CLS13 - After The Chains

Simula
609K 20.3K 21.1K
by jonaxx
Follow
Share
Simula1.6K
"Akala ko ba hindi ka dadalo?" salubong ni Kuya Lucho sa akin.418
Sa totoo lang, hindi ko inasahan na sasalubungin ako ni Kuya ngayon. I expected it

to be just our driver. I rolled my eyes when I thought of something. Siguro
nagkaaway na naman sila ni Kuya Lucky kaya heto at nagpapabango sa akin para
makampihan ko siya.202
"Hindi nga. Sinong nagsabi na pupunta ako?"43
Pumasok ako sa SUV at sumunod naman siya. Nasa loob na kami, nakabaling pa rin siya
sa akin.2
"Sa mansiyon-"1
"Okada!" agap ko.242
Napabaling ang driver sa amin, nalilito na kung sino ang susundin. Kuya sighed.4
"Na naman, Cian?"346
"Stop calling me by that name," iritado kong sinabi.72
Bumuntonghininga ulit siya. Diretso ang tingin ko samantalang siya'y nakabaling sa

akin.4
"Ba't nagmamadali kang umuwi kung hindi ka sasali sa pagtitipon ng mga

Mercadejas?"312
Masama ang tingin ko kay Kuya Lucho nang bumaling ako sa kanya.4
"Sila lang ba ang puwedeng dahilan ng pag-uwi ko? I want to go back to Romblon. I
am starting out a project."80
"That project of yours again," Kuya Lucho snorted. "You can always come to the
company and..."4
"Banking isn't my passion, Kuya."9
"Not passion but it is our company."2
"Can't I start my own if I want to?"120
"Hmm. O sige, gawin mo. I'll support you."32
"All of you will support me but then if even if you don't, I will still do it."65
"You will need manpower-"5

"I won't get people from our company. Maghahanap ako ng sarili kong mga tao. I'll
just get the reserve floors-"7
"Yes, I know but you might need our help to gather people. Your plan is ambitious,
Cian-"10
"I said don't call me with that name, Kuya!"399
Nagtaas ng kilay si Kuya, parang may naglalaro sa isipan niya. A ghost of a smile
is on his face before he sighed and nodded.63
"If you want to start from scratch, it will be so hard. Lalo na dahil malaking
kompanya ang gusto mong gawin. You should start from the lowest of low and from
there, you build up."35
"Hindi iyon magiging maganda para sa target clients ko. And besides, may kasosyo
ako kaya walang problema."4
"At sino naman?"11
Hindi ako sumagot.19
Tumawa si Kuya at alam kong naisip niya na kung sino ang tinutukoy ko.
"Is this that jock again?"182
"He's a good friend."6
"A good friend with motives? And isn't he that stupid jock in your university."55
"Kuya, puwede ba? Bakit mo nga ba ako sinundo? Wala ka bang trabaho? Sige ka at
baka maunahan ka ni Kuya Lucky kakapakialam mo sa akin."6
"Nag-aalala si Mama at Papa sa'yo. I also thought you'd be leaving for Caticlan.
Short notice ang salo salo sa kasal at pupunta ako. Akala ko magsasabay tayo."43
"Hindi ako pupunta. Umuwi ako para masimulan na ang mga plano ko. I've been waiting
for this ever since I was in college. Now I am finally doing it."14
YOU'LL ALSO LIKE

Beneath the Skies (Book 2 of Skies duology) by DiAkoSiJoy
Beneath the Skies (Book 2 of Skies duology)
1K
24
The skies had already fallen, but still, I remained something beneath those
Skies. ??
When Stars Fall by RElizabethM
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
A decade ago, Ellie was heartbroken when the love of her life chose his Hollywood
party lifestyle over her. Can she forgive him and give love a second chance?
...
Hold Me Close (Azucarera Series #3) by jonaxx
Hold Me Close (Azucarera Series #3)
15.2M
905K
Josefa Hanabella Valiente is the ugly girl of Altagracia. She is often bullied
because of her ugly looks. Binansagan siyang ng maraming pangit na pangalan at
nasanay na...
Poems about... by JFstories
Poems about...
95K
454
Pieces
Am I Married? (Editing) by ficrom
Am I Married? (Editing)
3.8M
143K
Eighteen years old, Sanaya Frances was finding ways to earn more to gather money
for her college tuition fee. She got a chance to work as a house cook for Hobsons -
one...
Wishful Thinking by paintdblue
Wishful Thinking
2.3K
74
It's just my wishful thinking.
My thought of you and me together.
But it won't happen. It can't.
-Rennae
"You will need investors. Hindi puwedeng kayo lang ng sosyo mo kung malaki agad ang
gusto mo."
"You will invest?"
"Hmm. I can. But you know... Uriel seems keen on investing-"659
Hindi pa siya tapos sa pagsasalita ay umirap na ako at hindi na nakinig. Here we go

again about Uriel Mercadejas.286
Natawa si Kuya sa ipinakita kong reaksiyon. "Sinasabi ko lang naman, ah. You're
civil, right?"99
"We maybe are but I won't want him to invest on my company."15
"Bakit hindi? Lucianna, this is the business world. Walang puwang dito ang
feelings."103
"Feelings? Excuse me... I just don't want to be involved with their family."180
"Well, unfortunately, though. He's your ex and the rumors about the engagement
hasn't faded. For everyone, you are not even an ex. Kayo pa rin."743
Kaya nga sinagot ko noong nakaraan si Simon, eh. I realized that the rumors just
wouldn't fade. I just don't know why Uriel isn't doing anything about it if he's
probably finding a way to get himself that girl.315
Hindi ba mahihirapan siya lalo ngayong iniisip pa rin ng lahat na kami pa? Dapat ay
matagal niya nang nilinaw iyon!14
The moment I heard that Antonius Mercadejas Jr. is marrying someone else, not
Orianne Ocampo or even Thalia Angeles, I thought of us. That means Senyora
Domitilla Mercadejas didn't require her sons to marry whoever she wants them to
marry. Kahit pa na anunsiyo na ang engagement ni Anton sa iba, kaya naman palang
baliin iyon kaya ganoon din dapat ang sa amin.420
"Uuwi ako ng Romblon pagkatapos ng ilang aasikasuhin ko rito," sabi ko sabay labas
sa SUV.1
Nakarating na sa hotel iyon. I booked a room here, not wanting to go to our house
or even my brother's. Alam na nila ang dahilan ko kaya hindi ko alam bakit
kinukulit pa ako ni Kuay Lucho.17
"Anong gagawin mo roon? You can just contact our men and let them build what you
want-"
I groaned. "Kuya, I am so tired of being told what to do. Stop it..."62
Lumabas na rin siya sa SUV ngayon. Tinitingnan ko ang paglalapag ng mga bagahe ko
sa bell hop.
"Don't tell me you're here with SImon."61
Umirap ako, naiirita na sa putak nang putak na si Kuya Lucho sa gilid ko. "I'm not
but we have a meeting later para sa business. And so what if I am? He's my
boyfriend now."147
"What?!" gulantang na sinabi ni Kuya. "Are you serious?!"53
Sinipat ko si Kuya. He's wearing his corporate attire. For sure, galing siyang
trabaho. Payat at matangkad, sinundo ako sa airport para magpasipsip at kampihan
siya kapag may away sila ni Kuya Lucky. My parents are busy dealing with the two.
It's fine with me because I don't want them meddling with my life. And it's not
like I need their help for anything.29
"Sigurado ka na ba diyan, Lucianna? That boy is ridiculous! What are you

thinking?!"59
"Kuya, ano ba? Pumunta ka ba rito para pangunahan ako?"
Nagdilim ang tingin niya sa akin. Umiling siya.3
"Ang sabi ko, pinuntahan kita dahil akala ko pupunta ka sa pagtitipon ng mga
Mercadejas. Not to help me out with Kuya, Lucianna. And of course, because you
don't allow Mom to see you, here I am trying to check on you for her."12
Umirap ako at tumango bago siya hinalikan sa pisngi.9
"Send my regards to them. Pati kay Kuya Lucky. I'll get in touch later today."1
"Oh please, don't tell me you really are serious with Simon. Lucianna, engaged ka
pa kay Uriel."177
"Hindi nga ako engaged kay Uriel. We broke up, Kuya. Tama na 'yon. Tsismis na lang
ang natitira diyan. At kung gagawin ko ito, lalong huhupa ang tsismis na iyon."43
"Let's both hope that it'll turn out that way because the way I see it, I don't
think so. Tingin ko mas iisipin ng lahat na nagloloko ka kaysa sa may bago ka lang
na boyfriend."116
"Problema na nila iyon!"47
Umikot ang mga mata ni Kuya at sa huli niyakap na lang ako.37

"Ipapadala ko rito ang mga kailangan mo. Better consult me about your project too,
and don't rely too much on your... boyfriend."11
Pagkatapos kong magpaalam kay Kuya, pumasok na ako sa hotel. I did all the
necessary things and after a few moments, papunta na rin sa aking suite.
I'm exhausted. I plan to rest the whole day until my meeting with Simon.
Simon Samaniego is a friend. Matagal ko na siyang manliligaw noon pero hindi siya
nagustuhan. I have many other suitors but Simon was the most fun to be with among
them. At hindi rin siya gaanong nagdadamdam tuwing binabasted. Hindi rin siya
nagtanim ng galit sa akin nang nalaman na naipangako ako sa iba.704
We remained friends for years until last week. We constantly talk about our future
plans over the phone. Matagal ko nang pinag-iisipan ang gusto ko samantalang siya
naman, nakakulong sa business ng pamilya niya. Gusto niyang kumawala. We built a
slight connection from there. And slowly, I realized that his persistence all these
years and this new connection between us might mean that it's time to finally get
in a new relationship.
May takot pa rin naman sa aking natitira pero mas matibay na ako ngayon. And
besides that, it's also convenient to be a relationship with him. He is very public
with his life kaya last week pa lang, may pahaging na siyang kami na. That will put
off the rumors about me and Uriel Mercadejas.32
Naligo ako, nag blow dry, at humiga sa malaking kama ng suite ko.
I checked my phone for a while before I dozed off to sleep.
Naalimpungatan na lang ako bigla sa ingay ng cellphone ko. I thought it's Kuya
again. Sinagot ko iyon, nakapikit pa ang mga mata.
"Hello..."
"Hello, Lucianna!" si Simon.2
Napatingin tuloy ako sa relo ko. Na-late ba ako sa meeting namin at bakit tumawag
na siya?
Dalawang oras pa bago ang meeting, ah?
"Yes? Are you already here? It's still early."
"We need to talk. Papunta na ako diyan."28
"Simon, ang aga pa ah. Pero sige..."5
Bumangon ako. Akala ko sasagot pa siya pero pinutol niya na bigla ang tawag.
Ipinagkibit balikat ko iyon at nag-ayos na lang para sa meeting.
I turned on my laptop to check my plans for the company I am building.
Hindi talaga ako nagkaroon ng interes sa banking, na siyang kompanya ng pamilya.

Malaki na iyon at hati kami ng tatlo kong kapatid sa ano mang mga assets doon. I
can just go around to travel and party my whole life but I couldn't stand it.42
I want to build my own name. We have many properties and one of our largest
properties in Romblon was named under me. My brothers wanted it for me because
among us three, I was the only one who cared for it. We loved the place, alright,
pero pareho na silang kinain ng sistema rito sa siyudad at sa trabaho nila.
Ginagawa na lang nila iyong resthouse.79
Hindi lang sa magandang tanawin mayaman ang aming lupain sa Romblon, may quarry din
kami roon at matagal na naming ine-export ang mga marmol na nakukuha. It's just
"small" business for my family. Sometimes, they don't care about it anymore but I
have come to realize that I want to take it as my own.42
Gusto kong tutukan iyon at imbes na ang ibang bansa ang makikinabang sa export
quality na marble, gusto ko rito sa Pilipinas gawin. My target clients will be big
companies like hotels and malls. I will produce it here and develop it. Ayaw din ni
Simon sa negosyo nilang furniture at gusto ring gumawa ng sariling pangalan kaya
nagkasundo na kami.75
Nasa isang japanese restaurant ako sa hotel. Nakapag-ayos na at nakatingin na sa

laptop. Kaya lang sa dami ng kilala kong nandito, o regular na customer dito, hindi
ko mapigilang makipag socialize.
"Lucianna! Nakauwi ka na pala! Dahil ba sa kasal ni Anton?"93
Really? Hindi lang pala si Kuya ang may bukambibig na ganito?1
"Uh... No. I'm not going to Costa Leona."12
"Oh? Narinig namin na pagkatapos ng kasal ni Anton, kayo na ni Uriel ang susunod na
ikakasal, ah?"183
I shivered at that thought. Really? Nagpapalpitate ang ngiting iginawad ko sa

kanila.9
"Ah, hindi. Hindi n'yo ba alam? Wala na kami ni Uriel."86
Natutop ng dalawang tsismosa sa harap ko ang mga labi nila. Yes. Yes, go and tell
everyone that I'm not in a relationship wiith him anymore. Go! I hissed inside my
head, as if casting a spell for these two girls.45
Seryoso ba ito? Hanggang ngayon pa rin ba, ito pa rin ang tsismis na sakit sa ulo
ko?
Ano bang ginagawa ni Uriel? Nagpapaka martyr? Is he celibate or something? Hindi ba

siya nakikita sa party scene ngayon na may kahalikan at bakit parang sobrang tindi
pa rin ng tsismis ng mga babaeng ito?166
"Is that serious?! Pero bakit?"2
O baka nakikitsismis lang ang mga ito sa akin.
"Wala na kami. May boyfriend na nga ako, e. Ano ba kayo."5
"Huh? Sino naman ang boyfriend mo?" I winked and sipped on my drink.
"Is that for real? Really? Hindi halata kay Uriel na wala kayo. O baka... may
pinag-awayan lang?"2
"But it's possible. Uriel is known for not liking his family's tradition. Eh si
Anton nga na gusto namang ang tradisyon nila, nakapag-asawa pa rin ng hindi para sa
kanya, si Uriel pa kaya."69
"Pinagbigyan lang si Anton dahil panganay siya. Uriel seems very obedient compared
to Anton."350
Umiinom ako habang nakikinig sa pakikipagtsismisan ng dalawang ito sa harap ko.

Namilog ang mga mata ko at nagpatuloy na lang sa tinitingnan sa laptop.1
"Sayang at gustong gusto ka ni Senyora Domitilla, 'di ba?"505
I continued manipulating my laptop.
"Lucianna!"
Napatingin ako. Kausap pa rin pala ako ng mga ito.15
"Ah. Oo."1
"The senyora has a very specific and good taste. Minsan lang siya magkakagusto sa
isang babae para sa anak niya. Kaya ang suwerte mo."135
I smiled and waited until they feel that I am already annoyed with them.9
Bukod sa kanila, may iba pang bumati rin sa akin. I entertained all of them an
answered questions about my recent trip.
Ang pinaka common denominator sa mga tanong ay kung pupunta daw ba ako sa
pagtitipon ng mga Mercadejas at medyo consistent naman ang sagot ko.
Binaba ko ang tsaa ko nang naupo ang isang pamilyar na lalaki sa harap ko. I rolled
my eyes at the boyish Carver Samaniego in front of me. Nagpatuloy ako sa pagtipa
ssa laptop.384
"So... you and Simon, huh?"
Natigil ako at napabaling. Ang dalawang dimple sa magkabilang pisngi niya ay

lumilitaw ngayong malaki ang ngisi.56
"Kaya ba basted ako dahil si Simon ang gusto mo?"310
"Carver..."31
Marami akong gustong sabihin pero binuntonghininga ko na lang, ayaw kong humaba pa
ang usapan namin. Ngumisi siya lalo.3
"Yeah, I know. So his persistence paid off, huh? At ano 'yan? Against all odds ba
na relasyon? Hahamakin kahit papagitna si Uriel Mercadejas?"427
I laughed. "Puwede ba, wala na kami ni Uriel. Matagal na. See what happened to
Anton? he called off his engagements. That's what happened to us, too."23
"That was because Senyora Domitilla isn't fond of Orianne Ocampo. At may eskandalo
pang kinasangkutan."6
"Pero nireto si Anton kay Thalia Angeles, na wala namang eskandalo, pero hindi pa
rin sila nagkatuluyan."27
He chuckled.
"Kaya umasa ka na na ganoon din kami. Seriously, you people need to update your
information-"
Naputol ang sinasabi ko dahil tumili ang halos lahat ng nakakita. Napatayo si
Carver dahil kinuwelyuhan siya ni Simon!244
I'm so shocked that I only looked at them, wide eyes, and mouth dropped open.
"What are you doing here?!" Simon growled.36
Humalakhak si Carver pero hinawakan ang kamay ni Simon at unti-unting tinanggal

iyon sa kuwelyo niya. Kaya lang, mas lalong hinigpitan ni Simon.3
Napatayo ako, nawala na ang gulat at mas concern na ngayon.
I've known the Samaniegos and they are very cool and easy to be with. Ganoon din si
Simon. Kaya nga hanggang ngayon, magkaibigan pa rin kami... hanggang sa nasagot ko
nga siya last week.1
Parang out of character sa kanya ang pagku-kuwelyo kay Carver. Is he jealous or

something? He wasn't a jealous person before but there is no other explanation
right now. Hindi naman gaano sila nag-aaway ng pinsan niya.70
"What the hell, Simon? Calm down! Nag-usap lang kami ni Carver," sabi ko at
pumagitna sa dalawa.
Something is really off.281
Alam kong sinagot ko siya nang hindi kami nagkikita. Sa phone lang. Masayang masaya
siya na gusto niya akong puntahan. I told him no. Uuwi na rin naman ako. Gusto niya
pa rin akong puntahan pero dahil firm ako sa sinabi ko na hindi, hindi niya
nagawa.5
Seeing him now, with bloodshot eyes, and very angry at his smilling cousin feels...
off to me. It's like I'm turned off. Jealousy might be alright in a relationship
but being this violent about it is... weird. I can't tolerate it.283
Hay naku, Lucianna. Ang dali mo talagang makahanap ng dahilan para ayawan ang
lalaki, ano? I know it's bad to use him as a way for people to forget my
relationship with Uriel but.. I hoped it would work.80
Siguro kaunting tiis at pag-iintindi pa? Ewan ko, hindi ko alam. Sana nga tama
iyon.7
"I didn't know you were the jealous boyfriend type, Simon-" panunukso pa ni Carver
dahilan kung bakit hinigpitan lalo ni Simon ang hawak niya.2
Ugh! Mas lumala lang ang nararamdaman kong pagkakaturn off!90
"Simon, calm down I said! You are making a scene here!" sabi ko dahil tumitili ang
mga nanonood tuwing hinihigpitan niya ang hawak sa kuwelyo ng pinsan.6
Simon's curly and disheveled hair always suited him. He was always happy and fun to
be with, and always looked angelic. Kaya naninibago ako sa kanya ngayong halos
maghamon ng away sa pinsan niya.35
Nag-uusap lang naman kami ni Carver. It's not like he caught us kissing or
something. This is bvery irrational and I am already embarrassed. Nakatingin ang
lahat sa amin at may nakahanda ng security sa gilid.
"Simon, ano ba?!"7

Sabay hawak ko sa kamay niya at tulak sa kanya pero bumaling siya sa akin, ang
galit ay para sa akin na.
"Are you fucking using me, Lucianna? And now, my cousin, too?"231
What the hell?3
Napatingin ako sa paligid. May katahimikan at bulungan galing sa nakikinig.
I cleared my throat, slightly ashamed of it. Hindi ko alam anong pinagsasabi niya
pero ayaw ko ng eskandalo, ano man 'yan.2
"First of all, can we talk in private-"
"No!" he exclaimed.41
Napatalon ako sa lakas ng pagkakasigaw ni Simon. Why am I suddenly in this hell

hole?5
"You're using me, aren't you? At baka pa payag ka kahit sino kaya nang lumapit si
Carver, puwede na siya ganoon ba?"31
I had to pause to deeply think about it. I really don't understand what he's
talking about.
"No, I'm not. What the hell are you talking about?"
"Sinagot mo ako! Sinabi mong boyfriend mo na ako!"35
Bahagya akong nakaramdam ng kahihiyan. Uminit ang pisngi ko habang binabalingan ang
mga nanonood sa amin. Ultimo ang mga waitress na nagkukunwaring hindi nakikialam ay
may pang uusyoso.2
"And you said you don't get into a relationship without thinking about the future!?
Gaya ng kasal!"13
Oh my gosh! Alright! Okay!3
Calm down, Lucianna.
Tama naman siya. Nasabi ko nga iyon. Pero parang sinabi niya na rin na magpapakasal
ako sa kanya. Hell, kasasagot ko lang tapos iisipin niya iyon?61
Of course, I think about the future when I get into a relationship. Kaya nga hindi
ako basta bastang pumapasok sa ganoon. Kung magiging boyfriend ko, ibig sabihin
minsan ko na ring naisip ang future ko kasama siya. Hindi ako nakikipagrelasyon
para tikim tikim lang, 'no!198
"Well, yeah..." I said drily because I didn't really want to confirm it right now
with all these people here watching us.
"I'm your boyfriend now so that means you're thinking about our future, right?"51
My eyes wandered a bit.3
"Lucianna?!" he called to pressure me.21
"Yeah. Yeah... Of course!"14

Oo na at iyon ang iniisip ko pero seryoso bang isang linggo pa lang kami, gusto ko
nang magpakasal kay Simon? Ngayon pa nga lang kami nagkita pagkatapos ko siyang
sagutin at ilang beses agad akong na turn off sa kanya!18
"Can we please talk in private?" subok ko ulit.
"Then what the fuck is this?!"12
Tinapon niya sa harap ko ang iilang papel. Hindi ko alam kung ano iyon.. I haven't
seen that kind of letter or paper from the government. It looks like a birth
certicate but it says otherwise.206
Pinulot ni Carver ang isa. Yumuko ako at pinulot din ang isang parehong kopya.1
"You fooled me, Lucianna! You're using me! To what? Damn it! I've been nothing but
kind to you! Naghintay ako at sa wakas boyfriend mo na tapos ngayon?!"8
Hindi rumehistro sa akin ang binasa. What the hell is this thing?2
Carver started laughing. Nagbanta ulit si Simon sa pinsan pero nagpatuloy pa rin
siya sa mga hinanakit sa akin.51
"I thought that eventually we'll get married! You promised!"50
I didn't! Pero hindi na natanggal ang mga mata ko sa dokumento.
To whom it may concern.31
"You are fucking married to Uriel Mercadejas! Pinaasa mo ako, Cian! Tang ina,
asang-asa ako!"2K
Siguro napansin ni Carver ang kawalang laman ng utak ko, nilapitan niya ako.7
"Looks like this is a legit government document. You married him, huh?"111
"Uriel? No... No, I didn't..." kalmado kong sinabi kasi alam ko.36
Alam ko sa sarili ko na walang kasal na nangyari. Hindi ko siya pinakasalan kaya

baka may pagkakamali.9
"Hindi 'to totoo," sabi ko, kalmado kasi sigurado talaga ako.1
"Anong hindi totoo?! I checked it, Lucianna! Ganoon din si Mommy, tiningnan niya
para sa akin!"2
"Why the hell would you get these government document without my permission?" Oo
alam kong maling tanong iyon.16
Bakit ko pa aalalahanin iyon kung may mas malaking problema sa harap ko.
"Iyan pa talaga ang inalala mo? You're fucking married, Lucianna! You fooled me!"16
"I didn't! Damn it! I didn't marry Uriel-"53
"Then what the fuck is this?"12
Parang nanigas ang utak ko sa lahat ng ibinabato sa akin.
Una, bakit ba kumuha ng ganitong dokumento si Simon. Para saan? Magpapakasal na ba

kami? Okay let's say he just wants to check if I'm safe to be his girlfriend...
pero... Pangalawa, kasal ako kay Uriel?165
"There must be a mistake. Huwag mag-alala, bukas agad papakuha ako ng ganitong
dokumento-"
"Ang dami na ng nakuha ko para i-check, hindi ka pa rin naniniwala?!"15
Kalmado pa rin ako dahil sigurado naman, "Hindi 'yan totoo. Hindi 'yan totoo.
Baka... nagkamali lang."
"Are you kidding? Why are you lying?!"3
"I'm not lying, Simon!"
I got carried away. Hindi ko na namalayan na sa publiko kami nag-aaway at bukod sa

bulungan, may iilan nang nagtitipa sa kani kanilang cellphone para yata ikalat na
ang tsismis na ito.23
Is this serious?
"If you want you can call Uriel and ask him-"
"I don't need to, Carver. Kasi totoong hindi talaga nangyari 'to. Hindi kami
nagpakasal!" giit ko, mababaliw na yata.2
"Do you have his number?"
"No, and I don't need to call him."
Carver rolled his eyes and took his phone out.23
"This is not true, Simon. Bukas, kukuha ulit ako ng-"1
"You're fooling me!"71
Hindi na ito tungkol sa relasyon namin ni Simon. This is about the truth. This is a
government legal document. Kung totoo ito, paano? Bakit?8
"She's here. There's a problem, you might want to talk to her-" I heard Carver.117
Tinikom ko ang bibig ko at pinikit ang mga mata. Simon is miserably sitting on a
chair now, trying to calm himself down, and sllightly crying. What the hell?!
Iniisip ko ang pagtatapos ng relasyon namin pero parang wrong timing dahil may isyu
akong ganito.144
"Nakita ko lang siya sa restaurant, Uriel. Kakausapin mo ba o hindi?"110
"Akin na," sabi ko sabay lahad ng kamay kay Carver.
Nilapag naman ni Carver ang cellphone, hindi niya na inisip ang magiging sagot ni
Uriel sa kabilang linya.
"Hello."
"If you want to see me, I'm going home to Costa Leona for my brother's wedding.
Magkita na lang tayo roon-"247
"I am not going to Costa Leona, Uriel."5

"I am leaving later this afternoon..." he trailed off. "If you want we can leave
tomorrow morning so you can still prepare-"60
"I said I'm not coming!"9
Inisip ko pa kung paano ito. Puwede nga na bukas na siya umuwi para makapagkita pa
kami pero... gaano naman kaya katotoo ang dokumentong ito? Kailangan kong kumuha na
ako mismo bago siya kitain.
"Okay. Pagbalik mo, kung ganoon," kalmado kong sinabi.10
"What is it? Is there a problem?"45
"Pagbalik mo, mag-uusap tayo."80
Kukuha muna ako ng sarili kong copy sa kasinungalingang dokumentong ito.1
"Is there a problem?" ulit niya sa mas mariing boses.63
"Wala. Mag-usap na lang tayo pagkauwi mo rito."4
He sighed. "Fine."5
"Bye."2
Then he put the phone down. I heard the static. I sighed and gave the phone back to
Carver. Kaya lang tumunog ito. Hindi niya pa natatanggap, nakita ko na kung sino
ang tumatawag.1
Uriel Mercadejas.77
"Hello..." sagot ko.
"Hindi na muna ako uuwi. Kung may problema, magkita tayo."
Kabanata 1
315K 14.7K 25.5K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 1234
Blow284
I am pretty sure that I didn't marry him. Kung nabagok ang ulo ko at nakalimutan ko
bigla na napakasalan ko siya, puwede pa. Pero alam kong hindi, at alam ko ring
hindi niya ako pakakasalan. Patas kaming dalawa.109
"Sean!"340
It all began with her, I clearly remember it.94
It was the first day of vacation. Katatapos lang ng school ko at kung gusto ng mga
kapatid kong manatili sa Manila, gusto ko namang umuwi sa Romblon.3
I like the beach. Masyado akong madalas sa siyudad at sa pag-aaral naman ay babad
sa mga kaibigan. The vacation is my chance to unwind and relax by myself. Besides,
it's not like my friends are also in their houses, anyway. Umaalis din sila,
pupuntang ibang bansa para magbakasyon.11
Ganoon din naman kami pero dahil sa trabaho ng parents ko, kailangan pa ng tamang
panahon at bilang na mga araw para lang maka-travel kami. Our longest vacation was
last year on Switzerland. This year, they are planning to go to the U.S. to visit
some of our relatives and friends but we will go there for a limited time only.97
Kaya habang wala pa ang schedule nina Mama at Papa, sinamantala kong umuwi sa
probinsiya.
There's something about the househelps here too, that are warmer. Kumpara sa
househelps namin sa Maynila na istrikto at trabaho lang talaga ang iniisip, ang
nandito ay mistulang pamilya.
"Ano na naman, Nay?"
I smiled. Sean isn't one of our househelps but her grandmother is. Hindi kalakihan
ang bahay namin dito pero may ipinapatayo kaming mas modernong resthouse sa
Poblacion. Malaki kasi ang lupain namin dito at iyong nasa Poblacion pa, ang
kalahati roon ay ang quarry. The new resthouse will be covered with marble. Gaya
nitong bahay namin dito, na may kaunting marmol din pero mas marami ang hardwood.37
Gaya sa bahay namin sa Poblacion, tabing dagat din ang bahay namin dito. It's just
more secluded here and also safer because this is on Romblon's biggest island. It
is also more convenient because the airport is just a few kilometers away from
here.25
Umirap si Sean. Madalas niya akong samahan kapag naliligo sa dagat doon. Apo siya
ni Nanay Sita, ang tagapangalaga rito. Marami sila kahit na may kaliitan ang
mansiyon dahil malaki ang bakuran namin. Madalas na magpaputol ng mga talahib sa
likod ng bahay hanggang sa malaking lupang sakop pa rin namin.
"Kunin mo 'tong merienda ni Lucianna!"7
"Saglit lang, ah..." si Sean sa akin, sabay irap at lumakad na pabalik ng bahay.347
Sean is pretty. Dalawa hanggang tatlong taon yata ang agwat niya sa akin, hindi ako
sigurado. Laking probinsiya at matagal ko nang nakakalaro tuwing umuuwi rito. When
I was younger, she used to ask me about my brothers.163
"Kumusta na si Lucho, hindi ba siya uuwi rito?"16
"Hmm. Ayaw noon dito."
"Eh si Lucky? Hindi ba mahilig iyon sa dagat?"33
"Yeah, but he's got a trip to the U.S. for that. Hindi iyon pupunta rito."9
Bubuntonghininga siya at papangalumbaba sa harap ko. Kahit kumakain pa ako, gusto

niyang marinig ang mga kuwento ko tungkol sa dalawang kapatid.
"Sino ang pinakahabulin sa kanilang dalawa?"60
Sometimes I have to stop and think. Pareho lang sa isipan ko ang dalawang kapatid,
walang pinagkaiba. Parehong mapang-asar sa akin kaya tuwing tinatanong lang talaga
ako ni Sean napapaisip.4
YOU'LL ALSO LIKE

Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
Poems about...
95K
454
Pieces
15.2M
905K
nasanay na...
1K
24
Skies. ??
3.8M
143K
one...
"Well, Kuya Lucho is suplado. Then Kuya Lucky is friendly. I guess, Kuya Lucky.
He's also a playboy kaya masasabi kong mas habulin siya."57
"Baka naman mas habulin si Lucius kasi suplado siya?"151
Nagkibit ako nang balikat.
"I don't really think about that so much, though. Basta kahit si Orianne, na
kaibigan ko, may gusto kay Kuya Lucky. Kaya sa tingin ko, mas habulin si Kuya
Lucky."180
"Orianne?" she'll be curious about my friends so I'd tell her everything then.54
Sinasabi kong marami akong kaibigan sa Maynila. Na madalas kaming magkita pero
tuwing bakasyon, kanya kanyang umaalis patungong ibang bansa.
Sean has never been out of the country and she wished to be. Kaya kinikuwento ko
madalas sa kanya kung anong mayroon doon. Minsan, nagpapakita pa ako ng pictures.
At para punan pa ang ibang kuwento, naghahanap din kami ng libro sa shelf sa
bahay.23
She was very interested with my life. Isang araw ay humingi pa ng dispensa si
Manang para sa apo.85
"Pasensiya ka na kay Sean, Lucianna. Magsabi ka lang kung naiinis ka na sa pagiging

usisera niya. Madalas talaga 'yang magtanong tungkol sa'yo at sa pamilya mo sa
akin, kuryoso at medyo ignorante. Dito na 'yan lumaki at hindi pa halos nakalabas
ng Romblon kaya kuryoso sa ibang lugar."116
"Okay lang po, Manang. Nakakatuwa naman din kasing kausap si Sean."18
Ngumiti si Manang Sita.
"Nahihiwagaan yata siya sa buhay mo kaya laging makulit."44
"Wala naman pong problema, Manang. Kung wala rin si Sean, baka wala akong ibang
kausap tuwing namamasyal."
Lagi kaming magkasama. Komportable naman ako lagi kay Sean at mabait naman siya sa
akin. Iyon nga lang, gusto niyang magkuwento ako palagi.50
"Hindi ka pa nagkakaboyfriend? Bakit?!"32
Tinawanan ko siya dahil hindi siya makapaniwala.
"Nagkakaroon naman ako ng manliligaw pero kung hindi takot kina Kuya, hindi ko
naman gusto kaya hindi pa ako nagkakaboyfriend pa. Saka bata pa naman ako. Bakit?
Ikaw, nagkaboyfriend na?"1
She smirked mischeviously at me.1
"Meron na? May boyfriend ka na?"
"Naka ilang boyfriend na ako, no!"285
Ngumiti ako at tiningnan siyang mabuti. Sean is pretty. Halos magkasing kutis kami
at payat din, tulad ko. Kahit mas matanda siya, magkasing tangkad kami. At tama nga
ang iilang taga bayan, minsan tinatanong kasi si Sean kung kapatid niya ba ako. We
have the same upturned eyes. Just a little contour on her face and a little fixing
on her thin brows, we would look alike. Mahaba lang ang buhok ko at ang kanya'y
hanggang balikat lang.501
"Ang saya mag boyfriend! Bibilhan ka ng kung ano anong regalo!"246
Kumunot ang noo ko at napaisip. I surely won't get a boyfriend just for the gifts.
I can buy myself the things I need.169
"At higit sa lahat, bonus na kapag guwapo at maipagmamalaki mo!"53
She said that while drawing a line on her brow. Nasa kuwarto kami noon at
sinusubukan niya ang mga make up na dala ko.95
Hindi naman ako madalas gumamit noon pero dahil may party na dadaluhan sa susunod
na linggo, nagdala na ako, pati na rin ng mga damit.
A family friend is opening a resort here in Romblon. My whole family is invited but
because they are busy, I will be representing us. Kaya pati damit ay mayroon din
ako. Tiningnan ko ang closet at pinili ang simpleng floral dress doon. Hindi naman
gaanong pormal ang magiging party at dahil beach resort, naisip kong mas maganda
magsuot ng magaang damit.12
"Ano ang pakiramdam na dumalo sa mga pangmayamang party?" si Sean ulit sa mga
tanong niya.75
Napapaisip talaga ako lagi dahil hindi ko naman naiisip ang mga ganoong bagay.
Normal na lang sa akin ang mga ginagawa ko.2
"Okay lang. Wala naman yata iyong kaibahan sa mga normal na party."
"Hmm! Meron! Ang daming guwapo siguro at puro mga sosyal ang kasama mo."81
Natigilan ulit ako para mag-isip.
"Kaya anng hina mong hanggang ngayon wala ka pang boyfriend! Sa dami mong
nakakasalamuhang guwapo, talaga bang walang pumapansin sa'yo?"147
"Lagi kong kasama ang dalawang kapatid kapag may party, Sean. Kaya 'yong manliligaw
ko sa school, hindi lumalapit sa akin kapag may party. At minsan, natatakot nang
magpatuloy sa panliligaw tuwing nakikita ang mga Kuya."9
"Sus! Sinasabi mo lang 'yan pero ang totoo, hindi sila obsessed sa'yo kaya hindi
nila naipagpatuloy. Hindi ka marunong paano magpabaliw ng lalaki. Iyong tipong
hindi ka titigilan kahit pa nakakatakot ang mga Kuya mo."818
Ngumisi siya sa akin. Tumawa na lang ako at pinagmasdan siyang hinahalughog ngayon
ang mga damit ko. Nang nakakpili noong sexy na gray glittering dress, walang
pagdadalawang-isip na naghubad siya ng damit at sinuot iyon.356
Nakaupo na ako sa kama ko at pinagmasdan siya. Parehas nga kami ng size dahil
kasyang kasya sa kanya ang mga damit ko.4
"Magaling ako diyan. Lahat ng mga naging boyfriend ko, umuwing luhaan kapag
nakikipagbreak na ako. Kahit magkaroon sila ng bago, lagi pa ring nagti-text sa
akin at ako pa rin ang gusto!"228
Well, really. I may be new to relationships but I wouldn't want it that way.45
"Hindi ko nga siguro alam paano 'yan-"
"Kung ako pa 'yong niligawan ng mga manliligaw mo, nasisiguro kong magpapabugbog na
sila sa mga Kuya ko para lang maging boyfriend ko, Lucianna."257
"It's because you're pretty, mature, and sexy..." I concluded.31
She smirked and put on a flashy lipstick on her lips. "Mababaliw talaga sa akin ang
mga lalaki."325
"Ano nang nangyari sa mga ex mong... iniwan mo na mahal ka pa?"3
"Ayon, may bago na. Pero madalas pa ring bumisita sa bahay at nagmamakaawa."47
"Bakit mo naman iniwan?"
She rolled her eyes. "Ayaw ko na 'no. Nakakaboring talaga ang mga taga rito lang.
Umaasa lang sa pagtatrabaho sa tindahan. Ayaw ko ng ganoon! Gusto ko 'yong
disente."141
"Huh? disente naman ang trabaho sa tindahan, ah?" lito kong tanong.34
"Pero walang pera doon!"166
Umikot si Sean. Magsasalita pa sana ako pero nag-iba na ang topic.
"Maganda ba? Bagay sa akin?"14
"Oo."
"Bagay talaga sa akin ang mga mamahaling bagay!"701
"Kasya pala sa'yo ang mga damit ko."
"Ikaw lang ba mag-isa ang pupunta sa party?" at binalingan ako.
"Oo. Maghahatid lang ako ng regalo."
"May mga kaedad ba natin doon? For sure meron, 'di ba?"1
I nodded. "Oo. Uhm... Iyong anak ng may ari ng resort, halos ka edad mo lang.
Madalas kong makita iyon sa school pero hindi kami masyadong nag-uusap."3
"Talaga? Sino? Anong pangalan?!"104
Muli ko na namang ikinuwento sa kanya ang tungkol sa pamilyang magkakaroon ng

party. The more we progressed on it, the more she wanted to be with me on the
party. Pumayag naman ako dahil mag-isa lang at kahit paano, nalilibang naman ako
kasama siya.86
Ang mga Rios ang may-ari ng resort. May iilang resort sila sa bansa at ngayon pa
lang gumawa ng dito sa Romblon, kung saan yata ang hometown nila. Unlike our other
family friends, they aren't that important to my parents. Dahil madalas, kung
malalaking pangalan talaga, ano mang busy nila sa trabaho, paglalaanan talaga nila
ng oras basta na imbita. Ganoon pa man, they still think we should have a
representative on that party. Bukod sa business associates, kaibigan din naman nila
ang mga ito kahit paano.28
Inaamin ko, medyo na-excite din ako. Guwapo si Leopoldo Rios, ang schoolmate ko na
anak nila. Hindi pa ako sigurado kung dadalo siya sa party pero kung ganoon nga,
ibig sabihin magkikita kami. I have a slight crush on him and there was a time when
he kind of made a pass at me years ago. Kasama ko nga lang si Kuya Lucky noon kaya
hindi na rin sumubok pa.58
"Naku, pasensiya ka na talaga sa apo kong ito, Lucianna. Sean, dapat hindi ka na
sumama!"3
"Nay, kailangan ni Lucianna ng kasama. Mag-isa siya sa party at mabo-bored siya

roon."110
"Ayos lang, Manang. Masaya naman po ako na kasama si Sean sa party ng mga Rios."6
Sinuot ni Sean ang nagustuhang glittery dress ko. Kahit anong kumbinsi ko sa kanya
na puwede na ang mas simple, gaya ng sa suot ko, ayaw niya. I find it tacky to wear
the glittery dress when it is just a simple party with no theme. Kaya lang ayaw ko
namang sabihin iyon ng diretso. Baka kasi nagkakamali lang ako, hindi ko alam.181
Hapon na nang dumating kami sa resort. Maganda iyon at malaki. Maganda rin kasi ang
dagat at hindi gaanong maalon kaya mas lalong gumanda ang tanahon.
The party is held at the main restaurant of the resort. Marami nang tao roon.
"Sean, halika na!" sabi ko dahil hindi siya mapakali.5
Panay ang baling niya sa mga taong naroon. Marami siyang nakilala na mga politiko
at mga sikat sa kanilang lugar bilang mayayaman. Kaya naman hindi ko na siya
makontrol.4
"Sean, tara na!"
"Teka lang, andoon ang anak ni Congressman!"115
Before I knew it, she was already talking to a boy her age. Umiling na lang ako at
nagpatuloy para makabati sa mag-anak. Para maipakita na kahit paano, alam ng
pamilya ko ang tungkol sa imbitasyon sa party.13
Naroon nga si Leo. Nagulat siya nang nakita ako. I smiled at him and he smiled
back. Kilala naman ako ng pamilya niya pero nagpakilala pang muli ako. Kabado na
lumapit si Leo pagkatapos naming mag-usap ng Mommy niya.2
"Buti at nakapunta ka. I didn't expect you to be here because your family is in
Manila."
"Ah. Oo. Umuwi ako ng Romblon. Madalas ako rito tuwing vacation."
"Talaga? Ako rin!"2
Nagulat ako. He seems enthusiastic.
"Talaga?"
"Oo! Ako nga ang nakaisip na magtayo ng resort dito, e! Kung ganoon, nasa inyo ka
lagi ngayon?"1
"Oo. Pero uuwi rin kasi may trip pa kami sa U.S."
Just like that, we talked more. Naisip kong sina Kuya talaga ang dahilan kung bakit
umaatras ang mga manliligaw ko. Kaya ngayon, mahaba ang usapan namin ni Leo.
"May problema ba?" he asked when he noticed that I was craning my neck.
Kumakain na at hindi ko alam kung nasaan na si Sean. Hindi nga pormal na party at
wala halos seat plan pero hindi ako mapakaling kumakain na ako rito pero hindi ko
pa mahanap ang kaibigan.
"Ah. May kaibigan kasi akong kasama kaso may kausap kanina. Hindi ko mahanap na."23
"Hanapin natin? Pero kumain muna tayo?"
Hindi pa rin ako mapanatag, medyo kinakabahan. Mabuti na lang at nahagip ng tingin
ko si Sean na nakikipagtawanan sa isang lalaki. I sighed.24
"I think she's just there. Lalapitan ko na lang mamaya pagkatapos kumain."
Bumaling si Leo sa bandang tinitingnan ko pero ibinalik niya rin ang tingin sa
akin. Kumain ako pero halos walang gana kaya pino ang bawat subo. At siguro, hindi
pa masyadong makapaniwala na nakakapagusap kami ni Leo rito samantalang sa school,
hindi.
"By the way, are you invited at the Mercadejas party next month?"116
"Uh... I'm not sure. Where?"
"Costa Leona. In Panay..."27
Umiling ako at ngumiti. "I never heard of that."
"Pero kilala mo ang mga Mercadejas, hindi ba?"2
"Yes. I think so."
Tumango siya. "For sure invited kayo sa party. Magkita tayo roon?"
"Ang sinabi lang kasi ni Papa na dadaluhan kong party habang nandito sa Romblon ay
ang sa inyo. Hindi ako nakatanggap ng invitation para sa mga Mercadejas. Baka sila
lang? O baka... hindi kami pumunta."
Leo laughed. "Pupunta syempre! Maimpluwensiyang pamilya sila, hindi ba? At ang alam
ko ang bulk ng accounts nila nasa inyo?"
I really can't piece it together, though. Wala talagang binanggit si Mama o Papa
tungkol diyan.3
"At lagi silang nagpapaparty sa Costa Leona. We even had to go through private
plane the last time because it's very important for us to join the parties they
throw, Lucianna. Pero oo nga, hindi ko madalas makita ang pamilya mo sa mga party
nila sa Panay."7
"That's because I don't think we go to their parties? I've never heard of Costa
Leona, Leo."13
Tumango siya at ngumiti. "Then, do you think you can be my date on that party?"105
My heart jumped! That was unexpected! Sa progression ng usapan namin, parang wala
roon ang pagyayaya niya sa aking maging date!3
"May yate kami na bi-biyahe. Malapit lang dito ang Costa Leona. Ako kasi ang mag
rerepresenta sa amin at wala si Mommy at Daddy noon. Kaya kung gusto mo, magkasama
tayo."
My cheeks flushed at the thought. It was like he invited me to prom.
"T-Talaga?"
"I can also talk to your parents and ask them if you can come with me."
"You'll do that? Are you serious?"
"Of course!" he chuckled boyishly.
Leo is cute. I always admired him at school. Achiever din siya at matalino kaya mas
lalo kong nagustuhan. Iyon nga lang, may pagkasuplado. Pero rito, parang ibang-iba
siya.97
"Bakit?" he asked when he noticed that I was staring at him.
"Hindi mo ako pinapansin masyado sa school tapos..."
Humalakhak siya. "Your brothers are scary, Lucianna. Dalawa pa."53
"Kaya ka ba may lakas nang loob na rito kasi malayo ang mga Kuya ko?"31
Tumawa siya at hindi sumagot. Nagkatitigan kami. My cheeks turned hotter by the
minute. Naistorbo lang nang lumapit si Sean sa amin.4
"Hi!" she said and her eyes was suddenly glued at Leo.205
"Ah! Leo, si Sean nga pala. Eto ang sinasabi kong kaibigan kong nawawala kanina,"
sabay tayo ko.2
Tumayo rin naman si Leo at naglahad ng kamay kay Sean.
"Leopoldo Rios. Nice to meet you, Sean."15
"Nice to meet you!"1
Napatingin ako sa likod ni Sean, iniisip na makakasama niya ang kausap niya kanina
pero wala.
"Ikaw lang?" tanong ko.
"Ah. Oo."
"Kumain ka na ba?"1
"Oo. Oo..."17
"Leo? Come here and greet your Tito and Tita," i heard his Mom call.
Nagngitian kami ni Tita. She gestured to me that she will borrow Leo for a bit.
Nahihiya naman akong tumango.
"Excuse me," si Leo sabay tingin sa akin. "Excuse me, Lucianna."1
"Sige..."
Nang umalis si Leo, hindi ko na napigilan ang panggigigil na tawa kay Sean.
Nasorpresa rin ako sa sarili ko dahil hindi ko alam na ganito pala ako ka excited
sa offer niya!2
"Bakit?" si Sean na hindi masabayan ang tuwa ko.1
"Niyaya niya ako sa isang party. Date daw!"
"Talaga?"
"Oo! I don't know where that is but the place's name is Costa Leona. Sasakay daw
kami sa yate nila!"2
"Yate?!" gulantang na sinabi ni Sean. "May yate sila?"115

"Oo! Malapit lang daw ang Costa Leona rito kaya babiyahe kami gamit ang yate nila.
Party iyon ng mga Mercadejas. Mayayaman din! Naku! Pag-uwi natin, tulungan mo akong
maghanap sa closet ko ng damit, ah?!"
"Kayong dalawa lang?" There was a cold undertone on her voice.753
Uminit ang pisngi ko, masyadong masaya para maisipan pa ng kung ano ang boses niya.
"Oo!"
She nodded and smiled.
"Alam mo? Ang tagal ko nang crush niyan sa school! Hindi niya nga lang ako gaanong
pinapansin kaya tuwang tuwa ako!"1
"Kailan ba?"
"Next month!" Napainom ako ng softdrinks.
Halong kaba at excitement ang nararamdaman ko.
"Hindi mo ako isasama? Parang narinig ko na ang mga Mercadejas, ah. Gusto ko ring
pumunta roon."800
Nagulat ako. Napawi rin ang ngiti ko. I would like to bring her but I wasn't sure
about it.
"Uhm... Susubukan ko."1
"Ayaw mo akong kasama?" malungkot na tanong ni Sean.389
"Gusto naman pero imbitado lang ako dahil kay Leo. Ayaw ko namang mag-imbita ng
iba. I'm not really the guest on that party, Sean."
"Kung sa bagay."
I picked up my purse and looked at her.
"Bathroom break?"
"Ayos lang ako. Ikaw na. Nasa labas ang bathroom, doon sa accommodation block
daw."2
Kumunot ang noo ko at natanaw ang tinutukoy niya sa malayo. Wala bang bathroom
dito? Bumaling ako sa kabuuan ng restaurant.
"Mabaho ang restroom nila rito, may tumae yata. Doon ka na sa Accommodation block
para malinis!"243
Tumango ako at sinunod naman ang sinabi niya.1
Tama naman siya. Malinis nga ang restroom ng accommodation block pero malayo iyon.
Limang minutong lakad galing sa restaurant. It's not very convenient for a party to
let its guests find a bathroom this far from the venue.
Pabalik na ako sa venue nang inisip ang nakakatuwang pagyayaya ni Leo sa akin.
Excited pa rin ako. Sa paglalakad, naisip ko na ang mga puwedeng isuot kong gown!
Mabuti na lang pala at nagdala ako ng marami kahit pa ito lang naman ang alam kong
dadaluhang party.
Papasok sa venue, nakita ko na sa lamesa si Leo at si Sean. Binubulungan ni Sean si

Leo ng kung ano at nagtawanan ang dalawa. Tinapik ni Sean ng kaunti ang balikat ni
Leo.373
Ngumiti ako at lumapit na. Nang nakita ako ni Sean ay tumayo siya at nahihiya
namang tumayo at ngumiti rin si Leo.1
"Ang tagal mong nag bathroom break, ah?" sabay tawa ni Sean.17
"Malayo, eh."
"Ah, excuse me. Tinawag ulit ako ni Mommy," si Leo at medyo hindi makatingin sa
akin.279
"Sige, okay lang. Ako na ang magsasabi, Leo."
Kumunot ang noo ko, hindi maintindihan kung anong meron.
"Bakit?" tanong ko kay Sean pagkaalis na ni Leo.
"Hindi mo na kailangang mamili ng damit pag-uwi natin, Lucianna! Kasi hindi ka

sasama kay Leo! Ako na raw ang sasama sa kanya?!"1.8K
What the?11
I don't really judge people by some mistakes but this is a low blow. Paano
nangyari? Nagbibiro ba siya? Hindi ako agad nakapagsalita.4
"Ako na ang sasama sa kanya sa party ng mga Mercadejas."40
"Huh?"
"May isa akong gown na nagustuhan sa clooset mo, pahiram noon, ah? Okay na 'tong
sandals ko ngayon. Babagay ito roon-"618
"Huh? Teka lang, Sean. Bakit? Huh? Ako ang niyaya ni Leo at... kakakilala n'yo
lang. Bakit?"3
Then I decided to just wait for Leo. Hinanap ko siya sa crowd pero Sean blocked my
vision.
"Kasi iyong date ng party, umuwi ka na noon para sa trip n'yo abroad. Kaya ako na,
Lucianna."29
"Huh? Kailan ba?"
That made sense alright but... I can't let it pass. Hindi sila nagpaalam sa akin.
Hindi ako hinayaan ni Sean na tumanggi dahil lang wala ako sa dates na iyon. At si
Leo... talagang pumayag siya rito?
Nakumpirma ko ang sagot sa tanong nang bumalik si Leo. Hinawakan pa ni Sean ang
braso niya at kumapit siya roon. Namula si Leo at natatawa habang sinasabi sa
akin.38
"Pasensiya na, Lucianna. Wala ka naman pala noon. Mabuti na lang at nasabi ni
Sean."28
"Ah. Oo. Wala nga ako noon," I said but there was already bitterness.1
Hindi napansin ng dalawa iyon. Imbes, nagtatawanan pa sila.2
"Hindi na ako makapaghintay sa yate! At hindi pa ako nakakapunta sa Costa

Leona!"241
This is unbelievable.19
"Hindi ako makakapunta sa inyo bukas, Lucianna. Bibisita ako rito. Hindi ba,
Leo?"57
"Puwede namang sumama si Lucianna, e. Ano?" sabay tingin ni Leo.32
Is this really serious?
"I'll try."8
The rest of the night, they danced and both had fun. Nakaupo ako habang tinatanaw
ang dalawang nagsasayawan. At kalaunan, umalis sila sa dancefloor at hindi ko na
alam kung saan nagpunta.105
Galit ako. At hindi makapaniwala sa nangyari buong gabi.31
Leo, he's such an ass! I get that I can't come with him but he shouldn't just say
yes to Sean when he hasn't consulted me! Umasa ako! Hindi niya ba ako inisip? At si
Sean! She's my friend but...155
Lumabas ako ng venue para magpahangin. Hindi ko alam kung nasaan ang dalawa.
Lumapit ako sa dalampasigan.3
Palapit ako sa isang puno nang may narinig na iilang ungol. My eyes widened and I
turned. Natanaw ko silang dalawa. Oo... Si Sean at Leo sa ilalim ng puno.
Naghahalikan... O higit pa. Leo's hand is under Sean's gown. And Sean's hand is
inside Leo's black slacks. Ang kaunting lamp post hindi kalayuan ang tanglaw ko.812
I saw it all.
I wasn't sure if I was scarred or what but I saw them moaning under the tree. I saw
how Sean kissed him on the neck until she put her mouth on Leo's hard on. I saw how
Leo pushed Sean's head on him while she was doing it. And how Leo moaned in so much
pleasure.670
Umalis ako roon at nagkulong sa nag-aabang na SUV. Tears trickled my eyes, I can't
believe that it happened.29
I couldn't contain it. Not just the scene I saw but also the betrayal.12
Leo was my crush and he asked me out for a date. Sean was a friend. Why did they do
it to me?70
Pinalis ko ang mga luha ko nang kumatok si Sean sa pintuan ng SUV.11
Hindi niya namalayan ang pamumugto ng mga mata ko nang pumasok siya. Gabi na at
madilim sa sasakyan. I ordered the driver to bring us home while she can't stop
talking about Leo.
"Gusto gusto ko siya!"172

Tahimik ako. Hindi ko alam anong sasabihin ko kung dudugtungan ko siya. Akala niya
siguro gusto ko lang marinig ang sasabihin niya kaya ako tahimik kaya nagpatuloy
lang siya buong biyahe.
"Love at first sight yata! Kasi... alam mo 'yon?!"172
She shrieked.3
"Kinikilig ako habang iniisip siya. Para siyang prince charming!"56
I gritted my teeth and remembered how she put her mouth on his thing. How he moaned
in delicious pleasure. How... I hate them both.31
"Naghalikan kami sa dilim."84
Umirap ako at tumingin sa labas.3
"Ang sarap niyang humalik, grabe! At ang bango bango niya, ibang-iba sa mga naging
ex ko! Iba talaga kapag mayaman!"233
She continued. Malapit na kami sa mansiyon nang napansin niya ang katahimikan ko.
And I really hoped that she wouldn't notice it because I won't be a doormat and
just shut up.10
"Grabe, ang tamis niyang humalik! Hmm. Bakit ang tahimik mo?"43
Bumaling ako kay Sean.
"Don't you get it? Leo is my crush, I told you. You listened to me when I said that
I'm excited for the Mercadejas party-"44
"Eh, wala ka naman no'n?"14
"Then at least have the decency to tell me first! Dahil ako naman talaga ang niyaya
niya. Ako dapat ang tinanong mo unang-una!"54
"Bakit ka galit? Sorry kung ako ang pinili ng crush mo, Lucianna!"368
"I don't fucking care if he chooses you over me, Sean! But at least, sana inisip mo
na kaibigan mo ako!"36
"Kaibigan kita pero ganito ka makareact?! Ang sabihin mo, inggit ka lang sa akin,
Lucianna!"952
My mouth dropped open. Never did I even think about that!4
"Anong kaiinggitan ko sa'yo, Sean? Ang pagiging malandi mo?" I swear I was just so
scarred with what I saw that night. I never meant to say those words.1.5K
"Kasi hindi ka marunong mang akit ng lalaki! Hindi mo alam kung paano sila baliwin
dahil mayaman ka man, hindi ka maganda at lalong hindi ka nakakatuwang kasama!"554
That was a big blow!11
Lumabas siya sa sasakyan, naka parking na ito ngayon.
"Huwag mo na akong pahiramin ng damit, inggitera! Isusumbong kita kay Leo at

nasisiguro kong bibilhan naman ako ni Leo ng mas magara pang damit no!"1.9K
Then she walked out, without returning my things. Not that I still want those
things, anyway.
Kabanata 2
227K 14K 20.4K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 2186
Believe42
Siguro dahil sa pighati, sinadya kong kalimutan si Sean at maging si Leo. Hindi ko
na rin naman nakita si Leo. Hindi ko alam kung saan na siya pumasok. Hindi na rin
ako nakibalita.55
I didn't even tell anyone about it. It's not that I was embarrassed. I was
extremely angry that I would rather forget about it than ask for anyone's sympathy.
"Ayos ka lang?" I asked when I noticed that Orianne wasn't feeling well.285
Kagagaling lang namin sa Polo club. Naroon sina Daddy at nalilibang sa isang
weekend kasama ang iilang family friends. Kami naman, na bore sa panonood kaya
nagpasya na pumunta sa isang malapit na coffee shop.
My friends were busy talking about a movie when I noticed that Orianne was busy
with her phone. Nakapag bathroom break pa siya at nang bumalik, namumugto ang mga
mata.14
Mas close ako sa ibang kaibigan ko. Si Orianne, naging close ko lang dahil sa dalas
nila sa Polo club. My brothers go there frequently. Right now, I was just curious
why she looked sad.16
Tumango siya at suminghap. May dilim na nakatago sa mga mata.7
Nilingon ko ang mga kaibigan naming nag-uusap pa rin. They were all enthusiastic
about the movie and no one noticed Orianne's mood. Susubukan ko sanang sabihin sa
lahat kaso hinawakan ni Orianne ang kamay ko.1
"Don't."2
Napatingin ako sa kamay niyang nakapatong sa akin.
"Ayaw kong malaman nila ang problema ko."3
"Bakit?" sa marahang boses. "Ano bang problema mo?"3
Nilingon niya ang grupo lalo na dahil nagkayayaan nang tumingin ng mga produkto
tungkol sa movie na tinutukoy nila.
"Tara! Punta tayo saglit. Malapit lang 'yon dito!" anyaya nila.
Inayos ko ang bag ko pero umiling naman si Orianne.
"Kayo na lang. Dito na lang ako maghihintay. Hindi rin naman ako nanood no'n."
Hindi rin naman ako ganoon ka interesado. Yumuko si Orianne, mukhang may dinadamdam
pa rin. She's some years older than me. The friends I gained from the club were
years older. It doesn't bother me because they are fun to be with and mature. Halos
lahat sa kanila may kani-kanilang boyfriend na at maging si Orianne, may fiancee
na.120
"Kayo na lang. Sasamahan ko si Orianne."1
I volunteered because I wasn't that interested with the movie. Nagpaalam na sila at
nangako na babalik din kaya naiwan kami ni Orianne sa coffee shop. Medyo guilty rin
ako na iwan siya gayong alam kong may pinoproblema.8
Tahimik kami ng ilang sandali pero kalaunan, nagkuwento siya, nakatingin pa rin sa
kape.
"My engagement got called off."347
I remember now. She's engaged to Anton Mercadejas Jr. Wala pa namang party na
naganap, na madalas ginagawa sa mga tulad nitong marriage for convenience pero
kalat na sa mga pamilya iyon. I was shocked.6
"Huh? Bakit daw?"2
Nangilid ang mga luha sa mata ni Orianne.36
Sa totoo lang, hindi ko maintindihan. Wala sa pamilya namin ang ganoon. They said
it is only for the richest of the rich. The upper crust of the upper crust that
does it. But the truth is... those things are only done by the greedy.61
Kasi sino ba ang nasa tamang pag-iisip na itulak ang anak sa hindi naman niya
talaga mahal? Pero bigla ko ring natanto na maaaring mali ako. If Orianne didn't
love her fiance, she wouldn't cry this way.22
YOU'LL ALSO LIKE

1K
24
Skies. ??
Poems about...
95K
454
Pieces
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
15.2M
905K
nasanay na...
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
3.8M
143K
one...
Maybe marriage for convenience also works if you have learned to love your supposed
partner, huh?28
"Ayaw ni Anton," her tears fell.249
But what if it's one sided? Like this?1
"Bakit? May gusto ba siyang iba?"47
"Wala!"288
Nag-isip ako. Hindi ko talaga alam paano mang-alu ng ganito. Hindi ko pa

nararanasang ma-broken hearted kaya malay ko ba. May mga masugid akong manliligaw,
gaya ni Simon, na kahit takot sa mga Kuya ko, nagpapatuloy. Pero do I feel for him?
No. Or at least I have no feelings for him yet.23
"Mercadejas... hmm... hindi ba... iyan yong kuwento noon ni Tria?"47
Nagpatuloy siya sa pag-iyak. Hindi ako sigurado sa tanong kong ito pero wala na
talaga akong masabi. Hindi ko alam kung yayakapin ba siya at parang hindi magandang
sabihin iyong "ayos lang 'yan." Kasi mukhang hindi talaga ayos 'yon sa kanya!2
"Na marami daw obsessed na babae? Hindi ba Mercadejas 'yon?"49
She remained crying. Nagpa-panic na ako dahil hindi ko na alam paano siya aluin.5
"Kuha lang ako ng tubig," paalam ko at umalis na sa harapan niya.1
I recalled a decade old information in my head. Well, at least I don't have memory
gap or something.3
Nilapag ko sa harap ni Orianne ang tubig pero hindi niya naman ininom. Paano ba
'to? Pipilitin ko ba siyang inumin 'to?114
"Iyong sabi nila noon na ang dami raw nagkakandarapang babae? Even the richest
would pull each other's hair for the cat fight? I heard someone went abroad because
of physical assault or something because of that. Si Anton 'yon, hindi ba? Kaya
baka-"52
"That was his brother, not him."388

Oh! I was wrong.1
Kinagat ko ang labi ko at naghanap pa ng puwedeng sabihin. Mabuti na lang at

nagsalita siya.
"Wala naman daw siyang ibang gusto. Pero bakit kaya nakahanap agad ng pamalit?!"7
"P-Pamalit? Sino naman?"
"Thalia Angeles daw. Kami lang ang nakakaalam pa dahil s'yempre kami ang pamilyang
apektado. He said he didn't want a marriage for convenience, then why is he bound
to Thalia?!"168
"Kayo pa lang ang nakakaalam? I will check on my parents later. I think news like
that are only confirmed by a party. Baka tsismis lang 'yon." Sinusubukan ko
talagang aluin siya. "Sino ba ang nagsabi?"
"My mother. My father doesn't know anything yet."1
"See? Siguro tsismis nga lang."
She still cried so hard.2
"Orianne, don't worry, okay? Magtatanong ako sa parents ko tungkol diyan. Pati sa
mga kuya ko."
I looked at her with pity. Umiiyak talaga siya at tingin ko kahit anong sabihin ko,
hindi ko siya maalu.4
"Do you really want him?"3
Nag-angat ang tingin niya sa akin, para bang may pag-asa sa boses ko. She nodded.
"How 'bout his brother, instead?"177
"I like Anton better. His brother is a playboy and rude. I don't like him."581
Iniisip kong baka puwede naman ang kapatid na lang. Kung may mahal nang iba si
Anton, kaya niya tinanggihan si Orianne, then wouldn't it be the same to have his
brother? After all, they have the same family name.60
Doon ko lang din natanto na kahit naman pala arranged marriage sila, totoo pa rin
ang pagkakagusto ni Orianne rito. Why else would she really choose Anton, anyway.3
Hindi man siya nanghingi ng tulong sa akin, inalala ko pa rin ang ipinangako sa
kanya. Pag-uwi ko sa bahay noon, hindi ko na napigilan ang sarili kong magtanong
tanong habang kumakain kami ng family dinner.5
"Papa," I called.
Masaya pa ang kuwentuhan nila tungkol sa polo match kanina. Naghihintay naman ako
ng tamang tiyempo para makapagtanong. Nang humupa ang usapan, 'tsaka ako nagsalita.
"Yes, Lucianna?"
"Is it true that Orianne Ocampo's engagement with the Mercadejas son is broken?"
tanong ko.
Nagkatinginan si Mama at Papa at pagkatapos ng ilang sandali, natawa.18

"Wala naman kaming narinig, hija. Bakit? Anong problema?"
Napaisip tuloy ako. Totoo kaya ang sinabi ni Orianne? Kung hindi iyon totoo, baka
sinayang niya lang ang luha niya sa kaiiyak para sa isang tsismis.3
Umiling ako. "Wala naman po."
"You fancy Anton Mercadejas?" si Kuya Lucho na may kaibang ngiti sa mukha.208
"No. Orianne is my friend and... well... maybe she thought their engagement is
cancelled."
"Wala namang balitang ganyan, hija," si Mama. "At kilala ko ang senyora, hindi iyon
basta-bastang magpapalit ng gustong babae para sa anak."10
Tumawa si Kuya Lucho. "Good thing we are not like them, Mama."207
"Hindi naman talaga masama iyon, Lucho. Lalo na kung may anak na pareho mo na hindi
makapili ng babae," biro ni Mama.36
Tumawa si Papa. "Baliktad naman yata ang sinabi mo. If someone is to get a marriage
for convenience, I want it to by my daughter."84
Kumunot ang noo ko at natigil sa pagkain.1
Bumaling silang apat sa akin.6
"Why?" I asked.
"Because the boys probably won't marry, kung magpapatuloy sila sa gawaing ganyan.
My daughter, I will always worry about. Kung sino ang pipiliin niya, kung mag-
aasawa ba, o kung mabuti ba ang mapipiling asawa. There are too many worries for a
daughter."29
"Pareho lang naman ako kina Kuya, Papa. Puwede rin naman akong hindi mag-asawa.
Kaya ko naman ding buhayin ang sarili ko."122
Umiling agad si Mama. "Hija, your brothers are giving me a headache because of
that. Please, huwag ka nang gumaya."15
"Wala ka pa bang nagugustuhan?" si Kuya Lucky naman.2
"Wala po," sabay patuloy sa pagkain.
"How about that ridiculous boy Samaniego?"65
"He's kind to me, that's all."
"Baka iyon ang maging boyfriend mo?" si Kuya Lucky.13
Nagtawanan ang dalawang kapatid. Nagkatinginan sila na para bang may masamang
binabalak kay Simon. Masama kong tiningnan ang dalawa samantalang nahagip ng tingin
ko si Mama at Papa na tahimik at pinagmamasdan ako.42
"What do you think, Lucianna?" si Papa.3
Nagtaas ako ng kilay.

