His Hired Baby Maker

HIS HIRED BABY MAKER (Completed)
ÄTOTALPARTSÑçç32
-------------------------------------------
*******************************************
PREVIEW
*******************************************
HUNKINGS Series - BOOK 1:
PREVIEW
"Rule number one; The employee should give birth to a boy. If it's a girl, try
again. If it's still a girl, the contract will end."
Binasa niya sa harap nito ang kontratang katatapos lang nilang gawin --- okay
scratch that, katatapos niya lang gawin.
Buhay. Maaga ata siyang tatanda sa babaeng 'to, eh. Ano ba namang klaseng solusyon
kasi sa problema niya 'to? Tsk. But on the brighter side, mas mainam na nga ito,
atleast hindi siya magagaya sa kambal niya. Women, they want us for our face, body,
name and money. Mainam na 'tong nag-hire siya. Pero sa kasamaang palad, bakit ba
naman kasi itong babae pa na 'to? Oh well, mukha naman itong hindi maghahabol. But
dang! This woman is crazy!
"Haven't heard of the technology called ultra sound?? Really, magpapalaglag ako
kapag nalaman kong babae. That simple! Problema ba 'yun?" Kaswal na pahayag nito
habang pinaglalaruan ang remote control ng tv.
He heaved a sigh. Kalma, Chace. Relax. He cleared his throat then started reading
the second rule.
"Rule number two; During the duration of the contract, the employee cannot enter
into a relationship with another man."
"Of course! That's why I'm here! Kaya nga ako makikitira sa bahay mo, di ba? Para
masigurado mong iyo ang ipagbubuntis ko. Hello?! Earth to Chace! Seriously?!" She
groaned then rolled her eyes off him.
This woman. She's really asking for trouble. Damn her! Kung inaakala nitong gusto
niya ang pagha-hire rito. Pwes. . . pag-iisipan niya muna. Peste! Hired na nga, eh!
Tangina kasi,napakadaldal! Pag hindi pa ito tumahimik ay siya na magpapatahimik
dito!
"Rule number three; Marriage is a big NO. Sex is all that matters. The employee
cannot ask for anything from the employer except for the one million and nothing
but the million."
"Seriously, Mr. Fontillejo? Mukha ba akong maghahabol sa'yo? Ibahin mo 'ko sa mga
babae mo mister, dahil una, hindi mo ako babae, empleyado mo ako. Pangalaw----"
"Damn it, woman! It's you who needs my money so why can't you just shut up?!"
Tumayo siya at inihagis sa center table ang kontrata. Sinasagad talaga siya nito.
Pero mukhang hindi ata tinablan sa reaksyon niya, nagpatuloy lang ito sa
pagsasalita.
"Second, kung bukas na bukas eh makakapagluwal ako ng anak mo, aba bukas na bukas
din I'll make myself out of your sight. And lastly, I'm not into boring men, like
ob---viously---"
Pagkarinig niya pa lang sa part ng boring men na sinabi nito, he immediately

stormed infront of her and cornered her onto the couch. Naningkit ang mga mata
niya, hindi niya alam kung bakit kayang kaya nitong pag-initin ang ulo niya. How
could she?! Me? Chace Daniel Fontillejo? Bo---bor... Bullshit! She can really bring
out the hell out of him!
"Obviously what?" He challenged her. Nagpipigil na lang siya. Their face an inch
apart he can practically feel her breathing. But damn, he can't sense even a tiny
bit of nervousness from her!
"Obviously, I'm not into your likes", she proudly answered.
Tinapa! Pinapakulo talaga nito ang ulo ko! "And why? Oh, I bet that attitude is
just a mask. Sa una aarteng walang gusto, pero pag nagtagal, hahabol habol na", he
smirked. Women. Tss.
"Tanga ka talaga, 'no? Di ba nga may rule na one million and nothing but the
million? Ano'ng hahabulin ko sa'yo? 'Yung totoo, joke ba 'to?"
Anak ng! Paksyet! Hindi siya naka-react sa sinabi nito.
"Kung sino pa'ng gumawa ng kontrata 'yun pa malabo. Di ka pa magbigti? Tss,

boring", she murmured looking away from him.
Nagtagis ang mga bagang niya. "What did you say?"
Tinignan siya nito ng diretso. "Alin? 'Yung malabo ka o 'yung boring ka? O baka
naman 'yung magbigti ka na? At wag ka, lahat pa 'yun inulit ko na, ha? Isa pa?"
Sarkastikong sagot nito.
Tangina. Talagang pinupuno nya ako!
"Alam mo ba kung anong gusto kong gawin sa'yo ngayon?" Pinaningkitan niya ulit ito
ng mga mata.
"Oh, no. Must I scream for some help? You're going to kill me, aren't you? Oooh,
I'm scared", sagot nito na sarkastikong umarteng natatakot plus she smirked.
Pasensyahan pero napuno na siya.
"Wrong.. This", and then he kissed her.

Damn!
***
PAALALA: RATED PG. May mga eksena sa istoryang ito na hindi angkop sa mga edad 16
pababa. If you know what I mean.
Yeah. I'm challenging myself to a mature story. :)
Photos of the 8 BBs at the right. ---------->
Basahin nyo ang mga title ng remaining 7 kung mababasa nyo. Readable naman eh.
Haha. :D
Click the external link (again at the right side) to see full book cover.
Moosh.
*******************************************
Chapter 1 - I'm applying for the job!
*******************************************
CHAPTER 1
"ARGH! Gutom na ako!" reklamo ni Shaldrin-ang taong-takas-sabay sipa sa isang

batong nakita niya sa daan.
Kanina pa siya palakad-lakad kung saan saan. Wala man lang siyang pera ni singkong
duling-okay, paano nga ba naduling ang singko? Oh, well. Gutom na talaga siya para
mag-isip pa kung paano nga naduling ang singko sentimo.
Pumasok siya sa isang high class na restaurant. Ididiin niya pa ba? High class.
Wala nga siyang perang pangkain pero pumasok pa rin siya. Napaka sadista niya
talaga. Torture-in daw ba ang sarili?
Eh, kasi naman, natatakam siya doon sa poster ng restaurant sa labas. Kasalanan
nila! Aba! Gutom kaya siya. Hindi niya naman sila nanakawan ng pagkain. Makikiupo
lang, makikitingin lang, magpapakabusog sa pagtingin sa pagkain ng iba.
May lumapit sa kanya na waiter at nagtanong na ng order niya.
"Just water, I'm waiting for someone", sabi niya na lang sa waiter, kahit wala
naman talaga siyang hinihintay.
God, ang pathetic ko! nasabi niya sa loob loob niya. Kasalanan ito ng daddy niya,
eh. Gusto nitong ipakasal siya sa bestfriend niya! Eh, 'yung sira-ulo niya namang
bestfriend, okay lang daw! Okay?! Okay lang daw?! Sira na ata ang ulo nito! May
mahal itong iba, at bestfriend niya rin! Tapos okay lang na magpakasal sila?! That
bastard! He should at least fight for his own love! Damn him! naiinis na naisip
niya.
Graaaaawrll.
Napangiwi siya. Ngumangawa na naman ang tyan niya!
Hapon siya nakarating ng Pinas pero ngayong gabi na, hindi pa rin siya nakakakain.
Kung minamalas ba naman kasi. Ang bag niya na naglalaman ng wallet at abubot niya,
nadali pa ng magaling na snatcher! What a good start for her new life, eh? Ang
walang hiyang iyon. Jinekwat niya lang sa wallet ng nanay niya ang pera niya na
'yun tapos jinekwat lang din sa kanya? Darn!
She's a brat. A spoiled one. Ni hindi pa siya nagtrabaho man lang sa tanang buhay
niya. Inaasa niya lang ang lahat sa mga magulang niya. Why, eh, kinukunsinti naman
siya ng mga ito? Kaya ngayon, pati pagpapakasal akala nila iaasa niya rin sa
kanila? Heh! As if naman!
Sige na, helpless romantic na kahit hindi halata. 'Yun lang. Ano na ang mangyayari
sa kanya ngayon?
Hay nako. Kapag natripan ko talaga, tatalon na lang ako sa Ilog Pasig, syeteng
'yan! Ay ayoko pala. 'Di ako sanay lumangoy, kaderder pa.
Natuon ang pansin niya sa mga kumakain sa mga katabing table niya. Hindi lang nila
alam, wala silang kamalay-malay pero napakasama nila dahil tinatakam nila ang
magandang katulad niya. Huhuhu!
"Hay, sa wakas! Dumating na rin ang pagkain!" narinig niyang sabi ng isang lalaki
sa bandang likuran niya. Nang saglit na lumingon siya, nasa likod na table niya
lang pala ang grupo ng mga ito.
Sige, dude, i-broadcast mo pa! Torture itong tunay! Bakit ba kasi siya pumasok pa
rito?
"Tangna kasi 'tong si Chace, eh! Magyayaya na lang ba naman sa oras pa ng hapunan!"
sabi ng isa pa.
Hindi ba sila sanay mag-usap ng mahina? Kailangan talagang isigaw? Hindi ba nila
alam na pinagtitinginan sila ng konting tao dito sa loob?
"Umangal ka pa, ikaw na magababayad ng iyo", this time mahinahong boses naman ang
narinig niya.
"Pero 'tol buti na lang nag-aya ka. Miss ko na kayo, eh! Hahaha!" soses ulit no'ng
pangalawang nagsalita.
"Haha. Tene mo, Ex! Basta talaga kakuriputan umaariba ka!" komento ng panibagong
boses.
Ex? Eww. May gay sa kanila? Ex-lovers? Duh, she thought.
"Oi. Kapatid kong mas pogi ako sa'yo, mukhang alam ko na ko na kung bakit mo kami
tinipon ngayon ha. Si lolo na naman ba?" sabi ng panibagong boses na medyo hawig sa
boses noong kalmadong isa.
"Yoww. Ibang klase! Kapag ba talaga kambal malakas ang pakiramdam sa isa't isa?
Twinimeenie mini mow, yow!"
Oh, no. Break it down, yow. They have some conyow. Yow. Lowl. BRRR. Nakakahawa pala
'yun. Natawa siya sa sarili niya.
"Naka-drugs ka na naman, Jade", biro ng panibagong boses na naman. Grabe, ang macho
ng boses!
"Not at all, Draco", sagot no'ng conyo, Dracow pati ang pagkakabigkas nito.
Draco? Kamusta naman daw ang creepy ng name nito? Vampire tuloy ang na-iimagine
niyang itsura nito dahil sa boses at pangalan nito.
"Gagow", sagot no'ng Draco na ikinangiti niya.
Alam niya na dapat wala siyang pakialam sa mga pinagsasabi ng mga ito. Kaso, sa
ingay ba naman ng mga ito, ano pang magagawa niya?
"So, kapatid. Ano na? Si lolo nga?"
"Oo. Tsk. Gusto na raw talaga niya ng apo sa tuhod. Bullshit."
"Edi bigyan mo", isang deep voice naman ang nagsalita.
Pasimpleng sinusulyapan niya ang mga ito. Ang dami naman kasi ng mga ito. Nasa mga
anim o pito ata ang mga ito, eh.
"Gago mo talaga, Zach! Para namang isang irihan lang makakapagluwal si Chace ng
bata!" natatawang sabi ng isa.
"Dami-daming babae ni Chace na 'yan. Ano'ng pinoproblema mo, 'tol?"
"'Yun nga ang problema, 'tol, babae."
"Ah! Hahaha! Ayaw nga palang mag-asawa ng loko!"
"Fuckshit. Kasalanan mo 'to Nate, eh", she remembered the voice. Must be the so-
called Chace. So, ito ang namomroblema sa pagluwal ng anak? Hmmm...
"Tangna, bro. Ako na naman?" that must be Nate.
"Eh, sino pa? Ikaw 'tong may asawa dyan."
"Uy, naman! Pinakasalan ko na nga aanakan ko pa?! Aba naman, gusto ba nilang
magpatiwakal na lang kaya ako? Wag mo ngang mabanggit! Just thinking of her...
shit! I wanna strangle her."
Sa narinig niya, parang gusto niyang bigyan ng isang malutong na sampal si Nate.
Grabe, kawawa naman ang asawa nito. Parang sising sisi naman si Nate. Iniisip niya
tuloy kung bakit pala sila kasal.
"Hahaha! Kawawang Nate. Napikot!"
"At wag ka! Kaibigan pa natin na bestfriend nya pa! Hahaha!"
"Tantado! Tantanan nyo 'ko."
Oh-kay?
Pero kahit pa! Babae pa rin 'yun, 'no. Naisip lang niya, ano kayang feeling ng
'yung asawa mo ipinangangalandakan sa lahat na ayaw niya sa'yo? Ipagpalagay ng
pinikot nga no'ng babae, pero pa'no kung mahal lang talaga ito no'ng babae? He
should atleast respect her, right?
Medyo tumagilid siya ng upo para makita niya ang mga ito ng pasimple. Nacurious
naman daw kasi siya sa usapan ng mga ito. Hindi naman sa chismosa siya.... pero
parang ganun na nga. He-he.
"You should've backed out if you despise her that much. But instead, you're using
Shanelle to hurt her", that's the conyo one, Jade. Ganun pala talaga itong
magsalita.Cute ng accent! nangingiting naisip niya. Akala niya kasi ay gawa-gawa
lang nito iyon. Pero infairness, lahat naman ito ay ang ga-gwapo.
"I'm not using Shane. Si Shane dapat ang asawa ko kung hindi niya ako pinikot.
Pwede ba, Jade?" seryosong sagot ni Nate.
"It's not as if Danae would kill you if you refused to",seryoso ring balik ni Jade.
"Na para namang hindi ako papatayin ng lolo't tatay ko, isama pa pati ang tatay
niya kung hindi ako pumayag. Damn it, Jayden! It's very obvious that you have a
thing for Danae! Ikaw na lang sana ang nagpapikot sa kanya!" galit na sabi ni Nate.
At ang gulo naman daw ng buhay pag-ibig ng mga ito.
"Enough... Hindi na kayo nagkasundong dalawa", awat ni Chace. "Tsk. Nandito tayo
para pag-usapan ang problema ko, hindi ang inyo."
Pasimpleng sinusulyapan niya ulit ang mga ito. Chace and Nate are twins. Halata
naman, hair style lang ang hindi magkamukha, pero talagang magkakamali ang iba
dahil pareho rin ang mga boses ng mga ito. Sobrang identical.
"Tangna kasi 'yang si Jade, eh", naniningkit ang mga matang sabi ni Nate.
"Yeah, sure. Fucking fucktard", said Jade with a smirk.
Ang alam niya sa ganyan, suntukan na lang. Pinapatagal pa, eh. She rolled her eyes
mentally.
"Hey, guys! I have an idea! A brilliant one!" someone claimed.
"Ano 'yun, Chuck?" the so-called Ex asked.
"Hire a baby maker", but it's not Chuck who answered. Ang nagmamay-ari ng deep
voice, Zach.
"Pota. Idea ko ata 'yan, Zach? Namo!" Chuck said.
Zach just shrugged and then the rest, mukhang mga napaisip.
"Hmm. Indeed", Jade agreed.
"Nice", sabi ng nagmamay-ari ng baritonong boses na blonde ang buhok, Draco? Wonder
if that's his real name.
"Uy pwede! Teka...", Ex called a waiter. At sa tingin niya ay kilala niya ang Ex na
ito.
Xavier? Xavier.... Whatever. Yeah, whatever. Sa hindi niya maalala ang apelyido
nito, eh. Ayaw niyang napapagod ang isip niya kaya hayaan na lang.
Pero sa tingin niya ay nakita na niya ang ilan sa mga ito. Yeah, sure. Parties.
Pero 'yung kambal, bago lang ang mga ito sa paningin niya.
At wala rin palang ex-lovers, Ex maybe Xavier's nickname. May sinabi ito sa waiter,
umalis saglit ang waiter at pagbalik, mayroon ng notebook at ballpen na dala.
"Shoot! Gawa tayong contract! Suggestions, mga kapwa ko gwapo", sumilay ang
nakakalokong ngiti sa mga labi ni Ex, at sa itsura nilang lahat, mukhang nagkasundo
ang mga ito sa ideya.
At nag-umpisa na nga ang mga itong magbigay ng kani-kanilang mga suggestions habang
si Ex naman ang taga-sulat sa notebook. Lahat ng sinabi ng mga ito ay narinig niya.
At ano pa ba ang ie-expect niya sa mga lalaki? May qualifications pa sa mga mag-
aapply na nalalaman. Ang qualifications lang naman, eh, "Beautiful Face and Great
Body". She rolled her eyes. In short, magandang lahian. Syempre nga naman, gwapo
sila eh. Tinola sila.
"Magkano naman ang payment?" Chuck asked Chace.
"Drop a million", instead of Chace, Zach was the one who answered. Ex immediately
jotted down the said payment.
"Yeah, a million is enough", Chace added with a sigh.
W-wait. A-A MILLION?! Teka, dollar ba 'yon o peso?! GREAT! Kahit peso lang 'yan!
AKIN YAN!
Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa at kaagad siyang tumayo. Nanghatak pa siya ng

isang upuan mula sa table niya at saka lumapit sa table ng mga ito na halatang
ikinagulat naman ng mga ito. Naupo siya at masayang nginitian ang walo.
We-he-he-he. Her evil side started laughing. Feeling niya ay kumikinang ang mga
mata niya sa isiping hindi na siya mamomroblema pa kung paano siya mabubuhay sa
mundong ito.
ONE MILLION... YOU'RE MINE, BABY. She mentally smiled a devilish one.
"Hi!" masayang bati niya sa walong nag-ga-gwapuhang nilala
*******************************************
Chapter 2 - Let's decide the contract.
*******************************************
CHAPTER 2
"TOO bad.... you're crazy", matamang tinitigan ni Chace ang babae sa harap niya.
Seriously, paglapit pa lang nito sa table nila kanina, nakaramdam na siya ng

pagkairita rito. Kanina niya pa kasi nakikitang pasulyap-sulyap ito mula sa table
nito. Halatang nakikinig. Hindi na nga siya nagulat na kilala nito silang walo.
Well, kilala naman talaga sila ng marami.
"And your point is?" tanong nito saka nakipagtitigan sa kanya.
"My point is, I don't want a crazy mother for my child", deretsong sagot niya.
Like what his friend-Ex-said a while ago. She's the very opposite of his women. He
likes his women sophisticated and classy, and she's very not one of them.
"A-huh? And I thought you only wanted a baby? Am I getting you wrong here,
darling?" she challenged.
Fuck. She's getting on his nerves, really.
"I want a normal baby, not a crazy one", matigas na pahayag niya.
"And you really think I'm crazy?"
"Aren't you?"
"Am I?"
Shit. She's mocking him and he wanted to wring her lovely neck for that matter!
Now, where did that come from? Oh, shit.
"Oh?" Their near to argument talk was interrupted when Nate, his twin answered a
sudden call. "Ano ba?! Anak ng tupa! Uuwi ako kung uuwi ako!-Kainin mo! Sinabi ko
bang ipagluto mo ako?!-Eh, 'yung manok! Sabay kayo ng manok!"
Napangiwi siya sa paraan ng pakikipag-usap ng kambal niya kay Dae. Danae is Nate's
wife. Oo, naaawa siya para kay Dae dahil sa pakikitungo ni Nate rito. Pero naaawa
rin siya sa kambal niya dahil hindi naman talaga nito ginustong magpakasal. In
fact, may girlfriend ito at sa pagkakaalam niya ay magpapakasal na dapat ang mga
ito kung hindi lang pinilit si Nate na pakasalan si Dae. Hindi niya masisi kung
bakit ganoon ang kambal niya. Pero sa kabilang banda, higit sa kanilang walo na
kaibigan rin si Dae, si Nate at Dae ang dati ay mag-bestfriend simula 2nd year
college pa lang sila. Kung tutuusin ay may pinagsamahan pa rin ang mga ito, at
kaibigan pa rin nila si Dae. Pero hindi na niya makita ngayon ang dating lambing ng
kambal para kay Dae.
Bigla na lang tumayo si Jade at umalis. Hindi niya alam kung ano'ng problema nito
at ni Nate, or maybe he knows, or maybe not. Ah, ewan! Bahala sila.
Nagulat na lang siya sa biglang pagtayo rin ni..... Bashang.
Bashang? Totoo ba ito? Napailing siya sa isip niya.
"Kailangan ko ng bahay. Give me a house, condo unit, apartment or anything basta

matitirhan. Ibawas mo sa sweldo ko. Dali! Inaatok na 'ko!"
Napa-whoah ang isip niya. Now, what? She's demanding? 'Yung totoo. Sino ang boss sa
kanila? At isa pa, tanggap na ba ito? Hindi ba't si Zach ang sumagot at hindi naman
siya? Babaeng ito. Si Zach naman kasi napakagago, eh. Konyatan niya nga mamaya.
"Ahhh, pota! Kainis! Maaga talaga akong mamamatay sa babaeng 'yun! Hindi ko naman
sinabing ipaglu-"
"I said I want to sleep!" Naputol ang pagmamaktol ni Nathan matapos nitong kausapin
si Danae nang biglang sumigaw si Bashang.
"Then sleep", he coldly answered. Sumasakit ang ulo niya sa kasisigaw ng barkada
niya at ng babaeng ito.
"Oh, sure! That's a good idea! I will sleep...." the lady sarcastically answered.
"Hey, you", she pointed at Chuck who then pointed at his self too. "Yes, you. Let
me sleep at your place."
Nanlaki ang mga mata niya. Ano ba'ng tumatakbo sa isip ng babaeng 'to? Wala ba
itong bahay? Bakit makikitulog ito sa iba? Ano ba ito, pulubi?! Bakit hindi
halata?!
"I would love that, baby. But honey, hindi kaya mas mauna tayong makabuo ng baby
kaysa sa boss mo?" may himig ng pang-aasar sa tono ni Chuck.
"Isn't that brilliant? He can hire another or if he's willing to wait, he can hire
me again after kong mailuwal ang baby nat-"
"Fuck! Fine! Fine! Dammit!" tumayo siya bigla at hinila ito paalis ng lugar.
Shit, he cursed. Ano ba'ng nangyayari sa kanya?
"MALAKI. Okay naman..." Inilibot nito ang paningin sa bahay niya.

Tsk. Bakit ba bigla na lang siyang napapayag?
Ngayon niya lang napagtanto, sexy pala ito. With her fitted jeans, white shirt and
a pair of pink rubber shoes instead of heels.... Damn, she's really sexy. Ipinilig
niya ang ulo niya. I want my women finesse, with their short dress and long legs.
Yeah. Yeah, Chace.
"Hmm... Maraming laman ang ref, ha? Gusto ko 'yan." "Ugh! Bakit walang strawberry?!
Ano ba 'yan?! Nagref ka pa! Tapon mo pa 'yan!"
Agad na nagsalubong ang mga kilay niya. Okay lang ba ito? No'ng una, pinuri ang ref
niya, tapos porke wala lang laman na strawberry wala na kaagad kwenta? Naka-shabu
ata ang babaeng ito, eh. Napailing na lang siya.
"Ano bang tingin mo sa kitchen mo? Chess board?? Black and white, sus!"
Nakukulili na talaga siya. Eh, bakit ba sa kanya ito nagrereklamo? Siya ba ang ng
nagdesign ng bahay niya? At isa pa, matino na nga ang bahay niya dahil black and
white lang. Simple but elegant.
"Napakalinis naman. Boring na bahay, boring pati ang may-ari. For sure boring ang
buhay. Haay!" saka ito naupo sa couch sa sala niya.
Sa wakas, napagod din ito sa pagsuri sa buong kabahayan niya.
"Let's decide our contract", he demanded. Naiwan nila ang ginawang contract ni Ex
sa restau. Malamang na gagawa na lang ulit sila.
"Kay", kibit-balikat nitong sagot.
Napailing na lang siya.
After almost 20 minutes...
"Rule number one; The employee should give birth to a boy. If it's a girl, try
again. If it's still a girl, the contract will end."
Binasa niya sa harap nito ang kontratang katatapos lang nilang gawin-okay, scratch
that. Katatapos niya lang gawin.
Buhay. Maaga ata siyang tatanda sa babaeng 'to, eh. Ano ba namang klaseng solusyon
kasi sa problema niya 'to? Tsk. But on the brighter side, mas mainam na nga ito,
atleast hindi siya magagaya sa kambal niya. He sighed. Women, they want them for
their face, body, name and money. Mainam na itong nag-hire siya. Pero sa kasamaang
palad, bakit ba naman kasi itong babae pa na 'to? Oh well, mukha naman itong hindi
maghahabol. But dang! This woman is crazy!
"Haven't heard of the technology called ultra sound?? Really, magpapalaglag ako
kapag nalaman kong babae. That simple. Problema ba 'yun?" Kaswal na pahayag nito
habang pinaglalaruan ang remote control ng tv.
He heaved a sigh. Kalma, Chace. Relax. He cleared his throat then started reading
the second rule.
"Rule number two; During the duration of the contract, the employee cannot enter
into a relationship with another man."
"Of course! That's why I'm here! Kaya nga ako makikitira sa bahay mo, di ba? Para
masigurado mong iyo ang ipagbubuntis ko? Hello?! Earth to Chace! Seriously?!" She
groaned then rolled her eyes off him.
This woman.... She's really asking for trouble. Damn her! Kung inaakala nitong
gusto niya ang pagha-hire rito. Pwes... pag-iisipan niya muna.
Damn! Hired na nga, eh! Ano pa'ng pag-iisipan niya? Kung bakit ba naman kasi
napakadaldal! Pag hindi pa ito tumahimik ay siya na ang magpapatahimik dito!
"Rule number three; Marriage is a big NO. Sex is all that matters. The employee
cannot ask for anything from the employer except for the one million and nothing
but the million."
"Seriously, Mr. Fontillejo? Mukha ba akong maghahabol sa'yo? Ibahin mo ako sa mga
babae mo, mister. Dahil una, hindi mo ako babae, empleyado mo ako. Pangalaw-"
"Damn it, woman! It's you who needs my money so why can't you just shut up?!"
Tumayo siya at inihagis sa center table ang kontrata. Sinasagad talaga siya nito.
Pero mukhang hindi ata tinablan sa reaksyon niya, nagpatuloy lang ito sa
pagsasalita.
"Second, kung bukas na bukas, eh makakapagluwal ako ng anak mo, aba bukas na bukas
din I'll make myself out of your sight. And lastly, I'm not into boring men, like
ob-viously-"
Pagkarinig niya pa lang sa part ng boring men na sinabi nito, he immediately

stormed infront of her and cornered her onto the couch. Naningkit ang mga mata
niya, hindi niya alam kung bakit kayang kaya nitong pag-initin ang ulo niya. How
could she?!
Me? Chace Daniel Fontillejo? Bo-bor-bullshit! She can really bring out the hell out
of him!
"Obviously what?" He challenged her. Nagpipigil na lang siya. Their face an inch
apart he can practically feel her breathing. But damn, he can't sense even a tiny
bit of nervousness from her!
"Obviously, I'm not into your likes", she proudly answered.
Great. Staying clam it is. "And why? Oh, I bet that attitude is just a mask. Sa una
aarteng walang gusto, pero pag nagtagal, hahabol habol na", he smirked. Women.
"Tanga ka talaga, 'no? Di ba nga may rule na one million and nothing but the
million? Ano'ng hahabulin ko sa'yo? 'Yung totoo, joke ba 'to?"
Shit. Hindi siya naka-react sa sinabi nito.
"Kung sino pa'ng gumawa ng kontrata 'yun pa malabo. Di ka pa magbigti? Tss,

boring", she murmured looking away from him.
Nagtagis ang mga bagang niya. "What did you say?"
Tinignan siya nito ng diretso. "Alin? 'Yung malabo ka o 'yung boring ka? O baka
naman 'yung magbigti ka na? At wag ka, lahat pa 'yun inulit ko na, ha? Isa pa?"
Sarkastikong sagot nito.
Nagtagis ang mga bagang niya. Talagang pinupuno siya nito!

"Alam mo ba kung anong gusto kong gawin sa'yo ngayon?" Pinaningkitan niya ulit ito
ng mga mata.
"Oh, no. Must I scream for some help? You're going to kill me, aren't you? Oooh,
I'm scared", sagot nito na sarkastikong umarteng natatakot plus she smirked.
Pasensyahan pero napuno na siya.
"Wrong... This", and then he kissed her.
Yes, his lips on hers. Damn!
***
*******************************************
Chapter 3 - Unexpected ones are the best ones, honey.
*******************************************
Chapter 3
Paggising ni Shaldrin, wala na kaagad sa bahay 'yung mokong na 'yun. Grabe! Ang
kapal ng mukha nitong halikan siya kagabi! Pero may parte ng isip niya na
nagsasabing, 'Aanakan ka nga tapos halik lang nagkakaganyan ka?'
Tokwa! Wala naman talaga siyang balak na maging baby maker, eh! Inuutakan niya lang
si Chace. Kailangan niya kayang mabuhay para makakain! She mean, vice versa. He-he.
Buti na lang din at pinanganak siyang cool. Binalewala lang niya ang ginawa ni
Chace kagabi. I'm cool, right? I know.
Nagtuloy na lang siya sa kitchen at nagbukas ng ref. Kumuha siya ng gatas at isang
mansanas. Boring talaga nun! Wala man lang strawberry? Eww. Pagsara niya sa ref,
tsaka niya lang nakita ang isang note na nakadikit dito. Binasa niya ang nakasulat
doon.
'Call me if you need anything'
Bossy. Hmp! Hinayaan niya na lang doon ang sticky note.
Naiinis na naman siya kay Chace. Sabihin nga nito. Anong magagawa ng 'call me if
you need anything' nito kung wala naman siyang cellphone? Oo nga't may telephone
rito pero anak ng bading! Anong numero ang tatawagan niya?! Nagpapatawa ba ang
lalaking iyon? Call me, call me sya dyan! Eh, nasaan ang contact number? Stupid!
Argh!
Inubos niya na lang ang almusal niya at nagtuloy sa living room. Boring. Ano na ang
gagawin niya ngayon? Nganga? Paksyet talaga.
Suot niya pa rin ang damit niya kahapon. Aba, malamang! Wala naman siyang ibang
damit na dala, eh. Haler! Taong takas kaya siya!
Namataan niya ang isang matandang babae na nagwawalis sa may garden sa labas ng
bahay. Agad siyang lumabas, lumapit siya at binati ang matanda.
"Hello, manang!" Nakangiting bati niya rito. Actually, hindi naman ito katandaan,
siguro mga nasa 50 something pa lang ito.
"Aba, iha. Gising ka na pala? Ikaw ba ang kaibigan ni sir Chace?" Tanong ni manang
sa kanya.
Kaibigan marahil ang sinabi ni Chace rito na relasyon nilang dalawa. Kaibigan?
Kaibiganin nya mukha nya! Kaibigan daw. Tss.
"Hehe. Opo", nginitian niya ulit ang matanda.
"Ako nga po pala si...... Uh...." Muntik na niyang makalimutang nagtatago nga pala
siya. "Adi. Adi po", alanganing nginitian niya si manang.
Well, that part was true. She is called Adi -- short for Shaldrin -- by her family
and friends.
"Ako naman si Mildred. Pero nanang ang tawag sa'kin ni sir Chace, kaya tawagin mo
na lang din akong nanang", nakangiting tugon nito.
So that, nagkwentuhan lang sila ni nanang. Nalaman niyang tuwing Martes at Byernes
pumupunta ito rito para maglinis ng bahay ni Chace. Kinuwentuhan din nito siya
about sa childhood ni Chace habang siya naman, as usual, nagmade-up stories lang.
Nakaalis na rin si nanang pero bago ito umalis ay nakapagtanghalian na rin sila. At
ngayon naman, pupuntahan niya na lang si Chace.
Gusto niyang mag-shopping ng mga damit. Jusme, ni isang underwear na reserba ay

wala siya. Kaya kailangan na talaga.
Pumunta siya sa building na sinabi ni nanang. Nanghiram pa nga siya ng pang-taxi

kay nanang, eh. Nagdahilan na lang siyang hindi niya mahanap ang wallet niya. Well,
actually totoo iyon, kasi nga nanakaw naman talaga ang wallet niya. Tene, mahirap
pa ako sa daga ngayon, ah.
Malapit ang building na pinagtatrabahuhan ni Chace sa restaurant kung saan sila

nagkita ng barkada ni Chace kagabi. Walking distance lang, actually.
FoCo -- Fontillejo Corporation. Ang pamilya pala ng mokong ang nagmamay-ari ng

building na ito. Hmm.. She went inside the building.
"D'you have an appointment, Ma'am?"

"No, I don't."
"Then, I'm afraid it'll be hard to meet him, Ma'am."
"Tell your boss I'll kill him."
Binigyan muna siya ng unbelieving look ng sekretarya ni Chace pagkaraa'y naiiritang

nag-dial sa phone. Sinabi na nga ba't ganito ang inakala niyang mangyayari.
Nakakakulo ng dugo. Imbyerna.
"Sir, here is a lady wanting to meet you, sir", she raised a brow when their gazes
met again. "No, she didn't have any, sir... Yes, si---", dahil sa sobrang pagkainip
niya, hinablot na niya ang telepono mula rito.
"Hoy, mister! Meet me in five minutes or you'll be sorry!" Iyon lang at ibinalik na
niya sa receiver ang telepono.
Akala ata ng Chace na iyon ay natatakot siyang mag-isklandalo. Pwes!... Oo. Baka
ako'y matunton kaya ng ama ko, ako ba'y hilo? Tinatakot niya lang naman si Chace.
Utakan kumbaga.
Wala pang three minutes nang biglang bumukas ang pinto ng opisina ni Chace at mula
roon ay lumabas ang isang brunette wearing a black mini-dress na natataranta pang
inayos ang sarili. Para bang kakatapos lang ng mainit na pagniniig. Eww.
"What the fuck is going on?!" The brunette whined still looking at the now shut
door where she came from -- clueless.
She smirked. Well, well. Chace Fontillejo isn't that different from the others,
afterall. Tsk, tsk.
Natuon ang tingin sa kanya ng babaeng hilaw pagkaraa'y tinaasan siya ng kilay. A
sophisticated move. Siguro alam nitong siya ang dahilan ng pagkaudlot ng 'pag-
uungulan' nito at ni Chace. Well.. Ginantihan niya ito ng mapang-uyam na tingin
from head to toe... to head again. And that is a brat's weapon. Huh!
"Tinitingin-tingin mo?" Taas kilay na pagtataray niya rito.
"What did you say?" The brunette bitched back, again, clueless.
"Tss. Makikipagtarayan sa lupang hindi sinilangan hindi naman pala makaintindi ng

wikang lalabanan. Duh", she rolled her eyes. She is sure the lady heard it enough
that it made the lady's brow raised higher in curiosity. "I'm gonna translate it
for pity's sake 'cause right at the very moment, I pity you very much. So listen
carefully, darling. What I said earlier was a simple 'BITCH-OFF'", she said letting
out an evil grin which made the lady infront of her more furious.
Sure she was flustered by her action but before the lady could burst anything to
counter her bitchiness, she added something relieving. "So we better both off.
Bye!" She chimed waving at the lady while she gave her her oh-so-ever-bitchy-sweet-
smile and then she quickly stormed in to Chace's room.
Ano ba naman kasing mapapala nito kapag nakipagtarayan pa ito sa kanya, di ba? Tama
na 'yung siya na lang ang mataray. Mwe-he. Eh, ako na! Me already! Ha-ha! Nagdiwang
ang kalooban niya dahil nakapang-asar na naman siya.
"Pati ba naman sa working place? Eww lang, Chace. Eww", bungad niya kay Chace
pagpasok niya sa loob ng opisina nito.
Hindi niya alam kung matatawa ba siya o matatawa talaga sa naabutan niyang itsura
nito. Nagmamadali pa lang kasi itong magsuot ng sapatos. His hair still messy and
so his necktie. Huli ka, balbown! A playful smile curved her lips.
"Bakit ba bigla bigla ka na lang sumusulpot?" Paangil na tanong nito sa kanya.
"Didn't you know? Unexpected ones are the best ones, honey", she beamed.
Napailing na lang si Chace at mula sa settee ay naglakad ito papunta sa working

table nito at sumandal doon, buttoning the unbuttoned parts of his polo.
"Why are you here?" Kaswal na tanong nito

"Manghihinging sweldo", sagot niya. As simple as that.
Napatingin siya sa mga gamit nito na nasa table. Ang daming papeles. Beyen. Kung
ako sa kanya sinukuan ko na 'yan.
But a certain shiny thing called her precious attention. She smiled a naughty one.
Hmm. There you are, sweety.
"What? Pinatira't pinakain na kita kahit ni hindi ka pa nagsisimula sa trabaho mo,

pero heto't sweldo na naman ang hinihingi mo? Aba, abuso ka naman", bumalik kay
Chace ang pansin niya.
Kuripot. Para namang napakalaking kawalan ng ilang libong hihingin niya! Di man
lang i-share, eh sweldo niya nga iyon.
"Napaka naman nito! Wala ho kasi akong ibang damit bukod sa suot ko na obvious
naman kaya, di ba?! Magsha-shopping lang naman! Baka naman manlimahid na kaya ako!"
Ang sama naman kasi! Gusto niya lang namang bumili ng damit. She unconciously
pouted her lips.
"Nice choice of word. Manlimahid?" She saw his lips twitched, fighting a smile.
Sa ikalawang pagkakataon, bumuntong hininga ulit ito, pagkaraa'y inilabas ang

wallet mula sa likod na bulsa. Naglabas ito ng isang mahiwagang... ATM card!
Automatic namang kuminang ang mga mata niya sa imagination na nabuo sa isip niya.
Don't get her wrong. She's not that money freak, she's just enjoying things and
going with the flow. He-he-he.
"This is the last time, Miss Bashang-whoever-you-are. Next time, gawin mo muna ang
trabaho mo bago ka manghingi ng sweldo mo."
Hindi niya pinansin ang sarkasmong sinabi nito. Maluwag na ngiti lang ang isinagot
niya rito. Dahan-dahan siyang lumapit at huminto sa mismong harap nito. Hinawakan
niya ang necktie nito at siya na ang nagsimulang mag-ayos noon.
"Bakit ka ba kasi nagmamadali? Gusto mo bang gawin na natin ang trabaho ko ngayon
dito? Gusto mo bang ituloy na natin ang naudlot natin kagabi?"
Ginaya niya ang mga napapanuod niya sa movies. She made her voice seductive as ever
and swear, she saw him gulped!
Oh, man. She's seducing him but only for the sake of something. Huh! Baka kutusan
ko sya, hinalikan nya na kaya ako kagabi! Hmp!
Matapos niyang ayusin ang necktie, pinagpagan niya ang magkabilang balikat nito.
Matamang tinitigan niya si Chace. Unti-unting mas nilapit niya ang mukha at katawan
niya kay Chace at itinukod niya ang mga kamay sa table na nasa likuran nito.
"Well, that's not a bad idea", he said in a husky voice. He put his free left hand
on her waist and pulled her more closer. Halos magdikit na ang mga labi nila nang
biglang ipagitan niya ang isang daliri niya. She heard his low growl. She smirked
at that one. Carry on, Chace. Carry on.
"Of course it is, darling. Katatapos mo lang sa isang brunette then now you want
me? Nah-ah", nakakalokong nginitian niya ito and in a blink, nasa kamay na niya ang
ATM card na kanina lang ay hawak pa nito.
Done with my business! Tee-hee! She widely smiled at him and before she left, she g
*******************************************
Chapter 4 - Talk back and you're dead!
****************p***************************
Kase SamanTop ako kahit mahal ko si Red. :)
CHAPTER 4
THAT wench! Una, inistorbo siya nito, tapos ngayon binitin naman siya! Bwisit lang!
"Oy, pare!" Pumasok si Spencer, ang isa sa mga kupal niyang kaibigan, hindi pa
nagtatagal na umalis si Bash-Ni pangalan hindi niya alam. Ano ba'ng itatawag niya
sa babaeng iyon? Bashang talaga? Empleyado niya pero ni hindi niya alam ang tunay
na pangalan? Tss! Di bale, malalaman niya rin 'yun.
"Kelangan mo?" Wala sa mood na naupo siya sa swivel chair niya. Paniguradong nadaan
lang naman si Spencer sa opisina niya. Lagi naman, eh.
"Pag-ibig mo", sagot naman ni Spencer na niyakap pa ang sarili kasabay ng pagpikit.
"Gago mo", natatawang hinagis niya rito ang isang unused condom na naabot ng kamay
niya. Parang bading lang kasi.
"Hoo! Huhulaan ko. Kakagaling mo lang sa climax bago ako pumasok dito, 'no?? Haha!
Taena ka kaya hindi umunlad kompanya nyo, puro ka libog! Hahaha!" Tumawa ito ng
malakas pagkaraan ay naupo ito sa settee na paboritong pwesto nito sa opisina niya.
"Loko! Naudlot nga, eh! Naistorbo ng kabute", he answered with a sigh.
Totoo naman. Andun na, eh. Malapit na. Tapos biglang maririnig niya ang
nakakakuliling boses ng babaeng 'yon sa telepono ng sekretarya niya? Swabe sa
timing, eh. Tapos inakit pa siya para sabay binitin lang din? Ayun! Nganga! Hindi
nga niya nga alam kung pa'no niya nakontrol ang alaga niya, eh.
"Condolence kay Junjun, 'tol. Hahaha!"
"Sira ulo! Ano ba'ng ipinunta mo ritong kupal ka?" pabirong tanong niya rito.
"Makikichismoso, pare. Balita ko may baby maker ka na, ha?"
"Meron nga", maikling sagot niya.
"Sabi nila Ex nagbago na raw ang taste mo? 'Yun bang chick na nasalubong ko,
walking in jeans?" Taas kilay na tanong ni Spencer sa kanya, stressing the last
part. Meaning, alam na nito ang sagot sa sariling tanong.. But still, he nodded in
reply.
"Whoah! What happened with the ones in dress and mini-skirts?" Manghang tanong
nito.
Yeah, all his friends knew his type of girl. But really, he find her cute with that
style. It's just that he have his reasons.
"Unexpected, right?" He smiled lazily then shook his head.
"Yabang, jumi-jeans! Pa-trip to hell ka naman dyan! Hahaha!"
"Ulol", natatawang nailing na lang siya.
"Sayang talaga wala ako kagabi. Type daw ni Chuck 'yung chick mo, ha? Aliw daw,
eh."
Si Chuck pa? Eh, lahat naman type ng kaibigan nilang iyon.
"Nasaan ka ba kasi kagabi at di ka nasulpot?" Tanong niya kay Spencer.

