ु त सिू त माला

ॐ
॥ ी गु यो नमः ॥
शा र नाकर ी पोलकं रामशाि णा णीतं
ी हरद ाचायवय प चर नम्
ीम कंसपरु े परु ाऽऽिवरभवत् ीवै णवानां कुले
य ू पेण सदु शनो यिमधया िव णिु शवाराधकः ।
लोके बोधियतुं तु ी रत िशवो कषम् जग ेमकृत्
सोऽयं ीहरद नामगु राट् त वीत भ ािण नः ॥ १ ॥
शैवानां पदपासं िु मि शशदु शो यः पांसक
ु े िलम् यधात्
व ने चे रद पायसमथो बु यो भु वान् |
य येशो हरद नाममिहतां िव ां च सा ा दौ
सोऽयं ीहरद नाम गु राट् त बीत भ ािण नः ॥ २ ॥
ततायः कृतषीठम यिनलयो िव णोः पुरचालये
शंभू कषमबा य युि तितिमः सं था य शैवान् यधात् ।
िप ादीन् िशवम िच तनपरान् ा भ मामाि वतान्
सोऽयं ीहरह नाम गु राट् त वीत भ ािण नः ॥ ३ ॥
प य : ुितमिु गुंभनवतीम् मालां च सा शतैः
िनमायािखल वेदत गिगरी ता पय सं ाहकैः ।
शेिष वं नमसोऽ वर य च िशव याच चा यान् गुणान्
सोऽयं ीहरद नाम गु राट् त वीत भ ािण नः ॥ ४ ॥
कावेयु रतीरगे सिु विदते ी चोळदेशि थते
े े कंसपुरािमषे िनवसतः सायु यम नीिशतुः ।
ाया माकर शु लृप मितथौ यो भ बृ दाि वतः
सोऽयं ीहरदचानाम गु राट् त वीत भ ािण नः ॥ ५ ॥

1
 ु त सिू त माला

ी के . बालसु य शाि णा िवरिचतम्

॥ ी हरद गु राज दशकम् ।।
ीम कंसपरु े सुधीिवलिसते ी वै णवानां कुले
ीम का यपगो आिवरभवत् ी वासदु ेवा मजः ।
शैवं थापियतुं ुित मृितपुराण याय स चारणैः
यः सोऽयं हरद शैवगु राट् देयादभी ािन नः ॥ १ ॥
भ मो ू लन ईशने वहने प चा रीस जपे
िलङ्गाराधन एव बुि मभजत् िप ानुिश ोऽिप यः ।
भु ं शैषिशशोन देयिमित िप ा ापरो िनगतः
यः सोऽयं हरद शैवगु राट् देयादभी ािन नः ॥ २ ॥
िव णु िवमृ यमाणपदशीषाशेषभूतािधप
िप ा य िममं बालं क णया े व सोमे र ।
इ यात िशवपजू ने कृतिधयं वेनैव ना नाङ्िकतम्
च े यं हरद शैवगु राट् देयादमी ािन नः ॥ ३ ॥
त ायि पदे महोपिनषदु ोपासनोपा यतां
गाय ी ितपा तां तनु म शेिष वमु चैजगौ ।
पाङ्गु यं परशैवल णिमि ी वै णवानां पुरः
यः सोऽयं हरद शवगु रा देयादभी ािन नः ॥ ४ ॥
पा ड्यराटूिशविलङ्गभपू ितगु ा ण मागण सद्
वाधूला वयसु तीकतनया मु ा मेजे रितम् ।
पु ान सश ु ीलक यकारी ा याथवान् गृ भतू ्
यः सोऽयं हरद शैवगु राट् देयादभी ािन नः ॥ ५ ॥ :
तृ णापीिडतकु कुराय महते शङ्ख थनीर ददौ
भपू ाल िहत हतं हतवहे ौमं ददश रे ।
गोह या िविनमोचकं िशवमनुं दूवाद न दीमुखात्
यः याययदेष शैवगु राट् देयादभी ािन नः ॥ ६ ॥
2
 ु त सिू त माला

भूप ेिषतशािलभूतिवलयो ी ादगोवारणात्

प नीखगहत देवभवन ाि िवभतू ेबलात् ।
ईशािद जपः गोहननयोरेका त िनरकः
एवं यः समदशय ु िव नृणां देयादभी ािन नः ॥ ७ ॥
कावेरीिसकतासु िलगं मितकृ च डालपादाि तः
स े पदाितचोलनपृ तेः कै लाससं ायकः ।
अनीश य रथो सवे सतु गणो य यानभ ु ावादलं
कार ाप सुगो पदात् िशवगु दयादभी ािन नः ॥ ८ ॥
पु ये िलङ्गसमी णं घहरं प ा रो म राट्
मागब धु मापितः ऋणहरो ज मा तरे ा मभूः ।
पङ्गुं ापयते सदािशवपदं गगं ाधरं भि र या ं
यः कटीचकार गु राट् देयादभी ािन नः ॥ ९ ॥
स थानसयु ाि कः ितिदनं चा नीशसस ं ेवकः
सव म जनैिवमानवरमा ाप कै लासकम् ।
झु डाद डसमु ृ तां ितिदनं संमोदकारािधकाम्
ा ां पवू मप यदेष गु रा देयादभी ािन नः ॥ १० ॥
कै बा िश रिचतमेतत् दशकं गु राजवय य ।
दशमी दशां यपोछे त् सौ यं द ात् व ृ णाम् ॥ ११ ॥
दशि कुसुममाला ुित सूि मालािववरणावसरे ।
अिपता गु चरणयोः जीयाद लान ग धप ाड्या ॥ १२ ॥
॥ शुभम् ॥

3
 ु त सिू त माला

ॐ
िु त सिू माला
य मै नमो भवित य य गुणाः सम ाः
नारायणोपिनपदा यदुपासनो ा ।
यो नः चोदयित बुि म िध तौ यः
तं वामन यगितरी र सं यािम ॥ १ ॥
वेदेषु वा तदनयु ाियषु वा िवचाय
त ेषु वा यमिखलं ितपादक ते ।
ता पय सङ् हमहं िवदधे महेश !
म ं सीद नय मामृजनु ा पथा वम् ॥ २ ॥
म ाथवादिविधिभवहधा िवभ ो
य श द रािशरनपे तया माणम् ।
सोयं िवम सरिवमृ पदाथत वो
वेदः काशयित के वलमी रं वाम् ॥ ३ ॥
श दोयमी र इित ुितगोचर सन्
आनीलक ठमवतिसवच लेखम् ।
वामेव बोधयित नाथ ! िनजाथपोषात्
अ यं पनु ः करणािद िनपीडनेन ॥ ४ ॥
श द त वायमिभधानमन यश दो
नैघ डुका ि शवपदा िदवदेनमाहः ।
व तु वभावकृतमेव तु पू यभावं
ूते महे र ! महा परम च श दः ।। ५ ।।
य योपसजनमसौ परमो महा वा
श द तदथमिमधातमु लं कृ म् ।
श देन पू यवचनेन सम यमानः
पूजां वीित यिद श दिवदः माणम् ॥ ६ ॥
4
 ु त सिू त माला

