Rozklad Materialu Fizyka Klasa 7

FIZYKA ROZKŁAD MATERIAŁU W KLASIE 7
Wg Grażyna Francuz-Ornat, Teresa Kulawik . • www.nowaera.pl
Procedury osiągania celów

Osiągnięcia ucznia
Temat lekcji Liczba (prace eksperymentalno-badawcze,
Uczeń:
i główne treści godzin na przykłady rozwiązanych zadań)
(w nawiasach zamieszczono odwołania do punktów
nauczania realizację (w nawiasach zamieszczono odwołania do punktów
podstawy programowej)
I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ (8 godzin lekcyjnych)
Czym zajmuje się 1  stosuje zasady bezpieczeństwa obowiązujące 1.Zapoznanie z zasadami BHP.
fizyka? w pracowni fizycznej 2.Zapoznanie z systemem oceniania.
 fizyka jako nauka  akceptuje wymagania i sposób oceniania stosowany 3.Dyskusja na temat miejsca fizyki wśród nauk
doświadczalna przez nauczyciela przyrodniczych i jej związku z życiem codziennym.
 procesy fizyczne,  klasyfikuje fizykę jako naukę przyrodniczą 4.Pokaz podstawowego wyposażenia pracowni
zjawisko fizyczne  podaje przykłady powiązań fizyki z życiem fizycznej.
 ciało fizyczne codziennym
a substancja  rozróżnia pojęcia: ciało fizyczne i substancja
 pracownia fizyczna  wyodrębnia zjawiska fizyczne zachodzące w opisanej
 przepisy BHP lub obserwowanej sytuacji
i regulamin pracowni
fizycznej
 system oceniania
Wielkości fizyczne, 1  wyraża wielkości fizyczne w odpowiadających im 1.Zapoznanie z układem SI.

jednostki i pomiary jednostkach 2.Ćwiczenia uczniowskie (proste pomiary, np.
 wielkości fizyczne i ich  przelicza jednostki czasu, takie jak sekunda, minuta, długości, czasu).
pomiar godzina (zob. II.3)
 układ SI  wykonuje prosty pomiar (np. długości, czasu) i podaje
Uczeń:
wynik w jednostkach układu SI

 szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku pomiaru
długości
 zapisuje wynik pomiaru w tabeli
 przelicza wielokrotności i podwielokrotności –
przedrostki: mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-
(zob. I.7)
Jak przeprowadzać 1  rozróżnia pojęcia: obserwacja, pomiar, doświadczenie 1.Ćwiczenia uczniowskie: wykonywanie prostych
doświadczenia (zob. I.3) pomiarów – podręcznik: doświadczenie 1.
 obserwacja  przeprowadza wybrane obserwacje i doświadczenia, 2.Niepewność pomiarowa, pomiar wielokrotny –
 doświadczenie korzystając z ich opisów (zob. I.3) podręcznik: doświadczenie 2.
(eksperyment)  opisuje przebieg doświadczenia lub pokazu 3.Kształtowanie umiejętności pracy w grupie.
 analiza danych  posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej
 niepewność pomiarowa (zob. I.5)
 cyfry znaczące  zapisuje wynik pomiaru zgodnie z zasadami
zaokrąglania oraz
zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z
dokładności pomiaru lub danych (zob. I.6)
 przestrzega zasad bezpieczeństwa podczas
wykonywania obserwacji, pomiarów i doświadczeń
(zob. I.9)
 wyróżnia kluczowe kroki i sposób postępowania oraz
wskazuje rolę użytych przyrządów (zob. I.4)
Uczeń:
Rodzaje oddziaływań 1  wymienia rodzaje oddziaływań i przykłady 1.Obserwowanie różnych rodzajów oddziaływań i ich
i ich wzajemność oddziaływań zachodzących w otoczeniu człowieka klasyfikacja – podręcznik: doświadczenie 4.
 rodzaje oddziaływań  bada i opisuje różne rodzaje oddziaływań 2.Rozpoznawanie skutków oddziaływań w życiu
 skutki oddziaływań  wskazuje przykłady, które potwierdzają, że codziennym.
 wzajemność oddziaływań oddziaływania są wzajemne 3.Pokaz skutków oddziaływań (pokaz doświadczenia,
 wymienia skutki oddziaływań filmu, programu komputerowego itp.).
 przewiduje skutki niektórych oddziaływań
 przedstawia przykłady skutków oddziaływań w życiu
codziennym
 określa siłę jako miarę oddziaływań
Siła i jej cechy 1  określa siłę jako miarę oddziaływań 1.Obserwowanie skutku działania siły – podręcznik:
 siła  planuje doświadczenie związane z badaniami cech sił doświadczenie 5.
 cechy siły i wybiera właściwe narzędzia pomiaru 2.Wyróżnianie cechy siły na podstawie obserwacji –
 wielkość wektorowa  wymienia cechy siły podręcznik: doświadczenie 6.
 wielkość liczbowa  wyjaśnia, czym się różni wielkość fizyczna wektorowa 3.Wyznaczanie wartości siły za pomocą siłomierza
(skalarna) od wielkości liczbowej (skalarnej) i wymienia (zob. II.18c) – podręcznik: doświadczenie 7.
 siłomierz przykłady tych wielkości fizycznych 4.Wyznaczanie wartości siły za pomocą własnoręcznie
 stosuje pojęcie siły jako wielkości wektorowej wykonanego siłomierza – podręcznik: doświadczenie
(zob. II.10) 8.
 wskazuje wartość, kierunek i zwrot wektora siły
(zob. II.10)
 mierzy siłę za pomocą siłomierza i podaje wynik
w jednostce układu SI
 przedstawia graficznie siłę – rysuje wektor siły
Uczeń:
 zapisuje dane w formie tabeli

 posługuje się pojęciem niepewności
 zapisuje wynik pomiaru jako przybliżony zgodnie z
zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr
znaczących wynikającej z dokładności pomiaru lub
danych (zob. I.6)
 rozpoznaje różne rodzaje sił w sytuacjach
praktycznych
Siła wypadkowa 1  podaje cechy sił równoważących się 1.Obserwowanie równoważenia się sił – podręcznik:
i równoważąca  wyznacza wartości sił równoważących się za pomocą doświadczenie 9.
 siła wypadkowa siłomierza oraz opisuje przebieg i wynik 2.Wyznaczanie wypadkowej (składanie) sił
 siły równoważące się doświadczenia działających wzdłuż tej samej prostej – podręcznik:
 przedstawia graficznie siły równoważące się i je przykłady, zbiór zadań.
opisuje (zob. II.12) 3.Równoważenie się sił o różnych kierunkach – zeszyt
 podaje przykłady sił równoważących się z życia ćwiczeń (zadanie doświadczalne).
codziennego
 określa cechy siły wypadkowej
 podaje przykłady sił wypadkowych z życia
codziennego
 dokonuje (graficznie) składania sił działających wzdłuż
tej samej prostej (zob. II.12)
 rozróżnia siły wypadkową i równoważącą
Podsumowanie 1 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,

Uczeń:
wiadomości prezentacje uczniowskie, doświadczenia).

