Z dzieniczka siostry Faustyny "Jezus skarżył się do mnie na niewdzięczność dusz.

Za
dobrodziejstwa otrzymuję niewdzięczność; za miłość otrzymuję zapomnienie i obojętność.
Serce Moje tego znieść nie może" (Dz 1537).

Bracia i Siostry, nawrócić się można z niewiary w Boga lub z niewłaściwej wiary.
Przykładem wspaniałego nawrócenia się był św. Paweł Apostoł, który kiedyś prześladował
chrześcijan, przyczyniał się do ich śmierci, bo wtrącał ich do więzienia i głosował za
wyrokami śmierci – a Bóg okazał mu tak wielkie miłosierdzie, że św. Paweł stał się wielkim
Apostołem i, głosząc Bożą Ewangelię miłości, przyczynił się do nawrócenia i zbawienia
wielu ludzi. Warto zauważyć, że św. Paweł nawrócił się nie z niewiary w Boga, ale z
niewłaściwej wiary, na wiarę, którą głosił Chrystus. Bo Chrystus jest „Drogą i Prawdą, i
Życiem” –– Chrystus da nam życie wieczne, jeżeli będziemy kroczyć drogą Jego przykazań,
kierując się w życiu prawdą miłości, której On nauczał i dał przykład swoim ofiarnym
życiem. Nawrócenie więc, to nie tylko uwierzenie w Boga w pewnym momencie swojego
życia, ale nieustanne nawracanie się do końca życia, nieustanne wzrastanie w wierze,
zgodnie z nauką Jezusa i Apostołów: Świętymi bądźcie,, bo Ja jestem święty” „Stawajcie się
coraz doskonalszymi”.

Ktoś stwierdził kiedyś, że droga wiary jest długa i wyczerpująca. Rzeczywiście droga wiary
jest długa, bo nawracanie w wierze powinno trwać do końca życia. Ale droga wiary
Chrystusa nie jest wyczerpująca, przeciwnie ratuje ludzi z wyczerpania, jakie niosą ludziom
problemy i nieszczęścia ich życia. Oto słowa Jezusa: ”Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy
utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. … Albowiem jarzmo Moje jest słodkie, a
Moje brzemię lekkie”. Nie znaczy to, że taki człowiek nie dozna trudów i cierpień, ale
kiedyś stwierdzi, że życie dobrze mu się ułożyło”.

A więc wsłuchujmy się w głos Boga, który przemawia do nas w naszym życiu
wewnętrznym, jak i przez różne sytuacje zewnętrzne naszego życia – otwierajmy swoje
serca na łaski Boże i nawracajmy się nieustannie, wykorzystujmy szanse nawracania, jakie
w swoim wielkim miłosierdziu daje nam Bóg. Jeżeli człowiek wybiera wiarę w Boga, to stoi
przed nim kolejny ważny wybór:
–- czy ta wiara ma być „letnia” – którą słyszymy w słowach Jezusa: "Zimny, ani gorący nie
jesteś. Obyś był zimny, albo gorący! A tak skoro jesteś letni i ani gorący ani zimny, chcę cię
wyrzucić z mych ust"
-- czy to ma być gorąca wiara nieustannie wzrastająca w miłości, zgodnie z przykazaniem
miłości Boga i bliźniego i słowami: "Wszystkie wasze sprawy niech się dokonują w miłości"