ΕΔΟΥΑΡΔΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ΒΕΔΥΕΡΟΣ ΕΞΕΔΩΚΕΝ
εἰσαγωγή
εἰσαγωγή, ἡ ← εἰς + ἄγω
πάντες οἱ ἐνταῦθα λόγοι δη-
λοῦνται ἢ διὰ εἰδέων ἢ διὰ τῶν
ἐν τῷδε τῷ τόπῳ λόγων ·
http://dcc.dickinson.edu/
greek-core-list
ἐὰν δὲ ἁμάρτω τι, γράψετε πρὸς
ἐμέ. χάριν δὴ ἔχω ὑμῖν. μάλιστα
δὲ χάριν οἶδα τῷ ἀρίστῳ Ῥαν-
δάλῳ Γίββονς ὅτι πολὺ ἐβοήθη-
σέν μοι.
Βεδυερός
bedwere@yahoo.com
λόγοι

ὧν τὰ ἐνόντα κοινά.
ἔνειμι = ἐν + εἰμί

1 χαῖρε.

ὦ χαῖρε!
χαῖρ’ ὦ Κάρολε!
καὶ σύγε, ὦ Γούσταβε! σύγε = σύ γε

ὦ χαῖρε, φίλτατε! φίλτατος, η, ον = μάλα φίλος

ἀσπάζομαι! ἀσπάζομαι = χαίρειν λέγω, δέχο-

μαί τινα ὡς φίλον
Μύλλερον ἀσπάζομαι!
κἄγωγέ σε! κἄγωγέ σε = καὶ ἐγώ γέ σε

χαῖρε, χαῖρε, ὡς ἀσμένῳ μοι ἦλθες, ὦ ἄσμενος, η, ον = μάλα χαίρων

φίλτατε!
ὦ χαῖρε, τί φέρεις;
ὦ χαῖρε, Περίκλεις, τί ἔστιν;
λέγεται τί καινόν; (νεώτερον.) καινός, ή, όν = νέος
νεώτερον · λέγομεν περὶ κακοῦ
χαίρετε, ὦ φίλοι (ὦ δέσποιναι)! ὦ κό- τινος

ραι! δέσποινα, ἡ = γυνὴ οἶκον ἔχουσα

(← δεσπότης, ου, ὁ)
Παῦλος ἐπέστειλε φράσαι χαίρειν κόρη, ἡ = νέα γύνη
ἐπιστέλλω = πέμπω
σοι.
ὦ φίλ’ ἄνερ!
 5

2 τί πράττεις;
τί πράττεις; = τί ποιεῖς; ἢ πῶς
ἐχεις;
τί πράττεις; χθές σήμερον αὔριον

πάντ’ ἀγαθὰ πράττω, ὦ φίλε.

→ →
ἄμεινον πράττω ἢ χθές. τί πράττει ὁ
πατήρ σου;
εὐδαιμόνως πράττει. εὐδαιμόνως = εὖ (← εὖ + δαίμων,
ονος, ὁ/ἡ)
τί δ’ ἄλλο παρ᾿ ὑμῖν;
πῶς ἔχεις; κακῶς
ἔχω κακῶς. πράττω (περὶ
τὸ ἀργύριον)
οὐδεμίαν ἔχω τῷ βίῳ χάριν.
κακῶς πράττω. φαῦλος, η, ον = μικρός, οὐ πολύς
φαῦλόν ἐστι τὸ ἐμὸν πρᾶγμα. ἄχαρις, ὁ, ἡ, ἄχαρι, τό, ιτος = ἄνευ
τίς ἐσθ’ ὁ ἐν Λειψίᾳ∗ βίος; χάριτος ὤν
Λειψία, ἡ · πόλις τῆς Γερμανίας.
οὐκ ἄχαρις. ὅρα τὸ σχῆμα 1
πάσχω θαυμαστόν = θαυμάζων
πάσχω
τί κάμνεις; = τίς πόνος ἐστί σοι;

3 τί πάσχεις;
τί πάσχεις;
πάσχω θαυμαστόν. στένω δυσφορέω
τί κάμνεις; σκυθρωπάζω
ἄχθομαι
τί ἔπαθες; ἐνθάδε = ἐνταῦθα

τί πέπονθας;
τί στένεις;
τί δυσφορεῖς;
μὴ σκυθρώπαζε, ὦ τέκνον!
ἄχθομαι ἐνθάδε παρών.
ῥιγέω ἰλιγγιάω
ῥιγῶν μοι δοκεῖς. ἀλγέω = πόνον ἔχω
ἰλιγγιῶ. κραιπαλάω = πολὺ πεπόμενος
ἀλγῶ
ἀλγῶ τὴν κεφαλήν. νοσέω = νόσον ἔχω

οὐκ ἔσθ’ ὅπως οὐ κραιπαλᾷς.

τίνα νόσον νοσεῖς;
6 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ναυτιάω = ἀλγῶ καὶ ἰλιγγιῶ ἐπὶ

νηῒ ὤν (← ναῦς, ἡ)
ναυτιᾷς δήπου. δήπου = δή + που

κόρυζά σε λαμβάνει.
Ζεῦ σῶσον!
ὀφθαλμιῶ.
ἆρα κέκμηκας;
ἀλγῶ τὰ σκέλη μακρὰν ὁδὸν διεληλυ-
θώς. κόρυζα, ης, ἡ ὡρακιάω

κρείττων εἶ μου σὺ βαδίζειν. Ζεῦ σῶσον! = ὁ Θεὸς σωσάτω σε

ἐκ τῆς κορύζης
ὡρακιᾷ. ὀφθαλμιάω = ἀλγῶ τοὺς ὀφθαλ-
μούς
κέκμηκας ← κάμνω, καμοῦμαι,
σκέλος, εος, τό = μέρος τοῦ σώματος (τοῖς σκέλεσιν βαίνομεν) ἔκαμον, κέκμηκα = πόνος ἐστί μοι
διεληλυθώς ← διέρχομαι = διά + ἔρχομαι
βαδίζω = βαίνω

4 ὑγίαινε!
ὑγιαίνω = οὐ νοσῶ. λέγομεν δὲ τὸ
ὑγίαινε! “ὑγίαινε!” πρός τινα λείποντες τὸν
τόπον ἢ τὴν οἰκίαν ἡμῶν
ἀλλ’ εἶμι, σὺ δ’ ὑγίαινε! ἐμβάλλω = ἐν + βάλλω

καὶ σύγε!
χαῖρε πολλά!
ἔμβαλέ μοι τὴν δεξιάν!
τοὺς θεοὺς εὔχομαί σοι διδόναι χείρ, ἡ εὔχομαι
πολλὰ κἀγαθά. κἀγαθά = καὶ ἀγαθά
ὑγίεια, ἡ = τὸ ὑγιαίνειν
τοὺς θεοὺς εὔχομαί σοι διδόναι σωτηρία, ἡ = τὸ σῴζεσθαι
ὑγίειαν καὶ σωτηρίαν καὶ ἀγαθὰ εἰς αὖθις = ὀψόμεθα ἀλλήλους
μιμνήσκω, μνήσω, έμνησα, μέμνη-
πολλά. μαι, ἐμνήσθην = πάλιν καλῶ τι εἰς
ἀλλὰ χαῖρε πολλὰ καὶ μέμνησό μου! τὸν νοῦν
εὐψυχέω = εὖ ἔχω τὴν ψυχήν (←
εἰς αὖθις! εὖ + ψυχή, ἡ). λέγομεν τοῦτο καὶ
τὸ ἑπόμενον τῷ τεθνηκότι
ἴθι χαίρων! κοῦφος, η, ον = οὐ βαρύς
χθών, ἡ, χθονός = ἡ γῆ
ὑγίαινε! καὶ τῇ ἄρχῃ τῆς ἡμέρᾳ λέγει τις λείπων τὴν οἰκίαν ἐπάνωθε = ἐν τοῖς ἄνω μέρεσιν
εὐψύχει!
κούφα σοι χθὼν ἐπάνωθε πέσοι.
 7

5 ἀντιβολῶ!
ἀντιβολέω = αἰτέω
συγγνώμην ἔχε! συγγνώμην ἔχε = σύγγνωθί μοι
= μὴ γνῷς με αἴτιον ὄντα. σύν +
σύγγνωθί μοι! γιγνώσκω → συγγνώμη
ἐστὶ τὸ ἐμόν. ἀλλὰ δός μοι, ἀντι-
βολῶ!
δός μοι πρὸς τῶν θεῶν!
πρὸς τοῦ ∆ιός, ἀντιβολῶ σε!
πρὸς πάντων θεῶν!
ἀλλὰ μένε καὶ μὴ ἄλλως ποίει!
χάρισαί μοι! χαρίζομαι = λέγω ἢ ποιῶ ἡδύ τι
(← χάρις, ἡ)
ἀλλὰ χάρισαι ἡμῖν!
χάρισαι βραχύ τί μοι!
τί σοι χαρίσωμαι; ταῦτα! = ταῦτα ἔσται

βούλει μοι δοῦναι; φθόνος οὐδείς! = ποιήσω

χαριοῦμαί σοι τοῦτο. φθόνος, ὁ = τὸ τὰ τῶν ἄλλων

βούλεσθαι
ταῦτα! δῆτα = δή
φθόνος οὐδείς! γενναίως ← γενναῖος, α, ον =
καλὸς καὶ ἀγαθός
οὐ δῆτα γενναίως τοῖς ἄλλοις ἐρεῖς;
εἰπὲ δῆτα αὐτῷ πρὸς τῶν θεῶν!
βούλει ἐγχέω σοι πιεῖν;

Γανυμήδης ἐγχεῖ Διὶ πιεῖν

6 ἐπαινῶ! (← ἐγχέω)

ἐπαινέω = λέγω καλὰ περί τινος

ἐπαινῶ!
ἐπαινῶ τὸ σόν!
ἐπαινῶ τὴν σὴν πρόνοιαν. πρόνοια, ἡ = τὸ ἐν νῷ ἔχειν τι πρὸ
τοῦ καιροῦ
εὖ γ’ ἐποίησας!
γενναῖος εἶ.
χάριν γε εἴσομαι, ἐὰν τοῦτο ποιῇς. εἴσομαι ← οἶδα

κεχάρισαί μοι.
πόλλ’ ἀγαθὰ γένοιτό σοι!
8 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

καλῶς!
κάλλιστα· ἐπαινῶ.
εὖγε! εὖγε!
ὡς ἡδύ!
ἀλαλαί! ἀλαλαί · τοῦτο λέγομεν διὰ πολ-
λὴν ἡδονήν
οὐδὲν διαφέρει.
ὀλίγον μέλει μοι. μέλει, μελήσει, ἐμέλησε, μεμέληκε
· μέλει μοι = περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι
τί δ’ ἐμοὶ ταῦτα;
τί σοὶ τοῦτο;
σοὶ δ’ ἴσως οὐδὲν μέλει. ἴσως (← ἴσος, η, ον) = ἐάν πως

αὐτὸς σκόπει σύ!

νόμος γάρ ἐστιν.

ἐπίσταμαι = ἐπιστήμην ἔχω, οἶδα

7 ἐπίστασαι ἑλληνίζειν; ἑλληνίζω = λαλῶ ἑλληνιστί ἢ

ἑλληνικῶς, τοῦτ’ ἔστι τῇ γλώσσῃ
τῆς Ἑλλάδος

πότερον θέλεις ῥωμαϊστὶ λαλεῖν ἢ ἑλ- ῥωμαϊστί = τῇ γλώσσῃ τῆς Ῥώμης

ληνιστί;
ἐπίστασαι ἑλληνίζειν;
ὀλίγον τι.
εἰκότως γε! εἰκότως (← ἔοικα) = ὡς ἔοικε

μάλιστα!
ἔγωγε νὴ ∆ία! νὴ ∆ία = ναί

ταύτῃ κράτιστός εἰμι. κράτιστος, η, ον = μάλα κρατῶν

καλῶς!
διαλεχθῶμεν οὖν ἑλληνικῶς! διαλέγομαι (← διά + λέγω) = σὺν
ἄλλῳ λαλῶ
οὐδὲν κωλύει.
ἀρξώμεθα!
τί λέγεις;
ξυνίης τὰ λεγόμενα; συνίημι (← σύν ἵημι) = τῇ γνώμῃ
αἰσθάνομαι
ξυνῆκας, ὃ λέγω;
οὐ ξυνίημι μὰ ∆ία. μὰ ∆ία = πρὸς τοῦ Διός

αὖθις ἐξ ἀρχῆς λέγε, ἀντιβολῶ.[§5]

βούλει σχολαίτερον λέγειν; σχολαῖος, α, ον = οὐ ταχύς
 9

8 ἐρωτήματα.
ἐρώτημα, τό ← ἐρωτάω
τί δ’ ἔστιν;
τί λέγεις;
τί δή;
τί δαί; δαί = δή

πῶς δή;
πῶς δαί;
ὁτιὴ τί δή; τιὴ τί δή; ὁτιή = ὅτι ἢ. τιή = τί

τίνος ἕνεκα;
τίνι τρόπῳ; ποῖ; = εἰς ποῖον τόπον;

πῶς δή; πόθεν; = ἐκ ποίου τόπου;

ποῦ δῆτα;[§5] πηνίκα; = πότε;

ποῖ;
πόθεν;
πηνίκα;
κολάζει αὐτόν.
τί δράσαντα; κολάζω

τί δρῶν; τί δράσαντα; = τί ὁ κολαζόμενος

ἔδρασεν;
ἵνα δὴ τί; τί δρῶν; = τί δρᾷ κολάζων αὐτόν;
ἵνα δὴ τί; = ἵνα τί γένηται;
τί τὸ πρᾶγμα;
οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ;
πῶς φῄς; φέρ’ ἴδω! = ἔασόν με ἰδεῖν!

τί ἐγὼ δέ; ἐπίδοσις, εως, ἡ = συμφέρον ἢ

χρήσιμόν τι δεδομένον τινί (← ἐπί
φέρ’ ἴδω! + δίδωμι)

τί δέ, ἐπιδόσεις λαμβάνεις; λαμβάνω ἐπιδόσεις = τὸ πρᾶγμά

μου βέλτιον ἔχει

9 ὄνομά σοι τί ἐστιν;

ὄνομά σοι τί ἐστιν;
τίνα σοι ὀνόματα;
τί σοί ποτ’ ἔστ’ ὄνομα;
σὺ δὲ τίς εἶ;
10 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

τίς δ’ εἶ σύ;
σὺ δ’ εἶ τίς ἐτεόν; ἐτεόν = ἀληθῶς (← ἀληθής, ές)

ὄνομά μοι Μύλλερος.

τίς ποθ’ ὅδε;
τίς ἄρα ποτ’ ἐστίν;
καὶ ποδαπός; ποδαπός, ή, όν; = ἐκ τίνος χώρας,
πόθεν; [§8]
ποῦ κατοικεῖς;
ἐγγύτατα οἰκῶ. ἐγγύς, ἐγγυτέρω, ἐγγύτατα = πρὸς
τούτῳ τῷ τόπῳ
τηλοῦ οἰκῶ. τηλοῦ = ἐν χώρᾳ μακρᾷ
μὴ κάλει μου τοὔνομα!
οὐ μὴ καλεῖς με; ἱκετεύω! ἱκετεύω = αἰτῶ

10 τίς ὥρα ἐστίν;

ὥρα, ἡ · εἰσὶν
εἴκοσι τέσ-
σαρες ὥραι
τίς ὥρα ἐστίν; ἐν μίᾳ ἡμέρᾳ
ὡρολόγιον, τό
πηνίκ’[§8] ἐστὶ τῆς ἡμέρας;
ἐστὶ μία ὥρα.
εἰσὶ δύο (τρεῖς, τέτταρες) ὧραι.
ἐστὶ μία ὥρα καὶ ἡμίσεια. ἥμισυς, εια, υ = ὢν εἷς ἐκ δύο
ἴσων μερῶν
πηνίκα;
τῇ πρώτῃ ὥρᾳ.
τῇ δευτέρᾳ (ὥρᾳ).
περαιτέρω ἐστίν. περαιτέρω (← περαίτερος, α, ον ←
πέρα) = ὕστερον
εἰσὶν ἑπτὰ ὧραι καὶ τέταρτον.
εἰσὶ δώδεκα (ὧραι) καὶ τρία τέταρτα.
περὶ τὴν τρίτην ὥραν.
περὶ τὴν τετάρτην καὶ ἡμίσειαν.
ἥξω εἰς τὴν δεκάτην καὶ τρία τέ-
ταρτα. τετάρτη καὶ
ἡμίσεια
δεκάτη καὶ τρία
τέταρτα
 11

11 μέρη τῆς ἡμέρας.

ἐξ ἑωθινοῦ.
ἐξ ἕω.
ἕωθεν εὐθύς.
φῶς ἐστιν. ἕως, ἕω, ἡ μεσημβρία, ἡ
ἕωθεν.
αὔριον[§2] ἕωθεν.
ἐν μεσημβρίᾳ.
πρὸ μεσημβρίας.
μετὰ μεσημβρίαν.
ἑσπέρα, ἡ νύξ, νυκτός, ἡ
σκότος γίγνεται. ἑωθινός, ή, όν = τῆς ἕω ὤν
ἐν (τῷ) σκότῳ. ἐξ ἑωθινοῦ = ἐξ ἕω
ἕωθεν = ἐξ ἕω
εἰς ἑσπέραν. σκότος, ὁ ↔ φῶς, τό
τῆς ἑσπέρας.
ἑσπέρας. ἑσπέρας = ἐχθὲς ἑσπέρας

νύκτωρ ὀψέ. νύκτωρ = τῆς νυκτός

ὀψέ = ὕστερον
δι’ ἡμέρας. ἕνη, ἡ = ἡ μετὰ τὴν αὔριον ἡμέρα
ὅλην τὴν νύκτα. ἡ τρίτη ἡμέρα = ἡ πρὸ τῆς χθές
ἡμέρα
τῇδε τῇ ἡμέρᾳ — τήμερον.[§2] ἡ τρίτη ἡμέρα σήμερον ἡ ἕνη

χθές, ἐχθές.[§2]
→ →
αὔριον. νεωστί ← νέος, νέα, νέον
ἕνης, εἰς ἕνην.
τρίτην ἡμέραν. (νεωστί.)

12 ὁ νῦν χρόνος. ἑορταί.

ἑορτή = ἱερὸς χρόνος τοῦ τιμᾶν
ἐν τῷ νῦν χρόνῳ. τοὺς θεοὺς ἢ τὸν ἀληθῆ Θεόν ἢ καὶ
ἄνθρωπον
ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ. ἔναγχος = πρὸ ὀλίγου χρόνου

ἐς τίνα ἡμέραν;
ἐς αὐτίκα μάλα.
τὸ ἔναγχος.
ἱκανὸν χρόνον.
12 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

μεθ᾽ ἡμέρας πεντεκαίδεκα ἀπὸ τῆς

τήμερον. τῆτες = ἐν τῷδε τῷ ἔτει
πέρυσιν = ἐν τῷ παρελθόντι ἔτει
τῆτες. νέωτα = νέον ἔτος
πέρυσιν. δι᾽ ἔτους πέμπτου · 2018, 2022,
2026…
εἰς νέωτα. μείς, μηνός, ὁ · εἰσὶν δώδεκα (12)
μῆνες ἐν ἑνὶ ἔτει
δι᾽ ἔτους πέμπτου.
κατὰ μῆνα.
τὸ ἔαρ. τὸ θέρος.
τὸ φθινόπωρον. ὁ χειμών. ἔαρ, ἔαρος, τό θέρος, εος, τό

χειμῶνος ὄντος.
ἡ ἑορτή.
τὰ Χριστούγεννα.∗ φθινόπωρον, τό χειμών, ῶνος, ὁ

ἡ πρώτη τοῦ ἔτους.

αἱ ἀπόκρεω.∗
ἡ μεγάλη παρασκευή.∗
τὸ πάσχα.∗
ἡ πεντηκοστή. τὰ Χριστούγεννα∗ τὸ πάσχα∗

τὰ γενέθλια.
οἶδα τὴν τήμερον (αὔριον) ἡμέραν οὖ-
αἱ ἀπόκρεω
σαν γενέθλιόν σου. = αἱ ἀπό-
κρεως ἡμέραι
ἡ ἐπέτειος ἑορτή. (ἀπόκρεως,∗
οἱ μῆνες· Ἰανουάριος. Φεβρουάριος. ω, ἡ)
ἡ μεγάλη παρασκευή = ἡ τρίτη
Μάρτιος. Ἀπρίλιος. Μάïος. Ἰούνιος. ἡμέρα πρὸ τοῦ πάσχα (παρασκευή,
ἡ ← παρασκευάζω)
Ἰούλιος. Αὔγουστος. Σεπτέμβριος. πεντηκοστή, ἡ = ἡ ἑορτὴ ἡ πεντή-
Ὀκτώβριος. Νοέμβριος. ∆εκέμβριος. κοντα (50) ἡμέρας μετὰ τὸ πάσχα
γενέθλιος, ον = τῆς ἡμέρας ὢν
ὅποτέ τις ἐγένετο
ἐπέτειος, ον = ἐπὶ ἔτει ὤν

13 ὁ ἀήρ.
ἀήρ, ἀέρος = ὁ περὶ τὴν γῆν
ποῖος ὁ ἀὴρ τὸ νῦν; εὐδία, ἡ ← εὖ + Ζεύς

τί γὰρ ὁ Ζεὺς ποιεῖ;

εὐδία ἐστίν.
εὐδία ἐστὶν ἡδίστη.
ἐξέχει εἵλη. ἔχομεν ἥλιον. φαίνεται ὁ εἵλη, ἡ ἄνεμος, ὁ,
ἐξέχω ← ἐκ, ἐξ + ἔχω
λάμπω = φῶς δίδωμι
 13

ἥλιος. ἥλιος λάμπει.

θάλπος ἐστίν. θάλπος, εος, τό = εἵλη, ἡ
πνέω → πνεῦμα, ατος, τό
ἄνεμος γίγνεται. βόρειος, α, ον
ἄνεμος πνεῖ μέγας.

ἀνατολικός, ή, όν
ἄνεμος γίγνεται βόρειος, νότιος, ἀνα-

δυτικός, ή, όν
τολικός, δυτικός.
ξυννεφεῖ.
ψακάζει. νότιος, α, ον

ὕει.
ὄμβρος πολὺς γίγνεται.
βροντᾷ.
βρονταὶ γίγνονται καὶ κεραυνοί. ξυννεφεῖ ψακάζει
(← συννεφέω) (← ψακάζω)
ἀστράπτει πολὺ νὴ ∆ία.[§7]
ἔπεσε σκηπτός. ἔπεσε κεραυνός.
ψῦχός ἐστιν. (ψ. ἐστι μέγιστον.)
νίφει· βαβαιάξ! ὕει (← ὕω) ὄμβρος, ὁ

χιὼν γίγνεται πολλή.

κρύος γίγνεται.
τί πάλιν ξυνάγεις τὸ σκιάδειον; ἀστράπτει κεραυνός, ὁ
(← ἀστράπτω) σκηπτός, ὁ
ἐκπέτασον αὐτό! βροντή, ἡ · μετὰ τὸν κεραυνὸν
ἀκούεται ἡ βροντή (← βροντάω)
φέρε τὸ σκιάδειον! ψῦχος, εος, τό ↔ θάλπος, εος, τό
ὑπέρεχέ μου τὸ σκιάδειον. βαβαιάξ = νὴ ∆ία

τὸν πηλὸν τουτονὶ φύλαξαι!

νίφω · ὅταν ψῦχος ᾖ, οὐχ ὕει ἀλλὰ νίφει = χιὼν (χιών, όνος, ἡ) γίγνεται
κρύος, εος, τό = μέγα ψῦχος
ἐκπετάννυμι, ἐξεπέτασα, ἐκπετάσω, ἐκπέπταμαι, ἐκπεπέτασμαι, ἐκπετά-
σθην
ὑπερέχω = ἔχω τι ὑπέρ τινος (← ὕπερ + ἐχω)
ἐκπετάννυμι (↔ συνάγω
πηλός, ὁ · ὅταν ὕῃ, ἡ γῆ μετὰ τοῦ ὕδατος γίγνεται πηλός
← σύν + ἄγω) τὸ σκιάδειον

14 ἔξοδος.
ἔξοδος, ἡ = τὸ ἔξω ἰέναι (← ἐκ, ἐξ
+ ὁδός, ἡ)
ἆρ’ ἔχεις ἐφόδιον ἱκανὸν; ἐφόδιον, τό = ὃ δεῖ ἔχειν ἐπὶ τῆς
πότε ἄπει εἰς Βερόλινον∗ (Λόνδι- ὁδοῦ, ὥσπερ τὸ ἀργύριον (← ἐπί +
ὁδός, ἡ)
νον, Βιέννην, Γαστάïν∗ , Παρισί- Βερόλινον κ.τ.λ. · ὅρα τὸ σχῆμα 1
14 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

σχῆμα 1: ἡ Εὐρώπη ἐν τῷ ἔτει 1911

 15

ους, Πετρούπολιν∗ , εἰς Ἑλβητίαν,

Κίσσιγγεν∗ , ∆ρέσδην∗ , Βρυξέλας∗
Μόναχον∗ );
τῇ δωδεκάτῃ Νοεμβρίου. δωδέκατος, η, ον ← δύο + δέκατος

εἰς Λεψίαν∗ οὔπω ἐλήλυθας; οὔπω ↔ οὐκέτι

ἐν τῷ ἀναπαύλης χρόνῳ ἐπιθυμῶ ἐλ- ἀνάπαυλα, ης, ἡ ↔ πόνος, ὁ

ἐπιθυμέω = μάλα βούλομαι
θεῖν εἰς ἀγρόν. ἀγρός, οῦ, ὁ ↔ πόλις, πόλεως, ἡ
τίς σοι γενήσεται πόρος τῆς ὁδοῦ; πόρος, ὁ = τὸ διὰ οὗ τις διέρχεται
[§3]
τῇ τετάρτῃ ὥρᾳ[§10] χρώμενος τῇ
ἁμαξοστοιχίᾳ.∗
ὥρα βαδίζειν[§3] ἄρ’ ἐστίν.
ὥρα ἐστὶν εἰς τὸν (σιδηροδρομικόν∗ )
σταθμὸν βαδίζειν.
ἡ ἁμαξοστοιχία∗ ἐστὶν ἐν τῷ
ὥρα ἦν πάλαι. σιδηροδρομικῳ∗ σταθμῷ
πάλαι (← παλαιός, ά, όν) ↔ νεω-
ἀλλ’ ἴθι χαίρων! στί [§11]
χαῖρε καὶ σύ! οἴχεται = ἀπέρχομαι (← ἀπό +
ἔρχομαι)
οἴχεται.
ὁ ἐμὸς ἀδελφὸς πέντε μῆνας[§12] ἄπε- ἄπειμι ← ἀπό + εἰμί
στιν. ἀποδημέω (← ἀπό + δῆμος, ὁ) =
ἄπειμι
ἀποδημῶν ἐστιν.

15 τὸ ἔρχεσθαι. ἡ ὁδός.
ἕπου!
ἕπου μετ’ ἐμοῦ! μακράν ← μακρός, ά, όν
ἄποθεν = ἀπὸ τούτου τοῦ τόπου
ἔστ’ οὐ μακρὰν ἄποθεν ὁ σταθμός. χωρέω = πορεύομαι
ἄγε νυν ἴωμεν. προέρχομαι = ἔρχομαι πρό τινος
(← πρό + ἔρχομαι)
ἀπίωμεν.
χωρῶμεν.
χώρει!
ὀχοῦνται (← λεωφορεῖον,∗ τό
προίωμεν ὑμῶν. ὀχέω) ἐπὶ τῆς
ἁμάξῃ χρήσομαι. ἁμάξης (←
ἅμαξα, ἡ)
ἐγὼ μὲν οὖν χρήσομαι τῷ
16 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

λεωφορείῳ.∗
βαδίζω[§3] ἔγωγε.
ὀχεῖ. ὅπῃ = πῶς

φράζε, ὅπῃ τάχιστα ἀφιξόμεθα εἰς

τὸν σταθμόν; ἐξευρίσκω ← ἐκ, ἐξ + εὑρίσκω

οὐ δυνάμεθα ἐξευρεῖν τὴν ὁδόν.

οὐκέτι οἶδα, ποῦ γῆς ἐσμεν.
τῆς ὁδοῦ ἡμάρτηκας. ἀγορά, ἡ

ὦ φίλοι θεοί!
ἴθι τὴν ὁδὸν ταυτηνὶ καὶ εὐθὺς ἐπὶ
τὴν ἀγορὰν ἥξεις.
εἶτα τί; βαδιστέα (← βαδιστέον) = δεῖ
βαδίζειν
εἶτα βαδιστέα σοι ἐπὶ δεξιά (ἐπ’ ἀρι- δεξιός, ά, όν ← δεξιά, ἡ [§4]
ἀριστερός, ά, όν ← ἀριστερά, ἡ [§4]
στερά).
ὀρθήν! ὀρθήν = ἐπὶ τὴν ὀρθὴν ὁδόν
πόσος, η, ον (← ὅσος, η, ον) ·
πόση τις ἡ ὁδός; πόσος; = τίς ἐστιν ὁ ἀριθμὸς ἢ τί
ἐστι τὸ μέγεθος;
καλῶς. σπεύδω = ταχὺ ποιέω ἢ ἔρχομαι
ἀλλὰ σπεύδωμεν.
χώρει![§15] χωρέω = πορεύομαι

ὕστερον ἤλθομεν τοῦ δευτέρου ση-

μείου.