o oddziaływaniach 2.Analiza tekstu: Jak mierzono czas i jak mierzy się go
obecnie.
Sprawdzian wiadomości 1
II. WŁAŚCIWOŚCI I BUDOWA MATERII (9 godzin lekcyjnych)
Atomy i cząsteczki 1  podaje przykłady świadczące o cząsteczkowej budowie 1.Obserwowanie mieszania się cieczy – podręcznik:
 atomy materii doświadczenie 10.
 cząsteczki  wyjaśnia zjawisko zmiany objętości cieczy w wyniku 2.Wykonanie doświadczenia modelowego
 dyfuzja
R
mieszania się na postawie doświadczenia modelowego wyjaśniającego zjawisko mieszania się cieczy –
 wyjaśnia, na czym polega zjawisko dyfuzji
R
podręcznik: doświadczenie 11.
 podaje przykłady zjawiska dyfuzji w przyrodzie i 3.Obserwowanie zjawiska dyfuzji w cieczach –
R
Oddziaływania 1 w życiu codziennym

informuje, że istnieją oddziaływania 1.podręcznik:
Obserwacja doświadczenie
skutków działania
12. sił spójności
 międzycząsteczkowe
R
międzycząsteczkowe demonstruje zjawisko dyfuzji w cieczach i gazach i przylegania – podręcznik: doświadczenie 13.
 spójność  wyjaśnia, czym się różnią siły spójności od sił 2.Pokaz napięcia powierzchniowego w przyrodzie –
 przyleganie przylegania analiza zdjęć z podręcznika.
 rodzaje menisków  wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady 3.Obserwacja powierzchni wody w naczyniu – zeszyt
R
 zjawisko napięcia zjawisk opisywanych za pomocą oddziaływań ćwiczeń (zadanie doświadczalne).

powierzchniowego na międzycząsteczkowych (sił spójności i przylegania) 4.Zbadanie zjawisk związanych z napięciem
 opisuje powstawanie menisku powierzchniowym i silami spójności: Siły spójności.
R
przykładzie wody
 wymienia rodzaje menisków
R
Tekturowa łódka – zeszyt ćwiczeń (zadanie
 na podstawie widocznego menisku danej cieczy doświadczalne).
w cienkiej rurce określa, czy większe są siły
przylegania, czy siły spójności
Uczeń:
 opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego na

wybranym przykładzie (zob. V.8)
 posługuje się pojęciem napięcia powierzchniowego
 opisuje znaczenie występowania napięcia
powierzchniowego wody w przyrodzie
Badanie napięcia 1  wyjaśnia kształt kropli wody (zob. V.8) 1.Wykazanie istnienia napięcia powierzchniowego
powierzchniowego  ilustruje działanie sił spójności i w tym kontekście wody (zob. V.9a) – podręcznik: doświadczenie 14.
 zjawisko napięcia tłumaczy formowanie się kropli (zob. V.8) 2.Badanie napięcia powierzchniowego (zob. V.9a) –
powierzchniowego na  projektuje i wykonuje doświadczenie potwierdzające podręcznik: doświadczenie 15.
przykładzie wody istnienie napięcia powierzchniowego wody (zob. V.9a) 3.Badanie, od czego zależy kształt kropli (zob.V.8) –
 formowanie się kropli  wymienia czynniki, które obniżają napięcie podręcznik: doświadczenie 16.
powierzchniowe wody 4.Badanie napięcia powierzchniowego w zależności od
 informuje, jakie znaczenie w życiu człowieka ma rodzaju cieczy – podręcznik: doświadczenie 17.
zmniejszenie napięcia powierzchniowego wody 5.Zbadanie zjawisk związanych z napięciem
powierzchniowym i siłami spójności w cieczach:
Napięcie powierzchniowe. Błona mydlana – zeszyt
ćwiczeń (zadanie doświadczalne).
Stany skupienia. 1  informuje, że dana substancja może występować 1.Obserwacja i opis właściwości ciał stałych (kształt,
Właściwości ciał stałych, w trzech stanach skupienia twardość, sprężystość, plastyczność, kruchość) –
cieczy i gazów.  podaje przykłady ciał stałych, cieczy, gazów podręcznik: doświadczenie 18.
 wymienia właściwości substancji znajdujących się
 stan skupienia substancji w stałym stanie skupienia
2.Badanie i opis właściwości cieczy (ściśliwość,
 właściwości substancji  podaje przykłady ciał plastycznych, sprężystych, powierzchnia swobodna) – podręcznik:
w stałym stanie skupienia kruchych doświadczenie 19.
 właściwości cieczy  wyjaśnia, że podział na ciała sprężyste, plastyczne 3.Badanie i opis właściwości gazów – podręcznik:
i kruche jest podziałem nieostrym
Uczeń:
 właściwości gazów  posługuje się pojęciem twardości minerałów

R
doświadczenie 20.
 projektuje i wykonuje doświadczenia wykazujące
właściwości ciał stałych
 wymienia właściwości cieczy
 posługuje się pojęciem: powierzchni swobodnej cieczy
 projektuje i wykonuje doświadczenia potwierdzające

właściwości cieczy
 wymienia właściwości substancji znajdujących się
w gazowym stanie skupienia
 porównuje właściwości ciał stałych, cieczy i gazów
 analizuje różnice w budowie mikroskopowej ciał
stałych, cieczy i gazów
 rozpoznaje na podstawie właściwości, w jakim stanie
skupienia znajduje się substancja
Masa a siła ciężkości 1  posługuje się pojęciem masy ciała 1.Wyznaczanie ciężaru ciała za pomocą siłomierza –
 masa i jej jednostka  wyraża masę w jednostce układu SI podręcznik: doświadczenie 21.
 ciężar ciała  wykonuje działania na jednostkach masy (zamiana 2.Schemat rozwiązywania zadań rachunkowych –
 siła ciężkości (siła jednostek) podręcznik.
grawitacji)  bada zależność wskazania siłomierza od masy 3.Obliczanie ciężaru ciała – podręcznik, zbiór zadań.
 schemat rozwiązywania obciążników 4.Obliczanie masy ciała – podręcznik: przykład 2.
zadań  rozpoznaje proporcjonalność prostą (zob. I.8)
 planuje doświadczenie związane z wyznaczaniem masy
ciała za pomocą wagi laboratoryjnej
 szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku
Uczeń:
wyznaczania masy danego ciała za pomocą szalkowej

wagi laboratoryjnej
przedrostki: mikro-, mili-, kilo-, mega-, przelicza
jednostki masy i ciężaru
 wyznacza masę ciała za pomocą wagi laboratoryjnej
 posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej
 zapisuje wynik pomiaru masy i obliczenia siły
ciężkości (z zachowaniem liczby cyfr znaczących
wynikającej z dokładności pomiaru lub danych)
 rozróżnia pojęcia: masa, ciężar ciała
 posługuje się pojęciem siły ciężkości, podaje wzór na
siłę ciężkości
 stosuje schemat rozwiązywania zadań, rozróżniając
dane i szukane
 stosuje do obliczeń związek między siłą ciężkości,
masą i przyspieszeniem grawitacyjnym
 rozwiązuje zadania obliczeniowe z zastosowaniem
wzoru na siłę ciężkości
Gęstość 1  posługuje się pojęciem gęstości ciała (zob. V.1) Wykazanie, że ciała zbudowane z różnych substancji
 wyraża gęstość w jednostce układu SI (zob. V.1) różnią się gęstością – podręcznik: doświadczenie 22.
 gęstość i jej jednostka  wykonuje działania na jednostkach gęstości – zamiana 1.Przeliczanie jednostek gęstości – podręcznik:
w układzie SI jednostek (zob. I.7) przykład 1.
 wyjaśnia, dlaczego ciała zbudowane z różnych 2. Obliczanie gęstości – podręcznik: przykład 2.
Uczeń:
substancji mają różną gęstość 3.Przykłady rozwiązanych zadań z wykorzystaniem

