Purananuru

Tamil

Ettu Thokai
உரை நூல்:
புறநானூறு – ஔரை துரைசாமி – தமிழ் மண் பதிப்பகம், சசன்ரை (சதாரைபபசி எண்:
44-24339030, அரைபபசி எண்: 9444410654)

புறநானூறு

புறநானூறு 1, பாடியைர்: சபருந்பதைைார், பாடப்பட்படான்: இரறைன் – இது சங்கப்

பாடல் இல்ரை. பை நூற்றாண்டுகளுக்குப் பின் எழுதப்பட்ட கடவுள் ைாழ்த்து.
கண்ணி கார் நறுங்சகான்ரற, காமர்
ைண்ண மார்பின் தாருங் சகான்ரற;
ஊர்தி ைால் சைள் ஏபற, சிறந்த
சீர் சகழு சகாடியும் அவ்பைறு என்ப;
கரற மிடறு அணியலும் அணிந்தன்று, அக்கரற 5
மரற நவில் அந்தணர் நுைைவும் படுபம;
சபண்ணுரு ஒரு திறன் ஆகின்று, அவ்வுருத்
தன்னுள் அடக்கிக் கைக்கினும் கைக்கும்;
பிரற நுதல் ைண்ணம் ஆகின்று, அப் பிரற
பதிசைண் கணனும் ஏத்தவும் படுபம; 10
எல்ைா உயிர்க்கும் ஏமம் ஆகிய
நீைறவு அறியாக் கைகத்துத்
தாழ் சரடப் சபாலிந்த அருந்தைத்பதாற்பக.

Puranānūru 1, Poet Perunthēvanār wrote this many centuries after the Sangam poems

His kondrai flower strand has rain fragrance. He wears a

kondrai garland on his pretty colored chest. He rides on a
pure white bull and his splendid flag also has the bull. Poison
has made his throat lovely. For that poison, the Brahmins
who recite Vedas praise him. Part of him is in female form
and he can hide that within himself. The crescent moon
shines bright near his forehead. For that crescent moon, the
eighteen ganas sing his praises. He is a shelter for living
beings, and his water pot is never empty. His bright hair
flowing down, he performs rare rituals.

Notes: This poet also wrote the invocation poems for Natrinai, Ainkurunūru, Akanānūru,
and Kurunthokai. However, in those anthologies, his poems are not included in the total
number of poems. Puranānūru is the only anthology where it has been included as the first
poem.

Meanings: கண்ணி கார் நறும் சகான்ரற – fragrant rainy season laburnum flower strand,
காமர் ைண்ண மார்பின் – on the beautiful colored chest, தாருங் சகான்ரற – laburnum
garland, ஊர்தி – vehicle, ைால் சைள் ஏபற – a white bull, சிறந்த சீர் சகழு சகாடியும் அவ்
ஏறு என்ப – they say that his splendid flag is the same, கரற மிடறு – stained throat, stained
neck, அணியலும் அணிந்தன்று – appeared beautiful, அக் கரற – that stain, மரற நவில்
அந்தணர் – Brahmins who chant the Vedas, நுைைவும் படுபம – also chanted, சபண்ணுரு
ஒரு திறன் ஆகின்று – one side is female part, அவ்வுருத் தன்னுள் அடக்கிக் கைக்கினும் – he
can contain and hide that into his self, கைக்கும் – gets hidden, பிரற நுதல் ைண்ணம்
ஆகின்று – crescent moon shines near his forehead, அப் பிரற பதிசைண் கணனும்
ஏத்தவும் படுபம – is praised by all the eighteen kanams, எல்ைா உயிர்க்கும் ஏமம் ஆகிய –
protection to all lives, நீர் அறவு அறியாக் கைகத்து – with a water pot where the level does
not go down, தாழ் சரடப் சபாலிந்த – with splendid flowing hair, அருந்தைத்பதாற்பக –
for the one who performs precious rituals (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 2, பாடியைர்: முைஞ்சியூர் முடிநாகைார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

சபருஞ்பசாற்று உதியன் பசைைாதன், திரண: பாடாண், துரற: சசவியறிவுறூஉ,
ைாழ்த்தியல்
மண் திணிந்த நிைனும்,
நிைம் ஏந்திய விசும்பும்,
விசும்பு ரதைரு ைளியும்,
ைளித் தரைஇய தீயும்,
தீ முைணிய நீரும் என்றாங்கு 5
ஐம்சபரும் பூதத்து இயற்ரக பபாைப்,
பபாற்றார்ப் சபாறுத்தலும் சூழ்ச்சியது அகைமும்,
ைலியும் சதறலும் அளியும் உரடபயாய்!
நின் கடல் பிறந்த ஞாயிறு சபயர்த்து நின்
சைண்தரைப் புணரிக் குட கடல் குளிக்கும் 10
யாணர் ரைப்பின் நன்ைாட்டுப் சபாருந!
ைாைைைம்பரை! நீபயா சபரும!
அைங்கு உரைப் புைவி ஐைபைாடு சிரைஇ
நிைந்தரைக் சகாண்ட சபாைம் பூந்தும்ரப
ஈரைம்பதின்மரும் சபாருது கைத்து ஒழியப், 15
சபருஞ்பசாற்று மிகுபதம் ைரையாது சகாடுத்பதாய்!
பாஅல் புளிப்பினும், பகல் இருளினும்,
நாஅல் பைத சநறி திரியினும்,
திரியாச் சுற்றசமாடு முழுது பசண் விைங்கி
நடுக்கின்றி நிலியபைா அத்ரத; அடுக்கத்துச் 20
சிறுதரை நவ்விப் சபருங்கண் மாப்பிரண
அந்தி அந்தணர் அருங்கடன் இறுக்கும்
முத்தீ விைக்கில் துஞ்சும்,
சபான் பகாட்டு இமயமும் சபாதியமும் பபான்பற.

Puranānūru 2, Poet Muranjiyur Mudinākanār sang to Cheraman Perunchōtru Uthiyan

Cheralathan, Thinai: Pādān, Thurai: Seviyarivurūu, Vālthiyal
Your nature is like the five elements – the earth filled with sand,
the sky raised above the earth, wind that blows in the sky, fire that
sweeps up the wind, and water that differs from that fire.
You tolerate your enemies and your deliberation is broad. You are
strong, destructive and merciful. The sun rises from your ocean
and descends into your ocean in the west with waves topped with
white surf.

You are king of a country with prosperous towns! The sky is your limit!
O Greatness who gave unlimited food, until those hundred men wearing
golden thumpai flower garlands had seized the land and perished in the
field fighting furiously against the five whose horses wore swaying plumes!

Even if milk turns sour, the sun darkens, or the four Vedas swerve from
the truth, may you totally glow, with your unswerving ministers!
May you never be shaken like Mount Pothiyam, like the Himalayas with its
golden summits, where long-eyed does sleep on the slopes near their fawns
with tiny heads, at dusk, in the light of three fires lit by the Brahmins
who perform difficult rituals!

Notes: This is the only poem written for this king. This is the only poem written by this
poet. ஐைபைாடு (13) – பாண்டைர்களுடன், ஈரைம்பதின்மரும் (15) – நூறு
சகௌைைர்களும். முத்தீ (23) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ஆகைனீயம், காருகபத்தியம்,
சதன்றிரசயங்கி. பரிபாடல் பாடல் 5 சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை – ஆகைநீயம்,
காருகபத்தியம், தக்கணாக்கினி என்பை. யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings: மண் திணிந்த நிைனும் – the earth dense with sand, the earth filled with sand
(நிைன் – நிைம் என்பதன் பபாலி), நிைம் ஏந்திய விசும்பும் – the sky raised above the earth,
விசும்பு ரதைரு ைளியும் – the wind that blows in the sky, ைளித் தரைஇய தீயும் – the fire
with the wind, the fire sweeping up the wind (தரைஇய – சசால்லிரச அைசபரட), தீ
முைணிய நீரும் – the water that differs from fire, என்று ஆங்கு – எை ஆங்கு, in this manner
(ஆங்கு – அரசநிரை, an expletive), ஐம் சபரும் பூதத்து இயற்ரக பபாை – like the five great
elements of nature, பபாற்றார்ப் சபாறுத்தலும் – tolerating enemies, சூழ்ச்சியது அகைமும்
– broad thinking, ைலியும் சதறலும் அளியும் உரடபயாய் – you have strength, destructive
power and pity, நின் கடல் பிறந்த ஞாயிறு – the sun that rises from your ocean, சபயர்த்து
– moving, நின் சைண்தரைப் புணரிக் குட கடல் குளிக்கும் – it enters on the west your
ocean with waves with white tops (குளிக்கும் – சபயசைச்ச விரை, ஞாயிற்றின் விரை),
யாணர் ரைப்பின் நன்ைாட்டுப் சபாருந – O king of a fine country with prosperous towns,
ைாைைைம்பரை நீபயா – O Chera king whose limit is the sky (ைாைைைம்பரை- ஐகாைம்
முன்னிரை விைக்கி நின்றது), நீபயா – you (ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), சபரும – O
lord, அைங்கு உரைப் புைவி ஐைபைாடு – with the five with horses with swaying plumes, the
Pāndavars, சிரைஇ – with rage (சிரைஇ – சசால்லிரச அைசபரட), நிைந்தரைக்
சகாண்ட – took to the land, சபாைம் பூந்தும்ரப – golden thumpai flowers, White dead
nettle, Leucas aspera, ஈரைம்பதின்மரும் – and the hundred people (50×2), Thuriyothanan
and others, Kauravas, சபாருது கைத்து ஒழிய – ruined in the battlefield, சபருஞ்பசாற்று
மிகுபதம் ைரையாது சகாடுத்பதாய் – you gave abundant rice without limits, you gave
abundant food without limits, பாஅல் புளிப்பினும் – if milk turns sour (பாஅல் – இரச
நிரற அைசபரட), பகல் இருளினும் – even if daytime becomes dark, நாஅல் பைத சநறி
திரியினும் – even if the four Vedas swerve from truth (நாஅல் – இரசநிரற அைசபரட),
திரியாச் சுற்றசமாடு – with unswerving relatives, with unswerving ministers, முழுது பசண்
விைங்கி – totally shine greatly, நடுக்கின்றி நிலியபைா – may you stand without trembling
(ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), அத்ரத – அரசநிரை, an expletive, அடுக்கத்து – on the
mountain ranges, சிறுதரை நவ்வி – young deer with small heads, சபருங்கண் மாப் பிரண
– female deer with large eyes, அந்தி அந்தணர் அருங்கடன் இறுக்கும் முத்தீ விைக்கில்
துஞ்சும் – they sleep in the light of three fires of the Brahmins who perform
difficult/rare/precious twilight rituals, சபான் பகாட்டு – with golden peaks, இமயமும்
சபாதியமும் பபான்பற – like Mount Himalayas and Pothiyam Mountain (பபான்பற –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 3, பாடியைர்: இரும்பிடர்த்தரையார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன் கருங்ரக

ஒள்ைாள் சபரும்சபயர் ைழுதி, திரண: பாடாண், துரற: சசவியறிவுறூஉ ைாழ்த்தியல்
உைவுமதி உருவின் ஓங்கல் சைண்குரட
நிைவுக் கடல் ைரைப்பின் மண்ணகம் நிழற்ற,
ஏம முைசம் இழுசமை முழங்க,
பநமி உய்த்த பநஎ சநஞ்சின்,
தவிைா ஈரகக் கவுரியர் மருக! 5
சசயிர் தீர் கற்பின் பசயிரழ கணை!
சபான்பைாரடப் புகர் அணி நுதல்
துன்ைருந்திறல் கமழ் கடாஅத்து,
எயிறு பரடயாக எயிற் கதவு இடாஅக்
கயிறு பிணிக் சகாண்ட கவிழ் மணி மருங்கில், 10
சபருங்ரக யாரை இரும் பிடர்த் தரையிருந்து,
மருந்தில் கூற்றத்து அருந்சதாழில் சாயாக்
கருங்ரக ஒள் ைாள் சபரும் சபயர் ைழுதி!
நிைம் சபயரினும் நின் சசால் சபயைல்,
சபாைங்கழல் கால் புைர் சாந்தின் 15
விைங்கு அகன்ற வியன் மார்ப!
ஊர் இல்ை உயவு அரிய
நீர் இல்ை நீள் இரடய,
பார்ைல் இருக்ரகக் கவி கண் பநாக்கின்,
சசந்சதாரட பிரழயா ைன்கண் ஆடைர், 20
அம்பு விட வீழ்ந்பதார் ைம்பப் பதுக்ரகத்,
திருந்து சிரற ைரைைாய்ப் பருந்து இருந்து உயவும்
உன்ை மைத்த துன்ைருங் கைரை,
நின் நரச பைட்ரகயின் இைைைர் ைருைர் அது
முன்ைம் முகத்தின் உணர்ந்து, அைர் 25
இன்ரம தீர்த்தல் ைன்ரமயாபை.

Puranānūru 3, Poet Irumpidarthalaiyār sang to Pandiyan Karunkai Olvāl Perumpeyar

Vazhuthi, Thinai: Pādān, Thurai: Seviyarivurūu, Vālthiyal
Your towering white umbrella, in the shape of the lovely
full moon, gives shade to the earth with the stable oceans
as its limits. Your royal drum, which protects, roars loudly.

O heir to Pandiyars with unlimited generosity, who ruled

the wheel of law with kind hearts! Husband to a woman of
faultless purity, whose ornaments are lovely! O Vazhuthi of
great fame with a gleaming sword in your strong hand!
You do not tire at the difficult work of Kootruvan for whom
there is no medicine, as you ride the huge neck of your elephant
that is fierce to approach, who batters fortress gates of
enemies with his tusks as weapons, who has a massive trunk,
a spotted forehead with gold ornaments, fragrant liquid of
musth, and on each flank, dangling bells tied to ropes.

The earth might move, but may your words be immovable,

O king with a broad chest smeared with sandal paste and
feet adorned with golden anklets!

You have the ability to remove the poverty of those who come
desiring you, through difficult forked paths with unnam trees,
passing through the wasteland with long paths without cities
and water, where harsh-eyed marksmen with unfailing arrows
cover their eyes with bent hands and shoot, killing travelers
who then lie under fresh piles of stones where kites with
perfect wings and curved beaks sit and yearn. You are capable
of knowing what those in need want, by just looking at their faces.

Notes: This is the only poem written for this king. This is the only poem written by this
poet. He was Chozha king Karikālan’s uncle, who tutored him when he was young. He is
also the one who helped Karikālan get back his throne that was usurped after his father’s
death, while he was a young child. Pattinappālai describes how he regained his throne.
அகநானூறு 5 – முன்ைம் காட்டி முகத்தின் உரையா. சபயைல் (14) – ஒைரை துரைசாமி
உரை – சபயைல் என்பது அல் ஈற்று எதிர்மரற வியங்பகாைாயினும் பைண்டும் எை ஒரு
சசால் சபய்துரைக்கப்பட்டது. இடாஅ – இட்டு, குத்தி, சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு
விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள்
தருைது.

Meanings: உைவுமதி உருவின் – like the shape of a full moon (உைவு – உைா, முழு நிைவு,
குறியதின் இறுதிச் சிரை சகட்டு உகைம் சபற்று முடிந்தது, உருவின் – ஐந்தாம் பைற்றுரம
உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), ஓங்கல் சைண்குரட – towering white umbrella, நிைவுக்
கடல் ைரைப்பின் – in the land with the stable ocean as its limits, மண்ணகம் நிழற்ற – gives
shade to the earth, gives protection to the earth, ஏம முைசம் இழுசமை முழங்க – the
protection drum roars, பநமி உய்த்த – rode the wheel of law, பநஎ சநஞ்சின் – with kind
hearts (பநஎ – பநயம், பநசம் என்பை இதைடியாகப் பிறந்தை), தவிைா ஈரகக் கவுரியர்
மருக – O heir of Pandiyars with unlimited generosity, சசயிர் தீர் கற்பின் – with faultless
virtue, with faultless virtue, பசயிரழ கணை – O husband of woman wearing fine jewels,
O husband of woman wearing red jewels (அன்சமாழித்சதாரக), சபான் ஓரடப் புகர்
அணி நுதல் – spotted beautiful forehead with golden ornaments, துன் அரும் – difficult to
approach, திறல் – strength, கமழ் கடாஅத்து – with fragrant musth (கடாஅத்து – இரச நிரற
அைசபரட, அத்து சாரிரய), எயிறு பரடயாக – using the tusks as weapons, எயில் கதவு
இடாஅக் கயிறு – elephants that attacked the fortress gates (இடாஅ – இடந்து, இரச நிரற
அைசபரட), பிணிக் சகாண்ட கவிழ் மணி மருங்கில் – sides where bells tied to ropes are
hanging, சபருங்ரக யாரை – elephant with large trunk, இரும் பிடர்த் தரையிருந்து – from
the dark/huge neck, மருந்தில் கூற்றத்து – Kootruvan without a solution, அரும் சதாழில் –
difficult work, harsh work, சாயா – not bending, கருங்ரக ஒள் ைாள் சபரும் சபயர் ைழுதி
– O greatly famous Vazhuthi with bright sword in his strong hands, நிைம் சபயரினும் நின்
சசால் சபயைல் – your words should not falter even if the earth moves, சபாைங்கழல் கால்
– feet with golden anklets, புைர் சாந்தின் விைங்கு அகன்ற வியன் மார்ப – O king with a wide
chest with dried sandal paste (விைங்கு = குறுக்கு அகன்ற), ஊர் இல்ை – without towns,
உயவு அரிய நீர் இல்ை – very painful without water, நீள் இரடய – on the long path, பார்ைல்
இருக்ரகக் கவி கண் பநாக்கின் – looked at them with their hands curved over their eyes,
சசந்சதாரட – perfect arrows, arrows that don’t miss their mark, பிரழயா – without fault
(பிரழயா – ஈறுசகட்ட எதிர்மரற விரைசயச்சம்), ைன்கண் ஆடைர் அம்பு விட
வீழ்ந்பதார் – those who fell as ruthless men shot arrows, ைம்பப் பதுக்ரக – new shallow
burials, திருந்து சிரற ைரைைாய்ப் பருந்து இருந்து உயவும் – kites with perfect wings and
curved beaks become sad, உன்ை மைத்த – with unnam trees, துன்ைருங் கைரை – forked
paths that are difficult to approach, நின் நரச பைட்ரகயின் இைைைர் ைருைர் – those who
are in need will desire you and come, அது முன்ைம் முகத்தின் உணர்ந்து அைர் இன்ரம
தீர்த்தல் ைன்ரமயாபை – you are capable to removing their poverty just by understanding
the situation from their faces (ைன்ரமயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 4, பாடியைர்: பைணர், பாடப்பட்படான்: பசாழன் உருைப்பஃபறர் இைஞ்பசட்

சசன்னி, திரண: ைஞ்சி, துரற: சகாற்ற ைள்ரை
ைாள் ைைந்தை மறுப்பட்டை,
சசவ்ைாைத்து ைைப்புப் பபான்றை,
தாள் கைங்சகாைக் கழல் பரறந்தை,
சகால் ஏற்றின் மருப்புப் பபான்றை,
பதால் துரைத்து அம்பின் துரை பதான்றுை, 5
நிரைக்கு ஒைாஅ இைக்கம் பபான்றை;
மாபை, எறி பதத்தான் இடங் காட்டக்
கறுழ் சபாருத சசவ்ைாயான்
எருத்து ைவ்விய புலி பபான்றை,
களிபற, கதவு எறியாச் சிைந்து உைாஅய், 10
நுதி மழுங்கிய சைண்பகாட்டான்
உயிர் உண்ணும் கூற்றுப் பபான்றை;
நீபய, அைங்கு உரைப் பரீஇ இவுளிப்
சபாைந்பதர் மிரசப் சபாலிவு பதான்றி,
மாக்கடல் நிைந்து எழுதரும் 15
சசஞ்ஞாயிற்றுக் கவிரை மாபதா;
அரைரய ஆகன்மாபற,
தாயில் தூைாக் குழவி பபாை
ஓைாது கூஉம், நின் உடற்றிபயார் நாபட.
Puranānūru 4, Poet Paranar sang to Chozhan Uravappaharēr Ilanchētchenni, Thinai: Vanji,
Thurai: Kotra Vallai
The swords that have brought victory are stained like
the beautiful red sky, war anklets on feet are worn
down in the battlefield looking like horns of killer
bulls, shields are riddled with holes caused by loud
arrows and they appear like targets, mouths of horses
are red with blood, chafed by the bridles that direct them,
and looking like the necks of prey gripped by tigers, and
elephants assaulting gates in rage, have blunted the tips
of their white tusks, and are like Kootruvan who kills.

You in your golden chariot drawn by fast horses with

waving plumes are splendid like the red sun that rises
up high into the sky from the huge ocean. Because of
you being who you are, the people in the countries of your
enemies wail without end, like hungry, motherless infants!

Notes: Puranānūru 4 and 266 were written for this king. He was the father of King
Karikālan. Poet Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341,
343, 348, 352, 354 and 369. எறியா – எறிந்து என்பது சபாருள். சசய்யா என்னும்
ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப்
சபாருள் தருைது.

Meanings: ைாள் ைைந்தை – swords brought victory, மறுப்பட்டை – they have become
stained, சசவ் ைாைத்து ைைப்புப் பபான்றை – like the beauty of the red sky, தாள் – feet,
கைங்சகாை – in the battlefield, கழல் – warrior anklets, பரறந்தை – they are worn down,
சகால் ஏற்றின் மருப்புப் பபான்றை – they are like the horns of killer bulls, பதால் துரைத்து
– shields pierced with sounds, அம்பின் – by arrows, துரை பதான்றுை – holes have
appeared, நிரைக்கு ஒைாஅ – not escaping the situation (ஒைாஅ – இரச நிரற அைசபரட),
இைக்கம் பபான்றை – they appear like targets, மாபை – the horses (ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), எறி பதத்தான் – when attacking, இடங் காட்ட – directing them, கறுழ் சபாருத –
bridles chafing on the sides, சசவ் ைாயான் – with red mouths, எருத்து ைவ்விய புலி
பபான்றை – like tigers gripping their necks, களிபற – the elephants (ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), கதவு எறியாச் சிைந்து உைாஅய் – hit against the gates in rage and move around
(உைாஅய் – இரச நிரற அைசபரட), நுதி மழுங்கிய சைண்பகாட்டான் – with blunted tips
of white tusks, உயிர் உண்ணும் கூற்றுப் பபான்றை – they are like Kootruvan who eats lives,
like the god of death who eats lives, நீபய – you, அைங்கு உரை – waving plumes, பரீஇ
இவுளி – galloping horses (பரீஇ – குதிரையின் ஓட்டம், சசால்லிரச அைசபரட),
சபாைந்பதர் மிரச – on your golden chariot, சபாலிவு பதான்றி – appearing beautifully,
appearing splendidly, மாக் கடல் நிைந்து எழுதரும் – rising above the huge/dark ocean,
சசஞ்ஞாயிற்றுக் கவிரை – you are beautiful like the red sun, மாபதா – மாது, ஓ
அரசநிரைகள், expletives, அரைரய ஆகன்மாபற – because of such trait, because of who
you are (ஆகன்மாபற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, மாறு ஏதுப்சபாருள் (காைணப்
சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்), தாய் இல் – without mother, தூைா – not drinking
(துவ்ைாரம தூைாரம எை விகாைம்), குழவி பபாை – like an infant, ஓைாது கூஉம் – they
wail without stopping (கூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), நின் உடற்றிபயார் நாபட – the
people in the countries of your enemies (நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, நாடு –
ஆகுசபயர் நாட்டில் உள்ை மக்களுக்கு)

புறநானூறு 5, பாடியைர்: நரிசைரூஉத்தரையார், பாடப்பட்படான்: பசைமான் கருவூபைறிய

ஒள்ைாட் பகாப்சபருஞ்பசைல், திரண: பாடாண், துரற: சசவியறிவுறூஉ, சபாருண்
சமாழிக் காஞ்சி
எருரம அன்ை கருங்கல் இரடபதாறு
ஆனின் பைக்கும், யாரைய முன்பின்
காைக நாடரை நீபயா சபரும!
நீபயார் ஆகலின், நின் ஒன்று சமாழிைல்!
அருளும் அன்பும் நீக்கி, நீங்கா 5
நிையங் சகாள்பைசைாடு ஒன்றாது, காைல்
குழவி சகாள்பைரின் ஓம்புமதி,
அளிபதா தாபை, அது சபறல் அருங்குரைத்பத.

Puranānūru 5, Poet Nariverūuthalaiyār sang to Cheraman Karuvūrēriya Olvāl

Koperuncheral, Thinai: Pādān, Thurai: Seviyarivurūu, Porunmozhi Kānji
Greatness! You own a country with fierce
forests where elephants are spread like
cows and boulders appear like buffaloes.
You being who you are, I have to tell you
something! Protect your country like you
would guard a child, without being in the
company of those who will go to unending
hell without any grace or kindness. It
needs to be protected.
It is rare to have this opportunity to rule!

Notes: This is the only poem written for this king, who was from the Irumporai clan.
Puranānūru 5 and 195 were written by this poet. He also wrote Kurunthokai 5 and 236.
ஒைரை துரைசாமி உரை – அருளும் அன்பும் நீக்கி, நீங்கா நிையங் சகாள்பைசைாடு ஒன்றாது
என்றரமயால் சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி ஆயிற்று. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின்
என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26). அளிபதா தாபை (8) – ஒைரை துரைசாமி உரை – அளிக்கத்தக்கது ஒன்று
அதன் காைல், உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – அளிக்கத்தக்கது ஒன்று அதன் காைல்.
அளிபதா தாபை என்ற சசாற்கள் ைரும் பாடல்கள் (புறநானூறு 109-1, 111-1, 243-11)
பிறைற்றில் இவ்விரு அறிஞர்களும் ‘இைங்கத்தக்கது அது’ எை சபாருள் கூறியுள்ைைர்.
குரை – ஏயும் குரையும் இரசநிரற அரசநிரை ஆயிைண்டு ஆகும் இயற்ரகய என்ப
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 24).

Meanings: எருரம அன்ை கருங்கல் – black rocks looking like buffaloes, granite rocks
looking like buffaloes, இரட பதாறு ஆனின் பைக்கும் யாரைய – with elephants that are
spread like cows (ஆனின்- இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது),
முன்பின் காைக நாடரை நீபயா – you own a country with fierce forests (நாடரை – ஐகாைம்
முன்னிரைக்கண் ைந்தது, நீபயா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), சபரும – O
greatness, நீபயார் ஆகலின் – since you are such (நீபயார் – ஓர் அரசநிரை, an expletive),
நின் ஒன்று சமாழிைல் – I will tell you one thing (சமாழிைல் – தன்ரம ஒருரம
விரைமுற்று), அருளும் அன்பும் நீக்கி – removing grace and kindness, நீங்கா நிையம் –
unending hell, சகாள்பைசைாடு ஒன்றாது – not being with those who accept it, காைல்
குழவி சகாள்பைரின் ஓம்புமதி – protect the country like you are guarding a child, protect
like you are raising a child (காைல் – ஆகுசபயர் காக்கப்படும் நாட்டிற்கு, சகாள்பைரின் –
இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது, ஓம்புமதி – மதி
முன்னிரையரச, an expletive of the second person), அளிபதா தாபை அது – it needs your
graces, it should be afforded that protection (அளிபதா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive,
தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives), சபறல் அருங்குரைத்பத – it is rare to obtain
(அருங்குரைத்பத – குரை என்னும் இரடச்சசால் குறிப்பு விரைமுற்றாக ஆயிற்று, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 6, பாடியைர்: காரிகிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன் பல்யாகசாரை
முதுகுடுமிப் சபருைழுதி, திரண: பாடாண், துரற: சசவியறிவுறூஉ, ைாழ்த்தியல்
ைடாஅது பனிபடு சநடுைரை ைடக்கும்,
சதைாஅது உருசகழு குமரியின் சதற்கும்,
குணாஅது கரை சபாரு சதாடு கடல் குணக்கும்,
குடாஅது சதான்று முதிர் சபௌைத்தின் குடக்கும்,
கீழது முப்புணர் அடுக்கிய முரற முதற் கட்டின் 5
நீர்நிரை நிைப்பின் கீழும், பமைது
ஆனிரை உைகத்தானும், ஆைாது
உருவும் புகழும் ஆகி, விரி சீர்த்
சதரிபகால் ஞமன் பபாை, ஒரு திறம்
பற்றல் இலியபைா நின் திறம் சிறக்க! 10
சசய்விரைக்கு எதிர்ந்த சதவ்ைர் பதஎத்துக்
கடற்பரட குளிப்ப மண்டி, அடர்ப் புகர்ச்
சிறுகண் யாரை சசவ்விதின் ஏவிப்,
பாசைல் படப்ரப ஆர் எயில் பை தந்து,
அவ் எயில் சகாண்ட சசய்வுறு நன்கைம் 15
பரிசின் மாக்கட்கு ைரிரசயின் நல்கிப்,
பணியியர் அத்ரத நின் குரடபய முனிைர்
முக்கண் சசல்ைர் நகர் ைைஞ் சசயற்பக,
இரறஞ்சுக சபரும நின் சசன்னி! சிறந்த
நான்மரற முனிைர் ஏந்து ரக எதிபை, 20
ைாடுக இரறை நின் கண்ணி! ஒன்ைார்
நாடு சுடு கமழ் புரக எறித்தைாபை,
சசலியர் அத்ரத நின் சைகுளி! ைால் இரழ
மங்ரகயர் துனித்த ைாள் முகத்து எதிபை,
ஆங்க சைன்றி எல்ைாம் சைன்று அகத்து அடக்கிய 25
தண்டா ஈரகத் தரகமாண் குடுமி,
தண்கதிர் மதியம் பபாைவும், சதறு சுடர்
ஒண்கதிர் ஞாயிறு பபாைவும்,
மன்னிய சபரும, நீ நிைமிரசயாபை!

Puranānūru 6, Poet Kari Kizhār sang to Pandiyan Palyākasālai Muthukudumi

Peruvazhuthi, Thinai: Pādān, Thurai: Seviyarivurūu, Vālthiyal
May your great glory and endless fame spread to the north
of the lofty northern Himalayas with snow, south of the fierce
Kumari river of the south, east of the eastern ocean dug out of
the earth that has waves that attack the shores, west of the very
ancient western ocean, in the earth, the lowest tier that rose out
of the ocean, below the land and in the upper world with cows!

May you be without bias, like the perfect pointer of a balance

that measures large quantities! May your abilities flourish!
You entered the countries of those who opposed you
in battles, goaded your elephants with dense spots and small
eyes to charge, took many guarded forts with green fields, and
distributed the fine ornaments you seized, according to rank.

May your umbrella bow down when it circumambulates

the temple of the god with three eyes! May your head bend
down when the Brahmins of the four Vedas lift their hands!
May your garland wilt, assaulted by the smoke of flames
you lit in the lands of your enemies!

May your anger vanish when you see your women wearing
pure jewels, their faces bright with the anger of lovers’ quarrels!
O Great Kudumi who gives without limits! You who have won
everything and never boasts about your victories!
May you live long on this earth forever, like the moon with
cool rays and the glowing sun with bright rays!

Notes: Puranānūru poems 6, 9, 12, 15 and 64 were written for this king. This is the only
poem written by this poet who came from a town named Kāriyāru.

Meanings: ைடாஅது – in the north, ைடக்கின்கண் (இரச நிரற அைசபரட, ஏழாம்

உருபின் சபாருள்பட ைந்தது), பனிபடு சநடுைரை ைடக்கும் – and north of the tall
Himalayas with snow, சதைாஅது – in the south, சதற்கின்கண் (இரச நிரற அைசபரட,
ஏழாம் உருபின் சபாருள்பட ைந்தது), உருசகழு குமரியின் சதற்கும் – and south of fierce
Kumari river in the south, குணாஅது – on the east side (இரச நிரற அைசபரட, ஏழாம்
உருபின் சபாருள்பட ைந்தது), கரை சபாரு சதாடு கடல் – dug ocean whose waves attack
its shores (dug up by the mythological Sakarars – சகைர்), குணக்கும் – also in the east,
குடாஅது – in the west, பமற்கில் (இரச நிரற அைசபரட, ஏழாம் உருபின் சபாருள்பட
ைந்தது), சதான்று முதிர் சபௌைத்தின் குடக்கும் – and in the west of the ancient ocean,
கீழது – கீழதாகிய, what is below, முப்புணர் அடுக்கிய – three arranged levels of earth, sky
and heaven, முரற முதற் கட்டின் – the first one in the levels, நீர்நிரை நிைப்பின் கீழும் –
and below the earth rising out of a body of water, பமைது – above, ஆனிரை உைகத்தானும்
– and to the upper world with cows, ஆைாது – not satisfied, உருவும் – causing others to
fear, புகழும் ஆகி – and attaining great fame, விரி சீர் – large amounts of material, சதரிபகால்
ஞமன் பபாை – like the perfect pointer stick of a balance (துைாக்பகாலின் நாக்கு), ஒரு திறம்
பற்றல் இலியபைா – may you not lean on one side (இலியபைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an
expletive), நிற்றிறம் (நின் திறம், நின்றிறம் நிற்றிறம் எை ைலிந்து நின்றது) சிறக்க – may
your abilities flourish (சிறக்க – வியங்பகாள் விரைமுற்று), சசய் விரைக்கு எதிர்ந்த
சதவ்ைர் பதஎத்து – in the nations of enemies who opposed you in campaigns (பதஎத்து –
இன்னிரச அைசபரட), கடற்பரட குளிப்ப மண்டி – entered rapidly with your ocean-like
army, அடர்ப் புகர் – dense spots, சிறுகண் யாரை – small-eyed elephants, சசவ்விதின் ஏவி
– ordered them perfectly to attack, ordered them to attack at the right time, பாசைல்
படப்ரப – fields with green leaves (பாசைல் – பசிய விரைநிைம்), ஆர் எயில் பை தந்து –
took many difficult forts, அவ் எயில் சகாண்ட சசய்வுறு நன்கைம் பரிசின் – the beautifully
created precious ornaments that you seized from those forts, மாக்கட்கு ைரிரசயின் நல்கி
– gave to people according to rank, பணியியர் அத்ரத நின் குரடபய – may you royal
umbrella bow down (அத்ரத – அரசநிரை, an expletive), முனிைர் முக்கண் சசல்ைர் நகர்
ைைஞ்சசயற்பக – to go around the temple of god with three eyes – Sivan, இரறஞ்சுக
சபரும – may it bend down O lord, நின் சசன்னி – your head, சிறந்த – great, நான்மரற
முனிைர் – Brahmins with their four Vedas, ஏந்து ரக எதிபை – in front of their lifted hands,
ைாடுக இரறை நின் கண்ணி – may your garland wilt O my lord, ஒன்ைார் நாடு சுடு கமழ்
புரக எறித்தைாபை – due to burning the land of your enemies and causing smoke to spread
(எறித்தைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சசலியர் அத்ரத – may it leave (அத்ரத
– அரசநிரை, an expletive), நின் சைகுளி – your rage, ைால் இரழ மங்ரகயர் – women
with pure jewels, women with white pearls, துனித்த – with anger, ைாள் முகத்து எதிபை – on
seeing their bright faces, ஆங்க – அரசநிரை, an expletive, சைன்றி எல்ைாம் சைன்று –
won everything, அகத்து அடக்கிய – kept inside, தண்டா ஈரகத் தரக மாண் குடுமி – great
Kudumi who gives without limits, தண் கதிர் மதியம் பபாைவும் – like the moon with cool
rays, சதறு சுடர் – hot rays, ஒண் கதிர் ஞாயிறு பபாைவும் – like the sun with bright rays,
மன்னிய – stable, சபரும – O lord, நீ – you, நிைமிரசயாபை – on this earth
(நிைமிரசயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 7, பாடியைர்: கருங்குழல் ஆதைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் கரிகால்

சபருைைத்தான் (கரிகாைன்), திரண: ைஞ்சி, துரற: சகாற்ற ைள்ரை, மழபுை ைஞ்சி
களிறு கரடஇய தாள்,
கழல் உரீஇய திருந்து அடிக்,
கரண சபாருது கவி ைண்ரகயால்,
கண் ஒளிர் ைரூஉம் கவின் சாபத்து,
மா மறுத்த மைர் மார்பின், 5
பதால் சபயரிய எறுழ் முன்பின்,
எல்ரையும் இைவும் எண்ணாய், பரகைர்
ஊர் சுடு விைக்கத்து அழு விளிக் கம்பரைக்
சகாள்ரை பமைரை; ஆகலின், நல்ை
இல்ை ஆகுபைால் இயல் பதர் ைைை! 10
தண் புைல் பைந்த பூசல் மண் மறுத்து
மீனின் சசறுக்கும் யாணர்ப்
பயன் திகழ் ரைப்பின் பிறர் அகன்றரை நாபட.

Puranānūru 7, Poet Karunkulal Āthanār sang to Chozhan Karikāl Peruvalathān

(Karikālan), Thinai: Vanji, Thurai: Kotra Vallai, Malapula Vanji
Your legs press and command elephants and
your perfect feet are rubbed by your warrior anklets.
Your bow that dazzles the eyes rests in your charitable
hands, to release arrows in battles.
Your chest is so broad, and Thirumakal forsakes others
for it. You have the strength to drive back elephants.
You do not consider whether it is day or night to plunder
enemy towns, blazing them as their citizens cry loudly.

O Valavan riding your elegant chariot! There is nothing

good remaining in your enemy countries where there were
prosperous towns, where, instead of mud, they used fish
to block holes of dams with sounds of cool flowing water!

Notes: Puranānūru poems 7, 66 and 224 were written for Karikālan. Karunkulal Āthanār
wrote Puranānūru poems 7 and 224, both for King Karikālan. The Pathuppāttu song
Pattinappālai was also written for King Karikālan, who brought prosperity to his Chozha
kingdom. He was tutored by his uncle, poet Irumpidarthalaiyār from an early age. யாணர்
– புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). கம்பரை –
கம்பரை சும்ரம கலிபய அழுங்கல் என்று இரை நான்கும் அைைப் சபாருை
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 53).

Meanings: களிறு கரடஇய தாள் – legs that pressed/commanded a male elephant

(கரடஇய – சசால்லிரச அைசபரட, கடவிய என்பது கரடஇய எை நின்றது), கழல்
உரீஇய – chafed/rubbed by warrior anklets (உரீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), திருந்து
அடி – perfect feet, கரண சபாருது – attacking with arrows, shooting arrows in battle, கவி
– bent, ைண் ரகயால் – with your charitable hands, கண் ஒளிர் ைரூஉம் – bright to sight
(ைரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), கவின் சாபத்து – with a beautiful bow, மா மறுத்த மைர்
மார்பின் – with a wide chest that makes Thirumakal refuse others, பதால் சபயரிய எறுழ்
முன்பின் – with great strength to chase elephants (எறுழ் முன்பு – ஒரு சபாருட் பன்சமாழி),
எல்ரையும் இைவும் எண்ணாய் – you do not consider whether it is day or night, பரகைர்
ஊர் சுடு விைக்கத்து – in the lights that are lit in the towns of enemies that are burning, அழு
விளிக் கம்பரை – loud crying sounds, சகாள்ரை பமைரை – since you desire to plunder,
ஆகலின் – so, நல்ை இல்ை, there is nothing good left, ஆகுபைால் – this is how it is in those
countries, this is how those countries have become, (ஆகுபைால் = ஆகுப +ஆல், ஆல் –
அரசநிரை, an expletive), இயல் பதர் ைைை – O Valavan riding your created chariot, தண்
புைல் பைந்த – cool water flowing, பூசல் – sounds, மண் மறுத்து – refusing sand, not using
sand, மீனின் சசறுக்கும் – blocking holes with fish, யாணர்ப் பயன் திகழ் ரைப்பின் – with
prosperous and beneficial towns, பிறர் அகன்றரை நாபட – the vast lands of others (நாபட
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 8, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பசைமான் சசல்ைக்கடுங்பகா

ைாழியாதன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி, பூரை நிரை
ரையம் காைைர் ைழிசமாழிந்து ஒழுகப்,
பபாகம் பைண்டிப் சபாதுச் சசால் சபாறாஅது,
இடம் சிறிது என்னும் ஊக்கம் துைப்ப,
ஒடுங்கா உள்ைத்து ஓம்பா ஈரகக்,
கடந்து அடு தாரைச் பசைைாதரை 5
யாங்கைம் ஒத்திபயா, வீங்கு சசைல் மண்டிைம்?
சபாழுது எை ைரைதி; புறக்சகாடுத்து இறத்தி
மாறி ைருதி மரை மரறந்து ஒளித்தி;
அகல் இரு விசும்பிைானும்
பகல் விைங்குதியால், பல் கதிர் விரித்பத. 10

Puranānūru 8, Poet Kapilar sang for Cheraman Selva Kadunkō Vāliyāthan, Thinai: Pādān,
Thurai Iyan Mozhi, Poovai Nilai
Kings who protect the earth praise him.
Desiring pleasure, he’ll not share land with
others. Goaded by the thought that he rules too
little land, his motivated mind is uncontrollable.
He is greatly generous.

O sun which goes rapidly in circles! How can you

compare yourself to Cheralathan with a murderous
army that fights battles?
You shine only during the day. You leave, showing
your back. You come from different directions and
hide behind the mountains. You spread your many
rays and glow during the day in the wide, vast sky.

Notes: Puranānūru 8 and 14 were written by poet Kapilar for King Selvakkadunkō
Valiyāthan. He also goes by the name Cheraman Chikkarpalli Thunjiya Selvakkadunkō
Vāliyāthan in poem 387. Kapilar also wrote Pathitruppathu poems 61-70 for this king.
Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.
சபாழுது எை ைரைதி (7) – ஒைரை துரைசாமி உரை – என்பதற்கு காைத்ரத பை
சபாழுதுகைாக (சிறுசபாழுது சபரும்சபாழுதுகைாக) ைகுத்தற்கு ஏதுைாகுரை என்று
உரைப்பினும் அரமயும் உரை கிடந்தைாபற சகாள்ளுமிடத்து. பகற்சபாழுது நிைக்சகை
கூறுபடுக்கும் நீ அப்பகல் பபாதில்தான் பல் கதிர்கரையும் பைப்பி விைங்குரை என்றதாகக்
சகாள்க.

Meanings: ரையம் காைைர் – the kings who protect the earth, ைழிசமாழிந்து ஒழுக –
praised by them, பபாகம் பைண்டி – desiring pleasure, சபாதுச் சசால் சபாறாஅது – not
tolerating the word that the land is common (சபாறாஅது – இரச நிரற அைசபரட),
இடம் சிறிது என்னும் ஊக்கம் துைப்ப – goaded by the thought that his land is small,
ஒடுங்கா உள்ைத்து – with a mind that cannot be controlled, ஓம்பா ஈரக – charity to others
without protecting oneself, giving to others without keeping for oneself, கடந்து அடு
தாரைச் பசைைாதரை யாங்கைம் ஒத்திபயா – how are you equal to Cheralathan with
murderous armies that attack (ஒத்திபயா – ஓகாைம் விைா), வீங்கு சசைல் மண்டிைம் – O
sun who goes fast in circles, சபாழுது எை ைரைதி – you create limits in days, you shine
only during the day (ைரைதி – முன்னிரை விரைமுற்று), புறம் சகாடுத்து இறத்தி – you
show your back and leave (இறத்தி – முன்னிரை விரைமுற்று), மாறி ைருதி – you come
from various directions, மரை மரறந்து ஒளித்தி – you hide behind mountains, அகல் இரு
விசும்பிைானும் பகல் விைங்குதியால் – you shine during the day in the wide vast sky
(விைங்குதியால் – ஆல் அரசநிரை, an expletive), பல் கதிர் விரித்பத – spreading your many
rays (விரித்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 9, பாடியைர்: சநட்டிரமயார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன் பல்யாகசாரை

முதுகுடுமிப் சபருைழுதி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
“ஆவும், ஆன் இயல் பார்ப்பை மாக்களும்,
சபண்டிரும், பிணியுரடயீரும் பபணித்
சதன்புைம் ைாழ்நர்க்கு அருங்கடன் இறுக்கும்
சபான் பபால் புதல்ைர்ப் சபறாஅதீரும்,
எம் அம்பு கடி விடுதும், நும் அைண் பசர்மின்” எை 5
அறத்து ஆறு நுைலும் பூட்ரக மறத்தின்,
சகால்களிற்று மீமிரசக் சகாடி விசும்பு நிழற்றும்
எங்பகா ைாழிய, குடுமி, தங்பகாச்
சசந்நீர்ப் பசும்சபான் ையிரியர்க்கு ஈத்த,
முந்நீர் விழவின் சநடிபயான் 10
நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பைபை!
Puranānūru 9, Poet Nettimaiyār sang for Pandiyan Palyākasālai Muthukudumi
Peruvazhuthi, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
He announces in a righteous manner, “Cows,
Brahmins with the nature of cows, women, those
who are sick, and those living in the southern
land with no gold-like sons to perform precious
last rites, take refuge! We are ready to shoot
volleys of arrows!”

May he with martial courage, whose flags flying

on his murderous elephants throwing shadows on the
sky, our king Kudumi, live for long, more days
than the number of sands on the banks of Pakruli River
with fine water,
where his ancestor Nediyōn celebrated ocean festivals,
and gave musicians fresh, reddish gold gifts!

Notes: Puranānūru poems 6, 9, 12, 15 and 64 were written for this king. This poet wrote
Puranānūru poems 9, 12 and 15 for this king. ஒைரை துரைசாமி உரை – பிணியுரடயீரும்,
புதல்ைர்ப் சபறாஅதீரும் என்னும் முன்னிரைப் சபயபைாடு, ஆவும், பார்ப்பை மாக்களும்,
சபண்டிரும் என்னும் படர்க்ரகப் சபயர்கள் விைாய் ைந்து, ‘நும் அைண் பசர்மிபை’,
என்னும் முன்னிரை விரையான் முடிதல், ‘சசய்யுள் மருங்கினும் ைழக்கியல்
மருங்கினும்’ (பதால். சசால். எச்ச 67) என்னும் அதிகாைப் புறைரடயாற் சகாள்ைப்படும்.
முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று திரசயானும் நீர்ைரைவுண்டது.
முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக் கடைரமப்ரபச் சுட்டுைது – ை. சுப.
மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ நீரும்
உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை, நிைத்ரதப் பரடத்தலும்
காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர் மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை. மணலினும்
பைபை: அகநானூறு 93 – தண் ஆன்சபாருரந மணலினும் பைபை, புறநானூறு 9-
நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பைபை, புறநானூறு 43 – எக்கர் இட்ட மணலினும் பைபை,
புறநானூறு 55 – ைடு ஆழ் எக்கர் மணலினும் பைபை, புறநானூறு 136 – நுண் பை
மணலினும் ஏத்தி, புறநானூறு 363 – இடு திரை மணலினும் பைபை, புறநானூறு 387 –
கல்சைன் சபாருரந மணலினும், மதுரைக்காஞ்சி 236 – திரை இடு மணலினும் பைபை,
மரைபடுகடாம் 556 – ைடு ைாழ் எக்கர் மணலினும் பைபை.
Meanings: ஆவும் – and cows, ஆன் இயல் பார்ப்பை மாக்களும் – and Brahmins who have
the nature of cows, சபண்டிரும் – and women, பிணி உரடயீரும் – and those of you with
diseases, பபணி – protecting, சதன்புைம் ைாழ்நர்க்கு – to those who live in the south,
அருங்கடன் இறுக்கும் – performing final rites, சபான் பபால் புதல்ைர்ப் சபறாஅதீரும் –
and those of you who have not given birth to gold-like sons (சபறாஅதீரும் – இரச நிரற
அைசபரட), எம் அம்பு கடி விடுதும் – we are going to shoot our arrows rapidly (கடி –
விரைவுப்சபாருள் தரும் இரடச்சசால்), நும் அைண் பசர்மின் – you reach a safe place (மின்
– முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person),
எை அறத்து ஆறு நுைலும் – he utters words with righteous path, பூட்ரக மறத்தின் – with
martial courage, with the principle of courage, சகால் களிற்று மீமிரசக் சகாடி – flags on
murderous male elephants (மீமிரச – ஒருசபாருட் பன்சமாழி), விசும்பு நிழற்றும் – shades
the skies, எங்பகா – my king, ைாழிய குடுமி – O Kudumi! may you live long, எங்பகா – our
king, சசந்நீர்ப் பசும் சபான் – fresh reddish gold, ையிரியர்க்கு ஈத்த – gave to artists, முந்நீர்
விழவின் – at the ocean festivals, சநடிபயான் – your ancestor Nediyōn, நன்னீர்ப் பஃறுளி
மணலினும் பைபை – many more days than the number of sands on the banks of Pahruli
river with good water (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 10, பாடிபயார்: ஊன்சபாதி பசுங்குரடயார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
ைழிபடுபைாரை ைல் அறிதீபய;
பிறர் பழி கூறுபைார் சமாழி பதறரைபய;
நீ சமய் கண்ட தீரம காணின்,
ஒப்ப நாடி அத் தக ஒறுத்தி;
ைந்து அடி சபாருந்தி முந்ரத நிற்பின் 5
தண்டமும் தணிதி, நீ பண்ரடயின் சபரிபத,
அமிழ்து அட்டு ஆைாக் கமழ் குய் அடிசில்
ைருநர்க்கு ைரையா ைரச இல் ைாழ்க்ரக
மகளிர் மரைத்தல் அல்ைது, மள்ைர்
மரைத்தல் பபாகிய சிரைத் தார் மார்ப! 10
சசய்து இைங்கா விரைச் பசண் விைங்கும் புகழ்,
சநய்தைங்காைல் சநடிபயாய்!
எய்த ைந்தைம் யாம்; ஏத்துகம் பைபை.
Puranānūru 10, Poet Oonpothi Pasunkudaiyār sang to Chozhan Neythalankānal
Ilanchētchenni, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
You know those who worship you. You do not
accept the words of those who malign others.
If you see real evil, and if you are convinced
that it is evil, you punish them aptly. If
they repent at your feet and stand in front
of you, you lighten their punishments that you
imposed in the past.

O King donning a rainbow-like garland on your chest!

You are not confronted by warriors, but only by
your women who lead faultless lives, giving endlessly
to guests without a break, food, fragrant with
seasonings and cooked with nectar.

O Leader of Neythalankānam with fame that shines in

distances! You do not hurt others through your actions!
I have come to you to praise you greatly!

Notes: Puranānūru 10, 203, 370 and 378 were written by this poet. This king is from the
town Neythalankānal. This king goes by the names பசாழன் பாமுளூசைறிந்த
சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி, பசாழன் சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி and
பசாழன் சசருப்பாழி எறிந்த இைஞ்பசட் சசன்னி. He won battles at Pāmalūr and
Cherupāli.

Meanings: ைழிபடுபைாரை ைல் அறிதீபய – you know those who worship you (அறிதீபய
– அறிதி என்பதன் நீட்டல் விகாைம், ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பிறர் பழி கூறுபைார்
சமாழி பதறரைபய – you do not understand those who talk ill of others (பதறரைபய –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நீ சமய் கண்ட தீரம காணின் – if you see real harm,
ஒப்ப நாடி – analyzing well, அத் தக ஒறுத்தி – you punish them accordingly, ைந்து அடி
சபாருந்தி முந்ரத நிற்பின் – if those who made mistakes in the past come and fall at your
feet, தண்டமும் தணிதி – you reduce their punishments, நீ பண்ரடயின் சபரிபத – the
punishment that you gave in the past (சபரிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
அமிழ்து அட்டு – cooked with nectar, ஆைா – non-stopping, கமழ் குய் அடிசில் – fragrant
rice/food with seasoning, ைருநர்க்கு – to those who come, ைரையா – unlimited, ைரச இல்
ைாழ்க்ரக மகளிர் – women with faultless lives, மரைத்தல் – to fight, அல்ைது – other than
that, மள்ைர் மரைத்தல் பபாகிய – you do not fight with warriors, சிரைத் தார் மார்ப – O
lord with a bow like garland on your chest, சசய்து இைங்கா விரை – not hurting others by
actions, பசண் விைங்கும் புகழ் – greatly shining fame, சநய்தைங்காைல் சநடிபயாய் – O
leader of Neythalankānam, எய்த ைந்தைம் யாம் – we came to reach you (ைந்தைம் –
தன்ரமப் பன்ரம, first person plural, யாம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural),
ஏத்துகம் பைபை – we praise you greatly (ஏத்துகம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural,
பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 11, பாடியைர்: பபய்மகள் இைசையினியார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

பாரை பாடிய சபருங்கடுங்பகா, திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
அரிமயிர்த் திைள் முன்ரக,
ைால் இரழ, மட மங்ரகயர்
ைரி மணல் புரை பாரைக்குக்
குைவுச்சிரைப் பூக் சகாய்து,
தண் சபாருரநப் புைல் பாயும், 5
விண் சபாரு புகழ் விறல் ைஞ்சிப்
பாடல் சான்ற விறல் பைந்தனும்பம,
சைப்புரடய அைண் கடந்து
துப்பு உறுைர் புறம்சபற்றிசிபை;
புறம்சபற்ற ைய பைந்தன் 10
மறம் பாடிய பாடினியும்பம,
ஏர் உரடய விழுக் கழஞ்சின்
சீர் உரடய இரழ சபற்றிசிபை;
இரழ சபற்ற பாடினிக்குக்
குைல் புணர் சீர்க் சகாரை ைல் பாண்மகனும்பம, 15
எை ஆங்கு,
ஒள் அழல் புரிந்த தாமரை
சைள்ளி நாைால் பூப் சபற்றிசிபை.
Puranānūru 11, Poet Pēymakal Ilaveyiniyār sang for Cheraman Pālai Pādiya Perunkadunkō,
Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Kadā Nilai
The king of Vanji, victorious city with sky-high fame,
where young women with fine hair on their rounded
forearms wear pure jewels and play on the rippled
sand, decorating the sand dolls they made with flowers
they pluck from bent branches, and plunge into the
cool waters of Porunai River,
his victories sung in verses, has captured guarded forts
of enemies and made them run, showing their backs,
and the female singer who sang the bravery of the mighty
king won splendid, heavy, pretty jewels, and the bard
who sang along with her with perfect rhythm, won a lotus
flower formed in glowing fire, strung on a silver strand.

Notes: Puranānūru 11 was written for this king. He wrote poem 282. He has written
many poems in Natrinai, Kurunthokai and Akanānūru. Pālai thinai was his specialty. This
is the only poem written by Pēymakal Ilaveyiniyār. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின்
என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை),
அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). ஆன் சபாருரந ஆறு – ைஞ்சி நகரின் அருகில் உள்ை
ஆறு, ைஞ்சி – இன்ரறய கரூர், ஆன் சபாருரந – இன்ரறய அமைாைதி. விழு (விழுமம்) –
விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: அரி மயிர்த் திைள் முன்ரக – thick/rounded forearms with delicate hair, ைால்
இரழ – pure jewels, மட மங்ரகயர் – delicate young women, ைரி மணல் – rippled sand,
decorated sand, streaked sand, புரை பாரைக்கு – for the dolls they created, குைவுச் சிரை
– bent branches, பூக் சகாய்து – plucked flowers, தண் சபாருரநப் புைல் பாயும் – they jump
into the cool Porunai river (ஆன் சபாருரந ஆறு), விண் சபாரு புகழ் – sky high fame,
விறல் ைஞ்சி – victorious Vanji city, பாடல் சான்ற – praised in verses, விறல் பைந்தனும்பம
– the victorious king (பைந்தனும்பம – விகாைம், சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று
விரிந்தது), சைப்புரடய அைண் கடந்து – captured guarded forts of enemies, துப்பு உறுைர்
– those who came with strength, the enemies, புறம் சபற்றிசிபை புறம் சபற்ற – he had
them run with their backs showing (சபற்றிசிபை – இசின் படர்க்ரகயின்கண் ைந்தது,
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைய – strong, பைந்தன் மறம் பாடிய பாடினியும்பம – a
female musician who sang about his bravery (பாடினியும்பம – விகாைம், சசய்யுபைாரச
பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), ஏர் உரடய – beautiful, splendid, விழு – fine, splendid,
கழஞ்சின் – of the weight of 12 coins/heavy, சீர் உரடய இரழ சபற்றிசிபை – she received
beautiful jewels (சபற்றிசிபை – இசின் படர்க்ரகயின்கண் ைந்தது, ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), இரழ சபற்ற பாடினிக்கு – for the female musician who got jewels (குவ்வுருபு
சிறப்புப்சபாருட்டு), குைல் புணர் சீர்க் சகாரை ைல் பாண்மகனும்பம – for the bard who
sang with perfect voice and rhythm (பாண்மகனும்பம – விகாைம், சசய்யுபைாரச பநாக்கி
மகை ஒற்று விரிந்தது), எை ஆங்கு – அரசநிரைகள், expletives, ஒள் அழல் புரிந்த தாமரை –
lotus formed in glowing fire, a gold lotus, சைள்ளி நாைால் பூப் சபற்றிசிபை – he received
strung on a silver strand (சபற்றிசிபை – இசின் படர்க்ரகயின்கண் ைந்தது, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 12, பாடியைர்: சநட்டிரமயார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன் பல்யாகசாரை

முதுகுடுமிப் சபருைழுதி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
பாணர் தாமரை மரையவும், புைைர்
பூ நுதல் யாரைசயாடு புரை பதர் பண்ணவும்,
அறபைா மற்று இது, விறல் மாண் குடுமி,
இன்ைா ஆகப் பிறர் மண் சகாண்டு,
இனிய சசய்தி, நின் ஆர்ைைர் முகத்பத? 5

Puranānūru 12, Poet Nettimaiyār sang to Pandiyan Palyākasālai Muthukudumi

Peruvazhuthi, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
O victorious noble Kudumi! Is this fair?
You seize land from others causing them pain
but do sweet things for those who receive gifts.
You give gold lotus blossoms for bards to wear,
and elephants with foreheads with ornaments
and decorated chariots for poets to mount.

Notes: இது பழித்தது பபால் புகழ்ந்தது. Puranānūru poems 6, 9, 12, 15 and 64 were
written for this king. Nettimaiyār wrote Puranānūru poems 9, 12 and 15 for this king.
Meanings: பாணர் தாமரை மரையவும் – gifting bards gold lotus flowers, புைைர் பூ நுதல்
யாரைபயாடு புரை பதர் பண்ணவும் – gifting poets decorated chariots along with
elephants with ornaments on their foreheads, அறபைா மற்று இது – is this fair (மற்று –
அரசநிரை, an expletive), விறல் மாண் குடுமி – O victorious noble Kudumi, இன்ைா ஆக
– causing distress, பிறர் மண் சகாண்டு – seizing land from others, இனிய சசய்தி – you do
sweet things (முன்னிரை விரைமுற்று), நின் ஆர்ைைர் முகத்பத – for those who receive
gifts from you (முகத்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 13, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்:

பசாழன் முடித்தரைக் பகாப்சபருநற்கிள்ளி, திரண: பாடாண், துரற: ைாழ்த்தியல்
“இைன் யார்?” என்குரை ஆயின், இைபை
புலி நிறக் கைசம் பூம்சபாறி சிரதய,
எய் கரண கிழித்த பகட்டு எழில் மார்பின்
மறலி அன்ை களிற்று மிரசபயாபை;
களிபற முந்நீர் ைழங்கு நாைாய் பபாைவும், 5
பன் மீன் நாப்பண் திங்கள் பபாைவும்,
சுறவு இைத்து அன்ை ைாபைார் சமாய்ப்ப
மரீஇபயார் அறியாது ரமந்து பட்டன்பற;
பநாயிைன் ஆகிப் சபயர்க தில் அம்ம,
பழை மஞ்ரஞ உகுத்த பீலி 10
கழனி உழைர் சூட்சடாடு சதாகுக்கும்,
சகாழுமீன் விரைந்த கள்ளின்,
விழு நீர் பைலி நாடு கிழபைாபை.

Puranānūru 13, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang for Chozhan Mudithalai
Kōperunarkilli, Thinai: Pādān, Thurai: Vālthiyal
If you ask me who he is, he is the one
riding an elephant, appearing like Kootruvan,
wearing on his handsome chest an armor made with
tiger skin with beautiful joints, ruined by arrows,
moving like a boat plying on the ocean and like the moon
amidst many stars, swarmed by shark-like swordsmen.
The elephant has gone into rut and cannot recognize its
keepers.

May he return safely without ill health, the lord of the

country surrounded by oceans as fences, a land with fatty
fish and aged liquor, where farmers collect dropped
feathers of peacocks when they gather sheaves of paddy!

Notes: This is the only poem written for this king. It is addressed to Chera king Anthuvan
Cheral Irumporai. Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374
and 375. The poet wrote this when this Chozha king laid siege to Karuvur town, belonging
to Chera king Anthuvan Cheral Irumporai. The poet was a friend of the Chera king. K.N.
Sivaraja Pillai in his book, ‘The Chronology of Early Tamils’, mentioned that this was a
friendly visit, and that both kings were related. Chozhan Mudithalai Kōperunarkilli was
seated on a rutting elephant, trying to control it. சுறா சுறவு எை ைந்தது. ‘குறியதன் இறுதிச்
சிரை சகட உகைம் அறிய ைருதல் சசய்யுளுள் உரித்பத’ (சதால்காப்பியம், உயிர்
மயங்கியல் 32). முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று திரசயானும்
நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக் கடைரமப்ரபச்
சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ
நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை, நிைத்ரதப்
பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர் மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை.

Meanings: இைன் யார் என்குரை ஆயின் – if you ask who he has, இைபை – he is, புலி
நிறக் கைசம் – shield made with tiger skin, பூம்சபாறி – beautiful joints, சிரதய – ruined,
எய் கரண கிழித்த – torn by shot arrows, பகட்டு எழில் மார்பின் – with a handsome
beautiful chest, மறலி அன்ை – like the god of death Kootruvan, களிற்று மிரசபயாபை –
he rides on a male elephant (மிரசபயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), களிபற –
the elephant (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), முந்நீர் ைழங்கு நாைாய் பபாைவும் – like a
boat plying on the ocean, பன் மீன் நாப்பண் திங்கள் பபாைவும் – like moon amidst many
stars, சுறவு இைத்து அன்ை – like sharks (சுறவு – சுறா சுற என்றாகி உகைம் ஏற்றது, இைத்து
– இைம், அத்து சாரிரய), ைாபைார் – those with swords, சமாய்ப்ப – they surrounded,
மரீஇபயார் – those who are close – the elephant keepers (மரீஇபயார் – சசால்லிரச
அைசபரட), அறியாது – not knowing, ரமந்து பட்டன்பற – it has gone into rut
(பட்டன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பநாயிைன் ஆகிப் சபயர்க – may he return
safe without disease, தில் – விரழவின்கண் ைந்த இரடச்சசால், a particle which implies
desire, அம்ம – அரசநிரை, an expletive, பழை மஞ்ரஞ உகுத்த பீலி – feathers dropped
by peacocks in the fields, கழனி உழைர் சூட்சடாடு சதாகுக்கும் – farmers collect with
sheaves, சகாழு மீன் – big/fatty fish, விரைந்த கள்ளின் – with aged liquor, விழு நீர் பைலி
நாடு கிழபைாபை – the leader of the country with the huge oceans as fences (கிழபைாபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 14, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பசைமான் சசல்ைக்கடுங்பகா

ைாழியாதன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
கடுங்கண்ண சகால் களிற்றால்
காப்புரடய எழு முருக்கிப்,
சபான் இயல் புரை பதாட்டியால்
முன்பு துைந்து சமந்தாங்கவும்;
பார் உரடத்த குண்டு அகழி 5
நீர் அழுைம் நிைப்புக் குறித்து
நிமிர் பரிய மா தாங்கவும்;
ஆைம் பசர்ந்த புறத்ரத பதர் மிரசச்
சாப பநான் ஞாண் ைடுக் சகாை ைழங்கவும்;
பரிசிைர்க்கு அருங்கைம் நல்கவும், குரிசில்! 10
ைலிய ஆகும் நின் தாள் பதாய் தடக்ரக
புைவு நாற்றத்த ரபந்தடி
பூ நாற்றத்த புரக சகாளீஇ, ஊன் துரை
கறி பசாறு உண்டு ைருந்து சதாழில் அல்ைது,
பிறிது சதாழில் அறியா ஆகலின், நன்றும் 15
சமல்லிய சபரும! தாபம நல்ைைர்க்கு
ஆர் அணங்கு ஆகிய மார்பின், சபாருநர்க்கு
இரு நிைத்து அன்ை பநான்ரம,
சசருமிகு பசஎய் நின் பாடுநர் ரகபய.

Puranānūru 14, Poet Kapilar sang to Cheraman Selva Kadunkō Vāliyāthan, Thinai: Pādān,
Thurai: Iyan Mozhi
O Greatness!
With your large hands that reach to your legs,
you impel your murderous, harsh elephant
to ruin cross bars of protected gates, and control it
with a decorated iron goad, as needed, and you rein
your fast galloping horse, judging the depths of
moats and staying away from them.

You wear a quiver on your back. You shoot volleys of

arrows from your chariot, scarring your hands with
tight bow strings. You give precious jewels to those
who come in need.

In battles, your strength is like that of the vast earth.

You are like Murukan in battles. Your chest distresses
women. The hands of those who sing to you are soft
since they know no stress, other than that of eating
rice cooked with pepper, meat thuvaiyal and chunks
of fresh meat roasted in fire with flower-fragrant smoke.

Notes: உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – பாடுநர் எைத் தம்ரம படர்க்ரகயாகக் கூறிைார். தம்
ரகயின் சமன்ரமயது இயல்பு கூறுைார், அைசன் ரகயின் ைலிய இயல்புங் கூறியரமயான்
இஃது இயன்சமாழி ஆயிற்று. பாடுநர் ரகபய (19) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை –
பாடுநர் எைத் தம்ரமப் படர்க்ரகயாகக் கூறிைார், ஒைரை துரைசாமி உரை – “நும் ரக
சமல்லியைால்” என்ற பசைமான் ைாழியாதனுக்கு, கபிைர் தம் ரகயின் சமன்ரமக்குக்
காைணம் கூறுமாற்றால் “என் ரக” என்று கூறாமல் “பாடுநர் ரக” என்றது படர்க்ரகயாகக்
கூறுைது. எம் ரக உண்டு ைருந்துசதாழில் அல்ைது பிரித்து சதாழிைறியாது என்றது,
பைந்தனின் சபருரமரய விைக்கிற்று. Puranānūru 8 and 14 were written by poet Kapilar
for King Selvakkadunkō Valiyāthan. He also goes by the name Cheraman Chikkarpalli
Thunjiya Selvakkadunkō Vāliyāthan in poem 387. Kapilar also wrote Pathitruppathu
poems 61-70 for this king. He wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202,
236, 337 and 347. தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: கடுங்கண்ண சகால் களிற்றால் – with the harsh murderous elephant,

காப்புரடய எழு முருக்கி – breaks protected cross bars (of gates), சபான் இயல் புரை
பதாட்டியால் – with a decorated goad made with iron, முன்பு – strength, துைந்து – urging,
சமம் தாங்கவும் – controlling it to the necessary extent, பார் உரடத்த – breaking the ground,
குண்டு அகழி – deep moat, நீர் அழுைம் நிைப்புக் குறித்து – considering the depth of the
water, நிமிர் பரிய மா தாங்கவும் – controlling rapidly galloping horses, controlling horses
with lifted heads, ஆைம் பசர்ந்த புறத்ரத – you are with a back with a quiver (புறத்ரத –
முதுரக உரடயயாய்), பதர் மிரசச் சாப பநான் ஞாண் ைடுக் சகாை ைழங்கவும் – send
arrows from your chariot scarring your hands from the strong bow string, பரிசிைர்க்கு
அருங்கைம் நல்கவும் – to give precious jewels to those who come in need, குரிசில் – O king,
ைலிய ஆகும் – they are mighty, நின் தாள் பதாய் தடக்ரக – large hands that reach to your
legs, புைவு நாற்றத்த – with meat smell, ரபந்தடி – fresh meat, பூ நாற்றத்த புரக – flower-
fragrant smoke, சகாளீஇ – burned, cooked (சசால்லிரச அைசபரட), ஊன் துரை – meat
thuvaiyal, கறி பசாறு உண்டு – eat rice cooked with black pepper, ைருந்து சதாழில் –
worrying business, அல்ைது – other than that, பிறிது சதாழில் அறியா – not knowing any
other business, ஆகலின் – so, நன்றும் சமல்லிய – they are very soft, சபரும – O greatness,
தாபம நல்ைைர்க்கு ஆர் அணங்கு ஆகிய மார்பின் – with a chest that causes great distress to
women, சபாருநர்க்கு – to enemies, இரு நிைத்து அன்ை – like the large land (நிைத்து – நிைம்,
அத்து சாரிரய), பநான்ரம – strength, சசருமிகு பசஎய் – Murukan who is victorious in
battles, warring Murukan (பசஎய் – இன்னிரச அைசபரட), நின் பாடுநர் ரகபய – the
hands of those who sing to you (ரகபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 15, பாடியைர்: சநட்டிரமயார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன் பல்யாகசாரை

முதுகுடுமிப் சபருைழுதி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
கடுந்பதர் குழித்த சஞள்ைல் ஆங்கண்,
சைள்ைாய்க் கழுரதப் புல் இைப் பூட்டிப்
பாழ் சசய்தரை, அைர் நைந்தரை நல் எயில்
புள் இைம் இமிழும் புகழ் சால் விரை ையல்
சைள் உரைக் கலி மான் கவி குைம்பு உகைத் 5
பதர் ைழங்கிரை, நின் சதவ்ைர் பதஎத்துத்,
துைங்கு இயைால் பரண எருத்தின்
பா அடியால் சசறல் பநாக்கின்,
ஒளிறு மருப்பின் களிறு அைை
காப்புரடய கயம் படியிரை, 10
அன்ை சீற்றத்து அரைரய ஆகலின்,
விைங்கு சபான் எறிந்த நைங்கிைர் பைரகசயாடு
நிழல்படு சநடுபைல் ஏந்தி, ஒன்ைார்
ஒண் பரடக் கடுந்தார் முன்பு தரைக்சகாண்மார்
நரசதை ைந்பதார் நரச பிறக்கு ஒழிய, 15
ைரசபட ைாழ்ந்பதார் பைர் சகால்? புரையில்
நற்பனுைல் நால் பைதத்து,
அருஞ் சீர்த்திப் சபரும் கண்ணுரற
சநய்ம்மலி ஆவுதி சபாங்கப் பன் மாண்
வீயாச் சிறப்பின் பைள்வி முற்றி, 20
யூபம் நட்ட வியன் கைம் பை சகால்?
யா பை சகால்பைா சபரும? ைார் உற்று
விசி பிணிக் சகாண்ட மண் கரை முழவின்
பாடினி பாடும் ைஞ்சிக்கு
நாடல் சான்ற ரமந்திபைாய், நிைக்பக. 25

Puranānūru 15, Poet Nettimaiyār sang to Pandiyan Palyākasālai Muthukudumi

Peruvazhuthi, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
On the streets of your enemy countries dug up by your
fast chariots, you yoked dull colored donkeys with
white mouths, and plowed their protected vast spaces.
You rode your chariot across their land, and the curved
hooves of your horses galloping with their white plumes
furrowed their famed, fertile fields where flocks of birds
sing. You ruined their guarded ponds with your elephants
with enraged looks, huge swaying necks, wide feet, and
gleaming tusks.

Given your rage, which one of these is greater in number

– the eager enemy foot soldiers who retreated in shame
and live with blame, after they came with a desire to
ruin your strength, brandishing their tall spears that
throw shadows and beautiful shields made with bright iron,
to fight against your army with shining weapons, or
the number of huge fields where you have planted columns
after performing faultless rituals prescribed by the four good
Vedas, with precious sacrificial elements and abundant ghee?

O Greatness, your valor is the proper theme for songs that

celebrate invasions, performed by women singers to the beats
of drums smeared with clay and tied tightly with leather strips!

Notes: Puranānūru poems 6, 9, 12, 15 and 64 were written for this king. This poet wrote
Puranānūru poems 9, 12 and 15 for this king. நைந்தரை – அகன்ற இடம், நைம் – நைபை
கைனும் அகைமும் சசய்யும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 80).

Meanings: கடுந்பதர் குழித்த – dug up by your fast chariots, சஞள்ைல் – streets, ஆங்கண் –
there, சைள்ைாய்க் கழுரத – donkeys with white mouths, புல் இை – dull colored herd,
பூட்டி – yoked, பாழ் சசய்தரை – you ruined, அைர் நைந்தரை – their wide spaces (நை –
அகைம் என்ற சபாருளில் ைரும் உரிச்சசால்), நல் எயில் – fine forts/protection, புள் இைம்
இமிழும் – birds call, புகழ் சால் விரை ையல் – productive fields with great fame, சைள்
உரை – white mane, கலி மான் – proud horses, கவி குைம்பு உகை – trotting with
curved/bent hooves, பதர் ைழங்கிரை – you rode your chariot, நின் சதவ்ைர் பதஎத்து – in
your enemy lands (பதஎத்து – இன்னிரச அைசபரட), துைங்கு இயைால் – with moving
trait, பரண எருத்தின் – with thick necks, பா அடியால் – with wide feet, சசறல் பநாக்கின் –
with angry looks, ஒளிறு மருப்பின் களிறு – male elephants with bright tusks, அைை
காப்புரடய கயம் – their protected ponds, படியிரை – you ruined, அன்ை சீற்றத்து
அரைரய – you are with that kind of anger, ஆகலின் – so, விைங்கு சபான் எறிந்த – made
by hitting bright iron, நைங்கிைர் பைரகசயாடு – with beautiful shields, நிழல்படு
சநடுபைல் – tall spear that gives shade, ஏந்தி – carrying, ஒன்ைார் – enemies, ஒண் பரட –
bright weapons, கடுந்தார் – rapid foot soldiers, rapid vanguard of the army, முன்பு –
strength, தரைக்சகாண்மார் – to ruin them, நரச தை ைந்பதார் – those who came with
desire, நரச பிறக்கு ஒழிய – after their desire ended, ைரசபட ைாழ்ந்பதார் – those who
lived with blame, பைர் சகால் – were there many (சகால் – ஐயப்சபாருட்டு ைந்த
இரடச்சசால், a particle implying doubt), புரை இல் – faultless, நற் பனுைல் நால் பைதத்து
– four Vedas according to the good books, அருஞ் சீர்த்தி – great fame, சபரும் கண்ணுரற
– huge amounts of other material thrown on the top – it is puffed rice and twigs according
to Avvai Duraisamy’s urai, சநய்ம் மலி ஆவுதி சபாங்க – overflowing ritual smoke with
abundant ghee, பன் மாண் – great esteem, வீயாச் சிறப்பின் பைள்வி முற்றி – perform rituals
with faultless splendor, யூபம் நட்ட – planted columns, வியன் கைம் – wide field, பை சகால்
– are there many (சகால் – ஐயப்சபாருட்டு ைந்த இரடச்சசால், a particle implying doubt),
யா பை சகால்பைா – are there many among these (சகால்பைா – ஐயப்சபாருட்டு ைந்த
இரடச்சசால், a particle implying doubt, ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), சபரும – O
greatness, ைார் உற்று – with leather straps, விசி பிணிக் சகாண்ட – tightly tied, மண் கரை
முழவின் – with drums with tightly packed clay eyes, பாடினி பாடும் ைஞ்சிக்கு நாடல்
சான்ற ரமந்திபைாய் நிைக்பக – your strength is apt for the female singer to sing invasion
songs (நிைக்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 16, பாடியைர்: பாண்டைங்கண்ணைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் இைாசசூயம்

பைட்ட சபருநற்கிள்ளி, திரண: ைஞ்சி, துரற: மழபுை ைஞ்சி
விரை மாட்சிய விரை புைவிசயாடு
மரழ உருவிை பதால் பைப்பி,
முரை முருங்கத் தரைச்சசன்று அைர்
விரை ையல் கைர்பு ஊட்டி,
மரை மைம் விறகு ஆகக் 5
கடி துரற நீர்க் களிறு படீஇ,
எல்லுப்பட இட்ட சுடு தீ விைக்கம்
சசல் சுடர் ஞாயிற்றுச் சசக்கரின் பதான்றப்,
புைம் சகட இறுக்கும் ைைம்பில் தாரைத்
துரண பைண்டாச் சசரு சைன்றிப், 10
புைவு ைாள் புைர் சாந்தின்
முருகன் சீற்றத்து உருசகழு குருசில்!
மயங்கு ைள்ரை மைர் ஆம்பல்,
பனிப் பகன்ரறக் கனிப் பாகல்,
கரும்பு அல்ைது காடு அறியாப் 15
சபருந்தண் பரண பாழ் ஆக,
ஏம நன்ைாடு ஒள் எரி ஊட்டிரை,
நாம நல் அமர் சசய்ய
ஓைாங்கு மரைந்தை சபரும, நின் களிபற.

Puranānūru 16, Poet Pāndarankannanār sang to Chozhan Rāsasooyam Vētta Perunarkilli,

Thinai: Vanji, Thurai: Malapula Vanji
With swift horses peerless in battle and shields that are
dark like clouds, your limitless army advances in the field,
plunders rich fields, bathes elephants in their guarded
reservoirs and destroys enemy lands. The light from the
fires lit with the wood in houses, appears like the red
sun with rays. You win battles without the help of
allied armies. Your sword reeks of flesh and your chest
is donned with dried sandal paste, O Lord who is as fierce
as Murukan!

You lit bright flames in their protected lands, devastating

huge, lovely fields that knew nothing of forest but sugarcane,
tangled vallai vines, white waterlilies, cool pakandrai and
fruiting bittermelon vines. O Lord! Your elephants unite
and fight as one, in fierce, fine battles!

Notes: This is the only poem written by this poet. Puranānūru were 16, 367 and 377 were
written for this king. This king’s name is derived from the fact that he performed rituals.
Chozhan Rāsasooyam Vētta Perunarkilli, Cheraman Māvenkō and Pandiyan Kānapēreyil
Kadantha Ukkira Peruvazhuthi were great friends. Avvaiyār sang to the three of them in
367. The word பாகல் in this poem could mean jackfruit or bittermelon, according to the
University of Madras Lexicon, Avvai Duraiswamy’s commentary and U. Ve. Swaminatha
Iyer’s commentary. It is used for bittermelon in Akanānūru 15, 156, 177, 255, Ainkurunūru
99, Porunaratruppadai 191 and Puranānūru 399. In Natrinai 180, the word has been
interpreted as jackfruit tree by Avvai Duraisamy and Pinnathur Narayanasami Iyer. நாம் –
பபம் நாம் உரும் எை ைரூஉம் கிைவி ஆ முரற மூன்றும் அச்சப் சபாருை (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 69).

Meanings: விரை மாட்சிய விரை புைவிசயாடு – with swift horses peerless in their work
(war), மரழ உருவிை பதால் பைப்பி – spreading protective shields that have the color of
clouds, முரை முருங்கத் தரைச்சசன்று – going there and ruining the vanguard in the field,
அைர் விரை ையல் கைர்பு ஊட்டி – plundering their growing fields (கைர்பு – சகாள்ரை),
மரை மைம் – house trees, wooden items in the houses, விறகு ஆக – as firewood, as burning
wood, கடி துரற நீர்க் களிறு படீஇ – washing elephants in their protected reservoirs (படீஇ
– சசால்லிரச அைசபரட), எல்லுப்பட – causing brightness, இட்ட – lit, சுடு தீ விைக்கம்
– light from the hot flames, சசல் சுடர் ஞாயிற்றுச் சசக்கரின் பதான்ற – appears like the red
in the sun with moving rays (சசக்கரின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப்
சபாருளில் ைந்தது), புைம் சகட இறுக்கும் – no space and so they leave, ைைம்பில் –
limitless, தாரைத் துரண பைண்டாச் சசரு சைன்றி – you win battles without the assistance
of other armies, புைவு ைாள் – sword with flesh stink, புைர் சாந்தின் – with dried sandal
paste, முருகன் சீற்றத்து – with the rage of Murukan, உருசகழு குருசில் – O fierce lord,
மயங்கு ைள்ரை – tangled vallai vines, Creeping bindweed, Ipomaea aquatica, மைர்
ஆம்பல் – white waterlilies, பனிப் பகன்ரற – cool pakandrai flowers, Operculina
turpethum, Indian jalap, கனிப் பாகல் – ripe jackfruits, ripe bittermelon, கரும்பு – sugarcane,
அல்ைது – other than that, காடு அறியா – do not know forest, சபருந்தண் பரண – very cool
agricultural lands, large cool agricultural lands, பாழ் ஆக – to be ruined, ஏம நன்ைாடு –
protected fine countries, ஒள் எரி ஊட்டிரை – you lit bright flames, நாம நல் அமர் சசய்ய
– to wage fierce fine battles (நாம – நாம் என்னும் உரிச்சசால் ஈறு திரிந்தது), ஓைாங்கு –
together (ஓைாங்கு – ஒருபசை), மரைந்தை – they fought, சபரும – O lord (விளி, an address),
நின் களிபற – your elephants (களிபற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 17, பாடியைர்: குறுங்பகாழியூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

யாரைக்கட்பசய் மாந்தைஞ்பசைல் இரும்சபாரற, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக,
இயன் சமாழி
சதன்குமரி, ைட சபருங்கல்,
குண குட கடைா சைல்ரை,
குன்று மரை காடு நாடு
ஒன்றுபட்டு ைழிசமாழியக்,
சகாடிது கடிந்து, பகால் திருத்திப், 5
படுைது உண்டு பகல் ஆற்றி
இனிது உருண்ட சுடர் பநமி
முழுது ஆண்படார் ைழி காைை!
குரை இரறஞ்சிய பகாள் தாரழ
அகல் ையல் மரை பைலி 10
நிைவு மணல் வியன் காைல்,
சதண் கழி மிரசச் சுடர்ப் பூவின்,
தண் சதாண்டிபயார் அடு சபாருந!
மாப் பயம்பின் சபாரற பபாற்றாது
நீடு குழி அகப்பட்ட 15
பீடு உரடய எறுழ் முன்பின்,
பகாடு முற்றிய சகால் களிறு
நிரை கைங்கக் குழி சகான்று
கிரை புகைத் தரைக்கூடியாங்கு,
நீ பட்ட அரு முன்பின் 20
சபருந்தைர்ச்சி பைர் உைப்பப்
பிறிது சசன்று, மைர் தாயத்துப்
பைர் நாப்பண் மீக்கூறலின்
உண்டாகிய உயர் மண்ணும்
சசன்று பட்ட விழுக் கைனும் 25
சபறல் கூடும் இைன் சநஞ்சு உறப்சபறின் எைவும்,
ஏந்து சகாடி இரறப் புரிரச
வீங்கு சிரற வியல் அருப்பம்
இழந்து ரைகுதும், இனி நாம் இைன்
உடன்று பநாக்கிைன் சபரிது எைவும், 30
பைற்று அைசு பணி சதாடங்கு நின்
ஆற்றசைாடு புகழ் ஏத்திக்
காண்கு ைந்திசின் சபரும! ஈண்டிய
மரழசயை மருளும் பஃபறால், மரைசயைத்
பதன் இரறசகாள்ளும் இரும் பல் யாரை, 35
உடலுநர் உட்க வீங்கிக் கடசைை
ைான் நீர்க்கு ஊக்கும் தாரை, ஆைாது
கடு ஒடுங்கு எயிற்ற அைவுத் தரை பனிப்ப,
இடிசயை முழங்கு முைசின்,
ைரையா ஈரகக் குடைர் பகாபை. 40

Puranānūru 17, Poet Kurunkozhiyur Kizhār sang to Cheraman Yānaikatchēy

Māntharancheral Irumporai, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai, Iyan Mozhi
From southern Kumari to the huge mountain in the
north, from the oceans on the east to those on the west,
the hills, the mountains, and the forests and the land,
they sing your praises in unison! You upheld the tradition
of those who ruled this entire world as their bright wheels
rolled sweetly! You avoid cruelty, holding your rod
erect, taking proper taxes and ruling with righteousness!

O ferocious lord who rules those who live in cool

Thondi with low-hanging clusters of coconuts, wide
fields, mountain boundaries, and broad seashore groves
where the sand is white like the moon, and backwaters
where flowers are like flame, are clear!
Like a killer elephant with long tusks, large and mighty,
that might have disdain for the trap cover, fall into a
deep pit, ruin it, free himself and join his herd,
you with great strength, have escaped, overcoming your
hurdles, and many who were despaired, rejoiced.

Your relatives praised you, while your enemy kings served you
thinking that they might gain back their land and their fine
jewels, if they were agreeable to you. Enemy kings who did not
expect you to be back thought that if you glanced at them, they
would lose their forts with tall walls bearing raised flags,
and they served you because of your glory.

I have come here to see you and to praise you, your greatness!
Your army has shields that awe like masses of clouds, and
huge elephants that bees take for mountains and swarm,
and an army that is swollen and huge as an ocean that clouds
draw water from. O King who rules Kudaku! Your generosity
is without limits! Your royal drum roars like thunder that
causes the heads of snakes with venomous fangs to tremble!
Notes: Puranānūru 17, 20 and 22 were written by this poet for this king. He belonged to
the Irumporai clan. He lost in battle to Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra
Nedunchezhiyan and was imprisoned. He overcame the prison guard and returned to his
kingdom to rule. His acquired name is because of his looks which were like that of an
elephant. Poet Kurunkōzhiyur Kizhār describes him as ‘one with elephant looks’ – பைழ
பநாக்கின், in Purananuru 22. There is a convention that thunder ruins and kills snakes.
Akanānūru 68, 92, 119, 182, 202, 274, 323, 328, Kalithokai 45, 113, Kurunthokai 158, 190,
268, 391 and Natrinai 37, 51, 114, 129, 238, 255, 264, 347, 383, Puranānūru 17, 37, 58, 126,
211, 366 and 369 have similar descriptions of thunder ruining or killing snakes.
பதிற்றுப்பத்து 62 – மரழ எை மருளும் மா இரும் பஃபறால். பமற்பகாள்: புறநானூறு 22
– பதன் சிரதந்த ைரை பபாை மிஞிறு ஆர்க்கும் கமழ் கடாஅத்து, அயறு பசாரும் இருஞ்
சசன்னிய, ரமந்து மலிந்த மழ களிறு. நிைவு மணல் – அகநானூறு 20 – நிைவு மணல்,
அகநானூறு 200 – நிைாவின் இைங்கு மணல் மலி மறுகில், நற்றிரண 31 – நிைவு மணல்,
நற்றிரண 140 – நிைவு மணல், நற்றிரண 159 – நிைவுக் குவித்தன்ை பமாட்டு மணல்,
நற்றிரண 183 – நிைவு மணல், குறுந்சதாரக 123 – நிைவுக் குவித்தன்ை சைண்மணல்,
கலித்சதாரக 13 – ைாள் நிைா ஏய்க்கும் ையங்கு ஒளி எக்கர், புறநானூறு 17 – நிைவு மணல்
வியன் காைல், சபாருநைாற்றுப்பரட 213 – நிைவு எக்கர், மதுரைக்காஞ்சி 114 – நிைவுக்
காைல். சபாருநர் – ஒைரை துரைசாமி உரை – ‘சபாருநர்’ பைந்தர்க்கும் பபார்க்கைம்
ஏர்க்கைம் என்ற இருைரகக் கைம் பாடுபைார்க்கும் சபாதுப்சபயர். சின் – மியா இக பமா
மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச.
பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய
என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). விழு (விழுமம்) – விழுமம்
சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). மதுரைக்காஞ்சி 71 –
குணகுட கடைா எல்ரை. சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை – கடைாக என்னும் சசால்
ஈறுசகட்டுக் கடைா எை நின்றது. அதன் பின் உள்ை ஆக்கச் சசால்ரை எல்ரை என்பதன்
பின்ைாக மாறிக் சகாள்க.

Meanings: சதன்குமரி – southern Kumari, ைட சபருங்கல் – huge mountain in the north,

குண குட கடல் எல்ரையா – eastern and western oceans as limits, குன்று – hills, மரை –
mountains, காடு நாடு – forest, land, ஒன்றுபட்டு – united, ைழிசமாழிய – to praise, சகாடிது
கடிந்து – removing evil, பகால் திருத்தி – making your scepter perfect, படுைது உண்டு – take
the perfect amount of taxes, பகல் ஆற்றி – was fair (நடுவுநிரைரமச் சசய்து) , இனிது
உருண்ட சுடர் பநமி – bright wheels that rolled sweetly, முழுது ஆண்படார் – those who
ruled entirely, ைழி காைை – O king who protected that tradition, குரை இரறஞ்சிய – bent
clusters, பகாள் தாரழ – clusters of coconuts, அகல் ையல் – wide/vast fields, மரை பைலி
– mountains as fence, நிைவு மணல் வியன் காைல் – wide seashore groves with sand like the
moon, சதண் கழி மிரசச் சுடர்ப் பூவின் – like the flame-like flowers in the clear backwaters
(பூவின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), தண் சதாண்டிபயார்
அடு சபாருந – O murderous lord who rules those in cool Thondi, மா – elephant, பயம்பின்
– in the pit, சபாரற பபாற்றாது – not caring about the ground, not caring about the burden,
நீடு குழி அகப்பட்ட – caught in a deep pit, பீடு உரடய எறுழ் முன்பின் – with arrogance
and great might, பகாடு முற்றிய சகால் களிறு – ferocious male elephant with mature tusks,
நிரை கைங்கக் குழி சகான்று – ruined the pit, கிரை புகைத் தரைக்கூடியாங்கு – like how
it went and united with desire with its herd, நீ பட்ட அரு முன்பின் – your great strength,
சபருந்தைர்ச்சி – the great despair, பைர் உைப்ப – many were happy, பிறிது சசன்று – went
after that, மைர் தாயத்துப் பைர் நாப்பண் மீக்கூறலின் – since it is praised amidst your wide
circle of many relatives (தாயத்து – உரிரமயுரடய), உண்டு ஆகிய உயர் மண்ணும் – and
elevated lands that you took before losing to Pandiyan, சசன்று பட்ட விழுக் கைனும் – and
fine ornaments that were lost, சபறல் கூடும் – might get that back, இைன் சநஞ்சு
உறப்சபறின் எைவும் – if we are agreeable to his heart, ஏந்து சகாடி – lifted flags, இரறப்
புரிரச – tall walls, வீங்கு சிரற – huge protection, வியல் அருப்பம் – huge forts, இழந்து –
losing, ரைகுதும் இனி நாம் – we will stay, இைன் உடன்று பநாக்கிைன் – he looked at us
with anger, சபரிது எைவும் – that it is great, பைற்று அைசு – enemy kings, பணி சதாடங்கு
– they start to be submissive, நின் ஆற்றசைாடு புகழ் ஏத்திக் காண்கு ைந்திசின் I came here
to see you and praise your abilities and fame (சின் – தன்ரம அரசச் சசால், an expletive of
the first person), சபரும – O lord (விளி, an address), ஈண்டிய மரழசயை மருளும்
பஃபறால் – many protective shields are like clouds here (பஃபறால் – பல்பதால், குறியின்
கீழ் ைகைம் தகைம் ைை ஆய்தமாகத் திரிந்து புணர்ந்தது), மரைசயைத் பதன்
இரறசகாள்ளும் – honeybees take them for mountains and linger there, இரும் பல் யாரை
– many huge/dark elephants, உடலுநர் உட்க வீங்கி – swollen making enemies fear,
கடசைை ைான் நீர்க்கு ஊக்கும் தாரை – rising army that is as huge as the ocean from which
clouds draw water, ஆைாது – without a break, கடு ஒடுங்கு – poison hidden, எயிற்ற – having
fangs, அைவுத் தரை பனிப்ப இடிசயை முழங்கு முைசின் – with a drum that roars like
thunder that causes the heads of snakes to tremble, ைரையா ஈரக – generosity without
limits, குடைர் பகாபை – O king who rules the west, O king of the Kudaku country (பகாபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 18, பாடியைர்: குடபுைவியைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: சபாதுவியல், துரற:
முதுசமாழிக் காஞ்சி
முழங்கு முந்நீர் முழுைதும் ைரைஇப்
பைந்துபட்ட வியன் ஞாைம்
தாளின் தந்து தம் புகழ் நிறீஇ,
ஒரு தாம் ஆகிய உைபைார் உம்பல்!
ஒன்று பத்து அடுக்கிய பகாடி கரட இரீஇய 5
சபருரமத்து ஆக நின் ஆயுள் தாபை,
நீர்த் தாழ்ந்த குறுங்காஞ்சிப்
பூக் கதூஉம் இை ைாரை,
நுண் ஆைல், பரு ைைால்,
குரூஉக் சகடிற்ற குண்டு அகழி, 10
ைான் உட்கும் ைடி நீண் மதில்,
மல்ைல் மூதூர் ைய பைந்பத!
சசல்லும் உைகத்துச் சசல்ைம் பைண்டினும்,
ஞாைங்காைைர் பதாள் ைலி முருக்கி
ஒரு நீ ஆகல் பைண்டினும், சிறந்த 15
நல் இரச நிறுத்தல் பைண்டினும், மற்றதன்
தகுதி பகள், இனி மிகுதியாை!
நீர் இன்று அரமயா யாக்ரகக்கு எல்ைாம்
உண்டி சகாடுத்பதார் உயிர் சகாடுத்பதாபை,
உண்டி முதற்பற உணவின் பிண்டம், 20
உணவு எைப்படுைது நிைத்சதாடு நீபை
நீரும் நிைனும் புணரிபயார் ஈண்டு
உடம்பும் உயிரும் பரடத்திசிபைாபை,
வித்தி ைான் பநாக்கும் புன்புைம் கண்ணகன்
ரைப்பிற்று ஆயினும் நண்ணி ஆளும் 25
இரறைன் தாட்கு உதைாபத, அதைால்
அடு பபார்ச் சசழிய! இகழாது ைல்பை
நிைன் சநளி மருங்கின் நீர்நிரை சபருகத்
தட்படார் அம்ம, இைண் தட்படாபை
தள்ைாபதார் இைண் தள்ைாபதாபை. 30

Puranānūru 18, Poet Kudapulaviyanār sang to Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra

Nedunchezhiyan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Muthumozhikkānji
You are heir of strong men who seized through their efforts
and ruled solely this land surrounded with roaring oceans,
establishing their fame! May you live for a million years, the
last number starting with one and ten!

O mighty king of ancient, prosperous Muthūr town where

well-constructed, tall walls cause fear to the sky and schools
of vālai fish in the deep moats snap up the flowers of the
short-trunked portia trees that are near the water with tiny
eels, large murrels and lustrous keliru fish!

If you desire wealth in the next world where you will go, or ruin
the strengths of other kings who rule in this world and desire to
rule alone by yourself, let me tell you what you should do. Listen!
To bodies that cannot survive without water, those who give food
give them life. Food is foremost to this body built of food.
Food comes from water mingled with the earth. Those who unite
the earth and water, create the means for bodies to live in this
world. Barren fields which are sown, which look to the skies for
water, are of no use to an able king, even if they are huge.

O Chezhiyan of murderous battles! You should not disdain my advice,

but act quickly! Those who harnessed the flowing waters and built
dams on land with depressions have established their glory!
Those who have built none will have no enduring fame in this world!

Notes: Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this
king, who wrote poem 72. Puranānūru 18 and 19 were written by this poet. He defeated
the Chera and Chozha kings along with five Vēlir kings in a battle at Thalaiyālankānam in
the Chozha country. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின்
என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும்
ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல்
27). முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று திரசயானும்
நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக் கடைரமப்ரபச்
சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ
நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை, நிைத்ரதப்
பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர் மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை.
மல்ைல் – மல்ைல் ைைபை (சதால்காப்பியம், உரியியல் 7).
Meanings: முழங்கு முந்நீர் முழுைதும் ைரைஇ – surrounding the roaring oceans fully
(ைரைஇ – சசால்லிரச அைசபரட), பைந்துபட்ட வியன் ஞாைம் தாளின் தந்து – winning
the wide world through effort, தம் புகழ் நிறீஇ ஒரு தாம் ஆகிய உைபைார் உம்பல் – the heir
of those who ruled solely with strength and established their fame (நிறீஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), ஒன்று பத்து அடுக்கிய பகாடி கரட இரீஇய சபருரமத்து ஆக நின் ஆயுள் –
may you live for a millions years which is the last of number starting with one ten and so
on (இரீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives, நீர்த்
தாழ்ந்த குறுங்காஞ்சிப் பூக் கதூஉம் இை ைாரை – schools of scabbard fish that bite the
flowers of black-trunked portia trees that have blossomed low near the water, scabbard
fish, Trichiurus haumela, Portia trees – Thespesia populnea (கதூஉம் – இன்னிரச
அைசபரட), நுண் ஆைல் – small eel, பரு ைைால் – huge murrel fish, Slacate nigra,
Ophiocephalus punctatus, Ophiocephalus marulius, குரூஉக் சகடிற்ற – with colorful keliru
fish, Marones cavasius (குரூஉ – இன்னிரச அைசபரட), குண்டு அகழி – deep moat, ைான்
உட்கும் – the sky fears, ைடி நீண் மதில் – perfect tall fortress wall, மல்ைல் மூதூர் –
prosperous ancient town, ைய பைந்பத – O mighty king, சசல்லும் உைகத்துச் சசல்ைம்
பைண்டினும் – even if you desire wealth in the world that you go to, ஞாைம் காைைர் பதாள்
ைலி முருக்கி ஒரு நீ ஆகல் பைண்டினும் – even if you desire to ruin the strength of other
kings who protect the earth and rule all alone by yourself, சிறந்த நல் இரச நிறுத்தல்
பைண்டினும் – even if you desire to establish great fame, மற்று அதன் தகுதி பகள் இனி
மிகுதியாை – let me tell you now what is fitting O great leader (மற்று – அரசநிரை, an
expletive), நீர் இன்று அரமயா யாக்ரகக்கு – to the body which cannot survive without
water, எல்ைாம் உண்டி சகாடுத்பதார் உயிர் சகாடுத்பதாபை – those who give food give life
(சகாடுத்பதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), உண்டி முதற்பற உணவின் பிண்டம் –
food is the most important for this body which is made of food, உணவு எைப்படுைது
நிைத்சதாடு நீபை – what is said as food is land and water, நீரும் நிைனும் புணரிபயார் – those
who united land with water (நிைன் – நிைம் என்பதன் பபாலி), ஈண்டு – here, in this world,
உடம்பும் உயிரும் பரடத்திசிபைாபை – are the ones who create life and body (இசின் –
படர்க்ரகயின் கண் ைந்தது, an expletive of the third person, ஏ – அரசநிரை, an expletive),
வித்தி ைான் பநாக்கும் புன்புைம் கண்ணகன் ரைப்பிற்று ஆயினும் – even if they are huge
arid lands which have been seeded if they look up to the sky, நண்ணி ஆளும் இரறைன்
தாட்கு உதைாபத – they will be of no use to the effort of the king who rules very well
(நண்ணி ஆளும் – சபாருந்தி ஆளும், உதைாபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
அதைால் – so, அடு பபார்ச் சசழிய – O Pandiyan of murderous battles, இகழாது – without
putting me down, ைல்பை – quickly, நிைன் சநளி மருங்கின் – on the curved land, on the
land with depressions (நிைன் – நிைம் என்பதன் பபாலி), நீர்நிரை சபருகத் தட்படார் –
those who blocked abundant water, those who created water reservoirs, அம்ம –
அரசநிரை, an expletive, இைண் – here, தட்படாபை – those who have blocked, those who
have controlled (what they want), தள்ைாபதார் இைண் தள்ைாபதாபை – those who don’t
control (that water) have not controlled this world (தள்ைாபதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)
புறநானூறு 19, பாடியைர்: குடபுைவியைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்
தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
இமிழ் கடல் ைரைஇய ஈண்டு அகல் கிடக்ரகத்,
தமிழ் தரைமயங்கிய தரையாைங்காைத்து,
மன் உயிர்ப் பன்ரமயும் கூற்றத்து ஒருரமயும்,
நின்சைாடு தூக்கிய சைன்பைல் சசழிய!
‘இரும்புலி பைட்டுைன் சபாறி அறிந்து மாட்டிய 5
சபருங்கல் அடாரும் பபான்ம்’ எை விரும்பி
முயங்கிபைன் அல்ைபைா யாபை, மயங்கிக்
குன்றத்து இறுத்த குரீஇ இைம் பபாை,
அம்பு சசன்று இறுத்த அறும் புண் யாரைத்
தூம்புரடத் தடக்ரக ைாசயாடு துமிந்து, 10
நாஞ்சில் ஒப்ப, நிை மிரசப் புைை,
எறிந்து கைம் படுத்த ஏந்து ைாள் ைைத்தர்
எந்ரதசயாடு கிடந்பதார் எம் புன்தரைப் புதல்ைர்,
இன்ை விறலும் உை சகால் நமக்கு எை
மூதில் சபண்டிர் கசிந்து அழ, நாணிக் 15
கூற்றுக் கண்பணாடிய சைருைரு பறந்தரை
எழுைர் நல் ைைம் கடந்பதாய், நின்
கழூஉ விைங்கு ஆைம் கரைஇய மார்பப?

Puranānūru 19, Poet Kudapulaviyanār sang to Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra

Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
O Chezhiyan with a victorious spear, who took many lives
yourself, and appeared like Kootruvan, the god of death,
at Thalaiyālankānam where Thamizh armies battled each
other on this earth surrounded by roaring oceans!

Like flocks of confused birds that fly away and rest on

mountains, shot arrows have lodged on elephants that are
brought down, their large, hollow trunks chopped and
dropped on the ground by warriors, appearing like plows.
Women from ancient clans shed tears, on seeing their victorious
warrior sons with parched heads lie in the field with their fathers.
Kootruvan, embarrassed, pities the seven enemies you ruined.
I embraced, did I not, your washed chest with a shining pearl
necklace, that is like a trap that a hunter sets to catch a large tiger?

Notes: Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this
king, who wrote poem 72. Puranānūru 18 and 19 were written by this poet. Pandiyan
Thalaiyālankānathu Cheruvendra Nedunchezhiyan defeated the Chera and Chozha kings
along with five Vēlirs in Thalaiyālankānam in the Chozha country. There are references to
this battle in Puranānūru 19, 23, 25, 76, Natrinai 387, Mathuraikkānji 55, 127, and
Akanānūru 36, 175 and 209. சநடுநல்ைாரட 169-170 – ஓரடசயாடு சபாலிந்த விரை
நவில் யாரை நீள் திைள் தடக்ரக நிை மிரசப் புைை. விைங்ரகப் பிடிக்கும் சபாறி:
மரைபடுகடாம் 193-194 – பகழல் அஞ்சிப் புரழசதாறும் மாட்டிய இருங்கல் அடாஅர்,
நற்றிரண 119 – திரை உண் பகழல் இரிய புைைன் சிறு சபாறி மாட்டிய சபருங்கல்
அடாஅர், புறநானூறு 19 – இரும்புலி பைட்டுைன் சபாறி அறிந்து மாட்டிய சபருங்கல்
அடாரும். தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24),
அைற்றுள், தட என் கிைவி பகாட்டமும் சசய்யும் (சதால்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meanings: இமிழ் கடல் ைரைஇய ஈண்டு அகல் கிடக்ரக – wide world surrounded by
roaring oceans (ைரைஇய – சசால்லிரச அைசபரட), தமிழ் தரைமயங்கிய
தரையாைங்காைத்து – at Thalaiyālankānam where Thamizh armies battled against each
other (தமிழ் – ஆகுசபயர், தமிழ்ப் பரடக்கு, தரைமயங்கிய – தரை அரசநிரை,
இடமுமாம்), மன் உயிர்ப் பன்ரமயும் – and many stable lives, கூற்றத்து ஒருரமயும் – and
of no equal like Kootruvan who is the god of death, நின்சைாடு – with you, தூக்கிய – if
analyzed, சைன்பைல் சசழிய – O Chezhiyan with a victorious spear, இரும்புலி
பைட்டுைன் – a hunter who hunts large/dark tigers, சபாறி அறிந்து – knowing the
equipment, மாட்டிய – placed, சபருங்கல் அடாரும் பபான்ம் எை – it is like that trap in the
huge mountain (அடாரும் – எச்ச உம்ரம, சிறப்பு உம்ரமயுமாம், பபான்ம் – பபாலும்
என்பது இரட உகைம் சகட்டு ைகைம் ைகைமாய்த் திரிந்து நின்றது), விரும்பி முயங்கிபைன்
– I desired and embraced, அல்ைபைா யாபை – did I not, மயங்கிக் குன்றத்து இறுத்த குரீஇ
இைம் பபாை – like confused flocks of birds/sparrows that went to the mountains and
stayed (குரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), அம்பு சசன்று இறுத்த – arrows went and pierced,
அறும் புண் யாரை – elephant with wounds, தூம்பு உரடத் தடக்ரக – large/curved trunk
that is hollow, ைாசயாடு துமிந்து – chopped in the mouth, நாஞ்சில் ஒப்ப – like plows, நிை
மிரசப் புைை – rolling on the earth, எறிந்து கைம் படுத்த – chopped and killed in the
battlefield, ஏந்து ைாள் ைைத்தர் – victorious warriors with lifted swords, எந்ரதசயாடு
கிடந்பதார் – they lie with our husbands, they lie with their fathers, எம் புன்தரைப் புதல்ைர்
– our sons with parched heads, our sons with scanty hair on their heads, இன்ை விறலும்
உை சகால் நமக்கு எை – did we get this victory, மூதில் சபண்டிர் கசிந்து அழ – women from
ancient clans cry in sorrow, நாணி – embarrassed, கூற்றுக் கண்பணாடிய – Kootruvan pities,
the god of death pities, சைருைரு பறந்தரை – fierce battlefield, எழுைர் நல் ைைம்
கடந்பதாய் – you won victory over seven – five Vēlirs, Cheran and Chozhan, நின் – your,
கழூஉ – washed (இன்னிரச அைசபரட), விைங்கு – shining, ஆைம் கரைஇய மார்பப –
chest wearing a pearl strand, (கரைஇய – சசால்லிரச அைசபரட, மார்பப – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 20, பாடியைர்: குறுங்பகாழியூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

யாரைக்கட்பசய் மாந்தைஞ்பசைல் இரும்சபாரற, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
இரு முந்நீர்க் குட்டமும்,
வியன் ஞாைத்து அகைமும்,
ைளி ைழங்கு திரசயும்,
ைறிது நிரைஇய காயமும் என்றாங்கு
அரை அைந்து அறியினும், அைத்தற்கு அரிரய, 5
அறிவும் ஈைமும் சபருங்கண்பணாட்டமும்,
பசாறு படுக்கும் தீபயாடு,
சசஞ்ஞாயிற்றுத் சதறல் அல்ைது
பிறிது சதறல் அறியார் நின் நிழல் ைாழ்பைாபை,
திரு வில் அல்ைது சகாரை வில் அறியார், 10
நாஞ்சில் அல்ைது பரடயும் அறியார்,
திறன் அறி ையைசைாடு சதவ்ைர் பதய அப்
பிறர் மண் உண்ணும் சசம்மல்! நின் நாட்டு
ையவுறு மகளிர் பைட்டு உணின் அல்ைது
பரகைர் உண்ணா அரு மண்ணிரைபய, 15
அம்பு துஞ்சும் கடி அைணால்
அறம் துஞ்சும் சசங்பகாரைபய,
புதுப் புள் ைரினும் பழம் புள் பபாகினும்,
விதுப்புற அறியா ஏமக் காப்பிரை,
அரைரய ஆகன்மாபற, 20
மன்னுயிர் எல்ைாம் நின் அஞ்சும்பம.

Puranānūru 20, Poet: Kurunkōzhiyur Kizhār to King Cheraman Yānaikatchēy

Māntharancheral Irumporai, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
The depth of the vast ocean, the width of the wide world,
the directions of wind, and the emptiness of space –
one might be able to measure these, but your knowledge,
kindness and liberal outlook are beyond measures.

In your country, heat from fire that cooks rice, and

that from the red, hot sun are the only heat that people
who live in your shadow know. They know only the pretty
rainbows and not the murderous bows. They know only
plows and not murderous weapons.

O Lord who seizes the land of others with your capable

warriors! Pregnant women in your country, when they
crave, will eat only your soil that enemies cannot seize.
You rule your country well with protected forts on which
arrows rest. You are vigilant and firm without thinking
about omens when old birds move away and new birds come.
Since you are like this, all life on earth fears for you!

Notes: Puranānūru 17, 20 and 22 were written by this poet for this king from the Irumporai
clan. முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று திரசயானும்
நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக் கடைரமப்ரபச்
சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ
நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை, நிைத்ரதப்
பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர் மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை.

Meanings: இரு முந்நீர்க் குட்டமும் – and the depth of the vast ocean, வியன் ஞாைத்து
அகைமும் – and the width of the vast world, ைளி ைழங்கு திரசயும் – and the directions of
the blowing wind, ைறிது நிரைஇய காயமும் – and the stable space without form, and the
stable space without evidence (காயம் – ஆகாயம், முதற்குரற, நிரைஇய – சசால்லிரச
அைசபரட), என்று ஆங்கு – எை ஆங்கு, in this manner (ஆங்கு – அரசநிரை, an
expletive), அரை அைந்து அறியினும் – even if one can measure them, அைத்தற்கு அரிரய
– you are beyond measure, you are difficult to measure, அறிவும் ஈைமும்
சபருங்கபணாட்டமும் – your knowledge kindness and wide outlook, பசாறு படுக்கும்
தீபயாடு – with fire that cooks rice, சசஞ்ஞாயிற்றுத் சதறல் – the heat of the sun, அல்ைது
– other than that, பிறிது சதறல் அறியார் – they do not know other heat, நின் நிழல்
ைாழ்பைாபை – those who live in your shadow, திரு வில் அல்ைது சகாரை வில் அறியார் –
they know only the beautiful rainbow and not the murderous bow, நாஞ்சில் அல்ைது
பரடயும் அறியார் – they know the plows but not other weapons, திறன் அறி ையைசைாடு
– with your smart warriors, சதவ்ைர் பதய – causing enemies to suffer, அப் பிறர் மண்
உண்ணும் சசம்மல் – O Lord who takes the land of others, நின் நாட்டு ையவுறு மகளிர் –
the pregnant women in your country who crave (ையவு உறு, ையா என்பது ையவு ஆயிற்று),
பைட்டு உணின் – if they crave and eat, அல்ைது – other than that, பரகைர் உண்ணா அரு
மண்ணிரைபய – you have land that your enemies cannot seize (மண்ணிரைபய –
முன்னிரை ஒருரமக் குறிப்பு விரைமுற்று, ஏகாைம் அரச), அம்பு துஞ்சும் – where arrows
reside, where arrows rest, கடி அைணால் – with protected forts, அறம் துஞ்சும் – justice
resides, justice rests, சசங்பகாரைபய – you are with a just scepter (முன்னிரை ஒருரமக்
குறிப்பு விரைமுற்று, ஓகாைம் அரச), புதுப் புள் ைரினும் – even if new birds come, பழம்
புள் பபாகினும் – even when old birds leave, விதுப்புற அறியா ஏமக் காப்பிரை – your
vigilant protection will be firm (காப்பிரை – முன்னிரை ஒருரமக் குறிப்பு விரைமுற்று),
அரைரய ஆகன்மாபற – since you are like that (ஆகன்மாபற – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive, மாறு ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்), மன்னுயிர்
எல்ைாம் நின் அஞ்சும்பம – all stable lives on earth fear for you (அஞ்சும்பம – விகாைம்,
சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது)

புறநானூறு 21, பாடியைர்: ஐயூர் மூைங்கிழார், பாடப்பட்படான்: காைப்பபசையில் கடந்த

உக்கிைப் சபருைழுதி, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
புைைரை இறந்த புகழ் சால் பதான்றல்!
நிை ைரை இறந்த குண்டு கண் அகழி,
ைான் பதாய்வு அன்ை புரிரச, விசும்பின்
மீன் பூத்தன்ை உருை ஞாயில்,
கதிர் நுரழகல்ைா மைம் பயில் கடி மிரை, 5
அருங்குறும்பு உடுத்த காைப்பபர் எயில்,
கருங்ரகக் சகால்ைன் சசந்தீ மாட்டிய
இரும்பு உண் நீரினும் மீட்டற்கு அரிது, எை
பைங்ரகமார்பன் இைங்க ரைகலும்
ஆடு சகாைக் குரழந்த தும்ரபப், புைைர் 10
பாடு துரற முற்றிய சகாற்ற பைந்பத!
இகழுநர் இரசசயாடு மாயப்,
புகசழாடு விைங்கிப் பூக்க நின் பைபை.

Puranānūru 21, Poet: Aiyur Moolankizhār to King Kānapēreyil Kadantha Ukkira

Peruvazhuthi, Thinai: Vākai: Thurai: Arasa Vākai
O Lord whose renown extends beyond the ability of poets!
Vēnkaimārpan is grieving and thinking, “With deep moats
deeper than the limits of the earth, walls that seem to
touch the sky, well-guarded protective forests dense with
trees where even a ray of sun cannot enter, battlements
with arrow holes that appear like stars in the sky, the
fort at Kānapēr is protected, and to take it back from
him is impossible, like trying to recapture water in
liquid iron melted by red flame lit by a metalsmith with
strong hands.”

O Victorious king who wears a thumpai blossom garland each

day, as you triumph in battles! Poets have exhausted themes
to sing about you. May your spear flourish, gleaming with
glory, and may those who scorn you perish with their fame!

Notes: Vēnkaimārpan was a small-region king whose fort was seized by the Pandiyan king.
This is the only poem written by this poet. This poem and Puranānūru 367 were written
for this king. Chozhan Rāsasooyam Vētta Perunarkilli, Cheraman Māvenkō and Pandiyan
Kānapēreyil Kadantha Ukkira Peruvazhuthi were great friends. Avvaiyār sang to the three
of them in poem 367. குரழந்த (10) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – குரழத்த என்பது
குரழந்த எை சமலிந்து நின்றது. புைைர் பாடு துரற முற்றிய (11) – ஒைரை துரைசாமி
உரை – புைைர் பாடுதற்குரிய புறத் திரண துரறகரை முடித்த, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை
– புைைர் பாடப்படும் துரறகரை முடித்த. காைப்பபர் – ஒைரை துரைசாமி உரை –
காைப்பபர் என்பது இப்சபாழுது காரையார் பகாவில் எை ைழங்குகின்றது.
Meanings: புைைரை இறந்த புகழ் சால் பதான்றல் – O lord whose renown extends is
beyond the ability of poets, நிை ைரை இறந்த – beyond the limit of the earth, குண்டு கண்
அகழி – deep moat, ைான் பதாய்வு அன்ை புரிரச – fort walls that appear like they are
touching the sky, விசும்பின் மீன் பூத்தன்ை உருை ஞாயில் – battlements (with arrow
shooting holes) that look like stars in the sky, கதிர் நுரழகல்ைா – sun’s rays are unable to
enter, மைம் பயில் கடி மிரை – protective forests dense with trees, அருங்குறும்பு – well-
guarded forest forts, உடுத்த – surrounded, காைப்பபர் எயில் – the fortress at Kānapēr,
கருங்ரகக் சகால்ைன் சசந்தீ மாட்டிய – red flame lit by a metal smith with strong hands,
இரும்பு உண் நீரினும் மீட்டற்கு அரிது – it will be more difficult to take it back from you
than take the water in melted iron, எை பைங்ரகமார்பன் இைங்க – Vēnkaimārpan is
grieving as he thinks, ரைகலும் – daily, ஆடு சகாை – as you win, குரழந்த தும்ரப –
wearing a blossoming thumpai garland, Leucas aspera, புைைர் பாடு துரற முற்றிய – poets
have finished all the Puram themes, சகாற்ற பைந்பத – O victorious king, இகழுநர்
இரசசயாடு மாய – let those who disrespect you perish with their fame, புகசழாடு
விைங்கிப் பூக்க நின் பைபை – may your spear flourish (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 22, பாடியைர்: குறுங்பகாழியூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

யாரைக்கட்பசய் மாந்தைஞ்பசைல் இரும்சபாரற, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
தூங்கு ரகயான் ஓங்கு நரடய,
உறழ் மணியான் உயர் மருப்பிை,
பிரற நுதைான் சசறல் பநாக்கிை,
பா அடியால் பரண எருத்திை,
பதன் சிரதந்த ைரை பபாை 5
மிஞிறு ஆர்க்கும் கமழ் கடாஅத்து,
அயறு பசாரும் இருஞ் சசன்னிய,
ரமந்து மலிந்த மழ களிறு
கந்து பசர்பு நிரைஇ ைழங்கப்,
பாஅல் நின்று கதிர் பசாரும் 10
ைாை உரறயும் மதி பபாலும்
மாரை சைண்குரட நீழைான்,
ைாள் மருங்கு இபைார் காப்பு உறங்க,
அைங்கு சசந்சநல் கதிர் பைய்ந்த
ஆய் கரும்பின் சகாடிக் கூரை, 15
சாறு சகாண்ட கைம் பபாை,
பைறு பைறு சபாலிவு பதான்றக்,
குற்று ஆைா உைக்ரகயால்
கலிச் சும்ரம வியல் ஆங்கண்,
சபாைந்பதாட்டுப் ரபந்தும்ரப 20
மிரச அைங்கு உரைய பரைப்பபாழ் சசரீஇச்,
சிை மாந்தர் சைறிக் குைரை
ஓத நீரின் சபயர்பு சபாங்க,
ைாய் காைாது பைந்து பட்ட
வியன் பாசரறக் காப்பாை! 25
பைந்து தந்த பணி திரறயால்
பசர்ந்தைர் கடும்பு ஆர்த்தும்,
ஓங்கு சகால்லிபயார் அடு சபாருந!
பைழ பநாக்கின் விறல் சைஞ்பசஎய்!
ைாழிய சபரும, நின் ைைம்பு இல் பரடப்பப! 30
நின் பாடிய அைங்கு சசந்நாப்
பிற் பிறர் இரச நுைைாரம,
ஓம்பாது ஈயும் ஆற்றல் என் பகா!
“மாந்தைஞ்பசைல் இரும்சபாரற ஓம்பிய நாபட
புத்பதள் உைகத்து அற்று” எைக் பகட்டு ைந்து 35
இனிது கண்டிசின் சபரும! முனிவு இரை,
பைறு புைத்து இறுக்கும் தாரைசயாடு
பசாறுபட நடத்தி, நீ துஞ்சாய்மாபற.

Puranānūru 22, Poet Kurunkozhiyur Kizhār sang to Cheraman Yānaikat Chēy

Māntharancheral Irumporai, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
You protect your vast battle camp feared by your enemies,
where young elephants stand tied to their posts, their trunks
swaying, with high-stepping strides and ripples of bells,
lifted tusks, foreheads like crescent moons, enraged stares,
wide feet, huge necks, fragrant musth swarmed by humming
bees as though they are mountains with honey flowing from
broken honeycombs, their big heads oozing pus as men with
no swords sleep beside them in the shade of a white umbrella
hung with garlands like the moon in the sky that emits rays.

Roofs are thatched with beautiful sugarcanes and spears of

red paddy, splendid as if it were a festival field, a huge, noisy
place, where the sounds of pestles are heard and angry
warriors perform kuravai dances, wearing fresh thumpai
garlands, their golden petals braided with the fronds of tall
and swaying palmyra, the uproar as loud as the ocean.

O killer king! O ruler of Kolli Mountain! O protector of

warriors! You satisfy families of those who come to you,
with the tributes that enemy kings bring to you.
O king Chēy who desires victorious! Your glances are like that
of an elephant! May you live long, O greatness!
O strong king! You have endless wealth and you give without
keeping it for yourself so that the eloquent tongues that sang
your praises do not have to go to others and sing their praises.
I heard that the country protected by Māntharancheral Irumporai
is like the world of celestials, and I have come happily to see it.
Without tiring, your army stays in other countries. Because you
never rest, there is abundant rice in your country!

Notes: Puranānūru 17, 20 and 22 were written by this poet for this king. புறநானூறு 17 –
மரைசயைத் பதன் இரற சகாள்ளும் இரும் பல் யாரை. சின் – மியா இக பமா மதி இகும்
சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச.
பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய
என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). மழ – மழவும் குழவும் இைரமப்
சபாருை – (சதால்காப்பியம், உரியியல் 15).

Meanings: தூங்கு ரகயான் – with swaying trunks, ஓங்கு நரடய – with high-stepping gait,
உறழ் மணியான் – with bells ringing matching (the walk), உயர் மருப்பிை – with lifted tusks,
பிரற நுதைான் – with foreheads like crescent moons, சசறல் பநாக்கிை – with enraged
looks, பா அடியால் – with wide feet, பரண எருத்திை – with thick necks, with huge necks,
பதன் சிரதந்த ைரை பபாை – like the mountains where honeycombs are broken, மிஞிறு
ஆர்க்கும் – bees hum, கமழ் கடாஅத்து – with the fragrant liquid of musth (கடாஅத்து –
இரச நிரற அைசபரட, அத்து சாரிரய), அயறு பசாரும் – pus flowing, இருஞ் சசன்னிய
– with big heads, ரமந்து மலிந்த – strength-filled, மழ களிறு – young elephants, கந்து பசர்பு
நிரைஇ ைழங்க – tied to their posts and moving where they stood (நிரைஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), பாஅல் நின்று – standing nearby (பாஅல் – இரச நிரற அைசபரட), கதிர்
பசாரும் – emitting rays, ைாை உரறயும் மதி பபாலும் மாரை சைண்குரட – white
umbrella like the moon in the sky, நீழைான் – in the shade (நீழல் – நிழல் என்பதன் நீட்டல்
விகாைம்), ைாள் மருங்கு இபைார் – without their swords on their sides, காப்பு உறங்க –
those who protect sleep, அைங்கு சசந்சநல் – swaying fine paddy, swaying red paddy, கதிர்
பைய்ந்த – woven with spears, tied together with spears, ஆய் கரும்பின் சகாடிக் கூரை –
roofs that are woven with beautiful sugarcane, சாறு சகாண்ட கைம் பபாை – like a festival
field, பைறு பைறு சபாலிவு பதான்ற – appearing with many different splendors, குற்று
ஆைா உைக்ரகயால் கலிச் சும்ரம – loud sounds of constant pounding with pestles are
heard, வியல் ஆங்கண் – in the wide place there, சபாைந்பதாட்டுப் ரபந்தும்ரப – fresh
thumpai with golden petals, Leucas aspera, மிரச அைங்கு உரைய – tall and swaying top,
பரைப்பபாழ் – palmyra fronds, Borassus flabellifer, சசரீஇ – thrust (சசால்லிரச
அைசபரட), சிை மாந்தர் சைறிக் குைரை – kuravai dances performed by enraged warriors,
ஓத நீரின் சபயர்பு சபாங்க – loud like the overflowing waters of the ocean, ைாய் காைாது –
place not protected, பைந்து பட்ட வியன் பாசரற – very huge battle camp that enemies fear,
காப்பாை – O protector, பைந்து தந்த பணி திரறயால் – because of the tributes given
humbly by kings, பசர்ந்தைர் கடும்பு ஆர்த்தும் – taking care of the relatives of those who are
around you, ஓங்கு சகால்லிபயார் அடு சபாருந – O killer king of the tall Kolli Mountain,
பைழ பநாக்கின் – with the glances of an elephant, விறல் சைஞ்பசஎய் – O king Chēy who
desires victories, ைாழிய சபரும – may you live long O greatness, நின் ைைம்பு இல்
பரடப்பப – your limitless wealth (பரடப்பப – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நின்
பாடிய அைங்கு சசந்நா – eloquent tongues that sang to you, பிற் பிறர் இரச நுைைாரம –
without singing and praising the fame of others after that, ஓம்பாது ஈயும் – giving without
keeping for himself, giving without protecting, ஆற்றல் என் பகா – my king with strength,
மாந்தைஞ்பசைல் இரும்சபாரற ஓம்பிய நாபட – the land protected by Māntharancheral
Irumporai (நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), புத்பதள் உைகத்து அற்று எைக்
பகட்டு – hearing that it was like the world of the gods, hearing that it was like the world of
the celestials (உைகத்து – அத்து சாரிரய), ைந்து இனிது கண்டிசின் – I saw sweetly
(கண்டிசின் – இசின் தன்ரமக்கண் ைந்தது), சபரும – O lord, முனிவு இரை – without
hatred (இரை – இல்ரை என்பதன் விகாைம்), பைறு புைத்து இறுக்கும் – staying in other
countries, தாரைசயாடு – with your armies, பசாறுபட நடத்தி – you provide rice, you
provide prosperity, நீ துஞ்சாய்மாபற – since you do not rest (துஞ்சாய்மாபற – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive, மாறு ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்)

புறநானூறு 23, பாடியைர்: கல்ைாடைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: அைச
ைாரக, நல்லிரச ைஞ்சி
சைளிறில் பநான் காழ்ப் பரண நிரை முரைஇக்
களிறு படிந்து உண்சடைக் கைங்கிய துரறயும்,
கார் நறுங்கடம்பின் பாசிரைத் சதரியல்
சூர் நரை முருகன் சுற்றத்து அன்ை நின்
கூர் நல் அம்பின் சகாடு வில் கூளியர் 5
சகாள்ைது சகாண்டு, சகாள்ைா மிச்சில்
சகாள் பதம் ஒழிய வீசிய புைனும்,
ைடி நவில் நவியம் பாய்தலின், ஊர்சதாறும்
கடி மைம் துைங்கிய காவும், சநடுநகர்
விரை புரை நல் இல் சைவ்சைரி ரநப்பக் 10
கரை எரி உைறிய மருங்கும், பநாக்கி
நண்ணார் நாண நாள்சதாறும் தரைச்சசன்று,
இன்னும் இன்ை பை சசய்குைன், யாைரும்
துன்ைல் பபாகிய துணிவிபைான் எை,
ஞாைம் சநளிய ஈண்டிய வியன் பரட 15
ஆைங்காைத்து அமர் கடந்து அட்ட
காை முன்ப நின் கண்டசைன் ைருைல்,
அறு மருப்பு எழிற் கரை புலிப்பால் பட்சடைச்
சிறுமறி தழீஇய சதறி நரட மடப்பிரண
பூரை நீடிய சைருைரு பறந்தரை 20
பைரை சைண்பூக் கறிக்கும்
ஆள் இல் அத்தம் ஆகிய காபட.
Puranānūru 23, Poet Kallādanār sang to Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra
Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai, Nallisai Vanji
Your elephants, hating to be tied to their strong posts
in the stables were washed in the watering places which
are muddied now. Like the warriors of Murukan who killed
Soor, who wear garlands with green kadampam leaves with
the fragrance of the monsoon, your warriors with their
fine, sharp arrows and curved bows have taken whatever they
could, and they have destroyed everything else, so that no
one can cook now. Protected trees in the groves have been
chopped with sharp axes in every town. Fires have been set
and beautiful homes in large cities are consumed by flames.
They say that you shame your enemies who see this, you are
unapproachable, and that you do more than any other man.

You have a huge army that dents the earth. You stood like
the god of death and ruined your enemies at Thalaiyālankānam.
I came to see you, walking on the forest path with no human
traffic, filled with poolai flowers, where a naïve doe embraces
her small fawn and munches on white velai flowers after her
mate with antlers was killed by a male tiger.

Notes: Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this
king, who wrote poem 72. பாண்டியன் தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற
சநடுஞ்சசழியன் பசைரையும் பசாழரையும் (பசைமான் யாரைக்கட்பசய் மாந்தைஞ்பசைல்
இரும்சபாரற, பசாழன் கிள்ளிைைைன்), ஐந்து பைளிர் குறுநிை மன்ைர்கரையும்
(திதியன், எழினி, எருரமயூைன், இருங்பகா பைண்மான், சபாருநன்) பசாழ நாட்டில் உள்ை
தரையாைங்காைத்தில் பதாற்கடித்தான். There are references to Thalaiyālangam battle in
Puranānūru 19, 23, 25, 76, Natrinai 387, Mathuraikkānji 55, 127, and Akanānūru 36, 175
and 209. Puranānūru 23, 25, 371, 385 and 391 were written by this poet.
Meanings: சைளிறில் – to the posts, பநான் காழ்ப் பரண நிரை முரைஇ – hating the
stables with strong posts (முரைஇ – சசால்லிரச அைசபரட), களிறு படிந்து உண்சடைக்
கைங்கிய துரறயும் – the shores muddied by the bathing male elephants, கார் நறுங்
கடம்பின் – with monsoon-fragrant kadampam blossoms, Anthocephalus cadamba,
Kadampa Oak, பாசிரைத் சதரியல் – garlands with green leaves, சூர் நரை முருகன்
சுற்றத்து அன்ை – like those around Murukan who killed Soor (சுற்றத்து – சுற்றம், அத்து
சாரிரய), நின் – your, கூர் நல் அம்பின் – with sharp fine arrows, சகாடு வில் கூளியர் –
warriors with curved/harsh bows, சகாள்ைது சகாண்டு – took what they could, சகாள்ைா
மிச்சில் – what is left over, சகாள் பதம் ஒழிய – spoiled unable to cook, வீசிய புைனும் –
ruined lands, ைடி நவில் நவியம் பாய்தலின் – since sharp axes had leapt and attacked,
ஊர்சதாறும் – in each town, கடி மைம் துைங்கிய காவும் – and the groves where protected
trees were ruined, சநடுநகர் விரை புரை நல் இல் – well-built beautiful houses in large
cities, சைவ்சைரி ரநப்ப – setting fires with desire, கரை எரி உைறிய மருங்கும் – in the
places where intense fire roars, பநாக்கி – on seeing, நண்ணார் நாண – enemies to be
embarrassed, நாள்சதாறும் – every day, தரைச்சசன்று இன்னும் இன்ை பை சசய்குைன் –
that he will go there and do more like this, யாைரும் துன்ைல் பபாகிய துணிவிபைான் எை
– that he is a brave man who cannot be approached by any one, ஞாைம் சநளிய – making
the earth to be bent, ஈண்டிய வியன் பரட ஆைங்காைத்து அமர் கடந்து – won in
Ālankānam battle with your vast army, அட்ட – killed, காை முன்ப – O strong man who is
like the god of death, நின் கண்டசைன் ைருைல் – I came to see you, அறு மருப்பு எழிற்
கரை புலிப்பால் பட்சடை – since her handsome male (stag) without antlers was caught
by a tiger, சிறு மறி தழீஇய – embracing its tiny fawn (தழீஇய – சசால்லிரச அைசபரட),
சதறி நரட மடப் பிரண – delicate female of leaping walk, பூரை நீடிய – where poolai
plants have grown, where poolai flowers are abundant, Aerva lanata, சைருைரு பறந்தரை
– fearful wasteland, பைரை சைண்பூக் கறிக்கும் – it eats the white vēlai flowers, Sida
rhombifolia, Rhomb-leaved morning mallow, ஆள் இல் அத்தம் ஆகிய காபட – the forest
that has become wasteland with no humans (காபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 24, பாடியைர்: மாங்குடி கிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: சபாதுவியல், துரற:
சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
சநல் அரியும் இருந்சதாழுைர்
சசஞ்ஞாயிற்று சையில் முரையின்,
சதண்கடல் திரை மிரசப் பாயுந்து,
திண் திமில் ைன் பைதைர்
சைப்புரடய மட்டுண்டு 5
தண் குைரைச் சீர் தூங்குந்து,
தூைற் கலித்த பதம் பாய் புன்ரை
சமல்லிணர்க் கண்ணி மிரைந்த ரமந்தர்
எல் ைரை மகளிர்த் தரைக்ரக தரூஉந்து,
ைண்டுபட மைர்ந்த தண்ணறுங் காைல் 10
முண்டகக் பகாரத ஒண்சதாடி மகளிர்
இரும் பரையின் குரும்ரப நீரும்,
பூங்கரும்பின் தீஞ்சாறும்,
ஓங்கு மணல் குைவுத் தாரழத்
தீ நீபைாடு உடன் விைாஅய், 15
முந்நீர் உண்டு முந்நீர்ப் பாயும்,
தாங்கா உரறயுள் நல்லூர் சகழீஇய
ஒம்பா ஈரக மாபைள் எவ்வி
புைைம் புதவின் மிழரைசயாடு கழனிக்
கயல் ஆர் நாரை பபார்வில் பசக்கும், 20
சபான்ைணி யாரைத் சதான் முதிர் பைளிர்
குப்ரப சநல்லின் முத்தூறு தந்த
சகாற்ற நீள் குரடக் சகாடித்பதர்ச் சசழிய!
நின்று நிரைஇயர் நின் நாள்மீன்! நில்ைாது
படாஅச் சசலீஇயர் நின் பரகைர் மீபை! 25
நின்சைாடு சதான்று மூத்த உயிரினும் உயிசைாடு
நின்று மூத்த யாக்ரகயன்ை, நின்
ஆடு குடி மூத்த விழுத்திரணச் சிறந்த
ைாளின் ைாழ்நர் தாள் ைைம் ைாழ்த்த,
இைைன்மாக்கள் ஈரக நுைை 30
ஒண்சதாடி மகளிர் சபாைங்கைத்து ஏந்திய
தண் கமழ் பதறல் மடுப்ப மகிழ் சிறந்து,
ஆங்கு இனிது ஒழுகுமதி சபரும, ஆங்கது
ைல்லுநர் ைாழ்ந்பதார் என்ப, சதால் இரச
மைர்தரை உைகத்துத் பதான்றிப் 35
பைர் சசைச் சசல்ைாது, நின்று விளிந்பதாபை.
Puranānūru 24, Poet Mānkudi Kizhār sang to Thalaiyālankānathu Cheruvendra
Nedunchezhiyan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi Kānji
You have seized Milalai with sluices where waters flow,
which was ruled by great Vēl Evvi whose generosity was
limitless, and you have taken his crowded cities, where
robust reapers who grow tired of cutting paddy in the heat
of the raging sun, plunge into the waves of the clear ocean,
and robust fishermen, whose boats are sturdy, drink strong
liquor and perform kuravai dances to perfect rhythm, men
wearing strands of punnai clusters, with honey-filled
flowers from trees with ocean sprays, embrace women donning
bright bangles, and in the cool, fragrant seashore groves
where bees swarm around flowers, women wearing shining bangles
and mundakam flower garlands mix the juices from young fruits
of black palmyra trees, sweet juices of fine sugarcanes and sweet
water from coconuts growing on the sand dunes, drink that and
plunge into the water.

