1

வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே
சிறு கைத ள்
என். ஸ்ரீதரன்
அட்கை ப்ப ம் : சாந்திபிரியா- gkpriya246@gmail.com
மின்னூலாக் ம் : சீ.ராகே%ஸ்வரி - sraji.me@gmail.com
வெவளியிடு : FreeTamilEbooks.com

உரிகை= : Public Domain - CC0

உரிகை= – கிரிகேயட்டிவ் ா=ன்ஸ். எல்லாரும் படிக் லாம், பகிரலாம்.

2
ப ொருளடக்கம்
என்னுரை ...............................................................................................................................................4
1. விண்ணணொக்கும் ணவ ்கள்..................................................................................................................5
2. யொ ் ப ொறு ்பு ?...............................................................................................................................10
3. ணமகத்துக்கும் தொகமுண்டு.............................................................................................................15
4. ொசக்கயிறு......................................................................................................................................19
5. நீயுமொ மகணன ?................................................................................................................................23
6. அன் ிற்கும் உண்ணடொ வித்தியொசம் ! !..............................................................................................28
7. நிரைனச்சது ஒண்ணு ......................................................................................................................34
8. நொய் ் ொசம்.....................................................................................................................................37
9. நல்லொயிடுவீங்க...............................................................................................................................40
10. ணதடி வந்த பிரசாதம் வந்த ி சொதம்......................................................................................................................44
11. வொழ்க்ரைக வொழ்வதற்ணக................................................................................................................47
12. கண்ணணொட்டம்...............................................................................................................................50
13. எ ்ண ொ வருவொண ொ ... ?...................................................................................................................51
14. அக்கரை ச் சீரைமயில் ....................................................................................................................55
15. இதுவும் கடந்து ண ொகும் ! !............................................................................................................61
16. தொயன்பு .........................................................................................................................................66
17. அழகின் வி ீதம் ! !......................................................................................................................71
18. ப ொய் எல்லொம் பமய்பயன்று..........................................................................................................75
19. விதியின் விரைளயொட்டு..................................................................................................................78
20. அன் ின் சுட ்.................................................................................................................................79
21. அடுத்தது என்ன ?........................................................................................................................84
22. மனித ணநயம்..................................................................................................................................89

3
 என்னுகைர
நான் தனியார் ம்வெபனியிலிருந்து ஓய்வு வெபற்று வெசன்கைTயில் நங் நல்லூரில் வசித்து வருகிகேXன். என்
அ கைவ 64.
“எதிர் வீடு” என்னும் முதல் சிறு கைதத் வெதாகுப்கைப வெதா ர்ந்து ”வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே ” என்னும்
இருபத்து இரண்டு சிறு கைத ள் அ ங்கிய இந்தச் சிறு கைதத் வெதாகுப்கைப வெவளியிடுவதில் மிக்
=கிழ்ச்சி அகை கிகேXன்.
சித்திரமும் கை பழக் ம் வெசந்தமிழும் நா பழக் ம் என்பர். சிறு கைத எழுதுவதற்கும் கை பழக் ம் என்று
வெசான்Tாலும் வெபாருந்தும். சிறு கைத எழுதுவதற்கு நிகைXய படித்தால் =ட்டும் கேபாதாது. எழுத
கேவண்டும் என்னும் எண்ணம் =Tதில் இருந்ததால்தான் எழுத முடியும். என்கைT ’எழுது. எழுது’ என்று
ஊக் ம் அளித்த எழுத்தாளர் திரு. தீபம் திரு=கைல, எழுத்தாளர் சங் ரி அப்பன் =ற்றும் ஆகிய
இருவருக்கும் என் =T=ார்ந்த நன்றிகையத் வெதரிவித்துக் வெ ாள்கிகேXன்.
கைத கைளப் படித்துப் பார்த்துவிட்டு உங் ள் ருத்கைதச் வெசால்லவும்.

என். ஸ்ரீதரன்
Maje200@gmail.com
97907 91965

4
 1. விண்கேணாக்கும் கேவர் ள்
“உங் ளுக்குச் சர்க் கைர இருக்கிXது. இருநூகைXக் ந்து விட்டீர் ள். நான் எழுதிக் வெ ாடுக்கும்
=ருந்கைத சாப்பிடுங் . முக்கிய=ா நீங் ள் திTந்கேதாறும் குகைXந்த பட்சம் அகைர =ணி கேநர=ாவது
வாக்கிங் கேபா கேவண்டும்” என்று ாக் ர் வெசான்Tது எTக்கு அவ்வளவு முக்கிய=ாய் வெதரியல.
ஆTால், அது என் =கைTவியின் =Tசில் ஆழப் பதிந்து விட் து. அதி ாகைல ஐந்து =ணிக்கு என்கைT
எழுப்பி, “ந ந்துட்டு வாங் ” என்று அன்பு ன் அனுப்பிவிடுவாள் = ராசி. தூக் ம் கேபாச்கேச” என்று
நிகைTத்துக்வெ ாண்கே நான் நகை ப்பயிற்சி வெசய்கேவன்.
என் வீட்டின் அருகில் ஒரு பூங் ா உண்டு . அங்கு ஒரு வெபரிய ஆல=ரமும் கேவறு சில =ரங் ளும்
வெசடி ளும் =Tகைதக் வரும். அங்கு ஒருவகைர ஒருவர் இடித்துக் வெ ாண்டு கேபாவதுகேபால் கூட் ம்
இருப்பதில்கைல. பூங் ாகைவ யாரும் சுத்தம் வெசய்வதில்கைல. பூங் ா ாவல் ாரன் எப்கேபாது தண்ணீர்
விடுகிXாகேTா? யாருக்குத் வெதரியும் ? சுட்வெ ரிக்கும் வெவப்பத்தால் தண்ணீர் இல்லா=ல் =ரம் வெசடி ள்
தவித்தT..
ாகைல ஆறு =ணிக்கு அங்குப் கேபாகும் கேபாது பத்து கேபர் அல்லது அதி பட்சம் பதிகைTந்து கேபர்
இருப்பார் ள். நான் இருபது சுற்று ள் பூங் ாவில் கேபா ப்பட் நகை கே=கை கையச் சுற்றி விட்டு
அங்கிருக்கும் ஆல=ரத்தின் கீழ் இருக்கும் சாய்=ாT இருக்கை யில் சிறிது கேநரம் அ=ர்ந்து விட்டு
வீட்டுக்குத் திரும்புகேவன்.
ஒரு வாரம் வெதா ர்ச்சியா கேபாTகேபாதுதான் எTக்கு ஒன்று புரிந்தது. எப்படி ஒரு மின்சார ரயிலில்
குறிப்பிட் கேநரத்தில் அலுவல ம் கேபாகிXவர் ள் எல்லாம் ஒரு வெபட்டியில் பயணம் வெசய்கிXார் கேளா
அதுகேபால் நான் கேபாய்க்வெ ாண்டிருக்கும் கேவகைளயில் குறிப்பிட் நபர் கைளச் திTந்கேதாறும்
பூங் ாவில் சந்தித்கேதன். ாகைலயில் பூங் ாவில் நகை ப்பயிற்சி வெசய்வது மி வும் உற்சா =ா இருக்கும்.
=ரங் ள் மீத=ர்ந்திருக்கும் குயில் இன்னிகைசகையச் வெசவியில் பாய்ச்சும். நீலவானிலிருந்து எட்டிப்
பார்க்கும் திரவன் தன் வெபான்வெTாளிகையப் =ரத்தின் ஊகே பாய்ச்சும். வசந்த ால ஆரம்பம்.
பசுகை=யாT இகைல ளின் ரம்மிய=ாT அழகு =Tகைதக் வெ ாள்கைளக் வெ ாள்ளும்.. பூங் ாவில்
அதி ாகைலயில் நகை ப்பயிற்சி வெசய்பவர் ள் வெ ாடுத்து கைவத்தவர் ள்.
நான் பூங் ாவில் நுகைழயும் கேபாகேத உ ற்பயிற்சி வெசய்து வெ ாண்டிருப்பவர் ஓம் பிர ாஷ் . =ார்வாடி..
அ கு கை கைவத்திருக்கிXார். உ ற்பயிற்சி வெசய்து ஒல்லியா உ ம்கைப கைவத்திருப்பார். பூங் ாவிற்கு
அடுத்த வீடு அவருகை யது. அதி ாகைல ஐந்து =ணிக்குச் சரியா வந்துவிடுவார். பூங் ாவில் ஒரு வெபரிய
கே=கை இருக்கும் . பத்து கேபர் அ=ரலாம். ஐந்து =ணிக்கு முதலில் வரும் ஓம் பிர ாஷ் பூங் ாவிலிருந்து
து ப்பத்கைத எடுத்து கே=கை கையப் வெபருக்கிச் சுத்தம் வெசய்து விட்டு கேயா ா வெசய்யும் ரப்பர் ஷீட்கை
விரித்து உ ற்பயிற்சி, கேயா ா வெசய்வார். அவர் =ட்டும் அல்ல . அவருகை ய =கைTவியும் தகைலயில்
முக் ாட்டு ன் நகை ப்பயிற்சி வெசய்வார். ஓம் பிர ாஷ் ஐந்து =ணியிலிருந்து ஏழு =ணி வகைர
பூங் ாவில் இருந்தால் அவர் =கைTவி ஐந்தகைர =ணியிலிருந்து ஆXகைர =ணி வகைர கிட் த்தட் ஐம்பது
சுற்று ளாவது சுற்றுவார்.. அதTால்தாகேTா என்Tகே=ா பத்து வயது குகைXந்து மி வும் இளகை=யாய்
வெதன்படுகிXார். எTக்கு ஓம் பிர ாஷி ம் நன்கு பரிச்சியம் ஆTதும் தயங்கிக் வெ ாண்கே கே ட்கே ன்.
”உங் ள் வீட்டில் என்T சகை=ப்பீர் ள். உங் ள் =கைTவி ாகைலயிகேல நகை ப்பயிற்சிக்கு
வந்துவிடுவதால் கே ட்கிகேXன்” என்கேXன்.
சிறிதுகூ தயங் ா=ல் ”எங் ள் வீட்டில் மூன்று கேவகைளயும் வெராட்டி சப்ஜிதான்” என்Xார். “ஆகேணா,
வெபண்கேணா உ ற்பயிற்சி அல்லது நகை ப்பயிற்சி வெசய்யாவிட் ால் பின்Tால் வருந்த கேவண்டி வரும்”
என்Xார்.
”எல்லாப் வெபண் ளாலும் அப்படி இருக் முடியாது. ாகைல டிபன் வெசய்யணும் . =திய உணவு
வெசய்யணும் என்பதால் யாருக்கும் கேநரமில்கைல” என்கேXன்.
ஆறு =ணிக்கு வ =ாநிலத்கைதச் கேசர்ந்த நான்கு கேபர் ள் அந்த கே=கை யில் கேயா ா
வெசய்துவெ ாண்டிருப்பார் ள். அவர் ளில் பாண்கே என்பவர் எப்கேபாதும் கேபசிக் வெ ாண்கே இருப்பார்.

5
அ ர்வால் என்னும் வெபயருகை யவர் எப்கேபாதும் கேசா =ாய் மு த்கைத கைவத்திருப்பார். இன்னும் சிலர்
அங்கு நகை ப்பயிற்சி வெசய்துவெ ாண்டிருப்பார் ள்.
ஆடி ஆடி ந ந்து நகை ப்பயிற்சி வெசய்யும் ஒரு வயதாT வெபண்=ணி. ஒரு ாதல் கே%ாடி யாகைரப்
பற்றியும் வகைலப்ப ா=ல் ாதல் வெசய்துவெ ாண்டிருக்கும். . மூன்று வயது சிறுவன் சறுக்கு =ரத்தில்
சறுக்கிக் வெ ாண்டிருப்பான். ாதில் ஹியரிங் கேபாகைT =ாட்டிக் வெ ாண்டு அகைலகேபசியில் பாட்கை க்
கே ட்டுக்வெ ாண்டு ஒரு யுவதி ந ந்து வெ ாண்டிருப்பாள். ஒரு கைநட்டி =ாமி =ார்பின் கே=ல் முண்கை
கேபாட்டுக் வெ ாண்டு கூ ந ந்து வரும் வெபண்=ணியு ன் கேபசிக்வெ ாண்கே ந ப்பார். .
சிலர் இரண்டு நாள் வருவார் ள். இரண்டு வாரம் ழித்து மீண்டும் இரண்டு நாள் வருவார் ள். நானும்
ஓம்பிர ாஷீம் ஒரு நாள் கூ வி ா=ல் வருகேவாம்.
திTந்கேதாறும் இரண்டு வெபண் ள் அங்கு நகை ப்பயிற்சி வெசய்ய வருவார் ள். அவர் ள் இருவரும்
கேபசிக்வெ ாண்டிருந்ததிலிருந்து ஒருத்தியின் வெபயர் அர்ச்சTா என்றும் அவகைள வி ச் சிறிது
வயதாTவளா த் வெதரிந்த அவள் கேதாழியின் வெபயர் வந்தTா என்றும் வெதரிந்தது. அர்ச்சTா திTம் திTம்
விதவித=ாT உகை ளில் வருவாள். ஒரு நாள் கேசகைலயில், ஒரு நாள் சுடிதாரில், ஒரு நாள் டீ சர்ட் ,
ாப்ஸ் , ஜீன்ஸ் என்று பல உகை ளில் அசத்துவாள். அகேதாடு அவள் கேபாடும் உகை க்கு ஏற்ப அவள்
ாலில் ஷூ அணிவாள். ஒரு நாள் சிவப்பு, ஒரு நாள் நீலம் எTப் பல வண்ணங் ளில் அவள்
அணிந்திருக்கும் ஷூகைவப் பார்த்தப்பிXகுதான், பல வண்ணங் ளில் ஷீ வருகிXது என்று எTக்குத்
வெதரிந்தது.
=ல்லிகை ப்பூவுக்கு விளம்பரம் கேதகைவயில்கைல என்பது கேபால பூங் ாவிற்குத் திTந்கேதாறும்
வெசல்பவர் ளுக்கு அறிமு ம் கேதகைவயில்கைல. ஆண் ளாய் இருந்தால் பார்கைவயிகேல நண்பர் ளாய்
விடுவார் ள். வெபண் கேளா ஒகேர நாளிகேல =ற்X வெபண் ளு ன் அந்நிகேயான்ய=ாகி விடுவார் ள் ;
நட்பு ன் கேபசிக் வெ ாள்வார் ள்.
முக்கிய=ாT ஒரு நபகைரப் பற்றிச் வெசால்ல =Xந்து விட்கே ன். அதுதான் நம்= ராம்கு=ார் பற்றி. அவன்
இகைளஞன். சற்று பரு=Tா இருப்பான். சரியா ஆXகைர =ணிக்குப் பூங் ாவில் ஆ%ராய் விடுவான்.
மு த்தில் தாடி கைவத்திருப்பான். சாய்=ாT இருக்கை யில் அ=ர்ந்து அகைலகேபசியில் வாட்ஸ் அப்
பார்த்துக் வெ ாண்டிருப்பான்.. அவன் நகை ப்பயிற்சி வெசய்து நான் பார்த்ததில்கைல.
முதல் ஒரு வாரம் அவன் நகை ப்பயிற்சி வெசய்யத்தான் வருகிXான் என்றுதான் நிகைTத்திருந்கேதன்.
எப்கேபாதும் வாட்ச்அப்கைபப் பார்த்துக் வெ ாண்டிருக்கும் அவகைTப் பார்க்கும்கேபாவெதல்லாம் எTக்கு
கேவடிக்கை யா இருக்கும். அவன் எதற்குப் பூங் ாவிற்கு வருகிXான் ? எப்கேபாது நகை ப்பயிற்சி
வெசய்கிXான் ? என்று வியந்கேதன்.
ஒருநாள் நான் நகை ப்பயிற்சி வெசய்துவிட்டு இருக்கை யில் அ=ர்ந்திருந்தகேபாது ராம்கு=ார் என் அருகில்
அ=ர்ந்தான்.
ஒரு நாள் வழக் =ா வரும் அர்ச்சTாவும் அவள் கேதாழியும் வரவில்கைல. ராம்கு=ாரின் ண் ள்
அவர் கைளத் கேதடிT. அவன் என் கிட்கே வெ=துவா க் கே ட் ான்.
”இன்று வழக் =ா வரும் இரண்டு வெபண் ள் வரவில்கைல கேபாலிருக்கிXகேத ?”
”இதுவகைர வரவில்கைல. எதாவது விஷய=ா? ” என்கேXன் ண்கைணச் சிமிட்டிக் வெ ாண்கே .
அவன் வெவட் த்து ன் புன்முறுவல் பூத்தான். தயங்கிக் வெ ாண்கே . அவர் ள் இருவரில் சிவப்பா
உயர=ாய் இருப்பவள் வெபயர் அர்ச்சTா . அவகைள எTக்குத் வெதரியும். முன்பு நானும் அவளும் ஒரு
நிறுவTத்தில் ஒன்Xா ப் பணியில் இருந்கேதாம். அவள் என்கைTச் ’கேசாம்கேபறி” என்று திட்டிTாள்.
அதTால் எங் ளுக்குள் சண்கை வந்து விட் து . அவள் என்னு ன் கேபசுவதில்கைல. நான் அவளு ன்
கேபச முயலும்கேபாவெதல்லாம் என்கைT நிரா ரித்து விடுகிXாள். அதTால் நான் அவளு ன் கேபசுவகேத
இல்கைல.”
“நகை ப்பயிற்சி வெசய்தாகி விட் தா ?”

6
”உண்கை=கையச் வெசால்வதாTால் நான் நகை ப்பயிற்சி வெசய்ய பூங் ாவுக்கு வரவில்கைல. நான்
இயற்கை கைய மி வும் கேநசிக்கிகேXன். அகேதாடு எTக்கும் அர்ச்சTாவுக்கும் இருக்கும் பூசல் =கைXந்து
நல்ல நட்பு வெதா ர கேவண்டும் என்X நப்பாகைசயால் பூங் ாவிற்கு வருகிகேXன். உ ம்பு இகைளக் ஏன்
நகை ப்பயிற்சி அல்லது உ ற்பயிற்சி வெசய்து ஷ் ப்ப கேவண்டும். வெ ாழுப்கைபக் கைரக்
=ாத்திகைரகையச் சாப்பிட்டுக் வெ ாண்டிருக்கே ன். ாக் ர் ஒரு =ாத்திகைர சாப்பி ச்வெசான்Tார். நான்
மூன்று =ாத்திகைர சாப்பிடுகிகேXன். கூடிய விகைரவில் இகைளத்து விடுகேவன்” என்று புன்Tகை கேயாடு
வெசான்Tான்.
”அ பாவி ! உTக்கு வாகைழப்பழத்கைத உரித்துதான் தரகேவண்டும் கேபாலிருக்கே .”
”உரித்துத் தர கேவண் ாம். அந்தச் சிர=த்கைத உங் ளுக்குத் தர=ாட்கே ன். . நான் வாகைழப்பழத்கைத
அப்படிகேய கேதாலு ன் சாப்பிட்டு விடுகேவன். கேதாலில் சத்து அதி ம் இருக்கிXது என்று
படித்திருக்கிகேXன்.”
அர்ச்சTா உன்கைTச் கேசாம்கேபறி என்று சரியா த்தான் வெசால்லியிருக்கிXாள். இப்படி இருந்தால் நீ
உருப்ப =ாட்கே . ஏதாவது வெசய் !
”இதுவகைர எல்கேலாரும் என்கைTச் கேசாம்கேபறி என்று வெசால்லியிருக்கிXார் கேள தவிர நான் என்T வெசய்ய
கேவண்டும் என்று யாரும் வெசான்Tதில்கைல.
சிலர் யாரும் வெசால்லா=கேல வெசய்கிXார் ள். சிலர் யாகைரயாவது பார்த்துச் வெசய்கிXார் ள். . சிலர் யாரவது
வெசால்லிச் வெசய்கிXார் ள். இயற்கை கையப் பார்த்தும் ஏன் எறும்பு கைளப் பார்த்தும் நாம் சுறுசுறுப்பாய்
இருக் ற்றுக் வெ ாள்ளலாம். “
”அர்ச்சTா என்கைT வெவறுக் கேவண் ாவெ=ன்Xால் நான் என்T வெசய்யணும் ?”
”அப்படிக் கே ள். உன் கேசாம்கேபறித்தTத்கைத முதலில் வி கேவண்டும். ஒரு வெ ட் ப் பழக் த்கைத ஒகேர
நாளில் வி முடியாது. நாளகை வில் விட்டு வி லாம். முதலில் நீ இந்தப் பூங் ாகைவ இருபது
சுற்று ளாவது ாகைலயில் ஓ ணும். அப்படிச் வெசய்தால் கேசாம்கேபறித்தTம் உன்கைTவிட்டு சீக்கிரத்தில்
ஓடி விடும். ”
”ஓ.. ..ணு..=ா ?” திகை ப்பு ன் கே ட் ான்.
”அர்ச்சTாவின் பார்கைவயில் நீ உயர கேவண் ா=ா?”
”சரி. நாகைளயிலிருந்து ஓடுகிகேXன்.”
”நாகைள என்று எகைதயும் தள்ளிப்கேபா ாகேத. இப்கேபாகேத ஆரம்பித்து விடு என்று வெசான்Tதும் அவன்
ஓ ஆரம்பித்தான்.”
சிலர் ஓடுவதுகேபால் ந ப்பார் ள். ந ப்பதுகேபால் ஓடிய அவகைTப் பார்த்து எTக்குச் சிரிப்பு வந்தது.
அர்ச்சTா மு ம் சுழித்தாள்.
இப்கேபாவெதல்லாம் ாகைலயில் நான் பூங் ாவிற்குள் நுகைழயும்கேபாது அவன் ஓடிக் வெ ாண்டிருப்பான்.
அவன் மு த்திலிருந்த தாடி ாணா=ல் கேபாய்விட் து. அதற்குப் பதிலா சுறுசுறுப்பு அவனி ம்
ஏ =ாய் வெதன்பட் து.
ஞாயிற்றுக் கிழகை= அன்று நான்கை ந்து வெபண் ள் பூங் ாவிற்குள் வெதன்பட் Tர். அவர் ள் அங்கு
கே=கை யில் கேயா ா வெசய்து வெ ாண்டிருக்கும் நான்கு வ நாட் வர் ளின் =கைTவி=ார் ள். அன்று
கேயா ாவிற்கு விடுமுகைX வெ ாடுத்துவிட்டு நான்கு வ இந்தியர் ளும் தம் =கைTவியு ன் பூங் ாவிற்கு
வெவளியில் கேபாய் நகை ப்பயிற்சி வெசய்வார் ள்.
ஓம் பிர ாஷ் =ட்டும் அவர் ளு ன் கேபா =ாட் ார். அன்றுதான் வெவப்பத்தால் தவிக்கும் =ரம்,
வெசடி ளுக்குத் தண்ணீர் விடுவார். அவருகை ய =கைTவி, = ள் சஞ்சTா =ற்றும் கேந ா, =ா=Tார்
எல்கேலாரும் உதவுவார் ள். நானும் அவர் ளு ன் கேசர்ந்து வெ ாண்கே ன். ராம்கு=ாரும் ஓடி முடித்து
விட்டு என்Tருகில் வந்து என்கைTப் பார்த்தான். ஏதாவது வெசய் ! என்கேXன்.

7
அவன் பங்கிற்குத் தண்ணீர் விடும் கேவகைலகையச் வெசவ்வகேT வெசய்தான். அர்ச்சTாவின் பார்கைவயில்
முன்பு கேபால் அவ்வளவு டுகை= இல்கைல. னிகேவாடு அவகைT கேநாக்கிTாள்.
ஒரு நாள் ஓம் பிர ாஷ் வெசான்Tார். அகேசா ர் சாகைலவெயங்கும் =ரம் நட்டிTார் என்று படித்தது
எப்கேபாதும் நிகைTவு இருக்கிXது. குகைXந்த பட்சம் ஒரு =ர=ாவது நம் எதிர் ாலத்துக் ா நடுகேவாம்.
பூங் ாவில் இன்னும் வெசடிகைய நடுவதற்கு இ ம் இருக்கிXது. நாகைளச் வெசடிகைய ந லாம் என்Xார். அது
கேபாலகேவ அடுத்தநாள் அந்தப் பூங் ாவிற்கு வந்தவர் ள் அகைTவரும் ஒரு =ரக் ன்கைX நட் Tர்.
ராம்கு=ாரும் இன்வெTாருவரும் =ரக் ன்று ளுக்குச் திTம் தண்ணீர் விடும் வெபாறுப்கைப ஏற்றுக்
வெ ாண் Tர்.
விரும்பத்த ாத சில சம்பவங் ள் நாம் எதிர்பாரா=ல் ந ந்து விடுகின்XT. அகைதத் தடுப்பது நம் கை யில்
இல்கைல என்று சிலச=யம் நாம் சும்=ா இருந்து விடுகிகேXாம். ஆTால் கேபாராடும் குணம் உள்ளவர் ள்
அகைத எதிர்த்துப் கேபாராடுகிXார் ள்.
”அந்தப் பூங் ாவில் இருந்த ஐம்பது வரு =ாய் இருக்கும் ஆல=ரத்கைத அன்று வெவட் ஆட் ள்
வந்துவிட் ார் ள். பூங் ாவில் ந க் ஆல=ரம் தகை யாய் இருக்கிXதாம்” என்று ராம்கு=ார் என்னி ம்
வெசான்Tான். எப்படியாவது அகைதத் தடுத்து நிறுத்துங் சார் “ என்Xான்.
“ அரசாங் ம் முடிவு எடுத்தகைத நான் எப்படித் தடுத்து நிறுத்த முடியும்.”
”நீங் ஏதாவது கேயாசகைT வெசால்லுங் சார் .”
” எTக்கு எதுவும் கேதாணகைல . ஆல=ரத்கைத வெவட் வி க்கூ ாது. நீ ஏதாவது வெசய் “
கேசாம்கேபறி அவன் என்T வெசய்யப்கேபாகிXான் என்று நிகைTத்கேதன். அவன் வெசய்த வெசயலால்
சாதாரண=ா த் கேதான்றிய அவன் என்கைTச் சாதாரணன் ஆக்கி விட் ான்.
ராம்கு=ார் யாருகே= எதிர்பார்க் ாத ஒரு வெசயகைல வெசய்தான்.. ஆல=ரத்தின் முன் ஒரு பாகைய விரித்துப்
கேபாட்டு அ=ர்ந்தான். உண்ணாவிரதம் என்று ஒரு தாளில் எழுதி பக் த்தில் கைவத்தான். =ரம்
வெவட்டுவகைத ரத்து வெசய்யும் வகைர உண்ணாவிரதம் என்று பிடிவாத=ாய் இருந்தான். இரண்டு நாட் ள்
கேபாயிT. அரசு அதி ாரி ள் வந்து விட் Tர். அவனி ம் கேபசி உண்ணாவிரதத்கைதக் கை வி
வற்புறுத்திTர்.
” நம் நாட்டு அரசியல்வாதி ள் எது எதற்கே ா உண்ணாவிரதம் இருக்கும்கேபாது ஒரு =ரம்
வெவட் க்கூ ாது என்று நான் உண்ணாவிரதம் இருப்பதில் என்T தவறு இருக்கிXது ? =ரம் என்Xால்
=கிழ்ச்சி. =ரம் =கைழகையத்தருகிXது ; நிழகைலத் தருகிXது. =ரத்கைத வெவட் நான் சம்=திக் =ாட்கே ன்.
என் உயிகைரக் வெ ாடுத்தாவது =ரத்தின் உயிகைரக் ாப்கேபன்.” என்Xான்.
அர்ச்சTாவும் =ரம் வெவட்டுவகைதக் டுகை=யாய் எதிர்த்தாள். ”அவெ=ரிக் ாவில் புகேளாரி ா =ாநிலத்தில்
ஒரு பூங் ாவில் நூறு வயதாT பழகை=யாT =ரத்கைத வெவட் வி ா=ல் தடுக் புதுகை=யா ப் கேபாராடும்
=ங்கை யர் இருவர் =ணப்வெபண்ணுக் ாT ஆகை அணிந்து கே க் வெ ாண்டு வந்து திரு=ணம் வெசய்து
வெ ாண் ார் ள் =ரத்கைதக் ாக் ” என்று வெசய்தித்தாளில் படித்கேதன். ”கேதகைவப்பட் ால் நானும்
வந்தTாவும் அதுகேபால் =ரத்கைதக் ல்யாணம் வெசய்கேவாம் ” என்Xாள்.
=ாந ராட்சி பிடிவாத=ா =ரத்கைத வெவட்டிகேய தீருகேவாம் என்று முடிவு எடுத்தது. நாகைள =ரம்
வெவட் ப்படும் என்று அறிவித்தது. வெவட் ஆட் ளும் வந்தார் ள்.
அந்தப் பூங் ாவில் நகை ப்பயிற்சி வெசய்பவர் =ற்றும் வெபாது =க் ள் =ற்றும் இயற்கை ஆர்வலர் ள்
ராம்கு=ாரின் உண்ணாவிரதத்கைத ஆதரித்தTர். =க் ள் நீருக் ா =ட்டு=ல்ல =ரத்துக் ா வும்
கேபாராடுவார் ள் என்பது புலப்பட் து. ஊ த்திலிருந்து ஆட் ள் வந்தார் ள். கேபட்டி ண் ார் ள்.
வெசய்தித்தாளிலும் ராம்கு=ாரின் ப ம் வந்தது. எல்கேலாரும் ஏகே ாபித்த=ாய் எதிர்த்தTர். ராம்கு=ார்
=ரத்கைதக் ட்டிப் பிடித்து =ரத்கைத வெவட் வந்தவர் ளுக்கு இகை யூறு வெசய்தான். . வெவட் வந்தவர் ள்
தயங்கி நின்XTர்.
ராம்கு=ார் எதுவும் சாப்பி வில்கைல என்பதால் மி வும் பலவீT நிகைலயிலிருந்தான். திடீவெரன்று
=யங்கி விழுந்தான். பூங் ாவில் பதற்X=ாT சூழ்நிகைல ஏற்பட் து. ாக் ர் வந்து =யக் ம் வெதளிவித்து

8
ஊசி கேபாட் ார். நிகைலகை= கே=ாச=ாகி லவரம் ஆகி விடும்கேபால் இருந்ததால் ந ராட்சி கே=யரின்
அறிவுகைரப்படி =ரம் வெவட்டும் தீர்=ாTம் கை வி ப்பட் து. அர்ச்சTா பழரசத்கைதக் வெ ாண்டுவந்து
வெ ாடுக் அகைதப் பருகி ராம்கு=ார் உண்ணாவிரதத்கைதக் கை விட் ான். அர்ச்சTா தன் ட்கை விரகைல
உயர்த்திக் ாட்டி ராம்கு=ாரி ம் தன் நட்கைப வெவளிப்படுத்திTாள்.
அவன் அ=ர்ந்திருந்த ஆல=ரத்திலிருந்து சில கேவர் ள் விண்கேணாக்கிப் பாய்ந்தகைதக் ண்டு
அதிசயித்கேதன். அதுகேபால் சாதாரண =னிதகைTவி க் கீழா ஒரு கேசாம்கேபறியா இருந்த ராம்கு=ார்
ஊர் வெ=ச்சும் சாதகைTகையச் வெசய்துவிட் ான் என்று நிகைTக்கும்கேபாது மி வும் வெபருகை=யாய்
இருந்தது.
இந்த =கிழ்ச்சியாT வெசய்தியு ன் இன்வெTாரு தித்திப்பாT விஷயத்கைதயும் உங் ளி ம் வெசால்ல
விரும்புகிகேXன். என்னுகை ய சர்க் கைரயின் அளவு இப்கேபாது குகைXந்து விட் து ! !
*********

9
 2. யார் வெபாறுப்பு ?
=ாகைல ஏழு =ணி ஆகிவிட் து, இன்னும் அலுவல த்திலிருந்து கைபரவி வரவில்கைலகேய என்று கேரவதி
வகைலப்பட் ாள். தன் = ள் கைபரவி மீது அளவு ந்த பிரியம் கேரவதிக்கு. கைபரவி வெபாறியியல்
படிப்கைப முடித்து இரண்டு வரு =ா ஒரு தனியார் நிறுவTத்தில் பணி வெசய்து வருகிXாள். ஆறு
=ணிக்கு அலுவல ம் முடிந்ததும் உ கேT கிளம்பி வீட்டுக்கு வரும் வழக் த்கைதக் வெ ாண் அவள்
அன்று தன்கூ ப் பணிபுரியும் முருகே சனு ன் ஓட் லில் பாசந்திகையச் சாப்பிட்டுக் வெ ாண்டிருக்கிXாள்.
கைபரவி ஐயர் வீட்டுப் வெபண். . முருகே சன் தலித் கைபயன். தற்வெசயலா அவர் ளுக்குள் ஏற்பட் நட்பு
முற்றி வெநருங்கிய நட்பா =ாறிவிட் து. கைபரவி முருகே சகைTக் ாதலிப்பது அவள் வீட்டில் யாருக்கும்
வெதரியாது. அவளுக்கு வீட்டில் நல்ல வெபயர். உயர=ாய் சிவப்பாய் நல்ல உ ல்வாகு, அழகுக்கு
இலக் ணம் அவள்தான் வெசால்லமுடியும். மு த்தில் புத்திசாலித்தTம் வெபாங்கி வழியும். அம்=ா,
வெபண் என்பகைதவி த் கேதாழி ள் =ாதிரிதான் கேபசுவார் ள். முருகே சகைTப் வெபரிய அறிவாளி என்று
வெசால்லலாம். பட் ப் படிப்கைப முதல் வகுப்பில் கேதர்ச்சியகை ந்தவன். ஐ.ஏ.ஸ் பரீட்கைச எழுதிவிட்டு
முடிவுக் ா க் ாத்திருக்கிXாள். அவனி மிருந்த பண்பு , ண்ணியம் அவகைள வெவகுவா க் வர்ந்தது.
அதுவும் அந்தச் சம்பவம் … அகைத நிகைTத்தாகேல அவளுக்குப் பயம் உண் ாயிற்று. ஒருமுகைX
அலுவல ம் முடிந்து வெவளிகேய வரும்கேபாது கேநர=ாகிவிட் தால் அவள் குறுக்குப் பாகைதகையத்
கேதர்ந்வெதடுத்து கேபருந்து நிற்கும் இ த்கைத அகை ய வந்து வெ ாண்டிருக்கும்கேபாது இரு யவர் ள்
அவளி ம் தவXா ந ந்துவெ ாள்ள முயன்XTர். அப்கேபாது அங்கு வந்துவெ ாண்டிருந்த முருகே சன்
அவர் ளி ம் கேபாராடி அவகைளக் ாப்பாற்றிTான். ஆண் ளின் வீரம், அழகு, அறிவு, பண்பு இதில்
ஏதாவது ஒன்றுதான் வெபண் கைளக் வரும். அவன் வெபண்கை=கையப் கேபாற்றும்விதம் அவகைள
அவன்பால் ஈர்த்துவிட் து. தன்கைT அறியா=கேலகேய அவனி ம் நாட் ம் வெ ாண் ாள். அவன் இரண்டு
நாட் ள் அலுவல ம் வரவில்கைலவெயன்Xால் இரண்டு வரு ம் வராத =ாதிரி =Tம் அகைலபாயும்.
அகைதப் கேபால் அவள் ஒரு நாள் வரவில்கைலவெயன்Xால் அவன் உற்சா த்கைத இழந்து கேசா =ாய்
ாணப்படுவான்.
வெபண் ளின் சா=ர்த்தியம், அழகு, அறிவு இவற்றில் முதலி ம் நிற்பது அழகு. கைபரவியின் அழகு
ஆண் கைளச் சுண்டி இழுக்கும். அவன் =Tத்தில் அவள் இ ம் பிடித்து விட் ாள். அதற்குக் ாரணம்
அவள் அழகு =ட்டு=ல்ல. அவள் அறிவுதான் முக்கிய ாரணம். அவனுகை ய சாதியின் ாரணத்தால்
தன் விருப்பத்கைத அவளி ம் அவன் வெசால்லவில்கைல. அகேத ாரணத்தால் அவள் விருப்பத்கைத
அவனி ம் அவள் வெசால்லவில்கைல. எவ்வளவு நாட் ள்தான் வெசால்லா=ல் ஆகைசகைய =Tசிகேலகேய
கைவத்திருக் முடியும். ண் ள் ண் கேளாடு கேபசிக் ாதகைலத் வெதரிவித்துவிட் T. மு நூலிலும்
வாட்ஸ் அப்பிலும் அன்கைபப் பரி=ாறிக்வெ ாள்ள ஆரம்பித்தார் ள்.
ஓட் கைல விட்டு வெவளிகேய வந்ததும்,”கேநரம் ஆகிவிட் து. அம்=ா எTக் ா க்
ாத்துக்வெ ாண்டிருப்பாள். அகேதா கேபருந்து வந்து விட் து நான் கேபாகிகேXன்” என்று கேபருந்தில்
ஏறிTாள். அவன் கேபா கேவண்டிய கேபருந்து வருவதற் ா க் ாத்திருந்தான்.
வீட்டுக்குள் நுகைழந்ததும், மு ம் ழுவி அம்=ாவின் அருகில் வந்த=ர்ந்தாள். ”ஏண்டி இவ்வளவு கேலட்
?”
”பஸ் கிகை ச்சு வருவதற்கு கேலட் ஆகிவிட் தம்=ா?”
கைபரவி ச=யம் கிகை க்கும் கேபாவெதல்லாம் முருகே சகைTப் பற்றிச் வெசால்வாள்.
”அவன் என்T சாதிடி ? அவன் அப்பாவுக்கு என்T கேவகைல?”
”எTக்குத் வெதரியாதம்=ா . அவங் ஊர் விழுப்புரம் . அது=ட்டும்தான் எTக்குத் வெதரியும்,” என்பாள்
கைபரவி. அவளுக்கு அவன் கை சாதிகையச் கேசர்ந்தவன் என்று வெதரியும். . அகைதச் வெசால்வதற்கு
அவளுக்குத் தயக் ம்.
ஒருநாள் முருகே சனி ம் அவள் கே ட் ாள்.
”ந=து ாதகைலப் பத்தி உங் வீட்டிகேல வெசால்லிட்டீங் ளா? அப்பா அம்=ா சம்=தச்சிட் ாங் ளா ?”

10
”நான் இதுவகைர வெசால்லவில்கைல. நீ வெசால்லிட்டியா ?”
”இதுவகைர இல்ல” சிரித்தாள்.
”ஒருகேவகைளச் சம்=திக் வில்கைலவெயன்Xால் என்T வெசய்யலாம்? இருவரும் ஓடிப்கேபாய் ல்யாணம்
பண்ணிக் லா=ா? நண்பர் ள் துகைண வெசய்வார் ள்.”
”வீட்டிகேல சம்=திக் ாவிட் ால் அதுதான் சரியாT வழி என்று எTக்குத் கேதான்றுகிXது. வீட்டில் எப்படி
எடுத்துக்வெ ாள்கிXார் ள் என்பகைத உங் ளுக்குத் வெதரிவிக்கிகேXன்,என் தந்கைத சாதி பார்ப்பார். ஒருக் ால்
சாதி நம்= ல்யாணத்துக்குத் தகை யாய் இருக் லாவெ=ன்று நிகைTக்கிகேXன். “ என்Xாள்.
கைபரவி அன்று இரவு அம்=ாவி ம்,”நான் முருகே சகைTக் ாதலிக்கிகேXன்” என்று கூறிTாள்.
”என்Tடி வெவடிகுண்டு கேபா கேX. நீ வெசால்Xது உண்கை=யா?”
”ஆ=ாம். எங் ல்யாணத்துக்கு உன் சம்=தம் கேவண்டும். அவர் தலித். அதTால் அப்பா விரும்ப
=ாட் ார். . நீதான் அப்பாவி ம் வெசால்லணும்.”
கேரவதி அவள் கூறியகைத விரும்பவில்கைல. ” லப்புத் திரு=ணம் கேவண் ா=டி. வெசாந்த பந்தங் ளுக்கு
முன் வெவட்கி தகைல குனிய கேவண்டி வரும். உTக்கு நல்ல =ாப்பிள்கைளயாய் பார்க்கிகேXன். அவகைT
=Xந்துவிடு.”
”அது =ட்டும் என்Tால் முடியாது” என்Xாள் கைபரவி
நீ =Tவுறுதி உகை யவள். நீ கேபாய் ாதலிகேல =ாட்டிக் வெ ாண்டுவிட் ாகேய என்று எTக்கு வருத்த=ா
இருக்கு ண்ணு. ”
”உTக்குக் ாதல் பற்றிய புரிதல் பத்தாது. அதுக்கு அதி பக்குவம் கேவண்டும் .”’
”எTக் ா பக்குவம் கேவண்டும் , என்Tடி வெசால்கேX ? நான் உன்கைTவி இருபத்து ஐந்து வயசு மூத்தவ”
கேரவதி சிரித்தாள்
”அம்=ா நீ இருபத்து ஐந்து வயசு மூத்தவளா இருக் லாம். ாதலின் அருகை=
ாதலிக்கிXவங் ளுக்குத்தான் வெதரியும். அது =ட்டுமில்ல. நாங் வெளல்லாம் புதுகை=ப்வெபண் ள். எங்
உரிகை=கையப் பற்றி எTக்கு நன்Xா த் வெதரியும்.”
= ளின் கேபார்க்குணம் பற்றி கேரவதிக்குத் வெதரியும். கைபரவி அம்=ா எதாவது சரியா ச்
வெசய்யவில்கைலவெயன்Xால் திட்டுவாள். அம்=ா =ட்டும் வெபண்ணின் கே=ல் மி வும் பாச=ா இருப்பாள்.
அவள் அப்பா சந்தாTமும் அவளுகை யக் ாதகைல ஓப்புக் வெ ாள்ளவில்கைல., ”சண் ாளி, நாச=ாப்
கேபாXவகேள, துகேராகி .என் மு த்தில் முழிக் ாகேத என்று உணர்ச்சி வசப்பட்டு = கைளத் திட்டிTார்.
முருகே சன் வீட்டிலும் பிரச்சகைT கேவறு =ாதிரி. அவன் அத்கைத வெபண் தன் ழுத்கைத அவனுக்கு நீட் த்
தயாராய் ாத்திருக்கிXாள். அவகைள நிரா ரித்துவிட்டு கேவறு வெபண்கைணக் ல்யாணம் வெசய்து
வெ ாள்ளக்கூ ாது என்று அவனுகை ய வெபற்கேXார் திட் வட் =ா ச் முடிவு வெசய்துவிட் தால்
அவனுகை ய வீட்டிலும் எதிர்ப்பு இருந்தது.
யார் எதிர்த்தாலும் திரு=ணம் வெசய்துவெ ாண்டு வி கேவண்டும் என்று இருவரும் முடிவு வெசய்தTர்.
ாதல் கேசாகைலயில் குளிர்ச்சிகைய அனுபவிப்பவர் ள் அகைதவிட்டு வெவளிகேய வரச் சம்=திப்பார் ளா?
அதற்கு அலுவல த்தில் பணி புரியும் நண்பர் ள் ரவி, =ாலா, துகைண நின்XTர். =ாலாவின் வெபற்கேXார்
திருச்சியில் வசிப்பதால் அங்குப் கேபாய் வி லாம் .=ாலாவின் தந்கைத சமூ கேசவ ர் . அவர் உதவிகேயாடு
சுய=ரியாகைத ல்யாணம் வெசய்துவெ ாள்ளலாம் என்று தீர்=ானித்தTர். கைபரவி கை சித் த கைவயாய்
அம்=ாவி ம் கே ட்டுப் பார்த்தாள். அம்=ா அதற்கு உ ன்ப வில்கைல.
அன்று ாகைல கைபரவி சீக்கிரம் எழுந்து விட் ாள் . பரபரப்பு ன் ஒரு டிதத்கைத எழுதி கே=கைச மீது
கைவத்தாள். அப்கேபாது =ணி ஆறு . அப்பா முத்துசாமி வெ=ாட்கை =ாடிக்கு கேயா ா வெசய்யப்
கேபாயிருந்தார். ஒரு =ணி கேநரம் ழித்துத்தான் கீகேழ இXங்கி வருவார். அம்=ா சகை=யல் அகைXயில்
மும்முர=ா ச் சகை=யல் வெசய்துவெ ாண்டிருந்தகைதப் பார்த்துவிட்டு இதுதான் வெவளிகேய கேபா ச் சரியாT

11
ச=யவெ=ன்று கேதான்Xகேவ =Tசுக்குள் அம்=ாவி ம் கேபாய் விட்டு வகேரன் என்று வெசால்லிவிட்டு
ஓகைசப்ப ா=ல் ட்டிT புகை கைவயு ன் கிளம்பி விட் ாள். கை யில் ஒரு ஹாண்ட் கேபக். அதில்
அவளுகை ய வங்கி பாஸ் புக், வெசக் புக். ஏடிஎம் ார்ட் எல்லாம் முன்கேTற்பாட்டு ன் எடுத்துக்
வெ ாண்டிருந்தாள். வெதருக்கே ாடியில் முருகே சன் இன்கேTாவா ாரில் நண்பர் ளு ன் ாத்திருந்தான்.
முருகே சன் =லர்ந்த மு த்து ன் புன்Tகை த்தான். அவள் ாரில் உட் ார்ந்ததும், அவளு ன் பணி புரியும்
=ாலா., “கைபரவி, நீ நல்லபடியா வந்து விட் ாய் . இப்கேபாதுதான் எTக்கு நிம்=தி” என்று வெசால்லி
அவளுகை ய கை கையக் குலுக்கிTாள். ார் திருச்சிகைய கேநாக்கிச் வெசன்Xது. ”
ாகைலச் சிற்றுண்டி சாப்பிடும் கேநரம் ஆகியும் கைபரவி வராததால் , கைபரவி சாப்பி வா என்றுகேரவதி
இரண்டு மூன்று முகைX அகைழத்துவிட்டு பதில் எதுவும் கிகை க் ாததால் அவள் அகைXக்குள்
நுகைழந்தவள் கே=கைச மீது ஒரு டிதம் இருப்பகைதக் ண்டு அதிர்ச்சி அகை ந்தாள். உ கேT அந்தக்
டிதத்கைதப் பிரித்துப் படித்தவளுக்குத் துக்கி வாரிப் கேபாட் து . ஐகேயா நாம் கே=ாசம் கேபாயிட்கே ாகே=”
என்று தகைலயில் கை கைய கைவத்து உட் ார்ந்து விட் ாள். கே=கேலயிருந்து கீகேழ இXங்கி வந்த
சந்தாTத்தி ம் அந்தக் டிதத்கைதக் வெ ாடுத்து, ”கைபரவி வீட்கை விட்டு ஓடிகேபாயிட் ா . முருகே சகைTக்
ல்யாணம் பண்ணிக் ப் கேபாXாளாம். சுய=ரியாகைத ல்யாண=ாம்.. நம்= தகைலயிகேல இடி
விழுந்துட் து” என்று அரற்றிTாள். டிதத்கைதப் படித்த சந்தாTத்தின் மு ம் இருண் து. துகேராகி என்று
த்திTார். நம்= சாதி சTத்துக்கு முன்Tால் தகைல குனிய கைவசுசுட் ா. அவகைள .... இப்பகேவ நான்
கேபாலீஸ் ஸ்கே ஷன் கேபாகேXன் என்று கிளம்பிTார். அவர் கை கையப்பிடித்துத் தடுத்த கேரவதி, ”நம்=
=ாTம் கேபாயிடும். முதலிகேல அகைலப்கேபசியில் வெதா ர்பு வெ ாள்ளுங் . அவ எங்கே இருக் ான்னு
பாருங் ”என்Xாள்.
அவள் வெசான்Tது அவருக்குச் சரி என்று ப கேவ அகைலப்கேபசியில் கைபரவிக்குத் வெதா ர்பு வெ ாண் ார்.
அங்குப் பக் த்திலிருந்த அகைலப்கேபசி சிணுங்கியது. கைபரவி அகைலப்கேபசிகைய எடுத்துக்வெ ாண்டு
கேபா வில்கைல என்று வெதரிந்தது .
“நம்= உXவிTர், சுற்Xத்தார் முன்கேT எப்படி தகைல நிமிர்ந்து நிற்கேபன். வெதருவிகேல தகைல ாட்
முடியா= பண்ணிட் ாகேள ன் ாரி. அவகைள நான் எப்படிவெயல்லாம் வளர்த்கேதன். என்கைTச் சா
அடிச்சு ாகேள சிறுக்கி” என்றுகேரவதி புலம்பிTாள். கூசிக் குறுகி நூறு கேதள் வெ ாட்டிTால் எப்படி
வலிக்குகே=ா அப்படிப்பட் வலியு ன் இருந்தாள். அவளால் கைபரவியால் ஏற்படுத்தப்பட்
அவ=ாTத்கைதத் தாங் முடியவில்கைல. அவளும் சந்தாTமும் வெராம்ப கேநரம் விவாதித்தTர். அவ
வீட்கை விட்டு ஓடி விட் து நிச்சயம் என்று வெதரிந்து விட் து. ”நான் அவள் அலுவல ம் கேபாய்
விசாரித்துவிட்டு வகேரன்” என்று முத்துசாமி கிளம்பிTார். கேரவதியால் =Tவுகைளச்சகைலத் தாங்
முடியவில்கைல. அவள் தகைலகையத் தூக்கி ஃகேபகைTப் பார்த்தாள். அவள் உள்ளத்தில் ஒரு எண்ணம்
ஓடியது. ஒரு பு கைவகைய எடுத்து வந்து நாற் ாலியில் ஏறி கே=கேலயிருந்த ஃகேபனின் வெ ாக்கியில்
முடிச்சுப் கேபாட் ாள். பு கைவகையத் தன் ழுத்தில் இறுக்கிச் சுற்றிTாள். சா ப் கேபாகும் ச=யத்தில்
=Tசுக்குள், ”கைபரவி ல்யாணம் வெசய்துவெ ாண்டு நன்Xா வாழ கேவண்டும்” என்று
வாழ்த்திTாள். .கைபரவி, கைப...ர …வி ’ என்று வெசால்லிக்வெ ாண்கே ழுத்திலிருந்தப் பு கைவ
இறுக்கியதால் அவள் மூச்சுத் திணறிTாள். இறுதி மூச்சு விட் தும் அவள் ஆத்=ா உ லிலிருந்த
வெவளிகேயறி வாTத்கைத கேநாக்கிச் வெசன்Xது. அவள் =ரணிக்கும் ச=யத்தில் ாரில் கேபாய்க் வெ ாண்டிருந்த
கைபரவிக்கு அம்=ா நிகைTவு வந்தது. =Tசில் இTம் புரியாத கேசா ம் ஏற்பட்டு ண் லங்கியது. ”
அம்=ா என்கைTக் ாணா=ல் நீ எப்படித் துடித்திருப்கேப. நான் ல்யாணம் பண்ணி முடித்ததும் உன்கைT
வந்து பார்க்கிகேXன். உன் ஆசி எTக்கு கேவண்டும்” என்று நிகைTத்தாள்.
முத்துசாமி திரும்பி வீட்டுக்குள் நுகைழயும்கேபாது கேரவதி ஃகேபனில் பு கைவகைய =ாட்டி தூக்குப்
கேபாட்டு இXந்திருப்பகைதக் ண்டு =யங்கி விழுந்தார். அக் ம் பக் த்திலுள்ளவர் ள் எல்லாம் வந்து
விட் Tர். கேபாலீஸ் வந்து விசாரித்த பிXகு பிணத்கைதப் பிகேரத பரிகேசாதகைTக்கு எடுத்துச் வெசன்Xது..
மூன்று =ணி சு=ாருக்குக் ார் திருச்சியில் =ாலாவின் வீட்டுக்குப் கேபாய் கேசர்ந்தது . எல்லாரும்
சிற்றுண்டி, ாபி சாப்பிட்டுவிட்டு கேபசிக் வெ ாண்டிருந்தTர். . =ாலா பழம் பூ வாங்குவதற் ா க் கை
வீதிக்குச் வெசன்Xாள். =ாகைல வெசய்தித்தாளில் “ = ள் வீட்கை விட்டு ஓடிவிட் தால் தாய் தூக்குப்
கேபாட்டு தற்வெ ாகைல என்னும் தகைலப்புச் வெசய்திகையப் படித்து அதிர்ந்த =ாலா கேபப்பகைர வாங்கி
முழுவதும் படித்து கைபரவியின் அம்=ாவின் கேசா முடிகைவ அறிந்து வருந்திTாள். கைபரவியி ம்
வெசால்லிவி லாவெ=ன்று முதலில் நிகைTத்தாள். அப்படிச் வெசய்ய கேவண் ாம் .. ல்யாணம் நின்று விடும்.

12
ஆயிரம் வெபாய் வெசால்லியாவது ஒரு ல்யாணத்கைத ந த்திTால். தப்பில்கைல என்று அவள் =Tசு
ச=ாதாTம் வெசான்Tது. அன்றிரவு ல்யாண வீட்டில் மூன்று கேபர் உXங் வில்கைல. முருகே சனும்
கைபரவியும் வெபாழுதுவிடிந்தால் ல்யாணம் நல்லபடியா ந க் கேவண்டும் என்று ல்யாணத்கைதப்
பற்றிகேய நிகைTத்துக் வெ ாண்டிருந்தTர். கைபரவியின் பக் த்தில் படுத்திருந்த =ாலாவுக்கும் உXக் ம்
வரவில்கைல. கைபரவியின் கே=லுள்ள பாசத்தால் உண்கை=கைய =கைXத்தாவது அந்தக் ல்யாணம்
ந ந்துவி கேவண்டும் எT அவள் விரும்பிTாள்.
அடுத்த நாள் ாகைல எட்டு =ணிக்கு ஹாலில் பத்து கேபர் நாற் ாலியில் அ=ர்ந்திருக் =ாப்பிள்கைளயும்
=ண= ளும் அரு ருகில் அ=ர்ந்திருக் =ாலாவின் அப்பா தாலிகைய எடுத்து முருகே சனின் கை யில்
வெ ாடுத்தார். =ாப்பிள்கைள தாலி ட் ப்கேபாகும் ச=யம் வீட்டுக்கு வெவளிகேய இரண்டு டிகைரவர் ள்
கேபசிக் வெ ாண்டிருந்தTர். கேநற்று வெசன்கைTயில் வெபண் வீட்கை விட்டு ஒடிட் ாள்னு அம்=ா கேரவதி
தற்வெ ாகைல வெசய்துவெ ாண் ாள் என்று வெசய்தித்தாளில் வந்திருக்கே . இங்கே வெபண்ணுக்குக் ல்யாணம்
ந ந்தது வெ ாண்டிருக்கிXகேத. =ணப்வெபண்ணுக்கு விஷயம் வெதரியாகேதா”
ாதலுக்குக் ாது உண்டு என்பதுதான் நி%ம். அவர் ள் கேபசியது கைபரவி, முருகே சன் ாதில் விழுந்தது.
” ல்யாணத்கைத நிறுத்துங் ” கைபரவி எழுந்து விட் ாள். “ வெவளிகேய வந்து டிகைரவரின் கை யிலிருந்த
வெசய்தித்தாகைள வாங்கிப் பரபரப்பு ன் படித்தாள். ”அம்=ா என்கைT விட்டுவிட்டு கேபாயிட்டிகேய”
கேதம்பித்கேதம்பி அழுதாள் . =ாலாவுக்கு ல்யாணம் நின்று கேபாய்விடுகே=ா என்று வகைலப்பட் ாள்.
“அம்=ா கேபாTது எTக்கும் வருத்தம்தான். இப்கேபா என்T வெசய்யலாம்னு நீ நிகைTக்கிகேX” என்Xாள்
=ாலா . கேநகேர வீட்டுக்குப் கேபா ணும் . அவள் விருப்பப்படிகேய வெசய்யலாம் என்று முருகே சனும்
வெசால்லவும் அவர் ள் வந்த ாரிலிகேய நண்பர் ள் வெசன்Tக்குத் திரும்பிTர்.
முருகே சனின் அத்கைத வெபண்ணும் =Tசு =ாறி கைபரவிகைய முருகே சன் திரு=ணம் வெசய்து வெ ாள்வதில்
எந்த ஆட்கேசபகைTயும் இல்கைல என்று பச்கைச வெ ாடி ாட்டிவிட் ாள். கேரவதியின் =ரணம் அவள்
=Tத்கைத =ாற்றி இருக்கிXது.
வீட்டுக்குள் நுகைழந்த கைபரவிகையயும் அவளுகை ய நண்பர் கைளப் பார்த்து முத்துசாமி “வாங் ” என்று
வெசால்லுகிX பாவகைTயில் தகைல அகைசத்தார். அன்பு னியும் ண் ளு ன் கைபரவியின் கை கைளப்
பிடித்திருந்த முருகே சகைTப் பார்த்தார். அப்பா தன்கைTப் பார்த்ததும் த்துவார், திட்டுவார் என்று
எதிர்பார்த்திருந்த கைபரவிக்குத் திகை ப்கைபக் வெ ாடுத்தார். .. லங்கிய ண் ளு ன் ”என்கைT =ன்னித்து
விடுங் ள் அப்பா” என்Xவகைளப் பார்த்து, ”அம்=ா உன்கிட்கே வெசால்லிக் ா= கேபாயிட் ா” என்Xார்.
”அ..ம்..=ா, அம்=ா கேபாய்விட் ாள்” கைபரவி தந்கைதகையக் ட்டிக் வெ ாண்டு அழுதாள். என்Tாகேலதான்
……. ”என்று விசும்பிTாள்.
”அம்=ா என்கைTப் பற்றி ஏதாவது வெசான்Tாளா அப்பா ?” அவள் இXப்புக்கு நான் தான் ாரணம் ? ண்
லங்கிTாள்.
”அழாகேதம்=ா. நீ ாரணம் இல்கைல. அவள் சாவுக்கு நான் தான் ாரணம் . =னித =Tம்
விசித்திர=ாTது. அம்=ாவுக்கு உன் கே=ல் வெ ாள்கைளப் பிரியம். அவள் கேபாTதிற்கு . நீ ாரணமில்கைல.
நீ முருகே சகைTக் ல்யாணம் வெசய்துவெ ாள்வகைதக் கூ அவள் ஆட்கேசபகைT வெசய்யவில்கைல. , ஊரார்
முன்Tால் தகைலகுனிய கேவண்டுகே= என்X எண்ணம் அவகைள மி வும் வாட்டியது. =ாTத்கைத உயிரா
=தித்ததால் தன்கைT =ாய்த்துக் வெ ாள்ள முடிவு எடுத்தாள். ாகைலப் பிகேரத பரிகேசாதகைTயிலிருந்து
உ ல் வந்து அவளின் இறுதிச் ச ங்கு எல்லாம் சிறிது கேநரம் முன்புதான் முடிந்தது.” என்Xார்.
”கைபரவியின் அம்=ாவின் =கைXவுக்கு நான் தான் ாரணம் . என்கைT அவள் ாதலித்ததால்தான் வீட்கை
விட்டு என்னு ன் ஓடி வந்தாள் ” என்Xான் முருகே சன்.
”நீங் ள் அவள் =ரணத்துக்குக் ாரணமில்கைல” என்று வெசால்லிக் வெ ாண்டிருக்கும்கேபாது இரண்டு
கேபர் ள் வீட்டுக்குள் நுகைழந்தார் ள் . நாங் ள் ட்சிக் ாரர் ள் . திரு=ணத்திற்குத் த ங் ல் இருந்தால்
வெசால்லுங் ள் நாங் ள் எப்படியாவது உங் ள் திரு=ணத்கைத ந த்தி கைவக்கிகேXாம் என்று
முருகே சனி ம் ஒருவர் வெசான்Tார்.

13
”எங் விஷயத்கைத நாங் கேள பார்த்துக்வெ ாள்கிகேXாம்,.அதற்குத் தயவு வெசய்து அரசியல் முத்திகைர
குத்திவி ாதீர் ள் “ என்று அவ்விருவகைரப் பார்த்து முத்துசாமி கை கூப்பியதும் அவர் ள் அவ்வி த்கைத
விட்டு விலகிTர்.
”அம்=ா அவசர முடிவு எடுத்துவிட் தா எTக்குத் கேதான்றுகிXது. வீட்கை க் ாலி வெசய்துவிட்டு
வெவளியூர் கேபாய் வசித்திருக் லாம் அல்லவா?” என்Xாள்.
“வெசய்திருக் லாம். அதற்குள் உணர்ச்சி வசப்பட்டு திடீவெரன்று முடிவு எடுத்து விட் ாள்.. நம்கை= மீளா
துக் த்தில் ஆழ்த்திவிட்டு கேபாய்விட் ாள். தன் உயிகைரக் வெ ாடுத்து என் =Tகைச =ாற்றி விட் ாள் ”
“அவள் சமூ த்துக்குப் பயந்துதான் உயிகைர நீத்தாள். அவகைளப் கேபால் யாரும் சா க்கூ ாது. நீ உ கேT
ல்யாணம் பண்ணிக்வெ ாண் ால் அம்=ாவின் ஆத்=ா உங் கைள வாழ்த்தும். தள்ளிப் கேபா ா=ல்
உ கேT ல்யாணம் வெசய்துவெ ாள்ளுங் ள்.. இந்தா, அம்=ாவின் தாலி. உன் ல்யாணத்துக்கு.... என்று
கைபரவியி ம் அல=ாரியிலிருந்து வெபான் தாலிகைய எடுத்துக் வெ ாடுத்தார்.
அப்கேபாது பிரபல திTவெசய்தி பத்திரிகை நிருபர் ள் இரண்டு கேபர் ஒரு ஆண் ஒரு வெபண் வந்தார் ள்.
நாற் ாலியில் அ=ர்ந்தTர்.
வெபண் நிருபர் ாதல் தம்பதிகையப் கேபாட்கே ா எடுத்தார். ”உங் கைள =ாதிரி லப்புத் திரு=ணத்துக்கு
ஒப்புதல் வெ ாடுக்கும் தந்கைத இருந்தால் தமிழ் நாட்டில் வெ ளரவக் வெ ாகைலகேய ந க் ாது, நீங் ள்
முன்கேTாடியா இருக்கிறீர் ள் என்பதில் எTக்கு மிக் =கிழ்ச்சி” என்Xார் ஆண் நிருபர். அவர்
=Tத்தில் கேரவதியின் சாவுக்குப் ஒட்டு வெ=ாத்த சமூ ம்தான் வெபாறுப்பு என்று கேதான்றியது. நாகைளக்
ாகைல வெசய்தித்தாளில் ”யார் வெபாறுப்பு?” என்னும் தகைலப்பில் வெசய்திகையப் பிரசுரம் வெசய்ய கேவண்டும்
என்று நிகைTத்தார்.