 analizuje różnice gęstości substancji w różnych stanach wzorów na gęstość oraz tabel gęstości – podręcznik,
skupienia wynikające z budowy mikroskopowej ciał zbiór zadań.
stałych, cieczy i gazów (zob. V.1)
 posługuje się tabelami wielkości fizycznych w celu
odszukania gęstości substancji
 stosuje do obliczeń związek gęstości z masą i
objętością (zob. V.2)
Wyznaczanie gęstości 1  wyznacza objętość dowolnego ciała za pomocą 1.Wyznaczanie gęstości substancji, z jakiej
cylindra miarowego wykonano przedmiot w kształcie
 planuje doświadczenie związane z wyznaczaniem prostopadłościanu za pomocą wagi i linijki
gęstości ciał stałych i cieczy; mierzy: długość, masę, (zob. V.9d) – podręcznik: doświadczenie 23.
objętość cieczy 2.Wyznaczanie gęstości dowolnego ciała stałego
 wyznacza gęstość substancji, z jakiej wykonano (zob. V.9d) – podręcznik: doświadczenie 24.
przedmiot o kształcie regularnym za pomocą wagi i 3.Wyznaczanie gęstości cieczy (zob. V.9d) –
linijki lub o nieregularnym kształcie za pomocą wagi, podręcznik: doświadczenie 25.
cieczy i cylindra miarowego (zob. V.9d) 4.Wyznaczanie gęstości piasku na podstawie pomiaru
 rozwiązuje zadania, stosując do obliczeń związek jego masy oraz objętości naczynia, w którym się on
między masą, gęstością i objętością ciał (zob. 5.2) znajduje: Wyznaczanie gęstości piasku – zeszyt
 wyznacza gęstość cieczy i ciał stałych na podstawie ćwiczeń (zadanie doświadczalne).
wyników pomiarów; wykonuje obliczenia i zapisuje
wynik zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz
zachowaniem liczby cyfr znaczących wynikającej z
dokładności pomiaru lub danych
Uczeń:
Podsumowanie wiadomo- 1 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,
ści o właściwościach zbiór zadań).
i budowie materii 2.Realizacja projektu: Woda – białe bogactwo.
III. HYDROSTATYKA I AEROSTATYKA (8 godzin lekcyjnych)
Siła nacisku na podłoże. 1  wskazuje przykłady z życia codziennego obrazujące 1.Obserwowanie skutków działania siły nacisku –
Parcie i ciśnienie działanie siły nacisku podręcznik: doświadczenie 27.
 parcie (nacisk)  określa, co to jest parcie – siła nacisku
 ciśnienie i jego jednostka  wyjaśnia, dlaczego jednostką parcia jest niuton
w układzie SI  wyjaśnia pojęcie ciśnienia, wskazując przykłady
z życia codziennego
 bada, od czego zależy ciśnienie
 wyraża ciśnienie w jednostce układu SI
 planuje i przeprowadza doświadczenie w celu zbadania
zależności ciśnienia od siły nacisku i pola powierzchni
 rozróżnia parcie i ciśnienie
 posługuje się pojęciem parcia (nacisku) oraz pojęciem
ciśnienia w cieczach i gazach wraz z jego jednostką
(zob. V.3)
 stosuje do obliczeń związek między ciśnieniem,
parciem i polem powierzchni (zob. V.3)
 rozwiązuje zadania z zastosowaniem zależności
między ciśnieniem, parciem i polem powierzchni,
rozróżnia dane i szukane
Uczeń:
Ciśnienie 1  posługuje się pojęciem ciśnienia hydrostatycznego 1.Badanie zależności ciśnienia hydrostatycznego od
hydrostatyczne, ciśnienie i atmosferycznego (zob. V.4) wysokości słupa cieczy (zob. V.9b) – podręcznik:
atmosferyczne  wykazuje doświadczalnie istnienie ciśnienia doświadczenie 28.
 ciśnienie hydrostatyczne hydrostatycznego i atmosferycznego (zob. V.9a) 2.Przeprowadzanie doświadczenia wykazującego
 ciśnienie atmosferyczne  bada, od czego zależy ciśnienie hydrostatyczne istnienie ciśnienia atmosferycznego (zob. V.9b) –
 doświadczenie (zob. V.9b) podręcznik: doświadczenie 29.
Torricellego  stosuje do obliczeń związek między ciśnieniem 3.Analiza zadania rachunkowego z zastosowaniem
 paradoks wzoru na ciśnienie hydrostatyczne – podręcznik,
R
hydrostatycznym a wysokością słupa cieczy i jej
hydrostatyczny gęstością (zob. V.6) zbiór zadań.
 opisuje paradoks hydrostatyczny
R
 opisuje doświadczenie Torricellego

 opisuje znaczenie ciśnienia w przyrodzie i w życiu
codziennym
 wymienia nazwy przyrządów służących do pomiaru
ciśnienia
 wskazuje w otaczającej rzeczywistości przykłady
zjawisk opisywanych za pomocą praw i zależności
dotyczących ciśnienia hydrostatycznego
i atmosferycznego
 rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem
wzoru na ciśnienie hydrostatyczne
przedrostki: mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-
(zob. I.7)
 rozróżnia wielkości dane i szukane
 wyodrębnia z tekstów i rysunków kluczowe informacje
Uczeń:
dotyczące ciśnienia (zob. I.1)
Prawo Pascala 1  analizuje wynik doświadczenia i formułuje prawo 1.Przeprowadzanie doświadczenia ilustrującego
 prawo Pascala Pascala prawo Pascala dla cieczy i gazów (zob. V.9b) –
 przeprowadza doświadczenie potwierdzające słuszność podręcznik: doświadczenie 30.
prawa Pascala, przestrzegając zasad bezpieczeństwa
(zob. V.9b)
 podaje przykłady zastosowania prawa Pascala
 posługuje się prawem Pascala, zgodnie z którym
zwiększenie ciśnienia zewnętrznego powoduje
jednakowy przyrost ciśnienia w całej objętości cieczy
lub gazu (zob. V.5)
Prawo Archimedesa 2  wskazuje przykłady występowania siły wyporu 1.Przeprowadzanie doświadczenia ilustrującego
siła wyporu w życiu codziennym prawo Archimedesa (zob. V.9c) – podręcznik:
prawo Archimedesa  wykazuje doświadczalnie od czego zależy siła wyporu doświadczenie 31.
Uczeń:
 przedstawia graficznie siłę wyporu 2.Badanie, od czego zależy siła wyporu (zob. V.9c) –
 wymienia cechy siły wyporu podręcznik: doświadczenia 32 i 33.
 dokonuje pomiaru siły wyporu za pomocą siłomierza 3.Wyznaczanie siły wyporu bez użycia siłomierza:
(dla ciała wykonanego z jednorodnej substancji Wyznaczanie siły wyporu – zeszyt ćwiczeń (zadanie
o gęstości większej od gęstości wody), zapisuje wynik doświadczalne).
pomiaru wraz z jego jednostką oraz uwzględnieniem
informacji o niepewności (zob. I.5)
Prawo Archimedesa 1 1.bada doświadczalnie warunki pływania ciał 1.Badanie warunków pływania ciał (zob. V.9c) –
a pływanie ciał 2.podaje warunki pływania ciał podręcznik: doświadczenia 34 i 35.
warunki pływania ciał 3.wyjaśnia warunki pływania ciał na podstawie prawa 2.Przykłady rozwiązanych zadań – zeszyt ćwiczeń.
Archimedesa
4.przedstawia graficznie wszystkie siły działające na
ciało, które pływa w cieczy, tkwi w niej zanurzone lub
tonie
5.opisuje przebieg i wynik przeprowadzonego
doświadczenia (związanego z badaniem siły wyporu
i pływaniem ciał)
6.opisuje praktyczne wykorzystanie prawa Archimedesa
w życiu człowieka
1 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,