नानी रं भिवतुमहित िव मेतत्

बडी रच िनतरामयथा माणम् ।
त लोक वेद िविदते रवजनेन
कोयं मः कितिचदी रम यमाहः ॥ ७ ॥
िव ं िनरी रिमदं जगदाह साङ् यो
योग से रमुभावनुवािदनोऽ ये ।
न वेव सभं वित से रतां वु ाण :
प ासनािदिभरनी रश दवा यैः ॥ ८ ॥
ऐ यम चमनुपािधिनब धन ते
य ू तनाथ ! नमसामिप पा मेकम् ।
त ायश िु तषु दुलभमेव वा यं
मु या नमो भवित य भव सङ्गम् ॥ ९ ॥
देव ! वदेकिवषयािण नमािं स पस ुं ां
य मै नम ुितबलादवधारयामः ।
देवा तरेषु िविहता यिप ता यमिू न
ोतांिस सागर इव विय सपं ति त ॥ १० ॥
य मै नम ुितर म नमि खन वां
एका िनयोजनमुवाच पशोः कपिदन् !
अ या च िद य िशशुमारािशरो भव तं
श य तिद थमुभयेन नमो िवधातुम् ॥ ११ ॥

ु यो योरिप नमि वनमु यमानं

वामेव त तमनसु दधतः देशम् ।
शसं ि त म दमतयो s िप िकमापत तं
म यि दने िह सिवतारमप हवीरन् ॥ १२ ॥

5
 ु त सिू त माला

कमव शूलधर शलगव वदीयं

म ा भव तमिखलाः ितपादयि त ।
वाम तरेण नमसा कृतल णाय
क मै पशु िनयनु जािन िनयोजय वम् ॥ १३ ॥
अङ्गा तरेषु िवबध
ु ा तरसं ततु ेषु
यि शंशुमारिशरसः प रिश यसे वम् ।
त मै नमो भिवतुमी र सां त ते
देवा तराय न कथि चदनी राय ॥ १४ ॥
या बि णी भवित शङ्कर शङ्खनी या
मु ा च या कमिलनी भरतोपिद ा ।
तािभभव यिमनया िवबुधा तराणां
मौिळ पृशा करपुटा जिलमु या ते ॥ १५ ॥
द नमः िकमिपशु मु देवता यः
वाम तरेण नमसामवसानभूिमम् |
ता तद् हीतुमनल न िह कि दी े
चोरोपनीतिमव धारियतुं िकरीटम् ॥ १६ ॥
त मै नमो भवतु य िनषीदसीित
सव नम यमनया तु िदशा महेश !
अ योषधीः ित नमो वयमामनामो
देहीव देहमिधित िस येन सवम् ॥ १७ ॥
सवम् वया जगदिघि तमेव म वा
ान तु ौ नमिसताः पतय तेषाम् ।
लोके पनु तव महे र ! भि योगात्
आरोिपता अिप वयं बहमुानपा म् ॥ १८ ॥

6
 ु त सिू त माला

ेधा नमो िवमश ृ तः ितभाित लोके

वेदेषु वा िवषमलोचन ! ना य पम् |
य नम विय तदी रता यु ं
व सि नकषिविहतं यदनी रे षु ।। १ ९ ।।
व सि नकषकृत एव नमः योगः
ायो बसीयिस यवीयिस यमानः ।
े यु इित क पियतुं न श यम्
अ ेयसामिप नमांिस िनदिशतािन ॥ २० ॥
े ् य यु मिष नाम नम वदीयं
े ोऽिस यः ऋतुभुजां पितरिनयानाम् ।
े ुतोिस भगव निवशेषत वं
म ेषु कृ पिठतेषु च सामगानाम् ॥ २१ ॥
देवा तर सह नम तुित तय ते
तोषाय नालमलमेव िवपययाय ।
पु ािथनव िवधौ सह च मौळे !
सोमेन हतमनशु ु म मिझम् ॥ २२ ॥
अिनं कृ य खलु पदं युङ् े
तद् ा णं भवित य तयो सहितः ।
आ ानम भवतः पथ ृ गेव ं
य ातरि निमित सू िवदः पठि त ॥ २३ ॥
अ यािदिभ तव महे र ! इितशङ्का
माभिू दित कृतम यनषु ङ्गो यम् ।
म ः ि यापदमपा थ पदा तरे ण
वमा य नतु पदेन िमनि रीितम् ॥ २४ ॥

7
 ु त सिू त माला

यासीकृतं वसु बलादमरै रवा ुं

अ वागतो िदतवािनित मि नम् ।
वदु वतया म तो गणा वा
ावणेन च भव तमवैिम म् ॥ २५ ॥
य ेऽिप पदमा णके तक ु ो ं
त छ दमी र ! तदीयमिप मरि त ।
य देशगत पदावकाशे
य य श दमनुशु ुम सामगे यः ॥ २६ ॥
स ता य र दियत र सभं जनानां
आह वरे ऽिप िवषमे ण | श दम् ।
रौ त कृितकं ित पकं वा
श दा तरं भवित वायसश दक पम् ॥ २७ ॥
स येव ति तपद ित पकािण
भूरीिण भागवतसा वतसि नभािन |
या ाहगेव भगवािनित श द पं
षाइगु यहेतुकमिप वदुपैित ना यम् ॥ २८ ॥
ऐ यम थमनुपािघमती च ल मीः
ानं च वीययशसी च िवरागता च ।
एते गण
ु ाः षडिप ते भगसं यो ाः
स ती यनेन भगवन् ! भगवानिस वम् ॥ २९ ॥
ऐ यमी रपद िु त श दो
वीयम् यशि शवपदं च तवािभध े ।
सव काम रपुश दसमिथतौ च
साव रागिवरहौ भवतः पुरारे । ॥ ३० ॥

8
 ु त सिू त माला

अथ र या िशव ! न कोऽिप िवर य ते

े तया वमिस दाशतयीिभ ः ।
ल धुं ि यं जिनम चा िविच प
अ यिचतं त म ि दाहि त ॥ ३१ ॥
स यं मा धिृ तराधेि ितरा मबोधः
सृि िवंरागतपसी मितरी र वम् ।
न वि यि त न कदािचदपैित धमः
िक त नय वित ते गण ु संमतेषु ॥ ३२ ॥
नैवे रा नयशसा महतो न वीरान्
न ीमतः ि ितपतीनिप सावभौमान् ।
अ या शानिप महे र ! वीतरागांन्
ावतो भगवतः वदि त वृ ाः || ३३ ॥
आथवाणा मदनशासन ! िन ुवागा :
नामािन नाम भगवािनित ते िनराहः ।
अ या मोपिनषदाह भगे रं वां
नैघ टुकाच भगव तमश ु ि त पू यम् ॥ ३४ ॥
पूजा तमु िहवता िविहता महेश
म ेण वा नसकाय िनब धना ते ।
सवािमर यपु िनषि पासनो ा
नारायणोपिनषदं प रभावयामः ॥ ३५ ॥
वा यं यदाह दहरा त पासन ते
य ा समपयित पिवशेषम मै ।
अ तगतैरिप तदौपियकािभधेयैः
भा यं वचोिभ रित वा यिवदां वादः ॥ ३६ ॥

