PAGSULAT NG BUOD

"Albughang Anak"

Mayroong isang matanda na may dalawang anak, may kaya sa buhay

ang matanda kaya naman nailagay din nito ang magandang buhay para sa
dalawang anak.

Gayunman, isang araw ay napagpasiyahan ng bunsong anak na

kinun na ang kaniyang mamanahin sa ama. Ipinagkaloob naman ito ng ama
sa kaniyang bunso, matapos na matanggap ang pera at ari-arian ay umalis
ito sa puder ng ama. Walang ginawa ang bunsong anak kung hindi ang
magpasarap sa buhay. Ginastos nito ang perang panimana sa paraang nais
niya. Madalas siyang pumunta sa mga kasiyahan. Sinubukan din nitong
magsugal. Dahil sa kapabayaan, naubos agad ng bunso ang kaniyang
mana. Nabaon ito sa utang at hindi na nakabangon pa.

Nagdesisyon ito na bumalik sa kaniyang ama. Nag-aalinlangan man

ay wala na siyang ibang matatakbuhan. Mabuti ang puso ng kanilang ama
kaya naman tinanggap niya ang buong puso ang bunso. Pinakain at
binihisang muli. Nagtataka naman ang panganay dahil matapos umalis ng
bunsong kapatid at wala ding pera ay nagawa pa rin itong tanggapin ng
ama. Kinausap niya ang ama dahil dito sinabi naman ng ama pa ang
kaniyang pagtanggap sa anak ay ang tunay na diwa ng pamilya. Lahat
naman daw tayo ay nagkakamali at nangangailangan ng pagpapatawad ang
mahala raw ay natutuhan natin an gating leskyun.