16 μεῖνον!
ἐπίσχες, οὗτος! ἐπίσχω (← ἐπί + ἔχω) = μένω

ἔχε νυν ἥσυχος! ἥσυχος, ον ↔ κινούμενος

μέν’ ἥσυχος! στῆθι!

κελεύει σε Κάρολος περιμεῖναι.
ἔχ’ ἀτρέμας αὐτοῦ!
οὐ μενεῖς;
ἐπανάμεινόν μ’ ὀλίγον χρόνον.
περιμένω = περί + μένω
ἀτρέμας = ἡσύχως
ἐπαναμένω (← ἐπί + ἄνα + μένω)
= μένω τινὰ διὰ μακροτέρου
χρόνου

ἀλλ’ ἥξω ταχέως.

 17

ποῦ ἀναμενῶ; ἀναμένω (← ἄνα + μένω) = μένω

ἧκέ νυν ταχύ! ὄπισθεν = ἐπί τινι

προσέρχομαι ← πρός + ἔρχομαι
οὗτος ὄπισθεν προσέρχεται. περιμένω (← περί + μένω) = μένω

ἀλλὰ περιμενοῦμεν.
ἰδού, πάρειμι.
ἥκεις; μῶν = μὴ οὖν

μῶν ἐπισχεῖν σοι δοκῶ;

ποῦ ποτ’ ἦσθα ἀπ’ ἐμοῦ (ἀφ’ ἡμῶν)
τὸν πολὺν τοῦτον χρόνον;

17 δεῦρ’ ἐλθέ!
δεῦρο = πρὸς τούτον τὸν τόπον
δεῦρ’ ἐλθέ!
ἐλθὲ δεῦρο!
χώρει[§15] δεὖρο!
βάδιζε[§3] δεῦρο, ὡς ἐμέ! ὡς ἐμέ = πρὸς ἐμέ

ἥκεις ὥσπερ κατὰ θεῖον. θεῖος, α, ον = τοῦ θεοῦ ὤν

τὸ θεῖον = ὁ θεός
πόθεν[§8] ἥκεις; ἀτάρ = ἀλλά

ἀτὰρ πόθεν ἥκεις ἐτεόν;[§9]

ἐκ Μυλλέρου ἔρχομαι. εἰσέρχομαι ← εἰς + ἔρχομαι

εἴσιθι ἅμ’ ἐμοί.

δέομαί σου παραμεῖναι ἡμῖν. δέομαί σου = αἰτῶ παρὰ σοῦ
παραμένω (← παρά + μένω) =
ἀλλ’ οὐχ οἷόν τε! μένω παρά τινος

ποῖ[§8] βαδίζεις;
οὐ παραμενεῖς;
οὐ σ’ ἀφήσομεν.
βούλομαι εἰς τὸ κουρεῖον.
οὐκ ἀφήσομέν σε μὰ ∆ία[§7] οὐδέποτε. κουρεῖον,
μέθεσθέ μου! τό
μεθίημι (← μετά + ἵημι) = ἀφίημι
ἴτε δεῦρ’ ὡς ἐμὲ[§17] ταχέως.
εἰς ἑσπέραν[§11] ἥξω. φροῦδος, η, ον = ἀπεληλυθώς (←
ἀπέρχομαι [§14]
φροῦδός ἐστιν.
18 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ποῖ[§8] γὰρ οἴχεται;[§14]

εἰς τὸ κουρεῖον οἴχεται. οἴκαδε = εἰς τὴν οἰκίαν

οἴκαδ’ ἔρχεται.
ἀπίωμεν οἴκαδ’ αὖθις. ἀπαντάω = ἔρχομαι πρός τινα
ὥστε ἰδεῖν αὐτόν
ἀπαντῆσαι αὐτοῖς βούλεται. συναντάω = ἀπαντάω

ξυνήντησεν αὐτῇ.
ποῖ ἀπαντησόμεθα;
ἐνθάδε.[§3]
ἔκπωμα ζύ-
θου (ἔκπωμα,
ατος, τό =
ποτήριον, τό)
18 φέρε ζῦθον! (ζῦθος, ου, ὁ)

τρέχω, δραμοῦμαι, ἔδραμον =

ταχέως ἔρχομαι τοῖς ποσίν
περιτρέχω ← περί + τρέχω
παῖ! παῖ!
οὐ περιδραμεῖταί τις δεῦρο[§17] τῶν θέω = τρέχω

παίδων;
οὗτος σὺ, παῖ, ποῖ θεῖς; – Ἐπ’ ἐκπώ-
λαγώς, λαγώ,
ματα. ὁ. → λαγῷος,
α, ον. τὰ λα-
ἐλθὲ δεῦρο! γῷα = τροφὴ
ἔνεγκέ μοι ταχέως ζῦθον καὶ λαγῷα. ἐκ λαγώ

ταῦτα,[§5] ὦ δέσποτα. ἀρέσκω, ἀρέσω, ἤρεσα = ἡδύς εἰμί

τινι
ἰδού, ἅπαντ’ ἐγὼ φέρω.
ὡς ἡδὺς ὁ ζῦθος!
οὐκ ἀρέσκει με. ποιοῦσι ἡδὺ ὄζει (←
ὄζει πίττης ὁ ζῦθος ὀξύτατον. τὴν ὅδον τῇ ὄζω)
πίττῃ (←
φέρε σὺ ζῦθον ὁ παῖς – πάσῃ τέχνῃ! πίσσα, ἡ)

οὐ θᾶττον ἐγκονήσεις; θᾶττον (← θάσσων, θάττων) =

μᾶλλον ταχύ
κακῶς ἐπιμελεῖ ἡμῶν! ἐγκονέω = σπεύδω [§15]

παῖ, ἕτερον ἔγχεον![§5] ἐπιμελέομαι = περὶ πολλοῦ ποιοῦ-

μαι
ἔγχει κἀμοί! κἀμοί = καὶ ἐμοί
μεθύσκω, ἐμέθυσα · ὁ πολὺν ζῦθον
εἰς ἑσπέραν[§11] μεθυσθῶμεν διὰ χρό- πιὼν μεθύσκεται

νου.
κακὸν τὸ πίνειν!
κραιπάλη γίγνεται ἀπὸ τοῦ ζύθου. κραιπάλη, ἡ = τὸ μεθύσκεσθαι
 19

ἐπὶ ζῦθον εἶμι.

καλῶ (καλέσω) σε, εἴ τι δέοι. (ἐάν τι
δέῃ).
ἕτερον ἰὼν κομιοῦμαι. τουτί = τοῦτο

ἰδού, τουτὶ λαβέ εὐεργετέω (← εὖ + ἔργον, τό)= εὖ

ποιῶ
καλῶς. εὐεργετήσω σε.
οὐχ οἷός τ’ εἰμὶ ἐνθάδε[§3] μένειν. δάκνει τὴν
χεῖρα (δά-
ὁ καπνὸς δάκνει τὰ βλέφαρά μου. κνω, δήξομαι,
ἔδακον, δέδη-
ἤ πίθι ἤ ἄπιθι![§14] γμαι, ἐδήχθην,
δαχθήσομαι)
ἕπου μετ’ ἐμοῦ.
ὁ καπνός μ’ ἐκπέμπει.
παῖ, λόγισαι ταῦτα.
καπνός, ὁ ἄρτος, ὁ
εἴχετε ζύθου ἕξ (ποτήρια) καὶ τὰ βλέφαρα = οἱ ὀφθαλμοί
λαγῷα[§18] καὶ ἄρτον · γίγνονται οὖν ἐκπέμπω ← ἐκ + πέμπω

ἡμῖν δύο μάρκια∗ καὶ ἡμίσεια.[§10]

λογίζομαι = λόγον ποιῶ, νομίζω
μάρκιον, τό = τὸ παλαιὸν ἀρ-
ἰδού, λαβέ. γύριον τῆς Γερμανίας [ὅρα τὸ
σχῆμα 1]
σφαλλόμενος ἔρχομαι. σφάλλω = ποιῶ τινα πεσεῖν.

19 πεινῶ.
λιμός με λαμβάνει. ἐσθίω, ἔδο-
μαι, ἔφαγον,
οὐκ ἔχω καταφαγεῖν. ἐδήδοκα
πεινάω · ὅταν τις διὰ χρόνου μὴ
βουλιμιᾷ. φάγῃ, πεινᾷ
ἀπόλωλα ὑπὸ λιμοῦ. λιμός, οῦ, ὁ = τὸ πεινᾶν
κατεσθίω (← κατά + ἐσθίω) =
φέρε τί σοι δῶ φαγεῖν; (πιεῖν;) ἐσθίω πάντα
βουλιμιάω = ὡς μάλιστα ἐσθίω
δός μοι φαγεῖν! φέρε τί σοι κ.τ.λ. · βούλει με φέ-
βαδιοῦμαι[§3] ἐπὶ δεῖπνον. ρειν τι ἵνα φάγῃς; (πίῃς;)
δεῖπνον, τό · ὅταν οἱ ἄνθρωποι
οὔπω[§14] δεδείπνηκας; τῆς ἑσπέρας [§11] ἐσθίωσιν, [§19]
δειπνῶσιν (← δειπνέω)
μὰ ∆ι’[§7] ἐγὼ μὲν οὔ. ἐπισκευάζω = παρασκευάζω
δεῖ με χωρεῖν[§15] ἐπὶ δεῖπνον.
ἀλλ’ ἐπὶ δεῖπνον ταχὺ βάδιζε!
ἐπὶ δεῖπνον ἔρχεται.
τὸ δεῖπνον ἐστ’ ἐπεσκευασμένον.
20 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

σχῆμα 2: α’ γεώμηλον, τό · β’ λαχανικόν, τό · γ’ χοῖρος, ὁ · δ’ ἀρήν, ἀρνός, ὁ

· ε’ ἔριφος, ὁ · ϛ’ κωλῆ, ἡ · ζ’ ὄρνις, ὄρνιθος, ἡ · η’ ἔγχελυς, εως, ἡ · θ’ κίχλη,
ἡ · ι’ κατάχυσμα, ατος, τό · ια’ χορδή, ἡ · ιβ’ ἔτνος, εος, τό · ιγ’ πίσος, ὁ, · ιδ’
πυρός, ὁ · ιε’ τυρός, ὁ · ιϛ’ πόπανον, τό · ιζ’ πλακοῦς, οῦντος, ὁ · ιη’ πίων, ὁ,
ἡ, πῖον, πίονος

τὸ κύπελλον.
τὸ λεκάνιον.
τὸ τρυβλίον.
τὸ μαχαίριον.
τὸ περόνιον.∗
τὸ χειρόμακτρον. α’ κύπελλον, τό. β’ λεκάνιον, τό. γ’
τρυβλίον, τό. δ’ μαχαίριον, τό. ε’
περόνιον,∗ τό. ϛ’ χειρόμακτρον, τό

20 τὸ δεῖπνον.
ἄριστον, τό · ὅταν οἱ ἄνθρωποι
περὶ τῆς μεσημβρίας ἐσθίωσιν,
ἐπ’ ἄριστον καλῶ σε. ἀριστῶσιν (← ἀριστάω)

ἐπ’ ἄριστον μ’ ἐκάλεσεν. εὐωχέω = παρέχω μέγα ἄριστον ἢ

δεῖπνον
εὐωχησόμεθα ἡμεῖς γε. κρέας, τό = τροφὴ πεποιημένη ἐκ
τῶν σωμάτων τῶν ζῴων
ἐλογιζόμην[§18] ἐγώ σε παρέσεσθαι. ὀπτάω = παρασκευάζω τὸ κρέας
ἀριστᾷ. τῷ πυρί
μόσχειος, ον ← μόσχος, ὁ, ἡ =
πάρεστι κρέα ὠπτημένα. νέος βοῦς

γεώμηλα∗ καὶ λαχανικόν.∗

(κρέα) μόσχεια.
 21

βόεια. βόειος, α, ον ← βοῦς, ὁ, ἡ

χοίρεια. χοίρειος, α, ον ← χοῖρος, ὁ
ἄρνειος, α, ον ← ἀρήν, ἀρνός, ὁ
πάρεστι (κρέα) ἄρνεια μετὰ
γεωμήλων.∗ ἐρίφειος, ον ← ἔριφος, ὁ
ἐρίφεια.
κωλῆ.
λαγῷα.[§18] ὀρνίθειος, α, ον ← ὄρνις, ὄρνιθος,
ὀρνίθεια. ἡ
ἐγχέλειον, τό = τὸ τῆς ἐγχέλεως
ἐγχέλεια. κρέας (← ἔγχελυς, εως, ἡ)
οὐ χαίρω ἐγχέλσιν, ἀλλ’ ἥδιον ἂν
φάγοιμι[§19] ὀρνίθεια.
ταῦτα γὰρ ἥδιστ’ ἐσθίω.
τοῦτο χθὲς[§2] ἔφαγον.
φέρε δεῦρο[§17] κίχλας ἐμοί! γεύω = δίδωμί τι τροφῆς τινι
γεῦσαι λαβών! οὐδαμῶς = οὐδενὶ τρόπῳ

φάγε τουτί![§18] σύμφορος, ον = χρήσιμος, συνφέ-

ρων
μὰ τὸν ∆ία,[§7] οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι (ἐν)τρώγω, τρώξομαι, ἔτραγον,
τέτρωγμαι = ἐσθίω [§19]
σύμφορον. προσαναγκάζω (← πρός + ἀνά
ἔντραγε τουτί! + ἀνάγκη, ἡ) = ἄγω τινὰ εἰς τὸ
ποιεῖν τι
οὐ προσαναγκάζομεν οὐδαμῶς. ποθέω = μάλα βούλομαι
πίσινος, η, ον = τοῦ πίσου ὤν (←
τὰ κρέα ἥδιστά ἐστιν. πίσος, ὁ)
ἐπίδειπνον, τό = τὸ ἐν τῷ τέλει
ὡς ἡδύ! τοῦ δείπνου
ὡς ἡδὺ τὸ κατάχυσμα! ἐπιδειπνέω = λαμβάνω τὸ ἐπίδει-
πνον
ἓν ἔτι ποθῶ. παρατίθημι = παρά + τίθημι
πύρινος, η, ον = τοῦ πυροῦ ὤν
δός μοι δῆτα[§5] ὀλίγον τι ἄρτου! (πυρός, ὁ)

καὶ χορδῆς τι καὶ ἔτνος πίσινον. ἑλβητικός, ή, όν = τῆς Ἑλβε-

τίας ὤν (← Ἑλβετία, ἡ · ὅρα τὸ
τὸ ἐπίδειπνον. σχῆμα 1)

τί ἐπιδειπνήσομεν;
παράθες ἔτι ὀλίγον τι ἄρτου[§18] πυρί-
νου μετὰ τυροῦ ἑλβητικοῦ! πέσσω = παρασκευάζω πυρὶ ἄρτον
πόπανα πέττεται. ἢ πόπανον κ.τ.λ.
τόμος, ὁ = μέρος τι ὃ τέτμηται (←
λαβὲ καὶ πλακοῦντος πίονος τόμον. τέμνω)
κάλλιστα· ἐπαινῶ.[§6] λέγει ἐπαινῶ ὅτι οὐ βούλεται
λαβεῖν
κἀμοί[§18] γ’ ἅλις. ἅλις = ἱκανόν
22 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

φέρ’ οἶνον (λευκόν, ἐρυθρόν)

οἶνος
ὀσμὴν ἔχει ὁ οἶνος ὁδί. λευκὸς
καὶ ἐρυ-
ἡδέως πίνω τὸν οἶνον τονδί. θρός
(οἶνος, ὁ · λευκός, ή, όν · ἐρυθρός,
οἶνός ἐστι περιλελειμμένος. ά, όν)

πόσον[§15] τι; ὁδί = ὅδε

ὀσμή, ἡ · ἔχω ὀσμήν = ὄζω
ὑπὲρ ἥμισυ.[§10] περιλείπομαι = περί + λείπομαι

τί χρήσομαι τούτῳ;
ἴθι λαβὼν τοῦτο.

ἐν τῷ γυμνασίῳ.
γυμνάσιον, τό · ὅπου οἱ παῖδες

21 εἰς τὸ γυμνάσιον. διδάσκονται καὶ μανθάνουσιν

ἰέναι ὥρα[§10] σοί ἐστιν.

ὥρα ἐστὶν εἰς τὸ γυμνάσιον
βαδίζειν.[§3] μελετάω = μανθάνω μεμνῆσθαι

ἔτι καὶ νῦν μελετῶ. ἀναγιγνώσκω

ἤδη κατέχω τὴν ἐμὴν ἀνάγνωσιν. (← ἀνά + γι-
γνώσκω, →
ἤδη ἔμαθον, ὅπερ εἴληφα. ἀνάγνωσις,
εως, ἡ) τὸ
οὐκ ἂν φθάνοις εἰς τὸ γυμνάσιον ἰών; βιβλίον

μή νυν διάτριβε! – σπεῦδέ[§15] νυν! φθάνω, φθήσομαι, ἔφθασα, ἔφθην

= πρότερον ἔρχομαι
ὁ καιρός ἐστι μηκέτι μέλλειν. διατρίβω = μένω ↔ σπεύδω
μηκέτι = μή + ἔτι
μὴ φροντίσῃς.
μηδὲν δείσῃς.
μηδὲν φοβηθῇς.
χαίρετε, συμμαθηταί!
φροντίζω βάθρον, τό
τόπον ἐμοὶ δότε ἐμόν!
τὸ βάθρον.
συμμαθητής, οῦ, ὁ (← σύν + μα-
σύναγέ[§13] σε (σεαυτόν). θητής, οῦ, ὁ) = οἱ ἐν τῷ αὐτῷ
γυμνασίῳ παῖδες
ἐμὸς ὅδε ὁ τόπος ἐστίν.
 23

22 ὕστερος παρών.
ἀποτρόπαιος, ον = ποιῶν τὰ κακὰ
φεύγειν
ἀλλ’ εὐχώμεθα![§4] οἴμοι · λέγομεν οἴμοι διὰ τὸν

μῶν[§16] ὕστερος πάρειμι; πόνον

κακοδαίμων, ον, ονος = τάλας =
κακὴν τύχην πονῶν
ὕστερος ἦλθον!
Ἄπολλον ἀποτρόπαιε! – οἴμοι κακο-
δαίμων.
κακοδαίμων ἐγώ!
οἴμοι τάλας!
πόθεν[§8] ἥκεις ἐτεόν; ὁ ἄνρθοπος
δίδωσι τὸ
ὕστερον αὖθις ἦλθες! σημεῖον
τηνικάδε = τούτῳ τῷ χρόνῳ
τοῦ ἕνεκα τηνικάδε ἀφίκου; σημαίνω, σημανῶ, ἐσήμηνα, σε-

οὐ γάρ πω[§14] ἐσήμηνε τὴν ὀγδόην. σήμασμαι, ἐσημάνθην = δίδωμι

σημεῖον

ὕστερος σὺ ἦλθες τοῦ σημείου.

μὴ ἀγανάκτει· τὸ γὰρ ὡρολόγιόν[§10]
μου οὐκ ὀρθῶς χωρεῖ.[§15]
ἄληθες; ἀλλὰ δεῖξον! οὐκ ἀληθές; ἀγανακτέω καθίζω

κάθιζε! π.χ. Ἀρ., Θεσμ. 221 · Βάτρ. 197 · Νεφ. 254.

23 τὸ γράφειν.
φέρ’ ἴδω, τί οὖν ἔγραψες. κυκλομόλυβδος,
ἴδού. ὁ
μοχθηρός, ά, όν = πεπονημένος
ἐστὶ δὲ περὶ τοῦ τὰ γεγραμμένα; ἐπιμελής, ές = περὶ πολλοῦ ποιοῦ-
φέρε τὸ βιβλίον, ἵν’ ἀναγνῶ.[§21] μενος
συντάσσω ← σύν + τάσσω
φέρ’ ἴδω, τί ἔνεστιν. διορθόω = ποιῶ τι ὀρθόν
ἐπέρχομαι ← ἐπί + ἔρχομαι
ἔχεις κυκλομόλυβδον; παρέρχομαι ← παρά + ἔρχομαι
τὸ ῥῶ τουτὶ[§18] μοχθηρόν. κοὐδέν = καὶ οὐδέν
γοῦν = γε οὖν
τουτὶ τί ποτ’ ἐστὶ γράμμα;
οὐκ ἐπιμελὴς εἶ.
αὐτὸς σὺ ταῦτα ἔγραφες; καθεύδω
συντέτακται μὲν ταῦτα ὑπ’ ἐμοῦ, δι- διαπονέω ← διά + πονέω
24 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;
ώρθωται δὲ ὑπὸ τοῦ πατρός.
ἦ πάντα ἐπελήλυθας κοὐδὲν παρῆλ-
θες;
δοκεῖ γοῦν μοι.
οὐκ ἔνεστι τοῦτο.
οὐκ ἐκάθευδον τὴν νύκτα,[§11] ἀλλὰ
διεπονούμην πρὸς φῶς περὶ τὸν λό-
γον.
τοὺς τρόπους σου ἐπίσταμαι.
ἐνταῦθα δὶς ταὐτὸν εἶπες!
εὐθὺς ἡμάρτηκας θαυμασίως ὡς.
ἔχει τὸ σὸν εἴκοσιν ἁμαρτίας.
πολλά σε λανθάνει.
24 ἡ γραμματική.
ἴθι νυν.
βούλομαι λαβεῖν σου πεῖραν, ὅπως
ἔχεις περὶ τῶν ῾Ελληνικῶν.
ποία ἐστὶν ἡ γενικὴ ταύτης τῆς λέ-
ξεως;
ἡ ὀνομαστική, δοτική, αἰτιατική, κλη-
τική;
μὴ δῆτα![§5]
ἡ γενικὴ τῆς λέξεως ταύτης ἄχρηστός
ἐστιν.
ὀρθῶς γε!
ποῖός ἐστιν ὁ ἐνεστὼς (χρόνος) τῆς
ὁριστικῆς τοῦ ῥήματος τούτου;
μνημόσυνα ταῦτα γράψομαι.
γράφομαι τοῦτο.
ἡ ὑποτακτική, εὐκτική, προστακτική.
ὁ ἀπαρέμφατος, ἡ μετοχή.
δίς = x × 2
θαυμάσιος, α, ον = θαυμάζειν
ποιῶν
ἁμαρτία, ἡ · ὅταν ἁμαρτάνω, ποιῶ
ἁμαρτίαν τινά
γραμματική, ἡ = ἡ τῶν γραμμάτων
ἐπιστήμη ἢ τέχνη
πεῖρα, ας, ἡ · λαμβάνω πεῖραν =
πειρῶμαι
λέξις, εως, ἡ (← λέγω) · ὥσπερ ὁ
ἀδελφός, ἡ δόξα, τό ὕδωρ, κ.τ.λ.
ὀνομαστική, ἡ ὁ ἀδελφός
γενική, ἡ τοῦ ἀδελφοῦ
δοτική, ἡ τῷ ἀδελφῷ
αἰτιατική, ἡ τὸν ἀδελφόν
κλητική, ἡ ὦ ἄδελφε
ἄχρηστος, ον = ᾧ οὐκ ἔξεστι
χρῆσθαι
ῥῆμα, ατος, τό · ὥσπερ τὸ παύω, τὸ
ἔρχομαι, τὸ ἀπόλλυμι, κ.τ.λ.
ἐνεστώς, ὁ ← ἐνίστημι = ἐν +
ἵστημι
ὁριστική, ἡ · ὁ ἐνεστὼς τῆς ὁρι-
στικῆς τοῦ παύω · παύω, παύεις,
παύει, κ.τ.λ.
μνημόσυνον, τό (← μιμνήσκω) =
τὸ μιμνῆσκον
ὑποτακτική, ἡ · ὥσπερ παύω,
παύῃς, παύῃ, κ.τ.λ.
εὐκτική, ἡ · ὥσπερ παύοιμι, παύ-
οις, παύοι, κ.τ.λ.
προστακτική, ἡ · ὥσπερ παῦε,
παυέτω, κ.τ.λ.
ἀπαρέμφατος, ὁ · ὥσπερ παύειν
μετοχή, ἡ · ὥσπερ παύων, ουσα, ον
 25

ὁ παρατατικός, ὁ παρακείμενος. παρατατικός, ὁ · ὥσπερ ἔπαυον,

ἔπαυες, κ.τ.λ.
ὁ ὑπερσυντελικός, ἀόριστος. παρακείμενος, ὁ · ὥσπερ πέπαυκα,
πέπαυκας, κ.τ.λ.
ὁ μέλλων. (πρῶτος, δεύτερος.) ὑπερσυντελικός, ὁ · ὥσπερ ἐπε-
τὸ ἐνεργητικόν, παθητικόν. παύκη, ἐπεπαύκης, κ.τ.λ.
ἀόριστος, ὁ · ὥσπερ ἔπαυσα,
οὐκ ὀρθῶς τονοῖς. ἔπαυσας, κ.τ.λ.

ἡ κεραία (ἡ ὀξεῖα, βαρεῖα, περισπω- μέλλων, ὁ · ὥσπερ παύσω, παύ-

σεις, κ.τ.λ.
μένη). ἐνεργητικόν, τὸ ↔ παθητικόν, τὸ
ἔπαυσα ↔ ἐπαύσθην
δεῖ τοῦ ἄρθρου. τονόω · τίθημι τὰς κεραίας (←
κεραία, ἡ) ἐπὶ τοὺς λόγους
ὀξεῖα, ἡ · ά. βαρεῖα, ἡ · ὰ. περισπω-
μένη, ἡ · ᾶ
ἄρθρον, τό = ὁ, ἡ, τό

25 οὐκ ὀρθαὶ ἀποκρί-

σεις.
ἀπόκρισις, ἡ · ὃ ἀποκρίνομαί ἐστιν
ἡ ἀπόκρισις
πρόσεχε τὸν νοῦν! προσέχω ← πρός + ἔχω
ἀπόκριναι, ἅττ᾽ ἂν ἔρωμαι.
ἀπόκριναι σαφῶς! μέγα = φωνῇ μεγάλῃ

λέξον μέγα. π.χ. Ἀρ., Σφ. 963, καὶ Πλάτ., Πρωτ. 310 B. ἀποκινδυνεύω = λαμβάνομαι
κίνδυνον, πειρῶμαι
ἀποκινδύνευε λεπτόν τι καὶ σοφὸν λεπτός, ή, όν = μικρὸς ἀλλὰ λαμ-
πρός
λέγειν.
λέγοις ἂν ἄλλο.
λέγε, ὦ ᾽γαθέ!
ἀλλ᾽ οὐκ ἔχειν ἔοικας, ὅτι λέγῃς. σιωπάω = σιγάω = οὐ λέγω

τί σιωπᾷς;
εἰπέ μοι, ὅτι λέγεις. ληρέω = οὐ σοφῶς λέγω ἢ πράσσω

τί ταῦτα ληρεῖς; φλυαρέω = λαλῶ οὐκ ἔχων οὐδένα

νοῦν
ἄλλως φλυαρεῖς. τάν = ἄνθρωπε

οὐ ταὐτόν, ὦ τᾶν!
οὐ τοῦτ᾽ ἐρωτῶ σε. ἐπερωτάω ← ἐπί + ἐρωτάω

καὶ μὴν ἐπερωτηθεὶς ἀπόκριναί μοι. αἰνιγμός, ὁ = ἀσαφὴς λόγος

(ἀσαφής, ές ↔ σαφής, ές)
δι᾽ αἰνιγμῶν λέγεις. παίζω = λέγω ἢ πράσσω ὡς οἱ
παῖδες
σπουδάζεις ταῦτα ἢ παίζεις; παίζω ↔ σπουδάζω
οὐδὲν λέγεις! οὐδὲν · τοῦτ’ἔστιν οὐδὲν σοφόν

μὴ λάλει!
26 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

{
σίγα!
σιώπα!
οὐ σιγήσει;
ὦ μῶρε σύ! μωρός, ά, όν ↔ σοφός

26 εἰκών τις. εἰκών, ἡ, όνος = πεποιημένον τι ὅ

ἐστιν ὅμοιον ἄλλῳ τινί

ἐπιδείκνυμι ← ἐπί + δείκνυμι

εἰκόνα ὑμῖν ἐπιδείξω. κάτω ← κατὰ

βλέψατε κάτω! ἄνω ← ἀνά

βλέπετε ἄνω!
ποῖ[§8] βλέπεις; ἑτέρωσε = εἰς τὸν ἕτερον τόπον

ἑτέρωσε βλέπεις. σκέπτομαι = βλέπω

δεῦρο[§17] σκέψαι! φυλάσσω

ἐμαυ-
καὶ μὴν αἰσθάνομαι ψόφου τινὸς ἐξό- τὸν ἀπὸ
τοῦ ψό-
πισθεν. φου (←
ἐν τῷ πρόσθεν. ψόφος, ὁ)
ἐξόπισθεν = ἐκ, ἐξ + ὄπισθεν
παῦσαι λαλῶν! ὄπισθεν = πάλιν
πρόσθεν ↔ ὄπισθεν
οὐ μὴ λαλήσετε;

27 ἑλληνικοὶ ποιηταί.
ῥῆσις, εως, ἡ (← ἐρῶ) = λόγος
ἀπολέγω (← ἀπό + λέγω) = αἱροῦ-
ἐκ τῆς Ἀντιγόνης τὸ νῦν εἰπὲ τὴν καλ- μαι
λίστην ῥῆσιν ἀπολέγων.
τὸ πρῶτον τῆς Ὀδυσσείας. νοέω (← νοῦς (νόος), νοῦ (νόου),
ὁ) = σημαίνω [§22]
τί νοεῖ τοῦτο; κακοδαιμονάω (← κακός + δαί-
μων) = ἔχω κακὸν δαίμονα
κακοδαιμονᾷς. εὐηθ-ικός, ή, όν ↔ σοφός
ὡς εὐηθικῶς!
ποῦ τὸν νοῦν ἔχεις; παραφρονέω (← παρά + φρονέω) =
ἔχω παρὰ νοῦν
παραφρονεῖς! ὑπολαμβάνω (← ὑπό + λαμβάνω)
τὴν ῥῆσιν ταύτην οὐχ οὕτω Σοφοκλῆς = αἰσθάνομαι

ὑπελάμβανεν, ὡς σὺ ὑπολαμβάνεις.