9
 ु त सिू त माला

नारायण य यदुपा यतयाऽिभधानम्

य ा फल तिदह नोपलमे कथि चत् ।
उ पि िश भवद वयम यगािम
श यं महे र ! न कतमु पु ासन ते ॥ ३७ ॥
नासाबपु ासनमपु ा यकथैव दूरे
त मादुपासकतया प रशेषिसि ः ।
अ त यवि थतिगरा परमा मन ते
श दाते s िप िविहतं तदुपासक वम् ॥ ३८ ॥
य य ि थतोिस दये परम वमा मा
यु न त य परमा मतयाऽिभधानम् ।
वेन वयं मनिस वि िशखा तराळे
ित नपु ा य इित हा यपदं न क य ॥ ३९ ॥
नारायण य दयं सुिषरं महाि नः
अ नेिशखा च परमा मपदं यदु म् ।
सव युपासनिवधेरयमथवादः
ा िविश पु षाचरणा ि धेये ॥ ४० ॥
नारायण करणे दयं यदु ं
त यैव त िवतुमहित नापरेषाम् ।
ं यित करणे यितिमगृहीत
पूवानुवाकिविहतं यदुपासन ते ॥ ४१ ॥
ो यते परमसौ परभं च त वं
योितः परं च परमे र ! प नाभः ।
व ावनैकरिसक वदन यभावात्
म ी यथा ग डभावनया ग मान् ॥ ४२ ॥

10
 ु त सिू त माला

गीतासु योगजिवभूितिवभावनाय
नारायणि शवपदं ितवाचमच ू े।
योगि नशायय महे रगोचरं मे
िद यं ददािम तव च ु रित स नः ॥ ४३ ॥
वाम तरेण न कथिं चदुपासनीयं
अ यं वीित सिशव तुितर तकारे !
यद् श दसमिभ यवहारयोगात्
संहारका रिणहरे िशवश दमाहः ॥ ४४ ॥
िव ािधक वमिस िव मयं मुरा रः
य े र वमिस य ममुं गृणि त ।
आ ा जग कृितरेषभवाि निम म्
आतः कथ नु भगव ययु ोरभेदः ॥ ४५ ॥
िव ा मन तुितषु िव पित ववादः
सङ्ग छते तुिततयैव रथाङ्गपाणेः ।
िव यप यरु थ िव तयािभधानं
नालं गण
ु ाय गण
ु गृ िनकषहेतुः ॥ ४६ ॥
िव ं महे र ! भवानिधित तीित
िव ा मता पचरि त यदागमा ते ।
त पि डता िबिदतवेदरह यशीला :
जानि त म दमतय तु तदेव स यम् ॥ ४७ ॥
तु यं नमो िव दी र ! त तमथम्
आित ते सकलकमसु िव दश |
सवानुवाद िमद मु समथनाय
का यायनो मिु न दाहरित म गृ े ॥ ४८ ॥

11
 ु त सिू त माला

थानं यदा तरभपु ाि त पासको वा

या सा परा परतया िविवधा िवभिू तः ।
य ा पनु िवपमने मपु ािसत यं
नारायणोपिनषदाह तद सवम् ॥ ४९ ॥
य ा मना वयमसाविृ षणोपिद ा
नारायणेन भवतः ितपादिय ी ।
सू ं यथा पु षदैवतम तकारे
नारायणाषिमित त यपिद माहः ॥ ५० ॥
एषा महोपिनषदाह िहर यगभम्
जातं वदेव भगवन् थमं सुराणाम् ।
नारायणािभजनमे नमथािप म दाः
शंसि त त भवतः कितिच सिू तम् ॥ ५१ ॥
म ये ललाटमरिव दभुवः णेन
ो भवािनित क एवं िनकषवादः ।
योगािद ढमनसि शव ! मा शोऽिप
थानेषु प चसु न क य तवोपलभ
ं ः || ५२ ॥
ािण प चतन वि शव म पा
जीवातवः पशुपते ! िशवसंिहतानाम् ।
ेषु पु यिमव प चकम राणां
अ यां महोपिनषदीित मह ववादः ॥ ५३ ॥
िव े र यसिस भूतपित वमेकः
भवानिधपित सज
ृ ित प चम् ।
यद् ा णा ित तव ुतमािधप ये
तद् णो मम सदािशव ज मलाभः ॥ ५४ ॥

12
 ु त सिू त माला

िव े र वपुन तया न वा यं
बेदािधप यमयमेव महेश | वेदः ।
िव ा भवि त शतशः िवभ यमानाः
ोतांिस िक न स रतेव पृथक् कृतािन ॥ ५५ ।।
आिद यमृ यजषु सामिनधानकोशे
िब बे िनिव मिघित ित पू षो यः ।
एषा तमेष इित सािभनया भव तं
भृतािधप यवचनेन शशंस ना ना ॥ ५६ ॥
उ ो िहर यपितरेष िहर यबाह
ोऽि बकापित मापितरेष उ ः ।
आहभव तमिधदैवतमु णर मेः
आत तदचनिवधौ भगव निभ ाः ॥ ५७ ।।
यो म डलं तपित य तद तरा मा
या चानयोभवित भूतपते ! िवभूितः ।
जानान एतदिप य फलम ुते च
सव यथाविदह त किथतं मेण ॥ ५८ ।।
मा नाम भूदिखलम यिदमं देशम्
अ यािपता तिदित म िवदो भवि त ।
वा यः िकम य सिवता सिवतुवरे यः
िकं वा भवािनित िवतकपदं न तेषाम् ।। ५ ९ ॥
भा व तमेष िवषयी कु ते न म ः
श नोित व ु मिघदैवतमी रं वाम् ।
य मादयं विय िनरोहित भगश दः
ा चोदकतया तदधीयसे वम् ।। ६० ।।

13
 ु त सिू त माला

सा तोऽयम तक रपो ! यिद भगश दो

य पद यमन विय िलङ्गभेदात् ।
अ वेषये दुभयम यदिभ चिलङ्गम्
अ यू मं ाणभसम जस एष पे ः ।। ६१ ।।
श द मिृ त सिु न वा घिन वा पदा ते
यु वद युभयथा वरमायुदा म् ।
य य तकारकमवैिम पदं घञ तं
मै ायण िु तपराहतसा तभावम् ॥ ६२ ||
मै ायणितरस तिदित कृ य
भग भव तमिमधाय िविच तनीयम् ।
य भगपदगोचरतां ुवाणा
सा तं िति पित भगपदं पुरारे ! || ६३ ||
सा तं पदं तदिप नैव ददाित व ुं
य ा ण तलवका रण आमनि त ।
ो र मिन िषतपवू पाद
पादं ि तीयमिप भगमयं वीित ॥ ६४ ॥
भगः चोदयित यो िघयम मदीयां
तं धीमहीित घटना िविनमाय िलङ्गम् ।
वा य य भग भवत खपदािभधानं
भगा यिम यिप च सा बवचोनुरोधः ॥ ६५ ॥
यामेव म ोपिनष वीित
तिद यचू ोऽ याः ितपा मथम् ।
तद रं त सिवतुवरे यं
ा च त मा सतृ ा पुराणी ॥ ६६ ।।

