DEA DOMINA

CYGNUS

CANTUS I

Daniel videns
Heros, devotus tonantis deus;
In linteis servit diis
Cibus et libaminibus afferatis.
Veste amictus veste munda
Et pone in stolis mundis eius
In lectulo et exclamavit
& in altum soporem incidit.

Ecce dies unus et alter

Linteis deis servit;
Adferte sanctum sanctorum
Cibus et potus.
Ecce dies tertius et quartus
Linteis deis servit;
Adferte sanctum sanctorum
Cibus et potus.
Ecce dies quintus et sextus
Linteis deis servit;
Adferte sanctum sanctorum
Cibus et potus.
Veste amictus veste munda
Et pone in stolis mundis eius
In lectulo et exclamavit
& in altum soporem incidit.
Ecce in die septimo
In linteis
In sancta sanctorum
Cibus et potus.
Et venit Baal ad patrem suum El.

Vides quid fiat Danielis

Vates, heros;
Devotus tonantis deus?
Non enim habet filium sicut fratres suos;
Haeredes non habet similes sua familia.
Nonne tu ei benedices, Deus pater?
Non vis ei benedicere,
O creator omnium creaturarum?
Sit filius in domo sua;
Heres in sua residentia;
Quod filius tendere ad sepulcrum patris
Et immolate pro spiritu patris
Incensa spiritu majorum
Ut custodes locorum ac spirituum terrae;
De inimicis patris sui puniet
Et hostes eius fugabit.
In templo Baal immolabit,
Adorabit in templo El.

Via pluviosa umida est post diem;

Vestes sordibus abluuntur.
El poculum suum
Calix sanctus in dextera manu!
Danieli videnti benedicit
Qui benedixerit servo suo
Benedictiones dicit super diaconum cardinalem.

Testor in anima mea

Daniel videns vivet.
Iuro per virtutem meam;
Consecratus heros manebit!
Ille et nullus alius de lecto suo oritur
Et vade in lectulo amoris!
Osculatur amatum;
Formam parit!
Et spiritus calescit
Cum fecundat eam!
Ipse et alius
In utero suo
Passionis plena;
Vatem foecundabit dominam!
Tunc erit filius in domo sua
Heres in sua residentia;
Curabit sepulcrum patris sui
Et spiritibus majorum sacrifica
In sanctuario, ora pro gente.
Thura offerat Patri
De inimicis patris sui puniet
Et hostes eius fugabit.
Manus patris tollet
Cum ebrius est
Vinum nobilis, vetus, vinum.

Frons Danielis illuminata est;

Surrexere lauro lauro
Vultus eius in gaudio refulsit.
Risit feliciter
Pedes in sella extendit;
Elevavit vocem suam et dixit:

Sedeo hic et quiesco

Et anima mea in sinu suo habet pacem.
Sicut fratres mei habeo filium
Heres sicut tota familia.
Eriget sepulchrum meum mihi
Lucis lapidis
Et sacrifica animae meae
Orationes sicut incensum in sancto.
Ipse puniet inimicos meos
Et inimicos meos subverte.
Cum bibo
Nobilis, vetus, vinosus;
Tum prope patris manus
Et dedíxi me, cum vacillavero.
Ipse orabit pro me in templo Baal;
Ille in templo Dei mihi immolabit.

Via est infectum post dies pluviæ

Vestes sordibus abluuntur.
Daniel venit in domum suam,
Daniel in conclavi suo requievit.
Ad domum eius sancta meretrices introierunt;
Filiae lunae radiantes.

Daniel videns
Heros, devotus tonantis deus;
Vitulum immolaverunt pro meretricibus sanctis
Et fecit convivium sanctis meretricibus suis.
Vinum in cyathos fudit
Nam radiant filiae lunae.

Ecce dies unus et alter

Prandium fecit sanctis scortis suis;
Vinum in cyathos fudit
Nam radiant filiae lunae.
Dies tertius, dies quartus
Prandium fecit sanctis scortis suis;
Vinum in cyathos fudit
Nam radiant filiae lunae.
Dies quintus, dies sextus
Prandium fecit sanctis scortis suis;
Vinum in cyathos fudit
Nam radiant filiae lunae.
Ecce in die septimo
Sancta meretrices domum suam reliquerunt;
Filiae lunae radiantes discesserunt;
Dilectae et dilectae nutrices tori;
Socii, pulchrae lecti comites.
Daniel sedit
Et linguam eius mordens.

A luna duae lunae transierunt

Tres lunas, quattuor lunas;
Nona luna factum est;
Puer apparuit nobis
Filius natus est nobis!
Arcum traham
In ac pharetra mi.
Die septimo contigit
Quod videns Daniel
Heros, devotus tonantis deus;
Tulit sellam
In porta populi comunis;
Inter seniores conventus;
Et iudex erat viduae
Pupillis custodite!
Et elevavit faciem suam
Et ecce, vidit.

Vidit mille angelos

Decem milia caelestium virtutum!
Vidit angelos infra
Sancte fili, dilecte fili!
Arcum traham
In ac pharetra mi.
Daniel autem videns
Heros, devotus tonantis deus;
Dixit dilecto suo:

Audi, Domina Danti!

Tolle agnum de gregibus
Et para tabulam
Sancte fili, dilecte fili.
Yummy para
Nam appetitus magnus
Vates, artifex.
Para in oblationem
Et diis libatio!
Deo gloria cum hoc servitio,
Deus enim est dominus universi;
Deus omnis terrae!

Hera Danti videntem auscultavit.

Accepit agnum de gregibus
Et agnum paraverunt ad mensam
Ad sanctum filium, dilectum filium,
Ea delectamentum fecit
Nam appetitus magnus
Vates, artifex.

Iam filius ad mensam venit;

Koshar Hasis filius
Danielis videntis
Et domina Danti.
In Danielis feminibus
Arcum et sagittam posuit;
In pharetra Danielis.

Et domina pulchra Danti

Escam paraverunt Deo;
Panis et sanguis vinum pro Deo;
Deus enim est dominus universi;
Deus omnis terrae!

Koshar Hasis abiit in tabernaculum suum

Artifex filius
Abiit ad lectum suum.

Daniel, vates, heros;

Arcum et sagittam
Et traxit arcum
Et pone sagittam usque ad filum
Et respexit per patriam
Dixitque ad filium suum:
Ecce fili carissime,
Hoc est initium
Tantus venator curriculum tuum coram Domino!
Nunc suscipit arcu et sagittis
Et castas sectare damas!

Daniel hospites suos salutavit.

Daniel imprimis deam Anath salutat.

Comedite cibum, et comedite

Bibite micantem vinum, socii!
Tumentibus ubera suxisti, parve!
Lactetis uberibus mulieris!
Vinum de magnis poculis bibunt;
Pomi e magnis poculis succus;
Bibebant vinum multum
Mug in mug!
Anath vero poculum docuit;
Vinum ex poculo bibit;
Vinum rubrum ad caput eius accessit!
Potio inebrians solvit balteum!

Pellis Anath sicut glacies pellucida!

Oculi eius sicut fulgur emicant!
Erat autem quasi mare irruens
Quasi salo rugiens!
Vidit arcus tensus
Et acuminata sagitta intuens.
Oculi eius respexit,
Oculi anguis!
Calix eius de manu eius cecidit
Mug ea in terram cecidit.
Elevavit ergo vocem suam, et ait:

Audi, fili carissime!

Argentum a me pete, dabo tibi,
Aurum a me pete, dabo tibi.
Sed tensum tuum consecra
Ad divinam Anath virginem!
Sed acutum consecra tuum sagittam
Ad divinam Anath virginem!

Tum carus filius locutus est

Danielis videntis et dominae Dantis.
Sume lignum optimum Almuggim
De montibus Libani;
Indomiti cornus virtus;
Orygem cornu longissimum;
Avenas optimas de magna piscina ;
Testibul!
Da Koshar Hasis omnia
Et arcum suum tetendit
Dedicatio Divinae Virgini Anath
Et fit cuspis acuta
Consecratio divine virginis Anath!

Respondit ei puella Anath:

Ora pro vita, per longam vitam.
Vitam aeternam pete a me, fili mi!
Immortalitatem, do tibi,
Aeternum do tibi.
Cum Baal ambulabis terram,
Cum diis vives vitam tuam!
Qui vivit sicut Baal, vivit
Ipsa vita serviet ei
Et comedent vitam
Et bibet vitam aeternam!
Carminibus celebratur;
Epicis celebratur;
In amore cantus celebratur;
In theatro celebratur.
Hanc tibi dare volo, fili,
Dilectus meus Heros Koshar-Hasis!

Tum heros Koshar-Hasis locutus est;

Ne dicas, virgo, fabulas.
Quia heros ad me sicut
Tales sunt fabulae tuae sicut spinae in rosis;
Spina acuta acuta in corde meo!
Quid erit post mortem?
Quid homo secum fert in interitum?
Linteamen operiet faciem meam;
Linteamen corpus meum operiet.
Ego moriar sicut ceteri
Omnes vero moriendum est.
Permissu tuo, hera,
Iterum volo loqui:
Arcus et sagitta telum est
Bellator in terris;
Sed estne officium venationis muliebris?