ὅρα δὴ βέλτιον.
σκόπει τὸ ῥῆμα τοῦτο!
ἥκω ταὐτόν ἐστι τῷ κατέρχομαι.
τίς ὁ νοῦς;
τουτὶ φρονίμως ἤδη λέγεις.
πάντ’ ἔχεις ἤδη.
εὖ γε συνέβαλες.
τοῦτο δήπου[§3] κάλλιστον πεποίηκε
Σοφοκλῆς.
Σοφοκλῆς πρότερός ἐστ’ Εὐριπίδου.
ὁ δ’ ἀγαθὸς ποιητής ἐστι καὶ αὐτός.
οὐκ ἐπαινῶ[§6] Εὐριπίδην μὰ ∆ία.[§7]
οὐκ ἀναμιμνήσκει ἴαμβον Εὐριπίδου;
τουτὶ[§18] μὲν ἐπιεικῶς σύγ’ ἐπίστασαι.
Εὐριπίδην πεπάτηκας ἀκριβῶς.
πόθεν[§8] ταῦτ’ ἔμαθες οὕτω καλῶς;
Εὐριπίδου ῥήσεις ἐξεγραψάμην πολ-
λάς.
λέξον τι τῶν νεωτέρων.
οὐκ ἄξιοί εἰσι τούτου, γόνιμον γὰρ
ποιητὴν οὐκ ἂν εὕροις ἐν αὐτοῖς.
περὶ Αἰσχύλου δὲ τίνα ἔχεις γνώμην;
Αἰσχύλον νομίζω πρῶτον ἐν ποιηταῖς.
ἐπίστασαι τοῦτο τὸ ᾆσμα Σιμωνίδου;
μάλιστα.
ἔγωγε νὴ ∆ία.[§7]
βούλει πᾶν διεξέλθω;
οὐδὲν δεῖ.
ὄνομα δὲ τούτῳ τῷ μέτρῳ τί ἐστιν;
τὸ ᾆσμα οὐκ ἐπίσταμαι.
καὶ μὴν ἐπὶ τὸ δεύτερον τῆς τραγῳ-
δίας μέρος τρέψομαι.
27
ἥκω = κατέρχομαι ← κατά +
ἔρχομαι
φρόνιμος, ον = εὖ φρονῶν
συμβάλλω (← σύν + βάλλω) =
βάλλω δύο εἰς τὸ αὐτό
ἀναμιμνήσκω ← ἀνά + μιμνήσκω
ὅδε ὁ ἴαμβός ἐστιν Εὐριπίδου ·
φυγεῖν μὲν οὖν χρὴ πόλεμον ὅστις
εὖ φρoνεῖ
ἐπιεικῶς (← ἐπιεικής, ές ← ἐπί +
εἰκός, ότος, τό) = ἱκανῶς
πατέω = βαίνω ἐπί τινος
ἐκγράφω ← ἐκ, ἐξ+ γράφω
γόνιμος, ον = ἱκανὸς ὢν ποιεῖν
γένος
ᾁδω
ᾆσμα
ᾆσμα, ατος, τό ← ᾁδω, ᾁσομαι,
ᾖσα, ᾖσμαι, ᾔσθην
διεξέρχομαι ← διά + ἐκ, ἐξ +
ἔρχομαι
μέτρον, τό · ὁ ποιητὴς γράφει κατὰ
μέτρον
ἡ τραγῳ-
δία καὶ ἡ
κωμῳδία
28 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

28 τὸ μεταβάλλειν.
μεταβάλλω ← μετά + βάλλω
ζητήσατε τὸ περὶ Σωκράτους λαβόν-
τες τὸ βιβλίον.[§21] ἐστὶ δὲ τὸ ἑκατο-
στὸν καὶ ἕβδομον.
ἀλλὰ προσέχετε[§25] τὸν νοῦν.
λέγωμεν ἑλληνικῶς ταῦτα μεταβάλ-
λοντες.
ἴθι δὴ, λέγε, ὦ Ν.
ταῦτά μ’ ἤρεσας[§18] λέγων.
τίς σ’ ἐδίδαξε τὴν ἑλληνικὴν φωνήν; δεξιός, ά, όν = σοφός
λέγε. ἐνεστὼς τῆς προστακτικῆς. [§24]
τοῦτ’ αὖ δεξιόν.[§15] σκαιός, ά, όν = ἀριστερός, [§15]
λέγε δὴ σύ, ὦ ’γαθέ. τοῦτ’ ἐστιν οὐ καλός
Ἰωνικός, ή, όν = τῶν Ἰώνων ὤν.
σκαιῶς ταῦτα λέγεις. οἱ δ’ Ἰώνες (← Ἴων, ωνος, ὁ)

τοῦτ’ ἐστ’ Ἰωνικὸν τὸ ῥῆμα.[§24] ᾤκουν τὸ δυτικὸν μέρος τῆς Τουρ-

κίας παρὰ τὴν θάλασσαν. ὅρα τὸ
Ἰωνικῶς λέγεις; σχῆμα 1
ἀνύω = ἄγω εἰς τὸ τέλος
φέρε δὴ, τί λέγεις;
ἀλλ’ ἀνύσας λέγε!
σύγ’ οὐδὲν εἶ. ἐξαμαρτάνω ←ἐκ, ἐξ + ἁμαρτάνω
δικαίως δὲ τοῦτό σοι λέγω.
σὺ γὰρ οὐδὲ τρία ῥήματα ἑλληνικῶς
εἰπεῖν οἷός τ’ εἶ πρὶν ἐξαμαρτεῖν. μεταγράφω (← μετά + γράφω) =
παῦε! μεταβάλλω

καὶ μεταγράφετε αὐτὸ τοῦτο ἑλληνι- ἑξῆς = ὁ εἷς μετὰ τὸν ἄλλον, κατὰ
στί! τάξιν
χάρτης, ου, ὁ · οἱ χάρται = τό
καὶ τὸ ἑξῆς. Πλάτ. Μενέξ. 241 A βιβλίον

μανθάνετε;
πάνυ μανθάνομεν.
τὸ ἔργον.
λαβὲ τὸ βιβλίον[§21] καὶ λέγε! κόραξ, ακος, ὁ γραφεῖον, τό
ἐς κόρακας = εἰς θάνατον
ἐς κόρακας! ὡς ἄχθομαι,[§3] ὁτιὴ[§8] ἐπιλανθάνω ← ἐπί + λανθάνω
προσφέρω ← πρός + φέρω
ἐπελαθόμην τοὺς χάρτας (τὸ βι-
 29

βλίον) προσφέρειν.
χρῆσόν τί μοι γραφεῖον καὶ χάρταν. χράω (→ χράομαι) = δίδωμι

29 ἄσχολος.
πᾶς χωρεῖ[§15] πρὸς ἔργον. νῷν = ἡμῖν δύο
ἄσχολος, ον = οὐκ ἔχων σχολήν
ἄγε δή, τί νῷν ἔντευθενὶ ποιητέον; (← σχολή, ἡ) = δεῖ αὐτὸν ἐργάζε-
ταυτὶ δέδραται. σθαι
ἐντευθενί = ἐντεῦθεν = ἐκ τούτου
ταῦτα δράσω. τοῦ τόπου ἢ χρόνου
ταυτί = ταῦτα
μελήσει[§6] μοι ταῦτα.
ἰδοὺ πάντα, ὧν δέει.
ἆρ’ ἔχεις ἅπαντα, ἃ δεῖ;
πάντα νὴ ∆ία πάρεστί μοι, ὅσων δέο-
μαι.
φαυλότατον[§2] ἔργον.
ἵνα δὴ τί τοῦτο δρᾶτε;
χωρεῖ τὸ πρᾶγμα οὕτω πολλῷ μᾶλ-
λον.
τῷ ἔργῳ πρόσεχε.[§25]
μὴ ποίει, ἅπερ οἱ ἄλλοι δρῶσι!
οὐ χωρεῖ[§15] τοὖργον.
τί δαὶ[§8] ποιήσεις;
ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον. συλλαμβάνω (← σύν + λαμβάνω).
συλλαμβάνομαι = βοηθέω
συλλαμβάνου, εἰ μὴ σέ τι κωλύει!
οὐ σχολή (μοι).

30 ἔπαινος καὶ μέμψις.

τί οὖν ἐρεῖς περὶ τούτου τοῦ μαθητοῦ,
γυμνασίαρχε;
οὐ σκαιὸς[§28] ἅνθρωπος.
ἔπαινος, ὁ = τὸ καλὰ λέγειν περί
τινος
ἔπαινος, ὁ ↔ μέμψις, εως, ἡ
μαθητής, οῦ, ὁ = ὁ μανθάνων
γυμνασίαρχος, ὁ = ὁ ἄρχων τοῦ
γυμνασίου [§20]
ἅνθρωπος = ὁ ἀνθρωπος
30 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

οὐ σκαιός μοι δοκεῖ εἶναι.

δεξιὸς[§15] μὲν οὖν ἐστιν. φιλομαθής, ές = φιλῶν τὸ μανθά-
νειν
καὶ φιλομαθὴς καὶ ἀγχίνους. ἀγχίνοος, ον = δεξιός

ὁ δὲ ἕτερος ποῖός τις;

ἐστὶ τοῦ πονηροῦ κόμματος.
ἀλλὰ πρὸς τοῦτον μὲν ὕστερός ἐστί
μοι λόγος.
ἐπιλήσμων γάρ ἐστι καὶ βραδύς.
καὶ οὐκ ἐπιμελής[§23] ἐστιν.
ἠλιθιώτατός ἐστι πάντων.
πολὺ πάνυ μεθέστηκεν.
κόμμα,
ατος, τό
ἐπιλήσμων, ον = πολλάκις λανθα-
νόμενος
βραδύς, εῖα, ύ ↔ ταχύς, εῖα, ύ
μεθίστημι (← μετά + ἵστημι) =
μετὰ τὸ πρῶτον εἶδος εἰς ἄλλον
ἵστημι

οἶδά τοι. προὔργου = πρὸ ἔργου

ποιήσομέν τι τῶν προὔργου. ἠλίθιος, α, ον ↔ ἐπιμελής, ές [§23]

ἀργός, όν (← ἀεργός) = μὴ βουλό-
ἠλίθιός τε καὶ ἀργὸς καὶ γάστρις μενος ἐργάζεσθαι

ἐστίν. γάστρις, ιδος ἢ εως, ὁ, ἡ = ὁ ἀεὶ

βουλόμενος ἐσθίειν [§19]
μελαγχολᾷ.
ὁ δὲ Ἀ. πῶς παρέχει τὰ ἑαυτοῦ;
καθ’ ὅσον οἷός τ’ ἐστίν.
ἐπιεικῶς.[§27]
μελαγχολάω
εὖγε.
καλῶς.
ἀκριβῶς.
ὀρθῶς.
ἐπιεικῶς.[§27]
μετρίως.
μέσως.
φαύλως.[§2] μέτριος, α, ον = ὀλίγῳ μᾶλλον ἢ
μέσος
οὐκ ὀρθῶς.

31 τὸ ᾄδειν.
ᾆσόν[§27] τι!
 31

μελῳδεῖν οὐκ ἐπίσταμαι.[§7] μελῳδέω = ᾄδω

μέλος, εος, τό = ᾆσμα, ατος, τό
μέλος τι ᾄσατε. ἐπινοέω = ἐν νῷ ἔχω
τί ἐπινοεῖτε ᾄδειν;
ἀλλὰ τί δῆτ’[§5] ᾄδωμεν;
εἰπὲ, οἷστισι χαίρεις.
ὡς ἡδὺ τὸ μέλος!
ἕτερον ᾀσόμεθα. μονῳδέω = μόνος ᾄδω

ἔασόν με μονῳδῆσαι.
ἀλλ’ ᾆδ’ ὁπόσα βούλει.
παῦσαι μελῳδῶν!
οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν οἶνον.[§20]
τουτί[§18] μ’ ἀρέσκει.
σὲ δὲ τοῦτ’ ἀρέσκει; ἄρτι = τὸ παρόν

ὅσα ἄρτι ᾖσας, οὐ μὴ ἐπιλάθωμαί[§28]

ποτε. ἐπᾴδω ← ἐπί + ᾄδω

ἐπᾴσομαι μέλος τι.

32 ἡ τῶν πολεμικῶν
ἄσκησις.
πολεμικός, ή, όν ← πόλεμος, ὁ
ἄγε εἰς τὰ ὅπλα! ἄσκησις, εως, ἡ ← ἀσκέω = διὰ
πόνον παρασκευάζομαι
εἰς τὰς τάξεις καθίστασθε!
σιωπῇ!
διάστηθι! διίστημι (← διά + ἵστημι) = ἵστημί
τινας ἤ τινα ἀπὸ ἀλλήλων
ζύγει! ζυγέω = ἵσταμαι παρὰ τοῖς ἄλλοις
ἄνω τὰ ὅπλα! (στρατιώταις)

θέσθε τὰ ὅπλα! κλίνω, κλινῶ, ἔκλινα, κέκλικα,

κέκλιμαι, εκλίνην = τρέπομαι
ἐπὶ δεξιὰ[§4] κλῖνον!
ἔπ’ ἀριστερὰ[§4] κλῖνον! ἐπ’ ἀριστερὰ µεταβα-
ἐπ’ ἀριστερὰ µεταβαλοῦ![§28] λοῦ!

εἰς ὀρθὸν ἀπόδος! εἰς ὀρθὸν δίδωμι = ἵσταμαι ὀρθῶς

προάγω (← πρό + ἄγω) = πορεύο-
πρόαγε! μαι
32 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ἔχον οὕτως! ἔχον οὕτως! = στῆθι!

ἐπὶ κέρως εἰς δύο πρόαγε!
ἐπὶ φάλαγγος πρόαγε!
δρόµῳ!
κέρας, ατος (ἢ κέρως), τό · ὁ βοῦς
ἔχει δύο κέρατα ἐπὶ τῆς κεφαλῆς
ἐπὶ κέρως εἰς δύο = δύο δύο
φάλαγξ, αγγος, ἡ = ἡ τάξις εἰς
μάχην

δρόµῳ πρόαγε ἀλαλά! δρόμος, ὁ = τὸ ὡς τάχιστα χωρεῖν

[§15]
ἀλαλά · οὕτω λέγουσιν οἱ στρατι-
ῶται ὅταν χαίρωσιν

33 εὖ λέγεις.
εὖ λέγεις. τοι = ἦ

εὖ τοι λέγεις.
ἴσως ἄν τι λέγοις.
εὖ πάνυ λέγεις.
εὖ λέγειν σὺ φαίνει.
εὖ γέ µοι δοκεῖς λέγειν. συνδοκέω ← σύν + δοκέω

συνδοκεῖ ταῦτα κἀµοί.

τοῦτο µὲν κἀµοὶ δοκεῖ. περιφανής, ές = φανερός, ά, όν

τοῦτο περιφανέστατον.
δίκαιος ὁ λόγος.
πείθοµαι.
ὡς ἔοικεν. τεκμήριον, τό = φανερὸν σημεῖον

τούτων τεκµήριά ἐστι πολλά. τεκµαίροµαι = γιγνώσκω, μαν-

θάνω
ἔργῳ τεκµαίροµαι.

34 ναί.
νὴ ∆ία.[§7]
νὴ τοὺς θεούς! – νὴ τὸν Ποσειδῶ!
µάλιστά γε. – πάνυ! κοµιδῇ = ὀρθῶς

κοµιδῇ µὲν οὖν! εἰκότως ← ἔοικα

εἰκότως! – εἰκὸς γάρ!

εἰκότως γε (νὴ Δία)!
 33

εὖ ἴσθ’ ὅτι!
ἐγώ; σὺ µέντοι!
οὐκ οἶδα.
ἔοικεν! κοὐ = καὶ οὐ
θαῦμα, ατος, τό = ὃ θαυμάζομεν
κοὐ θαῦµά γε!
καὶ θαῦµά γ’ οὐδέν!
εὖ λέγεις!
οὐκ οἶσθα;

35 οὔ.
οὐ µὰ ∆ία![§7]
µὰ ∆ι’ ἐγὼ µὲν οὔ.
οὔκ · ἀλλὰ …
µὴ δῆτα![§5]
µή νυν ποιήσῃς!
µὴ δῆτά πώ γε. ἤν = ἐάν
μηδαμῶς = κατὰ μηδένα τρόπον
οὔκ, ἢν µὴ (τοῦτο γένηται). ὀφείλω = δεῖ με ἀποδίδομαι
µηδαµῶς! σωφρονέω = ὀρθῶς φρονέω
ἥκιστος, η, ον
οὐδὲν δεῖ!
µὰ ∆ί’ οὐ µέντοι.
εἰ γὰρ ὤφελ(ον)!
σωφρονεῖς! – δεξιὸς[§15] εἶ!
ἥκιστα!
ἥκιστά γε!
ἥκιστα πάντων! κρεμάννυμι → ἡ εἰκὼν κρεμάννυ-
ται
οὐκ ἂν µὰ ∆ία, εἰ κρέµαισθέ γε ὑµεῖς! λῆρος, ὁ = ὁ μὴ ἄξιος μηδενός

µελαγχολᾶν[§30] µ’ οὕτως οἴει;

οὐχ οὗτος ὁ τρόπος!
ἀλλ’ ὅµως!
οὐκ ὀρθῶς λέγεις.
λῆρος!
34 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

οὐδὲν λέγεις!
ἀλλ’ οὐ ταὐτόν!
ἀλλ’ οὐκ εἶπας ὅµοιον!
οὐ πείθοµαι!

τὰ κοινωνήματα.
κοινώνημα, ατος, τό ← κοινός, ή,

36 αἰτεῖ ἀργύριον. όν

γεωργία, ἡ = τὰ ἔργα περὶ τῆς γῆς

ῥώννυμι, ἔρρωσα, ἔρρωμαι, ἐρρώ-
εὖ φεροµένης τῆς γεωργίας ἔρρωνται σθην = δίδωμι δύναμίν τινι

καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι ἅπασαι. Ξεν. Οἰκ. 5, 17

ἔχει ἅπαντα, ἃ δεῖ.
αἰτεῖ λαβεῖν τι.
{ δέει;
τοῦ
τοῦ δεόµενος ἦλθες ἐνθαδί;
ἐνθαδί = ἐνθάδε [§3]
ἥκεις κατὰ τί;
ἐπὶ τί πάρει δεῦρο; δανείζω = παρέχω ἀργύριον τοῖς
ἀνθρώποις ἵνα ἀποδῷσί μοι πλέον
δάνεισόν µοι πρὸς τῶν θεῶν εἴκοσι μάρκη, ἡ = τὸ μάρκιον [§18]

µάρκας!∗
ἡ ἀνάγκη µε πιέζει.
µὰ ∆ί’[§7] ἐγὼ µὲν οὔ.
ἔχεις ὧν δέει. ἀρήγω = βοηθέω

οὐκ ἀρήξεις;
τί χρήσει τῷ ἀργυρίῳ;
ἀποδώσω τῷ σκυτοτόµῳ.
πόθεν τὸ ἀργύριον λήψοµαι;
πιέζω σκυτότομος, ὁ
ἰδοὺ τουτὶ[§18] λαβέ!
εὖ γ’ ἐποίησας!
πόλλ’ ἀγαθὰ γένοιτό σοι!
µὴ ἀγανάκτει,[§22] ὦ ’γαθέ! διαλέγομαι (← διά + λέγω) = διὰ
χρόνου λέγω μετά τινος
οἶσθ’ ὃ δρᾶσον; µὴ διαλέγου περὶ τού-
 35

του µηδέν!
ἀλλ’ ὦ ’γαθέ – !

37 ὁ κάπηλος.
κάπηλος, ὁ = ὁ ἀποδιδόμενός τι
[§20]
καὶ µὴν ὁδὶ ἐκεῖνος ὁ Ἰουδαῖος! ἀντὶ ἀργυρίου
βαλ(λ)άντιον, τό = ὁδὸν ποιοῦν-
βαλάντια καλά! λαιµοδέτια!∗ τες φέρομεν ἀργύριόν τι ἐν τῷ
βαλλαντίῳ
µαχαίρια![§19] λαιµο-

τί δῆτα[§5] καταθῶ τουτουί; δέτιον,

δύο µάρκας∗[§36] καὶ πεντήκοντα.
µὰ ∆ί’,[§7] ἀλλ’ ἔλαττον.
δύο µάρκας τελεῖς;
λαβὲ µάρκην καὶ ἡµίσειαν.
πῶς τὰ βαλάντια ὤνια;
λήψει τεσσάρων µαρκῶν πάνυ καλόν.
ἀπόφερε· οὐκ ὠνήσοµαι, κερδαίνειν
γὰρ βούλει πολύ.
αὐτὸς σὺ τί δίδως.
ὅτι δίδωµι; δοίην ἂν δύο µάρκας.
ἔχε τοίνυν· κρεῖττον γάρ ἐστιν ἢ µη-
δὲν λαβεῖν.
ἅνθρωπος οὐκ ἀπαλλαχθήσεται ἡµῶν.
οὐδέν ἐστιν ἡ µάχαιρα· οὐκ ἂν πριαί-
µην οὐδὲ µιᾶς µάρκης.
αὐτὸς ἀντέδωκα τούτου ποτὲ τρεῖς
µάρκας.
οὐδέν µοι περιγίγνεται.
ἄληθες;
ὄµοσον!
οὐ µὰ τοὺς θεούς!
πώλει τοῦτο ἄλλῳ τινί!
τό =
μικρὸς
λαιμοδέ-
της
κατατίθημι (← κατά + τίθημι) ·
ἐνταῦθα σημαίνει [§22] ὅτι δίδωμί
τινι τὸ δεόμενον ἀργύριον
τελέω = κατατίθημι
ὤνιος, α, ον · ὅ τι ἂν καταθεὶς
ἀργύριον δύνωμαι ἔχειν, τοῦτο
ὤνιόν ἐστιν
ἀποφέρω ← ἀπό + φέρω
ὠνέομαι, ὠνήσομαι, ἐπριάμην,
ἐώνημαι, ἐωνήθην (← ὤνιος, α, ον)
↔ ἀποδίδομαι
κερδαίνω, κερδανῶ, ἐκέρδανα,
κεκέρδηκα = κτάομαι
μάχαιρα, ας, ἡ · μικρὰ μάχαιρά
ἐστι μαχαίριον [§19]
ἀντιδίδωμι (← ἀντί + δίδωμι) =
κατατίθημι
περιγίγνομαι (← περί + γίγνομαι)
= μένω
ὄμνυμι, ὀμοῦμαι, ὤμοσα, ὀμώμοκα,
ὀμώμομαι, ὠμόθην · ἀποθάνοιμι,
ἐὰν μὴ τὰ ἀληθῆ λέγω. ὀμώμοκα
γάρ
µὰ τοὺς θεούς = µὰ ∆ία [§7]
πωλέω = ἀποδίδομαι

ὠνήσοµαί σοι ἐγώ.

ἔχε δὴ τἀργύριον.
36 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ταῦτα δή.
ἀπέδωκα ὀφείλων[§35] τρεῖς µάρκας.
ἐν Λειψίᾳ∗[§2] πωλοῦνται κατὰ δώδεκα
εἴκοσι µαρκῶν. τοδί = τόδε

τοδὶ ἀπέδοτο µιᾶς µάρκης.

38 παρὰ τῷ ἱματιοκα- α’ · ἱμά-

πήλῳ. τιον,
τό, β’ ·
βράκαι,
ῶν, αἱ,
χαῖρε! γ’ χιτών,
ῶνος, ὁ,
χαῖρε καὶ σύ! δ’ · πῖ-
λος, ὁ, ε’
ἥκεις δὲ κατὰ τί; · ἐπάνω
ἱµάτιον,
τοῦ δέει; τό, ϛ’ ·
δέοµαι ἱµατίου τε καὶ βρακῶν. ὑπόδημα,
ατος, τό,
ὁ χιτών. ζ’ · περι-
κνηµίς,
ὁ πῖλος. ῖδος, ἡ,
η’ · ῥινό-
τὸ ἐπάνω ἱµάτιον. μακτρον,
τό, θ’ ·
τὰ ὑποδήµατα. ἐμβάς,
ἡ περικνηµίς. άδος, ἡ
καθάπερ = καθ᾽ ἅ περ
τὸ ῥινόµακτρον. τέως = ἐν τῷ χρόνῳ εἰς τούτον

τί τελῶ[§37] ταῦτα ὠνούµενος;[§37] τὸν χρόνον

ἁρμόζω = προσήκω
πεντήκοντα µάρκας∗[§36] εἰς ἱµάτιον, κατατίθημι ← κατά + τίθημι,
ἐνταῦθα ὥσπερ κατὰ τὰ γράμματα
εἴκοσι δ᾿εἰς βράκας.
καθάπερ τέως.
κάλλιστον τοδὶ∗[§37] ἱµάτιον µετὰ βρα- ἀποδύω ·
ἀποδύομαι
κῶν. τὸν χιτῶνα
(ἀλλὰ χθὲς
ἆρ’ ἁρµόσει µοι; [§2] ἀπέδυν
τὸν χιτῶνα)
κατάθου
{ δῆτα[§5] τὸ ἐπάνω ἱµάτιον. καινός, ή, όν = νέος, νέα, νέον

ἀπόδυθι, ἀντιβολῶ,[§5] θοἰµάτιον! ἀμπέχω = τίθημί τι ἀμφί τινος

βούλει ἀποδύεσθαι θοἰµάτιον;
οὐ καινὸν ἀµπέχει ἱµάτιον.
οὐ µὰ ∆ι’·[§7] ἀλλ’ ὀπὰς ἔχει τὸ τριβώ-
τριβώνιον, τό = παλαιὸν ἱμάτιον
(παλαιός, ά, όν ↔ καινός, ή, όν)
ὀπή, ἡ = στόμα
ἱματιοκάπηλος, ὁ ← ἱμάτιον, τό +
κάπηλος, ὁ [§37]
 37

νιον.
ποίαν ἤδη ἔχεις σκευήν! σκευή, ἡ = ἱμάτιον καὶ βράκαι

ἄριστ’ ἔχει τὸ καινὸν ἱµάτιον. ψέγω = κακὰ λέγω

ἔχεις τι ψέγειν τούτου; πρέπω = προσήκω

οὐ πρέπει µοι.

39 τὰ ὑποδήματα.[§38]
ὑποδηµάτων δεῖ. τἀµὰ ταυτί = τὰ ἐμὰ ταῦτα

τἀµὰ ταυτὶ λαβέ! ὑποδύω · ὑποδύομαι τὰ ὑποδήµατα

τοῦτο πρῶτον ὑποδύου.

ἄνυσον[§28] ὑποδυσάµενος! Ἀρ., Σφ. 1159, 1168 ἐμβάδιον, τό = μικρὰ ἐμβάς [§38]

ἀποδύου τὰς ἐµβάδας[§38] (τὰ ἐµβά-

δια).
ὑπόδυθι τάσδε. ἁρμόττω = ἁρμόζω [§38]

ἆρ’ ἁρµόττουσιν;
νὴ ∆ί’[§7] , ἀλλ’ ἄριστ’ ἔχει. ζεῦγος, εος, τό = τὸ δύο
φορέω (← φέρω) = μένω φέρων
πόθεν[§8] πριάµενος[§37] τὸ ζεῦγος ἐµβά-
δων τουτὶ[§18] φορεῖς;
ἐν ἀγορᾷ.[§15]
καὶ πόσου;[§15]
ἑκκαίδεκα µαρκῶν∗[§36]

40 ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς τῶν

καρπῶν.
καρπός, ὁ · ὥσπερ τὸ μῆλον, τὸ
[§15]
εἰς ἀγορὰν ἰτέον µοι. ἄπιον, κ.τ.λ.

τίνος ἕνεκα; βότρυς, υος, ὁ · α’

χωρεῖ[§15] εἰς ἀγορὰν ἐπὶ βότρυς.