Tumayo ito at nag-inat muna bago nagtungo palapit sa pinto. "Ako? Kung saan ang
hindi mo narating kanina. Climax, dude! Orgasm! Haha!"
"Peste ka, lumayas ka na ngang bwisit ka!" Binato niya ulit ang kaibigan pero this
time ballpen naman. Sayang at hindi tumusok. Natawa siya.
Sira-ulo talaga si Spencer. 'Yun lang ang ipinunta sa kanya!
Hindi niya boss si Spencer, Ser is his nickname.
Palabas na sana ito ng opisina niya nang may parang bigla itong naalala.
"Ah! Nga pala, 'tol. Bilib na talaga ko sa chick mo. I think-no-I actually saw your
beloved Ford's key flying with her. Ibang klase, pare! Haha. Tell her later to
treat me dinner for letting her freely escape with my time. Adios, panyero!"
Pagkasabi noon ay nakakalokong sumaludo muna ito sa kanya bago tuluyang lumabas ng
opisina niya leaving him cursing under his breath.
"The hell! Fuck you, Ser! Bullshit!" Sigaw niya rito kahit alam niyang hindi na
nito narinig pa iyon. That bastard! He knew it from the start and he just...
Dammit! Kaibigang tunay!
Natatarantang hinanap niya ang susi ng kotse niya sa mesa niya at sa kasamaang
palad, ni anino nito ay hindi niya makita!
Oh, fuck! Not my Ford! Shit. Shit. Shit! My Ford!
Everyone knows how overprotective he is with his cars. His friends can't even ride
one of them without escaping, neither do his twin brother. And now that one hell of
a woman just escaped with it?! Just try fucking scratch even a tiny part of his
Ford and she'll see! He cursed a thousand times in his head.
Ngayon lang niya napagtanto ang intensyon nito nang nang-aakit na lumapit ito sa
kanya kanina.
That witch! That's her main purpose of seducing him a while ago! And she got it!
Damn her! Swear, he's gonna kick her lovely ass!
KANINA pa siya hindi mapakali. Mag-aalas siete na pero wala pa rin ang magaling na
Bashang na iyon. Nasa labas na siya ng building at kanina niya pa ito hinihintay.
Baka kung ano na ang nangyari sa Ford niya!
"Relax, dude. May nagreport na sana sa'yo kung may nangyari mang masama sa kanya...
I mean, sa kotse mo pala", mahinang natawa pang sabi ni Spencer sa kanya.
"Shut the fuck up, Ser", nagpipigil na sabi niya.
Si Spencer. Bumalik pa talaga para lang makita kung ano ang gagawin niya sa babaeng
iyon pag nakita niya. Ang loko, gusto ng show!
And speaking of the she-devil!
Pagkaparadang pagkaparada nito sa tapat ng building, agad siyang naglakad palapit

sa sasakyan niya. Anak ng! May gana pa talaga itong ngumiti na parang ang saya ng
pamimili nito samantalang ni hindi siya nakapagfocus sa trabaho niya kakaisip sa
sasakyan niya?!
Binuksan niya agad ang pinto ng driver's seat.
"Get out", nagtitimping sabi niya.
Tila naman tutang natakot sa tono ng kanyang pananalita, dahan dahan itong bumababa
mula sa kotse niya.
"Hey, why do you loo-"
"Get out, fast! Dammit!" Bulyaw niya rito na lalong ikinataranta nito. Pagkalabas
na pagkalabas nito, pumasok kaagad siya sa kotse niya at pinaharurot iyon.
He continuously cursed while driving. "Stupid! Retard! Monkey woman!.... Fuckshit!"
PAGPASOK na pagpasok niya sa bahay. Nagtuloy agad siya sa kitchen at kumuha ng

brandy mula sa counter. Nagsalin siya sa isang baso at inisang lagok iyon.
The hell with that woman! She can really bring the monster out of him! Kapag talaga
hindi siya nakapagpigil, baka kung ano na ang magawa niya rito.
Nagsalin ulit siya ng brandy sa baso nang makita niya itong pumasok na rin ng bahay
dala-dala ang maraming paper bags na naglalaman ng mga pinamili nito. Psh.
Pasalamat ito at nakalimutan niyang i-lock ang kotse niya sa sobrang inis kaya
nakuha pa nito ang mga iyon. At pasalamat din ito na naroon si Spencer na sigurado
namang siyang naghatid dito, dahil kung wala si Spencer doon, hindi niya talaga ito
babalikan at bahala itong umuwing mag-isa rito. The hell I care!
And now she looked like an abandoned puppy pouting her lips and looking at him like
she'll cry any minute of the moment! Oh, how he hate her way of making him sorry at
this moment!
"H-hey. Para hiniram ko lang naman 'yung kotse mo. Hindi ko naman ginasgasan, eh",
parang nagpapaawa pang sabi nito.
Lalong tumiim ang mga bagang niya. Inisang shot niya ulit ang brandy at pagkaraa'y
nagtuloy-tuloy siyang umalis ng kusina.
"Chace!" Napahinto siya sa hagdan nang tawagin siya nito, pero hindi para pakinggan
ang sasabihin nito.
"Shut up", matigas na sabi niya rito pagkaraa'y nagtuloy ulit na umakyat ng hagdan.
"Look, Cha-"
"SHUT UP! Dammit!" He shouted. Humarap siya sa direksyon nito at seryosong

tinitigan ito. "I'm warning you, woman. Talk back and you're dead", iyon lang at
nagtuloy na siya sa itaas hanggang sa kwarto niya.
Nagpalit siya ng preskong damit at boxer short. Pinipilit niya nang matulog pero
hindi pa rin siya makatulog. Kung bakit ba naman kasi okupado ng babaeng iyon ang
isip nya!
Nagbukas na lang siya ng tv at nahilata ulit siya sa kanyang kama. Wala naman
talaga siyang maintindihan sa itinuturo ng chef na iyon sa tv.
Damn. Ganito ba talaga ang epekto ng babaeng iyon sa kanya? Ang lakas makapoot!
One moment she pisses him, then second she makes him feel sorry, then the
next......
Bigla na lang bumukas ang pinto ng kwarto niya. Well, wala namang ibang tao sa
bahay niya kundi silang dalawa lang kaya nakahanda na sana siyang sigawan ito pero
hindi niya na naituloy when she walked in in her pink pajamas while holding a piece
of paper with writings on it.
Eh?
She looked at him wearing a sorry look and then she immediately ran out of his
room. He was left looking down at the piece of paper she intentionally dropped on
the floor.
"What the heck?" Nilapitan niya ang papel na iniwanan nito at muli ay binasa ang
nakasulat doon.
'You're so ugly I'm sorry'
Really? What is this supposed to mean? Na pumapangit siya kapag nagagalit siya
that's why she's sorry? Or was she simply insulting him?
Pero para namang wala sa dalawang naisip niya. Hindi naman kasi sikreto na gwapo
siya. Obvious na obvious pa nga, eh.
Now, now, why is he smiling? Oh, shoot.
One moment she pisses him, then second she makes him feel sorry, and then the
next...... she intrigues him.
***
*******************************************
Chapter 5 - You're pretty crazy it's making me more crazy.
*******************************************
CHAPTER 5
WALA naman siyang balak pumasok ngayon pero maaga pa rin siyang nagising. Nagtuloy
na lang siya sa kusina at nagpasyang kumain. Pero laking gulat niya nang makita
niya si B-ba-okay, he has decided. He'll call her Bash for the meantime.
Nandoon ito at naghahanda ng almusal. Mayroong hotdogs, hams, eggs and toasted
breads. Specially burned.
"Good morning", nakangiting bati nito sa kanya nang makita siya nito habang
ipinupwesto ang tinimpla nitong kape.
Tinitigan niya lang ito at nangunot pa ang kanyang noo. Ganito pala ang epekto
kapag may nagalit dito? Nagiging taga-silbi-este, bumabait pala.
Naupo siya sa pwesto niya-head of the table-since mag-isa lang naman talaga siya sa
bahay bago pa dumating si Bash. Nasa kanan niya ito pumwesto at nagsimula na rin
itong kumain. Hindi na rin siya umimik pa dahil nalilito pa talaga siya sa babaeng
kaharap niya ngayon. Kailangan siguro palagi siyang magalit, 'no? Natawa siya sa
kanyang isip.
Sa kalagitnaan ng pagkain nila, biglang nakatanggap siya ng tawag mula sa inupahan

niyang detective. Ipinagpasalamat niya iyon. Save by his P.I.
Nagpaalam siya kay Bash na aalis lang siya saglit at binilinan niya rin ito na wag
umalis dahil may pupuntahan pa sila mamaya.
MEDYO madilim na nang makarating siya sa bahay, bukod sa nalaman niya na ang
totoong pangalan ni Bash at ang pinanggalingan nito, may kinailangan pa rin siyang
pirmahang kontrata sa opisina kaya sinaglitan niya rin iyon.
Halakhak agad nito ang narinig niya pagpasok niya ng bahay. Pero nagulat pa siya
nang hindi lang ito ang narinig niyang tumatawa. Halakhak rin ng isang lalaki ang
naririnig niya mula sa living room ng kanyang bahay. At pagdating nga niya sa
living room ay nakita niya ang kumag na si Spencer. Nag-init agad ang ulo niya, his
eyes narrowed. What is he doing here?
"Aherm", tumikhim siya para agawin ang pansin ng mga ito.
"Oh? Andyan ka na pala boss", pinaraanan lang siya ni Shaldrin ng saglit na tingin
at pagkaraa'y ibinalik rin sa flat screen iyon.
"Yo, Chace! Kuha mo nga kaming juice, oh. Uhaw", hindi rin nakatinging utos sa
kanya ni Sir.
Lalong nag-init ang ulo niya. Sobrang busy naman ata ng mga ito?
"Boom! Aww!"
"Oh, shit! Masakit 'yan Adi! Ack!"
"Bratata! Whoaha! Ima kill you, Ser! Shuung!"
"Whoaaaah!" Pagkaraan ng sigaw na iyon ay napahampas sa hangin si Spencer. "Aish!

Talo na naman? Kainis!" Nanlalatang sumandal si Spencer sa couch nang matapos na
ang laro nila ni Shaldrin.
"Hahaha! No match ka boy!" Natatawang tinapik ni Shaldrin si Spencer sa balikat.
"Dinuduga mo 'ko, Adi! Psh!" Kunwaring nagtampo pa si Spencer.
Wait. Biglang may napansin siya. Did he just call her...."Adi?" Nakakunot ang noong
tinitigan niya si Spencer.
"Ah, yeah. Sinabi nya sa'kin ang totoong pangalan niya kanina, di ba, Adi?"
Kinindatan pa ni Spencer si Shaldrin na lalong ikanainit ng ulo niya.
Dinidiskartehan ba ng mokong si Shaldrin? At bakit naman nag-iinit ang ulo niya
kung ganoon nga? Damn.
"Not really, just my nickname", she corrected Spencer. Oh, what now? Samantalang sa
kanya ay hindi man lang nito sinabi? Well, not that he asked her, anyway.
"'Tol, juice namin?" Tanong muli ng kumag niyang pinsan.
"Ulul mo. Wala akong juice dito. Kumuha ka sa inyo", seryosong sabi niya rito pero
duda siya kung sineryoso nga nito ang sinabi niya, knowing his cousin. Yeah, he is
his cousin.
"Sus! If I know", makahulugang sabi ni Spencer na lalong ikinakunot ng noo niya.

Tumayo ito mula sa couch at nag-inat pa pagkaraan. Tumingin ito kay Shaldrin. "See
you later, sweety", pagkaraa'y kinidatan ulit nito si Shaldrin.
"Huh?" Nagtatakang tanong naman ni Shaldrin pero wala na si Spencer para sagutin
ang kalituhan niya. Nakaalis na si Spencer at napailing na lang siya. Hilig talaga
ni Spencer ang bigla bigla na lang sumusulpot at bigla bigla ring mawawala.
"Sandali lang akong nawala, may kaharutan ka na agad", naininigkit ang mga matang
baling niya kay Shaldrin.
"Sandali? Wow, ha! Umaga ka kaya umalis and for your information, it's already six-
o-four and already dark outside. Sandali lang 'yon?" sarkastikong tinignan naman
siya nito.
Napatikhim siya sa sinabi nito. Totoo n 䥓鋅嵤肤耐젒뺓슆뛬 ‫﷽ع‬ꏴ鈅 ꖯ 勝࢓숨㒖Ⱈ 噢볧痤蒇

긥톀۫췓捦䭦◂曡 Ⴉ 䟐 ꨤℋ 캌↑؈落奙혌齫蹼䕁 ‫ﯿ‬撢 ì̄�灃쩟᲌ꌘ퍟涥䱞 ⴽ 駑鉨뢍⓸⑊ 鸩䮐 ꗜ̈Ӏ 䫑�ਯ 뺐
噬 Ĺӂ 㩔೒঄堩�쾏謾 폢 ‫ݏ‬홪 ᔽ㏤�䕝㘳反 ‫ﺈ‬稘䁣趺褭犐溪㨭䳅럦쨓焚媹䜾靰攲㊌䪘枘嘠왩졇䞃 ‫﯈‬閏
阿ᒯ 꺩꼑？僣㻮#舣힞泽솣꩕瀤喞裷�ഹා퓻獽ꋃ ꋃ툙劖꾚柛倧鐡 ɑ 捵 ऐ ᚄ 薔͗Ѕ 加 ؓ‫ݯ‬瀠䞲위楖蒮驢嘴䩲
Ṷ 睚ꃝ$⑑嵊⦘ꎢ牳邢�畳 ꯒ 눮⭫唈톢蘿꾒⹠岽�ᡱ ︨죄뷵폛쵄펫 ︨ 搯啷崶蜩亝쓀㯰좡綑닑㺌 ᒩ䬖앯汥쾓睿奔の豰̊ố
饇䢣憔︅䑪㗏 Ჯ 箽另�滽ࣝ呶팀乎訒⟐穵䌰 ᶂ‫﯌‬唕缓닿쯛ￃ㛾볏 ⷿ ꫻嘾擘搜흗翿 భ 쮬 ‫�⏡ﲯ‬蠥 ὂ 滯燱制쀢䮟칎뮉⮽᭒ 危
￵
豄툉⯺涢☸ꦉ 댳뤲꺇粵Ｇ ꃻ  Ҁ 捉凚䏬幰㮩㱩廃撇㇬줍⡻⠯ᥡ 䉺�瘖聴䯴⶯ਙ 燉㡞뎣湒儿揪� ⣥띑脸棕舌
욥뿠鏥㸌뤌硣籧 Ꮊ ꦘ 遫儜풽㔭湘軾贎렃寖턩䏭㠰穲꾞刜중쯒ု 顓⚖ꕖ 듔곇튺 욪焁 끁ꁺ䈖끁 න 볫♽爪 ꮳ 嵫憍
ᕩ 俤瀓뢜㜀〕㗐ﾎ蹍父嶈䤇逨裸఺ꊶ仢ㄦ侶�놡�潏㏫ḳ 㚦‫﯌‬돣갯짿 �펛飻俷廦펛 䤶 ꝯ 鯬漏믝滼鏡竉魴趔캈
㞔麇€⪚胔㘄ᇐ Ꚕ པ 놄믷猱뢔쨝✻䁺ꬻ 鳍柳䊅팎 ఠ ꚏ⩂귇攐洺 ‫ﶈ‬ꔻ 翖唏윆掯㭫皚⿮凪叫 ৭쟑퓷ᅁ䛿�뼢흮돮쮜
�㟿⦽엜视뒹 ᘭ쓁㩯 ፷ 引�⇎ᵰ ឌ 柙쀕ﾘ ᙆ�ꠇ 䏖솱 ꕌ 姠帟慟烈 ɠܰ尅逿禣艬㓚뀏⑖釙㉆탶薎�Ჺ‫ﺲ‬첈 Փ
㡛捕⦉ࡊ赙憖倡 Ԡ 薇겈吴釉뗠㒁￶ꋻ磻 ր 卐 ϕ 扙揰Ⓗ度 ꔓ 涟 ⵌ 즍 ᕊ৳㤰鐟㺲 Æ꫉#☀#犥窄깬梤 ሾ‫ﷇ‬斗�㉥ු込
圂차颕 ʝ 鴩勉掩䘚擫玍槙䔛￣ㆈ孡깔睽儒ॗ ᾧ␣사 ቀ㈓縒葻쐖㵉㚖摈�ꌴ꼽즉橦旘銦ꃙ꫉ ಉ 鋐◅ঢ়╒䶑쌱 ‫ﴶ‬
쬡勉竎 श 㪖ⱙ ꖊ 篔 ᙏ᩼ઓ
 舀 ꘄ 湀怮넎ࡷ켮蠵 Ȑꟈ 둊즩 ꡁ⻞錹䆞潱㩠駹嗟蠏ᙕ秊엕ꎁ愌싪鱱飰 ࢖‫ײ‬ᖚ ᱓ᥒ ղꮕ ￎ聈
Ҡ݉줞侀泋時쎅斄㲤겜傤싌隳饘 ҍᳵ 퐚 ‫ܗ‬妥驢龕컑⚞‫ﺱ‬ꈾ큖럳뛚덵狹澫払ꍎ ᙉ 䲳㖔᧣ꯆ䶧댥 ꣳ ρ‫ﳸ‬럟 ‫ﱿ‬壘嘒
ꯐ 峯鵠豸ℓ宝�쯊 ᔿ 準緕땧⯝塝冨䳜⠪➗褞 ƈ 斊㱰 ઈ 쾯쳏⣉왱盻鉊龕蒠⶚‫ﴇ‬행觮숅搧 Ő⤑┢亻 � 뇇斄覼歡Ä
浀ꃗ蒃⫒絮예啽#‫ﯿ‬撠࣮Ⴕ�࿣牋ꍒ֫⌽鉊蜩걧 ⴽ 仉‫ﲀ‬斧䋿犠꣊‫ږ‬恎⦼逗喉폘䳓끪巇䫌퐒 ꪀ 㮁즧 ဂ 눢욝웫퐊챁躌㾠 ꔘ븹
戣궚⩼웆뽠败䠛䜰늶赠恕큗흾栯恦颞䬠✛佫锩抿�뙗嚟좠䎣 ⴰ楲 ꭇ⮓ 銡⹏幍憭꼼键뚱荞捻ꌉ ꌉ�橶
싾먜웂툲⩢#ↀ 蘇斬慾瀛虃龍蝔䔊蹓㝲◦琱횂탆억晃ꄻ ႑ 㒻 ı 꾶鳀薢릴⭻ ⭻蛕쒜 Ⲫ 蝭蒃㌉呃︰ꮊ蓩畩 ਡ
唠쉜䐙 ዩ 蕐 ᎃ 夡䳴㤏㋢‫׉‬ꞙ 렋᢯躁꠸魜굮锋뇊甎숈鑽 ᡚ Ϻ 뜅댬︎屢�︎౭ 曝 ꞻ ᥓ 㚐麣঻昆断汩熳  띌  瞲玴 ⇄ 鉥㕒�蹎湞
ꎮ瀞飻㜠�푸窊潤焪鴪뫮껞�鄓�炵邍䊮硴 ć 㠀⫡ᤜ 캑跆苁ᅼ䏩�纚𥳐◊锧ᩮ冚뎂ᄡ蓄笹믔㽰㶬ᱏ㬠
ꛜᬩ赗셙 ᖍ 猵툜㙥ᅹ ᨉ‫ﯿ‬撠໴帅噡⼓牣䉐 ফጸ 菵 ⱖ 涽䳑⬌잘痞䞙琣 ǚ✀⁒ᐂ 蔮望芀荛 4 ላ 뤰宻厰�爦涯㌵耘
劰璤餮 ᒒ 䛍鐛춢矸橰졖㝩빋믻훛첻뛳�㔽㦘뛄齯싕 ᓞ 뜗钾팛㓸벫韸螿뙛�औ 흰䩏폇◅镩㞌㞏䟕瀥�㕧㰴噉쯥
⺅뮳 ợ 篓陦﫻岏�틿橊筝孟徬﹟ꬭ 暈ᅀ�诹勤眘咏恓鈧 ⵄ⇪聙﫤⧰漇䷞ꕰ 荻 მ⬩ᮠ�埖폩 н꧉�걅֩綐챠哦聄䎘銜䃋
㓮娲햞#ȴ 僝 ‫ﶄ‬讯莹� ꎙᆜ ꎙ솄
ᆜ㡬沓家◎솄 ឯ 餄뤌 ꢰ ゆ셄䐌얚싩�蟕쐺᯿년�庢엛콧䮴⦫གྷ 徱媡嗌
쁯 ụ 뒢榣 ᶪ 㔫꛼杇 ल 뻌㵹↉䪤垄끱憕猤夭 ᗑ 闣踪 ᑌ 用⛋戽戍 ‫ﳺ‬䭙㏛鬲坋䦩鲙屎둎ꔑ  揨嬪 ꠔ 煩佥倝龜귌㕙涐
䑭 т 㐋鰓 ០ ￏ铅푝㛷齙 ‫ﺶ‬鎬ｯ ‫ﯿ‬撢賯榅啦堓
牻
͖ 牻牻얪ᑊ牻
草䵒贽廉欰묉绽￟ꟿ�｟‐䉀⢅憷 ꪨ 䲢⨒ꑶ ଔ 葀赔㬕빤⇏䣞 Ⱏ
帬㥝呪穤䫒 ᱷ 賝ಛꗃ 鑺䋾頨脶 ᓵ 皾톲蔦蚻嵮桑咷埢츇퓆 ᪃ 樈떞⁄縻잭㷯溼뭆죔Ⓡ㚖 ዙ 럲坽独腴뻕 ꖵ 翧�僿繆
씢䊃桘唵킦#䒓¤養甸锯褔欏땤排竒휬 ᡨ⌹㌧㺿뤓ｬＮ翾�翽烿萀㎎⥎�ꊣ ‫ې‬ሀ 疁ꏐ⬑脟 ᪑ꛜ ꈜ⫒ꩫ␃䡔 ᔣೝ쑖
㈴偐 ౘ 淛˓͊뛥 ꡋ 庛�㉵䴉礭 ‫ﶮ‬ꗅ 闐⻩╵㒎쐨鞆䖉 ಛྒྷ� ಛྒྷ 䵧㰲鄈ࢆ羠民鑲轪秢녫㰪ゑ ꢨ੥鹪⯘錼숃ꐅ ꐅ饨 ഃ
輬抦溔 ạ 뫏戞飘䃿鞃龉旽㣯콐㛶胵蔂#鈬鳁껌酬�ᅔ鲾⑍ϙ 乌둮忂콣瓧準白੻熃精涎횞빟�鬕뷖⫵蝐婒
裧㗲 ꞌ ꩧ 瓻䶯 ᤙ∘虑ￜꃻ ΀嫚槛㏩䭸䭬㑍滂ᇕ傟㇭섭 ⶄ 둫৳ꗠ�ª ￱ 鄂晊⨉ፅ ᶰ 푎쯨蒂�痏榨✴‫ފ‬꠫湣홓츬ꍏ氤䝞␄‫ﱩ‬
㒭죾궘益 ࠼‫ﻈ‬ᴫ猬䡚評雄਻䛴됤䗤졳 ꯇ 뚰撺綱넙�芚￡坒䵘宪酮橛죑䝣眗홄刹᫨蒵け ᘥ 晆㯝㒉▍Გ 㣄洞层
凜缭꿏혏溢ೋጠ ᐄ 䭍艗碒�㵟풎헦⋓橒嗭價奝聚뙣晙 ᯒ�鿺킿ࠡ獇 컡 㛓劁컡媦 컡뒽 㤔䱧䫽ﾟ 䲡 霑 쾉헡 ْ杏
磓䯷⋨ച １덯 ሀ⺑폅 ‫ל‬젹㸢
㬐�颡즔 ཥ 낄股㋱唬 ꞇ 皸訐脅 ൸ 脨蠙椬楂錕 ᙉᒧ 膺슢懔偑냊忈ᔣ ꉂ╦懽抪韱ⓦ빹曑꾲誇 ꚏ 隻꧋᪊㆖衪䈢
辷貇푥໣鬵酪埇揌龼 ‫ﰩ‬फ़ဴ 뒘妩삣앚鷩⥢集♦脏 ј 뀋炑⤬頃ᡸ 鱲␲祘豦 ᘺꢵ‫ﵿ‬뿪빽櫾漢㣾隟ꆡｗꋻ Ԅ 戸叔
䭏摰詩㳭廃൑劏鑵 Ā 齘䈪肞鴀㚬婸 ꦆ 列⎧1# 䅂 ࢠ䰬⌄膙숌ꁰ㰢晊 ஼盶伱
̙ 팀춼蕢郿醼䵘븼㕞#沓⭙風 ⶵ❊稚㩊궋준뒤
娿냳㛮 ᧘ 箤ͣ S␁꥓
␁ ꥓ᠱ 趱冥怞㳉憺␪⒐ㄕ䕄품됗鉒⺆역뇪㌐偠烖梒괸뱍놽琩ꁕ ꁕ瞱 ᡾⚇찡ꥰ╅礁 ᢜ 犤⤑硖眑㑍㯔꪿섊卯
ῶ 蒿῾৸ꐨ鶹㺄榓섖 ﬗᏇ 뮎쒮�㈼‫ﭷ‬쾒쐾벲붾쎴 �쐾벲붾쎴䠯䗠 Ⲙ 샂鲖钔殺ꄥ㕐 դ ͪ촆쿣蠊붣ͪ 欻딺䯩 ‫ﳿ‬Ｚ‫᠁׿‬
脀怀 ᨰ ș 䀄 ꗠ 켜拋 ᖏႋ㺙쾃堞䧑倁硨 ࢳꆧ瀕伶崍₌ᕯ 䍕狄냤䙱珅鿫눧졞 ജ 鐭争͗庼鴸争鹛籜酝㰑澍
 ﾾ뎗淐뻄쓷
≟ Ⲫ 頢骅૔脍榷꽴袔딱 ᘀ甀䙥枒瘦쑌 උ쨍 ꦙ 뒃撼⫁⌢ �⌢ᙢ 倢맀桀郑 ꡬ 츕㢪㬥身 ࢦ树 ʘ 邌֑ű ᰉꠇ浇 ‫ﯿ‬撠胭騈塦杖
ਛ ꃄ᐀靵㱫胴뤈豓䂱蕔 ƈ 않蔴鎑 ᰉ 픧酊墲⾩䚄莙⥷醫夦ぴꑅ惓讕�夰趼澙謣㖹韒泘埙㢴硫婶�敆
ዮ ᚯ⭔儚嚥ꒇ늢 ⰺ ᆐ팊 瑑䢴斕�ꋥ書勶戙䪟䨅䱴㚰煛뫹샠䞿᳽뼭㉷ ª 鹞檀丁됰㺷嬼蝧瑕 푶⏉蹜頃츎拌夸ꌋ
컵쾉蠊 ⋇▓镐装靅敐☺を 쥪ⵊ֐도웇쭊�燐䐦螓 ᘓ 诪뀑 ꗨ 줙ྭ䮱땊謃�ᡮ 뢱憹ᇒ䮼㝑㞐躘樽都텫྿岻⇨
능褹쭛㪲 υ 帴ꋕ認饙쭛檞 Ĺ ꂂ阃뽥跜炡잆쳪睽䵶獿 ꙥ 渊頜渁䴪㓔䊽 Ċ 赶홦羇鱲⳷筼믿 Ò #⠡䎃 ɥ 蔍⪂∬
鼕❺઺즵卶뫥뎐증 ꘰뎐증噴紃╒ ⶠ 䘄뙑庄鱦䖩閖鷎뎈컀⇑ɋ 䒀᳅⣞ᬔ 섴䖟龀�囚㺢䙉 뛜뮗 ʣ 孅㨃뚟헗玁
띓먶뫣땊珓䝬 ‫ﯿ‬撢肭崅�㶍 ‫ڀ‬䌸䐫 ಣ 鵩�餁涢 ሧ팕稵 ᱛ 乕곗Ａꁶ䦇몣펎ル ꣔ 眞㸖꼧꧇‫ڞ‬᭹䮏橱壋펐 ṉ 윙㍶∷
즖谲䇐㡲拔쑪ᢊ阍 Ⴗ⦁㖬 Ҧ 쏺圱孂࿴骤繛뚬 ‫ﲒ‬嶆茬蹲藡压瘅⨩ 줵�覆⨩뮜 ౗翭㿽 ჿ ꀀ#耀 Ѐ⼣抃 ɸ 噯佋笭酎挝
അ 偋荪䔅‫܆‬䒠勌偑嫲共솭圷罖㑗篻 ꧫ 曻꺎煉辷 ꪛ 翞뻸㪖裣鷹 ꨅ 榘 Ᵽ 蚫∸⊃앳 釅 ꡗ 숬㹾﹘ª#Ꙃ 明 ൩⩃䠢蠾�Ẅ ᡡ 죡
꭪欋 հ 瘣㲳忐 ‫ޥ‬뉎䁦 ngon ko sya na side ko. Mukhang natutulog sya ..ganito din ang
pwesto nya nung makita ko sya sa park nun.. When I first met him...Natatandaan ko
pa yun kasi naman kung makasigaw... at makapagpaiyak ng bata.. WAGAS..
Ang haba pala ng pilik nya... Ang tangos din ng ilong nya.. ang kinis pa ng mukha
nya.. Tapos yung labi nya parang labi ng babae... Ang sarap *TSUP* O_O
"WAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH" classmate 1
"OMG!!! Clyd kiss Lixien!!!! WAAAAAAAHhhhhhh" Classmate 2
"SSHHHEEEEEETTTTT! Napicturan ko. Hahahahahahahaha" classmate 3
O_O God. Shet. Patay ka talaga sakin Clyd. Shet nakita nila at may picture pa.
Nakakatatlo ka na sakin Clyd! Bakit ba basta basta na lang sya nanghahalik pero
hindi naman sa labi nya ako kiniss sa pisngi lang pero... GOD! Nakkkuuuuu....
Si Mam mukhang walang balak magsaway. Nakatayo lang sa una.
I glare at Clyd and guess what ngumiti lang sya sakin a fake one parang yung sa
payaso lang. Ang sarap nyang lunurin.
"Bakit mo ginawa yun!"
"I just do you what your mind thinks" Ano bang sinasabi nya hindi ko naman iniisip
na ang sarap nyang i-kiss.. di ba? Di ba? Am i right. T_T pero ayysss... they see
it.
"YOWN naman Pare! Ang lakas mo talaga dumiskarte. Hahaha." Xien
"Ang bilis. Hahaahaha" Yvo
"Wala pala kaming sinabi ni Yvo pagdating sayo! Master!" Vince
"Congratulation talaga pare malapit ka nang mabuwag sa samahan ng NGS--------"
Biglang tumahimik nung nasira yung desk ni Clyd as in wasak.. sinuntok nya.
"****NA... DO YOU ALL WANNA DIE." Ang sama ng tingin nya kina Yvo pati sa mga
kaklase ko, sina Yvo naman biglang mga tumahimik lalong-lalo na yung mga classmate
ko. Tapos si Mam napaupo na dun sa una. Natakot. "FUCKING SHIT!" Tumayo na sya pero
bago sya lumabas sinipa nya muna yung upuan nya... muntik na ako tamaan. T_T.
Nung nakalabas na sya ang tahimik parin pero nakahinga naman kami ng ayos... Tapos
bumakas uli yung pinto..O_O bumalik sya. Bigla na lng nya akong hinila.
Pasaan na naman ba kami bakit pa nya ako sinama. Bago kami makalabas ng room "IkAW
NA TALAGA CLYD!" pahabol na sigaw ni Yvo. Narinig ko namang nagcurse si Clyd.
Habang papunta na naman kami sa parking tahimik lang ako. Ayaw kong magsalita. Baka
masuntok ako. Kawawa naman ako. Tapos tumigil kami sa motorbike nya. T_T. Ayaw ko
sabing sumakay dyan eh.
"Sakay" utos nya.

"C-Clyd..."
"what"
"Naka skirt ako" dahilan ko.. ayaw ko talagang sumakay sa mga mtorbike. Creepy.
"It won't fly away. Hop in" Nakasakay na sya inaantay na lang nya ako.
"May klase pa tayo" dahilan ko ulit

"Im the owner of this school" sabi ko nga.
"Bakit mo ba ako sinasama. Saan ba tayo pupunta"
"Basta! Aish" hinila na lang nya ako palapit. Lagi na lang nya akong hinila ngayong
araw na toh.
"san ba ako?" dun nya kasi ako pinapaupo sa unahan nya. Eh?
Tiningnan naman nya ako "I know you're scared baka pag sa likod pa kita baka
mahulog ka pa .... pero nakahanda naman akong saluhin ka..."
"HUH?"
"SABI KO SUMAKAY KA NA!" Bipolar talaga nang lalaking to. So sumakay na nga ako.
Nakakailang lang kasi nakadikit talaga sya sakin. Para na talaga syang nakayakap.
Akala ko sobrang bilis nyang magpatakbo pero hindi. Nakakapit ako dun sa may unahan
ng Motor nya habang sya nakadantay yung ulo nya sa left shoulder ko >///<. Buti na
lang nakatali yung buhok ko. Sobra as in sobrang lapit talaga ng mukha namin yung
ramdam mo na yung paghinga nya. Ang bango pa naman nya. And I can sense that he's
smiling. Ano ba naman toh oh. >///<.
Di ko namalayan na nakahinto na pala kami"Were here" Bumaba na din sya. At hindi

nga ako nagkamali nakangiti nga sya yung kagaya ng ngiti nya dun sa party. A smile
na hindi mo aakalaing makikita mo kay Clyd. Mas bagay sa kanya ang nakangiti ...
ang aliwalas ng mukha nya. Sarap titigan. (Dub.Dub. Dub. Dub) Shet. Bakit naman ang
lakas ng kabog ng dibdib ko. Ang weird.
"What can you say" Napatingin naman ako sa kanya. Saka ko pa lang iginiya ang
paningin ko kung nasan kami ngayon. "WOW!" Ang ganda dito Clyd!" Hindi ko alam kung
pano ko idi-describe ang lugar na toh. Kasi Ang ganda lang.
Nandito kami sa isang punong malaki at tanaw mo mula dito ang lungsod. Ang sarap
maupo dito ang hangin... sobrang presko sa pakiramdam. "Bakit mo ako dinala dito?"
"Ewan ko" sagot nya. Nakaupo na sya kaya naupo na rin ako.
"You look happy" bigla ko na lang nasabi sa kanya yun .. hindi na kasi nawala ang
ngti nya simula kanina.
Hindi nya ko sinagot sa halip he just form another smile. Mas gumwapo pa sya pag
nakangiti.
Minsan nahuhuli ko syang nakatitig sakin tapos pag tumingin ako biglang mag-iiwas
na lang sya ng tingin.
Tahimik lang kami pareho... hindi awkward. Unti-unti na ding gumagaan ang
pakiramdam ksalita, nakaupo ito sa isang bench at may kausap sa cellphone nito.
Napag-aralan niya ang language na iyon-Korean-kaya naintindihan niya ang tanong
nito na ang ibig sabihin ay 'Nasaan ka?'.
"Keurae? Ah, iriwa! Ppalli!" Tumayo pa ang babae mula sa bench, medyo nakakunot ang
noong pinagmamadali nitong dumating ang kausap.
"Geundae, oppa. Geu yeoja-neun yeogi-isseo", the lady said which means 'That girl
is here'. Nakita niya pa ang biglang paglungkot ng mukha nito.
Pinakatitigan niya ang babae. The girl is beautiful with it's long straight hair,
her eyes are small it comlipments her small nose. Maliit ito ng kaunti sa kanya,
medyo may kapayatan, but then naisip niyang iyon nga pala ang usong ka-sexy-han sa
Korea ngayon, but nevertheless, she's really beautiful.
"Jiltu? Naega wae?" Pagkakaila nito sa kausap na ang ibig sabihin ay, 'Jealous? Why
would I?'. "Nan Danae-ya. Danae!" Patuloy ito sa pagkakaila sa kausap nito dahil
sinabi nitong 'I am Danae. Danae!'.
Danae?
"Geunyang ppalli wa. Bogoshipo", malambing na sabi nito na ang ibig sabihin ay,
'Just come fast. I want to see you'. "Eoh. Gidarilkke", paalam nito sa kausap na
ang ibig sabihin ay 'Okay. I'll be waiting', saka nito ini-end ang tawag.
Natuon sa kanya ang pansin nito nang matapos nitong ipasok ang cellphone sa pouch.
"Annyeong", she greeted her. 'Hello' ang ibig sabihin nito sa Korea.
Tila nagulat naman ito sa sinabi niya. "Eoh? Hanguk saram-i ya?" Tinanong siya nito
kung isa raw ba siyang Koreana.
"Aniya. Geunyang hanguk-mal ara", sagot niya. Sinabi niya ritong hindi siya isang
Koreana at na alam niya lang magsalita sa language na iyon. "Neon?" she shortly
asked which means 'How about you?'.
"Nado aniya", nakangiting tugon nito sa kanya na ang ibig sabihin ay hindi rin ito
isang Koreana.
"You look like one, though", she said. Since hindi naman pala ito isang Koreana,
bakit pa niya ito kakausapin ng Korean kung nakakaintindi naman pala ito ng ingles?
Or maybe Tagalog rin.
"But I'm not", Danae said then shrugged her shoulders.
"Yeah, you've said it twice", nakangiting tinanguan niya ito. Nararamdaman niyang
magkakasundo silang dalawa. Bukod kasi sa wala silang parehong galang magsalita sa
lenggwahe ng Korea, ramdam din niyang magkahawig sila ng ugali nito.
"How's living with Nate?" she asked her na halalatang ikinagulat naman nito.
"How did you know?" May nahimigan na siyang tono ng pagkaasar sa tinig nito.
"Is it a secret? Oh, I just know", she shrugged.
"Oho. Look who's here", napalingon sila sa pinanggalingan niya ng marinig ang boses
na iyon, si Spencer, at sa likod nito ay ang nakasunod na si Jade. "Hello, pretty
ladies", masuyong nginitian sila ni Spencer, ganoon din si Jade.
"J! You're fast!" Danae ran to Jayden and then she gave him a kiss on the cheek
before she hugged him sideways.
"It's because you told me to, D", nakangiting tugon ni Jade kay Danae.
"I know, because you love me!" Masayang sagot ni Danae rito. Ginulo-gulo naman ni
Jade ang buhok ni Danae.
"Tangnang landian na 'yan. Sige, halaman po kami rito, halaman", pabirong komento
ni Spencer saka tumabi sa kanya pagkaraa'y tumingin sa itaas.
"Damay mo pa 'ko? Tao 'ko, uy. Ewan ko lang ikaw", sabi niya naman kay Spencer.
"Ayun naman 'yun, eh. Ganda mo talaga, Adi! Hmmm!" Binalingan siya ni Spencer at
nanggigigil na kinurot siya sa pisngi niya. Narito na naman ang makulit na si
Spencer. Natatawang pinalis niya na lang din ang kamay nito.
"Yo, Bash. Hello", nakangiting binati siya ni Jade.
"Yo", tugon niya na ginaya pa ang accent nito.
"Oh! Ikaw pala si Bashang Isprikitik? Nice to finally meet you, Bash!" Nakangiting
kumaway pa si Danae sa kanya. Ginantihan niya na lang din ito ng ngiti. Malamang ay
naikwento na siya ni Jade rito, dahil sa pagkakaalala niya, walang modong makipag-
usap si Nate kay Danae sa phone pa lang, kaya malamang na si Jade ang nagkwento
about sa kanya rito.
"Nasaan ang boss mo?" Tanong sa kanya ni Spencer nang busy na naman sina Danae at
Jade sa kanilang sariling mundo.
"Andyan lang", tipid na sagot niya. Bigla na namang nag-init ang ulo niya nang
maalala Chace.
"Saang dyan?" Pangungulit sa kanya ni Spencer.
"Dyan... Sa likod mo", inginuso niya ang likuran nito na agad naman nitong
nilingon. Inirapan niya ang papalapit na si Chace nang magtama ang kanilang tingin,
kasama pa rin nto hanggang ngayon ang kaninang humalik dito.
"Aha! 'Sup, Lorraine?" bati ni Spencer sa babaeng kasama ni Chace. Nakakapit ito sa
braso ni Chace na lalong ikinahaba ng nguso niya.
"Hi there, handome Ser", matinis ang boses na binati ni Lorraine si Spencer
pagkaraa'y dumapo sa kanya ang tingin nito. "She's beautiful, who is she? Your
girl?" tanong nito kay Spencer.
Bago pa makasagot si Spencer ay naunahan na ito ni Chace na magsalita. "No, she is

my...."
Nagkatitigan sila ni Chace nang hindi nito malaman ang idugdugtong sa sinabi nito.
Tinaasan niya lang ito ng kilay at siya na ang sumagot sa tanong ni Lorraine. "I'm
his assistant", bored na sagot niya pagkaraa'y inirapang muli si Chace.
"Assistant? May secretary ka naman, di ba? Kailan ka pa nagka-assistant?" tanong ni

Lorraine kay Chace.
"Five seconds ago", sabat niya kahit hindi naman siya ang tinanong ni Lorraine.
Sa tono niya, nagkaroon na ito ng dahilan para pagtaasan siya ng kilay. Wala naman
siyang pakialam dahil kanina pa nakataas ang kilay niya.
Spencer suddenly slapped his both hands in the air. "Bakit hindi pa natin puntahan
si Lolo Gab? I'm sure naghihintay na siya sa'tin kanina pa. Tara!" Pagkasabing
pagkasabi noon ay inakay siya nito paalis, nagpahatak naman siya. Sinigawan rin
nito sina Danae at Jade na sumunod na.
Nauuna sila ni Spencer na maglakad dahil mukhang sarap na sarap sa pagsosolo ang
nasa likuran nilang sina Chace at Lorraine.
"I'm sure naghihintay na si Lolo", Spencer murmured while they walk.
"How sure you are?" bulong na tanong niya rito.
Nginitian muna siya nito bago ito mas yumuko para sagutin siya. "Hundred and one
percent", he said then he gave her a wink. Pagkaraa'y dumiretso na ito ng tayo,
inakbayan pa siya nito at nagpatuloy na sila sa paglalakad. Napailing na sumunod na
lang siya.
GUSTO na talagang hilahin ni Chace si Shaldrin palayo kay Spencer at iuwi ito sa
bahay niya. Kaya naman pala ito nawala kanina ay dahil kasama na nito ang pinsan
niya. At ngayon nga, masayang naglalampungan pa ang mga ito sa harap nila.
"Spencer, apo. Siya ba ang girlfriend mo ngayon?" nagulat siya sa tanong ng Lolo
Gab niya. Ang tinutukoy kasi nito ay ang katabi nitong si Shaldrin.
Nasa loob sila ng study room ng kanyang lolo, silang apat na lang nila Spencer,
Shaldrin at Lorraine ang naiwan kasama ang lolo niya sa loob. Nabati na ng iba
niyang kaibigan ang lolo niya at sa hindi niya malamang kadahilanan ay pinaiwan
silang apat ng kanyang lolo.
"No, Lolo. She said she is Chace's assistant", singit ni Lorraine.
"Talaga?" baling ng lolo niya kay Shaldrin. Tumango naman ang dalaga ganun din ang
kanyang lolo.
"I think you two would look good together", ani ng lolo niya sa dalawa.
Nagtinginan naman sina Spencer at Shaldrin sa isa't isa at kapwa natawa sa sinabi
ng kanyang lolo. Lalong nag-init ang ulo niya. Hindi kaya may gusto talaga ang
dalawang iyon sa isa't isa?
PALABAS na sila Spencer sa study room ng kanyang lolo nang tawagin siya nito.
"Spencer", his grandfather called.
Nilingon niya ito. "Yes, Lo?"
Pero imbis na sagutin siya nito, binigyan lang siya nito ng isang makahulugang
tango na agad naman niyang naintindihan.
Their grandfather knows everything.
Tinanguan niya lang din ito at saka siya sumaludo pagkaraa'y nagtuloy na ring
lumabas ng kwarto.
Sakto namang paglabas nila ng bahay ay nagsasayawan na ang ibang bisita ng kanyang
lolo sa labas malapit sa kanilang hardin. Nakakalokong ngu
*******************************************
Chapter 7 - I think I like you.
*******************************************
Chapter 7
Naramdaman ni Shaldrin na hindi na siya nag-iisa sa kwarto niya. Unti-unting

nagmulat siya ng mga mata at ganoon na lang ang pagkataranta niya nang makita si
Chace na nakatayo sa gilid ng kama niya at nakakatitig sa kanya.
Napadiretso siya ng upo. "Ch-chace", she huskily uttered. Suddenly, she felt
concious. Baka may tulo laway o muta pa siya, nakakahiya! Dali-daling hinaplos niya
ang mukha niya at inayos na rin ang gulo-gulo niyang buhok. Damn, why did she
suddenly feel concious when she never did!?
She looked at Chace only to find him smiling at how she fixes herself. She flushed
red that made him out another chuckle.
"Morning", he said before he went to open her wardrobe. She watched him in
confusion as he took out some of her clothes.
Teka, papalayasin niya na 'ko? Gulat na naisip niya.
"H-hey. B-bakit..." Hindi niya natapos ang sasabihin niya nang makita niyang
naglabas ito ng isang luggage at maingat na isinuksok doon ang mga damit niya.
Talaga nga atang palalayasin na siya ni Chace!
"Hey, why don't you fix yourself? We are going somewhere, just so you know", he
smiled as he looked at her that made her heart skip a beat. Si Chace ba talaga ang
nasa harap niya? Baka naman namamaligno lang siya? Aren't they supposed to be
awkward? Bakit nakangiti ito? End of the world na ba? Hala, hindi pa siya
nakakakain ulit ng strawberry icecream!
"Take a bath later. We're off in twenty minutes", pukaw nito sa pag-iisp niya.
"Saan tayo pupunta?"
"Basta."
"Okay", wala sa sariling sabi niya na lang at nagtuloy na sa sariling banyo ng

kwarto niya. She sighed in relief when she remembered he heard him say 'we'.
Meaning, hindi naman pala siya palalayasin nito. But then, where are they going
that he almost took out all of her clothes in her wardrobe?
She headed out of the bathroom when she finished brushing her teeth and washing her
face. Nadatnan niyang nakahinto lang si Chace sa kaninang ginagawa at nakatitig
lang sa hawak nito, her bra. Hindi niya alam kung mahihiya siya dahil hawak nito
ang undergarment niya, o matatawa dahil sa parang nahipnotismo ng bra niya si
Chace.
"Type mo? You can have it", tukso niya rito nang makalapit siya. Alam niyang hindi
pa rin nito nakakalimutan ang nangyari sa kanila kagabi, well, she didn't herself.
He didn't seem awkward earlier until now. Tumikhim ito at pagkaraa'y isinama na rin
ang hawak sa mga damit niya. Tumayo ito at walang sabi-sabing umalis na ng kwarto
niya.
She smiled to herself. Why did she find him cute blushing? Cute? Oh, no. She
mentally waved her hand in the air and continued what Chace had left, with a smile.
Pagbaba nila mula sa private helicopter, nilibot niya agad ang paningin sa lugar.
"Wow", was all she had to say. The place is breathtakingly beautiful! How green!
She loved the trees and the fresh air and wow, she feels like she'll enjoy living
here!
"Good morning sir Chace, ma'am", bati sa kanila ng isang lalaking sa palagay niya
ay nagtatrabaho sa lugar na ito. Nag-good morning din siya rito at pagkaraa'y
dumiretso na ito mula sa nakahintong helicopter na pinanggalingan nila.
"We eight own this island", Chace said from behind. She knew it was his friends she
met with him including Spencer he was talking about when he said eight.
She turned to face him only to made herself stumble when she figured Chace was just
behind severely close to her back. Agad naman siyang naaagapan nito sa kanyang
braso.
"So this is the Basta Island?" She asked trying to keep her cool while she stand
staight.
Amused na tinaasan siya nito ng kilay at pagkaraa'y nginitian siya. Naiilang na

siya, hindi siya sanay na nakangiti sa kanya si Chace, hindi siya sa sanay na hindi
ito nakaangil sa kanya. Is this the effect of what happened with them last night?
Siya lang ata ang nahihiya kay Chace, and Chace wasn't affected at all. Or maybe he
is, but instead of being awkward, him being nice? Wow.
"Silly", he chuckled. "Welcome to Hunkings Island." He proudly said as he patted
her head, smiled again and then walked to where a yellow dynasty electric vehicle,
4-seater rag top is at.
Oh, god, help her! Baka bago pa sila makaalis sa lugar na ito ay tunaw na siya sa
mga ngiti ng lalaking iyon!
"C'mon, ride her", Chace told her for the nth time. Gusto nitong ipasyal siya sa
lugar pero bakit kasi kailangang sa kabayo pa siya sumakay? "You'll be safe with
Alanis, come on."
Mariing umiling lang siya. How can she?! Hindi siya nito mapipilit na sumakay sa
kabayo! Hindi siya sanay! Baka ihulog lang siya nito!
"You're going to be alright, Shaldrin", she felt a slight chill when he said her
name but that doesn't mean she is changing her mind.
"No, I won't. Ayoko pang mamatay Chace", seryosong sabi niya kay Chace.
"Cute." He chuckled. "Come, I'll join you", he offered his hand to her as he
amusingly stared to her eyes. Still, hindi niya alam kung papayag ba siya o hindi.
"Come on, Shaldrin. You'll be safe with me." Here he goes again, smiling like an
idiot in her face! Safe? Then can he call last night safe?! She can be safe
anywhere but with him! Dang!
Hindi pa rin siya makapag-decide habang nakakunot ang noo at puno ng pag-aalala ang
mukhang nakatingin lang siya kay Chace. Si Chace naman ay malapad pa rin ang
ngiting naghihintay lang sa kanya. "Please?" He playfully pleaded. How can she
disappoint such a hottie like him? She didn't have any choice, did she?
Hinawakan niya ang naghihintay pa ring kamay ni Chace then she made face. "Drop me
and you're dead", seryosong banta niya rito.
"Seriously, I won't!" Tinawanan lang siya nito pagkaraa'y inalalayan na siyang

sumakay sa kabayo. Sumakay na rin ito sa sa likuran niya. She stiffened when he
hugged her from behind as he held the reins. But she managed to ignore the feeling,
or so she thought.
Hindi siya komportable habang inililibot siya ni Chace sa lugar. Having him so
close to her makes her more and more uncomfortable. Yes, she is keeping her cool
but she doubt if Chace bought it. He was laughing at her every now and then!
"Relax, I won't bite you", he smirked. See what she meant? "Or maybe I will",
nanlaki ang mga mata niya nang sadyang idinikit ni Chace ang bibig nito sa tenga
niya. Bigla ay kinilabutan siya.
"Chace!" She yelled without looking at him.
"Biro lang. Wag ka na kasing kabahan", natatawang sabi nito sa kanya.
"Hindi ako kinakabahan! And mind you, you're not funny!" She angrily said.
"I know because I'm Chace", he said and she knew he was still smiling! The man was
enjoying his own little play!
"Ha-ha. Very funny", sarkastikong sabi niya rito at nagkunwaring galit na lang.
"Hey", tawag nito sa kanya. Hindi niya pa rin ito nilingon.
Manigas ka!
"I see... You're angry", sabi nito sa kanya na alam niyang nakangiti pa rin
hanggang ngayon.
"No. I'm Shaldrin", she rolled her eyes. Ginaya niya ang kaninang sinabi nito at
inabala ang sarili sa pagtingin sa kung saan.
"Now you're back", he chuckled before he stopped the horse.

