Professional Documents
Culture Documents
FOTOMETRÍA
FOTO=luz
MAGNITUDES FOTOMÉTRICAS
O proceso que nos permite ver calquera imaxe consta de 4 fases e para
cada ela debemos diferenciar magnitudes de luz diferentes
(recoñecidas a nivel internacional):
1
Estereorradián: unidade de magnitude de estado sólido. Unidade dunha esfera. 3D dunha esfera.
Radián: unidade de superficie plana.
1
MAGNITUDES FOTOMÉTRICAS
I INTENSIDADE LUMINOSA
É a propiedade que ten unha fonte luminosa para expresar a sensación
de brillo que é capaz de provocar en comparación con outra. A súa
unidade é a candela (cd). A súa aplicación fana os fabricantes que
describen a intensidade do aparello no centro do feixe. Ex: proxector
fresnel de 5.000w ten unha intensidade luminosa no centro do feixe de
550.000 candelas no modo spot (lámpada alonxada da lente e feixe de
luz moi concentrado) e 100.000 candelas en modo flood (lámpada
próxima á lente e polo tanto o feixe de luz menos concentrado).
F FLUXO LUMINOSO
É a enerxía luminosa ou cantidade de luz radiada ou emitida por unha
fonte de luz nun segundo. A súa unidade é o lumen (lm). Emprégase
para expresar luminosidades das lámpadas. Canto maior fluxo
luminoso maior luminosidade. Ex: lámpada de tungsteno-halóxeno o
seu fluxo luminoso é de 130.000 lúmenes.
E ILUMINACIÓN OU ILUMINANCIA
É a cantidade de luz que incide sobre un obxecto ou superficie por
metro cadrado. É a magnitude coa que máis se traballa. Mídese en LUX
segundo o sistema métrico internacional ou en foot-candle
(candelas-pé) segundo o sistema anglosaxón.
LUX (Lx): a iluminación dunha superficie é dun lux cando recibe un fluxo
luminoso de 1lm por metro cadrado.
● 1Lux=1lm/1m²
● 1 FOOT-CANDLE=10,76 LUX
2
O lux é a unidade máis empregada polos iluminadores. Relaciónase coa
distancia da fonte ao obxecto coa lei fundamental da iluminación:
Isto deriva
dunha lei física de
propagación de ondas que é a lei inversa do cadrado da distancia.
Unha fonte de luz situada ao dobre ou á metade da distancia, a súa
perda ou aumento de intensidade non é o dobre ou a metade se non
que é 4 veces menos ou máis. Acontece o mesmo co son.
4.000 lux / 2² = 1.000 lux será a iluminación que produza, é dicir, a cuarta
parte do que producía a 5m.
3
É importante relacionar a iluminancia cos número f. Un paso de
diafragma equivale a unha diferencia do dobre ou a metade da
iluminancia, tanto en velocidade de obturación como en apertura de
diafragma. Se a iluminación aumenta ao dobre debemos pechar un
paso o diafragma para lograr a mesma exposición. Se a iluminación
diminúa á metade deberíamos abrir un paso de diafragma.
L LUMINANCIA ou BRILLO
É a luz reflexada por unha superficie. Calquera superficie
iluminada é capaz de reflexar unha parte da luz incidente. Aínda
que se soe empregar a unidade de candela/m² (nit), existen outras
unidades de medida: STILB, APOSTILB, LAMBERT.
4
PROPIEDADES DA LUZ
A luz sempre viaxa en liña recta. E o seu percorrido sempre pe na
mesma dirección.
R = lm reflectados / lm incidentes
5
MIXTA ou SEMIESPECULAR: aparte de refexar o feixe incidente reflexa
outros en múltiples direccións que non son ángulos semellantes ao de
incidencia. Ex: reflectores.
● TRANSMISIÓN (T)
T = lm transmitidos / lm incidentes
● ABSORCIÓN
● REFRACCIÓN
6
EXPOSICIÓN
Relación existente entre os factores que determinan a incidencia de luz
sobre un soporte fotosensible ou sensible (CCD, CMOS…). Os
parámetros que axustan a exposición son a INTENSIDADE e o TEMPO.
7
diafragma a diferentes niveis de luz. Antigamente, as películas de
negativo en cine a relación era 7 e en TV era 5. Actualmente os sensores
de cine aumentaron moito esta latitude e algunhas cámaras chegan a
detectar 14 pasos de diafragma.