**********************

14
 3. கே= த்துக்கும் தா முண்டு
கிருத்தி ா கைசதாப்கேபட்கை யில் கேபருந்து 5A வுக் ா ாத்திருந்தாள். அவள் கிழக்குத் தாம்பரம் வெசல்ல
கேவண்டும். தி ந ரிலிருந்து அந்த கேபருந்து வந்து விட் து. அப்கேபாது ப ல் இரண்டு =ணி இருக்கும்
என்பதால் கேபருந்தில் அதி க் கூட் மில்கைல. ஆTாலும் கிருத்தி ாவுக்கு நிற் இ மில்கைல. அவள்
வெபண் ள் பக் ம் நின்றிருந்தாள். அவளுக்குப் பக் த்தில் இருந்த இருக்கை யில் ஒரு நடுத்தர வயது
வெபண்ணும் அவளுகை ய ஆறு வயது வெபண்ணும் அ=ர்ந்திருந்தTர். கிருத்தி ாகைவ அந்தப் வெபண்
விகேTாத=ா ப் பார்த்தாள். தன் அம்=ாவி ம்” யாரு=ா இவங் ?”என்Xாள். அதற்கு அந்தப்
வெபண்=ணி, “அவ அலி. அதாவது ஆணு=ல்ல . வெபண்ணு=ல்ல.” என்Xாள். இகைதக் கே ட் தும்
கிருத்தி ாவுக்கு தூக்கி வாரிப் கேபாட் து. எங் ளுக்கு இயற்கை யாய் வெபண் உணர்வு ஏற்படுவதால்
நாங் ள் திரு=ங்கை யா =ாறுகிகேXாம். அழ ா ’திரு=ங்கை ’ என்று வெசால்வகைத விட்டுவிட்டு ’அலி’
என்று வெசால்கிXாகேள. படித்த முட் ாள் என்று எண்ணிTாள்.
அதற்குள் இXங் கேவண்டிய இ ம் வந்துவிட் தால் ஒரு வெபண்=ணி எழுந்துவி கேவ ஒரு வயதாT
அம்=ாள் கிருத்தி ாவுக்குத் தன் பக் த்தில் உட் ார இ ம் வெ ாடுத்தாள்.
கிருத்தி ா இXங் கேவண்டிய இ ம் வந்தது. அவள் இXங்கி தன் இருப்பி ம் கேநாக்கி ந ந்தாள். அவள்
நிகைTவு பின்கேTாக்கிச் வெசன்Xது. வசதி மிகுந்த குடும்பத்தில் பிXந்தவள். பி. ாம் பட் ப் படிப்பு
படித்திருக்கிXாள். பள்ளிப் பருவத்திகேலகேய வெபண் தன்கை=கைய உணர்ந்த இவளுக்குக் ல்லூரி
ாலத்தில் வெபண்கை=க்குரிய =ாற்Xம் வந்தது. மி வும் ஒல்லியா ப் பார்ப்பதற்கு அழ ாTவள்.
வெ=ன்கை=யாTவள் கூ .கேபசிTால் தான் குரல் ஆண் குரல் கேபாலிருக்கும். அவள் பூர்வீ ப் வெபயர்
பாலகிருஷ்ணன். அவள் திருநங்கை யா இருப்பகைத வீட்டில் விரும்பாததால் வீட்கை விட்டு வெவளிகேய
துரத்தப் பட் ாள். அவள் கிழக்குத் தாம்பரத்தில் வசிக்கும் திருநங்கை ாஞ்சTாகைவ அம்=ாவா
ஏற்றுக் வெ ாண் ாள். ாஞ்சTா தாம்பரத்தில் ஒரு வெபரிய வீட்டில் பத்து திருநங்கை ளு ன் வசிக்கிXார்.
பத்கேதாடு பதிவெTான்Xா கிருத்தி ா அவர் ளு ன் கேசர்ந்து விட் ாள். திருநங்கை ள் ரயிலில் கேபாய்
இரந்து ஷ் ப்பட்டு வாழ்க்கை கைய ந த்திTர்.
அவளுகை ய அகைXயில் இருக்கும் லதா, விஜி =ற்றும் கூ வசிக்கும் =ாலதி, அகிலா ... எல்கேலாரும்
மின்சார வண்டியில் பணம் கே ட் ச் வெசன்றிருப்பதால் ாஞ்சTா அம்=ா =ட்டும் வீட்டில் தனியா
இருந்தாள். . அம்=ா வார்த்கைதகைய எல்லாத் திருநங்கை ளும் =தித்தTர். அம்=ா வீட்கை விட்டு
எங்கும் வெவளிகேய கேபா =ாட் ாள். வீட்கை விட்டு ஓடி வரும் திருநங்கை ளுக்கு அகை க் லம்
அளித்து கேதகைவயாT உதவிச் வெசய்பவள். வெவளிகேய கேபாகும் திருநங்கை ள் =ாகைல திரும்பி
வரும்கேபாது அம்=ாவுக்குக் ாணிக்கை யா அவர் ள் வரு=ாTத்தில் ஐந்து விழுக் ாடு
வெ ாடுத்துவிடுவார் ள். திருநங்கை ளுக்குள் ஏதாவது பிரச்சிகைT வந்தாலும் அல்லது ாவல்
துகைXயிலிருந்து பிரச்கைT வந்தாலும், ாஞ்சTா தீர்த்து கைவப்பாள்.
”என்Tடி கிருத்தி ா? இன்னிக்கு சீக்கிர=ாய் வந்துட்கே .உ ம்பு சரியில்கைலயா? ” என்Xாள் ாஞ்சTா.
”அவெதல்லாம் ஒண்னுமில்கைல. நான் வந்த பஸ்ஸில் ஒருத்தி என்கைTப் பார்த்து ’அலி’ன்னு
வெசான்Tா.அது என் =Tசுக்கு ஷ் =ாயிருந்தது. இவங் கைள =ாதிரி சிலர் இருக்கிXதTாகேலதான்
திருநங்கை ளுக்கு =திப்பு கிகை க்கிXதில்கேல. சமூ த்திகேல இந்த நிகைலகை= =ாறுவதற்கு ஏதாவது
பண்ணனும்.”
”அதுக்கு என்T பண்ணலாம்ன்னு நீ நிகைTக்கிகேX ?”
”எTக்குத் வெதரியல . நீங் தான் ஏதாவது வெசால்லணும்.”
”அப்பாவி கைள மிரட்டி பணத்கைதப் பறிக்கும் திருநங்கை ள் சிலர் இருப்பதால்தாகேT ந=க்வெ ல்லாம்
வெ ட் வெபயர். யாராவது ஒருவர் அல்லது இரண்டு கேபர் அப்படிச் வெசய்யலாம். எல்லாரும் அப்படிச்
வெசய்வதில்கைல. ”
”இருந்தாலும் திருநங்கை கைள கே லியா சிலர் பார்க்கிXார் ள். சிலர் பயத்து ன் பார்க்கிXார் ள். சிலர்
ஒரு =ாதிரியா ப் பார்க்கிXார் ள். நம்கை= எல்லாரும் ண்ணிய=ா பார்க் கேவண்டுவெ=ன்று நான்

15
விரும்புகிகேXன். சாதாரண திருநங்கை கேபால் கை வீதிக்குப் கேபாய் பணம் கே ட்பது, மின்சார ரயிலில்
கேபாய் பணம் யாசிப்பது கேபால் இல்லா=ல் நான் சாதித்து வெபயர் எடுக் விரும்புகிகேXன். அதTால்
நல்ல கேவகைலக்கு முயற்சி வெசய்து வெ ாண்டிருக்கிகேXன். அரசுப் பணிக் ாT கேதர்வு கைள
எழுதியுள்கேளன். எப்படியாவது அரசு கேவகைல எTக்குக் கிகை த்துவிடுவெ=ன்னும் நம்பிக்கை எTக்கு
இருக்கிXது. ாஞ்சTாவுக்கு அவள் நம்பிக்கை நட்சத்திர=ா த் கேதான்றிTாள். Tவுள்ளவர் ள்
வாழ்க்கை யில் வெவற்றிவெபறுவார் ள். இவள் வெபரியதா நிகைTக்கிXாள். இவள் Tவு சீக்கிரம்
நி%=ாகும் என்று அவளுக்குத் கேதான்றியது.”
”நீ நிகைTப்பது ஒரு நாள் ந க்கும். விட்டு வி ா=ல் உன் கேத கைல வெதா ர் . உன்கைT =ாதிரி நான்கு
திருநங்கை ள் இருந்தால் கேபாதும் . நாம் சீக்கிரம் முன்கேTறி வி லாம்.”
”சீக்கிரத்தில் வாTத்கைதத் வெதாட்டு வி லாம்” என்று வெசால்லிவிட்டு கிருத்தி ா தன் அகைXக்குள்
நுகைழந்தாள்.
சிறுது கேநரத்தில் லதா, விஜி இருவரும் வந்துவிட் ார் ள். லதா பட் ப்படிப்பு படித்திருக்கிXாள். விஜி
பன்னிரண் ாவது வகைர படித்திருக்கிXாள்.
”இன்று பண வரவு அதி ம் என்Xாள் விஜி . எTக்கும் பரவாயில்ல” என்Xாள் லதா.
எகைதகேயா சிந்தித்துக்வெ ாண்டிருந்த கிருத்தி ாகைவப் பார்த்து, எந்த உல த்தில் இருக்கிXாய் ? என்T
ஆச்சு உTக்கு ? என்று விஜி கே ட் ாள்.
இன்று கேபருந்தில் வரும்கேபாது ஒருத்தி என்கைTப் பார்த்து ’அலி’ என்று வெசால்லி விட் ாள். அது
எTக்கு மி வும் ஷ் த்கைதக் வெ ாடுக்கிXது. நாம் ஏன் அவல வாழ்க்கை கைய ந த்த கேவண்டும். நம்=ால்
நல்ல வாழ்க்கை வாழ முடியும். நாம் எல்லாம் சுற்றி திரிந்து பணத்கைத யாசித்து வாழ்க்கை ந த்துவதால்
ந=க்கு =ரியாகைத இல்லா=ல் கேபாய்விட் து. அந்த நிகைலகை= =ாXகேவண்டு=ாTால் நாம் நல்ல
கேவகைலக்கு முயற்சி வெசய்ய கேவண்டும். நல்ல வார்த்கைத கைளப் கேபச கேவண்டும். நான் ாவல் துகைXயில்
கேசர முடிவு எடுத்திருக்கிகேXன்.
அகைதக் கே ட்டு லதா , விஜி இருவரும் சிரித்தார் ள். “ அடி கேபாடி கைபத்தியகே= ! யாராவது ஏதாவது
வெசால்லி வெ ாண்டிருப்பார் ள். அகைதவெயல்லாம் =Tசிகேல கைவச்சுக் ாகேத. . எகேதா கேபாTாயா, நாலு கேபர்
தகைலகையத் வெதாட்டு நாலு ாசு வாங்கிTாயா , அன்கைXய வெபாழுது ழிந்ததா என்று இருக் ா=ல்
ாவல்துகைXயில் கேசருகிகேXன், திருநங்கை ளின் =திப்கைப உயர்த்துகிகேXன் என்று Tவு ாணாகேத .
உTக்கு யார் கேவகைலக் வெ ாடுக் ாத்துகிட்டு இருக் ாங் .” என்று கே லி கேபசிTார் ள்.
கிருத்தி ா அகைதப் வெபாருட்படுத்தவில்கைல. ”திருநங்கை ளின் சமூ ஏற்புக் ா நான் குரல் வெ ாடுக் ப்
கேபாகிகேXன்” என்று கூறிய அவகைளப் பார்த்து முதல்கேல நாங் கூப்பிட் ா எங் ளுக்குக் குரல் வெ ாடு.
=த்தவெதல்லாம் அப்புXம்...” என்Xாள் லதா.
அடுத்த நாள் முதல் ாகைல உ ற்பயிற்சி, நகை ப்பயிற்சி, ஓடுதல் முதலியவற்கைXச் வெசய்ய ஆரம்பித்தாள்.
ாகைல ஐந்து =ணிக்கு எழுந்து விடுவாள். அகைர =ணி கேநரம் நகை ப்பயிற்சி. பிXகு தான் தங்கியிருக்கும்
அகைXயிகேலகேய உ ற்பயிற்சி வெசய்வாள். திTமும் கேதர்வுக் ா படிக் ஆரம்பித்தாள். அவளு ன் கூ
இருக்கும் கேதாழி ள் சலியூட் அடித்து என்று கிண் ல் வெசய்வார் ள். நம் கூ இருக்கும் ஒருவர் நம்மி ம்
இல்லாத நல்ல பழக் ங் ளு ன் இருந்தாகேலா அல்லது வாழ்க்கை யில் முன்கேTX முயன்Xாலும் =Tசில்
எழும் வெபாXாகை=கையத் தவிர்க் முடியாது. இது இயற்கை . அதுகேபாலகேவ லதாவுக்கும் விஜிக்கும்
=Tசில் வெபாXாகை= வெ ாழுந்து விட்டு எரிந்தது. ”நீ =ட்டும் என்Tடி படிக் ணும், கேவகைலக்குப்
கேபா ணுமுன்னு வெசால்கேX. எங கைளப் கேபால நீயும் இகேரன். திTந்கேதாறும் தாம்பரத்திலிருந்து ரயிலில்
ற் கைர வகைர ஒருமுகைX கேபாயிட்டு வந்தால் ஐந்நுறு கிகை க்கும் . ஒரு நாகைளக்கு ஐந்து முகைX
கேபாயிட்டு வந்தால் ணிச=ா கிகை க்கும். என் வெசலவு கேபா மிச்ச படுத்தும் பணத்கைத என் வங்கிக்
ணக்கிகேல நான் கேசர்த்து கைவத்திருக்கே ன்.” என்Xாள் லதா.
” ாகைலயிகேல சீக்கிரம் கிளம்பிவிட் ாயாTால் நாலு =ணிக்குள் வீட்டுக்கு வந்தி லாம். அப்புXம்
கேவகேX கேவகைலகையக் வனிக் லாம்” என்று ண் சிமிட்டிTாள் விஜி. அவள் சாயந்திரம் தன்
ாதலுனு ன் ஊர் சுற்றுவாள். அவள் ஒரு திருநம்பிகையக் ாதலிக்கிXாள். அவகைTக் ல்யாணம் வெசய்ய
கேபாவதாய் இருக்கிXாள். வாழ்க்கை கையத் வெதா ங்குவதற்கு இவளி ம் ஒரு இலட்சம் பணம்

16
கே ட்டிருக் ான். இவளும் கேசர்க் ஆரம்பித்து விட் ாள். இன்னும் நான்கு =ாதத்தில் அவன் கே ட்
பணம் கிகை த்துவிடும். அப்புXம் டும், டும் தான்.
தமிழ்நாடு ாவல்துகைX பணியி த்துக்கு ந த்தப் பட் கேதர்வில் கிருத்தி ா பங்கே ற்று கேதர்வாTார்.
அவளுக்கு இன்ஸ்வெபக் ர் பதவிக்கு உத்தரவு வந்துவிட் து.
உத்தரவு வந்த அன்று கிருத்தி ா வீட்டில்தான் இருந்தாள். அவளுக்குத் தன் ண் கைள நம்ப
முடியவில்கைல. ஒருமுகைX தன்கைTக் கிள்ளிப் பார்த்தாள். Tவில்கைல நி%ம்தான் என்Xதும் அவளுக்கு
ஆTந்தம் தாங் வில்கைல. ாஞ்சTா அம்=ாவி ம் அந்த ஆர் கைரக் ாண்பித்தாள்.
“அம்=ா எல்லாம் உங் ளால்தான். நீங் ள் எTக்கு அகை க் லமும் ஊக் மும்
வெ ாடுக் வில்கைலவெயன்Xால் என்Tால் கேதர்வில் வெவற்றி அகை ந்திருக் முடியாது. நான் என்கைXக்கும்
உங் கைள =Xக் =ாட்கே ன் . திருநங்கை ள் நலனுக் ா நான் குரல் வெ ாடுக்கிகேXன்”
”நீ திட் மிட்டுப் படித்தாய் . வெவற்றி அகை ந்தாய். லதாவும் விஜியும் வரட்டும் . உன்கைT ஓயா=ல் கே லி
வெசய்து வெ ாண்டிருந்தார் ள். நீ சாதித்தகைதப் பார்த்து நீ ஆ ாயக் கே ாட்கை ட் வில்கைல என்பகைதப்
புரிந்துவெ ாண்டு அவர் ளும் உன் வழிகையப் பின்பற்றுவார் ள் என்று நிகைTக்கிகேXன். எTக்கு மி வும்
சந்கேதாஷ=ா இருக்கிXது ண்ணு என்று அவள் ன்Tத்தில் கேலசா த் தட்டிTாள்.
கிருத்தி ாவுக்கு ஒரு நப்பாகைச. அண்ணா ந ரில் இருக்கும் தன் வீட்டுக்குப்கேபாய் தன் அம்=ாகைவப்
பார்த்துவிட்டு தான் ாவல் துகைXயில் கேசர இருப்பகைதச் வெசால்லி விட்டு வரலாம் என்று கிளம்பிTாள்.
நான்கு வரு ம் ழித்து அவள் தாய் வீடு கேபாகிXாள். =Tம் பரபரப்பாய் இருந்தது. என்T இருந்தாலும்
அம்=ா இல்கைலயா? தன்கைT விட்டுக் வெ ாடுக் =ாட் ாள் என்று எண்ணிTாள். அவள் வீட்கை
அகை ந்து அகைழப்பு =ணிகைய அழுத்திTாள். அவள் அப்பாதான் தகைவத் திXந்தார். இவகைளப்
பார்த்ததும், ”பால கிருஷ்ணா, ஏண் ா இங்கே வந்கேத கேபா ா வீட்டுக்குள்கேள நுகைழயாகேத” என்று
த்திTார். அவள் அம்=ாவும் ”கேபா ா நாகேய”, வீட்டுக்குள் நுகைழயாகேத என்று துரத்திTாள்.
கிருத்தி ா லங்கிய ண் ளு ன், ”எTக்குக் ாவல்துகைXயில் இன்ஸ்வெபக் ர் கேவகைலக்
கிகை த்திருக்கிXது அம்=ா” என்Xாள்.
அம்=ாவுக்கு =Tசில் பாசம் வெபாங்கியது. ஆTால், ணவகைT மீறி எகைதயும் வெசய்ய முடியாத நிகைல .
லங்கிய ண் ளு ன் தன் மு த்கைதத் திருப்பிக் வெ ாண் ாள்.
கிருத்தி ா அம்=ா இன்னும் தன் மீது வெவறுப்பு ன் இருப்பதா நிகைTத்தாள்.
”கேபா ா, இனிகே= இந்தப் பக் ம் வராகேத. உTக்கும் எங் ளுக்கும் உள்ள சம்பந்தம் என்கைTக்கே ா
அறுந்து கேபாச்சு” என்று வெசான்T அப்பா கே ாபத்து ன் தகைவச் சாத்திTார். கிருத்தி ா வருத்தத்து ன்
தன் இருப்பி ம் வந்தகை ந்தாள்.
கிருத்தி ா கேதர்ச்சி வெபற்று ாவல்துகைXயில் கேசர இருப்பகைத அறிந்த லதாவும் விஜியும் மி வும்
திகை ப்பு அகை ந்தார் ள். ”நாங் ள் நீ கேதர்வு ஆ =ாட் ாய் என்று நிகைTத்திருந்கேதாம். நீ வெவற்றி
வெபற்றுவிட் ாய். எங் ளில் நீ தனித்துவ=ாய் இருக்கிXாய். உன்கைT =T=ாரப் பாராட்டுகிகேXாம்”
என்Xார் ள்.
கிருத்தி ா கேவகைலயில் கேசர்ந்து ஒரு =ாதம் ஆகி விட் து. அவள் தாம்பரத்திலிருந்து வெவளிகேய வந்து
இப்கேபாது கைசதாகேபட்கை யில் தனிகேய வசித்துக் வெ ாண்டிருக்கிXாள்.
ஒரு நாள் அவள் கேவகைல முடிந்து வீட்டுக்குப் கேபாகும் வழியில் ஒரு கை வாசலில் பத்துகேபர்
கும்பலாய் நின்றிருந்தகைதப் பார்த்து தன் இருசக் ர வண்டிகைய நிறுத்திவிட்டு அருகில் வெசன்Xாள்.
அங்கு விஜியும் லதாவும் நின்றிருந்தார் ள். ” நீ நல்லா இருக் =ாட்கே ” என்று கை க் ாரகைTத் திட்டிக்
வெ ாண்டிருந்தார் ள்.
“ ஏண்டி கை க் ாரகைTத் திட்டி வெ ாண்டிருக்கீங் ” என்று கிருத்தி ா கே ட் ாள்.
அவள் அணிந்திருந்த உகை கையப் பார்த்து முதலில் பயந்து நடுங்கிய இருவரும் அவளது குரகைலக்
கே ட்டு வெதளிந்து ,”கைஹ கிருத்தி ா, எப்படி இருக்கே ?” என்று நலம் விசாரித்தTர். கை க் ாரன் பணம்

17
தராததால் அவகைTத் திட்டி வெ ாண்டிருக்கிXாள் என்பகைத அறிந்து ”அப்படிச் வெசய்யாகேத. ஏதாவது
கேவகைலயில் கேசர்ந்து உருப்படுகிX வழிகையப் பார். =ண்ணில் நல்ல வண்ணம் வாழலாம்” என்Xாள் .
”அப்படிகேய வெசய்யகேXாம் அக் ா. எங் ளுக்குச் சரியாT வழி ாட்டுதல் இதுவகைர இல்கைல. உன்கைT
=ாதிரி நாங் ளும் கேவகைலயில் கேசர முயற்சி வெசய்கிகேXாம்” என்Xாள் லதா.
இவள் வெசான்Tகைதக் கே ட்டுக்வெ ாண்டிருந்த கை க் ாரனும் =Tசு =ாறி புன்சிரிப்பு ன் ல்லாப்
வெபட்டியிலிருந்து ஒரு பத்து ரூபாகைய எடுத்து லதாவின் கை யில் வெ ாடுத்தான். அவர் ளு ன் சில
நிமி ங் ள் கேபசி விட்டு ”அப்புXம் உங் கைளப் பார்க்கிகேXன்” என்று கிருத்தி ா கிளம்பி விட் ாள்.
அன்று =ாகைல கிருத்தி ா வீடு வந்ததும் சீருகை கைய =ாற்றிச் கேசகைலகைய அணிந்து வெ ாண்டு ாஞ்சTா
அம்=ாகைவ பார்க் ப் புXப்பட் ாள். அவள் ஏறிய கேபருந்து 5A . என்T ஆச்சர்யம் ! முன்பு ஒரு நாள்
பார்த்த வெபண்=ணியும் சிறுமியும் இன்றும் அகேத இருக்கை யில் அ=ர்ந்திருந்தTர். ஒரு கேவகைள
அவர் ள் தி.ந ரில் கேபருந்து கிளம்பும்கேபாகேத அ=ர்ந்து வருகிXார் கேளா என்Tகேவா? கிருத்தி ாகைவப்
பார்த்ததும், ”ஆண்டிக்கு இ ம் வெ ாடு” என்று சிறுமிகைய =டி கே=ல் அ=ர்த்திக் வெ ாண் ாள் அந்தப்
வெபண். கிருத்தி ா உட் ார இ ம் கிகை த்தது.
”தTக்கு இ ம் கிகை த்தது கேபால் =ற்X திருநங்கை ளுக்கும் சமூ த்தில் நல்ல இ மும் =ரியாகைதயும்
கிகை க் கேவண்டும். அதற் ா இனி பாடு ப கேவண்டும்” என்று எண்ணிTாள்.

**********************

18
 4. பாசக் யிறு
“அவகைளத்தான் ல்யாணம் ட்டிப்கேபன்.” என்Xான் கு=ார்.
தூக்கி வாரிப் கேபாட் து சங் ரிக்கு.
”கு=ார் என்T ா வெசால்கேX ? நி%=ாதான் வெசால்றியா என்Tாகேல நம்பகேவ முடியகேல . ”
”அம்=ா உண்கை=கையத்தான் வெசால்கேXன். அவகைளத்தான் ல்யாணம் ட்டிப்கேபன்.”
”ஏண் ா தகைலயிகேல ல்கைலப் கேபா கேX . அவ நாச=ாப் கேபா . உன் கே=ல் கைவச்சிருந்த நம்பிக்கை கைய
குழித் கேதாண்டி புகைதச்சிட்டிகேய” என்று புலம்பிTாள். ”என்T ஆச்சு? சங் ரி” என்று கே ட்
வெவங் ாசலத்தி ம், ” ப்பல் முழுகி கேபாச்சு. தகைலயிகேல இடி விழுந்துட்டுதுங் . கு=ாரும் நம்கை=
கே=ாசம் பண்ணிவிட் ான். நீங் கேள அவனி ம் கேபசிப் பாருங் . அவன் அகைலப்கேபசிகேய தியாய்
இருக்கிXாகேT, இப்படி ஏதாவது ந க்குவெ=T நிTத்கேதன். நான் நிகைTத்தது கேபால் ந ந்து விட் து”
என்று தறிTாள்.
”= ள் ஸ்தூரி ந=க்குக் வெ ாடுத்த அதிர்ச்சியிலிருந்து இன்னும் மீளவில்கைல. அதற்குள்
இன்வெTான்Tா?”என்று வெவங் ாசலம் திடுக்கிட் ான் .வெவங் ாசலம் தன் = னி ம் வெ ஞ்சிTான்.
கே ாப=ாய் த்திTான் . கு=ாரின் =Tத்கைத அவTால் =ாற்X முடியவில்கைல. வெவங் ாசலம்
கே%ாஸ்யகைரப் பார்க் ப் புXப்பட் ான்.
அவர் ரூரில் ப%ார் வீதியில் உரக் கை கைவத்திருக்கிXார். ாகைலயில் கை வீதிக்குப் கேபாTால் இரவு
ஒன்பது =ணிக்குத்தான் திரும்புவார். கே%ாசியத்தில் அதி நம்பிக்கை உகை யவர். சங் ரி எதிர்=கைX
எண்ணங் ள் அதி ம் உள்ளவள். எவெதற்வெ டுத்தாலும் புலம்பும் குணமுகை யவள். அவர் ளுக்கு
ஆகைசக்கு ஒரு = ள் ஸ்தூரி . ஆஸ்திக்கு ஒரு = ன் கு=ார். = ள் எம்.பி.ஏ படித்திருக்கிXாள் என்X
வெபருகை=யில் இருந்தார் வெவங் ாசலம்.
ஆTால் அவகேளா ாதல் கேநாயால் தாக் ப்பட் ாள். அகேத வெதருகைவச் கேசர்ந்த கேவறு சாதிகையச் கேசர்ந்த
ஒருவகைT =T=ாX ாதலித்தாள். அவள் ாதகைலக் ாரணம் ாட்டி உXவிTரும், வெதரிந்தவர் ளும்
அவகைளப் பழித்தTர். தூற்றிTர். அவள் ாதல் குகைXந்ததா? இல்கைல. அது பரந்து வளர்ந்து வாTத்கைதத்
வெதாட்டு விட் து. =றுத்தால் அவள் வாTத்துக்குள் கேபாய் விடுவாள். ஆறு =ாததிற்கு முன்
விருப்பமில்லாவிட் ாலும் கேவறு வழியில்லா=ல் கேவண் ா வெவறுப்பா = ளுக்குக் ல்யாணம்
வெசய்து வெ ாடுத்தார் ள். தTக்குப் பிடித்தவகைTத் திரு=ணம் வெசய்து வெ ாண்டு இப்கேபாது
சகை=யலகைXயில் ரண்டியும் கை யு=ா இல்லத்தரசியா இருக்கிXாள்.
வெவங் ாசலத்துக்கு கே%ாசியத்தில் நம்ம்பிக்கை அதி ம். வாழ்க்கை யில் சிறு இகை யூறு வந்தாலும்
கே%ாசியர் வீட்டில் தவம் இருப்பார். அவர் வெசால்லும் பரி ாரத்கைதச் வெசய்து பிரச்சகைTகையச் ச=ாளித்து
வி லாம் என்பது அவர் எண்ணம். .
”வீணா கே%ாஸ்யம் என்று கேபாய் குழம்பி விடுவகைதவி க் வுளி ம் கேவண்டிக் வெ ாள்ளலாகே=
அப்பா” என்பான் கு=ார் .
அவர் கே ட் ால்தாகேT.
வீட்டுக்குள் நுகைழந்த வெவங் ாசலத்தி ம், “ ஏங் கே%ாசியர் என்T வெசான்Tார் ? “ என்று வகைலயு ன்
கே ட் ாள் சங் ரி.
கு=ாரின் %ாத த்கைத இரண்டு கே%ாசியரி ம் ாண்பித்தும் யாரும் அவர் நிகைTத்த =ாதிரி
வெசால்லவில்கைல.
”ந=க்கு கேநரம் சரியில்கைல என்று எல்லா கே%ாசியரும் வெசால்Xாங் . ”
”ஏதாவது பரி ாரம் வெசய்ய முடிந்தால் வெசய்து லாகே=.”
”பரி ாரம் வெசால்லி இருக் ார். முக்கிய=ா அவகைT %ாக்கிரகைதயாய் பார்த்துக் வெ ாள்ளச் வெசான்Tார்.”

19
”என் தம்பி பார்த்திபன் கிட்கே கேபசிப் பாருங் . அவன் ஏதாவது வெசய்து தடுத்துடுவான். அவகைT
உ கேT வரச் வெசால்லுங் ள்.”
அவர் =Tதில் ஒரு திட் ம் உருவாகியது. உ கேT பத்து கிகேலா மீட் ர் தூரத்தில் இருக்கும் தன்
கை=த்துTன் பார்த்திபனுக்கு அகைலப்கேபசியில் வெதா ர்பு வெ ாண்டு கேபசிTார். பார்த்திபகைT உ கேT
ாகைர எடுத்துக்வெ ாண்டு கிளம்பி வரச் வெசான்Tார்.
அப்கேபாது ஸ்தூரி வீட்டுக்குள் வந்தாள். அவகைளக் ண் தும் சங் ரி, வா, நீ ஆரம்பிச்சு கைவச்ச. ாதல்
வெதா ர் கைதயா வெதா ருது இந்த வீட்டில். உன்கைTப்கேபால் உன் அண்ணனும் ாதலிக்கிXான். அந்தப்
வெபண்கைணத்தான் ல்யாணம் வெசய்கேவன் என்று அ ம் பிடிக்கிXான்.
”அண்ணன் தப்பா எதுவும் வெசய்யகைலகேய. ாதலிப்பவருக்குத்தான் ாதலின் அருகை= வெதரியும். ாதல்
இல்கைலகேயல் சாதல் ”
அப்படியா? அப்படியா ? எTக்குத் வெதரியாதகைதப் கேபால வெசால்ல வந்துட் ா. அவன் கிட்கே கேபசு.
அவகைT =ாற்X முயற்சி வெசய் .
ஸ்தூரி அண்ணன் இருந்த அகைXக்குப் கேபாய் அவனு ன் கேபசிக் வெ ாண்டிருந்தாள். அவள் வெவளிகேய
வரும்கேபாது அவள் மு த்தில் ஏ=ாற்Xம்தான் வெதன்பட் து .
ஏண்டி அண்ணன் என்T வெசால்Xான்.
”வெசால்Xான் முயலுக்கு மூணு ாலுன்னு. அவன் =ாXகேவ =ாட் ான் அம்=ா. அவன் =ட்டுமில்கைல.
ாதலிக் Xவங் யாரும் தன் ாதகைலப் வெபற்கேXாருக் ா த் தியா ம் வெசய்வதில்கைல. என்Tாகேல
முடிஞ்சகைத வெசால்லிவிட்கே ன். இனிகே= அவன் பாடு. உங் பாடு.”
அதற்குள் அவளுகை ய அகைலப்கேபசி சிணுங்கியது. அவள் கேபாகைT எடுத்தாள். அவள் ணவன் ஏகேதா
கே ட்டிருக் ான். அவள், கேபாங் , எTக்கு வெவட் ா=ாயிருக்கு என்Xாள்.
”என்Tடி வெசால்Xார்? உன் ணவர் . ஏன் இப்படி வெவட் ப்ப கேX ?.”
”அவர் உ கேT என்கைT வரச் வெசால்Xார். நான் இல்லா=ல் அவரால் இருக் முடியகைலயாம் . “.
“அ உன் கே=கேல அவ்வளவு ஆகைசன்னு வெசால்லு . “.
ஸ்தூரி மீண்டும் கேபாய் கு=ாரி ம் கேபசிவிட்டு அவள் தன் வீட்டுக்குப் கேபாய் விட் ாள்.
கு=ார் அகைலகேபசியில் கேபசிக் வெ ாண்டிருந்தது வெவங் சலத்தின் ாதில் விழுந்தது . ’உ கேT
வருகிகேXன்’ என்று அவன் வெசால்லியது அவன் ாதலித்த ஊர்மிளவி ம்தான் இருக்கும். அவன்
அவகைளப் பார்க் ப் புXப்பட்டுப் கேபா ப்கேபாகிXான் என்று ஊகித்தார்.
அப்கேபாது பார்த்திபனும் , ”=ா=ா அவசர=ாய் கூப்பிட்டிங் கேள, என்T வெசய்தி?” என்று
கே ட்டுக்வெ ாண்கே வந்தான்.
எல்லாம் கு=ார் ச=ாசாரம்தான். அவனுக்கு எத்தகைT முகைX வெசான்Tாலும் அந்தப் வெபண்கைணத்தான்
ட்டிப்கேபன் என்று வெசால்Xான். கே%ாசியரி ம் கேபாய் கே ட்கே ன். அவர் இன்னும் ஒரு =ாதம்
தள்ளிடுத்துன்Tா வெ%ன்=த்திகேல குரு வந்து உட் ார்ந்து விடுவான். அப்புXம் நாம் பார்த்துச் வெசால்X
வெபண்கைணத்தான் ல்யாணம் வெசய்து வெ ாள்வான் என்று வெசால்கிXார். நீ அவகைT இரண்டு தட்டு தட்டி
உன் வீட்டுக்கு அகைழத்துவெசல் . ஒரு =ாசம் வீட்டுக் ாவலில் கைவத்திரு . ஆடி =ாசத்கைதக்
ந்துவிட் ால் கேபாதும் என்Xார்.
”பார்த்திபா, நீதான் அவகைT வழிக்குக் வெ ாண்டு வரகேவண்டும். நாங் வெசான்Tால் அவன் கே ட்
=ாட்கே ன் என்கிXான்” என்Xால் சங் ரி.
பார்த்திபன் குத்து சண்கை வீரன் கேபாலிருப்பான். அச்சத்கைதத் தரும் உருவம்.
”அவன் எங்கே இருக் ான் ? =ா=ா”
”இப்கேபாது அவன் அகைXயில் இருந்துதான் அகைலகேபசியில் கேபசிக் வெ ாண்டிருந்தான். கேபாய் பார்.”

20
பார்த்து விட்டு திரும்பி வந்தான் பார்த்திபன்.
”அவன் இல்கைலகேய =ா=ா”
அப்கேபா அவன் வருங் ால =ா=Tார் வீட்டுக்குத்தான் கேபாயிருக் கேவண்டும். அகைலப்கேபசியில்
கேபசும்கேபாகேத நிகைTத்கேதன். வா ஊர்மிளா வீட்டுக்குப் கேபா லாம். எல்கேலாரும் பார்த்திபன் ாரில்
ஊர்மிளா வீட்கை அகை ந்தTர்.
ாகைர விட்டு இXங்கி கு=ார் இப்கேபாது இருக்கும் வீட்டுக்கு எதிகேர யாரும் பார்க் ாத =ாதிரி நின்று
அவ்வீட்கை உற்று கேநாக்கிTர்.
கு=ார் வீட்கை விட்டு வெவளிகேய வந்து வெ ாண்டிருந்தான். அவன் தன் வருங் ால =ா=Tாரி ம்
கை கூப்பி எகேதா வெசால்ல அவர் கே ாப=ாய் த்திக் வெ ாண்டிருந்தார்.
கு=ார் நீல வண்ண சட்கை அணிந்திருந்தான். அவன் வீட்கை விட்டு வெவளிகேய வந்து வெதருவில்
கேபாய்க் வெ ாண்டிருந்தான்.
அவகைTப் பிடிச்சு ார்கேல கேபாட்டுண்டு உன் வீட்டுக்குப் கேபாய்விடு. ஒரு =ாசம் எங்கே யும் வெவளிகேய
வி ாகேத. நான் கேநகேர என் வீட்டுக்குப் கேபாகேXன்.
வெவங் ாசலம் கை=த்துTரி ம் வெபாறுப்கைப ஒப்பகை த்த நிம்=தியு ன் ந ர்ந்தார்.
கு=ார் அருகிலுள்ள ஓட் லுக்குள் நுகைழந்தான். இட்லிக்கு ஆர் ர் வெ ாடுத்துவிட்டு உட் ார்ந்திருந்தான்.
இட்லி, ாபிகையச் சாப்பிட்டுவிட்டு பணம் வெ ாடுக் வந்தான். அப்கேபாது அவனுக்கு முன்பா பணம்
வெ ாடுத்துவிட்டு வெவளிகேய கேபாTவன் நீல சட்கை கேபாட்டுக்வெ ாண்டு கு=ாகைரப் கேபாலகேவ
இருந்தான். கு=ார் ஐநூறு ரூபாகையக் வெ ாடுத்து மீதி சில்லகைX வாங்கிக் வெ ாண்டு வெவளிகேய வந்தான்.
ாரில் இருந்த பார்த்திபனுக்கு நீலசட்கை க் ாரன் ஓட் லிருந்து வெவளிகேய வந்தது வெதரிந்தது. ாகைர
அவன் பக் த்திகேல கேபாய் இடிக்கிX =ாதிரி நிறுத்து என்று வெசான்Tான். நீலசட்கை க் ாரகைTப் பிடித்து
ாரில் தள்ளி தகைவச் சாத்தியதும் ார் விர்வெரன்று கிளம்பியது.
“என்கைT எங்கே வெ ாண்டு கேபாறீங் ? என்கைTக் ாப்பாத்துங் ” என்று நீல சட்கை க் ாரன் அலறியதும்
பார்த்திபனுக்கு வெசய்த தவறு உகைXத்தது. கு=ார்னு நிகைTச்சு கேவகேX யாகைரகேயா ாரிகேல ஏத்திட்கே ாம்
என்பகைதப் புரிந்து ாகைர நிறுத்தச் வெசான்Tார். ”சாரி தம்பி ஆள் =ாXாட் ம் ஏற்பட்டு விட் து” எTறு
அந்த இகைளஞகைT இXக்கிவிட்டுத் திரும்பி ஓட் லின் அருகில் வந்தார். கு=ார் அங்குக் ாணவில்கைல.
அதற்குள் அவன் ஆட்கே ாவில் ஏறி வீட்டுக்குப் கேபாய் விட்டிருக் கேவண்டுவெ=ன்று நிகைTத்து தன்
தங்கை வீட்கை கேநாக்கிக் ாகைர வி ச் வெசான்Tார்.
வெவங் ாசலம் வீட்டுக்குப் கேபாகும்முன்கேப கு=ார் வீட்டுக்குள் கேபாய்விட்டிருந்தான். அவர்
வீட்டுக்குள் நுகைழயும்கேபாது சங் ரி அவனு ன் சிரித்துப் கேபசிக் வெ ாண்டிருந்தாள். கே ாவிலுக்குப்
கேபாய்விட்டு வந்த ஸ்தூரியும் அங்கு இருந்தாள்.
அவகைTப் பார்த்ததும் அவருக்கு அதிர்ச்சியாய் இருந்தது =ா=னு ன் ாரில் கேபாயிருக் கேவண்டியவன்
இங்கே இருக்கிXாகேT என்று.
“ பாருங் , கு=ார் =Tசு =ாறிட் ான். அவன் நாம்ப வெசால்X வெபண்கைணக் ல்யாணம்
பண்ணிக்வெ ாள்ளச் சம்=தித்துவிட் ான். எTக்கு மி வும் =கிழ்ச்சியாய் இருக்குதுங் ” என்Xாள் சங் ரி.
அவரால் நம்ப முடியவில்கைல. ”என்Tடி வெசால்கேX?நீ வெசால்Xது நி%ம்தாTா ? கு=ார் நீ =ா=ாTார்
வீட்டுக்குப் கேபாTது எதுக்கு?
”அப்பா, நான் அவர் வீட்டுக்குப் கேபாTது என் ாதலிகைய ல்யாணம் பண்ணிக் =ாட்கே ன் என்று
வெசால்லிவிட்டு வரதான் கேபாகேTன். கேவண் ாம்னு கேபானிகேல வெசால்Xது எTக்குச் சரியாய் ப கேல. ”
”என்னுகை ய =ாTத்கைதக் ாப்பாத்துவதற் ா த்தாகேT நீ உன் ாதகைல விட்டுக் வெ ாடுத்தாய். உன்கைT
நிகைTத்து நான் மி வும் வெபருகை=ப் படுகிகேXன் = கேT. ஒரு = ன் தந்கைதக்குச் வெசய்ய கேவண்டிய
கை=கைய நீ வெசய்திருக்கிXாய்” என்று அவன் முதுகில் தட்டிக் வெ ாடுத்தார்.

21
”உங் ளுக் ா நான் என் ாதகைல விட்டுக்வெ ாடுக் வில்கைல அப்பா. என் தங்கை க் ா அவள் கே=ல்
நான் கைவத்திருக்கும் பாசத்திற் ா த்தான் அப்படிச் வெசய்கேதன்.அவள் கே=ல் எTக்கு இருந்த பாசம் என்
ாதகைலத் தியா ம் வெசய்ய கைவத்தது. ”
”கு=ார் நீ என்T ா வெசால்கேX? அப்படின்Tா நீ எTக் ா அகைதச் வெசய்யவில்கைலயா?
தங்கை க் ா த்தான் நீ உன் ாதலிகைய கேவண் ாவெ=ன்று ஒத்துக் வெ ாண் ாயா ? வெபத்த =Tம்
பித்து.பிள்கைள =Tம் ல் என்பார் ள். எங் ளால் முடியாதகைத பாச=லர் தங்கை சாதித்து விட் ாள்.
அவள் ட்டிய பாசக் யிறு உன்கைTப் பல=ா ப் பிகைணத்து விட் து. எப்படிகேயா நீ =Tசு
=ாறிவிட் ாய். அதுதான் கேவண்டும் எங் ளுக்கு. இதுவகைர கே%ாசியத்தின் மீது அளவு ந்த பிரியம்
கைவத்திருந்கேதன். கே%ாசியர் கைள பார்ப்பதில் கேநரம்தான் வீண் என்று இப்கேபாது வெதரிந்து வெ ாண்கே ன்.
இனிகே=ல் கே%ாசியர் பக் ம் தகைல கைவத்துக்கூ படுக் =ாட்கே ன்.”
“ அண்ணா அப்பா அம்=ாவுக்கு ஷ் ம் வெ ாடுத்து நாந்தான் ாதலிச்சு ல்யாணம்
பண்ணிக்வெ ாண்கே ன். இப்கேபாது நீயும் ாதல் திரு=ணம் வெசய்து வெ ாண் ால் அம்=ாவாகேல
தாங் முடியாது அப்பாவால் வெதருவில் ந க் முடியாது.. =ாTம் கேபாய் உயிர் வாழனு=ான்னு உயிகைர
=ாய்த்துக் வெ ாண் ால் என்T வெசய்வது?. அதTாகேல ாதல் திரு=ணத்கைதச் வெசய்யாகேத, வெ ஞ்சிக்
கே ட்டுக் வெ ாள்கிகேXன் என்று என் தங்கை என்னி ம் தறிTாள். அவளுக்கு என் கே=ல் பாசம் அதி ம்.
நான் சிறியவTா இருந்த கேபாது தான் சாப்பிட்டுக் வெ ாண்டிருக்கும் அப்பளத்தில் பாதிகைய அன்பு ன்
தருவாள். . அவள் வெ ஞ்சிக் கே ட் தும் அவளுக் ா நான் ஒப்புக் வெ ாண்கே ன். அவளுகை ய பாசம்
என்கைTக் ட்டிப் கேபாட்டு விட் து. நான் என் முடிகைவ =ாற்றிக் வெ ாண்கே ன். என் ாதலியி ம்
முடிகைவச் வெசால்ல அவள் வீட்டுக்குப்கேபாய் அவள் அப்பாவி ம் ாரணத்கைதச் வெசால்லிவிட்டு
வந்கேதன். அவர் நிகைலகை=கையப் புரிந்து வெ ாண் ார். அவளுக்கு ஏ=ாற்Xம்தான் . என்T வெசய்ய முடியும்
? நான் கேவறு ல்யாணம் வெசய்யச் சம்=தம் வெ ாடுத்து விட் ாள்.
“உங்கிட்கே ஒண்ணு கே ட்கிகேXன். உன் ாதல் வலுவாTது என்று நிகைTத்கேதன். அவகேளாடு வெவளிகேய
சுற்றி விட்டு அவகைளக் கை விட்டு திடீவெரன்று அவளுக்குத் தாங் முடியாத அதிர்ச்சிகையக் வெ ாடுத்து
விட் ாகேய” என்Xார் வெவங் ாசலம் .
”நாங் ள் இருவரும் அகைலப்கேபசியில் கேபசியகேதாடு சரி . வெவளியிகேல எங்கும் கேபாTதில்கைல. நான் அவ
வீட்டுக்குப் கேபாய் படித்திருக்கே ன். அவ நம்= வீட்டுக்கு வந்திருக் ா. அதTாகேல இகைத அவ வெபரிசா
எடுத்துக் ல. அவள் நல்லவள் . ஒரு வெபண்ணுக் ா ஒரு வெபண் விட்டுக்வெ ாடுத்து விட் ாள்.”.
”எTக் ா என் அண்ணா எது கேவண்டு=ாTாலும் வெசய்வான் ” என்Xாள் சங் ரி.
பார்த்திபகைTக் ாகேணாகே=. இன்னும் வரவில்கைலகேய. அவன் கு=ார் என்று நிகைTத்து கேவறு
யாகைரயாவது த்திக்வெ ாண்டு கேபாய் விட் ாகேTா? என்று வகைலயு ன் வாசகைல கேநாக்கிTார்
வெவங் சாலம்.
ஸ்தூரி, ண் ளில் நீர் =ல் அண்ணனின் கை கைளப் பிடித்துக் வெ ாண்டு, ”எTக் ா உன் ாதகைல நீ
விட்டுக் வெ ாடுத்தாகேய.. நீ வெசய்தது மி ப்வெபரிய தியா ம் அண்ணா. என் உயிர் உள்ளவகைர உன்கைT நான்
=Xக் =ாட்கே ன்.” என்Xாள். கே ாவில் பிரசாத=ாT குங்கு=த்கைதப் பாசத்து ன் அவன் வெநற்றியில்
இட் ாள்.
அவள் கேபசியகைதக் கே ட்டுக்வெ ாண்கே உள்கேள வந்த பார்த்திபன், ” சபாஷ் ! ஸ்தூரி எங் ளாகேல
முடியாதகைத நீ சாதிச்சிட்கே ! =ாப்கேள , ாதல் என்X வெபயரில் வெபற்கேXார் சம்=தம் வெ ாடுக் ாவிட் ால்
ாதலர் ள் வீட்கை விட்டு ஓடி திரு=ணம் வெசய்யXகேதா இல்கைல தற்வெ ாகைல வெசய்து வாழ்கைவ
முடித்துக் வெ ாள்வகேதா இல்லா=ல் நம்= கு=ார் விஷயத்தில் எல்லாம் சுப=ா முடிந்ததில் எTக்கு மிக்
=கிழ்ச்சி. “ என்று வெவங் ாசலத்தின் கை கையக் குலுக்கிவிட்டு ”என் தங்கை ண்ணில் ண்ணீர் வந்தால்
என்Tால் வெபாறுக் முடியாது” என்Xான் பாசத்து ன்.
சங் ரியின் ண் ளிலிருந்து ண்ணீர் வழிந்தது. அவள் குதூ லத்து ன் பார்த்திபகைTப் பார்த்து
”ஆTந்தக் ண்ணீர் அண்ணா” என்Xாள்.
அங்வெ ழுந்த ஆTந்த சிரிப்பகைலயில் எல்லாரும் மிதந்தார் ள்.

22
 5. நீயு=ா = கேT ?
ாகைலயில் வெவறும் வயிற்றில் சாப்பி கேவண்டிய =ாத்திகைர கைளச் சிவரா=ன் விழுங்கித் தண்ணீர்
குடித்தார். அவர் ஒரு நாளில் சாப்பி கேவண்டிய =ாத்திகைர ள் ஏராளம் . ாகைலயில் எழுந்தவு ன்
வெவறும் வயிற்றில் சாப்பி கைதயிராய்ட் =ாத்திகைர, சாப்பிடுவதற்கு முன் சர்க் கைரக்கு ஒரு =ாத்திகைர,
சாப்பிட் பிXகு லிவருக்கு ஒன்று, இதயத்திற்கு, முட்டி வலி, இரத்த அழுத்தம், உ ல் சக்திக்கு என்று
ஒருநாகைளக்குக் குகைXந்த பட்சம் பதிகைTந்து =ாத்திகைர கைளச் சிர=ப்பட்டுச் சாப்பிடுவார். அவர்
உ ம்பில் இல்லாத கேநாய் கேள இல்கைல என்று வெசால்லலாம். ந =ாடும் பல் கைலக் ழ ம்
என்பதுகேபால் அவர் ந =ாடும் கேநாய ம். தங் ம் வெபாறுகை=யாய் =ருந்து வெபட்டியிலிருந்து
=ாத்திகைரகைய எடுத்துத் தருவாள்.
சிவரா=னும் அவர் =கைTவி தங் மும் =ாம்பலத்தில் ஓர் அடுக்கு =ாடி குடியிருப்பில் வசிக்கிXார் ள் .
சிவரா=ன் இரண்டு வரு ம் முன்புதான் தனியார் நிறுவTத்தில் வெசய்துவெ ாண்டிருந்த
கேவகைலயிலிருந்து ஓய்வு வெபற்Xார். ஓய்வு ஊதியம் கிகை யாது.
ஒகேர கைபயன் சங் ர் கே= வாக் த்தில் வசிக்கிXான். . ல்யாணம் ஆகி விட் து . தனியார் ம்வெபனியில்
கே=கேT%ரா கேவகைல. ாகைல எட்டு =ணிக்கு வீட்கை விட்டுக் கிளம்பிTால் இரவு எட்டு =ணிக்குத்
தான் வீட்டுக்குத் திரும்புவான். =கைTவி கீதா =ாதர் சங் த்திலும் அTாகைத ஆசிர=த்திலும்
வெபாதுத்வெதாண்டில் கேநரத்கைதச் வெசலவழிக்கிXாள். ”நான் வாழும் வாழ்க்கை கைய கேநசிக்கிகேXன். நான்
கேநசிக்கும் வாழ்க்கை கைய வாழ்கிகேXன்” என்பாள். பிச்கைசக் ாரக் குழந்கைத கைள எடுத்து வளர்க்கும்
அXக் ட் கைளயில் அவள் ஒரு டிரஸ்டி . அது சம்பந்த=ா அவள் வாரத்தில் ஞாயிற்றுக்கிழகை= தவிர
எல்லா நாட் ளிலும் அந்த அXக் ட் கைளயின் ாப்ப மிருக்கும் ஆவடிக்கு 35 கிகேலா மீட் ர் துரத்கைத
அவகேள ாகைர ஓட்டிக் வெ ாண்டு கேபாய் வருவாள் . ஒகேர கைபயன் ராகுல் பிளஸ் டு படிக்கிXான். அவகேT
எல்லாவற்கைXயும் படித்துக் வெ ாள்வான். என்னுகை ய உதவி அவனுக்குத் கேதகைவயில்கைல. அவனுக்கு
டியூசன் கைவத்திருக்கிகேXன். அது கேபாதும் என்பாள்.
இந்த உல த்தில் அவளுக்கு இகைண யாருமில்கைல என்று நிகைTப்பவள். . யாகைரயும் லட்சியம்
வெசய்யா=ல் எடுத்வெதறிந்து கேபசுவாள். . =ா=Tார் , =ாமியாரி ம் ஒதுங்கிகேய இருப்பாள்.
எப்கேபாவாவதுதான் அவர் கைளப் கேபாய்ப் பார்ப்பாள். வீட்டில் அவள் கைவத்ததுதான் சட் ம். சங் ர்
அவள் வெசால்வகைத எதிர்த்துப் கேபச =ாட் ான். கேபசவும் முடியாது.
ஒருநாள் ” மூச்சு வி முடியல. வெராம்பக் ஷ் =ாயிருக்கு” என்று தங் ம் முTகிTாள். சிவரா=ன்
அவகைள ஆஸ்பத்திரிக்கு அகைழத்துச்வெசன்Xார்.
. ”இவங் இன்னும் இரண்டு நாள் ஐ சி யு வில் இருக் ணும் . அப்கேபாதுதான் எதுவும் வெசால்ல
முடியும்”என்று ாக் ர் வெசான்Tதும் “சரி ாக் ர் “என்Xார் சிவரா=ன் , “சீக்கிரம் சரியாயிடு=ா
ாக் ர்?”என்று விTவிTார்.
”48 =ணி கேநரம் ழித்துத்தான் வெசால்ல முடியும்” வெசால்லிவிட்டு ாக் ர் ரவுண்ட்ஸ் கேபாய் விட் ார்.
ஆ..ஆ... ஆ...தங் ம் வலியால் துடித்தாள். “ கீதா வரவில்கைலயா ?” என்Xாள்.
”அவள் ாப்ப த்திகேலா அல்லது =ாதர் சங் த்திகேலா இருப்பாள்” என்Xான் சங் ர்
ராகுலுக்கு வீட்டில் முழு சுதந்திரம் உண்டு. அவகைT யாரும் படிவெயன்று வெசான்Tகேத கிகை யாது.
வீட்டில் அவன் அப்பா, அம்=ா இருவரும் அவர் ள் கேவகைலயில் ஈடுபட்டிருப்பதால் அவனுக்கு
ஏதாவது பா த்தில் சந்கேத ம் வந்தால் கூ நண்பர் ளி கே=ா அல்லது டியூஷன் டீச்சரி ம் கே ட்டுத் தன்
சந்கேத த்கைதத் தீர்த்துக் வெ ாள்வான்.
இரவு கீதா டீ கேபாட்டுக்வெ ாண்டு ராகுலின் அகைXக்குள் நுகைழந்தாள்.
அவனி ம் டீகையக் வெ ாடுத்து விட்டு இரவு வெராம்ப கேநரம் படிக் ாகேத. ாகைலயில் சீக்கிரம் எழுந்து படி
என்று வெசான்Tாள். அவன் டீகையக் குடித்து முடித்ததும் அங்கிருந்து ந ர்ந்தாள். அவள் =கைXந்ததும்
அவன் அகைலப்கேபசிகைய எடுத்து கைவத்துக் வெ ாண்டு அதில் மூழ்கிTான். அவன் இப்கேபாவெதல்லாம்

23
அகைலப்கேபசியில் வெவகுகேநரம் அமிழ்ந்து விடுகிXான். . அவன் படிக்கிXான் என்று அவன் வெபற்கேXார் ள்
நிகைTத்துக் வெ ாண்டிருக்கிXார் ள். ஆTால்,அவன் அகைலப்கேபசியில் விகைளயாடிக் வெ ாண்டிருப்பான்.
அவகைTப் அகைலகேபசியிலிருந்து ாப்பாற்X கேவண்டுவெ=ன்று கீதாவுக்கு கேதான்Xவில்கைல.
இரவு சங் ர் சாப்பிட்டுக் வெ ாண்டிருக்கும்கேபாது கீதாகைவப் பார்த்துக் கே ட் ான்.
”என் அம்=ாவுக்கு உ ம்பு சரியில்கைலகேய. ஆஸ்பத்திரிக்கு நீ ஏன் கேபாய் பார்க் ல. ”
அவெதல்லாம் என்Tாகேல முடியாது. எTக்குத்தான் எப்கேபாதும்கேவகைலயிருக்கே . =ாதர் சங் ம் அல்லது
ாப்ப ம்.. என்று இழுத்தாள். . சங் ர் அவகைளக் கே ாபத்து ன் பார்த்தான்.
அடுத்த நாள் அவள் வழக் ம் கேபால் ாப்ப த்துக்குக் கிளம்புவகைதப் பார்த்த அவன் ” நீ வெசய்வது
உTக்கே நல்லா இருக் ா, கீதா?” என்று கே ாபத்து ன் த்திTான்.
”நான் என்T வெசய்துவிட்கே ன்னு இப்படி த்தறீங் ”.
”நான் உTக்கு முழு சுதந்திரம் வெ ாடுத்திருக்கே ன். உன்கைT =திக்கிகேXன்.. ஆTால் நீ எங் அம்=ாகைவக்
வெ ாஞ்சங்கூ வெபாருட்படுத்தா=ல் எப்கேபாதும் ாப்ப கே= தியா இருக்கிXாய். ஆஸ்பிட் லில் நீ
அம்=ாகைவ பார்க் வரவில்ல. என் =Tசுக்கு வெராம்பச் சங் =ாயிருந்தது. இப்கேபா உ கேT ாப்ப ம்
கிளம்பி விட் ாய். உTக்கு =Tச்சாட்சி என்பகேத வெ ாஞ்சங்கூ இல்கைலயா? ”.
”நான் =னித கேநயத்கைதப் பார்க்கிகேXன். அநாகைத குழந்கைத ள் ாப்ப த்துக் ா உகைழக்கிகேXன். ஊரார்
பிள்கைளகைய வளர்த்தால் நம் பிள்கைள தாTாய் வளரும் என்பது உங் ளுக்குத் வெதரியாதா? அம்=ாகைவப்
பார்த்துக் வெ ாள்ள அருகை= புத்திரன் நீங் ள் இருக்கும்கேபாது நான் எதற்கு? பிச்கைசக் ார
குழந்கைத ளுக்கு யார் இருக் ாங் .? என்னுகை ய லட்சியம் கேசகைவ வெசய்வது. நான் வெபாதுத்வெதாண்டு
வெசய்வகைதத் தடுக் ாதீங் ” .
”நாச=ாப் கேபாச்சு. கேராம் பற்றி எரியும்கேபாது நீகேரா =ன்Tன் பிடில் வாசித்தது கேபால், என் அம்=ா
இன்கைXக்கே ா நாகைளக்கே ானு ஆஸ்பத்திரியில் இருந்தகேபாது அவகைளக் வனிக் ா=ல் நீ பாட்டுக்கு
அநாகைத பிள்கைள ள், ாப்ப ம்னு ஊர் சுத்திகேT . எல்லாம் நான் உTக்கு வெராம்ப இ ம் வெ ாடுத்ததாகேல
வந்த விகைT”..
கீதா வெநட்டுயிர்த்தாள். ”ஆஸ்பத்திரியில் நான் என்T வெசய்வது? எல்லாவற்கைXயும்
பார்த்துக்வெ ாள்ளத்தான் ாக் ர் ள் இருக்கிXார் கேள.” என்று வெசால்லிவிட்டு ந ர்ந்தாள்.
சங் ர் அவள் கேபாவகைதகேய பார்த்துக்வெ ாண்டிருந்தான்.. ”இவ =ட்டும் திருந்தகேவ =ாட் ா” என்று
முணுமுணுத்தான்.
ஆஸ்பத்திரியிலிருந்த தங் ம் திடீவெரன்று வெநஞ்சு வலிக்கிXது என்று வலிதாங் முடியா=ல் துடித்தாள்.
சிவரா=ன் அவள் தகைலகையத் தன் =டியில் சாய்த்து கைவத்துக்வெ ாண் ார். ”நான் வெசத்துக்
வெ ாண்டி...ருக்..கி..கேXன் என்று வெசால்லும்கேபாகேத அவள் உயிர் பிரிந்தது. சிவரா=ன் ண் ளிலிருந்து
ண்ணீர் வெபாங்கியது.
அம்=ாவுக்குச் வெசய்ய கேவண்டிய ாரியங் ள் யாவும் அடுத்த நாள் ந ந்து முடிந்தது .
அம்=ா கேபாய் விட் ாள் சிவரா=ன் சங் ர் கூ வந்து தங்கிTார். கீதா அவகைரச் சரியா
வனிக் வில்கைல. அவருக்குக் ாகைல ஆறு =ணிக்கு எழுந்தவு ன் ாபி குடித்து பழக் ம். கீதா ஏழு
=ணிக்குத்தான் ாபி தருவாள்.. “சீக்கிரம் ாபி வெ ாடும்=ா” என்று ஒரு நாள் தயங்கிக் கே ட்டுவிட் ார்.
”நான் வெ ாடுக்கும்கேபாதுதான் தருகேவன். உங் ளுக்கு அவசரவெ=ன்Xால் ஓட் லில் வாங்கிச்
சாப்பிடுங் ” என்று த்திTாள் கீதா. ”இந்தக் கிழம் சீக்கிர=ாய் எழுந்து என் உயிகைர வாங்கிXது” என்று
முணுமுணுத்தாள்.
”என் நாற்பது வரு த் தாம்பத்திய வாழ்க்கை யில் ஒரு நாள் கூ நான் கிழிச்ச கே ாட்கை தங் ம்
தாண்டிTது இல்கேல. நான் பல் துலக்கும்கேபாது கே=கை% மீது ாபி தயாராய் இருக்கும். நான் அவகைள
எவ்வளவு வெ ாடுகை= படுத்தியிருக்கே ன்னு இப்கேபாதுதான் வெதரிகிXது. அவ கேபாTப்பிXகுதான்
அவளுகை ய அருகை= வெதரிகிXது. = ராசி கேபாயிட் ா” என்று =Tசுக்குள் தன் =கைTவிகைய நிகைTத்து

24
வருந்திTார்.=கைTவியின் இ த்கைத யாராலும் நிரப்ப முடியாவெதன்பகைத சிவரா=ன் உணர்ந்து
வெ ாண் ார்.
கீதா அவகைர =திக் ாதகேதாடு இல்லா=ல் மி வும் கே=ாச=ா ந த்தத் வெதா ங்கிTாள். அவர்
வெபாறுத்துப் பார்த்தார். பின் சங் ரி ம் வெசான்Tார்.
நீகேயா ாகைல வெவளியில் கேபாTால் இரவு தான் வருகிXாய். என்Tாகேல கீதாவு ன் அனுசரித்துப் கேபா
முடியுவெ=ன்று கேதான்Xவில்கைல. நான் இனிகே= உன்கேTாடுதான் இருக் ணு=ா? நீ என்T வெசால்கேX?”
என்று சிவரா=ன் வெவளிப்பகை யா = னி ம் கே ட் ார்.
” உங் ள் விருப்பம் கேபால் வெசய்யுங் . அவதான் எப்பவும் வீட்டிகேல இருக்கிXகேதயில்கைலகேய. எப்பவும்
வெபாதுத் வெதாண்டு வெசய்கேXன் என்று ாப்ப கே= தியாய் இருக் ா. .
”கீதாகைவ எதுவும் வெசால்லாகேத. வாழ்வதற்கு ஓர் உயர்ந்த கேநாக் மும் அர்த்தமும் இருக்
கேவண்டுவெ=ன்று அவ நிகைTப்பது சரிதான்.ஆTால்… சிவரா=ன் புன்முறுவல் பூத்தார்.
அவன் தயங்கிக்வெ ாண்கே ” அவள் என் கேபச்கைசக் கே ட்பதில்கைல. நான் என்T வெசய்யட்டும் ?”
வெவட் த்து ன் தகைலகுனிந்தான்.
” எTக்கு உன்கைT விட் ா கேவகேX கேபாக்கி ம் ஏது? நீ என்னுகை ய ஒகேர கைபயன் இல்கைலயா?
இகை யிகேல வந்த உXவாகேல நீ =ாறி விட் ாய். அவதான் வெவளியிலிருந்து வந்தவ. நீ உன் கை=கையச்
வெசய்ய தவறி விட் ாய் என்பது எTக்குப் கேபரதிர்ச்சியாய் இருக்கிXது. நீ என்T வெசய்ய முடியும்? உன்
வெபண் ாட்டிக்கு அளவுக்கு மீறிT சுதந்திரம் வெ ாடுத்து விட் ாய் .
நான் என்T வெசய்யட்டும் அப்பா ?”
”யாரும் யாகைர நம்பியும் இருக் க்கூ ாது இந்தக் ாலத்தில்” என்Xார். நாய்க்கு இருக்கும் நன்றி கூ
வெபத்த பிள்கைளக்கு இல்கைலகேய என்று நிகைTத்தார்.
சிவரா=ன் தன் நண்பர் ரா=நாதனி ம் கேயாசகைTக் கே ட் லாவெ=ன்று அவருக்கு ஒரு டிதம் எழுதி
அனுப்பிTார். ரா=நாதன் முதிகேயார் இல்லத்தில் வசிக்கிXார்.
ராகுல் படிக் ா=ல் அவTகைXயில் எப்கேபாதும் அகைலப்கேபசியில் கே ம்ஸ்
விகைளயாடிக்வெ ாண்டிருப்பான். அகைதப் பற்றி கீதாவி ம் வெசான்Tகேபாது, ”=ா=ா, நீங் இதில்
தகைலயி ாதீங் . அவகைT வளர்க் எங் ளுக்குத்வெதரியும். உங் கேவகைலகையப் பாருங் ” என்று கீதா
மு த்தில் அடித்த =ாதிரி வெசான்Tாள்.
சிவரா=னுக்கு ஒரு =ாதிரி ஆகிவிட் து. =ா=Tாருக்குத் தரகேவண்டிய =ரியாகைதகையத்
தரவில்கைலவெயன்Xாலும் தூக்கி எறிந்து கேபசா=ல் இருக் லாகே= என்று நிகைTத்தார். சங் ரி மும் அகேத
விஷயத்கைதச் வெசான்Tகேபாது அவனும் அகைதச் சாதாரண=ாய் எடுத்துக் வெ ாண் ான். கீதாகைவப்
கேபாலகேவ “ நீங் உங் கேவகைலகையப் பாருங் அப்பா” என்Xான்.
”நீயு=ா = கேT ...? என்Xார் =T வருத்தத்து ன்.
ரா=நாதனி மிருந்து டிதம் வந்து விட் து. அவர் வசிக்கும் முதிகேயார் இல்லத்துக்கே வந்து வி ச்
வெசால்லி எழுதியிருந்தார். இங்கு இல்லத்தில் உள்ளவர் ள் அன்கைபப் வெபாழிகிXார் ள் என்றும்
எழுதியிருந்தார். புதிதா க் ட்டிக் வெ ாண்டிருக்கும் அகைX ள் இன்னும் ஒரு =ாதத்தில் தயாராகிவிடும்.
ஒரு அகைXகைய உங் ளுக் ா ஏற்பாடு வெசய்து விட்கே ன். இங்கு =ருத்துவர் இருப்பதால்
உ ல்நிகைலகையப் பற்றி வகைலப்ப கேவண் ாம் “ என்று எழுதியிருந்தார்.
சிவரா=ன் அந்தக் டிதத்கைதப் பலமுகைX படித்தார். அவர் முதிகேயார் இல்லம் கேபா முடிவு
வெசய்துவிட் ார். அதற்குமுன் சில ஏற்பாடு கைளச் வெசய்ய ஆரம்பித்தார்.
”நான் வெபருங் ளத்தூரில் உள்ள முதிகேயார் இல்லத்துக்குப் கேபாயி ாலாம்னு தீர்=ானித்து இருக்கே ன்.
அங்கே துகைணக்கு என் நண்பன் ரா=நாதன் இருக்கிXான். “.
”அ..ப்..பா என்Xான் இங்கே கேய எங் ள் கூ கேவ இருங் ள் . “ என்Xான்.

