SESS 13 | GROUP 1 Kaloy: Wag na wag kang
PERFORMANCE TASK magsusumbong!
Mga karakter:
Lolo Jose – Jerico
Majo (Pulubi) – Mary Joy
Magda(ginahasa) – Regina
Kaloy (nanggahasa) – Erris
Nena (Nanay ng pulubi) –
Princess
Nestor (Tatay ng pulubi) –
Julian
Edgar (Magpapatuloy sa mga
pulubi) – Gelo
Malou (Asawa ni Edgar) – Kyla
• Mahahati sa tatlo ang
grupo: (1) Mga lasing (2)
isang babae na ginahasa (3)
pulubi
• Gagawa ng sari-sariling
eksena at ingay
Scene 1: Tableau
Lolo Jose:
Hindi ba kayo napapagod, o di
kaya’y nagsasawa
Sa gawaing ‘di tama
Walang hanggang katapusan
Buksan ang puso’t isipan
Ang Diyos ay lagi lang nariyan
Ika’y kanyang sasamahan
Basta’t puso mo ay buksan.
Lahat:
Oh, Diyos ko, ano ba naman ito
‘Di ba, langhiya, napunta ko sa
gan’to
Di naman ginusto, letseng buhay
‘to
Diyos ko, ano ba naman ito?
• Maiiwan sina Magda at
Kaloy; ang lahat ay eexit.
• tatakbo si kaloy; eeksena
at iiyak si Magda
Scene 2: Sa Inuman
Nestor: Oy, pareng kaloy bakit
ka humahangos? Halika’t tumagay
ka muna
Kaloy: Ayon, saktong-sakto at
bitin yung inuman sa kabilang
kanto
Edgar: Pareng kaloy, bakit nga
ba tumatakbo ka kanina?
Kaloy: Wala yon mga pare, mag-
inom na lang tayo!
Lahat: Cheers
Nena: Hoy Nestor, andito ka lang
pala! Mawawalan na tayo ng bahay
nakikipag-inuman pa ka dyan!
Kaloy: Ang ingay naman ng asawa
mong yan
Nena: Anong maingay? Ikaw imbis
na magtrabaho apura paglalasing
ang inaatupag mo! Nestor, tara
na.
Nestor: Wala akong pakialam,
bahala kayo ng salot mong anak!
Lolo Jose: Mga apo,
katanghaliang tapat eh lasing na
lasing kayo. At ikaw nestor,
hindi mo man lang sinamahan yung
asawa mo.
Kaloy: Tatang, tumagay ka na
lang din po, at para lumakas-
lakas yang tuhod n’yo hahahaha
Lolo Jose: Hindi na, apo. Teka
nga, making kayo sa akin. Alam
kong marami tayong pagsubok na
kinahaharap ngayon, tumataas ang
presyo ng bilihin at kurudo at
kung ano-ano pa. Marahil ito
lang ang nakikita nyong paraan
upang magsaya. Pero lagi nyong
iisipin na mayroon kayong
pamilya na nag-aalala sa inyo.
Nasa tahanan ang tunay na
ligaya. Kaya Nestor, ikaw lang
ang makakapitan ng pamilya mo
ngayon, umuwi ka na at nang
masamahan mo silang maghanap ng
matutuluyan.
Nestor: Tama nga po kayo,
tatang. Oh, sya sige mga pare,
mauna na ako sa inyo.
Lolo: Kayo rin, magsiuwi na
kayo.
Scene 3: Si Magda
• Madadaanan ni Lolo si Magda
habang nag-aadlib sya
Lolo: Ija, bakit tila balisang-
balisa ka
Magda: Lolo Jose, may gumahasa
po sa akin.
Lolo: Susmariosep! Sinong
lapastangan ang gumawa nito sa
‘yo?
Magda: Si Kaloy po
Lolo: Si kaloy? Ang kilalang
lasinggero dito sa barrio Amare?
Halika at isumbong nating sa
‘yong mga magulang
Magda: Wag po, natatakot po ako
nab aka kung anong sabihin sa
akin kapag nalamang narape ako.
Lolo: Magda, ang pamilya natin
ang pinakaunang makauunawa sa
nararamdaman ng ating mga puso,
sila ang mga taong kasama mo sa
ano mang laban o pagsubok kung
kaya’t marapat lamang na
ipagbigay alam mo ito kaagad sa
kanila.
Magda: Hindi ko po alam ang
sasabihin at gagawin ko.
