My Cold Heart(COMPLETED)

--- --- ---

SYNOPSIS
--
•MY COLD HEART•
PHOENIX SERIES#8: RYDER COLE
SYNOPSIS:
I was blind. I was in hell. I was living in the dark and don't want to live a
normal life again.
But she came into my life unexpectedly.
Ginulo nito ang isip ko. Ginulo nito ang buong pagkatao ko. At ginulo nito ang
malamig at nananahimik na puso ko.
She's my light. She pulled me up and let me get out from the dark. She bring back
the old me.
And if I let her go, I might not be able to see the light again. If I lose her, it
will be my greatest downfall.
Pero paano kung siya ang dahilan ng pagkawala ng importanteng tao sa buhay ko?
Would I be able to accept her?
Ano ang susundin ko? Ang tibok ng puso ko o ang hustisya para sa buhay na kinuha
nito?
A/N: Gonna write this after Clyde's story. Stay tuned!🤗😘

--- --- ---

Prologue
--
PROLOGUE
This story is a work of fiction. Any resemblance to persons, living or dead, or
places, events or locales is purely coincidental. The characters are productions of
the author's imagination and are used fictitiously.
The scenes are sensitive and not suitable for young readers. Read at your own risk.
Don't read it if you're not an open-minded person.
"NURSE DESTINEE Kim Mcintosh, right?" Bigla akong napatayo mula sa kinauupuan at
hindi naitago ang pagkagulat sa mukha nang makita ang nagmamay-ari ng hospital kung
saan ako nagtatrabaho.
"Y-Yes, Doc." Nauutal na tugon ko.
Pasimple kong inayos ang suot kong uniform. Nakaramdam ako ng kaba at nagtataka
kung bakit naririto ang guwapong may-ari ng hospital.
"I'm Dr. Liam Cole. You know me, right? I want you to come to my office right now.
I have something important to discuss with you. Don't worry, the head nurse already
know this. I'll wait for you." Anito at tumalikod.
Napangiwi ako nang tuluyan itong mawala sa paningin ko. Mas lalo akong kinabahan.
May kasalanan ba akong ginawa? Sa ilang taon na nagtatrabaho ako dito sa hospital
bilang nurse, wala akong natatandaang may nilabag akong batas. I've been a good
employee kaya napapaisip ako kung may nagawa ba akong kasalanan.
Napabuntong-hininga ako at inayos ang sarili bago naglakad patungo sa opisina ni
Dr. Cole.
"Congratulations, Miss Mcintosh. You're the best employee of the month. Again."
Kaagad na bungad sa akin ng head nurse namin nang makasalubong ko ito sa hallway.
Magalang akong ngumiti.
"Thank you so much po." Nahihiyang sambit ko.
Ngumiti ito.
"Just keep up the good work, Ms. Mcintosh. May malaking challenge pang darating
sa'yo. Dr. Cole wants to talk to you. Malaki ang tiwala niya sa'yo to the point na
sa'yo niya ipinagkakatiwala ang pinakamamahal niyang pinsan." Makahulugan itong
ngumiti.
Akmang magtatanong ako nang pareho naming marinig ang pagtawag ng pangalan nito na
naririnig sa buong hospital. Kailangan daw ito sa nurse station.
"Goodluck. See you around." Nakangiting nagpaalam ang head nurse sa akin.
Napangiti na rin ako. Isa ang head nurse namin sa pinakamabait dito sa hospital.
She maybe strict and medyo mataray minsan pero kapag wala sa trabaho ay napakabait
nito. Hindi ko nga alam kung bakit hanggang ngayon ay dalaga pa rin ito sa edad na
30. Matanda lang ito ng apat na taon sa akin. Maganda naman ito at talagang
matalino.
Nang makarating sa harap ng opisina ni Dr. Cole ay napabuntong-hininga muna ako
bago kumatok.
"Come in." Tugon nito mula sa loob.
Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at pumasok.
"Have a seat." Anito nang makapasok ako.
Kaagad akong umupo sa itim na sofa na naroroon. Umupo ito sa harapan ko at may
inabot na folder.
"I want you to read that first. Check his medical record and I'll discuss my
intention why I personally called you here." Utos nito habang diretsong nakatingin
sa mga mata ko.
Nagtataka man ay binasa ko ang nasa folder. Napakunot ang noo ko nang mabasa ang
buong detalye. Nagtatakang tinignan ko si Dr. Cole.
"Ryder Cole. You know him, right?" Tanong nito.
Tumango ako.
"The one and only heir of the President of the Philippines. I've watched the news
years ago. He had a car accident with his wife right after their wedding and he's
your cousin. Nabulag siya at kahit anong pilit mo ay ayaw niyang magpa-opera."
Tugon ko.
"I want you to be his private nurse." Diretsong sabi nito, walang paligoy-ligoy.
Napangiwi ako.
"I'm sorry to ask this Sir but why me?"
Napasandal ito sa upuan at napabuntong-hininga.
"You're one of the best employee here in the hospital. Gusto kong ipagkatiwala ang
pinsan ko sa'yo." Anito na tila namomroblema.
"Alam naming lahat na ilang taon ka ng namomroblema sa pinsan mo, Doc. Ilang nurse
na ba ang binigay mo at kalauan ay umalis din? You're cousin is a beast." Diretsong
sabi ko.
Mahina itong natawa sa sinabi ko.
Hindi lingid sa kaalaman namin na si Doctor Liam ang personal doctor ni Ryder Cole.
Kung tama ang pagkakabilang ko ay sampung nurse na ang dumaan sa binatang iyon pero
hindi rin nagtatagal dahil sa ugali nito.
"That's why I want you to be his private nurse. Sa personality mo, hindi uubra ang
pinsan ko sa'yo. Please, Miss Mcintosh? I'll double your salary. No, scratch that.
I'll triple your salary. Please." Napatitig ako sa mga mata nito.
I can't believe that the owner of this hospital is begging for his beloved cousin.
"Tatanggapin ko pero hindi ako nangangakong maging mabuti akong nurse sa pinsan mo,
Sir. Naririnig ko kung gaano kasama ang ugali ng pinsan mong 'yon at pumapatol ako,
Doc." Diretsong sabi ko.
Muli ay natawa ito.
"I know. Kaya nga ikaw ang kinuha ko. I want my cousin to taste the dose of his own
medicine. I found a perfect nurse for him and that's you. Gusto kong magkaroon siya
ng nurse na hindi sunod-sunuran lang sa mga gusto niya." Ngumiti ito.
Napangiwi ako.
"Mukhang kailangan ko ng ihanda ang sarili ko, Sir? Kailan ako mag-uumpisa?" Tanong
ko.
"Bukas na bukas din ay puwede ka ng mag-umpisa as his private nurse. Ipapahatid
kita bukas sa bahay niya." Anito at tumayo.
I did the same.
"Thank you for accepting my offer, Miss Mcintosh. Don't give up with my cousin,
please. Ikaw na lang ang inaasahan ko. Masama ang ugali ng pinsan ko but trust me,
hindi siya ganyan dati. Nagbago lang simula nang mamatay ang asawa niya at nabulag
siya." Napabuntong-hininga ito.
Nakakaintinding tumango ako.
"I understand. Pero hindi ko pa rin maipapangakong magiging mabuting nurse ako sa
pinsan mo." Sabi ko na ikinatawa na lang din ni Dr. Liam.
"Ang magiging trabaho mo lang ay ang painumin siya ng gamot at kailangang mahaba
ang pasensya mo. Can you do that, Miss Mcintosh?"
"Of course, Sir." Tumango ako.
"And just a warning..." Namulsa ito at diretsong tumingin sa mga mata ko. "Don't
fall inlove with my cousin, Miss Mcintosh."
Natigilan ako at tila nakaramdam ng kaba. Alam kong malabong mangyari iyon pero
bakit bigla akong kinabahan sa babala nito? Tila isa iyong babala na wawasak sa
puso ko kapag tuluyan nga akong mahulog sa pinsan nito.
"Trabaho lang, Sir. Walang madadamay na feelings." Tugon ko, alanganing ngumiti.
Nagpatango-tango ito.
"That's good. My cousin can't forget his wife and he don't plan to erase her in his
mind and heart. Kaya nga ayaw magpa-opera. Wala na daw silbi kung makakakita pa
siya ulit dahil wala na ang asawa niya." Anito at napailing.
Gusto ko tuloy itong simangutan. Bakit ba nagpapaliwanag ito? Wala din naman akong
pakialam sa pinsan nito. Trabaho nga lang, di' ba?
But honestly, nakakalungkot ang nangyari sa pinsan nito. Naiimagine ko ang sakit na
naramdaman nito nang mamatay ang asawa nito. Kakatapos lang ng kasal niyo at
namatay agad ang asawa mo, napakasaklap niyon.
Ilang sandali pa akong kinausap ni Doctor Liam sa mga rules and regulations as his
cousin's private nurse bago ako nakalabas sa opisina nito.
Kinabukasan ay hinatid na ako sa bahay ng magiging amo ko. Hindi lang pala bahay
kundi isang mansyon. Napakalaki at nakakalula.
It's a private property. It looks like a farm dahil maraming nakatayong iba't-ibang
puno ng prutas. O talagang farm ito? Ang mga Cole ay kilala din sa pag export ng
iba't-ibang prutas.
Napakaganda ng bunga ng mga puno na tila alagang-alaga. Tahimik din ang lugar at
maganda ang ambiance. Nakakaaliw pagmasdan ang iba't-ibang prutas. Ni hindi ko nga
maisip na sa kabila ng maraming puno ng prutas ay may malaking mansyon palang
nakatayo sa dulo.
Pumasok ang sasakyan namin sa isang napakalaking gate. Awtomatiko iyong bumukas at
nang makababa ako sa sasakyan ay napabuntong-hininga ako.
Sinalubong ako ng medyo may edad ng babae. Sa tingin ko ay mayordoma ito ng
mansyon.
"Welcome po dito sa mansyon." Magiliw na bati nito.
Nginitian ko ito.
"Welcome naman po kaya ako sa amo mo?" Pabirong tanong ko na ikinatawa nito.
"Pasok ka na sa loob at nang malaman mo kung welcome ka nga ba talaga." Natatawang
sambit nito.
Kinuha nito ang dala kong maleta at nauna ng pumasok sa loob. Sumunod ako at
napangiwi nang makita ang loob ng mansyon.
Ano pa nga ba ang inaasahan ko? Napakayaman ng mga Cole at ang nakikita kong mga
gamit sa loob ay nagpapakita kung gaano kayaman ang mga ito. Halos ginto na ang
makikita mo.
Agaw pansin ang naglalakihang mga chandeliers at ang staircase ng mansyon.
"He lived alone here?" Nakangiwing tanong ko sa sarili.
Kahit napakalaki ng mansyon pero parang ang lungkot-lungkot pa rin ng nakatira sa
bahay na ito.
"Who are you?" Napapitlag ako sa baritonong boses na iyon.
Napahawak pa ako sa dibdib dahil sa pagkabigla. Pumihit ako at nilingon ang
nagsalita.
And there I saw a man standing a few meters away from me. Ang tindig nito ay tila
nagsasabi na ito ang hari sa mansyon na ito.
Napatitig ako sa mga mata nito. Hindi ko alam kung bakit nanayo ang mga balahibo ko
nang makita ang lamig sa mga mata nito kahit alam kong hindi na iyon nakakakita.
He's handsome in the picture but he's more handsome in personal. Nagmamalaki ang
matangos na ilong nito pati na rin ang makapal na kilay at ang mahabang pilik-mata
nito. His divided chin looks good on him. Medyo nakakatakot ang aura nito na tila
anumang sandali ay kaya ka nitong saktan.
"I'm asking you, who are you?" Ulit nito sa mas malalim na boses.
Shit! Pati boses nito ay pinapatayo ang mga balahibo ko!
Kinakabahan ako. At ito ang unang beses na intimidate ako sa presensya ng isang
lalaki! He really looks intimidating! Sa presensya nito ay parang takot kang
magkamali ng kilos.
"I am your private nurse, Sir. My name is Destinee Kim and I will be your private
nurse from now on and-"
"Umalis ka na dito. I don't need you here. Bibigyan kita ng limang milyon para lang
lumayas ka dito. Get out." Mariing utos nito.
Sa sinabi nito ay tila biglang kumulo ang dugo ko. So, it's really true. Kakaiba
nga talaga ang ugali ng lalaking 'to.
"Tatanggapin ko ang limang milyon na ino-offer mo pero hindi pa rin ako lalayas
dito, Sir." Tugon ko at ngumiti nang makita ang pagkunot ng noo nito.
Tila hindi nito inaasahan ang pagsagot ko.
"How dare you talk to me like that? Aren't you going to leave? O baka gusto mong
ako pa ang hihila sa'yo papalabas ng mansyon na 'to? You choose." Tiim bagang na
sambit nito.
Tinaasan ko ito ng kilay kahit hindi ako nito nakikita.
"Bakit kaya mo? You can't even see me and-" Napasinghap ako nang bigla itong
lumapit sa akin at mariin akong hinawakan sa braso.
How did he do that?! Parang hindi ito bulag sa bilis ng paglapit nito sa'kin!
"Get out." He gritted his teeth.
Pilit kong inalis ang kamay nito sa braso ko at pinakalma ko ang sarili. Hindi ko
alam kung bakit pinapakalma ko ang sarili. Dahil ba sa pagkabigla ko sa ginawa nito
o dahil sa kuryenteng dumaloy sa katawan ko sa pagdikit ng balat namin?
"Will all due respect Sir, I'm here to work for you. Hinding-hindi ako aalis kahit
ilang beses mo pa akong ipagtabuyan. Magsawa ka sa kakataboy sa'kin. And one more
thing, huwag na huwag mo na ulit akong hahawakan." Mariing usal ko.
Napangisi ako nang makita ang pagkabigla sa mukha nito. Anong akala nito
magpapatalo ako? Over my dead gorgeous body!
"Whether you like it or not, I will be your private nurse. Period." Sambit ko at
tinabig ang kamay nitong nakahawak sa braso ko.
Mukhang kailangan ko ng maraming lakas ng loob at pasensya sa lalaking ito. Kung
masama ang ugali nito, puwes papantayan ko.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 1
--
CHAPTER 1
"NASAAN na naman ang lalaking 'yon?" Inis na tanong ko sarili at sumimangot.
Isang buwan na akong private nurse ni Sir Ryder at ang mokong ay talagang
pinapahirapan ako ng husto. Palagi akong sinisinghalan. Palagi akong inaaway at
sinisigawan na akala mo naman may menstruation araw-araw.
Dinaig pa ako sa kasungitan. Hindi rin pumapalya sa pagpapalayas sa'kin araw-araw.
At ang malala, kapag alam nitong malapit na ang oras ng pag-inom nito ng gamot ay
nawawala ito.
"Nasa kuwadra po siya, Miss Destinee. Kasama niya ang asawa ko. Kanina pa siya
nagpahatid doon." Magalang na sabi ng mayordoma sa akin. Narinig siguro ang tanong
ko.
Napabuntong-hininga ako.
"He's there again." Komento ko.
Sa isang buwan ko dito ay napapansin kong doon siya namamalagi.
Tumango ang mayordoma.
"Palagi niyang pinupuntahan ang paborito niyang kabayo doon. Regalo kasi iyon ng
asawa niya noong magkasintahan pa lang sila." Paliwanag nito.
Tumango ako. Kaya naman pala palaging naroroon. Inaalala pala ang asawa.
"Puntahan ko po, ha? Kailangan na kasi niyang inumin ang gamot niya." Sabi ko.
"Gusto mo bang ihatid kita? Hindi ka pa yata nakakapunta do'n." Alok nito.
"Ayos lang po. Medyo malayo ang kwadra mula dito pero hindi naman po siguro ako
maliligaw." Nakangiting sabi ko at magalang na nagpaalam.
Naglakad ako patungo sa likod ng mansyon. Medyo maglalakad pa ako ng malayo.
Napatingala ako sa kalangitan. Magdidilim na pero mas lalo yatang dumilim dahil
makulimlim ang panahon.
Napabuntong-hininga ako at nag-umpisang maglakad. Nang makarating sa kwadra ay
naaliw pa ako dahil maraming kabayo doon. Pinaghalong brown, itim at puti ang kulay
ng mga kabayo. Gusto ko silang lapitan kaso baka magwala at mapahamak pa ako.
Malinis din ang kwadra. Hindi gaanong nangangamoy. Mukhang alagang-alaga din ng mga
tauhan.
Hinanap ng mga mata ko si Ryder. Nakita ko ito sa pinakadulo. Nasa harap ito ng
malaki at kulay itim na kabayo. Hinihimas-himas nito ang ulo ng kabayo at
kinakausap.
"Ma'am Destinee, ano pong ginagawa niyo dito?" Napalingon ako sa nagsalita.
Nginitian ko nang makilala ang asawa ng mayordoma sa mansyon.
"Kailangan ko pong painumin ng gamot ang amo natin." Tugon ko.
Ngumiti ito.
"Kanina ko pa nga pinipilit na umuwi kasi inaalala ko din 'yong gamot niya atsaka
mukhang uulan." Napakamot ito sa ulo.
"Ako na pong bahala dito, Manong Glenn. Balik ka na po sa mansyon. Ako na ang mag
aassist kay Sir Ryder pabalik sa mansyon." Sabi ko at ngumiti.
"Sigurado ka, hija? Magtatalo na naman kayong dalawa sigurado." Natatawang sambit
nito.
Natawa na rin ako. Saksi kasi ang mga ito sa isang buwan na sinasagot-sagot ko ang
amo ng mga ito.
"Ang sungit-sungit kasi, Mang Glenn. Sarap turukan." Pairap na sambit ko.
"Hija, mag-iingat ka baka ikaw ang maturukan." Pilyong usal nito.
"Whatever, Mang Glenn. Sige na, balik ka na sa mansyon. Ako na ang bahala kay Sir
Ryder." Pagtataboy ko dito.
Natatawang tumango ito at umalis na. Humakbang ako papalapit kay Ryder.
"What are you doing here?" Hindi pa man ako tuluyang nakalapit dito ay nagtanong na
ito habang nakatalikod ito sa akin.
Napailing ako. Malakas ang pakiramdam nito. Kaagad nitong nakikilala ang mga taong
nasa paligid nito kahit hindi nito nakikita.
"I'm here for your medicine. Oras na po ng pag-inom mo ng gamot, kamahalan." Puno
ng sarkasmong sambit ko nang tuluyang makalapit dito.
"Sa akin na ang gamot at nang makaalis ka na." Supladong sambit nito at napairap
ako.
Kinuha ko mula sa bulsa ng uniform ko ang bote ng gamot. Kinuha ko ang palad nito
at kaagad iyong binitawan nang makaramdam na naman ng kuryente na dumadaloy sa
katawan ko.
"Inumin mo na." Sabi ko habang binubuksan ang takip ng dala kong mineral water.
Kaagad ko iyong inabot sa binata pagkatapos nitong isubo ang gamot.
"Umalis ka na." Anito pagkatapos inumin ang gamot.
"Umalis na si Manong Glenn. Ako ang sasama sa'yo pabalik sa mansyon." Marahas itong
napabuntong-hininga sa sinabi ko.
"Bakit ba parang ang allergic mo sa presensya ko?" Mataray na tanong ko.
"Because I don't like you." Diretsong tugon nito.
"I don't like you, either. Patas lang tayo." Mataray na sambit ko.
"Will you please leave me alone? I don't need you here." Mariing sambit nito.
"Wala kang kasama pabalik sa-"
"Wala akong pakialam. Kaya kong umuwi." Hay. Ang suplado talaga!
"Bulag ka, Sir. Anong gagawin mo? Gagapang ka pauwi?" Sarkastikong tanong ko.
"Fuck! Inuubos mo ang pasensya ko!" Mataas ang boses na sambit nito.
Sa ginawa nito ay umalma ang kabayo. Kaagad nito iyong pinakalma.
"Sorry, baby. Hindi ikaw ang sinisigawan ko. I'm sorry." Anito habang hinihimas ang
ulo ng kabayo.
"Ako lang naman ang sinisigawan niyan kaya huwag kang mag-alala." Kausap ko sa
kabayo.
"Shut up, will you? Hearing your voice is very annoying." Anito na ikinabuntong-
hininga ko.
Konting pasensya pa, Destinee. Pigilan mo ang sarili mo, okay? Pigilan mo.
Kapag hindi ko mapigilan ang sarili baka matagal ko na itong sinakal.
"Ang ganda ng kabayo. Mabait ba 'yan?" Hindi ito umimik sa tanong ko.
"Ah, suplado. Suplado din kasi ang may-ari." Nagpatuloy ako sa pagsasalita.
Hindi ito umimik. Patuloy lang sa paghimas ng kabayo nito.
Sumimangot ako. Nang magsaboy yata ng kasungitan ang Diyos ay nasalong lahat ng
lalaking 'to.
Wala sa sariling hinawakan ko ang balat ng kabayo at bigla akong napasigaw nang
humalinghing ito. Nataranta ako nang maglilikot ito at sa pagkataranta ay napaatras
ako.
Nawalan ako ng balanse at handa nang bumagsak pero napasinghap ako nang may
matitipunong brasong kumabig sa beywang ko.
Nanlalaki ang mga matang tumingin ako kay Ryder. Ang lapit-lapit ng mukha nito sa
akin!
"Careful, will you? Don't touch my horse again." Pagalit na sambit nito.
Tumama ang mainit at mabangong hininga nito sa mukha ko. Napalunok ako at parang
nanigas ang katawan ko.
"S-Sorry." Mahinang sabi ko, halos ayaw ibuka ang bibig.
Kumilos ako para sana makalayo dito pero parang mas dumikit pa yata ang katawan ko
dito, lalo na ang dibdib ko. Tila naramdaman nito iyon dahil naramdaman kong
nanigas ito.
Parang napapasong binitawan ako nito. Ako naman ay wala sa sariling napahawak sa
dibdib ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko.
What was that? It's my first time feeling this way. O dahil nabigla lang ako kanina
sa kabayo? Tama, nabigla lang ako.
"Sa asawa ko lang sanay ang kabayo ko kaya huwag na huwag mo siyang hahawakan."
Seryosong sambit nito.
"Sorry na nga, di' ba?" Inirapan ko ito kahit hindi naman talaga ako nito nakikita.
"Just don't do it again. You're not my wife." He said and sighed.
Ramdam ko ang pangungulila sa boses nito.
You're not my wife.
Bakit parang apektado ako sa salitang iyon?
Wala ng nagtangkang umimik sa aming dalawa.
"Gabi na. Bumalik na tayo sa mansyon." Mahinang sabi ko.
"Just a little bit more, please. I don't want to leave here yet." Anito sa
mahinahong boses.
Muli nitong hinimas ang ulo ng kabayo nito.
"I feel like she's here whenever I'm with my horse. She gave it to me." Anito sa
malungkot na boses.
Napatitig ako sa binata. He can't move on, I can see it. Patunay ang pagiging bulag
nito at hindi pagpayag na magpa-opera dahil hindi nito kayang harapin ang buhay
nito ng wala na ang babaeng mahal nito.
He get married at the age of 23. After his wife died, he refused an operation and
lived his life here alone. Ilang taon na nga ba siya ngayon? It's been five years
so 28 na siya. Mas pinili nitong maging bulag ng limang taon. Wala ba talaga itong
balak magpa-opera?
"Wala ka bang balak makakita ulit? Napakaganda ng mundo. Ayaw mo bang makita ulit
ang kagandahan ng paligid natin?" Wala sa sariling tanong ko.
Mahina itong natawa na tila isang napakalaking biro ang sinabi ko.
"Simula ng mamatay ang asawa ko, walang maganda sa mundo, Miss Mcintosh. Siya lang
ang mundo ko. I don't want to see the world again because she's not here anymore.
Walang kuwenta ang mundo ko dahil wala na siya." Seryosong tugon nito.
Hindi na ako umimik. Napakalalim ng pagmamahal nito sa namatay nitong asawa. Tila
walang makakatibag ng pagmamahal na iyon.
"Hope to meet someone like you who will love and cherish me. The one who will treat
me like I am his whole world." Mahinang sabi ko.
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Nasasaktan ako kahit wala namang
dahilan. O dahil nalulungkot lang ako kasi nanghihinayang ako sa buhay pag-ibig ng
binata?
"Malay mo Sir, baka makakakita ka ulit ng babaeng gagawin mong mundo at mamahalin
mo ng higit pa sa pagmamahal mo sa namatay mong asawa at-
"Not gonna happen. It will never happen. She's the only one I loved the most. Hindi
ko nakikita ang sarili kong nasa piling ng ibang babae." Anito na siguradong-
sigurado.
Oh eh di sige. Ikaw na ang patay na patay sa patay.
Hindi ko na naisatinig iyon dahil baka masakal ako nito ng wala sa oras.
Ilang sandali lang ay niyaya na ako nitong bumalik sa mansyon. Buti naman at
naisipan nitong umuwi. Kulang na lang kanina ay doon ito matulog sa kwadra.
Magpapahatid na sana akong unan at kumot sa mayordoma.
Sinundan ko ito hanggang sa kuwarto nito.
"Hindi ka na kakain?" Tanong ko.
"No. I want to rest. Lumabas ka na." Anito habang hinuhubad ang pang-itaas nito na
ikinagulat ko.
Napalingon ito sa gawi ko na tila alam na alam kung saan ako naroroon.
"I said, get out. Kaya ko na dito. O baka naman gusto mo pa akong samahan hanggang
sa bathroom?" Sarkastikong tanong nito.
Suplado nga naman. Pasalamat ito at nakakalaway ang abs nito.
Napailing ako sa naisip.
"Lalabas na nga po." Sarkastikong tugon ko.
Humakbang ako papalapit sa pinto ng kuwarto nito at napapitlag nang marinig ang
malakas na kulog mula sa labas. Kasabay niyon ay ang malakas na pagbuhos ng ulan.
Maingat kong isinara ang pinto at lumipat sa kabilang kuwarto. Katabi ko lang ang
kuwarto ng amo ko para kapag may kailangan ito ay kaagad akong makakalapit.
Dumiretso ako sa bathroom at naligo. Nang matapos ay nagsuot akong pantulog at
kaagad na hinarap ang laptop ko para magsend ng report kay Doc Liam tungkol sa
pinsan nito.
Nasa kalagitnaan na ako ng pagsusulat ng report ko nang marinig ko ang sigaw mula
sa kabilang kuwarto. Kaagad akong tumayo at patakbong tinungo ang kuwarto ng
binata.
Nang makapasok ay kaagad na nanlaki ang mga mata ko nang makitang nasa sahig ang
binata. Mukhang nadulas ito.
"Sir, are you okay?" Nag-aalalang tanong ko.
"Fuck! Get out of here!" Sigaw nito at kaagad na tinakpan ang nasa harapan nito
gamit ang puting tuwalya.
Sayang hindi ko nakita.
Napahagikhik ako sa naisip. Masyado akong nag-alala kanina kaya siguro hindi ko na
napansin na hubo't-hubad pala ito. Hindi ko tuloy nakita ang nasa pagitan ng mga
hita nito.
"Are you laughing at me?" He hissed.
"Ay, hindi po, Sir! Baka nagkamali ka lang ng dinig." Palusot ko.
Bakit ba kasi ako humagikhik?
"Sir, I'll help you, ha? Huwag mong aalisin ang takip diyan sa anaconda mo. Ay
este! Basta diyan sa ano mo!" Natatarantang sambit ko at hinawakan ko ito sa braso
pero tinabig lang nito ang kamay ko.
"Umalis ka dito!" Sigaw nito.
"Puwede ba? Hindi ka nga makatayo, oh." Pagmamatigas ko at pilit kong pinatong ang
braso nito sa balikat ko at inalalayan ko itong tumayo.
Mahina itong napamura habang tinutulungan ko itong tumayo. Kahit mabigat ito ay
nakaya ko itong alalayan sa pagtayo hanggang sa nadala ko ito sa kama.
Nakahinga ako ng maluwag.
"Mahiga ka na- Ayy!" Malakas akong napasigaw nang biglang dumilim ang buong
paligid.
Napayakap ako sa binata at kasabay niyon ay ang pagbagsak ng katawan ko sa malapad
na kama kasama ang binata. Nadaganan ako nito at nanlaki ang mga mata ko nang
dumampi ang labi nito sa labi ko.
Shit! We kissed!
To be continued...
--- --- ---
Chapter 2
--
CHAPTER 2
Sorry for the late update. Babawi ako bukas at sa susunod na araw. Thank you for
waiting!😘🤗
IT WAS just an accident but shit! Bakit ganito ang epekto sa akin? Hindi ako
makakilos. Nanigas ang buong katawan ko nang dumampi ang malambot na labi nito sa
labi ko.
Mabilis kong itinulak ang binata. Natatakot ako na baka narinig nito ang lakas ng
tibok ng puso ko.
"S-Sir, I'm sorry. N-Natumba ako. Sorry po." Nauutal na sambit ko.
Kasabay ng mga katagang iyon ay ang muling pagbalik ng liwanag sa kabuuan ng
kuwarto nito. I saw him lying on the bed. Nakatakip ang braso nito sa mga mata
nito. Bumaba ang tingin ko sa bandang ibaba nito. Kahit natatakpan iyon ng kumot ay
kitang-kita ko pa rin ang pamumukol niyon kaya napalunok ako.
Damn! Bakit ang laki?! Anaconda?!
"Get out." Mariing utos nito.
"Sorry po at-"
"Get out!" Sigaw nito.
Mabilis akong bumaba sa kama at naikagat ko ang ibabang labi.
"Ayos ka lang po ba, Sir? Gusto mo bang magpatawag ako ng doktor para hindi
namumukol 'yang anacon... Ay b-balakang mo po. Nadulas ka, di ba po? Tatawag akong
doktor para-"
"Kapag sinabi kong lumabas ka, lumabas ka, Destinee! Lumabas ka habang
nakakapagpigil pa ako." Mariing sambit nito.
Problema nito?
"Eh di lalabas." Pabulong na sambit ko at nagmartsa palabas ng kuwarto nito.
"Ay putangina!" Malakas na sigaw ko nang marinig ang malakas na kulog mula sa
labas.
"Gago kang kulog ka! Huwag kang nanggugulat!" Reklamo ko at padabog na sinara ang
pinto ng kuwarto ko.
Inambahan ko ng suntok ang pinto na parang iyon ang amo ko.
"Suplado. Pasalamat ka guwapo ka." Sambit ko at pabagsak na nahiga sa kama.
Sandali akong napatulala sa kisame at wala sa sariling napahawak ako sa labi.
Pakiramdam ko ay nararamdaman ko pa rin ang lambot ng labi nito doon. Parang gusto
ko tuloy matikman ulit ang labi nito.
Nanlaki ang mga mata ko sa naisip. What was I thinking?!
Parang baliw na nagpagulong-gulong ako sa kama para lang makalimutan ang
aksidenteng halik na iyon. Pero kahit yata mag tumbling ako ay hindi iyon maalis sa
isip ko.
Simpleng halik lang naman 'yon pero bakit ganito ang epekto sa'kin? Ang unfair
naman! Sa akin may epekto tapos sa kanya parang wala lang! Sinigawan pa nga ako!
Napapitlag ako nang pabagsak na bumukas ang pinto ng kuwarto ko. Nanlaki ang mga
mata ko nang makita si Ryder sa pinto at mabilis akong bumangon.
Sinuyod ko ito ng tingin. May suot na itong damit. Naka-boxer shorts na ito at
naka-sando.
Bilib din ako sa lalaking ito. Kahit hindi ito nakakakita, napapansin ko na
nakakakilos ito. Siguro dahil alam na nito ang pasikot-sikot sa loob ng mansyon.
Napapansin ko rin na malakas ang pakiramdam nito. Madalas ako nitong nararamdaman
kahit nasa malapit lang ako. Minsan ay sinasadya kong huwag ipaalam ang presesnya
ko dito pero sadyang malakas talaga ang pakiramdam nito.
Nilapitan ko ito sa pag-aalalang baka may masakit dito.
"Sir, may kailangan ka po ba? May masakit ba sa'yo? Ano po ang-" Napasinghap ako
nang bigla ako nitong kinabig sa beywang at malakas na bumagsak ang likod ko sa
malamig na pader ng kuwarto ko.
"I'm sorry but I have to do this in order for me to have a good sleep. Putangina,
hindi ako matahimik hangga't hindi ko nagagawa 'to." Sambit nito at sa pagkabigla
ko ay siniil ako nito ng halik sa mga labi.
Hindi ko alam ang gagawin. Tila naestatwa ako at napaawang ang mga labi ko. Dahil
sa ginawa ko ay mas lalo itong naging mapangahas. Mas lalong nakapasok ang dila
nito sa loob ng bibig ko at mapusok akong hinalikan.
Tila may kumiliti sa tiyan ko pababa sa puson ko. And unconsciously, I responded to
his kisses. Natagpuan ko na lang sarili kong nakayakap sa batok nito at ginagaya
ang kilos ng labi nito. Mas lalo nitong pinalalim ang halik na tila uhaw na uhaw
ito.
Hindi ko alam kung ilang minuto ang halikang iyon basta't narinig ko na lang ang
sarili kong mahinang umuungol dahilan para mapamura ito.
Bigla itong lumayo mula sa akin at kitang-kita ko ang pagkalito sa blankong mga
mata nito. Walang salitang iniwan ako nito sa kuwarto at wala sa sariling
napadausdos ako sa pader hanggang sa napaupo ako sa sahig.
Anong nangyari?
Mahina kong sinampal-sampal ang pisngi ko. Bakit tumugon ako? Bakit?!
Napahilamos ako sa sariling mukha at sinabunutan ko ang sariling buhok.
"Gaga ka talaga." Gigil na pinagalitan ko ang sarili.
Huwag kang marupok, babae. Alalahanin mong patay na patay 'yan sa patay.
***
"WHAT ARE YOU doing here?" Tanong ko nang makilala kung sino ang bisitang dumating.
Naramdaman kong umupo ito sa harapan ko.
"I want to visit my friend. Hindi ba ako welcome?" Puno ng sarkasmong tanong nito.
"Why don't you just focus on Elisse, C? Kaysa naman pinag-aaksayahan mo ako ng
panahon dito. Alalahanin mong kakasagot pa lang ni Elisse sa'yo." I heard him
chuckled.
"Yeah, I know. Namiss lang kita." Anito.
I sighed. Iisa lang naman ang sasabihin nito kapag nandito ito sa harapan ko.
"Bakit ba kasi ayaw mo pang magpa-opera?" See? Alam na alam ko na ang sasabihin
nito.
"You know my reason, C." Nagkibit-balikat ako.
Lahat sila pinipilit akong magpa-opera. Pero hindi. Ayoko. Better to live in the
dark than to face the world without her. Kasabay ng pagkamatay ng babaeng mahal ko
ang pagkamatay ng puso ko.
"We miss you, Ryder." Anito.
Kahit hindi ko ito nakikita ay ramdam ko ang kalungkutan sa boses nito.
Clyde Hernandez is one of my good friend. He's my co-secret agent. Madami na din
kaming may pinagsamahan kasama pa ang iba kong mga kaibigan. Tinalikuran ko lang
ang mga ito nang mawala ang asawa ko.
"Kumusta ang paghahanap mo sa babae? Hindi mo pa rin ba siya nakikita?" Tanong ko.
Pilit kong nililihis ang usapan.
Narinig kong napabuntong-hininga ito. May hinahanap itong babae. A girl who he
committed a big mistake in his past.
"Hindi ko pa rin siya mahanap, bud. I don't know. Kahit anong gawin ko, hindi ko pa
rin siya mahanap." Tugon nito sa malungkot na boses.
Nagkibit-balikat ako.
"Naniniwala akong makikita mo din siya balang-araw." Sambit ko at mariing pumikit
nang may maamoy.
That smell. Ilang buwan ko nga bang naaamoy iyon? Isa? Dalawa? Sa pagkakatanda ko
ay dalawang buwan na. At ito lang ang nurse na tumagal sa akin ng dalawang buwan
and I don't like it.
Masyado itong palaban at laging sinasalungat ang mga gusto ko. Ito lang ang kauna-
unahang babaeng sinasagot-sagot ako.
Narinig ko ang pagsipol ni Clyde.
"Bud, hindi mo sinasabing maganda pala ang nurse mo. Fuck. Kaya pala naririnig kong
pinag-uusapan siya ng hardinero at driver mo kanina. She's a beauty. Hindi ako
nagtatakang pinagnanasaan siya ng mga tauhan mo dito sa mansyon. Katawan pa lang
bawing-bawi na sila." Napakunot ang noo ko sa sinabi nito at hindi ko alam kung
bakit naiinis ako.
"Ay sorry, hindi ka nga pala nakakakita." Clyde giggled. Iniinis ako nito.
"Shut up." Saway ko at mas lalong napapikit ng mariin.
I'm immuned with her smell. I don't know but her smell can calm me sometimes.
Gustong-gusto ko itong naaamoy sa hindi ko malamang kadahilanan pero kapag nasa
malapit naman ito ay kaagad na akong naiinis. Kapag naman wala ito ay mas doble ang
inis ko. Fuck. What's happening to me?
Nanumbalik sa isip ko ang paghalik ko dito noon. I don't even know why I did that.
That was so stupid of me. Parang nababaliw ako nang mga panahong iyon. Tuloy ay mas
lalo itong naging masungit sa'kin sa paglipas ng mga araw at linggo. Pinapantayan
nito ang ugali ko na kinakainis ko ng sobra.
"Papunta siya dito, bud." Mahinang sambit ni Clyde.
I know.
Naririnig ko ang bawat hakbang nito patungo sa akin. I even count her foot steps na
ikinailing ko. I'm crazy.
"Time to take your medicine, your highness." Napabuntong-hininga ako sa sarkasmo ng
boses nito.
"Just put it there. I'll take it later." Sambit ko habang nakapikit pa rin.
I heard her sighed.
"Hindi pwede. Kapag oras na ng gamot mo, inumin mo." Pagmamatigas nito.
Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Clyde na tila tuwang-tuwa ito sa nakikita.
Nagmulat ako ng mga mata at napatuwid ng upo. Kung wala lang si Destinee sa harapan
namin ay parang gusto kong saksakin ng kutsilyo si Clyde.
Wala akong nagawa kundi inumin ang gamot. She was always like this. Hindi ito
umaalis hangga't hindi ko iniinom ang gamot ko sa mismong harapan nito.
"Happy?" Sarkastikong tanong ko matapos inumin ang gamot.
Sa pagkabigla ko ay ginulo nito ang buhok ko.
"Good boy." Anito na tila iniinsulto ako.
I can see her almost smirking at me. Fuck. Ang sarap nitong itali sa kama!
Kung nakakakita lang ako malamang ay matagal ko ng ginawa ang bagay na iyon. But
why would I tie her on the bed, anyway? Nababaliw na talaga ako.
"Will you please leave us alone?" Pagtataboy ko.
"Aalis naman talaga ako. Magpi-picnic kami kasama si Manang Flor." Ang mayordoma ng
mansyon ang tinutukoy nito.
"Kami? Sinong kami pa ang tinutukoy mo?" Simpleng tanong ko.
"Si Manang Flor, si Manong Glenn tsaka si Lorenzo at Gardo."
Lorenzo? He's my driver. And Gardo is the gardener. Bakit kasama nito ang dalawang
iyon?
"Hindi ka pwedeng umalis." Mariing usal ko.
"At bakit?" Narinig ko ang pagka-irita sa boses nito.
"Hindi mo ako pwedeng iwan dito. Paano kapag may kailangan ako tapos wala ka? Are
you neglecting your duty now as my private nurse?" Kunot ang noong tanong ko.
Narinig ko ang marahas na pagbuntong-hininga nito at narinig ko ang pagmartsa nito
papalayo sa amin.
I heard Clyde chuckled.
"I like your nurse, bud. Atapang ababae. Hindi umuubra ang kasungitan mo." Clyde
commented.
"Lumayas ka na." Pagtataboy ko na ikinatawa nito.
"Gusto pa kitang makasama bakit ba pinagtatabuyan mo ako? Nakakasama ka ng loob."
Pagdadrama nito.
"Binisita niyo na ako dito last month kasama ang mga Phoenix kaya huwag kang
magdrama." Muli ay tumawa lang ito ng mahina.
"Aren't you excited to see her face, bud? Aren't you curious? Kung ako sa'yo,
magpa-opera ka na. Your nurse is really a beauty. Matangos ang ilong. Mapupula ang
mga labi. Maganda ang katawan. Mahaba ang buhok. Makinis ang balat at mukhang
masarap siya sa kama at-" Naputol ang sasabihin nito nang malakas ko itong hinampas
ng throw pillow.
"Shut the fuck up. Are you attracted on her?" Iritadong tanong ko.
Humalakhak ito.
"Relax. May Elisse na ako." Anito at naramdaman ko itong tumayo.
"But I really like your nurse. Hindi takot sa'yo, eh. Mukhang ikaw pa nga ang
natatakot." Natatawang sambit nito at napailing na lang ako hanggang sa magpaalam
na itong umuwi.
Napabuntong-hininga ako nang mapag-isa. Hindi ko naaamoy si Destinee kaya alam kong
wala ito sa paligid.
Did she really go? Pinagbawalan ko na ito pero umalis pa rin.
Bigla akong napatayo nang makarinig ng sigaw.
"Sir Ryder!"
"Manang Flor? What happened?" Kunot ang noong tanong ko.
Naririnig kong hingal na hingal ito.
"T-Tulong po! Wala ang asawa ko at ang dalawang lalaki. Nasa swimming pool si
Destinee. Nalulunod siya, Sir!" Natatarantang sambit nito.
Napamura ako at mabilis na naglakad patungong swimming pool na nasa likod ng
mansyon.
Fuck! Wala na akong pakialam kahit puro kadiliman ang nakikita ko at halos madapa
na ako dahil sa mga nasasagi kong gamit sa paligid basta't masigurado ko lang na
ligtas ito!
To be continued...

--- --- ---

Chapter 3
--
CHAPTER 3
I CAN'T BREATHE. I'm trying to swim but I couldn't. Hindi ko magalaw ang mga binti
ko at mariin akong pumikit habang nasa ilalim ng tubig.
Paunti-unti ay kinakain na ako ng kadiliman hanggang sa naramdaman kong may yumakap
sa akin at lumapat ang labi nito sa labi. Naramdaman ko ang pagbigay nito ng hangin
sa akin pero hindi ko magawang imulat ang mga mata ko.
Umangat ang katawan ko at naramdaman ko na lang ang sarili kong nakahiga sa
semento.
"Destinee, can you hear me?" That deep baritone asked me.
Kinakapa nito ang nakapikit kong mga mata.
"Wake up, please." He sounds worried.
Gusto ko mang imulat ang mga mata ko ay hindi ko iyon magawa. Muli ay naramdaman ko
ang labi nito. He was performing a mouth to mouth rescucitation on me. Lumapat ang
dalawang kamay nito sa dibdib ko and he pumped me. Tila nagmamadali ang kilos nito
at naramdaman ko ang bahagyang panginginig nito.
He continued pumping my chest. Patuloy din ako nitong binibigyan ng hangin gamit
ang bibig nito hanggang sa naisuka ko ang tubig na nainom ko.
I heard him cursed sharply. Hinihingal na sinapo nito ang mukha ko.
"A-Are you awake?" He worriedly asked.
Unti-unti ay nagmulat ako ng mga mata at nakita ko ang nag-aalalang mukha ni Ryder.
"S-Sir-" Natigilan ako nang magbuga ito ng marahas na hininga.
Tumayo ito at inutusan si Manang Flor na ipasok ako sa loob ng mansyon.
"Sa susunod mag-iingat ka." Walang emosyong bilin nito at nagpa-akay kay Manong
Glenn na kadarating lang.
Naunang pumasok ang mga ito sa loob ng mansyon.
Si Manang Flor ay kaagad akong binalot ng tuwalya.
"Kinabahan ako sa'yong bata ka. Ano ba kasing nangyari?" Tanong nito habang
inaalalayan akong tumayo.
Naikagat ko ang ibabang labi.
"N-Nadulas po kasi ako." Tugon ko.
"Mabuti na lang at hindi tumama ang ulo mo sa semento. Mag-iingat ka sa susunod,
hija." Bilin nito habang naglalakad kami papasok.
Diniretso ako nito sa kuwarto ko at kaagad akong inasikaso. Ito pa mismo ang kumuha
ng damit sa cabinet ko habang inuutusan akong maligo. Nang makapagbihis ay tulalang
napaupo ako sa gilid ng kama.
"S-Si Sir Ryder ba ang nag-ahon sa'kin sa pool, Manang?" Wala sa sariling tanong
ko.
"Oo, hija. Kinabahan nga ako baka dalawa kayo ang malunod. Pero kilala ko si Sir
Ryder, nagagawa niya ang mga imposible." Natatawang sambit nito.
Naikagat ko ang ibabang labi.
"G-Galit ba siya, Manang?" Kinakabahang tanong ko.
"Hindi ka pa ba nasanay? Palagi namang galit 'yon. Pinapatulan mo pa nga." Anito at
napailing.
Natahimik ako. Natatakot ako sa ekpresyon nito kanina. Wala itong emosyon. Kahit
naman pinapatulan ko ito, hindi pa rin natatanggal ang takot ko dito minsan. Si
Ryder ang klase ng tao na ma-i-intimidate ka kapag nasa paligid ito. Bulag ito pero
sa paningin ko ay kaya nitong tignan ang lahat ng bagay sa paligid nito ng walang
pag-aalinlangan.
"Should I apologize, Manang? Baka bigla niya akong tanggalin sa trabaho kasi
tatanga-tanga ako." Nakangiwing sambit ko.
Mahinang natawa si Manang Flor.
"Mabuti pang magpahinga ka na muna." Anito at tinapik ang balikat ko.
Ilang minuto pa lang nakaalis si Manang ay may kumatok na at nabigla ako nang
malamang doktor iyon. A female doctor. Nagtataka ako kung bakit may doktor pero
wala na akong magawa when she checked me up. Pinadala daw ito ni Ryder dito para
masigurado kung maayos lang ako.
Nang makaalis ito ay nagpasalamat ako. Sumapit ang gabi pero mula kanina ay hindi
pa rin lumalabas si Ryder mula sa kuwarto nito. Nagpahatid lang daw ito ng pagkain
at hindi na lumabas.
Sinipat ko ang oras at medyo kinakabahang kumatok sa kuwarto nito para painumin ito
ng gamot.
Walang sumagot mula sa loob kaya nagkusa na akong pumasok. Nakita ko itong nakahiga
sa kama nito at pabiling-biling.
Mabilis ko itong nilapitan at ipinatong ang dala kong tray sa bedside table.
Naririnig ko ang mahinang ungol nito at kitang-kita kong pinagpapawisan ito. He's
having a nightmare.
Kagat ang labing niyugyog ko ito pero tila hindi ako nito nararamdaman.
"Sir, wake up." Patuloy ko itong niyugyog hanggang sa magising ito.
Hinihingal na bumangon ito.
"Are you okay, Sir? Kailangan mo ba ng tubig? Sandali, iaabot ko sa-" Nabigla ako
nang bigla ako nitong niyakap.
Nanigas ang katawan ko at hindi ako makakilos.
"Chloe. Come back to me please, babe. I beg you. Come back to me." Natigilan ako
sinabi nito.
Chloe?
"S-Sir, I'm not Chlo-"
"Bumalik ka na sa'kin, mahal ko. Hindi ko kaya. Please. Hindi ko kaya. Bumalik ka
na. Bumalik ka na, pakiusap." Naramdaman ko ang pagbasa ng damit ko.
Nang tignan ko ito ay nakita ko itong umiiyak. Wala sa sariling niyakap ko ito.
Chloe. It's his wife's name. I heard that from Manang Flor.
"You miss her a lot." Mahinang sambit ko habang hinahagod ko ang likod nito.
"Hush. You'll gonna be okay, Sir. Alam kong namimiss ka na rin niya." Sambit ko at
naikagat ko ang ibabang labi nang humagulhol ito ng iyak.
Para itong bata na nagsusumbong at naglalabas ng sama ng loob sa ina nito. I don't
know pero nasasaktan ako sa nakikita. Umiiyak ang lalaking ito sa matinding
pangungulila sa namatay nitong asawa. Ganoon nito kamahal ang asawa nito.
Ilang sandali pa itong umiyak. Hinayaan ko ito hanggang sa binitawan ako nito na
tila ngayon lang ito bumalik sa reyalidad.
"I'm sorry." Mahinang sambit nito.
Hindi ako umimik at tahimik kong pinainom dito ang gamot nito. Hindi na ito
nagsalita pa.
"Go back to sleep, Sir." Sambit ko at inalalayan ko itong makahiga.
Inayos ko ang kumot nito at napatitig ako sa guwapong mukha nito habang nakapikit
ito.
"Naaawa ka ba sa'kin?" Nabigla ako sa tanong nito.
"H-Ha?"
"You're staring at me." He muttered.
Naikagat ko ang ibabang labi. Ang lakas talaga ng pakiramdam ng bulag na 'to.
"Lalabas na po ako." Sambit ko at akmang tatalikod nang hawakan ako nito sa kamay.
"Can you stay until I fall asleep? Please?" Pakiusap nito.
Tumaas ang kilay ko. Hindi ko inaasahan na makikiusap ang masungit na bulag na 'to.
"Kapag nanatili ako dito mas lalo kang hindi makakatulog." Sambit ko.
"J-Just stay there." Pamimilit nito.
Napabuntong-hininga ako.
"Okay." Wala akong nagawa kundi ang umupo sa tabi kama katabi nito.
Wala ni isang umimik sa aming dalawa. Naiilang ako kaya ako na ang unang nagsalita.
"Thank you for saving me earlier." Mahinang sambit ko.
Tango lang ang naging tugon nito.
"Galit ka ba?" Muling tanong ko.
"I'm not."
"Are you sure?" Pangungulit ko.
"Why would I, anyway?" Nagtatakang tanong nito.
"Kasi-"
"Hindi ako galit. Just take care next time. Nandito ka sa poder ko at
responsibilidad kita. Ayokong may mangyaring masama ni isa man sa inyo kaya mag-
iingat ka na sa susunod." Mariing sambit nito.
Hindi na ako nagsalita at napailing sa sarili. Gaga ba ako dahil umasa ako na
concern ito sa akin?
Lumayo-layo ka, Destinee Kim. He's off-limits.
Muling pumasok sa isip ko ang sinabi ng pinsan nito.
Don't fall in love with my cousin, Miss Mcintosh.
Gusto kong pagtawanan ang sarili. That warning from his cousin, pinakinggan nga ng
tenga ko pero parang ayaw makisama ng puso ko.
Am I in danger? Kasi paunti-unti, iba na 'tong nararamdaman ko. Ibang-iba na.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 4
--
CHAPTER 4
"HAPPY BIRTHDAY!" Nabigla ako nang salubungin ako ni Manang Flor sa kusina.
May bitbit itong maliit na chocolate cake na mukhang maaga nitong binake.
Matamis ko itong nginitian.
"Thank you po, Manang." Sabi ko at kinuha ang maliit na cake mula dito.
"May konting salo-salo mamayang gabi para sa'yo." Anito.
Gulat na tinignan ko ito.
"Naku Manang, nag abala pa kayo. Kahit huwag na po." Natatawang sambit ko.
"Siyempre kailangan mo pa ding mag celebrate. Kami ang bahala kaya huwag ka ng
umangal. Ilang taon ka na kasi? 27? Wala ka pang boyfriend, hija? Si Lorenzo
mukhang interesado sa'yo. Ang lagkit ng tingin, eh." Tukso nito.
Napakamot ako sa ulo. Actually napapansin ko ang pasimpleng tingin ni Lorenzo sa
akin pero isinasawalang bahala ko na lang.
"Hindi kaya magagalit si Sir Ryder, Manang? Alam mo naman 'yon mas gusto ang
tahimik." Nakangiwing sambit ko.
"Hindi naman siguro, hija. Maaga namang natutulog 'yon kaya wala tayong magiging
problema." Tugon nito.
"Hala sige, kainin mo na 'yang cake mo. Meron pa naman mamaya, mas malaki pa
diyan." Anito habang abala na sa pagluluto.
Nakangiting kumuha ako ng platito at nilantakan ang cake. Hindi ko na inalok si
Manang Flor dahil abala na talaga ito sa pagluluto.
"Manang, may tanong po ako." Mahinang sambit ko.
Humarap ito sa akin.
"Ano 'yon, hija?"
"Bakit po wala akong makitang litrato ni Chloe dito? I mean, litrato po ng asawa ni
Sir Ryder." Nahihiyang sambit ko.
Ngumiti ito.
"Pinasadya ni Sir Ryder na ipatago lahat ng litrato sa kuwarto. May sariling
kuwarto si Ma'am Chloe dito." Tugon nito.
Nagpatango-tango ako.
"Hindi ko pa kasi nakikita. Ang ganda siguro niya, no?" Nakangiting tanong ko.
"Oo, hija. Maganda si Ma'am Chloe. Medyo kahawig mo nga siya." Anito na titig na
titig sa akin.
"Talaga po?" Nakangiwing tanong ko.
Tumango ito.
"Oo, kahawig mo siya pero para sa'kin mas maganda ka." Anito at muling hinarap ang
ginagawa nito.
Napailing ako.
"Maganda naman talaga ako, Manang. Duh." Pabirong sambit ko na ikinatawa nito.
"Magkahawig kayo pero magkaiba kayo ng ugali. Seryoso 'yon tapos ikaw jolly,
palaban at walang kaarte-arte sa katawan." Anito na natatawa pa rin.
"Grabe manang, no? Mukhang mahal na mahal talaga ni Sir Ryder ang asawa niya."
Mahinang sambit ko.
"Tama ka, hija. Si Ma'am Chloe na kasi ang mundo no'n. Nagkaanak sila pero nakunan
din si Ma'am Chloe. Ang lungkot-lungkot ni Sir Ryder no'n. Hindi ko nga alam kung
bakit nakunan si Ma'am Chloe pero kitang-kita ko sa batang 'yon kung paano siyang
nalungkot nang mawala ang baby nila. Tapos pati si Ma'am Chloe nawala din."
Malungkot na pagkukuwento nito.
Natigil ako sa pagkain ng cake. Parang bigla akong nawalan ng gana.
"Huwag kang pumasok sa kuwarto ni Ma'am Chloe hija kung ayaw mong sumabog si Sir
Ryder. Naalala ko noong pumasok ang una niyang nurse sa kuwarto ng namatay niyang
asawa. Kulang na lang kaladkarin niya papalabas 'yong nurse. Ayaw na ayaw kasi
niyang may ibang pumapasok sa kuwarto ng asawa niya. Mas lalong ayaw niyang
pinapakialaman ang mga gamit doon." Naiiling na sambit nito.
Napangiwi ako.
"Manang, hindi ko naman alam 'yong kuwarto ng asawa niya." Natatawang sambit ko.
Pinilit kong ubusin ang cake na nasa platito kahit nawawalan na ako ng gana at ang
natira ay pinasok ko sa ref.
Nagpaalam ako kay Manang Flor at pumunta sa likod ng mansyon. Tinungo ko ang
swimming pool at tumigil sa paglalakad nang makita si Sir Ryder na naroon sa gilid
ng pool, nakaupo habang nakatampisaw ang mga paa nito sa tubig.
Pinagmasdan ko itong mabuti. Kahit nakatalikod ito ay ang ganda pa ring tignan ng
likod nito.
Dahan-dahan akong naglakad papalapit dito. 'Yong lakad na hindi ako nito naririnig.
"What are you doing here?"
"Ay kabayo!" Sigaw ko sa sobrang pagkabigla.
Napahawak ako sa dibdib ko.
"Grabe ka, Sir. Ginulat mo ako." Reklamo ko habang nakahawak pa rin sa dibdib ko.
"I can hear your foot steps." Kibit-balikat na tugon nito.
Napaawang ang labi ko. Wala na ngang tunog ang lakad ko naririnig pa rin nito?
Gano'n kalakas ang pakiramdam nito?
"Anong ginagawa mo dito?" Muling tanong nito.
"Napasyal lang. Hindi ko naman alam na nandito ka. Sige, babalik na ako sa loob."
Paalam ko.
"Wait." Pigil nito sa akin.
"Bakit, Sir?"
Tumayo ito.
"Stop calling me Sir. You can call me Ryder." Anito.
Napakamot ako sa ulo.
"Pero-"
"Just call me Ryder." Mariing putol nito sa sasabihin ko.
"Okay. Ryder, then." Sambit ko.
May kinuha ito mula sa bulsa.
"Take this." Anito habang inaabot sa akin.
Kunot ang noong napatingin ako sa inaabot nito. Kinuha ko iyon at tinitigan.
"It's a car key. Anong gagawin ko dito?" Tanong ko.
"It's your gift from me. Happy Birthday, Destinee." Anito sa mahinang boses at ako
naman ay nanlaki ang mga mata.
"R-Regalo? Bakit kotse?! H-Hindi ko matatanggap 'to." Natatarantang sambit ko.
"Just accept it." Anito at napabuntong-hininga.
"Pero-"
"Just be my nurse for the rest of my life." Putol nito sa sasabihin ko.
Napaawang ang mga labi ko.
"W-What?"
Sa halip na sagutin ako ay naglakad ito papasok sa mansyon na kung umasta ay parang
hindi ito bulag. Sabagay, saulado pala nito ang kabuuan ng mansyon. Bilang na
bilang nito ang mga hakbang sa isip at hindi ko alam kung paano nitong nagagawang
makakilos ng mag-isa.
At hindi ko naintindihan ang sinabi nito. Wala akong narinig kaya napabuntong-
hininga ako. At bakit niregaluhan ako nitong kotse? Oo alam kong mapera ito pero
sobra-sobra naman yata itong magregalo? At teka lang, paano nito nalamang birthday
ko ngayon?
"Manang Flor!" Hinihingal ako habang papasok sa kusina.
"O bakit?" Nagtatakang tanong nito.
"Manang, anong pinakain mo kay Sir Ryder? Bakit alam niyang birthday ko ngayon? At
bakit niregaluhan  niya akong kotse?" Sunod-sunod na tanong ko.
Natatawang tinignan ako nito.
"Ayaw mo no'n niregaluhan kang kotse? Marunong ka namang mag drive, hindi ba?
Atsaka kaya siguro nalaman niya 'yong birthday mo kasi binanggit yata ng asawa ko."
Tugon nito.
"Manang, kapag ba tinanggap ko 'tong regalo niya hindi ako masisibak sa trabaho?"
Nahihintakutang tanong ko.
Muli itong natawa.
"Ibalik mo na lang kung ayaw mong tanggapin. Ganyan kasi talaga si Sir Ryder. Noong
birthday ko niregaluhan niya kaming bahay. Wala lang kaming magawa ng asawa ko
dahil awtomatiko ng naka-pangalan sa amin ang titulo. Kahit gusto kong tanggihan,
pinipilit pa rin niya." Naiiling na sambit nito.
Napailing ako.
"I won't accept this." Sambit ko at tumalikod.
Hinanap ko ito at nakita ko ito sa salas. May kausap ito sa cellphone kaya hindi ko
na muna ito inabala. Sa halip ay naglakad-lakad ako sa mansyon hanggang sa
makarating ako sa nakaawang na pinto.
Akmang isasara ko iyon nang mahagip ng mga mata ko ang malaking litrato na
nakasabit sa loob ng kuwarto.
Pumasok ako at tinitigan iyon. It was Ryder and his wife, Chloe. Mukhang ito ang
litrato ng mga ito pagkatapos ng kasal dahil naka-damit pangkasal ang mga ito.
Napatitig ako sa guwapong mukha ni Ryder. He was smiling at the picture. Kitang-
kita ang pagmamahal at kasiyahan sa mga mata nito. Samantalang ngayon ay hindi ko
pa ito nakikitang nakangiti kahit ni minsan.
Lumipat ang tingin ko sa babaeng nakangiti rin. Napakaganda nito sa suot nitong
wedding gown. They look perfect together.
Wala sa sariling napahawak ako sa sariling dibdib nang makaramdam ng kakaibang
kirot.
What happen to you, Destinee Kim? Hindi mo dapat nararamdaman 'to.
Napailing ako at napabuntong-hininga. Akmang lalabas na ako nang mahagip ng mga
mata ko ang gitara na nakapatong sa ibabaw ng kama.
Nakangiting kinuha ko iyon at umupo sa gilid ng kama. Ang tagal ko na ring hindi
nakapag-gitara at namiss ko iyon.
I strummed the guitar. Napapikit ako sa ganda ng tunog niyon.
Sumubok ako ng alam kong tugtugin at nag-umpisang kumanta.
"There I was waiting for a chance. Hoping that you'll understand the things I wanna
say. As my love went stronger than before. I wanna see you more and more but you
closed your door.Why don't you try to open up your heart. I won't take so much of
your time."
Hindi ko alam kung bakit si Ryder ang nasa isip ko habang kinakanta ko iyon.
"Maybe, it's wrong to say please love me too 'coz I know you'll never do. Somebody
else is waiting there inside for you. Maybe it's wrong to love you more each day
'coz I know he's here to stay. But I know to whom you should belong."
"What are you doing?!" Nabigla ako nang dumagundong ang boses na iyon sa kabuuan ng
kuwarto.
Bigla akong napatayo at pakiramdam ko ay bigla akong namutla nang makita ang
blangko ngunit nanlilisik na mga mata ni Ryder.
Mabilis itong lumapit sa kinaroroonan ko at hinablot ang hawak kong gitara.
"Sino ang nagbigay sa'yo ng karapatang pumasok sa kuwartong 'to?!" Malakas ang
boses na tanong nito at ganoon na lamang ang takot ko nang bigla nitong hinampas sa
pader ang gitara.
"R-Ryder-"
"Walang sinuman ang may karapatang hawakan ang gamit ng asawa ko!" Dumagundong ang
mapanganib na boses nito.
Muli nitong hinampas sa pader ang hawak na gitara na ikinaatras ko.
Hinagis nito ang sira ng gitara at nagawa ako nitong hinablot sa braso.
"How dare you touch my wife's things? Sino ka ba, ha? Porke't pinapayagan kitang
sagot-sagutin ako ay magagawa mo na lahat ng gusto mo! Isa ka lang nurse na walang
kuwenta!" Sigaw nito.
"I-I'm sorry." Nanginginig ang mga labing sambit ko at namalayan ko na lang ang
sariling umiiyak.
Pakiramdam ko ay nawala ang buong tapang ko dahil sa galit na galit na boses nito.
"Out! Get out!" Malakas na sigaw nito at marahas na binitawan ang braso kong hawak
nito.
Dali-daling lumabas ako ng kuwartong iyon at patakbong lumabas ng mansyon.
Natagpuan ko na lang ang sarili na nakarating sa kwadra.
Pinuno ko ng hangin ang dibdib ko at marahas na napabuntong-hininga. Pinunasan ko
ang mga luha habang bumabalik sa isip ko ang mga sinabi ng binata.
Walang sinuman ang may karapatang hawakan ang gamit ng asawa ko!
How dare you touch my wife's things? Sino ka ba, ha? Porke't pinapayagan kitang
sagot-sagutin ako ay magagawa mo na lahat ng gusto mo! Isa ka lang nurse na walang
kuwenta!
Naikuyom ko ang mga kamao. Inis na sinipa ko ang maliit na bato na nasa harapan ko.
"Gago." Gigil na sambit ko at muling naiyak.
Bakit ba puro asawa nito ang palagi nitong nababanggit? Nag-uumpisa na akong
mainis!
Tumingin ako sa mga kabayo na nasa kwadra at natuon ang tingin ko sa paboritong
kabayo ni Ryder. Nilapitan ko iyon at hinawakan. Medyo napaatras ako nang
humalinghing iyon at kalaunan ay tumahimik ito nang paulit-ulit kong hinimas ang
ulo nito. Mukhang nasasanay na ito sa haplos ko.
Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at nilabas ko sa kwadra ang kabayo.
Tinuruan ako kung paanong sumakay sa kabayo noong high school ako kaya medyo na-
excite ako lalo pa't parang nasanay na ang kabayong ito sa haplos ko.
"Gusto mo bang mamasyal?" Kausap ko sa kabayo.
Humalinghing ito na parang sumasang-ayon sa tanong ko. Sumampa ako sa saddle at
napangiti nang tuluyan akong nakasakay sa likod nito.
Mahigpit kong hinawakan ang tali ng kabayo at  pinalakad ito. Dahan-dahan lang.
Ayoko rin namang bilisan dahil hindi ako sanay sa kabayo.
"Babalik din tayo kaagad. Lalayo lang tayo saglit sa napakasuplado mong amo."
Sambit ko at napatingala sa kalangitan.
Alas kuwatro pa lang ng hapon pero medyo madilim na dahil makulimlim ang
kalangitan. May bagyo na naman ayon sa balita kanina.
Hindi ko namamalayan na napapalayo na pala kami. Patungo kami sa kakahuyan kaya
pinatigil ko ang kabayo pero ayaw nitong tumigil.
Hinaplos ko ang ulo nito at hindi sinasadyang bumaon ang mahaba kong kuko sa balat
nito dahilan para magwala ito na ikinanlaki ng mga mata ko.
"Hey!" Saway ko nang tumakbo ito.
Bigla akong nakaramdam ng takot nang bumilis ang takbo nito at hindi ko na ito
kayang kontrolin pa.
"Shit!" Papasok ito sa kakahuyan at nawawalan na ako ng balanse.
Nabitawan ko ang tali at nahulog ako. Naramdaman ko ang pagtama ng ulo ko sa
matigas na bagay at kasabay niyon ay ang pagbuhos ng malakas na ulan.
Sinubukan kong tumayo kahit nandidilim na ang paningin ko pero hindi ako makatayo.
Napapikit ako at tuluyang dumilim ang buong paligid ko.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 5
--
CHAPTER 5
"MGA WALANG SILBI!" Dumagundong ang boses ko at pigil na pigil ko ang galit.
"Bakit niyo hinayaang makalabas si Bolt sa kwadra? Alam niyong hindi maganda ang
kondisyon niya ngayon! Hindi ko kayo binabayaran para lang maging pabaya!"
Dumating ang dalawa kong tauhan para ibalita na nakawala si Bolt, ang paborito kong
kabayo, mula sa kwadra.
Narinig kong may humahangos na lumapit sa amin at nagsalita.
"S-Sir, nakabalik na po si Bolt sa kwadra pero 'yong ng nurse mo ay nawawala.
Pinaghahanap na siya ngayon at-"
"What?" Kumunot ang noo ko at biglang hinaklit sa kuwelyo ang tauhan ko na
kadarating lang.
"Ulitin mo ang sinabi mo." Mariing utos ko.
"Y-Yong nurse mo po, Sir. Kasama niya si Bolt kanina. Siya ang naglabas kay Bolt
mula sa kwadra pero wala siya. H-Hindi namin siya makita at-"
"Why did you tell me this just now?!" Galit na sigaw ko.
"N-Ngayon lang po namin nalaman na si Ma'am Destinee ang naglabas kay Bolt, Sir.
Hinahanap na po siya ng iba." Tugon nito.
Fuck!
"Call the others! Hanapin niyo si Destinee!" Mariing utos ko at kaagad akong
binalot ng pag-aalala.
"Manang Flor." Tawag ko sa mayordoma.
"S-Sir?"
"Ilang oras ng nawawala si Destinee?" Pilit kong maging mahinahon.
"A-Apat na oras na po, Sir." Tugon nito.
Tangina! Ganoon katagal?
"Apat na oras at ngayon niyo lang sinabi?" Napasabunot ako sa sariling buhok.
"A-Akala ko po kasi ay nasa kuwarto lang niya siya. S-sorry po, Sir." Nanginginig
ang boses nito.
Mahina akong napamura. Apat na oras. Malakas ang ulan sa labas at ang apat na oras
nawawala ito ay nakakabahala!
"Manong Glenn, call the chief of police. Tell him to send his 20 men here to search
for Destinee. Make it faster!" Mariing utos ko.
"Masusunod po, Sir Ryder." Tugon nito at ilang minuto lang ay dumating na ang mga
kapulisan at hindi na nag-aksaya ng panahon.
Wala akong pakialam kahit madami akong naaabala ngayon. Hindi ako mapakali at hindi
ako matatahimik hangga't hindi nahahanap ang dalaga!
"Tutulong din ako sa paghahanap." Paalam ni Lorenzo sa akin.
"Ako din." Narinig kong sambit ni Gardo.
"Sasama na ako sa inyo." Si Manong Glenn ang huling nagsalita.
Puno ng frustrasyon na napasabunot ako sa sarili kong buhok.
"Wala pa rin bang balita, Manang Flor?" Kinakabahang tanong ko.
"Wala pa po, Sir." Tugon ng mayordoma.
Pabalik-balik akong naglalakad. Hindi talaga ako mapakali! I even shouted at her
earlier at aaminin ko na nakonsensya ako sa ginawa ko.
Ilang oras pa ang lumipas pero wala pa ring balita. Fuck! Bakit ang tagal?!
Ngayon ko pinagsisisihan na hindi ako nakakakita. Pakiramdam ko ay wala akong
silbi. Kung sanang hindi lang ako bulag ay ako na mismo ang maghahanap sa dalaga. I
never felt so useless like this before!
Gusto kong ako mismo ang maghahanap dito pero wala akong magawa.
"Fuck. Fuck. Fuck." Paulit-ulit akong nagmumura. Parang mababaliw ako na hindi ko
maintindihan.
Hindi ko alam kung bakit ganito na lang ako mag-alala para sa dalaga. Ganitong-
ganito ako sa asawa ko noon at hindi ko akalain na mararamdaman ko ito ulit sa
ibang babae.
"Sir, saan ka pupunta?" Pinigilan ako sa braso ni Manang Flor nang makitang
papalabas ako.
"Tutulong ako sa paghahanap, Manang. Hindi pwedeng tumayo lang ako dito at
maghintay." Puno ng frustrasyong sambit ko.
"Sir Ryder, malakas ang ulan sa labas. Hayaan mo na ang mga tauhan mo at ang
pulisya na maghanap kay Destinee. At hindi ka nakakakita, Sir. Baka kung mapaano ka
lang." Pigil nito sa akin.
Marahas akong napabuntong-hininga. Fuck this! Sising-sisi ako na hindi ako
nakakakita!
Naalarma ako nang marinig ang kaguluhan mula sa labas.
"Diyos ko po!" Narinig kong bulalas ni Manang Flor.
"Anong nangyayari, Manang Flor?" Tanong ko.
"Dala na nila si Destinee, Sir. Diyos kong bata, ang putla-putla."
"Call our doctor, please. Tell her to make it faster, Manang." Kaagad na utos ko.
"Sir Ryder." Narinig ko si Manong Glenn.
"How is she?" Kinakabahang tanong ko.
"Basang-basa sa ulan, Sir. Mahina ang pulso niya at mataas ang lagnat." Tugon nito.
"Dalhin niyo siya sa kuwarto ko, please." Sambit ko.
"Sige, Sir." Narinig kong may inutusan si Manong Glenn.
"Parating na ang doctor, Sir Ryder." Narinig kong sabi ni Manang Flor.
"Asikasuhin mo si Destinee, Manang. Bihisan mo, please. Ikaw na ang bahala." Parang
nanghihinang utos ko. Kinakain ako ng matinding pag-aalala.
"Sige, Sir. Bibihisan ko na po." Kaagad na tugon ni Manang Flor.
Ilang sandali lang ay dumating na ang doktor. Nakaupo ako sa couch na nasa loob ng
kuwarto ko habang  naghihintay ng sasabihin ng doktor.
"Bababa din ang lagnat niya. Nilagyan ko siya ng dextrose dahil ang hina ng pulso
niya. Mukhang tumama ang ulo niya sa matigas na bagay but she's fine, walang ibang
damage. Just monitor her temperature, Mr. Cole." Paliwanang ng doktor. Sa sinabi
nito ay medyo nakahinga ako ng maluwag.
Nagpasalamat ako dito bago ito umalis.
"Iiwan muna kita, Sir. Babalik din ako mamaya para asikasuhin si Destinee." Sambit
ng mayordoma.
"Salamat, Manang." Mahinang tugon ko.
Narinig ko itong sinara ang pinto ng kuwarto ko. Lumapit ako sa dalaga at kinapa ko
ang kamay nitong walang dextrose. Ramdam ko ang init ng katawan nito.
Wala sa sariling hinaplos ko ang pisngi nito at hinawakan ko ang malambot na labi
nito.
Napakunot ang noo ko. Why I'm feeling this way? Sa paraan ng paghawak ko dito ay
parang natural lang iyon. Pakiramdam ko ay matagal ko na itong ginagawa sa dalaga
kahit alam kong hindi naman.
Hindi ko napigilan ang sarili at dumukwang ako. Mabilis kong nahanap ang labi nito
at dinampian ko iyon ng halik. Even her soft lips felt familiar. Una kong
naramdaman iyon nang unang beses na magtagpo ang labi namin.
Is that why I kissed her again in her room that time? Dahil hindi ako matahimik sa
nararamdaman kong pamilyar na labi nito?
"Magpagaling ka, please. You made me worried. Fuck. I don't even know why I felt
this way towards you. Anong ginawa mo sa'kin, Destinee Kim?" Mahinang sambit ko
nang makalayo mula dito.
Napahilot ako sa sentido at hinugot ko ang cellphone mula sa bulsa ko. May pinindot
ako at kaagad kong nilagay sa tenga ang cellphone ko.
"Dr. Liam Cole." Bungad ko nang sagutin nito ang tawag. "Can you set me a schedule
for my operation?" Mahinang tanong ko.
"Fuck. Ryder Cole, totoo ba 'to?" Hindi makapaniwalang tanong nito mula sa kabilang
linya.
"Yes, cous. It's true and I'm serious. I want to do it as soon as possible."
Seryosong sambit ko at pinatay ang tawag.
Muli kong hinawakan sa kamay ang dalaga. Ayoko ng maulit ang kanina na parang wala
akong silbi. Not gonna happen again.
I want to see this woman. I want to see her face and especially her smile. I want
to see everything about her.
Fuck. Destinee Kim, what did you do to me?
To be continued...