25
நான் கேபா ப்கேபாகிX முதிகேயார் இல்லத்தில் ா ர் வசதி உண்டு .உணவு கேவளா கேவகைளக்குக்
கிகை க்கும். நூல ம் உண்டு . அது =ாத்திரம் இல்ல. என்கைT =ாதிரி நிகைXயப் கேபர் அங்கே
வசிக்கிXார் ள். அதுதான் எங் ளுக்குச் சவு ரிய=ாT இ ம். அடுத்த ஞாயிற்றுக் கிழகை= அங்குப்
கேபா லாம் என்று இருக்கே ன். ஞாயிற்றுக்கு இன்னும் நான்கு நாட் ள் இருக்கே . . ாகைல எட்டு =ணிக்கு
ார் வந்து விடும் எங் கைள அகைழத்துப் கேபா . அதற்குள் எTக்குத் கேதகைவயாT
சா=ான் கைளவெயல்லாம் நான் எடுத்து கைவத்துக் வெ ாள்கிகேXன். புத்த ங் ள்தான் அதி ம் இருக்கிXது.
அகைத விட்டு விட்டுப் கேபா எTக்கு =Tசு வரவில்கைல. எல்லாவற்கைXயும் எடுத்துக்வெ ாண்டு
கேபாகிகேXன். ” என்Xார்.
அன்று இரவு சங் ர் விஷயத்கைத =கைTவியி ம் வெதரிவித்த கேபாது அவள்
அகைதப்வெபாருட்படுத்தவில்கைல. ”யார் யாருக்கு எங்குச் வெசள ரியகே=ா அங்குத் தங்குவதுதான் நல்லது”
என்று விட்கே த்தியாய் வெசான்Tாள். அவர் ளுக்குள் நீண் வாக்குவாதம் ந ந்தது. அப்பா நம்மு ன்
கேசர்ந்து வசிக் ணும். என்X சங் ர் வார்த்கைதகைய அவள் ாப்ப ம் கேபா கேவண்டும். வீட்கை க் வனிக்
கேநரமில்கைல என்னும் ாரணம் ாட்டி =றுத்தாள். சங் ர் வெபாறுகை=யாய் எவ்வளவு வெசால்லியும் கீதா
=Tம் எள்ளளவும் =ாXவில்கைல. வெசான்Tவெதல்லாம் வெசவி ன் ாதில் ஊதிய சங்கு கேபால் ஆTது.
அன்று ஞாயிற்றுக் கிழகை=. சிவரா=ன் முதிகேயார் இல்லம் வெசல்லும் நாள். சங் ர், ”அப்பா வீட்கை
விட்டுப் கேபாகிXாகேர” என்று வருத்தப்பட் ான். கீதா எதுவும் கேபசா=ல் நின்Xாள். ”
சிவரா=ன் புன்சிரிப்பு ன், ”கீதா, இன்னும் நீ சிறிது பக்குவம் அகை ய கேவண்டும். =னிதக் குல
கேசகைவகேய இகைX கேசகைவ என்பகைத யாராலும் =றுக் முடியாது. ஆTால் ஒருவர் சுய நலTா ,
வெபாதுநலTா இருப்பது அவரவர் எண்ணத்கைதப் வெபாறுத்தது. வீட்டிகேல இருக்கிX ஓட் கை கைய
எடுக் ா=ல் கே ாவிலுக்குப் கேபாய் கை ங் ரியம் பண்ணிTால் சரிப்பட்டு வரு=ா ? வீட்டிகேல
இருக் வங் கைள முதலில் வனிச்சுட்டு நீ வெபாதுத்வெதாண்டில் ஈடுபடுவதுதான் சரியாய் இருக்கும். உன்
பிள்கைளகைய நல்லா வனிச்சுக்கே ா. ணவருக்கு =ரியாகைதக் வெ ாடுத்து நல்லா வனித்துக்வெ ாள். நான்
முதிகேயார் இல்லத்துக்கே கேபா ப் கேபாகிகேXன். என்னுகை ய தீர்=ாTத்திகேல எந்த =ாற்Xமும் இல்ல.”
என்Xார். அவர் வார்த்கைத ள் அவள் =Tதில் உறுத்திT. எதுவும் கேபசா=ல் தகைலகைய அகைசத்தாள்.
அப்கேபாது முதிகேயார் இல்லம் கேபா ார் வந்துவிட் து. அதில் அவர் ஏX ார் ந ர்ந்தது. ார் முதிகேயார்
இல்லத்கைத அகை ந்ததும் அவருக் ா க் ாத்திருந்த ரா=நாதனும் அவர் =கைTவியும் அவர் தங்
கேவண்டிய அகைXக்கு அகைழத்துச் வெசன்XTர். அங்கிருந்தவர் ளுக்கு அறிமு ம் வெசய்து கைவத்தTர்.
முதிகேயார் இல்லத்தில் உள்ளவர் ள் அன்கேபாடு, பண்கேபாடு ந ந்து வெ ாண் ார் ள். அங்கு =னித
கேநயத்கைத பார்க் முடிந்தது. யாதும் ஊகேர யாவரும் கே ளிர் என்பகைதக் ண்கூ ா உணர முடிந்தது.
ஒய்வு வெபறும்கேபாது வந்த பணத்தில் பாதிகைய முதிகேயார் இல்லத்தில் ட்டி விட் ார். மீதமிருக்கும்
பணத்கைத வங்கியில் டிபாசிட் கேபாட்டு கைவத்தார். =ாதந்திர வெசலவுக்கு வழி வெசய்யும்படி.
ராகுலின் பரீட்கைச முடிவு வந்துவிட் து. அவன் பரீட்கைசயில் கேதர்ச்சி வெபXவில்கைல. . கீதாவுக்கு வெபரும்
அதிர்ச்சி . அவன் ” நான் நன்Xா த் தாகேT எழுதிகேTன்” என்Xான்.
”ராகுல் அடிக் டி வீடிகேயா கே மில் ஆழ்ந்து விடுவதால் பரீட்கைச சரியா எழுதவில்கைல” என்னும்
விஷயத்கைத அறிந்ததும் சங் ர் அதிர்ந்தான். ”ராகுகைலச் சரியா வனிக் வில்கைலவெயன்று த்திTான்.
என் அப்பாகைவ முதிகேயார் இல்லத்துக்கு அனுப்பிTது எTக்கு மி வும் ஷ் =ாயிருக்குது”, என்Xான்.
”தவறு என்னுகை யதுதான் . நான் =ா=ாகைவ =திக் வில்கைல. ராகுல் படிக் ா=ல் இருக்கிXான் என்று
வெசான்Tகேபாது உங் கேவகைலகையப் பார்த்துட்டு கேபாங் ன்னு வெசால்லி அவர் =Tகைச கேநா டிச்கேசன்.
நான் வெசஞ்சத்துக்குப் பிராயச்சித்த=ா நான் =ா=ாகைவ இங்கு அகைழத்துக் வெ ாண்டு வந்து அவகைர
நன்Xா க் வனித்துக் வெ ாள்கேவன். அவர் ஏன் தனியா அங்கே ஷ் ப்ப ணும். இனிகே=ல் ாப்ப ம்
கேபா =ாட்கே ன். வீட்டிகேல இருந்து குடும்பத்கைதக் வனித்துக் வெ ாள்கேவன். ராகுலு ன் தன்
கேநரத்கைதச் வெசலவிடுகேவன்”

26
 ண் வெ ட் பிXகு சூரிய ந=ஸ் ாரம் என்று வெசால்வதுகேபால் இருந்தாலும் இப்பவாது திருந்தி
விட் ாகேள என்று அவள் =T=ாற்Xத்தால் சங் ர் =Tம் =கிழ்ந்து “இப்பகேவ கிளம்பு” என்Xான்.
இருவரும் உ கேT முதிகேயார் இல்லம் கிளம்பிTார் ள்.
முதிகேயார் இல்லம் சங் ர் எதிர்பார்த்தகைதவி அருகை=யா இருந்தது.. அதன் கே=கேT%ரி ம் ”இங்கு
வசிக்கும் சிவரா=கைTப் பார்க் கேவண்டும், நான் அவர் கைபயன்”என்Xான். அவர் அவனி ம், ”என்T
உல ம் ! என்T அநியாயம் ! அன்கைபக் ாட் ா=ல் புXக் ணிக் ப்பட் முதிகேயார் ள் சமூ த்தின்
சாபக்கே டு. முன்வெபல்லாம் முதிகேயாருக்கு =திப்பும் =ரியாகைதயும் வெ ாடுத்தார் ள். அந்தக் ாலம்
எல்லாம் =ாறி விட் து. இப்கேபாவெதல்லாம்…” என்Xார் .
சங் ர் ஒரு அசட்டுச் சிரிப்பு சிரித்தான்.
அவர் கைளச் சிவரா=ன் இருந்த அகைXக்கு அகைழத்துச் வெசன்Xார்.
சிவரா=ன் அப்கேபாது வெசய்தித்தாள் படித்துக் வெ ாண்டிருந்தார்.
அப்பா நீ எதுக்கு இங்கே தனியா இருந்து ஷ் ப்ப ணும். கீதா நீ வீட்டில் வந்து இருக் கேவண்டும்
என்று ஆகைசப்படுகிXாள். என்னுகை ய ஆகைசயும் அதுதான்.. நீ என் கூ இருந்தால் எTக்கு மி வும்
சந்கேதாஷ=ாய் இருக்கும். =ாட்கே ன் என்று =ட்டும் வெசால்லி ாதீங் ” என்று அவர் கை கையப் பிடித்து
வெ ஞ்சிTான்.
=ா=Tாகைர இரு கை கூப்பிக் கும்பிட் கீதா. ” நீங் ள் எங் ள் கூ வந்து இருங் கேளன் நான் இப்கேபாது
வீட்டிகேல அதி கேநரம் இருக்கிகேXன். ாப்ப ம், =ாதர் சங் ம் எல்லாம் கேபாவதில்கைல.” என்று
பவ்விய=ா க் கூறிTாள்.
”இங்கிருக்கும் சூழல் எTக்கு மி வும் பிடித்திருக்கிXது. என்கைT வெபாறுத்தவகைர எTக்கு வீட்டில்
கிகை ப்பகைதவி அன்பும், நட்பும் இங்கு அதி =ா க் கிகை க்கிXது. உXவிTர் கைள வி
நண்பர் ளி ம் அதி =னித கேநயத்கைதப் பார்க் முடிகிXது. உங் ளு ன் இருப்பகைதவி நான் இங்கே
என் =கைTவியின் நிகைTவு ளு ன் தனியா இருப்பகைதகேய விரும்புகிகேXன். உங் ளுக்குச் சுகை=யாய்
இருக் நான் விரும்பவில்கைல. கே=லும் வாழ்க்கை த் துகைணகைய இழந்து தவிக்கும் தனிகை=ப்படுத்தப்
பட் என்கைTப் கேபால் உள்ளவர் ளுக்கு முதிகேயார் இல்லம்தான் ஒகேர கேபாக்கி ம். என்கைTப் பற்றி
நீங் ள் வகைலப்ப கேவண் ாம். எல்லாம் நன்கை=க்கே . கீதா, நீ ராகுகைலயும் சங் கைரயும் நன்Xா க்
வனித்துக் வெ ாள். அடிக் டி இங்கு வந்து என்கைTப் பார்த்துட்டுப் கேபாங் ” என்Xார்
கைவரக்யத்து ன்.
அவர் கேபச்சில் வெதரிந்த உறுதி அவர் அவ்வி த்கைத விட்டு வெவளிகேய வர=ாட் ார் என்பகைத
பகைXசாற்றியது.
சங் ரும் கீதாவும் ஒருவகைர ஒருவர் ஏ=ாற்Xத்து ன் பார்த்துக் வெ ாண் ார் ள்; அவர் நம்மு ன் இருக்
ந=க்குக் வெ ாடுத்து கைவக் வில்கைலகேய என்று கேபசிக்வெ ாண்டு வீடு திரும்பிTார் ள்.

அன்புற்று அ=ர்ந்த வழக்வெ ன்ப கைவய த்து

இன்புற்Xார் எய்தும் சிXப்பு. (திருக்குXள்)

************************* .

27
 6. அன்பிற்கும் உண்கே ா வித்தியாசம் ! !
=கைTவிக்குப் பிடித்திருப்பது ணவனுக்குப் பிடிக் ா=லிருக் லாம். ஆTால் ஒரு ண்ணில்
வெவண்வெணய் ஒரு ண்ணில் சுண்ணாம்பு என்று நம் குழந்கைத ளி ம் ாட்டும் அன்பில் வித்தியாசம்
இருக் க் கூ ாது. ஆTால் ணவர் குழந்கைத ளி ம் ாட்டும் அன்பில் கேபதம் இருக்கிXகேத” என்று
சங் ரி சிந்தித்துக் வெ ாண்கே =ருத்துவ =கைTயில் அவள் ணவர் படுத்திருந்த அகைXக்குள் நுகைழந்தாள்
.”நித்யா அப்பாவுக்கு இப்கேபா எப்படி=ா இருக்கு?”
”அப்படிகேயதான் இருக்கு=ா. இன்னும் ண்கைணத்திXக் ல”.
அப்கேபாது, “சிற்Xம்பலம், சிற்Xம்பலம் ” என்று உரத்தக்குரலில் கூப்பிட்டுக் வெ ாண்கே ாக் ர்
அகைXக்குள் நுகைழந்தார்..
”அவர் தூங்குகிXார் கேபாலிருக்கு” என்Xாள் சங் ரி.
ாக் ர் சிற்Xம்பலத்தின் =ருத்துவ அறிக்கை கையப் பார்த்துவிட்டு ந ரும்கேபாது,”இப்கேபாது அவருக்கு
எப்படியிருக்கு ாக் ர். எப்கேபா குண=ாகும்” என்று கே ட் ாள். .
”நாகைளக்குத் தான் வெசால்ல முடியும்” என்X ாக் ர் , ” கே=ரி அகேத =ருந்கைதத் வெதா ர்ந்து வெ ாடு”
என்று நர்ஸி ம் வெசால்லிவிட்டு வெவளிகேய வெசன்று விட் ார்.
”அப்பாவுக்கு உ ம்பு எப்கேபாம்=ா சரியாகும் ?” என்று விTவிTாள் சங் ரியின் வெபரிய வெபண் நித்யா.
”அப்பா எப்கேபா என் கிட்கே கேபசுவார்?” என்று கே ட் ாள் சின்Tவள் கே=ானி ா. அவள் அப்பா
வெசல்லம்.
இரண்டு கேபருக்கும் இரண்டு வயசு வித்தியாசம் . வெபரியவளுக்கு இருபது. சின்Tவளுக்கு பதிவெTட்டு.
”சீக்கிரம் சரியாயிடும் ண்ணு . நீங் இரண்டு கேபரும் வுகைள கேவண்டிக்கே ாங் ”.
”சங் ரி அவருக்கு எப்படி இருக்கு. ாக் ர் என்T வெசால்Xார்” என்று கே ட்டுக் வெ ாண்கே வந்தாள்
=ங் ளம் சங் ரியின் அம்=ா
”நாகைளக்குத்தான் வெதரியும்னு ாக் ர் வெசான்Tார் அம்=ா”.
”அவருக்குச் சீக்கிரம் குண=ாயிடுணம்டி. நான் திருப்பதி வெவங் கே ச வெபரு=ாள் கிட்கே கேவண்டிண்டு
இருக்கே ன்”.
=ருத்துவ=கைTக்கு வந்து பத்து நாட் ள் ஆகி விட் து . எப்கேபாது இங்கிருந்து விடுதகைல ஆகிப்
கேபாகேவாம் என்று வெதரியல. பணமும் இலட்சக் ணக்கிகேல வெசலவாகிXது” என்Xாள் சங் ரி.
பதிலுக்குச் சங் ரியின் அம்=ா வெதரியல என்று வெசால்வது கேபால் இரண்டு கை கைய விரித்து ஒரு
வெபருமூச்சு விட் ாள். சிற்Xம்பலம் ணித பட் ாதாரி. சின்T வயசிகேலகேய வெபற்கேXாகைர
இழந்தவர்.வறுகை=யில் வாடியவர். சித்தப்பாவின் வீட்டில் தங்கிப் படித்தார்.
அவருக்கு ஆளுகை= பண்பு அதி ம். கே=ானி ா ண்ஸ் ரக்ஸ்ன்ஸ் பிகைரகேவட் லிமிவெ ட் என்னும்
வெபயரில் வீடு ட்டிக் வெ ாடுக்கும் நிறுவTத்கைத ந த்தி வருகிXார்.. குகைXந்த பணத்தில் வீடு ட்டிக்
வெ ாடுப்பதால் சிற்Xம்பலத்துக்கு வாடிக்கை யாளர் ளி ம் நல்ல வெபயர். இதுவகைர ஆயிரம் வீடு ளுக்கு
கே=ல் ட்டி இருக்கிXார். சிXந்த நிறுவTம் என்று விருது வாங்கி இருக்கிXார். தன் திXகை=யால்
முன்கேTறி வெவற்றி அகை ந்தவர்.வீட்டிலும் அவர் வெசால்லும் வார்த்கைதகையச் சங் ரி தட் =ாட் ாள்.
அவகைளப் வெபாறுத்தவகைர அவர் ணவர் வெசால்வதுதான் கேவத வாக்கு. சங் ரியின் அம்=ா அவள்
திரு=ணத்தின் கேபாது வெசான்T அருகை=யாT அறிவுகைரகைய அவள் இன்றுவகைர பின்பற்றுகிXாள். அது
கேவவெXான்றுமில்கைல. ”உங் வீட்டுக் ாரர் வெசால்X கேபச்கைசக் கே ள். எதிர்த்துப் கேபசாகேத” என்னும்
=ந்திரம்தான். அகைதக் கை ப்பிடிப்பதால் சங் ரியின் குடும்ப வாழ்க்கை ப் ப கு மி வும் அகை=தியாய்
கேபாய் வெ ாண்டிருந்தது

28
சிற்Xம்பலம் சங் ரியி ம் அதி பாசம் ாண்பிப்பார். அவரது இரண் ாவது = ளாT கே=ானி ா பிXந்த
கேபாது அவர் வியாபாரம் சாதரண=ாய்தான் இருந்தது. = ளின் வெபயரில் நிறுவTத்கைத ஆரம்பித்த
பிXகு அதிர்ஷ் கேதவகைத ண் திXந்தாள். வாய்ப்பு ள் அவகைரத் கேதடி வந்தT. வியாபாரம் சூடு பிடிக்
ஆரம்பித்து ஒகேஹா என்று எல்லாரும் வியக்கும்படி உச்சிக்கு வந்து விட் ார். ஊகேர வியக்கும்
கே ாடீஸ்வரன் ஆகி விட் ார். ஒரு கேவகைளச் சாப்பாட்டுக்கே திண் ாடிக் வெ ாண்டிருந்த அவர்
இப்கேபாது சாப்பிடுவதற்கே கேநரம் இல்லாத அளவுக்கு இயங்கிக் வெ ாண்டிருக்கிXார்.
அது =ட்டு=ல்ல. தTக்கு உதவியவர் ளுக்கு அவர் ஏதாவது ஒரு வழியில் உதவிTார். அவர் ளுக்குத்
தன் நிறுவTத்தில் கேவகைலப் கேபாட்டு வெ ாடுத்தார். ஒரு திருநங்கை க்கு தன் நிறுவTத்தில் கேவகைலப்
கேபாட்டுக் வெ ாடுத்தார். அவர் தன் வெசாந்த ஊராT கும்பகே ாணம் அருகில் இருக்கும் தராசுரத்திலிருந்து
ஏழு=கைல என்னும் கைபயகைT அகைழத்து வந்து அவனுக்கு கேவகைல ற்றுக் வெ ாடுத்து, இருக்கும்
இ மும் வெ ாடுத்து = ன்கேபால் வளர்த்து வருகிXார்.
தன்னுகை ய எழுச்சிக்கு கே=ானி ா தன் ாரணம் என்று அவளுகை ய இரண் ாவது = ள் கே=ல்
அவளுக்கு அதி பிரியம் உண்டு. ஆTால் அந்த அளவு பாசம் மூத்த வெபண் நித்யாவி ம் இல்கைல.
அவெதன்Tகே=ா வெதரியல. அவர் நித்யா கே=ல் எரிந்து விழுந்தார். எது வெசய்தாலும் குகைX ண்டு பிடிப்பார்.
தன் வெவறுப்கைப அவளி ம் வெவளிப்பகை யாய் ாண்பித்தார். நித்யா தன்கைT அப்பா
உதாசீTப்படுத்துவதா அம்=ாவி ம் குகைX பட்டுக்வெ ாண் ாள்.
”வெ ாஞ்சம் வெபாறுத்துக்கே ா நித்யா. அப்பாவுக்கு உன் கே=ல் =Tசுக்குள்கேள பாசம் இருக்கு. அகைத அவர்
வெவளியிகேல ாட் ல. இரத்த சம்பந்தம் இருக்கும்கேபாது பாசப் பிகைணப்பு இல்லா=ல் கேபாகு=ா?
நான் ச=யம் பார்த்து அப்பாக்கிட்கே கேபசிப் பார்க்கிகேXன். உன்னி ம் அன்பு ாட் வில்கைல
என்பதற் ா அவகைர நீ வெவறுக் ாகேத ண்ணு” என்று = ளி ம் ஆதரவா ப் கேபசிTாள். .
இவர் ஒரு வெபண்ணின் கே=ல் அதி பாசம் ாட்டுகிXார் . இன்வெTாரு வெபண்ணின் கே=ல் குகைXந்த ... ஒரு
தாய் பாசம் ாட்டுவது கேபால் ஒரு தந்கைதயால் ாட் முடியாது. இந்த விஷயத்தில் ஆண் கைளப்
வெபண் ளு ன் ஒப்பி முடியாது என்று சங் ரி எண்ணிTாள். சங் ரிக்குத் தன் ணவர் வெசய்வது
சரியில்கைல என்னும் எண்ணம் இருந்தது.
தக் ச=யம் பார்த்து அவரி ம் கே ட் கேபாது, ”எTக்கு இரண்டு வெபண் ளில் கே=ானி ாகைவத்தான்
மி வும் பிடிக்கும். ஏன்Tா, அவள் என்கைT =ாதிரி” என்Xார்.
”நித்யா என்கைT =ாதிரி. அவகைள உங் ளுக்குப் பிடிக் லயா?”
புன்சிரிப்புதான் பதில்
ஒரு நாள் =ங் ளம் வந்திருந்தகேபாது, ”ஏன் சங் ரி ஒரு =ாதிரியாய் இருக்கிXாய்? உTக்கு என்T
வகைல? =ாப்பிள்கைள வியாபாரம் நல்லாதாகேT கேபாய்க்கிட்டிருக்கு. உன் ண்ணின் கீகேழ
ருவகைளயத்கைதப் பார்க் எTக்குக் வகைலயாய் இருக்கு” என்Xாள்
”அம்=ா,அவர் நித்யா கே=ல் ாரணமில்லா=ல் எரிந்து விழுகிXார். எதுக்வெ டுத்தாலும் குகைX ண்டு
பிடிக்கிXார். நித்யா =Tசு ஒடிஞ்சு கேபாயிருக் ா. அவரி ம் எப்படிப் கேபசுவவெதன்று வெதரியல. நான்
கே ட் ா, சிரிக்கிXார். எTக்கு அவகைளப் பிடிக் லன்னு சாதாரண=ாய் வெசால்Xார்”.
”நீ வெசால்Xது நி%=ாடி? அப்பா ாட் X அன்பில வித்தியாசம் இருக்கு=ா? உன் அப்பா உன் கே=கேல
எவ்வளவு அன்பு கைவச்சிருந்தார். நீ குழந்கைதயாய் இருந்தகேபாது பள்ளிக்கூ ம் கேபாXத்துக்கு முன்
உன்கைTக் ட்டிப்பிடிச்சு முத்தம் வெ ாடுத்து அனுப்புவார். நீ ல்லூரி கேபாகும்வகைர ... நான் தான் அவள்
வெபரிய வெபண் ஆயிட் ா . இனிகே= முத்தம் வெ ாடுக் ாதீங் என்று சத்தம் கேபாட்கே ன். அவர்
நிறுத்திட் ார். உன் கே=ல் வெ ாள்கைள பாசம் உன் அப்பாவுக்கு. அவர் நம்கை= விட்டுப் கேபாய் மூன்று
வருஷம் ஆகிவிட் து” என்று தன் ணவகைர நிகைTத்துக் வெ ாண் ாள் =ங் ளம்.
எல்லாரும் என் அப்பா கேபால் ஆவார் ளா?. குழந்கைத ளி ம் பாசம் ாட்டுவதில் ஆண் ளுக்கும்
வெபண் ளுக்கும் வித்தியாசம் இருக்கிXது. பாசம் ாட்டுவதில் வெ ட் தாய் என்று யாருமில்ல. எல்லாத்
தாய் ளும் தன் குழந்கைதயி ம் பாசத்கைதப் வெபாழிகிXார் ள். ஆTால் அப்பா பாசத்தில் ஆளுக்கு ஆள்

29
=ாறு படுகிXது. சில அப்பாக் ள் தன் = ளி ம் பாசத்கைதப் வெபாழிகிXார் ள். சில அப்பாக் ள் சிறிதளவு
அல்லது பாசம் ாட் ா=கேல இருக்கிXார் ள். இது அவர் ள் =Tத்கைதப் வெபாறுத்த விஷயம்”.
”ஒரு நாய் குட்டிப் கேபாட் ால் தன் குட்டிகைய யாரும் அண் வி ாது. ஒரு நாய்க்கே இவ்வளவு பாசம்
இருக்கும்கேபாது ஒரு =னுசனுக்குத் தன் குழந்கைதயி ம் எவ்வளவு பாசம் இருக் ணும்?”
”அவர்கிட்கே அந்தப் பாசம் இல்கைலகேய. என்T வெசய்யXது?”
”இருந்தாலும் உன் வீட்டுக் ாரரி ம் நீ கேபசிப் பார். இப்கேபாது இல்லாவிட் ாலும் நாளகை வில் அவர்
=Tம் =ாறிவிடுவார் என்று நான் நம்புகிகேXன்.”.
”நான் முயற்சி வெசய்கிகேXன் அம்=ா”.
வாழ்க்கை யில் எப்கேபாதும் இன்பம் =ட்டும் வரும் என்று வெசால்லமுடியாது.இன்பமும் துன்பமும்
=ாறி =ாறி வருவதுதான் வாழ்க்கை என்பகைத நிரூபிப்பகைதப் கேபால் இரண்டு =ாதத்துக்கு முன் ஒரு நாள்
சிற்Xம்பலம் படுக்கை யிலிருந்து எழுந்தகேபாது ாகைல எடுத்து கைவக் முடியவில்கைல. =ரணவலி
கேபால் பயங் ர கேவதகைTகைய அனுபவித்தார். . பக் த்திலுள்ள =ருத்துவ =கைTயில் ாண்பித்து எல்லாப்
பரிகேசாதகைTயும் வெசய்தும் என்T வியாதி என்று ண்டு பிடிக் முடியகேல. அதTால் வெபரிய
=ருத்துவ=கைTயாT அப்கேபாகேலா =ருத்துவ =கைTயில் கேசர்ந்து இரண்டு =ாத=ா கைவத்தியம் வெசய்து
வெ ாண்டு வருகிXார். எல்லாச் கேசாதகைT ளும் வெசய்த பிXகு சிறு நீர த்தில் புகேராட்டின் கேபாவதுதான்
அவரது வெசயலிழப்புக்குக் ாரணம் என்று ண்டு பிடித்தார் ள். சாதாரண=ா இந்த வியாதி
வெவளிநாட்டில் தான் பிரசித்தம் . இந்தியாவில் யாருக் ாவது அபூர்வ=ாய் வரு=ாம். என்T கேநாய்?
என்று ண்டு பிடிப்பதற்கே ஆறு வாரம் ஆகிவிட் து. ஏராள=ாய் பணம் வெசலவு ஆயிற்று . உயிர்
பிகைழத்தால் கேபாதும் என்று சங் ரி ாக் ரி மும் இகைXவனி மும் எல்லாப் வெபாறுப்கைபயும் விட்டு
விட் ாள்.
சிற்Xம்பலத்துக்குக் கிகே=ா வெ ாடுக் ப் பட் து. அவருக்குச் சின்T வயசிலிருந்கேத வீசிங் எTப்படும்
மூச்சுத் திணXல் எப்பாவது தகைல ாட்டும். இப்கேபாது கிகே=ா வெ ாடுத்ததும் அவருக்கு மூச்சுத் திணXல்
வர ஆரம்பித்தது. கிகே=ா ஒத்துக்வெ ாள்ளாததால் =ருத்துவர் ள் அவருக்கு கேவறு எந்த வித=ாT
சிகிச்கைச வெ ாடுத்துக் ாப்பாற்Xலாம் என்று கேயாசித்துக் வெ ாண்டிருந்தார் ள். ஒன்கைXக் வெ ாடுத்தால்
மூச்சுத் திணXல். அகைதக் வெ ாடுக் ாவிட் ால் அவரால் எதுவும் வெசய்ய முடியா=ல் படுத்தப்
படுக்கை யாய் இருக்கிXார். உ ல் பலவீT=ாகிக்வெ ாண்கே கேபாய்க் வெ ாண்டிருக்கிXது. . இந்தப்
பிரச்சகைTக்குக் வுள்தான் வழி ாட் கேவண்டும் என்று இகைXவனி ம் சங் ரி கேவண்டிக்
வெ ாண் ாள்.
ாக் ர் இன்று என்T வெசால்வாகேரா என்னும் பகைதபகைதப்பு ன் சங் ரி இருந்தாள். அப்பாகைவ உற்றுப்
பார்த்துக் வெ ாண்டிருந்த நித்யா தன் அம்=ாவி ம் , ”அப்பா பாவம்=ா!! என்Xாள். அவள்
கேபாTவரு ம்தான் பி. ாம், பட் ப் படிப்கைப முடித்து சமீபத்தில் வங்கியில் கேவகைலயில்
கேசர்ந்திருக்கிXாள். அவள் அப்பா ஆஸ்பிட் லில் படுத்தப் படுக்கை யாய் இருப்பதால். அவள்
கேவகைலயில் கேசர்ந்தது அப்பாவுக்குத் வெதரியாது.
அவள் என்T வெசய்தாலும் அவர் அவகைளப் பாராட் =ாட் ார்.ஒரு த கைவ நித்யா சங் ரியி ம்
கே ட்பாள்,
“ஏம்=ா அப்பா என்னி ம் டுகை=யாய் ந ந்துகிXார். நான் ஷ் ப்பட்டு படித்து எழுபது சதவீதம்
வாங்கி பி. ாம் கேதர்ச்சி அகை ந்கேதன். அப்பா என்கைTத் திட்டி வெதான்னூறு சதவீதம் ஏன் வாங் ல?”
என்று திட்டுகிXார்.
” நித்யா, நீ இன்னும் கே=ம் ப கேவண்டும் என்பதற் ா அப்பா அப்படிச் வெசால்Xார் நீ எகைதயும் தவXா
எடுத்துக் வெ ாள்ளாகேத” என்று அவகைளச் ச=ாதாTம் வெசய்தாலும், அவரி ம் தனியா இருக்கும்கேபாது,
நீங் ள் வெசய்வது நியாய=ா? நித்யாவி ம் பாரபட்ச=ாய் இருக்கீங் கேள” என்று கே ட் ாள்.
அவர், ”என்Tகே=ா வெதரியல. அவகைளப் பார்த்தாகேல எTக்குப் பத்திண்டு வருது” என்று சிரித்து
=ழுப்பிTார்..
”அவளுக்கு உங் கே=கேல வெராம்ப பாசம். அவ =Tசு உகை ஞ்சு கேபாயிடுவா. அவகைளத் திட் ாதிங் ”

30
”எல்லாம் எTக்குத்வெதரியும் நீ எதுவும் எTக்குச் வெசால்ல கேவண் ாம்”.
அவர் பலமுகைX நித்யாகைவ ஏசியிருக்கிXார். ”உTக்கு இதுகூ த் வெதரியாதா?” என்று சீறியிருக்கிXார்.
கே=ானி ா கூ அம்=ாவி ம், ஏம்=ா அப்பா இப்படி நித்யாகைவ நாய் கேபால் ந த்துXார். எTக்கு
வெராம்ப ஷ் =ாயிருக்கு என்று லங்கிய ண் ளு ன் கே ட் வெதல்லாம் சங் ரியின் =Tம் அகைச
கேபாட்டுக்வெ ாண்டிருந்தகேபாது உள்கேள நுகைழந்த ஏழு=கைல, சாருக்கு இப்கேபா எப்படி இருக்கு அம்=ா
என்று கே ட்டுக் வெ ாண்கே அவளருகில்வந்தான்.
”சாப்பிட்டியா?” ஏழு=கைல.
”இன்னும் இல்கைல, அம்=ா”
”நீ கேபாய் ஓட் லில் சாப்பிட்டு வந்துடு” என்று சங் ரி அவனி ம் நூறு ரூபாய் வெ ாடுத்து
அனுப்பிTாள்.
அப்கேபாது சிற்Xம்பலத்துக்கு விழிப்பு வந்தது.ஆ ஆ ஆ அம்=ா என்று வலியால் அரற்றிTார்.
”என்Tங் உ ம்கைப என்T வெசய்யXது?” என்று கே ட்டுக் வெ ாண்கே சங் ரி அவரருகில் வெசன்Xாள்.
அவர் அவகைளப் பார்த்துப் பார்த்து கேபச முயன்று =யக் த்தில் ஆழ்ந்து விட் ார்.
அப்கேபாது ” ாக் ர்” என்று த்திக் வெ ாண்கே நர்ஸ் கே=ரி வெவளிகேய ஓடிTாள். கேவ =ா வந்த ாக் ர்
சிற்Xம்பலத்தின் நாடித்துடிப்கைபப் பரிகேசாதித்து விட்டு, “ அவசர சிகிச்கைச பிரிவுக்கு அனுப்ப ஏற்பாடு
வெசய்” என்று நர்ஸி ம் வெசால்லிவிட்டு அ ன்று விட் ார்.
அவசர சிகிச்கைச பிரிவு அகைXயிலிருந்து வெவளிகேய வந்த ாக் ர் சங் ரிகையப் பார்த்து,”என் அகைXக்கு
வாங் , உங் ளு ன் கேபச கேவண்டும்” என்Xார்.
சங் ரி அவரு ன் வெசன்Xாள்.
உங் ள் ணவருக்கு இந்த ஊசி கேபா கேவண்டும். இந்த ஊசிகைய வாங்கிக் வெ ாடுங் ள்” என்று ஒரு
ாகிதத்தில் எழுதிக் வெ ாடுத்து, “இதன் விகைல ஒரு இலட்சம் . உ கேT வாங் கேவண்டும்” என்Xார்..
”ஒரு இலட்ச=ா ! !” திகை ப்பு ன் கே ட் ாள் சங் ரி.
”ஆ=ாம். வெராம்ப சக்தி வாய்ந்த =ருந்து. கேநரம் த்தா=ல் துரித=ா வாங் முயற்சி வெசய்யுங் ள்”.
”இந்த ஊசி கேபாட் ால் அவர் பிகைழத்து விடுவாரா? ாக் ர் .
”பிகைழக் லாம். ஆTால் நிச்சய=ா ச் வெசால்ல முடியாது. இந்த ஊசி கேபா ாவிட் ால் அவர் பிகைழக்
=ாட் ார் என்பகைத நிச்சய=ாய் வெசால்ல முடியும்.எங் ளால் முடிந்தகைதச் வெசய்கிகேXாம். அப்புXம்
இகைXவன் விட் வழி”.
சங் ரி விகைரந்து =ருந்து கை க்குச் வெசன்று அந்த =ருந்கைத வாங்கிக் வெ ாண்டு கேபாய் ாக் ரி ம்
வெ ாடுத்து விட்டு அவசர சிகிட்கைச பிரிவுக்கு வெவளிகேய வந்தாள்.
அங்கு அ=ர்ந்திருந்த கே=ானி ாவும் நித்யாவும் அவள் வருவகைதக் வனிக் ா=ல் கேபசிக்
வெ ாண்டிருந்தார் ள்.
”அப்பா எப்பவும் உன் கிட்கே பாரபட்ச=ாய்தான் ந ந்துப்பார். அதTாகேல அப்பா கே=ல் உTக்குக்
கே ாப=ா ? என்று கே ட் கே=ானி ாவுக்கு , என்னி ம் அப்பா அன்பா ந ந்துக் லகேயன்னு எTக்குக்
வெ ாஞ்சம் வருத்தம்தான் என்Xாலும் கேபா ப்கேபா ப் என் கே=ல் அன்கைபப் வெபாழிவார் என்று
எதிர்பார்க்கிகேXன்.. அவருக்கு உள்ளுக்குள்கேள என் கே=ல் பாசம் இருக்கும். ஏகேதா ஒரு ாரணத்திTால்
என் கே=ல் எரிந்து விழுகிXார். என்T ாரணவெ=ன்று எTக்குத் வெதரியல” என்று பதிலளித்தாள் நித்யா.
அவர் ள் கேபசுவகைதக் கே ட் சங் ரிக்குத் திக்வெ ன்Xது.
“இரண்டு கேபரும் என்Tடி பண்ணறீங் ?” என்Xாள்..
”கேபசிக்கிட்டு இருக்கே ாம்=ா” என்Xாள் நித்யா .

31
”சரி இரண்டு கேபரும் கீகேழ கேபாய் ஏழு=கைல இருந்தா அகைழச்சிட்டு வாங் ” என்Xதும் அவர் ள்
ந ர்ந்தார் ள்.
”கூப்பிட்டிங் ளா அம்=ா” என்று கே ட்டுக் வெ ாண்கே வந்தான் ஏழு=கைல.
”ஏழு=கைல எTக்குத் தகைலவலியாய் இருக்கு. நீ கேபாய் ாபி வாங்கி வந்து வெ ாடு”.
ஏழு=கைல உணவ ம் கேநாக்கிச் வெசன்Xான்.
அப்கேபாது நர்ஸ் ஓடி வந்து, ”அவர் ஏகேதா வெசால்ல முயல்கிXார், ஓடி வாங் ” என்Xாள். உ கேT சங் ரி
அவசர சிகிச்கைச அகைXக்கு விகைரந்தாள். நித்யா அவகைளப் பின் வெதா ர்ந்தாள். .
சிற்Xம்பலம் சங் ரிகையப் பார்த்து கேபச முயற்சித்தார்.
உ... உ...உ.. என்று வெசால்லிவிட்டு தகைல சாய்ந்தார்.
”உ என்கிXாகேர, என்T வெசால்ல முயன்றிருப்பார்” என்று சங் ரி கேயாசித்தாள்.
பக் த்தில் நின்றிருந்த நித்யா,”உன்கைT விட்டுப் கேபா =ாட்கே ன் என்று அப்பா வெசால்ல
நிகைTச்சிருப்பார்” என்Xாள்.
”ஆ=ாம் அப்படிதான் எTக்கும் கேதான்றுகிXது” என்Xாள் சங் ரி..
ஏழு=கைல சங் ரியி ம்,”அம்=ா உங் ளி ம் ஒரு விஷயம் வெசால்ல கேவண்டும். வெ ாஞ்சம் வெவளிகேய
வாங் ” என்Xான்.
அவள் வெவளிகேய வந்து ’என்T விஷயம் ? ஏழு=கைல”.என்Xாள்.
”அம்=ா ஐயா உயில் பத்திரத்கைத என்னி ம் வெ ாடுத்துப் பத்திரத்கைதப் பத்திர=ா கைவத்துக் வெ ாள்ள
வெசான்Tார். அவருக்கு ஏதாவது ஆகி விட் ால் அகைத வழக் றிஞரி ம் வெ ாடுத்து விடு” என்று
வெசால்லியிருக்கிXார். இதுதான் அந்த உயில் என்று என்னி ம் ஒரு பத்திரத்கைதக் வெ ாடுத்தான்.
”ஓ, அதTால்தான் அவர் ”உ என்று வெசான்Tாரா? சங் ரியின் =ண்கை யில் உகைரத்தது ”உ” என்Xால்
உயில் என்று எTக்குத் கேதாணா=ல் கேபாய் விட் கேத” என்று நிகைTத்தாள்.
ஏழு=கைல அவர் உயில் எழுதிTகைதப் பற்றிகேயா, உன்னி ம் வெ ாடுத்தகைதப் பற்றிகேயா, நீ அகைத
என்கிட்கே வெ ாடுத்தது பற்றிகேயா ஒருத்தரி மும் மூச்சு வி ாகேத.. உயில் ஏதாவது எழுதிTாரா என்று
யாராவது கே ட் ால் எTக்குத் வெதரியாது என்று வெசால்லிவிடு .
அப்படிகேய வெசால்லிவிடுகிகேXன் அம்=ா. என்கைTப் வெபத்த அம்=ா =ாதிரி நீங் என்கைT நல்லா
வனிச்சிருங்கீங் . எத்தகைTகேயா முகைX எTக்குச் கேசாறு கேபாட்டிருக்கீங் . எTக்கு நன்றி விசுவாசம்
உண்டு” என்Xான் ஏழு=கைல.
அப்கேபாது நித்யா வந்து அம்=ா, ” ாக் ர் உன்கைTக் கூப்பிடுகிXார்” என்று ஓடி வந்து வெசான்Tாள்.
அவள் உ கேT உயிகைல இடுப்பில் வெசாருகிக்வெ ாண்கே அவசர சிகிச்கைச அகைXக்குள் ஓடிTாள்.
ாக் ர் சிற்Xம்பலத்தின் கை கையத் தூக்கிப் பார்த்துவிட்டு உதட்கை ப் பிதுக்கி அவர் கே=கேல கேபாய்
விட் ார் !! என்Xார்.
சங் ரியின் ண் ளில் ண்ணீர் பீரிட்டு வந்தது. ”அவர் என்T வெசால்ல நிகைTச்சாகேரா அகைதச்
வெசால்லா=கேல கேபாய்விட் ாகேர” என்று அரற்றிTாள்.
”ஒரு இலட்சம் வெ ாடுத்து ஊசி வாங்கியும் பிரகேயாசTம் இல்லா=ல் கேபாயிடுத்கேத என்று புலம்பிTாள்
=ங் ளம்.
”உயிகேர கேபாய் விட் து. பணம் கேபாTால் பரவாயில்கைல. நான் அவருக்குக் வெ ாள்ளிப் கேபாடுகிகேXன் ”
என்Xான் ஏழு=கைல லங்கிய ண் ளு ன்.
அவரது உ ல் வீட்டுக்கு எடுத்துச் வெசல்லப்பட் து.

32
துக் ம் விசாரிக் நண்பர் ளும், உXவிTர் ளும் நிகைXயப் கேபர் ள் வந்தார் ள். . அவர் வாழ்க்கை யில்
வெவற்றி வெபற்X =னிதர் என்பதற்கு இகைதவி கேவறு என்T சான்று கேவண்டும்?
அவருகை ய நண்பர் ள் நாகைலந்து கேபர் அங் =ர்ந்து திருவாச ம் ஓதிக் வெ ாண்டிருந்தார் ள்.
”பால் நிகைTந்து ஊட்டும் தாயினும் சாலப் பரிந்து ...” என்று பாடும்கேபாது அதன் வெபாருள் சங் ரியின்
=Tதுள்கேள ஊடுருவிச் வெசன்Xது.
”குழந்கைதக்குப் பசிக்கும் கேநரத்கைத அறிந்து பால் ஊட்டுகின்X தாயின் அன்கைபப் பற்றி
=ாணிக் வாச கேர பாடி இருக்கிXார்” என்று அறிந்தாள்.
அவருகை ய =ா=ா பர=சிவம் சங் ரியி ம் துக் ம் விசாரித்துவிட்டு, ”சிற்Xம்பலம் உயில் ஏதாவது
எழுதி கைவத்திருக்கிXாரா?” என்று வெ=ல்லிய குரலில் விTவிTார்.
அப்படி எதுவும் எழுதவில்கைல =ா=ா. அதற்கு அவசியமும் இல்கைல என்Xாள்.
பக் த்தில் இருந்த ஏழு=கைலயும், ”ஐயா, உயில் எதுவும் எழுதலிங் . அவருக்குப் பிXகு வெசாத்து ள்
அவருகை ய குடும்பத்திTருக்குத்தாகேT கேபாகும். அதுதாகேT சட் ம்” என்Xான்.
பர=சிவம் பதில் எதுவும் வெசால்லவில்கைல.
பர=சிவம் உயில் என்று வெசான்Tதால் சங் ரிக்கு ஏழு=கைல வெ ாஞ்ச கேநரத்துக்குமுன் ஆஸ்பத்திரியில்
வெ ாடுத்த ாகிதத்கைதத் தான் இடுப்பில் வெசாருகிக் வெ ாண் து ஞாப ம் வந்தது. படிக் லாம் என்Xால்
யாராவது ஒருவர் =ாற்றி வந்து வெ ாண்கே இருக்கிXார் ள். அவளுக்கு ஒரு கேயாசகைT கேதான்றியது.
குளியகைXக்குள் வெசன்Xாள். அவள் வீட்டில் குளியலகைXயும் ாய்வெலட்டும் கேசர்ந்து ஒன்Xா த்தான்
இருக்கும்.
அவள் அங்கு உயிகைலபிரித்து அவசர அவசர=ாய் படித்தாள். சங் ரி அவளுக்குத் தூக்கி வாரிப்
கேபாட் து. நாலு கே ாடி வெபறு=ாTமுள்ள அகை யாரில் இருக்கும் வீட்கை ச் சின்T வெபண் கே=ானி ா
கே=ல் எழுதி கைவத்திருந்தார். அகேதாடு இல்லா=ல் பணத்திலும் அதி அளவு கே=ானி ாவுக்குக் வெ ாடுக்
கேவண்டும் என்று படித்த அவள், ஐகேயா சாமி, முதல் வெபண் கே=ல் எப்கேபாதும் டிந்து வெ ாள்வார். அது
கேபாதாது என்று வெசாத்து விஷயத்திலும் பாரபட்ச=ாய் இப்படிச் வெசய்துவிட் ாகேர என்று நிகைTத்து
அதிர்ந்தாள்.
“என்கைTப் வெபாறுத்தவகைர எTக்கு இரண்டு வெபண் ளும் இரண்டு ண் ள். அவர் ளுக்குள் வித்தியாசம்
பார்க் =ாட்கே ன். இந்த உயில் இருந்ததால் பிரச்சகைT வரும். இரண்டு வெபண் ளுக்கும் ஏற்Xத் தாழ்வு
வர நான் வி =ாட்கே ன்” என்று நிகைTத்த அவள் பத்திரத்கைதச் சுக்கு நூXாய் கிழித்து ாய்வெலட்டுக்குள்
கேபாட்டு விட்டு தண்ணீகைரக் வெ ாட்டியதும் அது அடித்துச் வெசன்று விட் து. அப்பா ா ! வெதால்கைல
விட் து என்X நிம்=தியு ன் அவள் குளியல் அகைXகைய விட்டு வெவளிகேய வந்தாள்.
“அம்=ா எங் கைளவிட்டு எங்கே =ா கேபாயிட்டீங் . எங் ளுக்குப் பய=ாய் இருக்கு” என்று அவளருகில்
வந்த கே=ானி ாவும் நித்யாவும் அவளின் இரண்டு பக் த்தில் ஒட்டிக் வெ ாண் Tர். அவர் ள்
இருவகைரயும் அகைணத்துக் வெ ாண் ாள். =ாலுமி இல்லாத ப்பலுக்குப் வெபாறுப்கேபற்X =ாலுமி
கேபால்.”” வகைலப்ப ாதீங் , உங் ளுக்கு நான் இருக்கே ன், வெ%யிச்ச லாம்” என்Xாள். துக் ம் விசாரிக்
வந்த நாத்தTார் அவகைளப் பார்த்து, ”சிற்Xம்பலத்துக்குக் இரண்டு வெபண் ள் கே=லும் வெ ாள்கைள
பிரியம்” என்Xாள்.
தன் ணவகைT விட்டுக் வெ ாடுக் ா=ல்”ஆ=ாம் எங் ள் எல்லாரி மும் வெராம்ப பாச=ாய்தான்
இருந்தார்” என்Xாள் சங் ரி.

**********************

33
 7. நிகைTச்சது ஒண்ணு ...
”திருப்பதிக்குப் கேபாய் ஏழு=கைலயாகைTத் தரிசTம் பண்ணனும்Tா டிராவல்ஸ்கேல புக் பண்ணுங் .
ாகைலயிகேல வீட்டு வாசலிகேல ாரில் ஏறி ராத்திரி வீட்டு வாசலிகேல வந்து இXங் லாம். வெசள ரிய=ாய்
கேபாயிட்டு வரலாம்” என்று நான் வெசான்Tகைத என் ணவர் ாது வெ ாடுத்துக் கே ட் கேவயில்கைல.
திருப்பதி வெவங் ா%லபதிகையப் எங் ள் குலவெதய்வ=ாTதால் வரு த்துக்கு ஒருமுகைX திருப்பதிக்குப்
கேபாய் பாலாஜிகையத் தரிசித்துவிட்டு வருகேவாம்.
” வெசளம்யா, வியாழக்கிழகை=தான் திருப்பதி கேபாகேXாம்.. கேநத்ர தரிசணம் வெசய்யலாம். இப்கேபா
எல்லாம் நாம் நிகைTச்ச நாளிகேல திருப்பதி கேபாய்ட்டு வர முடியாது. பத்து நாள் ழிச்சுத்தான் ஆன்
கைலனில் புக் பண்ண முடியும் கேபால இருக்கு. ஒருவருக்கு ஆயிரத்து ஆறு நூறு ரூபாய் ஆகிXது.
பணத்துக் ா பார்க் ல . இது ஒரு புது அனுபவ=ா இருக் ட்டுகே= என்று தி ந ரில் டிடிடி
கேதவஸ்தாTம் அலுவல ம் கேபாய் இரண்டு வாரம் ழித்து வர்X வியாழக்கிழகை=க்கு ஆன் கைலனில்
இரண்டு கேபருக்கும் முந்நூறு ரூபாய் டிக் ட் வாங்கி வந்து விட்கே ன். அப்படிகேய சதாப்தி ரயில்
வண்டியில் ாகைல கேபாவதற்கும் =ாகைல திரும்புவதற்கும் டிக் ட் புக் பண்ணியாகி விட் து நாம்
திருப்பதி கேபாயிட்டு வந்து லாம்” என்று எTக்கு அதிர்ச்சிகையக் வெ ாடுத்தார்.
திரு=கைலயில் வெவங் ா%லபதிகையப் பார்க் ப் கேபாகிகேXாம் என்னும் =TநிகைXவு இருந்தாலும்
அகைலச்சல் அதி ம் ஆகுகே= என்னும் வகைல இல்லா=ல் இல்கைல. எTக்கு அவர் கே=ல்
அளவுக் தி =ாT கே ாபம்
”ஏங் நாம் ாரிகேல கேபாயிட்டு வரலாகே=, ஏங் இப்படி பண்ணீங் ?”
எப்பவும்தான் ாரிகேல கேபாகேXாம். மூணு =ணி கேநரம் உட் ார்ந்து கேபா ணும். ஒரு =ாறுதலுக்கு ....
ரயில் இருக்கிXது. கீகேழயிருந்து கே=கேல கேபா பஸ் இருக்கிXது . திரும்பி வர ஆறு =ணிக்கு ரயில்
இருக்கிXது. ப வாகைTச் கேசவிச்சுட்டு திரும்பி வந்து லாம். வெபரு=ாள் அவகைTச் சுலப=ாய் தரிசTம்
பண்ண கைவப்பான். ஒண்ணு வெதரியு=ா? நாம் நிகைTக் Xப்படித்தான் ந க்கும். நீ ஷ் ப்ப கேXன்னு
நிகைTச்சா நி%=ா கேவ ஷ் ப் ப கேநரிடும்“ என்Xார்.
நான் ச=ாதாTம் ஆ வில்கைல. ”எTக்கு வெராம்ப ஷ் ம் வெ ாடுக்கிறீங் ” என்கேXன்.
”தர்= தரிசTத்திகேல வரிகைசயிகேல நிற்பவர் கைள நிகைTத்துப்பார். அவர் கைள வி நாம் சீக்கிரம்
தரிசTம் பண்ணமுடியும் இல்கைலயா? நம்கை= வி ஷ் ப்ப Xவங் கைளப் பார்த்து நாம்
பரிதாபப்ப கேவண்டும் . நம்கை= நல்ல நிகைலகை=யிகேல கைவத்திருக்கிX ஆண் வனுக்கு நாம் நன்றி
வெசால்ல கேவண்டுவெ=ன்பது வெதரியாதா உTக்கு” என்Xார்.
நான் பதில் எதுவும் வெசால்லா=ல் கே=ாTப் புன்Tகை கைய உதிர்த்கேதன்.
”வீட்டிலிருந்து ாரில் கேபா ா=ல் ஏண்டி ஷ் ப்பட்டு ரயிலில் கேபாகேX. நான் வரமுடியாதுன்னு
வெசால்ல கேவண்டியதுதாகேT” என்Xாள் என் பாசமுள்ள அக் ா.
என் தங்கை , “. உ ம்கைப பாத்துகே ாடி.. பார்க் ஸ்கே ஷனில் இXங்கி பத்து நிமி ம் ந க் ணும்.
சப்கேவயில் படிக் ட்டு இXங்கி ஏXனும்.. நீ ஏண்டி ஷ் ப்ப ணும். அத்திம்கேபர் உன்கைT நிரம்ப
ார்சர் பண்Xார்” என்Xாள். அவள் குனிந்து கூ ப் வெபருக் =ாட் ாள். அதுக்கு வசதியா நீள=ா ஒரு
து ப்பம் கைவச்சிருக் ா. உ ம்பு கே=ல் அவ்வளவு பற்று. வீட்கை த் துகை ப்பது, அலம்புவது
எல்லாவற்கைXயும் வெசய்யும் ணவன் கிகை த்திருப்பது அவள் வெசய்த பாக்கியம். ”என்கைTப் பூப்கேபால
என் ணவர் கைவச்சுண்டுருக் ார்” என்று வெசால்லிக்வெ ாள்வதில் அவளுக்கு அலாதிப் வெபருகை=.
நான் வீட்டில் இருக்கும் இல்லத்தரசி .. பிரகேதாஷம் அன்று =ட்டும் வீட்டுக்கு அருகில் இருக்கும் சிவன்
கே ாவிலுக்குப் கேபாய் வருகேவன். அது என்Tகே=ா வெதரியவில்கைல. ந ப்பது என்Xாகேல எTக்கு
கேவப்பங் ாய்தான்..
நாங் ள் இருப்பகேதா குகேராம்கேபட்கை . ாகைல ஆறு இருபத்தி ஐந்துக்கு ரயில் புXப்படுகின்Xது
என்பதால் ாகைல மூன்று =ணிக்கே எழுந்து இட்லி தயார் வெசய்து ட்டிக்வெ ாண்டு ஐந்து =ணிக்கே

34
வீட்கை விட்டுப் புXப்பட்டு விட்கே ாம். மின்சார ரயிலில் பார்க் ஸ்கே ஷகைT அகை ந்து அங்கிருந்து
ந ந்து வெசண்ட்ரல் ஸ்கே ஷகைT அகை ந்கேதாம். ஏழாவது பிளாட்பாரத்தில் நின்று வெ ாண்டிருந்த
சதாப்தியில் நாங் ள் ரிசர்வ் வெசய்திருந்த ம்பார்ட்வெ=ண்டில் ஏறி எங் ள் இருக்கை யில் அ=ர்ந்கேதாம்.
திருப்பதியில் வெபரு=ாகைளச் கேசவிக் ஒரு =ணி தர்சTத்துக்கு என் ணவர் புக் பண்ணியிருந்தார் . ரயில்
பத்து =ணி முன்Tால் திருப்பதி கேபாய் விடும் . கே=கேல கேபாய் வெசள ரிய=ாய் தரிசTம் வெசய்து வி லாம்
என்னும் நம்பிக்கை எங் ளுக்கு இருந்தது. எங் ளுக்கு எதிரில் அ=ர்ந்திருந்த மூவர் வந்தவர் ள்
=துகைரயிலிருந்து வருகிXார் ள்.
அதில் ஒருவர், ”வெபரு=ாகைள எப்ப கேவணு=ாTாலும் கேபாய் தரிசிக் முடியாது. அவர்
விரும்பிTால்தான் தரிசிக் முடியும். சில ச=யம் க்யூ வரிகைசயில் ஏழு =ணி கேநரம் கூ நிற் கேவண்டி
வரும் “ என்Xார். ”வெராம்ப சரி, வெராம்ப சரி” என்Xார் என் ணவர் . திருத்தணிகைய அகை ந்தகேபாது டிபன்
சாப்பிட்கே ாம். பத்து =ணிக்குப் பத்து நிமி ம் இருக்கும்கேபாது ரயில் திருப்பதிகைய அகை ந்தது.
ரயில்கேவ ஸ்கே ஷனுக்கு எதிரிலிகேய பஸ் ஸ் ாண்டு . அதி தூரம் ந க் கேவண்டியதில்கைல.
நுகைழயும்கேபாகேத, “வாங் , வாங் ” என்று எங் கைள பஸ்ஸில் ஏXச் வெசான்Tார் பஸ் டிகைரவர். நிகைXயப்
கேபர் அதில் இருந்தTர். நாங் ள் ஏறியதும் பஸ் கிளம்பியது.
ஒரு =ணி கேநரத்தில் கே=ல் திருப்பதி கேபாய்ச் கேசர்ந்து விட்கே ாம். இப்கேபாது எங் ளுகை ய பிரச்சகைT
கேதாளில் =ாட்டிக் வெ ாண்டிருக்கும் கேபகை யும் வெ=ாகைபல் கேபாகைTயும் ாலில் கேபாட்டுக்
வெ ாண்டிருக்கும் வெசருப்கைபயும் எங்கு கைவப்பது என்பதுதான். உகை கை= கைள கைவக்கும் அகைX எங்கே
இருக்குது என்று இரண்டு கேபகைர கே ட் துக்கு அவர் ள் ”தரிசTம் வெசய்ய நுகைழயும் இ த்திகேல
இருக்குது” என்XTர். ”நல்லதா கேபாச்சு” என்று தரிசT க்யூ ஆரம்பிக்கும் இ த்துக்குச் வெசன்கேXாம். ஒரு
=ணி தரிசTத்துக்கு பன்னிவெரண்டு =ணிக்கு உள்கேள விடுவார் ள் என்று வெசான்Tதால் அங்கு பத்து
நிமி ம் =ரத்தின் அடியில் இருந்த கே=கை யில் அ=ர்ந்திருந்கேதாம்.
சரியா பன்னிவெரண்டு =ணிக்கு ”ஒரு =ணி” என்று கேபார்ட் கேபாட்டு விட் தால் ஒரு =ணி தரிசTம்
வெசய்ய ாத்திருந்தவர் ள் எல்லாம் வரிகைசயாய் உள்கேள நுகைழந்கேதாம்.
அங்கு ஓரி த்தில் எங் ளுகை ய கேபக், வெ=ாகைபல் எல்லாவற்கைXயும் வாங்கிக் வெ ாண்டு. கே ாக் ன்
வெ ாடுத்து தரிசTம் முடிந்தவு ன் கே ாவிலுக்குப் பக் த்தில் வெலக்ஷன் வெசண் ரில் கேபாய் வாங்கிக்
வெ ாள்ள கேவண்டுவெ=ன்Xார் ள். பரவாயில்ல . நல்ல சிஸ் ம் . யாத்திரி ர் ளுக்கு வசதியாய் இருக்கிXது
என்று நிகைTத்கேதன். வரிகைசயில் கேபா ஆரம்பித்கேதாம். அன்று வியாழக்கிழகை= என்பதகேலா அல்லது
எங் ள் அதிர்ஷ் கே=ா வெதரியல - அவ்வளவு கூட் ம் இல்கைல. என்T ஆச்சர்யம் ! சரியா ஒரு =ணிக்குச்
சன்னிதாTத்தில் ஏழு=கைலயான் முன் நிற்கிகேXாம். கை கூப்பி அஞ்சலி வெசய்து கேநத்திர தரிசTத்கைத
ண்டு ளித்து =TநிகைXவு ன் வெவளிகேய வந்கேதாம். இதுவகைர எத்தகைTகேயா முகைX திருப்பதி
கேபாயிருந்தாலும் இந்தத் த கைவ =ட்டும் %ரு ண்டி தள்ளல் இல்லா=ல் தரிசTம் வெசய்ய முடிஞ்சது.
எல்லாம் அவன் வெசயல் !!
வெவளியிலிருக்கும் வுண் ரில் லட்டு பிரசாதத்கைத வாங்கிக் வெ ாண்கே ாம். அடுத்தது எங் ள் கேபகை
லக்ஷன் வெசண் ரிலிருந்து வாங் கேவண்டும். இங்குதான் பிரச்சகைTகேய ஆரம்ப=ாச்சு. இரண்டு மூன்று
கேபகைர கே ட்டுப்பார்த்கேதாம். யாருக்கும் லக்ஷன் வெசண் ர் எங்கிருக்கிXது என்று வெதரியவில்கைல.
அப்படிகேய கே ட்டுக் வெ ாண்கே வெராம்ப தூரம் ந ந்து விட்கே ாம். ”எல்லாம் உங் ளாகேல...” என்று
வழிவெயல்லாம் என் ணவகைரத் ஆத்திரத்து ன் திட்டிக்வெ ாண்கே வந்கேதன். அருகில் அருகில் என்று
நிகைTத்துக்வெ ாண்கே வெவகு வெதாகைலவு வந்துவிட்கே ாம். சும்=ா வெசால்லக் கூ ாது. நிகைXய
இ ங் ளில் வழி ாட்டும் பலகை கைய கைவத்திருந்தார் ள். இருந்தாலும் எTக்குச் சிர==ாய்தான்
இருந்தது. என் ணவர் திTந்கேதாறும் நகை ப்பயிற்சி வெசய்வதால் அவருக்கு எந்தப் பாதிப்பும் இல்கைல.
கேபக் வெலக்ஷன் வெசண் ர் ஆஞ்சகேநயர் கே ாவில் அருகில் இருக்கிXது என்று ஒருவர் வழி ாட்டிTார்.
அங்குப் கேபாய் கே=லும் சிறிது தூரம் ந ந்து எப்படிகேயா ஒருவழியாய் வெலக்ஷன் வெசண் கைர அகை ந்து
விட்கே ாம். எங் ள் உகை கை= கைள திரும்பப் வெபற்று வெ ாண்டு அங்கு இருந்த படிக் ட்டில்
உட் ார்ந்கேதன். அப்பா ா! என்று நிம்=தி வெபருமூச்சு விட்கே ன். ” என்Tங் , என்Tாகேல முடியலிங் .
கே ாவில் கிட் கேய வெலக்ஷன் வெசண் ர் இருக்கும்னு நிகைTச்கேசாம். நிகைTச்சது ஒண்ணு ந ந்தது
ஒண்ணு” என்கேXன்.

35
என் ணவர் , “வெசளம்யா, நிகைTச்சது ஒண்ணு ந ந்தது வெராம்ப தூரம்னு வெசால்வதுதான் சரியா
இருக்கும்” என்Xார். இருவரும் சிரித்கேதாம். , ” ால் வலிக்கிXதா? வெ ாஞ்சம் வெரஸ்ட் எடுத்துக்கே ா. நான்
கேபாய் சாப்பிடுவதற்குப் பழம் வாங்கி வருகிகேXன்” என்று னிகேவாடு வெசால்லிவிட்டு எதிகேர இருக்கும்
கை க்குப் கேபாய் வாகைழப் பழம் வாங்கி வந்தார்.
பஸ்கைªப் பிடித்து கீழ் திருப்பதி வந்கேதாம். அலுகே=லு =ங் ாபுரம் கேபாய் பத்=ாவதி தாயகைர தரிசTம்
வெசய்து விட்டு ரயில்கேவ ஸ்கே ஷன் வரும்கேபாது =ாகைல =ணி ஐந்து.. இரண் ாவது பிளாட்பாரத்தில்
சப்தகிரி வரும் என்று அறிவிப்பு வந்தது. அன்று ரயில் அகைர =ணி கேநரம் ழித்து வந்தது. நாங் ள் டி1
ம்பார்ட்வெ=ண்டில் எங் ள் இருக்கை யில் அ=ர்ந்கேதாம். வண்டி வெசன்கைTக்குக் கிளம்பியது. என் வலது
பக் த்தில் ஒரு அம்=ா உட் ார்ந்திருந்தாள் இ துபுXம் என் ணவர்.. எTக்கு எதிர்புXம் ஆரஞ்சு
வண்ண சுடிதார் துப்பட் ா அணிந்த ஒரு வெபண்=ணி அ=ர்ந்திருந்தாள். அவளுக்குப் பக் த்தில் அவள்
ணவர் உட் ார்ந்திருந்தார்.
நான் எதிரில் அ=ர்ந்திருந்த ஆரஞ்சு சுடிதார் வெபண்ணி ம் கேபசிக் வெ ாண்டு வந்கேதன். ”அதி
கூட் மில்லா=ல் தரிசTம் கிகை த்தது” என்Xாள் அவள்”
”நல்ல தரிசTம் கிகை த்தது என்Tகே=ா உண்கை=தான்.. ஆTால் வெ=ாகைபகைலயும் கேபகை யும் வாங்
கிட் த்தட் . இரண்டு கிகேலா மீட் ர் ந ந்கேதன். எல்லாம் இவராகேல வந்தது. ஒழுங் ா ாரிகேல
வந்திருக் லாம். இப்படி ரயிலிகேல வந்து என் ாகைல உகை ச்சுட் ார் ” என்கேXன்.
”ஒருவகைர =னிதTாக்குவது உதவி ளும் வசதி ளும் அல்ல. இகை யூறு ளும் துன்பங் ளுகே=” என்Xாள்
வாகைழப்பழத்தில் ஊசி ஏற்றுவது கேபால்.
புன்Tகை யால் ச=ாளித்கேதன்.
”உங் ளுக்கு ந ந்து பழக் ம் இல்கைலயா?”
”வீட்டுக்குள் ந ப்பகேதாடு சரி . எல்லாம் வீட்டுக்கு அருகிகேலகேய கிகை க்கிXது. அதTால் ந ப்பதற்கு
கேவகைலகேய இல்கைல. கை ண்ணிக்கு அல்லது எங்குப் கேபாவதாTாலும் என் ணவர் இரண்டு சக் ர
வண்டியில் அகைழத்துக்வெ ாண்டு கேபாய் விடுவதால் எTக்கு நகை ப்பயிற்சி என்பகேத இல்கைல”
என்கேXன்.
”நான் கீகேழ இருந்து ந ந்கேத =கைலக்குப் கேபாகேTன்” என்Xாள் அவள்.
” அது என்Tாகேல முடியாது” என்று புன்சிரிப்கேபாடு கூறிகேTன்.
கேதாகைசகைய வாங்கிச் சாப்பிட்டு விட்டு பக் த்தில் அ=ர்ந்திருக்கும் அம்=ாளி ம் கேபசிக்
வெ ாண்டிருந்ததில் கேநரம் கேபாTகேத வெதரியல. சிறிது ண் அயர்ந்கேதன். அரக்கே ாணம் வந்து விட் து.
என் ணவருக்கு எதிரில் அ=ர்ந்திருந்தவர் அடிக் டி டி ாரத்கைதப் பார்த்து ”சரியாT கேநரத்துக்குச்
வெசன்கைT கேபாயிடுகேவா=ா?” என்று கே ட் ார்.
”நீங் எங்கே கேபா ணும்” என் ணவர் கே ட் ார்.
”திருச்சிக்குப் கேபா ணும். பதிகேTாரு =ணி ரயிலில் டிக் ட் ரிசர்வ் வெசய்து இருக்கிXது ” என்Xார்.
” இந்த வண்டி பத்தகைர =ணிக்கு வெசண்ட்ரல் கேபாய் கேசர்ந்து விட் ால் கேபாதும். நீங் திருச்சி ரயிகைல
பிடிச்சு லாம்” என்Xார் என் ணவர்.
ரயில் வெசன்டிரல் ஸ்கே ஷகைT வெதாடும்கேபாது பத்தகைர =ணி. வண்டிகைய விட்டு கீகேழ இXங்கி
ந க்கும்கேபாது பார்த்கேதன். எTக்கு முன்Tால் ஆரஞ்சு சுடிதார் ாரி அவள் ணவரின் கேதாகைளப் பற்றி
விந்தி விந்தி ந ந்து வெ ாண்டிருந்தாள்.
என் வெநஞ்சில் வெபாறி தட்டியது. அப்படியாTால் ---- .என் ண் பனித்தது. வெ=ாகைபலில் ஓலா ாருக் ா
முயற்சி வெசய்து வெ ாண்டிருந்த என் ணவரி ம்,“ஒலா கேவண் ாங் . நாம்ப ந ந்கேத எதிகேர இருக்கும்
பார்க் ஸ்கே ஷன் கேபாய் மின்சார வண்டியில் வீட்டுக்குப் கேபாயி லாம்” என்று வெசான்Tகேபாது என்
ணவர் என்கைT வியப்பு னும் அதிர்ச்சியு னும் பார்த்தார்.