Podsumowanie
zbiór zadań).
wiadomości
2.Analiza tekstu: Podciśnienie, nadciśnienie i próżnia.
o hydrostatyce
Uczeń:
i aerostatyce
1
Sprawdzian wiadomości
IV. KINEMATYKA (10 godzin lekcyjnych)

Ruch i jego względność 2  wskazuje przykłady ciał będących w ruchu na 1.Analizowanie przykładów dotyczących względności
 ruch podstawie obserwacji życia codziennego ruchu – podręcznik.
 względność ruchu  wyjaśnia, na czym polega ruch ciała 2.Omówienie względności ruchu.
 układ odniesienia  wyjaśnia, na czym polega względność ruchu 3.Określanie elementów ruchu.
 tor ruchu  podaje przykłady układów odniesienia 4.Badanie kształtu ruchu wentyla w dętce rowerowej
 droga  wyjaśnia na przykładach, kiedy ciało jest w spoczynku, w układzie związanym z jezdnią: Jak porusza się
a kiedy w ruchu względem ciał przyjętych za układy punkt na okręgu? – zeszyt ćwiczeń (zadanie
odniesienia doświadczalne).
 podaje przykłady względności ruchu we
Wszechświecie
 opisuje i wskazuje przykłady względności ruchu
(zob. II.1)
 wymienia elementy ruchu
 wyróżnia pojęcia toru i drogi (zob. II.2) i wykorzystuje
je do opisu ruchu
 przelicza jednostki czasu, takie jak sekunda, minuta,
godzina (zob. II.3)
 podaje jednostkę drogi w układzie SI
Uczeń:
Ruch jednostajny 2  odróżnia ruch prostoliniowy od ruchu 1.Obserwowanie ruchu jednostajnego

prostoliniowy krzywoliniowego prostoliniowego, pomiar drogi i czasu (zob. II.18b)
 ruch jednostajny  podaje przykłady ruchów: prostoliniowego – podręcznik: doświadczenie 36.
prostoliniowy i krzywoliniowego 2.Sporządzanie wykresów: zależności prędkości
 prędkość  projektuje i wykonuje doświadczenie związane i drogi od czasu na podstawie pomiarów,
z wyznaczaniem prędkości ruchu pęcherzyka powietrza interpretacja wykresów – podręcznik.
w zamkniętej rurce wypełnionej wodą 3.Przedstawienie rozwiązanego zadania rachunkowego
 zapisuje wyniki pomiaru w tabeli z zastosowaniem wzoru na drogę – podręcznik, zbiór
 opisuje przebieg i wynik przeprowadzonego zadań.
doświadczenia 4.Pomiar położenia w czasie – zeszyt ćwiczeń (zadanie
 wyjaśnia, jaki ruch nazywany jest jednostajnym doświadczalne).
prostoliniowym – ruchem jednostajnym nazywa ruch,
w którym droga przebyta w jednostkowych
przedziałach czasu jest stała (zob. II.5)
 posługuje się pojęciem prędkości do opisu ruchu
 wyjaśnia, dlaczego prędkość w ruchu jednostajnym ma
wartość stałą
 oblicza wartość prędkości; zapisuje wynik zgodnie z
zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem liczby cyfr
znaczących wynikającej z dokładności pomiaru lub
danych
 podaje jednostkę prędkości w układzie SI
 przelicza jednostki prędkości – przelicza
wielokrotności i podwielokrotności
 sporządza dla ruchu jednostajnego prostoliniowego
wykres zależności drogi od czasu na podstawie
Uczeń:
wyników pomiaru – skaluje i opisuje osie, zaznacza
punkty pomiarowe – i odczytuje dane z tego wykresu
 rozpoznaje na podstawie danych liczbowych lub
wykresu, że w ruchu jednostajnym prostoliniowym
droga jest wprost proporcjonalna do czasu, posługuje
się proporcjonalnością prostą (zob. I.8)
 wyznacza wartość prędkości i drogę z wykresów
zależności prędkości i drogi od czasu dla ruchu
prostoliniowego odcinkami jednostajnego oraz rysuje
te wykresy na podstawie podanych informacji
(zob. II.6), podaje przykłady ruchu jednostajnego
 rozwiązuje zadania z zastosowaniem zależności
między drogą, prędkością i czasem w ruchu
jednostajnym
Uczeń:
Ruch prostoliniowy 1  odróżnia ruch niejednostajny (zmienny) od ruchu 1.Analizowanie ruchu jednostajnie przyspieszonego.
zmienny jednostajnego 2.Analizowanie ruchu jednostajnie opóźnionego.
 ruch niejednostajny  rozróżnia pojęcia: prędkość chwilowa i prędkość 3.Analizowanie sporządzonych wykresów drogi,
średnia
 prędkość chwilowa  posługuje się pojęciem ruchu niejednostajnego
prędkości i przyspieszenia od czasu na podstawie
 prędkość średnia prostoliniowego przykładu i danych z tabeli – podręcznik.
 ruch prostoliniowy  podaje przykłady ruchu niejednostajnego 4.Przedstawienie rozwiązanego zadania rachunkowego
jednostajnie prostoliniowego z zastosowaniem wzorów prędkości i przyspieszenia
przyspieszony  nazywa ruchem jednostajnie przyspieszonym ruch, – podręcznik, zbiór zadań.
w którym wartość prędkości rośnie w jednakowych
 droga w ruchu
R
5.Analizowanie tekstu dotyczącego urządzeń do
przedziałach czasu o taką samą wartość (zob. II.7)
jednostajnie  nazywa ruchem jednostajnie opóźnionym ruch, pomiaru przyspieszenia – podręcznik.
przyspieszonym w którym wartość prędkości maleje w jednakowych 6.Wyznaczanie średniej prędkością marszu na
 przyspieszenie przedziałach czasu o taką samą wartość (zob. II.7) podstawie pomiarów przebytej drogi i czasu marszu:
 stosuje pojęcie przyspieszenia do opisu ruchu Wyznaczanie średniej prędkości marszu – zeszyt
 ruch jednostajnie
prostoliniowego jednostajnie przyspieszonego ćwiczeń (zadanie doświadczalne).
opóźniony prędkości od czasu
i jednostajnie dla ruchu
opóźnionego prostoliniowego
(zob. II.8)
 prędkość końcowa ruchu jednostajnie zmiennego (zob. II.9); rozpoznaje
 podaje jednostkę przyspieszenia w układzie SI
proporcjonalność prostą (zob. I.8)
 wyznacza wartość przyspieszenia wraz z jednostką
 zauważa,
(zob. II.8)
że przyspieszenie w ruchu jednostajnie
zmiennym jest wielkością stałą
 stosuje do obliczeń związek przyspieszenia ze zmiana
 prędkości
R
opisuje zależność drogi od czasu w ruchu jednostajnie
i czasem, w którym ta zmiana nastąpiła:
przyspieszonym, gdy prędkość początkowa jest równa
(zob. II.8), oblicza prędkość końcową
zero, rozpoznaje zależność rosnącą na podstawie wy-
Badanie ruchu 1  planuje
kresu i przeprowadza doświadczenie związane
w ruchu jednostajnie przyspieszonym
1.Pomiar czasu i drogi z użyciem przyrządów
prostoliniowego  zprzelicza
badaniem
wyznacza ruchu prędkości
jednostki
zmianę kulki
drogi,swobodnie
prędkości, staczającej się po
przyspieszenia
i przyspieszenie analogowych lub cyfrowych i programu do
jednostajnie zmetalowych
(zob. I.7) prętach z użyciem przyrządów
wykresów zależności analizy materiałów wideo (zob. II.18b) –
przyspieszonego  analogowych lub cyfrowych i programu do analizy podręcznik: doświadczenie 37.
 ruch prostoliniowy materiałów wideo – mierzy czas i długość 2.Sprawdzenie, czy dany ruch jest ruchem jednostajnie
jednostajnie przyspieszonym: Badanie ruchu przyspieszonego –
Uczeń:
przyspieszony  posługuje się wzorem:

R
zeszyt ćwiczeń (zadanie doświadczalne).
 przyspieszenie i prędkość
końcowa poruszającego  wyznacza przyspieszenie ciała na podstawie wzoru
R
się ciała
 droga (przyrosty drogi w
kolejnych sekundach  wyznacza prędkość końcową poruszającego się ciała
ruchu)  wyjaśnia, że w ruchu jednostajnie przyspieszonym bez
prędkości początkowej odcinki drogi pokonywane w
kolejnych sekundach mają się do siebie jak kolejne
liczby nieparzyste
wzorów na drogę, prędkość i przyspieszenie dla ruchu
jednostajnie przyspieszonego
 przelicza jednostki drogi, prędkości i przyspieszenia
 analizuje ruch ciała na podstawie filmu
Analiza wykresów 2  wskazuje podobieństwa i różnice w ruchach: 1.Zebranie i uporządkowanie wiadomości o ruchu
ruchów prostoliniowych: jednostajnym i jednostajnie przyspieszonym jednostajnym i jednostajnie przyspieszonym
jednostajnego i prostoliniowym prostoliniowym.
jednostajnie zmiennego  analizuje wykresy zależności drogi, prędkości od czasu 2.Analiza wykresów ruchów prostoliniowych –
dla ruchu prostoliniowego jednostajnego podręcznik.
 analizuje wykresy zależności prędkości, przyspieszenia
R
i drogi od czasu dla ruchu prostoliniowego
jednostajnie przyspieszonego bez prędkości
początkowej
Uczeń:
 analizuje wykres zależności prędkości od czasu dla

ruchu prostoliniowego jednostajnie przyspieszonego z
prędkością początkową, wyprowadza wzór na drogę
 analizuje wykres zależności prędkości od czasu dla
ruchu jednostajnie opóźnionego
 analizuje wykresy zależności drogi, prędkości,
przyspieszenia od czasu dla ruchów niejednostajnych
 sporządza wykresy zależności drogi, prędkości i
przyspieszenia od czasu dla różnych rodzajów ruchu
 odczytuje dane z wykresów opisujących ruch ciała
 wyjaśnia, że droga w dowolnym ruchu jest liczbowo
równa polu pod wykresem zależności prędkości od
czasu
wzorów określających
zależność drogi, prędkości i przyspieszenia od czasu
dla ruchu jednostajnego i prostoliniowego jednostajnie
przyspieszonego

wiadomości z kinematyki zbiór zadań).
2.Realizowanie projektu: Prędkość wokół nas.
V. DYNAMIKA (9 godzin lekcyjnych)

Uczeń:
Pierwsza zasada 2  rozpoznaje i nazywa siły, podaje ich przykłady 1.Wyznaczanie kierunku wypadkowej dwóch sił
dynamiki Newtona – w różnych sytuacjach praktycznych – siły ciężkości, działających wzdłuż różnych prostych – zeszyt
bezwładność sprężystości, nacisku, oporów ruchu (zob. II.11) ćwiczeń: doświadczenie.
 I zasada dynamiki  wyznacza i rysuje siłę wypadkową dla sił 2.Doświadczenie ilustrujące I zasadę dynamiki
 bezwładność o jednakowych kierunkach (zob. II.12) (zob. 2.18a) – podręcznik: doświadczenie 38.
 wyznacza i rysuje siłę wypadkową dla sił o różnych 3.Badanie bezwładności ciał (zob. II.18a) –
R
kierunkach podręcznik: doświadczenie 39.

 opisuje i rysuje siły, które się równoważą (zob. II.12) 4.Obserwacja zjawiska bezwładności – podręcznik:
 planuje i wykonuje doświadczenie w celu doświadczenie 40.
zilustrowania I zasady dynamiki 5.Omówienie bezwładności ciał na przykładach
 formułuje pierwszą zasadę dynamiki Newtona znanych uczniom z życia.
 wykazuje doświadczalnie istnienie bezwładności ciała 6.Sprawdzenie prawdziwości I zasady dynamiki:
 posługuje się pojęciem masy jako miary bezwładności Bezwładność – zeszyt ćwiczeń (zadanie
ciał (zob. II.15) doświadczalne).
 analizuje zachowanie się ciał na podstawie
pierwszej zasady dynamiki Newtona (zob. II.14)
 wskazuje znane z życia codziennego przykłady
bezwładności ciał
Uczeń:
Druga zasada dynamiki 2  projektuje i wykonuje doświadczenia wykazujące 1.Wykazanie, że ciało pod działaniem stałej
Newtona zależność przyspieszenia od siły i masy niezrównoważonej siły porusza się ruchem
 II zasada dynamiki  formułuje treść drugiej zasady dynamiki Newtona jednostajnie przyspieszonym (zob. II.18a) –
Newtona  analizuje zachowanie się ciał na podstawie drugiej podręcznik: doświadczenie 41.
zasady dynamiki Newtona (zob. II.15)
 definicja jednostki siły 2.Badanie zależności przyspieszenia od masy ciała
 definiuje jednostkę siły w układzie SI (1 N) i posługuje i siły działającej na to ciało (zob. II.18a) – podręcz-
się nią
nik: doświadczenie 41.
 stosuje do obliczeń związek między masą ciała,
1.Przedstawienie przykładów rozwiązanych zadań
przyspieszeniem i siłą (zob. II.15); zapisuje wynik
zgodnie z zasadami zaokrąglania oraz zachowaniem rachunkowych z zastosowaniem wzoru: F = m∙a –
liczby cyfr znaczących wynikającej z dokładności podręcznik, zeszyt ćwiczeń.
danych 2.Zbadanie zależności między siłą a przyspieszeniem
(zob. I.6) układu ciężarków
 rozpoznaje zależność rosnącą bądź malejącą na o stałej masie: Spadkownica – zeszyt ćwiczeń (zadanie
podstawie danych z tabeli; rozpoznaje doświadczalne).
proporcjonalność prostą (zob. I.8)
Swobodne spadanie ciał 1  projektuje i przeprowadza doświadczenia badające 1.Badanie swobodnego spadku – podręcznik:
 swobodne spadanie ciał swobodne spadanie ciał doświadczenie 42.
 czas swobodnego  opisuje swobodne spadanie ciał jako przykład ruchu 2.Badanie, od czego zależy czas swobodnego
spadania ciał jednostajnie przyspieszonego (zob. II.16) spadania – podręcznik: doświadczenia 43 i 44.
 przyspieszenie ziemskie  posługuje się pojęciem przyspieszenia ziemskiego 3.Analizowanie przykładu dotyczącego swobodnego
 przyspieszenie  posługuje się pojęciem siły ciężkości i oblicza jej spadania ciał – podręcznik.
grawitacyjne wartość (zob. II.17)
 stosuje do obliczeń związek między siłą, masą
i przyspieszeniem grawitacyjnym (zob. II.17)
 projektuje i wykonuje doświadczenie badające, od
Uczeń:
czego zależy czas swobodnego spadania ciała