--- --- ---

Chapter 6
--
CHAPTER 6
HAPPIEST BIRTHDAY sa aking ate, Noime Cuballes.🤗😍 Hi, ate ko! You're my living
Phoenix girl ever. Thank you for being part of the Phoenixian's group. Thank you
for supporting me and my stories. Original Phoenixian ka for me. I love you po.
Stay kind and beautiful as always. Whatever struggles you've been facing, I know
malalampasan mo lahat. Stay happy and stay strong with your living Clyde and
Claude. God bless you po.🤗😘
ANG TUNOG NG KAMPANA. Ang nakakabinging preno ng sasakyan. Ang itim na kabayo. Ang
malaking mansyon at ang lalaking hindi ko maaninag ang mukha ay nasa harapan ko at
matamis na nakangiti habang nakatingin sa akin.
Paunti-unti ay lumayo ito sa akin at lumapit sa babaeng kamukhang-kamukha ko. I
watched them as they kissed each other like there's no tomorrow. Pinagmamasdan ko
ang mga ito habang nagdurugo ang puso ko.
"How could you do this to me? I trust you. Inagaw mo siya sa'kin. Kinukuha mo ang
hindi sa'yo. Paano mo nagagawa ito? Pinagkatiwalaan kita. Bakit? Bakit?" Namuntawi
ang mga katagang iyon mula sa bibig ko habang walang humpay na lumuluha.
Hingal na hingal na nagmulat ako ng mga mata at napadaing nang maramdaman ang
pagkirot ng ulo ko.
"Hey. Are you okay?" Narinig ko ang baritonong boses na iyon.
"Sir- R-Ryder." Sambit ko sa pangalan nito nang makilala ko ito.
Hinawakan nito ang kamay ko.
"Finally you're awake. How's your feeling? May masakit ba sa'yo?" Kaagad na tanong
nito.
Gusto kong magtaka sa pag-aalala sa boses nito.
"I-I'm okay. Anong nangyari?" Naguguluhang tanong ko at mariing pumikit.
Bumalik sa isip ko ang nangyari.
"Nahulog ako sa kabayo." Kagat-labing sagot ko sa sariling tanong.
Medyo napapitlag ako nang sinalat nito ang noo ko.
"Bumaba na ang lagnat mo." Tila nakahinga ito ng maluwag.
Pinalibot ko ang paningin at napangiwi ako nang makitang nasa loob ako ng kuwarto
ni Ryder.
"I'm sorry. N-Naabala pa yata kita." Nahihiyang sabi ko.
Hindi na ito umimik pa hanggang sa pumasok si Manang Flor.
"Salamat naman at gising ka na, hija. Napuyat si Sir Ry-"
"Manang." Nahimigan ko ang babala sa boses ni Ryder.
Napangiwi ang mayordoma at kaagad akong nilapitan.
"Kumain ka na muna para tuluyan ka ng gumaling, ha? Susubuan kita." Nakangiting
sambit nito.
Alanganin akong ngumiti.
"Salamat po, Manang." Nahihiyang sambit ko.
"Walang anuman basta para sa'yo." Nanatili ang ngiti sa mga labi nito.
"Call the doctor after she finish her food, Manang Flor." Bilin ni Ryder bago ito
lumabas ng kuwarto.
Hinarap ko si Manang Flor.
"I want to thank him pero ang seryoso kasi niya." Nahihiyang sambit ko.
Natawa si Manang Flor.
"Nag-alala sa'yo kagabi." Pabulong na sambit nito.
"Kahit sino naman yata mag-aalala talaga siya, Manang." Mahinang sabi ko at ito ay
makahulugan lang ngumiti.
Habang sinusubuan ako nito ay titig na titig ito sa akin. Nakaramdam ako ng konting
pagkailang.
"Baka po matunaw ako." Natatawang sambit ko.
Manang Flor just smiled.
"May naalala lang ako." Anito at napabuntong-hininga.
"Naalala mo po siguro si Chloe sa'kin no, Manang?" Tanong ko at hindi nakaligtas sa
paningin ko ang gulat sa mukha nito.
Napangiti ako.
"I saw her picture. Nagsinungaling ka sa sinabi mong medyo magkahawig kami. Hindi
lang medyo kundi magkahawig talaga kami, Manang. Kamukha ko siya." Naiiling na
sambit ko.
Napakamot ito sa ulo.
"Wala ka bang kapatid, hija?" Biglang tanong nito.
"Sa pagkakaalam ko po ay wala akong kapatid, Manang." Balewalang tugon ko.
Tumango ito.
"May napansin kasi ako noon kay Ma'am Chloe. Huwag mong sasabihin 'to kay Sir
Ryder, ha?" Anito sa mahinang boses.
"Ano po 'yon, Manang?" Tanong ko.
"Ilang beses ko ng na-meet si Ma'am Chloe dati. Minsan ang ganda-ganda ng ngiti
niya at minsan naman napaka-seryoso niya. Hindi ko alam kung moody lang ba talaga
siya o ano. Halos ayaw akong kausapin no'n tapos kinabukasan, ang daldal niya. Lagi
akong kinakausap. Makulit at palangiti tapos sa mga susunod na araw, seryoso na
naman ulit." Anito na pailing-iling pa.
"Baka po moody lang, Manang." Natatawang sambit ko.
"Baka nga." Sang-ayon nito habang sinusubuan ako.
Nang matapos ay nagpasalamat ako.
"Salamat sa pag-aalaga, Manang." Nakangiting sambit ako.
"Hindi lang naman ako ang nag-alaga sa'yo." Makahulugang sabi nito at hinaplos ang
ulo ko.
"Hindi ba masakit ang ulo mo? Ang sabi ng doktor ay tumama ang ulo mo sa matigas na
bagay." Nag-aalalang sambit nito.
"Hindi naman po, Manang. Ayos lang po ako." Sabi ko at ngumiti.
Hindi ito nakuntento at talagang sinipat pa ang ulo ko.
"May konting sugat ka pero mababaw lang." Anito at natawa na lang ako.
Hindi nito tinigilan ang ulo ko at naghahanap pa yata kung may iba pa ba akong
sugat.
Umayos ito ng upo at tumingin sa akin.
"May bahid ka ng tahi sa ulo. Naoperahan ka ba dati, hija?" Nagtatakang tanong
nito.
"H-Ha?" Naguguluhang tanong ko.
Bigla ay naalala ko ang tahi sa ulo ko.
"Ah 'yon po ba? Hindi ko po alam, eh. Sabi ng mama ko, naaksidente daw ako.
Nagising na lang kasi ako na nasa loob ng hospital tapos hindi ko na po matandaan
kung ano nangyari before ng aksidente ko. Sabi po ng doktor nakalimutan ko 'yong
nangyaring aksidente. 'Yon lang naman ang nakalimutan ko, Manang. Si mama at papa
hindi ko naman sila nakalimutan pati 'yong mga kaibigan ko." Medyo natawa ako sa
huli kong sinabi.
"May amnesia ka?" Muli ay tanong nito.
Alanganin akong umiling.
"Wala naman, Manang. Kasi 'yong aksidente lang 'yong hindi ko maalala. 'Yon lang po
talaga. 'Yong iba naaalala ko naman kaya imposibleng may amnesia ako." Paliwanag
ko.
Nagpatango-tango ito.
"O siya sige, lalabas na ako. Magpagaling ka, ha? Tatawagan ko ang family doctor ng
mga Cole para matignan ka ulit." Anito at lumabas na.
Nang makarating ang doktor ay mabilis ako nitong inasikaso. Tinanggal na rin nito
ang dextrose at dalawang araw lang ay nabawi ko na ang lakas ko.
"Can I talk to you?" Napalingon ako sa nagsalita habang nasa kusina ako.
"Sige po. But before anything else, I want to say thank you dahil hindi niyo ako
pinabayaan no'ng nagkasakit ako. Salamat, Ryder." Sinserong sambit ko.
He just nodded at me.
"A-Ano pala ang sasabihin mo?" Tanong ko habang titig na titig ako sa mga mata
nito.
I don't know why pero kapag tinititigan ko ito ay parang ang sikip-sikip ng dibdib
ko. Napakalakas ng tibok at tila wala akong kakayahang kontrolin ang pagtibok
niyon.
While looking at his eyes, I felt this familiar feeling. Hindi ko maipaliwanag.
Parang... parang gawain ko na dati ang pagtitig sa mga mata nito.
"I want you to take your vacation for three months." Diretsong sambit nito na
ikinagulat ko.
"P-Po? Vacation? Three months? Hala, tanggal na ba ako sa trabaho, Sir?" Natatakot
na tanong ko.
He just shook his head.
"Hindi kita tinatanggal sa trabaho. Pinagbabakasyon lang kita. You'll take your
vacation whether you like it or not and that's final. See you after three months,
Destinee Kim." Anito at tinalikuran ako.
Naiwan akong nakatulala. What's with the three months vacation? He's crazy!
To be continued...

--- --- ---

Chapter 7
--
CHAPTER 7
"KAILAN KA BABALIK sa trabaho mo? Ilang buwan ka ng nandito. Sobrang bait naman
yata ng amo mo, anak?" Tinaasan ako ng kilay ng ina ko habang kumakain akong
mansanas sa loob ng kuwarto ko.
Nginitian ko ito.
"Mama naman. Anong magagawa ko eh gusto niya akong magbakasyon? Lakas ng trip
no'n." Sabi ko at pinatong sa platito ang mansanas.
Malambing kong niyakap ang ina.
"Minsan nga lang akong umuuwi dito mama tapos parang pinagtatabuyan mo ako."
Kunwaring nagtatampo ako.
Mahina itong natawa at hinaplos ang buhok ko.
"Binibiro lang naman kita." Natatawang sambit nito at kapagkuwan ay napabuntong-
hininga.
"What's with that sigh, ma?" Nagtatakang tanong ko.
"I'm just glad that you survived from your accident, anak. A-Ang buong akala ko ay
mawawala ka na sa'min. At sana ay patawarin mo kami ng papa mo." Napakunot ang noo
ko sa huling sinabi nito.
"Ma, hindi kita maintindihan. Wala naman kayong kasalanan ni papa." Natatawang
sambit ko.
Ngumiti ito pero hindi iyon umabot sa mga mata nito.
"Basta mahal na mahal ka namin, anak." Anito habang hinahaplos ang buhok ko.
"Mahal na mahal ko din po kayo ni papa, Ma." Sabi ko at hinalikan ko ito sa pisngi.
"Hindi mo pala sinasabi sa akin kung sino ang amo mo. Binata ba o matanda na?"
Curious na tanong nito.
"Naku ma, hindi ka maniniwala. Anak lang naman ng presidente natin ang amo ko. You
know him, right? The one and only Ryder Cole." Nakangiting sabi ko.
Naalarma ako nang makitang namutla si mama.
"Ma, are you okay?" Nag-aalalang tanong ko.
"R-Ryder Cole? Siya ang amo mo, anak?" Mahinang tanong nito.
Tumango ako.
"Yes, ma. Ang sungit nga no'n." Nakasimangot na sambit ko.
Nakita kong pinaypayan ni mama ang sarili gamit ang mga kamay nito.
"Okay ka lang, ma?" Muling tanong ko.
"Ah, y-yes anak. I'm okay." Anito at nagpaalam.
Nagmadali itong lumabas at kahit nagtataka ay nagkibit-balikat ako. Nahiga ako sa
malapad kong kama at pumikit.
Babalik na ako next week sa trabaho. Kumusta na kaya ang bulag na 'yon? Binigyan ba
naman ako ng tatlong buwang bakasyon? Ang lakas talaga ng trip.
Miss ko na si Manang Flor. Pati 'yong mga naka-close ko doon sa mansyon ay namimiss
ko na rin. Masyadong matagal ang tatlong buwan at miss ko na talaga sila.
Sure kang sina Manang Flor lang ang namimiss mo, Destinee Kim?
Napailing ako sa naisip at tinungo ang closet ko. Nagkalkal ako ng damit doon na
dadalhin ko pagbalik sa trabaho. Inayos ko rin ang uniforms ko at nabigla ako nang
may mahulog sa sahig mula sa lumang damit na nilabas ko.
Gumulong iyon patungo sa ilalim ng kama ko. Kinuha ko iyon at kumunot ang noo ko
nang makitang diamond ring iyon.
"Bakit may singsing ako dito?" Nagtatakang tanong ko.
Baka kay mama 'to? Baka nalagay lang niya sa damit ko.
Pinagmasdan kong mabuti ang singsing at bigla akong napahawak sa ulo ko nang
sumakit iyon. May nag flash bigla sa utak ko.
A man was kneeling in front of me while smiling. Pinakita nito ang singsing sa
akin.
"Will you marry me, babe?"
Lumuluhang tumango ako.
"Y-Yes, babe. Yes."
Bigla akong napaluha sa hindi ko malamamg kadahilanan. What was that?
Bumagsak ang katawan ko sa kama at napahigpit ang paghawak ko sa singsing. Sobrang
sakit ng ulo ko na parang mabibiyak iyon.
"M-Ma. Ma!" Malakas na sigaw ko.
Humahangos na pumasok sa kuwarto ko si mama.
"A-Anak." Kaagad ako nitong niyakap ng mahigpit.
Humagulhol ako ng iyak. Hindi ko alam kung bakit ang sakit-sakit ng puso ko.
Sobrang sakit.
"Ma. Ang sakit. Bakit ang sakit? Hindi ko alam pero ang sakit. Ang lungkot-lungkot
ng pakiramdam ko, ma." Naguguluhang sambit ko at napahagulhol ng iyak.
Parang may hinahanap ang puso ko. Parang nangungulila ako. Gulong-gulo ako na mas
lalong nagpapasakit sa ulo ko.
"Shhh. Calm down, anak. Calm down, please. It's okay. It's okay. Kasama mo na siya.
Hindi ka na malulungkot. Kasama mo na siya, anak." Iyon ang mga katagang huli kong
narinig bago ako nawalan ng malay.
Nang magising ako ay madilim na sa labas. Bumangon ako at inalala ang nangyari sa
akin kanina. Nawala na ang sakit ng ulo ko at napabuntong-hininga ako.
Tinignan ko ang nakakuyom na kamao ko at nakita ko sa palad ko ang singsing. What's
with this ring?
Bumaba ako mula sa kama at ibinulsa ang singsing. Lumabas ako ng kuwarto ko.
"Gusto ko siyang pigilan na huwag ng bumalik doon, Dex. P-Pero ang tadhana na ang
gumagawa ng paraan para magkita sila ulit. N-Natatakot lang ako na baka maalala
niya ang lahat at kamuhian niya tayo. Lalo na si-"
"She won't remember her past, darling. Kung nagkita sila ulit, wala na tayong
magagawa doon. Hindi natin mapipigilan ang nakatadhana sa kanila. Tama ng tinago
natin sa kanya ang katotohanan."
Napakunot ang noo ko sa narinig mula sa mga magulang ko. What are they talking
about? Wala akong maintindihan.
Napailing na dumiretso ako sa kusina at uminom ng tubig.
I spend three more days with my parents before I go back to my work. Niyakap ko ng
mahigpit ang mga magulang ko.
"Mamimiss ko po kayo. Uuwi ako kapag may oras ako." Pangako ko at hinalikan ko sa
pisngi ang mga ito.
Hinaplos ni mama ang pisngi ko.
"Be happy this time, anak. Mahal na mahal ka namin." Anito at niyakap ako ng
mahigpit.
"Ma naman, baka hindi na ako magtatrabaho niyan." Natatawang sambit ko.
"Silly. You love your work that much. Pangarap mo 'yang pagiging nurse kaya nga
hinayaan ka namin ng papa mo na kunin ang gusto mong kurso." Naiiling na sambit
nito.
Napangiti ako. My parents are the best. Hinahayaan ako ng mga ito sa gusto ko. We
have business but I took up nursing dahil iyon ang gusto ko at sinuportahan ako ng
mga ito.
"I love you both." Sabi ko at nagpaalam na.
Gabi na nang makarating ako sa mansyon ng mga Cole.
"Manang Flor!" Malakas na sigaw ko nang salubungin ako ng mayordoma sa salas.
Sinugod ko ito ng yakap.
"I miss you so much!" Masayang sabi ko at pinugpog ko ito ng halik sa pisngi.
"Batang 'to. Parang isang taon naman tayong hindi nagkita." Natatawang sambit nito.
I giggled. I don't know why pero napakagaan talaga ng pakiramdam ko kay Manang
Flor. Parang dati ko na itong kasundo. Parang dati ko na itong kakilala.
"Hindi mo ba ako namiss, Manang?" Nakangusong sambit ko, kunwari ay nagtatampo.
"Siyempre namiss kita." Mahina itong natawa.
"At dahil diyan, mag bake kang cake for me!" Pumalakpak ako at pareho kaming
nagtawanan ni Manang Flor.
Nawala ang ngiti ko nang mahagip ng mga mata ko si Ryder na nakasandal sa hamba ng
pinto. Sinalubong ko ang mga mata nito at nanayo ang mga balahibo ko nang mapansing
parang titig na titig ito sa akin.
Parang bigla ay nagkaroon ng buhay ang mga mata nito pero kaagad din iyong nagbago
at naging blangko.
Paranoid ba ako? Bakit parang may nakita akong emosyon sa mga mata nito kanina?
Napailing ako sa sarili. Nagmalik-mata lang siguro ako.
"Manang Flor is right. You really look like her." He murmured and I didn't hear it
clearly.
"A-Ano po?" Tanong ko.
He tsked.
Namulsa ito.
"Welcome back, Destinee Kim. Nice to finally see you." Anito at biglang nanayo ang
mga balahibo ko nang ngumiti ito at tumalikod.
Napaawang ang mga labi ko. Hindi na pumasok sa utak ko ang huling sinabi nito at
ang tanging ginawa lang nito ang napagtuonan ko ng pansin.
Did he just smiled at me?!
To be continued...

--- --- ---

Chapter 8
--
CHAPTER 8
NAKAILANG GULONG na ako sa higaan ko pero hindi pa rin ako makatulog. Hindi ko
makalimutan ang ngiti ni Ryder kanina at hindi ko alam kung bakit apektadong-
apektado ako sa ngiting iyon.
"Anak ka ng nanay mong Ryder ka. Bakit kasi ngumiti ka?" Inis na kausap ko sa
sarili at napasabunot sa buhok.
Bumaba ako mula sa kama at nag-inat. Naisipan kong lumabas at tinungo ang swimming
pool sa likod.
Napangiti ako nang makita ang tubig. Parang ang sarap lumusong doon. Tumingin ako
sa paligid. Alas diyes na ng gabi at kapag ganitong oras ay tulog na tulog na ang
mga kasamahan ko sa mansyon.
Sa tatlong buwang bakasyon ko ay nagpa-swimming lesson ako kaya medyo marunong na
akong lumangoy, hindi nga lang ganoon ka-expert pero puwede na.
Paunti-unti ay tinanggal ko ang tali ng suot kong pantulog at bumagsak iyon sa
semento. Tanging bra and undies ko na lang ang natitira. I want to swim, kahit
sandali lang.
Hindi ako nakuntento at tinanggal ko ang suot kong bra. Bumagsak iyon sa semento
kasama ang pantulog ko.
Bumaba ako sa pool at ibinabad ang sarili sa tubig. Nanginig ako sa lamig pero
gustong-gusto ko ang lamig ng tubig na dumikit sa katawan ko.
Nagpabalik-balik akong lumangoy sa pool hanggang sa maramdaman ko na parang hindi
ako nag-iisa.
Tumigil ako sa paglangoy at luminga sa paligid pero wala akong makita. Nabigla ako
napasigaw nang may gumalaw mula sa likod ko. Lumingon ako pero may matigas na kamay
na pumigil sa akin para hindi tuluyang lumingon at tinakpan nito ang bibig ko.
"Shut up kung ayaw mong magising ang mga kasama natin sa mansyon." Narinig ko ang
baritonong boses na iyon.
Nanlaki ang mga mata ko.
"Ryder!" Bulalas ko.
Bakit ito nandito? Kanina pa ba ito nandito sa pool?
"To answer your question, yes. Kanina pa ako nandito. Binulabog mo lang ako."
Sambit nito na tila nabasa ang iniisip ko.
Bigla kong tinakpan ang hubad na dibdib ko at ito naman ay tila napasong binitawan
ako.
"Are you naked?" He asked.
Naikagat ko ang ibabang labi.
"I-I took off my bra. A-Akala ko ako lang mag-isa dito." Nauutal na sambit ko.
He sighed.
"Don't do it again, please. Paano kapag may ibang makakita sa'yo?" May iritasyon sa
boses nito.
Kaagad akong tumango at natigilan. Bakit tinatago ko ang sarili ko dito?
Nakalimutan kong hindi naman talaga ito nakakakita.
Pumihit ako paharap dito.
"Tangina." Malutong itong napamura sa pagharap ko na parang nabigla ito sa ginawa
ko.
What's his problem?
"G-Go back to your room." Mariing utos nito.
"At bakit? Naliligo pa ako at-"
"Just fucking go back to your room!" Malakas ang boses na muling utos nito.
"Sandali nga! Bakit sinisigawan mo ako? Puwede mo naman akong pabalikin sa kuwarto
ko ng hindi sumisigaw. Itong bulag na 'to ang sungit-sungit." Supladang sambit ko
at inilubog ang sarili sa tubig.
"Hindi mo naman ako nakikita. Dito lang ako. Babantayan kita. Hindi ka nakakakita
baka bigla kang malunod diyan." Sarkastikong sambit ko.
Marahas itong napabuntong-hininga at narinig ko ang mahihinang pagmumura nito.
Anong problema nito? Ayaw ba nitong may kasama sa pool?
Napabuntong-hininga ako.
"Fine. Aahon na ako." Nakasimangot na sambit ko.
"Too late." Mapanganib ang boses na sambit nito at sa pagkabigla ko ay hinawakan
ako nito sa braso at kapagkuwan ay kinabig ako papalapit sa katawan nito.
Kumabog ng napakalakas ang puso ko nang dumikit ang malulusog na dibdib ko sa
matigas at matipunong dibdib nito.
"Anong-" Napasinghap ako at nanlaki ang mga mata ko nang siilin ako nito ng halik
sa mga labi.
It wasn't a gentle kiss. He wasn't gentle. His kiss was rough like he wants to
punish me hard.
Mas kinabig ako nito kaya mas lalong dumikit ang katawan ko sa katawan nito. Kinuha
nito ang magkabilang binti ko at ipinulupot nito iyon sa beywang nito habang mariin
akong hinahalikan.
Naglakad ito hanggang sa maramdaman ko ang likod ko na nakasandal sa handrail ng
swimming pool.
"Fuck this." He murmured as he cupped my breast.
Mas lalo itong napamura nang wala sa sariling tinugon ko ang mapusok na halik nito.
His kiss and his touch, why it felt so familiar?
"B-Babe..." Anas ko na ikinatigil nito.
Bigla ako nitong binitawan na parang napaso ito sa akin.
"Don't call me like that again." Mapanganib ang boses na babala nito.
Hingal na hingal na lumayo ito mula sa akin. Umahon ito mula sa pool at iniwan
akong nakatulala.
What happened? Did I just call him babe?
Natutop ko ang sariling bibig. Bakit? Hindi ko sinasadya! Kusa iyong lumabas mula
sa bibig ko!
Napasabunot ako sa sarili kong buhok.
Nagpalipas ako ng ilang sandali bago umahon at dali-daling nagbihis. Nandito ako
para sana pagurin ang sarili ko sa paglalangoy para makatulog ako pero mukhang mas
lalong hindi ako makakatulog dahil sa nangyari.
Dumiretso ako sa kuwarto ko at naligo sa bathroom pagkatapos ay nagbihis. Habang
nagsusuklay ako sa harap ng vanity mirror ay napatitig ako sa labi ko. Ngayon ko
lang napansin ang sugat sa ibabang labi ko at ngayon ko lang din naramdaman ang
hapdi.
Napangiwi ako. Do he really have to kiss me like that? Ang hapdi!
Nakasimangot na nahiga ako sa kama pagkatapos kong patuyuin ang buhok ko hanggang
sa makatulog ako.
Kinabukasan ay inis na inis ako dahil ang konti lang ng tulog ko. Alas dos ng
madaling araw na yata akong nakatulog.
Habang nasa kusina ay naghikab at nag-inat ako ng mga kamay. Nasa ganoong eksena
ako nang makita ko si Ryder na nakasandal sa hamba ng pinto ng kusina habang
diretsong nakatingin sa akin.
Ibinaba ko ang mga kamay at sumimangot. Inirapan ko ito. Tutal ay hindi naman ako
nito nakikita.
I heard him chuckled. O nagkamali lang ako ng dinig? Kasi nang tignan ko ito ay
seryoso naman ang mukha nito.
"Pupunta ako sa kwadra ngayon." Imporma nito.
Tumaas ang kilay ko.
"Oh tapos?" Supladang tanong ko.
"I want you to come with me. Wala si Mang Glenn kaya sa'yo ako magpapasama." Anito,
hindi pinansin ang kasungitan ko.
Muli akong napairap.
"Magbibihis lang ako." Sambit ko.
"Don't wear your uniform." Pahabol nito habang naglalakad ako patungo sa kuwarto
ko.
Nagtataka man ay ipinagkibit-balikat ko na lang iyon. Nagsuot akong maikling shorts
at loose shirt. Tutal ay ayaw nitong magsuot ako ng uniform ngayong araw. Itinali
ko din ang mahabang buhok ko.
Nang lumabas ako ay nasa salas na ito, hinihintay ako.
"Let's go." Anyaya nito pero hindi umaalis sa kinatatayuan nito.
Mukhang alam ko na ang gusto nitong mangyari. Napabuntong-hininga ako at hinawakan
ko ito sa siko.
"Pabili ka na lang kaya ng tungkod para may guide ka patungong kwadra?" Puno ng
sarkasmong tanong ko.
"Shut up, will you?" Nag-umpisa na naman itong magsungit.
Hindi na ako umimik hanggang sa makarating kami sa kwadra. 'Yong paboritong kabayo
na naman nito ang sadya nito sigurado.
I guided him towards his favorite horse. Hinayaan kong haplos-haplusin nito ang
itim na kabayo.
"What's his name?" Tanong ko.
"Bolt." Tugon nito.
Bigla akong napangiti at tumango.
"Bolt, huh? Nice name." Sambit ko at umangat ang kamay ko para haplusin ang kabayo.
Mas lalong lumapad ang ngiti ko nang hindi ito umalma ngayon kaya patuloy ko itong
hinaplos. Parang sanay na sanay ito sa haplos ko.
Napatingin ako kay Ryder na nakakunot ang noo na para bang nagtataka ito. Hindi ko
iyon pinansin at patuloy na hinaplos ang ulo ni Bolt.
"Bolt. I really like your name. Who gave you that name honey, hmm?" Malambing na
tanong ko.
"My wife named him." Mahinang tugon ni Ryder.
Bigla akong napapikit nang makaramdam ng sakit ng ulo at muli ay may memoryang
pumasok bigla sa isip ko.
"Babe, let's name him Bolt, okay?"
"No problem, babe. Basta ikaw."
"Destinee, are you okay?" Napamulat ako ng mga mata sa tanong ni Ryder.
Napahilot ako sa batok ko.
"I'm okay." Tugon ko at tinitigan ang kabayo.
"You sure you're okay?" Muling tanong nito.
Tumango ako kahit hindi ako nito nakikita.
"Okay lang ako." Paninigurado ko.
Napaatras ako nang nilabas nito si Bolt.
"Let's ride him." He said and to my surprised he grabbed me on my waist.
Walang kahirap-hirap na naisakay ako nito sa likod ng kabayo.
"Baka mahulog na naman ako." Nag-aalalang sambit ko.
"Kahit ilang beses kang mahulog, paulit-ulit din kitang sasaluhin. Just make sure
na sa akin ka lang babagsak." Seryosong sambit nito na ikinangiwi ko.
Bakit parang iba ang ibig sabihin niyon?
Namangha ako nang eksperto itong sumakay sa kabayo. Pumuwesto ito sa likod ko at
halos nakayakap na ito sa akin dahil inabot nito ang tali ng kabayo.
"Handa ka na bang mahulog?" Kinilabutan ako nang maramdaman ang init ng hininga
nito sa batok ko.
"M-Mahulog saan?" Wala sa sariling tanong ko.
"Mahulog sa'kin." Tugon nito at pinatakbo ang kabayo.
Hinawakan ako nito sa beywang, inaalalayan ako para hindi ako mawalan ng balanse.
Ang lakas ng tibok ng puso ko dahil sa pagdikit ng katawan naming dalawa.
Kahit hindi ko paghandaan, hulog na hulog na ako sa'yo, Ryder.
Natatakot ako sa nararamdaman ko.
Falling in love with a man who can't forget his past is really scary. Gusto kong
pigilan pero ayaw magpapigil ng puso ko. Parang inaalagaan niyon ang nakatagong
damdamin ko.
Sobrang hulog na hulog na ako.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 9
--
CHAPTER 9
NAPAPANSIN KONG napapalayo na kami. Ramdam ko pa rin ang hininga ni Ryder sa batok
ko.
"A-Alam mo ba ang pinupuntahan natin? Baka maligaw tayo. Hindi ko saulado ang lugar
na 'to." Sabi ko at nagpalinga-linga.
Napatingin ako sa harap at napanganga ako nang makakita ng puno ng grapes.
Napakagandang tignan dahil punong-puno ang mga iyon ng bunga.
Sa gilid ay may nakita akong maliit na kubo.
"Wow." Namamanghang bulalas ko.
Biglang nanigas ang katawan ko nang pinatong ni Ryder ang baba nito sa balikat ko.
"Nagustuhan mo ba?" Mahinang tanong nito.
Napalunok ako.
"Ah, y-yes. Ang ganda. Ang daming grapes." Sambit ko.
"I'm glad you like it. Thankfully, alam ko pa ang direksyon papunta dito." Anito at
gumapang ang mga kamay nito payakap sa tiyan ko.
"R-Ryder-"
"You smell good." Anito at napabuntong-hininga.
"I have something to confess." He said as he hug me from behind.
"A-Ano 'yon?" Mahinang tanong ko.
"Hindi ako nakakatulog ng maayos sa gabi dahil sa'yo." Halos pabulong na sambit
nito.
"B-Bakit naman?" Tanong ko, kabado.
Humigpit ang pagkakayakap nito sa akin mula sa likod.
"I don't know. It's just that..." Malalim itong napabuntong-hininga. "You smell
like my wife, Destinee. And your voice... Y-You sound like her. Hindi ko pinansin
noong una pero... h-habang tumatagal, nagiging kaboses mo siya. And the taste of
your lips, I feel like I've tasted it for how many times before." Nahihirapang
sambit nito.
Natigilan ako at kapagkuwan ay mapait na ngumiti. I just confessed to myself that I
fell in love with this man but here he is, talking about his wife and I can hear
the vulnerability in his voice. He misses her a lot, I can see it.
"I'm not your wife, Ryder." Mariing usal ko, hindi pinahalata ang iritasyon at
selos sa boses ko.
Shit! Nagseselos ako sa patay!
"I know. I know that, Destinee." Anito at ako naman ay napabuntong-hininga.
Inalis ko ang mga kamay nito sa akin.
"Namimiss mo lang siya kaya ka ganyan. Don't use me just to please yourself.
Magkaiba kami at hindi ko na kasalanan kung magkaboses o magkaamoy kami ng asawa
mo. Don't you ever use me, Ryder. Ayokong ginagamit ako." Sinasaktan mo ako,
punyeta kang bulag ka.
"I know and I'm sorry. And I just want you to know na wala akong balak na gamitin
ka. Sinasabi ko lang ang nasa loob ko. Sinasabi ko lang ang totoo. Alam ko naman na
hindi ko na maibabalik ang asawa ko." Seryosong sambit nito, bumalik ang
kasungitan.
Hindi na ako umimik pa hanggang sa bumaba ito mula sa kabayo. Inilahad nito ang
kamay sa akin para alalayan akong makababa.
Napabuntong-hininga ako at inabot ko ang kamay nito. Tinulungan ako nitong makababa
mula sa kabayo. Hinawakan ako nito sa beywang para tuluyan ako nitong maibaba.
Nang makaapak ang mga paa ko sa lupa ay hindi kaagad ako nito binitawan. Nakita
kong bumaba ang tingin nito sa ibabang labi ko. Tumiim ang bagang nito na para bang
may nakita itong hindi kaaya-aya doon.
Did he saw my wound on my lips? Uh, I almost forgot, he can't see me anyway.
Paranoid lang talaga ako dahil may napansin na naman akong emosyon sa mga mata nito
na kaagad din namang nagiging blangko kapag tinitignan ko.
"Masakit ba?" Tanong nito.
"H-Ha?"
Binitawan ako nito at namulsa.
"I bit your lower lip last night. Baka nasugatan kita." Anito.
Napangiwi ako.
"Hindi. Wala namang sugat." Pagsisinungaling ko.
Sumeryoso ang mukha nito at muling tumiim ang bagang nito.
Hindi ko ito pinansin at nilampasan ko ito. Patakbo kong tinungo ang mga puno ng
grapes at aliw na aliw kong pinagmasdan ang mga bunga.
Abot kamay ko lang ang mga iyon at parang kaysarap pitasin.
"Pwede mong tikman." Napapitlag ako nang may nagsalita mula sa likod ko.
Ni hindi ko man lang naramdaman na nakalapit na pala si Ryder sa akin.
"Pwede? Safe bang kainin?" Tanong ko.
"Of course it's safe." Tugon nito.
Napangiwi ako.
"Baka sumakit ang tiyan ko. May chemical 'yan, di' ba? Huwag na lang." Sabi ko at
napanguso.
Parang ang sarap-sarap pa namang kainin ng grapes kaya nanghihinayang ako.
Nilampasan ako nito at kumuha ng isang pirasong grapes. Humarap ito sa akin at
inabot ang kinuha nito.
Umiling ako kahit hindi ako nito nakikita.
"No thanks. Magpitas na lang tayo at dalhin natin sa-" Natigilan ako nang kinagat
nito ang grapes na hawak.
At sa pagkabigla ko ay kinabig ako nito sa beywang at siniil ako ng halik sa labi.
Nanlaki ang mga mata ko at akmang itutulak ko ito nang mas lalo ako nitong hinapit
sa beywang at naramdaman ko ang pagtulak ng dila nito sa grapes sa loob ng bibig
ko.
Natikman ko ang lasa niyon.
Bahagyang lumayo si Ryder sa akin.
"Masarap?" Mahinang tanong nito.
"M-Masarap." Tugon ko.
"Ang alin?"
"H-Ha?"
"Alin ang masarap? The grapes or my lips?"
Napakurap ako sa tanong nito.
"H-Ha? Ah... AAno... M-Mas masarap ang..." I couldn't finish what I want to say.
"Let me help you decide, then." He said and claimed my lips again.
His kiss is different from last night. He is gentle this time. Puno iyon ng pagsuyo
na tila ingat-ingat ito at ninanamnam ang halik. Wala sa sariling tinugon ko ang
halik nito na parang awtomatiko ko ng tinutugon iyon noon pa man.
Umikot ang kamay nito sa likod ko at mas lalong pinalalim ang halik. We kissed like
we are both thirsty for this. Parang pareho kaming sabik na sabik sa isa't-isa.
Parang matagal na naming ginagawa ang bagay na ito. It feels natural. So natural.
Nang pareho kaming naubusan ng hangin ay sabay ding naghiwalay ang mga labi namin.
Napahawak ako sa dibdib ko at napatingin kay Ryder.
Nakapikit ito na tila ninanamnam ang kakatapos na halik. At nang magmulat ito ng
mga mata ay dumaang emosyon doon na kaagad ding nawala at naging blangko.
"Tangina." Malutong itong napamura at muli akong siniil ng halik sa mga labi.
Awtomatiko ko iyong tinugon at nagpaubaya nang buhatin ako nito at naglakad ito
patungo sa maliit na kubo habang hindi naghihiwalay ang mga labi namin.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 10
--
CHAPTER 10
Sorry busy si author at hindi maka-focus kaya walang update ng ilang araw. Hope
you'll stay there and wait for me. Busy lang talaga ako these past few days and
hope you'll understand. God bless po and enjoy reading.
PS: Siningit ko lang 'tong ud ko. Hehe.
NAPAATRAS AKO nang makita si Ryder sa dining room. Tinawag ako ni Manang Flor para
kumain pero hindi ko inaasahan na naririto si Ryder.
Sa kuwarto nito ito lagi kumakain kaya nakakapagtaka na nandito ito ngayon.
Napatingin ako kay Manang Flor at sinenyasan na mamaya na ako kakain. Makahulugan
itong ngumiti pero hindi ko ito pinansan at tumalikod.
"Destinee." Nakaisang hakbang pa lang ako nang magsalita ang lalaking gusto ko
sanang iwasan.
Naikagat ko ang ibabang labi at pumihit paharap. Naramdaman na naman ako nito. Ang
lakas talaga ng pakiramdam ng bulag na 'to.
"Y-Yes, Sir?" Mahinang tanong ko at napangiwi.
I don't want to call him Ryder anymore dahil iba ang pumapasok sa isip ko.
"Samahan mo akong kumain." Anito at hinila ang upuan sa tabi nito.
Si Manang Flor ay kaagad kaming iniwan at wala akong nagawa kundi ang umupo sa tabi
ni Ryder.
Walang imik itong kumain at ako ay tahimik na ring kumakain.
"How's the food?" Tanong nito.
"Masarap." Tugon ko at uminom ng tubig.
Napatingin ako dito nang ibinaba nito ang hawak na kutsara't-tinidor.
"Talaga? Para sa'kin, mas masarap ang kinain ko last week sa... kubo." Mahinang
usal nito at bumahid ang nakakaaliw na ngiti sa mga labi nito.
Diretso kong nalunok ang tubig na ininom ko. Kulang na lang pati baso ay lunukin
ko.
Punyetang bulag 'to!
Sobrang init ng buong mukha ko. Ang kubo na yata ang pinaka-sinusumpa kong lugar sa
buong mundo. Ang ginawa nito sa akin doon ay nagpapatunay na naging marupok ako at
habang-buhay iyong nakatatak sa isip ko.
Pagbagsak kong ibinaba ang basong hawak sa mesa. Pinapakalma ko ang sarili para
lang huwag ko itong hampasin ng plato.
"Tapos na akong kumain." Sambit ko.
Dali-dali akong tumayo at bago pa man ako makahakbang ay hinawakan na ako nito sa
siko at pabagsak akong napaupo sa kandungan nito.
"Ryder!" Bulalas ko.
Itinulak ko ito sa dibdib at nagtangka akong tumayo pero mabilis ako nitong
hinawakan sa mga hita para pigilan ako.
Pinagpapawisan ako sa pagdikit ng katawan namin. Ito ang iniiwasan ko. Ang muling
magdikit ang katawan naming dalawa.
"Isang linggo mo na akong iniiwasan. Gusto mo bang maparusahan?" Bulong nito sa
tenga ko.
Nanayo ang mga balahibo ko dahil sa init ng hininga nito.
"P-Parusa?" Mahinang tanong ko.
Tumango ito.
"Yeah. Parusa. 'Yong nakakatirik ng mata." Anas nito at gumapang ang kamay nito sa
hita ko.
"Yong nakakabaliw." Hinimas nito ang hita kong litaw na litaw dahil sa cotton
shorts na suot ko.
"Sa sobrang nakakabaliw ay paulit-ulit mo na lang isisigaw ang pangalan ko katulad
ng ginawa mo sa kubo." Patuloy nito sa nang-aakit at mapanganib na boses.
Napalunok ako.
"A-Are you seducing me, Sir?" I asked and he chuckled.
"Effective ba?" Tanong nito.
Napaka-effective.
Tumikhim ako at pilit na umalis mula sa kandungan nito. Nakahinga ako ng maluwag
nang hinayaan ako nito.
"What happened that day is just a mistake." Mariing usal ko.
Ngumisi ito.
"Destinee, eating you is not a mistake. And I'm willing to do more if you just let
me." Aliw na aliw ang boses na sambit nito.
Alam kong namumula na ako ngayon.
"I don't like it!" I hissed.
"Really? Kaya pala ang sarap ng ungol mo." Umangat ang gilid ng labi nito.
Nanggigigil na iniwan ko ito sa dining room. What's wrong with him? Hindi ako sanay
na ganito si Ryder. Mas gusto ko na lang na magsungit ito.
At ang nangyari sa kubo, hindi dapat nangyari 'yon. Hindi dapat!
Anak ka talaga ng nanay mo, Ryder! Ang rupok ko sa'yo, punyeta ka!
"Ay kabayo!" Napasigaw ako nang makasalubong ko si Manang Flor na may dalang
bulaklak.
"Manang Flor naman, ginugulat mo ako." Sabi ko habang nakahawak sa dibdib ko.
Kinuotan ako nito ng noo.
"Ano ba kasing iniisip mo? Ay mali, sino ba kasi ang iniisip mo?" May nanunudyong
ngiti sa mga labi nito.
Sumimangot ako.
"Hindi ba puwedeng nagulat lang ako, Manang?" Tanong ko at napatingin sa bulaklak
na hawak nito.
"Bakit may bulaklak? Ano pong meron?"
Inabot nito ang bulaklak sa sa'kin kaya napaatras ako.
Napakamot ako sa ulo nang makita ang pagtataka sa mukha ni Manang Flor.
"Allergic po kasi ako sa bulaklak, Manang. Hindi ko puwedeng hawakan." Paliwanag
ko.
Tumango ito at akmang magsasalita nang may nagsalita mula sa likod ko.
"From now on, huwag ka ng maglalagay ng bulaklak dito sa mansyon, Manang Flor."
Sabi ng baritonong boses mula sa likod ko.
Nilingon ko ito.
"Ay, ayos lang, Sir. Basta't hindi ko nahahawakan ang bulaklak o hindi siya
nadidikit sa balat ko ay okay lang." Kaagad na sambit ko.
Lumapit ito sa akin at hinawakan ako sa braso.
"Huwag na huwag kang hahawak ng bulaklak. Ako lang ang hahawak sa bulaklak,
maliwanag ba?" Bulong nito at ngumisi.
Gusto ko itong batukan. Ibang bulaklak ang tinutukoy nito.
Bakit ang isang masungit na Ryder Cole ay parang biglang naging manyakis? Anong
nakain nito?
Ikaw ang kinain, remember?
Natigilan ako sa naisip. Kung anu-ano na ang nasa isip ko pagkatapos ng nangyari sa
kubo. Sinusumpa ko talaga ang kubong 'yon.
Tumalikod ako at buong araw ko itong iniiwasan. Lumalapit lang ako dito kapag
pinapainom ko ito ng gamot.
Nasa loob ako ng kuwarto ko. Kanina pa ako inaantok kaya nahiga ako at pagkapikit
na pagkapikit ko ng mga mata ay kaagad akong nakatulog.
Isang nakakabinging tunog ang narinig ko at pagkatapos niyon ay ang pagsalpok ng
sasakyan namin sa kung saan. Napadaing ako sa sakit at tinignan ang lalaking katabi
ko.
Naramdaman kong dumadaloy ang dugo mula sa ulo ko pero hindi ko iyon pinansin.
Inabot ko ang kamay ng lalaking walang malay at duguan. Hinawakan ko ng mahigpit
ang kamay nito.
Kusang dumaloy ang sunod-sunod na luha sa magkabilang pisngi ko.
"I'm sorry, babe. I love you." Mahinang usal ko.
"I-I'm really...sorry." Nahihirapang sambit ko bago ipinikit ang mga mata.
Hindi ako makakilos at kusang sumusuko ang katawan ko.
"Patawarin mo ako, mahal ko." Iyon ang huling katagang namuntawi sa bibig ko bago
ako tuluyang lamunin ng kadiliman.
Pawis na pawis na napabalikwas ako ng bangon at niyakap ang sarili.
Napahawak ako sa ulo ko at mahinang napadaing. Hindi mawala sa isip ko ang
napanaginipan.
Kinuha ko ang cellphone ko sa bedside table at tinawagan ko si mama.
"Ma, tell me. N-Nawala ba ang memorya ko?" Kaagad na tanong ko nang sagutin nito
ang tawag ko.
Hindi ito kaagad nakaimik sa tanong ko. Naikagat ko ang ibabang labi at
napabuntong-hininga.
"I-I'm sorry, ma. I-It's just that I keep dreaming of a certain guy. H-Hindi ko
makita ang hitsura niya pero lagi siyang nasa panaginip ko. I'll hang up now. I'm
sorry for disturbing you and don't worry about me. I love you." Sambit ko at kaagad
na pinatay ang tawag.
Napatulala ako at kapagkuwan ay napailing. Hindi ko dapat iniisip ang panaginip ko.
Panaginip lang iyon. Ibig sabihin, hindi totoo.
But why does it feel like it was my forgotten memories? Parang nangyari na ang
panaginip na iyon. Pero imposible. Kinumpirma ng doktor ko na hindi ako nawalan ng
memorya.
Bumaba ako mula sa kama at napatingin sa bintana. Madilim na sa labas. Napangiwi
ako dahil mukhang napasarap ang tulog ko.
Ang bigat-bigat ng nararamdaman ko. Parang may hinahanap ako na hindi ko alam kung
ano o sino.
Mabibigat ang mga hakbang na tinungo ko ang pinto at saktong pagbukas ko ay ang
pagbukas din ng kuwarto ni Ryder.
Tinignan ko ito at hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin na humakbang patungo
dito at kaagad ko itong niyakap.
Nabigla ito sa ginawa ko pero kaagad ako nitong hinagod sa likod nang marinig ang
impit na iyak ko.
I don't know why I suddenly feel like this. Parang sabik na sabik ako sa isang tao
at ang lungkot-lungkot ng pakiramdam ko.
Ryder hugged me back. And in his arms, I feel safe and secured. Parang mahika na
biglang nawala ang lungkot sa puso ko dahil sa yakap nito.
I feel like I found my home in his arms.
I found my home in Ryder's arms.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 11
--
CHAPTER 11
TINITIGAN KO ang babaeng mahimbing na natutulog sa malapad kong kama.
I was shocked when he hugged me earlier. At mas lalo akong nabigla nang umiyak ito.
Tinanong ko ito kung ano ang problema nito pero patuloy lang itong umiiyak kanina
kaya hinayaan ko ito at hindi na ito nagreklamo pa nang inakay ko ito sa loob ng
sarili kong kuwarto.
Muli ko itong tinitigan. Mukhang nakatulugan na nito ang pag-iyak. Kusang umangat
ang kamay ko at hinaplos ko ang buhok nito.
"Kamukhang-kamukha mo si Chloe. How is that possible?" Anas ko at napabuntong-
hininga.
Kung hindi ko lang alam na allergic ito sa bulaklak ay iisipin kong ito nga si
Chloe.
My Chloe, hindi ito allergic sa bulaklak. Sa pagkakatanda ko ay dalawang beses ko
na itong binigyan ng bulaklak noon at hindi ko ito nakitaang nagka-allergy sa
bulaklak.
Napailing ako sa naisip at gusto kong pagtawanan ang sarili. Alam kong hindi na
maibabalik sa akin si Chloe. Tuluyan na ako nitong nilisan.
And this woman, I admit that she keeps me sane. Kapag naririnig ko ang boses nito
at kapag nakikita ko ito ay hindi ko nararamdaman ang lungkot sa puso ko.
Hinaplos ko ang makinis na mukha nito.
"Ginugulo mo ang isip at puso ko, alam mo ba 'yon?" Mahinang sambit ko.
Muli akong napabuntong-hininga.
I'm planning to tell her the truth. I want to tell her that I'm not blind anymore.
Naghahanap lang ako ng tamang tiyempo kung paano ko sasabihin sa kanya na
nakakakita na ako.
Napalingon ako sa bedside table nang marinig ang pag vibrate ng cellphone ko.
Kinuha ko iyon at tinungo ang veranda ng kuwarto ko. Sinara ko ang sliding door
para hindi ko maistorbo ang natutulog na dalaga.
"Ryder." Bungad ng nasa kabilang linya nang sinagot ko ang tawag.
"Drey, bakit napatawag ka?" Nagtatakang tanong ko sa private investigator ng
pamilya namin.
Narinig ko ang pagbuntong-hininga nito.
"You have to know this." Seryosong sambit nito.
Napakunot ang noo ko.
"Know about what?"
"Ryder, matagal ko ng sinasabi sa'yo 'to pero hindi mo pinapansin dahil masyado
kang nadadala sa kalungkutan ng pagkamatay ng asawa mo. But this is important. I
know I am just your family's private investigator but I'm your friend, you know
that. Concern lang ako sa'yo at kailangan mong tutukan ang bagay na 'to." Tugon
nito.
"Get straight to the point, Drey." Seryosong utos ko.
Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng kaba sa sasabihin nito.
"I already told you before. You lost 20 million in your personal account, Ryder."
Malakas akong napabuntong-hininga sa sinabi nito.
"Yes, I know that, Drey. Losing 20 million in my account is not that important. I
don't care about that at wala na akong oras para pagtuonan ng pansin ang bagay na
'yan. It was long time ago. Just let it be. Hindi ko ikakahirap ang pagkawala ng
dalawpung milyon." Sambit ko at napakahawak ako sa sariling batok.
Napabuntong-hininga din ang nasa kabilang linya.
"And one more thing, Ryder. Tungkol sa nangyaring aksidente sa'yo five years ago.
It was intentional. Pinakialaman ang bridal car niyo kaya nawalan ng preno ang
sasakyan." Napakunot ang noo ko sa sinabi nito.
"What?" Nagsalubong ang magkabilang kilay ko.
"Destinee Kim Mcintosh." Natigilan ako sa pangalang binanggit nito.
"Drey, what are you-
"I'll send you a video. It's a CCTV footage that I've recovered. Watch it now."
Anito at pinatay ang tawag.
Napatitig ako sa cellphone ko at ilang segundo lang ay pumasok ang isang video.
Binuksan ko iyon at namutla ako nang makita ang CCTV footage na sinasabi ni Drey.
Wala sa sariling napatingin ako sa babaeng nakahiga sa kama ko.
"Who are you, Destinee?" Mahinang tanong ko.
Humigpit ang pagkakahawak ko sa cellphone ko at buong lakas na hinagis iyon sa
salamin na pinto ng veranda.
Napasabunot ako sa sariling buhok at pabalik-balik na naglakad. Nanginginig ako sa
galit at kusang pumatak ang mga luha ko.
Nag-aapoy sa galit ang mga mata na tinignan kong muli ang dalaga.
"Bakit?" Naguguluhang tanong ko sa sarili at napatiim-bagang ako.
Nanginginig ako sa pinaghalong emosyon na nararamdaman ko.
"I won't let you get away from this, Destinee Kim. You took my wife away from me.
Pagsisisihan mo ang ginawa mo." Naikuyom ko ang mga kamao.
Gulong-gulo ang isip ko. Is this her plan? Kaya ba naging nurse ko ito para
makalapit sa'kin? Mukhang nakapasok ang ahas sa pamamahay ko at sisiguraduhin ko na
hinding-hindi ito makakatakas mula sa akin.
Kung gusto nito ng laro, puwes ibibigay ko ang larong gusto nito.
***
NAPAPITLAG ako nang mabasag ang basong hawak ko dahil marahas iyong tinabig ni
Ryder. Kinagat ko ang ibabang labi at napabuntong-hininga.
"Get out of here." Malamig na utos nito.
Wala sa sariling tumalima ako at lumabas mula sa kuwarto ng condo nito.
Pagod na pagod na umupo ako sa sofa at napasandal doon. Napatingala ako at
napapikit ng mariin.
Two years.
Dalawang taon na akong nurse ni Ryder at hindi ko matandaan kung ano ba ang ginawa
kong kasalanan para tratuhin ako nito ng ganito.
Day by day, he's getting worst. I tried to resigned last year but he didn't let me.
Tinangka kong umalis sa hospital ni Dr. Liam Cole at nag-apply sa ibang hospital
pero nakakapagtaka na paulit-ulit akong hindi tinatanggap na para bang may
humaharang sa applications ko.
Did Ryder did those things? Ayokong isipin na na hinaharang nitong makapagtrabaho
ako sa ibang hospital dahil alam kong wala itong rason para gawin iyon. Hindi ako
makapagtrabaho sa ibang hospital and it frustrates me.
Gusto kong humingi ng tulong sa mga magulang ko pero ayokong mag-alala ang mga ito.
I want to stand on my own. Ayokong idamay ang mga magulang ko sa problema ko.
Sa susunod na linggo ay susubukan ko ulit na mag apply sa ibang hospital. Puwede
akong pumasok sa sariling kompanya ng mga magulang ko pero dahil mahal na mahal ko
ang pagiging nurse ko ay pagtitiisan ko na lang ang masungit kong amo.
"Bakit nga ba ako nagtitiis sa lalaking 'yon?" Inis na tanong ko sa sarili.
Kasi gusto mo siya?
Napailing ako at napasimangot. Gustuhin ko mang umalis ay hindi ko pa magawa sa
ngayon dahil hindi ako tinatanggap ng ibang hospital. Napapagod ako sa sobrang
kasungitan ni Ryder at mukhang hindi na umuubra ang pagsagot-sagot ko dito.
Habang tumatagal ay mas lalo itong nagiging masungit. He was okay the last time I
remembered. Ang naaalala ko lang na ginawa ko ay niyakap ko ito at kinabukasan ay
iba na ang trato nito sa'kin. At naging tuloy-tuloy na iyon ng halos dalawang taon.
Umalis kami sa mansyon at sinama ako nito sa condo nito. I have my own condo unit
sa harap lang ng condo nito at ito mismo ang nagbabayad niyon.
Pumupunta lang ako sa condo unit nito kapag kailangan ako nito. May personal maid
ito na nag-aasikaso dito kapag wala ako at paminsan-minsan ay nagagawi din si
Manang Flor dito.
Tumayo ako mula sa sofa at nilingon ang pinto ng kuwarto ni Ryder. Nilingon ko si
Ate Giny, ang personal maid ni Ryder.
"Ate, aalis na po ako. Off ko bukas kaya ikaw na munang bahala kay Sir Ryder. Uuwi
ako sa bahay. Nakasabit sa ref 'yong mga gamot na iinumin niya. Nilista ko na do'n
para hindi ka na mahirapan pero darating naman 'yong reliever kong nurse bukas para
asikasuhin si Sir." Sambit ko at ngumiti ito.
"Sige, Kim-kim. Ako nang bahala." Anito at tinapik ako sa balikat.
"Hindi na naman ma-drawing 'yang mukha mo. Sungit-sungit kasi ng amo natin, ano?"
Bulong nito na ikinatawa ko.
"Nasa menopausal stage na po kasi ate kaya gano'n." Pabulong na biro ko.
"Uy grabe ka. 30 pa lang si Sir." Anito at hinampas pa ako sa braso.
"Eh 'di tigang." Natatawang sambit ko.
Humagikhik ito.
"Papasukin mo kasi sa'yo para hindi tigang." Pigil ang tawang sambit nito.
Pinanlakihan ko ito ng mga mata at namula nang pumasok na naman sa isip ko ang mga
eksena sa kubo noon.
"Aalis na ako." Paalam ko at dali-daling lumabas habang napapailing.
Tinungo ko ang parking lot at napatitig sa kotseng gamit ko. Hindi ko tinanggap ang
kotseng niregalo ni Ryder noong birthday ko at ibinalik ko dito.
Habang nagmamaneho pauwi sa bahay namin ay tumigil muna ako sa cafe. Nag order ako
ng iced-coffee para naman malamigan ang utak ko. Nakakainit kasi ng ulo ang suplado
kong amo.
"Chloe!" Nabigla ako at napakunot ng noo nang may babaeng tumapik sa balikat ko.
Nilingon ko ito at matamis ako nitong nginitian.
"Chloe, ikaw nga! It's me, Shantal!" Masayang sambit nito at nanigas ako nang
niyakap ako nito ng mahigpit.
"W-Wait, Miss. I'm not Chloe." Pigil ko dito.
Natigilan ito at kaagad akong binitawan.
"You're not Chloe? Oh, shit! I'm so sorry! A-Akala ko ikaw si Chloe. God! Sorry
talaga. Kamukhang-kamukha mo kasi siya." Anito at napakamot sa ulo.
Napangiwi ako. Ilang beses na nga ba akong napagkakamalang si Chloe?
"It's okay. Hindi na bago sa'kin 'yan." Natatawang sambit ko.
"Sorry talaga. Chloe Madrigal is my friend. I almost forgot na wala na pala ang
kaibigan ko. Sorry talaga." Anito at malungkot na ngumiti.
Nakakaintinding tumango ako.
"Okay lang." Tipid akong ngumiti.
"Well, gusto kong bumawi. Ako ang may-ari ng cafe na 'to kaya libre ka. Ako nga
pala si Shantal Hermosa. And you are?" Inilahad nito ang kamay sa akin.
Tinanggap ko iyon.
"Destinee Kim Mcintosh." Nakipagkamay ako dito.
"Nice to meet you, Destinee Kim." Matamis ako nitong nginitian.
Napatitig ako sa babae at unti-unti ay napangiti ako. Parang ang gaan ng loob ko
dito.
"Nice to meet you, too." Nakangiting sambit ko at napatingin ako sa bracelet na
suot nito.
Bigla kong nabitawan ang kamay nito. The bracelet is familiar. Napahawak ako sa ulo
ko nang sumakit na naman iyon.
"Okay ka lang ba?" May pag-aalala sa boses nito.
Nabuwal ako at kaagad ako nitong inalalayan. Pinaupo ako nito sa malapit na upuan
at nag-utos sa waitress na magdala ng tubig.
"Shantal..." Kusang namuntawi ang pangalang iyon mula sa bibig ko.
Napatitig ako sa babae. Ang mukha nito, pamilyar iyon sa akin at hindi ko matandaan
kung saan ko iyon nakita.
"Ang putla mo. Gusto mo bang dalhin kita sa hospital?" Nag-aalalang tanong nito.
Umiling ako.
"I'm okay." Tugon ko.
Kaagad ako nitong pinainom ng tubig at ilang minuto akong pinagpahinga. Maayos
akong nagpaalam nang maayos na ang pakiramdam ko.
"Kaya mo bang mag drive? Ipahatid na lang kaya kita?" She's really concern.
Umiling ako.
"I'm okay. Thank you for earlier." Nakangiting sambit ko.
Tumango ito.
"Mag-iingat ka, ha? Ay wait." Nilabas nito ang cellphone mula sa bulsa nito.
"Give me your number para matawagan kita. Just want to make sure na maayos kang
nakauwi." Natawa ako sa sinabi nito habang binibigay ko ang number ko.
Bago ako pumasok sa kotse ko ay napatingin ako ulit sa bracelet na suot nito.
Habang nasa biyahe ay hindi maalis sa isip ko ang bracelet. Nakakapagtaka din na
magaan ang loob ko kay Shantal.
Napaka-weird ng mga nangyayari sa'kin. Bakit pakiramdam ko ay may nawalang alaala
sa isip ko?
Mukhang kailangan kong bumalik sa doctor ko para magpa-check up. Kakaiba ang mga
nangyayari sa'kin buwan-buwan at madalas na sumasakit ang ulo ko.
At lalong hindi maalis sa isip ko ang lalaking gabi-gabi kong napapanaginipan at
paulit-ulit rin na hindi ko maaninag ng maayos ang mukha nito. Kung hindi madilim
ay blurred iyon.
What was happening to me?
To be continued...