36
 8. நாய்ப் பாசம்
திவ்யாவின் விழி ள் வெவங் ட் அ=ரும் இருக்கை கைய கேநாக்கிT. சாதரண=ா சரியா ஒன்பது
=ணிக்கே வந்துவிடும் அவன் அன்று பத்து =ணி ஆகியிருந்தும் வராத்தால் அவளுக்கு தவிப்பா
இருந்தது. அலுவல த்தில் எல்கேலாரும் வந்து விட் ார் ள். அவரவர் கேவகைலகையச் வெசய்து
வெ ாண்டிருந்தTர்.
வீடு கைளக் ட்டி விற்கும் ஐஸ்வர்யா பில் ர்ஸ் என்X அந்தத் தனியார் ம்வெபனி திருவான்மியூரில்
எல்.பி சாகைலயில் உள்ள எட் டுக்கு =ாடியில் மூன்Xாவது =ாடியில் இருக்கிXது. அந்தக் ட்டி த்தில்
வெ=ாத்தம் அறுபது வர்த்த நிறுவTங் ள் உள்ளT . ஐஸ்வர்யா பில் ர்ஸ் கை நிகைXய சம்பளம்
வெ ாடுக்கும் ம்வெபனி.
வெவங் ட் அலுவல த்திற்குள் நுகைழந்தான். அவன் மு ம் மி வும் பரபரப்பா இருந்தது.
அவன் வந்து விட் ான் என்Xதும் திவ்யாவின் =Tசுக்குத் திருப்தியா இருந்தது. அவள் அவகைT
விரும்பிTாள். ஆTால் தன் =Tதிலுள்ளகைத இன்னும் அவனி ம் வெதரிவிக் வில்கைல.
“ வெவங் ட், ஏன் இன்று கேலட் ? உன் இருசக் ர வா Tத்திக்கு ஏதாவது விபத்தா? “ அக் கைXயு ன்
விTவிTாள்.
“ ஆ=ாம் . விபத்துதான். என்னுகை ய வண்டிக்கு அல்ல. என் வீட்டு நாய் ஜிம்மிக்கு.” என்Xான் வெவங் ட்
ண் ளில் நீர் =ல் ..
“ என்T ஆச்சு ? விவர=ா வெசால்லு.”
“ ாகைலயில் அலுவல ம் கிளம்பும்கேபாது ஜிம்மி என் பின்Tால் துரத்தி வந்தது. அப்கேபாது எதிர்
பக் =ா வந்த ஒரு ார் அதன் மீது ஏறி விட் து . ஜிம்மியின் ாலில் பலத்த ாயம். வலி தாங் ா=ல்
அழுதது . நான் ஆட்கே ாவில் ஜிம்மிகைய மிரு ங் ள் =ருத்துவ=கைTக்கு எடுத்துச் வெசன்கேXன்.
இரண் ாயிரம் ரூபாய் பணம் ட்டி அடிமிட் வெசய்கேதன்.நாயின் நிகைலகை= மி வும் சீரியஸ் . உ கேT
அறுகைவ சிகிச்கைச வெசய்ய கேவண்டியிருக்கும் அதற்கு ஒரு இலட்ச ரூபாய் வெசலவு ஆகும் . =தியம் மூன்று
=ணிக்குள் பணம் ட் கேவண்டும் என்று ாக் ர் வெசான்Tார். எTக்குப் பணம் கேதகைவப்படுகிXது.
எப்படி பணத்கைதப் புரட்டுவது என்றுதான் வெதரியவில்கைல? ஒரு இலட்சம் ரூபாய் என்Xாகேல
=கைலப்பா இருக்கிXது. அது என்T ன் வாங்கு=ளவிற்குச் சின்T வெதாகை யா? யாரி ம் பணத்கைதக்
கே ட்பது? “
அவனுக்கு நாய் என்Xால் பிரியம் . இரவு கேவகைல முடிந்து வீட்டிற்குப் கேபாTதும் ஜிம்மி அவன் கூ
விகைளயாடும். அவன்தான் ஜிம்மிக்கு உணவு கைவப்பான். திவ்யாவிற்கும் நாய் என்Xால் பிரியம்.
” வருத்தப்ப ாகேத, வெவங் ட். கேதடிTால் வழி கிகை க்கும். இப்கேபாது என்T வெசய்யலாம் ? என்று
கேயாசிப்கேபாம்.” என்Xாள் இத=ா
”அது இருக் ட்டும் ,கே=கேT%ர் என்கைTக் கூப்பிட் ாரா? “
”அவர் இன்கைXக்கு வரவில்கைல. அதுவும் ஒருவிதத்தில் நல்லதுதான் “.
”ஒரு இலட்ச ரூபாகைய மூன்று =ணி கேநரத்துக்குள் எப்படி புரட்டுவது ? அதுவும் நாய்க்கு ஆப்கேரஷன்
என்று வெசான்Tால் யார் பணம் தரப்கேபாகிXார் ள்? ”
”நீ வெசால்வது வெராம்ப சரி. தனியா ஒருவரால் மூன்று =ணி கேநரத்துக்குள் ஒரு இலட்சத்கைதப்
புரட் முடியாது. ஆTால் பலர் உதவிச்வெசய்தால் திரட் முடியும். நம்பிக்கை கைய இழக் ாகேத. நான்
வெசால்Xபடி வெசய். பணம் கிகை த்துவிடும். என்னி ம் இரண் ாயிரம் ரூபாய் இருக்கிXது .அகைதத்
தருகிகேXன்.. ”.என்Xாள் ஆறுதலா .

37
” என்T வெசய்ய கேவண்டும் ? ” .
”ஜிம்மியின் புகை ப்ப ம் இருக்கிXாதா? ”
” என் வெ=ாகைபலில் இருக்கிXது.”
”அகைத எTக்கு உ கேT அனுப்பு. வாட்ஸ்அப்பில் எTக்குத் வெதரிந்தவர் ளுக்வெ ல்லாம் ஒரு
கேவண்டுகே ாள் அனுப்புகிகேXன். இன்வெTான்று வெசய். ஜிம்மி சீரியஸ் , =ருத்துவ வெசலவுக்குப் பணம்
வெ ாடுங் ள் என்று எழுதி எல்கேலாரும் பார்க்கும் இ த்தில் சுவரில் ஒட்டு. ” .
உ கேT வெவங் ட் ணனியில் ஒரு விண்ணப்பத்கைதத் தயார் வெசய்தான். அதில் எழுதியிருந்தகைத திவ்யா
படித்தாள்.
உயிர் ாக் உதவுங் - ” ஜிம்மி என்X அழ ாT, புத்திசாலி நாய் ாலில் அடிப்பட்டு ஆபத்தாT
நிலகை=யில் =ருத்தவ =கைTயில் இருக்கிXது. உ கேT அறுகைவ சிகிச்கைச வெசய்ய கேவண்டும். அதற்கு ஒரு
இலட்சம் ரூபாய் பணம் கேதகைவப்படுகிXது. அவ்வளவு பணம் என்னி ம் இல்லாததால் ருகைண
உள்ளம் வெ ாண் அன்பர் கைள முடிந்த அளவு பண உதவி வெசய்யும்படி தாழ்கை=யு ன்
கே ட்டுக்வெ ாள்கிகேXன். என்னுகை ய வெ=ாகைபல் கேபான் நம்பர் 9444771442 க்கு வெதா ர்பு வெ ாள்ளவும்.
மிக் நன்றி – வெவங் ட்.
” இது கேபாதும் “ என்று வெசால்லிவிட்டு அலுவலத்திலிருந்த ஓர் ஊழியகைரக் கூப்பிட்டு “ இகைத கீகேழ
லிப்ட்க்கு பக் த்திலிருக்கும் சுவரில் நன்Xா ண்ணில் படும் இ த்தில் ஒட்டி விட்டு வா “ என்று அந்த
அறிவிப்கைப அவரி ம் வெ ாடுத்தனுப்பிTாள்.
அலுவல த்தில் உள்ள =ற்X நண்பர் ள் விசாரிக் த் வெதா ங்கிTர். சிலர் நூறு, ஐநூறு என்று பணம்
வெ ாடுத்தTர்.
ஒருவர் =ட்டும் ‘ நாயின் உயிர் அவ்வளவு =திப்பு வாய்ந்ததா என்T ? ஒரு நாய்க்குப் கேபாய் இவ்வளவு
வெ=Tக்வெ னு=ா ! அது எப்படியாவது கேபாகிXது என்று விடுவகைத விட்டு பணம் வெசலவு வெசய்து
அறுகைவ சிகிச்கைச வெசய்ய கேவண்டு=ா? என்Xார்.
நம் உயிகைரப் கேபால்தான் நாயின் உயிரும் . ப வான் எல்லா இ த்திலும் வியாபித்து இருக்கிXார். ஒரு
வாயில்லா ஜீவகைTக் ாப்பாத்துவது வுளுக்குத் வெதாண்டு வெசய்தது =ாதிரி. உங் ளால் முடிந்தால்
உதவி வெசய்யுங் ள். இல்லாவிட் ால் குகைX வெசால்லா=ல் இருங் ள் “ என்Xான் வெவங் ட் .
அவர் பதில் எதுவும் கூXவில்கைல.
லிப்டின் அருகில் ஓட்டியிருந்த அறிவிப்கைப படித்து அந்தக் ட்டி த்தில் உள்ள =ற்X அலுவல ங் ளில்
கேவகைல வெசய்பவர் ள் சிறிது பணம் வெ ாடுத்தார் ள். அது கேபால் வாட்ஸ்அப்பில் வெசய்திகையப் படித்த
நாய் ஆர்வலர் ள் பலர் பண உதவி வெசய்தார் ள். எப்படிகேயா மூன்று =ணி கேநரத்துக்குள் ஒரு இலட்சம்
கேசர்ந்துவிட் து !
திவ்யா, வெவங் ட் இருவரும் =ருத்துவ =கைTக்குப் பணத்து ன் வெசன்Xார் ள்.
ஜிம்மியின் அருகிலிருந்த . ாக் ர் அவர் கைளப் பார்த்து , நாய் பிகைழத்து விட் து . அதற்கு அறுகைவ
சிகிச்கைச கேதகைவயில்கைல என்று =ருத்துவ நிபுணர் வெசால்லி விட் ார் . உங் கைளத் வெதா ர்பு வெ ாள்ள
முயற்சி வெசய்கேதாம் . நல்ல கேவகைள. நீங் கேள வந்து விட்டீர் ள்” என்Xார்.
”வெராம்ப நன்றி ாக் ர் ” என்Xான் வெவங் ட் =T நிகைXவு ன்.
நர்ஸ் கூப்பி கேவ ாக் ர் அந்த இட்த்கைதவிட்டு ந ன்Xார்.
‘ பணத்கைத என்T வெசய்யலாம் ? “ திவ்யா கே ட் ாள்.
” நாம் ஜிம்மிக் ா கேசர்த்தப் பணத்கைத ப்ளு கிராஸ் அகை=ப்புக்குக் வெ ாடுத்து வி லாம். எல்லா
வாயில்லா ஜீவன் ளுக்கும் உபகேயா =ா இருக்கும். உன் உதவிக்கு மிக் நன்றி. உன்Tால்தான்
எல்லாம் நன்Xா முடிந்தது. ”

38
”எப்கேபாதும் என் உதவி கேவண்டு=ாTால் என் ழுத்தில் மூன்று முடிச்சு கேபாடுங் கேளன் ” என்Xவள்
வெவட் த்து ன் புன்சிரிப்பிட்டு தகைல குனிந்தாள்.
வெவங் ட்டுக்கு இன்ப அதிர்ச்சி. .அளவு ந்த =கிழ்ச்சியால் துள்ளிக் குதித்தான். “ =த்தளம் வெ ாட்
சீக்கிரம் உன் கை த்தலம் பற்றுகேவன் “ என்Xான். நாணத்து ன் நின்Xவகைளக் ட்டி அகைணத்து
ன்Tத்தில் முத்தமிட் அவகைTப் பார்த்து ஜிம்மி பாசத்து ன் குகைரத்தது.

******** ******

39
 9. நல்லாயிடுவீங் ...
நிகேவதிதா பன்Tாட்டு ம்வெபனி ஒன்றில் விற்பகைTப் பிரிவில் கே=கேT%ரா பணி வெசய்கிXாள். வயது
முப்பத்திரண்டு. பி. ாம் , எம்.பி.ஏ . வசீ ரிக்கும் குரல். இகைச ஞாTம் உகை யவள். வெதய்வீ
விஷயங் ளிலும் அவளுக்கு ஈடுபாடு அதி ம்., விகைதயின் நயமுள்ளவள் . சராசரி வெபண்ணா
இல்லா=ல் சாதிக் கேவண்டும் என்னும் லட்சியத்கைதயுகை ய அவளுக்கு இரண்டு குழந்கைத ள் . ஐந்து
வயசில் நகேரன். இரண்டு வயசில் ஸ்வாதி. ணவர் முகுந்தன் ஒரு ம்வெபனியில் வெபாறியாளரா
கேவகைல வெசய்கிXான். அவர் ளுகை ய குடும்பப் ப கு, வாழ்க்கை என்னும் நதியில் அகை=தியாய்
கேபாய்க் வெ ாண்டிருந்தது.
அவள் ருகைண உள்ளம் வெ ாண் வள். இல்லாவிட் ால் வீட்டு கேவகைல ாரிக்கு மிக்ஸி வாங்கிக்
வெ ாடுக் =Tம் வரு=ா? ’
ஒரு நாள் அவளின் =ார்பில் உண் ாT சிறு ட்டி வலிகையக் வெ ாடுத்தது. . ாக் ரி ம் ாண்பிக் லாம்
என்று சில ாலம் தள்ளிப் கேபாட் ாள்.
நாட் ள் ஆ ஆ அவளால் வெநஞ்சு வலிகையத் தாங் முடியவில்கைல; =ார்பில் இருந்த ட்டி வெ ாஞ்சம்
வெ ாஞ்=ா வளர்ந்து வெ ாண்கே வந்தது. ாக் ரி ம் கேபாய் ாண்பிக் கேவண்டும் என்று நிகைTத்தாள்.
ஆTால் அவள் பணி வெசய்யும் அலுவல த்தில் ஆண்டு விழா நகை வெபX இருப்பதால் அது முடிந்ததும்
ாக் ரி ம் ண்டிப்பா கேபா லாம் என்று தள்ளிப் கேபாட் ாள். அவள் எப்கேபாதும் அப்படித்தான்.
கேவகைல, கேவகைல , கேவகைல ................ என்றிருப்பாள்.
”நகேரன் ஸ்கூல் கேபா ணும் . சீக்கிரம் வா.” .
”வாம்=ா கேபா லாம்” என்று ஓடி வந்த நகேரகைT தன் இரு சக் ர வா Tத்தில் வெ ாண்டு கேபாய் அவகைT
ஸ்கூலில் விட்டு விட்டு வந்தாள்.
அவள் ாத்திருந்த விற்பகைT விழாவும் முடிந்தது.
இன்று எப்படியும் ாக் ரி ம் கேபாய் வி கேவண்டும் . இதற்கு கே=ல் தாங் ாது என்று ாக் ர்
கேவதவல்லியி ம் கேபாTாள்.
”எவ்வளவு நாளா வலியிருக்கு? ”
”ஒரு வருஷ=ாய் இருக்கு ாக் ர். ”
”உ கேT வந்திருக் கூ ாதா? வெராம்ப கேலட் பண்ணிட்டிங் கேள. .
=ார்ப த்கைதத் வெதாட்டு பரிகேசாதகைT வெசய்த வெசய்த ாக் ர் , நிகேவதிதா, ”உங் ஃகேப=லியில்
யாருக் ாவது பிரஸ்ட் கே ன்சர் வந்திருக் ா?”
”யாருக்குமில்ல ாக் ர்” .
ட்டி வந்த உ கேT ஏன் என் கிட் வரகேல ? நீங் படிச்சவங் தாகேT. ஆரம்பநிகைலயிகேல வந்திருந்தா
எந்த கேநாயாTாலும் சீக்கிரம் குணப்படுத்திவி லாம்” என்று சிடுசிடுத்தார். கேவதவல்லி கை ராசி
ாக் ர். ஆTால் சிடுமூஞ்சி.
=கே=ாகிராம் ஸ்கே னுக்கு எழுதிக் வெ ாடுத்தார்.
”நாகைள ரிப்கேபார்ட்கை என்கிட் வெ ாண்டு வந்து ாண்பீங் .அப்கேபாதுதான் என்Tால் உறுதியாய்
வெசால்ல முடியும்”.
நிகேவதிதா ஒரு நாள் லீவு கேபாட்டுவிட்டு ாக் ர் வெசான்Tது கேபால் =கே=ாகிராம் ஸ்கே ன் வெசய்து விட்டு
ரிப்கேபார்கை ாக் ரி ம் வெ ாடுத்தாள்.
ரிப்கேபார்கை ஒரு முகைX பார்த்தவர், ”அ வுகேள, உங் ளுக்கு..................... உங் ணவகைர
கூப்பிடுங் . அவர் கிட்கே யும் டிஸ் ஸ் பணண கேவண்டும். “.

40
நிகேவதிதாவுக்கு திக்வெ ன்Xது . ரிசப்ஷனில் உட் ார்ந்திருந்த முகுந்தகைT அகைழத்தாள்.
ாக் ர் அவர் கைளப் பார்த்துச் வெசான்Tார்.
“ வெசல் ளில் ஏற்ப க்கூடிய இயல்புக்கு அபரிமித=ாT வளர்ச்சிகேய புற்று கேநாய். உங் =கைTவிக்கு
=ார்ப புற்று கேநாய் வந்திருக்கு.. அதுவும் கேதர்ட் ஸ்கே ஜ். வெராம்ப சீரியஸ்”
”என்T ாக் ர் வெசால்றீங் ...................? . கே ன்சரா? .நி%ம்=ா ாக் ர் ”. முகுந்தன் அதிர்ச்சியகை ந்தான்.
”எ...T....க்... ா? எT....க்.... ா ? நி%=ாவா .................. முப்பத்தி மூணு வயசு தாகேT ஆXது ாக் ர்.
அதுக்குள்கேளயா................ நாற்பது வயசுக்கு கே=கேலதாகேT ப்வெரஸ்ட் கே ன்சர் வரும்னு கே ள்விப்
பட்டிருக்கே ன். நல்லா பார்த்துச் வெசால்லுங் ாக் ர்.” என்Xாள் நிகேவதிதா.
”வியாதிக்கு வயசு வெதரியு=ா ? இருபத்தி ஏழு வயசு வெபண்ணிற்குக் கூ பிரஸ்ட் கே ன்சர் வந்திருக்கு .
எல்லாம் நம் கை யிலா இருக்கு... நீ உ கேT ாக் கைரப் பார்க் ாதது உன் தப்பு .”
அவளுக்குத் தகைலயில் இடி விழுந்த்து கேபால் இருந்தது. ”எTக்குப் கேபாய் புற்று கேநாயா?” என்று
அதிர்ந்தாள் அவளால் ஜீரணிக் கேவ முடியவில்கைல”. .”ட்ரீட்வெ=ண் எடுத்தாண் ால் சரியாய் கேபாய்
விடு=ா? ாக் ர் . எவ்வளவு பணம் வெசலவாகும்.?”
”எவ்வளவு பணம் வெசலவாTாலும் பரவாயில்கைல அவள் உ ம்பு சீக்கிரம் குண=ா ணும் . சரி
ஆயிடு=ா ாக் ர்.?................” வகைலயு ன் கே ட் ான் முகுந்தன்.
”கே Tசர் வந்து விட் ால் நம் கை யில் எதுவுமில்கைல. வுள் விட் வழி. என்Tால் முடிந்தகைத
வெசய்யகேXன். அதுதான் என்Tாகேல முடியும்.”
” ாக் ர் ஒரு ஐந்து வருஷத்துக்கு எT உயிருக்கு உத்திரவாதம் வெ ாடுக் முடியு=ா? என் இரண்டு
குழந்கைத ளுக்கு வெராம்பச் சின்T வயசு. அவர் ளுக்கு விவரம் வெதரியனுமுன்Tா ஐந்து
வருஷங் ளாவது நான் உயிகேராடு இருக் ணும்....................”
ாக் ர் சிரித்தார். ”அது எப்படி முடியும்? என்னுகை ய உயிருக்கு நீ ஐந்து வருஷம் உத்திரவாதம்
வெ ாடுக் முடியு=ா? யாரும் யாருகை ய உயிருக்கும் உத்திரவாதம் வெ ாடுக் முடியாது. சில குழந்கைத ள்
இXந்கேத பிXக்கின்XT. சில குழந்கைத ள் பிXந்தவு ன் ........................... எல்லாம் அவன் வெசயல். ”
நிகேவதிதாவுக்கு ஆப்கேரசன் ஆகி இப்கேபாது ஆஸ்பிட் லில் இருக்கிXாள். இரண்டு நாட் ளில் டிஸ்சார்ஜ்
ஆகி வீட்டுக்குப் கேபாTாள். கேவகைல வெசய்யும் நிறுவTத்தில் நீண் விடுப்புக்கு எழுதிப் கேபாட் ாள்.
அவள் வெசய்து வெ ாண் கிகே=ா வெதரபி , கேரடிகேயா வெதரபி , அதTால் தகைல =யிர் எல்லாம் வெ ாட்டிப்
கேபாய் ஆகேள உரு=ாறிப் கேபாய்விட் ாள். அவளுக்கு ஏற்பட் =T அழுத்தம், வருத்தம் ... எல்லாம்
எழுத கேவணு=ாTால் அது வெநடுங் கைதயாய் கேபாய் விடும். சுருங் க்கூறின் அவள் உகை ந்து கேபாய்
விட் ாள். எTக்கு ஏன் வந்தது ? என்று தன்கைTகேய கே ட்டுக் வெ ாண் ாள் . அவ்ளுக்கு அதற்குச் சரியாT
பதில் கிகை க் வில்கைல.
அவகைளப் பார்த்த அவள் =ாமியார் வி=லா புலம்ப ஆரம்பித்து விட் ாள். ”அய்கேயா எப்படி இருந்த நீ
எப்படி ஆயிட்கே ? உTக்குப் கேபாய் இந்த கேநாய் வந்துடுத்கேத . நீ என்T பாவம் வெசஞ்கேச? ”என்Xாள் .
பக் த்து வீட்டில் இருப்பவர் ள் எல்லாம் அவள் ாதுப கே ன்சர் ஒரு வெ ால்லும் வியாதி. கே ன்சர்
வந்து விட் ால் ஒரு வருஷகே=ா, இரண்டு வருஷகே=ா நாட் கைள எண்ண கேவண்டியதுதான் என்Xார் ள்.
”தன் குழந்கைத கைளப் பார்க்கும்கேபாது நிகேவதிதாவுக்கு வெராம்பக் ஷ் =ாயிருந்தது. நான் கேபாTதும்
அவங் கைள யார்...? ணவர் குழந்கைத கைள கைவத்துக் வெ ாண்டு ஷ் ப் ப ணுகே=” என்று
வருந்திTாள்.
நிகேவதிதாவின் சித்தி நிர்=லா ஆஸ்திகேரலிகேயயாவில் வெ=ல்கேபார்ன் ந ரில் தன் = ளு ன்
வசிக்கிXாள்..விஷயத்கைதக் கே ள்விப்பட் அவள் அகைலப்கேபசியில் நிகேவதிதாவுக்கு ஆறுதல் கூறிTாள்.
அவளி மிருந்து ஆஸ்திகேரலிய எழுத்தாளர் ப்வெரண் ா வாக் ர் எழுதிய ”ரீடிங் கைப மூன்கைலட்”
என்னும் புத்த மும் டிதமும் வந்திருந்தது. டிதத்கைதப் படித்தாள்.

41
சித்தி அனுப்பிய அந்தப் புத்த த்கைத முழுவதும் வாசித்தாள். அந்தப் புத்த ம் எப்படி புத்த த்கைத ஒரு
ஆயுத=ா கைவத்து கே ன்சரிலிருந்து அதன் ஆசிரியர் எப்படி மீண் ார் என்பகைத விளக்கும் சுயசரிகைத.
அதன் ஆசிரியர் அதில் பல்கேவறு புத்த ங் கைளப் பற்றி குறிப்பிடுகிXார். அகைதப் படித்ததால் அவளுக்கு
ஒன்று கேதான்றியது. எப்படி புத்த ங் கைள ஊன்றுகே ாலா கைவத்து கே ன்சர் கேநாயிலிருந்து மீள்வது
சாத்திய=ாகிXகேதா அகைதகேபாலகேவ ஏதாவது ஒன்கைX, ஒரு நம்பிக்கை கைய கைவத்து கே ன்சரிலிருந்து மீள
முடியும் என்X எண்ணம் அவளுக்கு ஏற்பட் து. இகைச கேநாகைய குணப்படுத்துவகைதப் கேபால் ஏகேதா
ஒன்று ... என்று அவளுக்குத் கேதான்றியது. அவள் வெவகு கேநரம் சிந்தித்தாள்.
கேதடியவருக்குத்தான் புகைதயல் கிகை க்கும். பலரி ம் லந்தாகேலாசித்ததில் அவள் கேத லுக்கு விகை
கிகை த்தது. கேயா ாகைவப் பயிற்சி வெசய்தால் கே ன்சர் குண=ாகும் , உ கைல ஃபிட் ா வும்
ஹார்கே=ான் ள் சரியா சுரக் கைவக்கும் என்று புரிந்தது.
ஒரு கேயா ா =ாஸ் கைரப் கேபாய்ப் பார்த்தாள். அன்று அவளுக்குத் வெதரியாது அவள் மூலம் =ற்Xவர் ள்
வாழ்க்கை யில் ஓளி ஏற்ப கேபாகிXவெதன்று. திTந்கேதாறும் கேயா ாகைவப் பயிற்சி வெசய்தாள். ”எTக்கு
நல்லாயிடும் , எTக்கு நல்லாயிடும் ” என்னும் தார =ந்திரத்கைத அடிக் டி =Tசுக்குள் வெசால்லுவாள்.
ஆறு =ாதம் ழித்து =ருத்துவ பரிகேசாதகைT வெசய்ததில் அவளின் கே ன்சர் கேநாயின் தாக் ம்
குகைXந்திருந்தது வெதரிந்தது. இன்னும் ஆறு =ாதத்திற்குப்பின் அவளுக்கு வந்த கேநாய் முற்றிலும் நீங்கி
விட் து,.
ஆம், நிகேவதிதா கே ன்சகைர வெ%யித்து விட் ாள். அவளுக்கு வெராம்ப =கிழ்ச்சி. அவள் கேவகைல வெசய்த
ம்வெபனியின் வெ%Tரல் கே=கேT%ர் அவளுக்கு ஏரியா கே=கேT%ர் புரகே=ாஷன் வெ ாடுத்து ார், டிகைரவர்
கேபான்X சலுகை ளக் வெ ாடுத்து கேவகைலயில் மீண்டும் கேசர்ந்து வெ ாள்ளும்படி கே ட்டுக் வெ ாண் ார்.
கேவறு யாராவதா யிருந்தால் வர்X லட்சுமிகைய கேவண் ாவெ=ன்று என்று வெசால்லா=ல் உ கேT
கேவகைலயில் கேசர்ந்து வெ ாள்வார் ள். நிகேவதிதா சராசரி வெபண்ணில்கைலகேய. அதTால் அவள் அப்படிச்
வெசய்யவில்கைல. தான் பட் ஷ் ம் =ற்X வெபண் ள் ப க்கூ ாது என்று நிகைTத்தாள். கே=லும் கிகே=ா
கேபாகுமி த்தில் பார்த்த வெபண் ளின் துயரம் அவள் வெநஞ்சில் பதிந்து விட் து. =ற்Xவர் ளும்
கேயா ாகைவப் பின் பற்றி =ார்ப கே ன்சரிலிருந்து விடுதகைல வெபX உதவி வெசய்ய கேவண்டியது தன்
கை= என்று அவளுக்குத் கேதான்றியது. எTக்கு ஏன் கே ன்சர் வந்ததுன்னு அன்னிக்குக் கே ட்கே ன்,
இன்னிக்கு அதுக்குப் பதில் எTக்குக் கிகை ச்சிட் து. =னிதத் வெதாண்டு வெசய்யத்தான் கே ன்சர் எTக்கு
வந்தது கேபாலும். வாழ்க்கை என்பது விகைல=திப்பற்Xது. என்Tால் முடிந்தவகைர =ற்Xவர் ளின் துயர்
நீக் உதவ கேவண்டும் “ என்று உறுதி வெசய்தாள்.
கேவகைலக்குப் கேபாய்ப் பணம் சம்பாதிப்பகைதவி =னிதத் வெதாண்டு வெசய்யகேவ பிXவி
எடுத்திருக்கிகேXாம் என்று நிகைTத்தகேதாடு =ட்டு=ல்லா=ல் வெசயலில் இXங்கிTாள். ஒவ்வெவாரு
=னிதகைTயும் குறிப்பிட் கேநாக் த்கேதாடு ஆண் வன் பகை த்திருக்கிXான். ”எTக்கு வந்தது யாருக்கும்
வரக்கூ ாது” என்X எண்ணத்தில் ஆஸ்பிட் ல் , வெபண் ள் பள்ளிக்கூ ம் கேபான்X இ ங் ளுக்குப்
கேபாய் கேயா ாவின் =கிகை=கைய எடுத்துச் வெசான்Tாள். பாசிடிவ் எண்ணம் , உகை ந்து கேபா =ாட்கே ாம்
என்னும் நம்பிக்கை இகைத கேயா ா மூலம் வெபXமுடியும் என்Xாள். கேரடிகேயா வெதரபி ந க்கும்
இ ங் ளுக்குச் வெசன்Xாள். அங்கு வந்திருந்த கேநாயாளி ளின் கேசா த்கைத, எதிர் =கைX சிந்தகைTகையப்
பார்த்து வருந்திTாள். நீ நல்லாயிடுகேவன்னு நீ நம்பணும். ஆழ் =Tதில் பதியணும். .உறுதியாT
நம்பிக்கை ந=க்கு ஆயுதம் கேபான்Xது அப்கேபாதுதான் கே ன்சரிலிருந்து வெவளிகேய வர முடியும்” என்Xாள்.
”நான் ஆறு முகைX கிகே=ா வெசய்து வெ ாண்டிருக்கிகேXன். கேதர்ட் ஸ்கே ஜ் கே ன்சரிலிருந்து
குண=ாகியிருக்கிகேXன். நீங் ளும் குண=ாயிடுவீங் . நாகேT அதற்கு உதாரணம்” என்பாள். நிகேவதிதா
வழி ாட் லில் கே ன்சரிலிருந்து வெவளிவந்தவர் ள் நல்ல எண்ணத்து ன் =ற்X கே ன்சர்
கேநாயாளி ளுக்கு =ார்ப புற்று கேநாகையத் தடுக் விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தி ”நலம் ” என்னும் ஒரு
குழுகைவ ஆரம்பித்து =ார்ப கே ன்சருக்கு ஆகேலாசகைT, =ற்றும் வீட்டு =ாடியில் திTமும் வெபண் ளுக்கு
கேயா ா ற்றுக் வெ ாடுக் ப்பட் து. .
அவள் =ாமியார் =ட்டும் “ ஏன் இவள் ஊராருக்கு உகைழக் ணும் . குடும்பத்கைதக் வனித்துக் வெ ாண்டு
கேவகைலக்குப் கேபாலாகே=? நான் வெசான்Tா யார் கே ட்கிXா இந்த வீட்டிகேல” என்று சந்து சலித்துக்
வெ ாண் ாள். மு த்கைதத் தூக்கி கைவத்து வெ ாள்வாள். அவளுக்கு =ரு= கைளப் பிடிக் ாவெதன்று

42
வெசால்லமுடியாது. முகுந்தன் நிகேவதிதாவிற்கு கேதாழப்பன் ஆகி விட் ான். வீட்டு கேவகைல ளில் பகிர்ந்து
வெ ாண் ான். அவகைளப் பூ கேபால் தாங்கிTான்.
=ரு= ள் வெபாதுத்வெதாண்டு வெசய்வகைத அவள் =Tசு ஏற்றுக்வெ ாள்ளவில்கைல. அதTால் அடிக் டி
முணுமுணுப்பகைத =ட்டும் அவள் நிறுத்தகேவயில்கைல. நிகேவதிதா அகைதச் சிறிதும்
வெபாருட்படுத்தவில்கைல. =ாமியாகைரக் டிந்து வெ ாள்ளா=ல் வெபாறுகை=யாய் இருப்பாள்.
ஒருநாள் நிகேவதிதா ாகைல கேநரத்தில் பூகை% அகைXயில் அ=ர்ந்து,
ஒருகை=யு ன் நிTது திரு=லரடி நிகைTக்கின்X
உத்த=ர்தம் உXவு கேவண்டும் ----.
என்X ரா=லிங் சுவாமி பா கைல வெவகு இனிகை=யா ப் பாடிக்வெ ாண்டிருந்தாள்.
அப்கேபாது நிகேவதிதாகைவத் கேதடி ஒரு வெபண்=ணி வந்தாள் =ாமியார், இப்கேபாது பார்க் முடியாது.
அப்புXம் வாங் என்று அனுப்பி விட் ாள். =ரு= ளி ம் யாகேரா வந்தார் ள் என்று வெசால்லவும்
இல்கைல.
”நல்லது நிகைTத்தால் நல்லகேத ந க்கும் . வெ ட் து நிகைTத்தால் வெ ட் கேத ந க்கும் என்னும்
உண்கை=கைய யாராலும் =றுக் முடியாது. வி=லா =Tதில் குப்கைபயு ன் சுயநலத்து ன் தன் =ரு= ள்
வெசய்யும் வெபாதுத்வெதாண்கை க் குகைXக் கூறிக்வெ ாண்டிருந்தாள். அவளுக்கு ஒரு நாள் =ார்பில். சின்T
ட்டி கேதான்றி வலி ஏற்பட் தால் அவள் தTக்குப் புற்று கேநாய் வந்து விட் கேதா என்று பயந்து
விட் ாள். ாக் ரி ம் கேபாய் ாண்பித்து பரிகேசாதகைT வெசய்ததில், “நல்ல ாலம், உங் ளுக்கு =ார்ப
புற்றுகேநாய் ஆரம்பநிகைலயில் இருக்கிXது. சரிப்படுத்திவி லாம் ” என்று ாக் ர் =ருந்து எழுதிக்
வெ ாடுத்தார். வி=லா =ரு= ளின் அருகை=கைய உணர்ந்தாள். அவள் வெசய்யும் வெதாண்டு உத்த==ாTது.
இது வெதரியா=ல் அவகைள குகைX கூறி வந்கேதன். =Tப் பக்குவமில்லா=ல் நல்லது வெசய்வகைதத் தடுக் ப்
பார்த்கேதன். வெ ட் கைத நிகைTத்கேதன். எTக்கே வெ டுதல் வந்து விட் து என்று மி வும் வருத்தப்
கேபாட் ாள். தTக்கு வந்தால்தான் தகைலவலியும் ால்வாலியும் வெதரியும் என்பார் ள். அவள் =Tசு =ாறி
=ரு= ளுக்குத் தன்Tால் முடிந்த உதவிகையச் வெசய்ய கேவண்டுவெ=T உறுதி பூண் ாள்.
”என்கைT =ன்னித்து விடு நிகேவதிதா. நான் தவறு வெசய்து விட்கே ன். இதுவகைர உன் அருகை= வெதரியா=ல்
வெதரியா=ல் இருந்து விட்கே ன்” என்Xாள்.
நிகேவதிதா தன் =ாமியாரின் கை கையப் பிடித்துக்வெ ாண்டு “கைதரியம், தன்Tம்பிக்கை இருந்தால்
கே ன்சரிலிருந்து வெவளிகேய வந்து வி லாம். ’ நான் நல்லாயிடுகேவன்னு’ நீங் நம்பணும்.
நல்லாயிடுவீங் . வகைலப்ப ாதீங் ” என்று அன்பு ததும்ப கூறிTாள். நம்பிக்கை கைய ஊட்டிTாள்.
அந்த ஆறுதல் வெ=ாழிகையக் கே ட் =ாமியார் =TநிகைXவு ன் புன்Tகை த்தாள்.
**********

43
 10. கேதடி வந்த பிரசாதம்
=ருத்துவ ரிப்கேபார்டு ன் ாக் ர் சீதாவுக் ா ாத்திருந்கேதன்.
அகைர =ணி கேநரத்திற்கு பிXகுதான் ாக் கைரப் பார்க் முடிந்தது,
அவர் என் ரிப்கேபார்கை ப் பார்த்து விட்டு “ உங் ளுக்குக் ருப்கைபயில் ட்டியிருக்கிXது. உ கேT
அறுகைவ சிகிச்கைச வெசய்து ருப்கைபகைய எடுத்துவி கேவண்டும். இல்லாவிட் ால் ஆபத்து “ என்Xார்.
என்T ாக் ர் வெசால்லறீங் ?.......................”
உ கேT ஆஸ்பிட் லில் கேசர்ந்து விடுங் ள். அறுகைவ சிகிச்கைச வெசய்து வி லாம்.உயிர் ாப்பதற்கு அகைத
விட் ால் கேவறு வழியில்கைல”
”வீட்டில் என் ணவகைர லந்தாகேலாசித்துவிட்டு வெசால்லுகிகேXன்” என்று கூறி வீட்டு அவர் அகைXகைய
விட்டு வகைலயு ன் வெவளிகேய வந்கேதன்.
”என்Tங் , ாக் ர் அறுகைவ சிகிச்கைச வெசய்யனும்னு வெசால்லிவிட் கேர. என்T வெசய்வது? என்று என்
ணவரி ம் வருத்தத்து ன் கே ட்கே ன்.
”எதுக்கும் இன்வெTாரு ாக் ர் கிட்கே இரண் ாவது ஒபினியன் கே ட்டுட்கே வெசய்யலாம்.. நல்ல
முடிவா த்தான் வெசால்லுவார் ” என்Xார் என் ணவர்.
” எண்கே குருவாயூரப்பா, அறுகைவ சிகிச்கைச எதுவும் இருக் க் கூ ாது” என்று நான் என் இஷ்
வெதய்வ=ாT குருவாயூரப்பனி ம் பிரார்த்தகைT வெசய்து குருவாயூர் வந்து கேசவிக்கிகேXன்” என்று
கேவண்டிக்வெ ாண்கே ன்..
ாக் ர் =ாலா என்னுகை ய அத்கைத வெபண். அவள் =துகைரயில் ஆஸ்பிட் லில் பணி புரிகிXார்.
அவரி ம் ரிகேபார்கை ாண்பித்துக் கே ட்கே ன்.
“அறுகைவ சிகிச்கைச எதுவும் கேவண்டியதில்கைல நான் =ாத்திகைர எழுதிக் வெ ாடுக்கிகேXன். அகைதச்
சாப்பிடு. வெ ாஞ்ச நாளில் ட்டிக் கைரந்து விடும்.” என்Xார் =ாலா.
நான் நிம்=தியாய் வெபருமூச்சு விட்டு , “ நன்றி ? ாக் ர் என்கேXன்..
ாக் ர் என் முதுகை தட்டிக் வெ ாடுத்தார். ” வகைலப்ப ாகேத. வெராம்ப முற்றிய நிகைலக்குப்
கேபாTால்தான் அறுகைவ சிகிச்கைச வெசய்ய கேவண்டும்” என்Xார்.
சில ாக் ர் ள் சின்T விஷயத்திற்குக் கூ நம்கை= பயமுறுத்தி விடுவார் ள். சில ாக் ர் ள்
நிகைலகை=கைய வெ=ன்கை=யா அதிர்ச்சி ஏற்ப ாத வகை யில் வெதரிவிப்பார் ள் ாக் ர் =ாலாகைவப்
கேபால்.
என் ணவரி ம் , ” குருவாயூருக்கு ரயிலில் டிக் ட் வாங்கி விடுங் ள். நாம் கேபாய்விட்டு வரலாம்”
என்கேXன். அவரி மிருந்து சம்=தம் வரவில்கைல.
ஒரு நாள் =ாகைல என் ணவர் அலுவல த்திலிருந்து திரும்பி வந்த கேபாது எதிர்பாராத வித=ாய் என்
கை யில் டிக் ட்கை க் வெ ாடுத்து “ என் அலுவல த்தில் கேவகைலச் வெசய்யும் சுவாமிநாதன் = னுக்கு
எர்ணாகுளத்தில் நாகைளக்குக் ல்யாணம். அங்கு கேபாய்விட்டு அப்படிகேய உன் விருப்பப்படி குருவாயூர்
கேபாய்விட்டு வரலாம்.” என்Xார்.
” நி%=ா வா ச் வெசால்லுகிறீர் ள். . அப்கேபா கேநர்த்திக் கைT நிகைXகேவற்றி வி லாம் “ என்கேXன்
புன்சிரிப்பு ன்.
சுவாமிநாதன் = னின் திரு=ணம் ந ந்தது முடிந்தது. ாரில் குருவாயூர் கிளம்பிகேTாம். ார் டிகைரவர்
கேபசிக் வெ ாண்கே ாகைர ஓட்டிTதால் கேநரம் கேபாTகேத வெதரியவில்கைல.

44
குருவாயூர் கேபாய்ச் கேசர்ந்த கேபாது சரியா =ணி நான்கு. நாங் ள் கே ாவிலருகில் கேபாT கேபாது அனு=ார்
வால் கேபால் வெபரிய வரிகைச கேபாய்க்வெ ாண்டிருந்தது. இன்னும் வெ ாஞ்சம் முன்Tாடிகேய வந்திருக் லாம்
என்று கேபசிக்வெ ாண்கே வரிகைசயில் நின்கேXாம். வரிகைச வெ=ல்ல வெ=ல்ல ந ர்ந்தது. எTக்குப் பின்Tால்
இருந்த ஒரு குழந்கைத வெராம்ப கேநரம் அழுதது . எவ்வளவு ச=ாதாTம் வெசய்தும் அழுகை கைய
நிறுத்தவில்கைல. பசியால் அழுகிXகேதா அல்லது வயிறு வலியால் அழுகிXகேதா வெதரியவில்கைல. அந்தக்
குழந்கைதயின் அழுகை கைய நிறுத்த குடும்பம் வரிகைசகைய விட்டு வெவளிகேய கேபாய் விட் து.
எTக்கு முன் ஒரு =கைலயாள வெபண்=ணி வெவள்கைள நிXத்தில் பு கைவ ட்டி, வெநற்றியில் சந்தT
குங்கு=ப் வெபாட்டு ன் கேதவகைத கேபால் நின்றிருந்தாள். கை யில் வெ=ாகைபல் கேபான் கைவத்திருந்தாள்.
வெ=ாகைபல் எடுத்துக்வெ ாண்டு கே ாவிலுக்குள் கேபா க் கூ ாது என்கேXன்.. “ஓ” என்Xாள். அந்த “ ஓ”
விக்குத் தான் எத்தகைT உணர்ச்சிச் சுழிப்பு ள். ”ஞான் =Xந்து கேபாயி” என்Xாள் சிரித்துக்வெ ாண்கே .
உ கேT வரிகைசகைய விட்டு விலகிச் வெசன்Xாள். வெ=ாபகைல கைவத்து விட்டு உ கேT திரும்பி வருவாள்
என்று நிகைTத்கேதன். ஆTால் நான் அங்கு இருக்கும்வகைர வரவில்கைல.
வரிகைச வெ=ல்ல வெ=ல்ல ந ர்ந்து இரும்பு ம்பி ளு னுருந்த கூண்டுக்குள் நுகைழந்கேதாம். அப்கேபாது
=ணி ஐந்து. ஏராள=ாT கூட் ம். அப்கேபாது ஏகேதா ஒரு உற்சவம் ந ந்து வெ ாண்டிருந்ததால் அங்கு
விழாக்கே ாலம் பூண்டு இருந்தது.
இரண் ாவது வரிகைசயிலிருந்த ஒருவர், “ நான் மும்பாயிலிருந்து வந்திருக்கே ன். ாகைலயிகேல வந்து
வரிகைசயிகேல நின்கேXன். =த்தியாTம் வர வெசால்லிவிட் ார் ள். மூன்று =ணியிலிருந்து வரிகைசயில்
நிற்கிகேXன். எப்கேபா உள்கேள கேபா முடியுகே=ான்னு வெதரியல்ல. எTக்கு ராத்திரி எட்டு =ணிக்கு ரயில்.
கேவறு வழியில்கைல. நான் ஊருக்குப் கேபாகிகேXன்” என்Xவர் தகைலகைய குனிந்து ” நாராயணா” என்று
வாயால் வெசால்லித் தகைலயால் வணங்கி விட்டுப் புXப்பட் ார்.
என் ணவரின் பக் த்திலிருந்த வழுக்கை தகைல ஆசாமி , ” இப்கேபாது ாபி அல்லது டீ வந்தால் நன்Xா
இருக்கும். குருவாயூரில் ாபி நம் ஊர் =ாதிரி சுகைவயாய் இருக் ாது................... ” உண்பதற் ா உயிர்
வாழ்வகைதப் கேபால் கேபசிக்வெ ாண்டிருந்தது என் ாதில் விழுந்தது. அவர் ள் ரசகைTகைய நிகைTத்து
எTக்குச் சிரிப்பாய் வந்தது. ” குருவாயூர் கே ாவிலில் நாராயணகைTப் பற்றி நிகைTக் ா=ல், கேபசா=ல்,
பா ா=ல் கேவவெXகைதப் பற்றிகேயா கேபசிக்வெ ாண்டிருக்கீங் கேள “ என்று வெசால்ல நிகைTத்கேதன். ஆTால்
வெசால்லவில்கைல.
அப்கேபாது கூட் த்தில் சலசலப்பு ஏற்பட் து. எங் ள் வரிகைச ந ர ஆரம்பித்தது. கே ாவிலுக்குள்
நுகைழந்கேதாம்.
கே ாவிலுக்குள் =ங் ள வாத்தியத்தின் ஒலி அதிர கைவத்தது. ர்ப்ப கிர த்தில் நுகைழயும்கேபாது ஒகேர
தள்ளுமுள்ளு திருப்பதி ஏழு=கைலயான் கே ாவிலில் இருப்பது கேபால். எப்படிகேயா தட்டுத் தடு=ாறி ,
திணறி , உள்கேள நுகைழந்கேதாம்.
அருகை=யாT தரிசTம். சந்தT அலங் ாரத்தில் குருவாயூரப்பன் அழகு =Tசுக்கு வெபரும் நிம்=திகைய
அளித்தது. . ண்கைண இகை=க் ா=ல் அவகைரத் தரிசTம் வெசய்கேதன். எதுவுகே= கேவண்டிக்வெ ாள்ளத்
கேதான்Xவில்கைல. என்னி ம் இருந்த ஐந்து பத்து ரூபாய் கைள அங்கிருந்த தட்டில் கேபாட்கே ன். என்
ணவரும் அவரி மிருந்த சில்லகைXகையத் தட்டில் கேபாட் ார். ஒரு நிமி ம் தான் . வெவளிகேய வந்து
விட்கே ாம்.
”அப்பா ா ! குருவாயூரப்பகைT நன்Xா த் தரிசTம் வெசய்கேதாம். கேவண்டுதகைல நிகைXகேவற்றி விட்கே ாம்
” என்X =Tத்திருப்தி ஏற்பட் து.
வரிகைசயில் கேபாய் பிரசாதம் வாங் கேவண்டும். . அர்ச்ச ர் ஒருவர் ஒரு வாகைழ இகைலயில் வெ ாஞ்சம்
பூக் கைளயும் சந்தTத்கைதயும் கைவத்துத் வெதா ா=ல் நம் கை யில் கேபாடுவார். எல்லா =கைலயாளக்
கே ாவில் ளிலும் பிரசாதம் அப்படிதான் வினிகேயாகிக் ப்படுகிXது. எTக்கு முன் இருந்த ஒரு
வெபண்=ணி அர்ச்ச ரி ம் பத்து ரூபாய் வெ ாடுக் அவர் பிரசாதத்கைத அந்தப் வெபண்=ணியின் கை யில்
கேபாட் ார். என்னி ம் சில்லகைX பணம் எதுவுமில்கைல. அதTால் வெவறுங்கை யு ன் நின்கேXன். அர்ச்ச ர்
பிரசாதம் தரவில்கைல. எTக்குத் தூக்கி வாரிப் கேபாட் து. எTக்குப் பின்Tால் நின்Xவர் பத்து ரூபாகையக்
வெ ாடுத்துப் பிரசாதம் வாங்கிTார். அடுத்து நின்Xவர் ளும் அப்படிகேய வெசய்தTர். பணம்

45
வெ ாடுத்தால்தான்----------என்பது எTக்குப் புரிந்தது. பர்கைªத் திXந்து பார்த்கேதன். நான்கு ஐநூறு ரூபாய்
கேநாட்டு ள்தான். என் ணவர் பாக்வெ ட்கை த் த விப் பார்த்து, ”என்னி மும் சில்லகைXயில்கைல, வா
கேபா லாம்.” என்Xார்.
கே ாவிலுக்கு வந்து விட்டு பிரசாதம் வாங் ா=ல் கேபாவது =Tசுக்குச் சங் =ாயிருக்கு. புனித=ாT
இந்த இ த்திகேல அந்த அர்ச்ச ர் ஏன் அப்படி அநியாய=ா ந ந்துகிXார்?............ என்கேXன்.
ப வான் எல்லாகைரயும் பார்த்துப்பான். நல்ல தரிசTம் கிகை ச்சிடுத்து இல்கைலயா ? அது கேபாதும். “ விறு
விறுவெவன்று ந ந்தார் என் ணவர். நான் அவர் பின்Tால் ஓடிகேTன்..
அப்கேபாது வெவண் பட்டு ட்டிய ஒரு நடுத்தர வயது வெபண்=ணி அன்புத் ததும்பும் விழி ளு ன்
மு த்தில் வெதய்வீ க் கைள வெபாங் ப் பிரசாதத்து ன் இருந்த வாகைழ இகைலகைய என்னி ம் நீட்டி,
”இந்தாங் , பிரசாதம் “ என்Xார் . திகை ப்பு னும் =கிழ்ச்சியு னும் அகைத வாங்கிக்வெ ாண்கே ன். என்
வெ=ய் சிலிர்த்தது.
எTக்குக் கிகை ச்ச பிரசாதம் ------------ . நான் வெராம்ப பாக்கியம் வெசய்திருக் கேவண்டும்.
”இகைXவா! எTக்கு உ வெலல்லாம் ண் ள் இருந்தாக் கூ உன்கைTக் ாண முடியாகேத - நீயா
உன்கைTக் ாட்டிக்வெ ாள்ளாவிட் ால் .....”நான் எப்கேபாகேதா கே ட் =கைலயாளப் பா ல் என்
நிகைTவுக்கு வந்தது. இகைXவன் ஒருவகைர அனுப்பி அவர் மூலம் உதவி வெசய்கிXான் என்னும் உண்கை=
எTக்குப் புரிந்தது. எப்கேபாவெதல்லாம் தர்=ம் அழிந்து அதர்=ம் தகைலதூக்குகின்Xகேதா
அப்கேபாவெதல்லாம் இகைXவன் ஓர் அவதாரத்கைத வெவளிப்படுத்துகிXார் என்பகைத கீகைதயில் ண்ணன்
அர்ஜீTனி ம் சம்பவாமி யுகே யுகே என்று கூறியது நிகைTவுக்கு வந்தது.
ண் ளில் ஆTந்தக் ண்ணீர் வெபாங் , ”எண்கே குருவாயூரப்பா,எண்கே குருவாயூரப்பா “ வாய்
முணுமுணுக் ச் சந்நதி இருந்த பக் ம் இருகை கூப்பி வணங்கிகேTன்..
##################

46
 11. வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே
அன்று கே ார்ட் தீர்ப்பு வெசால்லும் நாள். சுசித்ரா மி வும் சந்கேதாஷ=ா இருந்தாள். அவள்
எதிர்பார்த்தபடிகேய விவா ரத்துக்கு அனு=தி கிகை த்துவிட் து. ணவரி ம் ஏற்பட் ருத்து
கேவற்றுகை=யால் ஒன்Xா இரண் ா மூன்று வரு ங் ள் அவள் தனியா வாழ்கிXாள். இன்றுதான்
அவளுக்கு விடிவு ாலம் பிXந்தது. விவா ரத்து ஆர் கைரப் வெபற்றுக் வெ ாண் தும் முதலில் அவள் கே=ல்
அன்பு வெ ாண் விகேவக்கி ம் வெசால்ல கேவண்டும் என்று அகைலப்கேபசியில் முயன்Xாள். அகைலப்கேபசி
சிணுங்கியகேத தவிர விகேவக்கை த் வெதா ர்பு வெ ாள்ள முடியவில்கைல. =கிழ்ச்சியாT விஷய=ாச்கேச
வீட்டுக்குப் கேபாய் வெசான்Tால் என்T என்று ஆகைசப்பட் ாள். அவள் இதுவகைர அவன் வீட்டுக்குப்
கேபாTதில்கைல. தயக் =ா வும் இருந்தது அவளுக்கு. கை சியில் ஆகைச வெவன்Xது. அவள் ஒரு
வா கை க் ாகைர வரவகைழத்து அதில் ஏறி அ=ர்ந்தாள். ார் முன் கேநாக்கி ந ர்ந்தது. அவள் நிகைTவு
பின்கேTாக்கிச் வெசன்Xது.
சுசித்ரா வெசதுக்கிய சிகைல கேபால் மி வும் அழ ா இருப்பாள். பாட்டு, ஓவியம், விகைத, ந Tம் ஆகிய
நற் கைல ளில் மி வும் சிXந்து விளங்கிTாள். அவள் ந ப்பகேத ஒரு ந T கேதவகைத ந Tம் ஆடு
வருவகைதப்கேபால் இருக்கும். படிப்பிலும் அதிபுத்திசாலி. சுகைவயா ப் கேபசுவாள். ஒரு சாப்ட்கேவர்
நிறுவTத்தில் பணி வெசய்துவெ ாண்டிருந்தவளுக்கு அவள் வெபற்கேXார் திரு=ணம் வெசய்து கைவக்
ஆகைசப்பட் Tர் , அவர் ள் கேதர்ந்வெதடுத்த =ாப்பிள்கைள வெ% ன். எக்ஸ்கேபார்ட் பிசிTஸ்
வெசய்துவெ ாண்டிருந்தான். வெவளிநாட்டிலிருந்து ஆர் ர் வாங்கி திருப்பூரிலிருந்து பின்Tல் ஆகை கைள
வாங்கி அனுப்புவான். %வுளி ஏற்று=தியில் நல்ல லாபம் வந்து வெ ாண்டிருந்தது. ல்யாணம் ஆT
புதிதில் ஒழுங் ா த்தான் இருந்தான். சுசித்ராவின் நளிTத்துக்கும் அவன் முரட்டுத்தTத்துக்கும்
வெ ாஞ்சம் கூ ஒத்துப் கேபா வில்கைல. அவன் ரசகைTகேய வித்தியாச=ாTது. அவளுக்குப் பிடித்த
ஓவியம், நாட்டியம், இகைச எதிலும் அவனுக்கு ஈடுபாடில்கைல. அவனுக்குப் பிடித்தது சினி=ா =ற்றும்
அரசியல். அவள் எளிதில் உணர்ச்சி வசப்படுவாள். அவன் ல்லுளி =ங் ன்.
முரணாT சம்பவங் ளின் வெதாகுப்புதான் வாழ்க்கை என்பது சுசித்ராகைவப் வெபாருத்தவகைர மி வும் சரி.
திரு=ணம் ஆகி முதல் ஆறு =ாதம்தான் அவர் ளுகை ய வாழ்க்கை அகை=தியா ச் வெசன்Xது. அந்த ஆறு
=ாதத்தில் யாருகே= எதிர்பாராத வகை யில் இந்தியாவின் %வுளி ஏற்று=தி அடிவாங்கியது. வெ% ன்
அனுப்பிய ஆகை ள் தரம் குகைXந்தகைவ என்று நிரா ரிக் ப்பட் T. அதTால் அவனுக்கு பத்து லட்சம்
ரூபாய் நஷ் ம் ஏற்பட் து. இந்த =ாதிரி ச=யத்தில் இடிந்து விழா=ல் வெபரிய ஆர் ருக்கு முயற்சி
வெசய்ய கேவண்டும். வெ% ன் அப்படிச் வெசய்யவில்கைல. அவன் வியாபாரம் வெசய்வகைத நிறுத்திவிட்டு
=கைTவியி ம் பணம் கே ட்டு வெசலவு வெசய்வான். கேவகைலக்குப் கேபா ா=ல் வீட்டிகேலகேய இருப்பான்.
கேபாதாதிற்குக் குடிப்பான். எவ்வளவு நாட் ள்தான் ஒரு வெபண்ணால் அ ங்கி இருக் முடியும்?. சுசித்ரா
பணம் வெ ாடுக் =றுத்தாள். அவன் அவகைள அடித்தான். அவள் கைவத்திருந்த பணத்கைதத் திருடுதல்
=ற்றும் வீட்டில் உள்ள சா=ாகைTவெயல்லாம் விற்றுச் வெசலவு வெசய்தல் கேபான்Xவற்கைXச் வெசய்தான்.
சுசித்ராவின் வெபற்கேXார் ரயில் விபத்தில் =ரண=கை ந்து விட் தால் . அவனுக்குப் புத்தி வெசால்ல
யாருமில்கைல. அவர் ளுக்குக் குழந்கைதயில்கைல.

மூன்று வரு ங் ள் ஆTது அவர் ளுக்கு ஒருவகைர ஒருவர் முழுவதும் புரிந்துவெ ாள்வதற்கு. கேசர்ந்து
வாழ முடியாது என்று திட் வட் =ா ப் புரிந்த பிXகு தனியா ஓர் அடுக்கு =ாடி குடியிருப்பில்
ஐந்தாவது =ாடியில் வசித்தாள். =Tசுக்குத் கேதாணும்கேபாவெதல்லாம் விகைத எழுதுவாள்.
விவா ரத்துக்கு விண்ணப்பம் வெசய்தாள்.
சுசித்ரா, புத்த ங் ளிலும் மு நூலிலும் வாட்ஸ்அப்பிலும்தான் தன் கேநரத்கைதச் வெசலவிட் ாள்.
அவளுக்கு விகேவக் என்னும் புதிய நண்பரி மிருந்து நட்பு அகைழப்பு வந்தகேபாது . சம்=தத்கைதத்
தந்தாள். இருவரும் மு நூலில் நட்கைப வளர்த்தTர். ஒருநாள் விகேவக் அவகைளச் சந்தித்தான். .
அவனுகை ய வெ=ன்கை=யாT குணங் ள் அவளுக்கு மி வும் பிடித்திருந்தது. அவனுக்கும் அன்Xலர்ந்த
=லர் கேபாலிருந்த அவகைள மி வும் பிடித்துப்கேபாய்விட் து.. ஆடி ாரில்தான் வருவான். பணத்கைதத்

47
தாராள=ா ச் வெசலவு வெசய்வான். அவன் ”அப்சாரா” என்னும் மூன்று நட்சத்திர ஓட் லுக்கு அதிபதி.
ஒவ்வெவாரு வாரத்தின் இறுதியிலும் சனிக்கிழகை= அலுவல ம் முடிந்தபிXகு சுசித்ரா அப்சாரா
வெசல்வாள். அவர் ள் தனியகைXயில் டிபன் ாபி சாப்பிட்டு =கிழ்ச்சியாய்ப் கேபசிக்வெ ாண்டிருப்பார் ள்.
வாய்ப்பு கிகை க் ாதவகைர ஆண் ள் எல்லாம் நல்லவர் ள்தான். புத்துணர்கேவாடு ஒரு வெபண் பக் த்தில்
இருக்கும்கேபாது ஒரு ஆணால் தடு=ாXா=ல் இருக் முடியு=ா? ஒருநாள் அப்படித் தனித்திருக்கும்கேபாது
அவளின் கே=ா Tப்புன்Tகை அவனுள் கே=ா ம் பு கைவத்தது. அவளின் ஓரப் பார்கைவ அவகைT
என்Tகே=ா வெசய்தது. விகேவக் தன் வசம் இழந்து சுசித்ராகைவக் ட்டிப் பிடித்தான். திரு=ணத்துக்குப்
பிXகு… என்Xவகைள உன் விவா ரத்து ஆT அடுத்த நாகேள திரு=ணம்தான். அதற் ா என்கைTத் தள்ளி
கைவத்துவி ாகேத என்று வெ ஞ்சி அவள் =Tம் =யங்கும்படி கேபசிTான். சஞ்சலத்கேதாடு இருந்த
வெபண்கை=கைய ஆகைசகேயாடு இருந்த ஆண்கை= வெவன்Xது. அகைXயின் தகைவ அவன் மூ , நாணம்
என்னும் நகை கைய அவள் நீக் , இருவர் உ ல் ளும் ஒன்XாயிT. ”தப்பு பண்ணிவிட்கே ாகே=ா?” என்று
சுசித்ரா எண்ணிTாள். , ”உங் ள் கே=ாதிரத்கைத எTக்குத் தாருங் ள்” என்Xாள். ஆTந்தத்தில் மிதந்து
வெ ாண்டிருந்த அவன், =றுதலிக் ா=ல் கே=ாதிரத்கைதக் ழற்றி அவள் விரலில் அணிவித்தான். அவன்
=Tசு =ாX=ாட் ான் என்று நம்பிTாள். தப்பு வெசய்வது பழக் ப்பட்டுப் கேபாTது.
அன்று =தியம் கே ார்ட்டிலிருந்து ஆர் ர் வந்து விட் து. ”விகேவக் கிட் வெசால்லி திரு=ணத்துக்கு நாள்
பார்த்து வி கேவண்டும். ாவிய=ாய் வாழ கேவண்டும்” எT எண்ணிTாள். விகேவக் வீடு வந்துவிட்ட்து.
வெவளியிலிருந்த ாலிங் வெபல்கைல அழுத்திTாள். விகேவக் வந்து தகைவத் திXந்தான். அவகைளப்
பார்த்ததும் அவன் மு ம் இருண் து. ” இங்கு ஏன் வந்தாய்? என்று பதட்ட்த்து ன் கே ட் ான்.
”கே ார்ட் ஆர் ர் வந்து விட் து? நம் திரு=ணத்கைத எப்கேபாது கைவக் லாம்?. நாம் இவ்வளவு நாள்
வெபாறுத்தது வீண் கேபா வில்கைல” என்று கூறிக் வெ ாண்கே உள்கேள நுகைழந்தாள். . .
”யாருங் வந்திருக்கிXது” என்று கே ட்டுக்வெ ாண்கே ஒரு அழ ாT வெபண்=ணி வந்தாள். மு ம் முழுக்
வெபால்லாத்தTம் வெதரிந்தது.
” நான் விகேவக்கை க் ல்யாணம் வெசய்து வெ ாள்ளப் கேபாகிXவள். ஆ=ாம், நீங் யார் ? ” என்Xாள் சுசித்ரா.
”எப்படி உங் ல்யாண= ந க்கும் ? நான் தான் அவர் வெபண் ாட்டி. ல்யாணம் ஆகி நாலு வருஷம்
ஆகிXது . ஒரு குழந்கைத இருக்கிXது.”
விகேவக்கை ப் பார்த்து, ”என்கைT ஏ=ாத்தீட்டிங் கேள. நீங் ள் ல்யாண=ாTவர் என்று வெசால்லகேவ
இல்கைலகேய. இது நியா=ா? என் கிட்கே உண்கை=கைய =கைXச்சுட்டீங் கேள” என்று குமுறிTாள் சுசித்ரா.
”எழுந்து வெவளிகேய கேபாடி. வந்துட் ா பணம் பிடுங் . சட் ப்படி நான் தான் அவர் =கைTவி. நீ எதுவும்
வெசய்ய முடியாது.”
விகேவக்கை ப் பரிதா =ா ப் பார்த்தாள் சுசித்ரா””
”உன் அழகு என்கைTத் தவறு வெசய்ய கைவச்சுட் து.” என்Xான் அவன்.
”நீங் யாருன்னு கே ட்பீர் கேளா என்று நிகைTத்து உங் ளி மிருந்து கே=ாதிரத்கைத வாங்கிகேTன். நீங் ள்
நவீT துஷ்யந்தTாய் இருக்கிறீர் ள். எTக்கு என்T பதில்?”
அகைதக்கே ட் விகேவக் =கைTவி கே ாபத்து ன், ”முதலில் கே=ாதிரத்கைத அவிழ்த்துக் வெ ாடு. வீட்கை
விட்டு வெவளிகேய கேபா” என்று த்திTாள். விகேவக் தன் =கைTவி கிழித்த கே ாட்கை த் தாண் ாத ணவன்
கேபால் அவளுக்குப் பின்Tாகேல நின்று பயத்து ன் பார்கைவகைய கே=ய விட்டிருந்தான்.
ண் ள் லங் கே=ாதிரத்கைத அவளி ம் வெ ாடுத்து விட்டுத் தத்தளிக்கும் =Tசு ன் வெவளிகேய வந்தாள்.
சுசித்ரா வீட்கை அகை ந்ததும் கே ார்ட் ஆர் கைர கே=கைச மீது தூக்கிப் கேபாட் ாள். அப்படிகேய
நாற் ாலியில் உட் ார்ந்து கேயாசித்தாள். எல்லாம் இந்த மு நூலால் வந்த விகைT. நாகே= கேபாய் சிக் லில்
=ாட்டிக் வெ ாண்கே ாகே= என்று வருந்திTாள். விகேவக்கை நம்பியது உன் தப்பு என்று அவள் =Tசாட்சி
அவகைளக் குற்Xம் சாட்டியது.. என்T வெசய்யலாம் என்று வெவகுகேநரம் சிந்தித்தாள். ாகைலயில்
படிக் ா=ல் பிரிக் ா=ல் இருந்த வெசய்தித்தாகைள எடுத்துப் படித்தாள். ஒரு தற்வெ ாகைல வெசய்தியால்
அதிர்ந்தாள். . கைஹதாராபாத்தில் வசித்த ஒரு டிவி வெதாகுப்பாளினி, ”என் சாவுக்கு யாரும்

48
 ாரணமில்கைல. =Tஅழுத்தம் ாரண=ா நான் என் உயிகைர =ாய்த்துக்வெ ாள்கிகேXன். =Tகே= எTக்கு
எதிரி” என்று டிதம் எழுதி கைவத்துவிட்டு தற்வெ ாகைல வெசய்து வெ ாண் கைத அறிந்து மி வும்
வருந்திTாள்.
” துன்பம் என்னும் அரக் ன் அடித்து வீழ்த்தும்கேபாது குத்துச்சண்கை வீரர் கீகேழ விழுந்தால்
எழுந்திருப்பது கேபால் உ கேT எழுந்திருக் கேவண்டும். உயிருள்ளவகைர கேபாரா கேவண்டும்.
=Tகைதரியம் இல்லாத வெபண் ள்தான் பிரச்சிகைT வரும் கேபாது தற்வெ ாகைலகைய ஒரு வழியா த்
கேதர்ந்வெதடுக்கிXார் ள். அது மி வும் தவறு. வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே என்பகைத உணராததால் ஏற்பட்
முடிவு அது. அதுகேபால் நான் தற்வெ ாகைல வெசய்துவெ ாள்ள =ாட்கே ன். வாழும்வகைர கேபாராடுகேவன். என்
=Tகே= எTக்கு எதிரி ஆ =ாறிTாலும் அதற்கு அடிபணிய =ாட்கே ன். என்கைTப்கேபால் =ற்X
வெபண் ள் ஏ=ாந்துவி க்கூ ாது. அதTால் என் =ாTத்துக்குப் பங் ம் வந்தாலும் கைதரிய=ாய்
கேபாராடுகேவன். ”பாத ம் வெசய்வாகைரக் ண் ால் நீ பயம் வெ ாள்ளலா ாது பாப்பா. கே=ாதி மிதித்து விடு
பாப்பா” என்று பாரதியார் பாப்பாவுக்குச் வெசான்Tது எTக்குத்தான். இரண்டில் ஒன்கைXப் பார்ப்கேபன்”
என்று எண்ணிக்வெ ாண்கே வாTத்கைதப் பார்த்தாள். ஏழு வண்ணங் கேளாடு வாTவில்லும்
வெவளிவந்தது. வாழ்க்கை அளித்த நம்பிக்கை புத்துணர்வு ன் வீட்கை ப் பூட்டிTாள். வெவளிகேய வந்து
ஒரு ஆட்கே ாவில் ஏறி, ’கேபாலீஸ் மிஷTர் ஆபீஸீக்கு கேபா’ என்Xாள்.
*************

49
 12. ண்கேணாட் ம்
உற்சா மில்லா=ல் வீட்டுக்குள் நுகைழந்த = ள் யாழிகைTகையப் பார்த்து சந்தியா கே ட் ாள்?
”ஏன் ண்ணு கேசார்வா இருக்கே ? பா ம் அதி =ா ?
யாழினி பிளஸ் ஒன் படிக்கும் =ாணவி. தான் முன்பு படித்த கேநரு பள்ளியிலிருந்து சமீபத்தில்தான்
கைல= ள் பள்ளியில் கேசர்ந்திருக்கிXாள். பள்ளிக்கூ ம் ஆரம்பித்து மூன்று =ாதங் ள்தான் ஆகின்XT.
முதல் =ாதம் மி வும் உற்சா =ா க் ாணப்பட் ாள். இப்கேபாது அப்படியில்கைல.
”நான் நல்லாதான் இருக்கே ன் அம்=ா”
”உன் மு ம் அப்படிச் வெசால்லலிகேய ண்ணு . =Tசில இருக்கிXகைதச் வெசால்லு”
”நான் எப்கேபாதும் கேபால் தான் இருக்கே ன்”.
”வெபாய் வெசால்லாகேத. என்T ந ந்ததுன்னு வெசால்லு”.
”சாரதா டீச்சர் சரியா பதில் வெசால்லாவிட் ால் கிள்ளXாங் . இது கூ
வெதரியகைலயான்னு கே லி வெசய்யXார். எTக்கு அவ=ாT=ாய் இருக்கு”.
பகைழய பள்ளிக்கூ த்திகேல பத்தாவது வகுப்பில் நீதான் முதல் =ாணவியாய் கேதர்ச்சி வெபற்Xாய். .
உன்கைTகேய =க்குங்கிXாங் ளா? உன் கிட்கே =ட்டும் அப்படி ந ந்துகிXாங் ளா?”
” எல்லார்கிட்கே யும் ..... என் கேதாழி கைளக்கூ தான் கிள்ளுகிXார் ”..
”என்T அக்கிர=ம் . அப்பா வரட்டும் நாகைள டீச்சர் கிட்கே கே ட் ச் வெசால்கேXன்”.
”கேவண் ாம்=ா, அப்பா கிட்கே வெசால்லாகேத”.
”நீ சும்=ா இருடி. உTக்கு ஒண்ணும் வெதரியாது”.
இரவு தன் ணவர் ரா%கே ாபாலி ம் இதுபற்றி கேபசிTாள்.”டீச்சர் வெ=ன்கை=யாய் ந ந்து வெ ாள்ள
கூ ாதா? பசங் கைள ஏன் கிள்ளனும்?” என்Xாள்.
“டீச்சர் கிள்ளிTா கூ பரவாயில்கைல சந்தியா. நம்= குழந்கைதகைய ஏன் =ட் ம் தட் ணும். ’உன்Tால்
முடியும்’ என்று டீச்சர் குழந்கைத ளுக்கு ஊக் ம் வெ ாடுக் கேவண் ா=ா? =ாணவி ளுக்கு இது புதியப்
பா ம் என்பதால் புரியும்படி ந த்தகேவண்டியது டீச்சருகை ய கை=. நாகைள நான் கேபாய்
வெஹட்=ாஸ் ரி ம் கே ட்கிகேXன்” என்Xார் ரா%கே ாபாலன்.
”நீங் ள் கே ட் வில்கைலவெயன்Xால் நாகைள நான் கேபாய் கே ட்கேபன்” என்Xாள் சந்தியா துடிப்பு ன்.
அடுத்த நாள் ாகைல ரா%கே ாபாலன் எழுந்திருக்கும்கேபாகேத குழப்பத்து ன் இருந்தார். அவர் வசிக்கும்
வெதருவில் இருக்கும் சம்பத் என்பவரி ம் இதுபற்றி கேயாசகைT கே ட் ார். சம்பத் அரசு பள்ளியில்
ஆசிரியரா ப் பணி புரிந்து ஒய்வு வெபற்Xவர். ”டீச்சர் வெசய்த தப்பு. உ கேT தகைலகை= ஆசிரியரி ம் பு ார்
வெ ாடுங் ள்” என்Xார் சம்பத். ராசகே ாபாலன் யாழிகைTகைய இருசக் ரவண்டியில் தன் பின்Tால்
அ=ர்த்தி கைல= ள் பள்ளிக்கூ த்கைத அகை ந்தார் .
“ நீ வர கேவண் ாம் அப்பா. நானும் என் கேதாழி ளும் ச=யம் பார்த்து டீச்சரி ம் கே ட்கிகேXாம். . நீ
வெஹட்=ாஸ் ரி ம் டீச்சகைரப் கேபாட்டுக் வெ ாடுத்தால் நாகைள எTக்குத்தான் பிரச்சகைT. பிளஸ் டூ
முடியும் வகைரக்கும் நான் இந்தப் பள்ளியில் படிக் கேவண்டும் அல்லவா? நான் நன்Xா ப் படித்து டீச்சர்
வெ=ச்சும்படி ந ந்து வெ ாள்கேவன். நீ வீட்டுக்குப் கேபாப்பா” என்று வெபரிய =னுஷி வெதளிவா ப் கேபசிய
யாழிகைTகைய வியப்கேபாடு பார்த்தார் ரா%கே ாபாலன்.
”இவளுகை ய ண்கேணாட் மும் சரியா த்தான் இருக்கு.இந்தக் ாலத்து =ாணவி ளுக்கு நாம் எதுவும்
வெசால்லித்தரகேவண்டிய கேதகைவயில்கைல. அவர் கைளப் பார்த்து நாம் ற்றுக் வெ ாள்ளகேவண்டியதுகேபால்
இருக்கிXது” என்று நிகைTத்துக்வெ ாண்கே இருசக் ர வா Tத்கைத ஸ் ார்ட் வெசய்தார்.