You have captured Muthūru of the ancient, long-established

Vēlirs whose elephants don gold ornaments, where rice is heaped
and storks catch carp in the fields and rest on piles of grain.
O Chezhiyan with your tall umbrella of victory and chariot with
flags! May your stars remain and flourish! May the stars of
your enemies not endure! Your efforts are praised by your
warriors who live by the sword and are long linked to your clan
as your long life is linked to your body. Those who come to you
in need praise your generosity, and you drink cool, fragrant
liquor served in golden bowls by women with glittering bangles.
May you live with joy! Scholars say that only those who have
lived like you have truly lived. There are many in this ancient,
wide world who have not lived like you, and they are considered
as not living, but dead!

Notes: Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this
king, who wrote poem 72. He defeated the Chera and Chozha kings along with five Vēlir
kings in a battle at Thalaiyālankānam in the Chozha country. Puranānūru 24, 26, 313, 335,
372 and 396 were written by this poet, who goes by the names Mānkudi Maruthanār,
Mathurai Kānchi Pulavar and Mānkudi Kizhār. Vēl Evvi (also known as Evvi) is the king
for whom Purananuru 233 and 234 were written. புறநானூறு 129 – குறி இரறக் குைம்ரபக்
குறைர் மாக்கள் ைாங்கு அரமப் பழுனிய பதறல் மகிழ்ந்து பைங்ரக முன்றில் குைரை
அயரும், மரைபடுகடாம் 320-322 – நறவு நாட் சசய்த குறைர் தம் சபண்டிசைாடு
மான்பதாற் சிறு பரற கறங்கக் கல்சைை ைான் பதாய் மீமிரச அயரும் குைரை. மதி – மியா
இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). விழு (விழுமம்) – விழுமம்
சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). உந்து (பாயுந்து,
தூங்குந்து, தரூஉந்து) – உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம், இரடயியல்
44). முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று திரசயானும்
நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக் கடைரமப்ரபச்
சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ
நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை, நிைத்ரதப்
பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர் மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை.
எல் – எல்பை இைக்கம் – (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 21).

Meanings: சநல் அரியும் இருந்சதாழுைர் – robust men who cut paddy, சசஞ் ஞாயிற்று
சையில் முரையின் – hating the heat of the hot sun, சதண் கடல் திரை மிரசப் பாயுந்து –
diving into the clear ocean waves (பாயுந்து – பாய்ந்து, உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து
ஆயிற்று), திண் திமில் – sturdy boats, ைன் பைதைர் – strong fishermen, சைப்புரடய மட்டு
உண்டு – drink hot liquor, தண் குைரை – cool kuravai dances, சீர் தூங்குந்து – they dance to
rhythm (தூங்குந்து, தூங்கும், ஆடும் – உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), தூைல்
கலித்த – ocean spray filled, பதம் பாய் புன்ரை சமல்லிணர் – delicate clusters of punnai
flowers with honey, நாகம் – Laurel Tree, Mast wood Tree, Calophyllum inophyllum (பதம்
பதன் என்றதன் திரிபு), கண்ணி மிரைந்த ரமந்தர் – young men wearing strands, எல் ைரை
மகளிர் – women wearing bright bangles, தரைக்ரக தரூஉந்து – put out their hands first
(தரூஉந்து – தரும், சகாடுக்கும், இன்னிரச அைசபரட, உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து
ஆயிற்று), ைண்டு பட மைர்ந்த – blossomed as bees swarmed, தண்ணறுங் காைல் – cool
fragrant grove, முண்டகக் பகாரத – garland made with the flowers of mundakam plants,
நீர் முள்ளி, Hygrophila spinose, ஒண்சதாடி மகளிர் – women with bright bangles, இரும்
பரையின் குரும்ரப நீரும் – the water of the tender dark palm’s seeds, nungu water,
பூங்கரும்பின் தீஞ்சாறும் – and the sweet juice from sugarcane with lovely sugarcanes, ஓங்கு
மணல் குைவுத் தாரழத் தீ நீபைாடு – along with the sweet water of coconut trees that
flourish on the sand mounds, உடன் விைாஅய் முந்நீர் உண்டு – mixing and drinking the
three waters (விைாஅய் – இரசநிரற அைசபரட), முந்நீர்ப் பாயும் – they jump into the
ocean, தாங்கா உரறயுள் – where limitless people live, நல்லூர் சகழீஇய – with many fine
towns (சகழீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), ஒம்பா ஈரக – charity to others without
protecting oneself, giving to others without keeping, மாபைள் எவ்வி – great Vēlir king
Evvi, புைைம் புதவின் மிழரைசயாடு – Milalai with floodgates where water flow, கழனிக்
கயல் ஆர் நாரை பபார்வில் பசக்கும் – storks/cranes/pelicans eat the carp fish (Cyprinus
fimbriatus) in the fields and rest/sleep on haystacks, சபான்ைணி யாரை – elephants
wearing gold, சதான் முதிர் பைளிர் – very ancient Vēlirs, குப்ரப சநல்லின் – with heaps of
paddy, முத்தூறு – Muthūru town, தந்த – seized, சகாற்ற நீள் குரட – victorious tall umbrella,
சகாடித் பதர்ச் சசழிய – O Pandiyan with flags on your chariots, நின்று நிரைஇயர் – may it
stay and flourish (நிரைஇயர் – சசால்லிரச அைசபரட), நின் நாள்மீன் – your stars,
நில்ைாது படாஅச் சசலீஇயர் – may they go away not staying (படாஅ – இரச நிரற
அைசபரட, சசலீஇயர் – சசால்லிரச அைசபரட), நின் பரகைர் மீபை – the stars of your
enemies (மீபை – ஏகாைம் அரசநிரை), நின்சைாடு – with you, சதான்று மூத்த உயிரினும் –
more than the very old lives, உயிசைாடு நின்று மூத்த யாக்ரகயன்ை – like old bodies which
are with lives, நின் ஆடு குடி – your warriors who fought in your battles, மூத்த
விழுத்திரணச் சிறந்த ைாளின் ைாழ்நர் – those from great old clans who live by their great
swords, தாள் ைைம் ைாழ்த்த – praise your efforts, இைைன் மாக்கள் ஈரக நுைை – those who
have received from you sing your praises, ஒண்சதாடி மகளிர் – women wearing bright
bangles, சபாைங்கைத்து ஏந்திய – carrying in golden bowls, தண் கமழ் பதறல் – cool
fragrant liquor, மடுப்ப – give to drink, மகிழ் சிறந்து ஆங்கு இனிது ஒழுகுமதி – be very
happy and in joy (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), சபரும – O
lord, ஆங்கது – that (ஒருசசால், ஆங்கு அரசயுமாம்), ைல்லுநர் ைாழ்ந்பதார் என்ப – those
with wisdom say only those people have lived so, சதால் இரச – ancient fame, மைர்தரை
உைகத்து – in this wide world, பதான்றி – appeared, born, பைர் – many, சசைச் சசல்ைாது –
their fame not spreading (சசை – இரடக்குரற), நின்று விளிந்பதாபை – those who stayed
and died (விளிந்பதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 25, பாடியைர்: கல்ைாடைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
மீன் திகழ் விசும்பின் பாய் இருள் அகை
ஈண்டு சசைல் மைபின் தன் இயல் ைழாஅது,
உைவுச் சிைம் திருகிய உருசகழு ஞாயிறு,
நிைவுத் திகழ் மதியசமாடு நிைஞ் பசர்ந்தாஅங்கு,
உடைருந்துப்பின் ஒன்றுசமாழி பைந்தரை 5
அணங்கரும் பறந்தரை உணங்கப் பண்ணிப்,
பிணியுறு முைசம் சகாண்ட காரை
நிரை திரிபு எறியத் திண் மரட கைங்கிச்
சிரததல் உய்ந்தன்பறா, நின் பைல் சசழிய!
முரை சபாலி ஆகம் உருப்ப நூறி, 10
சமய்ம் மறந்து பட்ட ைரையாப் பூசல்
ஒண்ணுதல் மகளிர் ரகம்ரம கூை,
அவிர் அறல் கடுக்கும் அம் சமன்
குரை இருங்கூந்தல் சகாய்தல் கண்பட.

Puranānūru 25, Poet Kallādanār to Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra

Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
They came and landed together, like the fierce sun
that dispels darkness in the sky with bright stars,
moving on its course according to tradition, and the
moon with soft light, the two kings with great might
who vowed to beat you. In that fearless battlefield,
you crushed them and took their drums tied with straps.

But O Chezhiyan! The joints of your spear were saved

from breaking and shattering being hurled at
enemies around you, when you saw the women with bright
brows, anguished widows, losing their senses and beating
their full breasts and making them warm, wailing endlessly,
cutting off their pretty, thick, dark hair as bright as sand!

Notes: Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this
king, who wrote poem 72. பாண்டியன் தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற
சநடுஞ்சசழியன் பசைரையும் பசாழரையும் (பசைமான் யாரைக்கட்பசய் மாந்தைஞ்பசைல்
இரும்சபாரற, பசாழன் கிள்ளிைைைன்), ஐந்து பைளிர் குறுநிை மன்ைர்கரையும்
(திதியன், எழினி, எருரமயூைன், இருங்பகா பைண்மான், சபாருநன்) பசாழ நாட்டில் உள்ை
தரையாைங்காைத்தில் பதாற்கடித்தான். There are references to Thalaiyālangam battle in
Puranānūru 19, 23, 25, 76, Natrinai 387, Mathuraikkānji 55, 127, and Akanānūru 36, 175
and 209. அணங்கரும் பறந்தரை (6) – ஒைரை துரைசாமி உரை – பபார்க்கைத்துப் சபாரும்
வீைர் உயிர் இழத்தற்கும் புண்ணுற்று ைருந்துைதற்கும் அஞ்சார் ஆகலின் ‘அணங்கரும்
பறந்தரை’ எைப்பட்டது, புலியூர் பகசிகன் உரை – சகாடிய பபார்க்கைத்தினிடத்பத.
Meanings: மீன் திகழ் விசும்பின் பாய் இருள் அகை – darkness spread in the sky with stars
ended, ஈண்டு சசைல் மைபின் தன் இயல் ைழாஅது – not failing its tradition of moving fast
(ைழாஅது – இரச நிரற அைசபரட), உைவுச் சிைம் திருகிய உருசகழு ஞாயிறு – mighty
fierce sun that scorches with rage, நிைவுத் திகழ் மதியசமாடு – along with moon which
gives light, நிைஞ் பசர்ந்தாஅங்கு – like they landed on the ground (பசர்ந்தாஅங்கு – இரச
நிரற அைசபரட), உடைருந்துப்பின் ஒன்றுசமாழி பைந்தரை – the kings with great might
who swore an oath challenging you, அணங்கரும் பறந்தரை – fearless battlefield, harsh
battlefield, உணங்கப் பண்ணி – ruined them, பிணியுறு முைசம் சகாண்ட காரை – when you
took their drums tied with straps, நிரை திரிபு எறிய – stood and attacked with enmity, திண்
மரட கைங்கிச் சிரததல் உய்ந்தன்பறா – the firm joints escaped without becoming
shattered (ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), நின் பைல் – your spear, சசழிய – O Pandiyan
king, முரை சபாலி ஆகம் உருப்ப நூறி – beating their chests with full breasts making them
warm, சமய்ம் மறந்து பட்ட ைரையாப் பூசல் – limitless lamenting loudly forgetting their
bodies, ஒண்ணுதல் மகளிர் – bright-browed women, ரகம்ரம – widowhood, கூை – greatly,
அவிர் அறல் கடுக்கும் – bright like fine sand, அம் சமன் குரை இருங்கூந்தல் சகாய்தல்
கண்பட – on seeing them chop off their pretty thick dark hair (கண்பட – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 26, பாடியைர்: மாங்குடி மருதைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
நளி கடல் இருங்குட்டத்து
ைளி புரடத்த கைம் பபாைக்,
களிறு சசன்று கைன் அகற்றவும்,
கைன் அகற்றிய வியல் ஆங்கண்
ஒளிறு இரைய எஃகு ஏந்தி, 5
அரைசு பட அமர் உழக்கி,
உரை சசை முைசு சைைவி
முடித்தரை அடுப்பாகப்,
புைல் குருதி உரைக் சகாளீஇத்,
சதாடித் பதாள் துடுப்பின் துழந்த ைல்சியின் 10
அடு கைம் பைட்ட அடு பபார்ச் சசழிய!
ஆன்ற பகள்வி அடங்கிய சகாள்ரக
நான்மரற முதல்ைர் சுற்றமாக,
மன்ைர் ஏைல் சசய்ய மன்னிய
பைள்வி முற்றிய ைாய்ைாள் பைந்பத! 15
பநாற்பறார் மன்ற நின் பரகைர் நின்சைாடு
மாற்றார் என்னும் சபயர் சபற்று
ஆற்றார் ஆயினும் ஆண்டு ைாழ்பைாபை.

Puranānūru 26, Poet Mānkudi Maruthanār sang to Thalaiyālankānathu Cheruvendra

Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
Lifting your spear with shining blade, you went
on your elephant, splitting the enemy army like
a ship driven by the wind in the huge, ocean with
great depths, attacked and killed your enemy kings,
and with fame, seized their royal drums.

Using crowned heads as stoves, you boiled their blood,

stirring it with their braceleted hands you used as ladles.
O Chezhiyan of murderous battles! You did perfect ritual
offerings in battlefields, surrounded by Brahmins of
the four Vedas, calm with the breadth of their knowledge.

O Ruler whose sword never fails! Your enemies have

certainly performed penances, for once they have won the
fame of being your enemies, even though they are not
victorious, they will live forever.

Notes: Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this
king, who wrote poem 72. He defeated the Chera and Chozha kings along with five Vēlir
kings in a battle at Thalaiyālankānam in the Chozha country. Puranānūru 24, 26, 313, 335,
372 and 396 were written by this poet, who goes by the names Mānkudi Maruthanār,
Mathurai Kānchi Pulavar and Mānkudi Kizhār. பமற்பகாள்: புறநானூறு 372 – அருந்தரை
அடுப்பின் கூவிை விறகின் ஆக்கு ைரி நுடங்க ஆைா மண்ரட ைன்னியந் துடுப்பின்,
மதுரைக்காஞ்சி 26-32 – அஞ்சு ைந்த பபார்க் கைத்தான் ஆண்தரை அணங்கு அடுப்பின்
ையபைந்தர் ஒண் குருதி சிைத்தீயின் சபயர்பு சபாங்க சதறல் அருங் கடுந்துப்பின் விறல்
விைங்கிய விழுச்சூர்ப்பின் சதாடித் பதாட்ரக துடுப்பு ஆக. கைபைள்வி – புறநானூறு 26 –
மன்னிய பைள்வி முற்றிய ைாய்ைாள் பைந்பத, புறநானூறு 372 – புைவுக் கைம் சபாலிய
பைட்படாய், மதுரைக்காஞ்சி 128-130 – கைம்பைட்ட அடு திறல் உயர் புகழ் பைந்பத,
திருமுருகாற்றுப்பரட 100 – கைம் பைட்டன்பற ஒரு முகம். மன்ற – மன்றசைன் கிைவி
பதற்றஞ் சசய்யும் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17). நளி – தடவும் கயவும் நளியும்
சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: நளி கடல் இருங்குட்டத்து – in the huge ocean with great depths, ைளி புரடத்த
கைம் பபாை – like a ship that is driven by the wind, களிறு சசன்று – elephant went, கைன்
அகற்றவும் – widening the battlefield, creating a path (கைன் – கைம் என்பதன் பபாலி,
அகற்றவும் – உம்ரம அரசநிரை), கைன் அகற்றிய வியல் ஆங்கண் – in that wide field
(கைன் – கைம் என்பதன் பபாலி), ஒளிறு இரைய எஃகு ஏந்தி – carrying spears with bright
blades, அரைசு பட அமர் உழக்கி – ruined your enemy kings, உரை சசை – for fame to spread
V, முைசு சைைவி – seized their drums, முடித்தரை அடுப்பாக – their heads with crowns as
stoves, புைல் குருதி உரைக் சகாளீஇ – boiled their flowing blood (சசால்லிரச
அைசபரட), சதாடித் பதாள் துடுப்பின் – with their arms with bracelets as ladles, துழந்த –
stirred, ைல்சியின் – with food, அடு கைம் பைட்ட – performed rituals in the battlefield, அடு
பபார்ச் சசழிய – O Chezhiyan of murderous battles, ஆன்ற பகள்வி – esteemed Vedas,
அடங்கிய சகாள்ரக – controlled principles, contained principles, நான்மரற முதல்ைர்
சுற்றமாக – surrounded by Brahmins who know the four Vedas, மன்ைர் ஏைல் சசய்ய –
enemy kings work at your command, மன்னிய பைள்வி முற்றிய – performing stable rituals,
ைாய்ைாள் பைந்பத – O king whose sword never fails, பநாற்பறார் மன்ற நின் பரகைர் –
certainly your enemies have done penances, clearly your enemies have done penances,
நின்சைாடு மாற்றார் என்னும் – even though they were not agreeable to you, சபயர் சபற்று
– attained fame, ஆற்றார் ஆயினும் ஆண்டு ைாழ்பைாபை – even though they were not able
to fight with you they will live forever (ைாழ்பைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 27, பாடியைர்: உரறயூர் முதுகண்ணன் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

நைங்கிள்ளி, திரண: சபாதுவியல், துரற: முதுசமாழிக் காஞ்சி
பசற்று ைைர் தாமரை பயந்த, ஒண் பகழ்
நூற்றிதழ் அைரின் நிரற கண்டன்ை,
பைற்றுரம இல்ைா விழுத்திரணப் பிறந்து,
வீற்றிருந்பதாரை எண்ணுங்காரை
உரையும் பாட்டும் உரடபயார் சிைபை, 5
மரை இரை பபாை மாய்ந்திசிபைார் பைபை,
புைைர் பாடும் புகழுரடபயார் விசும்பின்
ைைைன் ஏைா ைாை ஊர்தி
எய்துப என்ப தம் சசய் விரை முடித்து எைக்
பகட்பல், எந்ரத பசட்சசன்னி நைங்கிள்ளி! 10
பதய்தல் உண்ரமயும், சபருகல் உண்ரமயும்,
மாய்தல் உண்ரமயும், பிறத்தல் உண்ரமயும்,
அறியாபதாரையும் அறியக் காட்டித்,
திங்கட் புத்பதள் திரிதரும் உைகத்து
ைல்ைார் ஆயினும் ைல்லுநர் ஆயினும், 15
ைருந்தி ைந்பதார் மருங்கு பநாக்கி
அருை ைல்ரை ஆகுமதி, அருளிைர்
சகாடாஅரம ைல்ைர் ஆகுக
சகடாஅத் துப்பின் நின் பரக எதிர்ந்பதாபை.

Puranānūru 27, Poet Uraiyur Muthukannan Sāthanār sang to Chozhan Nalankilli, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Muthumozhikkānji
When one counts those born in fine, noble families,
only a few have gained fame and songs by poets,
like a row of flowers with many petals, shining
brightly, yielded by lotus plants that grow in mud.
Many have vanished like the leaves of lotus plants.

I have heard that those whose fame is sung by poets

gain chariots that fly in the sky without charioteers.
My Lord! O Chētchenni Nalankilli! The moon god
that roams above shows clearly even to those
who don’t understand that waning is true, waxing
is true, dying is true and being born is true.

Even if they have talents or not, please shower your

graces rapidly on those who come with sorrow,
looking at their thin waists. May those who oppose
your unspoiled strength, remain without generosity!

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for
Chozhan Nalankilli. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Puranānūru 43 was written
for his younger brother Māvalathan. This poet wrote Puranānūru 27, 28, 29, 30 and 325.
நூற்றிதழ் (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – நூறாகிய இதழ் என்றவிடத்து நூசறன்பது
அப்சபாருள் உணர்த்தும் எண்ரணக் குறியாது பை என்னும் சபாருள் குறித்து நின்றது. மதி
– மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). சின் – மியா இக பமா மதி இகும்
சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச.
பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய
என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). விழு (விழுமம்) – விழுமம்
சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: பசற்று ைைர் தாமரை பயந்த – yielded by lotus plant that grows in mud, ஒண்
பகழ் – bright colored, நூற்றிதழ் அைரின் நிரற கண்டன்ை – like seeing rows of flowers with
many petals, பைற்றுரம இல்ைா – without difference, விழுத்திரணப் பிறந்து
வீற்றிருந்பதாரை எண்ணுங் காரை – when one counts those born in noble families who
ruled, உரையும் பாட்டும் உரடபயார் சிைபை – only a few have gained fame/verses and
songs, மரை இரை பபாை மாய்ந்திசிபைார் பைபை – many have vanished like lotus leaves
(மாய்ந்திசிபைார் – இசின் படர்க்ரகயின்கண் ைந்தது, an expletive of the third person),
புைைர் பாடும் புகழுரடபயார் – those with renown sung by poets, விசும்பின் ைைைன்
ஏைா ைாை ஊர்தி எய்துப என்ப – they say that they attain chariots that fly in the sky without
charioteers, தம் சசய் விரை முடித்து – finishing the good work, எைக் பகட்பல் – I have
heard, எந்ரத பசட்சசன்னி நைங்கிள்ளி – my lord Chētchenni Nalankilli, பதய்தல்
உண்ரமயும் – waning is true, waning occurs, சபருகல் உண்ரமயும் – waxing is true,
waxing occurs, மாய்தல் உண்ரமயும் – dying is true, dying occurs, பிறத்தல் உண்ரமயும் –
birth is true, birth occurs, அறியாபதாரையும் – those who don’t know, அறியக் காட்டி –
show it to them clearly, திங்கள் – moon, புத்பதள் – god, திரிதரும் – roams, உைகத்து
ைல்ைார் ஆயினும் – even if they are not capable on earth, ைல்லுநர் ஆயினும் – or capable,
ைருந்தி ைந்பதார் – those who came in sorrow, மருங்கு பநாக்கி – looking at their waists,
அருை ைல்ரை ஆகுமதி – shower your graces soon (மதி – முன்னிரையரச, an expletive
of the second person), அருளிைர் – those who are without kindness, சகாடாஅரம ைல்ைர்
ஆகுக – may they not be capable of being generous (சகாடாஅரம – இரச நிரற
அைசபரட), சகடாஅத் துப்பின் – with unspoiled strength (சகடாஅ – இரச நிரற
அைசபரட), நின் பரக எதிர்ந்பதாபை – those who oppose you (எதிர்ந்பதாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 28, பாடியைர்: உரறயூர் முதுகண்ணன் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்
நைங்கிள்ளி, திரண: சபாதுவியல், துரற: முதுசமாழிக் காஞ்சி
‘சிறப்பு இல் சிதடும், உறுப்பில் பிண்டமும்,
கூனும், குறளும், ஊமும், சசவிடும்,
மாவும் மருளும் உைப்பட ைாழ்நர்க்கு
எண் பபர் எச்சம் என்றிரை எல்ைாம்
பபரதரம அல்ைது ஊதியம் இல்’ எை 5
முன்னும் அறிந்பதார் கூறிைர், இன்னும்
அதன் திறம் அத்ரத யான் உரைக்க ைந்தது,
ைட்ட ைரிய சசம்சபாறிச் பசைல்
ஏைல் காப்பபார் உணர்த்திய கூஉம்
காைத்பதார், நின் சதவ்ைர், நீபய 10
புறஞ் சிரற மாக்கட்கு அறங்குறித்து, அகத்பதார்
புய்த்சதறி கரும்பின் விடு கரழ தாமரைப்
பூம் பபாது சிரதய வீழ்ந்சதைக், கூத்தர்
ஆடுகைம் கடுக்கும் அக நாட்ரடபய,
அதைால் அறனும் சபாருளும் இன்பமும் மூன்றும் 15
ஆற்றும் சபரும நின் சசல்ைம்,
ஆற்றாரம நின் பபாற்றாரமபய.

Puranānūru 28, Poet Uraiyur Muthukannan Sāthanār sang to Chozhan Nalankilli, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Muthumozhikkānji
The wise say that these eight births are not of worth –
the blind with no splendor, the shapeless mass of flesh,
the hunchback, the dwarf, the deaf, the dumb, one who
looks like an animal and an imbecile.

I have come here to tell you that there is something

which may be of more worth.
Your enemies live in forests where wild roosters with
round, red spots crow to wake up the guards of the millet
fields. But you own a prosperous land where sugarcanes
are plucked and tossed over fences and they fall on the other
side breaking flourishing lotus blossoms, and the place looks
like the arena where dancers perform dances.

May your wealth nourish righteousness, prosperity and

pleasure! Greatness! If it does not do that, you neglect
your own welfare!

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for
Chozhan Nalankilli. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Puranānūru 43 was written
for his younger brother Māvalathan. This poet wrote Puranānūru 27, 28, 29, 30 and 325.
உறுப்பில் பிண்டமும் (1) – ஒைரை துரைசாமி உரை – . ரக கால் முதலிய உறுப்புகள்
பதான்றுைதற்கு முன்பப கருச் சிரததைால் பிறக்கும் ஊன் பிண்டமும்.

Meanings: சிறப்பு இல் சிதடும் – blindness that has nothing good, உறுப்பு இல் பிண்டமும்
– and shapeless flesh without body parts, aborted fetus, கூனும் – and hunchback, குறளும்
– and dwarfism, ஊமும் சசவிடும் – and dumb and the deaf, மாவும் – and animal-like,
மருளும் – and imbecile, உைப்பட ைாழ்நர்க்கு எண் பபர் எச்சம் என்றிரை எல்ைாம் – those
who live with all these eight great faults, பபரதரம அல்ைது ஊதியம் இல் எை முன்னும்
அறிந்பதார் கூறிைர் – the wise said that these were useless and of no benefit, இன்னும்
அதன் திறம் அத்ரத யான் உரைக்க ைந்தது – I have come here to say what is more worthy
(அத்ரத – அரசநிரை, an expletive), ைட்ட ைரிய சசம் சபாறிச் பசைல் – roosters with red
round spots, ஏைல் காப்பபார் உணர்த்திய கூஉம் – crow to wake up those who protect the
millet/millet fields (கூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), காைத்பதார் – the people who live in
the forests, நின் சதவ்ைர் – your enemies, நீபய – you, புறஞ் சிரற மாக்கட்கு – to those on
the other side of a fences/walls, அறங்குறித்து – considering fairness, அகத்பதார் புய்த்து
எறி – those from inside pluck and throw, கரும்பின் விடு கரழ – thrown
sugarcanes/sugarcane sticks, தாமரைப் பூம் பபாது சிரதய – crushing the lotus flowers,
வீழ்ந்சதை – since they fell down, கூத்தர் ஆடுகைம் கடுக்கும் – looking like the dancing
grounds of dancers, அக நாட்ரடபய – you are with the interior country (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), அதைால் அறனும் சபாருளும் இன்பமும் மூன்றும் – so the
three that are righteousness and wealth and pleasure, ஆற்றும் சபரும நின் சசல்ைம் – let
your wealth help O greatness, ஆற்றாரம – without not helping, நின் பபாற்றாரமபய –
you neglect yourself (பபாற்றாரமபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 29, பாடியைர்: உரறயூர் முதுகண்ணன் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்
நைங்கிள்ளி, திரண: சபாதுவியல், துரற: முதுசமாழிக் காஞ்சி
அழல் புரிந்த அடர் தாமரை
ஐது அடர்ந்த நூல் சபய்து,
புரை விரைப் சபாலிந்த சபாைன் நறுந்சதரியல்
பாறு மயிர் இருந்தரை சபாலியச் சூடிப்,
பாண் முற்றுக, நின் நாள் மகிழ் இருக்ரக! 5
பாண் முற்று ஒழிந்த பின்ரற, மகளிர்
பதாள் முற்றுக நின் சாந்து புைர் அகைம்! ஆங்க
முனிவு இல் முற்றத்து இனிது முைசு இயம்பக்,
சகாடிபயார்த் சதறுதலும், சசவ்விபயார்க்கு அளித்தலும்,
ஒடியா முரறயின் மடிவு இரை ஆகி, 10
நல்ைதன் நைனும் தீயதன் தீரமயும்
இல்ரை என்பபார்க்கு இைன் ஆகிலியர்!
சநல்விரை கழனிப் படுபுள் ஓப்புநர்
ஒழி மடல் விறகின் கழி மீன் சுட்டு
சைங்கள் சதாரைச்சியும் அரமயார், சதங்கின் 15
இை நீர் உதிர்க்கும் ைை மிகு நன்ைாடு
சபற்றைர் உைக்கும் நின் பரட சகாள் மாக்கள்,
பற்றா மாக்களின் பரிவு முந்துறுத்துக்
கூரை துற்ற நாற்கால் பந்தர்ச்
சிறு மரை ைாழ்க்ரகயின் ஒரீஇ ைருநர்க்கு 20
உதவி ஆற்றும் நண்பின் பண்புரட
ஊழிற்று ஆக நின் சசய்ரக! விழவின்
பகாடியர் நீர்ரம பபாை முரற முரற
ஆடுநர் கழியும் இவ் உைகத்துக் கூடிய
நரகப்புறைாக நின் சுற்றம்! 25
இரசப்புறைாக நீ ஓம்பிய சபாருபை.
Puranānūru 29, Poet Uraiyur Muthukannan Sāthanār sang to Chozhan Nalankilli, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Muthumozhikkānji
May they surround you in your happy court, bards with dark,
parched heads wearing fine gold garlands of lotuses well made
from sheets tempered in fire, strung on pounded thin wires!
After they leave, may your women embrace with their arms your
chest with sandal paste! May sweet drums that never tire roar
in your courtyard! May the evil ones be punished and those who
are good rewarded, without slack without you listening to those
who say, “There is no good in doing good, nor any evil in evil
deeds!”

Your warriors have received fine lands where paddy field laborers
chase marauding birds, roast fish in fires lit with the fallen frond
stems of palmyra palms, drink desirable liquor, and not satisfied
with that, drop tender coconuts with water from coconut palms.
May you be compassionate to those who live in houses with four
stilts, their roofs thatched with koovai leaves, who come to you
in need, like how you are compassionate to your enemies.

May your actions be of friendship and character!

In this world where everything appears and disappears like
actors who act various roles in festival, may you be happy with
your relatives! May the wealth that you protect bring you fame!

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for
Chozhan Nalankilli. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Puranānūru 43 was written
for his younger brother Māvalathan. This poet wrote Puranānūru 27, 28, 29, 30 and 325.

Meanings: அழல் புரிந்த அடர் தாமரை – lotus made from sheets tempered in fire, ஐது
அடர்ந்த நூல் சபய்து – braided tightly with pounded/dense fine thread/wire, புரை விரை
– well made, சபாலிந்த சபாைன் – bright gold (சபாைன் – சபான் என்பதன் பபாலி), நறுந்
சதரியல் – fine garlands, பாறு மயிர் – ruined hair, disorderly hair, parched hair, disheveled
hair, இருந்தரை – dark heads, big heads, சபாலியச் சூடி – wearing splendidly, wearing
beautifully, பாண் முற்றுக – may bards surround you, நின் நாள் மகிழ் இருக்ரக – your
happy day court, பாண் முற்று ஒழிந்த பின்ரற – after the bards go away not surrounding
you, மகளிர் பதாள் முற்றுக – may women embrace your shoulders, நின் சாந்து புைர் அகைம்
– your chest with dried sandal paste, ஆங்க – அரசநிரை, an expletive, முனிவு இல் –
without hating/getting tired, முற்றத்து – in the courtyard, இனிது முைசு இயம்ப – drums
roar sweetly, சகாடிபயார்த் சதறுதலும் – punishing the evil people, சசவ்விபயார்க்கு
அளித்தலும் – gifting to the good people, gifting to the perfect people, ஒடியா முரறயின்
மடிவு இரை ஆகி – with justice and without laziness (இரை – இல்ரை என்பதன் விகாைம்),
நல்ைதன் நைனும் தீயதன் தீரமயும் இல்ரை என்பபார்க்கு – those who say that there is no
good in doing good and no evil in doing evil things, இைன் ஆகிலியர் – may you not
become like that group of people (இைன் – இைம் என்பதன் பபாலி), சநல் விரை கழனிப்
படுபுள் ஓப்புநர் – those who chase birds that come to seize paddy from their mature fields,
ஒழி மடல் விறகின் கழி மீன் சுட்டு – roasting salt pond fish with stems of fallen palm leaves
(பைங்கருக்காகிய விறகிைால் கழிக்கண் மீரைச் சுட்டு), சைங்கள் சதாரைச்சியும் –
drinking desirable liquor, அரமயார் – those who are not satisfied, சதங்கின் இை நீர்
உதிர்க்கும் – they drop tender coconuts with water from coconut palms, ைை மிகு நன்ைாடு
சபற்றைர் – they received fine lands (சபற்றைர் – முற்சறச்சம்), உைக்கும் நின் பரட சகாள்
மாக்கள் – your warriors with weapons who are happy, பற்றா மாக்களின் – like your enemies
(மாக்களின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது), பரிவு முந்துறுத்து – having pity, கூரை துற்ற
– heaped with koovai leaves, thatched with koovai leaves, arrowroot leaves, நாற்கால் – four
legs, பந்தர் – roof (பந்தர் – பந்தல் என்பதன் பபாலி), சிறு மரை – small houses,
ைாழ்க்ரகயின் – from their lives, ஒரீஇ – நீங்கி, moving away, ைருநர்க்கு உதவி ஆற்றும்
நண்பின் – with the nature of being friendly to those who come with needs (ஒரீஇ –
சசால்லிரச அைசபரட), பண்புரட ஊழிற்று ஆக நின் சசய்ரக – may your actions be
with character, விழவின் பகாடியர் நீர்ரம பபாை முரற முரற ஆடுநர் கழியும் இவ்
உைகத்து – in this world where everything comes and goes like the nature of actors who
play/dance different roles in the festivals, கூடிய நரகப் புறைாக நின் சுற்றம் – happily
together with your relatives, இரசப் புறைாக நீ ஓம்பிய சபாருபை – may the wealth that
you protect sustain your fame (சபாருபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 30, பாடியைர்: உரறயூர் முதுகண்ணன் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

நைங்கிள்ளி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
சசஞ்ஞாயிற்றுச் சசைவும் அஞ்ஞாயிற்றுப்,
பரிப்பும், பரிப்புச் சூழ்ந்த மண்டிைமும்,
ைளி திரிதரு திரசயும்,
ைறிது நிரைஇய காயமும் என்றிரை
சசன்று அைந்து அறிந்தார் பபாை, என்றும் 5
இரைத்து என்பபாரும் உைபை, அரைத்தும்
அறிவு அறிைாகச் சசறிவிரையாகிக்
களிறு கவுள் அடுத்த எறி கல் பபாை
ஒளித்த துப்பிரை ஆதலின், சைளிப்பட
யாங்ஙைம் பாடுைர் புைைர்? கூம்சபாடு 10
மீப் பாய் கரையாது மிரசப் பைம் பதாண்டாது,
புகாஅர்ப் புகுந்த சபருங்கைந் தகாஅர்
இரடப் புைப் சபருைழிச் சசாரியும்
கடல் பல் தாைத்த நாடு கிழபைாபய.

Puranānūru 30, Poet Uraiyur Muthukannan Sāthanār sang to Chozhan Nalankilli, Thinai:
Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
The path of the red sun, its movement, the spheres
around the movement, directions of changing winds,
and existing empty spaces without evidence – all
these are known to intelligent people who can
explain them. Yet the knowledge that knows all this
is unable to know you, since your strength is hidden
like a stone missile hidden in the cheek of an elephant.

How can poets reveal who you are?

You are lord of the land where precious things come
by sea through ships which enter ports without
lowering their masts or sails and lightening their
cargo that untrained men unload on the wide paths.

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for
Chozhan Nalankilli. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Puranānūru 43 was written
for his younger brother Māvalathan. This poet wrote Puranānūru 27, 28, 29, 30 and 325.
Meanings: சசஞ்ஞாயிற்றுச் சசைவும் – the path of the red sun, அஞ்ஞாயிற்றுப் பரிப்பும் –
and the sun’s movement, பரிப்புச் சூழ்ந்த மண்டிைமும் – and the spheres around that
movement, the circle around that movement, ைளி திரிதரு திரசயும் – and the directions of
moving winds, ைறிது நிரைஇய காயமும் – and the stable empty space without any form,
and the stable empty space without any evidence (காயம் – ஆகாயம், முதற்குரற, நிரைஇய
– சசால்லிரச அைசபரட), என்றிரை சசன்று அைந்து அறிந்தார் பபாை – like people who
know these very well, என்றும் – always, இரைத்து என்பபாரும் உைபை – there are those
who tell about all these (உைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அரைத்தும் அறிவு
அறிைாகச் சசறிவிரையாகி – you are humble and unable to fathom by intelligent people,
களிறு கவுள் அடுத்த எறி கல் பபாை – like a throwing stone hid in an elephant’s cheeks,
ஒளித்த துப்பிரை – you are with hidden strength, ஆதலின் – so, சைளிப்பட – for it to be
exposed, யாங்ஙைம் பாடுைர் புைைர் – how can those poets sing, கூம்சபாடு மீப் பாய்
கரையாது – not lowering the masts or removing the sails that are above, மிரச – on top,
பைம் பதாண்டாது – without reducing the load, without removing the load (பாைம் என்பதன்
குறுக்கல் விகாைம்), புகாஅர் – where the river meets the sea, estuary (இரச நிரற
அைசபரட), புகுந்த – entered, சபருங்கை – the huge vessels, the huge ships, தகாஅர் –
those who are not capable (தகாஅர் – இரச நிரற அைசபரட), இரடப் புைப் சபருைழி
– on the wide path, சசாரியும் – they drop, கடல் – ocean, பல் தாைத்த – many things, நாடு
கிழபைாபய – O lord of the country (கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 31, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் நைங்கிள்ளி, திரண:

ைாரக, துரற: அைச ைாரக, மழபுை ைஞ்சி
சிறப்புரட மைபின் சபாருளும் இன்பமும்
அறத்து ைழிப்படூஉம் பதாற்றம் பபாை,
இரு குரட பின்பட ஓங்கி ஒரு குரட,
உருசகழு மதியின் நிைந்து பசண் விைங்க,
நல் இரச பைட்டம் பைண்டி, சைல் பபார்ப் 5
பாசரறயல்ைது நீ ஒல்ைாபய,
நுதி முகம் மழுங்க மண்டி ஒன்ைார்
கடி மதில் பாயும் நின் களிறு அடங்கைபை,
பபார் எனில் புகலும் புரை கழல் மறைர்,
“காடிரடக் கிடந்த நாடு நனி பசஎய 10
சசல்பைம் அல்பைம்” என்ைார், கல்சைன்
விழவுரட ஆங்கண் பைற்றுப் புைத்து இறுத்துக்
குணகடல் பின்ைதாகக், குடகடல்
சைண்தரைப் புணரி நின் மான் குைம்பு அரைப்ப,
ைைமுரற ைருதலும் உண்டு என்று அைமந்து 15
சநஞ்சு நடுங்கு அைைம் பாயத்,
துஞ்சாக் கண்ண ைட புைத்து அைபச.

Puranānūru 31, Poet Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Nalankilli, Thinai: Vākai, Thurai:
Arasa Vākai
Like the great tradition where wealth and pleasure
follow righteousness, your tall umbrella shines alone,
bright like the moon, followed by two umbrellas.
Craving for great fame, you will not rest anywhere
but in your camps, where battle victories are won.

Your elephants attack enemy fort walls, their

tusk tips get blunted, and they are out of control.
Your warriors wearing anklets, who desire battles,
enter countries with forests and very distant places,
without complaining.

You linger in your enemy country celebrating

loud festivals, and leave the eastern ocean behind
you as the white-topped waves of the western
ocean laps the hooves of your horses.

Afraid of you circling the earth, the kings of the

northern countries are distressed, their hearts
trembling, and their eyes unable to sleep!

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for
Chozhan Nalankilli. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Puranānūru 43 was written
for his younger brother Māvalathan. Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47,
68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is
presently in Chengalpattu district. நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி
சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: சிறப்புரட மைபின் – due to great tradition, சபாருளும் இன்பமும் அறத்து

ைழிப்படூஉம் பதாற்றம் பபாை – like the appearance of materialism and pleasure that follow
righteousness (ைழிப்படூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), இரு குரட பின்பட – two
umbrellas follow (those of the other 2 great Thamizh kings), ஓங்கி – high above, ஒரு குரட
– one umbrella, உருசகழு – bright, splendid, மதியின் – like the moon, நிைந்து – is high,
பசண் விைங்க – shines far, நல் இரச பைட்டம் பைண்டி – desiring good fame, சைல்
பபார்ப் பாசரறயல்ைது – other than victorious battle camps, நீ ஒல்ைாபய – you are not
agreeable (ஒல்ைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நுதி முகம் மழுங்க – sharp tips
to get blunted, மண்டி – approaching rapidly, ஒன்ைார் கடி மதில் பாயும் நின் களிறு – your
elephants attack protected enemy forts, அடங்கைபை – they cannot be controlled (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), பபார் எனில் – if it is war, புகலும் புரை கழல் மறைர் – your
warriors wearing beautiful bravery anklets desire (battles), காடிரடக் கிடந்த நாடு –
countries with forests, நனி பசஎய சசல்பைம் அல்பைம் என்ைார் – they do not complain
that they have to go to very distant lands (பசஎய – இன்னிரச அைசபரட), கல்சைன்
விழவுரட ஆங்கண் – celebrating loud festivals there, பைற்றுப் புைத்து – in the enemy
countries, இறுத்து – staying, குணகடல் பின்ைதாக – eastern ocean behind you, குட கடல்
சைண்தரைப் புணரி – white-topped waves of the western ocean, நின் மான் குைம்பு
அரைப்ப – hitting the hooves of your horses, ைைமுரற ைருதலும் உண்டு என்று – that
you may circle the earth with strength, that you may circle the earth victoriously, அைமந்து
– distressed, சநஞ்சு நடுங்கு – trembling hearts, அைைம் பாய – sorrow spreading, துஞ்சாக்
கண்ண – with eyes that do not sleep, ைட புைத்து அைபச – the kings of the northern
countries (அைபச – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 32, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் நைங்கிள்ளி, திரண:

பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
கடும்பின் அடு கைம் நிரறயாக சநடுங்சகாடிப்
பூைா ைஞ்சியும் தருகுைன் ஒன்பறா,
“ைண்ணம் நீவிய ைணங்கு இரறப் பரணத்பதாள்
ஒண்ணுதல் விறலியர் பூ விரை சபறுக” எை,
மாட மதுரையும் தருகுைன், எல்ைாம் 5
பாடுகம் ைம்மிபைா, பரிசில் மாக்கள்!
சதான்னிைக் கிழரம சுட்டின் நன் மதி
பைட்பகாச் சிறாஅர் பதர்க்கால் ரைத்த
பசு மண் குரூஉத்திைள் பபாை, அைன்
சகாண்ட குடுமித்தும் இத் தண் பரண நாபட. 10

Puranānūru 32, Poet Kōvūr Kizhār sang for Chozhan Nalankilli, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
People who seek gifts! Come! Let’s all sing his praises!
For cooking pots of your clan to be full, he will give Vanji
city, the one with the name of the vanji vine,
and gift Madurai with storied mansions for the price of
flowers to bright-browed viralis with bamboo-like
curved arms that are painted.

It would be good if we think about his ancient land rights.

Like a fresh ball of clay placed on a potter’s wheel by very
skilled children of potters, it is his to do what he likes in
this cool fertile land!

Notes: பகாபை (1) – ஒைரை துரைசாமி உரை (புறநானூறு 256 உரை) – கைஞ் சசய்யும்
எைச் சிறப்பிக்கபை பகா பைட்பகா என்பதாயிற்று. பைட்பகா (University of Madras
Lexicon, கழக அகைாதி) – குயைன். பகா – (கழக அகைாதி) – குயைன். Puranānūru 27, 28,
29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for Chozhan Nalankilli. This king
wrote Puranānūru 73 and 75. Puranānūru 43 was written for his younger brother
Māvalathan. Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386
and 400. He hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu
district. சநடுங்சகாடிப் பூைா ைஞ்சி (1-2) – நீைக்சகாடியில் பூக்காத ைஞ்சியாை ைஞ்சி
என்ற ஊர் (இன்ரறய கரூர்), சைளிப்பரட.

Meanings: கடும்பின் அடு கைம் நிரறயாக – for the cooking pots of relatives to be full,
சநடுங்சகாடிப் பூைா ைஞ்சியும் தருகுைன் – he will give Vanji city which is not the
flowering vanji vine (ஒன்பறா – எண் இரடச்சசால்), ைண்ணம் நீவிய – painted with colors,
ைணங்கு இரறப் பரணத்பதாள் – curved bamboo-like arms, ஒண்ணுதல் விறலியர் –
bright-browed female artists who dance and sing, பூ விரை சபறுக – as a price for their
flowers, எை மாட மதுரையும் தருகுைன் – he will give Madurai city with tall mansions,
எல்ைாம் பாடுகம் ைம்மிபைா – let us go and sing (மின்- முன்னிரைப் பன்ரம ஏைல்
விரைமுற்று விகுதி, a verbal command plural suffix, ஓ – அரசநிரை, an expletive),
பரிசில் மாக்கள் – people who are in need and expect gifts, சதான்னிைக் கிழரம – ancient
rights to the land, ancient rights to his country, சுட்டின் – if we think, if we indicate, நன் –
good, மதி பைட்பகாச் சிறாஅர் – very intelligent children of potters with skills (சிறாஅர் –
இரசநிரற அைசபரட), பதர்க்கால் ரைத்த – placed on a potter’s wheel, பசுமண்
குரூஉத்திைள் பபாை – like a heavy round fresh ball of clay (குரூஉ – இன்னிரச அைசபரட),
அைன் சகாண்ட குடுமித்தும் – it is his decision to do what he desires, இத் தண் பரண
நாபட – in this cool fertile land (நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 33, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் நைங்கிள்ளி, திரண:

ைாரக, துரற: அைச ைாரக
கான் உரற ைாழ்க்ரகக் கத நாய் பைட்டுைன்
மான் தரச சசாரிந்த ைட்டியும், ஆய் மகள்
தயிர் சகாடு ைந்த தசும்பும் நிரறய,
ஏரின் ைாழ்நர் பபர் இல் அரிரையர்
குைக் கீழ் விரைந்த கைக்சகாள் சைண்சணல் 5
முகந்தைர் சகாடுப்ப, உகந்தைர் சபயரும்
சதன்ைம் சபாருப்பன் நன்ைாட்டுள்ளும்,
ஏசழயில் கதைம் எறிந்து ரகக்சகாண்டு நின்
பபழ்ைாய் உழுரை சபாறிக்கும் ஆற்றரை,
பாடுநர் ைஞ்சி பாடப், பரடபயார் 10
தாது எரு மறுகின் பாசரற சபாலியப்,
புைைாப் பச்சிரை இரட இடுபு சதாடுத்த
மைைா மாரைப் பந்து கண்டன்ை
ஊன் பசாற்று அமரை பாண் கடும்பு அருத்தும்
சசம்மற்று அம்ம, நின் சைம்முரை இருக்ரக, 15
ைல்பைான் ரதஇய ைரி ைைப்பு உற்ற
அல்லிப்பாரை ஆடு ைைப்பு ஏய்ப்பக்,
காம இருைர் அல்ைது யாமத்துத்
தனி மகன் ைழங்காப் பனி மைர்க் காவின்,
ஒதுக்கு இன் திணி மணல் புதுப் பூம் பள்ளி 20
ைாயின் மாடந்சதாறும் ரம விரட வீழ்ப்ப
நீ ஆங்குக் சகாண்ட விழவினும் பைபை.

Puranānūru 33, Poet Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Nalankilli, Thinai: Vākai, Thurai:
Arasa Vākai
You assaulted gates in seven forts, captured them
and inscribed your symbol of a tiger with gaping
mouth, in the fine mountain country of the Pandiyan
king where wives of farmers who live in huge houses fill
white rice paddy harvested in fields near ponds, in the
baskets in which a hunter with fierce dogs presents venison,
and in the pots in which a cowherd woman bring curds!

Musicians sing praising your invasions, and camp streets

with cow dung dust are splendid with your warriors. The
families of bards are well nourished with balls of rice mixed
with meat, looking like flower garlands on which flower
buds and fresh green leaves are strung together.
Your battle camp is lovelier than the festival you celebrated,
sacrificing rams in every mansion near the entrance with
flowers and thick sand on which it is sweet to walk, where there
are groves with cool flowers where no one walks alone at night,
other than pairs of lovers, who are like dancing alli puppets,
painted beautifully, created by a skilled expert.

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for
Chozhan Nalankilli. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Puranānūru 43 was written
for his younger brother Māvalathan. Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47, 68,
70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is
presently in Chengalpattu district. ஏசழயில் (8) – பாண்டிய நாட்டில் உள்ை ஒரு
பகாட்ரட. சிைகங்ரக அருகில் உள்ைது. அல்லிப்பாரை (17) – உ. பை. சாமிநாரதயர்
உரை – ஆண் பகாைமும் சபண் பகாைமுமாய அவ்விருைரும் ஆடுங்கூத்து. தாது எரு –
அகநானூறு 165 – தாது எரு மறுகின் மூதூர், குறுந்சதாரக 46 – மன்றத்து எருவின் நுண்
தாது, நற்றிரண – 271 ரபந்தாது எருவின் ரைகு, கலித்சதாரக 103 – தாது எரு மன்றத்து,
கலித்சதாரக 108 – தாது உக்கன்ை தாது எரு மன்றத்து, புறநானூறு 33 – தாது எரு மறுகின்,
புறநானூறு 215 – தாது எரு மறுகின், புறநானூறு 311 – தாது எரு மறுகின், பதிற்றுப்பத்து
13-17 – தாது எரு மறுத்த கலி அழி மன்றத்து மரைபடுகடாம் 531 – தாது எருத் தரதந்த
முற்றம். அம்ம – அம்ம பகட்பிக்கும் (சதால்காப்பியம் இரடயியல் 28).

Meanings: கான் உரற ைாழ்க்ரகக் கத நாய் பைட்டுைன் – a hunter who is a forest dweller
with fierce dogs, மான் தரச – venison, deer meat, சசாரிந்த – poured, ைட்டியும் – in the
bowl, ஆய் மகள் தயிர் சகாடு ைந்த தசும்பும் – in the pots in which a cattle herder woman
brought curds, நிரறய – filled, ஏரின் ைாழ்நர் – those who live by the plow, பபர் இல்
அரிரையர் – young women who live in large houses, குைக் கீழ் விரைந்த – that grew in the
field near the ponds, கைக்சகாள் சைண்சணல் – white rice paddy that they took from the
fields, முகந்தைர் சகாடுப்ப – they filled it up and gave, உகந்தைர் சபயரும் – those who are
happy move, சதன்ைம் சபாருப்பன் நன்ைாட்டுள்ளும் – in the fine mountain (Pothiyai)
country of the southern king, Pandiyan king (நன்ைாட்டுள்ளும் – உம்ரம சிறப்பு உம்ரம),
ஏசழயில் கதைம் எறிந்து ரகக்சகாண்டு – you assaulted and took over seven fort gates,
நின் பபழ்ைாய் உழுரை சபாறிக்கும் ஆற்றரை – you have the ability to inscribe your big-
mouthed tiger’s symbol, you have the ability to inscribed your symbol with a tiger with a
gaping mouth (ஆற்றரை – ஐகாைம் முன்னிரை அரச, an expletive of the second person),
பாடுநர் ைஞ்சி பாட – musicians sing vanji songs about your invasions, பரடபயார் – army
men, warriors, தாது எரு மறுகின் – with streets with dust of cow dung, with streets with
pollen dust, on the streets with dust, பாசரற சபாலிய – in the battle camp that is splendid,
புைைாப் பச்சிரை – green leaves that have not dried, இரட இடுபு சதாடுத்த – placed in
between and tied (இடுபு – இட்டு, சசய்பு என்சைச்சம்), மைைா மாரை – garland with buds,
பந்து கண்டன்ை – like seeing balls, ஊன் பசாற்று அமரை – rice balls with meat, பாண்
கடும்பு அருத்தும் – relatives of bards eat, சசம்மற்று – great, அம்ம – பகட்பித்தல்
சபாருட்டு, அரச, an expletive, நின் சைம்முரை இருக்ரக – your place in the fierce
battlefield, ைல்பைான் ரதஇய – created by an expert (ரதஇய – சசால்லிரச அைசபரட),
ைரி ைைப்பு உற்ற – drawn and pretty, அல்லிப் பாரை ஆடு ைைப்பு ஏய்ப்ப – like the
dancing of alli dolls, காம இருைர் – two lovers, அல்ைது – other than that, யாமத்துத் தனி
மகன் ைழங்கா – where a single man does not walk at night, பனி மைர்க் காவின் – in a grove
with wet flowers, ஒதுக்கு இன் – sweet to walk, திணி மணல் – thick sand, புதுப் பூம் பள்ளி
ைாயில் – in the entrance with new flowers, மாடந்சதாறும் ரம விரட வீழ்ப்ப – male sheep
were killed in all the mansions, நீ ஆங்குக் சகாண்ட விழவினும் பைபை – it is more lovelier
than the festivals you celebrated (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 34, பாடியைர்: ஆைத்தூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
‘ஆன் முரை அறுத்த அறனிபைார்க்கும்,
மாண் இரழ மகளிர் கருச் சிரதத்பதார்க்கும்,
குைைர்த் தப்பிய சகாடுரமபயார்க்கும்,
ைழுைாய் மருங்கின் கழுைாயும் உை’ எை,
‘நிைம் புரட சபயர்ைதாயினும், ஒருைன் 5
சசய்தி சகான்பறார்க்கு உய்தி இல்’ எை,
அறம் பாடிற்பற, ஆயிரழ கணை!
‘காரை அந்தியும், மாரை அந்தியும்,
புறவுக் கருைன்ை புன்புை ைைகின்
பால் சபய் புன்கம் பதசைாடு மயக்கிக், 10
குறுமுயல் சகாழுஞ் சூடு கிழித்த ஒக்கசைாடு,
இைத்தி நீடிய அகன்தரை மன்றத்துக்,
கைப்பு இல் உள்ைசமாடு பைண்டு சமாழி பயிற்றி,
அமரைக் சகாழுஞ்பசாறு ஆர்ந்த பாணர்க்கு
அகைாச் சசல்ைம் முழுைதும் சசய்பதான், 15
எங்பகான் ைைைன் ைாழ்க என்று, நின்
பீடுசகழு பநான் தாள் பாபடன் ஆயின்,
படுபு அறியைபை பல் கதிர்ச் சசல்ைன்
யாபைா தஞ்சம் சபரும இவ்வுைகத்துச்
சான்பறார் சசய்த நன்றுண்டாயின், 20
இமயத்து ஈண்டி இன் குைல் பயிற்றிக்
சகாண்டல் மா மரழ சபாழிந்த
நுண் பல் துளியினும் ைாழிய, பைபை.

Puranānūru 34, Poet Ālathūr Kizhār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan,
Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
They say that even those who are not righteous
and chop off the udders of cows, or abort the
fetuses of women wearing fine ornaments or
who harm their parents, may atone for their evil
deeds. But if someone ruined the kindness done
to them even if the earth moved, there is no
forgiveness for that, say the righteous books.

O husband of a woman with fine jewels! May the

many rays of the sun no longer rise for me, unless
I sing of your proud, strong effort, every morning
and evening, singing, “May he live long, our king
Valavan, who gives with an open mind abundant
wealth to bards who utter sweet words and eat
huge balls of rich, cooked rice mixed with honey and
millet grown in dry fields, that are as large as the eggs
of pigeons, with cooked hare meat.”

O Greatness, I am a humble man! May you live for more

years than the many raindrops showered by large clouds
that that come with the eastern wind and rumble sweetly
in the Himalayas, because of the good deeds that noble
people have done in this world!

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373,
386, 393 and 397 were written for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. Ālathūr
Kizhār who came from a town called Ālathūr, wrote Puranānūru 34, 36, 69, 225 and 324.
There is another version with line 3 being பாப்பார்த் தப்பிய சகாடுரமபயார்க்கும். புறவு
– புறா புற என்றாகி உகைம் ஏற்றது. குறியதன் இறுதிச் சிரை சகட உகைம் அறிய ைருதல்
சசய்யுளுள் உரித்பத (சதால்காப்பியம், உயிர் மயங்கியல் 32).

Meanings: ஆன் முரை அறுத்த அறனிபைார்க்கும் – those people who are not righteous
who cut off the udders of cows, மாண் இரழ மகளிர் கருச் சிரதத்பதார்க்கும் – for those
who aborted fetus of women wearing lovely jewels, குைைர்த் தப்பிய சகாடுரமபயார்க்கும்
– for those who erred and abused their parents, ைழுைாய் மருங்கின் கழுைாயும் உை எை –
if analyzed there are ways to get purified from their evil deeds, நிைம் புரட
சபயர்ைதாயினும் – even if the earth moves, ஒருைன் சசய்தி சகான்பறார்க்கு – for those
who kill acts of kindness of a person, உய்தி இல் எை அறம் பாடிற்பற – righteous books
says that there is no salvation, ஆயிரழ கணை – O husband of a woman with beautiful
jewels, O husband of woman with chosen jewels (ஆயிரழ – அன்சமாழித்சதாரக), காரை
அந்தியும் – morning at dawn, மாரை அந்தியும் – evening at twilight, புறவுக் கருைன்ை –
like eggs of pigeons, புன்புை ைைகின் – with millet from dry fields, பால் சபய் புன்கம்
பதசைாடு – boiled rice with milk and honey, மயக்கி – mixed, குறுமுயல் சகாழுஞ் சூடு –
cooked fatty meat of small hares (குறுமுயல் – பண்புத்சதாரக), கிழித்த – torn and eaten,
ஒக்கசைாடு – with my relatives, இைத்தி நீடிய – tall ithi, fig/banyan trees, அகன்தரை
மன்றத்து – in the vast public grounds, கைப்பு இல் உள்ைசமாடு – with a mind that does not
hide, பைண்டு சமாழி பயிற்றி – uttering desirable words, அமரைக் சகாழுஞ் பசாறு ஆர்ந்த
பாணர்க்கு – for bards who ate huge balls of rice, அகைாச் சசல்ைம் முழுைதும் சசய்பதான்
– he who gave abundant wealth that does not diminish/leave, எங்பகான் ைைைன் – my king
Valavan, ைாழ்க – may he live long, என்று – thus, நின் பீடு சகழு பநான் தாள் பாபடன்
ஆயின் – if I don’t sing about your proud strong effort, if I don’t sing about your proud
strong feet, படுபு அறியைபை பல் கதிர்ச் சசல்ைன் – may the sun with many rays not rise
for me, யாபைா தஞ்சம் – I am a humble man, சபரும – O greatness, இவ்வுைகத்துச்
சான்பறார் சசய்த நன்றுண்டாயின் – because of the good that noble men have done,
இமயத்து ஈண்டி – gathering together in the Himalayas, இன் குைல் பயிற்றி – clouds with
sweet rumbling sounds, சகாண்டல் மா மரழ சபாழிந்த நுண் பல் துளியினும் ைாழிய
பைபை – may you live longer in years than the many fine droplets of rain that come with
the eastern wind (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 35, பாடியைர்: சைள்ரைக்குடி நாகைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

குைமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: சசவியறிவுறூஉ
நளி இரு முந்நீர் ஏணியாக,
ைளி இரட ைழங்கா ைாைம் சூடிய
மண் திணி கிடக்ரகத் தண் தமிழ்க் கிழைர்
முைசு முழங்கு தாரை மூைர் உள்ளும்,
அைசு எைப்படுைது நிைபத சபரும! 5
அைங்கு கதிர்க் கைலி நால்ையின் பதான்றினும்,
இைங்கு கதிர் சைள்ளி சதன்புைம் படரினும்,
அம் தண் காவிரி ைந்து கைர்பு ஊட்டத்,
பதாடு சகாள் பைலின் பதாற்றம் பபாை
ஆடு கண் கரும்பின் சைண்பூ நுடங்கும் 10
நாடு எைப்படுைது நிைபத அத்ரத, ஆங்க
நாடு சகழு சசல்ைத்துப் பீடு சகழு பைந்பத!
நிைை கூறுைல் எைை பகண்மதி!
அறம் புரிந்தன்ை சசங்பகால் நாட்டத்து
முரற பைண்டு சபாழுதின் பதன் எளிபயார் ஈண்டு 15
உரற பைண்டு சபாழுதில் சபயல் சபற்பறாபை,
ஞாயிறு சுமந்த பகாடு திைள் சகாண்மூ
மாக விசும்பின் நடுவு நின்றாங்குக்
கண்சபாை விைங்கும் நின் விண் சபாரு வியன் குரட
சையில் மரறக் சகாண்டன்பறா அன்பற, ைருந்திய 20
குடி மரறப்பதுபை கூர்பைல் ைைை!
சைளிற்றுப் பைந் துணியின் வீற்று வீற்றுக் கிடப்பக்
களிற்றுக் கணம் சபாருத கண் அகன் பறந்தரை,
ைருபரட தாங்கிப் சபயர் புறத்து ஆர்த்துப்,
சபாருபரட தரூஉங் சகாற்றமும் உழுபரட 25
ஊன்று சால் மருங்கின் ஈன்றதன் பயபை,
மாரி சபாய்ப்பினும், ைாரி குன்றினும்,
இயற்ரக அல்ைை சசயற்ரகயில் பதான்றினும்,
காைைர்ப் பழிக்கும் இக்கண் அகன் ஞாைம்
அது நற்கு அறிந்தரையாயின், நீயும் 30
சநாதுமைாைர் சபாதுசமாழி சகாள்ைாது
பகடு புறந்தருநர் பாைம் ஓம்பிக
குடி புறந்தருகுரை ஆயின், நின்
அடி புறந்தருகுைர் அடங்காபதாபை.

Puranānūru 35, Poet Vellaikudi Nākanār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya

Killivalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Seviyarivurūu
In this dense world where winds cannot penetrate,
decorated with the sky, with huge ocean as its limits,
among the three who rule over the cool Thamizh land with
roaring drums and armies, your royalty alone is true royalty!
O greatness! Even if the moving sun’s rays appear on four sides,
even if Venus moves to the south, your country alone is truly
a country where lovely, cool Kāviri flows through many canals
and feeds the land, and appearing like spears, flowers of the
sugarcanes with swaying nodes sway!

O very proud king of a greatly prosperous country! I will

tell you something that concerns you! Listen to me! When one
rules with a perfect scepter like righteousness itself is ruling,
the poor receive showers when they ask for drops of rain.
Is your wide umbrella, which touches the sky and blinds the eyes
with its brightness, a shield against the sun, like a huge, round cloud
in the sky? No! O Valavan with sharp spears! It is a shield
for the suffering citizens!

On the wide battlefield where elephants lie scattered like pieces

of young palmyra tree trunks,
your army withstands the onslaught of attacking forces,
and cheers as it retreats, its victories rising from what grows in
the furrows dug by plows. If the rains should fail, if harvests shrink,
and if people do deeds that are not natural, this vast world blames
the kings. If you really understand this, you will not listen to useless
words that are uttered by slanderers! If you take care of farmers who
work with their oxen and all the other communities, even your enemies
will praise your feet!

Notes: Pattinappālai 1-7 – ைரசயில் புகழ் ையங்கு சைண்மீன் திரச திரிந்து சதற்கு
ஏகினும் தற்பாடிய தளி உணவின் புள் பதம்பப் புயல் மாறி ைான் சபாய்ப்பினும் தான்
சபாய்யா மரைத் தரைய கடல் காவிரி புைல் பைந்து சபான் சகாழிக்கும் In this poem,
poet Vellaikudi Nākanār urges the king to rule with a just scepter. Puranānūru poems 34,
35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397 were written
for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. This is the only poem written by this
poet. சைள்ளி திரச மாறினும்: புறநானூறு 35 – இைங்கு கதிர் சைள்ளி சதன்புைம்
படரினும், புறநானூறு 117 – சதன் திரச மருங்கின் சைள்ளி ஓடினும், புறநானூறு 388 –
சைள்ளி சதன் புைத்து உரறய, புறநானூறு 389 – சைண்சபான் பபாகுறு காரை,
மதுரைக்காஞ்சி 108 – ைரும் ரைகல் மீன் பிறழினும், பட்டிைப்பாரை 1- ையங்கு
சைண்மீன் திரச திரிந்து சதற்கு ஏகினும். மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும்
ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26). முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று திரசயானும்
நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக் கடைரமப்ரபச்
சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ
நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை, நிைத்ரதப்
பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர் மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை.

Meanings: நளி இரு முந்நீர் ஏணியாக – the dense large/dark oceans as limits, ைளி இரட
ைழங்கா – where wind cannot penetrate, ைாைம் சூடிய – decorated by the sky, மண் திணி
கிடக்ரக – earth with sand, தண் தமிழ்க் கிழைர் – cool kings of the Thamizh country, cool
kings who had rights to the Thamizh country (தமிழ் – தமிழ் நாட்டிற்கு ஆகுசபயர்), முைசு
முழங்கு தாரை மூைர் உள்ளும் – among the three with roaring drums and armies, அைசு
எைப்படுைது நிைபத – yours is spoken of as true royalty, yours alone is considered as
royalty (நிைபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)), சபரும – O lord, அைங்கு கதிர்க்
கைலி நால் ையின் பதான்றினும் – even if the sun’s moving rays appear on four sides,
இைங்கு கதிர் சைள்ளி சதன்புைம் படரினும் – even if the bright Venus goes to the
southern side, அம் தண் காவிரி ைந்து கைர்பு ஊட்ட – lovely cool Kāviri river flows through
many canals and feeds the land (கைர்பு ஊட்ட – பை காைாய் ஓடி ஊட்ட), பதாடு சகாள் –
group of, பைலின் பதாற்றம் பபாை – like the appearance of spears, ஆடு கண் கரும்பின்
சைண்பூ நுடங்கும் – dancing white flowers of the sugarcane which sway, நாடு
எைப்படுைது நிைபத – yours is spoken of as the country, yours alone is considered as the
country, அத்ரத – அரசநிரை, an expletive, ஆங்க – அரசநிரை, an expletive, நாடு சகழு
சசல்ைத்து – of a country with great wealth, பீடு சகழு பைந்பத – O king with pride, நிைை
கூறுைல் – I will tell you about your affairs, எைை பகண்மதி – listen to what I have to say
(எைை – அ விரித்தல் விகாைம், பைைறி சசால், மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the
second person), அறம் புரிந்தன்ை சசங்பகால் நாட்டத்து முரற பைண்டு சபாழுதின் –
when one rules with a perfect scepter and righteousness after analyzing like justice itself is
ruling, பதன் எளிபயார் – poor people, ஈண்டு உரற பைண்டு சபாழுதில் சபயல்
சபற்பறாபை – they receive rains here whenever they ask for drops of rain (சபற்பறாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஞாயிறு சுமந்த – bearing the sun’s light, பகாடு திைள் –
rounded on the sides, சகாண்மூ மாக விசும்பின் நடுவு நின்றாங்கு – like a cloud standing in
the middle of the sky that is above (மாக விசும்பு – இருசபயசைாட்டு), கண் சபாை –
attacking the eyes, blinding the eyes, விைங்கும் – shining bright, நின் விண் சபாரு வியன்
குரட – your sky touching wide umbrella, சையில் மரறக் சகாண்டன்பறா அன்பற – is it a
shield from the sun? no it is not (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைருந்திய
குடி மரறப்பதுபை – it shields the citizens who are sad, கூர் பைல் ைைை – O Valavan with
sharp spears, சைளிற்றுப் பைந்துணியின் வீற்று வீற்றுக் கிடப்பக் களிற்றுக் கணம் சபாருத
– male elephant divisions are lying like pieces of young palmyra trunks, Borassus flabellifer,
கண் அகன் பறந்தரை – wide battlefield, ைருபரட தாங்கி – withstanding attacking armies,
சபயர் புறத்து ஆர்த்து – shouting as the enemies retreat, சபாரு பரட தரூஉம் சகாற்றமும்
– the victory achieved by your fighting army (தரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), உழுபரட
ஊன்று சால் மருங்கின் ஈன்றதன் பயபை – the benefit of furrowing with plows in the land,
the benefit of farming the land, மாரி சபாய்ப்பினும் – even if the rains fail, ைாரி குன்றினும்
– even if harvest is reduced, இயற்ரக அல்ைை – not natural, சசயற்ரகயில் பதான்றினும்
– even if actions appear, காைைர்ப் பழிக்கும் இக் கண் அகன் ஞாைம் – this wide world will
blame the protectors (kings), அது நற்கு அறிந்தரை ஆயின் – if you understand that (நற்கு
– நன்கு விகாைம்), நீயும் சநாதுமைாைர் சபாதுசமாழி சகாள்ைாது – you will not listen to
the words of strangers who slander, பகடு புறந்தருநர் பாைம் ஓம்பி – taking care of the
communities that protect oxen, குடி புறந்தருகுரை ஆயின் – if you protect other
communities, நின் அடி புறந்தருகுைர் அடங்காபதாபை – your enemies will praise your feet
(அடங்காபதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 36, பாடியைர்: ஆைத்தூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: ைஞ்சி, துரற: துரண ைஞ்சி
அடுரந ஆயினும், விடுரந ஆயினும்,
நீ அைந்து அறிதி, நின் புரைரம, ைார் பகால்
சசறி அரிச் சிைம்பின் குறுந்சதாடி மகளிர்
சபாைஞ்சசய் கழங்கின் சதற்றி ஆடும்
தண் ஆன்சபாருரந சைண்மணல் சிரதயக், 5
கருங்ரகக் சகால்ைன் அைஞ்சசய் அவ்ைாய்
சநடுங்ரக நவியம் பாய்தலின் நிரையழிந்து,
வீ கமழ் சநடுஞ் சிரை புைம்பக், காவுசதாறும்
கடி மைம் தடியும் ஓரச தன் ஊர்
சநடுமதில் ைரைப்பின் கடி மரை இயம்ப, 10
ஆங்கு இனிது இருந்த பைந்தசைாடு, ஈங்கு, நின்
சிரைத் தார் முைசும் கறங்க,
மரைத்தரை என்பது நாணுத் தகவு உரடத்பத.

Puranānūru 36, Poet Ālathūr Kizhār sang to Chozhan Kulamutrathuu Thunjiya

Killivalavan, Thinai: Vanji, Thurai: Thunai Vanji
Whether you want to kill him, or whether you want to
let him go, you yourself should judge and understand
what will bring you renown.
Young girls wearing small bangles and long, rounded
anklets filled with pebbles, are playing with gold
kalangu beans on the high mounds, crushing the white
sands on the banks of the cool Ānporunai River.
In his guarded palace within tall fort walls, the sounds
of protected trees chopped in his groves with axes with
long handles and blades filed sharp by a blacksmith with
strong hands, are heard. The long branches of the trees
with fragrant flowers lie around, their former glory lost.
The king is resting sweetly inside despite the sounds.
Your drum decorated with a garland resembling a rainbow,
roars! It would be shameful if you battled with him!

Notes: The background for this poem is Karuvur town which was besieged by Chozhan
Kulamutrathuu Thunjiya Killivalavan. The king of Karuvūr was hiding in his palace. Poet
Ālathūr Kizhār request the Chozha king to decide whether to attack or retreat. Puranānūru
poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397
were written for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. The poet sang this when
the king besieged Karuvūr. Ālathūr Kizhār who came from a town called Ālathūr, wrote
Puranānūru 34, 36, 69, 225 and 324. ஆன் சபாருரந ஆறு – ைஞ்சி நகரின் அருகில் உள்ை
ஆறு, ைஞ்சி – இன்ரறய கரூர், ஆன் சபாருரந – இன்ரறய அமைாைதி. ைார்தல் பபாகல்
ஒழுகல் மூன்றும் பநர்பும் சநடுரமயும் சசய்யும் சபாருை – (சதால்காப்பியம், உரியியல்
21).

Meanings: அடுரந ஆயினும் – whether you want him killed (அடுரந – முற்றுவிரைத்
திரிசசால்), விடுரந ஆயினும் – of whether you want him to be set free (விடுரந –
முற்றுவிரைத் திரிசசால்), நீ அைந்து அறிதி – you yourself should judge and know, நின்
புரைரம – your pride, ைார் – long, பகால் – rounded, சசறி அரிச் சிைம்பின் – with tight
anklets with pebbles, குறுந்சதாடி மகளிர் – young women with small bangles,
சபாைஞ்சசய் கழங்கின் – with molucca beans made with gold, caesalpinia crista seeds,
சதற்றி ஆடும் – play on the raised land, play on the sand mounds, தண் ஆன்சபாருரந –
cool Ānporunai river, சைண்மணல் – white sands, சிரதய – crushed, கருங்ரகக் சகால்ைன்
– blacksmith with strong hands, அைஞ்சசய் அவ்ைாய் – beautiful edges that are sharpened
by a saw, சநடுங்ரக நவியம் – axes with long hands, பாய்தலின் – since they leapt and
attacked, நிரையழிந்து – beauty ruined, வீ கமழ் சநடுஞ் சிரை – flower-fragrant long
branches, புைம்ப – distressed, காவுசதாறும் – in all the groves, கடி மைம் தடியும் – cutting
protected trees, ஓரச – sounds, தன் ஊர் சநடுமதில் ைரைப்பின் கடி மரை இயம்ப –
sounds roar in the protected palace within the limits of the tall fort walls, ஆங்கு இனிது
இருந்த பைந்தசைாடு – with the king who is sweet there, ஈங்கு – here, நின் சிரைத் தார்
முைசும் கறங்க – your drum with garland that is like a rainbow roars, மரைத்தரை – that
you battled, என்பது நாணுத் தகவு உரடத்பத – it would be of a shameful nature (உரடத்பத
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 37, பாடியைர்: மாபறாக்கத்து நப்பசரையார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

குைமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக, முதல் ைஞ்சி
நஞ்சுரட ைால் எயிற்று, ஐந்தரை சுமந்த
பைக சைந்திறல் நாகம் புக்சகை,
விசும்பு தீப் பிறப்பத் திருகிப் பசுங்சகாடிப்
சபருமரை விடைகத்து உரும் எறிந்தாங்குப்,
புள்ளுறு புன்கண் தீர்த்த சைள் பைல், 5
சிைங்சகழு தாரைச் சசம்பியன் மருக!
கைாஅம் கலித்த குண்டு கண் அகழி,
இடம் கருங்குட்டத்து உடந்சதாக்கு ஓடி,
யாமம் சகாள்பைர் சுடர் நிழல் கதூஉம்
கடு முைண் முதரைய சநடுநீர் இைஞ்சிச் 10
சசம்பு உறழ் புரிரசச் சசம்மல் மூதூர்,
ைம்பு அணி யாரை பைந்து அகத்து உண்ரமயின்,
நல்ை என்ைாது, சிரதத்தல்
ைல்ரையால் சநடுந்தரக சசருைத்தாபை.

Puranānūru 37, Poet Mārōkkathu Nappasalaiyār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya

Killivalavan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai, Muthal Vanji
O heir of Chempiyan who removed the anguish of a
dove and owned a rage-filled army with bright spears!

You attacked like roaring thunder with flashing fire

that rose in the sky, that entered a cave with green vines,
and attacked a five-headed poisonous snake with white
fangs that had gone in.
You have the skill to ruin this ancient great city with
copper walls, where many vicious crocodiles gather
in the darkness of the huge, deep moats and rush up and
snap the light reflections of the night guards, in a fort
where the king stays with his elephant with girdled cloth
decorations.

Great leader! Without considering this as wondrous,

you are able to destroy with great strength in battle!

Notes: The Sibi Chakravarthi story appears to have adopted by the Chozha kings as theirs.
It is referred in Puranānūru 37, 39, 43 and 46. Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39,
40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397 were written for this Chozha
king. He wrote Puranānūru 173. This female poet from Mārōkam town which is near
Korkai, wrote Puranānūru 37, 39, 126, 174, 226, 280 and 383. There is a convention that
thunder ruins and kills snakes. Akanānūru 68, 92, 119, 182, 202, 274, 323, 328, Kalithokai
45, 113, Kurunthokai 158, 190, 268, 391 and Natrinai 37, 51, 114, 129, 238, 255, 264, 347,
383, Puranānūru 17, 37, 58, 126, 211, 366 and 369 have similar descriptions of thunder
ruining or killing snakes. சசம்புச் சுைர்: புறநானூறு 201 – சசம்பு புரைந்து இயற்றிய பசண்
சநடும் புரிரச, அகநானூறு 375, புறநானூறு 37 – சசம்பு உறழ் புரிரச, மதுரைக்காஞ்சி 485
– சசம்பு இயன்றன்ை சசஞ்சுைர், சநடுநல்ைாரட112 – சசம்பு இயன்றன்ை சசய்வுறு
சநடுஞ் சுைர்.

Meanings: நஞ்சுரட – with poison, ைால் எயிற்று – with white fangs, ஐந்தரை சுமந்த –
with five heads, பைக சைந்திறல் நாகம் – cobra with great rage, புக்சகை – since it entered,
விசும்பு தீப் பிறப்ப – lightning/fire arose in the sky, திருகி – rapidly, பசுங்சகாடி – verdant
vines, சபருமரை விடர் அகத்து – in the caves of a large mountain, உரும் எறிந்தாங்கு – like
how thunder ruined it/killed it, புள் உறு புன்கண் – sorrow that a bird (dove) attained, தீர்த்த
– ended, சைள் பைல் – bright spears, சிைங்சகழு தாரை – army filled with rage, சசம்பியன்
மருக – heir of Chempiyan, Chozha king, கைாஅம் கலித்த குண்டு கண் அகழி – deep moat
filled with crocodiles – kind of crocodiles which are mistkendly called alligators (கைாஅம் –
இரசநிரற அைசபரட), இடம் கருங்குட்டத்து – dark deep waters, உடந்சதாக்கு ஓடி –
run together, யாமம் சகாள்பைர் சுடர் நிழல் கதூஉம் – bites the shadow of the night guards
in the light (கதூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), கடு முைண் முதரைய – with very hostile
crocodiles, சநடுநீர் இைஞ்சி – huge ponds, சசம்பு உறழ் புரிரச – walls covered with
copper, walls made with copper, சசம்மல் மூதூர் – esteemed ancient capital, ைம்பு அணி
யாரை பைந்து – king with elephants wearing cloth decorations, அகத்து உண்ரமயின் –
since he is inside, நல்ை என்ைாது – not thinking that it is good, சிரதத்தல் ைல்ரையால் –
you are able to crush (ைல்ரையால் – ஆல் அரசநிரை, an expletive), சநடுந்தரக – O great
leader, சசருைத்தாபை – in battle (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 38, பாடியைர்: ஆவூர் மூைங்கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
ைரை புரையும் மழ களிற்றின் மிரச
ைான் துரடக்கும் ைரகய பபாை,
விைவு உருவிை சகாடி நுடங்கும்
வியன் தாரை விறல் பைந்பத!
நீ உடன்று பநாக்கும்ைாய் எரி தைழ, 5
நீ நயந்து பநாக்கும்ைாய் சபான் பூப்பச்,
சசஞ் ஞாயிற்று நிைவு பைண்டினும்,
சைண்திங்களுள் சையில் பைண்டினும்,
பைண்டியது விரைக்கும் ஆற்றரை ஆகலின்,
நின் நிழல் பிறந்து நின் நிழல் ைைர்ந்த 10
எம் அைவு எைபைா மற்பற? இன் நிரைப்
சபாைம் பூங்காவின் நன்ைாட்படாரும்
சசய் விரை மருங்கின் எய்தல் அல்ைரத.
உரடபயார் ஈதலும் இல்பைார் இைத்தலும்
கடைது அன்ரமயின் ரகயறவு உரடத்து எை, 15
ஆண்டுச் சசய் நுகர்ச்சி ஈண்டும் கூடலின்
நின் நாடு உள்ளுைர், பரிசிைர்
ஒன்ைார் பதஎத்தும், நின்னுரடத்சதைபை.

Puranānūru 38, Poet Avūr Moolankizhār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya

Killivalavan, Thinai: Pādān, Thurai, Iyan Mozhi
O Victorious king who rides a young male elephant that is
like a mountain, and owns a large army with flags of many
colors that sway high like they are wiping the sky clean!

If you look with rage, fire spreads. If you look with

kindness, gold springs up. You have the power to make
the hot sun have the moon, and the white moon to be hot.
I was born and raised in your shadow. How far can I go?

Those in need believe that even for those who live in the
upper world where groves have golden flowers, there is
something that is missing, for there is no rich to give, or
poor to request. Those in your enemy countries come here
since pleasures can be found here in your country.

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373,
386, 393 and 397 were written for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. This poet
wrote Puranānūru 38, 40, 166, 177, 178, 196, 261 and 301. மழ – மழவும் குழவும்
இைரமப் சபாருை – (சதால்காப்பியம், உரியியல் 15).

Meanings: ைரை புரையும் மழ களிற்றின் மிரச – on top of a young male elephant that is
like a mountain, ைான் துரடக்கும் ைரகய பபாை – like they wipe the sky, விைவு உருவிை
சகாடி நுடங்கும் – flags with many shapes sway, flags with many colors sway, வியன் தாரை
விறல் பைந்பத – O victorious king with a huge army, நீ உடன்று பநாக்கும்ைாய் எரி தைழ
– if you look with rage fire spreads in places, நீ நயந்து பநாக்கும்ைாய் சபான் பூப்ப – if you
look kindly gold rises up in places, if you look wealth will rise, சசஞ்ஞாயிற்று நிைவு
பைண்டினும் – if you want the red sun to have the moon, சைண்திங்களுள் சையில்
பைண்டினும் – if you want the white moon to have heat, பைண்டியது விரைக்கும்
ஆற்றரை ஆகலின் – since you have the ability to get what you desire (ஆற்றரை – ஐகாைம்
முன்னிரை அரச, an expletive of the second person), நின் நிழல் பிறந்து – born in your
shadow, நின் நிழல் ைைர்ந்த – raised in your shadow, எம் அைவு எைபைா – how far can I
go, மற்பற – மற்று, ஏ அரசநிரைகள், expletives, இன் நிரை – sweet situation, சபாைம்
பூங்காவின் நன்ைாட்படாரும் – those in the fine world with golden flowers in their groves,
சசய் விரை மருங்கின் எய்தல் அல்ைரத – other than being happy able to do what they
want (அல்ைரத – அல்ைது, ஈறு திரிந்தது), உரடபயார் ஈதலும் – giving by those who have
wealth, இல்பைார் இைத்தலும் – and those who don’t have anything to plead, கடைது
அன்ரமயின் – since what needs to be done is not there (கடைது – சசய்யத்தக்கது),
ரகயறவு உரடத்து எை – thinking that the situation is helpless, thinking that it is not
possible, ஆண்டுச் சசய் நுகர்ச்சி ஈண்டும் கூடலின் – since those pleasures can be found
here as well, நின் நாடு உள்ளுைர் – they will think about your country, பரிசிைர் ஒன்ைார்
பதஎத்தும் நின்னுரடத்து எைபை – those in need even in enemy countries will think of
your land (பதஎத்தும் – இன்னிரச அைசபரட, எைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 39, பாடியைர்: மாபறாக்கத்து நப்பசரையார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

குைமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
புறவின் அல்ைல் சசால்லிய கரறயடி
யாரை ைான் மருப்பு எறிந்த சைண்கரடக்
பகால் நிரற துைாஅம் புக்பகான் மருக!
ஈதல் நின் புகழும் அன்பற; சார்தல்
ஒன்ைார் உட்கும் துன்ைரும் கடுந்திறல் 5
தூங்கு எயில் எறிந்த நின் ஊங்கபணார் நிரைப்பின்,
அடுதல் நின் புகழும் அன்பற; சகடுவின்று
மறங்சகழு பசாழர் உறந்ரத அரையத்து,
அறம் நின்று நிரையிற்று ஆகலின், அதைால்
முரறரம நின் புகழும் அன்பற; மறம் மிக்கு 10
எழு சமம் கடந்த எழு உறழ் திணி பதாள்,
கண்ணார் கண்ணிக் கலிமான் ைைை!
யாங்கைம் சமாழிபகா யாபை, ஓங்கிய
ைரை அைந்து அறியாப் சபான்படு சநடுங்பகாட்டு
இரமயம் சூட்டிய ஏம விற்சபாறி, 15
மாண் விரை சநடுந்பதர் ைாைைன் சதாரைய,
ைாடா ைஞ்சி ைாட்டும் நின்
பீடுசகழு பநான் தாள் பாடுங்காபை.

Puranānūru 39, Poet Mārōkkathu Nappasalaiyār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya

Killivalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
O heir of Chempiyan who removed the pain of a dove by climbing
on a scale with a pointer made of white tusk of an elephant with
dark legs! Generosity is not the reason for your fame! If we
think about your ancestors who ruined forts that are hanging high
that are strong and difficult to approach, killing in battles is
not the reason for your fame! Righteousness has been established
in the court of Uranthai of the Chozhas with martial courage, and
reigning with justice cannot increase your fame!

O Valavan who wins battles with great might, whose arms are like
the crossbars of forts, whose garland is blinding, who owns proud
horses! How can I describe you, since you have made strong Vanji
wither, and destroyed the Chera king owning tall, well-built
chariots, who had placed his protective bow symbol on the Himalayas
with many towering summits with gold? How can I sing of your great acts?

Notes: The Sibi Chakravarthi story appears to have adopted by the Chozha kings as theirs.
It is referred in Puranānūru 37, 39, 43 and 46. Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39,
40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397 were written for this Chozha
king. He wrote Puranānūru 173. This female poet from Mārōkam town which is near
Korkai, wrote Puranānūru 37, 39, 126, 174, 226, 280 and 383. கரறயடி யாரை –
அகநானூறு 83-3,142-9, புறநானூறு 39-1, 135-12, 323-6, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 351.

Meanings: புறவின் அல்ைல் சசால்லிய – to remove the sorrow of a dove/pigeon, கரறயடி

யாரை – an elephant with dark feet, an elephant with feet like pounding stones, an elephant
with stained feet, ைான் மருப்பு எறிந்த – cut and made with white tusk, சைண்கரடக் பகால்
– white side pointer, நிரற துைாஅம் – full scale (துைாஅம் – இரசநிரற அைசபரட),
புக்பகான் மருக – heir of the one who entered the scale (Chempiyan), ஈதல் நின் புகழும்
அன்பற – generosity is not what brings you fame, சார்தல் – to approach, ஒன்ைார் உட்கும்
– enemies fear, துன்ைரும் – difficult to approach, கடுந்திறல் தூங்கு எயில் எறிந்த – ruined
their strong forts that are hanging high, நின் ஊங்கபணார் நிரைப்பின் – if we think about
your ancestors, அடுதல் நின் புகழும் அன்பற – killing is not what brings you fame,
சகடுவின்று – without fault, மறங்சகழு – very brave, பசாழர் உறந்ரத அரையத்து – in the
Uranthai court of the Chozhas, அறம் நின்று நிரையிற்று ஆகலின் – since righteousness is
established, அதைால் – so, முரறரம – traditional manner, நின் புகழும் அன்பற – it is not
your fame, மறம் மிக்கு எழு சமம் கடந்த – won rising battles with great strength, எழு உறழ்
திணி பதாள் – shoulders/arms as strong as crossbars (உறழ் – உைம உருபு, a comparison
word), கண்ணார் கண்ணி – garlands attractive to the eyes, கலிமான் ைைை – O Valavan with
proud horses, Chozha king, யாங்கைம் சமாழிபகா யாபை – how can I say this (சமாழிகு
– தன்ரம ஒருரம, first person singular, + ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive, யாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஓங்கிய ைரை – tall mountain, அைந்து அறியாப்
சபான்படு சநடுங்பகாட்டு இரமயம் சூட்டிய ஏம விற்சபாறி – the protective bow symbol
etched/carved on the Himalayas with immeasurable tall peaks with gold, மாண் விரை
சநடுந்பதர் ைாைைன் சதாரைய – ruined Cheran with tall chariots that are well made,
ைாடா ைஞ்சி ைாட்டும் – you hurt strong Vanji city which is not the vanji flower that fades
(ைாடா ைஞ்சி – ைஞ்சிநகருக்கு சைளிப்பரட, ைஞ்சி – இன்ரறய கரூர்), நின் பீடு சகழு
பநான் தாள் பாடுங் காபை – when I sing of your proud strong efforts (காபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 40, பாடியைர்: ஆவூர் மூைங்கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: சசவியறிவுறூஉ
நீபய பிறர் ஓம்புறு மறமன் எயில்
ஓம்பாது கடந்து அட்டு, அைர்
முடி புரைந்த பசும் சபான்னின்
அடி சபாலியக் கழல் ரதஇய
ைல்ைாைரை, ைய பைந்பத! 5
யாபம நின் இகழ் பாடுபைார் எருத்து அடங்கப்,
புகழ் பாடுபைார் சபாலிவு பதான்ற,
இன்று கண்டாங்குக் காண்குைம், என்றும்
இன் சசால் எண் பதத்ரத ஆகுமதி சபரும!
ஒரு பிடி படியுஞ் சீறிடம் 10
எழு களிறு புைக்கும் நாடு கிழபைாபய!

Puranānūru 40, Poet Āvūr Moolankizhār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya

Killivalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Seviyarivurūu
You do not respect the fortresses of your enemies who protect
them with martial courage. You wage wars with them and ruin
them. You have made glittering warrior anklets with the
fine gold crowns of your enemies that you wear on your legs.
O Mighty King! We have seen you today and we wish we can
see you always. May those who sing ill of you bow their necks
and those who sing your praises flourish! O greatness!
May you, with sweet words be easy to approach, O lord of the
country where a small space fit for a female elephant produces
food for seven male elephants!

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373,
386, 393 and 397 were written for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. This poet
wrote Puranānūru 38, 40, 166, 177, 178, 196, 261 and 301. மதி – மியா இக பமா மதி இகும்
சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: நீபய பிறர் ஓம்புறு மறமன் எயில் ஓம்பாது – not respecting the forts protected
by enemies with martial courage, கடந்து அட்டு – attacked and ruined, அைர் முடி புரைந்த
பசும் சபான்னின் – with their crowns made of gold, அடி சபாலிய – feet to be beautiful,
feet to glow, கழல் ரதஇய – made war anklets out of them (ரதஇய – சசால்லிரச
அைசபரட), ைல்ைாைரை ைய பைந்பத – O manly king who is strong (ைல்ைாைரை –
ஐகாைம் முன்னிரைக்கண் ைந்தது, அரசநிரையுமாம்), யாபம – we, நின் இகழ் பாடுபைார்
– those who speak ill of you, those who sing ill of you, எருத்து அடங்க – may their necks
bow, புகழ் பாடுபைார் சபாலிவு பதான்ற – may those who sing your glory flourish, இன்று
கண்டாங்குக் காண்குைம் என்றும் – we will see you forever like we see you today, இன்
சசால் எண் பதத்ரத ஆகுமதி – may you with sweet words be easy to approach (எண் –
எளிய, மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), சபரும – O Greatness,
ஒரு பிடி படியும் சீறிடம் எழு களிறு புைக்கும் நாடு கிழபைாபய – O lord of the country
where a small space necessary for a female elephant protects (grows food for) seven male
elephants (கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 41, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: ைஞ்சி, துரற: சகாற்ற ைள்ரை
காைனும் காைம் பார்க்கும், பாைாது
பைல் ஈண்டு தாரை விழுமிபயார் சதாரைய,
பைண்டிடத்து அடூஉம் சைல் பபார் பைந்பத!
திரச இரு நான்கும் உற்கம் உற்கவும்,
சபரு மைத்து இரையில் சநடுங்பகாடு ைற்றல் பற்றவும், 5
சைங்கதிர்க் கைலி துற்றவும் பிறவும்,
அஞ்சுைைத் தகுந புள்ளுக் குைல் இயம்பவும்,
எயிறு நிைத்து வீழவும், எண்சணய் ஆடவும்,
களிறு பமல் சகாள்ைவும், காழகம் நீப்பவும்,
சைள்ளி பநான்பரட கட்டிசைாடு கவிழவும், 10
கைவின் அரியை காணா நைவின்
சசருச்சசய் முன்ப நின் ைருதிறன் பநாக்கி,
ரமயல் சகாண்ட ஏமம் இல் இருக்ரகயர்
புதல்ைர் பூங்கண் முத்தி, மரைபயாட்கு
எவ்ைம் கைக்கும் ரபதல் மாக்கசைாடு 15
சபருங்கைக்குற்றன்றால் தாபை, காற்பறாடு
எரி நிகழ்ந்தன்ை சசைவின்
சசரு மிகு ைைை நிற் சிரைஇபயார் நாபட.

Puranānūru 41, Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan,

Thinai: Vanji, Thurai: Kotra Vallai
O king who triumphs in battles! Even Kootruvan, the
god of death, will wait for the due time. You do not wait,
but kill, when you want, destroying fine men owing armies
with many spears!

You invade the lands of enemies causing distress.

In dreams and in reality, men see sights that are rare:
shooting stars falling in all the eight directions, long
branches of huge trees parched without any leaves, sun with
its scorching rays burning, bird calls heard as terrifying sounds,
teeth falling on the ground, pouring oil on hair, men riding on
boars, people removing their clothes and silver hued mighty
weapons falling from an overturned cot.
O King who is mighty in battles! You advance like fire combined
with wind. When they see you, your enemies who enraged you,
who do not have protection, kiss the flower-like eyes
of their children, and hide their sorrow from their wives!

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373,
386, 393 and 397 were written for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. Kōvūr
Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed
from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu district. விழுமம் –
விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). காணா –
கண்டு, (சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால்
காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது

Meanings: காைனும் காைம் பார்க்கும் – the god of death Kootruvan will look for the right
time, பாைாது – not looking for the right time, பைல் ஈண்டு தாரை விழுமிபயார் சதாரைய
பைண்டிடத்து – you ruin when you want the finest men who have many spears, அடூஉம் –
you kill (இன்னிரச அைசபரட), சைல் பபார் பைந்பத – O king of victorious battles, திரச
இரு நான்கும் உற்கம் உற்கவும் – and shooting stars falling in eight directions, சபரு மைத்து
இரை இல் சநடுங்பகாடு ைற்றல் பற்றவும் – and long branches of large trees appear
parched without leaves, சைங்கதிர்க் கைலி துற்றவும் – and the sun with its hot rays is
burning and appearing dense, பிறவும் – and others, அஞ்சுைைத் தகுந புள்ளுக் குைல்
இயம்பவும் – and birds calling with terrifying sounds, எயிறு நிைத்து வீழவும் – and teeth
falling on the ground, எண்சணய் ஆடவும் – and pouring oil on the hair, and slipping on
oil, களிறு பமல் சகாள்ைவும் – and climbing on boars, காழகம் நீப்பவும் – and removing
clothes, சைள்ளி பநான்பரட – silver colored strong weapons, கட்டிசைாடு கவிழவும் –
and overturning on a cot, கைவின் – in dreams, அரியை – are rare, காணா – seeing, நைவின்
– in reality, சசருச்சசய் முன்ப – O strong man who engages in battles, நின் ைருதிறன்
பநாக்கி – on seeing the manner in which you came, ரமயல் சகாண்ட – with confusion,
ஏமம் இல் இருக்ரகயர் – warriors without protection, புதல்ைர் பூங்கண் முத்தி – kissing the
flower-like eyes of their sons, மரைபயாட்கு எவ்ைம் கைக்கும் – hiding their sorrows from
their wives, ரபதல் மாக்கசைாடு – with sad men, சபருங் கைக்குற்றன்றால் – they became
very distressed (ஆல் – அரசநிரை, an expletive), தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள்,
expletives, காற்பறாடு எரி நிகழ்ந்தன்ை சசைவின் – you invade like fire with wind, சசரு
மிகு ைைை – O Valavan of many battles, நிற் சிரைஇபயார் நாபட – the countries of those
who angered you (சிரைஇபயார் – சசால்லிரச அைசபரட, நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 42, பாடியைர்: இரடக்காடைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
ஆைா ஈரக அடு பபார் அண்ணல்! நின்
யாரையும் மரையின் பதான்றும் சபரும! நின்
தாரையும் கடசைை முழங்கும், கூர் நுரை
பைலும் மின்னின் விைங்கும், உைகத்து
அரைசு தரை பனிக்கும் ஆற்றரை ஆதலின், 5
புரை தீர்ந்தன்று, அது புதுைபதா அன்பற,
தண் புைல் பூசல் அல்ைது சநாந்து,
கரைக ைாழி ைைை என்று நின்
முரைதரு பூசல் கைவினும் அறியாது,
புலி புறங்காக்கும் குருரை பபாை 10
சமலிவு இல் சசங்பகால் நீ புறங்காப்பப்,
சபருவிறல் யாணர்த்து ஆகி அரிநர்
கீழ் மரடக் சகாண்ட ைாரையும், உழைர்
பரட மிளிர்ந்திட்ட யாரமயும், அரறநர்
கரும்பிற் சகாண்ட பதனும், சபருந்துரற 15
நீர்தரு மகளிர் குற்ற குைரையும்,
ைன்புைக் பகளிர்க்கு ைருவிருந்து அயரும்
சமன்புை ரைப்பின் நன்ைாட்டுப் சபாருந!
மரையின் இழிந்து மாக் கடல் பநாக்கி
நிைைரை இழிதரும் பல் யாறு பபாைப் 20
புைைசைல்ைாம் நின் பநாக்கிைபை,
நீபய மருந்து இல் கணிச்சி ைருந்த ைட்டித்துக்
கூற்று சைகுண்டன்ை முன்சபாடு,
மாற்று இரு பைந்தர் மண் பநாக்கிரைபய.

Puranānūru 42, Poet Idaikkādanār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan,

Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
You are endless in charity and a leader of murderous battles!
Lord, your elephants appear like mountains! Your army roars like
the ocean! Your spears gleam like lightning! You have the ability
to make the kings of the world tremble! What you do is never wrong
and this is not new to you!
With your righteousness and faultless scepter, you afford protection
as a tiger protects its cub, and your citizens listen only to the
sounds of cool water even in dreams, and not those of warriors in your
battlefields crying, “May you live long, Valavan! Remove our sorrows!”

You are the ruler of a fine and greatly prosperous country with rich
towns with fields. Your citizens are hospitable to their relatives
from arid lands, and give them vālai fish that rice reapers remove
from the lower sluices, tortoises overturned by the plow blades
of those who plow, sweet juice that harvesters take from sugarcanes,
and waterlilies plucked by women on the huge shores. Like the rivers
that descend from the mountains, run on the land, and flow toward the
ocean, all the poets come to you. When you glance at the countries of
the two other kings, you are like Kootruvan with great might who is
enraged, as he whirls his axe, for which there just suffering and no cure!

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373,
386, 393 and 397 were written for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. This is
the only Puranānūru poem written by this poet. உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – ைன்புைம்
குறிஞ்சியும் முல்ரையும், சமன்புைம் மருதமும் சநய்தலும். யாணர் – புதிதுபடற்
சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings: ஆைா ஈரக – unlimited charity, endless charity, அடு பபார் அண்ணல் – O leader
of murderous battles, நின் யாரையும் மரையின் பதான்றும் – your elephants are like
mountains (மரையின்- இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது),
சபரும – O lord, நின் தாரையும் கடசைை முழங்கும் – your army roars like the ocean, கூர்
நுரை பைலும் மின்னின் விைங்கும் – your spears gleam like lightning, உைகத்து அரைசு
தரை பனிக்கும் ஆற்றரை ஆதலின் – you have the ability to make the heads of the kings
of the world tremble (ஆற்றரை – ஐகாைம் முன்னிரை அரச, an expletive of the second
person), புரை தீர்ந்தன்று – faults have ended, there are no faults, அது புதுைபதா அன்பற –
this is not new to you (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), தண் புைல் பூசல் –
sounds from cool waters, அல்ைது – other than that, சநாந்து கரைக – remove our sorrows,
ைாழி ைைை – May you live long O Valavan, என்று நின் முரைதரு பூசல் – sounds of your
advancing army, sounds in your fields of battle, கைவினும் அறியாது – not knowing even
in dreams, புலி புறங்காக்கும் குருரை பபாை – like a tiger that protects its cubs, சமலிவு
இல் சசங்பகால் நீ புறங்காப்ப- you offer protection with your faultless scepter, சபருவிறல்
யாணர்த்து ஆகி – being greatly victorious and prosperous, அரிநர் கீழ் மரடக் சகாண்ட
ைாரையும் – scabbard fish caught by reapers in the lower sluice, Trichiurus haumela,
உழைர் பரட மிளிர்ந்திட்ட யாரமயும் – and tortoises overturned by the plows of farmers,
tortoises that are caught by the plows of farmers, அரறநர் கரும்பில் சகாண்ட பதனும் –
and the sweet sap from sugarcane taken by those who cut the canes, சபருந்துரற நீர்தரு
மகளிர் குற்ற குைரையும் – and the blue waterlilies plucked by women who draw water
from the huge shores, ைன்புைக் பகளிர்க்கு – to relatives from arid lands, ைருவிருந்து
அயரும் – are hospitable to guests, சமன்புை ரைப்பின் – with towns with rich fields,
நன்ைாட்டுப் சபாருந – O lord of a fine country, மரையின் இழிந்து மாக் கடல் பநாக்கி
நிை ைரை இழிதரும் பல் யாறு பபாை – like rivers that flow from the mountains and run
on the limits of the land toward the oceans, புைைசைல்ைாம் நின் பநாக்கிைபை – all the
poets glance at your (பநாக்கிைபை – அரசநிரை, an expletive), நீபய – you, மருந்து இல் –
no cure, கணிச்சி ைருந்த – causing sorrow with his axe, ைட்டித்து – whirling, கூற்று
சைகுண்டன்ை முன்சபாடு – like Kootruvan with anger and might, like the god of death
with anger and might, மாற்று இரு பைந்தர் மண் பநாக்கிரைபய – you looking at the lands
of the other two kings (பநாக்கிரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 43, பாடியைர்: தாமற்பல் கண்ணைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் நைங்கிள்ளி

தம்பி மாைைத்தான், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
நிை மிரச ைாழ்நர் அைமைல் தீைத்,
சதறு கதிர்க் கைலி சைம்ரம தாங்கிக்,
கால் உணைாகச் சுடசைாடு சகாட்கும்,
அவிர் சரட முனிைரும் மருைக், சகாடுஞ் சிரறக்
கூர் உகிர்ப் பருந்தின் ஏறு குறித்து ஒரீஇத், 5
தன்ைகம் புக்க குறுநரடப் புறவின்
தபுதி அஞ்சிச் சீரை புக்க
ைரையா ஈரக உைபைான் மருக!
பநைார்க் கடந்த முைண் மிகு திருவின்
பதர் ைண் கிள்ளி தம்பி ைார் பகால் 10
சகாடுமை மறைர் சபரும! கடுமான்
ரக ைண் பதான்றல்! ஐயம் உரடபயன்,
“ஆர் புரை சதரியல் நின் முன்பைார் எல்ைாம்
பார்ப்பார் பநாைை சசய்யைர் மற்று இது
நீர்த்பதா நிைக்கு?” எை சைறுப்பக் கூறி, 15
நின் யான் பிரழத்தது பநாைாய் என்னினும்,
நீ பிரழத்தாய் பபால் நனி நாணிரைபய,
தம்ரமப் பிரழத்பதார்ப் சபாறுக்குஞ் சசம்மல்
இக்குடிப் பிறந்பதார்க்கு எண்ரம காணும் எைக்
காண்தகு சமாய்ம்ப! காட்டிரை ஆகலின் 20
யாபை பிரழத்தசைன் சிறக்க நின் ஆயுள்,
மிக்கு ைரும் இன்னீர்க் காவிரி
எக்கர் இட்ட மணலினும் பைபை!

Puranānūru 43, Poet Thāmarpal Kannanār sang for Māvalathān, the younger brother of
Chozhan Nalankilli, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
O heir of a powerful man with endless generosity who saved
a dove with small strides that came to him for protection,
afraid that it might be killed by a kite with curved wings
and sharp claws, and entered a scale, to the amazement
of sages with glowing hair who live with air as food and roam
around absorbing the heat of the scorching rays of the sun,
to end the sorrow of those who live on the land!

O younger brother of Killivalavan with chariots and great wealth!

O Lord of warriors with long arrows and curved bows! O leader
with strong hands and swift horses! I said this making you hate me,
“I have doubts about your ancestry. Your ancestors who wore
mountain ebony garlands did not hurt Brahmins. How can you?”
I had wronged you and was mistaken, but you did not take offense.
You were very embarrassed as if the fault was entirely yours. O Lord
who tolerates mistakes of those who have hurt you! O Lord who has
admirable strength worthy of your clan! I survived because of you!
May your life be splendid for more days than the number of sands
heaped in the dunes by River Kāviri with sweet abundant waters!

Notes: This is the only poem written by this poet who was from a town called Thāmal,
which is a town west of Kancheepuram. This is the only poem written for this king who
was the younger brother of King Chozhan Nakankilli. The poet Thāmarpal Kannanār was
playing a dice game with Māvalathān who hit the poet with his dice in anger. The poet was
upset and questioned him. Māvalathān was embarrassed and apologized to the poet,
instead of punishing him. The Sibi Chakravarthi story appears to have adopted by the
Chozha kings as theirs. It is referred in Puranānūru 37, 39, 43 and 46. புறநானூறு 9 –
நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பைபை. அைமைல் – அைமைல் சதருமைல் ஆயிைண்டும்
சுழற்சி (சதால்காப்பியம், சசால் 310). மணலினும் பைபை: அகநானூறு 93 – தண்
ஆன்சபாருரந மணலினும் பைபை, புறநானூறு 9- நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பைபை,
புறநானூறு 43 – எக்கர் இட்ட மணலினும் பைபை, புறநானூறு 55 – ைடு ஆழ் எக்கர்
மணலினும் பைபை, புறநானூறு 136 – நுண் பை மணலினும் ஏத்தி, புறநானூறு 363 – இடு
திரை மணலினும் பைபை, புறநானூறு 387 – கல்சைன் சபாருரந மணலினும்,
மதுரைக்காஞ்சி 236 – திரை இடு மணலினும் பைபை, மரைபடுகடாம் 556 – ைடு ைாழ்
எக்கர் மணலினும் பைபை. நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும்
சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3). ைார்தல் பபாகல் ஒழுகல் மூன்றும் பநர்பும்
சநடுரமயும் சசய்யும் சபாருை – (சதால்காப்பியம், உரியியல் 21).

Meanings: நிை மிரச ைாழ்நர் அைமைல் தீை – to end the sorrow of those who live on the
land, சதறு கதிர்க் கைலி சைம்ரம தாங்கி – bearing the heat of the scorching rays of the
sun, கால் உணைாக – air as food, சுடசைாடு – with the rays, சகாட்கும் – they roam around,
அவிர் சரட முனிைரும் மருை – causing the sages with bright hair to be baffled, சகாடுஞ்
சிரற – curved wings, கூர் உகிர்ப் பருந்தின் – kite/eagle’s sharp claws, ஏறு குறித்து ஒரீஇத்
தன்ைகம் புக்க – escaped considering that it was going to be attacked and came for
protection (ஒரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), குறு நரடப் புறவின் தபுதி அஞ்சி – fearing
the ruining of a dove with short strides, சீரை புக்க – got on the plate of a scale, entered a
scale, ைரையா ஈரக – endless charity, உைபைான் மருக – O heir of strong man, பநைார்க்
கடந்த – won over enemies, முைண் மிகு திருவின் – with strength and great wealth, பதர்
ைண் கிள்ளி தம்பி – the younger brother of great Killi with many chariots, ைார் பகால்
சகாடுமை மறைர் சபரும – O lord of warriors with long arrows and curved bows, கடுமான்
ரக ைண் பதான்றல் – O leader with strong hands and swift horses (கடுமான் –
பண்புத்சதாரக), ஐயம் உரடபயன் – I have a doubt, ஆர் புரை சதரியல் நின் முன்பைார்
எல்ைாம் – all your ancestors who wore bauhinia garlands, mountain ebony, பார்ப்பார்
பநாைை சசய்யைர் – they did not hurt Brahmins, மற்று இது நீர்த்பதா நிைக்கு எை
சைறுப்பக் கூறி – I said making you hating me “does this suit you?”, நின் யான் பிரழத்தது
– for my mistake done to you, பநாைாய் – you were not hurt, you did not hate me,
என்னினும் நீ பிரழத்தாய் பபால் நனி நாணிரைபய – you were embarrassed greatly as
though the fault was yours (நாணிரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), தம்ரமப்
பிரழத்பதார்ப் சபாறுக்குஞ் சசம்மல் – O lord who tolerates mistakes done to you,
இக்குடிப் பிறந்பதார்க்கு – to those born in your clan, எண்ரம காணும் எை – that it is easy,
காண்தகு – worthy of seeing, சமாய்ம்ப காட்டிரை – O lord who showed your strength,
ஆகலின் – so, யாபை பிரழத்தசைன் – I survived, சிறக்க நின் ஆயுள் மிக்கு ைரும் இன்னீர்க்
காவிரி எக்கர் இட்ட மணலினும் பைபை – may your life flourish for more days than the
sands brought and heaped by Kāviri with sweet waters (சிறக்க – வியங்பகாள் விரைமுற்று,
பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 44, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் சநடுங்கிள்ளி,

திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
இரும் பிடித் சதாழுதிசயாடு சபருங்கயம் படியா,
சநல்லுரடக் கைைசமாடு சநய்ம்மிதி சபறாஅ,
திருந்தரை பநான் சைளில் ைருந்த ஒற்றி,
நிை மிரசப் புைளும் ரகய சைய்து உயிர்த்து,
அைமைல் யாரை உருசமை முழங்கவும், 5
பால் இல் குழவி அைறவும் மகளிர்
பூ இல் ைறுந்தரை முடிப்பவும், நீர் இல்
விரை புரை நல் இல் இரைகூஉக் பகட்பவும்,
இன்ைாது அம்ம ஈங்கு இனிது இருத்தல்
துன்ைரும் துப்பின் ையமான் பதான்றல்! 10
அறரை ஆயின் நிைது எைத் திறத்தல்!
மறரை ஆயின் பபாசைாடு திறத்தல்!
அறரையும் மறரையும் அல்ரையாகத்,
திறைாது அரடத்த திண்ணிரைக் கதவின்
நீள் மதில் ஒரு சிரற ஒடுங்குதல் 15
நாணுத் தகவுரடத்து இது காணுங்காபை.

Puranānūru 44, Poet Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Nedunkilli, Thinai: Vākai, Thurai:
Arasa Vākai
The male elephants cannot go to the huge reservoirs
to bathe with their females, nor have they been fed
mashed rice mixed with ghee, and so they lean on
their strong posts with perfect bases, bending them,
distressed, their trunks rolling on the ground as they
sigh with hot breaths and trumpet like thunder.

Babies scream without milk, women tie their bare

hair without flowers and wailing sounds are heard
from fine, well-constructed houses that have no water.
It is cruel for you to linger here, O Greatness with
powerful horses whose strengths are hard to measure!
If you are righteous, open the gates and tell him
that it is his. If you live by martial laws, open and fight!
If you are without righteousness or martial courage
and just hide on one side within your high walls,
your door with sturdy headers closed, it is cause for shame!

Notes: Two Chozha kings were feuding. The poet sang this to Chozhan Nedunkilli who
was not politically astute, when Chozhan Nalankilli besieged Āvūr and Chozhan Nedunkilli
was hiding inside his palace. Puranānūru 44, 45 and 47 were written for this king.
Puranānūru 45 was an address to both Chozhan Nedunkilli and Chozhan Nalankilli.
Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He
hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu district.
அைமைல் – அைமைல் சதருமைல் ஆயிைண்டும் சுழற்சி (சதால்காப்பியம், சசால் 310).

Meanings: இரும் பிடித் சதாழுதிசயாடு – they cannot go with their dark herds of female
elephants, சபருங்கயம் படியா – they do not enter huge ponds, சநல்லுரடக் கைைசமாடு
சநய்ம்மிதி சபறாஅ – they do not receive mashed (mashed with the feet) rice mixed with
ghee/oil (சபறாஅ – இரச நிரற அைசபரட), திருந்தரை – perfect bases, பநான் சைளில்
– strong posts, ைருந்த – ruined, ஒற்றி – leaning, நிை மிரசப் புைளும் ரகய – with trunks
rolling on the ground, சைய்து உயிர்த்து – they sighed hot breaths, அைமைல் யாரை
உருசமை முழங்கவும் – and elephants with distress roaring like thunder, பால் இல் குழவி
அைறவும் – and babies without milk crying, மகளிர் – women, பூ இல் – without flowers,
ைறுந்தரை முடிப்பவும் – and tying hair without oil, நீர் இல் விரை புரை நல் இல்
இரைகூஉக் பகட்பவும் – and hearing the sad sounds of women in finely made houses
without water (இரைகூஉ – இன்னிரச அைசபரட), இன்ைாது – this is pathetic, அம்ம –
அரசநிரை, ஈங்கு இனிது இருத்தல் – for you to stay here, துன்ைரும் துப்பின் – with no
equal in strength, ையமான் பதான்றல் – O greatness with strong horses, அறரை ஆயின் –
if you are just, நிைது எை திறத்தல் – open that it is yours, மறரை ஆயின் பபாசைாடு – if
you want to be a warrior go to war with him, திறத்தல் – open, அறரையும் மறரையும்
அல்ரையாக – to go without the just way or the martial way, திறைாது அரடத்த – closed
without opening, திண்ணிரைக் கதவின் – with a door with sturdy header, with a gate with
a sturdy header, நீள் மதில் ஒரு சிரற ஒடுங்குதல் நாணுத் தகவுரடத்து இது காணுங்காபை
– it is a shame to see you hiding on one side of the tall wall (காணுங்காபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 45, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படார்: பசாழன் நைங்கிள்ளியும்,

சநடுங்கிள்ளியும், திரண: ைஞ்சி, துரற: துரண ைஞ்சி
இரும்பரை சைண்பதாடு மரைந்பதான் அல்ைன்,
கருஞ்சிரை பைம்பின் சதரியபைான் அல்ைன்,
நின்ை கண்ணியும் ஆர் மிரடந்தன்பற, நின்சைாடு
சபாருபைான் கண்ணியும் ஆர் மிரடந்தன்பற,
ஒருவீர் பதாற்பினும் பதாற்ப நும் குடிபய, 5
இருவீர் பைறல் இயற்ரகயும் அன்பற, அதைால்,
குடிப் சபாருள் அன்று நும் சசய்தி, சகாடித் பதர்
நும்பமார் அன்ை பைந்தர்க்கு
சமய்ம்மலி உைரக சசய்யும், இவ் இகபை.

Puranānūru 45, Poet Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Nalankilli and Chozhan Nedunkilli,
Thinai: Vanji, Thurai: Thunai Vanji
You are not wearing garland made with
white fronds of palm trees, or a garland
from a neem tree with black branches.
You are wearing a garland dense with āthi
flowers, and the one fighting with you also
wears a garland dense with āthi flowers.

Should one of you lose, your clan will lose.

It is not possible for both of you to win.
So, your enmity is not good for your clan.
It will give joy and elate the bodies of enemies,
kings like you who own chariots with flags.

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 73, 75, 225, 382 and 400 were written
Chozhan Nalankilli. Puranānūru 44, 45 and 47 were written for Chozhan Nedunkilli.
Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He
hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu district. நின்ை
(3) – ஒைரை துரைசாமி உரை – நிை கண்ணியுசமன்பது நின்ை கண்ணியுசமை
விகாைமாயிற்று.

Meaning: இரும் பரை சைண்பதாடு மரைந்பதான் அல்ைன் – you are not wearing a white
frond garland from a black palmyra tree, Borassus flabellifer, கருஞ்சிரை பைம்பின்
சதரியபைான் அல்ைன் – you are not wearing a garland from a neem tree with black
branches, Azadirachta indica, நின்ை கண்ணியும் – also your garland, ஆர் மிரடந்தன்பற –
it is dense with bauhinia flowers (மிரடந்தன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
ஆத்தி, நின்சைாடு சபாருபைான் கண்ணியும் ஆர் மிரடந்தன்பற – also the man who fights
with you wears a garland dense with bauhinia flowers (மிரடந்தன்பற – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ஒருவீர் பதாற்பினும் – if one of you loses, பதாற்ப நும் குடிபய
– your clan will lose, இருவீர் பைறல் இயற்ரகயும் அன்பற – it is not in nature for both of
you to win (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அதைால் – so, குடிப்சபாருள்
அன்று நும் சசய்தி – your actions are not suitable for your clan, சகாடித்பதர் – flags on their
chariots, நும்பமார் அன்ை பைந்தர்க்கு – to kings like you, சமய்ம்மலி உைரக சசய்யும் – it
will bring them great happiness to their bodies, இவ் இகபை – this enmity between the two
of you (இகபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 46, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: ைஞ்சி, துரற: துரண ைஞ்சி
நீபய புறவின் அல்ைல் அன்றியும் பிறவும்
இடுக்கண் பைவும் விடுத்பதான் மருகரை,
இைபை புைன் உழுது உண்மார் புன்கண் அஞ்சித்
தமது பகுத்து உண்ணும் தண்ணிழல் ைாழ்நர்,
களிறு கண்டு அழூஉம் அழாஅல் மறந்த 5
புன்தரைச் சிறாஅர், மன்று மருண்டு பநாக்கி,
விருந்திற் புன்கண் பநாவுரடயர்,
பகட்டரையாயின், நீ பைட்டது சசய்ம்பம.

Puranānūru 46, Poet Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan,
Thinai: Vanji, Thurai: Thunai Vanji
You are the heir of him who removed not just
the anguish of a dove, but also wiped away many
other sorrows.
They descend from men who shared with others
and ate, who, fearing the poverty of wise men,
gave cool shade to them.

These children with parched heads who cried looking

at the elephant have forgotten to cry now, and eye
the new crowds with bewildered looks. They have
this new distress.
You have heard what I had to say! Do what you may!

Notes: Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan crushed King Malaiyamān in battle

and was getting ready to have his children crushed by an elephant. Poet Kōvūr Kizhār
intercedes in a timely manner and saves the children. Puranānūru poems 34, 35, 36, 37,
38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397 were written for this
Chozha king. He wrote Puranānūru 173. Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-
47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It
is presently in Chengalpattu district. The Sibi Chakravarthi story has been adopted by the
Chozha kings as theirs. It is referred in Puranānūru 37, 39, 43 and 46. உ. பை. சா உரை,
ஒைரை துரைசாமி உரை – இைரைக் சகால்ைாமல் சந்து சசய்வித்தலின் ைஞ்சித் திரண
ஆயிற்று.

Meanings: நீபய புறவின் அல்ைல் அன்றியும் பிறவும் இடுக்கண் பைவும் விடுத்பதான்

மருகரை – you are the heir of a man who not only removed the sorrow of a dove but also
removed many other sorrows, இைபை – these children, புைன் உழுது உண்மார் புன்கண்
அஞ்சித் தமது பகுத்து உண்ணும் – fearing the poverty of wise men (who live plowing the
field of knowledge) they shared and ate, தண்ணிழல் ைாழ்நர் – those who lived in their cool
shade, களிறு கண்டு அழூஉம் – they cried looking at the male elephant (அழூஉம் –
இன்னிரச அைசபரட), அழாஅல் மறந்த – they have forgotten to cry (அழாஅல் –
இரசநிரற அைசபரட), புன்தரைச் சிறாஅர் – the children with parched heads, the
children with sparse hair on their heads, children with small heads (சிறாஅர் – இரசநிரற
அைசபரட), மன்று மருண்டு பநாக்கி – look bewildered at the crowd in the common
grounds, விருந்தின் – newly, புன்கண் பநாவுரடயர் – they are deeply distressed, பகட்டரை
ஆயின் – if you have heard what I have said, நீ பைட்டது சசய்ம்பம – you do what you
desire (சசய்ம்பம – ஈற்று மிரச உகைம் சகட்ட சசய்யுசமன் முற்றன்று, ஏைற் சபாருட்டு
ைந்தது)

புறநானூறு 47, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் சநடுங்கிள்ளி,

திரண: ைஞ்சி, துரற: துரண ைஞ்சி
ைள்ளிபயார்ப் படர்ந்து புள்ளின் பபாகி,
சநடிய என்ைாது சுைம் பை கடந்து,
ைடியா நாவின் ைல்ைாங்குப் பாடிப்,
சபற்றது மகிழ்ந்தும் சுற்றம் அருத்தி,
ஓம்பாது உண்டு கூம்பாது வீசி, 5
ைரிரசக்கு ைருந்தும் இப்பரிசில் ைாழ்க்ரக,
பிறர்க்குத் தீது அறிந்தன்பறா இன்பற, திறப்பட
நண்ணார் நாண அண்ணாந்து ஏகி,
ஆங்கு இனிது ஒழுகின் அல்ைது, ஓங்கு புகழ்
மண்ணாள் சசல்ைம் எய்திய 10
நும்பமார் அன்ை சசம்மலும் உரடத்பத.

Puranānūru 47, Poet Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Nedunkilli, Thinai: Vanji, Thurai:
Thunai Vanji
Going to patrons like birds going to fruit trees
without thinking that they is far, passing many
wastelands and singing what they can sing with
their imperfect tongues, being happy for what is
given to them, eating without saving and giving
to others without holding back, is the sad life
of those in need. Is this life harmful to others?

Other than causing shame to rivals who sing,

when they walk off with their heads held high,
they are happy. Their lives are great like that of
men like you with soaring fame,
who rule the land and have attained great wealth!

Notes: A poet named Ilanthathan came from Chozhan Nalankilli who was besieging
Uraiyur. Chozhan Nedunkilli thought he was a spy and was going to kill him. Poet Kovūr
Kizhār sang this and saved him. Puranānūru 44, 45 and 47 were written for this king.
Puranānūru 45 was an address to both Chozhan Nedunkilli and Chozhan Nalankilli.
Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He
hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu district.

Meanings: ைள்ளிபயார்ப் படர்ந்து – thinking about patrons who give abundantly, going to
patrons who give abundantly, புள்ளின் பபாகி – going like birds that go toward fruit trees
(புள்ளின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), சநடிய என்ைாது
– not thinking that they are far, சுைம் பை கடந்து – passing many wastelands, ைடியா நாவின்
– with a not-perfect tongue, with an imperfect tongue, ைல்ைாங்குப் பாடி – singing
according to their capacity, சபற்றது மகிழ்ந்தும் – happy for what has been given, சுற்றம்
அருத்தி – feeding relatives, feeding those around, ஓம்பாது உண்டு – eating without saving,
கூம்பாது வீசி – giving with an open mind, giving with enthusiasm, ைரிரசக்கு – getting
respect, getting praises, ைருந்தும் இப் பரிசில் ைாழ்க்ரக – this sad life of those who are in
need, பிறர்க்குத் தீது அறிந்தன்பறா இன்பற – it will not harm others (இன்பற – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), திறப்பட – efficiently, நண்ணார் நாண – making rival poets feel
embarrassed, அண்ணாந்து ஏகி – walking holding their heads high, ஆங்கு – there, இனிது
ஒழுகின் – behaving sweetly, அல்ைது – other than that, ஓங்கு புகழ் – soaring fame, மண்
ஆள் – ruling the land, சசல்ைம் எய்திய – attained wealth, நும்பமார் அன்ை – those like you,
சசம்மலும் உரடத்பத – their lives are great (உரடத்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 48, பாடியைர்: சபாய்ரகயார், பாடப்பட்படான்: பசைமான் பகாக்பகாரத

மார்பன், திரண: பாடாண், துரற: புைைைாற்றுப்பரட
பகாரத மார்பின் பகாரதயானும்,
பகாரதரயப் புணர்ந்பதார் பகாரதயானும்,
மாக்கழி மைர்ந்த சநய்தைானும்,
கள் நாறும்பம காைல் அம் சதாண்டி
அஃது எம் ஊபை, அைன் எம் இரறைன், 5
அன்பைான் படர்தி ஆயின், நீயும்
எம்மும் உள்ளுபமா முதுைாய் இைைை!
அமர் பமம்படூஉம் காரை நின்,
புகழ் பமம்படுநரைக் கண்டைம் எைபை.

Puranānūru 48, Poet Poykaiyār sang for Cheraman Kōkōthai Mārpan, Thinai: Pādān:
Thurai: Pulavar Ātruppadai
Thondi with groves has honey fragrance from the
garlands worn by Kōthai, those worn by his wives,
and the waterlilies blooming in the vast backwaters.

That is my town. He is my king. Think of me,

O man of ancient wisdom who seeks patrons.
If you go to him, tell him “I saw the man who sang
your praises when you were victorious in battle”.

Notes: Puranānūru poems 48 and 49 were written for this Chera king by this poet. These
are the only 2 Puranānūru poems written by poet Poykaiyār.

Meanings: பகாரத மார்பின் பகாரதயானும் – from the garlands worn on the chest of
Kōthai, பகாரதரயப் புணர்ந்பதார் பகாரதயானும் – from the garland worn by his wives,
மாக்கழி மைர்ந்த சநய்தைானும் – in the waterlilies growing in the dark colored backwaters,
in the waterlilies growing in the vast backwaters, கள் நாறும்பம – there is the smell of
nectar/honey (நாறும்பம – சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), காைல் அம்
சதாண்டி – in Thondi with seashore groves (அம் – சாரிரய), அஃது எம் ஊபை – that is my
town (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அைன் எம் இரறைன் – he is my king,
அன்பைான் படர்தி ஆயின் – if you go to him, நீயும் எம்மும் உள்ளுபமா – you think of me
(பமா – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), முதுைாய் – with ancient
wisdom, இைைை – O man in need, O man who seeks patrons, அமர் பமம்படூஉம் காரை –
when you won in war (பமம்படூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), நின் புகழ் பமம்படுநரைக்
கண்டைம் – I saw the one who sang your high praises, எைபை – thus, ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive
புறநானூறு 49, பாடியைர்: சபாய்ரகயார், பாடப்பட்படான்: பசைமான் பகாக்பகாரத
மார்பன், திரண: பாடாண், துரற: புைைைாற்றுப்பரட, இயன் சமாழி
நாடன் என் பகா, ஊைன் என் பகா,
பாடிமிழ் பனிக் கடல் பசர்ப்பன் என் பகா,
யாங்கைம் சமாழிபகா, ஓங்கு ைாள் பகாரதரய?
புைைர் தட்ரட புரடப்பின் அயைது.
இறங்கு கதிர் அைமரு கழனியும் 5
பிறங்கு நீர்ச் பசர்ப்பினும் புள் ஒருங்கு எழுபம.

Puranānūru 49, Poet Poykaiyār sang for Cheraman Kōkōthai Mārpan, Thinai: Pādān,
Thurai: Pulavar Ātruppadai, Iyan Mozhi
My king is lord of the mountain land! My king is lord
of the land with fields! My king is lord of the seashore
where waves roar on the cool ocean! How will I describe
him, King Kōthai with a tall sword?
If mountain farmers create noises with their rattles,
flocks of birds rise up and fly from nearby fields with
bent spears where the wind swirls, and from the
seashore brimming with water.

Notes: Puranānūru poems 48 and 49 were written for this Chera king by this poet. These
are the only 2 Puranānūru poems written by poet Poykaiyār. He has written 1 poem in
Natrinai. ஒைரை துரைசாமி உரை – புைைர் தட்ரட புரடப்பின் எைக் குறிஞ்சிக்கும்
முல்ரைக்கும் ஏற்பக் கூறிைரமயான் நாடன் என்பதூஉம் இவ்விைண்டு நிைத்திற்கும்
சகாள்ைப்படும்.