--- --- ---

Chapter 12
--
CHAPTER 12
"WHAT'S YOUR name?" The man asked, smiling.
I'm wearing my all-white uniform and hugging my book on my chest. I have class for
today and I'm on a rush and this man suddenly made me stop from walking just to ask
my name.
I ignored him. I started to walk again pero makulit ito at hinarangan ako ulit.
"Hey. I just want to know your name. I have a crush on you and if you just let me,
I want to court you. I'm from IT Department. You're from Nursing Department, right?
Matagal na kitang napapansin at ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na
lapitan ka." Anito at napakamot pa sa ulo at alanganing ngumiti.
"You can ask anyone to know my name." Seryosong sambit ko.
Ngumiwi ito.
"But I want to know it from you." He murmured.
I sighed.
"I'm sorry pero nagmamadali ako."
"Just your name, please." He pleaded.
Muli ay napabuntong-hininga ako.
"My name is..."
Nagmulat ako ng mga mata. Matamlay na bumangon ako mula sa kama at napasabunot sa
sariling buhok.
My dream every night frustrates me a lot. Ni hindi ko nakikita ang mukha ng
lalaking pumapasok lagi sa panaginip ko.
Tinatamad ang katawan na pumasok ako ng bathroom. Naligo ako at nag toothbrush.
Nang matapos sa pagbibihis ay tinitigan ko ang sariling repleksyon sa salamin.
Ang putla ng mukha ko. Stress, maybe? Ang daming pumapasok sa isip ko at mukhang
magkakasakit pa yata ako.
Kinapa ko ang noo at bahagyang mainit ang temperatura ko. I want to take my leave
for today but Ryder needs me. He will attend his friend's wedding, Clyde Hernandez
and Noime Ysabelle Cuballes.
Kahit saan ito pumunta ay sinasama ako nito.
Lumabas ako mula sa kuwarto at muntik pa akong mapatalon sa gulat nang makita si
Ryder na prenteng nakaupo sa mahabang sofa ng salas.
"Kanina ka pa diyan?" Tanong ko.
Hindi ito nagsalita at tumayo.
"We're getting late. Kailangan bang ako pa ang maghihintay sa'yo? Are you gonna
come with me o maiiwan ka na lang dito?"
I rolled my eyes at him. Heto na naman kami. Ang aga-aga nagsusungit na naman.
"I have no choice. Lagi mo naman talaga akong sinasama kahit saan ka pumunta. Hindi
mo lang ako nurse, ginawa mo pa akong alalay." Pabulong na sambit ko.
"What?" Nagsalubong ang mga kilay nito.
Napabuntong-hininga ako.
"Wala po, Sir." Sambit ko.
I'm always with him wherever he goes. Sinasama talaga ako nito kahit saan ito
mapunta. I already met his friends. Infairness, ang gaganda at ang guguwapo ng mga
kaibigan nito. Lalo na 'yong asawa ni Princess na si James. I like his green eyes.
"I'm happy for Noime." Nakangiting sambit ko.
Ikakasal na si Noime sa kasintahan nito. I'm happy for them. Minsan ko na ring
nakakausap at nakakasama si Noime noon. She's kind and sweet.
"Are you sick?" He asked, frowning.
"H-Ha? Hindi." Pagsisinungaling ko.
Kapag sinabi kong masama ang pakiramdam ko, mas lalo itong magsusungit. Nakakasawa
din ang pagiging masungit nito. Parang kailan lang, medyo mabait na ang lalaking
'to sa'kin lalo na pagkatapos nang nangyari sa kubo noon pero heto at bumalik na
naman sa pagiging masungit. Dumoble pa nga. At wala talaga akong natatandaang may
ginawa akong kasalanan dito.
"Are you sure you're not sick?" He asked again.
"Hindi nga. Paano naman nasabing may sakit ako?" Medyo natatawang tanong ko.
"You're voice is a little bit-"
"I'm okay, Sir." Putol ko sa sasabihin nito.
He just shrugged his shoulders.
"If you say so. Just make sure that you're not sick. Ayokong mahawaan." Seryosong
sambit nito.
"Yes, Sir." Tugon ko at hinawakan ko ito sa siko para sana alalayan ito pero
tinabig lang nito ang kamay ko.
"I told you before not to touch me." Kinuotan ako nito ng noo at naunang lumabas.
Gigil na inambaan ko ito ng suntok.
"Kung hindi ka lang talaga guwapo. Gigil mo ako." Mahinang sambit ko at sumunod.
Sinundan ko ito hanggang sa elevator. Ako ang pumindot sa elevator at pareho kaming
walang imik habang gumagana pababa ang elevator na sinasakyan namin.
Napasandal ako sa dingding nang makaramdam ng pagsakit ng ulo. Pinagpapawisan ako
pero hindi ko pinapansin. Sandali akong pumikit para maibsan ang pagsakit ng ulo
ko.
Hindi ako nagmulat ng mga mata nang bumukas ang elevator. Alam kong wala pa kami sa
ground floor. Baka may gustong sumakay kaya huminto.
Medyo nabuwal ako nang may kung sinong bumangga sa akin. Naramdaman ko ang
pagpulupot ng matigas na braso sa beywang ko at napamulat ako ng mga mata.
I saw Ryder in front of me while holding me tight. Napatingin ako sa katabi ko at
mukhang ito ang nakabangga sa akin. Muli kong ibinalik ang tingin ko sa seryosong
mukha ni Ryder na tila anumang sandali ay magagalit na ito.
Ano na naman ang kasalanan ko?
"Be careful, will you?" Mahina ngunit pagalit na sambit nito.
"I'm sorry." Nanghihinang sambit ko.
Wala akong ganang makipag-away dito. Ayoko munang pumatol sa ngayon.
Nakarating kami sa parking lot at kaagad na pinagbuksan ng pinto ni Lorenzo si
Ryder sa backseat. Ito ang personal driver ni Ryder.
"Thank you, Lorenzo." Nginitian ko si Lorenzo nang pagbuksan ako nito ng pinto sa
front seat.
Alanganin itong ngumiti sa akin na parang nahihiya. Si Ryder ay pabagsak na isinara
ang pinto sa likod na ikinabigla ko.
Akmang sasakay na ako sa front seat nang magsalita si Ryder.
"Dito ka sa tabi ko, Destinee Kim." Seryosong utos nito.
Natigilan ako ng ilang segundo pero wala din akong nagawa kundi tabihan ito sa
likod.
"Next time don't sit in front. Sa akin ka lang tumabi, maliwanag ba? You're
flirting with my driver." Sambit nito habang nasa biyahe na kami.
Tinignan ko ito at kinuotan ng noo.
"Excuse me. I'm not flirting with your driver." Pagtatanggol ko sa sarili.
Sumosobra na yata ito? Ang sarap itulak sa bangin ng bulag na 'to.
"Pero kung gusto mo sige gagawin ko. Lalandiin ko ang driver mo sa susunod para
totoo na at-"
Nabigla ako nang mahigpit ako nitong hinawakan sa braso.
"Subukan mong gawin may kalalagyan ka, Destinee." Mariing usal nito.
Binitawan ako nito at hindi na muling nagsalita pa. Napasimangot ako nang makitang
namumula ang braso ko.
Napatingin ako sa harap at nanlaki ang mga mata ko nang may makasalubong kaming
sasakyan. Rumaragasa iyon na parang hindi kayang kontrolin ang sasakyan.
Mabilis na kinabig ni Lorenzo ang manibela ng sasakyan patungo sa gilid ng kalsada
at ang nakakabinging preno ang tanging naririnig ko.
"Fuck!" Ryder hissed.
"Sorry, Sir Ryder. Wala sa tamang lane ang sasakyan na nakasalubong natin."
Paliwanag ni Lorenzo.
Napalunok ako at ramdam ko ang panginginig ng katawan ko.
Binuksan ni Ryder ang pinto ng kotse at akmang susugurin ang nagmamay-ari ng
sasakyan na nakasalubong namin nang hawakan ko ito sa kamay.
"D-Dito ka lang. P-Please. D-Dito ka lang." Nanginginig ang boses na pakiusap ko.
Narinig kong paulit-ulit na nagmura si Ryder at bumalik sa tabi ko. Ikinulong ako
nito sa mga bisig nito.
"Hey, it's okay. We're safe. It's okay." Pilit ako nitong pinapakalma.
Mariin akong pumikit at isinubsob ang mukha ko sa malapad na dibdib nito.
Hindi ko alam kung bakit takot na takot ako na para bang nangyari na ito noon sa
akin.
Tanging ang nangyaring aksidente lang noon ang hindi ko matandaan pero nag-uumpisa
na akong maguluhan.
Bakit pakiramdam ko ay napakarami ng nakalimutan ko? Did my parents hide something
from me?
To be continued...

--- --- ---

Chapter 13
--
CHAPTER 13
"YOU OKAY?" Ryder asked as he caress my hair.
Tumango ako at lumayo dito.
"I'm sorry, Sir. I-I'm just schocked."  I said and bit my lower lip.
He just nodded at me.
"Lorenzo, ihatid mo si Destinee sa bahay nina Clyde at Noime. Doon sila magbibihis
because she's one of the maid of honors. Susunod ako." Utos nito sa driver nito.
"M-Magpapaiwan ka? Anong gagawin mo? Hindi ka nakakakita at-"
"I can handle myself. Mauna ka na." Anito at lumabas ng kotse.
Sinara nito ang pinto ng kotse at akmang susunod ako nang pinatakbo na ni Lorenzo
ang sasakyan.
"T-Teka, Lorenzo. Iiwan natin siya do'n? Baka kung mapaano siya." Nag-alalang
sambit ko.
"Kaya ni Sir Ryder ang sarili niya, Miss Destinee." Tanging tugon ni Lorenzo.
Hindi ko mapigilan at lumingon ako sa kinaroroonan ni Ryder. Kitang-kita ko kung
paano nitong kinuwelyuhan ang driver ng sasakyan na nakasalubong namin kanina at
ang sunod na nangyari ay hindi ko na nakita dahil malayo na kami.
Is he going to be okay?
Hindi ako mapakali kahit nasa bahay na ako ng kaibigan nitong si Clyde. Nabihisan
na ako at nalagyan ng make-up pero 'yong pag-aalala ko ay hindi pa rin maalis.
Noime told me that Ryder is going to be okay but I'm still worried. Hanggang sa
makarating kami ng simbahan ay si Ryder pa rin ang nasa isip ko.
At nakahinga lang ako ng maluwag nang makita itong dumating kasama ang ibang mga
kaibigan nito. He's wearing his tuxedo suit.
Poging bulag.
The wedding ceremony started. Habang nakatitig ako kay Noime ay napangiti ako.
Kitang-kita kung gaano ito kasaya. Sa lahat ng naririto ay si Noime at Clyde ang
may pinakamatamis at masayang ngiti sa mga labi.
Bumaba ang tingin ko sa wedding gown ni Noime.
"You'll be my forever man, babe. I'm only yours and I vow to love you until my last
breath. I love you so much. Tanging kamatayan lang ang makakapaghiwalay sa'ting
dalawa. Pangako 'yan." Nakangiting sambit ko habang nakatingin sa lalaking nasa
harapan ko at isinuot ko ang singsing sa daliri nito.
Napahawak ako sa ulo ko nang sumakit na naman iyon. Bakit may mga eksenang
pumapasok sa isip ko? Ano ang mga iyon?
Hanggang sa matapos ang seremonya ng kasal ay hindi na natanggal ang sakit ng ulo
ko. Gusto ko ng umuwi at makapagpahinga. I'm really not feeling well today. Mukhang
lalagnatin pa ako. Siguro ay magpapaalam na lang ako kay Ryder para makapagpahinga.
Hindi ko na kakayanin hanggang sa reception.
Nagtipon-tipon ang mga babaeng walang asawa para saluhin ang ihahagis na bulaklak
ni Noime. Bahagya akong dumistansya sa mga ito at sa pagkabigla ko ay napunta sa
akin ang bulaklak at nasalo ko iyon.
Nanlaki ang mga mata ko at nagulat ako nang biglang inagaw ni Ryder ang bulaklak
mula sa akin.
"Tangina, nababaliw ka na ba?!" Dumagundong ang boses nito.
Galit na galit ang mukha nito.
Napahawak ako sa dibdib ko. I'm struggling to breath. Kitang-kita ko ang pamumula
ng balat ko. May mga pantal-pantal na sa mga kamay ko paakyat sa braso ko.
Mabilis akong binuhat ni Ryder at pinasok ako sa kotse nito. Lumapat ang labi nito
sa mga labi ko para tulungan akong makahinga pero nahihirapan pa rin ako.
"Putanginang buhay naman 'to." Ryder cursed sharply as he was performing a mouth to
mouth resuscitation on me.
Ang mga sumunod na mga nangyari ay hindi ko na halos mapansin. Basta ko na lang
naramdaman na may tinusok na kung ano sa akin at namalayan ko ang sariling nasa
loob ako ng ambulansya habang hawak-hawak ni Ryder ang kamay ko.
Ipinikit ko ang mga mata. Hindi ko na kinaya ang sama ng pakiramdam ko at tuluyan
akong nawalan ng malay.
Nagising ako sa malaking kuwarto. Bigla akong napabalikwas ng bangon at napangiwi
nang makaramdam ng kirot sa kamay ko. Tinignan ko iyon at nakita kong may nakatusok
palang karayom sa kamay ko. It's an IV fluid.
Inikot ko ang paningin at napakunot ang noo ko nang makitang nasa loob ako ng
kuwarto ni Ryder.
Bakit nandito ako?
"You're awake." Napatingin ako sa pinto at nakita si Ryder doon.
Naglakad ito papalapit sa akin at kaagad na sinalat ang noo ko.
"Ang taas ng lagnat mo kanina. May lagnat ka pa rin ngayon and you lied earlier
that you're not sick." Anito at napabuntong-hininga.
Naikagat ko ang ibabang labi.
"Sorry na." Mahinang sambit ko.
"I hate liars, Destinee Kim." Tiim-bagang na sambit nito.
"Kanina lang naman ako nagsinungaling, eh." Pagtatanggol ko sa sarili.
"Are you sure? Kanina lang ba talaga?" Mariing tanong nito.
Kinuotan ko ito ng noo.
"Ryder-" Napahawak ako sa ulo ko at napadaing nang maramdaman ang kirot doon.
Narinig ko ang marahas na pagbuntong-hininga ni Ryder.
"Tangina, galit ako sa'yo pero putangina hindi ko mapigilang mag-alala sa'yo.
You're making me crazy, Destinee." He murmured.
Hindi ko narinig na ang sinabi nito dahil abala ako kung paanong matanggal itong
sakit ng ulo ko.
Umupo si Ryder sa tabi ko at minasahe nito ang ulo ko. Napapikit ako sa ginawa
nito.
"Feeling better?" He asked.
I bit my lower lip.
"Y-Yeah." I answered.
Marahan nitong hinihilot ang ulo ko.
"Madalas bang sumasakit ang ulo mo?" Muling tanong nito.
Tumango ako.
"Nurse ka at dapat alam mong alagaan ang sarili mo. Nagpa-check up ka na ba?"
Umiling ako.
"Hindi pa, eh."
"Magpacheck-up ka kapag hindi ka na nilalagnat. Sasamahan kita." Anito at muli ay
naikagat ko ang ibabang labi.
Hindi ko maintidihan ang lalaking ito. Magsusungit ito tapos bigla-bigla ang bait-
bait nito. He's weird.
"Kaya ko na 'yon. Nakakahiya sa'yo kaya-"
"Sasamahan kita." His voice is firm.
Parang pinapahiwatig nito na kung ano ang sasabihin nito ay dapat iyon ang
masusunod.
"Bakit pala nandito ako? Hindi ba dapat nasa hospital ako?" Nagtatakang tanong ko.
"I have to make you stay here for my privacy. I'm the son of the president at
ayokong pagkaguluhan ako sa hospital." Tugon nito.
Nakakaintinding tumango ako.
"Thank you for taking care of me." I murmured.
"This is not free, Destinee. Sisingilin din kita sa tamang panahon." Makahulugang
sambit nito.
Naikagat ko na naman ang ibabang labi ko at napamulat ako ng mga mata nang bitawan
nito ang ulo ko.
"May bayad ba? A-Anong gusto mong bayad?" Tanong ko.
"Just stop biting your lips first." He murmured.
"H-Ha?" Naguguluhang tanong ko.
Inilapit nito ang mukha sa akin. Halos isang dangkal na lang at konting kilos pa ay
mahahalikan na ako nito.
"You're biting your lips for how many times and it turns me on. I want to bit your
lips myself." He huskily said.
Napakurap ako at nanlaki ang mga mata ko.
"Nakikita mo ako!" Bulalas ko.
Ngumisi ito at sa unang pagkakataon ay nakita kong nagkaroon ng buhay ang mga mata
nito.
"You think so?" He asked and leaned in to claim my lips.
And he really bit my lower lip!
"Be ready. Sisingilin kita sa kahit na anong paraan." Anito at tumayo.
Iniwan ako nitong nakaawang ang mga labi.
Hindi siya bulag? Kailan pa?!
To be continued...

--- --- ---

Chapter 14
--
CHAPTER 14
"AYAW MO DAW kumain sabi ni Manang Flor." Iyon ang bungad ni Ryder sa akin nang
makapasok ito kuwarto kinabukasan.
Tinignan ko lang ito ng masama at kapagkuwan ay nag-iwas ng tingin.
"Destinee, kinakausap kita." Iritadong sambit nito.
I ignored him. Hinding-hindi ko ito kakausapin ang sinungaling na lalaking 'to!
"Eat your breakfast, Destinee. May lagnat ka pa at kailangan mong kumain." Mariing
utos nito.
Muli ay hindi ko ito pinansin.
Narinig ko ang pagbuga nito ng marahas na buntong-hininga at ganoon na lamang ang
panlalaki ng mga mata ko nang tumabi ito sa akin. Walang sabi-sabing siniil ako
nito ng halik sa mga labi.
"Ang tigas ng ulo mo. Ako na lang ang kakain sa'yo kung ayaw mong kumain." Ngumisi
ito sa huling sinabi at hinaplos ang hita ko.
Malakas kong tinampal ang dibdib nito.
"Gago ka!" Mariing sambit ko.
Inilapit nito ang bibig sa tenga ko.
"Ayaw mo? Kakainin kita katulad ng pagkain ko sa'yo sa kubo." Bulong nito.
Kaagad na nag-init ang buong mukha ko.
"Lumayo ka nga." Bahagya ko itong itinulak.
"I'm serious, Destinee. Ako ang kakain sa'yo kung ayaw mong kumain." Anito at nang
mapatingin ako sa mga mata nito ay may kislap iyon ng kapilyuhan.
Bumaba ang tingin nito sa labi ko at ngumisi.
Pinipigil ko ang sariling huwag itong sampalin. Nakakakita na talaga siya!
"You're not blind anymore. Puwede na akong mag resign at-"
"No. I won't allow you." Seryosong putol nito sa sasabihin ko.
"Mr. Ryder Cole, let me remind you that it's my freedom to-"
"You'll stay here, Destinee. You'll be my nurse and that's final. Hinding-hindi
kita papayagang umalis." Mariing usal nito.
"Aalis pa din ako kahit anong sabihin mo." Pamimilit ko.
"Try if you can." Anito at ngumisi.
Gigil na ikinuyom ko ang mga kamao.
"Are you playing with me, Ryder?"
Mataman ako nitong tinignan.
"Sa ating dalawa, sino nga ba ang naglalaro, Destinee. Ako ba o ikaw?" Tanong nito.
Kumunot ang noo ko. Ano bang pinagsasabi nito?
"Desidido akong umalis. Ano pa ang gagawin ko sa poder mo samantalang nakakakita ka
naman pala? Okay. I won't resign. I'll talk to Dr. Liam to bring me back to the
hospital." Sambit ko.
He just smirked at me.
"I have the biggest share in his hospital, Destinee. Sa tingin mo ba basta-basta mo
na lang magagawa ang gusto mo? I told you, I won't allow you. Dito ka lang. Sa akin
ka lang." Nang-aangkin ang boses nito.
"At bakit ba ayaw mo akong paalisin dito?" Nagtatakang tanong ko.
Namulsa ito.
"Dahil may utang ka pang dapat na bayaran." Makahulugang sambit nito.
Akmang magtatanong ako nang may kumatok sa pinto. Pinapasok iyon ni Ryder at nakita
ko si Manang Flor na may dalang pagkain.
"Magpagaling ka. We'll go back to the mansion when you're not sick anymore." He
said and left me with Manang Flor.
"Kumain ka na, hija."
"Manang, alam mo bang nakakakita na si Ryder?" Tanong ko.
Natigilan ito at mukhang nagulat sa tanong ko. Napabuntong-hininga ako nang makita
ang reaksyon nito. She knew. Mukhang ako lang talaga ang walang alam.
"Gago talaga." Gigil na sambit ko at nagsisimula akong kumain.
Nagpupuyos ako sa sobrang inis kay Ryder. Ayaw daw nito ng nagsisinungaling pero
nangunguna naman ang loko.
"Kapag gumaling lang talaga ako makakatikim sa'kin 'yang amo mo, Manang." Inis na
sambit ko.
"Sige lang hija at nang magkatikiman kayong dalawa." Pilyang sabi nito.
"Manang naman." Sinimangutan ko ito.
Mahina itong natawa.
"Magpagaling ka na muna." Anito at inagaw ang kutsara mula sa akin.
Sinubuan ako nito ng lugaw na dala nito kaya hinayaan ko na lang.
Sumapit ang hapon na hindi ko na ulit nakita si Ryder. Dumating ang doktor at
tinanggal nito ang suwero ko pagkatapos nitong masigurado na wala na akong lagnat
at kapagkuwan ay umalis din. Nag-iwan lang ito ng gamot at nagbilin na ingatan ang
sarili ko.
Kahit medyo nanghihina pa ay pinilit kong bumangon. Ayokong tawagin si Manang Flor
dahil nakakahiya na. Kanina pa ako nito inaasikaso.
Pumasok ako sa bathroom at naghanap ng bagong toothbrush doon. Thankfully ay meron
kaya nag toothbrush ako. Nang lumabas mula sa bathroom ay tinungo ko ang malaking
cabinet ni Ryder at nagkalkal ng damit na puwede kong isuot.
Habang naghahanap ng damit ay may nakaagaw ng atensyon ko.
It's a blue velvet box.
Wala sa sariling inabot ko iyon at binuksan. Bumungad sa akin ang dalawang
singsing. It's a wedding ring, I think. Magkapares ang mga iyon.
Tinitigan kong mabuti ang singsing at bigla ay nakaramdam ako ng kirot sa puso
habang nakatitig sa dalawang gintong singsing na may mamahaling mga bato sa gitna.
Kinuha ko ang isa at hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at isinuot ko
iyon sa palasingsingan ko. The ring fits perfectly on my ring finger.
Napakurap ako at nabigla nang mapagtantong umiiyak na ako.
Mabilis kong pinunasan ang mga luha at akmang tatanggalin ang singsing nang marinig
ko ang boses ni Ryder.
"What are you doing?" Napalingon ako kay Ryder at nakaramdaman ako ng kaba nang
makitang madilim ang mukha nito.
Bumaba ang tingin nito sa kamay ko at umigting ang panga nito.
"I-I just-"
"How dare you wear my wife's ring?" Mapanganib ang boses na tanong nito.
Mabilis kong inalis ang singsing mula sa daliri ko at si Ryder ay mabilis na
lumapit sa akin. Pahablot nitong kinuha ang singsing.
Napaatras ako nang umangat ang kamao nito patungo sa akin at mariin akong
napapikit. I was waiting for him to hit me but it didn't happened.
Basta ko na lang narinig ang malakas na pagkalabog ng cabinet at nang magmulat ako
ng mga mata ay nakita ko ang sunod-sunod na pagsuntok nito sa cabinet.
Nilapitan ko ito at akmang pipigilan ito pero malakas ako nitong itinulak dahilan
para bumagsak ako sa sahig.
"Huwag na huwag kang lalapit sa'kin." Madilim ang mukha nito. "Umalis ka sa harapan
ko!" Utos nito.
"R-Ryder-"
"Get out of here!" Mataas ang boses na sambit nito.
Pilit akong tumayo at hinarap ito.
"I'm sorry if-"
"Umalis ka dahil baka pagsisisihan mo ang gagawin ko sa'yo, Destinee. I really want
to hurt you right now and I'm just holding back myself. Get out!" Kusang tumulo ang
mga luha ko sa mismong harapan nito.
Hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako na pinagtatabuyan ako nito.
Dahan-dahan ay umatras ako at lumabas ng kuwarto. Himdi ko pinansin si Manang Flor
na nagtatakang nakatingin sa'kin.  Dire-diretso ako sa labas at pumasok sa condo na
inuokupa ko.
Dali-dali akong nagbihis at lumabas. Tinungo ko ang parking lot at tila wala sa
sariling nagmaneho.
Basta ko na lang natagpuan ang sarili ko na nasa loob ng bar club.
"Alone?" I hear that baritone voice.
Nang lumingon ako ay nakita ko ang lalaking nakangiti sa akin.
"Bakit sasamahan mo ako?" Balewalang tanong ko, tinamaan na sa iniinom ko.
"Why not?" Anito at lumapit sa akin.
Napatingin ako sa kamay nito nang hinawakan nito ang hita ko.
Inilapit nito ang bibig sa tenga ko.
"Saan mo ba gustong samahan kita? Sa langit ba?" Bulong nito.
Mahina akong natawa at dala ng kalasingan ko ay pinatulan ko ito. Mapungay ang mga
matang tinignan ko ito at matamis ko itong nginitian.
"Kaya mo bang lampasan ang langit?" Tanong ko at humagikhik.
Ngumisi ito at inalalayan akong makatayo. Bahagya akong nabuwal kaya kaagad ako
nitong niyakap.
"Easy." Natatawang sambit nito habang hinahaplos ang beywang ko.
"So, where to? Puwede tayo sa condo ko. At sisiguraduhin kong malalampasan natin
ang langit." Anito at akma akong hahalikan nang iniwas ko ang mukha.
"Kiss me later at your condo." Natatawang sambit ko na tila nawawala na sa sarili.
Parang hindi ko na alam ang ginagawa ko. Umiikot na ang paningin ko dahil sa
kalasingan ko. Ang dami ko nga yatang nainom.
Hinawakan ako nito sa kamay at may inabot na baso sa akin na may lamang alak.
"What's that?" Tanong ko.
Ngumisi ito.
"Gusto mong malampasan ang langit, right? Drink this and you'll know later." Anito
at ngumiti.
Ngumiti ako at inabot ang alak. Iinumin ko na sana iyon nang may tumabig sa hawak
kong baso. Natapon ang laman niyon at bumagsak ang baso sa sahig.
Napaatras ako nang bumagsak sa sahig ang lalaking kausap ko kanina at napalingon
ako sa lalaking sumuntok sa lalaking nakahandusay na ngayon.
"Ryder..." Anas ko nang makilala ito.
Kilalang-kilala ko ito kahit hilong-hilo na ako.
Kahit medyo madilim sa club ay kitang-kita ko ang madilim na mukha nito.
Hinawakan ako nito sa siko pero tinabig ko ang kamay nito.
"Akala ko ba ayaw mo na akong makita?" Natatawang tanong ko.
"Let's go home." Mariing usal nito.
Tinaasan ko ito ng kilay.
"Let's go home? I'm not your wife, Ryder. Halos magwala ka pa nga dahil
pinakialaman ko ang gamit ng asawa mo at ngayon kung umasta ka parang asawa mo
ako." Natatawang sambit ko.
"Destinee, lasing ka na. Umuwi na tayo." Iritadong sambit nito.
Muli ako nitong hinawakan sa siko pero tinabig ko ulit ang kamay nito at umiling.
"Hindi ako uuwi. Dito lang ako. Gusto kong matikman ang langit kaya dito lang ako."
Pagmamatigas ko, tuluyan ng nadadala sa kalasingan ko.
"Putangina, Destinee. Kung langit lang naman ang gusto mo tangina handa akong
ibigay 'yon sa'yo." Mapangahas na sambit nito at nag-iwan ng iilang libo sa bar
counter bago ako nito hinila papalabas ng club.
Walang ingat ako nitong sinalampak sa loob ng sasakyan nito at tiim-bagang na
ikinabit ang seatbelt ko.
"Langit, huh? Wala kang ibang isasama sa langit kundi ako lang, Destinee Kim. Ang
nag-iisang Ryder Cole lang ang magdadala sa'yo sa langit." Anas nito sa mapanganib
na boses.
Napapikit ako nang siniil ako nito ng halik sa mga labi.
Isang mapusok at malalim na halik na bumubuhay sa pagnanasang nasa katawan ko.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 15
--
CHAPTER 15
MALAKAS akong napabuntong-hininga habang maingat na pinahiga si Destinee sa malapad
kong kama.
After I kissed her ealier, she passed out. Sobrang lasing na lasing ito.
Pinagmasdan ko ang mukha nito at muli ay napabuntong-hininga ako. Sa tuwing
nakikita ko ito parang nakikita ko si Chloe kay Destinee.
Sobrang magkamukha silang dalawa. Even her attitude sometimes, parang si Chloe
talaga ito lalo na kapag nagsusungit. And even her smile and the way she move,
nakikita ko lagi si Chloe dito.
And it frustrates me a lot. Hindi ko alam kung namimiss ko lang ba ang asawa ko
kaya nakikita ko ito kay Destinee o dahil hindi ko lang makalimutan si Chloe.
Alam ko naman ni imposibleng bumalik si Chloe sa buhay ko. She's dead and I have to
accept it.
Narinig ko ang mahinang pagdaing ni Destinee kaya hinaplos ko ang buhok nito.
Isiniksik nito ang sarili sa akin na tila napagkamalan akong unan nito.
Patuloy kong hinaplos ang buhok nito.
"I'm sorry for shouting at you earlier." I murmured.
"I don't understand myself anymore, Des. I don't know anymore why I'm keeping you
by my side. There's something in me that I want to make you pay for what you did
but whenever I see you hurting... N-Nasasaktan din ako at hindi ko alam kung bakit.
Naguguluhan ako." Mahinang sambit ko.
"Hindi lang isip ko ang naguguluhan. Pati puso ko." Bulong ko at muling
napabuntong-hininga.
I don't know what to do anymore. Hindi ko na alam kung ano ang susundin ko. Ang
tibok ng puso ko o ang hustisya para sa asawa ko. Sobrang naguguluhan ako.
Yes, I'm angry and I want to make her life miserable. Pero sa tuwing nagtatangka
akong sirain ito, umuurong ako.
Gusto kong maniwala na wala itong kasalanan. Gusto kong patunayan na inosente ito.
Should I dig more about that CCTV footage?
Pero natatakot ako na baka pakana nito ang lahat. Natatakot akong tanggapin iyon
kaya kahit kaya kong mag-imbestiga pa ay hindi ko magawa.
Pero hindi ko mabibigyan ng katahimikan ang isip at puso ko kapag hindi ako nag-
imbestiga pa ng mas malalim kung ano ang puno't dulo ng lahat.
Should I give her a chance? Should I trust her?
Tinitigan ko itong mabuti. Should I risk my heart for her? Paano kung siya nga
talaga ang pumatay sa asawa ko? Kaya ko bang tanggapin?
Aaminin kong naapektuhan ako ng sobra nang mapanood ang footage. Hindi ako
makapaniwala na magagawa nito iyon at hindi ko mahanap ang dahilan ng totoo nitong
motibo.
Bumaba ang daliri ko sa malambot na daliri nito.
"Papatunayan kong inosente ka, Des. Whatever happens, I will accept it. J-Just
don't leave by my side, please. Stay with me." Mahinang sambit ko.
Bakit nga ba hindi ko siya bigyan ng pagkakataon? Aminin ko man o sa hindi ay ito
ang dahilan kung bakit nagdesisyon akong magpa-opera.
Si Destinee ang naging ilaw sa madilim kong mundo. Tinulungan ako nitong lumabas
mula sa kadiliman nang wala itong kaide-ideya. Binigyan ako nito ng pag-asa at
binalik nito ang dating ako. Nakakatawang isipin na ganoon nito kadaling ginulo ang
mundo ko. Ginulo nito ang puso ko.
Panahon na siguro para kalimutan at tanggapin ko ang lahat. Anuman ang nangyari
noon ay hindi na mababalik at hindi na magbabago.
Kailangan kong mag-umpisa ulit. At mag-uumpisa ako sa pamamagitan ng pagsunod sa
sinisigaw ng puso ko.
Destinee Kim. What did you do to me?
Muli ay napabuntong-hininga ako. Pinagtabuyan ko ito kanina at aasahan ko na bukas
na bukas din ay mahihirapan akong suyuin ito.
Nakonsensya ako at halos ipukpok ko ang sariling ulo sa pader kanina nang makita
kong umiyak ito sa mismong harapan ko nang sinigawan at pinagtabuyan ko.
Hinayaan ko itong umalis kanina at nagpalipas ako ng oras para magpalamig. Ayokong
pairalin ulit ang init ng ulo ko sa harapan ni Destinee. I have to cool down.
At nang maayos na ako ay tinawagan ko ito pero hindi ito sumasagot. Halos hindi ko
na mabilang kung ilang beses ko itong tinawagan at nag-alala ako kaya hinanap ko
ito.
I track her location and I found her inside that club. Kung puwede ko lang putulin
ang kamay ng lalaki na nakahawak sa katawan ni Destinee ay ginawa ko na. I was so
livid earlier at nadagdagan pa nang makitang balak nitong painumin ng droga ang
dalaga.
I won't let anyone mess with her. Not Destinee.
"Des..." Bahagya ko itong ginising nang muli itong dumaing.
She's having a nightmare. Pawisan ang mukha nito kaya mahina ko itong niyugyog.
"Wake up, Des." Sambit ko.
Mas lalo nitong isiniksik ang sarili sa akin at natigilan ako nang makitang umiiyak
ito.
Pinunasan ko ang mga luha nito.
"Wake up, please." I said and I leaned in to kiss her lips.
Dahan-dahan itong nagmulat ng mga mata. Bahagya akong lumayo at nakipagtitigan sa
dalaga.
"R-Ryder... B-Babe..." She murmured.
Napakurap ako sa sinabi nito. What did she call me?
"Des-" Natigilan ako nang hinawakan nito ang kamay ko.
"It's nice to be with you again, babe. I miss you so much." Anito at muling
pumikit.
Bumaba ang tingin ko sa sling bag nito nang mahulog mula doon ang isang bagay na
ikinanlamig ko ng husto.
Bigla akong nangilabot at napamura sa sarili. Kinuha ko iyon at tinitigang mabuti.
Hinigpitan ko ang paghawak sa kamay ng dalaga. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
Sobrang lakas.
"Sino ka ba talaga, Destinee?" Naguguluhang tanong ko sa sarili.
Dahan-dahan kong binitawan ang kamay nito at tinungo ko ang wooden table. Umupo ako
sa swivel chair at binuksan ko ang laptop.
Tinignan ko si Destinee na mahimbing ng natutulog at muling itinuon ang mga mata sa
laptop ko. Hindi ako nakuntento at inilabas ko ang cellphone.
Tinawagan ko ang nag-iisang tao na mas makakatulong sa akin. And I hope he'll
answer my call. He's not in good condition right now but I need him.
"Ryder." Nakahinga ako ng maluwag nang sinagot nito ang tawag.
"Xander. I'm sorry for disturbing you but can you help me, please? I need you.
Please." I was begging.
Ilang sandali itong hindi tumugon.
"Xander, please. Ikaw lang ang makakatulong sa'kin. This is very important.
Please." Kulang na lang ay lumuhod ako kung nasa harapan ko lang ito.
Napabuntong-hininga ito mula sa kabilang linya.
"Tell me what you want me to do and I'll help you." He said and I close my eyes
tightly.
Nang magmulat ako ng mga mata ay tumuon iyon sa babaeng nakahiga sa kama ko.
Mahigpit kong naikuyom ang kamao.
"Destinee Kim Mcintosh. I want you to dig her identity. H-Her real identity." I
murmured.
Pinatay ko ang tawag at tinitigan ang singsing na hawak ko. Ang singsing na nahulog
mula sa bag ni Destinee.
Napatiim-bagang ako at muling lumapit kay Destinee. Isinuot ko ang singsing sa
daliri nito at ilang sandali lang ay tumulo ang mga luha ko.
Babe...
To be continued...

--- --- ---

Chapter 16
--
CHAPTER 16
NAGISING AKONG masakit na masakit ang ulo. Nagmulat ako ng mga mata at napahawak
ako sa sariling ulo at napadaing.
Mariin akong pumikit at inalala ang mga nangyari kagabi. Halos wala na akong
matandaan. Sobrang nalasing ako. Ang dami ko nga yata talagang nainom na alak.
Ang huling natatandaan ko ay ang mukha ni Ryder na nasa loob ng club.
Bigla akong napamulat ng mga mata.Tama ba ang natatandaan ko? Nandoon si Ryder sa
club?
Muli akong napadaing at bumangon. Akmang bababa na ako sa kama nang matigilan.
Napahawak pa ako sa dibdib ko dahil sa pagkagulat.
I saw Ryder sitting on the couch while looking at me. Seryoso itong nakatingin sa
akin na tila anumang sandali ay papagalitan ako nito.
Salubong ang mga kilay nito at walang emosyon ang mga mata kaya napangiwi ako.
Will he scold me kasi naglasing ako? Pero wala na itong pakialam sa kung anuman ang
ginawa ko. Pinagtabuyan ako nito, remember?
Tumayo ito mula sa couch at lumapit habang hindi inaalis ang tingin sa akin.
"N-Nandiyan ka pala." Alanganin akong napangiti at inikot ko ang paningin.
Nasa loob ako ng kuwarto nito.
"I-I should go." Mahinang sambit ko at bumaba sa kama.
Hindi ito kumibo nang makatayo ako pero hinawakan ako nito sa siko.
"Kumain ka muna bago ka umalis." Anito at walang kibong hinila ako.
Nagpatianod ako hanggang sa pinaupo ako nito sa harap ng maliit na dining table.
Napatingin ako sa harapan ko. Siya ba ang nagluto? Hindi ko napapansin si Manang
Flor.
"Eat." Utos nito.
Napangiwi ako. Pakiramdam ko ay bibitayin ako pagkatapos nito.
"I-I can't eat. My head is-"
Inabot nito ang dalawang tableta ng gamot sa akin.
"That's for your headache. Take that." Seryosong usal nito.
Walang imik na tinanggap ko iyon at ininom.
"Pilitin mong kumain kahit konti lang." Anito at umupo sa bakanteng upuan na nasa
harapan ko.
"Hindi ka kakain?" Tanong ko nang makitang tinitignan lang ako nito.
Umiling ito.
"I had coffee earlier." Tugon nito at inabot ang plato na nasa harapan ko at
nilagyan nito iyon ng kanin at ulam.
Nilapag nito sa harapan ko ang plato nang matapos nitong lagyan ng pagkain.
"Ubusin mo 'yan." Anito.
Tumango ako at umusal ng pasasalamat. Nakakapagduda ang kabaitan nito ngayon.
"Are you gonna fire me?" Mahinang tanong ko.
Why did you ask? Sabi mo magre-resign ka pero bakit parang takot kang mawalan ng
trabaho? O takot ka lang mahiwalay sa kanya, Destinee?
"Why would I?" Balik-tanong nito.
"K-Kasi pasaway ako at-"
"Just finish your foods and we'll discuss that later." He cut me off.
Walang imik na nag-umpisa akong kumain. Kahit naiilang ay pinilit kong umakto ng
normal sa harapan nito.
Medyo naparami ang kain ko dahil masasarap ang ulam. Paborito ko ang lahat ng iyon
lalo na kapag sa almusal.
Napatigil ako sa kalagitnaan ng pagsubo nang makitang titig na titig si Ryder sa
akin. Kanina pa nito iyon ginagawa.
"Stop staring." Saway ko, bahagyang nag-iinit ang mukha dahil sa pagkailang.
Tumikhim ito at nag-iwas ng tingin. Ibinalik ko ang atensyon sa pagkain ko.
"Kumusta ang mga magulang mo?" Natigilan ako sa tanong nito.
Why did he ask about my parents out of nowhere?
"They're doing fine." Tugon ko.
Nakita ko ang pagtiim ng bagang nito.
"Won't you mind if I ask you this? I saw your address in your personal information.
Is that really your permanent address?" He asked.
"Oh, that? For now, yes. Pero hindi kami nakatira dati doon. Lumipat lang kami ng
bahay. I don't know why my parents bought a new house and I didn't bother to ask
them, anyway." Nagkibit-balikat ako.
He just nodded at me and I can't see any emotions in his eyes.
"Why did you ask?" Nagtatakang tanong ko.
He just shrugged his shoulders.
"Nothing." Tipid na tugon nito.
Hindi na ako umimik at tinapos ang pagkain. Nang matapos ay akmang ililigpit ko ang
pinagkainan nang inunahan ako nito.
Hindi na ako nagreklamo pa. Nang matapos ito ay hinarap ko ito.
"Thank you sa breakfast." Mahinang usal ko.
Tumango lang ito at tumitig sa mga mata ko. Bakit ba kanina pa ito titig ng titig
sa'kin?
"Pack your things. We'll go back to the mansion tonight." Anito.
"H-Ha? T-Teka, akala ko ba hindi mo na ako magiging nurse kasi nakakakita ka na
at-"
"And you think I'll allow you? Bulag man ako o hindi, you will stay as my nurse.
You signed a contract, Miss Mcintosh. Hindi pa tapos ang kontrata mo kaya hindi pa
matatapos ang trabaho mo sa'kin. Go back to your condo and pack your things. We'll
leave at exactly 7:00pm. Magpahinga ka muna at matulog ka ulit sa condo mo." Anito
at namulsa.
Wala akong nagawa kundi ang tumango.
"And one more thing..." Inisang hakbang nito ang pagitan namin.
Halos maduling ako sa sobrang lapit ng mukha nito sa akin.
"Ayokong magpakalasing ka. Sa susunod na uulitin mo ang ginawa mo kagabi..." Bumaba
ang tingin nito sa labi ko at kapagkuwan ay ngumisi habang binabalik ang tingin sa
mga mata ko. "Itatali kita sa kama ko, maliwanag ba?"
Napalunok ako at tumango. Pakiramdam ko ay nahipnotismo ako sa klase ng pagtitig
nito sa akin.
"Don't let anyone touch you, Destinee. Don't let any man touch you, understood?
Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko kapag naulit pa ang kagabi." Mariing usal
nito.
Muli ay tumango ako. Bakit parang bigla akong naging sunod-sunuran sa lalaking 'to?
"Good. Now pack your things, babe. Uuwi tayo sa mansyon. See you later." Anito at
tinalikuran ako.
Dumiretso ito sa loob ng kuwarto at ako naman ay pinakawalan ang hininga na kanina
ko pa yata pinipigilan.
And what did he call me? Babe? Gago ba siya?
Naiiling na lumabas ako ng condo nito at dumiretso sa condo na kaharap lang ng unit
nito.
Kahit papaano ay nabawasan na ang sakit ng ulo ko. Inayos ko muna ang mga gamit na
dadalhin ko sa mansyon bago ako naligo at nag toothbrush.
Excited ako sa pag-uwi sa mansyon. Namiss ko doon. Nang matapos ako ay pinatuyo ko
ang buhok at nang makaramdam ng antok ay natulog ako.
Nang magising ako ay 6:30pm na. Dali-dali akong nag-ayos at nagpalit ng damit. Nang
matapos ay nagmamadaling lumabas ako ng condo at nabigla ako nang sa paglabas ko ay
naroon na si Ryder.
He looks so hot leaning on the wall while his hands are in his pockets.
Diretso itong tumingin sa mga mata ko at hindi ko alam kung bakit nakita ko ang
kalungkutan doon.
"Mukhang masarap ang tulog mo." Komento nito at kinuha mula sa akin ang hawak kong
maleta.
"Let's go." Anito at nauna ng naglakad.
Naiiling na pinagmasdan ko lang ito mula sa likod. Hanggang ngayon ay hindi pa rin
ako makapaniwalang hindi na ito bulag. Kahit gustuhin ko mang magalit dahil
nagsinungaling ito sa totoong kondisyon nito ay wala na akong magawa.
Nang makarating sa parking lot ay kaagad ako nitong pinagbuksan ng pinto ng kotse
bago nito nilagay sa back compartment ang maleta ko.
Habang nasa biyahe kami ay pareho kaming walang imik. Ito ang nagmamaneho at tila
ang lalim ng iniisip nito.
"What were you thinking?" Hindi ko mapigilang magtanong.
Bahagya ako nitong sinulyapan.
"I'm thinking how I can bring back your memories."
Kasabay ng mga katagang iyon ay ang narinig kong putok ng baril mula sa labas at
ang nakakabinging pagpreno ni Ryder sa kotse nito.
Marahas itong napamura habang may kinukuha sa compartment ng kotse nito.
May nilabas itong baril mula doon pero hindi iyon ang nakaagaw ng atensyon ko kundi
ang braso nito.
He's bleeding!
To be continued...