"What do I think about... what?" hindi naiintindihan ang tanong.
"About marriage for convenience, like your friend Orianne."43
Hindi ko man lang namamalayan na ilang beses na nga pala iyong naitanong sa akin ni
Papa simula pa noon. I think Orianne was eighteen when her parents told her about
it. I was seventeen when I noticed that pattern every family dinner.9
Lagi'y pareho ang sagot ko.
"Wala pa sa isip ko 'yon, Papa. Masyado pa akong bata."
"Wala ka pa bang nagugustuhang manliligaw."1
"Wala rin naman po. Kaya siguro hindi ko pa naiisip iyon."
One time, my answer changed. That was after seeing Orianne happy again. I don't
know if she reconciled with her fiance but I think it was the reason why. Lagi na
siyang may ka-text at katawagan. Kaya hindi na ako nang-usisa at inisip na lang na
ganoon na nga ang nangyari.62
"If... I will like him, maybe?"13
I saw how the light in my father's eyes changed after that different answer.49
Immediately after that weekend, we had a visitor. I remember her, of course. Tuwing
may parties, lagi niya akong binabati at nagtatagal ang tingin niya sa akin. It was
always as if she's finding something in me. Kuryoso lagi at parang lagi na lang
natutuwa, ano man ang sasabihin ko.348
"Good morning, Senyora," bati ko.209
Maagang maaga siya sa mansiyon. Kagigising ko lang at maliligo pa sana ako pero
ipinatawag na ako ng aming mayordoma, at sinabihan na na huwag nang maligo. Bumati
raw muna ako sa bisita dahil iyon ang gusto niya.8
It was Senyora Domitilla Mercadejas. Nakasuot ng printed black and red longsleeved
dress, looking so expensive, and drinking tea with my mother on our lanai.51
Ngumiti siya sa akin.
"Good morning, Lucianna," banayad niyang bati sabay tingin mula ulo hanggang paa.64
Now, I wonder if I can go back to my room and take a bath. Suklay lang ang ginawa
ko at bumaba na dahil kinulit na ako ni Manang. Gusto raw ng Ginang na makita ako
na kagigising lang. I was still wearing my white and lacey peignoir.149
"Sorry, I just woke up. I'll take a bath and dress up to join you here, Senyora."14
My mother smiled proudly. Lalo na nang nagkatinginan ang dalawa. The Senyora looked
impressed with my simple words. Hindi ko talaga alam bakit lagi na lang siyang
ganoon.199
"What's your nickname?"19
I blinked twice. Hindi ko inasahan ang tanong na iyon.
"Luciliano is Lucky. And Lucius is Lucho. How about you?"116

"Her endearment is sometimes, Luci, Domitilla. Pero she prefers us calling her by
her full name. Lucianna," si Mama ang sumagot.102
Mas matanda yata si Mama ng kaunti kay Senyora Domitilla. She looked really young
to be a mother of grown men. And her fine movements told me that she practiced all
of it for years, now she's such a perfection of a fine woman. Pero may kung ano sa
kislap ng mga mata niya. I couldn't pinpoint it but if I compare her to my Mom, my
Mama is easily kinder. The Senyora looked cunning. Or maybe, it was because her
eyes were upturned like mine... at guni-guni ko lang iyong naiisip na masama sa
kanya.195
"Oh my!" sabay tutop niya sa labi na halata namang sadya. "I thought it's Cian."93
Cian that sounds like Sean. I blocked her in my memory so I shrugged it all.218
"Can I call you Cian? I like that name on you. It's cute. You are, too. And
beautiful."136
Tumango ako. "I'm fine with Cian, Senyora."7
She laughed with so much grace that it's almost pretense. "I really like you,
hija."286
"Thank you, Senyora."
"I like your Daughter, Kriselda. She's very fine."117
I smiled.
"You can go and get dressed, hija. Please join us after, okay?" si Senyora.5
Hindi iyon ang una o huling pagkakataon na bumisita ang Senyora Domitilla. Iyon pa
lang ang simula ng madalas niyang punta.8
Iniisip kong nagkaroon na nga ng kaibigan si Mama. They would sometimes play at
home. She would always visit on the weekend. She was also always all praises to me
everytime I see her.52
Kaya nawala rin ang mga pagdududa ko sa kanya dahil mabait naman siya. One time,
she went abroad for a business trip, she gave me so many souvenirs. Gustong-gusto
ko pa ang lahat ng iyon at tuwang tuwa siya sa excitement na ipinakita ko.76
"I wish I had a daughter like you," she said.316
Nakalatag ang mga pasalubong niya sa akin sa sahig ng aming lanai. May sinagot na
tawag si Mama kaya naiwan kami ni Senyora roon.7
Today, she brought me the finest painting materials. May binili raw siya na
painting sa isang sikat na pintor. Kinausap niya ang pintor at doon niya mismo
binili ang mga ibinigay niya sa akin ngayon.15
Nalaman niya na mahilig ako sa interior design. And in a time where modern and
industrial designs were in, I was interested in the classic and traditional
styles.50
"Wala ka po bang babaeng anak, Senyora?"3
Alam ko lang na may dalawang anak siya pero hindi ko sigurado kung dalawa nga lang
ba.44
"Hmm. Wala nga. Do you know my sons?"27
I smiled as I painted a line on my canvas. "I think so."1
Hindi siya sumagot kaya nagpatuloy ako.
"My friend Orianne is engaged to Anton Mercadejas."3
Her lips parted. Bahagya kong nakitaan ng iritasyon sa mukha niya kaya nagtagal ang
tingin ko sa kanya. Then she smiled very sweetly. That was odd.157
"Your friends with Orianne? How so? She's older than you."1
"Madalas po ako sa Polo club. Ganoon din siya kaya naging magkaibigan kaming
dalawa."
"Yeah, she's engaged to my son. Pero ewan ko ba... may ibang boyfriend yata
siya."69
Nagulat ako. Hindi ko alam iyon, ah. I don't want to gossip. Lalo na sa isang bagay
na hindi ko alam o hindi ko kumpirmado kaya hindi na ako nagpatuloy.
"Hay, hija. I like you very much. If only your parents would allow me to adopt
you."473
Natawa siya. Natawa rin ako. Natawa kaming dalawa sa sinabi niya.387
"Or perhaps I can pair you with my son, Uriel."783
Natigilan ako. Napatingin ako kay Senyora at napawi ang ngiti ko. I saw how her
lips trembled a bit when she noticed my reaction.179
"A bit older than you, but he's handsome and respectful." Then she sighed sadly.245
I tilted my head in question. Ngumisi siya sa pabirong paraan.
"At sige na, aamin ako. Medyo babaero na rin, gaya ng kapatid niya. Pero masunurin
iyon. Nangako na kapag naipangako na sa iba, magiging tapat na sa ipinangako sa
kanya."653
That... sounds interesting.30
Hindi na rin masama.72
"Ano ba ang tipo mo, hija? O baka naman... may boyfriend ka na?"4
Nagpatuloy ako sa pagpipinta, ang mga kulay kumakalat na sa canvas. Iba iba, gaya
ng iba iba rin nitong pinaparamdam sa pintor at sa mga titingin. You can choose to
take art negatively, you can also choose to take it positively.38
Asul, puwedeng kapayapaan, pero puwede ring kalungkutan. Berde, na puwedeng tungkol
sa magandang kalusugan, pero puwede ring inggit. Dilaw, na puwedeng kasiyahan, pero
puwede ring panlilinlang. Puti, na para sa kalinisan, pero madalas ay kamatayan.470
At ang pula, pag-ibig. Pagmamahal. At panganib.88
How weird, I thought. Things are perceived differently by different people. Bakit
kaya ganoon?17
"Wala naman po."

"Hmm. Let me guess. Ayaw mo pang mag boyfriend?"
Natawa ako at nagpatuloy sa pagpipintura. "Wala pa po akong nagugustuhan. Boys at

school seems ridiculous. And they fear my brothers."7
She chuckled. I smiled at her.
"I don't like men who fear them. I feel like if they really want me, they pursue me
even when my brothers are there."80
Tumwa pa lalo si Senyora. "Naku, bagay talaga kayo ng anak ko."622
I smirked at her. She thought of it dreamily. Nasa kawalan na ang mga mata niya.39
"He couldn't find the right woman for him, too. Or he's fond of playing around but
nobody has every driven him to get a serious relationship."17
"Baka po hindi n'yo lang alam? Baka may nagugustuhan lang sila at natatakot silang
sabihin sa'yo."49
Her eyes widened.12
"No. They just really like to fool around. They don't believe in marriage."17
"Then... why am I being paired with a man who doesn't believe in marriage?" nagtaas
ako ng kilay kay Senyora.364
She smirked. "Well, I was hoping that if he meets you, he would then believe."64
How romantic, huh?6
"Here he is, do you wanna see?"47
At siyempre, guwapo nga ang anak ni Senyora Domitilla Mercadejas. Hindi ko na

pinagtakhan iyon dahil maganda rin naman siya.23
I was really impressed with all his cool pictures, on the horse, swimming, driving
a car, a motorcycle, playing sports, even his pictures on a muddy place looked
good.208
"He likes adventure sports. Surfing, and all that."145
I chuckled. "Wala ba siyang trabaho?"122
Medyo na offend siya sa sinabi ko at umiling agad. "Hija! He's working, too. But
just imagine how hectic his working hours are, para lang makapagliwaliw siya ng
ganito. He's very responsible."175
"A good looking man like that, it's impossible he doesn't have a girlfriend."4
"Ano ka ba... look at your brothers."57
Dahil doon, naniniwala na talaga ako kay Senyora. Uriel Mercadejas is indeed
handsome.61
"Do you like him?"27
I shrugged. Nakita ko na naman ang kaunting iritasyon sa mga mata ni Senyora.393

"'I find him handsome pero that doesn't mean that I'll be his girlfriend. Hindi ko
pa siya nakikilala. I don't know how he is in a relationship so..."22
She laughed awkwardly. "Kung gusto mo, ipapakilala kita sa kanya, hija! You can go
to our house!"69
She seems pretty determined about it. Nagkibit ako ng balikat. It's her son. Ayaw
ko naman siyang tanggihan.8
"Kilala lang naman. Hindi pa engaged," she laughed awkwardly again. "Kung ayaw mo
talaga sa kanya, hindi ka naman pipilitin."129
Ngumuso ako at nagpatuloy sa pagpipinta.
"What if I'll like him, Senyora?"50
"Then it's perfect!" halos napasigaw siya.410
Tumawa ako. "What if he doesn't like me back?"24
"Oh, h-he will! He will, hija!" medyo nakaramdam ako ng pagdududa kaya nilingon ko
siya.201
Ngumisi ako. Kita talaga ang pagdududa sa mga mata niya.
"If he doesn't like me, then I'll leave and never speak to him again."148
"Gagawin ko ang lahat magustuhan ka lang niya!" determinado niyang sinabi.541
"I don't see how that will happen? Is there a magical love potion in your place,
Senyora?" sabay tawa ko.87
She laughed with me too but she didn't answer.5
"Iyon ay kung magustuhan ko nga siya. Pero kung hindi naman, ayos lang na maging
mag kaibigan kami. But then if he'll like me, it would be a pity. I would break his
heart. Would you forgive me if that happens?"166
Natawa ulit siya. "Of course, hija."247
"I'm sorry, it was a long call from my husband," si Mama na nakabalik na.1
"Ah! Ang dami na naming kuwento ni Cian. I told her about Uriel."3
"You did?!" gulantang at natatawang sinabi ni Mama.2
"Yes. I am very close to convincing her about him."4
"Lucianna! That's great! I mean, I like Uriel!" si Mama. "Your father likes Uriel,
too."63
Ngumiti lang ako at naalala ang mga tanong ni Papa sa akin. I wonder if this was
planned out?31
"You should show Lucianna's pictures to him, Domitilla!"
"Ah. Pinakita ko na. Gusto niya nga raw."601
My eyes darted to them. That fast?!36

"Ah, it was just a random moment. I showed him your pictures, Cian."31
Hindi ko alam kung seryoso ba ako sa usapan. Pero isa lang talaga ang nasagot ko sa
huling tanong niya.
"Sa Romblon ka ba ulit magbabakasyon?"
"Ah. Hindi po," sabi ko naalala ang huling bakasyon ko roon.22
How sad. My favorite place turned ugly because of them.50
"Bakit ka nga ba balik nang balik doon? Gusto mo ng dagat? At ang payapang lugar?"
Senyora, mimicking my answers some months ago when she asked me about it.19
"Yes po."
"Ganoon din ang Costa Leona, hija. Mas maganda pa nga roon! And then you'll meet my
son, Uriel."92
Just like that, the next vacation, I was in front of him.302
"Uriel, this is Lucianna Almodovar," Senyora Domitilla.124
I looked at him with curious eyes. He really is good looking. Hindi nga lang ako
makapagdesisyon kung tipo ko siya. I don't like older men like him. He isn't like
those campus heartthrob that I always like. He was dark, mature, isang bagay na
hindi ko alam kung gusto ko ba.202
He watched me intently. There was an odd glint in his dark eyes. His mouth was thin
with impatience, as if the meeting bored him.120
Hindi ko gusto, nasa isip ko iyon. Kadarating ko lang dito at kahaharap niya lang
sa akin, naiisip ko na ito.8
Hindi ko siya gusto.621
He looked too dangerous for my liking. Maybe it was because he's mature. He looked
ruthless. His body was lean but he had muscles. The way his veins showed on his
forearm screamed male violence to me. He was tall, he looked powerful. He wasn't
the angelic boyish campus crush type like Simon and all the other boys I liked. He
wasn't charming. There was no hint of charm in him anywhere.253
Nakakahiya nga lang umuwi pagkatapos kong dumating. It seems disrespectful.24
Senyora Domitilla has been good to me, and she arranged all of these thoroughly. In
fact, papupuntahin niya pa si Orianne dito kalaunan... so I won't get bored.78
Uriel Mercadejas held out his hand. Tinitigan ko iyon at tinanggap.8
"Nice to meet you then... Cian..." there was a hint of playfulness in his voice.697
What was that for? Does he find it funny? In a bad way? Is he insulting me?23
"Nice to meet you too, Uriel," I said sweetly, masking my slight annoyance out of
respect for his mother.46
But I don't like him.837

Kabanata 3
241K 15K 19.7K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 3182
Moon127
"How did she convince you to come here?" Uriel asked.96
Umalis saglit si Senyora. Ang nakahilera niyang mga kasambahay kanina ay umakyat
para dalhin ang mga gamit ko sa kuwarto. Ang iba'y dumiretso sa kitchen para ihanda
ang mga pagkain. It ws already prepared but she wanted to make sure everything is
perfect. Kaya naiwan kami ng anak niya rito sa bulwagan.29
His tone was playfully curious. I didn't like it. It seems borderline
disrespectful. Para bang sinasabi niyang hindi na naman talaga ako kailangang
kumbinsihin dahil alam niyang pupunta ako roon.85
He poured liquor on a crystal glass. Nasa cabinet iyon sa tabi ng malaking bintana
na nakatunghay sa maberdeng labas.3
The mansion was very nice. It was full of antique furniture. It was very classic. I
understand now why the Senyora liked my taste. If she designed these, I must say we
are very much alike. Ang kisame ay puno ng pininturang mga anghel. These things are
usually only seen in Italy's architecture.95
Nilingon ako ni Uriel. Nasa kamay niya na ngayon ang inumin.
"I'm very curious," dagdag niya na may ngisi sa labi.162
My brow shot up. A while ago, I noticed the painting of the two Mercadejas heirs.
Anton Mercaadejas Jr., sported one or two inches longer hair than the man in front
of me. His was a clean convenient cut. That might mean that he's a practical person
compared to his brother. Or maybe, because he engages in extreme sports and has
business affairs, he opted a hair like that.54
He was also cleanly shaved. The hint of gray in his jaw told me that. The playful
glint in his eyes also told me that he was cunning. And that I don't like him. He
seems a lot of work and I have no time for that.41
"She said I might like you," walang preno kong sinabi. "And that you already like
me."280
His eyes widened a fraction. Bahagya rin siyang natawa at naibaba niya ang inumin
para mas maharap ako.23
"Really?" he was taunting. "I wonder how so? Sa party ba?"391
There was a ghost of a smile on his lips.
"Well, she said you've seen me and that you said you like me."38
Medyo iritado na ako para magpatuloy. He obviously doesn't like me. He chuckled
without humor.4
"Hmm. I'm sorry about that but she must be mistaken. I never said I like you. It
must be a misunderstanding."198
I am now annoyed. Pero sige at nagsabi naman siya ng totoo, ayos na rin. How else
would he say those things, anyway?1
"That's alright. I also don't fancy you so it's a tie." Ngumiti ko.649
His eyes narrowed. Unti-unting napawi ang ngiti niya.457
Narinig ko ang pagbabalik ni Senyora sa likod ko. Lumipat din ang tingin niya roon
kaya alam kong nariyan na si Senyora.
"Hija! Your room is prepared and the food, too. Halika at kumain ka. Uriel, samahan
mo kami!" si Senyora.7
I pursed my lips and glanced at Uriel who just finished his glass of liquor.
"Hindi ako puwede, Mama. Nangako ako na susunduin ko sina Reynaldo."35
"Reynaldo?! Hijo!"57
"I'll join you for dinner," he said and kissed his mom's cheek. "Mamaya na lang at
may bisita pa ako ngayon."5
"But Cian is here..."29
Umalis na ito. Palabas na sa bukana. He only raised his hand to dismiss his
mother's words.66
YOU'LL ALSO LIKE

Poems about...
95K
454
Pieces
15.2M
905K
nasanay na...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
1K
24
Skies. ??
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
3.8M
143K
one...
"Uriel!" Senyora called desperately.6
I smirked as I watched the lady. Nilingon niya ako, medyo hilaw na ang ngiti. I
smiled back.10
"You must be mistaken, Senyora. Mukhang ayaw niya sa akin. Pero ayos lang naman. I
can stay here for a while for my vacation-"5
"No! No... no... no, hija!" sabay lapit niya sa akin.284
Umiiling siya at hinawakan ang magkabilang siko ko. She even crouched a bit so our
eyes would level.14
"He likes you."121
Kasasabi niya lang na hindi, e.123
"I don't think so."38
"Halika at kumain na muna tayo. Doon na natin pag-usapan iyan."
Wala namang problema sa akin. Gusto ko nang umuwi pero naiisip kong wala rin naman
akong gagawin sa bahay. Hindi ako makauwi ng Romblon. Kung bibisitahin naman ang
ibang properties namin, hindi ako gaanong nalilibang. Romblon had the best beaches
in all of our properties. And I like the beach. Ipinagmamalaki ni Senyora na
maganda ang beach nila rito.18
Mukha namang hindi ako gagambalain ni Uriel kaya ayos nga lang siguro na dito na
muna ako pansamantala. I also look forward to Orianne coming here. So this isn't
that bad.35
Maraming pagkain ang hinanda sa hapag. Pero gaya ng narinig ko kay Uriel kanina,
may mga bisita raw siya kaya bukod siguro sa akin, ito na rin ang handa nila para
sa bisita niya.1
"Kain ka, hija. Hinanda ito para sa'yo."
Ngumiti ako. Masyado naman 'yang marami kung para sa akin lang. Still, I ate well.
Their cooking was good.1
"Uriel likes you. Naninibago lang 'yon kasi..." nag-isip pa siya ng sasabihin.
"Personal na kayong nagkita."75
I chuckled. "Ayos lang naman po sa akin kung hindi niya ako gusto, Senyora. I look
forward to your priced beach. And I saw nice paintings around, and the antique
vases, I want to check them all out."24
She laughed in a slow finesse way. "Oo naman. At huwag ka ring mag-alala kay Uriel,
once he warms up to you, you'd both get along very well."65
Nakangiti akong nakatingin sa kanya. Pero unti-unti iyong napawi.
Pagkatapos umalis ni Uriel kanina, nawala na siya sa isipan ko. Iniisip kong i-
eenjoy ko na lang itong bakasyon na ito. Hindi na siya iisipin pa. Kaya lang,
mukhang hindi matanggap ni Senyora iyon. I don't want to be stubborn and tell her
repeatedly about it. It's her son after all. She wants her son to create a good
impression to the visitors. Iyon nga lang, sa akin, hindi iyon nagawa. Kaya
magsisikap siya ngayon na ayusin iyon.5
Tumango ako at nagpatuloy sa pagkain. She must be frustrated about it. Bisita lang
ako rito kaya hindi na ako makikialam sa gusto niyang mangyari.
Sa gitna ng pagkain namin, lumapit ang isang kasambahay at may ibinulong sa kanya.
Nakita ko ang sobra-sobrang iritasyon sa mukha niya. Pero nang nakita niyang
nakatitig ako, biglaang nagbago ang itsura niya. She smiled sweetly, like she's
telling me that nothing is wrong.479
Hindi na ako nagtanong kung anong mayroon. It's probably private kaya hindi niya na
ikinuwento.3
Pagkatapos naming kumain, umakyat na kami sa magarang hagdanan nila. Matagal bago
kami napadpad sa pangalawang palapag dahil sa dami ng tanong ko. Tungkol sa
chandelier, sa ibang paintings, sa sculpted bannisters, at marami pang ibang
maganda sa mansiyon.9
The mansion was really big. Pero kahit malaki, hindi mo maaiisip na isa lang itong
gusali. It had a homey feeling. Ang pasilyo na may mga banga at paintings ay
mistulang sa lumang bahay lang ng lolo at lola.2
"This is your room. Sa baba nito ay ang hardin at makikita mo rin mula rito sa
gilid ang..." natigilan ang senyora.15
Pumasok na kami sa silid. Nakatingin siya sa bintana ngayon at bahagyang natigilan

sa natanaw.68
"Ah, hija..." saway niya nang sumungaw rin ako sa kung anong natatanaw niya.15
The long stretch of white beach is seen on the right side of the large window of my
room. Pero hindi yata iyon ang nakapatahimik sa kanya. We're both seeing Uriel with
two other boys and three girls.144
"Uriel's friends, Senyora?"1
She laughed slowly again and pulled me. Inilayo ako sa bintana, parang ayaw akong
papanoorin sa anak niya.119
"Ah. Uhm... Yeah."
"Three girls, too. Mga girlfriend siguro ng tatlo." I smirked. "Senyora, it's
alright. You must really be mistaken-"13
"No!" halos mairita siya. "Hindi iyon girlfriend! He doesn't keep a girlfriend!"388
Sa puntong iyon, natanto ko nang hindi talaga yata tatanggapin ng senyora ang
katwiran ko. Ayaw kong magtalo kami kaya nagkibit na lang ako ng balikat. Napansin
niya iyon kaya muli niyang hinawakan ang mga siko ko.
"Hija, kailangan lang talaga gumaan ang loob ni Uriel sayo. S'yempre, nakita ka
lang niya at hindi pa nakilala noon. Kaya sana naman... bigyan mo ng chance ito."65
Hindi ko siya gusto, iyon ang totoo. At mukha rin namang walang problema kasi hindi
rin ako gusto ni Uriel. Kaya wala naman sigurong problema kung pakisamahan ko si
Senyora.12
"Okay, then..." I chuckled at her persistence.
"Ang mga babaeng 'yan, dala lang ng dalawang kaibigan niyang nariyan. Hindi niya
iyan girlfriend, hija. Huwag kang mag-alala."8
"Ayos lang naman po sa akin, Senyora."
She cleared her throat.
"Hmm. Magpahinga ka na lang muna. Sigurado akong pagod ka sa biyahe. Baba lang ako,
Cian."88
"Okay, Senyora."
Wala na akong ibang gagawin. Lahat ng dala kong gamit, nakalagay na sa closet ng
kuwarto. Walang naiwan sa luggage ko ni isa.2
Hindi ako inaantok kahit bumiyahe. Hindi rin naman kasi ganoon ka tagal ang plane
ride gaing Manila patungo rito. Kaya hindi ako makakatulog.1
Hinanap ko ang paint brush ko, pero wala sa mga cabinet. I checked the toilet and
noticed that it was spacious enough for a guestroom. Pero naisip ko rin na baka
hindi iyon guestroom dahil may pintuan pa sa dingding. This must be an adjoining
room to a bigger master's bedroom.343
Sinubukan kong buksan ang pintuang iyon pero sarado. This is an old house so things
as primitive as an adjoining room must not be working. Or better yet, they should
have it renovated.3
I gave up looking for my paintbrushes. Bumaba na lang ako dahil naalala kong nasabi
nga pala ni Senyora noon na may drawing room sila.
Hinanap ko siya sa malawak na first floor ng bahay. Pero hindi ko siya nahanap
agad. Mabuti na lang at narinig ko ang iritado niyang boses sa mga kasambahay.3
"Simula bukas, pagbabawalan ko na ang kahit anong bisita ng senyorito n'yo!" her
voice thundered.339
Ibang-iba iyon sa madalas niyang ginagamit sa akin.52
"Alam n'yong lahat na ngayon ang dating ni Lucianna Almodovar tapos hinayaan n'yo
si Uriel na ganito?!"86
"Senyora, pasensiya na po pero hindi rin namin matanggihan si Senyorito-"5
"Magsasabi kayo sa akin kung magpapaalam siya!"5
Napabaling si Senyora sa likod dahil nagtinginan ang mga kasambahay na pinagalitan

niya sa akin. She then smiled and her face changed. Hindi na galit.487
"Hija! Akala ko ba matutulog ka?"2
"Hindi po ako makatulog. Pasensiya na... Uhm. Hindi ko po kasi mahanap ang mga
paint brush ko."
"Oh! Nasa drawing room! Meryl! Ihatid ang senyorita sa drawing room," utos niya sa
kasambahay."190
"Opo senyora."
I smiled. Sumunod na lang ako at naisip ang mga bilin ni Senyora sa kasambahay.
She's furious that Uriel brought his friends. Ayos lang naman iyon sa akin. Ano
naman ngayon kung nandito ako at nariyan ang mga kaibigan niya?2
Nasa drawing room na ako. Naroon nga ang mga paintbrush ko. May bago pang oil and
acrylic paints na nakahanda. Na excite ako bigla. Ilang sandali matapos ako iwan ni
Meryl, natanto kong wala naman akong canvas ngayon.34
I pouted and looked around. This is the drawing room. There must be a canvas
somewhere. Kaya lang... wala ulit!3
Bumaba ulit ako para hanapin si Senyora o kahit sino na lang na kasambahay pero sa
lawak ng mansiyon, wala akong mahanap. Hindi ko rin mahanap ang senyora. I was
about to give up when I heard something outside. Natanaw ko rin ang pagdaan ni
Senyora sa bintana.
"Senyora!" tawag ko kaso hindi yata ako narinig.5
Lumabas ako sa bulwagan at nakita ang kuwadra. Nakahilera ang mga kabayo. I was
amazed at some point but I realized that I was out to find senyora.2
Tinahak ko ang napakalawak na bakuran. Nalibang ako sa mga bulaklak sa malayo.

Hindi na rin talaga masama na rito ako nagbakasyon. Sa bakuran pa lang, natutuwa na
ako. Paano pa sa baba, sa buhangin, at sa dagat? Hindi yata ako magsasawa rito.7
I heard the squeak of a steel. Kinabahan ako ng kaunti. Lalo na dahil halinghing
lang ng hangin at ang sayaw ng mga dahon sa nagtatayugang puno ang naririnig sa
paligid. To hear brass squeaking from somewhere, it's like straight from the horror
movies.15
Unti-unti kong tiningnan kung ano iyon galing sa gilid ng mansiyon. At laking
ginhawa ko nang nakitang duyan lang pala iyon na hinihipan ng hangin at bahagyang
hinihele. I smiled. There's really something mysterious about old places and I love
it. Kahit pa nakakatakot, hindi ko ipagpapalit ang misteryong hatid nito sa
takot.56
At doon, sa halamanan, nakita ko si Senyora. Nagtatago at sinisilip niya ang dagat

sa baba. She was silent but her spying skills failed miserably. I can hear the
rustle of leaves everytime she pulls them away to check.507
Marahan akong lumapit. Hindi niya narinig iyon. I smirked.1
"Nyora," I whispered when I was behind her.520
Napatalon siya at halos sampalin niya ako. Kung hindi niya lang agad nakita na ako
iyon ay baka nga ginawa niya.659
"What the?! What are you d-doing, hija," sabay hawak sa dibdib niya.36
I chuckled. "Pasensiya na po kung nagulat ka."3
Sabay tingin ko sa kung ano kaya talaga ang tinitingnan niya sa halamanan.
"Ano po bang mayroon?"
"Ah!" she laughed slowly again. "Tinitingnan ko lang si Uriel at mga kaibigan
niya."35
My eyes narrowed. "What for?"
"I don't like his friends. They are... bad influence. But anyway... why are you
here, Cian?"
"Ah. Hindi ko po kasi mahanap ang canvas."
She ignored me. Medyo nagulat siya at may narinig yatang hindi ko narinig. She put
her head on the leaves.76
"Anong mayroo, Senyora?" sabi ko at gagayahin na rin sana siya kaso hinawakan niya
akong mahigpit.15
Namilog ang mga mata niyang nakatingin sa akin. Mariin ang hawak niya bago siya
kumaripas ng takbo papunta sa mansiyon. Nanatili ako roon sa halaman, hindi
naintindihan ang ginawa niya.727
I almost had a heart attack when someone spoke.
"Anong ginagawa mo rito?" si Uriel na kadarating lang.276
Saan siya galing? Hindi ko alam pero doon ko lang din natanto na may hagdanan sa
likod ng halamanang iyon at iyon yata ang dadaanan papuntang dagat.1
He's topless. Basa ng kaunti at may tuwalya sa leeg. Bumaling ako sa kung saan
tumakbo si Senyora, wala nang bakas niya roon.86
"Uh, nilapitan ko si Senyora rito kanina."2
Mas lalong kumunot ang noo niya, parang hindi makapaniwala sa sagot ko.
"Si Mama? Saan?"9
"Dito."1
Nagtaas ang isang kilay niya. Sinuyod niya ang bakuran para ipakita sa akin kung
gaano ka bobo ang sagot ko, kahit iyon naman ang totoo.25
"Nasaan siya, kung ganoon?"7
"Pumunta siya do'n," sagot ko ulit sabay turo sa kung saan tumakbo ang Senyora.45
He sighed boredly and his brow shot up again. "Really, Cian?"42
Nilingon niya ang halamang nagulo dahil sa paninilip ni Senyora kanina.
"O sinisilip mo kami sa baba? Napapanot na ang halaman, oh."175

"Hindi ako ang sumisilip. Si Senyora nga."4
"Si Mama? You really think she has time to be nosy?"143
My lips parted. This asshole! Ano ang ibig niyang sabihin, kung ganoon? Na
sinungaling ako?
"Bakit naman ako magsisinungaling?"1
"I don't know with you," he said and wiped away some trickling water on his cheek
from his hair.13
I am used to male bodies. I have two brothers who strut our garden by the pool with
just their trunks. Kaya lang, medyo maputi ang dalawa. Napansin kong iba pala ang
dating kapag may pagka moreno ng kaunti. His color is highlighting the muscles he
has. Nagtagal ng kaunti ang mga mata ko roon. His abdomen was very firm, and down
it is a v line.121
Bumagsak ang tuwalya niya at natabunan ang tinitingnan ko kaya napaangat ako ng
tingin. Sinalubong ng ngisi ang tingin ko.15
Bago ako makapagsalita, may umakyat din at dumating sa likod ni Uriel. It was a
familiar face. Nagulat ako. Narinig ko naman na nagsabi si Uriel kanina na
susunduin niya si Reynaldo. Hindi ko lang alam na si Reynaldo Lopez iyon.78
"Rey?"3
"Lucianna! Nandito ka pala!" si Reynaldo sabay sulyap kay Uriel.81
Uriel's brows furrowed. Sinundan niya ng tingin si Reynaldo na lumapit sa akin.

Basa rin siya at gaya ni Uriel, may tuwalya rin sa batok pababa.64
"Oo. Kadarating ko lang. Magbabakasyon ako rito."2
His eyes narrowed and he looked at Uriel. Uriel licked his lips.
"Talaga? Nasa baba si Kuya Franco at ilang kaibigan namin."85
"Oh?" nagulat pa ako dahil narito rin pala ang kapatid niya."2
Nakilala ko sila dahil kaibigan naman nina Kuya. Tuwing may parties, minsan sina
Kuya lang ang representative ng pamilya. Hindi ako gaanong nagpupunta pero naalala
pa rin naman nila ako.
"Oo! Ikaw lang ba? Mga Kuya mo?"
"Ah, busy sa Manila. Ako lang ang nandito."
Bumaling ulit si Reynaldo kay Uriel, may bakas na pagdududa sa mga mata. I smiled
when he turned to me again.19
"Wanna join us?"
Napasulyap ako sa halaman. Kaunti lang ang nakita ko sa singaw sa halaman kanina
pero mukhang maganda nga ang beach.
Nahiya ako ng kaunti at ngumiti. "Puwede ba?"
"Oo naman! Bakit hindi? Halika!"8

I smirked. "Akyat lang ako at magbihis. Hindi ako naka panligo, e."
"Hindi ka maliligo. Malakas ang alon. Bukas ka na lang maligo," si Uriel na hindi
ko napansing naroon pala.772
Ngumuso ako at tiningnan si Reynaldo na patuloy akong hinahalina.1
"Kung ganoon, kukuha lang ako ng beach towel sa taas-"
"I have an extra."38
Tuluyan ko nang ibinigay ang buong atensiyon kay Uriel ngayon. I sighed.3
"Okay. Ayos lang ba sa'yo?"
Nagkatinginan kami. He looked pissed.70
"Ayos lang 'yan kay Uriel."
"Kukunin ko na lang ang beach towel na sinasabi mo at babatiin ko lang si Franco.

Doon na lang ako sa tabi pagkatapos. Hindi ako makikisali sa inyo, huwag kang mag-
alala."7
Sumunod na ako kay Reynaldo pababa. May hinagdananng bato pala roon at iyon ang
daan patungo sa dagat. Sa gitna pa lang ng hagdan, narinig ko na si Franco.5
"Lucianna! You're here!"4
The girls were on their bikinis. Basa na rin sila. Nasa lilim ng malaking punong
kahoy. May mga beach umbrella rin sila para sa kanilang lamesa at may upuan.
Umambang yayakap si Franco pero umismid ako sa basa niyang katawan.65
"Oo nga pala!" sabay tawa niya.
"Dito raw siya magbabakasyon, sabi ni Uriel," si Reynaldo.
"Hindi ka sa Romblon pumunta?"
Umiling ako. Uriel was silent behind me. May inabot siyang beach towel sa akin.
Tinanggap ko at nagpatuloy sa pakikipag-usap sa magkapatid na Lopez.62
"I like the beach and all our other properties, except sa Romblon, walang beach.
Ayaw ko munang pumunta sa Romblon. Nagsawa ako. Buti na lang inimbitahan ako ni
Senyora rito."9
Napatingin si Franco kay Uriel, may kahulugang titig. Napabaling din tuloy ako sa
kanya na nasa likod ko.78
Pamilyar ang tatlong babaeng naroon. They were daughters of wealthy families. Dahil
medyo ka edad nila, hindi ko nga lang gaanong kilala. Ang isa, at pinaka maganda,
ay lumapit kay Uriel. May binulong rito ay humawak sa braso.8
My brow shot up and I realized that must be his girlfriend among the three girls.
Lalo na dahil nilapitan naman noong isa si Franco. May tingin pang masama sa akin.
At ang isa'y palapit kay Reynaldo.18
"Who's this, Franco?"

"Ah. Kapatid ni Lucky at Lucho. Si Lucianna."
There was hostility in the eyes of the girls. Lalo na sa katabi ni Uriel at
naintindihan ko iyon.4
"Anyway, enjoy. Doon lang ako sa lilim," paalam ko sabay turo sa isang rock
formation sa hindi kalayuan.59
It formed a little cave. May lilim doon sa ilalim at malinis naman ang buhanging
nakalatag. May beach towel ako kaya ayos lang kung doon na ako maupo o mahiga.68
"We have food," Reynaldo offered.
The girl on his side pulled his arm a bit. Naabutan ko iyon. Parang sinasabi sa
kanyang huwag na akong i-invite. Kaya ngumisi lang ako.36
"Busog pa naman ako."
Nagsisi tuloy ako na bumaba pa. I was excited to see Franco. Hindi ko inisip na ang
mga babaeng kasama nila ay masusungit. I feel unwelcomed. But then, I won't bug
them anyway. So that's their problem.25
"Maiwan ko na kayo. Doon na ako."
Ilang hakbang pa, may tanong agad si Franco.
"Hindi ka ba maliligo?"
Nilingon ko siya. "Hindi ako nakapagbihis ng panligo, e."4
"Bukas na, Franco," sagot ni Uriel.139
Franco's eyes widened. He also laughed. "Bumalik tayo rito bukas, kung ganoon.
Rey..."31
"Walang problema!" si Rey.
"Hindi rin puwede," si Uriel.575
"Huh?!" sabay si Rey at Franco.5
"Wala ako bukas."60
"Pero hindi ka naman aalis, hindi ba? Lucianna?"3
Napaawang ang labi ko para sana sumagot. Hindi nga naman ako aalis bukas.
"At hindi raw tatanggap muna ng bisita. Bilin ni Mama sa mga tauhan."303
"Oh? For how long, Uriel?" si Franco.
I sighed. Narinig ko nga ang sinabi ni Senyora kanina. Nagpaalam na lang ulit ako
at dumiretso na sa kuwebang nakita ko. Naglatag ako ng beach towel na ibinigay ni
Uriel doon.7
Tumigil ako saglit nang sa gitna ng paglalatag, ihip ang biglang lakas na hangin. I
looked at the dancing coconut trees on the other side. The white beach stretched
peacefully. Walang ibang bahay kundi kanila. Wala ring ibang tao sa napakagandang
dagat. Sa abot ng natatanaw ko, wala talagang tao. Ganoon din sa kabilang side,
kung nasaan sila.10
Naupo ako. Niyakap ang mga tuhod. I can't stop appreciating it.2
Hindi ko alam kung dahit ba sa pighati ko o dahil totoo, pero mas gusto ko na rito.
That is saying something. Romblon had been my home. The beaches there are perfect.
To say that this is even better than Romblon is a huge thing.12
Hindi naman malakas ang alon. May boardwalk na gawa sa kahoy sa harap. Siguro
daungan ng mga bangka iyon. Medyo luma na at hindi na na-maintain ang mga wood
slabs. But then it's alright, anything that the salt-water touches always seem to
deteriorate and rot faster.48
Nagtakbuhan si Franco at iyong girlfriend niya patungo sa beach. Nagbasaan sila at

nagtapunan ng tubig pero sa huli, hinuli niya ito at nagyakapan na.185
Nilingon ko ang banda nina Reynaldo. They are on my left side. I saw that Reynaldo
is being pulled now by his girl. That leaves Uriel and his girl alone.
Nakaupo sila sa isang bench. Nakaharap si uriel sa babae pero natabunan ang mukha
niya sa mukha ng babae. Kung titingnan sila galing dito, animo'y naghahalikan sila.
O siguro nga naghahalikan.
Sumulyap ulit ako sa dagat at nakitang sina Reynaldo nga at ang girlfriend niya
naghahalikan din. Binalik ko ang tingin kay Uriel Mercadejas. Ganoon pa rin ang
ayos. Tanging buhok niya lang ang nakikita ko dahil natabunan ng ulo ng babae ang
buong mukha niya.12
The girl moved and that told me that they were really kissing.185
I swallowed hard and realized that the Senyora is really mistaken. Pero sinabi niya
nga namang babaero ito pero siguro naman... kung may katotohanang kaunti ang sinabi
niyang may gusto ito sa akin, hindi siya basta-bastang makikipaghalikan sa ibang
babae ngayon nandito ako.7
I was staring at them when I saw his eyes peeked. Dilat siya at diretso ang tingin
sa banda ko. Nang natanaw niyang nakatingin ako, bahagyang umatras ang babae.
Nakita kong itinulak niya iyon. Nagkahiwalay sila.417
Bumuntonghininga ako at hinayaan na lang ang sariling humiga sa beach towel. Hindi
ko nga lang napigilan ang pagbaling ulit kina Uriel.2
Nakita kong hinihila na siya ng girlfriend niya patungo sa dagat. Umiling siya,
seryoso. Tumingin ulit ako sa rock formation. I wonder if this is also called
stalactites? It's on the ceiling but this is hardly a cave. Just a big limestone
rock, perhaps.60
I sighed and looked on my left again. Nakita kong nakatingin si Uriel. Pumikit ako
at ilang saglit lang, pagkadilat ko, napansin kong nag-iba na ang kulay ng langit.2
Umahon ako. Nagkakatuwaan pa rin sila. Uriel's girl is calling him. I looked at him
again and I saw him sitting boredly on his seat. Bakit ayaw niyang makipagkatuwaan?
36
Nahagip ng mga mata ko ang buwan. May araw pa pero nagpapakita na ito. Unti-unti
akong tumayo at umalis sa kuwebang iyon. Lumapit ako sa dalampasigan, nakatingin pa
rin sa buwan.20
"Lucianna! Halika!" si Franco na naliligo pa rin.
I stepped twice. Nabasa ang paa ko sa alon kaya umatras ako.
"Hindi ka maliligo," commanded by a voice behind me.349
Babarahin ko sana kung gusto kong maligo kaya lang, ayaw ko kaya plastik ko na lang
siyang nginitian.17
"Hindi naman talaga ako maliligo. Tiningnan ko lang buwan."45
Tumingala siya at nahanap din ang buwan. Ganoon din ang ginawa ko. He's already
wearing a white shirt now. Magtatanong sana ako kung maliligo pa ba siya pero
mukhang alam ko na ang sagot.1
"You like the moon?"65
"It's cute."10
"Wish I could send you to the moon."570
Kumunot ang noo ko pero sumilay ang ngiti sa labi ko, nahimigan ang paglalaro sa
boses niya.1
"And then never back."1K
Umirap ako dahil alam ko ang ibig niyang sabihin.4
"I just got here. I like it here, honestly. And you want me gone. Bakit? Hindi ka
makahalik ng mabuti sa girlfriend mo? Don't be so bothered with me, Uriel. Hindi
naman ikaw ang pinunta ko rito."612
Natahimik siya at seryoso akong tiningnan. Tumingala ako sa buwan. Nakatingin pa

rin si Uriel sa akin.15
"Ako, gusto ko ng rocket."163
Sumulyap ako sa kanya at nakita ko ang tanong sa mga mata niya kahit hindi niya
isinatinig.
"I'll strap it on you. And then you'll fly to the moon, and never back."947
I smirked. Kitang-kita ko ang pagkakapikon niya. I mimicked his joke, in a more

creative way. Tumawa ako. His face grew grimmer by the moment so I winked on
him.335
"I'll spend my vacation here, magtiis ka muna."
Kabanata 4
249K 14.3K 15.6K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 4194
Judge49
Umuwi na sina Reynaldo at Franco kasama ang tatlong babae. Nagpaalam na ako kanina
bago pa sila tumulak dahil pinatawag ako ni Senyora. Pinasukat niya sa akin ang mga
regalo niyang damit.37
I admit it. She has a good taste. She bought some trendy and classy designer
clothes for me. Nahihiya nga ako. May mga damit naman akong dala pero mahirap
namang tanggihan ang mga binili niya. Wala siyang ibang pagbibigyan dahil wala
namang anak na babae.73
"Suotin mo 'to para sa dinner mamaya!" ani Senyora.10
It was a casual white dress with a deep v neck and ruffled sleeves. Hindi ko alam
kung bakit ko pa susuotin iyon pero dahil tuwang-tuwa ang Senyora nang sinukat ko
ito, hinayaan ko na lang. It's pretty so it's not that bad.89
Sinabayan niya ako pababa. Nagkuwento siya na sila lang ni Uriel ngayon. Her
husband and other son is busy with business. Uriel spent the last year doing
business with them and going abroad kaya nagbabakasyon daw ito ngayon. Uuwi naman
daw ang asawa niya sa susunod na linggo.25
Palapit kami sa dining area nang nakita kong naroon na si Uriel. Nasa tabi siya ng
kabisera, nakaupo na.2
"Ah! It's finally dinner!" senyora announced.19
Naupo siya sa kabisera at inilahad niya sa akin ang upuan sa tapat ni Uriel.
Tinulungan pa ako ng kasambahay para makaupo.1
Marami ang pagkain sa harap. It's also well arranged. Nagsimula na kami. Uriel was
busy with his food when Senyora started.8
"Anong gagawin mo bukas, hija? Are you going to paint?"4
"Hmm. I think I'd like to take a dip on your beach, Senyora. Nakita ko kanina, ang
ganda."3
"Oh! Tamang tama at may napamili rin akong two piece na kasyang kasya sa'yo!" she
smirked.304
Uriel frowned as he glanced my way. I smiled a bit to be friendly to him. Ganyan na

siguro talaga siya, mukhang mainitin ang ulo at seryoso.137
"Uriel, dapat ay samahan mo siya sa pag-s-swimming!"28
He sighed boredly. "May lakad ako bukas, Mama."27
Sumimangot si Senyora sa kanya pero nang tumingin sa akin ay matamis ang ngiti.121
"Okay lang naman po, Senyora."1
"Saan ka pupunta, Uriel?" Senyora, ignoring me.3
"May bibilhin ako sa Caticlan. Para sa mga kabayo at may shipment din ako na
titingnan, nakarating na raw doon."19
"Ipaubaya mo na lang 'yan sa mga tauhan."1

"You know I like doing these things personally, Mama."5
Senyora paused a bit. Then she resumed drinking on her soup until a few moments.1
"Hapon naman yata maliligo si Lucianna kaya masasamahan mo siya. Hindi ba, hija?"33
Nagkatinginan kami ni Uriel. He looked annoyed.14
"Marunong ka bang lumangoy, hija."3
I tore my eyes off Uriel to answer Senyora. "Hindi po gaano-"10
"See? Uriel, baka mapano siya!" biglaang mas energetic na sabi ni Senyora.267
"Okay lang po ako."
"Fine, I'll be with her on the afternoon."237
Ngumisi si Senyora Domitilla at bumaling sa akin.14
"Enjoy your food, hija. You should really come here often. Make it a habbit. Every
vacation."29
I chuckled. "I like it here, Senyora. Ganda ng beach. It seems like there are a lot
of places to explore."6
YOU'LL ALSO LIKE

1K
24
Skies. ??
3.8M
143K
one...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
15.2M
905K
nasanay na...
Poems about...
95K
454
Pieces
"Naku! Marami nga. At alam na alam ni Uriel ang mga lugar na 'yon. Sabihin mo lang
kung saan mo gustong pumunta."254
And her son seems annoyed. Hindi nga naman maiiwasan iyan. Minsan naiirita rin
naman ako sa mga sinasabi ng parents ko kaya normal iyon.8
After our dinner, Uriel went upstairs. Ang eksplenasyon ni Senyora ay na kahit nasa
bakasyon siya, tumutulong pa rin siya sa kompanya.5
Sinamahan kong magtsaa si Senyora Domitilla. Masarap naman siyang kausap lalo na
kapag tungkol sa fashion at arts. Kalaunan, tumuloy na ako dahil maaga nang
inantok. Ngayon pa lang umepekto ang biyahe ko kanina.23
Matagal bago ako nagising dahil sa biyahe. Hindi rin ako nakapagpahinga nang
dumating kaya hinayaan ko ang sarili ko na matulog. Nagising na ako at naghihilamos
na nang narinig ko ang kumatok.
I opened the door and I saw Senyora's smiling face.84
"Good morning po."
"Good morning, hija!"
"Pasensiya na po, natagalan ako sa pag gising. Napagod pala ako kahapon sa biyahe.
Uh... breakfast po ba?"1
"Yes, yes... but..." she smiled sweetly. "I came here to give you an errand. I hope
it's okay with you."6
"Oo naman po. Wala naman po akong gagawin buong araw. Uh... mamaya pa ang swimming.
Ano po bang magagawa ko para sa inyo?"3
"Hmm. Medyo nahihilo kasi ako at gusto ko sanang mamili ngayon. Kung puwede sanang
ikaw na lang muna ang mamili para sa akin?"365
I nodded. "Sure, Senyora."
"I already listed what I need." Sabay pakita ng isang mahabang listahan.4
"Malapit lang po ba ang palengke rito?"
Then she laughed in a very slow and rhythmic way. "Ang iba rito sa Caticlan pa
mabibili kaya doon ka na lang mamili."661
Napakurapkurap ako. Medyo malayo iyon, ah.3
"At papunta naman si Uriel doon kaya magsabay na kayo."256

My smile slightly faded but I still nodded.2
Naligo ako, nag-ayos at nagbihis. Bumaba ako para kumain na ng breakfast at gaya sa
ayos namin kagabi, ganoon pa rin ang ayos namin sa hapag.
"Uriel, isama mo si Cian sa pamimili mo. May inutos ako sa kanya."14
Nagtagal ang tingin ni Uriel sa kanyang Mama.24
"Ang mga tauhan, Mama?" he said like he was suggesting them to buy it for me.2
"Si Cian na. Wala naman siyang gagawin at mababagot siya rito."29
Uriel looked at me.1
"Ayos lang naman sa akin," I assured him but when he scowled, I don't think that
was his problem.22
Pagkatapos naming magbreakfast, lumabas na kami. Nilabas na ang sasakyan niya

samantalang binabasa ko na ang listahan ng bilin ni Senyora. Ang dami noon. Hindi
ko alam kung paano ko hahanapin ang iba. May mga imported goods ba dito at bakit
kasali iyon sa listahan?48
Pumasok ako sa sasakyan ni Uriel. It was a 4x4 black pick up. It looks new and
rarely used. Siguro 'tsaka niya lang nagagamit kapag umuuwi siya. Pumasok na ako.
Binaba ko ang bintana dahil naroon si Senyora at kumakaway.32
"Ingat kayo sa pamimili!" bilin niya.58
I waved and smiled at her. Sinarado ko na ang bintana at hinanda na ang sarili sa
biyahe. Nagulat ako nang hindi pa kami tumutulak. Bumaling ako kay Uriel na
nakatingin din sa akin.3
"Your seatbelts," he said.32
"Oh." Then I did it.
Tahimik kami sa biyahe. He turned on his stereo and let the music flow. Ngumuso ako
at umirap dahil bahagyang nagustuhan iyon. Binasa ko muli ang listahan ni
Senyora.30
"Do you know where the imported things are bought? Nasa listahan ni Senyora."
Sumulyap siya sa akin at umiling. "Subukan na lang nating maghanap."38
Kumunot ang noo ko nang nabasa roon ang mga isda, karne, at mga gulay na gusto ni
Senyora.3
"How about the fish and meat?"
"May tianggihan para diyan."
Palengke. Nag-isip ako. Lumaki man akong mayaman pero sa dalas ko sa Romblon, medyo
sanay ako sa mga ganoon. Uriel smirked after he glanced at me with my expression.34
"First time?"85
I shook my head.
Nagtaas siya ng kilay na para bang nagsisinungaling ako. Hindi na ako nagsalita at
nilingon na lang ang magandang tanawin sa kasalukuyang nadadaanan. It's the sea. I
loved it. Kahit nasa sasakyan lang at tinatanaw lang iyon, gandang ganda pa rin ako
roon.8
Uriel parked his car on a small supermarket. Dahil may known tourist spot dito,
maraming tao at medyo marami ring establisyimento.
Umikot si Uriel para sa akin. Nakatingin pa ako sa mga establishments para makita
kung saan kaya roon. Dumungaw rin siya sa papel na listahan ng kanyang Mama.1
"Let's do the simple things first on that grocery store," aniya.10
Sumang-ayon naman ako sa kanya at pumasok na kami sa loob. The guards greeted him
and I realized he's here frequently. Naalala ko tuloy ang pinunta niya rito.
"Paano 'yong bibilhin mo para sa mga kabayo?"
Nilingon niya ako, ngayon nagtutulak na ng cart.6
"Dito ako bumibili no'n."25
"Sa... grocery store?"
"The owner likes horses. Kaya may exclusive store siya sa taas para roon."1
"Oh!"
Nagpatuloy kami sa pamimili. Tinuro niya ang isang bahagi kung saan makakabili ng
isang kailangan. Kaya lang, nakita ko rin ang ilang kailangan sa kabila.
"I'll get some here," sabi ko.
He nodded lazily and let me go. Nasa doong rack na ako nang tumingkayad para
kuhanin ang kailangan ni Senyora. Maabot ko naman iyon pero may naunang kumuha noon
at ibinigay sa akin.27
"Ah. Thank you!"
"You're welcome."
Isang lalaking medyo pamilyar iyon. For a moment, I even thought it's Uriel with
his body frame. Pero nang tingnan ko ang mukha, hindi naman. He's also handsome and
as ruthless looking. But his hair is like that of Uriel's brother, messy and
long.176
"Tourist?" he asked.
"Ah." I'm not sure what to say. "Hindi. Nagbabakasyon lang sa Costa Leona."3
His eyes sparkled a bit and then he smirked. "Saan sa Costa Leona?"
"Uh... Sa Mercadejas."
"Oh. You're Uriel's fiancee?"55
Napakurap kurap ako sa gulat. Umiling agad ako.

"Hindi naman."
"Cian, right?" he asked and put his hand out.35
"Yes. I'm Lucianna or Cian but I'm not Uriel's fiancee."1
He chuckled. "Ambrose."599
"Ambrose," Uriel's voice behind me.50
Nagkamayan kami saglit pero dahil sa tawag ay binaba ko ang kamay ko. Nagtagal ang
tingin ni Ambrose sa akin. Lumapit ako kay Uriel para ilagay sa cart ang kinuha at
tingnan ang dalawa.3
"Uriel. You're doing the groceries?"
"Ah oo," si Uriel sabay tingin sa akin.
"May binili lang ako at nakita kong nahirapan si Cian dito."
I smiled at Ambrose.
"We're cousins, Cian," nito na nagpagulat sa akin.43
"Oh. That explains it. Medyo may hawig nga kayo..."
"Really? I don't see it..." si Uriel.380
Ambrose chuckled and tapped his cousins back. "Maiwan ko na kayo. May mga bibilhin
pa ako."21
Kalaunan, natapos na kami sa grocery. Dahil nasa tapat lang naman ang sasakyan,
iniwan namin ang mga pinamili roon. Umakyat kami ni Uriel sa pangalawang palapag
para makabili siya ng mga kailangan para sa kabayo.
Hindi ko namalayan na naghalos tatlong oras pala kami roon. Hindi pa kami
nakakabili sa wet market, at pati na rin iyong imported goods. Mukhang mauubos yata
ang araw namin sa dami ng pinabili ni Senyora, ah.43
Nilagay niya ulit sa sasakyan ang binili. Pati na-check na rin daw niya ang
shipment kaya nagyaya na si Uriel na kumain.6
There's a restaurant near the grocery. Imbes na magsasakyan, dahil nasa kabilang
kanto lang naman, nilakad na lang namin iyon.
Tahimik siyang kumain. Kaya ko rin namang kumain ng tahimik kaso medyo hindi ako
mapakali kung awkward kaya inunahan ko na siya sa pagsasalita.1
"Paano mo naging pinsan si Ambrose?" I said because I can't find a topic between
us.19
He sneered a bit. "Magkapatid si Mama at ang kanyang ama."73
"Hmm. What's their family name?"
"Zaldarriaga."87
I smirked. "Sounds... mysterious..."156

Kumunot ang noo niya. Umismid naman ako dahil sa simangot niya. I was trying to
converse and yet he seems so unresponsive.17
"Saan sila nakatira."
"Costa Leona rin."
"Hindi mo ba iyon iniimbitahan? Gaya ng friends mong sina Reynaldo at Franco?"
"We're not close," he said while cleaning his mouth, done with his meal.79
Ang suplado at strikto naman nito. Tinapos ko na rin ang pagkain. After the meal,
he said that there must be an imported goods store here. Kasi maraming foreigners
sa bandang ito kaya nilakad na lang din namin.2
Nagtanong tanong kami hanggang sa napadpad na nga sa isang store.
"You get the car and I'll shop," sabi ko dahil mas madali iyon.
At kung maghahanap pa kami ng mga gulay, isda, at karne, at least may paglalagyan
kami sa pinamili ngayon.
He shook his head. "No. We'll do the groceries together."238
Aapila sana ako kaya lang hindi ko na ginawa. Nakuha na nga namin ang mga groceries
doon. Dalawang supot iyon. Kukunin ko sana ang isang magaan kaso inunahan ako ni
Uriel. Nagkatinginan kami. He had that look that screams I can't win a fight with
him. Petty naman iyon kaya sige, hinayaan ko siyang magdala.8
Nasa wet market na kami at nagsimula na sa mga sariwang gulay. Tuwing may nabibili
ako, kinukuha niya sa akin ang supot o eco bag.9
"Kaya kong dalhin 'yon!" giit ko dahil medyo marami na siyang dala.18
"Marami pa tayong bibilhin."
Kaya ganoon nga ang nangyari. Marami pa kaming binili at lahat ng iyon, napunta sa
kamay niya. Ni hindi na nag iilan g segundo ang mga iyon sa kamay ko. Minsan, siya
pa ang tumatanggap.77
Nasa mga karne kami nang natuto ako. Tutal ay iyon naman ang gusto niya, ibinibigay
ko sa kanya ang natatanggap na supot. Hindi siya nagreklamo. He's even grateful
that I'm not picking a fight with him about it.16
Nasa mga manok kami nang nakasalubong ulit namin si Ambrose.26
May kaunti nang supot sa kamay ni Ambrose. Hindi gaya namin, specific lang yata ang
mga binibili niya. Nang nakita kami ay bumati ulit siya.7
"Kayo na naman," he laughed.102
"Oo. Marami pa kaming bibilhin, e. Ikaw?"
Tinanggap ko ang ilang kilong manok at walang pag-aagtubiling inabot kay Uriel
iyon. Nilingon ni Ambrose si Uriel.112
"Bibili na lang ng isda," si Ambrose.
"Kami rin!" sabi ko. "Sabay na tayo!"12

Naglalakad kami ni Ambrose, si Uriel nasa likod nakasunod.727
"Ano ba ang bibilhin mong isda?" Ambrose asked.
"Listahan lang kasi 'to ni Senyora. Hindi ko talaga kilala ang mga isdang 'to pero
magtatanong ako."
Tumawa siya. "Kilala ko. Tulungan na kita."72
"Sige ba!"2
"Marunong ka bang tumingin ng sariwang isda?"4
I shook my head.
He started explaining to me things. Nakinig naman ako at namangha dahil maalam siya
sa ganito. Nakabili ako noong isang nasa listahan ni Senyora at ibinigay na kay
Uriel ang supot nang hindi siya tinitingnan.584
May itinuturo ulit si Ambrose na isa sa nasa listahang isda.2
"Para kanino ba 'yang binili mo?" tanong ko dahil nakita iyon.
"Para sa amin. Naimbitahan ko ang ilang kaibigan kaya namili ako para sa amin."14
"Oh? Saan naman kayo? Malapit din ba kayo sa beach? Sabi ni Uriel, taga Costa Leona
ka?"
Umiling siya. "We're on the other side of the road. Madalas kami sa ilog..."31
Tumango ako at mas lalong naging interesado. Inabot ko kay Uriel ang isa pang supot
ng isda. Ambrose looked at him and realized that he was too full.119
"Ako na niyan, Cian."
"Salamat." Agad kong sinamantala dahil doon ko lang din napansin na marami nang
dala si Uriel.21
Tinanggap din ni Ambrose ang kanyang pinamili.
"Akin na," si Uriel sa kay Ambrose dahil sa ibinigay kong supot dito.116
"Ako na sa ibang dala mo," pagmamagandang loob ni Ambrose.2
Tinanggap ko ang huling utos ni Senyora at tiningnan ang dalawa. Uriel looked
pissed. Magkasingtangkad at kasing laki ng katawan sila ni Ambrose. It's just that,
Ambrose wasn't full so he looked more relaxed. Si Uriel maraming dala.56
"Hindi na Ambrose. Akin na ang binili ni Cian," aniya.71
"Uriel, marami ka nang dala."
Binaba ni Uriel ang ilang dala at kinuha ang dala ni Ambrose. He looked pissed and
it's not even funny. Kahit pa natawa ng kaunti si Ambrose.89
"Akin na," aniya sa dala ko at inilayo ko 'yon sa kanya.
"Kaya ko na 'to. Huling bibilhin na!" iritado ko ring sinabi sa kanya.

Suminghap si Ambrose at ngumiti sa akin. "Mauna na muna ako. May titingnan pa ako
roon. I'll meet a friend, too," he said politely.72
"Sige. See you around."
"See you around, Cian. Uriel..."
Pinagmasdan ko ang pag-alis ni Ambrose. Binalingan ko si Uriel na ngayo'y umaalis

na rin at patungo naman sa salungat na daan.3
I gritted my teeth and stalked behind him. Tahimik ako pero nagtitimpi na ako sa
mga aksiyon niya.
Naglakad kami pabalik sa sasakyan. Pinauna niya ako sa paglalakad at nakasunod

naman siya. Nagmamartsa na ako sa iritason.2
Nang nakapasok na kami sa sasakyan, at naayos na ang pinamili, 'tsaka lang ako
tuluyang sumabog.15
"What the hell is your problem?"15
Umismid siya at pinaandar na ang sasakyan.
"Ang sama mo sa pinsan mo! He was just being nice and you can't take it?!"8
"Anong masama sa ginawa ko? I only said that I will bring it for him-"
"But you obviously can't do it anymore! Your hands are full!"2
"Kaya ko naman-"1
"Kaya mo? Hirap na hirap ka na kanina?"10
"Then you should've offered!"178
I cannot believe him! What's his problem?!
"I offered pero ayaw mo, hindi ba?"
"Because I can do it."188
"No, you don't! Hirap na hirap ka na kanina!"
"Oh so you noticed? I thought you were busy flirting with my cousin that you didn't
notice I'm behind you?"770
Parang puputok ang utak ko sa pagtatalo namin. Nanahimik ako kahit na kumukulo na
ang dugo ko. His driving was fast and precise, though. Nararamdaman ko rin na may
kaunting galit ang paraan ng pagmamaneho niya.13
Hindi ko na dinagdagan ang pagtatalo. Inipon ko ang lahat ng nasa isipan

pagkadating namin sa kanila.
Nagtatanggal ako ng seatbelts nang nagpatuloy.
"I don't know what the hell is your problem. He was polite, and you're rude. Hindi
halata sa itsura. He looked more ragged than you and yet you're the rude one!"77
Nakatingin siya sa akin pero lumabas na ako sa sasakyan at sinaraduhan siya ng
pintuan. Sinarado niya rin ang pinto at sinundan ako sa bakuran nila.
"So what now? You got a crush on him because he's polite?"236
Parating na si Senyora, nakangisi at tumatalbog talbog na sa tuwa. Kaya lang, hindi

ko kayang tagalan ang usapan namin. Binalingan ko si Uriel at binalewala ang
palapit na Senyora.547
"So what if I've got a crush on him? Better him than you!"310
Uriel's eyes sharpened more.37
"He isn't as kind as you think he is. Talaga bang sasabihin mo 'yan sa akin na
kanina mo lang naman siya nakilala?"72
"Bakit? Kahapon lang din naman kita nakilala ah?"311
"Oh my... what's happening with you two?" Senyora's voice echoed behind me.75
Binaliwala ko iyon. "Well, at least he impressed me on our first meeting! How about
you?!"134
"A-Anong nangyayari, hija... hijo? K-Kumusta ang pamamalengke?"194
Natahimik na si Uriel. Hindi na siya sumagot. Nilingon ko si Senyora at bahagyang

na-guilty.
"Magpapahinga lang po ako saglit. Ayos lang po na ako na mag-isa maligo ngayon sa
beach," sabi ko.
"Ah... O... O sige, hija..."14
"May trabaho rin akong gagawin kaya hindi ako sasama."110
"Uriel?!" si Senyora ulit.35
Umalis na ako ro'n at nagpasya na magpapalamig na lang muna sa silid. Isang oras
din ako roon, napagod sa ginawa naming paglilibot ni Uriel. I took a nap.
I woke up on the perfect time of the day to swim. Medyo mabuti na ang pakiramdam
ko. May kaunti pang galit kay Uriel pero hindi na tulad kanina.
Nag-ayos ako at nagsuot ng isa sa pinaka wholesome na biki na binili ni Senyora.