Meanings: நாடன் என் பகா – My king is lord of the Kurinji land, ஊைன் என் பகா – my king
is lord of the marutham land with fields, பாடிமிழ் பனிக் கடல் பசர்ப்பன் என் பகா – my
king is lord of the neythal seashore where the cool ocean waves roar, யாங்கைம் சமாழிபகா
– how will I describe him (சமாழிகு – தன்ரம ஒருரம, first person singular, + ஓ –
அரசநிரை, an expletive), ஓங்கு ைாள் பகாரதரய – king Kōthai with a tall sword, புைைர்
தட்ரட புரடப்பின் – if mountain farmers strike their rattles, அயைது – nearby, இறங்கு
கதிர் – bent grain spears, bent due to the weight (இறங்கு – ைரைந்த), அைமரு கழனியும் –
from the swirling wind in the fields, பிறங்கு நீர்ச் பசர்ப்பினும் – from the seashore with
loud water, from the seashore with abundant water, புள் ஒருங்கு எழுபம – the birds rise
up and fly together (எழுபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 50, பாடியைர்: பமாசி கீைைார், பாடப்பட்படான்: பசைமான் தகடூர் எறிந்த

சபருஞ்பசைல் இரும்சபாரற, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
மாசற விசித்த ைார்புறு ைள்பின்
ரமபடு மருங்குல் சபாலிய, மஞ்ரஞ
ஒலி சநடும் பீலி ஒண் சபாறி மணித் தார்
சபாைங்குரழ உழிரஞசயாடு சபாலியச் சூட்டிக்,
குருதி பைட்ரக உருசகழு முைசம் 5
மண்ணி ைாைா அைரை, எண்சணய்
நுரை முகந்தன்ை சமன் பூஞ்பசக்ரக
அறியாது ஏறிய என்ரைத் சதறுைை,
இருபால் படுக்கு நின் ைாள்ைாய் ஒழித்தரத
அதூஉம் சாலும் நற்றமிழ் முழுது அறிதல், 10
அதசைாடும் அரமயாது அணுக ைந்து நின்
மதனுரட முழவுத் பதாள் ஓச்சித் தண்சணை
வீசிபயாபய, வியல் இடம் கமழ,
இைன் இரச உரடபயார்க்கு அல்ைது அைணது
உயர்நிரை உைகத்து உரறயுள் இன்ரம 15
விைங்கக் பகட்டமாறு சகால்,
ைைம்படு குருசில் நீ ஈங்கு இது சசயபை?

Puranānūru 50, Poet Mōsi Keeranār sang to Cheraman Thakadur Erintha Peruncheral
Irumporai, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
Before it was brought back from washing, the fierce, dark
wood drum, tightly tied with long leather straps, that hungers
for blood, decorated with dense, long feathers with bright spots
belonging to peacocks, sapphire strands, and flowers of
ulignai vines that have gold colored tender leaves,
I climbed on its delicate flower bed, as soft as the foam on oil,
in ignorance.
You did not chop me into pieces in anger, because of your
great knowledge of fine Thamizh. Not satisfied with that,
you came close to me and fanned me with your strong arms
that are like drums, to keep me cool.

What is the reason for this, O victorious king? Is it because

you knew that in the upper world there is room only for those
who lived in this earth with soaring fame?

Notes: This is the only Puranānūru poem written for this king. When poet Mōsi Keeranār
climbed unknowingly on the bed of the royal drum, he woke up only to find the king
fanning him. This king is the son of the Chera king Selvakkadunkō Valiyāthan for whom
Kapilar wrote Pathitruppathu 61-70 and Puranānūru 8 and 14. Pathitruppathu poems 71-
80 were written by the poet Arisil Kizhār for this king. Thakadur is modern Dharmapuri,
and that is where the king defeated Athiyan Ezhini (Athiyamān Nedumān Anji). Mōsi
Keeranār wrote Puranānūru 50, 154, 155, 156 and 186. நற்றமிழ் முழுது அறிதல் (10) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – நல்ை தமிழ் முழுைதும் அறிந்தரமக்கு. தமிழ் முழுைதும்
என்றது இயல், இரச, நாடகம் என்ற முத்தமிரழயும் குறித்து நின்றது. தமிழ் என்பதற்கு
தமிழ்நாடு முழுைதும் என்று கூறலும் சபாருந்தும்.

Meanings: மாசு அற – without fault, விசித்த – pulled and tied, ைார்புறு ைள்பின் – with long
leather straps, ரமபடு – with dark wood, with hard core wood, மருங்குல் – sides, சபாலிய
– splendid, மஞ்ரஞ – peacock, ஒலி சநடும் பீலி – flourishing long feathers, ஒண் சபாறி –
bright spots, மணித் தார் – garland with sapphire, சபாைங்குரழ உழிரஞசயாடு சபாலியச்
சூட்டி – decorated beautifully with golden flowers of balloon vines that have golden tender
leaves, Cardiospermum halicacabum, குருதி பைட்ரக – desiring blood, உருசகழு முைசம் –
fierce drum, மண்ணி ைாைா அைரை – before it was washed and brought back, எண்சணய்
நுரை முகந்தன்ை – like foam oil that has been placed, சமன் பூஞ்பசக்ரக – delicate flower
bed, அறியாது – ignorantly, ஏறிய என்ரை – me who climbed, சதறுைை – in anger, இரு பால்
படுக்கு நின் ைாள்ைாய் ஒழித்தரத – that you set aside your sharp sword that can cut into
two, that you did not chop me into two pieces with your sharp sword, அதூஉம் சாலும் –
that would have been fitting, that is proof (அதூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), நற்றமிழ்
முழுது அறிதல் – all the fine Thamizh people to know well, knowing fine Thamizh very
well, knowing all the three facets of Thamizh, அதசைாடும் அரமயாது – not satisfied with
just that, அணுக ைந்து – you came close to me, நின் மதனுரட முழவுத் பதாள் ஓச்சித்
தண்சணை வீசிபயாபய – you fanned me lifting your strong drum-like arms to cool me,
வியல் இடம் கமழ – spreading far and wide, இைன் இரச உரடபயார்க்கு அல்ைது – other
than those who lived with fame here, அைணது உயர்நிரை உைகத்து உரறயுள் இன்ரம –
the upper world is not for others to reside, விைங்கக் பகட்டமாறு சகால் – is it because you
heard clearly (மாறு ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால், சகால் –
ஐயப்சபாருட்டு ைந்தது), ைைம்படு குருசில் – O victorious king, நீ ஈங்கு இது சசயபை –
the action you did here (சசயபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 51, பாடியைர்: ஐயூர் முடைைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன் கூடகாைத்துத்

துஞ்சிய மாறன் ைழுதி, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
நீர் மிகின் சிரறயும் இல்ரை, தீ மிகின்
மன்னுயிர் நிழற்றும் நிழலும் இல்ரை,
ைளி மிகின் ைலியும் இல்ரை, ஒளி மிக்கு
அைற்பறார் அன்ை சிைப்பபார் ைழுதி!
தண் தமிழ் சபாது எைப் சபாறாஅன், பபார் எதிர்ந்து 5
சகாண்டி பைண்டுைன் ஆயின், சகாள்க எைக்
சகாடுத்த மன்ைர் நடுக்கற்றைபை,
அளியபைா அளியர் அைன் அளி இழந்பதாபை,
நுண் பல் சிதரை அரிது முயன்று எடுத்த
சசம்புற்று ஈயல் பபாை, 10
ஒரு பகல் ைாழ்க்ரகக்கு உைமருபைாபை.

Puranānūru 51, Poet Aiyur Mudavanār sang for Pandiyan Koodakārathu Thunjiya Māran
Vazhuthi, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
When water overflows, there is no dam to contain it!
When fire exceeds, there is no shadow that can shade
the living! When there is too much wind, no strength
can resist it! Vazhuthi, radiant and fierce in battle
is like all these. He will not tolerate if they say that
cool Thamizh Nadu is common, and undertakes wars.
If he requests tributes, kings who say, “take it” and
give willingly, do not tremble.

Those who are very pitiable are those who have lost his
graces. Like the termites from red mounds built with
difficulty by tiny termites, they whirl around just for a day.

Notes: Puranānūru poems 51 and 52 were written for this king. He hailed from a town
called Koodakāram. He was a contemporary of Chozhan Kulamutrathu Thunjiya
Killivalavan. His successor was Pandiyan Ilavanthikai Palli Thunjiya Nanmāran. Aiyur
Mudavanār wrote Puranānūru 51, 228, 314 and 399.

Meanings: நீர் மிகின் சிரறயும் இல்ரை – when there is too much water there is no dam
to contain it, தீ மிகின் மன்னுயிர் நிழற்றும் நிழலும் இல்ரை – when there is too much fire
there is no shadow that can shade lives of beings, ைளி மிகின் – when there is too much
wind, ைலியும் இல்ரை – there is no strength to resist it, ஒளி மிக்கு அைற்பறார் அன்ை –
with radiance like those, சிைப் பபார் ைழுதி – Vazhuthi who is fierce in battles, தண் தமிழ்
சபாது எைப் சபாறாஅன் – he is unable to tolerate that cool Thamizh Nadu is common
(தமிழ் – தமிழ் நாட்டிற்கு ஆகுசபயர், சபாறாஅன் – இரச நிரற அைசபரட), பபார்
எதிர்ந்து – undertaking war, சகாண்டி பைண்டுைன் ஆயின் – if he asks for tributes, சகாள்க
எைக் சகாடுத்த மன்ைர் நடுக்கு அற்றைபை – kings who say to him ‘take this’ do not tremble
(அற்றைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அளியபைா அளியர் – they are very pitiable,
அைன் அளி இழந்பதாபை – those who have lost his grace (இழந்பதாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), நுண் பல் சிதரை – many tiny termites, white-winged ants, அரிது
முயன்று எடுத்த – raised with great difficulty, சசம்புற்று ஈயல் பபாை – like the termites in
red mounds, ஒரு பகல் ைாழ்க்ரகக்கு உைமருபைாபை – they whirl around just for a day
(உைமருபைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 52, பாடியைர்: மருதன் இைநாகைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

கூடகாைத்துத் துஞ்சிய மாறன் ைழுதி, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
அணங்குரட சநடுங்பகாட்டு அரையகம் முரைஇ,
முணங்கு நிமிர் ையமான் முழு ைலி ஒருத்தல்,
ஊன் நரச உள்ைம் துைப்ப இரை குறித்துத்
தான் பைண்டு மருங்கின் பைட்டு எழுந்தாங்கு,
ைட புை மன்ைர் ைாட, அடல் குறித்து, 5
இன்ைா சைம்பபார் இயல் பதர் ைழுதி!
இது நீ கண்ணியது ஆயின், இரு நிைத்து
யார் சகால் அளியர் தாபம, ஊர்சதாறும்
மீன் சுடு புரகயின் புைவு நாறு சநடுங்சகாடி
ையல் உரழ மருதின் ைாங்கு சிரை ைைக்கும் 10
சபரு நல் யாணரின் ஒரீஇ, இனிபய
கலிசகழு கடவுள் கந்தம் ரகவிடப்
பலி கண் மாறிய பாழ்படு சபாதியில்,
நரை மூதாைர் நாய் இடக் குழிந்த
ைல்லின் நல்ைகம் நிரறயப் பல் சபாறிக் 15
காை ைாைணம் ஈனும்
காடாகி விளியும் நாடுரடபயாபை.

Puranānūru 52, Poet Maruthan Ilanākanār sang to Pandiyan Koodakārathu Thunjiya Māran
Vazhuthi, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
A male tiger in a cave on a terrifying, tall peak,
hating to stay in, rises and stretches, full of strength,
and goaded by desire for meat, takes whatever direction
he may wish.

You are like him with your intent to kill the kings of the
north, O Vazhuthi with a well fashioned chariot, who fights
ferocious battles. Since you have willed war, the kings in
this wide world are to be pitied, in whose lands long streamers
of smoke that smelled of flesh rose once from roasting fish
in every town near fields and surrounded the curved branches
of marutham trees. They used to be prosperous towns.

That has changed. Now, they are ruined, and turned to forests
where forest hens with spots lay eggs in the depressions
caused by the gambling gadgets of white-haired old men in
public places, where offerings with uproar are not given to
the gods who have abandoned their pillars.

Notes: Puranānūru poems 51 and 52 were written for this king. He hailed from a town
called Koodakāram. He was a contemporary of Chozhan Kulamutrathu Thunjiya
Killivalavan. His successor was Pandiyan Ilavanthikai Palli Thunjiya Nanmāran. This
poet wrote Puranānūru 52, 138 and 139. Akanānūru 377 has a reference of gambling
equipment used by elders in the town square. பமற்பகாள்: பசாம்பல் பபாக்குதல், மூரி
நிமிர்ந்தல் – அகநானூறு 357 – முணங்கு நிமிர்ந்து புைவுப் புலி, புறநானூறு 52 – முணங்கு
நிமிர் ையமான் முழு ைலி ஒருத்தல், புறநானூறு 78 – முணங்கு நிமிர்ந்து அரைச் சசறி
உழுரை இரைக்கு ைந்தன்ை. முணங்கு நிமிர்ந்து (புறநானூறு 78) – ஒைரை துரைசாமி
உரை – பசாம்பரைப் பபாக்கி. கந்தம் (12) – சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை,
திருமுருகாற்றுப்பரட 226 – கந்துரட நிரை என்றது, இரறைன் அருட்குறியாகக் கல் தறி
நட்டியிருக்கும் இடத்ரத, பண்ரடக் காைத்பத இரறைணக்கம் சசய்தற்சபாருட்டுக்
கல்தறி நட்டு அதரை ைணங்கி ைந்தைர். அக்கல்தறிபய பிற்ரற நாள் சிைலிங்க
உருைமாகக் சகாள்ைப்பட்டசதன்று அறிக. ைல்லு: அகநானூறு 377 – நரை மூதாைர்
அதிர்தரை இறக்கிக் கரை மைத்து இருத்தும் ைல்லு ைைப்பு அழிய, ைரி நிறச் சிதரை
அரித்தலின் புல்சைன்று சபரு நைம் சிரதந்த பபஎம் முதிர் சபாதியில்.

Meanings: அணங்கு உரட சநடுங்பகாட்டு – in the fearful tall peak, in the tall peak with
gods, அரையகம் முரைஇ – hating the inside of the cave (முரைஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), முணங்கு – stretches, நிமிர் – lifting, ையமான் – a strong tiger, முழு ைலி
ஒருத்தல் – a male with great strength, ஊன் நரச உள்ைம் துைப்ப – goaded by its desire for
meat, இரை குறித்து – targeting food, தான் பைண்டு மருங்கின் – in the direction he wishes,
பைட்டு எழுந்தாங்கு – like he rose up with desire, ைட புை மன்ைர் ைாட – the kings of
northern lands to fear, அடல் குறித்து – consider killing, இன்ைா சைம்பபார் – ferocious in
battle, இயல் பதர் ைழுதி – Vazhuthi with a well-made chariot, Vazhuthi with a moving
chariot, இது நீ கண்ணியது ஆயின் – if you consider war, இரு நிைத்து – in the big land, யார்
சகால் – who are they, அளியர் தாபம – they are pitiful (தாபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), ஊர்சதாறும் மீன் சுடு புரகயின் புைவு நாறு – there used to be stinking smell of
smoke from fish being roasted in all the towns, சநடுங்சகாடி- long streamers, ையல் உரழ
– near the paddy fields, மருதின் ைாங்கு சிரை ைைக்கும் – surrounding the curved branches
of marutham trees, சபரு நல் யாணரின் – of the places which were greatly prosperous, ஒரீஇ
இனிபய – they have changed now (ஒரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), கலி சகழு – with
uproar, கடவுள் கந்தம் ரகவிட – since gods have abandoned the pillars, பலி கண் மாறிய –
without any offerings, பாழ்படு சபாதியில் – in the ruined common place, நரை மூதாைர் –
white haired elders, நாய் இடக் குழிந்த – pits caused by placing the gambling gadgets,
ைல்லின் நல்ைகம் நிரறய – the gambling tool’s fine place, பல் சபாறிக் காை ைாைணம் –
forest fowl with many spots, ஈனும் – lay eggs, காடாகி விளியும் – becomes ruined as forests,
நாடுரடபயாபை – those with countries (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 53, பாடியைர்: சபாருந்தில் இைங்கீைைார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்
மாந்தைஞ்பசைல் இரும்சபாரற, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
முதிர் ைார் இப்பி முத்த ைார் மணல்,
கதிர் விடு மணியின் கண் சபாரு மாடத்து,
இைங்கு ைரை மகளிர் சதற்றி ஆடும்
விைங்கு சீர் விைங்கில் விழுமம் சகான்ற
கைங்சகாள் யாரைக் கடுமான் சபாரறய! 5
விரிப்பின் அகலும் சதாகுப்பின் எஞ்சும்,
மம்மர் சநஞ்சத்து எம்மபைார்க்கு ஒருதரை
ரகம்முற்றை நின் புகபழ என்றும்
ஒளிபயார் பிறந்த இம் மைர்தரை உைகத்து
ைாபழம் என்றலும் அரிபத, தாழாது 10
சசறுத்த சசய்யுள் சசய் சசந்நாவின்
சைறுத்த பகள்வி விைங்கு புகழ்க் கபிைன்
இன்று உைன் ஆயின் நன்று மன், என்ற நின்
ஆடு சகாள் ைரிரசக்கு ஒப்பப்
பாடுைன் மன்ைால், பரகைரைக் கடப்பப. 15

Puranānūru 53, Poet Porunthil Ilankeeranār sang to Cheraman Māntharancheral

Irumporai, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
To remove the anguish to Vilangil town,
……….where women wearing bright bangles play on
……….verandas of mansions with glittering gems
……….that awe eyes, that are on the long stretches
……….of sand spread like pearls from mature shells,
you took to battle with your fast horses and elephants.

O Poraiyan! If I sing your praises in full, it will be too long.

If I sing in short, I will miss much. Those like me with
bewildered hearts cannot sing your glory in full. This is
the huge world in which we are born, and we cannot live
hating it.
We heard you say, “If only Kapilan were alive today, he whose
fame was radiant and knowledge immense, he with eloquent
tongue, could produce perfect verses in an instant and
how wonderful that would be!” Yet, I will sing suitably of
your might in battle and how you overwhelmed your enemies.

Notes: Puranānūru 53 is the only poem written by this poet. This is the only poem written
for this king. He battled with Chozhan Rāsasooyam Perunarkilli with the help of Malaiyan.
பமற்பகாள்: முத்ரதப் பபான்ற மணல்: புறநானூறு 53, முத்த ைார் மணல்,
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 335 – முத்த ைார் மணல், கலித்சதாரக 136 – முத்து உறழ்
மணல். விழுமம் – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம்
உரியியல் 57). ைார்தல் பபாகல் ஒழுகல் மூன்றும் பநர்பும் சநடுரமயும் சசய்யும் சபாருை
– (சதால்காப்பியம், உரியியல் 21).

Meanings: முதிர் ைார் இப்பி – mature long shells, முத்த – like pearls, ைார் மணல் – long
stretches of sand, கதிர் விடு மணியின் – with glittering gems shooting rays, கண் சபாரு
மாடத்து – from the mansions that awe eyes, இைங்கு ைரை மகளிர் – women wearing bright
bangles, சதற்றி ஆடும் – play on the veranda, விைங்கு சீர் விைங்கில் – in flourishing
Vilangil, in prosperous Vilangil, விழுமம் – anguish, சகான்ற – destroyed, கைங்சகாள்
யாரை – elephants that took the battlefield, கடுமான் சபாரறய – O Poraiyan with fast
horses (கடுமான் – பண்புத்சதாரக), விரிப்பின் அகலும் – if expanded it will become too
long, சதாகுப்பின் எஞ்சும் – if I summarized information will be lost, மம்மர் சநஞ்சத்து
எம்மபைார்க்கு – to us who are with confused hearts, ஒருதரை ரகம்முற்றை நின் புகபழ –
we will be unable to sing your praise entirely (புகபழ – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
என்றும் – always, ஒளிபயார் பிறந்த – bright people who were born, இம் மைர்தரை
உைகத்து – in this wide world, ைாபழம் என்றலும் அரிபத – it is difficult to say that we will
not live (அரிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), தாழாது சசறுத்த சசய்யுள் சசய் –
created meaningful verses without delay, சசந்நாவின் – with an eloquent tongue, சைறுத்த
பகள்வி – dense learning, abundant learning (சைறுத்த – சசறிந்த), விைங்கு புகழ்க் கபிைன்
இன்று உைன் ஆயின் – if poet Kapilan with bright renown were alive today, நன்று – it
would be good, மன் – அரசநிரை கழிவின்கண் ைந்தது, expletive implying the past, என்ற
– said so, நின் ஆடு சகாள் ைரிரசக்கு ஒப்ப – to suit your victories, பாடுைன் மன்ைால்
பரகைரைக் கடப்பப – I will sing about your victories over your enemies (மன்ைால் – மன்,
ஆல் அரசநிரைகள், expletives, கடப்பப – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 54, பாடியைர்: பகாைாட்டு எறிச்சலூர் மாடைன் மதுரைக் குமைைார்,
பாடப்பட்படான்: பசைமான் குட்டுைன் பகாரத, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
எங்பகான் இருந்த கம்பரை மூதூர்
உரடபயார் பபாை இரடயின்று குறுகிச்,
சசம்மல் நாள் அரை அண்ணாந்து புகுதல்
எம்மை ைாழ்க்ரக இைைைர்க்கு எளிபத,
இைைைர்க்கு எண்ரம அல்ைது புைவு எதிர்ந்து, 5
ைாைம் நாண, ைரையாது சசன்பறார்க்கு
ஆைாது ஈயும் கவிரக ைண்ரமக்
கடுமான் பகாரத துப்பு எதிர்ந்து எழுந்த
சநடுசமாழி மன்ைர் நிரைக்குங் காரைப்,
பாசிரைத் சதாடுத்த உைரைக் கண்ணி 10
மாசுண் உடுக்ரக மடிைாய் இரடயன்,
சிறுதரை ஆயசமாடு குறுகல் சசல்ைாப்
புலி துஞ்சு வியன் புைத்து அற்பற,
ைலி துஞ்சு தடக்ரக அைனுரட நாபட.

Puranānūru 54, Poet Kōnāttu Erichalūr Mādalan Mathurai Kumaranār sang for Cheraman
Kuttuvan Kōthai, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
In the ancient, uproarious town where my king is, those
like me can enter his great day assembly with our heads
held high! It is easy for those like me to approach him.
Not just that. He gives to everybody who comes to him,
without limits and without stopping, shaming the generosity
of clouds, Kōthai with charitable hands and fast horses.

The mighty kings who have risen up against our lord with
great strength, are like a whistling goat herder who wears
soiled clothes and a dirty garland, who is unable to go near a
vast place where a tiger lives, with his goats with small heads.
His country is not approachable by enemy kings.

Notes: This is the only poem written for this king. He was a contemporary of Chozhan
Ilavanthikai Palli Thunjiya Nalankilli and Chozhan Kurāpalli Thunjiya
Perunthirumāvalavan. This poet wrote Puranānūru poems 54, 61, 167, 180, 197 and 394.
கம்பரை – கம்பரை சும்ரம கலிபய அழுங்கல் என்று இரை நான்கும் அைைப் சபாருை
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 53). தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: எங்பகான் இருந்த கம்பரை மூதூர் உரடபயார் பபாை – like those in an ancient
town with uproar where my king was (கம்பரை – உரிச்சசால்), இரடயின்று குறுகி – go
close without considering time, சசம்மல் நாள் அரை – esteemed day assembly,
அண்ணாந்து புகுதல் – entering with lifted heads, எம் அை ைாழ்க்ரக – those who live like
me (அை – இரடக்குரற, உைம உருபு, a comparison word), இைைைர்க்கு எளிபத – it is easy
for those in need (எளிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), இைைைர்க்கு எண்ரம
அல்ைது – other than being easy for those in need, புைவு எதிர்ந்து – taking on responsibility
for protecting, ைாைம் நாண – for clouds to be embarrassed, ைரையாது – without limits,
சசன்பறார்க்கு – to those who go to him, ஆைாது ஈயும் – gifting without stopping, கவிரக
ைண்ரமக் கடுமான் பகாரத – Kōthai with fast horses and charitable hands (கடுமான் –
பண்புத்சதாரக, கவிரக – விரைத்சதாரக, elliptical compound in which a verbal root
forms the first component), துப்பு எதிர்ந்து எழுந்த சநடுசமாழி மன்ைர் – great kings who
have risen against his strength swearing, நிரைக்கும் காரை – when thinking about it,
பாசிரைத் சதாடுத்த உைரைக் கண்ணி – garland braided with green leaves and sprouts,
மாசுண் உடுக்ரக – dirty clothes, மடிைாய் இரடயன் – a cattle herder who whistles with
folded lips, சிறு தரை ஆயசமாடு – along with his herd with small heads, குறுகல் சசல்ைா
– unable to approach, புலி துஞ்சு வியன் புைத்து அற்பற – it is like a vast space where a tiger
is sleeping (அற்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைலி துஞ்சு தடக்ரக – large hands
where bravery resides, அைனுரட நாபட – his country (நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 55, பாடியைர்: மதுரை மருதன் இைநாகைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

இைைந்திரகப்பள்ளித் துஞ்சிய நன்மாறன், திரண: பாடாண், துரற: சசவியறிவுறூஉ
ஓங்குமரைப் சபருவில் பாம்பு ஞாண் சகாளீஇ,
ஒரு கரண சகாண்டு மூசையில் உடற்றிப்,
சபருவிறல் அமைர்க்கு சைற்றி தந்த
கரற மிடற்று அண்ணல் காமர் சசன்னிப்
பிரற நுதல் விைங்கும் ஒரு கண் பபாை, 5
பைந்து பமம்பட்ட பூந்தார் மாற!
கடுஞ்சிைத்த சகால் களிறும், கதழ் பரிய கலி மாவும்,
சநடுங்சகாடிய நிமிர் பதரும், சநஞ்சுரடய புகல் மறைரும், எை
நான்குடன் மாண்டது ஆயினும், மாண்ட
அறசநறி முதற்பற அைசின் சகாற்றம் 10
அதைால் நமர் எைக் பகால் பகாடாது,
பிறர் எைக் குணங் சகால்ைாது,
ஞாயிற்றன்ை சைந்திறல் ஆண்ரமயும்,
திங்கள் அன்ை தண் சபருஞ் சாயலும்,
ைாைத்து அன்ை ைண்ரமயும் மூன்றும், 15
உரடரய ஆகி இல்பைார் ரகயற,
நீ நீடு ைாழிய சநடுந்தரக, தாழ் நீர்
சைண்தரைப் புணரி அரைக்கும் சசந்தில்
சநடுபைள் நிரைஇய காமர் வியன் துரறக்,
கடு ைளி சதாகுப்ப ஈண்டிய 20
ைடு ஆழ் எக்கர் மணலினும் பைபை.

Puranānūru 55, Poet Mathurai Maruthan Ilanākanār sang to Pandiyan Ilavanthikaipalli

Thunjiya Nanmāran, Thinai: Pādān, Thurai: Seviyarivurūu
O Māran donning a flower garland! You are like the god
with a blue throat, a glowing eye, and a crescent moon
on his head, who used the soaring mountain as a large bow,
and a snake as a string, and with one arrow ruined three forts
and brought victory to the celestials. You are superior
to all the other kings!

Even though you own an army with these four divisions –

murderous elephants with fierce rage, proud swift horses,
tall chariots with rising flags, and foot soldiers with
strength in their hearts and desire for battles, esteemed
righteousness is the foremost cause for real victory. So,
not thinking that they are ‘ours’ and being unjust to favor
them, and not hurting others because they are ‘not ours’,
with bravery and manliness like the sun,
coolness like the moon and charity like the sky,
possessing these three great virtues, may you live a long life,
so that there will not be people in need without anything!

Greatness! May your life be long with more days than the number
of sands brought and heaped by powerful winds, with deep scars,
on the lovely vast shores of the ocean where white-crested waves
roll from the deep waters in Senthil where Murukan rules!

Notes: Puranānūru 55, 56, 57, 196 and 198 were written for this king. His acquired name
is because he died at Ilavanthikaippalli. This poet wrote Puranānūru 55 and 349. கதழ் –
கதழ்வும் துரைவும் விரைவின் சபாருள் (சதால்காப்பியம், உரியியல் 19). மணலினும்
பைபை: அகநானூறு 93 – தண் ஆன்சபாருரந மணலினும் பைபை, புறநானூறு 9-
நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பைபை, புறநானூறு 43 – எக்கர் இட்ட மணலினும் பைபை,
புறநானூறு 55 – ைடு ஆழ் எக்கர் மணலினும் பைபை, புறநானூறு 136 – நுண் பை
மணலினும் ஏத்தி, புறநானூறு 363 – இடு திரை மணலினும் பைபை, புறநானூறு 387 –
கல்சைன் சபாருரந மணலினும், மதுரைக்காஞ்சி 236 – திரை இடு மணலினும் பைபை,
மரைபடுகடாம் 556 – ைடு ைாழ் எக்கர் மணலினும் பைபை.

Meanings: ஓங்கு மரை – lofty mountain, சபரு வில் – large bow, பாம்பு ஞாண் சகாளீஇ –
tied a snake as a string (சகாளீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), ஒரு கரண சகாண்டு – with
one arrow, மூ எயில் உடற்றி – ruined three forts, சபருவிறல் அமைர்க்கு சைற்றி தந்த –
brought victory to the greatly victorious celestials, கரற மிடற்று அண்ணல் – the lord with
stained/dark blue neck, காமர் சசன்னி – handsome head, பிரற நுதல் விைங்கும் – crescent
moon glows near the forehead, ஒரு கண் பபாை – like the god with one eyes, பைந்து
பமம்பட்ட – better than the other kings – Chozha and Chera, பூந்தார் மாற – O Māran
wearing a flower garland, கடுஞ் சிைத்த சகால் களிறும் – and murderous elephants with
great rage, கதழ் பரிய கலி மாவும் – and proud fast horses, சநடுங்சகாடிய நிமிர் பதரும் –
and tall chariots with tall flags, சநஞ்சுரடய புகல் மறைரும் – and brave warriors with
desire, எை நான்குடன் – with these four, மாண்டது ஆயினும் – even if they are esteemed,
மாண்ட அற சநறி முதற்பற அைசின் சகாற்றம் – esteemed justice is most important for the
victory of a king, அதைால் – so, நமர் எை – not thinking that they are our people, பகால்
பகாடாது – scepter not bending, பிறர் எைக் குணம் சகால்ைாது – not hurting the nature of
others, ஞாயிற்றன்ை – like the sun, சைந்திறல் ஆண்ரமயும் – and manliness with bravery,
திங்கள் அன்ை தண் சபருஞ் சாயலும் – and coolness like the moon, ைாைத்து அன்ை
ைண்ரமயும் – charity like that of the sky (ைாைத்து – ைாைம், அத்து சாரிரய), மூன்றும்
உரடரய ஆகி – and you having these three, இல்பைார் ரகயற – for those in need not to
feel helpless, நீ நீடு ைாழிய – may you live long, சநடுந்தரக – O greatness, தாழ் நீர் – deep
waters, சைண்தரைப் புணரி அரைக்கும் சசந்தில் – Thiruchendur washed by white-
crested waves, சநடுபைள் நிரைஇய – where Murukan rules (நிரைஇய – சசால்லிரச
அைசபரட), காமர் வியன் துரற – beautiful long shores, கடு ைளி சதாகுப்ப – collected by
strong winds, ஈண்டிய – collected, heaped, ைடு ஆழ் – deep marks, deep scars, எக்கர்
மணலினும் பைபை – more days than the number of sands on the heaps (பைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 56, பாடியைர்: மதுரைக் கணக்காயைார் மகைார் நக்கீைைார், பாடப்பட்படான்:

பாண்டியன் இைைந்திரகப்பள்ளித் துஞ்சிய நன்மாறன், திரண: பாடாண், துரற: பூரை
நிரை
ஏற்று ைைன் உயரிய எரி மருள் அவிர் சரட,
மாற்று அருங் கணிச்சி மணி மிடற்பறானும்,
கடல் ைைர் புரி ைரை புரையும் பமனி,
அடல் சைந்நாஞ்சில் பரைக்சகாடிபயானும்,
மண்ணுறு திருமணி புரையும் பமனி, 5
விண் உயர் புள் சகாடி விறல் சைய்பயானும்,
மணி மயில் உயரிய மாறா சைன்றிப்
பிணிமுக ஊர்தி ஒண் சசய்பயானும், எை
ஞாைங் காக்கும் காை முன்பின்,
பதாைா நல் இரச நால்ைர் உள்ளும், 10
கூற்று ஒத்தீபய மாற்று அருஞ் சீற்றம்,
ைலி ஒத்தீபய ைாலிபயாரைப்,
புகழ் ஒத்தீபய இகழுநர் அடுநரை,
முருகு ஒத்தீபய முன்னியது முடித்தலின்,
ஆங்கு ஆங்கு அைைைர் ஒத்தலின் யாங்கும் 15
அரியவும் உைபைா நிைக்பக அதைால்,
இைைைர்க்கு அருங்கைம் அருகாது ஈயா
யைைர் நன்கைம் தந்த தண் கமழ் பதறல்
சபான் சசய் புரை கைத்து ஏந்தி நாளும்
ஒண்சதாடி மகளிர் மடுப்ப, மகிழ் சிறந்து, 20
ஆங்கு இனிது ஒழுகுமதி ஓங்கு ைாள் மாற
அங்கண் விசும்பின் ஆரிருள் அகற்றும்
சைங்கதிர்ச் சசல்ைன் பபாைவும், குடதிரசத்
தண் கதிர் மதியம் பபாைவும்
நின்று நிரைஇயர், உைகபமாடு உடபை! 25

Puranānūru 56, Poet Mathurai Kanakkāyanār Makanār Nakkeeranār sang to Pandiyan

Ilavanthikaipalli Thunjiya Nanmāran, Thinai: Pādān, Thurai: Poovai Nilai
Sivan has a victory flag with a bull, flame-like bright matted braids,
axe that is hard to avoid and a sapphire blue neck. Balarāman has
a white body as white as whorled conch growing in the ocean, kills
with his murderous plow and carries a palmyra palm on his flag.
Thirumāl who is the color of lovely, blue, washed sapphire, longs for
triumph, and has a bird is on his flag which towers high into the sky.
Murukan who has never been defeated, glows, has a peacock on his
flag and rides a peacock.

You are to be placed among these four gods who protect the earth and
bring on destruction, whose fame cannot be ruined. With your anger
that cannot be opposed, you are like Kootruvan in his killing. You are
like Balarāman in might. In your great fame, you are like Thirumāl
who kills enemies. You are like Murukan who has the might to create
the end of time, because you finish tasks that you set out to do. There is
nothing that you cannot perform, since you resemble these gods.

May you live sweetly, giving away precious ornaments to those who come
in need and never run out of them, while you enjoy life every day as women
wearing bright bangles serve you fragrant and cool wine brought in fine ships
by the Yavanas, pouring from finely made pitchers made of gold. O Māran
whose sword is raised high! May you live in this earth for long, like the sun
with hot rays that drives away darkness in the sky, and like the cool moon
that spreads its rays from the west!

Notes: Puranānūru 55, 56, 57, 196 and 198 were written for this king. His acquired name
is because he died at Ilavanthikaippalli. This poet wrote Puranānūru 56 and 189. பிணிமுக
ஊர்தி (8) – ஒைரை துரைசாமி உரை – பிணிமுகம் யாரை என்றும் சசால்லுப. மதி – மியா
இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). ஈயா – ஈந்து என்பது சபாருள்.
சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும்
உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது.

Meanings: ஏற்று ைைன் உயரிய – bull with a raised victory flag, எரி மருள் அவிர் சரட –
flame-like bright braids (மருள் – உைம உருபு, a comparison word), மாற்று அரும் கணிச்சி
– axe that is difficult to avoid, மணி மிடற்பறானும் – and the one with sapphire neck, Sivan,
கடல் ைைர் புரி ைரை புரையும் பமனி – body like the twisted conch shells growing in the
sea, Balaraman, அடல் சைந்நாஞ்சில் – harsh plow that desires murders,
பரைக்சகாடிபயானும் – and one with a palm flag, Balaraman who is the elder brother of
Thirumal, மண்ணுறு திருமணி புரையும் பமனி – body like washed beautiful sapphire,
Thirumal, விண் உயர் – sky high, புள் சகாடி – bird flag, Garudan, விறல் சைய்பயானும் –
and one who desires victory, Thirumal, மணி மயில் உயரிய – raised sapphire-colored
peacock flag, மாறா சைன்றி – unfailing victory, பிணிமுக ஊர்தி – riding on that peacock,
ஒண் சசய்பயானும் – and glowing Murukan, and great Murukan, எை – thus, ஞாைம்
காக்கும் – protecting the world, காை முன்பின் – with strength to create the end of time,
பதாைா – without failing, unspoilt, நல் இரச நால்ைர் உள்ளும் – among the four gods with
great renown, கூற்று ஒத்தீபய மாற்று அரும் சீற்றம் – you are like the Kootruvan who is the
god of death with rage that is impossible to be blocked (ஒத்தீபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), ைலி ஒத்தீபய ைாலிபயாரை- you are strong like Balarāman (ஒத்தீபய – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), புகழ் ஒத்தீபய இகழுநர் அடுநரை – in fame you are like
Thirumal who kills his enemies (ஒத்தீபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), முருகு
ஒத்தீபய முன்னியது முடித்தலின் – you are like Murukan in doing what you desire (ஒத்தீபய
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஆங்கு ஆங்கு அைைைர் ஒத்தலின் – since you are like
them in all those, யாங்கும் அரியவும் உைபைா நிைக்பக – you have all those precious things
and is there anything you cannot do, அதைால் – and so, இைைைர்க்கு அருங்கைம் அருகாது
ஈயா – giving greatly precious ornaments to those who come in need, யைைர் நன்கைம் தந்த
– brought by the Ionian Greeks in their fine ships, brought by Ionian Greeks in fine pots
(even though the word stems from Ionians, some scholars have indicated that the word
could have been used for others like the Romans, Turks, Egyptians and others), தண் கமழ்
பதறல் – cool fragrant wine, சபான் சசய் புரை கைத்து ஏந்தி – brought in golden bowls,
நாளும் – daily, ஒண்சதாடி மகளிர் மடுப்ப – given to drink by women with bright bangles,
மகிழ் சிறந்து ஆங்கு இனிது ஒழுகுமதி – enjoy sweetly and happily (மதி – முன்னிரையரச,
an expletive of the second person), ஓங்கு ைாள் மாற – O Māran with lifted spear, அங்கண்
– there, விசும்பின் ஆரிருள் அகற்றும் – removing pitch darkness in the sky, சைங்கதிர்ச்
சசல்ைன் பபாைவும் – like the sun with hot rays, குடதிரசத் தண் கதிர் மதியம் பபாைவும்
– like the west side moon with cool rays, நின்று நிரைஇயர் உைகபமாடு உடபை – may you
live long in this world (நிரைஇயர் – சசால்லிரச அைசபரட, உடபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 57, பாடியைர்: காவிரிப்பூம்பட்டிைத்துக் காரிக்கண்ணைார், பாடப்பட்படார்:

பாண்டியன் இைைந்திரகப்பள்ளித் துஞ்சிய நன்மாறன், திரண: ைஞ்சி, துரற: துரண
ைஞ்சி
ைல்ைார் ஆயினும், ைல்லுநர் ஆயினும்,
புகழ்தல் உற்பறார்க்கு மாபயான் அன்ை,
உரை சால் சிறப்பின் புகழ் சால் மாற!
நின்சைான்று கூறுைது உரடபயன், என் எனின்,
நீபய பிறர் நாடு சகாள்ளுங் காரை, அைர் நாட்டு 5
இறங்கு கதிர் கழனி நின் இரையரும் கைர்க,
நைந்தரைப் பபரூர் எரியும் ரநக்க,
மின்னு நிமிர்ந்தன்ை நின் ஒளிறு இைங்கு சநடுபைல்
ஒன்ைார்ச் சசகுப்பினும் சசகுக்க, என்ைதூஉம்
கடிமைம் தடிதல் ஓம்பு, நின் 10
சநடுநல் யாரைக்குக் கந்து ஆற்றாபை.

Puranānūru 57, Poet Kāviripoompattinathu Kārikannanār sang to Pandiyan

Ilavanthikaipalli Thunjiya Nanmāran, Thinai: Vanji, Thurai: Thunai Vanji
Whether they have talent or not, you give gifts
to them like Thirumāl, O King Māran with fame
and greatness fit for words! Let me tell you
something!
When you seize lands of others,
let your young warriors plunder fields where
stalks are bent with heavy grains, let fires eat
large towns, and let your tall spear, bright like
lightning flashes, kill enemies. But do not cut
down their protected trees, for they will serve
as posts to tie your tall, fine elephant!

Notes: It was customary for invading kings to tie their elephants to prized tutelary trees
belonging to enemy kings. Puranānūru 55, 56, 57, 196 and 198 were written for this king.
His acquired name is because he died at Ilavanthikaippalli. This poet wrote Puranānūru
57, 58, 169, 171 and 353. சநடுநல் யாரைக்குக் கந்து ஆற்றாபை (11) – உ. பை.
சாமிநாரதயர் உரை – நின்னுரடய சநடிய நல்ை யாரைகட்கு முன்பு நட்டு நிற்கின்ற
தறிகள் ஆற்றமாட்டா ஆகைான். அரை இைமைமாதைால், நின் சநடுநல்யாரைகட்குத்
தறியாதற்குப் சபாரற ஆற்றாசைன்று உரைப்பாருமுைர், ச. பை. சுப்பிைமணியன் உரை –
காைல் மைத்ரத சைட்டுைரத மட்டும் ரகவிடுக. உன் சநடிய யாரைக்கு கட்டு தறி
பபான்று ஆகும் தகுதி உரடய து, ஒைரை துரைசாமி உரை – நின்னுரடய சநடிய நல்ை
யாரைகட்கு முன்பு நட்டு நிற்கின்ற தறிகள் ஆற்றமாட்டாைாதைான். மின்ைல்
நிமிர்ந்தாற்பபால்: மின்னு நிமிர்ந்தன்ை – அகநானூறு 124, 158, நற்றிரண 51, புறநானூறு
57, மின்னு நிமிர்ந்தாங்கு – சபரும்பாணாற்றுப்பரட 484, மின்னு நிமிர்ந்தரைய –
மதுரைக்காஞ்சி 679. நைந்தரை – அகன்ற இடம், நைம் – நைபை கைனும் அகைமும்
சசய்யும் (சதால்காப்பியம் உரியியல். 80).

Meanings: ைல்ைார் ஆயினும் – even if they are persons without ability, ைல்லுநர் ஆயினும்
– even if they persons with ability, புகழ்தல் உற்பறார்க்கு – to those who praise, மாபயான்
அன்ை – like Thirumāl, உரை சால் சிறப்பின் – with great fame, with greatness fit for verses,
புகழ் சால் மாற – O King Māran with fame, நின்சைான்று கூறுைது உரடபயன் – I will tell
you something, என் எனின் – what it is, நீபய பிறர் நாடு சகாள்ளும் காரை – when you seize
lands of others, அைர் நாட்டு இறங்கு கதிர் கழனி – the heavy bent grains in their country
(இறங்கு – ைரைந்த), நின் இரையரும் கைர்க – may your young warriors take, நைந்தரைப்
பபரூர் – large towns, எரியும் ரநக்க – may the flames burn them, மின்னு நிமிர்ந்தன்ை – like
spreading lightning, like raised lightning, நின் ஒளிறு இைங்கு சநடுபைல் – your bright tall
spear, ஒன்ைார்ச் சசகுப்பினும் – even if it kills your enemies, சசகுக்க – let it kill,
என்ைதூஉம் – even a little (இன்னிரச அைசபரட), கடி மைம் தடிதல் ஓம்பு – avoid cutting
the protected trees, நின் சநடுநல் யாரைக்குக் கந்து ஆற்றாபை- let them be poles for your
tall fine elephant since what you had before will not be useful (ஆற்றாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 58, பாடியைர்: காவிரிப்பூம்பட்டிைத்துக் காரிக்கண்ணைார், பாடப்பட்படார்:
பசாழன் குைாப்பள்ளித் துஞ்சிய சபருந்திருமாைைைனும் பாண்டியன் சைள்ளியம்பைத்துத்
துஞ்சிய சபருைழுதியும், திரண: பாடாண், துரற: உட ன் நிரை
நீபய தண் புைல் காவிரிக் கிழைரை, இைபை,
முழு முதல் சதாரைந்த பகாளி ஆைத்துக்
சகாழு நிழல் சநடுஞ்சிரை வீழ் சபாறுத்தாங்குத்,
சதால்பைார் மாய்ந்சதைத் துைங்கல் சசல்ைாது,
நல்லிரச முதுகுடி நடுக்குஅறத் தழீஇ, 5
இரையது ஆயினும் கிரை அைா எறியும்
அரு நரை உருமின் சபாருநரைப் சபாறாஅச்
சசரு மாண் பஞ்சைர் ஏபற, நீபய,
அறந்துஞ்சு உறந்ரதப் சபாருநரை, இைபை,
சநல்லும் நீரும் எல்ைார்க்கும் எளியசைை 10
ைரைய சாந்தமும் திரைய முத்தமும்,
இமிழ் குைல் முைசம் மூன்றுடன் ஆளும்
தமிழ் சகழு கூடல் தண் பகால் பைந்பத,
பால் நிற உருவின் பரைக்சகாடிபயானும்,
நீல் நிற உருவின் பநமிபயானும், என்று 15
இரு சபருந்சதய்ைமும் உடன் நின்றாஅங்கு,
உருசகழு பதாற்றசமாடு உட்குைை விைங்கி,
இந்நீர் ஆகலின் இனியவும் உைபைா?
இன்னும் பகண்மின்! நும் இரச ைாழியபை!
ஒருவீர் ஒருவீர்க்கு ஆற்றுதிர், இருவீரும் 20
உடனிரை திரியீர் ஆயின், இமிழ் திரைப்
சபைைம் உடுத்தஇப் பயங்சகழு மாநிைம்
ரகயகப்படுைது சபாய்யாகாபத,
அதைால் நல்ை பபாைவும் நயை பபாைவும்,
சதால்பைார் சசன்ற சநறிய பபாைவும் 25
காதல் சநஞ்சின் நும் இரட புகற்கு அைமரும்
ஏதில் மாக்கள் சபாதுசமாழி சகாள்ைாது,
இன்பற பபால்க நும் புணர்ச்சி சைன்று சைன்று
அடு கைத்து உயர்க நும் பைபை, சகாடுைரிக்
பகாள் மாக் குயின்ற பசண் விைங்கு சதாடு சபாறி 30
சநடுநீர்க் சகண்ரடசயாடு சபாறித்த
குடுமிய ஆக, பிறர் குன்று சகழு நாபட.

Puranānūru 58, Poet Kāviripoompattinathu Kāri Kannanār sang to Chozhan Kurāpalli

Thunjiya Perunthirumāvalavan and Pandiyan Velliampalathu Thunjiya Peruvazhuthi,
Thinai: Pādān, Thurai: Udan Nilai
You are the ruler of Kāviri River with cool waters!
He is born of great lineage of an ancient Pandiyan
clan, and because his ancestors have vanished, he is
the support, like a hanging root from a non-flowering
banyan tree that supports a long branch that offers dense
shade, after the thick trunk has died. Even though he
is young, he is a bull among Pandiyars with war wisdom.
Like white lightning and thunder that attacks snakes and
their families, he will not tolerate his enemies.

You are lord of Uranthai where justice resides. He is the

king of Koodal where Thamizh flourishes, where he rules with
his cool, just scepter and he commands three royal drums
with resounding voices, in a city that gets sandalwood from
the mountains, pearls from the ocean waves, and water and
paddy is easily available for all.

You two are like the great gods – Balaraman with a palmyra
flag whose skin is white as milk and Thirumal who is blue,
and wields a discus, glowing together and causing terror.
Is there anything sweeter? Listen to more! May your fame
flourish forever! If you help each other and do not ruin
this unity, you will win this beneficial world that is
surrounded by oceans. So, be good and fair to each other.

Paying attention to the path that your ancestors took, may

your unity continue with caring hearts like it is today,
while paying no attention to strangers who come between you!
May your spears see victory after victory in murderous
battlefields! In the lands of others, where mountains rise high,
may the peaks be incised with the signs of the tiger with
curved stripes and of the carp from the deep waters!

Notes: The poet sings to both kings when they were allies, comparing them to Balaraman
and Thirumāl. Puranānūru poems 58, 60 and 197 were written for Chozhan Kurāppalli
Thunjiya Perunthirumāvalavan. This poet wrote Puranānūru 57, 58, 169, 171 and 353.
There is a convention that thunder ruins and kills snakes. Akanānūru 68, 92, 119, 182, 202,
274, 323, 328, Kalithokai 45, 113, Kurunthokai 158, 190, 268, 391 and Natrinai 37, 51, 114,
129, 238, 255, 264, 347, 383, Puranānūru 17, 37, 58, 126, 211, 366 and 369 have similar
descriptions of thunder ruining or killing snakes.

Meanings: நீபய தண் புைல் காவிரிக் கிழைரை – you are the lord of Kāviri River with cool
waters (கிழைரை – ஐகாைம் முன்னிரைக்கண் ைந்தது), இைபை – he, முழு முதல்
சதாரைந்த – thick trunk ruined, பகாளி ஆைத்துக் சகாழு நிழல் – thick shade of non-
flowering banyan tree (பகாளி – a tree that fruits without flowering), சநடுஞ்சிரை –
huge/long branches, வீழ் சபாறுத்தாங்கு – like an aerial root that supports, சதால்பைார்
மாய்ந்சதை – since his ancestor’s died, துைங்கல் சசல்ைாது – without relaxing, நல்லிரச –
great fame, முதுகுடி – ancient clan, நடுக்குஅறத் தழீஇ – embracing without them
trembling, இரையது ஆயினும் – even if he is young, கிரை அைா எறியும் அரு நரை உருமின்
– like proud harsh white/silver colored lightning with thunder that attacks families of
snakes (உருமின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது),
சபாருநரைப் சபாறாஅ – not tolerable to your warrior enemies (சபாறாஅ – இரச நிரற
அைசபரட), சசரு மாண் பஞ்சைர் ஏபற – he is like a bull born of war-wise Pandiyan
lineage, நீபய அறந்துஞ்சு உறந்ரதப் சபாருநரை – you are the ruler of Uranthai where
justice resides (சபாருநரை – ஐகாைம் முன்னிரைக்கண் ைந்தது), இைபை – he, சநல்லும்
நீரும் எல்ைார்க்கும் எளியசைை – that paddy and water are easy for everyone, ைரைய
சாந்தமும் – sandal from the mountains, திரைய முத்தமும் – pearls from the ocean, இமிழ்
குைல் முைசம் – drums with roaring sounds, மூன்றுடன் ஆளும் – ruling with these three,
தமிழ் சகழு கூடல் – Koodal/Madurai where Thamizh flourishes, தண் பகால் பைந்பத – the
king with a cool justice rod, king with a fine scepter, பால் நிற உருவின் – in the color of
milk, பரைக்சகாடிபயானும் – and Balaraman, one with palmyra flag, Borassus flabellifer,
நீல் நிற உருவின் பநமிபயானும் – and Thirumal, the blue colored one with a wheel (நீல் –
கரடக்குரற, poetical license which consists in the shortening of a word by elision of one
or more letters in the end), என்று இரு சபருந்சதய்ைமும் – the two great gods, உடன்
நின்றாஅங்கு – like they stood together (நின்றாஅங்கு – இரசநிரற அைசபரட),
உருசகழு பதாற்றசமாடு – with fierce looks, உட்குைை விைங்கி – shining with terror, இந்நீர்
ஆகலின் – of this nature, இனியவும் உைபைா – is it sweeter, இன்னும் பகண்மின் – you
listen to more (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of
the second person), நும் இரச ைாழியபை – may your fame live for long (ைாழியபை-
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஒருவீர் ஒருவீர்க்கு ஆற்றுதிர் – may you help each other,
இருவீரும் உடனிரை – unity between both of you, திரியீர் ஆயின் – if you both do not
change, இமிழ் திரைப் சபைைம் உடுத்தஇப் பயங்சகழு மாநிைம் – this beneficial land
surrounded by the ocean with waves, ரகயகப்படுைது – to be controlled, சபாய்யாகாபத
– it will not fail (சபாய்யாகாபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அதைால் – so, நல்ை
பபாைவும் – like being good, நயை பபாைவும் – like being with fairness, சதால்பைார்
சசன்ற சநறிய பபாைவும் – like going on the right path your ancestors went, காதல்
சநஞ்சின் – with caring hearts, with loving hearts, நும் இரட புகற்கு அைமரும் ஏதில்
மாக்கள் சபாதுசமாழி சகாள்ைாது – not listening to others who come between the two of
you, இன்பற பபால்க நும் புணர்ச்சி – let your unity be like that of today, சைன்று சைன்று
அடு கைத்து உயர்க நும் பைபை – may your spear win and win in murderous battles (பைபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சகாடுைரிக் பகாள் மாக் குயின்ற – etched with the sign
of the killer tiger with curved stripes (சகாடுைரி – பண்புத்சதாரகப் புறத்துப் பிறந்த
அன்சமாழித்சதாரக, ஆகுசபயருமாம்), பசண் விைங்கு – shining at a distance, சதாடு –
dug (into the mountain), etched, சபாறி – symbol, sign, சநடுநீர்க் சகண்ரடசயாடு – with
carp fish in the deep sea, cyprinus fimbriatus, சபாறித்த குடுமிய ஆக – with peaks with the
signs, பிறர் குன்று சகழு நாபட – the countries of others with mountains (நாபட – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 59, பாடியைர்: மதுரைக் கூைைாணிகன் சீத்தரைச் சாத்தைார்,

பாடப்பட்படான்: பாண்டியன் சித்திைமாடத்துத் துஞ்சிய நன்மாறன், திரண: பாடாண்,
துரற: பூரை நிரை
ஆைம் தாழ்ந்த அணி கிைர் மார்பின்,
தாள் பதாய் தடக்ரகத் தரக மாண் ைழுதி!
ைல்ரை மன்ற நீ நயந்து அளித்தல்,
பதற்றாய் சபரும சபாய்பய, என்றும்
காய் சிைம் தவிைாது கடல் ஊர்பு எழுதரும் 5
ஞாயிறு அரைரய நின் பரகைர்க்குத்,
திங்கள் அரைரய எம்மபைார்க்பக.

Puranānūru 59, Poet Mathurai Koolavānikan Cheethalai Sāthanār sang to Pandiyan

Chithiramādathu Thunjiya Nanmāran, Thinai: Pādān, Thurai: Poovai Nilai
O greatly esteemed Vazhuthi wearing garlands on your
handsome chest, with large hands that touch your legs!
You certainly give with love, Lord!
You do not accept lies. You are like the sun that rises
from the ocean, never relenting in your fierce rage toward
your enemies, but like the moon to people like me!

Notes: This is the only poem written for this king, who died in a town called
Chithiramādam. This is the only Puranānūru poem written by this poet. மன்ற –
மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17). தட – தடவும்
கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: ஆைம் தாழ்ந்த அணி கிைர் மார்பின் – with a very handsome chest with
garlands/pearl strands hanging, தாள் பதாய் தடக்ரக – large hands that touch your legs,
தரக மாண் ைழுதி – O greatly esteemed Vazhuthi, ைல்ரை – you are capable, மன்ற –
certainly, clearly, நீ நயந்து அளித்தல் – you give with love, பதற்றாய் – do not trust, you do
not accept, சபரும – O greatness, சபாய்பய – lies, என்றும் – always, காய் சிைம் தவிைாது –
not stopping intense heat, not removing intense rage, கடல் ஊர்பு எழுதரும் ஞாயிறு
அரைரய – you are like the sun that rises from the ocean, நின் பரகைர்க்கு – to your
enemies, திங்கள் அரைரய எம்மபைார்க்பக – to people like me you are like the moon

புறநானூறு 60, பாடியைர்: உரறயூர் மருத்துைன் தாபமாதைைார், பாடப்பட்படான்:

பசாழன் குைாப்பள்ளித் துஞ்சிய சபருந்திருமாைைைன், திரண: பாடாண், துரற: குரட
மங்கைம்
முந்நீர் நாப்பண் திமில் சுடர் பபாைச்
சசம்மீன் இரமக்கும் மாக விசும்பின்
உச்சி நின்ற உைவுமதி கண்டு,
கட்சி மஞ்ரஞயின் சுை முதல் பசர்ந்த,
சில் ைரை விறலியும் யானும் ைல் விரைந்து, 5
சதாழுதைம் அல்ைபமா, பைபை, காைல்
கழி உப்பு முகந்து கல் நாடு மடுக்கும்
ஆரைச் சாகாட்டு ஆழ்ச்சி பபாக்கும்
உைனுரட பநான் பகட்டு அன்ை எங்பகான்,
ைைன் இைங்கு முைசின் ைாய்ைாள் ைைைன், 10
சையில் மரறக் சகாண்ட உருசகழு சிறப்பின்
மாரை சைண்குரட ஒக்குமால் எைபை?

Puranānūru 60, Poet Uraiyur Maruthuvan Thāmōtharanār sang for Chozhan Kurāpalli
Thunjiya Perunthirumāvalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Kudai Mangalam
Like a lantern on a boat in the middle of the ocean,
there was the Red Planet high above us in the sky,
and we saw the full moon that was high above. On seeing
it, did I not, along with my dancer with few bangles,
like a peacock in the wasteland, bow to it many times?

It was because it resembled the white umbrella that protects us,

pretty and fearsome, hiding the sun, decorated with garlands,
belonging to my king Valavan with a victory drum and a sword
that never fails, his strength like that of a bull that pulls a wagon
with salt from salt pans near the ocean, up toward the mountain,
pulling it from the deep pit into which its axles have sunk.

Notes: Puranānūru poems 58, 60 and 197 were written for this king. This poet wrote
Puranānūru 60, 170 and 321. முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று
திரசயானும் நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக்
கடைரமப்ரபச் சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும்,
ஊற்று நீரும் மரழ நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை,
நிைத்ரதப் பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர்
மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை.
Meanings: முந்நீர் நாப்பண் திமில் சுடர் பபாை – like the lantern in a boat in the middle of
the ocean, சசம்மீன் இரமக்கும் – Red Planet/Mars flickering, மாக விசும்பின் – in the sky
that is above (மாக விசும்பு – இருசபயசைாட்டு), உச்சி நின்ற – was high above, உைவு மதி
கண்டு – on seeing the full moon (உைவு – உைா, முழு நிைவு, குறியதின் இறுதிச் சிரை
சகட்டு உகைம் சபற்று முடிந்தது), கட்சி மஞ்ரஞயின் – like a peacock in the forest
(மஞ்ரஞயின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), சுை முதல்
பசர்ந்த – in the wasteland, சில் ைரை விறலியும் யானும் – the singer with few bangles and
I, ைல் விரைந்து சதாழுதைம் அல்ைபமா – did we not bow down, did we not worship,
பைபை – many times, காைல் கழி உப்பு – salt from the salt pans near the seashore grove,
முகந்து – taking it, கல் நாடு மடுக்கும் – taking it up toward the mountain, ஆரைச் சாகாட்டு
– of a wagon with axles, ஆழ்ச்சி பபாக்கும் – pulling out of deep holes, உைனுரட – with
strength, பநான் பகட்டு அன்ை – like the strong bulls, எங்பகான் – my king, ைைன் இைங்கு
முைசின் – with a victorious drum, ைாய்ைாள் ைைைன் – Valavan with sword that never fails,
சையில் மரறக் சகாண்ட – hiding the sun, உருசகழு சிறப்பின் – fierce and splendid,
மாரை சைண்குரட – white umbrella with garlands, ஒக்குமால் – it is similar (ஒக்கும் +
ஆல், ஆல் – ஓர் அரசச்சசால், an expletive), எைபை – so, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 61, பாடியைர்: பகாைாட்டு எறிச்சலூர் மாடைன் மதுரைக் குமைைார்,

பாடப்பட்படான்: பசாழன் இைைந்திரகப்பள்ளித் துஞ்சிய நைங்கிள்ளி பசட்சசன்னி,
திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
சகாண்ரடக் கூரழத் தண்டரழக் கரடசியர்
சிறு மாண் சநய்தல் ஆம்பசைாடு கட்கும்,
மைங்கு மிளிர் சசறுவின் தைம்பு தடிந்திட்ட
பழை ைாரைப் பரூஉக்கண் துணியல்
புது சநல் சைண்பசாற்றுக் கண்ணுரற ஆக, 5
விைாப் புரட மருங்கு விசிப்ப மாந்தி
நீடு கதிர்க் கழனிச் சூடு தடுமாறும்
ைன் ரக விரைஞர் புன்தரைச் சிறாஅர்
சதங்குபடு வியன் பழம் முரையின், தந்ரதயர்
குரறக்கண் சநடுபபார் ஏறி விரசத்து எழுந்து 10
சசழுங்பகாட் சபண்ரணப் பழந்சதாட முயலும்,
ரைகல் யாணர் நன்ைாட்டுப் சபாருநன்,
எஃகு விைங்கு தடக்ரக இயல் பதர்ச் சசன்னி,
சிரைத் தார் அகைம் மரைக்குநர் உைர் எனின்
தாம் அறிகுைர் தமக்கு உறுதி, யாம் அைன் 15
எழு உறழ் திணி பதாள் ைழுவின்றி மரைந்பதார்
ைாழக் கண்டன்றும் இைபம தாழாது,
திருந்து அடி சபாருந்த ைல்பைார்
ைருந்தக் காண்டல் அதனினும் இைபம.

Puranānūru 61, Erichalūr Mādalan Mathurai Kumaranār sang for Chozhan

Ilavanthikaippalli Thunjiya Nalankilli Chētchenni, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
In the land of Chenni carrying a gleaming spear in his powerful
hand and owning elegant chariots,
in the fields where eels roll, women donning hair knots and cool
leaves remove small patches of blue and white waterlilies where
the harrows have passed and cut up vālai fish, and laborers
with strong arms take the fat pieces and eat with white rice from
new paddy to their full as their ribs stick out, become confused,
and are unable to leave the long sheaves with grains, and their
youngsters with parched heads who hate large coconuts,
climb on the tall haystacks of their fathers to pluck the fruits
of palmyra palms. There is abundant prosperity every day.

If there are men who oppose the king wearing a bow-like garland
on his chest, they should know what will happen to them. We have
not seen anybody succeed against his shoulders that are like
fortress gate bolts! More than that, we have not seen sorrow in
those who take refuge in his handsome feet without delay!

Notes: This is the only Puranānūru poem written for this king, who was the son of
Chozhan Nalankilli. This poet wrote Puranānūru poems 54, 61, 167, 180, 197 and 394.
யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). தட –
தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).
Meanings: சகாண்ரடக் கூரழ – hair knot, தண் தரழ – cool leaves, கரடசியர் – women
who farm (உழத்தியர், மருத நிைப் சபண்கள்), சிறு மாண் சநய்தல் – blue waterlilies with
some esteem, ஆம்பசைாடு கட்கும் – they pull out with white waterlilies, மைங்கு மிளிர்
சசறுவின் – in the fields where eels roll, where eels glow, Anguilla, தைம்பு தடிந்து இட்ட –
chopped by the harrows, பழை ைாரை – scabbard fish in the field, Trichiurus haumela,
பரூஉக்கண் துணியல் – big pieces (பரூஉ – இன்னிரச அைசபரட), புது சநல்
சைண்பசாற்று – with white rice from new paddy, கண்ணுரற ஆக – pouring on the top,
விைாப் புரட மருங்கு விசிப்ப மாந்தி – eat to their full and their sides stick out, நீடு கதிர்க்
கழனிச் சூடு தடுமாறும் – confused where to place the long sheaves with grains, ைன் ரக
விரைஞர் – laborers with strong arms, புன்தரைச் சிறாஅர் – young children with parched
hair on their heads, children with sparse hair on their heads (சிறாஅர் – இரசநிரற
அைசபரட), சதங்குபடு வியன் பழம் முரையின் – hating the large coconuts yielded by
the coconut trees, தந்ரதயர் – belonging to their fathers, குரறக்கண் சநடுபபார் ஏறி –
climbing on the reduced tall stacks of hay, விரசத்து எழுந்து – kicking and rising rapidly,
சசழுங் பகாட் சபண்ரணப் பழந்சதாட முயலும் – they try to pluck the mature clusters of
fruits of the palmyra palm, Borassus flabellifer, ரைகல் யாணர் – daily prosperity,
நன்ைாட்டுப் சபாருநன் – the lord of a fine country, எஃகு விைங்கு தடக்ரக – large/mighty
hand with shining spear, இயல் பதர்ச் சசன்னி – Chenni with fine chariots, சிரைத் தார்
அகைம் – chest with bow-like garlands, மரைக்குநர் உைர் எனின் – if there are those who
differ, தாம் அறிகுைர் தமக்கு உறுதி – they should know what will happen to them (உறுதி –
தமக்குற்ற காரியம்), யாம் – we, அைன் எழு உறழ் திணி பதாள் ைழுவின்றி மரைந்பதார் –
those who opposed his strong shoulders/arms that are like fortress gate bolts (உறழ் –
உைம உருபு, a comparison word), ைாழக் கண்டன்றும் இைபம – we have not seen them
live, தாழாது – without delay, திருந்து அடி சபாருந்த ைல்பைார் ைருந்தக் காண்டல்
அதனினும் இைபம – more than that we do not see sorrow in those who are capable of
taking refuge at his feet (இைபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 62, பாடியைர்: கழாத்தரையார், பாடப்பட்படார்: பசைமான் குடக்பகா

சநடுஞ்பசைைாதன், பசாழன் பைற்பஃறடக் ரகப் சபருவிறற் கிள்ளி, திரண: தும்ரப,
துரற: சதாரக நிரை
ைருதார் தாங்கி அமர் மிகல் யாைது?
சபாருது ஆண்டு ஒழிந்த ரமந்தர் புண் சதாட்டுக்,
குருதிச் சசங்ரகக் கூந்தல் தீட்டி,
நிறம் கிைர் உருவின் பபஎய்ப் சபண்டிர்
எடுத்து எறி அைந்தல் பரறச் சீர் தூங்கப், 5
பருந்து அருந்துற்ற தாரைசயாடு சசரு முனிந்து
அறத்தின் மண்டிய மறப்பபார் பைந்தர்
தாம் மாய்ந்தைபை, குரட துைங்கிைபை,
உரை சால் சிறப்பின் முரைசு ஒழிந்தைபை
பன் நூறு அடுக்கிய பைறுபடு ரபஞ்ஞிைம் 10
இடம் சகட ஈண்டிய வியன் கண் பாசரறக்,
கைம் சகாைற்கு உரிபயார் இன்றித் சதறுைை
உடன் வீழ்ந்தன்றால் அமபை, சபண்டிரும்
பாசடகு மிரசயார் பனி நீர் மூழ்கார்
மார்பகம் சபாருந்தி ஆங்கு அரமந்தன்பற, 15
ைாடாப் பூவின் இரமயா நாட்டத்து
நாற்ற உணவிபைாரும் ஆற்ற
அரும் சபறல் உைகம் நிரறய
விருந்து சபற்றைைால், சபாலிக நும் புகபழ!

Puranānūru 62, Poet Kazhāthalaiyār sang for Cheraman Kudakkō Neduncheralathan and
Chozhan Verpahradakkai Peruviral Killi, Thinai: Thumpai, Thurai: Thokai Nilai
How can they be victorious over the advancing foot soldiers?
Female ghouls in bright colored forms, plunge their hands
into the wounds of dead warriors, smear their hair red with
blood and dance to the soft, rhythmic beat of parai drums.
Kites are feasting on the army, and the two kings have also
perished along with their soldiers, kings with righteousness
on their sides who fought a valiant war. Their royal umbrellas
have drooped and their drums of renown stand ruined.

In that vast battle camp, hundreds of men from different lands

have gathered together with no space left, and there is nobody
with strength to take the field, and the combat has stopped
suddenly causing fear.

Widows of warriors do not eat keerai or bathe in cold ponds.

They are there, embracing the chests of their fallen husbands.
Celestials who get food offerings, wear flowers that don’t fade,
do not blink, guide the new arrivals in the other world that is so
hard to obtain. May the glory of both of you glow!

Notes: The poet wrote this after watching the two kings and their armies perish in battle.
Puranānūru poems 62, 63 and 368 were written for Cheraman Kudakkō
Neduncheralathan. Puranānūru poems 62 and 63 were written for Chozhan
Verpahradakkai Peruviral Killi. Poet Kazhāthalaiyār wrote Puranānūru 62, 65, 270, 288,
289 and 368. இரமயா நாட்டத்து (16) – இரமக்காத பார்ரைரயயுரடய, இரமயைர் –
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 429 – சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை – இரமத்தல் இல்ைாத
இரமயிரையுரடய பதைர்கள். இமய மரையின் உச்சியில் பதைர்கள் உரறைர் என்பது
மைபு. மதுரைக்காஞ்சி 457-458 – ைாடாப் பூவின் இரமயா நாட்டத்து நாற்ற உணவின்
உருசகழு சபரிபயார்க்கு. அைந்தல் (5) – ஒைரை துரைசாமி உரை – பரற சகாட்டுைார்
ரக புண்படுதலின் மந்தமாக ஒலித்தல்.

Meanings: ைருதார் தாங்கி அமர் மிகல் யாைது – how can they block and be victorious in
battle over advancing foot soldiers, சபாருது ஆண்டு ஒழிந்த – fought and ruined there,
ரமந்தர் புண் சதாட்டு – digging into the wounds of warriors, குருதிச் சசங்ரக – hands red
with blood, கூந்தல் தீட்டி – putting their fingers through their hair, combing their hair with
their fingers, நிறம் கிைர் உருவின் – being colorful and bright in appearance, பபஎய்ப்
சபண்டிர் – female ghouls (பபஎய் – இன்னிரச அைசபரட), எடுத்து எறி அைந்தல் பரறச்
சீர் தூங்க – with the rhythmic beats of the parai drums which were beat softly, பருந்து
அருந்துற்ற – for kites to eat, தாரைசயாடு – along with their soldiers, சசரு முனிந்து – with
rage in battle, அறத்தின் மண்டிய – with righteousness, மறப்பபார் பைந்தர் – the kings who
fought bravely, தாம் மாய்ந்தைபை – they died (மாய்ந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), குரட துைங்கிைபை – their umbrellas drooped (துைங்கிைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), உரை சால் சிறப்பின் முரைசு ஒழிந்தைபை – their well renowned
drums were ruined (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பன் நூறு அடுக்கிய – arranged in
hundreds, பைறுபடு ரபஞ்ஞிைம் – different groups of warriors, இடம் சகட ஈண்டிய –
gathered together with no space left, வியன் கண் பாசரற – huge battle camp, கைம்
சகாைற்கு உரிபயார் இன்றி – without any one left to triumph in the battlefield, சதறுைை –
causing fear, உடன் வீழ்ந்தன்றால் அமபை – battle stopped suddenly (வீழ்ந்தன்றால் – ஆல்
அரசநிரை, அமபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சபண்டிரும் பாசடகு மிரசயார் –
the women do not eat green leaves, keerai, பனி நீர் மூழ்கார் – they do not bathe in the cold
waters, மார்பகம் சபாருந்தி – hugging their chests, ஆங்கு அரமந்தன்பற – it was the
situation there (அரமந்தன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைாடாப் பூவின் – with
flowers that don’t fade, இரமயா நாட்டத்து – with eyes that do not blink, நாற்ற
உணவிபைாரும் – those who get food offerings (நாற்ற – அவியாகிய உணவிரையும்,
பைள்விப் சபாருட்கரையும்), ஆற்ற – guide, அரும் சபறல் உைகம் – the world that is
difficult to obtain, நிரறய விருந்து சபற்றைைால் – those who receive a lot of special food
(ஆல் அரசநிரை), சபாலிக நும் புகபழ – may your renown shine (புகபழ – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 63, பாடியைர்: பைணர், பாடப்பட்படார்: பசாழன் பைற்பஃறடக்ரகப்

சபருவிறற் கிள்ளி, பசைமான் குடக்பகா சநடுஞ்பசைைாதன், திரண: தும்ரப, துரற:
சதாரக நிரை
எரைப் பல் யாரையும் அம்சபாடு துைங்கி,
விரைக்கும் விரையின்றிப் பரட ஒழிந்தைபை,
விறல் புகழ் மாண்ட புைவி எல்ைாம்
மறத் தரக ரமந்தசைாடு ஆண்டுப் பட்டைபை,
பதர் தை ைந்த சான்பறார் எல்ைாம் 5
பதால் கண் மரறப்ப ஒருங்கு மாய்ந்தைபை,
விசித்து விரை மாண்ட மயிர்க் கண் முைசம்
சபாறுக்குநர் இன்ரமயின் இருந்து விளிந்தைபை,
சாந்தரம மார்பின் சநடுபைல் பாய்ந்சதை
பைந்தரும் சபாருது கைத்து ஒழிந்தைர், இனிபய 10
என்ைாைது சகால் தாபை, கழனி
ஆம்பல் ைள்ளித் சதாடிக் ரக மகளிர்
பாசைல் முக்கித் தண் புைல் பாயும்,
யாணர் அறாஅ ரைப்பின்
காமர் கிடக்ரக அைர் அகன்றரை நாபட? 15

Puranānūru 63, Poet Paranar sang for Cheraman Kudakkō Neduncheralathan and
Chozhan Verpahratakkai Peruviral Killi, Thinai: Thumpai, Thurai: Thokai Nilai
Many elephants died attacked by arrows, unable to perform
their war duties! Many fine horses of renown have died
along with warriors of martial courage. All the wise warriors
who came in chariots have died, shields covering their eyes.
The respected drums of kings, tied tightly with straps,
hair on the eyes, lay ruined with no one to carry them.
Chests of kings smeared with sandal paste have been pierced
by long spears as they fought and died in the battlefield.

What will happen to their vast countries with beautiful

settlements and rich towns which used to have endless
prosperity, where women pluck white waterlilies and wear
them as bracelets, and eat fresh flattened rice and plunge
into cool streams?

Notes: Paranar sang this on seeing both kings and their armies perish in battle. Puranānūru
poems 62, 63 and 368 were written for Cheraman Kudakkō Neduncheralathan.
Puranānūru poems 62 and 63 were written for Chozhan Verpahradakkai Peruviral Killi.
Poet Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343, 348, 352,
354 and 369. யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 83).

Meanings: எரைப் பல் யாரையும் அம்சபாடு துைங்கி விரைக்கும் விரையின்றிப் பரட

ஒழிந்தைபை – how many elephants got attacked by arrows and died unable to do their
battle work (ஒழிந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), விறல் புகழ் மாண்ட புைவி
எல்ைாம் – all the victorious famous horses, மறத் தரக ரமந்தசைாடு – with warriors with
martial courage, ஆண்டுப் பட்டைபை – they died there (பட்டைபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), பதர் தை ைந்த சான்பறார் எல்ைாம் – all the wise warriors who came in chariots,
பதால் கண் மரறப்ப – their eyes covered with shields, ஒருங்கு மாய்ந்தைபை – they have all
died (மாய்ந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), விசித்து – tied tightly, விரை
மாண்ட – esteemed in its word, மயிர்க் கண் முைசம் – drums made with leather eyes with
hair, சபாறுக்குநர் இன்ரமயின் – without anybody to carry them, இருந்து விளிந்தைபை –
they have been abandoned and are ruined (விளிந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), சாந்தரம மார்பின் சநடுபைல் பாய்ந்சதை – since long spears thrust into the
chests with sandal paste, பைந்தரும் சபாருது கைத்து ஒழிந்தைர் – kings also died in the
battlefield, இனிபய என் ஆைது சகால் தாபை – what will happen now to them (இனிபய –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, சகால் – அரசநிரை, an expletive, தாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), கழனி ஆம்பல் ைள்ளித் சதாடிக் ரக மகளிர் – women wearing
bracelets of twining waterlilies plucked in the fields, பாசைல் முக்கி – eating fresh flattened
rice (பாசைல் – பசிய அைல், பசு அைல், முக்கி – உண்டு), தண் புைல் பாயும் – they dive into
cool streams, யாணர் அறாஅ – endless prosperity (அறாஅ – இரச நிரற அைசபரட),
ரைப்பின் – with towns, காமர் கிடக்ரக – beautiful settlements/communities, அைர்
அகன்தரை நாபட – their vast lands (நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 64, பாடியைர்: சநடும்பல்லியத்தைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்
பல்யாகசாரை முதுகுடுமிப் சபருைழுதி, திரண: பாடாண், துரற: விறலியாற்றுப்பரட
நல் யாழ், ஆகுளி, பதரைசயாடு சுருக்கிச்,
சசல்ைாபமா தில் சில் ைரை விறலி,
களிற்றுக் கணம் சபாருத கண் அகன் பறந்தரை
விசும்பு ஆடு எருரை பசுந்தடி தடுப்பப்,
பரகப் புைம் மரீஇய தரகப் சபருஞ்சிறப்பின் 5
குடுமிக் பகாமான் கண்டு,
சநடுநீர்ப் புற்ரக நீத்தைம் ைைற்பக?

Puranānūru 64, Poet Nedumpalliyathanār sang for Pandiyan Palyākasalai Muthukudumi

Peruvazhuthi, Thinai: Pādān, Thurai: Virali Ātruppadai
O virali wearing sparse bangles! Shall we pack our
good yāzh, ākuli and pathalai drums and visit him
who spends time on the lands of his enemies,
after his herds of elephants have waged battles and
vultures in the sky hover over fresh flesh? If we go
to see our king Kudumi who invades enemy lands,
we can eliminate our life of poverty eating watery gruel.

Notes: Viralis were female artists who danced and sang. Puranānūru poems 6, 9, 12, 15
and 64 were written for this king. This is the only poem written by this poet. புறநானூறு
64 – சசல்ைாபமா தில் சில் ைரை விறலி, பதிற்றுப்பத்து 57 – சசல்ைாபமா தில் சில் ைரை
விறலி, பதிற்றுப்பத்து 60 – சசல்ைாபமா தில் பாண்மகள்.

Meanings: நல் யாழ் – fine lute, ஆகுளி பதரைசயாடு சுருக்கி – tie the ākuli drum and
pathalai drum (in bags), pack the ākuli drum and pathalai drum, சசல்ைாபமா – shall we
go (பமா முன்னிரை அரச, an expletive of the second person), தில் – விரழவின்கண் ைந்த
இரடச்சசால், a particle implying desire, சில் ைரை விறலி – O artist with a few bangles,
களிற்றுக் கணம் சபாருத – herds of male elephants fight, கண் அகன் பறந்தரை – in the vast
battlefields, விசும்பு ஆடு எருரை – vultures flying in the sky, பிணம் தின்னும் கழுகு, Indian
black vulture, Pondicherry vulture, red-headed vulture, பசுந்தடி – fresh meat, தடுப்ப –
prevent, பரகப் புைம் மரீஇய – stayed in enemy lands (மரீஇய – சசால்லிரச அைசபரட),
தரகப் சபருஞ் சிறப்பின் குடுமிக் பகாமான் கண்டு – to see the greatly esteemed King
Kudumi, சநடுநீர்ப் புற்ரக நீத்தைம் ைைற்பக – for us to abandon eating gruel with lots of
water (புற்ரக – கஞ்சி, கூழ், ைைற்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 65, பாடியைர்: கழாத்தரையார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

சபருஞ்பசைைாதன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
மண் முழா மறப்பப் பண் யாழ் மறப்ப,
இருங்கண் குழிசி கவிழ்ந்து இழுது மறப்பச்,
சுரும்பு ஆர் பதறல் சுற்றம் மறப்ப,
உழைர் ஓரத மறப்ப விழவும்
அகலுள் ஆங்கண் சீறூர் மறப்ப, 5
உைவுத் தரைைந்த சபருநாள் அரமயத்து
இரு சுடர் தம்முள் பநாக்கி, ஒரு சுடர்
புன்கண் மாரை மரை மரறந்தாங்குத்,
தன் பபால் பைந்தன் முன்பு குறித்து எறிந்த
புறப்புண் நாணி மறத்தரக மன்ைன் 10
ைாள் ைடக்கிருந்தைன், ஈங்கு
நாள் பபால் கழியை ஞாயிற்றுப் பகபை.

Puranānūru 65, Poet Kazhāthalaiyār sang for Cheraman Peruncheralathan, Thinai:

Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
Clay drums have been forgotten, yāzhs that play music
have been forgotten, huge pots are placed upside down
and butter churning has been forgotten, farmers have
forgotten their work, relatives have forgotten to drink
bee-swarming liquor, and small towns with
broad streets have forgotten to celebrate festivals,

since the ruler with martial courage is sitting facing north

with his sword, to die, embarrassed that he took a wound
on this back from a spear thrown to his front by a king,
like the sun which hides behind the mountains in the
evening time when the full moon appears, after both orbs
in the sky look at each other.
Day time with the sun will not be the same as before for me!

Notes: This is the only poem written for this king, who also goes by the name
‘Perumtholāthan’. He was beaten by Karikālan at the Venni battlefield. Poet
Kazhāthalaiyār wrote Puranānūru 62, 65, 270, 288, 289 and 368. This poet wrote poems
for both this king and for his ancestor Kudako Neduncheralathan, who lived for only a
short time since he died battling Chozhan Verpahradakkai Peruviral Killi. Both kings died
in battle (Puranānūru poem 62). ைடக்கிருத்தல் – ைடதிரச பநாக்கி அமர்ந்தைண்ணம்
உண்ணாது உயிர் துறப்பது. புறநானூறு 65 – புறப்புண் நாணி மறத்தரக மன்ைன் ைாள்
ைடக்கிருந்தைன், புறநானூறு 66 – சைண்ணிப் பறந்தரை மிகப் புகழ் உைகம் எய்திப் புறப்
புண் நாணி ைடக்கிருந்பதாபை, அகநானூறு 55 – சைண்ணிப் பறந்தரைப் சபாருது புண்
நாணிய பசைைாதன் அழி கை மருங்கின் ைாள் ைடக்கிருந்சதை. Chozha king Karikālan
beat a Pandiyan king, Cheraman Peruncheralathan and 11 Vēlirs at the Venni battlefield in
the Chozha country. There are references to this battle in Akanānūru 55, 246, Puranānūru
65, 66 and Porunarātruppadai 147.

Meanings: மண் முழா மறப்ப – drums with clay have been forgotten, பண் யாழ் மறப்ப –
lutes that play music have been forgotten, இருங்கண் குழிசி கவிழ்ந்து – huge pots have are
placed upside down, இழுது மறப்ப – butter has been forgotten, சுரும்பு ஆர் பதறல் – bee
swarming liquor, சுற்றம் மறப்ப – relatives have forgotten, உழைர் ஓரத மறப்ப – farmers
have forgotten to raise sounds in their fields, விழவும் அகலுள் ஆங்கண் சீறூர் மறப்ப –
small towns with broad streets have forgotten festivals, உைவுத் தரைைந்த சபரு நாள்
அரமயத்து – on the day when the full moon appears (உைவு – உைா, முழு நிைவு, குறியதின்
இறுதிச் சிரை சகட்டு உகைம் சபற்று முடிந்தது), இரு சுடர் தம்முள் பநாக்கி – both lights
stare at each other, ஒரு சுடர் புன்கண் மாரை – one light went down in the evening, மரை
மரறந்தாங்கு – like how it hid behind the mountain, தன் பபால் – like him, பைந்தன் – the
king, முன்பு – in the front, குறித்து எறிந்த – aimed and thrown, புறப்புண் நாணி – ashamed
for the wound in the back, மறத் தரக மன்ைன் – ruler with martial courage, ைாள்
ைடக்கிருந்தைன் ஈங்கு – is sitting facing north near his sword to die, நாள் பபால் கழியை
ஞாயிற்றுப் பகபை – time will not go by like before when the sun is shining (பகபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 66, பாடியைர்: சைண்ணிக் குயத்தியார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் கரிகால்

சபருைைத்தான் (கரிகாைன்), திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
நளி இரு முந்நீர் நாைாய் ஓட்டி,
ைளி சதாழில் ஆண்ட உைபைான் மருக!
களி இயல் யாரைக் கரிகால் ைைை!
சசன்று அமர்க் கடந்த நின் ஆற்றல் பதான்ற
சைன்பறாய்! நின்னினும் நல்ைன் அன்பற, 5
கலி சகாள் யாணர் சைண்ணிப் பறந்தரை
மிகப் புகழ் உைகம் எய்திப்
புறப் புண் நாணி ைடக்கிருந்பதாபை.

Puranānūru 66, Poet VennikKuyathiyār sang to Chozhan Karikāl Peruvalathān (Karikālan),

Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
O heir of a mighty man who mastered the movement
of the wind and had his ships sail on the huge, full
ocean! You who won displaying your strength in the
battlefield near prosperous Venni town!
He is a better person than you, the king who sat
facing north to die, ashamed of the battle wound on
his back, who attained great fame in this world.

Notes: This is the only poem written by this poet. Puranānūru poems 7, 66 and 224 were
written for Chozhan Karikālan. The Pathuppāttu songs Pattinappālai and
Porunarātruppadai were written for King Karikālan, who brought prosperity to his Chozha
kingdom. He was tutored by his uncle, poet Irumpidarthalaiyār from an early age. Chozha
king Karikālan beat a Pandiyan king, Cheraman Peruncheralathan and 11 Vēlirs at the
Venni battlefield in the Chozha country. There are references to this battle in Akanānūru
55, 246, Puranānūru 65, 66 and Porunarātruppadai 147. In that battle, a spear that was
thrust into the chest of beat Cheraman Peruncheralathan came out on the other side
through his back and wounded him. He was embarrassed that he was attacked in the back.
He sat facing north and died on the battlefield. ைடக்கிருத்தல் – ைடதிரச பநாக்கி
அமர்ந்தைண்ணம் உண்ணாது உயிர் துறப்பது. புறநானூறு 65 – புறப்புண் நாணி மறத்தரக
மன்ைன் ைாள் ைடக்கிருந்தைன், புறநானூறு 66 – சைண்ணிப் பறந்தரை மிகப் புகழ்
உைகம் எய்திப் புறப் புண் நாணி ைடக்கிருந்பதாபை, அகநானூறு 55 – சைண்ணிப்
பறந்தரைப் சபாருது புண் நாணிய பசைைாதன் அழி கை மருங்கின் ைாள் ைடக்கிருந்சதை.
சைண்ணி – ஒைரை துரைசாமி உரை – தஞ்ரச மாைட்டத்தில் உள்ை ஓர் ஊர். சைண்ணில்
என்றும் ைழங்கப்படும். யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று
திரசயானும் நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக்
கடைரமப்ரபச் சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும்,
ஊற்று நீரும் மரழ நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை,
நிைத்ரதப் பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர்
மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை.

Meanings: நளி இரு – full and huge, முந்நீர் – ocean, நாைாய் ஓட்டி – riding ships (ஓட்டி
என்பதரை ஓட்ட எைத் திரிக்க), ைளி சதாழில் ஆண்ட உைபைான் மருக – heir of a powerful
man who mastered the wind, களி இயல் யாரைக் கரிகால் ைைை – Karikāl Valavan with
arrogant elephants, சசன்று அமர்க் கடந்த நின் ஆற்றல் பதான்ற சைன்பறாய் – you who
won displaying your ability/strength in war, நின்னினும் நல்ைன் அன்பற – is he not better
than you, he is better than you, கலி சகாள் யாணர் – with great prosperity, சைண்ணிப்
பறந்தரை – Venni battlefield, மிகப் புகழ் உைகம் எய்தி – attaining great fame in the world
(எய்தி – எய்த என்னும் திரிப்பினும் அரமயும்_, புறப் புண் நாணி ைடக்கிருந்பதாபை –
ashamed of the wound on his back he starved himself to death sitting facing the north
(ைடக்கிருந்பதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 67, பாடியைர்: பிசிைாந்ரதயார், பாடப்பட்படான்: பகாப்சபருஞ்பசாழன்,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
அன்ைச் பசைல்! அன்ைச் பசைல்!
ஆடு சகாள் சைன்றி அடு பபார் அண்ணல்
நாடு தரையளிக்கும் ஒள் முகம் பபாைக்,
பகாடு கூடு மதியம் முகிழ் நிைா விைங்கும்,
ரமயல் மாரை யாம் ரகயறுபு இரையக் 5
குமரி அம் சபருந்துரற அயிரை மாந்தி,
ைட மரைப் சபயர்குரை ஆயின், இரடயது
பசாழ நன்ைாட்டுப் படிபை, பகாழி
உயர்நிரை மாடத்துக் குறும்பரற அரசஇ,
ைாயில் விடாது பகாயில் புக்கு எம் 10
சபருங்பகாக் கிள்ளி பகட்க “இரும் பிசிர்
ஆந்ரத அடியுரற” எனிபை, மாண்ட நின்
இன்புறு பபரட அணியத் தன்
நன்புறு நன்கைம் நல்குைன் நிைக்பக.
Puranānūru 67, Poet Pisirānthaiyār sang for Kōperunchozhan, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan
Mozhi
O gander! O gander!
Like the bright face of the
noble hero of battles who bestows
grace upon his land, the bright light
of the blossoming moon shines when
its two horns unite and it becomes
full at this confusing evening time
when I am helpless and sad.

If you, after feeding on ayirai fish

in the beautiful, huge shores of
Kumari, should fly off to the mountains
of the far north,
and stop on your way in the
land of the Chozha king,
go to the towering mansion at Kōzhi
with your young partner and without
stopping at the gate,
enter the palace of the great King Killi
and utter words so that the king hears
you say, “Ānthai of Pisir is your humble
servant.”
He will give desirable gifts of fine jewels
for your beloved mate to wear!

Notes: Puranānūru poems 67, 212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written
for this king. The king wrote poems 214, 215 and 216. The poet Pisirānthaiyār wrote
Puranānūru 67, 184, 191 and 212. King Kōperunchozhan sat facing the north and killed
himself since he had problems with his sons. The poet Pisirānthaiyār who was his friend
joined him in death. Also, there were other poets who sat near the king and starved to
death along with him, facing the north. The word அன்ைம், which is now used for swan,
was probably used for geese since swans were not in Thamizh Nadu and they did not
migrate there either. ஆந்ரத அடியுரற (12) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ஆந்ரத நின்
அடிக்கண் உரறைான் என்று அல்ைது நீ ஆந்ரதயுரடய அடிக்கீழ் என்று. பகாடு கூடு
மதியம் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை – இைண்டு பங்கும் ைந்து சபாருந்திய மதியம்.
பதிற்றுப்பத்து 31ம் பாடலில் ‘பகாடு கூடு மதியம்’ என்ற சசாற்களுக்கு ஒைரை துரைசாமி
உரை – பக்கம் நிைம்பிய முழு மதியம். பிரற மதியின் இருபகாடும் கூடியைழி
முழுமதியமாதலின் ‘பகாடு கூடு மதியம்’ என்றார். கலித்சதாரக 142 – பகாடுைாய் கூடாப்
பிரற.

Meanings: அன்ைச் பசைல் – O gander, a male goose/drake, male duck, ஆடு சகாள்
சைன்றி – greatly victorious, அடு பபார் – murderous battle, அண்ணல் – leader, நாடு
தரையளிக்கும் – bestows grace on the land, ஒள் முகம் பபாை – like a glowing face, பகாடு
– horns, ends, கூடு – together, மதியம் – moon, முகிழ் நிைா – blossoming moon, விைங்கும்
– shining, ரமயல் மாரை – unclear evening, யாம் ரகயறுபு இரைய – when I am helpless
and sad (யாம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural), குமரி அம் சபருந்துரற – Kumari’s
big river shores, Kumari’s big ocean shore, அயிரை – ayirai fish, loach, Cobitis thermalis,
மாந்தி – to eat, ைடமரை – northern mountains, Himalayas, சபயர்குரை ஆயின் – if you
go there, இரடயது – in between, பசாழ நன்ைாட்டுப் படிபை – when you reach the Chozha
country, பகாழி – Kōzhi town, உயர்நிரை மாடத்து – at the towering big mansion, குறும்
பரற – young bird (partner), அரசஇ – going (சசால்லிரச அைசபரட), ைாயில் விடாது
– not allowing the guards to stop you, பகாயில் – king’s residence, palace, புக்கு – entering,
எம் – our, சபருங்பகாக்கிள்ளி – King Kōpperunkilli, பகட்க – to hear, இரும்பிசிர் ஆந்ரத
– Ānthai of the big town Pisir, அடியுரற எனிபை- if you say ‘he is your humble servant’,
மாண்ட நின் – your honored, இன்புறு பபரட – pleasurable partner, அணிய – to wear, தன்
– his, நன்புறு – desirable, நன்கைம் – fine jewels, நல்குைன் நிைக்பக – he will give you
(நிைக்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 68, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான், பசாழன் நைங்கிள்ளி, திரண:

பாடாண், துரற: பாணாற்றுப்பரட
உடும்பு உரித்து அன்ை என்பு எழு மருங்கின்
கடும்பின் கடும் பசி கரையுநர்க் காணாது,
சில் சசவித்து ஆகிய பகள்வி சநாந்து சநாந்து
ஈங்கு எைன் சசய்திபயா பாண, பூண் சுமந்து,
அம் பகட்டு எழிலிய சசம் சபாறி ஆகத்து 5
சமன்ரமயின் மகளிர்க்கு ைணங்கி ைன்ரமயின்
ஆடைர்ப் பிணிக்கும் பீடு சகழு சநடுந்தரக,
புனிறு தீர் குழவிக்கு இலிற்று முரை பபாைச்
சுைந்த காவிரி மைங்சகால் மலி நீர்
மன்பரத புைக்கும் நன்ைாட்டுப் சபாருநன், 10
உள் பரக ஒரு திறம் பட்சடைப் புள் பரகக்கு
ஏைான் ஆகலின் சாபைம் யாம் எை,
நீங்கா மறைர் வீங்கு பதாள் புரடப்பத்,
தணி பரற அரறயும் அணி சகாள் பதர்ைழிக்,
கடுங்கள் பருகுநர் நடுங்கு ரக உகுத்த 15
நறுஞ்பசறு ஆடிய ைறுந்தரை யாரை
சநடுநகர் ைரைப்பின் படுமுழா ஓர்க்கும்
உறந்ரதபயாபை குருசில்,
பிறன் கரட மறப்ப நல்குைன் சசலிபை.

Puranānūru 68, Poet Kōvūr Kizhār sang for Chozhan Nalankilli, Thinai: Pādān, Thurai:
Pānattruppadai
Their ribs are sticking out like monitor lizards
that have been skinned, your family with great
hunger, unable to find someone who’ll remove it.
O bard who mourns that there are so few ears that
can hear you! Why do you linger here?

In the fine country where citizens are nourished

by the overflowing water of Kāviri River that
uproots trees and flows like milk offered from
the breast of a new mother to an infant, there is
a lord, a great man who bows to gentle women
wearing ornaments on their proud, pretty chests
with red spots, and imprisons fierce men.

When there is a fight within his army or when there

are bad omens, he does not command his army to fight.
His valiant warriors who say they want to die, tap their
bulging shoulders, strike parai drums on the lovely
streets where chariots ride, to reduce their frustration
of not going to war, drink strong liquor which spills from
their trembling hands and creates mud on the ground,
and elephants with scanty hair play in that fragrant mud
and listen to the roar of the drums in Uranthai,
where the great king reigns.

If you go to him, he will shower gifts abundantly,

making you forget going to the doors of others.

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for this
Chozha king. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru
31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed from Kōvūr town in
Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu district. புனிறு – புனிறு என் கிைவி
ஈன்றணிரமப் சபாருட்பட, சதால்காப்பியம் உரியியல் 79.

Meanings: உடும்பு உரித்து அன்ை – like monitor lizards that have been skinned, என்பு எழு
மருங்கின் – with sides of the body where the ribs stick out, கடும்பின் கடும் பசி – immense
hunger of relatives, கரையுநர்க் காணாது – not seeing those who can remove it, சில்
சசவித்து ஆகிய பகள்வி – there are only a few to listen, சநாந்து சநாந்து ஈங்கு எைன்
சசய்திபயா what are you doing here worrying about it again and again, பாண – O bard,
பூண் சுமந்து – bearing ornaments, அம் – pretty, பகட்டு எழிலிய – proud and beautiful,
சசம்சபாறி ஆகத்து – with chests with red spots, சமன்ரமயின் மகளிர்க்கு ைணங்கி – bows
to gentle women, ைன்ரமயின் ஆடைர்ப் பிணிக்கும் – imprisons fierce men, பீடு சகழு
சநடுந்தரக – great king with great pride, புனிறு – new birth, தீர் – ended, குழவிக்கு – to a
baby, இலிற்று முரை பபாை – like a breast that secretes, சுைந்த – secreted, காவிரி
மைங்சகால் மலி நீர் – Kāviri overflows and uproots and kills trees, மன்பரத புைக்கும் –
protects all his citizens, நன்ைாட்டுப் சபாருநன் – the king of a fine country, உள் பரக ஒரு
திறம் பட்சடை – since there is in-fight in his army, புள் பரகக்கு ஏைான் ஆகலின் – he will
not order fights because of bad omens, சாபைம் யாம் – we will die, எை – they say, நீங்கா
மறைர் – warriors with bravery that does not leave, warriors who do not leave, வீங்கு பதாள்
புரடப்ப – slapping on their bulging shoulders, தணி – to reduce, பரற அரறயும் – striking
parai drums, அணி சகாள் பதர் ைழி – in the beautiful chariot roads, கடுங்கள் – strong
liquor, பருகுநர் – those who drink, நடுங்கு ரக உகுத்த – their shaking hands spilled,
நறுஞ்பசறு ஆடிய – playing in the fragrant mud, ைறுந்தரை யாரை – elephants with
scanty-haired heads, சநடுநகர் ைரைப்பின் – within the limits of the huge mansion,
படுமுழா ஓர்க்கும் – it listens to the drum sounds, உறந்ரதபயாபை – the king who lives in
Uranthai (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), குருசில் – king, பிறன் கரட மறப்ப – making
you forget going to doors of others, நல்குைன் சசலிபை – he will give if you go (சசலிபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 69, பாடியைர்: ஆைத்தூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: பாணாற்றுப்பரட
ரகயது கடன் நிரற யாபழ, சமய்யது
புைைைர் இன்ரமயின் பசிபய, அரையது
பைற்றிரழ நுரழந்த பைர் நரை சிதாஅர்
ஓம்பி உடுத்த உயைற் பாண!
பூட்ரக இல்பைான் யாக்ரக பபாைப் 5
சபரும் புல்சைன்ற இரும்பபர் ஒக்கரை
ரையகம் முழுைதுடன் ைரைஇப் ரபசயை
என்ரை விைவுதி ஆயின், மன்ைர்
அடு களிறு உயவும் சகாடி சகாள் பாசரறக்
குருதிப் பைப்பின் பகாட்டுமா சதாரைச்சிப், 10
புைாக் கைம் சசய்த கைாஅத் தாரையன்
பிறங்கு நிரை மாடத்து உறந்ரதபயாபை
சபாருநர்க்கு ஓக்கிய பைைன், ஒரு நிரைப்
பரகப் புைம் படர்தலும் உரியன், தரகத் தார்
ஒள் எரி புரையும் உருசகழு பசும்பூண் 15
கிள்ளி ைைைற் படர்குரை ஆயின்,
சநடுங்கரட நிற்றலும் இரைபய கடும் பகல்
பதர் வீசு இருக்ரக ஆை பநாக்கி,
நீ அைற்கண்ட பின்ரறப் பூவின்
ஆடு ைண்டு இமிைாத் தாமரை 20
சூடாய் ஆதல் அதனினும் இரைபய.
Puranānuru 69, Poet: Ālathūr Kizhār sang for Chozhan Kulamutrathu Thunjiya
Killivalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Pānātruppadai
O bard who is sad! You carry a yāzh used to playing perfect music.
Your body is hungry, since you do not have a patron. The clothes
around your waist are darned and soaked in sweat. You protect and
wear them. You have a large family that is depressed like the body
of a man with no will. Since you have traveled around the world
and you ask me gently, I will tell you.

The battle elephants of kings are in pain in a camp with flags,

while other elephants have been cut down and they lie in pools of
blood, his army has caused flesh to stink, the King of Uranthai with
shining mansions, who raises his spear against advancing warriors
and he is ready to march into the lands of his enemies!

If you go and see Killivalavan who wears a fine garland and lovely
gold ornaments that flash like fire, you will not have to wait at
his tall gate without seeing him donate chariots at harsh noon time
in his court. You will not fail to gain a golden lotus flower upon
which bees that swarm on flowers do not buzz!

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373,
386, 393 and 397 were written for this Chozha king who wrote Puranānūru 173. Ālathūr
Kizhār who came from a town called Ālathūr, wrote Puranānūru 34, 36, 69, 225 and 324.
பைற்று இரழ நுரழந்த துன்ைல் சிதாஅர் – சபாருநைாற்றுப்பரட 80. ைண்டு இமிைா
அழல் அவிர் தாமரை – சபரும்பாணாற்றுப்பரட 481. இரும்பபர் ஒக்கல் –
நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை – சபாருநைாற்றுப்பரட 61,
சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25, 470, மரைபடுகடாம் 157 –
கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை துரைசாமி உரை – புறநானூறு பாடல்கள் 69, 150, 370, 378,
390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க சபரிய சுற்றத்தார், மிகப் சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 –
கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை, இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை,
ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார் உரை – அகநானூறு 301 – மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். பூவின்
ஆடு ைண்டு இமிைாத் தாமரை (20) – பறக்கும் ைண்டு ஊதாத் தாமரையாை சபாற்தாமரை,
சைளிப்பரட.
Meanings: ரகயது கடன் நிரற யாபழ – in your hand you have a lute used to play in a
proper manner (யாபழ – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சமய்யது புைைைர்
இன்ரமயின் பசிபய – your body is hungry without patrons (பசிபய – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), அரையது – on your waist, பைற்றிரழ நுரழந்த பைர் நரை சிதாஅர் – you
wear old clothes which have been sewn together with other threads and soaked in sweat,
you wear old clothes darned and soaked in sweat (சிதாஅர் – இரச நிரற அைசபரட),
ஓம்பி உடுத்த – wearing carefully, உயைற் பாண – O bard who is sad, பூட்ரக இல்பைான்
யாக்ரக பபாை – like the body of man with no will, like the body of a man with no principle,
சபரும் புல்சைன்ற இரும்பபர் ஒக்கரை – you are with a very large family which is
depressed (இரும்பபர் – ஒருசபாருட்பன்சமாழி), ரையகம் முழுைதுடன் ைரைஇ – gone
around the world (ைரைஇ – சசால்லிரச அைசபரட), ரபசயை என்ரை விைவுதி
ஆயின் – since you ask me slowly (விைவுதி – முன்னிரை விரைமுற்று), மன்ைர் அடு களிறு
உயவும் – king’s battle elephants are in pain, சகாடி சகாள் பாசரற – battle camp with flags,
குருதிப் பைப்பின் பகாட்டுமா சதாரைச்சி – killed tusked elephants making them lie in
blood, புைாக் கைம் சசய்த கைாஅத் தாரையன் – one who owns an army that battles and
causes flesh stink in battlefields (கைாஅம் – பபார்), பிறங்கு நிரை மாடத்து
உறந்ரதபயாபை – the lord of Uranthai with gleaming mansions, சபாருநர்க்கு ஓக்கிய
பைைன் – he raises his spear against those who fight, ஒரு நிரைப் பரகப் புைம் படர்தலும்
உரியன் – he is ready to advance into his enemy lands, தரகத் தார் – fine garland, ஒள் எரி
புரையும் – like flame, உருசகழு பசும்பூண் – splendid new ornaments, கிள்ளி ைைைன்
படர்குரை ஆயின் – if you go to Killivalavan, சநடுங்கரட நிற்றலும் இரைபய – you do
not have to wait at his tall gate (இரைபய – இரை இல்ரை என்பதன் விகாைம், ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), கடும் பகல் பதர் வீசு இருக்ரக ஆை பநாக்கி – you will see with
joy him giving chariots at the harsh noon time in his day court (ஆை – கண்ணாை), நீ அைற்
கண்ட பின்ரற – after you have seen that, பூவின் ஆடு ைண்டு இமிைாத் தாமரை – lotus
blossoms on which flower-swarming bees do not buzz, gold lotus flowers, சூடாய் ஆதல் –
you not wearing, அதனினும் இரைபய – it will not happen (இரைபய – இரை இல்ரை
என்பதன் விகாைம், ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 70, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: பாணாற்றுப்பரட
பதஎம் தீந்சதாரடச் சீறியாழ்ப் பாண!
கயத்து ைாழ் யாரம காழ் பகாத்தன்ை
நுண் பகால் தரகத்த சதண் கண் மாக் கிரண
இனிய காண்க இைண் தணிக எைக் கூறி,
விைைல் ஆைா முதுைாய் இைைை! 5
ரதத் திங்கள் தண் கயம் பபாைக்,
சகாைக் சகாைக் குரறபடாக் கூழுரட வியன் நகர்,
அடு தீ அல்ைது சுடு தீ அறியாது,
இரு மருந்து விரைக்கும் நன்ைாட்டுப் சபாருநன்,
கிள்ளிைைைன் நல் இரச உள்ளி, 10
நாற்ற நாட்டத்து அறு கால் பறரை
சிறு சைள் ஆம்பல் ஞாங்கர் ஊதும்
ரகைள் ஈரகப் பண்ணன் சிறு குடிப்
பாதிரி கமழும் ஓதி ஒண்ணுதல்,
இன்ைரக விறலிசயாடு சமன்சமை இயலிச் 15
சசல்ரை ஆயின் சசல்ரை ஆகுரை
விறகு ஒய் மாக்கள் சபான் சபற்றன்ைபதார்
தரைப்பாடு அன்று அைன் ஈரக,
நிரைக்க பைண்டா, ைாழ்க அைன் தாபை.

Puranānuru 70, Poet: Kōvūr Kizhār sang for Chozhan Kulamutrathu Thunjiya
Killivalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Pānātruppadai
O bard with ancient wisdom carrying a small yāzh with
honey-sweet music! You show me sweetly your clear-eyed
kinai drum tied with sticks like a pond tortoise strung
on an iron rod, and urge me strongly to rest here a little.

Killivalavan is the lord of a fine country with abundant

rice and water. His huge city is filled with food
and there is constant abundance like a Thai month pond whose
level never goes down despite taking. There are only kitchen
fires and no war fires. Go to him thinking of his renown.

If you travel leisurely and quietly with your female dancer,

her forehead glowing, her smile sweet, adorned with pāthiri
flowers from Sirukudi of Pannan who gives very generously,
where six-legged bees buzz on small white waterlilies desiring
fragrance, you will become rich. Do not think that his
generosity is not a rare matter, like woodcutters going to the
forest to cut wood finding gold. May his efforts prosper!

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 173, 226, 227, 228,
373, 386, 393 and 397 were written for this Chozha king. Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru
31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed from Kōvūr town in
Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu district. அகநானூறு 54 – தைக்சகை
ைாழாப் பிறர்க்கு உரியாைன் பண்ணன் சிறுகுடி, புறநானூறு 388 – சிறுகுடி கிழான்
பண்ணன்.

Meanings: பதஎம் – sweet, honey (பதன் என்றதன் திரிபு, இன்னிரச அைசபரட),

தீந்சதாரடச் சீறியாழ்ப் பாண – O bard with a small lute with sweet strings, கயத்து ைாழ்
யாரம – tortoise that lives in a pond, காழ் பகாத்தன்ை – like impaled/strung on an iron
rod, நுண் பகால் – fine sticks, தரகத்த – tied, சதண் – clear, கண் மாக் கிரண – large kinai
drum with an eye, இனிய – sweetly, காண்க – may you see, இைண் தணிக எைக் கூறி – you
tell me to rest here a little bit, விைைல் ஆைா – questioning without a break, முதுைாய்
இைைை – O man with ancient wisdom who seeks help, ரதத் திங்கள் தண் கயம் பபாை –
like a cool pond in the month of Thai, சகாைக் சகாைக் குரறபடா – does not go down as
more is given, கூழுரட வியன் நகர் – huge city with food, அடு தீ அல்ைது சுடு தீ அறியாது
– it does not know fire from wars but knows kitchen fires, இரு மருந்து – two medicines
which are water and rice, விரைக்கும் நன்ைாட்டுப் சபாருநன் – he is the lord of a fine
country with abundant yield, கிள்ளிைைைன் – Killivalavan, நல் இரச உள்ளி – desiring good
name, நாற்ற நாட்டத்து – desiring fragrance, analyzing fragrance, அறு கால் பறரை – six-
legged bees, சிறு சைள் ஆம்பல் ஞாங்கர் ஊதும் – buzz on small white waterlilies there,
ரகைள் ஈரகப் பண்ணன் – Pannan who gives very generously with his hands, சிறு குடிப்
பாதிரி கமழும் ஓதி – hair with the fragrance of trumpet flowers from Sirukudi,
Stereospermum chelonoides, ஒண்ணுதல் இன் நரக விறலிசயாடு – with your dancer with
bright forehead and sweet smile, சமன்சமை இயலிச் சசல்ரை ஆயின் – if you move very
slowly and go, சசல்ரை ஆகுரை – you will become rich, விறகு ஒய் மாக்கள் சபான்
சபற்றன்ைது ஓர் தரைப்பாடு அன்று – it is not a rare matter like woodcutters going for
wood finding gold, it is not a rare matter like woodcutters going to cut wood finding wealth,
அைன் ஈரக – his charity, நிரைக்க பைண்டா – do not think, ைாழ்க அைன் தாபை – may
his efforts live forever, long live his feet (தாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 71, பாடியைர்: ஒல்ரையூர் தந்த பூதப்பாண்டியன், திரண: காஞ்சி, துரற:

ைஞ்சிைக் காஞ்சி
மடங்கலின் சிரைஇ மடங்கா உள்ைத்து
அடங்காத் தாரை பைந்தர் உடங்கு இரயந்து,
என்சைாடு சபாருதும் என்ப, அைரை
ஆைமர் அைறத் தாக்கித் பதசைாடு
அைர்ப் புறங்காபணன் ஆயின், சிறந்த 5
பபைமர் உண்கண் இைளினும் பிரிக,
அறன் நிரை திரியா அன்பின் அரையத்துத்
திறன் இல் ஒருைரை நாட்டி, முரற திரிந்து
சமலி பகால் சசய்பதன் ஆகுக, மலி புகழ்
ரைரய சூழ்ந்த ைைங்சகழு ரைப்பின் 10
சபாய்யா யாணர் ரமயல் பகாமான்
மாைனும் மன் எயில் ஆந்ரதயும், உரை சால்
அந்துைஞ்சாத்தனும் ஆதன் அழிசியும்,
சைஞ்சிை இயக்கனும் உைப்படப் பிறரும்,
கண் பபால் நண்பிற் பகளிசைாடு கைந்த 15
இன் களி மகிழ்நரக இழுக்கி யான் ஒன்பறா,
மன்பரத காக்கும் நீள்குடிச் சிறந்த
சதன் புைம் காைலின் ஒரீஇப், பிறர்
ைன்புைம் காைலின் மாறி யான் பிறக்பக.

Puranānūru 71, Sang by King Ollaiyur Thantha Poothappandiyan, Thinai: Kānji, Thurai:
Vanjina Kānji
They say that kings enraged like lions and owning
armies that do not succumb have formed a federation,
and announced that they will go into battle against me.

If I do not assault them so that I can hear their scream

in harsh battles as they show their backs and flee in their
chariots, may I separate from my wife with large, calm
kohl-lined eyes! And in my kind court that does not sway
from justice, let me install someone unworthy and rule with
a weak scepter, moving away from righteousness!

May I lose the great joy in the company of my friends who

are as precious to me as my own eyes – Māvan who is the ruler
of Maiyal town and cities surrounded by the famous Vaiyai
River with abundant riches and unending prosperity, Ānthai
of long established Eyil town, Anthuvan Sāthan of great
renown, famous Āthan Azhisi, Iyakkan with intense rage
and others!

May I no longer reign as king of this southern land, known

for its ancient lineage and protection to its citizens! May
I be born into a family that protects the dry lands of others!

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this king. This king acquired the
name Ollaiyur Thantha Poothappandiyan n since he got back the Pandiyan town Ollaiyur
from the Chozhas who had seized it. His wife’s name was Perunkōpendu who wrote poem
246. Poem 247 was written for her. Pothiyin Mountain’s king Thithiyan was a friend of
this king. யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல்
83).

Meanings: மடங்கலின் சிரைஇ – enraged like lions, மடங்கா உள்ைத்து – with hearts that
do not succumb, அடங்காத் தாரை பைந்தர் – the kings with unrestrained armies, உடங்கு
இரயந்து – joining together, என்சைாடு சபாருதும் – “we will fight”, என்ப – they say,
அைரை ஆர் அமர் அைறத் தாக்கி – I will attack them in harsh battles as they scream,
பதசைாடு – with chariots, அைர்ப் புறம் காபணன் ஆயின் – if I don’t see their fleeing backs
(புறமுதுகிட்டு ஓடுதல்), சிறந்த பபைமர் உண்கண் இைளினும் பிரிக – let me separate from
my wife with large calm kohl-lined eyes, அறன் நிரை திரியா – justice not ruined (அறன் –
அறம் என்பதன் பபாலி), அன்பின் அரையத்து – in a kind court, திறன் இல் ஒருைரை
நாட்டி – placing someone who has no ability, முரற திரிந்து சமலிபகால் சசய்பதன் ஆகுக
– may it be said that I rule with a weak scepter, மலி புகழ் ரைரய சூழ்ந்த – surrounded by
the greatly famed Vaiyai River, ைைங்சகழு – wealth-filled, prosperous, ரைப்பின்
சபாய்யா யாணர் – with a town with unfailing prosperity, ரமயல் பகாமான் மாைனும் –
Māvan, the ruler of Maiyal, மன் எயில் ஆந்ரதயும் – and Ānthai of established Eyil town,
உரை சால் அந்துைஞ்சாத்தனும் – and well renowned Anthuvan Sāthan, ஆதன் அழிசியும் –
and Āthan Azhisi, சைஞ்சிை இயக்கனும் உைப்படப் பிறரும் – Iyakkan with great rage and
others, கண் பபால் நண்பிற் பகளிசைாடு – with my friends and relatives who are like eyes,
கைந்த இன் களி மகிழ் நரக இழுக்கி யான் ஒன்பறா – may I become one to lose great joy
and happiness (ஒன்பறா – எண்ணின்கண் ைந்தபதார் இரடச்சசால்), மன்பரத காக்கும் –
protecting all the citizens, நீள்குடிச் சிறந்த – splendid ancient heritage, சதன் புைம் காைலின்
ஒரீஇ – removed as king of the southern land (ஒரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), பிறர்
ைன்புைம் காைலின் மாறி யான் பிறக்பக – may I be born to take care of the dry lands of
others (பிறக்பக – பிறக்கு சசய்சகன்னும் ைாய்பாட்டுத்தன்ரம விரைமுற்று, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 72, பாடியைர்: பாண்டியன் தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற

சநடுஞ்சசழியன், திரண: காஞ்சி, துரற: ைஞ்சிைக் காஞ்சி
“நகு தக்கைபை, நாடு மீக்கூறுநர்,
இரையன் இைன்” எை உரையக் கூறிப்,
“படுமணி இைட்டும் பாைடிப் பரணத் தாள்
சநடுநல் யாரையும் பதரும் மாவும்
பரட அரம மறைரும் உரடயம் யாம்” என்று 5
உறு துப்பு அஞ்சாது, உடல் சிைம் சசருக்கிச்
சிறுசசால் சசால்லிய சிைங்சகழு பைந்தரை
அருஞ்சமம் சிரதயத் தாக்கி, முைசசமாடு
ஒருங்கு அகப்பபடஎன் ஆயின் சபாருந்திய
என் நிழல் ைாழ்நர் சசன்னிழல் காணாது, 10
“சகாடியன் எம் இரற” எைக் கண்ணீர் பைப்பிக்
குடி பழி தூற்றும் பகாபைன் ஆகுக,
ஓங்கிய சிறப்பின் உயர்ந்த பகள்வி
மாங்குடி மருதன் தரைைன் ஆக,
உைகசமாடு நிரைஇய பைர் புகழ் சிறப்பின் 15
புைைர் பாடாது ைரைக என் நிைைரை
புைப்பபார் புன்கண் கூை,
இைப்பபார்க்கு ஈயா இன்ரம யான் உறபை.
Puranānūru 72, Sang by King Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra Nedunchezhiyan,
Thinai: Kānji, Thurai: Vanjina Kānji
They cause me anger, those who say, “They are laughable
who praise his land. He is too young.” They also say,
“We have fine, tall elephants with wide feet and huge legs
that wear tinkling bells, chariots, horses and able warriors.”
They have no fear and they are filled with fury as they
utter disparaging words.

If I do not attack those enraged kings, who don’t fear my strength,

in harsh battles and ruin their drums, may my citizens who live under
the protection of my shadow no longer see any shade! Let them cry and
and blame me as a cruel king and insult my office! Poets with great skill,
their leader Mānkudi Maruthan with his vast and great learning, as well
as others firmly established in this earth, let them leave my
country and sing no more about it! May I lose wealth and become
unable to help those who come to me in need, and remove their sorrow!

Notes: This is the only poem written by this king. Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76,
77, 78, 79, 371 and 372 were written for this king. He defeated the Chera and Chozha
kings along with five Vēlir kings in a battle at Thalaiyālankānam in the Chozha country.
உறு – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: நகு தக்கைபை – they are suitable for laughter, நாடு மீக்கூறுநர் – those who praise
this land, இரையன் இைன் எை – that he is a youngster, உரையக் கூறி – say that causing
me to get angry/hate, படுமணி இைட்டும் – ringing bells ringing, பாைடி – wide feet,
பரணத் தாள் – thick legs, huge legs, சநடுநல் யாரையும் – tall fine elephants, பதரும்
மாவும் – and chariots and horses, பரட அரம மறைரும் – and warriors in the army,
உரடயம் யாம் என்று – saying “we have”, உறு துப்பு அஞ்சாது – without fear for my great
strength (உறு – மிக்க), உடல் சிைம் சசருக்கி – with increased body fury, சிறு சசால்
சசால்லிய – uttered condescending words, uttered petty words, சிைங்சகழு பைந்தரை –
the kings with rage, அரும் சமம் சிரதயத் தாக்கி – attacking in harsh battles, முைசசமாடு
ஒருங்கு அகப்பபடஎன் ஆயின் – if I do not seize them along with their drums, சபாருந்திய
என் நிழல் ைாழ்நர் – those who live in my established shade, சசன்னிழல் காணாது – not
seeing my protection, சகாடியன் எம் இரற எைக் கண்ணீர் பைப்பிக் குடி பழி தூற்றும்
பகாபைன் ஆகுக – may I be blamed that I am a cruel king who lets my citizens cry, ஓங்கிய
சிறப்பின் உயர்ந்த பகள்வி மாங்குடி மருதன் தரைைன் ஆக – including Mānkudi Maruthan
with splendid and great learning, உைகசமாடு நிரைஇய – established in this earth
நிரைஇய – சசால்லிரச அைசபரட, பைர் புகழ் சிறப்பின் புைைர் – great poets who are
praised by many, பாடாது – not singing, ைரைக என் நிை ைரை – let them leave the
boundaries of my land, புைப்பபார் – those who are taken care of, புன்கண் – suffering, கூை –
to increase, இைப்பபார்க்கு ஈயா இன்ரம யான் உறபை – may I be unable to give to those
who come in need (உறபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 73, பாடியைர்: பசாழன் நைங்கிள்ளி, திரண: காஞ்சி, துரற: ைஞ்சிைக் காஞ்சி
சமல்ை ைந்து என் நல்ைடி சபாருந்தி,
ஈசயை இைக்குைர் ஆயின், சீருரட
முைசு சகழு தாயத்து அைபசா தஞ்சம்,
இன் உயிர் ஆயினும் சகாடுக்குசைன், இந் நிைத்து
ஆற்றல் உரடபயார் ஆற்றல் பபாற்றாது, என் 5
உள்ைம் எள்ளிய மடபைான், சதள்ளிதின்
துஞ்சு புலி இடறிய சிதடன் பபாை,
உய்ந்தைன் சபயர்தபைா அரிபத, ரமந்துரடக்
கரழ தின் யாரைக் கால் அகப்பட்ட
ைன் திணி நீண் முரை பபாைச் சசன்று அைண் 10
ைருந்தப் சபாபைஎன் ஆயின், சபாருந்திய
தீது இல் சநஞ்சத்துக் காதல் சகாள்ைாப்
பல் இருங்கூந்தல் மகளிர்
ஒல்ைா முயக்கிரடக் குரழக என் தாபை.

Puranānūru 73, Sang by King Chozhan Nalankilli, Thinai: Kānji, Thurai: Vanjina Kānji
If they walk gently and bow down before my fine feet, and plead
with me to grant them gifts, then I will give the rights to my
kingdom embodied by this renowned royal drum. If they were
to ask me for my sweet life, I would give it to them. But that fool
who does not praise those with strength in this land and disrespects
me, like a blind man stumbling on a tiger that is clearly seen by
others, will not be able to escape me!

If I do not advance and assault him and cause him distress like
that caused by a thick, long thorn stuck in a foot of a mighty,
bamboo-eating elephant, may my garland be crushed in
the embraces of many women with thick, dark hair who do not
care for me and have no love for me in their faultless hearts!

Notes: Chozhan Nedunkilli came to fight with Chozhan Nalankilli, when Nalankilli sang
this. These two Chola kings were fighting with each other, as seen in poem 45. Puranānūru
27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for this Chozha king. This
king wrote Puranānūru 73 and 75. குரழக என் தாபை (14) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
சபாது மகளிரை உயர்ந்பதார் கூடாைாகலின் ‘குரழக என் தாபை’ என்றான்.

Meanings: சமல்ை ைந்து என் நல்ைடி சபாருந்தி ஈ எை இைக்குைர் ஆயின் – if they come to
me slowly and bow before my fine feet and ask, சீருரட முைசு சகழு தாயத்து அைபசா
தஞ்சம் – it is easy to get rights to rule with my renowned drum, இன் உயிர் ஆயினும்
சகாடுக்குசைன் – I will even give my sweet life, இந் நிைத்து ஆற்றல் உரடபயார் ஆற்றல்
பபாற்றாது – not respecting the strengths of the strong people in this land, என் உள்ைம்
எள்ளிய மடபைான் – the idiot who teased me, the ignorant man who teased me,
சதள்ளிதின் – clearly, துஞ்சு புலி இடறிய சிதடன் பபாை – like a blind man who stumbled
on a tiger sleeping in a cave, உய்ந்தைன் சபயர்தபைா அரிபத – it is difficult for him to get
away, ரமந்துரட – with strength, mighty, கரழ தின் – eating bamboo, யாரைக் கால்
அகப்பட்ட ைன் திணி நீண் முரை பபாை – like a long strong thorn that is thrust on an
elephant’s feet, சசன்று அைண் ைருந்தப் சபாபைஎன் ஆயின் – if I do not go and attack him
causing him distress (இரச நிரற அைசபரட), சபாருந்திய – together, தீது இல் சநஞ்சத்து
– with faultless hearts, காதல் சகாள்ைா – without having love, பல் இருங்கூந்தல் – thick
dark hair, மகளிர் ஒல்ைா முயக்கிரடக் குரழக என் தாபை – may my garland be crushed by
the embraces of women (சபாதுப்சபண்டிர்) who are not agreeable (தாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 74, பாடியைன்: பசைமான் கரணக்கால் இரும்சபாரற, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: முதுசமாழிக் காஞ்சி
குழவி இறப்பினும், ஊன் தடி பிறப்பினும்,
ஆள் அன்று என்று ைாளின் தப்பார்,
சதாடர்ப்படு ஞமலியின் இடர்ப்படுத்து இரீஇய,
பகள் அல் பகளிர் பைைாண் சிறு பதம்,
மதுரக இன்றி ையிற்றுத் தீத் தணியத் 5
தாம் இைந்து உண்ணும் அைரை,
ஈன்மபைா இவ் உைகத்தாபை?

Puranānūru 74, Sang by King Cheraman Kanaikkāl Irumporai, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Muthumozhikkānji
If an infant died or if a fetus was born as a mass of flesh,
even though they were not adults, my ancestors
treated them as such and cut them with swords. It has
now come to this, and I’m sitting here suffering like a
dog in chains, not cut up like a hero, without any mental
strength, and having to plead for water to enemies without
generosity, to calm down the fire in my stomach. Do parents
in royal families bear children in this world for this? No!

Notes: அைசர்க்கு மாைத்தின்மிக்க அறனும் சபாருளும் இன்பமுமில்ரை என்று

கூறிைரமயின் இது முதுசமாழிக்காஞ்சி ஆயிற்று. புறநானூறு 93 – பீடு இல் மன்ைர்
பநாய்ப்பால் விளிந்த யாக்ரக தழீஇக் காதல் மறந்து அைர் தீது மருங்கு அறுமார் அறம் புரி
சகாள்ரக நான்மரற முதல்ைர் திறம் புரி பசும் புல் பைப்பிைர் கிடப்பி மறம் கந்து ஆக நல்
அமர் வீழ்ந்த நீள் கழல் மறைர் சசல்வுழிச் சசல்க எை ைாள் பபாழ்ந்து அடக்கலும்
உய்ந்தைர். This is the only poem written by this king. He wrote this after he was defeated
by Chozhan Chenkanān at Kazhumalam. Legend says that ‘Kalavali Nārpathu’ was written
for him after he lost the battle and was imprisoned. His friend Poykaiyār apparently wrote
it as a way to free him from the Chozha king. There is no mention of this in any of the
Sangam poems. The Thamizh scholar Kamil Zvelebil assigns the book to 850 A.D. Poet
Poykaiyār in Natrinai 18 describes the king Cheran Kanaikkāl Irumporai as having plucked
the teeth of Moovan, a small-region king and had it embedded on his fortress gate.

Meaning: குழவி இறப்பினும் – even if an infant died, ஊன் தடி பிறப்பினும் – if a fetus was
born as a mass of flesh, ஆள் அன்று என்று – that they are not human, ைாளின் தப்பார் –
they will not escape the swords, சதாடர்ப்படு – chained, ஞமலியின் இடர்ப்படுத்து இரீஇய
– placed here and made to suffer like a dog (ஞமலியின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது,
இரீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), பகைல் பகளிர் – those around me who are without
friendship (the prison guards), பைைாண் – charity, சிறு பதம் – water, மதுரக இன்றி –
without strength, ையிற்றுத் தீத் தணிய – for the thirst to end, for the hunger to end, தாம்
இைந்து – to plead to others, உண்ணும் அைரை – to have to drink like that, to have to eat
like that, ஈன்மபைா – do kings bear children to face this situation, did my parents bear me
to face this situation, இவ் உைகத்தாபை – in this world (உைகத்தாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 75, பாடியைன்: பசாழன் நைங்கிள்ளி, திரண: சபாதுவியல், துரற:

முதுசமாழிக் காஞ்சி
மூத்பதார் மூத்பதார்க் கூற்றம் உய்த்சதைப்
பால் தை ைந்த பழ விறல் தாயம்
எய்திைம் ஆயின், எய்திைம் சிறப்பு எை
குடி புைவு இைக்கும் கூரில் ஆண்ரமச்
சிறிபயான் சபறின், அது சிறந்தன்று மன்பை, 5
மண்டு அமர்ப் பரிக்கும் மதனுரட பநான் தாள்
விழுமிபயான் சபறுகுைன் ஆயின், தாழ் நீர்
அறு கய மருங்கின் சிறு பகால் சைண்கிரட
என்றூழ் ைாடு ைறல் பபாை, நன்றும்
சநாய்தால் அம்ம தாபை, ரமயற்று 10
விசும்புற ஓங்கிய சைண்குரட
முைசு சகழு பைந்தர் அைசு சகழு திருபை.

Puranānūru 75, Sang by King Chozhan Nalankilli, Thinai: Pothuviyal, Thurai:

Muthumozhikkānji
If a small-minded man who has received sovereignty
since Kootruvan took his ancestors and destiny passed
to him the benefits of ancient victories,
lacks manliness and implores his subjects to pay heavy
taxes, his kingship is a very burdensome one.
But kingship is light as a small piece of delicate netti
twig, that dried in the hot sun, that floats in a pond with
scant water,
for a superior man who faces battles with bravery and puts
in great effort with strength.
That is the wealth of kings who own drums and faultless
white umbrellas that rise up to the sky.

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 460 were written for this
Chozha king. This king wrote Puranānūru 73 and 75. விழுமம் – விழுமம் சீர்ரமயும்
சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). சிறு பகால் சைண்கிரட என்றூழ்
ைாடு ைறல் பபாை (8-9) – ஒைரை துரைசாமி உரை, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – சிறிய
தண்டாகிய சைளிய கிபடச்சியிைது பகாரடக்கண் உைர்ந்த சுள்ளிரயப் பபாை. ரமயற்று
விசும்புற ஓங்கிய சைண்குரட (10-11) – ஒைரை துரைசாமி உரை, உ. பை. சாமிநாரதயர்
உரை – குற்றமற்று விண்ணின்கண் சபாருந்த உயர்ந்த சைண்குரட.

Meanings: மூத்பதார் மூத்பதார்க் கூற்றம் உய்த்சதை – since all the elders in the family have
have been taken by the god of death Kootruvan, பால் தை ைந்த – what destiny gave, பழ
விறல் – ancient victories, தாயம் எய்திைம் ஆயின் – if I achieve rightful kingship, எய்திைம்
சிறப்பு எை – thinking that it is great that I achieved, குடி புைவு இைக்கும் – asking the citizens
to pay tax, கூரில் ஆண்ரம – manliness without intelligence, சிறிபயான் சபறின் – if a small
minded man gets, அது சிறந்தன்று மன்பை – it is not good, it is very burdensome
(சிறந்தன்று – சிறந்ததன்று, தகைம் சசய்யுள் விகாைத்தாற் சகட்டுச் சிறந்தன்று எை நின்றது,
மன்- ஆக்கத்தின்கண் ைந்த இரடச்சசால், a particle which implies abundance, ஏ –
அரசநிரை, an expletive), மண்டு – close, அமர்ப் பரிக்கும் – handling battles, மதனுரட –
with strength, பநான் தாள் – strong effort, விழுமிபயான் சபறுகுைன் ஆயின் – if a great
man receives, தாழ் நீர் – low water level, அறு கய மருங்கின் – in a waterless pond, சிறு பகால்
– small twig, சைண்கிரட – sola pith plant, netti plant, கிபடச்சி, Aeschynomene aspera,
என்றூழ் ைாடு ைறல் பபாை – like a dry twig in hot sun, like a dry twig in summer, நன்றும்
சநாய்து ஆல் – it is very light, it is very delicate, (ஆல் அரசநிரை, an expletive), அம்ம –
அரசநிரை, an expletive, an expletive, தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives,
ரமயற்று – without fault, விசும்பு உற – sky touching, ஓங்கிய சைண்குரட – tall umbrella,
முைசு சகழு பைந்தர் – kings with drums, அைசு சகழு திருபை – the wealth of the kings
(திருபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 76, பாடியைர்: இரடக்குன்றூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
ஒருைரை ஒருைன் அடுதலும் சதாரைதலும்
புதுைது அன்று, இவ் உைகத்து இயற்ரக,
இன்றின் ஊங்பகா பகைைம், திைள் அரை
மன்ற பைம்பின் மாச் சிரை ஒண் தளிர்
சநடுங்சகாடி உழிரஞப் பைசைாடு மிரடந்து, 5
சசறியத் சதாடுத்த பதம் பாய் கண்ணி
ஒலியல் மாரைசயாடு சபாலியச் சூடிப்,
பாடு இன் சதண் கிரண கறங்கக் காண்தக,
நாடு சகழு திருவிற் பசும்பூண் சசழியன்
பீடும் சசம்மலும் அறியார் கூடிப், 10
சபாருதும் என்று தன் தரைைந்த
புரை கழல் எழுைர் நல் ைைம் அடங்க,
ஒரு தான் ஆகிப் சபாருது கைத்து அடபை.