ὠνήσοµαι,[§37] ἐάν σύ µοι δῷς τἀργύ-
ριον.
38 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ἰδοὺ λαβὲ µικρὸν ἀργυρίδιον! ἀργυρίδιον, τό = ἀργύριον

τί βούλει µε πρίασθαι; περσικόν, τό · β’

ὠνησόµεθα περσικὰ τούτου τοῦ ἀργυ-

ρίου.
ἀγόρασόν µοι µῆλα. μῆλον, τό · γ’

ἀρµενιακά (µῆλα). ἀρµενιακόν, τό · δ’

ἄπια. ἄπιον, τό ·ε’

∗
χαµοκέρασα . ∗
χαµοκέρασον , τό · ϛ’

λάχανα. λάχανον, τό → λαχανικόν [20] ∗

κάστανα. κάστανον, τό · ζ’

κέρασα. κέρασον, τό · η’

κάρυα. κάρυον, τό · θ’

λεπτοκάρυα. λεπτοκάρυον, τό · ι’

περσικά (µῆλα).
κοκκύµηλα. κοκκύµηλον, τό · ια’
∗
πορτοκάλια. ∗
πορτοκάλιον, τό · ιβ’
∗
φραγκοστάφυλα. ∗
φραγκοστάφυλον, τό · ιγ’

ῥαφανίδια. ῥαφανίδιον, τό · ιδ’

πάντα.
πόσον [§15] δίδως δῆτα[§5] τἀργυρίου; ἀγοράζω = ὠνέομαι
πεντεκαίδεκα τῆς µάρκης.∗[§36] βούτυρος, ὁ · ιε’

πῶς ὁ βούτυρος (τὸ βούτυρον) τὸ νῦν

ὤνιος;∗[§37] εὐτελής, ές = μικρᾶς τιμῆς ὤν

εὐτελής ἐστιν. τίμιος, α, ον = μεγάλης τιμῆς ὤν

δεῖ τίµιον πρίασθαι αὐτόν. χλωρός, ά, όν = νέος

χλωρὸς βούτυρος, χλωρὸν κρέας. ἐμπολάω = ὠνέομαι

οὐδὲν ἠµπόληκά πω.

οἴκαδ’[§17] ἴµεν ἐµπολήσαντές τι.
ἡ τιµή.
 39

τὰ ἐν συνουσίᾳ.
συνουσία, ἡ (←σύν + εἰμί) · ὅταν

41 ὄρχησις. οἱ ἄνθρωποι μετὰ ἀλλήλων ἐν

εἰρήνῃ συνῶσιν, ἔστι συνουσία

καλῶς ὀρχεῖται· ἦ γάρ;

μάλιστα.
κεκήλημαι ἔγωγε.
ὀρχήσομαι μετ᾿αὐτῆς τὸ Πολωνικόν ὄρχησις, εως, ἡ
ὀρχοῦνται (←
θύρα, ἡ

(τὸν στρόβιλον, τὸ Καληδονικόν, τὸ ὀρχέομαι)

κηλέω = οὕτως ἡδέως αἰσθάνομαι
Γαλλικόν, τὸν τετράχορον). ὥστε λανθάνεσθαι
Πολωνικόν, τό = ὄρχησις τῆς
δὸς ὀρχεῖσθαι τοῦτο μετὰ σοί, ὦ γύ- Βαρσοβίας. ὅρα τὸ σχῆμα 1

ναι! (– ὦ κόρη![§1] ) στρόβιλος, ὁ = ὄρχησις ἐν ᾗ οἱ

ἄνθρωποι τρέπονται
φθόνος[§5] οὐδείς. Kαληδονικόν, τό = ὄρχησις τῆς
Καληδονίας ἢ Σκωτίας. ὅρα τὸ
παῦε δῆτ’[§5] ὀρχούμενος, ἀπείρηκα σχῆμα 1

γάρ. τετράχορος = ὄρχησις κατὰ τέσ-

σαρα ζεύγη [§1]
κέκμηκα. ἀπολέγω = λέγω οὔ
κάμνω = μάλα ἐργάζομαι
ἓν μὲν οὖν τουτί[§18] μ’ ἔασον ὀρχέσα-
σθαι.
τοῦτό νυν καὶ μηκέτ’[§21] ἄλλο μηδέν.
ὡς ἡδὺ μετὰ σοῦ ὀρχεῖσθαι!
Τίς ποθ’ οὗτος ὁ δεῦρο[§17] βλέπων; ὁ οὑμός = ὁ ἐμός

ἐπὶ ταῖς θύραις;

ἐστὶν οὑμὸς ἀνήρ. σφόδρα = μάλα

τί σκυθρωπάζει;[§3] ζηλότυπος, ὁ = ὁ μὴ πειθόμενος τῇ

τοῦ γυναικὸς πίστει
σφόδρα ζηλότυπός ἐστιν.
μὴ ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν. πιστός, ή, ό = ἄξιος πίστεως

φυλάξομαι! νύμφη, ἡ = νέα γυνὴ ἔχουσα ἄνδρα

οὐδὲν γὰρ πιστὸν τοῖς ἀνδράσιν. ὀρχηστοδιδάσκαλος, ὁ = ὁ τῆς

νύμφη ἐστὶ τρεῖς μῆνας.[§12] ὀρχήσεως δάσκαλος. διδάσκαλος,

ὁ = ὁ διδάσκων
ὁ ὀρχηστοδιδάσκαλος. ὀρχηστοδιδασκαλεῖον, τό = ὅπου ὁ
ὀρχηστοδιδάσκαλος διδάσκει
εἰς τὸ ὀρχηστοδιδασκαλεῖον.
40 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

42 μῦθός τις.
μῦθος, ὁ = ἔπος, τό, λόγος, ὁ

ἄκουσον, ὦ γύναι, λόγον σοι βούλο- χαρίεις, χαρίεσσα (← χάρις, χάρι-

τος, ἡ) = καλός, χάριν ἔχων
μαι λέξαι χαρίεντα.
ἴθι δή, λέξον.
τί λέγεις;
οὐ πείθομαι!
ἐθαύμασας;
μύθους μοι λέγεις!
τἀληθὲς γὰρ οὐκ ἐθέλεις φράσαι. εἴπερ ← εἰ + περ
ὄντως ← εἰμί
εἴπερ ὄντως σὺ ταῦτ’ ἀληθῆ λέγεις,
οὐδὲν ἔχω εἰπεῖν.
κατὰ τὸν λόγον, ὃν σὺ λέγεις, ἀξία
ἐστὶ θαυμάσαι.
λέγ’ αὐτῇ τὸ πρᾶγμα.
φράζειν.
τί πρὸς ταῦτα εἶπεν; προφασίζομαι = λέγω λόγον
τινὰ ἀληθῆ φαινόμενον ὅτι οὐκ
προφασίζεται. πεποίηκα ἢ οὐ ποιήσω τι

μῦθον ὑμῖν βούλομαι λέξαι οὕτως.

43 οὐκ οἶδα.
οὐκ οἶδα.
οὐκ ἔχω φράσαι.
ποῖ[§8] τις ἂν τρέποιτο;
γνώσομαι ἔγωγε.
οὐκ οἶδ’ ἀκριβῶς.
οὐχ, ὅσον γέ μ’ εἰδέναι.
οὐ σάφ’ οἶδα, ὅπως ἔχει. τοι = μήν

οἶδά τοι.
μεμνήμεθα!
οἶδα μέντοι!
 41

εἰ δὴ ἐπιθυμεῖς[§14] εἰδέναι, φράσω.

τί φῄς!
πέπυσμαι τοῦτο τῶν σάφ’ εἰδότων.
ἆρ’ ἀκήκοάς τι τοῦ πράγματος;
τοῦτ’ οὐκ ᾔδειν ἐγώ. οὐκ ἐτός = θαῦμα [$ 34] οὐδέν
λυπέω = παρέχω πόνον τινί (λυπέ-
οὐκ ἐτὸς ἄρα λυπεῖ. ομαι = πάσχω πόνον)

44 ἡ καλὴ καὶ ἡ αἰσχρά.

ὅρα ταυτηνί, ὡς καλή!
τίς ποθ’ αὑτηί; φαιός, ά, όν · τόδε τὸ σχῆμά ἐστι
φαιόν · ■
ἡ τὸ φαιὸν ἔνδυμα ἀμπεχομένη; ἔνδυμα, ατος, τό · τὸ ἱμάτιον,
ὁ χιτών, αἱ βράκαι [§38] εἰσὶν
πασῶν ὡραιοτάτη ἐστίν. ἐνδύματα
τίς καί ἐστί ποτε; ἀμπέχω ← ἀμφί + ἔχω
ὡραῖος, α, ον = καλός
γιγνώσκει τις ὑμῶν;
νὴ ∆ία[§7] ἔγωγε. ἀνεψιά, ἡ / ἀνεψιός, ὁ = παῖς τοῦ
ἀδελφοῦ (τῆς ἀδελφῆς) τοῦ πατρός
ἐστὶν ἀνεψιά μου. μου (τῆς μητρός)
κάλλος, ουs, τό = τὸ καλόν
οἷον τὸ κάλλος αὐτῆς φαίνεται! εὐχροέω = καλὸς φαίνομαι
ὡς εὐχροεῖ! βλέμμα, ατος, τό (← βλέπω) = τὸ
βλέπειν
καὶ τὸ βλέμμα ἔχει μαλακὸν καὶ κα- μαλακός, ή, όν = ὁ ἀφιεὶς ὅταν
πιέζηται [§36]
λόν. πάγκαλος, η, ον (← πᾶς + καλός)
καὶ τὰς χεῖρας παγκάλας ἔχει. = κατὰ πάντα καλός

καὶ ἡδέως γελᾷ.

ἔρως με εἴληφε τῆς κόρης[§1] ταύτης.
ἀλλ’ ἔχει οὐδέν;
πλουτεῖ μὲν οὖν · οὐσίαν γὰρ ἔχει συ-
χνήν. γελάω σιμός, ή, όν
οἶσθ’ ᾗ μάλιστ’ ἔοικεν; τῇ Ἀ. ἔρως, ωτος, ὁ = τὸ μάλα φιλεῖν
πλουτέω = ἔχω πολλὰ χρήματα
ἐνταῦθα μείραξ ὡραία ἐστίν. οὐσία, ἡ (← εἰμί) = χρήματα
τίς γάρ ἐσθ’ ἡ ὄπισθεν[§16] αὐτῆς; συχνός, ή, όν = πολύς
μεῖραξ, ακος, ἡ = κόρη [§1]
ἥτις ἐστίν; Σχουλζίου γυνή.
τῆς ἑτέρας μοι ἧττον μέλει.[§6]
42 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

αἰσχρὰ γάρ ἐστιν.

καὶ σιμή (ἐστιν). καταπλάσσω · τίθημί τι ἐπὶ τὸ
πρόσωπον ἵνα καλὴ φαίνωμαι
καὶ καταπεπλασμένη (ἐστίν).
ὄζει[§18] δὲ μύρου. ὀσφραίνομαι, ὀσφρήσομαι, ὠσφρό-
μην, ὠσφράνθην · ἐάν τι ὄζῃ,
ὀσφραίνει τι; ὀσφραίνομαι
οὐχ ἡδὺ τὸ μύρον τουτί.[§18] μύρον, τό · τίθημι τὸ μύρον ἐπὶ τὸ
σῶμα ἵνα ἡδὺ ὄζῃ

45 ὁ Σχούλζιος.
Σχούλζιος αὐτῷ ὄνομα; ποῖος οὗτος ὁ
Σχούλζιος;
οὐκ οἶσθα αὐτόν; (οὐ γιγνώσκεις αὐ-
τόν;)
οὐ μὰ ∆ία[§7] ἔγωγε, ξένος γάρ εἰμι ἀρ-
ὁ τραπεζίτης καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ
τίως ἀφιγμένος. (τραπεζίτης, ου, ὁ)
πράττει τὰ μέγιστα ἐν τῇ πόλει. ἀρτίως = τὸ παρόν
πώγων, ωνος, ὁ = ὁ φυόμενος ἐπὶ
ἔχει δὲ πώγωνα. τοῦ προσώπου τῶν ἀνδρῶν

καὶ πολιός ἐστιν. πολιός, ά, όν = φαιὸς [§44] ὅτι

πόθεν[§8] διαζῇ;
ταχέως ὁ ἀνὴρ γεγένηται πλούσιος.
τί δρῶν;
πρῶτον μὲν γὰρ τέχνην τιν’ ἔμαθεν·
πρέσβυς
διαζάω (← διά + ζάω) = ζάω διὰ
τοῦ ποιεῖν τι
πλούσιος, α, ον = πλουτῶν [§44]
γεωργός, ὁ = ὁ ἐκ τῆς γεωρ-
γίας[§36] διαζῶν
ἔμπορος, ὁ = ὁ μέγα πωλῶν

εἶτα γεωργὸς ἐγένετο, νῦν δ’ ἔμπο-

ρός ἐστιν. ἐργαστήριον, τό = ὅπου τὸ ἔργον
γίγνεται
ἐργαστήριον ἔχει. ἐργάτης, ου, ὁ = ἐργόμενος
ἐργάτης. δικαστής, οῦ, ὁ = ὁ κρίνων τὸ
δίκαιον καὶ διδοὺς τὰς δίκας
δικαστής. ὑπάλληλος, ὁ = ὁ ἐργάμενος ὑπὸ
ὑπάλληλος. ἄλλου τινός
σύνδικος, ὁ = ὁ βοηθῶν τοῖς δίκην
σύνδικος. ἔχουσιν
φαρμακοπώλης, ου, ὁ = ὁ πωλῶν
φαρμακοπώλης. τὰ φάρμακα, τὰ ἐπὶ τοὺς νόσους
τραπεζίτης. (φάρμακον, τό)
ἀξιωματικός, ὁ = ὁ ἐκ τῶν ἀρχόν-
ἀξιωματικός. των τῆς στρατιᾶς

μαθητής.[§30]
 43

φοιτητής. φοιτητής, οῦ, ὁ = μαθητής

διδάσκαλος.[§41] καθηγητής, οῦ, ὁ = διδάσκαλος

ἀγρός, οῦ, ὁ · ὁ γεωργὸς ἐργάζεται

καθηγητής. ἐν τοῖς ἀγροῖς
ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐστιν. γείτων, ονος, ὁ, ἡ = ὁ ἐγγὺς [§9]
οἰκῶν
ἐκ τῶν γειτόνων ἐστίν. σύνειμι ← σύν + εἰμί

ἄχθομαι[§3] αὐτῷ συνὼν ἔγωγε.

σοβαρός, ά, όν = φαίνων ἑαυτὸν
οὐ πονηρός ἐστι τοὺς τρόπους. ὑπὲρ τῶν ἄλλων εἶναι
ὡς σοβαρὸς εἰσελήλυθεν![§17] ἀστεῖος, α, ον = ἐκ τῆς πόλεως ὤν

οὐκ ἀστεῖόν μοι δοκεῖ εἶναι τοιοῦτον

γεννάδας, ου, ὁ = ἐκ καλοῦ γένους
ἑαυτὸν παρέχειν. ὤν
ὁ δὲ Ν. Ν. νὴ ∆ία[§7] γεννάδας ἀνήρ.

46 πηλίκη;
πηλίκος, η, ον = πόσον [§15]
μέγας;
θυγάτηρ αὐτῷ μόνη οὖσα τυγχάνει.
ἐνιαυτός, ὁ = ἔτος, τό
πηλίκη ἐστίν;
πλεῖν ἢ ἐνιαυτῷ σου πρεσβυτέρα
ἐστίν.
ὑπὲρ εἴκοσιν ἔτη γεγονυῖα.
σὺ δὲ ἀνὴρ νέος εἶ ἐννεακαίδεκα
ἐντός = ἔλασσον ἤ
ἐτῶν.
δεῖ οὖν ὀρχεῖσθαί[§41] σε μετὰ τῶν ἐν-
κάθημαι = κεκάθικα [§22] ἐμαυτόν
τὸς εἴκοσιν.
ἐνταῦθα κάθηται παρὰ ταῖς πρεσβυτέ-
ραις γυναιξίν.
ποῦ; δεῖξον!
ποίαν τιν’ ἔχει σκευήν;[§38]
τέθνηκεν ἡ μήτηρ αὐτῆς ἔτη δέκα.
(ἔτος τουτὶ[§18] ἑνδέκατον.) ἑξηκοντέτης, ου, ὁ = ὁ ἑξήκοντα
(60) ἔτη γεγονώς
ἑξηκοντέτης ἐστὶν αὐτῆς ὁ πατήρ.
ὁ οἶκος.
44 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

τύχη καὶ πόνος ἐν τοῖς ἔρωσιν.[§44]

47 ἵμερος ἢ πόθος.
ἵμερος, ὁ = πόθος, ὁ = τὸ μάλα
[§44] βούλεσθαι
τί οὖν ἐρεῖς περὶ τῆς μείρακος; τἆλλα = κατὰ τὰ ἄλλα

λῆρός[§35] ἐστι τἆλλα πρὸς Ἄνναν. διαλυμαίνομαι = κακῶς χράομαι

ἵμερός με (πόθος με) διαλυμαίνεται

Ἄννης.
ὢ τί λέγεις;
ἐθαύμασας;
τί ἐθαύμασας;
ὡς ἄχθομαι[§3] αὐτῆς ἀπούσης![§14]
μὴ ἄφρων γένῃ! ἄφρων, ον = μὴ φρονῶν

πάνυ πολύς μοι δοκεῖ εἶναι χρόνος,

ὅτι οὐχ ὁρῶ αὐτὴν τοιαύτην οὖσαν.
οὐκ ἐνθάδε[§3] ἐστίν.
ἀλλ’ ἔρχεται.
ἡδὶ προσέρχεται![§16] καθοράω ← κατά + ὁράω

νῦν γε ἤδη καθορῶ αὐτήν.

ἥκει ἐπιεικῶς[§27] πάλαι. ἄτοπος, ον = ἀπὸ τοῦ ἑαυτοῦ
τόπου ὤν
ἄτοπον τουτὶ[§18] πρᾶγμα!
τί πάσχεις; ἀκολουθέω = ἕπομαι
κατόπιν · κατόπιν τινός = μετά
οὐχ ὁρᾷς; Ν. ἀκολουθεῖ κατόπιν αὐ- τινα ἤ τι

τῆς καὶ ἀσπάζεται![§1]

ὀλίγον μοι μέλει.[§6]
ἡ δὲ δεξιοῦται αὐτόν.
οἴμοι[§22] κακοδαίμων![§22]
οὐ δοκεῖ ὁρᾶν σε.
ἐνέβαλε[§4] τὴν δεξιάν.[§4]
ταύτην μὲν ἔα χαίρειν!
ἀλλ’ εἶμι· προσερῶ γὰρ τὴν τηθίδα.
δεξιόομαι = τῇ δεξιᾷ [§4] ἀσπάζο-
μαι [§1]
ταύτην ἔα χαίρειν = ἄφες ταύτην
τὴν κόρην ὅτι οὐ φιλεῖ σε
προσαγορεύω, -ἐρῶ, -εἶπον, -
εἴρηκα, -εἴρημαι, -ἐρρήθην = λέγω
πρός τινα

ἐγὼ δὲ προσείρηκα αὐτήν. τηθίς, ίδος, ἡ = ἡ ἀδελφὴ τοῦ

πατρὸς ἢ τῆς μητρός
 45

καλῶς γε οὐ προσεἶπάς με! (εἰρωνικόν) εἰρωνικός, ή, όν = οὐκ ἀληθὴς

ἀλλὰ μόνον φαινόμενος

48 τί ποιήσω;
διανοέομαι (← διά + νοῦς) = ἐν
νῷ ἔχω
τί ποιεῖν διανοεῖ;
τί μέλλεις δρᾶν; χρηστός, ή, όν = χρήσιμος
συμβουλεύω (← σύν + βουλεύω) =
χρηστόν τι συμβούλευσον! βουλὴν δίδωμί τινι
τί ποιήσω; μεταμέλομαι = κακῶς ἔχω ὅτι
κακόν τι ἐποίησα
οἶμαί σοι τοῦτο μεταμελήσειν. εὐλαβέομαι = φυλάσσομαι
ἐκφεύγω ← ἐκ + φεύγω
εὐλαβοῦ μὴ ἐκφύγῃ σ’ ἐκείνη.
σὸν ἔργον τἆλλα ποιεῖν.
τί οὖν κελεύεις δρᾶν με; διαλέγομαι = λαλῶ μετά τινος

δεῖ διαλέγεσθαι αὐτῇ, ὅταν τύχῃς.

τοῦτ’ αὐτὸ γὰρ καὶ βούλομαι.
ἀλλ’ οὐκ ἔστι πω[§14] ἐν τούτῳ τὰ πρά-
γματα.
ἔνι κίνδυνος ἐν τῷ πράγματι.
χαλεπὸν τὸ πρᾶγμα!
μὴ φροντίσῃς.[§21]
μὴ δέδιθι.
μηδὲν δέδιθι, ὦ τᾶν.[§25] πείσει ← πάσχω

οὐδὲν (γὰρ) πείσει. ἐμποδών = πρὸ τῶν ποδῶν, ἐν

μέσῳ τῆς ὁδοῦ
οὐ τοὐμὸν ἐμποδὼν ἔσται, ὦ τᾶν.[§25]
μελήσει[§6] μοι τοῦτό γε.

49 εἶα δή!
εἶα = ἄγε
[§15]
σπεῦδέ νυν! ἔπειγέ νυν! ἐπείγω = πιέζω [§36], ἀλλὰ ἐν-
ταῦθα ὥσπερ τὸ σπεύδω
οὔκουν ἐπείξει; οὔκουν ← οὐκ + οὖν
μὴ βράδυνε! βραδύνω↔ σπεύδω [§15]
46 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ἄνυε! ἀνύω = πράσσω

οὐκ ἀνύσεις;[§28]
οὐ μέλλειν χρή σε.
μὴ διατρίβωμεν.[§21]
οὐ μὴ διατρίψεις;
νῦν ὁ καιρός!
ἀλλ’ οὖν πεπειράσθω γε. π.χ. Ἀρ., Σφ. 1129 πίσυνος, ον = πειθόμενος

δράσω τοίνυν σοὶ πίσυνος.

πειράσομαι.
κἂν δέῃ μ’ ἀποθανεῖν!
ἀλλὰ δρῶ τοῦτο.
ἤδη ’στὶ τοῦτ’ ἐκεῖνο!
κἂν μὴ φῇ μηδ’ ἐθελήσῃ; Ἀρ., Ὄρν. 555
εἰσόμεθ’ αὐτίκα.
ἐγὼ εἴσομαι.

50 ἄγαθὴ τύχη ἐν τοῖς

ἔρωσιν.[§44]
ἐραστής εἰμι σός. ἐραστής, οῦ, ὁ (← ἔρως, ωτος, ὁ) =
ὁ φιλῶν
τί λέγεις;
τί τοῦτο λέγεις;
ὁτιὴ φιλῶ σε. ὁτιή = ὅτι

εἴπερ[§42] ὄντως[§42] ἐκ τῆς καρδίας με

φιλεῖς, πρόσειπε[§47] τὴν μητέρα μου.
δός μοι κύσαι. (δὸς κύσαι.)
κύσον με, ἀντιβολῶ![§5]
φέρε, σε κύσω!
οἴμοι,[§22] οἱ ἄλλοι ὅπως μή μ’ ὄψον- καρδία, ἡ κυνέω, κυνήσο-
ται! μαι, ἔκυσα

αὐτοὶ γάρ ἐσμεν.

παῦε! παῦε!
 47

ὡς ἥδομαι! ἥδομαι, ἡσθήσομαι, ἥσθην = ἡδο-

νὴν ἔχω
δός μοι τὴν χεῖρα τὴν δεξιάν.[§4] οὐδέποτε ← οὐδέ + ποτε
ἀπολείπω ← ἀπό + λείπω
οὐδέποτέ σ’ ἀπολείψειν φημί!

51 ἡ πενθερά.
τί τὸ πρᾶγμα; – τουτὶ[§18] τί ἐστιν;
ὦ Ζεῦ βασιλεῦ! πενθερά, ἡ
= ἡ μήτηρ
οἴμοι[§22] κακοδαίμων![§22] τῆς γυναι-
κὸς τοῦ
προδεδόμεθα! ἀνδρός
προδίδωμι (← πρό + δίδωμι)
οὗτος ὁ πανοῦργος! = δίδωμί τι πολλῆς τίμης (τὴν
πόλιν, τοὺς φίλους κ.τ.λ.) πρὸ τῶν
τί ποιεῖς; πολεμίων
τί πάσχεις; πανοῦργος, ον = πονηρός
βδελυρός, ά, όν = μάλα αἰσχρός
ὦ βδελυρὲ σύ!
μὴ πρὸς ὀργήν!
ἀνόσια ἐπάθομεν!
ἆρ’ οὐχ ὕβρις ταῦτ’ ἐστὶ πολλή;
παῦε! ὀργή, ἡ · τὸ
ἄπιθ’[§14] ἐκποδών; ζῷον ὀργῇ
χρῆται
οὐκ εἶ θύραζε; ἀνόσιος, ον ↔ ὅσιος, α, ον =

οὐκ ἄπει δῆτα[§5] ἐκποδών; δίκαιος, ἱερός

ὕβρις, εως, ἡ = μάλα ἄδικόν τι
ἐς κόρακας![§28] ἐκποδών ← ἐκ + ποδῶν
θύραζε = πρὸς τὴν θύραν [§41]
ἄπερρε! ἀπέρρω = ἀπέρχομαι [§14]
ἀπολεῖ κάκιστα!
[§28]
οὐκ
{ ἐς κόρακας; παραπαίω = παραφρονέω [§27]

παραπαίεις, ὦ γύναι.
ὦ γύναι, ὡς παραπαίεις! ὑβρίζω = ὕβριν ποιῶ τινι

οἴμοι,[§22] ὡς ὑβρίζεις! αἰβοί · λέγομεν αἰβοὶ διὰ τὸ αἰ-

σχρῶς πάσχειν
αἰβοί! οὔτοι ← οὔ + τοι
οὔτοι καταπροίξει (τοῦτο δρῶν)! καταπροΐξομαι = φεύξομαι τὴν
δίκην
οὐ χαιρήσεις. θράσος, εος, τό · ἔχω θράσος =
τολμῶ
ἐγώ σε παύσω τοῦ θράσους.
48 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ἀλλ’ ἀνάσχου! ἀνέχω ← ἀνά + ἔχω. ἀνέχομαι ·

μένω πάσχων
οὐ δεινὸν δῆτά[§5] σε τοῦτο δράσαι; ἀνασχετός, όν = οὐ δύναμαι ἀνέ-
χεσθαι
οὐκ ἀνασχετὸν τοῦτο!
οἴμοι,[§22] τί δράσω;
ὁρᾷς, ἅ δέδρακας;
σὺ τούτων αἴτιος!

52 ὡς χαλεπόν!
κύπτω = κλίνω [§32] πρόσω
πρόσω ← πρός
τί κύπτεις; αἰσχύνω (αἰσχυνῶ, ᾔσχυνα, ᾐσχύν-
αἰσχύνομαι. θην) = ποιῶ τινα αἰσχρόν
αἰσχρός → αἰσχίων, αἴσχιστος
αἴσχιστά τοί σ’ εἰργάσατο ἡ γυνή.
ὀργὴν[§51] ἡμῖν ἔχει πολλήν. ἀλγεινός, ή, όν (→ ἀλγίων, ἄλγι-
στος) = ποιῶν τινα ἀλγεῖν [§3]
τοῦτ’ ἔστ’ ἄλγιστον ἡμῖν.
πόλλ’ ἄχθομαι,[§3] ὅτι ἔδρασα τοῦτο! ἐλπίζω = ἔχω ἐλπίδα

τουτὶ μὰ ∆ι’[§7] οὐδέποτ’[§17] ἤλπισα.

μὴ πρῖε τοὺς ὀδόντας!
ταῦτα μὲν δὴ ταῦτα.
μὴ μνησικακήσῃς.
ἡσυχίαν ἄγειν βέλτιστόν ἐστιν.
ἡμάρτομεν ταῦτα. πρίω (ἔπρισα, ὀδούς, όντος, ὁ
μὴ ἀγανάκτει,[§22] ὦ ’γαθέ. (Ἀρ., Σφ. 287. 1003.) πέπρισμαι,
ἐπρισθην)
ἀλλ’ οὐκ ἔσθ’ ὅπως σιγήσομαι.[§25] μνησικακέω = μέμνημαι τῶν
κακῶν
αἴτιος μέντοι σὺ τούτων εἶ μόνος. ἡσυχία, ἡ · ὅταν τις ἐν ἡσυχίᾳ ᾖ,
ἥσυχός [§16] ἐστιν
οὐκ ὀρθῶς τοῦτ’ ἔδρασας!
τί δὲ σοὶ τοῦτο;
τί δὴ μαθὼν τοῦτ’ ἐποίησας; μωρία, ἡ = ὁ νόσος τοῦ νοῦ

τῆς μωρίας!
ὡς οὐκ ὀρθῶς τοῦτ’ ἔδρασας!
τοῦτ’ οὐκ ὀρθῶς ἐποίησας. ἐπικαλέω = καλῶ τινα ἐπί τι

ταῦτ’ ἐπικαλεῖς;
ἀλλ’ οὐκ ἦν παρὰ ταῦτ’ ἄλλα.
 49

μὴ νουθέτει με, ἀλλὰ – νουθετέω = ἐν τῷ νῷ τίθημι,

συμβουλεύω [§48]
ἀπολεῖς με!
ἓν δέ σοι λέγω· ἀνιάω = ποιῶ τινα ἀλγεῖν

περὶ τῆς κόρης[§1] ἀνιῶμαι.