Risit dea Anath.

Sed intus irata est!
Bene dic mihi vale
Koshar-Hasis heros meus;
Dic mihi vale et vade
Stulte puer!
Video te in via arrogantiae,
Video te in via superbiae.
Conteram te nudis pedibus,
O omnium filiorum hominum sapientissime!
Desiluit ad pedes
Et terra tremuit.

Anath ruebat ad deum El

Super Iordanem
Et Orcum amnem.
Vidit mansiones Dei;
Attigit thronum Dei;
Deorum pater thronorum.
Procidit in conspectu Dei
& respexit ad Dominum.
Humiliare voluit Koshar-Hasis;
Delicia videntis Danielis.
Dixit ergo virgo Anath:
Extulit vocem
Dixit in ira furoris;
Volo heros prosternere!

Dixit puella Anath deo El:

In altitudine domus tuae, Deus;
Non ludere in domo tua,
Noli ludere in diaetam pulchram!
Ego percutiam coronam de capite tuo
Tua niveo capillo
Inebriabor cum sanguine.
Voca puerum ad auxilium
Daniel videntis deliciae.
Ut salvet te
Ab ira deae Anath!

Tunc ait misericors Deus:

Scio, filia mea;
Ut sis lentus homo!
Nullas omnino deas scio
Habet iratum ingenium sicut tu!
Sed moveatur cor tuum
Desine iram in pectore tuo!
Qui te angit
Dejicietur.
Anath virgo abiit ab El,
Venit ad Hero Koshar-Hasis;
Mille, decern milia passuum.
Risit Anath virgo;
Elevavit ergo vocem suam, et ait:
Audi, Hero Koshar-Hasis.
Frater meus es tu;
Soror tua sponsa sum!
Amo plenitudinem passionis tuae!
Ubertatem lactis tui in olivis amo!
Vos testes estis sicut tauri feri!
Habes potentiam, sicut Deus omnipotens, El!
Nunc ego sum tibi meretrix!
Ego nunc amans tuus sum!
Ambulate iuxta me, dilecte vir!
Audi, beate vir;
Aperi, dilectissime aures tuas;
Docebo te quomodo veneris.
Ego te conveniam apud castrum Abitim.
Abitim castrum Maiestatis.
Ibi stat turris
Ad dextram turris rivus scaturit.

Ah! Et nuditatem eius (…)

Et dea Anath iterum recessit.

Que ivit ad Ytipin bellatorem.
Tunc exclamavit voce magna et dixit;
Ite, Ytipin, bellator;
Vade ad Abitim castrum Lunae.
Cum sit neomenia,
Cum cornu lunae fulget,
Cum cornu lunae lucet
Tunc apparet lux
In fronte dei lunae.
Hero Koshar-Hasis veniet
Ad castrum Abitim, castrum Lunae.
Arcum et sagittam tenebit in manibus suis;
Sagitta acuta in dextera ejus.
I ledo eum
Propter sagittam acutam,
Ego percutiam eum
Propter tensus arcus;
Ego confringam
Mitis heros;
Sagitta eius a me confringetur!

Tunc locutus est Ytipin bellator;

Et eum
Propter sagittam acutam,
Et percuties eum
Propter tensus arcus;
Sagitta comminues
Mitissimo viro!
Et paravit prandium Yitipin
Carnes in tabernaculo suo
Tradiditque poculum vino plenum.

Dixit ergo puella Anath:

Sede, Ytipin, tace!
Et sicut accipiter te
Pone illud in balteo meo!
Faciam te ut Mediolanum
In lacinia posuere mi!
Mitis heros comedent
Delicia videntis Danielis.
Voltures supra se volabunt;
Multitudo vulturum;
Inter vultures
Natabo!
Ego eum in capite bis,
Ego ter aurem eius alapam
Effundam sanguinem eius sicut aqua
Immola eum sicut agnus immola!
Anima eius sicut flatus evanescet;
Sicut flos croci ejus, et sic erit fortitudo ejus.
Fumus de naso oritur;
Cum corpus vertit in pulverem
Tunc triumphabo!

Et dea Anath Ytipin

Et adhæsit ei sicut accipiter
In balteo
Et posuerunt illud in mediolanensi similiter
In lacinia!
At mitis heros comedit;
Delicia videntis Danielis.

Vultures volabunt super eum;

Multitudo vulturum;
Anath volat inter vultures.
Illa eum bis in capite
Ter percutiet eum in aurem,
Emittet sanguinem suum sicut aqua
Immolabit eum sicut agnus immolabit
Anima eius sicut spiritus evanescet
Sicut flos croci ejus, et sic erit fortitudo ejus.
Fumus e naso oritur.

Anath heros vidit mori!

Tum flebat
Sicut mater unicum infantem suum!
Sum tristis propter arcum tuum
Tristis sum propter sagittam tuam.
Satis diu non vixisti!
Vos quasi flos lecta sunt
Folia de ligno deciderunt.

Festinavit Anath virgo;

In alto demersit.
Arcum ejus ad lumbos suspendit;
Arcum fregit.
Sicut contritum lyra
Koshar-Hasis herois erat gloria.
Anath virgo rediit in domum suam
In monte sancto suo.

Montem ascendit quasi capreolus!

Manus eius sicut fulgur fulserunt!
Pedes eius ardebant sicut flammae ignis!
Flexilis in ore posuit!
Et posuit super eum coronam
Luxta deos terram
Et iuxta nutum di morte.
Ab his sepulcrum foraminis
Ad heros Koshar-Hasis
Ad cor noctis...

Heu, heros periit!

CANTUS II

Deus qui seipsum creavit

Reluxit;
Cum regnum cepisset
Cum diis hominibusque coniunctis.
Tum populus putavit
Impetum in Re;
Quia divina maiestas
Iam senex
Ossa in argento
Membra aurea;
Capilli ad lapidem lazuli.

Sed divina maiestas

Perspexerat consilium populi;
Tunc dixit illis in comitatu suo:

Vocat oculi mei ad me

Et Shu et Tefnut
Et Geb et Nux
Patres et matres
Qui erant mecum
Cum essem in primordiali mari!
Nunc vocate eum ut secum adducant discipulos suos;
Sed occulte
Quod homines non vident eos
Et cor eorum ne terreas.
Veni cum Nun ad palatium
Ut ego et discipuli eius
Potest dare consilium bonum
In aquis primis;
Unde orta sum

Diis igitur deductis

Dique instruxit lateri suo
Et tetigit terram
Coram majestate divina;
Explicare potest difficultates suas
Praesente seni patre;
Qui creavit populum
Rex populi.

Di dixerunt
Ante faciem divinae majestatis;
Loquere, Domine, audimus!

Re dixit Nun:
Deus vetus a quo genitus sum
Dique vosque patres!
Populus natus ab oculis meis
Impetus congue mei an.
Quid ergo acturus est?
Non possum perdere populum
Donec consilium tuum audiam.

Numina maiestas divina dixit:

Mi fili mi Re;
Deus qui maior es
Quam deus qui genuit te
Deus es maior
Sicut dii creaverunt te
Retrahe locum tuum!
Magnus timor vestrum
Cum oculus tuus volvitur
Contra populum, qui cogitat malum.

Maiestas divina Re dixit:

Fugerunt in solitudinem
Quia cor eorum repletum est timore meo.
Sed di loquuti sunt
Ante faciem divinae majestatis;
Oculi tui errant
Et expone populo
Scelerati et scelerati
Qui contra te coniuraverunt.
Non est oculus
Superius oculo tuo
Hostes beat!
Oculi tui de caelo
Proa dea Hathor!

Dea rediit
Postquam in deserto
Hostes deleverunt homines.
Tum diva Re;
Ave Hathor! Pax tibi!
Adiuvisti auctor
Cum auxilium a te petivi!

Tum dea Hathor locutus est;

Vivit Dominus!
Cum inimicos perdidi
Erat mihi dulce cordi meo.
Maiestas divina Re
Dixit deae Hathor:
Dominabor populo.
Ita fiebat dea Sekhmet;
Vino noctis
Qui lavit pedes eius
In sanguine inimicorum.

Re dixit: Voca nuncios

Celeres nuntios appellat;
Velox ut umbra corporis!
Nuntii venerunt
Et maiestas divina
Locutus est: Vade ad Elephantinem
Et redde mihi terram rubram!
Terra rubra allata est ei.

Praecepitque maiestas divina;

Crispa rubram pressit humum.
Servi vinum fecerunt.
Rubra cum vino miscebant;
Visum est ergo sanguinem.
Septem milia pocula sanguinis!
Tum divina majestas
Cum omnibus diis
Aspicere vinum.
Tum dies
De quo di
Malos homines perdere debet.