"What?..." Nakakunot ang noong tanong niya rito nang makababa na ito ng kabayo.
Hindi siya nito sinagot sa halip ay inalalayan siya nitong bumaba.
Bago pa niya mailapat ang mga paa sa lupa ay bigla na lang gumalaw si Alanis na
nakapagpataranta sa kanya. Impit na sigaw ang lumabas sa bibig niya nang tuluyang
bumagsak siya sa.... "OW", Chace growled under her. Nasalo siya nito! Natatarantang
umikot siya at hinarap si Chace.
"Okay ka lang?" Nag-aalalang tanong niya rito. Nakapikit lang ito na animo'y walang
malay. "Chace? Sumagot ka, Chace!" Niyugyog niya na ito. Ganoon ba siya kabigat
para sobrang masaktan ito sa pagsalo sa kanya? Pero damuhan ang pinagbagsakan nila!
"Chace! Wag mo 'kong takutin! Sumagot ka!" This time, she's in panic. What if,
nasaktan talaga ito?! What if, like her father, naaksidente talaga ito ng dahil sa
kanya? "Chace?! Mamamatay ka na ba? Teka, wag muna! Hindi pa kita nabibigyan ng
baby! Sige ka, lugi ka!" But then, wala pa ring tugon sa birong banta niya. Maiiyak
na ata siya. "Chace! Oh, god!" Akmang tatayo siya mula sa pagkakadagan dito para
humingi ng tulong nang bigla ay pigilan siya nito.
Napatitig siya sa mukha nito. Now, he is smiling! What the hell?! Was he joking?!
"Para walang lugi, pwede bang gawin na natin ngayon?" Dumilat ito at pagkaraa'y
nanunuksong kinindatan siya nito.
Nanlaki ang mga mata niya. She almost cry in horror when she thought he was really
hurt, and then....
"How dare you! You-- Stupid.. Crazy.. Pathetic idiot!" Pinagdadamba niya ito sa
dibdib. Wala siyang pakialam kahit na ngayon ay talagang nasasaktan na ito sa
paghampas na ginagawa niya. Niloko siya nito!
"Aw. Ow! Stop! Ah! I was -- just playing -- a little -- aw!"
"Huh! Playing?! How dare you play with me?! You--" Ang akmang paghampas niya ulit
dito ay naunahan na nito. Agad siyang nahawakan nito sa parehong kamay and in a
blink, he managed to change their positions. He is now on top of her.
"Aminin mo. Ilang kilo ng bakal ang tinatago mo sa mga kamay mo? It hurts you
know." Ngingiti-ngiting sabi nito sa kanya.
"Enought to kill you! Let me go! You bastard! You'll see, I'll kill you with my own
hands! Argh!" Hindi siya makawala kahit na pilit siyang nagpupumuiglas mula rito.
"You can?" Nakataas ang isang kilay at nakakalokong hamon nito sa kanya.
"Try me", she challenged back.
"Escape first", he mocked.
"Argh!" Galit na tinignan niya na lang ito. "I hate you!" Tumigil na siya sa
pagpiglas, mapapagod lang siya.
"Really? But I think I like you."
Nagulat siya sa tinuran nito. Unti-unting nawala ang galit sa mukha niya nang
makitang seryosong nakatingin sa kanya si Chace.
Suddenly, she felt weird of their position. Natauhan siya. They are really in a
weird position! And what did he just said? He...
*******************************************
Chapter 8 - I'm serious.
*******************************************
CHAPTER 8
"WHAT?" Wala pa ring kamalay-malay na tanong ni Chace kay Shaldrin.
"Oh! Spencer! Spencer!" tawag ni Shaldrin sa papalapit na si Spencer. Tumingin si

Chace kung saan nakatuon ang pansin niya.
"Ho!" Pinatigil ni Spencer ang kabayo sa tapat nila pero si Chace, hindi pa rin
umaalis sa ibabaw niya. She just heard his low curse.
"Naunsyame, dre?" tanong ni Spencer kay Chace. Hindi pa rin ito bumaba man lang sa
kabayo nito.
"Ano ba? Umalis ka nga dyan! Alis na!" Tinulak tulak niya si Chace na hanggang
ngayon ay nasa ibabaw pa rin niya. Hiyang hiya na siya sa posisyon nila pero parang
wala lang ito para kay Chace.
"Ayoko nga", mapang-asar na sagot nito pagkatapos ay itinuon ang pansin kay
Spencer.
Nanlaki ang mga mata niya. How can this man be so thick-faced?!
"Hoy, kupal. Ano'ng ginagawa mo rito?" tanong nito kay Spencer.
Kung siya ay hiyang hiya na, aba'y parang hindi naman siya nakikita ng dalawa!
Akala ba ng mga ito'y hangin siya?!
"Pasensya na sa istorbo pero, may nakita ba kayong babaeng nakaapak na may dalang
pusang gala?" tanong ni Spencer na ikanakunot ng noo ni Chace.
"Nakaapak? Pusang gala?" nagtatakang tanong ni Chace rito. Maski siya man ay
nagtaka. But what the hell? Kailangang mag-usap na ganoon pa rin ang posisyon nila
ni Chace?
"Anak ng pusang gala talaga! Ayun!" Walang sabi-sabing pinatakbo ni Spencer ang
kabayo nito.
Agad na nagpanic siya. Akala niya ay matutulungan siya nito pero... "Ituloy niyo
lang 'yan! Lokohan tayo! Kunwari wala akong nakita! Paalam!" pahabol na sigaw pa ni
Spencer habang palayo na ito mula sa kanila.
Lalo siyang nainis. Sobrang hindi siya makapaniwala! Akala talaga niya ay
tutulungan siya ni Spencer pero pinagkaisahan pa siya ng mga ito! Ha! Humanda ka
sa'kin Spencer!
"Ano ba! Umalis ka kasi!" Tinulak-tulak niya ulit si Chace. Wala ba talagang balak
na umalis ang lalaking 'to sa ibabaw niya?!
Tinignan siya nito ng mapang-asar. "Saan na nga tayo nahinto?" nakangiting tanong
nito sa kanya.
Bigla na naman siyang nailang. Saan na nga ba nahinto ang pinag-usapan nila kanina?
Teka! Bakit napaisip siya? Damn! Nahihipnotismo na ata siya ni Chace!
Nakatitig lang ito sa kanya, naghihintay sa anumang sasabihin niya. Ano nga ba ang
sasabihin niya?
"S-sa.... sa......" Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata niya nang bigla ay
inangkin nito ang mga labi niya.
"Chhmp! Sssp!-" Hindi niya masabi ng tama ang gusto niyang sabihin dahil sinusundan
ni Chace ang galaw ng bibig niya.
Pumikit siya ng mariin at pinilig-pilig niya ang ulo niya sa kanan at kaliwa pero
lagi na lang sinusundan ni Chace ang bawat galaw ng ulo niya. She decided to stop
struggling.
Something in her stomach felt wrong. Those... b-butterflies again! And her heart is
beating really fast! Damn!
Nang tumigil siya sa pagpiglas ay tumigil din ito sa paghalik sa kanya. Idinilat
niya ang kanyang mga mata, para lang makita na matamang nakatitig si Chace sa
kanya.
Lalong bumilis ang tibok ng puso niya. She gulped. Tama ba ang nakikita niya sa mga
mata nito?
His eyes glazed over with passion.
H-he... wants her?
She merely stared into his deep brown eyes not knowing what to say. She wasn't
supposed to give in to his seduction but when he bent and kissed the side of her
lips, she unwillingly moaned. Swear to god, she tried not to moan at the way he was
making her feel but when he sucked the bottom of her lips she could have died!
She had to admit, she liked the way he kissed her. How he teased and controlled
her.
Goodness! The next thing she knew, she was kissing him back!
It was glorious, the way they responded to one another made her skin tingle under
his touch. They kissed and kissed. She moaned as Chace sucked in and out of her
mouth, searching the inside of her hungrily. Their tongues balanced for dominance.
And god, he was going deep! Inilapat niya ang mga kamay sa dibdib ni Chace upang
ilayo ito. Pero imbis na lumayo ay lalo pa nitong nilaliman ang halik. Parang
mauubusan na siya ng hininga sa ginagawa ni Chace pero sige pa rin ito sa ginagawa
at sige pa rin siya sa pagtugon sa binata. Mauubusan na siya ng hininga pero bakit
parang ayaw niya pa ring matapos ang halik nila? The feeling was so damn good! When
she thought she was going to run out of breath, he sucked in more deeper one more
time and then he finally broke their kiss.
"Breathe, Shaldrin." He said hoarsely and so she did.
"Hah!" Daig pa niya ang kamuntik ng malunod sa tubig. Hingal na hingal na ipinilig
niya ang kanyang ulo sa kanan. Ngayon lang niya naramdaman ang ganoon. The man
surely was an expert!
Narinig niya ang mahinang pagtawa ni Chace. Nang lingunin niya ito ay nakangiting
hinaplos nito ang gilid ng mukha niya. Pareho silang naghahabol ng hininga.
"Sorry. Couldn't help it", he chuckled once more.
She just frowned not knowing what to say.
Marahang kinurot ni Chace ang pisngi niya pagkaraa'y tumayo na. Sinundan niya lang
ng tingin ang bawat kilos nito at nang iabot nito ang kamay sa kanya ay parang ayaw
pa niyang tumayo. Feeling niya ay hinang hina siya sa paraan ng paghalik na ginawa
sa kanya ni Chace. Pero mas pinili niya na ang tumayo, wala naman siyang mapapala
sa paghiga. Inabot niya ang kamay nito at hinila siya nito patayo.
"Let's meet some friends", he said to her as his smile widened.
Aba't ang mokong! Tuwang tuwa pa!
Iningusan niya lang ito at tinalikuran. Matapos siyang malaglag na naman sa kabayo
at halos i-suffocate ni Chace? Huh! Wala na siyang balak na lapitan pa ito. Wala pa
siyang balak na mamatay!
Oo. Inaamin niyang nagustuhan niya ang ginawa nito pero halos malagutan na siya ng
hininga ay tinawanan lang siya nito!
Nag-umpisa siyang maglakad palayo nang marinig niyang magsalita si Chace. "Wrong
way, miss."
Ugh! Asar na napapikit siya. Hindi niya naman kasi alam ang daan, eh nangunguna pa
siya!
One... Two... Three...
Umikot siya paharap kung nasaan si Chace. Bumalik siya sa pinanggalingan at

pagtapat kay Chace ay inungusan niya lang ulit ito na nagsanhi sa pagbunghalit nito
ng tawa. Lalo siyang napika. Sa isip ay sinakal sakal na niya si Chace at ito naman
ang halos maubusan ng hininga. Pero lalo siyang nainis ng hanggang isip lang iyon
dahil ang totoo ay siya ang halos ubusan nito kanina ng hininga!
Damn! Damn!
PUMASOK sila sa H. Club Royale. Ngalay na ngalay na ang kanyang mga binti at
masakit na rin ang mga paa niya. Nagmatigas kasi siya na sumakay sa kabayo kaya't
wala siyang choice kundi ang lakarin ang daan patungo sa club.
Nagulat na lang siya nang mula sa likuran ay may umakbay sa kanya. Nang lingunin
niya ito ay parang namalikmata pa siya. Nagtataka siya dahil hanggang ngayon naman
ay nasa tabi niya lang si Chace sa kanan, pero nang makita niya ang suot nitong
damit ay agad na naintindihan na niya.
"Hi Nate", bati niya rito.
Bilang tugon ay kinidatan lang siya ni Nate. Lumingon siya sa isa pang katabi na si
Chace pero nagkibit-balikat lang ito na parang sinasabing hayaan lang si Nate sa
ginagawa.
Inis na inirapan niya si Chace. May ibang lalaking dumidikit sa kanya pero hindi
man lang nito pinansin iyon!
Ipinagwalang bahala na lang niya iyon at nagngingitngit ang kalooban na nagpatuloy

sa paglakad.
Nang matapat sila sa isang table kung nasaan ang apat na babae ay huminto si Nate
kaya naman napahinto rin siya.
"Hi, pretty ladies", Nate greeted as he winked at them.
"Chacey!"
"Chace baby!"
"Oh my god Chace, I missed you!"
"Why another girl? Hindi mo sinabing darating ka, sana ako na lang ang kasama mo."
Lalong uminit ang ulo ni Shaldrin sa mga narinig niyang sinabi ng mga babae. They
thought Nate was Chace just because he's with another girl? Hindi naman kaila sa
kanya ang pagiging babaero ni Chace pero hindi niya alam kung bakit naiinis pa rin
siya ngayon.
"Meet my girl", nakangiting sabi ni Nate sa mga ito.
"Yeah, for tonight. Ha-ha. Nothing's new darling Chace", natatawang sabi ng isa na
sinundan ng hagikgikan ng tatlo.
Nagpinting ang mga tenga niya. Ano'ng tingin ng mga 'to sa kanya, easy girl? Cheap?
Katulad ng mga ito? Na katawan lang ang-napahinto siya sa isiping iyon. Oo nga
pala, trabaho niya 'yon.
"Oh, hi Nate!" Hindi na siya nagtaka nang batiin ng isa ang sumulpot sa likuran
nilang si Chace. So this is how they play, huh?
"Looking hot as ever!"
"True! Where's Shanelle? Bakit ikaw lang?"
Shanelle? Ahh. Ang girlfriend ni Nate bukod sa asawa nito? Sarkastikong napangiti
siya. Loyal pala talaga si Nate kay Shanelle?
"Hello first, m' ladies", nakangiting bati ni Chace sa mga babae na ang akala ay si
Nate ito.
Umikot ang mga mata niya. Hindi niya na pinakinggan pa ang pakikipag-flirt ni Chace
sa mga ito. Hinawi niya ang braso ni Nate mula sa balikat niya at naglakad palayo
sa table ng mga ito. Nagtuloy na lang siya sa counter at naupo sa isang tool.
"Courvoisier?" tanong niya sa bartender.
"Coming", tugon naman nito. Kinuha nito ang order niya at pagbalik ay maluwang ang
pagkakangiting iniabot sa kanya iyon. "One courvoisier for you."
Ginantihan na lang niya ito ng ngiti rin at sinimsim ang inorder na brandy.
Mayamaya'y may babaeng tumabi sa kanya. Nilingon niya ito. Maganda ito lalo kung
aalisin ang ubod na kapal na make-up sa mukha. Para kasi itong magmomodel sa isang
photoshoot na tough at seductress ang tema sa kapal ng make-up nito. Hindi naman
ito humingi ng maiinom. Nagtaka naman siya nang pakatitigan lang siya nito.
"Bakit mo kasama si Nate?" mataray na tanong agad nito sa kanya. Walang paligoy-
ligoy na pambungad.
"I was with Chace", she answered back. Kung mataray ito, mas mataray siya. Pero ang
nakakapagtaka, alam nitong si Nate talaga ang kasama niya kanina at hindi si Chace?
Alam kaya nitong naglalaro lang ang kambal?
"Oh, spare me. I know them more than you", naiinip na sabi nito. "So why were you
with Nate?" ulit nito sa naniningkit pang mga mata.
"He grabbed me", she said shrugging her shoulders. "I told you, I was with Chace",
she gav
*******************************************
Chapter 9 - Let me love you.
*******************************************
CHAPTER 9
"I'M serious."
Her eyes widened. "W-what?! Chace naman!" Napahigpit ang hawak niya sa tuwalya sa
may dibdib niya.
"Scared? Where did the tough you go?" he challenged, letting out a crooked smile.
Lalong bumilis ang tibok ng puso niya kasabay ng pagtagis ng mga bagang niya. Now,
she's nervous but at the same time, pissed. Her eyes narrowed as she fixed her gaze
to Chace, fired still more for battle.
"I'm here." Head up, one brow up, and one corner of her lips up. She bravely
stepped once, twice, thrice... but inside? She's trembling hard! "Move. I believe
you're blocking the closet."
Hanga na talaga siya sa sarili niya. Kung paano niyang nako-control ang expression
niya gayong gusto na niyang lamunin siya ng lupa ngayon din.
"Move me." He said as his gaze travelled all around her face. Lumuwang ang
pagkakangiti nito, halatang nag-eenjoy sa pang-iinis sa kanya.
"Why, I can say you've frozen stiff as a board, huh?" Talagang wala atang planong
umalis ang mokong!
"You can say that."
"Well, I am saying that!" Hindi na siya makapagtimpi. Pinapakulo talaga ng lalaki

ang ulo niya. "W-c-can't you just... move so I can get something to wear before I
sleep?! I'm cold and so are you!" Pinaraanan niya ng tingin ang kabuuan ni Chace na
hanggang ngayon ay nakatapis pa lang din ng tuwalya sa ibaba.
Sa totoo nama'y nag-iinit ang katawan niya. Kahit na bukas ang aircon, hindi niya
alam kung bakit parang lalagnatin siya.
"I can't move. I'm as stiff as a board, right? And baby, right now we are hot..."
she gasped when he trailed his forefinger on her cheek "...and getting more and
more of that", he whispered seductively as he gave her again that lopsided smile
and touched his hand down her chin.
Biglang nag-init ang katawan niya. Napalunok siya.
No, this can't be happening!
Pinalis niya ang kamay nito. "Fine! Enjoy resting your ass there!"
Asar na tumalikod siya para lang muling iharap ni Chace at salubungin ng mga labi
nito ang kanya.
God, here he goes again!
He kissed her hungrily, as if he was dying to taste her lips. His one hand cupped
the back of her head while the other at her nape. Ang talagang plano niya ay itulak
ito, pero parang nababaliw na ata siya. She must be really crazy for she willingly
returned his kisses!
"I told you. We are getting more and more of that", he said in between their
kisses.
"And I thought you're as stiff as a-hmpp!" Impit na napatili siya nang bigla ay
bumagsak siya sa malambot na kama. They stared at each other.
"Board? Well, you thought. I'll show you so you be ready", he smiled as he bent
down to kiss her hungrily again.
Bigla ay na-excite siya sa sinabi nito. She moaned, sliding her arms up and
wrapping them around his neck. They taste each other. Nawawala na nga talaga siya
sa kanyang huwisyo. Nakikipagtagisan pa siya ng intensidad dito!
His hands down her leg up her butt, sliding up the towel as he touched her. Her
eyes widened as he pressed his hands there. She unconciously bit his lower lip
before she pushed him. God, she's wearing nothing!
"Chace", she muttered.
He growled as he stared straight in her eyes. "You can't stop me now, Shaldrin.
Even if you beg", nagdala ng kakaibang pakiramdam sa kanya ang pagbigkas nito ng
buong pangalan niya, pati na rin ang kakaibang kinang sa mga mata nito.
She's really going crazy! She gulped. "I.... won't beg you to stop."
That made him growl. And then he kissed her down, hungrily as ever, again.
There. She have said it! Now they will do it! Excitement at kaba, halo-halong
emosyon ang nararamdaman niya sa mga oras na iyon.
Habang hinahalikan siya ni Chace ay abala naman ang mga kamay nito sa paghaplos sa
kanyang katawan. She did the same. She touched his chest, up ad down, before she
pressed his one nipple in between her middle and forefinger. It made him moan, and
she smiled.
"I... liked that", he huskily and honestly said.
"I know you would", tugon niya na para bang may napanalunan siya.
He managed to removed the towel from her and he stared right at her body.
"Beautiful", he praised and she felt shy. Nais niyang takpan ang sarili, but before
long, she felt his hands touching her breasts. Her nipples stood up, almost as if
on command. She moaned in pleasure.
Napapikit siya sa sensasyong sumasalakay sa kanya. And just as then, he claimed her
lips again. His tongue played hers.
Her hands rubbed along his chest, feeling his taut, muscular structure. She could
feel his muscles tightened.
He took her in his mouth as he continued to caress her to arousal. Chace was
sending sensations of intense pleasure through her, and all he'd done was touch her
breasts!
She gasped aloud as he dipped his head and flicked his tongue across her nipple. He
played his tongue down her nipple while his hand massaged her other breast.
Napaungol siya sa kakaibang pakiramdam na dumaloy sa kabuuan niya. She arched her
body to let him taste more of her. He was kissing and pawing her body, each touch
of his lips and hands like the brief flutter of a butterfly's wing.
Bumaba ng bumaba ang mga halik nito hanggang sa puson niya. He stopped only to
stare at her womanness.
Dala ng hiya, akmang tatakpan niya ang sarili nang pigilin ni Chace ang pag-upo
niya. With infinite care he parted her legs, his head was between her thighs. Her
heartbeat raced wildly.
"Oh, god", she moaned as a thick wet tongue swirled across her flesh. Her breathing
hard and forced. Napahawak siya sa buhok ni Chace. Only to give him full access at
her body. Ang plano niya ay ilayo ito sa pagkababae niya, pero bakit mas iginiya
niya pa ito roon?
God, she wanted more!
Nang umalis ang munting dila nito roon ay nais niyang magprotesta. Chace pulled
back a moment only to look at her. Her cheeks were flushed, her lips were pursed,
her breathing heavy and her face drawn in pleasure.
"God, you're beautiful!" he excalimed as he went down and claimed her mouth again.
Tinugon niya ng parehong intensidad ang mga halik ni Chace. Pinaglakbay niya ang
mga kamay sa katawan nito. Nahawakan niya ang tuwalya at hinila niya ang katawan
nito palapit sa kanya. Inilayo niya ang mukha kay Chace upang titigan ang kulay
tsokolateng mga mata nito.
Tila nainip sa nais niyang gawin, ito na mismo ang nag-alis ng sariling tapis sa
katawan. She looked down his crotch and gasped. Napalunok siya.
"Y-you're... you're... huge", she gulped another as she looked back in his eyes.
Ngumiti si Chace, brought his head down her ear and bit her earlobe before he
whispered with his soothing voice. "We'll fit, baby."
And then she's lost.
Naglakbay ang kamay nito sa katawan niya at ganoon din siya sa katawan nito. They
explored each other. He brought his hand down her belly. He found her sensitive nub
and slowly began massaging in slow circles, slowly building intensity and speed.
"Oh, Chace! Please!" she cried when she thought she couldn't handle the pleasure.
But then he proved her wrong. He increased the rhythm and placed a finger inside
her.
"Chace!" She screamed his name breathlessly. Drowning from the ecstasy he'd made.
When she thought she would die with the sensation she was feeling, he went for her
lips again. Sucked her bottom lip, pulled back and took her tongue with his. She
felt his weight as he went on top of her and carefully positioned his body to hers.
"Oh, Chace. Just... please!" Her eyes threw daggers at him. Hindi na siya
makapaghintay pa!
Chace chuckled one more but the eager in his eyes were very obvious. "Say it."
Everything she do turns Chace on and he couldn't just help himelf but grin.
"Oh, Chace! Just-" Napaungol siya ng damahin ng palad nito ang kanyang pagkababae.
She writhed. She was wet and hot and ready for the taking. Kaunti na lang ata at
mababaliw na siya kung hindi pa siya nito aangkinin!
"Say it, Shaldrin", he said hoarsely. The hard, erect penis nudged her belly. Then
his general replaced his hand. She felt him went inside her, his penis seeking the
entrance to her vagina.
Suddenly, she wanted to warn him, warn him that she is still a virgin, her mouth
moved framing the words but no sound came.
"Say it", he repeated.
Good lord, kailangan pa ba talaga niyang sabihin gayong halata namang handa niya ng
ibigay ang sarili niya?
"Say it", he commanded.
She let out a deep sigh. "God, I want you, Chace!.... The hell I want you!"
He brought his lips down her ear and whispered. "Let me love you."
"Oh!" She let out a scream as he went inside her. Hindi niya na naintindi pa ang
sinabi nito.
And then there he was, frozen as he felt that tiny flesh tore inside her. But only
for a moment, he covered her cries with his mouth as he began stroking her.
Napakapit siya ng mahigpit sa braso ni Chace. Halos bumaon ang mga kuko niya sa
likod nito. It was so painful a tear dropped from her eye.
But then there he was again. He kissed her tears as he thrust deep on her.
"I-if you thought that would less the pain, t-then you better... think again! You-
Oh!" He didn't let her finish as he gave her a one deep move. She felt herself
coming.
Narinig niya ang mahinang pagtawa ni Chace. "Everything you do turns me on, don't
you know that?"
"I don't care! Just... shut up, and kiss me!" Hinila niya ang buhok nito at
hinalikan si Chace. They moaned as they felt theirselves coming.
"Oh, Chace!"
"Shaldrin!"
They screamed each others' names as they reached their climax. He covered her cries
with his mouth as they both came. She felt like a newborn. He made her feel so weak
physically yet so alive inside.
Matapos ang mainit na pagniniig ay kapwa sila naghahabol ng hininga. Chace's face
rested on her neck. He didn't bother to remove his manhood from hers. He rolled
them over, making her rest over his tightened chest. Ramdam niya ang uneven na
paghinga nito katulad ng kanya.
"That was the most amazing, ever!" deklara nito.
Sa sinabing iyon ay parang nanalo siya sa lotto. Kakaibang saya ang

*******************************************
Chapter 10 - Then fight for me.
*******************************************
Chapter 10
Nagmulat ng mga mata si Shaldrin para lang makitang wala na si Chace sa tabi niya.
Nagpawala siya ng malalim na hininga.
Ang tagal niyang inalagaan ang Bataan, ganoon lang kadaling nakuha ni Chace? Baliw
na nga talaga siya.
Tumingin siya sa orasan sa bedside table. 3:19.
Hindi na siya nagtaka pa sa oras ng gising niya. Hindi naman kasi siya pinatulog ni
Chace buong magdamag. Nag-init ang mga pisngi niya sa ala-ala ng nagdaang mainit na
gabi.
"Got that", naulinigan niya pang sabi ni Chace bago pumasok sa nakaawang na pinto
ng kwarto. May kausap ito sa cellphone na ibinaba na rin pagkaraan.
Pupungay-pungay na umayos siya ng upo at itinakip ang kumot sa katawan.

Nagtama ang tingin nila ni Chace at nang magtatanong siya kung sino ang kaninang
kausap nito ay naawat na kaagad niya ang sarili niya. May karapatan ba siya?
Chace chuckled at the sight of her covering herself. "Ano'ng pauso 'yan? Nakita ko
na lahat 'yan, ah? Nahalikan, natikman-----"
"Chace!" Awat niya sa anumang sasabihin nito. Agad na namula ang mga pisngi niya.
Sadyang tinutukso siya nito!
"Let's have shower", tataas-taas pa ang mga kilay na yaya nito sa kanya.
She rolled her eyes. "Pagod pa ako", saka siya sumimangot na ang dating eh,
sinisisi niya si Chace, which is true.
Again, natawa si Chace. Lumapit ito sa kanya at pinisil ang tungki ng ilong niya.
"Cute", he smiled then he gave her a peck on the lips.
His little gestures can really make her heart flutter.
Nagtuloy ito sa banyo. Hindi man lang nag-abalang isara ang pinto.
Napailing siya. Mukhang hindi na rin siya makakatulog kaya napagdesisyunan na

niyang tumayo. Kumuha siya ng damit sa closet at nagbihis.
Nang kumalam ang sikmura niya ay napagdesisyunan niyang maghanap ng makakain sa

kusina.
Naghalungkat siya sa ref. Wala siyang makita kundi cakes at canned beers. Nailing
siya. Wala siya sa mood na kumain ng cake at uminom ng beer. Buti na lang at nang
pagbukas niya sa freezer ay may ice cream siyang nakita. Namili siya ng flavor at
laking tuwa niya ng makita niya ang isang strawberry flavored na ice cream.
Nagtuloy siya sa counter at sumampa roon. Nilantakan niya ang ice cream. Wala
siyang pakialam kahit na malamig ang ipapasok niya sa tiyan niya. Ang totoo ay kaya
niyang ubusin ang isang tub ng ice cream na iyon. Strawberry flavor ba naman kasi.
Makalipas ang ilang minuto, hindi niya namamalayang nakababa na rin si Chace.
Nakasuot ng pants at white sando. Nakasandal ito sa hamba ng pinto habang nagtutuyo
ng buhok gamit ang isang maliit na tuwalya. Tinititigan lang siya nito habang
patuloy pa rin siya sa pagkain.
"Mukhang masarap 'yan, ha?" Doon lang nilingon ni Shaldrin si Chace.
Nginitian niya ito. "Hmm! Masarap! Gusto mong tikman?" Nakangiting alok niya rito.
"Sure", nakangiti ring sagot ni Chace at lumapit sa kanya. Huminto ito sa mismong
harap niya at nang ibibigay niya na rito ang kutsara niya ay hinawakan siya nito sa
kanyang baba at marahang hinalikan. He slightly licked his tongue to hers.
Nagulat siya sa ginawa nito.
"Hmm. Delicious", nakangiting sabi nito sa kanya. Nangiti rin siya. Pagkaraan ay
kinabig ulit siya ni Chace at nagsalo ulit sila sa isang mainit na halik.
Niyapos siya nito sa bewang at mas inilapit ang katawan sa kanya. Itinabi niya ang
hawak na tub sa gilid niya pati na rin ang kutsara. Ginantihan niya ang halik ni
Chace kasabay ng pagyapos sa batok nito.
Nadadala na naman siya sa halik nito.
Patuloy ang paglalim ng halik nila nang bigla ay may mag-doorbell.
She just heard Chace's low growl and he continued to kiss her, ignoring the fact
that there is someone outside.
Nagpatuloy ang pag-doorbell ng tao sa labas pero wala pa ring balak si Chace na
putulin ang kanilang halik.
"Chace... someone's.... outside", sabi niya sa pagitan ng kanilang halik.

"Don't mind her", Chace muttered as he continued kissing her.
Pero biglang nagsunod-sunod ang tunog ng doorbell na animo'y naiinis na ang

naghihintay sa labas.
"Shit", Chace uttered as he unwillingly broke their kiss. "Wait here", sabi nito sa
kanya at nagtuloy nang umalis para buksan ang pinto.
Napangiti siya. Chace loves kissing her. Ganito rin kaya ito sa ibang mga babae?
Wait...
Bigla ay naalala niya ang kanina lang na sinabi nito. Don't mind.... her? Babae ba
ang nasa labas? Kung ganoon nga, bakit alam nitong babae ang naghihintay sa labas?
Nacurious siya, gusto niyang malaman kung sino ang nasa labas kaya't sumunod siya
kay Chace.
Sumilip siya mula sa bintana at ganoon na lang ang gulat niya nang makita ang isang
pamilyar na mukha ng babae.
Ang babaeng tumabi sa kanya kahapon sa bar! Ang babaeng inaangkin sina Chace at
Nate! Bakit narito ito?
"Don't you love me?" Narinig niya ang tila nagtatampong boses ng babae. Hindi niya
maalala ang pangalan nito. Alanis? Alesana? Alaska? Hindi talaga niya maalala.
"I do, silly", nakangiting sagot naman ni Chace rito na pinisil pa ang pisngi.
"Then fight for me."

A moment of silence before Chace answered. "I will."
Parang nagsikip ang dibdib niya sa narinig niya.
Sobra pala talaga ang pagiging babaero ni Chace!
Hindi pa nakuntento sa'kin? May Lorraine na may Alaxan pa!
Nagngingitngit ang kalooban na bumalik siya sa kusina. Mabilis na nilantakan niya

ulit ang ice cream.
Makalipas ang ilan pang minuto ay bumalik na si Chace.
"Hey, gotta go somewhere. Want to come?" Tanong nito sa kanya. Nag-iba na rin ang
tono nito. Tila nag-aalala na sa hindi niya malamang dahilan.
Pilit na nginitian niya si Chace. Ayaw niyang malaman nitong nagsese-- No! I'm not
jealous! "Go on. Dito na lang ako. Want some rest", nakangiting sabi niya kay
Chace.
Chace sighed. "I'll be back later. Wait for me, okay?" Seryosong sabi nito sa kanya
na tinanguan niya na lang.
What can I do? He's the boss.
***
A/N:
Aww. Maikli lang to kaya tsaga lang. >:) Sorry, babawi rin ako. :))))))
Sino po yung nagpapadedic? Pacomment na lang po rito o kaya pm nyo ko. Wag chat.
Nakakalimutan ko kasi talaga. :)))
Any, thanks ulit dito sa cover! So love it! ------------->
Credits: ¡scratchpapers
--Z.
*******************************************
Chapter 11 - We jealous?
*******************************************
CHAPTER 11
ILANG oras na simula nang umalis si Chace at ilang oras na ring bored sa kawalan ng
magawa si Shaldrin. Kung ilang beses niya na ring nailipat-lipat kung saan-saang
channel ang tv. Naka-ubos na ulit siya ng isang tub ng ice cream at naka-iglip na
rin siya pero hindi pa rin dumarating si Chace.
Saan na kaya siya nagpunta? anang isip niya.
Dingdong!
Bigla ay na-excite siya nang marinig ang tunog ng doorbell. Marahil ay si Chace na
iyon!
Agad agad siyang lumabas. Para lang mapagbuksan hindi si Chace kundi..... si
Spencer.
"H-hi! Spencer..." Alanganing ngiti ang ibinigay niya sa binata.
"Disappointed?" medyo may pang-aasar sa tono ni Spencer.
'Yeah, disappointed' ang gusto niya sanang isagot dito pero bakit niya naman
sasabihin iyon? "No! I... I was waiting for a company and I'm glad you came! Tara
sa loob!" maluwag ang pagkakangiting niyaya niya sa loob si Spencer.
Nagtuloy si Spencer sa living room habang siya naman ay padiretso muna sa kusina
para kumuha ng maiinom.
"Hey, you want something?" tanong niya rito bago siya magtuloy.
Hindi niya na rin binalak pang banggitin ang kataksilan nito kahapon. Na akala
niyang matutulungan siya. Bakit, eh may nangyari na nga sa kanila ni Chace kagabi?
"Make that someone", mahinang bulong naman ni Spencer na medyo hindi narinig ni
Shaldrin.
"Huh?"
"Nothing, Adi. Beer?" nakangiti na nang lingunin ni Spencer si Shaldrin.
"Beer? Mmkay", kibit-balikat na lang na sagot ni Shaldrin. Medyo nanibago siya sa

panlalata ni Spencer.
Well, anyone can have their days, right?
Nagbalik na rin agad siya sa kusina nang makakuha na siya ng apat na canned beers.
Walang imik na binuksan lang ni Spencer ang isa at tahimik lang ding uminom. Ginaya
niya na lang ito. Ano kaya ang problema ni Spencer?
"Lata mo?" bati niya rito nang tumabi siya rito.
"H-huh? Ahh...." tila wala sa sariling sagot nito.
Eh? Nais matawa ni Shladrin sa nakita niyang pagiging matamlay ng lalaki. Daig pa
kasi nito ang nawalan ng pera.
Bigla niya na lang niyugyog ang balikat ni Spencer.
"Adi? What?" Nagtatakang tinitigan lang siya ni Spencer habang patuloy pa rin siya
sa pagyugyog sa balikat nito.
"Hoy! Ilabas mo si Spencer! Saan mo siya dinala? You stupid freaking ugly alien!
Kinain mo si Ser, 'no? Whoah!" Nadala ng sariling acting, umarte siya na parang
gulat na gulat. Pagkaraa'y inabot niya ang bibig ni Spencer, pinaglaruan at
ibinuka-buka iyon.
"Ack!" reklamo ni Spencer habang patuloy lang siya sa ginagawa. "Aaaah! Baliw ka!"
Hindi niya pinansin ang reklamo ni Spencer. Hindi pa nakuntento, sumampa pa siya sa
couch at mas pinaglaruan ang kawawang mukha ni Spencer. "Let him out, you ugly
torpid monster! Raaaah! Ahahaha!" her angelic hearty laugh echoed all over the
living room.
Spencer couldn't help but laugh at Shaldrin's crazy doings. And so was the
newcomer... "Mukhang ang saya nyo, ha?" Only he was sarcastic.
"Chace!" gulat na gulat na umalis si Shaldrin sa pagkakadagan niya kay Spencer.

"Chace, you're here! Saan-"
"Save it, Shaldrin. I'm hella tired", walang paalam na nagtuloy ito sa itaas.
Para siyang na-istatwa. Baka namis-understood ni Chace ang ginagawa nila ni

Spencer! Baka kaya nagselos ito?
In your dreams, Shaldrin anang maliit na boses sa isip niya.

"Err. I guess I have to go", pukaw ni Spencer sa pag-iisip niya.
Nilingon niya ito. "A-ah... S-sige. Okay ka lang ba?"
"Yeah, mas okay kaysa sa boss mo."
"H-huh?"
"Ang sabi ko, amuhin mo na 'yong boss mong nagtatampururot. Alis na 'ko", sabi nito
sa nagbibirong tono saka tumayo.
"'Yung totoo? Okay ka lang talaga?" kulit niya rito.
"Sure ball", paniniguro ni Spencer.
"Eh, bakit pala ang lata mo?"
"Adi, kung lalaki ka at outside-the-kulambo ka, tingin mo hindi ka manlalata?"

seryosong pagtatapat ni Spencer sa kanya.
Bigla ay halos bumunghalit siya sa tawa pero pinigilan niya iyon.
"R-really?! Iyon lang?! Hahahaha! Damn, Spencer! That was just..... hilarious!
Hahaha!" hindi na niya napigilan ang pagtawa sa babaw ng dahilan nito.
"Lang?! Ni-lang mo 'yon?!" hindi makapaniwalang bulalas ni Spencer.
"Yes! Hahaha. You are serious with her, aren't you, Ser?" nanunuksong tanong niya
rito.
Ang tinutukoy ay ang babaeng kasama nito sa bar noong nagdaang araw. Nakita niya
ang makahulugang titig nito sa babaeng tila masungit pa sa masungit ang itsura. Na
sa palagay niya ay ang babae ring hinahabol nito noong insidenteng malaglag sila ni
Chace sa kabayo.
"A-ako? Kanino? Hindi, ah!" todo iling na sabi nito.
"Mmkay. Sabi mo, eh", ngingiti-ngiting sang-ayon niya na lang sa sinagot nito.
Hindi naniniwala sa hindi naman talaga kapani-paniwalang sagot nito.
"Hindi talaga, Adi! Promise! Cross my heart!" todo tanggi pa rin ni Spencer.
"Cross your heart? Forever ka mang ma-outside-the-kulambo?" taas-kilay na tanong

niya.
Saglit namang natigilan si Spencer. "Pwede bang promise na lang?"
"Hahaha! Spencer the great is inlove!" Sa nakompirma ay hindi niya napigilan ang
tumawa ng malakas. Kahit na itinanggi-tanggi pa rin ni Spencer ang bagay na iyon ay
hindi niya na pinakinggan pa. Obvious naman sa itsura nito ang sagot.
Si Spencer naman ay napakamot na lang sa ulo. "Ewan ko sa inyo. Mga babae talaga",
iiling-iling na sabi nito. "Hoy, alis na 'ko.... Hah! Lagot ka sa amo mo!" pang-
aasar nito kay Shaldrin na ngayon ay parang tinakasan ng kulay ang mukha sa sinabi.
"Hahaha! Lagot! Bleeh!" tila batang binelatan muna ni Spencer si Shaldrin bago
nagmamadaling lumabas ng bahay.
Napatingin si Shadrin sa hagdan patungo sa itaas. Para siyang biglang kinabahan.