53 μὴ σκῶπτε!
σκώπτω = γελῶ [§44] κατά τινος
ὡς καταγέλαστον ἐφάνη τὸ πρᾶγμα! = καταγελάω
καταγέλαστος, ον (← καταγε-
τοῦτο πάνυ γελοῖον! λάω) = οὗ καταγελῶμεν, οὗτος
καταγέλαστός ἐστιν
πρὸς ἐμὲ ταῦτ’ ἐστίν. γελοῖος, α, ον (← γελάω) = ποιῶν
σκώπτει. γελᾶν

μὴ σκῶπτε!
μὴ σκῶπτέ με!
μῶν[§16] με σκώπτεις ὁρῶν τοῦτο;
καταγέλαστος εἶ.
οὐ σοῦ καταγελῶμεν.
ἀλλὰ τοῦ;
ἐπὶ τῷ γελᾷς;[§44]
παῦε! – σιώπα![§25]
βούλει μὴ προσαγορεύειν[§47] ἐμέ;

54 τέλος καλόν, τὰ
ὕστερα καλά.
ἴσως
{ ἂν εὖ γένοιτο. εἰρήσεται = μέλλει λεχθῆναι

σὺν θεῷ δ’ εἰρήσεται.

ἢν θεοὶ θέλωσιν.
καὶ τίς ἐγγυητής ἐστι τούτου;
ἢν κατορθώσομεν, ἐπαινέσομαι[§6] τὸν
θεὸν πάνυ σφόδρα.[§41]
ἐγγυητής, οῦ, ὁ = ὁ πίστιν διδούς
κατορθόω (← κατά + ὀρθός) =
ἵσταμαι, νικῶ
50 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ὥσπερ εἰκός ἐστιν. τυχαγαθῇ = τύχῃ ἀγαθῇ

τυχαγαθῇ! σφάλλω, σφαλῶ, ἔσφηλα, ἔσφαλ-

μαι, ἐσφάλην = ἁμαρτάνω
ἢν δὲ σφαλῶμεν;
ἀλαλαί![§6] εὐτυχής, ές = τύχην ἀγαθὴν ἔχων

ὡς εὐτυχὴς εἶ!
εὐτυχέστατα πέπραγεν.
τίνι τρόπῳ;
παῖδα κόρην[§1] γεγάμηκεν.
πλούσιος[§45] γεγένηται. ἥβη, ἡ = τὸ νέος εἶναι
ἀπολαύω, ἀπολαύσομαι, ἀπέ-
ἔχει τῆς ἥβης ἀπολαῦσαι. λαυσα, ἀπολέλαυκα = χαίρων
χρῶμαι τινι
εἶτα τί τοῦτο; ποθεινός, ή, όν (← ποθέω [§20]) =
ποθεινός ἐστι τοῖς φίλοις. ποθούμενος

ἐστὶ τῶν φίλων.

οἴκοι.
οἴκοι = ἐν τῇ οἰκίᾳ

55 ἐνταῦθα οἰκεῖ.
Λειψανός, ή, όν = ὢν τῆς Λειψίας
∗
ἔχοις ἂν φράσαι μοι (τὸν κύριον ) [§2]
μετοικίζω = ἄγω τινὰ πρὸς τὴν
Μύλλερον, ὅπου ἐνθάδε[§3] οἰκεῖ; νέαν οἰκίαν αὐτοῦ
ἐξοικίζω = ἄγω τινὰ ἐκ τῆς οἰκίας
ἡδέως ἂν μάθοιμι, ποῦ Μύλλερος οἰ- αὐτοῦ

κεῖ.
τοῦτό με δίδαξον! θυρίς, ίδος,
ἐν τῇ Λειψανῇ∗ ὁδῷ. ἡ
παρακύπτω = κλίνω [§32] ἵνα
μετοικίζεται. βλέπω

φροῦδός[§17] ἐστιν ἐξῳκισμένος. κόπτω = βάλλω

ἀνοίγνυμι / ἀνοίγω, ἀνέῳγον,
ἐγγὺς[§9] οἰκεῖ. ἀνοίξω, ἀνέῳξα, ἀνέῳχα, ἀνέ-
ῳγμαι, ἀνεῴχθην = ἀνοίγω τὴν
ὁδὶ[§20] ἐκ θυρίδος παρακύπτει. θύραν ἵνα τις εἰσέλθῃ [§17] διὰ
αὐτῆς εἰς τὴν οἰκίαν
οὗτός ἐστ’ ἐκεῖνος.
τίς ἐσθ’ ὁ τὴν θύραν[§41] κόπτων;
ἄνοιγε τὴν θύραν! (Ἀρ. Ὄρν. 92. Λυσ. 1216. Νεφ. 181)
οὐκ ἀνοίξεις;
 51

ἄνοιγ’ ἀνύσας[§28] τὴν θύραν.

τίς οὗτος; εἰσαγγέλλω = εἰσελθὼν [§17]
ἀγγέλλω
εἰσάγγειλον.
οὐκ οἶδ’ ἀκριβῶς σου τοὔνομα. ἔνδον ↔ ἔξω

ἔνδον ἐστὶ Μύλλερος;

οὐκ ἔνδον ἐστίν.
οὐκ ἔνδον ὢν τυγχάνει. περίπατος, ὁ = τὸ περὶ τόπον τινὰ
βαίνειν
περίπατον ποιεῖται.
ἄληθες;
ἐπὶ ταῖς θύραις ἕστηκεν.
μέλλει θύραζε[§51] βαδίζειν[§3] (Ἀρ. Ἐκκλ. 271) /
ἐξιέναι.
πρῴ = πρωΐ = ἐξ ἕω [§11]

56 πρῴ.
ἐγείρω, ἐγερῶ, ἤγειρα, ἐγρήγορα,
πρῲ ἐγείρομαι. ἐγήγερμαι, ἠγέρθην = κινέω
φάος, φάεος, τό = φῶς
πρὸ φάους. ἀνατέλλω, ἀνέτειλα · ἕως εστὶν
ὅταν ὁ ἥλιος ἀνατέλλῃ, τοῦτ’
ἥλιος ἀνέτειλεν. ἐστιν ὅταν γιγνήται ἡ ἀνατολή
(ἀνατολή, ἡ → ἀνατολικός [§13])
ἡλίου ἀνατολή. δωμάτιον, τό = μέρος τῆς οἰκίας
ἐστὶν ἐν τῷ δωματίῳ. ὅπου μένομεν διὰ τῆς νυκτός
στρώματα, τά · μένομεν ἐν τοῖς
τὰ στρώματα. στρώμασιν ἐν τῷ δωματίῳ οὖσι
ἐν τοῖς στρώμασιν. διὰ τῆς νυκτός
εὕδω, καθεύδω, ἐκάθευδον, καθηῦ-
οὔπω ἐγέρθη ἐκ τῶν στρωμάτων (ἐκ δον, καθευδήσω · καθεύδομεν ἐν
τοῖς στρώμασιν ἐν τῷ δωματίῳ
τῆς κλίνης). ἐγρηγόρει · ὑπερσυντελικὸς [§24]

ἀρτίως[§45] εὕδει. τοῦ ἐγείρω, οὐ ἐκάθευδον

ἐγρηγορέω = ἐγρήγορα, οὐ κα-
ἐγρηγόρει χθὲς[§2] (ὕστερον· ἐγρηγόρη- θεύδω
ἀνίστημι ← ἀνά + ἵστημι
σεν ἐχθὲς) ἐπὶ πολύ. ἅπτω τὸν
λύχνον.
οὗτος, ἐγείρου! ἅπτω, ἅψω,
ἧψα, ἧμ-
ἀνίστασο! μαι, ἥφθην.
λύχνος , ὁ
ἅπτε λύχνον.
ταῦτα.[§5]
δός μοι ὑποδήματα[§38] καὶ τοὺς
52 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

πίλους[§38] καὶ ἀναξυρίδας. ἀναξυρίδες, ίδων, αἱ = βράκαι

[§38] τῶν ἀνατολικῶν [§13]
ἤδη ὑπεδέθην.[§39]
ἔνεγκε ὕδωρ πρὸς χεῖρας.[§4] κόγχη, ἡ.
σήπων,
κόγχη. σήπων. ωνος, ὁ (ἐν
τῇ χειρί
χεῖρες[§4] ῥυπαραί εἰσιν. [§4])
ῥυπαρός, ά, όν · ὅταν γῆ κέηται
ἆρ’ ἀπονένιψαι; ἐπὶ ταῖς χερσί [§4], αὕται ῥυπαραί
εἰσιν
ἤδη ἐνιψάμην τὰς χεῖρας[§4] καὶ τὴν (ἀπό) νίζω, -νίψομαι, -ένιψα, -
ὄψιν. νένιμμαι, -ενίφθην = ὕδατι ἀφαιρῶ
τὸ ρὑπαρόν
ἀνύτεις[§28] χειρόμακτρον[§19] οὐκ ἔχων; ὄψις, εως, ἡ = πρόσωπον, τό
αὐχμέω = ῥυπαρός εἰμί
αὐχμεῖς αἰσχρῶς. λούω = νίζω
οὐκ ἐλούσατο. (ἀπο-)καθαίρω, καθαρῶ, ἐκάθηρα,
κεκάθαρμαι, ἐκαθάρθην = ἀφαιρῶ
ἀποκάθαιρε τὴν τράπεζαν. τὸ ρὑπαρὸν ἀπό τινος

οἴκοι[§55] μενῶ.
ἔνδον[§55] παρ’ ἐμοὶ διατρίψομεν[§21]
τράπεζα,
(περὶ τὰ μαθήματα). ης, ἡ
παρὰ σοί; μάθημα, ατος, τό = ἐκεῖνο ὃ μαν-
θάνει τις
πάνυ.
παρ’ ἐμοὶ χθὲς[§2] ἦσθα.
ἥκετ’ εἰς ἐμοῦ τήμερον![§2]

57 καθῆσθαι.[§46] στῆναι
ἀποδύου![§38] ἐκδύω = ἀποδύω [§38]

καὶ δὴ ἐκδύομαι. καθιζάνω = καθίζω [§22]

ποῦ καθιζησόμεθα;
κάθησθε![§46]
κάθιζε![§22]
εἰ ταῦτα δοκεῖ!
ἰδού· κάθημαι.[§22]
κάθημαι[§46] ’γὼ πάλαι.[§14]
οὐ καθίζεις[§22] ἐν καλῷ.
οὐκ ἔχεις καταφαγεῖν;[§19]
 53

δόρπον, τό = δεῖπνον [§19]

[§20]
βούλει παραθῶ σοι δόρπον;
αἰτῶ λαβεῖν τιν’ ἄρτον[§18] καῖ
κρέας.[§20]
ἥκω φέρων πιεῖν.
δός μοι πιεῖν.
ἰδού.
ἀδικεῖς ἐνθάδε[§3] καθήμενος.[§46]
ἀνίστασο![§56]
οὔκουν[§49] ἀναστήσει[§56] ταχύ, πρὶν
τινά σ’ ἰδεῖν;
ἀνίστασο[§56] ὀρθός.
στῆθι. λοχαγός, ὁ = ἡγεμὼν ἡγούμενος
ἑκατὸν ἄνδρας
ταῦτα,[§5] ὦ λοχαγέ!

58 γυνὴ καὶ παιδία.

παιδίον, τό = μικρὸς παῖς
ἄρρεν ἔτεκε παιδίον. ἄρρην, ὁ, ἡ, ἄρρεν, τό (↔ θῆλυς,
θήλεια, θῆλυ) = ὢν τοῦ γένους τῶν
βόσκει μικρὰ πολλὰ παιδία. ἀνδρῶν
βόσκω = τρέφω
πολλοὶ οἱ παῖδες οἱ ἐξ ἐκείνου. ψωμίζω = τρέφω δίδως τετμημέ-
ποῦ τὰ παιδία; νην τροφήν
κατακλίνω ← κατά + κλίνω [§32]
ποῖ[§8] ἡ γυνὴ φρούδη[§17] ’στίν;
τίς ἂν φράσειε, ποῦ ’στι ἡ γυνή;
οὐκ ἔχω φράσαι.
λούει[§56] καὶ ψωμίζει τὸ παιδίον.
ἀπονενιμμένα[§56] ἐστὶ τὰ παιδία. κυβεύω χρυσός, ὁ

κατακλίνει τὰ παιδία.
καιρὸς δέ.
ἱκανὸν χρόνον ἐπαίζετε.[§25]
κυβεύουσιν – περὶ τοῦ; κόσμιος, α, ον = ἔχων κόσμον

κοσμίως ἔχε!
μηδαμῶς[§35] τοῦτ’ ἐργάσῃ! θεάομαι = βλέπω

ἰδού· θέασαι!
54 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

ὁ θεῖος ἥκει φέρων δῶρα χαρίεντα.[§42] θεῖος, ὁ = τινὸς ὁ ἀδελφὸς τοῦ

Λουίσιον∗ τὼ χεῖρ’[§4] ἀνακροτεῖ ὑφ’

πατρὸς ἢ τῆς μητρός
δῶρον, τό = τὸ δοθὲν ἀντὶ μηδένος
ἡδονῆς. τὼ χεῖρε = αἱ δύο χεῖρες [§4]
ἀνακροτέω = βάλλω τὰς χεῖρας
ἡ δὲ γυνὴ οὐ φαίνεται. εἰς ἀλλήλας

μῶν[§16] ἐμὲ ζητεῖς; χρυσίον, τό = μέρος χρυσοῦ,

φίλτατος
δεῦρό[§17] νυν, ὦ χρυσίον.

59 ὁ παιδίων[§58] θόρυβος. θόρυβος, ὁ ↔ ἡσυχία, ἡ [§52]

λυπέω = δίδωμι πόνον

ταῦτ’ οὐκ ὀρθῶς ποιεῖς. τἀπί = τὰ ἐπί
θείνω, θενῶ, ἔθενον = ποιῶ ἵνα τι
ἀδικεῖς γέ με τοῦτο ποιῶν. βληθῇ ἐπί τινα

ἤν τι λυπῇς με, οὐ χαιρήσεις!

ἀλλ’ ἀπόδος αὐτό!
ἢ τἀπὶ τούτοις δρῶ.
τὴν γνάθον βούλει θένω; κλαίω / κλαω, γνάθος, ἡ
οὐ μὰ ∆ία[§7] σὺ καταπροίξει[§51] τοῦτο κλαιήσω / κλα-
ήσω, ἔκλαυσα,
λέγων! κλαυσοῦμαι,
κέκλαυμαι,
τί μέλλεις δρᾶν; κέκλαυσμαι
κλαύσει μακρά. διαρρήγνυμι, -ρήξω, -έρρηξα, -
έρρωγα, -ἐρράγην, -ραγήσομαι,
διαρραγείης! -έρρηγμαι, -ερρήχθην = ποιῶ ἵνα τι
μηκέτι ὅλον γένηται
οὑτοσί σοι κόνδυλος! κόνδυλος, ὁ = τὸ ἄνω χειρός [§4]

ἐς κόρακας![§28] παίω = θείνω

παῖε παῖε! οἰμώζω, οἰμώξομαι, ᾤμωξα, οἴμω-

γμαι, ᾠμώχθην = κλαίω / κλαω
οἰμώξει μακρά!
μὴ πρόσιτε![§16]
ἀλαλαί![§6] νῦν ἔχεται μέσος! σεύω = ἐλαύνω. σοῦσθε = ἀπέρχε-
σθε [§14]
οὐχὶ σοῦσθε;
οὐδὲν ἄν με φλαῦρον ἔτι ἐργάσαισθε. φλαῦρος, α, ον = φαῦλος [§2]

60 ἡ παιδεία.
τίς οὗτος ὁ ἔνδον[§55] θόρυβος;[§59]
 55

μὴ βοᾶτε! – μὴ βοᾶτε μηδαμῶς![§35] –

μὴ κεκράγατε!
οὐκ ἀκούσεσθε ἐτεόν;[§9] παιδεία, ἡ = τὸ τρέφειν και διδά-
σκειν τοὺς παῖδας
κατερῶ, κατερῶ! βοάω, βοήσομαι, ἐβόησα, ἔβωσα,
βέβωμαι, ἐβώσθην = λέγω φωνῇ
τί ἔστιν; μεγίστῃ
τί τὸ πρᾶγμα; κράζω, ἔκραγον, κέκραγα, κεκρα-
ξομαι = βοάω
τίς ὁ βοῶν με; κατερέω (μέλλων [§24]) = κατηγο-
ρήσω ← κατηγορέω
εἴπω; κατεῖπον (ἀόριστος [§24]) = κατη-
κάτειπέ μοι. γόρησα ← κατηγορέω
πληγή, ἡ · δίδωμι πληγάς = παίω
Κάρολος πληγὰς ἡμῖν ἐνέβαλλεν.[§4] [§59]

τί φῄς;
ἡ δ’ αἰτία τίς ἦν; τιή = τί

τιή; ὀξύθυμος, ον = ἔχων θύμον ὀξύν

ὡς ὀξύθυμος! πανταχοῦ = ἐν πάσιν τοῖς τόποις

οὗτος ὁ τρόπος πανταχοῦ!

οὐκ ἐγὼ τούτων αἴτιος.
νὴ ∆ία,[§7] κἀμὲ τοῦτ’ ἔδρασε ταὐτόν. ἀρνέομαι = οὐ φημί

ἀρνεῖ; γρύζω = ἀσαφῶς [§25] λαλῶ

μὴ γρύξῃς! ψεῦδος,εος, τό = τι μὴ ἀληθὲς ὄν

ὅπως ἐρεῖς μηδὲν ψεῦδος!

ἄξιος εἶ πληγὰς λαβεῖν. θέω = τρέχω

ἐπίσχες,[§16] οὗτος! ποῖ[§8] θεῖς;[§18]

μηδὲν ἀγανάκτει,[§22] ὦ πάτερ.
οἴμοι,[§22] διαρραγήσομαι.[§59]
56 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

τὰ πολιτικά.

πολιτικός, ή, όν = τῆς πόλεως ὤν

61 τὸ στασιάζειν. ἐπιδημέω (← ἐπί + δῆμος) = οἴ-

καδε [§17] ἔρχομαι
οὐκοῦν ← οὐκ + οὖν
δημηγορέω = λέγω πρὸ τοῦ δήμου

ὁ Εὐγενὴς ἐπιδεδήμηκεν; στασιάζω = ποιῶ μέρος πολιτικόν

τρίτην ἤδη ἡμέραν.

οὐκοῦν δημηγορήσει;
εὖ ἴσθ’ ὅτι εἰς ἑσπέραν.[§11]
περὶ τοῦ; περὶ ἁπάντων πραγμάτων.
ἄξω σε μετ’ ἐμαυτοῦ εἰς τὸν σύλλο-
γον.
καλῶς · ἀλλ’ οἶδα τὴν ὁδόν.
ἀλλ’ ὅπως παρέσει καὶ αὐτὸς καὶ ἄλ-
λους ἄξεις!
σύλλογος, ὁ = ὅτε οἱ ἄνθρωποι
ἐλθόντες λέγουσι περὶ πράγματός
τινος
καινοτομέω = βούλομαι τὸ νέον
συντηρητικός, ή, όν ← συντηρέω =
φυλάσσω

οἱ καινοτομοῦντες.
οἱ συντηρητικοί.∗ ἐπίτροπος, ον = ἐπιμελούμενος
οἱ δημοκρατικοί. πράγματός τινος
βουλευτής, οῦ, ὁ = ὁ ἐν τῇ βουλῇ
ἡ βουλή. ὑπόψηφος, ὁ · ὁ δῆμος αἱρεῖται
οἱ ἐπίτροποι. τοὺς ἄρχοντας ἐκ τῶν ὑποψήφων
πλείων, πλεῖον = πλέων, πλέον
ὁ βουλευτής. μείων ↔ πλέων
ὁ ὑπόψηφος. ἐπιστατέω = ὁ πρόεδρός εἰμι, ὁ
οἱ πλείονες. πρῶτος κάθημαι [§46]

οἱ μείονες. τοῦτ’ ἐστιν πλεῖσται (ἐλάχισται)

τίς ἐπιστατεῖ; ψῆφοι → ψῆφος, ἡ = μικρὸς λίθος
ᾧ δείγνυμι πότερόν τι ἀρέσκει
ὁ πρόεδρος. [§18] μοι ἢ οὔ

τίνι πλεῖσται (ἐλάχισται) γεγόνασιν; ἀποτυγχάνω ← ἀπό + τυγχάνω

βουλευτής ἐστιν, ᾧ ἂν πλεῖσται γέ-
νωνται.
πότερον Ἀ. ᾑρέθη; (ἢ ἀπέτυχεν;)
εἰ γὰρ ὤφελεν!
ὀφείλω, ὀφειλήσω, ὠφείλησα, ὤφε-
λον, ὠφείληκα = δεῖ με διδόναι ἢ
ποιεῖν τι
 57

62 ὁ τοῦ δήμου
σύλλογος.[§61]

ὦ ἄνδρες! (ὦνδρες!) δημότης, ου, ὁ = ἀνὴρ ἐκ τοῦ

δήμου
ὦνδρες δημόται! πρόθυμος, ον = ἐθέλων

ἀσπάζομαι,[§1] ὅτι προθύμως ἥκετε. ἀποδείκνυμι ← ἀπό + δείκνυμι

πάνυ ῥαδίως οἶμαι τήμερον[§2] ἀποδεί-

ξειν τοὺς ἄρχοντας ἅπαντα ἁμαρτά-
νοντας.
τί πλέον ἐστὶν ἔξω ἐποικεῖν;
νῦν
{ ἔργον εὐτελείας!
οὐ δεόμεθα καινῶν δασμῶν!
ἐποικέω = ἔρχομαι ἐς ἄλλην
χώραν ἵνα οἰκῶ
εὐτέλεια, ἡ = τὸ εὖ τελεῖν, τὸ
ὀλίγον τελεῖν [§37]
δασμός, ὁ = τέλος ὃ τελεῖται τοῖς
ἄρχουσιν

καινῶν δασμῶν οὐ δεόμεθα! ἐπιτρίβω = ἀπόλλυμι

τοῦθ’ ἡμᾶς ἐπιτρίψει!

ἅπαντα γὰρ γίγνεται τέλεσι δήμου. κέρδος, εος, τό = ἀγαθόν τι ὃ
κτώμεθα
τί κέρδος;
τί κερδανοῦμεν;[§37]
πῶς ξυνοίσει ταῦτα;
τοῦτό μ’ οὐκ ἀρέσκει![§18]
ἔστιν ἐνταῦθά τι κακόν!
οἶδα τὸν νοῦν!
ἀλλ’ εἶναί τις μοι δοκεῖ μέση τούτων
ὁδός. ἔρρω, ἐρρήσω, ἤρρησα, εἰσήρρηκα
= ἀπόλλυμαι
Βίσμαρκ ἐρρέτω!
εὖγε! εὖγε!
ὡς ἀγαθὸν τοιοῦτον ἔχειν
βουλευτήν![§61]
οὐδὲν λέγεις! χολή ἐστί μοι = ἀγανακτῶ [§22]
(χολή, ἡ)
πάνυ μοι ἤδη ταῦτ’ ἐστὶ χολή.
πολλὰ λέξας οὐδὲν ἂν πλέον λάβοι.
σίγα![§25] διαπράσσω ← διά + πράσσω

παραμενῶ,[§17] ἕως ἂν διαπραχθῇ. ἀγορεύω = λέγω

58 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

τίς ἀγορεύειν βούλεται;

ἐγώ.
ἔσθ’ ὅστις ἕτερος βούλεται λέγειν; χειροτονέω · ὥσπερ φέρω ψῆφον
[§61] ἀλλὰ χρώμενος τῇ χειρί [§4]
οὐδεὶς ἀντιχειροτονήσειεν ἄν. ἀντιχειροτονέω = χειροτονέω ὅτι
ἐγὼ τἀναντία ψηφίζομαι. οὐκ ἀρέσκει[§18] μοι
ψηφίζω = φέρω ψῆφον [§61]
καλῶς γε ποιῶν.
ποίει, ὅτι ἂν σοι δοκῇ.
τί βεβούλευται τήμερον;[§2]
τί δῆτ’[§5] ἔδοξεν;
οὐδέν πω · ἴσαι γὰρ ἐγένοντο.
τοιοῦτον σύλλογον[§61] οὔπω[§14] ὄπωπα
(οὕτως Ἀρ. Λυσ. 1225. ἄλλοτε ἑώρακα).
παιδιά, ᾶς, ἡ = τὸ παίζειν [§25]
φράσις, εως, ἡ ← φράζω
σκατιούμεθα = παίσομεν τὸ σκάτ,
ὅ ἐστιν παιδιὰ τῆς Γεργμανίας
[ὅρα τὸ σχῆμα 1]

ἐν τῇ παιδιᾷ. διαδίδωμι ← διά + δίδωμι

63 φράσεις διὰ τῆς παι-

διᾶς.
τὰ βαλάνια, τὰ φυλλεῖα
βούλεσθε παιδιὰν παίζωμεν;[§25]
οὐδὲν κωλύει.
παιδιὰν τίνα;
(σκατιούμεθα).
τίς ὁ διαδώσων;
ἐμὸν τὸ ἐρωτᾶν. τὰ ἐρυθρά, τὰ κρόταλα
τὰ βαλάνια, τὰ φυλλεῖα, τὰ ἐρυθρά,
τὰ κρόταλα.
κρατεῖ τὰ βαλάνια.
ἀπόδος φυλλεῖα!
ἐγώ;
σὺ μέντοι!
τί κερδανῶ;[§37]
 59

ὡς δυστυχής εἰμι! δυστυχής, ές = κακὴν τύχην ἔχων

μὴ δέδιθι! ἐκφεύγω ← ἐκ + φεύγω

εὐλαβοῦ,[§48] μὴ ἐκφύγῃ σε τῶν ἐρυ-

θρῶν ὁ κράτιστος![§7]
σὸν ἔργον φροντίζειν,[§21] ὅπως κρατή-
σομεν.
νῦν ὁ καιρός!
νῦν ἔχεται μέσος!
παῖε, παῖε[§59] τὸν πανοῦργον![§51]
οὔ τοι μὰ Δία[§7] χαιρήσεις, ὁτιὴ[§8]
τοῦτ’ ἔδρασας.
οἴμοι,[§22] διαρραγήσομαι![§59]
τοὺς τρόπους σου ἐπίσταμαι.[§7]
εὖ γε ξυνέβαλες![§27]
ἐθαύμασας;
ταύτῃ κράτιστός[§7] εἰμι.
ἀδικεῖς!
τὸ πραττόμενόν σε λέληθεν.
τί λέγεις;
σύγγνωθί[§5] μοι!
ἅπτε,[§56] παῖ, λύχνον![§56]
τί δὴ μαθὼν τοῦτο ποιεῖς;
ἡ ἀνάγκη με πιέζει.[§36]
οἴμοι,[§22] τί δράσω;
χρηστόν[§48] τι συμβούλευσον.[§48]
ἐθέλει οὗτος κρατῆσαι. ἕψω, ἑψήσομαι, ἥψησα, ἥψημαι,
ἡψήθην = ὀπτάω [§20]
λίθον ἕψεις! λίθον ἕψεις = ἄχρηστόν [§24] τι
Ἄπολλον ἀποτρόπαιε![§22] ποιεῖς
στενάζω = στένω [§3]
ἒ ἔ, παρὰ νῷν[§29] στενάζειν!
τοῦτ’ αὐτὸ γὰρ καὶ βούλομαι!
λόγισαι![§18] (π.χ. Ἀρ. Σφ. 656.)
ἀπολώλαμεν ἡμεῖς. ἀποτίνω, -τ(ε)ίσω, -έτ(ε)ισα, -

ἀπότισον δῆτα![§5] τέτ(ε)ικα, -τέτ(ε)ισμαι, -ετ(ε)ίσθην

= ἀποδίδωμι
φροῦδα[§17] τά χρήματα!
60 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

φαῦλόν[§2] ἐστι τὸ ἐμὸν πρᾶγμα. ἄθλιος, α, ον = νενικηκώς

ἀθλίως πεπράγαμεν.