Et divina maiestas dixit:

Quam pulchri sunt homines!
Volo custodire homines
Ab ira deae!
Deduc populum ad locum
In calidum meridianam
Ubi deam iratam delere voluit.
Sol deus mane resurrexit;
Tiara effudit
Et operuit terra
De vino sanguinum Dei.

Dea in aurora
Vidi inundationem terrae
Vinum rubrum bibit
Tum facies incanduit pulchritudine!
Animus gaudebat!
Dea ebria est
Et populum amplius cognoscere non potuit.

Tunc Re deae dixit:

Pax vobis, carissimi,
Salve, pulchra forma!

Tunc Re deae dixit:

Tiara ad populum
Para in sollemnitatibus;
Et servi mei
De Tiara solliciti.
Ita Tiara paratus
Ex servis
Die festivitatis deae Hathor;
Ad omnes homines,
Ex die uno.

Tunc Re deae dixit:

Dolor, laboriosam, auctor, risus!
Inde tempus tormenti transiit.

Deus dixit: Vivo ego!

Lassus est cor meum
Esse cum populo!
Vis omnes perdere!
Magna potentia mea est!
Dixerunt autem dii ad Dominum suum:
Noli recipere in languor
Quia vota tua valent.
Re dixit ad senem patrem Nun;
Corpus est impotens primum
Nolo ire ad populum
Quia impugnant me.

Maiestas divina patris veterisque locuta est;

Mi fili mi
Tui patris praesidio sint oculi!
Nux, filia mea,
Recipe illum in dorso tuo!
Dixit autem Nux, filia Dei;
Quid vis, pater?
Tum pater;
Noli recusare, Nux!
Tum dea mutata est
In vaccam caelestem
Et Re conscendit dorsum eius!

Populus rediit
Et vidit Re in dorso vaccae coelestis.
Tunc populus bonus dixit Deo;
De malis hominibus defecerunt
Et impetum fecerunt
Contra Creatorem suum Deum.
Veni ad nos Domine
Et nos adiuva detrahas inimicos!
Re ad palatium suum perrexit;
Bovis dorso insidebat!
Re non ire cum populo
Mundus erat in magnis tenebris.

Ut primo mane
Terra rursus accensa
Tum bonus populus movisset
Cum arcu et sagitta;
Pugnare malos guys.
Tum divina maiestas dixit;
Malefecistis, mali;
Tu sanguinem filiorum hominum effudisti.
Absit a caede filiorum hominum!

Et deae Re dixit:
Sum in vestri tergum
Et exaltatus sum!
Tum dea dixit Re:
Quam facitis?
Tum dea mutata est
In caelicolas!

Dixit autem deus Nux:

Venite ad me, dilectissimi!
Prope esto et aspice me!
Tum dea mutata est
In caelo amoris!
Tum deus unum aspectum
In cor dilectae deae.
Tum illa ingemuit: Deus, da mihi semen.
Id unde mundos.

Maiestas divina
Plena salus et vita dixit;
Pacatus est ager caeli!
Tum pulchra regna orta
Beati in caelo
Hortos in terra et hortos.
Dixitque Deus:
Herbas crescere volo!
Tunc cAnna per stagnum venit.
Dixitque Deus:
Cosmos ornare volo!
Sic exstiterunt caelestes incolae stellarum;

Et divina majestas loquitur:

Nate, sub dea iaces!
Crepusculum vivet in
Dii milleni!
Nate deosque in tua brachia sume;
Di vivant!
Ita consuetudo
Nutricem udae filiis dare.
Ita consuetudo
Carus pater natos cordis amplectitur!

Cantate hos versus

Ante imaginem vaccae coelestis;
Dii minimi ante eam sunt;
Dii parvi iuxta eam sunt;
Nonaginta stellae in corpore eius;
Gallus inter crura!

Schu sub ventre eius est;

Brachiaque amplexu corporis astra tenent;
Nomen eius est inter sidera eorum;
Schu ipse sub astris positus est.

Dei nabat
Et fanum dei
Depinguntur in corpore suo
Ipse deus, divum sol;
Et eam dextera tangit Schu.
Depono eam
Est inter pedes
Ubere eius depingitur
Et in ubere scriptum est:
Ego sum qui sum - - -

In navi dei scriptum est:

Ne deficias, mi fili,
Habes vitam aeternam!
O pater, filius tuus sum
Et salutem et vitam aeternam
Utinam in alto naso sit!
Ad dextrum oculum Schu
Scriptum est:
Videte filios hominum.
In latere Schu
Scriptum est:
O dea veritatis, o Maat!
Subtus brachii
Scriptum est:
Secreta signata!
In eius capite
Scriptum est;
Caput sub depono
Et inter pedes eius est;
Exitus introitus!
Supera deum et coelestem vaccam
Scriptum est
Super caput eius et femora;
Deitas est in vita proxima!
Clamores tolluntur;
Cum anima migrat in interitum!
Quid supra frontibus
Dei, et coelestis vaccae;
Deus mundi axis est!

Re dixit Thoth, sapientiae deo;

Voca me terra deum Geb.
His verbis: Veni, veni!
Et terra deus venit.
Tum divina maiestas dixit;
Cave serpentem tuum!
Est in te!
Ecce timeo serpentem.
Thoth, magicam virtutem nosti!

Tu properas ad locum
Ubi senex pater manet
Et patri seniori dic:
Serva in aqua serpentem!
Serpentem custodi in horto!
Litteras componere
Et mitte epistolam ad locum
Ubi habitat serpens tuus, et dices;
Noli mecum ludere tuum lusum!

Serpens scit me vivere

Sed et serpenti luceo.
Quod ad necessitates tuas pertinet,
Ego te curabo te
In terra vsque ad nouissimum diem.
Cave magicas
Antequam ad magica carmina
Magica in veneficiis;
Sed qui devorat serpentem
Ego sum!

Osiridi filio meo do potestatem;

Qui curat minimus
Vota senum implevit.
Veneficiis dare carmina,
Quod factum est cum magica
Totius mundi,
Magicae in corpore tuo!

Tum divina maiestas dixit;

Invoca Deum Sapientiae!
Ascendit Tho.
Tunc diuina maiestas dixit deo sapientiae:

Hic ego sum - - -

Vivo in caelo!
Vestio in luce et in luceo!
Ego sum vita mortuorum
Et in insula beatorum.
Scribe! Nos eos ad quietem
Qui nunc est in vita proxima;
Quod creavit
Qui rebellaverant super terram
Secuta est illa rebellionis spiritus.

Sed tu in loco meo

Deus Propraesentator!
Deus sapientiae diceris
Substitutus divinae Maiestatis!
Nuncios mittere debes
Qui fortior te.
Sic ibis Thoth facta est.

Extende manum tuam

Coram diis antiquis,
Quae altior te
Et negotia tua
Sta bene, si feceris.
Sic ibis Thoth facta est.
Amplectar caelum
Cum luce perfecta mea.
Sic luna Thoth facta est.
Hostes fugabo.
Sic simia Thoth facta est.
Meus es princeps
Procurator meus in terra!
Cor populi;
Qui viderint te aperiri!
Omnia me creavit
Gratulatio plena est tibi.
O homo, dic hos versus;
Postquam unctus es
Post te incensum fumigant.
Myrrha linita frons tua
Myrrha de manu tua stillat;
Myrrha exuberant labia tua.

Vestimenta tua byssino albo;

Postquam te in balneo purgasti,
Novum calciamenta pone super pedes tuos
Signum dea veritatis
Semper in lingua tua!

Si deo sapientiae voluntas est,

Hos versus ante Deum legere
Tum te debes mundare
Et servi populi
In balineo se purgare debent.

Quicumque hos versus legit

Sanctam imaginem contempleris;
Sicut in libro sancto vidimus.
Tunc habebis vitam tuam
In communione cum pulchritudine;
Beati multi filii hominum.
Oculi tui erunt tibi
Tua membra reficientur
Non labuntur gressus tui.
Dicet de te populus;
Similis est Deus in die Resurrectionis!
Res tua non minuetur;
Porta tua non claudetur.
Hi versus salutis sunt;
Conatus et probatus per decem milia annorum.

Senex deus amplectitur deum

Diis orientis ait:
Priscis deo collaudate;
Per quem omnia facta sunt!
Ego sum qui caelum creavi
Et deorum animas
In caelum ductus;
Et ecce ego vobiscum sum usque
Ad consummationem saeculi.
Magicae est anima mea
Maior est quam me.
Anima Schu est aethere,
Anima temporis est pluvia,
Anima tenebrarum nox est,
Anima Nun aqua est primitiua;
Osiris anima cornu lunae est;
Cuiusque dei anima est serpens;
Sol anima mundum illuminat.

Homo debet loqui

Magia se muniunt;
Ego magicae pura
Quod est in ore dei.
Vos spiritus discedite a me
Quia ego sum Deus lux.

Tunc loqueris
Ad vesperum cum obscurum est;
Maledicite faciem tuam, inimice Dei!
Ego sum anima Dei, eius magia!