Kung dala ng nagdaang gabing nangyari sa kanila o dahil sa naabutan sila ni Spencer
ay hindi niya alam. Sigurado rin naman siyang hindi ito nagseselos dahil may ibang
babae ito.
Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. Wala akong dapat ikatakot. Wala.
Nagtuloy siya sa itaas hanggang sa kwarto. Nakahiga na roon si Chace hindi pa man
nag-aabalang magpalit ng damit. Tinitigan niya ang nakapikit na mga mata nito at
ang buong mukha na rin. Tila ito pagod na pagod.
'Then fight for me.'
Umalingawngaw na naman sa isip niya ang boses ng babaeng nadatnan niyang kausap
nito kanina.
Hindi kaya galing si Chace sa babaeng iyon at kung bakit parang pagod na pagod ay
dahil..... No! This brute! Hindi pa nakontento talaga sa akin?! Biglang nag-init
ang ulo niya sa biglang naisip. How can he?!
"Umusod ka nga! Matutulog na rin ako!" Inis na itinulak niya ito sa isang side at
nahiga na rin at tumalikod dito. Nagpupuyos ang kalooban niya. How she hate him for
being such a womanizer!
MAINIT ang ulong dumilat si Chace. Pagod siya at ang akala niyang makakapag-pagaan
ng mood niya ay lalo pang nakadagdag sa init ng ulo niya.
Shladrin with Spencer! Again!
Hindi niya inaasahang makita ang dalawa na magkasama ulit sa loob ng bahay niya.
Pero ngayon ay sa hindi pa kaaya-ayang pwesto?!
"What the hell is your problem?!" angil niya kay Shaldrin.
"Calling yourself hell? Hey, that's awesome!" sarkastikong sagot naman ni Shaldrin
na nakatalikod pa rin sa kanya.
Nagsalubong ang mga kilay niya. Ito pa ang may karapatang magalit matapos ng
naabutan niya?
Hinawakan niya ito sa braso at pilit niyang iniharap ito sa kanya.
"Ano ba?!" pagpupumiglas nito sa kanya at umayos ng upo.
"Tell me, ano ba'ng problema mo, ha?!" mainit ang ulong tanong niya rito.
"Huh? Wala 'no!" sarkastiko pa ring sagot nito.
"Dapat lang! Matapos ko kayong maabutan ng hudas kong pinsan sa ganoong pwesto,
ikaw pa ang may ganang magalit?!" angil niya rito.
"Really?! And what about our position?! We were just having fun and you
misunderstood that, stupid!"
"Ako pa ang naging stupid?! So, masaya kayo? Edi kayo na! Kayong kayo na!"
"Kami na talaga! Bakit? Naiinggit ka kasi masaya kami? Hindi ka ba masaya sa Alaxan
mo?! Fight for me, fight for me, nakakaumay kayo!" tuloy-tuloy na sigaw nito sa
kanya.
Bigla ay natahimik siya. Biglang nag-sink-in sa utak niya ang mga sinabi nito.
Alaxan? Natawa siya. Maybe that was Alessandrica. And, fight for me?
"You really love eavesdropping, Shaldrin, huh?" may nakakalokong ngiti na ang
pumalit sa pagkainit ng ulo niya.
Tila nagulat din sa sariling sinabi si Shaldrin. "I-I... was just... It just...
happened, I guess. I didn't really wanted to-"
"But you did?" nagpatuloy ang pagsilay ng nakakalokong ngiti sa kanyang mga labi.
"I... I did. B-but! Only because... I have something to tell you! Yes! I have
something to tell you", mautal-utal na sagot nito at ngayon ay hindi na makatingin
ng deretso sa kanya.
"Yeah? I'm listening", he crossed his arms above his chest and continued teasing
her.
Tila naman ito nainis sa inasal niya. "Ha! I don't care!" iningusan siya nito bago
nahiga ulit at tumalikod sa kanya.
Natawa siya. Itinihaya niya ang pwesto nito at idinagan niya ang magkabilang kamay
sa kama upang ipagitan sa katawan ni Shaldrin.
"Ano ba?!" angil na naman nito sa kanya.
"Tell me, nagseselos ka ba kay Alessandrica?" mapanukso ang tonong ibinigay niya
rito.
"How about you tell me? Nagseselos ka ba kay Spencer?" Ayaw magpatalo, ganting
tanong ni Shaldrin sa kanya.
"I asked first."
"And I asked last."
Napapikit kasabay ng pag-iling si Chace. Mananalo ba siya sa kakaibang dahilan ni

Shaldrin?
"How about we answer together?" pagbibigay ideya niya rito.
"At the count of three?" Shaldrin asked.
"At the count of three", he repeated.
Chace, ikaw ba 'yan? God, you're being childish! a tiny voice from his mind echoed.
Pero isinantabi niya na muna iyon. Ang totoo ay nag-eenjoy siya sa ginagawa.
Sabay silang nagbilang ni Shaldrin. "One. Two. Three....."
Silence.
Walang nagsalita sa kanila pagkatapos ng bilang. Parehong nakatitig lang sa isa't

isa.
Wala talaga sa kanila ang gustong umamin. Pero pareho lang gustong maghulihan.
Matagal na nagsukatan lang sila ng tingin at nang hindi na malaman ni Chace ang
gustong gawin ay walang sabing hinalikan niya na lang sa mga labi si Shaldrin. He
groaned. Shadrin
*******************************************
Chapter 12 - They're back together.
*******************************************
CHAPTER 12
ISANG buwan na ang lumipas.
Nagtataka na si Shaldrin kung bakit ni wala pa siyang balita sa paghanap sa kanya

ng mga magulang niya. Minsan tuloy ay naiisip niya, hindi kaya nag-aalala sa kanya
ang mga ito?
Kahit ang bestfriend niyang si Aldrich, hindi pa rin siya natutunton? Talagang
nagtataka na siya. Pero siguro nga natauhan ang mga ito at hinayaan na lang muna
siya sa gusto niya. Naisip niyang baka binibigyan lang siya ng panahon ng mga ito.
"Less?" napalingon siya kay Chace. May sinagot itong tawag na sa palagay niya ay
mula sa kapatid nitong si Alessandrica.
Kabababa lang nito at kasalukuyang naghahanda sa pagpasok sa opisina. Siya naman ay

prenteng nakasandal lang sa counter at sumisimsim lang ng kape sa tasang hawak.
"What? Napagbigyan na kita, Alessandrica." Chace sighed as he get from her the
coffee she was holding.
Ito naman ang sumimsim doon at pagkaraan ay ibinalik din sa kanya. Pero hindi
nakuntento, yumukod pa ito para dampian ng marahang halik ang labi niya.
Napangiti siya, lalo na ng kumindat pa ito.
"I told you, I've enough" bumuntong hininga si Chace. "Will you just stop your
stupid games and focus on your life?" tila iritadong sabi ni Chace.
Alam niya ang pakay ng kapatid nito kay Chace. Malamang ay gusto na naman nitong
makipaglaban si Chace sa manliligaw o ex-boyfriends nito. Ito kasi ang hilig ni
Alessandrica. Ang narinig niyang 'fight for me' noon ay ang pakikipagkarera pala ng
kabayo sa isang boyfriend nito na ayaw makipagbreak dito. Si Chace o si Nate lagi
ang taga-laban nito. Naiinis man ang kambal, pinagbibigyan na lang ito dahil baka
kung ano pa ang mangyari kapag hindi mapagbigyan.
"Yeah, Ms. High and Mighty. Kung talagang high and mighty ka, itaboy mo sila nang
walang ibang naaagyabrado", paliwanag ni Chace dito na nilangkapan ng tonong
pagkainis.
"Ah, games, right? Yeah, so why don't you play your own games?"
"What? Wait. Who is that with you? Hello? Ah, shit", Chace cursed as he stare at
his phone.
"What's going on?" tanong niya kay Chace.
"I heard Chuck's voice."
"Chuck? Ah, your friend? Why?" nagtatakang tanong niya.
"They are together!" naiinis na sabi ni Chace.
"They are together. So?"
"So? At this early in the morning they are together! Fuck, I'm gonna kill Chuck!
Subukan niya lang", inis na sabi nito habang nag-dial sa cellphone.
"I don't get it", she murmured more to herself.
Ano namang masama kung magkasama ang mga ito? Kapag magkasama ba, may mangyayari na
agad?
"Babe, my friends are all hell of a womanizer! And knowing Chuck.... shit!"
paliwanag sa kanya ni Chace pero mas lalo itong nainis na sa palagay niya ay hindi
ma-contact ang kung sino mang tinatawagan nito.
"Oh", mahinang napasang-ayon na lang siya. Natawa na rin. Baka naman kasi ang ibig
sabihin nito ay 'my friends and I'.
"Calm down, Chace."
Pero parang wala itong narinig. Kunot noong nag-dial pa rin ito sa cellphone.
"Hello, Nathan? Lessie's with Chuck! You what?" saglit itong napahinto at tila
nagbago na ang expression ni Chace. "Okay, got it. Kiss your ass first, pakyu mo",
nangingiti na nang ibaba ni Chace ang hawak na cellphone.
"Now, what was that?" nakangiti at medyo nalilito niyang tanong. Isang iglap
nakangiti agad ito?
"Wala. Si Nate pala ang nagpapunta kay Chuck. Parusa daw", kibit balikat na lumapit
sa kanya si Chace. "Malamang may napagpustahan 'yung mga 'yun at natalo si Chuck.
Iyon tuloy ang parusa."
Napatangu-tango naman siya habang lumapit ito sa kanya at kinuha ulit ang tasa mula
sa kanya. Pero imbis na uminom, inilapag nito sa counter ang tasa.
"Magbakasyon kaya ulit tayo sa Hunkings? What do you think? I missed you, you
know", he said as he trailed his fingers on the side of her face.
Napangiti siya. Matapos kasi ang isang linggong pananatili nila sa Hunkings ay
umuwi na sila. At pagkauwi nila ay nagpatong na trabaho ang sumalubong kay Chace.
He's a workaholic, everyone knows. To please his parents. Ganoon nito kamahal ang
pamilya nito.
"Hindi na. Trabaho na", natatawang itinulak niya ito sa dibdib. Pero nahuli nito
ang mga kamay niya at pagkaraan ay hinila siya nito palapit.
Ang lagay ay magkayakap na naman sila. Yakap siya nito ng isang kamay habang ang
isa naman ay nakahawak sa kamay niya.
Hindi niya mapigilang kiligin. Hindi siya masanay-sanay sa kakaibang pakiramdam

tuwing kasama si Chace. It's like he excites her everytime they are together.
"Alis na. Shoo", natatawang taboy niya kay Chace.
"Ah, gano'n? Ano, aso lang, gano'n?" kunwari ay naaasar nitong turan sa kanya.
Sabay kiniliti pa nito ang tagiliran niya.
"Chace! Haha! Stop!" Lumayo siya kay Chace nang pagkikilitiin siya nito.
"Bakasyon na kasi tayo", tila batang humihiling ng laruang kotse ang itsura nito.
At dahil sa mukhang miss na miss na siya ng mokong, naisipan niyang pagtripan muna
ito.
"Hmm... Sige, pag-iisipan ko",nNgingiti-ngiting sagot niya kay Chace.
"Pag-iisipan pa? Eh, oo din naman 'yan. Tss!" bubulong-bulong na sabi ni Chace na
tumalikod at kinuha ang coat na nakasabit sa isang upuan.
Nagtuloy itong maglakad hanggang sa may pintuan.
"Bye, Chace!" Paalam niya rito na sadyang sobrang nilambingan ang boses.
"Sige, gumanyan ka! Kita mo mamaya nasa eroplano na tayo. Pag ako talaga hindi
nakapagpigil..." seryosong sabi nito sa kanya na lalong ikinatawa niya.
"Sige, tumawa ka lang dyan! Tss!" inis na tumuloy ito sa labas at umalis na.
Hanggang sa makaalis ito ay hindi niya pa rin mapigilang matawang mag-isa. Chace's
face was priceless!
Tawa pa rin siya ng tawa nang makaramdam na naman siya ng kaunting hilo. Napapikit
siya. Madalas ata siyang mahilo ngayong mga nakakaraang araw.
Tutal ay wala naman din siyang gagawin, naisipan niyang mamasyal na rin muna. At
isasabay niya na ang pagbili ng gamot. Mukhang inaatake na naman siya ng migraine
niya nitong mga nakaraang araw.
PALUBOG na ang araw nang makauwi si Shaldrin sa bahay ni Chace. Nagtaka pa siya
nang makitang nakaparada na ang gamit nitong kotse sa labas.
Napaaga ata ang uwi nito?
Pumasok siya sa loob, excited na naman na makita si Chace.
Pero pagpasok niya, unti-unting nawala ang ngiti sa mga labi niya.
Parang may kumurot sa puso niya. Hindi niya inaasahan ang masasaksihan.
Si Chace.... kayakap si Lorraine.
Gusto niya ng umalis. Gusto niya nang maglaho pero hindi niya maikilos ang mga paa
niya. Para siyang kandilang itinulos sa kinatatayuan.
"I'm all alone now. I don't know what to do, Chace. I don't know", narinig niyang
humihikbing sabi ni Lorraine kay Chace.
Bitch, I know! Get the hell away from him! sigaw ng maliit na parte ng isip niya.
"It's okay, Raine. I'm here. It's okay", alo ni Chace rito habang hinahagud-hagod
ang likod ng babae.
Halos hindi siya makahinga sa narinig at nakikita niya.
Nasasaktan siya. Nasasaktan siyang makita na nag-aalala si Chace para rito.

Nasasaktan siyang tanggapin ang katotohanan na isang hamak na empleyado lang naman
siya ni Chace at na wala talaga itong nararamdamang espesyal para sa kanya. Hindi
gaya niya.....
Pinilit ang sarili, walang ingay na lumabas muli siya ng bahay.
Napadpad siya sa malapit na parke. Doon siya nagpahangin. Pinagdasal na sana pag-
uwi niya, wala na doon si Lorraine.
Tumunog ang cellphone niya..... Ang cellphone na bigay sa kanya ni Chace. Well,
lahat naman talaga ng gamit niya ngayon, bigay ni Chace. Or rather, bayad sa kanya
ni Chace. Doon siya napangiti ng mapakla.
"Hello?" sinagot niya ang tawag.
"Adi! Nasaan ka?"
"Oh, Spencer. Ikaw pala. Andito lang ako sa park", sagot niya kay Spencer. Hindi
maitago ang panlalata sa boses.
"S-si... Chace?" tila nag-aalangang tanong nito.
Nagbuntong-hininga siya. "Nasa bahay."
"M-may.... kasama?" alanganin pa ring tanong nito.
Again, she sighed. "Alam mo 'yan, Spencer. They're back together", matamlay na
sagot niya rito. Well, mukha namang alam ni Spencer ang nararamdaman niya kay
Chace.
"Oh. They're... back... together?" tila gulat na ulit nito. "Oh. Oh. Oh! Aaahh...
He-he. Puntahan kita?" concerned na tanong nito.
Malungkot na napangiti siya. Atleast, may Spencer na nag-aalala sa kanya.
"Hindi na, saglit lang naman ako. Uuwi rin ako agad", sagot niya rito.
"Kahit maabutan mo ulit sila?" tanong nito.
"Oo naman, kaysa matulog ako sa kalye. Pwede ba ako dyan?" pabirong tanong niya kay
Spencer.
Pero bigla na lang naputol ang tawag.
Nagtatakang napatingin siya sa cellphone niya. Pinagbabaan siya ni Spencer? Pwede

namang sabihing bawal, kailangan talaga pagbabaan siya?
Napabuntong-hininga na naman siya. Wala bang may gustong makasama siya?
Pero nakatanggap agad siya ng text mula kay Spencer.
ÄSorry, Adi. Dito na si sungit, sya nagbaba. Sorry talaga. Puntahan kita dyan?Ñ
At napangiti naman agad siya sa natanggap na text mula kay Spencer.
Hindi naman pala sa ayaw nito sa kanya. Dumating lang pala ang girlfriend, o
girlfriend nga ba nito?
ÄSira! Okay lang ako 'no! Patay ka kay sungit, sige ka!Ñ Nireplyan niya ito na
nilagyan pa ng smiley sa huli.
ÄBaka ma-OTK na naman ako neto! Haha. Sige, ingat!Ñ
Natawa siya sa nireply ni Spencer. Outside-the-kulambo kasi ang laging parusa nito
kapag nainis ang girlfriend nito.
Hindi niya na ito nireply-an. Baka maka-istorbo pa siya sa mga ito kaya minabuti
niyang hayaan na lang.
Ilang minuto pa siyang nagpalipas sa parke nang mapagdesisyunan niyang umuwi na.
Pagpasok niya sa bahay, lumuwag ang pakiramdam niya nang makitang wala na si
Lorraine doon.
Nagtuloy na siya sa taas sa kwarto ni Chace. Doon na rin kasi siya palaging
natutulog dahil sa kagustuhan na rin nito.
Pinihit niya ang pinto at dahan-dahang binukas iyon. Para lang makita na nandoon
pala si Lorraine.
Sobrang lakas ng kabog ng dibdib niya. Parang tinuturok ng libong karayom ang puso
niya.
Si Lorraine ay nakahiga sa kama habang si Chace ay nakaupo. Kalong nito sa hita si

Lorraine habang parehong tahimik na natutulog. Pareho ring magkahawak ang mga
kamay.
Ano 'tong pinasok niya?
Hindi niya namamala

*******************************************
Chapter 13 - Rule number two.
*******************************************
CHAPTER 13
NAPAGDESISYUNAN ni Shaldrin na tumuloy muna sa isang hotel. Buti na lang at dala

niya ang isang credit card ni Chace na lagi niyang gamit.
Hindi naman siya masyadong umiyak nang mapag-isa siya sa hotel pero aaminin niyang
dinibdib niya ang mga nangyayari sa buhay niya.
Kinaumagahan ay nagpaakyat siya ng almusal na strawberry waffle at strawberries

pero nang maiakyat na ang order niya ay tsaka naman niya naayawan ang pagkain.
Nasawa na kaya siya sa strawberry?
Tutal ay kailangan niya rin naman siguro ng kaunting exercise dahil ayaw niya rin
namang magmukmok na lang. Napagdesidyunan niyang pumunta muna sa isang malapit na
supermarket para bumili ng disposable underwear. At parang gusto niya rin ng pakwan
at singkamas.
Nang makabalik siya sa hotel, hindi niya inaasahan ang makakabungguan niya.
"Aldrich?" hindi makapaniwalang bulalas niya.
"Adin!"
Nandito ang bestfriend niya!
"Oh my god! Ano'ng ginagawa mo dito?" natutuwang napayakap siya sa kaibigan.
Ganun din ito, niyakap siya ng pagkahigpit-higpit. Nalanghap niya ang maskuladong
amoy nito.
"Oh, I like your smell..." Hindi niya namamalayang naisatinig niya.
Maang na napatingin ito sa kanya nang maghiwalay sila. "You like my smell? Namiss
mo lang ako nagustuhan mo na ang amoy ko?" natatawang tanong nito sa kanya.
"I... don't know...?" Okay, that was weird, she thought.
Hindi niya rin maintindihan kung bakit bigla ay nagustuhan niya ang amoy ni
Aldrich, gayong dati naman ay winiwisikan niya pa ito ng sarili niyang pabango
tuwing magkasama sila dahil sa ayaw niya sa amoy ng pabango nito. Pero ngayon....
Siguro ay namiss niya lang talaga ang kaibigan.
"Bakit ka nga pala nandito? Wait... Don't tell me, ngayong natunton mo na 'ko,
ibabalita mo na kila mommy at daddy? And about our marriage, I'm telling you,
Aldrich. No", mariing sabi niya kay Aldrich.
"What? Silly, no. I'm not here to persuade you. It's Jenny, may kaunting tampuhan
kami at kagaya mo, dito rin siya nagtatago sa Pilipinas."
"Oh", she murmured. Buti naman pala at hindi dahil sa kanya.
"Tsaka isa pa, alam naman nila tito at tita na okay ka lang."
Natigilan siya sa sinabi nito, gayundin si Aldrich. Napakunot ang noo niya.
Alam ng mga magulang niyang okay lang siya?
"I mean... may tiwala sila sa'yo. O-oo. 'Y-yun ang gusto mo, di ba? Pinagbibigyan
ka lang nila."
Mas lalong napakunot ang noo niya dahil sa pag-stammer ni Aldrich.
"T-tara? Akin na 'yang dala mo, dito ka ba nag-stay ngayon? Ako din, eh. Tara!"
Pagkaraa'y kinuha nito sa kanya ang isang supot ng pakwan at isa pang supot naman
ng singkamas. Hindi na niya inabot dito ang isang paper bag na ang undergarments
niya ang laman.
"Singkamas at pakwan? Diet ka 'no?" tukso nito sa kanya.
Natawa naman siya. "Loko. Hindi 'no!" At nagkatawanang pumasok na sila sa loob ng
hotel.
Hindi na namalayan ni Shaldrin na nailiko na ni Aldrich sa iba ang pag-iisip niya.

Nagkwentuhan sila pagpasok nila sa kwartong tinutuluyan niya.
Pagdating nila sa loob ng kwarto niya ay nagpalit siya sa isang robe, pina-dry
cleaning niya muna ang mga damit niya sa ibaba. Wala naman kasi siyang biniling
pampalit.
"Hey, you changed your phone? Hmm, so that we can't track you, huh?" Puna nito
nang makita ang cellphone niya sa kama habang naghihiwa siya ng singkamas.
"Na-snatch kasi ang bag ko paglabas na paglabas ko ng airport! Imagine? Kaya hindi
umunlad ang Pilipinas, eh! Haha!" Natatawang biro niya rito.
"Oh...." pero tila napaisip naman si Aldrich habang nandoon ang nakakalokong ngiti
sa mga labi. "So pa'no ka namuhay ng walang pera? At may luho ka pa, ha?" ngayon ay
tila nanunuksong tanong na nito.
Bigla ay namula siya. Hindi imposibleng alam ng kaibigan niya ang nangyayari sa
buhay niya. Hindi tuloy niya alam kung ano'ng isasagot sa tanong nito.
Sasagot na sana siya nang biglang magsalita ito.
"Anyway, dalian mo dyan. Baka kung saang lupalop na naman magsuot 'yung kaibigan
mong 'yun", tukoy nito sa kaibigan niyang si Jenny. Bumuntong hininga pa ito.
Napabuntong-hininga rin siya. Napagkasunduan kasi nilang magkasamang hanapin si

Jennifer, ang girl-bestfriend niya na girlfriend ni Aldrich.
"Okay, okay! You're the boss! I'll kick her lovely ass for you", natatawang
kinindatan niya pa ito at iniwanan niya na ang pagtatalop ng singkamas.
Nagtuloy siya sa banyo at naligo na.
Nang matapos siya ay isinuot niyang muli ang robe. Naiakyat na kaya ang mga damit
ko? tanong niya sa kanyang sarili. Lumabas siya para tignan kung naibalik na ang
damit niya.
Nagtutuyo pa siya ng buhok gamit ang isang maliit na tuwalya.

Napahinto siya nang makita si Aldrich na nasa may pinto. Tila ito may kausap doon.
Malamang ay iyon ang nagdala ng mga damit niya.
"Hey, Aldrich. Akin na 'yang----"
Ganoon na lang ang pagkagulat niya nang makita ang hindi inaasahan.
Nahigit niya ang kanyang paghinga. "Chace...."
Umalis si Aldrich sa harap ni Chace. Noon niya lubusang nakita ang galit na
expression ni Chace.
Oh my god.
Hindi nagtagal ay walang ka-emo-emosyong tinitigan siya nito. At sa pagbuka ng

bibig nito, parang tumarak na patalim sa kanya ang sinabi nito....
"I believe you forgot the rule number two."
***
A/N:
Oyyy... Babalik yung iba sa preview. Hahanapin ang rule number two. Haha.
Gora! =))))
*******************************************
Chapter 14 - No longer my boss.
*******************************************
CHAPTER 14
HINDI makaapuhap ng sasabihin si Shaldrin. Paano'ng nalaman ni Chace kung

nasaan----
Aw, shit. Credit card!

Pero hindi iyon, eh. Para kasing dinurog ang puso niya sa sinabi ni Chace. Paanong
pinagbintangan siya nitong may ibang lalaki?!
Sakit... at galit.
"Ikaw pala, Chace! Why are you here?" kunwari ay binalewala niya ang sinabi nito at
gaya ng dati, umakto siyang cool sa harap nito.
Nagtagis ang mga bagang ni Chace. Magsasalita na sana ito nang unahan niya na ito..
"Oh! Your credit card? Teka lang, kukunin ko..." agad na tumalikod siya at kinuha
ang credit card nito.
Gusto niyang umiyak nang makatalikod na siya pero iyon ang hinding hindi niya
gagawin. Bumalik din agad siya at iniabot kay Chace ang credit card.
"Here..." nakangiting abot niya kay Chace.
Galit na tinitigan siya nito at napipilitang inabot ang credit card.
"Bye!" saglit na kumaway pa siya habang kuntodo ngiti. Inabot niya ang doorknob na
hawak ni Aldrich at hanggang sa maisara niya ang pinto ay kuntodo ngiti pa rin kay
Chace.
Pagkasara niya ng pinto ay doon lang siya nagpawala ng malalim na buntong hininga.
"Oh-kay? What was that?" tanong ni Aldrich sa kanya.
"Nothing..." Isang pilit na ngiti ang ibinigay niya kay Aldrich
NAUNA nang bumaba si Aldrich dahil sa pagmamadali. Nakakuha kasi ito ng impormasyon
sa P.I nito kung nasaan si Jenny. Siya naman ay nagmamadaling inayos ang sarili.
Nang makababa na rin siya, inaasahan niyang ang sasakyan ni Aldrich ang maghihintay
sa kanya, pero mali siya.
Bumaba si Chace mula sa sasakyan nito at ganoon na lang ang gulat niya nang hilahin
siya nitong pilit papasok sa kotse.
"Chace! Let me go....! Chace!" Pero tinangay lang ng hangin ang protesta niya
hanggang sa maipasok siya nito sa sasakyan.
I hate you, Chace! I hate you! nagngingit-ngit ang kalooban niya.
Nang umikot ito papunta sa driver's seat ay sinamantala niya ang pagkakataon.
Binuksan niya ang pinto ng kotse at matuling lumabas. Hindi niya alam kung
makakatakas siya pero isa lang ang gusto niyang mangyari.... Ang makalayo kay
Chace.
Tumakbo siya hanggang sa matuling naabutan naman siya ni Chace.
"Shit!" Chace cursed. Mariing hinawakan siya nito sa braso.
"Bitawan mo ako! Let me go, damn you!" nagpumiglas siya rito.

Pero mukhang wala atang balak si Chace na pakawalan siya. Hindi na siya nagdalawang
isip..... tinuhuran niya agad si Chace.
"Ow.....!"
Napabaluktot ang ibabang bahagi ng katawan ni Chace na ikinanlaki ng mga mata niya.
Time na para tumakbo siya, pero..... Tatakbo ba siya?
"Damn! Shit. Ah, shit!" hawak pa rin nito ang braso niya habang patuloy sa
pagmumura.
Mukhang nasaktan talaga ito kaya hindi niya napigilang mag-alala. Aminado siyang
napalakas ang ginawa niya. Pero bigla niyang naalala ang masakit na sinabi nito
kanina.
Kinalas niya ang pagkakahawak sa kanya ni Chace at tinalikuran ito. Tatakbo na

sana ulit siya palayo pero napigilan na naman siya nito.
Kagaya kanina ay hinawakan na naman siya nito sa braso at pinihit paharap. Only
this time, he stopped her from protesting with a kiss.
Nagpumiglas siya. Lagi na lang halik?!
"Damn yphp!-Stphhhp!......" Walang kwenta ang pagpiglas niya.
Kaya naman hinayaan niya na lang ito pero hindi niya pa rin tinugon.
Naiinis siya. Ginagawa lang ni Chace kung ano ang gusto nito. Ni hindi nga siya
nakuhang hanapin nito kahapon, eh. Ni hindi man lang nag-abala o nag-alala. Porque
present si Lorraine, automatic absent na agad siya sa utak nito? Tapos ngayon,
basta basta na lang susulpot at basta na lang din syang hahalikan? Siguro ay wala
si Lorraine ngayon kaya siya naman ang hanap nito.
Ano siya? Dakilang reserba?
Sa wakas ay huminto na rin si Chace sa paghalik sa kanya.
Walang makakapang expression sa mga mata niya nang titigan siya nito.
Naningkit ang mga mata ni Chace at nagtitigan lang sila. Matagal. Hanggang sa ito
na ang sumuko. Bumuntong-hininga ito. "Let's talk."
Isa. Dalawa. Tatlo.
Tinalikuran niya ito at naglakad papunta sa kotse nito. Sumunod naman si Chace sa
kanya.
Saglit na tahimik muna sa loob. Hindi pa rin pinapaandar ni Chace ang sasakyan.
"Dalian mo. Hinihintay ako ni Aldrich."
"Umalis na siya."
Napalingon siyang biglang kay Chace. "What?" Pinaalis nito si Aldrich?!
"Ano mo siya?" tila walang narinig na tanong nito.

"What? Ano'ng ano ko siya?" Naiinis na talaga siya.
"Ano'ng relasyon mo sa kanya? Bakit kayo magkasama sa isang kwar-"
"Wala kang pakialam kung sino ang kasama k-"
"MAY PAKIALAM AKO DAHIL KUNG NAKAKALIMUTAN MO, IPAPAALALA KO SA'YO ANG SECOND RULE!
THE EMPLYOYEE CANNOT ENTER INTO A RELATIONSHIP WITH ANO-"
"Fuck you, Fontillejo!"
"SURE, FUCK ME!"
"You-" Lalong nagngitngit sa galit ang kalooban niya.
Hindi niya alam kung ano ang gusto niyang sabihin. Sobrang galit na siya. Gusto
niyang maiyak. Nagsigawan sila dahil sa maling akala nito. Dahil nag-assume na
naman kaagad ito.
Nasasaktan na siya ng sobra. Ano ba ang tingin ni Chace sa kanya? Isang cheap na
babae na kahit sino lang papatulan? Na dahil lang sa pera, payag maging baby maker?
Bigla ay natawa siya ng mapakla. Oo nga pala. Isa akong bayaran. Lagi niya na lang
nakakalimutan.
Pero hanggang kailan? Kung tutuusin. Kayang kaya niya naman talagang utakan at
perahan lang si Chace, eh. Pero ano ba'ng pumasok sa isip niya at ibinigay niya ang
sarili kay Chace? Sira-ulo na talaga siya.
Gusto niyang pagsisihan na ibinigay niya ang sarili niya kay Chace, pero bakit
hindi niya magawa?
Oo nga pala, mahal ko na.... Isang mapaklang ngiti na naman ang kumawala sa mga
labi niya.
Napabuntong-hininga si Chace. "Look, I-"
Oo. Nasasaktan na ako. Pero hindi dahil mahal kita, eh hahayaan kitang saktan na
lang ako ng todo. "I'm resigning, Chace", malamig pa sa yelong bigkas niya.
Gulat na nilingon siya nito. "What?!"
"You're no longer my boss."
***
*******************************************
Chapter 15 - You're so funny, I'm dying of laughter.
*******************************************
Chapter 15
"Ano ba'ng sinasabi mo?!" Galit na bumaling si Chace kay Shaldrin. Hindi siya
makapaniwala sa narinig niya.
Noong una ay hindi ito umuwi. Pagkatapos ay nakita niyang may lalaking kasama sa
hotel. Pagkatapos ngayon ay gusto naman nitong mag-resign? Wala siyang ibang maisip
kundi ang konklusyon na ginagago lang siya ni Shaldrin. Pinaglalaruan lang siya
nito!
"Narinig mo, Chace. I'm quitting." Taas-noong bigkas nito. "By the way, thanks for
the good times. And about your money, don't worry, papalitan ko." Iyon lang ang
sinabi sa kanya ni Shaldrin at lumabas na agad ito ng sasakyan.
Nanginginig si Chace sa galit. Dahil ba nakakita na si Shaldrin ng bagong

mapeperahan kaya iiwanan na siya nito? Iyon lang naman ang naisip niyang dahilan.
May iba pa ba?
Pero hindi pwede ito. Hindi niya alam kung ano ang nararamdaman niya kay Shaldrin,
pero ang sigurado, ayaw niya ng mawala sa kanya ang dalaga.
Fuck! She's mine!
Agad agad siyang bumaba ng sasakyan at sinundan sa loob ng hotel si Shaldrin. Kahit
pagod na pagod na siya nitong nagdaang araw, wala siyang pakialam. Ang tanging nasa
isip niya lang ay bawiin si Shaldrin.
*
Nagtuloy si Shaldrin sa loob ng hotel para bumalik na lang ulit sa kwarto niya.
Tapos na. Siguro mapapaghilom naman ng panahon ang sugat na iiwanan ni Chace sa
kanya. Ang mahalaga, hindi na siya mas masaktan pa. Kung hindi nga ba siya
masasaktang lalo sa paghihiwalay nila.
Pero hindi, kailangang kayanin niya.
Bumukas ang elevator at lumabas na siya. Naglakad na siya sa hallway nang

nakakalinag hakbang pa lang ay may biglang tumawag sa kanya.
"Shaldrin!"
Sinundan siya ni Chace!
Nag-patay malisya siya at mas tinulinan pa ang lakad pero huli na nang abutan siya
nito. Hinawakan siya nito sa braso at iniharap siya.
"Ano ba, Chace?! Ang kulit mo! Ayoko ng magtrabaho sa'yo, pwede ba?!" Galit na
angil niya kay Chace.
"Putangna naman, Shaldrin! Gusto mong mag-resign? Sige, mag-resign ka! Gusto mo
ba'ng punitin ko ang kontrata sa harap mo? Sige, gagawin ko! Pero putangna lang
talaga! MAG-RESIGN KA NA SA TRABAHO MO PERO 'WAG LANG SA BUHAY KO! BULLSHIT!"
Napakurap-kurap siya sa narinig niya. Titig na titig sila sa isa't isa.
Ano'ng ibig sabihin ni Chace?

"Uy, ayos 'yan, ah? Banat 'yan, pre?" Narinig niyang may nagsalita. Isang nadaan
lang na nakarinig sa pagtatalo nila.
"Oo, pre. Gusto mo ikaw rin banatan ko? 'Yung mas matindi, gusto mo?" Sarkastikong
baling ni Chace sa nagdaan.
Natawa na lang ang nagdaang lalaki at nagpatuloy na ulit sa paglalakad.
Siya naman ay hindi maalis ang tingin kay Chace. Maniniwala ba siya sa sinabi nito?
Para ano? Para kapag wala si Lorraine, andyan naman siya?
"Bitawan mo ako, Chace. Ayoko na." Pilit niyang tinatanggal ang kamay nito sa kanya
pero matigas talaga si Chace.
"Ano ba kasi'ng problema? Okay naman tayo, ha? Shaldrin naman! Gaguhan?!"
Sarkastikong napakunot ang noo niya. Siya pa ang nanggagago ngayon?!
"Oo Chace, gaguhan! Gago ka, eh! Gago ka, shit ka!" Sigaw niya kay Chace.
Nagtitinginan na ang ibang taong nadaan pero dinadaanan lang naman sila ng mga ito
at isa pa, wala siyang pakialam.
"Tangna! Ako pa gago ngayon?! Ikaw 'tong lumabag sa kontrata!"
"Kaya nga nag-resign na 'ko, di ba?! Kitid utak, Chace?!"
"Alam mo bang pwede kitang idemanda?!"
"Wow, natakot ako! Takot na takot ako, Chace!" Sarkastikong umarte pa siyang
natakot. "Kaya nga lumayas ka na bago pa madagdagan ang kaso ko't baka matigok ka't
hindi ka na makapagdemanda! Lumayas ka na! Shit ka!"
"Fuck, Shaldrin! Ano ba'ng problema mo?!"
"Ikaw, ano ba'ng problema mo?!"
"Pino-problema ko ang hindi ko maintindihang problema mo!" Ganting sigaw ni Chace

sa kanya.
"Edi 'wag mong probelmahin! Problema ba 'yon?!"
Naiinis na talaga siya. Bakit pinapahirapan siya ni Chace ng ganito?
Bumuntong hininga si Chace, pinipilit nitong kumalma. "Pwede bang ma-usap tayo ng
maayos?"
Ganun din ang ginawa niya. Nagpilit siyang kumalma.
"Hindi, Chace. Wala na tayong dapat pag-usapan. Kung hindi mo kayang makuntento
sa'kin. Hindi naman kayang mag-dougie ng matsing." Taas-noong sabi niya kay Chace.
Tila biglang nalito si Chace sa sinabi niya. "H-huh? A---anong..... konek?"

Alanganin at nalilitong tanong nito.
"Tumpak! Wala na tayong konek! Goodbye, Chace." Mataray na sabi niya kay Chace at
tinanggal niya na ang pagkakahawak ni Chace sa kanya. Tinalikuran niya si Chace at
naglakad na papunta sa hotel room niya.
Hindi mapigilang hindi matawa ni Chace. Sa intense ba naman ng pag-sasagutan nila.

Nakuha pang mag-joke ni Shaldrin? O kung joke lang nga kaya iyon ni Shaldrin.
Hindi niya talaga mapigilang matawa.
At mukhang alam niya na kung bakit nagkakaganoon ang dalaga.
"T-teka! Hintay, Shaldrin!" Natatawang habol niya kay Shaldrin.
Pero matuling nakapasok na si Shaldrin sa kwarto nito at huli na para maabutan niya
ito. Na-ilock na nito ang pinto.
"Shaldrin! Magpapaliwanag ako!" Kinatok niya ang pinto ng kwarto nito.
Hindi niya talaga maiwasang matawa sa sinabi nito kanina. Malamang nga na hindi
kayang mag-dougie ng matsing!
At ano raw? Hindi ko kayang makuntento sa isa? Fuckshit ng bigtime! Eh, simula nang
dumating siya sa buhay ko, ni hindi ko na nakuhang tumingin sa boobs ng iba!
Naiinis pero natatawang naisip niya.
"Shaldrin, buksan mo 'to! Magpapaliwanag ako!" Sigaw niya.
"Whatever, Chace! Whatever!" Sigaw nito mula sa loob.
Shit. Hindi pwedeng ganito. Anas ng maliit na boses sa isip niya.
Inis na inis si Shaldrin habang nasa loob siya ng kwarto niya. Ano'ng akala ni
Chace? Madadala siya ng salita nito? Hell, no!
Natigil na ang pagkatok ni Chace sa kwarto niya. Napagod na ata ang bruho.
Napabuntong-hininga siya.
Kung ngayon nga, hindi ito nag-abalang suyuin siya, paano pa siya maniniwalang
gusto nitong manatili siya sa buhay nito?
Haay, buhay. Napabuntong-hininga na lang ulit siya.
Busy siya sa pagkain ng singkamas nang bigla na lang narinig niya na medyo maingay
na sa labas ng kwarto niya.
Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata niya nang biglang bumukas ang pinto ng
kwarto niya at inilabas noon si Chace at isang babae't isang lalaking unipormado!
"Sir, mukha naman pong okay lang siya? Ano po'ng nagpapakamatay ang sinasabi nyo?"
Alanganing tanong ng babaeng unipormado kay Chace.
Nanlaki ang mga mata niya. Sinabi ni Chace na nagpapakamatay siya?!
"Hindi! Hindi siya okay! Kita nyo? May hawak siyang kutsilyo! Nagpapakamatay siya!"
Sabi ni Chace sa babae. Para itong natatarantang ewan.
"What the fuck?!" Galit na baling niya kay Chace.
"Mukhang hindi naman po ata, sir." Dagdag ng lalaking unipormado.
"Kita nyo pa? May kinakain siyang peras! Allergic siya sa peras pero kumakain
siya!" Dagdag ding kasinungalingan ni Chace.
"Sir, singkamas po ata iyon, hindi peras." Matawa-tawang sabi ng lalaki.
"S-sing...kamas? A---ano 'yun?" Nagtatakang tanong ni Chace.

Hanep sa style! Epic fail! Matawa-tawang naisip niya.
"Sige na po, sir. Mukhang away mag-syota lang 'yan. Maiwan na ho namin kayo. Hihi."
Makilig-kilig na sabi ng babae.
"Taragis. Alam nyo naman pala, pinahirapan nyo pa 'kong umarte." Nagpakawala ng
buntong hininga si Chace, tumikhim-tikhim pa ito. Pagkaraa'y bumalik na rin ang
dating poise. "Mawalang galang na't magsilayas na kayo." Iginiya pa ni Chace ang
kamay nito na parang nagbubulas ng langaw.
"Hihi. Sige po, sir!" Kinikilig pa ring paalam ng babae bago tuluyang lumabas ang
mga ito ng kwarto at isara ang pinto.
Nang makalabas ang mga ito ay bumaling kaagad ang tingin sa kanya ni Chace.
Pumaling ang ulo niya. "You're so funny, I'm dying of laughter." Sarkastikong sabi
niya kay Chace.
Tila nahiyang muling napabuntong-hininga ito. Humakbang ito palapit sa kanya.