It's a darkblue backless one piece. The front is all covered and the only part
that's sexy is the back. Naglagay na ng cover up at nag-aayos ng gamit nang kinatok
ako ni Senyora.43
"Hija, akala ko matutulog ka buong araw. Gigisingin sana kita dahil mamaya lumubog
na ang araw at hindi ka na makaligo."3
She eyed me head to foot.2
"Buti na lang, prepared ka na pala."
"I wouldn't miss it, Senyora." I smiled. "Pasensiya na nga pala po kanina. May
misunderstanding lang kami ni Uriel-"4
"No... No... It's okay. Ako nga dapat ang humingi ng tawad. Alam ko namang medyo...
mahirap pakisamahan iyon lalo na kapag mainit ang ulo... He regrets it, too..."29
Oh? Bakit parang hindi kapani paniwala iyon.64
"In fact, nasa baba na siya, naghihintay sa'yo. Doon na siya nagtrabaho para
mabantayan ka sa pagligo."147
I scoffed. I can't believe it.
She smiled. "Magpapahatid din ako ng merienda. Salamat nga pala sa pag go-grocery
n'yo."
"Walang anuman po. I hope... your fainting spells are alright now."314
Her eyes narrowed, as if I'm talking gibberish. Matagal pa bago nakabawi.9
"Ah, iyon ba! Wala na... Wala na! Sige na bumaba ka na roon at mag-enjoy."17
Sabay kaming bumaba sa engrandeng hagdanan ni Senyora. Hinatid niya pa ako sa

batong hagdanan at nagsabi na magbababa ng merienda. I said my thanks and started
with the steps.3
Nakita ko si Uriel doon. Naka puting damit at nasa upuan. May isang plastik na
lamesa sa harap. May laptop at kape. I rolled my eyes. Why do I find it hard to
believe that he "regrets" it.24
Binaba ko ang iilang dala ko sa upuang nasa tabi niya. Bumaling siya sa akin at
sumulyap ng kaunti sa katawan bago ibinalik ang mga mata sa laptop.120
Nagdesisyon ako na hindi na siya kausapin pa. Kahit pa may sinabi si Senyora, mas
mabuting tahimik na lang muna ako. I went to the sea and started enjoying myself
alone. Binaba na ng mga kasambahay ang merienda. Nakatingin sa banda ko si Uriel
pero iniisip kong ang dagat lang ang tiningnan niya.27
Thirty minutes of enjoying myself, I went back to the shore. Nagutom ako kaya
kumain ako ng kaunting prutas na handa. He glanced at me, he was silent, too.27
Nagktinginan kaming dalawa habang kumakain ako sa tabing lamesa. Suminghap siya at
nagpatuloy sa ginagawa, parang bored na bored.16
"So you fancy him?" he said while looking at his laptop.611
Akala ko pa may kausap siya roon. Kung hindi siya sumulyap sa akin, iisipin kong
ganoon. I snorted and faced him.1
"And here I thought you regret what happened a while ago."8
"What do you think, then? Did I regret it?"13
Natawa ako ng kaunti, naiirita na naman. "I don't think so. Judging your words
right now..."6
"We'll maybe you're right, huh?" Punong puno ng sarkasmo na sinabi niya. Para bang
maling mali ako kaya medyo nakaramdam ng guilt kahit paano. "You're such a good
judge of character."17
"Well, do you regret it?" tanong ko, huling tsansa para sa kanya.3
Hindi ko alam anong pinagpuputok niya at bakit ang laking problema no'n.6
"Ba't ko pa sasagutin 'yan? You've decided what you think of me. Isn't it too
late?" he smiled without humor and his tone was already languid. As if he's so
pissed that he's had enough.59
Well, I also had enough!
"Yes, it's too late. Dahil nakapagdesisyon na ang mga katulad mo ang talagang hindi
ko gusto!"391
"Anong nangyayari sa inyong dalawa?!" Senyora's voice thundered.261
Pababa siya sa hinagdanang bato ngayon, tatalbog talboy ulit. Kasunod ang
unipormadong kasambahay na nag-aalala sa ginagawa niyang pagbaba.
Kabanata 5
223K 14.7K 26.7K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 5186
Painting75
I like it here but somehow, I regret that at the first day of our school's vacation
I immediately left. Kung sana hinintay ko kahit mag April, sana ay hindi ako
maagang nairita rito.28
He's too much, that's what I think. There's something about him that I don't want
to deal with. It's like it's a burden or a very big pressure. I can pinpoint which
or what. I just know that I hate the arrogant Uriel Mercadejas. Kung uuwi naman
ako, mababagot nga ako sa bahay dahil hindi naman makakauwi ng Romblon. Maybe I can
deal with him for a while longer and just ignore him when he's being difficult.38
"Pasok ka po," sabi ko kay Senyora.5
She tried to pacify us back on the beach. Nanahimik ako at ganoon na rin si Uriel.
I think she talked to Uriel before the dinner. Tahimik ito sa dinner at kami lang
ni Senyora ang nag-usap tungkol sa mga beaches na gusto ko.5
Pero alam kong hindi siya matatahimik kung hindi niya ako nakakausap tungkol doon.
I was already in my nightgown, brushing my hair, before going to sleep when she
knocked.1
"I'm sorry about earlier," aniya.27
Naupo na ako sa silya sa tukador. Nasa harap ko si Senyora at iminuwestra ko ang

sofa sa gilid pero umiling siya.
"Ako po dapat ang magsorry. Hindi na dapat pa ako nakipag-away kay Uriel."
Umiling siya. "I know he's very arrogant at times kaya naiintindihan ko na hindi mo
iyon kasalanan. I just hope that you give him a chance and get to know him somehow.
I want you two to get along well. Para naman hindi ka nahihirapan sa pagtira mo
ngayon dito."52
Hindi ko alam kung pagkakaibigan ba ang tinutukoy ni Senyora pero gusto kong isipin
na iyon nga. Kung sa bagay ay napakawala ko namang respetong bisita kung hindi ko
man lang mapakikisamahan ang anak niya.1
"Sorry din po. Maybe I'll try my best to be patient with him."
"Sorry if you find me nosy but I just want to know why you two are fighting when
you came home kanina? Nagtanong kasi ako sa kanya, hija, at ang sabi'y may hindi
lang kayo pagkakaintindihan. I think that we must find the root cause of your
misunderstanding."115
I twisted my lips. I'm not sure if it is something I can share but she's his
mother. She's concerned so...
"Hindi naman ako makikialam. Gusto ko lang maintindihan kung bakit kayo nag-
away."89
"Hindi ko rin po kasi alam kay Uriel, Senyora. Pero nairita po kasi ako sa kanya
noong binastos niya ang pinsan niya."7
"Pinsan? Sinong pinsan 'yon?"
"Si Ambrose po. Nakasalubong kasi namin sa Caticlan habang namimili. Nagpakilala sa
akin at nalaman ko na pinsan niya. He was a kind person so far but Uriel was rude
to him in the end."
Nanliit ang mga mata ni Senyora. "Si Uriel?"131
"Opo. Uh... something about him carrying the things we bought. Ayaw niya lang
ipatulong si Ambrose sa akin. He was rude when he rejected him and I got pissed.
I'm sorry po."2
Nagpatuloy ako pero natahimik si Senyora ng ilang sandali. Nagdidilim ang mga mata
niya at unti-unting sumilay ang ngiti sa labi. Hindi ko alam para saan.874
"Thank you, hija," aniya at ngumiti.91
Mahimbing naman ang tulog ko sa gabing iyon. Siguro dahil na rin sa pagod sa buong
araw na pamimili tapos naligo pa ng dagat pagdating ng hapon.
I wanted to explore more on the beach but it was so hot the next day. Nag-isip
akong mag pinta na nga lang talaga sa araw na iyon at ilaan na lang sa ibang araw
ang pag-iikot.
YOU'LL ALSO LIKE

Poems about...
95K
454
Pieces
3.8M
143K
one...
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
15.2M
905K
nasanay na...
1K
24
Skies. ??
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
"What are you going to do today, hija?" si Senyora sa breakfast.1
"Paint, Senyora."9
Tumango siya at bumaling muna sa kinakain. Ngumuya muna ng ilang sandali bago
nagsalita.
"Naalala ko na magpapalinis ako ng drawing room. Ililipat ko na lang ang mga

kakailanganin mo sa ibang kuwarto."43
Tumango ako at nagpatuloy din sa pagkain.
"You, Uriel?"
"In the study to work."2
"Hmm." Senyora smirked. "By the way, iyong preliminaries na gaganapin, tanggihan mo
na lang at hindi naman iyon importante."15
Hindi ko alam ano ang pinag-uusapan ng mag-ina. Binaba ni Uriel ang tinidor at
kumunot ang noo niya.
"I just answered the letter last night and I said yes to it, Mama."
"Well..." napainom ng tubig si Senyora.
"Ikaw nga dapat ang pumunta roon dahil ikaw ang inimbitahan pero dahil ayaw mo, ako
ang inutusan mo."50
"Well, I find pageants cheap so I won't stand there to judge events like that!!"
umikot ang mga mata ni Senyora pero nang nakita ako'y ngumisi ulit siya.161
Pageant? She noticed the question on my face.
"Ah, hija. May kasi ang pista rito at may preliminaries na ang pageant nila. Ako
dapat ang magju-judge, ayon sa imbitasyon pero I find it... so... baduy so...
no."329
Napakurap-kurap ako.
"Pageant po?"5
"Uh-huh? Beauty pageant. Tanggihan mo na, Uriel."1
Napabaling ako kay Uriel na mukhang problemado sa sinabi ng ina. Kung sa bagay,
kung kasasagot niya lang na dadalo siya in behalf kay Senyora Domitilla kagabi, ang
hirap nga namang bawiin iyon.
"I like watching pageants!"40
Namilog ang mga mata ni Senyora.2
"I mean, ayos lang 'yon para hindi gaanong mabagot. If Uriel is judging a pageant,
then I'm coming with him!"78
Nakangiti akong bumaling kay Uriel. Si Senyora naman napanis na ang ngiti.42
"Ah. A-Are you sure, hija? I can... what do you want? The event? I can organize a
party here para hindi ka mabagot?"173
"I'm curious of this place, Senyora. It's the chance to explore around town kaya
maganda rin na manood kung may preliminaries man ang mga pageant."
Uriel looked at me with curious sharp eyes. Nasasanay na ako na ganyan siya
makatingin kaya patuloy ang ngisi ko.6
"It would be nice to meet the people around. Mga kapitbahay niyo... 'tsaka mamasyal
kung may plaza ba rito... o sa dagat-"
"Are you sure or you just want to go to someone's house?" si Uriel na mukhang may
patama sa akin.476
Natigilan ako at sinipat na siya ngayon.
"Tama na 'yan. O sige! Sige, papayag na ako. Nevermind what I said about it, Uriel.
Tumuloy ka na at isama mo si Cian."23
She paused again. I thought that was the end of the conversation.
"By the way, inimbitahan ko ang magkapatid na Lopez dito para magbakasyon ng ilang
araw," si Senyora.440
The words out of her mouth are always so surprising.
"Akala ko ba hindi na tatanggap ng bisita, Mama?"60
"Sila lang naman dalawa, Hijo. Franco and Reynaldo." Tumingin si Senyora sa akin.
"Mga kaibigan naman ni Cian iyon. Para hindi siya mabagot."173
"Uh... Ayos lang po ako."
Tumawa si Senyora. "It's okay, hija. They are good friends of Uriel. Lalo na si
Franco."123
I smiled and realized that it's really all up to her. Ano man ang gusto niyang
mangyari, mangyayari.37
Kahapon lang, naiisipan ko nang umuwi. Pagkatapos malaman na puwede akong mamasyal,
nag-iba ulit ang pananaw ko.
Papasok na ako sa drawing room nang nakita kong naroon ang apat ka unipormadong
kasambahay na naglilinis. Natatandaan ko si Meryl kaya siya ang lumapit sa akin.1
"Senyorita, nasa study po ang mga kakailanganin n'yo sa pagpinta."196
"Uh... Saan iyon?"
"Sasamahan na po kita."
Iginiya niya ako sa kabilang hall kung nasaan ang study na tinutukoy. When she
opened it, the first thing I saw was the table with so many antique artifacts, like
globes, microscope, and more. At sa malayo, ay matatayog namang bookshelves.15
Nang pumasok ako nakita ko kaagad si Uriel na nasa malapad na lamesa nakaharap sa
kanyang laptop. Tinuro ni Meryl ang mga kagamitan ko sa harap ng iilang sofa sa
gitna ng silid.16
"Dito po pinalagay ni Senyora. Dito ka raw po muna magpinta."178
Nakita ko na ang easel doon na nakatayo na. Handang handa ang mga kailangan ko. I
sighed.
"Sige po. Thank you!"
Tumango at ngumiti si Meryl bago umalis. Naiwan na ako roon. Nilingon ko si Uriel
na nagpatuloy lang sa ginagawa nang hindi ako tinitingnan. Kaya kalaunan, nag-ayos
na lang din ako roon at nagpasya na simulan na ang pagpipinta ng kahit anong
maisipan.2
I thought of painting things so I painted the table first. Iyong may bulaklak,
globe, at microscope. Hindi pa ako masyadong magaling sa pagpipinta but I do sketch
a lot then so it was easy to transfer the pictures of things on my canvas.18
Uriel has received some calls while I silently work on it. Nasulyapan ko siya nang
ibinaba ang cellphone at ihinig ang ulo sa backrest ng upuan. Nakita kong pagod ang
mga mata niyang nakatanaw sa akin. Ilang oras na ang lumipas sa katahimikan.33
"So you love painting, huh?"105
Kasasalita niya lang, naiirita na agad ako. I hate him more and more each passing
day. He didn't even say sorry about our fight yesterday, e, totoo namang kasalanan
niya iyon.81
"I sketch a lot. I'm still learning painting."8
Tumayo siya at dahan-dahang naglakad patungo sa likod ng sofa ko, para siguro
tingnan ang painting ko. Can't he sit still on his chair and just keep quiet so we
won't be in another argument?9
"Not bad," he said behind me while I'm still putting on more details on my
painting.5
"Thanks," nagtaas ako ng kilay at medyo iritado na polite pa rin ako kahit hindi
siya ganoon.14
"So you sketch. Then can you paint people? Gaya noong sa taas?" aniya.69
Napatingin ako sa taas na may dalawang painting ng magkapatid na Mercadejas. It's a

different angle of the paintings I saw downstairs. Pareho nga lang ang pagkakaiba,
si Anton Jr, mahaba haba ang buhok. Si Uriel, clean cut.50
"I can."1
"Let's see then, if you can do it?" may hamon sa tono niya.168
Nilingon ko siya. There's his mischievous grin again. Nagtaas ako ng kilay at
nagpasya.
"Okay, then. No problem."
Hindi naman talaga ako sobrang galing sa pagpipinta pero hindi naman ganoon kaa
detalyado ang paintings na iyon. Plain ang background at headshot lang kaya ayos
lang siguro.
Naistorbo kami nang kinatok at tinawag na ng kasambahay para sa tanghalian. Wala

raw si Senyora dahil may kaunting inasikaso kaya kaming dalawa lang ang nasa
hapag.4
"So... nagkaboyfriend ka na ba?"373
Oh my goodness. I suddenly wish Senyora was in here to facilitate the conversation

and not Uriel.
"Hindi pa."4
His lips pursed. "Really? Or do you just want to be modest?"46
I can feel my eyebrow twitching. Nagtaas ako ng kilay at tumigil sa pagkain.
"For what?"
Nagtaas din siya ng kilay. "Maybe you think I want a girl with no experience and
modest so..."273
I cannot believe how arrogant he is. Naibaba ko ang tinidor bago ko pa lang siya
masaksak noon.77
"So you actually think that I want to please you?"129
Hindi pa rin natanggal ang ngiti niya but it was a ghost now and his eyes were
sharp.14
"Didn't you hear me yesterday that I hate you?"16
"Then why are you here?"

"I told you, I like it here. Hindi ako makauwi dahil nababagot ako. Natutuwa ako
kay Senyora at maganda ang bahay n'yo. We can just interact without annoying each
other."20
"I am not annoyed with you."59
"Then why are you annoying me if you're not annoyed with me?"9
"So you're saying that you're here for a vacation? And what?"2
"And what?" I fired back.3
"Iyon lang?" he laughed thickly.104
"Ano ba ang gusto mong mangyari? O na ang sagutin ko?"5
He didn't say anything.
"That I'm here because I actually like you? No. In fact, I hate you."232
His lips are now in a thin line. I smiled, a bit happy that I dragged him to the
edge of his annoyance.21
"I just love it here so much that I could deal with putting up with you."34
"How can you say you hate me? Ilang araw ka pa lang dito."10
"Well, let's just say that those days were enough to check what kind of person you
are. Certainly not the type I would fancy."162
Painsulto niyang hinagod ako ng tingin. "And you really think that you are my type,
too?"143
"Obviously, I'm not. Kita ko na naman, Uriel. Kung anong klase ang tipo mo,"
thinking about the girl he kissed that day.6
"Ow? That?" tudyo nito sabay silay ng ngiti sa labi.55
Naghihintay ako ng sasabihin niya pero nagkibit siya nang balikat at

bumuntonghininga.
"Let's just eat. It's not good to fight here in front of our food," he said it
languidly like he won a battle.121
Hindi ako natahimik. Nagpatuloy ako sa pagkain pero naliligalig ang utak ko. Saan
galing ang ngiti niya e iniinis ko siya kanina lang.24
After eating, I went to my room to rest and freshen up a bit. Dumiretso yata siya
sa study at ilang sandali pa akong nanatili sa kuwarto.
Pupunta ba ako o hindi? If I don't go there, I'd be such a loser. Umahon ako at
nagpasya na bumalik sa study.2
I caught him in a serious call. Nakatingin siya sa akin habang pumapasok at nauupo
sa sofa. I massaged my neck and glanced at him. Nakatagilid siya at natawa sa
kausap. He was whispering now. Kahit na tahimik at madalas kong marinig ang
sinasabi niya, halos hindi ko na marinig ngayon.39
I ignored him and looked up to the paintings. Parehong babaero ang magkapatid, huh?
Pero I'd rather Anton than Uriel at this point. I hate him.375
Nagsimula na ako sa pagpipinta at si Anton na ang pininta. Medyo madali iyon dahil
sa mas mahabang buhok. Somehow it covered some details on Uriel's fade so his was a
simpler one.139
Nagkatinginan kami ni Uriel pagkatapos ng tawag niya. He paused a bit and looked at
his laptop. I smirked and think that maybe he thinks I'm painting his picture.86
Ang kapal ng mukha ng lolo n'yo. You're so full of yourself that you can't believe
someone doesn't actually like you? Bakit? Lahat ba may gusto sa'yo?578
Hindi ko naman maipagkakaila, he's good-looking. Kaya nga babaero, hindi ba? He
doesn't need to lift a finger, use his name, or riches to get girls. Not that it
doesn't attract them with his name, or riches. Pero tingin ko, may papatol pa rin
sa kanya kahit pa hardinero siya o driver dahil sa itsura niya.308
I enjoyed painting Anton Mercadejas Jr. The eldest, I realized, was a bit more
pleasant looking than Uriel. Siguro dahil sa mahabang buhok, at sa kaunting sumilay
na ngiti. He looked friendlier. Uriel looked serious and mischievous. He seems
difficult, no wonder Senyora is busy with him instead of the eldest.205
At sa dalawang painting sa itaas, napansin kong mas gusto ko nga'ng iguhit si

Anton. Mas madali at mas maaliwalas sa pakiramdam. Uriel, I can't even try and
watch him for a long time. He awakens my grudge or something.78
"Done?" he asked and stood.93
Tiningnan ko ang gawa ko at kaunti na lang na mga contrast sa mukha at buhok ang
ginagawa.
"Yeah," I said confidently.
Naglakad siya patungo sa likod ko ulit at hindi na nagsalita nang nakita ang
pininta ko. I stared at my painting and waited for a comment but it didn't come.
Nilingon ko siya.114
"How is it?" I probed.
"What's that?"258
"My painting?"9
"Are you kidding me?" he said with intensity.363
"What?"
"That's my brother."235
"Well, he's guwapo kaya siya ang p-in-aint ko."911
His eyes were suddenly like cold silver cutting at me. "So hindi ako guwapo? Kaya
hindi ako ang pinintura mo?"565
Look at this arrogant monster!34
Pati 'yan, pag-aawayan ba namin?
"You said I should paint a portrait, and I did! Hamon mo na nga lang na sana
inignora ko, ginawa ko pa rin. Tapos may reklamo ka?"32
"Now how would you feel if I promised you to paint and suddenly I paint another
woman?!"443
Ngumiwi ako sa comparison, hindi na lalo siya naiintindihan ngayon.
"Well, so what? Paint your girlfriend. Heck I care?!"443
"Tss..." he looked so pissed that he started walking out!228
Laglag panga ko siyang sinundan habang umaalis sa study. Nakalabas na siya sa

pintuan ay nanatili ako roon, hindi alam kung anong mali ang ginawa ko.25
Did I promise him to paint him? As far as I can remember, I didn't!90
Hindi, kaya tama ako! Hindi ako mali! Kaso dahil nainis siya at umalis, pakiramdam
ko kasalanan ko iyon!9
Nagtagal ako sa pagbaba ng canvas at nagpalit ulit. Gusto kong walain sa isipan ko
ang nangyari dahil sigurado naman talaga akong tama ako, e. Hindi ako nangako sa
kanya na ipipinta ko siya kaya ano ang pinagpuputok ng butchi niya?24
But he walked out... he got extremely pissed! Umalis siya ng naghihimutok at

mukhang totoong kasalanan ko iyon.4
I could ignore him now. I hate him after all.
I stared at the blank canvas. Hindi pa sobrang detalyado ang painting ni Anton pero
hindi ko na tinapos dahil nawalan ako ng gana.2
It's three in the afternoon and I thought of painting something else. Kaya lang...
tumingala ako at nakita ang painting niya. Even in his painting he looked pissed.44
I sighed defeated. Sige na nga. Ipipinta ko na siya.439
I started painting him. I was then right. Ang hirap niya nga'ng ipinta. Sa pencil
pa lang, ang dami ko nang mali. Kahit well ventilated at naka aircon, isa-isang
pumatak ang butil ng pawis ko, isang bagay na hindi nangyari sa akin kanina kay
Anton.55
I was serious for two hours. Hinatid ang merienda ko na hindi ko man lang ginalaw
sa buong oras nang pagpipinta sa kanya.2
By five thirty, I was done. Kinuha ko kaagad ang canvas para hanapin si Uriel. May
nakita akong kasambahay na naglilinis ng banga sa labas ng pintuan ng study.1
"Nasaan si Uriel?"
"Ah. Nasa baba po. Sa kuwadra, Senyorita."23
"Thanks..."
Nakatitig ako sa painting ko kay Uriel habang naglalakad pero habang tumatagal na
tinititigan ko iyon, mas lalo akong nakumbinsi na hindi niya kamukha iyon.145
Why? I painted Anton with no sweat. Hindi pa ako seryoso no'n ah! Tapos, etong kay
Uriel, bakit ganito? Sineryoso ko naman, ah?109
Bumaba pa rin ako, iniisip na puwede na 'yon kaysa wala. We could at least rebuild
the bad air between us through this. Pero bakit nga ba ako an g nag-eeffort e
kasalanan niya naman lahat ng mga bangayan namin?5
Nasa bukana ako ng bulwagan at natatanaw siya sa kuwadra. His white t-shirt is now
dirty. He's still wearring his faded acid washed jeans and a black boots. Mukhang
katatapos lang ng pagpapaligo niya sa kabayo.5
His head then turned to me. I tried to hide a bit but the large door wouldn't let
me. Isa pa, huli na ang lahat kay nakita niya ako at inignora.33
Nagtagal akong nakatayo roon. Nakita kong binasa niya pa ng kaunti ang kabayo at
hindi na ako nilingon ulit. I sighed and then I realized that I should just go and
talk to him.
Pero hindi ko talaga kasalanan 'to kaya hindi ko alam bakit pa ako mag-eeffort?9
Nakalapit na ako sa kuwadra nang muling tumingin si Uriel. Lumapit pa ako ng kaunti
nang napaatras dahil sa putik galing sa tubig na pinaligo sa kabayo.1
"Huwag ka na rito. Doon ka na sa loob," aniya.76
Dala ko ang canvas. Humigpit ang hawak ko roon at biglang kinabahan.
He looked my way again with a pissed off expression. Kinabahan ako lalo at nairita
dahil habang tumatagal, naiisip kong hindi ko talaga siya gusto. There's really
something about him.25
"Uh, pininta na kita," hindi ko naiwasan ang yabang sa boses ko.170
He looked my way again. Nagtagal ang tingin niya bago binaba ang brush sa isang
timba. May mga trabahante sila sa kuwadra na ganoon din yata ang ginagawa at
sumusulyap sulyap lang ng kaunti sa amin.34
He wiped his hand on a clean towel before he walked towards me. I smiled a bit and
held out the painting. Palapit na siya nang tinanggap niya iyon, kunot ang noo.39
"I don't know why you're so pissed but I remember I didn't promise to paint you. I
painted your brother, then now, you. Ayos na?"8
His eyes lifted on me before it lowered again on my canvas. He looked angrier now
or something.82
"This is fucking ugly."1.7K
How dare him?!2
"What? Of course, not!" napasigaw ako sa iritasyon.4
Naiinsecure na nga ako kanina, tapos ganoon ang magiging sagot niya! Sinubukan kong
hablutin iyong canvas pero inilag niya at nakatingin pa rin doon.
"Do you want to piss me off? Sinadya mo 'to?"36
"Are you kidding me, Uriel?"
"Bakit maayos naman kay Kuya at bakit mukha akong unggoy dito?"2.5K
Napatingin ang iilang trabahante at may isang tumawa. Hindi ko alam kung para sa
akin ba iyon pero nahiya ako.60
My face heated and I tried to get it off his hand. Inilayo niya ako pero dahil sa
iritasyon ko, hindi ako nagpatalo. Ubos lakas ko siyang inabot dahil inangat niya
na iyon.5
His arm then, in diagonal stance, exactly in the middle of my damn boobs! Napansin
ko iyon at lumayo agad para hampasin ang braso niya.
121
"Akin na!" I said wholeheartedly because I was so pissed.6
His lips pursed and he shook his head.9
"Akin na, Uriel!"4
Hindi ako nagdududa na sinadya niya ang panlalait dahil alam ko sa sarili ko na
marami nga akong pagkakamali sa guhit kanina.
"Bakit ang laki ng butas ng ilong ko rito, huh? You're trying to piss me off more,
Cian."690
"Akin na nga!"
"Tss. Stop it!" he said and took some step back to get away from me.
"Ayaw mo, 'di ba? Akin na at itatapon ko!" hamon ko sa iritasyon at pagkapahiya.
He smirked and shook his head. I don't know what he's up to. Bakit niya pa iyon
ipagdadamot kung ayaw niya naman.40
"What are you two doing?" si Senyora na kabababa lang sa kadarating na SUV.31
"Akin na sabi!"
"Uriel, what is that?" si Senyora na lumapit na sa amin.
Nasa likod na siya ni Uriel kaya nakuha niya ang painting kay Uriel at kitang-kita
ko ang pamimilog ng mga mata ni Senyora. Tumigil ako sa pagsusubok na makuha iyon.
Lalo na't nakay Uriel ulit iyon at dinudungaw na lang ng gulantang na mukha ni
Senyora.3
"Who's that?"638
Gusto kong maiyak. Kahit siya ay hindi makuha kung sino ang ipininta ko!67
"Me," Uriel said and smiled at his mother.175
I gritted my teeth.1
"You? That looks like a gorilla!"2.1K
"Akin na, Uriel!"
"Who painted it?" patuloy ni Senyora.6
Inilayo ulit ni Uriel ang painting sa akin.
"Lucianna, Mama," sagot ni Uriel.41

"Oh..." she paused and smiled at me. "M-Maayos naman, hija. May kung ano lang sa...
butas ng ilong at hugis ng mukha..."852
"Akin na, Uriel. Kung ayaw mo pala, ba't hindi mo ibigay sa akin?"5
"Uriel?! Pangit?! Walang ginawang pangit ang Panginoon!" si Senyora na halatang

pinapaluguran na ako.1.5K
"I said I look ugly in here, but I never said that I'm not keeping it," si Uriel at
bago pa ako makapagsalita, umalis na siya roon, dala ang painting.260
"Hija, walang nagsabing pangit iyon. Medyo... hindi lang kamukha ni Uriel pero...
ayos na ang mga kulay na ginamit mo..." nagtuloy-tuloy ang appreciation ni Senyora
habang tinatanaw namin si Uriel na pumapasok sa mansiyon.125
Nakahilera ang mga kasambahay na may dalang tuwalya para sa kanya. Kinuha niya lang
at inignora, dire-diretso ang lakad papasok sa bahay.8
I sighed.
"By the way, I hope you two didn't try to kill each other while I'm gone?"80
I thought about my dark thoughts with the fork. Umiling naman ako kay Senyora.41
"Kaya mabuti na lang talaga at papunta na rito ngayon ang mga Lopez. I went to talk
to their parents. Apparently, the two are also on vacation. Si Reynaldo, katatapos
lang kaya nagbobonding ang magkapatid."8
"Po?" nilingon ko si Senyora.
"Yes. They'll be here..." she smirked. "Ilang araw lang naman iyon. Para hindi ka
na gaanong mairita kay Uriel..." Mas lalo nang lumapad ang ngisi niya, nakahawak pa
siya sa balikat ko.290
But the Senyora's smile has this dark energy I don't understand. I sighed again. I
nodded at her. It's not a bad idea to have some friends around. I guess.
Kabanata 6
252K 16.3K 30.5K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 6
195
Winner64
Dumating ang mga Lopez sa hapong iyon. Nasa bulwagan kami ni Senyora at sinusundo
ang dalawa nang pababa pa lang si Uriel galing sa pagtatago sa pangit kong
painting.154
Nilingon ko siya. Ngumisi sa akin habang sinisimangutan ko. Nagulat tuloy ako nang
niyakap ako ni Reynaldo bilang pagbati.181
"It's nice to see you again," si Reynaldo.8

"Nice to see you again, too!"
"Salamat po sa pag-iimbita, Senyora. Wala ang dalawang kapatid ko dahil hindi pa

tapos ang eskwela nila," si Franco.85
"Nasabi nga ng inyong ama," si Senyora. "Nasabi rin niya na may lakad daw kayo by
the end of the week?"1
"Opo. Pero mababagot kami kahihintay sa weekend para sa lakad namin," si Franco
ulit.
They greeted Uriel, too. Biniro pa ni Reynaldo kasi nabanggit nga naman ni Uriel na
hindi tatanggap ng bisita ang mansiyon.9
"Ah! Just forget about it. Nababagot kasi si Lucianna rito kaya gusto kong narito
kayo."50
Tumawa si Franco at bumaling kay Uriel. Reynaldo then smiled at me.4
"Hindi naman," I explained because Senyora is exaggerating it. "Ayos naman ako rito
pero okay din na nandito kayo."
Franco is the eldest of the four Lopez brothers. Kung hindi sila magkaedad ni
Uriel, siguro'y magkaedad sila ni Anton. Reynaldo is a few years younger than him.
Mas hindi kami nagkakalayo ng agwat ni Reynaldo kaya mas nakakarelate ako sa
kanya.80
Maingay sa hapunan dahil lima na kaming nakaupo. The Lopez boys are rowdy and Uriel
mixes with them well. Natutuwa naman ako sa pakikinig lang pero hindi yata
palalagpasin ng mga ito ang katahimikan ko.7
"Maaga pala natapos ang school year n'yo, Lucianna."10
"Ah. Oo. Marami kasing aalis kaya nagrequest ang parents na agahan na ang
pagtatapos," sagot ko.78
"Si Wesley ba iyong nanliligaw sa'yo na Samaniego?" si Reynaldo.153
Namilog ang mga mata ko. Napasulyap ako kay Senyora na nabitin ang pag-iinom ng
tubig ngayon. I watched Uriel eating his meal seriously.88
"Ah hindi. Si... Simon 'yon."6
"Ah. Ang pinsan pala nila. Akala ko si Wesley," sabay tawa ni Reynaldo. "Nakuwento
nga ni Renato na ang kaibigan niya raw, natatakot kay Lucho."84
Tumawa lang ako at umirap. "Kapag kasi naririnig ni Kuya na may manliligaw ako,
siya ang sumusundo sa akin, hindi ang driver. Kaya napapaurong ang iba."61
"I really bet you have many many suitors, hija. Ang ganda mo. At tama lang ang mga
Kuya mo na nagiging protective sa'yo," si Senyora naman.73
"Oo. Nakuwento nga po ng ilang kilala namin na mahirap ligawan dahil laging kasama
ang dalawang kapatid."5
"Lucho Almodovar?" si Uriel na sumapaw sa usapan. "I met him a couple of times in a
business meeting. Not someone who could scare anyone, unless if her suitors were
little boys."1.2K
This arrogant bastard...50
"Well, yes, my suitors are boys my age. Not your age," iritado kong sinabi.1K
Franco laughed. Napainom naman ng tubig si Reynaldo at si Senyora agad na

nanaway.48
"Oh, tama na 'yan! Hay naku!"61
Nagpatuloy ang tawanan. Uriel's sharp eyes were directed at me. I ignored him and
continued my meal.37
"This is why I had to bring you boys so they won't kill each other when they are
alone in the house."107
YOU'LL ALSO LIKE

Poems about...
95K
454
Pieces
1K
24
Skies. ??
15.2M
905K
nasanay na...
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
3.8M
143K
one...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
"Hindi pa naman po kami buong summer nandito. Sayang," si Franco na natatawa pa
rin.9
"That's alright. Make the most of it, boys. Ano bang gusto n'yong gawin bukas?"2
Parehong gusto raw ni Franco at Reynaldo mamasyal. I realized that whenever they do
that, they use the horse to go around. May lupain pala ang mga Mercadejas sa kabila
ng kalsada at doon sila madalas pumupunta.
"Maganda rin sana na pumunta sa mga Hidalgo at Riego. Madalas kami roon noong
nakaraang summer."392
"Tamang tama at gusto ring mamasyal ni Cian!" si Senyora.4
"Ah, dito na lang po ako sa bahay. Hindi kasi ako marunong mangabayo."44
"Hindi ka marunong?" si Senyora.12
"Sumakay ka na lang sa akin, Cian," si Reynaldo.461
"You weren't taught? Hindi ba nagpo-polo ang mga Kuya mo?"14
"Sinubukan po akong turuan pero hanggang basics lang. Kung medyo lubak lubak na
terrain, hindi ko na gaanong kuha. More so if I join them."2
"Kung ganoon, sumakay ka na nga lang sa akin!" si Reynaldo ulit.102
"Hmm. You can do that some other time hijo. Bukas, dito na lang muna kayo sa
grounds."36
"Puwede rin po," si Franco.1
Nanahimik si Senyora at tinitigan niya ako. Ilang sandali ay ngumisi siya.48
"May ideya ako."403
Payapa naman akong natulog sa gabi. Si Uriel at ang magkapatid na Lopez ay

nagkakatuwaan pa nang umakyat ako. Nag-uusap din si Franco at Uriel tungkol sa
business kaya hindi na ako nakisali.6
Nagising ako kinaumagahan sa ingay ng mga kabayo sa labas. Dumungaw agad ako sa
bintana at nakitang nagmamadaling umalis ang tatlo. Nakita ko ring may ilang tauhan
sinaa Senyora sa bakuran na pinagtutulungan ang iilang pole.1
"Cian?" sabay katok ni Senyora.
Nahihiya dahil tinanghali na naman, pinagbuksan ko ang pintuan. May dala siyang
whisk ngayon.19
"Po?"
"Magbihis ka na para sa breakfast mo. Tapos ay gumawa tayo ng brownies!" anyaya

niya.63
I hate cooking. Or maybe because I don't really cook at home. I don't appreciate
it. At ilang beses kong sinubukan na matuto pero hindi nito nahila ang interes
ko.37
"Sige po, susunod na ako."

Naligo at nagbihis ako bago bumaba. Tapos na pala silang mag breakfast siguro dahil
maaga magising ang mga lalaki kaya mag-isa akong kumain.4
Ibinilin ni Senyora na sumunod ako sa kitchen pagkatapos kaya ginawa ko naman.
Their kitchen is huge. Kombinasyon ng makabagong teknolohiya sa pagluluto at ang

tradisyonal. Nakita kong may abuhan sila ng oven pero mayroon ding hightech.5
"Mahilig po pala kayong mag bake, Senyora," puna ko nang natanaw na alam niya ang
ginagawa niya.5
I don't know how to bake and I can't tell from her skills. Pero sa paraan ng bilis
niya, nararamdaman kong marunong nga siya.
"Hija, sa ilang taon ko na rito, wala gaanong ginagawa, pati ang pagluluto na ayaw
ko ay inaral ko na. Sa pagkakabagot."79
I chuckled. "I also hate cooking. Or baking. But you're right po. Kung siguro bored
na ako baka maisipan ko rin kalaunan."24
I realized she's too young to be a mother of two adults now. Pero naalala ko rin na
maaga naman ding nag-asawa si Mama at Papa. Sa panahon nila, ayos lang na ganoon.
Maybe that's why she's still so young today.98
"You should start yours now."
Napakurap-kurap ako sa gulat. Akala ko manonood lang ako o 'di kaya'y tutulong lang
na taga pasa ng sangkap.
"You'll bake the basic brownies. Maliit lang. Tuturuan kita."4
I swallowed hard. I was unwilling but also bored.1
"I will host an equestrian match after lunch, later. Ihahanda natin ang merienda
para roon."18
"Equestrian match?" I asked.1
"Yes. For the boys. Manonood tayong dalawa para malibang. Magpapa set up na ako ng
circuit sa labas."132
So that explains the poles outside. Nagkibit ako ng balikat at nagpasya na maganda
naman iyon.
Tinuruan ako ni Senyora sa mga sangkap sa brownies. Nakakahiya pa dahil ilang beses
siyang muntik nang mairita dahil medyo wala talaga akong alam sa kusina.255
However, after almost an hour of that, I finally settled three sets of brownies.
Nauna na kaming maglunch ni Senyora para matingnan ang mga b-in-ake. I was excited.
Hindi man ako mahilig sa ganoon, excited pa rin dahil first time.
Dumating na sina Uriel at ang magkapatid na Lopez, nakabalik na kami ni Senyora sa

kitchen.
She was now busy dressing up her desserts. Ibinilin niya na naman sa akin kung
anong oras ko dapat kuhanin ang brownies ko kaya lang ngayong hinayaan niya na ako,
hindi na ako sigurado.
Tinanaw ko galing sa labas ang isa sa mga brownies at nakitang medyo basa pa iyon.
I should extend, huh?10
Nalibang na rin ako nang tumulong kay Senyora ang mga kasambahay. They decorated
her desserts and they were good at it. Naamoy ko ng kaunti ang brownies kaya inayos
ko na ang oven na in-extend ko kanina. I opened it. Naamoy agad ng buong kitchen
iyon.15
"What's that smell? Is it done?" si Senyora na lumapit sa akin.19
Maingat kong nilabas ang naunang maliit na brownies. Namimilog ang mga mata ko nang
nakitang kakaiba ang pagka-brown nito. Something's telling me that it's not good.20
"Oh no!" si Senyora.31
Nasa maliit na lalagyanan lang iyon. Only nine slices, when sliced, said Senyora.
Tatlo naman ang ginawa kaya ayos na sana iyon kaso mukhang pumalpak pa.1
"Oh no! I'm sorry," sabi ko.5
Kinuha ng ilang kasambahay ang dalawa pang brownies ko at nakita naming isa lang
ang maayos doon. Kinagat ko ang labi ko at sinulyapan si Senyora. Kinabahan ako
bigla dahil pumalpak ako.3
Iritado ang tingin niya sa mga ito. Kinabahan tuloy akong magsalita. Baka akala
niya, wala talaga akong kuwenta.72
"Magbi-bake na lang po ulit ako, Senyora."
Hindi siya nagsalita. Naisip ko ang oras. She set the equestrian circuit's time at
malapit na iyon magsimula. Nilalabas na ang ibang gawa niya.
"Uh... Etong isa lang yata ang maayos ayos. Iwan na lang natin itong dalawa rito."
Slowly, her eyes leveled on me. Akala ko talaga magagalit siya lalo na dahil
nakasimangot. Laking gulat ko nang ngumiti siya.92
"I know what to do..." she said slowly, her eyes sparkling.64
"Po?"
"We'll take this perfect set of yours and declare this as the price for the
winner!"405
"Po?!"2
Uminit ang pisngi ko. Para namang hindi magandang price iyon. Nakakahiya. Ni hindi
pa namin alam kung masarap ba iyon o hindi.
"Pero senyora, nakakahiya po-"2
"It's alright. Nakita ko namang sinunod mo ang mga kailangang gawin. Ang pumalpak
lang ay sa oven kaya hayaan mo na 'yang dalawa. Itong isa, nasisiguro kong masarap.
Amoy pa lang..."204
Inamoy ni Senyora ang brownies.
"Masarap na at walang amoy ng pagkasunog!" sigurado niyang sinabi.21

"Pero po... kung price lang din naman, e, walang espesyal diyan."1
"Walang espesyal?!" she looked offended now. "This is your first perfect brownies!
And for a princess like you, this is a big achievement. I'm sure the Lopezes knows
that kaya masisiyahan sila na malaman iyon!"194
Siguradong-sigurado si Senyora sa sinabi niya. Ako naman, hiyang hiya. Kaya lang,
wala na akong magagawa.1
Sumunod ako kay Senyora sa labas. Naroon na sina Uriel. Nakalabas na rin ang
tatlong kabayo na gagamitin. Bumaling ang mga lalaki nang lumabas kami ni Senyora.
"Here it is! The price of the winner!" maligayang presinta ni Senyora at nilagay pa
sa gitna ng lamesa iyon.23
"Yes!" sigaw ni Reynaldo na halatang excited lang sa gagawin.113
Nakalatag na sa bakuran ang mga pole na tatalunan ng mga kabayo. Ilan na lang ang
inaayos pa at namangha ako na sa lawak nito'y puwede pala talaga paglaruan ng
equestrian.
"This is special because this is the first brownies made by none other than!!!"
mayabang na sinabi ni Senyora.306
Uminit ang pisngi ko at bumagsak ang balikat sa kahihiyan.4
"Cian!"13
"Wow!" ngayon, pati na si Franco ang namangha.63
"Marunong ka palang mag bake?" si Reynaldo.3
Umiling ako pero hindi na kailangan kasi si Senyora na ang sumagot.
"Hindi siya marunong. Ngayon pa lang natuto. She did other two but those were a
disaster! This one is perfectly baked, though!"100
Nilapitan na ng magkapatid iyon at dinungaw na parang may nakakamanghang hatid ito.

Uriel only snorted and remained calm with his horse. Nakatingin si Senyora sa anak
habang pinagpapatuloy ang papuri sa akin.59
"Cooking is a basic thing so what's special?" si Uriel.404
He's right, though, but that doesn't mean that he's not an asshole! Damn him!22
"Pinaghirapan niya iyan! You know a princess like her doesn't want to deal with the
kitchen so much! This moment is special because it's her first bake! Right, Cian?"1
"Ah..." I chuckled. "Opo."
I just agreed so Senyora wouldn't get mad.23
"Alam n'yo ba? Siya rin ang bumili ng ingredients niyan sa Caticlan noong isang
araw!"39
"Whoa!" nangingiting baling ni Franco sa akin. I smiled at him.151
"At maganda ang ingredients niyan! Tinuruan ko siya pero hinayaan ko siyang gawin
ang mga itinuro ko kaya siya lang talaga ang gumawa niyan! It's remarkable to have
her bake that in a perfect way! For her first time!"128
Nagpatuloy pa si Senyora. Nang sumampa si Uriel sa kabayo, 'tsaka pa lang siya

tumigil. Napansin kong tapos nang inayos ang circuit.10
"Shall we start? I do the scoring?"20
Uriel maneuvered his horse to face us. Nagtagal ang tinggin ko sa kanya at
napansing bagay sa kanya iyon.158
The horses were all hybrid or imported, not the local type that are usually smaller
in size. Kaya naisip kong lalong hindi ko alam kung paano sumakay sa ganoon.27
His horse was a dark brown one with black legs down the horseshoe. His head tilted
a bit while listening to his mother's words about their contest.20
Kung hindi ko lang siya kilala, maiisip kong ang guwapo niya. He looked incredible
riding a horse. Not princely but I guess... more like a warrior.152
Sumampa na rin si Franco at Reynaldo sa kanilang mga kabayo. Umatras ako at nakita
ang nakahandang upuan para sa amin ni Senyora. May lamesa rin doon at may papel at
lapis pa para siguro sa scores ni Senyora.9
I don't know how this is scored but Senyora declared that she will simply have her
own rules. Hindi rin kasi siya propesyunal para mag judge.110
"Basta may kaunting mali, bawas sa points iyon. If it's a glaring mistake, then the
whole round is forfeited."58
Naupo ako at naghintay. Hinayaan ni Senyora na mag-ensayo ang tatlo. Tuwang tuwa
naman sila at hindi ko rin naman mapigilan ang pagkakatuwa.
When Senyora was done withy her paper, she declared for the game to start.
Hindi ako marunong manood ng equestrian pero dahil sa modified scoring ni Senyora,
medyo nakuha ko iyon.3
Makapigil hininga pala iyon. Lalo na noong nakita ko ang mga stance ni Franco kada
talon ng kanyang kabayo. He is the first contestant of thar round and he barely
made it.
Si Uriel ang susunod. Mas lalo akong kinabahan. But he was graceful and skilled.
Muntik ko nang makalimutan na iritado ako sa kanya noong napapapalakpak ako sa
huling parte dahil sa hirap noon.60
Nakita pa ng unggoy kaya mayabang niya akong tiningnan bago pinatigil ang kabayo.1K
Next was Reynaldo who had two wrong hops.
"Anong nangyari sa'yo? Ikaw ang magaling sa ganito, ah?" sabay tawa ni Franco.
Tumawa rin si Reynaldo. "Kinakabahan ako, e."187
They did it again. Franco was then short of his hop on the second round. Natanggal
ang pole. At kay Uriel naman, idineklara ni Senyora na masyadong pangit ang landing
ng kabayo kaya nagkaroon siya ng minu points. Then Reynaldo was perfect.118
Binago ang circuit at uminom muna sila ng tubig. Ako rin parang kinabahan at na
stress sa laro kaya napakain ako.8
The third round was more difficult. Nilingon ko si Senyora nang nakitang dalawang
magkasunod ang palpak ni Uriel. Akala ko madi-disappoint siya. Nagulat ako nang
nakangiti siya habang nanliliit ang mga mata.302
"Senyora?" I whispered.3
"Yes, dear..." she said as she watched her son.34
Parang masaya pa siya na binibigyan ng minus points ito. Mas malaki naman ang minus
ni Franco kay Uriel. Si Reynaldo naman, mas kaunti sa dalawa.56
"Nakakahabol na pala si Reynaldo," puna ko dahil kanina ay lamang si Uriel sa

dalawa.
"Oo..." aniya at nag coconcentrate pa sa scores niya.1
Natahimik na lang ako at pinagmasdan muli ang next round. Franco did more things
wrong.9
He sighed afterwards.
"Hindi naman siguro mauubos ng isang tao ang brownies!" deklara niya sabay tawa.51
"Don't give up just yet, Franco!" si Senyora naman.10
"Kung ako ang mananalo, mauubos ko 'yan sa pagod at gutom!" deklara ni Reynaldo.80
Uriel was on the circuit now. Mas bumuti ang performance niya pero ayon kay
Senyora, pangit daw halos lahat ng landing ng kabayo nito.606
Medyo malaki tuloy ang minus niya.5
Siguro pagod na si Reynaldo at ang kabayo niya, nahirapan siya sa sunod na round.
May dalawa siyang mali.
Inulit pa ulit nila iyon. Bumuti si Franco. Si Uriel, maintain naman. Si Reynaldo,
ganoon din.1
The sixth circuit was the last. Medyo kanina pa pala kami pero hindi ako nabagot.
Hindi ko napansin ang oras.1
This will set the match, according to Senyora. Maliit daw ang circuit na iyon
kumpara sa opisyal na laro kaya dapat ay pagbutihan nila.
Franco did well but his landings were obviousloy bad. Uriel did well. Wala akong
masabi pero may ilang minus pa rin siya. Si Reynaldo naman may ilang pagkakamali.22
Nagpahinga ang tatlo sa hinandang upuan para sa kanila. Ako ang pinabilang ni
Senyora sa scores habang patuloy ang pangangaral niya sa tatlo.1
"You all did well but only one must win! Lalo na dahil isa lang ang price natin!"31
"Sana po pala tatlo ang ginawa ni Lucianna. Nag effort naman kaming tatlo!" sabay
tawa ni Franco.43
"Actually, tatlo 'yan pero pumalpak ang dalawa kaya iniwan na namin sa kusina."19
"Oh?! Is it that bad, Senyora?"
"The first one, yes. The second wa passable. Pero sunog pa rin. This one is
perfect. Kaya nga sinabi kong pinaghirapan ni Cian ito!" mayabang na sinabi ni
Senyora.47
Natigilan ako pagkatapos mag calculate ng scores. I double checked it and finalized
everything. The winner is Uriel.201
"Tapos na ba, Lucianna?"
"Yes, Senyora... Heto po..." sabi ko sabay pakita sa papel.
Lumapit siya sa lamesa ko at tinanggap ang papel. She looked down on it with dark
sparkling eyes.43
Ngumiti ako.
"Are you sure about this?"3
"Nagdouble check po ako..." sabi ko.
What's wrong with her? It seems like she didn't like the result. Hindi ba dapat
matuwa siya na anak niya ang nanalo? Ilang points lang ang lamang ni Uriel kay
Reynaldo.128
I hate him but personally, I think he should have more points. Kaunti lang ang mali
niya. Pero what do I know, right? I don't know the rules of this game.
Dumiin ang tingin niya sa papel na para bang binabago niya ang score sa pamamagitan
ng pagtitig dito.144
"May problema ba, Senyora?"
Slowly, her face relaxed and then she looked at me. "Nothing, hija. Thank you for
the hard work."
Nilingon niya ang tatlo. Tumawa si Reynaldo at medyo excited na. Tumayo ako at
sumunod kay Senyora.2
"Hija, pakikuha ang brownies mo!" she declared.25
Uminit ang pisngi ko at naisip na si Uriel ang pagbibigyan mamaya. Parang

nakakahiya. Kinakabahan ako bigla. I don't like him but it feels... weird.10
Kinuha ko ang brownies habang nagsasalita na si Senyora.
"Pero!" she exclaimed after her long inspiring words.
Nasa likod niya na ako, dala ang brownies.
"I will grant handicapped points for both the Lopezes! Dahil ginamit nila ang
kabayo ni Anton, at ng kanyang ama! That means, you're not very familiar with them
and Uriel is familiar with his horse! So!"710
What?1
"I will grant five more points for both Reynaldo and Franco!"368
"Yes!" si Reynaldo na tuwang tuwa.11

Tumawa si Franco. Uriel shook his head and drank his own water, walang pakialam sa
sinabi ni Senyora.3
"The winner is Reynaldo Lopez!"277
That was shocking pero lumapit na ako at ibinigay na kay Reynaldo ang brownies.
Nagbibirong manghihingi si Franco sa kanya pero iniwas niya iyon.2
"I'm hungry! I can eat this whole thing!"17
"Ang damot mo! Buti marami naman merienda rito!" si Franco at lumapit na sa
lamesa.7
Lumapit na rin si Uriel doon at nagsalin pa ng tubig. Tumawa si Senyora.
"Enjoy eating, boys!" she said and went to the table to check the food.
Lalapit na rin sana ako roon pero tinawag ako ni Reynaldo.
"Ang sarap! Wow! Is this really your first time, Lucianna?"77
"Ah. Oo," nahihiya kong sinabi at lumapit sa kanya. "Hindi kasi ako pinapagluto sa
bahay."1
"Ang suwerte mo pala at ikaw pa anbg unang nakatikim niyan!" si Franco habang
kumakain ng merienda.119
"Oo nga. Hindi halatang first time. It very yummy, Lucianna!"26
"T-Thank you," medyo nakakahiya ang papuri nila.
Tumawa si Senyora. "I knew it! Sa amoy pa lang perfectly made 'yan!"28
"Buti na lang may plus points at baka si Uriel 'yong nanalo."33
Uriel sneered. "I don't mind, though."400
"Naiintindihan niya 'yan. He likes to be fair always and he knows that giving you
handicapped points is just fair! Mukhang mauubos mo 'yan, hijo," si Senyora habang
tinitingnan si Reynaldo.40
"They say that a way to a man's heart is through his stomach. Baka ikaw naman ang
manligaw kay Lucianna pagkatapos nito, ah?"227
Nagtawanan si Senyora, Franco, at Reynaldo. Uriel was silent, though, minding his
own business.72
"Masarap ba talaga?" pagdududa ko.
"Oo. Halika. Ikaw lang ang papayagan kong tumikim."30
Lumapit naman ako dahil sa pagiging kuryoso. Akala ko ibibigay ni Reynaldo sa akin
pero iniwas niya iyon.
"I'll put it on your mouth," he said.403
A bit embarrassed, I still let him do it. Inasar na siya ni Franco dahil sa ginawa.
Si Senyora naman ay humahalakhak lang.223
I opened my mouth a bit and Rey put a piece on my mouth. Masarap nga iyon. Hindi
ako makapaniwala na masarap ang gawa ko. I have no talent in the kitchen. It's
surprising.2
"Uriel, saan ka?" si Senyora.95
"I'll get more water," he answered and left.435
Nginunguya ko pa ang brownies at nakikitawa sa magkapatid. Lumapit naman si Senyora

sa lamesa bago niya ako tinawag.
"Cian..."
"Po?" sabay lunok agad sa kinakain.
"Can you please get me some water. Wala na palang tubig dito..."505
"Okay po," sagot ko.
I heard the housemaid say something but Senyora gave her another job. Tumuloy na
ako sa mansiyon at dumiretso sa kitchen.17
Tuloy-tuloy ang pasok ko. Nakita ko si Uriel at iignorahin ko sana pero nahagip ng
mga mata ko ang kinakain niya.806
I opened the large fridge's door then closed it again without getting the water.
"What are you doing?" I asked then turned to him again.
Nakahilig sa lababo, nasa harap niya ang brownies na sunog. Pag pasok ko kanina,
kumakain siya ng isang piraso.672
Nagtaas siya ng kilay sa akin. Hindi man lang natinag na nahuli ko siyang kumakain
noong sunog na brownies.60
"Tastes very bad," he said.180
I swallowed hard. My blood pressure is rising again. Lumapit ako at tiningnan ang
kinainan niya. Naka dalawang piraso siya.140
"Obviously dahil 'yan ang hindi pumasa kay Senyora. Sunog 'yan!"
"Hindi naman 'to, ah?" sabay turo sa pangalawa na kinainan niya.3
"Oo pero amoy sunog pa rin. Sunog ang ilaim niyan."
"It's not yummy," lait niya.218
Humalukipkip ako. Nagsalin siya ng tubig sa baso at parang wala lang sa kanya na
nahuli ko siyang pinagtiyatiyagaan iyon.45
"Eh, ba't ka pumasok dito at kinain 'yan? Iyong kay Reynaldo ang masarap na gawa
ko."7
"Pareho lang 'yon."19
"Hindi! Sunog ang dalawang 'to. Natikman ko ang kinakain ni Reynaldo. Masarap 'yon.
Hindi tulad ng dalawang 'to."3
Walang pakialam sa sinasabi ko, kumuha pa siya ng isa pang piraso. Uminit ang
pisngi ko at nagpasyang ilayo na sa kanya ang dalawang iyon.89
"What the hell are you doing?" sabay hawak niya sa palapulsuhan ko nang nakitang
tinapon ko sa basurahan ang isa.38
"Hindi masarap pero ba't tuloy tuloy ang kain mo?!"33
"You baked it. Tell me, which one was baked first. This one, or his?"1.1K
Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon ang sinabi niya. Binawi ko ang kamay ko
pero pinilit niya iyon at kinuha ang brownies sa kamay ko.13
"Ano ba, Uriel!"
"Ang sabi ko kakainin ko 'to!"157
"Huh?!" hindi ko talaga maintindihan!9
"Alin ang mas nauna, ang kinain ni Reynaldo o ito? Answer!" he demanded.409
"What the heck is wrong with you?!"
"Just answer, Cian!"10
"Iyan! Iyong sunog na sunog ang pinakauna bago 'yan at 'yong kay Reynaldo."44
He then smirked and put the whole piece in his mouth that he can't talk.701
I stared at him in shock and... annoyance.
"Ay, hijo de puta," I heard Senyora.3.7K
Sabay kaming bumaling ni Uriel sa pintuan. Inayos ni Senyora ang isang cabinet na
medyo gumalaw kanina kaya siya napamura. She then looked at us and smiled.202
"I'm sorry. Go on... I'll just get some... more water," she said and opened the
fridge.58
"Ah, hindi po ako nakakuha," lalapit na sana ako pero hinawakan ni Uriel ang
palapulsuhan ko.134
Nilingon ko siya at nakitang dahan-dahang nginunguya ang brownies. Napabaling si

Senyora at nakita kong sa pagpapanic niya, medyo natapon ang isang pitsel ng
tubig.236
She laughed awkwardly as she wiped away the water on her dress with a table
napkin.42
"Ako na ang bahala..." she told me and immediately stormed out of the kitchen
leaving me and Uriel alone.12
Bumaling ako kay Uriel, ngayon nalunok na ang kinakain.4
"Hindi masarap," aniya at nagtaas ng kilay.320
I glared at him, hindi naiintindihan. Kumuha siya ng isa pang piraso at umambang
kakainin.114
"Perhaps you should practice and bake me more?"
Kabanata 7
260K 15K 18.2K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 7
188
Horse76
The dinner was very rowdy again with the boys. Hindi ko lang mapigilan ang
pagkakapuna kay Uriel na masaya pa rin naman kahit medyo malabo ang pagkatalo niya
kanina.98
Napagod din yata ako sa panonood na ang aga kong nakatulog.3
The next day, I wasn't woken up by Senyora Domitilla anymore. Nahihiya nga ako, e.
Madalas talaga akong matagal magising at nadadala ko pa rito.40
I was combing my hair after shower when I heard the laugh of the boys. Dumungaw ako
sa bintana at natanaw galing doon na naliligo sila ng dagat. I sighed. Kaliligo ko
lang, maganda din sanang sumabay sa kanila pero hindi na.29
Bumaba ako at kumain ng breakfast mag-isa. Binilin ng kasambahay sa akin na

naghahanda si Senyora na magbake ng cookies. Na kung gusto kong manood at matuto,
puwede akong pumunta sa kitchen.11
Wala naman akong gagawin kaya pagkatapos kong kumain, iyon nga ang ginawa ko.
"Nakakahiya na sunog 'yong dalawang nauna kong i-bake kahapon, Senyora."2
Tumawa siya. "Not bad for a beginner, Cian."7
Ngumiti ako. Ang bait talaga ni Senyora.1.9K
"Halika at tulungan mo ako."1
I was her assistant while she baked the cookies. Nalibang din naman ako sa panonood
at pakikipagkuwentuhan sa kanya.2
"The boys want to roam around later using the horses. Sumama ka, ah?"
Umiling na agad ako. "Naku, Senyora. I'm bad at riding horses. Puwede naman pong
dito na lang ako, maghihintay sa kanila."11
"Naku, matatagalan pa sila. Mababagot ka rito. Maliligo rin yata sila sa ilog kaya
excited. Sumama ka na. You'll enjoy it, hija. Kay Uriel ka na sumakay."475
Natigilan ako sa sinabi niya. Kay Uriel!37
I still don't like him. I suddenly remember what happened yesterday. Hindi ko alam
ano ang punto niya sa ginawa niya at hindi ko na inisip iyon.6
"Baka makadaan sila sa gubat. There are also hills that you might want to see,
hija. Malilibang ka!"30
Nakatingin na lang ako sa dough na ginagawa niya at sa huli tumango ako. Kung sa
bagay, gusto ko nga'ng mag explore dito. Kung ito na ang pagkakataon, wala na akong
choice kundi ang sumakay sa kabayo ni Uriel.43
"Puwede na rin po ako kay Reynaldo o kay Franco. We don't get along so he might not
find it a good idea."10
Senyora's eyes twinkled and then a smirk crept on her lips.198
"We'll offer him that. If he refuses, saka sa kay Franco o Reynaldo."41
I was about to speak but she continued.
"But it may be harder for the two Lopezes. Magaling naman mangabayo pero hindi sila
pamilyar sa kabayo."71
I didn't know that it works that way. Ganoon ba iyon? Mas mahirap kapag hindi ka
pamilyar sa kabayo?48
"Mahirap na. Kung kay Reynaldo ka sasakay, baka hindi niya gamay ang kabayo.
Mahulog ka pa habang namamasyal kayo at bumagsak sa putikan."38
Tumango ako. May punto rin naman si Senyora.
"O 'di kaya'y bumagsak ka sa troso at mabagok ang ulo mo. Mawalan ka ng malay. O
'di kaya'y dumugo ang noo mo!"683
Umismid ako, medyo kinabahan sa mga sinabi ni Senyora.2
"Sa amin noon, may isang babaeng nahulog sa kabayo. Nabagok siya sa bato at iyon
ang ikinamatay niya."681
My lips parted. What a horrific accident that was!115
YOU'LL ALSO LIKE

15.2M
905K
nasanay na...
3.8M
143K
one...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
1K
24
Skies. ??
Poems about...
95K
454
Pieces
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
"The another of our servants tried one of our horses, nahulog din siya at sa
malalim na balon pa. Namatay din 'yon. Saka na namin nadiskubre na umaalingasaw na
ang katawan!"542
"P-Po?!" medyo kinabahan naman ako doon .27
She then laughed.33
"That's why it's important that you must ride with Uriel."389
"Ah... S-Sige po."43
Habang nilalagay ni Senyora sa oven ang cookies, kumuha naman siya ng isang
stainless na hugis puso at kulay pula na lalagyanan. Nagsisimula nang magluto para
sa tanghalian pero naroon pa rin kami ni Senyora.11
"Ipapadala ko ito sa'yo mamaya para kay Ambrose. Bilang pasasalamat mo na rin sa
kanya dahil sa tulong."531
"Ah. Pupunta po ba kami sa kanila?"
"Depends on Uriel's plan later but I'm sure you'll meet Ambrose. He likes roaming
around on that side of Costa Leona."25
"Sige po."1
Kumain na kami ng tanghalian. Maingay ulit sila roon.
"Bago tayo tumulak ngayong hapon, magpaligo na lang muna tayo ng kabayo," si
Franco.1
"We don't get to wash our horses in our farm. Our father doesn't let us!" si
Reynaldo.5
"Naku, dapat hindi!" si Senyora. "Well, I admit I was really protective of my sons
then but they both are stubborn. Gustong gawin ang mga bagay na puwede na namang
ipagawa sa iba kaya kalaunan, hinayaan ko na."31
After eating our lunch, nagpahinga lang saglit ang mga lalaki at lumabas na para sa
gagawin. Ako naman, tumulong kay Senyora sa cookies. Her cookies were perfectly
baked and juicy. Isang piraso lang ang heartshaped na lalagyanan niya kaya pinuno
ko na lang iyon ng cookies.40
"Pagkatapos nito, magbihis ka na ng pang-alis n'yo."
Tumango ako at napatingin sa pambahay ko rito. She gave me a lot of night gowns and
peignoir na iyon na halos ang sinusuot ko. Buti na lang at may cargo pants at kulay
abong tanktop akong dala. Nagsuot na lang ng black caterpillar boots at bumaba
na.131
Pagkatapos kong punuin ang heart shaped na lalagyanan, umakyat na ako para sundin
ang sinabi ni Senyora. I rested a bit since medyo mamaya pa naman ang usapan.
Pagkatapos ay nagbihis na ng sporty na damit para sa pag-alis.
Pagkababa ko ay tapos na sila sa pagliligo sa kabayo at nasa sala na. Naroon na rin
ang mga cookies na b-in-ake ni Senyora, kumakain na sila ngayon.
"Magdala tayo!" si Reynaldo.
"Ang takaw mo talaga. Kumain ka na lang ng marami diyan!" si Franco, tumatawa.20
Pababa na ako ng hagdanan at nang nakalapit sa lamesa, kumuha ako ng isa pang
cookies.1
"Since sasama si Cian, kay Uriel na siya sasakay kasi hindi siya marunong
mangabayo. Is that alright, Uriel?"4
"Why will that be a problem?"438
Senyora smirked and nodded.27
"Wala namang problema, hija. At gaya ng sinabi ko, mahirap na..." she said forcing
me to recall an image of me falling off a horse.49
"Sige po."
Nasa labas na kami. May mga dalang bag si Franco at si Reynaldo, nagdala na nga ng
pagkain Uriel has a duffel bag too. Siguro ay damit para sa ilog na tinutukoy nila.
Hindi naman ako maliligo. Gusto ko lang tingnan ang tanawin kaya okay lang.5
Sumampa na ang magkapatid sa kani-kanilang mga kabayo. Uriel had to call their
workers for a mounting block para makaakyat ako at makasampa.11
Naglahad siya ng kamay. Nagkatinginan kami habang patuloy si Senyora sa paalala

niya.
"Huwag kayong magpagabi. Huwag kayong lumayo..."15
Sumampa ako at inignora ang kamay ni Uriel. His eyebrow shot up, looking annoyed
but there was a faint smile on his lips. Sumampa na rin siya sa likod ko.123
I sighed heavily when I felt his abdomen on my back.36
"Put your duffel bag in between us."135
"Huwag kayong lumagpas sa ginagawa pang mga windmills. Naitawag ko na..." si

Senyora na tuloy-tuloy pa rin.10
Uriel chuckled. "Why? You think it's too intimate?"99
"Just do it, Uriel," banta ko.8
He sighed and put his bag in between us.12
"Nakikinig ka ba, Uriel?!" si Senyora na bumaling sa amin.158
"Yes, Mama," si Uriel na gusto nang matawa.66
"Uulitin ko, naitawag ko na ang pagpunta n'yo roon kaya ayos na 'yan. Sige na."
May ibinigay ang kasambahay na naka pack sa isang magandang papel kay Senyora
Domitilla. Na ibinigay naman ni Senyora sa akin.4
"Ayan 'yong pasasalamat. Ikaw na ang bahala, hija," marahang sabi nito.21
Ah. Iyong para kay Ambrose.2
"Sige po, ako na ang bahala."
Uriel maneuvered the horse. Muntik na akong mahulog. The sudden image again of my
head red with blood flashed on my mind. Somehow, Senyora's words have traumatized
me.102
"Hold this," aniya sabay hawak sa horn.
"Alam ko naman. Nabigla lang ako," I said defensively.
He ignored that and started with the horse. Medyo kinabahan ako dahil sa mga
ipinasok na imahe ni Senyora sa akin kaya kumapit ako ng mabuti. Hindi ko na halos
inisip ang dalang cookies para kay Ambrose.3
Nauna kami sa mga burol. Maganda roon. May mga burol din naman sa Romblon pero
mukhang mas marami rito. Maganda ang tanawin at inaayos pa ang daanan.1
There were trees that resembled cherry blossoms and they were blooming. Naroon siya
sa bawat sulok na madadaanan namin at habang palayo kami nang palayo, mas nakikita
namin sa likod ang dagat ng Costa Leona.49
Akala ko titigil kami at magpapahinga pero ilang saglit lang na tingin sa tanawin,
bumaba na kami.
"Saan na tayo?"
"Bibisita sa lupain ng mga Riego, sa kabila naman," sagot ni Uriel.279
"Oh?"1
"May ilog din dito sa lupain namin pero mas madaling puntahan ang kanila kaya doon
na tayo."52
The horses continued galloping until the end of the road. At nang naroon ay kumabig
na sa kabila.
Dumaan kami sa isang tulay bago niliko ni Uriel ang kabayo sa isang masukal na
gubat.5
The sound of the flowing water can be heard but I bet we're not here yet.
Namamangha akong tumingin sa kaliwag bahagi ng dinadaanan. Puno iyon ng matatayog

na puno. Halos hindi na makadapo ang sinag ng araw sa daanan namin dahil sa
mayabong nitong mga dahon.18
Tumingala ako habang patuloy na kumakabig ang kabayo. The leaves danced with the
tune of the wind, causing a natural rhythm. Ang lagaslas ng dahon ang tanging
maririnig mo bukod sa ingay ng kabig ng mga kabayo.43
We continued the pace for about fifteen minutes. At doon ko tuluyang nakita ang
malawak na sapa.76
Lumiko ito at sinundan naman namin. The brothers were joking about something.
Makikinig sana ako pero bumaba ang tingin ko sa braso ko.
Uriel's forearm brushed mine accidentally. Naramdaman ko ang pawis niya na lumipat
sa kamay ko.81
"Uriel!" saway ko.45
"Sorry," he said but he continued riding the horse.29
Bumagal ang takbo namin nang natanaw ang isang barn house. It was abandoned. Malayo
pa lang, nakikita ko nang hindi ito naalagaan.369
Tumigil nga ang kabayo nang dumating na kami. Uriel sighed heavily. Bumagsak agad
si Franco sa kabayo niya at tinali iyon sa malapit na puno para makainom ng tubig.3
"Mauuna ako," si Uriel.2
Pero huli na ang lahat. I did my best to come down because I didn't want to wait
for him. Alam kong maglalahad siya ng kamay at ayaw ko iyon.1
"Cian!" he said when I almost fell.43
Bumagsak din siya para sana alalayan ako pero ngumisi lang ako.
"Kaya ko na," giit ko.
I sighed and shook his head. Inaayos niya ang tali at pinagmasdan akong tumalikod.5
"Wala bang tao rito?"
"Wala. Abandonado 'yan," si Uriel ang sumagot.
I tried to open the door. May mga muwebles naman, common na makikita sa isang
bahay. May upuan. Kumuha ako ng isa. Pero nasa gitna ako ng bahay nang sinuyod ng
mga mata ko iyon. Paikot kong tiningnan ang bawat sulok.2
It's weird. An abandoned barn house in a forest.228
I jumped when I saw Uriel on the door.1
"What are you doing?" he asked.
I frowned. "You scared me! Kumuha lang ako ng upuan. Lumabas ka na."1
Bumagsak ang tingin niya sa upuang dala ko.