--- --- ---

Chapter 17
--
CHAPTER 17
"R-RYDER, y-you're bleeding." Nanlaki ang mga mata ko.
Akmang hahawakan ko ang sugat nito nang pigilan ako nito at nabigla ako nang
pinahawak nito sa akin ang baril na hawak nito.
"T-Teka, anong gagawin ko dito?" Natatarantang tanong ko.
"Use it." Anito at hinaplos ang buhok ko.
"W-What? Ryder, I don't know how to use this!" Bulalas ko.
"Of course you know how to use it, babe. I trust you. Use that if needed, okay?
Promise me, you won't get hurt." Anito habang sapo ang mukha ko.
"I'll leave you for a while. I will just face those motherfuckers. Just keep safe,
okay? Do you hear me, babe? Kapag may galos ka kahit konti lang, I will punish you.
Maliwanag ba?" Bigla akong napatango sa kaseryosohan sa boses nito.
Ngumiti ito at mariin akong hinalikan sa noo bago lumabas ng kotse. Napapalunok na
tinignan ko ito habang papunta ito sa tatlong kotse na humarang sa sasakyan namin.
What's happening? Na-ambush ba kami? Pero bakit? Dahil ba anak ito ng presidente?
May nagtatangka sa buhay ni Ryder?
Inis na napasabunot ako sa buhok at tinignan ang baril na hawak ko. Natatakot ako
at nag-aalala para kay Ryder. May sugat ito sa braso at...
Napapitlag ako nang makarinig ng sunod-sunod na putok ng baril mula sa labas.
Muli akong napatingin kay Ryder at halos mapaawang ang mga labi ko sa nakikita.
Kung saan man nito nakuha ang hawak na baril ngayon ay hindi ko na alam.
Ang nakakuha ng atensyon ko ay kung paano nitong napatumba ang mga armadong lalaki
sa isang putok lang. Asintadong-asintado ang bawat pagtama ng bala sa dibdib at ulo
ng mga kalaban nito.
Napakabilis ng mga kilos nito na halos hindi ko na masundan. Nag-aalala ako na baka
matamaan ito ng bala dahil nag-iisa lang ito at pinagtutulungan pa ng mga armadong
lalaki. Pero nakakamangha kung paano nitong naiiwasan ang lahat hanggang sa nakita
kong nag-iisang lalaki na lang ang natitira.
Nakita ko ang pagbuka ng bibig ni Ryder na tila may sinasabi sa lalaki at ngumisi.
Tumingin ang lalaki sa akin at nangilabot ako nang nginisihan ako nito at
kapagkuwan ay muling tumingin kay Ryder at nagsalita.
Madilim ang mukhang kinuwelyuhan ito ni Ryder at walang pag-aatubiling hinawakan
nito ang buhok ng lalaki at hinampas nito ang ulo ng lalaki sa pader malapit dito
na ikinasinghap ko.
I never thought that Ryder could be violent like this. Galit ang nakikita ko sa
mukha nito.
Lumabas ako mula sa kotse nang makita na halos wala na sa sarili si Ryder. Paulit-
ulit nitong hinahampas sa pader ang ulo ng lalaking halos wala ng buhay.
Akmang hahakbang ako nang makitang binitawan nito ang lalaki na ikinahinga ko ng
maluwag.
Napalingon ako sa gawing kanan ko at nasilaw sa ilaw ng sasakyan. Humaharurot iyon
papunta sa kinaroroonan ni Ryder na ikinanlaki ng mga mata ko.
That car is going to hit Ryder!
Tila may sariling isip na umangat ang mga kamay ko at pinaputok ang hawak na baril.
Tumama ang bala sa mismong ulo ng driver ng kotse at biglang tumigil ang sasakyan
ilang dangkal lang mula kay Ryder.
Napakurap ako at nanginginig ang mga kamay na binitawan ko ang baril.
"D-Did I just kill someone?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa sarili at
napasabunot sa sariling buhok.
Paano ko nagawa iyon? I don't even know how to use gun but I killed that man
without blinking! Paano ko siyang nabaril sa ulo ng ganoon kadali?
Napatitig ako sa mga kamay ko. Tila may sariling isip ang mga iyon kanina. Parang
alam na alam ng mga kamay ko kung paanong gamitin ang baril at kung paano ang
tamang pagputok niyon.
"Destinee." Umangat ang tingin ko kay Ryder.
Hindi ko namalayang nakalapit na ito sa'kin.
"Are you okay?" Nag-aalalang tanong nito.
Bahagya akong nabuwal at kaagad ako nitong nahawakan sa beywang.
"Hey, you're pale." Puna nito at niyakap ako.
"I-I k-killed someone." I murmured.
Humigpit ang pagkakayakap nito sa akin.
"It's not your fault. Kung hindi mo ginawa 'yon tayo ang papatayin nila." Anito at
binitawan ako.
Sinapo nito ang mukha ko.
"It's not your fault, okay? You saved me, babe. You just saved me." Anito habang
titig na titig sa mga mata ko.
He's right. We just saved ourselves from danger.
Bumaba ang tingin ko sa braso nito.
"Okay ka lang ba? Let's go to the hospital. M-May sugat ka." Nag-aalalang sambit
ko.
Tumango ito.
"I'm okay. Nadaplisan lang." Tugon nito.
Ilang minuto lang ay dumating ang mga pulis at ilang sandaling kinausap ang mga ito
ni Ryder. Bago tumalikod si Ryder ay sumaludo ang mga pulisya.
Naglakad ito papalapit sa akin at hinawakan ako sa kamay. Gusto nitong ito ang mag
drive pero hindi ko ito pinayagan kaya wala na itong nagawa nang ako na nag
nagmaneho papunta sa mansyon.
"Are you really okay? Ayaw mong pumunta sa hospital?" Nag-aalalang tanong ko.
He just shooked his head.
Nang makarating kami sa mansyon ay kaagad ko itong iginiya sa kuwarto nito at
pinaupo sa gilid ng kama nito.
"Let me check your wound." Nag-aalalang sambit ko.
Mapungay ang mga matang tumitig ito sa mga mata ko.
"Des... Thank you." Anas nito.
Nagtataka man kung ano ang ipinagpasalamat nito ay hindi na ako umimik.
Ako na mismo ang naghubad sa damit nito at kaagad kong sinipat ang sugat nito sa
braso. Medyo nakahinga ako ng maluwag nang makitang daplis nga lang iyon. Nag-
aalala pa naman ako na baka bumaon ang bala sa braso nito at nagpapasalamat ako
dahil daplis lang iyon pero ang dami pa ring dugo.
Tinungo ko ang pinto nang may kumatok doon. Binuksan ko iyon at kaagad kong inabot
ang maligamgam na tubig na nasa palangganang hawak ni Manang Flor.
Nagpasuyo ako sa kanya kanina bago pumasok sa kuwarto ni Ryder ng maligamgam na
tubig.
"Salamat po, Manang. Ako na pong bahala dito." Sabi ko.
"Sige, hija. Ikaw nang bahala kay Sir Ryder, ha? Ano ba kasing nangyari?" May pag-
aalala sa boses nito.
"Bukas ko na po sasabihin, Manang. Magpahinga ka na po. I'll take care of him."
Sambit ko.
Tumango ito at ngumiti. Ito na mismo ang nagsara ng pinto.
Kaagad akong lumapit kay Ryder at pinunasan ng maligamgam na tubig ang sugat nito
sa braso gamit ang malinis na bimpo. Pinagmamasdan lang nito ang bawat kilos ko
hanggang sa kinuha ko ang medicine kit.
Nilinis ko ang sugat nito at nilagyan ng gamot. Nasa kalagitnaan ako nang
paglalagay ng bandage sa braso nito nang hinawakan nito ang kamay ko.
Napatingin ako sa mga mata nito.
"B-Bakit?" Tanong ko.
Tumitig lang ito sa mga mata ko.
"Can you stay? Promise me that you won't leave. Just stay with me, please. Whatever
happens in the future, just stay by my side, Des. Please?" Napatitig ako sa mga
mata nito.
He sounds like he was begging. Napakalungkot ng boses nito.
"Oo naman. Hindi pa nga tapos ang kontrata ko sa'yo, di' ba?" Tugon ko at tinapos
ang paglalagay ng bandage sa braso nito.
"I don't plan to let you go. Never again." He murmured.
What is he saying? Parang ayaw pumasok sa utak ko ang mga sinasabi nito. I know
that he was pertaining me not to leave him as his nurse but why do I feel that it
has a double meaning?
"Magpahinga ka na." Sambit ko at nag-iwas ng tingin sa hubad na katawan nito.
Kanina pa ako naiilang sa katawan nito.
He's so lean and muscular. Nagtataglay ito ng katawan na paglalawayan ng kahit na
sinumang babae at taglay nito ang katawan na parang kayang-kaya kang bali-
baliktarin sa kama.
Okay. What I am saying?
Biglang nag-init ang buong mukha ko sa naisip.
Tumayo ako pero kaagad akong kinabig ni Ryder sa beywang at ibinagsak ang katawan
nito sa kama kasama ako. Nasa ibabaw ako nito at nagkatitigan kaming dalawa.
"Dito ka lang, please." Anito at pumikit.
Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap nito sa akin habang nasa ibabaw ako nito.
"I miss you a lot. I miss you, wife." He murmured.
Napatitig ako sa mukha nito. He's already asleep and he's calling me his wife.
Nakaramdam ako ng lungkot. Alam kong hindi nito makakalimutan ang asawa nito.
Nakakatawang isipin na nasasaktan ako pero naiintindihan ko ito.
Inihilig ko ang ulo ko sa dibdib nito.
"Ryder, mahal na yata talaga kita." Mahinang sambit ko at pumikit.
Hinayaan ko ang sariling makatulog sa ibabaw nito habang yakap-yakap ako.
To be continued...
--- --- ---
Chapter 18
--
CHAPTER 18
"CHLOE MADRIGAL." Natigil ako sa paglalakad nang marinig ang pangalan ko.
Lumingon ako at nakita ko ang lalaking humarang sa akin noong nakaraang araw.
"May kailangan ka?" Tanong ko.
Namulsa ito at naglakad patungo sa akin.
"Ready yourself from now on. I'm gonna court you, Miss Chloe. And...you will be
mine." Matamis itong ngumiti bago ako tinalikuran.
Napakurap ako at kapagkuwan ay napailing habang wala sa sariling napahawak sa
dibdib.
That man made my heart beats so fast since the first time I saw him.
Nagising akong pawis na pawis. Kumunot ang noo ko at pilit na inaalala ang pangalan
na binanggit ng lalaki sa panaginip ko pero kahit anong pilit ko ay hindi ko iyon
matandaan.
Katulad ng mga naunang panaginip ko ay hindi ko makita ang mukha ng lalaki pero
napagmasdan ko ang itim na itim na mga mata nito.
Mariin akong pumikit at napadaing nang maramdaman na naman ang pagsakit ng ulo ko.
Napamulat ako ng mga mata nang may humawak sa kamay ko na nasa ulo ko at natigilan
ako nang sumalubong sa akin ang itim na itim na mga mata ni Ryder.
Napakurap ako at ngayon ko lang napagtanto na nasa kuwarto pala ako nito. I'm not
on top of him anymore. Mukhang maayos ako nitong pinahiga sa tabi nito nang hindi
ko namamalayan.
"You okay?" He asked, worried.
"I-I just had a nightmare." Tugon ko.
Hinaplos nito ang pisngi ko.
"What is it? Can you tell me?" May lambing sa boses nito.
"I don't know. I always dream of him but I can't see his face. Sumasakit ang ulo ko
dahil sa kakaisip sa lalaking nasa panaginip ko." Napabuntong-hininga ako.
Hinawakan nito ang ulo ko at bahagya iyong hinilot.
"Don't force yourself and don't think too much." Anito at kinabig ako papalapit sa
dibdib nito. Patagilid ako nitong niyakap.
Lihim akong napangiti. I felt comfortable in his arms.
"Madaling araw pa lang, bakit gising ka na?" Tanong ko.
"I woke up because of you. Dumadaing ka." Tugon nito.
Napangiwi ako.
"I'm sorry. Naistorbo ko ang tulog mo. Lilipat na ako sa kabilang kuwarto para-"
"No. Just stay here." He cut me off.
Bigla akong nanigas nang ibaon nito ang mukha sa leeg ko.
"R-Ryder-"
"Can I court you, Des?" He suddenly asked.
Napakurap ako at kumalas mula sa yakap nito.
"W-What did you say?"
Diretso itong tumingin sa mga mata ko at kapagkuwan ay hinawakan ang kamay ko.
"Gusto kitang ligawan. P-Puwede ba?" Alanganin itong ngumiti.
Wala sa sariling napahawak ako sa dibdib at hindi nakaimik.
Hinaplos nito ang pisngi ko.
"Let me court you and be mine." He whispered while looking at my lips.
Umangat ang tingin nito sa mga mata ko.
"I'll make you mine." Puno ng kaseryosohan ang boses at mga mata nito.
Walang imik na bumangon ako at bumaba mula sa kama.
Hindi mapakaling naglakad-lakad ako habang tinatapik-tapik ang dibdib ko.
Bumangon si Ryder at lumapit sa akin. Hinawakan nito ang kamay ko.
"I'm sorry kung nabigla kita. You can think about it and-"
"No." I cut him off.
Hinawakan ko ang kamay nito at itinapat ang kamay nito sa dibdib ko, sa mismong
tapat ng puso ko.
"C-Can you feel it? Can you hear it, Ryder? It's beating so fast. I-I feel like I
experienced this before. I don't know why I'm feeling like this. I feel like I'm
going to pass out when you told me that you want to court me a few minutes ago. It
feels like deja vu and-" I stop talking when he pulled me closer to him.
He hug me tight.
"I know and I understand. Just let me court you and let's make some memories that
you won't forget, Des." He kissed the top of my head.
"Just trust me and... listen to your heart." He said as he hug me tighter.
Unti-unting umangat ang mga kamay ko at tinugon ko ang yakap nito. Bakit napaka-
komportable ng pakiramdam ko sa mga bisig ng lalaking ito?
"Bakit liligawan mo ako? What's your reason?" Mahinang tanong ko.
"Ano sa palagay mo ang rason ko?" Balik-tanong nito.
Nagkibit-balikat ako.
"Hindi ko alam sa'yo. Siguro dahil kamukha ko ang asawa mo?" Himig nagseselos ako.
He just chuckled.
"Siguro nga." Natatawang tugon nito.
Napasimangot ako.
"So, inaamin mo din?"
He pulled away from our embrace. He smiled at me and pinched my nose lightly.
"Silly. Of course that's not my reason." He said and kiss me on my forehead.
"Ano nga?" Inis na tanong ko.
"Ano nga ba?" May pilyong ngiti sa mga labi nito.
"Wala ka namang magugustuhan sa'kin dahil bukod sa sinasagot-sagot kita dahil sa
kasungitan mo ay-"
"I like you, Destinee Kim." Natigilan ako sa sinabi nito at napakurap.
"Is that acceptable enough? I like you that's why I want to court you. I like you a
lot."
Ilang sandali akong hindi nakaimik at ito na naman ang puso kong tumitibok ng
napakalakas.
Tumikhim ako.
"Sige. Payag na akong manligaw ka." Nakangiting sabi ko at basta ko na lang itong
nilampasan at lumabas mula sa kuwarto nito.
Nang makapasok ako sa sarili kong kuwarto ay ni-lock ko ang pinto at ibinagsak ang
katawan sa malapad na kama.
Nagpagulong-gulong ako doon na parang timang habang nakangiti. Pinipigilan ko lang
na huwag mapatili dahil sa kilig.
Kinikilig talaga ako!
Pinipilit kong makatulog ulit pero hindi na talaga ako makatulog hanggang sa
sumikat na ang araw mula sa labas.
Bumangon ako at naligo. Nang makapagbihis ay kaagad akong lumabas ng kuwarto at
napasinghap nang makita si Ryder.
Ang lapit-lapit ng mukha nito sa akin at nanlaki ang mga mata ko nang mabilis ako
nitong hinalikan sa labi.
"Goodmorning, babe." Paos ang boses na bati nito matapos akong halikan.
"T-That's not a p-proper thing to do when you're courting." Nauutal na sambit ko,
nabigla dahil sa halik nito.
He just smiled at me.
Napatitig ako sa mukha nito. Hindi ako sanay na nakikitang nakangiti ito at
napapansin ko ang madalas na pagngiti nito sa harapan ko kaya nabibigla pa rin ako.
Aaminin kong mas nadadagdagan ang kaguwapuhang taglay nito kapag nakangiti.
Hinawakan nito ang kamay ko at hinila ako.
"Saan tayo pupunta?" Tanong ko.
"Sa kwadra. Let's ride Bolt." Tugon nito.
Nagpatianod ako hanggang sa makarating kami sa kwadra. Kaagad kong nilapitan si
Bolt at hinaplos ko ang ulo nito.
"Nice to meet you again, Bolt." Nakangiting bati ko.
"He's happy seeing you again." Narinig kong sabi ni Ryder habang inaalis ang
pagkakatali ni Bolt.
Nilabas nito ang kabayo at inilahad ang kamay sa akin.
"Let's go?" Nakangiti ito sa akin.
Napapatitig pa rin talaga ako dito kapag nakangiti ito.
"Saan mo ako dadalhin?" Tanong ko.
Sandali itong nag-isip.
"Sa kubo?" May pilyong ngiti sa mga labi nito.
"Huwag doon!" Bulalas ko.
Mahina itong natawa.
"Why? Natatakot kang baka maulit ang nangyari dati? Don't worry, magbe-behave ako
this time. I'll be a good boy, babe." Ngumisi ito.
Sinamaan ko ito ng tingin.
"Don't you trust me? Nililigawan na kita kaya hindi ako gagawa ng hakbang para ma-
turn off ka sa'kin." Anito at humakbang papalapit sa akin.
"But you kiss me earlier." Reklamo ko.
"It was just a goodmorning kiss, babe." Anito at kinabig ako sa beywang.
"Let's go. I'll bring you to the hot spring. You'll gonna like it there." Anito at
walang kahirap-hirap na binuhat ako sa beywang at isinakay sa likod ng kabayo.
Sumampa ito sa saddle ng kabayo at mabilis na nakasampa at pumuwesto sa likod ko.
"Ready?" Mahinang tanong nito malapit sa tenga ko.
Nanayo ang mga balahibo ko dahil sa pagtama ng mainit na hininga nito sa tenga ko.
"Dahan-dahan lang baka mahulog ako." Sambit ko.
Mahina itong natawa.
"Nandito lang ako, babe. Sasaluhin kita." Anito at hinalikan ang leeg ko na
ikinabigla ko.
"Ryder, stop it. Bakit ba-" Nanlaki ang mga mata ko nang bahagya nito iyong
sinipsip.
Bahagya ko itong nilingon at napasinghap ako nang sinakop nito ang labi ko.
Hinalikan ako nito ng buong pananabik na tila kaytagal itong uhaw na uhaw sa halik
ko. Ipinikit ko ang mga mata at tinugon ang halik nito.
We kissed with so much hunger. He played with my tongue and kiss me deepy.
Kusa nitong pinaghiwalay ang mga labi namin at hinalikan ako sa noo.
"I better stop. Baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at maangkin kita dito sa
likod ng kabayo." Paos ang boses na sambit nito.
Napalunok ako at nag-init ang buong mukha ko. Umayos ako ng upo at ilang sandali
lang ay pinatakbo nito ang kabayo.
Hinayaan ko ito nang niyakap nito ang isang braso sa tiyan ko.
Napangiti ako at inihilig ang likod ng ulo ko sa malapad na dibdib nito.
Hindi ko alam kung bakit ang saya-saya ko na kasama ko si Ryder. Ang pakiramdam na
ito ay parang matagal ko ng nararamdaman noon pa man.
With Ryder Cole, I feel safe and comfortable. And I don't want to end this. Being
with him is my happiness.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 19
--
CHAPTER 19
"ANG GANDA DITO." Nakangiting sambit ko nang mapagmasdan ang paligid.
Medyo malayo ang tinakbo ng kabayo at nakarating kami sa medyo mataas at tagong
lugar.
Mula sa taas ng kabayo ay nakita ko ang malinaw na ilog na medyo umuusok pa.
"That's the hot spring you said earlier?" Namamanghang tanong ko.
"Yeah. You like it?" He asked as he hug me from behind.
"Oo ang ganda. May ganito pala dito?" Sabi at hindi pinansin ang pagyakap nito mula
sa likod ko.
Parang normal na lang nitong gawain ang bagay na iyon.
"Yeah. Ako lang ang nakakaalam ng lugar na 'to at... ang asawa ko." Pabulong na
sambit nito.
"So, dinala mo na ang asawa mo dito noon?" Nakaramdam ako ng kalungkutan.
"Yeah. I've brought her here once." Tugon nito.
Hindi na ako umimik pa. Nakaramdam ako ng selos pero ang asawa nito ang unang
dumating sa buhay nito kaya dapat kong intindihin iyon.
"Are you jealous?" He suddenly ask and kiss me on the neck.
Nakakaraming halik na sa leeg ko ang mokong na 'to.
"I'm not." Tugon ko.
"Yeah?" He sucked my neck. Medyo tumagal ang pagsipsip nito sa leeg ko kaya mahina
akong napadaing.
Tinigilan nito ang pagsipsip sa leeg ko at hinaplos ang parte ng sinipsip nito.
"I'm sorry, I leave a mark on your neck." Usal nito.
He sounds not apologetic. Pagka-aliw ang nahihimigan ko sa sinabi nito.
Nauna itong bumaba mula sa kabayo at kapagkuwan ay inilahad ang kamay sa akin.
"Come here, babe. I'll catch you from here." Nakangiting sambit nito habang
nakatingala sa akin.
Napapailing na inabot ko ang kamay nito at kaagad ako nitong inalalayang makababa.
He really catch me and hug me tight when my feet touch the ground.
"Sinalo kita. Akin ka na ba?" Pilyong tanong nito habang ang isang braso nito ay
nakapulupot sa beywang ko.
Tinaasan ko lang ito ng kilay at natawa lang ito.  Sinapo nito ang mukha ko at
siniil ako ng halik sa mga labi.
Awtomatiko akong tumugon sa mapusok na halik nito. Sige, ako na ang marupok.
Ilang sandali naming ninamnam ang halik na pinagsaluhan at muli ay kusa itong
lumayo mula sa akin.
"Tangina. Isang halik pa, aangkinin na kita." Anas nito.
"Stop kissing me, then." I murmured.
Tumitig ito sa labi ko.
"But your lips..." Hinaplos ng daliri nito ang labi ko. "It's inviting." Tumingin
ito sa mga mata ko.
I bit my lower lip.
"Wala naman akong ginagawa." Sambit ko.
Mahina itong napamura.
"Yes, that's the point. Wala kang ginagawa pero ang lakas ng epekto mo sa'kin,
Des." Anito at napabuntong-hininga.
Bahagya itong lumayo mula sa akin.
"And please... don't you ever bite your lips in front of me again. Mas lalo mo lang
akong pinapahirapan." Anito na halatang nagpipigil.
Hindi ko tuloy alam kong matatawa ba ako sa hitsura nito. Hindi ko akalain na
ganoon pala ang epekto ko sa lalaking 'to. And I felt proud.
Naglakad ito patungo sa kabayo at itinali sa malapit na puno.
Nilapitan ko ang hot spring.
"Puwedeng maligo dito?" Excited na tanong ko nang nilingon ko ito.
"Yeah. Do what you want. I'll watch you." Tugon nito habang abala sa pagtatali ng
kabayo sa puno. Hindi ito tumitingin sa akin, nasa kabayo ang atensyon nito.
Excited na hinubad ko ang damit ko at sa ganoong eksena ako naabutan ni Ryder.
Medyo nanlaki ang mga mata nito nang makitang shorts at bra na lang ang natira sa
akin.
"Tangina, Destinee! Balak mo ba akong baliwin?" Hindi makapaniwalang tanong nito.
Napangiwi ako.
"Just don't look at me. And besides, nakita mo na akong hubad sa pool noon, hindi
ba?" Nginisihan ko ito.
Mahina na lang itong napamura at walang nagawa nang lumusong ako sa tubig.
Napangiti ako nang maramdaman ang init ng tubig sa katawan ko. Hanggang dibdib ko
lang ang tubig kaya imposible naman sigurong malunod ako dito.
Naglakad ako sa bandang dulo at inilubog ang sarili ko sa ilalim ng tubig. Ilang
minuto akong nanatili sa ilalim at nang maramdaman na kinakapos na akong huminga ay
inangat ko ang sarili.
Nang nasa ibabaw na ako ng tubig ay nabigla ako nang may kumabig sa beywang ko at
napakurap ako nang makita si Ryder.
"Mind if I join you?" He asked, smiling.
Wala sa sariling tumango ako at bumaba ang tingin ko sa hubad na katawan nito at
kapagkuwan ay bumalik ang tingin ko sa mukha nito.
Tumutulo ang tubig mula sa buhok nito.
So damn hot.
Napalunok ako at nag-iwas ng tingin. Ang init ng pakiramdam ko.
Ryder cupped my chin and make me face him. Our eyes met and I shivered when I saw a
glint of desire in his eyes. It shouts danger and damn, I'm willing to face that
danger with him.
"I want to kiss you." He murmured.
"Kiss me, then." Marupok!
"I'm afraid I can't control myself, Des." He sighed.
Hindi ako umimik. Tumitig ito sa labi ko at mahinang napamura.
Nabigla ako nang pinihit ako nito patalikod at walang sabi-sabing tinanggal ang
hook ng bra ko at kinalas iyon.
"Let me do this, hmm? Ito lang ang paraan ko para huwag kang angkinin dito." Paos
at hirap na hirap ang boses na sambit nito.
Inangat nito ang buhok ko at napapikit ako nang halikan nito ang batok ko habang
ang isang kamay nito ay sinapo ang isa sa malulusog na dibdib ko mula sa likod.
He squeezed my breast gently from behind and I felt his lips traveled down to my
back.
Hinalik-halikan nito ang likod ko habang nilalaro-laro ng dalawang daliri nito ang
nipple ko at mas lalo iyong nanigas dahil sa ginagawa nito.
Mahina akong napadaing at bahagya akong nanigas nang idinikit nito ang katawan sa
likod ko at naramdaman ko ang matigas na bagay na iyon na kumikiskis sa pang-upo
ko. Tila sinasadya nitong iparamdam iyon sa akin.
Alam kong may suot itong boxer shorts pero ramdam na ramdam ko pa rin ang tigas na
tigas na sandata nito.
Naikagat ko ang ibabang labi at tila mas lalo akong nag-init dahil sa ginagawa
nito.
Iniwan ng kamay nito ang dibdib ko at bumaba iyon sa ilalim. Hinawakan nito ang
butones ng suot kong maong shorts at binuksan ang zipper niyon.
I softly moaned when his hand reached it's destination.
Pumasok ang kamay nito sa loob ng panty ko at mahina akong napaungol nang hinawakan
nito ang pinaka-sensitibong parte ng katawan ko.
"You're so wet, babe." He muttered as he kiss my neck. "Should I rub my finger
against your wet pussy and make you come?" He whispered.
He's talking dirty to me and it turns me on. He sounds so hot.
Wala sa sariling tumango ako. Nabuhay ang pagnanasa sa katawan ko at tila anumang
sandali ay magiging sunod-sunuran ako sa mga gusto nito.
Binitawan ng isang kamay nito ang buhok ko at lumipat iyon sa dibdib ko.
"Ohhh!" Ungol ko nang mag-umpisang gumalaw ang daliri nito sa pagkababae ko habang
ang isang kamay nito ay nilalaro-laro ang magkabilang nipples ko.
"R-Ryder..." Anas ko nang bumilis ang paggalaw ng daliri nito.
"Yes babe?" He was panting while kissing my neck.
"M-Make it faster, please." Naikagat ko ang ibabang labi dahil sa hiling kong iyon.
I heard him chuckled. Mas lalong bumilis ang paggalaw ng daliri nito.
"Fuck... Uhmmm..." Hindi ko napigilan ang mapamura nang pinasok nito ang isang
daliri sa loob ko.
Nakaramdam ako ng konting hapdi sa ginawa nito pero mas lamang ang sarap na dulot
niyon.He thrust his finger in and out until I felt my orgasm exploded.
Hinihingal na napasandal ako sa dibdib nito.
Niyakap ako nito mula sa likod at hinalik-halikan ang balikat ko.
"Get ready yourself, Des. Hindi kita titigilan pagkatapos nito. I'll make sure that
you'll end up on my bed, naked and moaning my name again and again. I'll tie you on
my bed and make you shout in pleasure. That's a promise." He whispered and made me
face him.
He kiss me on my forehead and hug me tight.
Tinugon ko ang yakap nito, walang pakialam kahit magkadikit ang hubad na katawan
naming dalawa.
Napaisip ako sa sinabi nito.
He wants to tie me on his bed. Ano ang pakiramdam na tinatali ka ng isang Ryder
Cole sa kama at pinapaligaya ka?
Nanayo ang mga balahibo ko sa naisip. What he said excites me somehow.
Ihanda ko na ba ang sarili ko?
To be continued...

--- --- ---

Chapter 20
--
CHAPTER 20
"HAPPY BIRTHDAY, Lorenzo!" Sabay naming binati si Lorenzo sa araw ng birthday nito.
Naghanda kami ng konting salo-salo sa likod ng bahay. Nag barbecue kami at marami
ding alak.
"Hindi yata makakauwi si Sir Ryder ngayon?" Mahinang tanong ni Manang Flor sa akin.
"Mukhang hindi na po, Manang. He's with his friends. May inaasikaso lang daw sila.
I heard him talking with someone yesterday at parang may naririnig akong misyon."
Tugon ko.
Kung anong misyon iyon ay hindi ko na alam. Minsan ay napapaisip ako kung ano ba
talaga ang trabaho ni Ryder. Minsan na ako nitong sinama sa SPIC noon na pagmamay-
ari ng kaibigan nitong si James Karl Smith at wala akong ideya kung ano ang trabaho
nito doon at ng mga kaibigan nito.
But I can see that they are not just an ordinary people. There's something in them
whenever I see them together. I already met Ryder's friends and they're aura shouts
safety as well as danger.
Sila ang klase ng mga tao na kayang magbiro, magpatawa at maging mabait sa harap mo
pero kapag gumawa ka ng kasamaan ay susuklian nila iyon ng kademonyohan.
Two days ng wala si Ryder. Mukhang mahalaga ang inasikaso nito para hindi makauwi
dito sa mansyon ng dalawang araw. I already miss him kahit panay naman ang tawag
nito sa akin. Mas iba pa rin na nakikita at nakakasama mo ito.
And he's been courting me for almost a month now. Kung saan-saan ako nito
pinapasyal at kapag solo namin ang isa't-isa ay panay ang yakap nito sa akin.
Napapansin kong pigil na pigil nito ang sarili na huwag akong halikan na parang
katapusan na ng pagpipigil nito sa sarili kapag nahalikan ako nito ulit.
Ganoon ba talaga katindi ang epekto ko kay Ryder? Parang hindi kapani-paniwala.
Parang kailan lang ay panay ang pagsusungit at pagtataboy nito sa akin at ibang
Ryder ang nakikita ko ngayon. Kung noon ay masungit ito, ngayon ay kabaliktaran.
He's being clingy and sweet. Malayong-malayo sa Ryder na nakilala ko noong unang
tungtong ko sa mansyon.
Hinugot ko ang cellphone mula sa bulsa ko nang tumunog iyon. Napangiti ako nang
makita ang pangalan ni Ryder sa screen ng phone ko.
"Bukas pa ako makakauwi. Did you eat your dinner?" Kaagad na bungad nito.
"No. Naghanda kami ng konting salo-salo. Birthday ng driver mo." Tugon ko.
"Si Lorenzo?" Parang bigla itong naalarma.
"Yes. We're going to drink tonight. I'm with Manang Flor and the rest of the maids.
Nandito rin 'yong mga trabahador mo sa kwadra." Sambit ko.
"Huwag kang uminom. Halos lalaki ang mga kasama mo and I don't like it." Bigla ay
naging iritado ito.
Napasimangot ako.
"Nakakahiya naman kung hindi ako iinom." Tugon ko.
"I already warned you, Destinee Kim. Kapag nagpakalasing ka, I will punish you."
Mariing sabi nito.
I rolled my eyes.
"Wala ka naman dito kaya hindi mo ako mapaparusahan." Ngumisi ako at pinatay ang
tawag.
I even turn off my phone para hindi ako nito matawagan. Bahala siya sa buhay niya.
Hindi ba nito alam kung gaano ko ito namiss? Dalawang araw itong nawala kaya
nagtatampo ako. Balak ko pa naman sanang sagutin na ito. Ayoko ng patagalin dahil
doon din naman ang kahihinatnan namin.
Pero dahil wala ito ay mukhang nagbago na ang isip ko.
Naglakad ako patungo kay Manang Flor at tinulungan ko itong mag-ihaw.
Si Lorenzo at ang ibang trabahador ay nag-umpisa ng mag-inuman sa isang pabilog na
mesa.
Ang mga maids naman ay nagtatawanan sa kabilang mesa. Sumenyas ang mga ito na
lumapit ako. Nakangiting lumapit ako sa mga ito at umupo sa bakanteng upuan.
We started chatting and drinking alcohols. Halos ilang oras din kaming nag-uusap
habang walang tigil ang pag-inom ng alak. Medyo nakaramdam na ako ng hilo dahil
umiikot na ang paningin ko.
Nakita ko si Lorenzo na papalapit sa akin at alanganing ngumiti.
"Miss Destinee, puwede ba kitang maisayaw? Kahit pa-birthday gift mo na lang
sa'kin." Anito at napakamot sa ulo.
Tumango ako.
"Sure." Sabi ko at tumayo.
Bahagya akong nabuwal at natawa na lang nang hawakan ako ni Lorenzo sa kamay para
alalayan.
"Mukhang lasing ka na. Magpahinga ka na kaya?" Anito.
Umiling ako.
"Okay pa ako. Kaya ko 'to." Natatawang sambit ko.
"Huwag mo ng pilitin, Miss Des. Tara ihahatid kita sa kuwarto mo para-"
"Let me handle her." Narinig ko ang baritonong boses na iyon.
Lumingon ako at nakita si Ryder na madilim ang mukhang nakatingin sa akin. Anong
ginagawa nito dito? Akala ko ba bukas pa ito makakauwi?
"Goodevening po, Sir Ryder." Narinig kong sambit ni Lorenzo at binitawan ako.
Ryder just nodded and walk towards me.
Mataman itong nakatingin sa akin at inilapit ang bibig sa tenga ko.
"Let's go to my room." Bulong nito sa mapanganib na boses na ikinatayo ng mga
balahibo ko.
Hinawakan ako nito sa siko at tinignan si Lorenzo.
"Happy Birthday. Bumili ako ng alak para pandagdag. Kunin mo na lang sa kotse ko.
Bukas na kita bibigyan ng regalo." Anito kay Lorenzo habang inaabot ang susi ng
kotse nito.
Muli itong tumingin sa akin.
"Are you ready, babe? I'm serious. I will really punish you." Seryosong sambit
nito.
Mahina lang akong natawa at napakapit sa damit nito. Napakabigat ng talukap ng mga
mata ko. Gusto ng pumikit ng mga iyon.
Inalalayan ako nitong maglakad papasok sa mansyon. Nang hindi makatiis ay binuhat
ako nito hanggang sa makapasok kami sa mismong kuwarto nito. I can tell that it's
his room. Kahit lasing ako ay alam na alam ko ang mabangong amoy nito na pumupuno
sa kabuuan ng kuwarto.
"Look at you. You're so drunk." Napailing ito.
"Bakit umuwi ka? Akala ko ba bukas ka pa makakauwi?" Nakasimangot na tanong ko.
Hindi ako nito pinansin at may inabot sa akin. Ngayon ko lang napansin ang brown
envelope na dala-dala nito.
"What's this?" Tanong ko nang mahawakan iyon. Nilabas ko ang papel sa loob niyon.
"Sign it." Utos nito.
"Ano nga 'to?" Muling tanong ko.
"Just sign it and you'll know tomorrow." Tugon nito habang inaabot ang ballpen sa
akin.
Kinuha ko iyon at pumirma sa papel. Hindi na ako nag-abalang basahin iyon dahil
nahihilo na talaga ako. Gustong-gusto ko ng matulog.
Ipinasok ko ang papel sa loob ng brown envelope at ibinigay iyon sa binata. Kinuha
nito iyon at hindi ko alam kung guni-guni ko lang ba ang pag-angat ng gilid ng labi
nito.
"Sleep now. Bukas na kita paparusahan kapag hindi ka na lasing." Anito habang
pinapahiga ako sa kama.
Pumikit ako.
"Goodnight." I murmured.
Bago ako tuluyang makatulog ay naramdaman kong may ipinasok ito sa palasingsingan
ko.
"Sleep well, my Mrs. Cole." He whispered and kiss me on the lips.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 21
--
CHAPTER 21
NAGISING AKO nang maramdaman ang pagdampi ng malambot na labi sa mga labi ko.
Napadaing ako at nanatiling nakapikit. Nagpupumilit itong pasukin ang bibig ko at
awtomatiko kong naibuka ang bibig para tuluyan itong makapasok.
Naramdaman ko ang dila nitong nilalaro-laro ang dila ko kaya muli akong napadaing.
Nananaginip ba ako? Ang huling natatandaan ko ay ang nakipag-inuman ako kasama ang
mga katulong sa mansyon. Nakatulog ba ako? Pero bakit ganito ang panaginip ko?
"Open your eyes, babe." Narinig ko ang baritonong boses na iyon.
Unti-unti ay nagmulat ako ng mga mata at sumalubong sa akin ang itim na itim na mga
mata ni Ryder.
"R-Ryder." Napakurap ako.
I'm not dreaming. This man is really kissing me while I'm asleep.
Nalilitong tumingin ako sa labas at nakita kong madilim pa. Sa tingin ko ay
madaling araw pa lang.
Bakit naririto si Ryder? Umuwi ito kagabi? Wala akong matandaan at malabo ang mga
naalala ko sa mga nangyari kagabi. Mukhang naparami na naman ang inom ko.
Muli akong tumingin kay Ryder.
"A-Anong ginagawa mo?" Nauutal na tanong ko.
Akmang babangon ako nang matigilan. Hindi ko maigalaw ang mga kamay ko at ganoon na
lamang ang panlalaki ng mga mata ko nang mapagtantong nakaangat ang mga kamay ko at
nakatali ang magkabilang pulso ko sa headboard ng kama.
Sinubukan kong hilahin iyon pero mahigpit ang pagkakatali ng tela sa magkabilang
pulso ko.
Tinignan ko si Ryder at nakita ko ang pagngisi nito.
"W-What are you doing?" Natatarantang tanong ko.
Inilapit nito ang bibig sa tenga ko.
"I told you, babe. I'm not kidding when I said that I will tie you on my bed.
You've been a bad girl last night and I will punish you hard." He whispered.
Napalunok ako at natigilan. He's really serious?
"Ryder, don't do this, please. P-Promise hindi na ako iinom ulit. I-I'll be a good
girl and-" Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang marahas nitong pinunit ang suot
kong damit at hinagis iyon sa kung saan.
"Don't worry, babe. You'll gonna like my punishment." He smirked and tore my
brassiere.
"Ry- Ohhhh!" Bigla akong napaungol nang bumaba ang ulo nito at isinubo sa loob ng
bibig nito ang isa sa mga ut*ng ko.
Habang salitan nitong sinisipsip ang magkabilang nipples ko ay abala ang kamay nito
sa ibaba. Hinila nito ang suot kong cotton shorts kasama ang kahuli-hulihang saplot
sa katawan ko.
Napaliyad ako nang dinama nito ang pagkababae ko.
"Ryder... Uhmmm..." Mariin akong napapikit nang mag-umpisang gumalaw ang daliri
nito at nilaro ang clitoris ko.
Hinuli nito ang labi ko at mapusok akong hinalikan.
"I can taste the alcohol from your mouth but still... it tastes so sweet." He
murmured between my lips and deepened the kiss.
I respond to his kisses with the same ferocity. Our tongue played with each other
and I moaned when he insert one of his finger inside me.
Mas lalong naging mapusok ang paghalik nito sa akin at mas lalong naging marahas
ang paglabas-masok ng daliri nito sa loob ko.
"Ohhh... Ryder..." Ungol ko habang hinihila ang kamay kong nakatali sa headboard.
Pinigilan ng isang kamay nito ang ginagawa ko dahilan para mapamulat ako ng mga
mata.
"Ssshhh. Don't move, babe. It will leave a scar." He muttered and I gulped when his
lips traveled down to my tummy and he kiss it gently while his finger continued
thrusting in and out.
Ikinipot ko ang mga binti pero mas lalo nito iyong ibinuka.
"Ahhhh." Malakas akong napadaing nang hinugot nito ang daliri mula sa loob ko.
Bumaba ang tingin ko dito at nag-init ang buong mukha ko nang makitang isinubo nito
ang basang daliri na nagmumula sa loob ko habang matiim na nakatingin sa mga mata
ko.
Hindi lang buong mukha ko ang nag-init kundi pati ang buong katawan ko. What he did
turns me on, big time.
Napatingin ako sa dila nito nang inilabas nito iyon at sinadyang ipakita sa akin
kung paano nitong dilaan ang daliri nito.
Fuck!
"You really taste so good, Des. I want to eat you again. Just like how I ate you
inside that...kubo." He smirked.
Napalunok ako at mahigpit akong napahawak sa headboard ng kama nang mas lalo nitong
ibinuka ang magkabilang binti ko at pumuwesto ang ulo nito sa pagitan ng mga hita
ko.
Naramdaman ko ang pagdampi ng dulo ng dila nito sa pagkababae ko at tinudyo-tudyo
iyon. Hanggang sa maramdaman kong buo nito iyong kinain na ikinaungol ko ng
malakas.
"Ohhh, Ryder! Ahhhh... B-Babe.... Oh god!" Halos mabaliw ako sa paraan ng pagkain
nito sa pagkababae ko.
Sa bawat pagsipsip nito doon ay nahihila ko ang mga kamay ko na nakatali.
Naramdaman ko ang paghapdi ng magkabilang pulso ko pero halos hindi ko na napansin
iyon dahil sa ginagawa ni Ryder sa pagitan ng mga hita ko.
Napapaliyad ako sa tuwing marahas nitong kinakagat at sinisipsip ang pagkababae ko
na tila ba uhaw na uhaw ito.
"Ryder. Ryder. Ohhh, Ryder. Babe... Ohhh!" I moaned in pleasure as he continued
licking and eating me wildly.
Iginiling ko ang balakang at mas lalo itong naging marahas sa pagkain sa akin.
Ramdam ko ang nalalapit na pagsabog ng orgasmo ko. Halos mabaliw ako dahil sa
ginagawa nito at palakas ng palakas ang mga ungol na lumalabas mula sa bibig ko.
Walang pinagbago ang paraan ng pagkain nito sa akin. Nakakabaliw pa rin ang
pakiramdam katulad ng pakiramdam ko noon sa ginawa nito sa akin sa kubo.
Rydes gives me a long lick on my clit until I felt my orgasm exploded.
Hingal na hingal ako at nangangawit na ang mga kamay ko. Nanginginig din ang mga
tuhod ko at pumipintig ang pagkababae ko dahil sa kakatapos na nakakahibang na
orgasmo.
I saw Ryder move. Hinubad nito ang suot na damit sa mismong harapan ko at napalunok
ako nang masilayan ang hubad na katawan nito.
Pinagmasdan ko ito hanggang sa boxer shorts nito ang hinubad nito.
Naikagat ko ang ibabang labi at pakiramdam ko ay natuyo ang lalamunan ko nang
makita ang tigas na tigas na sandata nito.
His dick is so long and huge. Nakakatakot iyon pero nakakapanabik kung ano nga ba
ang pakiramdam kapag nasa loob ko na iyon.
Muli akong napalunok. Palagay ko ay napuno ng kahalayan ang utak ko at gusto kong
pagtawanan ang sarili.
At nakakapagkataka ang pakiramdam na parang sanay na akong nakikitang hubad ang
lalaking ito sa harapan ko kahit ito pa lang ang unang pagkakataon na nakita ko
itong hubo't-hubad.
Lumuhod ito at muling ibinuka ang mga hita ko. Nagkatitigan kaming dalawa hanggang
sa maramdaman kong ikiniskis nito ang dulo ng pagkalalaki nito sa clitoris ko.
I bit my lower lip as he gently rub the tip of his dick on my clit. It feels so hot
and it feels so good.
"You want me inside you, babe?" He huskily asked as he look at me with so much
desire in his deep dark eyes.
Hindi ako tumugon at nanatiling nakatitig sa mga mata nito.
His handsome face, his eyes, his lips, his nose and his body, bakit parang pamilyar
ang lahat ng iyon sa akin.
And this intimate moments with him, why do I feel like it happened before?
"I-I want you, babe." Kusang namuntawi ang mga katagang iyon mula sa bibig ko
habang nakatitig ako sa pamilyar na mga mata nito.
He smiled at me and slowly, he slid his mighty length inside me.
We both moaned in pleasure as our body joined together. Nakaramdam ako ng hapdi sa
pagpasok nito sa loob ko at napangiwi ako dahil doon.
Nag-umpisa itong umulos, dahan-dahan na tila sinasanay ako sa laki nito. Paunti-
unti ay nawala ang hapdi na naramdaman ko at napalitan iyon ng kakaibang sarap.
Titig na titig kami sa isa't-isa habang umuulos ito. Ang kaninang dahan-dahan na
pag-ulos nito ay unti-unti ng bumibilis.
"Babe... U-Untie me, please." I begged.
He moved and untie me.
Awtomatikong niyakap ko ito nang mawala ang tali sa mga kamay ko at sinalubong ko
ang bawat ulos nito.
"Ryder... W-Why does it feel like I've done this before with you?" Naguguluhang
tanong ko.
He look at me and smiled.
"Because we've done this before for how many times, babe." He whispered and kiss me
on the lips. "Paulit-ulit na kitang inangkin noon pa man." Patuloy itong bumulong
at kinuha nito ang mga kamay ko at ipiniid iyon sa uluhan ko.
Pinagsiklop nito ang mga kamay namin. I didn't heard what he said dahil napakahina
ng boses nito.
I was supposed to make him repeat what he said when I felt something on my finger.
Mabilis kong binitawan ang kamay nito at tinignan ang daliri ko. Napaawang ang mga
labi ko nang makitang may suot akong singsing.
"What is this?" Tanong ko.
"It's a wedding ring, babe." He responded.
"A-A what?" Maang na tanong ko.
Sa halip na sagutin ako ay hinawakan nito ang beywang ko at marahas na umulos.
Napahawak ako sa balikat nito at mariing bumaon ang kuko ko doon.
Nagpaubaya ako sa kapusukan nito. Hinayaan ko itong angkinin ako sa marahas at
mapusok na paraan.
Kung ganitong parusa ang ibibigay nito sa akin sa tuwing nagkakasala ako ay handa
akong ulit-ulitin iyon.
Pinaubaya ko ang katawan sa lalaking ito at paulit-ulit ako nitong inangkin
hanggang sa pareho naming naabot ang rurok ng kaligayahan.
Naramdaman ko ang pagsabog ng mainit na katas nito sa loob ng sinapupunan ko. Hindi
isang beses kundi napakaraming beses itong sumabog sa loob ko.
Pareho kaming hingal na hingal at kaagad itong nahiga sa tabi ko. Niyakap ako nito
ng mahigpit. Sobrang higpit hanggang sa makatulog ako.
Nang magising ako ay napangiti ako nang makitang mahimbing na natutulog si Ryder sa
tabi ko habang yakap-yakap ako.
Dahan-dahan akong umalis sa mga braso nito at binalot ko ang hubad na katawan ng
makapal na kumot.
Bumaba ako mula sa kama at napangiwi nang makaramdam ng hapdi sa pagkababae ko.
Napatingin ako sa kama at kumunot ang noo ko.
May gumugulo sa isip ko. Inangkin ako ni Ryder pero walang anumang dugo ang lumabas
mula sa akin. I mean, I know to myself that I'm a virgin. Si Ryder ang unang
lalaking hinayaan kong hawakan ako. O dahil hindi lang talaga ako dinugo? May mga
ganoong babae, virgin sila pero walang dugong lumalabas sa unang pagtatalik nila.
Kasama ba ako sa mga iyon?
Napasabunot ako sa sariling buhok at mas lalong naguluhan. Bakit pakiramdam ko ay
parang hindi ko kilala ang sarili ko?
Natuon ang atensyon ko sa brown envelope na nasa bedside table. Kinuha ko iyon at
binuksan at halos umakyat ang lahat ng dugo sa utak ko nang makita kung ano iyon.
It's a marriage contract!
It has my signature and Ryder's signature.
What the fuck?!
"Ryder!" Malakas akong napasigaw at dumagundong ang boses ko sa kabuuan ng
kuwarto.
Naikasal ako ng hindi ko nalalaman!
To be continued...

--- --- ---

Chapter 22
--
CHAPTER 22
I'm back!!!😂
Sorry ang tagal kong nawala. Busy lang talaga. Umuwi akong Bulacan tapos nag Baguio
pa kami. Ang ending, nagkasakit.😅 I'm not feeling well kahapon pa but I tried to
update. Pasensya talaga. Sana nandyan pa rin kayo kahit medyo bumabagal na updates
ko. Nandito lang naman ako. Hindi ko kayo iiwan. God bless!🤗😘
NAALIMPUNGATAN si Ryder nang marinig nito ang malakas na sigaw ko.
Pupungas-pungas na bumangon ito at ganoon na lamang ang pagkagulat sa mukha nito
nang tumama ang hinagis kong cellphone sa noo nito.
"Fuck." Mahina itong napamura.
"Gago ka! Anong ibig sabihin nito?" Halos magwala ako sa tanong kong iyon at
hinagis ko ang papel sa harapan nito.
Kinuha nito iyon at tinignan.
"It's just a marriage contract." Tila wala lang na tugon nito at diretsong tumingin
sa mga mata ko. "Our marriage contract." He continued.
Mahina akong natawa.
"Are you kidding me, Ryder? It's a marriage contract! Can't you see it? It's a
marriage contract! Hindi biro 'yan!" Halos magwala ako sa harapan nito.
"Babe-"
"Huwag mo akong tawaging babe, punyeta ka!" Sigaw ko.
Napangiwi ito.
"Babe, bad ang magmura." Anito at bumaba ang tingin nito sa harapan nito. "Tumatayo
'to kapag nagmumura ka." Anito at ngumisi nang muling tumingin sa akin.
Napaawang ang mga labi ko. I can't believe this man!
Gigil na kinuha ko ang unan at pinaghahampas ko ito.
"Gago ka! Anong ginawa mo?! Pinapirma mo ako ng marriage contract! Nababaliw ka na
ba?!" Galit na galit na sambit ko habang pinghahampas ko ito ng unan.
Hindi nito iniilagan ang bawat hampas ko. Mas lalo akong nanggigigil dahil tumatawa
ito.
Nababaliw na talaga!
"Akin na 'yang marriage contract, pupunitin ko!" Sabi ko at akmang kukunin iyon
nang pigilan ako nito.
Inilayo nito ang marriage contract mula sa akin.
"You signed this and you can't do anything about it. Sa ayaw at sa gusto mo, mag-
asawa na tayo, babe. Nag honeymoon na nga tayo, hindi ba?" Ngumisi ito habang
hawak-hawak ang kamay ko.
"Nababaliw ka na talaga." Hindi makapaniwalang sambit ko.
"Nababaliw? Siguro nga. Nababaliw sa'yo." Anas nito habang diretsong nakatingin sa
mga mata ko at kapagkuwan ay bumaba ang tingin nito sa labi ko.
Napabuntong-hininga ako.
"Ryder, stop this, please. Bakit mo ba ginagawa 'to? Hindi biro ang kasal. Baka
nabibigla ka lang. Gusto mo lang ako pero hindi mo ako mahal." Diniinan ko ang
huling salita.
Marahan ako nitong hinila at kapagkuwan ay eksperto nitong inalis ang kumot na
nakabalot sa katawan ko. Tumambad ang hubad kong katawan sa harapan nito.
Maingat ako nitong pinahiga sa kama at pumaibabaw sa akin habang titig na titig sa
mga mata ko. Nakatukod ang magkabilang kamay nito sa kama.
"Sinong may sabing hindi kita mahal?" Mahinang tanong nito.
"Ryder-"
"Mahal kita, Des." He cut me off.
"M-Mahal mo ako?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
Ngumiti ito at tumango.
"Oo, mahal kita." Tugon nito, diretso pa ring nakatingin sa mga mata ko.
"Patunayan mo." Sambit ko.
Inilapit nito ang mukha sa mukha ko.
"Paano, babe?" He asked and kiss the corner of my lips.
Ilang sandali akong hindi nakapagsalita at kapagkuwan ay sinalubong ko ang mainit
na tingin nito.
"Make love to me." I murmured and he stilled.
Ilang beses itong napakurap dahil sa sinabi ko.
"Are you sure? Hindi ka na galit? I mean, hindi ka na galit kasi kasal tayo?"
Mahinang tanong nito.
Ngumiti ako at umiling.
"Nabigla lang ako pero hindi ko galit. And who am I to get angry on Ryder Cole?
Being Mrs. Cole is not bad after all." I said and caressed his cheek.
I just love this man. Kung ano man ang nasa isip nito kung bakit ako nito pinapirma
ng marriage contract ay hindi na mahalaga. Ang importante sa akin ay mahal ako nito
at espesyal ako sa puso nito.
"Mahal kita, Des." Iba-ibang emosyon ang nakikita ko sa mga mata nito.
"And I promise, babawi ako sa lahat ng panahong wala ako sa tabi mo. Pangako,
babe." Anito at sinakop ng labi nito ang labi ko.
Ang kagustuhan kong magtanong sa mga huling sinabi nito ay nakalimutan ko na nang
mag-umpisa itong damhin ang bawat parte ng katawan ko.
Kahit tirik na tirik ang araw mula sa labas ay pareho kaming walang pakialam. We
made love with each other for how many times. Napuno ng ungol naming dalawa ang
kabuuan ng kuwarto. Pareho kaming pawis na pawis pero walang nagpapaawat.
He keeps saying I love you while fucking me rough and hard.
"I'm cumming again, Ryder. Ohhhh..." Ungol ko.
Halos hindi ko na mabilang kung ilang beses akong sumabog sa ilang ulit na pag-
angkin nito sa katawan ko.
He keeps thrusting in and out until I felt my orgasm exploded. At sa pagkabigla ko
ay hinugot nito ang pagkalalaki mula sa loob ko at bumaba ang ulo nito sa
pagkababae ko.
"Fuck. Ohhh, Ryder. Yeah. Ahhhh..." Nababaliw na ungol ko nang sambahin ng mainit
na dila nito ang pinaka-maselang parte ng katawan ko.
Ilang beses ako nitong kinain at ilang beses na rin akong sumabog sa pamamagitan ng
dila nito. Nanginginig na ang mga hita ko pero ayaw nitong magpaawat. Sa halip ay
mas lalo nitong ibinuka ang magkabilang hita ko at patuloy ako nitong kinakain.
Mahigpit akong napakapit sa bedsheet ng kama habang sinasalubong ko ang bawat
paghimod ng dila nito sa pagkababae ko.
"Ryder... Ohhhh... Babe... Shit, ang sarap." Nahihibang na sambit ko at muli ay
sumabog ang orgasmo ko.
Ryder won't just stop there. Gumalaw ito at bumaba mula sa kama. Marahan nitong
hinila ang mga paa ko patungo sa paanan ng kama at lumuhod ito sa carpeted na
sahig, paharap sa pagkababae ko at muli ako nitong kinain sa ganoong posisyon.
"Ryder. Ohhh, Ryder. Babe! Ahhhh..." Halos ikabaliw ko ang ginagawa nito.
Ilang ulit pa ako nitong kinain hangganf sa tumayo ito at maingat akong pinadapa sa
kama. Ang mga paa ko ay nakaapak na sa carpeted floor.
"I'll fuck you from behind, would you let me, babe?" His voice was hoarse and
husky.
Nanayo ang mga balahibo ko dahil sa tanong na iyon at napalunok ako. He was so cool
and hot asking that way.
"You can do everything you want." I answered.
Naging hudyat iyon para angkinin ako nito mula sa likod. Dahan-dahan nitong
ipinasok ang mahaba at matigas na sandata nito sa loob ko at sabay kaming napaungol
nang tuluyan itong makapasok.
"Damn, baby. You're so tight." He murmured as he started to thrust.
Napahawak ako sa bedsheet ng kama nang mag-umpisa itong maging marahas sa pag-
angkin sa akin mula sa likod. Bumaba ang tingin ko at mas dumiin ang pagkagat ko sa
ibabang labi nang makitang umuuga ang malulusog na dibdib ko dahil sa mabilis at
malakas na pagbayo ng asawa ko.
"Fuck, yeah. Fuck!" Ryder cursed sharply as he pump in and out like a mad man.
Habang tumatagal ay mas lalong naging marahas ang bawat pagbayo nito.
Kinuha nito ang mga kamay ko at ipinuwesto sa likod ko. Mahigpit ako nitong
hinawakan habang panay ang pagbayo sa pagkababae ko.
Tumingala ako at mariing napapikit habang dinadama ang sarap ng pakiramdan ng pag-
angkin nito sa akin.
"Ryder! Ahhhh! Ohhhh, babe! Shit!" Nahihibang na ungol ko.
Nararamdaman ko na ang sukdulan. Malapit na malapit na hanggang sa hinugot nito ang
pagkalalaki mula sa loob ko at bahagya pa akong nabigla nang pinihit ako nito
paharap at binuhat ako.
"I want to fuck you this way." Nag-aapoy sa pagnanasa ang mga mata nito at walang
kahirap-hirap na muling pumasok ang tigas na tigas na pagkalalaki nito sa loob ko
habang nakatitig sa mga mata ko.
Inaangkin ako nito habang buhat-buhat ako. He was gripping my butt to support my
weight and I wrapped my arms on his neck.
Titig na titig kami sa isa't-isa hanggang sa pareho naming inabot ang labi ng
isa't-isa at mapusok na naghalikan. Naghalo ang mga laway namin at nag eespadahan
ang mga dila.
Naglakad ito nang hindi naghihiwalay ang mga katawan namin hanggang sa naramdaman
ko ang paglapat ng likod ko sa malamig na pader ng kuwarto.
Patuloy ako nitong binabayo at sabay naming naabot ang rurok ng kaligayahan. Bumaon
ang mahaba kong kuko sa magkabilang balikat nito at nanginig ang buong katawan ko.
Naramdaman ko rin ang pagdaloy ng pinaghalong likido naming dalawa sa magkabilang
hita ko.
"Fuck. I want more, Des." He huskily said and walk towards the bathroom.
Maingat ako nitong ibinaba at binuksan ang shower.
Nagkatitigan kami habang pareho ng basang-basa at kapagkuwan ay muli kaming
naghalikan. Malalim at mapusok.
Pinasandal ako nito sa tile na pader ng bathroom at kapagkuwan ay lumuhod sa
harapan ko. Muling sinamba ng dila nito ang pagkababae ko. Ilang beses.
Napakaraming beses hanggang sa tigilan ako nito doon at umupo sa nakasarang toilet
bowl.
"Come here, babe." He smiled at me.
Lumapit ako at hinawakan ako nito sa kamay. Patalikod ako nitong pinaupo sa
kandungan nito at unti-unti ay ipinasok ko ang matigas na pagkalalaki nito sa loob
ko at nag-umpisa akong magtaas-baba.
"Oh, yeah. Fuck. That's it, babe." Punong-puno ng pagnanasang sambit nito habang
sinasalubong ang bawat galaw ko.
Mahigpit nitong hinawakan ang beywang ko at ito na mismo ang nagtaas-baba sa akin.
Umakyat ang isang kamay nito patungo sa dibdib ko at salitan nitong pinisil-pisil
ang malulusog na dibdib ko.
He was kissing my back and I can feel that he's leaving a kiss mark there. Hindi pa
ito nakuntento at pinaharap ako.
Kaagad nitong sinubo sa mainit na bibig nito nang magkabilang utong ko habang
mapusok akong inaangkin. Tila uhaw na uhaw ito at sabik na sabik sa katawan ko.
And this intimate moments with him, it really felt familiar. So familiar.
Hinayaan ko ang lalaking ito na sambahin ang buong katawan ko.
He's now my husband, anyway. And this is a very mindblowing honeymoon, indeed. A
honeymoon with this hot and handsome man.
Ang lalaking pinikot ako.
The one and only, Ryder Cole, my husband.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 23
--
CHAPTER 23
"WAKE UP, sleepy head." Nagising ako sa malambing na boses na iyon.
Mahina akong napaungol habang nakapikit pa rin ang mga mata. Sumiksik ako sa
katawan nito at awtomatiko ako nitong ikinulong sa mga bisig nito.
Ah, it feels so good.
"Tired, babe?" He asked.
I just nodded. Mas lalo akong sumiksik sa mainit na katawan nito.
"Babe, I'm really having a hard on right now. You should wake up and take a shower
or else I'll ravish you again and again. I know you're still sore down there so you
better wake up. It's a warning, babe. I'm not kidding." His voice is a little bit
hoarse and husky.
He sounds like he's controlling himself but still, I didn't listen. I'm tired and
don't even want to move. Ang sakit ng katawan ko at lalo na ang nasa pagitan ng mga
hita ko.
It's your fault, Des. Hilingin ba namang makipagtalik? Isa kang dakilang marupok.
Ryder groaned.
"Babe... Don't make it hard for me, please." He murmured as is he really can't
control himself anymore.
Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata at napanguso.
"But I'm really tired. I want to sleep more." Reklamo ko.
He chuckled and caressed my cheek.
"I'm sorry, pinagod kita. I love you." Anito at bumaba mula sa kama.
Bahagya akong natigilan dahil sa I love you nito. Mukhang hindi pa rin ako sanay at
hindi pa rin ako makapaniwala.
"Come here, let's take a bath together." He said and carried me towards the
bathroom.
Hinayaan ko itong paliguan ako. Ito pa ang naglagay ng shampoo sa buhok ko at
nagsabon sa buong katawan ko. Nang matapos kami ay ito din ang nagpunas ng basang
katawan ko gamit ang puting tuwalya at kapagkuwan ay binuhat ako ulit patungo sa
kama.
Pinaupo ako nito sa paanan ng kama habang nakabalot ng tuwalya ang katawan ko.
Naglakad ito patungo sa walk in closet, ni hindi pinansin ang hubo't-hubad na
katawan nito at kumuha ng damit doon.
Pinagmamasdan ko lang ito habang binibihisan ako gamit ang malaking black shirt
nito. Wala akong saplot sa ibaba pero sapat ang shirt na iyon para matakpan ang
pribadong parte ng katawan ko.
Hindi rin ito nahihiyang magbihis sa mismong harapan ko na tila ba nakasanayan na
nito iyon.
Nagpaubaya ako nang hinila nito patungo sa upuan at lihim akong napangiti nang
pinatuyo nito ang buhok ko gamit ang hair dryer. Mukhang sanay na sanay itong
ginagawa ang bagay na ito.
"Lagi mo bang ginagawa sa asawa mo 'to?" Hindi ko mapigilang itanong.
Natigil ito sa ginagawa at dumukwang para abutin ang labi ko. He kissed me
passionately and look at me when he pulled away.
"Always." He answered and smiled at me.
"Ang suwerte naman ng asawa mo." Mahinang usal ko, lihim na nagseselos.
"She's lucky, indeed. Very lucky. But I am the luckiest man ever for having her in
my life." Sambit nito at lihim akong napasimangot.
"Ako na nga." Inagaw ko ang hair dryer mula dito at ako na mismo ang nagpatuyo ng
buhok ko.
Nang matapos ay walang imik na nagsuklay ako at ito ay nakatingin lang sa akin.
"Jealous, yeah?" He smirked.
Inirapan ko ito at akmang tatalikuran ito nang kinabig ako nito sa beywang at
siniil ako ng halik sa mga labi.
"Kung alam mo lang kung sino ang pinagseselosan mo." Anas nito at mas lalong
pinalalim ang halik.
Ako namang si marupok ay buong pusong tinugon ang halik nito. At nang maghiwalay
ang mga labi namin ay nginitian ako nito.
"Sabi mo kanina patunayan kong mahal kita." Sambit nito.
Tumango ako.
"And I know you didn't mean it when you ask me to make love to you just to prove my
love for you, right? I mean, hindi ka ganoon kababaw. Sex is just a sex and I know
you, Des." Muli ay tumango ako sa sinabi nito at lihim na napangiti.
I'm glad that he didn't see me as a low as that. I just don't know what to say
earlier. At isa pa, hindi ko na kailangang sabihin kung paano nitong patunayan ang
pagmamahal nito. It's really up to him on how he show his love for me.
Nagtaka ako nang naglakad ito patungo sa bedside table at kinuha mula doon ang
marriage contract na pilit kong inaagaw kanina. Napasinghap ako nang pinunit nito
iyon.
"W-What are you doing?" Gulat na tanong ko.
He just smiled and walk towards me. Hinawakan nito ang kamay ko at tumitig sa mga
mata ko.
"I want to make this right. Just let me prove my love for you. And I will start on
this..." He said and bended his one knee on the floor while still holding my hand.
"Will you marry me, Des? Pagkalabas na pagkalabas ng kuwartong ito, magpakasal na
tayo agad. Please?" His eyes is pleading.
Halos mapaawang ang mga labi ko dahil sa ginagawa nito. He's really something.
Napalunok ako at bahagyang napapikit nang maramdamang nanayo ang mga balahibo ko.
Looking at Ryder on his bended knee, it's like deja vu. It feels like that I've
seen this before.
"Marry me, please? I know it's so soon but I don't want to waste my time anymore,
Des. Napakaraming taon na ang sinayang ko. Please?" Dahan-dahan ay tumango ako,
hindi pinansin ang ibang mga sinabi nito dahil sa sobrang galak ng puso ko.
"Y-Yes, Ryder. Let's get married." I said and he smiled.
Kaagad itong tumayo at mabilis na sinakop ng mapusok at sabik na halik ang mga labi
ko.
"Let's get married. Now." He murmured as we pulled away from our kisses.
"Ng ganito ang suot ko?" Taas ang kilay na tanong ko.
Mahina itong natawa at hinawakan ako sa kamay habang may pinipindot ito sa
cellphone. Ilang sandali lang ay may kausap na ito mula sa kabilang linya at parang
iba-ibang tao pa yata ang kinausap nito dahil ilang beses itong nag dial sa
cellphone nito.
Nang matapos ito ay hinila ako nito patungo sa kuwarto ko at muli akong hinalikan
sa mga labi.
"I love you. I love you. I love you." He said and kiss me again and again like he
don't want to let go of me.
"Someone will dress you up. I'll wait for you outside, okay?" Anito at kahit
nagtataka ay tumango ako.
He gave me a peck on my lips before he go out from my room.
Ilang sandali lang ay may tatlong babaeng pumasok sa kuwarto ko. Kaagad nila akong
binihisan. Napapailing na lang ako habang inaayusan ako ng mga ito. Ryder can
really rush things like this. Mukhang atat na atat itong magpakasal na kami.
Nang masiguradong maayos na ang lahat ay nagpasalamat ako sa tatlo. Tinitigan ko
ang sariling repleksyon sa mahabang salamin. I'm wearing a simple off-shoulder
white dress. Kitang-kita ang magandang hubog ng katawan ko at napakaganda ng
desinyo ng buhok ko. Nakalugay iyon at kinulot ang sa ibaba.
Bago ako lumabas ay may inipit silang puting bulaklak sa tenga ko.
Napapangiting tinungo ko ang garahe at nakita ko si Ryder na naghihintay sa labas
ng kotse. He's wearing a simple white polo-shirt with black pants and leather
shoes. Nakatupi ang manggas sa siko nito. He looks so handsome whatever he wears.
"Ready?" He smiled.
Sinuyod nito ng tingin ang kabuuan ko at natawa ako nang madrama nitong hinawakan
ang dibdib.
"Ah, my future wife is so beautiful as always." He murmured.
I just shook my head and smiled.
Inalalayan ako nito papasok sa kotse at ilang sandali lang ay bumiyahe na kami
patungo sa munisipyo.
Nang makarating doon ay naroroon na ang judge na magkakasal sa amin. Pati sina
Manang Flor at Manong Glenn na parehong nakangiti habang nakatingin sa amin.
Mukhang mabilis na naayos ni Ryder ang lahat para sa kasal naming ito. Ang nagagawa
nga naman ng pera.
I saw Clyde together with his wife, Noime. Naririto din ang mag-asawa.
"Witness kami." Nakangiting sambit ni Noime.
Napapangiti na napapailing ako.
"Pasensya kung kami lang. The others are busy. And Edsel's wife gave birth to their
second baby yesterday so yeah, kami lang talaga ang nandito." Sambit ni Clyde.
"It's okay. Biglaan naman kasi 'tong magpakasal ang kaibigan mong 'to." Usal ko at
siniko si Ryder na mahina lang na natawa sa sinabi ko.
"I agree. Ni hindi nga kami inimbita sa kasal ninyong dalawa noon at-" Bahagyang
natigilan si Clyde nang hinawakan ito sa balikat ni Ryder. Bahagya pa itong
napangiwi.
"I mean, hindi talaga mahilig mang-imbita 'yan." Patuloy nito.
Mahina akong natawa at napailing.
Ilang sandali lang ay nag-umpisa na ang judge. Napakabilis ng pangyayari. Basta ko
na lang isinuot ang singsing sa daliri ni Ryder at ganoon din ang ginawa nito.
Ginamit nito ang singsing na isinuot nito sa daliri ko kagabi.
And the judge finally announced us as husband and wife. I am now officially Mrs.
Destinee Kim Cole. I am now Ryder's wife.
"Kiss your bride, Mr. Cole." The judge said, smiling.
Ryder immediately obliged. He gave me a very passionate kiss. A kiss that marked me
as his.
Everyone congratulated us and got home. Kaagad na nagpaalam si Noime at Clyde dahil
may aasikasuhin pa ang mga ito. Si Manang Flor at Manong Glenn ay nagpaalam na rin.
"Bukas na lang ang party. Solohin ko muna ang asawa ko." Nakangiting sambit ni
Ryder sa dalawang matanda.
Napailing si Manang Flor.
"Kahit huwag ka na magpa-party, Sir. Ang makita lang namin na masaya kayo ay sapat
na." Tugon ni Manang Flor at nginitian ako.
"Salamat, hija. Salamat dahil bumalik ka at muling dumating sa buhay ni Sir Ryder
sa pangalawang pagkakataon. Sa una pa lang, alam kong ikaw siya." Makahulugang
sambit nito.
Napakunot ang noo ko sa sinabi nito at akmang magtatanong nang magpaalam na ang mga
ito.
Sinapo ng asawa ko ang mukha ko at hinalik-halikan ang labi ko.
"Honeymoon again?" He teasingly asked.
Mahina ko itong kinurot sa tagiliran.
"I'm still sore, Mr. Cole." Usal ko.
"That's still not enough, my Mrs. Cole. Gusto kong hindi ka na makalakad pa
pagkatapos kitang angkinin ng paulit-ulit." Anito at mabilis akong binuhat.
Natatawang nagpaubaya ako habang pinapasok ako nito sa kotse.
"I already reserved our hotel room." Anito habang nasa biyahe kami.
"Horny." I murmured.
"Sa'yo lang. Bubuntisin kita kaagad." Pilyong sambit nito.
Wala sa sariling napahawak ako sa tiyan.
"Baka nga nakabuo na tayo. Ilang beses mo ba naman akong binayo at ilang beses kang
sumabog sa loob ko. You make love to me again and again." Natatawang sambit ko.
Mahina itong napamura na ipinagtaka ko.
"What's with the curse?" Natatawang tanong ko.
"Don't mention about making love, babe. Baka hindi ako makapagpigil at hindi na
tayo makaabot sa hotel." Nahihirapang sambit nito.
"Bakit ba kasi pinipigilan mo?" Pilyang tanong ko.
Muli ay napamura ito at nabigla ako nang pinarada nito ang kotse sa gilid ng
madilim na kalsada.
"Bakit tumigi-" Nabigla ako nang mabilis nitong inalis ang seatbelt at dumukwang.
Siniil ako nito ng halik sa mga labi habang inaalis ang seatbelt ko. At dahil
nakasuot ako ng dress ay walang kahirap-hirap na hinila nito ang suot kong
underwear at napaungol ako nang dumampi ang daliri nito sa pagkababae ko.
"You're ready for me." He murmured as he thrust his finger inside me.
"Y-Yeah." I said and bit his lower lip.
"Honeymoon in the car is not bad, after all. The hotel can wait." He hoarsely said
as he unzip my dress and pulled it down.
He then unhook my bra and took my hardened nipple inside his mouth.
He pushed me against the door of the car and suck my nipple. While sucking my
nipple, he slowly undress himself until we are both naked.
"Ohhh, Ryder..." I moaned when his mouth reached the private and most sensitive
part of my body.
He suck and his tongue played with my clit. He made me moan again and again until
my orgasm exploded.
Inalalayan ako nito at ekspertong pinaupo sa kandungan nito.
"Ride me, babe." He commanded.
I obliged. I slid his length inside me and he groan.
"Tangina." Napamura ito at marahas akong binayo.
"Ohhhh..." Ungol ko nang maramdaman ang pagsagad ng kahabaan nito sa loob ko.
"You like it?" Marahas na tanong nito.
Tumango ako.
"You like me fucking you so hard, babe?" He asked again, talking dirty to me and it
really turns me on whenever he's talking that way.
I nodded again.
"Say it. Say that you like it very much." He demanded.
"I-I like it. Ohhhhh!" Mas ibinaon nito ang kahabaan sa loob ko.
"You feel so good." He murmured as he grip my  waist and help me move up and down
around his c*ck.
"Tangina, Des. Ang sarap mo." Tila nababaliw na sambit nito.
Binilisan ko ang pagkilos at mas lalong nagtaas-baba sa kandungan nito. Pareho
kaming hingal na hingal hanggang sa pareho naming naabot ang rurok ng kaligayahan.
Sumabog ito sa loob ko.
Kumilos ito at pinadapa ako sa upuan ng kotse. At hindi pa man ako nakakabawi sa
kakatapos na orgasmo ay muli ako nitong inangkin mula sa likod.
He pump so fast and so hard behind me. Mahigpit na lang akong napakapit sa upuan
dahil sa marahas at mabilis na pagbayo nito mula sa likod ko. Umuuga ang malulusog
na dibdib ko at ramdam ko na rin ang pag-uga ng kotse dahil sa marahas na pag-
angkin nito sa akin.
Hanggang sa naramdaman kong malapit na namang sumabog ang orgasmo ko at ito naman
ay nanigas. Kasabay ng pagsabog naming dalawa ay ang malakas na pagsuntok nito sa
bintanang salamin ng kotse nito.
Maang na napatingin ako doon at napaawang ang labi ko nang makitang basag na basag
iyon.
"What the hell, Ryder?" Bulalas ko.
All this time, he just controlling himself? He puched the glass window of his car!
Basag na basag ang bintana!
To be continued...
A/N: Ala Clyde version 2.0 😂😂😅😅
Magkaibigan nga talaga sila.😅 Iba kapag nanggigil.😂😂 Ibaaaaaa!!😂
Woooooy. Sobrang sakit ng lalamunan ko! Langyaaaang sakit na 'to!! Hindi na ako
tinantanan! Mahal na mahal ako!🙄