Puranānūru 76, Poet Idaikundrūr Kizhār sang for Pandiyan Thalaiyālankānathu

Cheruvendra Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
For a man to be defeated or slain by another man
is the nature of this world.

Not knowing the majesty and greatness of King

Chezhiyan who wears a garland braided with the
bright tender leaves from the large branches of
a thick-trunked neem tree in the courtyard, and
long strands of ulignai vine, and another
thickly woven garland flowing with honey,
who has a sweet sounding kinai drum, wears
gold ornaments, owns wealth and a rich country,
the seven who came with warrior anklets, united,
to fight with him, got defeated, their strengths
ruined, as he felled them himself on the battlefield.
We have not heard about this before today.

Notes: Puranānūru 76, 77, 78 and 79 were written by this poet. Puranānūru 18, 19, 23,
24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this king, who wrote poem 72.
Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra Nedunchezhiyan defeated the Chera and
Chozha kings along with five Vēlirs in Thalaiyālankānam in the Chozha country. There
are references to this battle in Puranānūru 19, 23, 25, 76, Natrinai 387, Mathuraikkānji 55,
127, and Akanānūru 36, 175 and 209.

Meanings: ஒருைரை ஒருைன் அடுதலும் சதாரைதலும் – for a man to be slain or defeated

by another man, புதுைது அன்று இவ் உைகத்து – this is not new in this world, இயற்ரக – it
is natural, இன்றின் ஊங்பகா பகைைம் – we haven’t heard about it before today, திைள் அரை
– thick trunk, மன்ற பைம்பின் மாச் சிரை – big branches of the neem tree in the common
ground, ஒண் தளிர் – bright tender leaves, சநடுங்சகாடி உழிரஞ – long balloon vine,
Cardiospermum halicacabum, பைசைாடு – with vines, மிரடந்து – tied together, woven
together, சசறியத் சதாடுத்த – tightly tied, பதம் பாய் கண்ணி – honey flowing flower strand
(பதம் பதன் என்றதன் திரிபு), ஒலியல் மாரைசயாடு – with a thick garland, with a
flourishing garland, சபாலியச் சூடி – wearing splendidly, wearing beautifully, பாடு இன் –
sweet sounds, சதண் கிரண கறங்க – sounds of the clear kinai drums roar, காண்தக –
handsome, lovely, நாடு சகழு திருவிற் பசும்பூண் சசழியன் – Pandiyan wearing new/fine
jewels who rules a country, பீடும் சசம்மலும் அறியார் – not knowing his majesty and
greatness, கூடிப் சபாருதும் என்று தன் தரைைந்த புரை கழல் எழுைர் – the seven who
came together to him wearing war anklets saying “we will fight”, நல் ைைம் அடங்க – their
fine strength to be contained, their fine strength to be controlled, ஒரு தான் ஆகி – alone all
by himself, சபாருது கைத்து அடபை – he slew them on the battlefield (அடபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 77, பாடியைர்: இரடக்குன்றூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
கிண்கிணி கரைந்த கால் ஓண் கழல் சதாட்டுக்,
குடுமி கரைந்த நுதல் பைம்பின் ஒண் தளிர்
சநடுங்சகாடி உழிரஞப் பைசைாடு மிரைந்து,
குறுந்சதாடி கழித்த ரகச் சாபம் பற்றி,
சநடுந் பதர்க் சகாடிஞ்சி சபாலிய நின்பறான் 5
யார் சகால்? ைாழ்க அைன் கண்ணி! தார் பூண்டு,
தாலி கரைந்தன்றும் இைபை, பால் விட்டு
அயினியும் இன்று அயின்றைபை, ையின் ையின்
உடன்று பமல்ைந்த ைம்ப மள்ைரை
வியந்தன்றும் இழிந்தன்றும் இைபை, அைரை 10
அழுந்த பற்றி அகல் விசும்பு ஆர்ப்பு எழக்,
கவிழ்ந்து நிைம் பசை அட்டரத
மகிழ்ந்தன்றும் மலிந்தன்றும் அதனினும் இைபை.

Puranānūru 77, Poet Idaikundrur Kizhār sang for Pandiyan Thalaiyālankānathu

Cheruvendra Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
Who is he, standing splendidly, holding on
to the ornamental staff of his tall chariot,
holding a bow in his hand that has barely lost
its tiny bracelets, his legs adorned with bright war
anklets having shed the childhood anklets, wearing
a strand of bright neem sprouts braided with strands
of ulignai vine on his hair, tied as a tuft to
prevent it from falling on his forehead? Long live
his garland!

Wearing a garland, he has not removed his boyhood

chain yet. Only today he is weaned from milk and begun
on solid food. As new warriors come at him with rage,
he is not awed. He does not put them down either.
Holding them tight, he brings them down to the earth
and kills them causing uproar in the vast sky.
He neither rejoices nor thinks that it is a great thing!

Notes: Puranānūru 76, 77, 78 and 79 were written by this poet. Puranānūru 18, 19, 23,
24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this king, who wrote poem 72.
பாண்டியன் தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன் பசைரையும்
பசாழரையும் (பசைமான் யாரைக்கட்பசய் மாந்தைஞ்பசைல் இரும்சபாரற, பசாழன்
கிள்ளிைைைன்), ஐந்து பைளிர் குறுநிை மன்ைர்கரையும் (திதியன், எழினி, எருரமயூைன்,
இருங்பகா பைண்மான், சபாருநன்) பசாழ நாட்டில் உள்ை தரையாைங்காைத்தில்
பதாற்கடித்தான். There are references to Thalaiyālangam battle in Puranānūru 19, 23, 25,
76, Natrinai 387, Mathuraikkānji 55, 127, and Akanānūru 36, 175 and 209. தாலி:
அகநானூறு 7 – புலிப்பல் பகாத்த புைம்பு மணித் தாலி, அகநானூறு 54 – சபான்னுரடத்
தாலி என் மகன், குறுந்சதாரக 161 – புலிப்பல் தாலிப் புதல்ைர், புறநானூறு 77 – தாலி
கரைந்தன்றும் இைபை, புறநானூறு 374 – புலிப் பல் தாலிப் புன்தரைச் சிறாஅர்.

Meanings: கிண்கிணி கரைந்த கால் – legs from which anklets (worn in childhood) have
been removed, ஓண் கழல் சதாட்டு – wore bright anklets, குடுமி கரைந்த நுதல் – forehead
on which hair tufts have not fallen, பைம்பின் ஒண் தளிர் – bright sprouts of neem trees,
சநடுங்சகாடி உழிரஞ – ulignai creepers with long strands, balloon vine, Cardiospermum
halicacabum, பைசைாடு – with vines, மிரைந்து – wearing, குறுந்சதாடி கழித்த ரக – with
hands that have removed small bangles, சாபம் பற்றி – holding a bow, சநடுந்பதர்க்
சகாடிஞ்சி – the ornamental staff of the tall chariot, சபாலிய – splendidly, நின்பறான் யார்
சகால் – who is he who stands (யார் சகால் – வியப்புக்குறிப்பு), ைாழ்க அைன் கண்ணி –
long live his garland, தார் பூண்டு – wearing a garland, தாலி கரைந்தன்றும் இைபை – he has
not removed the chain (இைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பால் விட்டு – letting
go of milk, அயினியும் இன்று அயின்றைபை – he has started to eat solid food
(அயின்றைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ையின் ையின் – in an orderly manner,
உடன்று – with anger, பமல்ைந்த ைம்ப மள்ைரை – the new warriors who kept coming,
வியந்தன்றும் இழிந்தன்றும் இைபை அைரை – is not awed by them or puts them down
(இைபை- ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அழுந்த பற்றி – holding tightly, அகல் விசும்பு
– wide sky, ஆர்ப்பு எழ – uproar rises, கவிழ்ந்து நிைம் பசை அட்டரத – for killing them their
bodies falling facing the ground, மகிழ்ந்தன்றும் மலிந்தன்றும் அதனினும் இைபை – he
does not rejoice or think great of himself (இைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 78, பாடியைர்: இரடக்குன்றூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
ைணங்கு சதாரடப் சபாலிந்த ைலி சகழு பநான் தாள்,
அணங்கு அருங்கடுந்திறல் என் ஐ முணங்கு நிமிர்ந்து,
அரைச் சசறி உழுரை இரைக்கு ைந்தன்ை
மரைப்பு அரும் அகைம் மதியார் சிரைத்து எழுந்து,
“விழுமியம் சபரியம் யாபம! நம்மிற் 5
சபாருநனும் இரையன் சகாண்டியும் சபரிது” எை,
எள்ளி ைந்த ைம்ப மள்ைர்
புல்சைன் கண்ணர் புறத்திற் சபயை
ஈண்டு அைர் அடுதலும் ஒல்ைான், ஆண்டு அைர்
மாண் இரழ மகளிர் நாணிைர் கழியத் 10
தந்ரத தம்மூர் ஆங்கண்,
சதண் கிரண கறங்கச் சசன்று ஆண்டு அட்டைபை.

Puranānūru 78, Poet Idaikundrur Kizhār sang for Pandiyan Thalaiyālankānathu

Cheruvendra Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai, Arasa Vākai
My lord with ferocious might and curved joints, rose up
like a powerful tiger living in a cave that stretches and
rises as it prepares to hunt. They showed no respect for
his chest, which is hard to fight. They rose up roaring,
“We are great! We are superior. He wants to fight with
us. He’s younger than us. The spoils will be rich!”

They came thus disrespecting him. On seeing them run

away from the battlefield showing their backs, their eyes dull,
he did not desire to kill them there. He followed them to their
father’s land and killed them there to the clear beat of kinai
drums, before their women with fine jewels, who died of shame.

Notes: Puranānūru 76, 77, 78 and 79 were written by this poet. Puranānūru 18, 19, 23,
24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this king, who wrote poem 72.
Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra Nedunchezhiyan defeated the Chera and
Chozha kings along with five Vēlirs in Thalaiyālankānam in the Chozha country. There
are references to this battle in Puranānūru 19, 23, 25, 76, Natrinai 387, Mathuraikkānji 55,
127, and Akanānūru 36, 175 and 209. முணங்கு நிமிர்ந்து (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
பசாம்பரைப் பபாக்குதல். பசாம்பல் பபாக்குதல், மூரி நிமிர்ந்தல் – அகநானூறு 357 –
முணங்கு நிமிர்ந்து புைவுப் புலி, புறநானூறு 52 – முணங்கு நிமிர் ையமான் முழு ைலி
ஒருத்தல், புறநானூறு 78 – முணங்கு நிமிர்ந்து அரைச் சசறி உழுரை இரைக்கு ைந்தன்ை.
விழுமம் – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).
Meanings: ைணங்கு சதாரட – curved joints, சபாலிந்த – splendid, ைலி சகழு – great
strength, பநான் தாள் – strong legs, அணங்கு – terrorizing, அருங்கடுந்திறல் – he is greatly
ferocious, என் ஐ – my lord, முணங்கு நிமிர்ந்து – stretching and rising, stretching and
spreading, அரைச் சசறி உழுரை இரைக்கு ைந்தன்ை – like a tiger from a cave that comes
out with hunger for food, மரைப்பு – enmity, battling, அரும் – difficult, அகைம் மதியார் –
those who did not respect his chest, சிரைத்து எழுந்து – rising up with uproar, விழுமியம்
– we are special, சபரியம் யாபம – we are great, நம்மின் சபாருநனும் இரையன் – the man
who wants to fight with us is younger than us, சகாண்டியும் சபரிது – lot to take, எை –
thus, எள்ளி ைந்த ைம்ப மள்ைர் – the new warriors who came who were contemptuous of
him, புல்சைன் கண்ணர் – those with dull eyes, புறத்திற் சபயை ஈண்டு – on seeing them run
away showing their backs here, அைர் அடுதலும் ஒல்ைான் ஆண்டு – not wanting to kill
them there, அைர் மாண் இரழ மகளிர் நாணிைர் – their women wearing fine jewels were
ashamed, கழிய – to die, தந்ரத தம்மூர் – their towns with their fathers, ஆங்கண் – there,
சதண் கிரண கறங்க – his clear eyed kinai drums roaring, சசன்று ஆண்டு அட்டைபை – he
went there and killed them (அட்டைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 79, பாடியைர்: இரடக்குன்றூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
மூதூர் ைாயில் பனிக் கயம் மண்ணி,
மன்ற பைம்பின் ஒண் குரழ மரைந்து,
சதண் கிரண முன்ைர்க் களிற்றின் இயலி,
சைம்பபார்ச் சசழியனும் ைந்தைன், எதிர்ந்த
ைம்ப மள்ைபைா பைபை, 5
எஞ்சுைர் சகால்பைா, பகல் தைச் சிறிபத?

Puranānūru 79, Poet Idaikundrūr Kizhār sang for Pandiyan Thalaiyālankānathu

Cheruvendra Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
He bathed in the cool pond at the gate of his
ancient city, adorned himself with bright
sprouts of neem trees from the common ground,
and walked like an elephant behind the roaring
kinai drum, Chezhiyan who is ferocious in wars.

Many new warriors are against him. Will some

of them survive, given there is very little time
left in the day?

Notes: Puranānūru 76, 77, 78 and 79 were written by this poet. Puranānūru 18, 19, 23,
24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this king, who wrote poem 72.
Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra Nedunchezhiyan defeated the Chera and
Chozha kings along with five Vēlirs in Thalaiyālankānam in the Chozha country. There
are references to this battle in Puranānūru 19, 23, 25, 76, Natrinai 387, Mathuraikkānji 55,
127, and Akanānūru 36, 175 and 209.

Meanings: மூதூர் ைாயில் – gate of his ancient city, பனிக் கயம் மண்ணி – bathed in the
cool pond, மன்ற பைம்பின் ஒண் குரழ மரைந்து – adorned himself with the bright neem
sprouts from the trees in the common ground, சதண் கிரண முன்ைர் – clear kinai drums
leading, களிற்றின் இயலி – walking like a male elephant (களிற்றின் – இன் ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), சைம்பபார்ச் சசழியனும் ைந்தைன் –
Nedunchezhiyan who is ferocious in battle came, எதிர்ந்த ைம்ப மள்ைபைா பைபை – there
are many new warriors who oppose him (மள்ைபைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive,
பைபை- அரசநிரை, an expletive), எஞ்சுைர் சகால்பைா – will they survive (சகால்பைா –
ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), பகல் தைச் சிறிபத – there is very little daytime left
(சிறிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 80, பாடியைர்: சாத்தந்ரதயார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் பபாைரைக்பகாப்

சபருநற்கிள்ளி, திரண: தும்ரப, துரற: எருரம மறம்
இன் கடுங்கள்ளின் ஆமூர் ஆங்கண்,
ரமந்துரட மல்ைன் மத ைலி முருக்கி,
ஒரு கால் மார்பு ஒங்கின்பற ஒரு கால்
ைருதார் தாங்கிப் பின் ஒதுங்கின்பற,
நல்கினும் நல்கான் ஆயினும், சைல் பபார்ப் 5
பபார் அருந் தித்தன் காண்க தில் அம்ம,
பசித்துப் பரண முயலும் யாரை பபாை,
இருதரை ஒசிய எற்றிக்
கைம் புகும் மல்ைன் கடந்து அடு நிரைபய.

Puranānūru 80, Poet Sāthanthaiyār sang for Chozhan Poravaikko Perunarkilli, Thinai:
Thumpai, Thurai: Erumai Maram
In Āmūr where liquor is sweet and potent,
one leg of his squeezes a powerful warrior,
and the other one wraps around his back
blocking him from escaping. I wish that
Thithan who is victorious in ferocious battles
could see this, whether it pleases him or not.
Like a hungry elephant trying to eat bamboo,
he twists and snaps the body of the warrior
on both ends, as he attacks and kills him in combat.

Notes: This poet has written Puranānūru 80, 81, 82, and 287. Puranānūru 80, 81, 82, 83,
84 and 85 were written for this warrior king, whose father’s name was Thithan. Thithan
was a small-region king. He ruled from Uranthai. ஒைரை துரைசாமி உரை – ‘பின்ைர்
இைன் எப்சபாழுது முடி பைந்தர் ஆயிைான் என்று சதரிந்திை’.

Meanings: இன் கடுங்கள்ளின் ஆமூர் – in Āmūr with sweet potent liquor, ஆங்கண் – there,
ரமந்துரட மல்ைன் – warrior with might, மத ைலி – great strength, முருக்கி – ruined, ஒரு
கால் மார்பு ஒதுங்கின்பற – one leg is placed on the chest of his enemy (ஒதுங்கின்பற –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, ஒதுங்கின்று – மடித்து ரைத்து), ஒரு கால் ைருதார்
தாங்கிப் பின் ஒதுங்கின்பற – another leg is blocking his enemy’s back preventing him from
escaping cunningly (ஒதுங்கின்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, ஒதுங்கின்று –
ைரைத்து), நல்கினும் நல்கான் ஆயினும் – whether he likes it or does not like it,
சைல்பபார்ப் பபார் அருந் தித்தன் – Thithan who is victorious in ferocious battles, father
of Chozhan Pōrvaikkō Perunarkilli, காண்க – let him see, தில் – விரழவின்கண்
(விருப்பத்தின்கண்) ைந்த இரடச்சசால், a particle signifying desire, அம்ம – அரசநிரை,
an expletive, பசித்துப் பரண முயலும் யாரை பபாை – like a hungry elephant that eats
bamboo, இருதரை ஒசிய – snaps on both sides, எற்றி – attacking, கைம் புகும் மல்ைன் –
warrior who came to fight, கடந்து அடு நிரைபய – the situation of attacking and killing
him in combat (நிரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 81, பாடியைர்: சாத்தந்ரதயார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் பபாைரைக்பகாப்

சபருநற்கிள்ளி, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
ஆர்ப்பு எழு கடலினும் சபரிது, அைன் களிபற
கார்ப் சபயல் உருமின் முழங்கல் ஆைாபை!
யார் சகால் அளியர் தாபம, ஆர் நார்ச்
சசறியத் சதாடுத்த கண்ணிக்
கவிரக மள்ைன் ரகப்பட்படாபை? 5

Puranānūru 81, Poet Sāthanthaiyār sang for Chozhan Poravaikko Perunarkilli, Thinai:
Vākai, Thurai: Arasa Vākai
The uproar is louder than the sounds of the rising ocean!
The trumpeting of his male elephants lasts longer than
monsoon’s thunder! Who are these pitiful men caught
by the warrior wearing a strand of āthi flowers strung
tightly with fiber?

Notes: The āthi flower is the symbol of Chozhas. This poet has written Puranānūru 80,
81, 82, and 287. Puranānūru 80, 81, 82, 83, 84 and 85 were written for this king, whose
father’s name was Thithan. ரகப்பட்படார் – அகப்பட்படார்.

Meanings: ஆர்ப்பு எழு கடலினும் சபரிது – the uproar is louder than the sounds of the
rising ocean, அைன் களிபற கார்ப் சபயல் உருமின் முழங்கல் ஆைாபை – his male elephants
trumpet and those sounds are longer than the monsoon thunder (களிபற, ஆைாபை –
ஏகாைம் அரசநிரைகள், expletives), யார் சகால் – who are they (சகால் – ஐயப்சபாருட்டு
ைந்த இரடச்சசால், a particle implying doubt), அளியர் தாபம – they are pitiful, ஆர் நார்ச்
சசறியத் சதாடுத்த கண்ணி – garland tightly braided with fiber using bauhinia flowers,
tightly braided strand with bauhinia flowers, ஆத்தி மைர்கள், கவிரக மள்ைன்
ரகப்பட்படாபை – those who are caught by the generous warrior (கவிரக –
விரைத்சதாரக, elliptical compound in which a verbal root forms the first component,
ரகப்பட்படாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 82, பாடியைர்: சாத்தந்ரதயார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் பபாைரைக்பகாப்

சபருநற்கிள்ளி, திரண: ைாரக. துரற: அைச ைாரக
சாறு தரைக்சகாண்சடைப் சபண் ஈற்று உற்சறைப்
பட்ட மாரி ஞான்ற ஞாயிற்றுக்,
கட்டில் நிணக்கும் இழிசிைன் ரகயது
பபாழ் தூண்டு ஊசியின் விரைந்தன்று மாபதா,
ஊர் சகாை ைந்த சபாருநசைாடு 5
ஆர் புரை சதரியல் சநடுந்தரக பபாபை.
Puranānūru 82, Poet Sāthanthaiyār sang for Chozhan Poravaikko Perunarkilli, Thinai:
Vākai, Thurai: Arasa Vākai
The celebrations have started. His wife
is in labor. He has to go soon to help. It is
raining, and the sun has started to go down.

The esteemed king wearing an āthi garland

battled with an invading king. The enemy
was repelled rapidly, faster than the plying
needle of the ilisinan who is stitching
frantically with a cord, making a cot.

Notes: This poet has written Puranānūru 80, 81, 82, and 287. Puranānūru 80, 81, 82, 83,
84 and 85 were written for this king. ஒைரை துரைசாமி உரை – ைாரைச் சசலுத்தும்
ஊசியினும் விரைந்தது ஊரைக் சகாள்ை ைந்த வீைசைாடு ஆத்தியால் சதாடுக்கப்பட்ட
கண்ணிரயயுரடய சபருந்தரகயது பபார்.

Meanings: சாறு தரைக்சகாண்சடை – since the festival has started (the king has won the
battle), சபண் ஈற்று உற்சறை – and since his wife is about to deliver, பட்ட மாரி ஞான்ற
ஞாயிற்று – at twilight when it rained, when the sun was down when it rained, கட்டில் – cot,
நிணக்கும் – tying, இழிசிைன் – a laborer, ஒைரை துரைசாமி உரை- புரைமகன், உ. பை.
சாமிநாரதயர் உரை – இழிரையுரடயான், the word இழிசிைன் is used for a thannumai
drummer in Pura 289, ரகயது – in his hands, பபாழ் – ைார், cord, leather thong, தூண்டு –
plying, sewing, ஊசியின் விரைந்தன்று – it is faster than the needle, it is as fast as the needle,
மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, ஊர் சகாை ைந்த சபாருநசைாடு – with the
warrior enemy king who came to take the city, invading enemy king who is a warrior, ஆர்
புரை சதரியல் சநடுந்தரக பபாபை – the battle that the lord wearing bauhinia garland was
fighting – Chozha kings wore āthi garlands (பபாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 83, பாடியைர்: சபருங்பகாழி நாய்கண் மகள் நக்கண்ரணயார்,

பாடப்பட்படான்: பசாழன் பபாைரைக்பகாப் சபருநற்கிள்ளி,
திரண: ரகக்கிரை, துரற: பழிச்சுதல்
அடி புரை சதாடு கழல் ரம அணல் காரைக்கு என்
சதாடி கழித்திடுதல் யான் யாய் அஞ்சுைபை;
அடு பதாள் முயங்கல் அரை நாணுைபை;
என் பபால் சபரு விதுப்புறுக என்றும்
ஒரு பால் படாஅது ஆகி 5
இரு பாற்பட்ட இம் ரமயல் ஊபை!

Puranānūru 83, Poet Perunkōzhi Nāykan Nakkannaiyār sang for Chozhan Poravaikko
Perunarkilli, Thinai: Kaikkilai, Thurai: Palichuthal
My bangles have become loose because of the young man
with black beard, who wears warrior anklets on his feet.
I am afraid of my mother. I’d be embarrassed to embrace
him in front of the assembly. May this confused town
tremble as much as I do! Forever, they are not able to
choose, being of two different minds!

Notes: The poet Nakkannaiyār fell in love with Chozhan Poravaikko Perunarkilli who was
a great warrior. The background of poems 83, 84 and 85 is the king battling with a warrior
in Āmur town. This poet wrote Puranānūru poems 83, 84 and 85. Puranānūru 80, 81, 82,
83, 84 and 85 were written for this king. This poem has been interpreted as ‘those taking
the warrior’s side and those taking the king’s side, and also as ‘those taking the mother’s
side and those taking the royal assembly’s side’. அரை நாணுைபை (3) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – சான்பறார் கூடிய அரையிைர் ஒருத்திரய ஒருைனுக்குத் திருமணத்தால்
கூட்டி ரைப்பர் ஆதலின், அைர் தாம் விரும்பியைாறு தாபம சசன்று கூடற்கு
அவ்ைரயயிைர் இகழ்ைர் என்பதுபற்றி ‘அரை நாணுைர்’ என்றார். இரு பாற்பட்ட இம்
ரமயல் ஊபை (6) – ஒைரை துரைசாமி உரை – யாயும் அரையுமாகிய இரு கூற்றிற் பட்ட
இம் மயக்கத்ரதயுரடய ஊர்.

Meanings: அடி – feet, புரை – created, made, சதாடு கழல் – wearing thick warrior anklets,
ரம அணல் காரைக்கு – for the young man with black beard, என் சதாடி கழித்திடுதல் –
since my bangles are slipping down, யான் யாய் அஞ்சுைபை – I am afraid of my mother
(அஞ்சுைல் – தன்ரமசயாருரம விரைமுற்று, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அடு
பதாள் முயங்கல் – to embrace his shoulders that kill enemies, அரை நாணுைபை – I am
embarrassed in the assembly (நாணுைல் – தன்ரம ஒருரம விரைமுற்று, first person
singular verb ending, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), என் பபால் சபரு விதுப்புறுக –
may it tremble greatly like I do, என்றும் – forever, ஒரு பால் படாஅது ஆகி – not being
together of one mind (படாஅது- இரச நிரற அைசபரட), இரு பாற்பட்ட – being of two
minds, இம் ரமயல் ஊபை – this confused town (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 84, பாடியைர்: சபருங்பகாழி நாய்கன் மகள் நக்கண்ரணயார்,

பாடப்பட்படான்: பசாழன் பபாைரைக்பகாப் சபருநற்கிள்ளி, திரண: ரகக்கிரை, துரற:
பழிச்சுதல்
என் ஐ புற்ரக உண்டும் சபருந்பதாைன்பை;
யாபம புறஞ்சிரற இருந்தும் சபான் அன்ைம்பம;
பபார் எதிர்ந்து என் ஐ பபார்க்கைம் புகிபை
கல்சைன் பபரூர் விழவுரட ஆங்கண்,
ஏமுற்றுக் கழிந்த மள்ைர்க்கு 5
உமணர் சைரூஉம் துரற அன்ைன்பை.

Puranānūru 84, Poet Perunkōzhi Nāykan Makal Nakkannaiyār sang for Chozhan
Poravaikko Perunarkilli, Thinai: Kaikkilai, Thurai: Palichuthal
Even though my lord eats gruel, he has broad shoulders,
and I, although I sit outside his house, am the color of
gold. If my lord accepts martial challenges and enters
the battlefield, to the warriors in this town with huge
festivals who come with joy, he will be like the dreaded path
that salt merchants take.

Notes: The poet Nakkannaiyār fell in love with Chozhan Poravaikko Perunarkilli who was
a great warrior. The background of poems 83, 84 and 85 is the king battling with a warrior
in Āmur town. This poet wrote Puranānūru poems 83, 84 and 85. The later Muthollāyiram
and ulā poems where young girls fall in love with kings might have been based on these
poems. Puranānūru 80, 81, 82, 83, 84 and 85 were written for this king. என்ரை, என் ஐ
– அன்ரை என்ரை என்றலும் உைபை சதால் சநறி முரறரம சசால்லினும் எழுத்தினும்
பதான்றா மைபிை என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், சபாருளியல் 50).

Meanings: என் ஐ புற்ரக உண்டும் – my lord eats just gruel (புற்ரக – கஞ்சி, கூழ்),
சபருந்பதாைன்பை – he has broad shoulders (சபருந்பதாைன்பை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), யாபம – me (தன்ரமப் பன்ரம, first person plural), புறஞ்சிரற இருந்தும் –
even though I am on the other side of his fence, even though I am outside of his house,
சபான் அன்ைம்பம – I am like gold (அன்ைம்பம – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural,
சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), பபார் எதிர்ந்து என் ஐ பபார்க்கைம் புகிபை –
if my lord enters the battlefield accepting challenges, கல்சைன் – with loud sounds
(ஒலிக்குறிப்பு சமாழி), பபரூர் விழவுரட – huge city with festivals, ஆங்கண் – there,
ஏமுற்றுக் கழிந்த மள்ைர்க்கு – to the warriors who come with joy, உமணர் சைரூஉம் துரற
அன்ைன்பை – it is like the paths that the salt merchants fear (சைரூஉம் – இன்னிரச
அைசபரட, அன்ைன்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 85, பாடியைர்: சபருங்பகாழி நாய்கன் மகள் நக்கண்ரணயார்,

பாடப்பட்படான்: பசாழன் பபாைரைக்பகாப் சபருநற்கிள்ளி, திரண: ரகக்கிரை, துரற:
பழிச்சுதல்
என் ஐக்கு ஊர் இஃது அன்ரமயானும்,
என் ஐக்கு நாடு இஃது அன்ரமயானும்,
ஆடு ஆடு என்ப ஒரு சாபைாபை,
ஆடன்று என்ப ஒரு சாபைாபை,
நல்ை பல்பைார் இரு நன் சமாழிபய, 5
அம் சிைம்பு ஒலிப்ப ஓடி எம் இல்
முழா அரைப் பபாந்ரத சபாருந்தி நின்று,
யான் கண்டைன் அைன் ஆடாகுதபை.

Puranānūru 85, Poet Perunkōzhi Nāykan Makal Nakkannaiyār sang for Chozhan
Poravaikko Perunarkilli, Thinai: Kaikkilai, Thurai: Palichuthal
Since this is not the town of my lord,
and since this is not the country of my lord,
one group says, “Victory, Victory!”
Another group says, “No victory for him.”
Two fine voices by many good people!

I ran to my house, my lovely anklets jingling,

leaned on a palmyra tree with trunk like
a drum, and saw that victory was his!
Notes: The poet Nakkannaiyār fell in love with Chozhan Poravaikko Perunarkilli who was
a great warrior. The background of poems 83, 84 and 85 is the king battling with a warrior
in Āmur town. This poet wrote Puranānūru poems 83, 84 and 85. The later Muthollāyiram
and ulā poems where young girls fall in love with kings might have been based on these
poems. Puranānūru 80, 81, 82, 83, 84 and 85 were written for this king. நல்ை (5) – உ.
பை. சாமிநாரதயர் உரை – இகழ்ச்சிக்குறிப்பு. என்ரை, என் ஐ – அன்ரை என்ரை
என்றலும் உைபை சதால் சநறி முரறரம சசால்லினும் எழுத்தினும் பதான்றா மைபிை
என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், சபாருளியல் 50).

Meanings: என் ஐக்கு ஊர் இஃது அன்ரமயானும் – since this is not the town of my lord,
என் ஐக்கு நாடு இஃது அன்ரமயானும் – since this is not the country of my lord, ஆடு ஆடு
என்ப ஒரு சாபைாபை – one group says ‘victory, victory’, ஆடன்று என்ப ஒரு சாபைாபை – one
group says that he will not win (சாபைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நல்ை
பல்பைார் இரு நன் சமாழிபய – two fine voices by many good people (சமாழிபய – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), அம் சிைம்பு ஒலிப்ப – as my beautiful anklets jingled, ஓடி எம்
இல் முழா அரைப் பபாந்ரத சபாருந்தி நின்று – I ran and came to my house and leaned on
the palmyra tree with drum-like trunk, Borassus flabellifer, யான் கண்டைன் – I saw, அைன்
ஆடாகுதபை – that victory became his (ஆடாகுதபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 86, பாடியைர்: காைற்சபண்டு, திரண: ைாரக, துரற: ஏறாண் முல்ரை

சிற்றில் நற்றூண் பற்றி, “நின் மகன்

யாண்டு உைபைா?” எை விைவுதி; என் மகன்

யாண்டு உைன் ஆயினும் அறிபயன்; ஓரும்

புலி பசர்ந்து பபாகிய கல் அரை பபாை

ஈன்ற ையிபறா இதுபை, 5

பதான்றுைன் மாபதா பபார்க்கைத்தாபை.

Puranānūru 86, Poet Kāvarpendu, Thinai: Vākai, Thurai: Ērān Mullai

You grasp a fine pillar in my small house
you ask me, “Where is your son?”
I do not know where he is.

Like a mountain cave that a tiger

inhabited and abandoned,
is this womb which gave birth to him.
He will appear on the battlefield!

Notes: This is the only poem written by this female poet.

Meanings: சிற்றில் நற்றூண் பற்றி – holding onto a fine pillar in a small house, நின் மகன்
யாண்டு உைபைா எை விைவுதி – you ask me where my son is (விைவுதி – முன்னிரை
விரைமுற்று), என் மகன் – my son, யாண்டு உைன் ஆயினும் அறிபயன் – I do not know
where he is, ஓரும் – அரசநிரை, an expletive, புலி பசர்ந்து பபாகிய கல் அரை பபாை – like
a rock cave that a tiger inhabited and abandoned, ஈன்ற ையிபறா இதுபை – this is the womb
that gave birth to him (இதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பதான்றுைன் – he will
appear, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, பபார்க்கைத்தாபை – in the battlefield
(பபார்க்கைத்தாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 87, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: தும்ரப, துரற: தாரை மறம்
கைம் புகல் ஓம்புமின் சதவ்விர்! பபார் எதிர்ந்து
எம்முளும் உைன் ஒரு சபாருநன், ரைகல்
எண் பதர் சசய்யும் தச்சன்
திங்கள் ைலித்த கால் அன்பைாபை.

Puranānūru 87, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Thumpai,
Thurai: Thānai Maram
O enemies! Protect yourselves
before you enter the field!
Among us is a warrior
who will fight you in battle.
He is like a chariot wheel
crafted with care
for over a month, by a carpenter
who creates eight chariots in a day!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.
எம்முளும் (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – உம்ரம சிறப்பும்ரம.

Meanings: கைம் புகல் – entering the battlefield, ஓம்புமின் – you protect, you take care
(மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second
person), சதவ்விர் – O enemies, பபார் எதிர்ந்து – accepting battle, differing with enmity,
எம்முளும் உைன் ஒரு சபாருநன் – among us is a warrior, ரைகல் – daily, எண் பதர் சசய்யும்
தச்சன் – a carpenter who makes 8 chariots, திங்கள் – month, ைலித்த – created with care,
கால் – chariot wheel, அன்பைாபை – he is like that, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 88, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: தும்ரப, துரற: தாரை மறம்
யாவிர் ஆயினும், “கூரழ தார் சகாண்டு
யாம் சபாருதும்” என்றல் ஓம்புமின்! ஓங்கு திறல்
ஒளிறு இைங்கு சநடுபைல் மழைர் சபருமகன்,
கதிர் விடு நுண் பூண் அம் பகட்டு மார்பின்
விழவு பமம்பட்ட நல் பபார் 5
முழவுத் பதாள் என் ஐரயக் காணா ஊங்பக.

Puranānūru 88, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Thumpai,
Thurai: Thānai Maram
Whoever you may be,
if you defend your words,
“We will fight with his foot
soldiers and the rest of his army”,
you haven’t seen my lord who
celebrates victories with festivals.
He has drum-like shoulders,
fine, strong chest with elegant
ornaments that shoot rays,
and is chief to young, brave warriors
who bear long and shining spears.

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 230, 231, 232, 235, 269, 286, 290,
295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature.

Meanings: யாவிர் ஆயினும் – whoever you may be, கூரழ – rear of an army, an army
brigade, தார் – foot warriors, சகாண்டு யாம் – with those we will fight, என்றல் – if you say
that, ஓம்புமின் – you protect yourself, you defend yourself (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம
விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person), ஓங்கு திறல் – great valor,
ஓளிறு இைங்கு சநடுபைல் – bright and shining tall spears, மழைர் – young warriors,
சபருமகன் – lord, leader, கதிர் விடு – rays emitting, நுண் பூண் – fine ornaments, அம் பகட்டு
மார்பின் – with his beautiful wide chest, விழவு – festivals, பமம்பட்ட நற்பபார் – good
battles, victorious battles, முழவுத் பதாள் – drum-like shoulders, என் ஐரயக் காணா
ஊங்பக – before you have seen my lord (ஊங்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 89, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண : தும்ரப, துரற: தாரை மறம்
“இரழயணிப் சபாலிந்த ஏந்து பகாட்டு அல்குல்,
மடைைல், உண்கண், ைாணுதல் விறலி!
சபாருநரும் உைபைா நும் அகன்தரை நாட்டு?” எை
விைைல் ஆைாப் சபாரு பரட பைந்பத,
எறி பகால் அஞ்சா அைவின் அன்ை 5
சிறு ைன் மள்ைரும் உைபை, அதாஅன்று
சபாதுவில் தூங்கும் விசியுறு தண்ணுரம
ைளி சபாரு சதண் கண் பகட்பின்,
“அது பபார்” என்னும் என் ஐயும் உைபை.

Puranānūru 89, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Thumpai,
Thurai: Thānai Maram
O king with a battling army! You asked
me again and again, “O virali with a bright
brow, kohl-rimmed eyes, delicate nature,
and lifted, beautiful loins decorated with
jewels! Is there anyone in your huge
country who can fight?

Yes, there are young, brave warriors who

are fearless like snakes that do not fear
the rods that hit them.
Not only that, there is also my king who is
happy that it is war, whenever the wind
blows against the clear-sounding eyes of the
tightly tied thannumai drum in the courtyard
and it resonates.

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Viralis were female artists who danced and sang. In this poem, Avvaiyar responds to an
enemy king who addresses her as ‘virali’. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140,
187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only
one Avvaiyār in the entire Sangam literature. எறி பகால் அஞ்சா அைவின் அன்ை (5) –
ஒைரை துரைசாமி உரை, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – அடிக்கும் பகாலுக்கு அஞ்சாது
எதிர்மண்டும் பாம்பு பபான்ற, ச. பை. சுப்பிைமணியன் உரை – அடிக்கும் கம்புக்கு அஞ்சாத
பாம்பு பபான்ற. ைாள் – ைாள் ஒளி ஆகும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 71). ஒைரை
துரைசாமி உரை – இைப்பபார்க்கு ஈயும் இரச நைமுரடபயாரைப் பாடிப் பரிசுசபறும்
பாண்மகள் பபால் சசால்லுகின்றார் ஒைரையார்.

Meanings: இரழயணி – wearing jewels, சபாலிந்த – beautiful, splendid, ஏந்து பகாட்டு

அல்குல் – loins lifted on the sides, மடைைல் – being naïve, being delicate, உண்கண் – kohl
(கண்ரம) decorated, ைாள் நுதல் – sharp/bright forehead, விறலி – O female artist who
sings and dances, சபாருநரும் உைபைா – is there anybody who will fight, நும் அகன்றரை
நாட்டு – in your huge country, எை விைைல் ஆைா – asking me without a break, சபாரு
பரட பைந்பத – O king with a battling army, எறி பகால் அஞ்சா – not afraid when attacked
with sticks, அைவின் அன்ை – like snakes (அைவின் – இன் சாரிரய), சிறு ைன் மள்ைரும்
உைபை – there are young brave warriors, அதாஅன்று – not only that (அது அன்று என்பை
அதான்று எைப்புணர்ந்து ைருசமாழி முதல் அைசபடுத்து அதாஅன்று என்றாயிற்று.
அதாஅன்று அஃதன்றியும் என்னும் சபாருட்டு, இரசநிரற அைசபரட), சபாதுவில்
தூங்கும் – resting in the common pavilion, விசியுறு – tied tightly, தண்ணுரம – thannumai
drum, ைளி சபாரு – when the winds blow, சதண் கண் – clear eyes, பகட்பின் – if he hears,
அது பபார் என்னும் – happy thinking it is battle, என் ஐயும் உைபை – there is my lord
(உைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 90, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: தும்ரப, துரற: தாரை மறம்
உரட ைரை கடுப்ப மைர்ந்த காந்தள்
அரட மல்கு குைவிசயாடு கமழும் சாைல்
மறப் புலி உடலின், மான் கணம் உைபைா?
மருளிை விசும்பின் மாதிைத்து ஈண்டிய
இருளும் உண்படா, ஞாயிறு சிைவின்? 5
அச்சசாடு தாக்கிப் பார் உற்று இயங்கிய
பண்டச் சாகாட்டு ஆழ்ச்சி சசாலிய,
அரி மணல் சஞமைக் கல் பக நடக்கும்
சபருமிதப் பகட்டுக்குத் துரறயும் உண்படா?
எழுமைம் கடுக்கும் தாள் பதாய் தடக்ரக 10
ைழு இல் ைன் ரக மழைர் சபரும!
இரு நிை மண் சகாண்டு சிரைக்கும்
சபாருநரும் உைபைா, நீ கைம் புகிபை?

Puranānūru 90, Poet Avvaiyār sang to Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Thumpai, Thurai:
Thānai Maram
If a fierce tiger roars in anger on
the fragrant mountain slopes with
white glory lilies resembling broken
conch and wild jasmine flowers with
lush leaves, can a deer herd linger
there? If the sun burns with rage,
is it possible for darkness to exist
in the expanses of the confused sky?
If a proud ox hauls a cart with goods,
even if the long bar grinds the axle bars
due to the weight, scattering the sand and
breaking stones as it pulls out of a deep
rut, is there a place where it cannot go?

O Lord of young warriors!

Your strong, faultless arms reach down
to your legs that are like crossbars.
Is there anyone in this vast earth who can
take your land and be jubilant, if you enter
the field?

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.
உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை, ஒைரை துரைசாமி உரை – தடக் ரகரயயுரடய சபரும
எைக்கூட்டி ைன்ரகரய மழைபைாடு கூட்டியுரைப்பினும் அரமயும். மரைபடுகடாம்
519 – ைரை உரடந்தன்ை ைள் இதழ்க் காந்தள். தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 24). மழவும் குழவும் இைரமப் சபாருை – (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 15). அரி மணல் (7) – ஒைரை துரைசாமி உரை – புைல் சகாழிக்கப்பட்ட மணல்,
நீைரையால் சகாழிக்கப்பட்ட மணல். ைரிமணல் என்று பாடங்சகாள்ைார்
நச்சிைார்க்கினியர்.

Meanings: உரட ைரை கடுப்ப – like broken conch shells (கடுப்ப – உைம உருபு, a
comparison word), மைர்ந்த காந்தள் – blossomed white glory lilies, அரட மல்கு – with
abundant leaves, குைவிசயாடு – filled with wild jasmine, Millingtonia hortensis, கமழும்
சாைல் – fragrant mountain slope, மறப்புலி உடலின் – if a strong tiger roars in rage, மான்
கணம் உைபைா – will the deer herd be there, மருளிை விசும்பின் – in the confused skies,
மாதிைத்து – in all directions, ஈண்டிய – dense, இருளும் உண்படா – can there be darkness,
ஞாயிறு சிைவின் – if the sun gets enraged, அச்சசாடு தாக்கிப் பார் உற்று இயங்கிய –
operating with the long main bar rubbing against the axle bars (அச்சு = சக்கைத்தின்
நடுப்பகுதிரய சநடுஞ்சட்டத்தில் இரணக்கும் சட்டப் பைரக, பார் = ைண்டியின்
அடியிலுள்ை சநடுஞ்சட்டம்), பண்டச் சாகாட்டு – of a cart with goods, ஆழ்ச்சி – falling
into ruts, சசாலிய – to remove, அரி மணல் சஞமை – spreading the sand brought to the
shore by flowing water, கல் பக – splitting rocks, splitting stones, நடக்கும் சபருமிதப்
பகட்டுக்கு – to a walking proud bull, துரறயும் உண்படா – is there a place, எழுமைம்
கடுக்கும் – like cross bars (கடுக்கும் – உைம உருபு, a comparison word), தாள் பதாய் தடக்
ரக – big hands that touches the legs, ைழு இல் ைன் ரக – blemish-less strong arms, மழைர்
சபரும – O lord of young warriors, இரு நிை மண் சகாண்டு – to take this vast land,
சிரைக்கும் – to be tumultuous, to be uproarious, உைபைா – is there anybody, நீ கைம்
புகிபை – if you enter the battlefield (புகிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 91, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: பாடாண், துரற: ைாழ்த்தியல்
ைைம்படு ைாய்ைாள் ஏந்தி ஒன்ைார்
கைம் படக் கடந்த கழல் சதாடி தடக்ரக,
ஆர்கலி நறவின் அதியர் பகாமான்!
பபார் அடு திருவின் சபாைந்தார் அஞ்சி!
பால் புரை பிரற நுதல் சபாலிந்த சசன்னி 5
நீைமணி மிடற்று ஒருைன் பபாை
மன்னுக சபரும! நீபய சதான் நிரைப்
சபருமரை விடர் அகத்து அரு மிரச சகாண்ட
சிறியிரை சநல்லித் தீங்கனி குறியாது,
ஆதல் நின் அகத்து அடக்கிச் 10
சாதல் நீங்க எமக்கு ஈத்தரைபய.

Puranānūru 91, Poet Avvaiyār sang to Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pādān, Thurai:
Vālthiyal
O Athiyar king owning uproar-causing alcohol! O king with a
mighty hand with whirling bracelets that lifts an unfailing,
victorious sword and strikes down enemies in battlefields!
O Anji with a golden garland, who is rich in murderous battles!
May you live as long as he lives, the god who has a milk-like, brow
shaped moon on his lovely head, and a sapphire-like dark neck!

O Greatness! Without considering how difficult it was to get

the sweet nelli fruit from a tree with small leaves,
plucked from the crevices of an ancient lofty mountain
that was difficult to scale, you gave it to me, knowing its benefits
of removing death, which knowledge you kept within yourself!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 230, 231, 232, 235, 269, 286, 290,
295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature. தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).
பிரறநுதல் (5) – ஒைரை துரைசாமி உரை – பிரறத்திங்கள் இரறைன் முடியில் நுதல்
பபால் விைங்குைதால் ‘பால் புரை பிரற நுதல் சபாலிந்த சசன்னி’ என்றார்.

Meanings: ைைம்படு ைாய்ைாள் ஏந்தி – lifting your victorious unfailing sword, ஒன்ைார்
கைம் படக் கடந்த – who went to the battlefield and won over enemies, கழல் சதாடி
தடக்ரக – big hands with whirling bracelets, ஆர்கலி நறவின் – with uproar-causing alcohol,
அதியர் பகாமான் – Athiyar king, பபார் அடு – killing in battle, திருவின் – with wealth,
சபாைந்தார் அஞ்சி – O Anji who wears a gold garland, பால் புரை – like milk (புரை – உைம
உருபு, a comparison word), பிரற நுதல் சபாலிந்த சசன்னி – head beautiful with a crescent
moon that is like the forehead, head with a beautiful/bright crescent moon that is like the
forehead, நீை மணி மிடற்று ஒருைன் பபாை மன்னுக – may you flourish like the one whose
neck is like blue sapphire (Sivan), சபரும – O greatness, நீபய – you, சதான் நிரை
சபருமரை விடர் அகத்து – from the ancient tall mountain with crevice, அரு மிரச
சகாண்ட – that was on a difficult altitude, சிறியிரை சநல்லி – small-leaved nelli, Indian
gooseberry, Emblica Officinalis (சிறியிரை – சிறிய இரை, சதாகுத்தல் விகாைம்), தீங்கனி
– sweet fruit, குறியாது – without considering, ஆதல் – the benefits, அகத்து அடக்கி – keeping
it to yourself, சாதல் நீங்க – to remove death, எமக்கு ஈத்தரைபய – you gave to me
(ஈத்தரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 92, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி

யாசழாடும் சகாள்ைா, சபாழுசதாடும் புணைா,

சபாருள் அறிைாைாயினும் தந்ரதயர்க்கு
அருள் ைந்தைைால் புதல்ைர் தம் மழரை,
என் ைாய்ச் சசால்லும் அன்ை, ஒன்ைார்
கடி மதில் அைண் பை கடந்து 5
சநடுமான் அஞ்சி, நீ அருைல்மாபற.

Puranānūru 92, Poet Avvaiyār sang to Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
Little children’s babbling words are
no match for yāzh music. Their tenses
do not match, and they cannot be
understood. Yet their fathers shower
their graces on them.

O Nedumān Anji who has seized

many enemy fortresses, their walls
well-guarded!
The words out of my mouth are just
like that, because of your graces.

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.

Meanings: யாசழாடும் சகாள்ைா – they are no match for the music of a yāzh (யாசழன்றது
யாழிற்பிறந்த ஓரசரய), சபாழுசதாடும் புணைா – their tenses do not match, சபாருள்
அறிைாைா ஆயினும் – even though they cannot understand the meanings, தந்ரதயர்க்கு –
to their fathers, அருள் ைந்தைைால் – the fathers shower their graces (ைந்தை + ஆல், ஆல்
– ஓர் அரசச் சசால்), புதல்ைர் தம் மழரை – the childish prattle of their sons, என் ைாய்ச்
சசால்லும் அன்ை – my words are like that, ஒன்ைார் – enemies, கடி மதில் அைண் – protected
forts with walls, பை கடந்து – seized a few, சநடுமான் அஞ்சி – O King Nedumān Anji, நீ
அருைல்மாபற – because of your graces (அருைல்மாபற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive,
மாறு ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்)

புறநானூறு 93, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
திண்பிணி முைசம் இழுசமை முழங்கச்
சசன்று அமர் கடத்தல் யாைது? ைந்பதார்
தார் தாங்குதலும் ஆற்றார், சைடிபட்டு,
ஓடல் மரீஇய பீடு இல் மன்ைர்
பநாய்ப்பால் விளிந்த யாக்ரக தழீஇக், 5
காதல் மறந்து அைர் தீது மருங்கு அறுமார்,
அறம் புரி சகாள்ரக நான்மரற முதல்ைர்
திறம் புரி பசும் புல் பைப்பிைர் கிடப்பி,
“மறம் கந்து ஆக நல் அமர் வீழ்ந்த
நீள் கழல் மறைர் சசல்வுழிச் சசல்க” எை 10
ைாள் பபாழ்ந்து அடக்கலும் உய்ந்தைர் மாபதா,
ைரி ஞிமிறு ஆர்க்கும் ைாய் புகு கடாஅத்து
அண்ணல் யாரை அடு கைத்து ஒழிய,
அருஞ்சமம் தரதய நூறி, நீ
சபருந்தரக விழுப்புண் பட்டமாபற. 15

Puranānūru 93, Poet Avvaiyār sang to Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Vākai, Thurai:
Arasa Vākai
With tightly strapped battle drums roaring,
how can there be more victories to be won?
Enemy kings who came could not stand against
your foot soldiers. They scattered and ran.

The kings without pride killed by you

avoided what would have been done to
them, had they died naturally of disease,
their bodies laid out on fine green grass
by Brahmins who desire righteousness, who
know the four Vedas, who chant, “Go where
the great warriors with splendid war anklets
go, those who have died in battles with bravery
as their crutch,” and forgetting any love
they had for them,
they would have cut their bodies with swords
to escape the dishonor of being buried.

But you are a great man who fights harsh

battles, shattering the battlefield around you,
as noble elephants fall down, the juices of
their musth flowing into their mouths where
bees hum, and you have good battle wounds!
Notes: புறநானூறு 74 – குழவி இறப்பினும் ஊன் தடி பிறப்பினும் ஆள் அன்று என்று
ைாளின் தப்பார். Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem
is from his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king.
Except for 208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest
were written by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were
great friends. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 230, 231, 232, 235,
269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire
Sangam literature. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும்
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). விழுப்புண் – ஒைரை துரைசாமி உரை – சீரிய புண். சீரிய
= சிறந்த.

Meanings: திண்பிணி முைசம் இழுசமை முழங்க – as drums that are tightly strapped roar,
சசன்று அமர் கடத்தல் யாைது – how can there be any more battle victories left to be won,
ைந்பதார் – those who have come to attack, enemy kings, தார் தாங்குதலும் ஆற்றார் – they
could not stand against your foot soldiers, சைடிபட்டு ஓடல் மரீஇய பீடு இல் மன்ைர் –
such kings with no pride who scattered and ran away (மரீஇய – சசால்லிரச அைசபரட),
பநாய்ப்பால் விளிந்த யாக்ரக – bodies of those who died due to disease, தழீஇ – holding,
embracing, காதல் மறந்து – forgetting love, அைர் தீது மருங்கு அறுமார் – to remove their
blemish, to give them a warrior’s death, அறம் புரி சகாள்ரக – desiring the principle of
righteousness, with the principle of righteousness, நான்மரற முதல்ைர் – Brahmins who
know the four Vedas, திறம் புரி பசும் புல் பைப்பிைர் கிடப்பி – laid on fine green grass,
மறம் கந்து ஆக – bravery as the support, அமர் வீழ்ந்த – fallen in battle, நீள் கழல் மறைர்
சசல்வுழிச் சசல்க – go to where great warriors with large warrior anklets go (சசல்வுழி =
சசல் + உழி, உழி = ஏழாம் பைற்றுரம உருபு), எை – saying so, thus, ைாள் பபாழ்ந்து – cut
them up with swords, அடக்கலும் உய்ந்தைர் – they escape the dishonor of being buried,
மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, ைரி ஞிமிறு ஆர்க்கும் – bees with stripes hum,
ைாய் புகு கடாஅத்து – with musth entering the mouth (கடாஅத்து – இரச நிரற
அைசபரட, அத்து சாரிரய), அண்ணல் யாரை அடு கைத்து ஒழிய – noble elephants died
in the battlefield, அருஞ்சமம் – difficult battle, harsh battle, தரதய – shattered, நூறி –
cutting, நீ சபருந்தரக – you are a great person, you are a noble man, விழுப்புண்
பட்டமாபற – since you have good/honorable battle wounds, since you have deep battle
wounds (விழுப்புண் – சீரிய புண், பட்டமாபற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, மாறு
ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்)

புறநானூறு 94, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
ஊர்க் குறுமாக்கள் சைண்பகாடு கழாஅலின்,
நீர்த் துரற படியும் சபருங்களிறு பபாை,
இனிரய சபரும எமக்பக, மற்று அதன்
துன் அருங்கடாஅம் பபாை,
இன்ைாய் சபரும நின் ஒன்ைாபதார்க்பக. 5

Puranānūru 94, Poet Avvaiyār sang to Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Vākai, Thurai:
Arasa Vākai
To us, you are sweet, O Greatness,
like a huge bull elephant that relaxes
in the town’s bathing port since
children wash its white tusks!

But to your enemies, you are harsh,

like the harshness of that elephant
which is unapproachable when it is
in rut!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.
குறுந்சதாரக 75 – சைண்பகாட்டு யாரை பசாரண படியும். கடாஅம் – ஆகுசபயைாய்க்
கடாம் உண்டாகிய நிரைரம குறித்து நின்றது.

Meanings: ஊர்க் குறுமாக்கள் – the town’s children, சைண்பகாடு – white tusks, கழாஅலின்
– since they wash (கழாஅலின் – இரசநிரற அைசபரட), நீர்த் துரற – shore with water,
படியும் – bathes, sits, lies, சபருங்களிறு பபாை – like a big male elephant, இனிரய – you
are sweet, சபரும – O greatness, எமக்பக – to us, மற்று அதன் துன் அருங்கடாஅம் பபாை
இன்ைாய் – but you are like an unapproachable harsh elephant in rut (மற்று –
விரைமாற்றின்கண் ைந்தது, கடாஅம் – இரசநிரற அைசபரட), சபரும – O greatness,
நின் ஒன்ைாபதார்க்பக – to your enemies (ஒன்ைாபதார்க்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)
புறநானூறு 95, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,
திரண: பாடாண், துரற: ைாள் மங்கைம்
இவ்பை பீலி அணிந்து, மாரை சூட்டிக்,
கண் திைள் பநான் காழ் திருத்தி, சநய் அணிந்து
கடி உரட வியன் நகர், அவ்பை அவ்பை,
பரகைர்க் குத்திக் பகாடு நுதி சிரதந்து,
சகால் துரறக் குற்றிை மாபதா, என்றும் 5
உண்டாயின் பதம் சகாடுத்து,
இல்ைாயின் உடன் உண்ணும்,
இல்பைார் ஒக்கல் தரைைன்,
அண்ணல் எம் பகாமான், ரைந்நுதி பைபை.

Puranānūru 95, Poet Avvaiyār sang to Thondaimān for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai:
Pādān, Thurai: Vāl Mangalam
Here,
these spears are adorned with peacock
feathers and decorated with garlands,
their strong, thick shafts anointed with
ghee and they are in perfect condition,
in this palace that is guarded.

There,
they are in the small blacksmith’s shed,
his sharp spears, their blade sides and ends
broken by piercing enemies. When he has
plenty, he gives food. Even when he does
not have enough, he shares and eats what
he has, our noble king, a leader to those who
do not have.
Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār was sent by King Athiyamān Nedumān Anji to Thondaimān. She sang this song
when he showed her his war weapons. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140,
187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only
one Avvaiyār in the entire Sangam literature. ரை – ரைபய கூர்ரம (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 91).

Meanings: இவ்பை – these spears, these weapons, பீலி அணிந்து – adorned with peacock
feathers, மாரை சூட்டி – decorated with garlands, கண் திைள் பநான் காழ் திருத்தி – thick
and strong shafts have been fixed up perfectly, சநய் அணிந்து – anointed with ghee, rubbed
with oil, கடியுரட வியன் நகர் – in the protected huge palace, அவ்பை – his weapons,
(spears), பரகைர்க் குத்தி – pierced enemies, பகாடு – sides, நுதி சிரதந்து – their blades ends
broken, சகால் துரறக் குற்றிை – they are in the blacksmith’s small shed, மாபதா – மாது, ஓ
அரசநிரைகள், expletives, என்றும் – always, உண்டாயின் – if he has, பதம் சகாடுத்து – he
gives food, இல்ைாயின் – if he does not have, உடன் உண்ணும் – he shares and eats,
இல்பைார் ஒக்கல் தரைைன் – the lord of those who come in need with relatives, அண்ணல்
எம் பகாமான் – our great king, ரைந்நுதி பைபை – sharp-tipped spears (பைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 96, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் மகன்

சபாகுட்சடழினி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
அைர் பூந்தும்ரப அம் பகட்டு மார்பின்,
திைண்டு நீடு தடக்ரக என் ஐ இரைபயாற்கு,
இைண்டு எழுந்தைைால் பரகபய, ஒன்பற
பூப் பபால் உண்கண் பசந்து பதாள் நுணுகி
பநாக்கிய மகளிர்ப் பிணித்தன்று, ஒன்பற 5
விழவு இன்று ஆயினும் படுபதம் பிரழயாது
ரம ஊன் சமாசித்த ஒக்கசைாடு துரற நீர்க்
ரகமான் சகாள்ளுபமா எை,
உரறயுள் முனியும் அைன் சசல்லும் ஊபை.

Puranānūru 96, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji’s son Pokuttu Ezhini,
Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
My lord’s son with beautiful, strong
chest wearing blossomed thumpai
garlands and thick, long hands, has
two enemies who have been aroused.

The first enmity is the agony of

women who gaze at him intensely,
their flower-like, kohl-rimmed eyes
becoming pale and their arms
becoming thin.
The other are the towns he visits,
which hate him staying there,
since they think that his elephants
will drink the water in their reservoirs,
and even when there are no festivals,
his retinue will eat the meat of goats
and expect cooked food without fail.

Notes: Avvaiyār wrote Puranānūru poems 96, 102 and 392 for this king, the son of
Athiyamān Nedumān Anji. In poem 158, Athiyamān has been referred to, as Ezhini, their
clan name. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269,
286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire
Sangam literature. யாரை தும்பிக்ரகயுரடயது என்பரத ‘ரக’ குறிக்கின்றது: ரகம்மா –
கலித்சதாரக 23-1, ரகம்மாரை – பரிபாடல் 11-52, ரகமான் – புறநானூற்று 96-8,
ரகம்மான் – புறநானூறு 320-3, பரிபாடல் 6-33, ரகமதமா – பரிபாடல் 10-49. தட –
தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: அைர் பூந்தும்ரப – wearing blossomed thumpai flower garlands, White dead
nettle, Leucas aspera, அம் பகட்டு மார்பின் – with a beautiful strong chest, திைண்டு நீடு
தடக்ரக – thick long hands, rounded long hands, என் ஐ இரைபயாற்கு – the son of my
lord, இைண்டு எழுந்தைைால் பரகபய – two enemies have risen up against him (எழுந்தை
+ ஆல், ஆல் – ஓர் அரசச் சசால்), ஒன்பற – one is (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
பூப்பபால் – flower like, உண்கண் பசந்து – kohl-rimmed eyes becoming pale, பதாள் நுணுகி
– arms becoming thin, பநாக்கிய மகளிர் – the women who gazed at him, பிணித்தன்று –
distressed, ஒன்பற – another one is (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), விழவு இன்று
ஆயினும் – even if there are no festivals today, படுபதம் பிரழயாது – cooked food without
fail, ரம ஊன் சமாசித்த ஒக்கசைாடு – along with relatives/retinue who eat the meat of
goats, துரற நீர்க் ரகமான் சகாள்ளுபமா எை – thinking that his elephants will drink the
water in the reservoirs (சகாள்ளுபமா – ஓகாைம் அரசநிரை), உரறயுள் முனியும் – they
hate him staying there, அைன் சசல்லும் ஊபை – the towns he visits (ஊபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 97, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
பபார்க்கு உரைஇப் புகன்று கழித்த ைாள்
உடன்றைர் காப்புரட மதில் அழித்தலின்,
ஊனுற மூழ்கி உரு இழந்தைபை,
பைபை குறும்பு அரடந்த அைண் கடந்தைர்
நறுங்கள்ளின் நாடு ரநத்தலின், 5
சுரை தழீஇய இருங்காசழாடு
மரட கைங்கி நிரை திரிந்தைபை,
களிபற எழூஉத் தாங்கிய கதைம் மரைத்து அைர்
குழூஉக் களிற்றுக் குறும்பு உரடத்தலின்,
பரூஉப் பிணிய சதாடி கழிந்தைபை, 10
மாபை பைந்து ஒருங்கு மரைந்த மறைர்
சபாைம் ரபந்தார் சகடப் பரிதலின்,
கைன் உழந்து அரசஇய மறுக் குைம்பிைபை,
அைன் தானும் நிைம் திரைக்கும் கடல் தாரைப்
சபாைந்தும்ரபக் கழல் பாண்டில் 15
கரண சபாருத துரைத் பதாைன்பை,
ஆயிரட உடன்பறார் உய்தல் யாைது? தடந்தாள்
பிணிக் கதிர் சநல்லின் சசம்மல் மூதூர்
நுமக்கு உரித்து ஆகல் பைண்டின், சசன்று அைற்கு
இறுக்கல் பைண்டும் திரறபய மறுப்பின், 20
ஒல்ைான் அல்ைன் சைல்பபாைான் எைச்
சசால்ைவும் பதறீர் ஆயின், சமல்லியல்,
கழல் கனி ைகுத்த துரணச் சில் ஓதிக்,
குறுந்சதாடி மகளிர் பதாள் விடல்
இறும்பூது அன்று அஃது அறிந்து ஆடுமிபை. 25

Puranānūru 97, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
His swords that were used with fervor broke through
garrisoned fortress walls, and became twisted and
out of shape thrusting into flesh. His spears, seizing
enemy forts, have ravaged the country with fragrant
liquor, and bent and ruined the nails on thick shafts.
Assaulting the gates bolstered by huge crossbeams,
his elephants lost the big ornamental rings on their tusks,
and went on a rampage into the fort with enemy elephants.

His horses spread across the battlefield, running over

and ruining the chests of enemy warriors donning new
golden garlands, who fought together, and their hooves
are stained with blood. He himself, with an army like the
ocean that contains the land, wears a gold thumpai flower
garland and carries a shield pierced by arrows that leave
marks shaped like warrior anklets and round bowls.

How can anyone survive his rage? If you want to hold on

to your fine, ancient city where ears of thick-stemmed
paddy are tangled, you must pay him the tribute.
He, the victor of battle, will not accept if you refuse to
do that. If you are still not convinced, it will not be a
surprise if you separate from your delicate natured women
with hair curled with kalangu beans as rollers. Know this
before you engage in battle!

Notes: ஒைரை துரைசாமி உரை – அதியமான் சநடுமான் அஞ்சிக்குத் திரற

சசலுத்துதற்குரிய பைந்தர் சிைர் அதரைச் சசலுத்தாது பபார்க்குச் சரமந்திருப்பரத
ஒைரையார் அறிந்தார். அைர்களுக்கு உண்ரம அறிவித்தற்கும் அதன் ைாயிைாக
அதியமாரைப் பாைாட்டுைதற்கும் எண்ணி இப்பாட்டிரைப் பாடியுள்ைார். Puranānūru
87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from his defeat in
Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for 208, which
was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written by the poet
Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends. Avvaiyār
wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311,
315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature. தட
– தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24.

Meanings: பபார்க்கு உரைஇப் புகன்று – entered the battle with desire, கழித்த ைாள் –
ruined swords, உடன்றைர் காப்புரட மதில் அழித்தலின் – due to ruining the protected fort
walls of enemies, ஊனுற மூழ்கி – entered their flesh, உரு இழந்தைபை பைபை – spears
have lost their shape (இழந்தைபை, பைபை – ஏகாைம் அரசநிரைகள், expletives), குறும்பு
அரடந்த அைண் கடந்தைர் – they attacked and seized the forts with enemies (குறும்பு –
குறும்பர், பரகைர்), நறுங்கள்ளின் நாடு – country with fragrant liquor, ரநத்தலின் – since
it was ruined, சுரை தழீஇய – attached to the top of the spears, spears with ferrules,
இருங்காசழாடு – with dark/thick shaft, மரட கைங்கி நிரை திரிந்தைபை – the nails were
bent and ruined, களிபற எழூஉத் தாங்கிய கதைம் மரைத்து – the elephants attacked the
doors blocked with cross bars/bolts (எழூஉ – இன்னிரச அைசபரட), அைர் குழூஉக்
களிற்றுக் குறும்பு உரடத்தலின் – since they ruined forts using male elephant herds (குழூஉ
– இன்னிரச அைசபரட), பரூஉப் பிணிய சதாடி கழிந்தைபை – the big rings fastened on
their tusks got lost (பரூஉ – இன்னிரச அைசபரட), மாபை பைந்து – the horses spread
around, ஒருங்கு மரைந்த – fought together, மறைர் சபாைம் ரபந்தார் சகட – ruined the
chests of enemy warriors wearing new gold garlands (தார் ஆகுசபயர் மார்பிற்கு), பரிதலின்
கைன் உழந்து – due to running around in the battlefield (கைன் – கைம் என்பதன் பபாலி),
அரசஇய – with sorrow (சசால்லிரச அைசபரட), மறுக் குைம்பிைபை – their hooves got
stained (குைம்பிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அைன் தானும் – he is himself,
நிைம் திரைக்கும் கடல் தாரை – with an army that is like the sea that contains the land,
சபாைந்தும்ரப – gold thumpai, White dead nettle, Leucas aspera, கழல் – round anklets
worn by men, rings worn on feet, molucca beans, Caesalpinia crista, பாண்டில் – round,
round disc, round bowl, கரண சபாருத – attacked by arrows, துரைத் பதாைன்பை – he has
a shield with holes (ஏகாைம் அரச), ஆயிரட – there, உடன்பறார் உய்தல் யாைது – how can
anyone survive, தடந்தாள் பிணி – tangled thick stems, கதிர் சநல்லின் சசம்மல் மூதூர் –
great ancient town with paddy spears, நுமக்கு உரித்து ஆகல் பைண்டின் – if you desire it to
be yours, சசன்று அைற்கு இறுக்கல் பைண்டும் திரறபய – you need to give him the tributes
(திரறபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மறுப்பின் – if refused, ஒல்ைான் அல்ைன் –
he will not agree, he will not tolerate, சைல் பபாைான் – he is a victor of battles, எைச்
சசால்ைவும் பதறீர் ஆயின் – if you do not understand despite what I have said, சமல்லியல்
– delicate nature, கழல் கனி ைகுத்த துரணச் சில் ஓதி – soft hair that was thickly separated
into two sections and rolled with molucca beans, Caesalpinia crista seeds, குறுந்சதாடி
மகளிர் பதாள் விடல் – leaving the arms of women with small bangles, இறும்பூது அன்று –
it will not be a surprise, அஃது அறிந்து ஆடுமிபை – know that before you engage in battle
(ஆடுமிபை – மின் முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the
second person, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 98, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: ைாரக, ைஞ்சியும், துரற: அைச ைாரக, சகாற்றைள்ரை
முரைத் சதவ்ைர் முைண் அவியப்
சபாைக் குறுகிய நுதி மருப்பின் நின்
இைக் களிறு சசைக் கண்டைர்
மதில் கதைம் எழுச் சசல்ைவும்,
பிணன் அழுங்கக் கைன் உழக்கிச் 5
சசைவு அரசஇய மறுக் குைம்பின் நின்
இை நல் மாச் சசைக் கண்டைர்
கரை முள்ளின் புரழ அரடப்பவும்,
மார்பு உறச் பசர்ந்து ஒல்காத்
பதால் சசறிப்பு இல் நின் பைல் கண்டைர் 10
பதால் கழிசயாடு பிடி சசறிப்பவும்,
ைாள் ைாய்த்த ைடுப் பைந்த நின்
மற ரமந்தர் ரமந்து கண்டைர்
புண்படு குருதி அம்பு ஒடுக்கவும்,
நீபய ஐயவி புரகப்பவும் தாங்காது ஒய்சயை 15
உறு முரற மைபின் புறம் நின்று உய்க்கும்
கூற்றத்து அரைரய, ஆகலின் பபாற்றார்
இைங்க விளிைது சகால்பைா ைைம்பு அரணந்து
இறங்கு கதிர் அைம்ைரு கழனிப்
சபரும் புைல் படப்ரப அைர் அகன்தரை நாபட. 20
Puranānūru 98, Poet Avvaiyār sang to Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Vākai, Vanji,
Thurai: Arasa Vākai, Kotra Vallai
O lord! In your enemy lands,
on seeing your elephants battling
and blunting their sharp tusk tips and
ruining the strength of their fort gates,
they installed new ones.
When they saw your fine horse herds
advancing, trampling dead bodies,
their hooves stained,
they blocked paths with forked thorns.
When they saw your spears, never at rest
in their scabbards, but thrusting the chests
of men,
they tightened the handles of the shafts on
their shields.
When they saw the courage of your soldiers
with sword wounds, they put their arrows
into quivers, still bloody.

You who do not protect yourself from white

mustard smoke, are like Kootruvan who
moves swiftly from behind and strikes rapidly
to take away life according to battle tradition.
Those who do not praise you will be subject
to grief, when their vast lands with abundant
flowing water and bent, whirling paddy in fields
with boundaries, turn into wasteland!
Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.
பமற்பகாள்: புறநானூறு 167 – ைாஅள் ைாய்த்த ைடு.

Meanings: முரைத் சதவ்ைர் – battlefield enemies, முைண் அவிய – strengths to be ruined,

சபாைக் குறுகிய – battled and reduced, நுதி மருப்பின் – with the tips of tusks, நின் இைக்
களிறு – your elephant herds, சசைக் கண்டைர் – those who saw them moving, மதில் கதைம்
எழுச் சசல்ைவும் – they removed the old gates and set new gates (சசல்ைவும் –
பபாக்கவும்), பிணன் அழுங்க – dead bodies ruined, கைன் – battlefield (கைன் – கைம்
என்பதன் பபாலி), உழக்கிச் சசைவு அரசஇய – trampled as they moved (அரசஇய –
சசால்லிரச அைசபரட), மறுக் குைம்பின் – with stained hooves, நின் இை நல் மா – your
fine herd of horses, சசைக் கண்டைர் – those who saw them go, கரை முள்ளின் – with
forked thorns, புரழ அரடப்பவும் – blocked the small paths, மார்பு உறச் பசர்ந்து –
thrusting into the chests of enemies, ஒல்கா – not staying, பதால் சசறிப்பு இல் நின் பைல்
கண்டைர் – when they say your spears were not contained in its case, பதால் கழிசயாடு பிடி
சசறிப்பவும் – they tightened the handles on the shafts of their shields, ைாள் ைாய்த்த ைடுப்
பைந்த நின் மற ரமந்தர் – your young warriors who had sword wounds, ரமந்து கண்டைர்
– warriors who saw the strength, புண்படு குருதி அம்பு ஒடுக்கவும் – they thrust into quivers
their arrows that have blood from wounds, நீபய – you, ஐயவி புரகப்பவும் தாங்காது –
unable to tolerate the smoke of white mustard, Brassica alba, ஒய்சயை – swiftly
(விரைவுக்குறிப்பு), உறு முரற மைபின் – according to the tradition of coming (உறு –
சபாருந்திய), புறம் நின்று உய்க்கும் கூற்றத்து அரைரய – you are like Kootruvan who will
attack from the back, ஆகலின் so, பபாற்றார் – those who do not praise, இைங்க விளிைது
சகால்பைா – they will be subject to grief and ruin (சகால்பைா – (சகால், ஓ –
அரசநிரைகள், expletives), ைைம்பு அரணந்து – together with the boundaries, இறங்கு
கதிர் – drooping paddy spears, heavy paddy spears (இறங்கு – ைரைந்த), அைம்ைரு –
whirling, கழனி – fields, சபரும் புைல் படப்ரப – groves with running water, அைர்
அகன்தரை நாபட – in their vast country (நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 99, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
அமைர்ப் பபணியும், ஆவுதி அருத்தியும்,
அரும் சபறல் மைபின் கரும்பு இைண் தந்தும்,
நீர் அக இருக்ரக ஆழி சூட்டிய
சதால் நிரை மைபின் நின் முன்பைார் பபாை,
ஈரக அம் கழற்கால் இரும் பைம் புரடயல், 5
பூ ஆர் காவின் புனிற்றுப் புைால் சநடுபைல்
எழு சபாறி நாட்டத்து எழாஅத் தாயம்
ைழு இன்று எய்தியும் அரமயாய் சசரு பைட்டு,
இமிழ் குைல் முைசின் எழுைசைாடு முைணிச்
சசன்று அமர் கடந்து நின் ஆற்றல் பதாற்றிய 10
அன்றும் பாடுநர்க்கு அரிரய, இன்றும்
பைணன் பாடிைன் மற்சகால், மற்று நீ
முைண் மிகு பகாைலூர் நூறி நின்
அைண் அடு திகிரி ஏந்திய பதாபை.

Puranānūru 99, Poet Avvaiyār sang to Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Vākai, Thurai:
Arasa Vākai
Like your ancestors of ancient tradition
who served the gods and offered oblations
to secure the gift that is hard to obtain,
sugarcane for this land,
and rolled the wheel of their power around
this world surrounded by ocean,
you inherited by right the beautiful gold
warrior anklets you wear on your legs,
the garland of dark palmyra, gardens with
abundance of flowers, tall spears with fresh
flesh, seven royal symbols,
and your rightful kingship to the land.

Not satisfied with these, you advanced

against seven kings with strength, their
battle drums roaring, and won.
Singers could not sing to you at that time.
Now Paranan has sung of you and about
your strong hands that held the discus that
destroyed forts and strong, hostile Kōvalūr.

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.
பமற்பகாள்: புறநானூறு 99 – கரும்பு இைண் தந்தும் நீர் அக இருக்ரக ஆழி சூட்டிய சதால்
நிரை மைபின் நின் முன்பைார் புறநானூறு 392 – கரும்பு இைண் தந்பதான் சபரும்
பிறங்கரடபய. புனிறு – புனிறு என் கிைவி ஈன்றணிரமப் சபாருட்பட (சதால்காப்பியம்
உரியியல் 79).

Meanings: அமைர்ப் பபணியும் – praying to gods, serving gods, ஆவுதி அருத்தியும் – giving
offerings, அரும் சபறல் மைபின் – according to precious tradition, கரும்பு இைண் தந்தும் –
brought sugarcane here, நீர் அக இருக்ரக – world surrounded by water, ஆழி சூட்டிய –
rolled the wheel of power, சதால் நிரை மைபின் நின் முன்பைார் பபாை – like your ancestors
with ancient tradition, ஈரக – gold, அம் கழல் கால் – beautiful legs with warrior anklets,
இரும்பைம் புரடயல் – big palmyra garland, Borassus flabellifer, பூ ஆர் காவின் – flower
filled gardens, புனிற்று – fresh, not dried, புைால் சநடுபைல் – tall spears with flesh, எழு
சபாறி – seven signs, நாட்டத்து எழாஅத் தாயம் – right to kingship which cannot be
removed (எழாஅ – நீங்காத), ைழு இன்று எய்தியும் – even though you received this in a
faultless manner, அரமயாய் – you were not satisfied, சசரு – war, பைட்டு – desiring, இமிழ்
குைல் முைசின் – with sweet music of drums, எழுைசைாடு முைணிச் சசன்று – you went and
fought with seven (kings), அமர் கடந்து – won the wars, நின் ஆற்றல் பதாற்றிய அன்றும் –
even when you established your strength, பாடுநர்க்கு அரிரய – you were difficult to reach
for singers, they could not sing for you, இன்றும் பைணன் பாடிைன் மன் சகால் – now
Paranan has sung of you (மன், சகால் – அரசநிரைகள், expletives), மற்று நீ முைண் மிகு
பகாைலூர் நூறி – also you destroyed strong Kōvalūr with great enmity/discord (மற்று –
விரைமாற்றின்கண் ைந்தது), நின் – you, அைண் அடு – ruining forts, திகிரி ஏந்திய பதாபை
– your arms that carried the discus (பதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 100, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
ரகயது பைபை, காைை புரை கழல்,
சமய்யது வியபை, மிடற்றது பசும்புண்,
ைட்கர் பபாகிய ைைர் இைம் பபாந்ரத
உச்சிக் சகாண்ட ஊசி சைண்பதாட்டு
சைட்சி மா மைர் பைங்ரகசயாடு விரைஇச், 5
சுரி இரும் பித்ரத சபாலியச் சூடி,
ைரிையம் சபாருத ையக்களிறு பபாை,
இன்னும் மாறாது சிைபை அன்பைா,
உய்ந்தைர் அல்ைர் இைன் உடற்றிபயாபை,
சசறுைர் பநாக்கிய கண் தன் 10
சிறுைரை பநாக்கியும், சிைப்பு ஆைாபை.

Puranānūru 100, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Vākai, Thurai:
Arasa Vākai
Spear in his hand, beautiful warrior
anklets on his legs, sweat on his body,
fresh wounds on his neck,
his dark, curly hair splendidly adorned
with needle-like fronds from the top
of young palmyra trees, entwined with
huge vetchi blossoms and vēngai flowers,
his enemies flee his sight,
like he were a mighty elephant that had
come back from battling a tiger,
so that the rage he felt has not yet left him.

Alas! For those who aroused his anger,

there is no escape.
The eyes that saw his enemies are still red
even though they see his young son!
Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār sang this song when Athiyamān saw his beloved infant son. Avvaiyār wrote
Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367,
390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.

Meanings: ரகயது பைபை – spear in the hand (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
காைை புரை கழல் – beautiful warrior anklets on the legs, சமய்யது வியபை – sweat on the
body (வியபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மிடற்றது – on the neck, பசும் புண் –
fresh wound, ைட்கர் பபாகிய – to remove enemies, ைைர் இைம் பபாந்ரத உச்சி – growing
young palmyra tree top, Borassus flabellifer, சகாண்ட ஊசி சைண்பதாட்டு – with needle-
like fronds, with sharp fronds, சைட்சி மா மைர் – big vetchi flowers, Scarlet Ixora, Ixora
Coccinea, பைங்ரகசயாடு விரைஇ – mixed with vēngai flowers, Pterocarpus marsupium
(விரைஇய – சசால்லிரச அைசபரட), சுரி இரும் பித்ரத – curly dark hair, சபாலியச் சூடி
– wearing splendidly, wearing beautifully, ைரிையம் – tiger with stripes (ஆகுசபயர்),
சபாருத – fought, ையக் களிறு பபாை – like a strong male elephant, இன்னும் மாறாது
சிைபை – his rage has not yet left him (சிைபை – சிைன் சிைம் என்பதன் பபாலி, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), அன்பைா- alas, ஐபயா, உய்ந்தைர் அல்ைர் – they do not survive,
இைன் உடற்றிபயாபை – his enemies who aroused anger, சசறுைர் பநாக்கிய கண் – his eyes
that saw his enemies, தன் சிறுைரை பநாக்கியும் சிைப்பு ஆைாபை – they are still red even
when he sees his son (ஆைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 101, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான் அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
ஒரு நாள் சசல்ைைம், இரு நாள் சசல்ைைம்,
பை நாள் பயின்று பைசைாடு சசல்லினும்,
தரைநாள் பபான்ற விருப்பிைன் மாபதா,
அணி பூண் அணிந்த யாரை இயல் பதர்
அதியமான் பரிசில் சபறூஉங் காைம் 5
நீட்டினும் நீட்டாது ஆயினும், யாரை தன்
பகாட்டு இரட ரைத்த கைைம் பபாைக்
ரகயகத்தது, அது சபாய் ஆகாபத,
அருந்த ஏமாந்த சநஞ்சம்,
ைருந்த பைண்டா, ைாழ்க அைன் தாபை. 10
Puranānūru 101, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pādān, Thurai:
Parisil Kadā Nilai
We did not go to him just for one day or two days,
but brought along many and went for many days,
and he welcomed us like it was the first day.

When we receive gifts from Athiyamān who owns

fine chariots and elephants adorned with ornaments,
they are there, whether it takes more or less time.
The gifts are in our hands like a ball of food placed
between the tusks of an elephant.

He will not fail us, my heart that desires food!

Do not worry! May his efforts prosper!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name in poem 230 is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.
மரைபடுகடாம் 565-566 – தரைநாள் அன்ை புகசைாடு ைழி சிறந்து பை நாள் நிற்பினும்
சபறுகுவிர். ஏமாந்த (9) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ஏமாத்தல் = ஆரசப்படுதல்.

Meaning: ஒரு நாள் சசல்ைைம் – we did not go just for one day, இரு நாள் சசல்ைைம் – we
did not go just for two days, பை நாள் பயின்று – repeatedly for many days, பைசைாடு
சசல்லினும் – even when we went with many, தரைநாள் பபான்ற விருப்பிைன் – he was
sweet to us like he was on the first day, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, அணி
பூண் அணிந்த யாரை – elephants wearing lovely ornaments, இயல் பதர் – moving chariots,
well made chariots, அதியமான் – king Athiyamān, பரிசில் சபறூஉங் காைம் நீட்டினும் – if
he takes time to give gifts, நீட்டாது ஆயினும் – or if he doesn’t take much time, யாரை
தன் பகாட்டு இரட ரைத்த கைைம் பபாை – like the ball of food that is left between an
elephant’s tusks, ரகயகத்தது – it will be in our hands, அது சபாய் ஆகாபத – he will not fail
us (ஆகாபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அருந்த ஏமாந்த சநஞ்சம் – O my heart
desiring to get food, ைருந்த பைண்டா – do not feel sad, ைாழ்க அைன் தாபை – long live
his efforts, long live his feet (தாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 102, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான்

அஞ்சியின் மகன் சபாகுட்சடழினி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
எருபத இரைய நுகம் உணைாபை,
சகடம் பண்டம் சபரிது சபய்தன்பற,
அைல் இழியினும் மிரச ஏறினும்
அைணது அறியுநர் யார் எை உமணர்
கீழ்மைத்து யாத்த பசம அச்சு அன்ை, 5
இரச விைங்கு கவிரக சநடிபயாய், திங்கள்
நாள் நிரற மதியத்து அரைரய, இருள்
யாைணபதா நின் நிழல் ைாழ்பைார்க்பக?

Puranānūru 102, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji’s son Pokuttu Ezhini,
Thinai: Padan, Thurai: Iyan Mozhi
Not knowing what could happen,
salt merchants tie spare axles to the
lower wooden beams of their wagons,
since the bulls are young and not
acquainted with yokes, and since there
are heavy loads in the wagons which
climb on mounds and go down
through ditches.

O lord! You are like that spare axle,

a great man with cupped hands
that give. You are like the full moon.
How can there be darkness for those
who live under your protection?
Notes: Avvaiyār sang Puranānūru poems 96, 102 and 392 for this king, the son of
Athiyamān Nedumān Anji. In poem 158, Athiyamān has been referred to, as Ezhini, their
clan name. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 230, 231, 232, 235,
269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire
Sangam literature. கீழ்மைத்து யாத்த பசம அச்சு அன்ை (5) – ஒைரை துரைசாமி உரை – கீழ்
மைத்து அச்சு இருப்பவும் பசம அச்சு சகாண்டது கூறியதைால், அதியமான் அஞ்சி
இருப்பவும் சபாகுட்சடழினி அைற்குத் துரணயாய் இருந்தான் என்பது சதள்ளிதாம், உ.
பை. சாமிநாரதயர் உரை – பசம அச்சு என்றது, ஏற்ற இழிவுரடய ைழி அச்சு முறிந்துழிச்
பசம அச்சு உதவிைாற்பபாை நீ காக்கின் நாட்டிற்கு ஓர் இரடயூறு உற்றால் அது நீக்கிக்
காத்தற்குரிரய என்பதாம்.

Meanings: எருபத இரைய – the bulls are young (எருபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), நுகம் உணைாபை – they do not know the yokes (உணைாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), சகடம் – cart, பண்டம் – things, load, சபரிது – huge, சபய்தன்பற
– placed (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அைல் இழியினும் – if they run into ditches,
மிரச ஏறினும் – or if they have to climb on mounds, அைணது அறியுநர் யார் – who knows
how the path is, எை – so, உமணர் – salt merchants, கீழ் மைத்து – to the lower wooden
beams, யாத்த – tied, பசம அச்சு அன்ை – like the saved axles, like the spare axles, இரச
விைங்கு – fame flourishing, கவிரக சநடிபயாய் – O great man with charitable hands
(கவிரக – விரைத்சதாரக, elliptical compound in which a verbal root forms the first
component), திங்கள் நாள் நிரற மதியத்து அரைரய – you are like the moon that is full,
இருள் யாைணபதா – how can there be darkness, நின் நிழல் ைாழ்பைார்க்பக – to those who
live under your protection (ைாழ்பைார்க்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 103, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: பாடாண், துரற: விறலியாற்றுப்பரட
ஒரு தரைப் பதரை தூங்க, ஒரு தரைத்
தூம்பு அகச் சிறு முழாத் தூங்கத் தூக்கிக்,
‘கவிழ்ந்த மண்ரட மைர்க்குநர் யார்?’ எைச்
சுைன் முதல் இருந்த சில் ைரை விறலி!
சசல்ரை ஆயின் பசபணான் அல்ைன், 5
முரை சுட எழுந்த மங்குல் மாப் புரக
மரை சூழ் மஞ்சின், மழ களிறு அணியும்
பரகப் புைத்பதாபை, பல் பைல் அஞ்சி,
சபாழுது இரடப்படாஅப் புைைா மண்ரட
சமழுகு சமல் அரடயின் சகாழு நிணம் சபருப்ப, 10
அைத்தற் காரை ஆயினும்,
புைத்தல் ைல்ைன், ைாழ்க அைன் தாபை.

Puranānūru 103, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pādān, Thurai:
Virali Ātruppadai
Hanging a pathalai drum on one side, and
a small, hollow mula drum on another side,
O virali in the wasteland with a few bangles,
you wonder who will turn your dish right
side up!

If you go to him, he is not far away.

He is in the land of his enemies, where in
the harsh battlefield, a mass of black smoke
surrounds young male elephants
like clouds that surround mountains.

Ānji of many spears, even in hard times,

keeps the bowls of bards filled with food,
meat with fat that is like soft adais that
are made with wax.
May all his efforts prosper!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Viralis were female artists who danced and sang. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-
104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There
was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature. மழ – மழவும் குழவும் இைரமப்
சபாருை – (சதால்காப்பியம், உரியியல் 15).
Meanings: ஒரு தரைப் பதரை தூங்க – one side the pathalai drum hangs, ஒரு தரைத் தூம்பு
அகச் சிறு முழாத் தூங்கத் தூக்கி – on one side carrying a hanging small mulā drum with a
hole in the middle, கவிழ்ந்த மண்ரட மைர்க்குநர் யார் – who will turn the dish right side
up, எை – thus, சுைன் முதல் இருந்த – in the wasteland (சுைன் – சுைம் என்பதன் பபாலி), சில்
ைரை விறலி – O virali (female artist who sings and dances) with few bangles, சசல்ரை
ஆயின் – if you go, பசபணான் அல்ைன் – he is not far away, முரை சுட எழுந்த மங்குல்
மாப் புரக – a mass of black smoke rose in the ferocious battlefield, மரை சூழ் மஞ்சின் –
like clouds that surround mountains (மஞ்சின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு), மழ களிறு அணியும் – surrounds the young male elephants, பரகப்
புைத்பதாபை- he is in the enemy land (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பல் பைல் அஞ்சி
– Ānji with many spears, சபாழுது இரடப்படாஅ – without time in between
(இரடப்படாஅ – இரச நிரற அைசபரட), புைைா மண்ரட – bowls that do not get dry,
bowls that always have food, சமழுகு சமல் அரடயின் – wax like soft adai (pancakes),
(அரடயின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது. ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு), சகாழு நிணம்
சபருப்ப – with abundant fat, அைத்தல் காரை ஆயினும் – even when there is poverty,
புைத்தல் ைல்ைன் – he is capable of donating, ைாழ்க அைன் தாபை – long live his efforts
(தாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 104, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
பபாற்றுமின் மறவீர்! சாற்றுதும் நும்ரம!
ஊர்க் குறுமாக்கள் ஆடக் கைங்கும்
தாள்படு சில் நீர்க் களிறு அட்டு வீழ்க்கும்
ஈர்ப்பு உரடக் கைாஅத்து அன்ை, என் ஐ
நுண் பல் கருமம் நிரையாது, 5
இரையன் என்று இகழின், சபறல் அரிது ஆபட.

Puranānūru 104, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Vākai, Thurai:
Arasa Vākai
Protect yourselves warriors! Let me tell you!
My lord is like a crocodile that can drag in
and slaughter an elephant in knee-deep,
shallow water muddied by the playing feet
of the little children in town.
If you don’t consider his acts, but despise
him by saying “He is just a young man,”
victory will come hard for you!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.

Meaning: பபாற்றுமின் மறவீர் – protect yourselves O warriors (பபாற்றுமின் – மின்

முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person),
சாற்றுதும் நும்ரம – we are announcing to you, ஊர்க் குறுமாக்கள் – the town’s children,
ஆடக் கைங்கும் – gets muddied as they play, தாள் படு சில் நீர் – feet playing in shallow water,
களிறு – a bull elephant, அட்டு – killing, வீழ்க்கும் – it brings down, ஈர்ப்புரடக் கைாஅத்து
அன்ை – like a crocodile that drags (கைாஅத்து – கைாம், அத்து சாரிரய), என் ஐ – my lord,
நுண் – fine, பல் – many, கருமம் – actions, நிரையாது – not thinking, இரையன் என்று
இகழின் – if you despise that he is young, சபறல் அரிது ஆபட – victory is hard to obtain
(ஆபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 105, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: பாடாண்,

துரற: விறலியாற்றுப்பரட
பசயிரழ சபறுகுரை ைாணுதல் விறலி!
தடவுைாய்க் கலித்த மா இதழ்க் குைரை
ைண்டுபடு புது மைர்த் தண் சிதர் கைாைப்
சபய்யினும் சபய்யாது ஆயினும், அருவி
சகாள் உழு வியன் புைத்து உரழ கால் ஆக 5
மால்பு உரட சநடுைரைக் பகாடுசதாறு இழிதரும்
நீரினும் இனிய சாயல்
பாரி பைள்பால் பாடிரை சசலிபை.

Puranānūru 105, Poet Kapilar sang for Vēl Pāri, Thinai: Pādān, Thurai: Virali Ātruppadai
O virali with a bright forehead!
You’ll get gifts of red gold jewels
if you go and sing to Vēl Pāri,
who is sweeter than the water
that cascades down the sky-high
peaks of his mountain where bamboo
ladders hang, whether it rains or not,
and runs down in canals that wind
through the vast land where horse gram
is farmed, and sprays cool water droplets
on bee-swarming, dark-petaled, fresh
kuvalai flowers that flourish in wide springs.

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Viralis were
female artists who danced and sang. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124,
143, 200-202, 236, 337 and 347. There are references of bamboo ladders used in mountains
in Kurunthokai 273, Kalithokai 39 and Natrinai 196. நீரினும் இனிய சாயல் (7) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – நீரினும் மிக இனிரமயுரடய, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – நீரினும்
மிக இனிய சமன்ரமரயயுரடய. ைாள் – ைாள் ஒளி ஆகும் (சதால்காப்பியம் உரியியல்
71). சாயல் – சாயல் சமன்ரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 29). குறுந்சதாரக 95 – நீர்
ஓைன்ை சாயல், கலித்சதாரக 42 – நீரினும் சாயல் உரடயன், புறநானூறு 105 – நீரினும்
இனிய சாயல், பதிற்றுப்பத்து 86 – நீரினும் தீந்தண் சாயைன், மரைபடுகடாம் 61 – புது
நிரற ைந்த புைல் அம் சாயல். தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 24).

Meaning: பசயிரழ – perfect jewels, red gold jewels, சபறுகுரை – you will get, ைாள் –
bright, நுதல் – forehead, விறலி – female artist who sings and dances, தடவு ைாய் – big
springs, big ponds (தடவு ைாய் – சுரைக்கு ஆகுசபயர்), கலித்த – blossomed abundantly,
மா – big, dark, இதழ் – petals, குைரை – blue water lilies, ைண்டுபடு – bees swarming, புது
மைர் – fresh flowers, தண் – cool, சிதர் – water spray, கைாை – get mixed, சபய்யினும்
சபய்யாது ஆயினும் – whether rain falls or not, அருவி – waterfalls, cascades, சகாள் – horse
gram, உழு – farmed, வியன் புைத்து – in the wide land, உரழ கால் ஆக – as streams, மால்பு
உரட – with bamboo ladders (கண்பணணி), சநடுைரை – tall mountains, பகாடு சதாறு –
from every peak, இழிதரும் – they cascade down, நீரினும் இனிய சாயல் – sweeter than
water, delicate than water, பாரி பைள் பால் – to the Vēlir king Pāri, பாடிரை சசலிபை – if
you sing and go (சசலிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 106, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: பாடாண்,

துரற: இயன் சமாழி
நல்ைவும் தீயவும் அல்ை குவி இணர்ப்
புல் இரை எருக்கம் ஆயினும், உரடயரை
கடவுள் பபபணம் என்ைா ஆங்கு
மடைர் சமல்லியர் சசல்லினும்,
கடைன் பாரி ரகைண்ரமபய. 5

Puranānūru 106, Poet Kapilar sang for Vēl Pāri, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
Neither good nor bad, are offerings of pointed
clusters of erukkam flowers with pale leaves,
and gods don’t say that they do not like them.
Even if foolish and soft-natured people go to
him, Pāri will reward them, since he is generous.

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.

Meanings: நல்ைவும் தீயவும் அல்ை – they are neither good nor bad, குவி – pointed, இணர்
– flower clusters, புல் இரை எருக்கம் ஆயினும் – even if they are erukkam flowers with
dull/small leaves, Calotropis gigantea, உரடயரை – what one has, கடவுள் பபபணம்
என்ைா – the gods do not say that they do not like them, ஆங்கு – like that, மடைர்
சமல்லியர் சசல்லினும் – even if foolish people and soft-natured people go, கடைன் பாரி
ரகைண்ரமபய – Pāri will give generously, Pāri will be bound by generosity
(ரகைண்ரமபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 107, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: பாடாண்,

துரற: இயன் சமாழி
“பாரி பாரி” என்று பை ஏத்தி,
ஒருைர்ப் புகழ்ைர் சசந்நாப் புைைர்,
பாரி ஒருைனும் அல்ைன்,
மாரியும் உண்டு, ஈண்டு உைகு புைப்பதுபை.

Puranānūru 107, Poet Kapilar sang for Vēl Pāri, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
” Pāri! Pāri,” they utter, and poets
with eloquent tongues praise him.
There is not just Pāri!
There is also the rain that gives
and protects this world!

Notes: பழித்ததுபபால் புகழ்ைது. Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114,
115, 116, 117, 118, 119, 120, and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar
appeals to the Chozha, Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu
Mountain and country. Despite that, they killed him by treacherous means and took his
country. Poem 112 was written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven
great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri
and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236,
337 and 347.

Meaning: பாரி பாரி என்று பை ஏத்தி – many praise him as ‘ Pāri, Pāri ‘, ஒருைர்ப் புகழ்ைர்
– they praise him alone, சசந்நாப் புைைர் – poets with eloquent tongues, பாரி ஒருைனும்
அல்ைன் – there is not just king Pāri, மாரியும் உண்டு – there is also the rain, ஈண்டு உைகு
புைப்பதுபை – that gives and protects this world (புைப்பதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)
புறநானூறு 108, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: பாடாண்,
துரற: இயன் சமாழி
குறத்தி மாட்டிய ைறற்கரடக் சகாள்ளி
ஆைம் ஆதலின் அம் புரக அயைது
சாைல் பைங்ரகப் பூஞ்சிரைத் தைழும்
பறம்பு பாடிைைதுபை அறம் பூண்டு
பாரியும் பரிசிைர் இைப்பின் 5
‘ைாபைன்’ என்ைான் அைர் ைரையன்பை.

Puranānūru 108 – Kapilar sang for Vēl Pāri, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
A mountain woman burns dry sandal
twigs and fragrant smoke spreads through
the branches of nearby vēngai trees
dense with flowers, on the mountain slopes
of Parampu country given to those who sang.
Righteous and generous Pāri yields to
those who request, and goes to their limits.

Notes: இப்பாட்டு பைள்பாரி இறந்தபின் பாடப்பட்டது. Puranānūru poems 105, 106,

107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, and 236 were written for Pāri. In
poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha, Chera and Pandiya kings not to invade
and attack Pāri’s Parampu Mountain and country. Despite that, they killed him by
treacherous means and took his country. Poem 112 was written by the two daughters of
Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were small-region kings. The seven are
Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned
as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111,
113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.

Meanings: குறத்தி மாட்டிய – lit by a mountain dwelling woman, ைறற்கரடக் சகாள்ளி –

flame of dried twigs, ஆைம் – sandal, ஆதலின் – so, அம் புரக – beautiful smoke, fragrant
smoke, அயைது – nearby, சாைல் – mountain slopes, பைங்ரகப் பூஞ்சிரைத் தைழும் –
spreads on the flowering branches of vēngai trees, Pterocarpus marsupium, பறம்பு –
Parampu country, பாடிைர் அதுபை – became that of those of sang (ஏகாைம் அரசநிரை),
அறம் பூண்டு – with justice, பாரியும் – Pāri, பரிசிைர் இைப்பின் – if those who come for gifts
plead, ைாபைன் – I will not come, என்ைான் – he will not say, அைர் ைரையன்பை – he will
go to their limits (ைரையன்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 109, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சநாச்சி, துரற:
மகள் மறுத்தல்
அளிபதா தாபை பாரியது பறம்பப!
நளி சகாள் முைசின் மூவிரும் முற்றினும்,
உழைர் உழாதை நான்கு பயன் உரடத்பத,
ஒன்பற சிறியிரை சைதிரின் சநல் விரையும்பம,
இைண்பட தீஞ்சுரைப் பைவின் பழம் ஊழ்க்கும்பம, 5
மூன்பற சகாழுங்சகாடி ைள்ளிக் கிழங்கு வீழ்க்கும்பம,
நான்பக அணி நிற ஓரி பாய்தலின் மீது அழிந்து
திணி சநடுங்குன்றம் பதன் சசாரியும்பம,
ைான் கண் அற்று அதன் மரைபய ைாைத்து
மீன் கண் அற்று அதன் சுரைபய ஆங்கு 10
மைந்சதாறும் பிணித்த களிற்றினிர் ஆயினும்,
புைந்சதாறும் பைப்பிய பதரினிர் ஆயினும்,
தாளின் சகாள்ைலிர் ைாளின் தாைைன்,
யான் அறிகுசைன் அது சகாள்ளும் ஆபற,
சுகிர் புரி நைம்பின் சீறியாழ் பண்ணி, 15
விரை ஒலி கூந்தல் நும் விறலியர் பின் ைை,
ஆடினிர் பாடினிர் சசலிபை,
நாடும் குன்றும் ஒருங்கு ஈயும்பம.

Puranānūru 109, Poet Kapilar sang for Vēl Pāri, Thinai: Nochi, Thurai: Makal Maruthal
Pāri’s Parampu is a pitiable place!
Even if the three of you with royal drums
surround it, there are four crops that flourish
without plowing and planting by farmers.
First are seeds from bamboos with small leaves,
second are sweet ripe jackfruits, third are valli
yams with thick vines that spread low,
and fourth is bright-colored, mature honey
that flows in his tall, dense mountain.

His towering mountain is as tall as the sky

and its springs are like stars. Even if your
elephants are tied to each tree, and your chariots
are spread over the land, you will not win anything
for your efforts. He will not yield to your swords.

I know the path to seize his country. If you tune

the polished, twisted strings of your small yāzhs tight,
have your female artists with thick, fragrant hair
follow you, and go to him dancing and singing,
he will give you both his country and his mountain!

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124,
143, 200-202, 236, 337 and 347. மரைபடுகடாம் 524 – நீல் நிற ஓரி பாய்ந்சதை –
நச்சிைார்க்கினியர் உரை – முற்றுரகயாபை நீை நிறத்ரதயுரடய ஓரி நிறம் பைந்ததாக.
மரைபடுகடாம் 23 – சுகிர்புரி நைம்பின். பறம்பு மரையின் சுரை: அகநானூறு 78 – கடும்
பரிப் புைவிக் ரகைண் பாரி தீம் சபரும் ரபஞ்சுரை, குறுந்சதாரக 196 – பாரி பறம்பின்
பனிச் சுரைத் சதண்ணீர், புறநானூறு 109 – ைாைத்து மீன் கண் அற்று அதன் சுரைபய,
புறநானூறு 116 – தீ நீர்ப் சபருங்குண்டு சுரை, புறநானூறு 176 – பாரி பறம்பின் பனிச்
சுரைத் சதண்ணீர், புறநானூறு 337 – பாரி பறம்பின் பனிச் சுரை.

Meanings: அளிபதா தாபை பாரியது பறம்பப – Pāri’s Parampu country is a pitiful place
(அளிபதா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive, தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives,
பறம்பப – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நளி சகாள் முைசின் – with esteemed drums,
மூவிரும் முற்றினும் – even if the three of your surround, உழைர் உழாதை நான்கு – four
that farmers do not have to plow and plant, பயன் உரடத்பத – they give benefits
(உரடத்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஒன்பற – one is (ஓகாைம் அரசநிரை, an
expletive), சிறியிரை – small leaves (சிறியிரை – சிறிய இரை, சதாகுத்தல் விகாைம்),
சைதிரின் சநல் விரையும்பம – seeds that grow on bamboo (விரையும்பம –
சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), இைண்பட – secondly (ஓகாைம் அரசநிரை,
an expletive), தீஞ்சுரை – sweet segments, பைவின் பழம் – fruits of jackfruit trees,
ஊழ்க்கும்பம – they ripen (ஊழ்க்கும்பம – சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது),
மூன்பற – thirdly (ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), சகாழுங்சகாடி – thick vines, fat
creepers, ைள்ளிக் கிழங்கு – sweet yams, Convolvulus batatas, வீழ்க்கும்பம – they spread
low (வீழ்க்கும்பம – சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), நான்பக – fourth
(ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), அணி நிற – bright colored, ஓரி பாய்தலின் – since
mature blue color has spread in honey (ஓரி = பதன் முதிர்தைால் பிறக்கும் நீை நிறம்), மீது
– above, அழிந்து – ruined, திணி – dense, சநடுங்குன்றம் – tall mountain, பதன் சசாரியும்பம
– showers honey (சசாரியும்பம – சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), ைான் கண்
– in the sky, அற்று – like (உைம உருபு, a comparison word), அதன் மரைபய – its mountain,
ைாைத்து மீன் கண் அற்று – like the stars in the sky (கண்- அரசநிரை, an expletive, அற்று
– உைம உருபு, a comparison word), அதன் சுரைபய – its springs (சுரைபய – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ஆங்கு – there, மைந்சதாறும் பிணித்த களிற்றினிர் ஆயினும் –
even if you have elephants tied to each tree, புைந்சதாறும் பைப்பிய பதரினிர் ஆயினும் – or
if your chariots are spread to every part of the land, தாளின் சகாள்ைலிர் – you will not get
because of your efforts, ைாளின் தாைைன் – he will not give because of your sword strength,
யான் அறிகுசைன் – I know that, அது சகாள்ளும் ஆபற – the path to get it (ஆபற – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), சுகிர்புரி நைம்பின் – with polished twisted strings (சுகிர்புரி –
நீட்டி முறுக்கிய), சீறியாழ் பண்ணி – tune your small yāzhs, play with small yāzhs, விரை
ஒலி கூந்தல் – fragrant thick hair, நும் விறலியர் பின் ைை – with your female musicians
behind you, ஆடினிர் பாடினிர் சசலிபை – if you go dancing and singing (சசலிபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), நாடும் குன்றும் ஒருங்கு ஈயும்பம – he will give you his country
and his mountain (ஈயும்பம – சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது)

புறநானூறு 110, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படார்: மூபைந்தர், திரண: சநாச்சி, துரற:

மகள் மறுத்தல்
கடந்து அடு தாரை மூவிரும் கூடி
உடன்றனிர் ஆயினும், பறம்பு சகாைற்கு அரிபத,
முந்நூறு ஊர்த்பத தண் பறம்பு நல் நாடு
முந்நூறு ஊரும் பரிசிைர் சபற்றைர்,
யாமும் பாரியும் உைபம, 5
குன்றும் உண்டு, நீர் பாடினிர் சசலிபை.
Puranānūru 110, Poet Kapilar sang to the three great Kings, Thinai: Nochi, Thurai: Makal
Maruthal
Even if the three of you
with your murderous armies
unite,
Parampu will be difficult to seize.
There are three hundred villages
in the cool, fine Parampu country.
All the villages were gifted by him
to those who asked. But if you go
singing, you can win us and Pāri.
You will also get his mountain!

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124,
143, 200-202, 236, 337 and 347.

Meanings: கடந்து அடு தாரை – invading with your murderous armies, மூவிரும் கூடி – the
three of you together, உடன்றனிர் ஆயினும் – even if you unite, பறம்பு சகாைற்கு அரிபத
– it would be difficult to take Parampu, முந்நூறு ஊர்த்பத – with 300 towns, தண் பறம்பு
நல்நாடு – cool Parampu fine country, முந்நூறு ஊரும் – all the 300 towns, பரிசிைர்
சபற்றைர் – were received as gifts by those who came to him (சபற்றைர் – முற்சறச்சம்),
யாமும் பாரியும் உைபம – Pāri and poets like me are here (உைபம – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), குன்றும் உண்டு – also his mountain is here, நீர் பாடினிர் சசலிபை – if you go
singing (சசலிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 111, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சநாச்சி, துரற:
மகள் மறுத்தல்
அளிபதா தாபை பபர் இருங்குன்பற!
பைலின் பைறல் பைந்தர்க்பகா அரிபத,
நீைத்து இரண மைர் புரையும் உண்கண்
கிரணமகட்கு எளிதால், பாடிைள் ைரிபை.

Puranānūru 111, Poet Kapilar sang for Vēl Pāri, Thinai: Nochi, Thurai: Makal Maruthal
Pitiful is his huge dark mountain!
It would be difficult to conquer it with
spears, even by brave kings,
but easier to win if a female drummer
goes singing with her kohl-lined eyes,
dark like blue waterlily blossoms.

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.

Meaning: அளிபதா தாபை – it is pitiful (அளிபதா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive,

தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives), பபர் இரும் குன்பற – the big dark mountain
(குன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பைலின் பைறல் – winning with spears,
conquering with spears, பைந்தர்க்பகா அரிபத – it is hard for kings (அரிபத – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), நீைத்து இரண மைர் – blue flower-like eyes, waterlily blossoms,
புரையும் – like, உண்கண் – eyes with collyrium, eyes with kohl, கிரணமகட்கு – to a woman
who plays kinai drums, எளிது ஆல் – it is easy (ஆல் – அரசநிரை, an expletive), பாடிைள்
ைரிபை – if she comes singing (ைரிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 112, பாரியின் இைண்டு சபண்களும் பாடியது, திரண: சபாதுவியல், துரற:

ரகயறு நிரை
அற்ரறத் திங்கள் அவ் சைண்ணிைவின்,
எந்ரதயும் உரடபயம், எம் குன்றும் பிறர் சகாைார்,
இற்ரறத் திங்கள் இவ் சைண்ணிைவின்,
சைன்று எறி முைசின் பைந்தர் எம்
குன்றும் சகாண்டார், யாம் எந்ரதயும் இைபம. 5

Puranānūru 112, Sang by Vēl Pāri’s daughters, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
Last month, under that white moon,
we had our father,
and nobody had seized our mountain.
This month, under this white moon,
the kings with victory drums have
seized our mountain. We don’t have
our father!

Notes: This poem was written by the two daughters of Pāri. Puranānūru poems 105, 106,
107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, and 236 were written for Pāri. In
poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha, Chera and Pandiya kings not to invade
and attack Pāri’s Parampu Mountain and country. Despite that, they killed him by
treacherous means and took his country. Kapilar took custody of the girls and tries to
arrange their marriages. He pleads to King Vichikō in poem 200 and to King Irugovēl in
201 and 202. It does not work. Legend says that he entrusted them to a Brahmin and
ended his life by sitting facing the north and starving. சைன்று எறி முைசின் பைந்தர் (4) –
உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – ஈண்டு இகழ்ச்சிக் குறிப்பாய் நின்றது.

Meaning: அற்ரறத் திங்கள் – last month, அவ் சைண்ணிைவில் – under that white moon,
எந்ரதயும் உரடபயம் – we had our father, எம் குன்றும் பிறர் சகாைார் – nobody had taken
our mountain, இற்ரறத் திங்கள் – this month, இவ் சைண்ணிைவில் – under this moon,
சைன்று எறி முைசின் பைந்தர் – kings owning victory drums, kings owning drums that were
beat after victories (சைன்று அரறந்த முைசிரையுரடய பைந்தர்கள்), எம் குன்றும்
சகாண்டார் – they took our mountain, யாம் எந்ரதயும் இைபம – and we do not have our
father (இைபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 113, பாடியைர் கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: ரகயறு நிரை
மட்டுைாய் திறப்பவும், ரம விரட வீழ்ப்பவும்,
அட்டு ஆன்று ஆைாக் சகாழுந்துரை ஊன் பசாறும்
சபட்டாங்கு ஈயும் சபருைைம் பழுனி,
நட்டரை மன்பைா முன்பை, இனிபய,
பாரி மாய்ந்சதைக் கைங்கிக் ரகயற்று 5
நீர் ைார் கண்பணம், சதாழுது நிற் பழிச்சிச்
பசறும், ைாழிபயா, சபரும் சபயர்ப் பறம்பப,
பகால் திைள் முன் ரகக் குறுந்சதாடி மகளிர்
நாறு இருங்கூந்தல் கிழைரைப் படர்ந்பத.

Puranānūru 113, Poet Kapilar sang as he left Parampu Mountain, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai
O Parampu Mountain of great fame!

In the past, wine jars were opened,

male sheep were slaughtered,
unlimited rice and fatty meat were
cooked together and served,
great wealth was bestowed according
to the desires of the receivers,
and you made me your friend.

Now Pāri is dead, I am confused and

helpless, and my tears stream down.
I worship and praise you.

I am leaving in search of men for his

daughters with fragrant, dark hair and
rounded, thick small bangles on their
forearms.

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. மட்டு (1) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – மட்டு = கள், ஆகுசபயைால் அது நிரறந்திருக்கும்
சாடிக்காயிற்று. பழிச்சும் – பைவும் பழிச்சும் ைழுத்தின் சபாருை – (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 86).

Meanings: மட்டு ைாய் திறப்பவும் – liquor jars were opened, wine jars were opened, ரம
விரட வீழ்ப்பவும் – male sheep were slaughtered, அட்டு – cooked, ஆன்று ஆைாக –
abundant without reduction, சகாழுந் துரை – fatty meat, ஊன் பசாறும் – and rice cooked
with meat, சபட்டாங்கு ஈயும் – giving away desired gifts, சபருைைம் பழுனி – great wealth
in abundance, நட்டரை – you made friendship with me, மன் – கழிவின்கண் ைந்தது,
indicating the past, ஓ அரசநிரை, an expletive, முன்பை – in the past, இனிபய – now, பாரி
மாய்ந்சதை – since Pāri has died, கைங்கிக் ரகயற்று – confused and helpless, நீர் ைார்
கண்பணம் – I am with tears dripping from my eyes (கண்பணம் – தன்ரமப் பன்ரம, first
person plural), சதாழுது நிற் பழிச்சி – praying and praising, பசறும் – I am leaving, தன்ரமப்
பன்ரம, first person plural, ைாழிபயா சபரும் சபயர்ப் பறம்பப – O famous Parampu
Mountain (ைாழிபயா – ைாழி, ஓகாைம் அரசநிரைகள், expletives), பகால் – rounded, திைள்
– thick, முன் ரகக் குறுந்சதாடி மகளிர் – women with small bangles on their forearms, நாறு
இருங்கூந்தல் – fragrant dark hair, கிழைரைப் படர்ந்பத – going and searching for men (for
marriage) (படர்ந்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 114, பாடியைர் கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: ரகயறு நிரை
ஈண்டு நின்பறார்க்கும் பதான்றும் சிறு ைரை,
சசன்று நின்பறார்க்கும் பதான்றும் மன்ற,
களிறு சமன்று இட்ட கைைம் பபாை,
நறவுப் பிழிந்து இட்ட பகாது உரடச் சிதறல்
ைார் அசும்பு ஒழுகும் முன்றில், 5
பதர் வீசு இருக்ரக சநடிபயான் குன்பற.

Puranānūru 114, Poet Kapilar sang after the fall of Parampu Mountain, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai
His Mountain appears close to those who
stand here. It also appears to those who
move away a little farther, the great man
who donated chariots in his court, whose
courtyard had flowing, fermenting liquor
dregs, appearing like the fibrous refuse
spit by elephants after they chewed food.

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. மன்ற –
மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17). ைார்தல்
பபாகல் ஒழுகல் மூன்றும் பநர்பும் சநடுரமயும் சசய்யும் சபாருை – (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 21).

Meanings: ஈண்டு நின்பறார்க்கும் – for those standing here, பதான்றும் – it appears, சிறு
ைரை சசன்று நின்பறார்க்கும் – those who go a little bit further to the boundary and stand,
பதான்றும் – it appears, மன்ற – for sure, களிறு சமன்று இட்ட கைைம் பபாை – like fiber
from the refuse of courtyard elephants after they chewed and spit food, நறவுப் பிழிந்து
இட்ட – wine pressed and discarded (நறவு – நறா நற என்றாகி உகைம் ஏற்றது), பகாது
உரடச் சிதறல் – fibrous dregs, waste with with fiber, ைார் – long, அசும்பு – mud, ஒழுகும்
– flowing, முன்றில் – front yard (முன்றில் – இல்முன்), பதர் வீசு – donating chariots,
இருக்ரக – day court, சநடிபயான் – esteemed man, குன்பற – mountain, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 115, பாடியைர் கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: ரகயறு நிரை
ஒரு சார் அருவி ஆர்ப்ப, ஒரு சார்
பாணர் மண்ரட நிரறயப் சபய்ம்மார்,
ைாக்க உக்க பதக் கள் பதறல்
கல் அரைத்து ஒழுகும் மன்பை, பல் பைல்
அண்ணல் யாரை பைந்தர்க்கு 5
இன்ைான் ஆகிய இனிபயான் குன்பற.

Puranānūru 115, Poet Kapilar sang this after the death of Vēl Pāri, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai
On one side waterfalls roared.
On the other side, filtered clear liquor
was poured to fill bowls of bards
as it overflowed and moved pebbles
in the mountain belonging to the sweet man
who was ferocious to kings who commanded
many spears and mighty elephants.

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.

Meanings: ஒரு சார் – on one side, அருவி ஆர்ப்ப – waterfall roaring, ஒரு சார் – on one side,
பாணர் – bards, மண்ரட நிரறயப் சபய்ம்மார் – to fill their bowls, ைாக்க – filtered, உக்க –
poured, பதக் கள் பதறல் – sweet clear liquor, கல் அரைத்து – moving the stones, rolling the
stones, ஒழுகும் – flows, மன் – கழிவுக் குறிப்பு, what was in the past, ஏ – அரசநிரை, an
expletive, பல் பைல் – many spears, அண்ணல் – noble man, great man, யாரை – elephants,
பைந்தர்க்கு – to kings, இன்ைான் ஆகிய – he was a harsh man, இனிபயான் குன்பற – the
mountain of the sweet man (குன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 116, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: ரகயறு நிரை
தீ நீர்ப் சபருங்குண்டு சுரைப் பூத்த குைரைக்
கூம்பு அவிழ் முழு சநறி புைள்ைரும் அல்குல்,
ஏந்து எழில் மரழக் கண் இன்ைரக மகளிர்
புல் மூசு கைரைய முள் முரட பைலிப்
பஞ்சி முன்றில் சிற்றில் ஆங்கண், 5
பீரை நாறிய சுரை இைர் மருங்கின்,
ஈத்து இரைக் குப்ரப ஏறி உமணர்
உப்பு ஒய் ஒழுரக எண்ணுப மாபதா,
பநாபகா யாபை, பதய்கமா காரை,
பயில் பூஞ் பசாரை மயில் எழுந்து ஆைவும், 10
பயில் இருஞ் சிைம்பில் கரை பாய்ந்து உகைவும்,
கரையும் சகாள்ைாைாகப் பைவும்
காைம் அன்றியும் மைம் பயம் பகரும்
யாணர் அறாஅ வியன் மரை அற்பற
அண்ணல் சநடுைரை ஏறித், தந்ரத 15
சபரிய நறவின் கூர் பைல் பாரியது
அருரம அறியார், பபார் எதிர்ந்து ைந்த
ைைம்படு தாரை பைந்தர்
சபாைம் பரடக் கலி மா எண்ணுபைாபை.

Puranānūru 116, Poet Kapilar sang this after the death of Vēl Pāri, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai
Skirts made of fully opened blue waterlilies
from the large, deep sweet-water springs,
sway on the loins of the young women
with beautiful moist-eyes and sweet smiles.

They climb on heaps of date palm fronds,

……….where surai and peerkkai gourd vines have spread
……….near a small house that has cotton growing in
……….its front yard with a thorn fence surrounding it,
……….near the forked path choked by grass,
and count salt wagons belonging to salt merchants.

I am in pain! May my life end!

They used to climb the summit

of the wide mountain with unending prosperity,
……….where peacocks rose up and danced in flowering
……….groves, trees yielded fruits even in unseasonal times,
……….and monkeys that leaped and swung in the dense
………slopes couldn’t eat all the fruits,
and count proud horses with gold saddles belonging to
kings with great armies, who were ignorant about how
difficult it would be to defeat their father
Pāri who wielded sharp spears and had abundant liquor.

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. மைரின்
புறவிதழ் நீக்குதல்: புறநானூறு 116 – முழு சநறி, கலித்சதாரக 143 – சநய்தல்
சநறிக்கவும் ைல்ைன், குறுந்சதாரக 80 – முழு சநறி, நற்றிரண 138 – பூவுடன் சநறிதரு
சதாடரை. பறம்பு மரையின் சுரை: அகநானூறு 78 – கடும் பரிப் புைவிக் ரகைண் பாரி
தீம் சபரும் ரபஞ்சுரை, குறுந்சதாரக 196 – பாரி பறம்பின் பனிச் சுரைத் சதண்ணீர்,
புறநானூறு 109 – ைாைத்து மீன் கண் அற்று அதன் சுரைபய, புறநானூறு 116 – தீ நீர்ப்
சபருங்குண்டு சுரை, புறநானூறு 176 – பாரி பறம்பின் பனிச் சுரைத் சதண்ணீர்,
புறநானூறு 337 – பாரி பறம்பின் பனிச் சுரை. சபாைம் பரடக் கலி மா: அகநானூறு 114
– சபாைம்பரடக் கலி மா, அகநானூறு 124 – சபான் இயல் புரை பரடக் சகாய் சுைல்
புைவி, நற்றிரண 78 – சபாைம் பரடக் கலி மா, நற்றிரண 361 – சபாைம் பரடக் கலி மா,
புறநானூறு 116 – சபாைம் பரடக் கலி மா, புறநானூறு 135 – ஒளிறு பரடப் புைவிய
பதரும், புறநானூறு 359 – சபாைம் பரடய மா, மரைபடுகடாம் 574 – சபாைம் பரடப்
சபாலிந்த சகாய் சுைற் புைவி. யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 83).
Meanings: தீ நீர் – sweet water, சபருங்குண்டு – huge and deep, சுரைப் பூத்த – bloomed in
springs, குைரை – blue waterlilies, கூம்பு அவிழ் – pointed buds that have opened, closed
buds that have opened, முழு சநறி – made with full flowers removing the sepals, புைள்ைரும்
அல்குல் – moving on the loins, moving on the waist, ஏந்து எழில் மரழக் கண் – lifted
beautiful moist eyes, இன் நரக – sweet smile, மகளிர் – the young girls, புல் மூசு – covered
with grass, கைரைய – on the forked path, முள் முரட பைலி – fence made with thorn
bushes, பஞ்சி முன்றில் – cotton in the front yard (முன்றில் – இல்முன்), சிற்றில் ஆங்கண்
– in a small house there, பீரை நாறிய – ridge gourd has spread, Luffa acutangula, சுரை –
bottle gourd, Lagenaria siceraria, Opo squash, இைர் – spread, மருங்கின் – in that place,
near that place, ஈத்திரை – date palm leaves, குப்ரப ஏறி – climbing on the heap, உமணர் –
salt merchants, உப்பு ஒய் ஒழுரக – salt carrying wagons that are going, எண்ணுப – they
count, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, பநாபகா யாபை – I am in pain
(பநாபகா – பநாகு சசய்சகன்னும் தன்ரம விரை, ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive,
இைக்கக் குறிப்பு, implying pity), பதய்கமா காரை – may my life end, may my life be ruined
(பதய்கமா – வியங்பகாள் அரசச் சசால், an expletive signifying command), பயில் – dense,
பூஞ்பசாரை – grove with flowers, மயில் எழுந்து ஆைவும் – peacocks rise and dances,
பயில் இருஞ் சிைம்பில் – on the dense huge mountain slopes, கரை பாய்ந்து உகைவும் –
male monkeys jump and romp, கரையுங் சகாள்ைாைாக – even the male monkeys cannot
take all of it, பைவும் – many, காைம் அன்றியும் மைம் பயம் – trees gave benefits even when
it is not the season, பகரும் – yield, யாணர் – prosperity, new income, அறாஅ – unstopping
(இரச நிரற அைசபரட), வியன் மரை – huge mountains, அற்பற – like (அற்று உைம
உருபு, a comparison word, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அண்ணல் சநடுைரை ஏறி –
climbing on the tall mountains, தந்ரத – father, சபரிய நறவின் – with abundant liquor, கூர்
பைல் பாரியது – of Pāri with sharp spears, அருரம அறியார் – those who did not know his
worth, பபார் எதிர்ந்து ைந்த – came to battle, ைைம்படு தாரை பைந்தர் – kings with armies
that won, சபாைம் பரட – lovely saddles, golden saddles, கலிமா – proud horses,
எண்ணுபைாபை – the young women who used to count, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 117, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: ரகயறு நிரை
ரமம்மீன் புரகயினும், தூமம் பதான்றினும்,
சதன் திரச மருங்கின் சைள்ளி ஓடினும்,
ையல் அகம் நிரறயப் புதல் பூ மைை,
மரைத்தரை மகரை ஈன்ற அமர்க்கண்
ஆமா சநடுநிரற நன் புல் ஆைக், 5
பகாஒல் சசம்ரமயின் சான்பறார் பல்கிப்
சபயல் பிரழப்பு அறியாப் புன்புைத்ததுபை,
பிள்ரை சைருகின் முள் எயிறு புரையப்
பாசிரை முல்ரை முரகக்கும்,
ஆய் சதாடி அரிரையர் தந்ரத நாபட. 10

Puranānūru 117, Poet Kapilar sang this remembering Vēl Pāri ‘s Parambu Nadu, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
Even if Saturn smoldered, a comet appeared,
or if Venus ran toward the south,
his fields were full, bushes blossomed with
flowers, and rows of large-eyed wild cows calved
in the yards of houses and grazed on good grass.

Because of his just scepter, many wise men came

to him, rains never failed even in the dry lands,
and green-leaved mullai vines have buds looking
like the thorny teeth of young wildcats, in their
father’s land, the young girls with beautiful bangles.

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. காட்டுப்
பூரையின் பற்கரைப் பபான்ற முல்ரை அரும்பு: அகநானூறு 391 – பார்ைல் சைருகின்
கூர் எயிற்று அன்ை ைரி சமன் முரகய, குறுந்சதாரக 220 – முல்ரை சைருகு சிரித்தன்ை
பசு வீ சமன் பிணி குறு முரக அவிழ்ந்த, குறுந்சதாரக 240 – சைருக்குப்பல் உருவின்
முல்ரைசயாடு, புறநானூறு 117 – பிள்ரை சைருகின் முள் எயிறு புரையப் பாசிரை
முல்ரை முரகக்கும். சைள்ளி திரச மாறினும்: புறநானூறு 35 – இைங்கு கதிர் சைள்ளி
சதன்புைம் படரினும், புறநானூறு 117 – சதன் திரச மருங்கின் சைள்ளி ஓடினும்,
புறநானூறு 388 – சைள்ளி சதன் புைத்து உரறய, புறநானூறு 389 – சைண்சபான் பபாகுறு
காரை, மதுரைக்காஞ்சி 108 – ைரும் ரைகல் மீன் பிறழினும், பட்டிைப்பாரை 1- ையங்கு
சைண்மீன் திரச திரிந்து சதற்கு ஏகினும்.
Meanings: ரமம்மீன் – Saturn, புரகயினும் – even if it smokes, தூமம் பதான்றினும் – even
if a comet appears, சதன் திரச – south, மருங்கின் – side, சைள்ளி ஓடினும் – even if the
silver planet runs, Venus, ையல் அகம் நிரறய – fields were filled, புதல் பூ மைை – flowers
had blossomed on bushes, மரைத்தரை – in the houses, மகரை ஈன்ற – gave birth to
calves, அமர்க்கண் – huge eyes, calm eyes, ஆமா – wild cow, சநடுநிரற – alongside, நன்
புல் ஆை – eating the good grass, பகாஒல் சசம்ரமயின் – because of his just rule (பகாஒல் –
இரசநிரற அைசபரட), சான்பறார் – elders, பல்கி – are many (பல்க எைத் திரிக்க),
சபயல் – rain, பிரழப்பு அறியா – where rains do not fail, புன்புைத்ததுபை – in the dry land,
பிள்ரை சைருகின் – of a young wildcat, முள் எயிறு – sharp teeth, புரைய – like (புரை –
உைம உருபு, a comparison word), பாசிரை – (jasmine creepers with) green leaves,
முல்ரை முரகக்கும் – have put out jasmine buds, ஆய் சதாடி – pretty bangles, chosen
bangles, அரிரையர் – the young ladies, தந்ரத நாபட – father’s land (நாபட – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 118, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: ரகயறு நிரை
அரறயும் சபாரறயும் மணந்த தரைய,
எண் நாள் திங்கள் அரைய சகாடுங்கரைத்
சதண்ணீர்ச் சிறு குைம் கீள்ைது மாபதா,
கூர் பைல் குரைஇய சமாய்ம்பின்
பதர் ைண் பாரி தண் பறம்பு நாபட. 5

Puranānūru 118, Poet Kapilar sang about Parampu country after its fall, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai
The small lake with its clear water and its
curved shoreline like the eighth-day moon,
filled with boulders and knolls lying next
to each other, is shattered now in the cool
Parampu country that once belonged
to Pāri carrying a sharp spear on his large
arm, the man who donated chariots.
Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.

Meaning: அரறயும் சபாரறயும் மணந்த தரைய – with boulders and knolls together on
the top, எண் நாள் திங்கள் அரைய – like the 8th day moon, சகாடுங்கரை – curved shores,
சதண்ணீர்ச் சிறு குைம் – clear water small lake, clear water pond, கீள்ைது – broken,
shattered, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, கூர் பைல் – sharp spear, குரைஇய
சமாய்ம்பின் – with thick shoulders (குரைஇய – சசால்லிரச அைசபரட), பதர் ைண் பாரி
– Pāri who donated chariots, தண் பறம்பு நாபட – the cool Parampu country (நாபட –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 119, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: ரகயறு நிரை
கார்ப் சபயல் தரைஇய காண்பு இன் காரைக்,
களிற்று முக ைரியின் சதறுழ் வீ பூப்பச்,
சசம்புற்று ஈயலின் இன் அரைப் புளித்து,
சமன்திரை யாணர்த்து நந்தும் சகால்பைா,
நிழல் இல் நீள் இரடத் தனி மைம் பபாைப், 5
பரண சகழு பைந்தரை இறந்தும்,
இைைைர்க்கு ஈயும் ைள்ளிபயான் நாபட?

Puranānūru 119, Poet Kapilar sang for Vēl Pāri, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
There was a sweet time when monsoons poured,
and therul flowers blossomed like the spots
on the faces of elephants,
termites from red mounds were cooked
in sauces with tamarind and sweet buttermilk,
and wealth from soft millet was abundant.
Will all that be ruined?
He was like a single tree on a long, shadowless
path, our generous lord who gave more than other
kings with panai drums, to those who came in need!