50
 13. எப்கேபா வருவாகேரா ... ?
”கைவகேதகி, கைவகேதகி” என்று சிவ ாமி த்தியது சகை=யல் அகைXயில் கூட்டுக்குத் தாளித்துக்
வெ ாண்டிருந்த கைவகேதகி ாதில் விழுந்தது. அடுப்கைப அகைணத்துவிட்டு வந்து ”என்Tம்=ா கேவண்டும்
உங் ளுக்கு?” என்று =ாமியாகைரக் கே ட் ாள்.
சிவ ாமி படுத்தப் படுக்கை யாய் இருக்கும் ஒரு கேநாயாளி. வயசு எழுபத்து ஆறு.. கேபாT வரு ம்வகைர
கே ாகேலாடு ந =ாடிக் வெ ாண்டிருந்தாள். இப்கேபாது கை யாபர் ட்டும் கேநாயாளியாய் =ாறி விட் ாள்.
கைவகேதகிதான் =ாமியாருக்கு கை யாபர் =ாற்றி, ,குளிப்பாட்டி, கேவளாகேவகைளக்கு =ருந்து வெ ாடுத்து
சாப்பி க் வெ ாடுத்து வனித்துக் வெ ாள்கிXாள்.
=ா=Tார் சம்பத் எண்பது வயது ஆகிXது. அவருக்கு இருக்கும் ஒகேர பிரச்சகைT வெ ம்னிஷியா என்று
வெசால்லப்படும் ஞாப =Xதிதான். வெவளிகேய கேபாTால் வீட்டு மு வரிகைய =Xந்து விடுவார். ஏன் அவர்
வெபயகைரகேய சில ச=யம் =Xந்து விடுவார். அவகைர %ாக்கிரகைதயா ப் பார்த்துக் வெ ாள்வது
டிTவெ=ன்Xாலும் பக் த்தில் உள்ள வெதரிந்தவர் ள் உதவியு ன் கைவகேதகி எப்படிகேயா அவகைரப்
பார்த்துக்வெ ாள்கிXாள்.
கிருஷ்ண கு=ாருக்கும் கைவகேதகிக்கும் %ாத ம் வெபாருத்தம் பார்த்து சாஸ்திர சம்பிரதாயப்படி
ல்யாணம் ந ந்தது. =ாப்பிள்கைளக்கு =துகைரயில் வங்கியில் கேவகைல . கை நிகைXயச் சம்பளம். பத்து
=ணியிலிருந்து ஐந்து =ணி வகைர கேவகைல. =ாகைல ஆறு =ணிக்குள் வீட்டுக்கு வந்துவிடுவார். கைவகேதகி
மி வும் =கிழ்ச்சியாய் குடும்பம் ந த்திTாள். =கிழ்ச்சியாT குடும்ப வாழ்க்கை க்குச் சான்Xா அக்ஷயா
பிXந்தாள். =ழகைல தரும் இன்பத்தில் வாழ்க்கை க் ப கு ஆTந்த=ாய்ப் கேபாய் வெ ாண்டிருந்தது.
கிருஷ்ணகு=ாருக்கு இயற்கை யிகேல வுள் கே=ல் அதி பக்தியுண்டு. ாகைல எழுந்ததும் குளித்துவிட்டு
பூகைச, புTஸ் ாரம் எல்லாம் நிய==ாய் வெசய்வான். அது கேபால் கைவகேதகியும் ஆசார குடும்பத்திலிருந்து
வந்தவள். குளித்துவிட்டுத் தான் சகை=யல் அகைXக்குள் நுகைழவாள். =ாமியார், =ா=Tாருக்குத்
கேதகைவயாTகைதச் வெசய்வாள்.
தீடிவெரன்று கிருஷ்ணகு=ாருக்கு ஆன்மீ த்தில் அதி ஈடுபாடு ஏற்பட் து. அருகில் இருந்த ஒரு
= த்துக்கு அடிக் டி கேபாவான். கிருஷ்ண பக்தன் ஆTான். கைவகேதகியும் அகைதப்
வெபாருட்படுத்தவில்கைல. வுளி ம் அதி பக்தி வந்திருக்கு. அதுவும் நல்லதுதாகேT என்று
=கிழ்ச்சியகை ந்தாள்.
அன்று ஞாயிற்றுக் கிழகை= . ாகைலயிகேல கிருஷ்ணகு=ார் வெவளிகேய கேபாய்விட் ான். எப்கேபாதும்
ஞாயிற்றுக் கிழகை= இருவரும் கேசர்ந்கேத சாப்பிடுவார் ள் என்பதால் கைவகேதகி தன் ணவருக் ா க்
ாத்திருந்தாள். மூன்று =ணி ஆகி விட் து . கிருஷ்ணகு=ார் வரகேவயில்கைல. அடுத்த நாளும்
வரகேவயில்கைல. கைவகேதகிக்கும் அவனுகை ய வெபற்கேXார் ளுக்கும் தாங் முடியாத அதிர்ச்சி. அவன்
கேவறு ஊர் எங் ாவது கேபாய்விட் ாTா? அல்லது ஏதாவது விபத்தில் உல த்கைத விட்டு நீத்து
விட் ாTா? அவர் ளுக்கு ஒன்றுகே= புரியவில்கைல. தவு தட் ப்படும்கேபாது எல்லாம் அவன்
வந்துவிட் ான் என்X எதிர்பார்ப்பு ன் தகைவத் திXப்பாள் கைவகேதகி. வங்கி கே=லாளர் வெசய்தித்தாளில்
ாணவில்கைல என்று அறிக்கை வெ ாடுத்தார். பலனில்கைல. ஆறு =ாதம் ஆTது. கிருஷ்ணகு=ாகைரப் பற்றி
எதுவும் வெதரியவில்கைல. அவகைT வங்கியிலிருந்து நீக்கி விட் ார் ள்.
அப்கேபாது கைவகேதகிக்கு வங்கியிலிருந்து ணக்கு பார்த்து வெ ாஞ்சம் பணம் வெ ாடுக் ப்பட் து.
ணவகேT ாணா=ல் கேபாTபின் பணத்கைத கைவத்துக் வெ ாண்டு என்T வெசய்வது ? ணவன் இXந்து
விட் ார் என்Xால் அந்தத் துக் ம் நாளிகை யில் சரியாகிவிடும். ணவர் ாணவில்கைலவெயன்Xால் எந்தப்
வெபண்ணுக்கும் அது வெபரிய இடி. அந்தச் கேசா த்கைத வார்த்கைதயால் விவரிக் முடியாது. “ என் நிகைலகை=
கேவறு எந்தப் வெபண்ணுக்கும் வரக்கூ ாது” என்று கைவகேதகி =ாமியாரி ம் வெசால்லி அழுவாள்.
மூன்று வயதுக் குழந்கைத அக்ஷயாவுக்கு அப்பா மு ம் கூ சரியா ஞாப ம் இருக் ாது. அப்பா
எப்கேபாம்=ா வரு=ா? என்று கே ட்கும்கேபாது அவளுகை ய வெநஞ்கைசப் பிழிந்ததுகேபால் வலி எடுக்கும்.
இரவில் படுக்கை யில் படுத்திருக்கும்கேபாது அவனுகை ய வெநஞ்சின் =யிர்க் ற்கைXக்குள் மு த்கைதப்

51
புகைதத்து இகைளப்பாறியது, அவனு ன் உல்லாச=ாய் இருந்த தருணங் ள், =கிழ்ச்சியாய் இருந்த
ணங் ள் எல்லாம் ஞாப த்துக்கு வந்து அவகைளத் துன்புறுத்தியது. கைவகேதகிக்கு =Tசு ஒடிந்துவிட் து.
பித்துப்பிடித்தவள் கேபால் எப்கேபாதும் இருப்பாள். உளநல ரீதியா மீண்வெ ழுந்து இயல்பாT
வாழ்க்கை க்கு வருவதற்குள் இரண்டு வரு ங் ள் ஒடி விட் T. ந ந்தது விட் து. எல்லாம் விதி வெசய்த
பிகைழ . ஒடுங்கிகேபாய் இருப்பகைதவி ஆ கேவண்டியகைதப் பார்ப்கேபாம்.=ா=Tார் =ாமியாரு ன்
இருந்தாலும் ஏதாவது கேவகைலயில் கேசருகேவாம் என்று கேவகைலக் ா முயற்சி வெசய்தாள்.
இதற்கு =ாமியாரி மிருந்து எதிர்ப்பு வந்தது. ” வீட்டிகேலகேய இரு, கேவகைலக்குப் கேபா கேவண் ாம்.
வருகிX வரு=ாTத்திகேல ச=ாளித்துக் வெ ாள்ளலாம்” என்று அதட்டிTாள்.
=ா=Tார் அவளுக்கு ஆதரவு வெ ாடுத்து, ” ணவகைTக் ாணவில்கைலவெயன்னும் கேசா த்திகேல அவள்
இடிந்து கேபாய் இருக்கிXாள். அவள் வீட்டிகேல இருந்து அந்தத் துக் நிகைTவு ளில் மூழ்கி
இருப்பகைதவி கேவகைலக்குப் கேபாவகேத கே=ல்” என்Xதால் ஸ்ரீஜி எக்ஸ்கேபார்ட்ஸ் என்னும்
நிறுவTத்தில் கேவகைலக்குச் கேசர்ந்தாள். அந்த நிறுவTத்தின் தகைலகை= அலுவல ம் அ =தாபாத்
அருகில் இருக்கிXது. அங்கு வெ=ாத்தம் பத்து கேபர் கேவகைல வெசய்கிXார் ள். உரிகை=யாளர் உ=ாசங் ர்
திருகேவதி கு%ாராத் =ாநிலத்கைதச் கேசர்ந்தவர். இரண்டு =ாதத்திற்கு ஒருமுகைX ஈகேராடு வருவார்.
ாலசக் ரம் கேவ =ா ச் சுழன்Xது. திTந்கேதாறும் தன் ணவன் வந்து விடுவான் என்னும்
நம்பிக்கை யிகேல ஏழு வரு ங் ள் ஓடிவிட் T.சுற்Xத்தாரும் உXவிTரும் இவ்வளவு நாள் வராதவன்
இனிகே=ல் எப்கேபா வரப்கேபாகிXான்? உயிகேராடு இருக்கிXாகேTா என்Tகேவா? நீ இளகை=யாய்தான்
இருக்கிXாய். நீ ஏன் =று=ணம் வெசய்து வெ ாள்ளக் கூ ாது என்று அவள் =Tகைதக் கைலக் ப் பார்த்தTர்.
அவள் அத்கைத கைபயன் ார்த்திக்கு அவள் கே=ல் ஒரு ண். அவனுக்குக் ல்யாணம் ஆ வில்கைல. அவன்
அவளி ம், ஏழு வரு ம் ஆகியும் வராத உன் ணவர் எப்கேபா வருவாகேரா என்று கே லியா கேபசி அவள்
=Tத்கைதக் ாயப்படுத்திTான். ”நாம் இருவரும் திரு=ணம் வெசய்துவெ ாண்டு =கிழ்ச்சியாய்
இருப்கேபாம். ணவகேT இல்லாத கேபாது அவருகை ய வெபற்கேXாரு ன் நீ இருக் கேவண்டிய அவசியம்
இல்கைல. உன்கைT ராணி =ாதிரி கைவத்துக் வெ ாள்கிகேXன். நீ என்னு ன் வா” என்று வற்புறுத்திTான்.
அவள் பிடிவாத=ாய், ”என் ணவர் உயிகேராடு இருக்கிXார் என்று என் உள்=Tசு வெசால்கிXது.
அக்ஷயாகைவப் படிக் கைவக் கேவண்டும். என் =ா=Tார், =ாமியாகைரக் வனித்துக் வெ ாள்ள
கேவண்டியது என் கை=. நான் அவருக் ா க் ாத்திருப்கேபன். அவர் வருவார் என்னும் நம்பிக்கை
எTக்கு இருக்கிXது. இதுதான் என் விருப்பம். என்கைT யாரும் வற்புறுத்த கேவண் ாம்” என்று
உறுதிகேயாடு கூறிTாள். ”இப்படியும் ஒரு வெபாம்பகைளயா” என்று அவகைள அக் ம் பக் த்தில்
உள்ளவர் ள் ஆச்சர்யத்கேதாடு பார்த்தTர். ணவன் வீட்கை விட்டுப் கேபாய் பதிகைTந்து வரு ம் ஆகி
விட் து. அக்ஷயாவுக்கு பதிவெTட்டு வயது முடிந்துவிட் து. அறிகேவாடும் பண்கேபாடும் நல்ல
முகைXயில் அவகைள வளர்த்துவிட் ாள். அவள் இப்கேபாது ல்லூரியில் வணி த்துகைXயில்
பட் ப்படிப்பு படிக்கிXாள்.
ஸ்ரீஜி எக்ஸ்கேபார்ட் நிறுவTம் நிறுவி ஐம்பது வரு ங் ள் ஆகிவிட் தால் வெபான்விழா ந த்த முடிவு
வெசய்யப்பட்டு அதற்கு ஈகேராடில் உள்ள கிகைள அலுவல த்தில் கேவகைல வெசய்பவர் ளுக்கும் அகைழப்பு
வந்தது. நிறுவTகே= வெசாந்த வெசலவில் வி=ாTம் மூலம் பணி புரிபவர் கைள அகைழத்துச் வெசன்Xது.
இந்தச் சாக்கில் கைவகேதகிக்கும் அ =தாபாத் வெசல்லும் வாய்ப்பு கிகை த்தது.
அவர் ள் அலுவல த்தில் கேவகைல வெசய்த கைபரவி, தீபா, சந்தியா ஆகிய வெபண் ளும் அ =தாபாத்
கேபாTார் ள்.
அன்று இரவு ஏழு =ணி சு=ாருக்கு பக் த்தில் உள்ள ஒரு கே ாவிலுக்கு வெசன்Xார் ள். அது ஒரு கிருஷ்ணர்
கே ாவில் . ஏகேதா = ம் நிர்வகித்துக் வெ ாண்டிருக்கிXது. ஏராள=ாT ாவி உகை அணிந்த துXவி ள்
அங்கே வெதன்பட் Tர். ஆர்த்தி முடிந்தது. கே ாவிகைல விட்டு கீகேழ இXங்கும்கேபாது கைவகேதகியின்
பார்கைவ ஒரு துXவியின் கே=ல் விழுந்தது. அவளுக்குத் தூக்கி வாரிப் கேபாட் து. அவகைர எங்கே கேயா
பார்த்த =ாதிரி இருந்தது. அவருகை ய மூக்குக்கு கே=கேல இருக்கும் றுப்புத் தகைலயும் வழுக்கை .
அவளுக்கு நன்Xா த் வெதரியும் . அவளுகை ய ணவர் கிருஷ்ண கு=ாருக்கு மூக்குக்கு கே=ல் =ச்சம்
உண்டு. அப்படியாTால் இவர் ... என்று அவள் உள்ளம் பரபரப்பு அகை ந்தது. அவள் இன்னும்
வெநருங்கிப் கேபாய் பார்த்துத் தன் ணவர்தான் என்பகைத ஊர்ஜிதம் வெசய்து வெ ாண் ாள்.

52
”வாடிப் கேபா லாம். சாமியாகைரப் பார்த்தது கேபாதும்” என்று கைபரவி ண் சிமிட் க் கூ வந்தவர் ள்
சிரித்தார் ள்.
இல்கைல, இவகைர எங்கே கேயா பார்த்தது கேபால் இருக்கிXது.” இருங் ள் அவர் யார் என்று கே ட்டு விட்டு
வருகிகேXன்” என்று அருகில் கே=கை%யின் அருகில் அ=ர்ந்திருந்த ஒருவரி ம், ”அந்தத் துXவியின் கேபர்
என்T ? என்று தமிழில் கே ட் ாள். அதிர்ஷ் வச=ா அவள் யாகைரக் கே ட் ாகேளா அவர், ”நீங் தமிழ்
நாட்டிலிருந்து வந்திருக்கிங் ளா?” என்று விTவிTார். கைவகேதகி ஆச்சர்யத்து ன் , உங் ளுக்குத் தமிழ்
வெதரியு=ா? என்று கே ட் , ”நான் பதிகைTந்து வரு ம் வெசன்கைTயில் வெசள ார்கேபட்கை யில் வசித்கேதன்.
தமிழ் நன்Xா த் வெதரியும்” என்Xார்.
”வெராம்ப நல்லதாய் கேபாயிற்று. மூக்கில் =ச்சம் இருக்கிX சாமியார் எTக்குத் வெதரிந்தவர் கேபால்
கேதான்றுகிXார். அவர் எங் ள் ஊகைரச் கேசர்ந்தவரா?” என்று வெதரிய கேவண்டும் . அவர் வெபயர் என்T ?
என்Xாள்.
அவர் இங்கு பத்து வரு =ாய் இருக்கிXார். அவர் வெதன்Tாட்டிலிருந்து வந்தவர் என்று கே ள்வி
பட்கே ன். எதுவும் வெதரியாது. அவரி ம் கேபாய் அவர் பூர்வீ த்கைதப் பற்றிக் கே ட் முடியாது. கேவறு
ஏதாவது உதவி கேவண்டு=ாTாலும் கே ளுங் ள். என்Tால் முடிந்தகைதப் பண்ணுகிகேXன்.
”அவகைர ஒரு முகைX பார்த்து ஆசி வாங் விரும்புகிகேXன் அதாவது முடியு=ா? தயவு வெசய்து…” என்று
வெ ஞ்சிTாள் கைவகேதகி.
எங் ள் = த்தில் உள்ள துXவி ள் வெபண் ள் விஷயத்தில் மி வும் ட்டுப்பாட்டு ன் இருப்பார் ள்.
வெபண் கைள ஏறிட்டுப் பார்ப்பதில்கைல. = த்தின் குருவின் ட் கைள அப்படி. அதTால் அவகைர
உங் ளால் பார்க் முடியாது. இருந்தாலும் நீங் கே ட் தால் அவரி ம் கே ட்டு வருகிகேXன் என்று
வெசால்லிவிட்டு உள்கேள கேபாய் விட்டு வந்தவர், சுவாமிஜி யாகைரயும் பார்க் முடியாது என்று
கூறிவிட் ார் என்Xார்.
ஆசி வாங்குவது பற்றி கே ட்டீங் ளா ?
”அவர் வெபண் கைளச் சந்திப்பதில்கைல. அவர் இருக்கும் இ த்திலிருந்கேத உங் ளுக்கு ஆசி வழங்கி
இருப்பார்.. அவகைர நீங் ள் பார்க் முடியாது .
கேநரம் ஆகி விட் தால் கைவகேதகி அந்த இ த்கைத விட்டுக் கிளம்ப கேவண்டியதாயிற்று. அவள் =Tசுக்கு
ஒரு ஆறுதல். தன் ணவர் இன்னும் உயிகேராடுதான் இருக்கிXார். சாமியாராய் இருக்கிXார். அது
கேபாதுகே=. அதுவகைர தவித்த அவள் =Tசுக்கு நிம்=தி கிகை த்தது.
”இந்தப் பயணத்தால் கைவகேதகிக்கு அவள் ணவகைTப் பார்க் முடிந்தது. அவரு ன் கேபச
முடியாவிட் ாலும் பரவாயில்கைல. அவகைரப் பற்றி எதுவுகே= வெதரியா=ல் இருந்ததற்கு இது கே=ல்”
என்Xாள் சந்தியா.
அங்கிருந்து வி=ாTத்தில் கிளம்பி வெசன்கைT வந்து பிXகு ாரில் ஈகேராடு வரும் வகைர அவளுகை ய
=Tசில் ணவகைரப் பற்றிய எண்ணங் கேள ஓடிக் வெ ாண்டிருந்தT.
வீட்கை அகை ந்ததும் =ா=Tாரி ம், =ா=ா, ”அக்ஷயா அப்பாகைவ அ =தாபாத்தில் ஒரு கே ாயில்
பார்த்கேதன். அவகைரப் கேபாலிருந்தது. = த்தில் துXவியாய் இருக்கிXார். என்Tால் கேபச முடியவில்கைல.”
”யாகைரப் பார்த்தாய் ? ”
”நம்= கைபயன் கிருஷ்ணகு=ாகைரத்தான் பார்த்திருக்கிXாள்” என்று =ாமியார் வெசான்Tார்.
”எTக்கு யாகைரயும் ஞாப மில்கைல” என்று =ா=Tார் வெசால்லி விட் ார். அவருக்கு ஞாப =Xதி
வியாதியால் . வெபற்X கைபயகைTகேய =Xந்து விட் ார்.
”சாமியாராய்ப் கேபாT கிருஷ்ணகு=ார் திரும்பி வருவான் என்X நம்பிக்கை எTக்கு இல்கைல . கேவறு
வெபண்கைண ல்யாணம் வெசய்துண்டு வாழ்க்கை ந த்தா=ல் சாமியாராய் இருப்பகேத உத்த=ம் “ என்Xாள்
=ாமியார் .

53
இந்த விஷயத்கைதக் கே ள்விப்பட் ார்த்திக் அவகைளத் கேதடி வந்து, “ உன் புருஷன் உன்கைTயும்
வெபற்Xவர் கைளயும் தவிக் விட்டுவிட்டு சாமியாராய் கேபாய்விட் ான். , நான் வெசான்T=ாதிரி முன்கேப
ல்யாணம் வெசய்து வெ ாண்டிருக் லாம். உன் முட் ாள்தTத்தால் ாலத்கைத விகைரய=ாக்கி விட் ாய்.
இன்னும் குடி முழுகி வி வில்கைல. இப்கேபாதாவது நம் திரு=ணத்துக்கு ஒத்துக் வெ ாள். உTக் ா த்தான்
நான் யாகைரயும் திரு=ணம் வெசய்யா=ல் ாத்திருக்கே ன். என்னி ம் ஏராள=ாய் பணம் இருக்கிXது. நீ
கேவகைலக்குப் கேபா கேவண்டியதில்கைல. நாம் சந்கேதாஷ=ாய் இருக் லாம்.”.
”ஐகேயா சாமி ! என்கைT விட்டுவிடு. எTக்கு இதில் துளியும் சம்=தமில்கைல. என்கைT வற்புறுத்த
கேவண் ாம். நான் கை சி வகைர இப்படிகேய இருந்து விடுகிகேXன். நான் கேபாய் விட் ால் படுத்தப்
படுக்கை யாய் இருக்கும் =ாமியார், ஞாப =Xதி =ா=Tார் இவர் கைள யார் பார்த்துக் வெ ாள்வார் ள் ? ”
என்Xாள்.
”அந்த கிழங் ள் எப்படிகேயா கேபா ட்டும் . நான் நாகைளக் ாகைல வருகேவன். அதற்குள் கேயாசித்து உன்
முடிகைவச் வெசால். நாகைளக் ாகைல எட்டு =ணிக்கு தாலிகேயாடு வருகேவன். தயாராய் இரு. வீட்டிகேலகேய
உTக்குத் தாலி ட்டி என் வீட்டுக்கு உன்கைT =கைTவியாய் அகைழத்துச் வெசல்கேவன் “ என்Xவன்
அங்கிருந்து அ ன்Xான்.
”ஒரு வெபண் அழ ா இருந்ததால் இந்த ஆண் ள் சும்=ாகேவ இருக் =ாட் ார் ளா? நாச=ாய்ப்
கேபாXவன் ” என்று எண்ணிTாள் கைவகேதகி.
கைவகேதகி இரவில் படுத்திருக்கும்கேபாது நன்Xா கேயாசித்துப் பார்த்தாள். ஒரு வெபண் தனியா
இருந்ததால் அவளுக்குப் பாது ாப்பு இல்லா=ல் கேபாகிXது. ார்த்திக் =ாதிரி இருப்பார் ள் வற்புறுத்தி
வன்முகைXயில் வெபண்கைண ஆட்வெ ாள்கிXார் ள். உயிர் கேபாTாலும் அதற்கு உட்ப க்கூ ாது. ஒரு
வெபண்ணுக்குத் கைதரியம்தான் ஆயுதம் என்று சிந்தித்துக்வெ ாண்கே உXங்கி விட் ாள்.
அடுத்த நாள் ாகைல எழுந்திருக்கும்கேபாது =T உறுதியு ன் எழுந்தாள். =ாமியார் =ா=Tாருக்குச் வெசய்ய
கேவண்டிய பணிவிகை கைளச் வெசய்தாள். அப்கேபாது எட்டு =ணி . சகை=யலகைXக்குள் நுகைழந்து ஒரு
வெபாருகைள எடுத்து இடுப்பில் வெசாருகிக்வெ ாண்டு வாசல்படி அருகே வந்தாள்.
அப்கேபாது ார்த்திக் வீட்டின் வெவளி தகைவத் திXந்து உள்கேள நுகைழந்தான். மீகைசயு ன் பார்க்
ஆ%ானுபவTா இருந்தான்.
”தயாராய் இருக்கியா?” என்று தன் கை யிலிந்த =ஞ்சள் யிற்கைXக் குது லத்து ன் ாட்டிTான்.
”உள்கேள வராகேத அப்படிகேய வெவளிகேய கேபா ா நாகேய.”
ஒரு அடி முன் கைவத்தான்.
”இன்வெTாரு அடி கைவத்தாயாTால் என்T ந க்கும் என்று பார்” என்X கைவகேதகி இருப்பிலிருந்து
த்திகைய எடுத்து அவன் கே=ல் வீசுவது கேபால் கே ாபத்தில் ண் ள் மின்T நின்Xாள்.
பாயும் புலி கேபால் நின்றிருந்த அவகைளப் பார்த்து திகை த்த அவன், ” பயம் இல்லா=ல் என்கைT
எதிர்க்கிXாகேள.. இவகைள எலி என்று நிகைTத்கேதன். கேதகைவ ஏற்பட் ால் வெபண் புலியா =ாறுவாள்
கேபாலிருக்கிXது ”என்று நிகைTத்து, “ நான் ஆண் சிங் =டி என் கிட்கே யிருந்து நீ இன்று தப்ப முடியாது “
என்Xான்.
அவள் புலி பாய்வகைதப் கேபால் அவTருகில் தாவிTாள்.
இகைதச் சற்றும் எதிர்பார்க் ாத அவன் அச்சத்து ன் இரண் டி பின் வாங்கிTான். ஒரு கும்பிடு கேபாட்டு
விட்டு வெதருவில் இXங்கி திரும்பிப் பார்க் ா=ல் ந ந்தான்.
”அங்கே என்Tம்=ா சத்தம்” என்று கே ட் =ாமியாருக்கு, ”பூகைT வந்தது . விரட்டி விட்கே ன்” என்Xாள்
சிரித்துக்வெ ாண்கே .
****** ******

54
 14. அக் கைரச் சீகை=யில் ...
சங் ரி பூகைசகைய முடித்து ற்பூர ஆரத்திகையக் ாண்பித்துவிட்டு ஹாலுக்கு வந்தாள். அவள் ணவன்
கே ாபி வாட்ஸ் அப் பார்த்துக் வெ ாண்டிருந்தான்.
”இவர் ஏன் இப்படி வாட்ஸ் அப் பார்த்து கேநரத்கைத வீணடிக்கிXார் ஏதாவது கே ாவிலுக் ாவது
கேபாயிட்டு வரலாமில்ல. கே ட் ால் எரிந்து விழுகிXார்” என்று அங் லாய்த்தாள்.
சங் ரி கே ாவில், பக்தி பூகைச, என்று தன்னுகை ய கேநரத்கைதச் வெசலவழித்தால் அவளுக்கு கேநர் எதிர்
குணமுகை ய கே ாபி வெசய்தித்தாள், டீவி, வாட்ஸ் அப்பில் மூழ்கியிருப்பான். வுள் வழிபாடு
அவனுக்குத் துளிகூ விருப்பம் இல்கைல. ஆTால் கே ாபியி ம் இருக்கும் ஒரு நல்ல குணம் உண்கை=
கேபசுவது. அதுவும் =கைXக் ா=ல் வெபாய் லக் ா=ல் உள்ளகைத உள்ளபடி வெசால்வது.
”வாய்கை= எTப்படுவது யாவெதனின் யாவெதான்றும்
தீகை= இலாத வெசாலல்”.
என்னும் வள்ளுவர் வாக்கில் அவனுக்கு உ ன்பாடு இல்கைல. அவகைTப் வெபாறுத்தவகைர, ”வாய்கை=
எTப்படுவது யாவெதனில் உண்கை=கைய உள்ளபடி =கைXக் ா=ல் வெசால்வது” என்பது அவன் தரும்
உண்கை= விளக் ம். வெபாய் வெசால்லாகை=கைய அதாவது உண்கை=கைய அப்பட் =ா ப் பின்பற்றும்
இவனுகை ய இந்த அரிய குணத்தால் அவன் =கைTவி சீதாவுக்குத்தான் வெதால்கைல அதி ம்.
அவனுக்குத்தான் எகைதப் பற்றியும் வகைல கிகை யாகேத.
தனியார் அலுவல த்தில் கேவகைல வெசய்த அவன் ஓய்வு வெபறுவதற்கு ஐந்து ஆண்டு ளுக்கு முன்கேப
அலுவல த்கைத மூடி விட் தால் கேவகைலக்குப் கேபா ா=ல் நாட் கைளக் ழித்து அறுபகைதத்
தாண்டிவிட் ான்.அவனுக்கு இரண்டு வெபண் ள், மூத்தவள் பா=ா. ஆங்கில இலக்கியத்தில் பி ஏ.
ல்யாணம் ஆகி இரண்டு வயதில் ஒரு கைபயன் இருக்கிXான்.. ணவர் வெபாறியியல் பட் தாரி..
ஆஸ்திகேரலியாவில் சிட்னியில் இருக்கிXாள். இகைளயவள் அனுஷா, வயசு இருபத்தி எட்டு.
வெசன்கைTயில் வெபாறியியல் ல்லூரியில் பி ஈ படித்துவிட்டு அப்பாவி ம் வெ ஞ்சிக் கூத்தாடி அனு=தி
வாங்கி அவெ=ரிக் ாவில் எம்.எஸ் கே=ல் படிப்பு படித்துவிட்டு தற்கேபாது லிகேபார்னியாவில் கேவகைல
வெசய்து வெ ாண்டு கை நிகைXயச் சம்பாதிக்கிXாள். , அகைலப்கேபசி மூலம் அடிக் டி அம்=ாவு ன்
கேபசுவாள்.
அடுப்பில் பால் ாய்ந்து வெ ாண்டிருந்தது. சங் ரியின் நிகைTவு பின்கேTாக்கிச் வெசன்Xது
ஒரு வரு த்துக்கு முன் ஒரு =ாத விடுப்பில் அனு வெசன்கைT வந்திருந்தாள். அனுஷாவுக்கு
வழவழவெவன்றிருக்கும் கை சல் உ ம்பு. அம்=ா சங் ரி கேபால நல்ல அழகி. கேதாற்Xத்தில்
வெசழிப்பா வும் அறிவிலும் சிXந்து விளங்கும் = ளின் வளர்ச்சிகையப் பார்க் வெபற்கேXாருக்குச்
சந்கேதாஷ=ாய் இருந்தது. அனு நீ நல்லாயிட்கே என்று சங் ரி=கிழ்ச்சியு ன் = கைளக் ட்டிக்
வெ ாண் ாள்.
அனுஷா கேபால் யாராவது உண் ா? என்று கே ாபி எல்லாரி மும் வெபருகை=யு ன் வெசால்லுவார்.
”ஏம்=ா, நீ நல்ல கேவகைல கிகை ச்சு அவெ=ரிக் ாவிகேல ச=த்தா இருக்கே . உTக்குக் ல்யாணத்துக்கு
=ாப்பிள்கைள பார்க்கிகேXாம். அவெ=ரிக் ாவில் கேவகைல வெசய்யும் கைபயன் உTக்குச் சம்=தம்தாகேT”
என்Xாள் சீதா.
”அம்=ா எTக்கு ... ”என்று இழுத்தாள் அனுஷா.
” ல்யாணம் கேவண் ாம்னு வெசால்றியா. அதுக்கு நாங் சம்=திக் =ாட்கே ாம்” என்Xான் கே ாபி.
அனுஷா அம்=ாவின் ாதில் வெ=ல்லிய குரலில் ர சிய=ா க் கூறிTாள்.
என்Tடி வெசால்கேX. நாங் உTக்குக் ல்யாணம் வெசய்ய =ாட்கே ா=ா? ஏங் இவ வெசால்Xகைதக்
கே ட்டீங் ளா? அவளு ன் கேவகைல வெசய்யும் வெரட்டி கைபயகைTக் ல்யாணம் வெசஞ்சுப்கேபன்னு வெசால்Xா.

55
கே ாபிக்குக் கே ாபத்தில் ண் சிவந்தது.
”அனு நீ யாகைர கேவண்டு=ாTாலும் ல்யாணம் வெசஞ்சுக் நான் சம்=திக் =ாட்கே ன். நான் வெசால்X
கைபயகைTத்தான் நீ ல்யாணம் வெசய்யணும். என்னுகை ய அக் ா கைபயன் திகேTஷ் நல்லா
படிச்சிருக் ான். அவகைT நீ ல்யாணம் வெசஞ்சுக்கே ா”.
”முடியாதுப்பா. நான் வெரட்டிகையத்தான் ல்யாணம் வெசய்துப்கேபன்”.
”வெரட்டியின் ஊர் எதுடி?” என்று கே ட் ாள் சீதா.
”அவர் வெசாந்த ஊர் ாக்கிநா ா. நான் இப்கேபா கேவகைல வெசய்யும் ம்வெபனியில் கேவகைல வெசய்கிXார்.
அவரும் வெசன்கைTக்கு என் கூ வந்திருக்கிXார். அவகைர நான் ல்யாணம் வெசஞ்சுக்கிகேXன். அம்=ா
ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்” என்று வெ ஞ்சிTாள் அனுஷா.
யாருடி அவன்? குலம் கே ாத்திரம் தாய் வெ=ாழி ... ? என்று விTவிTான் கே ாபி.
அவருகை ய முழுப் வெபயர் ரகே=ஷ் கு=ார் வெரட்டி. வரு=ாTம் =ாசம் பத்து இலட்சம். ார்
கைவத்திருக்கிXார். அவெ=ரிக் ாவில் வீடு, வெசாந்த ஊர் ஆந்திராவில் உள்ள விசா ப்பட்டிTம்.தாய் வெ=ாழி
வெதலுங்கு. வெசன்கைTயில் வெபாறியியல் ல்லூரியில் படித்ததால் தமிழ் வெ ாஞ்சம் வெதரியும். அப்பா
அம்=ா ஆந்திராவில் கிரா=த்தில் இருக்கிXார் ள். ல்யாணத்துக்குச் சம்=தம் வெ ாடுத்துவிட் ாங் . இது
கேபாது=ா? இன்னும் கேவண்டு=ா?”.
”ஏண்டி ஆந்திரான்னு வெசால்கேX. கேவகேX ஊர். கேவறு பாகைஷ. எப்படிச் சரிப்படும்? நான்
ஒத்துக்வெ ாண் ாலும் அப்பா அதுக்கு ஒத்துக் கேவ =ாட் ார்” என்Xாள் சீதா.
அவர் ள் கேபசுவகைதக் கே ட்டுக் வெ ாண்டிருந்த கே ாபி கே ாபத்தில் த்திTான்.
” அதுக்கு நான் ஒத்துக் =ாட்கே ன். அவ =ாத்திரம் அவகைTக் ல்யாணம் வெசஞ்சுண் ா நான்
வெபால்லாதவன் ஆயிடுகேவன். அவகைளத் தகைல முழுகிவிட்டு என் வெபண் ஒருத்தி வெசத்துப்
கேபாயிட் ான்னு நிகைTச்சுக்குகேவன்”
ாதல் என்று வந்து விட் ால் =Tசுக்கு வலிகை= எப்படிகேயா வந்து விடுகிXது, வெபற்கேXார் =றுத்தகைத
லட்சியம் வெசய்யா=ல், அவள் மு நூலில் ல்யாண அகைழப்கைபத் கைதரிய=ாய் நண்பர் ளுக்கும்
வெதரிந்தவர் ளுக்கும் அனுப்பி கே ாயிலில் ல்யாணமும் வெசய்து வெ ாண்டு விட் ாள். பா=ா மு நூலில்
அகைழப்பிதகைழப் பார்த்து விட்டு உ கேT அம்=ாவி ம், “என்Tம்=ா அனு ல்யாணம்
பண்ணிக்வெ ாண் ாள் கேபாலிருக்கிXகேத , மு நூலில் எல்லாருக்கும் வெசய்தி அனுப்பியிருந்தாள்.
உTக்குத் வெதரியாதா?” என்று விஷயத்கைதத் வெதரியப்படுத்திTாள்.
என்T கைதரியம் அவளுக்கு. எTக்குச்வெசால்லா=ல் ல்யாணம் பண்ணிக் வெ ாண்டு விட் ாகேள. வெபத்த
அம்=ா கிட்கே வெசால்ல கேவண் ா=ா? என்று சங் ரி புலம்பிTாள்.
கே ாயிலில் =ணம் முடித்து அனு வெரட்டியு ன் வீட்டுக்கு வந்தான்,.
ழுத்தில் தாலிக் யிறு ன் வந்த அவகைளப் பார்த்து சங் ரி சிகைலயாகி விட் ாள்.
”அம்=ா இவர்தான் வெரட்டி. என்....”
”ஏண்டி என் கிட்கே வெசால்லகேல? என்று கே ட்டுவிட்டு வெரட்டிகையப் பரீசிலிப்பதுகேபால் பார்த்தாள்.
ண்ணிய=ாT கேதாற்Xம். றுப்பா இருந்தாலும் கைளயாT மு ம்.தாடி கைவத்திருந்தான்.. ஆXடி
ஆ%ானுபாகு. அனுஷா வெபாருத்த=ாTவகைTத்தான் கேதர்ந்வெதடுத்திருக்கிXாள்” என்று =Tதுக்குள்
நிகைTத்தாள்.
”உன்கிட்கே வெசான்Tால் அப்பாகிட்கே வெசால்லுகேவ. அப்பா ல்யாணத்கைத நிறுத்திடுவா. ல்யாணம்
முடிஞ்சி கேபாச்சு. பதிவு திரு=ணம் முடிந்தது இங்கே வருகிகேXாம்”.
”எTக்குத் வெதரிந்தால் ல்யாணத்துக்கு கேநரில் வர முடியாவிட் ாலும் =ாTசீ =ா வாழ்த்தி
இருப்கேபன். அதற்கு வாய்ப்புக் வெ ாடுக் ா=ல் வெசய்து விட் ாய். உட் ாருங் . ாபி கேபாட்டு எடுத்து
வகேரன்” என்று சகை=யல் அகைXக்குள் வெசன்Xாள்.

56
அப்கேபாது குளியலகைXயிலிருந்து வெவளிகேய வந்த கே ாபி இவர் கைளப் பார்த்து மு ம் சுளித்தான்.
தன்னு ன் கை வெ ாடுக் வந்த வெரட்டிக்கு கை வெ ாடுப்பகைதத் தவிர்த்துவிட்டு அனுஷாகைவப் பார்த்து,
” ல்யாணகே= முடிஞ்சு கேபாச்சா ! ! கேபஷ், கேபஷ். நீ வெபரிய =னுஷி ஆயிட்கே .. நீ என்னுகை ய
வெபண்ணும் இல்ல. நான் உன்னுகை ய அப்பாவும் இல்ல.. எதுக்கு இங்கே வந்கேத. கிளம்பு “ ண் ள்
சிவக் த்திTான்.
ாபிகையத் தம்பளிரில் எடுத்து வந்த சங் ரி அவர் ள் இருவரும் கேபாவகைத =Tக்கிகேலசத்து ன்
பார்த்தாள்.
”என்Tங் ...”
”திமிர் பிடிச்ச ழுகைத.குடும்ப வுரவும் கேபாச்சு. . நான் எப்படி உXவு ாரங் மு த்திகேல முழிப்கேபன்.
=ாTம் கேபாச்சு. எல்லாம் கேபாச்சு. அவகைளத் தகைலமுழுகிட்கே ன்” என்று தகைலயில் கை கைவத்து
உட் ார்ந்து விட் ான்.
அந்தச் சம்பவம் கே ாபிகைய அடிகேயாடு =ாற்றி விட் து. எங்கே யும் வெவளிகேய கேபா ா=ல் நாலு
சுவருக்குள் அகை பட்டுக் கி ந்தான். ”அனு எTக்குத் துகேரா ம் பண்ணிட் ா” என்று அடிக் டி
புலம்புவான். தாடி கைவத்து எப்கேபாதும் கேசா த்து னும் எந்த உத்கேவ ம், உற்சா ம் எதுவும் இல்லா=ல்
நகை ப்பிணம் கேபால் வாழ்ந்தான். அவTகைXகைய விட்டு வெவளிகேய வரா=ல் கேசாகை பிடிச்சவன்கேபால்
எப்கேபாதும் ட்டிலில் படுத்து கே=ாட்டு வகைளகையப் பார்த்து சிந்தித்துக் வெ ாண்டு இருப்பான்.
எப்கேபாதும் சிடுமூஞ்சியாய் சின்T விஷயத்துக்குக் கூ சீதாவி ம் சண்கை கேபாடுவான். சனியகேT,
நாகேய என்று அவகைளத் திட்டுவான். அடிப்பான். =Tகைசக் ாயப்படுத்துவான்.ஒருமுகைX ாபி சூ ா
இல்கைல என்று ாபி தம்பளகைர அவள் மூஞ்சு கே=கேல விட்வெ றிந்தான். அவன் வெசய்யும் இம்கைசகைய
அவளால் தாங் முடியவில்கைல. அன்பு எள்ளளவும் இல்லா=ல் கே ாபத்தில் எரி=கைலயாய் யாரும்
அணு முடியாதவாறு இருந்தான்.
யாராவது வீட்டு அகைழப்பு =ணிகைய அழுத்திTால் கூ எழுந்து கேபாய் பார்க் =ாட் ான் என்று சங் ரி
குகைXப்பட்டுக் வெ ாள்வாள். எப்கேபாதும் சாப்பாடு, தூக் ம் என்று கேசாம்கேபறியாய் இருந்ததால் அவன்
உ ல் வாக்கில் பருக் ஆரம்பித்து விட் து. இரவில் தூக் ம் வராததால் =ாத்திகைர கேபாட்டுத்தான்
தூங்குவான். அதTால் திTந்கேதாறும் ாகைல கேநரம் ழித்துத்தான் எழுந்திருப்பான். அவனுகை ய
நிகைலகையக் குறித்து சீதாவால் வருந்தா=ல் இருக் முடியவில்கைல.
அவள் கேயாசித்துக் வெ ாண்டிருக்கும்கேபாகேத பால் வெபாங்கி விட் து. அ ா! வனிக் ா=லிருந்து
விட்கே கேT என்று பாகைலக் கீழ் இXக்கி கைவத்து ாபி கேபாட் ாள்.
அப்கேபாது அகைலப்கேபசி சிணுங்கியது. வாட்ஸ் அப் அகைழப்பு. பா=ாதான்....சங் ரி தன் வெபண்ணி ம். ”
என்T பண்ணXதுன்னு வெதரியல பா=ா? அப்பா வெராம்ப கே=ாசா=ாயிட் ா. ஒரு =ாதிரியா இருக் ா”
என்று வருந்திTாள்.
”என்Tம்=ா அப்பாவுக்குப் புத்தி வெபசகி கேபாயிட்டிருக்குவெ=ன்று நிகைTக்கிXாயா? அவெதல்லாம்
ஒண்ணும் இருக் ாது. நீங் இருவரும் கிளம்பி சிட்னி வந்துடுங் . வெ ாஞ்ச நாள் எங் ளு ன் தங்குங் .
இ =ாற்Xம் அப்பாவுக்கு =T=ாற்Xத்கைத நிச்சய=ாய் வெ ாடுக்கும்” என்று வெசான்Tகேதாடு இல்லா=ல்
வெசன்கைTயில் இருக்கும் தன் கை=த்துTன் மூலம் அவர் ள் ஆஸ்திகேரலியா வருவதற்கு எல்லா
ஏற்பாட்கை யும் வெசவ்வகேT வெசய்து வி=ாT டிக் ட்கை யும் வாங்கிக் கை யில் வெ ாடுத்து விட் ாள்.
முதலில் எங்கும் வரமுடியாது என்று முரண்டு பிடித்த கே ாபி, பயணச் சீட்டு வாங்கிவிட் தாலும், சங் ரி
மி வும் வெ ஞ்சிக் கே ட்டுக் வெ ாண் தால் வர ஒப்புக் வெ ாண் ான். தீபாவளி முடிந்த அடுத்த நாளில்
இருவரும் வி=ாTத்தில் புXப்பட்டு விண்ணில் பXந்து சிட்னி வி=ாT நிகைலயத்கைத அகை ந்தTர்.
பா=ாவும் அவள் ணவர் ஆTந்தும் வி=ாTநிகைலயம் வந்து அவர் கைள தங் ள் இல்லத்துக்கு
அகைழத்துச் வெசன்XTர். மூன்று வயது கேபரன் அபிகேஷக் தாத்தாகைவப் பார்த்ததும் அவரு ன் ஒட்டிக்
வெ ாண்டு அவர் =டியில் ஏறி அ=ர்ந்து வெ ாண் ான்.
முதல் இரண்டு நாள் ஓய்வு எடுத்துக் வெ ாள்வதில் கேபாய்விட் து. சிட்னியில் உள்ள முரு ன்
கே ாவிலுக்குப் வெபற்கேXாகைர பா=ா அகைழத்துச் வெசன்Xாள். கே ாவில் விஸ்தார=ாய் இருந்தது.
சங் ரிதிTந்கேதாறும் வீட்டில் திருப்பு ழ் பாடுவாள். எப்பவாது முரு ர் கே ாவிலுக்குப் கேபாTால்

57
சன்Tதி முன் நின்று =Tம் உருகித் திருப்பு கைழப் பாடுவது அவள் வழக் ம். . அன்றும் அவ்வாகேX
திருப்பு கைழப் பாடிTாள். கே ாபி அவன் எப்கேபாதும் வெசய்வது கேபால் கே ாவிலுக்கு வெவளிகேய நின்று
வெதருகைவ கேவடிக்கை பார்த்துக் வெ ாண்டிருந்தான்.. இரண்டு =ணி தூரத்திலிருக்கும் கேலார=ா ப்
வெபாங்கும் நீரூற்று என்னும் இயற்கை அதியசத்கைதப் கேபாய்ப் பார்த்தார் ள்.
சங் ரி புது இ ங் கைள விரும்பிப் பார்த்தாலும் கே ாபி எதிலும் ஆர்வமில்லா=ல் இருந்தான். சீதாவின்
வகைல பா=ாகைவயும் வெதாற்றிக் வெ ாண்டு விட் து. அப்பா ஏன் உற்சா மில்லா=ல் இருக்கிXார்?.
என்T வெசய்யலாம்? என்று கேயாசிக் ஆரம்பித்தாள்.
அவள் ஒருமுகைX டிபார்ட்வெ=ண்ட் ஸ்கே ார் கேபாகும்கேபாது அவளுகை ய கேதாழி கேஹ=ாகைவப்
பார்த்தாள். அவள் திருவெநல்கேவலிகையச் கேசர்ந்தவள். தமிழ் நாட்டுக் ல்லூரியில் சட் ம் படித்தவள்.
வெ=ல்கேபார்னில் ஒரு வழக் றிஞர் அலுவல த்தில் பணி வெசய்கிXாள். அவள் முதல் ணவன் மூகைளயில்
புற்று கேநாய் வந்து இXந்து விட் ான். இரண் ாவது ணவனுக்கும் மூகைளயில் புற்று கேநாய். அதTால்
=T அழுத்தத்தில் இருந்தாள்.
“ குட் =ார்னிங் கேஹ=ா, எங்கே உன்கைT வெராம்ப நாளா ாகேணாம் ? நீ ஊரில் இல்கைலயா ?”
”நான் புளூ =வுண் ன்ஸ் என்னும் இ த்தில் விபாசTா தியாTப் பயிற்சிக்கு கேபாயிருந்கேதன். பத்து
நாள் பயிற்சி. கேநற்றுதான் முடிந்தது. அதி =T அழுத்தத்தில் இருந்கேதன். நாம் உ ல் நலம் வெபX
உ ற்பயிற்சி வெசய்வகைதப்கேபான்கேX, =Tநலம் வெபX வெசய்யும் பயிற்சிகேய புத்த விபாசTா தியாTம்
ஆகும். பத்து நாட் ளிலும் யாரு னும் கேபசக் கூ ாது. அகைலகேபசி உபகேயாகிக் க் கூ ாது. அங்குப்
கேபாய் வந்ததிலிருந்து என் =Tசு நிம்=தியாய் இருக்கிXது. என் =T அழுத்தம் எல்லாம் எங்கே கேயா
கேபாய்விட் து. கீகைதயில் வெசான்Tபடி சு ம் துக் ம் இரண்கை யும் ச==ா பாவிக் க் ற்றுக்
வெ ாண் ால் வாழ்க்கை வெபாலிவுறும்” என்று வெதளிந்கேதன்”.
அகைதக்கே ட் பா=ாவுக்கு ஒரு கேயாசகைT கேதான்றியது. புளூ =வுண் ன்ஸ் சிட்னியிலிருந்து
அருகில்தான் உள்ளது. அங்கே தியாTப் பயிற்சிக்கு வெபற்கேXாகைர அனுப்பிTால் என்T என்று
கேதான்றியது. மும்முர=ா முகைTந்து தன் வெபற்கேXாகைர கேஹ=ா வெசன்X அகேத தியாT பயிற்சியில்
கேசர்த்து விட் ாள். கே ாபிக்கு அதில் துளி கூ விருப்பமில்கைல. ஆTால் அவள் ட் ாயப் படுத்தியதால்
கேவறு வழியில்லா=ல் விபாசTா தியாT வகுப்பில் கேசர்ந்தான். தியாTப் பயிற்சி கை=யம் இருந்த புளூ
=வுண் ன்ஸ் அழ ாT இ ம். ரம்மிய=ாT இயற்கை சூழல் பார்ப்கேபாகைரப் பரவசப்படுத்தும்.
பத்து நாள் டுகை=யாT பயிற்சி. யாரு னும் கேபச கூ ாது. குட் =ார்னிங் கூ வெசால்லக் கூ ாது. கேபான்
கிகை யாது. தியாTம் =ட்டுகே= வெசய்ய கேவண்டும். இந்தக் டிT பயிற்சிகையத் தாக்கு பிடிக்
முடியா=ல் இருவர் இரண் ாவது நாகேள அந்த இ த்திலிருந்து ஓடி விட் Tர். நான் ாம் நாள்
வருவதற்குள் =Tம் வெபரிதும் அகை=தி வெபற்று, கூர்கை=யுற்று விபாªTா பயிற்சி வெதா ங் த்
கேதகைவயாT திXகைT அகை கிXது. உ வெலங்கும் புலTாகும் உணர்ச்சி கைள உணர்ந்தறிந்து, அதன்
தன்கை= கைளப் புரிந்துவெ ாண்டு, எதிர்விகைT கைள ஏற்படுத்தாது, ச=கேநாக்கை வளர்த்துக்வெ ாள்வகேத
இந்தப் பயிற்சி.
மூன்று நிகைல கைளக் வெ ாண் து இந்தப் பயிற்சி. முதல் நிகைல 'சீல', அதாவது நன்T த்கைத, என்பகேத
இந்த முகைXயின் அடித்தளம் ஆகும். சீலத்தின் அடிப்பகை யில் எழும் =T-
ஒருநிகைலப்பாட்டிற்கு 'ச=ாதி' என்று வெபயர். ஒருவர் இகை வி ாது தன் மூச்சுக் ாற்றின் கேபாக்கின் மீது
தன் முழு வTத்கைதயும் நிகைலநிறுத்தி, அதில் இயல்பா நி ழும் பல =ாற்Xங் கைளயும் கூர்ந்து
வனித்து வருவதன் மூலம் தன் =Tதின் கே=ல் உள்ள ட்டுப்பாட்கை ஓரளவு வளர்த்துக் வெ ாள்வது
இரண் ாம் நிகைல. அ -ஆராய்விTால் விகைளயும் ஞாTம் மூன்Xாவது நிகைல. இந்த ஞாTத்தின் மூலகே=
ஒருவர் =Tத்தூய்கை= அகை கிXார். கே ாபிக்கு முதலில் வெராம்ப ஷ் =ாய் இருந்தது. எவ்வளவு கேநரம்
ஒருத்தன் மூச்கைச வனித்துக் வெ ாண்டு இருக் முடியும். உட் ார்ந்து உட் ார்ந்து ால் =ரத்துப் கேபாய்
வலி உண் ாTது, யார் கூ வும் கேபசவும் கூ ாது என்பதால் தTக்குள்கேள கேபசிக் வெ ாண் ான்.
எப்கேபாதும் தியாTத்திகேல ஈடுபட் தால் தான் வெசய்தது சரியா? என்று தன்கைT ஆத்= விசாரகைண
வெசய்தான்.”அனுவின் மீது வெவறுப்கைப உமிழ்ந்கேதகேT” என்று அரற்றிTான். அ ஆராய்வின் மூலம்
இதுவகைர எண்ணற்X நாட் கைள அன்பு பாசம், கேநசம் வெபாழியா=ல் வாழ்க்கை கைய வீணடித்து தான்
வெசய்தது தவறு என்றும் வாழ்நாள் குறுகியது அதTால் இனிவரும் நாட் ளில் அன்கைப அகைTவரி மும்

58
வெபாழிய கேவண்டும் என்னும் ஞாகேTாதயம் அவனுக்கு வந்தது. அன்பு விகைலயில்கைல என்பகைதயும்
உணர்ந்தான்.
ராகே=ஸ்வரம் கேபாTாலும் சனிஸ்வரன் வி ாது என்னும் பழவெ=ாழிகைய வெ=ய்ப்பிப்பது கேபால
சங் ரிஎல்லாநாட் ளிலும் கே ாபிகைய நிகைTத்கேத வகைலப் பட்டுக் வெ ாண்டிருந்தாள்.
இறுதியா , கை சி நாள் அன்று, அகைTவரி மும் நல்லுXவு வளர்க்கும் உகைரயா லு ன் மு ாம்
நிகைXவகை ந்தது.
ணவனும் =கைTவியும் வெவவ்கேவறு இ த்தில் சீதாவுக்குப் கே ாபிகையச் சந்திக்கும் சந்தர்ப்பம்
கிகை க் வில்கைல. பயிற்சி மு ாம் முடிந்தது எல்லாரும் வெவளிகேய வந்தார் ள்.
பா=ா தன் வெபற்கேXாகைர அகைழத்துச் வெசல்ல ாரில் வந்திருந்தாள்.
கே ாபி தன் =கைTவிகையப் பார்த்ததும் சங் ரிஎன்Xான் பாசத்து ன்.
அவ்வளவுதான் அன்பின் அரவகைணப்பில் இருவரும் திகைளத்தTர்- திணறிTர்.
பா=ாவுக்கு இன்ப அதிர்ச்சி. தன் நிகைTவு வெதரிந்த நாள் முதல் தன் தந்கைத தாயாகைரக் ட்டிப் பிடித்து
முத்தம் தந்தகைதப் பார்த்தகேத இல்கைல அவள்.
”தியாTப் பயிற்சி எப்படிம்=ா இருந்தது?”
சங் ரிபுன்Tகை கைய வெநளிய விட் ாள். =Tசுக்கு நல்ல பயிற்சி என்Xாள்.
”அப்பா உTக்கு எப்படி ...?”
” வாழ்க்கை யில் துன்பம் வரும்கேபாது அகைத எதிர்வெ ாள்ள கேவண்டும் என்பதுதான் யதார்த்தம் என்று
வெதளிந்கேதன். இப்கேபா என் =Tம் என் ட்டுப்பாட்டில் இருக்கிXது”.
நாலு நாட் ள் ழிந்து அவர் ள் வெசன்கைT கிளம்பி விட் ார் ள். அபிகேஷக் தாத்தாவின் ால் கைளக்
ட்டிக் வெ ாண்டு, தாத்தா என்கைT விட்டுப் கேபா ாகேத என்று தறி அழுதான். ”அழாகேத ா ண்ணு.
நாங் கேபாய் அணு சித்திகைய இங்கே அகைழச்சிட்டு வகேராம்” குழந்கைதக்குச் ச=ாதாTப் படுத்திTாள்
சீதா. சின்T கைபயனுக்கு எவ்வளவு பாசம் தாத்தாவின் கே=கேல என்று அவள் வியந்தாள். குழந்கைதயி ம்
வெபாய் வெசால்ல கேவண்டி இருக்கிXகேத என்று கே ாபி வருத்தப்பட் ான்.
வி=ாTத்தில் வெசன்கைT கேபாகும்கேபாது கே ாபி தன் பக் த்தில் அ=ர்ந்திருந்த =கைTவியி ம் வெ=ல்லிய
குரலில் கேபசிTான்.
”சங் ரி ”
”உம்”
”தியாTப் பயிற்சியாகேல உன்கிட்கே ஏதாவது முன்கேTற்Xம் உண் ா?”
”உஹும்”
”ஏன் ?” நான் தியாT பயிற்சியின் கேபாது,” நீங் ள் =Tசு ஒடிஞ்சு கேபாயிட்டீங் கேள. நீங் எப்கேபா
சந்கேதாஷ=ா இருப்பீங் ” என்று உங் கைளப் பற்றிகேய சதா ாலமும் நிகைTச்சிருந்கேதன்.
”அசடு . நான் எக்கே டு வெ ட்டுப் கேபாTால் என்T என்று நீ விட்டுவிட்டிருக் கேவண்டும்”.
”அது என்Tாகேல முடியாதுங் ”.
அவன் அவகைளப் பார்த்த பார்கைவயில் பாசம் வெபாங்கி வழிந்தது.
வெசன்கைT வி=ாTநிகைலயம் வந்ததும் அவன் அன்பு ன் அவள் கை /கையப் பிடித்து அகைழத்து வெவளிகேய
வந்தான். அவன் எப்கேபாதுகே= கேவ =ா முன்Tால் ந ப்பான்.. அவள் அவன் பின்Tால் ஓடுவாள்.
அன்று அவன் வெசய்கை யால் அதிர்ந்தாள்.