14
 ु त सिू त माला

भाग ऽिप स सिवतशृ दसम वयेन

सािव तामिप िवगाहत एव म ः |
त पदा वयवशेन महेश ! म ान्
त ेवतानिप िह म िवदः पठि त ॥ ॥ ६७ ॥
अ यकदैवतवती मच ृ मामनामः
श देनिव इित शंकर ! वे देवीम् ।
िप या च मत इित पु यपदेन पौ णीम्
एता शािन कित नाम िनदशनािन ॥ ६८ ॥
एषा गित ुितिगरा िमित िनणयेन
ततद् हाचनिवधौ मुनय मरि त ।
म ेण शंकर | शने श मुप मेण
बु य खश दसिहतेन बुध य पूजाम् ॥ ६९ ।।
आ नायमृ यजुषसामिवधं िविच य
सारं समु ृ तवता परमेि नािप ।
म ि पादयम िवधा तरेण
राचरगरु ो ! मननु ा यथो म् ॥ ७० ॥
गृ ातु काममनल सकलं हिव ते
रा ो बिलं हरतु भागदुषः जा यः ।
पान शक ं र ! िनवेिदतमबं ज
ु ा े
नैशं हिव फुटम यत पादयो ते ॥ ७९ ॥
सोमं वदथमनश ु ु ुम सूयमान
आलमनं पशपु ते ! िनयतं पशनू ाम् |
ग यं च ते गिव सदेव तद वरेषु
च डे रेण सह नाकसदां िववादः ॥ ७२ ॥

15
 ु त सिू त माला

उ पि ति शव ! गृहीतसम वया ते
सोमः पशगु िव च सि त हव िषतािन ।
देवाः पशौ हिविष भागमनु ेया ते
गृहि त त िदतरे विप क पनीयम् ॥ ७३ ॥
कमकमेब न परं पशबु धनं ते
कत यमाह पल य तवा यनु ाम् ।
सवषु कमसु भव सवेन पस ुं ां
आरंभणं पदम िवदो गृणि त ।। ७४ ॥
सङ्क पतः भृित य तनुं िवभ य
देवा जापितमुखा ित दशय तः ।
सोमाहित हतवहािचिष हयमानाम्
अ वयव तव गण ृ ि त िगरीश ! भागम् ॥ ७५ ॥
सबै धन धनपते पभु िश ं
य ेवताितिथसमाि तभृ यवगैः ।
य ेश य प रिश मिप वदीयम्
अि थ ह यितकरे भवता यथो म् ।। ७६ ।।
ग येन सोमहिवषा च िम प कै ः
सा याि स सनु यो िवभजि त य ान् ।
सवषु ते विप भवानिवशेषत वां
राजानम वरिवधौ वयमामन॑ ामः ॥ ७७ ॥
अिनं काशयतु शंकर ! व तं
म वम इित वा तदन तरो वा ।
राज वती ि ित रतीव िवशेषण य
नालं तीपमपनेतुिममौ कषम् ॥ ७८ ॥

16
 ु त सिू त माला

या रोिहणी भवित देव ! तदा वदीया

त यां वदेकिवषयौ िवषमा ! ौ ।
म ािवमौ तिदह य पित वमीश
प ं वदेकिवषयं ितयाि त धीराः ॥ ७ ९ ॥
िप ा कुमारिमव भृ यिमवे रे ण
िश यं िगरीश ! गु णेव गुणािधके न ।
अिभ वया कृतिवशेषण मिू चवास ं ौ
म ािवमौ गमयतः परभं कषम् ॥ ८० ॥
ऋ संिहता वदित मेधपितम् भव तं
राजानम वरिवधेरयमाह म ः ।
व सू म गण म डनमौिळर नम्
पेण च वदिमधानगहृ ीतशि ः ।। ८१ ।।
व कं पुरा मरणत तनिय नुक पा
दाकारणं परमका िणक ! ुवाणः ।
म ोऽयमाव इित यावदुप मायाः
मल
ू ं महेश ! िविदतं िशवधमसू े ः ॥ ८२ ||
भीमोऽिस शकं र ! मृगो नु िनदशनं ते
तेजोिभ चिलतसूयसह क पैः ।
अ ोधनि मतमख ु ोऽिप िनजानभ ु ावात्
आपातत तनभ ु ृतां नपृ ितभयाय ॥ ८३ ॥
अ यु त िग रश ! व मधीमहे वां
वि यतः पवनभानकु ृ शानश
ु ाः ।
मृ यु त दिधकारभृततथा ये |
वल णमयं भयहेतुभावः ॥ ८४ ॥

17
 ु त सिू त माला

घोरा िशवा च भगव नभ ु यी तनु ते

घोरा िभष यित भवातमपु ा यमाना ।
अ या िभष जनकृतां जमी माणा
् या ददाित िशवता मिशवा मनोऽिप ॥ ८५ ॥
घोरा नमो िवदधत शमयि त ैः
आता िह घोरमुपयाि त िचिकि सतारम् ।
ीणि त शक ं र ! िशवां चमकानवु ाकै ः
होम य य व भव युभयेऽिप म ाः ॥ ८६ ॥
िव णु जापितपरु ंदरपूवके षु
वाजािदतु पिमतरे विप दैवतेषु ।
आशंिसतेषु चमकाः प रिश यमाणं
दातारमी र ! भव तसंश दमाहः ॥ ८७ ॥
यु ं नमानियतुमी र ! सि नधौ ते
देवा तरािण महतािमव म यमा म् ।
अ ति म वरिवधौ तदपे माणाः
व कमसीि न प रषेचनमाचरि त ॥ ८८ ॥
आ मा तरािण पशवः परत भावात्
वात यतः पशुपते ! पितरी र ! वम् ।
आ मानमौपिनषदाः वद यनीशं
ईशं भव तमुभयो भयं वभावः ॥ ८९ ॥
सं ा एव सित शंकर ! पाशपु ये
क मै वरे य | वरणं कृपणोिचतं ते ।
िव यथम ययनचोदनयागृहीता
ज पि त यि कमिप वि दवदथवादाः ॥ ९० ।।