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. யாணர் –
புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meaning: கார்ப் சபயல் தரைஇய – monsoon rains had fallen, காண்பு இன் – sweet to the
eyes, காரை – at the time, களிற்று முக ைரியின் – like the face spots of elephants (ைரியின்
– இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு), சதறுழ் வீ பூப்ப – therul
flowers bloomed, kind of vine (பூப்ப – விரைசயச்சம்), சசம்புற்று ஈயலின் – with the
termites from red mounds, இன் அரைப் புளித்து – sweet buttermilk with tamarind,
சமந்திரை – soft millet, delicate millet, யாணர்த்து – with abundance, flourishing, நந்தும்
சகால்பைா – will it be spoiled (சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), நிழல் இல்
– without shade, நீளிரட – long path, தனி மைம் பபாை – like a lonely tree, பரண சகழு
பைந்தரை இறந்தும் – more than that of kings with panai drums, beyong that of kings with
panai drums, இைைைர்க்கு ஈயும் – giving to those who ask, giving to those in need,
ைள்ளிபயான் நாபட – the country of the generous man (நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 120, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: ரகயறு நிரை
சைப்புள் விரைந்த பைங்ரகச் சசஞ்சுைல்
கார்ப் சபயல் கலித்த சபரும்பாட்டு ஈைத்துப்,
பூழி மயங்கப் பை உழுது, வித்திப்
பல்லி ஆடிய பல் கிரைச் சசவ்விக்
கரை கால் கழாலின் பதாடு ஒலிபு நந்தி, 5
சமன்மயில் புனிற்றுப் சபரட கடுப்ப நீடிக்,
கருந்தாள் பபாகி ஒருங்கு பீள் விரிந்து,
கீழும் பமலும் எஞ்சாரமப் பை காய்த்து,
ைாலிதின் விரைந்த புது ைைகு அரியத்
திரை சகாய்யக் கவ்ரை கறுப்ப, அைரைக் 10
சகாழுங்சகாடி விைர்க்காய் பகாள் பதம் ஆக,
நிைம் புரதப் பழுனிய மட்டின் பதறல்
புல் பைய்க் குைம்ரபக் குடிசதாறும் பகர்ந்து,
நறு சநய்க் கடரை விரசப்பச் பசாறு அட்டுப்
சபருந்பதாள் தாைம் பூசல் பமைை, 15
ைருந்தா யாணர்த்து நந்தும் சகால்பைா,
இரும் பல் கூந்தல் மடந்ரதயர் தந்ரத
ஆடு கரழ நைலும் பசட் சிரமப் புைைர்
பாடி ஆைாப் பண்பின் பரகைர்
ஓடு கழல் கம்பரை கண்ட 20
சசரு சைஞ்பசஎய் சபருவிறல் நாபட.

Puranānūru 120, Poet Kapilar sang for Pāri, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
In the fields with intense heat,
where vēngai trees grow on the raised,
red land and heavy rains have poured
and drenched the land, fine soil is
plowed and turned often and seeded,
harrows comb the fields and remove the
weeds with their roots, letting plants grow
with many stems, big with flourishing ears,
and when the black stalks grow tall, to the
color of a peahen that has just hatched eggs,
they cut the new millet that has matured
abundantly above and below,
and then when sesame seed blackens,
it is time to reap the white pods of densely
growing avarai beans, and in every
settlement, in the huts roofed with grass,
they share the clarified liquor that has been
buried and matured in liquor jars, and cook
fragrant lentils in ghee along with rice.

Women with large arms serve food in plates,

in the brave land ruled by a victorious king,
the father of the young women with luxuriant,
black hair. In his land, swaying bamboos rustle
on tall peaks. Poets have sung to him without end,
the man who listened to the jingle of war anklets
of enemies running away from him,
a victorious king who longed for war, like Murukan.

Will this prosperity be ruined?

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. யாணர் –
புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). கம்பரை –
கம்பரை சும்ரம கலிபய அழுங்கல் என்று இரை நான்கும் அைைப் சபாருை
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 53). புனிறு – புனிறு என் கிைவி ஈன்றணிரமப் சபாருட்பட
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 79).
Meanings: சைப்புள் விரைந்த – growing in intense heat, பைங்ரக – vēngai trees, kino
trees, Pterocarpus marsupium, சசஞ்சுைல் – red high grounds, கார்ப் சபயல் கலித்த –
flourishing from the abundant monsoon rains, சபரும்பாட்டு ஈைத்து – on the land that is
drenched greatly, பூழி மயங்க – mixing with dust, turning the soil, பை உழுது – plowing
many times, வித்தி – seeding, பல்லி ஆடிய – using harrows, பல் கிரை – many stems,
சசவ்வி – grow well, கரை கால் கழாலின் – due to removing weeds with their roots, பதாடு
ஒலிபு நந்தி – leaves/grain ears flourish and grow, சமன் மயில் – delicate peacock,
புனிற்றுப் சபரட – female that has hatched eggs recently, female that has laid eggs
recently, கடுப்ப – like (உைம உருபு, a comparison word), நீடி – long, கருந்தாள் – black
stalks, பபாகி – growing tall, ஒருங்கு பீள் விரிந்து – tender ears of grain are mature, கீழும்
பமலும் – on the tops and bases, எஞ்சாரமப் பை காய்த்து – yielded in abundance,
ைாலிதின் விரைந்த – grew well, புது ைைகு – new millet, அரிய – to cut, திரை சகாய்ய –
harvest the little millet, கவ்ரை கறுப்ப – when sesame seeds blacken, அைரை – avarai bean,
Dolichos lablab, சகாழுங்சகாடி – thick vines, விைர்க் காய் – white bean (விைர் =
சைண்ரம, சமன்ரம), பகாள் பதம் ஆக – when it is ready to cut, நிைம் புரத – buried in
the earth, பழுனிய மட்டின் பதறல் – aged alcohol, புல் பைய் – thatched with grass,
குைம்ரப – huts, குடிசதாறும் பகர்ந்து – sharing with those in every settlement/village, நறு
– fragrant, சநய்க் கடரை – kadalai/ lentil fried in oil, விரசப்ப – துள்ை, leaping, பசாறு
அட்டு – cooked rice, சபருந்பதாள் – women with broad shoulders, women with large arms
(பண்புத் சதாரகப்புறத்துப் பிறந்த அன்சமாழித்சதாரக), தாைம் – bowls, பூசல் பமைை –
wash the bowls before and after eating, mash the food with hands and eat (பூசுதல் –
கழுவுதல், பிரசந்துண்டல்), ைருந்தா யாணர்த்து – with prosperity without having to worry,
நந்தும் சகால்பைா – will it be ruined (சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive),
இரும் பல் கூந்தல் – dark thick hair, மடந்ரதயர் தந்ரத – the father of the young women,
ஆடு கரழ – swaying bamboo, நைலும் – making noises, பசட் சிரம – high peaks, புைைர்
பாடி ஆைா – poets have sang about him, பண்பில் பரகைர் – enemies with no character,
ஓடு – running away, கழல் – war anklets, கம்பரை கண்ட – hearing that sound, சசரு – war,
சைஞ்பசஎய் – Murukan who desires battles (பசஎய் – இன்னிரச அைசபரட), சபருவிறல்
– greatly victorious man (அன்சமாழித்சதாரக), நாபட – country, ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive

புறநானூறு 121, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: மரையமான் திருமுடிக்காரி,

திரண: சபாதுவியல், துரற: முதுசமாழிக் காஞ்சி
ஒரு திரச ஒருைரை உள்ளி நாற்றிரசப்
பைரும் ைருைர், பரிசில் மாக்கள்
ைரிரச அறிதபைா அரிபத, சபரிதும்
ஈதல் எளிபத மாைண் பதான்றல்!
அது நற்கு அறிந்தரை ஆயின், 5
சபாது பநாக்கு ஒழிமதி, புைைர் மாட்பட.
Puranānūru 121, Poet Kapilar sang to Malaiyamān Thirumudi Kāri, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Muthumozhikkānji
Thinking of one man, many come from all four directions.
It is easy to give abundantly. It is difficult to know who
the deserving ones are. Greatly charitable Lord!
Since you understand, avoid judging all poets the same!

Notes: Puranānūru 121, 122, 123, 124, 125 and 126 are written for this king. Kāri was one
of the seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan,
Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan
name) in Puranānūru 158. Kāri was the king of Mullūr. In Natrinai 170, there is a reference
of Kāri repelling attack by the Āryans. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124,
143, 200-202, 236, 337 and 347. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின்
ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meaning: ஒரு திரச ஒருைரை உள்ளி – thinking about one person, நாற்றிரசப் பைரும்
ைருைர் – many will come from all the four directions, பரிசில் மாக்கள் – those who come
for gifts, ைரிரச அறிதபைா அரிபத – it is difficult to know their ability (அறிதபைா – ஓகாைம்
அரசநிரை, an expletive, அரிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சபரிதும் ஈதல்
எளிபத – it is easy to give abundantly (எளிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மா ைண்
பதான்றல் – O greatly charitable king, அது நற்கு அறிந்தரை ஆயின் – if you understand
that well (நற்கு – நன்கு விகாைம்), சபாது பநாக்கு – looking at them as being similar, ஒழிமதி
– please get rid of it (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), புைைர்
மாட்பட – towards the poets (மாட்பட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 122, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: மரையமான் திருமுடிக்காரி,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
கடல் சகாைப்படாஅது, உடலுநர் ஊக்கார்,
கழல் புரை திருந்து அடிக் காரி! நின் நாபட
அழல் புறந்தரூஉம் அந்தணர் அதுபை,
வீயாத் திருவின் விறல் சகழு தாரை
மூைருள் ஒருைன் துப்பு ஆகியர் எை, 5
ஏத்திைர் தரூஉங் கூபழ நும் குடி
ைாழ்த்திைர் ைரூஉம் இைைைர் அதுபை,
ைடமீன் புரையுங் கற்பின் மட சமாழி,
அரிரை பதாள் அைவு அல்ைரத,
நிைது எை இரை நீ சபருமிதத்ரதபய. 10

Puranānūru 122, Poet Kapilar sang to Malaiyamān Thirumudi Kāri, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
O Kāri wearing warrior anklets on your perfect
feet!
The ocean will not take it and your enemies will
not try to seize it. Your land belongs to Brahmins
who tend ritual fires. If one of the three great kings
with victorious armies and faultless wealth desires
your partnership, they will praise you and send gifts,
which belong to those who come in need praising your
clan. There is nothing you call your own, except the
arms of your wife of soft words and virtue like that
of Arundathi, and you are proud because of that!

Notes: Puranānūru 121, 122, 123, 124, 125 and 126 are written for this king. Kāri was one
of the seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan,
Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan
name) in Puranānūru 158. Kāri was the king of Mullūr. In Natrinai 170, there is a reference
of Kāri repelling attack by the Āryans. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124,
143, 200-202, 236, 337 and 347. ைடமீன், சிறுமீன், சாலினி – அருந்ததி, the star Alcor,
புறநானூறு 122 – ைடமீன் புரையும் கற்பின் மட சமாழி அரிரை, ஐங்குறுநூறு 442 –
அருந்ததி அரைய கற்பின், கலித்சதாரக 2 – ைடமீன் பபால் சதாழுது ஏத்த ையங்கிய
கற்பிைாள், சபரும்பாணாற்றுப்பரட 303 – சிறுமீன் புரையும் கற்பின் நறுநுதல், பரிபாடல்
5 – கடவுள் ஒரு மீன் சாலினி.

Meanings: கடல் சகாைப்படாஅது – will not be taken by the ocean (சகாைப்படாஅது –

இரச நிரற அைசபரட), உடலுநர் ஊக்கார் – enemies will not try to take it, கழல் புரை
திருந்து அடிக் காரி – O Kāri who wears warrior anklets on your perfect feet, நின் நாபட –
your country (நாபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அழல் புறந்தரூஉம் அந்தணர்
அதுபை – it belongs to the Brahmins who tend ritual fires (புறந்தரூஉம் – இன்னிரச
அைசபரட, அதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), வீயாத் திருவின் – with unspoiled
wealth, விறல் சகழு தாரை – with victorious armies, மூைருள் ஒருைன் – one among the
three, துப்பு ஆகியர் எை – to become strong, ஏத்திைர் – they praise you, தரூஉம் கூபழ – the
gifts that they bring (தரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட, கூபழ – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), நும் குடி ைாழ்த்திைர் ைரூஉம் இைைைர் அதுபை – they belong to those who
come to you praising your clan (ைரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட, அதுபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ைடமீன் புரையும் கற்பின் மட சமாழி அரிரை – the young
woman (wife) with soft words and virtue of Arundathi, பதாள் அைவு அல்ைரத – other
than her arms (அல்ைரத – அல்ைது, ஈறு திரிந்தது), நிைது எை இரை – there is nothing you
think as yours, நீ சபருமிதத்ரதபய – you are proud, you are great (இரை – இல்ரை
என்பதன் விகாைம், சபருமிதத்ரதபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 123, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: மரையமான் திருமுடிக்காரி,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
நாள் கள் உண்டு நாள் மகிழ் மகிழின்
யார்க்கும் எளிபத பதர் ஈதல்பை,
சதாரையா நல்லிரச விைங்கு மரையன்
மகிழாது ஈத்த இரழயணி சநடுந்பதர்
பயங்சகழு முள்ளூர் மீமிரசப் 5
பட்ட மாரி உரறயினும் பைபை.

Puranānūru 123, Poet Kapilar sang for Malaiyamān Thirumudi Kāri, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
It is easy for anybody to be drunk with bliss during
the day in their court and gift away chariots.
But shining Malaiyan with untarnished fame gives
away beautifully decorated chariots without
drinking, their numbers higher than
the rain drops that fall on fertile Mullūr Mountain.

Notes: Puranānūru 121, 122, 123, 124, 125 and 126 are written for this king. Kāri was one
of the seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan,
Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan
name) in Puranānūru 158. Kāri was the king of Mullūr. In Natrinai 170, there is a
reference of Kāri repelling attack by the Āryans. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111,
113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. Kapilar wrote about Mullūr in Natrinai 291.

Meanings: நாள் கள் உண்டு – drinking liquor early in the morning, நாள் மகிழ் – in the happy
court during the day, மகிழின் – if they are happy, யார்க்கும் எளிபத பதர் ஈதல்பை – to be
drunk and gifting chariots is easy for everyone (ஈதல்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), சதாரையா நல்லிரச – unspoiled fine fame, விைங்கு மரையன் – splendid
Malaiyan, flourishing Malaiyan, மகிழாது ஈத்த – given without drinking, இரழயணி
சநடுந்பதர் – beautifully decorated tall chariots, பயங்சகழு முள்ளூர் – fertile/beneficial
Mullūr Mountain, மீமிரசப் பட்ட மாரி உரறயினும் பைபை – more than the raindrops that
fall on it (மீமிரச – ஒருசபாருட் பன்சமாழி, பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 124, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: மரையமான் திருமுடிக்காரி,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
நாைன்று பபாகிப், புள்ளிரடத் தட்பப்,
பதைன்று புக்குத், திறைன்று சமாழியினும்,
ைறிது சபயர்குநர் அல்ைர், சநறி சகாைப்
பாடு ஆன்று இைங்கும் அருவிப்
பீடு சகழு மரையன் பாடிபயாபை. 5

Puranānūru 124, Poet Kapilar sang for Malaiyamān Thirumudi Kāri, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
Even if they went on wrong days,
even if there were bad omens,
even if they entered at bad times and
even if they talked inappropriately,
they will not return empty handed,
if they praise proud Malaiyan who
owns a mountain that has waterfalls
that roar loudly and flow down evenly.

Notes: Puranānūru 121, 122, 123, 124, 125 and 126 are written for this king. Kāri was one
of the seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan,
Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan
name) in Puranānūru 158. Kāri was the king of Mullūr. In Natrinai 170, there is a
reference of Kāri repelling attack by the Āryans. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111,
113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.

Meanings: நாைன்று பபாகி – going on wrong days, புள்ளிரடத் தட்ப – if there are bad
omens, பதைன்று புக்கு – entering at bad times, திறைன்று சமாழியினும் – even if they talk
without smartness, ைறிது சபயர்குநர் அல்ைர் – those who return will not come back empty
handed, சநறி சகாைப் பாடு ஆன்று இைங்கும் அருவி – waterfalls that flow down evenly
roaring loudly, பீடு சகழு மரையன் பாடிபயாபை – those who sing to proud Kāri who owns
a mountain (பாடிபயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 125, பாடியைர்: ைடம ைண்ணக்கன் சபருஞ்சாத்தைார், பாடப்பட்படான்:

மரையமான் திருமுடிக்காரி, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
பருத்திப் சபண்டின் பனுைல் அன்ை,
சநருப்புச் சிைந்தணிந்த நிணந்தயங்கு சகாழுங்குரற
பரூஉக் கண் மண்ரடசயாடு, ஊழ்மாறு சபயை
உண்கும் எந்ரத நின் காண்கு ைந்திசிபை,
நள்ைாதார் மிடல் சாய்த்த 5
ைல்ைாை! நின் மகிழ் இருக்ரகபய,
உழுத பநான் பகடு அழி தின்றாங்கு
நல் அமிழ்து ஆக நீ நயந்து உண்ணும் நறபை,
குன்றத்து அன்ை களிறு சபயைக்
கடந்து அட்டு சைன்பறானும் நிற் கூறும்பம, 10
சைலீஇபயான் இைன் எைக்,
கழல் அணிப் சபாலிந்த பசைடி நிைங் கைர்பு
விரைந்து ைந்து சமந் தாங்கிய
ைல் பைல் மரையன் அல்ைன் ஆயின்,
நல் அமர் கடத்தல் எளிது மன் நமக்கு எைத் 15
பதாற்பறான் தானும் நிற்கூறும்பம,
சதாரைஇபயான் அைன் எை
ஒரு நீ ஆயிரை சபரும, சபருமரழக்கு
இருக்ரக சான்ற உயர் மரைத்
திருத்தகு பசஎய், நின் சபற்றிசிபைார்க்பக. 20

Puranānūru 125, Poet Vadama Vannakkan Perunchathanār sang to Malaiyamān

Thirumudu Kāri, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
I have come to see you, my lord, to drink again
and again huge bowls of liquor, and eat large
chunks of meat, with fat that drips and calms
hot fire, that resembles cotton spun by a woman!
I have come to your happy court, O strong man
who ruins the strength of enemies!
May the liquor you enjoy and drink become nectar
to you, like hay to a strong ox that plows!

The victor who slayed mountain-like elephants says,

that you gave him victory. The defeated man thinks
that without Malaiayan with his strong spear who came
swiftly to the field to seize the land, his handsome legs
gleaming with war anklets, he would have won easily.
He praises you when he says that you were the one who
made him lose. Greatness! For those who have you,
you are like Murukan on a towering mountain with clouds!

Notes: பனுைல் அன்ை (1) – ஒைரை துரைசாமி உரை – பகாட்ரடயும் பகாதும் நீக்கி
நூற்பதற்பகட்பத் தூய்ரம சசய்யப்பட்ட பஞ்சு பபாறலின் நிணத்ரத ‘பனுைைன்ை
நிணம்’ என்றார், உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – பஞ்சு பபான்ற நிணம். The poet sang this
to Kāri after Kāri helped the Chozha king Rasasooyam Vētta Perunarkilli to victory in his
battle against the Chera king Cheraman Māntharancheral Irumporai. This is the only
Puranānūru poem written by this poet. Puranānūru 121, 122, 123, 124, 125 and 126 are
written for this king. Kāri was one of the seven great donors, who were small-region kings.
The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who
is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kāri was the king of Mullūr.
In Natrinai 170, there is a reference of Kāri repelling attack by the Āryans. சின் – மியா
இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன்
முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும்
தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27).

Meanings: பருத்திப் சபண்டின் பனுைல் அன்ை – like the cotton spun by a woman,
சநருப்புச் சிைம் தணிந்த – reduced the heat of raging fire, calmed the raging fire, நிணம்
தயங்கு சகாழுங்குரற – big pieces of meat with dripping fat, பரூஉக் கண் மண்ரடசயாடு
ஊழ்மாறு சபயை உண்கும் – I will drink huge bowls full of liquor again and again varying
(பரூஉ – இன்னிரச அைசபரட), எந்ரத – O my lord, நின் காண்கு ைந்திசிபை – I came to
see you (சின் தன்ரம அரசச் சசால், an expletive of the first person, ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), நள்ைாதார் மிடல் சாய்த்த ைல்ைாை – O strong man who ruined the strength
of your enemies, நின் மகிழ் இருக்ரகபய – came to your court, came to your happy place
(இருக்ரகபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), உழுத பநான் பகடு அழி தின்றாங்கு –
like a strong ox that plowed and then ate hay, நல் அமிழ்து ஆக – become fine nectar, நீ
நயந்து உண்ணும் நறபை – the liquor you love and drink (நறபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive, நறவு – நறா நற என்றாகி உகைம் ஏற்றது), குன்றத்து அன்ை களிறு சபயைக் கடந்து
அட்டு சைன்பறானும் நிற் கூறும்பம – the one who wins killing mountain-like elephants
says about you (குன்றத்து – குன்றம், அத்து சாரிரய, கூறும்பம – சசய்யுபைாரச பநாக்கி
மகை ஒற்று விரிந்தது), சைலீஇபயான் இைன் எை – he is the one who caused victory
(சைலீஇபயான் – சசால்லிரச அைசபரட), கழல் அணிப் சபாலிந்த பசைடி – his
handsome legs with warrior anklets, நிைங் கைர்பு விரைந்து ைந்து சமம் தாங்கிய – who
came swiftly to the battlefield to seize land and blocked (கைர்பு – ரகக்சகாள்ை பைண்டி),
ைல் பைல் மரையன் அல்ைன் ஆயின் – if it were not for Malaiyan with strong spear, நல்
அமர் கடத்தல் எளிது மன் நமக்கு எை – that we would have won easily in the fine battle
(மன் – கழிவுப்சபாருளில் ைந்த இரடச்சசால், a particle signifying past), பதாற்பறான்
தானும் நிற் கூறும்பம – the one who lost tells about you (கூறும்பம – சசய்யுபைாரச
பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), சதாரைஇபயான் அைன் எை – he caused me to lose
(சதாரைஇபயான் – சசால்லிரச அைசபரட), ஒரு நீ ஆயிரை சபரும சபரு மரழக்கு
இருக்ரக சான்ற உயர் மரைத் திருத்தகு பசஎய் – O greatness! You are like Murukan who
is on the towering mountains with huge clouds (பசஎய் – இன்னிரச அைசபரட), நின்
சபற்றிசிபைார்க்பக – to those who have you (சபற்றிசிபைார்க்பக – இசின்
படர்க்ரகயின்கண் ைந்தது, an expletive of the third person, ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 126, பாடியைர்: மாபறாக்கத்து நப்பசரையார், பாடப்பட்படான்: மரையமான்

திருமுடிக்காரி, திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
ஒன்ைார் யாரை ஓரடப் சபான் சகாண்டு,
பாணர் சசன்னி சபாலியத் ரதஇ,
ைாடாத் தாமரை சூட்டிய விழுச் சீர்
ஓடாப் பூட்ரக உைபைான் மருக!
ைல்பைம் அல்பைம் ஆயினும், ைல்பை 5
நின் ையின் கிைக்குைம் ஆயின், கங்குல்
துயில் மடிந்தன்ை தூங்கிருள் இறும்பின்,
பரற இரச அருவி முள்ளூர்ப் சபாருந!
சதறல் அரும் மைபின் நின் கிரைசயாடும் சபாலிய,
நிை மிரசப் பைந்த மக்கட்கு எல்ைாம் 10
புைன் அழுக்கு அற்ற அந்தணாைன்,
இைந்து சசன் மாக்கட்கு இனி இடன் இன்றிப்
பைந்து இரச நிற்கப் பாடிைன், அதற்சகாண்டு
சிை மிகு தாரை ைாைைன் குடகடல்,
சபாைந்தரு நாைாய் ஓட்டிய அவ்ைழிப், 15
பிறகைம் சசல்கைாது அரைபயம் அத்ரத
இன்ரம துைப்ப இரசதை ைந்து, நின்
ைண்ரமயின் சதாடுத்தைம் யாபம முள் எயிற்று
அைவு எறி உருமின் முைசசழுந்து இயம்ப,
அண்ணல் யாரைசயாடு பைந்து கைத்து ஒழிய, 20
அருஞ்சமம் தரதயத் தாக்கி, நன்றும்
நண்ணாத் சதவ்ைர்த் தாங்கும்
சபண்ரணயம் படப்ரப நாடு கிழபைாபய. 23

Puranānūru 126, Poet Mārōkkathu Nappasalaiyār sang to Malaiyamān Thiru Mudi Kāri,
Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
O heir of a strong man with great leadership and principle of
not abandoning battles! Even if I am not smart, I came here
rapidly to sing your fame. With the gold from the face ornaments
of elephants belonging to enemies, you made heads of
bards glow, giving them gold lotus flowers that do not fade.

O lord of Mullūr Mountain, where waterfalls roar like parai

drums and the forest is pitch dark like nights that are sleeping.
The Brahmin poet Kapilar, he of purest knowledge of all the
people in this world, has sung about you so that your
wide-spreading fame will endure, and you and your family will
prosper. There is no room for any more bards to come to you and
sing.

We are like the boats in the Western ocean, which are not allowed
to ply where Cheran brings gold by ships. Goaded by our poverty
and attracted by your generosity, we have come here and have
started to sing about your virtues.
O lord of the country with the lovely Pennai River! In harsh battles,
you attack as drums resound, like thunder that destroys snakes with
sharp fangs. You repel attacks of enemy kings with noble elephants
and ruin them.

Notes: Puranānūru 121, 122, 123, 124, 125 and 126 are written for this king. Kāri was one
of the seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan,
Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan
name) in Puranānūru 158 Kāri was the king of Mullūr. There is a convention that thunder
ruins and kills snakes. Akanānūru 68, 92, 119, 182, 202, 274, 323, 328, Kalithokai 45, 113,
Kurunthokai 158, 190, 268, 391 and Natrinai 37, 51, 114, 129, 238, 255, 264, 347, 383,
Puranānūru 17, 37, 58, 126, 211, 366 and 369 have similar descriptions of thunder ruining
or killing snakes. This female poet from Mārōkam town which is near Korkai, wrote
Puranānūru 37, 39, 126, 174, 226, 280 and 383. புறநானூறு 126 – பரற இரச அருவி
முள்ளூர்ப் சபாருநர், புறநானூறு 229 – பரற இரச அருவி நல் நாட்டுப் சபாருநன்,
புறநானூறு 398 – பரற இரச அருவிப் பாயல் பகாபை, பதிற்றுப்பத்து 70 – இழும் எை
இழிதரும் பரறக் குைல் அருவி. ைாடாத் தாமரை (3) – ைாடாத தாமரையாகிய
சபாற்தாமரை, சைளிப்பரட. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும்
இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: ஒன்ைார் யாரை ஓரடப் சபான் சகாண்டு – with the gold from the face
ornaments of enemy elephants, பாணர் சசன்னி சபாலிய ரதஇ – making the heads of
bards glow, making the heads of bards beautiful (ரதஇ – சசால்லிரச அைசபரட),
ைாடாத் தாமரை சூட்டிய – wore unfading lotus, wore a gold lotus, விழுச் சீர் – great
leadership, ஓடாப் பூட்ரக உைபைான் மருக – O heir of a lord whose principle was not to
run away from battle, O heir of a lord who had the strength not to run away from battle,
ைல்பைம் அல்பைம் ஆயினும் – even if I am not one with great ability (அல்பைம் –
தன்ரமப் பன்ரம, first person plural), ைல்பை நின் ையின் கிைக்குைம் – I came here
rapidly to sing your fame (தன்ரமப் பன்ரம, first person plural), ஆயின் – if, கங்குல் துயில்
மடிந்தன்ை – like night is sleeping, தூங்கிருள் இறும்பின் – with small forest with pitch
darkness, பரற இரச அருவி முள்ளூர்ப் சபாருந – O lord of Mullūr Mountain where
waterfalls roar like parai drums, சதறல் அரும் மைபின் – in the tradition of not being ruined,
நின் கிரைசயாடும் சபாலிய – may you flourish with your relatives (கிரைசயாடும் –
உம்ரம – உயர்வு சிறப்பு), நிை மிரசப் பைந்த மக்கட்கு எல்ைாம் – among all the people
spread in this world, புைன் அழுக்கு அற்ற அந்தணாைன் – the Brahmin poet Kapilar with
no blemish in intellect, இைந்து சசன் மாக்கட்கு இனி இடன் இன்றி – without any room for
others to come to you and sing for gifts, பைந்து இரச நிற்கப் பாடிைன் – he sang to establish
your widespread fame, அதற்சகாண்டு – since then, சிை மிகு தாரை ைாைைன் – Cheran
with great rage, குடகடல் – western sea, சபாைந்தரு நாைாய் ஓட்டிய – riding ships that
bring gold/wealth, அவ்ைழிப் பிற கைம் சசல்கைாது – without letting other ships on that
path, அரைபயம் – we are like that, அத்ரத – அரசநிரை, இன்ரம துைப்ப – poverty
goading us, இரசதை ைந்து நின் ைண்ரமயின் சதாடுத்தைம் யாபம – we are starting to sing
since your generosity attracted us (யாபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), முள் எயிற்று
அைவு எறி உருமின் – like thunder that kills snakes with sharp fangs (உருமின்- இன் ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), முைசசழுந்து இயம்ப – drum sounds rise
up and roar, அண்ணல் யாரைசயாடு பைந்து கைத்து ஒழிய – kings ruined in battles with
their noble elephants, அருஞ்சமம் தரதயத் தாக்கி – attacked and crushed in harsh battles,
நன்றும் – greatly, நண்ணா – not close, சதவ்ைர்த் தாங்கும் – able to repel enemies well,
சபண்ரண அம் படப்ரப நாடு கிழபைாபய – O lord of the land with the lovely Pennai
river (அம் – சாரிரய, கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 127, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அைண்டின், திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை
கைங்கனியன்ை கருங்பகாட்டுச் சீறியாழ்ப்
பாடு இன் பனுைல் பாணர் உய்த்சதைக்,
களிறு இை ஆகிய புல் அரை சநடுசைளில்,
காை மஞ்ரஞ கணசைாடு பசப்ப,
ஈரக அரிய இரழயணி மகளிசைாடு 5
சாயின்று என்ப ஆஅய் பகாயில்,
சுரைக்கு இனிதாகிய குய்யுரட அடிசில்
பிறர்க்கு ஈவு இன்றித் தம் ையிறு அருத்தி,
உரை சால் ஓங்கு புகழ் ஒரிஇய
முரைசு சகழு சசல்ைர் நகர் பபாைாபத. 10

Puranānūru 127, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang for Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai, Kadai Nilai
Since the trained bards who sang sweet songs with
small yāzh with stems as black as kalam fruits have left
with gift elephants, there are none in the stalls with dull,
tall posts. Flocks of forest peacocks reside there.

They say that Āy’s women have only the precious gold
jewels that cannot be given away, and the palace has
fallen into disrepair. It cannot be compared to the palaces
of kings with drums who have lost their great fame,
who eat tasty, sweet foods with spices and fill their
stomachs, unable to give to others!

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375.

Meanings: கைங்கனியன்ை – like kalam fruit, Kalakākkāi, Carissa congesta Wight, Corinda
tree, கருங்பகாட்டு – black-stemmed, சீறியாழ்ப் பாடு இன் பனுைல் பாணர் – trained bards
who sing songs sweetly with small lutes, உய்த்சதை – since they have taken (as gifts) and
gone, களிறு இை ஆகிய – have become empty without elephants, புல் அரை சநடுசைளில்
– dull tall posts, காை மஞ்ரஞ கணசைாடு பசப்ப – forest peacocks stay there with their
flocks, ஈரக அரிய இரழயணி மகளிசைாடு – with women who have precious gold jewels
which they cannot give, சாயின்று என்ப ஆஅய் பகாயில் – they say that Ay’s palace has
been ruined (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), சுரைக்கு இனிதாகிய குய்யுரட அடிசில்
– tasty sweet cooked food with spices, பிறர்க்கு ஈவு இன்றி – without giving to others, தம்
ையிறு அருத்தி – they just eat, உரை சால் ஓங்கு புகழ் ஒரிஇய – lost their great fame, முரைசு
சகழு – with drums, சசல்ைர் நகர் பபாைாபத – the palaces of other kings are not equal
(பபாைாபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 128, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: ைாழ்த்து, இயன் சமாழி
மன்றப் பைவின் மாச் சிரை மந்தி
இைைைர் நாற்றிய விசி கூடு முழவின்
பாடு இன் சதண் கண் கனி சசத்து அடிப்பின்,
அன்ைச் பசைல் மாறு எழுந்து ஆலும்
கழல் சதாடி ஆஅய் மரழ தைழ் சபாதியில், 5
ஆடுமகள் குறுகின் அல்ைது,
பீடு சகழு மன்ைர் குறுகபைா அரிபத.

Puranānūru 128, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang for Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Vālthu, Iyan Mozhi
A female monkey beat on a tightly
tied drum with a clear eye and sweet
sound, hung on a jackfruit tree’s big
branch by drummers who came for
alms, thinking that it was a jackfruit,
and a reacting gander rose up and
called, in Āy’s land where clouds
spread on Pothiyil Mountain.
Āy with warrior’s bracelets and anklets
is easier to approach by a female dancer
than by greatly mighty kings.

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374 and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375. மன்றப்
பைவின் – புறநானூறு 374, நற்றிரண 213.

Meaning: மன்றப் பைவின் – of a jackfruit tree in the courtyard (public place), மாச்சிரை
– a huge branch, மந்தி – a female monkey, இைைைர் – those who came for alms (drummers),
நாற்றிய – that was hung, விசி கூடு முழவின் – of a tightly tied drum (விசி கூடு – பிணிப்புப்
சபாருந்திய), பாடு இன் – sweet sound, சதண்கண் – clear eye of the drum, கனி சசத்து –
thinking that it is a fruit, அடிப்பின் – when it beat on it, அன்ைச் பசைல் – a gander, a male
goose, மாறு எழுந்து ஆலும் – reacted and rose up and called, reacted and rose up and
danced, கழல் – warrior’s anklets, சதாடி ஆஅய் – Āy with his bracelets (ஆஅய் – இரசநிரற
அைசபரட), மரழ – clouds, தைழ் – spreading, சபாதியில் – Pothiyil Mountain, Pothikai
Mountain, ஆடுமகள் குறுகின் அல்ைது – unless a female dancer approaches, பீடு சகழு
மன்ைர் – mighty kings, குறுகபைா அரிபத – it will be unable to approach him (அரிபத –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 129, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
குறி இரறக் குைம்ரபக் குறைர் மாக்கள்
ைாங்கு அரமப் பழுனிய பதறல் மகிழ்ந்து,
பைங்ரக முன்றில் குைரை அயரும்,
தீஞ் சுரைப் பைவின் மாமரைக் கிழைன்,
ஆஅய் அண்டிைன், அடு பபார் அண்ணல், 5
இைைைர்க்கு ஈத்த யாரையின் கைவு இன்று
ைாைம் மீன் பை பூப்பின், ஆைாது
ஒருைழிக் கருைழியின்றிப்
சபரு சைள் என்னின் பிரழயாது மன்பை.

Puranānūru 129, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang for Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Iyan Mozhi
In Āy’s great mountain country with jackfruits
with sweet pieces,
mountain dwellers living in huts with narrow eaves
drink aged liquor and perform kuravai dances in
the front yards of their houses near vēngai trees.
If clouds don’t hide the stars, they will multiply
endlessly without any black spaces, light up the
sky, and probably equal the number of elephants
granted by Āy Andiran, leader of murderous battles.

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375. புறநானூறு
24 – திண் திமில் ைன் பைதைர் சைப்புரடய மட்டுண்டு தண் குைரைச் சீர் தூங்குந்து,
மரைபடுகடாம் 320-322 – நறவு நாட் சசய்த குறைர் தம் சபண்டிசைாடு மான்பதாற் சிறு
பரற கறங்கக் கல்சைை ைான் பதாய் மீமிரச அயரும் குைரை.

Meanings: குறி இரறக் குைம்ரப – huts with narrow/small eaves, குறைர் மாக்கள் – the
mountain dwellers, ைாங்கு அரம – curved bamboo tubes, பழுனிய பதறல் மகிழ்ந்து –
enjoy aged liquor, பைங்ரக முன்றில் – front yards with kino trees, Pterocarpus marsupium
(முன்றில் – இல்முன்), குைரை அயரும் – they perform kuravai dances, தீஞ் சுரை – sweet
segments, பைவின் – of jackfruit trees, மா மரைக் கிழைன் – the lord of the lofty mountain,
ஆஅய் அண்டிைன் – Āy Andiran (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), அடு பபார் அண்ணல்
– leader of murderous battles, இைைைர்க்கு ஈத்த யாரையின் – like the elephants that he
gave to the needy (யாரையின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில்
ைந்தது), கைவு இன்று – without hiding, ைாைம் மீன் பை பூப்பின் – if the sky puts out many
stars, ஆைாது – without end, ஒருைழிக் கருைழி இன்றி – without any black spaces in any
place, சபரு சைள் என்னின் – if they put out great floods of bright light, பிரழயாது – the
numbers of stars would not differ, மன், அரச, ஏ – அரசநிரைகள், expletives

புறநானூறு 130, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
விைங்கு மணிக் சகாடும் பூண் ஆஅய்! நின்ைாட்டு
இைம் பிடி ஒரு சூல் பத்து ஈனும்பமா?
நின்னும் நின் மரையும் பாடி ைருநர்க்கு,
இன்முகம் கைைாது, உைந்து நீ அளித்த
அண்ணல் யாரை எண்ணின், சகாங்கர்க் 5
குடகடல் ஓட்டிய ஞான்ரறத்
தரைப்சபயர்த்திட்ட பைலினும் பைபை.
Puranānūru 130, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang to Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Iyan Mozhi
Āy wearing gleaming curved sapphire jewels!
In your country, do young female elephants
give birth to ten calves in one pregnancy?

If the number of noble elephants that you gave

away happily with a sweet face were counted,
they would be higher than the spears
abandoned by the Kongars when you chased
them back to the Western ocean.

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375.

Meaning: விைங்கு மணிக் சகாடும் பூண் ஆஅய் – O Āy with curved jewels made with
bright gems/sapphire gems (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), நின்ைாட்டு – in your
country, இைம் பிடி ஒரு சூல் பத்து ஈனும்பமா – will a young female elephant give birth to
ten in one pregnancy (ஈனும்பமா – சசய்யுபைாரச பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), நின்னும்
நின் மரையும் பாடி ைருநர்க்கு – for those who come singing about you and your mountain,
இன் முகம் – sweet face, கைைாது – without hiding, உைந்து நீ அளித்த – what you gave
happily, அண்ணல் யாரை எண்ணின் – if the number of noble elephants were counted,
சகாங்கர் – the Kongars, குடகடல் ஓட்டிய ஞான்ரற – when you chased them to the
western ocean, தரைப்சபயர்த்திட்ட பைலினும் பைபை – more than the spears they left
when they ran away (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 131, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
மரழக் கணஞ் பசக்கும் மா மரைக் கிழைன்
ைரழப் பூங்கண்ணி ைாய்ைாள் அண்டிைன்,
குன்றம் பாடிை சகால்பைா,
களிறு மிக உரடய இக் கவின் சபறு காபட?

Puranānūru 131, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang for Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Iyan Mozhi
Did this mountain with lovely forest
which holds many elephants, sing praises
to Andiran wearing a valai flower garland,
lord of the great mountain with
masses of clouds, whose sword never fails?

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374 and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375.

Meanings: மரழக் கணஞ் பசக்கும் – where many clouds reside, மா மரைக் கிழைன் – lord
of the lofty mountains, ைரழப் பூங்கண்ணி – garland with surapunnai flowers,
Ochrocarpus Longiflius, Long-leaved two-sepalled gamboge, ைாய்ைாள் அண்டிைன் –
Andiran with unfailing sword, குன்றம் பாடிை சகால்பைா – did the mountain sing
(சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), களிறு மிக உரடய – with many elephants,
இக் கவின் சபறு காபட – this beautiful forest (காபட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 132, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
முன் உள்ளுபைாரைப் பின் உள்ளிபைபை!
ஆழ்க என் உள்ைம் பபாழ்க என் நாபை!
பாழ் ஊர்க் கிணற்றின் தூர்க என் சசவிபய!
நைந்ரத நறும் புல் பமய்ந்த கைரி
குைரைப் ரபஞ்சுரை பருகி, அயை 5
தகைத் தண் நிழல் பிரணசயாடு ைதியும்
ைட திரசயதுபை ைான் பதாய் இரமயம்
சதன் திரச ஆஅய் குடி இன்றாயின்,
பிறழ்ைது மன்பைா இம் மைர்தரை உைபக.

Puranānūru 132, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang for Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Iyan Mozhi
Who I should have thought of before, I only
thought about later! May my heart sink in sorrow!
May my tongue split! May my ears be ruined
like the wells in the abandoned cities!

In the North, on the sky-high Himalayas, a yak

eats oranges and grazes on naranthai grass, drinks
water from a spring with kuvalai flowers and rests
with his mate in the shade of a cool thakaram tree.
If it were not for the lineage of Āy in the South,
this wide world would turn upside down!

Notes: பதிற்றுப்பத்து 11 – சிைம்பில் துஞ்சும் கைரி பைந்து இைங்கு அருவிசயாடு நைந்தம்

கைவும் ஆரியர் துைன்றிய பபரிரச இமயம், புறநானூறு 132 – நைந்ரத நறும் புல் பமய்ந்த
கைரி குைரைப் ரபஞ்சுரை பருகி அயை தகைத் தண் நிழல் பிரணசயாடு ைதியும் ைட
திரசயதுபை ைான் பதாய் இரமயம். Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134,
135, 136, 240, 241, 374and 375 were written for this king, who was born in the Vēlir clan.
Āy was one of the seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri,
Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as
Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241,
374 and 375.

Meanings: முன் உள்ளுபைாரை – who I should have thought of before, பின்

உள்ளிபைபை – I thought about him only later (உள்ளிபைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), ஆழ்க என் உள்ைம் – may my heart sink in sorrow, பபாழ்க என் நாபை – may my
tongue split (நாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பாழ் ஊர்க் கிணற்றின் தூர்க என்
சசவிபய – may my ears be ruined/filled with mud like wells in ruined cities (கிணற்றின் –
இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, சசவிபய – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), நைந்ரத – நறுமணப் புல் ைரக, Cymbopogon flexuosus, நறும்
புல் பமய்ந்த கைரி – a yak grazing on narantham grass, குைரைப் ரபஞ்சுரை பருகி –
drinking in a fresh spring with blue waterlilies, அயை தகைத் தண் நிழல் பிரணசயாடு
ைதியும் – he lives with his female in the cool shade of a nearby thakaram tree, நறுமண
மைைரக, Wax- flower dog-bane, Tabernae montana, ைட திரசயதுபை ைான் பதாய்
இரமயம் – the sky-high Himalayas in the north, சதன் திரச ஆஅய் குடி இன்றாயின் –
without Āy’s clan from the South (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), பிறழ்ைது மன்பைா
இம் மைர்தரை உைபக – this wide world would turn upside down (மன்பைா – மன், ஓ
அரசநிரைகள், expletives, உைபக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 133, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: விறலியாற்றுப்பரட
சமல்லியல் விறலி! நீ நல்லிரச சசவியின்
பகட்பின் அல்ைது காண்பு அறியரைபய!
காண்டல் பைண்டிரை ஆயின், மாண்ட நின்
விரை ைைர் கூந்தல் ைரை ைளி உைைக்
கைை மஞ்ரஞயின் காண்ைை இயலி, 5
மாரியன்ை ைண்ரமத்
பதர் பைள் ஆரயக் காணிய சசன்பம.

Puranānūru 133, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang for Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Virali Ātruppadai
O delicate natured virali! Your ears have
heard of his good fame, but you have not
seen him.

If you wish to see Āy owning chariots,

who is generous like the rainclouds,
walk to him, with the wind on the mountain
blowing through your lovely, fragrant hair,
appearing like a peacock with spread plumes.

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375. ஐங்குறுநூறு
300 – சகாடிச்சி கூந்தல் பபாைத் பதாரக.

Meaning: சமல் இயல் விறலி – O delicate natured female artist, நீ – you, நல் இரச
சசவியின் பகட்பின் – you have heard about his good fame through your ears, அல்ைது –
but not, காண்பு அறியரைபய – you have not seen him (அறியரைபய – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), காண்டல் பைண்டிரை ஆயின் – if you wish to see, மாண்ட –
esteemed, splendid, நின் – your, விரை ைைர் – fragrance spreading, கூந்தல் – hair, ைரை –
mountain, ைளி உைை – wind blowing and swaying, கைை மஞ்ரஞயின் காண்ைை இயலி –
walking like a peacock with plumes (மஞ்ரஞயின் இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப்
சபாருளில் ைந்தது), மாரி அன்ை ைண்ரம – generosity like clouds that rain, பதர் பைள்
ஆரயக் காணிய சசன்பம – may you go and see Āy from the Vēlir clan who has chariots
(சசன்பம – முன்னிரை ஏைல் விரைமுற்று, a second person command verb ending)

புறநானூறு 134, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
இம்ரமச் சசய்தது மறுரமக்கு ஆம் எனும்
அறவிரை ைணிகன் ஆஅய் அல்ைன்,
பிறரும் சான்பறார் சசன்ற சநறிசயை
ஆங்குப் பட்டன்று அைன் ரகைண்ரமபய.

Puranānūru 134, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang for Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Iyan Mozhi
Āy is not like a businessman with fair
prices who thinks that the good done in
this birth will help the next one.
His generosity is because of other noble
men before him who followed the right path!

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375. அறவிரை
ைணிகன் (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – மறுரமப் பயன் அறப்பயைாதலின் இம்ரமயில்
நைம் சசய்து மறுரமயில் இன்பம் கருதுபைாரை ‘அறவிரை ைணிகன்’ என்றார்.
பட்டன்று (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை – பட்டது. ‘அணிந்தன்று’ என்றாற்பபாை.

Meaning: இம்ரமச் சசய்தது மறுரமக்கு ஆம் எனும் – thinking that what is done (good
deeds) in this birth will help the next one (இரடக்குரற, ஆகும் என்பது ஆம் எை நின்றது),
அறவிரை ைணிகன் – a merchant who does good to get benefits later, ஆஅய் அல்ைன் –
that is not Āy (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), பிறரும் சான்பறார் சசன்ற சநறிசயை
ஆங்குப் பட்டன்று அைன் ரகைண்ரமபய – his charity is because noble men before him
who have followed the right path (ரகைண்ரமபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 135, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
சகாடுைரி ைழங்கும் பகாடு உயர் சநடுைரை
அருவிடர்ச் சிறு சநறி ஏறலின், ைருந்தித்
தடைைல் சகாண்ட தரக சமல் ஒதிக்கின்
ைரைக் ரக விறலி என் பின்ைள் ஆகப்,
சபான் ைார்ந்தன்ை புரி அடங்கு நைம்பின் 5
ைரி நவில் பனுைல் புைம் சபயர்ந்து இரசப்பப்,
படுமரை நின்ற பயங்சகழு சீறியாழ்
ஒல்கல் உள்ைசமாடு ஒரு புரடத் தழீஇப்,
புகழ் சால் சிறப்பின் நின் நல்லிரச உள்ளி,
ைந்சதைன் எந்ரத யாபை! சயன்றும் 10
மன்றுபடு பரிசிைர்க் காணின் கன்சறாடு
கரற அடி யாரை இரியல் பபாக்கும்
மரை சகழு நாடன்! மாபைள் ஆஅய்!
களிறும் அன்பற, மாவும் அன்பற,
ஒளிறு பரடப் புைவிய பதரும் அன்பற, 15
பாணர் பாடுநர் பரிசிைர் ஆங்கைர்
தமசதைத் சதாடுக்குைர் ஆயின் எமசதைப்
பற்றல் பதற்றாப் பயங்சகழு தாயசமாடு,
அன்ைைாக நின் ஊழி, நின்ரைக்
காண்டல் பைண்டிய அைரை பைண்டார் 20
உறுமுைண் கடந்த ஆற்றல்
சபாது மீக்கூற்றத்து நாடு கிழபைாபய.

Puranānūru 135, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang to Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Parisil
I came here with my wife who dances and sings,
bangles in her arms, following me with her stooped
body as she walked slowly with sorrow through the
small paths with cracks on this tall mountain with
high peaks where tigers with curved stripes roam.

Lord! I have heard of your great fame, and have

come here with sorrow, hugging on one side my
small yāzh with tight strings, stretched like gold wires,
to play songs with lines about the various
landscapes and in beneficial padumalai tune.
Great Āy! Descendant of Vēlirs! Lord of mountains!
You gave elephants with legs like pounding stones,
along with their calves to those who come to your
court in need.

I do not want an elephant, or a horse, or a chariot

tied to horses bearing bright saddles.
You do not take back wealth that you give to bards,
singers and others in need. May your life be a long
one with your beneficial relatives! I have come for
nothing but to see you, O lord who is widely praised,
you with the power to overcome onslaughts of enemies!
Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375. புறநானூறு
135, 308, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 15, சிறுபாணாற்றுப்பரட 34 – சபான் ைார்ந்தன்ை புரி
அடங்கு நைம்பின். சபாைம் பரட மா: அகநானூறு 114 – சபாைம்பரடக் கலி மா,
அகநானூறு 124 – சபான் இயல் புரை பரடக் சகாய் சுைல் புைவி, நற்றிரண 78 – சபாைம்
பரடக் கலி மா, நற்றிரண 361 – சபாைம் பரடக் கலி மா, புறநானூறு 116 – சபாைம்
பரடக் கலி மா, புறநானூறு 135 – ஒளிறு பரடப் புைவிய பதரும், புறநானூறு 359 –
சபாைம் பரடய மா, மரைபடுகடாம் 574 – சபாைம் பரடப் சபாலிந்த சகாய் சுைற்
புைவி. கரறயடி யாரை – அகநானூறு 83-3,142-9, புறநானூறு 39-1, 135-12, 323-6,
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 351. உறு – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும்
சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3). தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 24), அைற்றுள், தட என் கிைவி பகாட்டமும் சசய்யும்
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meanings: சகாடுைரி ைழங்கும் – tigers with curved stripes roam (சகாடுைரி –

பண்புத்சதாரகப் புறத்துப் பிறந்த அன்சமாழித்சதாரக, ஆகுசபயருமாம்), பகாடு உயர்
சநடுைரை – tall mountains with high peaks, அரு விடர் – difficult crevices, difficult cracks,
சிறு சநறி – small paths, ஏறலின் ைருந்தி – sad because of climbing, தடைைல் சகாண்ட –
with a bent body, தரக சமல் ஒதிக்கின் – walking slowly due to tiredness, ைரைக் ரக –
hands with bangles, விறலி என் பின்ைள் ஆக – with my wife (the singer/dancer) behind
me, சபான் ைார்ந்தன்ை – like made with stretched gold, புரி அடங்கு நைம்பின் – with tightly
tied strings, ைரி நவில் பனுைல் – songs sung with lines, புைம் சபயர்ந்து இரசப்ப –
sounding in the different lands, படுமரை நின்ற பயங்சகழு சீறியாழ் – playing padumalai
tune on my useful small lute, ஒல்கல் உள்ைசமாடு – with a sad heart, ஒரு புரடத் தழீஇ –
embracing it on one side, புகழ் சால் சிறப்பின் – with great fame, நின் நல்லிரச உள்ளி
ைந்சதைன் – I came thinking about your fine fame, எந்ரத – my lord, யாபை – myself,
சயன்றும் – always, மன்றுபடு பரிசிைர்க் காணின் – if one sees those who come to your
court in need, கன்சறாடு கரற அடி யாரை இரியல் பபாக்கும் – you give them many
elephants with legs large like pounding stones along with their calves, you give them many
elephants with dark legs along with their calves (இரியல் பபாக்கும் – சாய்த்துக்
சகாடுக்கும்), மரை சகழு நாடன் – a man with country with mountains, மா பைள் ஆஅய்
– O great Ay of Vēlir heritage (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), களிறும் அன்பற மாவும்
அன்பற – not an elephant or a horse (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஒளிறு
பரடப் புைவிய பதரும் அன்பற – not a chariot which is tied to horses with bright saddles,
not a chariot which is tied to horses bearing bright weapons (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), பாணர் பாடுநர் பரிசிைர் – bards and singers and those in need, ஆங்கைர் தமது
எைத் சதாடுக்குைர் ஆயின் – if they take the wealth you give as theirs, எமது எைப் பற்றல்
– you don’t take it saying it is yours, பதற்றா – unclear, பயங்சகழு தாயசமாடு அன்ைைாக
நின் ஊழி – may your long life be with your beneficial relatives, நின்ரைக் காண்டல்
பைண்டிய அைரை – only with the desire to see you, பைண்டார் உறு முைண் கடந்த ஆற்றல்
– strength to win wars with very strong enemies (உறு – மிக்க), சபாது மீக்கூற்றத்து நாடு
கிழபைாபய – O lord with a land praised by everybody (கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 136, பாடியைர்: துரறயூர் ஓரட கிழார், பாடப்பட்படான்: ஆய் அண்டிைன்,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
யாழ்ப் பத்தர்ப் புறம் கடுப்ப
இரழ ைைந்த பல் துன்ைத்து
இரடப் புரை பற்றிப், பிணி விடாஅ
ஈர்க் குழாத்பதாடு இரற கூர்ந்த
பபஎன் பரகசயை ஒன்று என்பகா? 5
உண்ணாரமயின் ஊன் ைாடித்
சதண் நீரின் கண் மல்கிக்,
கசிவுற்ற என் பல் கிரைசயாடு
பசி அரைக்கும் பரக ஒன்று என்பகா?
அன்ை தன்ரமயும் அறிந்தீயார் 10
‘நின்ைது தா’ எை நிரை தைை
மைம் பிறங்கிய நளிச் சிைம்பில்,
குைங்கு அன்ை புன்குறுங் கூளியர்
பைந்து அரைக்கும் பரக ஒன்று என்பகா?
‘ஆஅங்கு எரைப் பரகயும் அறியுநன் ஆய்’ 15
எைக் கருதிப் சபயர் ஏத்தி
ைாயாை நின் இரச நம்பிச்
சுடர் சுட்ட சுைத்து ஏறி
இைண் ைந்த சபரு நரசபயம்,
எமக்கு ஈபைார் பிறர்க்கு ஈபைார் 20
பிறர்க்கு ஈபைார் தமக்கு ஈபசைை
அரைத்துரைத்தைன் யான் ஆக,
நிைக்கு ஒத்தது நீ நாடி
நல்கிரை விடுமதி பரிசில்! அல்கலும்
தண் புைல் ைாயில் துரறயூர் முன்துரற 25
நுண் பை மணலினும் ஏத்தி,
உண்குைம் சபரும, நீ நல்கிய ைைபை.

Puranānūru 136, Thuraiyur Odai Kizhār sang to Āy Andiran, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
Kadā Nilai
Will I utter that the dense lice and eggs hiding
between our darned clothes with many stitches
looking like the bowl side of yāzhs are my enemies?
Will I utter that hunger, which has wasted away our
flesh and brought tears to me and my family is an
enemy, or will I utter that the mean, greedy bandits
in the cool mountains, dense with trees, who seized
what I had, like monkeys, not knowing my situation,
are my enemies?

Thinking that Āy knows who our enemies are, we have

come here loving your glory.
We have climbed up through the wasteland with scorching
sun. Those who give to us will truly give away their
wealth, while giving to others is just giving to themselves.
I have said all I have to say. You determine what is right.
Give us gifts and send us away. We will sing every day
songs in praise of you and consume the plenty that you give
us. May your living years be larger than the fine sands
on the shores of Thuraiyur!

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This is the only poem written by this poet. என்பகா – என்கு தன்ரம
ஒருரம விரைமுற்று, first person singular verb ending, ஓ அரசநிரை, an expletive. மதி
– மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). மணலினும் பைபை: அகநானூறு
93 – தண் ஆன்சபாருரந மணலினும் பைபை, புறநானூறு 9- நன்னீர்ப் பஃறுளி
மணலினும் பைபை, புறநானூறு 43 – எக்கர் இட்ட மணலினும் பைபை, புறநானூறு 55 –
ைடு ஆழ் எக்கர் மணலினும் பைபை, புறநானூறு 136 – நுண் பை மணலினும் ஏத்தி,
புறநானூறு 363 – இடு திரை மணலினும் பைபை, புறநானூறு 387 – கல்சைன் சபாருரந
மணலினும், மதுரைக்காஞ்சி 236 – திரை இடு மணலினும் பைபை, மரைபடுகடாம் 556 –
ைடு ைாழ் எக்கர் மணலினும் பைபை. நம்பி – நம்பும் பமவும் நரச ஆகும்பம
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 33).

Meanings: யாழ்ப் பத்தர்ப் புறம் கடுப்ப – like the bowl side of the lute (கடுப்ப – உைம
உருபு, a comparison word), இரழ ைைந்த – surrounded with threads, பல் துன்ைத்து – with
many stitches, இரடப் புரை – in the spaces in between, பற்றி – holding, பிணி விடாஅ –
not letting go of tightness (விடாஅ – இரச நிரற அைசபரட), ஈர்க் குழாத்பதாடு – with
many lice eggs, இரற கூர்ந்த – residing abundantly, பபஎன் பரகசயை ஒன்று – lice is an
enemy (பபஎன் – இன்னிரச அைசபரட), என்பகா – will I utter, உண்ணாரமயின் – not
eating, ஊன் ைாடி – flesh thin, சதண் நீரின் கண் மல்கிக் கசிவுற்ற என் பல் கிரைசயாடு –
with my many relatives whose eyes are filled with clear tears, பசி அரைக்கும் – with hunger
distress, பரக ஒன்று என்பகா – will I utter that it is my enemy, அன்ை தன்ரமயும் – that
nature, அறிந்தீயார் – they do not know, நின்ைது தா எை – give yours, நிரை தைை – to
become unsteady, to tire, to be confused, மைம் பிறங்கிய நளிச் சிைம்பில் – on the cool
mountains dense with trees, குைங்கு அன்ை – like monkeys, புன்குறும் கூளியர் – sorrow
giving bandits, mean bandits, பைந்து அரைக்கும் – are spread and cause distress, பரக
ஒன்று என்பகா – will I utter that it is my enemy, ஆஅங்கு எரைப் பரகயும் அறியுநன் ஆய்
எைக் கருதி – thinking that Āy knows who our enemies are (ஆஅங்கு – இரச நிரற
அைசபரட), சபயர் ஏத்தி ைாய் ஆை – praising you greatly with our mouths, நின் இரச
நம்பி – loving your fame, சுடர் சுட்ட சுைத்து ஏறி – climbing through the wasteland burnt by
the sun’s rays, இைண் ைந்த – came here, சபரு நரசபயம் – we are with great desire, எமக்கு
ஈபைார் – those who give to us, பிறர்க்கு ஈபைார் – give to others, பிறர்க்கு ஈபைார் – those
who give to others, தமக்கு ஈப – give to themselves, எை அரைத்து உரைத்தைன் யான் – I
have said all I have to say, ஆக – so, நிைக்கு ஒத்தது – what is agreeable to you, நீ நாடி – you
analyze, நல்கிரை விடுமதி பரிசில் – give us gifts and send us away (மதி –
முன்னிரையரச, an expletive of the second person), அல்கலும் – daily, தண் புைல் ைாயில்
– the mouth of the cool river, துரறயூர் முன்துரற நுண் பை மணலினும் – more than the
fine sands on the shores of Thuraiyur (முன்துரற – துரறமுன்), ஏத்தி – praising, உண்குைம்
– we will eat, சபரும – O lord, நீ நல்கிய ைைபை – the wealth that you give (ைைபை – ைைன்
ைைம் என்பதன் பபாலி, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive
புறநானூறு 137, பாடியைர்: ஒரு சிரறப் சபரியைார், பாடப்பட்படான்: நாஞ்சில்
ைள்ளுைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி, பரிசில் துரற
இைங்கு முைசின் இைஞ் சால் யாரை
முந்நீர் ஏணி விறல் சகழு மூைரை,
இன்னும் ஓர் யான் அைா அறிபயபை,
நீபய முன் யான் அறியுபமாபை துைன்றிய
கயத்து இட்ட வித்து ைறத்திற் சாைாது, 5
கரழக் கரும்பின் ஒலிக்குந்து
சகாண்டல் சகாண்ட நீர் பகாரட காயினும்,
கண்ணன்ை மைர் பூக்குந்து,
கருங்கால் பைங்ரக மைரின், நாளும்
சபான்ைன்ை வீ சுமந்து 10
மணியன்ை நீர் கடல் படரும்,
சசவ்ைரைப் படப்ரப நாஞ்சில் சபாருந!
சிறு சைள் அருவிப் சபருங்கல் நாடரை!
நீ ைாழியர்! நின் தந்ரத
தாய் ைாழியர், நின் பயந்திசிபைாபை! 15

Puranānūru 137, Poet Oru Sirai Periyanār sang to Nānjil Valluvan, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi, Parisil
I am the only one without the desire to sing about
the roaring drums, herds of elephants, and the
lands near the oceans, belonging to the three
victorious kings.

You are the same as before. In your country, seeds

sown in ponds full of water do not die of drought,
but grow like the thick clusters of sugarcane with
stems, rains open flowers as wide as eyes, and even
in dry summer without rain, the rivers carry golden
flowers of vēngai trees with sturdy trunks,
as they flow toward the sapphire-hued ocean.

O lord of a fabulous tall mountain with small white

waterfalls and groves!
May you live long! May the father and mother who
gave birth to you live long lives!

Notes: Puranānūru 137, 138, 139, 140 and 380 were written for this small-region king,
who was a great friend of the Cheran king. This is the only poem written by this poet. சின்
– மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன்
முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும்
தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). முந்நீர் –
தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய மூன்று திரசயானும் நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர்
என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக் கடைரமப்ரபச் சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின்
‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் –
ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை, நிைத்ரதப் பரடத்தலும் காத்தலும்
அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர் மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை. உந்து (ஒலிக்குந்து,
பூக்குந்து) – உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 44).
துைன்று – துைன்று நிரறவு ஆகும் – (சதால்காப்பியம், உரியியல் 36).

Meanings: இைங்கு முைசின் – with roaring drums, இைம் சால் யாரை – elephants with
herds, முந்நீர் – ocean, ஏணி – boundaries, விறல் சகழு மூைரை – victorious three (kings),
இன்னும் ஓர் யான் அைா அறிபயபை – I do not have the desire (அறிபயபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), நீபய முன் யான் அறியுபமாபை – you are the same one I knew
before (அறியுபமாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), துைன்றிய கயத்து இட்ட வித்து
ைறத்தின் சாைாது – seeds sown in water filled ponds do not dry without water and die,
கரழக் கரும்பின் – like sugarcane with stalks (கரும்பின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு,
ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), ஒலிக்குந்து – there are clusters, சகாண்டல் சகாண்ட நீர் –
water taken by the clouds, பகாரட காயினும் – even when summer is dry (ஒலிக்குந்து –
உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), கண்ணன்ை மைர் பூக்குந்து – flowers bloom like
eyes (பூக்குந்து – பூக்கும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), கருங்கால் பைங்ரக
மைரின் நாளும் சபான்ைன்ை வீ சுமந்து – carrying the gold-like flowers of the kino trees
with big/sturdy/dark-colored trunks, Pterocarpus marsupium, மணியன்ை நீர் கடல்
படரும் – moving to the sapphire colored ocean, சசவ் ைரைப் படப்ரப நாஞ்சில் சபாருந
– O lord of Nanjil with fine mountains, சிறு சைள் அருவிப் சபருங்கல் நாடரை – you are
the lord of the huge mountains with small white waterfalls (நாடரை – ஐகாைம்
முன்னிரைக்கண் ைந்தது), நீ ைாழியர் – may you live long, நின் தந்ரத தாய் ைாழியர் – may
your father and mother have a long life, நின் பயந்திசிபைாபை – the parents who gave birth
to you (பயந்திசிபைாபை – இசின் படர்க்ரகயின் கண் ைரும், an expletive of the third
person, ஏ – அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 138, பாடியைர்: மருதன் இைநாகைார், பாடப்பட்படான்: நாஞ்சில் ைள்ளுைன்,

திரண: பாடாண், துரற: பாணாற்றுப் பரட
ஆன் இைம் கலித்த அதர் பை கடந்து,
மான் இைம் கலித்த மரை பின் ஒழிய,
மீன் இைம் கலித்த துரற பை நீந்தி
உள்ளி ைந்த ைள் உயிர்ச் சீறியாழ்
சிதாஅர் உடுக்ரக முதாஅரிப் பாண! 5
நீபய பபர் எண்ணரைபய நின் இரற
மாறி ைா எை சமாழியைன் மாபதா,
ஒலி இருங்கதுப்பின் ஆயிரழ கணைன்
கிளி மரீஇய வியன் புைத்து
மைன் அணி சபருங்குைல் அரையன் ஆதலின், 10
நின்ரை ைருதல் அறிந்தைர் யாபை?

Puranānūru 138, Poet Maruthan Ilanākanār sang for Nānjil Valluvan, Thinai: Pādān,
Thurai: Pānātruppadai
Old bard with torn clothes carrying your small
yāl with resounding voice! You have come here
with desire, walking through paths dense with
cattle, crossing mountains with deer herds,
and wading through shores filled with fish!

You are going to your king with great desire.

He will not tell you to come later.

He, the husband of a woman with thick dark hair

and fine jewels, is like huge clusters of grain placed
on a tree in the wide grove where parrots reside.
So who will even know if you come back again?

Notes: Puranānūru 137, 138, 139, 140 and 380 were written for this small-region king,
who was a great friend of the Cheran king. This poet wrote Puranānūru 52, 138 and 139.
அறிந்தைர் யார் (11) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – அறிைார் யார் என்பது அறிந்தைர் யார்
எைக் காை மயக்கமாயிற்று.

Meanings: ஆன் இைம் கலித்த – dense with cattle herds, அதர் பை கடந்து – passing many
paths, மான் இைம் கலித்த மரை பின் ஒழிய – passing mountains with herds of deer, மீன்
இைம் கலித்த துரற பை நீந்தி – wading/walking/swimming past shores with abundant fish,
உள்ளி ைந்த – came here thinking, ைள் உயிர்ச் சீறியாழ் – small lute that has a loud sound,
சிதாஅர் உடுக்ரக – torn clothes (சிதாஅர் – இரச நிரற அைசபரட), முதாஅரிப் பாண –
O old bard (முதாஅரி- இரச நிரற அைசபரட), நீபய – you, பபர் எண்ணரைபய – you
are with big intentions (எண்ணரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, எண்ணல் –
எண்ணம்) நின் இரற – your king Nānjil Valluvan, மாறி ைா எை சமாழியைன் – he will not
say come back later, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, ஒலி இருங்கதுப்பின் –
with thick dark hair, ஆயிரழ கணைன் – husband of a woman with beautiful jewels,
husband of woman with chosen jewels (ஆயிரழ – அன்சமாழித்சதாரக), கிளி மரீஇய –
having parrots, parrots residing (மரீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), வியன் புைத்து – in
the wide field, மைன் அணி சபருங்குைல் அரையன் – he is like the huge clusters of millet
saved in the holes of a tree (மைன் – மைம் என்பதன் பபாலி), ஆதலின் – so, நின்ரை ைருதல்
– you coming back again, அறிந்தைர் யாபை – who will know about it (யாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 139, பாடியைர்: மருதன் இைநாகைார், பாடப்பட்படான்: நாஞ்சில் ைள்ளுைன்,

திரண: பாடாண். துரற: பரிசில் கடாநிரை
சுைல் அழுந்தப் பை காய
சில் ஓதிப் பல் இரைஞருபம,
அடி ைருந்த சநடிது ஏறிய
சகாடி மருங்குல் விறலியருபம,
ைாழ்தல் பைண்டிப் 5
சபாய் கூபறன், சமய் கூறுைல்,
ஓடாப் பூட்ரக உைபைார் மருக!
உயர் சிரமய உழாஅ நாஞ்சில் சபாருந!
மாயா உள்ைசமாடு பரிசில் துன்னிக்
கனி பதம் பார்க்கும் காரையன்பற, 10
ஈதல் ஆைான் பைந்பத! பைந்தற்குச்
சாதல் அஞ்சாய் நீபய ஆயிரட,
இரு நிைம் மிளிர்ந்திசிைாஅங்கு ஒரு நாள்,
அருஞ்சமம் ைருகுைதாயின்
ைருந்தலும் உண்டு, என் ரபதைம் கடும்பப. 15

Puranānūru 139, Poet Maruthan Ilanākanār sang to Nānjil Valluvan, Thinai: Pādān, Thurai:
Parisil Kadā Nilai
To make a living, I have come here
with my youngsters with little hair
who have scars on their shoulders
caused by lifting, and viralis with waists
thin as vines, whose feet hurt climbing
a lot. I do not lie. I am telling the truth.

O heir to ancestors who never faulted

in their commitments! O lord of Nānjil
country with tall peaks not farmed!
Please do not wait thinking that this is
not the right time. Your Cheran king
gives to you constantly, and you are
not afraid of dying for him. There might
be a huge battle like it would split the
land into two, and you might leave. If you
do, my family in despair will be very sad!

Notes: Puranānūru 137, 138, 139, 140 and 380 were written for this small-region king,
who was a great friend of the Cheran king. Viralis were female artists who danced and
sang. This poet wrote Puranānūru 52, 138 and 139. உழாஅ நாஞ்சில் (8) – உழுகின்ற
கைப்ரபயின் சபயரையுரடய, நாஞ்சில் மரை, நாஞ்சில் மரைக்கு சைளிப்பரட.

Meanings: சுைல் அழுந்த – pressing on their shoulders, pressing on their napes, பை காய –
few scars, சில் ஓதிப் பல் இரைஞருபம – many youngsters with short hair, many youngsters
with soft hair (இரைஞருபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அடி ைருந்த – feet to
hurt, சநடிது ஏறிய – climbed for a long time, சகாடி மருங்குல் விறலியருபம – female
artists (விறலியருபம – who sing and dance) with waists that are like vines (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ைாழ்தல் பைண்டி – to live, சபாய் கூபறன் – I do not lie, சமய்
கூறுைல் – I am telling the truth, ஓடாப் பூட்ரக உைபைார் மருக – O heir of strong ancestors
who had the principle to not run away from battles, உயர் சிரமய உழாஅ நாஞ்சில் சபாருந
– O lord of Nānjil country with tall peaks that has the same name as the plough/plow used
in farming (உழாஅ – இரசநிரற அைசபரட), மாயா உள்ைசமாடு – with an unfading
heart, பரிசில் துன்னி – approached desiring gifts, கனி பதம் பார்க்கும் காரை அன்பற – this
is not the right time to wait for the proper moment (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), ஈதல் ஆைான் பைந்பத – your king (Cheran) gives you without stopping,
பைந்தற்குச் சாதல் அஞ்சாய் நீபய – you are not afraid of death for your Cheran king,
ஆயிரட இரு நிைம் மிளிர்ந்திசிைாஅங்கு ஒரு நாள் அருஞ்சமம் ைருகுைதாயின் – if a huge
battle comes one day like it is splitting the land into two (மிளிர்ந்திசிைாஅங்கு – இரச
நிரற அைசபரட), ைருந்தலும் உண்டு என் ரபதைம் கடும்பப – my sorrowful family with
struggle (கடும்பப – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 140, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: நாஞ்சில் ைள்ளுைன், திரண:

பாடாண், துரற: பரிசில் விரட
தடவு நிரைப் பைவின் நாஞ்சில் சபாருநன்
மடைன் மன்ற சசந்நாப் புைவீர்!
ைரைக்ரக விறலியர் படப்ரபக் சகாய்த
அடகின் கண்ணுரற ஆக யாம் சிை
அரிசி பைண்டிசைம் ஆகத் தான் பிற 5
ைரிரச அறிதலின் தன்னும் தூக்கி,
இருங்கடறு ைரைஇய குன்றத்து அன்ைபதார்
சபருங்களிறு நல்கிபயாபை, அன்ைபதார்
பதற்றா ஈரகயும் உைது சகால்
பபாற்றார் அம்ம சபரிபயார் தம் கடபை? 10

Puranānūru 140, Poet: Avvaiyār, King: Nānjil Valluvan, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Vidai
O eloquent poets! The lord of the Nānjil mountain
where jackfruit trees grow with huge trunks is
certainly an ignorant man! I asked for few thuvarai
lentil to throw on top of the greens that my viralis
plucked in the groves, and he gave us an elephant,
as large as the mountain surrounded by huge forests,
since he knew my value and his situation.
Is there generosity like this without analyzing?
Don’t noble men think before they do their duty?

Notes: Puranānūru 137, 138, 139, 140 and 380 were written for this small-region king,
who was a great friend of the Cheran king. Viralis were female artists who danced and
sang. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286,
290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும் (சதால்காப்பியம், இரடயியல்
17). தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24), அைற்றுள்,
தட என் கிைவி பகாட்டமும் சசய்யும் (சதால்காப்பியம், உரியியல் 25). அரிசி (5) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – அரிசி என்றது துைரையின் பருப்ரப அதரை துைரை அரிசி
என்பதும் ைழக்கு.

Meanings: தடவு நிரை – large trunks, curved trunks, பைவின் – with jackfruit trees,
நாஞ்சில் சபாருநன் – the lord of Nānjil mountain, மடைன் – he is an idiot, he is a naïve
man, மன்ற – certainly, அரசநிரை, an expletive, சசந்நாப் புைவீர் – O poets with eloquent
tongues, ைரைக்ரக விறலியர் – female dancers/singers with bangles on their arms,
படப்ரபக் சகாய்த அடகின் – with leaves we plucked in the grove, கண்ணுரற ஆக – to
throw on top (கண்ணுரற – துரணக்கறி), யாம் சிை அரிசி பைண்டிசைம் – I asked for a
little bit of thuvarai paruppu (தன்ரமப் பன்ரம விரைமுற்று – first person plural verb
ending), ஆகத் தான் பிற ைரிரச அறிதலின் – since he knew my value, since he knew my
ability (பிற – அரசநிரை, an expletive), தன்னும் தூக்கி – he analyzed his situation,
இருங்கடறு ைரைஇய – surrounded by huge forests (ைரைஇய – சசால்லிரச
அைசபரட), குன்றத்து அன்ைபதார் சபருங்களிறு நல்கிபயாபை – he gave a huge male
elephant that was like a mountain (குன்றத்து – குன்றம், அத்து சாரிரய, நல்கிபயாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, அன்ைபதார் – பபான்றசதாரு), அன்ைபதார் பதற்றா
ஈரகயும் உைது சகால் – is there a generosity like this where giving is done without
analyzing, பபாற்றார் அம்ம சபரிபயார் தம் கடபை – noble people will not consider before
they do their duty (கடபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 141, பாடியைர்: பைணர், பாடப்பட்படான்: ரையாவிக் பகாப்சபரும் பபகன்,
திரண: பாடாண், துரற: பாணாற்றுப்பரட, புைைைாற்றுப்பரட
பாணன் சூடிய பசும் சபான் தாமரை
மாண் இரழ விறலி மாரைசயாடு விைங்கக்,
கடும் பரி சநடுந்பதர் பூட்டு விட்டு அரசஇ,
ஊரீர் பபாைச் சுைத்திரட இருந்தனிர்,
யாரீபைா எை விைைல் ஆைாக் 5
காசைன் ஒக்கல் கடும் பசி இைைை!
சைன்பைல் அண்ணல் காணா ஊங்பக
நின்னினும் புல்லிபயம் மன்பை இனிபய
இன்பைம் ஆயிபைம் மன்பை என்றும்
உடாஅ பபாைா ஆகுதல் அறிந்தும் 10
படாஅம் மஞ்ரஞக்கு ஈத்த எம் பகா
கடாஅ யாரைக் கலி மான் பபகன்
எத்துரண ஆயினும் ஈதல் நன்று எை
மறுரம பநாக்கின்பறா அன்பற
பிறர் ைறுரம பநாக்கின்று அைன் ரகைண்ரமபய. 15

Puranānūru 141, Poet Paranar sang for Vaiyāvi Kōperum Pēkan, Thinai: Pādān, Thurai:
Pānātruppadai, Pulavanātruppadai
You in need, with a huge family that is depressed,
ask us endlessly, “Who are you who rests in this wasteland,
like it is your home, unhitching your tall chariots from
swift horses? The bard is wearing a new gold lotus and the
virali with rich jewels wears a gleaming garland.”

We were worse off than you, before we saw the noble man with
victorious spears. Now we are like this. Our king Pēkan who
has proud horses and elephants in musth gave a shawl to a
peacock, when it was raining, even though he knew that they
don’t wear clothes. He does not give consideration that it is
good for the next birth. He is greatly generous and does it
because it is virtuous to give when he sees poverty in others.

Notes: The word ‘Vaiyāvi’ in this king’s name is the Pazhani area which was first called
Pothini and then Vaiyāvi, and Vaiyāpuri later. Puranānūru poems 141, 142, 143, 144, 145,
146 and 147 were written for Pēkan. Poems 143, 144, 145, 146 and 147 are requests by
the poets, to the unfaithful Pēkan, to go back to his wife. In these poems, the poets express
themselves as Pānars since it was the tradition for the Pānars to go between the thalaivan
and thalaivi in an oodal situation. Pēkan was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Viralis were
female artists who danced and sang. Poet Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141,
142, 144, 145, 336, 341, 343, 348, 352, 354 and 369. காசைன் ஒக்கல் (6) – சபா. பை.
பசாமசுந்தைைார் உரை – புல்சைன்ற சுற்றம், ைறுரமயால் ைாடி பமனியும் முகமும்
கறுத்துத் பதான்றுதைால் ‘காசைன் ஒக்கல்’ எை பைண்டிற்று, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை –
புல்சைன்ற சுற்றம்.

Meanings: பாணன் சூடிய – worn by the bard, பசும் சபான் தாமரை – new gold lotus
flowers, மாண் இரழ – rich jewels, விறலி மாரைசயாடு விைங்க – female dancer/singer
with a bright garland, கடும் பரி சநடுந்பதர் பூட்டு விட்டு – untying your fast horses from
tall chariots, அரசஇ ஊரீர் பபாை – relaxing like it is your town (அரசஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), சுைத்திரட இருந்தனிர் யாரீபைா – who are you here on the wasteland path,
எை விைைல் – you are asking, ஆைா – endlessly, கார் என் ஒக்கல் – relatives who are
depressed, relatives who are dark, கடும் பசி – great hunger, இைைை – man in need,
சைன்பைல் அண்ணல் காணா ஊங்பக நின்னினும் புல்லிபயம் – we were poor before we
saw the noble man with victorious spears, மன் – ஒழியிரச, ஏ – அரசநிரை, இனிபய
இன்பைம் ஆயிபைம் – now we have become this, மன் – ஒழியிரச, ஏ – அரசநிரை,
என்றும் – always, உடாஅ பபாைா ஆகுதல் அறிந்தும் – knowing that clothes will not be
useful (உடாஅ – இரச நிரற அைசபரட, உடாஅ – உடுத்தாது, பபாைா – பபார்த்தாது),
படாஅம் மஞ்ரஞக்கு ஈத்த எம் பகா – my king who gave a shawl to a beautiful peacock
(படாஅம் – இரசநிரற அைசபரட), கடாஅ யாரை – elephants in musth, கலி மான்
பபகன் – Pēkan with proud horses (கடாஅ – இரசநிரற அைசபரட), எத்துரண ஆயினும்
– no matter how much, ஈதல் நன்று எை மறுரம பநாக்கின்பறா அன்பற – he does not give
consideration that it is good for the next birth, பிறர் ைறுரம பநாக்கின்று – it considers the
poverty of others, sees the poverty of others, அைன் ரகைண்ரமபய – his great charity
(ரகைண்ரமபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 142, பாடியைர்: பைணர், பாடப்பட்படான்: ரையாவிக் பகாப்சபரும் பபகன்,
திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
அறு குைத்து உகுத்தும், அகல் ையல் சபாழிந்தும்,
உறுமிடத்து உதைாது உைர் நிைம் ஊட்டியும்,
ைரையா மைபின் மாரி பபாைக்
கடாஅ யாரைக் கழல் கால் பபகன்,
சகாரட மடம்படுதல் அல்ைது, 5
பரட மடம் படான் பிறர் பரட மயக்குறிபை.

Puranānūru 142, Poet Paranar sang for Vaiyāvi Kōperum Pēkan, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
Like the rains which fall without limits on dry
ponds and wide fields and soak saline land,
instead of helping where there is need, Pēkan
with elephants in rut and war anklets on his feet,
is ignorant when it comes to giving. However,
he is not ignorant when it comes to war, and
when attacked by enemy armies.

Notes: The word ‘Vaiyāvi’ in this king’s name is the Pazhani area which was first called
Pothini and then Vaiyāvi, and Vaiyāpuri later. Puranānūru poems 141, 142, 143, 144, 145,
146 and 147 were written for Pēkan. Poems 143, 144, 145, 146 and 147 are requests by
the poets, to the unfaithful Pēkan, to go back to his wife. In these poems, the poets express
themselves as Pānars since it was the tradition for the Pānars to go between the thalaivan
and thalaivi in an oodal situation. Pēkan was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Poet
Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343, 348, 352, 354
and 369.

Meanings: அறு குைத்து உகுத்தும் – raining on dry ponds, அகல் ையல் சபாழிந்தும் – falling
on wide fields, உறுமிடத்து உதைாது – instead of helping where there is need, உைர் நிைம்
ஊட்டியும் – soaking into salty land, ைரையா மைபின் மாரி பபாை – like rain that falls
without limits according to tradition, கடாஅ யாரை – elephants in rut (கடாஅ –
இரசநிரற அைசபரட), கழல் கால் பபகன் – Pēkan with warrior anklets, சகாரட
மடம்படுதல் அல்ைது – other than being ignorant when it comes to giving, பரட மடம்
படான் – he is not ignorant when it comes to war, பிறர் பரட மயக்குறிபை – when attacked
by the armies of enemies (மயக்குறிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 143, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: ரையாவிக் பகாப்சபரும் பபகன்,

திரண: சபருந்திரண, துரற: குறுங்கலி, தாபத நிரை
“மரைைான் சகாள்க!” எை உயர் பலி தூஉய்,
“மாரி ஆன்று மரழ பமக்கு உயர்க” எைக்
கடவுள் பபணிய குறைர் மாக்கள்,
சபயல் கண் மாறிய உைரகயர் சாைல்
புைத் திரை அயிலும் நாட! சிைப் பபார்க் 5
ரகைள் ஈரகக் கடுமான் பபக!
யார் சகால் அளியள் தாபை, சநருநல்
சுைன் உழந்து ைருந்திய ஒக்கல் பசித்சதைக்
குணில் பாய் முைசின் இைங்கும் அருவி
நளி இருஞ்சிைம்பின் சீறூர் ஆங்கண், 10
ைாயில் பதான்றி ைாழ்த்தி நின்று
நின்னும் நின் மரையும் பாட, இன்ைாது
இகுத்த கண்ணீர் நிறுத்தல் சசல்ைாள்,
முரையகம் நரைப்ப விம்மிக்,
குழல் இரைைது பபால் அழுதைள் சபரிபத. 15

Puranānūru 143, Poet Kapilar sang to Vaiyāvi Kōperum Pēkan, Thinai: Perunthinai,
Thurai: Kurunguli, Thāpatha Nilai
O lord of the land where mountain dwellers give
abundant offerings for rains to fall on their mountains,
and when rain falls too heavily, pray to their gods for
the rains to stop, and happy with the vanishing rain,
eat millet grown on the slopes!
O Pēkan with swift horses, who battles with rage, who
gives very generously!

Who is that pitiful woman? Yesterday, because of my

struggling, hungry family, we passed the wasteland and
came to your gate in this small town on the dense, cool
mountains where waterfalls flow with sounds of drums struck
with sticks and sang of you and your mountains. She was
there, unable to hold back her flowing tears, her breasts wet,
and she cried constantly, sounding like a sad flute.

Notes: The word ‘Vaiyāvi’ in this king’s name is the Pazhani area which was first called
Pothini and then Vaiyāvi, and Vaiyāpuri later. Poems 143, 144, 145, 146 and 147 are
requests by the poets, to the unfaithful Pēkan, to go back to his wife. In these poems, the
poets express themselves as Pānars since it was the tradition for the Pānars to go between
the thalaivan and thalaivi in an oodal situation. Pēkan was one of the seven great donors,
who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan
– Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158.
Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.
நற்றிரண 113 – சபருங்கைத்து இயைர் ஊதும் ஆம்பல் அம் குழலின் ஏங்கி கைங்கு அஞர்
உறுபைாள் புைம்பு சகாள் பநாக்பக. நற்றிரண 165 – அணங்சகாடு நின்றது மரை ைான்
சகாள்க எைக் கடவுள் ஓங்கு ைரை பபண்மார் பைட்டு எழுந்து கிரைசயாடு மகிழும் குன்ற
நாடன். ஒைரை துரைசாமி உரை – பபகைால் துறக்கப்பட்ட கண்ணகிரய அைபைாடு
கூட்டலுறுைார் அருைப்பண்ண பைண்டும் எை இைந்துசகாண்டு கூறிைரமயின் குறுங்கலி
ஆயிற்று.

Meanings: மரை ைான் சகாள்க எை – they ask rains to surround the mountains, உயர் பலி
தூஉய் – they give abundant offerings (தூஉய் – இன்னிரச அைசபரட), மாரி ஆன்று – rains
fell heavily, மரழ பமக்கு உயர்க – they ask for clouds to rise up, எை – thus, கடவுள்
பபணிய குறைர் மாக்கள் – mountain dwellers who pray to gods (குறைர் மாக்கள் –
இருசபயசைாட்டுப் பண்புத்சதாரக), சபயல் கண் மாறிய உைரகயர் – they become
happy since the rains stop, சாைல் புைத் திரை அயிலும் – they eat the millet grown on the
slopes, நாட – O lord of the country, சிைப் பபார் – enraged battles, ரகைள் ஈரக கடுமான்
பபக – O Pēkan with fast horses who gives very generously with your hands (கடுமான் –
பண்புத்சதாரக), யார் சகால் – who is she, அளியள் – she is pitiful, தாபை – தான், ஏ
அரசநிரைகள், expletives, சநருநல் – yesterday, சுைன் உழந்து ைருந்திய ஒக்கல் – family
which suffered with sorrow in the wasteland (சுைன் – சுைம் என்பதன் பபாலி), பசித்சதை –
since they were hungry, குணில் பாய் முைசின் – like drums beaten with sticks (முைசின் –
இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), இைங்கும் அருவி – roaring
waterfalls, நளி இருஞ் சிைம்பின் – on the dense large mountain, on the large tall mountain,
சீறூர் ஆங்கண் ைாயில் பதான்றி – appearing at the gate of a small town, ைாழ்த்தி நின்று –
praised and stood, நின்னும் நின் மரையும் பாட – sang about you and your mountain,
இன்ைாது – with sorrow, இகுத்த கண்ணீர் நிறுத்தல் சசல்ைாள் – she did not stop her
dripping tears, முரையகம் நரைப்ப – breasts getting wet, விம்மிக் குழல் இரைைது
பபால் அழுதைள் – she sobbed and cried sounding like a flute, சபரிபத – greatly, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 144, பாடியைர்: பைணர், பாடப்பட்படான்: ரையாவிக் பகாப்சபரும் பபகன்,

திரண: சபருந்திரண, துரற: குறுங்கலி, தாபத நிரை
அருைாய் ஆகபைா சகாடிபத! இருள் ைைச்
சீறியாழ் சசவ்ைழி பண்ணி, யாழ நின்
கார் எதிர் காைம் பாடிபைமாக,
நீல் நறு சநய்தலின் சபாலிந்த உண்கண்
கலுழ்ந்து ைார் அரிப் பனி பூண் அகம் நரைப்ப, 5
இரைதல் ஆைாைாக, “இரைபயாய்!
கிரைரய மன் எம் பகள் சைய்பயாற்கு” எை
யாம் தன் சதாழுதைம் விைைக், காந்தள்
முரக புரை விைலின் கண்ணீர் துரடயா,
“யாம் அைன் கிரைஞபைம் அல்பைம், பகள் இனி! 10
எம் பபால் ஒருத்தி நைன் நயந்து, என்றும்
ைரூஉம் என்ப ையங்கு புகழ்ப் பபகன்
ஒல்சைை ஒலிக்கும் பதசைாடு
முல்ரை பைலி நல்லூைாபை”.

Puranānūru 144, Poet Paranar sang to Vaiyāvi Kōperum Pēkan, Thinai: Perunthinai,
Thurai: Kurunguli, Thāpatha Nilai
It would be cruel if you don’t show her any
compassion.

As darkness arrived, I was playing sevvali tunes

in my small yāzh, singing of your forest with
monsoon rains. I saw a young woman in great
grief, her splendid eyes like kuvalai blossoms were
overflowing with tears that fell to wet her breasts
adorned with jewels. Bowing to her I asked of her,
“Young woman! Are you some relation to our lord
who desires to be with us?”
With her fingers like buds of red glory lilies, she
brushed away her tears and said to us, “I am no
relation of his! Hear me out! Pēkan whose fame
glows, they say, desires the beauty of a woman
who resembles me, and in his resounding chariot,
pays her regular visits in Nalloor town surrounded
by mullai hedges.”

Notes: The word ‘Vaiyāvi’ in this king’s name is the Pazhani area which was first called
Pothini and then Vaiyāvi, and Vaiyāpuri later. Puranānūru poems 141, 142, 143, 144, 145,
146 and 147 were written for Pēkan. Poems 143, 144, 145, 146 and 147 are requests by
the poets, to the unfaithful Pēkan, to go back to his wife. In these poems, the poets express
themselves as Pānars since it was the tradition for the Pānars to go between the thalaivan
and thalaivi in an oodal situation. Pēkan was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Poet
Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343, 348, 352, 354
and 369. முல்ரைப்பாட்டு 95 – பகாடல் குவி முரக அங்ரக அவிழ, குறுந்சதாரக 167 –
காந்தள் சமல்விைல், பரிபாடல் 19 – ரக பபால் பூத்த கமழ் குரைக் காந்தள்,
சபாருநைாற்றுப்பரட 33 – காந்தள் சமல் விைல், புறநானூறு 144 – காந்தள் முரக புரை
விைலின். கிரைரய (7) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – கிரைரயபயா எை ஓகாைமும்
என்றாள் என்ற ஒருசசால்லும் ைருவித்துரைக்கப்பட்டை. துரடயா – துரடத்து என்பது
சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால்
காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது.

Meanings: அருைாய் ஆகபைா சகாடிபத – it would be cruel if you don’t show compassion
towards her (ஆகபைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive, சகாடிபத – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), இருள் ைை – as darkness arrived, சீறியாழ் சசவ்ைழி பண்ணி – played in sevvali
tunes, யாழ – அரசநிரை, an expletive, நின் கார் எதிர் காைம் பாடிபைமாக – when we sang
about your forest that had received rain (பாடிபைம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person
plural), நீல் நறு சநய்தலின் சபாலிந்த – bright eyes appearing like blue water lilies (நீல் –
கரடக்குரற, poetical license which consists in the shortening of a word by elision of one
or more letters in the end (சநய்தலின்- இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில்
ைந்தது), உண்கண் – kohl-lined eyes, கலுழ்ந்து ைார் அரிப் பனி – dripping tears from her
eyes, பூண் அகம் நரைப்ப – got her chest with jewels wet, இரைதல் ஆைாைாக – with
sorrow that distressed her, இரைபயாய் – young woman, கிரைரய மன் எம் பகள்
சைய்பயாற்கு – are you a relative of our lord who desires our friendship (மன் – ஒழியிரசப்
சபாருளில் ைந்த இரடச்சசால், a particle which implies suggestion), எை யாம் தன்
சதாழுதைம் விைை – when we asked her bowing humbly (யாம், சதாழுதைம் – தன்ரமப்
பன்ரம, first person plural), காந்தள் முரக புரை விைலின் கண்ணீர் துரடயா – wiped her
tears with her fingers like buds of glory lilies (துரடயா – துரடத்து), யாம் அைன்
கிரைஞபைம் அல்பைம் – I am not his relative (யாம், அல்பைம் – தன்ரமப் பன்ரம, first
person plural), பகள் – listen , இனி – now, எம் பபால் ஒருத்தி – a woman like me, நைன்
நயந்து என்றும் ைரூஉம் என்ப – they say that he desires her beauty and goes there always
(ைரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), ையங்கு புகழ்ப் பபகன் – the greatly famous Pēkan,
ஒல்சைை ஒலிக்கும் பதசைாடு – with your resounding chariot, முல்ரை பைலி நல்லூைாபை
– to the Nalloor town surrounded by jasmine vines (நல்லூைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 145, பாடியைர்: பைணர், பாடப்பட்படான்: ரையாவிக் பகாப்சபரும் பபகன்,

திரண: சபருந்திரண, துரற: குறுங்கலி, தாபத நிரை
‘மடத்தரக மாமயில் பனிக்கும்’ என்று அருளிப்
படாஅம் ஈத்த சகடாஅ நல்லிரசக்
கடாஅ யாரைக் கலிமான் பபக!
பசித்தும் ைாபைம், பாைமும் இைபம,
கைங்கனியன்ை கருங்பகாட்டுச் சீறியாழ் 5
நயம் புரிந்து உரறயுநர் நடுங்கப் பண்ணி,
அறம் சசய்தீபமா அருள் சைய்பயாய் எை
இஃது யாம் இைந்த பரிசில் அஃது இருளின்,
இை மணி சநடுந்பதர் ஏறி,
இன்ைாது உரறவி அரும் படர் கரைபம. 10

Puranānūru 145, Poet Paranar sang to Vaiyāvi Kōperum Pēkan, Thinai: Perunthinai,
Thurai: Kurungali, Thāpatha Nilai
O Pēkan with proud horses and elephants in rut,
who gave away your shawl to a naive, dark
peacock in compassion thinking it would tremble
in the cold! I do not come in hunger. I do not have
family burdens. O Pēkan who loves grace! The gift
I beg from you as I sing making those who love my
music played with a small yāzh with kalam fruit hued
dark stems to sway, is that you mount your tall
chariot strung with many bells tonight, and remove
the anguish of your wife. Please show compassion!

Notes: The word ‘Vaiyāvi’ in this king’s name is the Pazhani area which was first called
Pothini and then Vaiyāvi, and Vaiyāpuri later. Puranānūru poems 141, 142, 143, 144, 145,
146 and 147 were written for Pēkan. Poems 143, 144, 145, 146 and 147 are requests by
the poets, to the unfaithful Pēkan, to go back to his wife. In these poems, the poets express
themselves as Pānars since it was the tradition for the Pānars to go between the thalaivan
and thalaivi in an oodal situation. Pēkan was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Poet
Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343, 348, 352, 354
and 369.

Meaning: மடத்தரக – naïve nature, delicate nature, மா மயில் – dark peacock, பனிக்கும்
என்று – thinking that it would tremble in the cold, அருளி – you showed compassion,
படாஅம் ஈத்த – you gave a shawl (படாஅம் – இரசநிரற அைசபரட), சகடாஅ நல்லிரச
– unspoiled fame (சகடாஅ – இரசநிரற அைசபரட), கடாஅ யாரைக் கலிமான் பபக –
O Pēkan with elephants in rut and proud horses (கடாஅ – இரசநிரற அைசபரட),
பசித்தும் ைாபைம் – I do not come in hunger (ைாபைம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person
plural), பாைமும் இைபம – I have no family responsibilities (இைபம – தன்ரமப் பன்ரம,
first person plural, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கைங்கனியன்ை கருங்பகாட்டுச்
சீறியாழ் – small lute with stem as dark as the kalam fruit, Carissa congesta Wight,
Kalakākkāi, நயம் புரிந்து உரறயுநர் – those who enjoy the sweetness of the music, நடுங்கப்
பண்ணி – causing them to tremble, causing them to sway, அறம் சசய்தீபமா – please be fair
(தீ, பமா – முன்னிரையரசகள், expletives of the second person), அருள் சைய்பயாய் – O
one who loves compassion, எை – thus, இஃது யாம் இைந்த பரிசில் – this is the gift that I
request of you (யாம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural), அஃது – that, இருளின் – when
it is dark, at night, இை மணி – lots of bells, சநடுந்பதர் ஏறி – climbing on your tall chariot,
இன்ைாது – distressed, suffering, உரறவி – wife, the one who lives with you, அரும் படர்
கரைபம – please remove the great anguish (கரைபம – முன்னிரை எதிர்மரற
முற்றுவிரைத் திரிசசால்)

புறநானூறு 146, பாடியைர்: அரிசில் கிழார், பாடப்பட்படான்: ரையாவிக் பகாப்சபரும்

பபகன், திரண: சபருந்திரண, துரற: குறுங்கலி, தாபத நிரை
அன்ைைாக நின் அருங்கை சைறுக்ரக
அரை சபறல் பைண்படம் அடு பபார்ப் பபக!
சீறியாழ் சசவ்ைழி பண்ணி நின் ைன்புை
நன்ைாடு பாட என்ரை நயந்து
பரிசில் நல்குரையாயின் குரிசில், நீ 5
நல்காரமயின் ரநைைச் சாஅய்,
அருந்துயர் உழக்கும், நின் திருந்திரழ அரிரை
கலி மயில் கைாைம் கால் குவித்தன்ை
ஒலிசமன் கூந்தல் கமழ் புரக சகாளீஇத்
தண் கமழ் பகாரத புரைய, 10
ைண் பரி சநடுந்பதர் பூண்க நின் மாபை.

Puranānūru 146, Poet Arisil Kizhār sang to Vaiyāvi Koperum Pekan, Thinai: Perunthinai,
Thurai: Kurungali, Thāpatha Nilai
O Pēkan who kills in battles! I do not desire your wealth
or precious jewels. May they stay with you!
If you want to give me a gift for singing in sevvali tune
about your fine country with mountains,
please hitch your fast horses to your tall chariot, and go
to your young wife wearing fine jewels, who is in great
despair, wasting away because of your cruelty, so that
her thick, soft hair that is like the feathers of a proud
peacock that is gathered by the wind, can be scented with
smoke and adorned with cool, fragrant flower strands!
Notes: The word ‘Vaiyāvi’ in this king’s name is the Pazhani area which was first called
Pothini and then Vaiyāvi, and Vaiyāpuri later. Puranānūru poems 141, 142, 143, 144, 145,
146 and 147 were written for Pēkan. Poems 143, 144, 145, 146 and 147 are requests by
the poets, to the unfaithful Pēkan, to go back to his wife. In these poems, the poets express
themselves as Pānars since it was the tradition for the Pānars to go between the thalaivan
and thalaivi in an oodal situation. Pēkan was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. This poet
who came from a town called Arisil, wrote Puranānūru 146, 230, 281, 285, 300, 304 and
342.

Meanings: அன்ைைாக – may it be of that nature, நின் அருங்கை சைறுக்ரக அரை சபறல்
பைண்படம் – I do not desire your wealth and precious ornaments (பைண்படம் – தன்ரமப்
பன்ரம, first person plural), அடு பபார்ப் பபக – O Pēkan who kills in battles, சீறியாழ்
சசவ்ைழி பண்ணி – singing in sevvali tune in my small lute, நின் ைன்புை நன்ைாடு பாட –
singing about your fine country with strong land/mountains, என்ரை நயந்து பரிசில்
நல்குரை ஆயின் – if you want to be kind to me and give me a gift, குரிசில் – O lord, நீ
நல்காரமயின் – since you didn’t show her compassion, ரநைை – with pity, சாஅய் – wasting
away in pain (சாஅய் – இரச நிரற அைசபரட), அருந்துயர் உழக்கும் – suffers in great
sorrow, நின் – your, திருந்திரழ அரிரை – the young woman with perfect jewels, கலி மயில்
கைாைம் கால் குவித்தன்ை – like the thick feathers of a proud peacock that is gathered by
the wind, ஒலி சமன் கூந்தல் – thick soft hair, கமழ் புரக சகாளீஇ – making her hair
fragrant with fragrant smoke (சகாளீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), தண் கமழ் பகாரத
புரைய – to wear cool fragrant flower strands, ைண் பரி – running rapidly, சநடுந்பதர்
பூண்க நின் மாபை – yoke your horses to your tall chariot (மாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 147, பாடியைர்: சபருங்குன்றூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: ரையாவிக்

பகாப்சபரும் பபகன், திரண: சபருந்திரண, துரற: குறுங்கலி, தாபத நிரை
கல் முரழ அருவிப் பன் மரை நீந்திச்,
சீறியாழ் சசவ்ைழி பண்ணி ைந்தரதக்
கார் ைான் இன் உரற தமியள் பகைா,
சநருநல் ஒரு சிரறப் புைம்பு சகாண்டு உரறயும்
அரி மதர் மரழக் கண் அம் மா அரிரை 5
சநய்சயாடு துறந்த ரம இருங்கூந்தல்
மண்ணுறு மணியின் மாசு அற மண்ணிப்,
புது மைர் கஞை இன்று சபயரின்,
அது மன் எம் பரிசில் ஆவியர் பகாபை.

Puranānūru 147, Poet Perunkundrūr Kizhār sang to Vaiyavi Koperum Pekan, Thinai:
Perunthinai, Thurai: Kurungali, Thāpatha Nilai
I have passed many mountains with waterfalls
that come down through caves, singing in sevvali
tune in my small yāzh.

O King of Āviyārs! Grant me the gift of you going

to your wife today, the beautiful dark woman, who,
yesterday, stood alone in despair listening to the
sweet sounds of rain drops, tears dripping from her
pretty, moist eyes with red lines, her hair without oil,
so that her hair can be adorned with flowers, after
being washed perfectly, to shine like sapphire.

Notes: The word ‘Vaiyāvi’ in this king’s name is the Pazhani area which was first called
Pothini and then Vaiyāvi, and Vaiyāpuri later. Puranānūru poems 141, 142, 143, 144, 145,
146 and 147 were written for Pēkan. Poems 143, 144, 145, 146 and 147 are requests by
the poets, to the unfaithful Pēkan, to go back to his wife. In these poems, the poets express
themselves as Pānars since it was the tradition for the Pānars to go between the thalaivan
and thalaivi in an oodal situation. Pēkan was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. This poet
wrote Puranānūru 147, 210, 211, 266 and 318. பகைா – பகட்டு என்பது சபாருள். சசய்யா
என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும்
உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. உரற – துளி, ஆகுசபயைால் துளி ஓரச.

Meanings: கல் முரழ அருவி – waterfalls that flow through caves, பன் மரை நீந்தி – passing
through many mountains, சீறியாழ் சசவ்ைழி பண்ணி ைந்தரத – came singing in sevvali
tune in my small lute, கார் ைான் இன் உரற – sweet sounds of rain water falling (உரற –
துளி, ஆகுசபயைால் துளிபயாரச), தமியள் – she who is alone, she who is in sorrow, பகைா
– பகட்டு, listening, சநருநல் – yesterday, ஒரு சிரற – one one side, புைம்பு சகாண்டு – in
despair, உரறயும் – drops tears, அரி – red lines, மதர் மரழக் கண் – proud moist eyes, pretty
moist eyes, அம் மா அரிரை – beautiful dark young woman, சநய்சயாடு துறந்த ரம
இருங்கூந்தல் – dark thick hair which had abandoned ghee/oil/fragrant oil, மண்ணுறு
மணியின் – like washed sapphire (மணியின் இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப்
சபாருளில் ைந்தது), மாசு அற மண்ணி – wash without blemish, புது மைர் – new flowers,
கஞை – flourishing, adorning, இன்று சபயரின் – if you go today, அது மன் எம் பரிசில் – that
is my gift (மன் – அரசநிரை, an expletive, எம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural),
ஆவியர் பகாபை – O king of Āviyārs (பகாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 148, பாடியைர்: ைன்பைணர், பாடப்பட்படான்: கண்டீைக் பகாப்சபரு நள்ளி,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
கறங்கு மிரச அருவிய பிறங்கு மரை நள்ளி! நின்
அரசவு இல் பநாந்தாள் நரச ைைன் ஏத்தி,
நாசடாறும் நன்கைம் களிற்சறாடு சகாணர்ந்து,
கூடு விைங்கு வியன் நகர்ப் பரிசில் முற்று அளிப்பப்,
பீடு இல் மன்ைர்ப் புகழ்ச்சி பைண்டிச் 5
சசய்யா கூறிக் கிைத்தல்,
எய்யாதாகின்று எம் சிறு சசந்நாபை.

Puranānūru 148, Poet Vanparanar sang to Kandeera Kōperu Nalli, Thinai: Pādān, Thurai:
Parisil
Nalli owning glowing mountains with
waterfalls roaring down from peaks!
I praise you who have acquired desired wealth
by strong efforts, without any weakness, since
you have been generous to those who come to
your sprawling city with flourishing rice granaries,
giving each day fine ornaments and elephants.
And, I do not sing the praises of kings with no
pride or sing about things that they did not do.
My eloquent, small tongue will not do that!

Notes: Puranānūru poems 148, 149 and 150 were written for Nalli. Nalli was one of the
seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy,
Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name)
in Puranānūru 158. Vanparanar wrote Puranānūru poems 148, 149, 150, 152, 153 and 255.
According to Avvai Duraisamy, this might be the same poet with the name Nedunkaluthu
Paranar who wrote 291.

Meaning: கறங்கு – roaring, மிரச – above, அருவிய – with waterfalls (அருவிய – குறிப்புப்
சபயசைச்சம்), பிறங்கு மரை – bright mountains, flourishing mountains, tall mountains,
நள்ளி – O Nalli, நின் அரசவு இல் பநாந்தாள் – your strong efforts with no weakness, நரச
ைைன் – desired wealth (ைைன் – ைைம் என்பதன் பபாலி), ஏத்தி – praising, நாசடாறும் –
daily, நன்கைம் களிற்சறாடு சகாணர்ந்து – bringing fine jewels along with elephants, கூடு
விைங்கு வியன் நகர் – sprawling city with splendid rice granaries, huge house with
flourishing rice granaries, பரிசில் – gifts, முற்று அளிப்ப – giving them abundant gifts, giving
them totally, பீடு இல் மன்ைர் – kings without pride, petty kings, புகழ்ச்சி பைண்டி –
requiring praise, சசய்யா கூறிக் கிைத்தல் – to sing about what they have not done,
எய்யாதாகின்று – it does not know, எம் சிறு சசந்நாபை – my small eloquent tongue (எம் –
தன்ரமப் பன்ரம, first person plural, சசந்நாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 149, பாடியைர்: ைன்பைணர், பாடப்பட்படான்: கண்டீைக் பகாப் சபருநள்ளி,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
நள்ளி ைாழிபயா நள்ளி! நள்சைன்
மாரை மருதம் பண்ணிக், காரைக்
ரகைழி மருங்கில் சசவ்ைழி பண்ணி,
ைைவு எமர் மறந்தைர், அது நீ
புைவுக் கடன் பூண்ட ைண்ரமயாபை.

Puranānūru 149, Poet Vanparanar sang to Kandeera Kōperu Nalli, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
Nalli! May your life be long, Nalli!
The great wealth that you gave out of
your duty to be generous, has caused
bards to lose music rules and play on their
lutes marutham tunes in the darkness of
evenings, and sevvali tunes in the mornings.
Notes: Puranānūru poems 148, 149 and 150 were written for Nalli. Nalli was one of the
seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy,
Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name)
in Puranānūru 158. Vanparanar wrote Puranānūru poems 148, 149, 150, 152, 153 and 255.
According to Avvai Duraisamy, this might be the same poet with the name Nedunkaluthu
Paranar who wrote 291. ரகைழி (3) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – ரகயகத்து
எப்சபாழுதும் இருத்தைால் யாரழக் ரகைழி என்றார், ஆகுசபயைால்.

Meaning: நள்ளி – O Nalli, ைாழிபயா – may you live long (ஓகாைம் அரசநிரை), நள்ளி –
O Nalli, நள்சைன் மாரை மருதம் பண்ணி – playing marutham tunes in the darkness of
evenings, காரைக் ரகைழி மருங்கில் சசவ்ைழி பண்ணி – and in the morning mode they
play sevvali tunes with their lutes, ைைவு – traditional method, எமர் மறந்தைர் – our folks
(bards) forgot, அது – that, நீ புைவுக் கடன் பூண்ட – you took on the duty to donate,
ைண்ரமயாபை – because of your generosity, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 150, பாடியைர்: ைன்பைணர், பாடப்பட்படான்: கண்டீைக் பகாப் சபருநள்ளி,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
கூதிர்ப் பருந்தின் இருஞ் சிறகு அன்ை
பாறிய சிதாபைன், பைவு முதல் சபாருந்தித்
தன்னும் உள்பைன், பிறிது புைம் படர்ந்த என்
உயங்கு படர் ைருத்தமும் உரைவும் பநாக்கி,
மான் கணம் சதாரைச்சிய குருதியங் கழல் கால், 5
ைான் கதிர்த் திருமணி விைங்கும் சசன்னிச்
சசல்ைத் பதான்றல், ஓர் ைல் வில் பைட்டுைன்,
சதாழுதசைன் எழு பைற் ரக கவித்து இரீஇ,
இழுதின் அன்ை ைால் நிணக் சகாழுங்குரற
கான் அதர் மயங்கிய இரையர் ைல்பை 10
தாம் ைந்து எய்தா அைரை ஒய்சயைத்
தான் சஞலி தீயின் விரைைைன் சுட்டு, “நின்
இரும்பபர் ஒக்கசைாடு தின்ம்” எைத் தருதலின்,
அமிழ்தின் மிரசந்து காய் பசி நீங்கி,
நல் மைன் நளிய நறுந் தண் சாைல் 15
கல் மிரச அருவி தண்சணைப் பருகி,
விடுத்தல் சதாடங்கிபைன் ஆக ைல்பை
“சபறுதற்கு அரிய வீறு சால் நன்கைம்
பிறிசதான்று இல்ரை, காட்டு நாட்படம்” எை,
மார்பிற் பூண்ட ையங்கு காழ் ஆைம் 20
மரட சசறி முன் ரக கடகசமாடு ஈத்தைன்,
“எந்நாபடா?” எை நாடும் சசால்ைான்,
“யாரீபைா?” எைப் பபரும் சசால்ைான்,
பிறர் பிறர் கூற ைழிக் பகட்டிசிபை,
“இரும்பு புரைந்து இயற்றாப் சபரும் சபயர்த் பதாட்டி 25
அம்மரை காக்கும் அணி சநடுங்குன்றின்
பளிங்கு ைகுத்தன்ை தீ நீர்,
நளி மரை நாடன் நள்ளி அைன்” எைபை.

Puranānūru 150, Poet Vanparanar sang for Kandeera Kōperu Nalli, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
With clothes torn like the ruffled black feathers of an eagle
in the wet cold season, I was resting against the trunk of a
jackfruit tree, tired going from country to country. I was not
thinking about myself. He saw my poverty and despair, a rich
noble man who wore on is handsome feet anklets flecked with
blood from slaughtering a herd of deer, and on his head pretty
gems with sparkling rays.

I rose up and bowed to the hunter carrying a strong bow. He

bade me to sit. Before his young men who were lost in the path
could catch up with him, he kindled a fire where rapidly he
roasted bit pieces of fatty meat that looked like butter and gave
it all to me, and said, “Eat this, along with your very big family.”
We ate it like it was divine nectar, and removed our extreme
hunger, drank cool water from the waterfalls cascading down
the mountains dense with fine trees.

I started to take leave. He came to me quick and said, “I am

from the forest. I don’t have anything precious to give,” and
gave me the shining pearl necklace he wore on his chest, along
with a thick bracelet with clasp that he wore on his forearm.
I asked him for his country and he would not tell. I asked
him for his name and he would not tell.

I heard from others in the path, that he was Nalli, the protector
of the splendid, greatly famous Thōtti Mountain, with the same
name as the iron goad, with soaring mountain summits
from which sweet water flows down gleaming, like cut marble.

Notes: Puranānūru poems 148, 149 and 150 were written for Nalli. Nalli was one of the
seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy,
Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name)
in Puranānūru 158. Vanparanar wrote Puranānūru poems 148, 149, 150, 152, 153 and 255.
According to Avvai Duraisamy, this might be the same poet with the name Nedunkaluthu
Paranar who wrote 291. இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை.
பசாமசுந்தைைார் உரை – சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144,
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25, 470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை
துரைசாமி உரை – புறநானூறு பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க
சபரிய சுற்றத்தார், மிகப் சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா.
பை. பசாமசுந்தைைார் உரை, இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார்
உரை – அகநானூறு 301 – மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின்
என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை),
அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). இரும்பு புரைந்து இயற்றாப் சபரும் சபயர்த்
பதாட்டி – சைளிப்பரட, இரும்பிைால் சசய்யப்படும் குத்துக்பகால் அல்ைாத சபரிய
புகரழயுரடய பதாட்டி மரை. நளி – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 24), நளி என் கிைவி சசறிவும் ஆகும், (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).
Meanings: கூதிர்ப் பருந்தின் – like a cold season eagle, இருஞ் சிறகு அன்ை – like the
black/dark colored feathers/wings, பாறிய சிதாபைன் – my old clothes were torn, my
clothes were in rags, பைவு முதல் சபாருந்தித் தன்னும் உள்பைன் – I was resting on the
trunk of a jackfruit tree not thinking about myself, Artocarpus heterophyllus, பிறிது புைம்
படர்ந்த – moved to other lands, என் உயங்கு படர் ைருத்தமும் உரைவும் பநாக்கி – looking
at my great despair and poverty, மான் கணம் சதாரைச்சிய – slaughtered a deer herd,
குருதியங் கழல் கால் – bloody handsome feet with anklets, ைான் கதிர் – bright rays,
திருமணி – beautiful gems, விைங்கும் சசன்னி – bright head, சசல்ைத் பதான்றல் – rich
noble man, ஓர் ைல் வில் பைட்டுைன் சதாழுதசைன் – I bowed to the hunter with a strong
bow, எழுபைல் ரக கவித்து இரீஇ – when I rose up he indicated for me to stay bending his
hand (இரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), இழுதின் அன்ை – like butter (இழுதின் – இன்
சாரிரய), ைால் நிணக் சகாழுங்குரற – big pieces of white fatty meat, கான் அதர் மயங்கிய
இரையர் – his youngsters who were lost in the forest path, his young servants who were
lost in the path, ைல்பை – rapidly, தாம் ைந்து எய்தா அைரை – before they could come,
ஒய்சயைத் தான் சஞலி தீயின் விரைைைன் சுட்டு – he quickly roasted in the fire he lit
(ஒய்சயை – விரைவுக்குறிப்பு), நின் இரும்பபர் ஒக்கசைாடு தின்ம் எைத் தருதலின் – since
he gave saying ‘eat with your very big group of relatives’ (இரும்பபர் –
ஒருசபாருட்பன்சமாழி, தின்ம் – முன்னிரை ஏைல் விரைமுற்று, a second person
command verb ending, ஈற்று உயிர் சகட்டது), அமிழ்தின் மிரசந்து காய் பசி நீங்கி – we ate
it like it was divine nectar and removed our extreme hunger, நல் மைன் – fine trees (மைன் –
மைம் என்பதன் பபாலி), நளிய நறுந்தண் – dense and fragrant and cool, சாைல் – mountain
slopes, கல் மிரச அருவி தண்சணைப் பருகி – drank cool water from the waterfall
cascading down from the mountain above, விடுத்தல் சதாடங்கிபைன் ஆக – I started to
take leave, ைல்பை – came fast, சபறுதற்கு அரிய வீறு சால் நன்கைம் பிறிசதான்று இல்ரை
– I do not have any precious jewels to give, காட்டு நாட்படம் – I am of the land with forests
(நாட்படம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural), எை மார்பிற் பூண்ட ையங்கு காழ் ஆைம்
– bright pearl necklaces/garlands hanging on his chest, மரட சசறி முன் ரக கடகசமாடு
ஈத்தைன் – he gave the bracelet on his hands with tight clasps, எந்நாபடா எை நாடும்
சசால்ைான் யாரீபைா எைப் பபரும் சசால்ைான் – I asked him what country he was from
and he wouldn’t tell and I asked him what his name was and he wouldn’t tell, பிறர் பிறர்
கூற ைழிக் பகட்டிசிபை – I asked many others on the path (சின் – தன்ரம அரச, an
expletive of the first person, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), இரும்பு புரைந்து
இயற்றாப் சபரும் சபயர்த் பதாட்டி – with the very famous Thōtti and not the name of the
goad made with iron (பதாட்டி மரைரயக் குறிப்பது, சைளிப்பரட), அம் மரை காக்கும்
– one who protects that mountain, அணி சநடுங்குன்றின் – with tall mountains, with
mountain with lovely tall summits, பளிங்கு ைகுத்தன்ை – like cut marble, தீ நீர் நளி மரை
நாடன் – the lord of the dense mountain with sweet water, நள்ளி அைன் எைபை – that he
is Nalli (எைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 151, பாடியைர்: சபருந்தரைச் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: இைவிச்சிக்பகா,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
பண்டும் பண்டும் பாடுநர் உைப்ப,
விண்பதாய் சிரமய விறல் ைரைக் கைாஅன்
கிழைன் பசண் புைம் படரின், இரழ அணிந்து,
புன்தரை மடப் பிடி பரிசிைாகப்,
சபண்டிரும் தம் பதம் சகாடுக்கும் ைண் புகழ்க் 5
கண்டீைக்பகான் ஆகலின், நன்றும்
முயங்கல் ஆன்றிசின் யாபை, சபாைந்பதர்
நன்ைன் மருகன் அன்றியும் நீயும்
முயங்கற்கு ஒத்தரை மன்பை, ையங்கு சமாழிப்
பாடுநர்க்கு அரடத்த கதவின் ஆடு மரழ 10
அணங்கு சால் அடுக்கம் சபாழியும் நும்
மணங்கமழ் மால் ைரை ைரைந்தைர் எமபை.

Puranānūru 151, Poet Perunthalai Sāthanār sang to Ilavichikō, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan
Mozhi
When Kandeerakōn, the lord of the victorious mountains
with sky high peaks, famed for his generosity was far away,
his women wearing jewels gifted female elephants with
scanty hair on their heads and other gifts fitting their
situation, making singers happy again and again in the past.

That is why I embraced him.

You would merit my embraces if you were not a descendant

of Nannan who owned a golden chariot. Also, poets have
stopped singing of your soaring, fragrant mountain
where rolling clouds come down as rain on the fierce slopes,
since your doors are closed for men who sing lovely verses!
Notes: This song sung to Ilavichi Kō when he asked the poet why he did not embrace
him, but embraced Ilan Kandeerakō. Nannan was a cruel king who murdered a young girl
who ate a mango from his tree, taking it from a stream on which it floated down. He
refused an offering of 81 elephants and gold in her weight, to free her (Kurunthokai 292).
This poem and poem 200 were written for this small-region king. Vichi was the name of
the mountain which this king ruled. This poet wrote Puranānūru 151, 164, 165, 205, 209
and 294. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை
அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின்
என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை
இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27).

Meanings: பண்டும் பண்டும் பாடுநர் உைப்ப – for singers to be happy again and again in
the past, விண் பதாய் சிரமய – with peaks as high as the sky, விறல் ைரைக் கைாஅன்
கிழைன் – the victorious lord of the mountains with slopes (கைாஅன் – இரச நிரற
அைசபரட), பசண் புைம் படரின் – when he goes far away, இரழ அணிந்து – wearing
jewels, புன்தரை – heads with sparse hair, parched heads, மடப்பிடி – naïve female
elephants, பரிசிைாக – as gifts, சபண்டிரும் தம் பதம் சகாடுக்கும் – their women give gifts
fitting their situation, ைண் புகழ்க் கண்டீைக்பகான் – Kandeerakōn who is famed for his
charity, ஆகலின் – so, நன்றும் முயங்கல் ஆன்றிசின் யாபை – so I embraced him well
(ஆன்றிசின் – தன்ரம அரசச் சசால், an expletive of the first person, யாபை- ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), சபாைந்பதர் நன்ைன் மருகன் அன்றியும் – not only are you the
heir of Nannan with a gold chariot, நீயும் முயங்கற்கு ஒத்தரை – you are also fit for
embrace, மன்பை – மன் ஒழியிரச, suggestion of implied meaning, ஏகாைம் அரசநிரை,
ையங்கு சமாழிப் பாடுநர்க்கு – to the musicians with eloquent words, அரடத்த கதவின் –
with closed doors, ஆடு மரழ – moving clouds, அணங்கு சால் அடுக்கம் – very fierce
mountain slopes, mountain slopes with gods, சபாழியும் – they pour rain, நும் மணங்கமழ்
மால் ைரை ைரைந்தைர் எமபை – bards like me stopped going to your fragrant tall mountain
(எமபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 152, பாடியைர்: ைன்பைணர், பாடப்பட்படான்: ைல்வில் ஓரி, திரண: பாடாண்,

துரற: பரிசில் விரட
பைழம் வீழ்த்த விழுத் சதாரடப் பகழி
பபழ்ைாய் உழுரைரயப் சபரும்பிறிது உறீஇப்,
புழல்தரை புகர்க் கரை உருட்டி, உைல் தரைக்
பகழல் பன்றி வீழ, அயைது
ஆழல் புற்றத்து உடும்பில் சசற்றும் 5
ைல் வில் பைட்டம் ைைம்படுத்திருந்பதான்,
புகழ் சால் சிறப்பின் அம்பு மிகத் திரைக்கும்
சகாரைைன் யார் சகாபைா? சகாரைைன் மற்று இைன்
விரைைன் பபாைான் சைறுக்ரக நன்கு உரடயன்;
ஆைம் தாழ்ந்த அம் பகட்டு மார்பின், 10
சாைல் அருவிப் பய மரைக் கிழைன்
ஓரி சகால்பைா? அல்ைன் சகால்பைா?
பாடுைல் விறலி! ஓர் ைண்ணம் நீரும்
மண் முழா அரமமின்! பண் யாழ் நிறுமின்!
கண் விடு தூம்பின் களிற்று உயிர் சதாடுமின்! 15
எல்ைரி சதாடுமின் ஆகுளி சதாடுமின்!
பதரை ஒருகண் ரபசயை இயக்குமின்
மதரை மாக்பகால் ரகைைம் தமின்! என்று
இரறைன் ஆகலின், சசால்லுபு குறுகி
மூபைழ் துரறயும் ழுரறயுளிக் கழிப்பிக், 20
பகாசைைப் சபயரிய காரை, ஆங்கு அது
தன் சபயர் ஆகலின் நாணி மற்று யாம்
நாட்டிடன் நாட்டிடன் ைருதும், ஈங்கு ஓர்
பைட்டுைர் இல்ரை நின் ஒப்பபார் எை,
பைட்டது சமாழியவும் விடாஅன், பைட்டத்தில் 25
தான் உயிர் சசகுத்த மான் நிணப் புழுக்பகாடு,
ஆன் உருக்கு அன்ை பைரிரய நல்கித்
தன் மரைப் பிறந்த தா இல் நன் சபான்,
பன் மணிக் குரைசயாடும் விரைஇக் சகாண்ம், எைச்
சுைத்து இரட நல்கிபயாபை, விடர்ச் சிரம 30
ஓங்கு இருங்சகால்லிப் சபாருநன்,
ஓம்பா ஈரக விறல் சைய்பயாபை.

Puranānūru 152, Poet Vanparanar sang for Valvil Ōri, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Vidai
He was widely famed for his skill in killing, the one
who shoots with his strong bow. He shot an arrow
that felled an elephant, killed a tiger with a big mouth,
dropped a spotted stag with hollow horns, felled a boar
with a head like mortar, and embedded in a monitor lizard
in a nearby deep hole. Who is the archer who shoots with
such skill? He does not look like a murderer. With a pearl
strand on his proud chest, he looks like a man with
great wealth.

Is it Ōri, lord of the richly yielding mountain with

waterfalls on its slopes, or was it someone else?
I said, ” Talented viralis, I will sing, you spread clay on
mulā drum, pluck the strings of your tuned yāzh, play the
thoompu that is hollow like an elephant’s trunk, and has
holes, beat the ellari drum, strike the ākuli drum, softly hit
the pathalai drum on its single eye, and place in my hand
the black rod that foretells the future,” and I approached him.
We sang twenty one themes of songs before him in the
manner in which they should be sung, and addressed him
as “King!” for which he was embarrassed since it was his title.
We told him sweetly that we go to different countries and have
seen no hunter who can be compared to him.

Without asking us for what we wanted, he gave us boiled fatty

meat of deer that been killed in hunt and liquor that was like
melted ghee. And right there, in that wasteland, he gave us
jewels made with fine gold mixed with heaps of sapphire from
his mountain, the lord of majestic Kolli Mountain which has caves
in its summits, who desires victories, and gives without
holding anything back.
Notes: Puranānūru poems 152, 153 and 204 were written for Ōri, who ruled Kolli
Mountain. Malaiyamān Kāri of Mullūr desired that mountain. Ōri learned that from his
spies and a war ensued. Kāri killed He Ōri and usurped his mountain. Ōri was one of the
seven great donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy,
Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name)
in Puranānūru 158. Vanparanar wrote Puranānūru poems 148, 149, 150, 152, 153 and 255.
According to Avvai Duraisamy, this might be the same poet with the name Nedunkaluthu
Paranar who wrote 291. Akanānūru 82 and Malaipadukādam lines 1-13 have descriptions
of orchestras with various instruments. மரைபடுகடாம் 6 – கண் இரட விடுத்த களிற்று
உயிர்த் தூம்பின். புழல் (3) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – புழல் என்பது புழலுரடய
பகாட்ரட. களிற்று உயிர் (15) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – களிற்று உயிர் என்பது
ஆகுசபயைால் களிற்றிைது ரக பபாலும் ைடிரையுரடய சபருைங்கியத்ரத. விழு
(விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: பைழம் வீழ்த்த – killed an elephant, விழுத் சதாரட – perfectly shot, பகழி –
arrow, பபழ்ைாய் உழுரைரயப் சபரும்பிறிது உறீஇ – killed a tiger with a big mouth, killed
a tiger with a gaping mouth (உறீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), புழல்தரை புகர்க் கரை
உருட்டி – rolled the head of a spotted stag with hollow horns, உைல் தரைக் பகழல் பன்றி
வீழ – a boar with mortar-like head fell, அயைது ஆழல் புற்றத்து உடும்பில் சசற்றும் –
plunged into a monitor lizard in a deep hole that is nearby, ைல் வில் – strong bow,
பைட்டம் ைைம்படுத்திருந்பதான் – the one who hunts victoriously, புகழ் சால் சிறப்பின் –
with great fame, அம்பு மிகத் திரைக்கும் சகாரைைன் யார் சகாபைா – who is he who
shoots with his arrow and kills (சகாபைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), சகாரைைன்
மற்று இைன் விரைைன் பபாைான் – he does not appear to be a killer who kills to sell,
சைறுக்ரக நன்கு உரடயன் – he is a man with great wealth, ஆைம் தாழ்ந்த – hanging
sandalwood garland/pearl garland, அம் பகட்டு மார்பின் – with a handsome proud chest,
சாைல் அருவிப் பய மரைக் கிழைன் ஓரி சகால்பைா – is it Ōri, the lord of the mountain
that yields (சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), அல்ைன் சகால்பைா – or is it
someone else (சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), பாடுைல் – I will sing
(தன்ரம ஒருரம விரைமுற்று, first person singular verb ending), விறலி – O female
musicians with musical talents, ஓர் ைண்ணம் நீரும் மண் முழா அரமமின் – you apply mud
to the drums (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of
the second person), பண் யாழ் நிறுமின் – you pluck the strings of your tuned lute, you
establish music on your lute (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal
plural suffix of the second person), கண் விடு – holes open, தூம்பின் களிற்று உயிர்
சதாடுமின் – you play the musical instrument ‘thoompu’ which is hollow like the trunk of
a bull elephant (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of
the second person), எல்ைரி சதாடுமின் – play the ellari drum, ஆகுளி சதாடுமின் – you play
the ākuli drum (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of
the second person), பதரை ஒரு கண் ரபசயை இயக்குமின் – you beat softly on one eye
of the pathalai drum (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural
suffix of the second person), மதரை – support to produce music, மாக்பகால் – black rod,
ரகைைம் தமின் – you place on my hand, you give it to me (தம்மின் என்றது தமின் எை
குரறந்து நின்றது, மின் முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix
of the second person), என்று – thus, இரறைன் ஆகலின் – since he is the king, சசால்லுபு
– said, told, குறுகி – approached, மூ ஏழ் துரறயும் ழுரறயுளிக் கழிப்பி – we finished singing
the 21 songs in a proper manner (கழிப்பி – முடித்து), பகாசைைப் சபயரிய காரை – when
I addressed him as ‘king’, ஆங்கு அது தன் சபயர் ஆகலின் நாணி – since it was his title he
was embarrassed, மற்று யாம் நாட்டிடன் நாட்டிடன் ைருதும் – we go to different countries,
ஈங்கு ஓர் பைட்டுைர் இல்ரை நின் ஒப்பபார் எை பைட்டது சமாழியவும் – when we uttered
what we desired that there is not a hunter here equal to him, விடாஅன் – he did not let us
talk (விடாஅன் – இரச நிரற அைசபரட), பைட்டத்தில் தான் உயிர் சசகுத்த – that he
killed in hunting, மான் நிணப் புழுக்பகாடு – with boiled fatty deer meat, ஆன் உருக்கு
அன்ை – like ghee from cows, பைரிரய நல்கி – he gave us liquor, தன் மரைப் பிறந்த –
born in his mountain, தா இல் – without strength, soft, faultless, நன் சபான் – fine gold, பன்
மணி – many gems, குரைசயாடும் – with the heaps (குரைசயாடும் – உம்ரம சிறப்பு),
விரைஇ – mixed (சசால்லிரச அைசபரட), சகாண்ம் எை – take these, சுைத்து இரட – in
the wasteland, நல்கிபயாபை – he gave (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), விடர் – caves,
சிரம – summit, ஓங்கு இருங்சகால்லிப் சபாருநன் – Lord of the Kolli majestic lofty
Mountain, ஓம்பா ஈரக – charity to others without protecting oneself, giving to others
without keeping, விறல் சைய்பயாபை – O one who desires victory (சைய்பயாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 153, பாடியைர்: ைன்பைணர், பாடப்பட்படான்: ைல்வில் ஓரி, திரண: பாடாண்,

துரற: இயன் சமாழி
மரழ அணி குன்றத்துக் கிழைன், நாளும்
இரழ அணி யாரை இைப்பபார்க்கு ஈயும்,
சுடர்விடு பசும்பூண் சூர்ப்பு அரம முன் ரக
அடு பபார் ஆைா ஆதன் ஓரி
மாரி ைண் சகாரட காணிய, நன்றும் 5
சசன்றது மன் எம் கண்ணுைங் கடும்பப,
பனி நீர்ப் பூைா மணிமிரட குைரை
ைால் நார்த் சதாடுத்த கண்ணியும் கைனும்
யாரை இைத்சதாடு சபற்றைர், நீங்கிப்
பசியார் ஆகன்மாறு சகால், விசி பிணிக் 10
கூடு சகாள் இன் இயம் கறங்க,
ஆடலும் ஒல்ைார் தம் பாடலும் மறந்பத?
Puranānūru 153, Poet Vanparanar sang for Valvil Ōri, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
My family of dancers went gladly to see the
rain-like great generosity of Āthan Ōri who
never ceases to wage murderous battles, lord
of mountain decorated by clouds, wearing
curved bracelets that shoot out rays, who
donates each day, elephants with adornments.