59
ஒரு =ாதம் ழித்து வீட்டுக்கு வருவதால் சீதாவுக்கு வீட்டில் எக் சக் =ாT கேவகைல. ஓட் கை அடித்து
சா=ான் கைள அடுக்கி கைவத்து பிரயாணக் கைளப்பு தீர நான்கு நாட் ள் ஆகிவிட் T. அப்பா ா என்று
வெபருமூச்சு விட்டு பா=ாவி மிருந்து அகைலப்கேபசிகைய எதிர்பார்த்துக் வெ ாண்டிருந்தாள்
அன்று ாகைல கே= த்திலிருந்து எட்டிப் பார்த்த திரவன் அனுப்பிய ஒளிக் ற்கைX ள் வீட்டுக்குள்
நுகைழந்து பிர ாசித்தது கேபால் கே ாபியின் =Tதிலும் இருள் நீங்கி வெவளிச்ச=ாய் இருந்தது. பூகைச
வெசய்வதற் ா க் ாவி உகை அணிந்திருந்தான்.
”அன்வெபனும் பிடியுள் அ ப்படும் =கைலகேய ”இரா=லிங் சுவாமி ளின் பா கைல அவன் உதடு
முணுமுணுத்துக் வெ ாண்டிருந்தது. அனுவி மிருந்து அகைலப்கேபசி வரகேவ அவளு ன் கேபசிக்
வெ ாண்டிருந்தான். அன்கைப அவளி ம் வெபாழிந்து வெ ாண்டிருந்தகைத வியப்பு ன் சங் ரிபார்த்துக்
வெ ாண்டிருந்தாள்.
கே ாபி அகைலப்கேபசிகைய அவளி ம் வெ ாடுத்து,”அனு கேபசுகிXாள்”என்Xான்.
சங் ரிஅகைலப்கேபசிகைய வாங்கிக் வெ ாண் ாள்.
” அம்=ா எப்படி இருக்கே ?” என்Xாள் குது லத்து ன்.
”நான் வெராம்ப சந்கேதாஷ=ா இருக்கே ன். நீ எப்படி இருக்கே அனு ? அப்பா வெராம்ப =ாறிட் ார்
வெதரியுகே=ா? ாவி கேவட்டி உடுத்திக்கிXார். என் கிட்கே அன்பா ந ந்துக்கிXார். எல்லாரி மும் அன்கைப
வெபாழகிXார். உண்கை=கையச் வெசால்லனும்Tா புத்தருக்குப் கேபாதி =ரத்தடியில் ஞாTம் வந்தது கேபால
அப்பாவுக்கு அக் கைரச் சீகை=யிகேல ஞாTம்.....”
” அப்பா இப்கேபா என்கிட்கே பாசத்து ன் கேபசிTார். அவர் =ாறிவிட் தில் எTக்கும் சந்கேதாஷம்தான்.
அப்படி =ாற்றியது யாகேரா?”
”சிறு கைதயில் திருப்பம் வருவது கேபால் எல்லாருகை ய வாழ்க்கை யிலும் குருவின் கேபாதகைTயாகேலா
அல்லது ஏதாவது ஒரு சம்பவத்தாகேலா திருப்பம் வருகிXது. அது =னிதன் வாழ்வில் இகைXவன்
வெசய்யும் விந்கைத. அப்பாவின் வாழ்க்கை யில் தியாTப் பயிற்சியால் திருப்பம் ஏற்பட்டு விட் து”
” அம்=ா, உTக்கு ஒரு =கிழ்ச்சியாT வெசய்தி. நான் மூணு =ாசம். முழு ா= இருக்கே ன். உங் ளுக்கு
வி=ாT டிக் ட் வாங்கி அனுப்பிச்சு கேXன். நீயும் அப்பாவும் உ கேT கிளம்பிய லிகேபார்னியா
வந்துடுங் . குழந்கைத பிXக்கும்கேபாது நீங் என்கூ இருக் ணும்”.
சங் ரி ஆTந்த வெவள்ளத்தில் மிதந்தாள்.
******************

60
 15. இதுவும் ந்து கேபாகும் ! !
” பாஸ் ர் உங் =கைTவி நித்யாகைவ இப்கேபா வீட்டுக்கு அகைழச்சிட்டு கேபா லாம் ” என்Xார் ாக் ர்
பவானி.
”வெபண் ள் வெசயற்கை முகைXயில் குழந்கைத கேபறு வெபX சிகிச்கைச எடுத்துக்வெ ாள்ளும் ”.பவானி
வெசயற்கை ருத்தரிப்பு =ருத்துவ=கைT” =யிலாப்பூரில் உள்ளது.அங்குச் சிகிச்கைச
எடுத்துக்வெ ாண்டிருந்த நித்யாவுக்குக் ருச்சிகைதவு ஏற்பட்டு விட் து. அவள் இப்கேபாது தன் வீட்டுக்குத்
திரும்பிக் வெ ாண்டிருக்கிXாள்.
அந்த =ருத்துவ=கைTயிலிருந்து உ லாலும் =Tத்தாலும் பலவீT=ா இருந்த =கைTவி நித்யாகைவ
பாஸ் ர் கை கையப் பிடித்து வெ=துவா அகைழத்துக் வெ ாண்டு வந்து ாரில் அ=ர கைவத்தான். வீட்கை
கேநாக்கிக் ாகைரச் வெசலுத்திTான். நித்யாவின் நிகைTவகைல ள் பின்கேTாக்கிச் வெசன்XT.
நித்யாவும் பாஸ் ரும். வெவவ்கேவறு சாதிகையச் கேசர்ந்தவர் ள். கே ாகைவயில் வெபாறியியல் ல்லூரியில்
ஒன்Xா ப் படித்தவர் ள் நித்யாவின் வெசாந்த ஊர் ஈகேராடு. ஏழ்கை=யாT குடும்பம். அப்பா இல்கைல..
அழகும் அ க் மும் இனிகை=யாய் கேபசும் இயல்பு உகை யவள். பாஸ் ரின் தந்கைத திகேரசன்
கே ாயம்பத்தூரில் வெபரும் வெசல்வந்தர்.. பாஸ் ர் புத்திசாலி ; நன்Xா ப் படிப்பான்.
அவர் ள் இருவரும் பி.ஈ இறுதிப் பரீட்கைசயில் சிXப்பாT முகைXயில் கேதறி வெசன்கைTயில் வெவவ்கேவறு
சாப்ட்கேவர் நிறுவTத்தில் கேவகைலயில் கேசர்ந்து விட் Tர். அவர் ள் நட்பு வெதா ர்ந்து பின் ாதலா
=லர்ந்து விட் து. மூன்று வரு ம் ாதலித்த பிXகு பாஸ் ர் தன் தந்கைதயி ம் தன் ாதகைலப் பற்றிச்
வெசால்லி நித்யாகைவத் திரு=ணம் வெசய்து வெ ாள்கிகேXன் என்Xதும் அவர் ஒப்புக்வெ ாள்ளவில்கைல.
இருவர் வீட்டிலும் பயங் ர=ாT எதிர்ப்பு. அவர் ள் திரு=ணம் நண்பர் ள் உதவியு ன் வெசன்கைTயில்
வ பழனி முரு ன் கே ாவிலில் ந ந்தது.
இருவரும் பணி வெசய்வதால் வீடு வாங் வங்கியில் சிர=மின்றி ன் கிகை த்தது. கேவளச்கேசரியில்
அடுக்கு =ாடி குடியிருப்பில் ஒரு ஃபிளாட் வாங்கி அதில் குடிகேயறி விட் Tர். இல்லX வாழ்க்கை
இன்பத்தில் திளத்திருந்தTர்..குழந்கைத இல்கைலகேய என்னும் ஒரு குகைXகையத் தவிர கேவறு எந்தக்
குகைXயும் அவர் ளுக்கு இல்கைல. ஐந்து வரு ம் முடிவதற்குள் வீட்டுக் கைT அகை த்துவிட்டு ன்
இல்லா=ல் நிம்=தியாய் வாழத் வெதா ங்கிTார் ள்.
இன்பகே=ா துன்பமும் நிரந்தர=ாய் இருக் ாது என்பது வாழ்க்கை யின் நியதி இல்கைலயா? பாஸ் ர்
கேவகைல பார்த்து வந்த நிறுவTத்தில் ஆட்குகைXப்பு ாரணம் ாட்டி அவகைT கேவகைலயிலிருந்து நீக்கி
விட் ார் ள். மூன்று =ாதம் கேதடியும் அவனுக்கு கேவகைல கிகை க் வில்கைல. அவன் =T அழுத்தத்தில்
தத்தளித்தான். நித்யாதான் அவனுக்கு நம்பிக்கை ஊட்டும் வார்த்கைத கைளக் கூறிTாள்.
”பாஸ், வகைலப்ப ாதீங் . நீங் கேள ஒரு ம்வெபனிகைய ஆரம்பியுங் . என் நகை கைள உங் ளுக்குத்
தருகிகேXன். உங் கிட்கே ல்வி இருக்கிXது. திXகை= இருக்கிXது. என் வரு=ாTத்கைத கைவத்துக்
வெ ாண்டு குடும்பத்கைத ந த்தலாம்” என்று ஆறுதல் கூறிTாள். பாஸ் ருக்கு ண்ணில் நீர் வெபாங்கியது.
அவள் கை கையப் பிடித்துக்வெ ாண்டு, ”என் நிகைலகை=கையப் பற்றி நன்Xா த் வெதரிந்தும் என் அப்பா எந்த
உதவியும் வெசய்யா=ல் என்னி ம் கேபசா=ல் இருக்கிXார். உன்னி ம் தன்Tம்பிக்கை அதி ம் இருக்கிXது.
உன் வார்த்கைத ளும் எTக்குத் தன்Tம்பிக்கை தருகின்XT. நீ என் பக் த்தில் இருக்கும்கேபாது எTக்கு
என்T வகைல?. நீ வெசால்Xபடிகேய வெசய்கிகேXன்” என்று வெநகிழ்ந்து வெசான்Tான்.
”என்னுகை ய பலகே= தன்Tம்பிக்கை தான். வாழ்க்கை யில் உண் ாகும் வெபரும் துன்பங் கைளக் க்
அந்தத் தன்Tம்பிக்கை கேய துகைணயாய் இருக்கும்” என்Xாள் நித்யா. .
அவள் கூறியபடி பாஸ் ர் ஒரு சாப்ட்கேவர் நிறுவTத்கைத ஆரம்பித்தான். அவெ=ரிக் ாவில் உள்ள
நிறுவTத்திற் ா சில கேவகைல கைள இங்கே வெசய்து வெ ாடுக் ஆரம்பித்தான் நல்ல வரு=ாTம்
கிகை த்தது. முதல் வரு முடிவிகேலகேய இலாபம் ஈட் முடிந்தது. அ =ாTம் கைவத்த நகை கைள மீட்டு
அவளி ம் திருப்பித் தந்தான்.

61
ஒருநாள் நித்யா பல்வெபாருள் அங் ாடியில் ஹ=ாம் கேசாப் கேதடிக் வெ ாண்டிருக்கும்கேபாது எதிர்ப்புXம்
வந்த ஒரு வெபண்=ணியின் கே=ல் கே=ாதிக் வெ ாண்டு ”சாரி” என்Xாள். அந்த கே=ாதல் அவள்
வாழ்க்கை யில் ஒரு திருப்பத்கைத ஏற்படுத்தப் கேபாகிXது என்பது அப்கேபாது அவளுக்குத் வெதரியாது.
அந்தப் வெபண்=ணிக்கு வயது சு=ார் ஐம்பது இருக்கும். சிரித்த மு ம். னிவாT பார்கைவ.
”நான் ாக் ர் பவானி. கை%னி ாலிஸ்ட். கேவளச்கேசரியில் =ருத்துவ=கைT கைவத்திருக்கிகேXன்” என்று
அறிமு ம் வெசய்து வெ ாண் ார்.
”கை%னி ாலிஸ்ட் ா? = ப்கேபறு =ருத்துவர்தாகேT” என்Xாள் நித்யா
”ஆ=ாம் உங் ளுக்குக் குழந்கைத இருக்கிXதா?” ாக் ர் நட்பு ன் கே ட் ார்.
”இதுவகைர இல்கைல ாக் ர் ”
” ல்யாணம் ஆகி எத்தகைT வருஷம் ஆகிXது?”
”ஏழு வரு ம் ஆகி விட் து.”
”நீங் ள் ஏன் வெசயற்கை முகைXயில் குழந்கைத வெபற்று வெ ாள்ளக் கூ ாது. என்னுகை ய
=ருத்துவ=கைTக்கு வாங் கேளன்” என்று தன் ஹாண்ட் கேபக்கிலிருந்து ஒரு விசிட்டிங் ார்கை எடுத்து
அவளி ம் வெ ாடுத்தாள்.
”வகேரன் ாக் ர்” என்று நித்யா விகை வெபற்Xாள்.
அன்று இரவு பாஸ் ரனி ம் அகைதப் பற்றி விவாதித்தாள். ” நானும் நிகைXய ாக் ர் ள் பற்றிக் கே ள்விப்
பட்டிருக்கே ன். எTக்கு இதுவகைர குழந்கைதக் ா ச் வெசயற்கை முகைXயில் சிகிச்கைச வெபX கேவண்டும்
என்று கேதாணகைல . ாக் ர் பவானி வெசான்Tதும்தான் எTக்கு அவங் வெசால்Xபடி வெசய்யலாம்னு
கேதாண்Xது.”
”நித்யா நாம் இருவரும் வுள் அருளிTால் கை நிகைXயச் சம்பாதிக்கிகேXாம். எந்தப் வெபண்ணுக்குகே=
ல்யாணம் ஆகி குழந்கைத வெபற்றுக் வெ ாள்வதில் ஆகைச இருக்கும். பவானி ாக் ர் =ருத்துவ=கைTயில்
நீ சிகிச்கைச எடுத்துக்கே ா. பணம் கேபாTால் பரவாயில்ல. ந=க்குக் குழந்கைத முக்கியம்” என்Xான்
அன்பு ன்.
நித்யாவும் =ருத்துவ=கைTக்குச் வெசன்று ாக் ர் பவானிகையப் பார்த்தாள். அவள் முன்பு எடுத்திருந்த
=ருத்துவ ரிப்கேபார்ட் கைளக் ாண்பித்தாள். எல்லாவற்கைXயும் பார்த்த ாக் ர், ”விந்து வீரியமின்கை=
ாரண=ா குழந்கைதப் கேபறில்லாதவர் ளுக்கு குழந்கைதகையப் வெபற்றுக் வெ ாள்ள முடியும். ஊசி மூலம்
மூலம் ஒரு விந்தணுகைவ கேநரடியா ஒரு ரு முட்கை யில் வெசலுத்தப்படும் வெதாழில்நுட்பம் வெசயற்கை
முகைXயில் ருத்தரித்தலில் ஒரு வகை யாTதாகும்.. எங் ள் =ருத்துவ=கைTயில் அந்த முகைXயில்தான்
சிகிச்கைச அளிக் ப் படுகிXது. உTக்கும் அந்தச் சிகிச்கைசதான் கேதகைவப்படுகிXது “ என்Xார். .
ாக் ர் பவானி கூறியபடி நித்யா அங்குக் குழந்கைத வெபXச் சிகிச்கைச எடுத்துக் வெ ாண் ாள். நித்யாவின்
துரதிஷ் ம் !! முதல் முயற்சி ருச்சிகைதவில் முடிந்தது.
ாகைர நிறுத்தி ”பல=ாT கேயாசகைTகேயா ? வீடு வந்துவிட் து” என்X பாஸ் ரின் குரகைலக் கே ட் பிXகே
Tவுல த்திலிருந்து விழித்துக்வெ ாண்டு ”ஒன்றும் இல்கைலங் ” என்Xாள்.
. ” நித்யா நீ வெரஸ்ட் எடுத்துக்கே ா நான் கேபாய் சாப்பி ஏதாவது வாங்கி வருகிகேXன்”.
”நான் கேசா =ாய் இருக்கே ன், என்கைT விட்டு கேபா ாதீங் . நித்யா விம்மி விம்மி அழுதாள். வெசல்லகே=
அழாகேத. பணம் வெசலவாTால் பரவாயில்கைல. =றுபடியும் முயற்சி வெசய்யாலாம் குழந்கைத ந=க்கு
நிச்சயம் உண்டு.” என்று அவள் கேதாளில் தட்டி பாஸ் ர் ஆறுதல் வெசான்Tான். அவள் பார்க் ாத
வண்ணம் தன் விழிகேயாரத்தில் வழிந்த ண்ணீகைரத் துகை த்துக் வெ ாண் ான்,
நித்யா வெ ாஞ்ச நாள் ழித்து மீண்டும் சிகிச்கைசகையத் வெதா ர்ந்தாள்.
அன்று அவள் =ருத்துவ=கைTக்குப் கேபா கேவண்டும். பாஸ் ருக் ா க் ாத்திருந்தாள். அப்கேபாது
=ாகைல சு=ார் ஆறு =ணி இருக்கும். அவள் அகைலப்கேபசி சிணுங்கியது.

62
அவள் கேபாகைT எடுத்து ாதில் கைவத்தாள். விஷயத்கைதக் கே ட்டு அதிர்ந்தாள் . அது கேபாலீஸ்
மிஷ்Tரி மிருந்து வந்த கேபான். அவள் ணவன் ாரில் கேபாகும் கேபாது முன்Tால் வெசன்X லாரியின்
கே=ல் கே=ாதி விபத்து ந ந்த இ த்திகேல =ரணம் அகை ந்தார் என்று அறிந்ததும் அழுது வெ ாண்கே
விபத்து ந ந்த இ த்துக்கு ஓடிTாள்.
எல்லாம் முடிந்து விட் து. அவன் ஆத்=ா அவன் உ கைல விட்டு நீங்கி விட் து. இXந்த உ கைலப்
பார்த்து கே ாவெவன்று தறி அழுதாள். அவள் அலுவல த்தில் உ ன் பணி வெசய்பவர் ள் அவளுக்கு
உதவி வெசய்ய ணவனுக்குச் வெசய்ய கேவண்டிய இறுதிச் ச ங்கு கைள முடித்தாள். அவள் =ா=Tார்
திகேரசன் எந்த உதவியும் வெசய்யல. இXந்த = னின் உ கைலக் கை சியாய் வந்து பார்க் வும் இல்ல..
அகைத அவள் வெபாருட்படுத்தவில்கைல.”
ணவனின் =கைXவு அவள் எதிர்பாராதது . அவன் இழப்பு அவள் வெநஞ்சில் இடி விழுந்தது கேபால்
இருந்தது. ஆTால் அதற் ா அவள் சும்=ா உட் ார்ந்து வி வில்கைல. என்Tதான் அழுதாலும்
உருகிTாலும் =ாண் வர் திரும்ப வந்து வி ப் கேபாகிXாTா? என்னும் யதார்த்தத்கைத உணர்ந்து தான்
வெ ாடுத்து கைவத்தது அவ்வளவுதான் என்பகைதப் புரிந்தது வெ ாண்டு வெசய்ய கேவண்டியதில் வTம்
வெசலுத்திTாள். அந்த விபத்துக்குக் ாரண=ாயிருந்த லாரி ம்வெபனி மீது நஷ் ஈடு கே ட்டு வழக்குத்
வெதாடுத்தாள்.
இXப்புச் சான்றிதழ் வாங்குவது, வங்கியில் இXந்த ணவர் வெபயகைர நீக்குவது, இன்ஷூரன்ஸ்
ம்வெபனிக்கு விண்ணப்பம் வெ ாடுப்பது என்று இவெதற்வெ ல்லாகே= சு=ார் இரண்டு =ாதம் ஓடி விட் து.
அந்த மும்முரத்தில் =ருத்துவ =கைTக்குப் கேபாவகைத =Xந்து விட் ாள் என்கேX வெசால்லலாம்.
அவள் அகைலகேபசி சிணுங்கியது ாக் ர் பவானிதான் கேபான் பண்ணியிருக்கிXாள் .”என்Tம்=ா
=ருத்துவ=கைTகைய =Xந்திட்டியா? என்னிக்கு வர்கேர?”
நித்யா கேயாசித்தாள்.. பாஸ் ர் அவளுக்குக் குழந்கைத பிXக் கேவண்டுவெ=ன்று மி வும் ஆகைசப்பட் ான்.
அவன் இப்கேபாது இல்கைல. அவனுகை ய ஆசி தTக்குக் ண்டிப்பா கிகை க்கும் என்று நம்பிTாள் .
”நாகைளக்கு வருகிகேXன் ாக் ர்” என்Xாள்.
அடுத்த நாகேள =ருத்துவ =கைTக்குப் கேபாய் ாக் ர் பவானிகையப் பார்த்தாள். உன் ணவரி மிருந்து
கேசசரித்த விந்தணுக் ள் பத்திர=ாய் இருக்கிXது. இன்கேX சிகிச்கைசகைய ஆரம்பிக் லாம் என்று ாக் ர்
பவானி னிகேவாடு கூறிTாள். நித்யாவும் கேதகைவயாT கேபாது அலுவல த்துக்கு விடுப்பு கேபாட்டு
விட்டு சிகிச்கைச எடுத்துக் வெ ாண் ாள்.
ாக் ர் பவானியின் முயற்சிக்குப் பலன் கிகை த்தது. பவானி கை ராசி ாக் ர் ஆயிற்கேX.
ரிப்கேபார்ட்கை ப் பார்த்துவிட்டு, ” ங்கிராட்ஸ் நித்யா, பாசிடிவ் ரிசல்ட் வந்திருக்கு. நீங் அம்=ா ஆ
கேபாறீங் ” என்று ாக் ர் வெசான்Tகேபாது அவளால் நம்ப முடியவில்கைல ! !
”நி%=ா வா, அவர் இருந்தால் வெராம்ப சந்கேதாஷப் பட்டிருப்பார்.மிக் நன்றி ாக் ர் . எல்லாத்துக்கும்
நீங் தான் ாரணம்.”.
”நான் ாரணம் இல்ல. எல்லாம் வுளின் வெசயல்தான் ! அவனுக்கு நன்றிகையச் வெசால்” என்Xார்
ாக் ர் பவானி.
=ாதங் ள் ஓடிT. அவள் பிரசவிக்கும் கேநரம் வந்து விட் து. அன்றுதான் பாஸ் ரின் நிகைTவு திTம்.
அன்கேXாடு அவன் இXந்தும் ஒராண்டு முடியப் கேபாகிXது.
ாகைல பத்து =ணிக்கு நித்யாவுக்கு இரட்கை க் குழந்கைத பிXந்தது. வெசார்ண விக்கிரம் கேபால் ஒரு ஆண்
குழந்கைத . ஒரு வெபண் குழந்கைத . அவள் =கிழ்ச்சிக் லில் மூழ்கிTாள். இரண்டு நஞ்சுக் வெ ாடி
இருந்ததால் இரட்கை க் குழந்கைத பிரசவம் சுமூ =ா ஆகிவிட் து. தாயும் கேசயும் நலம்” என்Xார்
ாக் ர். அன்று =ருத்துவ=கைT முழுவதும் இந்த விஷயம் பரபரப்பா கேபசப் பட் து. ணவன் இXந்து
ஒரு வரு ம் ழித்து குழந்கைத பிXக்கிXது, இகைத அந்தக் ாலத்தில் யாரும் நிகைTத்துப் பார்க் முடியாது.
எல்லாவற்றுக்கும் நவீT =ருத்துவ சிகிச்கைச முகைXதான் ாரணம் என்று கேபசிக் வெ ாண் ார் ள்.
பத்திரிகை நிருபர் ள் வந்து நித்யாகைவப் கேபட்டி எடுத்துச் வெசன்Xார் ள்.

63
நித்யா தTக்கு இரட்கை க் குழந்கைத பிXந்ததில் அளவு ந்த சந்கேதாஷம் வெ ாண் ாள்.. பாஸ் கைர
நிகைTவு கூர்ந்தாள். அவன் நிகைTவு நாள் அன்கேX குழந்கைத பிXந்த வாழ்க்கை யின் விசித்திரத்கைத
நிகைTக் நிகைTக் அவளுக்கு வியப்புண் ாயிற்று.
=றுநாள் .நித்யாகைவப் பற்றிய வெசய்தி எல்லாத் திTசரி வெசய்தித்தாளிலும் வந்திருந்தது.
=ா=Tார் திகேரசன் வீட்டில் வெசய்தித்தாள் வந்து விழுந்தகேபாது அவர் பூகைச அகைXயில் ”முத்திவெநறி
அறியாத மூர்க் வெராடு முயல்கேவகைT....” ரா த்கேதாடு திருவாச த்திலுள்ள அச்கேசா பதி த்கைத உருகிப்
பாடிக் வெ ாண்டிருந்தார். வயசு எழுபகைதத் வெதாட்டுவிட் தாகேலா என்Tகே=ா சமீப ால=ா அவர் பக்தி
=ார்க் த்தில் மூழ்கி விட் ார்.
பூகைச முடித்தபிXகு வெசய்தித்தாகைளப் படித்த ஆரம்பித்த திகேரசனுக்கு தூக்கிவாரிப் கேபாட் து. ”
இXந்த ணவரின் உயிரணுவால் இரட்கை க் குழந்கைத” என்X வெசய்திகைய அவரால் நம்ப முடியகேல. ஒரு
முகைXக்கு இருமுகைX அந்தச் வெசய்திகையப் படித்தார். சகை=யலகைXயில் கேவகைலயாய் இருந்த தன்
=கைTவிகையக் கூப்பிட்டு,” சிவ ாமி நம்= பாஸ் ருக்கு இரட்கை க் குழந்கைத. பிXந்திருக் ாம்
.ஆம்பிளப் பிள்ள ஒண்ணு, வெபட்கை ஒண்ணு”.
”அது எப்படிங் முடியும். கேநத்கேதாடு பாஸ் ர் இXந்து ஒரு வருஷம் முடிஞ்சு கேபாச்கேச” என்Xாள்
சிவ ாமி திகை ப்பு ன்.
”அடி அசகே , கேசமிச்சு கைவச்ச அவனுகை ய விந்தணுவின் மூலம் வெசயற்கை =ருத்துவ முகைXயில்
இரட்கை க் குழந்கைத பிXந்திருக்குன்னு வெசய்தித்தாளிகேல கேபாட்டிருக்கு. எப்படி பிXந்தா என்T?
குழந்கைத பிXந்தாச்சு இல்கைலயா? அது தாகேT கேவண்டும். எTக்கு வாரிசு இல்கைலகேயன்னு வகைலப்
பட்டுக்வெ ாண்டிருந்கேதன். ஐம்பது கே ாடிக்கு கே=கேல வெசாத்து இருக்கு. வாரிசு இல்கைலயாTா அது
யாருக் ாவது தர்=த்துக்குப் கேபாகும்.. வா, நாம் உ கேT =ருத்துவ=கைTக்குப் கேபாய் ஆம்பிளக்
குழந்கைதகைய வாங்கிண்டு வந்து வளர்க் லாம். உ கேT கிளம்பு.”
”இதுவும் ந்து கேபாம்!! என்று சரியா த்தான் வெசால்லியிருக்கிXார் ள். = கைT வெவறுத்த நீங்
இப்கேபா =Tசு =ாறிTகைத நிகைTச்சா எTக்கு வெராம்ப சந்கேதாஷ=ா இருக்கு. அதுசரி நாம் கேபாய்
கே ட் ால் அவ குழந்கைதகையக் வெ ாடுப்பாளா? =ாட்கே ன்னு வெசால்லிட் ா என்T வெசய்Xது?”
நான் கில்லாடி ; அகேதாடு பலசாலி. அவ எப்படிக் குழந்கைதகையக் வெ ாடுக் ா= இருக் முடியும்?
அகைதயும் பார்த்தி லாம்.
இருவரும் ஒரு ாரில் கிளம்பி =ருத்துவ =கைTக்கு வந்தார் ள். குழந்கைத நல=ா? என்று கே ட்டுக்
வெ ாண்கே தான் இருந்த அகைXக்குள் நுகைழந்த தன் =ா=Tார், =ாமியாகைரப் பார்த்து நித்யா திகை த்தாள்.
ட்டிலில் படுத்திருந்தவள் எழுந்து உட் ார்ந்து ”வாங் ” என்று அகைழத்தாள்.
”நீ எப்படிம்=ா இருக்கே ” என்று கே ட் சிவ ாமி இரண்டு குழந்கைத ளில் வெசக் வெசகேவவெலன்று மு ம்
இருந்த குழந்கைதகையப் பார்த்து ”அப்படிகேய நம்= பாஸ் ர் சாயல் இருக்குங் ” என்Xாள்.
”எங் கைளப் பார்த்து நீ ஆச்சரியப் பட்டிருப்பாய் ! இரட்கை க் குழந்கைத பிXந்த கேசதிகையக் கே ட்டு ஓடி
வர்கேராம். உன்Tாகேல இரண்டு குழந்கைதகையச் ச=ாளிக் முடியாது. ஆம்பிள கைபயகைT என்னி ம்
வெ ாடுத்துவிடு. என் வெசாத்துக்கு இவன் தான் வாரிசு ...” என்று திகேரசன் குழந்கைதகைய எடுக் ப்
கேபாTார். நித்யா அகைதத் தடுத்தாள்.
” கேவண் ாம், எடுக் ாதீங் . ” குழந்கைதகையத் தர எTக்குச் சம்=தமில்கைல. உங் ளுக்கு அப்படிக் கே ட்
உரிகை=யும் இல்ல.”
”யார் கிட்கே கேபசகேXன்னு வெதரியு=ா? எTக்குப் கேபரன் கிட்கே இல்லாத உரிகை=யா ?” என்று
ர்ஜித்தார்.
”சிங் ம் =ாதிரி ர்ஜித்தால் நான் பயப்படுகேவன்னு நிகைTச்சிங் ளா ? ல்யாணம் பண்ணிக்கிகேXாம்னு
கே ட்டு முதன் முகைXயாய் வீட்டுக்கு வலது ாகைல எடுத்து நுகைழந்தகேபாது நாகையத் துரத்தX=ாதிரி
எங் கைள வீட்கை விட்டு வெவளிகேயத்தினீங் . அப்கேபா நீ கேவகேX சாதி என்று வெசால்லிட்டு இப்கேபா

64
வந்து என் கேபரன் என்று உரிகை= வெ ாண் ாடுவது எந்த விதத்தில் நியாயம்? கேபசா= வந்த வழிகேய
திரும்பி கேபாங் ”.
”எTக்கு ஐம்பது கே ாடி வெசாத்து இருக்கு. அதுக்கு வாரிசு கேவணா=ா? இவனுக்கு எல்லாத்கைதயும் எழுதி
கைவச்சு கேXன். நாங் இவகைT எடுத்துட்டு கேபாகேXாம். உTக்குத்தான் இன்வெTாரு குழந்கைத
இருக்கிXகேத. அது கேபாதாதா? கே=லும் நீ எப்படி ஒண்டியாய் இரட்கை க் குழந்கைத கைளச் ச=ாளிப்பாய்
?”.
”என்னி ம் தன்Tம்பிக்கை இருக்கிXது. தன்Tம்பிக்கை என்னும் நதியில்தான் வாழ்க்கை என்னும்
ப கு ஓடுகிXது. நீங் என் ணவருக்கு கேவகைல கேபாTகேபாது உதவி வெசய்யல. அவர் உயிர்
கேபாTகேபாதும் எட்டிக் கூ பார்க் ல. இப்கேபா =ட்டும் வந்துட்டீங் ...” .
”எTக்கு வயசாயிடுச்சு. அதTாகேல ஞாTம் வந்திருக்கு. வயசாச்சுன்Tா பக்குவம் வரும்கிXது உTக்குத்
வெதரியாதா?” என்று கூறி கிண் லா ச் சிரித்தார்.
”அ வுகேள ! உயிர், =ாகைய, =ற்றும் வுகைளப் பற்றி முழுவது=ா அறிவகேத ஞாTம் என்பகைத
அறியா=ல் இருக்கிXாகேர” என்று நிகைTத்து நித்யா கே=ாT புன்Tகை கைய உதிர்த்தாள்.
அப்கேபாது வழக் றிஞர் அலுவல த்திலிருந்து வந்த ஒருவர் அவள் கை யில் ஒரு வகைர
வெ ாடுத்துவிட்டு ந ர்ந்தார். நித்யா அகைதப் பிரித்துப் பார்த்தாள். லாரி ம்பனியிலிருந்து நஷ் ஈடு
ாகேசாகைல முப்பது இலட்சத்துக்கு அவள் வெபயரில் வந்திருந்தது.. அவள் மு =லர்ச்சி உள்ளத்தின்
உவகை கையக் ாட்டியது.
நித்யா தன் =ா=Tாரி ம் , “வெசத்தும் வெ ாடுத்தான் சீதக் ாதி கேபால என் ணவர் இXந்தும் எங் ள்
வாழ்க்கை க்குத் கேதகைவயாT பணத்கைதக் வெ ாடுத்து விட் ார். என்னி ம் குழந்கைத கைள வளர்க்
கேபாது=ாT பணம் இருக்கிXது” என்Xாள்.
திகேரசன் மீண்டும் குழந்கைதகைய எடுக் ப் கேபாTார். குழந்கைத கை கையயும் ாகைலயும் ஆட்டி அழுதது.
”குழந்கைதக்கே உங் ளி ம் வர விருப்பமில்கைல. தயவு வெசய்து எங் கைளத் வெதாந்தரவு வெசய்யா=ல்
இப்கேபாது இங்கிருந்து கேபாய் விடுங் ள்” இருகை கூப்பிTாள் நித்யா.
”வாங் ப் கேபா லாம். ’யாகைTக்கு ஒரு ாலம் வந்தால் பூகைTக்கு...’ என்கிX பழவெ=ாழி கேபால் இப்கேபா
அவளுக்கு கேநரம். “இதுக்கு கே=கேல கேபச்சு கே ட்டுண்டு இங்கே நிற் கேவண் ாம்” என்X சிவ ாமி
அகைXகைய விட்டு ந ர்ந்தாள். திகேரசனும் குத்துச் சண்கை யில் கேதாற்X பயில்வான் ந ந்து கேபாவது
கேபால் தளர்ந்த நகை யில் அவள் பின்Tால் கேபாTார்.
அப்கேபாது ஆம்பிளப் பிள்ள அழ ஆரம்பித்தது. பசிக் ா த்தான் அழுகிXது என்பகைத உணர்ந்த நித்யா
குழந்கைதகைய =ார்கேபாடு அகைணத்துக்வெ ாண்டு பாலுட் த் வெதா ங்கிTாள்..
***********************

65
 16. தாயன்பு
“அம்=ா என்கைTப் பள்ளிக்கூ த்திகேல வெ ாண்டு விடு=ா” சிணுங்கிய கே=ா கைT, ”வா ா கேபா லாம்”
என்று கை கையப் பிடித்து அகைழத்துச் வெசன்Xாள் பவித்ரா. அவன் சரஸ்வதி வித்யாலயாவில் முதல்
வகுப்பு படிக்கிXான். அவன் அம்=ாவின் கை கையக் வெ ட்டியாய் பிடித்துக்வெ ாண்டு தான் கைவத்திருக்கும்
புத்த ப் கைபயு ன் ந ந்து வெசன்Xான்.
அவள் அம்=ா வி=லா வெசன்கைTயில் இருந்தவகைர பவித்ராவுக்கு மி வும் வெசள ரிய=ாய் இருந்தது.
அவள் அண்ணன் ராம் அவெ=ரிக் ாவில் வெ க்சாஸ் =ா ாணத்தில் ஹீஸ் ன் ந ரில் ஒரு சாப்ட்கேவர்
ம்வெபனியில் பத்து வரு =ாய் கேவகைல வெசய்கிXான். அவெ=ரிக் நாட்டு குடி= ன் ஆகி கீரின் ார்ட்
கைவத்திருக்கிXான். அம்=ா கேபாT வரு ம் அவெ=ரிக் ா கேபாTகேபாது அம்=ாவுக்கும் கிரின் ார்ட்
கிகை த்துவிட் து.. அம்=ாவுக்கு கிரீன் ார்ட் வாங்குவதில் விருப்பம் இல்கைல. அவெ=ரிக் ாவிகேலகேய
அதி நாட் ள் இருக் கேவண்டியது ட் ாய=ாகிவிடும் என்பதால் தயங்கிTாள்.. ஆTால் ராம்
பிடிவாத=ாய்,, ”அம்=ா, எTக்குச் வெசாந்த வீடு இங்கு இருக்கிXது. நீயும் எங் கூ த்தான்
இருக் கேவண்டும்” என்று ஆகைசப்பட் தால் அம்=ாவால் =றுக் முடியவில்கைல.
பவித்ராவுக்கு மூன்று வயதாய் இருக்கும்கேபாகேத அவளுகை ய தந்கைதகைய இழந்து விட் ாள்.
அவளுகை ய உல கே= அம்=ாதான். வி=லா தன் = ள் கே=ல் மி வும் பிரிய=ாய் இருப்பாள்.
ஓட் லுக்குச் சாப்பி ப் கேபாTால் கூ பவித்ராவுக்குப் பிடிக்கும் என்று பூரி, கிழங்கை பார்சல் வெசய்து
வாங்கி வருவாள். உXவிTர் ல்யாணத்துக்குச் வெசன்Xால் இகைலயில் கேபாட் இனிப்கைபச் சாப்பி ா=ல்
வெ ாண்டு வந்து பவித்ராவுக்குக் வெ ாடுப்பாள். பவித்ராவும் அம்=ாவின் கே=ல் ஆகைசயாய் இருப்பாள்.
பத்து =ாதம் சு=ந்து வெபற்று, பாலூட்டி, சீராட்டி பாரத்து ன் வளர்த்தவள் இல்கைலயா? ஆTாலும்
அண்ணன் ராம் வசிக்கும் அவெ=ரிக் ாவுக்குப் அம்=ா கேபாTாலும் அகைலப்கேபசி மூலம் அடிக் டி
கேபசுகிXாள்.
பவித்ராவின் ணவர் சுந்தர் ல்யாணம் ஆகும் கேபாது கேசாப்பு வியாபாரம் ஏவெ%ன்சி எடுத்துச் வெசய்து
வெ ாண்டிருந்தார். அதில் அளவுக் தி =ாT நஷ் ம் ஏற்பட்டு வெநாடித்துப் கேபாய்விட் ார். இப்கேபாது
வெசாற்ப சம்பளத்தில் ஒரு =ார்வாடி ம்வெபனியில் கேவகைல வெசய்கிXார். ாகைல எட்டு =ணிக்கு வீட்கை
விட்டு கிளம்பிTார் என்Xால் இராத்திரி ஒன்பது =ணிக்குத்தான் திரும்புவார். பவித்ரா தனியார்
அலுவல த்தில் கேவகைலக்குப் கேபாகிXாள். இருவர் வரு=ாTம் வருவதால் வாழ்க்கை தகை யில்லா=ல்
ஓடிக் வெ ாண்டிருக்கிXது. இல்லாவிட் ால் அந்கேதா ! அந்கேதா ! அந்கேதாதான் !
அவர் ாகைலயில் கே=ா கைTக் குளிப்பாட்டுவார். கேவவெXந்த விதத்திலும் அவரால் பவித்ராவுக்கு உதவி
வெசய்ய முடியாது. ஆTால் குணத்தில் தங் ம். கே ாபப்ப =ாட் ார். அவளு ன் அனுசரகைணயாய்
கேபசுவார்.பவித்ரா எப்பவும் புலம்பX குணம் உகை யவள். சீக்கிரத்தில் திருப்தி அகை ந்தி =ாட் ாள்.
ஏதாவது நிகைTத்தது ந க் வில்கைலவெயன்Xால் வுகைளகேய திட்டுவாள் . =ாமியாருக்கு முட்டி வலி
என்பதால் அவராலும் எதுவும் வெசய்ய முடியாது. வீட்டில் கேவகைலக் ாரி இருக்கிXாள். அவள்தான்
கே=ா கைT இரவு பவித்ரா அலுவல த்திலிருந்து வரும்வகைர வனித்துக் வெ ாள்வாள்.
வாலு கைபயன் கே=ா கைT கைவத்துக்வெ ாண்டு பவித்ரா படும் ஷ் த்கைத வார்த்கைதயால் வெசால்ல
முடியாது. அவெ=ரிக் ாவில் இருக்கும் அவள் அம்=ா, , பவித்ரா என்T ஷ் ப்ப Xாகேளா. நான்
இருந்தாலாவது கே=ா கைTப் பார்த்துக்வெ ாள்கேவன். பாவம் பவித்ரா என்று அடிக் டி அங் லாய்ப்பாள்.
பள்ளிக்கூ த்தில் நுகைழந்த பவித்ரா, கே=ா கைT அவன் வகுப்பில் விட்டுவிட்டு தகைலகை= ஆசிரியர்
அகைXகைய கேநாக்கிச் வெசன்Xாள். அவளுக்கு கே=ா னின் படிப்பில் குகைX இருக்கிX =ாதிரி ஒரு உணர்வு.
முன்பு எல்கே ஜி, யூகே ஜி படித்த பள்ளியில் அவன் ஆங்கிலம் நன்Xா ப் கேபசிTான், இந்தப்
பள்ளிக்கூ த்தில் ப வத் கீகைத, கேதாத்திரங் ள் என்று ற்றுக் வெ ாடுத்தாலும் குறிப்பா ஆங்கிலம்
சரியா ற்றுக் வெ ாடுக் ப்ப வில்கைல என்பது அவள் எண்ணம். தகைலகை= ஆசிரியர் முன் நின்று, ”நீங்
குழந்கைத ளுக்குச் வெசால்லித்தருவது பத்தாது. இன்னும் நல்லா வெசால்லித்தரலாகே= ? என்X
பவித்ராகைவப் பார்த்து, நாங் உங் கைபயனுக் ா வாங் X வெதாகை முப்பத்து ஐந்து ஆயிரம்
ரூபாய்தான். எங் ளாகேல இவ்வளவுதான் ற்றுக்வெ ாடுக் முடியும். உங் ளுக்குப் பிடிக் கேலன்Tா உங்

66
கைபயகைT கேவகேX பள்ளிக்கூ த்திகேல தாராள=ாய் கேசர்த்துடுங் . எTக்கு எந்த ஆட்கேசபகைTயுமில்கைல”
என்று புன்சிரிப்பு ன் கூறியவகைரப் பவித்ரா டுப்பு ன் கேநாக்கிTாள்.
”என் =Tசில் பட் கைத வெவளிப்பகை யாய் வெசான்கேTன். தப்பா எடுத்துக் ாதீங் “ என்று வெசால்லிவிட்டு
அவள் அங்கிருந்து ந ர்ந்தாள். வெதருவில் கேபாகும்கேபாது கே=ா கைT இரண்டு கிகேலாமீட் ர் தூரத்தில்
உள்ள கேலாட் ஸ் பள்ளிக்கூ த்தில் கேசர்த்து வி கேவண்டுவெ=ன்று சிந்தித்துக்வெ ாண்கே வெசன்Xாள்.
அவள் =ா=ா வெபண் ல்பTா எதிகேர வந்து வெ ாண்டிருப்பகைதப் பார்த்ததும் பவித்ராவின் மு ம்
திரவகைTக் ண் தா=கைர கேபால் =லர்ந்தது. ல்பTா கேலாட் ஸ் பள்ளியில் ஆசிரிகையயா ப் பணி
புரிகிXாள். ல்பTா என்T ஆச்சரியம். நீ இன்கைTக்கு பள்ளிக்கூ ம் கேபா கைலயா ?
கேநற்று நானும் என் ணவரும் திருப்பதி கேபாய் ஏழு=கைலயாகைTச் கேசவித்துவிட்டு வந்கேதாம். நான்
ந ந்கேத =கைல ஏறிகேTன். இன்று எTக்கு முடியவில்கைல. இன்று நான் லீவு கேபாட்டு விட்கே ன்.
நான் சரஸ்வதி வித்யாலயாவில் கே=ா கைT விட்டுவிட்டு வந்கேதன். அலுவல ம் கேபா கேவண்டும்.
ஆ=ாம், உங் ள் பள்ளிக்கூ ம் எப்படி? கே=ா கைTச் கேசர்ப்பதற் ா க் கே ட்கிகேXன். எங் ள் பள்ளியில்
இண்வெ ர்கேநஷTல் பா த்திட் த்கைதப் பின்பற்றுகிXார் ள். குழந்கைத ளுக்கு நல்ல ல்விகையப்
கேபாதிக்கிXார் ள். பிற் ாலத்தில் கே=ா ன் அவெ=ரிக் ா அல்லது லண் னில் கே=ற்படிப்பு படிக்
வசிதியாய் இருக்கும்.
பவித்ராவுக்கு =கைலப்பா இருந்தது.
அவள் =Tதில் கே=ா ன் வாலிபன் ஆகி விட் து கேபாலவும் அவன் இலண் னில் ஒரு ல்லூரியில்
வெபாறியியல் கேசர்ந்து படிப்பது கேபாலவும் =Tசில் கே ாலம் கேபாட் ாள்.
”பள்ளியில் கேசர ட் ணம் எவ்வளவு?”
”கே=ா ன் என்T வகுப்பு படிக்கிXான்?”
”அவன் இப்கேபாது முதல் வகுப்பு படிக்கிXான்”.
அவன் இரண் ாம் வகுப்பில் கேசர ஒரு இலட்ச ரூபாய் ட் ணம். வரு த்துக்கு. அகைத ஆரம்பத்தில்
கேசரும்கேபாகேத ட் கேவண்டும். நீ கேவகைல வெசய்கிXதிTாகேல பணம் ஒரு வெபாருட் ா இருக் ாது
உTக்கு. நான் வெசால்Xது சரிதாகேT? “
ஷ் ப்பட்டுத்தான் ச=ாளிக் கேவண்டும் என்று வெதரிந்தாலும் தன் =ா=ா வெபண்ணி ம் உண்கை=கையச்
வெசால்ல சங் =ாய் இருந்தது அவளுக்கு.
”ஒரு இலட்சம்தாகேT பரவாயில்கைல. குழந்கைத ள் திXகை=சாலியாய் ஆவார் ளா? என்று அப்பாவியாய்
கே ட் ாள். குழந்கைதயின் திXகை= =ட்டு=ல்ல, குழந்கைதயின் அம்=ா அல்லது அப்பாவின் திXகை= கூ
அதி ரிக்கும். பள்ளிக்கூ த்தில் வெ ாடுக்கிX வீட்டு கேவகைல அப்படி. ஏப்ரல் =ாதம் முதல் புதிய
=ாணவர் கைள கேசர்த்துக் வெ ாள்ள ஆரம்பிப்பார் ள். %ூன் =ாதம் பள்ளிக்கூ ம் வெதா ங்கிவிடும்..”
”என் ணவரி ம் லந்தாகேலாசித்து முடிவு எடுக்கிகேXன். அவர் என் விருப்பத்துக்கு =ாXா எதுவும்
வெசால்ல =ாட் ார். நான் தீர்=ானித்தால் சரி என்று வெசால்லிவிடுவார். ஏப்ரல் =ாதம் உன்கைT வந்து
பார்க்கிகேXன். நன்றி ல்பTா” என்று விகை வெபற்Xாள்.
அன்று இரவு சுந்தரி ம் இண்வெ ர்கேநஷTல் பள்ளிக்கூ ம் பற்றி விவாதித்தாள்.
இகேதா பார் பவித்ரா, என்னுகை ய கேவகைல நிரந்த=ாய் இருக்கு=ா ? இல்கைல என்கைT கேவகைலயிலிருந்து
என்கைT எடுத்துவிடுவார் ளா என்பது =ர்==ாய் இருக்கிXது. இந்த =ாதிரி சூழ்நிகைலயில் கே=ா ன்
பள்ளிக்கூ ம் =ாறுகிXது பற்றி என்Tால் எதுவும் வெசால்ல முடியாது. ஒரு இலட்சம் என்பது வெபரிய
வெதாகை தான். ஆTால் நீ ஆகைசப்பட் தால் உன் விருப்பம் கேபால் வெசய். நான் தகை வெசால்ல
விரும்பவில்கைல.
”=ாமியாரி ம் கே ட் திற்கு, எTக்கு எதுவும் வெதரியாது . உன் இஷ் ம் கேபால் வெசய்” என்Xாள்.
தன் தாயாரி ம் அகைலப்கேபசியில் கேபான் வெசய்து கேபசிTாள்.

67
பவித்ரா, உன் =Tசுக்கு எது சரின்னு படுகிXகேதா அகைதச் வெசய். என்Xாள் வி=லா.
ல்பTாவி ம் இன்வெTாரு முகைX கேபசி கே=ா ன் கேசருவது நல்ல பள்ளிக்கூ ம்தான் என்பகைத உறுதி
வெசய்து வெ ாண் ாள்.
தன் வெநருங்கிய கேதாழியி ம் ஆகேலாசகைT கே ட் ாள். அம்=ாகைவக் கே ட் ாய் . ணவகைTக் கே ட் ாய்..
பத்து கேபகைர கே ட் ால் ஆளுக்கு ஒண்ணு வெசால்லுவாங் . நீ எடுத்த முடிகைவச் வெசயல்படுத்து.
கே=ா ன் வெபரிய ஆளா வரகேவண்டும். அதற் ா எவ்வளவு பணம் ஆTாலும் பரவாயில்கைல என்று
எண்ணிTாள். அவளி ம் பணமில்கைல. முதலில் என்T வெசய்வது ? என்று முதலில் கேயாசித்தாள்.. தன்
கைபயனுக்கு நல்ல ல்வி வெ ாடுக் கேவண்டுவெ=ன்னும் உந்துததில் பவித்ரா ன் வாங்கிப் பணத்துக்கும்
ஏற்பாடு வெசய்துவிட் ாள். நண்பர் ளும், சுற்Xத்தாரும் அவகைள வியப்கேபாடும் =திப்கேபாடும்
பார்த்தTர். அவள் முதுகுக்குப் பின்Tால் அவகைளச் சிலர் கே லி வெசய்தTர்.
ஒரு நல்ல நாளில் கே=ா கைT புதிய பள்ளியில் கேசர்த்து விட் ாள். %ூன் =ாதத்திலிருந்து அவன் புதிய
பள்ளிக்குப் கேபா ஆரம்பித்தான்.
எந்த ஒரு வெசயலும் அதன் பலன் வெதரிய சில நாட் ள் அல்லது =ாதங் ள் ஆகும். உ ற்பயிற்சி
வெசய்தாகேலா அல்லது ஒரு =ருந்கைத உட்வெ ாண் ாகேலா அதன் பலன் சில =ாதங் ள் ழித்துத்தான்
வெதரியும். அதுகேபால் கே=ா னி ம் சில நல்ல =ாற்Xங் ள் வெதரிந்தT. அவன் வாயில் ஆங்கிலம்
தாண் வ=ாடியது. ஆTால் தாய் வெ=ாழியாT தமிகைழ அXகேவ =Xந்து விட் ான். ஆTால்
வெபரிகேயாரி ம் =ரியாகைத, வெதய்வ பக்தி என்பது எள்ளளவும் இல்கைல. பகைழய பள்ளிக்கூ த்தில்
வுள் வாழ்த்து, விநாய ர் வாழ்த்து என்று ஏதாவது வெசால்லுவான். இப்கேபாது சுத்த=ா ஒன்றுகே=
வெசால்வதில்கைல. அ ம் பிடிக்கிXான். இருபத்கைதந்து =ாணவர் ள் இருக்கும் வகுப்பில் அவன்
படிப்பில் கை சியாய் இருக்கிXான் என்று வகுப்பு ஆசிரியர் வெசான்Tகேபாது அவள் மி வும்
வருந்திTாள். அவளால் கேவகைலயும் கைபயகைTயும் ச=ாளிக் முடியவில்கைல. தான் எடுத்து முடிவு
தவXாTகேதா என்று சிலச=யம் அவளுக்குப் பட் து.
அன்று பவித்ரா அலுவல த்திலிருந்து ஆறு =ணிக்கே வந்து விட் ாள். கே=ா னுக்கு வெராம்ப சந்கேதாஷம்.
கைஹ ! அம்=ா வந்துட் ா, கைஹ! அம்=ா வந்துட் ா என்று த்திக் வெ ாண்கே வீட்டுக்குள் இரண்டு
முகைX ஓடிTான்,
அம்=ா என் கூ விகைளயா வாம்=ா என்று பவித்ராவின் கை கையப் பிடித்து இழுத்தான்.
”என்T விகைளயாட்டு ா ?”
”உப்பு மூட்கை விகைளயாட்டு”.
பவித்ரா அவகைT வாரி எடுத்து உப்பு மூட்கை கேபால் தன் முதுகின் கே=ல் அவகைTப் கேபாட்டுக்
வெ ாண்டு உப்பு வாங் கைலகேயா என்று வீட்டுக்குள் வலம் வந்தாள்.
அவள் =ாமியார் எTக்கு உப்பு வெ ாடு என்று கே ட்டு உப்பு வாங்கிக் வெ ாள்வதுகேபால் நடித்தாள்.
கே=ா னின் மு த்தில் =ட்டு=ல்ல , பவித்ராவின் மு த்திலும் அன்று சந்கேதாஷம் கைரபுரண்டு ஓடியது.
அன்று இரவு பவித்ரா, இன்று கே=ா னு ன் உப்பு மூட்கை விகைளயாட்டு விகைளயாடிகேTன்.
குழந்கைதக்கு வெராம்ப குஷி. என்Tல் கே=ா னு ன் நிகைXய விகைளயாட்டு விகைளயாடி இன்னும் நல்லா
பார்த்துக்வெ ாள்ள முடியவில்கைலகேய . பாழாய்ப் கேபாT கேவகைல தகை யாய் இருக்கிXகேத ” என்று
வருந்திTாள்.
அவகைளக் ட்டித் தழுவி, ”ஐ லவ் யு பவித்ரா ” வெநற்றியில் முத்தமிட் ான். ”கே க் இட் ஈசி” அவள்
முதுகை தட்டிக் வெ ாடுத்தான்.
அவள் =Tம் குளிர்ந்து விட் து.
ஒரு முகைX உXவிTர் வீட்டு ல்யாணம் கேபாTகேபாது அங்கு கே=ா ன் யாரு னும் விகைளயா ா=ல்
தனியா இருந்தான். கே ட் ால் =ற்X பசங் ள் ஆங்கிலம் கேபச =ாட்கே ங்கிXாங் . நான் என்T
வெசய்யட்டும்=ா” என்கிXான். அந்தக் ல்யாணகே=ா பரபரப்பு இல்லா=ல் திட் மிட்டு வெசய்த =ாதிரி

68
அலட்டிக் வெ ாள்ளா=ல் நிதாT=ா குறிப்பிட் கேநரத்தில் =ணப்வெபண்ணுக்குத் =ாப்பிள்கைள தாலி
ட்டிTார். பவித்ராவும் தானும் அதுகேபால் திட் மிட்டு கே=ா கைTப் படிக் கைவக் கேவண்டும் என்று
உறுதிப் பூண் ாள்.
ஒருமுகைX கை த்வெதருவுக்குப் கேபாய்விட்டுத் திரும்பும்கேபாது அவள் கேதாழி மிருதுளாகைவப் பார்த்தாள்.
இருவரும் ஒகேர ல்லூரியில் பட் தாரி ஆTவர் ள். இருவரும் கேபரழகி ள். படிப்பில் = ா
வெ ட்டிக் ாரி ள். ஒருவகைர ஒருவர் வெ%யிக் கேவண்டும் என்று கேபாட்டிப் கேபாட் வர் ள்.
இருவருக்கும் ஒகேர நாளில் திரு=ணம் ஆகி ஒகேர =ாதத்தில் ஆண் குழந்கைத பிXந்தது. வெராம்ப நாள்
ழித்து பவித்ரா அவகைளப் பார்க்கிXாள். கே=ா கைTப் கேபால மிருதுளாவின் கைபயன் கே ாதண் ரா=ன்
இரண் ாவது வகுப்பு படிக்கிXான். அவகைTக் கே ாண்டு என்று வெசல்ல=ா க் கூப்பிடுவாள் மிருதுளா.
ருநீல வண்ணச் கேசகைலயில் வெ ாடிகேபால் மிக் எழிகேலாடு ாணப்பட் ாள்.
சிக்வெ ன்று உ ம்கைப கைவத்துக் வெ ாண்டிருந்த மிருருதுளாகைவப் பார்க் பவித்ராவுக்குப்
வெபாXாகை=யாய் இருந்தது.
”எப்படி இருக்கிXாய் மிருதுளா ?
”என்கைTப் பார்த்தால் எப்படித் வெதரிகிXது ? குட்டி யாகைT =ாதிரி இருக்கிகேXன் இல்கைலயா?. சரி,
கைபயன் எப்படிப் படிக்கிXான்?”.
”கே ாண்டு நல்லா படிக்கிXான். வீட்டுக்கு வாகேயன் பவித்ரா. ாபி குடிச்சுட்டு கேபா லாம். வீடு
பக் த்தில்தான் இருக்கிXது என்று அவகைளத் தன் வீட்டுக்கு அகைழத்துச்வெசன்Xாள் மிருதுளா.
அவள் வீட்கை கைவத்திருக்கும் கேநர்த்திகையப் பார்த்து அசந்துவிட் ாள் பவித்ரா. கே ாண்டு ஒரு
புத்த த்கைத கைவத்துக்வெ ாண்டுப் படித்துக் வெ ாண்டிருந்தகைதப் பார்த்து ஆச்சரியப்பட் ாள். கே=ா Tா
இருந்ததால் வெதாகைலக் ாட்சிகையப் பார்த்துக் வெ ாண்டிருப்பான் என்று நிகைTத்தாள்.
கே ாண்டு, =ாமிக்கு ப வத் கீகைதகையச் வெசால்லு என்Xதும் கே ாண்டு =கை திXந்து வெவள்ளம் கேபால்
ப வத் கீகைதகையப் வெபாழிய ஆரம்பித்தான்.
அதற்குள் மிருதுளா ாபி கேபாட்டுக் வெ ாண்டு வந்து வெ ாடுத்தாள்.
ாபிகைய ரசித்துக் குடித்த பவித்ரா, “இவ்வளவு நல்லா வெசால்XாகேT. அவன் சரஸ்வதி
பள்ளிக்கூ த்திகேலயா படிக்கிXான்” என்று கே ட் ாள் பவித்ரா ஆச்சர்யத்து ன்.
”ஆ=ாம். அவன் அங்கே தான் படிக்கிXான். கே=ா ன் எப்படிப் படிக்கிXான்”.
”நன்Xா ப் படிக்கிXான். ஆTால் அவனுக்கு ப வத் கீகைத , சுகேலா ம் எதுவும் வெதரியாது”.
”நீ தப்பு பண்ணிவிட் ாய் பவித்ரா. அவகைT கேவறு பள்ளிக்கூ த்துக்கு =ாற்றி இருக் க் கூ ாது. உTக்கு
ஒண்ணு வெதரியு=ா ? குதிகைரகையத் தண்ணீர் வெதாட்டி அருகே தான் நாம் அகைழத்துச் வெசல்ல முடியும் .
தண்ணீகைரக் குடிக் கைவக் முடியாது. அதுகேபால் நீ எந்தப் பள்ளிக்கூ த்தில் கேசர்த்தாலும் கைபயன்
ஈடுபாட்டு ன் படித்தால்தான் உண்டு .நாம்தான் குழந்கைத ளுக்கு நல்லறிகைவ ஊட் கேவண்டும்” என்று
வெசால்லி ல லவெவன்று சிரித்தாள். வாழ்க்கை என்னும் ஓட் ப் பந்தயத்தில் அவள் வெவன்று விட்
,=ாதிரி கேதான்றியது பவித்ராவுக்கு’. அவள் எதுவும் பதில் வெசால்லா=ல் புன்சிரிப்கைப உதிர்த்தாள்.
கே=ா ன் ஒன்றுகே= வெதரியா=ல் இருக்கிXாகேT என்று வருத்தப்பட் ாள். கே=ா ன் விஷயத்தில் தான்
அவசரப்பட்டு விட்கே ாகே=ா. அவகைT அந்தப் பள்ளிக்கூ த்திகேலகேய படிக் கைவத்து
இருக் ாகேலாகே=ா” என்று அவளுக்குத் கேதான்றியது.
மிருதுளாகைவச் சந்தித்தது பவித்ராவின் =Tதில் வெபரிய பாதிப்கைப ஏற்படுத்திவிட் து. வெபாXாகை=
=னிதர் ளின் பிXவிக் குணம். பவித்ரா அதற்கு விதிவிலக் ல்ல. கே ாண்டு அழ ா ச் வெசால்லிய ப வத்
கீகைத அவள் =Tதில் நிகைTவு வந்தது. இரவு வெவகுகேநரம் தூக் மில்கைல. படுக்கை யில் புரண்டு புரண்டு
படுத்தாள். ணவரி ம் புலம்பிTாள். ”என்T வெசய்யலாம்?” என்று சிந்தித்தாள். ாகைலயில்
எழுந்திருக்கும்கேபாது அவள் வெதளிவு ன் இருந்தாள், அதி ாகைலயில் பவித்ரா உ ற்பயிற்சி
வெசய்வகைதக் ண் அவள் ணவன் ஆச்சரியப்பட் ான்..
என்T விஷயம் எTக்கு இன்று அதிர்ச்சிகையக் வெ ாடுக்கிXாய்,

69
”என் உ ல் குண் ாகிவிட் து. கேநற்று மிருதுளாகைவப் பார்த்கேதன். என் உ ம்கைப இகைளக் த்தான் இந்த
உ ற்பயிற்சி”,
அவன் ல லவெவன்று சிரித்தான். தான் எடுத்த தீர்=ாTத்கைத தன் ணவனி ம் வெசான்Tாள். அவன்
திகை த்தான். ”.
“நன்Xா கேயாசித்துத்தான் இந்த முடிவு எடுத்தாயா?” என்று கே ட் ான். ”ஆ=ாம் இரவு முழுவதும்
கேயாசித்கேதன். இகைதவி எTக்குச் சிXந்த வழி கேதான்Xவில்கைல”.
“அப்பச் சரி. உன்னிஷ் ம் “ என்று ஒப்புதகைலத் தந்தான்.
அம்=ாவி ம் வெசால்லிவி கேவண்டும் என்று ஆகைசப்பட் ாள். இரவு ஏழு =ணிக்கு அம்=ாவி ம்
அகைலப்கேபசியில் வெதா ர்பு வெ ாண் ாள்.
அம்=ாவி ம் தான் எடுத்து முடிகைவத் வெதரிவித்தாள். ”ஏண்டி உTக்கு என்T யாரும் இல்கைலயா ? நீ ஏன்
அந்த முடிவுக்கு வந்கேத ?” என்Xாள் வி=லா.
அவகைTக் வனிச்சுகிXது என் கை=யில்கைலயா? அதTாகேலதான் நான் கேவகைலகைய விட்டு விடும்
முடிவு எடுத்கேதன்.
”நான் இருக்கும்கேபாது நீ எதுக்குக் வகைலப் ப ணும். கேவகைலகைய வி ாகேத. நான் வந்து உன்னு ன்
இருக்கிகேXன். நீ ஷ் ப்படுகிXகைதப் பார்த்து என்Tால் சும்=ா இருக் முடியாது”.
”உன்Tால் ராகை= விட்டு எப்படி வர முடியும் . கிரீன் ார்டு கேவறு கைவத்திருக்கிXாய். உன்Tால்
இந்தியாவில் வெராம்ப நாள் தங் முடியாகேத”.
” நீ தான் எTக்கு முக்கியம். ராம் எப்படியாவது ச=ாளித்துக் வெ ாள்வான். வரு ம் ஒரு முகைX இந்தியா
வந்து என்கைTப் பார்த்துவிட்டுப் கேபாவான். உன் அண்ணியும் வீட்டிகேல தான் இருக் ா. அதTால்
குழந்கைத கைளப் பார்த்துக்வெ ாள்வது பிரச்சகைT அல்ல. நீ தான் பாவம் ! ! கேவகைலக்கும்
கேபாய்க்வெ ாண்டு குழந்கைதயும் பார்த்துக் வெ ாண்டு ஷ் ப் படுகிXாய். கிரீன் ார்டு எTக்கு ஒரு
வெபாருட் ல்ல. அகைத ராமி ம் வெ ாடுத்து ரத்து வெசய்துவிட்டு வந்துவிடுகிகேXன். அதுவகைரக்கும்
வெபாறுத்துக்வெ ாள் ண்ணு” என்Xாள் தாயன்பு ன். அகைதக்கே ட் பவித்ராவின் =Tதில் ஆTந்த
கேதகைT வெசாரிந்தது கேபால் இருந்தது. ண் ள் பனித்தT.
அ..ம்..=ா, அ..ம்..=ா என்Xாள் .அவ்வளவுதான் அவளால் கேபச முடிந்தது.

****************

70
 17. அழகின் விபரீதம் ! !
ச=ந்தா கை ளால் கேசாம்பல் முறித்துக் வெ ாண்கே கேநரத்கைதப் பார்த்தாள். ாகைல 7 =ணி என்று
பார்த்ததும், அ ா ! கேநர=ாகி விட் கேத என்று வெசால்லிக்வெ ாண்கே பல் துலக் வெசன்Xாள்.
ச=ந்தாவுக்குப் வெபாற்சிகைல கேபால் உ ம்பு.. பார்ப்பவர் கைள கிXங் கைவக்கும் ட் ழகி. . . பிXந்தது
படித்தது எல்லாம் மும்கைபயில். இருபத்தி எட்டு வயதுதான் ஆகிXது . ஆTால் வெ ாழு வெ ாழுவெவன்று
வெசழிப்பா இருப்பாள். ல்யாணம் ஆTதும் வெசன்கைTயில் கை=லாப்பூரில் ணவகேTாடு வாழ்கிXாள். .
”அல்டிரா =ா ர்ன் டிரஸ் கேபாடுகேவன். பு கைவ ட் =ாட்கே ன்” என்பது திரு=ணத்துக்கு அவள்
கேபாட் நிபந்தகைT. அவள் அழகில் =யங்கிய பரத்தும் அவள் கேபாட் நிபந்தகைT ளுக்கு ஒத்துக்
வெ ாண் ான். பரத்துக்கு வயது முப்பத்து இரண்டு. குக் ர் ம்வெபனியில் கேவகைல. ல்யாணம் ஆகி
இரண்டு வரு ம் ஆகிXது குழந்கைதப் வெபறுவகைத ஐந்து வரு த்திற்குத் தள்ளி கைவத்திருக்கிXாள். அவள்
அழகுக்கு அவன் அடிகை=. இருவரும் ஆTந்த=ாய் வாழ்க்கை கைய அனுபவித்து வெ ாண்டிருக்கும்
உல்லாசப் பXகைவ ள் .
ச=ந்தா ஒரு வெ=ன்வெபாருள் நிறுவTத்தில் கே=கேT%ரா ப் பணி வெசய்கிXாள். அலுவல த்திற்குச்
வெசல்லும்கேபாது அவள் அணியும் ாப்ஸ் =ற்றும் இறுக் =ாT ஜீன்ஸ் உ லழகை அதி =ா க்
ாட்டும். வீட்டில் இருக்கும்கேபாதுகூ எப்கேபாதும் வெலகிங்ஸ், டிரவுசர் அல்லது கேபண்ட்தான்.
அவளு ன் பணி வெசய்யும் ஆண் ளில் அவகைளப் பார்த்து வெ%ாள்ளு வி ாத ஆகேள இல்கைல. நூறு
ஆண் ள் நூறு வெபண் ள் பணி வெசய்யும் நிறுவTத்தில் எல்லா ஆண் ளும் அவள் இளகை=கைய
இகை=க் ாத விழி ளால் ஆகைசயு ன் பார்ப்பார் ள். அவளுக் ா எதுவும் வெசய்யத் தயாராய்
இருப்பார் ள்.
”ஏண்டி ஆண் கைள உன் உகை யாகேல சங் ப் படுத்தகேX “ என்று அவளு ன் பணி புரியும் கேதாழி ள்
கே ட்கும்கேபாது, ”நான் வெராம்ப வெரா=ாண்டிக் ாT கை ப் ” என்பாள் ண்சிமிட்டிக் வெ ாண்கே . தான்
அழகி என்X வெபருமிதம் அவளுக்கு. வெவட் ம் என்பகேத அவளுக்கு =ரத்து விட் து என்பது கேபால்தான்
உகை அணிவாள்.
ாகைலக் ன் கைள முடித்துவிட்டு அலுவல ம் வெசல்லத் தயாராகும்கேபாது =ணி 8.30. பரத் ஊரில்
இல்கைல. அலுவல விஷய=ாய் பூகேT வெசன்றிருக்கிXான். இருக் =ா ஆகை அணிந்து இளகை=
வெபாங் வீட்கை விட்டு வெவளிகேய வந்தாள். அப்கேபாது பக் த்து ஃபிளாட்டிலிருக்கும் =ங்கை யர்க் ரசி
வெவளிகேய நின்றிருந்தாள். =ங்கை யர்க் ரசிக்கு வயது ஐம்பத்து எட்டு . அவர் ணவர் வங்கியிலிருந்து
ஓய்வு வெபற்று வீட்டில் இருக்கிXார். வெதாண்கை யில் கே ன்சர் வந்திருப்பதால் அவருக்குப் கேபச வராது.
அந்த கேவதகைTகைய =Xக் =ங்கை யர்க் ரசி ஆன்மீ த்தில் மி வும் ஈடுபாடு வெ ாண்டு சிவTடியாரா
=ாறி அடிக் டி கே ாவில், குளம் என்று கேபாய்க் வெ ாண்டிருப்பாள். வெநற்றியில் விபூதி பட்கை யாய்
அணிந்து குங்கு=ப் வெபாட்டு வெபரியதா இட்டிருப்பாள். ழுத்தில் உருத்திராட்சர =ாகைல . வாய்
எப்கேபாதும் கேதவாரத்கைத முணுமுணுத்துக் வெ ாண்டிருக்கும்.ச=ந்தாகைவப் பார்த்து அதிர்ந்த அவள் , ”
எங்கே ஆபீஸ்க்கு கிளம்பிட்டியா” என்Xாள்
”ஆ=ாம் ஆண்ட்டி. நீங் ள் எங்கே ? கே ாவிலுக் ா?”
“ஆ=ாம்.கே ாவிலுக்குப் கேபாய்க்வெ ாண்டிருக்கிகேXன். வரும் ஞாயிற்றுக் கிழகை= என் வீட்டில் லலிதா
சஹஸ்ரநா= பூகைச கைவத்திருக்கிகேXன். ாகைல பத்து =ணிக்கு. ண்டிப்பா வந்துவிடு. “
”அவசியம் வகேரன் ஆண்ட்டி.” ச=ந்தா அந்த இ த்கைத விட்டு ந ர்ந்தாள். அவள் கேபாவகைதகேய பார்த்துக்
வெ ாண்டிருந்த =ங்கை யர்க் ரசி, ”இவள் உ ம்பு வெதரிய =ாதிரி டிரஸ் கேபாடுவகைத நா ரீ ம் என்று
நிகைTக்கிXாள். இவளுக்குக் வுள்தான் புத்தி வெ ாடுக் கேவண்டும்” என்று நிகைTத்தாள்.