18
 ु त सिू त माला

नानापदानवचनादिप चारणीयः
व पाशपु यवरण ितलभ ं वादः ।
ल धुं वरीतुमथवा कथमेक एव
वारा बहनिप महे र ! श यतेऽथः ॥ ९१ ॥
अि थरे िम रित पमन र ते
भूरीिण तािन च भुजङ्गममालभा रन् ! |
म ेण चा त रित यु मदुपासकाना
माविदका यदशनं तदमोघमाहः ।। ९२ ।।
भावोपप मनसां वदुपासकानां
ुं ाममोघमशनं भगव ुवाणः ।
पस
म ोऽयम त रित नः ितभाितमल ू ं
ा भु मचनिवधेरनुवासरं ते ।। ९३ ।।
नाथ ! वया िपतृमतो म त तुवानाः
वामामनि त भरतं नटनािमयोगात् ।
वैशेिषके सित खलु यपदेशहेतौ
साधारणेन भरणेन न कि दथः ॥ ९४ ॥
िहंसा तीितरिभमानपदैकदेशात
श दादमे रित भयेन समु ु पि त ।
कामा तकि परु द मखािदभगं
िव यातिव मतया किथतोऽिस वीरः ॥ ९५ ॥
िहंसािमधातपृ दसि निघना वराथम्
े ित नाम प रशं य पररावय तः ।
म े यथान इित मङ्गळवािच म्
देवेश ! ि यपदं पुनरावपि॑ त ॥ ९ ६ ||

19
 ु त सिू त माला

शाखासु शङ्कर ! सह तयीषु सा नां

आ नायते तब न के वलमानभु ावः ।
सवा मनामिधपतेर िवशेषत ते
देव तािदषु गणाः किथतानभु ावाः ॥ ९ ७ ॥
कंद िवनायकमभ ु ाविप ते कुसारौ
सवगणै
ु ः िपतरमेव िनदशय तौ ।
सामोपगायमपु गायमृचां गणेषु
सं ीणयि त िशव ! सामिवधौ यथो म् ॥ ९८ ॥
ािदकं सकलम यदपोध पुंसां
यात यमेकमिभधाय िशवक ं रं वाम् ।
ब यम यदनपे य िवमो हेतुं
आथवणः प रसमाि मुवाचं वेदः ।। ९९ ।।
यामामनि त तब शक
ं र ! धमदारान्
अ वयव सहजित तया वसारम् ।
आथवणा यदुपसृ तया भव तं
यात यमाहरपहाय िपतामहादीन् || १०० ।।
एक तु ोऽिस परमे र ! सि तीयं
म ा यया यपिदशित पुनः पनु वाम् ।
त याः भावमितवायनस िशवायाः
का येण व ु मनलं कमलासनोऽिप ॥ १०१ ॥
एकं मुख ि तयमी र ! लोचनानां (लोचनं च)
च वा र द िष िवशदं वपरु ु तं ते ।
िन यं तदेव भजतामपु कारहेतोः
नाना भवि त तनव तव िद य पाः || १०२ ।।.

20
 ु त सिू त माला

कै रातमी र ! िपनाकधरं वपु ते

कृि म् वसानममु या सह धमदारैः ।
आराधयि त खलु पविण साकमेघे
पु यैिखयबं क हिविभरन यभावाः || १०३ ||
मीढ्वांसम तिविनवेिशतमीढुषीकं
अ तजय तमजरामरिव हं वाम् |
व ारपं दियतया सह देवसेन
े य नाथमिप नाथ ! यजि त ध याः ॥ १०४ ।।
प या समं सह गणै सह वा सुता यां
साधं तथा प रषदा िवषमे ण ! वाम् ।
अ य मीितिथिनशामख ु मचय तः
पापं तर यिप जयि त महेश ! मृ युम् ॥ १०५ ॥
म ा भवि त िवरळा िवबुधा तराणां
स ाव एव िशव ! दिशतश य ते ।
व नाम पगणु वणनल धवणा
म ा न श यमवगतं िु मय या ते ।। १०६ ।।
ानुवाकपिठतािन पर सह ं
नामािन िद यमिप पमनेकश ते ।
श यं ग ण
ु ा गणियतुं गणना यिद यात्
भौमेषु पांसुषु िवना तव देव ! मायाम् ॥ १०७ ॥
वेद वयं भवतु वा त वा णीितः
सवः माणमिवहाय गण ृ ाित लोकः ।
त व गण ु दिशततारत यं
अ य माणमिवरोिधिन वेदवा ये || १०८ ||

21
 ु त सिू त माला

बेदाः माणिमित सिं गरमाण एव

िद यं तवागममवैित जनः माणम् ।
वद् यानवा यिवषयौपियकै ः पदाथः
आमू माकिलतिव हमाच मल ू ात् ।। १०९ ।।
यानं यथा भवित ति षयो यथा वं
या गणु भगव निधका रवगः ।
सवािण तािन भवदागमसिं हतािभः
क पै रवा वरिवधे पपािदतािन ॥ ११० ।।
अ वानम वपितम विन तारत यं
े ा वपारगमनं च फलं वीित ।
म ोऽ वनािमित महे र ! गृ कार :
िपता कुमारमुपनीय वदि ह वा यं ॥ १११ ।।
क पाः माणसिृ षिभयिद नः णीताः
िकन माणभूिषणा महता वहष ! ।
श यं न व ु वप र हदूिषतािन
त ा तरािण भवता िशव | कतृमि त ॥ ११२ ॥
आच ते यमृिषमाषिवद तपोिभः
एकै कम शमी र ! वेदराशेः ।
ारम य िनिवलेन िनजानभ
ु ावात्
अ यानृषीनित महिषमतो िवदु वाम् ॥ ११३ ||
उ धान पु षे रमेव सां यैः
आ याय पाशपशपु यिभधानभेदात् ।
ेयं वदागमिवदि शव ! सङ्िगर तां
एतावता िकिमित न तदुपे णीयम् ॥ ११४ ॥

22
 ु त सिू त माला

य वेदिविहतं िथतं पुराणैः

बोधायनेन मिु नना बहशः णीतम् ।
सवाथदशनपरैरिप गृ कारै ः
य ोपवीतिमव िव मतृ मचन ते ॥ ११५ ॥
वेदोपवृ क परु ाणवचः प चैः
आघो यते िवषमने | समचन ते ।
त ैरलं तदुपबृझकवेदमल ू ैः
वा याहतं न िह मुखािनलस यपे म् ॥ ११६ ॥
वेदाथिनणयिवधौ िह पुराणमङ्गं
िनण तवेदिवषया मतृ यो भवि त ।
आत तु े रव पुराणिगर सकाशे
नाले काशियतुमा मबलावलेपम् ।। ११७ ।।
मूल ुतेरनुपलभ
ं पराहतायाः
दूतीव या न भवित वरसा माणम् ।
य वेदिविहतं यजनं वदीयं
त या मतृ ेरिप िकिम छित ि पातम् ॥ ११८ ॥
पौवाि कानुपिदश िनयमा यदेतत्
अ यचन मनरु खोचत देवतायाः ।
ति क पनु तव मह यिस देवता वं
मृ ये च काचशकले न मणे पे ा ॥ ११ ९ ॥
प या समं सह वृषेण वृषे के तो
यु म लीनपु िदशन ि दशावकाशे |
अ यचनं भवनक पनपूवकं ते
बोधायनः किथतवानवयु य गृ े ॥ १२० ॥

