabasan na yata ako. Ang sarap mo." Pumalibot
ang mga braso niya sa buong katawan ko at niyakap ako ng mahigpit habang malakas
nang tumatalbog ang aming mga katawan sa ibabaw ng kama. Muli niyang inangkin ang
mga labi ko at mapupusok akong hinalikan.
Napayakap na rin ako ng mahigpit sa kanya at hindi na rin magkaintindihan nang
maramdaman kong muli ang pagsabog ko. Pakiramdam ay lumutang akong bigla sa langit.
" Baby, l'm cummin'. Yeah, oh s**t!" Kaagad niyang hinugot mula sa akin ang p I
niya at mabilis itong hinagod sa ibabaw ng puson ko. Kasunod niyon ay mainit na mga
likidong nagsibagsakan sa tiyan ko.
Kita ko rin ang paninigas niya at pangangatal sa ibabaw habang ginagawa niya iyon
hanggang sa matapos siya.
"Fuck." Nanlupaypay siyang bigla sa ibabaw ko pero hindi naman niya dinaganan ang
mga katas niya sa tiyan ko. "It's one of the mind-blowing things I've just felt,"
hinihingal niyang saad bago niya inabot muli ang mga labi ko at hinalikan.
Hindi naman ako kaagad nakasagot at nanatili lamang nakatitigsa kanya.
"Hey. How did you feel?" Napansin ko din naman ang pagtitig niya sa akin na parang
nahahaluan nang pagtataka.
llang ulit akong napakurap bago sumagot sa kanya, "m-masarap p-pero masakit. Ang
laki kasi ng pututoy mo."
Malapit na akong mapahikbi. Hindi ko maigalaw ang mga hita ko.
Muli naman siyang ngumisi.
" Kailangan nating ulit-ulitin hanggang sa masanay ka na. Mawawala na rin 'yan sa
susunod."
" Ha? Parang ayaw ko muna."
"What? Ngayon ka pa aayaw kung kailan napasok na kita?" Nagsalubong namang bigla
ang mga kilay niya habang nakatitig sa akin. "Sa susunod na buwan na lang ulit."
"Ang tagal naman no'n, baby." Napakamot
siyang bigla sa ulo niya. "Gusto mo bang manood na lang ulit ng ano--"
Ng ano?"
" No'ng pinanood mo kahapon."
" Isusumbong kita kay teacher!" kaagad kong sagot sa kanya nang maintindihan ko na
ang sinasabi niya.
Tuluyan na siyang dumapa sa akin at kinagat ang leeg ko!
"Darrennn!!"

CHAPTER 53: Izzzaprank!

Jheimwel Rain
"After one week maybe. I'll just call you when she can go to class again."
Nanatili lamang akong nakatitig kay Darren habang nasa tabi siya ng bintana at
nakikipag-usap kay teacher Wilma sa phone.
Ako naman ay naririto pa rin sa kama at nananatiling nakahiga. Nahihirapan akong
tumayo dahil napakasakit ng gitna ko at ng balakang 1<0. Lantang gulay ako at
nahihirapan sa sarili ko.
Umaga na pero ngayon ko mas naramdaman ang kirot sa 100b ng p
Pakiramdam ko ay namamaga ang ari ko ngayon!
Napalitan na rin ni Darren ang mga kumot at sapin ng kama dahil nakitaan namin ang
mga ito ng bahid ngdugo ko kani-kanina lang.
Senyales na nabutas na talaga niya ang 100b 1<0. Hindi na ako virgin ngayon.
Hindi naman ako nakaramdam ng pagsisisi na ibinigay ko na sa kanya ang unang
karanasan 1<0. Kaya lang ay sobrang mahapdi talaga na
makirot at hindi ko pa kayang mapasok niya ulit. Baka mas lalo lamang lumala ang
sugat ko sa 100b!
Napatingin akong muli kay Darren nang ibaba na niya ang phone at naglakad palapit
sa akin. Hubad-baro siya at tanging sweatpants lang angpang-ibaba.
Gusto ko sanang maakit muli sa napakaganda niyang katawan na namumutok sa masel at
abs ngunit mahigpit ko nang pinigilan angsarili 1<0. Baka kungsaan na naman kami
mauwi, ayaw ko na muna!
Kaagad ko siyang sinamaan ngtingin nang ngumisi siya habang nakatitig sa akin
hanggang sa maupo na siya sa tabi ko at dumantay sa baywang ko ang braso niya.
"Hindi na langdin muna ako papasok sa trabaho para maalagaan kita."
Napasimangot ako at hindi sumagot.
"Why? Sa akin ka ba galit? Ako ba ang nagpumilit?"
"00 na!" inis ko nang sagot sa kanya na siyang ikinabungisngisniya.
Dumagan naman siya sa ibabaw ko. Niyakap niya ako at pinaghahalikan sa mukha.
" Darren, huwag mo 'kong galawin! Masakit
nga! ll naiiyak ko nang sigaw sa kanya. Balot na balot ako ng kumot dahil nilalamig
ako kahit nakapatay naman na ang aircon.
Bukas naman ang sliding door ng balcony kaya l t malayang nakakapasok clito sa 100b
ang malakas na hangin.
"Hindi naman, ah." Patuloy pa rin siya sa pagtawa niya at gusto ko nang maiyak sa
mga pang-aasar niya.
Tuluyan na siyang humiga sa tabi ko at kinabig ako patungo sa dibdib niya. Yumakap
din naman ako sa kanya habang nakahiga sa braso niya.
"Anong gusto mong kainin? Do you want fried chicken? French fries, spaghetti,
burgers?" Bigla naman akong natakam sa mga sinabi niya at bigla na lamang ding
kumalam ang sikmura ko. Wala pa kaming almusal.
Tanging gatas pa lang ang naiinom ko na dinala niya sa akin clito sa silid niya
kanina.
"Hmm." Kaagad akong turnango sa kanya.
Napatingala ako sa phone niya nang magpipindot siya doon sa apps ng pagkain. Mas
lalo akong nagutom nang makita ko ang mga fried chicken doon, spaghetti at kung
ano-ano pa.
"Ano pang gusto mo? Ice cream?" Ibinaba niya sa harapan ko ang phone niya kung saan
maraming pagpipilian doon na mga pagkain. "May avocado flavor ba?"
"Bakit naman avocado? Marami namang ibang flavor? Masarap din naman 'yong cheese
flavor or 'yong salad na binili ko sa iyo noon."
Bigla kong naalala 'yong araw na may nakausap akong babae sa telepono at galit na
galit sa akin. May dalang supot si Darren noon na ibinaba niya sa mesa. Ice cream
salad flavor pala ang laman niyon.
"Masarap din naman 'yon pero masarap din 'yong avocado." Kay kuya Daemon ko 'yon
natikman at ang sabi niya ay paborito niya 'yon. "Bakit? Naglilihi ka na ba kaagad?
Kapapasok ko lang kagabi sa iyo at nag-withdraw ako, baby."
"Tse!" Kinurot ko ang tagiliran niya. Napaigtad naman siya.
"I-favorite mo na ang lahat, huwag lang 'yon."
" May galit ka ba sa avocado?" Turningala ako at tinitigan siya.
"Basta, hindi avocado," nakasimangot niya ring sagot bago muling nagpipindot sa
phone niya.
Hinayaan ko na nga lang. Mukhang hindi ko naman din talaga siya mapipilit kung 'yon
ang gusto niya.
Maya-maya'y ibinaba na rin niya ang phone niya sa mesa. Humarap siya sa akin at mas
niyakap pa ako ng mahigpit. Pinaghahalikan naman niya ako sa ulo. Marahang
humahaplos ang isa niyang kamay sa likod ko paibaba sa balakang 1<0.
Nakaramdam ako ng ginhawa at init sa ginagawa niya sa akin. Parang muli akong
inantok.
"Gusto mo bang i-massage kita? 1'11 massage your back so you can be comfortable and
relaxed," aniya sa ulunan ko na siyang ikinatingala ko sa kanya.
Napaisip ako. Parang masarap nga ang mamasahe ang likod.
"Mamaya na lang pagtapos natin kumain.
Matagal pa ba 'yong in-order mo?"
" Parating na 'yon."
Ilang sandali nga ang lumipas ay narinig na namin ang tunog ng doorbell sa labas.
"Kukunin ko muna sandali." Kumalas siya mula sa pagkakayakap sa akin at bumangon.
Napahabol na lang ako ngtingin sa kanya habang naglalakad na siya patungo sa pinto
at tuluyan nang lumabas.
Hindi naman ako naghintay ng matagal.
Kaagad din siyang bumalik at bitbit na ang malaking supot ng pagkain. Dinala niya
ito sa tabi ko at kaagad na binuksan.
Nalanghap ko kaagad ang napakabangong amoy ng french fries.
"Ang bango!" Dahan-dahan akong bumangon at sumandal sa headboard ng kama.
"Daig mo pa ang naglilihi. What if mabuntis ka na? Parang ang sarap yata sa
feeling, magiging daddy na ako. A cute and adorable child will call me daddy!"
Napatitig ako sa kanya sa pagsigaw niya sa huli niyang sinabi na parang ginagaya
niya ang isang bata. Parang tuwang-tuwa siya at nasasabik nang magkaroon ng anak.
" May tatakbo-takbo na ditong bubuwit."
Natawa na lang ako at napailingsa kanya.
Pero kaagad ding nagbago ang pakiramdam ko nang maalala ko si nanay. Katulad ko ay
mayroon din siyang mga birthmark sa iba't ibang bahagi ng katawan niya.
Paano kung sa pagkakaroon ko rin ng anak
ay mamana niya rin sa akin ito?
"Hey, natahimik ka. Why? Is there a problem? Ayaw mo bang magkaroon tayo ng anak?"
Tuluyan na niyang inilabas mula sa supot ang mga pagkain at inilapag sa tabi ko.
"Hindi naman sa gano'n, Darren. Natatakot lang ako. Paano kung kapag nagkaanak nga
tayo, makuha niya itong dala-dala ko sa mukha ko? Maaawa lang ako sa magiging anak
natin kung tutuksuhin din siya ng mga tao at pandidirihan."
Ngayon pa lang ay nasasaktan na ako sa isiping lyon. Hindi ko yata kakayanin na
sasaktan siya ng ibang tao. Baka kung ano pa ang magawa ko sa kanila.
Ngayon ay naiintindihan ko na ang naramdaman noon ng mga magulang ko kaya
pinoprotektahan nila ako ng sobra. Gano'n din ang mararamdaman ko sa magiging mga
anak ko.
"Of course, I'll never let anyone hurt our children no matter what they look like.
Magiging Delavega sila at walang p'wedeng manakit sa mga Delavega," may babalang
sabi niya.
Napangiti naman ako sa kaniya.
Nag-umpisa na kaming kumain. Tatlong box ng spaghetti ang in-order niya. Tatlong
piraso ng fried chicken, tatlong regular french fries, dalawang large coke float at
isang regular size ng coke.
" But I want to say something, baby."
"Hmm?" Muli akong napatingin sa kanya habang napupuno ng manok ang bibig ko. Siya
naman ay sumasandok ng spaghetti.
" Meron kasing magagaling na Doctor na kayang tanggalin ang birthmark mo sa mukha.
Kung gugustuhin mo, p'wede nating ipaalis 'yan." Hinawakan niya at hinaplos ang
kanan kong mukha kung saan may malapad na birthmark.
Napahinto naman ako at hindi makapaniwalangtumitig sa kanya. May pag-asang bigla na
lamang sumibol sa dibdib 1<0.
"T-Totoo?"
"Yeah. Kung maaalis 'yan, papantay 'yan dito sa kabila. Magiging malinis na rin
siya at makinis." " Pangit ba 'ko na may ganito?" naitanong kong bigla sa kanya.
Siya naman ngayon ang napatitigsa akin. "Of course not, baby. Please remember, you
are so beautiful inside and out. For me, the birthmark on your face is okay. I
don't have a problem with that. Ang gusto ko lang, hindi ka na matatakot o mahihiya
pa na lumabas.
Magkakaroon ka na ng self confidence na humarap sa maramingtao dahil hindi mo na
aalalahanin pa ang mukha mo. Makakapunta ka kahit saan mo gustuhin na hindi mo na
kakailanganin pa ang gumamit ng face mask at sunglasses."
Hindi kaagad ako nakasagot sa sinabi niya pero mas lalong nabuhay ang pag-asa at
kasiyahan sa dibdib ko sa kaalamang iyon. Tama naman siya.
"Pero baka mahal ang bayad sa gano'n, Darren. At saka, baka masakit 'yon."
" Kahit gaano pa kamahal 'yan, baby, gagastusan ko basta para sa iyo. Basta, gusto
mo. Hindi ko pa alam kung paanong proseso ang gagawin sa ganyang klase ng birthmark
pero hindi naman siguro 'yon masakit. Baka mas masakit pa 'yong pagpasok ko sa
iyo--aray!" daing niya nang mabilis ko siyang kinurot sa tagiliran niya at sinamaan
siya ng tingin.
Hinawakan niya rin kasi ang gitna ko at hinaplos.
"Puro ka na naman kalokohan, eh. Masakit pa nga, eh." Kaagad kong inalis ang kamay
niya at nagpatuloy muli sa pagkain ko.
"Kainin na lang kita ulit para hindi na

53:
surnakit.l'
"Sige, mamaya."
Bigla siyang humalakhak ng malakas kaya muli ko siyang kinurot sa tagiliran niya.
" Izzzaprank!" kaagad kong sigaw sa kanya.
"Anong izzzaprank? Marunong ka na rin niyan? Walang prank-prank sa akin. Gutom
ako." Kinabahan naman ako sa sinabi niya.
"Joke lang 'yon, Darren. Napanood ko lang naman sa youtube, eh."
"Dami mo ng alam. Basta, gutom ako."
Readers also enjoyed:
My Millionaire Boss
0 1.6M Read
TAGS billionaire love-triangle

