Ang Alamat ng Pakwan

Noong unang panahon may isang bata na ang pangalan ay Juan. Si Juan ay ulila na at wala na
s'yang mga magulang. Nakatira lamang siya sa kanyang tiyo at tiya. Si Juan ay masipag at
palaging nagbanat nang buto. Malaki ang ulo ni Juan at palagi siyang tinutukso sa kanyang
mga kapwa. Ang tawag sa kanya sa panunukso ay "Pak Juan"- ito ang palaging sinasabi nang
nanunukso sa kanya.Hindi pa nakuntento ang mga tumutukso sa kanya. Siya ay sinaktan at
binabato.miiyak na lang si Juan at umaalis palayo sa tumutukso at nanakit sa kanya.
!apag ummuwi na nang bahay si Juan. Siya rin ang nagtatrabaho sa mga gawaing bahay
habang ang anak nang kanyang tiyo at tiya ay walang ginagawa.Halos araw-araw na lang
naranasan ni Juan ang panunukso" pananakit" at pagpapahirap sa kanya sa mga gawain.
#sang araw" hindi na matiis ni Juan ang hirap at sakit na kanyang kinikimkim. !aya" sabi niya
na mas mabuti na lang na kunin siya nang poong maykapal.Palagi niya itong sinabi at
dinadasal. !aya isang araw. biglang umuulan nang malakas na may kasamang kidlat at kulog.
$iglang nawala si Juan. At paghupa nang ulan. Hinanap si Juan nang kanyang tiya at tiyo t
nang ank nito. Ngunit hindi na nila ito makita. Ngunit may nakita silang may tumutubo na
halaman sa kanilang hagdanan. Ang halaman ay may bunga na kahawig sa ulo ni Juan. %aking
pagsisi nang kanyang tiyo at tiya at nang anak nito. !aya bilang patawad ay inaalagaan nila
ang halaman at tinatawag nila itong "Pak Juan". Sa paglipas nang maraming panahon at
dekada. &#natawag na itong "PA!'AN".
Alamat ng Rosas
Noong unang panahon ay may isang magandang dalaga mula sa malayong bayan ng
&arla( na )osa ang pangalan.
$ukod sa iwing ganda ay nakilala rin si )osa na gagawin ang lahat para mapatunayan
ang tunay na pag*ibig.
Ayon sa kwento nakatakda nang ikasal si )osa kay Mario nang matuklsang may
malubhang sakit ang lalaki. Sa kabila ng lahat ay pinili ng dalaga na pakasal sila para
mapaglingkuran ang lalaki hanggang sa mga huling sandali ng buhay nito.
+ayunman ay hindi pumayag si Mario. Anang binata ay sapat na sa kanya na baunin
ang pag-ibig ng dala sa kabilang buhay.
Pinaglingkuran ni )osa si Mario. Hindi siya umalis sa tabi nito. Ang ngiti niya ang
nasisilayan ni Mario sa pagmulat ng mata at ang kanya ring mga ngiti ang baon nito sa
pagtulog.
Ang mga ngiti rin ni )osa ang huling bagay na nasilayan ni Mario bago panawan ng
hininga.
Ang mga gniti ni )osa ay hindi napawi kahit nang ilibing si Mario at kahit nang
dinadalaw ang puntod nito at pinagyayaman. Nang tanungin kung bakit hindi nawala
ang ngiti sa mga labi ay ito ang sabi niya.
"Alam kong nasaan man si Mario ay ako lang ang babaing kanyang minahal. At alam ko
rin na maghihintay siya sa akin para magkasama kami na hindi na maghihiwalay pa."
Naging inspirasyon ng iba ang ipinakitang lalim ng katapatan at pagmamahal ni )osa sa
katipan.
$ago namatay ay hiniling ni )osa na sa tabi ng puntod ni Mario siya ilibing. !akatwang
may tumubong halaman sa kanyang puntod at kayganda ng naging mga bulaklak.
&inawag nilang rosas ang mga iyon bilang alaala ng isang dalagang simbolo ng tunay ng
pag-ibig.
Alamat ng Sampaguita
Sa isang malayong bayan sa Norte ay may isang napakagandang dalaga na %iwayway ang pangalan.
Ang kagandahan ni %iwayway ay nakarating hanggang sa malalayong bayan. Hindi naging kataka-taka
kung bakit napakarami ng kanyang naging mga manliligaw.
Mula sa hilaga ay isang grupo ng mga mangangaso ang nagawi sa lugar nina %iwayway. Sa kasamaang
palad" si &anggol" isa sa mga ito ang inatake ng baboy-ramo. Ang binata ay dinala sa ama ni %iwayway
para mabigyan ng pang-unang lunas. #yon ang naging daan ng paglakalapit nila.
mibig sina %iwayway at &anggol sa isa'y isa sa maikling panahon ng pagkikilala.