23
 ु त सिू त माला

भावा तरािण प रहाय मह सु िन यं

िव ानयोगिवभवेषु महीयसे यत् ।
देवो महानिमिहतोऽिस ततः कपिदन् ।
नाम वदीयिमदमाङ्िगरसा िनराहः || १२१ ।।
ेधा तवाचन िविध त णे दु मौके !
कामाय कि दपरो दु रत याय |
अ यि नहो मभ ु यं वयमामनामः
वगाय य वित यदु रतं ि णोित || १२२ ||
यद् ा ण वमिस नाकवतां िनकाये
तु यं िनवेिदतमभो यिमित मरि त ।
उि छ मी र िविश मिप ि जानां
भूमौ िनखेयमथ ांभिस म जनीयम् ॥ १२३ ॥
वं ा ण व दुपधावनमेव कायम्
तद् णै विदतरे न भव युपा याः ।
न ा णानवरवणिनषेवणेन
सभ
ं ावयेम यिद नः पदं माणम् ॥ १२४ ।।
उ कषतः प रहर यपकषतो वा
का वासना भवित क य कृते न िव ः ।
य ीि त य पितत य च तु य षं
यािदशि त मुनयः कमनीयम म् ।। १२५ ।।
च डालचि डलिचतानलशौि डकानां
गो ा ण वलनदीि तयोिषतां च । :
वशः कया भवित वासनया िनिष ः
पृ षे ु वा िशव ! कथा िविहता िवशुि ः ॥ १२६ ॥

24
 ु त सिू त माला

व या नमाहरिप दीि तसि नक पं

भो यानमेवकृतराजप र यं
शंखाि थ पावनमपावनमि थ नृणां तम् ।
इ थं ि थते वचनम परायण ः ।। १२७ ।।
अ ा णैः दु पधातकम तु भो यं
य ेवता तरिनवेिदतमु म म् |
तद् ा णैरिप िकमी र ! वै देवे
हाय बिलबिलमतामिशतेन तेन ॥ १२८ ।।
देवा तरैरिशत मु मनङ्गशािसन्
अ ि त चेदनिशतेन बिलम् हर तः ।
आ यैकदेशिविहतो बिलर यथासन
नाल फलाय िवपरीतफलाय तेषाम् ।। १२ ९ ।।
ा णमी र ! परु ा हतवानसीित
िभ ाटनं िवमृशतः ितभानमा म् |
य प चमे िशरिस पु पसमं िनकृ े
जीव तमेनमिमतायुषमाहरा ाः ॥ १३० ।।
आनािभजानु विसतं बसनं न शाणं
पाणौ कपालशकलं न िवलोिकतं ते ।
नालवं ते शविशर तव के तयु ौ
भै ं न सां भवनं सकलं तदा ताम् ॥ १३१ ॥
य कालभैरवकृतं पतनीयमेनः
िकं तेन ते भवित भै मथािप विृ ः ।
त म यपाितिन वधे िवषुधा तर य
िनवदमाचरिस िक तु भवानज म् || १३२ || ॥

25
 ु त सिू त माला

य पाशुप यमवृणोदमरांत रे यो
िभ ां भवानकृतय परमे रोऽिप ।
चो ं तदेतदुभयं प रहतुकामो
म ये बृह पितरिप ितपि शू यः ॥ १३३ ॥
ािस िव णरु िस सवमसीित य वाम्
आ तामपु ासनिविधम् कथयि त मूढाः ।
त ेवता तरिनकषिनगहृ नाय
मोहाय वा भवतु जि पतम पबु ेः ॥ १३४ ॥
अ ैतमागमिशरोिभ पासनायां
उ ं तवेित परमाथतथा न वा यम् |
भेद फुठो ग डमाि कयोरळीकं
तादा यभावनमथािप िवष माि ॥ १३५ ॥
यद् पचं मिशरोलवनापदानं
यद् णा च ह रणा च िवमागणं ते ।
य ा तयोजनियतारमधीमहे यां
त सवमी र ! िवमढू िधयामस म् ॥ १३६ ॥
सोमे लता मिन महे र ! गौणवृ या
िव णोरवािद जनक वमृचा कयािप ।
व येव त िवतमु हित मु यवृ या
ने े न पङ्कजभवे िनतरां मुरारौ ॥ १३७ ॥
अ यो यतो यिद भवेदहमी र यां
वं चाहमी र ! िकम िनयामकं नः |
को वा िवपयिसतमु हित व तुशि म्
त वभाविनयतां भवदा यािप ॥ १३८ ।।

26
 ु त सिू त माला

एकं तवा यसुकरं त ाहरामो

जातेन भा यममरा तरव वयािप ।
अ यिथतोऽिप िह महेश ! महिषदारैः
अ तिहत वमिस गिहतगभवासः ।। १३ ९ ।।
इ छावतीण मरु शासनगभवासः
या चेदुदाहरणमेप िवमशनीयः ।
गन वसािम प रवे य जरायण ु ाऽहम्
मासा बहिनित महे र ! क य कामः ।। १४० ।।
इ छािप ननू मनयु ाित पुरा कृतािन
कमािण शक ं र | शुभाशुभल णािन ।
इ छावतारवचनािन तु भारतादौ
नारायण य गुणवादमदु ाहरि त ॥ १४१ ॥
िवधातारं कि जित भजते क चन ह रम्
सुरान यान ये जगित सफला सविवधयः ।
तथािप व े ि शव ! िशव ! यदा चमविदित
तु ो म ो देवा तरभजनदै यं न सहते ॥ १४२ ॥
शशे भृङ्ग पु पं नभिस मृगतृ णासु सिललम्
सूितव यांया मनविधमदायु तनुभृताम् ।
िवमिु वा देवा तरभजनल या पशपु ते !
न श यं न संभावियतुमिप सवम् िवमृशताम् ||
न िभ ना नौर यानलमदु िनधे मियतुं
िशला नैवो नेतंु भवित िशलाम तक रपो ! ।
जिन वा मृ वा वा जगित प रवत सरु गणः
कथं मे ससं ार मणभयभाज ॑ तु शरणम् ॥ १४४ ॥