CHAPTER 54: Pakboy

Jheimwel Rain
Matapos ang isang linggo kong pagpapahinga at pagpapagaling ay saka kami lumabas ni
Darren.
Ang akala kong pagkain niya sa akin na sinabi niya ay hindi naman niya itinuloy.
Hinayaan niya akong makapagpagaling at ngayon ay okay naman na ako. Wala na akong
nararamdamang kirot sa gitna ko.
Nagtungo kami sa isang pribadong clinic na ang sabi niya ay may mahusay na Doctor
at kaibigan din daw ng mga Delavega. Si Doktora Alvez.
Sinuri niya ang birthmark ko sa pisngi at ayon sa kanya ay madadala naman na daw
ito ng laser therapy. Pero hindi daw ito isang beses lang. Maraming session ang
gagawin hanggang sa tuluyan na siyang mawala sa pisngi ko at maaaring umabot daw
ang tagal niyon ng isang taon.
Kung gusto ko naman daw ng mabilisang paraan, maaari daw akong sumailalim sa
surgery.
"Hindi ba masakit 'yon, Darren? Susugatan
nila lyong pisngi ko,ll tanong ko kay Darren habang nasa 100b na kami ng kotse niya
at kasalukuyan nang burnibiyahe sa kahabaan ng Edsa.
"Ang sabi naman ni Doktora ay may anesthesia naman daw kaya wala kang mararamdaman
na sakit. Kung sa laser, meron.
Parang pitik daw ng lastiko."
"Masakit 'yon sa pisngi." Kaagad akong napahaplos sa pisngi kong may birthmark.
Parang nararamdaman ko na kaagad ang hapdi ngayon pa lang kung tatamaan ng goma ang
pisngi ko ng paulit-ulit.
"So, what do you want? Kung laser ang pipiliin mo, maraming beses kang makakaramdam
ng sakit, kirot dahil maraming session 'yon. Kung surgery naman, sandali lang
'yon."
Hindi kaagad ako nakasagot.
Natatakot ako at kinakabahan. Hindi ko pa nararanasan ang mga gano'ng bagay.
"If you're not ready yet, it's okay, baby. Hindi naman tayo nagmamadali."
"Pag-iisipan ko ulit, Darren. Tatanungin ko rin si tatay at nanay kung ayos lang ba
sa kanila
na ipatanggal ko ito. Namana ko ito kay nanay,
"Aright. No problem."
Napansin kong papasok kami sa malawak na parking lot ng Mall na ngayon ay nasa
harapan na namin.
" Darren, magmo-mall ba tayo?" Kaagad akong napalingon sa kanya. "P-Papasok ba tayo
Maraming beses ko nang gustong makapasok d'yan pero hindi nga matuloy-tuloy dahil
hindi ko pa kaya ang makihalubilo sa maraming tao. Magiging-agaw pansin ako.
Sigurado namang maraming tao sa 100b niyan. "Yeah. Para naman hindi lang park ang
napupuntahan mo."
" p-pero--"
"Don't worry, ipinasasara ko na ang buong mall."
"Ha?!" Nagulat naman ako sa sinabi niya.
Muli akong napalingon sa mall at natanaw ko ngang naglalabasan na ang maraming tao
sa malaking entrance niyon.
May nagkakagulo pa!
" D-Darren, paano--"
"That's one of our properties so I can close it anytime."
Muli akong napalingon sa kanya at napanganga.
Kasalukuyan na kami ngayong nakahinto sa parking lot na malapit sa malawak na
daanan ng mga tao. May dalawang guard na nag-a-assist sa labas ng kotse namin.
Ibinaba niya ang salamin ng bintana sa tabi niya at kaagad namang yumuko sa harapan
niya ang isang guard na naroroon.
"Good afternoon PO, Sir."
"Kanina ko pa ini-utos 'yan. Bakit ngayon niyo pa lang pinalalabas?!" masungit na
sagot naman ni Darren sa kanya.
" Pasensiya na PO, Sir. Masyado po kasing maraming tao ngayon pero okay na raw PO.
P'wede na raw po kayong pumasok sa
100b," nakayuko at magalang namang paliwanag sa kanya ng guard.
Muli akong napalingon sa entrance ng mall at malinis na nga doon. Nagsilabasan na
ang lahat ng mga tao.
"Darren, sayang naman ang benta ng mall.
Bakit mo pa pinasara?"
"Don't ask too many questions.
C'mon." Kaagad na niyang binuksan ang pinto sa tabi niya at lumabas.
Hinubad ko naman ang suot kong seatbelt at bago ko pa man mahawakan ang handle ng
pinto sa tabi ko ay kaagad na niya itong nabuksan.
Inalalayan niya akong makababa.
"You don't even have to cover your face, baby."
"Mamaya ko na lang aalisin." Kaagad ko siyang inawat nang tinangka niyang tanggalin
ang suot kong face mask. Nakasuot din ako ng sunglasses.
Marami-rami pa rin kasing tao dito sa labas at ang karamihan ay nagsisisakay pa sa
mga kanya-kanya nilang kotse.
Kita ko sa mga mukha nila ang pagtataka habang nililingon-lingon pa rin ang
malaking gusali ng Mall sa harapan namin.
Sino bang hindi magtataka, eh sobrang liwanag pa. Maaga pa para sa pagsasara.
"Let's go." Kaagad na akong hinila ni Darren at naglakad patungo sa entrance ng
mall na nakasarado at mayroong dalawang guard na bantay sa labas niyon.
Umakyat kami sa ilang baitang na hagdan hanggang sa makarating kami sa itaas.
Kaagad nagsiyukuan sa aming harapan ang dalawangguard.
"Good afternoon PO, Ma'am, Sir."
"Malinis na ba sa 100b?" tanong naman sa kanila ni Darren.
"Sir, nasa 100b po ang pamilya ni Sir Charlie Delavega," sagot ng isa sa kanila.
Napalingon ako at napatingala kay Darren.
Sino naman kayang Charlie 'yon?
Parang walang anuman lang naman kay Darren iyon at ipinagpatuloy niya ang paghila
sa akin papasok sa pintong ngayon ay nakabukas na para sa amin.
Kaagad akong napahimas sa braso ko nang manoot sa balat ko ang lamig ng paligid.
Napalinga din ako kaagad nang makita ko ang kagandahan clito sa 100b. Maliwanag at
para akong nasa 100b ng isang napakayamang lugar. "Wooow... ang ganda dito,
Darren!" Hindi ko mapigilang mapanganga sa clami ng mga naggagandahang mga paninda
na samo't sari.
Yari sa mga salamin ang bawat stall at nakikita ko sa 100b ang mga naggagandahang
mga saleslady. Mabuti at hindi sila kasama sa mga pinalabas kundi mawawalan ngtao
ang mga
tindahan nila.
Natanaw ko rin ang mga hagdan na gurnagalaw. Sa pagkakatanda ko ay escalator ang
tawag doon dahil dalawang beses akong nakasakay d'yan noong mamasyal kami sa Ocean
Park ni Darren.
" Darren, gusto kong sumakay ulit do'n!" Kaagad akong naglakad palapit sa hagdan.
" Baby, careful. Wait for me!"
Napalingon naman ako sa kanya na ngayon ay humahabol na sa akin.
Nang maabutan niya ako ay kaagad niyang isinuot sa akin ang malaki niyang coat na
pang-opisina niya kaya naman nabawasan ang lamig na nararamdaman ko.
"Ang ganda pala dito, Darren!"
"l told you, didn't l?" Kinindatan niya ako bago niya hinawakan ang kamay ko at
hinila patungo sa hagdan na paakyat sa itaas.
" llang floor itong mall na ito?"
" Fourth floor."
"Lahat ba may mga paninda?"
"Of course." Nauna siyang humakbang sa hagdan at sumunod naman ako.
Pero nawalan pa rin ako ng balanse kahit nakasakay na ako sa ganito noon.
Kaagad namang hinapit ni Darren ang baywang ko at niyakap ako ng mahigpit.
Yumakap din ako sa kanya at in-enjoy ang sarap nang pagsakay mull' sa ganitong
klase ng hagdan, para akong dinuduyan!
" Bilhin mo na kung anong gusto mong bilhin," malambing niyang saad sa akin kasunod
ang paghalik niya sa noo ko.
Inalis na rin niya ang suot kong sunglasses at face mask bago niya isinilid sa
bulsa niya.
" Kahit ano?"
" Kahit ano."
Mabilis niya akong hinagkan sa labi bago kami naghintay na makaratingsa itaas.
Ngunit mga ilang baitang pa lang bago kami tuluyang makarating sa susunod na floor
ay natanaw ko na ang isang napakaguwapong lalak na nakatayo doon at mukhang
naghihintay sa amin.
Magkasalubong ang mga kilay niya habang nakatitigsa amin.
Napahigpit ang pagkakayakap ko kay
Darren. Siya naman ay nakatitig din sa lalaki pero maaliwalas naman ang mukha niya
at medyo nakangiti pa.
Tuluyan na kaming nakarating sa itaas at inalalayan niya akong makatapak ng maayos
sa sahig paalis sa hagdan.
"Seriously? Talagang pinasara mo pa ang buong mall?" kaagad na saad ng guwapo at
maputing lalaki kay Darren.
Halos magpantay lang ang taas nilang dalawa at pareho sila ng laki ng
pangangatawan.
Hindi naman siya mukhang galit pero magkasalubong ang mga kilay niya. Dumako din
ang mga mata niya sa akin at napatitig sa mukha ko kaya't napayuko ako at
napasiksik sa tabl' ni Darren.
"Maiintindihan mo naman siguro. Baby, he's kuya Charlie, one of our older cousins,"
pagpapakilala naman ni Darren sa kanya.
"What the hell did you say? Did you call me old?!" Mas lalo namang nangunot ang noo
at nagsalubong ang mga kilay ng pinsan ni Darren at tila hindi makapaniwala sa
nadinig niya. Nakaturo pa siya sa sarili niya.
Tinawanan naman siya ni Darren. "l mean, mas matanda ka sa akin, 'di ba?"
"Charlie!"
Napalingon naman kami sa kanang bahagi at natanaw namin doon ang isang magandang
Ginang na may inaakay na dalawang batang lalaki.
Ang isang medyo matanda ay may hawak na laruang kotse, samantalang ang isang mas
bata ay humihikbi habang nakatitig sa pinsan ni Darren na nasa harapan namin.
Hindi ako marunong sa edad pero siguro ay nasa lima o anim na taong gulang ang
matandang bata at nasa tatlo o apat na taong gulang naman ang mas bata.
Napakakyut nito sa paghikbi niya.
"Kunin mo muna si Chloe! Nagdumi yata, eh."
"What?!" Kaagad ding lumapit sa kanila si kuya Charlie. Siguro ay iyon ang mag-ina
niya.
"C'mon, baby."
Hinila na rin ako ni Darren palapit sa kanila.
"Tito! I have a car!" kaagad na sigaw ng batang lalaki kay Darren habang
ipinapakita niya ang hawak niyang kotse.
"Hey, boy. P'wede ba nating sakyan
'yan?" Kaagad ding yumukod sa kanya si Darren at binusisi din ang kotseng hawak ng
napakapoging bata na ito.
"No. Malaki ka PO, eh."
Natawa naman ako sa sinabi niya.
Nakakatuwa! Ang cute-cute niya, sobra! Parang kay sarap pisilin ng namumula-mula
niyang pisngi.
" Linisan muna natin siya sa restroom."
Napalingon naman ako sa magandang Ginang na nagsalita at ipinasa kay kuya Charlie
ang bunso nilang baby. Lumingon din siya sa akin at nginitian ako na I di ko
inasahan.
Ngumiti din ako at yumuko sa kanya.
Ginapangan na naman ako ng matinding hiya. Inilaglag ko ang ilang hibla ng buhok ko
sa kanan kong pisngi upang matabunan ang birthmark ko.
"Hello! Darren, ipakilala mo naman ako. Girlfriend mo?" aniya kay Darren.
"Hey, Ate Lhevy. Yeah, my girlfriend, Rain. Baby, she's Ate Lhevyrose. Ang bumihag
sa pusong bato ni kuya Charlie," pagpapakilala naman sa amin ni Darren ngunit
humalakhak siya sa huli at si kuya Charlie naman ay kaagad siyang sinamaan
ngtingin.
"Stop pissing me off. Baka gusto mong ibuko din kita d'yan si girlfriend mo?"
maangas din namang sagot ni kuya Charlie kay Darren.
"Anong ibuko. I've changed," kaagad namangdipensa ni Darren lalo na nang lingunin
ko siya.
"Puro kayo kalokohan. Hello, Rain. Welcome to the club! Mukhang may napagbago ka
ring isang playboy."
"Playboy but a good man," may pagmamayabang namang saad ni Darren.
" Dapat lang."
"Hi, ate. 00 nga PO. Pakboy 'yan no'ng nakilala ko," nahihiya ko namang sagot sa
kanila. Ngunit bigla na lamang silang humalakhak at nangingibabaw angtinig ni kuya
Charlie.
"That's exactly what you called him. It really suits him," ani kuya Charlie habang
hindi matigil sa pagtawa niya.
Hindi ko naman kaagad maintindihan ang sinasabi niya dahil sa bilis niyang
magsalita.
"Come on, Rain. Kung ano-anong sinasabi mo." Kaagad naman akong hinila ni Darren
palayo sa kanila.
" Punta kayo sa bahay minsan!" pahabol na sigaw naman ni ate Lhevy sa amin.
"Opo! Babay, ate Lhev!" masayang sagot ko rin sa kanya.
Natuwa naman ako at paulit-ulit akong
kumaway sa kanila habang patuloy sa paghila sa akin si Darren.
"Darren, sandali lang naman! Madadapa ako, eh."
"Tsk."

CHAPTER 55: Address

Jheimwel Rain
" Magbabanyo lang ako."
"Ako rin! Naiihi na ako," sagot ko din kay Darren habang patuloy pa rin kami sa
paglalakad sa napakalawak na hallway ng mall.
Lumiko kami sa kaliwang bahagi at pumasok naman sa maliit na hallway na parang
iskinita sa liit. Nagdire-diretso kami patungo sa dulo habang hawak pa rin niya ang
kamay 1<0.
" Dito ka na lang umihi."
"Ha?" Kaagad akong napalingon sa kanya nang tinangka niya akong hilahin patungo sa
restroom ng mga lalaki. "Ayoko d'yan, Darren. Dito na lang ako sa mga babae.
Magkatabi lang naman sila, eh."
Kaagad ko ring hinila ang kamay ko mula sa kanya.
"Tsk."
Hindi ko na siya pinansin pa at nagpatuloy na ako sa pagpasok sa 100b ng restroom
ng mga babae.
Iba kasi ang amoy sa 100b ng restroom ng
mga lalaki kumpara sa mga babae. Parang may naaamoy akong kakaiba doon sa kabila.
Nabungaran ko ang pahabang espasyo clito sa 100b. Maraming cubicle sa kaliwang
bahagi at parang nasa sampo sila. May ilang nakasarado at mayroon din namang
nakabukas.
Tahimik akong nagtungo sa dulong bahagi at doon pumasok. Ini-lock ko ang pinto bago
ko itinaas ang suot kong dress at hinubad ang suot kong panty at boxer ni Darren.
00, panty at boxer ni Darren ang suot ko dahil wala akong short. Nakaligtaan ni
Darren magpa-laundry kahapon at tatlong piraso lang din naman angshort 1<0.
Umupo ako sa toilet bowl bago urnihi. Mabuti na lang at malinis naman ang bowl at
maging ang buong paligid. May nalalanghap din akong mabangong pabango na parang
nagmumula sa labas.
Nasa kalagitnaan ako nang pag-ihi ko nang makaramdam ako ng munting kaluskos sa
malapit. Napakunot ang noo ko.
Hindi kaya pumasok si Darren dito sa 100b?
"Darren?" tawag ko sa kanya sa katamtamangtinig.
Naghintay ako ng ilang sandali ngunit wala
akong nadinig na anumang sagot mula sa kanya. Muling napakunot ang noo ko nang
makarinig naman ako nang pag-ingit ng tila bumubukas na pinto.
Matapos kong umihi ay kaagad ko nang isinuot ang panty ko at boxer ko bago ako
nagmadaling i-flash ang toilet bowl.
Kaagad kong binuksan ang pinto at luminga sa buong paligid. Wala naman akong
nakitang tao. Tahimik pa rin at kahit kaunting kaluskos ay wala na akong marinig.
Sinilip ko ang ilalim ng mga cubicle ngunit wala din namang mga tao sa loob.
Napabuga na lang ako ng malakas na hangin. Siguro ay guni-guni ko lang 'yon.
Saglit lang akong naghugas ng mga kamay ko sa gripo at lumabas na rin ng banyo.
Dumaan ako sa pinto ng restroom ng mga lalaki. Sumilip ako sa loob ngunit wala
akong makitang tao doon. Napakatahimik din. "Darren?" malakas kong tawag sa kanya
ngunit wala pa ring sumagot.
Sa tingin ko ay wala nang tao dito. Siguro ay nakalabas na siya. Bakit hindi man
lang niya ako hinintay?
Nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad sa hallway. Siguro ay sa labas na niya ako
hinintay.
Ngunit paglabas ko sa maliit na iskinitang iyon ay kaagad nahagip ng paningin ko si
Darren sa kaliwang bahagi nitong Mall.
Napakunot ang noo ko nang makita kong may kausap siyang isang babae na nakasuot ng
itim na jacket at ang sumbrero nito ay nakasuot sa ulo.
Sigurado akong babae iyon dahil sa hugis ng katawan nito kahit nakasuot pa ito ng
pantalon. Nakalugay din ang mahaba nitong buhok sa harapan nito.
Mukhang masinsinan ang pinag-uusapan nila. Hindi ko pa gaanong maaninaw ang mukha
ng babae dahil may kalayuan sila sa kinaroroonan ko pero sigurado akong si Darren
ang kaharap niya.
Kilalang-kilala ko na si Darren kahit sa malayuan pa at nakatalikod siya sa gawi
ko.
Mabilis akong naglakad patungo sa kanila at nagkubli sa malapit na escalator na
umaandar paitaas. Muli ko silang sinilip at gano'n na lang ang pagnganga ko nang
makilala ko si Annah
Bigla na lamang lumakas ang kabog ng dibdib ko.
Anong ginagawa niya dito? Paano siya nakarating dito at paano niya nalaman ang
kinaroroonan namin ngayon?!
Sinubukan ko pang maglakad nang mas malapit pa sa kinaroroonan nila upang madinig
ko ang pinag-uusapan nila. Nagkubli naman ako sa isang stall na may panindang mga
pabango.
Nakita kong may isang saleslady ang nakaupo sa 100b at abala sa sinusulat niya.
Nakatalikod siya sa gawi ko kaya hindi pa niya ako napapansin.
Yumuko ako upang hindi ako mapansin nila Darren at Annah Mhae bago ako lumapit sa
pinakabukana ngtindahan ng mga pabango.
"Huwag mo nang itanggi pa, Darren. Alam ko naman na hanggang ngayon mahal mo pa rin
ako," ani Annah Mhae kay Darren.
Ang kapal din naman ng mukha niya!
"What the hell are you saying?"
"Nakikita ko sa mga mata mo. Nababasa ko sa mga ikinikilos mo. Hindi pa huli ang
lahat sa ating dalawa. Malaya na ako ngayon, tayong dalawa. Namatay 'yong naging
asawa ko noon sa sakit na cancer kaya wala nang magiging hadlang pa sa atin.
Pasensiya ka na kung napagtabuyan kita noon."
Hinawakan ni Annah Mhae ang kamay ni Darren. Ngunit hinayaan lang din naman ito ni
Darren.
Biglang napakuyom ang mga kamao ko.
"Ako pa rin naman 'to. Handa kong ibigay ang sarili ko sa iyo. Puntahan mo ako sa
address na ito. Magkita tayo d'yan." May hinugot na isang piraso ng papel si Annah
Mhae at inilagay sa kamay ni Darren. Siya na rin ang nagkuyom sa kamay nito.
Napatiim-bagang ako dahil hinahayaan lang ito ni Darren at nananatili pa rin siyang
nakatitig kay Annah Mhae.
Turningkayad si Annah Mhae at hinalikan Siya sa pisngi. Ni hindi man lang kumikilos
si Darren o urniwas man lang.
Tumalikod na si Annah Mhae at naglakad papalayo. Ako naman ay muling nagmadaling
burnalik sa loob ng hallway ng restroom at muling pumasok sa loob.
Halos yumayanig na ang buong dibdib ko dahil sa napakalakas na kabog nito. Napansin
ko ang biglang pangangatal ng mga kamay ko at mga binti ko.
Hindi ako makapaniwala na hinayaan lang ni Darren na gawin iyon sa kanya ng babaeng
iyon!

