Τοποθέτηση του Αντώνη Αντανασιώτη

εκλεγμένου με την Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων στο ΔΣ του ΔΣΑ

………………………….

Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να καταδικαστεί η νομικά εσφαλμένη και

βαθιά αντιδραστική παρέμβαση και γνωμοδότηση Ντογιάκου, που δίνει
«χείρα βοηθείας» στην κυβέρνηση -άλλωστε έχει διοριστεί από αυτήν- όχι
μόνο για τη συγκάλυψη των παρακολουθήσεων, αλλά και για να ενισχυθεί
παραπέρα το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο των παρακολουθήσεων.

Αν περιοριζόταν το σχέδιο ψηφίσματος σε αυτήν την επιστημονική και

πολιτική κριτική και καταδίκη, θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε και εμείς.

Ωστόσο, η πολιτική ουσία της γνωμοδότησης, που το παρόν σχέδιο

ψηφίσματος συγκαλύπτει, είναι η εξής: Η προσπάθεια, να λυθούν ακόμη
περισσότερα τα χέρια στο κράτος και τους κατασταλτικούς
μηχανισμούς, να περισταλούν ακόμα πιο ασφυκτικά οι όποιες λαϊκές
ελευθερίες και δικαιώματα, προκειμένου να θωρακιστούν τα συμφέροντα
του κεφαλαίου, τα οποία στηρίζουν, στο όνομα της περιβόητης «εθνικής
ασφάλειας»,

Γιατί παρά το καταφανώς νομικά εσφαλμένο περιεχόμενο της ίδιας της

γνωμοδότησης, των νομικών συλλογισμών της, αυτή είναι η κατεύθυνση της,
Και αυτή η κατεύθυνση, όχι μόνο δεν αντίκειται στο Σύνταγμα, την
ΕΣΔΑ, την «ευρωπαϊκή δικαιική τάξη», αλλά σε αυτά ακριβώς, σε
τελευταία ανάλυση, στηρίζεται.

Αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο, με «κορωνίδα» το Σύνταγμα και το

ευρωενωσιακό δίκαιο είναι που αθωώνει το συγκεκριμένο σχέδιο
ψηφίσματος. Άλλωστε, με βάση τις διατάξεις του ίδιου του Συντάγματος,
διορίστηκε από την κυβέρνηση ο κ. Ντογιάκος στη θέση του Εισαγγελέα
του ΑΠ, όπως διορίζονται στην ηγεσία της δήθεν ανεξάρτητης
Δικαιοσύνης, οι εκλεκτοί της εκάστοτε κυβέρνησης.

Το σχέδιο ψηφίσματος, αθωώνει ακριβώς αυτό το πλαίσιο και αυτές τις

αρχές, που είναι μόνο κατ’ όνομα ανεξάρτητες από τα μεγάλα
οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και το κράτος τους.

Αφού κι αυτές οι δήθεν «ανεξάρτητες αρχές» έχουν ήδη δείξει το αληθινό

τους πρόσωπο και τον ρόλο τους, και στο ζήτημα των υποκλοπών: ένας
ρόλος νομιμοποίησης της μαζικής και προληπτικής παρακολούθησης του
λαού, με εγγυήσεις - «φύλλα συκής». Απόρροια αυτού ήταν και η
αποκαλυπτική στάση τους στην υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος
ενός ολόκληρου πολιτικού κόμματος, του ΚΚΕ, αφού τόσο η εισαγγελία
όσο και η ΑΔΑΕ συνέβαλαν στο κουκούλωμά της.

Τα ίδια ακριβώς, είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν να κάνουν αυτού του είδους
οι φαινομενικά ουδέτεροι μηχανισμοί και αρχές του κράτους, μέσα στο
υπάρχον θεσμικό πλαίσιο. Επομένως, το ψήφισμα προσφέρει αντικειμενικά
νομιμοποίηση σε αντιδραστικές εξελίξεις.

Η πραγματική υπεράσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού

προϋποθέτει σύγκρουση με όλο αυτό το θεσμικό πλαίσιο και όσους το
στηρίζουν: Κυβερνήσεις, κόμματα, θεσμούς και φορείς.

Επαναλαμβάνω, ότι θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε ένα μίνιμουμ,

τέτοιο θα ήταν η σύγκλιση στα σημεία 1 και 5 ταυ σχεδίου ψηφίσματος.

Διαφορετικά, είμαστε αναγκασμένοι να τοποθετηθούμε με παρών.