PODSTAWY PRAWNE

O OBOWIĄZKU POSIADANIA APTECZEK

1. Szkoły i placówki szkolne. /Dz.U.03.6.69/

§ 20. Pomieszczenia szkoły i placówki, w szczególności pokój nauczycielski, laboratoria,

pracownie, warsztaty szkolne, pokój nauczycieli wychowania fizycznego, kierownika internatu
(bursy) oraz kuchnię, wyposaŜa się w apteczki zaopatrzone w środki niezbędne do udzielania
pierwszej pomocy i instrukcję o zasadach udzielania tej pomocy.

2. Zakłady pracy. /Dz.U.97.129.844/

§ 44. 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system

pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy.
W szczególności pracodawca powinien zapewnić:

1) punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace

powodujące duŜe zagroŜenia wypadkowe lub wydzielanie się par, gazów albo pyłów
szkodliwych dla zdrowia - wyposaŜone w niezbędny sprzęt i inne środki do udzielania
pierwszej pomocy,

2) apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.

§ 44. 2. Ilość, usytuowanie i wyposaŜenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być
ustalone w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad
pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagroŜeń.

§ 44. 3. Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na kaŜdej zmianie powinna być
powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy.

§ 44. 4. W punktach pierwszej pomocy i przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny być
wywieszone instrukcje o udzielaniu pierwszej pomocy w razie wypadku oraz wykazy pracowników,
o których mowa w ust. 3.

§ 44. 5. Punkty pierwszej pomocy i miejsca usytuowania apteczek powinny być odpowiednio
oznakowane, zgodnie z Polską Normą, i łatwo dostępne.

3. WyŜsze uczelnie. /Dz.U.98.37.209/

§ 9. 1. JeŜeli miejsce, w którym mają być prowadzone zajęcia, lub stan znajdujących się w nim
urządzeń moŜe stwarzać zagroŜenie dla bezpieczeństwa studentów, prowadzący zajęcia jest
obowiązany nie dopuścić do zajęć lub przerwać je, powiadamiając o tym niezwłocznie
bezpośredniego przełoŜonego, podając motywy swojej decyzji.

§ 9. 2. Prowadzący zajęcia w warsztatach, pracowniach specjalistycznych, laboratoriach oraz

zajęcia wychowania fizycznego powinni być przeszkoleni w zakresie podstawowych zasad
udzielania pierwszej pomocy.

§ 9. 3. W pomieszczeniach uczelni, a w szczególności w warsztatach, laboratoriach, pracowniach

specjalistycznych, sekretariatach rektora, dziekana, dyrektora administracyjnego, powinny się

znajdować apteczki, wyposaŜone w niezbędne środki farmaceutyczne i materiały medyczne,
których okres waŜności nie upłynął, wraz z instrukcja o zasadach udzielania pierwszej pomocy.
Wykorzystane środki i materiały do udzielania pierwszej pomocy powinny być na bieŜąco
uzupełniane.

4. Obiekty hotelarskie. /Dz.U.02.142.1190/

Załącznik Nr 2 Wymagania co do wyposaŜenia, kwalifikacji personelu oraz zakresu świadczonych

usług, w tym usług gastronomicznych dla pensjonatów.

poz.35 - Udzielanie pierwszej pomocy w nagłych wypadkach - apteczka, personel przeszko -

lony w zakresie pomocy przedlekarskiej, przywołanie pomocy lekarskiej.

5. Statki. /Dz. U. Nr 194, poz. 1904/

Na podstawie art. 20 ust. 5 pkt 3-8 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o pracy na morskich statkach
handlowych (Dz. U. Nr 61, poz. 258, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie odnosi się do morskich statków handlowych, w tym rybackich, o polskiej

przynaleŜności, łącznie z zainstalowanymi na nich łodziami i tratwami ratunkowymi.

§ 2. Apteczka okrętowa jest to zestaw gotowych produktów leczniczych i wyrobów medycznych

przeznaczonych do zaspokajania potrzeb zdrowotnych członków załogi i pasaŜerów w czasie
trwania rejsu.

§ 3. W zaleŜności od kategorii jednostek pływających statki morskie wyposaŜa się w apteczki

okrętowe następujących typów:

1) typ A - dla jednostek pełnomorskich bez ograniczenia zasięgu i czasu trwania podróŜy,

2) typ B - dla jednostek pełnomorskich uprawiających Ŝeglugę w odległości: mniejszej niŜ 150-175
mil morskich od portu, w którym moŜliwe jest udzielenie pomocy medycznej,
lub w zasięgu pomocy udzielanej drogą lotniczą; w ten typ apteczek okrętowych wyposa -
Ŝane są równieŜ duŜe rybackie kutry łowiące na łowiskach Morza Bałtyckiego; w przypadku
statków udających się do strefy malarycznej ilość profilaktycznych leków przeciwmalary -
cznych uzaleŜnia się od liczby członków załogi i pasaŜerów oraz od przewidywanego czasu pobytu
w strefie malarycznej,

3) typ C - dla jednostek portowych, łodzi i statków pozostających w pobliŜu brzegów lub
nieposiadających kabiny mieszkalnej innej niŜ sterówka, a takŜe łodzi i tratw ratunkowych.

6. Przepisy dotyczące kierowców. /Dz.U.97.98.602/

Art. 44. 1. Kierujący pojazdem w razie uczestniczenia w wypadku drogowym jest obowiązany:

1) zatrzymać pojazd, nie powodując przy tym zagroŜenia bezpieczeństwa ruchu drogowego,
2) przedsięwziąć odpowiednie środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu w miejscu
wypadku,

3) niezwłocznie usunąć pojazd z miejsca wypadku, aby nie powodował zagroŜenia lub tamowania
ruchu, jeŜeli nie ma zabitego lub rannego,

4) podać swoje dane personalne, dane personalne właściciela lub posiadacza pojazdu oraz dane
dotyczące zakładu ubezpieczeń, z którym zawarta jest umowa obowiązkowego ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej, na Ŝądanie osoby uczestniczącej w wypadku.

Art. 44. 2. JeŜeli w wypadku jest zabity lub ranny, kierujący pojazdem jest obowiązany ponadto:

1) udzielić niezbędnej pomocy ofiarom wypadku oraz wezwać pogotowie ratunkowe i Policję,

2) nie podejmować czynności, które mogłyby utrudnić ustalenie przebiegu wypadku,

3) pozostać na miejscu wypadku, a jeŜeli wezwanie pogotowia lub Policji wymaga oddalenia się -
niezwłocznie powrócić na to miejsce.

Art. 44. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do innych osób uczestniczących w wypadku.