Arruñada, B. (2010). Protestants and Catholics: Similar work ethic, different social ethic. Economic Journal.

120(547), 890-918.
Assis, A.A. (2014). What is history for? Johann Gustav Droysen and the functions of historiography.
Berghahn Books.
Barnes, B. (2011). Essentialisms in the sciences. Critical Quarterly, 53(4), 90-102.
Brownstein, M. (2010). Conceptuality and practical action: A critique of Charles Taylor's Verstehen social
theory. Philosophy of the Social Sciences, 40(1), 59-83.
Carlopio, J.R. (1994). Holism: A philosophy of organizational leadership for the future. The Leadership
Quarterly, 5(3-4), 297-307.
Catterson, T.T. (2015, in press). Sorting out the sortals: A Fregean argument for essentialism. Erkenntnis, 80,
137-157.
Coenen-Huther, J. (2003).Le type ideal comme instrument de la recherché sociologique. Revue Francaise De
Sociologie, 44(3), 531-547.
Drakopoulos, S. (1992a). Psychological Threshold, Demand and Price Rigidity. The Manchester School,
LX(2), 152-168.
Drakopoulos, S. (1992b). Keynes's Economic Thought and the Theory of Consumer Behaviour, Scottish
Journal of Political Economy, 39(3), 318-336.
Drysdale, J. (1996). How are social-scientific concepts formed? A reconstruction of Max Weber's theory of
concept formation. Sociological Theory, 14(1), 71-88.
Duster, T. (2013). Emergence vs. reductionism in the debate over the role of biology in politics. Perspectives
on Politics, 11(2), 495-499.
Dyck, B., & Wiebe, E. (2012). Salvation, theology and organizational practices across the centuries.
Organization, 19(3), 299-324.
Eliaeson, S. (2000). Max Weber's methodology: An ideal-type. Journal of the History of the Behavioral
Sciences, 36(3), 241-263.
Gardner, P. (2011). Hermeneutics and history. Discourse Studies, 13(5), 575-581.
Harkin, M.E. (2010). Uncommon ground: Holism and the future of anthropology. Reviews in Anthropology,
39(1), 25-45.
Haukioja, J. (2014, in press). On deriving essentialism from the theory of reference. Philosophical Studies.
Heertje, A. (2004). Schumpeter and methodological individualism. Journal of Evolutionary Economics, 14(2),
153-156.
Hodgson, G.M. (2007). Meanings of methodological individualism. Journal of Economic Methodology, 14(2),
211-226.
Iggers, G.G. (2005). Historiography in the Twentieth Century. Middletown: Wesleyan University Press.
Kaiser, M.I. (2011). The limits of reductionism in the life sciences. History and Philosophy of the Life
Sciences, 33(4), 453-476.
Kalberg, S. (1996). On the neglect of Weber's protestant ethic as a theoretical treatise: Demarcating the
parameters of postwar American sociological theory. Sociological Theory, 14(1), 49-70.
Kedar, A. (2007).Ideal types as hermeneutic concepts. Journal of the Philosophy of History, 1(3), 318-345.
Kelley, D.R. (2003). Fortunes of history: Historical inquiry from Herder to Huizinga. New Haven: Yale
University Press.
Khalidi, M.A. (2009). How scientific is scientific essentialism? Journal for General Philosophy of Science,
40(1), 85-101.

105
 6

Οι μεγάλες ε ιστημονικές ανατρο ές (κυρίως στη Φυσική), ου συντελέστηκαν τις ρώτες δεκαετίες του 20ου
αιώνα, ε έφεραν σημαντικές μεταβολές και στη φιλοσοφία της ε ιστήμης. Στο κεφάλαιο αυτό θα εξετάσουμε τις
κύριες ιδέες των ιο σημαντικών σύγχρονων ε ιστημολόγων, δηλαδή των K. Popper, T. Kuhn, I. Lakatos και P.
Feyerabend.

Γέμτος, Π. (1995). Οι Κοινωνικές Ε ιστήμες. Μία Εισαγωγή. Αθήνα: Τυ ωθήτω

6.1. : Karl Popper

6.1.1.

Η τ τ α ατ ε ε σ τ ετ σ σ δ ετα ε τ α τ Karl Popper. Γ α τ

Popper α ε α α τε ε α ατ σ στ α τ σ ατ ετα α σ ετ α α
τ σε ε τ τ τ στε α ε τ ε , ε τ ε α ατα α σ ,τ δ α
ε δε ατ ατ δ ε σ τ δεδ , τα α ε φ τα α ε ατ ε ε
τ σε , α α τ δε εα ε .
στ , ε στ ε ε τ Popper δ σ ε τ ε τ 1959 ε τ τ «Η
τ Ε στ Α α ». ε ε α ,τ α τ ε α τ ετ στ στ σ ατ
α φ σ τε ασ ετ στ σε ( . Naraniecki, 2010 στ ε τ ε
ε α τα ατα τ ε α ). σ ε α, Popper α τε τ τ τ
ε α ε σ τ τα , τ ε α ασ στ ε τ ετ σ .Α τ τ ,εσ α ετ τ
τ δ α ε σ τ τα (falsification criterion), τ δα σ ετα ε στ α
ε στ τ σε ( . δ ε δ Díez, 2007; Gattei, 2004; Nola, 1987).

6.1.2.