55:
Anong ibig sabihin niyon? May nararamdaman pa rin ba siya para kay Annah?!
Sinabi niya sa akin na niligawan niya noon si Annah Mhae dahil gusto niya ang
babaeng 'yon. May nararamdaman siyang pag-ibig para kay
Annah, pero ako hindi man lang niya niligawan! Nagtuloy-tuloy ako sa pagbalik
papasok sa 100b ng banyo at humarap sa malapad na salamin. Binuksan ko ang gripo at
ilang ulit akong naghilamos ng mukha.
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Naninikip ang dibdib ko at napupuno ako
ng galit para sa kanilang dalawa, lalong-lalo na sa babaeng 'yoni.
Muli akong naghilamos dahil nakikita ko ang sobrang pamumula ng kabila kong pisngi
sa harap ng salamin. Tumulo ang pinakapipigilan kong mga luha. Baby?
Ngunit muntik na akong mapatalon sa gulat nang makita ko sa salamin ang biglang
pagsungaw ni Darren sa pinto.
Muli kong hinilamusan ang mukha ko at paulit-ulit na huminga ng malalim upang
maibsan ang paninikip ngdibdib ko.
"N-Nandyan na '1<0!" Kaagad akong
humugot ng maraming tissue sa gilid at pinunasan ang mukha 1<0.
May ilang hibla na rin ng buhok ko sa gilid ng mukha ko ang nabasa at ginamitan ko
na lang ito ng panyo ko bago ako naglakad palapit sa kanya. "Are you okay? Bakit ka
nagbasa?" tanong niya na parang walang anumang nangyari sa kanya sa labas.
O baka naman napakagaling niya lang talagang umarte! Napaniwala niya ako! Ubod siya
ng sin ungaling!
"N-Nainitan kasi ako, eh. P'wede bang umuwi na tayo? Bigla kasing surnama ang
pakiramdam ko. Sa susunod na lang tayo ulit mamasyal." Kung may susunod pa.
Umarte akong nasasaktan. Kung kaya niyang magsinungaling, ako din.
"Baka naman nagugutom ka lang? It's already six o'clock in the evening."
"Sa bahay na lang tayo kumain. Hindi ko talaga kaya."
"Ano bang nararamdaman mo?"
Tinangka niya akong hawakan pero kaagad na akong lumabas ng banyo.
" Basta, nanghihina ako."
"Aright, magti-take out na lang tayo ng
pagkain." Naramdaman ko rin naman ang pagsunod niya sa likuran ko.
Nauna na akong naglakad palabas ng hallway. Iniwasan ko siya at nandidiri akong
humawak sa kanya. Ngunit wala rin akong nagawa nang bigla niyang kinuha ang kamay
ko at hinawakan ng mahigpit.
Inalalayan niya ako sa paglalakad.
Muli akong napahikbi ngunit pinigilan ko ang muling pagtulo ng mga luha ko sa
pisngi. Hindi na lang ako nagsalita at hinayaan na lang siya.
Dumaan kami sa isang mamahaling restaurant at nag-take out na lang siya ng pagkain.
Nanghinayang ako sa pagpasok namin ngayon sa mall na ito.
Gusto ko san ang mag-enjoy pa ng matagal dito pero hindi ko na rin kaya. Parang
bigla na lamang gurnuho ang mundo ko. Bigla na lamang burnagsak ang pakiramdam ko
at nawalan akong bigla ng gana sa lahat.
Naalala ko lyong pagkikita nila noong umuwi kami sa Palawan. 'Yong mga titig ni
Darren kay Annah Mhae at pagkagulat niya. Pakiramdam ko ay hindi pa rin niya
nakakalimutan ang babaeng 'yon.
May nararamdaman pa rin siya sa puso niya para kay Annah Mhae!
BUMIYAHE kami pauwi.
Naging tahimik lang ako sa upuan ko at nakatanaw sa labas ng bintana, samantalang
pansin ko ang panakaw-nakaw niyang tingin sa akin sa harap ng maliit na salamin ng
kotse.
Hindi ko siya pinansin hanggang sa makarating na kami ng condo unit niya. Naisip
kong magkulong na lam ang sa sarili kong silid ngunit hindi ko ginawa.
Bigla akong nakaisip ng isang ideya.
Hinubad ko ang suot kong damit at tanging robe lang ang ipinalit, gano'n din ang
ginawa niya.
"Baby, are you sure you're okay?" Lum apit siya sa akin at sinalat ang leeg ko.
Nararamdaman ko naman ang pag-aalala sa himig niya pero magaling siyang um arte.
Sin ungaling siya.
"Ayos lang ako. Parang nahilo lang ako kanina," mahina kong sagot sa kanya habang
bahagyang nakayuko ang ulo ko. Hindi ko makayang salubungin ang mga titig niya.
"Gusto mo bang dito na lang kumain o sa
"Sa baba na lang. Susunod na lang ako, magpapahinga lang ako ng kaunti."
" Kung hindi mo kaya, dadalhin ko na lang dito."
"Kaya ko."
Saglit siyang natahimik at ramdam ko ang pagtitig niya sa akin.
"Okay. I'll just prepare our dimer."
Tumango na lang ako sa kanya bago ako nahiga sa kama.
Napahabol na lang ako ng tingin sa kanya nang lumabas na siya ng silid.
Pinalipas ko lang muna ang ilang sandali bago ako mabilis na burnangon at pumasok
sa loob ng closet niya.
Nakita kong nakasabit sa gilid ng Pinto ang pantalon niya na hinubad niya kanina at
ang coat niya na pinagamit niya naman sa akin kanina sa mall.
Mabilis kong kinapa ang mga bulsa ng pantalon niya. Naririto pa rin ang wallet niya
pero ang phone niya ay wala na. Siguradong binitbit niya iyon paibaba sa kusina.
Sa likod ng bulsa ng pantalon niya ay nakapa ko ang isang piraso ng papel.
Mabilis ko itong inilabas at binasa ang
address na nakalagay doon.
Mahigpit na napakuyom ang mga kamao ko. Hindi ko mapapayagan ang panggugulo na
naman nila sa buhay ko, nilang mag-ama!
Humanda ka sa akin, Annah Mhae!

CHAPTER 56: Hoping

Jheimwel Rain
Kaagad na rin akong lumabas ngsilid at bumaba ng bahay. Ngunit hindi pa man ako
nakakarating sa kusina nang marinig ko na ang tila galit na tinig ni Darren.
Pasimple ko siyang sinilip sa 100b at natanaw ko siyang nakatalikod habang may
kausap sa phone.
"Search the whole f*****g place! Make sure you find Edwin! Sigurado akong magkasama
sila ngayong mag-ama!" Mahina lang 'yon ngunit madiin at mukhang iniingatan niyang
walang makarinig sa kanya.
Gano'n na lamang ang pagkalabog ng dibdib ko at panlalamig ng buong katawan ko sa
narinig kong 'yon. Anong ibig niyang sabihin? Nakatakas ba si Mang Edwin sa
kulungan?
Paano nangyari 'yon?
"Wait for me there. I' ll go there right now. Huwag na huwag kayong magpapahalata
d'yan."
Kaagad akong tumakbo pabalik sa itaas ng
bahay nang makita kong ibinaba na niya ang phone niya. Bumalik akong muli sa 100b
ng silid namin at napasandal sa likod ng pinto. Napasapo akong bigla sa dibdib ko
sa natuklasan kong iyon.
Nakatakas si Mang Edwin. Siguro ay tinulungan siya ni Annah Mhae! Kailan pa
nangyari 'yon? Ngayon lang ba o kanina pa?
Ngayon langdin ba nalaman ni Darren o kanina pa kaya gano l n niya hinarap si
Annah?
Saan magtutungo ngayon si Darren? Hindi kaya sa lugar ni Annah Mhae at nandoon si
Mang Edwin ngayon.
Baka maghihiganti sila. Hindi kaya nililinlang niya lang si Darren?
Kaagad kong natutop ang bibig ko nang muntik na akong mapasigaw sa sunod-sunod na
katok ni Darren sa likod ng pinto.
Kaagad din itong bumukas at napalingon siya sa akin.
"Hey, baby, what's wrong? Lumala ba ang nararamdaman mo?" Kaagad siyang lumapit sa
akin at inalalayan ako.
"A-Ah, m-masakit na ang ulo ko, eh."
"Take your medicine after you eat. Dadalhin
ko na lang dito ang dinner natin.ll Binuhat niya ako at dinala sa kama.
Parang natural lang ang pagkilos niya. Bakit ba niya itinatago sa akin at sinosolo
niya ang problema?!
Napahabol ako sa kanya ngtingin nang magmadali siyang lumabas ng silid matapos niya
akong ibaba sa kama. Pansin ko na ang pagmamadali niya sa kilos niya.
llang ulit akong huminga ng malalim at pilit pinakalma ang sarili ko.
Hindi rin naman nagtagal ay bumalik siya dala ang isang tray at inilapag iyon sa
tabi 1<0. Ngunit nagtaka ako dahil kakaunti lang ang pagkain at sa tingin ko ay
para lang ito sa iisang tao.
"Baby, kumain ka na. Naubusan pala tayo ng stock ng gamot sa ibaba. Bibili lang ako
sa labas."
" Ha? D-Darren, huwag ka nang lumabas." Kaagad kong hinawakan ang braso niya at
pinigilan siya.
Hindi ako naniniwalang sa labas lamang siya pupunta. Siguradong pupuntahan niya ang
kinaroroonan ng mag-amang 'yon na mamamatay-tao!
" Mabilis lang ako. Babalik din ako kaagad. May papupuntahin ako dito para may
makasama ka habang wala ako."
" Bakit hindi mo na lang i-utos kila kuya
Jake? Nand'yan lang naman sila sa labas, 'di ba?"
"Wala sila. Maagang...umuwi." Parang nag-apuhap pa siya ng isasagot niya sa huli.
" Darren, okay lang kahit hindi na ako uminom ng gamot. Gagaling din naman ako.
Wala na rin 'to mamaya."
"Trust me, baby. Babalik din ako kaagad. Huwag na huwag kang [alabas sa unit nating
'to at huwag mo ring bubuksan ang mga bintana.
Nagkakaintindihan ba tayo? ...Mahal kita."
Bigla akong napipilan at napatitig sa kanya nang marinig ko sa kauna-unahang
pagkakataon mula sa kanya ang mga salitang iyon. Kasunod niyon ay masuyo niyang
paghalik sa noo ko.
Binitawan niya rin ako at kaagad na pumasok sa 100b ng walk-in closet niya. At sa
paglabas niya ay muli na niyang suot ang pantalong hinubad niya kanina, gano'n din
ang coat niya.
"Darren--"
" Pababantayan kita. Sundin mo ang mga sinabi ko," aniya bago siya muling lumapit
sa akin
at maalab na hinagkan ang mga labi ko. "l love you," muli niyang bulong sa mga labi
ko habang taimtim siyang nakatitig sa mga mata ko.
Hindi ko na siya nagawa pang pigilan nang magmadali na siya sa paglabas ng silid
namin.
Hindi pa rin ako makakilos mula sa kinauupuan kong kama at nagpapaikot-ikot pa rin
sa isipan ko ang mga katagang Mahal Kita at I love you na sinabi niya kani-kanina
lamang.
Naluha ako at parang sinundot ang kunsensiya ko dahil pinagdudahan ko na naman
siya.
Siguro ay may iba pa siyang dahilan kaya niya hinayaan si Annah Mhae na gawin ang
mga bagay na 'yon sa kanya kanina.
Huminga ako ng malalim bago bumaba ng kama. Mabilis akong lumabas ng silid at
sinubukan siyang habulin ngunit hindi ko na siya inabutan pa sa labas.
Nag-isip ako ng paraan.
Pumasok ako sa silid ko at mabilis na nagbihis ng damit. Isang t-shirt at pantalon
ang pinili kong isuot. Mabuti na lamang at may limang piraso ng pantalon ang binili
sa akin ni Darren. Nagsuot din ako ng rubber shoes at sumbrero.
Kumuha ako ng isang itim na jacket ni
Darren sa closet niya sa silid niya. Kumuha din ako ng kaunting pera sa drawer niya
para may maibayad ako sa sasakyan ko patungo sa address ni Annah Mhae.
Maiintindihan niya naman siguro ito.
Kinain ko muna ng mabilis ang pagkain na nasa kama upang magkaroon ako ng kahit
kaunting lakas bago ako nagdesisyon na bumaba na at lumabas ng unit namin.
Mabuti na lang at marunongna rin akong magkalikot ng pinto.
Isa-isa kong pinindot ang doorbell ng mga pinto nila kuya Daemon, kuya Darell at
1010 Dexter. Bahala na kung sino ang unang lalabas sa kanila. Kailangan ko ngtulong
nila ngayon. Nasa panganib ang kapatid nila!
"Kuya Daemon! Kuya Darell! Lolo Dexter!"
Paulit-ulit kong isinigaw ang mga pangalan nila habang walang tigil ako sa
kapipindot sa mga doorbell ng mga pinto nila.
'I S-Sino 'yan?"
Kaagad akong napalingon sa pinto ng unit ni kuya Darell nang bigla itong bumukas at
may babaeng nagsalita mula doon.
"Ate Jaha--" Naputol bigla ang tangka kong
pagsigaw nang ibang babae ang nadatnan kong n akatayo doon.
"Sino ka? Si Darell ba ang kailangan mo?"
"Huh? l-lkaw, sino ka?" Kaagad akong sumilip sa loob sa pagbabaka-sakaling matanaw
ko doon si kuya Darell o si ate Jahaizah.
Ngunit hindi ko Sila makita sa loob.
Muli akong napabaling sa babae. Maganda din siya at alon-alon ang mahaba niyang
buhok. Maamo ang mukha niya at mapupungay ang mga mata pero may nababanaag akong
lungkot at tila walang buhay sa kanya.
Babae din kaya siya ni kuya Darell? Katulad din ba siya ni Darren na pakboy?
Ang dami nilang babae.
"Sheila? Who's that?"
Napalingon akong bigla sa likuran niya nang biglang lumuwang ang pagkakabukas ng
Pinto at bumungad si kuya Darell na nakasuot pa ng damit pang-opisina. Siguro ay
kararating lamang niya.
'I Kuya Darell! K-Kailangan ko ng tulong mo." Kaagad akong lumapit sa kanya at
hinawakan ang kamay niya.
Hinila ko siya palabas at hindi na pinansin pa ang babae niyang nasa Pinto.
" Rain, what happened?"
Napalingon naman ako sa kaliwang bahagi nang marinig ko naman ang boses doon ni
kuya Daemon. Nasa pinto na siya nang nakabukas niyang unit. Napapagitnaan nila ni
kuya Darell ang unit namin ni Darren.
Hubad-baro siya pero nakasuot pa siya ng pantalon na pang-opisina.
"Kuya Daemon! T-Tulungan niyo 'ko, si Darren!"
"What happened to Darren?"
Napalingon din ako sa burnukas na pinto ng unit ni 1010 Dexter.
"Lolo Dexter!" kaagad ko ring sigaw sa kanya, ngunit nakita ko ang biglang
panlalaki ng mga mata niya habang nakatitigsa akin.
" Lolo? What the f**k?!" bulalas niyang bigla na sinabayan nang malakas na halakhak
ni kuya Daemon at kuya Darell.
" Eh, huwag niyo na akong pagtawanan!
Kailangan ko ng tulong niyo! Nasa panganib si Darren!" Nagpapadyak na ako sa sahig
at hindi ko na mapigilan pa ang maiyak sa sobrang kaba at pag-aalala.
"Ano bang nangyari? Nasaan si
Darren?" Kaagad na lumapit si kuya Darell sa pinto ng unit namin at tinangka niya
itong buksan.
"Wala na d'yan si Darren! Nakaalis na siya!
Patungo siya ngayon sa kinaroroonan ni Annah Mhae, anak ni Mang Edwin! Si Mang
Edwin, hula ko nakatakas siya sa bilangguan. Hindi ako sigurado."
"WHAT??! 1"
Sabay na napasigaw si kuya Darell at kuya Daemon at tila gulat na gulat habang
nakanganga sa akin.
"Who's Edwin? Mayro'n ba akong hindi alam?" tanong ni kuya Dexter at bakas naman
ang pagtataka sa mukha niya habang palit-lipat ang tingin niya sa amin.
"Ahm--" Tila hindi malaman ni kuya Darell angsasabihin niya.
" Bilisan niyo na! Tulungan natin siya! Alam ko kung saang lugar!" sigaw kong muli
sa kanila.
"Wait! I'll just get dressed! f**k! Wait for me!" Mabilis na kumaripas nang takbo
si kuya Daemon papasok muli ng unit niya.
"Rain, ituro mo na lang sa amin kung saang lugar pumunta si Darren at kami na lang
ang pupunta," ani kuya Darell sa akin habang nakahawak sa magkabila kong braso.
Hindi naman kaagad ako nakasagot. Gusto kong surnama sa pupuntahan nila.
"S-Sasama ako."
"Damn it! Ano ba kasing nangyayari? His f*****g phone number can't be reached
Napalingon ako kay 1010 Dexter na abala na sa hawak niyang phone.
"Try calling Jake. I'm sure he knows something and they're definitely together
now," utos naman ni kuya Darell sa kanya.
"Come on! Let's not waste any more time!" sigaw ni kuya Daemon nang makalabas na
siyang muli ng unit niya at bihis na bihis na kaagad siya.
"Kuya Darell, sasama ako! Sasama ako!" pagpupumilit ko pa rin kay kuya Darell.
" Rain, it's too dangerous for you." " Kaya ko! Ako ang haharap kay Annah
"Come on! Hayaan mo na siya!" Kaagad naman nang nauna na sa paglalakad sa hallway
si kuya Daemon.
"Guard, nariyan ba ang helicopter sa itaas?" Napalingon naman kaming muli kay 1010
Dexter na abala pa rin sa pakikipag-usap sa cellphone niya.
"He used the poor helicopter," kaagad din niyang baling sa amin.
"Tsk! Why the hell didn't he even call us?!" madiing saad ni kuya Darell na
halatang nag-aalala na rin at natataranta. Mabilis na rin kaming sumunod kay kuya
Daemon.
"Darell!"
Sabay-sabay naman kaming napalingon sa babaeng sumigaw ng malakas mula sa likuran
namin. Ang babae sa pinto ng unit ni kuya Darell.
"S-Sir Darell, m-mag-iingat po kayo," aniya kasabay nang kanyang pagyuko at paghina
bigla ng tinig niya.
"Just stay inside and lock the door," sagot naman ni kuya Darell sa kanya.
"0-opo."
Muli na akong inakay ni kuya Darell sa paglalakad patungo sa elevator na ngayon ay
nakabukas na at naghihintay na sa pinto sila kuya Daemon at 1010 Dexter.
Mabuti na lang at pinayagan na nila akong surnama. Sana ay hindi pa
nakakaratingdoon si Darren.
Sana ay ligtas siya.