Itinaas niya ang hawak niyang maliit na kutsilyo.
"'Wag kang lumapit sa'kin, sasaksakin kita." Seryosong banta niya kay Chace.
Itinaas ni Chace ang pareho niyang mga kamay. "Okay! Okay, hindi ako lalapit."
Nailing na lang na umupo ito sa katapat na upuan niya.
Parang walang taong nakikita, ipinagpatuloy niya ang pagkain ng singkamas kagaya ng
pagkain niya kaninang hindi pa ito gumagawa ng eksena.
Ilang minuto ring walang kumikibo sa kanila. Hanggang sa si Chace na ang unang
nagsalita sa halatang nanunuksong tono na nakapag-painit na naman ng ulo niya.
"Nagselos ka kay Lorraine, 'no? Aminin mo."
***
A/N:
Nuks. Andami ng nag-aabang sa story na 'to. Nakakatuwa. :''>
Ansabe? Makalokohan ang chapter na 'to pero may laman! :D
Dapat talaga ang title ng chapter na 'to ay "Hindi naman kayang mag-dougie ng
matsing". HAHAHA. Kaso napansin ko puro pala english ang titles nito so hindi ko
talaga mapag-desisyunan ang title.
Tapos saktong may nakita akong ganitong picture ni Jessica(Shaldrin)------->
(cto)
HAHA! Epic yung tumugma e! XD
Kshare. ;) Ayun lang. *u*
--Z.
*******************************************
Chapter 16 - Where are you when I need you?
*******************************************
CHAPTER 16
"AT bakit naman ako magseselos?" Shaldrin tried to sound cool.
"Hoo. Sa bibig nahuhuli ang isda", nang-iinis na sabi ni Chace sa kanya.
"Duh. May lambat", inirapan niya ito at pagkatapos ay nagpatuloy sa pagkain. Sarap
na sarap siya sa singkamas, at hindi niya alam kung bakit gayong hindi naman siya
mahilig dito noon.
"Kita mo 'yan? Ibig sabihin totoo nga!"
"Pag may lambat totoo na agad? Sana pala gumamit ng lambat si Corona!"
"Ayan ka na naman. Magpapaliwanag nga kasi ako", nagpapasensyang sabi ni Chace.
"Kay", iyon lang ang isinagot niya at hinayaan niya nang magpaliwanag si Chace.
"Nakita mo kami ni Raine?" tanong ni Chace.
Hindi siya sumagot at nagkunwaring nagkamot ng ulo. Kunwari ay hindi niya narinig
ang sinabi nito kahit obvious naman na malinaw niyang narinig.
"Okay, I'll take that as yes. But hey, may reason kung bakit kami magkasama ni
Lorraine."
Naghintay si Chace sa sasabihin niya pero tinaasan niya lang ng parehong kilay ang
binata.
"Binaril ang papa niya. 50:50 ito ngayon."
Nagbagong bigla ang ekspresyon sa mukha ni Shaldrin. Bigla ay naalala niya ang
daddy niya. Hindi dahil nabaril din ang daddy niya, kundi dahil naisip niyang paano
kung sa daddy niya mangyari iyon?
"B-bakit?" tanong niya kay Chace.
"Politics", napabuntong-hiningang sabi ni Chace. "Tinambangan si Tito Raul. Buti na

lang at hindi kasama si Lorraine noon kung hindi ay baka nagkaganoon din si
Lorraine. Shaldrin, intindihin mo naman ako. Hindi mo ako pinagpaliwanag dahil lang
nakita mo kaming magkasama ni Raine? Mahirap ang sitwasyon ko", seryosong sabi ni
Chace.
Tila naman siya napahinuhod sa sinabi nito. Mas lalong namiss niya ang daddy niya.
"P-pero kasi.... bakit kailangang magkayakap pa kayo? May pahawak-hawak pa sa

kamay...."
"That's because Raine wanted to hurt herself. Nagiging wild si Lorraine kapag
sinisisi niya ang sarili niya. Kilala ko si Lorraine dahil siya ang pinakamatagal
kong naka-relasyon", napayuko siya sa sinabi ni Chace. "C'mon, Shaldrin. Nakaraan
na 'yun. 'Wag na nating pagtalunan."
Bigla ay na-guilty siya. Kahit ba nagseselos pa rin siya, may dahilan naman pala si
Chace.
"N-nasa bahay mo pa rin siya?" nag-aalangang tanong niya kay Chace.
Chace chuckled. "Wala na. Hindi ko alam kung bakit ako ang una niyang pinuntahan
pero para hindi ka na magselos, umuwi ka na sa bahay at magpakita sa kanya. Hirap
kaya ng gwapo!" biro nito sa kanya.
Inismiran niya si Chace. "Kapal mo. Umuwi ka na nga!" Hinagisan niya ito ng balat
ng singkamas na tumamang sakto sa mukha nito.
"Phhp! Ano ba 'to? Ito ba 'yung sinabi nung babae na singkamas ba 'yun?"
nagtatakang tanong nito.
"Wala ba sa palasyo niyan, Haring Chace? Oo, iyan po iyon! Singkamas lang, eh.
Sus!" naiiling na sabi niya kay Chace.
"Ito naman!" tumayo ito at lumapit sa kanya. Pumwesto ito sa may likuran niya at
mula roon ay niyakap siya. Backhug.
"I missed you, Shaldrin. Kanina ka pa ata kain ng kain dyan, pwede bang ako naman
ang kumain?" she felt shivers going down her spine when Chace gently bit her
earlobe.
Inilayo niya ito gamit ang palad niya na sinakto niya sa mukha ni Chace.
"Layo", inilayo niya ito palikod. "Layuan mo 'ko. Di pa kita bati", tumayo siya at
kinuha ang plato ng nabalatan na niyang mga singkamas. Lilipat na sana siya sa
couch nang pigilan siya ni Chace at iniharap siya rito. Tuloy ay napasandal siya sa
mesa at na-corner na nito.
"Hoy, Chace Daniel. Baka akala mo makukuha ako ng halik mo. Sasapakin kita dyan",
banta niya kay Chace.
"Sino ba'ng nagsabing hahalikan kita?" nangingiting tukso nito sa kanya.
Bigla ay nataranta siya. Wala nga. Pero alam naman niyang mahilig itong halikan
siya. "A-alam ko namang d-doon ang punta-"
"Pero mukhang magandang suggestion 'yan."
Nanlaki ang mga mata niya nang bigla na lang nga siyang halikan ni Chace. Gusto
niyang itulak ito. Gusto niyang magmatigas pa. Pero iba ang sinasabi ng katawan at
puso niya. God! How she missed this man! Isang gabi lang, ganito na agad ang epekto
nila sa isa't isa.
Kinuha ni Chace mula sa kamay niya ang hawak niyang plato at inilapag iyon sa may
likuran niya. Their kiss deepened as Chace lift her up the table and went between
her.
What can she say? A kiss is enough.
Nangunyapit siya sa batok ni Chace habang hawak naman siya ni Chace sa bewang.
Hindi niya mapigilang mapahawak sa buhok nito habang hinahagod-hagod ni Chace ang
likuran niya. Every kiss they share felt like their first time. Only Chace can make
her feel this way.
Abala pa rin sila sa make-up na nagaganap sa kanila nang makarinig sila ng katok
mula sa pinto.
Hihiwalay na sana siya kay Chace pero pinigilan siya nito. "Maybe it's just a
bellboy", Chace said ang continued kissing her.
"Yeah, maybe", sang-ayon niya rito sa pagitan ng kanilang mga halik. Ang totoo ay
kinapkapos na siya ng hininga. "But it can also be....."
"Adin?"
"Shoot, Aldrich!" Sa wakas ay nailayo niya na si Chace nang pareho nilang marinig
ang boses ni Aldrich. Kilala niya ang boses ng kaibigan at ito lang din ang
tumatawag sa kanya ng Adin.
Tumalon siya mula sa mesa. Nagtuloy-tuloy siya sa pinto at inayos ang sarili. Bago
buksan ang pinto, she mouthed Chace to fix his self too. Napabuntong-hiningang
sumunod naman si Chace sa kanya. Labag man sa loob ng binata.
"Aldrich!" Masayang bungad ni Shaldrin sa kaibigan. Nalanghap na naman niya ang

mabangong pabango nito. Kumapit siya sa braso nito at inakay ito papunta sa loob.
"Oh. Hi." Alanganing binati ni Aldrich si Chace.
Napipilitang tinanguan lang ni Chace ang lalaki.
"Come! Ano'ng balita kay Jenny?" Inakay ni Shaldrin si Aldrich papunta sa couch at
doon sila naupo.
"Don't know. Still can't get a hold of her", nanlulumong sabi ni Aldrich sa kanya.
"Aw, that's okay. I'll help", sabi niya sa kaibigan.
"Eherm", malakas na pekeng tumikhim si Chace.
Nagtitigan sila, ang sama ng tingin nito sa kanya habang siya ay biglang nangiti sa
naging reaksyon nito.
"Selos ka 'no? Hah", nang-iinis na tinaasan niya pa ito ng kilay.
Hindi makapaniwalang tinitigan siya ni Chace. Lalo naman siyang natuwa.
"Umuwi ka na! Selos selos ka pa dyan", nang-iinis na taboy niya kay Chace.
Mukha namang naiinis na talaga si Chace. "Hindi ka sasama sa'kin?" tiim-bagang na

tanong nito.
"Hindi", proud na sagot niya.
Kumunot ang noo nito at nanlaki ang mga mata. Halatang nagpipigil na lang.
"Oh, ano ngayon? Sakit sa feelings, 'no? Umuwi ka na! Hahanapin lang namin si
Jenny-his-girlfriend tapos uuwi na rin ako sa bahay mo po!" nangingiting tumayo
siya mula sa couch. "Drich, hatid ko lang 'tong mokong na 'to. Baka gumawa na naman
ng eksena, hindi na 'ko makaulit sa hotel na 'to", biro niya sa kaibigan at maging
gano'n na rin kay Chace. Tumango naman si Aldrich at lumapit na siya kay Chace.
"Tara na po. Arte arte. Paselos-selos pa dyan", hinila niya na ito sa braso.
He gave her a glare. "Siguraduhin mo lang na uuwi ka mamayang gabi", seryosong sabi
nito sa kanya.
"Hmm... Pag-iisipan ko", pang-aasar niya ulit kay Chace nang makalabas na sila ng
kwarto.
Again, he gave her a glare.
"Oo na, oo na!" natatawang sabi niya. "At siguraduhin mo lang na hindi ko kayo
maaabutan ng babae mo. Huh!" inungusan niya ito.
Bumaba ang kamay ni Chace at humawak sa kamay niya. "Kulit. Hindi na babalik si
Lorraine dahil umuwi na ang mama niya galing US. Promise, di ko na siya
papupuntahin sa bahay. Napaka-selosa mo", kinurot nito ang tungki ng ilong niya.
"Tss. Nagsalita ang bigtime", inirapan niya si Chace.
Pareho na lang silang natawa sa parehong pagiging seloso't selosa nila.
NAKAUSAP na ni Chace si Shladrin na pwedeng hindi muna ito umuwi sa bahay niya.
Kinailangan niya ring magsinungaling na overtime sa trabaho lang ang dahilan. Pero
ang totoo ay pinakiusapan siya ng mama ni Lorraine na samahan munang magbantay ang
dalaga sa ospital kung saan naka-confine ang papa nito. Na-delay kasi ang flight
nito pauwi ng bansa.
That reason why Lorraine can't accept what happened to her father is because
Lorraine's a daddy's girl, and not even close to her bioligical mother.
Mabuti na lang at hindi nagtampo si Shaldrin sa sinabi niya at pumayag din itong
manatili ito sa hotel. Nangako naman siyang susunduin niya ito bukas ng umaga.
May kumatok sa pinto ng kwarto kaya naman siya na ang tumayo at nagbukas para kay
Lorraine. Napagbuksan niya ang dalawang kaibigang babae nito.
"Maiwan ko na muna kayo", paalam niya sa mga ito at nagtuloy na siyang lumabas.
"Ah, shit. Cellphone", mahinang napamura siya nang maalalang naiwan niya sa center
table ang cellphone niya. Pero naisip niyang hindi bale na, nakapag-paalam na naman
siya kay Shaldrin.
"Okay ka lang, Raine?" tanong ni Aya, isa sa mga kaibigan ni Lorraine.
Marahang tumango ang dalaga. Pinipilit patatagin ang sarili sa sitwasyong

kinakaharap ng kanyang ama.
"Raine, may tumatawag", pukaw sa kanya ng isa pa niyang kaibigang si Shiela.
Inabot sa kanya ni Shiela ang cellphone na hindi naman sa kanya kundi kay Chace.
Nang tignan niya ang screen ay pangalang Shaldrin ang nakita niya. Sa pagkakaalala
niya, kung hindi man siya nagkakamali, ito ang assistant ni Chace. Naalala niya pa
nga noong magalit si Chace dito at hinila na lang bigla mula kay Spencer. Hindi
niya alam kung bakit pero ipinagpalagay niya na lang na may maling ginawa ang
dalaga.
Dahil lumabas si Chace, siya na lang muna ang sasagot ng tawag nito.
"Hello?"
NAHINTO sa paglalakad si Shaldrin nang hindi boses ni Chace kundi boses ng isang
babae ang narinig niya sa kabilang linya.
"H-hello? S-sino 'to?" tanong niya sa kabilang linya.
"This is Lorraine. Ikaw ba ang assistant niya? Bumaba lang saglit si Chace pero
babalik din agad siya. May gusto ka bang ipasab-"
Napindot niya na agad ang end button nang hindi niya namamalayan.
Kumikirot ang puso niya. Hindi ba dapat na magsaya siya?
Kanina.........
Naghahanap siya ng magandang palabas sa tv nang mapako ang pansin niya sa is

*******************************************
Chapter 17 - Wish you hell.
*******************************************
CHAPTER 17
PUMASOK ulit si Chace sa kwarto ng papa ni Lorraine nang lumabas na ang dalawang
kaibigan nito at nagpaalam na.
"Chace, tumawag sa'yo ang assistant mo", bungad sa kanya ni Lorraine pagpasok niya.
Assistant? Sa una ay nalito siya, pero nang maalala niyang assistant nga pala ang
pakilala niya kay Shaldrin sa pamilya niya, bigla ay kinabahan siya. Shit. Ang
paalam niya kay Shaldrin ay overtime!
"A-anong... sabi?" medyo natarantang tanong niya kay Lorraine.
"Naputol, eh. Biglang namatay ang phone mo. Lowbat", sagot sa kanya nito.
Shit... Shit! Napamura siya sa isip niya. Tiyak na mag-aaway na naman sila ni
Shaldrin!
Lumapit siya kay Lorraine at tinabihan ang dalaga. Gusto niyang puntahan agad si
Shaldrin para magpaliwanag. Baka tuluyang hindi na siya kausapin nito!
"Raine.... O-okay lang bang umuw-"
"No. Please, no. I need you, Chace. Please... wag mo muna akong iwan", hindi pa
siya nakakatapos sa pagsasalita ay nagmakaawa na agad si Lorraine sa kanya.
Hanggang ngayon ay naaawa pa rin siya sa dating kasintahan.
Sana mapag-explain muna ako bukas ni Shaldrin. Promise. Last na 'to, anang isip
niya pagkaraa'y nagbuntong-hininga siya at ngumiti sa dating kasintahan.
"Okay. I'll stay with you."
MASAKIT ang ulo ni Shaldrin nang magmulat siya ng mga mata. Umayos siya ng upo at
nang tuluyang pumasok sa isip ang nangyari kanina ay napahawak siya sa tiyan niya.
"My baby...." bigla ay kinabahan siya. Doon naman bumukas ang pinto at pumasok si
Aldrich.
"Adin!" dali-daling lumapit ito sa kanya. "May masakit ba sa'yo? Humiga ka muna.
Hindi pa kaya ng katawan mo", nag-aalalang sabi nito sa kanya.
Pero hindi niya pinansin ang sinabi ni Aldrich. "Ang baby ko. Okay lang an gang
baby ko, di ba? Walang masamang nang-" hindi pa niya natatapos ang sasabihin niya
ay nakita na niya ang pagtiim ng mga bagang ni Aldrich.
"Take a rest, Adin", pilit siya nitong inihihiga pero nagmatigas siya.
Ano ang ibig sabihin ng ikinikilos nito?
"Aldrich, ang baby ko....." Sinasalakay na siya ng kakaibang kaba sa dibdib niya.
Hindi mapigilang mangilid ang mga luha niya. "Ang baby ko. Aldrich..... ang baby
ko!" natatranta na siya. May masama bang nangyari sa baby niya? No! That can't be!
"Adin, calm down", hinawakan siya ni Aldrich sa magkabilang balikat. "Calm down."
"Tell me I still have my baby. Please, tell me", titig na titig na pagsusumamo niya
kay Aldrich.
Sa una ay walang emosyon siyang makita sa mga mata ng kaibigan. Tiim-bagang lang
itong nakatitig sa kanya. Hindi niya mahulaan ang sagot sa mukha nito. O alam na
niya, ayaw lang niyang maniwala.
Hanggang sa.... "I'm sorry", ang tanging nasambit nito.
Nanlaki ang mga mata niya. Wala siyang maramdaman sa mga oras na iyon. Parang
namanhid ang buong katawan niya. Hanggang sa hindi niya namamalayang tuloy-tuloy na
ang agos ng mga luha sa mga mata niya.
"Hindi. Hindi totoo. You're lying, Aldrich. You're lying...." nagpumiglas siya sa
hawak ng kaibigan niya. "Bitawan mo ako. Ayoko sa'yo. Sinungaling ka! I hate you,
Aldrich!" pilit siyang kumakawala sa hawak ng kaibigan.
"Calm down, Adin", masuyong pinapahinuhod siya nito.
"Go away! I hate you! Liar! I hate you!"
Nang hindi makawala ay pinagdadamba niya ang dibdib ng kaibigan. "I hate you!
Sinungaling ka! Hindi patay ang baby ko! Hindi siya patay!" patuloy siya sa
pagdamba sa kaibigan na sadyang hinayaan naman nito. Hinahayaan siyang ilabas ang
hinanakit niya. "Sinungaling ka... Manloloko... Hindi pwedeng mamatay ang baby ko.
Hindi. Niloloko mo lang ako! I hate you... I hate you!" Sa pagsigaw niyang iyon ay
kinabig na siya ni Aldrich at niyakap siya nito.
Ramdam ni Aldrich ang hinagpis ni Shaldrin kaya naman hinayaan niya lang itong
umiyak. Niyakap niya ito ng mahigpit. Sobrang sakit para sa kanya na makita ang
kaibigang umiiyak. At gusto niyang saktan ang lalaking gumalaw sa kaibigan niya at
wala sa oras na lubos na kailangan nito.
"Ang sama mo... Ang sama sama mo", hindi pa rin maawat sa pagdamba si Shaldrin
kahit yakap na siya ng kaibigan. "Manloloko ka... Ang sama sama mo. Napakasama mo",
hikbi ng hikbing sabi niya. "I hate you. I hate you....... Chace."
Ang sakit. Sobrang sakit. Hindi niya alam kung paano pa kakayanin ang sakit. Kung
sana ay naging maingat siya. Kung sana ay mas maaga niyang nalaman na buntis siya.
Kung mababalik lang sana ang lahat.
Sobrang kinamumuhian niya si Chace pero mas kinamumuhian niya ang sarili niya.
Bakit kailangang mahulog ang loob niya sa napaka-walang pusong tao? Paanong minahal
niya ang gaya nito? Nasaan ito sa oras na kailangan niya ito? Napakasama ni Chace.
Gusto niyang iiyak ang lahat. Sa pagkawala ng anak niya... Gusto niyang iiyak ang
lahat ng sakit na nararamdaman niya. At sa pag-iyak niyang iyon..... tapos na ang
lahat.
Hanggang sa makatulog siya ng dahil sa pag-iyak, si Aldrich ang nasa tabi niya pa
rin at hindi siya iniwan.
Madaling araw nang magising siya.
At sa paggising niyang iyon, tila siya nabuhay sa ibang katauhan.
KINAUMAGAHAN ay nagtungo agad sa hotel si Chace, kung saan pansamantalang tumutuloy

si Shaldrin. Pero nakakailang katok na siya sa kwarto nito ay wala pa ring
sumasagot sa kanya. Natataranta na siya. Si Lorraine ang nakasagot sa tawag nito
kagabi, posible bang nagalit na ito ng tuluyan at talagang wala na itong balak
magpakita sa kanya?
No. I can't let that happen. No.
Agad na nagtungo siya sa front desk at tinanong ang empleyado doon.
"Nag-book-out na po siya kaninang madaling araw, sir", sagot sa kanya nito.
"Book out?!" hindi makapaniwalang tanong niya. Talaga yatang iniwan na siya ni
Shaldrin! Nag-uumpisa na siyang manlumo. "W-wala ba siyang ibinilin....? W-wala
bang-?" pero hindi pa niya natatapos ang sasabihin niya ay may inabot na agad na
isang pirasong papel na nakatupi ang babae sa kanya.
Napakunot noo siya. Hindi niya alam kung matutuwa siya dahil dito o kakabahan. Pero
biglang nanaig ang kaba, mas kinabahan siya nang alisin niya sa tupi ang papel at
mabasa ang nilalaman niyon.
'Wish you hell.
From the murderer'
Hindi niya maintindihan ang nakasulat na iyon sa papel. Pero isa lang ang sigurado
niya. Sulat kamay iyon ni Shaldrin.
Walang eksplanasyon na pumapasok sa utak niya. Ano ang ibig sabihin ni Shaldrin sa
sulat nito? How the hell did she become a murderer?
What the hell is happening? Really!
Buong araw niyang hinagilap si Shaldrin pero buong araw lang din siyang nabigo.
Sobrang napapaisip na siya sa nangyayari. Hindi kaya nakapatay nga ito?
No, she's not the type of person, agad na sagot ng isip niya.
Litong lito na siya. Hindi niya alam kung saang lupalop ng Pilipinas hahanapin si
Shaldrin! Hindi nga niya alam kung nasa Pilipinas pa rin ba ito hanggang ngayon.
Gabi na nang mapag-desisyunan niyang umuwi ng bahay. Nanlulumong lumabas siya ng

kotse. Napahinto siya nang may mapansin na maliit na kahon sa harapan ng pinto ng
bahay niya.
Agad na kinuha niya ang kahon at pumasok sa loob. Habang naglalakad ay binuklat na
niya iyon. Nakita niya ang cellphone na ibinigay niya kay Shaldrin. Akala niya ay
iyon lang ang laman, pero nang iangat niya ang cellphone ay nagulat siya sa isa
pang bagay na nasa loob ng kahon.
Nanghihina siyang napaupo sa couch. Parang may bumundol sa buong pagkatao niya nang
pagmasdan ang bagay na iyon.
Talagang tinapos na ni Shaldrin sa kanila ang lahat.
Gusto niyang maiyak. "Shit! Fuckshit!" he cursed loudly.
Magpapaliwanag naman siya, eh. Bakit hindi man lang siya hinintay? Bakit hindi man
lang-Shit! He sounded like a stupid love-sick! But hell it hurts!
Nakuyumos niya sa palad niya ang bagay na nagtapos ng lahat sa kanila.
A one million check, signed by Shaldrin Zamoure.
***
*******************************************
Chapter 18 - How very pathetic.
*******************************************
CHAPTER 18
TATLONG buwan na ang lumipas at wala naman talagang nagbago. Iyon lang ay ang
katotohanang wala ng koneksyon at wala ng dahilan para magkaroon ng koneksyon sina
Shaldrin at Chace.
Hindi naman kasi talaga siya nagbago, natuto lang.
"You ready, honey?" her mother called out of her room.
"Yeah, mom! Coming!" she pulled her luggage and then opened her room's door.
Nasalubong niya ang mommy niya. "Let's?" ngumiti siya.
"Pasensya ka na anak, ha? Ayaw na kitang ipasok sa pagpapakilala sa mga lalaking

hindi mo naman gusto pero mapilit ang daddy mo ngayon. Gusto niya talagang-"
"Mom, okay lang. Makikipagkilala lang naman, hindi ipapakasal. At isa pa, kay
Aldrich na lang talaga ako magpapakasal kesa sa ibang lalaking ipapakilala ni
daddy, 'no. 'Wag ka na ngang mag-alala sa'kin dyan. Di na po ako maglalayas, 'no!"
natatawang putol niya sa anumang alalahanin ng mommy niya.
Ginawa na lang niyang biro ang paglalayas. Masyado kasi itong nag-alala noong
naglayas siya kaya naman nang bumalik siya ay nangako na ito sa kanyang hindi na
ipagkakasundo sa matalik na kaibigang si Aldrich. But now it's all up to her,
anyway. Kung tatraydorin niya ang bestfriend niyang si Jenny o hindi. Pero kung
ipipilit siya ng ama niya sa ibang lalaki, aba'y kay Aldrich na lang talaga siya
magpapakasal kaysa sa ibang lalaking-
Ipinilig niya ang ulo sa isipin na namang iyon.
"Tara na!" nakangiting kumapit siya sa braso ng mommy niya at naglakad na sila
pababa ng bahay.
Ang totoo ay nasa Pilipinas pa rin siya hanggang ngayon. Kagaya kasi ni Aldrich,
umuwi rin pala ng Pilipinas ang mga magulang niya nang hindi niya nalalaman.
Naunahan niya lang ang mga ito. Nakauwi na siya sa bahay nila rito sa Pilipinas
bago pa man siya maipahanap ng mga ito. Nagtataka nga siya, sa salita ni Aldrich
noon, alam niyang alam na ng mga magulang niya kung nasaan siya. Pero ang kakaiba
lang, mukhang hindi pa iyon ang kaso. Mukhang alam lang ng mga ito na safe siya
kung nasaan man siya. Weird, she thought.
At hindi na niya ninais pang ipaalam ang nangyari sa gabi bago siya umuwi ng
kanilang bahay. Siya at si Aldrich lang ang may alam hanggang ngayon. Wala siyang
balak ipaalam kahit kanino. Lalong lalo na kay Chace.
Aminado siyang galit pa rin siya... No. Galit talaga siya kay Chace. Though hindi
naman talaga si Chace ang may kasalanan ng lahat, but still, he was part of it and
he was not there when she needed him most.
Sumakay sila sa private jet ng pamilya nila. May pupuntahan na naman kasi silang
kaibigan ng daddy niya. Sa nakalipas na tatlong buwan ay ito na ata ang pang-apat
na beses na pagsama niya sa mga magulang niya sa ganitong klaseng pagpapakilala sa
kanya sa mga kalalakihan. Her dad wants her to date someone but she just can't.
Except from being in-touch with some of the guys she met, that's all she can offer-
being friends.
"Honey, we're here." Ginising siya ng mommy niya nang makalapag na ang jet na
sinasakyan nila.
Nagkuskos pa siya ng mga mata, mukhang napahaba na naman ang tulog niya.
"Hindi ka na lang doon natulog, nangalay ka pa tuloy", itinuro ng daddy niya ang
mahabang couch na nasa likuran nila. Napansin siguro nitong nangalay ang batok niya
nang ipilig-pilig at masahihin niya iyon. Sa single seat lang kasi siya nakatulog.
Napangiti siya sa simpleng pag-aalala ng ama niya. "Hoo, si daddy! Gusto mo lang
syota-in ko 'yang bagong ka-eyeball natin, 'no? Ikaw talaga", mapang-asar na
nginitian niya pa ang ama niya. Natawa na lang ang mga ito. Sanay na kasi ang mga
ito sa pang-kalyeng mga salita niya. Laking Pinas naman kasi talaga siya at lumipat
lang sila sa England noong labing walong taon siya.
Bago sila tuluyang makababa ay may ibinulong muna sa kanya ang daddy niya. "Anak,
gusto kong sumaya ka...." ang makahulugang wika nito sa kanya.
Hindi niya maintindihan ang ibig sabihin ng ama niya kaya't bilang tugon ay
nginitian niya na lang ito. Nalilito man siya ay isinantabi niya na lang iyon.
Inilibot niya ang mga mata sa lugar pagkababa nila.
Bigla ay napakunot ang noo niya.
Why is it that the place looks very...... famil-
"Goodevening! Welcome to HUNKINGS!" sabay sabay na nagyukuan ang mga empleyadong

nakaayos pa talaga ng pila para lang batiin sila.
Napalunok siya kasabay ng panlalaki ng mga mata niya.
Great! Ano'ng ginagawa nila rito?!
Kung ilang beses siyang napabuga ng hangin sa sobrang kaba. Ni sa hinagap niya ay
hindi na niya pinangarap pang makabalik sa lugar na konektado sa taong labis niyang
kinamumuhian! Sa oras ding ito ay gusto niya nang agad agad na umuwi sa kanila.
At ano ang ibig sabihin ng binulong ng daddy niya sa kanya kanina? Hindi kaya may
alam talaga ang mga ito? Nalilito na talaga siya!
Pero walang atubiling naglakad ang mga magulang niya papunta sa sasakyang nakalaan
sa kanila. Katulad ng sinakyan niya dati sa unang punta niya rito, dalawang dynasty
car ang nakalaan sa kanila. Sumakay na sa isa ang kanyang mga magulang at siya
naman sa isa.
Napabuntong hininga na naman siya. Nandito na, may magagawa pa ba siya? Ayaw niya
namang i-disappoint ulit ang mga magulang niya.
Sumakay na siya sa isa na nakalaan sa kanya at nang akala niyang aandar na ang
sasakyan ay bigla na lang siyang nagulat sa isang lalaking biglang sumakay at
tumabi sa kanya.
Nahigit niya ang hininga nang makita ang anyo ng lalaki. Hindi pa siya handa sa
muli nilang-
"Oh, kalma!"
Bigla ay napamaang siya. Napapikit-pikit siya nang lubusang matitigan ang katabi.
"Nate?"
"Uy, kinabahan! Hahaha!" natatawang tinuro nito ang mukha niya. Malamang ay nakita
nito sa itsura niya ang kabadong ekspresyon niya.
Hindi makapaniwalang napabuntong-hininga siya. Akala niya talaga ay si Chace ang

tumabi sa kanya! Thank god!
Just then, she got her cool back.
"Was this planned?" she asked irritatedly, not looking at him but straight at
nowhere.
"Na gwapo ako? Inborn, eh", mayabang na wireless na tugon nito at hinimas-himas pa
ang baba para sa effect. She rolled her eyes. Nakita niya pa rin iyon kahit hindi
siya nakatingin. "Uy, kunwari pa. Na-inlove ka nga sa mukha kong 'to, eh!" at
tumawa na naman si Nate.
"Excuse me?" naiirita na siya. Alam niya ang ibig sabihin ni Nate sa sinabi nito.
"Hoo! Haha! Ang alin ba kasi?" nang-iinis na tanong ni Nate.
"Ang hangin! Planado ang hangin, 'no? Malamang 'yan! Muntik na 'kong liparin sa
dala mo, eh. Manong, alis na po tayo", inirapan niya si Nate at nang umandar na ang
sasakyan ay hindi na niya pinansin ang pangungulit nito. Napasabay lang pala talaga
ito sa hindi niya malamang dahilan. Bumaba rin naman agad ito nang madaanan ang
bahay nito.
Nagpasalamat din siya na hanggang sa bahay na tutuluyan nila ng kanyang mga

magulang ay walang Chace na bumubulaga sa kanya. Sana ay hanggang sa makaalis sila.
"Get dress, iha", pagkababang pagkababa niya ng gamit niya ay sinabi kaagad iyon ng
kanyang ama.
"Where are we going, dad? But first, who invited you here?" tanong niya at
napaderetso siya ng tayo.
"My friend, darling. Matagal na kaming hindi nagkikita at inimbitahan niya kami
rito sa lugar na 'to. Though I doubt kung sa kanya itong islang 'to... I think it's
his grandsons", paliwanag sa kanya ng ama niya. Hindi niya napansin ang plural word
na nabanggit nito.
Napatango siya. Alam niya naman kasing ang walong magbabarkada ang may-ari ng isla.
Hindi niya talaga masigurado kung may alam nga ang mga magulang niya sa nangyari sa
kanya noong naglayas siya. Pero mukha namang walang kaide-ideya ang mga ito. At
dahil nga hindi niya napansin ang plural clue word, ipinagdasal niya na sana ay
hindi ang kambal ang apo ng kaibigan ng kanyang ama.
Nagpalit na siya ng damit pero katulad ng kanina, mas komportable siya sa jeans at
shirt kaya ganoon din ang ipinalit niya. Nasanay na rin naman ang mga magulang niya
sa ganoon niyang style.
Nagpunta sila sa H. Kings Restau, ang nag-iisang malaking restaurant sa isla. May
ipinareserve na kwarto sa 3rd floor ang kaibigan ng kanyang ama at doon sila
inimbitahang maghapunan. Nagpaalam muna siyang magpupunta sa ladies room pero ang
totoo ay kinakabahan lang siya.
Paano kung si Chace at Nate pala ang apo ng kaibigan ng kanyang ama? Nakita na niya
kanina si Nate, paano kung naririto rin si Chace? Ano ang gagawin nya sakaling
magkita sila?
"Eh, kung kinukutusan kaya kita? Baka wag ka na lang kasing magpaapekto, di ba?
Naku, ika-aw!" dinuro-duro niya gamit ang lipstick na hawak ang replika ng sarili
sa salamin nang biglang may lumabas na tao sa isang cubicle. Nagkatitigan sila ng
babae at ang siste eh, sa babae siya nakatingin at parang ang babae pa ang dinuduro
niya. "Ikaw! Ikaw nga! He-he-he. Gusto mo?" patukoy niya sa lipstick na hawak. "Ah,
meron ka? Kbye!" at nagtuloy-tuloy na siyang lumabas.
Oh, diba, ang cool ko? natatawang sabi niya sa sarili.
Nakahinga siya ng maluwag nang makalabas, natawa nga siya pero nahiya naman daw
siya sa ginawa niya.
Naglakad na ulit siya para bumalik sa kwartong reserve sa kanila. Hindi pa siya
nakakapag-ayos ng sarili nang biglang may nakita siyang nakapagpataranta na naman
sa kanya.
Shit! Chace with another girl! ......O si Chace nga ba?
Sa sobrang pagkataranta ay itinakip niya ang mahabang buhok sa mukha niya at

natatarantang lumihis. Nagtago siya sa gilid ng pader sa hallway.
Padaan na ang mga ito sa kanya at tumalikod siya. Pumikit siya at nagdasal na sana
ay hindi siya mapansin ng mga ito. Naramdaman niyang nakalagpas na ang mga ito sa
kanya kaya naman nakahinga na siya ng maluwag. Para lang mas lalong mataranta
pagdilat niya ng mga mata.
Napasinghap siya.
Shit! Wrong turn! Shit! she cursed.
Sa pinaglikuan niyang hallway, sa may di kalayuan sa kanya ay prenteng nakasandal

ang isang braso sa pader at magka-krus ang mga braso sa dibdib..... Chace gave her
a smirk.
Parang lumundag ang puso niya nang makita ang lalaki. Bigla ay bumilis ang tibok ng
kanyang puso. Bakit ba hindi niya nakilala na si Nate ang kanina? Palibhasa'y kapag
malapitan ni
*******************************************
Chapter 19 - Marry who?
*******************************************
CHAPTER 19
NATUTUWA si Shaldrin sa lalong paghigpit ng hawak ni Chace. Ang ibig sabihin lang
noon ay naiinis na ang lalaki sa kanya.
Pero hindi naman niya inaasahan ang isinagot nito. "Oo, hinanap nga kita. Masaya ka
na?" may panganib na banta sa boses ni Chace.
Napalunok siya. Pero hindi siya magpapatakot.
"Oo naman, masaya! May party nga, eh. Pero di ka invited. Bawal pangit", as
expected of herself, she remained cool while smiling.
Lalong nagtagis ang mga bagang ni Chace. Halatang hindi na natutuwa sa pamimilosopo
niya. Nagulat pa siya nang mas lalong paglapitin nito ang mga katawan nila at halos
hininga na niya ang hininga nito. Sobrang lapit na nila sa isa't isa, pero bakit ni
hindi niya magawang itulak ang binata? Alam niya na ang gagawin ni Chace pero hindi
siya nag-abala man lang na itulak ito. Bakit parang inaasam niya pa ang susunod na
mangyayari? Bakit parang dati, nananabik siya sa paraan nito ng pagpaparusa sa
kanya?
Shit, she mentally cursed. Inaasam niyang halikan siya ni Chace! God!
At para pa siyang napahiya-no. Napahiya na talaga siya nang marinig niyang umismid
si Chace!
The nerve of the jerk!
"Bitawan mo nga ako!" iritadong sabi niya kay Chace. God, nakakahiya!
Bukod sa alam niyang napahiya na siya, hindi rin siya komportable sa posisyon nila.
Masyado silang malapit sa isa't isa. Bumibilis na naman ang tibok ng puso niya.
Pero, bakit?
Dahil sa sobrang galit mo sa kanya! Tama. Dahil galit ka, sagot ng isip niya.
"Eherm", isang tikhim ang narinig nila mula sa likuran ni Shaldrin.
Hindi pa rin bumitaw si Chace sa hawak sa kanya pero kagaya niya ay nilingon nito
ang bagong dating.
Si Spencer! Her always savior.... Or not.
"Spencer!" Indeed, my savior! Galak na binati niya si Spencer. Humarap siyang muli
kay Chace at inungusan ito bago ipiniksi ang mga braso't kumawala rito. Salamat
naman at hindi na ito nagmatigas pa at pinakawalan na rin siya. Agad siyang lumapit
kay Spencer at hinalikan ito sa pisngi.
"What are you doing here?" sadyang dinagdagan niya ang kasweet-an sa pakikipag-usap
kay Spencer.
"Watching you two, I guess?" birong sagot nito na nginusuan niya lang. Binalingan
naman nito si Chace at nakakalokong nginitian. "Ano 'tol? Mas love ako kesa sa'yo
'no? MUKANTANGIYAK! Hahaha!"
MUKANTANGIYAK. Mukhang tangang kumakanta habang umiiyak. Pinaghalo-halo ang mga

iyon at iyon ang naging bansag ng pitong kaibigan kay Chace.
Sa mga oras na iyon ay gustong gusto nang sugurin ni Chace ang pinsan. Kung
makainis ba naman kasi sa kanya. Kung sinuswerte naman kasi. Nalasing na, naiyak
pa! Shit! Nagkalat pa! Ang malala, sa harap pa ng barkada! Fuck.
Lagi na lang siyang napapamura sa tuwing maaala iyon. Ilang gabi pagkatapos siyang
iwan ni Shaldrin. Hanggang sa mga sumunod na araw ay lagi lang siyang laman ng mga
bar imbes ng kompanya nila. Hanggang sa isang araw, eh sinundo siya ng barkada niya
sa isang bar at inuwi sa bahay niya. Doon na siya nag-break down at sa
harap pa ng barkada niya................
"Syeet! Putangna talaga! Kumanta kayo! Kanta tayo!ü Sinaktan mo ang puso ko!
Sinaksak mo ng turnilyo! Binuhusan mo ng asido, pinukpok ng martilyo! Sinaktan mo
ang puso ko! Ngayon ako'y naghihingaloooü"
Panay lang ang sigaw-kanta na may kasamang piyok ni Chace sa mali-mali namang
lyrics habang nailing na lang ang pitong kaibigan sa kanya. Nasa bahay kasi sila ni
Chace at sinugod nila ang apat na araw ng lasing na kaibigan.
"Kung ako sa'yo tol, nagbigti na 'ko", pang-aasar pa ni Xavier kay Chace.
"Sshh! Quiet! Tumahimik ka't baka masaksak ka ng turnilyo nyan! Hahaha!" Chuck
joked.
"Oh, red horse pa", inabot ni Zachary ang isa pang bote ng red horse kay Chace.
"Salamat, fre!" ngingiti-ngiti pang parang aso si Chace na inabot ang bigay ni
Zach, na agad din namang naabot ni Nathan. "Gagu 'to, inabutan na naman!" Nate said
to Zach.
"Ginusto niya 'yan. Arte niya, gago siya. Hayaan mo lang", sagot ni Zach sa kambal
ni Chace.
"Sang-ayon ako sa ideya mo, panyero. Mukhang enjoy naman sya", sang-ayon ni Drake
pero sa likod ng poker face ay naaaliw na talaga ito sa kagaguhan ng kaibigan.
"Ang gagago nyo talaga! Hahaha", tawa naman ng tawa si Spencer habang pinapanuod
ang patuloy pa rin sa pagkantang si Chace.
Ginagawa kasing mic ni Chace ang bote ng beer. Sinasabayan nito ang paulit-ulit na
kanta ni Michael V. na hindi nila alam kung saan nakuha ni Chace ang cd na 'yon
dahil hindi naman ang tipo ni Chace ang kumakanta ng ganoon. Kaya nga aliw na aliw
sila sa kabaliwan nito ngayon. At may naisip na namang kalokohan ang magaling na si
Spencer The Great.
"Videohan nyo 'tol! Hahaha! Dali mga ugok! Hahahaha!" hindi mapigil sa kakatawa si
Spencer habang pinapanuod ang bangag na si Chace.
Si Chuck at Xavier naman na ready sa anumang pakulo, eh agad sumunod sa naisip ni

Spencer.
"Gago! Umayos ka, pagti-tripan ka na!" natatawang tinulak ni Jayden si Chace na

patuloy pa rin sa pagkanta. Wala ang accent ni Jayden dahil wala namang ibang tao
silang kasama. "Keuman!" natatawang hinagisan nito ng throw pillow si Chace.
"Bangag na nga, kinoreano mo pa? Aba'y goodluck", natatawang sabi ni Nathan pero
hindi nakatingin kay Jayden. Hindi rin naman pinansin ni Jayden ang sinabi nito
dahil hindi naman talaga sila nagpapansinan.
Vini-video-han nina Xavier at Chuck si Chace habang patuloy pa rin na kumakanta ito
ng todo with feelings.
"Sinaktan mo ang puso ko! Kinaskas ng sipilyo! Tinaktakan ng Ajinomoto, ipinakain

sa asooooo! Ohhh!ü"
Habang vini-videohan ng mga loko si Chace ay na-impress din ang mga ito. Sabay kasi
sa tugtog at tumama pa ang lyrics nito. Aliw na aliw sila sa kagaguhan ng kaibigan
nila. Ngayon lang nila nakitang ganyan ang kaibigan. Wala naman silang maipapayo
kay Chace kung ganitong wala sa sarili kaya naman wala silang magagawa kundi ang
pagtripan na lang ito.
Tumingin pa si Chace sa lens ng phone ni Xavier at dinuro-duro pa niya iyon tsaka

pakantang sumigaw ng: "Sa makakarinig nito... Please lang! Pakibalik ang puso ko!"
Umalingawngaw ang halakhakan ng pitong lalaki sa buong kabahayan ni Chace, na

dinamayan naman ni Chace at mas malakas pa.
Parang baliw lang.
CHACE gave Spencer a warning look. Alam niyang pang-black-mail ng pinsan sa kanya
ang video dahil ito ang may hawak ng memory noon.
"Sige na, sige na! May aasikasuhin lang ako sa baba, mag-away na ulit kayo",
maluwag ang pagkakangiting ibinigay ni Spencer kay Shaldrin at pagkaraa'y siya
naman ang nginitian nito.
Walang sabi-sabing umalis si Spencer at nais pang magprotesta ni Shaldrin pero

hindi na nito nagawa. Naiwan na naman silang dalawa ng dalaga ngayon. Ang
hinihintay niyang pagkakataon.
Ilang buwan ba siyang halos masiraan ng ulo sa pag-iwan sa kanya ni Shaldrin?

Ginayuma ata siya nito kaya ganoon na lang ang sakit na naramdaman niya nang iwan
siya nito.
Imagine! Isang pagsisinungaling lang ulit. Hindi naman kalakihan ang

kasinungalingang sinabi niya noon. Kung hinintay lang sana nito ang paliwanag niya.
Pero ano? Parang bulang bigla na lang nawala! Kahit anong intindi ang gawin niya ay
hindi niya talaga maintindihan.
Kaya naman hinanap niya talaga si Shaldrin. At nang malaman niyang kaibigan pala ng
lolo niya ang ama ni Shaldrin ay agad na pumasok sa isip niya ang pumayag sa
pinipilit na kasal sa kanya ng kanyang mga magulang pati ng mga lolo niya. Papayag
na siyang magpakasal, basta ba mapasakanya lang ulit si Shaldrin.
Humingi siya ng tulong sa lolo niya at heto nga, ginagawa na nila ang plano niya.
"Shall we?" Maluwang ang pagkakangiting baling niya kay Shaldrin.
"Tss. Talk to the hand", tinalikuran siya nito at naglakad na.
Mabilis na naabutan niya naman ito at agad na hinawakan ang isang kamay.
"Ano ba?!" Iritadong binabawi nito ang kamay mula sa kanya pero hindi niya
pinakawalan.
"Sabi mo talk to the hand? Awkward naman pag kamay ko kinausap ko. Peram ako ng
sa'yo", tinaas-taasan niya pa ng kilay ito at matamis na ngitian.
"Wow. Three months tapos jumo-joke ka na? Tara, bigti ka!" Iritado pa ring inalis
nito ang kamay mula sa kanya pero nagmatigas siya.
It felt good to hold her, if only she was willing to let him hold her.
"Ano ba?!"
"Ano?!" gumanti na rin siya ng sigaw sa pagkakataong iyon. Medyo naiirita na rin
siya. Oo nga at siya ang manunuyo ngayon dahil chase niya ito, pero hindi niya
maialis ang katotohanang napakaliit na bagay lang ang dahilan kung bakit ganito ang
pakikitungo sa kanya ni Shaldrin ngayon.
"Sinisigawan mo 'ko?! Boss ba kita?!"
"Pag sumigaw boss agad?! So boss kita?!"
"Damn you, Fontillejo! Wala akong time makipag-asaran sa'yo! Go to hell, please?!"
ipiniksi nito ang kamay at tuluyan na niyang pinakawalan.
"Been there", he smirked. He's been in hell those past three months.
"Yeah, your home, asshole", hindi nagpatalo at inismiran din siya ni Shaldrin bago
binuksan ang pinto kung saan ang ipina-reserve niya.
Napangiwi siya. Looks like he needs to be ready for a hell of a chase, eh?
NAIILANG na si Shaldrin sa lantarang pagtitig ni Chace sa kanya. Damn, kailangang

kahit kaharap ang parents niya at lolo nito? Hindi na nahiya!
Kasama na rin nila ngayon si Nathan pero wala ang nakita niya kaninang babaeng
kasama nito. Kung sino man iyon ay wala siyang ideya, hindi naman kasi si Danae.
Hindi niya masundan ang usapan ng mga ito.
Okay, she knew when she saw Chace earlier that everything was planned. Who knows if
her parents are involved? Maybe, maybe not. But one thing's for sure, Chace has
started his chase.
Hindi na rin niya alalahanin kung i-spill man ng lolo nito na nagtrabaho siya kay
Chace bilang assistant, she can make stories like as always. Pero laking
pasasalamat niya rin at hindi pa o hindi na iyon mababanggit ng matanda.
"Mapunta tayo sa talagang pakay ng hapunang ito, Zamoure", sabi ni Don Fontillejo
sa ama niya. Her father and the Don called each other last-name basis. "Payag na ba
ang dalaga mo sa gusto natin?"
Natigil sa ere ang dapa

*******************************************
Chapter 20 - Tell him what?!
*******************************************
Chapter 20
"LO!"
"Yes, Chace?" Kalmadong sagot ng lolo niya sa kanya, pero sa paningin niya ay nang-
aasar pa ito.
Nakabalik na sila sa hotel na inookupa ng kanyang lolo. Sinundan niya ito para
humingi ng paliwanag. Ngayon ay libre na siyang umangal sa hindi niya maintindihang
desisyon nito. Paano'ng siya ang humingi ng tulong dito para ikasal kay Shaldrin ay
si Spencer naman ang ipinain nito? Balak ba nitong manipulahin ang buhay ni Spencer
gayong pumayag na nga siyang magpakasal?
"Lo, ano ba? Di ba payag na nga ako? Ano na naman 'to?" Hindi pigil ang inis sa
tonong wika niya sa lolo niya.
"Ang alin, Chace?" Patay-malisyang tanong nito.
Naiinis na talaga siya. "ITO!"

"Huh?"
"LOLO!"
Tumaas ang kilay ng lolo niya. Isang makahulugang ngiti ang sumilay sa mga labi
nito. "Minamaliit mo ata ako, apo. Hindi bingi ang lolo mo", walang sabi-sabing
tumayo ito at pumasok na agad sa kwarto.
Shit, he cursed as his old closed the door. Wala nang makakakausap dito kapag ayaw
na nitong makipag-usap. Ano pa'ng magagawa niya? Shit lang talaga! Plano ko lahat
'yun, eh! reklamo ng isip niya. Pinaghirapan niya ang tatlong buwang lumipas para
lang matunton si Shaldrin tapos ganito pa?!
Bullshit!
"Bakit hindi ka pa bumalik sa bungalow niyo?" Tanong ni Spencer kay Shaldrin.

Sasagot na sana siya nang unahan siya nito. "Teka, wag mo nang sagutin. Alam ko na,
eh. Ako ang dahilan kung bakit mo iniwan si Chace, 'no? Sabi na nga ba ligaw mo
'ko, eh! Aha!"
Kumunot ang noo niya. "Duh, Spencer. Duh", inirapan niya ito pagkaraan.
Naglalakad silang dalawa sa Kingsden, ang napakalaking garden sa isla. Pinauna na

kasi niya ang mga magulang niya na bumalik na sa bahay na okupado nila para
makausap muna si Spencer.
"Teka, bakit nga pala bungalow ang tawag niyo sa bahay na okupado ng guests? Eh,
bahay din naman ang bungalow", tanong niya. Wala lang. Halos lahat kasi ata ay
bungalow ang tawag sa mga guest house bukod sa kanya. Ano ba ang pagkakaiba? Well,
aside from the fact na malalaking masyado ang bahay ng walo kumpara sa mga guest
house. Katulad na lang ng bahay ni Chace na tanging napuntahan niya pa lang,
masyadong malaki para sa isang tao lang.
"Ah, iyon? Kaming walo lang kasi ang may bahay dito. Private island 'to, remember?
At kung nagtataka ka kung bakit malalaki ang mga bahay namin, well, peace for an
answer", nakangiting sabi nito. Napa-oh na lang siya. "Tsaka, para hindi malito ang
mga empleyado. Bahay ni Sir Chace, ni Sir Spencer. Ganun ganun. Lima lang naman ang
guest house namin dito, B1 to B5 para madaling makabisa. At para lang 'yun sa mga
invited guests talaga naming walo. The rest, well, the hotel", paliwanag nito.
Ngayon niya lang naintindihan. Hindi naman kasi nag-abala si Chace na ipaliwanag sa
kanya ang mga iyon. Hmm... "Katulad niyo, may connection ka sa'min. Di mo ba nakita
address niyo? B2 kaya kayo."
"Huh? B2? Pa'no mo nalaman?" Takang tanong niya.
"Heh. Naiisip ko ata ang naiisip mo, B1!"
Saglit na napakunot-noo siya pero nang agad na maintindihan ang sinabi ay inirapan
agad niya si Spencer. "Gagu", natatawang sabi niya na lang dito.
Nakakita sila ng wooden table at naupo sila sa magkabilang upuan, magkaharapan.