27
 ु त सिू त माला

देवता तरपनु ः पुनभवं प यतः पशुपते ! भयं मम ।

डतोऽिप तव ज म मा मभतू ् दीयतामयमपि मो वरः || १४५ ||
वासनाप रगृहीत देवता वणनौपियकसववा यम् ।
िघि धगी र ! जडाशयं जनम् तावकै रहमसािन सङ्गतः ॥ १४६ ॥
पांसुकेिळरिप य य शैशवे शैवपाशुपतपादपांसुिमः ।
तो कमिण न त य मे गुणः त ुणोऽयमपु ॑ प ते विय ॥ १४७ ॥
तो ी यमथमुपपािदतवानहं ते
भ ित भ जनव सल ! भाषमाणः ।
आिवधभूिवथ िशखी शुिचना वरेण
य ोपवीतमुपवीय धृति पु डूः ॥ १४८ ॥
भ ं भवानिदत पा चरोपनीतं
म ं महे र ! पय िपतं स नम् ।
भु जान एव तदहं झिडित बु ः
वम समािध रित यु िघयमिभ नः ॥ १४ ९ ॥
तो मेतदवधाय गृ तां अथम य िनिखलेन जानताम् ।
ा म यदिप नाविश यते ेयम यदिप वा न िक न ।। १५०
प चाशदु रशता ुितसूि माला
भोगावळी भजु गराजमनोहरा ते ।
वेदेषु भि मपरागमवैिदके पु
त ेषु भि मतुलां विय च सतू े ॥ १५१ ॥
॥ समा ा िु तसिू माला ॥
िम या कि पत भोगमो दवच स तान स वापन
या ाणामिचर भाविवबुध े णा महेशि षाम् ।
मिू न वेक दुरा मनां िवरिचता िनधातवाताः परैः
िव ि ः परमे र िु तकथा ता पय सङ् ाहकै ः ।।

28
 ु त सिू त माला

त व कािशका या या या िशविलंग भूभुजारिचता ।

यात मेव भि ः परु हरपादांबज
ु ािपता सततम् ।।
अघिटतघटनापटवे किटत क णाय गगन िस धु भृमे ।
वटत मूलि थतये िवघिटत तमसे महे राय नमः ॥
॥ सव सा बिशवापणम तु ॥

29
 ु त सिू त माला

|| ओम् नमः िशवाय ||

॥ ी हरद चायकृता प चर नमािलका ||

गाय ी व लभ वात् दशरथतनय | थािपतारािधत वात्
शौरे : कै लासया ा तमुिदतयांऽभी स तानदानात् ।
ने ेण वेन साकं दशशतकमलैः िव णुनापिू जत वात्
त मै च दानादिप च पशुपितः सवदेव कृ ः ॥ १ ॥
क दप वंसक वात् गरलकवळनात् कालगवापह वात्
दैतेयावासभतू ि परु िवदळनात् द यागे जिय वात् ।
पाथ य खानदानात् नरह र िवजयात् माधवे ी शरीरे
शा तु सपं ातक वादिप च पशपु ितः सव देव कृ ः ॥२ ॥
वाराण यां पाराश र िनयिम भजु तंभनात् ा परु ाणां
वंशे के शवेनाि तवृषवपुषा धा रत मातल वात् ।
अ तोकै शीषै रिनशगलकृतालिं या भिू षत वात्
दाना ान मु योरिप च पशुपितः सवदेव कृ ः ॥३ ॥
भूमौ लोकै रनेकैः सततिवरिचतारािघत वादमीषाम्
अटै य दानात् दशिवधवपुषा के शवेनाि त वात् ।
हंस ोडाङ्गधा र ुिहण मुरहराि व शीषाि क वात्
ज म वंसा भावात् अिप च पशुपितः सवदेव कृ ः ॥
वैिश ये योिन पीठाियतमुर रपु ि भावेन शंभोः
स ीका तीकाियत ह रवपुषाऽिलगं त वेन य ा ।
अ ाधा यात् िविश ा य समिधगं मे दानवानामरातेः
शभ ं ो कृ भावादिप च पशपु ितः सवदेव कृ ः ॥५ ॥

30
 ु त सिू त माला

परिशव तो ािण (िशवरह ये)

महादेवो देवः िु तिशखरमौिळ थवचनैः
तथा ये िव वायािविधह र हरे ानलयमाः ।
महादेवा जाताः ण ु ुत वर सोमेनजिनता
अतो वे ो भवित िशव एकः िशवकरः ॥ १ ॥
मखानामेवायं भुरिखल िव ािधकहरो
महिषवदादौ वरजिनततारः परिशवः ।
यतो े ा ा ह र रिवमुखा िनवहाः
सूता येयोऽयं ुित िशखरवा यैः परिशवः ॥ २ ॥
ऋतं स यं देवः पु षपरमो भतू दयो
नतोऽ तानां शेषी िु तवरमहा वचसा |
रखेर तयेयो भवित स िह भगन वचसा
ि जैगाय यां तु ितपदसपु ा यः परिशवः ॥ ३ ॥
यतो वाचः शंभो भवित च िनवृ ा मनसा
महान दं य मा वित जनता वेव िनपणु म् ।
जग मा जातं भवित महेशेन जिनतम्
अतोऽ ते यि म त वित च िवलीनं परिशवे ॥४ ॥
ि जानां जाबाल िु त िशखर वा यै िविहतो
महा ैिव ो िु त गिदत वणा म िविधः ।
िशव याचा िलङ्गे ुित गिदत भ मा िवधृितः
जपो ा याय ित गिदत प चा रमनोः ॥ ५ ॥
िव णु ानले ा मिु न नपृ िदितजा य य िलङ्गाचना ै
सं ा ाः पदवीम् सदैवमुिदता ते कमदेवा जनाः ।
एत स यमहो ि स यमधनु ा व मीद म नीिशतुः
सािन ये िनवसािम शीतलमहाप ेव त ायसे || ६ ||

31
 ु त सिू त माला

ी हरद ाचायिवरिचतम्
सा बपर तो ािण
(भिव यो रपरु ाणम)्
सा बो नः कुलदैवतं पशपु ते सा ब वदीया वयं
सा ब तौिम सरु ासुरोरग गणाः सा बेन स ता रताः ।
सा बाया तु नमो मया िवरिचतं सा बा परं नो भजे
सा ब य अनच ु रोऽ यहं मम रितः सा बे पर िण ॥ १ ॥
िव वा ा परु लयं सुरगणाः जेतुं न श ा वयं
यं शंभुं णता वयतं ु पशवोऽ माकं वमेवे रः ।
तेनाि म शरणागता पशुपते पाही यवोचं ुतं
ति म मे दयं सुखेन रमतां सा बे पर िण ॥ २ ॥
य येषुः कमले णः पशुपतेर जो व सारिथ
य याफिणनािसनोरथपदे य ये दुसयू ावभ
ु ौ।
मे य य शरासनं रथवरो भूिम तु य याभवत्
ति म मे दयं सख
ु ेन रमतां सा बे पर िण ॥ ३ ॥
य ो मगृ ु रि दरापितमहो शाप थ ल यं भश ृ ं
कृ वा वां दियतां मृतां वमनिु भ शैवैरयुङ्तासुिभः ।
यं तारािधपचडू मागमिशरो िव ािधकं गायते
ति म मे दयं सुखेन रमताः सा बे पर िण ॥ ४ ॥
गोिव दादिधकं न दैवतिमित ोचाय ह तावभ ु ौ
उ ृ याथ िशव य सि निधगतो यासो मनु ीनां परु ः ।
य य ति भवपािणरानितकृता न दी रे णाऽभवत्
ति म मे दयं सुखेन रमतां सा बे परा िण ॥ ५ ॥