--- --- ---

Chapter 24
--
CHAPTER 24
"MANANG, umalis na ba si Ryder?" Tanong ko nang makalabas ako mula sa kuwarto.
Tumingin si Manang Flor sa akin habang nagtitimpla ng kape.
"Oo, hija. Maaga siyang umalis. Hindi ka na niya ginising dahil ang sarap ng tulog
mo. Pinagod ka na naman siguro, no?" Humighik ito.
Namula ako sa sinabi nito.
"Manang naman." Sumimangot ako.
"O bakit? Wala namang masama sa tanong ko. Mag-asawa na kayong dalawa. Mag-iisang
buwan na kayong mag-asawa tapos nahihiya ka pa?" Natatawang sambit nito.
Napailing na lang ako at mahinang natawa. Napatitig ako sa singsing ko. Ang bilis
lumipas ng mga araw. Mag-iisang buwan na kaming mag-asawa ni Ryder. Sa loob ng
ilang linggo, nakita ko ang totoong Ryder.
He's the sweetest and almost a perfect husband. He spoiled me a lot every single
day and he never failed to show how much he loves me. Napatunayan ko kung gaano ito
kaseryoso sa akin. Pakiramdam ko nga ay parang matagal ko na itong kilala.
"Kape mo." Inabot ni Manang Flor sa akin ang isang tasang kape.
Napangiwi ako nang maamoy iyon at tila hinahalukay ang loob ng tiyan ko.
"Ahm..." Napakamot ako sa ulo. "Huwag na, Manang. Nasusuka ako sa amoy." Sambit ko.
Tumango ito.
"Sige, ipagluluto na lang kita ng almusal mo. Anong gusto mong kainin?" Tanong
nito.
Napaisip ako.
"I don't feel like eating breakfast today, Manang. I want grapes." Usal ko.
Napatitig si Manang Flor sa akin.
"Magpapakuha ako sa farm para-"
"No, Manang. Gusto kong si Ryder ang kumuha ng grapes. Ayokong gawin 'yon ng iba."
Agaw ko sa sasabihin nito.
Hindi ko alam kung bakit bigla akong naging maarte. Basta't gusto ko lang na si
Ryder ang kukuha ng gusto kong kainin.
"Sige. Mamaya nandito na din naman siya. Utusan mo siya kaagad para-"
"Hindi, Manang. Tatawagan ko siya." Sabi ko at hinugot ang cellphone mula sa cotton
shorts ko.
Kaagad kong tinawagan si Ryder at nakadalawang ring pa lang ay kaagad nito iyong
sinagot.
"Goodmorning, babe. How's my baby? I'm sorry I left early. May inasikaso lang ako
at-"
"I want to eat grapes, babe. Dalhan mo ako ng grapes, please." Paglalambing ko.
I heard him chuckled.
"Okay, baby. Bibili ako dito pagkatapos ng-"
"No. I want it now. At gusto ko sa farm ka kumuha. Please?"
"You mean, right now?"
"Yeah, right now."
"Babe, tatapusin ko lang 'to tapos-"
"Sige, maghiwalay na lang tayo." Sumimangot ako.
"Tangina, Destinee. Sige lilipad na ako papunta diyan. Hintayin mo ako." Anito mula
sa kabilang linya at hindi ko alam kung bakit parang gusto kong matawa.
"Hihintayin kita, babe. Don't forget the grapes, okay? Gusto ko sa farm mo. Okay? I
love you." Nakangiting usal ko.
"Tangina, ang rupok ko." Narinig kong usal nito mula sa kabilang linya. "Okay,
baby. Hintayin mo ako. And next time, don't mention about ending your marriage with
me. It scares me, Des." He said and sighed.
"Sorry." Naikagat ko ang ibabang labi.
"Forgiven. Ano pang gusto ng mahal ko? May gusto ka pa bang kainin?" Malambing na
tanong nito.
"No. Grapes only, babe. I'll wait for you. Take care, okay?" I said and ended the
call.
Pangiti-ngiti si Manang Flor habang nakatingin sa akin.
"I act like a brat. Sorry for that." I apologized.
"Normal lang naman 'yan. Lalo pa't mukhang magkakaroon ng panibagong buhay sa
mansyon na ito." Makahulugang sambit nito.
Nagtaka man ay hindi na ako nag-abalang magtanong dahil nahihilo ako.
"Sigurado ka ayaw mong kumain, hija?" Muling tanong ni Manang Flor.
"Ayoko, Manang. Nasusuka ako. Gatas na lang po." Sambit ko at naupo sa mataas na
stool paharap sa island counter.
Kaagad akong pinagtimpla ni Manang Flor ng gatas.
"Ubusin mo 'yan. At magpacheck-up ka na rin dahil maputla ka. Alagaan mo sarili
mo." Bilin nito bago lumabas ng kusina.
Napapailing na ininom ko ang gatas at ilang sandali lang ay naramdaman kong may
yumakap sa akin mula sa likod.
Lumingon ako at kaagad ako nitong siniil ng halik sa mga labi.
"Ah, your lips is the sweetest." He murmured when he pulled away from me.
I smiled at him.
"Dala mo grapes ko?" Excited na bungad ko.
Ngumiti ito at mahina akong pinisil sa pisngi.
"Ang cute ng asawa ko." Anito at hinalik-halikan ang gilid ng labi ko.
"Hey. Nasaan grapes ko?" Sinimangutan ko ito.
He chuckled.
"Ito na po, mahal na reyna." Anito at inabot sa akin ang isang plastic ng grapes.
Ang isang plastic na nasa kabilang kamay nito ay pinatong nito sa island counter.
Kaagad akong naglaway nang makita ang grapes.
"I love it. Thank you, babe!" Masayang sabi ko at hinalikan ko ito sa labi na
kaagad nitong tinugon.
Naging mapusok at malalim ang halik na pinagsaluhan namin hanggang sa ito na mismo
ang lumayo na ikinangiti ko. Kapag alam nitong parang mapupunta na sa iba ang
halikan namin ay kusa na itong lalayo.
"Baka maangkin kita dito." Anito at napabuntong-hininga.
Mahina na lang akong natawa at pinanood lang ito nang hinugasan nito ang dalang
grapes at nilagay sa bowl.
Kaagad ko iyong nilantakan at ito ay pinanood lang ako.
"You like grapes that much?" Tanong nito habang pinagmamasdan ako.
Tumango ako at ngumiti.
"Pipitas pa ako para sa'yo." Anito at hinaplos ang buhok ko.
"Thank you." Usal ko at pinanggigilan ko ang pisngi nito.
Ang cute nito at parang mas lalo itong gumuwapo sa paningin ko.
"Babe, naabala ba kita? Sorry, ha? Gusto ko talagang kumain ng grapes, eh." Bigla
akong nakonsensya dahil alam kong abala ito kanina sa farm nito.
Nitong mga nakaraang araw ay hands on ito sa mga prutas na ini-export pa sa ibang
bansa. Abala din ito sa sarili nitong kompanya.
He owns a distiller company here in Philippines. Marami na itong branch at maging
sa ibang bansa ay nagpatayo na rin ito doon.
Hindi ko nga alam kung paano nitong napapatakbo ng maayos ang kompanya nito lalo na
noong mga panahong bulag ito. But he have loyal business partners as well as his
employees are loyal to him.
Umiling ang asawa ko at ngumiti.
"It's okay. My employees can handle my company. Ikaw ang priority ko at kahit
kailan ay hindi ka magiging abala sa'kin." Anito at hinalikan ako sa noo.
"Mahal na mahal mo talaga ako, no?" Tukso ko.
Bahagya nitong pinisil ang pisngi ko.
"Oo naman. Mula noon hanggang ngayon." Makahulugang sambit nito.
Nakangiting pinagpatuloy ko ang pagkain ng grapes.
"Gusto mo bang mamasyal?" Tanong nito.
"Sure. Saan?" Kaagad na tanong ko.
"Ikaw saan mo ba gusto?" Balik-tanong nito.
"Kahit saan basta kasama kita." Tugon ko at mahina itong natawa.
"Let's go. Ipapasyal kita." Anito at hinila ako patungo sa kuwarto at pinagbihis.
Nauna na itong lumabas at sinabing hihintayin na lang ako sa labas.
Nang nasa biyahe na kami ay hindi kami makapag decide kung saan kami pupunta kaya
ang ending ay sa mall kami bumagsak.
"Anong gusto mo? Manood ng sine? Kumain or-"
"Gusto kong ice cream." Ungot ko.
I'm craving for it. Napapansin kong marami akong gustong kainin. Ilang araw ko ng
nararamdaman 'to.
Mahina itong natawa at kapagkuwan ay gigil na hinalikan ako sa labi.
"You're so cute, babe. Wait me here. Bibili kitang ice cream." Anito habang
pinapaupo ako sa bench malapit sa fountain na nasa loob ng mall.
Napangiti ako nang hinalikan ako nito sa labi bago umalis.
Hinintay ko ito at inabala ang sarili sa pagtingin sa paligid ko. Iba-ibang tao ang
dumaraan at ang iba ay kasama ang kani-kanilang pamilya.
Napalingon ako nang may tumabi sa akin. Babae ito at may suot na sumbrero.
Tinanggal nito ang suot na sumbrero at pakiramdam ko ay tinakasan ako ng dugo nang
makita ang mukha nito.
She smiled at me. Tumayo ito.
"Kung inaakala mong magiging masaya ka, nagkakamali ka. Kukunin at kukunin ko siya
sa'yo ng paulit-ulit. You don't deserve to be happy. Lahat ng sa'yo ay kukunin ko.
Lahat-lahat." Ngumisi ito at tinalikuran ako.
Naiwan akong nakatulala at nanlalamig.
What the hell is happening?!
That woman.
She looks like me!
To be continued...
A/N: Goodnight, everyone.🤗😘

--- --- ---

Chapter 25
--
CHAPTER 25
"BABE, are you okay?" Nag-aalalang tanong ko.
Kanina ko pa napapansing tahimik ang asawa ko. Medyo maputla ito at parang malalim
ang iniisip.
Kaagad itong tumango at ngumiti. Ang ngiting hindi umabot sa mga mata nito.
Tumingin ako sa paligid at may nahagip ang mga mata ko. Naikuyom ko ang mga kamao.
Mukhang alam ko na kung bakit nagkakaganito ang asawa ko.
"Babe, gusto mo bang umuwi na tayo? You're pale." Sambit ko at inalalayan itong
tumayo.
"Sorry, medyo sumama lang ang pakiramdam ko."
Tumango ako at hinaplos ang buhok nito.
"It's okay, I understand. Uwi na tayo para makapagpahinga ka." Usal ko habang
hawak-hawak ko ito sa kamay patungo sa parking lot.
Maingat ko itong inalalayan papasok sa loob ng kotse ko at kinabit ko ang seatbelt
nito.
"Finish your ice cream. May pupuntahan lang ako, okay? Babalik din ako kaagad."
Sambit ko at hinalikan ito sa noo.
"Saan ka pupunta?" Kunot-noong tanong nito.
I just smiled at her.
"Babalik din ako kaagad. Wait me here." I said and close the door of my car.
Naglakad ako pabalik sa mall at tinungo ang malapad na pader kung saan nagtatago
ang taong pakay ko. Kanina ko pa ito napansing sinusundan kami.
Ayoko na sanang pansinin pero alam kong nilapitan nito ang asawa ko at hinding-
hindi ko iyon palalampasin.
Halata ang pagkagulat sa mukha nito nang makita ako.
Hinawakan ko ito sa siko at hinila papasok sa comfort room ng mall. Sinara ko ang
pinto at ni-lock iyon.
"Ryder-"
Hindi nito natapos ang sasabihin nang mahigpit kong hinawakan ang baba nito.
"Don't you dare mess with my wife." I warned.
Inalis nito ang kamay ko sa baba nito at sinalubong ang galit sa mga mata ko.
"I already mess with her years ago, Ryder." She said and caressed my cheek. "And
I'm thankful that she's my twin. I was able to pretend like her in front of you."
She smirked.
Naikuyom ko ang mga kamao.
"How could you do this to her? She's your twin and she loves you, Claire. Chloe
loves you." Mariing usal ko.
"She loves me? Ryder, lumaki ako sa ampunan! Buong buhay niya kasama niya ang mga
magulang namin. Lahat ng pagmamahal nasa kanya na! Lahat ng gusto niya nakukuha
niya samantalang ako ay halos walang makain!  I envied her for having everything!
She's happy and I was suffering! That's so unfair! Ako dapat ang masaya! Sana siya
na lang dapat ang nawala! Sana siya na lang ang naging palaboy sa kalsada! Sana
siya na lang ang nagutom at pinagsamantalahan! Sana siya na lang! Hinding-hindi ako
makakapayag na maging masaya siya!" Naging hestirikal ito.
Mahina akong natawa.
"Kaya ba nagpanggap kang ikaw siya sa harapan ko? That's why you tried to kill us?
You tried to kill her! You shoot her, Claire. You shoot her head that's why she
lost her memories! She didn't lost her memory because of the accident. I saw the
CCTV footage nad I saw how you shoot her!" Diniinan ko ang paghawak sa siko nito.
"Anong klaseng kapatid ka? Oo mahirap ang mga pinagdaanan mo pero hindi tama ang
ginawa mo. Akala mo hindi ko malalaman? Nagtagumpay ka sa mga plano mo noon pero
hinding-hindi ko na hahayaang saktan mo ulit ang asawa ko. Nagawa mo siyang ilayo
sa'kin. Napaniwala mong ikaw siya noon at buong buhay kong pagsisisihan iyon. I
won't let you destroy us again. Poprotektahan ko ang asawa ko mula sa'yo. Hinding-
hindi mo na kami masisira so you better stop this. I'm watching you, Ms. Madrigal."
Umatras ako mula dito at pigil na pigil ko ang galit.
Akmang bubuksan ko ang pinto nang magsalita ito.
"You can't differentiate us. Poor you. Wala kang kamalay-malay na sa akin ka
nakikipagtalik noon. Hindi mo kilala ang babaeng mahal mo. You got me pregnant.
Kapag bumalik ang alaala ni Chloe, ano kaya ang mararamdaman niya? Mapapatawad ka
ba niya?" Humalakhak ito.
Tinitigan ko ito sa mga mata at nginisihan.
"We had sex once and I was drunk that time. Kung hindi ako lasing, makikilala kita.
Kaya nga ayaw mong makipag-sex sa'kin kapag hindi ako nakainom, hindi ba? Dahil
alam mong makikilala kita. I know my wife very well, Ms. Claire Madrigal. Ibang-iba
siya kumpara sa'yo." Painsulto ko itong tinignan mula ulo hanggang paa.
"You really love her that much?" May sakit sa mga mata nito nang tinignan ko iyon.
"Wala akong ibang minahal kundi siya lang. Galit na galit ako sa'yo dahil sa
pagsira mo sa aming dalawa. Kung hindi ko lang iniisip na kapatid ka ng babaeng
mahal ko, noong araw na nalaman ko ang totoong ikaw ay pinatumba na sana kita. At
kung hindi ko lang nirerespeto ang mga magulang niyo na tinulungan ka at iniisip
ang kapakanan mo ay matagal ka ng wala sa mundong ito. They even changed her name.
Chloe and Destinee are the same person. Nag-iba man ang pangalan ng mahal ko, hindi
magbabago ang pagmamahal ko sa kanya. Si Chloe man o si Destinee, siya pa rin ang
babaeng mahal ko. Siya pa rin ang nasa puso ko." Tuluyan kong pinihit ang seradura
ng pinto at muling nagsalita.
"I'm warning you, Ms. Madrigal. Get out of our life. You've done enough. Hindi pa
ba sapat ang ginawa mong pagbaril sa ulo ng asawa ko at nawalan ng memorya? Hindi
pa ba sapat na pareho kaming nagdusa dahil sa mga kagagawan mo? Hindi pa ba sapat
na inagaw at nilayo niyo siya mula sa'kin?" Kumuyom ang mga kamao ko at tuluyang
binuksan ang pinto ng comfort room.
Sa paghakbang ko ay muli itong nagsalita.
"Hindi rin siya magtatagal, Ryder. Alam kong alam mo na ang kalagayan niya ngayon.
Kapag bumalik ang memorya niya, manganganib ang buhay niya. The bullet inside her
head... Nasa ulo pa rin niya hanggang ngayon. Alam na alam mo 'yan. Alam kong alam
mo na ang lahat. Matalino ka at pina-imbestiga mo ako. Goodluck for the both of
you. Hihintayin kong magdusa ka sa tuluyang pagkawala ng kambal ko sa buhay mo."
Humalakhak ito.
Mas lalo kong naikuyom ang mga kamao at mariin akong pumikit. Nang magmulat ako ng
mga mata ay tinapunan ko ito ng malamig na tingin.
"I'll save my wife no matter what. I will protect her from you. Kapag ginalaw mo pa
ulit ang asawa ko, hinding-hindi ko na palalampasin. Wala na akong pakialam kahit
kapatid ka pa ni Destinee. Just one wrong move again, I won't really let it slide."
Iniwan ko ito at naglakad patungo sa parking lot.
Nagpupuyos ako sa galit at aminado akong natatakot ako para sa buhay ni Destinee.
Wala itong kaalam-alam sa totoong kondisyon nito. Kailangan kong maghanap ng
magagaling na doktor para paghandaan ang lahat.
I already ask for James's help. Even Christine, Edsel's wife, Rein and Prince are
willing to help. My cousin, Liam, is willing to help me, too.
Kailangan ko pa ng ilang doktor para matutukang mabuti ang kalagayan ng asawa ko.
I'll do everything for her. Everything that I could save her. Ngayong alam ko na
ang lahat, hinding-hindi ko hahayang mawala ulit ang asawa ko sa'kin. Hinding-hindi
na.
Pumasok ako sa driver's seat at kaagad na niyakap ang asawa ko. Nabigla ito sa
ginawa ko pero hindi ito umimik at niyakap din ako pabalik.
"Mahal na mahal kita, Des. Sobrang mahal na mahal kita." Mahinang usal ko.
"Okay ka lang ba?" Tanong nito.
Lumayo ako mula dito at hinaplos ko ang buhok nito.
"Kapag may nararamdaman kang kakaiba, sabihin mo kaagad sa'kin, okay?" Sambit ko at
tinitigan ko ito sa mga mata. "Pinapangako ko sa'yo na hinding-hindi kita
papabayaan." Patuloy ko at hinalikan ko ito sa mga labi.
Inaamin kong nakakagulat ang mga nalaman ko. Galit na galit ako sa mga taong may
kagagawan ng lahat ng ito.
Kung mas maaga ko lang sanang nalaman ang lahat. Kung hindi lang sana ako nagpadala
sa sakit at kalungkutan ko noon.
Pero mukhang ang tadhana na ang gumawa ng paraan para muli kaming pagtagpuin ng
babaeng mahal ko. Dinala ito sa akin para muling ipagpatuloy ang pagmamahalang
pinaglaruan ng pagkakataon noon.
She was my wife and forever my wife. I married her years ago. She was my Chloe
Madrigal Cole and she's now my Destinee Kim Cole.
Pinaglaruan man kami pero hindi iyon hadlang. Hindi ko hahayaang malayo na naman
ang babaeng mahal ko sa'kin.
Poprotektahan ko ito sa abot ng makakaya ko. Poprotektahan ko ito laban sa kapatid
nito at sa mga magulang nitong nilayo kami sa isa't-isa.
To be continued...
A/N: Unti-unti ng lumalabas ang katotohanan sa likod ng pagkatao ni Destinee. Mas
lalo niyong maiintindihan kapag bumalik na mga alaala ni Destinee.
Thank you for reading!🤗😘

--- --- ---

Chapter 26
--
WARNING: A VERY MATURE CONTENT.
CHAPTER 26
KASALUKUYAN akong naliligo sa bathroom nang marinig ko ang pagbukas ng pinto niyon.
"Goodmorning, babe." I heard that baritone voice and I smiled when he hug me from
behind.
Niyakap nito ang hubad at basang katawan ko at kaagad nitong pinisil-pisil ang
malulusog na dibdib ko.
"It's too early for that, Ryder. Hindi ka pa ba nagsawa kagabi? Ilang ulit mo akong
inangkin." Tudyo ko at napapikit ako nang masuyo nitong hinalik-halikan ang balikat
ko.
Sa simpleng haplos lang nito ay kaagad akong nag-iinit.
"I just want to join you in shower. You didn't wake me up, babe." Anito at pinihit
ako paharap.
He's already naked. Talagang may balak itong samahan ako sa pagligo.
Hinaplos ko ang pisngi nito. Hinayaan namin ang tubig na tumatama sa katawan namin
na nagmumula sa shower.
"Ang sarap kasi ng tulog mo kaya hindi na kita ginising." Sambit ko at dumukwang
para siilin ito ng halik sa mga labi.
Kaagad ako nitong hinapit sa beywang at pinalalim ang halik na inumpisahan ko.
Ramdam ko ang matigas na bagay sa pagitan ng mga hita nito na alam kong sinasadya
nitong iparamdam sa akin.
"Horny?" I teased when I pulled away from our kiss.
He look at me intently. He grab my hand and guided it towards his shaft.
Mahina akong napaungol nang mahawakan ang kahabaan nito. Tigas na tigas iyon.
"I want it inside you." He hoarsely said as he look in my eyes.
Napapailing na napapangiti ako.
"I'd rather want it inside my mouth." I whispered.
"Fuck, baby. Don't start with me." He gritted his teeth and I chuckled.
I moved my hand and started masturbating his shaft. Dumilim ang mukha nito at
umigting ang panga dahil sa ginawa ko.
Ramdam ko ang pamimintig ng kahabaan nito at mas lalo iyong tumigas dahil sa
ginagawa ko.
"I want to suck you." Kagat-labing sambit ko, nag-iinit ang buong katawan at sabik
itong tikman.
Damn! What's happening to me? I am so aggressive these days and I wonder if Ryder
noticed that.
"You sure, baby?" He asked as he caressed my cheek.
I bit my lower lip and nodded.
Awtomatiko akong lumuhod sa harapan nito habang nasa palad ko pa rin ang matigas at
mahabang sandata nito.
He's really so big. Halos hindi magkasya ang laki nito sa palad ko.
Tinitigan ko ang nagmamalaking sandata nito at napalunok. Parang gusto kong umurong
sa gusto kong gawin dahil sa palagay ko ay hindi kakayanin ng bibig ko ang laki
nito.
But I want to taste him so bad. At gusto kong ibalik sa asawa ko ang pagpapaligaya
nito sa akin.
Tumingala ako sa asawa ko na ngayon ay nakatitig sa akin na nag-aapoy ang mga mata
dahil sa pagnanasa.
Nilabas ko ang dila at tinikman ang dulo ng pagkalalaki nito habang hindi ko
inaalis ang tingin sa mga mata nito.
He cursed sharply as he grip my hair. Nilaro-laro ng dila ko ang dulo ng kahabaan
nito at bahagya ko iyong sinipsip.
"Tangina." Mariin itong napamura.
His reaction turns me on. Patuloy kong sinisipsip at dinidilaan ang dulo ng
pagkalalaki nito at sunod-sunod ang pagmumura nito.
Paunti-unti ay sinubo ko ito hanggang sa umabot iyon sa lalamunan ko. Naduduwal ako
pero hindi iyon hadlang para patuloy kong paligayahin ang asawa ko lalo pa't
naririnig ko ang sarap na sarap na ungol nito.
Inilabas-masok ko ang kahabaan nito sa loob ng bibig ko. Iluluwa ko at sisisipsipin
ang dulo niyon at kapagkuwan ay muli kong isusubo ng buong-buong.
Ryder grind his hips and started to fuck my mouth. He seems unaware of what he was
doing. He was cursing and moaning like crazy.
Tila naubos ang pasensya nito at pinagduldulan ang ulo ko sa kahabaan nito at
isinagad nito ang kahabaan sa loob ng bibig ko.
"Uhmmm..." I groan as he fuck my mouth harder and before I knew it, he came inside
my mouth.
"Fuck, yeah!" He cursed as he punch the mirror inside the bathroom.
Naninigas ito at nanginginig dahil sa kakatapos na orgasmo.
Mabilis akong tumayo at iniluwa ang katas nito sa sink ng bathroom at kaagad akong
nagmumog.
"I'm sorry, baby." He sounds apologetic.
I just smiled at him.
"Saang parte ka nagso-sorry? Dahil nilabasan ka sa loob ng bibig ko o dahil
sinuntok mo ang salamin ng bathroom natin?" Taas ang kilay na tanong ko.
Napakamot ito sa ulo at alanganing ngumiti.
"Ahm, both?" He said and laugh shortly.
Napapailing na napapangiti ako. He looks so cute doing that. Ang guwapo-guwapo
talaga ng asawa ko at minsan ay bigla na lang akong nanggigigil dito.
Hinapit ako nito sa beywang at maingat akong pinaupo sa nakasarang toilet bowl.
Lumuhod ito sa harapan ko.
"My turn, baby." He smirked at me and I just let him when he parted my legs.
Napalabi ito habang nakatitig sa pagitan ng mga hita ko.
"Fuck. I want to eat you so hard." He murmured.
Namula ang magkabilang pisngi ko at pumintig ang pagkababae ko dahil sa sobrang
pananabik.
Hindi ako naghintay ng matagal dahil kaagad itong dumukwang at naramdaman ko ang
mainit na dila nitong hinihimod ang basang-basa kong kaselanan.
Awtomatiko kong ipinatong ang mga binti ko sa magkabilang balikat nito na
ikinangiti nito.
Mas ginalingan nito ang paghimod ng dila nito sa kaselanan ko at mahigpit akong
napasabunot sa buhok nito nang marahan nitong sipsipin ang clit ko.
"R-Ryder, baby... Ohhhh... Ang sarap." Nahihibang na sambit ko, tuluyan ng nawawala
sa sarili.
My husband is really good in licking. He's so good in eating department.
Makapangyarihan ang dila nito na talagang dinadala ako sa ibang dimensyon.
I moan again and again when he inserted his finger inside me while lapping and
sucking my clit so hard.
Ekspertong bumabaon ang daliri nito sa loob ko habang walang humpay ang
pagpapaligaya ng dila nito sa clit ko.
"Ohhh... Ahh... T-That feels so good, babe. Ohhh..." Nawala ang inhibisyon sa
katawan ko.
Gumiling ang balakang ko at mas lalo kong pinagduldulan ang ulo nito sa pagitan ng
mga hita ko.
He inserted one more finger inside me. Mas lalo akong nababaliw dahil dalawang
daliri na nito ang nasa loob ko. He was finger fucking and eating me at the same
time.
Hindi pa ito nakuntento at kinagat-kagat nito ang labi ng pagkababae ko habang
pabilis ng pabilis ang paghugot at pagbaon ng dalawang daliri nito sa loob ko.
"Ohhh, baby. Ahhh... I-I'm cumming, babe! Ohhhhh..." Mahaba akong umungol nang
sumabog ang nakakabaliw kong orgasmo.
"Fuck." Napamura ako dahil sa sobrang sarap.
Hinugot ng asawa ko ang mga daliri nito mula sa loob ko at sinipsip lahat ng katas
na nilabas ko. Wala itong itinira.
"Ryder..." Mariin akong napapikit at napamulat nang alalayan ako nitong tumayo at
iginiya patungo sa sink.
Pinihit ako nito patalikod at hindi pa man ako nakakabawi sa kakatapos na orgasmo
ay muli na naman nitong pinainit ang katawan ko. Alam ko ang binabalak nito.
"Bend your body and spread your legs for me, wife." He demanded and I willingly
obliged.
Naghalo ang sarap na sarap na ungol naming dalawa nang angkinin ako nito mula sa
likod. Mahigpit akong napahawak sa sink nang mag-umpisa ako nitong bayuhin mula sa
likod habang ang mga kamay nito ay pinisil-pisil ang malulusog kong dibdib.
"Fuck, yeah. Oh fuck, baby." Marahas itong napapamura habang marahas akong binabayo
mula sa likod.
He gripped my waist as he pump so hard behind me.
"Tangina." May halong sarap ang pagmumura nito at mas lalong isinagad ang kahabaan
nito sa loob ko. Baon na baon ito at mas lalong naging marahas ang pag-angkin sa
akin.
It's really a very mindblowing morning sex inside our bathroom.
"Baby... Ohhh... You feel so good. Ahhh..." Ungol ko habang pabilis ng pabilis ang
pagbayo nito.
Mariin akong napapikit nang maramdaman ang nalalapit na orgasmo. Ilang hugot at
baon pa ay tuluyan akong sumabog at sinundan ako nito.
Mahigpit ako nitong niyakap sa likod habang naninigas ang katawang inuubos ang
katas nito sa loob ko.
Pareho kaming hingal na hingal. Naikagat ko ang ibabang labi nang hugutin nito ang
kahabaan mula sa loob ko at pinihit ako paharap.
Masuyo ako nitong hinalikan sa labi.
"I love you, babe." He murmured between my lips.
Kaagad ako nitong niyakap nang maghiwalay ang mga labi namin at hinalik-halikan ang
tuktok ng ulo ko.
Ilang minuto kaming nasa ganoong posisyon bago namin mapagdesisyunang tapusin ang
pagligo.
Nang matapos ay sabay din kaming nagbihis at talagang hindi nagpaawat ang asawa ko
dahil humirit pa ito ng isa sa walk in closet. Muli ako nitong inangkin doon. Hindi
ito nagsasawang angkinin ako at mas lalo pang nagiging agresibo.
Sabay kaming lumabas ng kuwarto na tila walang kababalaghang ginawa. Pinaghanda
kami ng almusal ni Manang Flor at asikasong-asikaso ako ni Ryder.
Maasikaso at maalaga ang asawa ko. Sa araw-araw na magkasama kami ay walang araw na
hindi nito pinaramdam na mahalaga ako. I am his always priority.
Nang matapos sa almusal ay niyaya ako ni Ryder patungo sa kwadra. He miss Bolt
dahil ilang araw na din itong abala sa sarili nitong negosyo nito at sa akin.
"Ipasyal natin si Bolt." Sabi ko habang hinahaplos ang ulo ng kabayo.
"Sure, baby." Tugon nito at pinatakan ako ng halik sa labi.
Nilabas nito ang kabayo sa kwadra at maingat akong pinasampa sa likod ng kabayo at
mabilis din itong sumampa, pumuwesto sa likuran ko.
Dahan-dahan nitong pinalakad ang kabayo at talagang pinahilig pa ako nito sa
malapad na dibdib nito at nakapulupot ang kamay nito sa beywang ko na ikinangiti
ko.
Ryder is really sweet and sometimes clingy. Ito ang tipo ng lalaki na gustong-
gustong magkadikit palagi ang katawan namin. Kapag nga umaalis ito sa mansyon ay
hindi na ito mapakali kapag hindi kami magkasama. Kulang na lang ay ikadena ako sa
katawan nito para hindi kami magkahiwalay.
"Babe..." Untag ko sa asawa.
"Yes, babe?" Tugon nito sa malambing na boses.
"Anong rason kung bakit mahal mo ako?" Tanong ko.
Mahina itong natawa at kapagkuwan ay hinalikan ang tuktok ng ulo ko.
"Kailangan bang may rason kapag nagmamahal?" Anito at humigpit ang pagkakahawak sa
beywang ko.
"Sa sariling opinyon ko, walang rason ang pagmamahal. Basta mo na lang iyon
mararamdaman sa puso mo ng hindi mo inaasahan. Kapag ang rason ko kung bakit
minahal kita dahil maganda ka, paano kung mawala ang ganda mo, eh 'di mawawala na
din ang pagmamahal ko sa'yo? At paano kung ang rason ko ay minahal kita dahil
mabait ka, paano naman kapag nawala ang kabaitan mo, eh 'di mawawala na din ang
pagmamahal ko sa'yo? Same as you love that person because he is rich or famous.
What if he ended up losing everything he had, matatapos na din ba ang pagmamahal
mo? Well for me, there's no really reason in love. Walang basehan ang pagmamahal
kundi ang puso mo lang. Basta mo na lang kasi iyon mararamdaman ng hindi mo alam
kung ano ang tunay na rason. Basta mo na lang mararamdaman ng hindi mo inaasahan.
Kapag tumibok ang puso mo sa isang tao, hindi mo na 'yon mapipigilan. Katulad ng
pagtibok ng puso ko sa'yo, Des. Walang makakapigil at nag-uumapaw." Wala akong
magawa kundi ang mapangiti na lang sa napakahabang sagot nito.
I never thought that Ryder Cole could be like this. Nakilala ko itong masungit at
seryoso pero ganito pala ito pagdating sa pag-ibig. Ganito pala itong magmahal,
nag-uumapaw.
"Thank you for loving me, babe. Napakasuwerte ko dahil minahal mo ako." Madamdaming
usal ko.
"It was me who is lucky enough for having you in my life, Des. Kaya please, 'wag mo
na akong iiwan, ha? Never again, okay? Hindi ko na yata kakayanin kapag nawala ka
pa ulit sa'kin." Anito na may bahid na kalungkutan sa boses.
Mahina akong natawa.
"Kailan ba kita iniwan? Wala akong natatandaang iniwan kita." Natatawang sambit ko.
Niyakap ako nito mula sa likod at marahas na napabuntong-hininga.
"I already suffered a lot, Des. Kung alam mo lang. Kung alam mo lang sana. Mahal na
mahal kita, palagi mong tatandaan 'yan. At gagawin ko ang lahat para sa'yo."
Mahinang bulong nito.
Napangiti ako sa narinig. He will do everything for me and it made my heart beats
so fast. Ramdam na ramdam ko ang tunay na pagmamahal nito.
I'm really lucky for being his Mrs. Cole.
Pero tunay nga sigurong mapaglaro ang tadhana. Dahil pagkatapos nito ay haharapin
namin ang pinakamalaking dagok sa buhay naming mag-asawa na susubok sa katatagan
naming dalawa.
To be continued...
A/N: Sorry for the late update and thank you for patiently waiting for this.
I love you! ❤ 😍
️ 😘
--- --- ---
Chapter 27
--
CHAPTER 27
"MANANG FLOR." Pawisan ang noo na tinawag ko ang mayordoma ng mansyon.
Kanina pa ako suka ng suka at sobrang sama talaga ng pakiramdam ko. Nanlalamig na
ang pakiramdam ko at nahihilo.
"Hija! Maryusep kang bata ka! Ayos ka lang ba?" Natatarantang dinaluhan ako ni
Manang Flor nang makita ako at kaagad akong pinaupo sa sofa ng living room.
"I-I'm really not feeling well." Nanghihinang sambit ko.
"Gusto mo bang tawagan ko si Sir Ryder para-"
"No, Manang. Ayokong mag-alala siya. Alam mo naman 'yon kaagad na natataranta
pagdating sa'kin. Just call the driver and assist me to the the hospital for a
check-up." Sabi ko at mariing pumikit.
Umalis si Ryder para asikasuhin ang mga negosyo nito at ayokong mag-alala ito. I
want him to focus on his business. Matagal-tagal din nito iyong hindi naasikaso
dahil sa kalagayan nito noon. He's the owner of his own distiller company and he
have to focus on it.
"Sige, hija. Sandali, tatawagin ko na ang driver." Anito at narinig ako papalayong
mga yabag nito.
Napabuntong-hininga ako. Araw-araw na lang ang sama-sama ng pakiramdam ko. Dagdagan
pa ng ulo ko na panay din ang pagsakit.
Hinugot ko ang cellphone mula sa bulsa at nagpadala ng mensahe sa asawa ko. Sinabi
ko lang na may pupuntahan ako at muli kong ibinalik sa bulsa ang cellphone ko.
Nakita ko si Manang Flor na humahangos na lumapit sa akin.
"May problema ba, Manang?" Nagtatakang tanong ko.
"S-Siguro sa susunod na araw ka na lang lumabas. D-Dito ka na lang muna." Namumutla
ito at tila kabadong-kabado.
Kumunot ang noo ko.
"Manang-" Hindi ko natuloy ang sasabihin nang marinig ang boses ng isang babae.
Dire-diretso itong pumasok sa loob at nagsalubong ang mga mata namin.
Pakiramdam ko ay nanlamig ang buong katawan ko nang makita ang kabuuan nito.
Nang tuluyan itong makalapit sa akin ay malakas ako nitong sinampal na ikinabigla
ko.
Gulat na tinignan ko ito.
"Umalis ka sa pamamahay na ito dahil ako ang legal na asawa!" Mapanganib na utos
nito.
Bahagya akong napaatras at naguguluhang napatingin ako kay Manang Flor na ngayon ay
pilit na pinapaalis ang babae pero tinulak lang ito ng huli.
"Y-You're alive." I said, confused.
She smirked at me.
"Yes, I'm alive. Ako si Chloe at ako ang asawa ni Ryder. Nandito ako para bawiin
siya sa'yo." Anito at humakbang papalapit sa akin.
"Kaya habang nakakapagtimpi pa ako, umalis ka sa buhay ng asawa ko." Diniinan nito
ang salitang asawa.
Napalunok ako at napahawak sa sarili kong ulo nang maramdaman ang pagkirot niyon.
Anong nangyayari? Buhay si Chloe? Alam ba ni Ryder ito?
Naguguluhan ako sa mga nangyayari.
Matapang kong hinarap ang nagpakilalang Chloe at tinitigan ang buong mukha nito.
Paanong nangyari na kamukhang-kamukha ko ito? Mas lalo akong naguluhan.
"Buhay ka at ngayon mo lang naisipang bumalik sa buhay ni Ryder? Pagkatapos ng
maraming taon ngayon mo lang naisipang bumalik?" Natatawang tanong ko.
Bahagya itong natigilan na tila hindi inaasahan ang tanong kong iyon.
"Let's wait for my husband." Mariing usal ko.
Tumalim ang mga mata nito.
"I'll do everything to make you leave this mansion." Anito at naikuyom ang mga
kamao.
"Papaalisin kita sa mansyon na 'to. Aalisin kita sa buhay ng asawa ko dahil ako ang
tunay niyang asawa at hindi ikaw!" Mataas ang boses na sambit nito.
"Sa ugali mong 'yan hindi ko akalain na minahal ka ni Ryder. Ganyan ba ang Chloe na
minahal niya? Ganyang klaseng Chloe ba ang nakikita niya noon? I don't think so."
Mahina akong natawa at tinignan ang dalawang bodyguards na papalapit sa
kinaroroonan namin.
"Ilabas niyo ang babaeng 'to." Mariing utos ko at tumalikod.
"Akin lang si Ryder! Akin lang siya! Naagaw ko na siya noon sa'yo at maaagaw ko
siya ulit! Sisirain ko ulit ang buhay mo, pangako 'yan!" Iyon ang naririnig kong
pahabol na sigaw nito bago ito tuluyang pinalabas.
Hindi ko na maintindihan ang mga sinabi nito dahil sa sobrang kaguluhan.
Nanghihinang napaupo ako sa sofa at kaagad akong dinaluhan ni Manang Flor.
"Baliw ang babaeng 'yon." Usal ni Manang Flor at napabuntong-hininga.
"C-Chloe is alive, Manang." Napahawak ako sa braso nito at umiyak.
"H-Hindi niya ako iiwan, right? Hindi ako iiwan ni Ryder. Mahal niya ako. Hindi
niya pipiliin si Chloe. Mahal niya ako, Manang." Nanginginig ang labi ko habang
patuloy na umaagos ang mga luha ko.
Tumango-tango si Manang Flor.
"Hindi ka iiwan ni Sir Ryder, hija. Naniniwala akong hindi ka niya iiwan." Anito
habang hinahagod ang likod ko.
Patuloy akong lumuluha. Natatakot ako. Ayokong iwan ako ni Ryder kapag nalaman
nitong buhay si Chloe.
Wala sa sariling tumayo ako at lumabas. Hindi na ako napigilan ni Manang Flor nang
pumasok ako sa kotse at nagmaneho papalayo sa mansyon.
Kailangan ko si Ryder. I want to hug him. I want him to promise me that he will
never leave me. I want to see my husband.
Sa gitna ng pagmamaneho ko ay hindi ko napansin ang pagsalubong ng isang kotse
patungo sa minamaneho ko. Nanlaki ang mga mata ko at mabilis kong kinabig ang
manibela patungo sa kaliwa.
Mariin akong pumikit nang sumalpok ang kotse ko sa malaking puno at tumama ang ulo
ko sa salamin ng bintana ng sasakyan.
Wala sa sariling napahawak ako sa tiyan ko.
Ramdam ko ang matinding pagkirot ng ulo ko at paunti-unti ay kinain ako ng
kadiliman.
***
NATIGILAN AKO nang bigla kong mabitawan ang hawak kong bote ng wine na kasalukuyan
kong tinitikman.
It's our new product at ilalabas ng kompanya ko sa susunod na linggo.
Wala sa sariling napatingin ako sa sahig at tinitigan ang basag na bote.
"Sir, are you okay?" Tanong ng secretary ko.
Tumango ako at napalunok. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nakaramdam ng kaba.
"Ipapalinis ko sa janitor." Sabi nito at kaagad na tumawag ng janitor.
Hinugot ko mula sa bulsa ang cellphone ko nang maramdaman ang pag vibrate niyon.
Kaagad akong napangiti nang makitang asawa ko ang caller. Sinagot ko iyon at parang
binuhusan ako ng napakalamig na tubig nang marinig ang nagsalita sa kabilang linya.
It's not my wife but it's someone who said that my wife got into an accident and
she's in the hospital now.
"Tangina." Malutong akong napamura at dali-daling naglakad papalabas ng kompanya
ko.
Halos paliparin ko ang kotse patungong J'Smith's hospital.
While on my way, I called James and I'm thankful that he's there. Nangako itong
aasikasuhin nito ang asawa ko. He even said that he's with Prince and Rein and they
will take good care of my wife.
Patakbo kong tinungo ang emergency room nang makarating sa hospital. Parang gustong
sumabog ang puso ko dahil sa sobrang takot na nararamdaman ko.
And there I saw my wife lying on the hospital bed, unconscious. May oxygen mask na
nakalagay sa ilong nito at naka-dextrose na rin ito.
Parang nanghihinang lumapit ako at kaagad kong hinawakan ang kamay nito.
"Babe..." Anas ko at hinaplos ko ang buhok nito.
Tumingin ako kay Prince na ngayon ay abala sa pag-asikaso sa asawa ko. May
nakakabit na stethoscope sa tenga nito at itinapat iyon ibabaw ng dibdib nito.
Nilapitan ako ni James.
"She will be okay. The airbag of her car saved her. We will just check her head to
make sure that it's fine." He said and tapped my shoulder.
Sa sinabi nito ay nakahinga ako ng maluwag pero nag-aalala pa rin ako dahil hindi
pa rin ito nagigising.
"S-She will be okay, right?" Mahinang tanong ko, alalang-alala sa kalagayan ng
asawa ko.
"Just leave her to us, bud. Hindi namin papabayaan ang asawa mo." Ani Rein at
tinapik ako sa balikat.
"Emergency!" Sumigaw ang isang nurse na may pinapasok na isa pang pasyente sa loob.
Napatingin ako sa babaeng nakahiga sa stretcher at napakunot ang noo. I know this
girl.
"She's-" Hindi natapos ang sasabihin sana ni Rein nang malakas na bumagsak sa sahig
ang stethoscope ni Prince.
Nang tignan ko ito ay namumutla ito habang nakatingin sa kakapasok lang na
pasyente.
Nagkatinginan kami ni James at kaagad nitong binalingan si Rein.
"I'll leave Destinee to you." Anito at mabilis na nilapitan ang kadarating na
pasyente.
They were reviving the patient and James look at Prince.
"Tangina Prince, come here and save your girl, goddamn it!" Dumagundong ang boses
ni James sa kabuuan ng emergency room.
Mabilis na kumilos si Prince na tila nakabawi na sa pagkabigla.
Si Rein ay patuloy na inaasikaso ang asawa ko hanggang sa nilipat na ito sa private
room.
Panay ang panalangin ko na sana ay magiging maayos lang ang kalagayan ng asawa ko.
Hindi ako umalis sa tabi nito habang hinihintay ko ang resulta ng CT scan nito.
Nakahinga ako ng maluwag nang ipaalam ni Rein na wala namang naging problema sa ulo
ng asawa ko.
"Bud, I think you have to know this one." Anito habang nakatingin sa papel na hawak
nito.
Umangat ang tingin nito sa akin at ako ay kabadong naghihintay sa sasabihin nito.
"You're wife is pregnant." Anito at ngumiti.
Bahagya akong napaatras sa narinig at nang tuluyan iyong mag sink-in sa utak ko ay
naramdaman ko ang sariling bumagsak sa sahig.
"Tangina, bud! Hoy gago kang tangina ka!" Iyon ang huling narinig ko bago ako
tuluyang nawalan ng malay dahil sa balitang narinig ko.
To be continued...
A/N: Hahahaha. Lah lang. Natawa ako. Hahaha !! 😂😂🤦🤦😅😅
Namiss ko si baby Ryder. 😍🤗

