“Ang Liwanag na Maaaninag sa Madilim na Nakaraan”

Ni: Janela N. Bajas

Ang pandemyang nakalipas ay nagresulta sa napakalaking epekto sa ekonomiya at

panlipunan sa buong mundo. Ito nagbibigay ng walang limitasyong mga kaswalti upang linisin at

muling ayusin ang buhay ng mga indibidwal. Ang istruktura ang hindi pagkakapantay-pantay ay

nagpapakita ng sarili sa panahon ng mga krisis at kalamidad na nagpapakita ng sistema ng ating

lipunan. Sa totoo lamang, hindi madali ang muling pagsisimula ng ating buhay dahil sa

pagpapatupad ng mga protocol ng gobyerno gaya ng tunog nito. Libu-libong tao na ang napag-

iwanan pagdating sa kalusugan, edukasyon, at gayundin ang mga oportunidad sa ekonomiya.

Lumitaw sila bilang ang pinakamalungkot na palabas mula sa mga balita na kailanman ay hindi

ma-isasalaysay dahil sa hindi ligtas na kabanata ng kasalukuyang taon.

1
 Sa kabilang panig, ang mga kalsada ay naging mas kalmado, ang mga lansangan ay

mas tahimik, ang kalangitan ay bumalik sa natural nitong kulay sa mga lungsod. Ang taon ng

pagsisimula ng pandemya ay ang taon na dumating sa bawat Filipino na may biglang tapik sa

balikat, nagpapaalala na lahat ng bagay sa paligid natin ay pansamantala. Dahan-dahang sumilip

sa bintana habang sinusubukang magpraktis ng TikTok dance, na may tasa ng dalgona coffee sa

paligid ng gilid ng silid, at ginagawa ang pag-eehersisyo tuwing umaga, ito ay ang marka ng

kaligtasan sa unang buwan ng lockdown. Habang lumilipas ang araw, tila hindi maikakaila na sa

loob ng apat na sulok ng aming bahay ay may patuloy na pagbabago. Ang aming pamilya

tuluyang bumagsak ang negosyo sa gitna ng pandemya. Ang balita tungkol sa pagkamatay ng

ilan sa mga miyembro ng aming pamilya dahil sa virus ay mukhang isang masamang eksena

mula sa mga serye ng pelikula na lahat kami ay nawalan ng katapangan na harapin. Ang

pangarap kong makaabot sa ibang bansa para maipagpatuloy ang ninanais na paraan ng

pamumuhay, lahat ng iyon ay nawala sa isang iglap.

Subalit sa kabila ng lahat ng masasamang nangyayari sa loob ng mahigit dalawang taon

sa pandemya, may mas matinding pagsubok pa pala ang haharapin ko. Hindi na ako kayang pag

aralin ng aking magulang sa isang pribadong paaralan. Kaya bilang isang bata na may mataas na

pangarap aking sinimulan na mag hanap ng ibang paraan upang may pagkakitaan. Kung ano-

anong uri ng trabaho ang aking pinasok katulad ng pag gagawa ng mga ulat, thesis o asignatura

ng ibang estudyante na mabibigat ang hawak na mga gawain sa online class. Hanggang sa

napunta ako sa isang livestreaming app kung saan nabago ang aking buhay. Dito ay

kinakailangan mo ng tatlong oras kada araw para humarap sa mga tao at mag bigay saya

2
sakanila. Pwede ka kumanta, mag TikTok dance o ano pa man para makapag bigay aliw sa

milyong milyon na tao na naroon.

Ang litrato na nasa itaas ay nagpapakita kung paano nito nabago ang galaw ng buhay

ko. Nakapag ipon ako para sap ag papa aral sa sarili ko, nabibili ko ang mga damit na gusto ko,

nakaka punta ako ng salon na hindi na kinakailangan tingnan ang presyo ng kanilang serbisyo, at

higit sa lahat kaya ko kumain sa mga kainan na sariling pera ko ang gamit. Kahit papano rin ay

nakaka tulong ako sa mga gastusin sa loob ng aming bahay. Masaya ako sa mga naranasan ko na

noon ay hindi ko maranasan dahil nakaasa lang ako sa ibinibigay ng aking magulang. Hindi ko

masukat ang tuwa sa aking puso dahil hindi ko akalain namkakarating ako sa ganitong sitwasyon

gamit ang aking sariling mga paa. Naniniwala ako na, lahat ng nabanggit sa itaas ay isa lamang

pagsubok na kinailangan ko harapin para maabot ang aking mga pangarap. Lagi ko ito ipinapag

pasalamat sa Panginoong Maykapal dahil hindi lahat ng tao ay nabibigyan ng ganitong

opurtunidad sa buhay. Patuloy parin akong naniniwala sa kanyang mga biyaya na ibibigay sa

bawat isa saatin.

Samakatuwid, nakakapagod sa pag-iisip na maging malungkot, ngunit ang sitwasyong

ito ang naging dahilan upang ating ma pagtanto na hindi natin maaaring laktawan ang ating

kabanata sa buhay upang ang bawat isa sa atin ay umunlad. Ito ang nagturo saakin na sa pag

dilim ng liwanag, ang pamilya natin ang magiging tahanan natin. Lahat tayo ay nasa iba't ibang

barko habang ang bagyong ito ay nakakaranas ng napakahirap na paglalakbay at upang mabuhay,

kailangan nating magmuni-muni at pahalagahan kung gaano kalakas ang nabuo nating lakas sa

paglipas sa daan. Mayroon pa tayong misyon sa mundong ito at hindi dapat natin hayaan na

kontrolin tayo ng takot sa ating pang araw-araw na buhay upang sumubok ng mga bagay bagay.

3
Ang mga pagsubok na ito ay mukhang mga pagtatapos ng isang kwento na pinilit nating unawain

at tanggapin, ngunit dapat nating panatilihing palagi sa isip natin na kailangan nating lumabas sa

pintong iyon para magsimulang muli dahil sumisikat na ang araw at ganoon din tayo.