He gave them gold waterlilies that do not

bloom in cold water, inset with sapphire
and hung on silver cords, wealth, and herds
of elephants.
Is it because they are not starving any more
that they don’t dance even when sweet music
instruments are played, and have also
forgotten their music?

Notes: Puranānūru poems 152, 153 and 204 were written for Ōri, who ruled Kolli
Mountain. Malaiyamān Kāri of Mullūr desired that mountain. Ōri learned that from his
spies and a war ensued. Kāri killed He Ōri and usurped his mountain. Puranānūru poems
152, 153 and 204 were written for Ōri. Ōri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Vanparanar
wrote Puranānūru poems 148, 149, 150, 152, 153 and 255. According to Avvai Duraisamy,
this might be the same poet with the name Nedunkaluthu Paranar who wrote 291. பனி
நீர்ப் பூைா குைரை – குளிர்ந்த நீரில் மைைாத சபான்ைால் ஆை குைரை மைர்
(சைளிப்பரட).

Meanings: மரழ அணி குன்றத்துக் கிழைன் – the lord of the mountain with clouds, நாளும்
– daily, இரழ அணி யாரை இைப்பபார்க்கு ஈயும் – gifting elephants decorated with jewels
to those in need, சுடர்விடு பசும்பூண் – glittering bright new ornaments, சூர்ப்பு அரம –
curving bracelet (சூர்ப்பு – கடகத்திற்கு ஆகுசபயர்), முன் ரக – fore arms, wrists, அடு பபார்
ஆைா – never ceases to fight murderous battles, ஆதன் ஓரி – Āthan Ōri, மாரி ைண் சகாரட
– greatly generous like the rain, காணிய – to see, நன்றும் – greatly, சசன்றது – they went,
மன் – அரசநிரை, expletive, எம் கண்ணுைம் கடும்பப – our performing clan/relations
(கண்ணுைம் – அம் அல்ைழிச் சாரிரய, கடும்பப – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பனி
நீர்ப் பூைா – not blossomed in cold water (gold), மணி மிரட குைரை – woven with blue
water lily flowers (sapphire gems), ைால் நார்த் சதாடுத்த கண்ணியும் – and strands braided
on silver cords (ைால் – சைள்ளிக்கு ஆகுசபயர்), கைனும் – and jewels, யாரை
இைத்சதாடு சபற்றைர் – those who received along with elephant herds, நீங்கி – left,
பசியார் ஆகன்மாறு சகால் – is it because they satisfied their hunger, is it because they got
rid of their hunger (மாறு ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்), விசி
பிணிக் கூடு சகாள் – tied together with strings, இன் இயம் கறங்க – sweet instruments to
roar, ஆடலும் ஒல்ைார் – they do not dance, தம் பாடலும் மறந்பத – they forgot their singing
(மறந்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 154, பாடியைர்: பமாசி கீைைார், பாடப்பட்படான்: சகாண்காைங்கிழான்,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் துரற
திரை சபாரு முந்நீர்க் கரை நணிச் சசலினும்,
அறியுநர்க் காணின் பைட்ரக நீக்கும்
சின்னீர் விைவுைர் மாந்தர், அது பபால்
அைசர் உரழயைாகவும், புரைதபு
ைள்ளிபயார்ப் படர்குைர் புைைர், அதைால், 5
“யானும் சபற்றது ஊதியம் பபறு யாது?” என்பைன்,
உற்றசைன் ஆதலின் உள்ளி ைந்தைபை
ஈசயை இைத்தபைா அரிபத நீ அது
நல்கினும் நல்காய் ஆயினும் சைல்பபார்
எறி பரடக்கு ஓடா ஆண்ரம அறுரைத் 10
தூ விரி கடுப்பத் துைன்றி மீமிரசத்
தண் பை இழிதரும் அருவி நின்
சகாண்டு சபருங்காைம் பாடல் எைக்கு எளிபத.

Puranānūru 154, Poet Mōsi Keeranār sang to Konkānam Kizhān, ruler of Konkānam
Mountain, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
People who go to the seashore with pounding waves,
ask those who know where they can find water
to quench their thirst.
In the same manner, wise men, even though they are
in the company of kings, seek those who are
generous and without flaws. So, I don’t say, “this
is less,” when I get gifts. Thinking about you, I
have come here because I am poor. It is hard for me
to beg for gifts.

Whether you give or not, I can easily sing of your

manhood that is such that you do not run away from
weapons thrown at you in battles, and of your
Konkānam Mountain with many cool, full waterfalls
that flow down closely from its summits, like pure
cloth that drapes down.

Notes: Puranānūru poems 154, 155 and 156 were written for this leader. Konkānam is
Kongu Nādu which is modern Coimbatore and Salem areas. Mōsi Keeranār wrote
Puranānūru 50, 154, 155, 156 and 186. முந்நீர் – தமிழகம் கிழக்கு சதற்கு பமற்கு ஆகிய
மூன்று திரசயானும் நீர்ைரைவுண்டது. முந்நீர் என்னும் தமிழ்க்கிைவி இம்முப்புறக்
கடைரமப்ரபச் சுட்டுைது – ை. சுப. மாணிக்கைாரின் ‘தமிழ்க்காதல்’ நூல், ஆற்று நீரும்,
ஊற்று நீரும் மரழ நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி புறநானூறு 9 உரை,
நிைத்ரதப் பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர் – நச்சிைார்க்கினியர்
மதுரைக்காஞ்சி 75 உரை. துைன்று – துைன்று நிரறவு ஆகும் – (சதால்காப்பியம், உரியியல்
36).

Meanings: திரை சபாரு – waves pounding, முந்நீர்க் கரை நணிச் சசலினும் – even if they
go to the ocean seashore, அறியுநர்க் காணின் – if they see people who know, பைட்ரக
நீக்கும் சின்னீர் விைவுைர் மாந்தர் – people ask where they can find water to quench their
thirst, அது பபால் – like that, அைசர் உரழயைாகவும் – even when there are kings nearby,
புரை தபு – faultless, ைள்ளிபயார்ப் படர்குைர் புைைர் – poets go to those who are generous,
அதைால் – so, யானும் சபற்றது ஊதியம் பபறு யாது என்பைன் – I don’t say what is the
benefit for what I got, உற்றசைன் ஆதலின் உள்ளி ைந்தைபை – because of my poverty, I
came to you (ைந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஈசயை இைத்தபைா – it is
hard to ask for charity (அரிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நீ அது நல்கினும்
நல்காய் ஆயினும் – whether you gave it or not, சைல்பபார் எறி பரடக்கு ஓடா – not
running away in front of killing armies, ஆண்ரம – manliness, அறுரைத் தூ விரி கடுப்ப –
like a pure spread cloth (கடுப்ப – உைம உருபு, a comparison word), துைன்றி மீமிரசத் தண்
பை இழிதரும் அருவி நின் சகாண்டு சபருங்காைம் பாடல் எைக்கு எளிபத – it is easy for
me to sing about your Konkānam where cool full waterfalls flow down closely from
summits (மீமிரச – ஒருசபாருட் பன்சமாழி, எளிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 155, பாடியைர்: பமாசி கீைைார், பாடப்பட்படான்: சகாண்காைங்கிழான்,

திரண: பாடாண், துரற: பாணாற்றுப்பரட
ைணர் பகாட்டுச் சீறியாழ் ைாடு புரடத் தழீஇ
உணர்பைார் யார் என் இடும்ரப தீர்க்க எைக்,
கிைக்கும் பாண! பகள் இனி! நயத்தின்
பாழ் ஊர் சநருஞ்சிப் பசரை ைான் பூ
ஏர்தரு சுடரின் எதிர் சகாண்டாஅங்கு, 5
இைம்படு புைைர் மண்ரட விைங்கு புகழ்க்
சகாண்சபருங்காைத்துக் கிழைன்
தண் தார் அகைம் பநாக்கிை மைர்ந்பத.

Puranānūru 155, Poet Mōsi Keeranār sang for Konkānam Kizhān, ruler of Konkānam
Mountain, Thinai: Pādān, Thurai: Pānātruppadai
O bard who is hugging on your yāzh with curving stem
on your thin side, and asks whether there is anybody
to understand you and end your sorrow!
Listen well now!

Like the pure yellow flowers of nerunji plants in an

abandoned town, that turn toward the rising sun,
the open bowls of poets in poverty look toward
the lord of Konkānam, man of shining fame with cool
garlands on his chest.

Notes: சநருஞ்சி ஞாயிற்ரற பநாக்கி நிற்றல் – அகநானூறு 336 – சுடசைாடு திரிதரும்

சநருஞ்சி பபாை, புறநானூறு 155 – சநருஞ்சிப் பசரை ைான் பூ ஏர்தரு சுடரின் எதிர்
சகாண்டாஅங்கு. Puranānūru poems 154, 155 and 156 were written for this leader.
Konkānam is Kongu Nādu which is modern Coimbatore and Salem areas. Mōsi Keeranār
wrote Puranānūru 50, 154, 155, 156 and 186.

Meanings: ைணர் பகாட்டுச் சீறியாழ் – a small lute with curved stem, ைாடு புரடத் தழீஇ –
hugging on your thin side (தழீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), உணர்பைார் யார் என்
இடும்ரப தீர்க்க எைக் கிைக்கும் பாண – O bard who asks ‘who is there to understand and
end my sorrow’, பகள் இனி நயத்தின் – listen now with desire, பாழ் ஊர் – abandoned town,
சநருஞ்சிப் பசரை – yellow nerunji flowers, cow-thorn, Tribulus terrestris, ைான் பூ – pure
flowers, ஏர்தரு சுடரின் எதிர் சகாண்டு – facing the rising sun, (சுடரின் – ஒைரை துரைசாமி
உரை – இன் சாரிரய, அது பதாற்றம் பைண்டாத் சதாகுதிக்கண் ைந்தது. அன்றி, ஐகாைம்
விகாைத்தால் சதாக்கது எைவும் அரமயும்), ஆஅங்கு – there (இரச நிரற அைசபரட),
இைம்படு – poverty ridden, புைைர் மண்ரட – bowls of poets, விைங்கு புகழ்க்
சகாண்சபருங்காைத்துக் கிழைன் – the lord of Konkānam with shining fame, தண் தார்
அகைம் – chest with cool garlands, பநாக்கிை – they look, மைர்ந்பத – wide open, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 156, பாடியைர்: பமாசி கீைைார், பாடப்பட்படான்: சகாண்காைங் கிழான்,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
ஒன்று நன்குரடய பிறர் குன்றம்; என்றும்
இைண்டு நன்கு உரடத்பத சகாண்சபருங்காைம்;
நச்சிச் சசன்ற இைைைர்ச் சுட்டித்
சதாடுத்து உணக் கிடப்பினும் கிடக்கும்; அஃதான்று
நிரற அருந் தாரை பைந்தரைத் 5
திரற சகாண்டு சபயர்க்குஞ் சசம்மலும் உரடத்பத.

Puranānūru 156, Poet Mōsi Keeranār sang for Konkānam Kizhān, ruler of Konkānam
Mountain, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
Mountains of others have one good trait.
Konkānam has two good traits. It has
abundant food for those who come in
need and claim. Not only that, it also has
the virtue of having a leader who exacts
tributes from kings with formidable,
huge armies, before sending them back.
Notes: Puranānūru poems 154, 155 and 156 were written for this leader. Konkānam is
Kongu Nādu which is modern Coimbatore and Salem areas. Mōsi Keeranār wrote
Puranānūru 50, 154, 155, 156 and 186.

Meanings: ஒன்று நன்குரடய பிறர் குன்றம் – mountains of others have one good trait,
என்றும் இைண்டு நன்கு உரடத்பத சகாண்சபருங்காைம் – Konkānam always has two
good traits, நச்சிச் சசன்ற இைைைர் சுட்டி – for those who came with desire, சதாடுத்து –
controlling, உணக் கிடப்பினும் கிடக்கும் – it has abundant food lying around (உண
உண்ண என்பதன் விகாைம்), அஃதான்று – not only that, நிரற அரும் தாரை பைந்தரை –
the kings with huge harsh armies, திரற சகாண்டு சபயர்க்கும் சசம்மலும் உரடத்பத – it
has the virtue of exacting tributes from them and sending them back (உரடத்பத – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 157, பாடியைர்: குறமகள் இைசையினி, பாடப்பட்படான்: ஏரறக்பகான்,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
தமர் தன் தப்பின் அது பநான்றலும்,
பிறர் ரகயறவு தான் நாணுதலும்,
பரடப்பழி தாைா ரமந்திைன் ஆகலும்,
பைந்துரட அரையத்து ஓங்குபு நடத்தலும்,
நும்பமார்க்குத் தகுைை அல்ை; எம்பமான், 5
சிரை சசை மைர்ந்த மார்பின், சகாரை பைல்
பகாடல் கண்ணிக் குறைர் சபருமகன்,
ஆடு மரழ தவிர்க்கும் பயங்சகழு மீமிரச,
எல்படு சபாழுதின் இைம் தரைமயங்கிக்
கட்சி காணாக் கடமான் நல் ஏறு 10
மட மான் நாகு பிரண பயிரின், விடர் முரழ
இரும்புலிப் புகர்ப் பபாத்து ஓர்க்கும்
சபருங்கல் நாடன் எம் ஏரறக்குத் தகுபம.

Puranānūru 157, Poet Kuramakal Ilaveyini sang for Ēraikkōn, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan
Mozhi
To tolerate when your own people err,
to be ashamed to see poverty of others,
to be powerful not to bring blame to your army,
and to walk with pride in the assembly of kings,
are virtues that do not fit your leaders.

But there is a leader worthy of that. He is

Ēraikkōn. He has a chest that opens
when he draws the bow, and a lance that kills.
He wears a garland of glory lilies, king of
mountain dwellers, lord of the fertile mountain
that blocks the moving clouds, where as the
sun descends, in a cave, a huge, tawny tiger
listens to a fine stag trumpeting for his young,
naive doe, as he is separated from his herd and lost.

Notes: This is the only poem written for this small-region leader. He was a leader to the
mountain dwellers living in the Kurinji landscape. This is the only poem written by this
poet.

Meanings: தமர் தன் தப்பின் அது பநான்றலும் – to tolerate the mistakes that one’s own
people make, பிறர் ரகயறவு தான் நாணுதலும் – and to be ashamed to see the helplessness
of others, and to be ashamed of poverty in others, பரடப்பழி தாைா – not causing blame
for your army, ரமந்திைன் ஆகலும் – and to be a strong man, பைந்துரட அரையத்து – in
the assembly of kings, ஓங்குபு நடத்தலும் – and to walk with pride, and to behave with
pride, நும்பமார்க்குத் தகுைை அல்ை – they are not traits fit for your leaders, எம்பமான் –
our leader, சிரை சசை – pulling his bow with strength (சசை – இரடக்குரற), மைர்ந்த
மார்பின் – with an open chest, சகாரை பைல் – murderous spear, பகாடல் கண்ணி – garland
of glory lilies, குறைர் சபருமகன் – the lord of mountain dwellers, ஆடு மரழ தவிர்க்கும் –
blocks the moving clouds, பயங்சகழு – beneficial, மீமிரச – above (ஒருசபாருட்
பன்சமாழி), எல்படு சபாழுதின் – when light ends, when the sun hides, இைம்
தரைமயங்கி – confused and away from its herd (தரை – அரசநிரை, an expletive), கட்சி
– his shelter in the forest, காணா – unable to see, கடமான் நல் ஏறு – a handsome stag, மட
மான் நாகு பிரண பயிரின் – when it calls its bewildered tender female, விடர் – crevice,
முரழ – cave, இரும்புலிப் புகர்ப் பபாத்து ஓர்க்கும் – a huge male tawny colored tiger hides
and listens, சபருங்கல் நாடன் – the lord of the lofty mountain, எம் ஏரறக்குத் தகுபம –
befitting Ēraikkōn (தகுபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 158, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: குமணன், திரண:

பாடாண், துரற: ைாழ்த்தியல், பரிசில், கடாநிரை
முைசு கடிப்பு இகுப்பவும் ைால் ைரை துரைப்பவும்,
அைசுடன் சபாருத அண்ணல் சநடுைரைக்,
கறங்கு சைள் அருவி கல் அரைத்து ஒழுகும்
பறம்பின் பகாமான் பாரியும், பிறங்கு மிரசக்
சகால்லி ஆண்ட ைல்வில் ஓரியும், 5
காரி ஊர்ந்து பபர் அமர்க் கடந்த
மாரி ஈரக மறப்பபார் மரையனும்,
ஊைாது ஏந்திய குதிரைக் கூர் பைல்
கூவிைங்கண்ணிக் சகாடும் பூண் எழினியும்,
ஈர்ந்தண் சிைம்பின் இருள் தூங்கும் நளி முரழ 10
அருந்திறல் கடவுள் காக்கும் உயர் சிரமப்
சபருங்கல் நாடன் பபகனும், திருந்து சமாழி
பமாசி பாடிய ஆயும், ஆர்ைமுற்று
உள்ளி ைருநர் உரைவு நனி தீைத்,
தள்ைாது ஈயும் தரக சால் ைண்ரமக், 15
சகாள்ைார் ஓட்டிய நள்ளியும், எை ஆங்கு
எழுைர் மாய்ந்த பின்ரற, அழிைைப்
பாடி ைருநரும் பிறருங் கூடி
இைந்பதார் அற்றம் தீர்க்கு எை விரைந்து, இைண்
உள்ளி ைந்தசைன் யாபை, விசும்புறக் 20
கரழ ைைர் சிைம்பின் ைரழசயாடு நீடி,
ஆசினிக் கவினிய பைவின் ஆர்வுற்று,
முள் புற முது கனி சபற்ற கடுைன்
துய்த்தரை மந்திரயக் ரகயிடூஉப் பயிரும்,
அதிைா யாணர் முதிைத்துக் கிழை! 25
இைண் விைங்கு சிறப்பின் இயல் பதர்க் குமண!
இரச பமந் பதான்றிய ைண்ரமசயாடு
பரக பமம்படுக, நீ ஏந்திய பைபை.

Puranānūru 158, Poet Perunchithiranār sang to Kumanan, Thinai: Pādān, Thurai: Vālthiyal,
Parisil, Kadā Nilai
There was Pāri, the lord who fought combats with kings as
drums were beat and white conch blared, owner of Parampu
Mountain where white waterfalls tumble stones as they thunder
down from the tall summits; and there was Ōri with his mighty
bow who ruled Kolli Mountain with bright peaks; and Malaiyan,
brave in war, who was as charitable as the rain cloud and won
battles riding on his stallion Kāri; and Ezhini Athiyamān carrying a
spear who ruled over Kuthirai Mountain wearing a koovilam
garland and curved necklace; and there was Pēkan who ruled a lofty
mountain with towering peaks watched over by gods with great
might, on its wet cold slopes caves dense and dark; and there
was Āy, whom Mōsi, with honest words has sung; and there was
Nalli who made his enemies flee, whose generosity was famed,
who took it upon himself to remove totally the poverty of those
who came to him with the desire to get gifts. These seven are dead.

Thinking of you, I have come here swiftly, thinking that you will
remove the poverty of those who come to you singing, stirring the
feeling of pity.
O lord of Muthiram Mountain where there is unending prosperity,
bamboos growing on the slopes touch the sky, and where a male
monkey desiring and getting a ripe jackfruit with thorny skin,
calls his female with fuzzy hair on her head near the tall
surapunnai, beautiful breadfruit and jackfruit trees.
O Kumanan with a fine chariot, whose renown for generosity shines
everywhere! May your lifted spear be triumphant over enemies!

Notes: This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and 238. Puranānūru poems
158, 159, 160, 161, 164 and 165 were written for Kumanan who ruled Muthiram Mountain,
which is part of the Pazhani Mountain range. Kumanan was a generous donor. His
younger brother seized his kingdom and Kumanan went to live in the forest. When the
poet Perunthalai Sāthanār came looking for him, Kumanan handed him a sword and asked
him to chop off his head and take it to his brother for a prize. The poet went to the
younger brother and urged him to respect his brother and return his kingdom. He brought
peace to the brothers. Kumanan’s period is after the seven great vallals. The seven vallals
or great donors of the Sangam age are described in this poem. All the seven of them are
also described in Sirupānātruppadai line 84-111. யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க்
கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி
சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: முைசு கடிப்பு இகுப்பவும் – as drums are beat with short sticks, ைால் ைரை
துரைப்பவும் – as white conch shells roar, அைசுடன் சபாருத அண்ணல் – lord who battles
with kings, சநடுைரை – tall mountains, கறங்கு சைள் அருவி – roaring waterfalls, கல்
அரைத்து ஒழுகும் – rolling stones and cascading down, பறம்பின் பகாமான் பாரியும் – Pāri,
lord of Parampu, பிறங்கு மிரசக் சகால்லி ஆண்ட ைல் வில் ஓரியும் – and Ōri who ruled
Kolli’s bright summits, காரி ஊர்ந்து பபர் அமர்க் கடந்த – riding on his horse Kāri and won
great battles, மாரி ஈரக – charity like the rain, மறப்பபார் மரையனும் – Malaiyan who
fought mighty battles, ஊைாது ஏந்திய குதிரை – the tall horse that does not ride, the tall
Kuthirai Mountain (ஊர்ந்துச் சசல்ைாத சநடிய குதிரையாகிய குதிரை மரை,
சைளிப்பரட), கூர் பைல் – a sharp spear, கூவிைங்கண்ணி – koovilam flower strands,
வில்ை மைம், Aegle marmelos, Bael, சகாடும் பூண் எழினியும் – Ezhini wearing curved
jewels, Athiyamān Nedumān Anji, ஈர்ந்தண் சிைம்பின் – on the wet cool mountains, இருள்
தூங்கும் நளி முரழ – dense caves that are very dark, dense caves where darkness stays,
அருந்திறல் – with great strength, கடவுள் காக்கும் உயர் சிரமப் சபருங்கல் நாடன்
பபகனும் – and Pēkan, lord of the huge mountain country with tall summits protected by
gods, திருந்து சமாழி பமாசி பாடிய ஆயும் – and Āy who has been sung by Mōsi – Mōsi
Keeranār with perfect words, ஆர்ைமுற்று உள்ளி ைருநர் – those who come with the desire
to get gifts, உரைவு நனி தீைத் தள்ைாது ஈயும் – not avoiding he gave unlimited gifts to
remove poverty totally, தரக சால் ைண்ரம – renowned for his charity, சகாள்ைார் ஓட்டிய
நள்ளியும் – Nalli who chased away enemies, எை ஆங்கு – and there, எழுைர் மாய்ந்த
பின்ரற – after the seven of them died, அழிைை – causing pity, பாடி ைருநரும் – those who
come singing, பிறருங் கூடி – and others together, இைந்பதார் அற்றம் – those who come with
nothing, those who come in poverty, தீர்க்கு எை – I will end, விரைந்து இைண் உள்ளி
ைந்தசைன் யாபை – I came here fast thinking about it, விசும்பு உற – touching the skies,
கரழ ைைர் சிைம்பின் – on the mountains with bamboo, ைரழசயாடு நீடி – growing along
with surapunnai trees, Ochrocarpus Longiflius, Long-leaved two-sepalled gamboge,
ஆசினிக் கவினிய – breadfruit trees became beautiful, பைவின் – of jackfruit trees, ஆர்வுற்று
– desiring, Artocarpus heterophyllus, முள் புற முது கனி சபற்ற கடுைன் – a male monkey
that got ripe fruit with thorny outsides, துய்த்தரை மந்திரயக் ரகயிடூஉப் பயிரும் – calls
his female with fuzzy head hair waving his hands (ரகயிடூஉ – இன்னிரச அைசபரட),
அதிைா யாணர் முதிைத்துக் கிழை – O lord of Muthiram Mountain with unending prosperity,
இைண் விைங்கு சிறப்பின் – bright and great here, இயல் பதர்க் குமண – O Kumanan with
a fine chariot, இரச – fame, பமந் பதான்றிய – appearing superior, ைண்ரமசயாடு – with
charity, பரக பமம்படுக நீ ஏந்திய பைபை – may your lifted spear be triumphant over
enemies (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 159, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: குமணன், திரண:

பாடாண், துரற: பரிசில், கடாநிரை
“ைாழும் நாபைாடு யாண்டு பை உண்ரமயின்,
தீர்தல் சசல்ைாது என் உயிர்” எைப் பை புைந்து,
பகால் கால் ஆகக் குறும் பை ஒதுங்கி,
நூல் விரித்தன்ை கதுப்பிைள் கண் துயின்று
முன்றில் பபாகா முதிர்விைள் யாயும்; 5
பசந்த பமனிசயாடு படர் அட ைருந்தி
மருங்கில் சகாண்ட பல் குறுமாக்கள்
பிரசந்து திை ைாடிய முரையள், சபரிது அழிந்து,
குப்ரபக்கீரைக் சகாய்கண் அரகத்த
முற்றா இைந்தளிர் சகாய்து சகாண்டு உப்பு இன்று, 10
நீர் உரையாக ஏற்றி பமார் இன்று,
அவிழ்ப்பதம் மறந்து பாசடகு மிரசந்து,
மாசசாடு குரறந்த உடுக்ரகயள் அறம் பழியாத்
துவ்ைாள் ஆகிய என் சைய்பயாளும்,
என்றாங்கு இருைர் சநஞ்சமும் உைப்பக் காைைர் 15
கரி புைம் மயக்கிய அகன் கண் சகால்ரை
ஐைைம் வித்தி ரமயுறக் கவினி,
ஈைல் சசல்ைா ஏைற்கு இழுசமைக்
கருவி ைாைம் தரைஇயாங்கும்,
ஈத்த நின் புகழ் ஏத்தித் சதாக்க என் 20
பசி திைத் திைங்கிய ஒக்கலும் உைப்ப,
உயர்ந்து ஏந்து மருப்பின் சகால் களிறு சபறினும்
தவிர்ந்து விடு பரிசில் சகாள்ைசைன், உைந்து நீ
இன்புற விடுதியாயின், சிறிது
குன்றியும் சகாள்ைல் கூர் பைல் குமண! 25
அதற்பட அருைல் பைண்டுைல் விறல் புகழ்
ைரசயில் விழுத்திரணப் பிறந்த
இரச பமந்பதான்றல், நிற் பாடிய யாபை.

Puranānūru 159, Poet Perunchithiranār sang to Kumanan, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil,
Kadā Nilai
My mother who is old complains about how many years have
passed and she is still alive, and that her life will not end. She
hobbles with small steps, using a stick as another leg. Her
hair is like spread threads, her eyesight gone and she cannot
even walk to the front veranda. Her clothes are old and stained.
Her body is pale and she is filled with sorrow. Her breasts that
suckled her infants are withered now. She plucks newly branched
tender leaves of greens from a garbage pile that others have already
plucked and throws it into a pot without salt and lights the fire.
She does not remember when she ate rice and eats the greens
without buttermilk. She blames the justice of the world.

You should make our two hearts happy, as I have come praising
you for your great fame and generosity that are like the clouds
that come down with lightning and thunder, as they shed rain on
millet plants which have not yet put out millet spikes, planted
between wild rice, after the mountain dwellers burned and cleared
the forest. You should make my sad, hungry family happy.
If you give me a ferocious elephant with lifted tusks, I will not
accept it, if it is given without goodwill. But if you should offer
with joy for me to be happy, even a kundri seed, I will accept it
willingly. O Kumanan who wields a spear with sharp tip!
O greatly glorious lord who is famed for victories, and born into
a noble, flawless family!
I ask you to be gracious and give me gifts, I who sang your praises!

Notes: This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and 238. Puranānūru 158,
159, 160, 161, 164 and 165 were written for Kumanan, who was a king of Muthiram
Mountain, which is part of the Pazhani Mountain range. Kumanan was a generous donor.
His younger brother seized his kingdom and Kumanan went to live in the forest. When
the poet Perunthalai Sāthanār came looking for him, Kumanan handed him a sword and
asked him to chop off his head and take it to his brother for a prize. The poet went to the
younger brother and urged him to respect his brother and return his kingdom. He brought
peace to the brothers. கருவி ைாைம் (19) – இடி மின்ைல் முதலிய சதாகுதிகரையுரடய
பமகங்கள். பழியா – பழித்து என்பது சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு
விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள்
தருைது. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம்
உரியியல் 57). கருவி – கருவி சதாகுதி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 58).

Meanings: ைாழும் நாபைாடு யாண்டு பை உண்ரமயின் – having truly lived for many years,
தீர்தல் சசல்ைாது என் உயிர் எை – that my life does not end, பை புைந்து – hated it often,
பகால் கால் ஆக – stick becoming a leg, குறும் பை ஒதுங்கி – walking with many small steps,
நூல் விரித்தன்ை கதுப்பிைள் – she was with hair like spread threads, கண் துயின்று – eyesight
has gone, முன்றில் பபாகா முதிர்விைள் யாயும் – my old mother cannot walk even to the
veranda (முன்றில் – இல்முன்), பசந்த பமனிசயாடு – with a pale body, படர் அட ைருந்தி –
with spreading sorrow, மருங்கில் சகாண்ட பல் குறுமாக்கள் – the young children she bore
in the womb/stomach, பிரசந்து திை – squeezed and drank (திை தின்ை என்பதன்
விகாைம்), ைாடிய முரையள் – woman with withered breasts, சபரிது அழிந்து – greatly
saddened, குப்ரபக்கீரைக் சகாய்கண் அரகத்த முற்றா இைந்தளிர் சகாய்து சகாண்டு – she
plucks the newly branched tender leaves of the kuppai keerai greens where others have
already plucked, Amaranthus poly stachyus, L., உப்பு இன்று நீர் உரையாக ஏற்றி – cook it
in water without salt, பமார் இன்று – without buttermilk, அவிழ்ப்பதம் மறந்து – forgetting
cooked rice (அவிழ்ப்பதம் – பசாறு), பாசடகு மிரசந்து – eating green leaves, keerai,
மாசசாடு குரறந்த உடுக்ரகயள் – her clothes ruined with stain, அறம் பழியா – blaming
justice, துவ்ைாள் ஆகிய – she does not eat, என் சைய்பயாளும் – the one who desires me,
என்று ஆங்கு – எை ஆங்கு, in this manner (ஆங்கு – அரசநிரை, an expletive), இருைர்
சநஞ்சமும் உைப்ப – for both our hearts to be happy, காைைர் கரி புைம் மயக்கிய அகன்
கண் சகால்ரை – forest dwellers burned trees and created cultivable land mixing sand and
fertilizers and other materials (மயக்கத்து – ஐங்குறுநூறு 260-4) – சபா. பை.
பசாமசுந்தைைார் உரை – மண்ணும் எருவும் பிறவுங் கைந்த நிைத்தில்), ஐைைம் வித்தி –
plant wild mountain rice, Oryza mutica, ரமயுறக் கவினி – becoming dark and pretty, ஈைல்
சசல்ைா ஏைற்கு – for the millet plants that have not yielded millet, for the millet plants that
have not put out millet spikes, இழுசமைக் கருவி ைாைம் தரைஇயாங்கும் – like loud rain
clouds with thunder and lightning dropping rain (இழுசமை – ஒலிக்குறிப்பு), ஈத்த நின்
புகழ் ஏத்தி – praising your generosity and fame, சதாக்க – together, gathered, என் பசி திைத்
திைங்கிய ஒக்கலும் – my group of hungry suffering relatives (திை தின்ை என்பதன்
விகாைம்), உைப்ப – to be happy, உயர்ந்து ஏந்து மருப்பின் சகால் களிறு சபறினும் – even if
we get murderous elephants with lifted tusks, தவிர்ந்து விடு பரிசில் சகாள்ைசைன் – I will
not accept if it is given without goodwill, உைந்து – with joy, நீ இன்புற விடுதி ஆயின் – if
you give for me to be happy and let me leave, சிறிது குன்றியும் சகாள்ைல் – I will take it
even if it is as small as a kundri seed, Crab’s eye seed, Abrus precatoris, குன்றிமணி விரத,
கூர் பைல் குமண – O Kumanan with sharp spear, அதற்பட – according to that, அருைல்
பைண்டுைல் – I am requesting you to shower your graces, I am desiring for you to shower
your graces, விறல் – strength, புகழ் ைரசயில் விழுத் திரணப் பிறந்த – born in a famous
noble family, இரச பமந்பதான்றல் நிற் பாடிய யாபை – I who sang your praises O great
lord (யாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 160, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: குமணன், திரண:

பாடாண், துரற: பரிசில், கடாநிரை
“உருசகழு ஞாயிற்று ஒண் கதிர் மிரசந்த
முளி புல் காைம் குரழப்பக் கல்சைை
அதிர் குைல் ஏசறாடு துளி சசாரிந்தாங்குப்,
பசி திைத் திைங்கிய கசிவுரட யாக்ரக
அவிழ் புகுவு அறியாதாகலின், ைாடிய 5
சநறி சகாள் ைரிக் குடர் குளிப்பத் தண்சணைக்,
குய் சகாள் சகாழுந்துரை சநய்யுரட அடிசில்,
மதி பசர் நாள்மீன் பபாை, நவின்ற
சிறு சபான் நன் கைஞ் சுற்ற இரீஇக்
பகடு இன்றாக பாடுநர் கடும்பு எை, 10
அரிது சபறு சபாைங்கைம் எளிதினின் வீசி
நட்படார் நட்ட நல்லிரசக் குமணன்
மட்டார் மறுகின் முதிைத்பதாபை,
சசல்குரையாயின் நல்குைன் சபரிது” எைப்
பல் புகழ் நுைலுநர் கூற, ைல் விரைந்து 15
உள்ைம் துைப்ப ைந்தசைன், எள் உற்று
இல் உணாத் துறத்தலின் இல் மறந்து உரறயும்
புல் உரைக் குடுமிப் புதல்ைன் பன் மாண்
பாலில் ைறுமுரை சுரைத்தைன் சபறாஅன்,
கூழும் பசாறும் கரடஇ, ஊழின் 20
உள் இல் ைருங்கைம் திறந்து அழக் கண்டு,
மறப் புலி உரைத்தும் மதியம் காட்டியும்,
சநாந்தைள் ஆகி நுந்ரதரய உள்ளிப்
சபாடிந்த நின் சசவ்வி காட்டு எைப் பைவும்
விைைல் ஆைாைாகி, நைவின் 25
அல்ைல் உழப்பபாள் மல்ைல் சிறப்பச்
சசல்ைாச் சசல்ைம் மிகுத்தரை, ைல்பை
விடுதல் பைண்டுைல் அத்ரத படுதிரை
நீர் சூழ் நிை ைரை உயை, நின்
சீர் சகழு விழுப் புகழ் ஏத்துகம் பைபை. 30

Puranānūru 160, Poet Perunchithiranār sang to Kumanan, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil,
Kadā Nilai
Many famous people who praise you said to me,
“He’ll place fatty meat cooked with spices and ghee on small
gold bowls marked by constant use, like stars that surround
the moon, for our shrunken intestines with lines to be granted
coolness, and to our bodies seeping sweat and famished,
because no rice has entered them like raindrops that come with
roaring thunder as they eat the blazing rays of the fearsome
sun and the dried out grass in the forest begins to flourish.
He’s more friendly to us than to his own family, and grants us
freely precious gold ornaments, Kumanan with great glory,
lord of Muthiram Mountain, whose streets are filled with liquor.
If you go to him, he’ll give you abundant gifts.” I came here
rapidly, goaded by my mind.

In our house which has nothing, our son with a thin hair tuft
who hates our house, tries to suckle from my wife’s dried breasts
and there is no milk. Craving gruel and rice, he opens all the empty
jars and bursts out crying. My wife comforts him with stories about
a mighty tiger and shows him the moon to distract him. She who is
very sad asks him again and again to think about his father with
hatred, while she grieves during the day.

I plead that she may become rich, through you giving us now wealth
that cannot go away. I will sing your praises and your great vast fame
will rise everywhere across the earth surrounded by ocean with
roaring waves. I desire for you to give me gifts and send me quickly.

Notes: This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and 238. Puranānūru 158,
159, 160, 161, 164 and 165 were written for Kumanan, who was a king of Muthiram
Mountain, which is part of the Pazhani Mountain range. Kumanan was a generous donor.
His younger brother seized his kingdom and Kumanan went to live in the forest. When
the poet Perunthalai Sāthanār came looking for him, Kumanan handed him a sword and
asked him to chop off his head and take it to his brother for a prize. The poet went to the
younger brother and urged him to respect his brother and return his kingdom. He brought
peace to the brothers. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும்
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). குரழப்ப (2) – ஒைரை துரைசாமி நற்றிரண 5ம்
பாடலின் உரையில் – குரழ இைந்தளிர், குரழப்ப என்றது சபயைடியாகப் பிறந்த விரை.

Meanings: உருசகழு ஞாயிற்று ஒண் கதிர் – the blazing rays of the fierce sun, மிரசந்த –
eaten, முளி புல் காைம் குரழப்ப – dried grass in the forest begins to flourish, கல்சைை
அதிர் குைல் ஏசறாடு – with loud roaring thunder, துளி சசாரிந்தாங்கு – like raindrops
pouring, பசி திைத் திைங்கிய கசிவுரட யாக்ரக – suffering hungry bodies with sweat (திை
தின்ை என்பதன் விகாைம்), அவிழ் புகுவு அறியாதாகலின் – do not know cooked food,
ைாடிய சநறி சகாள் ைரிக் குடர் குளிப்ப – famished shrunken intestines with lines to
become cool (குடர் – குடல் என்பதன் பபாலி), தண்சணை – cool, குய் சகாள்
சகாழுந்துரை – fatty meat cooked with spices, சநய்யுரட அடிசில் – food with ghee, மதி
பசர் நாள்மீன் பபாை – like stars circling the moon, நவின்ற – used regularly, created, சிறு
சபான் நன்கைம் சுற்ற – surrounded by small gold bowls, இரீஇ – placed, fed them
(சசால்லிரச அைசபரட), பகடு இன்றாக பாடுநர் கடும்பு எை – relatives of bards without
fault, அரிது சபறு சபாைங்கைம் எளிதினின் வீசி – offer easily rare-to-obtain gold gifts,
நட்படார் நட்ட – friendly more than to his own people, நல்லிரசக் குமணன் – Kumanan
with great renown, Kumanan of good name, மட்டு ஆர் மறுகின் – with the streets filled
with liquor, முதிைத்பதாபை – lord of Muthiram Mountain, சசல்குரை ஆயின் – if you go
to him, நல்குைன் சபரிது எை – that he’ll give a lot, பல் புகழ் – lot of fame, great fame,
நுைலுநர் – those who uttered, கூற – said, ைல் விரைந்து உள்ைம் துைப்ப ைந்தசைன் – I came
rapidly goaded by my mind, எள் உற்று – not respecting, இல் உணாத் துறத்தலின் – since
there is nothing to eat in our house (உணா – உணவு, வு என்ற விகுதி சகட்டு அதற்கு
முந்ரதய குறில் எழுத்து நீண்டு சநடிைாக மாறியது), இல் மறந்து – not thinking about the
house, உரறயும் – living, புல் உரைக் குடுமிப் புதல்ைன் – son with a thin tuft of hair on
his head, பன் மாண் – great esteem, பாலில் ைறுமுரை சுரைத்தைன் – he tried to drink
from his mother’s dried breasts, சபறாஅன் – him not getting anything (இரச நிரற
அைசபரட), கூழும் பசாறும் கரடஇ – craving for gruel and rice (கரடஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), ஊழின் – by habit, again and again, உள் இல் ைருங்கைம் திறந்து – he opens
the empty containers, அழக் கண்டு – on seeing him cry, மறப் புலி உரைத்தும் – telling him
stories of mighty tigers, மதியம் காட்டியும் – showing him the moon, சநாந்தைள் ஆகி – she
has become sad, நுந்ரதரய உள்ளி – reminding him of his father, சபாடிந்த நின் சசவ்வி
காட்டு – show your hatred for him well, எை – thus, பைவும் விைைல் ஆைாைாகி – she asks
him again and again, நைவின் அல்ைல் உழப்பபாள் – she with great sorrow during the day,
மல்ைல் சிறப்ப – to be splendid, சசல்ைாச் சசல்ைம் மிகுத்தரை – with your abundant
wealth that does not go away, ைல்பை விடுதல் பைண்டுைல் அத்ரத – I desire for you to
please give me gifts and send us quickly, I am requesting to please give me gifts and send
us quickly (அத்ரத – அரசநிரை, an expletive), படுதிரை நீர் சூழ் நிை ைரை உயை – to rise
above the boundaries of the land surrounded by loud waves, நின் சீர் சகழு விழுப் புகழ் –
your splendid great fame, ஏத்துகம் பைபை – I will sing often, I will praise many times
(பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 161, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: குமணன், திரண:

பாடாண், துரற: பரிசில்
நீண்சடாலி அழுைம் குரறய முகந்துசகாண்டு
ஈண்டு சசைல் சகாண்மூ பைண்டு ையின் குழீஇப்,
சபரு மரையன்ை பதான்றை சூன் முதிர்பு,
உரும் உைறு கருவிசயாடு, சபயல் கடன் இறுத்து,
ைை மரழ மாறிய என்றூழ்க் காரை, 5
மன்பரத சயல்ைாம் சசன்று உண கங்ரகக்
கரை சபாரு மலி நீர் நிரறந்து பதான்றியாங்கு
எமக்கும் பிறர்க்கும் சசம்மரையாகலின்
அன்பு இல் ஆடைர் சகான்று, ஆறு கைைச்,
சசன்று தரைைருந அல்ை அன்பின்று 10
ைன் கரை சதவிட்டும், அருஞ்சுைம் இறந்பதார்க்கு,
இற்ரற நாசைாடும் யாண்டு தரைப்சபயை எைக்
கண் சபாறி பபாகிய கசிசைாடு உைன் அழிந்து,
அருந்துயர் உழக்கும் என் சபருந் துன்புறுவி நின்
தாள்படு சசல்ைம் காண்சடாறும் மருைப், 15
பரை மருள் தடக் ரகசயாடு முத்துப்படு முற்றிய
உயர் மருப்பு ஏந்திய ைரை மருள் பநான் பகடு
ஒளி திகழ் ஓரட சபாலிய, மருங்கில்
படுமணி இைட்ட ஏறிச் சசம்மாந்து,
சசைல் நரசஇ உற்றசைன் விறல் மிகு குருசில்! 20
இன்ரம துைப்ப இரசதை ைந்து, நின்
ைண்ரமயில் சதாடுத்த என் நயந்தரை பகண்மதி!
ைல்லினும் ைல்பைன் ஆயினும், ைல்பை,
என் அைந்து அறிந்தரை பநாக்காது, சிறந்த
நின் அைந்து அறிமதி சபரும! என்றும் 25
பைந்தர் நாணப் சபயர்பைன் சாந்து அருந்திப்
பல் சபாறிக் சகாண்ட ஏந்து எழில் அகைம்
மாண் இரழ மகளிர் புல்லுசதாறும் புகை,
நாள் முைசு இைங்கும் இடனுரட ைரைப்பின் நின்
தாள் நிழல் ைாழ்நர் நன்கைம் மிகுப்ப, 30
ைாள் அமர் உயர்ந்த நின் தாரையும்
சீர் மிகு சசல்ைமும் ஏத்துகம் பைபை.

Puranānūru 161, Poet Perunchithiranār sang to Kumanan, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
At summer time when rains that create prosperity do not
fall, there are no clouds to absorb and reduce the water
in the ocean with loud waves, to gather together wherever
they might like to complete their duty of coming down
with roaring thunder and lightning.

The Ganges River is flowing with abundance and all beings

come there to drink. You are like that to me and to others.

My wife who is in great distress has lost her strength and her
eyesight has dimmed. She has been thinking, “A year has
gone away without him who has no love, who has gone on the
wasteland path where bandits kill and seize and strong stags
chew cud.”

For her to be awed, I would like to return with pride, seated

high on an elephant large like a mountain, glowing ornaments
on its forehead and bells hanging down on its flanks chiming
in rhythm, its mature raised tusks with pearls and its trunk
like a palmyra tree.

O lord with many victories! I have come to you goaded by need

and attracted by your fame. Kindly listen to the verses that I created
in honor of your generosity. Whether I have ability or not, do not
analyze and measure my skills. Analyze your great self. Lord!
Let me leave here endowed so that other kings will feel ashamed.
I will sing your praises again and again. I will sing of your great
wealth and your army which has won battles with swords. I will sing
of your lifted handsome chest smeared with sandal paste and many
spots, and how they delight your women wearing fine ornaments
when they embrace you. I will sing of those who live in your cool
shadow and get precious jewels as your drum roars out in the morning!

Notes: This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and 238. Puranānūru 158,
159, 160, 161, 164 and 165 were written for Kumanan, who was a king of Muthiram
Mountain, which is part of the Pazhani Mountain range. Kumanan was a generous donor.
His younger brother seized his kingdom and Kumanan went to live in the forest. When
the poet Perunthalai Sāthanār came looking for him, Kumanan handed him a sword and
asked him to chop off his head and take it to his brother for a prize. The poet went to the
younger brother and urged him to respect his brother and return his kingdom. He brought
peace to the brothers. யாரையின் தந்தத்தில் முத்து: நற்றிரண 202 – புலி சபாைச் சிைந்த
புைால் அம் சசங்பகாட்டு ஒலி பல் முத்தம், அகநானூறு 282 – ைால் மருப்பு ஒடிய உக்க
சதண் நீர் ஆலி கடுக்கும் முத்தசமாடு, புறநானூறு 161 – முத்துப்படு முற்றிய உயர் மருப்பு
ஏந்திய ைரை மருள் பநான் பகடு, புறநானூறு 170 – சைண்பகாடு பயந்த ஒளி திகழ் முத்தம்,
கலித்சதாரக 40 – முத்து ஆர் மருப்பின், திருமுருகாற்றுப்பரட 304 – சபருங்களிற்று
முத்துரட ைான்பகாடு தழீஇ, குறிஞ்சிப்பாட்டு 36 – முத்து ஆர் மருப்பின்,
மரைபடுகடாம் 518 – முத்துரட மருப்பின். கருவிசயாடு (4) – இடி மின்ைல் முதலிய
சதாகுதிகரையுரடய பமகங்களுடன். மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும்
ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26). கருவி – கருவி சதாகுதி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 58). தட – தடவும்
கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: நீண்டு ஒலி அழுைம் குரறய – causing the ocean with loud sounds to be
reduced, முகந்துசகாண்டு – taking, absorbing, ஈண்டு சசைல் சகாண்மூ – clouds that go
swiftly, பைண்டு ையின் குழீஇ – gather where they want (குழீஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), சபரு மரையன்ை பதான்றை – appearing like huge mountains, சூன் முதிர்பு
– full, pregnant, உரும் உைறு கருவிசயாடு சபயல் – clouds with roaring thunder and
lightning, கடன் இறுத்து – do their pouring duty, ைை மரழ மாறிய – prosperity bringing
rains ended, என்றூழ்க் காரை – at summer time, மன்பரத சயல்ைாம் சசன்று உண – all life
to go and drink (உண உண்ண என்பதன் விகாைம்), கங்ரகக் கரை சபாரு மலி நீர் நிரறந்து
பதான்றியாங்கு – like the shore-attacking flood which flows in Gangai river, எமக்கும்
பிறர்க்கும் – to me and to others, சசம்மரையாகலின் – since you are great, since you are
generous, அன்பு இல் ஆடைர் – men without kindness/wasteland bandits, சகான்று ஆறு
கைை – kill and take on the path, சசன்று – going, தரைைருந அல்ை – it does not end,
அன்பின்று – without kindness, ைன் கரை சதவிட்டும் – strong stags chew, அருஞ்சுைம்
இறந்பதார்க்கு – to the man who went on the wasteland paths, இற்ரற நாசைாடும் – along
with this day, யாண்டு – year, தரைப்சபயை – has gone, எை – thus, கண் சபாறி பபாகிய –
lost the spark in her eyes, lost the luster in her eyes, கசிசைாடு உைன் அழிந்து – with sorrow
and strength ruined, அருந் துயர் உழக்கும் என் சபருந் துன்புறுவி – my wife who is in great
sorrow and distress, நின் தாள்படு சசல்ைம் காண்சடாறும் – on seeing the wealth got by
your effort, மருை – to be awed, பரை மருள் தடக் ரகசயாடு – with a large trunk like a
palmyra tree, Borassus flabellifer (மருள் – உைம உருபு, a comparison word), முத்துப்படு
முற்றிய – mature and with pearls, உயர் மருப்பு ஏந்திய – lifted tusks, ைரை மருள் –
mountain-like (மருள் – உைம உருபு, a comparison word), பநான் பகடு – strong bull
elephant, ஒளி திகழ் ஓரட – bright face ornaments, சபாலிய – to glow, மருங்கில் படுமணி
இைட்ட – bells to ring on its sides, ஏறிச் சசம்மாந்து சசைல் நரசஇ உற்றசைன் – I came
desiring to climb and ride proudly on it, விறல் மிகு குருசில் – O king with great victories,
இன்ரம துைப்ப – goaded by poverty, இரசதை ைந்து – attracted by your fame, நின்
ைண்ரமயில் சதாடுத்த – created by your generosity, என் நயந்தரை – with love for me,
பகண்மதி – please listen (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person),
ைல்லினும் ைல்பைன் ஆயினும் – even if they have the ability or do not have the ability,
ைல்பை – quickly, என் அைந்து – analyzing my skills, அறிந்தரை – you knowing, you being
aware, பநாக்காது – without analyzing, சிறந்த நின் அைந்து அறிமதி – analyze and understand
your great self (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), சபரும – O
greatness, என்றும் – always, பைந்தர் நாணப் சபயர்பைன் – I will leave making kings feel
ashamed, சாந்து அருந்திப் பல் சபாறிக் சகாண்ட – sandal paste smeared and with many
spots, ஏந்து எழில் அகைம் – lifted lovely chest, மாண் இரழ மகளிர் – women wearing
gorgeous jewels, புல்லுசதாறும் – whenever they embrace, புகை – desiring, நாள் முைசு
இைங்கும் இடனுரட ைரைப்பின் – within the limits of the place where drums roar during
the day, நின் தாள் நிழல் ைாழ்நர் – those who live in your shade, நன்கைம் – fine jewels,
மிகுப்ப – in abundance, ைாள் – swords, அமர் – battles, உயர்ந்த நின் தாரையும் – your
powerful army, சீர் மிகு சசல்ைமும் – your great prosperity, ஏத்துகம் பைபை – will praise
many times (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 162, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: இைசைளிமான்,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் விரட
இைைைர் புைைரை நீயும் அல்ரை;
புைைைர் இைைைர்க்கு இல்ரையும் அல்ைர்;
இைைைர் உண்ரமயும் காண் இனி! இைைைர்க்கு
ஈபைார் உண்ரமயும் காண் இனி! நின் ஊர்க்
கடி மைம் ைருந்தத் தந்து யாம் பிணித்த 5
சநடுநல் யாரை எம் பரிசில்,
கடுமான் பதான்றல்! சசல்ைல் யாபை.

Puranānūru 162, Poet Perunchithiranār sang to Ilavelimān, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
Vidai
You do not care for those who come in need!
Look here! It’s not that there are no benefactors
who care for those in need.
Look here! There are those who give to people
who come in need.
I have tied my towering fine elephant to the
sacred tree in your town, burdening it, as my
gift to you. O lord of swift horses! I am leaving!

Notes: Ilavelimān was the younger brother of the generous leader Velimān. When
Velimān was on his death bed, he asked Ilavelimān to take care of poet Perunchithiranār
who went in need. Ilavelimān who was not generous, gave very little to the poet. The poet
went to Kumanan, got abundant gifts and came back to donate a fine elephant to
Ilavelimān, thus shaming him. This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and
238. Puranānūru 162, 207 and 237 were written for this small-region king. He was the
younger brother of Velimān in poem 238. The poet was refused gifts by Ilavelimān, and
so he went to Kumanan and got gifts. He came back to Ilavelimān and sang this.

Meanings: இைைைர் புைைரை நீயும் அல்ரை – you do not care for those who come to you
in need, புைைைர் இைைைர்க்கு இல்ரையும் அல்ைர் – it is not that there are no benefactors
to give to those in need, இைைைர் உண்ரமயும் காண் இனி – see that there are those in need
, இைைைர்க்கு ஈபைார் உண்ரமயும் காண் இனி – see now that there are those who give to
people in need, நின் ஊர்க் கடி மைம் ைருந்தத் தந்து யாம் பிணித்த சநடுநல் யாரை எம்
பரிசில் – the tall elephant that I have tied to your town’s protected tree causing it agony is
my gift, கடுமான் பதான்றல் – O king with swift horses (கடுமான் – பண்புத்சதாரக),
சசல்ைல் யாபை – I am leaving (யாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 163, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படார்: புைைரின் மரைவி,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
நின் நயந்து உரறநர்க்கும், நீ நயந்து உரறநர்க்கும்,
பன் மாண் கற்பின் நின் கிரை முதபைார்க்கும்,
கடும்பின் கடும் பசி தீை யாழ நின்
சநடுங்குறி எதிர்ப்ரப நல்கிபயார்க்கும்
இன்பைார்க்கு என்ைாது என்சைாடும் சூழாது, 5
ைல்ைாங்கு ைாழ்தும் என்ைாது, நீயும்
எல்பைார்க்கும் சகாடுமதி மரை கிழபைாபய!
பழந்தூங்கு முதிைத்துக் கிழைன்
திருந்து பைல் குமணன் நல்கிய ைைபை.

Puranānūru 163, Poet Perunchithiranār sang to his wife, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
My wife! Give the wealth that Kumanan of perfect spear,
lord of Muthiram Mountain where fruits hang, granted us,
to those who love you, to those you love, to the greatly
virtuous older women in your family, to those who gave to
you so that the fierce hunger of our family could end,
expecting repayment only when we could, without any
thought of who they may be, and without asking me. Give to
everybody without the thought of us living well with wealth!

Notes: This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and 238. There are few Sangam
poems which reveal that bards shared the gifts that they got from kings, with their poor
relatives and friends. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: நின் நயந்து உரறநர்க்கும் – to those who live loving you, நீ நயந்து உரறநர்க்கும்
– to those you love, பன் மாண் கற்பின் நின் கிரை முதபைார்க்கும் – to the older women in
your family with great virtue, கடும்பின் கடும் பசி தீை – for the great hunger of our relatives
to end, யாழ – அரச, an expletive, நின் சநடுங்குறி எதிர்ப்ரப நல்கிபயார்க்கும் – those who
gave to you expecting repayment only when we could give, இன்பைார்க்கு என்ைாது – not
considering the nature of others, என்சைாடும் சூழாது – without analyzing with me,
ைல்ைாங்கு ைாழ்தும் என்ைாது – not thinking that we will live well, நீயும் எல்பைார்க்கும்
சகாடுமதி – you give to everybody (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second
person), மரை கிழபைாபய – O my wife, பழந்தூங்கு முதிைத்துக் கிழைன் – lord of
Muthiram Mountain where fruits hang, திருந்து பைல் குமணன் நல்கிய ைைபை – the
wealth that Kumanan with a perfect spear gave (ைைபை – ைைன் ைைம் என்பதன் பபாலி,
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 164, பாடியைர்: சபருந்தரைச் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: குமணன், திரண:

பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
ஆடு நனி மறந்த பகாடு உயர் அடுப்பின்
ஆம்பி பூப்பத், பதம்பு பசி உழைாப்
பாஅல் இன்ரமயின் பதாசைாடு திைங்கி,
இல்லி தூர்த்த சபால்ைா ைறுமுரை
சுரைத்சதாறும் அழூஉம் தன் மகத்து முகம் பநாக்கி, 5
நீசைாடு நிரறந்த ஈர் இதழ் மரழக் கண் என்
மரைபயாள் எவ்ைம் பநாக்கி, நிரைஇ
நிற் படர்ந்திசிபை நற்பபார்க் குமண!
என் நிரை அறிந்தரை ஆயின் இந்நிரைத்
சதாடுத்தும் சகாள்ைாது அரமயசைன் அடுக்கிய 10
பண் அரம நைம்பின் பச்ரச நல் யாழ்,
மண் அரம முழவின், ையிரியர்
இன்ரம தீர்க்கும் குடிப் பிறந்பதாபய.

Puranānūru 164, Poet Perunthalai Sāthanār sang to Kumanan, Thinai: Pādān, Thurai:
Parisil Kadā Nilai
O Kumanan of victorious battles! Mushroom has
grown in our tall stove which has totally forgotten
cooking. My wife suffers, her eyes teary and moist
whenever she sees the face of our infant son who
cries when he tries to suckle her breasts that are
dried like leather without milk, her teats closed.

I have considered all this and come to you. If you

understand my situation, I will not leave without
getting something from you. You were born in a clan
that removed the poverty of artists who carry fine
yāls with strings that create fine tunes, and drums
with clay that are covered with leather.
Notes: Puranānūru 158, 159, 160, 161, 164 and 165 were written for Kumanan, who was
a king of Muthiram Mountain, which is part of the Pazhani Mountain range. This poet
wrote Puranānūru 151, 164, 165, 205, 209 and 294. Kumanan was a generous donor. His
younger brother seized his kingdom and Kumanan went to live in the forest. When the
poet Perunthalai Sāthanār came looking for him, Kumanan handed him a sword and asked
him to chop off his head and take it to his brother for a prize. The poet went to the
younger brother and urged him to respect his brother and return his kingdom. He brought
peace to the brothers. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின்
என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும்
ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல்
27). உழைா – உழந்து என்பது சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம்.
எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. நனி – உறு தை
நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: ஆடு நனி மறந்த பகாடு உயர் அடுப்பின் – in the tall stove which has totally
forgotten cooking, ஆம்பி பூப்ப – mushrooms gave grown, பதம்பு – reducing, ruining, பசி
– hunger, உழைா – with sorrow, பாஅல் இன்ரமயின் – without milk (பாஅல் – இரச நிரற
அைசபரட), பதாசைாடு திைங்கி – dried with just the skin, இல்லி தூர்த்த – holes blocked,
சபால்ைா ைறுமுரை – dried up breasts that is ugly, சுரைத்சதாறும் அழூஉம் – our infant
who cries whenever it tries to suckle (அழூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), தன் மகத்து முகம்
பநாக்கி – looking at the face of the child, நீசைாடு நிரறந்த ஈர் இதழ் மரழக் கண் என்
மரைபயாள் – my wife is with her wet teary eyes, எவ்ைம் பநாக்கி – on seeing her sorrow,
நிரைஇ – thinking (சசால்லிரச அைசபரட), நிற் படர்ந்திசிபை – I have come to you
(படர்ந்திசிபை – சின் தன்ரம அரச, an expletive of the single person, ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), நற் பபார்க் குமண – O Kumanan of victorious battles, என் நிரை அறிந்தரை
ஆயின் – if you understand my situation, இந்நிரைத் சதாடுத்தும் – controlling, சகாள்ைாது
அரமயசைன் – I will not leave without you giving me something, அடுக்கிய –
arrangements, பண் அரம – creating tunes, நைம்பின் – with strings, பச்ரச – leather, நல்
யாழ் – fine lutes, மண் அரம முழவின் – with drums with clay, ையிரியர் இன்ரம தீர்க்கும்
குடிப் பிறந்பதாபய – you were born in a clan that removes the sorrow of performers
(பிறந்பதாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 165, பாடியைர்: சபருந்தரைச் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: குமணன், திரண:

பாடாண், துரற: பரிசில் விரட
மன்ைா உைகத்து மன்னுதல் குறித்பதார்
தம் புகழ் நிறீஇத்தா மாய்ந்தைபை;
துன் அருஞ் சிறப்பின் உயர்ந்த சசல்ைர்
இன்ரமயின் இைப்பபார்க்கு ஈஇயாரமயின்
சதான்ரம மாக்களின் சதாடர்பு அறியைபை; 5
தாள் தாழ் படுமணி இைட்டும் பூ நுதல்
ஆடியல் யாரை பாடுநர்க்கு அருகாக்
பகடு இல் நல்லிரச ையமான் பதான்றரைப்
பாடி நின்றசைன் ஆகக் சகான்பை,
பாடு சபறு பரிசிைன் ைாடிைன் சபயர்தல் என் 10
நாடு இழந்ததனினும் நனி இன்ைாது எை,
ைாள் தந்தைபை தரை எைக்கு ஈயத்
தன்னின் சிறந்தது பிறிது ஒன்று இன்ரமயின்,
ஆடு மலி உைரகபயாடு ைருைல்,
ஓடாப் பூட்ரக நின் கிழரமபயான் கண்பட. 15

Puranānūru 165, Poet Perunthalai Sāthanār sang about Kumanan to his younger brother,
Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Vidai
In this world that does not last forever, those who
sought to last forever, died leaving their fame to
last. Men of great wealth, difficult to approach, have
failed to create an everlasting connection like their
ancestors, and gave nothing to those in need. I stood
singing to the leader with strong horses and flawless
reputation, who gives unlimited gifts to singers,
ferocious elephants with lovely foreheads, bells tied
on their feet chiming intermittently in low tones.
He said, “I feel useless. Letting a proud man go away
without anything is worse than losing my land,”
and gave me his sword and offered his head, for he
had nothing better to give than himself.

I have come to you with overwhelming happiness like

in victory, for I have seen your elder brother with
unfaltering determination.

Notes: Puranānūru 158, 159, 160, 161, 164 and 165 were written for Kumanan, who was
a king of Muthiram Mountain, which is part of the Pazhani Mountain range. The poet
sang this to Kumanan’s younger brother who seized his brother’s country. Kumanan had
gone into the forest where the poet went to see him. Kumanan gave him his sword, which
the poet brought and showed to his younger brother. This poet wrote Puranānūru 151,
164, 165, 205, 209 and 294. Kumanan was a generous donor. His younger brother seized
his kingdom and Kumanan went to live in the forest. When the poet Perunthalai Sāthanār
came looking for him, Kumanan handed him a sword and asked him to chop off his head
and take it to his brother for a prize. The poet went to the younger brother and urged him
to respect his brother and return his kingdom. He brought peace to the brothers. நனி –
உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 3).

Meanings: மன்ைா உைகத்து – in this unstable world, in the world that does not endure,
மன்னுதல் குறித்பதார் – those who considered endurance, தம் புகழ் நிறீஇத் தாம்
மாய்ந்தைபை – they died after establishing their fame (நிறீஇ – சசால்லிரச அைசபரட,
மாய்ந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), துன் அரும் – difficult to approach,
சிறப்பின் உயர்ந்த சசல்ைர் – men of immense wealth with leadership, இன்ரமயின் – not
being, இைப்பபார்க்கு ஈஇயாரமயின் – due to not giving anything to those in need
(ஈஇயாரமயின் – சசால்லிரச அைசபரட), சதான்ரம மாக்களின் சதாடர்பு அறியைபை –
they don’t know to create everlasting connection like their ancestors (மாக்களின் – இன்
ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது. ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, அறியைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), தாள் தாழ் படுமணி இைட்டும் – bells tied on legs chiming intermittently in low
tones, பூ நுதல் – beautiful foreheads, ஆடியல் யாரை – murderous elephants, பாடுநர்க்கு
அருகா – gives abundantly to those who sing, gives without stinting to those who sing, பகடு
இல் நல்லிரச – fine fame without blame, ையமான் பதான்றரைப் பாடி நின்றசைன் ஆக –
when I stood singing to the great leader with strong horses, சகான்பை – without use, பாடு
சபறு பரிசிைன் ைாடிைன் – when I see a proud man in need suffering, சபயர்தல் – going
away, என் நாடு இழந்ததனினும் நனி இன்ைாது – it is more painful than losing my country,
எை ைாள் தந்தைபை தரை எைக்கு ஈய – and so he gave his sword to give his head, தன்னின்
சிறந்தது பிறிது ஒன்று இன்ரமயின் – since there was nothing better than him, ஆடு மலி
உைரகபயாடு ைருைல் – I am coming with great happiness like in victory, ஓடாப் பூட்ரக
நின் கிழரமபயான் கண்பட – after seeing your elder brother with unfaltering
determination (கண்பட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 166, பாடியைர்: ஆவூர் மூைங்கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாணாட்டுப்

பூஞ்சாற்றூர்ப் பார்ப்பான் சகௌணியன் விண்ணந்தாயன், திரண: ைாரக. துரற: பார்ப்பை
ைாரக
நன்று ஆய்ந்த நீள் நிமிர் சரட
முது முதல்ைன் ைாய் பபாகாது,
ஒன்று புரிந்த ஈர் இைண்டின்,
ஆறுணர்ந்த ஒரு முதுநூல்
இகல் கண்படார் மிகல் சாய்மார், 5
சமய் அன்ை சபாய் உணர்ந்து,
சபாய் ஓைாது சமய் சகாளீஇ,
மூபைழ் துரறபும் முட்டின்று பபாகிய
உரை சால் சிறப்பின் உைபைார் மருக!
விரைக்கு பைண்டி நீ பூண்ட 10
புைப் புல்ைாய்க் கரைப் பச்ரச
சுைல் பூண் ஞாண் மிரசப் சபாலிய,
மறங்கடிந்த அருங்கற்பின்,
அறம் புகழ்ந்த ைரை சூடிச்,
சிறு நுதல் பபர் அகல் அல்குல், 15
சிை சசால்லின், பை கூந்தல் நின்
நிரைக்கு ஒத்த நின் துரணத் துரணவியர்
தமக்கு அரமந்த சதாழில் பகட்பக்,
காடு என்றா நாடு என்று ஆங்கு
ஈர் ஏழின் இடம் முட்டாது 20
நீர் நாண சநய் ைழங்கியும்,
எண் நாணப் பை பைட்டும்,
மண் நாணப் புகழ் பைப்பியும்,
அருங்கடிப் சபருங்காரை,
விருந்துற்ற நின் திருந்து ஏந்து நிரை, 25
என்றும் காண்க தில் அம்ம யாபம! குடாஅது
சபான்படு சநடுைரைப் புயல் ஏறு சிரைப்பின்,
பூ விரி புது நீர்க் காவிரி புைக்கும்
தண் புைல் படப்ரப எம் ஊர் ஆங்கண்,
உண்டும் தின்றும் ஊர்ந்தும் ஆடுகம்; 30
சசல்ைல் அத்ரத யாபை, சசல்ைாது
மரழ அண்ணாப்ப நீடிய சநடுைரைக்
கரழ ைைர் இமயம் பபாை,
நிலீஇயர் அத்ரத நீ நிை மிரசயாபை.

Puranānūru 166, Poet Āvūr Mulankizhār sang to Chōnāttu Poonchātrūr Pārpān Kouniyan
Vinnanthāyan, Thinai: Vākai, Thurai: Pārpana Vākai
You who is an heir of learned men who performed
the twenty-one rituals without fault, who understood
those who disrespected and spoke truth-like lies,
defeating those who would contend with the ancient
work of four divisions and six sections, focused on
righteousness, never swerving from the well chosen
words of the ancient Being with long matted hair!

You glow in the deer skin that you are wearing over
the thread on your shoulder. Your beloved wives
worthy of your high station, precious and virtuous
with no harshness, wearing sacred jewels, their
foreheads small, their loins wide, of few words and
thick hair, perform the requested duties.

Whether it is in the forest or land with citizens,

without omitting the fourteen ritual sites, you pour out
more ghee than water, sacrifice more times than there
are numbers, spread your fame wider than the earth,
and at the moment when a precious ritual is completed,
may we always see you, who offers your hospitality!
Once I have eaten the food, I will ride and go to our town
with cool streams and fields, protected by the Kāviri River
spread with flowers when thunder from clouds roar in the tall
gold-bearing mountain in the west. May you last on earth like
the tall Himalayas which clouds look up, where bamboos grow!

Notes: This poet wrote Puranānūru 38, 40, 166, 177, 178, 196, 261 and 301. This is the
only song written for this man. பதிற்றுப்பத்து 74 – புள்ளி இைரைத் பதால் ஊன் உதிர்த்துத்
தீது கரைந்து எஞ்சிய திகழ் விடு பாண்டில் பருதி பபாகிய புரட கிரை கட்டி எஃகு உரட
இரும்பின் உள் அரமத்து ைல்பைான் சூடு நிரை உற்றுச் சுடர்விடு பதாற்றம் விசும்பு ஆடு
மைபின் பருந்து ஊறு அைப்ப நைம் சபறு திருமணி கூட்டு நல் பதாள். புறநானூறு 374 – நீர்
நாண சநய் ைழங்கி. அம்ம – அம்ம பகட்பிக்கும் (சதால்காப்பியம் இரடயியல் 28).

Meanings: நன்று ஆய்ந்த – analyzed carefully, நீள் நிமிர் சரட – very long hair, முது
முதல்ைன் – ancient god, ைாய் பபாகாது – never swerving from truth, ஒன்று புரிந்த – desired
just one thing (righteousness), ஈர் இைண்டின் – two times two, four divisions, ஆறு உணர்ந்த
– understood by six sections, ஒரு முதுநூல் – an ancient book, the Vedas, இகல் கண்படார்
– those who disrespected, மிகல் – greatly, சாய்மார் – to ruin, சமய் அன்ை சபாய் உணர்ந்து
– understanding their truth-like lies, சபாய் ஓைாது சமய் சகாளீஇ – not taking their lies as
truths (சகாளீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), மூ ஏழ் துரறபும் முட்டின்று பபாகிய –
performed the twenty one rituals without limits, உரை சால் சிறப்பின் – with great fame,
உைபைார் மருக – O heir of learned men, விரைக்கு பைண்டி – desiring for your rituals, நீ
பூண்ட – what you are wearing, புைப் புல்ைாய்க் கரைப் பச்ரச – the leather of a male
deer/antelope of the forest, சுைல் பூண் ஞாண் – worn over the thread on your shoulders,
மிரசப் சபாலிய – glowing above, மறம் கடிந்த – removed harshness, meaning ‘without
harshness’, அரும் கற்பின் – precious and virtuous, அறம் புகழ்ந்த ைரை சூடி – wearing
sacred jewels, சிறு நுதல் – tiny forehead, பபர் அகல் அல்குல் – big wide loins, சிை
சசால்லின் – of few words, பை கூந்தல் – thick hair, நின் நிரைக்கு ஒத்த நின் துரணத்
துரணவியர் – your wives fitting your status, தமக்கு அரமந்த சதாழில் பகட்ப – they
perform the requested duties, காடு என்றா நாடு என்று – whether it is the jungle or the land,
ஆங்கு – there, ஈபைழின் இடம் – the 14 sites, முட்டாது – not reducing, நீர் நாண சநய்
ைழங்கியும் – you pour ghee more than water (water is embarrassed), எண் நாணப் பை
பைட்டும் – do many rituals that embarrass numbers, மண் நாணப் புகழ் பைப்பியும் – spread
fame that the earth embarrassing the earth, அருங்கடிப் சபருங்காரை – at a time when a
hard-to-obtain (precious) ritual is performed, விருந்து உற்ற – being hospitable to guests,
நின் திருந்து ஏந்து நிரை – your perfect situation, என்றும் – always, காண்க – we will see, தில்
– விரழவின்கண் ைந்த இரடச்சசால், a particle which implies desire, அம்ம – பகட்பித்தல்
சபாருட்டு, அரசநிரை, an expletive, யாபம – me, குடாஅது – in the west, பமற்கில் (இரச
நிரற அைசபரட, ஏழாம் உருபின் சபாருள்பட ைந்தது), சபான்படு சநடுைரை – tall
mountains with gold, புயல் ஏறு சிரைப்பின் – if there are sounds of thunder from clouds
(புயல் – ஆகுசபயர் முகிலுக்கு), பூ விரி – spread with flowers, புது நீர்க் காவிரி புைக்கும் –
Kāviri with fresh water protects, தண் புைல் படப்ரப – cool streams and fields, எம் ஊர் –
my town, ஆங்கண் – there, உண்டும் – eating, தின்றும் – devouring, ஊர்ந்தும் – riding,
ஆடுகம் சசல்ைல் – I will celebrate and leave, அத்ரத – அரசநிரை, an expletive, யாபை –
me (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சசல்ைாது – not going, மரழ அண்ணாப்ப – clouds
look up, நீடிய சநடுைரை – very tall mountains, கரழ ைைர் இமயம் – Imayam where
bamboo grows, பபாை – like, நிலீஇயர் அத்ரத நீ – may you last (நிலீஇயர் – சசால்லிரச
அைசபரட, இயர் வியங்பகாள் விரைமுற்று விகுதி, verb ending with a command,
அத்ரத – அரசநிரை, an expletive) நிை மிரசயாபை – on this earth (மிரசயாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 167, பாடியைர்: பகாைாட்டு எறிச்சலூர் மாடைன் மதுரைக் குமைைார்,

பாடப்பட்படான்: ஏைாதி திருக்கிள்ளி, திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
நீபய அமர் காணின் அமர் கடந்து, அைர்
பரட விைக்கி எதிர் நிற்றலின்,
ைாஅள் ைாய்த்த ைடு ைாழ் யாக்ரகசயாடு,
பகள்விக்கு இனிரய, கட்கு இன்ைாபய;
அைபை நிற் காணின் புறங்சகாடுத்தலின், 5
ஊறு அறியா சமய் யாக்ரகசயாடு,
கண்ணுக்கு இனியர் சசவிக்கு இன்ைாபை;
அதைால் நீயும் ஒன்று இனிரய அைரும் ஒன்று இனியர்;
ஒவ்ைா யாவுை மற்பற சைல் பபார்க்
கழல் புரை திருந்தடிக் கடுமான் கிள்ளி! 10
நின்ரை வியக்கும் இவ்வுைகம்; அஃது
என்பைா சபரும? உரைத்திசின் எமக்பக.

Puranānūru 167, Poet Kōnattu Erichalūr Mādalan Mathurai Kumaranār sang to Ēnāthi
Thirukkilli, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
When you confront war, you win that war, and block
the armies of your enemies! Since your body is slashed
by swords it has scars of wounds and you do not look
sweet to the eyes. Your actions are sweet to the ears.
Your enemies who run away from you showing their backs,
have no wounds on their bodies and are sweet looking.
Their actions are harsh to the ears. So, you are sweet in
one respect, and they are sweet in another. Where is the
difference then, O Killi with war anklets on your handsome
feet, master of swift horses? This world has great respect
for you. Why is it, O greatness? Now tell me why!

Notes: இது ைஞ்சப்புகழ்ச்சி என்னும் அணி. This poet wrote Puranānūru poems 54, 61,
167, 180, 197 and 394. This is the only poem written for this king who ruled a small region
in the Chozha country. The Chozha king Ilavanthikai Palli Thunjiya Nalankilli Chētchenni,
Cheraman Kuttvan Kōthai and Kurapalli were contemporaries. Ēnāthi is a title given by
the great kings. புறநானூறு 98 – ைாள் ைாய்த்த ைடு. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின்
என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை). சமய்
யாக்ரகசயாடு (6) – ஒைரை துரைசாமி உரை – உடம்பாகிய ைடிவு, சமய்யும் யாக்ரகயும்
உடம்ரபபய சுட்டி நின்றைைாயினும், பைறுபடுத்தற்கு பரழய உரைகாைர் யாக்ரகரய
ைடிைாக்கி ‘சமய்யாகிய ைடிவு’ என்று உரைத்தார்.

Meanings: நீபய அமர் காணின் – when you confront a war, அமர் கடந்து – winning the war,
அைர் பரட விைக்கி எதிர் நிற்றலின் – since you stood blocking their army, ைாஅள் ைாய்த்த
– cut by swords, ைடு ைாழ் யாக்ரகசயாடு – with a body with scars, பகள்விக்கு இனிரய –
your actions are sweet to the ears, கட்கு இன்ைாபய – you are harsh to the eyes (இன்ைாபய
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அைபை நிற் காணின் புறங்சகாடுத்தலின் – those who
ran away showing their backs on seeing you, ஊறு அறியா சமய் யாக்ரகசயாடு கண்ணுக்கு
இனியர் – their bodies without wounds are sweet to the eyes, சசவிக்கு இன்ைாபை – their
actions are harsh to the ears, அதைால் நீயும் – so you, ஒன்று இனிரய – you are sweet in a
way, அைரும் ஒன்று இனியர் – they are also sweet in a way, ஒவ்ைா யாவுை – where are the
differences, மற்பற – மற்று, ஏ அரசநிரைகள், expletives, சைல்பபார் – victorious wars,
கழல் புரை திருந்தடி – perfect feet with war anklets, கடுமான் கிள்ளி – O Killi with swift
horses (கடுமான் – பண்புத்சதாரக), நின்ரை வியக்கும் இவ்வுைகம் – this world is awed
by you, this world respects you, அஃது என்பைா சபரும – how is it O lord, உரைத்திசின்
எமக்பக – tell it to me (உரைத்திசின் – சின் முன்னிரை அரச, an expletive of the second
person, எமக்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 168, பாடியைர்: கருவூர்க் கதப்பிள்ரைச் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்:

பிட்டங்சகாற்றன், திரண: பாடாண், துரற: பரிசில், இயன் சமாழி, அைச ைாரக
அருவி ஆர்க்கும் கரழ பயில் நைந்தரைக்
கறி ைைர் அடுக்கத்து மைர்ந்த காந்தள்
சகாழுங்கிழங்கு மிளிைக் கிண்டிக் கிரைசயாடு
கடுங்கண் பகழல் உழுத பூழி,
நன்ைாள் ைருபதம் பநாக்கிக், குறைர் 5
உழாஅது வித்திய பரூஉக்குைற் சிறு திரை
முந்து விரை யாணர் நாள் புதிது உண்மார்
மரையான் கறந்த நுரை சகாள் தீம் பால்,
மான் தடி புழுக்கிய புைவு நாறு குழிசி,
ைான் பகழ் இரும் புரட கழாஅது, ஏற்றிச், 10
சாந்த விறகின் உவித்த புன்கம்
கூதைங் கவினிய குைவி முன்றில்,
சசழுங்பகாள் ைாரழ அகல் இரைப் பகுக்கும்
ஊைாக் குதிரைக் கிழை! கூர் பைல்
நரற நார்த் சதாடுத்த பைங்ரக அம் கண்ணி, 15
ைடி நவில் அம்பின் வில்பைார் சபரும!
ரகைள் ஈரகக் கடுமான் சகாற்ற!
ரையக ைரைப்பில் தமிழகம் பகட்பப்
சபாய்யாச் சசந்நா சநளிய ஏத்திப்
பாடுப என்ப பரிசிைர், நாளும், 20
ஈயா மன்ைர் நாண,
வீயாது பைந்த நின் ைரச இல் ைான் புகபழ.

Puranānūru 168, Poet Karuvūr Kathapillai Sāthanār sang to Pittankotran, Thinai: Pādān,
Thurai: Parisil, Iyan Mozhi, Arasa Vākai
O lord of the Kuthirai Mountain, where waterfalls roar,
vast slopes have dense bamboo groves and pepper vines,
and mountain dwellers seed tiny millet at the right time
without plowing, on the dusty ground that is dug up by herds
of harsh boars for thick tubers of kānthal plants with flowers,
and get yields of huge clusters of grain, so that they may eat well!

They pour sweet marai deer milk with foam into an unwashed pot
that smells of boiled deer, its large sides white, and they set it on
fire burning sandalwood pieces and cook rice in their front yard
where lovely wild jasmine flowers blossom along with koothalam.
They share their food on wide leaves of plantain trees that put out
large clusters of fruits.

O leader of archers who carry sharp arrows and wear pretty strands
of vēngai flowers that are strung on narai fiber! O lord who owns
swift horses and is very generous! They say that those who came to
you in need singing and praising you with their eloquent tongues
spread your flawless fame to the farthest limits of Thamizh Nadu in
this world, and kings who are not generous will be ashamed every day!

Notes: This is the only poem written by this poet. There is another poet with a similar
name – Karuvūr Kathapillai, who wrote Puranānūru 380. Puranānūru 168, 169, 170, 171
and 172 were written for Pittankotran. Pittankotran was a small-region king who owned
Kuthirai Mountain. He was under the control of Cheraman Kōthai in whose army he was
a commander. He wore a vēngai flower garland. He was very generous and charitable.
யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). மரை
(8) – A kind of deer. The University of Madras Lexicon defines this as elk. However,
there are no elks in South India. நைந்தரை – அகன்ற இடம், நைம் – நைபை கைனும்
அகைமும் சசய்யும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 80).

Meanings: அருவி ஆர்க்கும் – waterfalls roar, கரழ பயில் – dense with bamboo, நைந்தரை
– vast space, கறி ைைர் அடுக்கத்து – on the mountains where black pepper grows, மைர்ந்த
காந்தள் – glory lily plants with blossoms, சகாழுங்கிழங்கு மிளிைக் கிண்டி – digging up thick
tubers causing them to turn upside down (மிளிை – பிறழ), கிரைசயாடு கடுங்கண் பகழல்
– harsh boar with its relatives, உழுத – plowed, dug up, பூழி – dust, நன்ைாள் – good day,
ைருபதம் பநாக்கி – looking for the right time, குறைர் உழாஅது வித்திய – that the mountain
dwellers seeded without plowing (உழாஅது – இரசநிரற அைசபரட), பரூஉக்குைற் சிறு
திரை – thick clusters of tiny millet, large clusters of millet (பரூஉ – இன்னிரச
அைசபரட), முந்து விரை யாணர் நாள் புதிது உண்மார் – to eat their abundantly growing
new harvest, மரையான் கறந்த நுரை சகாள் தீம் பால் – sweet milk with foam from female
marai deer, மான் தடி புழுக்கிய – cooked deer meat, புைவு நாறு குழிசி – flesh stinking pot,
ைான் பகழ் – white colored, இரும் புரட – large sides, கழாஅது – without washing, ஏற்றிச்
சாந்த விறகின் உவித்த – cooked burning sandalwood, புன்கம் – boiled rice, கூதைம் –
Convolvulus, three-lobed nightshade, கவினிய குைவி முன்றில் – in the front yard where
wild jasmine grows beautifully, Millingtonia hortensis, Wild jasmine (முன்றில் – இல்முன்),
சசழுங்பகாள் ைாரழ – banana trees with mature clusters, banana trees with large clusters,
அகல் இரைப் பகுக்கும் – they share on large banana leaves, ஊைாக் குதிரைக் கிழை – O
lord of Kuthirai Mountain – a horse that does not ride (ஊர்ந்துச் சசல்ைாத குதிரையாகிய
குதிரை மரை, சைளிப்பரட), கூர் பைல் – sharp-tipped spear, நரற நார்த் சதாடுத்த –
strung with fragrant narai vine fibers, பைங்ரக அம் கண்ணி – garland made with kino
flowers, Pterocarpus marsupium, ைடி – sharp, நவில் – created, அம்பின் வில்பைார் சபரும
– O lord of archers who shoot arrows , ரகைள் ஈரக கடுமான் சகாற்ற – O victorious king
with fast horses who is greatly generous (கடுமான் – பண்புத்சதாரக), ரையக ைரைப்பில்
– in the confines of this world, தமிழகம் பகட்ப – for the people in Thamizh Nadu to hear,
சபாய்யாச் சசந்நா – eloquent tongues that do not lie, சநளிய – bending, ஏத்திப் பாடுப –
they sing praising you, என்ப – they say, பரிசிைர் – those who come in need, நாளும் – daily,
ஈயா மன்ைர் நாண – kings who don’t give charity to be embarrassed, வீயாது – unspoiled,
பைந்த – spread, நின் ைரச இல் ைான் புகபழ – your faultless fine fame (புகபழ – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 169, பாடியைர்: காவிரிபூம்பட்டிைத்துக் காரிக்கண்ணைார், பாடப்பட்படான்:

பிட்டங்சகாற்றன், திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
நும் பரட சசல்லுங்காரை, அைர் பரட
எறித்சதறி தாரை முன்ைரை எைாஅ,
அைர் பரட ைருஉங் காரை நும் பரடக்
கூரழ தாங்கிய அகல் யாற்றுக்
குன்று விைங்கு சிரறயின் நின்றரை எைாஅ, 5
அரிதால் சபரும, நின் சசவ்வி என்றும்,
சபரிதால் அத்ரத என் கடும்பிைது இடும்ரப,
இன்பை விடுமதி பரிசில், சைன்பைல்
இைம் பல் பகாசர் விைங்கு பரட கன்மார்
இகலிைர் எறிந்த அகல் இரை முருக்கின் 10
சபருமைக் கம்பம் பபாைப்,
சபாருநர்க்கு உரையா நின் ைைன் ைாழியபை.
Puranānūru 169, Poet Kāviripoompattinathu Kāri Kannanār sang to Pittankotran, Thinai:
Pādān, Thurai: Parisil Kadā Nilai
When your army advances, you are in the front
facing enemies who brandish arms and throw
their weapons at you. When your enemy army
advances, you move to the rear of your army,
supporting it. You are standing there like a
mountain that blocks a river. So, it is hard to
catch sight of you my lord. Please give me a gift
now and let me go!

May your strength of not fearing your enemies,

one that is like a large wooden pole made from
a murukkam tree with wide leaves, that
withstands the target practice of young Kōsars
with victorious spears, flourish!

Notes: முன்ைரை (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – முன்ைர் என்பது முன்னிரைக்குறிப்பு

விரையாய் முன்ைரை எை ைந்தது. முன்பை நிற்பாய் என்பது சபாருள். This poet wrote
Puranānūru 57, 58, 169, 171 and 353. Puranānūru 168, 169, 170, 171 and 172 were written
for Pittankotran. Pittankotran was a small-region king who owned Kuthirai Mountain. He
was under the control of Cheraman Kōthai in whose army he was a commander. He wore
a vēngai flower garland. He was very generous and charitable. மதி – மியா இக பமா மதி
இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: நும் பரட சசல்லுங்காரை – when your army advances, அைர் பரட எறித்சதறி
தாரை முன்ைரை எைாஅ – because you are in the front facing their army weapons
(முன்ைரை – முன்ைர் என்பது முன்னிரைக்குறிப்பு விரையாய் முன்ைரை எை ைந்தது,
முன்பை நிற்பாய் என்பது சபாருள்), எைாஅ – எைா எண்ணிரடச்சசால், இரச நிரற
அைசபரட), அைர் பரட ைருஉங் காரை – when their army advances, நும் பரடக் கூரழ
தாங்கிய – to support your brigades in the back, அகல் யாற்று – in a wide river, குன்று –
mountain, விைங்கு சிரறயின் நின்றரை எைாஅ – since you stood like a blocking wall
(எைாஅ – எைா எண்ணிரடச்சசால், இரச நிரற அைசபரட, ஆல் – அரசநிரை, an
expletive), அரிது ஆல் சபரும – it is difficult O lord, நின் சசவ்வி – for the perfect time to
see you, என்றும் – always, சபரிது ஆல் – since it is huge (ஆல் – அரசநிரை, an expletive),
அத்ரத – அரசநிரை, an expletive, என் கடும்பிைது இடும்ரப – the sorrow of my relatives,
இன்பை விடுமதி பரிசில் – give me a gift now and let me go (மதி – முன்னிரையரச, an
expletive of the second person), சைன்பைல் – victorious spears, இைம் பல் பகாசர் – few
young Kōsars, விைங்கு பரட – bright weapons, கன்மார் – those who learn, இகலிைர் –
enemies, எறிந்த – thrown, அகல் இரை முருக்கின் – of murukkam trees with wide leaves,
Coral trees, Erythrina variegate, சபருமைக் கம்பம் பபாை – like a large wooden post,
சபாருநர்க்கு உரையா – not ruined before those who fight with you, நின் ைைன்
ைாழியபை – may your victory flourish, may your strength flourish (ைாழியபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 170, பாடியைர்: உரறயூர் மருத்துைன் தாபமாதைைார், பாடப்பட்படான்:

பிட்டங்சகாற்றன், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண் முல்ரை, தாரை மறம்
மரை பிரித்து உண்ட சநல்லி பைலிப்
பைல் உரட முன்றில், அம் குடிச் சீறூர்,
எல் அடிப்படுத்த கல்ைாக் காட்சி
வில் உழுது உண்மார் நாப்பண், ஒல்சைை
இழிபிறப்பாைன் கருங்ரக சிைப்ப, 5
ைலி துைந்து சிரைக்கும் ைன்கண் கடுந்துடி
புலி துஞ்சு சநடுைரைக் குடிரஞபயாடு இைட்டும்
மரை சகழு நாடன் கூர் பைல் பிட்டன்,
குறுகல் ஓம்புமின், சதவ்விர்! அைபை
சிறுகண் யாரை சைண்பகாடு பயந்த 10
ஒளி திகழ் முத்தம் விறலியர்க்கு ஈத்து,
நார் பிழிக் சகாண்ட சைங்கள் பதறல்
பண் அரம நல் யாழ்ப் பாண் கடும்பு அருத்தி,
நரசைர்க்கு சமன்ரம அல்ைது பரகைர்க்கு
இரும்பு பயன்படுக்குங் கருங்ரகக் சகால்ைன் 15
விரசத்து எறி கூடசமாடு சபாரூஉம்
உரைக்கல் அன்ை ைல்ைாைன்பை.
Puranānūru 170, Poet Uraiyur Maruthuvan Thāmōtharanār sang for Pittankotran, Thinai:
Vākai, Thurai: Vallān Mullai, Thānai Maram
O enemies of Pittan with a sharp spear and a mountain country!
Avoid his mountain where marai deer separate from seeds and eat
the flesh of gooseberries from fence trees and drop the seeds that
are like pebbles, in the front yards of houses in beautiful settlements
of a little town, where during the day, a fierce thudi drum with clear
eyes is beaten by a drummer with strength,
his powerful hands turning red, among uneducated men who hunt
during the day and use their bows for livelihood, the sounds of the
drum merging with the screeches of an owl, high in the mountain
where tigers sleep.

To dancing women, he gives shining pearls from white tusks of

small-eyed elephants, and to families of bards who play tunes on
their fine yāzhs, he gives desirable liquor filtered with fiber.
He is gentle toward those who desire him. To his enemies,
he is potent as an anvil that is hit with a hammer with force by
the strong hands of a blacksmith who molds iron.

Notes: This poet wrote Puranānūru 60, 170 and 321. Puranānūru 168, 169, 170, 171 and
172 were written for Pittankotran. Pittankotran was a small-region king who owned
Kuthirai Mountain. He was under the control of Cheraman Kothai in whose army he was
a commander. He wore a vēngai flower garland. He was very generous and charitable.
யாரையின் தந்தத்தில் முத்து: நற்றிரண 202 – புலி சபாைச் சிைந்த புைால் அம்
சசங்பகாட்டு ஒலி பல் முத்தம், அகநானூறு 282 – ைால் மருப்பு ஒடிய உக்க சதண் நீர் ஆலி
கடுக்கும் முத்தசமாடு, புறநானூறு 161 – முத்துப்படு முற்றிய உயர் மருப்பு ஏந்திய ைரை
மருள் பநான் பகடு, புறநானூறு 170 – சைண்பகாடு பயந்த ஒளி திகழ் முத்தம்,
கலித்சதாரக 40 – முத்து ஆர் மருப்பின், திருமுருகாற்றுப்பரட 304 – சபருங்களிற்று
முத்துரட ைான்பகாடு தழீஇ, குறிஞ்சிப்பாட்டு 36 – முத்து ஆர் மருப்பின்,
மரைபடுகடாம் 518 – முத்துரட மருப்பின். மரை (1) – A kind of deer. The University
of Madras Lexicon defines this as elk. However, there are no elks in South India. மரை
சநல்லி உண்ணுதல்: அகநானூறு 69 – புல் இரைப் பைாரை சநல்லியம் புளித் திைள் காய்
காை மடமரைக் கண நிரை கைரும். அகநானூறு 399 – ரமயில் பளிங்கின் அன்ை பதாற்றப்
பல் பகாள் சநல்லிப் ரபங்காய் அருந்தி, சமல்கிடு மட மரை ஓர்க்கும் அத்தம்,
குறுந்சதாரக 235 – சநல்லி மரை இைம் ஆரும் முன்றில், புறநானூறு 170 – மரை பிரித்து
உண்ட சநல்லி பைலி.

Meanings: மரை பிரித்து உண்ட சநல்லி – gooseberries are eaten by marai deer which
separate the flesh from the seeds, gooseberries – Emblica Officinalis, பைலிப் பைல் உரட
முன்றில் – front yard with fence and seeds that are like pebbles (முன்றில் – இல்முன்), அம்
குடிச் சீறூர் – beautiful little town, எல் அடிப்படுத்த – hunted during the day, hunted during
the night (ஒைரை துரைசாமி உரை – பகற் சபாழுசதல்ைாம் பைட்ரடயாடித் திரிந்த,
இைவுப் சபாழுது முற்றும் பைட்ரடயாடித் திரிந்த), கல்ைாக் காட்சி – uneducated
intelligence, வில் உழுது உண்மார் – those who eat with bows for their livelihood, நாப்பண்
– in the middle, ஒல்சைை – loudly, இழிபிறப்பாைன் – a drummer, a man of low status, a
man of low birth (ஒைரை துரைசாமி உரை, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – இழிந்த
பிறப்பிரையுரடய புரையன்), கருங்ரக சிைப்ப – his strong arms to be red, ைலி துைந்து
– beats with strength, சிரைக்கும் ைன்கண் கடுந்துடி – harsh thudi drum with clear eye that
is beaten, புலி துஞ்சு – tigers sleeping, சநடுைரை – tall mountains, குடிரஞபயாடு
இைட்டும் – sounds merge with owl hoots, மரை சகழு நாடன் – the lord of a country with
mountains, கூர் பைல் பிட்டன் – Pittan with sharp spear, குறுகல் ஓம்புமின் – avoid his
mountain (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the
second person), சதவ்விர் – O enemies, அைபை – he, சிறுகண் யாரை – elephants with
small eyes, சைண்பகாடு பயந்த ஒளி திகழ் முத்தம் – bright pearls from white tusks,
விறலியர்க்கு ஈத்து – gives to dancers, நார் பிழிக் சகாண்ட – filtered through fiber (fiber –
பன்ைாரட, the cloth-like fibrous piece covering the base of coconut leaf stems), சைங்கள்
பதறல் – desirable liquor, strong liquor, பண் அரம நல் யாழ்ப் பாண் – bards who sing fine
tunes with their good lutes, கடும்பு – relatives, அருத்தி – feeding them, நரசைர்க்கு
சமன்ரம – delicate to those who came with desire, அல்ைது பரகைர்க்கு – but not to his
enemies, இரும்பு – iron, பயன்படுக்கும் – uses, கருங்ரகக் சகால்ைன் – a blacksmith with
strong hands, விரசத்து எறி கூடசமாடு – with a hammer that is hit rapidly, சபாரூஉம் –
differing, attacking (இன்னிரச அைசபரட), உரைக்கல் அன்ை ைல்ைாைன்பை – he is
strong like the anvil (உரைக்கல் – பட்டரறக் கல், ைல்ைாைன்பை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 171, பாடியைர்: காவிரிப்பூம்பட்டிைத்துக் காரிக்கண்ணைார்,

பாடப்பட்படான்: பிட்டங்சகாற்றன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
இன்று சசலினும் தருபம, சிறு ைரை
நின்று சசலினும் தருபம, பின்னும்
முன்பை தந்தசைன் என்ைாது, துன்னி
ரைகலும் சசலினும், சபாய்யைன் ஆகி
யாம் பைண்டியாங்கு எம் ைறுங்கைம் நிரறப்பபான், 5
தான் பைண்டியாங்குத் தன் இரற உைப்ப
அருந்சதாழில் முடியபைா திருந்து பைல் சகாற்றன்,
இை மலி கதச் பசக் கைசைாடு பைண்டினும்,
கை மலி சநல்லின் குப்ரப பைண்டினும்,
அருங்கைம் களிற்சறாடு பைண்டினும் சபருந்தரக 10
பிறர்க்கும் அன்ை அறத் தரகயன்பை
அன்ைன் ஆகலின், எந்ரத உள்ைடி
முள்ளும் பநாை உறாற்க தில்ை,
ஈபைார் அரிய இவ்உைகத்து,
ைாழ்பைார் ைாழ அைன் தாள் ைாழியபை. 15

Puranānūru 171, Poet Kāviripoompattinathu Kāri Kannanār sang for Pittankotran, Thinai:
Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
Should we go today, he will give us gifts. Should we
wait a little while and then go, he will give us gifts.
Even if we go every day without a break, he will fill
our empty bowls with gifts without thinking that he
has given before.
May Kotran with a perfect spear finish the difficult
work, making his king happy!

If we request huge herds of fierce bulls with stables, he will

give. If we request huge heaps of paddy piled up in fields,
he will give. If we request precious ornaments and bull
elephants, he will give, this great man who is generous.
His charity is not just for us, but also extends to others.
Because of who he is, may my lord not suffer even the pain
of a thorn on the sole of his feet! May his efforts prosper
so that people may live on this earth, where donors are rare!
Notes: This poet wrote Puranānūru 57, 58, 169, 171 and 353. Puranānūru 168, 169, 170,
171 and 172 were written for Pittankotran. Pittankotran was a small-region king who
owned Kuthirai Mountain. He was under the control of Cheraman Kothai in whose army
he was a commander. He wore a vēngai flower garland. He was very generous and
charitable.

Meanings: இன்று சசலினும் தருபம – should we go today he will give (தருபம – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), சிறு ைரை நின்று சசலினும் தருபம – if we wait for a little and
go he will still give (தருபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பின்னும் முன்பை
தந்தசைன் என்ைாது – not thinking that he gave before or after, துன்னி ரைகலும்
சசலினும் – even if we go often each day, சபாய்யைன் ஆகி – without failing, யாம்
பைண்டியாங்கு எம் ைறுங்கைம் நிரறப்பபான் – he will fill our empty vessels when we ask,
தான் பைண்டியாங்கு – to his desire, தன் இரற உைப்ப – for his king to be happy,
அருந்சதாழில் முடியபைா – may he finish the difficult work, திருந்து பைல் சகாற்றன் –
Pittankotran with a perfect spear, இை மலி கதச் பசக் கைசைாடு பைண்டினும் – if you ask
for huge herds of fierce bulls with sheds (பச – காரை), கை மலி சநல்லின் குப்ரப
பைண்டினும் – if you request huge heaps of paddy piled up in fields, அருங்கைம்
களிற்சறாடு பைண்டினும் – if you request precious jewels and male elephants, சபருந்தரக
– the great man, பிறர்க்கும் அன்ை அறத் தரகயன்பை- his nature is to be generous to
others (தரகயன்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அன்ைன் ஆகலின் – because of
who he is, எந்ரத – my father, உள்ைடி – sole of his feet, முள்ளும் பநாை உறாற்க – may
thorns not prick and hurt him, தில்ை – தில் விரழவுப் சபாருட்டு ைந்த ஓர் இரடச்சசால்,
ஈறு திரிந்தது ைந்தது, a particle signifying desire, ஈபைார் அரிய – donors are rare, இவ்
உைகத்து ைாழ்பைார் ைாழ – for those in this world to live, அைன் தாள் ைாழியபை – may
his efforts prosper, may his feet prosper (ைாழியபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 172, பாடியைர்: ைடம ைண்ணக்கன் தாபமாதைைார், பாடப்பட்படான்:

பிட்டங்சகாற்றன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
ஏற்றுக உரைபய! ஆக்குக பசாபற!
கள்ளும் குரறபடல் ஓம்புக! ஒள்ளிரழப்
பாடுைல் விறலியர் பகாரதயும் புரைக!
அன்ைரை பைவும் சசய்க என்ைதூஉம்
பரியல் பைண்டா, ைருபதம் நாடி 5
ஐைைங் காைல் சபய் தீ நந்தின்,
ஒளி திகழ் திருந்து மணி நளி இருள் அகற்றும்
ைன்புை நாடன் ையமான் பிட்டன்,
ஆர் அமர் கடக்கும் பைலும் அைன் இரற
மா ைள் ஈரகக் பகாரதயும், 10
மாறு சகாள் மன்ைரும் ைாழியர் சநடிபத.

Puranānūru 172, Poet Vadama Vannakkan Thamōtharanār sang for Pittankotran, Thinai:
Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
Set the pot on the stove! Cook the rice!
Do not stint on liquor! May you viralis
with gleaming jewels who are skilled in
singing, don your garlands! Do all that!
Do not worry even a little about food that
will come!

Pittan with strong horses is lord of a mountain

country, where, should a fire kindled by guards
in a wild-rice field go out, the light from bright
gems will dispel darkness. May his spear that
wins harsh battles, his generous King Kōthai,
and even his enemy kings, live for a long time!

Notes: Puranānūru 168, 169, 170, 171 and 172 were written for this leader. This is the
only Puranānūru poem written by this poet. Pittankotran was a small-region king who
owned Kuthirai Mountain. He was under the control of Cheraman Kothai in whose army
he was a commander. He wore a vēngai flower garland. He was very generous and
charitable.

Meanings: ஏற்றுக உரைபய – place the cooking pot on fire (உரைபய – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ஆக்குக பசாபற – cook the rice (பசாபற – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), கள்ளும் குரறபடல் ஓம்புக – have abundant liquor without reduction, ஒள்
இரழப் பாடுைல் விறலியர் பகாரதயும் புரைக – may you female artists with gleaming
jewels who have musical talents wear garlands (விறலியர் – முன்னிரை அரச, an expletive
of the second person), அன்ைரை – similar things, பைவும் சசய்க – do many, என்ைதூஉம்
– even a little bit (இன்னிரச அைசபரட), பரியல் பைண்டா ைருபதம் நாடி – do not worry
about the food that will come, ஐைைம் காைல் சபய் தீ நந்தின் – if the fire that is set to
protect mountain paddy fields goes out, Oryza mutica, ஒளி திகழ் திருந்து மணி – bright
perfect gems, நளி இருள் அகற்றும் – removes pitch darkness, ைன்புை நாடன் – the lord of
a hilly land, ையமான் பிட்டன் – Pittan with strong horses, ஆர் அமர் கடக்கும் – wins
difficult battles, பைலும் – also, அைன் இரற – his king, மா ைள் ஈரகக் பகாரதயும் – also
the generous Kōthai (Cheran king), மாறு சகாள் மன்ைரும் – the kings who oppose,
ைாழியர் சநடிபத – may they live for a long time (சநடிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 173, பாடியைர்: பசாழன் குைமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிைைைன்,

பாடப்பட்படான்: சிறுகுடி கிழான் பண்ணன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
யான் ைாழும் நாளும் பண்ணன் ைாழிய!
பாணர் காண்கிைன் கடும்பிைது இடும்ரப!
யாணர்ப் பழுமைம் புள் இமிழ்ந்தன்ை
ஊண் ஒலி அைைம் தானும் பகட்கும்,
சபாய்யா எழிலி சபய்விடம் பநாக்கி, 5
முட்ரட சகாண்டு ைன்புைம் பசரும்
சிறு நுண் எறும்பின் சில் ஒழுக்கு ஏய்ப்பச்,
பசாறுரடக் ரகயர் வீறு வீறு இயங்கும்
இருங்கிரைச் சிறாஅர்க் காண்டும் கண்டும்,
மற்றும் மற்றும் விைவுதும், சதற்சறைப், 10
பசிப் பிணி மருத்துைன் இல்ைம்
அணித்பதா? பசய்த்பதா?, கூறுமின் எமக்பக!

Puranānūru 173, Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan sang for Sirukudi Kizhān
Pannan, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
May Pannan live long for the days that I am alive!
Bards! Look at how this man’s family suffers!
The sound of those eating can be heard like the
chirps of birds on a fruit tree with abundance.
Like the very tiny ants that walk in rows
toward a hill carrying their eggs, watching the
unfailing clouds, children with their large families
go here and there carrying rice in their hands.
We see them again and again and we ask over and
over again, “Is the house of that physician who
heals hunger disease nearby or far away?”

Notes: This is the only poem written by Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan.
Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373, 386, 393
and 397 were written for Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan. Pannan was a
small region leader who was under the control of this Chozha king. Puranānūru poems
173 and 388 were written for Pannan. Sirukudi was a town in the Chozha country, situated
on the shore of Kaviri. This poem is the voice of a bard who goes to Pannan for gifts.
சபய்விடம் (5) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சபய்விடம் என்றவிடத்து இடம் காைம்
குறித்து நின்றது. பழ மைமும் புள்ளும்: புறநானூறு 173 – பழுமைம் புள் இமிழ்ந்தன்ை,
புறநானூறு 370 – பழுமைம் உள்ளிய பறரை பபாை, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 20 –
பழுமைம் பதரும் பறரை பபாை, சபாருநைாற்றுப்பரட 64 – பழுமைம் உள்ளிய
பறரையின், மதுரைக்காஞ்சி 576 – பழம் பதர் ைாழ்க்ரகப் பறரை பபாை. யாணர் –
புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings: யான் ைாழும் நாளும் பண்ணன் ைாழிய – may Pannan live for the days that I
live, பாணர் – O bards, காண்கிைன் கடும்பிைது இடும்ரப – look at the sorrow of his
relatives (காண்கிைன் – காண்க இைன் என்பது காண்கிைன் எைக் கரடக்குரறந்தரத
நின்றது), யாணர்ப் பழுமைம் புள் இமிழ்ந்தன்ை – like birds chirping on a tree loaded with
fruits, ஊண் ஒலி அைைம் தானும் பகட்கும் – sounds of eating food are heard (தானும் –
தான், உம் அரசநிரைகள், expletives), சபாய்யா எழிலி – clouds that do not fail,
சபய்விடம் பநாக்கி – looking at the place when rain falls, looking at the time when rain
falls, முட்ரட சகாண்டு ைன்புைம் பசரும் – carrying their eggs and going uphill, சிறு நுண்
எறும்பின் சில் ஒழுக்கு ஏய்ப்ப – like the few rows very of tiny ants, like the not too perfect
rows of very tiny ants (ஏய்ப்ப – உைம உருபு), பசாறுரடக் ரகயர் – those with rice in their
hands, வீறு வீறு இயங்கும் – moving in different groups, இருங்கிரைச் சிறாஅர் – children
with their large families (சிறாஅர் – இரசநிரற அைசபரட), காண்டும் கண்டும் மற்றும்
மற்றும் விைவுதும் – we see them again and again and ask, சதற்சறை – clearly, பசிப் பிணி
மருத்துைன் இல்ைம் அணித்பதா பசய்த்பதா – is the residence of a physician who heals
hunger disease nearby or far away, கூறுமின் எமக்பக – tell me (கூறுமின் – மின்
முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person,
எமக்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 174, பாடியைர்: மாபறாக்கத்து நப்பசரையார், பாடப்பட்படான்: மரையமான்

பசாழிய பைைாதி திருக்கண்ணன், திரண: ைாரக, துரற: அைச ைாரக
அணங்குரட அவுணர் கணம் சகாண்டு ஒளித்சதைச்
பசண் விைங்கு சிறப்பின் ஞாயிறு காணாது,
இருள் கண் சகடுத்த பருதி ஞாைத்து
இடும்ரப சகாள் பருைைல் தீைக், கடுந்திறல்
அஞ்சை உருைன் தந்து நிறுத்தாங்கு, 5
அைசு இழந்து இருந்த அல்ைல் காரை
முைசு எழுந்து இைங்கும் முற்றசமாடு, கரை சபாருது
இைங்கு புைல் சநரிதரு மிகு சபருங்காவிரி
மல்ைல் நன்ைாட்டு அல்ைல் தீைப்,
சபாய்யா நாவிற் கபிைன் பாடிய 10
ரமயணி சநடுைரை ஆங்கண், ஒய்சயைச்
சசருப் புகல் மறைர் சசல் புறங்கண்ட
எள் அறு சிறப்பின் முள்ளூர் மீமிரச,
அருைழி இருந்த சபருவிறல் ைைைன்
மதி மருள் சைண்குரட காட்டி, அக்குரட 15
புதுரமயின் நிறுத்த புகழ் பமம்படுந!
விடர்ப்புலி சபாறித்த பகாட்ரடச் சுடர்ப் பூண்,
சுரும்பு ஆர் கண்ணிப், சபரும் சபயர் நும் முன்
ஈண்டுச் சசய் நல்விரை யாண்டுச் சசன்று உணீஇயர்,
உயர்ந்பதார் உைகத்துப் சபயர்ந்தைன் ஆகலின், 20
ஆறு சகாள் மருங்கின் மாதிைம் துழவும்
கைரை சநஞ்சத்து அைைந்தீை,
நீ பதான்றிரைபய, நிரைத்தார் அண்ணல்!
கல் கண் சபாடியக் காைம் சைம்ப,
மல்கு நீர் ைரைப்பில் கயம் பை உணங்கக் 25
பகாரட நீடிய ரபதறு காரை,
இரு நிைம் சநளிய ஈண்டி,
உரும் உைறு கருவிய மரழ சபாழிந்தாங்பக.

Puranānūru 174, Poet Mārōkkathu Nappasalaiyār sang to Malaiyamān Chōzhiya Vēnāthi

Thirukkannan, Thinai: Vākai, Thurai: Arasa Vākai
When the fierce demons massed together and hid away the distant
splendid sun, darkness ruined the ability to see and Thirumal who is
of fierce form and as dark as collyrium came and put it back,
ending the sorrow of those in despair in this round world.

Like that, at a difficult time when the Chozha kingdom was lost,
your ancestor with drums roaring in his front yard, ended the sorrow
of the fine, rich country where Kāviri flows with roaring, abundant water
crashing on its banks, set the moon-like white umbrella in its place,
of Valavan who was in hiding firmly on the tall Mullūr Mountain decorated
with clouds, sung by poet Kapilar whose tongue never lied, as brave enemy
warriors ran away rapidly showing their backs.

You of great fame! Your famous ancestor whose fortress was carved with
the symbol of the tiger that lives in caves, he who wore gleaming jewels and
a garland humming with bees, has gone to the higher world to enjoy the
benefits of his good deeds here, and so you have come here to relieve the
misery of those in all directions whose hearts are in pain.

O leader wearing a stack of garlands! Your appearance is like seeing clouds

gather together and come down as rain with loud thunder and lightning and
bending the land, during a long summer when mountains crumbled, forests
burned and reservoirs filled with water had dried up!

Notes: This female poet from Mārōkam town which is near Korkai, wrote Puranānūru 37,
39, 126, 174, 226, 280 and 383. This is the only poem written for this Mullūr king, who
was a descendant of Malaiyamān Thirumudi Kāri. He might have been his son. He ruled
the country after Malaiyamān Thirumudi Kāri’s death. He was given the title ‘Ēnathi’ by
the Chozha kings. கருவிய மரழ (28) – மின்ைல் முதலிய சதாகுதிரய உரடய கரிய
முகில்கள். மல்ைல் – மல்ைல் ைைபை (சதால்காப்பியம், உரியியல் 7). கருவி – கருவி
சதாகுதி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 58).
Meanings: அணங்குரட அவுணர் – fierce demons, powerful demons, Asurars, கணம்
சகாண்டு ஒளித்சதை – since they went in a group and hid, பசண் விைங்கு சிறப்பின்
ஞாயிறு – the distant splendid sun, the greatly splendid sun, காணாது – not seeing it, இருள்
கண் சகடுத்த – darkness ruined the ability to see, பருதி ஞாைத்து இடும்ரப – the sorrow
of those in this round earth, சகாள் பருைைல் தீை – to end their sorrow, கடுந்திறல் அஞ்சை
உருைன் தந்து நிறுத்தாங்கு – like how a greatly strong dark-colored (color of kohl) Thirumal
came and put back the sun, அைசு இழந்து இருந்த அல்ைல் காரை – at a difficult time when
the kingdom was lost, முைசு எழுந்து இைங்கும் முற்றசமாடு – with drums roaring in the
front yard, கரை சபாருது – crashing against the banks, hitting on the shores, இைங்கு புைல்
சநரிதரு மிகு சபருங்காவிரி மல்ைல் நன்ைாட்டு அல்ைல் தீை – for the sorrow of those who
live in the prosperous country with great Kāviri with loud abundant water that breaks its
banks to end, சபாய்யா நாவிற் கபிைன் – poet Kapilan with an unfailing tongue, poet
Kapilan with a truthful tongue, பாடிய – sang, ரமயணி – clouds decorating, சநடுைரை –
tall mountains, ஆங்கண் – there, ஒய்சயைச் சசருப் புகல் மறைர் சசல் புறம் கண்ட – has
seen enemy warriors loving war run away rapidly showing their backs (ஒய்சயை –
விரைவுக்குறிப்பு), எள் அறு சிறப்பின் – with faultless greatness, முள்ளூர் மீமிரச – on top
of Mullūr Mountain (மீமிரச – ஒருசபாருட் பன்சமாழி), அருைழி இருந்த – in the difficult
path, சபருவிறல் ைைைன் – greatly victorious Valavan, மதி மருள் சைண்குரட காட்டி –
showed the moon-like white umbrella (மருள் – உைம உருபு, a comparison word),
அக்குரட புதுரமயின் நிறுத்த – established that umbrella to be special, புகழ் பமம்படுந –
O you of great fame, விடர்ப் புலி சபாறித்த பகாட்ரட – forts with symbols of tigers that
live in caves, சுடர்ப் பூண் – bright ornaments, சுரும்பு ஆர் கண்ணி – flower strands swarmed
by bees, சபரும் சபயர் – greatly famous, நும் முன் ஈண்டுச் சசய் நல்விரை யாண்டுச்
சசன்று உணீஇயர் – to enjoy the benefits of the good deeds that your ancestor did here
(உணீஇயர் – சசால்லிரச அைசபரட), உயர்ந்பதார் உைகத்துப் சபயர்ந்தைன் – he went
away to the world of the higher ones, ஆகலின் – so, ஆறு சகாள் மருங்கின் – in the good
path, மாதிைம் துழவும் – surrounding in all directions, கைரை சநஞ்சத்து அைைந் தீை நீ
பதான்றிரைபய – you appeared after that to remove the sorrow in the hearts
(பதான்றிரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நிரைத் தார் அண்ணல் – O greatness
with rows of garlands, கல் கண் சபாடிய – rocks/mountains to break into pieces, காைம்
சைம்ப – forest getting hot, மல்கு நீர் ைரைப்பில் கயம் பை உணங்க – ponds filled with
water dried up, பகாரட நீடிய – summer was long, ரபதறு காரை – during struggling times,
when there was no greenery, இரு நிைம் சநளிய – causing the land to bend, ஈண்டி –
gathering together, உரும் உைறு கருவிய மரழ சபாழிந்தாங்பக – like clouds with roaring
thunder and lightning coming down as rains (சபாழிந்தாங்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 175, பாடியைர்: கள்ளில் ஆத்திரையைார், பாடப்பட்படான்: ஆதனுங்கன்,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
எந்ரத ைாழி ஆதனுங்க! என்
சநஞ்சம் திறப்பபார் நின் காண்குைபை!
நின் யான் மறப்பின், மறக்குங் காரை,
என் உயிர் யாக்ரகயின் பிரியும் சபாழுதும்,
என் யான் மறப்பின், மறக்குசைன், சைன்பைல் 5
விண் சபாரு சநடுங்குரடக் சகாடித்பதர் பமாரியர்
திண் கதிர்த் திகிரி திரிதைக் குரறத்த
உைக இரடகழி அரறைாய் நிரைஇய
மைர்ைாய் மண்டிைத்து அன்ை, நாளும்
பைர் புைவு எதிர்ந்த அறத்துரற நின்பை. 10

Puranānūru 175, Poet Kallil Āthiraiyanār sang to Āthanungan, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan
Mozhi
Āthanungan, my lord! May you live long!
Those who open my heart will see you there!
Should I forget you it will be only when my
life leaves my body! I would have to forget
myself, to forget you who protect others in a
righteous way.

You are like the huge, round sun when it

settled behind the mountain cleft
cut as a path to the world by the Mauryas
with sky-high umbrellas, chariots with
tall flags and wheels with sturdy spokes.

Notes: This poet wrote Puranānūru 175 and 389. This is the only poem written for this
small-region king, who was greatly generous. He ruled a country in the Vēnkatam area.
Some scholars speculate that he was a descendant of Pulli. பமாரியர் – அகநானூறு 69-10,
251-12, 281-8, புறநானூறு 175-6.
Meanings: எந்ரத ைாழி ஆதனுங்க – O Āthanungan! my lord! May you live long, என்
சநஞ்சம் திறப்பபார் – those who open my heart, நின் காண்குைபை – they will see you, நின்
யான் மறப்பின் – if I forget you, மறக்குங் காரை – when I forget you, என் உயிர்
யாக்ரகயின் பிரியும் சபாழுதும் – when my life leaves my body, என் யான் மறப்பின் – if I
forget myself, மறக்குசைன் – I will forget you, சைன்பைல் – victorious spears, விண் சபாரு
சநடுங்குரட – sky-touching tall umbrellas, சகாடித்பதர் – chariots with flags, பமாரியர் –
Mauryas, திண் கதிர்த் திகிரி – wheels with strong spokes, திரிதை – to go, to pass, குரறத்த –
cut, reduced, உைக இரடகழி – the area before the end in this world (இரடகழி – இறுதி
எல்ரைக்கு முன் உள்பை உள்ை இடம்), அரறைாய் – paths that are made by cutting rocks,
rocky place, நிரைஇய – settled (சசால்லிரச அைசபரட), மைர்ைாய் மண்டிைத்து அன்ை
– like the round wide sun which is huge (மண்டிைத்து – மண்டிைம், அத்து சாரிரய), நாளும்
– daily, பைர் புைவு எதிர்ந்த – protecting many, அறத்துரற – righteous path, நின்பை – you,
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 176, பாடியைர்: புறத்திரண நன்ைாகைார், பாடப்பட்படான்: ஓய்மான்

நல்லியக்பகாடன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
ஓரை ஆயத்து ஒண்சதாடி மகளிர்
பகழல் உழுத இருஞ்பசறு கிரைப்பின்,
யாரம ஈன்ற புைவு நாறு முட்ரடரயத்
பதன் நாறு ஆம்பல் கிழங்சகாடு சபறூஉம்,
இழுசமை ஒலிக்கும் புைைம் புதவின், 5
சபரு மாவிைங்ரகத் தரைைன், சீறியாழ்
இல்பைார் சசான்மரை நல்லியக்பகாடரை
உரடரய ைாழி என் புணர்ந்த பாபை!
பாரி பறம்பின் பனிச் சுரைத் சதண்ணீர்
ஓரூர் உண்ரமயின் இகழ்ந்பதார் பபாைக் 10
காணாது கழிந்த ரைகல், காணா
ைழிநாட்கு இைங்கும் என் சநஞ்சம் அைன்
கழிசமன் சாயல் காண்சதாறும் நிரைந்பத.

Puranānūru 176, Poet Purathinai Nannākanār sang for Ōymān Nalliyakōdan, Thinai:
Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
In Nalliyakōdan’s Māvilangai with roaring water
and sluices, if girls, wearing bright bangles and
playing ōrai games with friends, dig up dark mud
in the land plowed by boars, they will find
flesh-stinking eggs of tortoise and honey-fragrant
tubers of waterlilies. He wears words of praise sung
to him by poor men who play small yāzhs.
My destiny! May you live long!

When my heart thinks about the days I spent

not seeing him, like those living in Pāri’s city not
seeing his cold springs with clear water even
though they have lived in the same city,
it worries whether it can see him in the days to
come, whenever it thinks about his gentle nature.

Notes: Puranānūru 176 and 376 were written for this king by this poet. Ōymā country
was near Thindivanam. Āmur, Kidangil, Māvilangai, Velūr and Eyirpattinam were towns
in this country. Nalliyakōdan is the king in Sirupānātruppadai, the long Pathuppāttu song
written by the poet Nallūr Nathathanār. சிறுபாணாற்றுப்பரட 119-122 – சதால் மா
இைங்ரகக் கருசைாடு சபயரிய நல் மா இைங்ரக மன்ைருள்ளும் மறு இன்றி விைங்கிய
ைடு இல் ைாய்ைாள் உறு புலித் துப்பின் ஓவியர் சபருமகன். ஒைரை துரைசாமி உரை –
ஓவியர் மா நாடு என்பது ஓய்மா நாடு எை மருவியது பபாலும். பறம்பு மரையின் சுரை:
அகநானூறு 78 – கடும் பரிப் புைவிக் ரகைண் பாரி தீம் சபரும் ரபஞ்சுரை, குறுந்சதாரக
196 – பாரி பறம்பின் பனிச் சுரைத் சதண்ணீர், புறநானூறு 109 – ைாைத்து மீன் கண் அற்று
அதன் சுரைபய, புறநானூறு 116 – தீ நீர்ப் சபருங்குண்டு சுரை, புறநானூறு 176 – பாரி
பறம்பின் பனிச் சுரைத் சதண்ணீர், புறநானூறு 337 – பாரி பறம்பின் பனிச் சுரை. சாயல்
– சாயல் சமன்ரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 29).

Meanings: ஓரை ஆயத்து – of friends playing ōrai games, ஒண்சதாடி மகளிர் – girls/women
with bright bangles, பகழல் உழுத இருஞ்பசறு கிரைப்பின் – when digging up dark mud in
the land plowed by boars, யாரம ஈன்ற புைவு நாறு முட்ரடரய – the flesh stinking eggs
of tortoise, பதன் நாறு ஆம்பல் கிழங்சகாடு சபறூஉம் – they get honey fragrant tubers of
white waterlilies (சபறூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), இழுசமை ஒலிக்கும் புைைம் –
running water roars loudly (இழுசமை – ஒலிக்குறிப்பு), புதவின் – with sluices, சபரு
மாவிைங்ரகத் தரைைன் – the lord of great Māvilangai, சீறியாழ் – small lutes, இல்பைார் –
those without wealth, those in poverty, சசான்மரை நல்லியக்பகாடரை உரடரய – you
have Nalliyakōdan who was praised by words, ைாழி – may you live long, என் புணர்ந்த
பாபை – O fate that has united with me, பாரி பறம்பின் பனிச் சுரைத் சதண்ணீர் ஓரூர்
உண்ரமயின் இகழ்ந்பதார் பபாை – like those who lived in the town with Pāri’s cold clear
water springs who did not know its worth, காணாது – without seeing, கழிந்த – spent,
ரைகல் காணா ைழிநாட்கு – will I see every day in the coming days, இைங்கும் – is sad, என்
சநஞ்சம் – my heart, அைன் – him, கழி – spent, சமன் சாயல் காண்சதாறும் – whenever I
see his delicate nature, நிரைந்பத – thinking, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 177, பாடியைர்: ஆவூர் மூைங்கிழார், பாடப்பட்படான்: மல்லிகிழான்

காரியாதி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
ஒளிறு ைாள் மன்ைர் ஒண் சுடர் சநடுநகர்
சைளிறு கண் பபாகப் பன்ைாள் திைங்கிப்,
பாடிப் சபற்ற சபான் அணி யாரை,
தமர் எனின், யாைரும் புகுப, அமர் எனின்
திங்களும் நுரழயா எந்திைப்படு புரழக், 5
கள் மாறு நீட்ட நணி நணி இருந்த
குறும்பல் குறும்பின் ததும்ப ரைகிப்,
புளிச் சுரை பைட்ட சசங்கண் ஆடைர்
தீம் புளிக் கைாசைாடு துடரி முரையின்,
மட்டு அறல் நல் யாற்று எக்கர் ஏறிக், 10
கருங்கனி நாைல் இருந்து சகாய்து உண்ணும்
சபரும் சபயர் ஆதி, பிணங்கு அரில் குடநாட்டு
எயிைர் தந்த எய்ம்மான் எறிதரசப்
ரபஞ்ஞிணம் சபருத்த பசு சைள் அமரை,
ைருநர்க்கு ைரையாது தருைைர் சசாரிய, 15
இரும் பைங் குரடயின் மிரசயும்
சபரும் புைர் ரைகரறச் சீர் சாைாபத.

Puranānūru 177, Poet Āvūr Mulankizhār sang for Malli Kizhān Kāriyāthi, Thinai: Pādān,
Thurai: Iyan Mozhi
Wasting away and straining our eyes for many days
in bright palaces of kings with gleaming swords
and be gifted an elephant adorned with gold,
means far less to us,
than early mornings in the land of greatly famous
Āthi, where unlimited food is served in frond bowls
made from large palmyra trees to those who come,
white balls of rice is served with huge pieces of fresh,
fatty porcupine meat brought by the hunters from the
Kudanādu with tangled bushes, and in the fort
where enemies cannot enter but any friend is allowed,
protected by war equipment, where even the rays of
the moon cannot enter in times of war, men with red
eyes are stationed in the many small forts that are
next to each other, who drink liquor, and desiring sour
taste, eat kalam and ilanthai fruits, and tired of those,
climb and pluck black nāval plums from trees on the
sand dunes along a river where trees drip honey.

Notes: This is the only poem written for this small-region king. He ruled a town called
Malli. It is near Srivilliputhur. This poet wrote Puranānūru 38, 40, 166, 177, 178, 196, 261
and 301. Puranānūru 261 was written after the death of Malli Kizhān Kāriyāthi.
மரைபடுகடாம் 175-183 – அருவி தந்த பழம் சிரத சைண்காழ், ைருவிரச தவிர்த்த
கடமான் சகாழுங்குரற, முைவுமாத் சதாரைச்சிய ரபந்நிணப் பிைரை, பிணவு நாய்
முடுக்கிய தடிசயாடு விரைஇ, சைண்புரடக் சகாண்ட துய்த்தரைப் பழனின் இன் புளிக்
கைந்து மா பமார் ஆக, கரழ ைைர் சநல்லின் அரி உரை ஊழ்த்து, ைரழ அமல் சாைல்
கமழத் துரழஇ, நறுமைர் அணிந்த நாறு இரு முச்சிக் குறமகள் ஆக்கிய ைால் அவிழ் ைல்சி,
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 131-133 – சநல்லின் சசவ் அவிழ்ச் சசான்றி ஞமலி தந்த
மைவுச்சூல் உடும்பின் ைரறகால் யாத்தது ையின்சதாறும் சபருகுவிர்.

Meanings: ஒளிறு ைாள் மன்ைர் – kings with gleaming spear, ஒண் சுடர் சநடுநகர் – huge
mansion with bright light, சைளிறு கண் பபாக – eyes becoming dull, பன்ைாள் திைங்கி –
getting tired for many days, பாடிப் சபற்ற சபான் அணி யாரை – and obtained elephants
with gold ornaments, தமர் எனின் – if they are own people, யாைரும் புகுப – then everybody
can enter, அமர் எனின் – if there is a war, திங்களும் நுரழயா – even the moon’s rays cannot
enter, எந்திைப்படு புரழ – entry ways protected with battle implements, கள் மாறு நீட்ட –
stretching liquor to each other, நணி நணி இருந்த – next to each other, குறும் – small, பல்
– many, குறும்பின் – in the forts, ததும்ப ரைகி – went and drank to their full and stayed,
புளிச் சுரை பைட்ட – desiring sour taste, சசங்கண் ஆடைர் – men with rage in their eyes,
men with red eyes, தீம் புளிக் கைாசைாடு – along with sweet sour kalam fruits, Corinda
tree, Bengal currant, Carissa spinarum, துடரி – malai ilanthai, mountain jujube fruits,
முரையின் – hating, மட்டு அறல் – honey-dripping (from the trees on the shore), நல்
யாற்று எக்கர் – sand dunes on the fine river shore, ஏறி – climbing, கருங்கனி நாைல் இருந்து
சகாய்து உண்ணும் – plucking and eating black fruits from the nāval tree, Eugenia
jambolana, சபரும் சபயர் ஆதி – greatly famous Āthi, பிணங்கு அரில் – intertwined bushes,
குடநாட்டு எயிைர் தந்த – given by hunters from the Kudanādu, எய்ம்மான் எறி தரச –
porcupine meat cut, ரபஞ்ஞிணம் சபருத்த – huge pieces of fresh fatty meat, பசு சைள்
அமரை – fresh white balls of rice, ைருநர்க்கு ைரையாது தருைைர் – they give without limits
to those who come, சசாரிய – pouring, இரும் பைங் குரடயின் மிரசயும் – eating in bowls
made with fronds of dark palmyra trees, Borassus flabellifer, சபரும் புைர் ரைகரற – in
the early morning hours, சீர் – greatness, சாைாபத – it is not equal, ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive

புறநானூறு 178, பாடியைர்: ஆவூர் மூைங்கிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

கீைஞ்சாத்தன், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண் முல்ரை
கந்து முனிந்து உயிர்க்கும் யாரைசயாடு, பரண முனிந்து
கால் இயல் புைவி ஆலும் ஆங்கண்,
மணன் மலி முற்றம் புக்க சான்பறார்
உண்ணார் ஆயினும் தன்சைாடு சூளுற்று,
உண்சமை இைக்கும் சபரும் சபயர்ச் சாத்தன் 5
ஈண்படார் இன் சாயைபை, பைண்டார்
எறி பரட மயங்கிய சைருைரு ஞாட்பின்,
கள்ளுரடக் கைத்தர் உள்ளூர்க் கூறிய
சநடுசமாழி மறந்த சிறுபபைாைர்
அஞ்சி நீங்கும் காரை, 10
ஏமமாகத் தான் முந்துறுபம.

Puranānūru 178, Poet Āvūr Mulankizhār sang for Pandiyan Keeransāthan, Thinai: Vākai,
Thurai: Vallān Mullai
Elephants tied to posts hate it and sigh,
horses swift as wind neigh hating the stable in his
courtyard filled with sand, where even if the wise
men don’t want to eat, he urges them to eat,
promising that he’ll eat when they eat, Sāthan
of immense fame, who is sweet to the wise.

When there is a fierce war with enemies launching

destructive weapons and when men without valor drunk
with liquor forget their oath, he steps in to protect his town.

Notes: This is the only poem written for this small-region king. He is not a Pandiyan king,
even though his name suggests that. He was a king who was under the control of the
Pandiyan king. Poet Avūr Mulankizhār wrote Puranānūru 38, 40, 166, 177, 178, 196, 261
and 301. ஒைரை துரைசாமி உரை – பாண்டியன் கீைஞ்சாத்தன்என்பான் முடிபைந்தன்
அல்ைன். பாண்டிய பைந்தர்க்கு கீழ் இருந்த குறுநிைத் தரைைன். கீைன் என்பானுரடய
மகைாதலின் கீைஞ்சாத்தன் எைப்பட்டான்.