71
அன்று ஞாயிற்றுக் கிழகை= ாகைல பத்து =ணி. ச=ந்தா பக் த்திலிருக்கும் =ங்கை யர்க் ரசி வீட்டிற்குச்
வெசன்Xாள். டீ சர்ட் , வெலகிங்ஸ் அணிந்திருந்தாள். =ங்கை யர் ரசி, ”ஏம்=ா ச=ந்தா, ஒண்ணு கே ட்கிகேXன்.
தப்பா நிகைTச்சுக் ாகேத. பூகைசக்கு வரும்கேபாது பு கைவ ட்டிண்டு வரலாம் இல்கைலயா?”
”புகை கைவகேய எTக்குப் பிடிக் ாது ஆண்ட்டி. ாகைலத் தடுக்கும். அகேதாடு இல்லா= அடிக் டி
=ாராப்கைபச் சரி வெசய்து வெ ாண்கே இருக் ணும்.”
”அதுக்கு உ ம்கைப =கைXக்கிX=ாதிரி சுடிதார் கேபாட்டுண்டு வரலாகே=. நீ இப்படி டிரஸ் வெசய்தால்
உன்கைT எல்லாரும் கைசட் அடிப்பகேதாடு =ட்டும் அல்லா=ல் உTக்கு பாலியல் வெதால்கைலயும்
வெ ாடுக் பார்ப்பார் ள். %ாக்கிரகைத.”
அன்று இரவு பரத் வந்து விட் ான். அடுத்த நாள் கேதாழியின் ல்யாணத்துக்குப் கேபா லாம் என்X
முடிவு வெசய்யப்பட் து.
ாகைலத் திரு=ணத்துக்கு டிரஸ் வெசய்து தயாராய் இருந்த அவகைளப் பார்த்து அதிர்ந்தான். அவள் முதுகு
முழுவதும் வெதரிகிX =ாதிரி டிகைசTர் %ாக்வெ ட் அணிந்திருந்தாள். பச்கைச நிX பட்டுப் பு கைவ
பாந்த=ாய் அவள் உ ம்கைபச் சுற்றியிருந்தது.
ல்யாணத்தில் எல்கேலாரும் ச=ந்தாகைவ வியப்பு ன் பார்த்தார் ள். அழகிய முதுகை அப்பட் =ா க்
ாட்டிய அவள் துணிச்சல் ஆண் கைள வியக் கைவத்தது.
ஒரு ஞாயிற்றுக் கிழகை= ாகைல ச=ந்தா நகை ப்பயிற்சிக்கு வெவளிகேய வெசன்Xாள். அவள் லூசாT டீ சர்ட்,
ஜீன்ஸ் கேபாட்டு அகைலப்கேபசியில் பாட்டு கே ட்டுக் வெ ாண்கே கேபாகும்கேபாது உண் ாT . குலுங்கும்
அழகை ஒரு முகைX பார்த்தவர் ள் இரண் ாவது முகைX திரும்பிப் பார்த்தார் ள். .
ஒருவன் அவள் கே=ல் இடிப்பதுகேபால் வந்தான். அவள் ந ர்ந்து ஒரு =ாதிரியாய் சுதாரித்துக் வெ ாண் ாள்.
தான் அணிந்திருந்த உகை தான் அவனுகை ய மிரு ச் வெசயலுக்குக் ாரணவெ=ன்பகைதப் புரிந்து
வெ ாள்ளா=ல் ”வெபாறுக்கி , ண்ணில்ல உTக்கு” என்று முணுமுணுத்தாள்.
அவள் வீட்டுக்குத் திரும்பும்கேபாது அவள் வருவகைதப் பார்த்துக் வெ ாண்டு =ங்கை யர்க் ரசி
நின்றிருந்தாள். அவள் வெநற்றியில் திருநீறு. ” ாதலாகிக் சிந்து ண்ணீர் =ல்கி....” என்று அவள் வாய்
முணுமுணுத்துக் வெ ாண்டிருந்தது.
வாடிய மு த்து ன் வந்த ச=ந்தாகைவப் பார்த்து , ஏன் ஒரு =ாதிரியாய் இருக்கிXாய்? இவெதன்T?
இவ்வளவு வர்ச்சியாய் ஆகை கேபாட்டிருக்கிXாய்.. உTக்கு ஒன்று வெதரியு=ா ? அவெ=ரிக் ாவின்
நியூயார்க் ந ரில் உ கைல =கைXத்துப் பல வெபண் கைளயும், நவநா ரீ ஆகை யு ன் பல வெபண் கைளயும்
ந க் விட்டுப் பரிகேசாதகைT ந த்திTார் ள்.
அதில் அகைரகுகைX ஆகை யு ன் ந ந்த வெபண் ளில் 95% கேபர் ஆண் ளால் பாலியல் கேசட்கை ளுக்கு
உள்ளாயிTர். உ கைல =கைXத்துச் வெசன்X வெபண் கைள யாரும் வெநருங் க்கூ இல்கைல என்று
நிரூபித்திருக்கிXார் ள். இதிலிருந்து எது வெபண் ளுக்குப் பாது ாப்பாTது என்பது உள்ளங்கை
வெநல்லிக் னி கேபால விளங்கும்.
”நகை ப்பயிற்சி வெசய்யும்கேபாது =Tகைசக் கிளர்த்தும் ஆகை கைள அணிந்து வெசல்லாகேத. நீ வெ ாழு
வெ ாழுன்னு கேவறு இருக்கியா? வெராம்ப %ாக்கிரகைதயு ன் இருப்பது அவசியம். நம் ற்கைப நாம் தான்
கேபண கேவண்டும். இதுதான் நான் உTக்குச் வெசால்ல விரும்புவது.
”முயற்சி வெசய்கிகேXன் ஆண்ட்டி” என்று வெவடுக்வெ ன்று உகைரத்தாள். அறிவுகைரகைய அவள்
விரும்பவில்கைலவெயன்பது மு த்திகேலகேய வெதரிந்தது.
=ங்கை யர்க் ரசி அப்பால் கேபாய்விட் ாள்.
ஒரு நாள் பரத் அலுவல நண்பர் வீட்டில் ஒரு பார்ட்டி இருந்தது. =ண=ாTவர் ள் =கைTவிகேயாடு
வரகேவண்டும். ச=ந்தா தன் உ கைலக் ாட்டும் வண்ணம் உகை உடுத்திச் வெசன்Xாள். அன்று பரத்தி ம்
பணி புரிபவர் ள் எல்கேலாரும் அவனி ம், “ நீ வெராம்ப அதிர்ஷ் சாலி. அழ ாT =கைTவி உTக்கு”
என்று பாராட்டிTார் ள். அவனு ன் கூ ப் பணிபுரியும் ராபர்ட், ச=ந்தாவி ம் ,” நாம் ந Tம்
ஆ லா=ா?” என்று துணிச்சகேலாடு கே ட் ப்கேபாது .. =றுத்து விட் ாள் . எல்லாம் அவள் கேபாட்டிருந்த

72
டிரஸ்தான் ாரணம் என்று பரத் நிகைTத்தான். அன்று இரவு படுக்கை யகைXயில் இருக்கும்கேபாது
கே ட் ான்.
” ச=ந்தா நீ வர்ச்சியாய் ஆகை அணிகிXாய். இது ந..ல்..லா இல்கைலகேய ” என்று தயக் த்து ன்
வெசான்Tான்.
” பரத், எTக்கு ஆகை சுதந்திரம் கேவண்டும். நான் எப்படி கேவண்டு=ாTாலும் ஆகை உடுத்துகேவன். அது
என் உரிகை=. நான் மும்பாயில் வளர்ந்ததால் நா ரீ =ா த்தான்….. நீங் ள் மும்பாய் வெசன்று பாருங் ள்.
அங்குள்ள வெபண் ள் எல்லாம் எவ்வளவு நா ரீ =ா ஆகை அணிகிXார் ள் என்பது புரியும். தயவு
வெசய்து என் ஆகை விவ ாரத்தில் தகைலயி ாதீர் ள். எTக்கு வெராம்ப கே ாபம் வந்துவிடும்.”
”நான் ஆட்கேசபித்தால் என்T வெசய்வாய்?”
“என்T வெசய்வாயா?... விவா ரத்து வெசய்கேவன். என்கைTப் வெபாறுத்தவகைர என் ஆகை சுதந்திரத்தில்
யாரும் தகைலயிடுவகைத நான் விரும்ப =ாட்கே ன். என் ணவராTாலும் சரி. தாய் தந்கைத ஆTாலும் சரி .
யார் வெசால்வகைதயும் நான் கே ட் =ாட்கே ன். நான் வெசால்வகைத நீங் ள் நன்Xா ப் புரிந்து வெ ாள்ள
கேவண்டும் பரத். எTக்கு ஆகை சுதந்திரம் கேவண்டும்” என்Xாள் உறுதியு ன்.
”இதற்குப் வெபயர்தான் சுதந்திர=ா? . எTக்கு எதுவும் புரியகைலகேய” என்று முணுமுணுத்தான். அவள்
அழகுக்கு அவன் எப்கேபாதும் பணிந்து கேபாவான்.
இன்பம் துய்க் கேவண்டிய கேநரத்தில் விவாதம் வெசய்து =Tநிம்=திகையக் வெ டுத்துக் வெ ாள்ள பரத்
விரும்பவில்கைல..
”உன் விருப்பம்கேபால் வெசய்.” அவகைளக் ட்டி அகைணத்தான். இரவுப் வெபாழுகைத இருவரும் இன்ப=ாய்
ழித்தTர்.
பரத் ஒரு பயிற்சிக் ா பத்து நாள் பூகேT வெசன்றிருந்தான். அவன் கேபாய் இரண்டு நாள் ஆகி விட் து.
அன்று ப ல் =ணி பனிவெரண்டு இருக்கும். ச=ந்தா ட்டிலில் படுத்து ஓய்வு எடுத்துக் வெ ாண்டிருந்தாள்.
ச=ந்தா உள்ளாகை வெதரியும்படி ாப்ஸ் அணிந்திருந்தாள்..அப்கேபாது அகைழப்பு =ணி சப்தம் கே ட் து.
தகைவத் திXந்தால் கே ஸ் சிலிண் ரு ன் ஒரு கைபயன் நின்றிருந்தான். அவனுக்கு வயது சு=ார் இருபது
இருக்கும். அவன் ண் இகை=க் ா=ல் அவகைளப் பார்த்தான்.. ச=ந்தாவுக்கு ஒரு =ாதிரியாய் இருந்தது.
சகை=யல் அகைXயில் கே ஸ் சிலிண் கைரப் வெபாருத்தி பரிகேசாதகைTச் வெசய்து ”சரியாய் இருக்கிXது” என்று
வெசால்லிச் ச=ந்தாகைவப் பார்த்தான். பணத்கைத அவனி ம் வெ ாடுத்து ”அவ்வளவுதாகேT” என்Xாள்.
அவன் பணத்கைத வாங்கிப் பாக்வெ ட்டில் கேபாட்டு விட்டு ச க்வெ ன்று அவகைளத் =ார்புXத் தழுவ
முயன்Xான். ச=ந்தா இகைதச் சற்றும் எதிர்பார்க் வில்கைல. அதிர்ந்து கேபாய் தன்கைTக் ட்டி அகைணக்
வந்தவகைT இரண்டு கை ளால் பல=ா எதிர்பக் ம் தள்ளிTாள்..
வெபாத்வெதன்று கீகேழ விழுந்தவன் தகைலயில் அடிப்ப ”அம்=ா” என்று அலறிTான். ச=ாளித்து எழ
முயற்சிக்கும்கேபாது சகை=யலகைXயில் கைவத்திருந்த பாட்டிலின் மூடிகையக் ழற்றி அதிலிருக்கும்
மிள ாய்ப்வெபாடிகைய எடுத்து அவன் ண் ளில் வீசிTாள். ”ஐகேயா எரியXகேத” என்று ஓலமிட் ான்..
வீட்டிலிருந்து வெவளிகேய கிளம்பி வெ ாண்டிருந்த =ங்கை யர் ரசி அலXல் சப்தம் கே ட்டு அங்கு வந்து
விட் ாள். ச=ந்தா உ ல் நடுங் நின்று வெ ாண்டிருந்தகைதப் பார்த்து நிகைலகை=கைய ஊகித்துக்
வெ ாண் வள் சகை=யலகைXயில் இருந்த துகை ப்பத்கைத எடுத்து, ”நீ நாச=ாப் கேபா ” என்று த்திக்
வெ ாண்கே அவகைT வெ=ாத்து வெ=ாத்து என்று வெ=ாத்திTாள்.
“என்கைT விட்டு விடுங் ள்” தறிக்வெ ாண்கே தகைலவெதறிக் ஓடி விட் ான்.
”வெராம்ப கேதங்ஸ் ஆண்ட்டி. நீங் வராவிட் ால் நிகைலகை= கே=ாச=ாயிருக்கும். என் உ வெலல்லாம்
நடுங்குகிXது. பாவி என்கைTக் வெ டுத்திருப்பான்.”
”வா, உ கேT கே ஸ் ம்வெபனிக்குப் கேபாய் அவன் கே=ல் பு ார் வெ ாடுத்துட்டு வரலாம்” என்Xாள்
=ங்கை யர்க் ரசி.

73
” சரி ஆண்ட்டி”
”ச=கேயாசித=ாய் மிள ாய்ப்வெபாடிகைய அவன் ண்ணில் தூவிTாகேய. உன்கைT நான் வெ=ச்சுகிகேXன். நீ
கேபாட்டிருக்கிX உகை யிTால் உண் ாT விபரீதத்கைதப் பார்த்தாயா?”
”நீங் ளும் துகை ப்பத்தால் அவகைTச் வெசம்கை=யாய் வெ=ாத்தினீங் . எல்லாம் என் அழ ால் வந்த
விபரீதம்.”
”அழ ால் =ட்டு=ல்ல. ஆகை யும் ஒரு முக்கிய ாரணம். நா ரீ ம் என்X கேபார்கைவயில் கிXங்
கைவக்கும் உகை அணிவதால் அது ஆண் கைளப் பா ாய்ப் படுத்துகிXது. விரும்பத் த ாத வெசயகைல
வெசய்யத் தூண்டுகிXது.:..”
“நான் உ கைலக் ாட்டும் ஆகை அணிந்தது தவறுதான். நா ரீ ஆகை பாது ாவலன் அல்ல. எதிரி
என்று உணர்ந்து வெ ாண்கே ன். இனிகே=ல் பு கைவகையக் ட்டிக்கிகேXன். என் ண் கைள நீங் ள் திXந்து
விட்டீர் ள்.”
”=னிதர் ள் நித்திகைரயில் இருக்கிXார் ள் . இXப்பிலிகேய அவர் ள் விழிப்பகை கிXார் ள் என்X மு =து
நபியின் வாக்கின்படி பாலியல் வெதால்கைல வந்தால்தான் வெபண் ள் விழிப்பகை கிXார் ள். அதுவகைர
நித்திகைரயிகேலகேய இருக்கிXார் ள். உன்கைTப் கேபால் நா ரீ உகை அணியும் எல்லாப் வெபண் ளுக்கும்
விழிப்பு வரகேவண்டும். வெபண் ளின் ஆகை க்குகைXப்புக் லாச்சாரத்கைதக் ட்டுப்படுத்த
வெபண் ள்தான் முன்வர கேவண்டும். இல்லாவிட் ால் குடும்பத்துக்கும் சமூ த்துக்கும் வெபரும் ஆபத்து.
ஒருதகைல ாதலில் ஆரம்பித்து வெ ாகைலயில் கேபாய் முடியும். என் வெபண்ணின் வீட்டுக்குக் கிளம்பிக்
வெ ாண்டிருந்கேதன். அவளுக்கு இரண்டு பட்டுப்பு கைவ வாங்கியிருந்கேதன். அதில் ஒன்று உTக்குத்
தருகிகேXன்.நீயும் என் வெபண் கேபாலத்தான்...” என்று கை யில் கைவத்திருந்த கைபயிலிருந்து நீல வண்ண
பட்டுப் பு கைவகைய எடுத்து ச=ந்தாவின் கை யில் வெ ாடுத்தாள்.
”இகேதா ஒரு நிமிஷத்தில் வருகிகேXன்” என்X ச=ந்தா உள்கேள வெசன்று பட்டுப் பு கைவகையக் ட்டி
சரசரக் அழ ா வந்தாள். பு கைவ தகைலப்கைப இழுத்துப் கேபார்த்து அ க் வெவாடுக் =ாய் நின்Xாள்.
” பு கைவயில் அழ ாய் இருக்கிXாய். உன்கைTப் பு கைவயில் பார்த்தால் லட்சண=ாய் இருக்கிXது”
என்று வெசால்லிக்வெ ாண்கே அவகைள ஆரத்தழுவி வெநற்றியில் முத்தமிட்டு ” நீ இந்த =ண்ணில் நல்ல
வண்ணம் வாழ கேவண்டும்” என்று வாழ்த்திTாள்...

74
 18. வெபாய் எல்லாம் வெ=ய்வெயன்று...
இராத்திரி பதிகேTாரு =ணி ஆTாலும் படுக்கை அகைXக்கு வரா=ல் மு நூலில் மும்முர=ா த் தன்கைT
ஆட்படுத்திக் வெ ாண்டிருந்த கைபரவிகையப் பார்த்து கே ாபத்து ன் அவள் ணவன் சண்மு ம், ”ஏண்டி
எவ்வளவு கேநரம் வெ=ாகைபல் பாப்கேப. தா=சம் பண்ணா= சீக்கிரம் வாடி” என்Xான். .
ணவன் எதற்குக் கூப்பிடுகிXான் என்று அவளுக்குத் வெதரியும் ”வெ ாஞ்சம் கேநரம் ழித்து வகேரங் .”
என்Xாள் கைபரவி. யூ டியுபில் பாட்டுக் கே ட்டுக் வெ ாண்கே . அவளுக்குச் சினி=ா பாட்டுக் கே ட்பது
பிடிக்கும்: பாடுவது மி வும் பிடிக்கும். நாகைள தன் மியூசிக் பார்ட்Tர் ராகுலு ன் பாடுவதற்கு ஒரு
பாட்கை கேதர்ந்வெதடுக் ா=ல் படுக்கை க்குச் வெசல்ல அவள் =Tசு ஒப்பவில்கைல.
ஒவ்வெவாருவருக்கு ஏதாவது ஒன்று பிடிக்கும். சிலருக்குப் புத்த ம் பிடிக்கும். சிலருக்கு இகைசகையக்
கே ட் ப் பிடிக்கும். கைபரவிக்கே ா சினி=ா பாட்டுப் பா ப் பிடிக்கும். குயிலினும் இனிய குரகைல
உகை யவள் என்று வெசால்ல முடியாது. கேபரழகி. =த=தர்த்த வெசழிப்பாT உ ம்பு. ாந்த சிகைல
கேபாலிருப்பாள். சினி=ா பாட்டு என்Xால் உயிர். அவளுகை ய ஆருயிர் கேதாழி லதா ஒரு கேயாசகைT
வெசான்Tாள்.
”ஸ்முகேல என்னும் ஒரு வெசயலி இருக்கிXது. அகைத ஸ்=ார்ட் கேபானில் பதிவிXக் ம் வெசய்த பிXகு
பாட்கை ப் பாடி ரி ார்ட் வெசய்து விட் ால் கேபாதும், நண்பர் ள், இகைசபிரியர் ள் எந்த
இ த்திலிருந்தாலும் உன் பாட்கை கே ட் முடியும் .”
”. டூயட் சாங் தனியா ப் பா முடியாது. யாரவது ஆண் கூ ச் கேசர்ந்து பா கேவண்டுகே=. நான் யாகைரத்
கேதடிண்டு கேபாXது” என்று சிரித்துக்வெ ாண்கே கே ட் ாள் கைபரவி
” உன் =Tசிகேல இருக்கிX ஆகைச எTக்குப் புரிகிXது. அதுக்கு ஒரு வழி இருக்கு. என்னுகை ய சின்
ராகுல் உன்கைTப் கேபாலகேவ பாட்டுப் கைபத்தியம். அவனுக்குக் ல்யாணம் ஆகி குழந்கைத இருக்கிXது.
அவன் உTக்கு ம்வெபனி வெ ாடுப்பான். அவTாகேல ஒரு பிரச்சகைTயும் வராது” என்று கே%ாடி கேசர்த்து
கைவத்தாள் லதா.
அவர் ள் இருவரும் கேசர்ந்து முதல் பாட்கை அருகை=யா ப் பாடி பதிவு வெசய்துவிட் ார் ள். கைபரவி
அந்த பாட்கை கே ட்பதற் ாT பாஸ் கேவார்கை தன் நண்பர் ள் அகைTவருக்கும் அனுப்பி நான் பாடிய
பாட்டு, அனுபவியுங் ள் ...என்று வெ=கேசஜ் அனுப்பிTாள். பாட்டு சு=ார்தான். ஆTால் அகைத
வெவளிப்பகை யாய் வெசான்Tால் நட்பில் விரிசல் வந்துவிடுவெ=ன்பதால் எல்லாரும் கைபரவி சூப்பர் . கீப்
இட் அப் என்று பதில் வெ ாடுத்திருந்தார் ள். கைபரவிக்குப் வெபருகை= தாங் முடியவில்கைல. இகைச
உலகில் வெவற்றிக் னிகையப் பறித்து விட் து கேபால் சந்கேதாசப்பட் ாள்.
இரண் ாவது பாட் ா ப் பா ஒரு நல்ல ாதல் பா கைலத் கேதர்ந்வெதடுக் த்தான் இப்கேபாது யூடியூபில்
பாட்டுக் கே ட்டுக் வெ ாண்டிருக்கிXாள்.
கூப்பிட் உ கேT வராத கைபரவிகைய வெவறித்துப் பார்த்தான் சண்மு ம். அவகைள அதட்டிக் கே ட்கும்
நிகைலயிலா அவன் இருக்கிXான். தான் சம்பாதிப்பது கேபாதா=ல் பத்து வெ ாடு நூறு வெ ாடு என்று
=கைTவியி ம் கை கேயந்தி நிற்பவன் எப்படி அதட்டி வாழ முடியும். வெபயருக்குத்தான் அவன் குடும்பத்
தகைலவகேT தவிர கைபரவிதான் நி%=ா குடும்பத் தகைலவி. அவன் நிகைTவுச்சுழல் பின்கேTாக்கிச்
வெசன்Xது.
ல்லூரி முதல் வரு ம் படிக்கும்கேபாது இரண்டு கேபரும் ாதலித்து வீட்கை எதிர்த்து =ணம் வெசய்தTர்.
அவனுக்கு ஆங்கிலம் வராது. படிப்பில் சு=ார்தான். ஏகேதா கேவகைல கிகை த்தகேத தவிரச் சம்பளம் அதி ம்
இல்கைல. கைபரவி அதிபுத்திசாலி. தன்கைT அபிவிருத்தி வெசய்து வெ ாண் ாள். பிகைரகேவட் ா எம்.ஏ,
எம்.பி.ஏ பாஸ் வெசய்து இப்கேபாது தனியார் ம்வெபனியில் கேவகைல வெசய்கிXாள். சண்மு ம் அடிக் டி
கேவகைலகைய =ாற்றிTான். எந்த கேவகைலயிலும் நிகைலத்து நிற் முடியவில்கைல. சாப்பிடுவதற்கு
ஒட் லிருந்து வீட்டுக்குக் வெ ாண்டுகேபாய் வெ ாடுக்கும் வெ=கேசஞ்சரா இப்கேபாது கேவகைல வெசய்து
வெ ாண்டிருக்கிXான். ஆரஞ்சு டீ சர்கை கேபாட்டுக்வெ ாண்டு ஓட் ல் வாசலில் ாத்திருக் கேவண்டியது
அவன் தகைலவெயழுத்தாகி விட் து. எல்லாம் விதியின் பிகைழ என்று குற்Xம் சாட்டுவான். உ லில்தான்

75
அபிவிருத்தி ஏற்பட் கேத தவிர அவன் அறிவில் =ாறுதல் ஏற்ப வில்கைல. கேபாதாதக்குகைXக்குத் தகைல
கேவறு வழுக்கை . சண்மு ம் வெவத்து கேவட்டு ஆTதால் ஊக் ம் இல்லா=ல் =ரம் கேபால் வாழ்ந்து
வெ ாண்டிருக்கிXான். ாகைல கைபரவிகைய அலுவல ம் வெ ாண்டு விடுவது, =ாகைல வீட்டுக்கு அகைழத்து
வருவது கேபான்X சில உதவி கைளச் வெசய்வான்.
கைபரவி கூ இந்த ஆகைளப் கேபாய் ாதலித்கேதாகே= என்று சில ச=யம் வருத்தப்பட் துண்டு. ல்யாணம்
ஆT உ கேT கைபயன் ஆTந்த் பிXந்து விட் ான். அவகைT ண்ணும் ருத்து=ாய் வளர்த்தாள்., ஆTந்த்
தஞ்சாவூரில் சாஸ்தா வெபாறியியல் ல்லூரியில் ஆஸ் லில் தங்கிக் கை சி வரு ம் படித்துக்
வெ ாண்டிருக்கிXான்.
கைபரவி ஸ்=ார்ட் கேபான் கைவத்திருக்கிXாள், அவனி ம் இருப்பது ஒரு வெ=ாக்கை கேபான். அவளுக்கு
ஆங்கிலம் வெதரியும். அதTால் வாட்ஸ் அப், மு நூல் எல்லாம் அவளுக்கு அத்துப்படி. அவனுக்கு
ஆங்கிலத்தில் இரண்டு வார்த்கைத கூ கேபச வராது. அவன் எப்கேபாதாவதுதான் வெ=ாகைபகைல
உபகேயாகிப்பான். இரண்டு சக் ர வா Tத்தில் வெவகுதூரம் திTந்கேதாறும் பயணம் வெசய்வதால் இரவு
ஒன்பது =ணிக்கே தூங்கி விடுவான். கைபரவிதான் இரவு பன்னிரண்டு =ணி வகைர வாட்ஸ் அப், மு நூல்
பார்த்துவிட்டு வந்து படுப்பாள்.
ஸ்முகேலக் ா நாகைளப் பா அவளால் கேதர்ந்வெதடுக் ப்பட் ”சின்T வெபண்ணு வெவட் ப்படுXா அம்=ா
அம்=ாடி” என்னும் பா கைல முணுமுணுத்துக் வெ ாண்கே ணவன் அருகில் வந்து கை யால் அவகைT
வெ=துவா எழுப்பிTாள். ண் விழித்த அவன், “ யாரடி சின்T வெபண்ணு ? உTக் ா வெவட் ம்...” என்று
சிரித்தான்,.
”பாட்டுங் ...” என்று அவள் வெசான்Tகைதக் கே ட்கும் =Tநிகைலயில் அவனில்கைல. “வெராம்ப
கேநர=ாயிருக்கும் கேபால” என்Xவன் அவகைள இழுத்துக் ட்டியகைணத்தான்.
அடுத்த நாள் லதாவின் வீட்டுக்குப் கைபரவி கேபாகும்கேபாது ராகுல் வந்துவிட்டிருந்தான். ”சின்T
வெபண்ணு வெவட் ப்படுXா அம்=ா அம்=ாடி” பாட்கை பாடி முடித்து விட் ார் ள். ஜீஸ் கேபா லதா
சகை=யலகைXக்குள் வெசன்Xாள்.
வெ=ழுகு வெபாம்கை= கேபால் வழ வழவெவன்று இருந்த கைபரவிகைய கைவத்த ண் வாங் ா=ல் ஊடுருவி
பார்த்தான் ராகுல்.
கைபரவிக்கு ஒரு =ாதிரியா இருந்தது. ”வெ ாஞ்சம் கூ ண்ணியம் இல்லா=ல் முகைXக்கிXாகேT” என்று
நிகைTத்தாள்.
திடீவெரன்று உணர்ச்சி வசப்பட் ராகுல் அவள் கை கைளப் பிடித்துக் வெ ாண்டு “ அன்கேப, என் அன்கேப”
என்Xான்.
கை கைய ச க்வெ ன்று உதறிT கைபரவி, ”என்T ஆச்சு உங் ளுக்கு? நீங் பண்Xதும் நல்லாயில்கைல”
என்Xாள்.
”உன் அழகிகேல நான் தடு=ாறிட்கே ன். உன்கைT எTக்கு மி வும் பிடிச்சு கேபாச்சு. நாம் ஏன் மி வும்
வெநருங்கிய நண்பர் ளா ஆ க் கூ ாது?” என்Xான்.
அர்த்தம் புரிந்த கைபரவிக்குக் கே ாபம் வெபாங்கியது.
“சீல ஒழுக் =ாT வாழ்க்கை கைய வாழ ஆகைசப் படுகிகேXன். படிக் ாவிட் ால் கூ , நல்ல கேவகைலயில்
இல்லாவிட் ால் கூ என் ணவர் என் கே=ல் அன்கைபப் வெபாழிகிXார். =Tசில் ள்ளம் இல்லாதவர்.
அவருக்கு நான் துகேரா ம் வெசய்ய =ாட்கே ன். நீங் ள் தயவு வெசய்து கேபாயிடுங் . இதுகேவ நம்முகை ய
கை சி சந்திப்பா இருக் ட்டும். இனிகே=ல் இந்த ஸ்முகேல, டூயட் பாடுவது என்பவெதல்லாம் அXகேவ
கேவண் ாம்’. அதுக்கும் கும்பிடு உங் ளுக்கும் கும்பிடு” என்று இருகை ளால் கும்பிட் ாள்.
அதிர்ச்சி அகை ந்த ராகுல் கேவறு வழியில்லா=ல் அவ்வி த்கைத விட்டு அவசர அவசர=ா ந ர்ந்தான்.
லதா கை யில் இரு தம்பளிரில் ஜீஸ் எடுத்துக்வெ ாண்டு ராகுல் எங்கே ? ஜீஸ் கேபாட்டுண்டு
வர்Xத்துக்குள்கேள எங்கே ஒழிஞ்சான்” என்று கே ட்டுக் வெ ாண்கே வந்தாள்.

76
”அவனுகை ய ந த்கைத சரியில்கைல. என் கை கையப் பிடித்து ஏகேதா உளறிTான். நான் கேபாட் கூச்சலில்
ஓடிப் கேபாய் விட் ான். கேச ! சரியாT வெபாம்பள வெபாறுக்கி” என்Xாள்.
”ராகுல் அப்படியா வெசய்தான் ? என்Tால் நம்பகேவ முடியவில்கைல. அவன் =கைTவிகைய எTக்குத்
வெதரியும். அவ நல்லவ. ஒரு கேவகைள உன் அழகில் =யங்கி வெநறி தவறி விட் ாகேTா வெதரியவில்கைல.
வழ வழ வெ ாழ வெ ாழன்னு இல்லா= வெவட்டு ஒண்ணு துண்டு இரண்டுன்னு பதில் வெ ாடுத்துட்கே . நீ
பண்ணிTது மி வும் சரி.. நாந்தான் அவகைT உTக்கு அறிமு ம் வெசய்கேதன். சாரி. அவனுக்கே ாசரம் நான்
=ன்னிப்பு கே ட்டுக்கிகேXன்” என்Xாள்.
” அவன் தப்பிதம் வெசய்தால் நீ என்T வெசய்வாய்? இகைXவனுகை ய =ாகைய என் ண் கைள
=கைXத்துவிட் து. ஸ்முகேலயில் பாடிTா நண்பர் ள் உXவிTர் =த்தியில் கேபரும் பு ழும் கிகை க்கும்
என்று நம்பிகேTன். அதTால் ணவகைTக் கூ அலட்சியம் வெசய்கேதன். என் ண் திXந்து விட் து.
இனிகே=ல் ஒழுங் ாய் இருப்கேபன்” என்Xாள் கைபரவி.
அன்று இரவு சண்மு ம் வருவதற்கு முன்Tாகேல படுக்கை அகைXயில் அவனுக் ா க் ாத்திருந்த
கைபரவிகையப் பார்த்து, ”என்T ஆச்சரியம் ! ! எTக் ா நீ முன்கேT வந்து ாத்திருக்கிXாய்.. இன்று
மு நூல் பார்க் கைலயா ? என்று வியந்தவனி ம்,” வெபாய்வெயல்லாம் வெ=ய்வெயன்று நிகைTச்சுட்கே ன்..
இப்கேபா உண்கை=கைய உணர்ந்திட்கே ன். இனிகே=ல் நீங் ள் தான் எTக்கு முக்கியம், மு நூல், பாட்டுக்
கே ட்பவெதல்லாம் எTக்கு இரண் ாம் பட்சம்தான்” என்று கைபரவி வெசான்Tகைதக் கே ட்டு இன்ப
அதிர்ச்சியில் சிகைலயாகிப் கேபாTான்.
************

77
 19. விதியின் விகைளயாட்டு
நான் என் கேவகைல விஷய=ா வெவளியூர் வெசன்று விட்டு அன்று ாகைலதான் வீட்டுக்குத் திரும்பி
வந்கேதன்.
”இன்று எதிர் வீட்டு பாட்டியின் கேபரனுக்குக் ல்யாணம் ” என் =கைTவி ஞாப ப்படுத்திTாள்.
ல்யாண =ண் பத்திற்குள் நான் நுகைழந்த கேபாது எல்லாருக்கும் பூ, அட்சகைத வெ ாடுத்துக்
வெ ாண்டிருந்தார் ள்.
”நல்ல கேவகைள இன்னும் பதிகைTந்து நிமி ம் ழிந்து வந்திருந்தால் ல்யாணகே= முடிந்து விட்டிருக்கும்
. அதற்குள் வந்து விட்கே ன்.” என்று திருப்தியகை ந்கேதன்.
அப்கேபாது ல்யாண கே=கை க்கு அருகில் ஒரு வீல் கேசர் வந்து நின்Xது. எல்லாரும் அந்த வீல் கேசகைரகேய
திகை ப்பு ன் பார்த்துக் வெ ாண்டிருந்தார் ள். வெதாகைலவில் இருந்த்தால் அதில் அ=ர்ந்திருப்பது யார்
என்று வெதரியவில்கைல. ஆTால் வழுக்கை தகைல =ட்டும் வெதரிந்தது. தாத்தாகைவதான் வீல் கேசரில்
அகைழத்து வந்திருக்கிXார் ள் என்று எண்ணிகேTன்.
தாலி ட்டும் தருணம் வந்த்தும் வெ ாட்டு கே=ளம் வெ ாட்டியது. அட்சதகையப் கேபா ல்யாண கே=கை
கே=ல் ஏறிகேTன்.
வீல் கேசரில் ஒரு வெபண்=ணி கைநட்டியு ன் , மூக்கில் ஒரு குழாய் ன், தகைலயில் முடியில்லா=ல்.................
பார்க் பாவ=ாய் இருந்தார்.” அது யார் ?” என்று பக் த்திலிருந்த ஒரு =ாமியி ம் கே ட்கே ன்.
”அவர்தான் ல்யாண கைபயனின் தாயார். ஒரு வாரத்திற்கு முன் இரு சக் ர வண்டியில் கேபாகும் கேபாது
விபத்து ஏற்பட்டு தகைலயில் அடி. நிகைTவு இருக்கிXது. ஆTால் கேபச முடியாது. ல்யாணத்கைதத் தள்ளி
கேபா கேவண் ாம் என்று அவர் வற்புறுத்தியதால் இன்று ல்யாணம் ந க்கிXது. உ ம்பு குணம் ஆ
இன்னும் ஆறு =ாதம் ஆகும்” என்Xார்.
நான் அதிர்ச்சியு ன் கைபயனின் தாயாகைரப் பார்த்கேதன். அவ்வளவு துக் த்திலும் அவர் மு த்தில்
புன்Tகை வெவளிப்பட் து. அவருக்கு =ட்டும் ஏன் அந்தக் வெ ாடுகை= எT விகை வெதரியா=ல்
திகை த்கேதன்.
கைபயனும் வெபண்ணும் தாயார் பாதங் ளில் விழுந்து வணங்கிTார் ள். கைபயன் தாயாரின் பாதத்கைதத்
தன் தகைலகே=ல் கைவத்து ஆசிர்வாதம் வெபற்Xான்.
தாயார் கை யிலிருந்த அட்சகைத அவன் தகைல கே=ல் விழுந்த்து.. அவருக்குச் சீக்கிரம் உ ல் குணம் ஆ
கேவண்டும் என்றும் இந்த =ாதிரி கேவதகைT யாருக்கும் வரக் கூ ாது என்றும் கேவண்டிக் வெ ாண்கே ன்.
கீகேழ இXங்கும்கேபாது ஆ!! இவெதன்T , வீடிகேயாவின் ஒயர் தடுக்கி கீகேழ விழுந்கேதன். ால் எலும்பு
முறிந்து விட் து.வலி தாங் முடியா=ல் துடிதுடித்துப் கேபாகேTன். விதி வெசய்த சதியால் ஆT என்
திகைய நிகைTத்து எல்லாம் விதியின் விகைளயாட்டு என்பகைத உணர்ந்கேதன்.

78
 20. அன்பின் சு ர்
அன்று அபூர்வ=ாய் வீட்டிலிருந்கேதன். பக் த்து வீட்டிலிருந்து ஆTந்த கைபரவி ஆலாபகைT வெசவியில்
கேதன் =ாரி வெபாழிந்தது. அகைத நான் ரசிக் க் கூ ாது என்று ங் ணம் ட்டிக் வெ ாண்டு இருப்பகைதப்
கேபால் சகை=யல் அகைXயில் மிக்ஸி வெசயல்ப ஆரம்பித்தது.
“ஒரு கேவகைலயும் வெசய்யXதில்கைல. குடும்பத்கைத நீங் கேநசிக்கிXதில்கைல” என்று என் =கைTவி பா=ா
சகை=யலகைXயிலிருந்து முணுமுணுத்தாள்.
அவள் ஏற்படுத்திய தாக்குதலால் நிகைலகுகைலந்து , “பா=ா, குடும்பம்னு எகைதச் வெசால்கிXாய்?”
என்கேXன்.
”அவெதல்லாம் எTக்குத் வெதரியாது. நீங் குடும்பத்துக் ா கேநரம் வெசலவழிக் ா=ல் எப்பவும், வீட்கை
விட்டு ஓ றீங் . நா ஒண்டி ஆளா இருந்து ஷ் ப்ப கேவண்டி இருக்கு” என்Xாள் ண் ளில் தாகைர
தாகைரயா க் ண்ணீரு ன்.
அவகைளச் ச=ாதாTப்படுத்த முயற்சி வெசய்கேதன். பா=ா இப்கேபாவெதல்லாம் சின்T விஷயத்துக்வெ ல்லாம்
ாரணமில்லா=ல். சண்கை கேபாடுகிXாள். அன்புதான் வாழ்க்கை என்பகைத அவள் புரிந்து
வெ ாள்ளவில்கைல.
ஒகேர கைபயன் சுந்தர் திருச்சி வெபாறியியல் ல்லூரியில் படித்துக் வெ ாண்டிருக்கும்கேபாது கூ படித்த
அபிநயாகைவக் ாதலித்தான். அவனுக்கும் அவளுக்கும் அவெ=ரிக் ாவில் கேவகைல கிகை த்தது.
ல்யாணம் வெசய்து வெ ாண்டு இருவரும் அவெ=ரிக் ா கேபாTார் ள். இரண்டு ஆண்டு ளுக்கு முன்பு.
நானும் பா=ாவும் அவெ=ரிக் ா கேபாய் தங்கியிருந்கேதாம். அபிநயாவுக்குக் குழந்கைத இன்னும்
பிXக் வில்கைல. =ாமியாருக்குத் தரகேவண்டிய =ரியாகைதகையத் தரா=ல் அலட்சியப்படுத்திTாள். மி வும்
முக்கிய=ாTது அவளுக்குத் வெதய்வ பக்தி என்பது அXகேவ இல்கைல. கே ட் ால் கேவகைலக்குப் கேபாகேXன்.
அதுக்வெ ல்லாம் கேநரம் கிகை யாது என்பாள். இப்படி இருந்ததால் எப்படி அவகேளாடு நிம்=தியாய்
இருக் முடியும். அவளுக்கும் =ரு= ளுக்கும் ஒத்துப் கேபா வில்கைல. ஆறு =ாதம் இருக் லாம் என்று
முதலில் நிகைTத்த பா=ா எவ்வளவு வெசால்லியும் கே ட் ா=ல் இரண்டு =ாதத்திகேலகேய, இந்த
ராங்கிக் ாரியு ன் நான் இருக் =ாட்கே ன்” என்று பிடிவாத=ா அவெ=ரிக் ாவிலிருந்து இந்தியா
திரும்பி விட் ாள். சுந்தர் நல்லவன்தான். ஆTால் =கைTவி வெசால்கைலத் தட் =ாட் ான்.
நானும் அவளும்தான் வீட்டில் இருக்கிகேXாம். நான் தனியார் நிறுவTத்தில் கேவகைல வெசய்து ஓய்வு வெபற்X
பிXகு அகேத நிறுவTத்தில் ன்சல் ண்ட் ஆ கேவகைல வெசய்வதால் =ாசத்தில் பத்து நாள் பாம்கேப, டில்லி
என்று கேபாய் விடுகேவன். பா=ா இப்கேபா தனியா இருப்பதற்கு =றுக்கிXாள்.. ”என்கைT விட்டுவிட்டு
வெவளிகேய கேபா ாதீங் . என் கூ கேவ இருங்கே ா” என்கிXாள்.
”நாகைளக்குக் ாகைலயிகேல கே ாயம்புத்தூர் கேபா ணும் . திரும்பி வர நாலு நாள் ஆகும்” என்கேXன்.
”இகைதத்தான் வெசான்கேTன். எப்பவும் உல ம் சுற்றும் வாலிபன் நீங் ” என்Xாள்.
நான் பா=ாகைவத் தனிகேய விட்டுப் கேபாகிகேXாகே= என்னும் சஞ்சலத்து ன் கே ாயம்பத்தூர் கேபாTகேபாது
என் நண்பன் சீனிவாசகைTச் சந்தித்கேதன். நான் ” விருட்சம் ” சீனியர் சிடிசன் கேஹாமில் இருக்கிகேXன்
என்Xான்.
” முதிகேயார் இல்லம் வசதியா இருக்கிXதா? “ என்று கே ட்கே ன்.
”வகேயாதி ர் ளுக் ாT ச ல வசதியும் பாது ாப்புமுகை யது. வெசார்க் ம் கேபால்தான்... என்Xான். என்கைT
ஒரு முகைX அவர் இருப்பி த்துக்கு வந்து பார்க் ச் வெசான்Tார். நான் அடுத்த நாகேள அவன்
வசிக்குமி த்துக்குச் வெசன்கேXன். அந்த இ ம் எTக்கு மி வும் பிடித்துப் கேபாய் விட் து.
”இவர் கேள வெசன்கைTயிலும் ”ஆTந்தம்” சீனியர் சிடிசன் கேஹாம் என்று சமீபத்தில்
திXந்திருக்கிXார் ள். நீ அங்குப் கேபாய் பார்த்துவிட்டு பிடித்திருந்தால்...” என்Xான்.”

79
”ஏன் அப்படிச் வெசய்யக் கூ ாவெதன்று கேயாசிக் ஆரம்பித்கேதன். பா=ா ஒப்புக் வெ ாள்ள =ாட் ாள் என்று
முதலில் நிகைTத்கேதன்.
பா=ாவி ம் என் எண்ணத்கைதச் வெசான்Tகேபாது,”நான் வெசாந்த வீட்டிகேலதான் உயிர் வி கேவண்டும்.
இகைதக் ருத்தில் வெ ாண்டு . நீங் ள் எது வெசஞ்சாலும் எTக்குச் சம்=தம். நான் ஒரு கேயாசகைT
வெசால்கேXன். முதல்கேல ஒரு =ாசம் ஆTந்தம் சீனியர் கேஹாம்கேல வா கை க்கு இருக் லாம்.
பிடிச்சிருந்துன்Tா நம்= வீட்கை வித்திட்டு அங்கே கேபாய் வி லாம்” என்று நிபந்தகைTகேயாடு தன்
சம்=தத்கைதத் வெதரியப்படுத்தி என்கைT ஆச்சரியப்படுத்திTாள் பா=ா.
எTக்கும் அது சரின்னு பட் தால் தங்குவதற் ா ஒரு வா கை வீட்கை ஏற்பாடு வெசய்துவெ ாண்டு .
குகைXந்த சா=ானு ன் கேபாய் அங்கு தங்கிகேTாம். சும்=ா வெசால்லக் கூ ாது . அருகை=யாT இ ம் .
பா=ாவுக்கும் அந்த இ ம் பிடித்துப் கேபாய்விட் து. எழுத்தாளர், விஞர், =த்திய =ாநில அரசாங் த்தில்
பணி வெசய்து ஓய்வு வெபற்Xவர் ள் தனியார் நிறுவTங் ளில் கேவகைல வெசய்து ஓய்வு வெபற்Xவர் ள்
=கைTவிகைய இழந்தவர் ள் ணவகைT இழந்த வெபண் ள் என்று பலதரப்பட் =க் ள்
எண்ணிக்கை யில் நூகைXத் தாண்டிக் கூட்டுக் குடும்ப=ா அந்த கேஹாமில் வசித்தTர். கே ண்டீன்
சாப்பாடு அருகை=யாய் இருந்தது. சிறிய சிவன் கே ாவில், ாகைல கேதவாரம் ஓதுதல், =ாகைல விஷ்ணு
ச ஸ்ரநா=ம் பாராயணம் என்று =Tதுக்குத் திருப்தியாய் இருந்தது.. சுத்தத்துக்கு முதலி ம்
வெ ாடுக் ப்பட்டிருந்தது. பாது ாப்புக்குச் வெசால்லகேவ கேவண் ாம். வெசக்குரிட்டிக்குத் வெதரியா=ல் யாரும்
உள்கேள வர முடியாது. ஒரு ாக் ர் 24 =ணி கேநரமும் இருக்கிXார் விசால=ாT இ த்தில், பூங் ா.
நூல ம், திகைர அரங்கு, ....ச ல வசதி ளு ன் இருக்கும் ஆTந்தம் சீனியர் சிட்டிசன் கேஹாகை=
யாருக்குத்தான் பிடிக் ாது.
ஒரு வீடு விற்பகைTக் ா வும் இருந்தது. விகைல எழுபது இலட்சம். =ாசம் எட் ாயிரம் ரூபாய்
தரகேவண்டும் வெ=யிண் வெTன்ஸ் சாப்பாட்டுச் வெசலவுக் ா .
வெசன்கைTயிலுள்ள என் வீட்கை விற் தர ரி ம் வெசால்லி கைவத்கேதன். ஒரு பார்ட்டி வெரடியா இருக்கிXார்
என்று வெசால்லி அவரி ம் உ கேT அட்வான்ஸ் வாங்கிக் வெ ாடுத்தார். ஒரு கே ாடி ரூபாய்க்கு வீட்கை ப்
கேபசிகேTன். வீடு விற்று பணமும் கை க்கு வந்தாச்சு. கேஹாமில் எழுபது இலட்சத்கைதக் வெ ாடுத்து புது
வீடு வாங்கி அங்குக் குடி புகுந்கேதாம். முப்பது இலட்சத்கைத வங்கியில் டிபாசிட் பண்ணிகேTன்.
நாங் ள் கேஹாமில் எங் ள் இருப்பி த்துக்குள் நுகைழந்தகேபாது, “வாங் ! வாங் !” என்று ஒரு வயதாT
வெபண்=ணி எங் கைள வரகேவற்Xாள்.
”என் வெபயர் சித்ரா. நாT பக் த்து வீட்டில இருக்கே ன்” என்று தன்கைT அறிமு ம் வெசய்து வெ ாண் ாள்.
ஒல்லியாய், உயர=ாய், னிவாT ண் ளு ன், கீச்சு குரலில் ”நீங் இன்கைTக்குச் சகை=யல் வெசய்ய
கேவண் ாம். எங் வீட்டிகேல சாப்பிட்டுங் ” என்று அன்பு கே ாரிக்கை விடுத்தாள்.
”உங் ளுக்கு எதுக்கு வீண் சிர=ம்” என்று நாசுக் ா =றுத்தாள் பா=ா”.
ாகைலயில் நகை ப்பயிற்சி, கேபப்பர் படித்தல், கே ாவில், பூகைச என்று கேநரம் கேபாவகேத வெதரியாது.
வீட்டில் சகை=யல் இல்கைல. கே ண்டீனிலிருந்து சாப்பாடு டிபன் எல்லாம் கேவளா கேவகைளக்கு வீட்டுக்கு
வந்துடும். சகை=யல் கேவகைல இல்கைலவெயன்Xாலும் பா=ா எப்கேபாதும் பிசியா த்தான் இருப்பாள்.
எல்லாவற்றுக்கும் ாரணம் நல்ல நண்பர் ள். நல்ல ாற்று, நற் சிந்தகைT ஆகியகைவதான். உண்கை=கையச்
வெசால்வவெதன்Xால் ஆTந்தத்கைதத் கேதடுவது =னித இயல்பு. ஆTந்தம் சீனியர் கேஹாமில் நாங் ள்
வகைலகைய =Xந்து ஆTந்தத்கேதாடு இருந்கேதாம்.
மூர்த்தி என்னும் அன்பர் மின்சார இலாக் ாவிலிருந்து ஓய்வு வெபற்Xவர். ஒவ்வெவாரு =ாதமும் ஆன்மீ
சுற்றுலாவுக்கு அவர் வெபாறுப்கேபற்று ஏற்பாடு வெசய்வார். அதுகேபால் =ாதந்கேதாறும் ஆன்மீ
உபன்யாசமும் உண்டு.
நாங் ள் தங்கியிருக்கும் இ த்தில் தும்கைபப்பூவாயு தகைல நகைரத்த வெபண்=ணிகையச் சந்தித்கேதன். பிரபல
எழுத்தாளர் வி%ய லட்சுமி என்று வெதரிந்ததும் மி வும் குதூ ல=ாய் இருந்தது. கேநற்றுதான் ஒரு
நாவகைல முடித்கேதன் என்று கூறிTார். திTமும் ாகைலயில் நகை ப்பயிற்சி வெசய்யும்கேபாது அவகைரப்
பார்ப்கேபன். குட் =ார்னிங் வெசால்லுகேவன்.

80
”சித்ரா ஊருக்கு நல்லது வெசய்யும் உத்தமி. அவள் ணவர் சீனிவாசன் பஞ்சாப் கேநஷTல் பாங்கில்
கேவகைல வெசய்து ஓய்வு வெபற்Xவர். =ாதம் நாற்பதாயிரம் ரூபாய் வெபன்ஷன் வாங்குகிXார்” என்று
கேஹாமில் வசிக்கும் நீல ண் ன் வெசான்Tார்.
சித்ரா அடிக் டி எங் வீட்டுக்கு வருவாள். ”அண்ணா” என்று என்கைT அகைழப்பாள். ஒரு நாள் இன்று
பஜ்ஜி வெசய்கேதன். அண்ணாவுக்குக் வெ ாண்டு வந்கேதன் என்பாள். ஒரு நாள் இன்று என் பிXந்த நாள் பால்
பாயசம் அண்ணாவுக்குக் வெ ாடுங் என்று அன்பு ன் கூறுவாள். எTக்குப் பாசமுள்ள தங்கை கிகை த்து
விட் ாள்.
அளவுக்கு அதி =ாT அன்புத்வெதால்கைல சில ச=யம் சங் த்கைத உண் ாக்கும். நான் தப்பா எடுத்துக்
வெ ாள்ளவில்கைல. எடுத்துக் வெ ாள்ளவும் =ாட்கே ன். ஆTால் பா=ா சராசரி வெபண் ஆயிற்கேX. சிலகைர
முதல் முகைX பார்க்கும்கேபாகேத பிடித்துப் கேபாய் விடுகிXது. அவெதன்Tகேவா பா=ாவுக்குச் சித்ராகைவ
முதல் முகைX பார்க்கும்கேபாகேத பிடிக் வில்கைல.
முதலில் சித்ரா வந்தாகேல சனியன் வந்துடுத்து என்பாள்.நான் அவளி ம் கேபசிTால் கூ “ நீங் எதுக்கு
அவ கிட்கே கேபசறீங் “ என்று டிந்து வெ ாள்வாள். சித்ரா ஏதாவது கே ட் ால் வெவடுக்வெ ன்று
பதிலளிப்பாள். வெபண் ளுக்கு இயற்கை யிகேல உள்ள வெபாXாகை=தான் இதற்குக் ாரணம் என்பகைத
வெசால்லவும் கேவணு=ா?
ஒரு நாள் சித்ராவின் ணவகைரப் பார்த்து அதிர்ந்தது விட்கே ாம். அவர் ணவர் வீல் கேசரில்
அ=ர்ந்திருந்தார். வீட்டுக்குள் ஒரு இ த்திலிருந்து =ற்வெXாரு இ த்துக்கு வீல் கேசரில்தான் கேபாகிXார்.
இரண்டு வரு த்துக்கு முன் அவருக்குப் பாரிச வாயு வந்து. ால், கை எல்லாம் வெசயலிழந்து கேபாய்
விட் T.. அப்கேபாதிலிருந்து ந ருவதற்கு வீல் கேசர்தான் துகைண. குளறிக் குளறி இழுத்துப் கேபசும்
அகைரகுகைர வார்த்கைத ள் சித்ராவுக்கு =ட்டும்தான் புரியும். சித்ரா வீல் கேசரில் அ=ர்ந்திருக்கும் தன்
ணவகைர =ாகைலயில் பார்க்குக்கு அகைழத்துச் வெசல்வார். சித்ரா மு த்தில் துளிக்கூ வருத்தத்கைத
ாண்பிக் ா=ல் எப்கேபாதும் =லர்ந்த மு த்து ன் எல்லாருக்கும் உதவி வெசய்து வெ ாண்டிருக்கிXாள்
என்Xாள் பா=ா.
”. நாம் நம்மு ன் இருக்கும் நபர் ளி ம் அன்பு வெசலுத்த முடியா=ல் கேபாTால் நம்=ால் பார்க்
முடியாத வுளி ம் எப்படி அன்பு வெசலுத்த முடியும்.” என்று அன்கைT வெதரசா
வெசால்லியிருக் ார்.”அதTால் எல்லாரி மும் அன்கைபப் வெபாழிய கேவண்டும்” என்பாள் சித்ரா.
அவளுக்குத் வெதய்வ பக்தி அதி ம் ; நாராணீயம் =Tப்பா =ா வெதரியும். திTமும் பதிகேTாரு
=ணியிலிருந்து பன்னிரண்டு =ணிவகைர பா=ாகைவயும் கேசர்த்து பத்துப் வெபண் ளுக்கு அவள்
வீட்டிகேலகேய நாராணீயம் வெசால்லிக் வெ ாடுக்கிXாள்..
எந்த இன்பமும் வெராம்ப நாள் நீடிக் க்கூ ாவெதன்பது வுளின் விதி கேபால் இருக்கிXது.
நான் வெ ல்லி கேபாயிருந்த ச=யம் பா=ா நாராணீயம் வகுப்பில் பாடிக்வெ ாண்டிருக்கும்கேபாது
திடீவெரன்று =யங்கி விழுந்து விட் ாள்..
சித்ராதான் அவகைள ாக் ரி ம் அகைழத்துப் கேபாய் சிகிச்கைசக்கு ஏற்பாடு வெசய்தாள். அப்கேபாதுதான்
பா=ாவுக்குச் சித்ராவின் அருகை= புரிந்தது. சித்ராவின் நல்ல உள்ளம் வெதரியா=ல் அவகைள முதலில்
வெவறுத்தது தவறு என்பகைத உணர்ந்தாள். தான் மு ம் வெ ாடுத்துச் சரியா ப் கேபசாவிட் ாலும் தTக்கு
உதவி வெசய்தாகேள என்று வியப்புக் லாடிTாள். பா=ாவின் =Tம் அவகைள கேநசிக் ஆரம்பித்தது.
அன்றிலிருந்து சித்ராவி ம் அன்கேயானிய=ாய் பழகிTாள்.
நான் வெ ல்லியிருந்து திரும்பி வந்ததும் பா=ாவுக்கு இரத்த அழுத்தம் என்பகைத அறிந்ததும்
கேபரதிர்ச்சியாய் இருந்தது.. நான் என் கேவகைல விசய=ாய் அடிக் டி வெவளிகேய கேபாவகைத நிறுத்தி விட்டு
வீட்டிகேலகேய இருந்து அவகைளக் வனித்துக்வெ ாண்கே ன். ”நல்ல உXக் ம் உ லுக்கும் தியாTம்
=Tதுக்கும் அவசியம்” என்று சித்ரா அவளுக்குப் புத்தி=தி கூறிTாள்.
நல்லவர் ளின் கேசர்க்கை நன்கை=கைய ஏற்படுத்துகிXது. சித்ராவின் நட்பால் பா=ாவின் குணத்தில்
வெபரிய =ாறுதல் வெதரிந்தது. எப்கேபாதும் ப ப வெவன்று இருப்பவள் =Tசு =ாறி எல்லாரி மும்
அன்பா ப் பழகிTாள். தன்Tலம் பாரா=ல் உதவி வெசய்தாள்.

81
”சுந்தர் வந்து பார்ப்பான்னு நிகைTச்கேசன். கேவகைல அதி =ாய் இருக்குது என்Tாகேல வர முடியகேல.
அடுத்த =ாசம் வகேரன்னு கேபான் பண்ணிTான். அவன் எப்கேபா வருவான்னு வெதரியல” என்று
வெசான்Tாள். சுந்தர்தான் திTந்கேதாறும் ாரிகேல ஆபிஸ் கேபாகும்கேபாது அம்=ாவி ம் கேபசுவான். என்T
ாரணகே=ா வெதரில. அவன் =கைTவி ந்த ஐந்து வரு ங் ளில் ஒரு த கைவகூ கேபானில்
கேபசியதில்கைல..
அவன் வராவிட் ால் என்T ? நான் உன்கைTக் வனிச்சுகிகேXன்.
”என்Tாகேல உங் ளுக்கு வெராம்ப சிர=ம். உங் கேவகைலவெயல்லாம் விட்டுட்டு என்கைT வனிச்சுக்
கேவண்டியதாயிடுத்கேத” என்Xாள்
அன்று பா=ா எழுந்திருக்கும்கேபாகேத தகைல சுற்றுகிXது என்Xாள். மி வும் பலவீT=ா இருந்தாள்.
வெ ாஞ்ச கேநரம் படுத்துக்கே ா என்Xதும் சிறிது கேநரம் ண்கைண மூடி அகைரத் தூக் ம் கேபாட் ாள்.
”உ ம்பு மி வும், முடியா=ல் கேபாய்விட் து “ என்று வெசால்லிக்வெ ாண்கே எழுந்தாள். ாபி தயார்
வெசய்து வெ ாடுத்கேதன். அவள் ாபி குடிப்பகைதப் பார்த்துக் வெ ாண்டிருந்கேதன். என் =டியில் தகைல
கைவத்துப் படுத்தவள், என்கைT ஏறிட்டுப் பார்த்து, “நான் வெராம்ப நாள் உயிகேராடு இருக் =ாட்கே ன்
என்று கேதான்றுகிXது. நான் பூகேவாடும் =ஞ்சகேளாடும் கேபா ணும். அதுதான் என் ஆகைச” என்Xாள்
ண் ளில் ண்ணீர் அருவியாய் வெபாழிய.
அவள் தகைலகையக் கே ாதி, ” அடி அசகே அ=ங் ல=ா கேபசாகேத, நீ இன்னும் வெராம்ப நாள் உயிகேராடு
இருப்கேப.” என்று ண் லங் க் கூறிகேTன்.
விடியற் ாகைல வெபாழுது நன்Xா ப் புலர்ந்து விட் து. ஆதவன் வானில் பிர ாசித்துக் வெ ாண்டிருந்தான்.
ஒரு கே%ாடி ாக்கை ளின் கைரதல் விருந்திTர் வரப்கேபாகிXார் ள் என்பகைத முன்கூட்டிகேய அறிவித்தது.
ாகைல உணவு சாப்பிட்டுவிட்டுப் கேபசிக்வெ ாண்டிருக்கும்கேபாது. அகைழப்பு =ணி அடித்தது.
”அம்=ா” என்று அகைழத்துக்வெ ாண்டு சுந்தர் வீட்டுக்குள் வந்தான். கூ கேவ அபிநயாவும் பாப் வெசய்த
தகைலயு ன் இறுக் =ாT மு த்து ன் அவகைTத் வெதா ர்ந்து வந்தாள். எதிர்பாரா=ல் = கைTயும்
=ரு= கைளயும் பார்த்த =கிழ்ச்சியில் நான் திக்குமுக் ாடிப் கேபாகேTன்.
அளப்பரிய சந்கேதாஷத்து ன்,” வாங் , வாங் !! பா=ா, சுந்தர் வந்திருக் ான்” என்று த்திகேTன்.
படுத்துக் வெ ாண்டிருந்த பா=ா சுந்தகைரப் பார்த்ததும் எழுந்து தள்ளாடிக் வெ ாண்கே ஹாலுக்கு வந்து
விட் ாள். =ாமியாகைரக் ண் தும் சாட்கை யில் அடிப்பட் து கேபால் தன் மு த்கைத திருப்பிக்
வெ ாண் ாள் அபிநயா. அவளுக்குத்தான் தன் =ாமியாகைர அXகேவ பிடிக் ாகேத.
” வெராம்ப இகைளச்சுட்டிகேய அபிநயா? என்Xாள் அன்பு ன்.
”உம்” என்Xாள் அபிநயா. உ கேT கிளம்பி வி கேவண்டும் என்னும் உறுதிகேயாடு வந்திருக்கிXாள்
என்பது அவள் மு த்தில் வெதரிந்தது.
”வா ா சுந்தர் . வெசால்லா=கேல வந்திருக்கே . எTக்கு வெராம்ப சந்கேதாஷம். ஆ=ாம் உன் வெபட்டி எல்லாம்
எங்கே ாகேணாம், கை கைய வீசிண்டு வந்திருக்கீங் இரண்டு கேபரும். “ என்Xாள் பா=ா.
சுந்தர் அபிநயா மு த்கைதப் பார்த்துவிட்டு தாயி ம் கூறிTான். .”நாங் ஒட் லில் ரூம்
எடுத்திருக்கே ம்=ா,. மும்கைபயில் ஒரு ான்பவெரன்ஸ். இரண்டு நாள் வெசன்கைTயில் இருப்கேபன்.
ான்பவெரன்ஸ் முடிஞ்சதும் மும்கைபயிலிருந்து அவெ=ரிக் ா கேபாய்விடுகேவன். உTக்கு உ ம்பு
சரியில்கைலன்னு கே ள்விப் பட் தும் எTக்கு இருப்பு வெ ாள்ளல. . உங் கைளப் பார்த்துட்டு கேபாலாம்னு
வெசன்கைT வந்கேதன். அபிநயா வெபங் ளுருக்குப் கேபாயிட்டு அவ வெபற்கேXாகைரப் பார்த்துவிட்டு நான்
கிளம்பும் நாளன்று என்னு ன் வி=ாTத்தில் வந்துடுவா. இங்கே எப்படி வசதி இருக்குகே=ா வெதரியாது.
அவ ஓட் லிகேல தங் ணும்னு வற்புறுத்திTா. அதTாகேலதான்...” என்று இழுத்தான்.
”பரவாயில்கேலப்பா. நாங் தப்பா எதுவும் எடுத்துக் ல” என்கேXன்..
அதற்குள் பா=ா ாபிகையப் கேபாட்டு இரண்டு தம்பளிரில் எடுத்து வந்து சுந்தருக்கும் அபிநயாவுக்கும்
வெ ாடுத்தாள்.