 rozwiązuje zadania rachunkowe dotyczące
swobodnego spadania ciał
Trzecia zasada dynamiki 1  podaje przykłady sił wzajemnego oddziaływania 1.Przeprowadzanie doświadczenia ilustrującego III
Newtona. Zjawisko  planuje i przeprowadza doświadczenie ilustrujące III zasadę dynamiki (zob. II.18a) – podręcznik:
odrzutu zasadę dynamiki doświadczenia 45 i 46.
 III zasada dynamiki  formułuje treść trzeciej zasady dynamiki Newtona 2.Przeprowadzanie doświadczenia obrazującego
Newtona  opisuje wzajemne oddziaływanie ciał, posługując się zjawisko odrzutu – podręcznik: doświadczenie 47.
 zjawisko odrzutu trzecią zasadą dynamiki Newtona (zob. II.13)
 opisuje zjawisko odrzutu i jego zastosowanie
w technice
 demonstruje zjawisko odrzutu
Opory ruchu 1  posługuje się pojęciami: tarcie, opór powietrza 1.Badanie zależności siły tarcia od rodzaju powierzch-
 siły oporu ruchu  wykazuje doświadczalnie istnienie różnych rodzajów ni trących – podręcznik: doświadczenie 48.
 tarcie statyczne tarcia 2.Obserwowanie urządzeń zmniejszających tarcie.
 tarcie kinetyczne  wymienia sposoby zmniejszania lub zwiększania tarcia 3.Analizowanie infografiki: Tarcie a przemieszczanie
 opór powietrza i opisuje znaczenie tarcia w życiu codziennym się – podręcznik.
 planuje i przeprowadza doświadczenia obrazujące 4.Obserwowanie ruchu zsuwającego się ciała –
sposoby zmniejszania lub zwiększania tarcia podręcznik: doświadczenie 49.
 podaje wzór na obliczanie siły tarcia
R
5.Wyznaczenie siły tarcia statycznego i sprawdzenie,
 opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała od czego zależy siła tarcia: Od czego zależy siła
tarcia – zeszyt ćwiczeń (zadanie doświadczalne).

Uczeń:
wiadomości z dynamiki prezentacje uczniowskie, doświadczenia).

2.Analizowanie tekstu: Czy opór powietrza zawsze
przeszkadza sportowcom.
VI. PRACA, MOC, ENERGIA (8 godzin lekcyjnych)

Energia i praca 1  podaje przykłady różnych form energii 1.Przedstawienie przykładu rozwiązanego zadania
 formy energii  posługuje się pojęciem pracy mechanicznej i wyraża ją rachunkowego z zastosowaniem wzoru na pracę –
 praca w jednostce układu SI (zob. III.1) podręcznik.
 jednostka pracy  stosuje do obliczeń związek pracy z siłą i drogą, na 2.Analizowanie rozwiązanych zadań rachunkowych
jakiej została wykonana (zob. III.1) z zastosowaniem wzoru na pracę – podręcznik,
 zeszyt ćwiczeń.
R
wyjaśnia sposób obliczania pracy, gdy kierunek
działającej na ciało siły nie jest zgodny z kierunkiem
jego ruchu
 wyjaśnia, kiedy praca jest równa jest zero
Moc i jej jednostki 1  posługuje się pojęciem mocy i wyraża ją w jednostce 1.Analizowanie wartości mocy niektórych urządzeń –
 moc układu SI (zob. III.2) podręcznik: tabela.
 jednostka mocy  stosuje do obliczeń związek mocy z pracą i czasem, 2.Przedstawienie przykładu rozwiązanego zadania
w którym została wykonana (zob. III.2) rachunkowego z zastosowaniem wzoru na moc –
 wyjaśnia, co oznacza pojęcie koń mechaniczny – 1
R
podręcznik, zeszyt ćwiczeń.
KM
 posługuje się wzorem na obliczanie mocy chwilowej:

 wymienia przykładowe wartości mocy różnych

Uczeń:
urządzeń
Energia potencjalna 1  wykorzystuje pojęcie energii mechanicznej i wyraża ją 1.Badanie, od czego zależy energia potencjalna
grawitacji i potencjalna w jednostkach układu SI; posługuje się pojęciami grawitacji – podręcznik: doświadczenie 50.
sprężystości energii kinetycznej, potencjalnej grawitacji i 2.Analizowanie rozwiązanych zadań rachunkowych z
 energia mechaniczna sprężystości (zob. III.3) zastosowaniem wzoru na energię potencjalną –
 rodzaje energii  bada, od czego zależy energia potencjalna grawitacji zeszyt ćwiczeń.
mechanicznej  opisuje wpływ wykonanej pracy na zmianę energii
 energia potencjalna potencjalnej ciała
grawitacji  rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem
 jednostka energii wzoru na energię potencjalną grawitacji
 energia potencjalna  wyznacza zmianę energii potencjalnej grawitacji
sprężystości (zob. III.4)
 analizuje przemiany energii ciała podniesionego na
pewną wysokość, a następnie upuszczonego
 opisuje wykonaną pracę jako zmianę energii
potencjalnej grawitacji (zob. III.3)
Energia kinetyczna, 3  posługuje się pojęciem energii kinetycznej i wyraża ją 1.Analizowanie przykładów obrazujących zasadę
zasada zachowania w jednostce układu SI (zob. III.3) zachowania energii mechanicznej – podręcznik,
energii mechanicznej  opisuje, od czego zależy energia kinetyczna zeszyt ćwiczeń.
 energia kinetyczna  opisuje wpływ wykonanej pracy na zmianę energii 2.Analizowanie zamiany energii potencjalnej na
 układ izolowany kinetycznej ciała energię kinetyczną i odwrotnie (zeszyt ćwiczeń,
 zasada zachowania  rozwiązuje zadania rachunkowe z zastosowaniem zbiór zadań).
energii wzoru na energię kinetyczną 3.Obserwacja przemiany energii potencjalnej
 wyznacza zmianę energii kinetycznej (zob. III.4) sprężystości w energię kinetyczną: Samochodzik
 opisuje wykonaną pracę jako zmianę energii zabawka – przemiany energii – zeszyt ćwiczeń
(zob. III.3) (zadanie doświadczalne).
Uczeń:
 formułuje zasadę zachowania energii mechanicznej 4.Obserwacja zmiany energii potencjalnej przy odbiciu

R
wyjaśnia, jaki układ ciał nazywa się układem od podłogi różnych piłeczek spadających z różnych
i z o l o w a n y m ( o d o s o b n i o n y m ) wysokości: Spadająca piłeczka – zeszyt ćwiczeń
 wykazuje słuszność zasady zachowania energii (zadanie doświadczalne).
mechanicznej
 formułuje zasadę zachowania energii i wykorzystuję ją
do opisu zjawisk (zob. III.5)
 podaje przykłady zasady zachowania energii
mechanicznej
 rozwiązuje zadania z zastosowaniem zasady
zachowania energii mechanicznej (zob. III.5)
wiadomości o pracy, prezentacje uczniowskie, doświadczenia).
mocy, energii 2.Realizowanie projektu: Statek parowy.
VII. TERMODYNAMIKA (12 godzin lekcyjnych)
Energia wewnętrzna i 1  bada zmiany temperatury ciała w wyniku wykonania 1.Badanie, kiedy obserwujemy rozgrzewanie się ciał –
temperatura nad nim pracy, przestrzegając zasad bezpieczeństwa podręcznik: doświadczenie 51.
 energia wewnętrzna  wykonuje doświadczenie modelowe ilustrujące 2.Przeprowadzanie doświadczenia modelowego
 temperatura zachowanie się cząsteczek ciała w wyniku wykonania ilustrującego zmiany zachowania się cząsteczek ciała
 skale temperatur nad nim pracy w wyniku wykonania nad ciałem pracy –
 posługuje się pojęciem energii wewnętrznej i wyraża ją podręcznik: doświadczenie 52.
w jednostkach układu SI 3.Analizowanie infografiki: Temperatury na Ziemi i
 analizuje jakościowo związek między średnią energią we Wszechświecie.
Uczeń:
kinetyczną cząsteczek (ruch chaotyczny) i temperaturą 4.Analizowanie przeliczania stopni Celsjusza na

(zob. IV.5) kelwiny i odwrotnie – podręcznik, zeszyt ćwiczeń.
 posługuje się pojęciem temperatury (zob. IV.1)
 posługuje się skalami temperatur: Celsjusza, Kelvina,
Fahrenheita (zob. IV.2)
 przelicza temperaturę w skali Celsjusza na temperaturę
w skali Kelvina i odwrotnie (zob. IV.2)
 planuje i wykonuje pomiar temperatury
 dostrzega, że ciała o równej temperaturze pozostają
w stanie równowagi termicznej (zob. IV.1)
Zmiana energii 3  przeprowadza doświadczenie dotyczące zmian 1.Wykrywanie zmiany energii wewnętrznej ciała na
wewnętrznej w wyniku temperatury ciał w wyniku wykonania pracy, skutek wykonanej pracy – podręcznik:
pracy i przepływu ciepła przestrzegając zasad bezpieczeństwa doświadczenie 53.
 ciepło  opisuje możliwość wykonania pracy przez ciało
R
2.Badanie wzrostu energii wewnętrznej wskutek
 jednostka ciepła dzięki jego własnej energii wewnętrznej przepływu ciepła (zob. IV.10b) – podręcznik:
 sposoby przekazywania  bada wzrost energii wewnętrznej ciała wskutek doświadczenie 54.
ciepła przekazania energii w postaci ciepła 3.Doświadczenie ilustrujące wykonanie pracy przez
 I zasada termodynamiki  posługuje się pojęciem ciepła jako ilości energii rozprężający gaz – podręcznik: doświadczenie 55.
wewnętrznej przekazanej między ciałami o różnych
temperaturach bez wykonywania pracy
 oznacza ciepło symbolem Q i wyraża je w jednostkach
układu SI
 opisuje, na czym polega cieplny przepływ energii
pomiędzy ciałami o różnych temperaturach
 analizuje jakościowo zmiany energii wewnętrznej
Uczeń:
spowodowane wykonaniem pracy i przekazywaniem

energii w postaci ciepła
 wskazuje, że energię układu (energię wewnętrzną)
można zmienić, wykonując nad nim pracę lub
przekazując energię w postaci ciepła (zob. IV.4)
 formułuje I zasadę termodynamiki:
 wskazuje, że nie następuje przekazywanie energii

w postaci ciepła (wymiana ciepła) między ciałami o tej
samej temperaturze (zob. IV.3)
Sposoby przekazywania 2  opisuje zjawisko przewodnictwa cieplnego (zob. IV.7) 1.Obserwowanie przepływu ciepła w wyniku
ciepła  rozróżnia materiały o różnym przewodnictwie przewodnictwa – podręcznik: doświadczenie 56.
 przewodnictwo cieplne cieplnym (zob. IV.7) 2.Badanie zjawiska przewodnictwa cieplnego
 konwekcja w cieczach  opisuje rolę izolacji cieplnej (zob. IV.7) różnych materiałów (zob. IV.10b) – podręcznik:
i gazach  opisuje ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji doświadczenie 56.
 promieniowanie (zob. IV.8) 3.Jaka izolacja jest najlepsza – zeszyt ćwiczeń
 podaje przykłady i zastosowania zjawiska konwekcji (zadanie doświadczalne).
 wykonuje i opisuje doświadczenie ilustrujące 4.Przeprowadzenie doświadczenia obrazującego
przekazywanie ciepła w wyniku promieniowania zjawisko konwekcji (zob. V.9a) – podręcznik:
 podaje sposoby przekazywania ciepła (konwekcja, doświadczenia 57 i 58.
przewodnictwo, promieniowanie) 5.Obserwowanie przepływu ciepła w wyniku
promieniowania – podręcznik: doświadczenie 59.
6.Wyznaczenie mocy dostarczonej wodzie ogrzewanej
na kuchence: Efektywność ogrzewania wody – zeszyt
ćwiczeń (zadanie doświadczalne).
Uczeń:
Ciepło właściwe 1  bada, od czego zależy ilość pobranego przez ciało 1.Badanie, od czego zależy ilość pobranego przez
 ciepło właściwe ciepła, przestrzegając zasad bezpieczeństwa ciało ciepła – podręcznik: doświadczenie 60.
 jednostka ciepła  posługuje się pojęciem ciepła właściwego i wyraża je 2.Wyznaczanie ciepła właściwego wody za pomocą
właściwego w jednostkach układu SI (zob. IV.6) czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy,
 wyznaczanie ciepła  podaje i opisuje wzór na obliczanie ciepła właściwego: termometru, cylindra miarowego lub wagi
właściwego (zob. IV.10c) – podręcznik: doświadczenie 61.
3.Analizowanie tabeli ciepła właściwego różnych
 wyznacza ciepło właściwe wody za pomocą czajnika substancji – podręcznik.
elektrycznego lub grzałki o znanej mocy, termometru, 4.Analizowanie rozwiązanego zadania rachunkowego
cylindra miarowego lub wagi – przy założeniu braku z zastosowaniem wzoru na ciepło właściwe –
strat (IV.10c) podręcznik, zeszyt ćwiczeń.
 rozwiązuje zadania rachunkowe, stosując 5.Wyznaczanie ciepła właściwego wody oraz
w obliczeniach związek między ilością ciepła, ciepłem sprawności czajnika elektrycznego: Czajnik
właściwym, masą i temperaturą elektryczny a ciepło właściwe – zeszyt ćwiczeń
 posługuje się tabelami wielkości fizycznych w celu (zadanie doświadczalne).
odszukania ciepła właściwego danej substancji
 posługuje się informacjami dotyczącymi związku dużej
wartości ciepła właściwego wody z klimatem
Uczeń:
Zmiany stanów 1  obserwuje zmiany stanów skupienia wody: parowanie, 1.Obserwowanie zmiany stanu skupienia wody
skupienia ciał skraplanie, topnienie i krzepnięcie (zob. IV.10a) – podręcznik: doświadczenie 62.
 topnienie  rozróżnia i opisuje zjawiska: topnienie, krzepnięcie,
 krzepnięcie parowanie, skraplanie, wrzenie, sublimacja,
 parowanie resublimacja
 wrzenie
 skraplanie
 sublimacja
 resublimacja
Topnienie i krzepnięcie 1  przeprowadza doświadczenie pokazujące zjawisko 1.Przeprowadzanie doświadczenia pokazującego