CHAPTER 57: Light Post

Jheimwel Rain
At dahil wala kaming masakyan na helicopter at matatagalan pa raw kung magpapadala
pa si 1010 Dexter sa ilan pa sa mga tao nila ay sumakay na lamang kami sa isang
itim na kotse dito sa labas ng condo building.
Isa naman sa mga tao niya ang nagmaneho nito.
Naituro ko na sa kanila ang address na ibinigay ni Annah Mhae kay Darren, sa 56
street Gen. Kalentong Mandaluyong. Hindi ko naman alam kung saan iyon pero ang sabi
ni 1010 Dexter ay nasa twenty minutes lang daw ang ibibiyahe at makakarating na raw
kaagad kami sa lugar na iyon.
May mga kinokontak sila sa phone nila na hindi ko naman alam kung sino-sino.
"Tumawag na rin kaya tayo ng
Pulis," mungkahi ko naman sa kanila.
Sigurado akong mas malaki ang maitutulong nila lalo na't may presong nakawala sa
kulungan nila.
" Don't worry, Rain. I called one of our cousins. Alagad ng batas ang asawa niya,"
sagot naman ni kuya Darell na nakaupo sa kanang bahagi 1<0.
Kahit papaano ay naibsan ang sobra kong pag-aalala sa sinabi niyang 'yon
pero..."May pinsan pala kayong Pulis?"
"Hmm, hindi sila mga Pulis pero isa sila sa mga alagad ng batas at nanghuhuli ng
mga kriminal. At saka, hindi ang mga pinsan namin, kundi 'yong mga asawa lang
nila."
Nangunot naman ang noo ko sa sinabi niya. " Eh, anong tawag sa kanila?"
Hindi kaagad siya nakasagot at pansin ko ang pagtitinginan nilang tatlo.
" Bakit kasi hanggang ngayon, hindi pa rin ma-contact ang phone ng gagong
'yon?!" malakas na saad naman ni kuya Daemon na nasa kaliwa ko. Mababakas na sa
kanya ang matinding pagkainis at pag-aalala na rin.
" Even Jake doesn't answer even though his f*****g phone is ringing. Mananagot
talaga sa akin ang isang 'to," mariing sagot naman ni 1010 Dexter na nasa unahan
namin at katabi ng driver niya.
Naikuwento na sa kanya nila kuya Darell at
kuya Daemon ang buong pangyayari sa buhay ko, namin ni tatay at sa mga ginawa
nilang pagtulong sa amin, lalong-lalo na ni Darren.
Hindi siya makapaniwala noong una at nahihimigan namin ang pagtatampo at inis niya
para sa mga kapatid niya dahil wala siyang kaalam-alam kahit na magkakasama lang
sila halos sa isang tirahan, bukod doon ay kapatid din naman daw siya at hindi siya
maramot sa pagtulong.
Isa ito sa ikinatutuwa ko sa kanilang magkakapatid, noon pa man noong makilala ko
sila sa Isla. Kahit na magkakaiba ang mga ina nila ay nangingibabaw pa rin ang
kapatiran nilang lahat. Ang lukso ng dugo at pagmamahal sa isa l t isa.
Iniidulo ko silang lahat. Isa silang huwaran para sa mga taong nakakalimutan na ang
sariling pamilya para sa ibang mga bagay.
"Malapit na tayo," ani 1010 Dexter na siyang nakadagdag sa kabang nararamdaman ko.
Sumilip ako sa labas ng bintana at tumingin sa paligid na kahit gabi na ay nagkalat
naman ang napakaraming ilaw sa mga poste sa gilid ng kalsada at mula sa mga
sasakyang paroo't parito.
Nagbaka-sakali ako na maririnig ko o makikita man lang ang helicopter na ginamit ni
Darren ngunit wala.
Sa darni ng mga nagsisiksikang mga bahay, gusali, mga sasakyan sa kalsada at mga
tao, saan naman kaya dito lalapag ang helicopter niya? At saan naman namin kaya
dito sila hahanapin? Naramdaman ko ang biglang paghinto ng kotseng sinasakyan
namin.
Lumingon ako sa kanila at nakita kong may sinisilip sila sa isang eskinita sa tapat
ng kinahihintuan namin.
"Isn 't that his car?"
Napalingon naman ako kay kuya Daemon sa sinabi niyang 'yon. Nakatutok ang paningin
niya sa unahan kaya't napabalingdin ako doon at nakita ko ang ilang kotse na
malapit sa harapan namin.
Pero hindi ko naman kilala ang itim na kotse na sinusundan namin. Iba sa kotse na
palagi naming ginagamit ni Darren.
"K-Kay Darren din ba 'yan?" tanong ko na sa kanila.
"Yeah, Rain. He has five cars pero bihira niyang gamitin ang iba. Kadalasan ay mga
tao lang niya ang gumagamit ng mga 'yon," sagot naman ni kuya Daemon.
"There they are," ani 1010 Dexter habang nakatanaw sa likuran namin.
Kaagad din kaming napalingon doon at natanaw namin ang ilang kotseng huminto doon
nang magkakasunod. Bumukas ang mga pinto ng mga ito at lumabas ang mga pamilyar na
mga lalaking nakaitim.
Parang sila din 'yong mga tao nila na nagtungo sa Isla namin na may mga baril,
sakay ng mga helicopter nila noon. Pamilyar sa akin ang mukha ng ilan sa kanila.
" Rain, just stay here in the car. Don't ever come out 'cause it's too dangerous.
Kami na lang ang papasok sa 100b," seryosong saad sa akin ni kuya Darell habang
hawak niya ang magkabila kong braso.
Samantalang sila kuya Daemon at 1010 Dexter ay binuksan na ang mga pinto sa tabi
nila at lumabas.
"Boy, samahan mo ang Ma'am Rain mo dito at bantayan mabuti," utos naman ni kuya
Darell sa driver namin na nananatili sa upuan niya.
"Yes, Sir."
Hindi na ako nakaalma pa nang mabilis nang binuksan ni kuya Darell ang pinto sa
tabi niya at mabilis na lumabas. Kaagad niya ring isinara ang pinto at lumapit sa
mga tao nilang
nagsi-tipon na sa harapan ng kotse namin.
Sumaludo pa silang lahat sa magkakapatid.
Hindi ko na mabilang kung gaano sila karami. Siguro ay mahigit dalawampo at
naaaninag ko rin ang mga baril nilang nakasuksok sa mga tagiliran nila.
Hindi rin nagtagal ay isa-isa na silang pumasok sa 100b ng madilim na eskinita.
Hanggangsa maubos na silang lahat at kami na lamang ni kuya Boy ang naiwan dito sa
labas, sa 100b ng kotse.
Parang angdami naman yata nila, eh si Annah Mhae lang naman at ang ama niya ang
huhulihin nila?
Gano'n pa man ay hindi ko pa rin mapigilan ang kabahan. Hindi ako mapakali sa upuan
1<0.
Inaalala ko si Darren. Nasaan na kaya siya? Nasa 100b na rin kaya siya?
Malamangdahil naririto ang isa raw sa mga kotse niya.
Napatingin ako kay kuya Boy na pasilip-silip din sa 100b ng eskinita at lumilinga-
linga sa buong paligid, sa labas.
Kailangan kong makalabas dito.
"K-Kuya," tawag ko sa kanya.
"Yes, Ma'am?" Kaagad din naman niya akong nilingon.
" N-Naiihi kasi ako. Lalabas ako, maghahanap ako ng maiihian."
" Pero delikado PO, Ma'am."
" Kuya, doon lang, oh. May karinderya doon. Sigurado ako, may banyo sila doon.
Ihing-ihi na talaga ako, eh. Sasabog na ang pantog 1<0." Itinuro ko sa kanya ang
natanaw kong mga karinderya sa dulong bahagi ng gilid ng kalsada.
"Sige PO, Ma'am. llalapit ko na lang po doon ang kotse." Kaagad niyang pinaandar
ang kotse pasulong.
Nilampasan niya ang dalawang kotseng nakaparada sa tabi.
Huminto kami sa tapat mismo ng karinderya na may maraming kumakain. Napansin kong
mayroon ding maliit na eskinita sa tabi nito.
Mabilis niyang binuksan ang pinto sa tabi niya pero sinabayan ko na rin siya nang
pagbubukas ng pinto sa tabi ko.
"Kaya ko na PO, kuya," kaagad kong saad sa kanya nang umikot siya sa unahan ng
kotse at lalapit pa langsana sa akin.
Napakamot siyang bigla sa ulo niya pero hindi ko na siya pinansin pa at mabilis na
akong nagtungo sa malapit na karinderya.
Nakalugay ang mahaba kong buhok at mas
ibinaba ko ang suot kong sumbrero upang medyo matakpan ang mukha ko at hindi kaagad
mapansin ang birthmark ko.
Nawala kasi sa isip ko kanina ang magdala ng face mask at sunglasses.
Pumasok ako sa loob ng karinderya at lumapit sa isang babaeng nagsisilbi. Palangiti
siya at sa tingin ko naman ay mabait siya.
"H-Hi, Ate. P'wede bang magtanong? Bibigyan kita ng pera, tulungan mo lang ako,"
mahinang sabi ko sa kanya.
Napansin ko naman ang pagtitig niya sa akin at medyo pagkagulat habang nakatitig sa
pisngi. May bitbit siyang isang tray na wala namang laman.
"Huwag kang mag-alala, balat lang 'to. May pera ako dito sa bulsa ko, bibigyan
kita. Tulungan mo naman ako." Kaagad kong hinugot ang Iilibuhin na pera sa bulsa ko
na kinuha ko pa sa drawer ni Darren kanina.
"A-Ano pong tulong, Ma'am?" tanong din naman niya.
Pasimple akong lumingon sa labas ng karinderya at tinanaw doon ang kinaroroonan ni
kuya Boy. Nakita kong nakasandal siya sa pinto ng kotse namin at nakatanaw sa
kinaroroonan ko
dito sa 100b.
Muli kong nilingon ang babae sa harapan ko at kinuha ang kamay niya. Pasimple kong
inilagay doon ang ilang piraso ng lilibuhing pera. Hindi ko na alam kung magkano
iyon dahil nalukot na sa bulsa ko.
"Tulungan mo naman akong makapunta sa likod ng karinderya niyo nang hindi dadaan
dito sa harapan. May alam ka bang daan para makatawid ako patungo sa kabilang
eskinita sa kaliwang bahagi?"
"M-May tinatakasan po ba kayo,
Ma'am?" Mukhang kinabahan naman siya.
" Huwag kang magpapahalata. Masamang tao 'yong lalaking nasa labas, nakasandal sa
kotse. Kailangan kong makatakas sa kanya."
Mas lalong namilog ang mga mata niya at pasimple ring lumipat ang mga mata niya sa
likuran ko.
"D-Dito PO, Ma'am. Sumama po kayo sa akin." Hinila niya ako papasok sa 100b ng
counter nila. Nagtataka namangtumingin sa amin ang ilang mga taong naroroon.
"S-Sino 'yan? Bakit ka nagpapasok dito? Bawal 'yan," sabi ng isang matabang babae
sa babaeng humihila ng kamay ko. Pero mukha pa

2.
rin naman siyang bata.
Muli akong humugot sa bulsa ko nang natitira ko pang pera at ibinigay sa kanila.
"Sa inyo na lang 'to. Makikiraan lang naman ako sa likod niyo. Pasensiya na.”
Kaagad namang namilog ang mga mata ng mga empleyadong naririto habang palipat-lipat
ang tingin sa akin at sa hawak kong pera. Kinuha kaagad ito ng matabang babae
habang kumikislap ang mga mata.
"Sige na, ituloy niyo na ang trabaho niyo at huwag na huwag niyong sasabihin sa
lalaking nasa labas kung saan magtutungo si
Ma'am,” saad ng babaeng may hawak sa akin bago niya ako muling hinila patungo sa
isang pinto sa kanang bahagi.
"Oh, sige na, sige na. Bilisan niyo lang at baka dumating na si Madam.” Kaagad na
rin kaming pinagtulakan ng matabang babae.
Pumasok kami sa loob ng pinto at burnungad sa amin ang mainit na lutuan at mga
hugasan.
May tatlong lalaki dito sa loob at abala sa paglilinis at paghuhugas ng rnga
naglalakihang mga kaldero at kawali* Napalingon sila sa amin pero kaagad silang
sinenyasan ng babaeng may
R.
hila sa akin na huwag silang mag-iingay.
Sumunod din naman ang mga ito kahit puno ng pagtataka ang kanilang mga mukha.
Hanggang sa makarating kami sa isa pang pinto sa kaliwang bahagi.
"Ma'am, likod na po ito ng karinderya. Kung gusto niyo pong makarating sa kabilang
eskinita, diretsuhin niyo lang po angdaan na 'yan at 'yong unang kanto sa kaliwa,
doon po kayo lumiko. Dire-diretso lang din po hanggang sa makarating kayo sa
kabilang eskinita. Mag-iingat lang po kayo dahil may kadiliman d'yan. P-Pasensiya
na po kayo dahil parating na po ngayong mga oras na ito ang amo namin. Hindi ko na
po kayo d'yan masasamahan."
"Hindi, okay lang. Kaya ko na 'to. Salamat."
Hindi ko na siya hinintay pa na makasagot dahil kaagad ko na siyang iniwan at
naglakad sa masukal at may kadilimang eskinita. Baka kasi makahalata na si kuya Boy
at masundan niya ako dito.
Sinunson ko nga ang eskinita. Puro matataas na pader ang magkabilaang tabi na
nadadaanan ko.
Tumingala ako sa kaliwang bahagi at may ilang kabahayan dito na abot hanggang
second
R.
floor ang taas. Sigurado akong ang harapan ng mga bahay na ito ay nasa kabilang
eskinita kung saan nagtungo sila kuya Darell at ang mga kapatid niya.
Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa may matanaw na akong isang kanto sa
kaliwang bahagi at sa tapat nito ay may nakatayong isang poste ng ilaw.
Mabilis akong nagtungo doon.
Ngunit sa pagliko ko ay isang babae ang nakita kong humahangos at tila nagmamadali
sa paglalakad at sasalubongsa akin. Para bang mayroon siyangtinatakbuhan. May
nararamdaman din akong mabibilis na kaluskos at rnga yabag sa kung saan.
Kaagad napakuyom ang mga kamao ko nang makilala ko siya sa tulong ng liwanag ng
ilaw sa posteng nasa likuran ko.
Annah Mhae!