8
LEIS BÁSICAS DE ILUMINACIÓN
E = I / D²
E (nivel de iluminación - lux - )
I (intensidade da fonte)
D² (distancia da fonte de luz ao plano receptor perpendicular)
9
LEI DO COSENO
A lei do coseno aplícase cando o fluxo luminoso non é perpendicular á
superficie (como na lei inversa). Cando o fluxo forma coa superficie un
determinado ángulo, a fórmula da lei inversa do cadrado da distancia
hai que multiplicala polo coseno do ángulo correspondente cuxa
expresión constitúe a chamada lei do coseno, que se expresa como:
α=alfa=ángulo
**Isto ven sendo o mesmo que a lei inversa, pero se o ángulo é 0, que é o
que acontece cando a luz é perpendicular a unha supeficie, o coseno
de 0 é 1, polo tanto non se pon, porque se dá por feito.
10
MEDICIÓN DA EXPOSICIÓN
O FOTÓMETRO
O fotómetro é o instrumento por excelencia para
medir a intensidade da luz. Con el sabemos cantos
diafragmas está sobre ou sub exposta unha luz.
Estes clasifícanse:
- De ambiente ou puntuais.
11
Por detrás leva un parafuso para axustar o fotómetro a cero. Consiste
en tapar con algo negro a calota, e pulsando, se non dá cero, xírase o
parafuso até que a frecha se coloca no 0.
12
TEMPERATURA DE COR
Toda luz está tinguida dunha cor, que é o que se coñece como
temperatura de cor. Por que? Porque antigamente, o proceso de
xeración de luz dos halóxenos era o quecemento dun material
(wolframio ou tungsteno). O calor que se desprendía dese material
equivale a un ton ou cor. O estándar é unha temperatura de 3200K
(halóxeno) é o calor que desprende o material co paso da corrente. De
aí que a tonalidade roxiza se atribúa a esa temperatura.
13
Canta máis temperatura de cor ten un corpo máis lonxitudes de cor
azul e menos vermellas e laranxas:
Os fluorescentes soían ter unha dominante verde moi clara. Non teñen
un espectro contínuo se non que teñen picos.
14
Se expoñemos unha película que está calibrada para unha
temperatura de cor determinada e ilumino cunha temperatura de cor
maior, a dominante obtida será azulada debido a que a luz coa que
iluminamos ten unha compoñente azulada maior que a da luz de
tungsteno. De aí que se teña que facer sempre o balance de brancos
smepre que cambie a iluminación dun plano. Debemos “ensinarlle” á
cámara cal é a cor branca.
15
VALORES MIREDS:
Existen unha serie de filtros que non teñen temperatura de cor propia
pero poden modificar a temperatura das fontes luminosas. Para medir
o efecto que producen, emprégase a unidade chamada Mired, que é o
acrónimo de graos micro-recíprocos. Os mired dedúcense dividindo 1
millón polos valores Kelvin. Ex: 2300K=1000000/3200=312 mireds.
1.000.000/3.200K=312ºMired ; 1.000.000/2.800ºK=357ºMired
312-357= -45ºMired ----> Tería que colocar un filtro de cor azul (CTB).
Todo filtro resta luz, por iso temos que compensalo coa exposición.
16
ÁNGULO BEAM E ÁNGULO FIELD
Unha fonte de luz cando proxecta o seu feixe
xera diferentes ángulos luminosos:
17
CONTRASTE DE ILUMINACIÓN
O contraste de iluminación determina a escuridade nas sombras e
afecta á clave tonal e ao carácter dramático da iluminación.
O IRC é unha escala de 0 a 100 sendo 100 a luz solar. As restantes fontes
sitúanse nunha escala decrecente en función da capacidade da súa luz
para reproducir fielmente as cores da natureza. A Comisión
Internacional de Iluminación (CIE) sitúa o índice mínimo para cine e foto
en 90.
18
Canto máis alto sexa o número IRC dun tipo de lámpara, máis
auténticas serán as cores dos obxectos que vemos iluminados por ela.
As luces de incandescencia, algunhas lámpadas de descarga e algúns
fluorescentes alcanzan esa cifra. A iluminación industrial e o
alumbrado urbán teñen niveis inferiores.
Cando o IRC dunha luz non chega a 90 o seu espectro será incompleto.
Unha luz que contén radiacións en lonxitudes de onda
correspondentes, por exemplo, ao vermello, é incapaz de iluminar un
obxecto vermello que aparecería como negro ou gris escuro. O
alumbrado urbán emprega lámpadas de vapor de sodio ou mercurio,
que só emiten luz nalgunhas pequenas franxas do espectro cercanas
ao ámbar. Calquera obxecto azul aparece gris baixo esta luz, que
elimina tódalas cores agás os vermellos, laranxas e amarelos.
19
Actualmente os halóxenos que xa non se venden, empréganse nalgúns
casos porque o seu CRI é moi bo.
20
OUTROS ÍNDICES PARA MEDIR
A CALIDADE DA LUZ
DLED4:
21
Na gráfica, a liña azul sería o ideal e o espectro o que representa.
Outro
exemplo:
Dedolight
DLH4
Relación=
100 e polo
tanto,
perfecta.
Tódolos
valores en
0. Fonte de
luz ideal.
22