--- --- ---

Chapter 28
--
Goodmorning ! 😍💓
Sa mga nagpa-shout out po pala, I already have the list of your names and
usernames. Sa story ni Prince po ang shout out ko dahil doon ako nagtanong sa mga
gustong magpa-shout out. So, asahan na sa susunod na ud ko kay Prince, nando'n na
mga pangalan niyo. Hihi. 💓
ENJOY READING ! 💓
CHAPTER 28
"BAKIT BA KASI BINIGLA MO? Ni hindi man lang niya yata napaghandaan."
"Aba malay ko namang hihimatayin pala ang tanginang 'yan? Tangina, nalaman lang na
buntis ang asawa hinimatay ang gago."
Nagising ako sa pag-uusap na iyon. Nagmulat ako ng mga mata at napangiwi nang
maramdaman ang pagkirot ng likod ko.
Mahina akong napadaing at nakita kong sabay na napatingin si Rein at Edsel sa'kin.
Bumangon ako mula sa kinahihigaan. Lumapit si Rein sa akin at kaagad akong
binatukan.
"Hey!" Reklamo ko at napahawak ako sa sarili kong ulo.
"Para 'yan sa pagbuhat ko sa'yo kanina, tang'na ka. Ang bigat-bigat mo." Anito at
si Edsel ay mahinang natawa.
"Isang 'you're wife is pregnant' lang pala ang magpapabagsak sa'yo, bud." Ani Edsel
at tumawa ng malakas.
Tinignan ko ito ng masama at malakas kong hinagis ang unan sa mismong mukha nito.
Kahit ako ay hindi makapaniwalang hinimatay ako. Fuck!
Natatawang niyakap ni Edsel ang unan at ako ay kaagad na tumayo.
"Fuck. Ang sakit ng likod ko." Reklamo ko.
"Natural, bumagsak ka ba naman sa sahig." Naiiling na sambit ni Rein.
Napangiwi ako at biglang naisip ang asawa ko.
"Nasaan ako?" Tanong ko.
"You're in my office." Sagot ni Rein.
Tumango ako at kaagad na lumabas. Tinungo ko ang private room ni Destinee at
pagpasok ko doon ay natigilan ako nang makita ko ang mga magulang nito.
Sabay na napatingin ang mga ito sa akin at kaagad ding napayuko.
Naikuyom ko ang mga kamao at napabuntong-hiningang isinara ko ang pinto.
Walang imik na lumapit ako sa asawa ko at hinawakan ko ang kamay nito.
"Hijo-"
"I already talk to you after I found out that Destinee is Chloe. And I already told
you that I won't give her to you. You both take her away from me and you both chose
to protect Claire. Hindi ko na hahayaang ilayo niyo ulit ang asawa ko sa'kin
katulad ng ginawa niyo noon. Pinalabas niyong patay na ang asawa ko at hindi ko
kayo mapapatawad." May diin ang bawat salita ko.
Napabuntong-hininga ang ama ni Destinee.
"Oo may kasalanan kami at pinagsisisihan namin iyon. Ginawa lang namin ang sa
tingin namin ay nararapat at kung ano ang tama." Mahina akong natawa sa sinabi
nito.
"Tama? Tama bang palabasin niyong patay na ang asawa ko? You even changed her name.
Oh, you're rich and have connections that's why it wasn't hard for you to change
her name. At ano ang kapalit? Para maprotektahan niyo ang baliw na isang anak niyo?
Para hindi malaman ng mga tao sa paligid niyo na nababaliw na ang isang anak niyo?
Bakit dahil pinoprotektahan niyo ang pangalan niyo at ayaw niyong mapahiya sa mga
tao?" Nang-iinsulto akong tumawa.
Ang ina ng asawa ko ay tahimik lang na nakayuko.
"Pinasok niyo na siya sa mental pagkatapos ng ginawa niya kay Chloe o kay Destinee
man pero bakit nakalabas pa din? Hahayaan niyong ipahamak na naman ulit niya ang
asawa ko katulad ng ginawa niya noon? She ruin my wife's life. She ruined us. At
ngayon ay pakalat-kalat siya para sirain na naman kami ulit. And you think I'll let
it slide? Tama nang isang beses niya kaming sinira. Kapakanan lang ba niya ang
iniisip niyo? Paano naman si Destinee? Paano ang asawa ko? Ni hindi niya ako
maalala at hindi niya maalala ang mga kahayupang ginawa ng isa niyong anak sa kanya
noon." Naikuyom ko ang mga kamao sa sobrang galit.
"We'll do everything we can so that she can't ruin you both anymore. J-Just please,
take good care of my daughter and-"
"Kung sana noon pa lang ay pinaubaya niyo na sa'kin ang asawa ko ay hindi na sana
tayo umabot pa sa ganito. Kung lumapit lang sana kayo sa'kin at inamin niyo ang
lahat-lahat. Limang taon. Limang taon ninyong itinago ang lahat. Limang taon akong
nagdusa. Limang taon ang nasayang sa aming dalawa. Binigyan niyo man lang sana ako
ng pagkakataon na alagaan at mas lalong mahalin pa ang anak niyo pero mas pinili
niyong protektahan ang kambal niya. Binigyan niyo man lang sana ako ng karapatan
bilang asawa niya. Pero mas inuna niyo ang takot niyo na baka kasuhan ko ang kambal
niya kapag nalaman ko." Marahas akong napabuntong-hininga at pinagmasdan ang
magandang mukha ng asawa ko.
"She don't deserve it. We don't deserve it. You know how much," I looked at them.
"...I love your daughter." I continued and smiled bitterly.
Suminghot-singhot ang ina ng asawa ko at ang ama nito ay maluha-luha.
"We're very sorry." Iyon lang ang tanging lumabas mula sa bibig ng ama ng asawa ko.
"Kay Destinee kayo dapat humingi ng tawad. Mga magulang niya kayo at alam niyo kung
gaano niya kayo kamahal at nirerespeto. If ever her memories came back, let's see
if she can forgive you. Now, can you leave us, please? Hindi ko papabayaan ang
asawa ko kung 'yan ang pinag-aalala niyo." Sambit ko at humigpit ang pagkakahawak
ko sa kamay ni Destinee.
Walang imik na hinalikan ng mga ito si Destinee sa noo at nagpaalam sa akin na
aalis na. Tinanguan ko lang ang mga ito.
Napabuntong-hininga ako.
They're still my wife's parents and I still respect them. Sadyang nakakalungkot
lang ang ginawa ng mga ito.
Hinaplos ko ang buhok ng asawa ko at dumukwang ako para halikan ito sa mga labi.
"I love you." I whispered.
Ilang oras ko itong binantayan at ilang beses na ring pumasok ang nurse para
sipatin ang kalagayan nito. Kahit si Rein ay personal ring tinignan ang kalagayan
ng asawa ko para makasigurado.
Nang magpaalam itong lumabas ay sumabay na ako. Sasaglit lang ako sa kotse ko para
kunin ang mga importanteng gamit ko doon.
Habang naglalakad sa hallway ay pareho kaming natigilan ni Rein nang makitang
bumulagta si Prince sa tile na sahig dahil sa malakas na pagsuntok ni Ethan sa
binata.
Hinawakan ito ni Ethan sa kuwelyo at hinila patayo at kapagkuwan ay ibinagsak nito
ang likod ni Prince sa pader.
Akmang hahakbang ako para awatin ang mga ito pero nakita ko si James hindi kalayuan
mula sa akin na sumenyas, pinapahiwatig na huwag kaming makialam.
"I warned you, K. I did warned you not to get her pregnant but what did you do?!
Putangina, gustong-gusto kitang patayin ngayon, alam mo ba 'yon? Kapag may
nangyaring masama sa kapatid ko hindi ako magdadalawang-isip na patayin ka! Ngayon
pa lang lumayo ka na sa kapatid ko! Lumayo ka sa kanya, tangina ka!" Napakalakas ng
boses ni Ethan at muling sinuntok sa panga si Prince.
Paulit-ulit nitong sinuntok ang binata.
Prince didn't fight back. Alam kong kaya nitong iwasan ang mga suntok ni Ethan pero
hinahayaan nito ang huli.
Nabigla ako nang bigla itong lumuhod sa harapan ni Ethan at yumugyog ang
magkabilang-balikat nito.
"The fuck! Is he crying?" Hindi makapaniwalang tanong ni Rein na nasa tabi ko.
Hindi ko ito pinansin at muling itinuon ang pansin sa dalawang matalik na
magkaibigan.
"D, h-hilingin mo na ang lahat sa'kin huwag lang ang layuan ang kapatid mo. P-
Please. She needs me. My baby girl needs me. Please, D. H-Hindi ko kaya. Hindi ko
kayang layuan ang kapatid mo. Hindi ko kaya. Magalit ka na sa'kin. Saktan mo man
ako o kahit lumpuin mo pa ako ay hinding-hindi ko lalayuan ang kapatid mo." Punong-
puno ng pakiusap ang boses nito habang masakit na umiiyak.
Naikuyom ni Ethan ang mga kamao at bigla na lang nitong iniwan ang nakaluhod na si
Prince sa hallway na humahagulhol ng iyak.
Nilapitan ito ni James at inalalayang tumayo.
Napapailing na pumihit ako patalikod at iniwan si Rein. Naglakad ako pabalik sa
private room ng asawa ko.
Naiintindihan ko si Prince kahit hindi ko alam ang buong detalye ng sitwasyon nito
ngayon.
Love is really complicated.
And I believe that there's no simple love stories. If it's simple, it's not love,
then.
Katulad na lang kung gaanong naging kumplikado ang sitwasyon namin ng asawa ko.
Yes, the situations and the people around us maybe ruined us both but it's our
destiny to meet each other again.
Umupo ako sa tabi ng asawa ko at tinitigan ko itong mabuti.
"Babe, come back to me, please." I whispered.
I smiled when I saw her move her hand and slowly, she open her eyes.
Nagtagpo ang mga mata namin.
"You're awake." I said and kiss her on the lips.
When I pulled away from her, she's still looking at me and I saw a glimpse of
longing in her eyes.
A lone tear escaped from her eyes and then she smiled.
"I'm back, babe." She murmured and moved her hand to caress my cheek.
"I miss you so much, my Ryder Cole. It's been a long time." She whispered.
Hinawakan ako nito sa batok at kapagkuwan ay siniil ako ng halik sa mga labi habang
umiiyak. Tinugon ko ang halik nito.
She was kissing me like she miss me so much. I can feel the longing in her kiss.
Nagtaka ako sa klase ng halik nito pero nawala na iyon sa isip ko nang mas
pinalalim nito ang halik.
My wife did miss me so much, indeed.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 29
--
Goodmorning ! 🤗😍
Tatapusin ko na talaga 'to. Promise !! 'Wag lang akong landiin ni Prince. Haha !
😅😂
💓 ENJOY READING ! 💓
CHAPTER 29
NAPAPIKIT AKO at napangiti nang maramdaman ang masuyong pagyakap ng asawa ko mula
sa likod ko.
"How's my wife? Hindi ka ba naiinip dito sa opisina ko?" Tanong nito at masuyong
hinalikan ang leeg ko.
Pumihit ako at hinarap ko ito. Kaagad ako nitong sinalubong ng mariing halik sa mga
labi. Tinugon ko iyon ng buong puso at nang maghiwalay ang mga labi namin ay
mataman ko itong tinitigan.
Ilang araw na ang nakalipas mula nang lumabas ako sa hospital. After the accident,
halos ayaw na nitong umalis sa tabi ko.
Kahit sa opisina nito ay sinasama ako na parang takot na takot itong mawala sa
paningin ko.
Masuyo ko itong nginitian at hinalikan ko ito sa noo dahilan para mapangiti ito.
"Hindi naman ako naiinip. I shop online kaya nalibang ako." Tugon ko at masuyo
akong humilig sa malapad na dibdib nito.
"Hmm... Anong pinamili ng asawa ko?" Masuyong tanong nito habang hinahaplos ang
buhok ko.
"Baby stuffs." Nakangiting tugon ko.
Sa hospital ay sinabi na ng asawa ko sa akin na buntis ako. Ni hindi ko man lang
napansin iyon. Kaya pala palaging masama ang pakiramdam ko at kung anu-anong mga
pagkain ng hinahanap ko.
Natawa din ako dahil nagsumbong ang kaibigan nitong si Rein na hinimatay daw ang
asawa ko nang malamang buntis ako. Hindi ko akalain na mahihimatay ang isang Ryder
Cole dahil lang sa nalamang buntis ako.
"Why shop online? Puwede tayong pumunta sa mall para mamili kung gusto mo." Anito
at kaagad akong umiling.
"No. Ayokong abalahin ka. Maganda naman ang mga damit sa online. I know the seller
personally. And besides, naaliw ako sa mga baby stuffs kaya inorder ko na." Sabi ko
at tumingala sa asawa ko.
Umayos ako ng tayo at tinitigan kong mabuti ang guwapong mukha nito. Wala pa ring
nagbago. Mula noong unang nagpakilala ito sa akin hanggang ngayon ay napaka-guwapo
pa rin nito at napakatikas.
"Babe, I have something to say." I said and caressed his cheek.
"What is it, babe?"
Titig na titig ako sa mga nito.
"Whatever happens, always follow your heart." Sabi ko at hinawakan ko ang dibdib
nito kung saan nakatapat ang puso nito.
"And once you follow your heart, makikilala mo kung sino ang kasama mo. Malalaman
mo kung sino ang nasa harapan mo. Kung totoo ba siya o kung siya ba talaga ang
tinitibok ng puso mo." Makahulugang sabi ko.
Kumunot ang noo nito.
"Babe, what are you-"
"Just always follow your heart, babe. I know how much you love me and I will trust
you." Sabi ko at ngumiti.
We've been fooled once and we'll make sure that it won't happen again. Please,
kilalanin mo kung sino talaga ako. Malaki ang tiwala ko sa'yo, babe.
Kahit nagtataka ay tumango ang asawa ko.
Hinalikan ko ito sa mga labi na kaagad naman nitong tinugon. Nang maghiwalay ang
mga labi namin ay awtomatiko nitong hinawakan ang tiyan ko.
"Our baby..." He murmured.
Nangingislap ang mga mata nito habang masuyong hinahaplos ang tiyan ko.
"Balang araw ikukuwento ko kay baby na hinimatay ang Daddy niya kasi nandito siya
sa tiyan ko." Sabi ko at mahinang natawa.
"Babe naman." Parang batang napakamot ito sa ulo.
Natawa ako at pinanggigilan ko ang magkabilang pisngi nito.
"Ang cute mo talaga." Natatawang sambit ko.
"100% kamukha ko ang baby natin. Pinaglilihian mo ako, eh." Anito at ngumisi.
"Yabang." I pouted and he laugh.
"I love you." Biglang sabi nito.
Tumibok ng napakalakas ang puso ko. His I love you has the same effect on me since
then. At ang tanging Ryder Cole lang ang may kakayahang patibukin ng ganito kalakas
ang puso ko.
"I love you more." Nakangiting tugon ko.
Masuyo ako nitong niyakap at hinalik-halikan ang balikat ko. Hindi pa ito
nakuntento at bahagya nitong sinipsip ang leeg ko.
Kaagad akong nakaramdam ng init. It's hormones. Simula ng lumabas ako mula sa
hospital ay hindi ito nagtangkang angkinin ako. Alam kong iniisip nito ang
kalagayan ko at gusto nitong magpahinga ako.
Awtomatikong kumilos ang kamay ko at dinama ko ang bagay sa pagitan ng mga hita
nito. He groan because of what I did.
"Babe..." Anas nito.
"I want to make love with you." I whispered.
He look at me with so much desire in his eyes. At hindi na ako nabigla nang binuhat
ako nito at pinaupo sa office table nito.
Kaagad nitong hinubad ang summer dress na suot ko at hinubad ang suot kong bra.
"I love you." He said as he pulled down my underwear.
I smiled at him.
"Making love in your office, huh? Baka biglang pumasok ang sekretarya mo at ang
ibang mga tauhan mo." Nangangambang sambit ko.
He just smiled at me.
"Hindi siya pumapasok ng walang pahintulot ko. The door is lock, wife. And besides,
alam nilang nandito ka sa loob ng opisina ko kaya walang magtatangkang pumasok."
Ngumisi ito at siniil ako ng halik sa mga labi.
Napailing ako at nagpaubaya.
Ibinuka ito ang mga hita ko at lumuhod sa harapan ko.
"Ohhhh..." Napaungol ako nang maramdaman ang dila nito sa kabasaan ko.
Napakapit ako sa magkabilang gilid ng wooden table at malakas na napaungol nang
sipsipin nito ang clitoris ko.
"Ahhh... Ryder..." Napatingala ako sa sobrang sarap ng paghimod ng dila nito sa
pagkababae ko.
Ipinatong nito ang mga binti ko sa magkabilang balikat nito at mas lalong
ipinagduldulan ang mukha nito sa pagitan ng mga hita ko.
Habang walang habas ako nitong kinakain ay pinipisil ng isang kamay nito ang
malulusog na dibdib ko.
Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ko sa magkabilang gilid ng mesa nang mas
lalong binilisan ng asawa ko ang paghimod ng dila nito sa pagkababae ko.
Nanginginig ang mga hita ko sa sobrang sensasyon.
"Ohhh... Ryder. Ahhhh!" Napakapit ako sa buhok nito nang maramdaman ang dulo ng
dila nito sa butas ko.
"Ohhh, fuck!" Hindi ko mapigilang mapamura nang inilabas-masok nito ang dulo ng
dila sa loob ko habang ang isang kamay ay nilalaro-laro ang pagkababae ko.
Sa ilang paglabas-masok ng dila nito ay tuluyang sumabog ang orgasmo ko.
Hingal na hingal ako nang ibinaba nito ang mga hita ko. Tumayo ito at kaagad kong
hinawakan ang butones ng pantalon nito at ibinaba ang zipper nito.
He chuckled and cupped my face.
"My wife is being aggressive now, huh? Hormones?" He smirk and claim my lips.
Mahina itong napamura nang inilabas ko ang kahabaan nito at hinawakan iyon.
"I want this inside me. Now." I demanded.
He let out a soft moan.
"Your wish is my command, my beautiful wife." He murmured and without any further
ado, he slid his length inside me.
He buried it deep and hard.
Titig na titig kami sa isa't-isa habang binabayo ako nito.
"Fuck. You're you so tight, babe." He huskily said and thrust deeper.
"Ohhh, yeah. A-Ang sarap. Isagad mo pa, Ryder. Ohhhh." Nahihibang na sambit ko.
Ibinaon nito ang kabaan at mas isinagad pa. Pabilis ng pabilos ang bawat ulos nito.
Sagad na sagad iyon sa loob ko at halos tumirik ang mga mata ko.
"Tangina, ang sarap mo." Anito habang binabayo ako.
Hinuli nito ang labi ko at mapusok akong hinalikan. Isang malalim at mariing halik
ang iginawad nito sa akin habang mas lalo nitong sinasagad ang kahabaan sa loob ko.
Naglabas-masok ito sa loob ko at mas lalo nitong binabaon at walang habas akong
binabayo.
"Ryder. Ryder. Ryder. Ahhhh! Ohhhh..." Naghalo ang sigaw at ungol ko nang sumabog
ang pangalawang orgasmo ko.
He followed and spurted his semen inside me.
Mariin akong napapikit sa init na dulot niyon sa loob ko.
Pareho kaming hingal na hingal at nagkatititan.
"I love you." Pareho kaming napangiti nang sabay naming banggitin ang mga katagang
iyon.
Hinugot nito ang kahabaan mula sa akin at muli itong lumuhod na ikinasinghap ko.
"B-Babe- Ohhh!" Muli kong naramdaman ang dila nitong hinihimod ang basang-basa kong
pagkababae.
Napatingala ako at nagpaubaya. Hinayaan ko ang asawa ko sa mga gusto nitong gawin
sa katawan ko.
My body belongs to him and my heart belongs to him only.
Halos umabot ito ng dalawang oras sa pagkain sa akin. Ilang beses ako nitong dinala
sa langit. Ilang beses ako nitong pinasigaw dahil sa sobrang sarap. Ilang beses
akong nilabasan hanggang sa natagpuan ko ang sariling nakadapa sa office table nito
at ito ay mabilis akong binabayo mula sa likod.
"Ohhh, Ryder! Ahhhh! Ohhhh..." Halos mapaos ako sa ilang beses na pagsigaw ko.
Mahigpit ako nitong hinawakan sa beywang at mas isinagad ang kahabaan nito sa likod
ko.
"Fuck, yeah. Oh baby, fuck. Fuck! Fuck!" Panay ang malutong na pagmumura nito
habang mabilis akong binabayo mula sa likod.
Umuuga ang magkabilang dibdib ko dahil sa marahas na pagbayo nito at maging ang
office table nito ay nawala na sa dating puwesto niyon. Umuusog iyon hanggang sa
tumama ang dulo niyon sa pader ng opisina nito.
Lumikha iyon ng malakas na tunog. Maging ang swivel chair nito ay natamaan ng mesa
dahilan para matumba iyon sa sahig.
Sumabog na ang orgasmo ko pero ang asawa ko ay patuloy akong binabayo. Sagad na
sagad ang kahabaan nito sa loob ko at mas lalo nito iyong ibinaon hanggang sa
maramdaman ko ang panginginig nito mula sa likod ko at sumabog ang mainit na katas
nito sa loob ko.
Niyakap ako nito mula sa likod.
"Fuck baby, ang sarap-sarap mo tangina." Sambit nito na ikinatawa ko.
Alam kong pangit ang magmura pero sobrang hot ng mura ng asawa ko sa pandinig ko.
Hinugot nito ang kahabaan mula sa akin at pumihit ako paharap sa asawa ko. Kasabay
ng pagkilos ko ay ang pagkabuwal ko.
Mabilis ang mga kilos na hinawakan ako ng asawa ko sa beywang.
"Babe, careful." He said worriedly.
Naikagat ko ang ibabang labi nang maramdaman ang panginginig ng mga tuhod ko.
"It's your fault. You drained me." I pouted.
Hinalik-halikan nito ang labi ko.
"I'm sorry." He said and help me seat on his table.
Itinaas nito ang nakababang boxer shorts at pantalon nito at habang pinupulot nito
ang mga saplot ko ay napaawang ang mga labi ko nang makitang wala na talaga sa
tamang posisyon ang wooden table nito at nagkalat pa ang mga papeles sa sahig ng
opisina nito.
Napangiwi ako. Ryder is so wild in sex department kaya hindi na dapat ako nagugulat
pa. I'm just thankful enough that I can handle his size and how insatiable he is.
Inaamin kong mahaba at malaki talaga ang asawa ko. Napakagaling sa kainan at
napaka-aggresive pa.
Hinahayaan ko itong bihisan ako.
Napangiwi din ito nang makita kung paano nitong kinalat ang loob ng opisina nito
Nagkatinginan kami at sabay na tumawa dahil sa kababalaghang ginawa namin.
Niligpit nito ang mga kalat at hinayaan akong magpahinga sa sofa ng opisina nito.
Nag order din ito ng makakain at tinanong kung ano pa ang mga gusto kong kainin.
Sabay kaming kumain at nagkuwentuhan hanggang sa nagpaalam itong aalis muna saglit
para sa meeting nito.
"Aalis lang ako sandali, ha? Don't tell Ryder. Babalik din ako kaagad." Nakangiting
paalam ko sa sekretarya ng asawa ko.
"Do you want me to assist you, Mrs. Cole?" The secretary asked politely.
Kaagad akong umiling at ngumiti.
"No but thank you. I'll be right back. Sandali lang talaga ako." Sabi ko at
tumalikod.
Ang driver ang kasama ko at sinabi ko ang address na pupuntahan namin.
Nang marating ang lugar na pakay ko ay kaagad akong bumaba at nagpahintay sa
driver.
Diretso akong pumasok sa loob ng bahay. Ang bahay ng mga magulang ko.
Halata ang pagkagulat sa mukha ng mga ito nang makita ako. Hindi ko pinansin ang
mga ito at diretso lang akong nakatingin sa babaeng kasama nila.
Naglakad ako patungo sa babae na diretso na ring nakatingin sa'kin.
"Anak-"
Malakas kong sinampal ang babae na ikinagulat nito.
"Y-You-" Hindi nito natapos ang sasabihin nang muli ko itong sinampal, mas malakas
pa sa una.
"Anak-" Tinabig ko ang kamay ni Mommy nang hawakan ako nito.
Diretso lang akong nakatingin sa babaeng nasa harap ko. Diretso lang akong
nakatingin sa kambal ko.
"Ngayon mo sabihin sa akin kung sino ang totoong Chloe sa ating dalawa." Mariing
usal ko.
Nanlaki ang mga mata nito, nagulat sa sinabi ko.
Ngumisi ako at sa huling pagkakataon ay sinampal ko ito.
"You'll pay for everything, Claire. Ninakaw mo ang pagkatao ko. Sinira mo ako at
nilayo mo ako sa asawa ko pero hinding-hindi mo makukuha ang pagmamahal ni Ryder.
Isa ka lang basura na uhaw sa pagmamahal. Hinding-hindi mo makukuha ang pagkatao ko
at mas lalong hindi mo ako mahihigitan. You will never be me and you can never have
what's mine. You're just a pathetic bitch!" Matalim ang bawat katagang lumabas mula
sa mga bibig ko at lumuluhang tinignan ko ang mga magulang ko.
"I'm so disappointed. Galit ako sa inyong dalawa pero tandaan niyo na mahal na
mahal ko pa rin kayo." Iyon ang huling salitang binitawan ko bago ako tumalikod at
nilisan ang bahay ng mga magulang ko.
Lumuluha ako habang nasa biyahe.
Nang makabalik sa opisina ni Ryder ay nakita ko ito doon na pabalik-balik na
naglalakad habang nasa tenga nito ang cellphone.
He looks worried and scared. Alam kong ako ang tinatawagan nito dahil kanina ko pa
nararamdaman ang pag vibrate ng cellphone ko.
Naglakad ako patungo sa asawa ko at niyakap ko ito mula sa likod.
"I'm just here, babe. Hindi kita iiwan. Hinding-hindi na." Sambit ko.
Kaagad itong pumihit paharap at niyakap ako ng mahigpit.
"I was so worried. Fuck." He said as he hug me tighter.
I smiled and hug him back.
This man, he suffered a lot because of me. And I promise that I won't leave by his
side anymore. I won't let someone ruin us again.
I will never let them ruin us.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 30
--
CHAPTER 30
PINAGMASDAN KO ANG ASAWA ko habang mahimbing itong natutulog.
Masuyo kong hinaplos ang pisngi nito at hinalikan ko ito sa mga labi. Dahan-dahan
ay tinanggal ko ang kamay nitong nakayakap sa beywang ko at walang ingay na bumaba
ako mula sa kama.
Lumabas ako at naglakad patungo sa kuwarto. Ang kuwarto kung saan naroon ang mga
gamit ko. Ang mga gamit ko noon na tinago at iningatan ng pinakamamahal kong asawa.
Pumasok ako at napangiti nang makita ang malaking litratong nakasabit sa dingding
ng kuwarto. It's our wedding pictorial.
Inikot ko ang paningin sa kabuuan ng kuwarto at tumigil ang tingin ko sa gitarang
naroon. Napailing ako at napangiti nang maalala kung paanong sinira ni Ryder iyon
noong pinakialaman ko iyon.
Kinuha ko ang gitara at sinipat iyon. Mukhang pinaayos ng asawa ko ang gitara.
Muli akong napangiti. Ang ngiting may kasamang luha.
"Babe, sa limang taon na wala ako, paano mong nakayanan ang lahat? You suffered a
lot, didn't you? It was so unfair that you live your life in the dark and you
remember everything, you always remember our memories together but look at me, I
lost my memory." I sighed as I wipe my tears.
Pero kahit anong punas ko yata ay tuloy-tuloy iyong umaagos.
I remember everything. From the very first day that I met him and from the very
last day that I was with him.
Lahat-lahat ng iyon ay nanumbalik sa alaala ko.
Natigil ako sa paglalakad nang makita ang ina ko habang seryoso nitong kausap ang
private investigator ng pamilya namin.
Bagsak ang balikat nito at pabgsak na naupo sa sofa nang makaalis ang private
investigator.
Naglakad ako at nilapitan ko ito. Umupo ako sa tabi nito at hinawakan ko ang kamay
nito.
"You okay, ma?" I worriedly ask.
Umiling ito at mangiyak-ngiyak na pinagsiklop ang mga kamay namin.
Napabuntong-hininga ako.
"Ma, mahahanap natin ang kapatid ko. Tiwala lang kaya 'wag ka ng malungkot, okay?
Ang ilang taon na paghahanap niyo sa kapatid ko ay matutumbasan din balang araw."
Sambit ko at hinalikan ko ito sa noo.
"I'm the worst mother, sweetie. Kung sana ay hindi ako naging pabaya, hindi sana
nawala ang kapatid mo noong apat na taong gulang pa lamang kayo. Kasalanan ko ang
lahat." Humihikbi ito.
"Ma, hindi mo kasalanan. Wala kang kasalanan. It just happened suddenly. 'Wag mong
sisihin ang sarili mo, okay? Kapag nahanap na natin siya, babawi tayo. We will love
her and will give her everything. Just be strong, please? Mahahanap natin si
Claire, ma. At kapag nakita na natin siya, mamahalin natin siya at aalagaang
mabuti." Sabi ko at mahigpit ko itong niyakap.
I feel sad for my mother. Halos hindi na ito nakakatulog ng maayos dahil sa
paghahanap sa kakambal ko. Kahit ang ama ko ay hindi rin tumitigil sa paghahanap.
We lost my twin sister when we were 4 years old. Masyado pa akong bata noon para
maalala ang buong detalye pero alam kong may kakambal ako.
Basta't ang naaalala ko lang ay palagi kong tinatali ang buhok nito sa kabila ng
batang edad ko at ako din minsan ang nagpapatahan dito kapag umiiyak ito.
At ngayong malaki na ako ay hindi pa rin sumusuko ang mga magulang ko sa paghahanap
sa kapatid ko. Gabi-gabi ay pinapanalangin ko sa Diyos na sana ay makita na namin
ito at makasama. Wala akong ibang gusto kundi ang makitang masaya ang mga magulang
ko.
"May pasok ka sa university mo ngayon, hindi ba? Mag-almusal ka muna bago ka
umalis." Sabi ng ina ko habang hinahaplos ang buhok ko.
Napatingin ako sa wrist watch ko at napangiwi.
"Doon na lang ako kakain, ma. Late na ako." Sabi ko at mabilis ko itong hinalikan
sa pisngi. "Have to go. I love you." Paalam ko at dali-dali ng lumabas.
Nakaabang ang driver namin sa tapat ng kotse at kaagad akong pinagbuksan ng pinto
nang makita ako.
"Salamat, Manong." Nakangiting usal ko nang makapasok sa loob ng kotse.
Habang nasa biyahe ay inaayos ko ang mga gamit ko.
"Manong, salamat po. 7:00pm pa 'yong out ko mamaya kaya magpahinga ka po munang
mabuti. Ingat pabalik sa bahay." Nakangiting sambit ko sa driver pagkatapos kong
bumaba mula sa kotse.
Nakangiting sumaludo ito sa akin at nagpaalam.
Dali-dali akong pumasok sa university. Nakangiting binati ko ang security guard na
nagbabantay sa gate.
"Napakagandang umaga na naman dahil naririto ka na, Miss Chloe." Sabi ng guard na
malapad na nakangiti.
"Binobala mo na naman ako, Manong." Natatawang tugon ko.
"Totoo naman. Bali-balita pa nga na ikaw ang gagawing candidate para sa Campus
Queen. Aba, hindi sila nagkakamaling piliin ka." Anito na todo-todo ang papuri sa
akin.
"Oo na, Manong. Gusto mo lang ng pizza niyan, eh." Natatawang sambit ko.
"Mamaya ipapa-deliver ko dito." Mahinang sambit ko at natatawang nagpatuloy sa
paglalakad.
Halos ka-close ko ang mga tao dito sa university. Kilala ako ng halos karamihan at
binansagan pa akong Miss Friendship dahil sobrang napaka-friendly ko daw.
Naiiling na nagpatuloy ako sa paglalakad. Late na talaga ako.
"What's your name?" The man asked, smiling.
Nabigla ako dahil sa biglaang pagharang nito sa dinaraanan ko.
Nagpalingon-lingon pa ako sa paligid dahil baka hindi ako ang tinatanong nito pero
wala akong nakitang ibang tao.
I'm wearing my all-white uniform and hugging my book on my chest. I have class for
today and I'm really on a rush right now and this man suddenly made me stop from
walking just to ask my name.
I ignored him. I started to walk again pero makulit ito at hinarangan ako ulit.
"Hey. I just want to know your name. I have a crush on you and if you just let me,
I want to court you. I'm from IT Department. You're from Nursing Department, right?
Matagal na kitang napapansin at ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na
lapitan ka." Anito at napakamot pa sa ulo at alanganing ngumiti.
"You can ask anyone to know my name." Seryosong sambit ko.
Kung sa IT Department ito, talagang hindi nito alam ang pangalan ko dahil malayo
ang deparment ng mga ito sa department namin.
Ngumiwi ito.
"But I want to know it from you." He murmured.
I sighed. Iba din pala ang trip ng lalaking 'to.
"I'm sorry pero nagmamadali ako."
"Just your name, please." He pleaded.
Muli ay napabuntong-hininga ako.
"My name is Chloe."   Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa mga labi nito.
Wala sa sariling napahawak ako sa dibdib nang maramdaman ang malakas na pagtibok ng
puso ko. What was that?
Tumikhim ako at mabilis kong nilampasan ang lalaki.
"Hey, Miss Chloe." Tawag nito sa akin.
Natigil ako sa paglalakad at kunot-noong nilingon ko ito.
"Nice to meet you. My name is Ryder Cole. Tandaan mo ang apelyido ko. Alam mo kung
bakit? Dahil ididikit ko ang apelyido ko sa pangalan mo sa tamang panahon."
Mayabang itong ngumisi at namulsa at kapagkuwan ay tinalikuran ako.
Napakurap-kurap ako. Ryder Cole? His name is familiar. Oh! Siya ang nag-iisang anak
ni Senator Cole!
Unti-unting nag sink-in sa utak ko ang sinabi nito. Napailing ako at parang baliw
na napangiti sa hindi ko malamang kadahilanan.
"Ryder Cole. Ryder. Nice name." Naiiling na sambit ko at nakangiting tinungo ang
Nursing Department.
Buong araw akong masaya at hindi maalis sa isip ko ang lalaking humarang sa'kin
kanina.
At ang pangalang Ryder lang ang tanging nasa isip ko sa buong araw hanggang sa
pagtulog ko.
Tinamaan ba ako ni Kupido?
To be continued...
A/N: On the next chapter, it's still Destinee's forgotten memories so please bear
with me.💖🤗

--- --- ---

Chapter 31
--
Sorry for the late update. Enjoy reading ! 💓
See you sa mga sasama sa mini-meet up at SM North ! 🤗💖
CHAPTER 31
"CHLOE MADRIGAL." Natigil ako sa paglalakad nang marinig ang pangalan ko.
Lumingon ako at nakita ko ang lalaking humarang sa akin noong nakaraang araw.
"May kailangan ka?" Tanong ko.
Namulsa ito at naglakad patungo sa akin.
"Ready yourself from now on. I'm gonna court you, Miss Chloe. And...you will be
mine." Matamis itong ngumiti bago ako tinalikuran.
Napakurap ako at kapagkuwan ay napailing habang wala sa sariling napahawak sa
dibdib.
That man made my heart beats so fast since the first time I saw him.
Muli akong napailing at nagpatuloy sa paglalakad. It's foundation today in our
university kaya abala ang lahat ng mga estudyante. May mga palabas at pakulo ang
iba't-ibang departments.
Ang Nursing Department ay naghanda ng sayaw at kanta. Naghanda din ng banda at ako
ang kinuhang vocalist. Ang ibang departments naman ay may kung anu-anong pakulo.
Meron pa ngang surprise wedding daw sa kung sinuman ang matiyempuhan nilang
dumadaan na mga estudyante, couple man ang mga ito o hindi.
Meron na akong nakikitang babaeng estudyante kanina na basta na lang hinila at
pinosasan kasama ang mga nahila din nilang lalaking estudyante at pinasok na sa
wedding booth.
Kaninang umaga ang opening ceremony. Hindi lang ako maagang dumating dahil medyo
masama ang pakiramdam ko.
"Are you ready later? Tatlong kanta ang kakantahin mo. Masama pa naman ang
pakiramdam mo. Kaya mo ba?" Tanong ni Philip, ito ang drummer namin.
Tumango ako at ngumiti.
"Tatlo lang naman. Kakayanin." Sambit ko habang tinitignan ang lyrics sa papel na
hawak ko.
"We will start 30 minutes from now. Be ready, team." Iyon ang sabi isa pa naming
kasama.
Hinanda namin ang mga instrumentong gagamitin. Nasa loob kami ng stadium at paunti-
unti ay pumapasok na ang mga kapwa naming estudyante. Parami sila ng parami at
mukhang interesado sa hinanda namin.
Bigla tuloy akong kinakaban. Inaalala ko ang boses ko dahil baka mapiyok ako lalo
pa't medyo napaos ako dahil sa sama ng pakiramdam ko.
Lumapit si Philip sa akin at inabot ang gitarang gagamitin ko.
"Kaya mo 'yan." Anito at mahinang tinapik ang balikat ko.
"Thank you." Nakangiwing sambit ko at napabuntong-hininga.
"Nasaan si Cedric?" Kunot-noong tanong ko.
Isa din ito sa mga vocalist. Actually ay ito ang makaka-duet ko sa unang kanta na
kakantahin namin.
"Oo nga no? Nasaan na 'yon?" Si Philip na napakamot pa sa ulo.
Napailing ako.
"Kantahin ko na lang lahat kung sakaling hindi siya makakarating. Kakayanin naman."
Sabi ko na lang habang kinakalabit ang gitara ko para masigurado kung maayos iyon.
"Kaya mo talaga? Maghanap na lang ako ng papalit kay Cedri-"
"No need." Putol ko sasabihin ni Philip.
Wala ng oras para maghanap pa ng makaka-duet ko dahil ilang minuto na lang ay mag-
uumpisa na kami. At isa pa, kung sakaling makahanap man ay kulang ito sa practice.
Ilang sandali lang ay pumuwesto na ako at ang mga kasama ko sa stage. Inikot ko ang
paningin sa stadium at hindi sinasadya ay natuon ang tingin ko sa lalaking matiim
na nakatingin sa'kin.
He smiled when our eyes met. Sumaludo pa ito sa akin habang nakangiti.
Sobrang lakas ng tibok ng puso ko dahil sa ginawa nito. Nailang din ako sa klase ng
pagtitig nito sa'kin kaya kaagad akong nag-iwas ng tingin.
Tumikhim ako at pinahid sa suot kong pantalon ang magkabilang kamay ko dahil
pinagpapawisan iyon. Hindi ko alam kung dahil ba iyon sa kaba ko o dahil sa
lalaking nginitian ako.
"Chloe, ready?" Philip asked.
I look at him and nodded.
Nag-umpisa ang mga kasama ko sa kani-kanilang instrumento kasabay ng pagtipa ko sa
gitarang hawak ko.
Sa intro pa lang ng tugtog ay naghiyawan na ang mga kapwa naming estudyante na tila
kinikilig. It's because of the song.
Say That You Love Me will be my first song.
Ito ang kantang kailangan ko ng may ka-duet pero bahala na. Wala ang kasama ko kaya
kakantahin ko na lang lahat.
Pumikit ako at nag-umpisang kumanta sa harap ng mikropono na nakalagay sa
microphone stand.
My morning starts to shine With teardrops in my eyes 
Dumilat ako at saktong nagtama ang mga mata namin ni Ryder Cole na mataman pa ring
nakatingin sa'kin.
He smiled. Muli ay nag-iwas ako ng tingin at nagpatuloy sa pagkanta.
And here I am alone starting to realize That my days would be brighter If I could
learn to hide The feelings that I have for you Keep haunting me inside
Akmang kakantahin ko ang male part ng kanta nang may sumalo niyon kaya natigilan
ako.
Then my days begin With simple thoughts of you Hoping that tomorrow will be me and
you Sharing dreams with each other And making them come true Holding one another,
saying all I need is you
Hinanap ng mga mata ko kung sino ang kumakanta at nabigla ako nang makita si Ryder
Cole na naglalakad patungo sa akin habang may hawak na mikropono at kumakanta.
Ang mga estudyante ay lumakas ang mga hiyawan nang makita si Ryder na papalapit sa
gawi ko.
Sinabayan ko ito sa chorus nang makabawi ako sa pagkabigla.
But will you say that you love me And show me that you care Say when I need you You
will always be there But if you go and leave me (Ooh) This I swear is true My love
will always be with you
Titig na titig ito sa mga mata ko nang tuluyang makaakyat sa stage. I continued
singing my part while looking at him.
Now my nights would end With just one wish, that's you To hold me in the dark And
help me make it through 
Ngumiti ito at mas lalong lumapit sa'kin. Nabigla ako nang hinawi nito ang ilang
hibla ng buhok kong nakatatakip sa mukha ko habang kinakanta ang susunod na stanza.
'Cause the pain that's inside me Would simply melt away 
Sinabayan ko ito sa susunod na lyrics.
If I had you here with meAnd promise me you'd stay
But will you say that you love me And show me that you care Say when I need you You
will always be there But if you go and leave me (Ooh) This I swear is true My love
will always be with you
But will you say that you love me And show me that you care Say when I need you You
will always be there But if you go and leave me (Ooh) This I swear is true My love
will always be with you My love will always My love will always ooh, ooh My love
will always be with you
Naghalo ang palakpakan at hiyawan nang matapos kami sa pagkanta.
"Nice voice." Nakangiting sambit nito at ginulo ang buhok ko.
Mas lalong lumakas ang mga hiyawan na parang kilig na kilig ang mga ito sa aming
dalawa.
"T-Thank you." Nauutal na tugon ko.
Ngumiti ito at tinitigan akong mabuti.
"Damn. Ang ganda-ganda mo pala talaga kapag ganitong nasa malapitan kitang
nakikita. Nasanay akong tinitignan ka lang mula sa malayo." Anito at hinawakan ako
sa pisngi.
Naikagat ko ang ibabang labi.
"E-Excuse me pero maraming estudyante sa harapan natin. N-Nakakahiya." Sabi ko at
medyo yumuko.
He let out a soft chuckle and faced the students.
"Everyone, my name is Ryder Cole and this girl beside me will be my girlfriend.
Soon." Anito sa lahat at nanlaki ang mga mata ko dahil ginamit nito ang hawak na
mikropono para magsalita kaya narinig iyon ng karamihan.
Mas lalong lumakas ang hiyawan sa paligid dahil sa sinabi nito.
Pinanlakihan ko ito ng mga mata pero mahina lang itong natawa.
"Instead of singing here alone, why don't you allow me to sing for you, Miss Chloe?
How about that?" He asked, smiling.
Mabilis na sumang-ayon ang mga kapwa namin estudyante.
"I-I-"
"Please?" He begged.
"Pagbigyan mo na, Miss Chloe! Nanliligaw 'yan! Pagbigyan mo na!" Halos sabay-sabay
na sigaw ng mga estudyante na ikinangiwi ko.
Naglakad si Ryder patungo sa mga kasama ko at may sinabi ito na hindi ko naman
naririnig.
Nagpatango-tango lang ang mga kasama ko na tila sumasang-ayon sa sinasabi ng
binata. Ilang sandali lang ay tumingin si Ryder sa akin.
"This is for you, babe." He said and smiled.
Nag-umpisang magpatugtog ang mga kasama ko at ang binata ay nag-umpisang kumanta.
It's undeniable That we should be togetherIt's unbelievableHow I used to sayThat
I'd fall neverThe basis is need to knowIf you don't knowJust how I feelThen let me
show you nowThat I'm for realIf all things in timeTime will reveal
OneYou're like a dream come trueTwoJust want to be with youThreeGirl, it's plain to
seeThat you're the only one for meAnd fourRepeat steps one through threeFiveMake
you fall in love with meIf ever I believe my work is doneThen I'll start back at
one
It's so incredibleThe way things work themselves outAnd all emotionalOnce you know
what it's all about, heyAnd undesirableFor us to be apartI never would have made it
very far'Cause you know you've got the keys to my heart
OneYou're like a dream come trueTwoJust want to be with youThreeGirl, it's plain to
seeThat you're the only one for meAnd fourRepeat steps one through threeFiveMake
you fall in love with meIf ever I believe my work is doneThen I'll start back at
one
Say farewell to the dark of nightI see the coming of the sunI feel like a little
childWhose life has just begunYou came and breathed new lifeInto this lonely heart
of mineYou threw out of the lifelineJust in the nick of time
OneYou're like a dream come trueTwoJust want to be with youThreeGirl, it's plain to
seeThat you're the only one for meAnd fourRepeat steps one through threeFiveMake
you fall in love with meIf ever I believe my work is doneThen I'll start back at
one
Halos nakatulala lang ako at tila nahipnotismo sa mga titig nito. Tapos na nito ang
kanta pero parang hindi pa rin ako makapaniwala. He really sang for me and a song
Back at one is  one of my favorites.
"Miss Chloe Madrigal, you're the only one for me. So, I will ask you this, can I
court you and will you allow me to treat you as my one and only girl?" He was
asking me in front of so many people here in our university.
"Y-Yes, then." Wala sa sariling sagot ko.
He smiled widely and look at me with so much emotions in his eyes.
"Ready ka na bang mahalin ako? Kasi ako matagal na akong handang mahalin ka." Anito
at matamis na ngumiti.
And this is the start of our love story.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 32
--
MERRY CHRISTMAS, EVERYONE ! 💖💛
Happy Holidays ! 💓 God bless us all !
CHAPTER 32
"GOODMORNING, BABE." Ang nakangiting si Ryder ang sumalubong sa akin paglabas ko
mula sa kuwarto.
Nanlaki ang mga matang tinignan ko ito at mabilis na nilapitan.
"Anong ginagawa mo dito?" Kinakabahang tanong ko at nagpalinga-linga sa paligid.
I look at him again when I heard him chuckled.
"If you're worried that your parents might see us, don't worry. I already talk to
them earlier and I have their blessings. We're legal now, babe. I told them that I
am your boyfriend." He was smiling while saying those words.
Napaawang ang mga labi ko.
"Y-You did that?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
Nakangiting tumango ito.
Sinagot ko ang binata one month ago.
After two months of courting me, sa mismong birthday nito ay sinagot ko ito. Ayoko
na din namang patagalin pa dahil alam kong doon din kami papunta. Hiniling ko lang
sa binata na huwag munang ipaalam sa mga magulang ko dahil wala akong lakas ng loob
na sabihin sa kanila.
My boyfriend wants to meet my parents kahit pa noong nanliligaw pa lang ito. Ako
lang talaga itong ayaw dahil kinakabahan ako. At ngayon, hindi ako makapaniwalang
kinausap nito ang mga magulang ko.
"Anong sabi nila?" Kaagad na tanong ko.
"They're inviting me for dinner tonight to know me better." He said and lean in to
kiss my forehead.
Nag-init ang pisngi ko dahil sa ginawa nito. Hindi ako sanay sa ganitong gestures
ng kasintahan ko. He's been a gentleman. Kapag magkasama kami ay tamang hawak lang
ito sa kamay ko at pahalik-halik sa noo ko. He tried to kiss me on my lips pero
dampi lang ang ginagawa nito na parang natatakot itong mas mapadikit lalo ang mga
katawan namin.
"See you later, babe." He said and smiled.
"Thank you for coming here to face my parents." I said and smiled.
"Dahil ganyan ako kaseryoso sa'yo. Mahal kita, alam mo 'yan." Mataman ako nitong
tinitigan sa mga mata ko.
Tumango ako at muling ngumiti.
"I love you din." Sabi ko at naikagat ko ang ibabang labi.
He chuckled. Ginulo nito ang buhok ko.
"I have to go. Babalik ako mamaya. I'll just buy some gifts for your parents and-
Oh, you don't like flowers, right? I'll just buy chocolates na lang for you." Anito
at napakamot sa ulo.
Napapailing na itinulak ko ito palabas. Alam nitong ayoko sa mga bulaklak pero
hindi nito alam ang tunay na rason kung bakit ayaw ko niyon. Ayoko na rin ding
sabihin dahil mukhang hindi rin naman big deal.
Nakangiting hinatid ko ito ng tanaw habang papalayo ang sasakyan nito.
Muli akong pumasok sa bahay at buong araw akong masaya. Simula nang naging
kasintahan ko si Ryder para mas lalong naging makulay ang mundo ko. I really did
fall for him that hard.
Sumapit ang gabi at dumating ang kasintahan ko. Nagsalo-salo kami sa dinner at
maraming tanong ang mga magulang ko sa binata. I'm just glad that my boyfriend
answered them with a smile. Parang hindi mo man ito kakitaan ng kaba samantalang
ako ay pawis na pawis na ang mga kamay.
And thankfully, natapos ang dinner ng masaya at naging opisyal na talaga kaming
magkasintahan ni Ryder sa harap ng mga magulang ko.
"Thank you for inviting me, Tito, Tita." Ryder smiled at my parents.
"Basta ang sinabi ko sa'yo, ha? Ingatan mo ang prinsesa namin. Tapusin niyo muna
ang pag-aaral niyo. 'Wag mong sasaktan at papaiyakin ang anak ko." Bilin ng ama ko.
Hinawakan ni Ryder ang kamay ko at nginitian ako.
"I won't, Tito. I won't." Anito sa nangangakong mga mata.
Nakaingiting napailing ako.
"Ihatid mo na ang kasintahan mo sa labas, anak." Utos ni mama at nginitian ang
binata.
Magalang na nagpaalam ang kasintahan ko sa mga magulang ko at sabay kaming naglakad
papalabas ng bahay.
"Take care on your way home." Sabi ko habang binubuksan nito ang pinto ng sarili
nitong kotse.
Tumingin ito sa akin at kinabig ako sa beywang. Hinalikan nito ang noo ko.
"Kung puwede lang huwag umuwi para makasama pa kita ng mas matagal. I'm always like
this whenever I'm with you. 'Yong pakiramdam na ayoko nang matapos ang oras na
kasama kita." Anito at napabuntong-hininga.
"Pareho lang naman tayo." Nahihiyang pag-amin ko.
"Pakasalan na kaya kita?" Tanong nito, seryosong-seryoso.
Natatawang pinisil ko ang matangos na ilong nito.
"Nag-aaral pa tayo." Naiiling na sambit ko.
"Graduating na ako." Anito.
"Well, not me. I have two years to spend pa for my studies." Natatawang sambit ko.
Tumango-tango ito.
"May trabaho na ako niyan. I'll just wait until you graduate from college. Kahit
nga nag-aaral ka pa gusto na kitang pakasalan. I can provide for you, you know
that." Anito, walang himig na kayabangan sa boses.
Parang normal na normal lang ang sinabi nito. Well, it's true. Hindi basta-basta
ang mga Cole. They have everything in this world. Kahit hindi ito magtrabaho,
mabubuhay ito. But still, ayoko pa rin. Gusto kong makapagtapos kami pareho.
"Don't be pressured. Maghihintay ako, babe. Basta sa akin ka lang magpakasal."
Anito at muli akong hinalikan sa noo.
Tumango ako at ngumiti.
"It's getting late. Go home ka na. Send my regards to your dad." I said and kiss
him on the cheek.
I already met his dad two weeks ago. Mabait ang ama nito at joker. Nakapalagayan ko
ito ng loob dahil napaka-natural lang talaga nito kahit isa pa itong senador ng
bansa. No wonder the people around him loves him a lot. At nakikita kong magiging
magaling itong leader ng bansa sa tamang panahon.
"Goodnight, babe." Ryder said and gave me a peck on my lips.
Ang akala kong dampi lang ay naging malalim. He inserted his tongue inside my
mouth. Wala sa sariling tinugon ko ito at nangunyapit ako sa leeg nito at ito naman
ay hinawakan ako sa batok para mas lalong palalimin ang halik.
Ilang minuto din yata kaming naghalikan na parang ayaw bitawan ang labi ng isa't-
isa. Ito ang unang pagkakataon na naghalikan kami ng matagal at malalim at sobrang
nakakalunod pala.
Nang maghiwalay ang mga labi namin ay nagkatitigan kaming dalawa, nag-uusap ang mga
mata at mga puso.
"I love you." Sabay naming binanggit ang mga katagang iyon at pareho kaming
ngumiti.
"I have to go. B-Baka kung saan pa tayo mapunta." Mahinang sambit nito, malamlam
ang mga mata.
Tumango ako.
"Take care." Sabi ko at bahagyang umatras.
Wala sa sariling napahawak ako sa dibdib, tila nalulunod pa rin sa kakatapos na
halikan namin ng kasintahan ko.
"R-Ryder, we shouldn't do this next time. I-I mean, m-mainit sa pakiramdam a-at..."
Hindi ko matapos-tapos ang sasabihin.
Mahina itong natawa.
"I understand, babe. I really do understand. Pareho lang naman tayo ng
nararamdaman. May tamang panahon para diyan at handa akong maghintay para sa'yo."
Anito at sa muling pagkakataon ay hinalikan ako nito sa noo.
Nakangiting nagpaalam ito pero halata sa hitsura nito na parang ayaw pa nitong
umuwi.
Napapailing na hinatid ko ito ng tingin hanggang sa mawala na sa paningin ko ang
kotse nito. Nakangiting naglakad ako papasok sa bahay at dumiretso sa kuwarto ko.
Parang baliw na tinitigan ko ang labi ko sa harap ng salamin. Ramdam ko pa rin ang
lambot ng labi ng kasintahan ko doon. Kilig na kilig ako at hindi mapuknat ang
ngiti sa mga labi ko.
Lumipas ang mga araw, buwan at taon. Sa wakas ay graduating na ako. Nanatili kaming
matatag ni Ryder. Hatid-sundo ako nito sa university kahit hindi na ito doon nag-
aaral. Palagi itong may oras para sa'kin at habang tumatagal ay mas lalo naming
minahal ang isa't-isa.
It's our second year anniversary as a couple at kagagaling lang namin sa dinner. We
celebrated our anniversary inside a romantic restaurant. It's a surprise dinner. Si
Ryder lahat ang nag effort.
"Babe, thank you." Sabi ko habang nagmamaneho ito.
He just smiled and held my hand. Hinalikan nito ang likod ng palad ko habang ang
mga mata ay nakatuon sa kalsada.
Bahagya akong napapitlag nang marinig ang malakas na pagkulog. Napangiwi ako nang
makita ang unti-unting pagpatak ng ulan mula sa labas hanggang sa lumakas iyon.
"May bagyo ngayon." Sabi ng kasintahan ko at tumingin sa akin.
Naikagat ko ang ibabang labi nang makitang napakalakas ng ulan sa labas. Na stuck
din kami sa traffic.
"We should find a hotel to stay, babe. Malayo pa tayo sa bahay. Ayokong magmaneho
ka ng ganyan kalakas ang ulan. It's better to be safe." Sambit ko, nag-aalala.
"Okay. I'll park my car at the nearest hotel." Tugon nito habang nakatingin sa
harap.
Medyo nakausad kami sa traffic at nang makakita ito ng five star hotel ay pinasok
nito ang kotse sa parking lot.
Kaagad itong bumaba at pinagbuksan ako ng pinto.  I texted my mom that I can't go
home tonight because of the heavy rain. Sinabi ko rin na kasama ko si Ryder.
She just replied okay and I love you and don't get pregnant. Napailing ako
pagkatapos kong basahin ang reply nito.
"Si mama talaga." Naiiling na sambit ko.
Tinignan ko ang kasintahan ko na abala na sa pakikipag-usap sa front desk ng hotel.
Malaki ang tiwala ng mga magulang ko kay Ryder. Halos anak na nga ang turing nila
sa kasintahan ko at kapag may tampuhan kami minsan, mas kampi pa ang mga ito sa
binata.
Minsan na rin akong hindi nakauwi nang mapunta ako sa mansyon kung saan nakatira
ang kasintahan ko. Actually, ilang beses na akong natulog doon. May sarili pa akong
kuwarto na sadyang pinaayos ni Ryder.
It was just a sleep over. Parang normal lang at ni minsan ay hindi nagtangka ang
kasintahan ko na tabihan ako sa pagtulog. We both know our limitations. Madalas
kaming maghalikan, 'yong malalim na halik pero hanggang doon lang kami.
"The other rooms are reserved, babe. And others are occupied. There's only one room
left. May magche-check out daw pero mamayang madaling araw pa. Hintayin ba natin
para seperate tayo ng rooms at-"
"No, we'll take that. Gusto ko na din makapagpahinga. Okay lang naman siguro kung
nasa iisang kuwarto tayo, di' ba?" Inosenteng tanong ko.
Natigilan ito at kapagkuwan ay napangiwi.
"Mukhang magdamag akong magtitiis." Anito sa mahinang boses kaya hindi ko narinig.
"Well?" Untag ko.
Kaagad itong tumango at muling lumapit sa front desk. Nang makabalik ay dala na
nito ang key card.
Sabay kaming pumasok ng elevator at tinungo ang room number 322.
Nang makapasok doon ay nagkatinginan kaming dalawa ng binata. Ngumiti ito sa akin.
"Magpahinga ka na." Anito at kinuha ang dala kong sling bag at pinatong iyon sa
bedside table.
"S-Saan ka matutulog?" Tanong ko.
"Puwede ako sa sofa o kaya sa sahig. Kahit saan." Tugon nito.
"Malapad naman 'yong kama. Puwede kang tumabi sa'kin." Sambit ko.
Tumitig ito sa mga mata ko.
"Looks like you're inviting me, babe. 'Wag mo akong subukan. Malapit na malapit
nang maubos ang pagpipigil ko." Anito at napabuntong-hininga.
Mahina akong natawa. Alam na alam ko at nakikita ko kung paano nitong napipigilan
ang sarili. That's why I love him more for that. Hindi ito gumagawa ng hakbang na
hindi ko magugustuhan.
"Happy anniversary again, babe." Sambit ko at hinalikan ko ito sa mga labi.
He immediately responded to my kisses and grab me on my waist.
Mahina itong napamura nang dinikit ko ang sariling katawan sa matipunong katawan
nito.
He pulled away from me and look at me.
"Babe, pinapahirapan mo ako." Paos ang boses na sambit nito.
Mahina akong natawa.
"Sino ba kasing nagsabing magpigil ka?" Pilyang tanong ko.
Dumilim ang mukha nito habang nakatingin sa'kin.
"Tangina." Malutong itong napamura at kapagkuwan ay siniil ako ng mapusok na halik
sa mga labi.
And tonight, I decided to give myself to Ryder Cole. The love of my life. My man.
Lumipas pa ang mga araw at buwan, tuluyan akong naka-graduate ng college and my
relationship with Ryder is getting stronger. Halos kilala na namin ang isa't-isa.
Mas lalong lumalalim ang pagmamahalang nabuo namin. Alam naming pareho ang mga ayaw
at gusto namin. Nag-aaway man kami minsan pero hindi namin iyon hinahayaang
tumagal.
Si Ryder ang klase ng lalaki na hihilingin ng kahit na sinuman. Napaka-thoughtful
nito, responsable, very understanding, sobrang sweet at sobra-sobra kung magmahal.
Kung puwede lang nitong ibigay ang buong mundo sa'yo ay ibibigay nito.
Pagkatapos ng may nangyari sa'min, mas lalo ako nitong nirespeto. We made love for
how many times. Talagang pagmamay-ari na nito ang katawan ko at inaangkin ako sa
tuwing may pagkakataon kami. Madalas ay sa mansyon ng mga ito dahil madalas akong
naroroon.
And I'm thankful that Ryder is using protection. He don't want to impregnate me
yet. Ang sabi nito ay papakasalan muna ako nito bago ako buntisin kahit gustong-
gusto na nitong mabuntis ako. Mabuti na lang at sa first night namin ay hindi ito
sumabog sa loob ko. Naging maingat ito nang gabing iyon.
Napaka-effort ng kasintahan ko at hindi nawawalan ng oras para sa'kin. Our
relationship is almost perfect. Tila kami matatag na pader na walang sinuman ang
makakabuwag.
Pero nagkakamali ako. Dahil sa pagdating ng isang tao sa buhay namin ay nakatakdang
masira ang lahat.
"We found her." Mama said and cried.
Niyakap ako nito ng mahigpit na mahigpit.
"We found your sister, anak. We found her." Halata ang kasiyahan sa boses ng ina
ko.
Napangiti ako habang lumuluha.
"Thank you, God." I murmured.
My mother pulled away from me.
"W-Where is she now, ma?" Excited na tanong ko.
"Parating na siya. Your father fetch her, anak. She's on her way." She said,
smiling.
"Finally! Makikita ko na din ang kapatid ko. Makakasama na natin siya, ma." Sobrang
galak na galak ako.
Excited akong sabihin ang magandang balita na 'to kay Ryder. Siguradong matutuwa
ito dahil alam nitong may nawawala akong kapatid.
Ilang sandali lang ay pumasok na ang ama ko sa bahay. Kasunod nito ang babaeng
kamukhang-kamukha ko. Sobrang kamukha ko.
"Oh God!" Sinugod ito ng yakap ni mama at hinalik-halikan sa pisngi.
Nakangiting pinagmasdan ko ang mga magulang ko na mahigpit ang pagkakayakap sa
kapatid ko.
Masayang-masaya ako. Sobra.
Nagsalubong ang mga mata namin ng kapatid ko at nakangiting nilapitan ko ito.
"Welcome home, my twin sister. Welcome home." Maluha-luhang sambit ko at niyakap ko
ito.
Inaasahan kong tutugunin nito ang yakap ko pero nanatili lang ito sa kinatatayuan.
I smiled. Maybe she's just shock. Naiintindihan ko ito.
Nagpahanda si mama ng maraming pagkain at sabay-sabay kaming nag dinner. Pinahanda
na rin ang kuwartong gagamitin ng kapatid ko.
Nang matapos sa dinner ay excited kong dinala ang kapatid ko sa magiging kuwarto
nito.
"Ito na ang magiging kuwarto mo from now on." Nakangiting sambit ko.
"Thank you." Usal nito.
Nakangiting pinagmasdan ko ito at hinawakan ko ang kamay nito.
"Grabe magkamukhang-magkamukha talaga tayo. Tapos kaboses pa kita. Ang galing!"
Amazed na sambit ko.
Alanganin itong ngumiti at pinagmasdan ang kabuuan ko. Binitawan nito ang kamay ko.
"Magkamukhang-magkamukha nga tayo pero iba ang buhay na nakasanayan nating pareho.
You lived like a princess. Samantalang ako...n-naging palaboy, nagutom at kalaunan
ay sa ampunan na lumaki." Nawala ang ngiti sa mga labi ko.
"I'm sorry for that. Pero ngayon, hindi ka na mananatili sa ampunan. Dito ka na
sa'min. Hindi ka na magugutom. Aalagaan ka namin at mamahalin. We'll give
everything to you as long as kaya namin, Claire. We are your family." Sambit ko at
niyakap ko ito.
Muli ay hindi nito tinugon ang yakap ko at hinayaan ko na lang. Marahil ay naiilang
pa ito sa presensya ko.
"Can I sleep here? Tabi tayong matulog." Excited na sambit ko.
Umiling ito.
"G-Gusto ko sanang si mommy at daddy ang makakatabi ko." Anito.
Nakakaintinding tumango ako.
"Sure. I'll tell them. I know excited na rin silang makatabi ka sa pagtulog."
Sambit ko at malapad na ngumiti.
Kinagabihan ay magkatabi ngang natulog ang tatlo. Nakangiting pinagmasdan ko ang
mga ito na yakap-yakap ang kapatid ko habang mahimbing na natutulog. I know that my
parents are happy now. And I am more than happy. Kumpleto na ang pamilya namin.
Kinabukasan ay nabigla ako nang dumating si Ryder.
"Babe." Sinalubong ko ito at kaagad ako nitong hinalikan sa labi.
"I miss you." He sweetly said and deepened the kiss.
Natatawang pinisil ko ang matangos na ilong nito nang maghiwalay ang mga labi
namin.
"Bakit ka nandito? Anong meron?" Nakangiting tanong ko.
"I just miss you." Anito at malambing akong hinalikan sa tuktok ng ulo.
"Nagkita lang tayo kahapon, right?" Naiiling na sambit ko.
"Araw-araw kitang namimiss. Kahit nga kasama kita namimiss pa rin kita." Anito at
napakamot sa ulo.
Mahina akong natawa.
"May sasabihin ka. Kilala kita. Hindi ka pupunta dito kung wala kang importanteng
sasabihin." Nameywang ako.
Natatawang pinisil nito ang ilong ko.
"You know me too well." Anito at muling napakamot sa ulo. "May business trip ako at
mamayang tanghali na ang flight ko kaya gusto kitang makasama ngayon. Three days
ako sa London." Patuloy nito.
Nakangiting pinagmasdan ko ito. Ryder is starting to build his own distiller
company. Kompanya iyon actually ng ama nito pero pinasa na iyon sa binata and he's
ruling the company on his own way. Nagtataka nga ako kung bakit IT ang kinuha
nitong kurso.
Nang magtanong ako ay sinabi nitong gusto talaga nitong magpatayo ng Technology
company pero dahil gusto ng ama nito na pamahalaan nito ang mga negosyo nito ay
wala itong magawa. May personal itong mentor para mas mapag-aralan nito ang
business world. Ryder is smart at mabilis talaga itong matuto. Kalaunan ay unti-
unting nitong minahal ang negosyo ng pamilyang Cole. Bukod sa mga wines and
beverages, they are also exporting fruits outside the country.
"Ang tagal mo naman do'n." Napanguso ako.
"I can cancel it, babe. Sabihin mo lang at hindi ako aalis para-"
"No. Business 'yon, babe. Just promise me na sa'kin ka babalik at hindi sa kung
sino-sino." Sambit ko na ikinatawa nito.
"May iba pa ba akong pupuntahan? Sa'yo lang naman bagsak ko, babe." Anito at
ngumiti.
Naiiling na humilig ako sa matipunong dibdib nito. Ilang sandali kaming magkasama
bago ito magpaalam.
"Sure ka ayaw mo akong pigilan?" Natawa ako sa tanong nito.
Willing talaga itong magpapigil basta para sa'kin.
"Alis na." Pagtataboy ko.
Natawa ito at mariin akong hinalikan sa labi.
"I love you. I'll call you, okay? I love you. I love you. I love you." Panay ang I
love you nito.
"I love you more, babe." Nakangiting tugon ko.
Tuluyan itong nakaalis. Pumasok ako sa bahay at may biglang naisip. Hindi ko pa
pala nasabi sa kasintahan ko na nandito na ang kapatid ko. Sasabihin ko na lang
siguro pagbalik nito galing London.
Nakasalubong ko ang kapatid mo sa living room.
"Yong lalaking kagagaling dito, boyfriend mo?" Kaagad na tanong nito.
Nakangiting tumango ako.
"Sorry hindi na kita napakilala kay Ryder. Nawala sa isip ko. I'll introduce you to
him kapag bumalik na siya galing London." Sabi ko at ngumiti.
"Ryder, that's his name?" She asked again.
"Yeah."
"Nice name at ang guwapo niya." Anito at ngumiti.
"Oo ang guwapo, di' ba?" Natatawang pagsang-ayon ko.
"Can I ask a favor? P-Puwede bang 'wag mo na lang akong ipakilala sa kanya? I-I
mean, ayokong malaman niya na dito ako nakatira. Please?" Nagsusumamo ang mga mata
nito.
"Bakit naman? He will be happy to see and meet you, Claire." Sambit ko.
"Basta ayoko lang. Sige na, please." Hinawakan nito ang mga kamay ko, nagmamakaawa
ang mga mata.
Ngumiti ako at tumango.
Kung iyon ang gusto nito, sino ba naman ako para tumanggi sa kapatid ko? Handa
akong ibigay ang mga gusto nito.
Baka nahihiya lang ito sa kasintahan ko kaya ayaw nitong ipakilala ko siya sa
binata. And besides, hindi alam ni Ryder na may kambal ako. Ang alam lang nito ay
may kapatid akong nawawala. Next time ko na lang siguro sasabihin kapag hindi na
nahihiya ang kapatid ko. Kailangan ko muna itong sanayin na 'wag mahiya sa paligid
nito.
"Oo nga pala, wala na kasi akong damit. P-Puwede bang humingi? Same size lang naman
tayo." Anito.
"I can buy your clothes. Tara sa mall at bibilhan kita ng-"
"No. Ayoko ng bago. I want yours, Chloe. Lahat ng nasa'yo gusto ko mapapa-sa'kin."
Anito at matamis na ngumiti.
Tumango ako, hindi napansin ang kahulugan ng sinabi nito.
"Sure. Marami naman akong damit." Sabi ko at hinila ko ito patungo sa kuwarto ko.
Binigay ko ang mga damit ko. Pati shoes and sandals ay binigay ko rin at nagkasya
ang lahat ng iyon sa kapatid ko.
Nang isukat nito ang mga damit ko ay mapagkakamalan talaga siyang ako. Sobrang
magkamukha kaming dalawa.
Ni walang makakapagsabi kung sino si Claire at kung sino si Chloe maliban na lang
sa mga magulang namin at maliban na lang kung may palatandaan ang mga nakakakita
sa'min para makita ang kaibahan naming dalawa.
Napakaganda ng kapatid ko at masaya talaga ako dahil nandito na ito ngayon sa
piling namin.
"Sabihin mo lang kung anong gusto mo, ha? Ibibigay ko sa'yo." Nakangiting sabi ko
habang hinahaplos ko ang buhok nito.
"Kapag ba sinabi kong gusto ko ang boyfriend mo, ibibigay mo?" Diretsong tanong
nito.
Natigilan ako at ito naman ay natawa.
"Kidding!" She said and continued laughing.
Nagpaalam ito at lumabas ng kuwarto ko habang dala ang mga damit na pinamigay ko.
Naiiling na umupo ako sa kama ko.
Alam kong nagbibiro lang ang kapatid ko pero bakit nakaramdam ako bigla ng kaba?
I just shook my head and look at my cellphone. I smiled when I read my boyfriend's
message.
Walang katapusang I love you ang mga message nito.
Nahiga ako sa kama at matamis na ngumiti. I am so lucky that Ryder Cole is my man,
my love and my everything.
Sana hindi na matapos 'to. Sana.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 33
--
Goodmorning ! 💖
Enjoy reading ! 💛
CHAPTER 33
"BABE, YOU'RE HERE." Malapad ang ngiti ni Ryder nang makita ako nito at halata ang
pagkagulat sa mukha nito.
"Surprise? Na-touch ka ba kasi sinundo kita dito sa airport?" I said and giggled.
Ngayon ang araw na babalik ito sa Pilipinas kaya pinuntahan ko ito sa airport para
sunduin.
Sinugod ako nito ng mahigpit ng yakap.
"Oh, I really miss you, babe." He said and kiss the top of my head.
"Kaya pala tinanong mo kung anong oras ang departure ko kasi may balak ka palang
sunduin ako. That was so sweet. Ang suwerte-suwerte ko talaga sa girlfriend ko."
Anito at tila gigil na hinalikan ako sa mga labi kahit napapaligiran kami ng
napakaraming tao.
Natatawang tinampal ko ito sa dibdib.
"May surprise ako sa'yo and you'll gonna like it." Excited na sambit ko at hinila
ko ito palabas ng airport.
I brought my car. Si Ryder ang nagmaneho niyon. Dumiretso kami sa mansyon ng mga
Cole at kaagad kong dinala si Ryder sa kwadra. Naging sunod-sunuran lang ito sa
akin.
"Ano ba ang sorpresa ng mahal ko?" Natatawang tanong nito.
Nakangiting tinuro ko ang itim na kabayo. Kunot-noong tinignan nito iyon at muling
ibinalik ang tingin sa'kin.
"You're giving that to me?" Hindi makapaniwalang tanong nito.
Nakangiting tumango ako.
"Babe, it's high breed. Malaki ang nagastos mo diyan." Kaagad na sambit nito.
Tinaasan ko ito ng kilay.
"And so? I won't mind. Ako nga hindi ako nagrereklamo kapag nireregaluhan mo ako ng
kung anu-ano tapos ngayon ayaw mong ako ang magbigay ng regalo sa'yo?" Sinimangutan
ko ito.
Napakamot ito sa ulo.
"I appreciate it. Ayoko lang na gumastos ka para lang sa'kin. It's my
responsibility. Ako lang dapat ang gumagastos sa'ting dalawa." Anito at kinabig ako
sa beywang.
"But I want to give you that horse." I pouted.
"Okay. Okay. Tatanggapin ko naman. Just don't spend your money for me again, okay?
Promise me, okay?" Anito at malambing na hinaplos ang pisngi ko.
"I can't promise." I smiled at him.
Napailing ito sa sinabi ko.
"I like the horse." Iyon na lang ang nasabi nito at hinalikan ako sa noo.
Ngumiti ako. Alam kong magugustuhan nito ang sorpresa ko dahil mahilig ito sa
kabayo. Kapag nandito ito sa mansyon ay ang pangangabayo ang libangan nito.
"Babe, let's name him Bolt, okay?" Sabi ko habang nakatingin sa kabayo.
"No problem, babe. Basta ikaw." Kaagad na sang-ayon nito at hinalikan ako sa labi.
Kaagad ko iyong tinugon dahilan para mas palalimin nito ang halik.
"I miss you." He murmured against my lips.
"Let's race to your room?" I playfully ask.
"Fuck, yeah." Anito at kaagad akong hinila.
Natatawang nagpatianod ako habang naglalakad kami pabalik sa mansyon. Nang
makapasok kami sa kuwarto nito ay kaagad naming sinunggaban ang labi ng isa't-isa.
Sabik na hinubad nito ang mga saplot ko at ganoon din ang ginawa ko sa kasintahan.
We made love over and over again inside his room. Pareho kaming sabik sa isa't-isa.
Sinulit namin ang ilang araw na hindi kami magkasama.
Months had passed and Ryder celebrated with me when I pass the bar exam. I am now a
licensed nurse and Ryder was so happy for me.
Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin sinasabi ang tungkol sa kapatid ko but I think
it can wait. Tutal ay ayaw din naman ng kapatid ko na ipakilala ko ito sa
kasintahan ko. Kahit ang mga magulang ko ay hindi rin binanggit kay Ryder ang
tungkol kay Claire.
I respect Claire's decision if that what she wants. But soon I will really
introduce her to my boyfriend.
"Wala ba talagang tao dito?" Natatawang tanong ko nang mapansing kaming dalawa lang
ng binata sa loob ng restaurant kung saan ako nito dinala for the celebration of
passing my bar exam.
He just smiled at me and I stilled when he drop his one knee in front of me.
"R-Ryder-"
"Babe, ayoko nang patagalin pa 'to. I really want to live with you in the same
roof. I want to sleep every night and wake up every morning beside you. Ayoko na
talagang pakawalan ka so please, marry me?" He said while opening the red velvet
box that he got from his pocket.
Napakurap ako at napaawang ang mga labi dahil sa pagkabigla. Hindi ako
makapagsalita.
"Will you marry me, babe?" He asked again, smiling.
Pinakita nito ang singsing sa akin. It's a diamond ring.
Lumuluhang tumango ako.
"Y-Yes, babe. Yes." I said, smiling and crying like a fool.
Mabilis na tumayo ang kasintahan ko at ipinasok sa palasingsingan ko ang diamond
ring. It fits perfectly.
"I love you. I love you, Chloe Madrigal! I love you so much! Yes! She said yes!
Ikakasal na ako!" Sumisigaw ito sa sobrang tuwa.
Natawa ako at napailing.
Siniil ako nito ng halik sa mga labi na kaagad ko namang tinugon.
Pinaalam namin sa mga magulang namin na ikakasal na kami and supportive as always,
they gave their blessings. Masaya ang mga ito para sa amin.
The preparation of our incoming wedding is five months. Sa loob ng limang buwan na
iyon ay naging hands on ako. Halos hindi na kami nagkikita ng fiancee ko at kapag
nagkikita naman kami ay parang normal lang sa binata na ipinagtataka ko dahil sa
pagkakaalam ko ay halos mabaliw-baliw na ito kahit isang araw lang ako nitong hindi
makita.
"Babe, are you okay?" Nag-aalalang tanong ko nang minsang pinuntahan ko ito sa
mansyon.
Tumango ito at ngumiti.
"Hang over lang, babe. Lasing na lasing ako kagabi." Anito at hinalikan ako sa noo.
"Saan ka nakipag-inuman?" Tanong ko.
Kumunot ang noo nito.
"Are you kidding me, babe? You're with me last night, remember? You allowed me to
drink and we even made love." He chuckled.
Mas lalong kumunot ang noo ko. I'm with him last night? Nananaginip yata 'tong
fiancee ko.
Naiiling na kumuha ako ng gamot para sa sakit ng ulo at pinainom ko iyon sa fiancee
ko.
"Ang lakas yata ng hang over mo. You're hallucinating." Mahinang sambit ko at sa
palagay ko ay hindi nito iyon narinig.
Malambing lang itong humilig sa dibdib ko.
"We're getting married for the next two months and I really can't wait for that
day." He murmured and kiss me on my neck.
"Yeah. Parang kailan lang." Nakangiting pagsang-ayon ko.
Mabilis na lumipas ang mga araw at isang linggo na lang ay ikakasal na ako kay
Ryder. I really feel nervous as well as excited. Mas lamang ang excitement na
nararamdaman ko.
"Claire, ayaw mo ba talagang maging bridesmaid ko?" Tanong ko sa kapatid ko nang
makita ko itong lumabas mula sa kuwarto nito.
Mataman ako nitong tinitigan.
"I prefer to be the bride." Tugon nito.
Sandali akong hindi nakapagsalita at napakurap.
"H-Ha?"
Umiling lang ito at ngumiti.
"Can I borrow your phone?" She asked.
"Yeah, sure." Sabi ko at kaagad kong inabot ang cellphone ko sa kapatid ko.
Lumayo ito sa akin habang abala sa pagtipa sa cellphone ko. Napapansin kong palagi
nitong hinihiram ang cellphone ko pero hinahayaan ko na lang. Ayaw nitong bilhan
ito ng bagong phone at sa akin lagi nakikigamit. Claire is sometimes weird pero
parang nasasanay na ako.
Tinignan ko ang kabuuan nito. She's wearing a dress. Iyon ang damit na binigay ko.
She always wear what I gave to her. Bumagay naman iyon sa kapatid ko. She really
look like me when she dress like that.
"Aalis na ako. Salamat." Anito habang binabalik sa akin ang phone ko.
"Ahm, can I ask if saan ka pupunta? Gusto mo bang ihatid na kita?" Tanong ko.
Mabilis itong umiling.
"No need. Ako lang ang kailangan niya." Sumilay ang munting ngisi sa mga labi nito.
"Oh, okay. Mag-iingat ka, okay?" Sabi ko at hinalikan ko ito sa pisngi.
She just nodded and walk away.
Naglakad ako at sinundan ko ito ng tingin habang papasakay ito sa loob ng kotse.
May personal driver ito na kinuha mismo ng ama namin kaya alam kong safe ito.
Madalas itong umaalis at hindi naman sinasabi kung saan ito pumupunta.
Napabuntong-hininga ako.
Aaminin kong nahihirapan ako kay Claire. Parang hindi ko makuha ang loob nito at
napapansin kong nilalayo nito ang sarili sa akin. But still, I love her as my
sister. Gagawin ko ang lahat para mas makasundo ko ito.
Naisipan kong sundan ang kapatid ko. I'm just curious kung saan ito pumupunta.
Sinundan ko ang kotse at nakita kong tumigil iyon sa isang restaurant. Mukhang may
ka-meet ito. Lumabas ito kaya lumabas na din ako mula sa kotse ko.
Humakbang ako para sana mas makalapit pa pero tila nanlamig ang buong katawan ko
nang makita kung sino ang lalaking papalapit sa kapatid ko.
Ryder!
Sinugod ito ng halik ng fiancee ko.
Nanlaki ang mga mata ko at wala sa sariling napahawak ako sa dibdib nang makita ang
eksenang iyon.
I watched them as they kissed each other like there's no tomorrow. Pinagmamasdan ko
ang mga ito habang nagdurugo ang puso ko.
"How could you do this to me, Claire? I trust you."  Lumuluhang bulong ko sa
sarili.
Muling nanumbalik sa utak ko ang sinabi ni Ryder noong nakaraang buwan. Noong
tinanong ko ito kung saan ito uminom at sinabi nitong magkasama kami kahit hindi
naman.
Naalala ko ang madalas na pag-alis ng kapatid ko at ang madalas na paghingi nito ng
mga damit ko. Naalala ko din si Ryder na may mga binabanggit minsan na hindi ko
maintindihan na para bang araw-araw ay kasama ako nito.
Alam ko na ang mga nangyayari. Claire's pretending to be me in front of my fiancee!
Naikuyom ko ang mga kamao. Kailan pa ito ginagawa ni Claire? Bakit? Bakit si Ryder
pa? Bakit?
"Inagaw mo siya sa'kin. Kinukuha mo ang hindi sa'yo. Paano mo nagagawa ito?
Pinagkatiwalaan kita. Bakit? Bakit?" Namuntawi ang mga katagang iyon mula sa bibig
ko habang walang humpay na lumuluha.
At si Ryder, bakit hindi man lang ito nakakahalata na hindi ako ang kaharap nito?
Gusto kong magalit sa fiancee ko pero hindi ko ito masisisi. Biktima siya ng
kapatid ko at may kasalanan din ako dahil pinagbigyan ko si Claire na huwag sabihin
kay Ryder ang pagdating nito sa buhay namin.
Ryder won't cheat on me, I can see that. Iyon ang bagay na hinding-hindi nito
magagawa sa'kin pero dahil sa kagagawan ng kapatid ko ay ganito ang nangyari.
Wala sa sariling bumalik ako sa kotse ko at hindi ko alam kung paanong safe akong
nakauwi sa bahay.
Tulala lang ako at gulong-gulo ang isip ko. Hindi ko alam ang gagawin.
Sinadya kong hintayin si Claire sa living room. Nang dumating ito ay kaagad akong
tumayo at nanginginig ang mga kamay na sinalubong ko ito ng sampal.
Nagulat ito sa ginawa ko at nang makabawi ay tumalim ang mga mata nito.
"Why did you slap me?" Mataas ang boses na tanong nito.
"Explain." I murmured.
"Ipaliwanag mo sa akin kung bakit kasama mo ang fiancee ko!" Galit na sigaw ko.
Nabigla ito at bahagyang napaatras.
"I-I..." Hindi nito matapos ang sasabihin.
Mapakla akong natawa.
"Nagpanggap ka, tama ba? Kilala ko si Ryder, he won't cheat on me. You used your
face and pretended to be me, tama ba?!" Halos magwala ako sa harapan nito.
Lumuluhang tumango ito.
"I'm sorry but I love him!" Humagulhol ito ng iyak.
"You..." Hindi ako makapaniwala at napasabunot ako sa sarili kong buhok.
Lumapit ito sa akin at hinawakan ang mga kamay ko.
"S-Sabi mo ibibigay mo ang lahat sa'kin, hindi ba? Please! Ibigay mo si Ryder
sa'kin, Chloe. Please! Ibigay mo siya sa'kin!" Nagmamakaawa ang luhaang mga mata
nito.
Mahina akong natawa at inalis ko ang mga kamay nitong nakahawak sa akin.
Umatras ako at lumuluhang tumawa.
"You're crazy." Sambit ko.
"Akin siya. Akin lang siya!" Parang nahihibang na sambit nito.
Sa ganoong eksena kami naabutan ng mga magulang namin.
"Anong nangyayari?" Tanong ng ama namin.
Tinignan ko ito.
"Claire is crazy, dad." Sambit ko at napasabunot sa buhok.
"No! Hindi ako baliw! Ryder is mine! He's mine! Huwag mong itutuloy ang kasal dahil
sa akin lang siya. I'm pregnant with his child! Hindi siya magiging sa'yo!"
Histerikal na sigaw nito.
Hindi makapaniwalang tinignan ko ito at pakiramdam ko ay sinaksak ng punyal ang
puso ko napakaraming beses dahil sa nalaman.
Umiiyak na tinignan ko ang mga magulang ko na hindi rin alam ang gagawin.
Napailing ako habang umiiyak.
"Matutuloy ang kasal ko, Claire. At walang sinuman ang makakapigil sa kasal namin
kahit ikaw pa." Mariing usal ko at pumihit patalikod.
"I will kill you both! I will kill you!" Natigil ako sa paglalakad at nilingon ito.
"Desperate bitch." I said and walk away.
Naninikip ang dibdib na humiga ako sa kama ko at umiyak ng umiyak. I really don't
know what to do now. Hindi ko alam kung sasabihin ko ba ito kay Ryder. Gulong-gulo
ako.
Sa puso ko ay nasasaktan ako at nagagalit sa fiancee ko. Bakit nito hinayaang
maloko ito ng kapatid ko? Napaniwala nito ang fiancee ko nang ganoon kadali. Ganoon
kagaling magpanggap ang kapatid ko.
Lumipas ang mga araw and I just go with the flow. Nalaman kong nakunan si Claire at
pinaalam nito iyon kay Ryder.
Nakita ko kung paano iyong dinibdib ng fiancee ko. Nalungkot ito sa nalaman. Sinabi
ko sa mga magulang ko na ilayo si Claire sa fiancee ko habang nagtitimpi pa ako.
Nasa tabi ako ni Ryder habang nalulungkot ito and I just told him that we can make
a new baby. Sinabi ko iyon kahit masakit na masakit sa loob ko. Ayokong tanggapin
ang mga resulta ng ginawang pagpapanggap ni Claire pero mas ayokong tanggapin kung
mawawala si Ryder sa buhay ko kung sakaling bitawan ko ito.
He was just a victim here.
At pakiramdam ko ay kasalanan ko ang lahat ng ito. Siguro ay sasabihin ko kay Ryder
ang lahat pagkatapos ng kasal namin. Hindi ako puwedeng maging mahina. Pinapangako
ko sa sarili na kahit anong pagsubok pa ang darating sa buhay namin ni Ryder ay
hindi ko ito susukuan at lalaban ako. Walang kasalanan ang lalaking mahal ko, alam
ko iyon.
Dumating ang araw ng kasal naming dalawa ni Ryder at natapos iyon puno ng pangako
namin sa isa't-isa.
I love him the most and I promise to never leave his side. Kaya kong kalimutan ang
ginawa ng kapatid ko para sa lalaking mahal ko. I can fix it on my own.
"I love you, babe." Ryder said lovingly and kiss my forehead.
Nasa loob kami ng bridal car at ito ang magmamaneho papuntang reception.
Mahigpit ko itong hinawakan sa kamay.
"Mahal na mahal din kita." Tugon ko habang naluluha.
Pinunasan nito ang mga luha ko.
"Why my babe is crying? Tears of joy?" He asked and gave a peck on my lips.
I nodded at him.
"Yeah." Tugon ko at ngumiti.
Hawak-hawak nito ang kamay kong may singsing habang nagmamaneho ito.
Ang susunod na pangyayari ay hindi namin inaasahan. Nawalan ng preno ang bridal
car.
Isang nakakabinging tunog ang narinig ko at pagkatapos niyon ay ang pagsalpok ng
sasakyan namin sa kung saan. Napadaing ako sa sakit at tinignan ang katabi ko.
Someone open the door and my eyes widen when I saw Claire. She was holding a gun
and she pointed it on my head. She smiled before pulling the trigger.
Mapait akong napangiti nang makitang naglalakad ito papalayo. She really mean it
when she said that she will kill us.
Hindi ko akalain na ang kapatid ko mismo ang magpapahamak sa'kin.
Naramdaman kong dumadaloy ang dugo mula sa ulo ko pero hindi ko iyon pinansin.
Inabot ko ang kamay ng asawa ko na walang malay at duguan. Hinawakan ko ng mahigpit
ang kamay nito.
Kusang dumaloy ang sunod-sunod na luha sa magkabilang pisngi ko.
"I'm sorry, babe. I love you." Mahinang usal ko.
Kung sinabi ko lang sana ang lahat. Kung hindi lang sana ako nagtiwala sa kapatid
ko, hindi sana mangyayari 'to. Hindi sana madadamay ang asawa ko.
"I-I'm really...sorry." Nahihirapang sambit ko bago ipinikit ang mga mata.
Hindi ako makakilos at kusang sumusuko ang katawan ko.
"Patawarin mo ako, mahal ko." Iyon ang huling katagang namuntawi sa bibig ko bago
ako tuluyang lamunin ng kadiliman.
At sa paggising ko ay ang mga magulang ko ang kasama ko. I don't remember my name
and they said that I am Destinee Kim. Ilang buwan daw akong comatose.
Sinabi ng mga ito na naaksidente ako but not the full details. Wala akong kamalay-
malay na marami na pala akong nakalimutan at kasama na doon ang lalaking
pinakamamahal ko.
My man, my life, my Ryder Cole.
To be continued...
A/N: This will be the last of Destinee's forgotten memories. Kindly ask me if may
mga tanong po kayo and I will gladly answer it. Baka medyo naguguluhan kayo or
what. Haha. Baka lang naman.😂
If wala kayong tanong then I hope na nasagot ko ang mga katanungan niyo tungkol sa
tunay na pagkatao ni Destinee Kim.
Thank you and God bless us all ! 💖