CHAPTER 58: EMERGENCY

Jheimwel Rain
BIGLA siyang napahinto sa paglalakad nang mapansin niya rin ako sa daraanan niya.
Nagsalubong ang aming mga mata na parehong naglalagablab sa galit.
"Umalis ka d'yan kung ayaw mong masaktan," matigas niyang utos sa akin.
Napatiim-bagang ako at hindi sinunod ang kagustuhan niya. Inipon ko ang lahat ng
buhok ko at ginapos sa panaling palaging nasa braso bago ito ipinasok sa loob ng
suot kongjacket.
"Ang akala mo ba aatrasan kita? Sa tingin mo ba natatakot ako sa iyo? Kayo ang may
malaking atraso sa akin. Pinatay niyo ang tatay 1<0," matigas ko ring sagot sa
kanya kasabay nang mahigpit kong pagkuyom sa mga kamao ko.
Pagak naman siyang natawa kasabay nang pagdura niya sa lupa.
" P'wede ba? Huwag ka nang magkunwari pa. Hindi ka pa ba masaya? Sigurado naman
akong tuwang-tuwa ka pa na namatay ang tatay mo. Dahil kung hindi, mararanasan mo
ba ang magbuhay-mayaman ngayon? Ginto ang tinatapakan mo ngayon kaya sigurado akong
nagpapasalamat ka pa sa pagkamatay ng tatay mo. Dapat nga ay magpasalamat ka pa sa
Papa ko dahil sa ginawa niya sa inyo.ll
Bigla na lamang nagtagis ang bagang ko sa mga sinabi niyang lyon.
"Walang katotohanan ang mga sinabi mo! Hindi 'yan totoo!" Kaagad ko siyang sinugod
sa tindi ng poot at galit na burnangon bigla sa dibdib ko. Marahas kong hinila ang
buhok niya sa mismong ulo niya at isinubsob ang mukha niya sa kadikit naming pader.
"Uhmp! Bitawan mo 'kol Hayop ka!" Hinawakan niya rin ng mahigpit ang braso kong may
hawak sa kanya at pilit niya itong hinihila paalis mula sa pagkakasabunot ko sa
kanya.
"Bawiin mo ang sinabi mo! Kailanman, hindi ako naging masaya sa pagkawala ng tatay
140! Pagbabayaran niyo ang ginawa niyong pagpatay sa kanya! Kriminal kayo ng tatay
mol" Muli ko siyang hinila at sa kabilang pader ko naman siya inihampas.
"Ah!" napadaing siya matapos tumamang muli ang mukha niya sa matigas na semento.
Ngunit bigla niya ring nahagip ang buhok ko at malakas niyang hinila.
58:
Napadaing ako sa sakit na parang matatanggal na ang anit 1<0.
"Gago kang impakta ka! Dapat ay nagpakamatay ka na lang din para sumama ka na sa
tatay mong uugod-ugod!" sigaw niya rin sa akin na mas lalo pang nagpatindi sa galit
1<0. Pilit kong inabot ang mukha niya at kanalmot ito ng mahahaba kong kuko.
" Kayo ng tatay mo ang dapat na mamatay! Dapat kayong mabulok sa impiyerno, mga
hayop kayo!" Muli kong hinila ang buhok niya hanggang sa pareho na kaming nawalan
ng balanse.
Napasandal na siya sa pader hanggang sa tuluyan kaming bumagsak sa lupa at
napaibabawan siya.
Nagkaroon ako ng malaking pagkakataon. Sinakyan siya sa tiyan niya at pinagsasampal
siya sa mukha sa tindi ng galit ko para sa kanya, sa kanila ng ama niya!
"Ah! Bitawan mo '1<0!" Sinubukan niyang salagin ang bawat sampal at suntok na
ibinibigay sa mukha niya, ngunit wala siyang magawa sa akin.
"Kahit mamatay pa kayo ng ama mo, kulang pa ang mga buhay niyo para sa buhay ng ama
1<0!
Hinding-hindi niyo mapapantayan ang kabutihan
ng tatay ko! Ang kabaitan niya! Masahol pa kayo ng tatay mo sa hayop! Dapat kayo
ang mamatay!" Paulit-ulit ko siyang binigyan ng kaliwa't kanang sampal. Sa tindi ng
galit ko ay hindi ko na magawa pang kontrolin ang sarili ko.
May mga naririnig na akong mga putukan sa paligid ngunit hindi ko na iyon magawan
pa ng anumangpansin.
"Bitawan mo 'ko! Bitawan mo '1<0! Papaaa! Tulong!" sigaw na niya at kita ko na ang
sobrang pamumula ng mukha niya. May nakikita rin akong dugo na tumatagas sa gilid
ng noo niya ngunit wala akong pakialam!
"Sige, humingi ka ng tulong sa tatay mong kriminal! Mamamatay-tao!" Hindi ako
huminto sa pagsampal at pagsuntok sa kanya.
Tila nagdilim na ang paningin ko at ang gusto ko na langsa mga oras na ito ay
mawalan na siya ng hininga kapalit nang ginawa nilang pagpatay sa tatay kol
Dudurugin ko ang mukha niya!
Rain
Narinig kong bigla ang tinig ni Darren na hindi ko na malaman kung saan. Mahina ang
dating niyon sa pandinig ko kasunod niyon ay

papalapit na mga yabag.

" Bitawan mo ang anak ko!"
Narinig ko ring bigla angtinig ni Mang Edwin mula sa likuran ko kasunod niyon ay
nakabibinging putok ng baril at pagsagitgit ng isang metal at matigas na bagay sa
loob ng laman ko sa parte ng balikat ko.

Saglit na nagmanhid ang kanan kong balikat at kitang-kita ko ang pagtalsik ng dugo
mula doon.
Bigla akong nakaramdam nang pamamanhid sa kanan kong braso.
Pakiramdam ko ay bigla na lamang bumagal ang galaw ng paligid. Nawalan ng balanse
ang katawan ko at napasandal sa kaliwang bahagi ng pader.
Muli akong nakarinig ng mga sunod-sunod na putok ng baril. At mula sa dulong bahagi
ng eskinitang kinaroroonan namin ay natanaw ko ang mabilis na pagtakbo ni Darren
palapit sa amin habang may hawak ding baril at nakatutok naman sa likuran ko.
"D-Darren..."
Napansin kong marungis siya, basang-basa.
May ilang sugat at pasa sa mukha niya at bahid ng dugo sa katawan niya.
"Baby." Kaagad niya akong binuhat at dinala sa balikat niya.
"Sir, kami na po ang bahala!" Sunod-sunod na naglabasan naman ang mga taong
nakaitim mula sa likuran niya hanggang sa lampasan nila kam.
"TAPUSIN NIYO NAANG DAPAT
TAPUSIN!" matigas niyang utos sa mga ito at sa lakas niyon ay para siyang sasabog
anumang oras dahil sa tindi ng galit niya.
Patuloy ang mga naririnig kong mga patukan sa buong paligid ngunit patuloy itong
humihina sa pandinig ko habang si Darren ay mabilis ding tumatakbo sa madilim na
eskinita at karga-karga ako.
" Baby, are you okay? I told you never go out of our f*****g unit! Why the hell
didn't you listen to me?! Ang tigas din naman ng ulo mo!" panenermon pa niya sa
akin kahit may tama na ako ng baril.
Hindi ko na lamang siya sinagot lalo't nagsisimula na akong manghina dala ng
balikat kong hindi ko na maigalaw. Nagsisimula ko nang maramdaman ang walang
kapantay na kirot sa 100b ng laman ko.
"Hey, baby. Can you hear me? Damn it!"
Ramdam ko na ang pagkataranta at pag-aalala sa himig niya at mga kilos niya.
"0-0kay lang ako," nanghihina kong sagot sa kanya. "H-Hulihin niyo si M-Mang
Edwin."
"Hinding-hindi na siya sisikatan pa ng araw. Tandaan mo 'yan," matigas at gigil
niyang sagot habang patuloy pa rin siya sa mabilis niyang paglalakad.
Patuloy din ang mga putukang naririnig namin at sigawan ng mga tao sa buong
paligid. May naririnig na akong mga hugong na sa tingin ko ay mga sirena ng mga
pulis na paparating.
Hindi rin nagtagal ay nakakita na rin kami ng liwanag. Nakarating na kami sa
labasan at sumalubong bigla sa amin sila kuya Daemon at kuya Darell.
" Rain! Are you okay? Is she okay?!" tanong ni kuya Daemon na bakas ang pag-aalala
sa mukha.
Napansin ko ang hawak niyang baril na mabilis niyang itinago sa likod niya.
"l told you tojust stay in the car!" panenermon din sa akin ni kuya Darell ngunit
hindi rin mapangalanan ang pag-aalalang nakikita ko sa kanya.
"You're all the reason, why she's here! Damn
you all!" sigaw naman ni Darren sa kanila.
"D-Darren, a-ako ang may gusto. W-Wala silang kasalanan," kaagad ko namang awat sa
kanya habang ipinapasok na niya ako sa 100b ng isang kotse.
"You go ahead. We'll take care of it. Is she Okay?
Isang matangkad at napakaguwapong lalaki ang bigla na lamang lumapit sa amin at
sinilip ang kinaroroonan ko. Nasa likuran niya si 1010 Dexter.
Hindi ko siya kilala at ngayon ko lamang siya nakita. Mukha siyang artista na may
maamong mukha. Napakatikas ng katawan niya na halos kaparehas ng magkakapatid na
mga Delavega.
"I'm gonna take her to the hospital. Please, kuya Liam, ayoko nang makita pa kahit
kailan ang mukha ng Edwin na 'yon. May limang tama na siya sa katawan pero
nakakatakbo pa rin," ani Darren habang nakaupo na rin siya clito sa backseat at
nasa kandungan niya ako.
Si kuya Daemon naman ay pumasok sa driver's seat at si kuya Darell ay pumasok din
sa tabi niya.
"You have nothing to worry about. My
colleagues had already caught him and he was dying. He definitely won't last long.
Hawak na rin namin ang anak niya at iba pang presong tumakas. Babalitaan ko na
lang kayo," sagot ng guwapong lalaking kausap ni Darren bago nito isinara ang pinto
sa tabi niya.
Nangunot ang noo ko sa narinig kong 'yon. Kung gano'n ay hindi lang pala si Mang
Edwin ang nakatakas? Marami pa sila?
Kaagad ding humarurot ang kotseng sinasakyan namin. Naramdaman ko naman ang
pagsalubong sa amin ng maraming sirena ng pulis base sa lumampas na hugong ng mga
sasakyan ng mga ito.
"Hurry up, Daemon!" galit at pasigaw na utos ni Darren sa kapatid niya.
"Heto na nga! Nasaan na ba kasi 'yong gagong Boy na 'yon? Bigla na lang nawala!"
inis na sagot naman ni kuya Daemon.
"He's definitely hiding now," din ig ko namang sagot ni kuya Darell.
"H-Hayaan niyo na siya. A-Ako ang may kasalanan," nahihirapan ko namang sagot sa
kanila.
" Inilagay mo lang sa panganib ang sarili mo
dahil sa katigasan ng ulo mol" sermon pa rin sa akin ni Darren kaya't hindi ko na
napigilan pa ang mapahikbi.
Hindi na lang ako sumagot at ipinikit ko na lang ang mga mata ko. Naramdaman ko
naman ang pagtulo ng mga luha ko sa gilid ng mga mata
Mahihinang mura ang narinig ko mula sa kanya kasabay nang paghigpit nang
pagkakayakap niya sa akin at paghaplos niya sa noo at mukha ko.
Kahit papaano ay naibsan pa rin ang pamimigat ng dibdib ko sa ipinararamdam niya sa
akin.
"Don't sleep, okay? You can handle that. Matapang ka, 'di ba?" bulong niya sa akin
at kahit sarkastiko ang dating niyon sa akin ay turnango na lang din ako.
Alam ko namang nag-alala lang siya sa akin ng sobra at inisip niya ang kaligtasan
ko na hindi ko naman sinunod.
Iminulat ko ang mga mata ko at tinitigan siya.
Gusto ko sana siyang tanungin kung saan niya nakuha ang mga galos at sugat niya.
May mga bahid din siya ng dugo ngunit napipilan na ako dahil sa nakikita kong galit
sa kanya.
HINDI NAGTAGAL ay huminto ang kotseng sinasakyan namin at kaagad na bumukas ang mga
pinto sa magkabila naming tabi.
" Nurse, there's a patient!" din ig kong sigaw ni kuya Darell na kaagad ding
nakalabas ng kotse.
Mabilis na nagsilapitan sa amin ang mga lalaki at babaeng nakasuot ng mga puting
uniporme. Sinalubong nila kami sa pinto ng kotse.
"Slow down, slow down! She was shot!" ani Darren sa kanila habang inilalabas na rin
niya ako ng kotse.
"Saang parte PO, Sir ang tama niya?" tanong ng unipormadong babae.
"On the right shoulder."
Matapos niya akong mailabas ng kotse ay kaagad din niya akong isinakay sa isang
maliit na higaang may gulong bago nila ito itinulak papasok sa 100b ng hospital na
sa pinto nito sa itaas ay may nakasulat na EMERGENCY.
Nagkakagulo sila lalong-lalo na ang magkakapatid na mga Delavega sa bandang ulunan
ko habang nararamdaman ko ang
pagsunod nila sa akin.
Si Darren naman ay hawak pa rin ang kamay ko habang tumutulong siya sa pagtulak ng
kinahihigaan kong kama.
Nahilo ako at hindi ko na halos mamalayan ang nangyayari sa paligid ko.
Hanggang sa tuluyan nang magdilim ang paningin ko.