82
” அபிநயா, உTக்கு என்T வகைல ? உTக்குக் குழந்கைத பிXக் ணும்னு நான் திTந்கேதாறும் வுள்
கிட்கே பிரார்த்தகைT பண்ணிண்டு இருக்கே ன். .உTக்கே ாசரம் வாராவாரம் நான் சனிக்கிழகை= விரதம்
இருக்கே ன்.”
பா=ாவி ம் கிளர்ந்த அன்பின் சு ர் அபிநயாகைவத் தகித்தது. ரிசTத்து ன் கேபசும் =ாமியாகைரத்
திகை ப்பு ன் பார்த்தாள்.
”என்Tம்=ா, நான் =ாறிட்கே ன்னு பார்க்கிXாயா? தாவரத்துக்கு நீர் கேபால் =னிதருக்கு அன்பு. நாம்
=ற்Xவர் ளி ம் அன்கைபப் வெபாழிந்தால் அவர் ள் நம்மி ம் அன்கைபப் வெபாழிவார் ள். இந்த
உண்கை=கைய இந்த கேஹாமில் பலதரப்பட் =னிதர் கைளப் பார்த்து நான் ற்றுக் வெ ாண்கே ன். நம்
=Tதில் உள்ள அன்பு நம் வாழ்க்கை யில் அன்கைப உருவாக்குகிXது. நான் உன்கைT வி வயசில்
மூத்தவள். அவெ=ரிக் ாவில் இருக்கும்கேபாது உன்னு ன் அனுசரித்து[ப் கேபாயிருக் லாம். என் தவகைX
=ன்னித்து விடு. என்Xாள்.
அபிநயாவுக்குத் தூக்கிவாரிப் கேபாட் து.
”நாந்தான் =ாமியாரின் =Tம் புண்படும்படி கேபசிகேTன். ஆTால் அவர் என்Tகேவா வெபருந்தன்கை=யாய்
தான் தவறு வெசய்தது கேபால் =ன்னித்து விடு என்கிXார்” என்று நிகைTத்தவள் ”என்கைT =ன்னித்து
விடுங் ள். உங் ள் அருகை= புரியா=ல் ர்வத்து ன் ந ந்து வெ ாண்டு விட்கே ன் என்று
வெசால்லிக்வெ ாண்கே =ாமியார் ாலில் விழுந்து ந=ஸ் ரித்தாள். =ரு= கைள வாரியகைணத்த பா=ா, ”நீ
வகைலப் ப ாகேதம்=ா. நீ விரும்புவது ந க்கும். உTக்கு நல்லகேத ந க்கும்” என்Xாள் னிவு ன்.
இந்தக் ண் வெ ாள்ளாக் ாட்சிகையக் ண் ள் இகை=க் =Xந்து பார்த்கேதன். என் கை கையக் கிள்ளி
Tவல்ல எT உறுதிப் படுத்திக்வெ ாண்கே ன்.
”என் வெபட்டிகைய இங்கு அனுப்பிச்சுடுங் நான் இங்கே வெ ாஞ்ச நாள் இருந்துட்டு அம்=ாவுக்கு உ ம்பு
சரியாTவு ன்தான் அவெ=ரிக் ாவுக்கு வருகேவன். =ாமியாரின் அன்புக்கு நான் அடிகை=.” என்று
அபிநயா வெசான்Tகைதக் கே ட் சுந்தர் அபரித=ாT சந்கேதாஷத்தில் திகைளத்தான்.
அன்ப த்தில்லா உயிர்வாழ்க்கை வன்பாற் ண்
வற்Xன் =ரந்தளிர்த்தற்று (திருக்குXள்)

83
 21. அடுத்தது என்T ?
ாகைல =ணி ஐந்து. வெவளியில் எங்கும் அந்த ார=ாயிருந்தது. சம்பந்தம் நகை ப்பயிற்சி கேயா ா வெசய்ய
வீட்கை விட்டுக் கிளம்பிய விட் ார். =கைழயா இருந்தாலும், புயலாய் இருந்தாலும், =கைTவிக்கு
உ ம்பு சரியில்கைலவெயன்Xாலும் அவருக்கே உ ம்பு சரியில்கைலவெயன்Xாலும் அவகைர யாராலும் தடுத்து
நிறுத்த முடியாது.
சம்பந்தம் ஓய்வு வெபற்X ஐஏஸ் அதி ாரி. டில்லி, மும்பாய், பூகேT, கேபாபால் நாட்டின் பல பா ங் ளில்
பணி வெசய்தாலும் பணி இறுதியில் மூன்று வரு ங் ள் வெசன்கைTயில் தகைலகை=ச் வெசயல த்தில் பணி
வெசய்து ஓய்வு வெபற்Xார். மி வும் %ாக்கிரகைதயாTவர். அஞ்சல் வெபட்டியில் டிதத்கைதப் கேபாட்டுவிட்டு
அதன் பின் பக் ம் கேபாய் பத்திர=ாய் உள்கேள கேபாய்விட் தா அல்லது பின் பக் ம் ஏதாவது ஓட்கை
வழியா விழுந்தது விட் தா? என்று பார்த்துவிட்டுத்தான் வருவார். எப்கேபாதும் விவரங் கைள விரல்
நுனியில் கைவத்திருப்பகைதப் கேபால் கேபசி அசத்துவார்.
=கைTவி கே=ா Tா இல்லத்தரசி. நாற்பது வரு த் தாம்பத்தியம். ணவன் =Tம் கே ாணா=ல் ந ந்து
வெ ாள்வாள், வுள் பக்தி அதி ம். திTந்கேதாறும் கே ாவிலுக்குப் கேபாவாள். கும்பிட்டுவிட்டு உ கேT
திரும்பி வர =ாட் ாள். ஒரு முகைXக்குப் பலமுகைX தரிசித்துவிட்டு தான் வருவாள். “நீ கேவகேராடு
இகைXவகைTப் பிடுங்குகிXாய் என்று சம்பந்தம் கே லி பண்ணுவார்.
சம்பந்தம் ஓய்வு வெபற்X பிXகு வெசன்கைTயில் அகை யாரில் தன் = ன் =ரு= ளு ன் வசிக்கிXார்.
அவரு ன் அவருகை ய = ன் சுந்தர் சிஏ படிப்கைப முடித்து விட்டு ஒரு வெபரிய நிறுவTத்தில் பணி
வெசய்கிXான். =ரு= ள் பார்வTா கே ரளா =ாநிலத்கைதச் கேசர்ந்து கே ாட் யத்திலிருந்து வந்தவர்.
தங் ச்சிகைல கேபால் அழ ாய் இருப்பாள். வணி த்துகைXயில் முது கைலப் பட் ம் வாங்கியவர்.
=ாமியார் வெ=ச்சும் =ரு= ளாய் இல்லத்தரசியாய் இருக்கிXார். கேபரன் அரவிந் முதல் வகுப்பு
படிக்கிXான். சம்பந்தம், =கைTவி கே=ா Tா, சுந்தர், பார்வTா, அரவிந் என்னும் ஐவகேராடு அந்த
குடும்பம் ஆTந்த=ாய் அகை=தியாய் கேபாய் வெ ாண்டிருந்தது. பார்வTாக்கு நவ நா ரீ உகை அணியப்
பிடிக்கும். புகுந்த வீட்டில் ஆகை அணியும் விஷயத்தில் அவளுக்கு முழு சுதந்திரம் வெ ாடுத்திருந்தTர்.
வீட்டிலிருக்கும்கேபாது எப்கேபாதும் சுடிதார் அணிவாள். பண்டிகை , நாள் கிழகை=யில் கேசகைல ட்டுவாள்.
கை வீதிக்குப் கேபாகும்கேபாது ாப்ஸ், வெலகின்ஸ் அணிவாள்.
சம்பந்தம் ாகைலயில் ஆறு =ணிக்கு எழுந்திருப்பார். பல் துலக்கி வந்தவு ன் அவர் =கைTவி வெ ாண்டு
வந்து வெ ாடுத்த ாபிகையப் பருகுவார். பிXகு பக் த்திலிருக்கும் பூங் ாவிற்குப் கேபாய் நகை ப்பயிற்சி
வெசய்துவிட்டு வீட்டுக்குத் திரும்பும்கேபாது ஏழகைர =ணி. அகைர =ணி கேநரம் வெசய்தித்தாகைளப்
பார்த்துவிட்டு குளிக் ப்கேபாவார். சிவரா=ன் எப்கேபாதும் பட் ா கேபாட்டிப் கேபாட் ால் சராகைய
உள்ளாகை யாய் அணிந்து அதன் கே=ல் கேவட்டி அணிந்திருப்பார். குளிக் ப் கேபாகும்கேபாகேத உள்ளாகை ,
துவட்டிக் வெ ாள்ளத் துண்டு எல்லாம் எடுத்துப் கேபாவார். குளித்துவிட்டு நன்Xா த் தூண் ால்
துகை த்துக் வெ ாண்டு ால் சராகைய அணிந்து வெ ாண்டு தன் அகைXக்குச் வெசன்று வெவள்கைள
வெவகேளவெரன்று இருக்கும் கேவட்டிகைய உடுத்திக்வெ ாண்டு வெநற்றியில் விபூதிகையக் குகைழத்துப் பூசி பிXகு
பூகைச அகைXயில் அ=ர்ந்து,”ந=ச்சிவாய வாழ் ,நாதன் தாள் வாழ் ” என்று சிவபுராணத்கைத ஓதுவார்.
உல கே= ஸ்தம்பித்து நின்Xாலும் இப்படித் திTந்கேதாறும் வெசய்வது அவர் பழக் ம்.
அவரது பால்ய நண்பன் சிவரா=ன் அவரு ன் கேபசி விட்டுப் கேபாவார். சிவரா=ன் வெ ல்லியில்
அரசாங் த்துகைXயில் சட் நிபுணரா ப் பணியாற்றி ஓய்வு வெபற்Xவர்.
“வா, சிவரா=ா, கேநற்று ஏன் வரவில்கைல?” என்று வீட்டுக்குள் நுகைழந்து கேதாழகைTப் பார்த்து அன்பு ன்
விTவிTார் சம்பந்தம்.
கேநற்று நான் ஊரில் இல்கைல. ாஞ்சிபுரம் கேபாயிருந்கேதன். வரும்கேபாது பத்து =ணி ஆகிவிட் து. என்
=ாப்பிகைள கேவகைலயில்லா=ல் மி வும் ஷ் ப்படுகிXார். நான் கேபாய் எTக்குத் வெதரிந்த சில வெபரிய
=னுசர் கைளப் பத்திச் வெசால்லி அவங் கைளப் கேபாய் பார்க் ச் வெசான்கேTன். அவருக்கு இப்கேபா ஏழகைர
நாட்டுச் சனி. அதTால்தான் அவருக்கு இந்தப் பாடு.

84
”துன்பம் என்பது சிலர் அவர் வெசய்யும் வெசயலால் வருகிXது. தீதும் நன்றும் பிXர் தர வாரா. சில ச=யம்
நம்கை=ப் பிடிக் ாதவர் அல்லது கேவறு யாராவது வெசய்யும் வெசயல் ந=க்குத் துன்பத்கைதக் வெ ாடுக்கிXது.
சில ச=யம் நாம் எதுவுகே= வெசய்யா=ல் இயற்கை யா கேவ நாம் இன்Tல் ப கேவண்டியிருக்கிXது.
திடீவெரன்று ாற்று புயல் அடித்து நம்கை=த் துன்புறுத்துகிXது. நாம் முன்பிXவியில் வெசய்த விகைTப்
பயகைT இந்தப் பிXவியில் அனுபவிக்கிகேXாம். அதTால்தான் =னிதர் ள் அனுபவிக்கும் துன்பத்தில்
ஏற்Xத் தாழ்வு ள் இருக்கின்XT” என்Xார் சம்பந்தம்.
கே=ா Tா ாபிகைய தம்பளரில் வெ ாடுத்தாள். சிவரா=ன் ாபிகையக் குடித்துவிட்டு சிறிது கேநரம் கேபசி
விட்டுப் பிXகு புXப்பட்டுச் வெசன்Xார்.
அன்று சம்பந்தம் எப்கேபாதும்கேபால் குளித்துவிட்டு பட் ா பட்டி நிக் கைர அணிந்து வெ ாண்டுக்
குளியலகைXக்கு வெவளிகேய வந்து முழித்துக்வெ ாண்டு நின்Xார். அவருக்கு என்T வெசய்வது என்பது
வெதரியவில்கைல.
அப்கேபாது குளிப்பதற் ா வந்த பார்வTா, =ா=Tார் நிற்பகைதப் பார்த்து, =ா=ா என்T கேவண்டும்?
வழிகைய =றிச்சிண்டு ஏன் நிக் றீங் ? என்று கே ட் ாள்.
அடுத்தது என்T? என்Xார் சம்பந்தம்
=ா=ா நீங் என்T வெசால்றீங் ?
அடுத்தது என்T?
பார்வTாவுக்கு பயம் வந்துவிட் து. அவள் உ கேT =ாமியார் இருந்த அகைXக்கு ஓடிச் வெசன்று, =ாமி,
எTக்குப் பய=ாய் இருக்கு. =ா=ா குளியலகைXக்கு வெவளிகேய நின்னு கேபந்த கேபந்த முழிக்கிXார்.
”அடுத்தது என்T?” என்று கே ட்கிXார். நீங் கேபாய் பாருங் கேளன்” என்Xாள்.
அதிர்ந்து கேபாT கே=ா Tா வெவகுகேவ =ா ணவர் நின்று வெ ாண்டிருக்கும் இ த்துக்கு வந்து, என்T
கேவண்டுங் ? இங்கே நின்று என்T பண்ணறீங் ?
”அடுத்தது என்T?”
என்கைTத் வெதரியகைலயா உங் ளுக்கு?
வெதரியகைலகேய.
அவ்வளவுதான் அதிர்ச்சி தாங் முடியா=ல் =யங்கி வீழ்ந்தாள் கே=ா Tா.
அம்=ா என்று ஓடி வந்த சுந்தர் அவள் மு த்தில் தண்ணீர் அடித்து =யக் ம் வெதளிவித்தான்.
கே=ா Tா ண் ளில் ண்ணீர் =ல் , சுந்தர் , அப்பாவுக்கு என்Tகே=ா ஆயிடிச்சுபா. என்கைTகேய ஞாப ம்
இல்கைல. நாற்பது வருஷம் அவகேராடு குப்கைப வெ ாட்டியிருக்கே ன். நாற்பது வரு தாம்பத்யகைத ஒரு
நிமிஷத்திகேல =Xந்துட் ார்.” என்Xாள் புண்பட் =Tசு ன்.
அப்பா என்Tப்பா ஆச்சு உTக்கு? என்Xான் சுந்தர் பதட் த்து ன்
அடுத்தது என்T? என்Xார் சம்பந்தம்
என்Tப்பா இது பச்கைச குழந்கைத =ாதிரி . பார்வTா அப்பா கேவஷ்டிகைய எடுத்து வா. அவள் எடுத்து வந்து
அவரி ம் வெ ாடுக் அவர் கேவஷ்டிகையக் ட்டிக் வெ ாண் பிXகு, ”அடுத்தது என்T?” என்Xார்
அப்பா என் கேபர் என்T வெசால்லுங் ? என்Xான் சுந்தர்
”அடுத்தது என்T?”
”விகைளயா தீங் அப்பா. உங் ளுக்கு நி%=ா கேவ ஒண்ணும் ஞாப ம் இல்கைலயா?”
அவர் எதுவும் புரியா=ல் =லங் =லங் முழித்தார்.
கே=ா Tா பூகைச அகைXகையக் ாண்பித்து, நீங் இப்கேபா பூகைச வெசய்யணும் என்Xாள்.

85
அரவிந்த் அவருகில் வெசன்று தாத்தா என் கூ வாங் கை க்குப் கேபாலாம். நான் பத்திர=ாய் உங்
கை கையப் பிடிச்சு அகைழச்சிட்டுப் கேபாகேXன் என்Xான் வெபரிய =னுசன் கேபால்.
கேவகைலக் ாரி வெசல்லம்=ா, ஐயா, ”என்T ஆச்சு உங் ளுக்கு? யாகைரயுகே= ஞாப ம் இல்கைலயா? என்று
கே ட் ாள்.
அடுத்தது என்T?
”அம்=ா, அப்பாவுக்கு ஞாப =Xதி கேநாய் வந்துவிட்டிருக்குப் கேபாலத் வெதரிகிXது. =ருத்துவ=கைTக்கு
உ கேT அகைழத்து கேபா கேவண்டும். நான் கேபாய் ாகைர வெவளிகேய எடுக்கிகேXன். நீ அவகைரப் பத்திர=ாய்
கூப்பிட்டு வா” என்Xவாறு ாகைர எடுக் ச் சுந்தர் வெவளிகேய கேபாTான்..
வெசல்லம்=ா எதிர் வீட்டு =ாமியின் ாதில் விஷயத்கைதப் கேபாட்டு விட்டு கே=கேல தான் கேவகைல வெசய்யும்
வீட்டுக்குப் கேபாய், வெலக் ருக்கு எல்லாம் =Xந்து கேபாச்சு என்று விஷயத்கைதப் பரப்பிTாள்.
அவ்வளவுதான் அடுத்த ஐந்து நிமி த்தில் பத்து கேபர் சம்பந்தம் வீட்டில் இருந்தார் ள் ஏதாவது உதவி
கேவண்டும் என்னும் நல்ல எண்ணத்து ன். அவர் ள் எல்லாகைரயும் பார்த்ததும் கே=ா Tாவுக்கு மி வும்
வெவட் =ாய் கேபாய்விட் து. தன் ணவர் இப்படி ஆகிவிட் ாகேர என்று வருத்தப்பட் ாள்.
அப்கேபாது உள்கேள நுகைழந்து சிவரா=ன் நிகைXய கேபர் கூட் =ாய் நிற்பகைதப் பார்த்து,”என்T விஷயம்.
சம்பந்தத்துக்கு என்T ஆச்சு ? அவர் ஏன் அப்படி நிற்கிXார்” என்று கே ட் ார்.
”அகைத ஏன் கே ட் றீங் . அவர் என்கைTகேய =Xந்து விட் ார். உங் கைளயாவது ஞாப ம்
கைவத்திருக்கிXாரா? கே ட்டுப் பாருங் ள்” என்Xாள் கே=ா Tா.
சம்பந்தம் என்T இது? உன் =கைTவி வெசால்வது நி%=ா? அவகைள நீ =Xக் லா=ா? என்கைT =Xந்தா கூ
பரவாயில்கைல. உTக்குத் வெதரியகைலயா?” என்Xார் சிவரா=ன்
”அடுத்தது என்T ?”
”அ ப்பாவி என்கைTகேய =Xந்துட்டியா? நான் உன்னு ன் பள்ளிக்கூ த்தில் ஓண்ணா படிச்சவன்”
திகை த்துச் வெசான்Tார் சிவரா=ன்.
நீங் ளும் வாங் , நாம் =ருத்துவ=கைTக்குப் கேபா லாம் என்று சுந்தர் கூப்பி , சம்பந்தம், சிவரா=ன்,
கே=ா Tா.பார்வTா, அர்விந்த் எல்கேலாரும் ாரில் ஏX சுந்தர் ாகைர ஓட்டிTான். =ாம்பலத்திலிருக்கும்
=ருத்துவ=கைTகைய கேநாக்கி ார் விகைரந்தது.
சுந்தர் ாகைர ஓட்டும்கேபாது ‘ஓர் உரு ஆயிகைT, ஈர் =ங் ாரத்து ... என்னும் கேதவாரத்தில் வரும் பா கைல
அவன் வாய் முணுமுணுத்தது.
அவனுக்குச் சின்T வயசிலிருந்கேத கேதவாரம், திருவாச ம் எல்லாம் அத்துப்படி. சம்பந்தம் அவகைT
அப்படி பழக்கியிருந்தார்.
=ருத்துவ=கைTயில் ாக் ர் =ாதவன் அப்கேபாது வந்துவிட்டிருந்தார். அவர் சிXந்த நீயூராலஜிஸ்ட்.
மூகைள சம்பந்த=ாT கேநாயில் நிபுணர். சம்பத்துக்கும் சிவரா=னுக்கும் மி வும் பரிச்சிய=ாTவர்.
அவருக்கு இலக்கியத்திலும் ஆர்வம் உகை யவர். கேநாயாளிக்கு =ருந்து =ட்டும் வெ ாடுக் =ாட் ார்.
இலக்கிய விருந்தும் வெ ாடுப்பார். அவருகை ய சிறு கைத ள், ட்டுகைர ள் பிரபல பத்திரிகை யில்
வந்திருக்கின்XT. வந்து வெ ாண்கே இருக்கின்XT. .
” ாக் ர், அப்பா எல்லாத்கைதயும் =Xந்துட் ார். நீங் அவகைரச் கேசாதித்து விட்டு வெசால்லுங் ” என்Xான்
சுந்தர்.
சம்பந்தம் ாக் கைர அகை யாளம் ண்டுவெ ாள்ளவில்கைல. அவர் கே ட் கே ள்விக்கு கேநரிகை யாT
பதிகைலச் வெசால்லவில்கைல.
”முழு உ ல் ஸ்கே ன் பண்ணிண்டு வாங் . அவர் எல்லாவற்கைXயும் =Xந்து விட்டிருக் ார்.
வெ ம்னிஷியா என்னும் =Xதி கேநாய் சாதாரண=ாய் வயசாTவங் ளுக்கு வருகிX வியாதிதான்.

86
சம்பத்துக்கு நிகைTவு =Xதி வரா=ல் இருந்திருக் லாம். எதுவும் நம் கை யில் இல்கைலகேய என்T
வெசய்வது” என்Xார் ாக் ர்.
”நீங் வெசான்T =ாதிரி .... என்று சுந்தர் எழுந்தான்.
சிவரா=ன் ாக் ரி ம் உங் கைத சமீபத்தில் எந்த பத்திரிகை யில் வந்தது என்Xான்.
கைல= ள் தீபாவளி =லரில் என்னுகை யச் சிறு கைத, ”ஓகேர வெபாய்” வரவிருக்கிXது என்Xார் ாக் ர் .
இரண்டு நாவல் கைள சிவரா=னி ம் வெ ாடுத்து நீங் படிச்சிட்டு சம்பந்தம் கிட்கே வெ ாடுங் .
இரண்டுகே= அருகை=யாT நாவல் என்Xார்.
எல்லாரும் ாக் ர் அகைXகைய விட்டு வெவளிகேய வந்தTர். சம்பந்தம் தயங்கிக்வெ ாண்கே அவர் ளு ன்
வந்தார். அவருக்கு ஒன்றும் புரியல.
”அடுத்தது என்T?” என்று கே ட் ார் சிவரா=கைTப் பார்த்து
”தி.ந ருக்குப் கேபாகேXாம். உ ம்கைப முழுஸ்கே ன் பண்ணனும்” என்Xார் சிவரா=ன்.
எல்லாரும் ாரில் ஏறிTர். சிவரா=ன் முன் சீட்டில் சுந்தருக்குப் பக் த்தில் அ=ர்ந்து வெ ாண் ார். பின்
சீட்டில் சம்பந்தம், கே=ா Tா, பார்வTா அரவிந் எல்லாரும் உட் ார்ந்திருந்தTர். சுந்தர் ாகைர ஓட்டிக்
வெ ாண்டு வந்தான்.
பார்வTா =ாமியாரி ம், ’நீங் எதுக்கும் வகைலப்ப ாதீங் . எல்லாம் சீக்கிரத்தில் சரியாயிடும்.
வகைலப்பா ாதீங் ’ என்று ஆறுதல் வெசான்Tாள்.
”அம்=ா நீங் சஞ்சலத்கேதாடு இருப்பீங் ன்னு எTக்குத் வெதரியும். அப்பா நீ யாருன்னு கே ட் து வெபரிய
அதிர்ச்சிகையக் வெ ாடுத்திருக்கும். நாற்பது வரு ம் குடும்பம் பண்ணிT நீ =கைலத்துத்தான்
கேபாயிருக் ணும். என்Tாகேல அதிர்ச்சிகையத் தாங் முடியகேல. வயசாTவங் ளுக்கு ஒரு சாபக்கே டு
ஞாப =Xதி. சில கேபர் வீட்கை விட்டு வெவளிகேய கேபாய் விட்டுத் திரும்ப வர வழி =Xந்து கேபாய்
ாணா=ல் கேபாய் விடுகிXார் ள். சம்பந்துக்கு வந்திருக்கிXது முதுகை= =Xதிதான். =ருத்துவ சிகிச்கைச
மூலம் அவகைரக் குணப்படுத்திவி லாம்” என்று கேதற்றிTார் சிவரா=ன்.
”நான் வுகைளத் திTமும் வணங்குகிகேXன். அப்படி இருந்தும் எTக்கு ஏன் இந்தக் வெ ாடுகை=கையச்
வெசய்தாய் இகைXவகேT” என்று புலம்பிTாள் கே=ா Tா.
அடுத்தது என்T ? என்று பார்ப்கேபாம். எTக்கு என்Tகே=ா அவருக்குச் சீக்கிரம் குண=ாயிடும்ன்னு
கேதாணுது என்Xான் சுந்தர்.
அப்கேபாது முன்Tால் கேபாய்க்வெ ாண்டிருந்த ஒரு ஆட்கே ா ச ாவெரன்று பிகேரக் கேபா சுந்தரும் ாரில்
பிகேரக் கேபாட் ான். திடீவெரன்று பிகேரக் கேபாட் தால் ாரில் பின் சீட்டில் உட் ார்ந்திருந்தவர் ளின்
வெநற்றி ச ாவெரன்று தன் முன்பக் ம் உள்ள சீட்டின் முன் பல=ா கே=ாதியது.
அம்=ா என்று எல்கேலாரும் தன் வெநற்றிகையத் த விக் வெ ாண் Tர். எல்லாம் முன்Tாகேல கேபாT
ஆட்கே ாவாகேல வந்தது. பார்த்து ஓட் =ாட் ாகேTா ஒருத்தன்” என்று முணுமுணுத்தான் சுந்தர்.
சுந்தர் நாம் எங்கே கேபாய்க்வெ ாண்டிருக்கே ாம். சிவரா=ா நீயும் ாரில் இருக்கியா? என்X சம்பந்தனின்
குரம் எல்கேலாருக்கும் ஆTந்த அதிர்ச்சிகையக் வெ ாடுத்தது.
“என்..T.ங் . என்..ன்ங் என்Xாள் கே=ா Tா ண் ளில் ண்ணீர் =ல் . அழுதுவெ ாண்கே . எங் கைள
வெராம்ப படுத்திட்டீங் . நான் தி லங்கிப் கேபாயிட்கே ன் “
என்T வெசால்கேX? நான் எதுவுகே= வெசய்யகைலகேய .
ஒரு கே ாடி ரூபாய் லாட் ரியில் எவ்வளவு சந்கேதாஷம் வருகே=ா அவ்வளவு சந்கேதாஷத்து ன் சுந்தர்
ாகைர வெதருவின் ஓர=ாய் நிப்பாட்டிTான். அப்பாவின் மு த்கைத வாஞ்கைசயு ன் பார்த்து, ”அப்பா
உTக்கு இன்கைTக்கு ாகைலயிகேல எல்லாம் =Xந்து கேபாச்சு. நீ யாரு? நாங் யாருன்னு எதுவும்
வெதரியாகே= இருந்கேத. அடுத்தது என்T? இதுதான் நீ அடிக் டி வெசான்T வார்த்கைத ள். நாங் ள் பதறி

87
கேபாயிட்கே ாம். ாக் ர் கிட்கே கே ட் துக்கு அவர் உ ம்பு முழுக் ஸ்கே ன் எடுக் ச் வெசான்Tார்.
அதுக் ா த்தான் இப்கேபா தி ந ர் கேபாய்க்கிட்டிருக்கே ாம்” என்Xான்
”ஹாய், தாத்தாவுக்கு ஞாப ம் வந்துடுத்து. நீ நல்லாயிட்கே ” என்று அம்=ாவின் =டியிலிருந்து அவர்
=டிக்குத் தாவிய அரவிந் அவர் ழுத்கைதக் ட்டிப் பிடித்துச் சிரித்தான்.
”சம்பந்தம் உTக்கு நிகைTவு வந்தது எTக்கு வெராம்ப சந்கேதாஷ=ாய் இருக்கு. உன் =கைTவி ஆடி
கேபாயிட் ா ாக் ர் கைவத்தியம் எதுவும் வெசய்யா=ல் தாTா கேவ சரியா கேபாயிடுத்து”.என்று
சிரித்துக்வெ ாண்கே வெசான்Tார் சிவரா=ன்
””அவன் அருளாகேல அவன் தாள் வணங்கி” என்று =ாணிக் வாச ர் பாடியிருக்கிXார் என்பது உTக்குத்
வெதரியாதா சிவரா=ன். தாTா கேவ சரியா ல. எல்லாம் அவன் அருளாகேலதன் ... ’’’.” என்X சம்பந்தம்
இன்Tல் வருவதும் இன்பம் தருவதும் எல்லாம் அவன் வெசயல்.” என்Xார்.
தன் பக் த்தில் அ=ர்ந்திருந்த =கைTவியி ம் , ”அசகே இப்கேபாதான் சரியாயிட்கே கேT எதுக்கு அழகேX”
என்று அன்பு ன் அவள் ண்ணீகைரத் தன் விரல் ளால் துகை த்தார்.
கே=ா Tா அவர் விரல் கைளக் கை யால் பிடித்து ண் ளில் ஒத்திக்வெ ாண்டு, “நான் வெராம்ப பயந்து
கேபாயிட்கே ன் நீங் எTக்குத் திரும்ப கிகை ச்சுட்டீங் . அது கேபாதும் எTக்கு. எல்லாம் வுள் வெசயல்.
நான் வெராம்ப வெ ாடுத்துகைவத்தவ” என்Xாள்.
பார்வTா சுந்தகைரப் பார்த்து =ா=ாதான் இப்கேபா சரியாகிவிட் ாகேர. அடுத்தது என்T? என்று
விTவிTாள்.
அகைதக் கே ட்டு ாரில் இருந்தவர் ள் எழுப்பிய சிரிப்பகைலயால் ார் அதிர்ந்தது.
***************************

88
 22. =னித கேநயம்
ஓய்வு வெபற்X தகைலகை= ஆசிரியர் =கேTா ரனும் அவர் =கைTவி லாவதியும் வழக் ம் கேபால்
அதி ாகைலயில் நகை ப்பயிற்சி வெசய்து வெ ாண்டிருந்தTர். வெதருவில் மின் ம்பங் ள் விளக்கு ளின் ஒளி
வீச நாகைலந்து நாய் ள் அல்லாடிக் வெ ாண்டிருந்தT. =கேTா ரன் கைசவ சித்தாந்தத்தில் மிக் புலகை=
உகை யவர். சிவ பக்தர். கேதவாரத்கைதப் பண்கேணாடு பாடுவார். சிவ சிந்தகைTயில் எப்கேபாதும்
திகைளத்திருந்தாலும் =ற்Xவருக்கு உதவ கேவண்டுவெ=ன்னும் நல்ல =Tசும் அவருக்குண்டு.
லாவதி இலக்கியவாதி. அவள் எழுதும் ட்டுகைர ள் பிரபல வெபண் ள் பத்திரிகை யில் அடிக் டி
பிரசுரம் ஆகும். சில ச=யம் பத்திரிகை யின் ஆசிரியரின் ட் கைளப்படி அவள் யாகைரயாவது கேநர் ாணல்
வெசய்வதும் உண்டு.
ாகைல ஐந்து =ணிக்கு இருவரும் வீட்கை விட்டுக் கிளம்பிTால் வெநடுந்தூரம் ந ந்துவிட்டு வீட்டுக்குத்
திரும்ப சரியா ஒரு =ணி கேநரம் ஆகிவிடும். =கைழ புயல் எதுவாTாலும் கை யில் குகை யு ன் வீதியில்
ந ந்து வெசன்று வெ ாண்டிருப்பார் ள். வீட்டில் அவர் ள் இருவர் =ட்டும்தான். லாவதிக்கு முன்பு பிXந்த
குழந்கைத இரண்டு வயசுகேல இXந்து விட் து. அப்புXம் எதுவும் பிXக் ல. அதுதான் வுளின் விருப்பம்
கேபால என்று எடுத்துக் வெ ாண் ார் ள்.
அதி ாகைல கேநரம் என்பதால் பால் பாக்வெ ட் கேபாடும் கைபயன் ள் தவிர =க் ள் ந =ாட் ம் இல்கைல.
அவர் ள் இருவரும் கேபசிக் வெ ாண்கே கைசதாப்கேபட்கை ரயில்கேவ ஸ்கே ஷன் கேநாக்கி ந ந்தார் ள். ஒரு
குப்கைபத் வெதாட்டியின் அருகில் கேபாகும்கேபாது ’குவா குவா’ என்று குழந்கைதயின் சப்தம் கே ட் து.
லாவதியும் திகை த்துப் கேபாய், “ என்Tங் குழந்கைத அழX சப்தம் கே ட்கிXகேத,
குப்கைபத்வெதாட்டியிருந்து சத்தம் வருகிXகேத... என்று கை கையக் ாண்பித்தாள்.
”ஆ=ாம் அங்கிருந்துதான் வருகிXது” ஆகே=ாதித்த =கேTா ரன் குப்கைபத்வெதாட்டிகைய எட்டிப் பார்த்தார்.
சுருட்டி கைவக் ப்பட்டிருந்த கேபார்கைவ துணியிலிருந்து குழந்கைதயின் அழுகுரல் கே ட்டு அதிர்ந்தார்.
துணிச்சுருகைள லா வ=ா வெவளியில் எடுத்தார். அகைதப் பிரித்துப் பார்த்தால் சின்T கை கையயும்
ாகைலயும் உதறிக் வெ ாண்டு ஒரு சிசு அழுது வெ ாண்டிருந்தது. சிறிய ண் ள் பிர ாசிக் ச் வெசக்
வெசகேவவெலன்று மு த்தினு ன் அழுது வெ ாண்டிருந்த குழந்கைதகையப் பார்த்துக் லாவதி ஸ்தம்பித்து
நின்Xாள். குழந்கைதகைய =ார்கேபாடு அகைணத்துக் வெ ாண்டு , “யார் உன்கைT வீசிட்டுப் கேபாTது…
என்Xாள். அப்கேபாது வெதருவின் கே ாடியில் நின்று =கேTா ரன் குழந்கைதகையக் குப்கைபத்
வெதாட்டியிலிருந்து எடுப்பகைதப் பார்த்துக் வெ ாண்டிருந்த ஒரு வெபண்ணும் ஒரு இகைளஞனும்
இருசக் ரவண்டியில் ஏறிச் வெசன்Xகைத இவர் ள் வனிக் வில்கைல.
”ஏங் , வுகேள இந்தக் குழந்கைதகைய ந=க்குக் வெ ாடுத்திருக்கிXார் கேபால இருக்கு. நாம்ப வீட்டுக்கு
எடுத்துண்டு கேபாய் வளர்க் லா=ா?” என்று ஆவலு ன் கே ட் ாள்
”அடி அசகே , இது யார் வெபத்த குழந்கைதகேயா? நாகைளக்கு யாரவது வந்து உரிகை= வெ ாண் ாடிTால் நாம்
குழந்கைதகைய அவர் ளி ம் வெ ாடுத்து வி கேவண்டும். அப்படி யாரும் வரவில்கைலயாTலும் குப்கைபத்
வெதாட்டியில் உங் அம்=ா உன்கைTப் கேபாட்டுட்டு கேபாயிட் ான்னு பின்Tாளில் அந்தக் குழந்கைதக்குத்
வெதரிந்தா அது எவ்வளவு வருத்தப்படும்? முதலிகேல குழந்கைதயின் அம்=ா யார் என்று ண்டு
பிடிக் கேவண்டும். அப்புXம் குழந்கைதகைய நாம் வளர்க் லாம்”.
”எப்படிக் ண்டு பிடிப்பீங் ,? இங்கே யாருமில்கைலகேய” என்று வெசால்லிக்வெ ாண்கே திரும்பிப்
பார்த்தாள். ஆறு கேபர் அங்கே ஆச்சர்யத்து ன் நின்றிருந்தTர்.
”என்T சார் ஆச்சு? குழந்கைத யாருது?” என்று கே ட் ார் =கேTா ரன் வீட்டிலிருந்து நான்கு வீடு ள் தள்ளி
இருக்கும் ஏ ாம்பரம்..
அடீ அம்=ா ! எப்படித்தான் ஒருத்திக்கு இப்படி =Tசு வருகிXகேதா. அவள் =Tசு என்T பாXாங் ல்லா….
என்று அங் லாய்த்தாள் ஒரு வெபண்=ணி.

89
” ாகைல நகை ப்பயிற்சிக் ா கேபாய்க் வெ ாண்டிருக்கிகேXாம். அப்கேபாது குப்கைப வெதாட்டியில் அழுகுரல்
கே ட் து. என்Tது என்று பார்த்தால் பச்சிளம் குழந்கைத.ஒரு தாய்க்கு எப்படி குழந்கைதகையக் குப்கைப
வெதாட்டியில் வீச =Tசு வந்தகேதா வெதரில . ஒரு தாய் இப்படிக் கூ இருப்பாளா ? அதிர்ச்சியாய்
இருக்கே ” என்Xார். குழந்கைதகைய எங்கே யாவது அரசு =ருத்துவ =கைTயில் கைவச்சிருக்கிX வெதாட்டிலில்
கேபாட்டுட்டுப் கேபாயிருக் ாலாம். யாராவது தத்து எடுத்துப்பாங் ” என்Xாள் லாவதி.
”ஏன், இப்கேபா கூ க் குழந்கைதகைய நீங் எடுத்து வளருங் கேளன். எப்கேபா ஒரு அம்=ா குழந்கைதகைய
கேவண் ாம்னு வீசி எறிஞ்சிட் ாகேளா அவ திரும்ப அகைத எடுத்துக் =ாட் ா என்பது திண்ணம்.
எவ்வளவு துணிவு இருந்தா இந்த =ாதிரி ஒருத்தி வெசய்வா? வெபண்ணில்கைல அவள், கேபய்” என்Xார் ஒரு
கிழவர்.
”குழந்கைதகைய என்T சார் வெசய்யப் கேபாறீங் ? ஏம்=ா, நீங் வீட்டுக்கு எடுத்துக்வெ ாண்டு கேபாய்
வளர்க் லாகே=” என்று கே ட் ார் ஏ ாம்பரம்,,
லாவதி பதில் எதுவும் கேபசா=ல் =கேTா ரன் என்T வெசால்கிXார் என்று அவர் மு த்கைதப் பார்த்தாள்.
”பின்Tாடி யாராவது உரிகை= வெ ாண் ாடிTால் என்T வெசய்யXது? அதTால் கேபாலீஸ் ஸ்கே ஷனி ம்
ஒப்பகை ப்பதுதான் சரியாTது. அவர் ள் பார்த்து ஆதரவற்கேXார் இல்லத்துக்கே ா அல்லது தத்வெதடுக்கும்
கை=யத்துக்கே ா அனுப்ப ஏற்பாடு வெசய்யப்படும் என்று அவர் வெசால்லிக் வெ ாண்டு இருக்கும்கேபாது
அங்கு ஒரு கேபாலீஸ் கேவன் வந்து அவர் ள் பக் த்தில் நின்Xது. அதில் டிகைரவர் கேபாலீஸ் ாரரும் வெபண்
கேபாலீசும் இருந்தTர்.
”இந்தக் குழந்கைத குப்கைபத் வெதாட்டியில் கி ந்தது” என்று ஏ ாம்பரம் குழந்கைதகைய கேநாக்கிக் கை கைய
நீட்டிTார்.
”என்Tது ! என்Tது !” என்று உரத்தக் குரலில் கூவிக்வெ ாண்கே வண்டிகைய விட்டு கீகேழ இXங்கிTார்
கேபாலீஸ் டிகைரவர்.
குழந்கைதகையப் நன்Xா ப் பார்த்துவிட்டு, “இந்த ஏரியாவுக்கு பி2 கேபாலீஸ் ஸ்கே ஷன். அங்குப் கேபாய்ப்
பு ார் வெ ாடுத்து குழந்கைதகைய ஒப்பகை ங் ” என்று வெசால்லிவிட்டு வண்டியில் ஏறிTார் டிகைரவர்.
”அவங் ளுக்குக் குழந்கைதகைய எடுத்துண்டு கேபாXது ஷ் ங் . அது =ட்டுமில்லா=ல் குழந்கைத
அழுகிXது. நாம் ஜீப்பிகேலகேய வெ ாண்டுப் கேபாய் அவங் கைள ஸ்கே ஷனில் விட்டு வி லாம்” என்று
னிகேவாடு கூறிTாள் வெபண் கேபாலீஸ்.
=கேTா ரன் கேபாலீஸ் வண்டியில் ஏXத் தயங்கிTார். இதுவகைர கேபாலீஸ் ஸ்கே ஷன் படி ஏXாதவர்.
இப்கேபாது கேபாலீஸ் ஜீப்பில் ஏX கேவண்டியிருக்கே என்று எண்ணி வருந்திTார். திருஞாT சம்பந்தர்
பாடிய, ”=கைXயுகை யாய் கேதாலுகை யாய் வார்சகை கே=ல் வளரும்” என்னும் இ ர் கைள நீக்கும்
பதி த்கைத முணுமுணுத்துக் வெ ாண்கே வண்டியில் ஏறிTார். லாவதி குழந்கைதகையப் பத்திர=ாய்
பிடித்துக் வெ ாண்டு வண்டியில் ஏறியதும் டிகைரவர் வண்டிகைய எடுத்து விகைரவாய் ஓட்டி பத்து
நிமி ங் ளில் கேபாலீஸ் ஸ்கே ஷன் கேபாய் கேசர்ந்துவிட் ார். டிகைரவர் நகை ச்சுகைவ உணர்வு உகை யவர்.
அவர் கேபாலீஸ் ஸ்கே ஷன் நுகைழயும்கேபாகேத ”ஆபத்து.ஆபத்து” ஒரு கை க்குழந்கைத ஸ்கே ஷனுக்கு
வருகிXது என்று சிரித்துக்வெ ாண்கே அறிவிப்பு வெசய்தார். அங்கிருந்த கேபாலீஸ் ாரர் அதிர்ந்து கேபாய்,
“எங்கே ,” என்று உரத்த குரலில் விTவிTார். . =கேTா ரனும் . லாவதியும் குழந்கைதயு ன் தயங்கித்
தயங்கி கேபாலீஸ் ஸ்கே ஷனுக்குள் நுகைழந்தTர். அவகைரப் பார்த்ததும், நாற் ாலியில் உட் ார்ந்திருந்த
இன்ஸ்வெபக் ர் எழுந்து =ரியாகைதயு ன், ”சார் நீங் ளா?” என்Xான்.” இவர், சரவணன் என் பகைழய
=ாணவன் என்று லாவதியி ம் =கேTா ரன் அறிமு ம் வெசய்து கைவத்தார். சரவணன் வெசான்Tபடி
=கேTா ரன் குழந்கைத கிகை த்த விவரத்கைத ஒரு ஸ்கே ட்வெ=ண்ட் எழுதிக் வெ ாடுத்தார்.
அவர் ள் இருவரும் கிளம்பும்கேபாது குழந்கைத பல=ா அழுதது.
“ குழந்கைத பாலுக்கு அழXது. தாயா? அவள் ! ராட்சசி ! !. இப்கேபா என்T பண்ணுவது என்று அன்கேபாடு
கே ட் ாள் லாவதி.

90
கேபாலீஸ் ஸ்கே ஷனில் இருந்த வெபண் கேபாலீஸ் மீTா, ”நாலு வீடு தள்ளி எTக்குத் வெதரிஞ்சவங் வீடு
இருக்கிXது. அவங் குழந்கைதக்கு இரண்டு =ாசம். ஆகிXது. நான் அங்குப் கேபாய் பால் கிகை க்கு=ா?
பார்க்கிகேXன்” என்று வெசால்லிவிட்டு அவ்வி த்கைத விட்டு அ ன்Xாள்.
லாவதியும், ”வெ ாஞ்சம் இருங் ” என்று பார்த்துட்டுப் கேபா லாம்” என்று அங்கே கேய இருந்தாள்.
வெவளிகேய கேபாT கேபாலீஸ் ாரி மீTா ஃபீடிங் பாட்டிலில் பாலு ன் வந்தவு ந்தான் லாவதிக்கு
நிம்=தியாய் இருந்தது. ஆTாலும் குழந்கைத அழுதுவெ ாண்கே இருந்தது.
”குழந்கைதகைய என்T வெசய்வீங் ” என்று லாவதி தவிப்பு ன் கே ட் ாள்.
”குழந்கைதகைய உ கேT =ருத்துவ =கைTக்கு அனுப்பி சிகிச்கைச வெ ாடுத்து பின் தத்வெதடுப்பு கை=யத்துக்கு
அனுப்பிவிடுகேவாம்” என்று சரவணன் வெசான்Tான்
”வாங் கேபா லாம்” என்று லாவதி நிம்=தியு ன் கிளம்பிTாள். =கேTா ரன் வெவளிகேய வர
எழுந்தகேபாது இன்ஸ்வெபக் ர் , ”கே ார்ட்டில் கே ஸ் வரும்கேபாது நீங் இரண்டு கேபரும் சாட்சி வெசால்ல
வர கேவண்டியிருக்கும் சார் ”என்று வெசான்Tார். வீட்டுக்குத் திரும்பியதும் அவர் ள் அன்று பூராவும்
அந்தக் குழந்கைதகையப் பற்றியும் குழந்கைதயின் தாய் யாராயிருக்கும் என்பகைதப் பற்றிகேய கேபசிக்
வெ ாண்டிருந்தார் ள்.
குழந்கைத பாவங் ! என்று குகைXந்து பத்து த கைவயாவது லாவதி வெசால்லி =ாய்ஞ்சு கேபாTாள்.
அடுத்த நாள் ாகைல =கேTா ரன் வெசய்தித்தாகைள வாங்கி வந்து படித்தவு ன் ஆச்சர்யத்து ன், ” லா
விஷயம் வெதரியு=ா? குழந்கைதயின் அம்=ாகைவக் ண்டு பிடித்துவிட் ார் ள்” என்று உரத்தக் குரலில்
த்திTார். சகை=யல் அகைXயில் மும்முர=ாய் சகை=யல் வெசய்து வெ ாண்டிருந்த லாவதி அகைதக் கே ட்டு
ஓடி வந்தார்.
”என்T விஷயம்? வெசால்லுங் . எப்படிக் ண்டு பிடிச்சாங் லாம்? என்று ஆவலு ன் கே ட் ாள்.
அவள் ாதில் விழும்படி =கேTா ரன்வெசய்தித்தாகைள உரக் ப் படித்தார்.
பச்சிளம் குழந்கைதகைய குப்கைபத் வெதாட்டியில் வீசிய வெபண் கை து – இன்று விடியற் ாகைல
கைசதாப்கேபட்கை ரயில்கேவ ஸ்கே ஷன் அருகில் ஒரு குப்கைபத்வெதாட்டியில் கி ந்த பிXந்து பத்து நாட் ள்
ஆT வெபண் குழந்கைதகைய =கேTா ரன் என்பவர் ண்வெ டுத்து கேபாலீசில் ஒப்பகை த்தார். உ Tடியா
அந்தக் குழந்கைதக்கு தனியார் =ருத்துவ =கைTயில் முதல் உதவி அளிக் ப்பட்டு அரசாங் =ருத்துவ
=கைTயில் அனு=திக் ப் பட் து. இது குறித்து =ாம்பலம் கேபாலீசார் விசாரித்தTர். அப்பகுதியில் உள்ள
சிசி டிவி கே மிரா பதிவு கைள ஆய்வு வெசய்தகேபாது வெபண் ஒருவர் ஓர் இகைளஞனு ன் வந்து
குழந்கைதகைய வீசிச் வெசல்லும் ாட்சி ள் பதிவு ஆயிருந்தT. இகைத அடுத்து கேபாலீசார் அந்தப்
வெபண்கைண அகை யாளம் ண்டு பிடித்து விசாரித்தTர்.
அந்தப் வெபண் சூப்பர் =ார்வெ ட்டில் பணி புரியும் 22 வயது கேதவி என்பது வெதரிய வந்தது.
ல்யாணத்துக்கு முன்கேT ர்ப்பம் ஆகி குழந்கைத பிXந்து விட் தால் தன்கைT அந்தக் திக்கு ஆளாக்கிய
இகைளஞனு ன் வந்து குழந்கைதகையக் குப்கைபத்வெதாட்டியில் வீசியது வெதரிய வந்தது.
கேபாலீசார் அந்தப் வெபண்கைண கை து வெசய்து =யிலாப்பூரில் உள்ள அரசு ாப்ப த்தில் கேசர்த்தTர்.
அவளுக்கு அங்கு வுன்சிலிங் வழங் ப்பட்டு வருகிXது. அந்த இகைளஞகைTத்
கேதடிக்வெ ாண்டிருக்கிXார் ள்.
படித்து முடித்தும் =கேTா ரன், ”ஒரு தாய் தன் குழந்கைதகையகேய வீசி எறிந்து விட் ாள். குழந்கைத
எப்படிப் பிXந்தால் என்T? அது உல த்துக்குள் வந்து விட் உயிர் அல்லவா? அதனு ன் வாழா
விட் ால் என்T ? அகைத யாரவது குப்கைபத் வெதாட்டியில் வீசுவார் ளா? அவள் ஒரு கைபத்தியக் ாரி”
என்Xார்.
வெ ாஞ்சம் வெபாறு, இகைதப் பற்றிய வெசய்தி ள் வர ஆரம்பித்துவிடும். உண்கை= வெவளியிகேல வந்து விடும்,
திTந்கேதாறும் வெசய்தித்தாளிலும் யூ டியூபிலும் கேதவிகையப் பற்றி வந்த வெசய்தி ளிலிருந்து ஓர் உண்கை=
புலப்பட் து. கேதவி ஒரு வெவகுளி. திருவண்ணா=கைலகையச் கேசர்ந்தவள். அவளுக்கு அப்பா கிகை யாது.
அம்=ா =ட்டும்தான். அம்=ா ஒரு =ாப்பிள்கைளகையப் பார்த்துத் திரு=ணம் நிச்சயம் வெசய்து இருந்தாள்.

91
நிச்சயம் ஆT =ாப்பிள்கைள கேதவியு ன் வெநருங்கிப் பழகியதால் அவள் ர்ப்பம் ஆகி விட் ாள். அந்த
அதிர்ச்சியில் அவள் அம்=ா இXந்து விட் ாள். அவளுகை ய திரு=ணமும் அதTால் நின்று
கேபாய்விட் து, ஆTால் குழந்கைத பிXந்து விட் து. அவள் அகைதக் குப்கைபத் வெதாட்டியில் வீசி எறிந்து
விட் ாள்.
யாருக்கே ா எங்கே கேயா எதுகேவா ந ந்தால் ந=க்குப் பாதிப்பு ஏற்படுவதில்கைல. அதTால் அகைதப் பற்றி
நாம் வகைலப் படுவதும் இல்கைல. அவள் வெசய்தது தப்பு, வெபண் குலத்துக்கே இழுக்கு ஏற்படுத்தி
விட் ாள் என்று பல வெபண் ள் வெ ாதித்வெதழுந்து அவள் வெசய்தது =ன்னிக் முடியாத தவறு என்று
கேபட்டிக் வெ ாடுத்தTர்.
”பாவி, வெநஞ்சில் இரக் ம் இல்லா=ல் இப்படிச் வெசய்துவிட் ாகேள. குழந்கைதயின் அருகை= வெதரியா=
குப்கைபத் வெதாட்டிலிகேல வீசிட் ாகேள, ராட்சசி என்Xார் =கேTா ரன்.
‘அவள் வெசய்தது தவறுதான். ஆTால் ஏன் அப்படிச் வெசய்தாள்? என்று வெதரியா=ல் அவகைளக் குகைX
கூXக்கூ ாது. ண்ணால் பார்ப்பதும் வெபாய். ாதால் கே ட்பதும் வெபாய். தீர விசாரிப்பகேத வெ=ய்.
அவகைளப் பார்த்துப் கேபசிTால் உண்கை= புலப்படும்” என்Xாள் லாவதி.
அவள் தவறு வெசய்திருக்கிXாகேள? அவகைளப் கேபாய் நீ ஏன் பார்க் ணும்? ஏன் அவளுக்கு உதவி
வெசய்யணும்? நீ புத்திகேயாடுதான் கேபசறியா லா ?
”யார்தாங் தவறு வெசய்யகேல? நீங் த் தப்கேப வெசய்யகைலயா ? இல்கேல நான் தான் தப்பு வெசய்யகைலயா?
தாய் த ப்பனில்லாத வெபண்ணுங் . சரியா வெசால்XதTா அநாகைத. எTக்கு என்Tகே=ா அவள் கே=ல்
தப்பிதம் இருக் ாதுன்னு கேதான்Xது. ஒரு தாய்ங்கிX கே ாணத்திகேல வெசால்கேXன். எந்தத் தாயும் தன்
குழந்கைதகையக் குப்கைபத்வெதாட்டியில்கேபா =ாட் ா. அதுக்கு ஏதாவது ாரணம் இருக் ணும். புதிருக்கு
விகை க் கிகை க்குணும்Tா… “ என்று வெசால்லிக் வெ ாண்டிருக்கும்கேபாகேத அகைலப்கேபசி சிணுங்கியது.
பத்திரிகை யின் ஆசிரியர்தான் கேபசிTார்,
“நான் அந்தப் வெபண்கைணப் கேபட்டி எடுக் ணும்ணு எடிட் ர் கே ட்டுண்டு இருக் ார். நாம்ப
நிகைTக்கும்கேபாது அதற்குச் சாத =ாய் சூழ்நிகைல உருவாகுவகேத நல்ல சகுTம். நீங் ஓண்ணு
பண்ணுங்கே ா. உங் அத்கைத கைபயன் கேபாலீஸ் டிபார்வெ=ண்டிகேல இருக்கிXார் இல்கைலயா? அவரி ம்
வெசால்லி எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுகே=ா அவ்வளவு சீக்கிரம் =யிலாப்பூரில் வெபண் ள் ாப்ப த்தில்
இருக்கும் கேதவியி ம் கேபட்டி எடுக் உதவிக் கே ளுங் ள் ” .என்Xாள் புன்Tகை யு ன்,
இரண்டு நாள் ழித்து பத்திரிகை நிருபரா லாவதி =யிலாப்பூரிலிருக்கும் ாப்ப த்தில் கேதவிகையச்
பார்க் ச் வெசன்Xாள். ாப்ப த்தின் ஆயாவி ம் விஷயத்கைதச் வெசான்Tகேபாது, ஓ ! அந்தப் வெபண்ணா .....
கே லியு ன் விளித்து அவகைளத் கேதவியி ம் அகைழத்துச் வெசன்Xாள். லாவதி வந்தகைதக் வனிக் ா=ல்
அவள் பாட்டுக்குக் குழந்கைதகையக் வெ ாஞ்சிக் வெ ாண்டிருந்தாள். வெ ாடி கேபால் ஒல்லியாய் இருந்தாள்.
=ாநிXம். அழகி என்று வெசால்ல முடியாது. மு ம் ள்ளம் படு இல்லா=ல் இருந்தது. சாயம் கேபாT
புகை கைவயும் கிழிந்த %ாக்வெ ட்டு ன் எண்வெணய் கேபா ாத தகைல=யிர் ாற்றில் பXக் க் ழுத்தில்
ருப்பு =ணி=ாகைலயு ன் ரயிலில் பிச்கைச எடுக்கும் பிச்கைசக் ாரி கேபால் கேதாற்X=ளித்த அவகைள
உன்னிப்பா க் வனித்தாள்.
யாகேரா ஒருத்தி தன்கைTகேய உற்றுப் பார்த்துக்வெ ாண்டிருந்தகைத திடீவெரன்று வனித்த கேதவி புலிகையக்
ண் =ான்கேபால் பதறி அடித்து ஓ யத்தனித்தாள்.
”கேதவி, நான் உன் அம்=ாவின் கேதாழி. பயப்ப ாகேத. உTக்கு உதவி வெசய்ய வந்திருக்கே ன்”.”
வெசால்வது வெபாய்தான். அப்கேபாது அப்படிச் வெசால்லாவிட் ால் கேதவி ச %=ாய் கேபச =ாட் ாள்.
”நீங் கேபாலீஸ் இல்கைலகேய?” ண் ளில் மிரட்சியு ன் கே ட் ாள்.
”நான் லாவதி. பத்திரிகை நிருபர் . உன்கைTப் கேபட்டி ாண வந்திருக்கே ன். உன்கைTப் பத்திச்
வெசால்கேலன்” என்று குழந்கைதகைய அவளி மிருந்து வாங்கி =ார்பில் அகைTத்துக் வெ ாண்டு அதன்
வெநற்றியில் முத்தம் வெ ாடுத்துவிட்டு அவளி கே= திருப்பிக் வெ ாடுத்தாள்.

92
”என்னுகை ய வெசாந்த ஊர் திருவண்ணா=கைல. ப்ளஸ் டூ வகைர படித்திருக்கே ன். சின்T வயசிகேல
அப்பாகைவ இழந்து விட்கே ன். அம்=ாவு ன் வசித்து வந்கேதன். எTக்குச் வெசன்கைTயிலிருந்த கை லாசம்
என்பவரு ன் திரு=ணம் நிச்சயம் ஆயிற்று. ஆTால் அம்=ா ஏழு =ாசத்துக்கு முன்கேT இXந்துட் ாங் .
அதTாகேல எங் ல்யாணம் நின்னுடிச்சி”.
” உTக்குக் ல்யாணகே= ஆ கேல . அப்கேபா இந்தக் குழந்கைத... ?”.
” ல்யாணம் நிச்சயம் ஆTவு ன் அவர் அதாவது கை லாசம் ஒரு முகைX என்கைTப் பார்க்
வெசன்கைTயிகேலயிருந்து வந்திருந்தார். அப்கேபா அம்=ா வீட்டிகேல இல்ல. இவர் எTக்குச் சாப்பி
சாக்வெலட் வெ ாடுத்தார். அது சாப்பிட் வு ன் எTக்குத் தகைல சுத்தியது. அப்புXம் என்T ந ந்ததுன்னு
வெதரியல. நான் எழுந்து பார்க்கும்கேபாது என் உகை வெயல்லாம் கைலஞ்சி அலங்கே ால=ாயிருந்தது. அவர்
வீட்கை விட்டு வெவளிகேய கேபாய்விட்டிருந்தார். மூணு =ாசம் ழிச்சு வயித்திகேல குழந்கைத
இருக்குதுன்னு வெதரிஞ்ச . அதிர்ச்சிகையத் தாங் முடியாகே= அம்=ா இXந்துட் ாங் . அம்=ா இXந்ததும்
அவர் ல்யாணம் வெசஞ்சுக் =ாட்கே ன்னுட் ார்.”
”அப்புXம் ?
“நான் கேவகைலக் ா ச் வெசன்கைT வந்துட்கே ன். இங்கே ஒரு சூப்பர் =ார்வெ ட்டில் கேவகைல கிகை ச்சது.
அங்கே கேவகைல வெசய்யX வெபண் ள் எல்லாம் ஒரு வீடு எடுத்து தங்கியிருந்தாங் . நானும் அங்குத் தங்கி
இருந்து கேவகைல பார்த்து வந்கேதன். இருபது நாளுக்கு முன் எTக்கு அரசாங் ஆஸ்பத்திரியில் குழந்கைத
பிXந்தது. விஷயத்கைத எப்படிகேயா கே ள்விப்பட் கை லாசம் என்கைT வந்து ஆஸ்பத்திரியில் பார்த்தான்.
ல்யாணம் பண்ணிக்கே ாங் என்று வெ ஞ்சிகேTன். குழந்கைத இருந்தா பண்ணிக் =ாட்கே ன்.
குழந்கைதகைய குப்கைபத் வெதாட்டியிகேல வீசிட்டு வந்துடுன்Tான். அஞ்சு நாள் முன்Tாகேல அவகேT என்
கூ வந்தான். அவன் வெசான்Tபடி குழந்கைதகையக் குப்கைபத்வெதாட்டியிகேல கேபாட்கே ன்”.
கேவறு யாராவது இந்தப் பதிகைலக் கே ட்டிருந்தால் கே ாபம் வெபாங்கிவெயழுந்து கேதவிகையக் ன்Tத்தில்
அகைXந்திருப்பார் ள். குகைXந்த பட்சம் அவகைளக் டுகை=யாய் திட்டியிருப்பார் ள். ஆTால் லாவதி
னிவு ன் அவகைளப் பார்த்துக் கே ட் ாள்..
”ஏன் அப்படி வெசஞ்சீங் கேதவி? . குழந்கைதகைய வளர்க் Xது ஷ் =ாயிருக்கும்Tா? குழந்கைதகையச்
சுகை=ன்னு நிகைTக் லா=ா? ஏதாவது அநாகைத ஆசிர=த்து வாசலிகேல குழந்கைதகையப் கேபாட்டுட்டுப்
கேபாயிருக் லாகே=? நீங் த் தப்பு பண்ணீட்டீங் கேதவி. யாரும் உங் ளுக்குத் துகைணக்கு இல்கைலயா?
யார் கிட்கே யாவது ஆகேலாசகைT கே ட்டிருக் லாகே=?”
”எTக்கு யாரும் கிகை யாது. கை லாசம்தான் குழந்கைதகையக் குப்கைபத்வெதாட்டியிகேல எரிஞ்சுடு
அப்கேபாதுதான் உன்கைTக் ல்யாணம் வெசஞ்சுப்கேபன் என்று என்கைT மிரட்டிTான். அவனுக்குப்
பயந்துதான் அப்படிச் வெசய்கேதன்.
லாவதி அவள் ண் கைள அனுதாபத்து ன் கூர்ந்து கேநாக்கிTாள். ண்டிப்பா இவள் வெசால்வது
எல்லாம் உண்கை=. ஒன்றும் வெதரியாதவளாய் இருக்கிXாள். திக் ற்X கேபகைதப் வெபண் என்று நிகைTத்தாள்.
”நீங் வெசஞ்சது தப்புன்னு உங் ளுக்குத் கேதாணகைலயா?”
”எTக்கு வெதரிஞ்சவெதல்லாம் ஒண்ணுதான். எTக்குக் ல்யாணம் ஆ ணும்”.
”பிரச்சகைTயில் அடிப்பட் வள். அவளுகை ய கே ாணத்தில் பார்க்கிXாள். வெபாதுவா எது சரி? எது தப்பு
என்X கே ாணத்தில் அவள் கேயாசிக் ல” என்பது லாவதிக்குப் புரிந்தது. , .
”சரி , கை லாசம் எங்கே ?”
”அவன் எங்கே கேயா ஒடிட் ான்”.
அப்கேபாது ஆ ாயத்தில் வி=ாTம் பXந்து வெ ாண்டிருக்கும் சப்தம் வந்தது. கேதவி குழந்கைதகையக்
லாவதியி ம் வெ ாடுத்துவிட்டுத் திXந்து வெவளிக்குப் கேபாய், கைஹ, ஏகேராப்கேளன், ஏகேராப்கேளன் என்று
கை வெ ாட்டி சின்Tக் குழந்கைத =ாதிரி குதூ லத்து ன் துள்ளிக் குதித்தாள்.

93
அகைதப் பார்த்த லாவதிக்கு அந்தப் கைபத்தியக் ாரி வெபண்ணின் வெசயலில் ஒருவிதப் பரிதாபம்
பிXந்தது. ”இருபது வயசு இளம்வெபண். ஒரு குழந்கைத கேபாலிருக்கிXாள். இவளுக்கு ஒரு குழந்கைத !!
நல்லது வெ ட் து வெதரியாத இரண் ாம் வெ ட் ான். இவள் கே=ல் எந்தத் தப்பும் இல்கைல. எல்லாம்
ப வான் லீகைல ! ! ” என்று கேதாணியது. கேதவிகையப் பற்றிய தன் ணிப்பு சரியாTது என்று நிகைTத்தாள்.
கேதவிகைய தன் அகைலப்கேபசியின் கே மிரா மூலம் ஒரு புகை ப்ப ம் எடுத்துக் வெ ாண் ாள். கேநர் ாணல்
”கேதவியின் குற்Xம் எதுவுமில்கைல” என்னும் தகைலப்பில் பத்திரிகை யில் பிரசுரம் ஆகிவிடும். ஆTால்
இவளுக்கு யார் உதவி வெசய்வார் ள்? இவளுகை ய கே கைச நீதி=ன்Xத்தில் சரியாT முகைXயில்
விண்ணப்பித்தால்தான் இவள் மீது எந்தக் குற்Xமும் இல்கைல என்று நிரூபணம் ஆகும். அகைத யார்
வெசய்வார் ள். இந்தக் ாலத்தில் திக் வற்Xவருக்கு யார் துகைண? ப வான் பார்த்துப்பார் என்று விட்டுப்
கேபா முடியாது. அந்தக் ாலம் கேபால் இல்கைல இந்தக் ாலம். திவெரளபதிக்குத் துன்பம் வந்தவு கேT
ஓடி வந்து உதவிய கிருஷ்ணர் கேபால் இப்கேபாது ப வான் வருவதில்கைல. நாம்தான் இந்த அபகைல
வெபண்ணுக்கு முடிந்த எல்லா உதவிகையயும் வெசய்யணும்” என்று தீர்=ானித்தாள்.
அகேத ச=யம் வீட்டில் இருந்த =கேTா ரன், ” கேதவி எந்தக் குற்Xமும் வெசய்திருக் முடியாது. அவள் இந்தச்
சிக் லிருந்து மீள கேவண்டு=ாTால் யாராவது நல்லவர் ள் உதவி வெசய்ய கேவண்டும் திக் ற்Xவருக்கு
நல்லவர் கேள துகைண. ” என்று எண்ணிTார்.
கேநர் ாணல் ாண வந்த பத்திரிகை யாளர் கேபால் இல்லா=ல், வெநருங்கிய உXவிTர் கேபால் கேதவியின்
கேதாகைளப் பற்றி , ” கேதவி, என்Tால் முடிந்த உதவிகையச் வெசய்கிகேXன். குழந்கைதகைய நன்Xா ப் பார்த்துக்
வெ ாள். %ாக்கிரகைதயாய் இரு. நான் கேபாய் வருகிகேXன்” என்று னிவு ன் வெசால்லிவிட்டு வெவளிகேய
வந்து ாரில் ஏறிTாள். டிகைரவரி ம், ”பக் த்து வெதருவுக்குப் கேபாப்பா. அங்கே அட்வகே ட் கிருஷ்ணா
வீட்டுக்குப் கேபா ணும்” என்Xாள்.
எல்லாரி த்திலும் உயிருக்குள் வுள் வாசம் வெசய்தாலும், மி நல்ல உள்ளம் உகை யவர் =ட்டுகே=
=னித வெதய்வம் என்பது உண்கை=தாகேT?

**நிகைXவு**

94