ατ τ Popper, ε στ τ σε ε α ε α ε δε τ στ τ α τ , δ αδ α
ε δ τα δ ε σ . Ε , ε α ε α δ ατ ε ετ τ τ στε α ε α δ α ε σ ε .
φ α ετ τ τ ε α ε σ τ τα τ ετ σ , α τασ ε α τα
ε α ε α ε τε ε α α τ ε ε ε δ . Α τ τ , Popper εστ ε στ δ ε σ τ
ε στ τ σε , στ ε α ε σ . ε α α, α α τασ ε α τσ δ ατ
στε α ε δ ετα δ ε σ , δε ε α ε στ .Α τ σ α ε τ ε στ τ σε
ε α σ α τ δ ε σ σ στατα στ α ε α ε φ τα α ασ ε δ ε α
α τ ε .
Ε α φα ε τ Popper ε α σ α τ τ στ ε στ σ ,δ τ α τ
ε φ σ τ ε στ α τ ετ στ , ε στ ε ε τα σ α α τ α τ
α εα . τ τ Popper δ α ετα α α στασ σ α τ α αδ σ α τ ε στ
α α φ σ τ σ τ ε τε τ α τ α ε α . ατ τ Popper, ε ε στ
σ τ σε α ε α α ( 1) στ σφ τα ε α σε σ
ε ε.Α τ ε ε ε τα σε τ , σε α σ ε α ε αφ σ ε σ τ α .
Α τ δ αδ ασ α α τ α α δ α ατα ( 2) στα α α σφ τα σ
σε ε ε ε ε τα σε α τ ε α α α. ατ :

118
 6.1 Ε ιστημολογική Μέθοδος Popper.

ατ τ Popper, ε στ α ε α ατα α α α ατ σε . Α τ σ σ αδ ε ε
τ σ α τ εσ ε Popper τ ε α σ τ ε στ ( . Jones and Perry, 1982).
Popper στ ε τ : «μία γενική ρόταση δεν μ ορεί να ε αληθευτεί, μόνο να διαψευστεί».
σ ε τ α δε α τ « α » α δε α ε α τ τ ε α ε δ
σ τ ε στ .Η τασ « ε α ε » δε ε τ α ε α ε τε ε σ
τ ε α , ε α δ α ε στε .
Popper ε σ α ε α τ στ σ σ στ ε στ ( . α α τ
Rowbottom, 2011b). Δε α τε τ ασ α α τ α τ ε στ δ αδ ασ α ε α
σ ,α ε φα ετα ατ’ ε τ α α τ στ ετ στ ε σ , (ε δ στ α
τ ε α ε σ ). Η ε στ δε ε σα α δ α . Γ α τ Popper, ε στ
δ σ στατα στ ατασ ε τ σε ε ε α δ α ε σ ε , ατ τσ σ σσ ε ε
ε α τε φ α ε ε ε . Η ε στ δ σ στατα στ ε αφ σ α
ε σσ τε α ( . ε ατ Parvin, 2011).
τ ε στ ε α α σφ ε ε σε τ φα τ α ατ τ τα .
ε α α φα ε τ α ε ε ε τα , τα ε α α σε α α στ
σ τ ε σ ε αφετ α σ ε τ ε Popper α α ε α σ ε .Γα α
ε α α τ ε σ , α α τε τα σ α σ ετ σ : τ explanans (δ . τ
ε τ ) φε ε α ε α ε ε δ α ε τ τ α τ explanandum (τ ε σ
φα ε ), δ αδ ε α ε α ε ατ α ε τ τ τ . Hempel α Oppenheim
δ ατ σα α σε σε ε α α ε ε στ ε σε :

Η σ α δ ε α τ explanans στ explanandum ε αε α ,
τ explanans ε α ε ε α τ στ ε στ ,
τ explanans ε α δ α τε ε ε ε ε ε α
τ σε στ explanans ε αε α α ε .

Ηα σ τ Popper α τ ε σ στ ε στ α α τε τ ε φα ε τ τ τ ,
α α τ σ αστ δ αφ τ , α τ ετ στ τ . τ τ « τ Ε στ
Α α », Popper α α τ σσε α α α δε α ε σ τ σε ε τ
α α – (D – N) δε α τ Hempel, ε τ τ ε τ τ δ αφ ε . Γ α
τ Popper ε σ α τε ε στ στ τ ε στ ε ε α ατ τ στ ε τα σ ,
δ αδ τ ε α ε α σ τ ε στ σε α ε . Ε α ασφα σ α τ ,ε
ε ,τ ε τ ε στ ε στα ε ε τ α α ατ τ σε ε ε . Γ α
τ ε α ε σ , τ ε τ σε ε α α τε ε σ ε δ αστ τ τα. Η
δ ατ τ τα σ φ σ ε σ α α ε σε στατ στ – α
ε σε ε α α τ φατ , α ε ε σ α α τ ε.
τα ασα α τ , τ ε α – α (I – P) δε α δε ε α ετα ε τ
ε α ε σ τ ε σ . Α ατ ε ε σε ε α ασφα ad hoc: α α σ α ε
τ τ ε ε τ ε α α δ α τε σ ε ε ε ε ε α, δατ , σ εε
ε ε α δα τ α τ ε σ ε . φε ε ε τ τ α α σε α ε
τ ε σσ τε α α τ δ ε, α α α ε τ στ στ δ στ : στ
ε στ ατα ετα σ εα α ε ε τ στ δ τ α στ . α α α α ε α
ε σ ε α ατε ε τ τ : ε τ δ ατ τ τα α ε τ σ ετ ε ε α α ατ ε τσ ε

119