Lolo: Maging tapat ka sa kanila
at nang maisumbong rin natin
kaagad sa awtoridad at mapanagot
ang kaloy na iyon. Halika’t
sasamahan kita.
Lolo: Ang paggawa ng kasalanan
ay may kaakibat na kaparusahan.
Idinimanda ni Magda si Kaloy
dahil sa kahalayang ginawa nito
sa kanya. Lagi nyong tatandaan
mga apo na hindi dahilan ang
estado sa buhay o lugar na
tinitirahan upang gumawa ng
kasamaan. Kahit sino man tayo,
piliin nawa natin parati ang
kabutihan.
Scene 4: Ang Pamilyang Pulubi
Majo:
Kada hakbang sa lupa’y para
akong inaalon
At nalulunod sa batikos ng mundo
Sa kung ano lamang ang kaya ko
Pigang-piga na sa problemang ‘di
masolusyunan, agad
Parang wala ng bukas
Pwede bang umiwas.
Majo: ‘nay saan na tayo titira
nito?
Nestor: Wag kang mag-alala anak,
gagawa ng paraan ang tatay.
Nena: Sya nga anak, pansamantala
ay dito muna tayo sa kalsada
matutulog hanggang wala pang
matinong trabaho kami ng tatay
mo. Sige, magpahinga ka na muna
dyan.
Nestor: Pasensya ka na, mahal
ah. Wala talaga akong mahanap na
trabaho lalo na at wala naman
din akong natapos.
Nena: Naiintindihan kita,
sumabay din kasi ang taas ng mga
bilihin kaya kinapot talaga
tayo. Bukas na bukas din ay
sasamahan kitang maghanap ng
trabaho. Pasasaan pa at
makakaraos din tayo. May awa ang
Diyos.
Nestor: Bukas ay lalapit din ako
kay pareng Edgar, baka may
trabaho syang maibigay sa atin.
Maraming salamat talaga.
Nena: Oh, sya sige, matulog na
tayo.
*kinabukasan*
Nena: Tao po! pareng Edgar,
kumareng Malou.
Malou: Oy, mare. Bakit ganyang
ang itsura nyo? Tuloy muna kayo
at sa loob na tayo mag-usap.
Edgar, andito ang pareng Nestor
mo.
Nena: Salamat, mare.
Malou: Anong maipaglilingkod
naming mag-asawa sa inyo?
Nena: Mare, kakapalan ko na
mukha ko ah. Napaalis kasi kami
sa bahay na inuupahan namin
dahil nga hindi na kami
nakakabayad ng renta, gawa ng
ang tataas ng mga bilihin at
sumabay pa itong pagkatanggal sa
trabaho ni Nestor. Kaya
magtatanong sana kami kung may
bukas pang trabaho sa pabrika
nyo.
Malou: Saktong-sakto kailangan
ni Edgar ng mga tauhan sa
pabrika.
Edgar: Oo nga pare, dito ka na
lang magtrabaho sa amin.
Nestor: Nako, malaking tulong sa
aming mag-anak. Maraming salamat
talaga sa inyo.
Malou: Ikaw naman mareng nena,
dito ka na lang din magtrabaho
sa bahay. Nagpaalam na kasi yung
katulong naming. Para dito na
rin kayo tumira ng inaanak ko.
Nena: Maraming-maraming salamat
talaga sa inyong dalawa.
Edgar: Sino pa ba ang
magtutulungan kundi tayo-tayo
lang din.
Malou: Totoo yon, pamilya na rin
ang turing namin sa inyo.
Lolo Jose: Ang saya! Iba talaga
kapag may pamilya kang
matatakbuhan.
Ang aming barrio Amare ay maliit
at mahirap na lugar lamang,
ngunit tulad ng pangalan nitong
Amare na ang ibig sabihin ay
pagmamahal; pagmamahalan ang
nagiging susi sa ano mang
pagsubok na aming kinahaharap.
Pag-ibig ang ugat ng pagsisisi,
pananagutan at pagtutulungan na
dahilan kung bakit patuloy na
nagiging payapa ang lugar na
ito. Hindi man kami magkakadugo,
ngunit pamilya ang turing naming
sa isa’t-isa. Hayss astig!
Lahat:
Kahit sino pa man ang may
kagagawan ng iyong pagkabigo
Ay isipin na lang na ang buhay
kung minsan ay nag bibiro.
Nandirito kami, ang pamilya mong
tunay, aagapay sayo.
Sa lungkot at ligaya, hirap at
ginhawa
Kami’y kasama mo.
Lolo Jose: Haaaay, ang sarap
talaga ng may pamilya.
***tapos***