 topnienie topnienia proces topnienia (zob. IV.10a) – podręcznik:
 ciepło topnienia  rozróżnia i opisuje zjawiska topnienia i krzepnięcia doświadczenie 63.
R
 krzepnięcie jako procesy, w których dostarczenie energii w postaci 2.Wyznaczanie temperatury topnienia (zob. IV.10a)
 ciała o budowie ciepła nie powoduje zmiany temperatury (IV.9) – podręcznik: doświadczenie 63.
 posługuje się pojęciem ciepła topnienia i wyraża je
R
krystalicznej i ciała 3.Analizowanie wykresów zmian temperatury od
bezpostaciowe w jednostkach układu SI; podaje wzór na ciepło czasu ogrzewania (oziębiania) dla zjawisk topnienia i
topnienia krzepnięcia – podręcznik, zeszyt ćwiczeń, zbiór
 demonstruje zjawiska topnienia i krzepnięcia zadań.
(zob. IV.10a)
 porównuje topnienie kryształów i ciał bezpostaciowych
 wyznacza temperaturę topnienia wybranej substancji
 analizuje tabelę temperatur topnienia substancji
 sporządza wykresy zależności temperatury od czasu
R
ogrzewania (oziębiania) dla zjawisk topnienia

Uczeń:
i krzepnięcia

R
odszukania ciepła topnienia

 rozwiązuje zadania rachunkowe z uwzględnieniem
R
ciepła topnienia
Uczeń:
Parowanie i skraplanie 1  rozróżnia i opisuje zjawiska parowania, skraplania i 1.Przeprowadzanie doświadczenia pokazującego
 parowanie wrzenia proces parowania (zob. IV.10a) – podręcznik:
 wrzenie  wyjaśnia, od czego zależy szybkość parowania doświadczenie 64.
 posługuje się pojęciem ciepła parowania, wyraża je
R
 ciepło parowania
R 2.Przeprowadzanie doświadczenia pokazującego
w jednostkach układu SI, podaje wzór proces wrzenia (zob. IV.10a) – podręcznik:
 skraplanie
 przeprowadza doświadczenia pokazujące zjawiska doświadczenie 65.
parowania, wrzenia i skraplania (zob. IV.10a) 3.Badanie zależności temperatury wrzenia od
 wyznacza temperaturę wrzenia wybranej substancji ciśnienia – podręcznik: doświadczenie 66.
 analizuje zjawisko wrzenia danej substancji jako
proces, w którym dostarczanie energii w postaci ciepła
nie powoduje zmiany jej temperatury
 analizuje tabelę temperatur wrzenia substancji
R
odszukania ciepła parowania

 rozwiązuje zadania rachunkowe
R
Podsumowanie 1 z uwzględnieniem ciepła parowania 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,

wiadomości  bada zależność temperatury wrzenia substancji od prezentacje uczniowskie, doświadczenia).
z termodynamiki ciśnienia na przykładzie wody 2.Analiza tekstu: Dom pasywny, czyli jak zaoszczędzić
na ogrzewaniu i klimatyzacji.

Rozklad Materialu Fizyka Klasa 7

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Rozklad Materialu Fizyka Klasa 7

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

FIZYKA ROZKŁAD MATERIAŁU W KLASIE 7

Wg Grażyna Francuz-Ornat, Teresa Kulawik . • www.nowaera.pl

Procedury osiągania celów

I. PIERWSZE SPOTKANIE Z FIZYKĄ (8 godzin lekcyjnych)

Wielkości fizyczne, 1  wyraża wielkości fizyczne w odpowiadających im 1.Zapoznanie z układem SI.

wynik w jednostkach układu SI

 zapisuje dane w formie tabeli

Podsumowanie 1 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,

wiadomości prezentacje uczniowskie, doświadczenia).

II. WŁAŚCIWOŚCI I BUDOWA MATERII (9 godzin lekcyjnych)

Oddziaływania 1 w życiu codziennym

 zjawisko napięcia zjawisk opisywanych za pomocą oddziaływań ćwiczeń (zadanie doświadczalne).

 opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego na

 właściwości gazów  posługuje się pojęciem twardości minerałów

 projektuje i wykonuje doświadczenia potwierdzające

wyznaczania masy danego ciała za pomocą szalkowej

substancji mają różną gęstość 3.Przykłady rozwiązanych zadań z wykorzystaniem

III. HYDROSTATYKA I AEROSTATYKA (8 godzin lekcyjnych)

 opisuje doświadczenie Torricellego

1 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,

IV. KINEMATYKA (10 godzin lekcyjnych)

Ruch jednostajny 2  odróżnia ruch prostoliniowy od ruchu 1.Obserwowanie ruchu jednostajnego

przyspieszony  posługuje się wzorem:

 analizuje wykres zależności prędkości od czasu dla

Podsumowanie 1 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,

V. DYNAMIKA (9 godzin lekcyjnych)

kierunkach podręcznik: doświadczenie 39.

czego zależy czas swobodnego spadania ciała

Podsumowanie 1 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,

wiadomości z dynamiki prezentacje uczniowskie, doświadczenia).

VI. PRACA, MOC, ENERGIA (8 godzin lekcyjnych)

 wymienia przykładowe wartości mocy różnych

VII. TERMODYNAMIKA (12 godzin lekcyjnych)

kinetyczną cząsteczek (ruch chaotyczny) i temperaturą 4.Analizowanie przeliczania stopni Celsjusza na

spowodowane wykonaniem pracy i przekazywaniem

 wskazuje, że nie następuje przekazywanie energii

Topnienie i krzepnięcie 1  przeprowadza doświadczenie pokazujące zjawisko 1.Przeprowadzanie doświadczenia pokazującego

ogrzewania (oziębiania) dla zjawisk topnienia

 posługuje się tabelami wielkości fizycznych w celu

odszukania ciepła topnienia

odszukania ciepła parowania

Podsumowanie 1 z uwzględnieniem ciepła parowania 1.Ćwiczenia uczniowskie (podręcznik, zeszyt ćwiczeń,

You might also like