Agad na ipinatong niya ang baba sa dalawang palad.
"Hmm.... Akala ko talaga plano ni Chace ang lahat", wala sa sariling saad niya.
"Uy, disappointed! Haha. Sabi na nga ba't inlababo pa rin kayo, eh. Ano ba kasing
nangyari?"
Bigla ay napaangat ang tingin niya kay Spencer. "H-huh? Ah.... wala", ang tanging
sagot niya.
"Tss! Wala daw... Pero oo, sa kanyang plano naman talaga ang lahat."
"O-oh? Eh pero, b-bakit...?"
"Tanong mo sa lolo naming panot."
"Spencer!"
"Ano? Advance lang, eto naman! Mapapanot din 'yun pag tumanda pa", sinabayan pa
nito ng sunod-sunod na taas ng kilay ang huling sinabi. Wala, natawa na lang siya
sa humor ng kaibigan.
Muli ay napaisip na naman siya. Ilang minute pa..... "Kasal?"
She heard Spencer heaved a sigh. "Yeah....."
Pareho silang napaisip.
"Hmm.... Spencer", mahinang tawag niya kay Spencer.
"Hmm?"
Umangat ang paningin niyang muli rito. Nakita niyang mukhang malalim na rin ang
iniisip nito.
"Spencer", muling tawag niya rito.
"Hmm?"
"SPENCER!"
"OH?! Makatawag naman! Ang layo natin mga six inches, 'no?"
"Haha! Gagu, lalim ng iniisip mo kasi! Hahaha", natatawang sabi niya rito.
"Lalim? Baka mataas, di 'ko mareach, eh", seryosong sagot nito.
Napakunot ang noo niya. Parang may kahulugan 'yun, ah? Pero may naisip na naman
siyang bigla.
"Spencer..."
"Babatukan kita pag sumigaw ka pa uli", birong banta nito.
"Hindi na po. Hehehe. Ano.... Uhh...."
"Ano?"
Ngumiti muna siya ng pagkatamis-tamis bago sabihin ang nais mangyari. "Pakasal
tayo!"
"Ngayon na?"
"Bukas, gabi na", iniripan niyang muli si Spencer. Alam niyang hindi ito naniwala
sa sinabi niya kaya ganoon ang sagot.
"Tara, tulog na tayo", wala sa sariling sagot nito. Tila niliipad kung saan ang
utak nito kaya wala siyang magawa kundi ang batukan ito.
Pak!
"Aray, ha!" Reklamo nito habang hinimas-himas ang ulo.
"Ano ba kasing iniisip mo?" May pag-aalalang tanong niya. Mukhang may pinoproblema
kasi ito na ayaw lang sabihin.
"Wala", tipid na sagot nito.
Nagtataka na talaga siya. Pero dahil mukhang wala naman itong balak sabihin sa
kanya ang problema, hindi na niya ito pipilitin pa.
"Spencer?"
"Oh?"
"Pakasal na tayo?"
"Luhod? Singsing? Tss. Ano'ng klaseng proposal 'yan Adi?" Tila bumabalik na sa
dating biro nito.
"Di na 'yun uso. Ano, pakasal na tayo?" Ngingiti-ngiting sabi niya.
"Eh, kung binabatukan kaya kita?" Biro nito.
"Ouchy", birong sagot niya rin. "Sige na kasi!"
"Bakit muna?"
Muling napangiti siya ng pagkatamis-tamis. "Para okay lang mambabae ka tapos okay
lang ding manlalaki ako! Di ba, di ba? Hihi!" Proud na saad niya na sinabayan pa ng
palakpak.
Pok!
"Aww!" Hinimas-himas niya ang noong pinukpok ni Spencer ng likod ng daliri nito.
"Masakit, buto 'yun!" Reklamo niya.
"Ano ba namang kalokohan 'yang pumapasok sa utak mo?"
Sinimangutan niya ito. "Pero seryoso 'ko....."
"Adi!"
Oo, seryoso talaga siya. Ewan, pero okay na rin siguro na kay Spencer kaysa kay
Chace. Atleast alam niyang hindi siya sasaktan ni Spencer. Pero pag-iisipan niya
muna, kung si Spencer o si Aldrich? Pero siguro kay Spencer na lang, alam niya
namang may lifetime LQ lang ang parehong bestfriends niya. Haay. Kung hindi lang
sana nawala ang anak niya....
Biglang sumeryoso ang mukha niya. Naalala niya na naman ang nakaraan. Kung hindi
kaya siya nakunan........ magkasama pa rin kaya sila ni Chace ngayon?
Marahil ay napansin ni Spencer ang biglang pagseryoso niya kaya tinanong siya nito.
"Ano ba kasing nangyari dati, Adi? Bakit bigla ka na lang nawala?"
Tumingin siya ng diretso sa mga mata ni Spencer. Matagal na tinignan niya lang ito.
Ganun din si Spencer, naghihintay sa sasabihin niya.
"He's a liar."
"Yeah? Everybody is", kontra nito.
"He left me for Lorraine."
"I know he had a reason, Adi. You should have let him explain before you left that
night", pagtatanggol nito sa pinsan.
Napangiti siya ng mapakla. Marahil ay naikwento na ni Chace sa mga kaibigan ang

nangyari. Oo. Sigurado iyon.
At oo. Siguro nga may dahilan si Chace. Dahil mahal pa rin nito si Lorraine at wala
lang siya? Masakit para sa kanya. Hay, ano ba, Shaldrin! Walang masakit!
"C'mon, Adi. Ano'ng naging problema nyo?"
Pinakatitigan niya si Spencer. "If I tell you, would you tell him?"
Bahagyang naningkit ang mga mata ni Spencer. "No can do", marahang tumango ito sa
kanya.
Yeah, alam niyang mapagkakatiwalaan si Spencer. Bahagyang napangiti siya, ngunit

sandali lang iyon. "That night...." Bigla ay lumatay ang sakit sa mukha niya nang
sabihin niya ang mga katagang:
"I lost our baby."
Nakita niya ang biglang panlalaki ng mga mata ni Spencer, ang pagtagis ng mga
bagang nito at ang biglang pagtayo nito. "Shit", she heard him curse.
"Spencer! You told me you wouldn't!" Inawat niya ito nang akmang aalis ito.
"Yeah, I do. But I didn't promise, Adi. That son of a bitch." Nagpumiglas ito sa
hawak niya at nagtuloy maglakad.
Biglang kinabahan siya. No, hindi dapat malaman ni Chace iyon! "Spencer! Spencer,
stop! Stop! God, Spencer!" Hinabol niya ito pero hindi ito nagpapigil at patuloy
lang sa paglalakad. Galit.
At ni sa hinagap niya ay hindi niya inaasahan na dumating ngayon si Chace. No, not
now, but hell! He's coming! Masasalubong na ni Chace si Spencer at nakikinita na
niya ang susunod na mangyayari! Lalo siyang kinabahan. Kung para kay Chace? Hindi
niya na alam. Basta ang sunod na alam niya ay napatili na lang siya nang bigyan ni
Spencer si Chace ng isang napakalakas na suntok.
"Tangna mo, gago! Di ka pa matulog forever, puta ka, Chace!" Sigaw nito sa nagulat
na si Chace.
Marahil ay nakaagaw na nga sila ng atensyon sa kakaunting taong kasabay nilang

namamasyal sa garden pero hindi na iyon ang mahalaga ngayon.
"Ano ba'ng problema mo?" Inis na tanong ni Chace kay Spencer habang pinahind ang
dugo mula sa ibabang labi.
Magsasalita na sana si Spencer nang pigilin niya ito. "No, Spencer", mariing sabi
niya. Nag-aalala nab aka sa muling pagsalita nito ay iyon agad ang masabi.
"Tangna, Adi! Hindi mo pwedeng itago sa kanya 'yon!"
Hindi niya alam ang gagawin. Ngayon niya lang nakitang ganoon si Spencer. At hindi
niya rin gustong ipaalam kay Chace ang bagay na iyon. Oo, may karapatan nga itong
malaman, pero para saan pa? Maibabalik ba nito ang anak niya kapag nalaman nito?
Hindi naman, di ba?
"No. No, you won't, Spencer", paninindigan niya.
Hindi makapaniwalang kung ilang beses nagbuntong-hininga si Spencer.
"What the hell are you two talking about?"
Napatingin s
*******************************************
Chapter 21 - A one on one, heart to heart talk.
*******************************************
Chapter 21
Kinaumagahan, her body clock woke her up past eight in the morning. She went out of
her room after she did her morning ritual.
"Morning da-Oh", namilog ang bibig niya nang paglabas niya ng kwarto ay makitang
may kasamang iba ang daddy niya sa living room, pero hindi ang mommy niya.
It is Chace. And what is he doing here this early in the morning? Ang akala niya ay
didistansya nang kusa ang lalaki matapos marahil na masabi na ni Spencer dito ang
tunay na dahilan ng pag-alis niya? But what now?
"Iha, this young man here wants you", saad ng ama niya.
Napahumidig siya sa sinabing iyon ng ama. Wants me?! Hindi 'wants to talk to me',
but 'wants me'?! Sira ulo talaga 'tong Chace na 'to! inis na naisip niya.
"I think he likes you", dugtong pa ng ama niya.
"Oh, dad. I like myself too", pekeng nginitian niya ang ama niya at saglit na
hinayon ng mga mata niya si Chace para lang irapan. The nerve!
"And I love you, darling", her mother came by from the kitchen way and kissed her
by the cheek. "Goodmorning, sweetheart", she smiled as she went past her. Nagtuloy
ito kung nasaan ang dalawang lalaki at naglapag ng tray na may tatlong tasa ng kape
at isang sugar pot sa center table. "Come here, sweety", masuyong aya ng ina niya
sa kanya. "Mukhang iba ang nagkagusto sa iyo imbes na ang isang apo ni Fontillejo",
nangingiting sinulyapan pa nito si Chace.
Swear, she almost rolled her eyes.
"No, mom. In fact, Spencer and I have a date", sadyang pinagkatamis-tamisan niya
ang ngiti sa ina pero nang muling matama ang tingin kay Chace, automatic-irap ang
natanggap nito.
Her mom gasped upon hearing what she said. "Really? You're going smooth with that
man?" Hindi naitago ang amusement sa tono ng ina.
"Ehrm", kunwang tumikhim si Chace.
She rolled her eyes, this time. Ang mommy niya ay agad na nilingon si Chace. "Oh,
no. Stupid of me. I'm sorry, iho. Ngayon lang kasi nagkaroon ng date ang dalaga
namin bukod sa bestfriend niya", paliwanag ng ina niya.
Yeah, mom. Aside from Aldrich which weren't really dates, this one with Spencer's
also a lie. She sighed.
"It's okay", nakangiting tugon ni Chace sa ina niya. "Pero kaaalis lang ni Spencer
patungong Manila ngayon, paano kayong magde-date?" baling nito sa kanya.
Uh-oh. Damn Spencer. Of all times?!
"He will be back", sagot niya na hindi ipinahalata ang pagkanerbiyos. Lagi na lang
siyang nahuhuli ni Chace.
"Yeah, sure. A week later", a challenging smile curved his mouth.
Boom. Hule. Napasimangot siya. "Okay, such a bad liar", she said pertaining to
herself. "But!.... I will be having a date with Yujin so maybe next time", she
smiled as another excuse came up her mind. Making up again, she sighed discreetly.
"And who's Yujin?" His eyes narrowed at the name.
"Oh, don't ask me. I don't know", iyon lang at iniwan na niya ang mga ito. She
really don't know. Ano'ng sasabihin niya? 'Oh, nakilala ko sa isip ko', ganun ba?
'Wag na lang.
Nagtuloy siyang pumasok ulit sa loob ng kwarto at wala nang planong muling lumabas
hanggang nalalaman niyang naroron pa rin ang binata. Hindi na niya nakita pa nang
magkatinginan ng makahulugan ang mga magulang niya.
Saktong umilaw ang cellphone niyang nasa kama at tumatawag pala ang bestfriend
niyang si Jenny.
"Oh, bes?" Bungad niya sa kaibigan.
"Dindy! Shopping tayo!" Aya agad nito. Kung si Aldrich ay Adin ang tawag sa kanya,
Dindy naman ang tawag ni Jenny sa kanya. So many nicknames for her single name, she
thought.
"Hmm.. Call!" She agreed, an evil smile curved her lips.
"Mmkay! Same old. 2 sharp!"Iyon lang at in-end na agad ng kaibigan ang tawag.
Nangingiting siya naman ngayon ang naghanap ng boylet sa phonebook niya na

nagngangalang Aldrich.
"Adin!" galak na bungad nito sa kanya.
"Drich! Miss kitaaa!" Sinamahan pa ng hagikgik ang sinabi. Namimiss niya nang
talaga ang kaibigan. Mas kaysa kay Jenny.
"Same here, pet. Where are you, anyway? Tumawag ako sa bahay nyo kanina, maid ang
sumagot at wala nga raw kayo. Bakit di mo 'ko sinabihan? Di ka rin nagtext! Sa'ng
lupalop ng Pinas 'yang Hunkings?" Tuloy-tuloy na tanong agad ni Aldrich.
"Relax! Niratrat agad ng tanong!" Natawa siya. "Here.... somewhere in Cebu. A

small... private island."
"Oh. Kailan ka uuwi?"
"Right now! And, hey! I'll be there in a matter of three hours. Get your cards and
wallet ready. I wanna shop free thanks to you!" She giggled. "Oh, and....! Don't
pick me up. 2 pm sharp. Starbucks. Love ya!"
Dut-dut.
Humagikgik siyang mag-isa nang tapusin niya ang tawag kay Aldrich. How good god
made her brain such a genius.
*
Wala naman siyang ibang ginawa maghapon kundi ang maglibot sa isla kasama ang mga
magulang niya. Mukhang nakaramdam naman si Chace na ayaw niya sa presensya nito
kaya hindi ito nangulit sa araw na 'yon. She also wished for the upcoming days.
"Anak, gusto mong mangabayo?" Aya ng ama niya.
Napahumindig siya. "Dad! You can't be serious!" Alam pa rin ng ama niya na takot
siyang sumakay sa kabayo dahil sa isang maliit na aksidenteng naganap sa kanila
noon.
Noong siyam na taong gulang pa lang siya ay gustong gusto niya nang matutong
mangabayo, so her dad thought her. But one day, nagmarunong siya. Kinulit niyang
inagaw sa ama ang renda ng kabayo at bigla ay natumba sila nang madulas sa isang
mataas at makinis na bato ang kabayo. Of course, her dad prevented her from falling
to the rough ground. Ang kaso, isang matulis na kahoy naman ang nakita niyang
nakatusok sa binti ng ama niya. Then there goes.... blood. Hindi man malubha pero
natakot pa rin siya. Sa sobrang takot ay hindi na niya ninais pang sumakay muli ng
kabayo.
Kaya ganoon na lang din ang takot niya noong nangabayo sila ni Chace. Lalo na nang
umarte itong nahimatay. Ngayon ay hinding hindi na talaga siya sasakay na muli sa
alinmang kabayo. Not ever.
"C'mon, sweetheart. Bakit ba sising sisi ka pa rin sa sarili mo? That was ages ago
and look at me, still kicking!" Her father joked.
"Ha-ha", she rolled her eyes. Really, she can't take that as a joke. Not when
someone's life is on the line. "Whatever. Kayo na lang ni mom. Balik na 'ko. I want
some rest."
Bumalik siya sa tinutuluyan nila at namahinga. Hindi niya pinansin ang missed calls
at incoming calls mula kay Jenny. Sure siyang papagalitan lang siya noon.
Pagtagpuin ba naman niya ang mga ito? Well, ang gusto niya lang naman ay magkaayos
na ang mga ito. The two are a perfect match in her eyes plus the fact that they are
her bestfriends.
Sa kakaisip sa kung ano na ang mga nangyari sa dalawang matalik na kaibigan ay

hindi niya namamalayang nakatulog na pala siya.
"��Oooohhhhh........ Ilaw... Sa gabing malaming.��"
Pupungay-pungay ang mga matang napamulat si Shaldrin. Nang matingin siya sa bintana
ng kwarto ay natiyak niyang gabi na. Napalalim ngang talaga ang tulog niya. Kinuha
niya ang cellphone na nadaganan niya. It says 7:34 PM. Her parents didn't even
bother to wake her up.
"��Wangis mo'y..... bituin sa langit.��"
"Ano ba 'yun? Lasing?" Tanong niya sa sarili. Parang lasing na ewan kasi ang
kumakanta sa labas ng bahay. At familiar nga ang kanta pero ngayon niya lang talaga
narinig iyon. Parang nagpa-pasyon ba.
"��Oooohhhhh......... tanglaw... Sa gabing tahimik.��"
Binuksan na niya ang bintana para makatiyak sa kantang naririnig. And she almost
gasped when she saw not only an unfamiliar guy singing and playing guitar, but to
her shock, the eight gorgeous hunks are standing outside the house!.... And take
note! Awkwardly!
What is the meaning of this?!
Isa-isang tinignan niya ang mga ito. God! Ano na namang pakulo ang naisip ni
Chace?! Hindi siya bobo para hindi maintindihang harana ang pakay ng mga ito.
Pero..... now?! At this generation?!
Nakita niyang mahiya-hiya pang ngumiti-ngiti si Chace bago inangat ang cellphone at
habang nakatingin doon ay sumabay sa kanta ng lalaking naggigitara.
"��Larawan mo, Neneng..... Nagbigay pasakit. Aaayyyyy!��"
Kusang pumaling ang ulo niya. Her face blank as she watched them continue their
act.
Neneng??? Aaaaaayyyy??? Oh, god!
(A/N: Sorry kasi. May WB kaya iyan lang napasok sa isip ko. Hehe. Click nyo yung
nasa side na vid. Imagine that was the other man joined by Chace. HAHAHA. Wala
talagang pumapasok sa utak ko ngayon. Huhu. K. )
Oo. Sobrang matawa-tawa na siya sa katawa-tawa naman talagang expression ni Chace

habang pilit na kumakanta. Pero lalo naman sa kakaibang drama ni Zachary! Aba, sa
hiya'y kinausap na lang ang halaman!
Kanya-kanyang drama ang mga ito. Si Drake ay kunwaring may kausap sa phone. Sa
ingay ba naman ng nakanta, game pa rin makipag-usap through phone? Si Ex at Chuck
naman naglalaro ng nanay at tatay pero halatang hindi mga sanay! Nagpapaluan lang
at kulang na lang eh, mag-wrestling! Si Spencer,-na akala niyang isang linggo pa
bago bumalik-awkward na kumukumpas sa saliw ng kanta nila Chace! Si Jayden, hiyang
hiya na talagang inuumpog-umpog na lang ng mahina ang ulo sa isang malapit na
pillar! Oh, jusko! Si Nate naman na ginawang advantage ang pagiging kambal,
pumwesto sa mismong likod ni Chace para invisible nga naman! At si Zach....! Oh my
god! Tulungan nyo po si Zach! Ha-ha!
Totoo. Mas naagaw ni Zach ang atensyon niya. Halatang hiyang hiya si Zach sa
ginagawang panghaharana ni Chace. Kung nahihiya ang anim, mas si Zach. Kausapin ba
naman ang halaman?
Hindi na niya pinansin ang patuloy na pagkanta ni Chace at ng isang matandang

kumakanta at naggigitara. Lumabas na siya ng bahay. Hindi niya rin nakita ang mga
magulang niya. Nasaan kaya ang mga iyon?
Pagkalabas niya ng bahay, ang unang hinanap talaga ng paningin niya ay si Zachary!
Aliw na aliw talaga siya sa kakaibang drama nito! Naulinigan pa nga niyang
kinakausap talaga nito ang halamang nilalaro. "Parang mga tanga 'no? Kadiri.
Kasuya. K
*******************************************
Chapter 22 - Hi, slave.
*******************************************
Chapter 22
Maraming araw na ang nakalipas simula nang mangyari ang panghaharana at pakikipag-
usap ng masinsinan ni Shaldrin kay Chace. Ilang araw na ba'ng puro ang binata lang
ang nasa isip niya?
Yes, she may left harsh words to Chace, but the truth is, she was just trying to
protect herself. The truth is, the feeling is still there. Lalo pa nang malaman
niyang nagsinungaling ito para sa kanya. But the sole reason why she turned him
down is because...... she's afraid. Afraid of being left again. Afraid of the
unsure future with him.
Pinasadahan ng tingin ni Drake Trevino ang application paper niya at pagkaraa'y sa

kanya itinuon ang tingin.
"Wala ka pang experience", he said, more of a statement.
"Yeah", bale-walang sagot niya.
Hindi niya inaakalang si Drake Trevino pala ang boss ng buong kompanyang pag-
aapply-an niya. Hindi lang si Drake, actually. Pag-aari ito ng tatlo sa walong
magbabarkada. Sina Zach at Jayden din ay kasyoso nito sa KING, a fashion and
lifestyle magazine. Natutuwa siya sa pagkakaibigan ng mga ito. Basta may kasamahan
sila, nakakabit na sa kanila ang pangalang 'KING'.
Ang tatlong kaibigan ni Chace ang boss niya at nagkataon naman kanina na nakasakay
niya sa elevator si Drake. Hindi naman talaga ito ang dapat na mag-iinterview sa
kanya pero dahil sa feeling niya ay ipinagpalagay na nitong may nakaraan o
koneksyon siya kay Chace ay ito na mismo ang nag-interview sa kanya.
"Kayang kaya ka namang buhayin ni Chace, ah?" May tagong ngiti ang nahagip ng
paningin niya. Yeah, as she expected.
"Hindi pa naman ako patay", she smiled at him. A true smile that is really fake.
Napataas ang kilay nito habang tuluyan nang napangiti. "Okay. Wala nang bakanteng
trabaho dahil kaka-hire lang namin ng mga intern. Pero tutal ay may balak
magpregnancy-leave ang isang layout artist namin, ikaw ang papalit. We will monitor
and at the same time pay you, for the first few weeks, at kapag nagustuhan naman
namin ang trabaho mo, we will make you a part of this company."
Tinanguan niya ang sinabi ni Drake, ng boss niya. Madali lang naman palang
makapasok sa kompanya ng mga ito. Madali nga ba? O dahil may hatak lang siya? Kung
ano man, ang mahalaga ay magkatrabaho na siya. Dahil nga ang motto niya sa buhay ay
'go with the flow'.
"Kailan mo gustong mag-start?"
She sighed. See what she was thinking about. Bakit siya pa ang mamimili ng araw na
magta-trabaho siya? "Kapag nag-leave na ang isa ninyong artist", na sa totoo lang
ay hindi siya naniniwalang may buntis itong empleyado.
"That's it. We will call you Ms. Zamoure", ngitian siya nito at gamit ang mga mata
ay itinuro na ang pinto.
Tumayo siya at nginitian din si Drake. "Thank you", wika niya na tinanguan lang
nito. Tumayo rin ito hindi para ihatid siya palabas pero para sumandal lang sa mesa
nito. Hindi pa siya nakakalabas ay nakita niya pang inilabas nito ang cellphone at
may tinawagan doon. Feeling niya ay alam na niya kung sino ang tatawagan nito, o
nagfi-feeling lang siya? Natingin si Drake sa kanya at nagtatanong ang mga matang
tinignan siya. Bahagyang nginitian niya lang ito at tuluyan nang isinara ang pinto.
Sino kaya ang tinatawagan nito? Baka nga si Chace? Tch. Bakit naman magiging si
Chace? Eh, hindi nga nagparamdam ng higit dalawang linggo sa'yo. Wala nang pakialam
sa'yo 'yun, sabi ng maliit na parte ng isip niya. Ipinilig niya ang ulo sa isipin.
Oo nga. Wala nang dahilan para pakialaman pa ni Chace ang buhay niya.
Nagtuloy siya sa basement sa parking lot at malapit pa lang siya sa kotse niya ay
tumunog nang bigla ang cellphone niya. Sinagot niya kahit unregistered number iyon.
"Hello?"
"Yo, Bash! Goodluck!"Iyon lang at biglang naputol na ang tawag.
Huh? Jayden? Si Jayden ba ang narinig niya?
Hindi pa na-aabsorb ng utak niya ang ibig sabihin ng tawag ay tumunog na naman ang
cellphone niya. Unregistered number again.
"H-hello?" Alanganin pero medyo may pagkairita sa boses niya. May kutob siya.
Pinaglalaruan ba siya?
"Hey, you're hired again", that's all and then gone.
Zachary. Napapikit siya sa sobrang irita. Pinaglalaruan nga talaga ata siya ng mga
kaibigan ni Chace!
Tumunog na naman ang cellphone niya at sa pagkakataong iyon ay hindi na siya

nagsalita nang sagutin niya ang tawag. Nahulaan na kasi niya kung kanino galing ang
tawag na iyon.
"We called you, right? You can start tomorrow. Goodluck."
Hindi na niya hinayaang siya ang pagbabaan dahil pagkarinig niya pa lang sa
goodluck ay ini-end niya na agad ang tawag.
She knew it! Tanggap na siya pagkita niya pa lang kay Drake!
Oh, god. Hindi niya alam kung tatagal siya kung ganoong may sayad ang mga boss
niya. Pero wala siyang magagawa. Magre-resign na lang siya at maghahanap ng ibang
trabaho kapag napika siya.
*
Ipinark niya sa basement ang kotse niya at nagtuloy na sa unit niya.
Yes, humiwalay na rin siya sa mga magulang niya dahil gusto niyang maging
independent na. Humiwalay siya at ngayon ay may trabaho na siya. Siguro ay
nakatulong ang mga nakaraang pangyayari sa buhay niya para magkaroon siya ng
panibagong pananaw sa buhay. Ngayon ay gusto niyang sa kanya umaasa ang sarili
niya. Gusto niyang paghirapan ang mga bagay na gusto niyang makuha.
Tungkol naman sa pagpapakasal niya. Kung kalian at kung kanino, siya rin ang bahala
roon. Spencer and Aldrich are still her choices. Binibigyan lang siya ng ama niya
ng panahon para makapag-desisyon.
Nang makarating sa tapat ng unit ay huminto siya. Hindi niya alam kung saan niya
nailagay ang susi ng bahay niya kaya naman pinindot niya na lang ang passcode ng
pinto.
"Katamaran umaabot hanggang sa passcode."
Napasinghap siya sa gulat nang may biglang nagsalita mula sa likuran niya. Bigla ay
nahila niya pasarang muli ang pinto. Akala niya ay aatakahin siya kahit wala naman
siyang sakit sa puso. At laking gulat niya nang makita ang taong lagi na ay
gumugulo sa isip niya!
"Chace! Siraulo ka ba?! Bakit pasulpot-sulpiot ka na lang bigla? Kabute?!" Inis na

bulyaw niya rito.
"Ang dali naman palang pasukin niyang bahay mo. Six fives? Tamad mo, miss",
nakangiting sabi nito na hindi pinansin ang sinabi niya. Malamang na nakita nito
ang pagpindot niya sa passcode. At oo, tama ngang 555555 ang code ng bahay niya. At
tama ring dala ng katamaran kaya iniba niya sa ganoon ang code.
Kinunutan niya ng noo si Chace. Paano nito nalamang tinatamad lang siya? At higit
sa lahat, ano'ng ginagawa nito rito? Paano'ng hindi man lang niya nakita ang
pagdating nito? Sinusundan ba siya nito? O hinintay siya nito? Napakaraming tanong
agad ang pumasok sa isip niya pero hindi niya iyon isinatinig.
Nginitian lang siya ni Chace at pagkaraa'y naupo sa dala nitong..... luggage?
"Bakit ka may ganyan? Aalis ka?" She asked out of curiosity.
At parang hindi nangyari ang pag-uusap nila noon sa isla. Bakit parang hindi man
lang ata sila awkward sa isa't isa? Bakit parang kung kausapin niya ito ay nagkita
rin sila nitong mga nakaraang araw? Hindi ba dapat ay may ilangang magaganap sa
kanila?
Lalong lumapad ang pagkakangiti nito at pagkaraa'y nagsalita. "He-he. Patira."
Biglang nanlaki ang mga mata niya. Ano ba namang..... "Chace! Napaka-libog mo!"
Clueless na tinignan siya ni Chace at nang makuha ang ibig niyang sabihin ay
napabuntong hininga ito. "Kako, patira sa bahay mo", medyo umikot pa ang mga mata
nito.
"Saksakan ka ng libog", she also rolled her eyes. Of course, alam niya ang ibig
sabihin nito dahil hindi naman siya engot. Kaya lang ay bakit naman ito makikitira
sa bahay niya? Nasisiraan na ba ito? Magsasama na naman sila sa iisang bahay? No
way.
Pero paano niya lulusutan si Chace ngayon? Nakita nito ang code ng pinto niya at
sigurado siyang magpipilit itong makapasok sa bahay niya. Pero hindi maaari.
"Ikaw nga ang malibog dyan. Tabi nga. Papasok na 'ko, pagod ako sa biyahe",
nanlaking muli ang mga mata niya nang hawiin siya nitong bigla at pindutin ang
passcode ng unit niya. Sinasabi na nga ba!
"Hooooy!" Naibukas na nito ang pinto, pero bago ito makapasok ay tinulak niya muna
ito ng pagkalakas-lakas at inunahan niya itong pumasok. Sinara niyang muli ang
pinto para mas time consuming ng mga five seconds man lang. Tuloy-tuloy siya sa
loob at agad na pinagkukuha ang mga nakasamburay na damit niya kung saan-saan. Pati
ang mga undies niya ay nagkalat din! Hindi naman kasi niya akalaing may bibisita sa
bahay niya ngayon! Kapag pumupunta kasi si Aldrich ay may pasabi kaya nakakapag-
aayos siya ng kaunti. Pero hindi niya inaasahan si Chace ngayon!
Aminado naman siya sa sarili niyang may pagkaburara siya. Reasonable naman para sa
kanya iyon dahil sa teritoryo niya lang siya burara.
Hindi siya magkandaugaga sa pagpulot sa mga damit niya at narinig na rin niya ang
muling pagbukas ng pinto kaya naman inihagis na niya sa loob ng kwarto niya ang
lahat ng napulot niya at agad na inayos ang sarili.
Tuloy tuloy ding pumasok si Chace hanggang sa sala at naupo sa mahabang couch doon.
Tinignan niya lang ito ng masama habang prente itong umupo doon.
"Kung makatulak ka, ha?" Sinimangutan siya nito at pagkaraa'y umiba-iba ng pwesto
ng pagkakaupo. Nakita niya pa nang kumunot ang noo nito at may kinapa sa likuran.
"Ano ba 'tong may tumutu-sok....."
Nanlaking lalo ang mga mata niya nang mula sa likuran nito ay ilabas ang isang....
bra! Sino pa ba'ng magmamay-ari niyon kundi siya!
Agad agad siyang lumapit dito at kinuha iyon kay Chace pagkaraa'y itinago sa likod
niya. Aba'y tutusok ngang talaga! May wire ang bra niyang iyon, eh. Hiyang hiya
siyang hindi makatingin ng diretso rito.
"Ayun. Kaya pala", mapanuksong ngumiti-ngiti pa ito. "Kaya pala tinulak mo 'ko, ha?
Talagang nilagay mo pa rito 'yan, 'no? Surprise ba 'yan? Naks! Sine-seduce mo 'ko,
ha! Aha!" Tukso nito sa kanya.
She rolled her eyes. "Ha-ha. Asa", sarkastikong sabi n

*******************************************
Chapter 23 - Master of what?
*******************************************
Chapter 23
"Who run the world? GIRLS! Who run the world? GIRLS! Who run the world????" Biglang
itinapat ni Shaldrin kay Chace ang hair brush na ginawa nitong mic.
"BOYS", pero dahil hindi niya maisatinig iyon sa ngayon..... "girls", ang
nakabusangot at mahinang tugon niya sa masayang masayang si Shaldrin.
"Good dog!" Tuwang tuwang bumalik ito sa pagkanta. "Who run this motha? Who run
this motha?!"
Psh. Palibhasa kadarating lang kaya hyper sa pang-asar,kadarating lang kasi nito
mula sa trabaho. Sinamaan niya ng tingin ang dalaga. "Makikita mo", mahinang bulong
niya sa sarili.
"I can hear you, slave!" Binelatan pa siya nito.
"Tss!" Ipinagpatuloy niya na lang ang pagmo-mop ng sahig. Kanina pa siya gumagawa
ng mga gawaing bahay. Nakapaglaba na siya, nakapag-urong, nakapagwalis, at ngayon
naman ang paglalampaso. Para siyang house husband, sa totoo lang. Halos magkanda-
kuba na siya sa paglalampaso sa sahig pero ang devil woman na si Shaldrin ay
pakanta-kanta't pasayaw-sayaw lang sa ibabaw ng sofa! Halatang pang-asar sa kanya.
Napasubo ata siya sa pagiging slave niya kay Shaldrin. Walang hiyang ideya ni
Spencer! Mukhang dehado siya ng sobra, ha? Pero ayos na rin iyon. Atleast,
makakapagpa-pogi points siya kay Shaldrin. Pogi nga ba 'yung utusan siya?
Pangalawang araw niya pa lang sa bahay nito. Ilang linggo ba silang hindi nagkita?
Palibhasa ay inayos niya muna ang lahat ng dapat ayusin bago niya gawin ang ideyang
makitira kay Shaldrin. May abiso na naman ng lahat ang ginagawa at gagawin niya,
eh. Abiso mula sa mga nakakatanda...................
"Mamamanhikan ka na ba, iho?" Biro ni Mr. Rikko Zamoure sa kanya. Natawa naman ang
maybahay nito at ganoon din ang kanyang lolo.
"Ewan ko nga ba rito, Zamoure. Hindi naman siya ang ipakakasal ko sa dalaga mo,
pero siya itong mapilit. Tinamaan ata ang loko", natawa pa nang huli ang lolo niya
pagkaraa'y makahulugang ngumiti sa kanya.
Pinakiusapan niya kasing muli ang lolo niya na kung pwede ay magkasalo sila sa
hapunan dahil may mahalaga siyang sasabihin.
Huminga siya ng malalim at pagkaraa'y tinignan ang mga magulang ni Shaldrin.
"May ipagtatapat ho ako sa inyo."
Tatlong pares ng mga mata ang nakatingin sa kanya. Hinihintay ang kung anumang
mahalagang sasabihin niya. Isang malalim na paghinga ulit ang ginawa niya bago
nagsalita.
"Shaldrin lost our baby", sa sinabi pa lang niyang iyon ay napasinghap na agad ang
ina ni Shaldrin, lalo pa nang dugtungan niya iyon. "......because of me."
Yumuko siya at hinintay ang mga salitang sasabihin ng mga magulang ni Shaldrin pero
walang makaimik sa mga ito. Sa laki ng bombang pinasabog niya, malamang lang na ma-
speechless ang mga ito. Sino ba namang magulang ang hindi magugulat kapag nalaman
nilang nakunan ang anak nila gayong hindi naman nila alam na nabuntis pala ang anak
nila?
"What are you saying, young man?" Pormal na ang tonong gamit ng ama ni Shaldrin.
Pero halatang nagtitimpi.
Nag-angat siya ng tingin. Kunot-noong mga nakatingin sa kanya ang mga ito.
"I am saying these because you have every rights to know. I am saying these all
because I know Shaldrin won't tell. Maybe in the next years, but not now." Kung sa
kanya nga ay hindi nito nasabi. "And I am saying these because I want forgiveness
from the both of you and........"
"And what?" Rikko asked.
"I want another chance."

"You want? You're not asking, you're just saying. Aren't we being conceited here?"
May pagkairita sa tono ni Rikko.
"Maybe, sir. Pero sa'kin lang pwedeng magpakasal ang anak ninyo."
Tumaas ang isang kilay ni Rikko. "You're too arrogant, young Fontillejo."
"Its runs in the blood."
"And what if my daughter refused?"
"She already did, sir", diretsong sagot niya. "But I'll ask her again....... and
again."
Lalong naningkit ang mga mata ni Rikko samantalang parang hindi pa lubusang ma-
absorb ng isip ng maybahay nitong si Celina ang mga sinabi ni Chace. Ang lolo niya
namang si Gabriello ay hindi na nagsalita at sa mesa lang nakatingin na animo'y may
malalim na iniisip.
"Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ngayon. Nagkaayos na kaming muli ng anak ko
after...... that incident", Rikko said, pertaining to the miscarriage incident.
Naikwento na ni Chace ang lahat mula umpisa. "Pero ito lang ang tandaan mo, Chace.
Oras na makita kong umiyak ang anak ko na ikaw ang dahilan...... ipapakasal ko na
siya nang hindi mo malalaman." Iyon lang at tumayo na ang ama ni Shaldrin.
Nakalabas na ito ng silid pero naiwan pa rin ang maybahay nitong si Celina.
"Chace, iho. You know I liked you the first time I saw you, but-"
"But I suck", siya na ang nagdugtong sa sinabi nito.
"Yes, you do. Kilala ko si Rikko at alam kong galit siya sa mga oras na ito. Ako
man, sino ba'ng magulang ang hindi? Pero malaki ang pang-unawa ko. Walang may gusto
sa mga nangyari sa inyo ng anak ko."
Biglang napatingin si Chace sa mga mata ni Celina. Hindi niya akalaing magiging
mahinahon ang mga magulang ni Shaldrin sa kanya. Lalo pa ng ina nito...
"Siguraduhin mo lang na sasaya siya sa'yo, ha? Dahil kung hindi, hinding hindi na
ako tututol na ikasal siya sa iba", marahang nginitian pa siya nito bago ito
lumabas ng silid.
Hindi siya makapaniwala. Shaldrin's mother is on his side! 'What a lucky jerk I
am!' sigaw ng isip niya.
"Tarantado ka, apo", bigla bigla na lang sabi ng kanyang lolo.
Napangiwi siya sa sinabi nito. "Naks, lo. Thanks sa fighting spirit." Kung ang
ibang makakarinig ay aakalaing nagbibiro lang ang lolo niya. Pero kilala niya ito
at seryoso ang sinabi nito.
"Tandaan mo ang sinabi ni Zamoure, Daniel. Dahil pag nagkataon.... ipapatapon kita
sa Ilog Pasig sa araw ng kasal niya. Kilala mo ako, apo. Kung gago ka, mas gago
ako."
"Oo na, lo. Proud na proud! Huwag ka nang mag-alala dahil ako lang talaga ang
pwedeng pakasalan ni Shaldrin. Kaya kung pwede lang ho, tigil-tigilan nyo na ang
pagdidiin nyo kay Spencer sa kanya."
Bigla namang natawa ang lolo niya. 'Naka-shabu ata 'to, eh', anang isip niya.
"Iyong kay Spencer ba kamo?" Muling natawa ito. "Pinrovoke lang kita, iho. Sobrang
bagal mo kasi", tatawa-tawang tumayo na rin ang lolo niya.
Pinrovoke lang siya? So, lahat ng paglapit ni Spencer kay Shaldrin ay para
pagselosin lang siya? All his old's wicked plan!
"In fact, tapos na iyon. Pero ano'ng malay ko....... eh hindi ko naman hawak ang
puso ng pinsan mo", an evil smile formed the lips of his grandfather and the next,
he's gone.
Si Spencer? Parang biglang nagulo ang isip niya sa sinabi nito.

Ano nga ang malay nila?
"SLAVE! I want espresso. Buy me one, please!" Sigaw ni Shaldrin ang nakapagpabalik
sa kasalukuyan sa kanya.
"Babe, let me finish this first, please?" Nginitian niya pa ito.
"Yuck!" Bumaba ito mula sa couch. "Fine! Ako na nga lang", pumasok ito sa sariling
kwarto at nang muling lumabas ay naka-jacket na. Hindi man lang nag-abalang
magpalit from short short to pants!
"Hoy, babae! Uso magpantalon!" Sigaw niya rito.
"Possessive much, slave? Sarreh! Di ako in. Belat!" At binelatan pa talaga siya!
"Dyan ka na! Mag-grocery na rin ako, awa naman ako sa lolo ko", tukoy nito sa
kanya. "Pakintabin mo buong bahay, ah? Aaaaaaünyeooong!" Iyon lang at lumabas na
agad ito.
'Nak ng! Hinagis niya sa sahig ang mop na hawak at binagsak na lang bigla ang
sarili sa single couch. Nakakabawas pogi points 'tong ginagawa ko, ah? Inikot-ikot
at minasa-masahe niya ang mga braso at balikat niya. Pagod na pagod na siya.
Huh! Mag-grocery kang mag-isa mo! Matutulog ako!
Sa sobrang inis at pagod, eh natulog ngang talaga siya.......
"CRAAAAP!" Boses ng matinis na babae ang gumising sa kanya.
"Ano ba naman? Natutulog, pwede?!" Angil niya sa bagong dating.