Meanings: கந்து முனிந்து – hating their posts, உயிர்க்கும் யாரைசயாடு – along with
elephants that sigh, பரண முனிந்து – hating the stable, கால் இயல் புைவி ஆலும் – horses
with speed like wind neigh, ஆங்கண் – there, மணல் மலி முற்றம் புக்க சான்பறார் – wise
men who entered the courtyard filled with sand, உண்ணார் ஆயினும் – even if they don’t
eat, தன்சைாடு சூளுற்று உண்ம் எை இைக்கும் – he pleads with them with promises that he
will eat if they eat, சபரும் சபயர்ச் சாத்தன் – Sāthan of immense fame, ஈண்படார் இன்
சாயைபை – he is sweet to the wise (சாயைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
பைண்டார் எறி பரட – killing weapons/armies of enemies, மயங்கிய சைருைரு ஞாட்பின்
– in the confused fierce wars, கள்ளுரடக் கைத்தர் – those who have bowls of liquor, those
who are drunk with liquor, உள்ளூர் – in his town, கூறிய சநடுசமாழி மறந்த – those who
forgot their vows, சிறுபபைாைர் – men without manliness, அஞ்சி நீங்கும் காரை – when
they fear and move away, ஏமமாகத் தான் முந்துறுபம – he comes ahead as protection
(முந்துறுபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 179, பாடியைர்: ைடசநடுந்தத்தைார், பாடப்பட்படான்: நாரை கிழைன்

நாகன், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண் முல்ரை
“ஞாை மீமிரச ைள்ளிபயார் மாய்ந்சதை,
ஏைாது கவிழ்ந்த என் இைைல் மண்ரட
மைர்ப்பபார் யார்?” எை விைைலின், மரைந்பதார்
விசி பிணி முைசசமாடு மண் பை தந்த
திரு வீழ் நுண் பூண் பாண்டியன் மறைன், 5
பரட பைண்டுைழி ைாள் உதவியும்
விரை பைண்டுைழி அறிவு உதவியும்,
பைண்டுப பைண்டுப பைந்தன் பதஎத்து
அரச நுகம் படாஅ ஆண் தரக உள்ைத்துத்,
பதாைா நல்லிரச நாரை கிழைன் 10
பருந்து பசி தீர்க்கும் நற்பபார்த்
திருந்து பைல் நாகன் கூறிைர் பைபை.

Puranānūru 179, Poet Vadanedunthathanār sang for Nālai Kilavan Nākan, Thinai: Vākai,
Thurai: Vallān Mullai
When I asked the question, “All the charitable men in this world
have died. Who is there to turn my begging bowl right side up?”
Many answered that it is Nākan with a perfect spear who removed
the hunger of kites in good battles, Lord of Nālai who has great
fame that is unspoiled, with a manly heart that is like the yoke
of an ox that does not lean to one side.

He gives to King Pandiyan wearing fine ornaments that Thirumakal

will desire, who has seized many lands, a king with tightly tied drums,
armies with spears whenever he requests, counseling when he wants
that, and anything that the king desires.

Notes: This is the only poem written for this small-region leader, who ruled in a town
named Nālūr, which was near Aruppukottai town. He was under the control of the
Pandiyan king. This is the only poem written by this poet. அரச நுகம் படாஅ (9) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – நுகம் அரச படாஅ – நுகம் ஒரு பாற் பகாடித் தைைாமல்.

Meanings: ஞாை மீமிரச ைள்ளிபயார் மாய்ந்சதை – since all the charitable men in the
world have died (மீமிரச – ஒருசபாருட் பன்சமாழி), ஏைாது – not giving, கவிழ்ந்த என்
இைைல் மண்ரட – my begging bowl that has been turned upside down, மைர்ப்பபார் யார்
– who will make it flourish, எை விைைலின் – since I asked, மரைந்பதார் – enemies, விசி
பிணி முைசசமாடு – with tightly tied drums, மண் பை தந்த – seized many lands, திரு வீழ் –
desired by Thirumakal, நுண் பூண் பாண்டியன் மறைன் – warrior of Pandiyan wearing fine
jewels, பரட பைண்டுைழி ைாள் உதவியும் – offering him armies with swords when
requested, offering him armies with swords when he desired, விரை பைண்டுைழி அறிவு
உதவியும் – offering him advice when he requested, offering him advice when he desired,
பைண்டுப பைண்டுப – whatever he desires, whatever he requests, பைந்தன் – king, பதஎத்து
– in the country (இன்னிரச அைசபரட), அரச நுகம் படாஅ – like a yoke that does not
go to one side (படாஅ – இரச நிரற அைசபரட), ஆண் தரக உள்ைத்து – with a manly
heart, பதாைா – unspoiled, not failing, நல்லிரச நாரை கிழைன் – the lord of Nālai with
great fame, பருந்து பசி தீர்க்கும் நற்பபார் – ends hunger of kites in good battles, திருந்து
பைல் நாகன் – Nākan with his perfect spear, கூறிைர் பைபை – many said (பைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 180, பாடியைர்: பகாைாட்டு எறிச்சலூர் மாடைன் மதுரைக் குமைைார்,

பாடப்பட்படான்: ஈர்ந்தூர் கிழான் பதாயன் மாறன், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண்
முல்ரை, பாணாற்றுப்பரட
நிைப்பாது சகாடுக்கும் சசல்ைமும் இைபை;
இல்சைை மறுக்கும் சிறுரமயும் இைபை;
இரறயுறு விழுமம் தாங்கி, அமர் அகத்து
இரும்பு சுரைக் சகாண்ட விழுப்புண் பநாய் தீர்ந்து,
மருந்து சகாள் மைத்தின் ைாள் ைடு மயங்கி, 5
ைடுவின்றி ைடிந்த யாக்ரகயன் சகாரடசயதிர்ந்து,
ஈர்ந்ரதபயாபை, பாண் பசிப் பரகஞன்,
இன்ரம தீை பைண்டின் எம்சமாடு
நீயும் ைம்பமா முதுைாய் இைைை!
யாம் தன் இைக்கும் காரைத், தான் எம் 10
உண்ணா மருங்குல் காட்டித், தன் ஊர்க்
கருங்ரகக் சகால்ைரை இைக்கும்
திருந்து இரை சநடுபைல் ைடித்திசின் எைபை.

Puranānūru 180, Poet Kōnattu Erichalūr Mādalan Mathurai Kumaranār sang for Eernthūr
kizhān Thōyan Māran, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai, Pānātruppadai
O bard of ancient wisdom! He does not have wealth
to remove the poverty of others. He also does not
have the pettiness to refuse, saying that he does not
have anything. Weapons have tasted his flesh in
battles and his deep wounds have healed and scars
have vanished like those on a tree whose bark is stripped
for medicine. His body is beautiful without the sign of
scars, and he is charitable in Eernthai, his town.

He is enemy to the hunger of bards. If you desire

your poverty to end, go with me to see him. When we
request help, he will show our empty stomachs to the
blacksmith with strong hands and ask him to cast long
spears with perfect blades.

Notes: This is the only poem written for this generous and charitable leader who ruled in
Eernthūr. He was under the control of the Chozha king. Eernthūr, which is currently
known as Eenjūr, is a town in Kongu country. This poet wrote Puranānūru poems 54, 61,
167, 180, 197 and 394. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின்
என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை). விழுமம் – விழுமம்
சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). விழுப்புண் –
புறநானூறு 93, ஒைரை துரைசாமி உரை – சீரிய புண். சீரிய = சிறந்த.

Meanings: நிைப்பாது சகாடுக்கும் சசல்ைமும் இைபை – he does not have wealth to remove
the poverty of others (நிைப்பு – இன்ரம, நிைப்பாது – இைம் என்னும் எவ்ைம் உரையாது,
இைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), இல்சைை மறுக்கும் சிறுரமயும் இைபை –
he does not have the pettiness to refuse saying that he does not have any (இைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), இரறயுறு விழுமம் தாங்கி – bearing the sorrow of his king,
அமர் அகத்து – in battles, இரும்பு சுரைக் சகாண்ட – iron weapons tasted (his flesh),
விழுப்புண் – deep wounds, பநாய் – disease, தீர்ந்து – ending, மருந்து சகாள் மைத்தின் – like
a tree from which medicine is obtained (மைத்தின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு), , ைாள் ைடு மயங்கி – his scars caused by swords have mixed together
and faded away, ைடுவின்றி ைடிந்த யாக்ரகயன் – he has a beautiful body without any scars,
சகாரடசயதிர்ந்து ஈர்ந்ரதபயாபை – he is charitable in his Eernthai town
(ஈர்ந்ரதபயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பாண் பசிப் பரகஞன் – he is enemy
to the hunger of bards, இன்ரம தீை பைண்டின் – if you desire for your poverty has to end,
எம்சமாடு நீயும் ைம்பமா – you come with me (பமா – முன்னிரையரச, an expletive of the
second person), முதுைாய் இைைை – O wise man who seeks help, யாம் தன் இைக்கும் காரை
– when we request, தான் – he, எம் உண்ணா மருங்குல் காட்டி – showing our stomachs which
have not had food, தன் ஊர் – his town, கருங்ரகக் சகால்ைரை இைக்கும் – he will request
the blacksmith with strong hands, திருந்து இரை சநடுபைல் ைடித்திசின் எைபை – he will
tell him ‘you make tall spears in the shape of perfect leaves’ (சின் – முன்னிரை அரச,
எைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 181, பாடியைர்: பசாணாட்டு முரகயலூர்ச் சிறுகருந்தும்பியார்,

பாடப்பட்படான்: ைல்ைார் கிழான் பண்ணன், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண் முல்ரை
மன்ற விைவின் மரை வீழ் சைள்ளில்,
கருங்கண் எயிற்றி காதல் மகசைாடு,
காை இரும் பிடிக் கன்று தரைக்சகாள்ளும்
சபருங்குறும்பு உடுத்த ைன்புை இருக்ரகப்,
புைாஅ அம்பின் பபார் அருங்கடி மிரை 5
ைைாஅபைாபை, ைாய்ைாள் பண்ணன்,
உண்ணா ைறுங்கடும்பு உய்தல் பைண்டின்,
இன்பை சசன்மதி நீபய, சசன்று அைன்
பரகப்புைம் படைா அைரை நின்
பசிப் பரகப் பரிசில் காட்டிரை சகாைற்பக. 10

Puranānūru 181, Chōnattu Mukaiyalūr Sirukarunthumpiyār sang for Vallār Kizhān Pannan,
Thinai: Vākai: Thurai Vallān Mullai
The calf of a female forest elephant and the beloved
son of a woman from the hunting clan rush together
toward a wood apple fruit that has fallen into a house
yard from a tree from the common grounds in Vallār
town ruled by Pannan with an unfailing sword,
in a harsh place amidst huge forts and protective
forests, where arrows stink of flesh.
If you desire relief from poverty for your family, go to
him now, before he leaves for battle to the enemy land.
Show him your hunger, so that you can gain a gift that
is the enemy of hunger!

Notes: This poet wrote Puranānūru 181 and 265 for Vallār Kizhār Pannan. மதி – மியா
இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: மன்ற விைவின் மரை வீழ் சைள்ளில் – wood apples that fell in the yard of a
house from a wood apple tree in the common ground tree, விைாம்பழம், Limonia
acidissima, கருங்கண் எயிற்றி காதல் மகசைாடு – along with the beloved son of a dark-eyed
mountain woman from the hunter clan, காை இரும் பிடிக் கன்று – a calf of a forest female
elephant, தரைக்சகாள்ளும் – comes and gets, சபருங்குறும்பு உடுத்த – surrounded by
huge forts, ைன்புை இருக்ரக – place with harsh land, புைாஅ அம்பின் – with arrows with
flesh stink, with arrows with flesh, பபார் அருங்கடி மிரை – difficult to fight protective
forests, ைைாஅபைாபை – the lord of Vallār town (இரசநிரற அைசைரட, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ைாய்ைாள் பண்ணன் – Pannan with unfailing sword, உண்ணா
ைறுங்கடும்பு உய்தல் பைண்டின் – if you desire relief from poverty for your suffering
family, இன்பை சசன்மதி – go now (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second
person), நீபய சசன்று – you go, அைன் பரகப்புைம் படைா அைரை – before he goes to
battle, நின் பசிப் பரகப் பரிசில் காட்டிரை சகாைற்பக – show your hunger and get gifts
from him which is enemy of hunger (சகாைற்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 182, பாடியைர்: கடலுள் மாய்ந்த இைம்சபருைழுதி, திரண: சபாதுவியல்,

துரற: சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
உண்டால் அம்ம இவ்வுைகம், இந்திைர்
அமிழ்தம் இரயைதாயினும் இனிது, எைத்
தமியர் உண்டலும் இைபை; முனிவிைர்
துஞ்சலும் இைர் பிறர் அஞ்சுைது அஞ்சிப்,
புகழ் எனின் உயிரும் சகாடுக்குைர், பழிசயனின் 5
உைகுடன் சபறினும் சகாள்ைைர், அயர்விைர்,
அன்ை மாட்சி அரையர் ஆகித்,
தமக்சகை முயைா பநான் தாள்,
பிறர்க்சகை முயலுநர் உண்ரமயாபை.

Puranānūru 182, Kadalul Māyntha Ilamveruvazhuthi sang this, Thinai, Pothuviyal, Thurai:
Porunmozhi Kānji
This world exists because of men who, even if they were
to get the nectar of Indiran, will not drink it alone
knowing that it is sweet, men with no hatred, without
laziness, afraid of what others fear, will give
up their lives for fame, but will not accept fame if it
comes with dishonor, even if they were to gain the world,
men who have no regrets, and with noble virtues,
who exert their power, not for themselves but for others!

Notes: This Pandiyan king died in the ocean. There was maritime trade during his reign.
The Thamizh kings owned ships and traded with many countries. This was the only poem
that this king wrote. அம்ம – அம்ம பகட்பிக்கும் (சதால்காப்பியம் இரடயியல் 28).

Meanings: உண்டால் அம்ம இவ்வுைகம் – this world exists because of them (உண்டால் –
ஆல் அரசநிரை, an expletive, அம்ம – பகட்பித்தல் சபாருட்டு, அரசநிரை, an expletive),
இந்திைர் அமிழ்தம் இரயை தாயினும் – even if they get the nectar of Indiran, இனிது எை
– since it is sweet, தமியர் உண்டலும் இைபை – they will not drink it alone (இைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), முனிவு இைர் – they have no hatred, துஞ்சலும் இைர் – they are
not idle, they are not lazy, பிறர் அஞ்சுைது அஞ்சி – they are afraid for the fear of others,
புகழ் எனின் உயிரும் சகாடுக்குைர் – will give up their lives for fame, பழிசயனின்
உைகுடன் சபறினும் சகாள்ைைர் – they won’t accept fame even if the world were given if
it comes with blame, அயர்விைர் – they have no regrets, அன்ை மாட்சி – with such exalted
virtues, அரையர் ஆகி – becoming like that, தமக்சகை முயைா – not using it for
themselves, பநான் தாள் – strong efforts, பிறர்க்சகை முயலுநர் உண்ரமயாபை – since
there are those whose efforts are for others (உண்ரமயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 183, பாடியைர்: ஆரியப்பரட கடந்த சநடுஞ்சசழியன், திரண: சபாதுவியல்,

துரற: சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
உற்றுழி உதவியும், உறுசபாருள் சகாடுத்தும்,
பிற்ரற நிரை முனியாது கற்றல் நன்பற,
பிறப்பு ஓைன்ை உடன் ையிற்று உள்ளும்,
சிறப்பின் பாைால் தாயும் மைம் திரியும்,
ஒரு குடிப் பிறந்த பல்பைாருள்ளும், 5
‘மூத்பதான் ைருக என்ைாது’ அைருள்
அறிவுரடபயான் ஆறு அைசும் சசல்லும்,
பைற்றுரம சதரிந்த நாற்பால் உள்ளும்,
கீழ்ப்பால் ஒருைன் கற்பின்,
பமற்பால் ஒருைனும் அைன்கண் படுபம. 10

Puranānūru 183, Āriyappadai Kadantha Nedunchezhiyan sang this, Thinai: Pothuviyal,

Thurai: Porunmozhi Kānji
It is good to learn from a teacher,
helping him during his troubles,
giving him substantial wealth and
learning with respect, without malice.

To those born in the same womb,

a mother’s mind will be tender
toward the man who is learned.
The king will follow the path of the
learned man, and not welcome and
follow the path of a man just because
he is first born.

Among the four groups in society,

if a man from a lower group learns,
even one from an upper group will
come to him to learn with reverence.

Notes: This is the only poem written by this king. Puram 335 explains emphatically that
there are no 4 classifications in the Thamizh country other than among flowers, artists and
food. There is no mention or even a hint of caste or any caste issues in Thamizh Nadu in
the entire Sangam corpus. Many professions are mentioned. நாற்பால் (8) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – பார்ப்பார், அைசர், ைணிகர், பைைாைர் என்ற நால் ைரகயிரையும்
நாற்பால் என்றான். இது ைட ஆரிய பகுப்பு முரற. தமிழகத்தில் தமிழ் மக்களிரடபய
இன்றும் இந்த பாகுபாடு கிரடயாது. என்றும் இருந்ததில்ரை. உறு – உறு தை நனி எை
ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: உற்றுழி உதவியும் – helping (the teacher) when in trouble (உற்றுழி = உற்ற +
உழி, உழி = ஏழாம் பைற்றுரம உருபு), உறு சபாருள் சகாடுத்தும் – and giving substantial
wealth to the teacher (உறு – மிக்க), பிற்ரற – after that, நிரை முனியாது கற்றல் நன்பற –
it is good to respect and learn without hatred (நன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
பிறப்பு ஓைன்ை உடன் ையிற்று உள்ளும் – among those born in the same womb, சிறப்பின்
பாைால் – due to his special achievement in education, தாயும் மைம் திரியும் – even a
mother’s mind will be different regarding the learned man, even a mother’s mind will be
tender to the learned man, ஒரு குடிப் பிறந்த பல்பைாருள்ளும் – among those born in the
same group, மூத்பதான் ைருக என்ைாது – not welcoming a man just because he is first-
born, அைருள் – among them, அறிவுரடபயான் ஆறு அைசும் சசல்லும் – the king will
follow the path of the intelligent man, பைற்றுரம சதரிந்த நாற்பால் உள்ளும் – among the
four different groups of society, கீழ்ப்பால் ஒருைன் கற்பின் – if a man of the lower group
learns, பமற்பால் ஒருைனும் அைன்கண் படுபம – even a man of the upper group will come
to him to study with respect (படுபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 184, பாடியைர்: பிசிைாந்ரதயார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

அறிவுரடநம்பி, திரண: பாடாண், துரற: சசவியறிவுறூஉ
காய் சநல் அறுத்துக் கைைங் சகாளிபை,
மா நிரறவு இல்ைதும் பன் நாட்கு ஆகும்;
நூறு சசறு ஆயினும் தமித்துப் புக்கு உணிபை,
ைாய் புகுைதனினும் கால் சபரிது சகடுக்கும்;
அறிவுரட பைந்தன் சநறி அறிந்து சகாளிபை, 5
பகாடி யாத்து நாடு சபரிது நந்தும்;
சமல்லியன் கிழைன் ஆகி, ரைகலும்
ைரிரச அறியாக் கல்சைன் சுற்றசமாடு
பரிவு தப எடுக்கும் பிண்டம் நச்சின்,
யாரை புக்க புைம் பபாைத், 10
தானும் உண்ணான், உைகமும் சகடுபம.

Puranānūru 184, Poet Pisirānthaiyār sang to Pandiyan Arivudainampi, Thinai: Pādān,

Thurai: Seviyarivurūu
If you reap rice paddy and make balls
for feeding elephants,
less than what grows on a mā size land
will last for many days.
But if an elephant enters by itself and
even if the land is the size of a hundred
fields,
what enters its mouth will be less than
what is trampled and ruined by its feet.

If an intelligent king understands justice

and takes as taxes only what is right,
the country will offer him ten million
and the land will flourish. If he is weak
and surrounded by uproarious advisors who
do not care, has no sense of what fairness,
and takes what he desires each day without
any kindness, then he would be like a field
that an elephant enters. He will not be able
to feed himself and the world will be ruined!

Notes: The poet Pisirānthaiyār wrote Puranānūru 67, 184, 191 and 212. Pandiyan
Arivudainampi was a contemporary of the Chozha king Kōperunchozhan.
Meaning: காய் சநல் அறுத்து – reaping mature rice, கைைங் சகாளிபை – getting rice balls
(to feed an elephant), மா நிரறவு இல்ைதும் – less than what’s from a ‘ma’ area land, பன்
நாட்கு ஆகும் – it will last for many days, நூறு சசறு ஆயினும் – even if it’s 100 ‘seru’ area
of land, தமித்துப் புக்கு உணிபை – if it enters alone and eats (உணிபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ைாய் புகுைதனினும் – more than what enters the mouth, கால்
சபரிது சகடுக்கும் – the legs will ruin more, அறிவுரட பைந்தன் – an intelligent king, சநறி
அறிந்து சகாளிபை – if he is just and takes less from his citizens (சகாளிபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), பகாடி யாத்து – yielding ten million times, நாடு சபரிது நந்தும் –
the country will flourish greatly, சமல்லியன் – a weak person, a man without righteousness,
கிழைன் – king/leader, ஆகி – becoming, ரைகலும் – every day, ைரிரச அறியா கல்சைன்
சுற்றசமாடு – with his uproarious followers who do not offer proper advice, பரிவு தப –
ruining kindness, without kindness, எடுக்கும் பிண்டம் – material things that are taken (by
force), நச்சின் – if he desires, யாரை புக்க புைம் பபாை – like a field where an elephant has
entered, தானும் உண்ணான் – he will not be able to eat, உைகமும் சகடுபம – also the world
will be ruined, also his country will be ruined (சகடுபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 185, பாடியைர்: சதாண்ரடமான் இைந்திரையன், திரண: சபாதுவியல் துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
கால் பார் பகாத்து ஞாைத்து இயக்கும்
காைல் சாகாடு உரகப்பபான் மாணின்,
ஊறு இன்றாகி ஆறு இனிதுபடுபம;
உய்த்தல் பதற்றான் ஆயின், ரைகலும்
பரகக் கூழ் அள்ைல் பட்டு, 5
மிகப் பல் தீ பநாய் தரைத்தரைத் தருபம.

Puranānūru 185, Poet: King Thondaimān Ilanthiraiyan, Thinai: Pothuviyal, Thurai:

Porunmozhi Kānji
A cart with wheels joined to the main rod
will move sweetly on the path without obstacles
in this world, if it is well protected and has a
good driver. But if the driver is not skilled,
it will get stuck every day in thick and hostile
mud, causing immense pain and trouble.
Notes: In this poem, the poet compares driving a wagon efficiently to ruling the kingdom
in a great manner. This is the only Puranānūru poem written by this king. He also wrote
Natrinai 106. Poet Kadiyalūr Uruthirankannanār wrote the Pathuppāttu poem
Perumpānātrupadai for Thondaimān Ilanthiraiyan.

Meanings: கால் – cart wheels, பார் – main rod, long rod (ைண்டியின் அடியிலுள்ை
சநடுஞ்சட்டம்), பகாத்து – joined, ஞாைத்து இயக்கும் – operating in the world, காைல் –
with protection, சாகாடு – wagon, உரகப்பபான் – the driver, மாணின் – if he is skilled, if he
has greatness, ஊறு இன்றாகி – without hurdles, ஆறு இனிதுபடுபம – the path will be sweet
(இனிதுபடுபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), உய்த்தல் பதற்றான் ஆயின் – if he is
not skilled to ride well, ரைகலும் – daily, பரகக் கூழ் அள்ைல் பட்டு – caught in hostile
mud, மிகப் பல் தீ பநாய் தரைத்தரைத் தருபம – it will give more and more suffering, it will
give more and more distress (தருபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 186, பாடியைர்: பமாசி கீைைார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
சநல்லும் உயிர் அன்பற; நீரும் உயிர் அன்பற;
மன்ைன் உயிர்த்பத மைர்தரை உைகம்;
அதைால் ‘யான் உயிர்’ என்பது அறிரக,
பைல் மிகு தாரை பைந்தற்குக் கடபை.

Puranānūru 186, Poet Mōsi Keeranār, Thinai: Pothuviyal: Thurai: Porunmozhi Kānji
Rice is not life! Water is not life!
The king is life for this wide world!
So, it is the duty of the king owning an
army with spears to know that he is life.

Notes: Poet Mōsi Keeranār wrote Puranānūru 50, 154, 155, 156 and 186.

Meanings: சநல்லும் உயிர் அன்பற – rice/paddy is not life (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), நீரும் உயிர் அன்பற – water is not life (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), மன்ைன் உயிர்த்பத – the king is life (உயிர்த்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), மைர்தரை உைகம் – the wide world, அதைால் – so, யான் உயிர் என்பது – that ‘I
am life’, அறிரக – to know, பைல் மிகு தாரை பைந்தற்குக் கடபை – it is the duty of the
king owning armies with spears (கடபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 187, பாடியைர்: ஔரையார், திரண: சபாதுவியல், துரற: சபாருண்சமாழிக்

காஞ்சி
நாடாக ஒன்பறா, காடாக ஒன்பறா,
அைைாக ஒன்பறா, மிரசயாக ஒன்பறா,
எவ்ைழி நல்ைைர் ஆடைர்,
அவ்ைழி நல்ரை ைாழிய நிைபை.

Puranānūru 187, Poet Avvaiyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi Kānji

May you live long, O land!
Whether you are cleared land,
forests, valleys or mountains,
if men who live there are good,
you will be good land!

Notes: Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286,
290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature. ஒன்பறா – எண்ணிரடச்சசால்.

Meanings: நாடாக ஒன்பறா – whether you are just land, காடாக ஒன்பறா – whether you are
forests, அைைாக ஒன்பறா – whether you are valleys, மிரசயா ஒன்பறா சகான்பறா – or
raised land, or mountains, எவ்ைழி நல்ைைர் ஆடைர் – where men are good, where human
beings are good, அவ்ைழி – there, நல்ரை – you are good, ைாழிய நிைபை – may you live
long O land (நிைன் – நிைம் என்பதன் பபாலி, நிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 188, பாடியைர்: பாண்டியன் அறிவுரட நம்பி, திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
பரடப்புப் பை பரடத்துப் பைபைாடு உண்ணும்
உரடப் சபருஞ் சசல்ைர் ஆயினும், இரடப்படக்
குறுகுறு நடந்து, சிறு ரக நீட்டி,
இட்டும், சதாட்டும், கவ்வியும், துழந்தும்,
சநய்யுரட அடிசில் சமய்பட விதிர்த்தும், 5
மயக்குறு மக்கரை இல்பைார்க்குப்,
பயக்குரற இல்ரைத் தாம் ைாழு நாபை.

Puranānūru 188, Poet: Pāndian Arivudai Nampi, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi
Kānji
Very rich people who have gained wealth
can dine in festivities with many, but
they have not lived usefully their days,
unless, they have fascinating children who
walk up to them in little steps, stretch out
their tiny hands for food, set it down, touch
and chew it, knead and smear rice and ghee
all over themselves, interrupting their meals.

Notes: This is the only Puranānūru poem written by King Pāndian Arivudai Nampi. குரற
(7) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை- இன்றியரமயாப்சபாருள்.

Meaning: பரடப்புப் பை பரடத்து – amassing a lot of wealth, பைபைாடு உண்ணும் –

eating with many, உரடப் சபருஞ் சசல்ைர் ஆயினும் – even if they are the rich who own
a lot of wealth, இரடப்பட – with time in between, குறு குறு நடந்து – walking in tiny little
steps, சிறு ரக நீட்டி – stretching their small hands, இட்டும் சதாட்டும் – setting it down
and touching, கவ்வியும் துழந்தும் – chewing and mixing, சநய்யுரட அடிசில் – rice with
ghee, சமய் பட – to fall on their bodies, விதிர்த்தும் – scattering, மயக்குறு மக்கரை –
fascinating little children (மக்கரை – இைண்டாம் பைற்றுரம விரி), இல்பைார்க்கு – to
those without them, பயக்குரற இல்ரை – there are no benefits, they are useless (இைா.
இைங்குமைன் உரை – பயக்குரற – பயக்கு +உரற, பயன் அரமதல்), தாம் ைாழு நாபை –
their living days, the days that they live (நாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 189, பாடியைர்: மதுரைக் கணக்காயைார் மகைார் நக்கீைைார், திரண:

சபாதுவியல், துரற: சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
சதண் கடல் ைைாகம் சபாதுரம இன்றி,
சைண்குரட நிழற்றிய ஒருரமபயார்க்கும்,
நடுநாள் யாமத்தும் பகலும் துஞ்சான்
கடு மாப் பார்க்கும் கல்ைா ஒருைற்கும்,
உண்பது நாழி, உடுப்பரை இைண்பட, 5
பிறவும் எல்ைாம் ஓசைாக்குபம,
அதைால் சசல்ைத்துப் பயபை ஈதல்,
துய்ப்பபம் எனிபை, தப்புந பைபை.

Puranānūru 189, Poet Mathurai Kanakkāyanār Makanār Nakkeeranār, Thinai: Pothuviyal,

Thurai: Porunmozhi Kānji
Between those who rule with white umbrellas,
not sharing with others this earth surrounded by
clear oceans, and an uneducated man who stalks
fast animals in the middle of the night and during
the day without sleeping, everything is equal:
the need for a measure of food to eat and two sets
of clothes.

So, the purpose of wealth is charity. If one thinks

of enjoying wealth by himself, many matters will fail!

Notes: This poet wrote Puranānūru 56 and 189. He is the poet who wrote Pathuppāttu
songs Thirumurukātruppadai and Nedunalvādai. பை (9) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை –
பை என்பது அறம், சபாருள் இன்பங்கரை.

Meaning: சதண் கடல் ைைாகம் – earth surrounded by clear oceans, சபாதுரம இன்றி –
not considering that it is common, சைண்குரட நிழற்றிய ஒருரமபயார்க்கும் – and to
those who provided shade (to their citizens) with their white umbrellas, and to kings who
ruled with their white umbrellas, நடுநாள் யாமத்தும் பகலும் துஞ்சான் – one who does not
sleep even in the middle of the night or during the day, கடு மாப் பார்க்கும் – stalking fast
animals, கல்ைா ஒருைற்கும் – and to the one who is uneducated, உண்பது – what is eaten,
நாழி – a measure of food, உடுப்பரை – what is worn, இைண்பட – just two pieces of
clothing, பிறவும் எல்ைாம் ஓசைாக்குபம – and other matters are all equal (ஓசைாக்குபம –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அதைால் – so, சசல்ைத்துப் பயபை ஈதல் – the benefit
of wealth is charity (பயபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), துய்ப்பபம் – I will enjoy
(தன்ரமப் பன்ரம, first person plural), எனிபை – if thought in this manner (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), தப்புந பைபை – many matters will fail (பைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 190, பாடியைர்: பசாழன் நல்லுருத்திைன், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
விரை பதச் சீறிடம் பநாக்கி, ைரை கதிர்
ைல்சி சகாண்டு அரை மல்க ரைக்கும்
எலி முயன்றரையர் ஆகி, உள்ை தம்
ைைன் ைலி உறுக்கும் உைம் இைாைபைாடு
இரயந்த பகண்ரம இல்ைாகியபைா! 5
கடுங்கண் பகழல் இடம்பட வீழ்ந்சதை,
அன்று அைண் உண்ணாதாகி ைழிநாள்,
சபருமரை விடைகம் புைம்ப பைட்சடழுந்து,
இருங்களிற்று ஒருத்தல் நல் ைைம்படுக்கும்
புலி பசித்தன்ை சமலிவு இல் உள்ைத்து, 10
உைன் உரடயாைர் பகண்ரமசயாடு
இரயந்த ரைகல் உை ஆகியபைா.

Puranānūru 190, Chozhan Nalluthiran, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi Kānji

May your days be without the friendship of those
who hold on tightly to the wealth they have, like
a rat that collects mature grains from heavy spears
and fill up its hole, with effort!

May your days be with friends who have strength

and firm resolution, like a tiger that does not eat
a brave boar since it fell to its left, but rises up
the following day from its mountain cave, and
brings down to its right side, a large bull elephant,
to satisfy its hunger!

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this king. There is a strange
convention that when a tiger’s prey falls on its left, the tiger will not eat it. It will abandon
it. It will eat only if the prey falls on its right side. This is repeated in poems Akanānūru 3,
29, 238, 252, 357 and 389, Natrinai 154 and Puranānūru 190.

Meanings: விரை பத – mature stage, சீறிடம் பநாக்கி – looking at its small hole, ைரை
கதிர் – bent/heavy clusters of grain spears, ைல்சி – food, சகாண்டு அரை மல்க ரைக்கும்
– brings and fills its hole with it, எலி – rat, முயன்றரையர் ஆகி – those who have effort
like that of a rat, உள்ை தம் ைைன் ைலி உறுக்கும் – holding on tightly to the wealth that
they have (ைைன் – ைைம் என்பதன் பபாலி), உைம் இைாைபைாடு – those who don’t have
the mind (உைம் – உள்ைம் என்பதன் இரடக்குரற), இரயந்த பகண்ரம இல்ைாகியபைா –
may you avoid close friendship with those (இல்ைாகியபைா – வியங்பகாள் சபாருள், ஓகாைம்
அரசநிரை, an expletive), கடுங்கண் பகழல் – harsh boar, brave boar, இடம்பட
வீழ்ந்சதை – since it fell to its left, அன்று அைண் – then and there, உண்ணாதாகி – does not
eat, ைழிநாள் – next day, சபருமரை – large mountain, விடைகம் – caves, புைம்ப – to be
lonely, பைட்சடழுந்து – rising up desiring to hunt, இருங்களிற்று ஒருத்தல் – a huge male
elephant, நல் ைைம்படுக்கும் – causes it to fall on its right side, புலி பசித்தன்ை – like a
hungry tiger, சமலிவு இல் உள்ைத்து உைன் உரடயாைர் பகண்ரமசயாடு – with friendships
with those who are strong and have no weakness in their minds, இரயந்த ரைகல் உை
ஆகியபைா – may your days be those with agreeable friendships (ஆகியபைா – வியங்பகாள்
சபாருள், ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 191, பாடியைர்: பிசிைாந்ரதயார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
யாண்டு பைைாக நரையிை ஆகுதல்
யாங்கு ஆகியர் எை விைவுதிர் ஆயின்,
மாண்ட என் மரைவிசயாடு மக்களும் நிைம்பிைர்,
யான் கண்ட அரையர் இரையரும், பைந்தனும்
அல்ைரை சசய்யான் காக்கும், அதன்தரை 5
ஆன்று அவிந்து அடங்கிய சகாள்ரகச்
சான்பறார் பைர், யான் ைாழும் ஊபை.
Puranānūru 191, Poet Pisirānthaiyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi Kānji
If you ask me,
“You have lived for many years.
Why is your hair not white?”,
it is because my wife is virtuous,
my children have gone far in learning,
my servants do what I wish
and my king protects, not doing
what should not be done.

Also, in my town there are many noble

men who are wise and have self-control!

Notes: The poet Pisirānthaiyār wrote Puranānūru 67, 184, 191 and 212.

Meaning: யாண்டு பைைாக – many years have gone by, நரை இை ஆகுதல் – if my hair has
not become white, யாங்கு ஆகியர் எை விைவுதிர் ஆயின் – if you ask me what happened
(விைவுதிர் – முன்னிரை விரைமுற்று), மாண்ட – esteemed, என் மரைவிசயாடு – along
with my wife, மக்களும் – and my children, நிைம்பிைர் – they are filled with intelligence,
யான் கண்ட அரையர் – they consider what I consider, என் – my, இரையரும் – young men,
servants, பைந்தனும் – the king, அல்ைரை சசய்யான் – he does not do harm, காக்கும் – he
protects, அதன்தரை – also, more than that, ஆன்று – filled (with learning), அவிந்து
அடங்கிய – restrained and humble, சகாள்ரக – principles, சான்பறார் பைர் – many wise
men, யான் ைாழும் ஊபை – in the town where I live (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 192, பாடியைர்: கணியன் பூங்குன்றைார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி

யாதும் ஊபை, யாைரும் பகளிர்,

தீதும் நன்றும் பிறர் தை ைாைா,
பநாதலும் தணிதலும் அைற்பறாைன்ை,
சாதலும் புதுைது அன்பற, ைாழ்தல்
இனிது எை மகிழ்ந்தன்றும் இைபம, முனிவின் 5
இன்ைாது என்றலும் இைபம, மின்சைாடு
ைாைம் தண் துளி தரைஇ ஆைாது
கல் சபாருது இைங்கும் மல்ைற் பபர் யாற்று
நீர் ைழிப்படூஉம் புரண பபாை, ஆருயிர்
முரற ைழிப்படூஉம் என்பது திறபைார் 10
காட்சியின் சதளிந்தைம் ஆகலின், மாட்சியின்
சபரிபயாரை வியத்தலும் இைபம,
சிறிபயாரை இகழ்தல் அதனினும் இைபம.

Puranānūru 192, Poet Kaniyan Poonkundranār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi

Kānji
All towns are ours. Everyone is our kin.
Evil and goodness do not come to us from
others.
Nor do suffering and the ending of suffering.
Death is nothing new. We do not rejoice
when living is sweet. We do not say that living
is miserable in hatred.
Through the vision of those who have understood,
we know that precious life makes its way like a raft
riding a powerful huge river that roars endlessly,
fed by cold rains with bolts of lightning as it crashes
against rocks.
We are not awed by those who are great. More
than that, we do not despise those who are weak!
Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet (or 2 poems according to
the commentary of Avvai Duraisamy), who came from a town called Poonkundram near
Ramanathapuram. The town goes by the name Makipālanpatti now. புைைரின் சபயர்:
நற்றிரண 226ம் பாடலுக்கு, பின்ைத்தூர் நாைாயணசாமி ஐயர் உரையில், புைைரின் சபயர்
கணி புன்குன்றைார் எை உள்ைது. ஒைரை துரைசாமி உரையில் புைைரின் சபயர் கணியன்
பூங்குன்றைார் எை உள்ைது. தரைஇ (7) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை, ஒைரை
துரைசாமி உரை – தரைய எைத் திரிக்க.

Meaning: யாதும் ஊபை – every town is our town (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), யாைரும் பகளிர் – everyone is a relative, தீதும் நன்றும் பிறர் தை ைாைா – evil and
goodness do not come to us from others, பநாதலும் தணிதலும் – suffering and end of
suffering, அைற்பறார் அன்ை – like those, சாதலும் புதுைது அன்பற – death is not anything
new (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைாழ்தல் இனிது எை மகிழ்ந்தன்றும்
இைபம – we do not rejoice that living is sweet (இைபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
முனிவின் – in hatred (ஒைரை துரைசாமி உரை, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – சைறுப்பு
ைந்தவிடத்து), இன்ைாது என்றலும் இைபம – we do not say that living is miserable,
மின்சைாடு – with lightning, ைாைம் தண் துளி தரைஇ – the skies pouring cold rain, the
clouds pouring cold rain, ஆைாது – without end, கல் சபாருது – hitting against the rocks,
இைங்கும் – roaring, மல்ைல் பபர் யாற்று – in a powerful huge river, நீர் ைழிப்படூஉம் புரண
பபாை – like a raft that moves in the water (ைழிப்படூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), ஆர்
உயிர் – precious life, முரற ைழிப்படூஉம் என்பது – that it makes its way (ைழிப்படூஉம் –
இன்னிரச அைசபரட), திறபைார் காட்சியின் சதளிந்தைம் – we understand through the
vision of those who have understood, ஆகலின் – so, மாட்சியின் சபரிபயாரை வியத்தலும்
இைபம – we are not awed by great people (இைபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
சிறிபயாரை இகழ்தல் அதனினும் இைபம – more than that we do not despise those who
are weak (இைபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 193, பாடியைர்: ஓர் ஏர் உழைைார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
அதள் எறிந்தன்ை சநடுசைண்கைரின்
ஒருைன் ஆட்டும் புல்ைாய் பபாை,
ஓடி உய்தலும் கூடும் மன்,
ஒக்கல் ைாழ்க்ரக தட்குமா காபை.

Puranānūru 193, Poet: Ōr Ēr Ulavanār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi Kānji

It is possible for a deer to flee across
a white salt flat that looks like flayed
skin, when someone is hunting it.
It is not possible to escape relatives
who block one’s feet!

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet. He wrote Kurunthokai
131 from which he got this acquired name.

Meanings: அதள் எறிந்தன்ை – like flayed skin thrown, சநடுசைண்கைரின் – on the long
white salt flat, ஒருைன் – a man, ஆட்டும் புல்ைாய் பபாை – like a deer that is running away
from being attacked, ஓடி உய்தலும் கூடும் மன் – it is possible run away (மன் –
கழிவுப்சபாருளில் ைந்த இரடச்சசால், a particle implying future), ஒக்கல் ைாழ்க்ரக – life
with relatives, தட்குமா காபை – it blocks the feet (தட்குமா – மா அரசநிரை, an expletive,
காபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 194, பாடியைர்: பக்குடுக்ரக நன்கணியார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
ஓரில் சநய்தல் கறங்க, ஓர் இல்
ஈர்ந் தண் முழவின் பாணி ததும்பப்,
புணர்ந்பதார் பூ அணி அணியப், பிரிந்பதார்
ரபதல் உண்கண் பனி ைார்பு உரறப்பப்,
பரடத்பதான் மன்ற அப் பண்பிைாைன், 5
இன்ைாது அம்ம இவ்வுைகம்,
இனிய காண்கிதன் இயல்பு உணர்ந்பதாபை.

Puranānūru 194, Poet: Pakkudukkai Nankaniyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi

Kānji
In one house funeral drums rattle. In one house sweet,
cool wedding drums roar. Women with husbands
decorate themselves with flowers and ornaments.
Women separated from their husbands are distressed
and tears stream down their eyes lined with kohl.
The god who created this world certainly does not have
any character. This world is cruel! May those who
understand its nature find bliss!

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet. ஈர்ந் தண் முழவின் (2) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – மணசைாலி பகட்பார்க்கு இன்பமும் குளிர்ச்சியும்
பயப்பதாகலின் ஈர்ந் தண் முழவின் பாணி என்றார். மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ்
சசய்யும் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17). காண்கிதன் (7) – காண்க இதன்,
காண்கசைன்பது காண்சகைக் குரறக்கப்பட்டது.

Meanings: ஓர் இல் சநய்தல் கறங்க – in one house funeral drums are beat, ஓர் இல் ஈர்ந்
தண் முழவின் பாணி ததும்ப – in one house sweet cool drums roar, புணர்ந்பதார் பூ அணி
அணிய – those with partners decorate themselves with flowers and ornaments, பிரிந்பதார்
ரபதல் உண்கண் பனி ைார்பு உரறப்ப – those who are separated from their husbands
despair and shed drops of tears from their eyes lined with kohl, பரடத்பதான் மன்ற அப்
பண்பிைாைன் – the god who created does not have character for sure (பரடத்தான் என்ற
விரைமுற்றின் ஈற்றயைாகாைம் சசய்யுள் ஆகலின் ஓகாைமாயிற்று), இன்ைாது – it is cruel,
அம்ம – அரசநிரை, an expletive, இவ் வுைகம் – this world, இனிய காண்க இதன் இயல்பு
உணர்ந்பதாபை – may those who understand its nature find sweetness (உணர்ந்பதாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 195, பாடியைர்: நரிசைரூ உத்தரையார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
பல் சான்றீபை! பல் சான்றீபை!
கயல் முள் அன்ை நரை முதிர் திரை கவுள்,
பயன் இல் மூப்பின் பல் சான்றீபை!
கணிச்சிக் கூர்ம் பரடக் கடுந்திறல் ஒருைன்
பிணிக்கும் காரை இைங்குவிர் மாபதா, 5
நல்ைது சசய்தல் ஆற்றீர் ஆயினும்,
அல்ைது சசய்தல் ஓம்புமின், அது தான்
எல்ைாரும் உைப்பது அன்றியும்,
நல் ஆற்றுப்படூஉம் சநறியுமார் அதுபை.
Puranānūru 195 – Poet: Nariverūu Thalaiyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi
Kānji
O noble men with many fine traits!
O noble men with many fine traits!
Your white hairs are like the bones
of a carp! Your skin is wrinkled!
Your old age is fruitless, O noble men
with many fine traits!

You will feel sad when Yaman with fierce

power and sharp axe comes to tie you up.
Even if you don’t do good deeds, avoid
doing bad ones! If you do that, it will bring
joy to all, and also lead you on a good path!

Notes: Puranānūru 5 and 195 were written by this poet. சான்றீபை – ஒைரை துரைசாமி
உரை – இகழ்ச்சிக்குறிப்பு.

Meanings: பல் சான்றீபை – O noble men with many fine traits, பல் சான்றீபை – O noble men
with many fine traits, கயல் முள் அன்ை – like bones of carp fish, Cyprinus fimbriatus, நரை
முதிர் – white hair, திரை கவுள் – wrinkled cheeks, பயன் இல் மூப்பின் பல் சான்றீபை – O
noble men with old age that is fruitless, கணிச்சிக் கூர்ம் பரடக் கடுந்திறல் ஒருைன் – he
who comes with a sharp axe and immense power, Kālan, Yaman, பிணிக்கும் காரை
இைங்குவிர் – you will feel sad when he comes to tie you up, மாபதா – மாது, ஓ
அரசநிரைகள், expletives, நல்ைது சசய்தல் ஆற்றீர் ஆயினும் – even if you cannot do good
deeds, அல்ைது சசய்தல் ஓம்புமின் – avoid doing bad deeds (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம
விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person), அது தான் எல்ைாரும்
உைப்பது அன்றியும் – not just bringing joy to everyone, நல் ஆற்றுப்படூஉம் சநறியும் ஆர்
அதுபை – and that is what leads you on a good path (ஆற்றுப்படூஉம் – இன்னிரச
அைசபரட, ஆர் – அரசநிரை, அதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 196, பாடியைர்: ஆவூர் மூைங்கிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

இைைந்திரகப்பள்ளித் துஞ்சிய நன்மாறன், திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
ஒல்லுைது ஒல்லும் என்றலும், யாைர்க்கும்
ஒல்ைாது இல்சைை மறுத்தலும், இைண்டும்
ஆள் விரை மருங்கின் பகண்ரமப் பாபை;
ஒல்ைாது ஒல்லும் என்றலும், ஒல்லுைது
இல்சைை மறுத்தலும், இைண்டும் ைல்பை; 5
இைப்பபார் ைாட்டல் அன்றியும், புைப்பபார்
புகழ் குரறபடூஉம் ைாயில் அத்ரத,
அரைத்து ஆகியர் இனி; இதுபை எரைத்தும்
பசய்த்துக் காணாது கண்டைம், அதைால்,
பநாயிைர் ஆக நின் புதல்ைர், யானும் 10
சையிசைை முனிபயன், பனிசயை மடிபயன்,
கல் குயின்றன்ை என் நல்கூர் ைளி மரற
நாணைது இல்ைாக் கற்பின் ைாணுதல்
சமல்லியல் குறுமகள் உள்ளிச்
சசல்ைல் அத்ரத; சிறக்க நின் நாபை! 15

Puranānūru 196, Poet Āvūrmūlankizhār sang to Pandiyan Ilavanthikaippalli Thunjiya

Nanmāran, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Kadā Nilai
To give to others what one is capable of, and to
deny when one is unable to give, are both
related traits of manhood.
Saying that one will give when one cannot, or
denying helping saying that there is nothing
to give, are both traits that will hurt those
in need and destroy the good name of benefactors.
This is what it is, and let it be as it is.

I have not seen anything like this before. Now

I have seen. May your sons stay without disease!
I don’t hate the sun or get lazy when it is cold.
Thinking about my bright-foreheaded, shy,
virtuous wife in our house that blocks winds,
due to my poverty which seems to be made of rock,
I will move on. May you have a great day!

Notes: Puranānūru 55, 56, 57, 196 and 198 were written for this king, who was a
contemporary of Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan. This poet wrote
Puranānūru 38, 40, 166, 177, 178, 196, 261 and 301. ைாள் – ைாள் ஒளி ஆகும்
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 71). பநாயிைர் ஆக நின் புதல்ைர் (10) – ஒைரை துரைசாமி
உரை – குடிப்பிறப்புக்கு மாறாக சான்பறார் பநாைை சசய்த குற்றத்தால் நின் புதல்ைர்
பநாயுற்று ைருந்துைர் என்பார், “அதைால் பநாயிைைாக நின் புதல்ைர்” என்று குறிப்பு
சமாழியாற் கூறிைார். குறிப்பு சமாழியாைது, ‘எழுத்சதாடும் சசால்சைாடும்
புணைாதாகிப் சபாருட் புறத்ததுபை (சதால்காப்பியம் சசய்யுளியல் 177) என்பதைால்
அறிக.

Meanings: ஒல்லுைது – what is possible, ஒல்லும் என்றலும் – to say and give what one is
able to give and, யாைர்க்கும் – to everyone, ஒல்ைாது இல்சைை மறுத்தலும் – and to deny
when one is unable to give saying there is nothing, இைண்டும் ஆள் விரை மருங்கின்
பகண்ரமப் பாபை – both are manly efforts with related traits (பாபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), ஒல்ைாது ஒல்லும் என்றலும் – and saying that one will give when one is unable
to give, ஒல்லுைது இல்சைை மறுத்தலும் – or denying saying that it is not possible to give,
இைண்டும் ைல்பை இைப்பபார் ைாட்டல் – both these will hurt those who come in need,
அன்றியும் புைப்பபார் புகழ் குரறபடூஉம் ைாயில் – also they will destroy the good name of
benefactors in this way (குரறபடூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), அத்ரத – அரசநிரை, an
expletive, அரைத்து ஆகியர் இனி இதுபை – let it be as it is (இதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), எரைத்தும் பசய்த்துக் காணாது – we have not seen anything like this before
even a little bit (எரைத்தும் – சிறிதும்), கண்டைம் – now we have seen (தன்ரமப் பன்ரம,
first person plural), அதைால் – so, பநாயிைர் ஆக நின் புதல்ைர் – may your sons stay without
disease, யானும் சையிசைை முனிபயன் – I do not hate the sun, பனிசயை மடிபயன் – I
do not get lazy when it is cold, கல் குயின்றன்ை – like made with stone, என் நல்கூர் – my
sorrow, ைளி – wind, மரற – blocking, நாண் அைது இல்ைாக் கற்பின் – with virtue with just
shyness, ைாள் நுதல் – bright forehead, சமல்லியல் குறுமகள் – the delicate-natured young
woman, உள்ளிச் சசல்ைல் – thinking and going, அத்ரத – அரசநிரை, an expletive, சிறக்க
நின் நாபை – may you have a good day (சிறக்க – வியங்பகாள் விரைமுற்று, நாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 197, பாடியைர்: பகாைாட்டு எறிச்சலூர் மாடைன் மதுரைக் குமைைார்,

பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைாப்பள்ளித் துஞ்சிய சபருந்திருமாைைைன், திரண:
பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
ைளி நடந்தன்ை ைாஅய்ச் சசைல் இவுளிசயாடு
சகாடி நுடங்கு மிரசய பதரிைர் எைாஅக்,
கடல் கண்டன்ை ஒண் பரடத் தாரைசயாடு
மரைமாறு மரைக்கும் களிற்றிைர் எைாஅ,
உரும் உடன்றன்ை உட்குைரு முைசசமாடு 5
சசரு பமம்படூஉம் சைன்றியர் எைாஅ,
மண் சகழு தாரை ஒண் பூண் பைந்தர்
சைண்குரடச் சசல்ைம் வியத்தபைா இைபம,
எம்மால் வியக்கப்படூஉபமாபை,
இடு முள் படப்ரப மறி பமய்ந்து ஒழிந்த 10
குறு நறு முஞ்ரஞக் சகாழுங்கண் குற்றடகு
புன்புை ைைகின் சசான்றிசயாடு சபறூஉம்,
சீறூர் மன்ைர் ஆயினும் எம் ையின்
பாடறிந்து ஒழுகும் பண்பிபைாபை,
மிகப் பபர் எவ்ைம் உறினும் எரைத்தும் 15
உணர்ச்சி இல்பைார் உரடரம உள்பைம்,
நல்ைறிவு உரடபயார் நல்குைவு
உள்ளுதும் சபரும, யாம் உைந்து நனி சபரிபத.

Puranānūru 197, Poet Kōnattu Erichalūr Madalan Mathurai Kumaranār sang to Chozhan
Kurāpalli Thunjiya Perunthirumāvalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Kadā Nilai
We are not awed by kings with white
umbrellas and wealth, donning bright
ornaments, who have horses that leap like
the rush of the wind, chariots with flags
flying on the top, ocean-like huge armies with
glowing weapons, warriors riding elephants
that can attack mountains, drums that
roar like thunder and armies which rule lands.

We are awed by the man who knows our nature

and treats us well, even if he is the king of
a small town which grows no more than millet
in its dry fields surrounded by thorn fences,
where young goats graze and reduce thick,
fragrant leaves of mugnai greens which are
eaten with grain meals.

Even if we suffer greatly, we do not desire the

wealth of those who are not aware. We think
of the poverty of those who are truly aware,
O greatness, and we are very greatly happy!

Notes: Puranānūru poems 58, 60 and 197 were written for this king who was a
contemporary of Cheraman Kuttuvan Kothai and Pandiyan Velliyampalathu Thunjiya
Peruvazhuthi. This poet wrote Puranānūru poems 54, 61, 167, 180, 197 and 394. நனி –
உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 3).

Meanings: ைளி நடந்தன்ை – like the moving wind, ைாஅய்ச் சசைல் – leaping and going,
இவுளிசயாடு – with horses, சகாடி நுடங்கு மிரசய பதரிைர் எைாஅ – not considering
about the kings with chariots who have flags flying on the top of their chariots (எைாஅ –
எைா எண்ணிரடச்சசால்), கடல் கண்டன்ை – like seeing the ocean, ஒண் பரடத்
தாரைசயாடு – with armies with bright weapons, மரை மாறு மரைக்கும் களிற்றிைர்
எைாஅ – and that those with elephants that appear like they could fight mountains (எைாஅ
– எைா எண்ணிரடச்சசால்), உரும் உடன்றன்ை – thunder-like roaring drums, உட்குைரு
முைசசமாடு சசரு பமம்படூஉம் சைன்றியர் எைாஅ – and not considering that with fear-
causing drums they won battles (பமம்படூஉம் – இன்னிரச அைசபரட, எைாஅ – எைா
எண்ணிரடச்சசால்), மண் சகழு தாரை – ruling land with armies, ஒண் பூண் – bright
ornaments, பைந்தர் சைண்குரடச் சசல்ைம் வியத்தபைா இைபம – we are not awed by the
wealth of the kings with white umbrellas (வியத்தபைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive
இைபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), எம்மால் வியக்கப்படூஉபமாபை – those who
awe us, those who are respected by us, இடு முள் படப்ரப – fields surrounded by thorn
fences, மறி பமய்ந்து ஒழிந்த – left over after young goats ate, குறு நறு முஞ்ரஞ – small
fragrant Mugnai greens/keerai, premna latiforia, சகாழுங்கண் – thick, குற்று அடகு –
plucked leaves, புன்புை ைைகின் – from the millet from dry fields, சசான்றிசயாடு சபறூஉம்
– will get with the meal – millet (சபறூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), சீறூர் மன்ைர்
ஆயினும் – even if he is the king of a small town, எம் ையின் பாடறிந்து – he knows our
nature, ஒழுகும் பண்பிபைாபை – and he knows how to treat us well (பண்பிபைாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மிகப் பபர் எவ்ைம் உறினும் – even if we suffer greatly,
எரைத்தும் உணர்ச்சி இல்பைார் உரடரம உள்பைம் – we do not desire and think about
the wealth of those who are not aware even a little bit (எரைத்தும் – சிறிதும்), நல்ைறிவு
உரடபயார் நல்குைவு உள்ளுதும் – we think of the poverty of those who are truly aware,
சபரும – Greatness, யாம் we – உைந்து நனி சபரிபத – with very great happiness (சபரிபத
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 198, பாடியைர்: ைடம ைண்ணக்கன் பபரிசாத்தைார், பாடப்பட்படான்:

பாண்டியன் இைைந்திரகப்பள்ளித் துஞ்சிய நன்மாறன், திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
கடாநிரை
“அருவி தாழ்ந்த சபருைரை பபாை
ஆைசமாடு சபாலிந்த மார்பின் தண்டாக்,
கடவுள் சான்ற கற்பின், பசயிரழ
மடபைாள் பயந்த மணி மருள் அவ்ைாய்க்
கிண்கிணிப் புதல்ைர் சபாலிக” என்று ஏத்தித், 5
திண் பதர் அண்ணல் நின் பாைாட்டிக்,
காதல் சபருரமயின் கைவினும் அைற்றும் என்
காமர் சநஞ்சம் ஏமாந்து உைப்ப,
ஆல் அமர் கடவுள் அன்ை நின் சசல்ைம்,
பைல் சகழு குருசில் கண்படன்; ஆதலின் 10
விடுத்தசைன், ைாழ்க நின் கண்ணி! சதாடுத்த
தண் தமிழ் ைரைப்பு அகம் சகாண்டியாகப்,
பனித்துக் கூட்டுண்ணும் தணிப்பு அருங் கடுந்திறல்
நின்பைாைன்ை நின் புதல்ைர், என்றும்
ஒன்ைார் ைாட அருங்கைம் தந்து, நும் 15
சபான்னுரட சநடுநகர் நிரறய ரைத்த நின்
முன்பைார் பபால்க, இைர் சபருங்கண்பணாட்டம்!
யாண்டும் நாளும் சபருகி ஈண்டு திரைப்
சபருங்கடல் நீரினும் அக்கடல் மணலினும்,
நீண்டு உயர் ைாைத்து உரறயினும், நன்றும், 20
இைர் சபறும் புதல்ைர்க் காண்சதாறும் நீயும்
புகன்ற சசல்ைசமாடு புகழ் இனிது விைங்கி,
நீடு ைாழிய சநடுந்தரக! யானும்
பகள் இல் பசஎய் நாட்டின் எந்நாளும்,
துளி நரசப் புள்ளின் நின் அளி நரசக்கு இைங்கி நின் 25
அடி நிழல் பழகிய அடியுரற
கடுமான் மாற மறைாதீபம.

Puranānūru 198, Poet Vadama Vannakkan Pēri Sāthanār sang to Pandiyan

Ilavanthikaippalli Thunjiya Nanmāran, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil, Kadā Nilai
My lord with sturdy chariots! I have praised you with the words,
“May your sons live long who wear anklets, whose pretty mouths
are like gems, who are born of a woman with fine ornaments, with
divine purity, on whose lovely chest lies a pearl necklace like a
waterfall cascading down a lofty mountain, your wife who desires
you!” Because of my great love for you, I speak of you even in
my dreams. I am overjoyed for you with riches like those of the god
who sits under a banyan tree!

O lord with an army of spears! I say my farewell! Long live your

garland! Throughout the linked, cool Thamizh country, you make your
enemies bow and take tributes and enjoy them, you whose fierce
strength is hard to subdue. Your sons are just like you whose enemies
tremble and give tributes. May they possess the generosity of their
ancestors who defeated their enemies and filled their cities with gold!

May you live long, your years more than the waters of the vast ocean
with abundant waves, more than the sand in the ocean and more than
the drops of rain that fall from the very tall sky! May you prosper
sweetly with renown and desired wealth with the sons of your sons!
I am like a skylark that craves for drops of water, living in a distant
country where I have no relatives. I am used to the shade of your
feet here every day. O Pandiyan with swift horses! Do not forget me!

Notes: Puranānūru 55, 56, 57, 196 and 198 were written for this king. This is the only
Puranānūru poem written by this poet. Kalithokai 46 – துளி நரச பைட்ரகயான் மிரச
பாடும் புள்ளின், Pattinappālai 3 – தற்பாடிய தளி உணவின் புள் பதம்பப் புயல் மாறி,
Akanānūru 67 – ைாைம் ைாழ்த்தி பாடவும் அருைாது உரற துறந்து எழிலி, Ainkurunūru
418 – ைாைம்பாடி ைறம் கரைந்து ஆைாது அழிதுளி தரைஇய. ஆல் அமர் கடவுள் (9) –
உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – ஆலிரையின்கண் பமவிய திருமால், ஆலின் கீழ் அமர்ந்த
முக்கட்சசல்ைன் (சிைன்) என்பதுமாம். சிறுபாணாற்றுப்பரட – மணி மரைப்
பரணத்பதாள் மாநிை மடந்ரத அணி முரைத் துயல்ைரூஉம் ஆைம் பபாை.

Meanings: அருவி தாழ்ந்த சபருைரை பபாை – like a large mountain from which waterfalls
flow down, ஆைசமாடு சபாலிந்த மார்பின் – a chest that was splendid with a pearl strand,
தண்டா – not reduced, கடவுள் சான்ற கற்பின் பசயிரழ மடபைாள் – the divine delicate
woman wearing perfect/ruddy/lovely jewels is virtuous, பயந்த – gave, மணி மருள்
அவ்ைாய்க் கிண்கிணிப் புதல்ைர் – sons with anklets and gem-like beautiful mouths (மருள்
– உைம உருபு, a comparison word), சபாலிக என்று ஏத்தி – I praised that they should
flourish, திண் பதர் அண்ணல் – O lord with sturdy chariots, நின் பாைாட்டி – I have praised
you, காதல் சபருரமயின் – due to great love, கைவினும் அைற்றும் – uttering even in my
dreams, என் காமர் சநஞ்சம் ஏமாந்து உைப்ப – for my desiring heart to be joyous and
happy, ஆல் அமர் கடவுள் அன்ை நின் சசல்ைம் – your wealth like that of the god who sits
under a banyan tree (Sivan), your wealth like that of the god who lies on a banyan leaf
(Thirumal), பைல் சகழு குருசில் – O king with many spears, கண்படன் ஆதலின் – since I
have seen, விடுத்தசைன் – I am taking leave, ைாழ்க நின் கண்ணி – may your chaplet live
for long, சதாடுத்த தண் தமிழ் ைரைப்பு அகம் – the linked entire cool Thamizh country
(தமிழ் – தமிழ் நாட்டிற்கு ஆகுசபயர்), சகாண்டியாகப் பனித்துக் கூட்டுண்ணும் – eating
together after taking tributes from your trembling enemies, தணிப்பு அருங் கடுந்திறல் –
great strength that cannot be subdued, நின்பைாைன்ை நின் புதல்ைர் – your sons are like
you, என்றும் – forever, ஒன்ைார் ைாட – enemies to be ruined, அருங்கைம் தந்து – gave
precious jewels, நும் சபான்னுரட சநடுநகர் நிரறய ரைத்த – who filled your great city
with gold, நின் முன்பைார் பபால்க – like your ancestors, இைர் சபருங்கண்பணாட்டம்
யாண்டும் நாளும் சபருகி – may their outlook (on generosity) increase every day, ஈண்டு
திரைப் சபருங்கடல் நீரினும் – more than the waters of the huge ocean with dense waves,
more than the waters of the huge ocean with abundant waves, more than the waters of the
huge ocean with rapid waves, அக்கடல் மணலினும் – more than the sand in the ocean,
நீண்டு உயர் ைாைத்து உரறயினும் – more than the drops of rain that fall from the very tall
sky, more than the long tall rain drops, நன்றும் – greatly, இைர் சபறும் புதல்ைர்க்
காண்சதாறும் – whenever you see their sons, நீயும் புகன்ற சசல்ைசமாடு புகழ் இனிது
விைங்கி – sweetly shine with desired wealth and renown, நீடு ைாழிய சநடுந்தரக – may
you live long O greatness, யானும் – I, பகள் இல் – with no relatives, பசஎய் நாட்டின் – in a
distant land (பசஎய் – இன்னிரச அைசபரட), எந்நாளும் துளி நரசப் புள்ளின் – like a bird
that craves for water daily – skylark, நின் அளி நரசக்கு இைங்கி – desiring your kindness,
நின் அடி நிழல் பழகிய அடியுரற – living in the shade of your feet, கடுமான் மாற – O
Pāndian king with swift horses (கடுமான் – பண்புத்சதாரக), மறைாதீபம – please do not
forget me, முன்னிரை எதிர்மரற முற்றுவிரைத் திரிசசால்

புறநானூறு 199, பாடியைர்: சபரும்பதுமைார், திரண: பாடாண் துரற: பரிசில் கடாநிரை

கடவுள் ஆைத்துத் தடவுச் சிரைப் பல் பழம்
சநருநல் உண்டைம் என்ைாது, பின்னும்
சசைவு ஆைாபை கலிசகாள் புள்ளிைம்
அரையர் ைாழிபயா இைைைர், அைரைப்
புைவு எதிர்சகாள்ளும் சபருஞ் சசய் ஆடைர் 5
உரடரம ஆகும் அைர் உரடரம,
அைர் இன்ரம ஆகும் அைர் இன்ரமபய.

Puranānūru 199, Poet: Perumpathumanār, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Kadā Nilai
Flocks of happy birds that eat fruits on the big
branches of banyan trees with gods do not stay away
saying that they already ate there yesterday. They go
back again. Those who come in need are like that.
The generous men, who welcome them, are the
wealth of those who are in need. If generous donors
suffer in poverty, those seeking help will suffer as well!

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet. தட – தடவும் கயவும்
நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24), அைற்றுள், தட என் கிைவி
பகாட்டமும் சசய்யும் (சதால்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meaning: கடவுள் – gods, ஆைத்து – of the banyan trees, தடவுச் சிரை – big branches, bent
branches, பல் பழம் – many fruits, சநருநல் உண்டைம் என்ைாது – not saying that we ate
them yesterday, பின்னும் சசைவு ஆைாபை – even after that they do not stop going
(ஆைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கலி சகாள் புள்ளிைம் – happy bird flocks,
அரையர் – they are like that, ைாழி – அரசநிரை, an expletive, ஓ – அரசநிரை, an
expletive, இைைைர் – those who ask for alms, அைரைப் புைவு எதிர்சகாள்ளும் – those who
receive and give gifts to them, சபருஞ் சசய் ஆடைர் உரடரம ஆகும் – it is the wealth of
those generous men with manhood, அைர் உரடரம அைர் இன்ரம ஆகும் அைர்
இன்ரமபய – if generous donors suffer in poverty recipients will suffer as well
(இன்ரமபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 200, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்டைன்: விச்சிக்பகா, திரண: பாடாண் துரற,

துரற: பரிசில்
பனி ைரை நிைந்த பாசிரைப் பைவின்
கனி கைர்ந்து உண்ட கருவிைல் கடுைன்
சசம்முக மந்திசயாடு சிறந்து பசண் விைங்கி,
மரழ மிரச அறியா மால் ைரை அடுக்கத்துக்
கரழ மிரசத் துஞ்சும் கல்ைக சைற்ப! 5
நிணந் தின்று சசருக்கிய சநருப்புத்தரை சநடுபைல்,
கைங் சகாண்டு கைலும் கடுங்கண் யாரை,
விைங்கு மணி சகாடும் பூண் விச்சிக்பகாபை!
இைபை, பூத்தரை அறாஅப் புரை சகாடி முல்ரை
நாத் தழும்பு இருப்பப் பாடாது ஆயினும், 10
“கறங்கு மணி சநடுந்பதர் சகாள்க” எைக் சகாடுத்த
பைந்து ஓங்கு சிறப்பின் பாரி மகளிர்;
யாபை பரிசிைன் மன்னும் அந்தணன்; நீபய
ைரிரசயில் ைணக்கும் ைாள் பமம்படுநன்;
நிைக்கு யான் சகாடுப்பக் சகாண்மதி, சிைப்பபார் 15
அடங்கா மன்ைரை அடக்கும்
மடங்கா விரையுள் நாடு கிழபைாபய.

Puranānūru 200, Poet Kapilar sang to King Vichikkō, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
O lord of the tall, splendid, cold mountains which
rise so high that even clouds cannot touch their tops,
where a male monkey with black fingers plucks
and eats a fruit from a green-leafed, tall jackfruit
tree with his red-faced mate and sleeps on the top
of a bamboo!

O King Vichikkō wearing curved ornaments with

gems, whose spear with a flame-like top is proud
eating human fat, whose fierce, rage-filled elephants
are victorious in battles!

These young women are the daughters of Pāri whose great

fame is widespread, who gave a tall chariot with chiming
bells to a jasmine vine adorned with flowers, so it might
climb, even though the vine had never sung his praises,
putting scars on its tongue. I am a Brahmin who has come
to you with a request. You are one who makes your enemies
bow down to you, winning with your sword. O king who
overcomes belligerent enemies in harsh battles! O ruler
of a country whose harvests never fail! Accept them!

Notes: After the Chozha, Chera and Pandiya kings treacherously killed King Pāri, the great
vallal and owner of Parampu Mountains and surrounding villages, his friend, the poet
Kapilar, took custody of Pāri’s two daughters – see poems 105-120. He then goes to the
small-region King Vichikkō and asks him to marry them. The king refuses. He also goes
to another small-region king Irungōvel, requesting him to marry them. Legend has it that
he entrusted them to a Brahmin and sat facing north and died. Kapilar wrote Puranānūru
8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. This is the only poem written for
this king. மன்னும் அந்தணன் (13) – ஒைரை துரைசாமி உரை- சபண் பபசுதற்கும்,
சகாடுத்தற்கும், தூது பபாதலும், காதைர் இருைருள் ஒருைர்க்சகாருைைது காம நிரை
உரைத்தலும், இரை பபால்ைை பிறவும் சசய்தலும் பார்ப்பைர்க்கு அரமயுசமைத்
சதால்காப்பியம் முதலிய பண்ரடத் தமிழ் நூல்கள் கூறுதலின் ‘மன்னும் அந்தணன்’
என்றார். மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை
அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).
Meanings: பனி ைரை – cold mountains, நிைந்த – tall, பாசிரைப் பைவின் – of the green-
leaved jackfruit trees, கனி கைர்ந்து உண்ட – the fruits that he took, கரு விைல் கடுைன் – a
male monkey with black fingers, சசம்முக மந்திசயாடு – with a red-faced female monkey,
சிறந்து – fine, பசண் விைங்கி – distant and splendid, tall and flourishing, மரழ மிரச –
clouds above, அறியா மால் – unable to know the heights, ைரை அடுக்கத்து – in the
mountain ranges, கரழ மிரசத் துஞ்சும் – it sleeps on the top of a bamboo, கல்ைக சைற்ப
– O lord of the mountains, நிணம் – fat, தின்று – ate, சசருக்கிய – proud, arrogant,
சநருப்புத்தரை – flame top, சநடுபைல் – long spears, கைங்சகாண்டு – in the battlefield,
கைலும் – become angry, கடுங்கண் யாரை – harsh elephants, விைங்கு மணி – bright bells,
சகாடும் பூண் விச்சிக்பகாபை – O King Vichikō who wears, இைபை – these young women
(ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பூத்தரை – with flowers like it is carrying on its head,
with flowers on the top, அறாஅப் புரை சகாடி முல்ரை – unchanging decorated jasmine
vine – (அறாஅ – இரச நிரற அைசபரட), நாத்தழும்பு இருப்பப் பாடாது ஆயினும் – even
though it does not have scars on its tongue by singing, கறங்கு மணி சநடுந்பதர் சகாள்க
எைக் சகாடுத்த – gave his tall chariot with chiming bells saying ‘take this’, பைந்து ஓங்கு
சிறப்பின் பாரி மகளிர் – daughters of Pāri whose fame was known far and wide, யாபை
பரிசிைன் மன்னும் அந்தணன் – I am a Brahmin who is suitable to do this (நிரைசபற்ற
அந்தணன்) who has come to you in need of a gift (யாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), நீபய ைரிரசயில் ைணக்கும் ைாள் பமம்படுநன் – you are the master of swords
in battles who wins over enemies in a proper manner (நீபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive, ைரிரசயில் – முரறரமயால்), நிைக்கு யான் சகாடுப்ப – as I give to you (the
girls), சகாண்மதி – please accept (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second
person), சிைப்பபார் அடங்கா மன்ைரை அடக்கும் – one who controls uncontrollable kings
in harsh battles, மடங்கா விரையுள் நாடு கிழபைாபய – O lord of the country where
harvest never fails (கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
தமிழ் உரை நூல்கள்:
புறநானூறு – ஔரை துரைசாமி – தமிழ் மண் பதிப்பகம், சசன்ரை (சதாரைபபசி எண்:
44-24339030, அரைபபசி எண்: 9444410654)

புறநானூறு 201, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: இருங்பகாபைள், திரண: பாடாண்,

துரற: பரிசில்

இைர் யார் என்குரை ஆயின், இைபை,

ஊருடன் இைைைர்க்கு அருளித் பதருடன்
முல்ரைக்கு ஈத்த சசல்ைா நல்லிரச
படுமணி யாரைப் பறம்பின் பகாமான்,
சநடுமாப் பாரி மகளிர், யாபை, 5
தந்ரத பதாழன், இைர் என் மகளிர்,
அந்தணன் புைைன் சகாண்டு ைந்தைபை,
நீபய ைடபால் முனிைன் தடவினுள் பதான்றிச்
சசம்பு புரைந்து இயற்றிய பசண் சநடும் புரிரச
உைைா ஈரகத் துைரை யாண்டு 10
நாற்பத்சதான்பது ைழிமுரற ைந்த
பைளிருள் பைபை விறல் பபார் அண்ணல்,
தார் அணி யாரைச் பசட்டு இருங்பகாபை!
ஆண்கடன் உரடரமயின் பாண்கடன் ஆற்றிய
ஒலியற் கண்ணிப் புலிகடிமாஅல்! 15
யான் தை இைரைக் சகாண்மதி, ைான் கவித்து
இருங்கடல் உடுத்த இவ் ரையகத்து அருந்திறல்
சபான்படு மால் ைரைக் கிழை! சைன்பைல்
உடலுநர் உட்கும் தாரைக்
சகடல் அருங்குரைய நாடு கிழபைாபய. 20

Puranānūru 201, Poet Kapilar sang to King Irungōvēl, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
If you ask who they are, they are his daughters,
he who granted towns to those who came in need
and earned great fame for gifting a chariot to a
jasmine vine to climb,
he who owned elephants with jingling bells, the
lord of Parampu, the great king Pāri. They are
my daughters now.
As for me, I am their father’s friend, a Brahmin,
a poet who has brought them here.

You are the best Vēlir of the Vēlir clan,

with a heritage of forty-nine generations of Vēlirs
who gave with love to those in need,
who ruled Thuvarai with a fort with tall, huge walls
that were made of copper, whose ancestors appeared
in the sacrificial pit of a northern sage,
O king who is victorious in battles!

O great king with garlanded elephants!

O Pulikatimāl wearing a thick garland, who knows
what a man’s responsibility is, and what your duty is
to bards! I am offering them. Please accept them.
Lord of the sky-high mountain that yields gold!
You whose strength cannot be equaled on the earth
that is covered by an arched sky and surrounded
by the ocean, you whose army puts fear into
enemies with victorious spears!
O ruler of a land that can never be ruined!

Notes: Puranānūru 201 and 202 were written for this king. After the Chozha, Chera and
Pandiya kings treacherously killed King Pāri, the great vallal and owner of Parampu
Mountains and surrounding villages, his friend, the poet Kapilar, took custody of Pāri’s
two daughters – see poems 105-120. He then goes to the small-region King Vichi Kō and
asks him to marry them. The king refuses. He also goes to another small-region king
Irungōvel, requesting him to marry them. Legend has it that he entrusted them to a
Brahmin and sat facing north and died. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-
124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.
சசம்புச் சுைர்: புறநானூறு 201 – சசம்பு புரைந்து இயற்றிய பசண் சநடும் புரிரச,
அகநானூறு 375, புறநானூறு 37 – சசம்பு உறழ் புரிரச, மதுரைக்காஞ்சி 485 – சசம்பு
இயன்றன்ை சசஞ்சுைர், சநடுநல்ைாரட 112 – சசம்பு இயன்றன்ை சசய்வுறு சநடுஞ்
சுைர். மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை
அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). ைடபால் முனிைன்
(8) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ரமசூர் நாட்டுத் துைரை. இப்புறப்பாட்டில் முனிைன்
என்றும், துைரை என்றும் புலிகடிமால் என்றும் ைருைைைற்ரறக் சகாண்டு, இது
ச ாய்சைக் கரத எை நிரைக்கப்படுகிறது. ைடபால் முனிைன் சம்பு முனிைைாக
இருக்கைாசமை உ. பைசா ஐயைைர்கள் ஊகிக்கின்றார்கள். துைரை என்றது, ைடநாட்டில்
‘நிைங்கடந்த சநடுமுடியண்ணல்’ இருந்து ஆட்சிபுரிந்த துைரைசயன்னும் அைன்
பாலிருந்து மையமாதைைாை குறுமுனிைன் சகாணர்ந்த பைளிர்கள் என்றும்
பதிசைண்குடியிைர் என்றும் நச்சிைார்க்கினியர் குறிக்கின்றார், ஐைாைதம் மகாபதைன் –
ைடபால் முனிைன் என்பது அகத்தியரைக் குறிக்கின்றது. தடவினுள் (8) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – ஓமகுண்டத்தின்கண், உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை –
ஓமகுண்டத்தின்கண்.
Iravatham Mahadevan who traces Akathiyar from the Dravidian Indus Valley Civilization
to the South, quotes M. Raghava Iyengar’s interpretation of the word தடவு as ‘sacrificial
vessel’ in the latter’s book பைளிர் ைைைாறு. He adds, “Even he missed the obvious
connection between Akathiyar and his inseparable water pitcher. He adds further, “The
word tadavu (variant taṭa, தட) means a ‘big clay pot’ (DEDR 3027) etymologically related
to taṭa (தட) ‘thick, large’ (DEDR 3020). The matter has now been put beyond doubt as
the word tada occurs in a Thamizh -Brahmi inscription (ca.2nd cen l. BCE) incised on a
broken storage jar excavated at Kodumanal, Thamizh Nadu. The fragmentary inscription
reads ‘earthen jar storing (?) cold (and) hot water’. The word tatavu ‘jar’ is also attested in
Thamizh literature. It occurs twice in a poem in Nācciyār Tirumoḻi; (9:6), assigned to ca.
8th cent. CE: nūru taṭāvil veṇṇey (நூறு தடாவில் சைண்சணய்) – ‘a hundred jars of butter’;
nūru taṭā niṟaintha akkāra adicil (நூறு தடா நிரறந்த அக்காை அடிசில்) – ‘a hundred jars of
sweet morsel’”.

Meanings: இைர் யார் என்குரை ஆயின் – if you ask who they are, இைபை – these young
women are, ஊருடன் இைைைர்க்கு அருளி – gave generously with towns, பதருடன்
முல்ரைக்கு ஈத்த – gave his chariot to a jasmine (vine), சசல்ைா – not ruined, perfect, நல்
இரச – good fame, படு மணி யாரை – elephants with jingling bells, பறம்பின் பகாமான் –
lord of Parampu country, சநடுமாப் பாரி மகளிர் – daughters of the great Pāri, யாபை
தந்ரத பதாழன் – I am their father’s friend, இைர் என் மகளிர் – they are my daughters (now),
அந்தணன் – a Brahmin, புைைன் – a poet, சகாண்டு ைந்தைபை – I brought them here
(ைந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நீபய – you (ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), ைடபால் முனிைன் – northern sage, தடவின் உள் பதான்றி – appeared in his
sacrificial fire burning pit, சசம்பு புரைந்து இயற்றிய – created with copper, பசண் சநடும்
புரிரச – tall huge fort walls, உைைா ஈரக – charity without hatred, charity with love, துைரை
யாண்டு நாற்பத்து ஒன்பது ைழிமுரற ைந்த பைளிருள் பைபை – you come from 49
generations of Vēlir who ruled Thuvarai (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
விறல் பபார் – brave battles, அண்ணல் – noble/esteemed leader, தார் அணி யாரைச் பசட்டு
இருங்பகாபை – O great king Irunkōvel who has elephants wearing garlands (பசடு – great),
ஆண்கடன் உரடரமயின் – you have manly responsibilities, பாண் கடன் ஆற்றிய –
performed duties to bards, ஒலியற் கண்ணிப் புலிகடிமாஅல் – O Pulikadimāl wearing a
thick/flourishing garland (புலிகடிமாஅல் – இரசநிரற அைசபரட), யான் தை இைரைக்
சகாண்மதி – take them as I give them to you (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the
second person), ைான் கவித்து – covered by the sky, இருங்கடல் உடுத்த – surrounded by
the oceans, இவ் ரையகத்து – in this world, அருந்திறல் – difficult to scale, சபான்படு மால்
ைரைக் கிழை – O lord of the sky-high mountain with gems, சைன்பைல் – victorious spears,
உடலுநர் உட்கும் தாரை – army that causes enemies to fear, சகடல் அருங்குரைய நாடு
கிழபைாபய – O lord of the land that is difficult to be ruined (அருங்குரைய – குரை என்னும்
இரடச்சசால் குறிப்பு விரைமுற்றாக ஆயிற்று, கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 202, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: இருங்பகாபைள், திரண: பாடாண்,

துரற: பரிசில்
சைட்சிக் காைத்து பைட்டுைர் ஆட்டக்
கட்சி காணாக் கடமா நல் ஏறு
கடறு மணி கிைைச் சிதறு சபான் மிளிைக்,
கடிய கதழும் சநடுைரைப் படப்ரப
சைன்றி நிரைஇய விழுப் புகழ் ஒன்றி, 5
இரு பால் சபயரிய உருசகழு மூதூர்க்
பகாடி பை அடுக்கிய சபாருள் நுமக்கு உதவிய
நீடு நிரை அரையத்துக் பகடும் பகள் இனி,
நுந்ரத தாயம் நிரறவுற எய்திய
ஒலியற் கண்ணிப் புலிகடிமாஅல்! 10
நும் பபால் அறிவின் நுமருள் ஒருைன்
புகழ்ந்த சசய்யுள் கழாஅத்தரைரய
இகழ்ந்ததன் பயபை; இயல் பதர் அண்ணல்
எவ்வி சதால் குடிப் படீஇயர் மற்று இைர்
ரகைண் பாரி மகளிர் என்ற என் 15
பதற்றாப் புன் சசால் பநாற்றிசின் சபரும!
விடுத்தசைன் சைலீஇயர் நின் பைபை அடுக்கத்து,
அரும்பு அற மைர்ந்த கருங்கால் பைங்ரக
மாத்தகட்டு ஒள் வீ தாய துறுகல்
இரும்புலி ைரிப் புறம் கடுக்கும் 20
சபருங்கல் ரைப்பின் நாடு கிழபைாபய.

Puranānūru 202, Poet Kapilar sang to King Irunkōvēl, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
Listen to me,
O Pulikatimāl with a bright garland,
who inherited fully wealth and great rights
from your father! Araiyam was destroyed,
the city belonging to your ancestors,
long standing ancient place with two names,
victorious, and of faultless fame,
that helped your family with millions of stacked
pieces of gold, and on its tall mountain vetchi
forest, a fine forest bull pursued by hunters
runs rapidly, not finding shelter, as sapphire
gems rise up on his path, along with scattered
glitterings of gold.

The reason for destruction was that is that one of

your ancestors showed disrespect to Kazhāthalaiyār,
poet who composed poetry of fame.
O King owning a finely made chariot!
Kindly tolerate my muddled and mean words,
when I said “These daughters of Pāri who
gave generously are from the Evvi clan”.

Greatness! I take leave of you! May your spear be

victorious! You are the ruler of the mountain
country with towns, where sturdy-trunked vēngai
trees have strewn their bright flowers with big
petals on the rocks below, making them appear like
the striped backs of huge tigers.
Notes: Puranānūru 201 and 202 were written for this king. Kapilar sings this when King
Irungōvel refuses to marry Pari’s daughters. Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-
124, 143, 200-202, 236, 337 and 347. Purananuru 233 and 234 were written for Vēl Evvi.
சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன்
முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை). விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும்
இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: சைட்சிக் காைத்து பைட்டுைர் ஆட்ட – as the hunters in the vetchi forest
terrorize, Scarlet Ixora, Ixora Coccinea, கட்சி காணா – not finding shelter/hiding place,
கடமா நல் ஏறு – fine forest bull, கடறு – forest, மணி கிைை – gems rising up, சிதறு சபான்
– scattered gold, மிளிை – shining, கடிய கதழும் – runs fast, சநடுைரைப் படப்ரப – sides of
the tall mountains, சைன்றி நிரைஇய – with stable victory (நிரைஇய – சசால்லிரச
அைசபரட), விழுப்புகழ் ஒன்றி – with great fame, இரு பால் சபயரிய – place with two
names – Sitraraiyam and Perairayam, உருசகழு மூதூர் – splendid ancient town, பகாடி பை
அடுக்கிய சபாருள் நுமக்கு உதவிய – helped you with many millions worth wealth (gold)
stacked up, நீடு நிரை அரையத்து – of Araiyam that lasted for a long time, பகடும் – bad
situation (உம்ரம இழிவு சிறப்பு), பகள் இனி – listen now, நுந்ரத தாயம் நிரறவுற எய்திய
– attained fully the great rights from your father, attained the wealth earned by your father,
ஒலியற் கண்ணிப் புலிகடிமாஅல் – O Pulikadimāl wearing a bright/flourishing garland
(புலிகடிமாஅல் – இரசநிரற அைசபரட), நும் பபால் அறிவின் – like you in intelligence,
நுமருள் ஒருைன் – one of you, புகழ்ந்த சசய்யுள் – poetry of fame, கழாஅத்தரைரய –
Kazhāthalaiyār, இகழ்ந்ததன் பயபை – result of insulting him (பயபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), இயல் பதர் அண்ணல் – O king with fine chariot, எவ்வி சதால்
குடி படீஇயர் – they are from – Evvi’s ancient clan (படீஇயர் – சசால்லிரச அைசபரட),
மற்று – also, இைர் ரகைண் பாரி மகளிர் – they are charitable Pāri’s daughters, என்ற என்
பதற்றாப் புன் சசால் – muddied mean words, பநாற்றிசின் – you please tolerate (சின் –
முன்னிரை அரச, an expletive of the second person), சபரும – O greatness, விடுத்தசைன்
– let me take leave, சைலீஇயர் நின் பைபை – may your spear be victorious (சைலீஇயர் –
சசால்லிரச அைசபரட, வியங்பகாள் விரைமுற்று விகுதி, verb ending with a command,
பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அடுக்கத்து – in the mountain ranges, அரும்பு
அற மைர்ந்த – buds opened and blossomed fully, கருங்கால் பைங்ரக – vēngai trees with
big/sturdy/dark-colored trunks, Pterocarpus marsupium, மாத் தகட்டு – with big outer
petals, ஒள் வீ தாய – bright flowers spread, துறுகல் – boulders, இரும்புலி ைரிப்புறம்
கடுக்கும் – like the stripes on the back of a big tiger (கடுக்கும் – உைம உருபு, a comparison
word), சபருங்கல் ரைப்பின் நாடு கிழபைாபய – O lord with the country with big
mountains (கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 203, பாடியைர்: ஊன்சபாதி பசுங்குரடயார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

பாமுளூசைறிந்த சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி, திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
‘கழிந்தது சபாழிந்து’ எை ைான் கண் மாறினும்,
‘சதால்ைது விரைந்து’ எை நிைம் ைைம் கைப்பினும்,
எல்ைா உயிர்க்கும் இல்ைால் ைாழ்க்ரக,
‘இன்னும் தம்’ எை எம்மபைார் இைப்பின்,
முன்னும் சகாண்டிர் எை நும்மபைார் மறுத்தல் 5
இன்ைாது அம்ம, இயல் பதர் அண்ணல்!
இல்ைது நிைப்பல் ஆற்றாபதாரினும்,
உள்ளி ைருநர் நரச இழப்பபாபை,
அரைரயயும் அல்ரை நீபய, ஒன்ைார்
ஆர் எயில் அைர்கட்கு ஆகவும் நுமது எைப் 10
பாண் கடன் இறுக்கும் ைள்ளிபயாய்!
பூண் கடன் எந்ரத நீ இைைைர் புைபை.

Puranānūru 203, Poet Oonpothi Pasunkudaiyār sang to Chozhan Pāmulūr Erintha

Neythalankānal Ilanchētchenni, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
If the clouds thought, “We’ve rained in the past”
and stopped raining, and if the fields thought,
“We’ve produced harvests before” and stopped growing,
there would no life.
If people like me request and say, “Give me something
again,” it is cruel for a person like you to refuse and say,
“You’ve received gifts before.”
O King with well-made chariots!
Those approached with confidence that they will give,
disappoint when they don’t give, more than those who
do not have anything to give to those in need. You are
not that kind of person. You are a generous man.
You perform your duty to bards even when your enemy
forts are still not yours. My lord! Do your duty
and shelter bards!
Notes: Puranānūru 10, 203, 370 and 378 were written by this poet. This king goes by the
names பசாழன் பாமுளூசைறிந்த சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி, பசாழன்
சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி and பசாழன் சசருப்பாழி எறிந்த இைஞ்பசட்
சசன்னி. அம்ம – அம்ம பகட்பிக்கும் (சதால்காப்பியம் இரடயியல் 28).

Meanings: கழிந்தது சபாழிந்து எை ைான் கண் மாறினும் – if the clouds thought ‘we have
rained in the past’ and stopped raining, சதால்ைது விரைந்து எை – since they grew plants
in the past, நிைம் ைைம் கைப்பினும் – if the land hides growing, if the land stops growing,
எல்ைா உயிர்க்கும் இல்ைால் ைாழ்க்ரக – there is no life for all beings (இல்ைால் – ஆல்
அரசநிரை, an expletive), இன்னும் தம் எை எம்மபைார் இைப்பின் – yet if we make
requests, முன்னும் சகாண்டிர் – you have already received, எை நும்மபைார் மறுத்தல் – if
people like you refuse saying that, இன்ைாது – it is cruel, அம்ம – பகட்பித்தல் சபாருட்டு,
அரச, an expletive, இயல் பதர் அண்ணல் – O lord with well-made chariots, இல்ைது
நிைப்பல் ஆற்றாபதாரினும் – more than those who are unable to give to those who come in
need, உள்ளி ைருநர் – those who come thinking they will get, நரச இழப்பபாபை – they
(those who have and do not give) will lose the love (இழப்பபாபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), அரைரயயும் அல்ரை – you are not like that, நீபய ஒன்ைார் ஆர் எயில்
அைர்கட்கு ஆகவும் நுமது எை – even when enemies had their forts you considered them
yours, பாண் கடன் இறுக்கும் ைள்ளிபயாய் – you are a generous man who did your duty to
bards, பூண் கடன் எந்ரத நீ இைைைர் புைபை – O lord! do your duty of protecting bards
(புைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 204, பாடியைர்: கரழதின் யாரையார், பாடப்பட்படான்: ைல்வில் ஓரி,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
ஈ எை இைத்தல் இழிந்தன்று, அதன் எதிர்
ஈபயன் என்றல் அதனினும் இழிந்தன்று,
சகாள் எைக் சகாடுத்தல் உயர்ந்தன்று, அதன் எதிர்
சகாள்பைன் என்றல் அதனினும் உயர்ந்தன்று,
சதண்ணீர்ப் பைப்பின் இமிழ் திரைப் சபருங்கடல் 5
உண்ணார் ஆகுப நீர் பைட்படாபை,
ஆவும் மாவும் சசன்று உணக் கைங்கிச்
பசபறாடு பட்ட சிறுரமத்து ஆயினும்,
உண்ணீர் மருங்கின் அதர் பை ஆகும்
புள்ளும் சபாழுதும் பழித்தல் அல்ைரத 10
உள்ளிச் சசன்பறார் பழியைர், அதைால்
புைபைன், ைாழியர் ஓரி, விசும்பின்
கருவி ைாைம் பபாை
ைரையாது சுைக்கும் ைள்ளிபயாய் நின்பை.

Puranānūru 204, Poet Kalaithin Yānaiyār sang to Valvil Ōri, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
It is a dishonor to say, “Give me something.”
On the other hand, it is a greater dishonor to reply,
“I will give nothing.” It is superior to say, “Take
this”. Better than that is to say, “I do not want it”.
People with thirst will not drink the clear water of
the large ocean with roaring waves. But when a site
has potable water, even if it is not good, mixed with
mud, roiled by cows and horses, there will be many
paths leading to it.

If those in need go to kings and are not given

gifts, times and omens are to be blamed, and not the
kings. So I do not hate you. May you live long, Ōri!
You are a generous man who gives gifts without any
limits, like clouds with thunder and lightning in the sky!

Notes: This is the only poem written by this poet. Puranānūru poems 152, 153 and 204
were written for Ōri, who ruled Kolli Mountain. Malaiyamān Kāri of Mullūr desired that
mountain. Ōri learned that from his spies and a war ensued. Kāri killed He Ōri and
usurped his mountain. Ōri was one of the seven great donors, who were small-region
kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān,
who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. கருவி ைாைம் (13) – இடி
மின்ைல் முதலிய சதாகுதிகரையுரடய முகில்கள். கருவி – கருவி சதாகுதி
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 58).

Meanings: ஈ எை இைத்தல் இழிந்தன்று – it is a dishonor to beg, அதன் எதிர் ஈபயன் என்றல்

அதனினும் இழிந்தன்று – on the other hand it is even more of a dishonor to say “I won’t
give”, சகாள் எைக் சகாடுத்தல் உயர்ந்தன்று – it is superior to say, “Take this” and give,
அதன் எதிர் சகாள்பைன் என்றல் அதனினும் உயர்ந்தன்று – it is even much better than that
to say “I will not accept it”, சதண்ணீர் – clear water, பைப்பின் – spread ocean’s, இமிழ்
திரை – roaring waves, சபருங்கடல் – huge ocean, உண்ணார் ஆகுப – they cannot drink, நீர்
பைட்படாபை – those who desire water, ஆவும் மாவும் சசன்று உண – cows and
horses/animals go to drink (உண உண்ண என்பதன் விகாைம்), கைங்கிச் பசபறாடு பட்ட –
mixed with mud and muddied, சிறுரமத்து ஆயினும் – even if it is bad, உண்ணீர் மருங்கின்
– to the place with drinking water, அதர் பை ஆகும் – there are many paths, புள்ளும்
சபாழுதும் பழித்தல் – omens and times are to be blamed, அல்ைரத – other than that
(அல்ைரத – அல்ைது, ஈறு திரிந்தது), உள்ளிச் சசன்பறார் – those who think of kings and go,
பழியைர் – they do not blame, அதைால் – so, புைபைன் – I do not hate, I am not upset,
ைாழியர் ஓரி – may you live long O Ōri, விசும்பின் கருவி ைாைம் பபாை – like rain with
thunder and lightning in the sky, ைரையாது சுைக்கும் ைள்ளிபயாய் நின்பை – you who is
generous man who donates without limits

புறநானூறு 205, பாடியைர்: சபருந்தரைச் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: கடிய

சநடுபைட்டுைன், திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
முற்றிய திருவின் மூைைாயினும்,
சபட்பு இன்றி ஈதல் யாம் பைண்டைபம,
விறல் சிைம் தணிந்த விரை பரிப் புைவி
உறுைர் சசல் சார்வு ஆகிச், சசறுைர்
தாள் உைம் தபுத்த ைாள் மிகு தாரை, 5
சைள் வீ பைலிக் பகாரடப் சபாருந!
சிறியவும் சபரியவும் புரழ சகட விைங்கிய
மான் கணம் சதாரைச்சிய கடு விரசக் கத நாய்
பநான் சிரை பைட்டுை! பநாய் இரை ஆகுக!
ஆர்கலி யாணர்த் தரீஇய கால் வீழ்த்துக் 10
கடல் ையின் குழீஇய அண்ணைங் சகாண்மூ
நீரின்று சபயைாங்குத், பதசைாடு
ஒளிறு மருப்பு ஏந்திய சசம்மல்
களிறின்று சபயைை பரிசிைர் கடும்பப.

Puranānūru 205, Poet Perunthalai Sāthanār to Kadiya Neduvēttuvan, Thinai: Pādān,

Thurai: Parisil
Even from the three great kings with immense wealth,
we do not want anything if it’s offered without love.
Enemies with swift horses, their victory rage subsided,
come to you for refuge. Your army with swords fights
with great strength!

O lord of Kōdai Mountain surrounded by white flower

fences! O hunter with a sturdy bow with swift, fierce
dogs that destroy herds of deer that block their paths!
May you be free from disease!

Like the noble clouds, to shower uproarious heavy rains,

plunge into the ocean to collect and do not leave without
water, the families that come to you do not leave without
chariots and fine elephants with bright lifted tusks!

Notes: Kodai Mountain is Kodaikanal. This king hailing from Kadiyam town ruled
Kodaikanal Mountain area. This is the only Puranānūru poem written for him. This poet
wrote Puranānūru 151, 164, 165, 205, 209 and 294. யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட
யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings: முற்றிய திருவின் மூைைாயினும் – even from the three abundantly rich kings
(மூைைாயினும் – உம்ரம சிறப்பும்ரம), சபட்பு இன்றி – without care, without love, ஈதல்
– giving, யாம் பைண்டைபம – we do not want (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), விறல்
சிைம் தணிந்த – victory rage reduced, விரை பரிப் புைவி உறுைர் – those who ride fast horses
come to you, சசல் சார்வு ஆகி – become refuge for those who came, சசறுைர் – enemies,
தாள் உைம் – mind with effort (உைம் – உள்ைம் என்பதன் இரடக்குரற), தபுத்த – ruined,
ைாள் மிகு தாரை – army with swords, சைள் வீ பைலிக் பகாரடப் சபாருந – O lord of
Kōdai mountains surrounded by white flower fences, சிறியவும் சபரியவும் – small and
large, புரழ சகட விைங்கிய – blocked their small path, மான் கணம் – deer herds,
சதாரைச்சிய – killed, கடு விரச – rapidly moving, கத நாய் – fierce dogs, பநான் சிரை
பைட்டுை – O hunter with sturdy bows, பநாய் இரை ஆகுக – may you be free from disease
(இரை – இல்ரை என்பதன் விகாைம்), ஆர்கலி யாணர்த் தரீஇய – to give uproarious
prosperous rains (தரீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), கால் வீழ்த்து – plunge down, கடல்
ையின் – into the ocean, குழீஇய – gathered (சசால்லிரச அைசபரட), அண்ணைங்
சகாண்மூ நீரின்று – esteemed clouds without water, சபயைா ஆங்கு – in the manner of not
leaving, பதசைாடு – with chariots, ஒளிறு மருப்பு ஏந்திய – bright tusks that are lifted,
சசம்மல் களிறின்று சபயைை – they do not leave without noble elephants, பரிசிைர் கடும்பப
– the families of those who come for gifts (கடும்பப – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 206, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
ைாயிபைாபய! ைாயிபைாபய!
ைள்ளிபயார் சசவி முதல் ையங்கு சமாழி வித்தித் தாம்
உள்ளியது முடிக்கும் உைனுரட உள்ைத்து
ைரிரசக்கு ைருந்தும் இப் பரிசில் ைாழ்க்ரகப்
பரிசிைர்க்கு அரடயா ைாயிபைாபய! 5
கடுமான் பதான்றல் சநடுமான் அஞ்சி
தன் அறியைன் சகால்? என் அறியைன் சகால்?
அறிவும் புகழும் உரடபயார் மாய்ந்சதை
ைறுந்தரை உைகமும் அன்பற; அதைால்
காவிசைம் கைபை, சுருக்கிசைம் கைப்ரப, 10
மைங்சகால் தச்சன் ரக ைல் சிறாஅர்
மழுவுரடக் காட்டகத்து அற்பற,
எத்திரசச் சசலினும் அத்திரசச் பசாபற.

Puranānūru 206, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pādān: Thurai:
Parisil
O gatekeeper! O gatekeeper!
O gatekeeper who never closes the gate against
those who come in need leading lives of pleading,
to sow shining words in the ears of the generous
and gain what they wish for, with their strong
hearts!
Does the lord Nedumān Anji with swift horses not know
himself, or know me? This is not an empty world where
those with intelligence and fame have died. So we have
packed our drums in drawstring bags to carry them on
poles. This world is like the forest where the children of
carpenters go with their axes. Whether they go this way
or that way, there is rice in all directions!

Notes: உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை (குறுந்சதாரக உரையில் ஒைரையார் பற்றிை

குறிப்பு) – தம்முரடய கூற்றாக அன்றி பாடி இைத்தற்குரிய விறலி முதலியைர்களின்
கூற்றுக்கைாகவும் புறநானூற்றிலும் பிற நூல்களிலும் காணப்படும். ஆைாய்பைார்
அதரைக் சகாண்டு இைரை விறலி முதலியைர்கைாக நிரைந்து விரைந்து முடிவு சசய்து
விடுதல் மைபன்று. அங்ஙைம் பாடுதல் கவிமதசமைக் சகாள்ளுதல் முரற. பிற புைைர்கள்
பாடல்களிலும் இம்முரற காணப்படும். Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208,
230 (his name is this poem is from his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390
were written for this king. Except for 208, which was written by Perunchithiranār, and 230
by Arisil Kizhār, the rest were written by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān
Nedumān Anji were great friends. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187,
206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one
Avvaiyār in the entire Sangam literature. புறநானூறு 371 – பரறசயாடு தரகத்த
கைப்ரபசயன் முைவுைாய், மரைபடுகடாம் 13 – காய கைப்ரபயிர். சுருக்கிசைம்
கைப்ரப (10) – ஒைரை துரைசாமி உரை – கட்டிபைம் முட்டுக்கரை (முைசுகரை), கைம் –
யாழுமாம்.

Meanings: ைாயிபைாபய – O gatekeeper (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைாயிபைாபய

– O gate keeper (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைள்ளிபயார் சசவி முதல் – in the ears
of the generous, ையங்கு சமாழி வித்தி – sow bright words, தாம் உள்ளியது முடிக்கும் –
desiring what they want, உைனுரட உள்ைத்து – with hearts with strength, ைரிரசக்கு – for
respect, for praises, ைருந்தும் – are sad, இப் பரிசில் ைாழ்க்ரக – this life with pleading,
பரிசிைர்க்கு – to those who come in need, அரடயா ைாயிபைாபய – O gatekeeper who
does not close the gate (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கடுமான் பதான்றல் சநடுமான்
அஞ்சி – Nedumān Anji with swift horses (கடுமான் – பண்புத்சதாரக), தன் அறியைன்
சகால் – does he not know himself, என் அறியைன் சகால் – does he not know me, அறிவும்
புகழும் உரடபயார் மாய்ந்சதை ைறுந்தரை உைகமும் அன்பற – this is not an empty world
where those with intelligence and fame have died (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), அதைால் – so, காவிசைம் கைபை – we will carry our drums/yāzh in bags placed
on the ends of balancing poles (கைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சுருக்கிசைம்
கைப்ரப – we have packed our drums in drawstring bags, we have packed our yāzh in
drawstring bags, மைம் சகால் தச்சன் – carpenters who cut down trees, ரக ைல் சிறாஅர் –
able children, able youngsters (சிறாஅர் – இரசநிரற அைசபரட), மழுவுரட – with axes,
காட்டு அகத்து – in the forest, அற்பற – it is like that (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
எத்திரசச் சசலினும் – no matter which direction we go, அத்திரசச் பசாபற – there is food
there (பசாபற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 207, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: இைசைளிமான்,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
எழு இனி சநஞ்சம், சசல்கம்! யாபைா
பருகுைன்ை பைட்ரக இல்ைழி,
அருகில் கண்டும் அறியார் பபாை
அகன் நகைாைா முகன் அழி பரிசில்
தாள் இைாைர் பைைார் அல்ைர், 5
ைருசகை பைண்டும் ைரிரசபயார்க்பக
சபரிபத உைகம், பபணுநர் பைபை,
மீளி முன்பின் ஆளி பபாை
உள்ைம் உள் அவிந்து அடங்காது, சைள்சைை
பநாைாபதான் ையின் திைங்கி, 10
ைாயா ைன் கனிக்கு உைமருபைாபை.

Puranānūru 207, Poet Perunchithiranār sang for Ilavelimān, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
Rise up now my heart! Let us go!
They do desire, those without effort,
who receive gifts from donors who have
no desire in their hearts to give, who turn
their faces away and pretend they don’t know
them even when they see them nearby.

This world is huge for those who seek gifts

and there are many to welcome and protect.
Like a strong and fierce āli, the force within
one will not be contained. Who would desire
to be ignored for all to see, and stand pitifully
awaiting an unripe, shriveled fruit?

Notes: This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and 238. When Velimān was
on his death bed, he asked Ilavelimān to take care of poet Perunchithiranār who went in
need. Ilavelimān who was not generous, gave very little to the poet. The poet went to
Kumanan, got abundant gifts and came back to donate a fine elephant to Ilavelimān, thus
shaming him (Poem 162). His frustration with Ilavelimān is revealed in this poem as well.
Puranānūru 162, 207 and 237 were written for this king. He was the younger brother of
Velimān in poem 238. There are references to Āli in Akanānūru 78, 252, 381, Kurinjippāttu
252, Natrinai 205, Puranānūru 207, Perumpānātruppadai 258 and Porunarātruppadai 139.
Natrinai 205 – ஆளி நன்மான் பைட்டு எழு பகாள் உகிர்ப் பூம்சபாறி உழுரை சதாரைச்சிய
ரைந் நுதி ஏந்து சைண்பகாட்டு ையக் களிறு இழுக்கும். ஆளி (சபாருநைாற்றுப்பரட 139)
– சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை – அரிமா, அரிமாப் பபான்ற பைசறாரு விைங்சகை
எண்ணவும் இடமுள்ைது.

Meanings: எழு இனி சநஞ்சம் – rise up my heart, சசல்கம் – let us go, யாபைா – who is
there, பருகுைன்ை – like they are looking (பருகுைன்ை – கண்கைால் பருகுைது பபால்),
பைட்ரக இல்ைழி – when there is no desire அருகில் கண்டும் – even when they see near
them, அறியார் பபாை – like they do not know, அகன் நகைாைா – without happiness in their
minds, without inner happiness (அகன் – அகம் என்பதன் பபாலி), முகன் அழி – turning
their faces, changing their face expressions (முகன் – முகம் என்பதன் பபாலி), பரிசில் –
gifts, தாள் இைாைர் – those without effort, பைைார் – they do not desire, அல்ைர் – they are
not, (பைைார் அல்ைர் – they do desire), ைருசகை பைண்டும் – welcoming them,
ைரிரசபயார்க்பக சபரிபத உைகம் – the world is huge for those who seek gifts
(ைரிரசபயார்க்பக, சபரிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பபணுநர் பைபை – there
are many who protect us (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மீளி – strong, முன்பின் ஆளி
பபாை – like a powerful āli, it is probably a lion, உள்ைம் உள் அவிந்து அடங்காது – feelings
not suppressed and contained, சைள்சைை – clearly/for all to see, பநாைாபதான் ையின்
திைங்கி – standing sad in front of a person without any sympathy, ைாயா – unripe, ைன்
கனிக்கு உைமருபைாபை – who will agonize over a fruit that is not ripe enough
(உைமருபைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 208, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான்

அஞ்சி, திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
குன்றும் மரையும் பை பின் ஒழிய
ைந்தசைன் பரிசில் சகாண்டசைன் சசைற்கு எை,
நின்ற என் நயந்து அருளி ஈது சகாண்டு
ஈங்கைம் சசல்க தான் எை, என்ரை
யாங்கு அறிந்தைபைா, தாங்கரும் காைைன்? 5
காணாது ஈத்த இப்சபாருட்கு யாபைார்
ைாணிகப் பரிசிைன் அல்பைன், பபணித்
திரை அரைத்து ஆயினும், இனிது அைர்
துரண அைவு அறிந்து நல்கிைர் விடிபை.

Puranānūru 208, Poet: Perunchitharanār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai:
Pādān, Thurai: Parisil
When I stood there and said that I have crossed many
hills and mountains to come to him for a reward, he
showed me great kindness and asked me to take what
I wanted, this king who is difficult to withstand
by his enemies. What did he know of me?

I am not like a merchant who considers these gifts

as merchandise, to take gifts given without being seen.
It would be sweet if he knows my worth and gives me
a gift with desire, even if it were tiny like millet!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 230 (his name is this poem is from
his defeat in Thakadur), 231, 232, 235, 315 and 390 were written for this king. Except for
208, which was written by Perunchithiranār, and 230 by Arisil Kizhār, the rest were written
by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great friends.

Meanings: குன்றும் மரையும் பை பின் ஒழிய ைந்தசைன் – I came leaving hills and
mountains behind, I came passing hills and mountains, பரிசில் சகாண்டசைன் சசைற்கு
எை – when I said that I have come to get gifts and leave, நின்ற என் நயந்து அருளி – he
showed loving kindness to me who stood there, ஈது சகாண்டு – with this (இது, ஈது எைச்
சுட்டு நீண்டது), ஈங்கைம் சசல்க – take these and go, தான் எை என்ரை யாங்கு
அறிந்தைபைா – what did he know of me, தாங்கு அரும் காைைன் – this king who is difficult
to withstand by his enemies (தாங்கு அரும் – தடுத்தற்கு அரிய), காணாது ஈத்த – given
without seeing, இப்சபாருட்கு – for these things, யாபைார் ைாணிகப் பரிசிைன் அல்பைன்
– I am not one who treats gifts like merchandise, பபணி – with desire, with care, திரை
அரைத்து ஆயினும் – even if it were just like a millet, இனிது அைர் துரண அைவு அறிந்து
நல்கிைர் விடிபை – it will be sweet if he knows my suitable capacity and gives (விடிபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 209, பாடியைர்: சபருந்தரைச் சாத்தைார், பாடப்பட்படான்: மூைன், திரண:

பாடாண்: துரற: பரிசில் கடாநிரை
சபாய்ரக நாரை பபார்வில் பசக்கும்
சநய்தல் அம் கழனி சநல் அரி சதாழுைர்
கூம்புவிடு சமன் பிணி அவிழ்ந்த ஆம்பல்
அகல் அரட அரியல் மாந்திக், சதண் கடல்
படுதிரை இன் சீர்ப் பாணி தூங்கும் 5
சமன்புை ரைப்பின் நன்ைாட்டுப் சபாருந!
பல் கனி நரசஇ அல்கு விசும்பு உகந்து,
சபருமரை விடர் அகம் சிைம்ப முன்னிப்,
பழனுரடப் சபருமைம் தீர்ந்சதைக் ரகயற்றுப்
சபறாது சபயரும் புள்ளிைம் பபாை, நின் 10
நரசதை ைந்து நின் இரச நுைல் பரிசிசைன்
ைறுவிபயன் சபயர்பகா? ைாள் பமம்படுந!
ஈயாய் ஆயினும் இைங்குசைன் அல்பைன்,
பநாய் இரை ஆகுமதி சபரும! நம்முள்
குறு நணி காண்குைதாக நாளும், 15
நறும் பல் ஒலிைரும் கதுப்பின் பதசமாழித்
சதரி இரழ மகளிர் பாணி பார்க்கும்
சபருைரை அன்ை மார்பின்,
சசரு சைஞ்பசய், நின் மகிழ் இருக்ரகபய.

Puranānūru 209, Poet Perunthalai Sāthanār sang to Moovan, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil
Kadā Nilai
Lord of a fine country with towns,
where storks from lakes rest on haystacks
in the beautiful fields with neythal flowers,
pointed buds of white waterlilies loosen
their tightness to bloom, and paddy reapers
sway to the sweet rhythmic beat of the clear
ocean’s roaring waves as they drink liquor
on the wide white waterlily leaves!

Must I go back with empty hands, like flocks of birds

that desire to eat abundant fruits, fly high in the sky
as their sounds reverberate in mountain caves, and get
disappointed when the huge tree has no fruit?

I came here with the desire to sing your fame. Even

if you don’t give me anything, I will not grieve, O
Greatness who is a master of the sword!
May you live without any disease! Your women with
fragrant thick hair, sweet words and chosen jewels
wait for your chest. You are like Murukan who loves
wars. May those in your court realize how close we are!

Notes: This poet wrote Puranānūru 151, 164, 165, 205, 209 and 294. This is the only
Puranānūru poem written for this leader. There was a Moovan who was killed by
Cheraman Kanaikkāl Irumporai who plucked his teeth and embedded them on his fortress
gate. ஒைரை துரைசாமி உரை – இைன் அந்த மூைபைா பைபறா சதரிந்திைது. நற்றிரண
378 – முழங்கு திரை முழவின் பாணியின் ரபபய பழம் புண் உறுநரின் பைரையின் ஆலும்.
மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: சபாய்ரக நாரை – storks from the lakes, பபார்வில் பசக்கும் – rest on haystacks,
சநய்தல் அம் கழனி – beautiful fields with neythal flowers, சநல் அரி சதாழுைர் – laborers
who reap paddy, கூம்புவிடு சமன் பிணி அவிழ்ந்த ஆம்பல் – closed/pointed buds of white
waterlilies have loosened their delicate ties and blossomed, அகல் அரட அரியல் மாந்தி –
drink alcohol on its wide leaves, சதண் கடல் – clear ocean, படுதிரை – roaring waves,
pounding waves, இன் சீர்ப் பாணி – with sweet rhythm, தூங்கும் – swaying, சமன்புை – wet
land, ரைப்பின் – with towns, நன்ைாட்டுப் சபாருந – O lord of the fine country, பல் கனி
நரசஇ – desiring many fruits, அல்கு விசும்பு உகந்து – flying high in the sky, சபருமரை
விடர் அகம் சிைம்ப – their sounds resounding in mountain caves, முன்னிப் பழனுரடப்
சபருமைம் – go toward the huge tree with fruits (பழன் – பழம் என்பதன் பபாலி),
தீர்ந்சதைக் ரகயற்று – helpless that it ended, சபறாது சபயரும் – leave without getting,
புள்ளிைம் பபாை – like the flocks of birds, நின் நரச தை ைந்து – came to you with desire,
நின் இரச நுைல் – to sing your fame, பரிசிசைன் ைறுவிபயன் சபயர்பகா – should I who
came to get gifts leave empty handed, ைாள் பமம்படுந – O greatness who is master of the
sword, ஈயாய் ஆயினும் – even if you do not give, இைங்குசைன் அல்பைன் – I will not
grieve, பநாய் இரை ஆகுமதி – may you live without disease (இரை – இல்ரை என்பதன்
விகாைம், ஆகுமதி – மதி முன்னிரையரச, an expletive of the second person), சபரும – O
lord, நம்முள் குறுநணி காண்குைதாக – let them see us close, நாளும் – daily, நறும் பல்
ஒலிைரும் கதுப்பின் – with fragrant thick hair, பதசமாழி – sweet words, சதரி இரழ
மகளிர் – women with chosen jewels, பாணி பார்க்கும் – look for the proper time,
சபருைரை அன்ை மார்பின் – on the huge mountain-like chest, சசரு சைஞ்பசய் – Murukan
who likes battles, நின் மகிழ் இருக்ரகபய – your happy court (இருக்ரகபய – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 210, பாடியைர்: சபருங்குன்றூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

குடக்பகாச் பசைல் இரும்சபாரற, திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
மன்பரத காக்கும் நின் புரைரம பநாக்காது
அன்பு கண் மாறிய அறன் இல் காட்சிசயாடு,
நும்மபைாரும் மற்று இரையர் ஆயின்,
எம்மபைார் இைண் பிறைைர் மாபதா;
சசயிர் தீர் சகாள்ரக எம் சைங்காதலி 5
உயிர் சிறிது உரடயள் ஆயின், எம் ையின்
உள்ைாது இருத்தபைா அரிபத; அதைால்
“அறன் இல் கூற்றம் திறனின்று துணியப்
பிறன் ஆயிைன் சகால்? இறீஇயர் என் உயிர்!” எை
நுைல்வுறு சிறுரமயள் பை புைந்து உரறயும் 10
இடுக்கண் மரைபயாள் தீரிய இந்நிரை
விடுத்பதன், ைாழியர் குருசில்! உதுக்காண்!
அைை சநஞ்சசமாடு சசல்ைல், நின் கறுத்பதார்
அருங்கடி முரை அைண் பபாைப்
சபருங் ரகயற்ற என் புைம்பு முந்துறுத்பத. 15

Puranānūru 210, Poet Perunkundrur Kizhār sang for Cheraman Kudakko Cheral
Irumporai, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Kadā Nilai
People like me should not be born here,
if great men like you lose kindness, appear without
justice, do not protect people, nor consider charity.

My loving wife with faultless principles, her life frail,

rare that she does not think about me, worries that
unfair Kootruvan has got me boldly without discretion.
She lives with distress and hatred and wishes that her
life be gone. Because of this, I am leaving, to reduce
the burden of my wife. O Lord! May you have a long
life! Look there! Letting my helpless poverty precede
me, I am leaving in despair, like the well-guarded forts
of your enemies that are assaulted by you!

Notes: Puranānūru poems 210 and 211 were written for this king. This poet wrote
Puranānūru 147, 210, 211, 266 and 318.

Meanings: மன்பரத காக்கும் – protecting people, நின் புரைரம பநாக்காது – not

considering your greatness, அன்பு கண் மாறிய – losing kindness, அறன் இல் காட்சிசயாடு
நும்மபைாரும் – people like you appearing without justice (அறன் – அறம் என்பதன்
பபாலி), மற்று இரையர் ஆயின் எம்மபைார் இைண் பிறைைர் – people like me should not
be born here, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, சசயிர் தீர் சகாள்ரக – faultless
principles, எம் சைங்காதலி – my beloved wife, உயிர் சிறிது உரடயள் ஆயின் – since her
life is frail, எம் ையின் உள்ைாது இருத்தபைா அரிபத – it is rare that she would not be
thinking of me (அறன் – அறம் என்பதன் பபாலி), அதைால் – so, அறன் இல் கூற்றம் –
Kootruvan who is unfair, திறனின்று துணிய – that he got me without discretion boldly,
பிறன் ஆயிைன் சகால் – has he died, இறீஇயர் என் உயிர் – may my life be ruined (இறீஇயர்
– சசால்லிரச அைசபரட, வியங்பகாள் விரைமுற்று விகுதி, verb ending with a
command, இகழ்ச்சிப் சபாருளில் ைந்தது, used to show ill will), எை – thus, நுைல்வுறு – to
say, சிறுரமயள் பை புைந்து உரறயும் – she lives with distress and much hatred, இடுக்கண்
மரைபயாள் தீரிய இந்நிரை விடுத்பதன் – to end my sad wife’s suffering I am leaving,
ைாழியர் குருசில் – may you live long O king, உதுக்காண் – look there, அைை சநஞ்சசமாடு
சசல்ைல் – I am leaving with a distressed heart, நின் கறுத்பதார் அருங்கடி முரை அைண்
பபாை – like the well protected forts of your enemies, சபரும் ரகயற்ற – very helpless, என்
புைம்பு முந்துறுத்பத – I am letting my poverty go before me (முந்துறுத்பத – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 211, பாடியைர்: சபருங்குன்றூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

குடக்பகாச் பசைல் இரும்சபாரற, திரண: பாடாண்: துரற: பரிசில் கடாநிரை
அஞ்சுைரு மைபின் சைஞ்சிைப் புயல் ஏறு
அணங்குரட அைவின் அருந்தரை துமிய
நின்று காண்பன்ை நீள் மரை மிளிைக்
குன்று தூை எறியும் அைைம் பபாை,
முைசு எழுந்து இைங்கும் தாரைபயாடு தரைச்சசன்று 5
அரைசு படக் கடக்கும் உரை சால் பதான்றல்! நின்
உள்ளி ைந்த ஓங்கு நிரைப் பரிசிசைன்,
“ைள்ளிரய ஆதலின் ைணங்குைன் இைன்” எைக்
சகாள்ைா மாந்தர் சகாடுரம கூற, நின்
உள்ளியது முடித்பதாய் மன்ற, முன்ைாள் 10
ரக உள்ைது பபால் காட்டி ைழிநாள்
சபாய்சயாடு நின்ற புற நிரை ைருத்தம்
நாணாய் ஆயினும், நாணக் கூறி என்
நுணங்கு சசந்நா அணங்க ஏத்திப்,
பாடப் பாடப் பாடு புகழ் சகாண்ட நின் 15
ஆடு சகாள் வியன் மார்பு சதாழுதசைன் பழிச்சிச்
சசல்ைல் அத்ரத, யாபை ரைகலும்
ைல்சி இன்ரமயின் ையின் ையின் மாறி,
இல் எலி மடிந்த சதால் சுைர் ைரைப்பின்
பாஅல் இன்ரமயின் பல் பாடு சுரைத்து, 20
முரைக்பகாள் மறந்த புதல்ைசைாடு
மரைத் சதாரைந்திருந்த என் ைாணுதல் படர்ந்பத.
Puranānūru 211, Poet Perunkundrur Kizhār sang to Cheraman Kudakko Cheral, Thinai:
Pādān, Thurai: Parisil Kadā Nilai
O Greatness with fame, whose loud army attacks and
wins wars with enemy kings whose armies advance,
as your drums surge and roar like fierce thunder that
chops off the fierce heads of fearing snakes and breaks
tall mountains that stand and appear like they are
watching the earth, and shatters hills!

I, a man of honor, came here thinking about your

generosity. I thought you will respect me. I told
you about the cruelties of those who don’t give.
You did what you had planned. On the previous
day you showed that you had gifts, but on the next
day when it was not true, you were not embarassed.
Yet, with my small eloquent tongue, I sang humbly your
praises until my tongue hurt, causing embarrassment.
I will bow humbly to your victorious wide chest, praise
you and leave for my house with no food, its old walls
wrecked by rats, where my wife with bright forehead
holds our son who sucks without getting milk.

Notes: Puranānūru poems 210 and 211 were written for this king. This poet wrote
Puranānūru 147, 210, 211, 266 and 318. There is a convention that thunder ruins and kills
snakes. Akanānūru 68, 92, 119, 182, 202, 274, 323, 328, Kalithokai 45, 113, Kurunthokai
158, 190, 268, 391 and Natrinai 37, 51, 114, 129, 238, 255, 264, 347, 383, Puranānūru 17,
37, 58, 126, 211, 366 and 369 have similar descriptions of thunder ruining or killing snakes.
மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17). ைாள் –
ைாள் ஒளி ஆகும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 71). பழிச்சும் – பைவும் பழிச்சும் ைழுத்தின்
சபாருை – (சதால்காப்பியம், உரியியல் 86).
Meanings: அஞ்சுைரு மைபின் – with the nature/tradition of causing fear, சைஞ்சிை – with
great rage, புயல் ஏறு – thundering clouds (புயல் – ஆகுசபயர் முகிலுக்கு), அணங்குரட
அைவின் – of fierce snakes, of fearing snakes, அருந்தரை துமிய – their fierce heads to be
chopped, நின்று காண்பன்ை – like standing and watching, நீள் மரை – tall mountains, மிளிை
– causing the mountains to roll, causing the mountains to break, குன்று தூை எறியும் –
attacks shattering hills, அைைம் பபாை – like sounds, முைசு எழுந்து – drums surges, இைங்கும்
தாரைபயாடு – with a loud army, தரைச்சசன்று அரைசு படக் கடக்கும் – goes and clashes
against and wins over enemy kings, உரை சால் – with great fame, பதான்றல் – O greatness,
நின் உள்ளி ைந்த ஓங்கு நிரைப் பரிசிசைன் – I am a man of honor who came thinking about
you for gifts, ைள்ளிரய ஆதலின் – since you are a generous donor, ைணங்குைன் இைன்
எை – that he will be humble and charitable, that he will respect, சகாள்ைா மாந்தர்
சகாடுரம கூற – to tell you about the cruelties of those who do not accept, நின் உள்ளியது
– what you thought, முடித்பதாய் மன்ற – you did it for sure, முன்ைாள் ரக உள்ைது பபால்
காட்டி – on the previous day you showed that you have gifts, ைழிநாள் – next day,
சபாய்சயாடு – with a lie, நின்ற புற நிரை ைருத்தம் நாணாய் – you were not embarrassed
when I stood humbly, you were not embarrassed that I stood at your back door, ஆயினும்
– yet, நாணக் கூறி – said causing embarrassment, என் நுணங்கு சசந்நா – my small elegant
tongue, அணங்க – to be hurt, to soften, ஏத்திப் பாடப் பாடப் பாடு – I sing humbly praising,
புகழ் சகாண்ட – with fame, நின் ஆடு சகாள் வியன் மார்பு – your victorious wide chest,
சதாழுதசைன் பழிச்சிச் சசல்ைல் – I will bow humbly and praise and leave, அத்ரத –
அரசநிரை, an expletive, யாபை – me (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ரைகலும் ைல்சி
இன்ரமயின் – being without food every day, ையின் ையின் மாறி – moved from place to
place, இல் எலி மடிந்த – ruined by house rats, சதால் சுைர் ைரைப்பின் – between old walls,
பாஅல் இன்ரமயின் பல் பாடு – struggling greatly without milk (பாஅல் – இரச நிரற
அைசபரட), சுரைத்து முரைக்பகாள் மறந்த புதல்ைசைாடு – with my son who forgot to
suckle from the breasts, மரைத் சதாரைந்திருந்த – staying at home, என் ைாள் நுதல்
படர்ந்பத – go to my wife with a victorious bright forehead, go to my wife with a beautiful
bright forehead (ைாள் நுதல் – அன்சமாழித்சதாரக, படர்ந்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 212, பாடியைர்: பிசிைாந்ரதயார், பாடப்பட்படான்: பகாப்சபருஞ்பசாழன்,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
நுங்பகா யார் எை விைவின், எங்பகாக்
கைமர்க்கு அரித்த விரையல் சைங்கள்
யாரமப் புழுக்கின் காமம் வீட ஆைா,
ஆைல் சகாழுஞ் சூடு அம் கவுள் அடாஅ,
ரைகு சதாழின் மடியும் மடியா விழவின் 5
யாணர் நல் நாட்டுள்ளும், பாணர்
ரபதல் சுற்றத்துப் பசிப் பரக ஆகிக்
பகாழிபயாபை பகாப்சபருஞ்பசாழன்,
சபாத்தில் நண்பின் சபாத்திசயாடு சகழீஇ,
ைாய் ஆர் சபருநரக ரைகலும் நக்பக. 10

Puranānūru 212, Poet Pisirānthaiyār sang for Kōperunchozhan, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
If you ask me who my king is, my king rules
a prosperous fine country where laborers drink
filtered, aged, desirable liquor and eat cooked
tortoises, their cheeks bulging with roasted
eels, as they forget their occupation and
celebrate perpetual festivals.
He is enemy to the hunger of bards and their
suffering relatives. He is Kōperunchozhan of
Uraiyur, friend of Pothi, with whom he has a
perfect friendship filled with laughter every day.

Notes: Pothi mentioned in the poem is poet Pothiyār, a friend of Kōperunchozhan (poems
217, 220, 221 and 222). Pothiyār joined gave up his life after the birth of his son.
Puranānūru poems 67, 212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this
king. The king wrote poems 214, 215 and 216. The poet Pisirānthaiyār wrote Puranānūru
67, 184, 191 and 212. King Kōperunchozhan sat facing the north and killed himself since
he had problems with his sons. The poet Pisirānthaiyār who was his friend, joined him in
death. Also, there were other poets who sat near the king and starved to death along with
him, facing the north. பகாழி – உரறயூர். யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). அடாஅ – சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம்.
எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. அடாஅ –
அடக்கி என்பது சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச்
சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. ஆைா – ஆர்ந்து, சசய்யா
என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும்
உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது.

Meanings: நுங்பகா யார் எை விைவின் – if you ask me who my king is, எங்பகா – my king,
கைமர்க்கு – to the field laborers, அரித்த – filtered, விரையல் சைங்கள் – aged desirable
liquor, யாரமப் புழுக்கின் – with cooked tortoises, காமம் வீட – for their desire to end,
ஆைா – they eat, ஆர்ந்து, ஆைல் – eels, சகாழுஞ்சூடு – roasted big meat pieces, அங்கவுள்
அடாஅ – contained in the lovely cheeks, filled the lovely cheeks (அடாஅ – இரச நிரற
அைசபரட), ரைகு சதாழின் மடியும் – forgetting their jobs they do, மடியா விழவின் –
with perpetual festivals, யாணர் – prosperity, நல் நாட்டுள்ளும் – in (his) good country,
பாணர் – bards, ரபதல் சுற்றத்து – to the suffering relatives, பசிப் பரகயாகி – became the
enemy of hunger, பகாழிபயாபை – he is the king in Uraiyur (ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), பகாப்சபருஞ்பசாழன் – Kōperunchozhan, சபாத்து இல் – without blemish,
perfect, நண்பின் சபாத்திசயாடு சகழீஇ – with close friendship with poet Pothi (சகழீஇ –
சசால்லிரச அைசபரட), ைாயார் சபருநரக – truthful great joy, ரைகலும் நக்பக –
happiness every day (நக்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 213, பாடியைர்: புல்ைாற்றூர் எயிற்றியைார், பாடப்பட்படான்:

பகாப்சபருஞ்பசாழன், திரண: ைஞ்சி, துரற: துரண ைஞ்சி
மண்டு அமர் அட்ட மதனுரட பநான் தாள்,
சைண்குரட விைக்கும் விறல் சகழு பைந்பத!
சபாங்கு நீர் உடுத்த இம் மைர்தரை உைகத்து,
நின் தரைைந்த இருைரை நிரைப்பின்,
சதான்றுரற துப்பின் நின் பரகஞரும் அல்ைர், 5
அமர் சைங்காட்சிசயாடு மாறு எதிர்பு எழுந்தைர்
நிரையுங் காரை, நீயும் மற்று அைர்க்கு
அரைரய அல்ரை, அடு மான் பதான்றல்!
பைந்துபடு நல்லிரச எய்தி, மற்று நீ
உயர்ந்பதார் உைகம் எய்திப் பின்னும் 10
ஒழித்த தாயும் அைர்க்கு உரித்து அன்பற;
அதைால் அன்ைது ஆதலும் அறிபைாய்! நன்றும்
இன்னும் பகண்மதி, இரச சைய்பயாபய!
நின்ற துப்சபாடு நின் குறித்து எழுந்த
எண்ணில் காட்சி இரைபயார் பதாற்பின், 15
நின் சபரும் சசல்ைம் யார்க்கும் எஞ்சுரைபய?
அமர் சைஞ்சசல்ை! நீ அைர்க்கு உரையின்,
இகழுநர் உைப்பப் பழி எஞ்சுரைபய!
அதைால் ஒழிக தில் அத்ரத நின் மறபை! ைல் விரைந்து
எழுமதி! ைாழ்க நின் உள்ைம்! அழிந்பதார்க்கு 20
ஏமம் ஆகும் நின் தாள் நிழல் மயங்காது
சசய்தல் பைண்டுமால், நன்பறா ைாபைார்
அரும் சபறல் உைகத்து ஆன்றைர்
விதும்புறு விருப்சபாடு விருந்து எதிர்சகாைற்பக.

Puranānūru 213, Pullātrūr Eyitriyanār sang to Kōperunchozhan – when his two sons
fought with him
O victorious king with great
strength and effort
who kills in ferocious battles!
You with a bright white umbrella
that protects!
If you think about the two men who
are advancing against you in this wide
world that is surrounded by overflowing
oceans, they are not ancient enemies of
yours with strength.
If your sons who have risen up against
you think, they will know that you are not
their enemy,
O lord owning murderous elephants!

