Professional Documents
Culture Documents
Komentarz/opis do prezentacji:
W przyjętej w 2011 r. ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze określono termin
zwałowanie jako zespół czynności prowadzonych w odkrywkowych zakładach górniczych,
nierozerwalnie związanych technicznie i organizacyjnie z przemieszczeniem i składowaniem mas
ziemnych i skalnych usuwanych znad złoża, w celu umożliwienia wydobycia kopaliny użytecznej.
Slajd nr 3: Budowa kopalni odkrywkowej wiąże się zawsze z koniecznością udostępnienia złoża poprzez
zdjęcie zalegającego nad nim nadkładu. W początkowej fazie eksploatacji masy nadkładowe
lokalizowane są najczęściej poza granicami wyrobiska odkrywkowego na zwałowisku zewnętrznym, aż
do momentu przejścia do zwałowania wewnętrznego. Wymaga to zajęcia pod działalność górniczą
dodatkowych powierzchni terenu oprócz tego, zajętego pod wyrobisko odkrywkowe i zaplecze kopalni.
W przypadku kopalń odkrywkowych węgla brunatnego zwałowiska te osiągają powierzchnię od
kilkudziesięciu do nawet kilku tysięcy hektarów. Spowodowane jest to dużą koncentracją wydobycia
węgla brunatnego liczoną w milionach Mg na rok oraz stosunkowo dużą głębokością zalegania tych
złóż. Każdorazowo budowa zwałowiska zewnętrznego powoduje trwałe wyłączenie gruntów z
użytkowania rolnego lub leśnego oraz ich przekształcenie. Dodatkowo zwałowisko takie jest obiektem
na trwałe ingerującym w istniejący krajobraz, dlatego też jego ostateczny kształt powinien zostać
dostosowany do wymogów jego rekultywacji, dzięki której obiekt ten stanowił będzie pozytywne
urozmaicenie otaczającego go terenu.
Slajd nr 5: Wytyczne projektowe powinny idealnie uwzględniać skutki zmienności materiałów urobku.
Długoterminowa stabilność zwałowisk ma kluczowe znaczenie dla bezpiecznej rekultywacji, dlatego
wytyczne projektowe powinny uwzględniać zależne od czasu zmiany właściwości hydromechanicznych
materiałów urobkowych. Jako taka, mineralogia urobku jest ważna, ponieważ reakcje geochemiczne z
wodami podziemnymi mogą prowadzić do znacznych zmian właściwości mechanicznych urobku.
Podczas gdy konsolidacja urobku może poprawić stabilność, zmiany chemiczne mogą pogorszyć
wytrzymałość. Z drugiej strony proces konsolidacji prowadzi do zmniejszenia przepuszczalności, co z
kolei może zwiększyć potencjał wzrostu ciśnienia porowego i zagrozić stabilności zboczy.
Slajd nr 9: Najpopularniejszą formą rekultywacji zwałowisk jest ich zalesianie. Jednak w skutek procesu
rekultywacji można uzyskać tereny o bardzo szerokim spektrum przydatności. Ze względu na
geometrię zwałowisk, często zostają one zaadaptowane jako tereny rekreacyjne oraz sportowe takie
jak stoki narciarskie oraz trasy rowerowe. Co za tym idzie, po odpowiednim przystosowaniu zwałowisk,
mogą one również służyć jako teren na zaplecze gastronomiczne oraz bazę hotelową. Bardzo
popularnym sposobem na wykorzystanie terenów zwałowisk, ze względu na jakość gleby, jest budowa
na ich terenie farm elektrowni wiatrowych.
Slajd nr 10: