Ακαδημαϊκό Έτος : 2013-2014

Χερσαία Οικοσυστήματα Ελλάδας

Άσκηση 4: Προσδιορισμός της υφής του Εδάφους (Κοκκομετρία)

Ομάδα 8
1000006 Βαϊου Αναστάσης

1100141 Λεοντίδης Νίκος

1000050 Μπαλωμένος Θάνος

1000077 Πυρούσης Ιωάννης

Κοκκομετρία
Πραγματοποιήθηκε ανάλυση των εδαφικών δειγμάτων που συλλέξαμε από κάθε τύπο εδάφους.
Εφαρμόσαμε τη μέθοδο του υδρομέτρου (μέθοδος Βουγιούκου) όπου μετρούσαμε την πυκνότητα
του υπερκείμενου υγρού σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Το υγρό που μετρούσαμε ήταν
διάλυμα από τα δείγματα του εδάφους που είχαν συλλεχθεί από το πεδίο. Ουσιαστικά
πραγματοποιήσαμε έναν έμμεσο προσδιορισμό της κοκκομετρίας του εδάφους.

Σύμφωνα με την ανάλυση προέκυψαν τα ποσοστό άμμου, πηλού και ιλύος για κάθε τύπο εδάφους.
Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στον ακόλουθο Πίνακα:

Δρυοδάσος Δάσος με Δάσος με έλατα

Μακί με
Υποαλπικά Φρύγανα με Quercus μαυρόπευκα Abies
πουρνάρι
frainetto Pinus nigra cephalonica
Άμμος M.O. (%) 23.2 24.3 23.6 28 45.2 25.6
Τυπ. Αποκλ. 0.0 3.4 2.3 5.9 5.7 2.3
Τυπ. Σφαλμ. 0.0 1.9 1.6 4.2 4 1.6
Πηλός M.O. (%) 45.8 35.5 50.8 24.5 21.8 54.4
Τυπ. Αποκλ. 1.4 2.2 7.1 1 1.4 2.3
Τυπ. Σφαλμ. 1.0 1.3 5 0.7 1 1.6
Ιλύς M.O. (%) 31.0 40.3 25.6 47.5 33 20
Τυπ. Αποκλ. 1.4 4.6 4.8 4.9 4.2 0.1
Τυπ. Σφαλμ. 1.0 2.7 3.4 3.5 3 0.1
Μητρικό Ασβεστολι Ασβεστολι Ασβεστο
Πέτρωμα θικό θικό λιθικό Φλύσχης Φλύσχης Ασβεστολιθικό

Στη συνέχεια, βασιζόμενοι στο τριγωνικό διάγραμμα της Εικόνας 1 , σ.15 του Εργαστηριακού
Οδηγού, μπορέσαμε να χαρακτηρίσουμε τα εδάφη, όπως φαίνεται ακολούθως:

Δρυοδάσος Δάσος με Δάσος με

Μακί με
Υποαλπικά Φρύγανα με Quercus μαυρόπευκα έλατα Abies
πουρνάρι
frainetto Pinus nigra cephalonica
Χαρακτηρισμός Αργιλώδης
Εδάφους Αργιλώδες Πηλός Αργιλώδες Πηλώδες Πηλώδες Αργιλώδες

Παρατηρούμε πως τα εδάφη που έχουν μητρικό πέτρωμα Φλύσχη (Δρυοδάσος και Δάσος με
μαυρόπευκα) έχουν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό άμμου και ιλύος, ενώ έχουν σημαντικά
λιγότερο ποσοστό πηλού. Το υψηλό ποσοστό άμμου οφείλεται στο γεγονός ότι η αποσάθρωση του
φλύσχη δημιουργεί άμμο, με αποτέλεσμα εκείνη να ενσωματώνεται στο υπερκείμενο έδαφος και
να συντελεί στην υψηλή τιμή που παρατηρείται.

Από την άλλη, αναφορικά με τους τύπους εδαφών Φρύγανα και Δάσος με έλατα παρατηρούμε ότι
εμφανίζουν σημαντικά υψηλό ποσοστό πηλού στο έδαφός τους. Δεδομένου ότι ο πηλός έχει τη
δυνατότητα να συγκρατεί νερό και θρεπτικά συστατικά, μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι
μπορούν να αναπτύσσονται φυτά σε ένα ξηρό έδαφος όπως είναι εκείνο των Φρυγάνων όπου
παρατηρείται και μειωμένο ποσοστό βροχόπτωσης. Η διαφορά μεταξύ των δύο εδαφών έγκειται
στο ποσοστό άμμο η οποία αναιρεί τις αρνητικές επιπτώσεις του πηλού, δηλαδή τον μειωμένο
αερισμό. Για το λόγο αυτό ενώ αναφερόμαστε σε δύο τύπους εδαφών με παρόμοια κοκκομετρία,
εμφανίζουν σημαντικές διαφορές στη χλωρίδα τους.