Deus aeternitatis
Tu, qui creare tempus
Qui di anni,
Pater dei qui deum genuit
Dii te ament!

Magus, qui purus est;

Formet mulier in australi
Deam formare fulgentem in medio
Praeterea anguis deus;
Qui caudam accipit in ore;
Manus eius sit super corpus eius;
Cauda eius sit in spelunca terrae.

Deus sapientiae donabit ei

Quod gloria caeli in eo est.
Ei brachia extendit Schu;
Ut salvetur
Ante deos antiquos orientis;
Qui caelum et terram custodiunt
Perpetuo secreto.
Magnus est cum surgit
Primordiales intueri aquas.

Sacerdos eum recitare debet

Terciodecimo die cuiuslibet mensis.
Quicumque hos versus recitat
Vivus manet etiam in inferis.
Maior timor dei
Quam coram hominibus harum.
Nomen Dei cum loquuntur,
Nomen autem Dei est aeternum.
Tunc dicant: Deitas est!
Deinde dicunt: Deitas
Huc nos pervenerunt.

Scio nomen dei

Et cognosce faciem Dei.
Ego homo phylacterium
Noctem circum collum gerit.
Ego sum Deus in nono.
Discipuli mei magi sunt.
Sum incolumem ac transeuntem
Ego sum flamma, anima ignis.
Non sunt mihi inimici
Inter damnatos terrae
Et in toto orbe terrarum.

Coram his loqui;

Qui abierunt;
Di cognoscant
Qui ora tenebant in manibus;
Ut transeat anima,
Ut flamma fiat in caelo!

Omnis poeta potens

Quis novit verba Dei
Et portat in ore suo
Exibit et veniet in caelo.
Habitant ad vesperam
Noli eum prohibere.
Nullam eget bibendum faucibus!
Caput eius placentam non edit.
Vestibulum non sagittis ante,
Sed ambulat ad caput transfiguratum
Una cum omnibus qui noverunt verba mea.
Facta in terris non accipit;
Is a Deo cavetur
Et nemo potest insidiari ei.

Si legas hos versus

Da alicui celsitudinem
Aliquid beatae et
Tunc curabit filios hominum;
Qui panes non habent ad manducandum.
Non depone petasum
Coram spiritibus maioribus
Sed videbunt eum
Flos vernalis.

Mater glorificata loquitur;

Veni, fili mi, quod amo
Rex, mi sancte!
Veni cum patre tuo
Sicut unus deorum.
Dii in cohorte patris tui sunt
Per matrem tuam.

Rex t viuit!
Non moritur mors secunda;
Vivit etiam si moritur!

In nomine omnium deorum;

Deus rex totius mundi,
Deus rex in aeternum!
Deus te ducit ad vitam aeternam,
Deus det tibi spiritum,
Deus dat tibi lavacrum mundantem
Et Deus dat tibi sacrificium in aeternum!

CANTUS III

Decem siclis argenti;

Siclus auri
Nam ornare
Statuae
Regis Isalae.

Aurum pro ornamento meum;

Septemdecim fodinae auri inaures
Nam Isala
Reginam dedit.

Sex siclis argenti

Pro tribus poculis parvis;
Donum matris regis
Pro Isala.
Septem siclis argenti;
Pretium virginis
Donum a regina
Pro Isala.

Meum argenteum
Et viginti sicli
Ad diem ficus palmam
Donum reginae
Pro Isala.

Siclus auri
Ad eam faciem
Et ad balteum eius
Et variae vittae.

Rex consecrat
Statua
Isalae.
Facies buxo facta est;
Cingulum argenteum;
Illa manu calvam tenet.
Vestimentum Ishala
Fabricae optimae.

Duo pocula
E buxo
Pro Isala.

Secutum panis
Pro fidelibus Isala.

Agnus pro Isala;

Domina regis;
Ad purgandum sacrificium.

Pulchra indumentum
Nam mulieres
Christus Isala.

Duo varia fimbriae

Nam amor servo
In Sacello Isalae.

Armilla
Nam dulcis meretrix
Dea Isala.

Linteo albo
Nam regina
Ire die
Ad Isalam.

Sacrificium regis
In festo tempore
Isalae.

Die Isala
A fine fabricae
De optima qualitate
Dilecto amico.

Ordinatio:
In lunam Isala
Dilecto amico
Quinque textilia.

Agnos
In lunam Isala
Nam dominus regionis.

A ratio conspersa
Nam servus regis
In luna de Isala.

Iurari, terra;
Accedas, o aqua;
Isala apparet!

Per Isalam oro te;

Collum tuum et collum tuum
Non iuvet ad invicem
Pacem non invenis?

Culcita lanae pexa;

Quinque metallis gravibus
Lectus de Isala
Praeparatur.

Favor Isala!
Abundantiam Isala!
Gloria Isala!
Mater Isala est!
Dilectus meus Isala!

Hortus in territorio Isalae.

Duo conspersa liters

Ad templum Isalae.

Secundum proportionem
Et rationem viri
Templum autem Isalae...

Illu, famulus Isalae...

Serpens Isala
Venit in forum.

Servus Isala!
Homo de Isala!
Isala accommodare!
Paraclitus Isala!

Salvator Isala!
Dea Isala!
Regina Isala!
Proprietas Isala!
Isala pulchra est!

Isala may
Femina verecundiam
Dive in lumbos meos!

Isala pastor mea est!

Si tu amicus meus
Nam Isala
Attulistine bovem figuram
Et poculum aut non,
Dic mihi de illo.

De litteris
Cuius frons scripta non erat;
Sigillum amici,
Dilecto,
Epistula missum est
Et omnes littere pervenerunt.

Ego sum amicus meus

Siclis argenti datis;
Et cum ascendisset in templum Isalae?
Sacerdos
Sacrificio offertur.

Sunt pauci
Qui ad templum
Isala scandere.

Monile lapidis lazuli

Sublatus a palatio
Et pro dilecto.
Artifex
Fecit phylacterium
De cupro et chrysocolla
Pro Isala.

Isala medicus est meus!

Isala bonitas est!
Isala fortitudo!
Isala Salvator!
Isala est splendidis!
Isala est pulchra amor!
Isala domina mea est tutela!
Isala consiliarius meus est!
Isala est misericordia!
Isala vita mea est!
Isala me audit!
Isala me amat!
Isala decedit!
Isala me vocavit!

Nam Isala
Lectus paratus.
Rex cubat cum pulcherrima muliere
Nocte.
In nuptiis
Ut gaudeas
Domo.
Nomen Isala
Iterum atque iterum pulcher amor!
Novem noctes
Vestra celebratio ultima.

Cum ad avem pectus

Inter dextra laevaque
Rubra macula videri potest
Novam stolam ab Isala poposcit.

Cum in ore oleum

Viridi-flavus videri potest;
Ibi habitatio Ishalae.

Si colera similis est malt;

Isala voluntatem populo
Ut tristique aliquam.

Si faciem eius
Cera luteum est;
Manus ishala,
Non recuperabit.

Isala,
Hera domus,
Non exaudiet eum in bello.

Isala, reginae residentiae!

Isala servata est!

Isala dedit!
Isala locutus est!
Isala pulchra erat!

Poculum
Plena resina
Pro Isala.

Pro Isala,
Urbis domina!
Pro Isala,
Dea regis!
Pro Isala,
Inspiratio prophetissae!

Pro Isala,
Anima Prophetae!

Monile ex auro;
Ponderis sicli;
Gemmis pro Isala.

Et posuit solem mulier

Et Isala
In media horto
In ramis.
Reliquit lacus
Fictilibus stabant cervi.
Quod filum
Capistrum alligatus cervorum;
Sol eam mulierem tenet.

Volo cantare
Pulchrae feminae
Isala.

Isala loquor,
Isala mihi loquitur.

Ite in urbem throni!

Verba tua magna fac!
Dic quid dicturus es!
Vocate eam!

Una cum Isala sacrificat.

Puer concubina
Vade cum prophetissa.
Signum est faustum.
Puer concubina
Vade cum sacerdote.
Signum alienum est.

Postea bibit
Cum Isala sedens.
Panis ferreus praesto non est.
Cantor canit.
Fructus offertur.

Sed postea bibit

Ad imaginem Isalae!

Vina sumes
Et calicem auri
Et duo scyphi argentei
Pro Isala.

Si rex
Nam serpens mulier Isala immolavit;
Immolat agnum et columbam
Nam serpens mulier
Et manus tuas lava
In sancta sanctorum
Et mulieres comedent eam.
Agnus in sacrificio;
Quisque id edit.
Item libatio vini
Intra domum
Nam serpens mulier Isala.
Omnia in uno die fiunt.

Totus vestis pro Isala!

Surrexit incensum.
Quiesce nunc, Isala!
Sit tibi anima tranquilla.

Astrum,
Qui post Venerem ambulat;
Scorpionis stella Isalae.

O Scorpio, o Isala!
Hera domus!

Scorpium accerso
Isala, dea misericors,
Oratio respondit;
Qui vivificat
Pie Mater hominis!

Isala,
Flecto te
Domina terrarum,
Spondeo tibi fidem
Omne malum remove
Et omne peccatum a membris meis!

Herba Ishla
Cannabis est.

Isala, Domina Amoris,

Ut nos redimeres!

Incantatio de Potentia:
Lectum pro amore facit
Sicut deam amoris
Dilexit eam amicus
Quam Isala amet
Carus amicus
Vita hominis tuum cibum
Horresco;
Monstrare membrum tuum!
Intus tuum
Noli mitescere
Die ac nocte
De imperio
Potens Isala!

In capite infirmorum
Deos consurge
Filii Isala.

Tres modii panis, tres modii vini

Pro Isala.

Pie dea Isala!

Mater omnium hominum pie!

Isala, Isala,
Cubiculi occupant...

CANTUS IV

Anubis ad montem exanimum pervenit.

Onnophris celebrat;
Gaudent omnes dii Terrae sanctae;
Eorum corda plena beatitudine
Schu ab inferis in caelum abiit;
Musae gaudent;
Isis magna dea gaudet
Post filium eius cum
Horus in officio manet;
Isis est coelestis protector;
Auster et Septentrionalis, Occidens et Oriens
Ad Horum pertinent;
Re facit secundum voluntatem filii sui
Dispositio rerum.

Deae ad te veniunt
Cum laude et musica
Adventu tuo matronae nobiles iucundae sunt;
Gaudent spiritus in anima tua;
Musae cithara canunt
Propter maiestatem tuam
Laudat viros ac mulieres
Perfectum tuum.

O Musa dea, domina!

Nigris superciliis fulgentibus ocellis;
Gaudet pater tuus in conspectu tuo;
Ille laetus est de tuo odore
In odore tuo delectatur cor eius.
Beati te spiritus laudant;
Simiae sancta delectant te,
Omnes Musae quotidie psallunt;
Deae in tympanis musicam faciunt.

Hathor dea pulchritudinis;

Mater omnium matrum,
Gloriosus es in palatio noni.
Quiescis ad dexteram patris Re;
De te laetus est.
Musae musicam faciunt
Deam majestatem.
O Hathor, vultum tuum
Super me propitiatus illustra!

Beati spiritus laetentur in anima tua.

Musae citharam flectunt;
Adorabunt tibi sancti
Capite velato;
Mortui ruunt ad te
Principes sacerdotum osculantur terram,
Super quam ambulatis,
Sub tua cura est terra,
O princeps, fili deae Hathor!

Laudo animam tuam quia video

Quam amans anima tua!

Imperator Augustus ad te venit;

Osiris, deorum rex.
Cantores Orientis laetantur super animam tuam.
Tefnut tympanum verberat;
Menstruum tibi sanguinem Hathor offert.
Deum adorant te,
Tuam praedica perfectionem.
Deae apparent
Et adoramus perfectionem tuam
Cum visitas sanctuarium tuum
In festo tauro puri.
In pace venisti
Ac templum iunge.
Facies tua lucet in gaudio
Caelum celebrat
Plena est terra laetitia
Mundus in celebratione modus.
Tu es Deus perfectus
Regius cum corona.
Filium tuum quem amas
Ante te oro Autocratorem.

Imperator Augustus ad te venit

Osiris, deorum rex.
Inferiorem tibi Musam Aegyptiam introducit;
Qui maiestatem tuam glorificat.
Laudant cantores occidentales animam tuam;
Cantores ab Oriente ludificant.
Filiae cymbalum ludunt.
Nobiles tibi honorem et reverentiam exhibebunt.
Tibi manus longinquae
Honorare te
Corda deorum laetentur in te.
Gaudium epulae in caelo est;
Senes beati sunt
Cum ostenditis in urbe
Corda eorum receperint vos
Cum de celo ad terram veneris.
Deus, tu es Deus perfectus;
Princeps pacis in domo nativitatis Domini;
Filium tuum quem amas
Patrem orat, Filium Dei;
Rex Coronatus, Autocrator.

Adoro te, Domine,

Aspicio ante faciem tuam
Gaudeo et gaudeo de potentia tua;
Tu magnus deus
Qui creavit principium.

Filius Re venit
Dominus terrarum imperator.
Supernam tibi Musam Aegyptiam introducit;
Qui maiestatem tuam glorificat.
Nox facit
Gestus significantius.
Femina locus exeat
& fratri suo coniungit.
Animae Orientales gaudent
De immortali tuo anima.
Magna dea Isis tympanum verberat.
Dea amoris et formae Hathor;
Dat tibi manus eius
Dii te honorant
Et perfectionem tuam annuncia.
Deae veniunt
Et tuam potestatem adora
Cum visitare sanctuarium
Die festivitatis;
In die ignis.

Domine in pace venisti

Et sponsam tuam coniunge.
Facies tua lucet in gaudio.
Caelum celebrat
Terra gaudet
Mundus est in mente celebri.
Tu magnus deus
Princeps coronatus;
Filium tuum quem amas
Rex est et autocratus.

Gaudeo ante te, princeps deorum,

Gaudeo ante faciem tuam
Laetor cum bonis guys
Qui amat nomen tuum
Te frui musica
Musica musicae.

Rex ad vos venit,

Auctor in suprema Hierarchia.
Filius Re magnus;
Omnes dii miserentur tui.
Supernam tibi Musam Aegyptiam introducit;
Qui maiestatem tuam glorificat.
Nox te musicam facit.
Tefnut venit de cubiculo
& fratrem coniungit.
Cantores honorificant te
Oriens et occidens.
Feminae beati sunt
Cum vultu tuo
Tota terra est in modo celebre;
Cum subsidere
In domo iubilationis.
Musici pulchra ludere
Prophetae cantant
Et lauda animam tuam immortalem
Et dic: Filii regionis
Timent auctoritatem tuam.
Musici laetificet
Paterno vultu,
Cymbala canere permittens.
Opprobrium suum tegunt
Cantores amant nomen tuum
Et nomen tuum sonet.
Filium tuum quem amas
Estne Caesarion.

Calicem tuum tolle

Ut sit felix anima tua
De oculo Hori.
Sugere vinum
Ut delectet cor tuum.
Vinum opus deae
Maiestatem tuam delectare;
O domina ebrietatis!
Vinum bibe mecum!
Dea musa;
Citharae domina;
Cantate iubilationis
In laudem nonam.

Vinum rubrum propter animam

Domina terrarum,
Viridis oculus Hori
Pro splendore Maiestatis Tuae!

Aegyptiacae Inferioris Musae;

Domina gutturis;
Domina canendi citharae;
Iubilei cantici domina;
Audiat cantus eorum;
Dis placet.

Rex sacrificium
Ut pincerna reginae;
Vinum dat matri,
Videndo viridis oculus Hori
Regina dat.
Potionem inebrians reginae dat
Vinum et sacrificium offert.

Transi vinum rubrum!

Accipere poculum
Venerabilis domina,
Valeas!
Quam bonus est gustus eius!

Ad te venio, o auree;
Ebrietatis domina;
Ad sedem ebrietatis.
Ego tibi vinum rubrum
Delectare cor tuum
Sit contentus anima tua
Circa opus vini deae.
Tu domina ebrietatis
Domina gaudens;
Facies tua plena est gratia,
Amor tuus melle dulcior est!

Ebrietatis domina loquitur;

Ipsa voluptatum,
Domina gaudens;
Choreae domina;
Domina myrrhae;
Domina Corona;
Concedo tibi, o amice;
De die in diem ebrietas;
Laetetur cor tuum.

Grata in pace
Horus viridi oculo loquitur;
Salve, fili terrae,
Vinum ipsa dea
Lactabat ubera;
Vinum accipio
Oblationem a te
Et semper beatus sum
Ad vinum tuum immolatum.
Ebrietatem tibi do
Quotidie amicus
Conteretur dolor tuus!

Superior Musae Aegyptiae

Domina musicae;
Domina canendi citharae;
Illa canit iugulo aureo
Cum dulci spiritu;
Cum cantu suo
Num satur deitas?

Transi vinum rubrum!

Pulcherrima feminarum,
Accipere
Oculus viridis Hori!

Rex venit
Reginae omnium hominum;
Omnipotens! Singulariter!
Affero tibi bonum
De omnibus uvis et baccis
Calix regni dei!
O domina ebrietatis!
O domina carminis,
Beatitudine gaudes!

Isis promittit cantorem;

Ebrietatem tibi promitto super ebrietatem
Et aeterna laetitia!

Rex in solio suo

Laetifica cor dominae suae!

O domina choreae;
O domina gaudii cordis!
Gaudet virgo
In capella sua;
Gaudet cor tuum
In tua perfecta pulchritudine!
Princeps pacis;
Domina gaudens;
Tu es per singulos dies
Domina libidinis et beatitudinis!
Coronam trado
Bona mater.

Grata, grata pace;

Princeps mulierum;
Domina puerorum!
I ludere cithara
Coram vultu tuo,
Dea dearum!
Luceat facies tua super me,
Cor tuum felix sit
Animam tuam satiat!

Horus venit ut heros;

Osiris satiatur.
Tympana sonant;
Aegypti celebrat;
Nam Horus natus est!
Deae veniunt
Ut Horus,
Osiris filius,
Super solium patris.

Isis vocatus es
Tu qui pascis in terris,
Tu corona caput
Vos, qui praeeatis terras
Cithara tibi ludunt
Qui fertilis agros?
Ludunt cithara tibi
Cum magica potentia;
Princeps domus igneae
Solis domina fulgida,
O decus unum!
Horus satur.

Isis loquitur: Do tibi

Montes gemmis;
Concedo tibi
Regnum Dei
In terra.

Coronatur frons tua;

Reverendissime Princeps,
Ut urbem accendatis
Sicut sol in horizonte.

Aurum in urbe lucet

Quomodo lucet in caelo;
Emittit radios suos
Et accende terram
Ea lucem emittit
Omnibus hominibus
Sol dea magna est;
Princeps omnis terrae
Lux in tenebris lucet.

Aegyptiacae Inferioris Musae;

Pectoris domina;
Domina gutturis;
Domina Cantus ad citharam
Adest hodie domina iubilationis.

Hathor, gaudemus in te;

Hathor, gaudemus de vobis;
Hahor, gaudeo in die
Cum Horus natus sit.

Ego sum musicus

Dea aurea;
Ego cor dominae meae
De die in diem delectet.

Susurro audio
Musa dea!
I maiestas tua
A daemonibus protege!

Lingua loquor
Aperi mihi faucium
Et incipit adorare citharam
Nam dea mea Musa.

Caelum festivo gaudio;

Sollemnis est terra
Hori oculi lucent
Serpens satiatur
Serpens in fronte deitatis.
Horus in solio sedet.

Dea fatur: do tibi

Cibus abundans;
Sicut cibus, fructus
De capiendis avibus in loco tuo.
Sic laudate citharam
Aegyptiacae Inferioris Musae;
Eodem ultimo anno
Omnino satiasti animam tuam!

Saltare dominae
In sancto anime sue.
corpus tuum gaudet
Cum me mane videt!
Nam deae Musae;
Ita laetatur cor eius
Cum Hathor eam aspicit.

Dicunt musae
Sit eorum dolor et miseria
Quod in Rituali canit.
Nunc age, o clarissime Deus,
Qui humiles impios,
Cum lux vestra videtur
Mane facto.

CANTUS V

Non sum ego Isidis apostolus,

Platonicus sum philosophus.
Sed et Plato
De Orphicis, Pythagoricis dogmatibus.
Doctores religiosi praeteriti
Habens aliqualiter
Dispectio in rerum essentia.
Consequenter considerandum est
De sententiis seniorum;
Sed spiritu interpretandi sunt
Philosophia Platonica.
Doctrina Isis
Estne scientia veterum
Cum philosophice interpretatus est;
Hoc tandem convenit simul
Cum vero religionis.
Ego cum amica mea
De Isidis dicta;
Illa initiata est in mysteriis
Et exposui ei
Quomodo Isidis philosophice sit interpretanda;
Tum amica mea me
De mea Isidis philosophia
Magnum carmen scribere.

Deitas est eadem omnibus hominibus.

Omnia quae vitam possibilia sunt nobis
Donatur nobis a deitate;
Botti diurnum, cotidianum vinum;
Ignem et aquam et ligna et lanam.
Numen non est aliud
In occidente quam in oriente;
Sed sicut sol omnes simul;
Idem apud Graecos numen;
Idem cum barbaris;
Vis non nisi unum solem
In via lactea galaxia;
Unus igitur tantum Logos est;
Qui mundum regit.
Nos ex philosophia
Idea logo
Quod Logos nos ducit
Sicut mystagogus;
Ut pie
Philosophe fabulas interpretatio.

Fabula est species

De logo in speculo;
Fracti radii fabulis
Unius lucis Logos.
Unus non est fabularum
Ad litteram credere
Sed tolle ab eis
Quod divinae veritati respondet.
Quaesitum significatio interioris
Fabulae antiquae
Sanctum est sicut baptismus et adoratio.
Tales sunt caerimoniae Isidis cultui
Plena mysteria.
Omnia quae cultus leges describuntur
Logon referre volo.
Quid Aegyptii de Isis dicant
Carissime, noli litteram
Sed cognosce sensum philosophicum.

Tria quae faciunt homines

Animus, anima et corpus.
Spiritus habet domum suam
In caelo idearum
Incommutabilia et eadem semper;
Non est praeteritum nec futurum
Est modo aeternum
Aeternitatis;
Invisibilis;
In cogitatione tantum cognoscitur.
Corpora hominum sunt
Adsidua incrementa ac decrescentia;
Natus fieri, non esse,
Natus in mundo materiali
Et visibilia sunt (amice,
Corpus tuum visibile est)!
Spiritus est esse;
Corpus quod decet.
Spiritus idem est
Est corporis alias.
Spiritus ad unum pertinet;
Corpora ad plures pertinent.
Oppositio mentis et corporis
Pervadit philosophiam Platonicam.
Spiritus ad unum pertinet;
Quod in se est bonum
Et sicut bonum et verum
Item summa pulchritudo.

Psyche in medio
Inter unum et multos.
Sicut mundus anima mea est unum
In hominibus est multiplex.
Psyche communicat unum;
Immortalis est
Sed multae animae sunt in multis corporibus
Et in mutabili vive
Et in multitudine evanidis.
Anima immortalis est
Quia se movet.
Corpora mortalia sunt
Quia a Psyche moventur.

Trinitas spiritus et anima et corpus

Non solum hominibus
Sed et cosmos valet.
Spiritus in caelo idearum habitat;
In Empyreo vitae.
Corpus mundi
Utrum materia mundi.
Corpus mundi
Est animal
Animo praeditus et anima.
Mundus anima fluitans
Inter Summum Spiritum
Et corpus mundi.

Munus animae humanae

Liberare te de corpore est
Et redire in caelum
Ad spectaculum deitatis.
Sic anima hominis oritur
Contemplandi pulchro corpore
Ad contemplandam pulchram animam
Ad virtutem contemplandam
Et summa bonitas
Usque ad speciem divini pulchritudinis
Sicut est summum bonum animae amantis.
In terrestribus antrum
Si anima non videt obumbratio
Quod si se convertit ad lucem,
Itaque ingreditur aperto et solem intuetur.
Anima ad caelum vadit
Supra stellas fixas
Ad visionem pulchritudinis aeternae
Absolute amor!
Sed est etiam inter entia;
Scilicet spiritus
Ac diversis
Nempe corpora
Tertia, ens
Hoc est difficile describere,
Describi potest nisi quadam confusa
Humanis verbis.
Ea habet naturam et potentiam,
Ea est recipiens
Divini spiritus
Estque omnium decentis humida nutrix.
Ea est spatium quod omnia existentia
Ius locum assignat;
Res corporea
Panis victor mundi
& nutrix universi.
Plena motus est
Et pectora quatit et cincinnis.
Ea mater omnium rerum facta est
Mater omnium visibilium et sensibilium;
Etiam invisibilia
Sine forma materiali;
Omnibus acceptis.
Ipsa est conceptionis principium;
Mater, nutrix, panis victor;
Feminea aeterna in natura;
Spatium ut sedes apparitionum.
Ipsa est Hyle prima materia;
Materia autem atomorum non mortua;
Sed materia prima in sensu
Sicut homo Psyche
Materia intellectus humani est.

Psyche in medio
Inter animum et corpus;
Inter ens et convenientia.
At Psyche sumit;
Item medius inter bonum et malum.
Psyche recedit a malo
Et converte in bonum.
Contendunt boni desiderii pleni;
Ut gravida ab eo
Et semper diliget eum
Cum sancto desiderio!

Unum, ens, bonum;

Osiris, sponsus deus.
Psyche recipienti;
Spatium, nisus
Isis, mundi mater.
Corpora, decens
Horus, filius.
Sed malum, peccatum, mors
Nomen Seth daemonis.
Isis Psyches
Stat inter bonum et malum.
Tua missio in vita est
Abrenuntiare splendorem mali
Et sequi bonorum.

Hunc Aegyptii Osirim vocant

Deus sponsus;
Unum, solum;
Ipse,
Incorruptum ab omni substantia;
Primus, potens;
Dominus omnium bonorum,
Ratio divina
In Psyche est
Aditum ad cogitandum
Hic est primus, incohatus;
Ad quas animas hominum
Ascendere debet secundum Platonis sapientiam.

Sed daemon Seth

Malum, vitae infestum;
Elatus, superbus ac superbus;
Mortem facit
Mensura recta caret
Inordinationem et perniciem.
In anima est Seth
Inordinatam passionem;
Effrenata libido;
Impetu aliquo.

Osiris, deus boni;

Seth, daemonium mali;
Stat Isis, aeterna feminea
Anima mundi naturae.
Illa recedit a daemone
Et desiderat et amat deum
Ut frater et sponsus
Etiam ac gravida ipsum.

Isidis nomen significat;

Moveri.
Dea motus est;
Ad bonum assequendum.
Psyche movet cum verve
Divino sponso.
Isis est Psyche universi;
Mundus anima strenue movet.
Nomen Isidis significat
Scitote, nam Isis est
Dea sapientiae, SOPHIA!
Finis religionis Isidis
Primo, utrum cognitio prima
Deus ab aeterno.
Isis est
Ad cognitionem
Scientia autem est de entibus.

Sed quid est Eros?

Quis est Eros?
Eros pater
Auctor est.
Eros mater
Estne mulier paupertas.
Domina Paupertas optabat puerum;
Concubuit cum creatore
Et accepit de spiritu suo
Et genuit Eros.
Pater sapit
Et sibi sufficit.
Sed mater inquieta est
Et semper desiderii plenus.

Auctor est primus

Deus sponsus et frater;
Aegyptius Osiris.
Paupertas femina Isis est;
Psyche universi;
Quod est vehementer in motu.
Eros filius est
Filius est Horus.
Ipse est cosmos visibilis;
Non aeternus, non immutabilis;
Sed semper lobortis ex.
In mutationes
Et circumiens passionem suam
A puero usque in aeternum manet
& nunquam pereat.

Visibilis Cosmos
Ita est Eros
Fili dei et mundi anima.
Pulchra est sicut sol
Tempus vernalis est jucundum
Et mixtio odorum in aere verno.

Per Eros anima oritur

Ad bonitatem et decorem.
Sub arbore
In adhuc aqua
Sapiens de Eros loquitur.
Excitatur nymphis
Divinae dementiae est;
Docet sapiens
Quod Psyche immortalis est.
Est sicut currus
Binis equis ducta;
Aurigae agitatus.
Equus dexter est albus et superbus;
Equus a sinistris niger est
Et plena passionis et desiderii.
Sed auriga
Ratio, prudentia.
Artem agitator vincat
Duos equos gubernare.

Vivat homo sic vitam suam

Ut sciat
Perspectio divinae bonitatis et veritatis.
Semita ad intuitum
Per amorem ad sapientiam ducit;
Amicitia cum Sapientia aeterna.
Amicitia cum Sapientia aeterna
Divinae pulchritudinis est amor;
Amor divini pulchritudinis
Sed id ipsum Eros.
Est igitur philosophia eroticismus.
Eros homo relinquit
Crescere alas iterum
Sic anima volat
Scire deitatem.

Homo resurget
Supra lunam
Cum eius mel ex sea
Ac mare tranquillum;
Etiam supra Venus
Cum terra Aphrodite
Et corona Mariae;
Vsque ad coelum idearum.

Apud sanctum Isidis Psyche

Merged est Eros
Nam et prima bonorum appetere.
Post summum bonum
Desiderat et persequitur.
Ad meliora tendit
Et offert ei
Ut testimonium perhiberet in ea
Et praegnans
Ut ipsa sit amet
In utero;
Quia haec nativitas significat
Esse divinum in materia.
Et omne quod est futurum
Est imago aeterna.

Sic deae Isidis putaret;

Ut sit summo bono unita
Forma et amore;
Quae sunt eius aura.
Anima foeminae aeternae naturae
Formam numinis usurpavit!
Scientia dei
Sicut fulgur Psychen misellam
Et da eam videre Deum
Deum tange.
Id quod Platonem vocant
Visio mysterii.
Si id feceris logos utens
Supra omnem cogitationem
Sapientia aeterna videt et gustat;
Tunc philosophus ordinatus est
Propositum suum.

Sed poeta canit

Visio deae Isidis.

Veniam
In domum Milonis hominis.
Femina domus
Magus erat.
Volo discere de eorum magicis artibus
Et interrogavit amicus mulieris
Ut intercédat pro me.
Sed amicus meus me in lectum traxit
Et tentavit me ad fornicationem.
Et factus sum asinus
Rigida memhra.
Solae rosae Isidis me servare possunt!

Dormivi in itore
Vidit in tenebris noctis
Luna alba e mari prodiens.
Erat plena luna
Veris Aequinoctii.

In aspectu lunae
Spem novam inveni.
Res humanas nimis
Divinae Providentiae gubernat.
Satis fortunatae meae sors fuit!
Spem salutis iterum habeo.
Ab asini forma liberatam rogavi.
Proieci me in mare pro intinge
Et deiectum est sub capite meo septies.

Ego nesciebam nomen Mondin

Isis est dea sapientiae.
Aphrodite tunc vocavi eam
Et Anadyomene
(Vel etiam virginis Dianae).

O Regina coeli! Regina coeli!

Esne tu Demeter panis boni?
Adjuva me in tribulatione mea!
Ostendo animo fracto!
Da mihi pacem animi et serenitatem ;
Dura fati verbera passi!
Nunc satis est perpessio!
Eripe me de forma asini!

Tum iterum pono

Et obdormivit in littore maris.
Diva mari resurrexit;
Illa vidi sicut imaginem marmoream
Aphrodite Anadyomene.

Et vidi in somnio
Caelum regina,
Capilli longi nigri
Coronis florum ornata;
Corona in capite tuo;
Orbe lunae sicut speculum
Circum caput refulsit;
Ornata spicis et uvis.
Vestis eius alba
Floribus intexti decora;
Et tunica caerulea induebatur super illud
Balteo ligatum.
In chlamyde erant sidera.
Dextra cymbalum tenebat;
Ad sinistram poculum sanctum.
Nudis pedibus
Calceamenta aurea gestabat.
Odoratusque est dulcis, sicut incensum.
Et ostendit mihi misericordiam
Et locutus est voce cæleste:

Ecce fili carissime,

Apparui tibi petitionem tuam
Ego, mater creaturae;
Regina siderum;
Primogenitus omni tempore.
Thronorum regina deum;
Mater mortuorum;
Primus omnium coelestium;
Dea dearum;
Ego silentium mortuorum
Benigno dominare nutu!

Magnam matrem me in Asia Minore appellaverunt;

Minerva apud Athenas sapientissimas;
Aphrodite in Cypro;
Dianae virginis in Creta;
Sed mihi verum nomen est
Regina coeli.

Veni
Plena misericordia infortunii tui!
Veni ad te
Plena benevolentia et gratia plena.
Desine planctum et flentem
Nunc per Providentiae
Dies salutis.

Occurres sacerdos
Rosarium.
Iungere processionem
In honorem meum
Da manus sacerdotis
Et rosas meas edite!
Tum formam asini exuebis.
Visus sum etiam sacerdoti
Praecepitque ei per quietem.

Noli oblivisci quod meus es tu!

Tota vita tua usque ad extremum spiritum
Meus es et ego tuus!
Cum te mea gratia
Homo facti iterum
Tu mihi vitam debes!
Tu eris in mea protectione et umbella
Vive, gloriose vivere.
Et cum tempus tuum verum est
Apparebo tibi
In tenebris hora mortis
Teque ad Elysios perducas regna.
Si per obedientiam tuam ad me
Et ieiunio et oratione et sacrificio
Merentur gratia mea
Et vitam aeternam tibi dabo
Corona vitae aeternae!

(Sic, rosam deae edi…)

CANTUS VI

Quam gloriosa est haec anima pulchra!

Nam janitor horizontis!
Aperit deae Anna;
Paras viam
Quod praeterit;
Quia dea est!
Aperit arcanum locum
Et cavere
Quod ei loqueris.
Deae Annae laudes cantate;
Quia surrexit!

Cujus vultus in terra pendent;

Id nomen custodis primae portae;
Primus portae percontor custodit;
Una cum voce querula
Anna ad portam primam.

Extendens pectus;
Id nomen est custodis portae secundae;
Cuius vultus lucet, portam custodit;
Fervidus deae tradit Anna.

Qui pascit carnem

Id nomen custodis tertiae portae;
Tertiam portam vigili custodit;
Benedictio deae refert Anna.

Patris filius
Quartae portae custos;
Ille alacri corde portam custodit;
Ille liberaliter pronus;
Anna portae quartae descriptis.

Qui in pane vivit

Quintus portae est custos;
Igneus portas servat;
Furiosus deae refert Anna.

Qui clara voce loquitur;

Ipse est custos sextae portae;
Qui flammam ab altari sumit;
Sextus portam custodit;
Alterum acutis oculis
Diva Anna sexta porta eas adscripsit.

Acerrimus omnium
Ipse est portae septimae custos;
Una cum pulcherrima voce
Septimam portam custodit;
Deam protector nuntiat.

O septem portae
Et vos qui statis in septem portis
Et deae Annae servit;
Quis refert tibi statum regionum
Deae Annae cotidie;
Anna dea te novit;
Novit unusquisque nomine suo.
Renata est dea Anna;
Transfiguratio donatur ei
A Domino caeli
Dignitas autem eius est pudicitia.
Anna dea accipit
Alter in caelo mortuus
Vivit in gyro alienorum deorum;
Anna regnat dea
Dearum et deorum atrium;
Anna dea nunc una est.