"Ako na niyan."
"Kaya ko naman!" iritado kong sinabi.
He insisted. I was then mad so I let him do it! Hindi ko rin alam bakit iritadong
iritado na ako sa kanya agad. Parang laging sumasama ang timpla ko kapag may
kaunting interaksiyon kami.49
Nilapag ko ang dala ko sa isang punong k-in-anginin. Malapad iyon at puwedeng

maging lamesa kaya doon ko nilagay. Nagtatanggal ng damit ang magkapatid nang
napansin ni Reynaldo ang simangot ko.15
"Ayos ka lang?"
Uriel then appeared with my chair. Mataman niya akong tiningnan, kuryoso lang at
hindi naman galit. I frowned at him and then smiled at Reynaldo.2
"Okay lang. Maliligo kayo?"1
"Oo," si Reynaldo.
Napatingin na kami kay Franco na lumangoy na ngayon.4
"Hindi ka ba maliligo?"
Umiling ako. "Natatakot ako sa ganyan, e. Hindi ako marunong lumangoy."4
"Nandito naman ako, marunong akong lumangoy," si Uriel na gustong maging bida.1.1K
"Oo nga. Nandito kami," si Reynaldo.1
"Ah, wala akong dalang damit. Manonood na lang ako. Okay lang."
Tumawa si Reynaldo. His body was fairer than Uriel's. Nakatopless na ito sa harap
ko, naalala ko lang ang mga kapatid ko dahhil ganoon din sila.1
Naghubad si Uriel ng t-shirt. Galing sa batok ang pulot niya roon at walang
kahirap-hirap na tinanggal Nilapag niya sa tabi noong dala ko. Nasa baba na ang mga
bag nila.148
I almost shrieked when he pulled his pants revealing a black shorts. He smirked at
me. I glared more. Nakakairita talaga ang isang 'to. So arrogant! Inirapan ko
siya.214
Ganoon din naman ang ginawa ni Reynaldo pero hindi ko alam kung bakit kay Uriel ako
naiirita.48
Naligo na sila. Pagkatapos makitawa sa mga ginagawa nila, tumayo ako para tingnan
ang gubat sa likod.
"Don't go further. Delikado diyan," si Uriel nang nakita akong naglalakad pa lang
palapit sa isang puno.3
"Alam ko..."2
"May baboy ramo at mga ahas. Huwag kang lumayo, Cian," sa matigas na boses.103
I rolled my eyes.1
"I said I know, Alright!" iritado kong baling.7
Nagtawanan ang magkapatid dahil sa sigaw ko. Uriel only shrugged and shook his
head. Nagawa pang ngumisi nito kahit na naiirita na ako.1
Binalik niya ang tingin niya sa akin. Nagpatuloy ako sa ginagawa pero hindi na
lumagpas sa mga puno.2
It's like a magical place, almost straght from a dark fairytale. Iyon lang ang
naiisip ko habang tumitingala sa nagtatayugang puno. Tila sila nag-uunahan na
makamit ang langit. At sa dulo ay ang mga dahon na patuloy ang sayaw sa hangin.53
Bigla akong nakarinig ng kaluskos sa mga puno. Nagtatawanan ang mga lalaki at medyo
malayo na ako sa kanila kaya sigurado akong ako lang ang nakarinig noon.7
Kinabahan ako at inisip ang sinabi ni Uriel na baboyramo at ahas. Aatras na sana
ako at babalik pero nakakita ako ng anino ng tao. Hindi nagtagal, luminaw ang
natanaw ko. Isang pamilyar na lalaki. Ilang segundo pa ay ngumiti na ako nang
nakita si Ambrose.182
I smiled because it reminded me more of dark fairytales. Lalo na dahil naglalakad

lang siya at may dala pa yatang itak sa kamay. I waved.187
"Sino 'yan?!" si Uriel na agad umalingawngaw ang boses.93
Nakita na ako ni Ambrose. Nasa kakahuyan siya pero papunta na rito sa amin.
"Si Ambrose," sagot ko.1
"Ambrose Zaldarriaga?" si Reynaldo.1
Palapit na si Ambrose. Nakita niya na sina Uriel na naliligo. He smiled.
"Hi!" I greeted.11
"Hi, Cian. Nandito pala kayo."
Sumunod ako sa kanya nang dumiretso siya sa mga naliligo. Nakaahon na si Uriel.
Nasa labas na at nakalagay ang tuwalya sa balikat at bumati na rin kay Ambrose.4
"Napadaan lang ako, nababagot at namamasyal."42
Tumango si Uriel.
"Ligo muna?" maligayang anyaya ni Reynaldo.
"Ah. Kayo na lang muna. Wala akong dalang damit."
"Malapit lang naman ang inyo, hindi ba?" si Franco.
"Malapit lang ang inyo?" ako naman.15
Tumawa si Ambrose. "Medyo malayo pa rin dito. At may lalakarin pa ako pagkatapos
dito kaya hindi na."
Nag-usap sila tungkol sa gubat. Tahimik naman akong nakinig. Pagkatapos ng ilang
sandali, bumalik na ulit sila sa pag-s-swimming. Lalo na dahil nagpaalam na si
Ambrose.
Mabilis kong kinuha ang bigay ni Senyora sa kanya. Inilahad ko iyon.
"Para sa'yo nga pala. Pasasalamat sa pagtulong mo sa amin ni Uriel noong isang araw
sa Caticlan."49
Nagulat niyang tiningnan ang bigay ko.
"Salamat! Hindi ka na dapat nag-abala."
"Kaunti nga lang 'yan, e. Aalis ka na?"8
"May titingnan lang ako diyan sa unahan," sabay turo sa daanang diretso, hindi sa
gubat.3
"Malapit lang?"1
"Oo. Gusto mong sumama."28
Hindi ako agad nakasagot dahil kinakabahan.
"Huwag kang mag-alala, lagi ako rito. Walang ahas basta dito ang daan. Ano?"36
"Sige!"16
Nagtatawanan ang tatlo at dahil nalibang sa kuwento ni Ambrose, wala sa sarili

akong sumunod sa mga yapak niya.13
"Mahilig ako sa mga herbal medicine. Kaya madalas akong magpupunta rito at titingin
ng mga halaman."162
"Oh? Wow! That's nice..."
Napalayo na kami. I heard someone calling but I didn't mind.194
Nagpatuloy si Ambrose sa pag-eexplain sa akin sa mga halamang nakita niya at kung

para saan ito. Nalibang naman ako kaya hindi ko namalayan ang oras. Nakalayo na rin
kami.3
"Ambrose, baka hinahanapn na ako," sambit ko nang siya rin ata ay hindi namalayan
ang panahon.
"Ah. Oo nga pala..."
We then walked back. Uriel was already halfway. Nakapagbihis na. Nang nakita niya
kami, tumigil siya sa paglalakad at hinintay lang ang paglapit.25
"Uriel, napasarap ang kuwentuhan namin ni Cian sa mga halaman. Tapos na kayo?"
"Oo," hindi natanggal ang tingin ni Uriel sa akin.31
"Dito na ako sa gubat dadaanan. Pakisabi na lang kay Rey at Franco..." paalam ni
Ambrose.
"Ingat ka," I said.5
"Thanks for the gift," he said and showed what I gave him.53
Dahil yata sa kanina pa kami naglalakad at hindi maayos ang pagkakadala niya,
natanggal ang ribbon at nagpakita ang pulang heartshaped na lalagyanan.263
Umalis na si Ambrose. Tahimik akong naglakad, nilagpasan si Uriel. Tahimik din

siyang sumunod sa akin.3
Nakarating na kami sa kung nasaan ang magkapatid. Nag-aayos na rin sila pero
mukhang mas nauna si Uriel. Hinawakan ko ang upuan para ibalik sa barn house.
"Bakit ka umaalis ng walang paalam?" Uriel started in a serious tone.158
Sinubukan niyang kunin ang upuan ko pero iniwas ko iyon at inunahan ko siya ako na
ang naglakad pabalik sa barn house.
"You are my responsibility right now can you at least tell me when you're leaving
with another man?" sinundan niya ako para lang magpatuloy.189
"Diyan lang sa malapit. Kasama ko naman si Ambrose," kalmado kong sinabi.1
"Hindi ka man lang ba magpapaalam?" sunod niya pa rin nas barn house na.9
"I'm sorry. Hindi ko inisip na lalayo kami ng ganoon."
"Paano kung napano ka? Tinatawag kita, hindi ka man lang nag-isip na nag-aalala
kami?" dinig ko ang irita sa boses niya.76
"Ba't ba galit na galit ka? Diyan lang naman kami, uriel. You're overreacting!"
lingon ko sa kanya.54
Nailagay ko na sa tamang lugar ang silya pero nakatayo pa kami sa gitna dahil sa
pagtatalo.
"I already told you. Maraming baboyramo at ahas dito!"14
"Kasama ko naman si Ambrose at sanay siya rito kaya ayos lang iyon!"1
"And it didn't occur to you that you might be dealing with a bad person? Agad ka
lang nagtiwala?"240
I was taken abacked by that.
"What do you mean bad person? He's your cousin! Sinisiraan mo ba siya?"14
"Bakit ko naman gagawin iyon?!" his eyes were dark and sharp, cutting into me.24
"I don't know with you. you have this bad blood with him. Mind you, his attitude is
better than yours."102
"What did you say?" his jaw moved. I can almost be positive that any minute now
he'd go violent. My stomach churned but I was overpowered by my irritation.51
"You heard it!"
"Hindi mo pa siya kilala, Cian," sing lamig ng yelo ang tinig niya.120
"Well sa ilang pagkikita namin, he hasn't given me a bad impression."4
Lalagpasan ko na sana siya. Aalis na sana ako roon pero hinarap niya ako.
"And what was your bad impression of me? Me kissing another girl? Oh please!" he
snapped.234
Natigilan ako sa pamumuo ng sagad na sagad na iritasyon. Seryoso ba siya na iyon

lang ang nakita niyang bad impression na nagawa niya sa akin? Yes, I was turned off
by that but it's not as if I was wailing all day because he kissed a girl!2
I don't fucking care about it!4
Pero iritado rin ako na maliit na bagay iyon sa kanya. Habang tumatagal, lalo kong
nararamdaman ang totoo: I don't think we'd ever get along.26
"Well, at least I didn't see Ambrose kissing a girl. There's that, Uriel!"51
Parang hindi niya inasahan iyon kaya hindi niya na napigilan ang pag-alis ko.
Pagkakita ng dalawa na lumabas ako, isa-isa silang sumampa sa kabayo nila. Lumapit
ako kay Reynaldo.7
"Sa'yo na ako sasakay," sambit ko.1
"Sure," si Rey na bumaba agad.
Nakalabas na si Uriel at umalingawngaw agad ang boses niya.
"Come with me, Cian!"193
"No!" I said stubbornly.17
"I said come here with me!" utos niyang lalo kong ikinagalit.87
Nilingon ko siya. Ang arogante at palautos na Mercadejas na 'to! Kung hindi ko lang
gusto si Senyora ay matagal na akong umalis doon!58
"Ba't mo ako pinipilit? E ayaw ko! Naiirita ako sa'yo Uriel!"59
He chuckled without humor. "Well, what's new, anyway? Just come here with me,
Cian!"55
"I wont! Maglalakad na lang ako kaysa sa sumakay sa'yo!" iritado kong sabi.9
Nalilito na rin ang magkapatid kung sino ang masusunod sa amin ni Uriel. Tumawa si
Franco.29
"Tama na uriel, sige at kay Reynaldo na lang muna si Cian. Dumidilim na at baka
magalit ang Senyora."
I stared at Reynaldo's saddle. Naglahad na siya ng kamay pero bigla kong narinig
ang boses ni Senyora Domitilla. Naalala ko ang mga sinabi niya tungkol sa mga
namatay dahil nahulog galing sa kabayo.243
Nilunok ang pride pero iritado pa rin, bumaling ako kay Uriel at naglakad patungo
sa kabayo niya. He looked at me but I didn't look at him. Sinubukan kong sumampa
kahit na masyadong mataas iyon.14
He helped me out, holding me on the waist and lifting me up.29
"The lady decides," Reynaldo said.72
Sumampa na rin si Uriel sa likod ko.1

"Put your damn bag in between us!" iritado kong sinabi.50
"Be patient, alright?" si Uriel at nilagay na nga sa gitna naming dalawa.113
Hindi na rin naman siya nagsalita nang pabalik kami sa mansiyon kaya hindi na rin
ako nagsisi sa desisyon. Kaysa naman mahulog ako kung kay Reynaldo ako sumama,
hindi ba.23
Nasa gate na kami. Bumaba na si Franco sa kabayo. Bababa na rin sana ako pero
hinawakan ni Uriel ang baywang ko, he put me back in place, stopping me to fall.37
"Bababa na ako," kalmado pero malamig kong sinabi.1
"If your problem was my kiss with another girl... then how about I promise now that
I won't?" he said huskily.1.2K
Nilingon ko siya. He looked at me, no traces of anger or annoyance in his eyes. I

rolled my eyes at him.15
"Bahala ka."31
"I won't kiss another girl, Cian."643
I ignored him. He swallowed hard. Binitiwan niya ang baywang ko pero mabilis na
hinuli ang kamay para hindi ako basta bastang bumagsak.71
Binawi ko ang kamay ko. He then looked at his hand that held mine. He lowered it a
bit and used his other hand to pull the ropes and maneuver his horse.
Kabanata 8
280K 14.7K 16.7K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 8188
Love Note85
"We need to go home to prepare for the trip. Sayang nga, e," si Franco.4
Nasa hapag na kami at kumakain nang hapunan. Huling gabi na ito ng mga Lopez.23
"Oo nga. I have plans to have another one of my games and have Cian bake another
set of different desserts!" si Senyora.15
Ngumiti ako kahit na nahihiya dahil hindi naman yata malaking premyo sa patimpalak
ang gawa ko dahil wala namang kakaiba roon.14
"Nakakapanghinayang nga po, e," si Reynaldo.
"Sa susunod na lang bumalik kayo rito, ah? I will prepare many activities!"
masayang sinabi ni Senyora.50
"Sige po."1
That night, they stayed up late. Nag-inuman at nagkuwentuhan sila ng kaunti.
Nakisali naman ako pero nang inantok na si Senyora, niyaya na niya akong matulog. I
am still not sleepy pero hindi na rin naman masama kung umakyat kami.12
Uriel glanced at me as I stood. Naagaw lang agad ni Senyora ang atensiyon nito.26
"By the way, Uriel. Sira ang tubo sa bathroom ng kuwarto mo," anito.575
"Po?"24
"Yes. Ipapaayos ko pa sa tubero. Sinabihan lang kita para alam mo."41
He nodded to his mother.4
"Matutulog na kami ni Lucianna, boys. Enjoy your night!"
"Good night!" sabi ko sa mga Lopez at muling nahagip ang tingin ni Uriel na hindi
ko maintindihan.72
Umakyat na kami at pumasok na rin ako sa kuwarto ko.
I took a bath and changed into my night gown and peignoir. Humikab ako. Hindi naman
ako inaantok kanina nang nasa baba kami pero ngayong nandito na sa madilim kong
kuwarto, dinalaw na rin ng antok.27
I woke up again to pee. Madilim ang buong kuwarto ko. Nilingon ko ang orasan at
nakitang alas dose pa naman ng gabi. The only light that illuminated my room is the
light on the bathroom. I leave it on so if I wake up in the middle of the night, I
don't need to turn on the light.43
Pumasok ako sa bathroom. Antok pa ako kaya dumiretso sa toilet at uupo na. Binababa
ko na ang panty ko nang natanaw ang nilalang sa harap ko.739
I seriously almost had a heart attack! Puting tuwalya ang nakapalupot sa kanyang
baywang ang basa ang buhok ng lalaking nasa harap ko!150
"What the hell are you doing here?!"22
Napatayo ako at itinulak siya dahil medyo malapit sa akin. Hindi nagpatinag si
Uriel. Umangat lang ang gilid ng labi. His abdomen reminded me of a chocolate bar.
It wasn't that sunkissed but it had that shade and the muscles were on the right
places.280
"I took a bath." He said it like it's very normal for him to be in my bathroom.9
"Dito? This isn't your room, Uriel! Are you kidding me?! Minamanyak mo ako?"130
He snorted and tilted his head. His fresh look and sleepy eyes slightly made me
nervous.18
When he's alert and arrogant, he annoys me. Pero ngayong mukhang antok at
inosenteng tingnan, parang may humahawak na awa sa puso ko. Don't be too hard on
him, Lucianna. He's an innocent child.390
He crouched, his lips pursed. He smells like poenies mixed with the manly scend of
sandalwood. He probably used my bodywash. There was a tinge of alcohol in his
breath.105
"Naligo lang ako, minamanyak na kita?"65

"Eh, ba't dito ka naligo? Dito ba ang kuwarto mo?!" nawala agad sa isipan ko ang
mabait na boses na iyon.7
YOU'LL ALSO LIKE

15.2M
905K
nasanay na...
Poems about...
95K
454
Pieces
1K
24
Skies. ??
3.8M
143K
one...
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
"Sira ang tubo sa banyo ko. This is a connecting room with mine so naturally, I'll
take my bath here instead."166
Parang wala akong tiwala sa sagot niya. Alam ko namang may connecting room nga rito
pero ngayon ko lang nalaman na kanya 'yong ka-connect nitong kuwarto ko! I thought
it's another guestroom.1
He was smirking and looking at me intently. I was in a daze. Binawi ko lang ang
wisyo ko dahil hindi talaga normal na nandito siya sa kuwarto ko!37
"Bakit hindi sa ibang kuwarto? Dito talaga sa kuwarto ko? At hindi ba may common
bath naman?!"6
"Magpapabukas pa ba ng isang guestroom para makaligo ako kung may connecting room
naman na mas madali? And do you want me to go downstairs like this for common
bath?"11
He touched his abdomen to prove a point. Ngumiwi ako habang sinusundan ang kamay
niya. Nairita tuloy ako lalo na mas lalo namang ikinalapad ng ngisi niya.51
"I'll brush my teeth." Nilingon niya ang lababo. "You should continue peeing-"330
"Are you fucking kidding me, Uriel?!" umalingawngaw yata ang boses ko sa buong
kabahayan.58
Sa irita ko sa kanya, tinulak ko ulit ang dibdib niya para palayasin siya roon. He
chuckled. It was as if he's in heaven everytime I snap.46
"I'm kidding. Ano? Mauuna ba akong magtooth brush o mag C-CR ka?"3
"Bumalik ka na nga sa kuwarto mo?!"
"Sira nga ang tubo, Cian," he tried to sound serious but a smile crept on his
lips.82
"Pati tubo sa lababo mo?!" I said aggressively at him.12
His brow shot up and slightly crouched so our eyes would level. At kung hindi ko pa
inatras ang mukha ko, baka sobrang lapit na namin. Tinitigan niya ako, ang mga mata
niya nanunuri sa bawat sulok ng mukha ko. Ang labi'y nakaangat ang gilid.59
"Why are you so mad and annoyed with me?"2
"Umalis ka na nga!" patuloy ko at pinindot ang balikat niya.23
"Kaya ka yata hindi nagkakaboyfriend dahil sa kasungitan mo. It's not about your
brothers-"88
"What?!"
This brute! I hate him more and more!10
"Well, that's an advantage for me. No need to scare your suitors. You can do that
yourself."417
Hindi ako huminga sa sobrang iritasyon. Siya naman, parang walang sinabi at walang
nangyari. Nilingon na lang ang lababo at kinuha ang toothbrush at toothpaste.
"You asshole, bilisan mo na diyan!" sabi ko at lumabas na para magpalamig.25
My face heated as I remembered his words. I didn't let it affect me but damn him.
Humilig ako sa dingding ng bathroom, naiihi na pero kailangan pang mag-antay sa
antipatikong ito na lumabas at matapos sa pag toothbrush.2
Kalaunan, lumabas nga siya. Smirking arrogantly at me, he watched me as he passed

by. Bahagya pang tumigil dahil nakatitig din ako sa kanya.16
"Alis!" utos ko at inunahan na siya sa pintuan sa gitna ng kuwarto namin.18
I opened it. Nagulat ako na nabuksan ko nga iyon kahit alam ko na naman doon nga
siya dumaan.
I checked the door handle for any lock kaya lang wala sa side ko. Sa kanya lang.
This is so unfair!20
"Lock it!"
"What? You think I'll barge in and stare at you creepily while you're asleep?"230
Uminit ang pisngi ko. Hindi naman iyon ang iniisip ko. "We don't know that."1
"I won't do that. I'm not thirsty for that, Cian."341
"Just lock the door, Uriel. Baka pa kung anong maisipan mong gawin."
Ngumuso siya lalo. "You want me to barge in and do nice things with you?"139
"Of course, not!"
"Then what's your problem? I don't force anyone to do it, Cian. Kaya huwag kang
mag-alala-"38
"Ang dami mong sinasabi, isarado mo na nga lang at i-lock mo!"53
He chuckled. "Alright. Good night."4
Natatawa pa siya habang sinasarado ang pintuan. Matagal bago ako nakahinga ng
mabuti.1
Sinubukan ko pang i-check ang door handle kung talaga bang ni-lock niya. He was
uttering things on his side but I ignored him.16
"Wanna come in?" he opened the door a bit just enough for me to hear his words.271
Tinulak ko iyon dahilan ng muling pagkakasarado nito.
"I'm just checking!" iritado kong sinabi at pumunta na sa toilet.1
Tama nga naman siya. Hindi naman siya ang tipo na mamimilit ng babae. He can have
any woman he desires wwithout lifting a finger so why would he force someone else.3
Naiirita lang talaga ako at ayaw ko sa kanya kaya mas gusto kong hindi kami
nagkikita.
I cannot believe that his room is beside mine. Connecting pa kami! Hindi man lang
binanggit ni Senyora iyon. Mukha namang alam ni Uriel dahil hindi siya nagulat nang
nakita akong pumasok sa bathroom.11
Hindi ko lang talaga alam anong problema ng tubo niya. Kagigising ko lang ng mas
maaga sa madalas kong paggising. My hair is still a disaster and I look aweful when
I saw him going out of my bathroom again with a white towel on his waist.77
Kung kagabi'y inaantok ako nang nakita ko ang katawan niya sa ganitong paraan,
ngayon mataas ang araw at tanaw na tanaw ko na ang mga tubig na masayang lumalandas
sa muscles.81
"Morning," he said huskily as he opened the door in between our rooms.72
I rolled my eyes and turned my back on him, kunwari matutulog pa. Nang narinig ko
ang pintuang sumarado, dumilat ako. Hindi na ako inaantok at siguro kailangan ko
nang bumangon. Isa pa, ihahatid pa namin sa pag-alis ang mga Lopez. I need to have
breakfast with them.
I dragged myself out of bed. Naligo at nagbihis na ako pero dahil napa-praning, sa
loob na ako ng bathroom nagbihis. Normally, I change my clothes near my closet and
bed. Ngayon, natatakot akong biglang maisipan ni Uriel na buksan ang pintuan.16
He was right. He didn't seem thirsty because he has his women. But that doesn't
mean he can't play around and be a maniac.13
"How's your sleep, hija?" si Senyora.31
I smiled. I glanced at her son who's smirking as he got his own toasted bread.68
"Ayos naman po."
"Mabuti naman kung ganoon. Ipapagising na sana kita para makita mo ang pag-uwi ng
mga Lopez. Buti maaga ka ngayon."
Uminit ang pisngi ko. "Oo nga po, e."
"I planned to just go to her room to say good bye. Buti bumaba ka, Cian," si
Reynaldo.12
Pagkatapos ng breakfast, binaba na ang ilang gamit ng magkapatid. Nakahanda na rin

ang sasakyan nila sa labas at naroon na kami para makapagpaalam.
"See you around, Lucianna," si Franco pagkatapos akong yakapin.33
Nakapasok na si Reynaldo sa sasakyan nila at nakapagpaalam na kay Senyora at sa

akin. Uriel is beside me, saying goodbye to his friends, too.
"Ingat kayo, hijo! Sa uulitin! Baka next year, magbakasyon ulit si Cian dito.
Ihahanda ko na talaga ang mga pa-contest ko," si Senyora.70
Tumawa ako at kinawayan na ang magkapatid.1
"Sige po, Senyora. Makakaasa ka."1
Hinintay namin na makalabas ang sasakyan sa bakuran ng mga Mercadejas. We watched

it as it left the gate. Umamba na akong bumalik sa mansiyon pero nakita ko ang
panlalaki ng mga mata ni Senyora sa gilid ko. Nakatingin siya sa gate.2
Nilingon kong muli ang gate at nakita ang dalawang kabayo na papasok. Sakay nito ay
si Ambrose at ang isa'y isang magandang babae.30
"Ambrose! Mariana! Come! Napabisita kayo!"389
Excited na sumalubong si Senyora. May ilang tauhan din na ganoon ang ginawa para
siguro sa mga kabayo. Nilingon ako ni Senyora, palapit na siya sa mga ito.1
"Mga pamangkin ko. Halika, hija!"8
I glanced at Uriel who's watching me with a raised eyebrow.70
Sabay na kaming lumapit sa dalawa. Pagkaalis ng mga Lopez, may bago naman kaming
bisita.13
Binati ni Senyora si Ambrose pero mas nagtagal siya sa bumabang babae na Mariana
ang pangalan. Excited pa nga itong tumakbo kay Uriel at yumakap.81
"Nakauwi ka pala! Ilang buwan ka na rito! Hindi mo man lang ako binisita?" may
pagtatampo sa boses ni Mariana.157
Uriel held her gentle. Sa likod at bahagyang hinaplos ang buhok. Hinawi pa nito
kaunti ang buhok na tumabon sa mukha nang yakapin siya, isang bagay na medyo sweet
tingnan.170
"A month, Mariana. I was planning to visit you but I've been busy."
Ambrose went to me. He has the heartshape container with him. Kumunot ang noo ko
dahil ibinigay ko na iyon sa kanya kaya hindi ko alam bakit ibinalik niya.3
"Stored it with chocolates. I hope you like it," anito sabay lahad noon sa akin.201
"Whoa! Thanks." Tinanggap ko iyon. "Hindi na naman kailangan but... this is very
thoughtful."
Ambrose smiled. Sa gitna ng tinginan namin, hindi ko namalayang nasa tabi ko si

Uriel. Hinawakan niya rin ang heart shaped chocolates.96
"This is perfect for me. I like chocolates," he declared.883
Nilingon ko si Uriel at sinimangutan. Nanatiling nakaangat ang kilay niya at inako

na ang heartshaped na container.6
"Sure! By the way, may mga tanong nga pala ako tungkol sa kabayo."
"Sure. What is it?"
"Tita, who baked the cookies for Ambrose?" the girl asked.1
Binalingan ako ni Uriel, may iritasyon na sa mukha kahit nakangiti naman.51
Senyora Domitilla laughed slowly. "Bakit, hija? Gusto mo bang matuto?"
"Opo!"3
"Halika... samahan mo ako. Tuturuan kita."
Lumapit na si Senyora sa akin. Sumunod naman ang babaeng kausap niya.
"By the way, Ambrose, you already met Cian. Cian, this is Ambrose and his sister
Mariana. Mariana, this iks Lucianna. Or you can call her Cian."5
The girl smiled at me but it didn't reach her eyes. Naglahad naman ako ng kamay.214
"Hi Mariana."5
Nagtagal ang tingin niya sa kamay ko at unti-unting napawi ang ngiti. Tinanggap
niya iyon pero saglit lang, isang bagay na pinagtakhan ko. She tore her eyes away
from me and only looked at Senyora then. Agad kong naisip na siguro mahiyain
siya... o 'di kaya'y... hindi niya ako gusto?355
"You boys just talk about horses. Sa kusina muna kami at magbake. Dito na kayo mag
tanghalian, Ambrose."2
"Sige po," si Ambrose.

Nauna si Senyora sa paglalakad. Sumunod si Mariana. Nilingon ko si Uriel para sana
madala ko 'yong heartshaped container. I have no problem with him claiming it his
pero iniisip ko sanang dalhin iyon sa kusina at mapasok sa ref. Kaya lang, he only
looked at me warningly.91
Inirapan ko na lang at hinayaan siyang dalhin iyon sa kuwadra o kung saan man sila
magpunta.1
Nauna na si Senyora at Mariana sa kusina. Nasa gitna ng mga instructions ni Senyora

ako dumating.
"Ano, Mariana? You want to try it out? Cian has tried it days ago. She can watch us
and you'll do it now."
"Sure, Tita! Sige po!"7
Lumingon siya sa akin. I took that opportunity to try and warm up with her with a
smile but she immediately tore her eyes off me.205
Tumulong lang ako sa pag-aabot ng ingredients. Pinanood ko si Mariana at naisip na

maganda siya at mahinhin.69
She looked younger than her real age. Iniisip ko nga na mas matanda ako sa kanya.
Nagulat ako na ilang taon ang tanda niya sa akin. She's pretty and soft-looking but
each time our eyes meet, it seems like she's not willing to be friends with me.42
"Ipagpatuloy mo lang 'yan, hija. May iuutos lang ako sa kasambahay. Dito muna
kayong dalawa."5
Umalis muna si Senyora at naiwan kami ni Mariana sa kusina. She's doing pretty
well, just struggling with the sizes of her cookies.
"Hindi rin ako marunong mag-bake. First time ko gumawa rito noong nakaraan,"
patiuna ko at lumapit ng kaunti.
"I didn't ask you," she said with annoyance in her tone.1.1K
Nagulat ako. Nakangiti ako habang sinasabi iyon kaya napawi iyon.
"I'm sorry. I'm just sharing my experience. I thought we could relate in some
things so..."
Hindi siya nagsalita na at nagpatuloy lang sa ginagawa. Hindi na rin tuloy ako
nagsalita dahil iniisip na iritado siya sa akin.8
For a long time, we were silent. I felt so uncomfortable. It's weird. Mabait talaga
siyang tingnan at walang dahilan para magalit siya sa akin. Kakakilala lang namin
kaya bakit ganoon?126
Bumalik na rin si Senyora at kalaunan, naroon na ang ilang kasambahay para simulan
na ang pagluto ng tanghalian.
Senyora taught us how to place the utensils and china on the table properly. Sina
Uriel at Ambrose ay nasa labas pa, sa kuwadra.90
I tried to strike a new conversation with Mariana but she just didn't respond.
Hindi naman napansin iyon ni Senyora.5
"May titingnan kami sa bayan mamayang hapon, Mama," si Uriel sabay tingin sa akin.
"Sasama ka ba?"35
Nasa gitna ako ng pagkain nang tinanong niya iyon. Uminom muna ako ng tubig at
nahagip ng tingin ko ang iritasyon sa mukha ni Mariana.295
"Hijo, huwag mo nang isama si Cian dahil wala namang kasama si Mariana rito. May
sadya rin ako sa meeting sa munisipyo, e," si Senyora.26
"Alright."
"Anong pupuntahan n'yo sa bayan, Uriel?" mahinaon ang tono na gamit ni Mariana kay
Uriel, ibang-iba sa ginamit niya sa akin kanina sa kusina.221
Tungkol sa mga kabayo yata ang ipupunta ni Uriel at Ambrose. Ambrose is kind so
far. Hindi nga lang kami nakakapag-usap dahil abala sila ni Uriel.9
Wala nga talaga akong kausap sa hapag. Nawalan na ako ng pag-asa ky Mariana.1
Maybe looks can be deceiving. She looks kind and gentle but she isn't very kind to
me. O baka naman talagang ayaw niya sa akin, unang kita pa lang. It's
understandable and I don't want to force her.48
Sayang nga lang at sana may kaibigan na akong babae rin dito sa Costa Leona. Uriel
isn't an effective person to promote this for my vacation. Siya nga lang ang
dahilan kung bakit ayaw ko rito, e.6
Umalis na nga sina Uriel papuntang bayan. Si Senyora naman, ganoon din dahil may
meeting sa munisipyo.
Gusto ko sanang sa study na lang at magpaint kaso naroon si Mariana kaya bumaba
ako. I stayed on the living area for a while before I went out.
Dahil sa dami ng bisita at nangyari, hindi ko pa gaano na-enjoy ang tanawin dito sa
bakuran nang mag-isa. Natatanaw ko na may ilang mga kasambahay at hardinero sa
malayo. Maganda sanang makipag-usap pero naagaw naman agad ang atensiyon ko ng
duyan.38
Lumapit ako sa gawa sa tansong duyan at naupo. Pandalawahan iyon at nakalagay sa

gilid ng bahay, malapit sa hinagdanang bato. Presko ang hangin doon kaya mas lalo
lang akong nalibang. I can hear the sound of the insects from the near forest and
thought of also exploring that part.44
Napatuwid nga lang ang upo ko nang nakita ko si Mariana. Nang nakita niya ako,
halos umatras siya at may galit sa mga mata. Hindi ko alam ang gagawin. Aalis ba
ako dahil mukhang ayaw niya sa akin?84
Tumuloy naman siya at iniisip kong good sign iyon.
"Wala pa ba sila?" she asked.4
Bigla akong nabuhayan dahil ito ang unang pagkakataon sa araw na iyon na kinausap
niya ako.
"Wala pa," masaya kong sagot.
Naupo siya sa katabing duyan. Mas lalo akong nabuhayan. I think it's time for us to
finally warm up with each other. Nilingon niya ako. Ngumiti ako.
"Do you want me to push you?"253
Hindi ko halos nakuha ang sinabi niya. Iba ang iniisip ko pero buti na lang naisip
ko ang duyan. Ayaw ko naman talagang gawin niya iyon pero since nag offer siya at
gusto kong maging close kami kahit paano, tumango ako.2
"Sure."
Tumayo siya at pumunta sa likod ko. I felt something weird but I shrugged it off. I
will give this a benefit of the doubt.60
Marahan niya akong tinulak. Hinayaan niya akong magduyan pagkatapos gawin iyon.
"So you're Uriel's fiancee, huh?" her voice was low.68
"No." Tinawanan ko iyon at pilit na nilingon siya kahit nasa likod. "Bisita lang
ako rito-"
"Why are you denying? Everyone knows you're his fiancee."40
"Ah, hindi naman, Mariana. Nirereto sa akin ni Senyora pero hindi ko siya type-"6
Tinulak niyang muli ako, ngayon, mas malakas. Magpoprotesta sana ako kaso
nagpatuloy siya sa sinabi.71
"No, I think you want them both. My brother and Uriel."222
"Huh?!" nagulat ako at sinubukang pigilan ang duyan pero mas lalo niya akong
tinulak ng mas malakas!62
Kinabahan ako bigla. I tried to stop it with my feet but she just pushed me
harder.45
"My brother is already engaged and Uriel doesn't deserve a whore like you! You gave
my brother those cookies with a love note for what?!"304
"Love note?! I didn't! Si Senyora ang-"49
Napatili ako nang mas lalong lumakas ang tulak niya. Gusto ko nang maiyak sa
kaba.69
Kumapit ako ng mabuti sa kadena ng duyan sa takot na tumilapon. Naramdaman ko ang

pagtulak niya ulit kaya naman hinuli ko ang kahit anong parte sa katawan niya para
lang mapigilan siya!10
"Anong ginagawa mo?" she protested but it was too late.10
Nahawakan ko na ang damit niya kasama ang buhok. Hindi ko siya binitiwan nang
patuloy ang pagduyan. Bilang resulta, nakaladkad ko siya kasama ko. Ang buong
katawan niya'y nakadkad sa lupa at naging dahilan ng pagtigil ng duyan.675
"Oh my gosh! I'm sorry!" Tumayo kaagad ako kahit nahihilo pa.16
Napaangat ako ng tingin dahil narinig ko ang bosina ng sasakyan. Nakita ko na

papasok na sa gate ang sasakyan ni Uriel. Mariana looked so pissed tumayo siya at
sinampal ako pero nang bumosina ulit ang sasakyan nina, Uriel, bumaling siya roon
at nagsimulang umiyak.1.5K
Napahawak ako sa pisngi ko, nagulat sa buong pangyayari.

Kabanata 9
235K 15.5K 17.1K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 9203
King80
I didn't understand. Why did she do that?70
Bago pa lang ako makapagsalita, bumaba na sina Uriel at Ambrose sa sasakyan.

Tumakbo na ang dalawa sa amin.1
Nakatayo ako, walang galos o dumi sa damit habang si Mariana ay umiiyak, may putik
sa baba at sa dibdib! May kasalanan ako, oo, pero hindi ako makapaniwala sa
nangyari. Hindi ako bayolenteng tao, talagang natakot lang ako sa ginawa niya kaya
nangyari ito.61
"What happened?" dumalo si Ambrose kay Mariana.
Tumulong naman si Uriel sa pagpapatayo rito. Mainit ang natanggap kong sampal kay
Mariana pero nanlamig ang kamay at mukha ko sa nangyari.10
"I'm sorry," I uttered again trying to come nearer.3
"What do you mean, I'm sorry?! Pagkatapos mo akong kaladkarin, sorry, tapos tingin
mo ayos lang ang lahat?!" she screamed.397
I am very frustrated. Kinabahan na nga ako dahil sa ginawa niyang pagtutulak at sa

mga sinabi niya habang ginagawa iyon, tapos ganito pa siya ngayon. Kahit sa dahilan
ko, alam kong may kasalanan pa rin ako sa pagkakakaladkad niya.
Ambrose was busy checking out Mariana's clothes and face. Pinunasan niya iyon at
tiningnan kung may galos ba o ano. Kaya si Uriel ang tiningnan ko. He looked at me
with accusation in his eyes that ticked me off.284
"How dare you drag me to the dirt!" pahisteryang sinabi ni Mariana.115
Nilingon ko siya, galit na galit na ngayon at parang sasabog.2
"Well, in the first place ba't mo ako tatakutin ng ganoon?! I asked you to stop
pushing the swing but you didn't! I was scared so I held on to you-"70
"And you have the guts to justify your actions?! Uriel!" si Mariana na kahit
dumadalo si Ambrose ay nauna pang humiyaw kay Uriel.226
Nagtatawag na si Uriel nang mga kasambahay pero nang kinuha ni Mariana ang
atensiyon niya, agad siyang dumalo rito.
"Siya na nga ang may kasalanan! Siya pa ang may ganang manisi!" she cried
hysterically.130
"I said I'm sorry but I did that because you were-"
"Cian," Uriel was calm when he called me out but I was already irked.61
"She is engaged to you but she still gave Kuya a love note, can you believe it?!"96
Uriel's eyes met mine. The darkness was for sure suppressed anger. Ni hindi ito ang
punto rito kaya mas lalo akong nagalit!27
"I did not! Stop putting fucking words on my mouth-"168
"Lucianna!" umalingawngaw ang boses ni Uriel na ikinagulat ko.357
Nairita lang lalo ako dahil pakiramdam ko walang nakikinig sa akin. Ambrose is busy
with his sister and of course, why would I expect him to understand me? It's his
sister that I hurt kahit pa kaya ko namang i-justify ang rason na iyon. Mali pa rin
sa ano mang anggulo, at lalo na dahil kapatid niya. Kaya si Uriel na lang sana. Now
even the brute thinks that way and I hate it!19
Mapagtimpi naman ako at naiintindihan ko na may kasalanan ako pero sa stress na

dala sa akin kanina pa lang, at sa histerya ni Mariana, hindi ko na nakayanan. I
walked out of there without saying another word!43
Bumaba ako sa hinagdanang bato. Dapat ay hindi ko ginawa pero kung maghihisterya si
Mariana at patuloy niya akong ipagdidiinan, hindi ko maipapangako na magandang
salita ang mga sasabihin ko. Kaya minabuti ko nang umalis, mapag-isa, at
magpalamig.82
YOU'LL ALSO LIKE

1K
24
Skies. ??
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
3.8M
143K
one...
Poems about...
95K
454
Pieces
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
15.2M
905K
nasanay na...
I expected someone to call me eventually. Lalo na dahil may kasalanan ako at
kailangang managot pero lumipas ang ilang minuto, mag-isa pa rin ako roon. Walang
kasambahay o sino mang bumaba.26
Nagiging kulay kahel na ang langit hudyat ng paghahanda ng pagbaba ng araw. I am

still frowning from thinking about everything. Wala si Senyora pero uuwi 'yon
mamaya. Ano ang sasabihin niya sa akin dahil sa ginawa ko sa pamangkin niya? At
s'yempre alam ko rin na kumpara kay Mariana, hindi ako paniniwalaan dahil bisita
lang naman ako rito.91
I glanced at the stone steps. Nakasanayan ko nitong nagdaang minuto dahil sa

pakiramdam ko talaga tatawagin ako at papanagutin na sa nagawa. Nagulat ako nang
natanaw si Uriel doon, nakahilig sa barandilya sa gitna ng hagdanan at nakatingin
sa malayo.39
When he noticed that I looked his way, he looked at me too. Iniwas ko kaagad ang
tingin ko, muling nangibabaw ang nararamdaman ko kanina. Pinaghalong pait, guilt,
at awa sa sarili dahil hindi ko man lang ma-explain ng maayos ang dahilan ko. Lalo
na dahil alam kong mali ako, at mas lalong mali dahil bisita lang ako.40
After a few moments, he is now standing near where I was. Nasa ilalim ako ng
kuweba, sumisilong sa sinag ng araw kanina. Ngayong palubog na ang araw, hindi na
iyon gaanong masakit sa balat.
"Pinatawag na ba ako dahil sa kasalanan ko?" iritado kong patiuna.
"What happened?" he asked.72
Umirap ako. Sa lalaking ito pa talaga ako mag papaliwanag, e, alam ko namang
masisiyahan yata ito kapag ipinatapon ako sa buwan.167
"Bakit? Ano pa bang sinabi niya?" mataman kong tanong pabalik.1
"Ang sasabihin mo ang hinihintay ko, Cian."322
Kinabahan ako dahil pakiramdam ko talaga alam ko na ang mangyayari. My parents call
me every night before I sleep. Mamaya, magsasabi na ako na uuwi na ako. Hindi ko na
mahihintay pa si Orianne. Pagagalitan ako rito at pag-iisipan na ng masama at hindi
ko kaya iyon. Lalo na dahil alam kong may dahilan ako.25
"And would you believe me over your cousin, Uriel?"21
Natahimik siya. Umirap ako at tumingin na sa dagat. Ang walang hanggang hampas ng
alon ay hindi tumitigil kahit ilang beses itong itinutulak palayo ng
dalampasigan.28
"Mahinhin si Mariana mula pa noon."407

I rolled my eyes. Nag-iinit na ang sulok ng mga mata ko but I didn't dare shed a
tear for this.17
"Kaya gusto kong malaman kung ano ang masasabi mo."
"Mahinhin si Mariana? That's why it will be hard to believe if I explained

anything, right?! You're already accusing me so why should I explain? Para lang
akong tanga kung ginawa ko 'yon."124
"Mahinhin si Mariana sa pagkakakilala ko, Cian. Pero hindi naman kami laging
magkasama kaya hindi ko rin alam kung ano ang totoo. It would really help a lot if
you tell me what happened in your point of view."105
Natahimik ako sa sinabi niya. Hindi siya nagsalita. He waited for me to say
anything but I am still trying to find the right words to say.
Kung mayroon man akong naisip, nabitin din nang lumapit siya at tumabi sa akin sa
kuweba. May distansiya pa rin sa amin. Hindi ko na kailangang umusod para maging
kumportable dahil hindi niya naman isinaga iyon. It's just that he watched me
closely while I was watching the horizon in front.21
"You like Ambrose." It wasn't even a question.44
"Gusto ko siya pero hindi ako ang naglagay ng love note, Uriel. Ni hindi ko nga
alam na may ganoon. We're not even sure if she's telling the truth, anyway."
"Gusto mo si Ambrose? Na ano?" kumunot ang noo niya.122
I rolled my eyes again. "As a person. A friend. What else do you think?"
"Not a boyfriend?"84
I snorted. "I just met him. You really think I'm that kind of girl?" iritado kong
baling sa kanya.28
He sighed and shrugged.7
"Sino ba ang gumawa noong bigay mo?"9
"Si Senyora."94
"Si Mama?" maagap na tanong niya.45
Now would he believe me? Pero hindi ko rin naman alam kung may love note nga ba.
Totoo kaya ang sinabi ni Mariana?
"So you dragged her to the dirt because you got pissed for-"11
Binalingan ko kaagad siya. "Nag-offer siya na itulak ang swing. Pumayag ako pero
kalaunan, masyado nang malakas kaya pinapatigil ko siya."13
Uriel looked at me intently, his eyes widened a fraction while I continued the
explanation.3
"She called me a whore for liking her brother and being engaged to you at the same
time. Tinulak niya ng malakas ang swing kaya sinubukan kong patigilin! I was scared
but she wouldn't stop so I held on to anything. Nahawakan ko siya at kalaunan
nakaladkad. Kaya ganoon ang nangyari!"43
Nagtaas siya ng kilay. Inirapan ko kaagad dahil pakiramdam ko hindi niya
siniseryoso ang sinabi ko.8
Binaling ko agad ang mga mata sa dagat.
"If you don't believe me then tell my parents and do whatever's necessary. Uuwi na
ako sa amin."106
"Wala namang malalang sugat si Mariana. Kaunting galos lang sa baba at napputikan
ang damit kaya umuwi na sila ni Ambrose."105
Hindi ako nagsalita.
"Naitawag na rin kay Mama ang nangyari. Pauwi na siya at tinawagan na rin si Tita
Jimena, ang mama ni Ambrose at Mariana. Wala namang problema. At sa huli, kumalma
na rin si Mariana."174
I sighed. Inaamin ko, medyo naibsan ang kaba ko roon. Pero masama pa rin ang loob
ko.
"Pagkauwi ni Mama, itatanong ko sa kanya ang tungkol sa sinasabi ni Mariana na love

note. For sure she has her own answers to that."24
My eyes remained on the horizon for a long time. Hindi na rin naman nagsalita si
Uriel pero panay ang baling niya sa akin.5
Kalahati na ng araw ang nakalubog nang muli siyang suminghap.1
"Umakyat na tayo. Nakauwi na siguro si Mama. Maggagabi na."9
I sighed and agreed. Tumayo ako at lumakad na. Tumayo na rin siya at sumunod na sa
akin paakyat sa mansiyon.
Inaamin ko, nawala nga ang pangamba ko sa katahimikang dala kanina. Uriel didn't
say much, just the needed information about Ambrose and Mariana. Wala na nga sila
sa mansiyon at kahit paano, masaya ako na kaunti lang ang galos ni Mariana kahit na
tinakot niya ako kanina.
"Anong nangyari?" pababa si Senyora sa engrandeng hagdanan.8
Nakasunod si Uriel sa akin pero nilagpasan niya ako nang nakita ang ina pagpasok
namin sa bulwagan.
"Mag-usap tayo, Mama," anito.164
"Huh? T-Teka lang at I want to check Lucianna..."303
Nilagpasan ni Senyora si Uriel at dumiretso sa akin. Hinawakan niya ang magkabilang

siko ko at parang naghanap ng kahit anong galos sa aking katawan. I felt relieved,
too. I thought she'd change her opinion of me after that incident. Pamangkin niya
ang ginawan ko ng masama kaya natural iyon.111
"Senyora, hindi po ako napano. Si Mariana 'yong galos."13
"Pero ikaw? Baka may masakit sa'yo?" pag-aalala ng ginang.398
"Mama, mag-usap muna tayong dalawa sa study."7
"Ano pang pag-uusapan natin, hijo?! Nakapag usap na tayo sa cellphone at alam ko na
ang nangyari!" giit ni Senyora.37
Uriel looked at her mother's face with weariness and slight annoyance.3
"Alam ko na na aksidenteng na kaladkad ni Cian si Mariana! Hindi naman sinasadya ni

Cian 'yon kaya ba't ka nagagalit?!" she accused her son.355
"Hindi ako galit. Pero gusto ko lang malaman ang tungkol sa ibinigay mong pagkain
kay Ambrose na may sulat pa yata."32
Senyora's eyes widened. Her lips trembled a bit as she stuttered for her answers.
Nilingon niya ako at tumawa siya.74
"B-Bakit? W-Well, I slid a small note saying thank you to Ambrose for helping you
two back in Caticlan! W-what about it?"58
Ngumisi si Senyora sa akin. I swallowed hard. Maybe Mariana didn't read the note
and justg assumed that it's a love note.3
"Iyon lang ba talaga ang naka sulat, Mama?"5
"Oo naman, hijo!" iritadong baling ni Senyora sa anak.18
"Where is it written then?"
"W-Well, sa matching na... uh... card of the container."9
"The container is heart-shaped. Ganoon din ang card, Mama?"11
"Obviously, Uriel! Matching nga, hindi ba?" iritadong baling ulit ng ginang.843
Uriel's eyes sharpened. Mabilis naman akong hinawakan ni Senyora at dinala sa

malapit na sofa.
"You must be worried and exhausted, hija. Halika at magpahinga ka muna rito.
Malapit na ang hapunan."4
Sumunod naman ako. Uriel hovered but I noticed that he's looking at his mother
critically.28
Naglapag ang mga dumating na kasambahay ng tsaa at kung ano ano pang minatamis sa
lamesa. Uriel leaned his side on a hardwood cabinet and crossed his arms. Nakatitig
pa rin siya sa inang natataranta sa akin.47
"Huwag ka nang mag-alala, hija. Nakausap ko si Jimena at ayos na naman si Mariana.

Aksidente lang ang nangyari kaya huwag mo na masyadong isipin iyon."5
"Tinakot siya ni Mariana sa swing dahil inakala ni Mariana na may gusto siya kay
Ambrose. There must be something else in the note that made Mariana think that way,
Mama..."
Tumawa si Senyora. "The kid is sheltered. She won't understand, Uriel. Kapag may
puso, iisipin agad na may gusto-"88
"Bakit ba kasi binigyan mo pa si Ambrose ng ganoon, Mama?"20
"Well, it's a thank you gift because he helped Lucianna!"2
"Ako at si Cian ang tinulungan niya kaya bakit hindi mo nilagay na galing sa akin
'yong card na iyon?" iritadong sabi ni Uriel sa ina.327
Nagulat ako. Umiinom akop ng tsaa at muntik nang lumabas sa ilong ko ang tubig nang
maisip na galing kay Uriel ang heart shaped note. And to Ambrose!719
"At bakit sa hugis puso na lalagyanan? Can't you put it in a square shaped
container? It's still a thank you gift that way, Mama. No need for the note,
too!"47
"Maganda ang lalagyanang puso, Uriel kaya bakit mo ba pinag-iinitan iyo-"28
"Because you gave Ambrose things, and put Cian's name on it even when she didn't
intend to! This happened because of that!"66
Nataranta lalo ang ginang. Nalilito na siya at hindi alam ang gagawin kaya sumingit
na ako.6
"It's okay. I was thankful to Ambrose po. At ayos lang sa akin na binigyan siya ng
ganoon-"1
"Really? A heart shaped container with a note?" Uriel looked at me, his annoyance
for his mother is now directed at me.145
"Hindi iko na uulitin iyon, okay? Hindi ko naman alam na ganito ang mangyayari,
hijo," si Senyora sabay hawak sa kamay ko.15
"She wanted to leave Costa Leona because of what happened, Mama."369
Napatingin ako kay Uriel. Hindi ba gusto niya akong lumipad sa buwan? Bakit
parang...429
"Naku, hija! Inimbitahan ko na si Orianne next week! Tamang tama sana kaya please,
huwag naman!"262
Hawak na ng dalawang kamay niya ang isang kamay ko. Ibinaba ko ang tsaa at
ipinatong na rin ang kamay ko sa kamay niya. Kani-kanina lang, nag-aalala ako.
Ngayong nakitang hindi naman galit si Senyora at si Uriel pa ang galit sa kanya,
parang naawa agad ako.8
"And you said you liked pageants, right? I invited the town's pageant here to take
photos before the preliminaries! Kaya huwag naman, hija. Malulungkot ako."120
"Hindi naman po, Senyora. Natakot lang ako na baka magalit kayo dahil sa ginawa
ko."3
"Naku, hindi!" agap niya sa nanlalaking mga mata.304
Ni hindi ko pa na-explain ng buo ang nangyari pero sinabi niya na kaagad na hindi
siya magagalit. She immediately believed Uriel. Mas lalo lang tuloy akong
napayapa.21
"It's all my fault. Kaya sana mapatawad mo ako, hija. Hindi ko sinasadya iyon at
hindi ko naman gustong mangyari 'to."38
Tumango ako at bumuntonghininga.
"Pinagalitan ka ba ni Uriel?" she asked in a sharp tone then glanced at her son.73
"Hindi naman po."1

"Mabuti naman."
Kahit paano, maayos naman ang naging takbo noon. Pagkatapos ng hapunan, nakinig ako
sa tawagan ni Senyora at ang ina ni Ambrose at ni Mariana na si Donya Jimena.
Mariana is already sleeping and she assured Senyora that it's alright.57
Pagbaba ng tawag, muli akong kinausap ni Senyora tungkol sa nangyari. Umakyat na

naman si Uriel patungo sa study samantalang naroon pa kami ni Senyora sa sala.
"Alam mo hija, huwag kang mag-alala. Hindi ko na muna iimbitahan si Mariana at

Ambrose dito."42
"Ba't naman po?" he sounds a bit malicious. Pamangkin niya ang mga iyon kaya hindi
ko alam bakit ganito naman siya.1
"I don't really like their family that much andd Mariana is very sheltered. Kaya
wala masyadong alam sa mundo. Kaya huwag kang mag-alala."581
Hindi ko alam kung pampalubag-loob lang ba ni Senyora iyon o iyon talaga ang tingin
niya sa mga Zaldarriaga. Hindi naman maganda ang first meeting namin ni Mariana
pero ayaw ko siyang husgahan dahil doon. To hear Senyora's remarks about them means
there's something about it. Kasi siyempre, matagal na niya itong kilala.74
Ipinagkibit-balikat ko na nga lang iyon dahil baka nga naman pampalubag-loob lang
iyon ni Senyora.
Umakyat na ako kalaunan sa kuwarto. Nagpasya akong ikuwento na lang kay Mama ang
nangyari pero hindi ko na sinabing ginusto kong umuwi dahil doon. It's nice to know
that Senyora Domitilla is on my side and the brute was kind of sensible.2
I was brushing my hair. Binaba ko na ang tawag nang bumukas ang pintuan ng
connecting room.42
Nagkatinginan kami ni Uriel. Madilim na sa banda ko at ang ilaw na lang ay ang sa

bed table lamp, ang nasa pintuan, at sa bathroom.3
I rolled my eyes when he stopped. Nakatingin siya sa akin habang kaharap ko ang
tukador. Exposed na naman siyempre ang upper body niya at nakaputing kakarampot na
tuwalya ang ibaba.52
"Maliligo lang ako," he said defensively because of my frown.12
"Hindi pa ba naayos ang banyo mo?"8
"I wouldn't come here if it's fine, Cian," pilosopo pa.137
Buti na lang tapos na akong maligo kaya nagpatuloy ang pagbrush ko ng buhok.
Pumasok na siya sa banyo at naisip kong ayaw ko namang matulog ngayong nalalamang
nasa banyo pa siya.
Hindi naman siya nagtagal doon. After a few minutes, he went out. His hair is now
wet. Nakatapis na ulit ang puting tuwalya sa kanyang baywang. He even had the guts
to check his face on the mirror near the door kaya tumayo na ako at binaba ang
suklay.144
"Bakit daw hindi pa naaayos ang banyo mo?"
"Hindi ako nagtanong. I assumed it's fixed but I realized it isn't."19

"Pinapuntahan na ba ng tubero?" tanong ko at dahan-dahang lumapit.
Kumunot ang noo niya nang nakitang wala akong pag-aalinlangang lumapit sa kanya.
Oh, please, Uriel. The only difference with your body and my brothers' is the
complexion. Theirs were milky while his were honey-colored.138
His weight slightly shifted, parang ipinapakita sa akin ang katawan niya. Akala
niya naman masisindak ako.439
Lumapit ako sa kanya at hinarap ang pintuan.2
"Patingin nga ng banyo mo?"44
"Bakit? Tingin mo ba nagisinungaling ako?"3
"Ang yaman n'yo tapos tubero lang, ang bagal? You probably have a maintenance
workers here in your mansion. Imposibleng hindi aayusin ang kuwarto ng
senyorito."132
"Tss. After you, then!"15
He opened the door. Pumasok ako at natanaw ang kabuuan ng kuwarto.
Mas malaki ito kaysa sa kuwarto ko. It's like a master's bedroom. It's very clean,
and I meant it. Mas malinis pa sa kuwarto ko. Ang mansiyon nila ay puno ng
antiques. Ganoon ang mga muwebles sa kuwarto niya pero may halo itong pagka
moderno. He mixed his own modern and convenient things in a room that's supposed to
be classic.4
Nagtagal ang tingin ko sa painting na nasa tabi ng binata. My ugly painting of him
was already framed.776
Tinabunan niya ang tingin ko at nagtaas siya ng kilay.12
"Dito ang banyo," sabay muwestra niya sa kaliwa ko, pinipigilan ang pagtingin ko sa
painting.4
Iginiya niya ako sa banyo. He turned on the light and opened the door.2
His bathroom is as huge as mine. Ang tapat naman nito ay ang walk in closet, kung
nasaan siya ngayon at nagbibihis. Hindi ko na nilingon at inabala ang sarili sa
banyo.
I went inside and turned on the faucet for the sink. Walang lumabas na tubig. I
tried to flush his bowl, ganoon din.34
Nilingon ko ang bathtub na may shower at lumapit na roon. Sinubukan kong buksan ang
gripo at wala rin.3
Uriel appeared on the doorway. Nasa ulo niya na ang tuwalya at nakapantulog na ang
shorts. His upper body though was still exposed.43
"See?" hamon niya.1
Bumalik ako sa lababo at binuksan ang ilalim noon. Bukod sa mga bagong tuwalya at
iilang toiletries, sa kabilang pintuan ay nakita ko ang tubo. I squatted and
narrowed my eyes at it.26
Uriel squatted beside me, too.20
"Hindi ka ba marunong nito?"
"Hindi ako tubero."433
I slowly looked at him ridiculously. Mayaman naman kami pero siguro dahil may
dalawang kapatid akong lalaki, medyo may ideya rin sa mga ganito. This man seems
spoiled with the Mercadejas money or something.59
I clicked some of the switches on it.1
Nagkatinginan ulit kami ni Uriel. Tumayo siya at binuksan ang gripo pero wala pa
rin naman.
"Pinatingin na siguro ni Mama iyan at baka hindi pa nalalaman kung saan ang sira,"
ani Uriel.2
Hindi nga lang ako nagpadala sa sinabi niya. Pinagpatuloy ko ang pagkakalikot doon
at kung ano ano nang switch ang ginawa ko.45
Uriel tried to open his shower too and after a few minutes, pawis na pawis na ako.
Malapit na akong sumuko.
Nagtaas siya ng kilay, nakaupo sa ledge ng bathtub niya habang pinagmamasdan akong
hirap. He looked like a king waiting for a servant, that's me, to finish the job.43
"I told you it's broken. You really think I didn't try that?"1
I smiled with sarcasm. "Tingin ko ayos na sa'yo makishare sa akin."11
"Anong problema? It's not like we're going to take a bath together."268
I groaned and tried to click some of it again. Pareho kaming nagulat nang umagos
nga ang tubig sa gripo ng lababo at shower niya! Problem solved!435
He turned the faucet off and looked at me in awe. Mayabang akong ngumisi, pawis na
pawis pa rin.194
"See?"24
He tried to flush the toilet now. Gumagana rin.42
"Sasabihin ko kay Senyora bukas na naayos ko na ang tubo sa banyo mo!" excited kong
sinabi.
Kabanata 10
242K 15.3K 21.3K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 10219
Act33
"Naayos ko nga po pala kagabi ang tubo sa banyo ni Uriel, Senyora," I said while
we're eating our breakfast.88
Muntik nang naibuga ni Senyora ang kape na iniinom pagkatapos kong sabihin iyon.554
Natigilan ako saglit. Kumunot ang noo bago sumulyap kay Uriel na nagpatuloy lang sa
pagkain.1
"Hija? Anong sinabi mo?" she asked, still shocked.37
Pinunasan niya ang kaunting kape sa baba. Pino ang galaw at hindi makangiti ng
maayos sa akin.1
"Kagabi po, pumunta ako sa kuwarto ni Uriel para tingnan ang tubo ng lababo niya.
Noon kasi sa bahay, na stuck ang drain sa lababo at ako lang din ang nag-ayos. Kaya
sinubukan kong ayusin iyong sa banyo ni Uriel. May tubig na po sa banyo niya."112
"W-Well, that's great! Great news!" napakurap-kurap siya.266
I smiled. Sumulyap siya kay Uriel na wala namang pakialam sa nangyari. Doon na siya
sa banyo niya naligo kanina bago bumaba rito.3
"Kaso lang, hija," Senyora slightly leaned on the table.
Nagaya ko tuloy para mas makinig pa ng mabuti kay Senyora. Naningkit ang mga mata
ko.40
"Mukhang nahirapan pa naman ang tubero noon. Nasa tubo daw sa ilalim. Kaya ano bang
ginawa mo at baka lumala iyong problema kung hindi pala iyon ang totoong dapat na
ginawa?"627
"P-Po?" kinabahan ako bigla.84
Oo nga naman. Ang ginawa ko'y pinagchi-check ko lang ang mga switch doon. Hindi ko
naman sigurado kung tama ang ginagawa ko pero iniisip kong tama lang dahil umagos
nga naman ang tubig sa mga gripo.
"Uh, iyong sa ilalim po na switch. Pinag-o-on ko lang po ng paulit-ulit 'yong

iba't-ibang switch doon. Hindi po kasi ako sigurado pero umagos iyong tubig sa
gripo kaya iniisip kong ayos na."
Ngumiwi si Senyora. "Naku! Sana lang hindi lalong nasira iyon!"212
My lips parted. I looked at Uriel who seems unbothered by the topic. Banyo niya ang
nasira ko kung tama si Senyora pero parang wala lang sa kanya!60
"P-Po?"5
Bumawi ng ngisi si Senyora. "Huwag kang mag-alala. Ipapacheck ko sa tubero. Siya na

ang bahala roon."91
I nodded, a bit relieved but still scared. Baka nagkasala pa ako rito!27
"Magagaling naman ang maintenance namin dito. Kahit mahihirap na sira, nagagawan ng
paraan. Iyon nga lang, natatagalan dahil maingat sa mga tubo ng bahay."42
I sighed and nodded again, very attentive.9
"Kaya sa susunod, hayaan mo na ang mga sirang tubo, hija. Ang tubero na ang bahala
at baka mas lalo pang masira."82
"Sana naman hindi ko nasira lalo iyon."15
Pagkatapos mag breakfast, narinig kong magtatrabaho si Uriel. At dahil wala naman
talaga akong schedule sa araw na iyon, naisipan ko ring pumunta sa study para
tingnan ang mga brushes at mag isip ng puwedeng ipintura.1
Kapapasok ko pa lang sa study, nagkatinginan kami ni Uriel. He looks busy with some
phone calls and the papers he's reading. Nag-angat nga lang siya ng tingin at
tinanaw akong pumunta sa sofa, malapit sa easel.10
Kauupo ko pa lang nang may kumatok. Nakatingin ako sa pintuan at nakita ko si

Senyora Domitilla. I glanced at Uriel who now put his phone down.1
"Pupunta ngayon ang organizer ng pageant at mga candidates, hijo. Samahan mo akong
humarap at ikaw naman ang magiging judge sa preliminaries."26
YOU'LL ALSO LIKE

Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
1K
24
Skies. ??
3.8M
143K
one...
15.2M
905K
nasanay na...
Poems about...
95K
454
Pieces
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
Uriel looked annoyed at his mom's request. Tahimik ko namang pinagmamasdan ang mag
ina.9
"It's not yet the preliminaries. You can do it yourself, Mama."11
"Pero siyempre, gusto ka ring ma meet ng mga organizers. At isa pa, aayusin ko ang
pagkaing ihahanda para sa mga bisita."
Uriel looked like he was losing his patience. Pero sa huli bumuntonghininga.47
"Alright."2
"Hija, dito ka na lang siguro muna. Magpipinta ka ba? May aasikasuhin lang kami sa
baba."5
Uriel left his table. Lumapit na siya kay Senyora at agad naman siyang sinabihan
nito ng mga kailangang gawin.
"They can shoot downstairs sa dancehall, and that's it. They can't enter the rooms
or go upstairs. Hanggang hagdanan lang sila at sa labas. Kung gusto nilang bumaba
sa beach, walang problema."23
Lumabas na ang dalawa habang nakikinig si Uriel sa mga bilin ng ina. I stayed in
the study and stared at my blank canvas.1
Ilang saglit kong ginala ang mga mata ko sa paligid para maghanap ng maipipinta
pero lumilipad ang isipan ko sa mga bisita sa baba.
I went to the bookshelves to check the book. Binuksan ko ang mga kinuha ko habang
nakatayo pa sa harap ng shelf. Kaya lang, hindi pa rin ako mapakali. Wala akong
maipinta at wala naaman akong mapag-aralan sa mga libro kaya minbuti kong lumabas
na.
Pagkalabas ko sa study, narinig ko agad galing sa balkonahe ang iilang hiyawan.

Imbes na umikot at bumaba, nilapitan ko iyon.2
That balcony stretched and is facing the whole yard. Naroon nga ang mga candidates
ng pagaent, naka full make up ang mga ito at naka Filipiniana na iba't ibang
kulay.3
Uriel was talking to a fat guy, probably the organizer. Sa tabi naman nito ay isang
photographer. Nagkalat din ang mga bading sa paligid, at base sa natatanaw ko,
tumutulong sila sa pag-aayos ng damit, make, up at buhok, ng isang kandidata. Each
of the candidate probably had one. There were twelve girls, at sa ganoon o higit
din halos ang bilang ng mga taga ayos.40
I don't get to see things like these. Sa Romblon lang tuwing may piyesta at masaya
akong nanonood. Sa Manila, kung mayroon mang ganito, hindi ko napapanood. And the
national pageants, I don't watch it much too because nobody in my family likes it.
"Nandito ka lang pala, hija," si Senyora na nasa likod ko.1
Nilingon ko siya at ngumiti ako1
"Opo. Bababa sana ako para manood pero meron na pala rito," sabi ko.
Pinasilong ang ilan sa kandidata. Labing dalawa yata ang lahat at sinamantala nila
ang isang mayabong na halaman sa hardin para isa-isang kuhanan ng picture.1
Ang mga sumilong ay napalapit kay Uriel. Nakita kong kinakausap ng nag-aayos sa
kanila si Uriel at sumasagot naman ito. I even saw the candidate slightly putting
her hair behind her ear as she talked to Uriel. I smirked. He must be a big catch
to the townspeople. Probinsiya ito at ang mga Mercadejas ay matunog sa buong bansa.
Kahit ang mayayaman sa Maynila, pinag-aagawan sila.72
"Katatapos ko lang sa baba. Dinalhan kita ng inumin at pagkain," ani Senyora sabay
pakita sa inilapag na tray ng kasambahay.34
Tanghalian na nga pala. Iyon siguro ang hinanda ni Senyora sa baba para sa mga
bisita.
"Dito na tayo sa balkonahe kumain."1
"Ang mga bisita po?"
"Kapag natapos na nila iyan, susunod na sila sa hinanda ko sa likod. Hayaan mo na.
Halika at umupo rito..."1
Naupo ako pero hindi natanggal ang tingin ko sa mga sumilong na kandidata. Kinausap
ni Uriel ang mga ito. Kahit na pormal ay nakikita kong tumatawa naman sa biro ng
mga dalaga at bading na kumakausap.6
Though I think he's stern at times, I figured that he's sociable. Isa sa
nakapagdagdag kung bakit hindi ko siya gaanong magustuhan. Pakiramdam ko kasi tuso
siya. Marunong makihalubil at makisama, kaya mas lalong maraming nabobola at
nagkakagusto. Hindi pa kasama riyan ang guwapong mukha at matipunong katawan, yaman
at apelyido.30
"Jealous?" Senyora asked.517
Napasulyap ako sa matanda. Hindi ko namalayan na kanina niya pa ako pinagmamasdan.

May makahulugang ngiti sa labi niya.18
Umiling ako at iniwasan na ang pagbalik ng tingin kay Uriel. Nagpatuloy na lang ako
sa pagkain.
"Po?"9
"Sa magkapatid, si Uriel ang mas nakikihalubilo. Pikon ang Kuya niyan kaya
naiintindihan ko kung magseselos ka tuwing nakikita siyang may nakakausap na ibang
babae."482
I can't believe that the Senyora just said that! Me? Jealous? Why?18
"Po?" Tinawanan ko na lang iyon. "Hindi po ako nagseselos. Natutuwa lang ako sa mga
kandidata."28
Umismid si Senyora at binaba ang iniinuman. Nanatili ang mga mata niya sa pagkain.
Ganoon na lang din ang ginawa ko at nagsimula nang kumain. Mag iisip sana ako ng
papuri nang bigla siyang nagsalita ulit.26
"Sa ilang araw mo rito, wala ka ba talagang nararamdaman kay Uriel?"77
"Hmm." Nag-isip pa akong mabuti dahil hindi ko naman puwedeng sabihin na wala agad.
"He's not that bad but..."2
"But?" namilog ang mga mata niya, uhaw sa sasabihin ko.28
"I think he's not my type, Senyora."256
Kumunot ang noo niya. "Ano ba ang tipo mo, hija?"4
Let's see. Can I just say a normal guy? He's not my type because I think he's
really too much to take in. Para bang hindi ako mapapanatag sa kanya, bukod pa sa
hindi rin kami magkasundo.24
"'Yong makakasundo ko lang po sana."2
"Hmm. Kakakilala n'yo pa lang naman kaya we can't say it yet."51
Napatingin kaming pareho sa baba dahil sa ingay ng mga bading. One candidate held
out her hand for Uriel. Iyon ang dahilan ng hiyawan nila. Tinanggap naman ito ni
Uriel. Ngumisi ako.40
"So are you saying that if he likes any girl... right now... say... isa sa
candidates, ayos lang sa'yo?" si Senyora.34
Tinawanan ko ulit iyon. "Bakit naman po hindi?"9
"Really? No hard feelings? Even a bit, hija?"70
Hindi ko na alam bakit pa ako tinanong ni Senyora nito. Nilingon ko siya, nanliliit
ang mga mata pero sinagot pa rin naman.1
"Really po. Wala."34
She smirked.400
Pagkatapos naming kumain at pinaligpit na ni Senyora ang mga pagkain sa balkonahe.

Hindi pa yata kakain ang mga candidates dahil tatapusin nila ang shoot nila.
Narinig ko, nasa bulwagan na sila at huling shoot nila para sa araw na iyon.1
Bumaba na naman si Senyora para i-check ang mga pagkain ng mga bisita. Bababa na
rin sana ako kaso sa barandilya pa lang, maganda na ang tanawin. At dahil isa isa
na naman silang nag po-photoshoot sa hagdanan, nanatili ako sa gilid habang
pinagmamasdan ang lahat.2
Kausap na ni Senyora ngayon ang organizers at may ipinalapit itong kandidata. Uriel
looked bored behind the photographer. Ang ibang kandidata na inaayusan, nasa likod
niya at kinikilig.34
He then glanced at me. Nahanap niya ako at nagtagal ang tingin niya. Walang
ekspresyon ko siyang tiningnan bago bumaling ulit sa mga babae.73
Ilang araw iyon bago ang preliminaries. Narinig ko na iniimbitahan si Senyora pero
aniya'y wala raw siya noon kahit na sa pagkakaalala ko ay ayaw niya talaga sa
pageants. She finds it tacky. But oh well.3
Sasamahan ko si Uriel sa preliminaries. He always looked bored whenever we talk

about it while eating. Parang ako lang ang medyo excited doon kaya naman maaga
akong nagising sa weekend.
I wore a short black dress with small yellow flowers printed on it. Kinuha ko ang
isang ruffled cardigan to pair because it's spaghetti strapped. Suot ko iyon bago
bumaba sa hapon na iyon pagkatapos kong mag siesta para lang may lakas mamaya.46
"Uriel!" tawag ko dahil naroon pa siya sa kuwadra.5
Nag-aayos pa siya ng kabayo at madungis pa samantalang isang oras na lang ay

magsisimula na ang preliminaries. Hindi naman malayo ang court daw na pagdadausan
noon pero ang makitang kailangan niya pang maligo, ay nakakabagabag sa mga oras na
ito.7
"Mag-ayos ka na! Isang oras na lang!" sabi ko habang nagpapatuloy pa siya sa pag-
aayos sa kabayo.10
"Isang oras pa pala... Liliguan ko pa ang isang kabayo," he said boredly.152
Lumabas ako at lalapit na sana sa kuwadra. He looked at me, annoyed that I am

trying to come nearer.1
"Huwag ka nang lumapit dito, maputik, Cian!" aniya at inabangan ako sa putikan
dahil umaamba akong tatalon.49
"Matatagalan ka kapag magliligo ka pa ng isang kabayo!"1
"Puwede naman akong pumunta na pagkatapos-"
"Ang dungis mo! Formal event 'yan! Mag ju-judge ka!"136
He groaned and put the brush back on the bucket.3
Siya na ang lumapit sa akin. Sinulyapan niya ang suot ko samantalang sinisimangutan
ko siya.8
"Magbihis ka na do'n! Baka ma late pa tayo!" utos ko.10
"Baka gusto mong ikaw na lang ang mag judge? Mas excited ka pa sa akin."177
"Ni hindi ka nga excited, e."2
"Why would I be?" he said boredly and started walking towards the mansion.25
Sa sala ko siya hinintay. Hindi ako mapakali dahil iniisip kong naliligo pa siya at
nag-aayos. Matatagalan iyon. Mabuti na lang at mabilis naman yata siyang kumilos.
Hindi pa nagtatalumpong minuto, pababa na siya.
He looked dashing. His hair is still damp from the shower, naamoy ko saglit ang
bath gel ko pero hindi ko na gaanong inisip pa. Naka puting dress shirt na naka
fold hanggang siko, at khaki na pants at brown shoes.169
"Let's go," I said.
Itsura niya parang napipilitan. Kahit na alam ko namang natutuwa rin naman siya
dahil magagandang babae iyong iju-judge niya mamaya sa competition.25
He sighed. I went inside his car and glanced at him. Nag-aayos pa siya ng buhok.
"Wala si Senyora kaya ako na ang nagpapaalala sa'yo."
"Hindi naman ako paalalahanan ni Mama rito. Hindi niya naman gusto ito."2
"You've got a point pero responsibilidad iyan kaya kailangan mong siputin ng
maayos."
"You like it so much, huh?" he said as he started the engine.1
"Bakit? Ayaw mo ba? Such pretty girls, Uriel."94
Kumunot ang noo niya at nilingon ako.
Ngumisi ako dahil nakasimangot siya, parang iritado na naman. "Tss."48
Humalakhak ako, hindi masyadong maintindihan bakit iritado ito e totoo namang
magaganda nga ang babaeng iyon.3
As expected, the production was really low cost. Nasa court lang ng barangay hall
gaganapin iyon. May mga taong nakaupo na sa hinandang upuan pero nasa pinakaharapan
ang long table para sa tatlong judge, kasama na si Uriel.3
Lumabas ako ng sasakyan niya at pinagmasdan ang maraming bata na naglalaro sa

gilid. Maingay na dahil sa tugtugin. At may iilan nang nakaupo sa mga upuan. I
smiled. This is like Romblon but with a bigger production. Doon kasi, maliit ang
stage sa hall ang gamit. Dito, nagawa pa nilang i-extend ang maliit na stage. They
budget!7
"Dito po tayo, Mr. Mercadejas," salubong ng organizer sa kanya.
"I'm with my fiancee. She'll sit beside me," he said.1.4K
"Huh?" halatang nagulat ang organizer sa sinabi ni Uriel.38
Nilingon ako at agad na umiling. Hindi lang dahil sa sinabi niya, pero dahil na rin
sa request niya.3
"Sige, hindi na. Sa likod na lang ako. May mga upuan naman," sabi ko at mariing
tinitigan si Uriel dahil sa naunang sinabi.
"Pang tatluhan lang kasi iyong presidential table, Sir. Pagtutok ng camera sa inyo
at kapag makita si Ma'am, medyo-"6
"Hindi okay lang na sa likod ako. Sa mga upuan!" giit ko.
"That will be okay. Ano naman ngayon kung makita siya sa tabi ko?" patuloy ni
Uriel.328
I gritted my teeth. This man really knows how to use his power and influence.
Nilingon ng organizer ang lamesa at kitang-kita ko na ang patak ng pawis sa noo
nito.2
Agad kong kinuha ang palapulsuhan ni Uriel at nilayo muna para makapag-usap kaming
dalawa. His eyebrows furrowed as he looked at my hand on his wrist.136
"Hindi kita fiance kaya huwag mo ngang ipagkalat 'yan? At ayos lang ako sa likod.
Pinapahirapan mo pa ang tao, e."56
"Events like this should know how to compromise for the people they invited."28
"Oh my goodness, this is a small event. Formal oo pero halos barangay level lang!"7
He looked at me like I was spewing gibberish words.60
"They don't have enough money for other things."

"Anong pera ang kailangan pa kung pauupuin ka sa tabi ko?"262
"Ayos nga lang sa akin na hindi! Sa likod na ako! Gusto ko naman 'yon, e. Saka
maganda doon kasi makakaalis nang hindi nakikita."
"And you have a plan to go somewhere without being noticed? Saan ka naman pupunta?"
may banta sa tingin niya.132
I groaned.
"We don't have a bodyguard right now. You're my responsibility."25
"Alright! Hindi ako aalis. Doon ako sa likod. Sa unang hilera ng upuan."
Umiling siya kaya tinuro ko iyon. Nilingon niya naman at nang nakitang hindi na
masama ang agwat namin hindi na siya nagsalita.1
"Doon ako. Huwag ka nang mag request ng kung ano ano. You're giving the organizers
a hard time."3
Mabuti naman at sumuko siya. Nagpatuloy na kami at iginiya siya sa gitnang upuan ng
presidential table. Ako naman, nasa pinaka unang upuan din sa audience. He glanced
at me but was distracted by the judges who arrived. Nagbatian sila pero patuloy ang
sulyap niya sa akin na para bang maglalaho ako kung hindi niya babantayan.125
Napapatingin tuloy ang matandang kausap sa akin. Ngumiti ito, isang pamilyar at
kilalang tao. I smiled back but they continued chatting.8
Malapit nang magsimula at pakiramdam ko mababali na ang leeg ni Uriel kaka balik ng
tingin niya sa akin. I shook my head after he glanced at me for the millionth time.
Ang unggoy na 'to, baka mamaya ganyan ang gawin niya buong gabi.851
Hindi ko na napansin noong nagsimula na. I was amazed by the spectacular dance
presentations of the locals. Lumubog na ang araw at dumilim na roon pero may mga
lights naman na tamang tama para sa pagaent.4
Natawa ako sa pagpapatawa ng host at namangha sa suporta ng mga tao roon sa bawat
kandidatang nagpakita. Mas lalo kong nagustuhan dahil talent competition iyon ng
buong pageant. I would love that more than a swimsuit competition.2
Sa unang apat na kandidata, nagpakitang gilas ang mga ito sa sayawan. At halos
lahat yata ng ipapakita nila ay ganoon. Wala namang problema iyon pero napuna agad
ng isang matandang babae na judge. Gobernador daw iyon ng lalawigan kaya nakinig na
lang ako.
Patuloy naman ang sulyap ni Uriel sa akin. Napatingin lang naman ako sa banda niya
dahil nakikinig ako sa sinabi ng gobernador. I shook my head at him. He looked at
his paper and pursed his lips.78
Mabuti na lang at nang nagsimula ang mga sunod na kandidata, may iba naman palang
iba anhg talent. Isa sa pinakamaraming fans doon at isa rin sa pinakamaganda ay
nagpakitang gilas sa pag arte.1
"I'll need a volunteer to act as my husband. Can I ask Mr. Mercadejas, please?" the
candidate said sweetly.709
Humiyaw ang manonood. Natawa ang gobernador at bumaling kay Uriel. Tinapik nito ang
balikat ni Uriel. Ngumisi naman ako dahil mas lalo lang akong nalibang.82
Umiiling na ang unggoy. Nakangiti pero sa iling niya'y animo'y diring diri na.701
"The heck is your problem?" I whispered to myself. "Do it. The people are
happy..."27
Binigyan ng microphone si Uriel. Akala ng lahat tatayo siya pero nanatili siyang
nakaupo.1
"I'm sorry, you should get someone else," he said.130
I gritted my teeth. Nalungkot ang audience at natanaw ko ang itsura ng kandidatang

medyo napahiya at naiiyak. Nanginig pa ang labi nito bago nakapagsalita at
bumawi.56
"It's just a few minutes, Sir. Wala po kayong gagawin kundi tumayo dito sa harap
ko.9
"I'm with my fiancee. I'm not comfortable in participating in an act."719
Nilingon agad ako ng organizer. Lalo na nang nagpahayag ang audience ng kalungkutan
nila.3
"Fiancee? Mercadejas? Hindi niya naman siguro 'yon girlfriend kaya ayos lang
'yan!"270
"Katuwaan lang naman, e. Hindi totoo!"1
"Mr. Mercadejas, sige na!"
Sa kahihiyan at sa kagustuhan kong magparticipate siya, napatayo ako. I tried to

come near him but he stood, too. Inunahan niya ako at nilapitan kaya palapit pa
lang siya, pinagsabihan ko na.63
"Ano ka ba? Ba't mo sinasabing fiancee mo ako, e, hindi naman?"1
"I don't want to participate, Cian."42
"Everyone is asking you to do it, Uriel! Sige na! Huwag ka nang kill joy diyan! Do
it!"6
"I said I don't want to-"3
"Masaya ang lahat. Baka masira mo ang timpla nila kung hindi mo gagawin. Sige na!"1
Dahil sa pag-uusap namin, hindi ko tuloy namalayan na nasa tabi ko na ang organizer
at nagsasalita na siya.
"I'm with Miss Lucianna Almodovar. Mr. Mercadejas isn't comfortable to do it,
Ma'am. What can you say?"29
Uriel looked at me warningly. I know exactly what to say, though.2
"I have no problem with it. Gagawin niya na raw. Don't worry," I smiled.164
Everyone cheered. The candidate already said her thanks, hindi pa man nagsasabi si
Uriel ng desisyon. Nagtagal ang tingin ni Uriel sa akin, nagdidilim ang mga mata. I
smiled at him and encouraged him to go with the flow.43
And he did. Tinalikuran niya ako at dire-diretsong pumunta sa harap.53
The crowd roared with excitement. The candidate was very happy. Patuloy ang
pagpapasalamat nito. Matagal tuloy bago nagsimula ang talent portion niya dahil sa
hiyawan at excitement ang lahat.1
"Hindi ko sinumbat sa'yo ang maraming mong naging babae dahil mahal na mahal kita!"
she started.707
It's a skit about a wife begging her husband to stay despite his cheating. Uriel
looked at the girl in his poker face. Sinusubukan ko namang kunin ang mood sa
acting ng babae.456
"Walang problema sa akin, mahal. Kung may magustuhan kang iba, magpaparaya ako,
ipahihiram kita, pero hindi kita ibibigay!"223
Everyone was carried away. Hindi ko alam kung dahil ba sa trend ng pagkakaroon ng
kabit iyon o dahil magaling talaga ang kandidata. O baka parehol.54
"Dati pa man, kaya na naman natin ito hindi ba? Kung magsawa ka sa akin, maghahanap
ka ng iba? Ayos lang sa akin iyon, basta bumalik ka. Basta tuwing malamig na gabi,
akin ka. Basta ang uuwian mo, ay ako. Walang problema!"205
Nagpatuloy pa siya. I got carried away too. Everyone was stunned when she cried
real tears. Kahit ako naman naiisip kong matindi ang pinaghuhugutan noon.4
"Mahal na mahal kita, kaya kong tanggapin ang tira-tira mong atensiyon..."124
Nasa tuhod na ni Uriel ang babae ngayon, nakaluhod. Kalaunan unti-unti siyang
tumayo, umiiyak.46
"Mahal na mahal kita. Ikaw lang. Wala akong pakialam kung marami kami sa puso mo,
pero para sa akin, nag-iisa ka," she cried as she caressed Uriel's face.182
Unti-unting lumapit ang mukha noong babae at kitang-kita ko ang nangyari. I saw how
she kissed Uriel passionately. Mabilis lang pero kitang kita ko ang pagdugtong ng
labi nila at ang kaunting lamyos ng halik ng babae.1.7K
Bago pa mailayo ni Uriel ang mukha, lumayo na ang kandidata at yumuko, bilang
pagtatapos ng pagpapakitang gilas niya.17
Everyone cheered. Everyone clapped. Iyon na yata ang pinaka maingay at pinaka gusto
ng lahat. I clapped too.158
"I'm sorry. Na carried away lang, Sir!" ang babae nang naupo ulit si Uriel sa
presidential table.419
"No problem," ani Uriel dahilan ng pag-ingay muli ng mga taga baryo.195
The competition continued but I can hear the murmurs behind me. Galing iyon sa mga
tao.
"May fiancee na raw, hindi ba?"7
"E, hindi ba ganoon naman lagi? Hindi naman magkakatuluyan ang nireto niyan. Baka
si Angeli na ang magustuhan ng batang don!"101
"Oo nga! Madalas pa naman ganyan! Mayaman tapos magugustuhan ang mahirap!
Nakakakilig."236
"At iyong fiancee, malamang mayaman at maarte iyon! Maldita! Kaya aalipustahin si
Angeli! At syempre, dahil mahal na mahal siya ni Uriel, ipagtatanggol naman
hanggang sa palayasin na ng mga Mercadejas ang fiancee!"817
I laughed a bit. They were right, though. Most of the movies and reading material
these days seem to prey on things like that. It's a fantasy so good everyone would
like to live. At maaaring tama sila, hindi nga naman ganoon ka ganda ang ugali ko,
pero hindi ko naman hahadlangan si Uriel kung may magustuhan man siyang iba -
mayaman man o mahirap. The lines are blurred for me.203
"Mukhang nagkagusto na nga si Uriel! Tingnan n'yo, tulala!" usap-usapan sa

likod.365
Napatingin din tuloy ako at nakita ko siyang pinaglalaruan na ang ballpen na naroon
at tulala na nga. I smirked more. It would be interesting then to see him get
serious with someone, huh?
Kabanata 11
209K 15.5K 17K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 11216
Sorry73
Nalibang talaga ako sa pagpapakitang gilas ng mga kandidata. Pati na rin siyempre
sa mga manonood. Pakiramdam ko tuwang tuwa sila rito kahit simple lang ang
produksiyon. It's fascinating.48
Patapos na ang pageant nang napansin kong seryoso na masyado si Uriel at hindi niya
na ako binabalikan ng tingin sa kung nasaan ako. Kanina pa naman iyong nangyari at
ilan na ang nagpresinta pero ganoon pa rin siya.164
Hindi malayo ang scores ng mga kandidata. Pero nang in-announce ang nanalo, hindi
na ako nagtaka. Nag-iisa sa lahat ang gumawa ng acting kaya lamang na lamang siya
sa mga audience. Everyone rooted for her that it didn't shock me that she was
favored as the best talent among them.64
Tumayo na ako at pumalakpak pagkatapos ianunsiyo. Tinawag ang mga judge para sa
pictorials samantalang nag diwang ang audience. Ang iba nga lang sa kanila'y
nagsiuwian na. May staff naman na lumapit sa akin.7
"Sa hall po may dinner na nakahanda. Puwede na po kayong mauna, Miss," ang staff.
"Thank you!"
"Ihahatid na po kita," anito.1
Nilingon ko si Uriel na abala pa sa pagpipicture kasama ang kandidatang nanalo.

Tumango ako sa staff. Gutom na rin ako at hindi na masamang mauna.250
The food in the province is also different from the usual food we serve back in
Manila. Pamilyar din ako sa mga pagkain dito dahil ganito rin naman sa Romblon. At
minsan din, naghahanda ng ganito sa bahay kapag gusto ko.3
I picked up some pieces of lumpia and put it on my plate. Naroon na talaga ako at
nagsimula na rin namang kumain ang iba kaya nakihalo na.253
Maganda rin palang sumali sa mga ganito. Hindi ako gaanong kilala at nagbabatian
ang mga politicians at staff na naroon samantalang tahimik naman akong pumupulot ng
pagkain.58
"Hindi na," I heard from outside.
Tanaw pa ang labas at nakita kong papunta na ang mga candidates sa kung nasaan
kami. Si Uriel ang tumanggi sa imbitasyon ng nanalong kandidata at ng organizer.2
"Ah nandoon po si Miss Cian sa loob, kumakain na."83
He glanced at the hall in front. Nagtama agad ang tingin namin habang nasa harap
ako ng hapag at namumulot ng cupcakes. I waved at him kahit na nakatingin na naman
siya sa akin.226
Sa huli, wala siyang nagawa kundi sumama sa nagyaya. Tapos na akong kumuha ng
pagkain kaya naghanap na ako ng lamesang bakante. Nakahanap naman agad ako. Naupo
ako roon samantalang kadarating lang ni Uriel sa lugar.
He was immediately led to a presidential table, kung nasaan ang ilang politician.
Luminga-linga siya hinahanap ako at nang mahanap niya ako, kumaway lang ulit ako at
nagpatuloy sa pag kain.369
He looked too serious when he sat on that table. Nagkakatuwaan ang mga kasama niya
at may sariling pagkain sa lamesa. Nakita kong naghiyawan ang ibang naroon nang
naupo ang nanalong kandidata malapit kay Uriel. He looked uncomfortable but he
managed to smile at the politicians with him.120
Kalaunan nga lang, tumayo siya. Kumunot ang noo ko habang kumakain lalo na nang
nakitang palapit siya sa akin.18
"Umalis na tayo," he said coldly.56
"Kumakain pa ako. Kumain ka muna doon. Gutom na ako, e!"202
"Mr. Mercadejas," tawag ng isang staff. "Picture daw po kayo na Governor."2
Nagkatinginan kami ni Uriel. I nodded at him to encourage him to go. May pagkain pa
sa bibig ko kaya hindi ako makapagsalita.77
"Doon ka na sa lamesa namin," aniya.36
YOU'LL ALSO LIKE

3.8M
143K
one...
Poems about...
95K
454
Pieces
1K
24
Skies. ??
15.2M
905K
nasanay na...
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
Umiling ako. "Dito lang ako. Sige na, pumunta ka na roon! Para matapos na ang
picture at pagkain, makauwi na tayo."15
Halatang iritado siya pero nakumbinsi ko naman. Tinalikuran niya na ako at

dumiretso na siya roon.50
Kalaunan, muli nang na silang nireto noong nanalo. Naghiyawan ang staff nang
ngumiti kay Uriel ang kandidata.63
"Nandoon ka rin ba sa finals, Sir?" it was a simple question and everyone roared.49
I laughed a bit and saw Uriel's eyes drift on mine. Kanina pa naman siya
nakasimangot pero may kaibang ekspresyon sa mga mata niya ngayon.134
"No. I'm busy."8
"Ah, sayang naman."12
"Oo nga naman, Uriel. Bilang suporta na lang kay Miss Angeli."246
I heard someone muttering about Uriel's fiancee pero nawala rin naman iyon sa lakas
ng hiyaw ng organizer at sa mga sumusuporta. I ate silently. Nawala rin sa paningin
ko si Uriel dahil sa daming nang-usisa at nakihiyaw.12
"Hindi naman daw fiancee iyon. Bakasyunista lang," I heard someone.77
I smirked.81
"Nagagandahan ka ba kay Angeli, Mr. Mercadejas!"51
"Uy bagay kayo! Picture pa!"35
"Na-carried away ako sa acting mo, Angeli!"48
Dumami lalo ang tao. Ganito talaga sa handaan sa probinsiya. Exklusibo man ito pero
may maiimbita pa ring kilala ang ibang staff. At dahil patapos na ako sa pagkain at
ilang mga bagong dating ay walang maupuan, tumayo na ako.10
"Dito kayo."48
"Salamat!"
Dahil hindi naman ako makatayo na lang basta-basta kung saan doon dahil maraming
tao, lumabas na lang muna ako. It was the best decision. Ni hindi ko namalayan na
mainit pala sa loob. At ang sarap ng hangin sa labas.23
Pinagmasdan ko ang pagliligpit ng iilang staff doon sa ginamit na stage kanina.

Tahimik akong nakatayo roon at nalilibang sa tinitingnan nang dumaan bigla si Uriel
sa gilid ko.2
"Uriel?" I asked, shocked that he didn't even call me.57
Noong una, hinayaan ko siyang maglakad. Iniisip kong may sasaguting tawag lang o
ano pero nang dire-diretso ang lakad niya, sumunod na ako.27
I ran a bit so I could get on his pace. Medyo mabilis ang kain ng bawat hakbang
niya kaya hindi ako agad naka abot.1
"Uriel!" I called.
He opened the car. Napakurap-kurap ako. Uuwi na kami? Bakit wala siyang sinasabi?30
Nang pumasok siya sa loob ng sasakyan at binuksan ang ilaw, pumasok na rin ako.
Nakangiti ko siyang nilingon.52
"Tapos ka nang kumain? Uwi na tayo?"54
Hindi siya sumagot. Napawi ang ngiti ko. Nang gumalaw ang sasakyan, unti-unti ko
nang sinuot ang seatbelt. I looked at him again.8
Seryoso niyang minamaneho ang sasakyan, hindi man lang nagsasalita o sumusulyap. A
smile visited my lips again.35
"Nakakatuwa roon. Ang sarap ng handa," sabi ko pero wala pa ring sagot galing sa
kanya.130
Kung sa bagay, hindi naman ako nagtanong.47
"Kumain ka ba? Hindi na kita nakita kasi... uh... dumami ang tao."
I glanced at him again and he didn't say anything. I cleared my throat and just
looked ahead. Hindi naman malayo ang biyahe kaya hindi kalaunan, nakarating na rin
kami sa mansiyon.14
Lumabas ako sa sasakyan niya at tahimik siyang pinagmamasdan. He looked pissed. His
face is always in a perpetual scowl but this time, it really is different.79
Hindi na niya ako hinintay. Pumasok agad siya sa mansiyon sa malalaking hakbang.
Sumunod naman ako, medyo mabagal. Kaya nang nasa pintuan na nakita ko na siyang
umaakyat sa hagdanan.1
"How was it, hija? Nag dinner na ba kayo?" si Senyora na hinarap ako pagkatapos
tingnan si Uriel na dire-diretso ang lakad.9
I played with my fingers as I smiled at Senyora.27
"Ayos naman po."1
"Ayos? How was the pageant? Who won? Care to tell me what happened? Over tea?"
Malapad ang ngisi ni Senyora.130
Sa huli tumango ako. Iminuwestra niya kaagad ang sofa. Ang tsaa ay nasa harap na at
may nakahanda pang dalawang tasa roon. Naupo ako at ngumiti habang nagsasalin ang
senyora ng para sa akin.1
"Kumusta? Nag enjoy ba kayo?"2
"Ah. Opo."
"Bakit parang hindi maganda ang mood ni Uriel? Did something happen? Napagalitan mo
ba?"74
Sumimsim ako sa tsaa at umiling sa tanong ni Senyora.
"Hindi naman po."
"Oh? I thought you got mad at him or..." she chuckled awkwardly. "Or something.305
"Hindi naman po ako galit sa kanya. Uh... nagparticipate lang po siya kanina sa...
uh... presentation ng isang candidate."
"Talaga? Paano?" interesadong tanong ni Senyora.38
"Acting po 'yong talent at hiningi noong candidate na maging asawa si Uriel."
"Tapos, pumayag ka?" agap ni Senyora.9
"Oo naman po. Tapos nanalo ang candidate."38
"Oh! So she was effective, huh? And pretty, too, I bet?"29
"Y-Yeah, she is Senyora."17
"Pinares ba sila ni Uriel?"6
"Opo! Tuwang tuwa ang mga tao."9
She then laughed but still watching me. I smiled wider because of Senyora's
laugh.108
"Siguro iniisip ng lahat na gusto ni Uriel iyon, ano?" nagtaas siya ng kilay sa
akin.37
"Opo. Marami nga akong narinig na ganoon."1
"Buti hindi ka naman nagalit?" nagtaas ulit ang isang kilay niya.34
"Uh... ba't naman po ako magagalit? Wala naman po akong gusto kay Uriel."939
Senyora coughed a bit after drinking on her tea. She then smiled and nodded. Uminom
na rin ako ng tsaa.160
"Oo nga naman pala, hija."10
She smiled while drinking the tea with me again. Pagkababa ay saka nagtanong ulit.2
"So bakit naman galit si Uriel?"3
Napakurap-kurap ako. Is he angry or what? "Uh... he always has this perpetual scowl
so..."6
"Hmm. Mukhang galit siya, e. May problema ba kayong dalawa?"1
The problem is... I'm not sure if he's really mad. Inaamin ko naramdaman ko nga'ng
irita siya kanina pero bakit naman? Ano ang puwedeng dahilan? Sa nangyari ba sa
pageant?11
"Hindi po ako sigurado, e."
"Oh. Okay! Well, I do hope you figure it out soon kung ano man 'yang... hindi n'yo
pagkakaunawaan."4
Napatingin ako kay Senyora at ngumisi siya. Bukod sa pagkukumusta sa nangyari sa

pageant, iyon lang naman ang napag-usapan namin ni Senyora. Umakyat na rin ako
kalaunan at tinanggap ang tawag galing kay Mama.2
"Kumusta, hija? Nakita ko ang parents ni Orianne kanina. Excited na raw itong
pumunta riyan."97
I sighed. "Ganoon po ba..."
"Oh, ba't matamlay ka? Hindi ka ba natutuwa diyan?" may pag-aalala sa tinig ni
Mommy.1
"Ah. Masaya naman po. Medyo pagod lang."
"Bakit? Anong bang ginawa mo buong araw?"
Pumasok na akong banyo para maligo at ipagpatuloy ang pag-uusap namin ni Mama.
Kinuwento ko sa kanya ang tungkol sa nangyari sa araw na iyon at natuwa naman siya
roon. She was relieved that I was having fun the whole day but of course I left out
the part where I think Uriel is mad at me.
Is he mad at me?50
Bakit naman siya magagalit sa akin? Alin doon ang nakakainis? Ang pagsali niya sa
act noong candidate? Masaya naman iyon, ah? Hindi naman siya napahiya?45
The candidate kissed him. He should be thankful that I encouraged him to do that.
Kung hindi, hindi pa siya makakatanggap ng halik. Hindi rin naman pangit ang
kandidata. Maganda iyon kaya bakit pa siya magrereklamo roon?260
He should be thankful, alright. He's a playboy and I think he'd like some physical
touch somehow. Iyon nga lang, maraming nakakita pero nagustuhan naman iyon ng
audience kaya anong problema niya?31
Hinawi ko ang shower curtain para abutin ang roba. Kitang-kita ko ang biglaang
pagbukas ng pintuan ko habang hinahawakan ko ang tela ng robang nakasabit.96
I saw Uriel in just his white towel enter. Tumili ako at muntik nang nadulas sa
pagmamadaling hablutin ang roba at tabunan ang sarili ng shower curtain.70
"What the hell?!" I shouted at him.1
"Sorry, the door is open," he said coldly.32
"This is my bathroom, even if the door is open, sana kumatok ka!" sigaw ko pero
hindi na siya nagsalita.14
Hinawi ko ang shower curtain at nakitang nakaawang na lang ang pintuan at wala na
siya roon.
"Nakakainis ka, Uriel!" sigaw ko dahil iniisip kong nasa labas pa siya.21
Sinuot ko ang roba at maingat na inabot ang tuwalya para sa buhok.
"Ano? Sira na naman ang banyo mo?"40
Shit! I remember Senyora Domitilla's words! Baka mamaya ako nga ang nakasira ng
banyo!14
Tumahimik ako at inayos na lang ang buhok gamit ang tuwalya. Kasalanan ko pa yata
ang nangyari sa banyo niya. Gustuhin kop mang i-check iyon, kabado naman ako at
baka nga nasira ko iyon lalo.1
"Oh, ikaw na..." I said as I went out of my bathroom.1
Wala nga lang siya sa pasilyo o sa labas ng banyo ko. Wala rin naman siya sa kama
ko. Walang tao roon. Nag-ingat pa ako sa pagpapalit sa night gown at peignoir ko
dahil iniisip kong baka bigla siyang pumasok at makita niya akong nakahubad pero
wala rin naman.1
I was blowdrying my hair when he went inside my room. Nagkatinginan kami saglit.
Magsasalita pa sana ako kaso pumasok na siya kaagad sa banyo kaya nabitin sa ere
ang mga sasabihin ko.3
Is he mad at me?60
There shouldn't be any reason, right? Kasi bakit naman siya magagalit? He isn't
even easily offended seriously. Pero hindi nga rin naman siya ganito ka tahimik
noon.
In denial of what's going on, I decided to ask him in a straightforward but playful
way. Nasa pasilyo ako, nakaharap sa full body mirror doon nang natapos siya sa
pagligo.
Lumabas siya at agad kong nilingon, may brush sa kamay ko galing sa pagsusuklay sa
tuyo nang buhok ngayon. Didiretso sana siya sa pintuan niya pero humakbang ako para
maharangan siya.1
His eyebrow raised. Sinubukan niyang dumaan sa kabilang banda at hinarangan ko

ulit. I can feel it but I'm still in denial.62
"Galit ka?" nagtaas ako ng kilay, may ngiti sa labi.34
"Pagod ako."150
Sinubukan niya ulit sa kabila pero hinarangan ko ulit siya. our distance is
closing. His height got more and more defined, now he's towering over me. Hindi
naman ako maliit pero talagang matangkad siya kaya nakatingala pa rin ako.18
"Why are you mad at me? I didn't do anything wrong."57
He tilted his head. There was an air of sarcasm in him. It encouraged me. Dahil
iyon ang wala kanina at natanto kong mas gusto ko iyon kaysa sa malamig niyang
tungo sa akin. It's like a cold war a while ago so this reaction is much better.
"Really? You didn't?" sarkasmo iyon.9
"Oo. Alin ba ang mali roon?"
"Ba't ka pumayag na sumali ako sa kalokohan ng kandidatang iyon-"246
"Bakit hindi? Hindi mo naman ako fiancee at wala akong hard feelings kapag
nagparticipate ka roon."30
"Kahit hindi kita fiancee, hindi mo puwedeng ipilit lang ang isang bagay na ayaw
ko," malamig niyang sagot.212
"Ayaw mo? She kissed you? Don't you like that? You liked it, right? She's a pretty
girl! At maraming natuwa, kasama ka!"39
"You think I'd react this way if I had fun?"64
His eyes turned into slits, like daggers cutting through me. Kinabahan ako ng
kaunti. Nararamdaman ko ang matindi niyang iritasyon pero gusto kong ipaglaban ang
alam ko. It's impossible that he wasn't a bit happy about it!33
"Maraming natuwa roon! At nakakatuwa naman talaga kaya ayos lang 'yon?"15
"Oh... so you were happy." He said with an emphasis to 'you'.69
Magsasalita pa sana ako pero nagpatuloy siya. Ngumisi rin pero mukhang hindi dahil
natutuwa.
"So I made you happy, huh?" he hissed.74
Natahimik ako. Ramdam na ramdam ko ang iritasyon at pagpipigil niya.3
"Then I'm glad I served you well, princess," he said in a playful tone.242
Dahil sa gulat at kaibang nararamdaman, hindi ko na napigilan ang paglalakad niya.

He successfully walked towards the door, leaving me behind. Shutting it and hearing
the lock click.12
Kahit anong subok ko, hindi ako makatulog.3
Hindi ako makapaniwala. Did I really piss him off?12
Hindi nga naman perpekto ang ugali ko pero hindi naman ako natural na pala away.
Hindi ko nakasundo si Uriel sa unang pagkikita namin at hindi ko siya gusto agad
kaya maraming beses na kaming nagtalo. Hindi talaga kami magkasundo at ayos lang sa
akin.2
Pero bakit ngayong galit siya, hindi naman ako mapakali?100

I should be happy, right? He'd finally leave me alone. Sa ilang beses naming
pagtatalo, hindi naman siya nagalit ng husto sa puntong hindi niya na ako
kinakausap.4
Maybe this will pass, huh? Baka bukas, ayos na siya at babalik na naman siya sa
pamemeste sa akin?9
So i waited for the next morning. Hindi ako halos nakatulog at nang nagising
kinabukasan, agad umahon. Hindi ako madalas dumadalo sa almusal pero para sa araw
na iyon, nagmadali akong bumaba.
Uriel was already seated on his seat. Si Senyora naman ay kauupo lang din.
"Good morning, po," I greeted.
"Good morning, hija! Kumusta ang tulog mo?"4
"Ayos naman po," sabi ko at nauupo pero pinagmamasdan si Uriel.
Hindi rin naman kami gaanong nag-uusap tuwing kumakain kaya hindi na ako nagtaka
nang natapos ang almusal na kami lang ni Senyora ang nag-usap.
"Hmm..." si Senyora pagkatapos magpaalam ni Uriel na pupunta siya sa kuwadra.1
I cleared my throat. I shouldn't overthink, right?
"Nag-away ba kayo?"
"Ah, hindi naman po, Senyora."1
"Okay... Hmm. I'm thinking of baking cookies. Hindi ka pa nakakagawa noon, hindi
ba? Gusto mong subukan?"47
"Sige po," umaliwalas ang mukha ko nang may naisip.2
Umalis si Uriel, nangabayo. Ani Senyora, kung hindi ito papunta sa kabila,
didiretso naman ito sa gubat. Anito'y minsan daw nagbabakasyon ang mga Hidalgo sa
isa sa mga resthouse nila hindi kalayuan at baka daw iyon ang pupuntahan niya.146
"Pero po... uuwi naman iyon bago magtanghalian, hindi po ba?"
"Oo naman, syempre..." si Senyora.14
Inabangan ko sa oven ang cookies. Sinigurado kong hindi masusunog iyon. Nang
balikan ako ni Senyora, bumuntonghininga ako dahil may gagabay na.
"Mukhang okay na 'yan. Nga pala, may isa pa akong heartshaped container dito,
hija."207
Nilapag ni Senyora sa counter top iyon. Tinitigan ko naman. Masyado namang madrama
kung ilalagay ko riyan. Puwede na sa magandang plato!10
Hinayaan ako ni senyora sa gagawin. Aniya'y may mga tatrabahuin siya sa araw na
iyon. Nang nakitang maganda naman ang resulta ng cookies, pinuri niya ako at umalis
din naman agad.
Saktong paglabas ko na may dalang platito ng cookies, dumating si Uriel. Halos

dalawang oras din siyang nawala. Pawisan siya nang bumaba sa kabayo.3
He took off his shirt, sa batok galing ang pagtanggal at nilapag sa gilid ng
kuwadra iyon bago hinaplos ang kabayo. Sumungaw ang ulo ko at natanaw kong
napasulyap siya sa akin. I waved at him and showed him the cookies I made.135
"Merienda?"
Uminit ang pisngi ko nang natanto ang ginagawa. What the hell am I doing? Bakit ako
nag e-effort dito?49
"Busog pa ako," malamig niyang sinabi.235
I cleared my throat and looked at my perfect cookies.
"First time kong mag bake nitong cookies. Maayos agad hindi gaya noong brownies." I
chuckled.23
He didn't even care to glance at me. Binasa niya ang paa ng kabayo niya at nakita
kong nabasa rin ng kaunti ang kanyang maong. Basa na rin ang bota niya at mukhang
wala siyang pakialam sa putik.5
"Ayaw mo ba? Uh... ilalagay ko sa lamesa? Baka gutumin ka mamaya."
"Malapit na ang tanghalian." Iyon lang ang sagot niya.70
Umatras ako at naisip na mas maganda na talaga sigurong ilagay ko ito sa

heartshaped na container. Bumalik ako sa kusina at nilagay naman doon sa lalagyanan
ang cookies.58
Halfway, I feel stupid. Bakit ba ako nag-e effort talaga? Okay, galit siya. Peace
offering ito. Kung tatanggapin niya, edi ayos na kami!11
Bumalik ulit ako sa bulwagan at sinungaw na ang ulo. Nakita kong basang basa na
siya ngayon. His wet honey-coloured skin somehow reminded me of GQs editorial
shoots. At lalo na dahil nasa kuwadra siya. Animo'y haciendero na sanay sa gawaing
hacienda at walang pakialam sa putik.57
I was staring at him when he glanced at me. I smiled and showed him the heart
shaped container.50
"Nilagay ko rito. Uh... gusto mo?"8
He shook his head and continued brushing his horse.297
Hindi ako naniniwala na hindi niya gusto ito. Naalala kong inangkin niya ang dapat
ay sa akin na bigay ni Ambrose! Kaya gusto niya itong heart shaped container na may
lamang cookies.38
"Saan ka mamaya? Sa study? Iiwan ko 'to doon?"1
"Do whatever you want," he said coldly.93
"Okay."4
Masaya akong umakyat at pumunta sa study. Iniisip kong magpipinta ako mamaya para
makita kung kakainin niya ba ang cookies.32
Nilapag ko sa lamesa niya, sa tabi ng laptop, ang heart shaped container at saglit
na naupo roon. Ayos na siguro ito.
Bumaba ako kalaunan para sa tanghalian. As usual, kami lang ulit ni Senyora ang
nag-usap at tahimik si Uriel. Nakaligo at nakapagbihis na ito. Excited na ako bigla
sa study dahilan kung bakit maaga akong nandoon.
Isang oras na akong nakaupo at naipinta ko na ang bulaklak sa harapan ay wala pa

rin si Uriel. Nilagyan ko ng mga detalye ang bulaklak pero wala pa rin siya.
I yawned and stood. Pumunta ako sa mga shelves at iniisip na magbasa na lang muna
nang natanaw ko siya sa labas na may kausap. He's talking to a gardener or a
sweeper, I think. I put the book I got back and watched him talk to a pretty
girl.406
"Akala ko ba pupunta ka rito?"53
I saw them laugh a bit. I sighed. Naghintay pa ako ng kaunti roon hanggang sa
umalis din naman si Uriel at iniwan na ang kausap.10
I expected him to come to the study. Naghintay ako at naghintay pero hindi siya
dumating. Kalaunan lumabas ako at dumiretso sa terasa. Hindi ko siya mahanap sa
bakuran kaya bumaba rin ako kalaunan.2
Wala rin siya sa sala at sa kitchen kaya lumabas na ako hanggang sa nakarating ako
sa duyan. Uupo na sana ako, slightly remembering that scene with Mariana when I
heard a splash.2
Dumiretso ako sa halamanan at nakita na si Uriel na naliligo sa dagat. Ang ilang

damit niya ay nasa dulo ng boardwalk at hula ko'y galing siya roon. Wala sa sarili
akong bumaba. Iniisip ko na ring lumapit kaya nang nasa buhangin na, unti-unti na
nga'ng tumulak sa boardwalk.7
Nakita niya naman ako agad pero binaliwala lang at nagpatuloy siya sa paglangoy.3
Lumakad ako sa boardwalk. Luma na ito pero matibay pa rin naman. Mukhang daungan ng
mga bangka at siguro'y ayaw nilang gawing konkreto dahil masisira ang view. At
least this one, when it's too old, can be dismantled.7
Nasa dulo na ako, dinudungaw ang damit niya. Humawak naman siya sa hagdanan at
unti-unting umakyat. Kinuha ko ang tuwalyang nasa mga gamit niya at inabot ko sa
kanya.56
Nagkatinginan kami. Tinanggap niya naman iyon. He was still silent. He picked up
his things now and slowly walked back, ignoring me.30
I was shocked! This is really very unlike him! Pero kung sa bagay, hindi ko naman
talaga siya lubusang kilala sa unang mga interaksiyon namin! Ibig sabihin, ganito
siya kapag totoong galit na?6
"Uriel!" I called frustratingly.25
He slowed down but continued walking. I sighed.5
"Galit ka pa ba?"
Lalong bumagal ang lakad niya.13
"Mag-usap muna tayo..." I was slightly begging now.206
Parang hindi ko gustong ganito. Mas ayos sa akin na magbangayan kami kaysa sa
ganitong tahimik siya. He stopped and looked back. He sighed. Tumango lang siya.21
"Huwag mo nang uulitin iyon," aniya na para bang alam na naming dalawa kung ano ang
pag-uusapan.167
Gusto kong mangatwiran pero iyon ba talaga ang gagawin ko sa puntong ito?1
"Pero..." I trailed off, still confused if I should explain myself.
"Alam kong wala kang gusto sa akin, pero hindi mo ako puwedeng ipamigay," inunahan
niya ako.1K
Namilog ang mga mata ko. Napaawang ang labi ko at nangapa ako ng mga salita.
"I just think you like it so..." I explained weakly.12
Hinarap niya ako ng mabuti. Beads of salt water trickled on his chest. His hair was
damp but it was in a clean cut so it looked the same.5
"Just because I had casual relationships, it doesn't mean that a free kiss with
someone will make me happy, Lucianna," banayad pero may diin sa sinabi niya.104
Yumuko ako.1
"I-I'm sorry, Uriel."41
That was very hard. Hindi ko inakala na mahirap palang humingi ng tawad. Hindi ko
rin maalala kung kailan ba ako humingi ng tawad kahit kanino? Ng ganito ka sincere?
5
I slowly looked at him. His lips were parted as he watched me intently. Para bang
gusto niya pang magsalita pa ako, makarinig ng eksplenasyon galing sa akin kaya
nagpatuloy ako kahit nahihirapan.31
"Hindi ko inisip na hindi mo iyon gusto at pinilit kita. I'm sorry. I thought...
you like it." I croaked the last words.14
"I don't," namamaos niyang agap.92
"I think I judged you too much."9
"Yes, you did. Hindi ko gusto iyong nangyari."9
I nodded and swallowed hard. I laughed a bit to prove that it's alright kahit pa
kabadong kabado ako. Unti-unti akong nag-angat ng tingin sa kanya.
"I'm really sorry. I... I think I forced you to do something you don't want
to..."32
Binalik ko ang tingin ko sa kanya at nakita kong titig na titig siya sa akin.129
"I judged you immediately. Hindi ko man lang naisip na tumanggi ka nga pala noon sa
akin. Siguro na pressure lang din ako dahil maraming manonood at gusto nila iyon.
At gusto ko rin naman sanang tulungan ang kandidata. Ayaw kong mapahiya siya
kaya..." I said regretfully.45
I looked at him again to check if he had any reaction but there was nothing.
Nanatiling nakaawang ang labi niya, titig na titig sa akin.208
"Kung umalis ka pala noon at nagalit ang audience at organizer, maiintindihan ko
na. I'm sorry. I wish you didn't follow my forceful suggestion. I was also stupid
to judge you like that and force you to do the things that you don't want to."18
Muli ko siyang tiningnan. His eyes was hooded with the five o'clock shadow. At kung
hindi ako nagkakamali, may pamumungay na rito. He also relaxed a bit. The cold
glare he used a while ago isn't there anymore.327
Suminghap ako, bahagyang sumaya na hindi na yata siya galit.
"I'm sorry-"16
"That's enough sorrys, Lucianna," his voice was calm now.205
Nagkatinginan kaming dalawa. Seryoso pa rin siya. At sa kagustuhan kong umayos,

unti-unti akong ngumiti. If he smiles back, that means he's not sarcastic with
that.24
He looked serious, though. His lips pursed a bit, stifling a coming smile. At
nakaya niya nga'ng panatilihing tiim ang bagang at seryoso ang ekspresyon.88
"Of course you're damn forgiven."1K
I smiled more at him. He shook his head and glared at the smile on my lips.144
"Immediately..."
Kabanata 12
252K 14.9K 16.5K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 12247
Gone112
Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit hindi ako gaanong na excite nang ibinalita
ni Senyora sa hapunan ang tungkol sa pagdating ni Orianne.156
Pagkatapos ng pag-uusap namin sa boardwalk, umayos naman ang pakiramdam ko kay

Uriel. I realized he's not that bad. Masyado ko yata siyang nahusgahan. I realized
he's not like Kuya Lucky, who would kiss girls if he's given an opportunity. The
brute is picky. It's not enough that a girl is pretty. And he is also not driven by
his carnal needs, he's somehow... reasonable.112
"Hija, huwag kang mag-alala at ma-bored dahil pupunta na si Orianne dito," ani
Senyora sabay ngiti sa akin.81
Naghahapunan kami. Kanina pa sulyap nang sulyap si Uriel sa akin pero nang
nagsalita si Senyora ay ibinaling niya ang tingin sa ginang.77
"She's not bored, Mama. Hindi na dapat pa inimbita si Orianne."304
Senyora Domitilla looked at me with a smile. Nang bumaling sa anak ay natuyo ang
ngiti nito.59
"Ano ka ba, Uriel! Lagi kayong nag-aaway dito at baka pa maging dahilan iyon ng
pag-uwi niya ng maaga kaya mabuti na iyon!"23
"Hindi naman po, Senyora. I like it here..."38
The side of Uriel's lips rose. I cleared my throat.362
"I mean, the place. Kaya magbabakasyon ako rito."41
"No need for Orianne-"82
"Uriel!" iritadong sinabi ni Senyora. "Kaibigan iyon ni Cian!"26
Uriel tilted his head and just looked at his plate. Iniisip ko rin na hindi na
naman talaga kailangan si Orianne. I mean, if the reason Senyora wants her here is
to keep me, then there is really no need to.24
"Pinapahanda ko na nga ang silid niya, hija," marahan at nangingiting sinabi ni

Senyora.1
"Sige po."
I looked at my face in the mirror. Iyon ang tanging naiisip ko. I suddenly feel
bad. Magkaibigan kami ni Orianne at malilibang ako sa kapag pumunta siya rito.17
Iniisip ko nga lang ang huling pag-uusap namin tungkol sa kabiguan niya kay Anton
Mercadejas Jr. I wonder if their engagement got really discontinued? Ayaw ko namang
magtanong kay Senyora tungkol doon. At kapag wala na pala si Orianne at Anton, that
means she really was just invited here because Senyora thinks that I want her
here.19
I put on some cream under my upturned eyes. It's getting chinkier when I'm sleepy.
Katatapos ko lang maligo at nag-aayos na lang ng mukha rito sa harap ng salamin.
Naka bihis na ng pantulog nang siyempre, bumukas ang pintuan.56
I sighed. Ngayon, hindi na ako nagulat dahil ilang beses nang nangyari ito.18
Sa totoo lang, maaga nga akong naligo na at iniisip kong magpang-abot na naman kami
sa banyo.
"Sorry," he said and tried to go out.52
"Patapos na ako kaya sige..."5
Nanatili siya sa pintuan. I remember when he joked about us using the bathroom
together. Ngayon, medyo seryoso pa rin siya at may paghingi pa ng paumanhin.61
Nang umamba akong lalabas, pumasok naman siya ng tuluyan at nagkapalit na kami. Ako
na ngayon ang nasa pinto, at siya nasa harap ng sink.5
"Galit ka pa?" tanong ko.78
Bumuntonghininga siya at nagbukas sa salamin. Natanto kong naglagay na pala siya ng

gamit doon.65
"Yeah," he answered after getting his shaving cream.421
YOU'LL ALSO LIKE

15.2M
905K
nasanay na...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
Poems about...
95K
454
Pieces
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
1K
24
Skies. ??
3.8M
143K
one...
Nagtaas ako ng kilay. Humalukipkip at sinandal ang gilid ng katawan sa pintuan.12
"Talaga? Galit ka pa?"20
"Sumagot na ako, Cian."56
"Galing kang study, hindi ba? Kinuha mo ang cookies doon?"31
"Hindi," the reply is as cold as ice.182
"Ayaw mo?"15
He didn't answer for a while. Nagkibit ng balikat kalaunan kaya umayos na ako sa
pagkakatayo.17
"Okay."25
Lumabas na rin ako at sinarado ang pintuan. I stayed in my room for a while,
combing my hair. Iyon nga lang, hindi matanggal sa isipan ko sa mga cookies ko.
Talaga bang binaliwala niya iyon? I remember my ugly painting of him properly
framed inside his room. Pero kung sa bagay, unlike before, I pissed him off this
time.56
Baka langgamin iyon. Nasa tabi pa naman iyon ng laptop niya kaya lumabas ako ng
kuwarto at nagtungo saglit sa study.11
I opened the door. The light was on and I can hear Senyora Domitilla on her phone.4
"Don't worry about it. She's coming here as her friend, not your fiancee."256
Namilog ang mga mata ni Senyora nang natanaw akong pumasok. Mabilis niyang ibinaba
ang katawagan at ngumiti agad sa akin.12
"Pasensiya na po. I didn't mean to disturb you po, pero may kukunin lang sana
ako."4
Lumipad ang mga mata ko sa lamesa at nakita agad na wala na roon ang heart-shaped
container.136
"Ah, ano 'yon, hija?"
Pinasadahan din ni Senyora ng tingin ang paligid para ipakita sakin na naghahanap
din siya.7
"Uh, 'yong cookies ko kasi na gawa kanina. Naiwan yata rito. Sa lamesa, Senyora.
Wala po ba?"8
Nilapit ni Senyora ang lamesa galing sa mga shelves. She's already in her night
robe, her usually chignon hairstyle is now down. Mahaba ang buhok at nakabuhayhay
ngayon, naghahanda siguro sa pagtulog.100
"Ah, saan mo ba nilagay? Wala naman akong nakita rito sa lamesa."52
I nodded. "Okay po. Thank you. Good night senyora."
"Good night, hija."
Hinatid niya ako sa pintuan at siya na ang unti-unting nagsara noon bago ako
bumalik sa kuwarto. I can hear the sound of the shower from the bathroom this time.
Naliligo pa siya. Naupo ako sa harap ng tukador at nagsimula ulit na magsuklay nang
may naisip bigla. I looked at the door of the connecting rooms. Nakaawang iyon ng
kaunti, hindi na tuluyang sinarado ni Uriel.60
Binaba ko ang suklay at tumayo. Nilapitan ko ang nakaawang na pintuan at hinila

iyon para lakihan ang bukas.1
Unang sungaw ng ulo ko sa kuwarto niya, nakita ko kaagad ang hinahanap ko. On his
bedside table was the heart shaped container. It was open. Nakapatong ang takip sa
gilid.524
Pinasok ko ang kuwarto niya at nakumpirma nang nakalapit na. Iyon nga ang cookies
na ibinigay ko.10
I smirked and shut my eyes when I realized something. Kunwari pa. Sinungaling.
Akala ko ba wala siyang pakialam doon.170
I caught myself smirking while looking at the cookies I baked. Isa lang ang may
kagat doon. Hindi ko alam kung nagustuhan niya ba pero sapat na sa akin na dinala
niya iyon sa kuwarto niya. At nagsinungaling pa siya?49
I wanted to tease him but I decided to stop it. Baka nga naman galit pa siya at may
kasalanan din naman talaga ako.17
Bumalik ako sa kuwarto at naupo muli sa tukador. May demonyong ngiti sa labi ko na
agad winala nang bumukas ang pintuan ng banyo.94
Nagkatinginan kami. Nagtaas ako ng kilay at itinago na ang ngisi.8
"Galit ka pa rin?" I couldn't help it.20
Nagkibit siya ng balikat.106
I sighed and stood. Humalukipkip ako at hinarap siya. Binuksan niya ang pintuan
pero dahil kinakausap ko, naghintay ng kaunti.9
"Baka langgamin 'yong cookies ko sa lamesa mo? Malapit pa naman iyon sa laptop
mo."38
"Wala namang langgam doon," sagot niya.122
I stifled my smile so hard. Hindi ko alam kung bakit natatawa ako na

nagsisinungaling siya tungkol dito!13
Pa hard-to-get? Totoo ba, Uriel?432
"O ipis?"13
He sighed boredly. "If you're so worried, kukunin ko na ngayon pagkatapos kong

magbihis."188
And then he staged a dramatic and suplado exit. Wow!441
Hindi ko na tuloy napigilan ang paghalakhak. I shook my head and continued with my
night routine. Hindi na nga lang natanggal sa labi ko ang ngisi.16
Iyon na rin ang inisip ko hanggang sa pagtulog. Hindi ko talaga alam bakit
kailangan niya pang palabasin na ganoon! Kakatawa ko kahit nakahiga, ang tagal ko
tuloy nakatulog.42
Kinabukasan, dumating na nga si Orianne. Nakatayo kaming pareho ni Uriel sa labas

ng bulwagan para i-welcome siya. Papasok na ang van na sinasakyan nang sumulyap si
Uriel sa akin.23
"How are you friends with her, she's older than you?"2
"Sa polo club. Madalas ang punta ko, ganoon din siya."
Nagtaas siya ng kilay sa akin. "Madalas ka roon?"13
"Tuwing Sunday lang, kapag maisipan ng mga kapatid ko."
"You're close to Orianne?"14
"We're friends. Not very close. Bakit?"1

Umiling siya at ibinalik ang tingin sa van. Palabas na si Orianne doon at
nakasumbrerong pambasyunista pa.4
"Lucianna!" she said merrily.45
"Orianne! Welcome!" sabi ko at lumapit na.1
Ngumisi siya at tinginan si Uriel sa likod. Hindi naman ito lumapit kaya hindi
maririnig ang mga sinasabi ni Orianne.
"Usap-usapan na talaga na engaged ka sa kanya, ah! Congrats!" she teased.1
Kumunot ang noo ko. "Hindi ah. Nagbabakasyon lang ako rito, Orianne."
"Humble ka pa! Every girl back in Manila envy you so bad! Tapos ikaw, dinideny
mo?"75
"Pumunta ako rito para makilala siya at iconsider iyon pero puwede naman akong
umayaw kung ayaw ko, sabi ni Senyora. At nasabi ko na hindi na. Puwede lang kaming
maging kaibigan ni Uriel."72
Umirap siya kalahati pa lang ng sinasabi ko. Naglahad siya ng kamay sa likod ko at
natanto kong lumapit na si Uriel.27
"Hi, Uriel!"
Uriel took her hand politely. "Mamaya pa ang dating ni Mama at Papa. Feel at home,
Orianne."14
Orianne giggled. "Oh I will!"198
Hinila na agad ako ni Orianne papasok ng mansiyon. Uriel sighed and mentioned that
he will work all day in the study. Samantalang marami na kaagad kuwento si Orianne
sa akin, paakyat pa lang kami sa engrandeng hagdanan.6
"Alam mo, noong pumutok ang balita, ang dami daming galit!" she announced.61
Nakasunod kami sa kasambahay. Nasa pinakadulo ang kanyang kuwarto. Sobrang layo sa
akin. Naisip ko tuloy kung bakit hindi pa kami pinag-isang silid na lang ng
Senyora. Malaki naman ang kama ng kuwarto ko.21
"Gaya ng sinabi ko, sa kanilang magkapatid, si Uriel ang pinakahabulin. Kaya ang
suwerte ko na kay Anton, wala ako gaanong pangamba!"490
Napakurapkurap ako, naalala ang kaunting impormasyon tungkol sa kanila. Hindi ko

rin naman inalam iyon kaya baka nga nagkasundo ulit sa engagement ang dalawa. She
looked happy now, not anymore heartbroken.28
Pumasok kami sa kuwarto niya at sandamakmak ang baon niyang kuwento.
"Nagkasalubong nga kami ni Carver, hindi sila makapaniwala. Ang sabi ni Arturo,
galing daw rito sina Rey! Totoo daw talaga!"16
"Hindi nga kasi kami engaged, Orianne."
"Bakit mo ba idinedeny?" she asked and sat on her bed.20
Nakaupo na ako roon at pinagmamasdan siya. Orianne has very strong features. Even
so she always wears thicker make up to highlight them more. Mahaba rin ang buhok
niya gaya ko at kahit mas matanda ng kaunti, hindi rin malaki ang agwat ng height
namin.2
"Kasi-"
"Eh, 'yong iba. Kahit na hindi naman totoo, gustong i-claim?" nagtaas siya ng
kilay.369
"Kasi hindi naman totoo."
"Alam mo, isa sa mga ex fling ni Uriel, umiyak sa gitna ng isang philantrophic
event nang pumutok 'yong balita! Muntik na nga'ng ibalita sa media, e. Kasi na
cover 'yong biglang pag-iyak."47
"Sino?"
"Si Grace?"
"Grace... Tengku?" nagulat din ako sa hula ko.335
"Oo! Siyempre covered 'yon lagi ng media dahil royalty kaya ayon, pati ang iyak
pagkatapos ang balita..."21
My jaw dropped, hindi ko na halos marinig ang sinasabi ni Orianne.
"I remember then when everyone heard about them hitting it off! Iyong previous
fling ni Uriel, naging bayolente at nang nagkita sila ni Grace sa isang event, she
tried to slit Grace's face with a swiss knife!"253
Namilog ang mga mata ko. Iba pa yata iyon sa narinig kong nagkasabunutan, ah! I
remember that back then and I thought it was Anton Mercadejas Jr who caused the
rucus!2
"Nadaplisan nga raw ang kamay ni Grace! At siyempre, dahil royalty 'yon, agad na
pinadakip iyong fling ni Uriel. Iyong anak ni Senator Echeverri?"157
I couldn't keep up.3
"Kaya ang kuwento, hindi na ulit nakauwi iyon ng Pilipinas. Nasa UK na daw iyon
pero noong nakaraan, narinig ko nasa Guam daw."9
"R-Really?" I'm still shocked.4
"Well, that's not all. Iyong college fling ata niyan, I was highschool then when I
heard it. She got kicked out for harassing Uriel's rumored girlfriend."76
So... siya nga talaga iyon, hindi si Anton.46
Siya ang naririnig kong Mercadejas na marami raw sa mga naging babae'y nababaliw sa
kanya.27
"Rumor has it, he's really good." Nagtaas ng kilay si Orianne sa akin.21
I chuckled awkwardly. Hindi pa ako maka move on sa dami ng impormasyon niya.
"Bukod sa malaki, magaling din daw talaga kaya..."778
"Orianne, we shouldn't be talking about that. Hindi naman ako nag-iisip ng ganyan.
Hindi kami ni Uriel."4
"Sus! You really don't know who Uriel Mercadejas is, huh?"7
"At hindi naman mahalaga iyon dahil hindi ko naman din naiisip na hihigit pa kami
sa ano mang mayroon."12
"Tingnan lang natin. Baka ang susunod nito, isa ka na sa bayolente niyang admirer!"
she giggled.254
Nagkuwentuhan kami buong araw. Hindi ko alam kung maganda ba iyon dahil iniisip ko
sanang mamasyal. Kabaliktaran kami. Kahit pagbaba sa dagat, ayaw ni Orianne. She
said she's not fond of swimming in an open sea, at masyado rin daw na mainit.24
Gabi na nang umuwi si Senyora kasama si Senyor. The Mercadejas patriarch seems a
very strict and serious man. He was also handsome, at agad kong nakita kung saan
nagmana si Uriel unang tingin ko pa lang dito.127
"Dapat mamasyal kayo, hija..." si Senyora, nakatingin sa akin habang naghahapunan

kami.
"Ang init dito. I'd rather stay indoors. We can talk all day, Cian," Orianne who
picked up my earned nickname from the Mercadejases.71
Napawi ang ngiti ni Senyora para sa akin at tumingin si Senyora kay Orianne.
Mukhang hindi masyadong gusto ni Senyora si Orianne. Mas lalo tuloy akong na-
guilty. I know she's here because Senyora thinks I want her here.89
"Kaso, hija, Cian wants to explore!" si Senyora at ngumiti sa akin.12
"Puwede naman po kaming mag dress up game ni Lucianna na lang. Hindi ba, Cian?"
nagtaas ng kilay si Orianne sa akin.336
Tumango ako. "That's not a bad idea."5
"At sa hapon na lang po kami lumabas, iyon hindi na gaanong mainit."10
"Gusto mo ba 'yon, Lucianna?" tanong ni Senyora na may pagdududa sa boses.32
I tried hard to make it seem like I was very enthusiastic para hindi na gaanong
mangamba si Senyora. Tumango ulit ako.
Sa gabi, niyaya ako ni Orianne sa kuwarto niya saglit para makipagkuwentuhan.1
Kung hindi pa ako binisita ni Senyora roon, hindi pa ako makakauwi sa kuwarto ko.5
"Hija, anong oras na. Matulog na kayo," si Senyora nang pinagbuksan namin ni
Orianne sa kuwarto niya.26
"Opo," sabi ko. "Good night, Orianne!"
"Good night! Bukas ulit!"
Hinatid naman ako ni Senyora sa kuwarto. Nahiya tuloy ako. Nakaligo na naman ako at
diretsong tulog na lang ang ginawa pagkabalik sa kuwarto.
The next day, Orianne had plans for us. Gusto ko sana sa study. Senyora encouraged
me too, but Orianne wanted us both to watch a movie.2
"Hija, gusto sana ni Lucianna na magpaint!" medyo iritado na ang boses ni

Senyora.430
"Pero hindi ba nagkasundo tayo na magmovie marathon, Cian?" si Orianne.37
"Ah. Oo. Uhm... next time na lang, Senyora. Mahaba pa naman ang oras ko rito."
"Oh. Alright. If you really want it. I'm planning to throw a party this week, hija.
Bilang welcome na rin sa'yo, Lucianna. Hindi pa tayo nakakapagsalo salo mula nang
dumating ka rito. At dahil nandito na ang Tito n'yo, mas okay na ganapin na
iyon."28
I nodded. I appreciate Senyora's thoughtfulness. I feel so special here.171
"Talaga? Hindi pa nakapagparty? E 'di uuwi si Anton, Senyora?"70
"Hmm. Maybe not, hija. He's busy right now."29
Uminom ng tubig si Senyora samantalang mukha namang dismayado si Orianne. Naisip ko

tuloy na mukhang may kung ano pa rin sa engagement ng dalawa.
Kaya mas gusto ko tuloy hayaan si Orianne sa gusto niyang gawin namin maghapon. Si
Uriel naman, may aasikasuhin daw kasama ang ama. Uuwi naman daw sila agad mamaya.
Hapon nang natapos ang aming movie marathon at nagpasya nang magdress up. Mas gusto
ko iyon kaysa sa naunang ginawa kaya interesado agad ako.
"You'll dress up as me?! Okay, then!" sabi ko sa hamon ni Orianne.522
"Sige! I saw pictures of you last time."5
Kumunot ang noo ko dahil hindi nakuha agad ang ibig sabihin niya.4
"Nakita ko iyong dress mo dati. Dala mo ba rito? Iyong floral dress? Meron kasi ako
noon!"31
Nag-isip ako at agad nakuha ang sinabi niya. Naalala ko na binigyan niya nga ako ng
compliment sa dress na iyon, na kuwento ko ring paborito ko iyon kaya dala ko kahit
dito!1
"Dala ko 'yon!" I said excitedly.
"Pati ang strappy sandals mo, binili ko kaya kunin mo na!"121
Excited ko namang kinuha iyon sa kuwarto ko. At nang nakabalik sa kuwarto niya,
pareho na kami ng suot.
"I really like this!" she said and turned around.
It's a white dress with big floral prints of red, green, and so on. It's vintage
cut. Mahilig kasi ako sa ganoon at iyon halos ang sinusuot ko bukod sa mas magaang
mga dress.11
Humarap si Orianne sa salamin at nagsimulang magkulot sa dulo ng kanyang buhok,

ginagaya talaga ako. I chuckled.101
"Hindi ganyan! Akin na!" sabi ko at inagaw sa kanya ang pangkulot.1
I started curling her hair softly. Nagsimula naman siya sa pag-aayos ng mga mata
niya. She exaggerated the winged eyeliner to copy my upturned eyes. Tinawanan ko
siya pero hinayaan din dahil mukhang nag-eenjoy naman.
She would text or answer a call every now and then. Lumalabas siya sa silid kaya
tuwing naiiwan ako, inaayos ko na rin ang buhok ko at sinubukang i-ponytail ngayon.
Mas bagay kasi ang damit na iyon kapag nakapony tail ang buhok ko kaya iyon ang
ginawa ko sa sarili.151
Nang bumalik si Orianne pagkatapos ng tawag, siya naman ang ginawan ko ng ponytail.
Tahimik siya nang bumalik kaya ako na ang nagkuwento.1
"Maganda rin kung matutuloy ang party, ito ang suotin natin!" sabi ko.2
"Puwede rin."7
"Ang maganda kasi sa dress na ito, puwedeng casual, puwede ring pang formal. Maybe
we can just change our shoes, not these strappy sandals."
Kaunting make up ang nilagay niya sa mukha. At dahil gusto niyang kumuha ng picture
sa labas na suot naming dalawa ang mga iyon, bumaba na kami.8
Natawa ako nang nakita siyang pagkatapos ng isang kuha ng picture namin, naglagay
agad siya ng mas makapal na lipstick. I use coral or soft pink for my lips. Orianne
is used to a wine red type kaya siguro nanibago siya sa itsura niya.5
"But you said you wanna try to be like me for a day? Kaya you have to put this and
not your bright 999 Rouge!" sabi ko dahil sa nilagay niyang lipstick.153
Sinundan ko siya dahil ngayon, papunta na siya sa duyan.7
"I think you look better with this. Bakit hindi mo subukan na lang?" sabi ni
Orianne sabay tutok sa akin noong dala niyang pulang lipstick.
"You're almost my perfect copy from you strapped sandals and my dress! Pati buhok
mo which I did! And your accessories, too. Now, the make up, Orianne!"5
"Fine!" she gave up and let me erase her red lipstick.
Nang naayos ko na, agad niyang tinuro ang dagat.
"Bumaba na tayo at sa beach mag picture!" si Orianne.162
I agreed. Kahit na hindi gaano bagay na pambeach ang vintage dress pero dahil
floral naman ito, ayos lang din.
Bumaba kami sa hinagdanang bato. Nauna si Orianne, excited sa gagawin. She was
euphoric. Paikot ikot sa tuwa. Hindi ko na siya halos masundan nang nagpunta siya
sa dalampasigan.20
"Take a picture of me, come on!" she said.2
"You should act like me, too!" sabi ko dahil hindi naman ako nagpapaikot ikot
madalas at kung gusto niyang maging kapareho sakin, sana ay hindi siya ganoon.36
Hindi pa nga kami nagtatagal sa baba, narinig ko na ang isang kasambahay.
"Miss Lucianna! Tumawag ang Daddy mo!"157
Natigilan ako saglit dahil hindi naman madalas tumawag ang parents ko ng ganitong
oras.1
"Oh! Alright! I'm coming po. Orianne, tara na sa taas!"
Ayaw ni Orianne. Gusto niyang manatili roon at ayaw ko namang paghintayin si Papa
kaya umakyat na ako sa hinagdanang bato. A sweeper politely gave her way so I
smiled to her before proceeding.795
Sa telepono tumawag si Papa. Nasa Iloilo raw sila ni Mama para sa isang branch
opening. Wala daw silang ginagawa sa hotel kaya iniisip nila kung bibisita ba sila
rito. I missed them so I told them that there will be a party soon. Hindi ko pa
alam kung kailan pero sabi nila, magtatagal sila sa Iloilo para roon.8
I put the phone down excitedly. Hindi sumunod si Orianne sa akin kaya bumalik ulit
ako sa labas at dumiretso sa hinagdanang bato.
Pababa, hindi ko nakita si Orianne sa kinatatayuan kanina. I continued walking.

Kaya lang nakapagtataka ang mga tauhan doon. Lalo na dahil may panic sa boses ng
mga ito.11
"Si Orianne?" tanong ko, hindi pa man nakakababa.1
The sweeper girl is on the boardwalk, kung saan ko huling nakita si Orianne
kanina.338
Nakababa na ang mga tauhan. Marami at lumapit ang mga ito roon. Lumapit din ako at
sa naramdamang tensiyon, bahagyang kinabahan. Lalo na sa itsura ng kabadong
babae.19
"Ano 'to?" ang kasambahay at kinuha ang kutsilyo sa kamay noong babae.71
Namilog ang mga mata ko. I've seen crime scenes in movies but I don't think I've
seen it in person. Ang makitang tumulo ang dugo galing sa kamay papuntang braso
noong babae ay nagpakaba sa akin! At lalo na dahil nang itinaas ng kasambahay ang
kutsilyo, nakita ko ang mas maraming dugo roon!6
"Asan si Orianne? Anong nangyari?" I asked still very confused but scared.1
"Kumuha ako ng sako para sa tuyong dahon. Pagkababa ko, napansin kong wala iyong
babae. Lumapit ako rito kasi hinanap ko at nakita ang k-kutsilyo. Nakababa po 'yan
at hindi kita ang dugo. Napulot ko p-po kaya naduguan ang kamay ko. Binitiwan ko
kasi natakot po ako-" ramdam na ramdam ko ang takot niya.519
Luminga linga ako sa paligid at nakitang walang tao kahit saan. Tiningnan ko ang
tahimik na dagat. Ni hindi ko alam kung marunong bang lumangoy si Orianne o hindi!
Paano kung nahulog siya?!
Then I realized that there was a bloody knife. Ano iyon at bakit iyon nandoon?! May
nagtangka ba sa buhay ng kung sino? At dahil nawala si Orianne, siya ba ang
pinagtangkaan?!
Nanlamig ako at tiningnan ang kutsilyo. Everyone is panicking now. I was silent but
I was also scared. Lalo na nang naririnig ko na ang interrogation ng mga tauhan sa
babaeng nakahanap noong kutsilyo!
"Nasaan si Miss Orianne? Iyan ang sagutin mo!" umalingawngaw ang sigaw ng
kasambahay sa babaeng halos manginig sa gulat.61
That's when it hit me. Orianne is gone! And there's a bloody knife here!5
Bumaba na halos lahat ng mga tauhan ay isa isa na isang tumalon sa tubig.
Hinihingal na ako sa bilis ng lahat ng pangyayari. Hindi ako makapaniwala. It's
just almost a few minutes when I left and she's gone! At ganito na ang eksena
ngayon!
Is this even real? I got scared more. Lalo pa nang narinig ko ang ibang tauhan na
nagtatawag na ng search and rescue team, pati ng mga pulis!
Nang bumaba ang mga pulis at mas tumagal kami roon na walang nahahanap, kahit sa
dagat ang mga tauhan, abot abot na ang tahip ng puso ko. Memories of Orianne's
words before she got missing right now echoed on my mind.9
I remember her happy turns and smiling face. At ang mabahiran iyon ng dugo ngayon,
natatakot ako ng husto.3
"Halughugin n'yo ang buong lupain!" utos kahit na kanina pa iyon ginagawa at wala
pa ring makita ang mga tao.
"Imposibleng mawala iyon sa ganito kabilis na panahon! Sigurado akong may kinalaman
ang babaeng 'yan..." narinig ko sa mga kasambahay.93
"Anong alam n'yo? Huh?" May tinanong na iilang mga kasing edad noong babae.
"Wala po. Hindi po namin alam-"
"Huwag na kayong magsinungaling! Kaibigan n'yo 'yan si Annaliese! Anong mayroon sa

kanya?"75
The other girl said. "G-Gusto niya po si Uriel Mercadejas."203
My eyes widened and I realized something. Sa kaba, sa pumapasok na imahe ni Orianne

sa utak ko, sa dugo, at sa naisip na impormasyon, hindi ko na mapigilan ang
matinding kaba ko. It translated into tears. I hyperventilated until my tears fell.
Mabilis na dumalo ang mga kasambahay.40
Ang tanging naalala ko ay ang kuwento ni Orianne sa mga bayolente na admirers ni

Uriel. I am not saying that the girl could be that. She looked terrified as well.
But I am scared... that maybe... that maybe... it is possible.195
Ngayon ay pareho kami ng suot at buhok ni Orianne... paano kung... paano kung?63
I cried more. Mabilis akong inalalayan ng mga kasambahay. They encouraged me to go

upstairs.2
"G-Gusto kong hintayin si Orianne. B-Baka andyan lang siya..." I said weakly, as my
tears fell.3
Ilang oras na ang lumipas at sa dami ng mga tao roon, may mga pulis pa, at ilang
helicopter na umaligid, naniniwala pa rin ako sa sinabi ko.
"Miss Cian, pauwi na si Senyorito. Mas mabuti pong sa kuwarto na muna kayo
maghintay."
I wanted to stay but I was weak. I couldn't believe it. Masaya pa kami kanina tapos
ngayon ganito!5
I shivered when my thoughts coherently formulated something. Kung hindi ang babaeng
iyon ang gumawa, sino? At paano kung napagkamalan lang si Orianne na ako! Paano
kung ako na talaga ang target noon!44
It didn't help that the officers on the living room were talking about it.
"Kailangan ding tingnan ang mistaken identity na anggulo. Natawagan na ang Senior
at iyon ang pinakapinatitingnan niya," I heard from the officers.5
My eyes widened more. Mistaken identity! Does that mean... that should be me! Not
Orianne?!85
"Anong nangyayari?" Uriel's voice echoed.18
Nasa likod niya nakasunod ang Senyora at si Senyor. Uriel glanced at me. My cheeks
were wet but more than my crying, I was in shock now.
"Mula noong tumawag kami kanina, hindi pa nahahanap si Miss Ocampo, Sir."1
"Kumusta ang rescue operation na pinatawag kanina," kalmado na sinabi ni Uriel.
"Nagpapatuloy pa po. Pati ang sa dagat. May ebidensiyang nakita, kutsilyo na

duguan. At nahuli iyong babaeng taga linis na may dala noon."
"Oh my goodness, Uriel, this might be another of your stupid stalker problem!"
Senyora lamented.69
Hinarap ako ni Uriel. Hinanap niya ang mga mata ko.12
"Are you alright?" he asked gently.213
Hindi ako sumagot. My head is loud, my mouth out of words.
"Sa taas ka muna, Cian. Ako ang bahala rito. Mahahanap namin si Orianne," he
assured me but I was already gone with so much shock and regrets.
Kabanata 13
278K 14.7K 10.1K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 13328
Rest51
Gumabi na. Ayaw kong kumain. Hinatid sa akin ang pagkain sa kuwarto pero hindi ko
ginalaw iyon.22
Hindi pa rin natatagpuan si Orianne. At pakiramdam ko, hindi ako hihinahon hanggang
hindi siya makita.48
The household is busy. Ang sabi ng kasambahay na naghatid ng pagkain, hinihintay

daw ni Senyora si Mama at Papa. Senyor and Uriel are both heading the
investigation. The police and their men are still around to find Orianne, kahit pa
gabi na.7
Marami ang naglaro sa aking utak. Iyak ako nang iyak kanina pero ngayon, umabot na
ako sa puntong tulala na lang.88
Hindi mag sink-in sa isipan ko ang nangyari. Orianne is missing. Hindi pa man
lumipas ang isang araw gaya sa narinig kong protocol ng mga pulis, nawawala pa rin
siya. She didn't say anything about going somewhere. She expected me to be there
after a few minutes. We dressed up alike at hanggang ngayon iyon pa rin ang suot
ko!4
Nanlamig ako. Hindi matigil ang panginginig ko nang unti-unting nakita ang damit
ko.30
The large red petals of the flower print reminded me of the blood I saw on that
knife. At hindi ko alam kung bakit hindi ko mapigilan ang pag-iisip tungkol sa mga
sinabi niya sa akin.2
Uriel Mercadejas is the Mercadejas brother who was notorious for making girls crazy
violent. Dati ko pang naririnig iyon pero hindi naman ako naniwala na medyo malala
iyon. Pero binanggit ni Orianne iyon, at nang sinabi rin ni Senyora kanina, alam
kong totoo iyon. At seryoso.42
The authorities are claiming that it was that girl's fault downstairs. She was a
cleaner and she looked smart and kind, para maging bayolente siya at gawin ang kung
ano man ang ginawa niya sa kaibigan ko dahil lang gusto niya kay Uriel, hindi ko
matanggap. Hindi ko maintindihan. Could you really hurt another person just so you
could win someone?230
Kung ganyan ang mga may gusto kay Uriel, kung ganoon anong ginagawa niya para
pigilan iyon? He doesn't look sorry or what? Pagdating ko rito, may girlfriend o ka
fling pa nga siya, e. At siguro kung ano anong pagpapaasa ang ginagawa niya bukod
pa sa mga aktibidad sa kama!31
My eyes widened thinking about all of it. And especially when I realized that
whoever did it to Orianne, it might really be a case of mistaken identity! Kung
iyong babae nga na iyon ang gumawa noon, siguro nalito siya! Kasi pareho kami ng
damit ni Orianne! Hindi man ako pumayag na maging fiancee ni Uriel, pero sa kuwento
ni Orianne alam na ng lahat!52
Ako ba dapat ang nawala? Nasaan si Orianne? Is she just a casualty of Uriel's
passionate lovers who wanted to get rid of me?!7
May marahang kumatok sa pintuan ko pero dahil tulala ako sa dami ng iniisip, hindi
ko na nabuksan iyon. After a while, there was a few knocks from the connecting door
and it opened to reveal Uriel.1
"K-Kumusta? Si Orianne? Nahanap na?"13

Napatayo ako galing sa kama at dumiretso kay Uriel. He looked weary. Hindi pa nag
iilang oras ang paghahanap ay parang ilang araw na siyang hindi nakatulog agad. I
suppose it's because he knew... he knew that it really might be related to his
prevalent problem.9
Umiling siya. He swallowed hard and opened his mouth to speak. But the words on my
head already rushed down through my lips.
"Nasaan siya? Sino raw ang kumuha? Na-kidnap ba siya? Hinanap n'yo ba? Sa malapit
na bayan?!"2
"Cian, yes we're trying to find her-"
"How about the suspect? Did you keep her? Was she interrogated?" I panicked.
YOU'LL ALSO LIKE

3.8M
143K
one...
1K
24
Skies. ??
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
Poems about...
95K
454
Pieces
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
15.2M
905K
nasanay na...
"Annaliese is innocent. Or at least for now. Cian, sa pagkakakilala ko sa kanya..."
maingat ang mga salita ni Uriel pero nag-uunahan ang mga luha ko.204
Hindi man kami sobrang close ni Orianne pero ang malaman na nawala siya ng ilang
minuto lang pagkatapos kong umalis ay hindi ko matanggap. At lalong hindi ko
matanggap na malaki nga ang posibilidad na ako ang dahilan noon! Na ako maari ang
target ng kung sino man at hindi siya!6
"Wala akong pakialam sa pagkakakilala mo sa kanya, Uriel! Who is she and why are
you defending her? Is she one of your girls?!" my voice thundered.337
He looked stunned but I didn't think much about it. Sinubukan niyang hawakan ang
magkabilang siko ko dahil naghahabol na ako ng hininga at gusto ko nang magwala.
"Ano ba ang ginagawa mo sa mga babae mo, ha? Ha?! Alam kong kinakama mo sila pero
bakit ganito kalala?! Ano? Pinapaasa mo siguro?! Sinasabihan mo na pananagutan
mo!!!"150
"Cian, calm down. Annaliese is just a worker here..." banayad niyang sinabi at
sinubukan ulit na lapitan ako pero tinulak ko siya.10
My tears welled up and my heartbeat couldn't be tamed.
"Wala akong pakialam, Uriel! Sige nga! Sabihin mo sa akin, sino ang pinagdududahan
mo na kumuha kay Orianne? Huh?!"
Hindi siya nagsalita. He looked pained as he watched me. Hindi ko na inisip pa ang
galit at itsura ko.36
"Pareho kami ng suot sa araw na 'to! Nagpapanggap siyang ako! Kumalat na na engaged
ako sa'yo... sige... Sige, sabihin mo sa akin! Sabihin mo sa akin ang totoo! Sino
maari ang gumawa noon kay Orianne!"65
He licked his lips and opened his mouth but he didn't say a word. He only tried to
come close.3
"Huwag kang lalapit sa'kin! Huwag kang lumapit!" I screamed so he stopped.115
He swallowed hard looking so pained.130
"I know you! I know that you're the notorious Mercadejas who has crazy women for
his flings, right?!"25
Hindi siya nakasagot dahil nagpatuloy ako, nag-iinit sa galit.
"Naririnig ko na 'to dati pero hindi ako makapaniwala na totoo. Kaya sige, be
honest, Uriel! You were that rumored Mercadejas, right?! Your bitches always end up
desperate and violent, hindi ba?! Huwag kang magsisinungaling at aminin mo sa akin
iyon, Uriel!"37
"Cian," he sighed heavily but my anger couldn't be patient.1
"Bakit kaya nila nagagawa iyon?"5

Ngumisi ako, hindi dahil natutuwa kundi dahil nababaliw na yata.1
"Ano? Magaling ka sa kama? Nakakabaliw, Uriel?"474
He swallowed hard and parted his lips again but I3

won't back down.5
"Pinapaasa mo sila? Sinasabihan mong mahal mo sila? Kaya sa huli, nababaliw at

hindi matanggap kung iwan mo?!"3
"Cian, I don't do that-"3
"You're fucking disgusting! Playboy! Manwhore!"500
"I admit, I engage in sexual activities with women but those are casual and I don't
promise-"137
"Shut up!" I snapped.22
Wala akong tatanggapin na eksplenasyon. Kahit anong sabihin niya, totoo pa rin
iyon. Nagiging bayolente ang mga naging ex niya. Hindi ko mapapatunayan ang kahit
anong sasabihin niya at kung pagbabasehan ko sa lahat ng nangyari, tingin ko
nagsisinungaling siya.23
It seems like he fools them. He promises them the world. Why else would a woman of
grace and elegance turn violent!7
"You're disgusting. This is the reason why I never liked you. No... Not just that.
That I hate you. You have this air that I was sure that's bad news. Hindi ako
nagkamali!"441
Pinalis ko ang mga luha ko. Hindi na siya sumubok na magsalita pa.9
"Kaya hindi magbabago ang isipan ko sa'yo!"148
The door of my room flew open. Nakatitig pa rin ako kay Uriel, sa tindi ng galit
ko. He looked forlorn, miserable, and regretful but I know. No amount of words can
make me change my mind right now.59
"Lucianna!" My mom hugged me immediately.
Si Mama ang dumating kasama si Senyora. Uriel remained standing there, watching me.
I looked at him with anger in my eyes. Sa tindi ng galit ko, wala na akong ibang
maisip kundi iyon.3
I think Uriel even think he's lying to me. Hindi aasa ang mga babaeng binaliw niya
kung hindi siya nangako. Sinong matinong babae ang kayang manakit ng iba para lang
sa lalaking wala namang ipinangako sa kanila.87
"We are heading the investigations right now, don't worry," si Senyora na agad
dumalo sa amin. "She's well protected here-"4
"We're leaving," my mother cut her off.61
"W-Well, I understand that. But it's already late-"4
"We'll get the last flight of the nearest airport."2
"Ah... H-Hindi ba kayo uuwing Iloilo?"
"Domitilla, may krimen na nangyari rito sa inyo," si Mama na bumaling na kay

Senyora.18
Nang pinakawalan ako sa yakap ay hindi na ako nag-alinlangan na mag-impake. I saw

Uriel gesturing about it. Dumalo ang iilang kasambahay nila para tulungan ako. Alam
kong utos iyon ni Uriel. Sa galit ko, gusto kong tanggihan ang tulong na iyon.5
"Ako na!"46
"And based on the reports, I am not even sure if what really happened! It could be
a mistaken identity! Pareho ang damit ni Lucianna at ni Orianne? At ano ba rito,
Domitilla? Wala ba kayong security."2
"We have security around the estate, Tita. Most of our guards are well-trained," si
Uriel ang sumagot. "But I guess it's best if Lucianna will leave."1
"I-I agree. I guess. Uh... we can call for our chopper," si Senyora.44
"Hindi na. We'll take care of her. I suggest you focus on the investigation. This
is a serious matter! Lucianna!" sambit ni Mama.
Pinalis ko ang mga luha ko. Hindi maitsura ang nasa loob ng maleta ko. Niyakap ulit
ako ni Mama.
"Your father is downstairs. We'll help with the investigations for Orianne Ocampo.
Pero hindi kita puwedeng hayaan dito pagkatapos ng nangyari..." she said.
I nodded. "Ayaw ko na rin po rito."133
Napatingin ako kay Uriel. He looked really regretful. Nakayuko at tulala. Halatang
narinig ang sinabi ko.459
"I'm so sorry, hija. I promise I will find Orianne," si Senyora.11
Hindi na ako nakapagsalita. Hindi ako galit kay Senyora. She was always good to me.
It isn't her fault. Talagang nauuna ang takot ko para sa lahat ng ito at sa
pangamba ko para kay Orianne.33
Bumaba na kami, inalalayan ako ni Mama. Nanghihina ako. Sa dami ng naiisip ko,
nagbablanko na ng tuluyan ang utak ko.
"Lucianna," si Papa nang nasa bulwagan na kami.
Kausap niya ang mga awtoridad. Naroon na rin si Senyor. Agad kong niyakap si Papa
at hindi ko na napigilan ang mga luha ko.2
Truth is, more than my worry for Orianne, I am also very scared. My limbs trembled
as I tried to hug my father tighter.40
"Umuwi na tayo, Arch," si Mama.74
"Pasensiya na. Magpapadala ako ng ibang tauhan," si Papa kay Senyor.
"Gusto kong sabihin na hindi na kailangan at kaya na namin ito. But this is not the
time to be arrogant. A girl is missing and the more men we have, the better," ang
Senyor.94
"In the mean time, we'll leave. Maraming salamat sa pag-aalaga kay Lucianna habang
nandito siya..."
"Lucianna, let's go..." Mama whispered and gently removed me from my father's
hold.1
Unti-unti akong kumalas, nanghihina at parang nakalutang habang naglalakad.
"Thank you for taking care of Lucianna," si Mama kay Senyora.
"That's not a problem, Kriselda. I will always do it. And protect her, too...
Cian," si Senyora naman sa akin.135
Hindi ako makaangat ng tingin. Nanghihina ako at masyadong nagulat sa nangyari.
"I'm sorry this happened. I promise, we'll find Orianne."1
Nangilid ulit ang mga luha ko nang naalala na hindi niya naman kailangang pumunta
rito. Na inakala lang naman ni Senyora na bored ako kaya pumunta si Orianne dito.
Kung hindi siya pumunta rito, hindi na sana nangyari ito.38
The thought bothered me more when I realized that if she didn't come here, I would
probably take her place!25
"Wala po talaga sa dagat. We searched but we will search again tomorrow," narinig
kong report ng bagong dating. "We have the best divers pero kung pagbabasehan iyong
boardwalk, hindi na dapat siya lalayo sa dalampasigan kung nalunod siya."13
"We also received that she's a swimmer. The current today wasn't strong. Walang
ibang dahilan para mawala siya ng ganoon ganoon na lang sa dagat."59
My eyes widened when it dawned on me. At this rate, she probably is... gone?3
"Lucianna..." si Mama pero patuloy ang bagsak ng mga luha ko.
"I want to check again. And also search on the near islands, Isla Fuego... and
others," si Uriel sa malamig na boses.203
"Cianna, let's go..." marahang sinabi sa akin at hinila na ako palabas doon.26
Pumasok agad ako sa van at ganoon din si Mama. Nilingon niya ako at hinaplos ang
buhok. Tulala ako sa dilim, hindi makapaniwala na ganito na ang nangyayari ngayon.
Because of me, Orianne is gone. Kung hindi siya pumunta rito, hindi na sana
nangyari ito. At baka pa kung totoo nga ang kuwento, ibig sabihin napagkamalan lang
siyang ako?56
Lumipad ang mga palad ko sa mukha at hindi ko na napigilan ang humagulhol.1
"Lucianna," niyakap ako ni Mama.1
Takot, pagsisisi, at galit ang magkahalong emosyon ang naramdaman ko. After a
while, I heard her answer a call about our flight. Sumakay na rin si Papa at
kalaunan, umalis na kami sa mansiyon ng mga Mercadejas.56
I didn't look back. My eyes were filled with tears, they were a blur. I couldn't
say anything because I'm choking from my sobs.
"The police is considering another angle for this. May suspect naman daw sila pero
puwedeng mali lang din iyon," I heard Papa.3
"What angle? Where is she? Is it kidnapping or is there an accident?"1
"Kung nalunod siya, mabilis ang aksiyon. Hindi pa nagtatatlumpong minuto, sumisid
na ang mga tauhan ng mga Mercadejas. Alam din nila ang direksiyon ng alon at ang
kondisyon ng dagat kaya kung nalunod man, ang pinakamalayong maaabot nito ay sa
dalampasigan lang."10
"There was a knife. Caught in the act ang suspect. May finger prints niya doon,
sigurado. At titingnan pa kung kay Miss Ocampo ang dugong nandoon."4
"But if she did that, where is Orianne, Arch? She's nowhere to be found?"4
"Kaya tinitingnan din ang anggulong kidnapping."
"Baka may kalaban ang mga Ocampo ngayon?"11
"I just don't know why they are looking at the mistaken identity angle."
Humikbi ako lalo at nanginig sa narinig ko kay Papa. Dahil alam ko kung paanong
naging mistaken identity iyon. I swallowed my sobs and tried hard to talk.
"We have the same dress today. Ginaya ako ni Orianne! It might be... a-a mistaken
identiy because... whoever did it might be after me."15
"Lucianna, don't say that! You're safe! You're scared!" niyakap ako ni Mama.1
Umiling ako dahil takot ako pero alam ko ang sinasabi ko. I have a bad feeling
about this and I really think that it's that. It's not a coincidence that Uriel
Mercadejas has a history, and that even Senyora Domitilla thinks that that angle is
valid!11
"Hindi, Mama. Kumalat na sa atin, hindi ba? Na ako ang fiancee ni Uriel! Well, he
has a history of girls who got crazy for him! Marami at influential na mga babae. I
was probably the target. Even Senyora is thinking about that angle so I know this
is valid!"4
Natigilan si Mama.1
"Uriel Mercadejas..." si Papa na para bang ngayon niya lang nakilala si Uriel.
"Tungkol ba ito sa kay Grace Tengku noon?"60
"And many more, Papa! If you research on it, you'll probably figure out! Kaya baka
ako ang puntirya noon kung sino man siya! Baka napagkamalan lang si Orianne! Mama,
baka kasalanan ko! Baka... ako dapat! At ni hindi siya dapat pumunta roon!"59
Mama hugged me. My tears started to fall again.
"Pinapunta lang siya roon para sa akin! Hindi sana nangyari 'to! At kung totoo na
ako ang puntirya, hindi na sana nagkaganito!"11
"Lucianna, that's enough. Stop thinking about that. Hindi ikaw ang puntirya noon,"
si Mama.
I heard my father now on his phone. Marami na siyang tinatawagan at pati siya ay
magkakaroon na rin ng sariling imbestigador. I also heard that he requested for
more bodyguards. I cried harder.
"Arch, what are you doing? You're scaring her!" si Mama, her face in the dark angry
and concerned at my father.2
Nilingon si ni Papa pagkababa ng cellphone.
"We need to be sure. Hindi natin alam ang totoo sa ngayon. If she got lost in a
heavily guarded estate own by one of the country's richest family, that means there
must be something wrong."96
Natahimik si Mama. Nilingon niya ako at malungkot na tiningnan.
"This is a premeditated crime, if there is. Hindi mawawala ang batang 'yon kung
walang tulong o hindi siya kinuha nino man. The angle should be kidnapping and they
should seriously look into the Ocampos. Kung may kalaban sila o wala. At kung wala
man, ibig sabihin malaki ang tsansa na kay Lucianna nga ito."93
"Hindi tayo dapat nagpapadalos dalos nang ganyan, Arch!"
"Hindi dapat pero kailangan. If we want to ensure her safety, then we must think of
the possibilities. Habang hindi pa nahahanap ang batang 'yon, Kriselda."6
"But for sure this can't be about it..."
"The Mercadejas is a very powerful and influential family. They are also rich, and
you know that."17
Natahimik si Mama sa sinabi ni Papa.
"Hindi malabo na gawin ito. Hindi mo ba narinig ang tungkol sa alitan ng mga
Angeles at ng mga Ocampo? Two of the richest families, fighting over Anton
Mercadejas Jr. For all we know, ang pamilya mismo ang nagpaplano sa mga ganitong
bagay."340
"Arch, don't say that. Nobody is that desperate, for sure."72
"I have high hopes that the Mercadejases will solve this. After all, kahit naman
ako gusto rin ang mga Mercadejas para sa anak natin. Pero kung ang kapalit ay
kaligtasan niya o ang pagkaipit niya, hindi ko na alam..."5
"I don't want him, Papa," singit ko.235
Natahimik silang pareho sa sinabi ko. Hinagod ni Mama ang likod ko.
"He's not for me. Babaero siya at sa kanilang dalawa ni Anton, siya po talaga ang
mahirap pakisamahan. I've heard of his activities from friends before. It seems
like most of his girls, including that incident with Grace Tengku, became
aggressive and violent. They became obsessed with him. Kaya hindi po malabo na ako
talaga ang target..."68
I stopped when I remember Orianne. I remember her face when she was miserable with
her engagement with Anton. And she went to their mansion happy. We were both happu
until this afternoon!2
"And maybe, I did something horrible for my friend, wherever she is now. Baka dapat
ako iyon at napagkamalan siya. We have the same clothes today."46
"Tama na, hija. Tutulong tayo sa paghahanap kay Orianne, okay? Your father's men
will be there tonight. At hindi titigil kapag hindi siya nahanap."1
I left the Mercadejas Mansion miserable, worried, and scared. Hindi nahanap si
Orianne nagdaan man ang isang linggo.44
She was nowhere to be found. There were no traces, only her blood. That's not good
news... that means nobody could trace her.3
Sinuyod na ang dagat ng ilang beses. Ang mga karatig isla, ganoon din. My parents
sheltered me from all the information because everytime I hear it, I shake
uncontrollably.35
I remember the blood. At ilang beses ko ring naalala na hindi dapat pumunta si
Orianne kung hindi dahil sa akin.
I heard Mama refusing to call me whenever the Senyora calls to check on me. At
kahit gusto ko naman si Senyora, wala nga akong lakas na kausapin siya ngayon. My
guilt and fear are eating me up.8
"Lucianna," si Kuya Lucky, isang araw lumipas ang ilang linggo.7
I am still in shock. I never thought that it would last that long. But after all, I
also never thought that Orianne won't be found anytime soon.9
"If you want, you can rest for this year."
Matagal bago ako umiling.

Si Kuya Lucky, kanina pa pabalik balik ang lakad. He tried hard to be funny like
always but he noticed that I wouldn't respond. Nasa terasa siya ngayon, nakaupo
roon at tinatanaw ako galing doon. Samantalang si Kuya Lucho naman, nasa harap ko,
nagkakape at tahimik na pinagmamasdan ako.72
Both of my brother, like me have creamy skin. They are also tall, at ganoon din ako
kumpara sa mga kaedad ko ngayon. Both wearing dark clothes, with Kuya Lucho on his
black dress shirt and slacks, while Kuya Lucky, dark pants and a black jacket.
Magkamukha rin ang dalawa, they both have high cheekbones, almost as if they are
skinny male models, and a both have wavy hair. Kaya naman umaalon din ang buhok
ko.158
"Maybe she needs to go to school and meet her friends, Lucky. Kung magmukmok siya
rito, lalala lang 'to," si Kuya Lucho.1
"Nasabihan ka na ba ni Mama sa progress ng investigation?" si Kuya Lucho sa akin.
I lifted my eyes on him. I shook my head again.
"They are looking into the mistaken identity angle now so don't worry about it.
Nangako rin ang mga Mercadejas na tutulong sa security-"
"I didn't agree with that. They should focus to find the culprit. Nakatakas daw at
ang narinig ko, mali pa raw iyon. Hindi ko lang alam kung totoo ba o hindi. Pero
kung ganito ka bagal at ka walang kasiguraduhan ang mga ito, ibig sabihin
matatagalan pa ito."104
"But if they are looking for the mistaken identity angle, that means whatever will
happen to Lucianna from now on, it will be related to that."
"Hindi natin hahayaan na may mangyaring masama sa kanya," Kuya Lucho's voice
thundered.80
"Of course, we won't. I'm saying that if it was a mistaken identity case, all of
Uriel's past flings must have been investigated by now. There will be less chance
that Lucianna will get into trouble dahil sa nangyari."
They are thinking about my safety. It's very nice to hear but above all that, I
can't stop thinking about Orianne.30
"You both talk about this and worry about me when nothing happened to me yet! Si
Orianne, Kuya? Paano siya? Ako ang nagtulak sa kanya na pumunta roon at kung tama
ang hinala na mistaken identity, lalong kasalanan ko na nawala siya!"4
"The Ocampos are claiming that she's alive. Tingin ko dapat din silang
imbestigahan," si Kuya Lucho sa seryosong tono.183
Bumaba si Kuya Lucky sa terasa at tumawa. Nilingon siya ni Kuya.
"Of course, they'd claim that! Pamilya sila at s'yempre mas paniniwalaan nila na
ligtas siya! Hindi nila tatanggapin kung may nangyari mang masama!" He's got a
point for that.12
Kuya Lucho remained silent and sipped on his coffee. He spaced out, or maybe he's
thinking deeply.27
"Uriel Mercadejas indeed had a history of women who got obsessed with him.
Nagkakaroon din naman ako ng mga fling pero maayos ko namang nakakausap. Siya,
mukhang nababaliw ang mga babae sa kanya. Hindi ko alam kung maganda ba 'yon-"49
"Stupid! Of course, it's not good!" putol ni Kuya Lucho.21
"What I'm saying is that, to have girls crazy for you is alright. Pero kung
ganitong bayolente na, nakakaabala na ng mga tao, hindi maganda."1
"So it's really true? He had crazy women?" I asked and looked at Kuya Lucho.
He sighed. "Coincidence lang siguro iyon. He was the reason for some catfights then
but they're just an exaggeration, Lucianna."13
Umiling ako. Mas lalo ko lang nakumpirma na tama ang lahat ng hinala ko.18
I went to school that year but I wasn't myself. Hindi rin ako nagkaroon ng magarang
birthday celebration dahil sa takot. I really believed that it was a case of
mistaken identity and that Orianne was a collateral damage.117
Ayaw kong isipin iyon pero lagi kong naririnig na idedeklara na siyang patay dahil
inabot na ng isang taon halos ang pagkawala niya. It scarred and traumatized me.56
Hindi ko halos makasalamuha ang mga dating kaibigan dahil lagi akong may bodyguard
kahit sa loob mismo ng classroom. Kaunti lang ang mga nakakausap ko, isa na roon
ang mga Samaniego.
"I heard Orianne's alive," Simon Samaniego whispered at me one day.83
Namilog ang mga mata ko at nilingon siya. Natuto rin akong mamuhay nang kaunti lang
ang pangamba. Nang tumagal, at sa dami rin ng ginagawa, nawawala sa isipan ko ang
nangyari. Pero ngayong may bumanggit sa pangalan, nagbalik ulit ang lahat.1
"W-What did you say?!" I asked, shocked.2
"I heard from her cousin... nakipagtanan daw."1.2K
Kabanata 14
173K 13.1K 15.8K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 14372
Evidence
29
"Don't joke about that, Simon," may banta sa tinig ko pagkatapos marinig iyon.19
I had a hard time dealing with all these. For over a year now, I can't stop
thinking about it. Minsan, dinadalaw pa ako sa bangungot. Naiisip ko na ako iyong
nalunod, o 'di kaya'y ako iyong nasaksak, o ako ang nakidnap.113
My family opted to seek medical help for me and the progress has been good. Lalo na
dahil nagpatuloy ako sa eskuwela at naging normal ang pamumuhay ko. But whenever I
think about what happened, it always comes back.60
"Why will I joke about it?"1
Natigilan ako at tiningnan si Simon ng seryoso.
"Look, sabi ni Preston, nabanggit ng pinsan niya na kasama raw si Orianne bago
nawala."134
I stared at him for a few moments before I sighed. Bumagsak ang balikat ko.
"You mean before she went to Costa Leona?"2
"No, after."2
Natigilan ulit ako at lalo pa siyang tinitigan. He nodded at me.
"Yes, Lucianna. I was shocked, too. Kasi sino naman ang mag-aakala? Honestly, I
didn't tell you this but all this time, I believe she's dead."23
Nanuyo ang lalamunan ko sa narinig. It was horrifying to think that Orianne is

dead. Pero sa sinabi ni Simon ngayon, nag-uunahan ang mga impormasyon sa aking
utak. I'd like to entertain the thought that she's dead and start being afraid, but
I also hoped that what he said was true. Even if it doesn't make sense.1
Bakit magtatago si Orianne? Bakit siya makikipagtanan? At anong nagkita sila ni

Elliot bago ito nawala? Pagkatapos ng pagkawala niya sa Costa Leona? I didn't
understand.99
"Isang taon na mula noon. Hindi pa rin siya nahahanap. At sino ba ang nagpapahanap
sa kanya, hindi ba ang mga Mercadejas? Do you really believe that a family as
influential and powerful as them will not find even her dead body-"31
"Simon!" I said harshly because I didn't want to imagine that.3
"I'm saying, Lucianna... na imposibleng hindi nila ito makita sa loob ng isang taon
kung hindi nagtatago o gumagalaw man lang. They hire the best intelligence
undercover for this, you really think they can't do it?"42
Hindi na ako nagsalita. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako pero parang mas gusto
ko iyon. Hindi ko maiintindihan kung bakit siya magtatago pero mas okay kaysa sa
nawala na lang na parang bula.10
"Look, Elliot is her boyfriend. Rebound actually, according to Preston. Kasi gusto
niyang gumanti kay Anton Mercadejas. She wanted to win him, right?"162
Napaisip ako dahil iyon nga naman ang naalala kong gusto ni Orianne.
"Bakit p-pa? Eh, hindi ba..." hindi ko maituloy.8
"We all know that their engagement is cancelled because Anton refused. Originally
Orianne refused too, out of her pride. Pero ang totoo, nasaktan siya at gustong
magpapansin kaya niya ginawang boyfriend si Elliot Ledesma."173
Hindi ko alam ito. Orianne is my friend but we only meet on certain Sundays. Sa
taong iyon, hindi na ako gaanong pumunta sa polo matches kaya hindi na rin naman
ako nakakuha ng balita sa kanya. She's also older than me so she's in a different
circle so I have no information about these.4
Natural na may impormasyon si Simon dahil hindi sila nagkakalayo. At marami din
siyang pinsan na kaibigan nina Orianne.
"Sinabi ni Preston na nakituloy si Orianne sa kanila sa Iloilo ng ilang buwan

matapos ang nangyari sa inyo sa Costa Leona."35
YOU'LL ALSO LIKE

Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
Poems about...
95K
454
Pieces
15.2M
905K
nasanay na...
1K
24
Skies. ??
3.8M
143K
one...
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
My jaw dropped. I suddenly want to talk to Elliot. Hindi ko siya kaibigan pero
gusto kong malaman ang totoo.7
"He's seen her and he wanted to tell the authorities pero siyempre, pamilya niya si
Elliot. Hindi basta-bastang sinasabi iyon at baka pa maiturong suspect sila. The
Mercadejas won't spare them-"3
"How did you know this? If Preston didn't want Elliot to be in trouble, bakit mo
nalaman, Simon?"
"Nasabi niya lang noong nag-inuman kami. Nalasing siya."194
"Paano mo nalaman na totoo ang sinabi niya at hindi dahil lasing siya?"
He laughed. "Hindi oras ng pagbubuo ng istorya ang pagkakalasing, Cian. Mahihirapan

ka dahil hindi ka makakapag-isip ng mabuti. It's either it's the truth or it's
really the truth."79
Umiling ako, hindi pa rin makapaniwala.
"May suspect sa Costa Leona-"48
"Na hindi hinahabol ni Uriel, tama ba?"173
Natahimik ako ulit. Hindi na ulit kami nagkita ni Uriel. Our last interaction was
that night and I didn't regret anything. Pero minsan naririnig ko sa usap-usapan ng
mga kapatid na iba ang iniimbestigahan ni Uriel at si Anton ang humahabol sa
suspect na itinuro.288
"Uriel is investigating another angle. I heard he didn't waste his time finding the
said suspect because he probably figured out something else."13
"Or maybe he's stupid and Anton is using his head, right? Kaya niya hinahabol ang
babae, at si Uriel, hindi," giit ko bahagyang naunahan ng galit nang maalala si
Uriel.378
Simon sighed. "Sinasabi ko lang ito sa'yo ngayon dahil alam kong naapektuhan ka ng
husto roon. You don't go out as much. That's not bad. Mas okay nga na may
bodyguards ka rin. Pero tingin ko, it's unfair for you to live this way when
Orianne is out there hiding."105
I swallowed hard.1
"Ikaw at ang hinahabol ni Anton na babae, parehong apektado dahil sa ginawa niya.
Kung totoo ang sinabi ni Preston, ibig sabihin pareho pa kayong naapektuhan noong
babaeng iyon dahil lang sa pagiging makasarili ni Orianne."555
"Why would Orianne hide then? It doesn't make sense?"30
"I don't know. But I heard the Ocampos want to delay Anton Mercadejas' engagement
to Thalia Angeles. Kailangan muna mahanap daw si Orianne."50
"Normal na request iyan ng pamilyang nawalan, Simon. Hindi puwedeng magpatuloy ang
mga Mercadejas sa kasiyahan ngayong may utang sila sa mga Ocampo. Orianne was lost
in the premises of their estate!"32
"Exactly!"
Kumunot ang noo ko.3
"They used that to their advantage."17
"If Orianne is dead now, you are staining her name. Napahamak na nga siya tapos
ganito pa ang mga sinasabi mo tungkol sa kanya?"151
"Lucianna, no... that's not what I mean. I just really think that it makes so much
sense! The Ocampos are not trying their best to find her. Nagbabanta lang na
ipakukulong ang suspect, pero walang ginagawa. And besides that, I heard the
Ledesmas are being investigated by Uriel Mercadejas, even the Ocampos. Ibig sabihin
may hinala siya sa mga ito."32
Umiling ako pero bahagyang nag-isip tungkol doon.8
"Hindi makakasal si Thalia at si Anton dahil dito. At kapag natagalan ang

pagkakahanap kay Orianne, and if she resurfaces, who knows what their family might
want to get in return from the Mercadejases. Paano kung sabihin nila na ipakasal na
ang dalawa dahil masyado na nilang naabala ang buhay ni Orianne?"64
Simon laughed.
"People want their power and influence."34
"We don't," untag ko.18
"Well, many wants it, Cian. Kaya hindi na ako magtataka kung ang mga Ocampo nga ang
may pakana sa mga ito."40
Nagdaan pa ang mga taon. Hindi nahanap si Orianne pero madalas kong marinig ang mga
bagong balita.69
My family is still shielding me from it all. I just heard them talking to each
other, one night, abroad. Nasa Switzerland kami ng mga kapatid ko para magbakasyon.
Uuwi na sila bukas at kadarating naman nina Mama at Papa para samahan ako sa mas
mahabang bakasyon. Hindi kami nakakapagbakasyon nang sabay dahil sa trabaho kaya
sinasamantala nila lagi ang araw na kumpleto kami.36
However, that day we skied the whole day. I was exhausted. Kaya umakyat na ako sa
kuwarto sa cabin na binili ng parents ko sa lugar.19
Hindi na nila ako binabalitaan masyado tungkol sa nangyari ilang taon na ang
lumipas. I lived a normal and comfortable life somehow after it but there were
moments when I can't help but think about it. Iniisip nila na nakakasama sa akin
kaya hindi nila pinag-uusapan kapag nariyan ako.11
Lumabas ako ng kuwarto at bababa na sana sa sala nang natigilan ako dahil sa
narinig.
"The Ocampos are hiding her," I heard Kuya Lucho in a voice marked with
certainty.49
Sa dalawa kong kapatid, si Kuya Lucho, ang panganay namin ang mas seryoso at mas
sigurado sa ginagawa. Hindi sila gaanong nagkakasundo ni Kuya Lucky dahil mapagbiro
ito at padalos dalos kaya laking gulat ko sa narinig sa kanya.21
"It's so unfair. Cianna is living in fear for her own life. Iniisip niya na dahil
sa kanya kaya nangyari ito, tapos ganoon lang pala?" si Mama.115
"Hindi ko rin alam kung gusto ba nilang i-frame up si Lucianna o ano," dagdag ni
Kuya Lucho.8
"Alam ba ng mga Mercadejas?" si Kuya Lucky.
"I bet even if they know, they won't say it. Mahirap mang akusa kung walang
ebidensiya at lalo na dahil nadidiin sila sa lahat. Uriel is pressured to take over
the investigation. At siya rin ang namumuno ngayon. Anton, it seems, he doesn't
care about their company and is busy with something else."615
"At least Senyor Anton is leading with him. Hindi naman siguro hahayaan ni Anton
Mercadejas ang kapatid," si Papa.10
Tumawa si Kuya Lucky. "Kaya siguro usap-usapan sa mga kaibigan ng girlfriend ko na

wala raw panahon si Uriel sa mga babae."112
"He's busy with work," si Kuya Lucho. "Lalo dahil agresibo ang mga Hidalgo ngayon
at ayaw nila sa mga Mercadejas."701
"That and maybe he's learned his lesson. Man, his flings turn so crazy for him.
Grace Tengku is so hot, a good catch, and she's royalty. Imagine if they marry each
other! They'd be very powerful here in Asia, hindi lang sa Pilipinas."95
Umatras ako at bumalik na lang sa kuwarto.8
Minsan din naririnig ko ang usapan ni Mama at ni Papa tungkol sa pagkikita nila sa
mga Mercadejas.
"Domitilla is asking about Cian. She's still worried about her. Gusto ko rin naman
siyang anyayahan dito pero hindi ko sigurado kung handa na si Lucianna," I heard
Mama once.106
"Ayos lang iyan. Hindi rin natin alam kung talaga bang concerned si Domitilla o
gusto niya lang ulit ireto ang anak niya kay Lucianna."331
"Arch, don't say that. Of course she's genuinely concerned for our daughter."91
"I'm not saying it's wrong. But with all that's happened and with Lucianna never
liking Uriel Mercadejas, I don't think we should hope for anything anymore."49
Mama sighed.
"Naririnig kong malapit si Lucianna sa mga Samaniego. Hindi na magtatagumpay si

Domitilla sa gusto niya dahil hindi naman natin mapipilit ang anak natin. At
naiintindihan ko rin bakit mas gugustuhin niya ang mga Samaniego kumpara kay Uriel.
She's eager for a normal life. Uriel Mercadejas is too much for her."182
"I guess so."
They are not wrong. At habang tumagal pa ang panahon at nakuha ko na talagang
tinatago lang ng mga Ocampo si Orianne, nalito na ako.4
I didn't know what to feel. I feel angry because they robbed me my peace of mind. I
feel happy because despite everything, I'm just glad that she's alive. I feel
anxious, because although I've heard of it a lot of times, nobody could prove it.34
Totoo ba talaga? Puwede na bang maniwala? At kung totoo nga, matutuwa ba ako o
magagalit?1
For years I hesitated to live a normal life. Gusto ko nang malaman ang totoo. Gusto
ko nang makawala sa kadenang nagpipigil sa aking mamuhay ng normal.158
That made me focus on my studies, though. Hindi ko alam kung magandang balita ba
iyon pero maganda ang idinulot noon sa akin.1
"Hmm. You're here again, huh?" puna noong waitress na laging kumukuha ng order
ko.17
I smiled at her. Maganda at mukha naman siyang edukada. She's always wearing a
skimpy attire, like all the other waitress in that bar.158
Simon has graduated. Noon pa man, nag-aaral pa kaming dalawa sa kolehiyo, lagi niya
akong niyaya sa party scene. I heard from Kuya Lucky that he sees Uriel every now
and then when he parties kaya lagi kong iniiwasan iyon.2
Ngayon lang ako natuto. Mag-isa, kaya nagtatampo lagi si Simon tuwing nalalaman
niyang nagpupunta ako. But I'm not really here for the fun, music, or booze,
though.1
I realized that this upper middle class bar isn't always packed with people like
Uriel. Or maybe because I heard lately he's busy with MERC. Kaya wala na siya sa
party scene... lalo na sa kasing ordinaryo na bar na ito.22
"Mag-isa ulit?" ang waitress at naglapag ng tequila sunrise na order ko.9
Ngumiti ako sa kanya. "Yeah..."
Ngumisi siya at naupo. She's pretty. Makapal ang eye make up niya kaya nasisiguro
kong hindi ko siya makikilala sa normal na mga araw. Dagdagan pa na madilim dito.98
For months now, I'm a regular customer of this bar. Kaya naman nakilala at naging
kaibigan ko na rin ang madalas na waitress ko rito sa puwesto. She's probably in
her early thirties, but she's very friendly towards me. O siguro dahil hindi nga
naman madalas ang mag-isang babae na pupunta sa isang bar na ganito kaya naagaw ko
ang pansin niya.35
Few weeks ago, I always had my bodyguards with me. Dalawang beses pa lang akong
nakapasok na walang dalang bodyguard dahil tingin ko hindi magiging epektibo ang
pagpunta ko rito kapag ganoon.
"Wala pa siya. Pero mamaya dadating iyon. Nakausap ko noong nakaraan."26
"Talaga?" nagtaas ako ng kilay sa waitress.
Ngumisi siya at tinanggap ang nilapag kong pera sa lamesa. Her ponytail hair danced
a bit as she tilted her head.2
Truth is... it's been years and I've gotten over it. The nightmares are gone and
with my fear, my sympathy faded. Dahil narinig ko na inosente talaga ang suspect na
iyon at na talaga raw na buhay si Orianne. Walang ebidensiya kaya heto ako ngayon,
mag-isa na naghahanap para sa sariling katahimikan.30
Kahit na kumbinsido na ako at normal na ang buhay, hindi ko pa rin matanggap na

wala man lang ebidensiya ang mga iyon.
"Tapos na ang exams mo?"
"Yup," i drawled lazily and looked at the counter again.
"Nangako ka na lalapitan mo na ngayon. Gagawin mo?" kuryosong tanong nito.37
I nodded and smiled.
"Maganda ka at mukhang mayaman..." she smirked. "Guwapo naman din si Preston

Ledesma pero hindi ko lubos maisip na ang isang tulad mo ay hahabol sa kanya."163
Yes, I am waiting for Preston Ledesma here. Ilang buwan ko na rin siyang
sinusubukang lapitan para sana maliwanagan ng kaunti pero hindi ako kailanman
naglakas ng loob. Ngayon pa lang naging buo ang loob ko.13
Sonja, the waitress, assumed that I like him. Sa ilang buwan niay ring pagse-serve
sa table ko, iyon lang din siguro ang napansin niya. I didn't try to correct her
because it was an easier answer.238
"Ayan na," anito at ngumisi.1
Sonja eyed my look. I'm wearing a sexy cut out one shoulder black dress. Sinadya ko
ito dahil kahit naman may katangkaran ako at nasa tamang edad na, I didn't want to
look a newbie in clubs like these, even if I was.2
"Ang sexy mo rin ngayon. Hindi halatang virgin ka. Ewan ko na lang kung hindi ka
patulan ng crush mo," humagikhik si Sonja.165
I rolled my eyes at her and smirked. Iyon din naman kasi ang sinabi niya sa akin
noong naisip niyang gusto kong magpapansin kay Preston.1
Matagal na si Sonja sa mga bar. Iyon daw ang trabaho niya. She even filled me with
more of her personal and a bit dirty work information but I didn't mind. Kaya sa
kanya ko rin natutunan na hindi raw gaano papansinin ng mga lalaking tulad ni
Preston Ledesma kung hindi ako ganito magdamit dito sa bar.3
It's alright and I had fun dressing up too. At isa pa, hindi ko puwedeng palampasin
ang pagkakataong ito.14
Tumayo ako at tahimik na lumapit sa counter. Sinundan ako ng tingin ni Sonja at

kinuha ang order ko, ililipat niya yata sa bar.
Tumabi ako sa high chair kung nasaan si Preston at napansin niya agad ako. Sa gilid
ng mga mata ko, pansin ko ang pagtagal ng tingin niya.15
"Thanks," I told Sonja after she went to the bar and put my drink in front of me.
"Lucianna Almodovar?" Preston said in a low voice.38
I acted shocked. Ngumisi si Sonja at lumayo nang may tumawag na sa kanya at naiwan
na kami roon ni Preston.5
"Uh..." Kinunot ko ang noo ko, as if I didn't know Preston.82
"Oh. I'm Preston," he held out his hand.5
Tinanggap ko iyon at marahang tumango. His eyes went to my body a bit and he
smiled.22
"Ang tagal ko nang hindi ka nakita, ah? You don't attend to parties, right? I only
see Lucho and Lucky," aniya.
"Oh, yeah. I've been very busy. Uh... Preston... Ledesma?" kunwari. "Pinsan ni
Elliot?"81
Kinabahan ako ng kaunti lalo na nang nakitang medyo nag-iba ang ekspresyon niya.
Preston is years older than me. His hair black and thick. His eyes, brown, and nose
very straight. Madaling mabasa sa mukha niya ang nararamdaman kaya imbes na titigan
siya, uminom na lang ako sa inumin.10
"How do you know Elliot?"
"Oh... I'm Orianne's friend so..." nagkibit ako ng balikat.

Tumango siya at madilim na tiningnan ang sarili niyang inumin. "Oh yeah... I
remember. Ikaw nga pala iyong kasama niya sa mga Mercadejas."2
Nanlamig ako nang natanto na hindi ko na alam kung paano ipagpapatuloy ito. Hindi
ko inasahan na kakailanganin kong banggitin agad si Orianne sa unang pag-uusap
namin. I thought I can lie and go around it before getting the truth.
Did I... fail at it?4
Tahimik ako at nagpatuloy sa pag-inom sa inumin. Kinakabahan pero mabilis ding

nakapag-isip.
"Yeah, ako iyon. I don't go to parties because of that. For years I believed that I
was the target, not her. Kaya protective ang mga Kuya ko." I chuckled. "It was all
for nothing dahil nagtanan lang pala sila ni Elliot. I'm kinda mad but still happy
that nothing's bad happened to her-"32
"Paano mo nalaman?" kunot noo na baling ni Preston sa akin.41
I smirked when I realized that it's effective.
"Sabi nila."
"Sabi nino?"8
Napakurap kurap ako. "Bakit? Hindi ba? You're Elliot's cousin. Hindi mo alam?"67
"W-Well..." nautal siya.17
"I'm not saying that your family is involved. For sure, si Orianne lang iyon at
Elliot ang nagplano-"1
"Elliot is also just a victim. Hindi niya na alam ang nangyari kay Orianne
pagkatapos noon."6
There it is! Straight from Preston Ledesma's mouth! Ni hindi siya lasing!121
Kahit na gulat, nagkibit balikat ako para kunwari hindi na nagulat.
"Sure. But I'm just glad she's alive and well somewhere. Kung saan man siya
nagtatago."1
"Sinong nagsabi sa'yo? Ang mga Mercadejas?"
"Huh?" I said shocked. "I'm not close with the Mercadejas anymore, Preston. It's
common knowledge these days."32
Hindi siya nagsalita.
"Saka, kung alam 'yan ng mga Mercadejas, bakit pa hahabulin ni Anton iyong suspect
na tagalinis sa mansiyon?"158
"It's because Anton isn't the one investigating it thoroughly. Si Uriel."30
Nagtaas ako ng mga kilay at inubos na ang inumin.
"Well, I didn't know."

"Hindi ba fiance mo siya?"1
"Wala na kami no'n. May tatagal ba sa babaerong 'yon." I looked at him sensually
this time. "Ikaw? Are you a playboy?"304
Dahan-dahan, ngumiti siya at nawala na ang tensiyong naramdaman sa nauna naming

usapan.
"But are you sure you're not with a Mercadejas?"29
Ngumisi ako. "Paano ko naman mapapatunayan 'yan?"
He leaned closer to me. Kinabahan ako ng kaunti pero hindi ako nagpahalata.
"If you're not with Uriel, then kiss me," he said and leaned more.357
Sa isang mabilis na galaw, humalik ako sa kanya. Iniisip kong kung gagawin ko iyon,
marami pa akong makukuhang impormasyon kalaunan pero nagkamali ako.263
Preston Ledesma didn't know a damn thing about Orianne. Hindi na rin naman masama,
sa totoo lang. Sa impormasyon niya pa lang na tumulong si Elliot kay Orianne,
nakampante na ako. I am sure now that she's alive. That is the closure that I
wanted all these years and it's even worth more than that lousy kiss we shared.39
We exchanged numbers and danced the night away. He was fun to be with hanggang sa
niyaya niya ako sa condo niya na tinanggihan ko kaagad. I told him I have an
emergency at home so I need to leave.211
Honestly, it was worth it!3
Natuwa naman ako sa night out, okay naman si Preston, at nakakuha pa ako ng
impormasyon!5
"Uh, ang sabi'y tayo lang naman daw, hija. Si Senyora lang ang naroon dahil abala
ang mga anak," si Mama kinabukasan.30
Lately, whenever Senyora Domitilla invites us, it now reaches me. Dati kasi
tinatago lang ni Mama at tinatanggihan. Nitong nakaraang buwan, binabanggit niya
na.2
"I'm not in the mood, Mama," sabi ko at sumimsim na sa kapeng nakahanda sa hapag.7
"I know that you're not in good terms with Uriel, hija. Ayaw ko na rin naman sana
na pumunta tayo pero naawa lang ako dahil sa ilang taon, hindi tayo nakakalimutang
imbitahan ng mga Mercadejas kahit sa mga intimate dinner nila. At kahit sana para
sa Senyora na lang. I remember she's very fond of you. It was just so sad it ended
that way years ago."64
Hinilot ko ang sentido ko. Medyo nalasing pala ako kagabi kaya ang sakit ng ulo ko.
My phone beeped and I received more messages bukod sa maraming tawag ng pagtatampo
galing kay Simon.1
Preston:
Good morning, pretty. I couldn't sleep thinking about you.304
Sonja:
Hindi mo inuwi? Gaga ka rin, e!364

Simon:
Is it true that you went to a bar again last night? Bakit hindi mo sinabi? Hindi ba
nagkasundo na tayo na isasama mo ako sa susunod?!138
"Wala naman daw siya, ani Senyora. He's out of town and will be coming back
tomorrow. Kaya ngayon niya raw tayo iniimbitahan habang wala si Uriel dahil alam
niyang ayaw mo."86
Napatingin ako kay Mama. She looked pained.
"I know we all have moved on but maybe reconnecting with Senyora and hearing some
news about the investigation will help with everything. Kaya sana kahit ngayon
lang, pagbigyan mo ito."
Kung sa bagay, nasabi nga naman ni Preston na ang mga Mercadejas ang
nagpapaimbestiga. Siguro naman alam na ni Senyora ang totoo ngayon.
Sa totoo lang din, hindi naman ako galit kay Senyora. Kay Uriel, oo. Pero walang
ginawa si Senyora sa akin para magalit ako at sa ilang imbitasyon niyang
tinanggihan namin, siguro panahon na rin para bumisita.147
I'm all for healing. If Orianne is hiding for selfish reasons, I will be happy that
she's alive, but it's unfair to treat Senyora Domitilla coldly for that reason.36
I sighed. "Sigurado po bang wala si Uriel."10
Tumuwid sa pagkakaupo si Mama. "Oo, hija. Ayon sa imbitasyon niya."2
Preston:
By the way, are you up to coming with me next week? Sa Batangas iyon. Kung hindi ka
makakapunta kasama ko, you can just visit on the tournament day. Please?59
I made some stupid promises last night thinking that I will get more information
from him. Iyon pala wala na. Nagtitipa na sana ako ng pagtanggi nang sumunod pa ang
mensahe ni Preston.
Preston:
I heard from Elliot that the Ocampos have an old mansion sa Nasugbu.
Iniimbestigahan daw dahil may nakakita kay Orianne sa malapit.41
My eyes widened. I deleted my previous text and replied.36
Ako:
Just woke up! I have a hangover. Sure, I'll watch your tournament. Pupunta ako sa
tournament day.39
Heck, I don't even remember what tournament is that. Basta alam kong pupunta na ako
dahil sa huling text niya!50
Malaki ang bahay ng mga Mercadejas sa siyudad. Hindi ko maalala kung nakapunta na
ba ako roon noon pero tingin ko ay hindi pa. Hindi raw kasi roon nagpaparty ang mga
Mercadejas dahil gusto ng dalawang anak na ang bahay na iyon ay laging pahingahan
lang.
Niyakap ako ni Senyora nang nakita. I hugged her back tightly too. It had been
rough for the past years and I did my best to forget the trauma, including their
family, even when she doesn't deserve it.43
"I missed you, hija," she said as she wiped the small tears on the side of her
right eye with her bend index finger.402
"I missed you too, Senyora," mataman kong sinabi at ngumiti.
Natawa siya sa gitna ng kaunting pagsinghap. Medyo nataranta rin at hindi malaman
kung saan ako hahawakan pagkatapos ng yakap.3
"Pasok kayo. Naghanda ako."
The house looked modern outside. Glass halos lahat ng dingding pero pagkapasok, ang
mga muwebles rito'y puro antigo. Naalala ko tuloy ang Mercadejas mansion sa Costa
Leona. For the first time in years, I truly miss it.23
Naupo kami sa lanai na may round marble table. After lunch kami pumunta kaya
minatamis at tsaa ang nasa lamesa. Tanaw namin ang malawak na bakuran nila at isang
swimming pool sa kanang banda.1
Hinatid ako ni Senyora sa upuan at maingat na pinaupo. Kitang kita ang pananabik sa
mga mga mata niya lalo na nang naupo na rin siya sa harap ko.34
"It's been a while, hija."1
I nodded and smiled. Bigla akong nagsisi na ngayon lang ulit kami nagkita
pagkatapos ng lahat.1
I noticed she didn't age a bit. She even looked younger today even after all those
years. Nakasuot ng halatang mamahaling plain red dress, at nakalugay ang mahabang
buhok ng senyora. Hinagod ni Mama ang likod ko bilang pag-alalay. Siguro iniisip
niyang masama pa rin ang loob ko, pero kahit kailan naman hindi sumama ang loob ko
kay Senyora.82
"I have sent this in my messages and cards for you but I'll say this again in
person. I'm really sorry about what happened-"1
"I'm sorry for the attitude too."5
"No, no, hija. It was natural. You were indeed in danger that time. Kahit pa
sabihin kong gagawin namin ang lahat maprotektahan ka lang noon, hindi pa rin
maiaalis na may panganib sa araw na iyon para sa ating lahat. At maaring para sa
iyo."17
Namangha akong tumingin kay Senyora.6
"Kaya naiintindihan ko kung nagtampo o nagalit ka. Kaibigan mo si Orianne. What

happened traumatized you. I'm even happy that after everything, pinaunlakan mo rin
sa wakas ang makipagkita sa akin. Ako na sana ang bibisita para hindi ka maabala
pero ayaw ko namang pumunta sa inyo, na hindi ko sigurado kung gusto mo talaga
iyon. This means so much to me, Cian."55
"Years have passed and maybe the blow of the trauma has worn off kay Cianna,
Domitilla. Pero tingin ko'y mas nagpapanatag sa aming lahat nang narinig namin na
buhay si Orianne Ocampo."2
Tumango si Senyora. "Yes. I'm afraid the investigation is still on going. Anton is
busy with the suspect-"57
"Bakit nga ba? Ang akala ko ba wala talagang kinalaman ang suspect?"54
"Well, the Ocampos are threatening to sue that suspect and claim that Orianne is
really hurt or dead. But Uriel's investigation is proving that Orianne is really in
hiding, at maaaring may kasabwat sa nangyari."3
Napatuwid ako sa pagkakaupo sa narinig. Alam ko naman iyon pero ang marinig kahapon
iyon kay Preston at ngayon naman kay Senyora Domitilla mismo ay mas lalong
nagpaginhawa sa akin.
"That's great. Lucianna will feel better knowing that Orianne is alright. Ano man
ang dahilan sa nangyari," si Mama. "Also for me, I really didn't like the thought
that it was a mistaken identity-"
"Oh no... no, Kriselda. As far as Uriel's investigation goes, it wasn't like that.
Si Orianne talaga ang target, kung may suspect talaga. O kung wala man ay siya o
sila ang may gawa. Hindi iyon para kay Cian. Uriel is sure about it. This case
isn't even about their... uh... past engagement." Senyora coughed a bit.27
"Is there an evidence?"
"I believe Uriel has a bit of it. He's still pursuing it now. Mahirap nga lang ang
usad dahil abala rin siya sa trabaho. Anton isn't much help these days because he's
busy with... other things."426
Senyora sipped on his tea. Pinagmasdan ko naman ang akin at dadalhin na sana sa
labi nang narinig namin ang kaunting kumusyon sa sala.66
Katapat lang ng lanai ang sala at ang grand staircase nila. Kaya naman nang sabay
kaming lumingon para makita kung sino ang pinagkakaabalahan ng mga kasambahay,
pinigilan ko ang paghinga ko. Binaba ni Mama ang kanyang tsaa at tumayo si Senyora
Domitilla.
"Oh no! U-Uriel? Ang akala ko b-ba hindi ka pa uuwi?"638
Aakyat na sana si Uriel sa hagdan pero natanaw niya kami. He's wearing a black
tracing suit. He's slowly removing the gloves in his hand when he started walking
towards the lanai.108
Natigil ang tingin niya sa akin at bumagal ang lakad niya. Binawi ko ang tingin at
sumimsim na lang sa tsaa.128
"P-Pasensiya na, hija. Uh... Kriselda, ang alam ko hindi pa siya uuwi ngayon," si
Senyora sa maliit na boses bago sinalubong ang anak.64
"It's alright, Domitilla," si Mama dahil nakakahiya nga naman kung galit pa kami na
umuwi si Uriel sa kanilang bahay!131
"N-Napaaga ka, hijo?" si Senyora, siguro'y nakalapit na si Uriel.4
"Nagkaproblema lang po-"14
"Ano 'to?!" si Senyora sa eksaheradang tono dahilan kung bakit bumaling na rin ako
sa likod para makita iyon.42
Uriel removed his mother's hand on his face. Nakakita ako ng kaunting sugat
doon.188
"Wala po-"5
"Naaksidente ka? Nasira ba ang sasakyan mo kaya napaaga ka ngayon?"40
"I'm alright, Mama."28
His eyes found mine. I cleared my throat and looked at my tea to sip. Pinipigilan
ko ng kaunti ang sarili ko dahil kung hindi'y baka tumakbo na ako.91
Hindi naman talaga ako kailanman naging kumportable kay Uriel pero parang lumala
ngayon. After what happened years ago, lumayo lalo ang loob ko sa kanya. Milya
milya na ang layo ngayon na hindi ko na maintindihan ang sarili.64
"Good to see you, Uriel."1
"Good to see you rin po," he said politely to my mother.5
"Uriel, ano?" nag-aalalang tanong ni Senyora.
"Aakyat lang po muna ako," anito.92
"Pero hijo..."
"Excuse me," he said politely and I heard Senyora following him before she went
back to the table.17
Sa akin agad lumapit si Senyora.
"I'm so sorry... I'm so sorry, Cian," sunod sunod na hingi ng paumanhin ni Senyora.
"No, it's alright, Senyora."
"No, I know you came here because you thought he's not around. Akala ko rin-"1
"Ayos lang po. Matagal na naman iyon kaya... ayos lang po," agap ko dahil
nakakahiya namang isipin na ang anak niya pa ang dapat na umalis dahil lang ayaw
kong narito siya.27
Sure, I'm not comfortable. But I will be fine.3
"Baka umuwi ng maaga, Domitilla, dahil naaksidente? What is he busy with, anyway?
What sport is it? Racing?"101
"Yes. But... nevermind him. Pasensiya na talaga. Nakakahiya na nangako akong wala
siya tapos ngayon, ganito ang nangyari. I feel so bad."63
Nilingon ako ni Mama. Ngumiti ako at umiling.
"Ayos lang po, Senyora. Matagal na po iyon. I'm really fine."3
Ngumiti rin si Senyora. "Nag-aalala pa ako at mukhang naaksidente. I hope it's okay
with you if I invite him over here, too? So i can check if he's okay."1K
I swallowed hard.13
"A-Ayos lang naman... po."

Kabanata 15
153K 13K 18.7K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 15299
Off60
Matagal bago siya naupo sa harap. I can sense his hesitation especially that I
can't fake mine. Hindi ko siya matingnan at nanatili ang mga mata ko sa tsaa at sa
cheese cake na kinakain sa harap. Kung hindi lang sa respetong ipinakita ni Mama,
may pakiramdam akong hindi na siya tumuloy.71
"Upo ka, Uriel..." si Mama nang natanaw siguro ang hesitation kay Uriel.32
I know that she's probably thinking about me but it's also polite to invite him.
Anak siya ng Senyora, may ari nitong mansiyon. Kaya bakit pa siya mahihiyang sumali
sa pagtitipon.10
The table is round and he has enough distance from me but I can smell his scent. It
was a mixture of an expensive male bodywash and perfume. Puti ang t-shirt niya at
naka kulay asul na maong, may itim na relo sa palapulsuhan, at basa pa ang
buhok.259
"Ayos ka lang ba, hijo?" Mama asked politely.5
I glanced a bit at his face. Nakaabang siya sa titig ko kaya agad kong iniwas ang
tingin at binaba ang tsaa para pagtuonan naman ng pansin ang cheese cake.235
"Ayos lang po. Nagkaproblema lang sa track."4
"Oh, you do racing."19
"Yes, he has a lot of sports. Pinapatigil ko nga sa competitive martial arts dahil
kinakabahan ako lagi lalo na kapag umuuwi siya rito. Pero sa racing naman abala..."
umiling si Senyora at sumulyap sa akin.106
"Oh, Lucho does brazilian jiu jitsu. Pero tumigil noong nagsimulang magtrabaho."26
"Naku, rito kay Uriel. Kung ano ano na lang. Pati na rin iyang jiu jitsu. Wala na
kasing ibang ginagawa kundi trabaho at sports, wala nang girlfriend. Kaya
hinahayaan ko na," Senyora laughed a bit.666
I lifted my eyes at her then to Uriel. Uriel cleared his throat and looked away.
Bumaling siya kay Senyora ngayon.48
"Mama," saway niya na hindi gumana.118
"Mas dumami ang sports niya ngayon. Dati pa naman itong nag re-racing, pero kaiba
ang dami ng sports niya ngayon. It must be really tough to have a bachelor's life
with no side chic!" pahisterya ang tawa ni Senyora, dinidiin ang huling sinabi.719
"Mama..."73
"Uriel, I can't help it! I guess I'm just proud. Anton has side chics somehow, you
have none for years now. Pero huwag ka namang magbabad masyado sa extreme sports,
hijo, at aatakehin ako sa puso sa'yo!"189
"Naku, ganoon din ang nararamdaman ko kay Lucho noon. Lucky is very out going so
he's busy with girls. Lucho likes extreme sports. Buti na lang naging abala na sa
negosyo. He still does sports now but not like before," untag ni Mama.2
"Baka may girlfriend si Lucho, o may babae? Eto kasing si Uriel, wala," sumulyap si
Senyora sa akin.1K
Kumunot ang noo ko at binaba ang tinidor. I am silently chewing the cheese cake
right now. It melts in my mouth but I needed an activity so I won't have to pretend
that I'm listening. At bakit parang diin na diin na wala nga siyang babae?120
"Malay mo, Domitilla. Men have ways to multitask these days. Baka extreme sports at
babae ang inaatupag ni Uriel," biro ni Mama.84
"Ah, wala naman po, Tita. Masyadong abala sa negosyo kaya hindi na ako nagkakaroon
ng oras para diyan," sagot ni Uriel.350
"See?" sa mayabang na tono ni Senyora.129
"A young and handsome bachelor like you, it's impossible that you don't have any!"
si Mama. "You're hot-blooded and very active, kaya hindi kapani-paniwala!"64
YOU'LL ALSO LIKE

Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
15.2M
905K
nasanay na...
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
1K
24
Skies. ??
Poems about...
95K
454
Pieces
3.8M
143K
one...
Uriel chuckled a bit. "Maghahanap naman po ako kalaunan. Marami lang ibang
pinagkakaabalahan sa ngayon."88
A piece of cheese cake got stuck on my throat. I cleared it a bit. Iyon pa ang
naging dahilan bakit bumaling ang tatlo sa akin. Kinuha ko na lang ang tsaa at
sumimsim dito.325
"Abala rin siya sa imbestigasyon sa kaso noon, kaya ganyan, Kriselda. You know,
that is my main priority now so I can finally marry off his brother. He's of age
and it's long over due..." si Senyora.47
"Oo nga naman. Mabuti at pinapangunahan mo ang pag iimbestiga, hijo. It was a
traumatic experience and hearing that Orianne Ocampo is alive, is making us happy
but furious as well. Kung sino man ang nagpakidnap o kung totoo man na may
kinalaman ang mga Ocampo, hindi ko alam kung ano ang mararamdaman. Kung matutuwa ba
na ayos ang kalagayan niya, o magagalit kasi nagtago siya at hinayaan niyang mag-
alala tayong lahat."13
"I'm sorry I brought that topic up," si Senyora. "It was so hard for you, hija..."2
"I'm fine po. It's been years and... I've come to terms with it."2
"Enough about that, though. I invited you here so I could catch with you. How have
you been? May boyfriend na ba?" mapaglaro ang tono sa huling tanong ni Senyora at
ngumisi siya.156
Humalakhak si Mama. "Hindi namin pinagbabawalan at hindi rin naman ako nagtatanong,
Domitilla. We were strict before the tragedy, but after it, we wanted so bad to
give her a normal life. If getting a boyfriend will make her forget the trauma,
then we encourage her to have one."52
Ngumiwi si Senyora. "Naku, ang pangit naman, Kriselda. You mean getting a boyfriend
and use him to forget what happened? I mean, healing is fine but using
someone?!"436
"Hindi naman sa ganoon. Ang ibig kong sabihin, kung mas makakatulong na magkagusto
siya sa kaibigan niya, para ma preoccupied siya sa nararamdaman niyang iyon, kaysa
sa nangyari, ayos lang."5
"W-Well, do you have a boyfriend, hija?" si Senyora.112
"Wala naman po," sagot ko agad.12
Ngumisi si Senyora.206
"I'm just glad that she parties and go to the university, like students her age."4
"Nanghihinayang nga ako na hindi ka nagkaroon ng magandang debut dahil sa nangyari.

But surely, you will have a grand twenty first birthday?" si Senyora sa akin.39
Tumawa si Mama at inunahan ako. "We haven't discussed it yet, Domitilla. But... why
not."
Tumawa rin si Senyora. "Si Uriel nga sa taong ito ko lang yata mabibigyan ng
disenteng birthday."53
"Mama, I don't need that."12
Humalakhak si Mama sa reaksiyon ni Uriel.3
"Anong hindi? Ilang taon kang laging abroad for your birthday. Either for school or
business. Sa taong ito ka lang talagang narito kaya you can't stop me, son."56
I didn't participate much on the conversation. At halos hindi matanggal ang tingin
ko sa cheese cake at tsaa.14
Uriel had to excuse himself a couple of times to answer a call. Aniya'y trabaho raw
nang tanungin ni Mama.
Ilang beses din kaming nagkatinginan pero bukod doon, hindi kami nag-usap.48
Gumaan ang loob ko nang umalis na kami. Mama promised that the visit will be quick.
We were there for only two hours.
It's the start of our vacation. It's my last year in college next semester. Excited
na akong makapagtapos dahil may naiisip na negosyo na kaiba sa negosyo ng
pamilya.23
Hindi pa ako nakakabalik ng Romblon mula noong tinraydor ako ni Sean pero balak
kong bumalik doon para asikasuhin ang gusto kong proyekto. I want to build a name
of my own. I am open for associates but for now, I want to deal with it on my
own.207
Sa vacation na ito, may nakaplano na ulit ang pamilya ko pero sa unang mga araw ng
bakasyon, iniisip ko lang na ayusin ang mga bagay na may kinalaman sa independence
ko.
Preston:24
Are you sure you won't come with me today?
Ako:
Marami pa kasi akong gagawin. But I promise I'll be there in the tournament. Bakit?
Are you going to do some things right now?1
Preston:
Mag pa-practice lang naman. Just wondering if you can inspire me or something.51
I smirked and stopped working out. Pupuntahan ko mamaya ang condo na tinitingnan
ko. Gusto ko kasing bumukod kahit na ayaw ni Mama at Papa. For me, it's supposedly
the jumpstart of my independent life.19
Ako:
Isn't this enough of an inspiration? My texts?82
Preston:
Haha! You got me there, huh! Alright, then. See you on the track!60
Hindi na rin naman masama. Maayos naman kausap si Preston at nag-eenjoy naman ako
kahit na may ibang naiisip sa pakikisalamuha.3
I just really want a concrete evidence that Orianne is alive. Iniisip ko noon, ang
marinig kay Preston na nakita niya o na buhay si Orianne, tama na sa akin. Hindi ko
inasahan na mauuhaw ako at gugustuhin ko pa ng mas matibay na ebidensiya.7
Nagdaan ang mga araw at nakapagpaalam na rin akong mabuti sa parents ko. If I told
them I'll stay for the night, for sure they won't let me go. Kaya sinabi ko lang na
may bibisitahin lang at uuwi rin. That was my plan, of course. Kasi ayaw ko namang
pumayag kung sabihin ni Preston na makitulog ako sa kanila kung saan man siya nag-
s-stay.
Maaga akong tumulak. I drove my own car, without a bodyguard. Hindi na kasi gaanong
mahigpit ang guards ko ngayon dahil nga matagal na ang nangyari at gusto ko na ring
maging independent. That will include not needing them so I drove alone.1
Kanina pa kami nagtatawagan ni Preston. Gumising siya ng madaling araw para i-check
ako. It's sweet of him to do that. Naiistorbo nga lang dahil kay Simon na laging
nagpapahayag ng pagtatampo niya. Hindi na kami nagkita sa nakaraang araw dahil sa
dami ng ginawa ko. Siya naman ay abala sa trabaho sa Samaniego industries.12
"I think I'm almost there," sabi ko kay Preston.43
Inumaga na ako pagdating. Nag-order daw si Preston ng breakfast sa cabin restaurant

doon. Napatingala naman ako sa nabasang banner sa taas ng arc papasok sa farm na
iyon.3
"Motocross competition?" I echoed the banner.163
I parked my car on the parking lot. Hanggang doon lang ang concrete road dahil dirt
road na ang nakapalibot sa isang malaking wooden cabin. Dalawang floor yata iyon at
maraming tao sa baba, hula ko'y restaurant ang buong cabin.
Nakita ko rin ang maliit na make shift bleachers sa harap ng cabin at may mga upuan
na roong may nakaupo. Maingay din ang sounds galing sa stereo nang lumabas ako sa
sasakyan.
"Gotcha!" si Preston at niyakap ako galing sa likod.379
"Hi!" I greeted and let him hug me.9
Naliligawan naman ako pero wala pa akong naging boyfriend. I haven't been very
intimate with other boys, ngayon pa lang kay Preston. But I realized I'm good at
this. I thought I will be an awkward girlfriend. I'm not his girlfriend, though.2
"I was really worried. Sana pinasundo kita."
"Hindi na, kaya ko namang magdrive kahit malayo."
"Kaya nga. Hindi ako kumportable na ganito kalayo ang biniyahe mo para lang makita
ako."157
I smirked. "I promised you so here I am."
"You should stay for the night. Para sabay na tayo bukas."27
"Preston, I told you already. Uuwi ako. Baka mamaya pagalitan pa ako. Malayo pa
naman ito at kahit pinakawalan ako ng parents ko..."
He sighed. "You should introduce me to them. Para mapanatag sila."150
Isang linggo pa lang mula nang nag bar kami at nagkakilala ng maayos tapos ganito
na? I cleared my throat.61
"Can we eat breakfast? Kanina pa ako ginugutom sa biyahe."2
"O-Of course! Tara na, kung ganoon."3
Natakasan ko iyon at pumunta na kami sa cabin. Cafe ang nasa baba at marami nang
naroon. Restaurant naman ang nasa second floor at doon kami pumunta.1
We ate our breakfast there. I see some familiar people and they greeted me.
Nagtatagal lang ang tingin nila kay Preston na para bang palaisipan kung bakit kami
magkasama.3
Bumaba kami at nagpaalam siya na pupunta siya sa locker para mag-ayos na. Pinaupo
niya ako sa isang pangdalawahang round table sa tapat ng track.
When he left me, Carver Samaniego went to me to chat a bit. Inasar niya ako tungkol
kay Preston pero natigil din dahil dumami pa ang dumating.52
I was sipping on my now cold coffee when Preston came back. Naka motocross suit
siya na kulay pula with the Ducati emblem. Medyo mayabang ang tingin niya sa akin
kaya ngumisi ako para mang-asar.51
"Ikaw na ba ang mananalo?"18
Tumawa siya. "Sana. I was only third place the last time. Pero wala akong
inspirasyon noon."47
Nakalapit na siya at naupo. He brought his chair near me. I cleared my throat and
sipped on my coffee.
"Ngayon may inspirasyon ako," aniya at hinaplos ang baba ko.171
"I just wish it'll be over immediately. Para makapamasyal tayo sa Nasugbu," sabi ko
iniisip ang mansiyon ng mga Ocampo.9
"Sure. Kahit saan mo gusto, Lucianna," he said and slowly put a kiss on my lips.583
Hindi ko inasahan iyon o siguro hindi nadala kaya dilat ang mga mata ko nang
halikan niya. I was looking at the crowded door. Nakadampi pa ang labi ni Preston
sa akin nang pumasok si Uriel Mercadejas.682
Our eyes locked. I saw Carver smirk and shook his head. Ganoon din ang ibang
nakakita sa kanya na bumaling sa kung nasaan ako.82
There was tension in the air. Bahagya kong tinulak si Preston, hindi dahil sa
pagpasok ni Uriel, pero dahil medyo pangit nga naman na naghahalikan kami rito na
may nakatinging ibang tao. At hindi man kami na engaged talaga ni Uriel, usap
usapan na iyon noon. Imagine how weird it is for them who assumed that I'm his ex
fiancee. Na nahuli pa akong may kahalikang iba.33
Hindi nakita ni Preston ang pagdating ni Uriel dahil nakatingin siya sa akin.
"Saan mo ba gustong pumunta pagkatapos?"1
"Sa mansiyong sinabi mo," sagot ko.
Tumango siya. "Alright, sure."3
Kabado ako bigla. Naririnig ko ang tawag ng ibang tao kay Uriel. Sa lahat pa talaga
ng lugar, nagkita pa kami rito. Is he a part of this thing? Naalala ko nasa racing
siya last time. That means this could be one of his extreme sports!9
Dumiretso naman yata siya sa locker. Nagkatinginan kami kanina pero gaya ng dati,
wala naman siyang ibang reaction. He's sporting his perpatual scowl. When he smiled
to someone, it felt as if an evil smile, instead of a friendly one.126
"Doon na tayo maglunch, kung gusto mo."
"P-Puwede ba iyon?" natauhan ako sa sinabi ni Preston.
"Oo naman."
It was obvious that the girls were waiting for him. Malaking bagay iyon dahil ang
halos lahat ng narito'y mayaman at pinalaking disente. Ang magpakita ng interes sa
isang lalaki ay isang bagay na hindi gaanong nangyayari. Now, it's obvious with
some shrieks and excitement from a group of women.
"Dami talagang babae ni Uriel," si Preston nang napansin na nakuha ng mga babae ang
atensiyon ko.66
Hindi ako nagsalita.1
"Tara na sa labas. I'll check my unit," he said.
Tumango ako at sumama na rin sa kanya papuntang bleachers. Hinatid na ang motor
niya at habang nakaupo ako sa unang hilera, pinagmamasdan ko naman si Preston na
inaayos ang motor niya.
Eventually, people flocked to the bleachers. Malapit na yatang magsimula.

Nakihalubilo ako sa ibang naroon. Kausap ko si Carver nang tumigil siya saktong
paglabas ni Uriel sa cabin.
Uriel is now wearing his black gear. Itim din ang gear niya sa racing noong
nakaraan, pero itong ngayon may halong gray na at para sa motocross.91
His eyes found mine. Carver left and minded his own business. May narinig din akong
naghahagikhikan sa grupo ng mga babae.
16
"Hindi pa rin talaga kayo nadadala. Hindi ba tinanggihan kayo noong isang buwan?" I
heard someone.36
Nilingon ko ang mga babae na nawala ang excitement dahil sa pananaway noong
nandoon. Hindi ko alam kung si Uriel ba ang pinag-uusapan o ano.
Uriel didn't check his unit. Nilapitan niya lang at may mga kausap na siya agad.
Ilang sandali ay naghanda na. I saw Preston putting his helmet. Tumakas ang mga
mata ko kay Uriel na ganoon din.1
"Nagloko ang sasakyan ni Bernard noong nakaraan kaya nasira ang race car ni Uriel!
Kakagaling niya lang sa injury!" I heard from the group of girls.224
"Oo. Sana hindi na muna siya nagparticipate ngayon!"2
I remember the bruise right under his eye last time. Maliit lang naman iyon at
hindi ko na nakita kanina pero... may iba pa kaya siyang injury?71
Kinabahan ako bigla. Before I know it, nagsimula na ang paligsahan at nagliparan na
ang mga motor.2
Uriel was immediately leading. It's motocross racing. Umingay agad ang buong
paligid, parang mga bubuyog na nagsiliparan ang mga motor. Naamoy ko rin ang fuel
galing sa maraming motor. Pero higit sa lahat, naramdaman ko ang matinding kaba.49
I didn't like it that he is leading. Hindi dahil gusto kong si Preston. Heck, I
don't even know where Preston is but I feel like something could go wrong!72
Imbes na sundan ko ng tingin pagkaliko, tumingin ako sa screen. Si Uriel ang nauuna
kaya mas marami siyang. The girls screamed and cheered for him while I remain on
the edge. Nakatayo pero hindi na halos humihinga.80
Ang caster ay pinupuna ang mga mahihirap na ginagawa ni Uriel sa pagliko at

pagtalon ng motor. Nakatayo lang ako at nanonood pero pakiramdam ko nasa roller
coaster ako. My stomach is churning and I didn't know what else to do but hold my
breath.17
When I saw him shake a bit, I screamed with the girls. Natutop ko kaagad ang labi
ko at napatingin sa paligid. Medyo na conscious ako nang nakitang ang ilang
kilala'y nakuryoso sa reaksiyon ko.374
May maliit na burol doon na napatili ulit ako dahil lumipad ang motor ni Uriel at
pakiramdam ko mahihimatay ako sa takot!74
At lalo pa nang may tatlong sunod sunod na burol na mabilis niyang tinahak. Pumikit
ako ng mariin at ayaw ko nang panoorin sa sobrang kaba.23
Hinihingal ako. when I heard the caster mention Uriel's win, saka pa lang ako
nakahinga ng malalim. Hinawakan ko ang dibdib ko at tahimik na naupo. Lalo na dahil
nakita kong bumaba na si Uriel sa motor.62
Nagsilapitan ang iilang kaibigan, kasama iyong mga babae. They greeted him. He
laughed and celebrated with them. Yumuko ako at medyo nanibago sa naramdaman
kanina.16
Preston was fifth. Lumapit siya kaagad sa akin at hinanda ko na ang pang-aasar
ko.96
"I might be bad luck," I said guiltily.19
He only laughed. "Kahit naka fifth place, ako naman ang first place sa'yo, hindi
ba?"569
I chuckled. Bago ako makapagsalita ay hinawakan niya na ang kamay ko.1
"Come on. Let's go to the locker while everyone is still celebrating."23
Katatapos lang nila makuha ang trophy. Napansin kong dinala nila ang celebration sa
cafe. At mukhang may bagong tournament na gaganapin. Ani Preston, sa motocross
racing lang daw siya sa araw na iyon para magkaroon pa kami ng date.2
I agreed. Kasi gusto ko na talagang pumunta rin sa mga mansiyon ng mga Ocampo.
Iyon ang dahilan kung bakit wala ring tao sa locker. Bukod sa nagcecelebrate ang
iba, naghahanda rin ang iba sa next competition.1
"Halika!" si Preston.23
Umiling ako. "It's the men's locker."8
"That's alright! I need you to help me out with my things," anito at hinila pa ulit
ako. Nasa pintuan pa kami.108
I craned my neck to see what's inside. Nakita kong bukod sa locker, may malaking
public bathroom din.
"P-Pero, bawal ako diyan."2
"wala namang ibang tao, e. Mamaya pa sila. At sanay silang makakita ng babae dito.
Mga girlfriend ng participants na tinutulungan ang boyfriend nila. Come on, I need
to unzip my suit. I need you here..."214
Hindi na ako gaanong nag-isip ng masama at pumasok na lang. Tumigil siya sa locker
niya at tinulungan ko naman siyang mag unzip ng suit niya kahit pakiramdam ko kaya
niya naman iyon.3
"Can you hand this to me," he said and put his towel on my hand as he smirked.5
"S-Saan?"
"Sa shower," he smirked.98
Nakuha ko kaagad na may madilim siyang iniisip. He leaned closer and kissed me.
Nakahubad na siya ng suit niya ngayon, at tanging ang underwear na lang ang
natitira. Hindi ako intimidated sa katawan niya pero kinabahan ako sa gusto niyang
mangyari.106
"Panalong panalo ako sa'yo," he whispered and kissed me more.285
Kung wala lang ang yakap kong makapal na tuwalya ay nakalapit pa siya ng husto. I
jumped when on the side of my eye I saw someone move. Tinulak ko si Preston at
natanaw na nagbubukas ng sariling locker si Uriel sa hindi kalayuan.218
My heart pounded. Nasisiguro kong narinig at nakita niya ang sinabi ni Preston,
pati ang halikan. He only acted normal, as if he didn't see anything.71
He swiftly unzipped his suit and revealed his topless upper body. Ilang beses ko na
naman siyang nakitang hubad noon at wala akong maramdaman. Inihahalintulad ko lang
iyon sa ibang tao pero parang may kakaiba sa katawan niya ngayon.129
I don't know if it's his body that changed or my perception, or maybe both.6
"Uriel, ikaw pala. Congrats!" si Preston.1
"Salamat," sulyap ni Uriel na nahuli agad ang tingin ko.45
He didn't scowl or frown. Binalik niya ang tingin sa locker at kumuha na ng

sariling tuwalya.52
"Hindi ka pala sumali sa exhibition?"
"Hindi na. Marami pa akong gagawin."
"Ah. Ganoon din kami ni Lucianna." Nilingon ako ni Preston. "Let's go to the
shower."126
"P-Pero Preston..." pigil ko.13
Lumingon si Uriel at tinitigan ako saglit. My heart pounded. Imbes na magpatuloy sa

sasabihin, nagpatianod ako.36
Hinawakan niya ang kamay ko at iginiya na papunta sa kaliwang bahagi ng locker

room. They have approximately ten cubicles for shower. Preston smirked when he went
inside one.
"Ibibigay ko na sa'yo 'to at sa labas na ako maghihintay," giit ko.2
"Alright. Thanks!" he said politely and got the towel.7
Nagmadali agad akong umalis sa shower room at napunta na sa locker. Naroon pa si

Uriel, nakababa ang top suit at inaayos ang gamit. Nagkatinginan agad kami pero
diretso ang lakad ko. Bumagal lang nang nagsalita siya.1
"Hindi ka dapat pumayag na pumasok dito kung ayaw mo pala..." he said in a cold
tone.152
"I just want to help him out."2
"Things happen in this place. If you're not willing, you should voice it out. Hindi
iyong pinipilit ka at nagpapadala ka."194
"What do you mean things happen in this place?" nagtaas ako ng kilay sa kanya.5
"Matanda ka na. Dapat alam mo na ang ibig kong sabihin."51
"You mean people have sex here after your tournament?"54
Uriel's eyes lifted on mine. Now he looks pissed.1
"Sabi mo matanda na ako, why the need to talk in riddles?"47
"Fine. Yes. People secretly have sex here especially when it's empty," aniya sa
kaswal na tono at nagpatuloy sa pag-aayos ng gamit.2
"Bakit? Gawain mo?"429
I regretted it immediately. Wala na naman akong planong pahabain ang usapan pero
hindi ko alam bakit tumakas ang tanong na iyon.3
Natigilan siya at tumuwid sa pagkakatayo.1
"I don't do that in places like these, Cian."64
I smirked. "And here I thought you don't do it anymore. Sabi ng Senyora."15
"Noon 'yon," anito at kaswal ulit na nag-ayos ng gamit.26

"So you don't deny it?"26
Tumigil ulit siya at pagod akong tiningnan. I was slightly insulted to see him act
like everything is casual. Dagdagan pa ng buntonghininga niyang parang iritado na
nagkakausap kami ngayon.1
Hindi naman din maganda ang interactions namin noon pero hindi ko naramdaman ito
noon. Right now, it seems like he's annoyed with my presence. Or that I don't mean
a thing. Bakit ba big deal ito?31
"Ba't ko itatanggi? Alam mo na naman iyon noon pa?"78
Kung sa bagay.1
"And you already have your own opinion of me, right? That I'm a playboy? What's the
use of lying to impress you now. You're already turned off."581
My eyes widened a fraction. He smirked.1
"Pero mukhang ikaw naman ang playgirl ngayon, ah?" nagtaas siya ng kilay.128
"I-I'm not a playgirl."5
He sighed and undid his pants. Mabilis akong umiwas ng tingin.62
"Preston is just-"4
"Huwag ka nang magpaliwanag. It's not as if I'll be turned off anyway."740
"Huh?!" napabaling ako sa kanya. "What do you mean turned off? Bakit? Gusto mo ba
ako?"201
I almost shriek when I saw his lower back. Nakatalikod na siya sa akin at inaayos
ang gamit sa locker, wala nang saplot at hubad na! His round buttocks and the two
craters above it made me swallow hard. Samahan pa ng maskulado niyang likod, nanuyo
ang lalamunan ko.1.1K
"Damn it, Uriel!" iritado kong sinabi at kinuha ang tuwalya na nasa bench at
tinapon sa kanya.65
Nahuli niya iyon at natabunan naman ang babang parte ng katawan niya nang humarap
siya.46
"What? You're in the fucking men's locker. Kaya sabi ko huwag kang papasok-"298
Bago pa siya makapagpatuloy, nagmartsa na ako palabas, mainit ang pisngi at

iritado!410
Kabanata 16
150K 13K 14K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 16237
Suspect53
Tulala ako nang naupo kami ni Preston sa cafe. Aniya'y may titingnan lang daw siya
at makikihalubilo saglit bago kami umalis.25
Sinalubong ko siya kanina. Hindi ako mapakali sa labas ng men's locker room. Nang
lumabas si Preston, sumulyap pa ako sa loob at hindi na rin naman nakita si Uriel.
Of course, he must be busy taking a shower now. Damn him!15
The image of his full and round buttocks flashed in my mind. Kahit nasa cafe na
kami at malayo na roon, binagabag pa rin ako noon.350
"Titingnan ko lang ang schedule. Are you fine here?" Preston asked.5
"Oo naman," I snapped out of my reverie.22
Pumunta siya sa counter. May iilang tumitingin sa banda ko at sinusubukang lumapit.

I realized Wesley was there too. He was about to come near me with Carver when
Uriel emerged from the corridor to the locker room.26
Nakita ko ang pag-ilag ng dalawa at naupo na lang sa grupo ng mga babaeng

nandoon.168
Uriel is carrying his duffel bag. Hindi ko maintindihan kung bakit sa simpleng
paglalakad niya lang na nakasabit ang duffel bag sa balikat, parang medyo hindi na
ako kumportable. Para bang bawat galaw niya napapansin ko... o malaking bagay sa
akin.198
He's wearing a black t-shirt, and faded jeans, matched with black caterpillar
boots.78
Nagtaas siya ng kilay, nakatingin sa akin pero iniwas din naman at dire-diretsong
naglakad patungo sa counter. Some people called him. He socialized. Tumigil at
nakipagkuwentuhan.31
"Dito ka muna!" narinig kong niyaya siya.
"Ah, hindi na. May lakad pa ako-"
"Hindi ka na nakikisali..." a woman said.1
Uriel laughed huskily. "Maybe next time. I have things to do."54
Nagtaas ako ng kilay at iniwas na ang tingin doon. Bumalik nga lang ulit pagkatapos
ng ilang saglit at nakita kong nasa counter na siya. Pabalik naman si Preston na
may kasamang waiter. Nilapag ng waiter ang juice para sa amin. I was about to ask
if we're eating our lunch here. Inunahan niya ako.1
"Pahinga lang tayo saglit," ani Preston at naupo.5
Lumipat ang mga mata ko sa likod niya. Naglalakad na ulit si Uriel pagkatapos
tingnan ang kung ano sa counter. Paalis na yata siya pero dahil marami ang
tumatawag, natitigilan siya.39
I saw him smile for a couple of times. He seems... normal. Just like before, he's
sociable. Hindi ko alam kung bakit parang hindi ako kumportable. All this time,
whenever I think about him and summon my anger, I thought our first interaction
will be worst or something.7
Siguro hindi ko lang inasahan na ganito lang. He isn't bothered. Hindi niya
sinumbat sa akin ang mga sinabi ko noon. Inasahan ko na magagalit din siya at
ibabalik iyon sa akin pagdating ng panahon. Lalo na ngayong napabulaanan ng kaunti
ang panghuhusga ko. Hindi pala niya babae ang gumawa noon at posibleng wala rin ang
mistaken identity na pinaniwalaan ko.42
Naglakad siya at iniwan ang mga kausap pero natigil ulit dahil sa tawag ng mga
Samaniego. I sipped on my juice.
"So, iwan mo na lang ang sasakyan mo rito. 'Yong sasakyan ko ang gamitin natin."9
"Malapit lang ba 'yon?"
"Isang oras mula rito," si Preston.
Ibinigay ko sa kanya ang buong atensiyon ko dahil sa excitement. My irrational

thirst for the truth about Orianne's mystery is driving me insane. O siguro dahil
alam kong kapag tuluyan ko na ngang malaman ang totoo, doon pa lang ako matatahimik
ng tuluyan.7
YOU'LL ALSO LIKE
3.8M
143K
one...
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
Poems about...
95K
454
Pieces
1K
24
Skies. ??
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
15.2M
905K
nasanay na...
The truth sets everyone free, no matter how rusty the chains of darkness are.670
"Dalhin ko na lang ang sasakyan ko. Medyo malayo pala."3
"It's alright. Ihahatid naman kita pabalik dito mamaya."3
"No, I'll bring my car. Para hindi na tayo bumalik dito. Paano kapag matagalan tayo
roon?"22
I'm thinking about investigating when we get there so I am sure matatagalan nga
kami.
"Para diretso na rin ang uwi ko. Ayaw kong maabutan ng dilim dito," paliwanag ko.
"Matatagalan, huh?" Preston smirked. "Alright."228
Dumaan si Uriel sa lamesa namin pero dumiretso siya sa labasan. May tatlong lamesa
pa bago ang labasan pero diretso pa rin ang lakad niya. I saw him out of the cafe
for a moment. Uuwi na kaya siya?48
Nagulat ako nang pagkatapos ng ilang sandali ay bumalik siya sa loob. Nagkatinginan
kami saglit. Iniwas ko ang tingin at nagkunwaring iinom ulit ng juice ko.119
"I'll answer this call so our lunch will be prepared..." si Preston dahil tumutunog
ang cellphone niya.2
Natanaw kong naupo si Uriel sa huling lamesa. Naglapag ng juice ang waiter at
nagpasalamat naman siya. He took his phone out and I saw him manipulating it.36
Akala ko ba uuwi siya?56
"Oh?" may dumaang pumuna sa kanya. "Mamaya ka pa? Doon muna tayo sa table namin!"
Uriel chuckled. "Next time. May kailangan lang na ayusin bago umalis."183
Umiling ang kaibigan niya at dumiretso sa lamesa. Sinundan ko ito ng tingin at

narinig kong ibinalita sa mga kaibigan na hindi pa umuuwi si Uriel.
"I'll invite him!" the girl with a short blond hair stood.45
May dala itong shih tzu sa kanang kamay. She had gold bangles, and gold hoop
earrings, and black sleeveless top and sweatpants. Her lipstick is a bit bold, too.
When I looked at her closely, I realized she's the daughter of a senator. Siya pala
iyong pinagkakaguluhan nina Carver kanina na late daw dumating.165
"Hey," sunod ko rito nang lumapit sa lamesa ni Uriel.1
I swallowed hard and looked at my juice. I'm not bitter or anything but I find her
very tacky. Yes she's trendy with her fashion right now, but it really looks tacky
to me. Blonde hair and bright red lipstick, really?484
Sunod kong baling ay nakahawak na ito sa kamay ni Uriel at hinihila na siya.

Namilog ang mga mata ko. Abala pa si Preston sa kausap niya sa cellphone.3
"Halika na!"4
I heard Uriel's low and sensual chuckle.56
"Gusto ni Poo poo na sumama ka, oh?"521
Tumitig ako sa babae. She looked very westernized. Dahil sa pagpipilit niyang hila,
nagpatianod naman si Uriel at napatayo. He was smiling and it's as if he couldn't
resist.70
"I'm done. Let's go?" si Preston.
I immediately collected my pochette and put it on my shoulder. Hindi ko alam kung

gusto ko bang umalis o hindi. Pero mas gusto ko namang umalis, lalo na nang
nakitang naanod na nga si Uriel ng babaeng iyon.34
Preston held my waist. Pero imbes na iyon ang pagtuonan ko ng pansin habang paalis
kami, nakita kong magkahawak kamay pa rin si Uriel at iyong babae kahit nakalipat
na ito sa lamesa nila.66
"So, I'll lead the way and you'll follow, okay?"4
"Okay," wala sa sarili kong sinabi.
Hinatid niya ako sa sasakyan ko sa parking lot. Pagkapasok ko, siya naman ang
sumakay sa kanyang sasakyan.
We were already driving for about fifteen minutes when I realized I'm thinking too
much about what happened.
Iniisip ko si Uriel. Ang sabi marami pa siyang gagawin, bakit hindi siya umuwi
kaagad? Naupo pa siya roon. Tapos nilapitan pa siya noong babaeng iyon at
natatawang nagpatianod dito. Magkahawak kamay sila na sumali sa lamesa nila.125
I don't understand why I'm bothered. This is on top of the already confused
thoughts earlier. Maganda naman ang tungo niya sa akin nang nagkita kami sa men's
locker room. He was pissed but he was just pissed in general dahil nandoon ako.
Hindi dahil sa past o ano man.23
He also saw me kissing Preston but he didn't seem to mind. Tapos sa huli,
nagpapahiwatig siya na hindi raw siya matu-turn off sa akin? So what is he? Turned
on with me? Gusto niya ba ako? It's not like I care but I'm just really
confused.109
Baka hindi.45
It seems like he likes westernized girls. Grace Tengku was a princess in an asian
country but she had western features. Ganoon din ang ibang mga ex niya na kilala
ko. My brothers are both more on our spanish side with their hooded eyes. Kaya
lang, hindi hooded ang mata ko. It's upturned, almost chinky. And with my thin lips
and slightly pale complexion, I am definitely not Uriel Mercadejas' type. At bakit
ko ba itoiniisip?151
Bakit siya magpapatianod sa babaeng iyon kung gusto niya ako, 'di ba?73
Let's settle with that! That's a better idea!13
Isa pa, marami akong mas importanteng gagawin gaya ng mag kolekta ng ebidensiya na
buhay nga si Orianne. This is for my peace of mind. I should focus on that.2
Pero inaamin ko, sa isang oras na biyahe, paulit ulit ko iyong inisip hanggang sa
dumating na kami.14
I went out of my car and looked at a modern two-storey spanish house. Nakatingala
ako nang narinig ang pagbagsak din ng pintuan ng sasakyan ni Preston. Hinawakan
niya ulit ako sa baywang nang nakalapit.2
"Let's go. We'll have our lunch first."
"Ah. This is your house?" medyo nalito ako.
If we're going to the Ocampo's mansion, I don't think we could freely eat our lunch
there, anyway. Kaya siguro, mali ang iniisip ko.
"Yup. Bakit?"
"Ah. Akala ko kasi kina Orianne tayo didiretso," sabi ko.
"Kina Orianne?" natatawa niyang tanong.45
Gumuho ang mundo ko sa reaksiyon niya.
"Hindi ba tayo pupunta?"
"Medyo malayo 'yon dito. At ano naman ang gagawin natin doon?"17
"I-I thought you said we're-"
"I said they have a property here in Nasugbu. I didn't say we'll go there."119
What the?! And here I thought we really are going!1
"Pero-"
"Wait a minute..." nakapamaywang na siya ngayon. "Huwag mo'ng sabihin sa akin na

sumama ka lang sa akin dahil gusto mong pumunta sa mansiyon ng mga Ocampo?"80
This is bad. Tinawanan ko na lang iyon para hindi halata.
"No. Pero I really expected we will. I mean, I looked forward to it-"
"You didn't look forward to us spending time together? Ang mansiyon ng mga Ocampo
ang iniisip mo?"54
"Hindi naman sa ganoon, Preston. Pero kasama lang sa expectations ko."
"We'll don't worry. Our time here will exceed your expectations..." aniya at hinila
na ako papasok sa mansiyon nila.167
Sa totoo lang, hindi ako natuwa. I really really expected to go to Orianne Ocampo's
mansion. Lalo na dahil pinagtaguan daw iyon ni Orianne! Hindi na nga lang ako
nagpahalata dahil muling napuna ni Preston ang blank thoughts ko dahil doon.9
"Are you still thinking about it?" aniya habang kumakain kami sa dining area ng
mansion nila.
"Uh, no... Pagod lang kasi ang init..."
"Magpahinga muna tayo pagkatapos nating kumain..."37

In short, I spent that day dodging all his advances without him noticing that I am
cold. Hindi ko rin kasi alam kung tama bang itulak na lang siya at umuwi na dahil
wala naman pala akong mapapala.6
Paano kasi kung next time, may impormasyon na? I felt stupid for coming here. More
stupid for keeping up with Preston. I tried hard to enjoy but I couldn't because of
his advances.13
Binaba ko ang cellphone ko pagkatapos kong i-text si Sonja na tawagan muna ako.8
"I need to go home," sabi ko at niyakap agad ako ni Preston.25
"Now?"
"Oo. Ngayon na agad."1
Maaga pa kaya nag-isip ako ng paraan paano makatakas nang hindi siya sinasabihan sa
totoong dahilan.1
"Tinawagan ako ni Papa kaya uuwi na ako," seryoso kong sinabi at niyakap niya ako
galing sa likod.12
Kanina pa siya medyo touchy. I turn him down in a funny way para walang tensiyon.
At ngayong napapansin kong medyo gumagalaw pataas ang kamay niya galing sa baywang
ko, agad ko na namang binaba.63
"I told you, Preston. Isang linggo pa lang tayong magkakilala and I'm a virgin. I
don't do that casually."60
He smirked. "Dati na tayong magkakilala, Cian."20
"Oo. Sa pangalan at mukha pero hindi iyong friends or acquaintances."
Sinubukan niya ulit akong hilahin pero agad akong umilag.
"I have to go."
"Pero maaga pa."3
"Oo pero tinawagan na ako ni Papa. Sabi mo gusto mong ipakilala kita. If that time
will come, are you willing to explain to him why I can't go right now?"26
Nagtaas siya ng kilay sa akin. I smirked sensually. Naramdaman kong bumibigay siya
kaya lumapit ako at hinawakan ang pisngi niya para mas lalo pa siyang lumambot.54
"Alright."4
I smirked. Gotcha!76
Kalaunan, hinatid niya na ako sa garahe. Nag-iisip na siyang umuwi na rin kanina
para magkasabay na kami pero natanto rin niyang hindi rin epektibo iyon. He'd have
to bring his car back to Manila and I brought mine so we can't be in the same car.2
"Thanks! Pasensiya na talaga at hindi ako makapagtatagal."
"It's alright. It's more than enough that you came here to see my tournament."6
I smiled and went inside my car. Binaba ko ang salamin at ipinakita na aayusin ang
mapa sa gps. "So... this is the way right?"13
He bent and looked at my gps to check. Tumango siya.1
"Hindi ko na maalala saan ako dumaan kanina. Baka mamaya madaanan ko ang mansiyon
ng mga Ocampo."1
"Madadaanan mo nga pero papasok pa iyon," he said.
Nagkunwari akong hindi naman gaanong interesado at nagkibit balikat lang.
"Bakit? Saan banda ba?"11
Itinuro naman ni Preston iyon kaya sinaulo ko.19
Honestly, I feel bad about it. Preston is a nice guy. Siguro medyo agresibo lang
pero nakakatuwa naman din siyang kasama. The thought of me being with him for
Orianne's information is bad. Kaya sana mahanap ko nga ang mansiyon.16
Nagpaikot ikot ako sa lugar kung saan itinuro ni Preston. Binigyan ko ang sarili ko
ng dalawang oras bago ako tumulak pa Maynila sana.
Inakala kong mahaba na ang thirty minutes bago ko mahanap ang mansiyon pero wala
akong nakita!24
I was on the highway again, driving along the long line of Mahogany trees when my
car suddenly screeched! Pumikit ako ng mariin at hinawakan ng mahigpit ang
manibela.54
Napansin ko ang pagbaba ng isang bahagi. "Shit!"
Wala masyadong dumadaan kahit na along the highway naman ang daanang iyon. I
already lost an hour and although the sun is still up, the orange hue is telling me
that it's going to set soon.18
"Shit!" malutong kong mura nang lumabas at nakita ang flat na gulong ng sasakyan.5
Yumuko ako at natanaw ang isang gulong na may punit. Siguro habang nagmamaneho, at
dahil maluwang at walang sasakyan, hindi ko na gaanong tiningnan ang kalsada. Kaya
siguro may nadaanang matulis na bagay.18
Hindi madaling maflat ang gulong ng sasakyan ko kaya kung ano man iyong nadaanan
ko, baka pa sadya iyon. My eyes widened when I realized that.107
Luminga-linga ako. May mga kabahayan akong nadaanan kanina pero sa partikular na
lugar na ito, wala. Hilera ng mahogany trees ang narito at sa malayong kaliwang
bahagi ay bangin.9
"Oh shit!" kinapa ko ang cellphone ko.1
Nalaglag ang panga ko nang nakitang walang signal! Kung saan pa talaga ako mafa-
flat-an, doon pa talaga sa walang signal?!29
I groaned when I realized my situation. Mabuti na lang at may spare tire ako sa
likod! Medyo nawala ang kaba ko nang nakapag-isip ng mabuti.
Naglakad ako papunta sa likod nang napansin ang isa pang gulong!9
"What the hell?!" I sat and saw that it was even flatter than the one in front!109
Inikot ko ang sasakyan at napansing iyong dalawa lang naman ang flat pero isa lang
ang spare tire ko!9
Iniisip ko kung papalitan ko ba iyong isa. Kaya lang naagaw ang atensiyon ko nang
tumunog ang cellphone para sa mensahe ni Preston!1
"May signal!"2
Kaya lang, nawala rin agad! Iyon ang sunod na tinutukan ko. Hinanap ko ang lugar na
may signal at sinusubukang mag text kay Preston kaya lang hindi talaga nasi-send!
A truck passed by pero dahil sa kaba ko at sa hindi pagtitiwala, hindi na ako

nakapagtawag. Iniisip ko kung okay lang kaya na magpatulong sa hindi kilala?9
Another truck passed by after thirty minutes. Buo na ang loob ko na magtawag kaya
lang nang narinig ang catcall galing sa sakay, hindi ko nagustuhan iyon.36
"Anong nangyari, ganda? Gusto mo nang tulong?" sumipol ang sakay sa likod.100
I rolled my eyes and remained on my phone. I groaned when the truck disappeared!1
Hindi na ako makapag-isip ng tama. Iiwan ko ba ito at maglalakad hanggang sa may

bahay o may signal?
I waited for the next car but it was very fast. Hindi man lang ako nakapara dahil
masyadong matulin ang takbo!
"That's it!" iritado kong sinabi.1
Nagkukulay kahel na ang langit at nasisiguro kong lulubog na ang araw sa susunod na
oras. Kabado ako pero alam kong may paraan! I will just contact Preston! At
pipilitin ko siyang umuwi ngayon. Kahit ano basta maligtas lang ako rito!
Kinuha ko ang importanteng gamit sa sasakyan at padabog itong sinarado. Magsisimula

na sana akong maglakad nang napansin kong may sasakyan sa likod.19
My eyes widened. It was a white big pick up truck, new and shiny. Palapit ito at
agad kong tinaas ang kamay ko para roon.144
Kakapalan ko na ang mukha ko. If I won't, I don't think I'll get out of here.
It was better than those big trucks and perverted workers. Judging from the Dodge
Ram brand, siguro naman matutulungan ako niyan na ma-contact si Preston. Lalo akong
nakakita ng pag-asa nang bumagal ito at sa wakas ay nagpark sa harap ng sasakyan
ko.41
I sighed. Sa totoo lang, kabado talaga ako kanina pa. Pero dahil alam ko namang
signal lang talaga ang kailangan ko para ma contact si Preston, alam kong
mareresolba ko rin ito.
Lumapit agad ako sa pick up. Nakita kong bumukas ang pintuan pero nagtagal ng
kaunti bago ito tuluyang tinulak. Diretso naman ang lakad ko pero nang nakita ko
kung sino ang lumabas, medyo bumagal ang lakad ko.12
"What happened to your car?" Uriel asked casually.466
Naka parehong damit pa rin naman siya kanina. Siguro aay galing pa siya sa
tournament? Hindi ko alam. My heart pounded. It was ridiculous that I am in this
predicament but it didn't pound this hard a while ago. Right now, I feel like I'm
running a marathon.41
"Uh. Na-flat."48
Humakbang siya palapit. Umatras ako. His air really did change. Hindi ko alam kung
alin o saan. He's taller, more muscular, and also ridiculously manly. Biglang
sumagi sa isipan ko ang mga nabaliw niyang admirers. Kahit yata hindi niya ikama,
mukhang mababaliw pa rin sa kanya.73
What the hell am I thinking about?1
Dinungaw niya ang gulong bago siya nag-squat para tingnan ng mas mabuti iyon. He
sighed and stood again.
"Pati sa likod," sabi ko.8
Naglakad siya papunta sa likod. Sinundan ko siya at isang sulyap niya lang doon,
bumaling na agad siya sa akin.
"Spare tire?"
"Papalitan ko sana kanina kaso isa lang ang dala ko."57
"Papalitan mo?" he asked and slightly looked at my clothes.72
I'm wearing a tube top now with a tweed wrap short pencil skirt. I know what he's
thinking with that caress of his eyes.29
"May iba akong damit sa loob," sabi ko kahit na alam kong maghubad man ako sa lugar
na ito, wala namang makakakita sa akin.12
"I'll have this towed. I know a place here where we can find a spare..." aniya at
naglakad.1
"Uh, puwede rin. At ipahatid na lang sa bahay."10
"Bakit? Hindi mo gagamitin pauwi?" nilingon niya ako.21
I swallowed hard. "Puwedeng hindi na kung bukas pa siya maaayos. Uuwi ako ngayon."
Iniisip ko kung tatawag pa ba ako kay Preston? Eh... nandito naman si Uriel?86
What is wrong with me? Am I even friends with him?! Ang kapal naman ng apog ko na
uutusan ko pa siyang ihatid ako sa bahay ngayon pagkatapos ng lahat! At isa pa...
mag-isa ba siya o may sakay?15
"Paano?" nagulat ako sa tanong niya.70
He... won't even offer himself?!237
"Are you busy? Or... are you with somebody?"14
He shifted his weight.13
"No, I'm not."4
Sumulyap ako sa Ram niya. It's heavily tinted but who in their right mind would
stay in the car this whole time, right? Siguro naman bumaba na kung may babae
siya.8
"Wanna look? Wala akong kasama," puna niya sa tingin ko.140
Kumalabog ang puso ko. Hindi ko alam kung bakit hindi ako kumportable sa sinabi
niya. It was as if I'm doubting him. So what if I am? But it's sounds pretty much
like...
"Okay, then... baka puwede na lang akong sumabay. Kung hindi ito maaayos ngayon."3
"Hindi ako uuwi ngayon."124
Shit!
"Oh!"
Right! He may be alone but maybe he's with somebody here? May mansiyon ba sila
rito? Alam ko mayroon sila sa Batangas pero hindi ako sigurado kung dito ba sa
Nasugbu.
"W-Well, uh, can I hitch until there's signal? Wala kasi rito. I'll just call
Preston."12
Kumunot ang noo niya. "For what?"174
Nalito ako. Napatingin ako kung saan saan, naghahanap ng isasagot sa tanong niya.
"Para... mahatid niya ako sa Manila?"
"Bakit? Nasaan ba siya at bakit nga ba mag-isa ka?"20
Naestatwa ako sa tanong na iyon. I purposely left Preston so I could explore here
and look for the Ocampo's mansion! Alam kong malaki siguro ang alam ni Uriel sa
imbestigasyon pero wala naman akong plano na tanungin siya o makibalita sa kanya o
lalo na ang magpatulong sa kanya!
"Nasa kanila. Uuwi na sana ako-"
"Hindi ka niya hinatid?"
"I have my own car and he has his. At bukas pa siya uuwi."
"He didn't even tail you? Just let you be..." nagtaas ng kilay si Uriel.24
Wala akong masagot.5
"Anong klaseng boyfriend ang hindi ka man lang ihatid kahit sa dulo ng lugar-"103
"He's not my boyfriend!" agap ko sa iritasyon.
"Tss." He smirked. "At sasagutin mo naman siya bilang manliligaw?"70
"Well, it's because he knows I can do it! So what, right?"5
"He knows that you can do it but you are unfamiliar with this place. Sana man lang
hinatid ka sa dulo ng Nasugbu."8
I scowled. He smirked and shook his head.

"All that kissing, now you're going home alone, in this situation. Huwag mo sabihin
sa aking sasagutin mo 'yon?"317
Hindi ko alam bakit nagkukumento pa siya ng ganito. He took his phone out.
"Tutulungan mo ba ako o hindi? I can walk and find a signal, Uriel!" banta ko dahil
naiirita na.43
"Get your things and put it in my car. Tatawag tayo pero hindi kay Preston. We'll
call your parents."87
"What can they do? Mag-aalala lang ang mga iyon-"
"Sasabihin mo ang nangyari. I'll call our house to check for cars. Malayo iyon dito
kaya matatagalan pa."
I gritted my teeth. "Hindi ka pa ba uuwi ng Manila? Saan ka pa ba pupunta?"61
Iniisip na siya na lang sana ang maghatid sa akin. If he is so concerned, why can't
he just go home? Ano pa ba ang gagawin niya bukas dito? Tournament?!2
"I have things to do. Bukas pa ako uuwi."21
"Are you still doing the tournament tomorrow?"4
"No," aniya at siya na ang lumapit sa sasakyan ko.
Inunahan ko siya at inunlock iyon bago kinuha ang bag ko na may mga damit at
toiletries. Kinuha niya iyon at naglakad na siya pabalik sa sasakyan.1
"Babae?" patuya kong sinabi dahil wala nang maisip pa kung bakit pa siya magtatagal
dito.65
He sighed and looked at me. Kalalagay niya lang noong bag ko sa likod na upuan.
Sinarado niya ang pinto.1
"Investigation, Lucianna."26
Natigilan ako. Oo nga pala!
"Ocampo's mansion?" nagtaas ako ng kilay.
"Uh-huh. Get it my car now. May signal na sa susunod na kanto," aniya at umikot pa.
Nagmadali agad akong lumakad pero medyo kinabahan. I don't remember anyone other
than our men and bodyguards opening the door for me. Pumasok ako sa sasakyan niya.
His eyes slightly lifted on mine before he slowly closed the door.46
Pumikit ako ng mariin at hindi maintindihan ang paghuhuramentado. Hindi naman ako
ganito noon. Siguro dahil marami ang nagbago. Hindi ko na alam kung ano talaga.27
He started the car. Even looking at his arm lazily holding the top of the steering
wheel is making my throat run dry. Nilingon ko na lang ang labas para idistract ang
sarili ko. Hindi ko talaga matandaan kailan naging big deal sa akin ultimo ang
braso niya!105
"May signal na dito," aniya.
Tumingin ako sa cellphone at nakita na pumasok na nga ang mga messages at may
internet na. He parked the car and started manipulating his phone. Nauna pa siyang
tumawag kaysa sa akin.
He opened the door to get out but I heard him asking to tow a car here in Nasugbu.
Sunod sunod ang pasok ng mensahe ni Preston sa akin pero imbes na siya ang tawagan
ko, si Mama ang pinindot ko.
"Hello, Cian. Where are you? Are you on your way home?"
"Ma, uh... na flat po ang kotse ko."
"Huh?! Saan?!" narinig ko ang pagbagsak ng mahjong tiles sa background.106
"Sa Nasugbu-"
"Ang kaibigan mo? Anong sinabi? Naayos ba? Makakauwi ka ba? Lucianna, you said
you're going home! You are traveling alone! You are not familiar with that place!
Tapos ngayon sasabihin mo sa akin na na-flat ang sasakyan mo?!" sunod sunod na ang
sinabi ni Mama.34
"Calm down, Mama-"1
"Anong calm down?! I cannot calm down right now! I allowed you to go alone thinking
that you will be safe-"8
"I am safe, alright! Mama... uuwi rin naman ako. Baka magpahiram si Uriel ng
sasakyan-"
"Uriel?!" medyo kumalma ang boses niya sa kalagitnaan ng pangalan.127
"Yeah. Nadaanan niya ako. Hindi ko alam paano pero... kasama kasi siya roon sa
tournament na sinasabi ko na pinuntahan ko. Kaya nadaanan niya ako pauwi habang
flat 'yong gulong-"3
"Is he there?! Put him on the phone!"9
"H-Huh? Bakit pa? Uh... nasa labas po siya. He's towing my car para maayos na bukas
at-"
"Then, bukas ka na umuwi!"599
"Huh?!" medyo gulantang ako pero bumilis lalo ang pintig ng puso ko.9
The door opened again. Uriel was about to speak to me when he noticed that I'm on
the phone.1
"Nariyan ba siya? Kakausapin ko. Ibigay mo ang cellphone, Cianna."1
"Uhm..."
It pained me a bit. Gusto kong malaman ang resulta ng imbestigasyon niya pero hindi
ko rin naman gusto na manatili. At saan naman? Baka makituloy pa ako sa kanila?!
The thought of being with Uriel is not a good idea. Kaya nga kahit na alam kong
marami siyang alam, kay Preston pa rin ako kumapit para sa impormasyon.4
"Si Mama. She wants to talk to you," I explained.
Tinanggap niya ang cellphone ko. "Tita..."122

He paused and looked at me. I cleared my throat a bit and waited.
"Okay lang naman po. Bukas po."5
What? Don't tell me Mama is asking him to let me stay here?!4
"Sa Calatagan pa po pero may matutuluyan naman dito kaya wala pong problema."84
My eyes widened. Gusto kong magsalita pero hinintay ko nalang munang matapos.
"No problem po. I agree."70
He then gave me the phone back. Sinipat ko siya pero agad ding nilagay sa tainga
ang cellphone.
"Mama,"
"You will stay with Uriel for the night-"88
"W-What? Ma, I can go home. He'll tow the car and look for any spare tire. Mayroon
daw sa malapit. O p-puwedeng-"1
"Hija, maggagabi na. Hindi magandang umuwi ka ng ganitong oras galing diyan lalo
na't hindi ka pamilyar. Bukas pa ang uwi ni Uriel, sumabay ka na lang sa kanya. I
want your car towed right now, at ihatid na sa casa."37
"P-Po?!"1
Yes, hija. Magagabi na. Bukas ka na lang umuwi at sumabay ka kay Uriel."19
"I thought you want me to go home right now?"7
"Well, hindi ko kasi kilala ang kasama mo. Ngayong nariyan si Uriel, panatag ako.
Mas panatag ako na magpalipas ka na lang muna ng gabi kaysa umuwi ka ngayong
gumagabi na."102
Pumasok na si Uriel sa sasakyan at sinarado ang pintuan.
"But-"
"I'll tell you Papa. I'm sure he'll agree. At pagagalitan ka noon kung ipilit mong
umuwi ngayong gabi na at naflat pa ang gulong! Kahit pa maayos 'yan, paano kung may
problema pa rin? Better tow it and drive it directly to the casa!"7
"Ma..."
"Sige na. Maggagabi na..."2
May tinitipa na si Uriel sa cellphone niya ngayon. Kalaunan, wala na akong nagawa
kaya pumayag na sa sinabi ni Mama. Binaba ko na ang cellphone at nilingon si Uriel
para sa mga tanong.
"Ididiretso ko na ang sasakyan mo sa sinabi ng Mama mo. Sabay na tayo bukas..."17
I wanted to find a way to avoid this but nothing is working in my head. Sasabihin
ko ba na pumunta kay Preston? Eh hindi rin naman iyon uuwi pa. Baka matulog ako sa
mansiyon nila! At bakit? Saan ba kami matutulog ngayon?
"Sa Calatagan pa ang inyo?"6

"The nearest house, at least. But I'm not going there tonight. Bukas, maaga ako
para bumisita ulit sa imbestigasyon."14
Napakurap-kurap ako. Imbestigasyon! Bukas!2
"Kaya sa malapit na muna ako magpapahinga. May matutuluyan naman tayo dito."2
"So... uh... investigation for the Ocampos, right?"
Nagtagal ang tingin niya sa akin.1
"We'll be staying in a resort near here. Habang may ginagawa ako bukas para diyan,
puwedeng sa resort ka na maghintay. At dadaanan na lang kita kapag tapos na ako at
uuwi na tayo."18
"Uh..."4
Well, here goes nothing! Ayaw kong sumama kay Uriel pero wala na kaming choice
ngayon! At kung sasama na lang din naman ako, bakit hindi pa sumama na rin kahit sa
imbestigasyon? I have been longing for this. I tried it with Preston but it didn't
work!
"Pu-Puwede naman akong sumama sa imbestigasyon. I-I'm curious about what happened,
too."
Nagtaas ng kilay si Uriel. "You want to?"
"I don't mind," medyo mayabang kong sinabi.
"No," mataman niyang sagot.42
Kumunot ang noo ko. "Bakit hindi?" medyo naalarma sa sagot niya.
"It won't be good for you. Just stay in the resort tomorrow and wait for me."2
"Gusto kong sumama!"
"Aren't you bothered that you'll remember what happened?"47
"Gusto kong malaman kung ano ba talaga ang totoo. Kung ano ba talaga ang nangyari."
Nanatili ang titig ni Uriel sa akin.
"I didn't like what happened then. It scarred me. I lived in fear for years. Pero
umayos din kalaunan dahil sa mga naririnig tungkol sa imbestigasyon. None of it
were proven, though... that she's alive. All of it were rumors. It would be nice if
I will know the truth."10
Nagkatinginan kami. Humugot siya ng malalim na hininga bago pinaandar ang sasakyan.
Inayos ko ang seatbelts ko.
"Pag-iisipan ko," sagot niya bago ito pinag u-turn para makabalik kami sa kotse
ko.21
"Pag-iisipan mo? Bakit? Gusto ko nga'ng sumama, 'di ba?"4
"I don't want you to be troubled by the memory."82

"I won't be. And if I will, it will be for the better. Kasi kung totoong buhay
siya, ibig sabihin..."1
"Totoong buhay siya. I spent the last years heading the investigation, Lucianna."31
Nanatili ang tingin ko sa kanya.
"Hindi ako puwedeng magkamali. Your safety is at stake. There is no room for error
because of that."408
Natahimik ako. Sumulyap siya sa akin. Hindi ko na maibalik ang tingin sa kanya.3
"You were not the target. I made sure of that. If you were, the suspect is probably
dead by now," he said coldly.
Kabanata 17
87.1K 10.1K 26.9K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 17232
Friends80
I guess we can be friends.289
Bago ang nangyari noon, umayos na ang relasyon namin. We were still fighting over
petty things but we talk about it and make up eventually. Malas lang at kung kailan
umayos na ang relasyon namin, saka pa nangyari iyon.23
"Mr. Mercadejas, pasensiya na po. Ayos lang po ba ang rooms na ito?" ang
receptionist na ngiting ngiti.36
Mukhang madalas siya rito dahil simula sa guard at pati rito sa tanggappan, kilala
siya. Kung sa bagay, malapit nga lang ito sa kung saan ako nasiraan. At siguro
malapit lang sa mansiyon ng mga Ocampo.2
The resort isn't high-end. It was a normal and humble resort. Hindi kalayuan sa
tanggapan ay mga gawa sa rattan na upuan at lamesa, at nakikinita ko na ang counter
ng siguro'y cafe o restaurant nito.8
Tanaw din ang dagat sa malayo. Kahel na ang langit at kaunti na lang lulubog na ang
araw. Tanaw iyon galing sa reception area pa lang. I also noticed that the sand is
on the lighter side, on it are the different colors of flags as the resort's
decoration.31
"Wala po kasing ibang available, Sir."61
"That's alright," sagot niya at may pinirmahan na siya roon.6
Tahimik akong sumunod sa kanya habang pinagmamasdan ang resort. Hindi ito
kalakihan. Nakahilera ang mabibilang lang na mga rooms na katapat ay ang dagat.
"Dito ka," ani Uriel habang binubuksan ang kuwarto.4

He opened it. Tama lang naman. Simpleng kuwarto na may kurtina at aircon. May
double bed at bathroom, simpleng tukador at cabinet.20
"Okay."3
He puts my duffel bag on a table. Siya na rin ang nag on sa mga ilaw at aircon.4
"Magpapaayos ako ng dinner natin. Magpahinga ka muna. Inaayos na rin ang pag-aalis
sa sasakyan mo roon."38
"Okay."71
He nodded and waited a bit before he started walking towards the door. Sinarado
niya ang pintuan.1
I sighed and sat on the bed. Matagal bago ako natauhan. I charged my now battery
empty phone and decided to freshen up and change my clothes. Dalawa lang ang dala
ko. Pantulog at ang pamalit na damit. Hindi ko naman kasi inaasahan na mangyayari
ito. It's just an emergency kit.2
I took a bath. Nagpalit na rin ng damit na pantulog. I strictly brought pajamas

instead of my usual night gown dahil mas convenient kapag unplanned trips. Mabuti
na lang at lalabas pa naman ako para kumain ng dinner.67
I went out. Uriel didn't tell me anything about dinner but I guess it was too early
to talk about it a while ago. Pagkalabas ko ay narinig ko agad ang hagikhik ng mga
babae.44
Nilingon ko ang kaliwang pasilyo at nakitang topless si Uriel at basang basa!171
Kaharap niya ay dalawang babaeng may cover up man, kita pa rin ang mga makulay na
two piece! Uriel is smirking at them.175
"Bakit hindi?" tanong ng isang babae.1
"Mamaya pa ako mag di-dinner. At may kasama ako, nakapag-order na ako para sa
amin."11
Nagtaas ako ng kilay. I went out to check for dinner. Mukhang nag-order na siya
para sa amin kaya maghihintay na lang ako.1
"Sinong kasama mo? Girlfriend mo?"54
Tinalikuran ko iyon at unti-unting naglakad. Nakatalikod si Uriel sa akin, mukhaang

galing sila sa dagat at kasama niya ba ang dalawang iyon na naligo?13
YOU'LL ALSO LIKE

Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
1K
24
Skies. ??
Poems about...
95K
454
Pieces
3.8M
143K
one...
15.2M
905K
nasanay na...
"Hindi."133
"Aw. Iyon naman pala! Baka puwedeng sumabay kami sa dinner?"90
Their voices were drowned by the distance.3
Imbes na sa restaurant ako pumunta, dahil sa narinig kong sinabi ni Uriel, sa

dalampasigan ang tungo ko.41
There is a tall lamposts but it was a bit far from the shore. Kaya hindi gaanong
kita ang dagat, kung hindi lang dahil sa maliwanag na bilog na buwan sa taas.11
There is also a brass swing. Isang bagay na nagpaalala sa akin bigla sa mansiyon ng
mga Mercadejas sa Costa Leona. Naupo ako sa isa roon at narinig ko ang impit na
tunog ng kadena nito.48
The sound of the waves made it all more nostalgic. It took me back to that time.
Hindi ko tuloy alam kung ilang sandali ako roon.40
"Nandito ka lang pala," his voice blended with the cold west wind blowing in the
night.67
Nilingon ko siya at bago pa ako makapagsalita. Naupo siya sa tabing duyan. He
looked weird on it. He's big. Although the size of the swing was intended for
children and adults, he didn't fit. He leaned forward a bit so he could sit on it
properly.104
"Gutom ka na ba?" kaswal niyang tanong.70
May kung ano sa pagiging kaswal niya ang pinagtatakhan ko. Sa totoo lang talaga,
iniisip kong sa sunod naming pagkikita, hindi na ulit kami magiging kaswal sa
isa't-isa.31
"Hindi pa naman."1
His clean cut is damp and I can smell the soap and shampoo on him.8
"Naligo ka? Sa... uh... dagat?" I said, struggling a bit.5
Hindi ko rin maintindihan kung bakit kabado ako at nangangapa ng sasabihin. Noon
naman, parang wala lang.65
"Oo. Gusto mo ba? Puwede ka bukas..." he said casually.10
I shake some thoughts off my head. Bakit pa ba masama ang iniisip ko.
"Hindi na. Wala akong dalang damit na panligo."
"We can buy one if you want," he smiled wearily.69
"May oras pa ba? Sasama ako sa investigation kaya okay lang na huwag na."1
"Alright..."8
Suddenly there is silence. Noon naman wala talaga akong pakialam pero ngayon parang
mas lalo akong hindi naging kumportable.5
"Is it really okay?" he asked curiously.8
"Hm?" Medyo gulat ako dahil sa kaba.27
Damn it! What's wrong with you, Lucianna? Are you broken or something?83
"Yeah. Uh... Actually, gusto kong malaman ang progress ng investigation."
Nanatili ang titig niya. Sa dilim ay naging misteryoso ang itim niyang mga mata. It
slightly bothered me that he's watching me intently. Hindi ko maintindihan kung
tutuwid ba ako sa pagkakaupo o ano. Dati pa naman akong hindi kumportable sa kanya
pero parang mas lumala ngayon.25
"I want to know the truth about it. For closure... for myself."2
"I can update you on it if that's what you really want."43
Tumango ako. "I want that."
"You're okay with me updating you about it?" nagtaas siya ng kilay.130
Natigilan ako at lalong kinabahan. Para itago iyon, tinawanan ko na lang. I looked
away and chuckled before looking at him again.
"Bakit hindi? I'm okay with it. Matagal na 'yon. A-At... isa pa... mas makakabuti
iyon sa akin. And... there's nothing wrong with you updating me about it. W-We're
friends..."276
Hindi ko yata napag-isipan ng mabuti ang sinabi ko. Nakataas pa rin ang kilay niya
pero parang gumalaw iyon ng kaunti sa huling sinabi ko.20
"We're friends..."286
"I mean we can be friends, right?" hindi ko pinahalata ang kaba ko.25
Ngumuso siya at nagtagal pa lalo ang titig sa akin. Naalarma ako sa tagal ng sagot
niya.38
I laughed mockingly. "Hindi ba? O ayaw mo?"9
"Iniisip ko pa."314
"Iniisip mo pa?"3
"I don't think it's good for me to be friends with you."58
"Why not?" I paused. "But then kung ayaw mo..."1
"May gusto ako sa'yo. Mahihirapan ako kung magiging malapit ulit tayo sa isa't-isa.
I know you don't like me that way so I'm not sure if being friends with you is for
the best."2.8K
My lips parted. Kaswal na kaswal niyang sinabi iyon, hindi ako nakapaghanda. Nanuyo
ang lalamunan ko at napakurap-kurap. Nag-iwas ng tingin habang nangangapa ng
sasabihin sa kaswal na paraan din.41
My heart pounded. Kahit pa sinubukan kong maging kasing kaswal niya, tumakas sa
boses ko ang kaba.27
"W-Well, I also have friends who like me. Ayos naman..."139
"Gaya ni Preston ba?"35
"Hmm. Yeah..."
"You're just friends with him and you allowed him to kiss you?" His eyes
narrowed.250
Suminghap ako at nangapa uli ng salita. The corners of his lips rose a bit.3
"He's a suitor. Kaya... uh... ganoon."6
"Kung liligawan kita, puwede pala akong humalik?"1.1K
"Bakit tayo nag-uusap tungkol diyan, e friends lang naman, 'di ba?"71
"I told you I like you, that means I'd probably take that road somewhere in this
friendship. Unless you'll say yes to that idiot and get yourself a boyfriend."173
"Wala naman akong plano. And besides, we're talking about being friends here."2
"Anong wala? Mukhang gusto mo 'yon, kaya ka nagpapahalik. So maybe sooner or later,
he'll be your boyfriend. And perhaps whenever you have your fights, you'll seek for
a friend's advice... and that will be me, right?" he chuckled a bit.900
"Huh?!" Kung saan saan napapadpad ang isipan ng lalaking ito!83
He smirked. "I don't want that. Kaya sinabi kong pag-iisipan ko, kung gusto ba
kitang kaibigan."37
"Look, you're overthinking. I'm just saying na puwede naman tayong magkaibigan
habang inaalam ko ang imbestigasyon. At kahit kapag natapos na. After all, our
families are friends, too."5
Tinitigan niya ako.5
"I know we don't get along then, but that's all behind us now. Kaya siguro naman,
puwede na tayong maging magkaibigan man lang." I said offering a ceasefire.21
He chuckled. "Then alright. Let's be friends. If I get a girlfriend, maybe I can

also ask for your advices, too."287
"Oo naman! Bakit hindi? You can ask me! Try it!" Medyo na excite ako ng kaunti.431
Nagkatinginan kami. Naghihintay ako ng tanong niya.8
"Try it!" I encouraged again.14
Umiling siya. "I have nothing to ask you."8
"Kahit konti? About the girls that attract you and all that?"7
Nagtaas siya ng kilay ulit. "You mean you?"1.5K
Nalito ako saglit at nang nakuha iyon nautal ulit.3
"I-I mean..." Napakurapkurap ako. "Iyong physically attracted ka... na... ibang
babae."14
Bumaba ng kaunti ang mga mata niya sa katawan ko, as if checking it out. His eyes
darkened before he lifted it on me.129
"You mean you..."1K
I paused because I find it hard to continue the conversation casually. I cleared my

throat a bit and regained my composure.7
"See? It's hard to be friends with you."29
"I mean the sexy attractive girls, Uriel. Iyong mga babae mo kanina? Na kasabay
mong maligo sa dagat?" pilit kong nilihis ang usapan.72
Nagtaas pa rin siya ng kilay, parang nalilito at may ibang iniisip.5
"Which one?" he asked.102
"The girls you were with? Aren't you attracted to them? You know, your babaero
side..." I smirked playfully, like how a friend would tease a friend to show him
how it's done.100
He chuckled. "Babaero ako kasi kausap ko ang dalawang babaeng iyon? Nakausap ko
lang, Cian. Hindi ako nambabae."90
"Then how about the woman with the dog? Sa... tournament?" naalala ko pa talaga
'yon, ah?!135
He smiled and looked at me with narrowed eyes. "Nakausap ko lang din. What's this?
You think I'm playing just because I talk to other girls now?"22
"Hindi naman..." I trailed off.1

He raised a brow in question. "If I didn't know you, I'll think you're checking out
if I was interested with someone else."41
"Hm." I smiled mockingly. "I wouldn't offer you friendship if I have other
thoughts, Uriel."130
Tumayo ako para makatakas na. Sinundan niya ako ng tingin, may multo ng ngiti sa
labi.34
"Gutom na ako. Anong oras tayo magdi-dinner?"3
Hinintay ko siya. Bumuntonghininga bago tumayo. The swing squeaked.7
"The dinner is probably ready by now. Let's go."1
Pumunta kami sa restaurant. Nagkasundo kami na sa gabing iyon, pag-uusapan namin

ang tungkol sa kaso para malaman ko na ang iilang mga detalye. He also said that
they can divulge every detail to the public because some of the evidences are not
strong enough to prove anything.5
Sa totoo lang, napanatag ako. Mas maayos nga kung kay Uriel ko malalaman ang mga
detalyeng ito. Mahirap kung mag-isa akong mag imbestiga at manggagamit pa ng ibang
tao.11
Preston is a friend and a nice guy but deep inside me, I know that I got interested
only because of this.32
Tahimik kaming nagsimulang kumain. Madalas ang sulyap niya sa akin at medyo hindi
ako kumportable. Lalo na dahil kaswal niyang sinabi kanina ang nararamdaman niya.
What should I do? Am I shocked? I'm not even sure.10
Is that true? Is he lying or something? Babaero naman siya kaya baka... normal
iyon? Hindi ko na alam.5
"Hi! Sorry, naistorbo ba namin kayo?" lumapit ang dalawang babaeng kausap niya
kanina.89
Nasa lamesa na namin, nakatayo at nakangisi sa akin.
"I'm Sheena," aniya at naglahad siya ng kamay sa akin.60
"Hi..." I smiled politely at her. "Cian," pakilala ko.14
"This is Yhas. Uh, mag-iinuman kasi kami pagkatapos kumain. We'd like to invite you
guys, Uriel..." She smiled at Uriel.128
Naramdaman ko kaagad na hindi naman talaga ako kasali sa gusto nilang imbitahan. Si
Uriel lang ang gusto nila pero sinasali pa ako.4
"Uh... magkapatid ba kayo o magpinsan?" iyong nagpakilala kay Uriel.138
"We're..." Uriel's eyes drifted on me. "Friends."248
"Oh! Sorry... Uh, ano, Uriel? Inuman?"5
"Uh, may gagawin pa kami pagkatapos. At maaga pa ako bukas."3
"Aww. Baka naman puwede. Saglit lang naman, e!" sabay tingin niya sa akin. "Cian,
ano? Convince him, please..."48
"Uh, oo nga naman, Uriel? Makipag-inuman ka na!" patuya kong sinabi.142
Nagtaas siya ng kilay. "Didn't we agree to talk about the case?"
Natigilan ako nang naalala ko iyon. Kinagat ko ang labi ko at tinigil ang biro.
Nilingon ko ang dalawang excited na babae. Ang unggoy, hindi nagbago. Talagang ang
benta pa rin sa agresibong mga babae.325
"Oh, sorry. May importante pala kaming pag-uusapan ngayon. Hindi puwede."7
"Kahit saglit?"30
I shook my head immediately. "Maaga pa kami bukas kaya hindi talaga puwede."14
"Aw, that's a pity," the woman said.3
She chatted him a bit. Uriel seems so easy and sociable to people. Kaya rin marami
talaga siyang kaibigan at kakilala. Sa huli, bumalik din sa kanilang lamesa ang mga
babae dahil nagpahiwatig na si Uriel sa akin na kailangan na naming mag-usap.6
"Saan tayo? Sa kuwarto mo o sa kuwarto ko?" I asked innocently while we walked on

the pathway to the rooms.254
Nilingon niya ako at umiling siya. "We can talk outside. There's a bench there."108
"Oh?" Tumigil ako dahil nasa tapat na kami ng kuwarto niya. "Baka lamukin tayo?"21
"Hindi na baling lamukin..." he smirked meaningfully at me before he entered his

room.1K
What's his problem? Hindi niya sinarado ang pintuan pagkapasok. Sumilip ako at
nakitang pareho lang naman ang mga muwebles ng kuwarto niya sa akin. Mabilis din
siyang nakalabas kaya bago ko pa makita ng buo, sinarado niya na ang pintuan.6
"Are you hiding something in your room?" I narrowed my eyes.29
"No," aniya at dumiretso na barandilya sa tapat namin. Nilapag niya roon ang laptop
niya.
"Ba't ayaw mo roon?" I pointed at his door.21
He sighed and looked at me while waiting for his laptop to open.1
"What's wrong with here? There's a bench. You can sit there. Wala rin naman yatang
lamok. Malamig naman ang hangin galing sa dagat?"9
"Then, what's wrong with your room? Or mine?" nagtaas ako ng kilay.47
"I think we're not ready for that conversation. Let's just use this part of the
resort."317
Anong sinasabi niya? Magsasalita pa sana ako pero nabuksan na ang laptop niya at
nagsimula na siya sa mga detalye ng imbestigasyon.9
"These are the evidences so far..."
Hinayaan ko na lang iyon at nag concentrate na sa ipinakita niya.
"The knife didn't have any other fingerprints, bukod sa humawak nito... si
Annaliese Juarez. The worker in our house who is now in hiding."79
"Ang sabi mo hindi siya ang suspect."
"Oo, pero pinagdidiinan siya ng mga Ocampo."6
"Bakit?"
"Maybe because they want to insist that Orianne was really kidnapped or killed.
Alam naman nilang bukod sa kutsilyo, wala nang ibang ebidensiya na makakapagturo na
si Anna Juarez nga ang suspect."11
"If they wanted to prolong the investigation, why use that girl? Kasi kung naniwala
kayo at pinakulong n'yo 'yon, hindi ba matatapos na ang imbestigasyon? And we can
all then assume that the Ocampos have the justice that they want, so I don't
understand... bakit nila idinidiin ang babaeng iyon para lang patagalin ang
imbestigasyon?"8
Tumango si Uriel. "Good thinking. Yes, they are using her because aside from she's
good in hiding... hindi rin sapat na ebidensiya talaga ang kutsilyong iyon para
maituro na siya ang suspect. Ibig sabihin, alam nila na hindi namin basta bastang
maipapakulong si Anna Juarez."47
I nodded and realized it.
"So the investigation will take longer. Kasi wala naman talagang ebidensiya na siya
ang gumawa noon kasi hindi naman talaga siya..."
Nagkatinginan kami.
"Yes. So I looked into witnesses, to serve the Ocampos. Pero bukod doon, tiningnan
ko rin ang ibang anggulo tulad ng mistaken identity."
Natahimik ako dahil alam kong para sa akin iyon.
"I... had my past uh... flings go into the investigation. Natagalan kaya..."59
"Natagalan kasi marami?"224
He raised a brow. "Some didn't cooperate so I had to convince them. Or find another
way."47
Nagtaas ako ng kilay at binalik sa laptop niya ang mga mata. He clicked and showed
me other evidences for it.
There's a picture of a hay with small drops of blood. Bumagsak siya sa dagat at
mabilis na lumangoy sa gilid, kaya may dugo rin sa dagat at inakalang nalunod siya.
Tinahak niya ang gubat hindi kalayuan sa mansiyon hanggang sa nakaabot siya sa
highway.34
The time when she was on the highway, abala ang lahat sa paghahanap sa kanya sa mga
Mercadejas. Nakisakay siya sa isang truck na puno ng dayami, may ebidensiya roon ng
dugo. Hindi na nasundan paano siya napadpad sa Iloilo.
Ang pinakamalapit na establisyemento na may CCTV sa mga Ledesma ay isa-isa rin

yatang tiningnan. May limang sasakyan silang nakitang unregistered. They also
traced each. Isa lang ang nawala, kaya iyon ang pinaka pinagdudahan.
It took thim a couple of years before they found the car and it was near the Ocampo
premises.13
"Hindi siya puwedeng umalis ng bansa dahil mas madali iyong ma-trace. Even if she's
using a private plane. The Ocampos also know that I am doubting their efforts, kaya
lalong hindi nila gagawin iyon."
"Why is Anton investigating the suspect? Bakit hindi ang anggulong ito?"158
Nagtagal ang tingin niya sa akin, para bang may masama akong nasabi.26
"He likes Annaliese Juarez."551
I frowned at his reason. Totoo ba 'yan? Anong klaseng rason 'yan? This brute is
making up stories to discredit his brother.52
"Anna who? The suspect?"14
"Yes. He's concerned so he volunteered to check on her."2
"Impossible. Alam kong gusto niya ng fixed marriage. That means maybe he likes
Thalia. Kaya bakit mo sasabihing iba ang gusto niya?"
"Why are you so curious about him?"327
"Gusto ko lang naman malaman-"
"Then I already told you enough. He knows I'm taking care of this. Obviously, the
case is all about him. Orianne Ocampo didn't want him to marry Thalia Angeles, kaya
nagawa ito. Wala pa lang matibay at sapat na ebidensiya kaya hindi pa nailalabas.
You just got tangled. O baka rin sinadya ni Orianne, to make it seem like you were
the target."47
Natahimik ako at nakitang kahit paano mas resonable ang imbestigasyon niya kaysa
kay Anton Mercadejas Jr.25
"Let's end with that for now," he said when I am starting to get scared and angry
about the information.
Bago pa ako makapagsalita, sinarado niya na ang laptop niya.
"Puwede pa tayong mag-usap bukas. The team found a new evidence, kaya hindi ako
makauwi ngayon. Hinihintay ko ang expert bukas."
"And... we'll talk again about the progress, right?" I said eagerly.
Kumunot ang noo niya. "If that's what you want."3
"I want to be updated about the investigations progress," sabi ko. "You can fill me
up."490
His lips parted a bit and his eyes slightly darkened.264
"Sure. I'll... fill you up," he said in a slower way and more sensual way.1.8K
My eyes narrowed at his tone.6
"It's seems like you have perverted thoughts about that."195
His eyes widened a fraction. "What do you mean?'89

"Huwag ka nang magmaang maangan," sabay halukipkip ko.8
He smirked. "Alright. I'm sorry. I heard a weird word so..."326
Umiling ako. He covered his smirk with a pursed lips before he looked away.18
Hindi na rin talaga masama. I think I could really be friends with Uriel despite
his... err... casual confession. Mukha namang gagana kami bilang magkaibigan sa
ngayon. Kinabukasan pumunta kami sa mansiyon ng mga Ocampo.37
Malapit na pala ako noong nasiraan ako. If only I had taken the rocky road, nahanap
ko na iyon. I was just scared that it looked like a dead end kaya hindi ko na
pinasok.5
It was an old house made of wood. Inilahad na rin ni Uriel sa akin ang iba pang
napansin nila sa bahay para masabing nagtago nga si Orianne doon. The latest one,
and the reason why he's not leaving until today was because they found a broken sim
card.
Kausap niya ang isang tech na kayang ayusin iyon. They might also try to check the
database and it will cost a lot, and also it needs time.4
Namangha ako sa detalyado niyang imbestigasyon. I realized that if it might really

be about Anton. Na talagang tama ang mga nakalap ni Uriel. Walang duda.6
The police officers and other investigators roamed around the house now. Nakatayo
si Uriel sa tabi noong tech. He's wearing a black t-shirt with his black wrist
watch. Nakatuko ang kamay niya sa lamesa malapit sa laptop. His biceps slightly
bigger than before as he watched the tech's laptop, and explain what he can do to
retrieve the data.45
Nagtagal ang tingin ko sa braso niya. Dati pa talaga siyang medyo matikas pero
bakit parang...151
He glanced at me and caught me watching him. Tumuwid siya sa pagkakatayo at tumitig

sa akin. Iniwas ko na lang ang tingin ko at ibinalik ang tingin sa labas ng
bintana, kung saan may malawak na palayan.52
Bumalik kami sa hotel para kumain ng lunch bago tumulak sa Manila. Mama called to
check on me while Uriel got our bags on our rooms. Kausap ko si Mama nang
pinagmasdan ko si Uriel na dumaan patungo sa counter, dalawang duffel bag ang nasa
balikat at may sinulatan at pinirmahan doon.28
It bothered me so much that it was all normal. Kahit sa biyahe, kung hindi mga
impormasyon ang pinag-uusapan namin, may sinasagot naman siyang tawag tungkol sa
sasakyan ko, sa trabaho, at kung ano ano pa.2
We talk about the investigation in between his calls. At sa huli, naihatid niya nga
ako sa bahay.
"Thank you so much, hijo. Hindi ko alam anong nangyari kay Cianna kung wala ka
doon," puring puri naman ni Mama.22
He was invited for dinner. Pinag-usapan ang tungkol sa nangyari kahapon at sa

sasakyan ko. Nagulat ako nang narinig ko ang sinabi ni Mama.
"May nakita nga'ng sira ang casa roon. Kaya matatagalan pa bago iyon maayos."3
The luxury car was a gift for my eighteenth birthday. Kaya nagulat ako na may sira
na nakita kasi inalagaan ko iyon.126
"Po?"
"Yes, hija. Katatawag lang ng casa sa Kuya Lucho mo kanina. Ipapaayos pa. Mabuti na
lang at bakasyon, wala kang pasok."
I was forced to send Uriel off by my Mama. Aakyat na sana ako nang nagpaalam ito
kaya sinama ako ni Mama sa paghahatid nito sa labas. After that, we received a call
from Senyora. She was worried about me and she was so glad that Uriel helped me
out. Nagtanong din siya tungkol sa sasakyan at nag offer ng services dahil may
negosyo raw sila sa pag momodify noon, kaya baka mapaayos niya.100
We have other cars in this household but I am not that confident to drive a manual
car so if I go out these days, I will need a driver.1
Buti na lang talaga at bakasyon naman kaya hindi ako gaanong umaalis sa bahay.
Uriel:5
I'll send you some evidences that we failed to discuss.63
Nakuha ko rin ang cellphone number niya sa pag-uusap namin noong pauwi kami. I
shrugged and maybe it's healthy to be friends with him now.38
Ako:
Okay. I'll check.
It was exactly a week when I went out again. Paano ba naman kasi, naiirita na ako
kay Simon sa patuloy niyang pagtatampo. Nakarating sa kanya ang tungkol kay Preston
kaya panay ang text niya sa akin.1
Preston was also very pushy because of what happened. I told him that my car got
towed that day dahil na-flat. Sinabi ko ring tunulungan ako ni Uriel. Nagtatampo na
rin siya dahil hindi ko raw siya tinawagan. I got impressed when he said that he
trusts me and that he's stop being jealous of Uriel!57
Can you believe it?! He's actually reasonable.9
"Lucianna?!" isang tawag ang nagpatalon sa akin.
I'm almost done shopping when Sonja suddenly appeared at the mall. She really does
clean up well.19
"Buti nandito ka!" aniya at binaba ko ang cellphone ko.
Katatawag ko lang kay Mama. Umuwi kasi ang driver kanina dahil may emergency kaya
kay Mama ako tumawag para makapasundo rito sa mall.
"Why are you here?" I asked, shocked.
"May ka-date ako."2
I sighed. Alam ko kung anong klaseng date iyan. Simula noong nakilala ko siya sa
bar, alam ko na ang mga ginagawa niya.1
"Okay..."
"May dala akong hindi ko kailangan. Kanina ko pa iniisip kung anong gagawin ko
rito. Kabibili ko lang tapos nalaman kong hindi ko kailangan!"1
Gumalaw ang mata ko sa pagtataka. "Okay. Tapos?"
She giggled. "Puwede bang sa'yo na lang 'to? Nahihiya kasi akong dala-dala ko tapos
hindi ko naman pala kailangan."74
Tinanaw niya ang mga paper bag na dala ko at inilagay niya iyon sa tabi ng mga ito.
It's a black paperbag and it actually fit me since I have a lot on my arm right
now.
"Ano ba 'yan? At anong sa akin na? Hindi mo na gagamitin? Puwede ko namang dalhin
'yan ngayon at ibigay na lang sa'yo kapag nagkita tayo ulit," sabi ko.8
"Ikaw na ang bahala. Basta ikaw na lang muna ang magdala nito sa ngayon. At okay
lang din na sa'yo na. Makakatulong 'yan sa'yo. 'Di ba curious ka? Then go for it!"
she said and opened my hand to give it to me. "Mamaya pa ang shift ko sa bar kaya
mag-eenjoy muna ako ngayon sa date ko!"135
I was about to ask her more things when my phone rang. Namilog ang mga mata ko nang
nabasa ang pangalan ni Uriel na tumatawag.
"Hello..."
Nakita kong may sinagot ding tawag si Sonja at dahil may katawagan ako, sumenyas na
lang itong nagpapaalam na. Sinimangutan ko dahil hindi pa kami tapos mag-usap pero
mukhang nagmamadali siya.
I saw her run towards an older foreigner. I shook my head and turned away.26
"Which entrance are you in? I'm nearing the mall."44
"Huh?!" lito kong tanong.
"Tumawag si Tita. Wala raw kayong driver. Nasa malapit ako kaya ako na ang susundo
sa'yo."95
"Pero..."1
Natigil ako at inisip na... magkaibigan naman kami, 'di ba? Ano ngayon?15
Lumabas na ako sa entrance at sinabi na kay Uriel kung saan iyon. He said he'll be
there in a few minutes. At tama nga siya. Hindi ko kilala ang sasakyang gamit niya
sa siyudad pero nang pumarada sa harap ang isang luxurious car, at lumabas siya,
alam ko na agad.
His eyes looked at the things on my arm. Tinuro ko ang pintuan ng driver's seat
niya samantalang naglahad siya ng kamay sa akin.1
"I'll put that on the back seat," he offered to my paperbags.22
"Hindi na. Sa front seat na."
"Ang dami niyan. I have enough legroom but it's better if we put it on the
backseat."
Hinawakan niya ang ilang paperbag. Bahagya kong nilayo iyon pero kalaunan, ibinigay
na rin sa kanya. Sa sobrang dami noon at sa pagmamadali ko ay nabitiwan ko ang
tatlong paper bag.31
The two paper bags were properly packed. Sapatos din kasi iyon kaya hindi lumabas
ang box sa mismong bag. Pero ang laman ng itim na paper bag ay nagkalat.
I immediately picked it up and put it inside. Uriel remained standing. Hindi ako
tinulungan ng unggoy.263
"What the hell are you shopping for, Lucianna?" his voice thundered behind me.264
Nilingon ko siya. "Tulungan mo nga ako!" utos ko.4
He picked up one of those things. A purple eggplant looking thing with a smaller
eggplant on the side.1.8K
"Ilagay mo dito! Bilis!" sabi ko pagkatapos inilahad sa kanya ang paper bag.82
He looked pissed and I don't know why.753
Kabanata 18
56.9K 9.1K 15.2K
by jonaxx
Follow
Share
Kabanata 18286
Curious89
He looked furious. Hinablot niya ang itim na paper bag sa akin at mabilis na
pinulot ang isang kulay pink na box na may bilugang maliit na bola at wire sa
loob.290
Umikot agad siya sa sasakyan niya para makapasok. Napansin ko ang iilang
nagbubulungan sa malapit. I'm confused. I went inside his car and put on the
seatbelts. He was fuming.95
"What the hell was that?" iritado niyang baling sa akin.16
"What?"12
Hindi pa kami umaalis doon dahil abala siya sa reaksiyon niya. He then manuevered
his car. May traffic sa kalsada kaya tumigil.2
Inabot ko ang itim na paper bag sa backseat. Nagmamadali ako kaninang mamulot dahil
kailangan na naming sumakay pero ano nga ba ang mga nasa loob noon?13
"Why the hell do you have those?" he roared.105
Nilingon niya ako, sinasamantala ang traffic. Abala naman ako sa pagtitig sa loob
ng paper bag at natauhan sa nakita.10
I am not very innocent, alright. Hindi pa nga lang nagkaboyfriend dahil sa nagdaang
taon, medyo bumagal ang social life ko dahil sa nangyari. Pero ngayong natitigan ko
na ng mabuti ang nasa loob ng paper bag, namilog ang mga mata ko.15
These are sex toys! Iyong mga pinulot kong nauna kanina, hindi ko kasi makilala.
There was a pompom looking black thing that I first picked up. Sunod na ang isang
kulay pink na hugis torotot na may bilog bilog sa katawan, at marami pang iba.336
It was the last box that made me realize what it was because there was a label on
it! Uminit ang pisngi ko at naisip si Sonja!3
Bakit pa nga ba ako nag-eexpect ng magandang bagay sa babaeng iyon? Marami akong
natutunan sa kanya sa ilang buwan naming pag-uusap pero hindi ko inasahan ito?19
"What? Are you thirsty?" patuloy ni Uriel sa iritadong tono.393
Mas lalong uminit ang pisngi ko at nilingon siya. Nairita ako ng kaunti. Hindi
naman akin iyon pero parang ang sama ng tingin niya dahil lang doon.2
"Are you that curious to get things like that?!"174
"Huwag ka nga'ng manghusga nang ganyan? You make it sound like it's bad to be
curious!"125
Namilog ang mga mata niya sa sagot ko. The light is green so he had to manuever his
car. He snorted while he was driving.14
"So you use those? For what? To fucking pleasure yourself? Bagong bili kaya hindi
mo pa nagagamit? Unang bili mo ba 'yan o matagal ka nang bumibili ng ganyan?!"344
"Anong problema mo? Are you judging people who use this?"144
Napakapit ako sa seatbelt nang tumigil ang sasakyan niya sa nadaanang parking lot.
He looked at me with disbelief.18
Pinaglalaban ko lang naman 'to dahil hindi ko rin paano i-explain sa kanya ang
tungkol kay Sonja. At ayaw ko rin sa tono niyang nangmamaliit sa mga taong
gumagamit nito!52
I don't use it alright. And I have no plans to use it but what right does he have
to judge me if I was using it?!34
"What do you use that for?"6
"Hindi ako gumagamit niyan!"
"Hindi mo pa ginagamit? Kabibili mo lang? May tag pa nga 'yong napulot ko kanina,
e."83
"Anong problema mo kung may gagamit niyan?"7
Bumaling siya sa harap at pumikit ng mariin.7
"What? Are you thirsty? Or what? Should I be relieved? Fuck! What the hell,
Lucianna?!" plastik siyang ngumisi. "At least you're not doing it with someone
else, right?"379
YOU'LL ALSO LIKE

Paid Stories Badge
Paid Story
When Stars Fall
1.8M
63.6K
...
1K
24
Skies. ??
Poems about...
95K
454
Pieces
15.2M
905K
nasanay na...
3.8M
143K
one...
Wishful Thinking
2.3K
74
-Rennae
"Ano ka ba? Anong problema mo sa ganyan? Stop being so old fashioned and primitive.
You are a playboy yourself!"88
His lips were apart. I saw his tongue touching the side of his teeth as he watched
me intently.78
"And what do you mean by me not doing it with someone else? Anong problema mo sa
mga babaeng gagawin iyon kasama ang ibang lalaki? Antipatiko ka! Akala mo yata ikaw
lang ang kaya ng ganoon!"242
I feel like my blood pressure is so high as I watch him judge me or something.
Namula siya. He swallowed hard. I saw his adam's apple move. Tumingin siya sa harap
at humawak sa manibela.36
"Is it bad to be curious? Heck, I am of age! Kaya huwag ka nga'ng manghusga sa mga
taong ganyan! Akala mo naman ang linis mo-"25
"Well, I don't mind for other people. I never thought I'd feel this way when it
comes to you!"182
Ayan na naman siya. He looked pleased when he noticed I shut up. Bumaling ulit siya
sa harap.2
"So..."
Bumuntonghininga siya at naghilot ng sentido. Nakapikit ang mga mata niya habang
ginagawa iyon.17
He's wearing a gray t-shirt now. Hapit na naman sa katawan niya ng kaunti,
revealing his lean but muscled body. Kailangan ko yatang ianalyze kung ano talaga
iyong nararamdaman ko at bakit parang ultimo kaunting galaw ng braso niya, parang
kitang kita ko.24
"Fine. You want those?" namumungay ang mga mata niya. "What? Are you curious?"306
"I don't want those. S-Sa... kakilala ko 'yan... kaya..."32
Hindi pa nga ako natatapos sa sinasabi ko, matalim na ang tingin niya sa akin.
Akala mo may krimeng nagawa.5
"Ano bang problema mo, Uriel? So what if I am curious, right?"5
"Well... what the hell?! So you plan on using that?" he said with a low voice.50
"Hindi nga sa akin 'yan."
"Nice try, Lucianna. O baka akin talaga 'yan? Nasa kamay mo lang?" naiirita
siya.374
"Alam mo ikaw? Kasasabi ko lang na magkaibigan tayo, ah!"35
"Alright. Now that we're friends, then tell me... do you plan on using them?"33
I cannot believe him.
"Anong magagawa ng sagot ko para sa'yo? If I say yes, are you gonna praise me for
being true?"18
"Just answer the damn question, Lucianna! Are you curious, is that it?"1
"Ano nga ngayon?!"2
"Then... do you want... it?" he said it slower.509
Natawa ako at nag-iwas ng tingin sa kanya. This brute. I think I know where this is
going.16
"Oh, alright. Ano? You'll fantasize about me using them? Hindi ba may-"138
He groaned. Hindi ko tuloy natapos ang sinabi ko dahil sa ungol niya.101
"Shut it! I never fantasized you using that! Shut the fuck up!" tuloy tuloy niyang
sinabi.368
"So you fantasize about me?!" para akong nanalo sa nabuking sa kanya!73
"Oh! Is it breaking news? I told you I like you so naturally, I like you
romantically and sexually, right?!"753
Uminit ang pisngi ko at kakalabanin ko pa sana siya pero dahil sa sinabi niya
natahimik ako. Bwisit.53
"Ano ba... gagamitin mo 'yan? Do you even have experience?" he asked.95
Binalingan ko ulit siya nang nakasimangot. Naglaho ang kaunting hiya na naramdaman
kanina dahil sa pangmamaliit na naramdaman ko.
"You shouldn't use that yet if you don't have any experience yet. Kaya sa akin na
lang muna ang mga 'yan."217
"At anong gagawin mo sa mga 'yan?"
Nagulat siya at ngumisi nang bumaling sa akin.44
"That's mine!"1
"Akala ko ba hindi sa'yo?"7
"Hindi nga sa akin. Isosoli ko. Kaya ba't mo aangkinin?!"
"Tss. You're just using that excuse. Give me that," kinuha niya ang black paper bag
at nilagay sa likod.2
Nalaglag ang panga ko sa gulat at sinubukan siyang abutin din!12
"Uriel!" I said and pulled his tight arm.7
Bakit ba talaga parang lahat na lang napapansin ko sa lalaking ito ngayon?11
"Give me that!" ulit ko dahil sobrang layo ng reach niya kaya hindi ko maabot sa
likod.37
He put it in a safety box that's connected to his stash on the back of his car. I
frowned at him!5
"At anong gagawin mo do'n?! Ano ka ba, isosoli ko pa 'yon!"
"Isosoli ko sa'yo 'yon next time. Not now-"29
"At ano naman ang gagawin mo do'n? Susubukan mo sa ibang babae?"50
"I said I'll give it back to you so I won't use it to anyone. You're fucking
gross!"337
"That was mine! Ibalik mo nga sa'kin! Isosoli ko nga, e!"
"At anong iniisip mo sa akin, talagang papatol pa ako sa iba?"87
Habang nagsasalita siya, sinubukan kong ibaba ang upuan ko para mahiga at mas
lumapit sa backseat.68
"The hell are you doing?!"60

Sinubukan kong abutin iyong pinaglagyan niya. He's now busy pulling my shirt down.
Kakaabot ko, umaangat na ang damit ko. I am wearing a black halter top dress. Medyo
maiksi iyon kaya umaangat dahil sa pag-abot ko.309
His warm hand rested on the side of my thigh, bilang pagpipigil sa pag-angat pa
nito.49
"Stop it!" si Uriel at minaniubra ang upuan ko para lang maangat ako ulit.38
Nang bumalik sa dati ang upuan ko at nasa harap ko siya, agad ko siyang tinulak. My
heart throbbed when I felt his warmth and his scent.18
"Isosoli ko nga 'yon!" ulit ko.
"Kanino? Saan? At kailan?"53
"Ba't ang dami mong tanong? Akin na! Isosoli ko! Better bring me to a near bar-"
"Ano namang gagawin mo roon?"
"Bakit ka nangingialam, ha? Isosoli nga!"
"Kanino naman?"9
"Just give me that, Uriel!"
"Let's go to that bar you're talking about. But first, let's have dinner."147
I snorted and rolled my eyes. Masama rin ang tingin niya sa reaksyon ko pero sa
kagustuhan kong isoli iyong mga gamit ni Sonja, papayag na ako.
Lumabas ako sa sasakyan niya. Malapit kami sa mga restaurant kaya pipili na lang
ako roon. Pagkatapos ng dinner, we'll then go to the bar.
Iniisip ko si Sonja. Ang babaeng iyon talaga! Binigyan pa ako ng kapahamakan!

Mamaya pa ang duty niya kaya baka magtagal ako sa bar! Hassle!9
Inayos ko ang damit ko pagkalabas ng sasakyan niya. Medyo nagusot ang dulong parte
ng dress ko nang nakita si Kuya sa parking lot. He was smoking and looking at me
from afar.76
"Who are you with?" I heard him ask.1
Bumaling din ang iilang kasama niyang naroon. Si Kuya Lucky iyon at baka magpaparty
siya ngayon. It's the strip so it's natural that he'll be here on a Saturday night.
Sumulyap ako sa sasakyang pinanggalingan. Hindi pa lumalabas si Uriel.2
"Ba't gusot 'yan? At kanina ko pa tinitingnan ang sasakyang 'yan, umuuga ng

kaunti!"858
Natutop ko ang bibig ko. His friends on his back smirked, too.
"Kuya..."
Narinig kong bumagsak ang pintuan sa sasakyan ni Uriel. Great!10

Kuya Lucky's eyes drifted on Uriel.5
"Uriel, ikaw pala..." isa sa mga kaibigan ni Kuya Lucky.
Hindi ako nakagalaw. Saka pa lang ako nakahinga ng malalim nang narinig ko ang
batian ni Kuya Lucky at Uriel.10
"Uh... where you going?" Kuya Lucky looked at me and smirk.105

Wow! This is a great help! Kitang-kita ko ang kuryosong mga mata ng mga kaibigan
din ni Kuya Lucky sa likod.1
Lagi'y pangit ang tungo ng mga Kuya ko sa kahit sinong lalaking nanliligaw o kahit
malapit lang sa akin. Hindi naman nanliligaw si Uriel pero sa tanong niya kanina,
inakala kong magagalit siya! It's a miracle that he can smirk now. Maybe because
it's Uriel?!60
"We'll have dinner. At may pupuntahan daw siyang bar mamaya. Sasamahan ko lang," si
Uriel ang sumagot.4
"Ah! Sige. Ingat kayo!" si Kuya na biglaang madaling kausap.338
Parang hindi niya kinuwestiyon ang gusot sa damit ko at sa umuugang lintik na

sasakyan ni Uriel!108
"We're partying too. Which bar is it?"
Uriel looked at me. I croaked out the name.
"Doon? You always go there. Bakit ka ba roon, you should go somewhere else."
"May sadya lang, Kuya..."
"Alright! Have a good time, then..." si Kuya para sa aming dalawa ni Uriel.1
"Thanks."
"See you around."
Paalis na kami ni Uriel at palapit sa chinese restaurant na napili ko. Tahimik ako,
hindi makapaniwala na walang pakialam si Kuya Lucky sa kanya kanina! Halata pa sa
duda ni Kuya Lucky ang masamang bagay!24
Why else would I get out of a heavily tinted luxurious car with my dress crumpled,
after the car was seen woobly?14
"Get a damn private room!" utos ko sa kanya habang sumusunod siya sa likod ko.19
"For what?" nagtatanong pa.
"It's not good if we're seen in public."1
"Anong problema do'n? I thought we're friends. Can't friends eat out? Besides, we
won't have space now. It's dinner time and we didn't book ahead."39
For sure he can do something about it. He's a Mercadejas pero dahil gusto kong
panindigan na magkaibigan lang kami. Wala namang guilty dito kaya pumasok na kami
sa chinese restaurant.1
Wala naman akong kilala pero may iilang mga ulong nagsitinginan sa amin. Iginiya
kami sa pandalawahang lamesa at kalaunan nag-order na ng dimsum.
Pahamak talaga si Sonja! Hindi ko maalis sa utak ko na iyon ang ibinigay niya! She
said I can keep it!18
Kung sabagay, sa tagal naming kuwentuhan sa bar. Nasabi ko na sa kanya na virgin pa

ako. She was even shocked that I was, damn her! It was as if it's a trend to not be
a virgin. Wala namang problema riyan. I don't judge but she made it sound like
there's a big problem with me.17
Kaya ayun at kuryosong kuryoso siya sa akin. Tinatanong niya kung may manliligaw ba
ako. Tinatanong niya kahit maliliit na detalye ng mga nagawa ko kasama ang lalaki.
She was so shocked when she realized that I have little to no experience.
Kaya mas lalo siyang ginanahan na kausapin ako. She likes to tease me about her
lewd experiences. She's an escort. Noong una, nagulat ako at medyo nag-iba ang
tingin ko. Kalaunan I realized she's also an individual person. She's not just her
chosen profession or job. Hindi nga lang ako makasabay sa mga sinasabi niya.94
"I'll only do that when I'm married!" minsan ko nang sinabi sa kanya nang pinilit
niya akong pumorma kay Preston.93
"Akala ko ba kuryoso ka?"
"It's not enough reason to do it. Kailangan mahal mo!"26
"Then you like Preston Ledesma! Sige na! Tuturuan kita! Sigurado akong magugulat
siya na ang galing mo na!"77
Damn her! Now I'm in this situation!
Pinagmamasdan ako ni Uriel habang kumakain kami at naiirita ako.8
"Why are you looking at me?"
"I'm with you. Saan ba ako titingin?"272
Binaba ko ang chop stick para kausapin pa siya.2
"Tingin ko iba ang iniisip mo."5
He chuckled. "Between us, ikaw yata ang maraming makamundong iniisip. Look at you
buying those lewd things."27
"I said it's not mine!"
Napasulyap ako sa iilang tumingin sa amin. Uriel cooly drank on his water. Tumigil
na ako sa pakikipagtalo at baka mapagtsismisan kami. Even if these people didn't
know me, for sure they know the man in front of me. Everyone's curious about his
family... at hindi lang iyon! He's also Uriel, that Mercadejas.2
"Let's just stop fighting. Para tayong aso't pusa."7
"Surely, I'm the dog. Like a good boy..." he smirked.545
Tinapos ko na ang pagkain. I can really see people talking about us. Kahit ang
bagong pasok ay napapatingin sa banda namin.
"Kung sasama ka sa akin sa bar, bumukod ka. I'll be alone on my table. I don't want
you to be with me."1
Kumunot ang noo niya. "What's wrong with friends having a night out?"81
"Are you coming with me or not?" banta ko, hindi na magpapadala sa argumento niyang
iyon.
He sighed heavily and asked for our tab. Umirap ako at hinayaan siya sa gagawin.
"Sino bang kikitain mo?" he asked.2
Nagbigay na siya ng card at iyon na lang ang hihintayin namin.
"Iyong may-ari ng black na paper bag!"
"Tss. Why don't you just admit it. You bought it."7
"I said I didn't..."1
"Those sizes are not even worth it," he shook his head in dismay.718
Uminit ang pisngi ko at biglang naisip iyong nakita kanina. Do not tell me... I
shook my head and tried to look at him with disgust.76
"You know what? Let's just go!"
Tumayo ako. Nang natanaw iyon ng mga nanonood na waitress, dali dali nilang binalik
kay Uriel ang card niya. Nauna na akong lumakad sa labas at sumunod naman siya.
Nasa sasakyan ulit kami habang nagtitipa ako ng mensahe para kay Sonja.
Ako:
What the hell did you give me?! Isosoli ko 'to ngayon. Aabangan kita sa trabaho!9
Dapat pala pinagdudahan ko siya! Given the nature of her work, it's not surprising
that she's shopping for these!
Hindi nagreply si Sonja kaya napilitan na nga akong pumasok sa bar. Sinipat ko si
Uriel sa entrance pa lang para bumukod siya sa akin. Nagkibit naman siya ng balikat
at pumayag. Wala rin naman siyang magagawa.
I went to my usual table. Tahimik pa ang bar dahil maaga pa naman. I ordered my
usual cocktail and waited.
Noong unang oras, ayos pa ako. Abala ako sa pagtitingin sa cellphone ko. Preston is
on Batangas for another tournament. Si Simon naman kanina pa nagyayaya na mag bar
pero sinabi ko sa kanyang umuwi na ako kanina pa, nang inakala kong makakauwi na
nga ako.
I had more texts but I ignored them. Naibaba ko lang ang cellphone ko nang may
narinig galing sa dumadaan.
"I heard Uriel Mercadejas is upstairs!"8
"Oh my! Really? Ba't siya nandito sa bar na 'to?"
"I got a huge crush on him! Kasama ko 'yan sa sports complex, nagsi-swimming.
Tuwing nakikita ko ang biceps, parang ang sarap! It's like he can carry me and do
me so well!"97
They shrieked and almost run towards the spiral staircase to go upstairs.1
Ngumiwi ako at pinagmasdan ang tatlong babaeng paakyat. Umakyat pala si Uriel. See?
It really is a good thing that I told him off! Madali talaga siyang makilala at
sobrang dami ng nag-aabang kaya ano na lang ang iisipin nila kung nakita ako kasama
siya?
Unti-unting dumami ang tao sa bar. Nakisabay na ako sa tunog ng music habang unti-
unting iniinom ang inumin ko.
I had a few eye contact with some hot boys on the next table. Hindi na rin masama.
I can just enjoy here while waiting for Sonja.1
Sonja, that woman! Tinuturuan niya pa akong mang-akit daw, gaya ng ginawa ko kay
Preston. Minsan kung ano anong sekswal na bagay.1
I'm curious, alright. Of course, it can't be helped. Lalo na sa mga nakikita at

nababasa ko minsan. Kahit pa medyo old fashioned din ako pagdating sa ganyan,
iniisip ko namang kahit minor experience lang like kissing.7
This is why I'm slightly attracted with Preston. He's touchy. I let him touch me so
I could get some information, but it's also because I'm curious. Pero ganoon na ba
talaga?13
May ka eye-contact akong umambang lumapit. Tumuwid ako sa pagkakaupo. Hindi ako
masyadong nalalapitan sa huling mga punta ko rito dahil may bodyguard pa. Now, I
feel like some boys are actually gaining some confidence seeing me alone here.
Palapit na siya. Kaunti na lang nang may biglang nakasalubong.
I cleared my throat. He's not bad. Probably my age. Parang pamilyar nga. Schoolmate
ko ba 'to?
Nakita kong sabay na nag-angat ng tingin ang dalawang lalaking nag-uusap. Pagkababa
ng mga mata, bumaling ulit iyong lalaki sa akin. I smiled a bit to encourage him.
Kaya lang, imbes na lumapit ay umalis!195
Kumunot ang noo ko. Anong problema noon? Mali ba ako ng iniisip?11
Naulit pa ulit sa ibang lalaki naman. This time, I am sure he's my classmate in a
major subject. Hindi ako nalalapitan sa school noon dahil sa bodyguards ko rin.
Kaya siguro ngayong wala na, malalapitan na ako ng mga interesadong boys sa akin.10
He met with some girls and chatted with them a bit. Tumingala sila at sa huli,
sumama siya sa mga babae.51
Naubos ko tuloy ang cocktail ko. Ano bang problema ng mga iyon. Mali yata ako sa
iniisip ko. Siguro hindi talaga ako popormahan.14
Napaorder tuloy ulit ako ng isa pang cocktail. Do you think I'll get suitors if I
didn't have bodyguards?5
I sighed. Kumpara sa ibang mga kilala kong babae sa school, kaunti lang ang
manliligaw ko. It's just Simon and some stupid classmates. Is it because I don't
look accomodating? O baka naman hindi ako maganda?24
Hay! These boys really like western-looking girls. I feel insecure about it. Kaya
siguro hindi ako nililigawan masyado?19
Gusto kong isipin talaga na sa bodyguards iyon pero kahit ba ngayon na mag-isa na
ako, wala pa ring lumalapit?37
May iilan pang sumubok pero lagi na lang half way ay parang nagbabago ng isipan! Or
am I just assuming that they are coming for me?8
It was the fifth guy who wanted to try when I realized something. Sobrang lapit
niya na kaya ko narinig ang usapan kahit maingay.
"Dude, she's hot," I heard him mutter.15
May humarang na naman na lalaki.
"Gago ka, may nagbabantay niyan sa taas. Narinig ko, kilala daw..."395
"Huh? Sino?"
They both looked up again. Ako rin tuloy nakatingin.2
The asshole is watching me from where he is. Napapalibutan na ng ilang babae at may
lalaki rin. Nakahanap yata ng kakilala pero nakatingin sa akin. Nakalagay sa
barandilya ang kamay na may dalang baso ng alak.145
Pumikit ako ng mariin.
"Uriel Mercadejas. Fiancee niyan..."96
"Hindi naman yata. Ba't nasa taas? May kasamang mga babae. Ba't mag isa-"1
"Sige ka, nakatingin. Baka titingnan niyan sinong mangangahas. Huwag na lang,
Dude."200
I looked at the neon lights, trying to calm myself down. Tumingala ulit ako at
naabutan ko siyang painom inom sa inumin niya.
Agad akong nagtipa sa cellphone.
Ako:
Will you stop watching me?!14
Nakita ko siyang tumingin sa cellphone niya. Nasa kabilang kamay niya, katabi ng
inumin habang nagtitipa. My phone then beeped.
Uriel:
I'm curious kanino mo isosoli ang mga sex toy mo.239
Pumikit ako ng marahan, nauubos na ang pasensiya.
Uriel:
Maybe it's just your excuse. Don't worry, I won't judge. It's okay. I've calm down.
I don't mind if you're that curious. Pero sa akin na muna 'yon. Ako ang
magtatago.81
Ako:
You asshole! Hindi nga akin iyon! Mag enjoy ka na lang diyan at tigilan mo
katititig!1
Pumasok naman ang message ni Sonja. Muntik na akong tumalon sa saya. Makikita ng
Uriel na 'to ngayon.
Sonja:
Take that as a gift! Hindi ako makakapasok ngayon kaya huwag ka nang mag-abala!
Sa'yo na 'yan. Bago 'yan, ah! Kabibili ko lang kanina! Meron na kasi ako niyan.
Akala ko lang kakailanganin ko sa araw na 'to!216
Ako:
Anong hindi ka makakapasok?! I don't need these!4
Uriel:
I'm bored. Can I go there?59
I ignored his message. Tumingala ako at hindi halatang bored siya. He's with a
group. He's like the light, easy to be attacked by moths.1
Sonja:
Sinasabi mo lang 'yan ngayon. Itago mo na lang. Kapag kailangan mo, at least meron
ka na.62
I cannot believe it. And I also can't believe that Uriel is now in front of me!20
Pakiramdam ko, kung may nakatingin man sa amin, iniisip na nilang tama ang hinala
nila dahil lumapit na siya sa wakas.
"Umuwi na nga tayo!"
"Huh? Hindi ko pa nakikita ang totoong may-ari ng mga 'yon?" he teased and crouched
to find my annoyed eyes.62
I put on a large bill on my table.
"Hindi siya pupunta kaya umuwi na lang tayo!" yaya ko bago pa mas maraming
makapansin.1
"Baka naman sa'yo talaga 'yon. No need for any excuse, Cian. You said we're friends
so you can tell me anything..." he smirked.43
I smiled mockingly at him. "If you really want to be my friend, sana nakisaya ka sa
taas at hindi mo na ako tinitigtitigan dito sa baba. It's bad enough that the
rumors about us hasn't subsided yet. Aaligid ka pa! Hindi ako napopormahan!"25
"Oh! So was it an excuse? Pumunta tayo rito para pormahan ka? Hindi para isoli ang
mga iyon?"23
My goodness, here we are again!
"Hindi nga iyon akin! I'm just thinking that maybe while waiting, I can also
socialize. Kaya lang, dahil sa'yo, wala!"8
"What did I do?" inosente niyang tanong. "I was just watching you, like how a good
friend does it during night outs."239
Sinimangutan ko siya at imbes na magtagal doon, umalis na lang. He then stalked me

out.1
Sumunod na siya sa akin palabas. Kitang-kita ko ang itsura ng nakakasalubong ko.

Kung hindi'y kuryoso, ang iba'y halatang nag-uusap usap na.195
KABANATA 19

CLS13 - After The Chains

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

CLS13 - After The Chains

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Simula

609K 20.3K 21.1K

"Akala ko ba hindi ka dadalo?" salubong ni Kuya Lucho sa akin.418

Sa totoo lang, hindi ko inasahan na sasalubungin ako ni Kuya ngayon. I expected it

"Hindi nga. Sinong nagsabi na pupunta ako?"43

"Okada!" agap ko.242

"Na naman, Cian?"346

"Stop calling me by that name," iritado kong sinabi.72

Bumuntonghininga ulit siya. Diretso ang tingin ko samantalang siya'y nakabaling sa

"Ba't nagmamadali kang umuwi kung hindi ka sasali sa pagtitipon ng mga

"Banking isn't my passion, Kuya."9

"Not passion but it is our company."2

"Can't I start my own if I want to?"120

"Hmm. O sige, gawin mo. I'll support you."32

"You will need manpower-"5

"I said don't call me with that name, Kuya!"399

"At sino naman?"11

Hindi ako sumagot.19

"Is this that jock again?"182

"He's a good friend."6

YOU'LL ALSO LIKE

"You will invest?"

"Hmm. I can. But you know... Uriel seems keen on investing-"659

Hindi pa siya tapos sa pagsasalita ay umirap na ako at hindi na nakinig. Here we go

"We maybe are but I won't want him to invest on my company."15

I groaned. "Kuya, I am so tired of being told what to do. Stop it..."62

"Don't tell me you're here with SImon."61

"What?!" gulantang na sinabi ni Kuya. "Are you serious?!"53

"Sigurado ka na ba diyan, Lucianna? That boy is ridiculous! What are you

"Kuya, ano ba? Pumunta ka ba rito para pangunahan ako?"

Nagdilim ang tingin niya sa akin. Umiling siya.3

Umirap ako at tumango bago siya hinalikan sa pisngi.9

"Problema na nila iyon!"47

Umikot ang mga mata ni Kuya at sa huli niyakap na lang ako.37

I checked my phone for a while before I dozed off to sleep.

"Hello, Lucianna!" si Simon.2

Dalawang oras pa bago ang meeting, ah?

"Yes? Are you already here? It's still early."

"We need to talk. Papunta na ako diyan."28

"Simon, ang aga pa ah. Pero sige..."5

I turned on my laptop to check my plans for the company I am building.

Hindi talaga ako nagkaroon ng interes sa banking, na siyang kompanya ng pamilya.

Nasa isang japanese restaurant ako sa hotel. Nakapag-ayos na at nakatingin na sa

"Lucianna! Nakauwi ka na pala! Dahil ba sa kasal ni Anton?"93

Really? Hindi lang pala si Kuya ang may bukambibig na ganito?1

"Uh... No. I'm not going to Costa Leona."12

I shivered at that thought. Really? Nagpapalpitate ang ngiting iginawad ko sa

"Ah, hindi. Hindi n'yo ba alam? Wala na kami ni Uriel."86

Ano bang ginagawa ni Uriel? Nagpapaka martyr? Is he celibate or something? Hindi ba

"Is that serious?! Pero bakit?"2

O baka nakikitsismis lang ang mga ito sa akin.

"Wala na kami. May boyfriend na nga ako, e. Ano ba kayo."5

Umiinom ako habang nakikinig sa pakikipagtsismisan ng dalawang ito sa harap ko.

"Sayang at gustong gusto ka ni Senyora Domitilla, 'di ba?"505

I continued manipulating my laptop.

Napatingin ako. Kausap pa rin pala ako ng mga ito.15

"So... you and Simon, huh?"

Natigil ako at napabaling. Ang dalawang dimple sa magkabilang pisngi niya ay

"Kaya ba basted ako dahil si Simon ang gusto mo?"310

"What are you doing here?!" Simon growled.36

Humalakhak si Carver pero hinawakan ang kamay ni Simon at unti-unting tinanggal

Napatayo ako, nawala na ang gulat at mas concern na ngayon.

Parang out of character sa kanya ang pagku-kuwelyo kay Carver. Is he jealous or