CHAPTER 59: Ring

Darren
"Confirmed. Mang Edwin and his daughter Annah Mhae are completely dead," ani Dexter
na nahuling sumunod sa amin dito sa hospital.
While we also just finished watching the news about that shooting that happened in
the area in Kalentong on television here inside Rain's room. Si Rain naman ay
nagpapahinga na at natapos na ring magamot ang sugat niya sa balikat niya.
Malaking pasasalamat ko dahil hindi malalim ang nagingtama niya at madali lang ding
naalis ng mga doctor ang balang bumaon sa laman niya.
" Dapat lang 'yon sa kanila!" Daemon answered, still traces of anger in his voice.
"How did Annah Mhae die?" I asked.
"Huwag mong sabihing pagluluksaan mo pa ang pagkamatay ng babaeng 'yon?"
I immediately gave Daemon a sharp look at what he said.
" I'm just asking, moron."
Si Darell naman ay nananahimik sa tabi niya habang nakaupo sila sa sofa at ako
naman ay nakaupo sa gilid ng kama na kinahihigaan ni Rain.
"When she saw that Mang Edwin was dead, she tried to fight back. She got a gun
scattered on the grass. Pero bago pa niya naiputok 'yon ay naunahan na siya ng isa
sa mga kasama ni kuya Liam," Dexter explained.
I just sighed deeply.
This wouldn't have happened if she hadn't helped her father and those prisoners
escape from prison.
Hindi ko alam kung paano nila nagawang makatakas sa mga pulis pero iyon ang
nasambit nila sa akin noong ma-corner nila ako sa 100b ng isang abandonadong bahay.
Nakipagkita pa rin ako kay Annah Mhae at nagkunyaring wala pa ring napapansin para
mahuli ko sila.
Samantalang ang mga tao ko ay nakabantay lamangsa paligid
Just in the restroom of the Mall earlier, Jake called me and informed me that Mang
Edwin had escaped from prison. Nagulat naman ako nang madatnan ko sa labas si Annah
Mhae at sinubukan akong kausapin.
Sa mga oras na iyon, matapos niya akong alukin na makipagkita sa kanya ay malaki na
ang suspetiya kong may alam siya sa pagkakatakas ni Mang Edwin sa kulungan. At
isang set-up ang magaganap na siyang sinabayan ko rin.
I haven't trusted her for a long time, noon pa mang piliin niya ang may perang
lalaki kaysa sa akin na hikahos pa langsa buhay noon. Aanhin ko ang isang babaeng
gold digger?
Nakatikim pa rin ako ng sandamakmak na bugbog mula sa tatay niya at sa mga presong
kasama nila sa 100b ng abandonadong bahay na 'yon bago pa kumilos ang napakahihina
kong mga tao. Bullshit!
Nanakit ang buong katawan ko bago pa sila kumilos!
But finally, their lives are all over now. Nabawasan ng kaunting demonyo ang earth
na 'to.
The nurses also treated my wounds and changed my clothes into a hospital gown.
Kay Rain ako nag-alala ng sobra-sobra kanina nang maaktuhan ko ang ginawang
pagbaril sa kanya ng hayop na Edwin na 'yon. Kaya hindi ko na rin napigilan pang
ubusin sa kanya ang natitira pang mga bala ng hawak kong baril.
Pero hindi ko alam kung anong anting-anting mayroon siya at gano'n na lamang ka-
tagal ang naging buhay niya. May sa-pusa ang hayop!
Gigil na gigil ako sa kanya. Even though he was finally dead, I still wanted to
crush his rotting body finely and feed it to the crocodile!
DAYS PASSED
Jheimwel Rain
"Darren, g-galit ka pa rin ba sa akin?" Hindi ko na mapigilan pa ang mapahikbi
habang hinahabol ko siya ng tingin.
Siya naman ay abala sa pag-aayos ng kumot sa akin, matapos niya akong ibaba sa kama
namin. Nakabenda ang kanan kong balikat hanggang sa braso ko kaya't hindi ko ito
maigalaw.
Nararamdaman ko pa rin ang kirot ng sugat ko lalo na sa tuwing nawawala na ang bisa
ng gamot na iniinom 1<0.
Dalawang araw kaming nanatili sa hospital at ngayon lang kami nakalabas pero
hanggang ngayon ay hindi niya pa rin ako kinakausap.
Nananatili siyang tahimik at hindi ako pinapansin. Ang mga nurse lang ang nag-alaga
sa akin sa hospital kahit alam ko namang nasa labas lang siya ng silid ko at
binabantayan ako.
Hindi rin siya nananatili sa 100b ng silid ko ng matagal na para bang iniiwasan
ako.
Kay kuya Darell ko nalaman ang mga nangyari noong umagang magising ako sa hospital.
Nalaman kong namatay na rin noong gabing iyon ang mag-amang Edwin at Annah
Masama ba kung sabihin kong naging masaya ako para sa nangyari sa kanila? Sa wakas
ay naipaghiganti ko na rin ang tatay ko. Nabigyan na rin ng katarungan ang
pagkamatay niya.
Hindi na ako mag-aalala pa, at wala na akong iisipin pa. Alam kong matatahimik na
rin si tatay sa langit kasama si nanay. At siguro ay magagawa ko na ring magsimula
ng bagong-buhay ngayon na wala ng tinik na nakabaon sa puso 1<0.
Muli akong napatitig kay Darren nang hindi pa rin niya ako pinansin. Pumasok siya
sa 100b ng closet room niya nangtahimik.
"Hindi mo man lang ba ako tatanungin kung paano ko nalaman ang lugar na 'yon?"
malakas kong tanong sa kanya. Alam ko namang maririnig niya pa rin ako kahit nasa
100b siya niyon.
Lumabas siya na tanging tuwalya na lang ang nakatapis sa ibabang bahagi ng katawan
niya. Wala na siyang damit na pang-itaas.
Hindi man lang niya ako nilingon at nagpatuloy lang siya sa paglalakad patungo sa
banyo.
"Nangako ka sa akin na hindi ka na titingin o hahawak sa iba! Pero hinayaan mo na
halikan ka niya! Dahil ba first love mo siya at ako hindi?!" Hindi ko na talaga
napigilan pa ang maiyak dahil sa ipinaparamdam niyang ito sa akin. Sinasaktan na
niya ako at nahihirapan na ako. Sumasakit ang dibdib ko at ang puso ko. Huminto
naman siya sa paglalakad at lumingon sa akin.
"When did you trust me, Rain? Tell me."
Ako naman ang biglang natahimik nang magsimula na siyang magsalita at mariin nang
nakatitig sa akin.
"You doubt me all the time. Tinatawag mo pa nga akong pakboy, 'di ba? Kahit sino pa
ang makaharap natin. Hinahayaan ko dahil totoo naman! 'Yon naman talaga ako noon at
inaamin ko 'yon! Inakala ko nga na habambuhay na lang akong magiging gano'n. But I
never really knew why since you came into my life, all of a sudden everything
f*****g changed! Ikaw ang nagpagulo
sa buhay ko!"
Napanganga ako at napatitig sa kanya kasabay nang sunod-sunod na pagtulo ng mga
luha ko sa pisngi. Pakiramdam ko ay tinarakan niya ng ilang libong kutsilyo ang
puso ko sa mga sinabi niyang 'yon.
Kung gano l n, k-kasalanan ko pala ang lahat?
" B-Bakit mo pa ako dinala dito k-kung makakagulo lang pala ako sa iyo? S-Sinabi ko
naman sa iyo noon, 'di ba? Ayokong umalis sa
"Dahil hindi ko nga kaya! Hindi ko kayang pabayaan ka ng gano'n na langl Hindi
dahil sa awa, sa kunsensiya o sa kung ano pa man, kundi dahil mahal kita! Mahal na
mahal kita, Rain! Naririnig mo ba ako?! Hind mo pa rin ba nararamdaman sa akin
'yon?!"
Tuluyan na siyang lumapit sa akin at tumayo sa harapan ko.
Ako naman ay hindi makapagsalita sa mga sinabi niyang 'yon.
" Ever since the time I saw you on that Island, you've stolen my mind, my sanity,
and my heart so damn quickly! Hindi mo alam kung gaano ako nababaliw sa araw-araw
nang dahil sa iyo! At hindi mo alam kung gaano ako natakot na
mawala ka sa akin noong gabing 'yon sa lugar na 'yon! Hindi ko kakayanin 'yon,
Rain! I swear! I ' ll die too the moment you leave me!"
Umupo siya sa tabi ko at hinawakan ang magkabila kong baywang. Puno ng emosyon ang
kanyang mga mata habang nakatitig sa akin.
"Naiintindihan mo ba ako?
For once, pinagkatiwalaan mo man lang sana ako at maniwala ka naman sana sa akin!
Hindi mo alam kung gaano ako nabaliw noong abutan kita noon sa Isla sa gano'ng
kalagayan at ayoko nang maulit pang muli 'yon sa iyo. Ayokong mapahamak kang muli
kahit ako na ang masaktan! Kahit buhay ko pa ang manganib, huwag lang ikaw!"
Halos mabingi ako sa bawat pagsigaw niya sa harapan ko pero ramdam ko ang halo-
halong emosyon sa kaniya.
'I S-Sorry." Hindi na ako matigil sa paghagulgol at hindi ko malaman kung papaano
ko siya hahawakan sa mga braso niya. "H-Hindi naman ako sumunod doon dahil
pinagdududahan kita. Alam ko, nakatakas si Mang Edwin, narinig kita at nag-alala
lang ako ng sobra para sa iyo, Darren. Natakot ako, mapapahamak ka kay Mang Edwin
at hindi ko kakayanin 'yon. Naalala ko ang ginawa niya kay tatay at natakot akong
baka mangyari din 'yon sa iyo. Hindi ko na kakayanin pang may mawala ulit sa buhay
1<0. Mahal kita, Darren at nag-iisa ka na lang sa akin. Hindi ko na kakayanin kung
pati ikaw ay mawawala pa din sa akin."
Napatitig naman siya sa akin ng ilang sandali.
"Nand'yan naman ang mga kapatid ko kung sakali. Hindi ka nila pababayaan kung
sakaling mawala ako. Nand'yan si Dexter."
Paulit-ulit akong umiling sa kanya habang patuloy sa paglandas ang mga luha ko sa
pisngi.
"I-Ikaw lang ang gusto 1<0, Darren. Wala ng iba, Ikaw lang! Ayoko sa kanila!"
Napansin ko ang bahagya niyang pagngiti kasabay nang pagkinang ng mga mata niya
habang nakatitig sa akin.
Mabilis niyang hinawakan ang pareho kong pisngi at maalab na inangkin ang mga labi
ko. Hindi kaagad ako nakagalaw sa gulat pero alam ko, nararamdaman ng puso ko ang
isinisigaw ng puso niya sa ngayon.
Ako, mahal niya ako at alam ko sa sarili kong gano'n din ako sa kanya.
Mahal ko siya at kahit ano pang mangyari o kahit sino pa siya dati, dito lang ako
sa tabi niya.
Hindi ako aalis. Hindi ko kaya.
Binitawan niya ang labi ko at mulingtumitig sa mga mata ko. Marahan niyang hinaplos
ang pisngi 1<0.
"Noong bata pa ako, napakarami kong naging pangarap para sa amin ni Mama, even
though life was so hard for us. Pero natapos ang lahat ng 'yon noong mawala siya sa
akin, noong iwan na niya ako... My world stopped suddenly. Kahit napunta ako sa
poder ng tunay kong ama at nagagawa ko na ang lahat ng gusto ko, I can buy
everything in this world including women ... I know despite all that, wala pa ring
direksyon ang buhay ko. Hindi ko pa rin mahanap ang sarili ko. Pero simula noong
makilala kita, that's when everything gradually changed for me... Muting nagkakulay
ang mundo ko at natututo na naman akong mangarap, hindi para sa akin... kundi para
sa ating dalawa."
Muli akong napahikbi habang naririnig ko ang mga sinasabi niya at sinasalubong ang
mga mata niyang emosyonal na nakatitig din sa akin.
"At this time, gusto kong matupad na ang lahat ng 'yon. I'll do everything I can to
make it all come true... with you, baby."
Napatingin ako sa drawer ng mesa sa tabi ko nang bigla niyang itong binuksan at
isang maliit at kulay pulang box ang inilabas niya mula doon. Napakunot ang noo ko
at nagtaka habang nakatitig sa kanya.
Binuksan niya ang box sa harapan ko at bumungad sa 100b niyon ang isang kumikinang
na gin tong singsing.
" Magpakasal tayo, baby, after ng first death anniversary ni tatay Ambo. I want you
to be my official wife and life partner. And remember that no matter what you look
like, that won't be able to stop my love for you... Ipinagmamalaki kita sa lahat at
gusto kong ipagsigawan sa buong mundo na natagpuan ko na ang babaeng para talaga sa
akin, ang babaeng itinadhana sa akin ng Diyos. And you have no idea how happy I am
in these moments because I know you love me too... Pumapayag ka ba? Pero kahit next
year pa tayo magpapakasal, p'wede na nating simulan ngayon ang mga pangarap natin
para sa ating dalawa."
"Kahit marami pa akong hindi alam? Marami pa akong kailangang matutunan, Darren.
Mag-aaral pa 'ko."
"Sure, baby. Wala namang problema 'yon.
Tutulungan pa kita, basta magkasama lang tayo." Napangiti ako habang may luha sa
mga mata.
Paulit-ulit akong tumango sa kanya na siyang mas lalo niyang ikinangiti. Ngunit
napansin ko ang mga Il-Iha na nag-uumpisa nang sumungaw mula sa kanyang mga mata.
" Magpapakasal ako sa iyo, Darren hindi lang dahil mahal kita kundi may tiwala ako
sa iyo. Pasensiya ka na kung sinasabi ko [aging pakboy ka. Hindi ko na gagawin."
Napanguso ako at nakaramdam bigla ng hiya.
Lumawak namang bigla ang pagkakangit niya habang isinusuot na niya sa daliri ko
ang gintong singsing na napakaganda.
" Pakboy pa rin naman ako hanggang ngayon."
"Ha?" Napanganga naman akong bigla sa sinabi niyang 'yon.
Masuyo niyang hinalikan ang kamay kong may suot na singsing.
" Pero sa iyo na lang kaya magpagaling ka na kung ayaw mong ma-fuck ka ng may
sugat," nakangisi niyang saad bago niya muling hinagkan ang mga labi ko.
"Hmm, sige. Hindi mo naman hahawakan ang braso ko, eh," sagot ko naman matapos
magbitaw ang mga labi namin.
Bigla naman siyang humalakhak ng malakas kasabay nang paghiklas niya sa kumot na
nakatabingsa akin.
"Yan ang gusto ko sa iyo, baby."
"Bilisan mo na, excited na ako."
Mas lalo pang lumakas ang pagtawa niya at naging mabilis ang mga kilos niya.
Readers also enjoyed:
Regretfully
66.9K Read
TAGS possessive one-night stand