"Umalis lang ako, hininto mo na rin agad ang trabaho mo?!"
Hindi niya pinansin ang boses na 'yun. Inaantok pa talaga siya.
"HOY, ALIPIN!"
"Ay master!" Bigla siyang napabalikwas ng bangon. "Oh. Shaldrin, ikaw pala",
hihikab-hikab na bati niya rito.
"Shaldrin, ikaw pala? Ako pala? EH BAKA AKO NGA LOKO! BAHAY KO ATA?!"
"Psssh! Ingay ingay! Wag ka na ngang ano dyan, babe. Mamaya maaga kang ma-menopause
niyan, eh. Lika, tulungan kita dyan sa mga dala m-"
"Oy, Adi! 'Yung binili nating dinuguan muntik mo nang makalimu-"
Dinuguan! Mukhang magkakaduguan nga!
"SPENCER?!" Bigla siyang napakunot-noo nang makita ang pinsan na pumasok sa loob ng
bahay.
Ano'ng ginagawa nito rito?!
"Chace! Ano'ng ginagawa mo rito?" Amused na tanong ni Spencer.
"Gym, dude", walang kwentang sagot niya sa pinsan.
Ito na nga ba ang sinasabi niya. Hindi kaya......... may gusto na talaga si Spencer
kay Shaldrin niya? Hell, no. Hindi siya makakapayag.
"Oo, Ser. Dumayo 'yan ng gym dito. Moppy exercise, handwash exercise, mga ganun
ba", inirapan siya ni Shaldrin habang sinamaan niya naman ito ng tingin. Nagtuloy
ito sa kusina at inilapag sa dining table ang mga pinamili.
"Damoves, pre? Goodluck!" Tukso ni Spencer sa kanya.
"Ayos mo!"
"Sheng-shong!" Pang-aasar nito sa kanya. "Adiii! Tara, kain!" Sumunod naman ito sa
kusina.
Naiwan siyang napabuntong-hininga na lang. Lamang siya. Nakatira siya sa bahay ni

Shaldrin, eh. Mas makaka-damoves siya.
"HOY, ALIPIN! AYUSIN MO NGA 'TONG MGA PINAMILI KO!"
Ang sakit sa tenga kung sumigaw si Shaldrin. O sa kanya lang iyon? Sumasakit lang
ata ang ulo niya.
Tumayo siya at sumunod sa kusina. "Wow sa alipin! Haha! Ganda ng set-up nyo dudes,
ha?" Tatawa-tawang sabi ni Spencer na nakaupo sa kitchen counter habang hinahagis-
hagis ng mahina ang mansanas na hawak.
"Eh, ano? Alipin niya lang naman. Hindi ng buong samabayanan." Umismid siya at
nakita niyang inismiran din siya ni Shaldrin. Lumapit siya sa mga pinamili nito na
nasa table pero si Shaldrin naman talaga ang pakay niya. Magkatabi na sila nang
bumul
*******************************************
Chapter 24 (Part 1) - The girl that calls for a death glare.
*******************************************
CHAPTER 24
ANG mga sumunod na araw ay naging exciting para kay Shaldrin. Exciting dahil lagi
siyang may naiinis na alipin.
Hindi niya nga alam kung bakit nakakapagtyaga si Chace sa mga utos niya, eh. Bukod
kasi sa pagiging human alarm clock, cook, laundryman, dishwasher, driver, o in
short ay all around alipin, madalas niya rin itong pagtripan.
Katulad na lang ng mga nagdaang araw.
Isang beses nga nang umuwi siya galing trabaho, napagtripan niyang h'wag magbukas
ng pinto kaya itinext niya ng advance si Chace. Malayo pa siya ay natanaw na niyang
nakaawang ang pinto ng bahay niya. At nang makalapit siya ay pinagbukas ngang
talaga siya ni Chace.
Pigil ang ngiting nameywang siya. "Alipin! Lumuhod ka!"
Kaya isang nakakamatay na tingin na naman ang natanggap niya.
"MWAHAHAHAHA!" natatawa na lang siyang pumasok sa bahay niya at hindi na hinintay

na sundin ni Chace ang sinabi niya. Asa pa siyang sundin nga ni Chace iyon.
Aminado siyang sa titig ni Chace, eh takot siya. Pero dinadaan niya na lang sa tawa
para kunwari'y wala lang sa kanya. Trip niya lang talagang asarin ito.
Minsan namang namasyal siya sa parke kasama ito, marami siyang nakitang amo na may
nilalarong aso. Gumana na naman ang pagka-demonyita niya't tinawag niya si Chace.
"Alipin! Roll!"
Another death glare, eh?
"MWAHAHAHAHA!"
Pwedeng pwede na nga siyang tanghaling 'The girl that calls for a death glare'.
Hindi niya alam kung bakit mas masaya pa siyang makita ang naiinis na itsura ni
Chace kaysa sa manalo sa lotto. Aliw na aliw siyang makitang nabu-bwisit ito at
nagpipigil na lang.
Pero minsan talaga ay natakot siya sa sinabi nito na banta para sa kanya.
"Alipiiiiiin!" tawag niya nang nasa sala siya at nagbabasa ng magazine. Naiinip na
kasi siya sa kawalan ng magagawa.
Hindi man ipakita, alam niya na naiinis si Chace nang lapitan siya. Nag-uurong kasi
ito ng pinagkainan nila bago niya ito tawagin.
"Bakit na naman?"
"Halikan mo ang paa ko!" ini-stretch niya pa ang binti niya sa lamesita.
Wala talaga siyang magawa kaya si Chace na naman ang napagtripan niya.
Chace narrowed his eyes. Naghahamon ang tinging ipinukol sa kanya.
"Sigurado ka? Game ako. Paa lang ba?" makahulugang sabi nito.
Bigla ay natilihan siya. She discreetly gulped. Agad na naintindihan niya ang ibig
sabihin nito. At sa titig nito, alam niyang seseryosohin nito ang sinabi niya.
"De joke lang. Buksan mo ang tv!"
He smirked before he complied. She snorted.
"Alipin!" muling tawag niya rito.
"Ano na naman?!" Ayan na't sinigawan na siya.
"Remote", hindi na nakatinging sabi niya rito. Feeling niya kasi ay kakainin na
siya nito kapag tumingin pa siya.
Oo nga't natatakot siyang minsan. Pero hindi niya pa rin mapigilang matawa sa loob
loob niya. Talagang natutuwa siyang pahirapan si Chace.
Pero sa kabila rin ng mga iyon, hindi niya pa rin maiwasang ma-touch sa pagiging
consistent ng loko.
LAGPAS dalawang linggo na siyang pinagsisilbihan ni Chace. Obvious namang kung anu-
ano na nga lang ang pinagagawa niya rito, eh. Gusto niyang sumuko ito ng kusa.
Gusto niyang umalis ito at sukuan na siya. Pero hindi. Sobrang tigas ng ulo nito at
sinusunod lang talaga siya.
Katulad ng mga pagkakataon na inis na inis na si Chace sa mga pinapagawa niya pero
kahit ganoon, susundin pa rin nito ang lahat kahit gaano pa man kawalang kwenta
iyon. Ilang beses na ba nitong binanggit ang dahilang..... 'mahal kasi kita'?
Oo, alam niyang seryoso si Chace. Pero gaya ng sabi niya noon, natuto na siya. Kaya
mas lalong pinahirapan niya ito. Gusto niyang kamuhian siya ni Chace at ito na
mismo ang lumayo.
Nakita niya na nakapikit si Chace habang nakasandal sa couch. Tumingin siya sa

wallclok. Alas dyes pasado na ng gabi. Marahil ay pagod na ito. Kakatapos lang kasi
nitong magpalit ng bed sheet at pillow cases niya. Sinadya niyang dumihan ang mga
iyon. Sinadya niyang tapunan ng juice na ipinatimpla niya rito. She's so kind,
wasn't she?
Ginawa niya iyon dahil sa isang rason-ang kainisan siya nito. Pero wala, sinunod pa
rin nito ang inutos niyang iyon.
Ngayon, habang tumatagal..... tila bumabalik ang nararamdaman niya para kay Chace.
Or not. Hindi pala bumabalik... dahil hindi naman nawala. Bagkus, nadadagdagan pa.
Pero pinipilit niya ang sarili na hindi siya pwedeng magpadala sa nararamdaman
niya. Natuto na siya. She can't take another heartbreak.
Pero paano kung madala siya?
Ipinilig niya ang ulo sa anumang isipin. Nilapitan niya si Chace at niyugyog ito sa
balikat.
"Alipin. Gumising ka."
Patuloy lang siya sa pagyugyog hanggang sa tumugon ito. Umungol ito at nagkuskos ng
mga mata.
"Hmnn?"
"Oh", inilapag niya sa center table ang isang red nail polish, acetone and a roll
of cotton tissue. "Lagyan mo 'ko nito. Gandahan mo."
"Ano 'yan?" kuntodong kunot ng noo ang ginawa nito.
"Duh. Baka water color, Chace", inirapan niya ito at naupo na sa tabi nito,
ipinatong niya sa table ang paa niya.. "Bumaba ka. Du'n", turo niya sa sahig.
Tumugon naman agad si Chace.
"Alam ko kung ano 'to, pero bakit? Taghirap ka na? Sa nail salon ka nagpapaganto,
ha?" Nagising na ata ang diwa nito.
She waved her hand. "Baka pinapahirapan kasi kita, di ba? Daming satsat, trabaho
na! Slave?" pagpapa-alala niya rito.
Sinamaan muna siya ng tingin nito bago asar na inabot ang nail polish at sinimulan
na sa unang kuko niya sa paa.
"Kung bumabalik ka na kasi sa bahay mo, hindi ka na sana naagrabyado pati sa

pagtulog mo", bulong niya. Sadyang ipinarinig niya.
Ipinagtatabuyan niya na nga kasi, ayaw pa. Ayan, manigas siya. Hah.
"Kulit ng lahi mo pero mas makulit ako. Tahimik!" sinigawan siya nito pero alam
niyang biro lang 'yon.
Ito na naman at tinatakot siya? "Hoy, alip-"
"TCH!"
Hindi naman dapat siya masindak pero bakit nasindak siya? Nakakatakot pala talaga
kapag inistorbo ang natutulog?
"Hmp!" iningusan niya na lang si Chace at minanduhan na lang ito sa tamang pagpahid
ng nail polish.
"Hindi ganyan! Light lang kasi!" angal niya nang ubod ng kapal ang ilagay nito sa
kuko niya.
"Teka kasi, wag kang magulo!"
"Eh, burahin! Ulitin mo!"
"Teka sinab-ayan na natulo!" nasindak na naman siya sa sigaw nito. "Harot harot
kasi, natulo tuloy! Ano'ng malay ko sa pagku-kyutix na 'yan? Bakla ba 'ko, ha?
Tina-try ko ngang ayusin tapos... 'Nak ng!" pabalang na binaba nito ang nail polish
at agad na nagdiretso sa kwarto.
Ilang segundo siyang hindi nakapag-react.
Walang ibang pumasok sa isip niya kundi..... Ano'ng nangyari du'n?

ASAR na asar si Chace nang pumasok siya sa kwarto niya. Ilang araw na ba siyang
nagpipigil? Halos isang linggo na! Halos isang linggo tapos ngayon....
Kaya minabuti niyang maggalit-galitan na lang. Paano ba naman? Ang ikli ng short,
nakalantad ang makikinis na hita, pumwesto pa sa ganoong upo. Nagpipigil na nga
tapos... tapos....
Ah, shit! Get to your senses, Chace! Hell, he'd done it again. He was a womanizer,
for crying out loud!
***
A/N:
Super bitin? Part 1 kasi =)
Sorry na, guys. Super slow ng updates nito at part part na. As in bitin.
Dapat talaga next month pa ako mag-uud. Pero eto na. I-appreciate na lang guys, ha?
Love y'all :*
xxx
*******************************************
Chapter 24 (Part 2) - The girl that calls for a death glare.
*******************************************
KINAUMAGAHAN ay wala pa rin silang pansinan ni Shaldrin. Malamang ay nagtataka na
ito sa inasal niya nang nagdaang gabi pero wala pa rin siyang balak na magsalita.
Hanggang sa parking lot sa basement ay hindi niya pa rin ito pinansin. Mautak lang
talaga ito kaya napilitan siya.
Binuksan niya ang backseat kung saan ito pumasok. "Hoy! Ano 'yan?!" sita niya kay
Shaldrin.
"Ano?" parang patay-malisya pang tanong nito.
"Ano'ng ano? Bakit dyan?!" Ang aga aga, umiinit na agad ang ulo niya. Simula nang
maging slave siya nito, ngayon lang ata siya nagrebelde. Paano ba nama'y puro
walang kwentang bagay lang ang inuutos sa kanya. Sino ba namang hindi mapupuno
doon? Ngayon naman, ginagawa talaga siya nitong driver at sa backseat pa pumwesto?!
"Tinted naman, hindi 'yan kita!" ganti nito sa kanya.
Sa pagtitimpi ay napakagat labi siya. "Isa. 'Pag hindi ka lumipat sa unahan..."

banta niya rito. "Dalawa..."
"Ayoko! Nakakatakot ka kaya ngayon! Meron ka ba?!" tila natatakot ngang sabi nito.
Sa loob-loob ay natawa siya. Natatakot? Bago ata iyon, ah? Pero ipinagpatuloy niya
lang ang pananakot dito. "Tatlo....! Lilipat ka o sasamahan kita dyan tapos alam mo
na?"
Biglang nanlaki ang mga mata ni Shaldrin sa sinabi niya. Hindi na nag-abalang
lumabas pa ng kotse at dali-daling nagkandakuba ito sa paglipat sa unahan.
Nagdiriwang ang kaloobang pumasok siya sa loob ng kotse. He smirked as he saw

Shaldrin's angry expression.
"Lilipat din pala", bulong niya.
"Tse!" iningusan lang siya nito.
Hanggang sa maihatid niya ito ay may ilangan pa rin sa pagitan nila.
Natatawa lang siya. Bakit bigla bigla na lang kayang natakot sa kanya si Shaldrin?
Ituloy-tuloy niya na kaya ang pananakot dito? He smiled a devilish one.
Nagtuloy muna siya sa condo unit ng kambal niya. Sa condo ito nakatira dahil nga
ayaw nitong makasama si Danae sa bahay na iniregalo ng mga magulang nila at
magulang ni Danae sa mga ito. Matigas talaga si Nathaniel.
"Oy, bro. Andyan ka na pala", kumuha ito ng canned beers sa ref at inabutan siya ng
isa, ang iba'y inilapag sa center table.
Naupo siya sa mahabang couch. "Brazilian na naman kahapon, ah?" Tukoy niya sa
balitang nagkalat na naman sa mga dyaryo.
'Famous car racer, Nate Fontillejo, caught with a Brazilian model!' Ilang beses na
ba ngayong taon na Brazilian ang balitang ka-fling nito? Take note: 'fling' not
date. Palibhasa ay magawa-gawa na lang ang media basta lang maipasok sa balita ang
kambal niya. Madalas nga noon, siya talaga ang may katagpo sa ibang babae pero
pangalan ng kambal ang nadawit. Natatawa na lang silang magkakaibigan. They are
identical, of course, money.
Oo nga't mayroong tao sa media na may alam na kasal na ang kapatid niya, pero
binabayaran iyon ni Danae h'wag lang ibunyag. Hindi niya lang alam kung bakit
ginagawa iyon ni Danae. Marahil ay kagustuhan din ni Nate? He's not sure.
Minsan nga ay hindi niya alam kung pagsisisihan o pasasalamatan niya na hindi siya
naging car racer, eh. Pangarap kasi nilang kambal iyon simula bata pa lang sila.
Pero dahil pinriority niya ang kompanya ng pamilya, si Nate lang ang nakapagpatuloy
niyon.
"Oo, nagtanong lang kung saan ang parking lot, fling ko na agad. Patawa", natawa
pang sabi ng kambal niya tsaka humigop sa hawak na beer.
Napailang na lang siya. Media nowadays. Alam niya naman kasing loyal ang kambal
niya kay Shanelle.
Yes, Shanelle. He sighed in pity for Danae.
"Oh, bukod kay Lessie, ano ba'ng problema natin?" pagbabago niya sa usapan. Tinext
kasi siya nito na pumunta nga siya at may pag-uusapan sila.
Si Alessandrica-o Lessie sa pamilya, ito naman kasi talaga ang lagi nang problema
nila. Sa tigas ba naman ng ulo nito. Pero ngayon, mukhang may iba pa.
"Ah. Si Eunice, bro. Tagal naman ni Ser! Ugok na 'yun talaga."
Napakunot bigla ang noo niya. Hindi pinansin ang paghahanap ni Nate kay Spencer.
Si Eunice ay pinsan din nila.
Kung si Spencer ay tatlong taon ang tanda sa kanila, dalawang taon naman si Eunice
sa kanila. Pero ano naman ang magiging problema nila kay Eunice? Eh, hindi ba't
nasa Austria ito?
"Bakit? Uuwi na si Ice?" tanong niya. Mahigit dalawang taon na kasi noong huling
uwi nito.
"Yup. And we need to do something", makahulugang sagot nito.
"Something?" nalilitong tanong niya.
"Limot mo na, bro? Our asshole of a friend named Drake?" pumitik-pitik pa ito.
"Remember?"
At bigla namang pumasok sa isip niya ang sinasabi nito. "Ah! That one night....."
Agad na bumalik ang inis niya sa matalik na kaibigan. "That f*ckin' jackass!"
Ang kawalang hiyaan ni Drake na nauwi sa pagbabasagan nila ng mukha. Salamat nga at
matatag ang samahan nila dahil kung hindi ay hindi niya na alam kung ano ang
magagawa nilang magkapatid sa kaibigan. Lalo pa ni Spencer.
Ang mga babae kasi sa pamilya nila ay sobrang halaga para sa kanila. Kaya't nang
may nangyari kay Drake at sa pinsan nilang si Eunice gayong kilala nilang walang
balak na magse-settle down si Drake? Halos masira ang pagkakaibigan nila nang dahil
doon. Kaya nga hindi nila papayagang makatuluyan ni Alessandrica ang isa man sa mga
kaibigan nila, e. Good thing wala namang kaibigan nila ang tumalo sa kapatid nila.
Kilalang kilala kasi nila ang mga kaibigan nila at pag nagkataon, talo-talo nang
talaga.
"What are we gonna do?"
Hindi nila alam ang tunay na nangyari. Kung may relasyon ba si Drake kay Eunice o
ano. Basta na lang kasi nilang nakita si Eunice na lumabas sa kwarto ni Drake sa
bahay nito sa isla nila-sa Hunkings. Ni minsan kasi ay hindi nila nakitang nag-usap
ang mga ito pero nang lumabas ito sa kwarto ni Drake, doon na nagkagulo. Inamin
kasi ni Drake na may nangyari nga sa mga ito.
Alam nilang may kinalaman si Drake sa pagbalik ni Eunice sa Austria at ngayon na

lang ulit mauuwi. Dati kasi ay kada dalawang buwan lang, umuuwi na ito. Pero nitong
nakalipas na dalawang taon ay hindi nangyari iyon.
"We? None. Drake?..... Many", Nate smiled a devilish one.
"We're gonna play cupid?" he asked knowingly. Kung may makakatuluyan din lang ang
pinsan nila. Mabuti nang ang nakauna rito.
Yes, they saw blood stain that day on Drake's bed. Flaring up their anger.
"Yeah", Nate smiled and so he did too.
Doon naman sila naistorbo nang may biglang nag-door bell.
"Oh, tagal mo!" tinapik ni Nathan ang bagong dating na si Spencer.
"Pasensya, kakabasa ko lang kaya ng text mo. Ang landi kasi ng kama ko!"
Natawa sila sa dahilan nito. Mukhang kagigising lang nga nito at dito na agad
nagtuloy.
"O, ano ba'ng pag-uusapan natin mga 'cuz?" umarte pa itong parang malanding babaeng
naghihip-hop sa huling sinabi. Natawa na lang sila.
"Si Ice, bro, uuwi", sagot ni Nate.
"Ahh. Alam ko na 'yan! Huli na kayo sa balita!" pagmamayabang nito. "Kailan nga
ulit?"
PAK!
Binatukan ni Nate si Spencer. "Yabang yabang date lang hindi alam!" natawang sabi
nito.
"Hoy, mas matanda ako sa'yo!" biro ni Spencer. "Teka kasi hindi pa gising diwa ko.
Kailan nga?"
"Oh, ayan uminom ka nang magising", inabutan niya ng isang beer si Spencer na
inabot naman nito. "Bukas na."
"Phhhhpt! BUKAS?!!!? Mga ulol, mamayang gabi na!" biglang bulalas nito.
"Akala ko ba nakalimutan mo?" litong tanong ni Nate.
"Testing lang kung alam nyo. Takte. Sino'ng nagsabi sa inyong bukas pa?" tinignan
silang dalawa ni Spencer.
Tinignan niya naman si Nate dahil wala naman talaga siyang alam sa pag-uwi ni
Eunice.
"Si Ice mismo", sagot ni Nate.
"Haha! Mga loko! Alam ni Ice na may pa-planuhin kayo kaya niloko kayo. Mamayang
gabi na talaga uwi niya."
Malamang nga na alam ni Eunice ang gusto nilang mangyari. Noon pa lang ay pinilit
na nila itong magpakasal kay Drake. Pinilit nila ng buong pamilya pero bigla na
lang nasa Austria na si Eunice.
"Pa'no mo nalaman? Sure naman na hindi niya rin sasabihin sa'yo", Nathan asked.
"Oo nga", sang-ayon niya. "Ikaw kaya ang master sa pagpa-plano! Kita mong naging
slave ako nang dahil sa'yo. Bwisit ka nga pala, hindi ko pa nasabi sa'yo."
"Haha! You're welcome, Chace! Kung alam ko lang, alam ko naman talagang gustong
gusto mo naman. Hahaha!" Nailing at natawa na lang sila ni Nate. "Basta bukas ang
uwi ni Ice. Alam ko 'yan. Ako pa? O, dali na..... PLANO!"
NAPAGABI siya ng uwi at alam niyang sandamakmak na utos na naman ang aabutin niya
kay Shaldrin nito. Oo nga't nag-file siya ng leave sa papa niya dahil naayos niya
na ang mga dapat ayusin sa kompanya nila, pero may nag-interview kasi sa kanya
kanina kaya sumaglit siya sa opisina. Nakalimutan niyang maaga ang uwi ni Shaldrin
ngayon kaya yari siya.
Nagmamadaling pumasok siya sa bahay para lang matigilan sa ikatlong hakbang niya.
Mukhang dinaanan ng bagyo ang bahay ni Shaldrin. Ano'ng nangyari???
He looked at the lady sleeping at the long couch. Shit, he cursed.
Nagkalat ang mga canned beers, snacks and throw pillows sa sala. Pumunta siya sa
kusina at ganoon din ang lagay nito. Ang ayos ayos nang iwan nila ang bahay kanina,
ganito na agad nahuli lang siya ng dating? Sino ba naman ang hindi maiinis sa gawa
nito? Daig pa ang mga nagsleep over na kabataan sa kalat!
"Shaldrin", niyugyog niya ang balikat ng natutulog na dalaga. "Hoy, Shaldrin."
"Hmnn.." umungol ito and he cursed in his head again.
One last call. "Shaldrin...." But then, no response.
He sighed in defeat. Inilipat niya na lang sa kwarto si Shaldrin at nilinis na

naman ang buong kabahayan.
SHALDRIN felt a pang of pity for Chace. Seryoso talaga ito sa pagiging alila nito.
Mahigit dalawang linggo na pero ngayon lang talaga siya na-convince. Talagang
pagtya-tyagaan siya nito kahit ano pa ang gawin niya.
Now she's torn. Torn between giving him a chance or not.

Ilang oras ang pinalipas niya bago siya nagdesisyong lumabas ng kwarto. Sinilip
muna niya kung naroroon pa si Chace at nag-aayos ng mga kalat niya pero wala na
ito. Patay na rin ang mga ilaw.
Nakatapos na palang maglinis ang mokong, natawang naisip niya. Touched at the same
time.
Ganoon na lang ang gulat niya nang biglang may umangat na bagay sa sofa. Halos
mapasigaw siya sa gulat pe
*******************************************
Chapter 25 - We'll be dead.
*******************************************
Chapter 25
CHACE smiled as he heard what Shaldrin said. Half asleep or what, his half awake
sense shouted in joy. He fell asleep again hugging her tightly. Feeling her in his
arms, smelling and kissing her hair. How he missed the feeling.
Nagising siya nang magaan na ang pakiramdam niya. Literal na magaan. Ibig sabihin
lang......
"Shaldrin...." He tried to call and reach for her but she's really not there beside
him. "Shaldrin..." he tried once again but no one answered.
Doon na siya tuluyang nagising. Tinignan niya ang sahig sa pag-aakalang naihulog
niya si Shaldrin pero wala ito roon. Maski sa ilalim ng couch ay tinignan niya pero
wala rin. Hindi kaya pumasok na ito sa trabaho? Tinignan niya ang wallclock and it
says nine in the morning, may araw na ring tumatama sa bintana.
Pumasok na nga siya, ang pumasok sa isip niya.
Nag-inat siya at pupungay pungay pa ang mga matang nagtuloy sa kusina para sana
kumuha ng tubig pero bigla na lang siyang napahinto nang makita niya si Shaldrin na
may hawak na...... "KUTSILYO!!!! TAE, BATI NA TAYO, HA!" biglang naging alerto
siya. Seryoso.
Shaldrin snorted. "Funny, Chace. Funny", she said, sarcastic as ever.
Doon lang siya nakaluwag ng paghinga at natawa na lang siya sa sarili niya.
"Akala ko pumasok ka?"
"Duh, Chace. Linggo."
Napakamot siya sa ulo. Oo nga pala't linggo na.
"Umupo ka na dyan. Nagluto ako", tinalikuran na siya nito at nagtuloy sa ginagawa.
Napangiti siya. Ayos na nga talaga sila. At ang malamang ipinagluluto pala---gulp.
Bigla ay napalunok siya.
Shaldrin-cooked..... She-cooked..... SHALDRIN COOKED! Napahumidig siya nang

tuluyang rumehistro sa isip ang nangyayari.
N-nagluto si Shaldrin. Nagluto siya! Sheeeeeet! Iyon lang ang pumasok sa isip niya
sa mga oras na iyon.
Ngiting-ngiting inilapag ni Shaldrin ang plato ng nilutong..... "W-wow. Mukhang

masarap 'yan, ha? A-anong.... tawag dyan?" alanganing tanong niya. Hindi niya
talaga masabi kung ano ang niluto nito. Itlog at ang kaninang hinihiwang kamatis
lang ang sigurado siya.
"Jjaran! Ham, cheese, hotdog and tomato omelet!" kuntodo ngiting pakilala nito sa
niluto.
Napalunok siya. Ang sarap pakinggan..... sana naging kanta na lang.
Parang noon lang kasi..... Burned hotdogs, burned eggs, burned hams and burned
breads. What a burned breakfast, he thought at that time.
Ngayon naman, pinagsama-sama lang nito ang lahat at may kamatis pa! At hindi lang
iyon..... "Uhh..... may granules ka ulit na nilagay?" alanganing tanong niya kay
Shaldrin.
Shaldrin beamed at him. "Of course! Seasoning granules kaya ang secret sa
pagluluto!" Proud na sagot nito. Again, he gulped. Patay na, biglang kinabahan
siya.
Noong unang beses na pinagluto siya nito, ipinagpasalamat niya sa PI niya ang
pagtawag nito. Ngayon kaya'y may sasalba sa kanya?
Paano ba namang hindi siya matatakot sa luto ni Shaldrin? Aba'y parang ginagawang
breading mix ang seasoning granules! At kalian pa nauso ang paglalagay ng granules
sa hotdogs and hams? Understandable pa sa mga itlog pero anak ng itlog naman, oo!
Bakit pati sa hams and hotdogs? Noong una nga ay inakala niyang vetsin ang
ibinudbod nito. Pero nang matuon ang pansin niya noon sa isang plastic na sa
palagay niya ay pinaglagyan nito ng kalat, nakita niya ang tatlo o kung tatlo nga
ba o humigit pa sa nakita niyang seasonings.
"Dali, tikman mo na! Honest comments, ha?" Nakangiting umupo ito sa tapat niya
dahil maliit at bilugan lang ang mesa, magkalapit lang din sila.
Dahil ayaw niyang i-disappoint ang magandang mood ni Shaldrin at ayaw niya ring
bigla na lang mang-i-snob ulit ito, he acted like a pro.
"Hmm..." he gulped once before getting a spoonful and placed it in his mouth.
Tinikman niyang talaga kung nag-improve ba ang pagluluto nito.
At laking gulat niya....... nang halos katihin ang loob ng bibig niya sa sobrang
alat ng nginunguya niya. Seryoso.
"Uy, ano? Masarap?" ngiting ngiting tanong ni Shaldrin.
'Bakit kasi pagluluto pa ang naisipan mo, eh pwede namang kiss na lang?' ang nais
niyang isagot pero dahil hindi niya masasabi iyon sa ngayon, he lied. "Hmm! Sarap.
Improving", he smiled as he tried to swallow the food in a normal yet delicious
looking way.
"Talaga?" masayang tanong nito.
"Mm-mm! Sarap! Pero 'wag mo nang uulitin, ha? Alam mo namang ayaw kong napapagod
ka", pagsisinungaling niya rito.
Agad namang nagsalubong ang mga kilay nito kasabay ng pag-pout ng mga labi nito.
"Joke time ba 'to? Sabi ko honest comments, ha?" tanong nito kasabay ng pagsingkit
ng mga mata.
"T-totoo! Syempre, kaya nga ako naging slave mo, di ba? Ikaw dapat ang ipinagluluto
ko. Baliktad ka naman babe, eh. He-he", hindi niya alam kung umuubra ba ang white
lie niya rito.
"Tse! Napaka-sinungaling mo kahit kalian! Isa kang suwail!" madramang sabi nito
habang tumatayo na halos ika-bunghalit niya ng tawa.
"Uy. Saan ka pupunta?" tanong niya.
Hindi siya pinasin nito at nagtuloy lang sa ginagawa. Sinundan niya lang ito ng
tingin nang pumunta ito sa sala at kinuha ang telepono. Narinig niya na lang na
nag-order ito ng Fettucine Alfredo at pizza, Meat Lovers in family size.
Natawa siya. Noong mga panahon kasing ayos pa sila at sweet sa isa't isa, madalas
silang nagpapa-deliver ng pagkain sa Pizza Hut dahil simula noong nagluto ng isang
beses si Shaldrin noong dinala niya ito sa Hunkings, hindi na naulit pa iyon.
Madalas na lang din silang kumain sa labas. Hindi niya nga alam kung bakit biglang
nagluto na naman ito ngayong masasabi niyang ayos na sila. Kaunti? Well, atleast,
improving. He smiled at his thought.
"Hoy, alipin", kinalabit na lang siya nito sa likod nang hindi niya namalayang
nakabalik na pala ito. "Iligpit mo na 'yan. Baka mamatay ka dyan biglang magparty-
party ang buong kalawakan."
Sinamaan niya ng tingin si Shaldrin.
"Aba, alipin! Baka ipaubos ko sa'yo 'yan?" pananakot pa nito.
Lalong naningkit ang mga mata niya. So, alam pala nitong palpak ang lasa ng mga
niluluto nito pero pinapakain pa rin sa kanya? "Eh, kung hinahalikan kaya kita
dyan?"
Napakurap kurap ito sa sinabi niya. "Ako na nga magliligpit", biglang ako nito sa
sariling utos at nagsimula na ngang ligpitin ang inihain.
Why does he feel like she always tremble whenever he threatens her to kiss her? He
can't get it...... or maybe he knows..... or not.
"Pwe", he spat the tiny granule left in his mouth.
SHALDRIN threw tantrums the whole time she was with Chace. Hanggang sa gumabi ay
sinungitan niya lang ito. Ni wala siyang ganang mag-shopping ngayon.
Paano ba naman eh, nagsinungaling na naman sa kanya ang magaling na si Chace!
Oo. Alam niyang pangit ang lasa ng luto niya dahil tinikman niya na iyon bago pa
man ihain kay Chace. Sobrang maalat. Naparami ata ang granules na inilagay niya.
Hindi katulad noong unang beses na pinagluto niya ito ay medyo okay pa para sa
kanya ang pagkaka-season. Naparami nga ata ang granules ngayon.
Iyong maliit na bagay nga, nagsinungaling na naman ito. Paano pa kaya sa iba?
Oo nga't puro white lies ang sinasabi sa kanya ni Chace para lang hindi siya
magtampo o magalit, pero paano siyang muling magtitiwala kung iyon ang dahilan ng
pagkawala ng mahalagang buhay sa kanila?
With his white lies.... Paano niya muling pagkakatiwalaan si Chace?
Hindi niya ito pinapansin at talagang buong maghapon lang siyang nahiga sa sala
habang nanunuod ng kung nau-anong palabas sa tv. Inutusan niya pa nga itong bumili
ng popcorn dahil trip niya lang.
"Ang tagal mo, alipin!" sigaw niya nang sa wakas ay dumating na ito.
Inilapag ni Chace sa center table ang biniling pop corn at pagod na naupo sa couch.
"Mukha bang kapatid ko si Flash, ha? Ang tulin na kaya ng pagkakabili ko. Sa mall
mo pa kasi ako pinapunta, edi sana sumama ka na lang sa'kin at nanuod tayo ng sine.
Ewan ko rin diyan sa utak mo, eh", may himig ng pagkaasar sa tono nito.
Ito pa ang may ganang magalit?
"Uy, oo nga, 'no? Tara, pag-drive mo 'ko. Dalin natin 'yang popcorn!" sumang-ayon
siya sa sinabi ni Chace. Ang totoo ay binubwisit niya lang ito dahil gusto niyang
mabwisit ito katulad ng pagkabwisit niya sa kasinungalingan nito.
Ano nga ba ang palabas sa sinehan ngayon?
"SHIT! Naiinis na 'ko, ha!" bulyaw ni Chace kay Shaldrin.
Ang akala niya talaga ay ayos na sila, eh. But no, they're not that okay. Bigla na
lang bumalik sa pagiging snob si Shaldrin. Ano na naman ang inaarte nito?
"Dali na! Manood tayo. Wait...." Tumayo na ito sa couch at akmang papasok na sa
kwarto para kumuha ng gamit.
Doon naman biglang nag-ring ang cellphone nitong nakapatong sa center table.
"Hey, Drich."
Kailangan niya pa bang hulaan kung sino iyon? Eh, ang dalas dalas magkausap ng mga
'yon.
"H-ha? Nakauwi ka na? T-teka.... Uhh..."
Nagmasid siya sa reaksyon ni Shaldrin. Tila ito natataranta.
Dingdong!
"Oh, shoot!" Shaldrin said as if cursing the sound of the doorbell. Naibaba na rin
nito ang cellphone at natatarantang lumapit sa kanya.
"Chace, magtago ka, dali!" pilit siyang hinila nito patayo.
"Sino'ng taya?"
"Funny mo, Chace! Dali na!" pilit pa rin siyang itinayo nito.
Hindi ba't halos magsigawan na ulit sila kanina?
Dahil sa nalilito pa siya, maang na sumunod lang siya rito sa pagtayo. "Bakit
kailangan kong magtago?" naguguluhang tanong niya.
"Obvious ba? Si Aldrich ang nag-doorbell na 'yun!" natatarantang sabi nito at

hinila pa rin siya hanggang sa kwartong tinutuluyan niya. "H'wag kang lalabas diyan
hangga't hindi ko sinasabi. Ha?" parang magulang na utos nito sa kanya.
Talagang hindi niya maintindihan kung bakit kailangan niyang magtago.
Palabas na si Shaldrin ng kwarto niya pero pinigil niya ang braso nito. "Bakit nga
kasi?" tanong niyang muli sa naiinis na tono.
"Chace, galit sa'yo si Aldrich. Siya ang nagdala sa'kin sa ospital noong....." she
stopped in mid-sentence. "Basta, Chace, alam mo na 'yon. Galit siya sa'yo at hindi
pwedeng makita niyang nandito ka ngayon. We'll be dead."
"Oa mo. Bakit kasi? Lagpas dalawang linggo na ak

*******************************************
Chapter 26 - Make me happy, please?
*******************************************
Chapter 26
HINDI niya alam kung paanong natapos ang halos wala pang dalawang minutong usapan
nang walang nagkasakitang muli. Nakaalis na rin si Aldrich pero tulala pa rin siya
sa nangyari.
Walang ibang umaalingawngaw sa isip niya kundi ang sinabi ni Aldrich kay Chace.
'Isang beses pa, hindi ka na hihinga.'
That really scares her up until now. She knew her bestfriend mean it. He will if he
will.
"Natakot naman daw ako", sarkastikong wika ni Chace na tumayo na at pumasok na sa

kwarto nito. Pabagsak pang isinara ang pinto.
Halatang galit ito pero sa hindi niya malamang dahilan. Kung dahil ba itinago niya
kay Aldrich ang pagtira nita sa bahay niya o dahil sinaktan ito ni Aldrich.
She sighed. Ano na ba ang gagawin niya kay Chace? Please?
She closed her eyes and heaved a sigh.
She chose him earlier. She knew she chose him when she wished her own bestfriend to
get hurt. She chose him. God, she still really love him that much!
Ipinikit niya ng mariin ang mga mata niya.
Ito na. Sigurado na siya.
Another chance, Chace. I'm giving you one more chance.
Ilang minuto muna ang pinalipas niya bago nagdesisyong pumasok sa loob ng kwarto si
Chace. Dala na niya ang first-aid kit na ngayon niya lang magagamit. Ipinilit lang
kasi ng mommy niya sa kanya ang first-aid kit na iyon.
Naabutan niyang patay ang ilaw ng kwarto ni Chace at tanging ang liwanag na
nanggagaling sa tv lang ang nagdulot para makita niya ang inis na itsura nito.
Isang sulyap lang ang ibinigay nito sa kanya at agad na ibinalik ang pansin sa
panunuod, kung nanunuod nga ba.
Tila wala itong balak na pansinin siya kaya naman binuksan niya ang ilaw na
ikinasilaw nito.
"Patayin mo nga!" sigaw nito sa kanya kaya naman napabuntong hiningang pinatay niya
na lang ulit ang ilaw. Atleast, pinansin na siya.
"Hoy", agaw niya sa pansin nito pero hindi naman din siya pinansin. Kunot na kunot
ang noong nakatingin lang ito sa tv.
She sighed. Nakaharap kay Chace na naupo siya sa kama sa tabi nito. Dumapo ang
tingin niya sa sugat nito sa ibabang labi at sa may ilalim ng mata, bandang gilid
sa may buto. Medyo napangiwi siya nang makita ang mga iyon.
Una niyang inilabas ang cotton buds at betadine para sa sugat nito sa ilalim ng
mata at inumpisahang gamutin iyon. Si Chace naman ay tila walang pakialam sa
ginagawa niya at hinahayaan lang siya. Nang matapos ay kumuha naman ng cotton
tissue at walang sabing kinurot kurot ang parte ng labing may sugat gamit iyon.
Focus na focus lang siya sa pagpisil sa malambot nitong labi. Sobrang lambot. Kahit
na liwanag galing tv lang, kita niya ang mapulang kulay ng mga labi nito. Daig pa
ata ang mga labi niya. Mapula at malambot. Reminds her of her favorite
strawberries. She wanted to bite them, eat them.
And then she remembered being kissed by those lips. Damn, she gulped.
Doon niya namalayang isang pares ng mga mata na pala ang nakatitig sa kanya.
Chace was looking at her, eyeing her. Nababasa ba nito ang iniisip niya? Lalo
siyang nailang. Mariing pinisil niya ng huli ang labi nito para tapusin iyon.
"Aray! Bakit madiin?!" reklamong bulyaw na naman nito.
"He-he", ang tanging sagot niya. Kailangan pa ba kasing itanong iyon?
Bigla na lang hinawakan ni Chace ang palapulsuhan niya kaya naman bigla na lang
ding bumilis ang tibok ng puso niya.
"H-hoy. Bakit mo ak-"
Bago pa niya matapos ang sasabihin ay nagsalita na ito gamit ang seryosong tono.
"Nakita kong lumunok ka."
Nanlaki ang mga mata niya. Nakita nito!
"S-syempre! Adik ka ba? Lahat ng tao lumulunok!" pagpapalusot niya.
"Kapag natutuyuan ng lalamunan?"
"O-oo!" Pilit niyang binabawi ang kamay mula rito pero hindi nito binitawan iyon.
"Hmm... Eh, bakit binasa ang mga labi?" maintrigang tanong nito.
Mas lalong ikipinanlaki ng mga mata niya iyon. She did?!
"H-hoy! Barbero ka! Gawa gawa ka pa ng kwento!" Pero hindi niya akalaing gagawin
niya ang sunod na ginawa niya. Now she really did wet her lips! Ang timing!
Kahit nataranta pa siya ay nakita niya ang pagngisi ni Chace. Ang stupid niya!
Napakagat-labi na lang tuloy siya dahil sa hiya. Pero iyon naman ang dahilan ng
biglang pagkabig ni Chace sa kanya.
Nagulat siya sa biglaang ginawa nito. Chace pulled her into a soft kiss. As if just
touching her lips.
Napapikit siya. Ang bilis ng tibok ng puso niya.
Walang kapangahasan ang halik na ibinigay ni Chace. It was as if it was their first
kiss as teens.
Slowly, he suck her upper lip and then both. Tatalon na ata ang puso niya mula sa
dibdib niya dahil sa sensasyong bumalot sa kabuuan niya. And before she knew it,
she was doing the same thing. She responded to his kisses. Why, she missed those
lips so damn much!
But then, naalala niyang may sugat nga pala ito nang malasahan niya ang tila
kalawang na iyon.
Inilayo niya ang labi niya kay Chace. "Hmmp! Gara ng lasa", kunwaring reklamo niya.
Pero ang totoo, wala siyang pakialam. Pakiramdam niya ay sasabog ang puso niya sa
sobrang bilis ng tibok nito. She was overflowing with joy.
Chace groaned and pulled her again. "'Wag nang kj, please?"
And before she could answer, his lips was covering hers again. Sucking and tasting
her in sweetness.
Halatang namiss nila ang halik ng mga labi ng isa't isa.
Lumuhod na siya sa kama pagkaraa'y hinila siya ni Chace pakandong dito kaya naman
sumunod siya. Without ending their kiss, their positions changed. She is now
sitting on his lap while her hands encircled on his neck and his on her waist.
Nang bigla na lang silang mapaghiwalay sa tunog ng nalaglag na bagay.
First-aid kit.
"Hala. Ikaw mag-ayos nun!" sabi niya at tinapik pa sa balikat si Chace.
"Leave it to me", tugon naman nito. Akala niya ay tatayo na ito kaya akmang aalis
na siya sa pagkakakandong dito nang muling magsalita ito. "Later", he just added
then pulled her once again into a now passionate kiss.
Can't get enough of her? Well, she too.
Again, she answered his kisses. Their lips dancing in rhythm. Both increasing the
intensity. Both wanting more. He teasingly darted his tongue out, parting her
slowly, and then dipped just slightly inside her. Ginaya niya ang galaw nito at
sinabayan ang sayaw ng munting dila nito.
Now, they're getting wild. Her heart was pounding like crazy from time to time, but
ignoring it, she focused on their now hot kiss.
Gumalaw si Chace. Binago nito ang pwesto nila at inihiga na siya sa kama. He is now
on top of her.
"Oh", she cried in pleasure in his mouth. They were kissing hungrily. Why, eh hindi
pa naman kasi sila naghahapunan. Pero mas gutom sila hindi sa pagkain kundi sa
isa't isa.
God, how she missed the kind of feeling. That kind of feeling she can't exactly
define whenever she's with Chace, kissing her and softly killing her in pleasure.
Palalim ng palalim ang halik. She nuzzled his hair with her fingers while his hands
touching her shoulders. His elbows on her sides of the bed maintaining his weight.
He went inside her deeper till they were both out of breath.
Just like the old times, literally out of breath.
Then she held her breath when his lips went on travelling her neck area.
"Chace", she moaned his name with eyes closed that made him growl. Hindi lang halik
ang ginagawa ni Chace, he was also slightly licking his tongue to her flesh while
travelling her neck. Nag-iinit ang katawan niya.
Chace made a low growl and went back on her lips, kissing her hungrily as ever,
then went on her left ear and teasingly sucked in her earlobe. She moaned in
pleasure. But when he made her feel his hardness, she froze.
It was with a sudden rush of memories that fateful night, flashing her mind with
the scenes she tried to forget, she found herself quietly in tears.
Marahil ay naramdaman ni Chace ang biglang pagkakatigil niya kaya naman tumigil din
ito. She can't look at him in the eyes but she knew he was looking at her cry.
"Hush, babe. Don't cry", and that was one she needed the most.
A comfort from her love.
Marahang pumihit si Chace at iniba ang pwesto nila. Ngayon, siya na ang nasa ibabaw
nito. Her right side of her face on his chest, she could hear his fast heartbeat
getting back to normal. Ang isang kamay ni Chace ay nasa likod niya, ang isa nama'y
humahagod sa buhok niya, inaalo siya.
Ilang minutong inalo lang siya ni Chace sa ganoong paraan. Ang totoo ay hindi naman
siya umiyak ng sobra, tumulo lang ang mga luha at natigilan lang siya.
"Tahan na. Hindi naman kita re-rape-in, eh."
Nakuha pa nitong magbiro. Pero totoo, napangiti siya.
Mahinang pinalo niya sa dibdib si Chace. "Ikaw rape-in ko dyan, eh", ganting biro
niya.
"Tsaka na. Pag kaya mo na", natatawang sabi nito.
She smiled. Basang basa ni Chace ang nasa isip niya sa mga oras na iyon.
They stayed like that for a long moment.
Nang maalala niya ang nangyari kanina ay tinignan niya si Chace. "Masakit pa ba
'yang mga sugat mo?" nag-aalalang tanong niya.
"Ito na lang", turo nito sa sugat sa bandang ilalim ng kaliwang mata. "Nag-
kisspirin na kasi 'tong isa", turo naman nito sa sugat na nasa labi nito.
Hindi niya napigilan ang kiligin sa ko-corny-han ni Chace. Napapangiti tuloy siya.
"Ayun. Kinilig", tukso nito sa kanya.
"Tse!" iningusan niya ito at akmang tatayo na. Hindi pa kaya sila naghahapunan.
Pero nabasa na naman ni Chace ang kilos niya kaya naman niyakap agad siya nito.
"Uy. Kain na kaya tayo."
Pero wala atang balak na kumain ng hapunan si Chace. Ano't ang higpit ng yakap nito
sa kanya?
"Hindi mo ba itatanong kung bakit nagalit ako kanina?"