Nang gumaling si &anggol ay nagpaalam kay %iwayway at sa mga magulang niya. Anang binata ay
susundin ang ama't ina upang pormal na hingin ang kamay ng dalaga.
Puno ng pangarap si %iwayway nang ihatid ng tanaw si &anggol.
Subalit dagling naglaho ang pa-asa ni %iwayway na babalik si &anggol tulad ng pangako. #lang
pagsikat na ng buwan mula nang umalis ito ngunit ni balita ay wala siyang natanggap.
#sang dating manliligaw ang nakaisip siraan si &anggol. #kinalat nito ang balita na hindi na babalik si
&anggol dahil may asawa na ito.
&inalo ng lungkot" pangungulila" sama ng loob at panibugho ang puso ni %iwayway. Nagkasakit siya.
Palibhasa ay sarili lang ang makagagamot sa karamdaman kung kaya ilang linggo lang ay naglubha
ang dalaga at namatay.
$ago namatay ay wala siyang nausal kungdi ang mga salitang" "#sinumpa kita,... sumpa kita,"
Ang mga salitang "#sinusumpa kita,... sumpa kita," ang tanging naiwan ni Aniway kay &anggol.
#lang araw makaraang mailibing si %iwayway ay dumating si &anggol kasama ang mga magulang.
Anito ay hindi agad nakabalik dahil nagkasakit ang ina. Hindi matanggap ng binata na wala na ang
babaing pinakamamahal.
Sa sobrang paghihinagpis" araw-araw ay halos madilig ng luha ni &anggol ang puntod ni %iwayway.
Hindi na rin siya bumalik sa sariling bayan upang mabantayan ang puntod ng kasintahan.
#sang araw ay may napansin si &anggol sa ibabaw ng puntod ni %iwayway. May tumubong halaman
doon" halaman na patuloy na dinilig ng kanyang mga luha. Nang mamulaklak ang halaman ay may
samyo iyon na ubod ng bango. &inawag iyong sumpa kita" ang mga huling salitang binigkas ni
%iwayway bago namantay. Ang sumpa kita ay ang pinagmulan ng salitang sampaguita.
Alamat ng Gumamela
Mahilig sa mga bulaklak si Mela. Sa katunayan" ang paligid ng bakuran nila ay punung-puno ng mga
halamang namumulaklak. Siya ang nagtanim sa lahat ng iyon.
Araw-araw" maki!ita ang napakaraming mga"paruparo" bubuyog at tutubi sa halaman ni Mela.
!atuwaan na ng mga bata at maging ng mga matatanda na panoorin ang mga iyon habang palipat-lipat
sa pagdapo sa mga bulaklak.
-ahil nalilibang sa paghahala-man" hindi na pansin ni Mela na nagkakaedad na siya. $agamat may
mga manliligaw ay gusto pa niyang i buhos ang panahon sa pagpaparami ng mga tanim kaysa usapin
ng kanyang puso.
#sang araw" may bakasyunistang na ligaw sa ha lamanan ni Mela. Natuwa rin ito at naaliw sa maramin
mga tutubi" mga paruparo at mga bubuyog na masayang nagliliparan sa mga bulaklak.
Nakipagakilala si )ommel" ang binatang taga Maynila kay Mela.
Mula noon" araw-araw nang panauhin ni Mela si )ommel at ikinainggit ito ng ibang manligaw ni
Mela. #sa na rito si +oyong" pinakamahigit niyang mangingibig. Minsan ay hinarang ni +oyong si
)ommel at pinagbantaan.
#pinagkibit-balikat lang ni )ommel ang banta. Nagpatuloy siya sa pagdalaw kay Mela. Ang totoo ay
natutuhan na niyang mahalin si Mela.
%along nagalit si +oyong nang isang umaga ay makitang kasama ni )ommel si Mela galing sa
pagsisimba. 'alang sabi-sabing inundaya nito ng saksak ang binata ngunit hindi nito inasahan ang
ginawa ni Mela. $iglang iniharang ng dalaga ang katawan kaya siya ang tumang-gap ng saksak na para
kay )ommel.
Agaw-buhay agad si Mela subalit bago nalagutan ng hininga ay inamin kay )ommel na mahal niya ito.
+ayon na lang ang panggigipuspos ni )ommel. Matapos ilibing ang dalaga sa gitna ng halamanan nito
ay hindi na bumalik ng Maynila ang lalaki. Siya ang pumalit kay Mela sa pag-aalaga ng mga halaman
nito. Nais niyang ipadama sa pamamagitan noon na mahal na mahal niya ang dalaga.
#sang araw ay napansin ni )ommel ang pagtubo ng isang ka-kaibang uri ng halaman sa mismong
puntod ni Mela. Nang lumaki iyon ay namulaklak ng kulay pula. #nisip ni )ommel na iyon ang paraan
ng dalga upang ipaalam ang kanyang pag-ibig sa binata. Ang bulaklak ay tinawag niyang mela ngunit
kalaunan ay naging gumamela.