CHAPTER 60: Treasure

ONE YEAR LATER
Nakangiti kong inilapag ang mga bulaklak sa mga puntod nila nanay at tatay bago ko
sila pinagmasdan.
Isangtaon na ang nakalilipas simula nang maganap ang ikalawa sa mga karimarimarim
na trahedya sa buhay ng pamilya namin. Una, sa pagkawala ni nanay at sumunod naman
ay si tatay.
"Sana ay tapos na, nanay, tatay. Sana po ay huli na 'yon. Huwag naman na sanang
maulit pa sa buhay namin ni Darren at ng magiging mga anak namin, ng mga apo niyo
ang mga nangyari sa atin."
Napayuko ako at napahaplos sa tiyan kong ngayon ay malaki na. Limang buwan na ang
baby namin sa sinapupunan ko at sa susunod na araw ay magpapakasal akong buntis sa
tatay niya. Napalingon ako kay Darren nang bumalot bigla ang mga braso niya sa akin
habang nakatunghay din siya sa puntod ng mga m agulang ko.
"Tatay, nanay, gusto ko po sanang hingin
ang kamay ng anak niyo. Pero pasensiya na kayo kung nauna na ang apo niyo bago pa
kami magpapakasal. Medyo na-excite lang at gusto lang din um-attend ni baby sa
kasal ng mommy at daddy niya.ll
Mahina kong siniko si Darren sa tiyan niya dahil sa kapilyuhan niya. Natawa naman
siya kasabay nang paghigpit nang pagkakayakap niya sa akin.
" Nanay, tatay, gusto 140 rin pong malaman niyo na nagpaayos na po ako ng mukha.
Sana po ay hindi kayo magalit sa akin kung pinaalis ang birthmark na namana kay
nanay. Hindi naman po ibig sabihin niyon ay ikinakaila na kayo o kung anuman.
Hinding-hindi po mangyayari 'yon. Mahal na mahal 140 po kayo at kung hindi dahil sa
inyo ay wala po ako ngayon dito sa mundo kahit na maraming pasakit po akong
naranasan sa buhay ko, sa buhay natin. Napakasuwerte ko po na kayo ang naging mga
magulang at masuwerte pa rin po ako hanggang ngayon dahil nakatagpo ako ng lalaking
minamahal ako ng buo at tapat."
Saglit kong nilinga si Darren sa tabi 1<0. Sinalubong niya naman ako ng masuyong
halik sa noo bago niya pinunasan ang mga nalaglag kong luha sa pisngi.
"l remember the promises I made to you before, tatay Ambo ... na kahit anong
mangyari ay hinding-hindi ko pababayaan si Rain. 'Yon ay dahil mahal na mahal ko
ang anak niyo. I don't know how it happened and when it started. Pero habang
lumalakad ang mga araw ay mas lalo pang lumalalim ang nararamdaman ko para sa anak
niyo. And I'll keep those promises until we grow old and have grandchildren... at
mga apo niyo naman sa tuhod."
Muli ko siyang nilingon at hindi ko mapigilan ang matawa sa huli niyangsinabi. Mga
apo na kaagad? Nag-uumpisa pa lang kami sa panganay namin.
"Sana ay gabayan niyo po ang pag-iisang-dibdib namin bukas, nanay, tatay. Mahal na
mahal ko po kayo at mis na mis ko na rin po kayo. Sana ay maging masaya po kayo sa
bago niyong tahanan ngayon. Mas malapit na po kayo sa amin at anumang oras ay
madadalaw na namin kayo palagi," saad ko naman sa kanila.
Inilipat na namin ang puntod nila tatay at nanay clito sa Manila, kasama ng ilan sa
mga puntod ng mga kaanak ng mga Delavega. Mas maayos na ngayon ang himlayan nila
kumpara sa Isla.
Hindi rin kasi kami nakakasiguro doon lalo
na't hindi namin pag-aari ang lugar na iyon. Ang dati naming bahay doon ay
ipinasunog na lang namin kasama ang mga natitira pa naming mga gamit.
Sapat na sa akin ang ilang piraso ng mga darnit ni nanay at tatay bilang alaala
nila sa akin.
Marami mang magagandang memorya ang tahanang iyon, mayroon pa ring trahedya ang
naganap na gusto ko nang kalimutan sa buhay ko at para makapagsimula na kaming muli
ng bago kasama ang bago kong pamilya, si Darren at ang magiging mga anak namin.
Ibabaon na namin sa limot ang lahat ng bangungot na nangyari sa amin pero maiiwan
pa rin ang masasayang alaala na dulot nila nanay at tatay sa buhay ko.
"Aalis na po kami, nanay, tatay. Mahal na mahal ko po kayo at ng apo niyo. Apat na
buwan na lang po at masisilayan na rin niya ang mundong ito. Sana ay maging maganda
ang kapalaran niya."
"We'll be back, tatay, nanay. And don't worry about your daughter and grandson.
Hinding-hindi ko po sila pababayaan. Ako nga po ang palaging kawawa sa anak niyo,"
ani Darren na ikinalingon kong muli sa kanya.
"Anong sinasabi mo?" Kaagad ko siyang sinamaan ngtingin bago nagpatiuna nang
urnalis.
Naiwan naman siyang humalakhak sa likuran ko.
Baby!"
Naramdaman ko rin naman ang mabilis niyang pagsunod sa akin.
Hindi maalis-alis ang mga ngiti sa mga labi ko habang sinasalubong ang malakas na
hangin ng malawak na parang ng cemetery.
Nililipad-lipad nila ang mga buhok kong ilang dangkal na lamang ang haba sa likuran
1<0.
Malaki ang ipinabawas ko sa buhok ko kaya't nakakakilos na ako ngayon ng maayos.
Magaan sa pakiramdam. Parang nawala bigla ang lahat ng balakid sa buhay ko.
Nagagawa ko nang humarap sa lahat nang wala ng kailangan pang itago sa mukha ko.
Hindi ko na kailangan pang magsuot ng face mask at sunglasses. Mabuti na lamang at
bago ako nabuntis ay sumailalim na ako sa isang operasyon at naalis na ang malapad
na birthmark ko sa mukha.
Kay gaan na nang pakiramdam ko ngayon at
sa susunod na araw ay haharap na kami ni Darren sa altar nang wala nang dinadalang
pait at poot sa mga puso namin.
At kung sakali mang manahin pa rin ng mga anak namin ang bagay na ito mula sa akin,
nandito naman kami ngtatay nila at handa silang tanggapin ng buong-buo, anurnan ang
maging kapansanan nila o kapintasan nila. Kami naman ang magiging tibay nila.
MATAPOS namin sa sementeryo ay nagtungo na kami ni Darren sa mansion ng mga
Delavega. Isang linggo na kami doong nananatili ayon na rin sa kagustuhan ni daddy
David.
llangtaon na rin naman daw niyang hindi nakakasama sa mansion nilang 'yon si Darren
katulad ng iba pa niyang mga anak. Dahil simula noong magkaroon na ang mga ito ng
mga sari-sarili nilang condo unit ay bihira na niyang makasama ang mga ito.
Bago man langdaw kami maikasal ay nagkaroon muna silang muli ng mga masasayang
sandali kasama ang kanyang anak.
Nakakatuwa si daddy David sa totoo lang. Kahit na nagkaroon siya noon ng maraming
babae at maraming anak ay hindi naman niya pinabayaan ang mga supling niya.
Talagang minamahal niya ang mga ito ng lubos at ibinibigay ang lahat ng mga
pangangailangan.
"Careful," ani Darren habang inaalalayan niya akong makababa ng kotse. Kasalukuyan
na kami ngayong nasa 100b ng bakuran ng mga Delavega.
"Salamat, daddy." Napahimas akong muli sa nanlalaki ko ng tiyan.
Habang dumadaan kasi ang mga araw ay nararamdaman ko na ang unti-unting pagbigat ni
baby sa 100b ko. Ganito pala kapag buntis, pati katawan ko ay burnibigat at marami
na akong mga kaartehan na nararamdaman sa sarili ko na hindi ko maintindihan.
Kung minsan ay basta ko na lang inaaway si Darren o kaya ay inuutusan ng mga kung
ano-ano. Mabuti na lang at mahaba ang pasensiya niya sa akin. Dahil kung hindi rin
naman siya susunod ay talagang madadagukan ko siya. Joke lang.
Patuloy pa rin ako sa pag-aaral ko. Nakakaya ko naman silang pagsabayin. Hindi
naman kasi maselan ang pagbubuntis ko na ipinagpapasalamat ko ng sobra.
Siguradong napakabait ng baby namin sa 100b ng tiyan ko.
"Did he move again?" Hinaplos niya rin ang
tiyan ko at hinalik-halikan.
" Kanina lang sa biyahe. Baka natutulog na siya ulit."
"Mamaya lang, hahanapin na niya si daddy.
Mana kay daddy 'yan, eh."
"Tse. Huwag naman sana maging pakboy na gaya mo." Pinaikutan ko siya ng aking mga
mata. Lalaki ang first baby namin at sana nga ay hindi magmana sa mga Delevega na
babaero. Hmp! Tinawanan niya lang ako at pinanggigilan na naman ang leeg 1<0.
"Darren!"
"llang araw mo na nga akong hindi pinagbibigyan, baby. Malapit na ngang magsalita
itongjunior ko." Siya naman ngayon ang sumimangot habang naglalakad na kami patungo
sa pinto ng mansion.
"Di ka ba makapaghintay ng bukas?"
"You're already pregnant, baby. What's the difference?"
" Maghintay ka ng honeymoon!" inis ko n ang sagot sa kanya. Pinasasabik ko lang
naman siya para maganda-ganda ang laban namin bukas, pagtapos ng kasal namin.
Mukhang masaya kasi 'yon, eh. Nabasa ko lang sa internet.
"Tsk." Kakamot-kamot pa rin siya sa ulo niya hanggang sa tuluyan na kaming
makapasok sa 100b ng mansion.
Naabutan namin sa sala sila daddy David at ang iba pa sa mga kapatid niya. Mukhang
seryoso sila habang nanonood ng balita sa television.
"Nand'yan na pala sila kuya at ate
Rain!" kaagad na sigaw ni Drake nang mapansin niya kaagad kami.
Siya ang pinakabunso sa lahat at kahit seventeen years old pa lang ay hindi
mahahalata sa pangangatawan nito na bata pa siya. Ang lalaking bulas nila! Ang
lalaki nilang tao at lahat ay artistahin ang mga mukha!
Kaagad ding napalingon sa amin si daddy David, pati na rin sila Desmond at Damien
na dalawa pa sa mga medyo bata pa niyang mga anak.
" Darren, it's good that you're here. Do you know anything about this news?" tanong
kaagad sa amin ni daddy David.
Pansin ko ang kaseryosohan sa kanya kaya l t nagsimula akong kabahan.
"What news?" kunot-noong tanong din naman ni Darren sa kanya bago tumunghay sa
nakabukas na television sa harapan.
Lumapit ako sa kanya at nagmano. Kaagad niya rin namang iniabot sa akin ang kamay
niya bago ako naupo sa mahabang sofa na nasa tabi niya. Nasa harapang sofa naman
namin ang magkakapatid at pare-parehong nakatunghay din sa t.v.
" Rain, baka alam mo ang tungkol sa sinasabi ni Lauren Taylor," ani daddy David sa
akin na hindi ko maintindihan.
" p-po?"
"What?! Ano namang kalokohan ang sinasabi ng babaeng 'yan?!" sigaw ni Darren habang
nakatunghay sa t.v. kaya l t napatutok na rin ako doon.
Isang napakagandang babae ang nasa isang talk show ngayon at tila ini-interview ng
isang host na bakla.
Napanganga ako nang makita kong bigla sa background screen nila ang mukha ko.
"S-Sino siya? B-Bakit ako nand'yan?" tanong ko naman sa kanila. Lumang picture ko
pa ang naroroon at kitang-kita ang malapad na birthmark ko sa mukha ko.
"Eh, 'di isa sa mga naging babae ni kuya," sagot kaagad ni Drake na kaagad ding
tumayo at sumuksok sa likod ng daddy nila nang pukulan siya ng matalim na tingin ni
Darren.
"It's true, tita Loyda. I'm telling you the whole truth. I never thought they were
that family that spread the epidemic in our place when I was a child. Nang dahil sa
kanila ng nanay niya kung bakit marami ang namatay noon sa lugar namin. My God! Isa
silang salot and now I am worried for the Delavega family."
Napanganga akong bigla at nanigas mula sa kinauupuan ko nang marinig ko ang
mahabang pahayag na iyon ng babae sa television.
"Oh my Go--"
Naputol na ang isasagot sana ng host nang bigla na lamang namatay angt.v. at nakita
kong hawak na ni Darren ang remote control.
Napakadilim na ng anyo niya at gumagalaw na ang mga ugat sa sentido niya sa tila
pinipigilan n iyang galit.
"f**k them ! "
Kaagad niyang inilabas ang phone niya mula sa bulsa niya at may tinawagan doon.
" If you don't stop that f*****g show, I'm warning you all! You're messing with the
wrong person! Linisin niyo ang pangalan ng asawa ko!" sigaw niya sa kausap niya.
Ako naman ay hindi nakakilos mula sa
kinauupuan ko.
Biglang sumagi sa isipan ko noong panahong bata pa lamang ako. Noong panahong
nakatira pa kami sa bayan at naranasan namin ni nanay ang kutyain ng maraming tao
dahil sa hitsura namin.
Pinagbintangan nila kaming salot at dahilan nang pagkakasakit ng mga tao doon
kaya't ipinasunog nila ang bahay namin. Sinaktan nila kami habang wala si tatay
noon at kasalukuyang nasa bukid.
Tanging kaligtasan ko lang ang inisip ni nanay noon kaya lt buhay niya ang naging
kapalit ng lahat.
'Yon ang naging dahilan kung bakit napunta kami ni tatay sa gubat at doon na lamang
piniling magtago. Araw-araw at gabi-gabing umiiyak kami noon ni tatay dahil sa
pagkawala ni nanay pero wala na kaming magawa.
Wala na siya.
" It's okay, Iha. You don't have to worry 'cause we, especially my son know you
better."
Napalingon ako kay daddy David nang hawakan niya ang kamay ko at marahang pinisil.
" Huwag ka nang masyadong mag-isip dahil makakasama 'yan sa 'yo at sa apo ko. Ako
na ang bahalang kumausap sa abogado para sampahan
ng kaso ang Taylor na 'yan at angtv shows na 'yan."
"Inggit lang 'yan dahil hindi niya nakuha si kuya," sagot naman ni Desmond kasabay
nang pag-upo niya sa tabi ko at marahang hinaplos ang tiyan ko.
"That slut also tried to seduce me. Neknek niya," sagot din ni Damien na umupo
naman sa kanang bahagi ko at hinaplos niya rin angtiyan ko.
Lalapit na rin sana sa amin si Drake nang biglangtumayo si Darren sa harapan namin
na lalo pang nagdilim ang anyo habang nakatitig sa mga kapatid niyang nasa
magkabila kong tabi.
Para na siya ngayong sasabog na bulkan.
"Ayaw niyo naman sigurong lumipad palabas ng mansion na 'to? NEVER LAYYOUR DIRTY
HANDS ON MY WIFE!" sigaw niya na halos dumagundongsa buong mansion kaya mabilis pa
sa alas kuwatrong nakaalis sa magkabila kong tabi si Desmond at Damien.
"Tsk. Bukas pa naman kayo ikakasal, ah," sagot ni Drake kasabay nang pagtakbo na
rin niya papalayo ngunit hindi naman matigil sa pagtawa at sa pang-aalaska sa kuya
nila. "Sumunod na kayo sa hapagkainan at nakahanda na ang dinner. Rain, kami na
ngayon ang pamilya mo at sinuman ang manggulo sa iyo, kami ang makakalaban nila.
Tandaan mo 'yan, Iha. The whole Delavega loves you. Your wedding will continue, no
matter what happens. Paghihigpitan natin ang seguridad ng lahat."
Sunod-sunod na pumatak ang mga luha ko sa pisngi dahil sa mga sinabing iyon ni
daddy David. Ibinuka niya ang mga braso niya kaya't mabilis akong napatayo at
yumakap sa kanya.
Burnugso angdamdamin ko dahil para akong nakahanap ng bagong tatay sa pamamagitan
niya.
" Maraming-maraming salamat PO, daddy." Hindi ko mapigilan ang mapahagulgol.
Paulit-ulit niyang hinagod ang likod ko na siyang mas lalong nagpagaan nang
nararamdaman ko.
"That's enough, Dad. Nandito kaya ako."
Ngunit kaagad din akong hinila ni Darren mula sa kanya at siya naman angyumakap sa
akin.
"Tsk. Pati ba naman ako, pag-iisipan mo rin?" sagot naman ni daddy David na siyang
ikinatawa ko.
" Bakit kasi may yakap pa?" nakasim angot namang sagot ni Darren na mas lalo pang
humigpit ang pagkakayakap sa akin.
"Tsk. Sumunod na kayo sa table. Siguradong nagugutom na rin ang apo 1<0."
Nagpatuloy na sa pagtalikod si daddy David at nagtungo na sa malawak na hapag-
kainan sa kanang bahagl. Natatanaw ko na roon ang magkakapatid at nagkakagulo na sa
pagkain.
"Are you okay?" masuyong tanong n aman sa akin ni Darren habang pinupunasan niya
ang basa kong pisngi.
Nasabi ko na rin naman sa kanya noon pa man ang nangyari kung paano namatay ang
nanay ko. Kung bakit pinili namin ni tatay noon ang magtago na lang sa gubat.
Hindi ko lang inaasahan na puputok pa ito ngayon sa tagal na ng panahong lyon at
nananahimik na ang mga magulang ko sa kabilang buhay.
"Don't worry, may kalalagyan ang babaeng 'yon at angt.v. host na 'yon. Hinding-
hindi ko mapapalampas ang ginawa nilang 'to."
"Okay na ako, Darren. Wala namang katotohanan ang mga sinabi niya tungkol sa amin.
Ang inaalala ko lang ay ang reputasyon ng pamilya niyo nang dahil sa akin."
"That's what you should never worry about, baby. As Dad said, you're already part
of the whole Delavega family at walang sinuman ang magtatangkang kumanti isa man sa
atin, lalong-lalo na sa iyo... dahil ako ang numero-unong makakalaban nilang lahat.
Keep my word, baby."
Muli akong napayakap sa kanya ng mahigpit.
Sumasabog ang puso ko sa sobrang kaligayahan at halo-halong emosyon.
Araw-araw akong nagpapasalamat kay Lord dahil sa lalaking ito na ibinigay niya sa
akin. Na hindi man naging maganda angsimula namin at pagkakakilala ko sa kanya
noon, sa huli ...ipinagmamalaki kong siya ang pinaka-the best na lalaking
nakikilala ko at minahal ko, na pumapangalawa sa napakabuti kong tatay.
Dahil katulad niya rin si tatay noon, na tinanggap ako ng buong-buo, anurnan ang
naging kapintasan ko, namin ni nanay.
Sila ang mga lalaking iti-treasure ko habang nabubuhay ako.

