Nukleotydy

4 N
PIRYMIDYNA 5 3
6 1 2
cytozyna N

zasada tymina
O uracyl
reszta kwasu
O
-
P
5’
CH2 N
ortofosforowego PURYNA N
7 5
6
1
N
- 8
O O 2
adenina N
9 4 3
N

4’ 1’ guanina
cukier

3’ 2’

HOCH2 O OH HOCH2 O OH

H H H H
H H H H

OH H OH OH

2-deoksyryboza ryboza
 Nukleotydy
4 N
PIRYMIDYNA 5 3
6 1 2
cytozyna N

zasada tymina
O uracyl
reszta kwasu
O
-
P
5’
CH2 N
ortofosforowego PURYNA N
7 5
6
1
N
- 8
O O 2
adenina N
9 4 3
N

4’ 1’ guanina
cukier

3’ 2’

HOCH2 O OH HOCH2 O OH

H H H H
H H H H

OH H OH OH

2-deoksyryboza ryboza
 Nukleotydy
4 N
PIRYMIDYNA 5 3
6 1 2
cytozyna N

zasada tymina
O uracyl
reszta kwasu
O
-
P
5’
CH2 N
ortofosforowego PURYNA N
7 5
6
1
N
- 8
O O 2
adenina N
9 4 3
N

4’ 1’ guanina
cukier

3’ 2’

HOCH2 O OH HOCH2 O OH

H H H H
H H H H

OH H OH OH

2-deoksyryboza ryboza
 Nukleotydy
4 N
PIRYMIDYNA 5 3
6 1 2
cytozyna N

zasada tymina
O uracyl
reszta kwasu
O
-
P
5’
CH2 N
ortofosforowego PURYNA N
7 5
6
1
N
- 8
O O 2
adenina N
9 4 3
N

4’ 1’ guanina
cukier

3’ 2’

HOCH2 O OH HOCH2 O OH

H H H H
H H H H

OH H OH OH

2-deoksyryboza ryboza
 tRNA

• Koniec 3`- sekwencja

nukleotydowa CCA- miejsce
przyłączenia aminokwasu
• Pętla T- rozpoznawanie
rybosomów
• Pętla D (dihydrourydynowa)-
rozpoznawanie syntetaz
aminoacylo-tRNA
• Ramię A- antykodonowe, służy do
parowania z komplementarną
sekwencją kodonową na mRNA
Kod genetyczny
•trójkowy - podstawowa jednostka informacji kodująca aminokwas
zbudowana jest z trzech nukleotydów, leżących obok siebie, zwanych
tripletem lub kodonem (istnieją 64 kodony, zaś tylko 20 aminokwasów);
•bezprzecinkowy - pomiędzy trójkami nie ma dodatkowych znaków;
•nienakładający się - kodony nie zachodzą na siebie;
•jednoznaczny - konkretny triplet koduje tylko jeden przyporządkowany
mu aminokwas;
•zdegenerowany -dany aminokwas może być zakodowany przez więcej
niż jeden kodon;
•uniwersalny - we wszystkich organizmach reguły kodu są identyczne,
te same trójki kodują te same aminokwasy;
•kolinearny - kolejność ułożenia aminokwasów w białku jest wiernym
odzwierciedleniem kolejności ułożenia trójek kodujących.
Replikacja DNA jest bardzo złożonym procesem,
w
którym biorą jest
1. Replikacja udział setki białek
semikonserwatywna
2. Jest procesem enzymatycznym
3. Jest napędzana hydrolizą „wysokoenergetycznych wiązań”
4. Odbywa się przy współudziale białek wiążących się z DNA:
histonów i wielu innych
5. Jest procesem niezwykle dokładnym a pojawiające się błędy
mogą mieć poważne konsekwencje
6. Synteza DNA odbywa się w kierunku 5’->3’
7. Aktywny region replikacji nosi nazwę widełek replikacyjnych,
obie nici syntetyzowane są w skoordynowany sposób
8. Jest podstawą przekazywania informacji genetycznej
• Centralny dogmat biologii
• molekularnej: sekwencja DNA zostaje
przepisana (transkrypcja) na
sekwencję RNA, która zostaje
przetłumaczona (translacja) na
sekwencję białka.

• Co to jest gen???
• Fragment cząsteczki DNA kodujący
funkcjonalne białko lub funkcjonalną
cząsteczkę RNA.
Budowa jednostki transkrypcyjnej (the transcription unit) –odcinek DNA kodujący
cząsteczkę RNA wraz z sekwencjami
potrzebnymi do transkrypcji

Promotor to odcinek DNA rozpoznawany przez

maszynerię transkrypcyjną – wyznacza on nić
matrycową a tym samym kierunek transkrypcji
Rybosomy zawierają trzy miejsca (ang. sites), w które wchodzą
cząsteczki tRNA załadowane bądź łańcuchem polipeptydowym
(miejsce P) bądź zaktywowanym aminokwasem (miejsce A).
Miejsce E (ang. exit) umożliwia wyjście pustego tRNA
Fałdowanie się białka odbywa się już podczas translacji. W poprawnym fałdowaniu
białek biorą udział tzw. białka opiekuńcze z rodziny HSP.
Niepoprawnie ukształtowane cząsteczki białek lub białka o krótkim
czasie półtrwania są piętnowane do degradacji przez dołączenie
krótkiego polipeptydu (ubikwityny) i degradowane w proteosomie.