32
 ु त सिू त माला

िव णु थावरजङ्गमा मकजग वामी िव र ािधको

य के न सहासरु े र रपयु ु ं दधीचेन सः ।'
कृ वा शी महो ि जादपजयं त माद् तोभूभृशं
ति म मे दयं सख ु ेन रमता सा बे पर िण ॥ ६ ॥
कादीना च भयक ं रः वमहसा व कृ यैभृशं
कोपा धो िजतदानवो नरह रय यांशभूतेन सः ।
लोके श शरमेण िशि तमदोभू लीलयाऽध णात्
ति म मे दयं सुखेन रमतां सा बे पर िण ॥ ७ ॥
िव व सेनमपीि दरापितसमं तं र िम ा छलात्
सहं याथ सभैरव शािशधरो य यांशभतू ो जटी |
ायामरिश क य बिलनो िव णोमद चारत
ति म ये दयं सुखेन रमतां सा बे पर िण ॥ ८ ॥
येनापािदतमङ्गजाङ्गमिसतं िद याङ्गरागै समं
येन वीकृतम जसंभविशर सौवणपा ै समम् ।
येनाङ्गीकृतम युत यनयनं पूजारिव दै समम्
ति म मे दयं सख
ु ेन रमतां सा बे पर िण ॥ ९ ॥
िव णु सुरािधप भृतय सविप देवा भृशं
संमृताजलघेिवषा प रभव ा ायमे ये रं ।
खख थानिनयोिजता गतशच ु ः व था बभवू ढु ा :
ति म मे दयं सु बेन रमतां सा बे पर िण ।। १० ।।
यि गण ु ाि वातमधुिम लायुधे य रशवो
द वैतानथ तान् गहृ ीतमु नयो श या पनु ह नयोः ।
ता यां साकमहो गणु यभृते ाय सा यं ददौ
ति म मे दयं सुखेन रमतां सा बे पर िण ॥ ११ ॥

33
 ु त सिू त माला

॥ ी हरद चायवय प चर नमाला तुितः॥

पशुपित परत ो ारणायैव ननू ं
भृगुमुिनकृतशापा लु धमानु यभावः ।
ह र रित बधु वयाः यं वदि द माणैः
स जयित हरदाचायवय महा मा ॥
घटमुिनतनयायाः पावने तीथसङ्गात्
अनलिवनतु शभं ोः शोिभते िलङ्गमू या
समजिन नगरे यः कंसनाि न िस े
स जयित हरद ाचायवय महा मा ||
परिशववरमिू त यानिन ा तरङ्गः परिशवशभ
ु नामो चारणे स िज ः ।
परिशवमतत व थापने ब दी ः स जयित हरद ाचायवय महा मा ॥
परिशवशुभलीलासागरे म निच ः
परिशवमयबु याऽऽलोिकताऽशेषलोकः ।
परिशवपदसेवाकमिभः यः जु ः
स जयित हरद ाचायवय महा मा ॥
िनगमिशरिशसं थः शभ
ं ुरेव कृ ः इित ह रपुरतो यः त पीठ ि थत सन्
ुितवचन सुमाला थमूलं बभाषे स जयित हरद ाचायवय महा मा
इहपरसुखद ी कामकोटीगु णां चरणकमलरेणु यानिच व लु ा |
गु वरहद ाचायब : देशे िवलसतु सततं ी मािलनीवृ माला ॥
इित ी म लािद दि णामिू तिवरिचता ी हरद ाचायवय
प चर नमाला तुितः संपणू ा॥
॥ शुभम् ॥

34
 ु त सिू त माला

॥ अथ महाम यान ोकाः ॥

|| ी हरद ाचायवय मिह न तवः ॥
॥ ीम लािद दि णामूित िवरिचतः ।।
॥ औ ं नमो भगवते हरद ाय ॥
ओकारवे िवभव य महे र य संचोदनेन िशवत विन पणाय ।
भूिमं गतं मधहु रं भुिव यं वदि त त मै नमो भगवते हरद भू ने ॥
न त यमेकपु षं िशवमेव ना यं म त यमेकमनमु ीश षड री यः ।
ग त यमाह शरणं च पित पशूनां त मै नमो भगवते हरद भू ने ॥
मो ं ददाित भगवा परमे रोऽ ये
मोहात् मि त िदिवजाः भवपाशब ाः ।
इ यं माण सिहतं य उपािददेश
त मै नमो भगवते हरद भू ने ||
भ मि पु िवलस मणीय गा ः ा र नमिणिमिवलस सक ु ठः ।
ौताि नसेवनपरि शवपूजको यः त मै नमो भगवते हरद भूने ॥
गंभीरसूि िनचयैः िु तयिु यु ः पार यमैशममलं परु तो इरेयः ।
पीठे ि थतोऽनलमये कटी चकार त मै नमो भगवते हरद भूने ||
व िशशवो िमनयो भरतो या यत् मौिल थह तयगु ळा जिलमु याऽ य |
इ यािद यिु जिटलं य उदाजहार त मै नमो भगवते हरद भू ने ॥
तेने िह यो िन पमां ुितसूि मालां
यां वी य िजामतयः सहसा पति त ।
िन प पात दयाः सततं रम ते
त मै नमो भगवते हरद भू ने ॥
हस
ं ोपसे यघठन भवा बपु ण
ू कंसािभषे परु वरे वनलेशपतू े ।
आिवबभूव िशवभ सुदशनो यः त मै नमो भगवते हरद भू ने ||

35
 ु त सिू त माला

र योरस युतवती कमलां हरेयः ी सु तीकतनयां पितमा क ु ामाम् ।

ावा सध
ु ी : वगहृ ण िविघनोपयेमे त मै नमो भगवते हरद भू ने ||
दप जहार कुिधयां िशववै रणां यः हम पपु ोष सु दां िशवमाि तानाम् ।
शैवं चकार समयं ितब धमु ं त मै नमो भगवते हरद भू ने ||
ताप याि न शमनैक सुधाकराय मोहा धकार हरणैक िदवाकराय |
माहेशबोध जनकाय महामिह ने त मै नमो तु भवते हरद भू ने |
य यापदानमतुलं िवततं भिव ये भ ोपम यमु ुिनना ि जवयम ये ।
गीतं पुनः िशवरह यनवांशके च त मै नमो तु भवते हरद भूचे ॥
भूमा िशव सुकृपया वटमूलवासी ारादुपे यपदमाि तबालकाय ।
नैजं बोधममृतं ददौ च य मै त मै नमो तु भवते हरद भू ने |
ीक ठ िद यमिहमाविळबोिधनी या बथरनभ रता िु तसूि माला ।
येनैव सा सुघिटता िवदुषाऽसमेन त मै नमो भगवते हरद भू ने ||
ी कामकोिटपीठे शक णालेशलेशतः ।
अकाष दि णामूित : हरद गु तवम् ॥

36