64 τὸ παμμέγιστον.
παμμέγιστον, τό (← πᾶς, πᾶσα,
τὸ παμμέγιστον. πᾶν + μέγας, μεγάλη, μέγα) =
παιδιὰ [§62] τῆς Γεργμανίας [ὅρα
A. τίς ὁ διαδώσων;[§63] τὸ σχῆμα 1]

B. αὐτὸς σύ.
Γ. ὁ ἀεὶ ἐρωτῶν. πώποτε = ποτε

B. δός τι δῆτ’[§5] ἐμοί· οὐδὲν γὰρ

πώποτ’ ἔλαβον ἔγωγε τῇδε τῇ
ἑσπέρᾳ![§11]
Γ. ἐμὸν τὸ ἐρωτᾶν. τὰ φυλλεῖα[§63]
αὐτὰ καθ’ αὑτά!
B. ἔχω ἔγωγε!
Γ. τὸ μηδέν;
B. καὶ τοῦτό γε. παραχωρέω ← παρά + χωρέω [§15]

Γ. παραχωρῶ ἔγωγε.
A. κἀγώ.
B. τὸ παμμέγιστον. ἐξάρχω ← ἐκ + ἄρχω

B. ἐμὸν τὸ ἐξάρχειν. ἰδού. ἀπόδοτε δὴ

τοὺς κρατίστους![§7]
Γ. οὐ δυνατὸς ἐγὼ μὰ Δία[§7] ὑπὲρ τοῦ-
τον.
A. τί φῄς; ἀπόκειμαι ← ἀπό + κεῖμαι
παγκράτιστος, η, ον ← πᾶς, πᾶσα,
B. βαβαιάξ![§13] ἀπόκειται ὁ παγκράτι- πᾶν + κράτιστος, η, ον [§7]
στος! ἰδού!
Γ. ἐς κόρακας![§28]
A. Ἄπολλον ἀποτρόπαιε![§22]
Γ. οἴμοι κακοδαίμων![§22]
A. ὦ Ζεῦ βασιλεῦ! οὐκ ἄρ’ ἔχεις οὐ-
δέν; ἐπιδίδωμι (← ἐπί + δίδωμι) =
συμφέρον ἢ χρήσιμόν τι δίδωμι
Γ. ἀλλὰ τοῦτό γε γίγνεται ἡμῖν. νῦν
 61

δ’ ὁ καιρὸς ἐπιδοῦναι!
B. μὴ δῆτα[§5] – οὐ γὰρ ἔστι λαλεῖν τῷ
παίζοντι.[§25]
Γ. ἰδοὺ καὶ τοῦτο ἡμῖν!
τὸ μέσον καλῶς τετμήκαμεν!
A. ἕξομεν ἔτι πολλῷ πλέον, ὦ τᾶν.[§25]
B. οὐκ ἄλλ’ οὐδὲ ἕν. ἐμὰ γὰρ τὰ
λοιπά!
A. καὶ Γ. οὐδὲν λέγεις! – μὰ τὸν Δί’[§7]
οὐ τοίνυν! ὑπερέχω = νικάω, ἀλλὰ ὅρα καὶ
[§13]
A. πῶς ἄρ’ οὖν ἐπὶ ταῦτα ἦλθες; ἐμέλ-
λομεν γάρ τοι σφοδρῶς[§41] ὑπερέ-
χειν!
ἐγὼ δὲ κάθημαι[§46] οὕτω πάντα τὰ
φυλλεῖα[§63] ἔχων. ὑπερβάλλω (← ὑπέρ + βάλλω) =
βάλλω τι ὑπὲρ ἄλλο τι ἵνα νικῶ
Γ. ἄληθες; τί δὴ παθὼν οὐχ ὑπερέβα-
λες σύ; εὖ γὰρ ἐποίησα ἔγωγε. – σὺ
δὲ τούτου αἴτιος! ἑξήκοντα = 60

B. παμμέγιστον τοῦτ’ ἦν μετὰ τεττά-

ρων! ἑξήκοντα. τίς ὁ διαδώσων;[§63]

ἄλλα. παροιμία, ἡ = λεγόμενόν τι

ἄμφω, τώ = οἱ δύο
δικάζω (← δίκη, ἡ) = κρίνω

65 παροιμίαι.
μὴ σεαυτὸν ἔσθιε,[§19] ὦ ’γαθέ! μὴ ἀγανά-

κτει [§22]
γλαῦξ, χελιδών, όνος, ἡ
πρὶν ἂν ἀμφοῖν μῦθον[§42] ἀκούσῃς, γλαυκός, ἡ

οὐκ ἂν δικάσαις. Ἀθήναζε = πρὸς τὰς Ἀθήνας. ὅρα

τὸ σχῆμα 1 ἢ τὸ 3
τίς γλαῦκ’ Ἀθήναζε ἤγαγεν; πολλαὶ γὰρ γλαῦ-
κες ἐκεῖ ἦσαν
62 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

σχῆμα 3: ἡ ἀρχαία Ἕλλας

 63

ἡ (γὰρ) εὐλάβεια πάντα σῴζει. εὐλάβεια, ἡ = τὸ εὖ λαμβάνειν

καθαρός, ά, όν ↔ ῥυπαρός, ά, όν
μία χελιδὼν ἔαρ[§12] οὐ ποιεῖ. [§56]

μὴ τὸν ἐμὸν οἴκει οἶκον! μὴ μέλει [§6] σοι τὸ ἐμὸν

πρᾶγμα

Τίμων καθαρός! οὗτός ἐστιν ὡς ὁ Τίμων, ὁ οὐ φιλῶν τοὺς

ἀνθρώπους

ὁ Διὸς Κόρινθος! ὅταν τι ἀεὶ λέγηται πήδημα,

ἰδοὺ ἡ Ῥόδος, ἰδοὺ καὶ τὸ πήδημα! δεῖξον ατος, τό,
Ῥόδος, ἡ = νῆσος τῆς Ἑλλάδος.
ἐνταῦθα τὴν ἀρετήν σου ὅρα τὸ σχῆμα 1
Μυσῶν ἔσχατος! ἀνὴρ αἰσχρός ἔσχατος, η, ον ↔ πρῶτος, η, ον
Μυσός, ὁ = ἄνθρωπος ἐκ κακοῦ
ὀλίγον τὸ χρηστόν[§48] ἐστιν. δήμου
ἧλιξ, ικος, ὁ, ἡ = γεγονὼς ἐν τῷ
ἧλιξ ἥλικα τέρπει. ὁ ὅμοιος φιλεῖ τὸν ὅμοιον αὐτῷ ἔτει, φίλος

οὔτε θέομεν οὔτ’ ἐλαύνομεν. τὸ πρᾶγμα οὐ τέρπω = δίδωμι ἡδονήν

θέω, θεύσομαι = τρέχω [§18]
προσέρχεται [§16] ὑπήκοος, ον (←ὑπό + ἀκούω) =

ἅπαντα (γὰρ) τῷ πλουτεῖν[§44] ὑπήκοα. δοῦλος

ζεῖ χύτρα, ζῇ φιλία. ὁ πλούσιος [§45] ἔχει πολλοὺς

φίλους

μή ἐπιχειρήσῃς λέοντα ξυρεῖν. μὴ πειράσῃ

ἡ χύτρα ζεῖ
(χύτρα, ἡ. ζέω).
λέων, ντος, ὁ

δεινότατόν τι φιλία, ἡ = τὸ φίλον εἶναι

ἐπιχειρέω = πειράομαι
“παθὼν δέ τε νήπιος ἔγνω,” / παθή- ξυρέω = τέμνω ὡσπερ ὁ κουρεύς, ὁ
ματα μαθήματα. τὸ κουρεῖον [§17] ἔχων (κουρεύς,
έως, ὁ)
πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι. τὰ νήπιος, α, ον = παιδίον [§58]
πάθημα, ατος, τό = πάθος, πάθους,
νῦν οὐκ ἔστιν ὅμοια τοῖς πάλαι τό
μάθημα, ατος, τό ← μανθάνω
πατρὶς γάρ ἐστι πᾶσ’, ἵν’ ἂν πράττῃ ἄλκιμος, ον = ἀγαθός
τις εὖ. Μιλήσιος, α, ον = ὢν ἐκ Μιλήτου,
τῆς πόλεως τῆς Ἑλλάδος
ἐστὶ τοῦ πονηροῦ κόμματος.[§30] κακὸς πατρίς, ίδος, ἡ = ἡ γῆ τῶν πατέ-
ρων
ἄνθρωπός ἐστιν ὠδίνω = πάσχω πρὸ τοῦ τίκτειν
ὤδινεν ὄρος, εἶτα μῦν ἀπέτεκεν. ἡ μὲν

ἀρχὴ ἐδόκει μεγάλη, τὸ δὲ τέλος ἐστὶ μικρόν

λίθον ἕψεις.[§63] μῦς, ὁ

πλέον θάτερον ποιεῖν. ποιεῖν τὸ κακὸν καὶ χεῖρον ἀποτίκτω ← ἀπό + τίκτω
θάτερον = τὸ ἕτερον
σπεῦδε[§15] βραδέως![§30] μὴ τάχιον ποίει
πλέον ἥμισυ[§10] παντός! τὸ ἥμισυ ἔστω σοι ἱκανόν
64 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

66 ὀνόματα περὶ τοῦ νῦν

ἀπὸ τῆς νέας Ἑλληνικῆς.
ἡ βουλή.
ὁ βουλευτής.[§61]
ὁ στρατός. δήμαρχος, ὁ = ὁ ἄρχων τοῦ δήμου
γραφεῖον, τό (β’) = ὅπου τις γρά-
ὁ δήμαρχος. φει
τὸ γραφεῖον. δικαστήριον, τό = ὅπου δίκαι
λέγονται
τὸ δικαστήριον. κόμμα, ατος, τό (β’) = μέρος πολι-
τικόν [§60]
τὸ κόμμα. φιλελεύθερος, ον = φιλῶν τὸ
συντηρητικός.[§61] ἐλεύθερος εἶναι
ὑπουργός, όν (→ ὑπουργεῖον, τό) =
φιλελεύθερος. βοηθῶν τῷ βασιλεῖ ἢ τῷ ἄρχοντι
ἔξω [§14] → ἐξωτερικός, ή, όν ↔
ὁ ὑπόψηφος.[§61] ἐσωτερικός, ή, όν
ὁ ὑπουργός. οἰκονομικός, ή, όν ← οἶκος +
νόμος
τὸ ὑπουργεῖον∗ τῶν ἐξωτερικῶν. δικαιοσύνη, ἡ = τὸ δίκαιον

τῶν ἐσωτερικῶν.
τῶν οἰκονομικῶν.
τῆς δικαιοσύνης.
τῶν στρατιωτικῶν. στρατιωτικός, ή, όν = ὢν τῶν
στρατιωτῶν
τῶν ἐκκλησιαστικῶν. ἐκκλησιαστικός, ή, όν ← ἐκκλη-
τῆς δημοσίας ἐκπαιδεύσεως. σία, ἡ = ὁ λαὸς τοῦ Χριστοῦ
δημόσιος, α, ον = ὢν τοῦ δήμου
ὁ ἔπαρχος. ἐκπαίδευσις, εως, ἡ = παιδεία
[§60]
ὁ πρόεδρος.[§61] ἔπαρχος, ὁ = ὁ ἄρχων πρὸ τοῦ
ἡ κυβέρνησις. βασιλέως
κυβέρνησις, εως ἡ = ἀρχή
τὸ κυβερνητικὸν κόμμα. κυβερνητικός, ή, όν ← κυβέρνησις,
εως ἡ
ἡ ἐφημερίς. ἐφημερίς, ίδος, ἡ = βιβλίον ἐφ’
οἱ Καιροί. ἑκάστης ἡμέρας γεγραμμένον
ζήτημα, ατος, τό = τὸ ζητούμενον,
τὸ ζήτημα τὸ ἀνατολικόν.[§13] τὸ λυτέον

τὸ ἀτμόπλοιον.∗
τὸ ἱστιοφόρον. ἀτμόπλοιον, τό ἱστιοφόρον, τό
 65

ὁ σταθμός.[§14] σιδηρόδρομος, ὁ → σιδηροδρομι-

ἡ ἁμαξοστοιχία.∗ [§14] κός, ή, όν [14]

ξενοδοχεῑον, τό = οἶκος ὑπὲρ τῶν
ὁ σιδηρόδρομος.∗ ξένων
δρομολόγιον, τό = τὸ ἔχον τοὺς
τὸ ξενοδοχεῑον. καίρους τῶν ἁμαξοστοιχιῶν ἢ τῶν

τὸ λεωφορεῖον.∗ [§15]
λεωφορείων κ.τ.λ.
ἀπεργία, ἡ = τὸ μὴ ἐργάζεσθαι τοῦ
τὸ δρομολόγιον.∗ πλέον κερδαίνειν [§37]
ἀρχιτέκτων, ονος, ὁ = ὁ ἄρχων
τῶν τὰς οἰκίας καὶ ἄλλα πολλὰ
ποιούντων
ὁ φαρμακοπώλης.[§45] γραμματοφόρος, ὁ = ὁ φέρων τὰ
γράμματα καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς
ὁ ἐργάτης.[§45] ἕκαστον οἶκον

ἡ ἀπεργία.∗ βιβλιοδέτης, ου, ὁ = ὁ δέων βιβλία

[§21] (δέω ↔ λύω)
ὁ κουρεύς.[§65] τύπος, ὁ = κόμμα [§30]
τυπογράφος, ὁ = ὁ ταξάμενος τοὺς
ὁ ἀρχιτέκτων. τῶν γραμμάτων τύπους [§30] ἵνα
γράφῃ βιβλία κ.τ.λ.
ὁ γραμματοφόρος. βιβλιοπώλης, ου, ὁ = ὁ πωλῶν
ὁ βιβλιοδέτης.∗ βιβλία [§21]

τυπογράφος.∗
ἁμαξηλάτης, ου, ὁ = ὁ τὴν ἅμαξαν
ὁ [§15] ἐλαύνων
τεχνίτης, ου, ὁ = ὁ χρώμενος
ὁ βιβλιοπώλης. τέχνῃ τινί
ὁ ἁμαξηλάτης.∗
ὁ τεχνίτης.
ὁ ἐφημεριδογράφος.∗
ὁ παντοπώλης. μηχανικός, ὁ ἀξιωματικός, ὁ
ἐφημεριδογράφος, ὁ = ὁ γράφων
ὁ διδάσκαλος.[§41] τὰ ἐφ᾽ ἡμέρᾳ γιγνόμενα

ὁ ἀξιωματικός. παντοπώλης, ου, ὁ = ὁ πάντα

πωλῶν
ὁ φωτογράφος.∗ φωτογράφος, ὁ = ὁ εἰκόνας [§26]
τῷ φωτὶ γράφων
ὁ καθηγητής.[§45] συντάκτης, ὁ = ὁ τάσσων τὰ ἔργα

ὁ συντάκτης.∗ τῶν ἐφημεριδογράφων

δικαστής, οὖ, ὁ = ὁ κρίνων
ὁ δικαστής. στοιχειοθέτης, ου, ὁ = τιθεὶς τοὺς

ὁ στοιχειοθέτης.∗ τῶν γραμμάτων τύπους ὑπὲρ τοῦ

τυπογράφου
ὁ καθαριστής.
ὁ φοιτητής.
ὁ καπνοπώλης.∗
ὁ ὡρολογοποιός.∗ καπνοπώλης, καφενεῖον, τό
καθαριστής, οῦ, ὁ = ὁ καθαίρων [§56] ου, ὁ
φοιτητής, οὖ, ὁ = μαθητής [§30]
ὡρολογοποιός, ὁ = ὁ ποιῶν τὰ ὡρολογόγια [§10]
φαρμακοπωλεῖον, τό = ὅπου τὰ
φάρμακα [§45] πωλεῖται
τὸ φαρμακοπωλεῖον.
66 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

τὸ καφενεῖον.∗ κοιμητήριον, τό = ὅποι οἱ νεκροὶ,

οἱ μὴ ζῶντες, κεῖνται (νεκρός, ὁ)
ἡ ἅμαξα.[§15] λέσχη, ἡ = οἶκος κοινὸς ὅπου
τὸ κοιμητήριον. μόνοι φίλοι τινὲς συνάγονται
[§13]
ἡ λέσχη. ἀναγνωστήριον, τό = ὅπου οἱ
ἄνθρωποι ἀναγιγνώσκουσιν [§21]
τὸ ἀναγνωστήριον. συμφωνία, ἡ ← σύν + φωνή, ἡ

ἡ συμφωνία. ἀνάκτορα, τά = μεγίστη οἰκία

ἔπαυλις, εως, ἡ = οἰκία ἐν τοῖς
τὰ ἀνάκτορα. ἀγροῖς [§14]
πεζοδρόμιον, τό = τὸ ἐφ ᾧ οἱ
ἡ ἔπαυλις. ἄνθρωποι βαίνουσι κατὰ τὴν ὁδόν
τὸ πεζοδρόμιον.∗ γραμματόσημον, τό = μικρὸς
χάρτης [§28] ὃν ὠνούμεθα [§37]
τὸ ταχυδρομεῖον.∗ ἵνα πέμπωμεν τὰ γράμματα κ.τ.λ.

τὸ γραμματόσημον.∗ ταχυδρομεῖον, τό = πάντες οἱ διὰ

ὧν πέμπομεν τὰ γράμματα κ.τ.λ.
τὸ ἐπιστολικὸν δελτάριον. ἐπιστολικὸν δελτάριον, τό = εἰκὼν
[§26] ἐκ χάρτου [§28] ἣν πέμπομεν
ὁ περίπατος. διὰ τοῦ ταχυδρομείου

τὸ δημαρχεῖον.∗
περίπατος, ὁ = τὸ βαίνειν περὶ
τόπον τινά

ἡ ὁδός. δημαρχεῖον, τό = ὅπου ὁ δήμαρχος

[§66] καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἐργάζονται
τὸ προάστειον. προάστειον, τό = ὁ πρὸ τῆς πό-

τὸ πανεπιστήμιον.∗
λεως τόπος
πανεπιστήμιον, τό = ὅπου οἱ ἄρι-

τὸ γραμματοκιβώτιον.∗ στοι διδάσκαλοι [§41] διδάσκουσι

πάσας τὰς ἐπιστήμας
τὸ στυπόχαρτον.∗ α’ · στυπόχαρτον, τό γραμματοκιβώτιον, τό = τὸ παρὰ
τὴν ὁδὸν δεχόμενον τὰ ἡμετέρα
∗
τὸ τηλεγράφημα. β’ · τηλεγράφημα, ατος, τό γράμματα καὶ ἐπιστολικὰ δελτά-
∗ ρια κ.τ.λ.
τηλεγραφικῶς.
τὸ μέλαν. γ’ · μέλαν, τό

τὸ μελανοδοχεῖον. δ’ · μελανοδοχεῖον, τό

τὸ περικάλυμμα. ε’ · περικάλυμμα, ατος, τό

τηλεγραφικῶς · δὶα τηλεγράφημα

ἡ ψήκτρα. ϛ’ · ψήκτρα, ἡ

ὁ κάδος. ζ’ · κάδος, ὁ

τὸ παραθύριον.
τὸ κωδώνιον. η’ · κωδώνιον, τό

κωδωνίζειν.
ξύλα, ἄνθρακες. θ’ · ξύλον, τό. ι’ · ἄνθραξ, ακος, ὁ

τὰ ἔπιπλα.
ἡ ἑστία. ια’ · ἑστία, ἡ παραθύριον, τό = θυρίς [§55]
κωδωνίζω ← κωδώνιον
τὸ κλειδοκύμβαλον.∗ ιβ’ · κλειδοκύμβαλον, τό ἔπιπλα, τά = τὰ ἐν τῇ οἰκίᾳ ὡς ἡ
τραπέζα [§56] κ.τ.λ.
 67

ἡ αἴθουσα. ιγ’ · αἴθουσα, ἡ κοιτών, ῶνος, ὁ = δωμάτιον [§56]

σκευοθήκη, ἡ = ὅπου τιθέμεν τὰ
ὁ κοιτών. σκεύη (σκεῦος, εος, τό · ὥσπερ ἡ
ἡ σκευοθήκη. χύτρα [§65], τὸ ποτήριον [§18], τὸ
τρυβλίον [§19] κ.τ.λ.)
ἡ ἱματιοθήκη. ἱματιοθήκη, ἡ = ὅπου τιθέμεν τὰ
ἱμάτια [§38]
τὸ γραφεῖον.[§66]
τὰ θειαφοκέρια.∗ ιδ’ · θειαφοκέριον, τό
[§56]
ὁ σήπων (σάπων). ιε’ · ἀνάκλιντρον, τό

τὸ ἀνάκλιντρον. ιϛ’ · κλῖμαξ, ακος, ἡ

ἡ κλῖμαξ, τὸ ἀνάβαθρον. ιϛ’ · ἀνάβαθρον, τό

τὸ παραπέτασμα. ιζ’ · παραπέτασμα, ατος, τό

[§56]
ἡ λεκάνη. ἡ κόγχη.
ὁ νιπτήρ. ιη’ · νιπτήρ, ῆρος, ὁ
[§56]
τὸ δωμάτιον.
τὸ κλειδίον. ιθ’ · κλειδίον, τό
∗
ἡ ὀδοντογλυφίς. . κ’ · ὀδοντογλυφίς, ίδος, ἡ

αἱ ἡμέραι τῆς ἑβδομάδος ἐν τῇ νέᾳ Ἑλληνικῇ ἑβδομάς, άδος, ἡ ← ἑπτά

κυριακός, ή, όν = τοῦ κυρίου ὤν.
(ἡ) κυριακή. κυριακή = ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου

ἡ δευτέρα.
ἡ τρίτη.
ἡ τετάρτη.
ἡ πέμπτη. παρασκευή, ἡ (← παρασκευάζω) =
ἡ ἕκτη ἡμέρα
(ἡ) παρασκευή.
(τὸ) σάββατον.
αὐτοκράτωρ, ορος, ὁ = βασιλεύς

ὁ αὐτοκράτωρ. Γερμανία κ.τ.λ. · ὅρα τὸ σχῆμα 1

συνέδριον, τό = βουλή
Γερμανία.
οἱ Γερμανοί.
Αὐστρία.∗
Οὐγγαρία.∗ ὁ πρίγκιψ
Ἀγγλία.∗ Βίσμαρκ

οἱ Ἄγγλοι.∗
(πρίγκιψ,
ιπος, ὁ =

Ῥωσία.∗
ἄρχων)

οἱ Ῥῶσοι.∗
68 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

Γαλλία.
οἱ Γάλλοι.
Δανία.∗
Ἰταλία.
Ἱσπανία.
Τουρκία.∗
Βερόλινον.∗
Βιέννη.∗
Πετρούπολις.∗
Παρίσιοι.∗
Λόνδινον.
τὸ συνέδριον.
ὁ πρίγκιψ Βίσμαρκ.
οἱ νέοι τῆς Γερμανίας ζήτωσαν καὶ
χαιρέτωσαν καὶ ἐρρώσθωσαν![§36]
παραβολή, ἡ ← παρά + βάλλω

67 παραβολαὶ κ.τ.λ.
αἱ ἐννέα Μοῦσαι Μοῦσα, ης, ἡ
προφερής, ές = προφερόμενος ←
Κλειώ τ’ Εὐτέρπη τε θάλειά τε’ Μελ- πρό + φέρω

πομένη τε
Τερψιχόρη τ’ Ἐρατώ τε Πολύμνιά τ’
Οὐρανίη τε,
Καλλιόπη θ’· ἡ δὲ προφερεστάτη
ἐστὶν ἁπασέων.
ῥωμαϊστὶ [§7] μιμνήσκεται ὧδε · TUM PECCET (Ἡσίοδ., Θ. 77.)

αἱ τρεῖς Χάριτες α’ · Χάρις, Χάριτος, ἡ

Ἀγλαΐη τε καὶ Εὐφροσύνη Θαλίη τ’ ἐρατεινός, ή, όν ← ἔρως [§44]

ἐρατεινή.
(Ἡσίοδ., Θ. 909)
 69

αἱ τρεῖς Μοῖραι β’ · Μοῖρα, ας, ἡ θνητός, ή, όν = θανούμενος

λυγρός, ά, όν = εἰς θάνατον ἄγων
Κλωθώ τε Λάχεσίς τε καὶ Ἄτροπος, αἵ
τε διδοῦσι
θνητοῖς ἀνθρώποισιν ἔχειν ἀγαθόν τε
κακόν τε.
(Ἡσίοδ., Θ. 905)

αἱ τρεῖς Γοργόνες γ’ · Γοργώ, Γοργοῦς, ἡ

Σθεινώ τ’ Εὐρυάλη τε Μέδουσά τε λυ-

γρὰ παθοῦσα.
(Ἡσίοδ., Θ. 276)

Σκηπίων ἐν Νομαντίᾳ περὶ Γράγ-

ῥέζω = πράσσω
χου δ’ · Σκηπίων, ωνος, ὁ. ε’ · Γράγχος, ὁ δ’ · Σκηπίων ἐπὶ τοῖς ἐρειπίοις
ὡς ἀπόλοιτο καὶ ἄλλος, ὅτις τοιαῦτά Καρχηδόνος τῆς πόλεως
ἐρείπιον, τό
γε ῥέζοι.
(Ὅμ., Ὀδ. α’, 47)

γνώμη Κικέρονος ϛ’ · Κικέρων, ονος, ὁ

αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμε-
ναι ἄλλων.
(Ὅμ., Ἰλ. ϛ’, 208)
αἰέν = ἀεί. ἀριστεύω = ἀριστός
γνώμη Νέστορος ζ’ · Νέστωρ, ορος, ὁ εἶμι. ὑπείροχος = ὑπέροχος ←
ὑπέρ + ἔχω. ἔμμεναι = εἶναι
εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ οἰωνός, ὁ = τὸ πρὶν γνωσθέν.
ἀμύνω = φυλάσσω. πάτρα, ἡ =
πάτρης. πατρίς
(Ὅμ., Ἰλ. ιβ’, 243) κρατερός, ά, όν = ἰσχυρός. αἰχμη-
τής, οῦ, ὁ = μαχόμενος
η’ · Ἀλέξανδρος, ὁ
γνώμη Ἀλεξάνδρου τοῦ Μεγάλου
ἀμφότερον, βασιλεὺς τ’ ἀγαθὸς κρα-
τερός τ’ αἰχμητής.
(Ὅμ., Ἰλ. γ’, 179)

Σκηπίων ἐπὶ τοῖς ἐρειπίοις Καρ-

χηδόνος[§67]
Ἴλιος ἡ πόλις καὶ Πρίαμος ὁ βασι-
ἔσσεται ἦμαρ, ὅτ’ ἄν ποτ’ ὀλώλῃ λεὺς καὶ ὁ λάος ἀπόλλυνται
Ἴλιος ἱρή, ἔσσεται = ἔσται. ἦμαρ, ατος, τό =
ἡμέρα. ἱρή = ἱερά.
70 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;

καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριά-

μοιο.
(Ὅμ., Ἰλ. ϛ’, 448)
ἐϋμμελίης, ὁ = ἔχων εὖ πεποιη-
μένον μακρὸν ὅπλον ἐκ δένδρου
μελίας
τὸ μέλλον Ναπολέοντος
τὸ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ηὑρημένον, εἰς λέξεις [§24] τοῦ Ὁμήρου μεμερισμέ-

νον [§67]

ΝΑΠΟΛΕΩΝ
Ναπολέων ἀπολέων πόλεων ὁλέων
λέων ἑῶν ὤν
τὸ δένδρον τῆς Ναπολέων,
οἱ ἑπτὰ σοφοί μελίας (μελία, ντος, ὁ
Ἑπτὰ σοφῶν, Κλεόβουλε, σὲ μὲν τε- ἡ)
μερίζω ← μέρος
κνώσατο Λίνδος · ἑός, ἑή, ἑόν = ἑαυτοῦ
τεκνόω = τέκνον ποιῶ
φατὶ δὲ Σισυφία χθὼν Περίανδρον φατί = φησί
ἔχειν · Σισύφια χθών, ἡ = ἡ γῆ Κορίνθου
(← Σίσυφος, ὁ) ὅρα τὸ σχῆμα 3
Πιττακὸν ἁ Μυτιλάνα· Βίαντα δὲ δῖα ἁ=ἡ

Πριήνη·
Μίλητος δὲ Θαλῆν, ἄκρον ἔρεισμα Δί-
κας ·
ἁ Σπάρτα Χίλωνα· Σόλωνα δὲ Κεκρο-
πὶς αἶα.
πάντας ἀριζάλου σωφροσύνας φύλα-
κας.
οἱ ἑπτὰ σοφοὶ ἀμφὶ Καλλιόπην
ἄκρος, α, ον = ὑπὸ πάντων ὤν

παραβολαὶ[§67] τῶν ἑπτὰ σοφῶν δῖος, δῖα, δῖον = τοῦ οὐρανοῦ ἢ

τοῦ θεοῦ ὤν
κατὰ Διογένην Λαέρτιον ἔρεισμα, ατος, τό = τὸ ἠρμένον
Κεκροπὶς αἶα, ἡ = Ἀθῆναι
Θαλῆς · γνῶθι σαυτόν! ἀρίζηλος, ον = δηλούμενος
Σόλων · μηδὲν ἄγαν! σωφροσύνη, ἡ ← σωφρονέω [§35]
ἄγαν = μάλα
Χίλων · ἐγγύα, πάρα δ’ ἄτα! ἐγγύη, ἡ = πίστις
Πιττακός · καιρὸν γνῶθι! ἄτη, ἡ = κακόν τι
ἐγγύα κ.τ.λ. = ὅταν πίστιν δῷς,
Βίας · οἱ πλεῖστοι κακοί. κακόν τι ἐγγύς [§9] ἐστιν

Κλεόβουλος · μέτρον[§27] ἄριστον.

Περίανδρος · μελέτη[§21] τὸ πᾶν.
 71

ἐπὶ παλαιοῖς νιπτῆρσιν[§66] ἱε-

ροῦ ὕδατος Γαλλία κ.τ.λ. · ὅρα τὸ σχῆμα 1

ἐν τῇ Γαλλίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀγγλίᾳ καὶ ἴσως ἐν τῇ Γερμανίᾳ ἐστὶν ὅδε ὁ ἀνα-

γραμματισμός ·

ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ
νίψον[§56] ἀνόμημα, μὴ μόναν ὄψιν.[§56]
οὗτος ὁ ἀναγραμματισμὸς γέγονεν ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει, ὅπου γεγραμ-

μένος ἐστι ἐπὶ μεγάλῳ νιπτῆρι [§66] ἐν τῷ προθύρῳ τῆς Ἁγίας Σοφίας
ἀναγραμματισμός, ὁ
(ὅρα Zeitschrift für christicle Arch. und Kunst I 35. 232). ἀνόμημα, ατος, τό = τὸ παρὰ τόν
νόμον
ἡ κατάρα τοῦ ἀργυρίου πρόθυρον, τό = δωμάτιον [§56]
πρὸ τῶν θυρῶν [§41]
οὐδὲν γὰρ ἀνθρώποισιν οἷον ἄργυρος κατάρα, ἡ = λόγος καλῶν κακὸν
ἐπί τινα
κακὸν νόμισμ’ ἔβλαστε. τοῦτο καὶ πό- ἄργυρος, ὁ → ἀργύριον
νόμισμα, ατος, τό = τὸ κατὰ νόμον
λεις βλαστάνω, ἔβλαστον, βεβλάστηκα
πορθεῖ, τόδ’ ἄνδρας ἐξανίστησιν δό- = φύω
πορθέω = ἀπόλλυμι
μων· ἐξανίστημι ← ἐκ, ἐξ + ἀνά +
ἵστημι
τόδ’ ἐκδιδάσκει καὶ παραλλάσσει δόμος, ὁ = οἰκία
φρένας ἐκδιδάσκω ← ἐκ, ἐξ + διδάσκω
παραλλάσσω = μεταβάλλω [§28]
χρηστὰς[§48] πρὸς αἰσχρὰ πράγμαθ’ φρήν, φρενός, ἡ = νοῦς, καρδία
ἵστασθαι βροτῶν. [§50]
βροτός, ὁ = ἄνθρωπος
πανουργίας δ’ ἔδειξεν ἀνθρώποις πανουργία, ἡ ← πανοῦργος, ον
[§51]
ἔχειν δυσσέβεια, ἡ = τὸ τοὺς θεοὺς μὴ
καὶ παντὸς ἔργου δυσσέβειαν εἰδέναι. τιμᾶν
Δελφικός ,ή, όν ← Δελφοί, οἱ. ὅρα
(Σοφ. Ἀντ. 295-301) τὸ σχῆμα 3
χρησμός, ὁ = παρὰ θεοῦ λόγος

ὁ λέγομενός γε Δελφικὸς χρη-

σμὸς περὶ Σωκράτους
Σοφὸς Σοφοκλῆς, σοφώτερος δ’ Εὐρι-
πίδης, Σοφοκλῆς καὶ Εὐριπίδης καὶ Σω-
Ἀνδρῶν δὲ πάντων Σωκράτης σοφώ- κράτης

τατος.
(Σχόλ. Ἀρ. Νεφ. 144.)

λόγοι Ἀρχιμήδους
Εὕρηκα! Ἀρχιμήδης λέγει Καῖσαρ
Εὕρηκα Σεβαστός
72 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;
δός μοι ποῦ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω!
(ὡς πλείστως προσφέρεται. [§28])
noli istud disturbare!
Καῖσαρ Σεβαστὸς κατακείμενος
ὡς ἐπὶ τὸν θάνατον
– – εἰ δὲ πᾶν ἔχει καλῶς, τῷ παιγνίῳ
Δότε κρότον καὶ πάντες ὑμεῖς μετὰ
χαρᾶς προπέμψατε!
Λάκαινα μήτηρ τῷ τέκνῳ
Τέκνον, ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς
μὴ φροντίζει![§21]
τὸ σήμερον μέλει[§6] μοι,
τὸ δ’ αὔριον[§2] τίς οἶδεν;
ἡ ἡμέρα κατὰ τοὺς Ἕλληνας
μεμερισμένη[§67] ἤτοι ἓξ μὲν
ὧραι[§10] τοῖς πράγμασι τέσσαρες
δὲ ταῖς ἡδοναῖς.
ἓξ ὧραι μόχθοις ἱκανώταται · αἱ δὲ
μετ’ αὐτὰς
γράμμασι δεικνύμεναι ζῆθι λέγουσι
βροτοῖς.[§67]
α’. β’. γ’. δ’. ε’. ϛ’.
ζ’. η’. θ’. ι’.
ἀνίστημι ← ἀνά + ἵστημι
τὰν γᾶν κινάσω = τὴν γῆν κινήσω
μὴ ἀναστήσῃς τοῦτο! κατακεῖμαι ← κατά + κεῖμαι
παίγνιον, τό (← παίζω [§25]) =
κωμῳδία [§27]
κρότος, ὁ = ψόφος [§26] χερσὶ
ποιούμενος
προπέμπω ← πρό + πέμπω
χαρά, ἡ ← χαίρω
Λάκαινα, ἡ = γυνὴ ἀπὸ τῆς Σπάρ-
της. ὅρα τὸ σχῆμα 3
ἤ φέρων τὴν
(Συητών. Ὀκταβ. 99.) ἀσπίδα ἢ
φερούμε-
νος ἐπὶ τῆς
ἀσπίδος.
ἀσπίς, ίδος,
ἡ
(Πλούτ. Λακαινῶν ἀποφθέγματα.) ἀπόφθεγμα, ατος, τό = λόγος
(Ἀνακρ.)
ἤτοι = ἤ
μόχθος, ὁ = πόνος
ζῆθι = προστακτικὴ [§24] τοῦ ζάω
ἕξ ὧραι τοῖς πόνοις πολλαί εἰσιν,
αἱ λοιπαὶ ὧραι ταῖς γράμμασι
φαίνονται λέγουσαι ὅτι χρῆ τοὺς
ἀνθρώπους ζῆν
(παλαιὰ παροιμία [§65])
περιεχόμενα

εἰσαγωγή 3

λόγοι 4

εὑρετήριον 74 περιέχω ← περί + ἔχω

εὑρητήριον, τό ← εὑρίσκω
εὑρετήριον
Ἀθήναζε . . . . . . . . . 61
Ἀρχιμήδης, ους, ὁ
71
Βίας, αντος, ὁ . . 70
Γοργώ, Γοργοῦς, ἡ
69
Γράγχος, ὁ . . . . . . 69
Δελφικός ,ή, όν.71
Δελφοί, οἱ. . . . . . .71
Εὐριπίδης, ου, ὁ71
Ζεῦ σῶσον! . . . . . . 6
Θαλῆς, Θάλεω, ὁ
70
Ἴλιος, ου, ἡ . . . . . 69
Ἴων, ωνος, ὁ . . . 28
Ἰωνικός, ή, όν . . 28
Καῖσαρ Σεβαστός,
αρος, ὁ. . . . . .71
Καληδονικόν, τό
39
Κεκροπὶς αἶα, ἡ 70
Κικέρων, ονος, ὁ
69
Κλεόβουλος, ὁ . . 70
Λάκαινα, ἡ. . . . . .72
Λειψαηός, ή, όν 50
Λειψία, ἡ 5, 36, 50
Λίνδος, ἡ. . . . . . . .70
Μιλήσιος, α, ον 63
Μίλητος, ἡ. . . . . .70
Μοῖρα, ας, ἡ . . . . 69
Μοῦσα, ης, ἡ . . . 68
Μυσός, ὁ . . . . . . . .63
Μυτιλήνη, ἡ . . . . 70
Ναπολέων, οντος,
ὁ . . . . . . . . . . . . 70
Νέστωρ, ορος, ὁ69
Νομαντία, ἡ . . . . 69
Περίανδρος, ὁ . . 70
Πιττακός, ὁ. . . . .70
Πολωνικόν, τό . 39
Πρίαμος, ὁ . . . . . . 70
Πριήνη, ἡ . . . . . . . 70
Ῥόδος, ἡ . . . . . . . . 63
Σισύφια χθών, ἡ
70
Σκηπίων, ωνος, ὁ
69
Σόλων, ωνος, ὁ.70
Σοφοκλῆς, έους, ὁ
71
Σπάρτη, ἡ . . . . . . . 70
Σωκράτης, ους, ὁ
71
Χίλων, ονος, ὁ. .70
Χριστούγεννα,∗ τά
12
ἄγαν. . . . . . . . . . . . .70
ἀγανακτέω 23, 34,
48, 55, 57, 63
ἀγορά, ἡ . . . . 16, 37
ἀγοράζω . . . . . . . . 38
ἀγορεύω . . . . . . . . 57
ἀγρός, οῦ, ὁ . . . . 15,
43, 66
ἀγχίνοος, ον. . . .30
ᾁδω . . . . . . . . . 27, 30
ἀήρ, ἀέρος . . . . . . 12
ἄθλιος, α, ον . . . 60
αἰβοί . . . . . . . . . . . . 47
αἴθουσα, ἡ . . . . . . 66
αἰνιγμός, ὁ . . . . . 25
αἰσχύνω . . . . . . . . 48
αἰτιατική, ἡ. . . . .24
αἰχμητής, οῦ, ὁ . 69

ἀκολουθέω . . . . . 44
ἄκρος, α, ον . . . . 70
ἀλαλά . . . . . . . . . . . 32
ἀλαλαί . . . 8, 50, 54
ἀλγεινός, ή, όν . 48
ἀλγέω . . . . . . . . 5, 48
ἅλις . . . . . . . . . . . . . 21
ἄλκιμος, ον . . . . . 63
ἅμαξα, ἡ15, 65, 66
ἁμαξηλάτης,∗ ου,
ὁ . . . . . . . . . . . . 65
ἁμαξοστοιχία,∗ ἡ
15, 65
ἁμαρτία, ἡ . . . . . . 24
ἀμπέχω . . . . . 36, 41
ἄμφω, τώ . . . . . . . 61
ἀνάβαθρον, τό. .67
ἀναγιγνώσκω. .22,
66
ἀνάγνωσις, εως, ἡ
22
ἀναγνωστήριον,
τό . . . . . . . . . . . 66
ἀναγραμματισμός,
ὁ . . . . . . . . . . . . 71
ἀνάκλιντρον, τό
67
ἀνακροτέω. . . . . .54
ἀνάκτορα, τά . . . 66
ἀναμένω . . . . . . . . 17
ἀναμιμνήσκω. . .27
ἀναξυρίδες, ίδων,
αἱ . . . . . . . . . . . 51
ἀνάπαυλα, ης, ἡ15
ἀνασχετός, όν . . 48
ἀνατέλλω . . . . . . . 51
ἀνατολή, ἡ . . . . . . 51
ἀνατολικός, ή, όν
13, 64
ἄνεμος, ὁ . . . . . . . 13
ἀνέχω . . . . . . . . . . . 48
ἀνεψιά, ἡ . . . . . . . 41
ἀνεψιός, ὁ . . . . . . 41
ἄνθραξ, ακος, ὁ 66
ἀνιάω . . . . . . . . . . . 49
ἀνίστημι . . . 51, 53,
72
ἀνοίγνυμι . . . . . . . 50
ἀνοίγω. . . . . . . . .ὅρα
ἀνοίγνυμι
ἀνόμημα, ατος, τό
71
ἀνόσιος, ον . . . . . 47
ἀντιβολέω7, 8, 36,
46
ἀντιδίδωμι . . . . . 35
ἀντιχειροτονέω 58
ἀνύω . . . 28, 37, 46,
50, 52
ἄνω. . . . . . . . . . . . . .26
ἀξιωματικός, ὁ . 42
ἀξιωματικός, ὁ . 65
ἀπαντάω . . . . . . . . 18
ἀπαρέμφατος, ὁ 24
ἄπειμι. . . . . . .15, 44
ἀπεργία,∗ ἡ . . . . . 65
ἀπέρρω. . . . . . . . . .47
ἀπέρχομαι . 15, 17,
εὑρετήριον 75
19, 47, 54
ἄπιον, τό. . . . . . . .38
ἀποδείκνυμι . . . . 57
ἀποδημέω . . . . . . . 15
ἀποδύω . . . . . 36, 52
ἄποθεν . . . . . . . . . . 15
ἀποκαθαίρω . . . ὅρα
καθαίρω
ἀπόκειμαι. . . . . . .60
ἀποκινδυνεύω . . 25
ἀπόκρεως,∗ ω, ἡ 12
ἀπόκρισις, ἡ . . . . 25
ἀπολαύω . . . . . . . . 50
ἀπολέγω . . . . 26, 39
ἀπολείπω . . . . . . . 47
ἀπονίζω . ὅρα νίζω
ἀποτίκτω . . . . . . . 63
ἀποτίνω. . . . . . . . .59
ἀποτρόπαιος, ον
23, 59, 60
ἀποτυγχάνω . . . . 56
ἀποφέρω . . . . . . . . 35
ἀπόφθεγμα, ατος,
τό . . . . . . . . . . . 72
ἅπτω . . . . . . . . 51, 59
ἀρµενιακόν, τό . 38
ἀργός, όν . . . . . . . 30
ἀργυρίδιον, τό . 38
ἄργυρος, ὁ . . . . . . 71
ἀρέσκω 18, 28, 56,
57
ἀρήγω . . . . . . . . . . . 34
ἀρήν, ἀρνός, ὁ . 20,
21
76 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;
ἄρθρον, τό . . . . . . 25
ἀρίζηλος, ον . . . . 70
ἀριστάω . . . . . . . . 20
ἀριστερά, ἡ . . 6, 31
ἀριστερός, ά, όν
16, 28
ἀριστεύω . . . . . . . 69
ἄριστον, τό . . . . . 20
ἁρμόζω . . . . . 36, 37
ἁρμόττω . . . . . . . ὅρα
ἁρμόζω
ἀρνέομαι . . . . . . . . 55
ἄρρην, ὁ, ἡ, ἄρρεν,
τό . . . . . . . . . . . 53
ἄρτι . . . . . . . . . . . . . 31
ἀρτίως . . . . . . 42, 51
ἄρτος, ὁ 19, 21, 53
ἀρχιτέκτων, ονος,
ὁ . . . . . . . . . . . . 65
ἀσαφής, ές . 25, 55
ἀσκέω . . . . . . . . . . . 31
ἄσκησις, εως, ἡ 31
ᾆσμα, ατος, τό.27,
30
ἄσμενος, η, ον . . . 4
ἀσπάζομαι . . 4, 44,
57
ἀσπίς, ίδος, ἡ . . 72
ἀστεῖος, α, ον . . 43
ἀστράπτω. . . . . . .13
ἄσχολος, ον . . . . 29
ἀτάρ . . . . . . . . . . . . . 17
ατάχυσμα, ατος,
τό . . . . . . . . . . . 20
ἄτη, ἡ . . . . . . . . . . . 70
ἀτμόπλοιον, τό . 64
ἄτοπος, ον . . . . . . 44
ἀτρέμας . . . . . . . . . 16
αὔριον . . . 5, 11, 72
αὐτοκράτωρ,
ορος, ὁ . . . . . . 67
αὐχμέω. . . . . . . . . .52
ἄφρων, ον . . . . . . 44
ἄχαρις, ὁ, ἡ,
ἄχαρι, τό, ιτος
5 βούτυρος, ὁ. . . .ὅρα
ἄχθομαι . 5, 28, 43,
44
ἄχρηστος, ον . . 24,
59
βαβαιάξ. . . . . 13, 60
βαδίζω. . .6, 15–17,
19, 22, 51
βαδιστέον. . . . . . .16
βάθρον, τό . . . . . . 22
βαλάνιον, τό . . . 58
βαλάντιον, τό . ὅρα
βαλλάντιον,
τό
βαλλάντιον, τό . 35
βδελυρός, ά, όν.47
βιβλιοδέτης,∗ ου, ὁ
65
βιβλίον, τό.22, 23,
28, 65
βιβλιοπώλης, ου, ὁ
65
βλαστάνω. . . . . . .71
βλέμμα, ατος, τό
41
βλέφαρον, τό . . . 19
βοάω . . . . . . . . . . . . 55
βόειος, α, ον . . . . 21
βόρειος, α, ον . . 13
βότρυς, υος, ὁ . . 37
βουλευτής, οῦ, ὁ
56, 57, 64
βουλιμιάω . . . . . . 19
βούτυρον, τό. . . .38
βούτυρον, τό
βραδύνω . . . . . . . . 45
βραδύς, εῖα, ύ. .30,
63
βράκαι, ῶν, αἱ . 36,
41, 51
βροντάω . . . . . . . . 13
βροντή, ἡ. . . . . . . .13
βροτός, ὁ . . . 71, 72
γάστρις, ιδος ἢ
εως, ὁ, ἡ . . . . 30
γείτων, ονος, ὁ, ἡ
43
γελάω . . . . . . . 41, 49
γελοῖος, α, ον . . 49
γενέθλιος, ον . . . 12
γενική, ἡ . . . . . . . . 24
γενικός, ή, όν. . .24
γεννάδας, ου, ὁ 43
γενναῖος, α, ον . . 7
γενναίως . . . . . . . . . 7
γεύω. . . . . . . . . . . . .21

γεωργία, ἡ . . 34, 42
γεωργός, ὁ . . . . . . 42
γεώμηλον,∗ τό . . 20
γλαῦξ, γλαυκός, ἡ
61
γνάθος, ἡ . . . . . . . 54
γόνιμος, ον . . . . . 27
γοῦν . . . . . . . . . . . . . 24
γραμματική, ἡ . . 24
γραμματοκιβώτ-
ιον,∗ τό . . . . . 66
γραμματόσημον,∗
τό . . . . . . . . . . . 66
γραμματοφόρος, ὁ
65
γραφεῖον, τό . . . . 29
γραφεῖον, τό (β’)
64, 67
γρύζω . . . . . . . . . . . 55
γυμνασίαρχος, ὁ
29
γυμνάσιον, τό . . 22
δαί . . . . . . . . . . . . 9, 29
δάκνω . . . . . . . . . . . 19
δανείζω . . . . . . . . . 34
δασμός, ὁ . . . . . . . 57
δειπνέω . . . . . . . . . 19
δεῖπνον, τό . 19, 53
δένδρον, τό . . . . . 70
δεξιά, ἡ . 6, 31, 44,
47
δεξιόομαι . . . . . . . 44
δεξιός, ά, όν . . . 16,
28, 30, 33
δέομαι. . . . . . . . . . .17
δέσποινα, ἡ . . . . . . 4
δεῦρο . . 17, 18, 21,
26, 39, 54
δέω . . . . . . . . . . . . . . 65
δημαρχεῖον,∗ τό 66
δήμαρχος, ὁ 64, 66
δημηγορέω . . . . . . 56
δημοκρατικός, ή,
όν = βουλόμε-
νος τὸν δῆμον
κρατεῖν . . . . . 56
δημόσιος, α, ον.64
δημότης, ου, ὁ . . 57
δήπου. . . . . . . . .6, 27
δῆτα . . . . . . 7, 9, 21,
24, 31, 33, 35,
36, 38, 39, 47,
58–61
διαδίδωμι . . 58, 60,
61
διαζάω . . . . . . . . . . 42
διαλέγομαι . . 8, 34,
45
διαλυμαίνομαι . 44
διανοέομαι . . . . . 45
διαπονέω . . . . . . . 24
διαπράσσω . . . . . 57
διαρρήγνυμι . . . 54,
55, 59
διατρίβω . . . 22, 46,
52
διδάσκαλος, ὁ . 39,
43, 65, 66
εὑρετήριον 77
διεξέρχομαι. . . . .27
διέρχομαι . . . . 6, 15
διίστημι . . . . . . . . . 31
δικάζω . . . . . . . . . . 61
δικαιοσύνη, ἡ . . 64
δικαστήριον, τό 64
δικαστής, οὖ, ὁ . 65
δικαστής, οῦ, ὁ . 42
διορθόω . . . . . . . . . 23
δῖος, δῖα, δῖον . . 70
δίς . . . . . . . . . . . . . . . 24
δι᾽ ἔτους πέμπτου
12
δόμος, ὁ . . . . . . . . . 71
δόρπον, τό . . . . . . 53
δοτική, ἡ . . . . . . . . 24
δρομολόγιον, τό65
δρόμος, ὁ . . . . . . . 32
δυσσέβεια, ἡ. . . .71
δυστυχής, ές. . . .59
δυσφορέω . . . . . . . . 5
δυτικός, ή, όν . . 13,
28
δώδεκα. . . . . . . . . .12
δωδέκατος, η, ον
15
δωμάτιον, τό . . 51,
67, 71
δῶρον, τό . . . . . . . 54
ἔαρ, ἔαρος, τό . 12,
63
ἑβδομάς, άδος, ἡ
67
ἐγγύη, ἡ . . . . . . . . . 70
78 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;
ἐγγυητής, οῦ, ὁ . 49
ἐγγύς . . 10, 43, 50,
70
ἐγείρω. . . . . . . . . . .51
ἐγκονέω. . . . . . . . .18
ἐγρηγορέω . . . . . . 51
ἐγχέλειον, τό . . . 21
ἔγχελυς, εως, ἡ.20
ἐγχέω. . . . . . . . .7, 18
εἶα . . . . . . . . . . . . . . . 45
εἰκότως . . . . . . 8, 32
εἰκών, όνος, ἡ . 26,
65, 66
εἵλη, ἡ . . . . . . . . . . . 12
εἴπερ . . . . . . . . 40, 46
εἰρωνικός, ή, όν 45
εἰς αὖθις . . . . . . . . . 6
εἰσαγγέλλω. . . . .51
εἰσαγωγή, ἡ . . . . . . 3
εἰσέρχομαι.17, 43,
50
εἴσομαι . . . . . . . . . . . 7
ἐκγράφω . . . . . . . . 27
ἐκδιδάσκω . . . . . . 71
ἐκδύω . . . . . . . . . . . 52
ἐκκλησία, ἡ . . . . . 64
ἐκκλησιαστικός,
ή, όν . . . . . . . . 64
ἐκπαίδευσις, εως,
ἡ . . . . . . . . . . . . 64
ἐκπέμπω . . . . . . . . 19
ἐκπετάννυμι . . . . 13
ἐκποδών . . . . . . . . 47
ἔκπωμα, ατος, τό
18
ἐκφεύγω . . . . 45, 59
ἑλβητικός, ή, όν 21
ἑλληνίζω . . . . . . . . . 8
ἑλληνικῶς. . . . . . . .8
ἑλληνιστί . . . . . . . . 8
ἐλπίζω . . . . . . . . . . 48
ἐμβάδιον, τό . . . . 37
ἐμβάλλω . 6, 44, 55
ἐμβάς, άδος, ἡ . 36,
37
ἐμποδών . . . . . . . . 45
ἐμπολάω . . . . . . . . 38
ἔμπορος, ὁ . . . . . . 42
ἔναγχος . . . . . . . . . 11
ἔνδον . . . 51, 52, 55
ἔνδυμα, ατος, τό
41
ἔνειμι . . . . . . . . . . . 23
ἐνεργητικόν, τὸ 25
ἐνεστώς, ὁ . . . . . . 24
ἕνη, ἡ. . . . . . . . . . . .11
ἐνθάδε . . 5, 18, 19,
44, 50, 53
ἐνθαδί. . . . . . . . . . .34
ἐνιαυτός, ὁ . . . . . 43
ἐνίστημι . . . . . . . . 24
ἐντεῦθεν . . . . . . . . 29
ἐντευθενί . . . . . . ὅρα
ἐντεῦθεν
ἐντός . . . . . . . . . . . . 43
ἐντρώγω . . . . . . . . 21
ἐξαμαρτάνω . . . . 28
ἐξανίστημι. . . . . .71
ἐξάρχω . . . . . . . . . . 60
ἐξευρίσκω . . . . . . 16
ἐξέχω. . . . . . . . . . . .12
ἑξήκοντα. . . . . . . .43
ἑξήκοντα. . . . . . . .61
ἑξηκοντέτης, ου, ὁ
43
ἑξῆς . . . . . . . . . . . . . 28
ἔξοδος, ἡ . . . . . . . . 13
ἐξοικίζω . . . . . . . . 50
ἐξόπισθεν . . . . . . . 26
ἔξω . . . . . . . . . . 13, 64
ἐξωτερικός, ή, όν
64
ἑορτή . . . . . . . . . . . . 11
ἑός, ἑή, ἑόν . . . . . 70
ἐπᾴδω . . . . . . . . . . . 31
ἐπαινέω . 7, 21, 27,
49
ἔπαινος, ὁ . . . . . . 29
ἐπαναμένω . . . . . 16
ἐπάνω ἱµάτιον, τό
36
ἐπάνωθε . . . . . . . . . . 6
ἔπαρχος, ὁ . . . . . . 64
ἔπαυλις, εως, ἡ.66
ἐπείγω . . . . . . . . . . 45
ἐπέρχομαι. . . . . . .24
ἐπερωτάω. . . . . . .25
ἐπέτειος, ον . . . . 12
ἐπιδείκνυμι . . . . . 26
ἐπιδειπνέω . . . . . 21
ἐπίδειπνον, τό. .21
ἐπιδημέω. . . . . . . .56