Dea Anna transfiguratur una;

Domina transfigurata;
Dea vernum lunae festivitatem celebrat
Et sol hibernus celebrandus est.
Dea nunc aquila oculos habet
Et vide divinum solem.
Deus sapientiae
Solem in tenebris noctis posuit.
Anna dea nunc per caelum iter est
In triumphali gaudio!

Dea Anna in pace ambulet;

Cum equitat in gondola solis.
Tutela deae Annae potestas
Tutela nacelle solis.
Dea Anna, hoc est quod vocamus eam
Numen qui natos hominum creavit.
Anna dea maior te est;
Viam veritatis ambulat.
Anna dea fastidit
Ab hominibus qui aliis noceant.
Tutela deae Annae potestas
Estne tutela Filii Dei virtus!
Anna dea non repudiatur
Ad septem portas caeli.

Anna dea pura est

In casum omnium sanctorum dearum.
Tua landscape offeret
De pane aureo et de vino rubeo
Scientes, sapientes;
Cor deae Annae delectant
Cum oblationibus panis et vini.
Anna Musa est
A dextris scribae Dei
& auxílium sacrificantibus.
Deus qui in sacrificio mandavit
Sacrificium deae Anna.

Anna dea est sublimitas

Caelestis horizon.
Diva Anna summum annunciavit
Ad portas caelestis horizon.
Nunc deaeque et di gaude
Appropinquante deae Anna;
Quia incensum sanctum est debitum
Natum deam Anna
Et noti fugituri!
Ianitores benedicunt Anna;
Anna dea est
Velata facie
Intra palatium
Ante sanctuarium Dei
In illa hora aeternitatis
Cum Anna post consensum suum
Ibi per amorem
Regina caeli summa!

Anna dea est

Qui veritatem Deo
Vim et quem malis corrumpit!
Anna dea galaxias aperit
Et propulsare grandinem
& custodit filios Dei vivi.
Sacrificium dea Anna fecit
Sancti panis
Locus ubi nunc habitat.
Anna dea compulit
In navem solis.
Paratur via deae Anna;
Progredi posse ad Deum.

Vultus deae Anna

Estne pulcherrimum illud!
Dea Anna potestatem habet;
Dea Anna satur!
Anna dea fortis habet voluntatem
Hostem prosterne!
Vos amici,
Praeparet viam
Deae Anna Dei!

Deae Annae hoc dico;

Fesso cum fit pectore;
Da mihi viam
Scio te,
Scio nomen tuum
Et nomen dei
Qui te custodit.
O Domina Orationis
Cum muro castelli munito tuo;
Domina suprema;
Domina intrusionis;
Qui futura praedicunt
Pauperem salvabis
Utrum prope an procul sint!
Horribilis, id nomen
Custos portae tuae.
Emundatur aqua balnea;
In qua lavit Dominus.
Oleo myrrhae unctus sum;
Ego sum indutus linteo albo
Sceptrum in dextra manu
Lignum factum ex Almuggim.
Ito illuc, nam purus es.

Deae Annae hoc dico;

Fesso cum fit pectore;
Da mihi viam
Scio te
Et nomen dei qui te protegit.
O domina coeli,
Terrae domina,
Totius mundi domina,
Quas extollis quod placet.
Filius Spiritus id est nomen
Custos portae tuae.
Emundatur aqua balnea;
In qua lavit Dominus.
Thure ego cum ture ;
Amictus byssino.
Sceptrum meum in dextera mea
Hoc ex sandalwood factum est.
Ito illuc, nam purus es.

Deae Annae hoc dico;

Fesso cum fit pectore;
Da mihi viam
Scio te
Et nomen dei qui te protegit.
O Domina Altaris Magni Sacrificium,
Quis panem et vinum adfert?
Di tibi commodant se;
Dies magni, salva, tale est nomen tuum.
Luce nomen est portae custodis tuae.
Emundatur aqua balnea;
In qua lavit Dominus.
Nardo unctus sum
Vestitus linteis subtilibus.
Sceptrum meum eburneum est.
Ito illuc, nam purus es.

Deae Annae hoc dico;

Fesso cum fit pectore;
Da mihi viam
Scio te
Et nomen dei qui te protegit.
Potens gladio verbi,
Mariae Austri et Aquilonis;
Ut inimicum perdas
Velit purus velit!
Taurus custos portae tuae nomen est.
Emundatur aqua balnea;
In qua lavit Dominus.
Ego admoto cum Tharsis
& serico albo indutus.
Sceptrum meum est de hebeno.
Ito illuc, nam purus es.

Deae Annae hoc dico;

Fesso cum fit pectore;
Da mihi viam
Scio te
Et nomen dei qui te protegit.
Patrona, Cultus Domina;
Felix cui vult dare;
Cui calvitium non potest accedere;
Qui repellis malefactorem!
Unctus sum Myrone
Pantherarum cute vestiti;
Sceptrum in dextra manu
Tonitrua est ex lignis quercus.
Ito illuc, nam purus es.

Deae Annae hoc dico;

Fesso cum fit pectore;
Da mihi viam
Scio te
Et nomen dei qui te protegit.
Domina gratiae, plena gloria;
Cuius altitudo, profunditas, longitudo, latitudo incognita;
Quod non est creatura
Quorum innumeri serpentes sunt;
Quod est in principio genitum!
Frater, hoc nomen est
Custos portae tuae.
Emundatur aqua balnea;
In qua lavit Dominus.
Unctus sum oleo
Tenuis vestitus tela.
Sceptrum in dextra manu
Spina est e rosa.
Ito illuc, nam purus es.

Deae Annae hoc dico;

Fesso cum fit pectore;
Scio te
Et nomen domini protegat te.
Ignis ardet
Sed quod spinam non urit;
Rapidis favilla;
Dolor amoris, hoc tibi nomen est!
Conservans corpus
Id nomen tutoris tui est.
A balineo aqua purgatus sum;
In qua lavit Dominus.
Unctus sum aloe
Vestitus odoratis stolis.
Sceptrum meum de lignis cupressinis.
Ito illuc, nam purus es.

Deam Annam salutamus

Cum pane et sale.
Ungitur myrrha dea Anna;
Thure fumabat.
Emundatus sum purus
Per transfigurationes
Verbi Dei.
Purae sum sicut cycni plumae;
Castus sum sicut piscis
Virgo casta sicut in templo!

Pura transfiguratio deae Anna;

Pulchra est veneranda dea Anna!
Deus misericordiam suam
Di omnes favent,
Omnes deae benignae sunt ei;
Anna, pulchritudo tua
Velut violentus spumans mare;
Quasi salo quod lambit saxum!
Tua pulchritudo est sicut ballroom
In quo clarificatus est Dominus.
Pulchritudo tua sicut columna
In templo Dei.
Diva Anna statuam posuit,
O vas amoris Dei!

Scito, Anna, lugeberis!

Ecce, Anna, transfiguraris;
Tu elevaris
Magicae potentiae!
Surgite et state;
Exsurge contra inimicum tuum!
Inimicus tuus cecidit
Inimicus Dei cecidit!
Mulier, de impiis triumphas!
Anna, verbis tuis obtemperans est
& mandata tua peragit.
Iustificamini in atrio
Per gratiam dei.
Tu scis quia lugeberis,
Scito te lugendum esse!

Dea Anna, frons uncta;

Tu capillum tuum, dum gero
Facies tua sicut luna lucet.
Ubera tua ex lapide lazuli facta sunt;
Capilli nigri sicut nox
Comas componit faciem tuam
Sicut lapis lazuli et luna;
Facies tua sicut aurum purum.
Tua denique supercilia
Tamquam soror amicae sunt.
Nasus infremuit ira tua.
Oculus tuus montem Dei videt.
Cilia tua sunt longa.
Palpebrae tuae sicut lapis lazuli;
Pleni sunt palpebrae tuae.
Osculantur labia tua veritatem
Et veritatem coram Deo loqui.
Dentes anguis dentes tui
Lingua tua tibiis ut philomena.
Ubera currentis,
Ubera currentis
Cum ruis per prata!

Collum tuum est aureum

Cincta electronica;
Faucium tuum non est constrictum
Tua spina est anguis
Tua spina e auro
Tua pulmones sunt spiritus
Oculi tui sicut stellae;
Tuum ludibrium, o ludibrium tuum
Estne duplex ovum ex carneliano factum!

Faucium tuum olet

Corpus tuum rotundum aureum
Ubera tua, o ubera tua!
Duo carnelian ova sunt
Lapis ornatur lazuli;
Humeri tui sicut faence lucent;
Arma tua
Cor tuum semper mitis
Duo ubera tua, o duo ubera tua!
Omnipotentis Creatoris es magisterium;
Tuum musculos aperire et claudere
Corpus tuum est caelum
Cum ad quietem
Umbilicus tuum posthac est;
Venter tuus paradisus meus est.