LEGEND OF RED ROSE
Many moons ago" a maiden named 'ind -an(er lo.ed a warrior named +reat $ear. 'ind
-an(er was the daughter o/ 0ather Sky and +reat $ear was the son o/ Mother 1arth. &he +reat
Spirit 2oined +reat $ear and 'ind -an(er in a beauti/ul wedding (eremony. 1.eryone was
.ery happy. &he /irst year" 0ather Sky ga.e so/t bree3es and gentle rains. Mother 1arth shared
many /ruits and good hunting. &he happiness o/ +reat $ear and 'ind -an(er /illed the tribes
o/ the land.
n/ortunately" happiness did not last past the se(ond year. 'ind -an(er was to bare a (hild at
the time o/ winter's /irst snow. -uring the birth o/ the (hild" 'ind -an(er passed to the ne4t
li/e" lea.ing +reat $ear with a broken heart and a beauti/ul little girl. 0ather Sky sent many
blowing snow /alls. Mother 1arth was hard" (old and unyeilding. &hat winter was .ery hard on
the tribes o/ the land as Mother and 0ather mourned the loss o/ 'ind -an(er.
#n the spring" +reat $ear took the little girl to where Mother 1arth and 0ather Sky meet. He ask
Mother and 0ather to gi.e a name to 'ind -an(er's (hild and to no longer grie.e but to be
happy as 'ind -an(er would want. 0ather Sky shed a single tear whi(h mi4ed with the red
(lay o/ Mother 1arth. #n that spot" grew a beauti/ul /lower5 red as the earth" so/t like the tear"
with a sweet smell o/ spring wind" but with thorns o/ pain. 0ather Sky and Mother 1arth ga.e a
name to 'ind -an(er's (hild. Her name was to be 'ind 0lower. &oday" we (all the /lower
whi(h (ame to be at the time o/ her naming the )ed )ose. A beauti/ul thing (an o/ten (ome
/rom a great time o/ sadness.

THE LEGEND OF MOUNT MAYON
&here on(e li.ed a (hie/tain in a .illage in the Pro.in(e o/ Albay. He had a daughter named Magayon
who was not only beauti/ul but was also kind 6 to ri(h and poor alike.
$e(ause o/ Magayon7s beauty and kindness" she had many suitors who .ied /or her lo.e. &he suitor she
/ell in lo.e with was a young named Matapang. His /ather was one o/ the /ighters o/ Magayon7s /ather.
Sin(e Matapang was not o/ noble birth" Magayon7s /ather did not /a.or o/ him as a suitor o/ her
daughter. $ut this did not pre.ent her /rom a((epting Matapang.
Another o/ Magayon7s suitors was Maraut." a son o/ another (hie/tain who ruled a neighboring .illage.
He was o.erbearing and boast/ul and be(ause his parents were ri(h and power/ul" Magayon7s /ather
/a.ored him among all the suitors. Magayon was not happy o.er her /ather7s de(ision. She went to
Matapang and told him about it. So the two lo.ers thought o/ was by whi(h they might sol.e the
problem.
A/ter (onsidering the matter /or some time" Magayon and Matapang -e(ided that the best solution to
the problem was /or them to elope. &hey agreed on a (ertain date /or (arrying out their plan. Magayon
told her lo.er that on the night o/ the appointed date" he should wait /or her near the ri.er.
&he lo.ers didn7t know that Maraut was able to learn o/ their plan. 'ithout delay" Maraut went to
Magayon7s /ather and in/ormed him o/ what Magayon and Matapang intended to do.
8n the night o/ the appointed date" Matapang returned and" as agreed upon" he waited /or Magayon
near the ri.er. No sooner had the two lo.ers met than the men o/ Magayon7s /ather went a/ter them.
pon seeing the group o/ men approa(hing them" Magayon and Matapang run as /ast as they (ould to
the /orest. $ut sin(e it was dark and they (ould not see the way .ery well" they were o.ertaken by the
men o/ Magayon7s /ather. 8ne warrior hit Matapang with an arrow and the lo.er o/ Magayon /ell and
died instantly.
pon seeing her lo.er /all" Magayon grie.ed and with tears /lowing down her /a(e" she (ontinued to
run. &hen she got entangled in a thorny bush whi(h was the abode o/ /ier(e and poisonous snakes. &he
snakes bit Magayon and" despite the e//orts o/ medi(ine men to sa.e her" she died.
Magayon7s /ather grie.ed o.er his daughter7s death" and he and his men buried her right on the spot
where she died. &hen they went ba(k to the .illage. &hat night" a .iolent storm suddenly (ame" and
there was rain and thunder and lightning.
'hen morning (ame" Magayon7s /ather returned to the pla(e where Magayon had been buried. &o his
ama3ement" he saw that the mount on top o/ Magayon7s gra.e had risen to be(ome a mountain with a
per/e(t (one. &he mountain is now (alled Mount Mayon" in honor o/ Magayon" the un/ortunate lo.er
o/ Matapang.