ἐπιδίδωμι . . . . . . . 60
ἐπίδοσις, εως, ἡ . 9
ἐπιεικής, ές . . . . . 27
ἐπιεικῶς . . . 27, 30,
44
ἐπιθυμέω . . . 15, 41
ἐπικαλέω . . . . . . . 48
ἐπιλανθάνω 28, 31
ἐπιλήσμων, ον. .30
ἐπιμελέομαι . . . . 18
ἐπιμελής, ές 23, 30
ἐπινοέω . . . . . . . . . 31
ἔπιπλα, τά . . . . . . 66
ἐπισκευάζω. . . . .19
ἐπίσταμαι. . . .8, 59
ἐπιστατέω . . . . . . 56
ἐπιστέλλω. . . . . . . .4
ἐπιστολικὸν δελ-
τάριον, τό . . 66
ἐπίσχω. . . . . .16, 55
ἐπιτρίβω . . . . . . . . 57
ἐπίτροπος, ον . . 56
ἐπιχειρέω . . . . . . . 63
ἐποικέω . . . . . . . . . 57
ἐραστής, οῦ, ὁ . . 46
ἐρατεινός, ή, όν 68
ἐργαστήριον, τό42
ἐργάτης, ου, ὁ . 42,
65
ἐρείπιον, τό. . . . .69
ἔρεισμα, ατος, τό
70
ἔριφος, ὁ. . . .20, 21
ἔρρω. . . . . . . . . . . . .57
ἐρυθρός, ά, όν . 21,
58
ἔρως, ωτος, ὁ . . 41,
44, 46, 68
ἐρώτημα, τό . . . . . . 9
ἐσθίω . . 19, 21, 30,
63
ἑσπέρα, ἡ . . 11, 17,
18, 56, 60
ἑστία, ἡ . . . . . . . . . 66
ἔσχατος, η, ον . . 63
ἐσωτερικός, ή, όν
64
ἐτεόν. . .10, 17, 23,
55
ἑτέρωσε . . . . . . . . . 26
ἔτνος, εος, τό. . .20
εὐδαιμόνως . . . . . . 5
εὐδία, ἡ . . . . . . . . . 12
εὕδω. . . . . . . . . . . . .51
εὐεργετέω . . . . . . 19
εὐηθ-ικός, ή, όν,26
εὐκτική, ἡ. . . . . . .24
εὐλάβεια, ἡ . . . . . 63
εὐλαβέομαι . 45, 59
ἐϋμμελίης, ὁ . . . . 69
εὑρητήριον, τό . 73
εὐτέλεια, ἡ. . . . . .57
εὐτελής, ές . . . . . 38
εὐτυχής, ές . . . . . 50
εὔχομαι . . . . . . 6, 23
εὐχροέω . . . . . . . . . 41
εὐψυχέω . . . . . . . . . . 6
εὐωχέω. . . . . . . . . .20
εὑρετήριον 79
ἐφημεριδογράφος,∗
ὁ . . . . . . . . . . . . 65
ἐφημερίς, ίδος, ἡ
64
ἐφόδιον, τό . . . . . 13
ἐχθές . . . . . ὅρα χθές
ἕψω . . . . . . . . . 59, 63
ἕωθεν . . . . . . . . . . . 11
ἑωθινός, ή, όν . . 11
ἕως, ἕω, ἡ . . 11, 51
ζεῦγος, εος, τό.37,
39
ζέω . . . . . . . . . . . . . . 63
ζηλότυπος, ὁ . . . 39
ζήτημα, ατος, τό
64
ζυγέω . . . . . . . . . . . 31
ζῦθος, ου, ὁ . . . . . 18
ἥβη, ἡ. . . . . . . . . . . .50
ἥδομαι . . . . . . . . . . 47
ἥκιστος, η, ον =
μάλιστα μι-
κρός . . . . . . . . 33
ἠλίθιος, α, ον. . .30
ἧλιξ, ικος, ὁ, ἡ . 63
ἦμαρ, ατος, τό . . 69
ἥμισυς, εια, υ . . 10,
19, 22, 63
ἤν. . . . . . . . . . . . . . . .33
ἡσυχία, ἡ . . . 48, 55
ἥσυχος, ον. .16, 48
θάλπος, εος, τό.13
θάσσων . . . . . . . . . 18
θάττων . . . . . . . . ὅρα
80 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;
θάσσων
θαῦμα, ατος, τό
33, 41
θαυμάσιος, α, ον
24
θεάομαι . . . . . . . . . 53
θειαφοκέριον,∗ τό
67
θείνω . . . . . . . . . . . . 54
θεῖος, α, ον . . . . . 17
θεῖος, ὁ . . . . . . . . . 54
θέρος, εος, τό. . .12
θέω . . . . . 18, 55, 63
θῆλυς, θήλεια,
θῆλυ . . . . . . . . 53
θνητός, ή, όν . . . 69
θόρυβος, ὁ . . 54, 55
θράσος, εος, τό.47
θράσος, εος, τό ·
ἔχω θράσος =
τολμῶ . . . . . . 47
θύρα, ἡ.39, 47, 50,
71
θύραζε . . . . . . 47, 51
θυρίς, ίδος, ἡ . . 50,
66
ἴαμβος, ὁ . . . . . . . . 27
ἱκετεύω . . . . . . . . . 10
ἰλιγγιάω. . . . . . . . . .5
ἱματιοθήκη, ἡ. . .67
ἱματιοκάπηλος, ὁ
36
ἱμάτιον, τό 36, 41,
67
ἵμερος, ὁ . . . . . . . . 44
ἵνα δὴ τί; . . . . . . . . . 9
ἱστιοφόρον, τό . 64
ἴσως . . . . . . . . . . . . . . 8
κἀγαθά . . . . . . . . . . . 6
κἄγωγε . . . . . . . . . . . 4
κάδος, ὁ. . . . . . . . .66
καθαίρω . . . . 52, 65
καθάπερ. . . . . . . . .36
καθαριστής, οῦ, ὁ
65
καθαρός, ά, όν . 63
καθεύδω . . . . 24ὅρα
εὕδω
καθηγητής, οῦ, ὁ
43, 65
κάθημαι . . . . 43, 52,
56, 61
καθιζάνω . . . . . . . 52
καθίζω . 23, 43, 52
καθοράω . . . . . . . . 44
καινός, ή, όν.4, 36
καινοτομέω. . . . .56
κακοδαιμονάω . 26
κακοδαίμων, ον,
ονος . . . 23, 44,
47, 60
κακῶς πράττω . . . 5
κάλλος, ουs, τό 41
κάμνω . . . . . . . . 6, 39
κἀμοί . . . . . . . 18, 21
κάπηλος, ὁ . 35, 36
καπνοπώλης,∗ ου,
ὁ . . . . . . . . . . . . 65
καπνός, ὁ . . . . . . . 19
καρδία, ἡ . . . 46, 71
καρπός, ὁ . . . . . . . 37
κάρυον, τό . . . . . . 38
κάστανον, τό . . . 38
καταγέλαστος, ον
49
καταγελάω . . . . . 49
κατακεῖμαι . . . . . 72
κατακλίνω. . . . . .53
καταπλάσσω . . . 42
καταπροΐξομαι 47,
54
κατάρα, ἡ . . . . . . . 71
κατατίθημι . 35, 36
κατεῖπον . . . . . . . . 55
κατερέω. . . . . . . . .55
κατέρχομαι . . . . . 27
κατεσθίω . . . 19, 52
κατόπιν . . . . . . . . . 44
κατορθόω . . . . . . . 49
κάτω . . . . . . . . . . . . 26
κεραία, ἡ . . . . . . . . 25
κέρας, ατος (ἢ κέ-
ρως), τό . . . . 32
κέρασον, τό. . . . .38
κεραυνός, ὁ . . . . . 13
κερδαίνω . . 35, 57,
58, 65
κέρδος, εος, τό . 57
κηλέω . . . . . . . . . . . 39
κίχλη, ἡ . . . . . . . . . 20
κλαίω / κλαω . . . 54
κλειδίον, τό . . . . 67

κλειδοκύμβαλον∗ ,
τό . . . . . . . . . . . 66
κλητική, ἡ . . . . . . 24
κλῖμαξ, ακος, ἡ.67
κλίνη, ἡ . . . . . . . . . 51
κλίνω . . 31, 48, 50,
53
κοµιδῇ. . . . . . . . . . .32
κόγχη, ἡ . . . . 52, 67
κοιμητήριον, τό 66
κοινώνημα, ατος,
τό . . . . . . . . . . . 34
κοιτών, ῶνος, ὁ 67
κοκκύµηλον, τό 38
κόμμα, ατος, τό
30, 63, 65
κόμμα, ατος, τό
(β’) . . . . . . . . . . 64
κόνδυλος, ὁ. . . . .54
κόπτω . . . . . . . . . . . 50
κόραξ, ακος, ὁ . 28,
47, 54, 60
κόρη, ἡ . . 4, 39, 41,
49, 50
κόρυζα, ης, ἡ . . . . . 6
κόσμιος, α, ον . . 53
κοὐ . . . . . . . . . . . . . . 33
κοὐδέν . . . . . . . . . . 24
κουρεῖον, τό17, 63
κουρεύς, έως, ὁ 63,
65
κοῦφος, η, ον . . . . 6
κράζω . . . . . . . . . . . 55
κραιπάλη, ἡ. . . . .18
κρατερός, ά, όν.69
κράτιστος, η, ον 8,
59, 60
κρέας, τό . . . 20, 53
κρεμάννυμι . . . . . 33
κρόταλον, τό . . . 58
κρότος, ὁ. . . . . . . .72
κρύος, εος, τό . . 13
κυβέρνησις, εως ἡ
64
κυβερνητικός, ή,
όν . . . . . . . . . . . 64
κυβεύω . . . . . . . . . . 53
κυκλομόλυβδος, ὁ
23
κυνέω . . . . . . . . . . . 46
κύπελλον, τό . . . 20
κύπτω . . . . . . . . . . . 48
κυριακός, ή, όν . 67
κωδωνίζω. . . . . . .66
κωδώνιον, τό . . . 66
κωλῆ, ἡ. . . . . . . . . .20
κωμῳδία, ἡ . 27, 72
λαγῷος, α, ον. .18,
19, 21
λαγώς, λαγώ, ὁ 18
λαιµοδέτιον,∗ τό
35
λαιμοδέτης, ὁ . . 35
λάμπω. . . . . . . . . . .13
λαχανικόν∗ , τό 20,
38
λάχανον, τό . . . . 38
λεκάνη, ἡ . . . . . . . 67
εὑρετήριον 81
λεκάνιον, τό . . . . 20
λέξις, εως, ἡ . . . 24,
70
λεπτοκάρυον, τό
38
λεπτός, ή, όν . . . 25
λέσχη, ἡ. . . . . . . . .66
λευκός, ή, όν . . . 21
λέων, οντος, ὁ. .63
λεωφορεῖον,∗ τό
15, 65
ληρέω . . . . . . . . . . . 25
λῆρος, ὁ . . . . 33, 44
λογίζομαι . . 19, 20,
59
λούω . . . . . . . . 52, 53
λοχαγός, ὁ . . . . . . 53
λυγρός, ά, όν . . . 69
λυπέω . . . . . . . 41, 54
λύχνος, ὁ . . . 51, 59
μὰ τοὺς θεούς . . 35
μὰ ∆ία . . . . . . . . . . . 8,
17, 19, 21, 27,
33–36, 42, 48,
54, 59–61
μάθημα, ατος, τό
52, 63
μαθητής, οῦ, ὁ . 29,
42, 65
μακράν . . . . . . . . . . 15
μαλακός, ή, όν . 41
μανία, ἡ . . . . . . . . . 48
μάρκη, ἡ . . . . 34–38
μάρκιον,∗ τό . . . . 19
82 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;
μάχαιρα, ας, ἡ. .35
μαχαίριον, τό . . 20,
35
μέγα . . . . . . . . . . . . . 25
μεθίημι . . . . . . . . . . 17
μεθίστημι . . . . . . . 30
μεθύσκω . . . . . . . . 18
μεῖραξ, ακος, ἡ 41,
44
μείς, μηνός, ὁ . . 12,
15, 39
μείων. . . . . . . . . . . .56
μελαγχολάω . . . 30,
33
μέλαν, τό . . . . . . . 66
μελανοδοχεῖον, τό
66
μέλει 8, 29, 41, 44,
45, 63, 72
μελετάω . . . . 22, 70
μελία, ἡ . . . . . . . . . 70
μέλλων, ὁ . . 25, 55
μέλος, εος, τό . . 31
μελῳδέω . . . . . . . . 31
μέμψις, εως, ἡ . . 29
μερίζω . . 69, 70, 72
μεσημβρία, ἡ . . . 11
μεταβάλλω . 28, 31
μεταγράφω . . . . . 28
μεταμέλομαι. . . .45
μετοικίζω . . . . . . . 50
μετοχή, ἡ. . . . . . . .24
μέτριος, α, ον . . 30
μέτρον, τό . . 27, 70
μηδαμῶς . . . 33, 53,
55
μηκέτι . . . . . . 22, 39
μῆλον, τό . . . . . . . 38
μηχανικός, ὁ . . . 65
μιμνήσκω . . . . . . . . 6
μνημόσυνον, τό 24
μνησικακέω . . . . 48
μονῳδέω . . . . . . . . 31
μόσχειος, ον . . . . 20
μόσχος, ὁ, ἡ . . . . 20
μοχθηρός, ά, όν 23
μόχθος, ὁ . . . . . . . 72
μῦθος, ὁ . . . . 40, 61
μύρον, τό . . . . . . . 42
μῦς, ὁ . . . . . . . . . . . 63
μῶν.17, 23, 49, 54
μῶρος . ὅρα μωρός,
ά, όν
μωρός, ά, όν . . . . 26
ναυτιάω . . . . . . . . . . 6
νεκρός, ὁ. . . . . . . .66
νεωστί . . . . . . 11, 15
νέωτα . . . . . . . . . . . 12
νεώτερον . . . . . . . . . 4
νὴ ∆ία . . . 8, 13, 27,
29, 32, 37, 41,
43, 55
νήπιος, α, ον . . . 63
νίζω . . . . 52, 53, 71
νιπτήρ, ῆρος, ὁ 67,
71
νίφω. . . . . . . . . . . . .13
νοέω. . . . . . . . . . . . .26
νόμισμα, ατος, τό
71
νοσέω. . . . . . . . . . . . .5
νότιος, α, ον . . . .13
νουθετέω . . . . . . . 49
νύκτωρ . . . . . . . . . . 11
νύμφη, ἡ . . . . . . . . 39
νύξ, νυκτός, ἡ . 11,
24
νῷν . . . . . . . . . 29, 59
ξενοδοχεῑον, τό 65
ξύλον, τό . . . . . . . 66
ξύμφορος, ον . . ὅρα
σύμφορος, ον
ξυνάγω . . . . . . . . ὅρα
συνάγω
ξυναντάω . . . . . ὅρα
συναντάω
ξυνίημι . . . . . . . . ὅρα
συνίημι
ξυννεφέω . . . . . . ὅρα
συννεφέω
ξυρέω . . . . . . . . . . . 63
ὁδί . . . . . . 22, 35, 50
ὀδοντογλυφίς,
ίδος, ἡ . . . . . . 67
ὀδούς, όντος, ὁ . 48
ὄζω. . . . . . . . . .18, 42
οἴκαδε . . 18, 38, 56
οἴκοι . . . . . . . . 50, 52
οἰκονομικός, ή, όν
64
οἴμοι . . . 23, 44, 46,
47, 55, 59, 60

οἰμώζω . . . . . . . . . . 54
οἶνος, ὁ . . . . . 21, 31
οἴχομαι . . . . . 15, 18
ὄμβρος, ὁ . . . . . . . 13
ὄμνυμι . . . . . . . . . . 35
ὀνομαστική, ἡ . . 24
ὄντως . . . . . . . 40, 46
ὀξεῖα, ἡ . . . . . . . . . 25
ὀξύθυμος, ον . . . 55
ὅπῃ . . . . . . . . . . . . . . 16
ὀπή, ἡ . . . . . . . . . . . 36
ὄπισθεν . . . . . 17, 41
ὀπτάω. . . . . . .20, 59
ὀργή, ἡ . . . . . . 47, 48
ὁριστική, ἡ. . . . . .24
ὀρνίθειος, α, ον 21
ὄρνις, ὄρνιθος, ἡ
20
ὀρχέομαι. . . .39, 43
ὄρχησις, εως, ἡ .39
ὀρχηστοδιδασκαλ-
εῖον, τό . . . . . 39
ὀρχηστοδιδάσκαλ-
ος, ὁ . . . . . . . . 39
ὅσιος, α, ον . . . . . 47
ὀσμή, ἡ . . . . . . . . . . 22
ὀσφραίνομαι . . . 42
ὁτιή . . 9, 28, 46, 59
οὐδαμῶς . . . . . . . . 21
οὐδέποτε . . . 47, 48
οὐκ ἐτός . . . . . . . . 41
οὔκουν . . . . . . 45, 53
οὐκοῦν . . . . . . . . . . 56
οὑμός. . . . . . . . . . . .39
οὔπω . . . 15, 19, 23,
45, 58
οὐσία, ἡ . . . . . . . . . 41
οὔτοι . . . . . . . . . . . . 47
ὀφείλω . 33, 36, 56
ὀφθαλμιάω . . . . . . . 6
ὀχέω. . . . . . . . . . . . .16
ὀψέ . . . . . . . . . . . . . . 11
ὄψις, εως, ἡ 52, 71
πάγκαλος, η, ον 41
παγκράτιστος, η,
ον . . . . . . . . . . . 60
πάθημα, ατος, τό
63
παθητικόν, τὸ . . 25
παίγνιον, τό . . . . 72
παιδεία, ἡ . . 55, 64
παιδιά, ᾶς, ἡ . . . 58,
60
παιδίον, τό 53, 54,
63
παίζω . . 25, 53, 58,
61, 72
παίω . . . . 54, 55, 59
πάλαι . . . . . . . 15, 52
παλαιός, ά, όν . . 36
παμμέγιστον, τό
60
πανεπιστήμιον,∗
τό . . . . . . . . . . . 66
πανοῦργος, ον . 47,
59, 71
πανταχοῦ . . . . . . . 55
παντοπώλης, ου, ὁ
εὑρετήριον 83
65
παραβολή, ἡ 68, 70
παραθύριον, τό . 66
παρακείμενος, ὁ25
παρακύπτω . . . . . 50
παραλλάσσω . . . 71
παραμένω . . 17, 57
παραπαίω . . . . . . . 47
παραπέτασμα,
ατος, τό . . . . 67
παρασκευή, ἡ . . . 67
παρασκευή, ἡ . . . 12
παρατατικός, ὁ . 25
παρατίθημι . 21, 53
παραφρονέω . . . 26,
47
παραχωρέω . . . . . 60
παρέρχομαι . . . . . 24
παροιμία, ἡ . 61, 72
πάσχα,∗ τό . . . . . . 12
πάσχω θαυμαστόν
5
πατέω . . . . . . . . . . . 27
πάτρα, ἡ . . . . . . . . 69
πατρίς, ίδος, ἡ . 63
πεζοδρόμιον,∗ τό
66
πεινάω . . . . . . . . . . 19
πεῖρα, ας, ἡ . . . . . 24
πενθερά, ἡ . . . . . . 47
πεντηκοστή, ἡ . . 12
περαίτερος, α, ον
10
περιγίγνομαι . . . 35
84 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;
περιέχω . . . . . . . . . 73
περικάλυμμα,
ατος, τό . . . . 66
περικνηµίς, ῖδος,
ἡ . . . . . . . . . . . . 36
περιλείπομαι . . . 22
περιμένω . . . 16, 17
περίπατος, ὁ . . . . 51
περίπατος, ὁ . . . . 66
περισπωμένη, ἡ 25
περιτρέχω . . . . . . 18
περιφανής, ές . . 32
περόνιον,∗ τό . . . 20
περσικόν, τό . . . . 38
πέρυσιν . . . . . . . . . 12
πέσσω . . . . . . . . . . . 21
πέττω. .ὅρα πέσσω
πηλίκος, η, ον . . 43
πηλός, ὁ. . . . . . . . .13
πηνίκα . . . . . . . 9, 10
πιέζω . . 34, 41, 45,
59
πῖλος, ὁ . . . . . 36, 51
πίσινος, η, ον. . .21
πίσος, ὁ, . . . . . . . . 20
πίσσα, ἡ. . . . . . . . .18
πιστός, ή, όν. . . .39
πίσυνος, ον . . . . . 46
πίττα, ἡ . . . . . . . . ὅρα
πίσσα, ἡ
πίων, ὁ, ἡ, πῖον,
πίονος . . 20, 21
πλακοῦς, οῦντος,
ὁ . . . . . . . . 20, 21
πλείων, πλεῖον . 56
πληγή, ἡ. . . . . . . . .55
πλούσιος, α, ον42,
50, 63
πλουτέω 41, 42, 63
πνέω . . . . . . . . . . . . 13
ποδαπός, ή, όν . 10
ποθεινός, ή, όν . 50
πόθεν. . . .9, 17, 23,
27, 34, 37, 42
ποθέω . . . . . . . 21, 50
πόθος, ὁ . . . . . . . . . 44
ποῖ . . 9, 17, 18, 26,
40, 53, 55
πολεμικός, ή, όν
31
πολιός, ά, όν . . . 42
πολιτικός, ή, όν
56, 64
πόπανον, τό 20, 21
πορθέω . . . . . . . . . . 71
πόρος, ὁ . . . . . . . . . 15
πορτοκάλιον,∗ τό
38
πόσος, η, ον. . . .16,
22, 37, 38, 43
ποτήριον, τό . . . 18,
19, 67
πρέπω . . . . . . . . . . . 37
πρίγκιψ, ιπος, ὁ 68
πρίω . . . . . . . . . . . . . 48
προάγω . . . . . . . . . 31
προάστειον, τό . 66
προδίδωμι . . . . . . 47
πρόεδρος, ὁ . . . . . 64
πρόεδρος, ὁ . . . . . 56
προέρχομαι . . . . . 15
πρόθυμος, ον . . . 57
πρόθυρον, τό . . . 71
πρόνοια, ἡ. . . . . . . .7
προπέμπω . . . . . . . 72
προσαγορεύω . . 44,
46, 49
προσαναγκάζω . 21
προσέρχομαι . . . 17,
44, 54, 63
προσέχω . . . . 25, 28
πρόσθεν . . . . . . . . . 26
προστακτική, ἡ . 72
προστακτική, ἡ 24,
28
προσφέρω . . 28, 72
προὔργου . . . . . . . 30
προφασίζομαι . . 40
προφερής, ές. . . .68
πρῴ . . . . . . ὅρα πρωΐ
πρωΐ . . . . . . . . . . . . . 51
πύρινος, η, ον . . 21
πυρός, ὁ . . . . 20, 21
πωλέω. . . . . . . . . . .35
πώγων, ωνος, ὁ 42
πώποτε . . . . . . . . . . 60
ῥαφανίδιον, τό . 38
ῥέζω . . . . . . . . . . . . . 69
ῥῆμα, ατος, τό . 24,
28
ῥῆσις, εως, ἡ . . . 26
ῥιγέω . . . . . . . . . . . . . 5

ῥινόμακτρον, τό36
ῥυπαρός, ά, όν . 52,
63
ῥωμαϊστί . . . . . 8, 68
ῥώννυμι . . . . 34, 68
σάββατον, τό . . . 67
σάββατον, τό = ἡ
ἑβδόμη ἡμέρα
67
σεύω . . . . . . . . . . . . 54
σημαίνω23, 26, 35
σήμερον . 5, 11, 52,
57, 58
σήπων, ωνος, ὁ 52,
67
σιγάω. . .25, 48, 57
σιδηροδρομικός,
ή, όν . . . . . . . . 15
σιδηρόδρομος, ὁ65
σιμός, ή, όν . . . . . 42
σιωπάω.25, 31, 49
σιωπή, ἡ = τὸ σιω-
πᾶν [§25] . . . 31
σκαιός, ά, όν . . 28,
29
σκέλος, εος, τό . . 6
σκέπτομαι . . . . . . 26
σκευή, ἡ . . . . 37, 43
σκευοθήκη, ἡ . . . 67
σκεῦος, εος, τό . 67
σκηπτός, ὁ . . . . . . 13
σκιάδειον, τό . . . 13
σκότος, ὁ . . . . . . . 11
σκυθρωπάζω 5, 39
σκυτότομος. . . . .34
σκώπτω . . . . . . . . . 49
σοβαρός, ά, όν . 43
σπεύδω 16, 18, 22,
45, 63
σπουδάζω. . . . . . .25
σταθμός, ὁ . 15, 16,
64
στασιάζω . . . . . . . 56
στενάζω . . . . . . . . 59
στένω . . . . . . . . 5, 59
στοιχειοθέτης,∗
ου, ὁ . . . . . . . . 65
στρατιωτικός, ή,
όν . . . . . . . . . . . 64
στρόβιλος, ὁ . . . . 39
στρώματα, τά . . 51
στυπόχαρτον,∗ τό
66
συγγιγνώσκω7, 59
συγγνώμην ἔχε . . 7
σύγε . . . . . . . . . . . . . . 4
συλλαμβάνω . . . 29
σύλλογος, ὁ 56–58
συμβάλλω . . 27, 59
συμβουλεύω . . . 45,
49, 59
συμμαθητής, οῦ, ὁ
22
σύμφορος, ον . . . 21
συμφωνία, ἡ . . . . 66
συνάγω.13, 22, 66
συναντάω. . . . . . .18
σύνδικος, ὁ . . . . . 42
εὑρετήριον 85
συνδοκέω . . . . . . . 32
συνέδριον, τό . . 68
σύνειμι. . . . . . . . . .43
συνίημι . . . . . . . . . . . 8
συννεφέω . . . . . . . 13
συνουσία, ἡ. . . . .39
συντάκτης.,∗ ὁ. .65
συντάσσω . . . . . . 23
συντάττω. . . . . .ὅρα
συντάσσω
συντηρέω . . . . . . . 56
συντηρητικός, ή,
όν . . . . . . . . . . . 56
συντηρητικός, ή,
όν . . . . . . . . . . . 64
συχνός, ή, όν . . . 41
σφάλλω. . . . .19, 50
σφόδρα . 39, 49, 61
σχολαῖος, α, ον . . 8
σωτηρία, ἡ . . . . . . . 6
σωφρονέω . . 33, 70
σωφροσύνη, ἡ . . 70
τάλας . . . . . . . . . . . 23
τἆλλα . . . . . . . . . . . 44
τᾶν. . . . . .25, 45, 61
τἀπί . . . . . . . . . . . . . 54
ταῦτα 7, 18, 51, 53
ταυτί . . . . . . . . . . . . 29
ταχυδρομεῖον,∗ τό
66
τεκµαίροµαι . . . . 32
τεκμήριον, τό. . .32
τεκνόω . . . . . . . . . . 70
τελέω . . . 35, 36, 57
86 ΑΡΑ ΑΤΤΙΚΙΣΤΙ ΛΕΓΕΙΣ;
τέρπω . . . . . . . . . . . 63
τετράχορος, ὁ . . 39
τεχνίτης, ου, ὁ . 65
τέως . . . . . . . . . . . . . 36
τηθίς, ίδος, ἡ . . . 44
τηλεγράφημα,∗ τό
66
τηλεγραφικῶς . . 66
τηλοῦ. . . . . . . . . . . .10
τήμερον . . . . . . . . ὅρα
σήμερον
τηνικάδε . . . . . . . . 23
τῆτες . . . . . . . . . . . . 12
τί δράσαντα; . . . . . 9
τί δρῶν; . . . . . . . . . . 9
τί κάμνεις; . . . . . . . 5
τί πράττεις; . . . . . . 5
τιή . . . . . . . . . . . . . . . 55
τίμιος, α, ον . . . . 38
τοδί. . . . . . . . . . . . . .36
τοι. . . . . . . . . . .32, 40
τόμος, ὁ . . . . . . . . . 21
τόνος, ὁ . . . . . . . . . 25
τουτί . . . 19, 21, 23,
27, 31, 34, 37,
39, 42, 43, 47
τραγῳδία, ἡ . . . . 27
τράπεζα, ης, ἡ . 52,
66
τραπεζίτης, ου, ὁ
42
τρέχω . . . 18, 55, 63
τριβώνιον, τό. . .36
τρυβλίον, τό20, 67
τυπογράφος,∗ ὁ . 65
τύπος, ὁ . . . . . . . . . 65
τυρός, ὁ. . . . .20, 21
τυχαγαθῇ . . . . . . . 50
ὑβρίζω . . . . . . . . . . 47
ὕβρις, εως, ἡ. . . .47
ὑγιαίνω. . . . . . . . . . .6
ὑγίεια, ἡ . . . . . . . . . . 6
ὑπάλληλος, ὁ . . . 42
ὑπερβάλλω . . . . . 61
ὑπερέχω . . . . 13, 61
ὑπέροχος. . . . . . . .69
ὑπερσυντελικός, ὁ
51
ὑπήκοος, ον. . . . .63
ὑπόδημα, ατος, τό
36, 37, 51
ὑποδύω. . . . . . . . . .37
ὑπολαμβάνω. . . .26
ὑποτακτική, ἡ . . 24
ὑπουργεῖον, τό . 64
ὑπουργός, όν . . . 64
ὑπόψηφος, ὁ . . . . 64
ὑπόψηφος, ὁ . . . . 56
ὕω . . . . . . . . . . . . . . . 13
φαιός, ά, όν 41, 42
φάλαγξ, αγγος, ἡ
32
φάος, φάεος, τό 51
φάρμακον, τό . . 42,
65
φαρμακοπωλεῖον,
τό . . . . . . . . . . . 65
φαρμακοπώλης,
ου, ὁ . . . . 42, 65
φαῦλος, η, ον. . . .5,
30, 54, 59
φέρ’ ἴδω! . . . . . . . . . 9
φέρε τί σοι κ.τ.λ.
19
φθάνω. . . . . . . . . . .22
φθινόπωρον, τό 12
φθόνος οὐδείς! . . 7
φθόνος, ὁ . . . . 7, 39
φιλελεύθερος, ον
64
φιλομαθής, ές . . 30
φίλτατος, η, ον . . 4
φλαῦρος, α, ον . 54
φλυαρέω . . . . . . . . 25
φοιτητής, οὖ, ὁ . 65
φοιτητής, οῦ, ὁ . 43
φορέω . . . . . . . . . . . 37
φραγκοστάφυλον,∗
τό . . . . . . . . . . . 38
φράσις, εως, ἡ. .58
φρήν, φρενός, ἡ 71
φρόνιμος, ον. . . .27
φροντίζω . . 22, 45,
59, 72
φροῦδος, η, ον . 17,
50, 53, 59
φυλλεῖον, τό . . . 58,
60, 61
φωτογράφος,∗ ὁ 65
χαµοκέρασον∗ , τό
38
χαρά, ἡ . . . . . . . . . . 72

χαρίεις, χαρίεσσα
40, 54
χαρίζομαι . . . . . . . . 7
χάρτης, ου, ὁ. . .28,
66
χειμών, ῶνος, ὁ 12
χείρ, ἡ . . . 6, 52, 54,
58
χειρόμακτρον, τό
20, 52
χειροτονέω . . . . . 58
χθές . 5, 11, 21, 36,
51, 52
χθών, ἡ, χθονός . 6
χιτών, ῶνος, ὁ . 36,
41
χιών, όνος, ἡ . . . 13
χλωρός, ά, όν. . .38
χοίρειος, α, ον. .21
χοῖρος, ὁ. . . .20, 21
χολή, ἡ . . . . . . . . . . 57
χορδή, ἡ . . . . . . . . . 20
χράω . . . . . . . . . . . . 29
χρησμός, ὁ . . . . . . 71
χρηστός, ή, όν . 45,
59, 63, 71
χρυσίον, τό . . . . . 54
χρυσός, ὁ . . . . . . . 53
χύτρα, ἡ . . . . 63, 67
χωρέω . . 15–17, 19,
23, 29, 32, 37,
60
ψακάζω . . . . . . . . . 13
ψέγω . . . . . . . . . . . . 37
ψεῦδος,εος, τό . 55
ψήκτρα, ἡ . . . . . . . 66
εὑρετήριον 87
ψηφίζω . . . . . . . . . .58
ψῆφος, ἡ . . . . 56, 58
ψόφος, ὁ . . . . 26, 72
ψῦχος, εος, τό . . 13
ψωμίζω . . . . . . . . . 53
ὠδίνω . . . . . . . . . . . 63
ὠνέομαι 35–37, 66
ὤνιος, α, ον 35, 38
ὥρα, ἡ . 10, 15, 22,
72
ὡραῖος, α, ον . . . 41
ὡρακιάω . . . . . . . . . 6
ὡρολόγιον, τό . 10,
23, 65
ὡρολογοποιός,∗ ὁ
65
ὡς ἐμέ. . . . . . . . . . .17