--- --- ---

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 34

"BABE, WHAT ARE YOU DOING HERE?" Napalingon ako sa nagsalita at kaagad na ngumiti
nang makita ang asawa ko na nakatayo sa labas ng pinto ng kuwartong kinaroroonan
ko.

I just smiled at him.

Naglakad ito patungo sa akin.

"Nagising ako tapos nabigla ako kasi wala ka sa tabi ko. Fuck, kapag wala ka sa
tabi ko, natatakot ako." Anito at kaagad akong niyakap.

Tinugon ko ang yakap nito at hinaplos ko ang likod nito.

Should I tell him that I remember him already?

"Next time don't leave by my side again, please." May pakiusap sa boses nito.

"I won't, babe. I promise." Sabi ko at humiwalay sa yakap nito.

Tinignan ko ito sa mga mata at hinaplos ko ang pisngi nito.

"Naisipan ko lang pumasok dito. I'm sorry for invading your ex-wife's room. Sana
huwag kang magagalit at-" He cut me off by kissing me on my lips.

"I love you so much, Destinee Kim Cole. Sobrang mahal na mahal kita." He murmured
between my lips and he deepened the kiss.

I responded to his kisses with the same ferocity.

Nang maghiwalay ang mga labi namin ay tinitigan ko itong mabuti.

"Hindi ka galit?" Tanong ko.

"Bakit ako magagalit?"

"Dahil pumasok ako sa kuwarto ng namatay mong asawa. Naalala ko pa 'yong galit mo
noong pinakialaman ko 'yong gitara niya." Nginitian ko ito, inaarok ito sa mga
mata.

Alam kong alam na nito na ako si Chloe. At ang buong akala nito ay hindi pa
bumabalik ang memorya ko. Maybe I should fix everything first before I tell him
that I had my memories back.

Ayokong iwan ito ulit. Lalo pa't hindi ko alam kung matatanggal nga ba ang bala sa
ulo ko dahil sa kagagawan ni Claire. It's still in my head. Hindi iyon naalis ng
mga doktor na tumingin sa akin noon. Nararamdaman ko na rin ang madalas na pagsakit
ng ulo ko na pilit ko lang tinatago sa asawa ko. Mas lalo iyong sumasakit nang
bumalik na ang lahat ng memorya ko.

Alam ko rin na gumagawa si Ryder ng paraan at humihingi ng tulong sa mga kaibigan

nitong doktor para maalis ang bala sa ulo ko. But I know that it's still not
enough. Maliit lang ang chance kong maka-survive kung ooperahan man ako. Inaamin
kong natatakot ako lalo pa't dinadala ko ang anak namin ni Ryder sa sinapupunan ko.

My husband just smiled and caressed my cheek.

"Hinding-hindi na ako magagalit. Pangako. And I'm sorry for being mean to you that
time." Anito at hinalikan ako sa noo.

Humilig ako sa dibdib nito.

"Babe, can I ask you something?" I asked and hug him.

"What is it?" He asked.

"Paano kung may kamukha ako? Will you be able to recognize me?" Naramdaman kong
nanigas ito sa tanong ko.

Bumitaw ito sa yakap ko at pinakatitigan ako sa mga mata. I'm waiting for him to
answer my question but he just look at me seriously. Tinitigan nitong mabuti ang
buong mukha ko at kapagkuwan ay ngumiti.

"Kung sakaling hindi kita makilala, anong gagawin mo?" Balik-tanong nito.

Sinalubong ko ang titig nito.

"Kahit mahal kita, iiwan kita." Tugon ko habang titig na titig sa mga mata nito.

Kung gagawa man si Claire ng paraan ulit para gamitin ang magkaparehong mukha
namin, I hope that Ryder will recognize me this time.

Kinabig ako ng asawa ko at niyakap ng mahigpit.

"Makakapayag ba akong iwan mo ako? Hinding-hindi, babe. Hinding-hindi ako

makakapayag. Pangako." Anito at mas lalong humigpit ang pagkakayakap sa'kin.

Ngumiti ako at tumango. I trust him. I trust my husband.

Sabay kaming bumalik sa kuwarto namin at magkayakap na natulog.

Kinabukasan ay nagising akong kayakap pa rin ang asawa ko. Napangiti ako at
kapagkuwan ay hinalikan ko ito sa mga labi.

Napakahimbing ng tulog nito kaya hindi ko muna ito ginising. Dahan-dahan kong
inalis ang mga kamay nito sa katawan ko at walang ingay na bumaba ako mula sa kama.

Dumiretso ako sa banyo nang makaramdam ng pagsusuka. I'm always like this every
morning. It's part of my pregnancy.

Pawis na pawis ang noo ko nang matapos akong magsuka. Napahawak ako sa tiyan ko at
napailing.

"Baby, 'wag mo namang pahirapan si mommy, please." Bulong ko at ngumiti.

Masaya ako dahil dinadala ko ang anak namin ni Ryder. I'm excited to see our baby.

Nag toothbrush ako at naghilamos. Habang pinupunasan ang basang mukha ko ay

natigilan ako nang makaramdam ng pananakit ng ulo.

Mahina akong napadaing dahil sa sakit at mariin akong napapikit.

Naikagat ko ang ibabang labi at napasandal sa tile na pader ng banyo. Nagmulat ako
ng mga mata at hindi ko napigilan ang pagsigaw nang maramdaman ang mas lalong
pagkirot ng ulo ko. Para iyong mabibiyak dahil sa sobrang sakit.

Sa ganoong eksena ako naabutan ni Ryder na humahangos na lumapit sa'kin.

"Babe, are you okay?" Kaagad ako nitong dinaluhan.

Pilit akong ngumiti.

"I-I'm okay." Tugon ko at pawisan ang mga kamay na humawak ako sa braso nito.

"Are you sure? Babe, you're pale." Puno ng pag-alala ang nakikita ko sa mga mata
nito.

"I-I'm okay and-"

"No, you're not okay. May nararamdaman ka ba? Masakit ba ang ulo mo? Tell me!"
Medyo tumaas ang boses nito dahil sa sobrang pag-aalala.

"Babe, I'm okay." Pilit ko itong pinapakalma.

"Dadalhin kita sa hospital." Anito at iginiya ako patungo sa kama.

Pinaupo ako nito doon at kapagkuwan ay mabilis itong nag toothbrush at nagbihis.

"Let's go. I'll bring you to the hospital." He really looks worried.

"Ryder, okay nga lang ako. Don't worry too much and-" Natigil ako sa pagsasalita at
napahawak sa ulo ko.

It was so really painful.

Napasigaw ako sa sakit at napasabunot sa buhok ko. Kusang tumulo ang mga luha ko at
nakaramdam ako ng kaba.
Kaagad akong binuhat ng asawa ko at ako ay patuloy na dumadaing sa sakit.

Naramdaman kong pinasok ako nito sa loob ng kotse nito at sinapo nito ang mukha ko.

"Babe, listen to me. You have bullet in your head. K-Kailangan mong maoperahan
kaagad so please, hang on there. Please. Lumaban ka, okay? Please." Nagmamakaawa at
maluha-luha ang mga mata nito.

Nginitian ko ito at hinaplos ko ang pisngi nito.

"I know.� I know." I said and cried. "B-But please, p-protect our baby. Mangako ka,
Ryder. I don't want to lose our baby. Please." Nakikiusap na sambit ko.

"Babe-"

"Mangako ka." Mariing usal ko.

Marahas itong napabuntong-hininga at napasabunot sa buhok.

"Damn, Destinee. Don't make it hard for me, please. Tangina, minsan ka ng nawala
sa'kin so please don't leave me again." Tuluyan itong umiyak.

Mapait akong ngumiti at pumikit. Nang magmulat ako ng mga mata ay lumuluhang
tinignan ko ito.

"Mahal na mahal kita, Ryder. Sobrang mahal na mahal kita. I will always be your
Chloe and as well as your Destinee Kim." Sambit ko at inabot ko ang labi nito at
siniil ng halik.

Pumikit ako at hinayaan kong bumagsak ang mga kamay ko.

I never thought that it will be our last kiss. It will be my last kiss with my
Ryder Cole.

To be continued...

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 35

NANGHIHINANG NAPAUPO ako sa sahig habang nakikita si James at Rein na abala sa pag-
aasikaso sa walang malay kong asawa.

Ni hindi ko siya kayang tignan dahil sa namumutlang mukha nito. Tangina, natatakot
ako. Sobrang natatakot ako at gusto kong magwala dahil parang wala man lang akong
magawa para sa asawa ko.

"Check her vitals signs." Narinig kong utos ni James.

"Her hearbeat is weak and as well as her baby." Rein said.

Tumayo ako nang makitang tinignan ako ni James ng may pangangamba.

"Prepare the operating room." James said and walk towards me.

"Phyton." Pilit kong pinatatag ang boses.

"We will operate on her and we have to get rid of the baby. I need your permission
on this, Ryder." Seryosong-seryoso ang mukha nito.

Pinagpapawisan ako at bahagyang nanginginig. Destinee won't like it. She wants me
to protect our baby but fuck, her life is at stake now!

"H-Hindi ko alam ang gagawin ko, Phyton. Ayaw ng asawa ko ng ganito. O-Our baby.
Fuck." Napasabunot ako sa sariling buhok.

"Naiinditindihan ko, Ryder. Walang sinumang ina ang gustong mapahamak ang anak
nila. Pero kailangan nating gawin 'to, bud." Napahilamos ako sa mukha at kapagkuwan
ay tinignan si James.

"Can't you save them both? Please?" Pagmamakaawa ko.

"It's too risky, Ryder. Napag-usapan na natin 'to noon pa man. Hindi ko lang
inaasahan na magdadalang-tao siya. I'm really sorry." Malungkot ang mga mata nito.

"S-Save her. Please, Phyton. Save them both. Save our baby. Save my wife. I don't
want to lose her again. I don't want to lose them. I don't want to suffer again,
James. Please." Mahigpit ko itong hinawakan sa braso.

I heard James sighed.

"You know that I'll do everything for all of you, Ryder. Pero hindi ako Diyos na
kayang gawin ang lahat. Tao lang din ako at limitado lang ang mga kaya kong gawin.
Nasasaktan ako kapag nakikita kong isa sa inyo ay nasasaktan din. I can't do all
things, Ryder." Marahas itong napabuntong-hininga.

"Let's just pray to God, bud. He is our greatest weapon. Gagawin ko ang makakaya ko
pero hindi ako nangangako. Kung sakaling maka-survive man si Destinee, there's a
big possibility that she'll lost her memories, again. Lahat-lahat, Ryder. Including
the first time that you two meet each other again. Lahat ng iyon ay mawawala sa
alaala niya. So please, whatever the outcome, prepare yourself. Dalawang bagay lang
ang puwedeng mangyari, it's either she'll survive or she'll die during the
operation." Malungkot na ginulo nito ang buhok ko.

"K-Kung hindi niya ako maalala, I don't care. Basta't buhay siya, 'yon lang ang
importante. Do everything that you can. Please, Phyton. I beg you." Hindi ko
mapigilang umiyak sa harapan nito.

Nakakabakla ang umiyak pero tangina, asawa ko ang pinag-uusapan dito.

Napatingin ako sa pinto ng emergency room nang makita nilabas mula doon ang asawa
ko. Nilapitan ko ito at hinaplos ko ang buhok nito.

"You'll gonna be okay. Come back to me babe, please? You promise. You promise that
you'll never leave me again. You promise babe and I trust you. Hihintayin kita
basta bumalik ka lang. Please, babe. Mahal na mahal kita, alam mo 'yan. Sobrang
mahal na mahal kita." Tumulo ang mga luha ko sa mukha nito.

Dumukwang ako at hinalikan ko ito sa mga labi.

"Balikan mo ako, babe. Come back to me as my Chloe and Destinee. I beg you." I
whispered.

Wala akong nagawa kundi ang tignan lang ito habang pinapasok sa operating room.
Ilang minuto akong naghihintay hanggang sa nakita ko ang mga magulang ni Destinee
na humahangos na lumapit sa'kin.

"H-Hijo..." Lumuluhang nilapitan ako ng ina ng asawa ko.

Niyakap ako nito. Natigilan ako at kapagkuwan ay pumikit. Tinugon ko ang yakap nito
at hindi ko napigilan ang sariling mapahagulhol ng iyak sa mga bisig nito. Parang
nakatagpo ako ng kakampi at karamay sa takot na nararamdaman ko ngayon.

"Oh my poor child. I'm so sorry. We're very sorry, hijo." Iyon lang ang tanging
nasabi nito habang pinapatahan ako.

Nagmulat ako ng mga mata at nakita kong maluha-luha ang ama ng asawa ko habang
nakatingin sa akin.

Kumalas ako mula sa yakap ng ina ng asawa ko at parang pagod na pagod na napaupo sa
waiting chair.

Nakayuko lang ako habang nakapikit at tahimik na nananalangin para sa kaligtasan ng

asawa ko.

Napamulat ako ng mga mata nang makarinig ng komosyon at napatayo ako nang makita
ang ilang nurse na pumapasok sa operating room na tila nagmamadali.

"She's losing her heartbeat." Narinig kong sabi ng isang nurse.

Mas dumoble ang kabang nararamdaman ko. Sunod kong nakita si Prince na ngayon ay
nakasuot na ng surgical gown at kasunod nito ay si Christine Ford, ang asawa ni
Edsel at maging si Princess ay nakita ko rin. Sabay na pumasok ang tatlo sa
operating room kung nasaan ang asawa ko.

Naramdaman ko ang pagtapik ng kung sino sa balikat ko at nang lumingon ako ay

nakita ko si Clyde.

"She'll gonna be okay. Tiwala lang, bud." Pinapalakas nito ang loob ko.

Tumango ako pero ang isip ko ay blangko.

Don't leave me, babe. Please, don't leave me.

Hindi na ako mapakali at pabalik-balik akong naglalakad sa waiting area. Ilan na

sila ang nagpapakalma sa'kin pero hindi pa rin ako mapakali. Ilang oras nang nasa
loob ng operating room ang asawa ko.

"Bakit ang tagal ng-" Natigil ako sa pagsasalita nang makita ang iilang armadong
lalaki na papalapit sa kinaroroonan ko.

Napakunot ang noo ko nang makilala ang mga ito. They are my father's bodyguards.
What are they doing here?

Nasagot ang tanong sa isip ko nang makita ang ama ko na papalapit sa kinaroroonan
ko. May kasama itong apat na lalaki sa likuran nito na halos kaedad ko lang. At
kasama na doon ang pinsan kong si Liam.

"Dad." Nilapitan ko ito. "Anong ginagawa mo dito?" Nagtatakang tanong ko.

Ngumiti ito at ginulo ang buhok ko.

"My poor child. Bakit ba hinaharap mong nag-iisa ang lahat samantalang nandito
naman ako at handang tumulong sa'yo." Naiiling na sambit nito at tinignan ang mga
kasama nito.

"Save his wife, please. My daughter in law is my son's life so please, help his
friends to save his wife." He said to them and they nodded.

"D-Dad." Hindi makapaniwalang tinignan ko ito.

"Meet Dr. Jairus Mendiola, Dr. Grant Wood and Dr. Lance� Dixon. They are the best
doctors in America, son. You can lean on them. You're cousin is here, too." He said
and I look at Liam.

Tinanguan ako nito at tinapik ang balikat ko.

Mabilis na kumilos ang apat at naghanda para sa pagpasok sa operating room. My

father said that James talk to him personally to seek for help. Sinabi nitong
kailangan pa nito ng magagaling pang mga doctor para sa operasyon ng asawa ko.
Hindi ko akalain na magagawa ni Phyton iyon para sa akin, para sa amin ng asawa ko.

And who said that he can't do all things? He did his best just to help me. He can
make all things possible no matter how risky it was. He's the best leader of
Phoenix, indeed. He's really willing to help as long as he can.

Habang tumatagal ay mas lalong tumataas ang respeto ko kay Phyton.

Halos limang oras din yata kaming naghihintay lang sa resulta ng operasyon.
Inuudyok akong kumain ng ama ko pero tumatanggi ako. Ni hindi ako nakakaramdam ng
gutom. Tanging ang kalagayan ng asawa at anak ko lang ang nasa isip ko.

Sa wakas ay nakita kong lumabas si James mula sa operating room. Mabilis ko itong
nilapitan.

"H-How's my wife, Phyton?" Kaagad na tanong ko, kabadong-kabado sa kaseryosohan ng

mukha nito.

Nabigla ako at natakot nang makitang napaupo ito sa sahig na parang pagod na pagod
at nanghihina.

"J-James, answer me, please. H-How's my wife?" My voice trembled.

Tumingala ito sa akin.

"The operation... It was succesful. You're wife is safe and as well as your baby."
He said and smiled.

Napaatras ako at kapagkuwan ay bumigay ang mga tuhod ko. Napaluhod ako sa sahig at
doon ay napahagulhol ako ng iyak.

Thank you, God! Thank you.

Hindi tumigil sa pag-agos ang mga luha ko hanggang sa maramdaman kong itinayo ako
ng ama ko at mahigpit akong niyakap.

"Thank you, Dad. Salamat sa inyong lahat." Parang bata na humagulhol ako ng iyak sa
mga bisig ng ama ko.
Alam kong hindi pa natatapos ang lahat dito. My wife might lost her memories but
it's okay as long as she's alive.

Pinapangako ko na hinding-hindi ko ito bibitawan, naaalala man ako nito o hindi.

To be continued...

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 36

"LIMANG ARAW NA SIYANG HINDI NAGIGISING. Okay lang ba talaga ang anak ko, hijo?"
Nilingon ko ang ina ng asawa ko.

Alalang-alala ito kay Destinee at naiintindihan ko ito. Kahit ako ay nag-aalala na

rin pero naniniwala ako kay James. He made sure that my wife will wake up soon.

"Let's wait for her to wake up. Destinee is a fighter so don't worry," Hinawakan ko
ang kamay nito at diretsong tinignan sa mga mata. "m-mom." Bakas ang pagkabigla sa
magandang mukha ng ginang.

Alam kong hindi ito makapaniwalang tinawag ko ulit ito sa ganoong paraan. I used to
call her mom before.

Umiiyak na napangiti ito.

"I miss you calling me that." She said and caresed my cheek.

"I'm so sorry for making you suffer for years. Kasalanan namin ang lahat.
Pinrotektahan namin si Claire pero kayong dalawa ni Chloe ang nagdusa. Patawarin mo
kami, hijo. Patawarin niyo kami. Nagkamali kami bilang mga magulang. Hinayaan namin
si Claire na gawin ang mga gusto niya dahil gusto naming bumawi sa kanya. Pero
hindi ko akalain na aabot sa ganito. Hindi ko lubos maisip na magagawa niya ito kay
Chloe. Sa inyong dalawa." Tuloy-tuloy ang pag-agos ng mga luha nito.

Pinunasan ko ang mga luha nito.

"It's okay, mom. Napatawad ko na kayo. At alam kong mapapatawad din kayo ng asawa
ko. Ang mahalaga lang naman sa'kin ay buhay si Destinee. Hindi ko na kakayanin
kapag nawala pa siya ulit sa'kin. Naiintindihan ko ang desisyon niyong itago ang
katotohanan mula sa'kin but please, don't do it again. Huwag niyong ipagkait sa'kin
ang asawa ko. She's my responsibility, mom. She's my life and my everything."
Mahigpit ko itong hinawakan sa mga kamay.

Hinaplos nito ang pisngi ko at tumango.

"Hindi na, anak. And this time, gagawin namin ang nararapat. Claire will face the
consequences. Hindi namin siya hahayang guluhin pa kayo ulit. Para din ito sa
ikabubuti niya. Araw-araw kong pinagsisisihan ang ginawa namin sa inyo at hinding-
hindi na mauulit 'to." Patuloy nitong hinaplos ang pisngi ko.

"Thank you, mom. Thank you so much." I said and smiled at her.
Iginiya ko ito patungo sa couch para makapagpahinga ito doon. Ilang araw na din
itong halos hindi umaalis sa tabi ng asawa ko dahil sa sobrang pag-aalala.

"Mom, can I ask you something?" I asked.

"Ano 'yon, hijo?"

"A-After the accident, what happened? I-I mean, may katawan na nilibing and I
thought that it was Chloe. May DNA din na personal na inasikaso ng private doctor
ko and it says that it was really her." Naguguluhang sambit ko.

"It's our fault, hijo. Pinalabas namin na katawan iyon ni Chloe pero hindi. Ayaw
naming magduda ka at hindi ka na nakakakita ng araw na iyon. I'm really sorry. We
even get rid the CCTV footage when Claire shoot Chloe. Pinagtakpan namin ang
kasalanang ginawa ni Claire. Hindi namin alam ang gagawin that time. Binayaran din
namin ang private doctor mo na tumingin kay Chloe para ilipat siya sa ibang
hospital ng hindi mo nalalaman at palabasing patay na siya." Mahabang paliwanag
nito.

Sandali akong hindi nakapagsalita sa narinig.

"Patawad, hijo." Hinawakan nito ang nanlalamig na mga kamay ko.

Napalunok ako at tumango.

"I want to hear everything. Gusto kong malaman ang naging buhay ng asawa ko sa loob
ng limang taon." Sambit ko sa mahinang boses.

Napabuntong-hininga ang ginang at tumingin sa kinaroroonan ng asawa ko.

"Ilang buwan siyang comatose. When she woke up, she don't remember the accident.
And she don't even remember you. Habang nasa coma siya, sinabi na ng doctor sa amin
na maaaring mawala ang memorya niya, a selective amnesia. We changed her name from
Chloe to Destinee Kim, legally. We used our connections to do that immediately. We
made her believe that it was her name. We made her believe that it was only the
accident that she don't remember." Malungkot ang mga mata nito.

"Nasaksihan namin kung paano siyang nakatulala sa kuwarto niya. Ilang buwan siyang
tulala at ilang buwan siyang umiiyak habang nananaginip siya. And I know that it
was because of you. Hindi ka nakakalimutan ng puso niya, anak. Nasaksihan ko kung
paano siyang naguguluhan at lagi niyang binabanggit sa'kin na parang may kulang.
Parang may hinahanap siya. We let her being like that. Pinanindigan namin ang mga
kasinungalingang ginawa namin." Malungkot itong ngumiti at lumuha.

"Napakasama naming mga magulang, hindi ba?" Patuloy nito at napabuntong-hininga.

Nagpakawala ako ng marahas na buntong-hininga.

"About Claire. I found out that I lost 20 million in my account. Alam kong siya ang
kumuha ng dalawampung milyon but where did she spend that money?" I asked.

"She left the country after what she did to Chloe. Ninakaw niya ang perang 'yon
mula sa'yo the day before your wedding. She left because she's scared. Balak naming
ipasok siya noon sa mental hospital because we found out that she's suffering from
serious mental disorder. Masakit man pero totoo iyon. Claire was ill. We did
everything we can just to find her. It takes us couple of months to find her.
Pinasok namin siya sa mental hospital, hijo. She spend years there. And recently,
nakatakas siya." Malakas itong napabuntong-hininga.
Nagpatango-tango ako.

"That's why she came to us. She's obsessed, mom. She found out that Chloe is with
me and she wants to ruin us again." I sighed.

"And we won't allow her, hijo. Baka ipahamak na naman niya ulit ang kakambal niya.
She's out of nowhere now. Pinapahanap na siya para matigil na ang mga kabaliwan
niya. I feel pity to my daughter pero kailangan siyang pigilan." Tumango ako at
seryoso itong tinignan.

"I won't let her ruin us again. Never again. She have to pay for what she did, mom.
And I hope this time you'll cooperate with me. I will help you find her. I'm sure
that's she's planning something and we have to stop her. Ayokong ipahamak niya ulit
ang asawa ko." Tumango ang ginang at hinaplos ang pisngi ko.

"Thank you for loving my daughter, hijo. Thank you for protecting her. Alam kong
ligtas ang anak ko sa piling mo. Maraming salamat." Anito at ngumiti.

"I just love my Chloe, mom. I love my Destinee Kim." I said and smiled at her.

Halos sabay kaming napalingon nang makarinig nang mahinang pagdaing.

Tumayo ako at mabilis na nilapitan ang asawa ko nang makitang gumalaw ito.

"B-Babe." Hinawakan ko ito sa kamay.

Mabilis kong tinawagan si James.

"Babe, can you hear me? Open your eyes, please." I whispered.

Dahan-dahan ay nagmulat ito ng mga mata at tumingin sa'kin.

Hinawakan ko ito sa mga kamay at ngumiti.

"Des, my baby. Thank God you're awake." I murmured.

She just stared at me.

Titig na titig ito sa akin habang nakakunot ang noo. Kaguluhan ang nakikita ko sa
mga mata nito.

"W-Who are you?" She asked, frowning.

Alam kong pinaghandaan ko na ito pero hindi ko akalain na mabibigla pa rin ako.

Iba pala talaga ang pakiramdam kapag tinanong ka ng taong mahal mo kung sino ka.
Masakit pala.

Napalunok ako at bahagyang napaatras. Sa ganoong eksena ako naabutan ni James.

"You okay?" Phyton asked.

Dahan-dahan akong umiling at kapagkuwan ay tumalikod. Dire-diretso akong lumabas

habang sinusuntok-suntok ang nananakit kong dibdib.

Nasa kalagitnaan ako ng paglalakad nang matigilan. I am her husband and she needs
me.
Yes, my Destinee needs me.

Pumihit ako at mabilis na naglakad pabalik sa pribadong kuwarto ng asawa ko.

Nilapitan ko ito.

"I am your husband, your man and your everything. I am the only man whose crazily
inlove with you. I am Ryder Cole." I murmured and claimed her lips.

I felt her stilled for a moment and I smiled when she responded to my kisses.

She maybe lost her memories but her heart will still beat for me.

Only for me.

To be continued...

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 37

"A-ASAWA TALAGA KITA?" Hindi ko alam kung maiinis ako o matatawa sa tanong ni
Destinee.

Naiwan kaming dalawa sa private room nito pagkatapos masigurado ni James na maayos
ang kalagayan nito.

Hinawakan ko ito sa kamay at ngumiti.

"Hindi ka ba naniniwala?" Mahinang tanong ko.

Tinitigan ako nitong mabuti.

"Naniniwala." Tugon nito at umangat ang isang kamay nito at itinapat iyon sa
dibdib, sa tapat ng puso nito.

"S-Sa totoo lang, ang lakas-lakas ng tibok ng puso ko kanina no'ng hinalikan mo
ako. T-Tapos ngayon, ang lakas pa din. Sobrang lakas ng puso ko lalo pa't kaharap
kita." Sambit nito at naikagat ang ibabang labi.

Napaka-inosente ng pagkakasabi nito niyon na tila ba unang beses pa lang nito iyong
naramdaman.

I chuckled.

"It's because you love so much, babe." I murmured and look at her lovingly.

Titig na titig lang ito sa akin.

"Ang guwapo mo." Diretsong sambit nito.

I stilled because of what she said. I don't really know what to response. Bagkus ay
parang naramdaman ko ang pag-init ng buong mukha ko.

"You're blushing." She smiled.

"I-I'm not." Tanggi ko at wala sa sariling binitawan ko ang kamay nito pero nabigla
ako nang hilahin nito ang kamay ko na parang takot na takot itong bitawan ko ito.

"Don't let go of my hand, please." She begged.

Umangat ang isang kamay ko at hinaplos ko ang pisngi nito.

"I won't. I'm sorry." I murmured.

"K-Kung asawa kita, ibig sabihin kasal tayo, hindi ba? Do we have kids?" She asked.

Ngumiti ako at hinaplos ko ang tiyan nito.

"Nasa sinapupunan mo pa siya." Nakangiting tugon ko.

Namilog ang mga mata nito.

"Really? Safe ba siya? I-I mean, naoperahan ako at-"

"Yes, babe. Don't worry, our baby is safe." Putol ko sa sasabihin nito habang
patuloy kong hinahaplos ang tiyan nito.

Tila nakahinga ito ng maluwag nang marinig ang sinabi ko.

"I'm sorry." She said all of the sudden.

Kinuotan ko ito ng noo.

"For what?" I asked.

"D-Dahil hindi kita maalala. I'm sorry." She really looks apologetic.

Sa ekspresyon ng mukha nito ay tila isang napakalaking kasalanan ang hindi ako nito
maalala.

"Babe." Hinaplos ko ang pisngi nito. "I don't care as long as you're here with me.
I really don't care." I said and kiss her on the lips.

Kaagad nitong tinugon ang halik ko na mabilis ko ding itinigil dahil baka kung saan
pa iyon mapunta. Kagigising lang nito at lalo pa ay naoperahan ito.

Titig na titig kami sa isa't-isa nang maghiwalay ang mga labi namin.

"Okay lang ba talaga sa'yo? I can't remember you and I will be a burden to you
and-"

"Hell, no." I cut her off. "Kahit kailan hindi ka magiging pabigat sa'kin, Des.
Hinding-hindi." Patuloy ko.

Unti-unti ay ngumiti ito.

"It's funny but my heart really beats so fast while I'm looking at you. I don't
remember you but... my heart keeps beating. Asawa nga talaga kita." Anito at sinapo
ang mukha ko.
"Yes, babe. Ako lang talaga ang asawa mo. Walang ibang may nagmamay-ari sa'yo kundi
ako lang." Mariin ang bawat katagang lumalabas mula sa bibig ko.

Ngumiti ito at kapagkuwan ay hinaplos ang sariling tiyan.

"Our baby." She murmured.

Kinabig ko ito at niyakap. Pareho kaming walang imik at pareho lang

pinapakiramdaman ang isa't-isa.

"Ryder." Nabigla ako nang tinawag nito ang pangalan ko.

"Yes, babe?" Tugon ko.

"I love you. And I promise, kahit hindi kita naaalala, nandito lang ako at hindi
aalis sa tabi mo. Salamat din dahil hindi mo ako pinabayaan. Salamat." Mahinang
sabi nito.

Napangiti ako at hinalikan ko ang tuktok ng ulo nito.

"Basta't para sa asawa ko. You're safe now, babe. You survived from the operation.
Hinding-hindi na tayo maghihiwalay ulit kahit ano pa ang mangyari." Nangangako ang
boses na sambit ko.

"Can you tell me what happened?" She asked.

Malambing ko itong niyakap at nagsimulang magkuwento. I told her everything.

"Y-You mean, may kambal ako?" Hindi makapaniwalang tanong nito nang kumalas ako
mula sa pagkakayakap dito pagkatapos kong magkuwento.

Tumango ako.

"And she did this to us." She sighed.

"I won't allow her touch you again." I said and kiss her forehead.

Ilang sandali pa kaming nag-usap hanggang sa makaramdam ito ng antok. I let her
sleep.

Pinagmamasdan ko lang ito habang mahimbing itong natutulog.

"Thank you for coming back to me. Again." I murmured and kiss her on the lips.
"Thank you, babe." Nakakalungkot na wala itong maalala pero malaki pa rin ang
pasasalamat ko dahil ligtas ito.

Seeing her beside me is more than enough for me. The fact she survived and she's
alive is really more than enough for me.

I can build another memories with her. A new memories of being together.
Pinapangako ko na tanging kaligtasan lang nito ang uunahin ko.

"Mahal na mahal kita, babe." Bulong ko.

Ilang sandali lang ay pumasok si James. Lumapit ito sa akin at tinapik ako sa
balikat.

"Puwede mo na siyang ilabas bukas. She will experience headache for a couple of
times but it's normal. And," Tumitig ito sa mga mata ko. "no sex for now. Hindi
siya puwedeng puwersahin." Patuloy nito.

Napangiwi ako at napahilot sa sentido.

"I know that very well, James. You don't have to remind me." I said and he
chuckled.

Tumingin ito sa natutulog kong asawa.

"I'm glad that she survived. Keep her safe, bud. Just approach me when you need
help." He said.

"Thank you for everything you've done for us, James." Sabi ko at ginulo lang nito
ang buhok ko na parang nakababatang kapatid.

"What are friends for? Para ko na kayong mga kapatid." Anito at ngumiti.

"Yeah. At para mo na rin kaming mga anak. Dinidisiplina mo kami sa kahit na anong
paraan at tinutulungan mo kami ng walang pag-alinlangan. Wala na kaming makikitang
katulad mo, Phyton. Ikaw ang kaibigan na hindi kami tinatalikuran at tinuring mo
kaming responsibilidad mo. Salamat sa lahat. Mahal na mahal ka namin bilang lider
ng samahan natin, bilang kaibigan at bilang kapatid." James just chuckled.

"Kikiligin na ba ako?" Anito at ngumisi.

Napailing ako.

"Ang asawa mo lang naman ang nagpapakilig sa'yo." Natatawang sambit ko at tumingin
sa asawa ko.

"Thank you also for saving my wife and our child." Nakangiting sambit ko.

"Hindi ko magagawa 'yon kung wala ang mga kasamahan ko. Those doctors are so
fucking good back there in the operating room." James said, smiling.

"Well, you are all one of the best. You are all a badass doctors." I said and
smiled.

"Well, my brother-in-law is the badass one, Ryder Cole." James chuckled.

Nakangiting napatango-tango ako bilang pagsang-ayon.

Dr. Prince John Kim is very dangerous whenever he's in the operating room. Ilang
beses na din naming nakita kung paano itong parang isang hari kapag nasa loob ito
ng operating room. Kaya ang iba ay takot mag-assist kay Prince dahil kapag ito ang
kasama mo ay dapat mabilis ka. Para dito ay napakabagal na ang limang segundo.

Naramdaman ko ang muling pagtapik ni James sa balikat ko.

"Ayokong paasahin ka pero may posibilidad pa rin na bumalik ang memorya ng asawa
mo. Just don't force her to remember everything. Guide her, bud. Kahit hindi na
bumalik ang alaala niya, alam kong hindi mo siya pababayaan." Anito at muli ay
ginulo ang buhok ko bago nagpaalam na lumabas.

Napabuntong-hininga ako at may kinuha sa mula sa bag na dala ko. Hinawakan ko ang
pulsuhan ng asawa ko at tinitigan kong mabuti ang maamong mukha nito.

"Patawarin mo ako sa gagawin ko, babe." Mahinang sambit ko at tinusok ko ito ng

syringe na hawak ko sa pulsuhan nito.
Nakita ko ang bahagyang paggalaw nito. Dahan-dahan kong hinaplos ang pulsuhan nito
para tulungan itong maibsan ang sakit at para hindi ito magising.

"I love you, my Mrs. Cole." I whispered and lean in to claim her lips.

To be continued...

A/N: Anong tinusok mo kay Destinee, Mr. Cole? Chaaaar ! #

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 38

NAPATITIG AKO sa lalaking nakaupo sa gilid ng swimming pool habang sumisimsim ito
ng alak at nakatingala lang sa madilim na kalangitan.

Napabuntong-hininga ako at nag-aalangan akong lapitan ito. It's been two weeks
since he brought me here in his mansion.

Alam kong naninibago ito. Alam kong hindi ito ang nakasanayan nito. At alam ko din
na malaki ang adjustment ang ginagawa nito para sa'kin.

I lost my memory of him. Sa tingin ko ay napaka-unfair niyon sa part nito. Sa loob

ng dalawang linggo, iniiwasan ko ito dahil hindi ko talaga alam kung ano ang iaakto
ko sa mismong harapan nito. Palagay ko ay nangangapa ako at nahihirapan ako dahil
wala ako ni anumang maalala.

Nakikita ko kung gaano kahaba ang pasensya nito para sa'kin. Minsan ay gustong-
gusto ako nitong hawakan, nakikita ko iyon, pero napapaatras ako. It's because I
really don't know how to act in front of him, dagdagan pa na ang lakas-lakas ng
tibok ng puso ko kapag nasa malapit lang ito.

Katabi ko ito sa pagtulog at minsan ay nararamdaman ko itong niyayakap ako ng

mahigpit mula sa likod at binubulong nito kung gaano ako nito kamahal.

Sobrang nakaka-unfair lang. Naaawa na ako sa asawa ko at kung puwede ko lang

pilitin ang sarili kong maalala ang lahat ay ginawa ko na.

There's a flashes of memories but it's all blurred.� I am being unfair to Ryder.

Muli ay napabuntong-hininga ako at kusang humakbang ang mga paa ko patungo sa asawa
ko.

"Ryder." Tawag ko sa pangalan nito.

Lumingon ito sa akin at nakita ko ang bakas ng pagkagulat sa guwapong mukha nito.
And here I am again, my heart beats so fast just by looking at this handsome man in
front of me.

Ganito ba talaga ako kahit noon pa man? Ganito kalaki ang epekto nito sa'kin?

"Hey." Anito at tumayo.

Bahagya itong nabuwal kaya mabilis ko itong inalalayan.

"Mukhang lasing ka na." Mahinang sambit ko.

He chuckled.

"I'm sorry. Medyo tipsy lang but I'm not drunk. Nakikilala pa nga kita. Ikaw ang
aking pinakamamahal na asawa." He said and smiled at me.

Tinitigan ako nito sa mga mata.

"Why are you here? Akala ko natutulog ka na." Anito at bumaba ang tingin nito sa
mga labi ko.

Sobrang lapit ng mukha nito sa akin, tumatama ang mainit at mabangong hininga nito
sa mukha ko. Napalunok ako nang maramdaman na tila hinahalukay ang loob ng tiyan
ko. Tila kayraming paru-paro sa loob niyon.

"I-I can't sleep. Wala ka sa tabi ko kaya hinanap kita." Mahinang tugon ko.

"I'm sorry, uminom lang ako ng konti." Anito at hinawakan ako sa kamay. "Let's go
back to our room. Bawal magpuyat ang buntis." Anito at ngumiti.

Pero ang ngiti nito ay hindi umaabot sa mga mata nito. Tinitigan ko itong mabuti sa
mga mata.

"N-Nahihirapan ka na ba?" Tanong ko.

Natigilan ito at kapagkuwan ay napabuntong-hininga.

"Hindi ako nahihirapan, Des. I-I just miss my wife. I miss you..." Napakamot ito sa
sentido. "Ang lapit-lapit mo lang sa'kin pero pakiramdam ko ay napakalayo mo. I
just miss how we used to be but I'm not tired. Alam kong nahihirapan ka din and I
understand. I really understand." Naikagat ko ang ibabang labi.

Masyado akong masuwerte dahil asawa ko ang lalaking ito.

"I'm sorry." Iyon lamang ang mga katagang namuntawi mula sa bibig ko at dahan-dahan
ay humilig ako sa malapad na dibdib nito. "I'm sorry dahil nagkaganito tayo. I'm
really sorry." I said and I felt his arms wrappad around my waist.

"You don't have to apologize, babe. We can do this. Paunti-unti, naniniwala ako na
mababalik natin sa dati ang lahat. Just don't leave by my side, okay?" He said and
kiss my forehead.

Ilang sandali kaming nagyakapan bago ako nito iginiya pabalik sa kuwarto namin.
Yakap-yakap ako nito habang nakahiga kami sa malambot at malapad na kama.
Naramdaman ko ang pagdampi ng malambot na labi nito sa labi ko bago ako tuluyang
makatulog.

Kinabukasan ay wala na ang asawa ko sa tabi ko pero nakita ko ang note nito sa
bedside table na may kasamang pagkain at naka-slice na mga prutas. He prepared it
personally. Sinabi nitong ubusin ko iyon at binanggit din nito na may kailangan
itong asikasuhin sa opisina nito.

Inubos ko ang hinanda nito at kapagkuwan ay kinausap si Manang Flor na magluto ng

lunch. Naisipan kong hatiran ng pagkain ang asawa ko sa opisina nito. Magpapahatid
na lang ako sa driver papunta doon.
Habang nagluluto si Manang Flor ay naligo ako at nang matapos ay tinulungan ko ang
ginang sa paghahanda ng mga pagkain at nilagay namin iyon sa lunch box.

Hindi na ako nag-abalang tawagan ang asawa ko para hindi ko ito maistorbo. Gusto ko
lang bumawi sa ilang araw na iniiwasan ko ito. At pinapangako ko na pagkatapos nito
ay hindi ko na gagawin iyon. Asawa ko ito at hindi dapat ako nag-aalangan sa
harapan nito. Hindi hadlang ang pagkawala ng memorya ko para iparamdam dito ang
pagmamahal ko. Ayokong nakikitang malungkot ito dahil sa sitwasyon naming dalawa
ngayon.

Nagpasalamat ako sa driver nang makarating sa kompanya ng asawa ko. Personal din
ako nitong hinatid sa mismong opisina ni Ryder at pinagkatiwala ako sa sekretarya
ng asawa ko.

Nakangiting kinausap ako ng sekretarya.

"May kausap pa po siyang kliyente sa loob ng opisina niya, Mrs. Cole. Do you want
me to call him to make him know that you're here?" She politely asked.

"No. Papasok na lang ako, okay lang ba? Hindi naman siguro siya magagalit, hindi
ba? Hindi ko naman siya iistorbohin." Nahihiyang sambit ko.

Mahinang natawa ang sekretarya.

"Sa akin siya magagalit kung hindi kita papasukin, Mrs. Cole." Anito at iminuwestra
ang pinto ng opisina ng asawa ko.

"Thank you." Nakangiting sambit ko at dahan-dahan ay pinihit ko ang door knob ng

pinto at pumasok.

Napakunot ang noo ko nang makitang walang tao sa loob. Siguro ay nagkamali ang
sekretarya nito.

Akmang pipihit ako patalikod nang makarinig ng mahinang ungol. Napatingin ako sa
nakabukas na bathroom ng opisina at kumabog ng napakalakas ang puso ko nang makita
si Ryder doon. May kasamang babae at hinahalikan ito sa leeg.

Nasa aktong itutulak nito ang babae nang mapatingin ito sa gawi ko. Nakita ko ang
matinding pagkabigla sa mukha nito at bahagya itong namutla.

Wala sa sariling nabitawan ko ang dala kong bag na may lamang lunch box at bumagsak
iyon sa sahig.

"Fuck!" Narinig ko ang malutong na pagmura ni Ryder.

Mabilis akong pumihit at lumabas ng opisina nito. Dumiretso ako sa elevator at

mahinang sinuntok-suntok ang dibdib ko habang nasa loob ako niyon.

Akmang magsasara ang elevator nang mabilis iyong napigilan ni Ryder at nakapasok
ito sa loob.

"Babe." Kaagad ako nitong nilapitan pero umatras ako at napasandal sa malamig na
pader ng elevator habang gumagana iyon.

Mahina akong umiyak.

Nagseselos at nasasaktan ako!

Ryder cursed sharply and cupped my face.

"Babe, look at me. P-Please, look at me." His voice is trembling as he beg me to
look at him.

Paulit-ulit akong umiling at itinulak ito.

"H-Huwag mo akong hahawakan." Umiiyak na sambit ko habang pinagtutulakan ito.

Masyadong matigas ang katawan nito at ni hindi man lang natitinag sa kinatatayuan
nito.

"Babe naman. Please, just let me explain. Pakinggan mo ako, please." Hindi ko ito
pinakinggan.

Nang bumukas ang elevator ay diretso akong lumabas at tinawagan ang driver.
Naghihintay na ito sa labas at akmang papasok ako sa loob ng kotse nang may humawak
sa kamay ko.

"Bitawan mo ako!" Tumaas ang boses ko habang pilit na inaalis ang kamay ni Ryder sa
kamay ko.

"No. We have to talk." Seryoso ang mga mata nito ngunit nakikita ko ang matinding
pangangamba doon.

"Babe, let's talk. Please." His eyes was begging.

"Bumalik ka na sa babae mo." Mariing utos ko.

"Damn it, Destinee. Hindi ko siya babae." Napatiim-bagang ito.

"Eh ano 'yong nakita ko? She's kissing you and-"

"Tangina. Kaya nga pakinggan mo muna ako." Marahas itong napabuntong-hininga.

Napahikbi ako at ang hikbi ko ay naging hagulhol.

Sunud-sunod itong napamura. Pilit kong inaalis ang kamay nito pero hindi ako nito
binibitawan.

"Bitawan mo ako. Aalis ako." Mariing utos ko.

"And where do you think you're going?" Medyo tumaas ang boses nito.

"Uuwi ako!" Sigaw ko.

"Saan ka uuwi?"

"Sa mga magulang ko. Iiwan na kita, gago ka!" Gigil na sambit ko.

Dumilim ang mukha nito.

"No. Sa akin ka uuwi. Sa akin ka lang uuwi at wala kang karapatang iwan ako."
Mariin ang bawat katagang lumabas mula sa bibig nito at sa pagkabigla ko ay binuhat
ako nito at naglakad patungo sa kotse nito.

"Saan mo ako dadalhin?" Bulalas ko nang maipasok ako nito sa loob ng kotse nito.

Sa halip na sagutin ako ay walang imik at seryoso lang itong sumakay sa driver's
seat at nagmaneho.

"Ryder, ano ba? Saan mo ako dadalhin?" Ulit ko.

"Mag-uusap tayo." Seryosong tugon nito.

"Nag-uusap na tayo." Pabalang na sambit ko.

"Well, ibang pag-uusap ang gagawin natin, wife." Anito at ngumisi.

Hindi na ako nakaimik. Anong klaseng pag-uusap ba ang tinutukoy nito?

To be continued...

A/N: Away-away tapos kain-kain. Hihihi.#####

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 39

HINDI NA AKO UMIMIK pa habang nagmamaneho ang asawa ko. Hindi na ako nagtanong pa
kung saan ako nito dadalhin dahil mukhang wala din naman itong balak na sagutin
ako.

Tinatahak nito ang daan patungo sa mansyon pero kumanan ito at hindi na pamilyar sa
akin ang daan na tinahak nito.

Mula sa malayo ay nakikita ko ang puno ng mga grapes na napakaraming

bunga.Napakunot ang noo ko dahil pamilyar ang lugar na iyon sa akin.

Nakikita kong may maliit na kubo malapit doon. Tumigil ang sasakyan nito hindi
kalayuan sa mga grapes. Lumabas ito mula sa kotse at pinagbuksan ako ng pinto.

Walang imik na lumabas ako. Papalubog na ang araw kaya hindi na mainit sa
kinaroroonan namin.

Gusto ko itong tanungin kung ano ang ginagawa namin dito pero napakaseryoso ng
mukha nito kaya mas pinili ko na lang manahimik.

Mukhang hindi tama ang sinabi ko kanina na uuwi ako sa mga magulang ko at iiwan ko
ito. Masyado akong nagpadala sa emosyon ko. Deserve naman nitong magpaliwanag.
Nagselos lang talaga ako ng todo kanina nang makita kong may yumayakap na babae
dito at hinahalikan ang leeg nito.

"Bakit iniwan mo ang babae mo do'n?" Inis na tanong ko.

I heard him sigh.

"I told you, hindi ko siya babae. She's my client. Malanding kliyente." I can see
that he was pissed.

Nagsasalubong ang makakapal na kilay nito at kunot na kunot ang noo. At parang
gusto kong matawa sa salitang ginamit nito. Malanding kliyente.
Malandi nga naman. Nilandi ang asawa ko.

"Nagpalandi ka naman." Sabi ko at sumimangot.

"Ganyan ba kababaw ang tingin mo sa'kin?" Seryosong tanong nito.

Natigilan ako at hindi nakaimik.

"Sa tingin mo basta-basta ako papatol sa ibang babae? Ganyan ba ang tingin mo
sa'kin? Tangina, Des. Kahit itutok pa nila ang mga butas nila sa pagkalalaki ko,
hinding-hindi ko papasukin. Butas mo nga lang nagpapatigas sa'kin, tangina."
Naikagat ko ang ibabang labi sa mga narinig mula dito.

Hindi ko na alam kung matatawa ba ako sa mga salita nito.

"Anong ginagawa niyo do'n sa bathroom kung gano'n?" Tanong ko.

"Pinasok niya ako doon. Nabigla na nga lang ako." Sagot nito at napabuntong-
hininga.

Hindi ako umimik.

"Hindi ka naniniwala? Des, I really want to strangle her earlier. Ayoko lang gawin
kahit gustong-gusto ko dahil mali ang manakit ng babae. I swear, gustong-gusto kong
sakalin ang babaeng 'yon dahil sa ginawa niya. Tapos dumating ka, nakita mo kami sa
ganoong eksena. Tangina, takot na takot ako dahil alam ko kung ano ang iniisip mo.
Pero please, maniwala ka na hindi kita niloloko at mas lalong hindi ko kayang
mambabae. Hinding-hindi ko gagawin sa'yo 'yon dahil tangina masyado kitang mahal
para lokohin at gaguhin ka. Mas mahal kita ng higit pa sa sarili ko, Destinee Kim.
Maniwala ka naman sa'kin, please." Inabot nito ang kamay ko at hinawakan iyon ng
mahigpit.

Nakita ko ang sinseridad sa mga mata nito at naniniwala ako sa asawa ko. Nakita ko
naman kanina kung paano nitong sinubukan na itulak ang babae kanina papalayo dito.

"Okay." Sambit ko.

"Okay? Y-You mean, naniniwala ka na sa'kin?" May bakas na kasiyahan sa boses nito.

Naikagat ko ang ibabang labi at tumango.

Kinabig ako nito at niyakap ng mahigpit.

"Thank you, babe. Thank you." Anito na tila nabunutan ng tinik.

"Just don't let her or any woman touch you like that again." Sambit ko.

"Yes, babe. I promise." He said and hug me tighter.

"Sorry dahil nagselos ako." Mahinang sambit ko at napakagat sa ibabang labi.

"It's funny but I like it when your jealous but babe, selos-selos lang pero walang
iwanan, ha? God, you scared the hell out of me. Ayokong sabihin mo na iiwan mo ako
dahil tangina, mawawala ako sa sarili ko kapag ginawa mo 'yon." Napangiti ako sa
sinabi nito.

Wala naman akong balak na iwan ito. Minsan lang talaga ay nakakapagbitaw tayo ng
mga salita na hindi dapat kapag nagagalit, naiinis o nagseselos tayo.
"Sorry na." Nakangusong sambit ko.

"And I'm sorry, too." He said and pulled away from me.

Nilapit nito ang mukha sa mukha ko at siniil ng halik ang labi ko.

"Mahal na mahal kita, babe. Lahat kaya kong gawin para sa'yo basta 'wag na 'wag mo
lang akong iiwan. Ikakabaliw ko kapag nawala ka pa sa'kin." Anito nang maghiwalay
ang mga labi namin.

"I love you, too. Hindi ka naaalala ng utak ko pero naaalala ka ng puso ko. Ramdam
na ramdam ko kung gaano kita kamahal, Ryder." Sambit ko at hinaplos ko ang pisngi
nito. "And I'm thankful that I have you in my life. Salamat sa mga sakripisyo mo
para sa'kin." Titig na titig ako sa mga mata nito.

Ngumiti ito at muli ay inangkin ang mga labi ko.

"Nag-usap na tayo pero may ibang pag-uusap pa akong gustong gawin." Anito at
kapagkuwan ay binuhat ako.

Awtomatikong pumulupot ang mga braso ko sa leeg nito.

"Anong pag-uusap ba 'yon?" Nagtatakang tanong ko.

"Usapang masarap." Makahulugang sambit nito habang naglalakad.

Pumasok ito sa loob ng kubo na nakita ko kanina. Inikot ko ang paningin ko at

napapikit ako nang may nag flash sa utak ko. Alaala na naroroon ako at ang asawa ko
habang...

Napamulat ako ng mga mata at nag-init ang buong mukha ko.

"W-We make out here before?" Mahinang tanong ko.

Natigilan ito at kapagkuwan ay ngumiti.

"May naaalala ka?" Tanong nito.

Tumango ako.

"Y-You're in between my thighs and...and...ahm, y-you're eating me and..." I can't

finish what I want to say and I heard him chuckled.

"And I'm gonna eat you here. Again." He smirked.

Maingat ako nitong ibinaba at pinaupo sa papag na gawa sa kawayan. Lumuhod ito sa
harapan ko at tiningala ako.

"Can I remove this?" Tanong nito sa mahinang boses na tila inaakit ako.

Ang pang-ibabang saplot ko ang tinutukoy nito. Naikagat ko ang ibabang labi at
kapagkuwan ay tumango.

Hindi nito inaalis ang tingin sa mga mata ko habang hinihila nito pababa ang suot
kong leggings pati ang suot kong underwear.

Kusa kong hinubad ang suot kong flat shoes.

"Can I touch you, babe?" Paos ang boses na tanong nito.

"I-I'm all yours." I murmured and it made him smile.

"Of course. I am the only one who can touch, eat and fuck my Destinee Kim." He said
in a husky voice.

Ang nag-iinit na pakiramdam ko ay mas lalong nag-iinit dahil sa mga sinabi nito.
Hearing him talking dirty is really turning me on.

"Can I eat you now?" He asked again with his very seductive voice.

Parang nahihipnotismong tumango ako at napasabunot ako sa buhok nito nang maingat
nitong ibinuka ang mga hita ko at kapagkuwan ay ibinaon ang ulo nito sa pagitan ng
mga hita ko.

"Uhmm..." Ungol ko nang maramdaman ang paghimod ng mainit na dila nito sa labi ng
pagkababae ko.

Nakatingin lang ako dito habang kinakain ako nito. Napakagandang pagmasdan na
bumabaon ang ulo nito sa pagkababae ko.