Oo nga pala, biglang naalala niya. "Bakit nga pala? Galit ka sa'kin?"
"Sa'yo?" ulit ni Chace.
"Oo. Kasi sinikreto ko kay Aldrich na kasama kita", nagui-guilty'ng sagot niya.
Chace heaved a sigh. "Hindi ako galit sa'yo o kahit sa kanya. Hindi ako galit dahil
sinikreto mo ako, natural na desisyon lang 'yun, eh. Hindi ako galit dahil sa kahit
hindi ko nakita, alam kong niyakap ka niya. Teka, galit pala ako sa part na 'yun.
Chansing 'yun, eh. Pero hindi ako galit na sinun
*******************************************
Chapter 27 - Hi, there..... Ms. Assistant
*******************************************
Chapter 27
GAYA ng ipinangako ni Chace, naging masaya nga ang mga sumunod na linggong
pagsasama nila. Hindi pa rin ito pumasok sa trabaho at pinatigil na rin siya nito
sa kanyang trabaho.
Ang loko, talagang sinolo lang siya sa mga libreng araw nitong nalalabi. Sa susunod
na linggo kasi, balik trabaho na ito dahil ang papa't mama nito ay maglilibot na
naman sa iba't ibang bahagi ng mundo. Meaning, hindi na maha-handle ng papa ni
Chace ang kompanya nitong talaga namang nakalaan na para maging kay Chace.
Katunayan ay si Chace naman na talaga ang namamahala roon pero para suyuin siya,
nakiusap pa ito sa papa nito. How persistent, she thought.
"Babe... Massage, please?" habang nakahilata siya ay pumasok si Chace sa kwarto

niya-nila pala at dumapa na lang bigla sa kama. Nagsama na kasi sila sa kwarto niya
dahil ginusto nito at..... alam na.
Yes, Chace made her overcome her sudden fear.
Agad naman siyang kumilos at dumagan paupo sa likod nito tsaka inumpisahang
masahihin ang likod ni Chace.
"Hmm..." Chace moaned in refreshment.
Mukhang inaantok na rin ito. Paano ba nama'y kagagaling lang nila sa Enchanted
Kingdom dahil nagyaya siya. Hindi naman pala mahilig sa rides si Chace at first
time since high school simula nang huli itong pumunta sa parke.
Kung siya ay tuwang tuwa, kabaliktaran si Chace. Sumuka pa nga ito noong pagkatapos
nilang sumakay sa Space Shuttle, eh.
"Weak mo po, babe", natatawang bulong niya sa tenga nito.
"Tss. Oo na. Yabang", natawa siya sa sinagot nito.
Minsan talaga ay masungit ito. Hindi na ata mawawala iyon. Nasa lahi ng mga
Fontillejo, eh. Nagmana ata si Chace sa lolo't ama nito.
Nang dalhin kasi siya ni Chace sa bahay ng mga ito at ipinakilala, doon niya lang
napagtanto kung kanino nagmana si Chace. Bukod sa malambing lang pagdating sa
asawa, may kasungitan o snob din pala ang papa nito.
Lalo naman ang kapatid na bunso nila Chace na si Alessandrica at ang pinsan ng mga
itong si Eunice. Minsang nagkita-kita sila sa party sa mansion ng mga Fontillejo ay
sinungitan siya ng mga ito, kaya naman sinungitan niya rin. Ang resulta, naging
best of friends sila. Natawa nga siya, eh. Ibang klase pala ang magpinsang babae na
iyon. Minsan tuloy, naiisip niya kung masungit din ba si Spencer. Hindi niya pa
kasi nakitang nagsungit sa kanya iyon.
Mukhang makakatulog na ata si Chace sa sarap ng pagmamasahe niya kaya naman

inistorbo niya ito. Bigla ay kinagat niya ang tenga nito.
"Aaah!"
Humagikgik siya nang nagreklamo ito.
Bigla bigla namang tumihaya ito't kamuntik pa siyang matumba. Buti ay nakabalanse
agad siya.
Chace growled. "Oo, weak ako sa rides. Pero sa ibang ride, alam mo 'yan......
Master ako dyan, eh."
Nanlaki ang mga mata niya nang isang iglap ay naiba na ang pwesto nila at ito na
ang nasa ibabaw niya.
Sumilay ang nakakalokong ngiti sa mga labi nilang dalawa.
"Sample nga ulit?" mapanuksong sabi niya.
"Hah. Sample pala, ha?"
She smiled in excitement when Chace removed his shirt.
Gah, excitement filled her.
"READY, babe?" Chace asked her from her back.
"Yep!"
Dinampian muna siya nito ng halik sa pisngi bago ito lumabas ng kwarto. Pagkaraa'y
sumunod na siya.
Pupunta kasi sila sa mansion ng pamilya nito. Birthday kasi ng mama ni Chace, kaya
nga bukas ay balik trabaho na ito sa kompanya dahil bilang regalo, maglilibot nga
ang mga ito sa kung saan-saang parte ng mundo.
Nasa hardin na sila ng mansion kung saan nagaganap ang salu-salo.
"May something kay Ice and Drake?" tanong niya kay Chace.
Napansin niya lang, kanina pa binabantayan ni Drake ng titig si Eunice habang panay
irap naman ang natatanggap nito kapag natitingin si Eunice rito. Napansin niya iyon
nang hindi sinasadyang nagkalapit ang dalawa at nagsungit na si Eunice kay Drake.
Something's fishy, she thought.
"H'wag mo na silang pansinin", natatawang tanging sagot lang ni Chace sa kanya. So

she did what she's told. Sabi ng master, eh.
"Shashasha!" pakantang tawag ng isang matinis na boses sa kanya. Alessandrica.
"Less", nakangiting bati niya rito. Nagbeso pa sila.
"Hey, iwan ko muna kayo. Puntahan ko lang ang barkada", bulong sa kanya ni Chace.
"Mmkay", she okayed.
"Hoy, Less. Bantayan mo 'tong future ate mo, ha? Baka manlalaki, eh patayin
mo....", pinandilatan niya si Chace. "....'yung lalaki! Ito naman", natatawang
dagdag ni Chace. She snorted before she sent him away.
"Yes, koya! I will!" pahabol pa ni Alessandrica sa kuya nito.
Naiwan silang dalawa ni Alessandrica sa gitna ng kasiyahan. Puro kwentuhan lang ang
ginawa nila at ramdam niya ang pagtanggap talaga nito sa kanya. Masayang kasama si
Alessandrica lalo na't napakakulit pa nito. Sobrang brat nga lang at mas malala pa
sa sa kanya dahil mas bata, kaya sakit sa ulo ng kambal.
Bigla namang may binulong ito sa kanya. "Sha, Lorraine's here", Alessandrica
murmured in her ears that suddenly stopped her from lifting her wine glass.
Alam na ng pamilya niya at ni Chace ang tunay na nangyari noon sa kanila ni Chace.
Katunayan ay naririto rin ngayon ang mga magulang niya at nasa loob ng mansion,
kahuntahan ang mga magulang ni Chace. Yes, everything's clear not until Lorraine
popped out of the picture again.
Nasabi na sa kanya ni Chace at ng mga magulang niya na alam nga ng mga ito na
nagta-trabaho siya sa apo ni Don Gabriello-na siyang nagbigay alam sa mga magulang
niya. Iyon pala ay pinapareha na siya ng don noon pa man kay Chace. At dahil may
tiwala ang daddy niya sa lolo ni Chace, pansamantalang hinayaan siya ng mga ito na
manatili sa inaakalang matinong trabaho niya. Pati noong hindi pa alam ng mga ito
na nakunan siya, planado rin ang pagkikita nila sa Hunkings gaya ng hinala niya.
Nga lang ay nawala rin agad ang hinalang iyon dahil sa galing umarte ng mga
magulang niya.
Pero ang hindi siya sigurado, ay kung alam ba ni Lorraine ang nangyari sa kanila.
Though, nangyari na, hindi pa rin niya matanggal sa isip na parte ito sa dahilan
kung bakit nangyari iyon sa kanila ni Chace. Maybe she is being unreasonable dahil
wala naman talagang dapat isisi rito dahil siya itong hindi naingatan ang sarili
niya. But what can she do? Iyon talaga ang pumapasok sa isip niya. Hindi niya
maiwala ang inis na 'yon.
Sinundan niya ng tingin si Lorraine at nakita niya pa nang tumuloy ito sa pwesto
kung saan nakatipon ang barkada ni Chace. Worse, huminto ito sa harap mismo ni
Chace.
She held her breath and stayed cool when Chace looked at her direction... But not
when Lorraine tiptoed and kissed Chace on the cheek. She looked away from the two
and swallowed when she felt a sudden dry of her lungs. She also heard
Alessandrica's gasping from her side, who obviously saw the scene.
"Shocks! Kuya, ikaw ang papatayin ko dyan, eh!" narinig niya pang sabi ni
Alessandrica sa sarili.
Nagulat na lang ulit siya nang iwan siya ni Alessandrica at naglakad patungo sa
pinsan nitong si Eunice o Ice kung tawagin nila.
She watched Alessandrica and Eunice talked a bit and then walked like bosses to the
direction of the eight hunks with Lorraine. The two looked like female gangsters
from her eyes. It's like they have guns hidden at their pockets and they can shoot
whenever they want without missing their target.
Shit. She cursed in her head reading what the two girls will probably going to do.
She was going to follow them but stopped at her tracks when she saw what the two
girls did.
Whoah! They just friendly talked Lorraine!
Nakahinga siya ng maluwag nang wala naman palang balak na gawing kalokohan ang
magpinsan. Pero agad na naintindihan niya kung bakit ganoon ang ikinilos ng dalawa,
nandoon nga pala ang mga lalaki ng pamilya. Ang kinatatakutan ng magpinsan.
Then she saw Chace walking to her direction. Wala. Nabadtrip na naman siya.
"Hey, no big deal. That's a friendly kiss, okay?" pagtatanggol agad ni Chace sa
sarili.
"Yeah, right", wala sa mood na sagot niya.
"Hey. Babe naman." Pero kahit ano'ng gawing suyo nito, nabadtrip na talaga siya.
Kahit nang mga sumunod na oras ay wala siya sa mood. Buti na lang at hindi na siya
iniwan nito kaya hindi na nadagdagan pa ang inis niya. Nga lang ay kanina niya pa
nakikita ang pagtitig ni Lorraine kay Chace kaya wala, badtrip pa rin siya.
Hanggang sa matapos ang party ay nakadikit lang sa kanya si Chace habang inaliw
lang ng magpinsan si Lorraine. Mukha namang labag sa loob ng magpinsan ang ginagawa
at mukhang inip na inip na sa company ni Lorraine. Pero nang kindatan siya ng
pareho ay naintindihan niyang ginagawa ito ng mga iyon para sa kanya. She just
smiled and mouthed thank you at the girls. Best girlfriends.
Pauwi na sila nang maramdaman niyang kailangan niya munang gumamit ng comfort room
kaya naman nagpaalam muna siya kay Chace at ang malapit na Public CR na lang ang
tinungo kaysa pasukin pa ang mansion.
When she was done doing her business, she immediately went outside the cubicle.
Nagulat na lang siya nang hindi lang pala siya ang taong naroon.
"Hi there..... Ms. Assistant?"

***
*******************************************
Chapter 28 - Wait for me.
*******************************************
Chapter 28
"HI there, Ms. Assistant?" Lorraine greeted her in a very odd way. A sarcastic one.
Noon ay hindi naman ito mataray sa kanya noong assistant pa lang ang pagkakakilala
nito sa kanya, pero ngayong marahil ay alam na nito sa kilos nila ni Chace ang
totoong score, Lorraine changed the way she talks.
Ramdam iyon ng matinik na pangdama niya kaya naman wala siyang magagawa kundi ang
salubungin ang katarayan nito.
"Oh, hi", she said back in a not interested tone. She walked to the water tap and
wet her hands.
"I heard from the cousins that you and Chace...." maintrigang sabi nito.
"So you've heard", tinuyo na niya ang kamay niya.
"A little liar, are we?"
Napataas ang kilay niya sa sinabi nito. "Liar?" she repeated in a hidden
irritation.
"Ah-huh. That Ms. Assistant thingy."
Gusto niyang matawa sa sinabi nito. "Alam mo, Lorraine, konting common sense lang
'yan, eh. Ibig sabihin lang noon, wala pa kaming relasyon. Noon..... pero meron na
na ngayon."
"Oh, really? What kind?" She sounded sure of her sarcasm. "A baby maker?"
Boom.
Hindi siya nakapagsalita. Paano'ng nalaman nito ang tungkol doon?
"Oh, don't worry. Narinig ko lang sa usapan ng mga matatanda."

Was she talking about hers and Chace's parents?
She kept her cool. "So you've heard again. What's the fuss?" That's in the past,
anyway.
"Well, I like Chace", walang pakundangang pahayag nito.
Hindi niya alam kung matatawa ba siya o babatukan niya na ang kaharap niya. Paanong
hindi, eh naging girlfriend ito ni Chace? Natural lang iyon.
"So? Ano naman ang paki-"
"He'll be mine again."
Hinahamon siya? "Ooh... Try me."
Mapaghamong nginitian siya nito. "I will. So be ready."
She sarcastically smiled. Hindi nga nito alam ang nangyaring nakunan siya. "Oo
naman. Lalo pa't isa ka sa dahilan kung bakit ako nakunan", hindi niya na napigil
na lumabas iyon sa bibig niya. She was wrong, she knows that. Pero dala ng mga
pangyayari, iyon ang lumabas sa bibig niya.
Maang na napatingin si Lorraine sa kanya. "What?"
Nawala na ang ngiti sa mga labi nila. Oo nga. Darating talaga ang araw na
makakakompronta mo ang taong ni ayaw mong makita o makausap man lang.
"Excuse me", akmang lalabas na siya nang harangin siya nito.
"Magpaliwanag ka", utos nito sa kanya.
Pinapatawang talaga ata siya ni Lorraine. Ano'ng karapatan nitong utusan siya? Pero
sige, tutal nandito na.
"Sapat na bang sabihin ko sa'yo na mas pinili ni Chace ang magsinungaling sa akin
para lang masamahan ka? Na buntis na pala ako at na noong gabing iyon ko lang din
nalaman at balak kong ibalita kay Chace pero hindi na niya nalaman? Na nadepress
ako sa pagkakarinig sa boses mo dahil ikaw ang sumagot sa tawag ko? Na nakunan ako
noong gabing namatay ang ama mo? Na pareho tayong namatayan? Sapat na bang malaman
mo na kasama mo si Chace noong mawalan ka ng ama habang wala siya noong mawalan
kami ng anak?" Hindi niya alam kung paano niya nasabi ang lahat ng iyon na para
lang talaga kay Lorraine. Para siyang nabunutan ng tinik sa dibdib nang masabi ang
mga bagay na iyon. Na maipaalam niya rito ang hinanakit.
Masakit para sa kanya. Masakit mawalan ng anak.
She can't breakdown infront of her. She can't be weak infront of her. No, she
can't.
Kaya naman hindi na rin inawat pa ni Lorraine na naiwang tulala sa mga sinabi niya,
lumabas siya ng comfort room at paglabas ay doon na tumulo ang mga luha niya.
GABRIELLO Fontillejo was on his way from the gazebo back to the mansion when he saw
Shaldrin going in the public comfort room followed by Lorraine. He knew then
something would happen.
Why? 'Cause earlier, he saw Lorraine in shock from eavesdropping to both Chace and
Shaldrin's parents' talk. Apparently, about the baby maker job.
Huminto siya sa kinatatayuan at hinintay ang paglabas ng mga ito, his other hand
holding his crutch. Nagmamasid siya mula sa malayo.
Nang tyempo namang dumating si Spencer. "Hey, lo. Bakit hindi ka pa bumalik sa
mansion?" bungad agad sa kanya ng apo.
"Manatili ka lang diyan", utos niya rito.
"Huh?"
Hindi na niya pinansin ang kalituhan ni Spencer at sumunod na lang ito na samahan
siya. Maya maya pa'y may lumabas na ngang babae mula sa comfort room. Shaldrin,
while crying.
"Si Shaldrin 'yun, ah? Teka... bakit umiiyak?" Spencer asked in confusion.
"Spencer, sundan mo", utos niya sa apo. Wala namang alinlangang sinunod agad ni
Spencer ang inutos.
Nang sakto namang namataan niya sa kabilang parte sa hardin ang tila may hinahanap
na si Chace.
He sighed knowing he will cause another mess. It's his role, anyway.
PAGLABAS ni Shaldrin ay tumulo ang mga luha niya. Nakakailang hakbang pa lang siya
palayo ay may sumaklit na sa braso niya.
"Spencer", nagulat siya nang si Spencer pala.
"Bakit ka umiiyak?" tanong agad nito.
"H-hindi 'no! Wala lang 'to", pagkakaila niya.
Hindi naniniwalang tinignan siya nito. "Ahh... Trip lang gayahin ang shower?
Kamusta naman?"
Inirapan niya si Spencer pero natawa siya. "Sira!" Kung bakit sa oras na malungkot
siya ay may Spencer na susulpot, nagpasalamat na lang siya. Her forever savior,
sometimes, traitor. Ngayon ay kalmado na siya.
"Hoy Adi, namiss kita", bigla ay kinabig siya nito at niyakap.
Siguro kung inuna nito ang yakap kaysa ang pagbibiro, baka napahagulgol na siya.
Pero hindi, eh. Napigil na ata ang mga luha niya.
Ginantihan niya ng yakap si Spencer pagkaraa'y naghiwalay na sila.
"Bakit ka nga umiyak?" ulit pa nito.
"Wala nga", pilit niya sa pagtanggi at pinahid ang natirang luha sa pisngi.
"Tingin nga", gamit ang dalawang kamay ay iniangat nito ang mukha niya at tinignan
siya. "Goodluck sa'kin."
Huh? Bago pa niya maisatinig ang pagkalito ay isang suntok na ang dumapo sa mukha
ni Spencer na nagpagulat sa kanya.
"Chace!" sigaw niya nang makitang si Chace ang may gawa noon.
Pero ni walang salitang hinila na lang siyang bigla ni Chace paalis sa lugar.
"Chace, you misunderstood! It's not what you think!" she tried to explain.
Nang nasa tapat ng kotse na sila ay binitawan siya ni Chace.
"Misunderstood? Hahalikan ka na niya! Ano ako, tanga?!" bulyaw nito sa kanya.
Heto na naman. Ito na nga ang mali ng intindi, ito pa ang may ganang sumigaw.
"Oo, tanga nga! Si Spencer 'yun! Paghihinalaan mo na naman?" Lagi na lang si

Spencer na walang alam!
"'Yun nga, eh! Si Spencer na naman!"
Napakagat-labi siya. Sa nangyari kanina at ngayon, wala siya sa mood na makipag-

usap kay Chace.
"Umuwi na tayo", pagtatapos niya sa usapan.
Hindi na rin nakipagtalo pa, pinindot na ni Chace ang susi ng sasakyan. Agad agad
na pumasok siya sa loob at bumyahe silang pauwi na hindi na nagkibuan. Tuloy ay
hindi na sila nakapagpaalam sa mga magulang nila.
Nang makarating sa condo niya ay ilang minuto pa rin silang hindi nagkibuan.
Hanggang sa ito na ang unang nagsalita gamit ang mapaghinalang tono.
"Bakit kayo magkasama ni Spencer?"
Umikot ang mga mata niya. "Because we bumped into each other. Satisfied?" Iyon lang
at tumayo na siya para sana pumasok sa kwarto pero pinigilan siya ni Chace. "Sobra
na, Chace! Kung ayaw mong maniwal, edi 'wag! Nakaka-bwisit na, eh!" hindi na
napigilang sigaw niya.
"Ako pa ang nakaka-bwisit? Ikaw 'tong makikipaghalikan na dapat sa pinsan ko!"
"Kita mo? Iyan ang bwisit! Sa tingin mo gagawin ni Spencer 'yon? Pinsan mo 'yon!
Utak naman, Chace!"
"Kung gano'n bakit ka niya niyakap? Bakit ka niya hahalikan?" ulit na naman nito.
"Hindi niya nga ako hahalikan! Niyakap niya ako dahil noon na lang ulit kami
nagkita. Wala siya noong nakaraang party, hindi ba? Pero hindi niya ako hahalikan!
Sinubukan niya lang alamin sa akin kung bakit ako umiyak-" naistorbo ang
pagpapaliwanag niya nang tumunog ang cellphone nito.
She rolled her eyes in irritation. What a great timing. "Sagutin mo."
"No. Ituloy mo", utos ni Chace.
"Sagutin mo. Baka ang mama o papa mo 'yan", naalala niya kasing hindi nga sila
nakapagpaalam sa mga matatanda.
Saglit na tinitigan muna siya ni Chace bago inilabas sa bulsa ang cellphone. Nang
makita ang tumatawag sa screen ay saglit na sinulyapan siya nito bago bahagyang
tumagilid at sinagot ang tawag.
"Hello?" pag-uumpisa ni Chace. Siya, nakamasid. "What?-Y-yes.-Who told you?"

Pagkaraan ay sinulyapan siyang muli ni Chace.
Parang nahuhulaan na niya kung sino ang kausap nito.
"Lorraine, calm down-Shit..." napatitig itong saglit sa cellphone.
"So that was her", agaw niya sa pansin nito.
"So that was why you were crying", now he's on a sure tone. Marahil ay nasabi na ni
Lorraine ang tagpo nila.
Napasuklay sa buhok si Chace before he let go a deep sigh. "Okay, I was wrong.
Hintayin mo ako... Mag-uusap pa tayo", kinuha nito ang susi ng kotse na kaninang
inilapag sa center table.
Ano ito? Pupuntahan na naman si Lorraine? Matapos ang isang pagseselos, isa na
naman?
"No, Chace..." awat niya rito.
Napahintong bigla sa paglalakad si Chace. "What?" nalilitong tanong nito.
"Don't go", matatag na pahayag niya.
"Shaldrin, magapapaliwanag ako kay Lorraine kaya please lang, hintayin mo ako."
Maluluha na naman ata siya. Uunahin na naman nito si Lorraine kaysa sa kanya?
Parang may bumabara na sa lalamunan niya pero tinatagan niya ang sarili niya.
"No. Go to her or stay with me."
Matamang tinitigan siya ni Chace.
Please, Chace... stay. Please...
"Wait for me."
Ang sumunod na nangyari, napaiyak na lang siya nang kumaripas paalis si Chace.
At kagaya noon... Kung kalian kailangan niya, saka naman iniwan siya.
BAKIT hihintayin niya si Chace gayong iba ang pinili nito? Lorraine over her? What
a good scenario. Ngayon, wala nang sikre-sikreto. Lantaran na.
Habang dina-drive ang sariling kotse ay hindi niya mapigilan ang umiyak.
Wala na. Tinapos na ni Chace sa kanila ang lahat.
Ang sakit lang. Bakit kasi pinapili niya pa? Sobrang sakit.
Hindi niya alam kung paanong dito siya dinala ng sarili niya. Basta na lang
pinindot niya ang doorbell sa condo unit ng bestfriend niya.
Soon enough, her bestfriend opened

*******************************************
Chapter 29 - Chace...
*******************************************
Chapter 29
HALO-HALONG emosyon ang nararamdaman ni Chace sa mga oras na iyon habang nakatitig
sa isang mamahaling papel.
Mahigit dalawang buwan nang hindi niya nakakausap si Shaldrin. Lahat ata ay
nagtulong-tulong para itago ito mula sa kanya. Ni dulo ng buhok nito ay hindi niya
masilayan! Tapos ngayon..... a wedding invitation?!
Shit! Magpapakasal si Shaldrin sa bestfriend nito! B*llshit!
At talagang ngayon lang ipinadala sa kanya gayong ngayon na rin mismo ang date na
nakalagay sa invitation card?!
Walang sabi-sabing lumabas siya ng bahay at tinungo ang sasakyan. Paglabas na

paglabas ay pinaharurot kaagad niya ito papunta sa simbahang gaganapan.
"I'll kill you both, I swear", galit na galit na sambit niya habang nagmamaneho.
Kahit anong pilit niya sa sarili na tama na, itigil na niya ang paghahabol kay
Shaldrin dahil hindi naman siya kayang intindihin nito, hindi niya magawa. Kulang,
eh. Parang kulang na siya kapag wala ito sa kanya. Kaya hinding hindi siya papayag
na mapunta ito sa iba.
But to hell with everyone! Ano't itinago ng lahat sa kanya si Shaldrin para lang
talaga ipakasal sa iba?! Damn them!
Nang makarating sa lugar ay halos magdilim ang paningin niya. Walang pakialam na
ibinagsak niya ang pinto ng kotse niya-na ni minsan ay hindi niya pa nagawa.
Tinungo niya ang mismong simbahan at rinig na rinig na niya ang tila nag-uumpisa
nang kasalan.
Dumoble ang bilis ng paglalakad niya hanggang sa takbuhin niya na ang kapiranggot
na distansyang iyon.
Hindi niya alam kung may tumawag bang talaga sa pangalan niya o baka guni-guni niya
lang. Pero wala talaga siyang pakialam sa ngayon. Ikinakasal na si Shaldrin!
Pagkapasok na pagkapasok sa loob ng simbahan ay tila siya isang armalite na nafocus

lang sa target ang atensyon at wala nang pakialam sa iba. Hindi siya sumigaw, hindi
siya ganoon ka-eskandaloso. Pero kung kailangang itakas niya si Shaldrin, mag-
eeskandalo talaga siya't kikidnap-in niya ito.
Naririnig niya na ang mga bulungan pero hindi niya inintindi iyon.
Feeling niya, siya si Hulk na kapag may humarang sa daraanan niya ay iitsa niya
lang kung saan. Talagang sagad-sagaran ang init ng ulo niya ngayon.
Hanggang sa makalapit siya sa dalawang ikinakasal... agad niyang sinaklit ang braso
ni Shaldrin. Gulat na nilingon siya ni Aldrich pero hindi ni Shaldrin.
"F*ck, Shaldrin!" hindi niya napigilang magmura. Ano't ni wala man lang itong balak
na harapin siya?
"Hoy, pare. Nasa simbahan ka. At 'wag mo nga siyang mahawakan!" pilit inalis ni
Aldrich ang kamay niya sa braso ni Shaldrin.
"Wala akong pakialam, b*llshit!"
"Diyos ko, patawarin niyo po ang bibig niya", narinig niya pang sambit ng pari pero
hindi niya iyon pinansin.
Binalingan niyang muli si Shaldrin. "Sasama ka sa'kin o lantaran kitang kikidnap-

in?" banta niya.
Seryoso siya. Kung iyon lang ang paraan, gagawin niya talaga. Pero wala siyang
nakuhang sagot mula rito.
"Goddamn it, Shaldrin! Sagutin mo ako!"
"Ako, nakukuli na 'ko sa'yo, ha?"
Bigla na lang nanlaki ang mga mata niya nang harapin siya ng inaakala niyang si
Shaldrin. What the hell? Nasaan si Shaldrin?! Sino ang babaeng ito?!
"Jenny ako, hindi Shaldrin. Ang ingay mo po, istorbo ka. Kinakasal kami, eepal-epal
ka? Alis!"
Napalipat-lipat ang tingin niya kay Aldrich at sa babaeng nakalimutan niya agad ang
pangalan dahil sa sobrang gulat at kalituhan.
"Tangna... joke 'to?" ang tanging lumabas mula sa bibig niya.
Ano'ng ibig sabihin nito? Ano ang invitation na pinadala sa kanya?

"Medyo. Kaya nga umalis ka na't napakalaking joke mo na sa lahat ng tao rito",
mapang-asar na sagot ni Aldrich.
"F*ck", muling napamura siya.
"Oh, diyos ko", muling sambit naman ng pari.
"Shupi na, mister. Kung gusto mo pang maabutan ang bestfriend namin, eh, umalis ka
na't lilipad na siya", sabi sa kanya ng babae. So, ito pala ang bestfriend na babae
ni Shaldrin.
At ano'ng sinabi nito? Aabutan? Lilipad?
"Huli na 'to, pare. Tototohanin ko na ang sinabi ko kapag sinaktan mo na naman ulit
siya", seryosong pahayag ni Aldrich.
"Damn! Nasaan siya ngayon? Dali!" nakaramdam na naman siya ng pagmamadali sa sarili
niya.
Ang babae ang sumagot. "Airport! Flight to London! Goooo!"
Pagkarinig na pagkarinig sa sinabi ng babae ay kumaripas agad siya palabas ng

simbahan.
"Whoo-hoo! Go, fafa Chace!" napalingon pa siya sa sumigaw na iyon nang tuluyan na
siyang makalabas.
Sinabi na nga ba't hindi guni-guni ang kaninang narinig niya. Damn it! His seven
hell of friends! Si Chuck ang kaninang sumigaw.
"Pinlano niyo 'to?!" asik niya sa pito.
Kanya-kanyang exit ang ginawa ng mga ito. Sipol dito, sipol doon, karipas ng takbo.
"You f*ckers...! Mga shit kayo! May araw din kayo sa'kin!" sigaw niya sa mga
nagtatawanang kaibigan at nagmamadaling tinungo na ang sasakyan. Paniguradong ang
pinsang si Spencer na naman ang mastermind sa planong iyon! At kinuntsaba pa ang
lahat!
Damn! Damn! Damn!
SHALDRIN heard her flight's last call.
Tumayo na siya at bintbit na ang suitcase na dala.
Hindi naman nila itinuloy ni Aldrich ang pagpapakasal, eh. Sinabi niya lang iyon
pero nang matauhan ay siya rin mismo ang nagbawi.
And about Chace, well, she's still in the process of moving on. Kaya nga tutungo
siya sa London ngayon. To move on, she guess.
Isang text pa ang natanggap niya habang naglalakad na siya. Galing kay Aldrich?
ÄHey, Dindy! It's me, Jenny. Attend ka sa kasal namin next year, ha? We love 'ya.
Mwa!Ñ
Iyon ang natanggap niyang text mula sa mga kaibigan. Natawa siya. Next year pa pero
sinasabihan na agad siya? Of course, she will.
Kahapon ay nakapagpaalam na siya sa mga ito. Hindi na siya naihatid ngayon dahil
busy na sa kani-kanilang trabaho ang dalawang kaibigan.
Nangingiting ibinulsa niya na ang cellphone niya at naglakad nang muli.
"Shaldrin!"
She stopped in her tracks. No. It can't be... She just heard it wrong.
"Shaldrin!"
Oh, no.
Biglang bumilis ang tibok ng puso niya nang marinig ang sigaw ng boses na iyon.
No, this can't be happening. Paano'ng nalaman nitong nandito siya ngayon?
Kunwari ay walang narinig, mas lalong binilisan niya ang paglalakad.
"'Pag hindi ka huminto....."
Hindi na niya pinatapos ang sasabihin nito at galit na nilingon ang hingal na
hingal at galit na galit na si Chace.
"Ano? Ano namang gagawin mo kapag hindi ako huminto?!" pagalit ding balik niya
rito.
But then, a smile curved his lips. He is now smiling while panting.
"I don't really know. Maybe forced my lips on you like as always?"
Hah! She wanted to throw her suitcase straight to his face for grinning her
favorite grin of his!
"But since you stopped, can I have you back?"
Kung ayos sila, malamang na kinilig pa siya sa rhyme nito. Pero hindi, eh. Hindi
niya alam kung ano'ng kalokohan ang pinagsasasabi nito sa kanya. Basta ang alam
niya, nakakaagaw na sila ng atensyon mula sa ibang tao.
"Tantanan mo na ako, Fontillejo. This. Is. Goodbye!" pagkasabi niyon ay tumalikod

na siya at muling naglakad. Pinanalangin na sana ay hindi na siya awatin pa nito.
Hirap na hirap siya sa nagdaang dalawang buwan. Para saan pa ang mga iyon kung
magpapaloko na naman siya rito?
"But not that fast."
Sure, not that fast for he quickly grabbed her by the arm and kissed her forcefully
on her lips! God, what is he doing to her infront of everyone?! The 'like as
always'?!
Pilit niyang itinutulak si Chace pero hindi ito matinag. Hindi ba ito nahihiya't
pinagkukulumpungan na sila ng mga tao? Kaya wala na siyang magawa kundi ang kagatin
ang labi nito na sanhi para pakawalan nito ang labi niya.
"Hah!" parang halos maubusan siya ng hininga.
"Masakit 'yun!" sigaw ni Chace.
"Eh, gago ka pala, eh!" inis na bulyaw niya.
"Oo na, I love you too!" pagalit na sabi nito.
Hah! He's impossible! Really, really impossible!
Hindi siya makapaniwala sa mga pinaggagagawa nito. Bigla na lang susulpot at ganito
na? Nakikipag-ayos ba ito o ano? Hindi niya maintindihan!
"Pakawalan mo nga ako!" tinulak niya si Chace sa dibdib. Nakahapit kasi ang mga
kamay nito sa likod ng bewang niya.
"Pakasalan mo muna ako!" sigaw din nito.
Nanlaki ang mga mata niya. Sa sulok ng mga mata ay nakikita ang mga taong nanunuod
sa kanila. Ang mga babaeng kinikilig at ibang natatawa o natutuwa sa natutunghayang
eksena nila.
"Baliw ka na ba?!" hindi niya inintindi kung nagsisigawan na sila dahil katulad ng
dati, wala siyang pakialam sa sasabihin ng iba.
"Oo! Inadik mo kasi ako sa'yo!" ganting sigaw ni Chace.
Hindi niya alam kung may ikukunot pa ba ang noo niya pero talagang iniinis siya ni
Chace.
"'Pag hindi ka tumigil, sasapakin na talaga kita", banta niya. Sobra na.
"Ikaw nga ang 'pag hindi tumigil, eh, hahalikan ulit kita."
"Hah. What the hell, Chace?! Hindi ka ba nahihiya? Ang daming taong nakatingin
sa'tin!" Kung siya ay wala siyang pakialam. Pero si Chace, nag-e-eskandalo? Ni sa
hinagap ay hindi niya naisip na mangayayari ito.
"So?! Araw ng kahihiyan ko ngayon!"
Lito't inis ang nararamdaman niya sa mga oras na 'yon. Ano ba'ng pinagsasabi nito?
Wala na siyang masabi sa kabaliwang nagaganap kay Chace ngayon. Nang marinig niyang
tinawag na siya ng flight niya ay nataranta siya. "Chace, tinatawag na ako ng
flight ko!"
"Edi tawagin mo rin siya!"
Kanino ba ito natuto ng mga ganoong sagutan? Talagang sira na nga ata ang ulo nito,
e.
"Umayos ka nga! Hindi ako nakikipagbiruan! Pakawalan mo ako!"

Sa pagkakataong iyon ay sinunod na siya nito. Binitawan na nga siya at nakahinga na
siya ng maluwag. Galit na tinignan niya ito.
"Ibang klase ka rin, eh. Hindi ko alam kung ano ang mahirap intindihin sa 'babalik
ako' at bigla-biglang nawala ka na naman. Masaya ba? 'Yung lagi mo akong
pinagtataguan? Nag-e-enjoy ka ba?"
Bigla na lang napakurap-kurap siya. Napatitig siya sa mga mata ni Chace. Now those
are serious, angry... and hurt.
Pero hindi siya dapat na magpadala sa mga iyon. "Ano pa ba'ng problema mo? Pinapili
kita, di ba? Ako o si Lorraine... Pinili mo-"
"Inisip mo na p
*******************************************
EPILOGUE
*******************************************
EPILOGUE
CHACE felt Shaldrin's presence as the bed heavied at his side. Pumihit siya paharap
dito at niyakap ang asawa.
Yes, they are already married. Almost one year na at hindi lang iyon, magkakaanak
na rin sila.
"Chace...." she called in her husky voice.
"No, misis. Konting tiis na lang", hindi pa man nasasabi ni Shaldrin ang nais ay
inunahan niya na ito.
"Porque malaki na ang tiyan ko, ayaw mo na sa'kin! Hmp! Du'n ka na nga kay Lorraine
tsaka sa mga babae mong sexy!" tinulak pa nito ang braso niya.
Heto na naman sila. Pag-aawayan na naman nila ang nais ipilit nito. Hindi niya
naman mapagbigyan dahil natatakot siya. Malaki na ang tiyan nitong more than seven
months na. And for the the record in his life, he fears sex.
"Misis naman, pag-aawayan na naman natin 'to?"
Ang kailangan niya kasi ngayon ay ang intindihin ang asawa, hindi ang pagbigyan.
Ayaw niya talaga. Tiis tiis din.
"Hmp!" asar na tinalikuran siya ni Shaldrin.
Napabuntong hininga na lang siya.
Ang totoo ay ayos na sina Shaldrin at Lorraine. Katunayan ay dumalo pa nga si

Lorraine noong kasal nila. Sa wakas ay nagkaroon ng lakas ng loob na harapin ni
Lorraine ang asawa niya at pormal na humingi ng tawad sa nangyari noon. And knowing
Shaldrin, yeah, she forgave but can't forget what happened. Though alam niyang
hindi nito isinisisi kay Lorraine ang lahat. But hey, they are all moving on from
that incident.
Ipinulupot niya ang braso sa bewang ng asawa at inumpisahang suyuin na naman ito.
"I love you, babe", bulong niya sa tenga nito at hinalikan ito sa gilid ng leeg.
"Tse! H'wag mo 'kong kausapin, tulog ako", pagtataray pa nito.
Hindi niya napigilang mapangiti. Ibang klase talaga ang asawa niya.
"Few months na lang, o. Kaunting tiis na lang, babe. Babawi ako, promise", pangako
niya sa asawa. Hell, kung hindi lang ito buntis ay hindi na nito kailangang mamilit
pa, eh.
"Tsk. Labas na kasi kayo babies." Natawa siya nang kausapin nito ang sariling
tiyan.
"Oo nga pala, bukas na, di ba? Baby lang muna. Next time na ang kambal", kontra
niya sa sinabi ng asawa.
Bukas na kasi ang schedule nila sa OB ni Shaldrin. Bukas pa lang nila malalaman
kung ilan at ano ang kasarian ng magiging anak nila. May pa-suspense, ika nga nila.
"Ehh! Gusto ko kambal agad! Parang kayo ni Nate. Cute n'yo kaya", kontra rin nito
sa kanya. Nasa lahi kasi ng pamilya niya ang kambal kaya hindi nila mapigilan ni
Shaldrin ang umasa na magkaka-kambal sila. Nga lang, magkaiba sila ng kasariang
gusto.
"But I want twin girls after a boy. So baby, be a boy muna, ha?" hinimas pa niya
ang tiyan ng asawa.
Ang gusto niya kasi, panganay na lalaki at kambal na babae ang sumunod. Habang ang
asawa niya naman, kambal na lalaki agad ang gusto.
"Ah, basta! I want twin boys! Babies, be boys, ha?" at hindi talaga kalianman
magpapatalo ang misis niya.
He just chuckled at her wife's forever competitiveness. He kissed and hugged her.
"We'll see, misis. We'll see."
"READY na ba kayong malaman?" tanong ng babaeng doctor sa kanila, si Dr. Pens.

Syempre, siya ang nag-asikaso kaya dapat lang na babae ang kumukonsulta sa asawa
niya.
"Wait, doc. Okay."
Pareho silang natawang nagkatinginan ni Dr. Pens sa isinagot ni Shaldrin. Kunwari

pang nag-isip pero agad din naman ang sagot. Ibang klase talaga.
Hinawakan niya na ang kamay ng asawa na nakahiga sa maternity stretcher habang

nakalingon sa monitor ng ultrasound.
"Nakikita ninyo ito?" turo ni Dr. Pens sa hugis mamilog sa screen ng monitor.
Pareho silang walang alam ni Shaldrin sa ganoon kaya napatango na lang silang
pareho. "Iyan ang ulo ni baby girl."
Bigla ay nagkatinginan silang mag-asawa. Although girl would be lovable, they both
wanted a boy to be their eldest.
"Ito naman ang kay baby boy."
At sabay silang muling napalingon ng asawa sa doctor.
"They're twins!" hindi makapaniwalang bulalas ni Shaldrin. Maski siya ay namangha.
"No", iling ng doctor.
"No?" Pareho silang napamaang ni Shaldrin.
Kung ganoon, ang ibig sabihin......
"They are triplets. Can't sure the other one's gender", pinakatitigan ng doctor ang
monitor at pagkaraa'y nakangiting tumingin sa kanila. "He or she is hiding."
"Whoah..." hindi makapaniwala ang asawa niya sa narinig. Napahigpit ng sobra ang
hawak nito sa kamay niya. Maski man siya, hindi pa lubos na makapaniwala.
May mas sasaya pa ba sa nalaman nila? Nawalan nga sila ng isa noon, biniyayaan
naman sila ng tatlo ngayon. God, thank you! sambit niya sa isip niya.
Sa sobrang katuwaan ay napayakap sa kanya si Shaldrin. Hindi nga nila alintana ang
kumpol ng mga taong sumaksi sa kanila sa airport. Iyon pa kayang nag-iisang doctor
lang?
"Oh my god, Chace! Oh my god!"
Sa sobrang tuwa ay hindi na siya makapagsalita. Pakiramdam niya ay lumulutang na

siya sa ulap dahil sa napakagandang balitang narinig nila.
Shaldrin faced him. "I can't believe it! They're triplets, Chace! Oh my god..."
hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala ang asawa.
Pakiramdam niya ba ay lulang lula na siya sa masayang pakiramdam at handang handa

siyang malula kung ganoon din lang.
He cupped Shaldrin's face and brushed the tears of joy that fell on his wife's
cheeks. Marahang hinalikan niya ang asawa pagkaraa'y tumitig muli sa nagluluhang
mga mata nito.
"What a productive baby maker you are, babe", he smiled when he heard her chuckle.
"That's why Mrs. Chace Fontillejo.... I am hiring you for life, and I am paying you
my life."
�� THE END ��
-----------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------
AUTHOR'S NOTE:
Hello there, humans! Meheh. HHBM's done! :)
Guys, sorry na kung matulin lang siya, ha? Ganito lang talaga ang gusto kong pacing
para sa series na ito, e. Sana maintindihan po. Hehe.
Nagustuhan n'yo ba? Actually, natatakot talaga akong ipost ito dahil hindi ko
talaga alam kung magugustuhan n'yo. Pero ito lang ang kaya ko. Sana maappreciate
n'yo. :)
Maraming maraming salamat po sa mga sumubaybay sa unang libro na ito. Hindi ko alam
na dadami kayo ng ganyan dahil restricted ito, e. Pero kahit ganu'n, ayan, dumami
kayo. Maraming maraming salamat po sa votes at long comments n'yo! Lahat 'yun,
binabasa ko po. Hindi lang ako makapag-reply pero binabasa ko po lahat. Maraming
maraming maraming salamat po sa inyo. :)
At oo nga pala, nakadalawang beses pang nakasama ang HHBM sa botohan sa facebook
kahit late ko nang nalalaman. Nito lang, achieve na achieve at nakuha natin ang
Spot #4 sa Top 20 Hottest Non-Teen Fiction! Galing! Promise, di 'ko akalaing may
boboto dito. Maraming maraming salamat po talaga! Sobrang napasaya n'yo ako. Worth
it ang pagsusulat. Thank you, thank you, guys! :')
Hay.... Nakatapos na ako ng isang series ng HUNKINGS! Mamimiss ko ang mga comment
n'yo about sa ChaLdrin! :(
Moving on... Next series?
Yes, yes. Once na matapos ko ang pinagkakaabalahan ko, ipopost ko na agad ang
second book ng Hunkings. Kung naka-fan ka sa'kin, I'll update you all naman. Pero
kung hindi ka naman fan, keep visiting my profile na lang kung gusto mong ma-
update.
Okay, okay... Pasilip sa next series???
Click the external link, please? ;)
See you there, guys!
I love you all! ��
************************************************
STORY END
************************************************
*******************************************
Downloaded by Wattpad2Any Online
Alrights Reserved by
their respective owners
-------------------------------------------
-------------------------------------------
http://w2a.l6.org
*******************************************
*******************************************

His Hired Baby Maker

Uploaded by

Document Information

Original Description:

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

His Hired Baby Maker

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

HIS HIRED BABY MAKER (Completed)

Pagkarinig niya pa lang sa part ng boring men na sinabi nito, he immediately

Anak ng! Paksyet! Hindi siya naka-react sa sinabi nito.

"Kung sino pa'ng gumawa ng kontrata 'yun pa malabo. Di ka pa magbigti? Tss,

Nagtagis ang mga bagang niya. "What did you say?"

Tangina. Talagang pinupuno nya ako!

Pasensyahan pero napuno na siya.

"Wrong.. This", and then he kissed her.

Yeah. I'm challenging myself to a mature story. :)

Photos of the 8 BBs at the right. ---------->

"ARGH! Gutom na ako!" reklamo ni Shaldrin-ang taong-takas-sabay sipa sa isang

May lumapit sa kanya na waiter at nagtanong na ng order niya.

Napangiwi siya. Ngumangawa na naman ang tyan niya!

Ex? Eww. May gay sa kanila? Ex-lovers? Duh, she thought.

"Gagow", sagot no'ng Draco na ikinangiti niya.

"So, kapatid. Ano na? Si lolo nga?"

"Oo. Tsk. Gusto na raw talaga niya ng apo sa tuhod. Bullshit."

"Edi bigyan mo", isang deep voice naman ang nagsalita.

"Dami-daming babae ni Chace na 'yan. Ano'ng pinoproblema mo, 'tol?"

"'Yun nga ang problema, 'tol, babae."

"Ah! Hahaha! Ayaw nga palang mag-asawa ng loko!"

"Eh, sino pa? Ikaw 'tong may asawa dyan."

"Hahaha! Kawawang Nate. Napikot!"

"At wag ka! Kaibigan pa natin na bestfriend nya pa! Hahaha!"

"Tantado! Tantanan nyo 'ko."

At ang gulo naman daw ng buhay pag-ibig ng mga ito.

"Yeah, sure. Fucking fucktard", said Jade with a smirk.

"Ano 'yun, Chuck?" the so-called Ex asked.

"Pota. Idea ko ata 'yan, Zach? Namo!" Chuck said.

"Hmm. Indeed", Jade agreed.

"Magkano naman ang payment?" Chuck asked Chace.

"Yeah, a million is enough", Chace added with a sigh.

Hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa at kaagad siyang tumayo. Nanghatak pa siya ng

Seriously, paglapit pa lang nito sa table nila kanina, nakaramdam na siya ng

"And your point is?" tanong nito saka nakipagtitigan sa kanya.

Fuck. She's getting on his nerves, really.

"And you really think I'm crazy?"

Nagulat na lang siya sa biglang pagtayo rin ni..... Bashang.

Bashang? Totoo ba ito? Napailing siya sa isip niya.

"Kailangan ko ng bahay. Give me a house, condo unit, apartment or anything basta

Shit, he cursed. Ano ba'ng nangyayari sa kanya?

"MALAKI. Okay naman..." Inilibot nito ang paningin sa bahay niya.

Sa wakas, napagod din ito sa pagsuri sa buong kabahayan niya.

"Kay", kibit-balikat nitong sagot.

Napailing na lang siya.

After almost 20 minutes...

Pagkarinig niya pa lang sa part ng boring men na sinabi nito, he immediately

"Obviously, I'm not into your likes", she proudly answered.

Shit. Hindi siya naka-react sa sinabi nito.

"Kung sino pa'ng gumawa ng kontrata 'yun pa malabo. Di ka pa magbigti? Tss,

Nagtagis ang mga bagang niya. "What did you say?"

Nagtagis ang mga bagang niya. Talagang pinupuno siya nito!

Pasensyahan pero napuno na siya.

"Wrong... This", and then he kissed her.

Yes, his lips on hers. Damn!

'Call me if you need anything'

Bossy. Hmp! Hinayaan niya na lang doon ang sticky note.

"Hehe. Opo", nginitian niya ulit ang matanda.

Gusto niyang mag-shopping ng mga damit. Jusme, ni isang underwear na reserba ay

Pumunta siya sa building na sinabi ni nanang. Nanghiram pa nga siya ng pang-taxi

Malapit ang building na pinagtatrabahuhan ni Chace sa restaurant kung saan sila

FoCo -- Fontillejo Corporation. Ang pamilya pala ng mokong ang nagmamay-ari ng