EPILOGUE
EIGHT YEARS LATER
Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan ang mga larawan namin noong
ikasal kami ni Darren, sa isang makapal na album.
Kay bilis ng panahon. Parang kailan lang nang mangyari ang lahat.
Pero ngayon ay napupuno na ng kaguluhan at ingay mula sa limang tsikiting ang
malaking bahay namin na ito ni Darren o mansion na nga bang matatawag ito dahil sa
sobrang laki na umabot hanggang tatlong palapag ang taas at lawak na noong una ay
nagkaligaw-ligaw pa ako.
Hindi ko kaagad matukoy kung saan ko matatagpuan ang kusina at ang iba pang silid
ng bahay na ito. Dalawa ang kusina namin, mayroon dito sa 100b at mayroon din sa
labas.
Napakalawak ng sala, bukod ang tanggapan ng mga bisita.
May malawak na playroom sa kaliwang bahagi para sa mga anak namin at ngayon ay
kasalukuyan silang naroroon, kasama ang daddy nila. Siguradong nagkakagulo na naman
sila
doon dahil saturday ngayon at walang trabaho ang ama nila.
May malawak na playground din sila sa labas ng bahay na malapit sa pool pero
siniguro naming may debisyon ang pagitan niyon na bakal na rehas, parang gate upang
hindi sila maligaw sa pool lalo na kung malingatan sila ng yaya nila.
May nag-iisa silang yaya na katulong ko lang naman para sa pag-aasikaso ng mga
gamit nila tulad nang paglalaba ng kanilang mga damit, paglilinis ng mga kalat nila
gaya ng toys, mga gamit sa school at ilang magagaang gawain.
Mas tutok ako sa mga anak ko. Ako talaga ang nag-aalaga sa kanila lalo't tatlo sa
kanila ay namana ang birthmark ko sa katawan.
Kambal ang pangalawa at pangatlo kong panganganak kaya naman urnabot kaagad sa lima
ang mga anak namin. Angsabi ni Darren ay malamang sa family Delavega nakuha iyon
dahil sa may mga pinsan silang kambal at mga pamangkin.
Ayon naman kay daddy David ay may mga 1010 at Iola din daw talaga silang mga kambal
kaya malaki ang tyansang hanggang sa mga kaapo-apuhan ay aabot ang genes nilang
twins. Kambal din ang mga anak nila kuya Dylan at ate
Sam gano'n din ang ilan pa sa mga kapatid ni
Darren.
Nakakatuwa sa tuwing nagkakasama-sama kaming lahat. Talagang kulang ang buong
malawak na hall para sa angkan ng buong Delavega.
"Ate, luto na po ang kare-kare. Okay na PO."
Napalingon ako sa isa sa mga kasambahay namin na si Tessa, na may hawak pang sampi
at nakatayo sa pinto ng kusina. Kaagad ko nang itinupi ang album at ibinalik sa
cabinet bago lumapit sa kanya.
" Patikim nga. Siguradong masarap 'yan. Ang bango-bango!" Naging paborito ko na ang
kare-kare simula noong matikman ko ito sa luto niya.
Napakalapad naman nang pagkakangiti niya sa akin at bakas ang excitement sa hitsura
niya. Talagang ipinagmamalaki niya sa akin ang best recipe niyang ito. Napakasarap
naman talaga niyang magluto. Wala akong masabi.
Binuksan ko na ang casserole pot na nakapatong pa rin sa gas range pero wala ng
apoy at kaagad kong nalanghap ang napakabango nitong annoy. Makulay at maraming
gulay na siyang paborito ko sa lahat.
Sumandok ako ng kaunting sabaw at kaagad
itongtinikman.
"Hmm, sarap! Malinamnam! Never mo pa talaga akong binigo sa lasa ng kare-kare mo,
Tessa."
"Talaga PO?! Salamat PO, ate!" tuwang-tuwa naman niyang sagot sa akin.
"Nice. Ito lang talaga ang recipe na hindi ko makuha-kuha. Feeling ko tuloy may
sekretong sangkap ka na inilalagay clito na hindi mo sinasabi sa akin."
"Naku, wala PO, ate. Kung ano lang po 'yong nakikita niyong mga inilalagay ko, 'yon
lang po at saka 'yong mga nasabi ko na sa inyo."
"00 na nga. Ako lang talaga itong hindi marunong magtimpla. Sige na, ihanda niyo na
ang mesa. Tatawagin ko lang sila."
"Sige PO, ate."
"Dalhan mo niyan 'yong baby mo. Magaling na ba siya?"
" Medyo okay naman na po siya, ate. Salamat PO."
Nginitian ko na lamang siya bago ako nagpatuloy sa paglabas ng kusina.
Si Tessa ay single mom at may nag-iisang anak na babae.
Pinatayuan ni Darren ng bukod na bahay ang
mga kasambahay namin sa likod-bahay, na may mga sari-sarili ding silid at kasama
ngayon Il l Tessa doon ang anak niyang babae. Ka-edad lang ng pangalawa naming
kambal.
Bihira niya lang palabasin ito dahil nahihiya siyang nakikihalubilo ang anak niya
sa mga anak namin, kahit okay lang naman sa amin iyon. Mabait na bata naman si
Melody.
Nakarating ako sa pinto ng playroom ngunit napakunot ang noo ko dahil wala akong
naririnig na mga ingay mula sa 100b na bihirang mangyari. Kadalasan kasi ay
nagsisigawan sila palagi at nagkakagulo.
Pinihit ko ang seradura ng pinto at sinilip sila sa 100b.
Napanganga ako nang makita kongtulog ang daddy nila sa playmat at pinalilibutan
siya ng mga anak niya. Nakasuot siya ng makulay at mahabang wig sa ulo, nakasuot
ng maigsing palda at bra sa dibdib.
Mukhang bra ko pa ang isinuot niya!
Tadtad na rin ng mga sulat ang buong katawan niya garnit ang mga color pen na
nagkalat sa sahig at sa hawak ng mga bata na patuloy pa rin siyang ginuguhitan.
Nagkalat din ang lipstick sa mga labi niya at pisngi.
Tahimik ang mga bata sa mga ginagawa nila pero nagbubungisngisan sila at tila
iniiwasan ang lumikha ng malakas na ingay upang hindi magising ang daddy nila.
Nagsabog din ang napakarami nilang toys sa buong paligid. Ngunit napansin kong wala
sa kanila ang panganay naming si Jr.
Tuluyan ko nang nilakihan ang pagkakabukas ng pinto at pumasok sa 100b. Kaagad
namang napalingon sa akin si Rayna, na isa sa mga bunso naming kambal at apat na
taong gulang pa lamang.
"Mommy!" kaagad niyang sigaw kasabay nang pagtayo niya at binitawan bigla ang hawak
niyang color pen.
Mabilis siyang turnakbo palapit sa akin habangtumatawa ng alanganin na para bang
may ginawa talaga silang mga kalokohan.
Napalingon na rin sa amin angtatlo pa niyang mga kapatid at mabilis ding
nagsitayuan.
"Mommmyyy!!!" Nagtakbuhan din sila palapit sa akin at binitawan ang mga hawak nila.
"Anong ginawa niyo sa daddy niyo?!
Darren!" sigaw ko habang sila ay nakayakap na sa mga hita ko.
Kaagad din namang dumilat ang mga mata ng ama nila at napabangon bigla.
Mumukat-mukat pa siya at nag-layer ang kulubot niyang noo habang nakatitig sa amin.
"Tingnan mo nga 'yang suot mo? Sinong may sabi sa iyong isuot mo 'yang bra 1<0?!"
"What?" Kaagad din naman siyang napayuko sa katawan niya at napangiwi. Pinagmasdan
din niya ang mga braso at mga binti niyang tadtad din ng mga guhit ng mga anak
niya.
Nagtawanan namang bigla ang mga anak niya habang itinuturo siya.
"Tsinera si daddy, mommy! Tsinera siya!" tuwang-tuwa na sigaw ni Daria na kambal ni
Rayna. Same silang girl at sila ang mga bunso namin.
"That is a mermaid! That's called mermaid!" pagtatama naman sa kanya ni Dark, ang
pangalawa sa mga kambal din namin.
Ang kambal naman niya ay si Raine at same silang boy. Five years old naman sila at
isang taon lang ang pagitan sa bunso namin.
Si Darren Jr naman na siyang panganay namin ay seven years old na pero nawawala
siya dito.
"Tsinera 'yon, Mommy! Tsinera si
daddy," pagpupumilit pa rin ni Daria.
"Sirena 'yon, anak."
"Sila ang nagpasuot nito sa akin. Bakit kasi kakalat-kalat 'yang bra mo? Just tell
me, baby if you want to seduce me. Hindi naman ako nagpapakipot," ani Darren na
siyang ikinanganga ko sa kanya.
"Ay, talaga lang, ha."
Burnangon na siya at gusto ko na ring mapahagalpak sa pagtawa dahil sa hitsura
niya. Palagi na lang ganito ang hitsura niya dahil sa mga babies namin.
"Ang kapal din naman ng mukha mo. Kailan naman kita inakit?"
Lumapit siya sa amin habang nagkakandahaba ang nguso niyang punong-puno ng lipstick
at gustong manghalik sa histura niyang lyon.
"Always, baby."
" Darren, tumigil ka. Nasaan si Jr? Nawawala! Halina kayo, kids. Mag-wash na kayo
ng mga hands niyo at pumunta na kayo sa table. Kakain na tayo."
" Mommy, buhat ako! Buhat!" Tum aas naman ang parehong mga kamay ni Rayna sa
akin. Sa kanila ay siya ang palaging nagpapabuhat.
" Kay daddy ka magpabuhat."
"Yaw! Ayaw! Dirty siya, eh. Dirty!"
Wala akong nagawa kundi ang buhatin siya kahit ang bigat-bigat na niya.
"Dirty si daddy? Sino ba ang gurnawa nito kay daddy?" sagot naman ni Darren at
kunwa'y inaagaw niya sa akin si Rayna.
"Yaw! Mommy!" Nangunyapit naman siya ng mahigpit sa leeg ko.
" Darren, hanapin mo si Jr. Dark, Raine, nasaan ang kuya nip?" Naglakad na kami
palabas ng playroom.
"He left, mommy," sagot ni Raine.
"l don't know, Mom," umiiling namang sagot ni Dark.
"Maybe he's in the backyard. You know that boy. He must have gone to see Melody."
Napaisip naman ako sa sinabing 'yon ni Darren.
"Ayusin mo nga 'yang sarili mo. Magpalit ka na do'n! Mukha kang bakla sa perya,"
pagtataboy ko na sa kanya.
"Kiss muna ako." Muli namang humaba ang
nguso niya sa akin. Si Rayna ay kaagad na nagtago sa kabilang side ko para makaiwas
sa ama nila.
" Kakaligo ko lang, Darren!" Hindi ko na siya naiwasan pa nang ikuskos niyang bigla
ang nguso niya sa gilid ng leeg ko!
"Alis, daddy! Alis! Ligo ka na!" pagtataboy din sa kanya ni Rayna.
Ang mga kapatid naman niya ay nagtakbuhan na patungo sa kusina at sinalubong naman
ngyaya nila.
"Grabe kayo kay daddy. Matapos niyong gawin 'to sa akin!" Nagnguyngoy ang magaling
na lalaki habang naglalakad na patungo sa hagdan ng bahay.
Bigla akong natawa ng malakas nang bigla siyang nagpapadyak sa sahig sa hitsura
niyang naka-bra, nakapalda ng maigsi na pa-balloon at may makulay at mahabang wig
sa ulo.
"Bilisan mo na!" natatawa kong sigaw sa kanya. Inirapan naman niya ako bago siya
nagpatuloy sa pag-akyat sa hagdan.
Mas lalo akong natawa sa inasal niya. Nagmukha talaga siyang bakla na sasali sa
isang pageant.
Napapailing na lang ako sa mga kalokohan
nilang mag-aama. Wala siyang pakialam kahit ano pa ang maging hitsura niya at
nakikita siya ng mga kasambahay namin.
Ayon sa kanya ay mas importante ang bonding moment nila ng mga bata at kaligayahan
ng mga ito kasama siya.
Nagpatuloy na kami ni Rayna sa dining room. Nakahanda na kaagad sa mesa ang mga
pagkain at ready na rin ang mga bata.
Nakapaghugas na sila ng mga kanya-kanya nilang kamay.
"Tessa, napansin mo ba si Jr? Baka kasi pinuntahan niya si Melody," tanong ko kay
Tessa habang naglalapag siya ng mga baso sa mesa.
"Hindi, ate. Naku, titingnan ko. Baka nga naroroon at mahawa siya ng sakit ni Mel-
mel ko. May kaunting Sinat pa ang batang 'yon."
Nagmadali naman siyang lumabas ng dining room.
THIRD PERSON
" B-Baka hinahanap ka na ni tita Rain, Jr. Umuwi ka na," pagtataboy ng batang si
Melody kay Jr habang siya ay nakahiga sa kama at si Jr naman ay nakaupo sa isang
silya at nakatitig sa kanya.
Walang mabasa na anumang emosyon sa
mukha niya.
"Sabihin mo muna sa akin ang totoo. I heard what your mom told you yesterday.
Kinukuha niyo ang 100b ng mommy ko at ng pamilya ko for what?" masungit na sagot sa
kanya ni Jr.
"H-Hindi ko alam ang sinasabi mo." Nag-umpisa nang humikbi ang batang si Melody
dahil sa paulit-ulit na pagtatanong sa kanya ni Jr.
"Liar. Ayaw na kitang makalaro kung hindi mo sasabihin sa akin ang totoo.
Isusumbong ko din kayo sa mommy at daddy 1<0."
"H-Huwag, Jr. Maawa ka sa amin ni Mama. Wala na kaming matitirahan na iba." Tuluyan
nang umiyak si Melody dahil sa pananakot na iyon sa kanya ni Jr.
"Then, tell me the truth."
" M-Mangako ka muna, hindi mo kami isusumbong."
"Okay."
" Mag-promise ka muna."
"Promise." Itinaas ni Jr ang kanan niyang kamay na tila nanunumpa ngunit ang isa
niya namang kamay na nasa likuran niya at itinatago niya ay naka-krus.
"G-Gusto ni Mama, p-paglaki natin dapat...
a-ako ang p-pakakasalan mo o k-kahit sino sa mga kapatid mo."
"What?!" Kaagad na nagsalubong ang mga kilay ni Jr sa sinabing iyon ni Melody. "And
why?" "P-Para m-makaahon kami ni Mama sa hirap."
Biglang napatayo si Jr mula sa kinauupuan niya at matalim na tumitig kay Melody.
"Pera lang pala ang habol niyo sa amin. Now,
I know! Ito ang tandaan mo, walang magpapakasal sa iyo isa man sa mga kapatid ko,
lalong-lalo na ako!"
"Jr!" sigaw ni Melody nang bigla na lamang tumakbo palabas ng bahay nila si Jr na
madilim ang anyo.
Pilit siyang burnangon mula sa kama kahit na nanghihina at sumunod sa pinto ng
bahay. Ngunit hindi na niya ito inabutan pa.
Natanaw naman niya ang kanyang ina na makakasalubong si Jr na tumatakbo sa malayo.
"Jr! Naku, hinahanap ka na ng mommy mo.
Halika na at kakain na kayo."
"Don't you dare touch me!" Kaagad na tinabig ni Jr ang kamay ni Tessa na siyang
ikinagulat nito sa inasal ng bata sa kanya.
" B-Bakit? A-Anong nangyari?"
Lumingon si Tessa sa pinanggalingan ni Jr na bahay nila at natanaw naman niya sa
pinto ang kanyang anak na umiiyak.
"Mel-mel, anak? B-Bakit ka umiiyak? Anong nangyari?" Nag-alala siyang bigla at
kaagad na nilapitan ang anak niya.
"You'd better just leave our house right now before I tell my mom and dad your real
motive in our family!" malakas na saad ni Jr sa mag-ina bago ito mabilis na
tumalikod at burnalik sa 100b ng mansion.
Naiwan namangtulala si Tessa bago niya dahan-dahang nilingon ang anak niyang
patuloy sa pag-iyak.
Jheimwel Rain
"Anak, saan ka galing?" tanong ko kay Jr nang bigla na lamang siyang dumating clito
sa 100b ng dining room.
Sakto namang nakababa na rin angdaddy niya mula sa itaas pero mukhang hindi pa rin
ito naliligo at nakasuot lamang ng robe.
"l just visited Melody, mom."
" Kumusta siya? Magaling na ba siya?" Hinabol ko siya ng tingin nang magtungo siya
sa kusina at nakita ko ang pagkibit-balikat niya.
Napailing na lamang ako.
Siya ang anak kong masyadong tahimik at bibihira lang magsalita. Hindi katulad ng
mga kapatid niyang nangingibabaw ang boses sa buong mansion.
KINAGABIHAN ay nagulat ako sa biglang pamamaalam ni Tessa sa amin bitbit ang
malalaki nilang bag ni Melody.
" Bakit naman biglaan?"
" P-Pasensiya na talaga, ate. K-Kailangan lang talaga namin munang urnuwi ng anak
ko sa probinsiya. Tumawag 'yong nanay ko na may sakit at malubha. Kailangan niya ng
makakasama."
"Gano'n ba?" Nakaramdam naman ako ng awa para sa kanila.
Isang taon na rin siyang naninilbihan sa amin at nakuha namin siya sa isang agency.
Maayos naman siya noong pina-background check namin siya.
" Naiintindihan ko pero sana makabalik ka pa, ha, kung magkakaroon pa kayo ng
pagkakataon."
Isa siya sa napakabuti kong kasambahay at napakabait. Masipag pa hindi langsa
pagluluto kundi sa lahat ng gawaing-bahay. May malasakit
din siya sa mga anak ko.
"Ipapahatid ko na lang kayo sa probinsiya niyo," ani Darren na kabababa lang ng
hagdan. Natanaw ko naman si Jr na nakaupo sa unang baitangsa itaas at nakatanaw sa
amin dito sa ibaba.
Lumingon ako kay Melody at nakita kong nakatanaw din siya kay Jr pero kaagad ding
yumuko at parang naiiyak.
" Baby, gusto mo bang magpaalam kay Jr?" malambing kong tanong sa kanya ngunit
natigilan ako nang bigla siyang umiling habang nananatiling nakayuko.
Sumiksik siya bigla sa likod ng kanyang ina.
"Jr, aalis na sila Melody. May gusto ka bang sabihin?" Burnaling akong muli kay Jr
sa hagdan.
Hindi na rin naman iba sa kanila si Melody sa isangtaon na rin nila itong
nakakasama at nakakalaro. Para na rin silang magkakapatid. "Goodbye!" sagot niya
kasabay nang pagtayo niya at pagtakbo papalayo.
Napanganga akong bigla sa inasal niya na ngayon niya lang ginawa.
"Anong nangyayari sa anak mo?" naitanong kong bigla kay Darren.
" Kanina pa nga siya hindi makausap ng
maayos."
"H-Hayaan niyo na PO, ate, kuya. Aalis na po kami," paalam naman na sa amin ni
Tessa bago niya binuhat ang dalawa nilang bagahe.
"Jake, please take them. Isakay niyo sa helicopter. Make sure they get to their
province safely," utos naman ni Darren kay kuya Jake na nakatayo sa pinto at
hanggang ngayon ay matapat at masunurin pa rin niyang tao.
"Tessa, kunin mo na 'to. Para sa inyo ito at sana makatulong sa pagpapagamot ng
nanay mo." Kaagad kong kinuha ang kamay ni Tessa at inilagay doon ang isang
makapal na sobre na naglalaman ng malaking halaga.
Yumuko siya at nakita ko ang pagluha niya.
"M-Maraming-maraming salamat, ate, kuya. P-Pasensiya na po kayo sa naging abala
namin." "Walang anuman 'yon, ano ka ba?
Mag-iingat kayo. Basta burnalik kayo kapag okay na ang lahat, ha. Mamimis ko ang
kare-kare mo."
"Opo, ate. Pasensiya na po talaga. Sorry PO." Saglit kaming nagyakap. Di ko rin
mapigilan angmalungkot.
Ngayon pa lang ay namimis ko na sila kaagad lalo na ang kakulitan ng anak niya at
galing niya pagdating sa pagluluto.
Tuluyan na silang lumabas ng bahay kasama si kuya Jake.
Napahinga na lang ako ng malalim habang tinatanaw silang umaalis na ngtahanan
namin.
"Darren, hindi ka na makakakain ng masarap na kare-kare simula ngayon," aniko kay
Darren bago ako humarap sa kanya.
Kaagad naman siyang ngumiti at yumakap sa akin mula sa likuran ko.
" Mas masarap ang kare-kare mong hilaw, baby, kaysa sa luto," bulong niya sa
tainga ko na siyang ikinalingon ko sa kanya.
"D'yan ka magaling." 'Yong mga pagganyan-ganyan niya sa akin ay alam ko na kaagad
ang nasa isipan niya.
"Our kids are asleep," muli niyang bulong habang sumisilay ang pilyong ngiti sa mga
labi niya at ang mga kamay niya ay nag-uumpisa nang gumapang sa dibdib ko.
" Darren, nandito pa tayo sa baba." Kaagad kongtinabig ang kamay niya mula sa
dibdib ko. "Then, let's go up to our room."
"Darren!" napasigaw ako nang mabilis na niya akong binuhat at parang hinahabol ng
kabayo sa pagmamadaling urnakyat ng hagdan. Baka malaglag kami!
Siguradong magdamag na naman ito at baka masundan na naman nito ang mga baby namin!
LUMIPAS pa ang maramingtaon at tuluyan na ngang nagbinata at nagdalaga ang mga anak
namin ni Darren. Ang lima ay naging anim dahil nasundan pa sila ng isa pang babae,
si Daina.
Bale tatlong lalaki at tatlong babae ang mga anak namin na siyang pumupuno at
nagpapasaya ng sobra-sobra sa amin ni Darren sa bawat araw na dumaraan sa amin.
Lahat sila ay nakatapos na at may mga kanya-kanya nang trabaho. May mga sarili
silang mithiin at pangarap sa buhay na patuloy lang naming sinusuportahan ng
kanilang ama, basta sa ikabubuti nila.
At habang nag-aaral sila noon ay ipinagpatuloy ko ring muli ang pag-aaral ko at
nakatapos ako ng Master's Degree in Education. Pero hindi ko nagagamit ang tinapos
ko dahil ayaw akong payagan ni Darren na magtrabaho.
Sapat na daw na nakatapos ako at marami akong natutunan. Siya lang at ang mga anak
namin ang kailangan kong intindihin at aasikasuhin.
"Anak, nasaan na ba ang daddy mo at mga kapatid mo?" tanong ko kay Jr matapos kong
magbendita at magkrus sa dibdib 1<0.
Katatapos lang namin dumalo sa second mass clito sa simbahan pero nauna nang
lumabas ang mag-aama ko at naiwan langsa akin ang binata kongsi Jr.
Humarap na ako sa kanya ngunit nakita kong burnangga siya sa isang magandang babae
na sa tingin ko ay papasok naman dito sa 100b. Marami kasing mga tao ang
nagkakasalubungan dito sa 100b dahil mayroon pang third mass.
"S-Sorry, p-pasensiya na," kaagad na hingi ng pasensiya ng dalaga kasabay nang
pagyuko niya sa harap ni Jr.
Hindi naman nakasagot si Jr at kahit nilampasan na siya ngdalaga ay nakahabol pa
rin siya ng tingin doon. Maging ako ay napakunot din ang noo dahil parang pamilyar
sa akin ang magandang babaeng 'yon.
"Anak, h-hindi ba parang kamukha siya ni Melody?"
"Hindi siguro," sagot niya bago siya nagpatuloy na sa paglabas ng simbahan ngunit
pansin kong nagbagong bigla ang timpla niya. Pero parang kamukha niya talaga. Hindi
ako p'wedeng magkamali.
Hindi na kasi sila burnalik pa sa amin simula
noong umalis sila.
Jhunababy04
DITO NA PO NAGTATAPOS!
Maraming-maraming salamat po sa mga umabot hanggang dito!
See you on the KIDNAPPED BY THE
BILLIONAIRE(BASTARDO SERIES #3) story of 1010 Dexter!