"Ryder... Babe... A-Ang sarap." Ungol ko nang mas lalo nitong pinagduldulan ang
dila nito at mariing sinipsip ang clitoris ko na ikinaungol ko ng malakas.

"Shit! Ohhhh... Ryder..." Nakakahibang ang ginagawa nito.

Mas lalo nitong ibinuka ang mga hita ko habang pabilis ng pabilis ang paghimod ng
dila nito sa kaselanan ko.

"Fuck. Ohhh. Ryder! Ahhh... Ohhh... Ryder!" Tanging sigaw ko ang pumupuno sa
kabuuan ng maliit na kubong kinaroroonan namin.

Ramdam na ramdam ko ang dila ng asawa ko sa kaselanan ko. Napaka-esksperto nitong

kumain na tila sanay na sanay na ito sa ginagawa.

Kinagat nito ang clitoris ko sa maingat na paraan at kapagkuwan ay mariin nitong

iyong sinisipsip. Naririnig ko ang bawat pagsipsip nito sa kaselanan ko na mas
lalong nagpapadagdag ng init sa katawan ko.

Wala sa sariling iginalaw ko ang balakang at sinalubong ang bawat paghimod ng dila
nito.

"Ahhh... Oh, shit! Ohhh... Ryder... Babe! Ahhh..." Tuluyan na akong nahibang dahil
sa sobrang sarap ng pagkain nito sa basang-basa kong pagkababae.

Mariin akong napasabunot sa buhok nito at mas lalo ko itong ipinagduldulan sa

pagkababae ko.

"Oh, yes. Ang sarap niyan. Ahhh... Ohhh..." Wala na akong pakialam sa mga salitang
binibitawan ko.

Baliw na baliw na ako dahil sa sobrang sarap na hatid nito.

"I'm cumming, babe." I said and in just a few seconds, my orgasm exploded.

Tumingala ang asawa ko at nginitian ako.

"Can I have more?" He huskily asked as he look into my eyes.

"May magagawa ba ako?" Balik-tanong ko na pareho naming ikinatawa.

"Kakainin kita ng dalawang oras, kaya mo ba?" Pilyong tanong nito.

Napangiwi ako.

"Ang haba naman yata ng dalawang ora- Ohhh!" Hindi na ako nito binigyan ng
pagkakataon magreklamo at muling inangkin ng dila nito ang pagkababae ko.

"Fuck, yes. Ryder! Ohhh, Ryder! Ryder!" Paulit-ulit kong sinisigaw ang pangalan
nito habang walang humpay ako nitong kinakain.

Hindi ako nito tinigilan. Ilang beses akong sumabog sa pamamagitan lang ng dila
nito. Ang daliri nito ay naglalabas-masok sa loob ko habang ang dila nito ay walang
sawang kinakain ang kaselanan ko.

Dinala ako nito ng lampas pa sa langit. Halos hindi ko na mabilang kung ilang beses
na sumabog ang orgasmo ko basta't ang alam ko at napakatagal. Sobrang tagal itong
nakabaon sa pagitan ng mga hita ko, kinakain ako ng buong-buo at ni hindi man lang
nagsasawa.

Tinotohanan nito ang sinabing kakain ako nito ng dalawang oras. Sa palagay ko nga
ay lumampas pa iyon ng higit pa sa dalawang oras.

Sobrang nanginginig ang mga hita ko nang bitawan nito ang magkabilang binti ko.
Pumipintig ang pagkababae ko dahil sa ilang beses na orgasmo at napaka-sensitibo na
ng pakiramdaman niyon.

"Shit. I feel drained." Paos na sambit ko.

He just chuckled.

"Sorry, babe. Ang sarap-sarap mo kasi." Anito at kumindat.

Inirapan ko ito na ikinatawa lang nito. Dumukwang ito at hinubad ang suot kong
damit at maging ang bra ko ay tinanggal nito. Tinapon nito ang mga iyon sa kung
saan-saan at pinagmasdan ang kabuuan ko.

"So beautiful." He murmured.

Hinalikan nito ang medyo maumbok ko ng tiyan.

"Just stay still, little champ. Papaligayahan ko lang si Mommy, okay?" Anito na
kinakausap ang anak namin sa loob ng tiyan ko.

Napailing ako.

"Pinapagod ni Daddy si Mommy, baby." Kunwari ay nagsusumbong ako.

Mahinang natawa si Ryder at tumayo. Hinubad nito ang buong saplot sa mismong
harapan ko hanggang sa boxer shorts na lang nito ang natira. Kitang-kita ko ang
pamumukol nito na tila sabik na sabik na angkinin ako.

"Sex in the kubo?" Tinaasan ko ito ng kilay.

Natawa ito at kapagkuwan ay pinasok nito ang kamay sa loob ng boxer shorts nito at
nilabas ang nag-uumigting na pagkalalaki nito.
Napatitig ako doon at napalunok.

"Eyes up here, wife." He said.

Awtomatiko akong napatingin sa mga mata nito at nakita ko ang pagngisi nito.

Biglang nag-iinit ang buong mukha ko.

"I-I..." Hindi ko matapos ang sasabihin. "I want you inside my mouth." Sa wakas ay
sambit ko.

Kitang-kita ko ang matinding pagnanasa sa mga mata nito pero umiling ito.

"No, babe. Don't want your sweet mouth to get hurt and-" Hindi nito natapos ang
sasabihin nang inabot ko ang kahabaan nito.

He groan because of what I did.

"Fuck, Destinee." He cursed and I just smiled.

Mas lalo itong napamura nang itinaas-baba ko ang palad ko sa malaki at mahaba
nitong sandata.

Umigting ang panga nito.

"Tangina." Malutong itong napamura at kapagkuwan ay hinawakan ako sa baba at walang

sabi-sabing isinubo ang kahabaan nito sa loob ng bibig ko.

"Fuck." Napatingala ito nang tuluyan itong makapasok sa loob ng bibig ko at ako
naman ay mahinang napaungol.

Nabigla man sa ginawa nito ay nagawa pa ring tanggapin ng bibig ko ang kahabaan
nito. Gusto ko itong paligayahin katulad ng pagpapaligaya nito sa'kin.

Tumingala ako sa asawa ko, pinagmasdan ang guwapong mukha nito. Nakatingala ito at
nakaawang ang mga labi. Tumutulo ang pawis nito mula sa noo patungo sa leeg nito.
Ang mga ugat sa leeg nito ay nagsisilabasan.

Iniluwa ko ang kahabaan nito at sinipsip ko ang dulo niyon dahilan para mapasabunot
ito sa buhok ko. Napakasarap sa pandinig ang ungol na kumakawala mula sa bibit nito
kaya mas lalo kong ginalingan ang ginagawa.

Patuloy kong sinisipsip ang dulo ng kahabaan nito at pinaglandas ko ang dila sa
katawan ng pagkalalaki nito.

"Fuck, yeah. Fuck!" Para itong mahihibang sa ginagawa ko.

Muli kong tinunton ang dulo ng kahabaan nito at pinaikot-ikot ko ang dila ko doon.
Sinisipsip ko iyon at muli ay papaikutin ang dila doon. Nalalasahan ko ang konting
katas na lumalabas mula doon. Maalat iyon.

Muli ko itong isinubo ng buong-buo.

"Tangina." Mura nito at umulos sa bibig ko.

Naduduwal ako pero hindi ko iyon alintana. Nakikita ko na tila nawawala na ito sa
sarili dahil naging marahas ang pag-ulos nito sa bibig ko.

He's fucking my mouth like a wild man.

"Oh, fuck! Fuck, yeah. I'm near, babe." He huskily said and I felt him stiffened.

His semen spurt inside my mouth.

Kaagad nitong pinulot ang damit nito at iniumang sa bibig ko.

"Fuck, baby. Don't swallow my cum." He muttered.

Kaagad kong iniluwa ang katas nito.

"You okay?" He asked, worried.

Tumango ako at ngumiti.

"You taste good." I murmured and he chuckled.

"Bad woman." He said and lean in to claim my lips.

Mariin at mapusok ako nitong hinalikan na tinugon ko ng buong puso habang ang kamay
nito ay pinipisil ang naninigas kong mga nipple.

Bumaba ang labi nito sa leeg ko at sinipsip iyon.

"I love you." He murmured as his lips traveled down to my breast.

Isinubo nito ang utong ko sa loob ng mainit na bibig nito at sinipsip iyon. Salitan
nitong sinipsip ang magkabilang utong ko hanggang sa maramdaman ko na unti-unti ako
nitong pinapahiga sa papag.

"Just tell me if you feel uncomfortable." He said as he kiss my lips.

Kinubabawan ako nito at ingat na ingat na huwag akong madaganan at hindi maipit ang
tiyan ko.

"I'm okay." I smiled at him.

I felt his length poking on my entrance.

"I want you inside me." I murmured.

"Yeah?" He smiled and without any further ado, he slid his length inside me and we
both moan as our body joined as one.

"So fucking tight." He murmured as he thrust deep inside me.

"Ahhh..." Ungol ko nang maramdamang isinagad nito ang kahabaan sa loob ko.

"Masarap?" Mapungay ang mga matang tanong nito.

Tumango ako.

"You feel so good." I said as he thrust in and out.

Sa una ay maingat ako nitong inaangkin ngunit sa kalaunan ay naging marahas ang
bawat ulos nito, tuluyan nang nawawala sa sarili.

Mahigpit ako nitong hinawakan sa beywang at mas ibinaon ang kahabaan nito sa loob
ko.
Napakapit ako sa magkabilang gilid ng papag. Naririnig ko ang paglangitngit niyon
na tila bibigay na. Marahas iyong umuuga dahil sa marahas na pag-ulos ni Ryder sa
ibabaw ko.

Nakaramdam ako ng kaba dahil mas lalong naging marahas ang bawat pagbayo ng asawa
ko. Natatakot ako na baka masira ang papag na kinahihigaan ko at hindi nga ako
nagkamali.

Bumigay ang isang paa niyon!

Sa hindi inaasahan ay mabilis akong naibangon ni Ryder at binuhat bago pa kami

tuluyang bumagsak. Awtomatikong pumulupot ang mga binti ko sa beywang nito.

Hindi makapaniwalang tinignan ko ang asawa ko dahil napanatili nito ang kahabaan sa
loob ko.

Ngumisi lang ito at nagpatuloy sa pag-ulos sa ganoong posisyon namin.

"That was fast." Hindi makapaniwalang sambit ko, tinutukoy ang mabilis na pagbuhat
nito sa'kin.

He just smirk as he continued thrusting in and out until we both our climax. Ramdam
na ramdam ko ang mainit na katas nito sa loob ko

Pareho kaming hingal na hingal at pinagpapawisan.

Hinugot nito ang kahabaan mula sa loob ko at maingat ako nitong ibinaba.

Napatingin ako sa papag at napangiwi nang makitang sira na iyon. Tuluyan nang
bumigay ang dalawang paa niyon.

"Kawawang papag." Naiiling na napatingin ako kay Ryder na napakamot lang sa ulo
dahil sa sinabi ko.

"I love you." Anito at alanganing ngumiti.

Mahina akong natawa at hinayaan itong bihisan ako. Pagkatapos ko ay nagbihis na rin
ito. Hindi nito magamit ang damit nito dahil ginamit nito iyon kanina kaya lumabas
kami ng kubo na wala itong pang-itaas.

Sa loob ng sasakyan na ito nagbihis dahil may extra shirt ito doon.

Nagkatitigan kaming dalawa at parehong ngumiti. Inabot nito ang seatbelt sa tabi ko
pero bago nito iyon ikinabit ay siniil ako nito ng halik sa mga labi.

Ang plano naming umuwi na sa mansyon ay hindi nangyari dahil muli naming inangkin
ang isa't-isa sa loob ng kotse nito.

Pareho naming pinagbigyan ang init ng katawan at pagkasabik sa isa't-isa. At naging

saksi ang kubo at ang kotse nito sa kapusukan naming mag-asawa.

To be continued...

A/N: Sarap ba? Sarap? Nyahahaha.##

'Yong away mag-asawa na 'yan, napupunta sa salpukan.## Hihihi. ##

#

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 40

"YOUR CRAVINGS?" Napalingon ako sa asawa ko nang marinig ang boses nito.

Tumango ako sa tanong nito habang nakatingin ito sa naka-slice na mansanas na may
kasamang bagoong.

Nakita ko ang pagngiwi nito.

"Kahapon orange na may bagoong tapos ngayon mansanas na may bagoong. Weird." He
said and chuckled.

Lumapit ito sa akin at hinalikan ako sa mga labi. Kaagad ko itong tinugon at mas
lalo nitong pinalalim ang halik.

"Ang sarap ng bagoong." Anito na ikinatawa ko.

"Ikaw kasi hinalikan mo ako. Alam mo namang kumakain ako ng bagoong at mansa-" He
cut me off by pressing his lips on mine again.

"I won't mind. Labi mo pa rin ang pinakamasarap na natikman ko." Anito at itinulak
ang dila nito sa loob ko.

Bahagya nitong sinipsip ang dila ko at tila gigil na kinagat-kagat ang ibabang labi
ko.

"Stop na. Hindi pa ako nag toothbrush, eh." Saway ko.

Mahina lang itong natawa at kinabig ako sa beywang habang bumababa ang labi nito sa
leeg ko at kapagkuwan ay tinungo nito ang tenga ko.

"I want to eat you." He whispered.

Nag-init ang buong mukha ko sa sinabi nito at pumintig ang pagkababae ko. It's
hormones and this man is really expert on seducing me.

"Hindi puwede. May aasikasuhin ka pa ngayong araw, remember? Tapusin mo muna ang
mga gagawin mo para matuloy na ang dinner date natin mamayang gabi." Nakangiting
sambit ko.

"Just a quickie, babe. Please?" Parang bata ito na hinihingi ang gusto nitong
candy.

Napailing na lang ako.

"Okay." See? Ang rupok ko.

Nakangiting hinawakan ako nito sa kamay at hinila patungo sa bathroom na malapit sa

kusina ng mansyon.
"Really, Ryder? Puwede naman tayong pumasok sa kuwarto natin." Natatawang sambit
ko.

He lock the door.

"I'm sorry but I really can't wait to eat you, babe." Anito at pinaupo ako sa
nakasarang toilet bowl.

Wala na akong nagawa pa nang lumuhod ito sa harapan ko at hinila ang suot kong
cotton shorts at underwear. Maingat nitong ibinuka ang mga hita ko at mahina na
lang akong napahalinghing nang bumaon ang ulo nito sa pagitan ng mga hita ko.

Ang hilig talagang kumain ng asawa ko. Pagkatapos ng mga nangyari sa kubo one month
ago ay halos gabi-gabi na lang ako nitong kinakain at inaangkin ng paulit-ulit.

Kapag nasa opisina naman ako nito ay hindi rin nito pinapalampas ang pagkakataon at
talagang inaangkin ako doon. Dalawang upuan na yata nito ang nasira dahil sa
marahas na pag-angkin nito sa'kin.

"Ahhh, babe..." Ungol ko nang sumabog ang orgasmo ko.

Ininom nito lahat ang katas na nilabas ko at tumayo. Inalalayan ako nitong tumayo
at nagkatitigan kaming dalawa, nag-uusap ang mga mata.

Awtomatiko akong pumihit patalikod nang makitang binubuksan nito ang zipper ng suot
nitong pantalon. Napahawak ako sa pader ng bathroom at malakas na napaungol nang
inangkin ako ni Ryder mula sa likod.

"Fuck, yeah." He cursed. "Ang sarap mo, tangina." Nahihibang na sambit nito.

Mabilis at marahas ako nitong binabayo mula sa likod. Sinasalubong ko iyon at mas
lalo itong naging agresibo sa pag-angkin sa'kin.

Mahigpit itong napayakap mula sa likod ko at nanigas ang katawan nito.� Sumabog ang
orgasmo ko at sumunod ito. Punong-puno ng mainit na katas nito ang sinapupunan ko.

Binalik nito ang pagkaka-zipper ng pantalon nito at isinuot ang mga saplot ko sa
ibaba na parang walang nangyari.

Pumihit ako paharap at kaagad ako nitong siniil ng halik sa mga labi.

"I love you." He murmured.

"I love you too, babe." I said and smiled at him.

"I don't want to leave you here." Anito at napabuntong-hininga.

Napailing ako at napangiti. Magbibiyahe si Ryder papuntang Davao ngayong araw dahil
may importante itong aasikasuhin doon.

"Babalik ka din naman kaagad. Ilang oras lang tayong maghihiwalay kaya ituloy mo na
ang pagpunta sa Davao." Sabi ko at hinaplos ko ang pisngi nito.

Hindi ito umimik na ikinatawa ko. Halatang ayaw nitong umalis.

"Okay, ganito na lang. Pupunta ako sa opisina mo mamaya. Promise, ako ang
madadatnan mo do'n pagkabalik mo from Davao and then diretso na tayo sa dinner date
natin mamaya. How's that?" Hinalik-halikan ko ang gilid ng labi nito.
Napabuntong-hininga ito.

"Kung puwede nga lang ay isasama na sana kita sa Davao but you're pregnant. I don't
want to risk our baby's safety just because I don't want to be away from you." He
said and kiss my forehead. "Babalik din ako kaagad. See you in my office later,
babe." Patuloy nito at niyakap ako.

"Mag-iingat ka, okay?" Bilin ko nang makalabas kami mula sa bathroom.

Hinatid ko ito hanggang sa garahe.

"Yes, boss. I love you." Nginitian ako nito at hinalikan sa labi.

"And I love you more." I murmured.

Hinatid ko ito ng tingin habang papalayo ang sasakyan nito. Nakangiting bumalik ako
sa mansyon at naligo.

Nang matapos ay nakaramdam ako ng pagka-inip kaya niyaya ko si Manang Flor na

lumabas. Mamayang hapun pa ang dating ni Ryder kaya mamaya na ako pupunta sa
opisina nito.

Pumunta kami ni Manang Floor sa mall at namili ako ng mga gamit ng baby. Nakakaaliw
ang pagpili kaya halos hindi ko na namalayan ang oras.

Nang nasa parking lot na kami ay pinasok ng driver ang mga pinamili ko sa back
compartment.

"Manang Flor, nakalimutan kong bumili ng ingredients para sa grahams. Gagawa sana
ako pag-uwi natin. I'm craving for it." Napakamot ako sa ulo.

"Sige, hija. Ako na ang bibili. Hintayin mo na lang ako dito, ha?" Anito na
ikinangiti ko.

"Salamat, Manang." Masayang sabi ko at mahina lang itong natawa.

Muli itong pumasok sa mall. Inabala ko ang sarili sa cellphone habang naghihintay
kay Manang Flor. I sent a message to my husband.

Sinabi kong pupunta ako sa opisina nito mamayang 4:00pm. Alas singko kasi ay
siguradong makakarating na ito sa opisina nito. Hintayin ko na lang ito doon para
diretso na kami sa dinner date naming dalawa.

Saktong kaka-send lang ng message ko ay narinig ko ang pagbagsak ng kung sino. Nang
lumingon ako ay nanlaki ang mga mata ko nang makitang nakabulagta sa semento ang
driver.

"Manong-" Natigilan ako nang may tumama na kung ano sa ulo ko.

Napadaing ako sa sakit at napalingon sa babaeng may hawak na baseball bat.

Sa nanlalabong mga mata ko ay nakita ko ang kabuuan ng mukha nito.

"C-Claire." Kusang namuntawi ang pangalan na iyon mula sa bibig ko.

Nakita ko ang pagngisi nito at kinuha mula sa akin ang hawak kong cellphone at
kapagkuwan ay hinila ako.

Pinasok ako nito sa loob ng kotse.

Nararamdaman ko ang pag-agos ng likido mula sa ulo ko at ramdam ko ang matinding
pagkirot niyon bago ako tuluyang mawalan ng malay.

To be continued...

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

�SHORT UPDATE�

Enjoy reading ! #

I'll try to update again later at dawn. Nasa work pa kasi ako now. Hihi. Lablab.#

PS: A few more chapters and we will say goodbye to our baby Ryder. Awww. I will
miss him.

CHAPTER 41

NAPANGITI AKO nang makita ang text message ng asawa ko.

Ilang minuto pa at lalapag na ang sinasakyan kong chopper sa mismong rooftop ng

kompanya ko.

Kanina pa akong atat na atat na makauwi dahil gustong-gusto ko nang mayakap at

mahalikan ang asawa ko.

Fuck! Sobrang lalim na ng pagmamahal ko sa asawa ko at aminado akong baliw na baliw

ako kay Destinee Kim noon pa man. Noong si Chloe pa lang ito at mas lalo ko itong
minamahal ngayon.

Kung hindi lang talaga importante ang pagpunta sa Davao ay hinding-hindi ako aalis
sa tabi ng asawa ko.

Ilang sandali lang ay lumapag na ang chopper at kaagad akong lumabas. Sumaludo sa
akin ang piloto ng chopper at tinanguan ko lang ito.

Sabik na sabik na talaga akong makita ang asawa ko. Alam kong nasa opisina ko na
ito ngayon at hinihintay ako.

Damn. I can't wait to hug her and kiss her fervently. Ilang oras lang kaming hindi
nagkita pero parang ilang taon iyon para sa'kin.

Sumakay ako ng elevator at tinungo ang floor kung nasaan ang opisina ko. Dire-
diretso akong pumasok sa loob ng opisina ko at napangiti nang makita ang asawa kong
nakaupo sa sofa.

Nagsalubong ang mga mata namin at kaagad itong tumayo. Nakangiting naglakad ito
papalapit sa akin.

"Hey, my beautiful wife." Nakangiting bati ko.

"Babe." Sinugod ako nito ng yakap.

Ang kaninang matamis na ngiti sa mga labi ko ay biglang nawala nang yakapin ako
nito.

Kumalas ito mula sa pagkakayakap sa'kin at hinarap ako. Matamis ang ngiti sa mga
labi nito.

"I miss you." She said and claim my lips.

Lihim kong naikuyom ang mga kamao. Natapos ang halik sa pagitan naming dalawa nang
hindi ako tumutugon.

Tinitigan ko itong mabuti, partikular ang buong mukha nito.

Wala sa sariling hinawi ko ang buhok nito at inipit ang buhok nito sa tenga.
Pasimple kong tinignan ang kaliwang tenga nito pababa sa leeg nito.

"How was your day?" Mahinang tanong ko.

"Okay lang naman. I'm with Manang Flor earlier. Pumunta kami sa mall at namili ako
ng mga gamit para sa baby natin." Nakangiting tugon nito.

I was just looking at her and I nodded.

"Kanina ka pa ba dito?" Muling tanong ko.

"Not at all. Halos kadarating ko lang." Anito habang titig na titig sa mga mata ko.

Hinawakan ko ang braso nito. Napadiin ang pagkakahawak ko doon pero mukhang hindi
nito iyon napapansin.

Hinila ko ito at pinaupo sa sofa.

"Just sit there. I have something for you." I said and walk towards my table.

Pinindot ko ang intercom at kinausap ko ang sekretarya ko.

"Copy, Sir. Ihahatid ko po diyan. Just give me five minutes." My secretary said
from the other line after she heard what I've said.

Itinuon ko ang tingin sa asawa ko at kaagad ako nitong nginitian. Ilang sandali
lang ay may kumatok sa pinto ng opisina ko.

Naglakad ako patungo doon at binuksan iyon. Magiliw akong nagpasalamat sa

sekretarya ko pagkatapos nitong iabot ang isang bungkos ng red roses sa'kin.

Sinara ko ang pinto at naglakad patungo sa babaeng nakaupo sa sofa.

"For you, babe." Inabot ko ang bulaklak dito.

Nakangiting kinuha nito iyon mula sa akin at nagpasalamat.

"So sweet. Thank you, babe." Masayang sabi nito at inamoy ang bulaklak na hawak.

Pinagmasdan ko lang ito at pilit kong kinokontrol ang sarili na hindi makagawa ng
hakbang na alam kong pagsisisihan ko kapag nagpadalos-dalos ako.

"I already reserved the restaurant. Puwede bang mauna ka na muna do'n, babe?
Susunod din ako. May tatapusin lang ako. Promise, sandali lang ako." Sambit ko at
kaagad naman itong tumango.

I gave her the address of the restaurant.

"Hintayin na lang kaya kita?" Tanong nito.

"No need. Sige na, susunod din ako." Sabi ko at hinalikan ko ito sa pisngi.

Nakangiting tumango ito at lumabas mula sa opisina ko.

Nang tuluyan itong makalabas ay tila nanghihinang napaupo ako sa sofa. Nanginginig
ang buong laman ko sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko ngayon. Kaba at
matinding takot.

She's not her. She's not my Destinee Kim, goddamit!

Sa nanginginig na mga kamay ay binunot ko ang cellphone mula sa bulsa ko at

tinawagan si James.

"I need your help." Kaagad na bungad ko nang sagutin nito ang tawag.

"May problema ba?" Tanong nito mula sa kabilang linya.

Tumayo ako at tinungo ang laptop ko. May kinonekta ako doon.

"Don't bother the Phoenix and just lend me your 10 snipers, Phyton. I need them." I
greeted my teeth.

"Okay, I'll give them to you. What else I can do for you?" Seryosong tanong nito.

Tiim-bagang na nakatingin lang ako sa harap ng laptop ko.

"Kill those men whom I payed to guard my wife. They are all useless!" Mariin at
mapanganib na utos ko.

May binayaran akong limang agents na sekretong nagbabantay sa asawa ko pero

tangina! Ano ang nangyari at napahamak pa rin ang asawa ko?!

Narinig ko ang pagbuntong-hininga nito.

"Let us hear their explanation first, Ryder. Huwag tayong padalos-dalos. Alam mo
kung gaano katuso 'yang kambal ng asawa mo." Anito mula sa kabilang linya.

"I'll call you when I'm done here. Thanks for your help, Pyhton." I said and ended
the call.

Madilim ang mukhang nakatingin lang ako sa laptop ko at malakas kong naisuntok ang
mesa ko nang sa wakas ay nakita ko ang hinanahanap. Nakahinga ako ng maluwag nang
makita ang red dot na iyon pero hindi pa rin mawala ang kaba sa dibdib ko.

Napatiim-bagang ako.

Please be safe, wife. Please.

I'm just thankful that I injected a micro-chip tracking device on my wife. Malaki
ang maitutulong niyon sa'kin para mabilis ko itong mahanap.

Muli kong naikuyom ang kamao ko. My wife's twin sister is really crazy. Hindi ito
nag-aalinlangang ipahamak ang asawa ko para lang makuha nito ang mga gusto.

"You can't trick me this time." Tiim-bagang na sambit ko.

James sent me a message. Maghihintay ito ng signal ko para kumilos.

Napabuntong-hininga ako. I have to make Claire believe that I don't know anything.

Hang on there, babe. Just wait for me and I'll come to you.

To be continued...

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 42

NAPADAING AKO at nagmulat ng mga mata. Nakapakurap-kurap ako at inikot ang paningin
sa paligid ko.

Nasaan ako?

Gumalaw ako at natigilan nang hindi ko maigalaw ang katawan. Nakita ko ang sarili
na nakatali sa bakal na upuan. Pilit akong nagpupumiglas pero mahigpit ang
pagkakatali ko doon. Ang mga kamay ko ay nasa likod at nakatali din ang mga iyon.

Ilang oras na ba akong nandito?

Bumalik sa isip ang nangyari kanina at mariin akong napapikit nang mapagtantong ang
kakambal ko ang may kagagawan nang lahat ng ito.

Sumakit ang ulo ko at natigilan ako nang isa-isang bumabalik sa isip ko ang lahat.
Nag flash ang lahat ng iyon sa isip ko at napaluha ako.

I remember everything now!

Nagmulat ako ng mga mata at pilit na pinapakalma ang sarili. Napahawak ako sa ulo
ko. May sugat ako doon pero alam kong hindi iyon ganoon kalalim.

Mukhang mahina lang ang paghampas ni Claire sa ulo ko, sapat lang na mawalan ako ng
malay pero ang sakit pa rin niyon.

Muli kong inikot ang paningin ko. Medyo madilim sa kinaroroonan ko at sa tingin ko
ay nasa abandonandong lugar ako.

Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa dahil nakatakip ang bibig ko. Iniisip ko si
Ryder. Siguradong mag-aalala ito kapag nalaman nito ang nangyari sa'kin.

Napalingon ako sa pinto nang makitang bumukas iyon at pumasok ang dalawang lalaki.

Lumapit ang isa at marahas na tinanggal ang takip sa bibig ko.

"A-Anong kailangan niyo?" Kinakabahang tanong ko.

"Ang kailangan namin ay ilayo ka at huwag nang hayaang lumabas pa dito." Ngumisi
ang lalaki.

"P-Pakawalan niyo ako, please. Kapag nalaman ng asawa ko 'to, siguradong hindi niya
'to palalampasin." Sambit ko na parehong ikinatawa ng dalawang lalaki.

"Hinding-hindi malalaman ng asawa mo ang nangyari sa'yo ngayon dahil nasa kandungan
na siya ng iba." Sambit ng isa at tumawa.

Natigilan ako at kapagkuwan ay mariing napapikit. Claire did it again. Nagpanggap

na naman ito sa harapan ng asawa ko.

Pumatak ang ilang butil ng luha sa pisngi ko.

"B-Babe, t-tulungan mo ako, please. Please. D-Don't let her ruin us again, please."
Sunud-sunod na pumatak ang mga luha ko.

Ang lalaking malapit sa'kin ay tinanggal ang tali sa katawan at mga kamay ko.

"Ang sabi ni Miss Claire ay kami na ang bahala sa'yo. Napakalaki ng halagang
binigay niya sa'min, may bonus pa at ikaw 'yon." Ngumisi ang lalaki at hinaplos ako
sa pisngi.

Umiwas ako pero mabilis itong dumukwang at inamoy ako sa leeg.

"Mukhang masarap ka." Mahina itong tumawa habang mahigpit akong hinawakan sa kamay.

Pilit akong nagpupumiglas pero malakas ako nitong sinampal. Napakasakit niyon na
halos mawalan ako ng ulirat.

Ryder. Babe, kailangan kita.

"Huwag ka na kasing pumalag para hindi ka nasasaktan. Malay mo kapag nasarapan ako
sa'yo bibigyan kita ng pagkakataong makatakas. Huwag ka na ring umasa na pupuntahan
ka ng asawa mo dahil ang kambal mo ang asawa niya ngayon." Malakas itong
napahalakhak.

Nilingon nito ang kasama at ngumisi.

"Bawi tayo sa babaeng 'to, pare. Ang bango na, mukhang masarap pa. Laspagin na
natin." Bahagya akong napaatras sa narinig pero mas mahigpit ako nitong hinawakan
sa kamay.

"'Wag ka na pumalag. Masasarapan ka din naman mamaya. Ako muna mauuna tapos ang mga
kasama ko naman. Dadalhin ka namin sa langit Miss kaya relax ka lang." Ngising-
ngisi ito.

Hindi ko na alam ang gagawin. Pakiramdam ko ay katapusan ko na at takot na takot

ako.

Hinila ako nito palabas at doon ay nakita ko ang mga armadong mga lalaki. Malalaki
at mahahaba ang mga baril na dala ng mga ito. Mukhang ang lalaking may hawak sa'kin
ang pinaka-lider nilang lahat.

"Boss, ibalato mo sa'min kapag tapos ka na." Pasigaw na sambit ng isang lalaki na
nadaanan namin at ang iba ay humalakhak.

"Pagsawaan ko muna bago ko ibigay sa inyo." Tugon ng lalaki habang hila-hila pa din
ako.

Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa luha ko.

Ang mga armadong lalaki na mga tauhan nito ay malagkit na nakatingin sa'kin.

Dinala ako ng lalaki sa isang kuwarto at marahas akong pinahiga sa kama. Hilam ng
luha ang mga mata ko habang ito ay nakangising hinuhubad ang pang-itaas nito.

Napahagulhol ako ng iyak at paulit-ulit na tinatawag ang pangalan ng asawa ko sa

isip ko.

Hindi na ako umaasa na ililigtas ako ni Ryder. Minsan na itong naloko ni Claire
noon at napaniwalang iisa lang kami.

Akmang pupunitin ng lalaki ang damit ko nang marinig ko ang malakas na pagbukas ng
pinto.

"Tangina! Sinabi nang huwag niyo akong istorbohin! Mamaya na kayo pagkatapos ko sa
babaeng 'to!" Malakas na sigaw nito at narinig ko ang malakas na pagsinghap nito
nang may malakas na puwersang humila dito papalayo sa akin.

Napatingin ako sa lalaking pumasok. He's wearing all black. Kahit ang cap na suot
nito ay itim din. Hindi ko maaninag ang mukha nito dahil nakatakip iyon ng itim din
na face mask pero pamilyar ang bulto ng katawan nito.

Mabilis akong bumangon at napayakap sa sarili ko.

Nakita ko ang pagbunot ng lalaking naka-itim ng swiss knife mula sa bulsa nito at
napasigaw ang lalaking hawak nito nang bumaon ang swiss knife sa palad nito.

Nakatusok ang maliit na kutsilyo mula sa palad ng lalaki hanggang sa pader. Kitang-
kita ko ang pagdaloy ng dugo mula sa palad ng lalaking nagtangka akong gahasain.

Pilit nito iyong inaalis pero malakas lang itong napasigaw nang mas lalong ibinaon
ng misteryosong lalaki ang kutsilyo sa palad nito dahilan para mas dumikit ang
palad nito sa pader.

Nakaramdam ako ng takot at napatingin sa misteryosong lalaki. Nagsalubong ang mga

mata namin.

Natigilan ako nang mapagtantong pamilyar sa akin ang mga mata nito.

Is he...

Bago pa man masagot ng isip ko ang tanong ko ay dahan-dahan nang inalis ng lalaki
ang suot nitong itim na face mask at nabigla ako nang makilala ko ito.

"R-Ryder." Mahinang sambit ko sa pangalan nito.

Seryoso itong tumitig sa mga mata ko at kapagkuwan ay lumipat ang tingin nito sa
pisngi ko. Biglang dumilim ang mukha nito.

"Sinaktan ka niya. He slap you? What else did he do to you, babe? Tell me." Mariin
ang bawat pagbigkas nito.

Umiiyak na umiling ako.

"I-I'm okay." Sambit ko na mas lalong ikinadilim ng mukha ng asawa ko.

Ibinalik nito ang atensyon sa lalaking nasa harap nito.

"Babe, close your eyes. Don't open it unless I told you so." Utos nito na kaagad ko
namang sinunod.

Ipinikit ko ang mga mata hanggang sa narinig ko ang masakit na sigaw ng lalaki at
ilang sandali lang ay narinig kong may bumagsak sa sahig.

Narinig kong may humakbang papalapit sa akin at maingat nitong sinapo ang mukha ko.

"Open your eyes, babe." I heard Ryder said and I obliged.

Nagsalubong ang mga mata namin.

"Natakot ka ba? I'm sorry if I came late. I'm sorry." He said and kiss me on the
lips.

Napahikbi ako at kapagkuwan ay napahagulhol. Niyakap ko ito ng mahigpit.

"Thank you dahil dumating ka. Thank you, babe." Sambit ko habang malakas na
umiiyak.

Hindi ito umimik pero marahan nitong hinahagod ang likod ko at kapagkuwan ay
binuhat ako.

Naglakad ito patungo sa pinto habang buhat-buhat ako. Nahagip pa ng paningin ko ang
lalaking nagtangka sa'kin kanina. Nakabulagta ito sa sahig at ang leeg nito ay may
mahabang sugat.

Mukhang ginilitan ito ng asawa ko sa leeg. I know that Ryder is capable of doing
this.

Seryoso lang ang mukha ng asawa ko habang naglalakad ito. Sa labas ay nakabulagta
na rin ang mga armadong lalaki na nakita ko kanina.

Diniretso ako nito sa kotse nito.

"I'll take you to the hospital." Anito habang kinakabit ang seatbelt ko.

Akmang magsasalita ako nang maramdaman ko ang pagkirot ng tiyan ko. Napahawak ako
sa tiyan ko at awtomatikong tumingin ang asawa ko sa mga hita ko. Dumadaloy ang
dugo ko mula doon.

Nagkatinginan kaming dalawa ni Ryder at kitang-kita ko ang pamumutla nito.

Our baby. God, not our baby, please.

To be continued...

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:
Happy New Year, everyone ! #

Thank you for being part of my 2019. Hoping na kasama ko pa rin kayo sa 2020. More
stories to write. I love you ! #

CHAPTER 43

"YOU DON'T HAVE TO WORRY, the baby's safe. Just be careful next time." The doctor
said and smiled.

Nakahinga ako ng maluwag sa narinig at napatingin sa asawa ko. Nang lumabas ang
doctor ay sinapo ko ang mukha ni Destinee.

Tumitig ito sa mga mata ko at napaluha.

"Takot na takot ako." Anito at humilig sa dibdib ko.

Mahigpit ko itong niyakap. Natakot din ako kanina nang makita ang dugo sa mga hita
nito.

"Takot na takot ako sa mga lalaking 'yon. Takot na takot ako dahil akala ko
mawawala ang baby natin. Kailan matatapos ang lahat ng ito, Ryder? Napapagod na
ako." Humagulhol ito ng iyak.

Naikuyom ko ang kamao.

"Tatapusin natin 'to, babe. Pangako, tatapusin natin 'to." Tiim-bagang na sambit
ko.

Kumalas ito ng yakap sa'kin at tinignan ako.

"Thank you for saving me." Anito at sinapo ang mukha ko. "Akala ko hindi ka na
darating. S-Si Claire, gusto ka niyang kunin sa'kin ulit. Gusto ka niyang agawin.
Akala ko mawawala ka na sa'kin. Akala ko makukuha ka niya ulit mula sa'kin."
Umaagos ang masaganang luha sa mga mata nito.

Parang dinudurog ang puso ko sa nakikita. Bakas ang sakit at takot sa mga mata ng
asawa ko.

"Babe, listen to me. That won't happen again. I told you, right? She can't ruin us
again. Hinding-hindi niya ako makukuha sa'yo." Sambit ko habang pinupunasan ko ang
mga luha nito.

"N-Nagpanggap siya sa harapan mo." Sambit nito.

"Yeah, I know. But I know my wife very well." I said and caressed her cheek.

Inipit ko ang buhok nito sa tenga at hinawakan ang kaliwang tenga nito.

"I noticed that you have mole here." Sambit ko at bumaba ang kamay ko sa leeg nito.
"And you have birthmark here." I said and look at her eyes.

Kinuha ko ang kamay nito at tinapat iyon sa dibdib ko, sa tapat ng puso ko.

"And my heart only beats for you. The moment she hug me, I don't feel anything.
Kaya pala kapag siya ang kasama ko noon, wala akong nararamdaman. I feel empty
before whenever she's with me but I just ignore those feelings. But this time, I
know my heart very well, babe. Nagkamali ako noon at hinding-hindi na iyon mauulit.
You're twin is good in pretending, yes. Pero noon iyon at hinding-hindi na uubra
ngayon. I won't let her take me away from you, Destinee Kim. I won't." Nangangako
ang boses ko.

Tumango ito at hinalikan ako sa mga labi.

"Salamat. Salamat dahil nakinig ka puso mo. Thank you, Ryder." Anito at pinalalim
ang halik.

Ilang sandali naming pinagsaluhan ang mapusok at malalim na halik bago naghiwalay
ang mga labi namin.

"Paano mo ako nahanap?" Tanong nito.

Hinawakan ko ito sa pulsuhan at ngumiti.

"While you were asleep in the hospital after your operation, I injected a micro-
chip tracking device on you." I explained and caressed her wrist.

"Y-You did?" Hindi makapaniwalang tanong nito.

I nodded and smiled.

"Galit ka ba?" Tanong ko.

Umiling ito.

"I'm not. Ang galing mo nga." Anito na ikinatawa ko.

"Magaling naman talaga ako." Pagmamayabang ko.

Tumango ito bilang pag-sang ayon.

"Magaling sa lahat ng bagay. Lalo na sa kainan." Pilyang sambit nito.

Mahina akong natawa at kapagkuwan ay natigilan. Paunti-unti ay kumunot ang noo ko

nang may ma-realized.

Gusto na nitong matapos ang lahat. Ang ibig ang sabihin...

"You remember everything?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Natawa ito at kapagkuwan ay tumango.

"Really?" Mabilis kong sinapo ang mukha nito.

Nakangiting tumango ito.

"Yes, babe." Anito.

Masayang niyakap ko ito.

"Oh God, I really love you so much." I said and she chuckled.

Mabilis kong tinawag si James para matignan kung maayos lang ba talaga ang
kalagayan ng asawa ko. He did check her condition and he said that she's really
doing fine.

Kanina pa nagamot ang sugat sa ulo ng asawa ko at nagpapasalamat talaga ako dahil
hindi malala ang kalagayan nito.

"Monitor her from time to time." Bilin ni James bago umalis.

Hinawakan ko ang kamay ng asawa ko.

"Magpahinga ka muna, babe. Mamaya lang ay nandito na ang mga magulang mo. They're
with Claire now." Sambit ko.

Kumunot ang noo nito kaya kaagad akong nagsalita.

"Claire is in jail now." Mahinang sambit ko.

Bakas ang pagkagulat sa mga mata nito.

"Y-You mean-"

"Yes, she's in jail. Ang mga magulang mo mismo ang nagpakulong sa kanya." Putol ko
sa sasabihin nito.

Malakas itong napabuntong-hininga.

"Are they okay?" She looks worried.

"Babe-"

"Alam kong maraming ginawang masama si Claire sa'kin, sa ating dalawa. Pero nag-
aalala ako sa mga magulang ko. Kahit gaano pa kasama ang kambal ko, she's still
their daughter. Their own flesh and blood." She sighed.

"They will be okay. Kaya sa kanila ko binigay si Claire dahil nangako silang
aayusin nila ang lahat. They have no choice, babe. Kung ako lang," Tumiim ang
bagang ko. "gusto ko siyang pagdusahin pero naisip ko na kapatid mo pa rin siya.
Kaya ang mga magulang mo na ang bahala sa kanila but I won't stay still. I will
still monitor her even if she's in jail now." Titig na titig ito sa mga mata ko.

"Salamat, babe. Salamat sa lahat ng ginagawa mo para sa'kin." Anito sa mahinang

boses.

Hinaplos ko ang buhok nito.

"Lahat gagawin ko para sa'yo." Sambit ko na ikinangiti nito.

"I know and I'm very thankful that I have you in my life." She said.

Dumukwang ako at hinalikan ko ito sa noo.

"May tanong pa pala ako." Sambit nito.

"What is it, babe?"

"Mag-isa mong...ahm, those men earlier, I saw them dead and..."

Mahigpit ko itong hinawakan sa kamay.

"I killed them." Diretsong sambit ko habang titig na titig sa mga mata nito. "Are
you afraid? Because I kill people?" Nag-aalangang tanong ko.

She knows that I'm a secret agent but she never seen me killing people.
Dahan-dahan ay umiling ito.

"I'm not." Anito at hinaplos ang pisngi ko. "Kilala kita, Ryder. Alam kong hindi ka
basta-basta pumapatay. Hindi ka pumapatay ng mga inosente. You only did that for
me." She said and smiled at me.

She gave a peck on my lips.

"And you know what? You look so hot earlier. I feel like I'm a princess and you're
my prince whom save me from those men." She continued, smiling.

"You're not just my princess, babe. You're my queen. My everything." I murmured as

I kiss her on the lips.

We will have our happy ending together. And that's a promise. I will do everything
for this woman.

To be continued...

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

CHAPTER 44

"MAMA." Nilapitan ko ang ina at kaagad ko itong niyakap.

Nabigla ito sa ginawa ko pero kaagad din nitong tinugon ang yakap ko.

"N-Nandito ka, anak." Anito sa mababang boses.

Kumalas ako sa ina at hinalikan ko ito sa pisngi.

"Are you okay?" Nag-aalalang tanong ko.

"I-I'm okay, anak." Anito habang hinahaplos ang pisngi ko.

Lumuluhang hinawakan ko ng mahigpit ang mga kamay ko.

"I'm sorry about what happened to Claire. Sorry dahil nangyari sa'tin 'to."
Malungkot na sambit ko.

Umiiyak na hinaplos ng ina ko ang pisngi.

"It was her decision at wala tayong magagawa sa ginawa niya." Anito at napabuntong-
hininga.

Isang linggo na ang lumipas simula nang makulong ang kambal ko at nabigla kami sa
balitang nagpakamatay ito sa loob ng kulungan.

"I'm really sorry." I said as I hug her.

"No, it's not your fault, sweetie. We have to move on. Wala akong ibang ginusto
kundi ang pareho sana kayong maging masaya ng kambal mo. But Claire was weak and
didn't fight. Gustuhin man naming tulungan siya para maayos ang lahat ng
pagkakamali niya ay hindi na niya kami binigyan ng pagkakataon. Hanggang dito na
lang siguro ang buhay ng kambal mo. Nakakalungkot pero kailangan nating tanggapin.
Naniniwala ako na pinagsisisihan na ni Claire ang lahat. She left a letter saying
that she's sorry for what she did to you, anak. She wants your forgiveness."
Hinahagod ko ito sa likod habang pareho kaming umiiyak.

Nakakalungkot na ganito ang nangyari sa kapatid ko pero tama ang ina ko, kailangan
naming mag move on at tanggapin ang lahat.

Pinapatawad ko na ang kapatid ko. Marami itong ginawa sa akin pero may karapatan pa
rin itong patawarin sa lahat ng mga kasalanan nito.

Kung ang Diyos ay nagpapatawad, sino ba naman ako para hindi magpatawad? Ang
importante ay nagsisisi ang kapatid ko bago nito kinitil ang sariling buhay. Kung
nasaan man ito ngayon, ipagdadasal ko ang kaluluwa nito.

"Be strong ma, okay? Hindi kayo nagkulang, tandaan mo 'yan. Alam kong ginawa niyo
ang lahat ng makakaya niyo. I'm still here. Hindi ko kayo iiwan. Ako pa rin ang
dating Chloe na anak niyo. Ako pa rin 'to, ma. Mahal na mahal ko kayo ni daddy."
Mahinang sambit at mas lalo kong hinigpitan ang pagkakayakap ko dito.

"Salamat, anak. Thank you for understanding us." She said and pulled away from me.

"Mahal na mahal ka namin ni Daddy mo. Be happy with your husband, anak. You both
deserved to be happy." Anito at hinalikan ako sa noo.

Sinamahan ko ito at si daddy na ipa-cremate ang katawan ng kambal ko. We bid our
goodbyes to her habang sinasaboy namin ang abo nito sa dagat.

Hindi kalayuan mula sa amin ay naghihintay ang asawa ko sa harapan ng kotse nito.
Nagpaalam ako sa mga magulang dahil gusto ng mga itong manatili muna doon.
Sinigurado ng mga ito sa akin na magiging okay din sila sa paglipas ng araw.

Pareho ko silang hinalikan sa pisngi at naglakad papalapit sa asawa ko.

Kaagad ako nitong kinabig sa beywang.

"Is my wife okay?" He softly asked.

Tumango ako.

Hinalikan ako nito sa noo.

"Nandito lang ako, wife. Nandito lang ako." Anito at ikinulong ako sa mga bisig
nito.

Lumuluhang napangiti ako.

"Alam ko namang nandiyan ka lang lagi para sa'kin. Baliw na baliw ka sa'kin, hindi
ba?" Biro ko.

Mahina itong natawa.

"Yeah. I'm really crazy, madly and deeply inlove with my Destinee Kim." He said and
kiss the top of my head.

"I love you, my Ryder Cole. I love you so much." I murmured.

Ilang araw pa ang lumipas at tila bumalik sa normal ang lahat. Wala kaming iniisip
at parehong nag focus sa anak naming nasa sinapupunan ko.

"Babe, papunta na ako diyan sa opisina mo. I brought your dinner." Sabi ko habang
kausap ko ito sa cellphone.

Late ito makakauwi kaya naisipan kong hatiran na lang ito ng dinner para hindi na
ito mag-order pa. I personally cook the foods for him. At isa pa ay pinapapunta din
ako nito sa opisina nito kaya nag prepare na ako ng foods para dito.

"Nag-abala pa ang asawa ko. But thank you. Use the private elevator, okay?" Tugon
nito mula sa kabilang linya.

Nagtataka man ay sinunod ko ito.

Ginamit ko ang private elevator. Pinindot ko ang floor kung nasaan ang opisina nito
at nang magbukas iyon ay bahagya pa akong nagulat nang makita si Ryder na halatang
hinihintay ako.

Akmang hahakbang ko palabas ng elevator nang maunahan ako nito. Humakbang ito
papalapit sa'kin hanggang sa nagsara ang elevator.

"T-Teka, uuwi na ba tayo? Akala ko ba late ka na makakauwi at-" He cut me off by

pressing his lips to mine.

Nabitawan ko ang hawak kong paper bag at awtomatikong pumulupot ang mga braso ko sa
batok nito.

My husband is kissing me fervently. Naramdaman ko ang kamay nito sa beywang ko

hanggang sa gumapang iyon patungo sa hita ko.

I let him pulled down my underwear and I let out a soft moan when I felt his hand
on my womanhood.

Dinama nito iyon at nilaro-laro ng daliri nito ang pagkababae ko, kinakalat ang
kabasaan ko.

"Basang-basa." Anito at ngumisi.

"Kasalanan mo." Nakasimangot na tugon ko.

He let out a sex chuckle.

"Puwede ba kitang diligan dito?" Paos ang boses na tanong nito.

"Atat ka palang angkinin ako bakit hindi mo na lang ako hinayaang makarating muna
sa opisina mo?" Naiiling na sambit ko.

"Because I really can't wait to be inside of you. Fuck, isang linggo na akong
tigang." Anito na ikinatawa ko.

Kusa kong hinawakan ang zipper ng suot nitong pantalon at binuksan iyon. Nilabas ko
ang nag-uumigting na pagkalalaki nito at napatitig doon.

"Tigang na tigang nga." Pilyang sambit ko na pareho naming ikinatawa.

Pinihit ako nito patalikod at ibinuka ang mga hita ko.

"Ready?" Paos ang boses na tanong nito.

Naikagat ko ang ibabang labi at tumango. Sabik na rin akong madama ito sa loob ko.

"Ohhh, Ryder!" Ungol ko nang ipasok nito ang kahabaan sa loob ko.

"Tangina, ang sarap-sarap mo, babe." Anito at nag-umpisang umulos mula sa likod ko.

Naghalo ang ungol naming dalawa habang marahas ako nitong binabayo mula sa likod. I
can't believe that we are having sex inside the elevator. It's kinda thrilling,
though.

"Tangina." He keeps cursing as he buried his cock deep inside me.

"Ahhh... Ohhh, yeah. Ryder, make it faster, babe. Ohhh, yes. That's it. Ohhh..."
Nababaliw ako sa sobrang sarap.

Mahigpit ako nitong hinawakan sa beywang at ang mga kamay ko ay mahigpit na

napahawak sa handrail. Mas lalo nitong ibinaon ang kahabaan nito sa loob ko.

"Isagad mo pa, babe. Ohhh, fuck. Yeah. Ang sarap." Nawala na ang hiya ko sa sarili
habang binibitawan ang mga katagang iyon.

Maging ito ay panay ang pagmumura habang mabilis at marahas akong binabayo mula sa
likod. Pabilis ng pabilis ang bawat ulos nito hanggang sa maramdaman ko ang tensyon
sa puson ko.

Malapit na akong labasan at sa ilang ulos pa nito ay tuluyang sumabog ang

nakakabaliw kong orgasmo.

Patuloy ako nitong binabayo habang nilalaro ng daliri nito ang hiwa ng pagkababae
ko.

"Fuck, yeah. Oh, fuck. You really feel so good, baby. Ohhh..." Nanigas ito at
kapagkuwan ay naramdaman ko ang mainit na katas nito sa loob ko.

Yakap-yakap ako nito mula sa likod habang nakabaon pa rin ito sa loob ko.

"Marry me again, babe." He said and my lips parted when he showed a ring in front
of me.

Nag-aalok ito ng kasal habang nakabaon pa rin ito sa loob ko. And take note, we're
inside the elevator. What a very unique proposal.

"Sinigurado mo talagang nakabaon ka sa loob ko bago mag propose? How could I say
no?" Natatawang sambit ko na ikinatawa din nito.

Naramdaman ko itong umulos na mahina kong ikinaungol.

"Well, is it a yes?" He asked and started to thrust.

"Uh, y-yes, babe." I said and he chuckled.

He slid the ring on my finger. Tuloy ay dalawa ang suot kong singsing. Ilang
singsing na nga ba ang isniuot nito sa'kin?

Muli ako nitong inangkin at buong puso akong nagpaubaya sa asawa ko.

This is the end of everything. Uumpisahan namin ang buhay naming dalawa nang
panibagong pahina at panibagong alaala kasama ang magiging anak namin.

And I am really lucky for having this man in my life. Hindi na kami maghihiwalay
pa. Hinding-hindi na.

To be continued...

A/N: Ready to say goodbye to our Ryder and Destinee? Ako parang hindi pa. Huhu.###

Epilogue na next. Waaaaaah. Goodbye na talaga to this lovely couple.#

Wattpad Downloader Tool from topVL.net

URL:Please insert the url with format:�https://www.wattpad.com/[story_id]-

[story_name]
Story Content:

So this is really the ending of Ryder and Destinee's story. Thank you po sa mga
nag-abang at naghintay sa kuwentong ito. Sinamahan niyo ako mula umpisa hanggang
dulo. Congratulations to all of us for reaching until the end of the story.

And also, thank you for being part of my 2019. Thank you for choosing me as one of
your favorite authors. Hope to be with you all again in year 2020. Thank you for
everything and have a very happy happy new year, guys. Enjoy and God bless us all !
## See you on Prince's story ! #

I love you all with all my heart. Happy New Year ! #

Love,
Rosas Vhiie #

EPILOGUE

"HAPPY NEW YEAR!" Sabay-sabay na sigaw naming lahat at nakangiting tumingala ako sa
kalangitan habang pinapanood ang iba't-ibang kulay ng fireworks.

"You like it?" Naramdaman ko ang pagyakap ni Ryder mula sa likod ko.

Nakangiting tumango ako.

"Ang ganda." Sabi ko habang nakatingala pa rin sa kalangitan.

Pinihit ako ng asawa ko paharap dito at kaagad nitong hinaplos ang malaki ko nang
tiyan.

"How's our babies?" He softly asked.

I chuckled.

Yes, we have a twins. A baby girl and a baby boy. Pagkatapos ng kasal namin a few
months ago ay nagpa-ultrasound ako and we found out that there's a two life inside
my womb.

"Okay lang naman daw sila, Daddy. Ang likot-likot na nga." Natatawang tugon ko.
"Kabuwanan mo na, babe. Just tell me if you're in pain, okay? My babies, be good to
mommy, okay? Huwag niyong pahirapan si mommy." Anito habang patuloy na hinahaplos
ang malaki kong tiyan.

Napangiti ako at hinawakan ko ang kamay nito.

"I love you, Ryder." I said as I look straight into his eyes.

Hinaplos nito ang buhok ko.

"Mahal na mahal din kita." Malamlam ang mga matang usal nito.

Hinalikan ako nito sa noo at kapagkuwan ay yumuko para halikan ang tiyan ko.

I smiled. Seeing him kissing my tummy was a perfect view. Nakikita ko na kung paano
itong magiging mapagmahal at responsableng ama sa mga anak namin.

"Happy new year, love birds." Napatingin ako sa nagsalita at napangiti.

I saw Ryder's father walking towards us. Kaagad ko itong hinalikan sa pisngi nang
makalapit ito.

"Happy new year, Dad." I said and smiled at him.

Nginitian din ako nito.

Inakbayan ako ng asawa ko habang kausap nito ang ama. Sandali akong nagpaalam sa
dalawa at nilapitan ko ang mga magulang na abalang nakikipag-usap sa mga kasambahay
sa mansyon.

"Happy new year, Mama and Daddy." Bati ko.

Kaagad akong nilapitan ng dalawa at niyakap.

"Happy new year, anak." Sabay nilang bati at sabay din akong hinalikan sa pisngi.

We celebrated our new year with our loved ones. Nandito ang ama ng asawa ko at
nandito din ang mga magulang ko. Pakiramdam ko ay kumpletong-kumpleto na ako at
wala na akong mahihiling pa.

Nalampasan namin ng asawa ko ang mga pagsubok na dumating sa buhay namin. Yes, we
parted our ways but here we are today, back in each other's arms again, loving each
other and promising each other that we will stick together no matter what and we
will never fall out of love.

At alam ko na sa susunod pang pagsubok sa buhay namin ay mas lalo kaming magiging
matatag at parehong lalaban.

Nakita ko si Ryder na naglalakad patungo sa amin, kasama ang ama nito.

Hinayaan naming mag-asawa na mag-usap ang mga magulang namin. They are laughing
while talking and it was a good scene.

"Babe, kukuha lang ako ng tubig sa kusina." Paalam ko.

"Samahan kita." Anito.

"No need na." Natatawang sambit ko at naglakad patungo sa kusina.

Kanina ko pa nararamdaman na parang masakit ang tiyan ko pero hindi ko pinapansin.

Binuksan ko ang ref at nagsalin ng tubig sa baso at ininom iyon.

Natigil ako sa pag-inom at nagtaka nang maramdamang parang basa ako.

Napatingin ako sa mga hita ko at nanlaki ang mga mata nang makitang dumadaloy na
tubig sa magkabilang hita ko.

My water broke!

"R-Ryder!" Tawag ko sa asawa ko. "Babe! Oh god. Ryder!" Patuloy na tawag ko sa

malakas na boses.

Humahangos na pumasok ang asawa ko sa kusina.

"Babe, bakit- holy fuck!" Bakas ang pagkagulat sa guwapong mukha nito nang bumaba
ang tingin nito sa mga hita ko.

Mabilis ako nitong nilapitan at maingat na binuhat. Natagpuan ko na lang ang sarili
na nasa loob na ako ng kotse nito.

Sumisigaw na ako dahil sa pagsakit ng tiyan ko. Ryder drove me to the hospital.
Habang nagmamaneho ay panay ang pagmumura nito.

Nang makarating sa hospital ay kaagad akong inasikaso ng mga nurse at doctor.

"Babe, you'll gonna be okay, right?" Hinawakan ako ng asawa ko sa mga kamay at
naramdaman ko ang panlalamig ng mga kamay nito.

Pilit ko itong nginitian.

"Relax lang. I'm gonna be okay." I assured him.

Hindi ito mapakali at puno ng pag-aalala ang mga mata nito.

"Fuck." Malutong itong napamura at talagang hindi na mapakali.

Mahigpit ko itong hinawakan sa kamay, kumukuha ako ng lakas mula dito dahil sobrang
sakit na talaga ng tiyan ko.

Pinipilit ko lang na huwag sumigaw dahil sa nakikita kong ekapresyon ng asawa ko na

parang anumang sandali ay hihimatayin na.

Pero kahit anong pigil ko ay napasigaw pa rin ako ng malakas.

Ryder just cursed again and again. Ramdam ko ang panginginig ng mga kamay nito
habang hawak-hawak ang kamay ko. Pinagpapawisan na rin ito.

"Tangina, ayoko nang buntisin ka, babe. Fuck this." Sambit nito.

Pinasok ako sa delivery room and I'm thankful that my husband is with me. Pinayagan
ito ng doctor na pumasok hanggang sa delivery room para samahan ako.

Napuno ang delivery room ng sigaw ko at paulit-ulit na pag-ire. Unang lumabas ang
anak kong lalaki at sumunod ang babae. Normal kong nailabas ang dalawang anak ko.

Hingal na hingal, pawis na pawis at nanghihinang napatingin ako sa asawa ko at

akmang ngingitian ko ito nang makita kong nabuwal ito at malakas na bumagsak sa
sahig ng delivery room.

Yes, my husband fainted just like that.

Naiiling na ipinikit ko ang mga mata at tuluyang nakatulog dahil sa sobrang pagod.

Nang magising ako ay nasa loob na ako ng private room. Nakita kong nakayupyop ang
ulo ng asawa ko sa hospital bed ko habang hawak-hawak nito ang kamay ko at
mahimbing na natutulog.

"R-Ryder." Tawag ko sa pangalan nito.

Kaagad itong nagising at pupungas-pungas na tumingin sa akin. Kaagad itong tumayo

at hinalikan ako sa noo.

"You're awake." Anito.

"Y-Yeah. Pero mas nauna kang nagising sa'kin." Tukso ko, tinutukoy ang pagkahimatay
nito sa loob ng delivery room.

His face turns red and he looks embarassed.

"Don't mention it." Nahihiyang sambit nito.

Mahina akong natawa.

"Babe, tanggap pa rin naman kita kahit hinimatay ka." Natatawang sambit ko.

"Babe." He groaned.

Tawa lang ako ng tawa at basta na lang ako nitong hinalikan sa mga labi.

"I was just so worried." He said when he pulled away from our kisses.

"I know." I said and caressed his cheek. "And thank you for being brave back
there." I continued.

He sighed and kiss me again on the lips.

"How's our little angels?" I excitedly asked.

"Nasa nursery room pa sila. Ihahatid ng nurse mamaya." Anito at muli akong
hinalikan sa noo.

Ilang sandali lang ay hinatid na ng nurse ang mga anak namin sa loob ng private
room ko.

Karga-karga ng asawa ko ang babae at karga ko naman ang lalaking anak namin.

"Baby Clyder and baby Chloe." I murmured.

Ryder look at me with so much love in his eyes.

"Clyder Cole and Chloe Cole." He mutterd and kiss Clyder's forehead.

Lumapit din ito sa akin at hinalikan sa noo si Chloe.

"Our little angels." He said, smiling.

Napangiti ako at ako naman ang hinalikan nito sa labi.

"I love you, my Destinee Kim Cole. Thank you for giving me these little angels.
Pangako, mamahalin ko kayong tatlo ng higit pa sa sarili kong buhay. You will be my
priority and I'll be a good husband to you and a good father to our children."
Punong-puno ng pangako ang mga mata nito.

"Mahal na mahal din kita, Ryder Cole. I am really the luckiest girl on earth for
having you in my life. I promise to love you everyday and will never leave by your
side. Mahal na mahal ko kayo." Madamdaming sambit ko.

"Thank you for putting my cold heart on fire again, babe. Thank you for coming back
into my life. Ang buong akala ko ay magiging malamig na ang puso ko habang-buhay
lalo na nang mawala ka sa buhay ko pero muli mo akong binuhay sa pagbalik mo.
Maraming salamat. Ikaw lang ang babaeng mamahalin ko hanggang sa kabilang buhay."
Buong pagmamahal na sambit nito.

Muli nitong inabot ang labi ko at hinalikan.

Wala na talaga akong mahihiling pa. This man complete me. At pinapangako ko rin na
ito lang ang lalaking mamahalin ko hanggang sa kabilang buhay.

This is our ending. A happy ending with the man I love the most. A man with a cold
heart before who loved and choose me for so many times, a husband who will always
choose me.

A happy ending with my husband named Ryder Cole.

# THE END #