Wprowadzenie: Kwasy karboksylowe to pochodne węglowodorów,
zawierające w cząsteczkach jedną lub więcej grup karboksylowych. Występują one w przyrodzie (można je znaleźć w kwiatach winorośli, jabłkach, a nawet w ziarnach kawy). Nazwy zwyczajowe kwasów karboksylowych są związane z miejscem występowania. Kwas szczawiowy znajduje się w liściach szczawiu i rabarbarze, zaś mrówki wydzielają kwas mrówkowy. Kwas octowy jest bezbarwną cieczą, dobrze rozpuszcza się w wodzie. Kwas octowy można bardzo łatwo rozpoznać po ostrym, charakterystycznym zapachu. Z tego względu butelkę z kwasem trzeba szybko i szczelnie zamykać. Doświadczenie 1: Badanie odczynu kwasu octowego – CH3COOH Odczynniki: kwas octowy, oranż metylowy, sok z czerwonej kapusty, papierek uniwersalny, soda oczyszczona Obserwacje: Papierek uniwersalny barwi się na czerwono w obecności kwasu octowego, oranż metylowy na kolor malinowy, sok z czerwonej kapusty ma także kolor czerwony, natomiast papierek uniwersalny z sodą barwi się na kolor niebieski. Wnioski: Barwy papierka uniwersalnego, oranżu metylowego, soku z czerwonej kapusty świadczą o tym, że kwas octowy ma odczyn kwasowy. Doświadczenie 2: Reakcja węglanu sodu z kwasem octowym Odczynniki: węglan sodu, kwas octowy Obserwacje: Powstaje bezbarwny, bezwonny gaz, który nie podtrzymuje palenia. Próbówka jest zimna. Zachodzi reakcja o równaniu: 2CH3 COOH + Na2CO3 → 2CH3 COONa + CO2 + H2O Wnioski: Gaz, który powstaje, to dwutlenek węgla i jest to reakcja zobojętnienia, która jest endotermiczna.