Life has all the power to turn our world upside down.

Sometimes we go down and sometimes we goes

up. We really can’t tell how our life will work,but what we all have to do is to take a risk.Wala itong
kasigoruhan its either manalo tayo o matalo. So why back up?when you have 60 days to give it a shot?

Chapter 1.

1:00 A.M

Napanganga nalang ako nang Makita ko ang orasan it’s already 1 am pero wala parin ako maisulat sa
story ko, I love writing but I think writing doesn’t love me. I remember it started when I make
imagination in my mind and then I put it in words and taduhh I already have my short story. I thought I
already find my talent just like others who used to dance very well or sing. But I really admired people
who can write beautifully. From short stories I also succeed to poem and spoken poetry. I really write a
lot but then I just find myself thinking I’m not enough for this path. I want to give up but I just can’t it’s
like it comforts me when I’m writing. And that’s why I’m starting to write novel stories but damn I’m bad
at dialogue, I just want to cry also everytime I read what I wrote it’s like a 10 years old child is writing.
Napa sandal nalang tuloy ako sa lamesa ko,But just like everyone said if it’s your time to shine it will
come to you in no time.

1:30 A.M

Ok I already spend 30 min thinking how bad I write,So I turned off my laptop and then crawl to bed.
Baka nga kailangan ko lang matulog at baka bukas famous writer na ako.

7:30 A.M

Napa balikwas ako nang bangon nang Makita ko ang orasan I’m almost late sa school.In no time I just
found myself running downstairs with messy hair and guess what messy uniform also sa school ko alang
tu aayusin but I’m already pretty late,oks lang atleast pretty pero baka di maging pretty pag di ako
makaka graduate. Buti nalang dumating agad ang grab na binook ko kasi kung hindi,hindi ko rin alam san
ako makakarating siguro nasa kalsada lang ako umiiyak, yes po opo 4 th year college napo ako pero iyakin
pero dzuh who cares tao ako at kasalanan ko bang soft hearted person ako. Napapatingin sa akin ang
driver habang nag aayus ako sa sarili ko habang of course ano pa nga ba nag da drive siya.

“kuya hindi po ako baliw mukha ko lang po hehe”sabi ko habang tumingin sa kanya napangiti naman si
kuya sa sinabi ko.
“nag aalala lang po ako sayo maam mukha kang stress eh”sagot naman ni kuya at napangiti ako ganun
naba ako ka haggard pero I cant blame him stress naman talaga ako 4 th year college is the most stressful
year in college and isali mo na in ang pag overthink sa future mo. “nako kuya maganda pa rin naman ako
kahit stress na face ko,normal lang tu sa masipag na 4 th year student” sagot ko sa kanya kahit di naman
talaga ako masipag at nakita ko si kuya na tumawa at sumangayun naman siya sa akin pagkatapos nun
nakarating na ako sa maganda kong paaralan patakbo ako papuntang room and guess what again Im
pretty doomed.

“oh hello there miss ayenza ang aga ba namin para sayo?”bungad ng aking magandang guro na akala mo
naman ang husay mag turo eh minsan na nga lang magpakita sa amin ngumiti muna ako sa kanya sabay
ayos sa buhok ko nakatingin sila lahat sa akin oh well I can’t blame them maganda ako,chariz!. “parang
ganun po maam sana 8:40 nalang kayu nag start para naman maka abut kayo sa akin”sagot ko sa kanya
na nakangiti pa kasi naman hindi ko mapigilan mamilosopo may dalaw ako ngayun at opo hindi tu rason
pero naiinis ako eh. Maiinis lang tayo bella pero dapat kalma at maganda parin tayo nakita ko mga
kaklase ko na nakangiti sa akin kasi naman si maam parang sasabug na kasi subrang pula na niya and in
no time she yell at me na umalis sa harapan niya edi umalis din ako at tumambay sa library hindi para
mag aral kundi bumili ng chocolate gawa ng librarian namin. At opo hindi po ako napapagalitan kasi
kaibigan ko ang librarian. Hindi ko mapigilan mag pout sa kay Ms.Alvalos grabe kasi ang tawa niya sa
sinabi ko sa boung trip ng buhay ko esti ng pretty early morning ko. “Ang sama mo naman sa akin
Miss,kinakabahan na nga ako sa grades ko sa kanya parang natutuwa kapa”sabay lamon ko sa chocolate
at hindi pa talaga siya tumigil lalo pang tumawa naiiyak na ako nang tumahan siya. “jan ako bilib sayo
bella lakas ng trip mo”sabay tapik pa sa abaga ko. Lumamon muna ako ng isa pang chocolate bago nag
martsa papunta sa lamesa na bakante at sumubsub dun. Habang nag mumuni ang vibrate naman ang
phone ko kaya malamang kinuha ko at ang kaibigan ko pala ang nag text sa akin actually bff si Lilian she
just informed me na tapos na sila at pwede na ako pumunta sa room namin kaya inayos ko agad sarili ko
habang papalabas ako sa library humirit pa si miss alvalos na Dalian ko daw at baka ma late na naman
ako nagbye wave nalang ako sa kanya at kumaripas ng takbo pagdating ko sa pintuan ay hingal na hingal
ako kaya napa lingun ang mga kaklase ko sa akin “alam ko maganda ako wag niyo na ako titigan”hirit ko
sa kanila sabay punta sa upuan ko katabi kay lilian at sure ako may sermon ako nito pero di siya maka
hirit kasi diko alam kong compliment o ano proud daw mga kaklase ko sa ginawa ko kanina di nila alam
baka dedbol ako nito sa teacher namin.

“ANo ba kasi pinag gagawa mo vina ha at na late ka na naman?”tanong niya nang maka tyempo na siya
kalmado pero alam kong galet na kaibigan ko kasi naman vina na tawag sa akin at ginagamit niya lang
yan pag galet siya,ngumti muna ako sa kanya baka maawat ko pero tiningnan ako ng masama “nako
bella vina ayenza sinasabi ko sayu umayos ka”galet na nga tinawag na ako sa full name ko eh “maayos
naman ako ah napasarap lang ang tulog maam”sagot ko sa kanya at napa tsk nalang siya sa akin ice
cream lang katapat nito libri ko nalang mamaya. May nilapag na notes sa table si lilian kaya napatingin
ako sa kanya “notes yan kanina ay exam tayo sa kanya sa next meeting”inunahan na niya ang tanong ko
kaya napangiti ako at inakbayan siya “the best ka talaga bessywap!”umirap lang siya at tumingin sa akin
kaya napa ayos ako “alam kong your trying to write again bes pero everytime you write nawawala ka sa
katinoan well not literally pero na lalate ka sa klase everytime your trying to write at baka dahil jan ma
late ka din sa pag graduate”seryuso na saad niya sa akin at napa isip ako sa sinabi niya. It’s true
everytime I try to write na le-late ako sa klase ko o di kaya hindi maka focus.”may suggestion kaba sa
akin bes?”sagot ko sakanya at tumago siya “Give yourself 60 days to explore in writing pag may progress
ka sa writing mo after 60 days then I’ll support you but if no you must stop and get back to reality”

AND BY THAT I WAS TOO STUNNED TO SPEAK.