You have earned wide-ranging reputation,

and when you go to the higher world
the rights that you would relinquish
will be theirs by inheritance.
So understand this well, and listen to me,
O King who desires glory!

If these youngsters who have risen up

against you with strength and thoughtless
ideas lose, to whom will you leave your
great wealth, O king who desires battles?
If you lose to them,
people who despise you will be joyous
and you will earn blame!

Destroy your martial courage!

Rise up fast. May your heart live long!
If the shade afforded by your feet
which is a refuge to those in distress
not lose respect,
and for those in the hard-to-attain world
where celestials live to receive you as
a guest among them, you must act well!

Notes: This is the only poem written by this poet, who came from a town called Pullatrūr.
Puranānūru poems 67, 212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this
king. The king wrote poems 214, 215 and 216. The poet approached the King
Kōperunchozhan when he was getting ready to wage a war against his sons who were
fighting with him, and sang this. This caused the king to change his mind. He sat facing
north, starved and killed himself. The poet Pisirānthaiyār, who was his friend, joined him
in death. Also, there were other poets who sat near the king and starved to death along
with him, facing the north. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: மண்டு அமர் அட்ட – killing in close battles, மதனுரட பநான் தாள் – great
strength and effort, சைண்குரட விைக்கும் – umbrella that brightens (the world), விறல்
சகழு பைந்பத – O victorious brave king, சபாங்கு நீர் உடுத்த – surrounded by the ocean
with overflowing water, இம் மைர்தரை – this big place, this wide place, உைகத்து – in the
world, நின் தரைைந்த இருைரை நிரைப்பின் – if you think about these two men coming
to attacking you, சதான்றுரற துப்பின் நின் பரகஞரும் அல்ைர் – they are not your ancient
enemies with strength, அமர் சைங்காட்சிசயாடு மாறு எதிர்பு எழுந்தைர் – those who have
risen up against you in enmity in a desired battle, நிரையுங் காரை – when they think about
it, நீயும் மற்று அைர்க்கு அரைரய அல்ரை – that you are not an enemy of that nature to
them (மற்று – அரசநிரை, an expletive), அடு மான் பதான்றல் – O lord of murderous
elephants, பைந்துபடு நல்லிரச எய்தி – you have gained wide-ranging reputation, மற்று நீ
உயர்ந்பதார் உைகம் எய்தி – when you go the world of the superior ones (மற்று –
அரசநிரை, an expletive), பின்னும் – after that, ஒழித்த தாயும் அைர்க்கு உரித்து அன்பற –
your right that you relinquish would be theirs (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
அதைால் – so, அன்ைது ஆதலும் அறிபைாய் – O you who understands what will happen,
நன்றும் – greatly, இன்னும் பகண்மதி – listen to me further (மதி – முன்னிரையரச, an
expletive of the second person), இரச சைய்பயாபய – O you who longs for fame, நின்ற
துப்சபாடு – with strength, நின் குறித்து – targeting you, marking you, எழுந்த எண் இல்
காட்சி இரைபயார் பதாற்பின் – if the youngsters who rise up to you with thoughtless ideas
lose, நின் சபரும் சசல்ைம் யார்க்கும் எஞ்சுரைபய – to whom will leave your great wealth
(எஞ்சுரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அமர் சைஞ்சசல்ை – O ruler desiring
battles, நீ அைர்க்கு உரையின் – if you should lose to them, இகழுநர் உைப்ப – those who
dislike you will rejoice, பழி எஞ்சுரைபய – you will end up with blame (எஞ்சுரைபய –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அதைால் – so, ஒழிக தில் அத்ரத நின் மறபை – destroy
your martial courage (தில் – விரழவின்கண் ைந்த இரடச்சசால், a particle which implies
desire, அத்ரத – அரசநிரை, an expletive), ைல் விரைந்து எழுமதி – rise up with strength
(மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), ைாழ்க நின் உள்ைம் – may your
mind live for long, அழிந்பதார்க்கு ஏமம் ஆகும் நின் தாள் நிழல் – your feet which is refuge
to those who suffer, மயங்காது சசய்தல் பைண்டுமால் – you should do without confusion
(பைண்டுமால் – ஆல் – அரசநிரை, an expletive), நன்பறா – good act, ைாபைார் – the
celestials, those in heaven, அரும் சபறல் உைகத்து ஆன்றைர் – those in the world that is
difficult to attain (ஆன்றைர் – சபாருந்தியைர்), விதும்புறு விருப்சபாடு விருந்து
எதிர்சகாைற்பக – they will receive you among them rapidly as a desired guest (சகாைற்பக
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 214, பாடியைர்: பகாப்சபருஞ்பசாழன், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபாருண்சமாழிக் காஞ்சி
சசய்குைம் சகால்பைா நல்விரை எைபை
ஐயம் அறாஅர், கசடு ஈண்டு காட்சி
நீங்கா சநஞ்சத்துத் துணிவு இல்பைாபை;
யாரை பைட்டுைன் யாரையும் சபறுபம,
குறும்பூழ் பைட்டுைன் ைறுங்ரகயும் ைருபம; 5
அதைால் உயர்ந்த பைட்டத்து உயர்ந்திசிபைார்க்குச்
சசய்விரை மருங்கின் எய்தல் உண்டு எனின்,
சதாய்யா உைகத்து நுகர்ச்சியும் கூடும்;
சதாய்யா உைகத்து நுகர்ச்சி இல் எனின்,
மாறிப் பிறப்பின் இன்ரமயும் கூடும்; 10
மாறிப் பிறைார் ஆயினும் இமயத்துக்
பகாடுயர்ந்தன்ை தம்மிரச நட்டுத்
தீதில் யாக்ரகசயாடு மாய்தல் தைத்தரைபய.

Puranānūru 214, Poet: King Kōperunchozhan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Porunmozhi

Kānji
Those who have no strength, whose views are
greatly flawed, will have doubts about their
actions. A hunter who hunts for an elephant will
find it. A hunter who hunts for a quail will return
with empty hands.

So for noble men with high aspirations,

who because of their own actions, achieve what
they want, there will be pleasures in the upper
world. Even if they do not attain the pleasures
of the upper world, they might not have to be born
again and attain sorrow. If they are never to be born
again, it would be great to die with a faultless body,
with one’s fame as high as the tall Himalayas

Notes: சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை
அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின்
என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை
இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27).

Meanings: சசய்குைம் சகால்பைா – will we do, நல்விரை – good acts, எைபை – so, ஐயம்
அறாஅர் – they do not remove their doubts (அறாஅர் – இரச நிரற அைசபரட), கசடு
ஈண்டு காட்சி – views with abundant flaws, நீங்கா – not removed, சநஞ்சத்து – with hearts,
துணிவு இல்பைாபை – those who have no strength, யாரை பைட்டுைன் – an elephant
hunter, யாரையும் சபறுபம – he will get an elephant, குறும்பூழ் – quail, காரட,
பைட்டுைன் – hunter, ைறுங்ரகயும் ைருபம – he will return with empty hands (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), அதைால் – so, உயர்ந்த பைட்டத்து – those will high aspirations,
உயர்ந்திசிபைார்க்கு – to the noble men (இசின் படர்க்ரகயின்கண் ைந்தது, an expletive of
the third person), சசய்விரை மருங்கின் – because of good deeds, எய்தல் உண்சடனின் –
if they achieve that, சதாய்யா உைகத்து – in the upper world, நுகர்ச்சியும் கூடும் – pleasures
will accumulate, சதாய்யா உைகத்து – in the upper world , நுகர்ச்சி இல்சைனின் – even if
there are no pleasures, மாறிப் பிறப்பின் இன்ரமயும் கூடும் – possible to be born again and
achieve sorrow, மாறிப் பிறைார் ஆயினும் – if they never have to be born again, இமயத்துக்
பகாடு உயர்ந்தன்ை – like the tall peaks of the Himalayas, தம்மிரச நட்டு – establishing
one’s fame, தீது இல் யாக்ரகசயாடு – with a pure body, மாய்தல் – to die, தைத்தரைபய –
it is very special, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 215, பாடியைர்: பகாப்சபருஞ்பசாழன், திரண: பாடாண், துரற: இயன்

சமாழி
கரைக் கதிர் ைைகின் அரைப்புறுைாக்கல்
தாசதரு மறுகின் பபாசதாடு சபாதுளிய
பைரை சைண்பூ சைண்தயிர்க் சகாளீஇ,
ஆய் மகள் அட்ட அம் புளி மிதரை
அைரை சகாய்யுநர் ஆை மாந்தும் 5
சதன்ைம் சபாருப்பன் நன்ைாட்டு உள்ளும்
பிசிபைான் என்ப, என் உயிர் ஓம்புநபை,
சசல்ைக் காரை நிற்பினும்
அல்ைல் காரை நில்ைைன் மன்பை.

Puranānūru 215, Poet: King Kōperunchozhan, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
They say Ānthai lives in Pisir town in the
southern king’s fine country with Pothikai
Mountain, where a herder woman cooks a
meal with fork-eared pounded millet,
pours on it white curds and white velai
flowers that grow in profusion on the streets
with cow dung dust, and serves with gravy
with lovely tamarind, for avarai bean pickers
to eat to their full.

He is one who nurtures my life! Even though

he stayed away from me when I was wealthy,
he will not stay away in my time of pain!

Notes: Puranānūru poems 67, 212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written
for this king. The king wrote poems 214, 215 and 216. King Kōperunchozhan utters
these words to the wise men who say that poet Pisiranthaiyār will not come to join him in
death. King Kōperunchozhan sat facing the north and killed himself since he had
problems with his sons. The poet Pisirānthaiyār, who was his friend, came from far away
Pandiya Nadu and joined him in death. Also, there were other poets who sat near the king
and starved to death along with him, facing the north. தாது எரு – அகநானூறு 165 – தாது
எரு மறுகின் மூதூர், குறுந்சதாரக 46 – மன்றத்து எருவின் நுண் தாது, நற்றிரண – 271
ரபந்தாது எருவின் ரைகு, கலித்சதாரக 103 – தாது எரு மன்றத்து, கலித்சதாரக 108 –
தாது உக்கன்ை தாது எரு மன்றத்து, புறநானூறு 33 – தாது எரு மறுகின், புறநானூறு 215 –
தாது எரு மறுகின், புறநானூறு 311 – தாது எரு மறுகின், பதிற்றுப்பத்து 13-17 – தாது எரு
மறுத்த கலி அழி மன்றத்து மரைபடுகடாம் 531 – தாது எருத் தரதந்த முற்றம்.

Meanings: கரைக் கதிர் – forked grain spears, ைைகின் – of milllet, அரைப்புறு – pounded,
ஆக்கல் – cooked, தாது எரு மறுகின் – on the streets with cow dung dust, on the streets with
pollen dust, on the streets with dust, பபாசதாடு – with flowers, சபாதுளிய – filled, பைரை
– vēlai flowers, Sida rhombifolia, Rhomb-leaved morning mallow, சைண்பூ – white flowers,
சைண்தயிர்க் சகாளீஇ – with white curds, poured white curds (சகாளீஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), ஆய் மகள் – herder woman, அட்ட – cooked, அம் புளி – lovely tamarind, fine
tamarind, மிதரை – porridge, gruel, அைரை – avarai beans, field beans, சகாய்யுநர் – those
who pluck, ஆை மாந்தும் – they eat abundantly, சதன்ைம் சபாருப்பன் – the southern king
who owns a mountain (Pothikai), நன்ைாட்டு உள்ளும் – inside his good land, பிசிபைான் –
the poet Ānthai from Pisir town, Pisirānthai, என்ப – they say, என் உயிர் ஓம்புநபை – my
friend who protects my life (ஓம்புநபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சசல்ைக்
காரை – when I was rich, when I was ruling and had wealth, நிற்பினும் – even though he
stayed away, அல்ைல் காரை – in times of pain, நில்ைைன் – he will not stay away from me,
மன்பை – மன், ஏ அரசநிரைகள், expletives

புறநானூறு 216, பாடியைர்: பகாப்சபருஞ்பசாழன், திரண: பாடாண், துரற: இயன்

சமாழி
“பகட்டல் மாத்திரை அல்ைது யாைதும்
காண்டல் இல்ைாது யாண்டு பை கழிய,
ைழு இன்று பழகிய கிழரமயர் ஆயினும்,
அரிபத பதான்றல், அதற்பட ஒழுகல்” என்று
ஐயம் சகாள்ைன்மின், ஆர் அறிைாளீர்! 5
இகழ்வு இைன் இனியன் யாத்த நண்பிைன்
புகழ் சகட ைரூஉம் சபாய் பைண்டைபை;
தன் சபயர் கிைக்கும் காரை “என் சபயர்
பபரதச் பசாழன்” என்னும் சிறந்த
காதற் கிழரமயும் உரடயன், அதன்தரை 10
இன்ைது ஓர் காரை நில்ைைன்,
இன்பை ைருகுைன் ஒழிக்க அைற்கு இடபம.

Puranānūru 216, Poet: King Kōperunchozhan, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
O wise men! Do not doubt him!
You say, “O lord! You have heard
of him, but have not seen him though
many years have passed. It is rare
that he will come, despite your faultless,
close friendship with him. He will not
act on that friendship now.”

He has never hurt me. He is a sweet man.

He is my intimate friend. He respects me.
will not ruin his renown by deception.
Whenever he offers his name, he says, “My
name is that of a naïve Chozhan.” He has
great love for me. He has the right. And so,
he will not stay away from me at a time like this.
He will come soon! Keep a place for him!
Notes: Puranānūru poems 67, 212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written
for this king. The king wrote poems 214, 215 and 216. King Kōperunchozhan sat facing
the north and killed himself since he had problems with his sons. The poet Pisirānthaiyār,
who was his friend, came from far away Pandiya Nadu and joined him in death. Also, there
were other poets who sat near the king and starved to death along with him, facing the
north. According to the traditional interpretation, the king and poet Pisirānthaiyār had
never met in person, but had a deep friendship. பபரதச் பசாழன் (9) – ஒைரை துரைசாமி
உரை – பபரதச் பசாழன் என்றது தான் தன்ரை இழித்துக் கூறியது.

Meanings: பகட்டல் மாத்திரை – to the extent of hearing about him, அல்ைது – other than
that, not, யாைதும் – even a little bit, காண்டல் இல்ைாது – without seeing, யாண்டு பை
கழிய – many years have passed, ைழுவின்று பழகிய கிழரமயர் ஆயினும் – even though
you have a faultless close rightful friendship with him, அரிபத – it is rare (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), பதான்றல் – O lord, அதற்பட ஒழுகல் – acting on that, என்று
ஐயம் சகாள்ைன்மின் – do not doubt that (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று
விகுதி, a verbal plural suffix of the second person), ஆர் அறிைாளீர் – O people with great
intelligence, இகழ்வு இைன் – he has no negative traits, he has not disrespected me,
இனியன் – he is a sweet man, யாத்த நண்பிைன் – he is a close friend, புகழ் சகட ைரூஉம் –
ruining fame (ைரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), சபாய் பைண்டைபை – he does not lie
(பைண்டைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), தன் சபயர் கிைக்கும் காரை –
whenever he utters my name as his name, என் சபயர் – my name, பபரதச் பசாழன் – naive
Chozhan, என்னும் சிறந்த – is special, காதற் கிழரமயும் உரடயன் – he has flawless love
for me (கிழரமயும் – உம்ரம உயர்வு சிறப்பு), அதன்தரை – more than that, இன்ைது ஓர்
காரை நில்ைைன் – he will not stay away from me now in this situation, இன்பை ைருகுைன்
– he will come soon, ஒழிக்க அைற்கு இடபம – reserve a space for him (இடபம – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 217, பாடியைர்: சபாத்தியார் – பிசிைாந்ரதயார் பற்றியும் பகாப்சபருஞ்பசாழன்

பற்றியும், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
நிரைக்கும் காரை மருட்ரக உரடத்பத,
எரைப் சபரும் சிறப்பிபைாடு ஈங்கு இது துணிதல்
அதனினும் மருட்ரக உரடத்பத பிறன் நாட்டுத்
பதாற்றம் சான்ற சான்பறான் பபாற்றி,
இரச மைபு ஆக, நட்புக் கந்தாக, 5
இரையபதார் காரை ஈங்கு ைருதல்;
“ைருைன்” என்ற பகாைது சபருரமயும்,
அது பழுது இன்றி ைந்தைன் அறிவும்,
வியத்சதாறும் வியத்சதாறும் வியப்பு இறந்தன்பற;
அதைால் தன் பகால் இயங்காத் பதயத்து உரறயும் 10
சான்பறான் சநஞ்சுறப் சபற்ற சதான்று இரச
அன்பைாரை இழந்த இவ் உைகம்,
என் ஆைது சகால்? அளியது தாபை.

Puranānūru 217, Poet Pothiyār sang for Pisiranthaiyār and Kōperunchozhan, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
It is amazing, when thinking about the
king who decided to give up his life.
Even more amazing is that a wise man
who lives in another country, a man of
renown, with friendship as his support,
should come here at this sorrowful time.

The pride of the king who said that his friend

would come, and the wisdom of the faultless
one who came, is a wonder of wonders!

What will become of this world when it loses

a king of long-standing glory who owned the
heart of a noble man living in a land where the
king’s justice rod did not reach? It is pitiable!

Notes: This poet wrote Puranānūru 217, 220, 221, 222 and 223. Puranānūru poems 67,
212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this king. The king wrote
poems 214, 215 and 216. King Kōperunchozhan sat facing the north and killed himself
since he had problems with his sons. The poet Pisirānthaiyār who was his friend, came
from far away Pandiya Nadu and joined him in death. The poet Pothiyār, along with other
poets wanted to sit with him and die. The king bade Pothiyār to attend to his pregnant
wife and come later, after his son was born. Pothiyār came after the birth of his son and
sat next to the king’s memorial stone and died.

Meanings: நிரைக்கும் காரை – when thinking about it (about the king who sat facing the
north to give up his life), மருட்ரக உரடத்பத – it is amazing (உரடத்பத – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), எரைப் சபரும் சிறப்பிபைாடு – even with greatness, ஈங்கு –
here, இது துணிதல் – with strength for this, அதனினும் மருட்ரக உரடத்பத – more
amazing than that (உரடத்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பிறன் நாட்டுத்
பதாற்றம் சான்ற சான்பறான் – the wise man who lives in another country, Pisirānthaiyār,
பபாற்றி இரச மைபு ஆக – a man with great renown, நட்புக் கந்தாக – friendship as a staff,
friendship as a support, இரையபதார் காரை ஈங்கு ைருதல் – that he should come here at
this sorrowful/difficult time, ைருைன் என்ற பகாைது சபருரமயும் – the pride of the king
who said that he will come, அது பழுது இன்றி ைந்தைன் அறிவும் – the wisdom of the
faultless man who came, வியத்சதாறும் வியத்சதாறும் வியப்பு இறந்தன்பற – it is very
much a wonder of wonders (இறந்தன்பற – இறந்தன்று – ரகமிக்கது, ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), it is a surprise of surprises, அதைால் – so, தன் பகால் இயங்காத் பதயத்து – in
the land where he does not rule with his justice rod, in the land where he does not rule
with his scepter, உரறயும் சான்பறான் – the wise man who lives there, சநஞ்சுறப் சபற்ற
சதான்று இரச அன்பைாரை இழந்த – to lose that man with ancient fame who had
Pisirānthaiyār in his heart, இவ் உைகம் என் ஆைது சகால் – what will happen to this world,
அளியது தாபை – it is pitiable, it is pitiful (தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives)

புறநானூறு 218, பாடியைர்: கண்ணகைார், பாடப்பட்படார்: பிசிைாந்ரதயார்,

பகாப்சபருஞ்பசாழன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
சபான்னும், துகிரும், முத்தும், மன்னிய
மா மரை பயந்த காமரு மணியும்,
இரட படச் பசய ஆயினும், சதாரட புணர்ந்து
அருவிரை நன்கைம் அரமக்கும் காரை
ஒருைழித் பதான்றியாங்கு, என்றும் சான்பறார் 5
சான்பறார் பாைர் ஆப,
சாைார் சாைார் பாைர் ஆகுபபை.

Puranānūru 218, Poet Kannakanār sang for Kōperunchozhan and Pisiranthaiyār, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
Though they arise far from one another, lovely
gems yielded by immovable mountains, gold,
coral and pearls fastened together, make a fine
ornament of immense value. So are the noble
people who are found in the company of noble
people and vile people who are with vile people!

Notes: This is the only poem written by this poet. This was written by the poet, when he
saw King Pisiranthaiyār starving to death, facing north. Puranānūru poems 67, 212, 213,
217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this king. The king wrote poems
214, 215 and 216.

Meaning: சபான்னும் – gold, துகிரும் – and coral, முத்தும் – and pearls, மன்னிய –
immovable, stable, மாமரை – huge mountains, பயந்த – yielded, காமரு மணியும் – and
beautiful gems (sapphire), இரடபட – having land between, பசய ஆயினும் – even though
they come far away from each other, சதாரட புணர்ந்து – fastened together, அருவிரை
நன்கைம் – expensive fine jewels, precious fine jewels, அரமக்கும் காரை – when they are
fixed like that, ஒருைழித் பதான்றியாங்கு – like they arose in one single place, என்றும் –
always, சான்பறார் சான்பறார் பாைர் ஆப – wise people are found in the company of wise,
சாைார் சாைார் பாைர் ஆகுபபை – those without wisdom will be found with those without
wisdom, vile people are found in the company of the vile (ஆகுபபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 219, பாடியைர்: கருவூர்ப் சபருஞ்சதுக்கத்துப் பூதநாதைார், பாடப்பட்படான்:

பகாப்சபருஞ்பசாழன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
உள் ஆற்றுக் கைரைப் புள்ளி நீழல்
முழூஉ ைள்ளூைம் உணக்கும் மள்ை
புைவுதி மாபதா நீபய
பைைால் அத்ரத நின் குறி இருந்பதாபை.

Puranānūru 219, Poet Karuvūr Perunchathukkathu Poothanākanār sang to

Kōperunchozhan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
O warrior who is wasting away your body flesh
under the dappled shade on this islet in the river!
You seem to be angry with me. There are many
who have complied with your wishes and sat with you!
Notes: The poet Perumkaruvūr Sathukkathu Poothanākanār sang this when he saw king
Kōperunchozhan facing north and starving himself to death. The king was dying and
unable to talk. The poet takes it as the king being angry with him. Puranānūru poems 67,
212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this king. The king wrote
poems 214, 215 and 216. This is the only poem written by this poet. மள்ை (2) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – அைசு துறந்து ைடக்கிருந்து உயிர் நீத்த மிகுதியான் ‘மள்ை’ என்றார்.

Meanings: உள் ஆற்று – inside the river, கைரை – splitting way, river islet (ஆற்றிரடக்
குரற, அைங்கம்), புள்ளி நீழல் – dotted shade, dappled shade (நீழல் – நிழல் என்பதன்
நீட்டல் விகாைம்), முழூஉ ைள்ளூைம் உணக்கும் – wasting away all your body flesh (முழூஉ
– இன்னிரச அைசபரட), மள்ை – O warrior, புைவுதி மாபதா நீபய – you appear to hate
me, you appear to be angry with me (மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives), பைைால்
– many (ஆல் – அரசநிரை), அத்ரத – அரசநிரை, an expletive, நின் குறி இருந்பதாபை –
those who complied to your wish (இருந்பதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 220, பாடியைர்: சபாத்தியார், பாடப்பட்படான்: பகாப்சபருஞ்பசாழன்,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
சபருஞ்பசாறு பயந்து பல் யாண்டு புைந்த
சபருங்களிறு இழந்த ரபதல் பாகன்,
அது பசர்ந்து அல்கிய அழுங்கல் ஆரை
சைளில் பாழாகக் கண்டு கலுழ்ந்தாங்குக்
கைங்கிபைன் அல்ைபைா யாபை, சபாைந்தார்த் 5
பதர் ைண் கிள்ளி பபாகிய
பபர் இரச மூதூர் மன்றம் கண்பட?

Puranānūru 220, Poet Pothiyār sang for Kōperunchozhan on seeing Uraiyur city, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
Like an elephant keeper
who protected his huge elephant
for many years, providing it great
balls of rice, grieving on seeing its
pitiable stall and the post ruined,
was I not distressed when I looked at the
public square of the renowned ancient
city which Killi wearing a gold garland
and donating chariots, had left?

Notes: This poet wrote Puranānūru 217, 220, 221, 222 and 223. Puranānūru poems 67,
212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this king. The king wrote
poems 214, 215 and 216. After Pothiyār saw Kōperunchozhan facing north and starving
himself to death, he returned to Uraiyur, the Chozha capital, wept and sang this song.
Kōperunchozhan sat facing the north and died, when he had problems with his sons. The
poet Pothiyār, along with other poets wanted to sit with him and die. The king bade
Pothiyār to attend to his pregnant wife and come later. Pothiyār came after the birth of
his son and sat next to the king’s memorial stone and died. John Ralston Marr does not
agree with the ancient colophon (which was written a few centuries after the poems –
possibly around the 4th century) where the word ‘பபாகிய’ is interpreted as dead. He
thinks it could be just that the king left the city.

Meanings: சபரும் பசாறு பயந்து – gave big balls of rice, பல் யாண்டு புைந்த – protected for
many years, சபரும் களிறு இழந்த ரபதல் பாகன் – sad elephant keeper who lost his big
male elephant, அது பசர்ந்து – where it used to be, அல்கிய – stayed, அழுங்கல் ஆரை –
pitiable/loud shed/stall/pavilion, சைளில் பாழாகக் கண்டு – on seeing the post ruined,
கலுழ்ந்தாங்கு – like how he cried, கைங்கிபைன் அல்ைபைா யாபை – was I not distressed,
did I not cry (யாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சபாைந்தார் – golden garland,
பதர் ைண் – donated chariots, கிள்ளி பபாகிய – Killi (Chozhan) left/passed on, பபர் இரச
மூதூர் மன்றம் கண்பட – on seeing the public grounds of the very famous town (கண்பட –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 221, பாடியைர்: சபாத்தியார், பாடப்பட்படான்: பகாப்சபருஞ்பசாழன்,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
பாடுநர்க்கு ஈத்த பல் புகழன்பை,
ஆடுநர்க்கு ஈத்த பபர் அன்பிைபை,
அறபைார் புகழ்ந்த ஆய் பகாைன்பை,
திறபைார் புகழ்ந்த திண் நண்பிைபை,
மகளிர் சாயன் ரமந்தர்க்கு ரமந்து, 5
துகள் அறு பகள்வி உயர்ந்பதார் புக்கில்
அரையன் என்ைாது அத் தக்பகாரை
நிரையாக் கூற்றம் இன் உயிர் உய்த்தன்று,
ரபதல் ஒக்கல் தழீஇ அதரை
ரைகம் ைம்பமா ைாய்சமாழிப் புைவீர், 10
நைந்தரை உைகம் அைந்ரத தூங்கக்
சகடுவில் நல்லிரச சூடி,
நடுகல் ஆயிைன் புைைைன் எைபை.

Puranānūru 221, Poet Pothiyār sang for Kōperunchozhan, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Kaiyaru Nilai
He was well-renowned for giving gifts to singers!
He was a greatly kind to dancers he gifted!
He was praised by the righteous for his just scepter!
His friendship was praised by the discerning!
He was gentle with women and powerful to strong
men! He sheltered the great ones of faultless Vedas!

Not considering all this, Kootruvan, without thinking,

seized his sweet life, the man with distinction.
Embrace your grieving families and come!
Let us berate Kootruvan, O poets of honest words,
for causing this wide world to suffer,
making the man who sheltered us and took on fine,
faultless fame, to become a memorial stone!

Notes: This poet wrote Puranānūru 217, 220, 221, 222 and 223. Puranānūru poems 67,
212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this king. The king wrote
poems 214, 215 and 216. Memorial stones were erected for warriors and kings.
Puranānūru poems 221, 223, 232, 260, 261, 263, 264, 265, 329, and 335 have references to
memorial stones. King Kōperunchozhan sat facing north and died, when he had problems
with his sons. The poet Pothiyār, along with other poets wanted to sit with him and die.
The king bade Pothiyār to attend to his pregnant wife and come later. Pothiyār came after
the birth of his son and sat next to the king’s memorial stone and died. In 222, the poet
Pothiyār speaks in front of the memorial stone of King Kōperunchozhan. நைந்தரை –
அகன்ற இடம், நைம் – நைபை கைனும் அகைமும் சசய்யும் (சதால்காப்பியம் உரியியல்
80).

Meanings: பாடுநர்க்கு ஈத்த பல் புகழன்பை – he was well renowned for giving gifts to
singers (புகழன்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஆடுநர்க்கு ஈத்த பபர் அன்பிைபை
– he showed great kindness to dancers he gifted to (அன்பிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), அறபைார் புகழ்ந்த ஆய் பகாைன்பை – he was praised by the righteous for his
just scepter (analyzed and fair), திறபைார் புகழ்ந்த திண் நண்பிைபை – his firm friendship
was praised by the discerning (நண்பிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மகளிர்
சாயன் – he was gentle to women (சாயன் – ஆகுசபயர்), ரமந்தர்க்கு ரமந்து – he was
powerful to powerful men (ரமந்து – ஆகுசபயர்), துகள் அறு பகள்வி உயர்ந்பதார் புக்கில்
– he sheltered the great ones of the faultless Vedas (புக்கில் – ஆகுசபயர், விரைத்சதாரக,
elliptical compound in which a verbal root forms the first component), அரையன்
என்ைாது – not considering that he was such a person, அத் தக்பகாரை – that man with
distinction, நிரையாக் கூற்றம் – Kootruvan who did not think, இன் உயிர் உய்த்தன்று –
seized his sweet life, ரபதல் ஒக்கல் தழீஇ – embrace your grieving families, அதரை
ரைகம் ைம்பமா – you come! let us berate it (பமா – முன்னிரையரச, an expletive of the
second person), ைாய்சமாழிப் புைவீர் – O poets whose words are honest, நைந்தரை
உைகம் – the world with wide spaces, அைந்ரத தூங்க – suffer in sorrow, sway in sorrow,
சகடு இல் – without fault (பகடு என்பது சகடு எைக் குரறந்து நின்றது), நல்லிரச – fine
fame, சூடி – wore, took on, நடுகல் ஆயிைன் – he became a memorial stone, புைைைன் – the
man who protected us, our patron, எைபை – for that, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive

புறநானூறு 222, பாடியைர்: சபாத்தியார், பாடப்பட்படான்: பகாப்சபருஞ்பசாழன்,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
“அழல் அவிர் ையங்கிரழப் சபாலிந்த பமனி,
நிழலினும் பபாகா நின் சைய்பயாள் பயந்த
புகழ் சால் புதல்ைன் பிறந்த பின் ைா” எை
என் இைண் ஒழித்த அன்பிைாை!
எண்ணாது இருக்குரை அல்ரை, 5
என் இடம் யாது மற்று இரச சைய்பயாபய?

Puranānūru 222, Poet Pothiyār sang for Kōperunchozhan, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Kaiyaru Nilai
O king without kindness! You chased me away
saying, “Come here after your famed son is born
to your beloved wife who does not leave your
shade, her body glowing with bright jewels
burnished in fire.”
It is not that you don’t think about it, you who
desire fame! Where is my place?

Notes: This poet wrote Puranānūru 217, 220, 221, 222 and 223. Puranānūru poems 67,
212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this king. The king wrote
poems 214, 215 and 216. Pothiyār returned after his son was born, and sang this song to
the memorial stone of the Kōperunchozhan. Memorial stones were erected for warriors
and kings. Puranānūru poems 221, 223, 232, 260, 261, 263, 264, 265, 329, and 335 have
references to memorial stones. King Kōperunchozhan sat facing north and died, when he
had problems with his sons. The poet Pothiyār, along with other poets wanted to sit with
him and die. The king bade Pothiyār to attend to his pregnant wife and come later.
Pothiyār came after the birth of his son and sat next to the king’s memorial stone and died.
In this poem, he talks to the memorial stone of Kōperunchozhan.

Meanings: அழல் – flame, அவிர் – gleaming, ையங்கிரழ – bright ornaments, சபாலிந்த

பமனி – glowing body, beautiful body, நிழலினும் பபாகா – she does not leave your shade,
நின் சைய்பயாள் – the one desired by you, பயந்த – yielded, புகழ் சால் புதல்ைன் – son with
great fame, பிறந்த பின் ைா – come after he is born, எை – thus, என் இைண் ஒழித்த – you
chased me away from here, you dismissed me from here, அன்பிைாை – O one without love,
எண்ணாது இருக்குரை அல்ரை – it is not that you don’t think about it (my feelings), என்
இடம் யாது – where is my space, மற்று – அரசநிரை, an expletive, இரச சைய்பயாபய –
you who desire fame (சைய்பயாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 223, பாடியைர்: சபாத்தியார், பாடப்பட்படான்: பகாப்சபருஞ்பசாழன்,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
பைர்க்கு நிழைாகி, உைகம் மீக்கூறித்,
தரைப்பபாகன்ரமயின் சிறுைழி மடங்கி,
நிரைசபறு நடுகல் ஆகியக் கண்ணும்,
இடங்சகாடுத்து அளிப்ப மன்ற, உடம்பபாடு
இன்னுயிர் விரும்பும் கிழரமத் 5
சதால் நட்புரடயார் தம் உரழச் சசலிபை.
Puranānūru 223, Poet Pothiyār sang for Kōperunchozhan, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Kaiyaru Nilai
They became shade to many and were
praised by the world. When they could
not achieve their goals, they sat down
in tiny spaces and became eternal
memorial stones.

If those with ancient friendship,

with closeness that sweet life desires to
have with the body, come to them,
they will certainly make space for them!

Notes: This poet wrote Puranānūru 217, 220, 221, 222 and 223. Puranānūru poems 67,
212, 213, 217, 218, 219, 220, 221, 222, and 223 were written for this king. The king wrote
poems 214, 215 and 216. Kōperunchozhan gave Pothiyār a place, even though he was a
memorial stone. As the poet sat facing north to starve himself to death, he sang this song.
Memorial stones were erected for warriors and kings. Puranānūru poems 221, 223, 232,
260, 261, 263, 264, 265, 329, and 335 have references to memorial stones. In 222, the poet
Pothiyār speaks to the memorial stone of king Kōperunchozhan. Kōperunchozhan sat
facing north and died, when he had problems with his sons. The poet Pothiyār, along with
other poets wanted to sit with him and die. The king bade Pothiyār to attend to his
pregnant wife and come later. Pothiyār came after the birth of his son and sat next to the
king’s memorial stone and died. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17).

Meanings: பைர்க்கு நிழைாகி – becoming shade to many, உைகம் மீக்கூறி – being praised
by the world, தரைப்பபாகன்ரமயின் – since they could not go to the end of ruling, since
they could not achieve their ruling goals, சிறுைழி மடங்கி – contained in small places,
நிரைசபறு நடுகல் ஆகியக் கண்ணும் – even when they became eternal memorial stones,
even when they became memorial stones with their fame etched, இடங்சகாடுத்து அளிப்ப
– they offer them space, மன்ற – certainly, for sure, உடம்பபாடு இன்னுயிர் விரும்பும்
கிழரமத் சதால் நட்புரடயார் – those with rightful long-standing friendships that are like
sweet life’s desire for a body, தம் – their, உரழ – side, சசலிபை – if they come, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive
புறநானூறு 224, பாடியைர்: கருங்குழல் ஆதைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் கரிகால்
சபருைைத்தான் (கரிகாைன்), திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
அருப்பம் பபணாது அமர் கடந்ததூஉம்;
துரண புணர் ஆயசமாடு தசும்புடன் சதாரைச்சி,
இரும் பாண் ஒக்கல் கடும்பு புைந்ததூஉம்;
அறம் அறக் கண்ட சநறி மாண் அரையத்து,
முரறநற்கு அறியுநர் முன்னுறப் புகழ்ந்த 5
தூ இயற் சகாள்ரகத் துகள் அறு மகளிசைாடு,
பருதி உருவின் பல் பரடப் புரிரச
எருரை நுகர்ச்சி யூப சநடுந்தூண்
பைத பைள்வித் சதாழில் முடித்ததூஉம்;
அறிந்பதான் மன்ற அறிவுரடயாைன்; 10
இறந்பதான் தாபை அளித்து இவ்வுைகம்;
அருவி மாறி அஞ்சுைைக் கருகிப்.
சபருைறம் கூர்ந்த பைனில் காரைப்
பசித்த ஆயத்துப் பயன் நிரை தருமார்,
பூ ைாள் பகாைைர் பூவுடன் உதிைக் 15
சகாய்து கட்டு அழித்த பைங்ரகயின்,
சமல்லியல் மகளிரும் இரழ கரைந்தைபை.

Puranānūru 224, Poet Karunkulal Āthanār sang for Chozhan Karikāl Peruvalathān
(Karikālan), Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
He was victorious in battles, not sparing enemy
fortresses. He drank pots of liquor with friends, and
took care of bards and relatives.
Surrounded by his faultless women with pure principles,
he performed Vedic rituals in the court of righteousness
where justice is practiced, where those with knowledge
stand and praise, within the many circular walls where
a post rises next to where vultures are fed.
He with all that knowledge and wisdom died and now
this world needs to be pitied.

Like vēngai trees that cattle herders strip with their

sharp swords to feed their hungry cattle in the fierce
heat of summer when waterfalls dry up, cutting
the branches as the flowers drop,
his delicate natured women discarded their jewels.

Notes: Puranānūru poems 7, 66 and 224 were written for Karikālan. This poet wrote
Puranānūru poems 7 and 224, both for king Karikālan. The Pathuppāttu song
Pattinappālai was also written for King Karikālan, who brought prosperity to his Chozha
kingdom. He was tutored by his uncle, poet Irumpidarthalaiyār from an early age.
மதுரைக்காஞ்சி 352 – பல் பரடப் புரிரச. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17).

Meanings: அருப்பம் பபணாது – not respecting enemy fortresses, அமர் கடந்ததூஉம் –

winning battles (கடந்ததூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), துரண புணர் ஆயசமாடு – with
close friends, தசும்புடன் சதாரைச்சி – reduced pots of liquor, drank pots of liquor, இரும்
பாண் ஒக்கல் – large families of bards, கடும்பு புைந்ததூஉம் – taking care of relatives
(புைந்ததூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), அறம் அற கண்ட – just ways seen, சநறி மாண்
அரையத்து – in the court of righteousness, முரற நற்கு அறியுநர் – those who know the
proper methods, முன்னுறப் புகழ்ந்த – stand in front and praise, தூ இயற் சகாள்ரக –
principles of pure nature, துகள் அறு மகளிசைாடு – with his faultless women, பருதி உருவின்
– in the shape of the sun, in circular shape, பல் பரடப் புரிரச – many rows of walls, many
levels of walls, எருரை நுகர்ச்சி யூப – posts for vultures to eat, பிணம் தின்னும் கழுகு,
Indian black vulture, Pondicherry vulture, red-headed vulture, சநடுந்தூண் – tall pillars,
பைத பைள்வித் சதாழில் முடித்ததூஉம் – finished the Vedic rituals (முடித்ததூஉம் –
இன்னிரச அைசபரட), அறிந்பதான் மன்ற அறிவுரடயாைன் இறந்பதான் – the intelligent
man who certainly knew well died, தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives, அளித்து
இவ்வுைகம் – this world is pitiful, அருவி மாறி – waterfalls change, அஞ்சுைை – fierce,
கருகிப் சபருைறம் கூர்ந்த பைனில் – dried up very much in very hot summer, காரை – at
that time, பசித்த ஆயத்துப் பயன் நிரை தருமார் – to feed their hungry cattle herds, பூ ைாள்
– swords to cut flowers, பகாைைர் – cattle herders, பூவுடன் உதிைக் சகாய்து – plucked as
flowers fall, கட்டு அழித்த பைங்ரகயின் சமல்லியல் மகளிரும் இரழ கரைந்தைபை –
delicate natured women removed their jewels like kino trees which are ruined, Pterocarpus
marsupium (கரைந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 225, பாடியைர்: ஆைத்தூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் நைங்கிள்ளி,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
தரைபயார் நுங்கின் தீங்பசாறு மிரசய,
இரடபயார் பழத்தின் ரபங்கனி மாந்தக்,
கரடபயார் விடுைாய்ப் பிசிசைாடு சுடு கிழங்கு நுகை,
நிைமைர் ரையத்து ைைமுரற ைரைஇ,
பைந்து பீடழித்த ஏந்து பைல் தாரைசயாடு, 5
ஆற்றல் என்பதன் பதாற்றம் பகள் இனிக்,
கள்ளி பபாகிய கைரி அம் பறந்தரை,
முள்ளுரட வியன் காட்டதுபை, நன்றும்
பசட்சசன்னி நைங்கிள்ளி பகட்குைன் சகால் எை
இன்னிரசப் பரறசயாடு சைன்றி நுைைத், 10
தூக்கணங்குரீஇத் தூங்கு கூடு ஏய்ப்ப
ஒருசிரறக் சகாளீஇய திரிைாய் ைைம்புரி
ஞாைங் காைைர் கரடத்தரைக்,
காரைத் பதான்றினும் பநாபகா யாபை.

Puranānūru 225, Poet Ālathur Kizhār sang for Chozhan Nalankilli, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai
Listen O heart! Those in the front ate sweet
palmyra seeds, those in the middle eat sweet
palmyra fruits, those at the end split and ate roasted
tubers with sticky skins, in his vast army with raised
spears, that destroyed the pride of kings and circled
the wide world with land with might. Look now!
His land has become wasteland forest where kalli
and thorn bushes thrive.
The right-whorled conch shells with twisted mouths,
used to hang like the dangling nests of weaver birds,
in the palaces of kings, unused, for fear that Chētchenni
Nalankilli might think that they were proclaiming
victory along with drums if blown, and attack them,
ruining their strengths. Now, even when I hear the
conch shell sounds at the gates of these kings who
protect the earth, to wake them up, I suffer in pain.

Notes: The poet sang this poem after the death of Chozhan Nalankilli. Puranānūru 27,
28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 460 were written for this Chozha king. This
king wrote Puranānūru 73 and 75. Ālathur Kizhār who came from a town called Ālathūr,
wrote Puranānūru 34, 36, 69, 225 and 324. பகள் இனி (6) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை-
பகள் இனி என்பது சநஞ்சிரை. காரைத் பதான்றினும் (14) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
பள்ளிசயழுச்சிக் காைத்பத பதான்றினும்.

Meanings: தரைபயார் – those in front, நுங்கின் தீங்பசாறு மிரசய – eat the sweet flesh of
palm seeds, இரடபயார் பழத்தின் ரபங்கனி மாந்த – those in the middle eat the fresh palm
fruits, கரடபயார் விடுைாய்ப் பிசிசைாடு சுடு கிழங்கு நுகை – those in the back eat the split
roasted roots with sticky skins after their ends were removed – panankilangu, நிைம் மைர்
ரையத்து ைைமுரற ைரைஇ – circled the earth with wide land with strength (ைரைஇ –
சசால்லிரச அைசபரட), பைந்து பீடழித்த ஏந்து பைல் தாரைசயாடு – with his army
which ruined the pride of kings by lifting its spears, ஆற்றல் என்பதன் பதாற்றம் – because
it was considered as strong, பகள் இனி – listen now my heart, கள்ளி பபாகிய – with cactus,
கைரி அம் பறந்தரை – the dry wasteland, the saline wasteland (அம் – அம் சாரிரய),
முள்ளுரட வியன் காட்டதுபை – in the vast forest with thorns (காட்டதுபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), நன்றும் – greatly, பசட்சசன்னி நைங்கிள்ளி பகட்குைன் சகால் –
will Chētchenni Nalankilli listen, இன்னிரசப் பரறசயாடு சைன்றி நுைை – victory sounds
of sweet parai drums struck, தூக்கணங்குரீஇத் தூங்கு கூடு ஏய்ப்ப – like the hanging nests
of weaver birds (குரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), ஒரு சிரறக் சகாளீஇய – were on one
side (சகாளீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), திரிைாய் – twisted mouths, twisted ends,
ைைம்புரி – right whorled conch shells, ஞாைங் காைைர் கரடத்தரை – at the gates of kings
who protects the world, காரைத் பதான்றினும் – even when the conch sounds appear in
the mornings to wake up the kings, பநாபகா யாபை – I am in pain (பநாபகா – பநாகு
சசய்சகன்னும் தன்ரம விரை, ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive, இைக்கக் குறிப்பு,
implying pity, யாபை- ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 226, பாடியைர்: மாபறாக்கத்து நப்பசரையார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்
குைமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
சசற்றன்று ஆயினும், சசயிர்த்தன்று ஆயினும்,
உற்றன்று ஆயினும், உய்வின்று மாபதா;
பாடுநர் பபாைக் ரகசதாழுது ஏத்தி,
இைந்தன்று ஆகல் பைண்டும், சபாைந்தார்
மண்டு அமர் கடக்கும் தாரைத் 5
திண் பதர் ைைைன் சகாண்ட கூற்பற.

Puranānūru 226, Poet Mārōkkathu Nappasalaiyār sang for Chozhan Kulamuttrathu

Thunjiya Killivalavan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai – the poet sang this after
the death of the king
If Kootruvan had come burning with
inner rage or revealing his rage openly,
or just touched him, he would have
been unable to escape. He must have
come with his palms pressed together
and praised with respect, like a singer,
to take Valavan who wore a gold garland,
whose chariots were sturdy, and whose
army won victories in harsh battles!

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 173, 226, 227, 228,
373, 386, 393 and 397 were written for this Chozha king. This female poet from Mārōkam
town which is near Korkai, wrote Puranānūru 37, 39, 126, 174, 226, 280 and 383.

Meanings: சசற்றன்று ஆயினும் – even if he came burning with inner rage, சசயிர்த்தன்று
ஆயினும் – even if he came with revealed anger, உற்றன்று ஆயினும் – even if he had just
touched, உய்வின்று – unable to escape, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives,
பாடுநர் பபாை – like singers, ரகசதாழுது ஏத்தி – with palms pressed together and praising,
இைந்தன்று ஆகல் பைண்டும் – he must have begged, சபாைந்தார் – gold garland, மண்டு
அமர் கடக்கும் தாரை – advancing army which won wars, திண் பதர் ைைைன் சகாண்ட
கூற்பற – Kootruvan who took Valavan with sturdy chariots, the god of death who took
Valavan with sturdy chariots (கூற்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 227, பாடியைர்: ஆைடுதுரற மாசாத்தைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

குைமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
நனி பபரதபய, நயன் இல் கூற்றம்!
விைகு இன்ரமயின் வித்து அட்டு உண்டரை,
இன்னும் காண்குரை நன்ைாய் ஆகுதல்,
ஒளிறு ைாள் மறைரும் களிறும் மாவும்
குருதியங் குரூஉப் புைல் சபாரு கைத்து ஒழிய, 5
நாளும் ஆைான் கடந்து அட்டு, என்றும் நின்
ைாடு பசி அருத்திய பழி தீர் ஆற்றல்
நின்பைார் அன்ை சபான் இயல் சபரும்பூண்
ைைைன் என்னும் ைண்டு மூசு கண்ணி
இரைபயான் சகாண்டரை ஆயின், 10
இனி யார் மற்று நின் பசி தீர்ப்பபாபை?

Puranānūru 227, Poet Āvaduthurai Māsāthanār sang for Chozhan Kulamuttrathu Thunjiya
Killivalavan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the death
of the king
O Kootruvan without mercy! O great fool!
Since you have no intelligence, you killed and ate
a seed! You will know the truth in these words!
Not satisfied with killing daily warriors with
gleaming swords, elephants, and horses whose
red blood flows in streams, you killed Valavan
wearing gold ornaments and bee-swarming
garlands, who was strong like you in killing.
Who do you have now to end your hunger?
Notes: This is the only poem written by this poet. Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38,
39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 173, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397 were written for this
Chozha king. நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meaning: நனி பபரதபய – O great fool, நயன் இல் கூற்றம் – O Kootruvan who is without
mercy, Kootruvan without justice, விைகு இன்ரமயின் – since you have no intelligence,
வித்து அட்டு உண்டரை – you killed and ate the seed, இன்னும் காண்குரை – you will still
see it well, நன்ைாய் ஆகுதல் – that it is true, ஒளிறு ைாள் மறைரும் – warriors with bright
swords, களிறும் மாவும் – and elephants and horses, குருதி அம் குரூஉப் புைல் சபாரு
கைத்து – in the battlefield where streams of beautiful red blood flow (குரூஉ – இன்னிரச
அைசபரட), ஒழிய – ruined, நாளும் – daily, ஆைான் – not satisfied, கடந்து அட்டு – killed
enemies in wars, என்றும் – always, நின் ைாடு பசி அருத்திய – to satisfy your great hunger
you ate (your killed), பழி தீர் ஆற்றல் – faultless strength to kill, நின்பைார் அன்ை – like you,
சபான் இயல் – golden, சபரும்பூண் ைைைன் – Valavan wearing huge gold ornaments,
என்னும் – mentioned as, ைண்டு மூசு கண்ணி – garland with bees swarming, இரைபயான்
– the man with this trait, சகாண்டரை ஆயின் – since you have taken him, இனி யார் மற்று
நின் பசி தீர்ப்பபாபை – who will end your hunger now (தீர்ப்பபாபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 228, பாடியைர்: ஐயூர் முடைைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ஆைந்தப் ரபயுள்
கைம் சசய்பகாபை! கைம் சசய்பகாபை!
இருள் திணிந்தன்ை குரூஉத்திைள் பருஉப் புரக
அகல் இரு விசும்பின் ஊன்றுஞ் சூரை,
நைந்தரை மூதூர்க் கைம் சசய்பகாபை!
அளிரய நீபய! யாங்கு ஆகுரை சகால்? 5
நிை ைரை சூட்டிய நீள் சநடுந்தாரைப்
புைைர் புகழ்ந்த சபாய்யா நல்லிரச,
விரி கதிர் ஞாயிறு விசும்பு இைர்ந்தன்ை
பசண் விைங்கு சிறப்பின் சசம்பியர் மருகன்,
சகாடி நுடங்கு யாரை சநடுமாைைைன் 10
பதைர் உைகம் எய்திைன் ஆதலின்,
அன்பைான் கவிக்கும் கண் அகன் தாழி
ைரைதல் பைட்டரை ஆயின், எரையதூஉம்,
இரு நிைம் திகிரியாப் சபரு மரை
மண்ணா, ைரைதல் ஒல்லுபமா நிைக்பக? 15

Puranānūru 228, Poet Aiyur Mudavanār sang for Chozhan Kulamuttrathu Thunjiya
Killivalavan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Ānantha Paiyul
O potter who makes pots! O potter who
makes pots in a kiln that darkens the big sky
with thick black smoke in this vast ancient town!
You are pitiable! What will happen to you?

Chempiyan heir Valavan with a massive army

and elephants with swaying flags, whose shining
glory and fame without blemish that spread like
the sun’s rays in the sky, who was praised by poets,
has reached the world of gods.
If you desire to make a wide-mouthed urn to enclose
him, will you be able to make that vessel with a huge
mountain as your clay and the big land as your wheel?

Notes: பகாபை (1) – ஒைரை துரைசாமி உரை (புறநானூறு 256 உரை) – கைஞ் சசய்யும்
எைச் சிறப்பிக்கபை பகா பைட்பகா என்பதாயிற்று. பைட்பகா (University of Madras
Lexicon, கழக அகைாதி) – குயைன். பகா – (கழக அகைாதி) – குயைன். Puranānūru poems
34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 173, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397 were
written for this Chozha king. Aiyur Mudavanār wrote Puranānūru 51, 228, 314 and 399.
Natrinai 200, 293 and Puranānūru 228 and 256 have references to potters. சசம்பியர் –
பசாழர். நைந்தரை – அகன்ற இடம், நைம் – நைபை கைனும் அகைமும் சசய்யும்
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 80). கைம் சசய்பகாபை! கைம் சசய்பகாபை (1) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – அடுக்கு விரைவின்கண் ைந்தது.

Meanings: கைம் சசய்பகாபை – O potter who makes pots, கைம் சசய்பகாபை – O potter
who makes pots, இருள் திணிந்தன்ை – like darkness filled, குரூஉ – color (இன்னிரச
அைசபரட), திைள் – thick, பருஉ – thick, புரக – smoke, அகல் இரு விசும்பின் – in the
wide big sky, ஊன்றும் – stays, சூரை – kiln, நைந்தரை மூதூர் – vast ancient town, கைம்
சசய்பகாபை – O potter who makes pots, அளிரய நீபய – you are to be pitied (நீபய –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), யாங்கு ஆகுரை சகால் – what will happen to you
(சகால் – pஅரசநிரை, an expletive), நிைைரை – land boundaries, சூட்டிய – spread, நீள்
சநடுந்தாரை – very large army, புைைர் புகழ்ந்த – poets praised, சபாய்யா – unfailing,
truthful, நல் இரச – fine fame, விரி கதிர் – spreading rays, ஞாயிறு – sun, விசும்பு – sky,
இைர்ந்தன்ை – like it spread, பசண் – distant, விைங்கு – flourishing, சிறப்பின் – with
greatness, சசம்பியர் மருகன் – Chempiyan heir, Chozhan’s heir, சகாடி – flags, நுடங்கு –
moving, யாரை – elephants, சநடுமாைைைன் – the great king Valavan, பதைர் உைகம்
எய்திைன் – he has reached the world of the gods, he has attained the world of the celestials,
ஆதலின் – hence, அன்பைான் கவிக்கும் – to enclose him, கண் அகன் தாழி – wide mouthed
burial urn, ைரைதல் – to create, பைட்டரை ஆயின் – if you desire, எரையதூஉம் –
however (இன்னிரச அைசபரட), இரு நிைம் திகிரியா – the large land as a wheel,
சபருமரை – a huge mountain, மண்ணா – as clay, ைரைதல் ஒல்லுபமா நிைக்பக – will you
be able to make that vessel (நிைக்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 229, பாடியைர்: கூடலூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பகாச்பசைமான்

யாரைக்கட்பசய் மாந்தைஞ்பசைல் இரும்சபாரற, திரண: சபாதுவியல், துரற: ஆைந்தப்
ரபயுள்
ஆடு இயல் அழற்குட்டத்து
ஆர் இருள் அரை இைவில்,
முடப் பரையத்து பைர் முதைாக்
கரடக் குைத்துக் கயம் காயப்,
பங்குனி உயர் அழுைத்துத் 5
தரை நாள் மீன் நிரை திரிய,
நிரை நாள் மீன் அதன் எதிர் ஏர்தைத்,
சதால் நாள்மீன் துரற படியப்,
பாசிச் சசல்ைாது ஊசி முன்ைாது,
அைக்கர்த் திரண விைக்காகக் 10
கரை எரி பைப்பக் கால் எதிர்பு சபாங்கி
ஒரு மீன் விழுந்தன்றால் விசும்பிைாபை;
அது கண்டு யாமும் பிறரும் பல் பைறு இைைைர்
பரற இரச அருவி நல் நாட்டுப் சபாருநன்
பநாயிைன் ஆயின் நன்று மன் தில்சைை 15
அழிந்த சநஞ்சம் மடி உைம் பைப்ப
அஞ்சிைம்; எழு நாள் ைந்தன்று இன்பற;
ரமந்துரட யாரை ரக ரைத்து உறங்கவும்
திண் பிணி முைசும் கண் கிழிந்து உருைவும்,
காைல் சைண்குரட கால் பரிந்து உைறவும், 20
கால் இயல் கலி மாக் கதி இன்றி ரைகவும்,
பமபைார் உைகம் எய்திைன்; ஆகலின்
ஒண்சதாடி மகளிர்க்கு உறு துரண ஆகித்
தன் துரண ஆயம் மறந்தைன் சகால்பைா,
பரகைர்ப் பிணிக்கும் ஆற்றல் நரசைர்க்கு 25
அைந்து சகாரட அறியா ஈரக,
மணி ைரை அன்ை மாஅபயாபை?

Puranānūru 229, Poet Koodalur Kizhār sang for Kocheraman Yānaikatchēy

Māntharancheral Irumporai, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Ānantha Paiyul
At the pitch darkness of midnight when the flame constellation
Kārthikai was there with the goat constellation mēdam, in the
first half of Panguni month when Venus appeared at the foot of
Anudam shaped like that of a bent palmyra tree, to being at the
end of glittering Punarpūsam which has the shape of a pond,
when Uthiram which was at the zenith, descended, and Moolam
that is the eighth constellation rose opposite to it, and,
Mirukaseeridam constellation that does not go before Uthiram
goes down toward the shore, not going north or south, like a light
to this earth surrounded by water,
a star fell roaring and fiery, moved by heavy winds.

On seeing that, I like many others who had come to him in need,
felt despair in our hearts, and hoped that the lord of a country
where waterfalls roar down like parai drums should live without
disease. The seventh day has come. As mighty elephants sleep
on their trunks, the royal drum tightly tied has burst its eye and
rolls on the ground, the protective white umbrella has snapped
at the base, horses as swift as the wind stay still, he has gone
to the upper world.

He was a great partner to women with bright bangles. Did he forget his
companions? He bound up his enemies and gave unlimited charity to
those who liked him, the dark man who was like a sapphire mountain!

Notes: This is the only poem written by this poet. Also, this is the only poem written for
this king. He is different from King Cheraman Yānaikatchēy Māntharancheral Irumporai
for whom poems 17, 20 and 22 were written. This Sangam poem has the most astrological
information. புறநானூறு 126 – பரற இரச அருவி முள்ளூர்ப் சபாருநர், புறநானூறு 229 –
பரற இரச அருவி நல் நாட்டுப் சபாருநன், புறநானூறு 398 – பரற இரச அருவிப் பாயல்
பகாபை, பதிற்றுப்பத்து 70 – இழும் எை இழிதரும் பரறக் குைல் அருவி. அழற்குட்டம் (1)
– ஒைரை துரைசாமி உரை – அழல் பசர் குட்டம் என்பது கார்த்திரக நாள். உறு – உறு தை
நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: ஆடு இயல் – goat shaped, mēdam constellation, அழல் குட்டத்து – with the
flame constellation, Kārthikai, ஆர் இருள் அரை இைவில் – in the pitch darkness at midnight,
முடப் பரையத்து – in the Anudam constellation which is in the shape of a bent palmyra
tree, Borassus flabellifer, பைர் முதைா – Venus appeared at the foot, கரடக் குைத்துக் கயம்
காய – glittering pond shaped constellation as the limit, Punarpoosam (‘கயம் குைத்துக்
கரட காய’ எைக் சகாள்ைவும்), பங்குனி உயர் அழுைத்து – during the first half of Pankuni,
தரை நாள் மீன் நிரை திரிய – the northern constellation Uthiram was descending, நிரை
நாள் மீன் அதன் எதிர் ஏர்தை – the eighth constellation Moolam was rising, சதால் நாள்மீன்
துரற படிய – the eighth star before Moolam (Mirukaseeridam) going down, பாசிச்
சசல்ைாது – not going toward the east, ஊசி முன்ைாது – not going toward the north,
அைக்கர்த் திரண விைக்காக – as a lamp for the earth surrounded by water, கரை எரி பைப்ப
– spreading fire, கால் எதிர்பு சபாங்கி – scattered by the winds, ஒரு மீன் விழுந்தன்றால்
விசும்பிைாபை – a star fell from the sky, அது கண்டு யாமும் பிறரும் – on seeing that us
and others, பல் பைறு இைைைர் – others who came in need, பரற இரச அருவி நல் நாட்டுப்
சபாருநன் – lord of the country where waterfalls roar like parai drums, பநாயிைன் ஆயின்
நன்று மன் தில் எை- that it would be good if he lives without disease (மன் தில் –
அரசநிரைகள், expletives), அழிந்த சநஞ்சம் மடி உைம் – distressed heart and ruined mind
(உைம் – உள்ைம் என்பதன் இரடக்குரற), பைப்ப அஞ்சிைம் – fear spread among us, எழு
நாள் ைந்தன்று இன்பற – since the seventh day came today (இன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), ரமந்துரட யாரை ரக ரைத்து உறங்கவும் – mighty elephant sleeps on its
trunk, திண் பிணி முைசும் – drum tied with straps, கண் கிழிந்து உருைவும் – eye is torn and
it rolls, காைல் சைண்குரட கால் பரிந்து உைறவும் – protective white umbrella is broken
off at the base, கால் இயல் கலி மாக் கதி இன்றி ரைகவும் – proud horses that are as swift
as the wind stand still without trotting, பமபைார் உைகம் எய்திைன் ஆகலின் – since he has
reached the upper world, ஒண்சதாடி மகளிர்க்கு உறு துரண ஆகி – he was a great partner
to women with bright bangles (உறு – சபரிய), தன் துரண ஆயம் மறந்தைன் சகால்பைா –
has he forgotten his group of women (ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), பரகைர்ப்
பிணிக்கும் ஆற்றல் – he had strength to bind up his enemies, நரசைர்க்கு அைந்து சகாரட
அறியா ஈரக – he did not know limited charity to those who came with desire, he was a
generous man of unlimited charity to those who came with desire, மணி ைரை அன்ை
மாஅபயாபை – the dark colored man who was like a sapphire mountain (மாஅபயாபை –
இரசநிரற அைசபரட, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 230, பாடியைர்: அரிசில் கிழார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் தகடூர் சபாருது

வீழ்ந்த எழினி, திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயுறு நிரை
கன்று அமர் ஆயம் காைத்து அல்கவும்,
சைங்கால் ைம்பைர் பைண்டு புைத்து உரறயவும்,
கைம் மலி குப்ரப காப்பு இை ரைகவும்,
விைங்கு பரக கடிந்த கைங்காச் சசங்பகால்,
ரையகம் புகழ்ந்த ையங்கு விரை ஒள் ைாள், 5
சபாய்யா எழினி சபாருது கைம் பசை,
ஈன்பறாள் நீத்த குழவி பபாைத்
தன் அமர் சுற்றம் தரைத்தரை இரையக்
கடும் பசி கைக்கிய இடும்ரப கூர் சநஞ்சசமாடு
பநாய் உழந்து ரைகிய உைகினும், மிக நனி 10
நீ இழந்தரைபய அறன் இல் கூற்றம்!
ைாழ்தலின் ைரூஉம் ையல் ைைன் அறியான்,
வீழ் குடி உழைன் வித்து உண்டாஅங்கு
ஒருைன் ஆருயிர் உண்ணாய் ஆயின்,
பநைார் பல் உயிர் பருகி 15
ஆர்குரை மன்பைா, அைன் அமர் அடு கைத்பத.

Puranānūru 230, Poet Arisil Kizhār sang for Athiyamān Thakadur Poruthu Veezhntha
Ezhini, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the king’s death
Honest Ezhini with a gleaming sword, praised
by the world, ruled with an unwavering rod
of justice, and repelled enemy attacks!
The forests were safe for cows with calves
and travelers who walked on the hot paths.
Heaps of grains lay unguarded in the fields.

Now that he has fallen in the battlefield,

like an infant abandoned by its mother,
with distressed hearts and great hunger, the
people he loved are suffering.

O Kootruvan without virtues! You have lost

much more than the world plunged in sorrow.
Had you not taken this man like a farmer who fell
on hard times and ate the seeds which would have
brought him a prosperous life with flourishing,
fields, you would have many lives to take from
his battlefields and fulfill your hunger!

Notes: This poet who came from a town called Arisil, wrote Puranānūru 146, 230, 281,
285, 300, 304 and 342. There is controversy among scholars over the king in this poem.
There has been confusion whether Ezhini in the poem is Athiyamān or another king from
his clan. Poet Perunchithiranar in Puranānūru 158, refers to Athiyaman as Ezhini.
Thakadur is modern Dharmapuri where Athiyamān was defeated by Cheraman Thakadur
Erintha Peruncheral Irumporai. Avvai Duraiswamy in his commentary of Pura 87 and
230 describes Athiyamān’s battle with the Chera king in which Athiyamān was defeated.
It must be the same Athiyamān. There could not have been two kings with the name
Athiyamān ruling in Thakadur at the same time. ‘Thakadur Yathirai’ of which we have
only pieces, describes this cruel battle. In addition to this poem, Puranānūru 87-95-101,
103, 104, 206, 208, 230 (his name in poem 230 reveals his downfall at Thakadur, his capital),
231, 232, 235, 315 and 390 were written for Athiyamān Nedumān Anji. The poet Arisil
Kizhār who wrote for the Chera king Peruncheral Irumporai in Pathitrupathu (poems 71-
80), try to mediate and avert the war. He failed in his efforts and Athiyamān was killed
subsequently. There is a mention of the battle in Thakadur in Pathitruppathu 78, written
by Arisil Kizhār. The 8th epilog also mentions the victory of King Perumcheral Irumporai
in the Thakadur battle. நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை
என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: கன்று அமர் ஆயம் காைத்து அல்கவும் – for cows with calves to stay in the
forests, சைங்கால் ைம்பைர் பைண்டு புைத்து உரறயவும் – for travelers with hot feet to
rest where they desire, கைம் மலி குப்ரப காப்பு இை ரைகவும் – abundant heaps of grains
on fields to be lying around without protection, விைங்கு பரக கடிந்த – chased away
blocking enemies, repelled blocking enemies, கைங்காச் சசங்பகால் – unwavering rod of
justice, ரையகம் புகழ்ந்த – praised by the world, ையங்கு விரை – shining in war, ஒள் ைாள்
சபாய்யா எழினி – truthful Ezhini with glittering sword, Athiyamān Nedumān Anji,
சபாருது கைம் பசை – falling in the battlefield, ஈன்பறாள் நீத்த குழவி பபாை – like an infant
that was abandoned by its mother, தன் அமர் சுற்றம் தரைத்தரை இரைய – his desired
relatives are all sad again and again, those he loved are all sad everywhere, கடும் பசி
கைக்கிய – hurt by great hunger, இடும்ரப கூர் சநஞ்சசமாடு – with distressed hearts,
பநாய் உழந்து ரைகிய உைகினும் – more than the world that is suffering, மிக நனி நீ
இழந்தரைபய – you have lost very greatly (மிக நனி – ஒருசபாருட் பன்சமாழி), அறன்
இல் கூற்றம் – O Kootruvan without justice, O god of death without justice (அறன் – அறம்
என்பதன் பபாலி), ைாழ்தலின் ைரூஉம் ையல் ைைன் அறியான் வீழ் குடி உழைன் வித்து
உண்டாஅங்கு – like an ignorant farmer from a struggling family that fell on bad times and
ate the seeds that bring his fields great yield and give him a prosperous life (ைரூஉம் –
இன்னிரச அைசபரட, ைைன் – ைைம் என்பதன் பபாலி, உண்டாஅங்கு – இரசநிரற
அைசபரட), ஒருைன் ஆருயிர் உண்ணாய் ஆயின் – if you had not eaten a precious life,
பநைார் பல் உயிர் பருகி ஆர்குரை மன்பைா – would you not have more lives of his enemies
to take and be satisfied (ஆர்குரை – நிரறரை, மன்பைா – மன் கழிவின்கண் ைந்தது,
ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), அைன் அமர் அடு கைத்பத – in the battle that he kills
(கைத்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 231, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
எறி புைக் குறைன் குரறயல் அன்ை
கரி புற விறகின் ஈம ஒள் அழல்
குறுகினும் குறுகுக, குறுகாது சசன்று
விசும்புற நீளினும் நீள்க, பசுங்கதிர்த்
திங்கள் அன்ை சைண்குரட 5
ஒண் ஞாயிறு அன்பைான் புகழ் மாயைபை.
Puranānūru 231, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the king’s death
Let it approach his body, the bright flame,
from the charred wood pieces with black sides
that resemble the wood pieces chopped and
burned by a mountain dweller from a land
where trees are burned to clear. If the flame does
not wish to do that, let it rise and touch the sky.

He was like the glowing sun and his white

umbrella was like the moon with cool rays.
His fame will never die!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 231, 232, 235, 315 and 390 were
written for this king. Except for 208, which was written by Perunchithiranār, the rest were
written by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great
friends. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286,
290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature. ஒைரை துரைசாமி உரை – ‘எரி புைக்குறைன்’ என்று பாடபமாதுைாரும் உைர்.
எறி புைம் – இறந்தகாைந்சதாக்க விரைத்சதாரக. குரறபட சைட்டிய கட்ரடத் துண்டு
‘குரறயல்’ எைப்பட்டது.

Meanings: எறி புைக் குறைன் – a mountain dweller from the land where trees are chopped
and burned to clear, குரறயல் அன்ை – like wood that is chopped, கரி புற விறகின் – with
wood with charred sides, ஈம ஒள் அழல் – the bright fire of the funeral pyre, குறுகினும் –
if it approaches, குறுகுக – let it approach, குறுகாது – not approaching, சசன்று – if it goes,
விசும்பு உற – touching the sky, நீளினும் – even if it rises, நீள்க – let it rise, பசுங்கதிர் – cool
rays, திங்கள் அன்ை சைண்குரட – moon-like white umbrella, ஒண் ஞாயிறு அன்பைான் –
the man who was like the shining sun, புகழ் மாயைபை – his fame will never die (மாயைபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 232, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
இல்ைாகியபைா காரை மாரை,
அல்ைாகியர் யான் ைாழும் நாபை,
நடுகல் பீலி சூட்டி நார் அரி
சிறு கைத்து உகுப்பவும் சகாள்ைன் சகால்பைா,
பகாடு உயர் பிறங்கு மரை சகழீஇய 5
நாடு உடன் சகாடுப்பவும் சகாள்ைாபதாபை?

Puranānūru 232, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the king’s death
Let there be no mornings or evenings!
Let it be meaningless, the days that I will live!
His memorial stone is adorned with peacock
feathers and filtered liquor is poured on it.
Will he accept them, the man who would not
accept a mountain country with soaring peaks?

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 231, 232, 235, 315 and 390 were
written for this king. Except for 208, which was written by Perunchithiranār, the rest were
written by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great
friends. Memorial stones were erected for warriors and kings. Puranānūru poems 221,
223, 232, 260, 261, 263, 264, 265, 329, and 335 have references to memorial stones. In
222, the poet Pothiyār speaks to the memorial stone of King Kōperunchozhan. Avvaiyār
wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311,
315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.

Meanings: இல்ைாகியபைா காரை மாரை – may there be no mornings or evenings any

more (இல்ைாகியபைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), அல்ைாகியர் – let it be
meaningless, யான் ைாழும் நாபை – the days that I will live (நாபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), நடுகல் பீலி சூட்டி – adorning his memorial stone with peacock feather, நார்
அரி சிறு கைத்து உகுப்பவும் – and pouring small vessels of filtered liquor (fiber –
பன்ைாரட, the cloth-like fibrous piece covering the base of coconut leaf stems),
சகாள்ைன் சகால்பைா – will he accept (சகால்பைா – சகால் ஐயப்சபாருட்டு ைந்த
இரடச்சசால், a particle implying doubt, ஓகாைம் அரசநிரை – an expletive), பகாடு உயர்
பிறங்கு மரை சகழீஇய நாடு உடன் சகாடுப்பவும் சகாள்ைாபதாபை – the man who would
not accept even when an entire country filled with bright mountains with soaring peaks
was given (சகழீஇய – சசால்லிரச அைசபரட, சகாள்ைாபதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)
புறநானூறு 233, பாடியைர்: சைள்சைருக்கிரையார், பாடப்பட்படான்: பைள் எவ்வி,
திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
சபாய்யாகியபைா! சபாய்யாகியபைா!
பாைடி யாரை பரிசிைர்க்கு அருகாச்
சீர் சகழு பநான் தாள் அகுரத கண் பதான்றிய
சபான் புரை திகிரியின் சபாய்யாகியபைா,
இரும் பாண் ஒக்கல் தரைைன் சபரும் பூண் 5
பபார் அடு தாரை எவ்வி மார்பின்
எஃகு உறு விழுப்புண் பை எை
ரைகறு விடியல், இயம்பிய குைபை.

Puranānūru 233, Poet Vellerukkilaiyār sang about Vēl Evvi, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the death of Vēl Evvi
Let it be a lie! Let it be a Lie!
Let it be a lie like the story about
the golden wheel supposedly owned by
Akuthai wearing huge ornaments,
victorious in deadly battles, leader of
bards who come with their many relatives,
who gives without limits to those in need,
elephants with wide feet.

Let it be a lie, that on the chest of Evvi, on

which a big pendant hangs, whose weapons
were murderous in war, lord of the bards and
their families, there are many good spear
wounds, as the voice of dawn proclaims!
Notes: This poet wrote poems Puranānūru 233 and 234. Puranānūru poems 233 and 234
are the only 2 poems written for this king who was very generous to bards (Kurunthokai
19). Evvi was also a friend of Anni (Akanānūru 126). He owned Neelal town (Akanānūru
366). விழுமம் – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல்
57). விழுப்புண் – புறநானூறு 93, ஒைரை துரைசாமி உரை – சீரிய புண். சீரிய = சிறந்த.

Meanings: சபாய்யாகியபைா – let it be a lie, சபாய்யாகியபைா – let it be a lie, பாைடி யாரை

– elephants with wide feet, பரிசிைர்க்கு – to those in need, அருகா – without stinting, without
limits, சீர் சகழு – with greatness, with wealth, பநான் தாள் அகுரத – Akuthai with great
efforts, கண் பதான்றிய – supposed to have appeared, சபான் புரை திகிரியின் – like the
wheel made of gold (திகிரியின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில்
ைந்தது), சபாய்யாகியபைா – let it be a lie, இரும் பாண் ஒக்கல் தரைைன் – leader – lord of
big groups of bards and their relatives, சபரும் பூண் – huge ornaments, பபார் – battle, அடு
தாரை எவ்வி – Evvi with a murderous army, மார்பின் – on his chest, எஃகு உறு விழுப்புண்
பை எை – that there are many good spear wounds, many deep spear wounds, ரைகறு
விடியல் இயம்பிய குைபை – sounds of early morning (குைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 234, பாடியைர்: சைள்சைருக்கிரையார், பாடப்பட்படான்: பைள் எவ்வி,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
பநாபகா யாபை, பதய்கமா காரை!
பிடி அடி அன்ை சிறுைழி சமழுகித்
தன் அமர் காதலி புன் பமல் ரைத்த
இன் சிறு பிண்டம் யாங்கு உண்டைன் சகால்,
உைகு புகத் திறந்த ைாயில் 5
பைபைாடு உண்டல் மரீஇபயாபை?

Puranānūru 234, Poet Vellerukkilaiyār sang about Vēl Evvi, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the death of Vēl Evvi
I am grieving! May my life fade away!
Did he accept a small offering of rice
set down on the grass by his beloved wife,
after she smeared cow dung water on a tiny
spot, the size of a female elephant’s feet,
he who ate his meal with many, his door
open for the whole world to enter?

Notes: This poet wrote poems Puranānūru 233 and 234. Puranānūru poems 233 and 234
are the only 2 poems written for this king who was very generous to bards (Kurunthokai
19). Evvi was also a friend of Anni (Akanānūru 126). He owned Neelal town (Akanānūru
366). இன் சிறு பிண்டம் – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – இகழ்ச்சிக்குறிப்பு.

Meanings: பநாபகா யாபை – I am grieving (பநாபகா – பநாகு சசய்சகன்னும் தன்ரம

விரை, ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive, இைக்கக் குறிப்பு, implying pity), பதய்கமா
காரை – may my long living days fade away (மா – அரசநிரை, an expletive), பிடி அடி
அன்ை – like a female elephant’s feet, சிறுைழி சமழுகி – small place smeared with cowdung
water, தன் அமர் காதலி – his beloved wife/lover, புல் பமல் ரைத்த – placed on the grass,
இன் சிறு பிண்டம் – sweet little balls of rice, யாங்கு உண்டைன் சகால் – how did he eat,
உைகு புகத் திறந்த ைாயில் – his open gate for the whole world to enter, பைபைாடு உண்டல்
மரீஇபயாபை – the one who and ate together with others (மரீஇபயாபை – சசால்லிரச
அைசபரட, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 235, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
சிறிய கள் சபறிபை எமக்கு ஈயும் மன்பை,
சபரிய கள் சபறிபை
யாம் பாடத் தான் மகிழ்ந்து உண்ணும் மன்பை,
சிறு பசாற்றானும் நனி பை கைத்தன் மன்பை,
சபருஞ் பசாற்றானும் நனி பை கைத்தன் மன்பை, 5
என்சபாடு தடிபடு ைழி எல்ைாம் எமக்கு ஈயும் மன்பை,
அம்சபாடு பைல் நுரழ ைழி எல்ைாம் தான் நிற்கும் மன்பை,
நைந்தம் நாறும் தன் ரகயால்
புைவு நாறும் என் தரை ரதைரும் மன்பை,
அருந்தரை இரும் பாணர் அகன் மண்ரடத் துரை உரீஇ, 10
இைப்பபார் ரகயுளும் பபாகி,
புைப்பபார் புன்கண் பாரை பசாை,
அம் சசால் நுண் பதர்ச்சிப் புைைர் நாவில்
சசன்று வீழ்ந்தன்று, அைன்
அரு நிறத்து இயங்கிய பைபை! 15
ஆசு ஆகு எந்ரத யாண்டு உைன் சகால்பைா?
இனிப் பாடுநரும் இல்ரை, பாடுநர்க்கு ஒன்று ஈகுநரும் இல்ரை,
பனித் துரறப் பகன்ரற நரறக் சகாள் மா மைர்
சூடாது ரைகியாங்குப் பிறர்க்கு ஒன்று
ஈயாது வீயும் உயிர்தைப் பைபை. 20

Puranānūru 235, Poet Avvaiyār sang about Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pothuviyal,
Thurai: Kaiyaru Nilai
In the past, if he had a little liquor, he would give it to us.
Not any longer. If he had abundant liquor, he would
give it to us and happily drink the leftover as we sang to
him. Not any longer. If he had a little rice, he would set
it abundantly on many dishes. Not any longer. If he had
heaps of rice, he would set it out abundantly on many dishes.
Not any longer. Whenever he came upon bones full of meat,
he would give it to us. Not any longer. Whenever arrows
and lances crossed the battlefield, he stood there.
Not any longer. With his hands with orange fragrance, he
would stroke my hair with its stench of meat. Not any longer.

The spear, before it pierced his precious chest,

pierced the wide bowls of the outstanding, great bards,
the hands of those who came to him in need,
the tongues of poets who were well trained with fine words,
dimming the pupils in the eyes of dependents,
and then fell to the earth.

Where is our father who was support to us?

There are no singers now and there is nobody to gift to singers.
Like the huge pakandrai flowers with honey that grow
near cold water, but are never worn by anyone, very many lives
pass away without having given anything to others!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 231, 232, 235, 315 and 390 were
written for this king. Except for 208, which was written by Perunchithiranār, the rest were
written by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great
friends. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286,
290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature. ஆசு ஆகு எந்ரத ஆண்டு உைன் சகால்பைா – குறுந்சதாரக 176-5, 325-4,
புறநானூறு 235, 307. நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை
என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: சிறிய கள் சபறிபை எமக்கு ஈயும் – if he got little liquor he would give to us,
மன் – கழிவுக் குறிப்பு, what was in the past, ஏ – அரசநிரை, சபரிய கள் சபறிபை – if he
got abundant amounts of liquor, யாம் பாடத் தான் மகிழ்ந்து உண்ணும் – after we sang he
would drink what was leftover, மன் – கழிவுக் குறிப்பு, what was in the past, ஏ – அரசநிரை,
சிறு பசாற்றானும் நனி பை கைத்தன் – even when he had little rice he would place them on
many bowls abundantly, மன் – கழிவுக் குறிப்பு, what was in the past, ஏ – அரசநிரை,
சபருஞ் பசாற்றானும் நனி பை கைத்தன் – when he had lots of rice he would put them in
many bowls abundantly, மன் – கழிவுக் குறிப்பு, what was in the past, ஏ – அரசநிரை,
என்சபாடு தடிபடு ைழி எல்ைாம் எமக்கு ஈயும் – he would give us the meat with bones, மன்
– கழிவுக் குறிப்பு, what was in the past, ஏ – அரசநிரை, அம்சபாடு பைல் நுரழ ைழி
எல்ைாம் தான் நிற்கும் – he was wherever arrows and spears crossed the battlefield, மன் –
கழிவுக் குறிப்பு, what was in the past, ஏ – அரசநிரை, நைந்தம் நாறும் தன் ரகயால் – with
his hands with orange scent, bitter orange flowers, நாைத்ரத, Citrus aurantium, புைவு
நாறும் என் தரை ரதைரும் – he stroked my hair with the stench of meat, மன் – கழிவுக்
குறிப்பு, what was in the past, ஏ – அரசநிரை, அருந்தரை இரும் பாணர் அகன் மண்ரடத்
துரை உரீஇ – piercing holes through the wide bowls of great bards (உரீஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), இைப்பபார் ரகயுளும் பபாகி – going through the hands of those who came
in need, புைப்பபார் புன்கண் பாரை பசாை – dimming the pupils in the eyes of the
dependents, அம் சசால் நுண் பதர்ச்சிப் புைைர் நாவில் சசன்று – going through the tongues
of well-trained poets with beautiful words, வீழ்ந்தன்று – it fell, அைன் அரு நிறத்து
இயங்கிய பைபை – the spear that pierced his chest, ஆசு ஆகு எந்ரத யாண்டு உைன்
சகால்பைா – where is our lord who had been our support (சகால்பைா – சகால்
ஐயப்சபாருட்டு ைந்த இரடச்சசால், a particle implying doubt, ஓகாைம் அரசநிரை – an
expletive), இனிப் பாடுநரும் இல்ரை – there are no singers now, பாடுநர்க்கு ஒன்று
ஈகுநரும் இல்ரை – there is nobody to give to singers, பனித் துரறப் பகன்ரற – flowers of
pakandrai that grow near the cold ports, jalap flower, Operculina turpethum, நரறக் சகாள்
மா மைர் – huge flowers with honey, சூடாது – not worn, ரைகியாங்கு – like how they
stayed, like how they were wasted, பிறர்க்கு ஒன்று ஈயாது வீயும் உயிர்தைப் பைபை – very
many lives pass away without giving anything to others (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 236, பாடியைர்: கபிைர், பாடப்பட்படான்: பைள் பாரி, திரண: சபாதுவியல்

துரற: ரகயறு நிரை
கரை உணக் கிழிந்த முழவு மருள் சபரும்பழம்,
சிரை சகழு குறைர்க்கு அல்கு மிரசைாகும்
மரை சகழு நாட! மா ைண் பாரி!
கைந்த பகண்ரமக்கு ஒவ்ைாய் நீ என்
புைந்தரை ஆகுரை, புைந்த யாண்பட 5
சபருந்தகு சிறப்பின் நட்பிற்கு ஒல்ைாது,
ஒருங்குைைல் விடாஅது “ஒழிக” எைக் கூறி,
இரைரய ஆதலின், நிைக்கு மற்று யான்
பமயிபைன் அன்ரமயாபை; ஆயினும்
இம்ரம பபாைக் காட்டி உம்ரம 10
இரட இல் காட்சி நின்பைாடு
உடன் உரறவு ஆக்குக உயர்ந்த பாபை.

Puranānūru 236, Poet Kapilar sang to Vēl Pāri, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
O lord of the mountain where huge
jackfruits torn by monkeys are food
for many days to mountain men with
strong bows! O most generous Pāri!
Not fitting our close friendship and
the many years that you have cared,
you did not allow me to go with you,
and bade me to stay here. You must
have hated me. I was not able to be
close to you.
May I be with you,
without a moment apart from you,
in my next life, just as in this life! May
great destiny grant me that privilege!

Notes: Puranānūru poems 105, 106, 107, 108, 111, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120,
and 236 were written for Pāri. In poems 109 and 110, Kapilar appeals to the Chozha,
Chera and Pandiya kings not to invade and attack Pāri’s Parampu Mountain and country.
Despite that, they killed him by treacherous means and took his country. Poem 112 was
written by the two daughters of Pāri. Pāri was one of the seven great donors, who were
small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan
is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. Kapilar
wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.

Meanings: கரை உணக் கிழிந்த – torn by male monkeys for food (உண உண்ண என்பதன்
விகாைம்), முழவு மருள் சபரும்பழம் – drum like big fruits, jackfruits (மருள் – உைம உருபு,
a comparison word), சிரை சகழு குறைர்க்கு – to the mountain dwellers with bows, அல்கு
மிரச ஆகும் – they will become food that will be kept and eaten for a few days, இட்டு
ரைத்து உண்ணும் உணைாகும், மரை சகழு நாட – O lord of the country with mountains,
மா ைண் பாரி – O great generous Pāri, கைந்த பகண்ரமக்கு ஒவ்ைாய் நீ – you denied our
close friendship, என் புைந்தரை ஆகுரை – you hated me, you were angry with me, புைந்த
யாண்பட – when you supported me, சபருந்தகு சிறப்பின் நட்பிற்கு ஒல்ைாது – not fitting
our great friendship, ஒருங்குைைல் விடாஅது ஒழிக எைக்கூறி – did not allow me to come
together with you (விடாஅது – இரச நிரற அைசபரட), இரைரய ஆதலின் – since you
are of such nature, நிைக்கு மற்று யான் பமயிபைன் அன்ரமயாபை – since I was not able
to be close to you (அன்ரமயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பமயிபைன்
அன்ரமயான் – சபாருந்திபைன் அல்ைன்), ஆயினும் – yet, இம்ரம பபாைக் காட்டி –
showing how it is in this birth, உம்ரம – next birth, இரட இல் காட்சி – to see without a
break, நின்பைாடு உடன் உரறவு ஆக்குக – may it help me to be close to you, உயர்ந்த
பாபை – great destiny (பாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 237, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: இைசைளிமான்,

திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
“நீடு ைாழ்க!” என்று யான் சநடுங்கரட குறுகிப்
பாடி நின்ற பசி நாள் கண்பண,
பகாரடக் காைத்துக் சகாழு நிழல் ஆகிப்,
சபாய்த்தல் அறியா உைபைான் சசவி முதல்
வித்திய பனுைல் விரைந்தன்று நன்று எை 5
நச்சி இருந்த நரச பழுது ஆக,
அட்ட குழிசி அழற் பயந்தாஅங்கு,
அளியர் தாபம ஆர்க என்ைா
அறன் இல் கூற்றம் திறனின்று துணிய,
ஊழின் உருப்ப எருக்கிய மகளிர் 10
ைாரழப் பூவின் ைரை முறி சிதற,
முதுைாய் ஒக்கல் பரிசிைர் இைங்கக்
கள்ளி பபாகிய கைரி அம் பறந்தரை,
சைள் பைல் விடரை சசன்று மாய்ந்தைபை;
ஆங்கு அது பநாயின்றாக ஓங்கு ைரைப் 15
புலி பார்த்து ஒற்றிய களிற்று இரை பிரழப்பின்,
எலி பார்த்து ஒற்றாது ஆகும்; மலி திரைக்
கடல் மண்டு புைலின் இழுசமைச் சசன்று
நனியுரடப் பரிசில் தருகம்,
எழுமதி சநஞ்பச, துணிபு முந்துறுத்பத. 20

Puranānūru 237, Poet Perunchithiranār sang for Ilavelimān, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Kaiyaru Nilai
I went to his large courtyard and sang, wishing
him a long life, on a day when I was hungry.
He was a strong man who could never lie, who was
like heavy shade on a hot summer day. When verses
were planted in his ears, they were beneficial. Now
that desire of mine is ruined and pitiful. It is like an
empty pot left on flame!

Kootruvan with no sense of fairness, has been brazen

and taken him, without caring if those in need are fed.
His women beat on their chests and cry according to
tradition, their broken bangles scattered like banana
flowers. Men with eloquent tongues and their kin grieve.
The young warrior with a bright spear has gone to the
parched cremation ground. May Kootruvan fall ill!

If a tiger stalks and attacks an elephant that escapes,

the tiger will not search for a rat to catch. Let us go fast
like muddied river water that rushes into the ocean with
huge waves, and win abundant gifts from other kings.
Rise up my heart with a clear understanding!

Notes: The poet wrote this after the death of Velimān. His younger brother who was
not generous gave very little. Poems 162 and 207 reveal the frustration and anger of the
poet. This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and 238. This king was the
younger brother of Velimān in poem 238. Puranānūru 162, 207 and 237 were written for
this king. A woman’s bangles were removed and broken after the death of her husband.
Puranānūru 237, 238, 250, 253 and 254 have references to widows removing their bangles.
மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம்
மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: நீடு ைாழ்க என்று யான் சநடுங்கரட குறுகிப் பாடி – as I sang ‘may you live
long’ and came to his large courtyard, நின்ற – stood, பசி நாள் கண்பண பகாரடக் காைத்து
– in summer when I was hungry, சகாழு நிழல் ஆகி – in the dense shade, சபாய்த்தல்
அறியா உைபைான் – the strong man who does not lie, சசவி முதல் வித்திய பனுைல்
விரைந்தன்று – verses planted in his ears grew, நன்று எை – that it is good, நச்சி இருந்த
நரச பழுது ஆக – desire to win gifts ruined, அட்ட குழிசி அழற் பயந்தாஅங்கு – like a pot
burning without food (பயந்தாஅங்கு – இரச நிரற அைசபரட), அளியர் தாபம – they are
pitiful, ஆர்க என்ைா – not asking them to eat, அறன் இல் கூற்றம் – Kootruvan without
justice, the god of death without fairness (அறன் – அறம் என்பதன் பபாலி), திறனின்று
துணிய – became bold without discretion, ஊழின் – according to tradition, உருப்ப எருக்கிய
மகளிர் – women who beat their chest and making it warm, ைாரழப் பூவின் – like the
flowers of plantain trees (பூவின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில்
ைந்தது), ைரை முறி சிதற – bangles broke and pieces scattered, முதுைாய் ஒக்கல் பரிசிைர்
இைங்க – wise men with their relatives are grieving, கள்ளி பபாகிய – with cactus, Prickly
pear cactus or Euphorbia Tirucalli, கைரி அம் பறந்தரை – forest cremation ground,
wasteland cremation ground (அம் – அம் சாரிரய), சைள் பைல் விடரை – young man with
victorious spear, சசன்று மாய்ந்தைபை – since he died (மாய்ந்தைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ஆங்கு – there, அது பநாயின்றாக – may it be diseased, ஓங்கு
ைரைப் புலி – tiger on a tall mountain, பார்த்து ஒற்றிய களிற்று இரை பிரழப்பின் – if the
male elephant it stalked and attacked survived and ran away, எலி பார்த்து ஒற்றாது ஆகும் –
it will not search for a rat, மலி திரைக் கடல் – ocean with abundant waves, மண்டு புைலின்
– like muddied flowing water (புைலின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப்
சபாருளில் ைந்தது), இழுசமைச் சசன்று – going fast (இழுசமை – விரைவுக்குறிப்பு),
நனியுரடப் பரிசில் தருகம் – let us get abundant gifts (from other kings), எழுமதி சநஞ்பச
– you wake up O heart (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), துணிபு
முந்துறுத்பத – understanding clearly in the first place (முந்துறுத்பத – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 238, பாடியைர்: சபருஞ்சித்திைைார், பாடப்பட்படான்: சைளிமான், திரண:

சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
கவி சசந்தாழிக் குவி புறத்து இருந்த
சசவி சசஞ்பசைலும் சபாகுைலும் சைருைா
ைாய் ைன் காக்ரகயும் கூரகயும் கூடிப்,
பபஎய் ஆயசமாடு சபட்டாங்கு ைழங்கும்
காடு முன்னிைபை, கள் காமுறுநன்; 5
சதாடி கழி மகளிரின் சதால் கவின் ைாடிப்
பாடுநர் கடும்பும் ரபசயன்றைபை;
பதாடு சகாள் முைசும் கிழிந்தை கண்பண;
ஆள் இல் ைரை பபால் யாரையும் மருப்பு இழந்தைபை;
சைந்திறல் கூற்றம் சபரும் பபதுறுப்ப 10
எந்ரத ஆகுதல் அதற்படல் அறிபயன்;
அந்பதா அளிபயன் ைந்தசைன் மன்ற,
என் ஆகுைர் சகால் என் துன்னிபயாபை?
மாரி இைவின் மைம் கவிழ் சபாழுதின்
ஆர் அஞர் உற்ற சநஞ்சசமாடு, ஒைாங்குக் 15
கண் இல் ஊமன் கடல் பட்டாங்கு,
ைரை அைந்து அறியாத் திரையரு நீத்தத்து,
அைை மறு சுழி மறுகலின்,
தைபை நன்று மன், தகுதியும் அதுபை.

Puranānūru 238, Poet Perunchithiranār sang for Velimān, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the death of the king
He has gone to the burial ground, where
a red-eared male vulture and a pokuval bird along with
crows with strong beaks and an owl, have gathered
without fear on the pointed side of the red burial urn,
set down into the earth. Ghouls with their clans move
around freely as they please.

He who desired to drink liquor has died. Bards and

their families have lost luster like his women whose
bangles have gone. The eyes on his royal drums have
been torn. Without any one to attend, elephants have lost
their tusks. I came here not aware that angry Kootruvan
had taken him, causing this great loss. Alas, I am pitiful!

What will happen to those who depend on me? I am struggling

with a distressed heart like a dumb and blind man whose boat
has capsized on a rainy night as he drowns in the large ocean.
It would be best if I die in this whirlpool of pain, in this
unfathomable flood with waves! That would be fitting thing!

Notes: This poet wrote Puranānūru 158-163, 207, 208, 237 and 238. This is the only
poem written for this king. His younger brother is Ilavelimān for whom Puranānūru 162,
207 and 237 were written. A woman’s bangles were removed and broken after the death
of her husband. Puranānūru 237, 238, 250, 253 and 254 have references to widows
removing their bangles. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும் (சதால்காப்பியம்,
இரடயியல் 17).
Meanings: கவி சசந்தாழிக் குவி புறத்து இருந்த – were on a pointed side of a buried red
urn with a corpse that was closed, சசவி சசஞ்பசைலும் – male vulture with red ears,
Pondicherry vulture, Indian black vulture, red-headed vulture, சபாகுைலும் – and a
pokuval bird or a female of the vulture, சைருைா – not fearing, ைாய் ைன் காக்ரகயும்
கூரகயும் கூடி – crows with strong mouths and owls gather, பபஎய் ஆயசமாடு
சபட்டாங்கு ைழங்கும் – ghouls with their clan move around according to their desire
(பபஎய் – இன்னிரச அைசபரட), காடு முன்னிைபை கள் காமுறுநன் – he who desired
liquor has gone to the burial ground, சதாடி கழி மகளிரின் சதால் கவின் ைாடி- like the
prior beauty of his women who removed their bangles got ruined (மகளிரின் – இன்
ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு), பாடுநர் கடும்பும் ரபசயன்றைபை
– the families of bards have lost their luster (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பதாடு
சகாள் முைசும் கிழிந்தை கண்பண – eyes of many drums have been torn (கண்பண – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), ஆள் இல் – nobody to take care, ைரை பபால் யாரையும் மருப்பு
இழந்தைபை – the elephants that are like mountains have lost their tusks (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), சைந்திறல் கூற்றம் சபரும் பபது உறுப்ப – the enraged god of
death Kootruvan has caused this great distress, எந்ரத ஆகுதல் அதற்படல் அறிபயன் – I
did not know that my lord died, அந்பதா – ஐபயா, alas, அளிபயன் – I am pitiful, ைந்தசைன்
– I came, மன்ற – for sure, certainly, என் ஆகுைர் சகால் என் துன்னிபயாபை – what will
happen to those who are close to me, what will happen to those who depend on me (சகால்
– அரசநிரை, an expletive), மாரி இைவின் – on a rainy night, மைம் கவிழ் சபாழுதின் – when
a wooden ship capsizes, ஆர் அஞர் உற்ற சநஞ்சசமாடு – with a distressed heart, ஒைாங்குக்
கண் இல் ஊமன் கடல் பட்டாங்கு – like how a dumb person who is blind who is caught in
the sea, ைரை அைந்து அறியா – limits have not been measured and known, without any
limits, திரையரு நீத்தத்து – in a flood with waves, அைை மறு சுழி மறுகலின் – in the
whirlpool of sorrow, தைபை நன்று – it is best to die, மன் – அரசநிரை, an expletive,
தகுதியும் அதுபை – that would be the fitting thing (அதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 239, பாடியைர்: பபசையில் முறுைைார், பாடப்பட்படான்: நம்பி

சநடுஞ்சசழியன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
சதாடியுரடய பதாள் மணந்தைன்,
கடி காவில் பூச் சூடிைன்,
தண் கமழும் சாந்து நீவிைன்,
சசற்பறாரை ைழிதபுத்தைன்,
நட்படாரை உயர்பு கூறிைன், 5
ைலியசைை ைழிசமாழியைன்,
சமலியசைை மீக்கூறைன்,
பிறரைத் தான் இைப்பு அறியைன்,
இைந்பதார்க்கு மறுப்பு அறியைன்,
பைந்துரட அரையத்து ஓங்கு புகழ் பதாற்றிைன், 10
ைருபரட எதிர் தாங்கிைன்,
சபயர் பரட புறங்கண்டைன்,
கடும் பரிய மாக் கடவிைன்,
சநடுந் சதருவில் பதர் ைழங்கிைன்,
ஓங்கு இயல் களிறு ஊர்ந்தைன் 15
தீஞ் சசறி தசும்பு சதாரைச்சிைன்,
பாண் உைப்பப் பசி தீர்த்தைன்,
மயக்குரடய சமாழி விடுத்தைன்; ஆங்குச்
சசய்ப எல்ைாம் சசய்தைன் ஆகலின்
இடுக ஒன்பறா! சுடுக ஒன்பறா! 20
படுைழிப் படுக, இப் புகழ் சைய்பயான் தரைபய.

Puranānūru 239, Poet Periyil Muruvalar sang for Nampi Nedunchezhiyan, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
He embraced women wearing bangles on their arms
and adorned them with flowers in a protected
forest. He smeared himself with cool, fragrant
sandal paste. He destroyed his enemies and their
families and praised highly his friends. He never
flattered someone because they were strong. He did
not talk highly of himself to the weak. He did not
beg from others and he did not deny when asked for
help. He revealed his great fame in the courts
of kings. He repelled invading armies and saw his
enemies retreating. He rode his fast horses,
rode chariots along long streets, and rode on noble
elephants. He emptied pots of sweet liquor and ended
the hunger of bards, making them happy. He did not
use confusing words. He did all that should be done.

So bury or burn the head of this man who desired great

fame! Let whatever happens happen!

Notes: This is the only poem written for this small-region king, who was under the control
of Pandiyan Nedunchezhiyan. This is the only poem written by this poet, who came from
a town named Pēreyil. ஒைரை துரைசாமி உரை – முடியுரடய பைந்தைாகிய பாண்டியர்க்கு
விரை பைண்டியவிடத்து அறிவும் பரட பைண்டுமிடத்து சைல் பரடயும் தந்து புகழ்
பமம்படுவித்த குறுநிைத் தரைைர்கள் பைருண்டு. அைருள் விரை ைரகயில் வீறு
எய்திபயார்க்குப் பாண்டிய பைந்தர் தம்முரடய சபயர்கரைபய பட்டமாக ைழங்குைர்.
இவ்ைழக்கு பசைர்பாலும் பசாழர்பாலும் காணப்படும். இவ்ைரகயில் பாண்டிய நாட்டு
குறுநிைத் தரைைன் அரிய விரைரயச் சசய்து பாண்டியன் சநடுஞ்சசழியன் சபயரைத்
தைக்குப் பட்டமாகப் சபற்றான்.

Meanings: சதாடியுரடய பதாள் மணந்தைன் – he embraced the arms with bangles of

women, women with bangles on their arms (பதாள் – பதாரை), கடி காவில் – in the
protected forest, பூச் சூடிைன் – he wore flowers on them, தண் கமழும் சாந்து நீவிைன் – he
smeared himself with cool fragrant sandal paste, சசற்பறாரை ைழி தபுத்தைன் – he
destroyed his enemies and their families, நட்படாரை உயர்பு கூறிைன் – he praised his
friends, ைலியர் எை ைழிசமாழியைன் – he never flattered just because of their might,
சமலியர் எை மீக்கூறைன் – he did not talk highly of himself to the weak, பிறரைத் தான்
இைப்பு அறியைன் – he did not beg from others (பிறரை – பிறரிடம்), இைந்பதார்க்கு மறுப்பு
அறியைன் – he did not deny to those who asked, பைந்துரட அரையத்து – in the courts of
kings, ஓங்கு புகழ் பதாற்றிைன் – he revealed his great fame (பதாற்றிைன் –
சைளிப்படுத்திைான்), ைருபரட எதிர் தாங்கிைன் – he blocked invading armies, he
repelled invading armies, சபயர் பரட புறங்கண்டைன் – he saw his enemies retreating,
கடும் பரிய மாக் கடவிைன் – he rode his fast horses, சநடுந்சதருவில் பதர் ைழங்கிைன் –
he rode chariots along long roads, ஓங்கு இயல் களிறு ஊர்ந்தைன் – he rode on noble
elephants, தீஞ் சசறி தசும்பு சதாரைச்சிைன் – he emptied pots of sweet liquor, பாண்
உைப்ப – making the bards happy, பசி தீர்த்தைன் – he ended their hunger, மயக்குரடய
சமாழி விடுத்தைன் – he uttered words that did not cause confusion to others, ஆங்குச்
சசய்ப எல்ைாம் சசய்தைன் – he did all that should be done, ஆகலின் – so, இடுக ஒன்பறா
சுடுக ஒன்பறா – bury it or burn it, படுைழிப் படுக – let whatever happens happen, இப்
புகழ் சைய்பயான் தரைபய – the head of this man who desired fame (தரைபய – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 240, பாடியைர்: குட்டுைன் கீைைார், பாடப்பட்படான்: ஆய் அண்டிைன், திரண:
சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
ஆடு நரடப் புைவியும் களிறும் பதரும்,
ைாடா யாணர் நாடும் ஊரும்,
பாடுநர்க்கு அருகா ஆஅய் அண்டிைன்
பகாடு ஏந்து அல்குல் குறுந்சதாடி மகளிசைாடு,
காைன் என்னும் கண்ணிலி உய்ப்ப, 5
பமபைார் உைகம் எய்திைன் எைாஅப்
சபாத்த அரறயுள் பபாழ்ைாய்க் கூரக,
சுட்டுக் குவி எைச் சசத்பதார்ப் பயிரும்
கள்ளியம் பறந்தரை ஒரு சிரற அல்கி,
ஒள் எரி ரநப்ப உடம்பு மாய்ந்தது 10
புல்சைன் கண்ணர் புைைைர்க் காணாது
கல்சைன் சுற்றசமாடு ரகயழிந்து, புைைர்
ைாடிய பசியர் ஆகிப் பிறர்
நாடுபடு சசைவிைர் ஆயிைர் இனிபய.

Puranānūru 240, Poet Kuttuvan Keeranār sang for Āy Andiran, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the death of the king
Āy Andiran gave away to singers, horses that gallop
to rhythm, male elephants, chariots, prosperous
lands and towns. He has gone to the upper world
accompanied by his women with tiny bangles
and lifted loins with lines.
The god of death, the cruel one, has taken him!

Flames with bright light burned his body one one

side of the wasteland with kalli,
where a wide-mouthed owl hoots from the hollow
of a tree like it is calling out to the dead.
The eyes of poets have become dull. Their families
feel helpless and sad. Distressed with hunger, they
go away to the countries of other kings.

Notes: This is the only poem written by this poet. Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131,
132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375 were written for this king, who was born in
the Vēlir clan. Āy was one of the seven great donors, who were small-region kings. The
seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and Athikan – Athikan is Athiyamān, who is
mentioned as Ezhini (his clan name) in Puranānūru 158. கரட ஏழு ைள்ைல்கள் – பபகன்
(ரையாவிக் பகாப்சபரும் பபகன்), பாரி (பைள் பாரி) , காரி (மரையன் திருமுடி காரி),
ஆய் (ஆய் அண்டிைன்), அதிகன் (அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி, எழினி), நள்ளி (கண்டீைக்
பகாப் சபருநள்ளி), ஓரி (ைல்வில் ஓரி). யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). கூரக சுட்டுக் குவி எைச் சசத்பதார்ப் பயிரும் (7-8) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – பபைாந்ரத சசத்தைர்கரை விரையத் தன்பால் ைருமாறு
அரழப்பது பபாலிருத்தலின் ‘சுட்டுக் குவி எைச் சசத்பதார்ப் பயிரும்’ என்று உரைத்தார்.

Meanings: ஆடு நரடப் புைவியும் – and horses which trot to rhythm, களிறும் – and male
elephants, பதரும் – and chariots, ைாடா யாணர் நாடும் – and lands with unending
prosperity, ஊரும் – and towns, பாடுநர்க்கு – to singers, அருகா – without limits, ஆஅய்
அண்டிைன் – Āy Andiran (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), பகாடு – lines, ஏந்து அல்குல்
– lifted loins, குறுந்சதாடி மகளிசைாடு – with women with small bangles, காைன் என்னும்
கண்ணிலி உய்ப்ப – the god of death who is cruel took him, பமபைார் உைகம் எய்திைன்
எைாஅ – that he attained the world of the higher ones (எைாஅ – இரச நிரற அைசபரட),
சபாத்த அரறயுள் – from a hollow of a tree, பபாழ்ைாய்க் கூரக – owl with gaping mouth,
சுட்டுக் குவி எைச் சசத்பதார்ப் பயிரும் – calls out to the dead, calls out to those who have
been burned and their ashes heaped, கள்ளியம் பறந்தரை – the wasteland filled with Prickly
pear cactus or Euphorbia Tirucalli, ஒரு சிரற அல்கி – staying on one side, ஒள் எரி ரநப்ப
– bright flame burning, உடம்பு மாய்ந்தது – his body was burned, புல்சைன் கண்ணர் – those
with dull eyes, புைைைர்க் காணாது – not seeing their benefactor, கல்சைன் சுற்றசமாடு –
along with their loud relatives (கல்சைன் – ஒலிக்குறிப்பு), ரகயழிந்து புைைர் ைாடிய –
poets are helpless and sad, பசியர் ஆகி – they became hungry people, பிறர் நாடுபடு
சசைவிைர் ஆயிைர் இனிபய – now they are leaving for countries of others (இனிபய –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 241, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
திண் பதர் இைைைர்க்கு ஈத்த தண் தார்
அண்டிைன் ைரூஉம் என்ை, ஒண்சதாடி
ைச்சிைத் தடக்ரக சநடிபயான் பகாயிலுள்
பபார்ப்புறு முைசும் கறங்க,
ஆர்ப்பு எழுந்தன்றால், விசும்பிைாபை. 5

Puranānūru 241, Poet Uraiyur Ēnichēri Mudamōsiyār sang about Āy Andiran, Thinai:
Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the death of Āy
Indiran, with his vachiram and glowing
bracelets, awaits Āy Andiran wearing cool
garlands, who gave sturdy chariots to those
in need in his palace. Drums covered with
skins roar and sound rises up to the sky!

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375. தட – தடவும்
கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24)

Meanings: திண் பதர் இைைைர்க்கு ஈத்த – who gave sturdy chariots to those who came in
need, தண் தார் அண்டிைன் ைரூஉம் என்ை – that Āy Andiran with cool garlands (ைரூஉம் –
இன்னிரச அைசபரட), ஒண்சதாடி – bright bracelets, ைச்சிை – weapon called vachiram,
lightning bolt, தடக்ரக சநடிபயான் பகாயிலுள் – in the palace of Indiran with large hands,
பபார்ப்புறு முைசும் கறங்க – drums covered with skins (leather) roar, ஆர்ப்பு எழுந்தன்றால்
விசும்பிைாபை – sound rises up to the sky (எழுந்தன்றால் – ஆல் அரசநிரை, an expletive,
விசும்பிைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 242, பாடியைர்: குடைாயில் கீைத்தைார், பாடப்பட்படான்: ஒல்ரையூர் கிழான்

மகன் சபருஞ்சாத்தன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
இரைபயார் சூடார்; ைரைபயார் சகாய்யார்;
நல் யாழ் மருப்பின் சமல்ை ைாங்கிப்
பாணன் சூடான், பாடினி அணியாள்;
ஆண்ரம பதான்ற ஆடைர்க் கடந்த
ைல் பைல் சாத்தன் மாய்ந்த பின்ரற 5
முல்ரையும் பூத்திபயா ஒல்ரையூர் நாட்பட?

Puranānūru 242, Poet Kudavāyil Keerathanār sang for Ollaiyur Kizhān Makan
Perunchāthan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai – the poet sang this after the death
of the king
Young men do not wear them! Women wearing bangles
do not pluck them! The bard does not bend gently with
the stem of his yāzh to pluck them to wear! The singer does
not adorn herself with them! O jasmine vine! Do you
still bloom in Ollaiyur, after Sāthan with a strong spear,
who prevailed over warriors with his manly strength, died?

Notes: Pur 242 and 243 were written for this king, who helped the Pandiyan king in battles
against the Chozha king. This is the only poem Puranānūru written by this poet. Ollaiyur
is currently known as Oliyamangalam. It is near Puthukottai.

Meanings: இரைபயார் சூடார் – the young men do not wear them, the young warriors do
not wear them, ைரைபயார் சகாய்யார் – the women wearing bangles do not pluck them,
நல் யாழ் மருப்பின் சமல்ை ைாங்கி – bending gently with the stem of his lute (to pluck),
பாணன் சூடான் – the bard does not wear, பாடினி அணியாள் – the female singer does not
wear them, ஆண்ரம – manliness, bravery, பதான்ற – appearing, ஆடைர்க் கடந்த – who
beat warriors, ைல் பைல் சாத்தன் மாய்ந்த பின்ரற – after Sāthan with a strong spear died,
முல்ரையும் பூத்திபயா ஒல்ரையூர் நாட்பட – are you still putting out flowers in Ollaiyur O
jasmine vine – a rhetorical question (முல்ரையும் – முல்ரையாகிய நீயும், நாட்பட – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 243, பாடியைர்: சதாடித்தரை விழுத்தண்டிைார், பாடப்பட்படான்:

ஒல்ரையூர் கிழான் மகன் சபருஞ்சாத்தன், திரண: சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
இனி நிரைந்து இைக்கம் ஆகின்று; திணி மணல்
சசய்வுறு பாரைக்கு சகாய்பூத் ரதஇத்
தண் கயம் ஆடும் மகளிசைாடு ரக பிரணந்து,
தழுவுைழித் தழீஇத் தூங்குைழித் தூங்கி,
மரற எைல் அறியா மாயமில் ஆயசமாடு 5
உயர் சிரை மருதத் துரறயுறத் தாழ்ந்து,
நீர் நணிப் படிபகாடு ஏறிச் சீர் மிகக்
கரையைர் மருைத் திரையகம் பிதிை,
சநடுநீர்க் குட்டத்துத் துடுசமைப் பாய்ந்து,
குளித்து மணற் சகாண்ட கல்ைா இைரம 10
அளிபதா தாபை; யாண்டுண்டு சகால்பைா,
சதாடித்தரை விழுத்தண்டு ஊன்றி நடுக்குற்று,
இருமிரட மிரடந்த சிை சசால்
சபரு மூதாைபைம் ஆகிய எமக்பக?

Puranānūru 243, Poet Thodithalai Vizhuthandinār sang for Ollaiyur Kizhān Makan
Perunchāthan, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
Sadness is what it will be if I think about it now.
When I was young, I used to play with girls
near the cool pond as they made sand dolls
and decorated them with the flowers they plucked.
We held hands, hugged each other, I swayed when
they swayed, and we played with innocence with
nothing to hide. I would climb on a low branch
of a marutham tree with tall branches, close to the
water, and dive into the huge pond with a splash
as those on the shore would look in amazement
as I brought out a handful of sand from the bottom.

That was being an ignorant youth. Where did

that go? It’s pitiable now that I have a thick,
metal-capped walking stick and a trembling gait.
I have become too old and can just utter a few
close words between coughs. This is pathetic.
Notes: Pur 242 and 243 were written for this king, who helped the Pandiyan king in battles
against the Chozha king. This is the only poem written by this poet. Ollaiyur is currently
known as Oliyamangalam. It is near Puthukottai. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும்
சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: இனி நிரைந்து இைக்கம் ஆகின்று – it is pitiable to think about it now, திணி
மணல் – dense sand, சசய்வுறு பாரைக்கு – to the dolls that they made, சகாய்பூத் ரதஇ –
decorating with plucked flowers (ரதஇ – சசால்லிரச அைசபரட), தண் கயம் – cool pond,
ஆடும் மகளிசைாடு – with the girls who were playing, ரக பிரணந்து – holding hands,
தழுவுைழித் தழீஇ – they hugged and I hugged them, தூங்குைழித் தூங்கி – they swayed and
I swayed, மரற எைல் அறியா – not knowing to hide, மாயம் இல் ஆயசமாடு – with friends
with no cunning, உயர் சிரை மருத – of marutham trees with tall branches, Arjuna Tree,
Terminalia arjuna, துரறயுற – touching the shore, தாழ்ந்து – going down, lowered, நீர் நணி
– close to the water, படி பகாடு ஏறி – climbed on the tree branches that were there, சீர் மிக
– very beautifully, கரையைர் மருை – those on the shore were amazed, திரையகம் பிதிை –
the waves splashing, சநடுநீர்க் குட்டத்து – in a huge pond, in a long pond, துடுசமைப்
பாய்ந்து – dived in with a splash, குளித்து – bathed, மணற் சகாண்ட – brought out sand,
கல்ைா இைரம – ignorant youth, அளிபதா தாபை – it is pitiable (அளிபதா – ஓகாைம்
அரசநிரை, an expletive, தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives), யாண்டுண்டு
சகால்பைா – where did it go (சகால்பைா – சகால் – ஐயப்சபாருட்டு ைந்த இரடச்சசால், a
particle implying doubt), ஓ – அரசநிரை, an expletive), சதாடித்தரை – top capped with a
metal ring, விழுத்தண்டு – thick walking stick, ஊன்றி – pressing it down, நடுக்குற்று –
trembling, இரும் இரட – between coughing, மிரடந்த சிை சசால் – uttering a few close
words, சபரு மூதாைபைம் ஆகிய எமக்பக – to me who has become an old man (எமக்பக –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 244, பாடிபைார் பாடபபட்டபடார் யாைசைைத் சதரியாதைாறு இது அழிந்தது

பாணர் சசன்னியும், ைண்டு சசன்று ஊதா
விறலியர் முன் ரகயும் சதாடியின் சபாலியா
இைைல் மாக்களும் .. .. .. .. .. .. .. .

Puranānūru 244, Poet is Unknown, and only parts of the song are available
Bees do not buzz around the heads of bards.
Bangles do not glow on the forearms of dancing
women. People in need,……………………………..
Notes: The Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244,
256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355.

Meanings: பாணர் சசன்னியும் – on heads of bards, ைண்டு சசன்று ஊதா – bees do not
buzz, விறலியர் முன் ரகயும் – forearms of dancing women, சதாடியின் சபாலியா – bangles
do not glow, இைைல் மாக்களும் – people in need, .. .. .. .. .. .. .. .

புறநானூறு 245, பாடியைர்: பசைமான் பகாட்டம்பைத்துத் துஞ்சிய மாக்பகாரத, திரண:

சபாதுவியல், துரற: ரகயறு நிரை
யாங்குப் சபரிது ஆயினும் பநாய் அைவு எரைத்பத?
உயிர் சசகுக்கல்ைா மதுரகத்து அன்ரமயின்,
கள்ளி பபாகிய கைரி அம் பறந்தரை
சைள்ளிரடப் சபாத்திய விரை விறகு ஈமத்து,
ஒள் அழல் பள்ளிப் பாயல் பசர்த்தி, 5
ஞாங்கர் மாய்ந்தைள் மடந்ரத;
இன்னும் ைாழ்ைல்; என் இதன் பண்பப?

Puranānūru 245, Cheraman Kōttampalathu Thunjiya Mākōthai sang this after the death of
his wife Perunkōppendu, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Kaiyaru Nilai
Even though it is immense, to what level
has this distress disease of mine gone?
it does not have the strength to end my life.

I still live, even after my wife who went to the

upper world was placed in a bright flame bed,
and lit by dry wood,
in the cremation ground’s open space in the
parched forest with kalli. Is this how life is?

Notes: This is the only poem written by this king. His young wife died and the king wrote
this poem. Kōttampalam town is now called Ampalapulai. உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை
– எரைத்சதன்றது உயிரைப் பபாக்கமாட்டாரமயின் பநாரய இகழ்ந்து கூறியைாறு.
Meanings: யாங்குப் சபரிது ஆயினும் – even though it is immense, பநாய் அைவு எரைத்பத
– to what level has my distress disease gone (எரைத்து – சிறியது, எரைத்பத – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), உயிர் சசகுக்கல்ைா மதுரகத்து அன்ரமயின் – since it does not
have the strength to end my life, கள்ளி பபாகிய கைரி அம் பறந்தரை – in the forest with
cactus or milkweeds, in the wasteland with cactus or milkweeds, Prickly pear cactus or
Euphorbia Tirucalli (அம் – அம் சாரிரய சைள்ளிரட – in the cremation ground’s open
space, சபாத்திய விரை விறகு ஈமத்து – on the funeral pyre lit with mature/dried wood,
ஒள் அழல் பள்ளிப் பாயல் பசர்த்தி – placing on a bright flame bed, ஞாங்கர் மாய்ந்தைள்
மடந்ரத – the naïve woman died and went there, the young woman died and went there
(to the upper world), இன்னும் ைாழ்ைல் – I still live, என் இதன் பண்பப – why is the nature
of this such (பண்பப – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 246, பாடியைர்: பூதப் பாண்டியன் பதவி சபருங்பகாப்சபண்டு, திரண:

சபாதுவியல், துரற: ஆைந்தப் ரபயுள்
பல்சான்றீபை! பல்சான்றீபை!
சசல்க எைச் சசால்ைாது ஒழிக எை விைக்கும்,
சபால்ைாச் சூழ்ச்சிப் பல்சான்றீபை!
அணில் ைரிக் சகாடுங்காய் ைாள் பபாழ்ந்திட்ட
காழ் பபால் நல் விைர் நறு சநய் தீண்டாது, 5
அரட இரடக் கிடந்த ரக பிழி பிண்டம்,
சைள் எள் சாந்சதாடு புளிப் சபய்து அட்ட
பைரை சைந்ரத ைல்சி ஆகப்,
பைல் சபய் பள்ளிப் பாயின்று ைதியும்
உயைல் சபண்டிபைம் அல்பைம் மாபதா; 10
சபருங்காட்டுப் பண்ணிய கருங்பகாட்டு ஈமம்
நுமக்கு அரிது ஆகுக தில்ை; எமக்கு எம்
சபருந்பதாள் கணைன் மாய்ந்சதை அரும்பு அற
ைள் இதழ் அவிழ்ந்த தாமரை
நள் இரும் சபாய்ரகயும் தீயும் ஓைற்பற. 15

Puranānūru 246, Queen Perunkōppendu, wife of Ollaiyur Thantha Pandiyan

Poothappandiyan sang this after the death of her husband, Thinai: Pothuviyal, Thurai:
Ānantha Paiyul
You noble men! You noble men!
You don’t let me go, you don’t let me die,
you scheming noble men!
I am not a woman who desires to eat old rice with
water squeezed out and placed on leaves,
without fragrant ghee as pale as the seeds of a curved
cucumber striped like a squirrel and split open with a
sword, along with vēlai leaves cooked with tamarind,
and white sesame seed thuvaiyal.
I am not one who wants to sleep on a bed of gravel,
without a mat.

The funeral pyre of black twigs might be fearful to you.

It is not fearful to me
who has lost my broad-shouldered husband.
A pond with thick-petaled, blooming lotus blossoms
and a fire are both same to me!

Notes: This queen, the wife of Ollaiyur Thantha Pandiyan Poothappandiyan did not desire
widowhood, even though she was requested by elders to rule the country. She came from
an ancient clan and was politically astute. She decided that the funeral pyre was better than
living as a widow. Her husband, Ollaiyur Thantha Pandiyan Poothappandiyan, wrote
Puranānūru 71. This king acquired the name Ollaiyur Thantha Poothappandiyan since he
got back the Pandiyan town Ollaiyur from the Chozhas who had seized it.

Meanings: பல்சான்றீபை – O you few wise men, பல்சான்றீபை – O you few wise men, சசல்க
எைச் சசால்ைாது – not telling me to go, not letting me go, ஒழிக எை விைக்கும் – blocking
me stating ‘avoid doing it’, சபால்ைாச் சூழ்ச்சி – cunning and scheming, பல்சான்றீபை – O
you few wise men, அணில் – squirrel, ைரி – stripes, சகாடுங்காய் – curved vegetable,
cucumber, ைாள் – sword, knife, பபாழ்ந்து – split, இட்ட – placed, காழ் பபால் – like the
seeds, நல் விைர் – fine white, நறு சநய் – fragrant ghee, தீண்டாது – without touching, அரட
இரட கிடந்த – that was placed on leaves, ரக பிழி பிண்டம் – rice squeezed with the hand,
சைள் எள் சாந்சதாடு – with white sesame seed thuvaiyal, புளிப் சபய்து – poured tamarind,
அட்ட – cooked, பைரை சைந்ரத – boiled velai greens, Sida rhombifolia, Rhomb-leaved
morning mallow, ைல்சி ஆக – as food, பைல் சபய் பள்ளி – bed of pebbles, பாயின்று
ைதியும் – living without a sleeping mat, உயைல் – sad, சபண்டிபைம் அல்பைம் – I am not
like those women (சபண்டிபைம், அல்பைம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural),
மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, சபருங்காட்டு பண்ணிய கருங்பகாட்டு ஈமம்
– funeral pyre with black sticks in the big forest, நுமக்கு அரிது ஆகுக – it might be difficult
for you, தில்ை – தில் விரழவின்கண் (விருப்பத்தின்கண்) ைந்த இரடச்சசால், ஈறு திரிந்தது
ைந்தது, a particle that implies desire, எமக்கு – for me, எம் சபருந்பதாள் கணைன்
மாய்ந்சதை – since my wide-shouldered husband died (எம் – தன்ரமப் பன்ரம, first
person plural), அரும்பு அற ைள் இதழ் அவிழ்ந்த தாமரை – fresh lotus flowers with open
petals, நள் இரும் சபாய்ரகயும் – water filled pond, தீயும் ஓைற்பற – and fire are same
(ஓைற்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 247, பாடியைர்: மதுரைப் பபைாைைாயர், பாடப்பட்படார்: பூதப் பாண்டியன்

பதவி சபருங்பகாப்சபண்டு, திரண: சபாதுவியல், துரற: ஆைந்தப் ரபயுள்
யாரை தந்த முளி மை விறகின்
காைைர் சபாத்திய சஞலி தீ விைக்கத்து,
மட மான் சபருநிரை ரைகு துயில் எடுப்பி,
மந்தி சீக்கும் அணங்குரட முன்றிலில்,
நீர் ைார் கூந்தல் இரும் புறம் தாழப் 5
பபர் அஞர்க் கண்ணள் சபருங்காடு பநாக்கித்,
சதருமரும் அம்ம தாபை, தன் சகாழுநன்
முழுவு கண் துயிைாக் கடியுரட வியன் நகர்ச்
சிறு நனி தமியள் ஆயினும்
இன்னுயிர் நடுங்கும் தன் இைரம புறங்சகாடுத்பத. 10

Puranānūru 247, Poet Mathurai Pērālavāyar sang when he saw Perunkōppendu enter the
fire, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Anantha Paiyul – see previous song
In the terrifying front yard,
by the light of the fire kindled by
hunters, and lit with dried wood brought by
elephants, a female monkey scratches the
ground and wakes up large herds of delicate deer.
With water dripping from the hair on her back,
abandoning her youth,
she with large, distressed eyes, walks toward the
burning pyre in the vast ground, she whose sweet
life would tremble if she were to be away from her
husband even for a little bit long, in their
well-guarded, huge palace where drums never stop.

Notes: Puranānūru Poems 247 and 262 were written by this poet. Perunkōppendu, the
widow of king Ollaiyur Thantha Pandiyan Poothappandiyan, entered the funeral pyre
despite requests to rule the country. She came from an ancient clan and was politically
astute. சிறு நனி – அணி மாண் சிறுபுறம் காண்கம், அகநானூறு 261 – சிறு நனி ஏகு,
அகநானூறு 301 – பிரிந்பதார் உள்ளுபு நிரைதல் சிறு நனி ஆன்றிகம், ஐங்குறுநூறு 180 –
சிறு நனி ைரைந்தரை சகாண்பமா, கலித்சதாரக 12 – சிறு நனி நீ துஞ்சி ஏற்பினும்,
புறநானூறு 247 – சிறு நனி தமியள் ஆயினும் இன்னுயிர் நடுங்கும், புறநானூறு 376 – அந்தி
சிறு நனி பிறந்த பின்ரற, புறநானூறு 381 – சிறு நனி ஒருைழிப் படர்க என்பறாபை. நனி –
உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 3). சபரும்பாணாற்றுப்பரட 497 – மந்தி சீக்கும் மா துஞ்சு முன்றில்.

Meanings: யாரை தந்த முளி மை விறகின் – with dried wood brought by elephants, காைைர்
சபாத்திய சஞலி தீ – the fire kindled by the hunters/forest dwellers, விைக்கத்து – in the
light, மட மான் சபருநிரை ரைகு துயில் எடுப்பி – wakes up a huge herd of naive sleeping
deer, மந்தி சீக்கும் – a female monkey sweeps, அணங்குரட – fearsome/with gods/with
spirits, முன்றிலில் – in the front yard, நீர் ைார் கூந்தல் – water dripping hair, இரும் புறம்
தாழ – falling on her back, பபர் அஞர்க் கண்ணள் – the woman with huge distressed eyes,
சபருங்காடு பநாக்கி – looking toward the huge burning ground, சதருமரும் – mentally
confused, distressed, அம்ம – அரசநிரை, an expletive, தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள்,
expletives, தன் சகாழுநன் – her husband, முழுவு கண் துயிைா – where drums never stop,
கடியுரட வியன் நகர் – well-guarded huge palace, சிறு நனி தமியள் ஆயினும் – even if she
is alone from him a little bit more, இன்னுயிர் நடுங்கும் – her sweet life trembling, தன்
இைரம புறங்சகாடுத்பத – abandoning her youth (புறங்சகாடுத்பத – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 248, பாடியைர்: ஒக்கூர் மாசாத்தைார், திரண: சபாதுவியல், துரற: தாபத

நிரை
அளிய தாபம சிறு சைள்ைாம்பல்,
இரையம் ஆகத் தரழயாயிைபை, இனிபய
சபருைைக் சகாழுநன் மாய்ந்சதைப் சபாழுது மறுத்து,
இன்ைா ரைகல் உண்ணும்
அல்லிப்படூஉம் புல் ஆயிைபை. 5

Puranānūru 248, Poet: Okkur Masāthanār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Thāpatha Nilai
These small white waterlilies are pitiful!
When I was young, I wore them!
Now that my prosperous husband has died,
their seeds are the miserable food that I have
to eat at wrong hours daily, with suffering!

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet, who hailed from Okkur.
The female poet Okkur Māsāthiyār who wrote poem 279, was also from the same town.
There are towns with the name Okkur in both the Pandiya country and the Chozha
country. We do not know whether the poet’s town was in the Pandiya country or in the
Chozha country. அல்லிப் படுஉம் புல் ஆயிைபை (5) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை –
அல்லியிடத்துண்டாம் புல்ைரிசியாய் உதவிை. சநல் அல்ைா உணசைல்ைாம்
புல்சைன்றால் மைபு. புல்ைரிசி – சசன்ரைப் பல்கரைக்கழக அகைாதி – பஞ்சகாைத்தில்
ஏரழகள் உண்ணும் அரிசி பபான்ற தானியம்.

Meanings: அளிய – they are pitiful, தாபம – தாம், ஏ அரசநிரைகள், expletives, சிறு
சைள்ைாம்பல் – the small white waterlilies, இரையம் ஆகத் தரழ ஆயிைபை – when I was
young they were garments for me (இரையம் – தன்ரமப் பன்ரம, first person plural,
தரழயாயிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), இனிபய – now, சபருைைக்
சகாழுநன் மாய்ந்சதை – since my very wealthy husband died, சபாழுது மறுத்து – eating
times have changed, இன்ைா – suffering, ரைகல் உண்ணும் – eating daily, அல்லிப்படூஉம்
– the seeds in the white waterlilies (அல்லிப்படூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), புல்
ஆயிைபை – they have become food like grass seeds (ஆயிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 249, பாடியைர்: தும்ரபச் சசாகிைைார், திரண: சபாதுவியல், துரற: தாபத

நிரை
கதிர் மூக்கு ஆைல் கீழ்ச் பசற்று ஒளிப்பக்,
கரணக் பகாட்டு ைாரை மீ நீர்ப் பிறழ,
எரிப் பூம் பழைம் சநரித்து உடன் ைரைஞர்
அரிக்குைல் தடாரியின் யாரம மிளிைச்,
பரை நுகும்பு அன்ை சிரை முதிர் ைைாசைாடு 5
உறழ் பைல் அன்ை ஒண் கயல் முகக்கும்,
அகல் நாட்டு அண்ணல் புகாபை, சநருரநப்
பகல் இடம் கண்ணிப் பைசைாடுங் கூடி,
ஒருைழிப்பட்டன்று மன்பை; இன்பற
அடங்கிய கற்பின் ஆய் நுதல் மடந்ரத 10
உயர்நிரை உைகம் அைன் புகவு ஆை,
நீறாடு சுைகின் சீறிடம் நீக்கி,
அழுதல் ஆைாக் கண்ணள்
சமழுகும் ஆப்பி கண் கலுழ் நீைாபை.

Puranānūru 249, Poet: Thumpai Sokinanār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Thāpatha Nilai –
the poet sang this after the death of a king
The lord of the vast country,
where fishermen enter lakes with flame-like flowers,
……….where eels with spindle-like noses burrow into
……….mud, vālai fish with thick spines leap above water,
……….tortoises that look like thadāri drums
……….with soft tones, roll, pregnant varāl fish look
……….like the folded tender leaves of palmyra palm,
and catch spear-like, bright kendai fish with their nets,
ate yesterday with many, sharing his food in a bright
place.

That has ended. Today, his virtuous wife has

cleaned a space the size of a winnowing tray to feed
him, who has gone to the higher world. Her eyes
shed tears without stopping. She washes the place
with cow dung water mixed with her falling tears.

Notes: This is the only poem written by this poet, and he hailed from the town Thumpai.
However, according to Avvai Duraisamy, there is a possibility that he is Thumpisēr
Keeranār who wrote Natrinai 277 and Kurunthokai 61, 316, 320, 392.

Meanings: கதிர் மூக்கு ஆைல் – eels with spindle-like (pointed) noses, கீழ்ச் பசற்று ஒளிப்ப
– hide under the mud, கரணக் பகாட்டு ைாரை – scabbard fish with thick spine, Trichiurus
haumela, மீ நீர்ப் பிறழ – rolls/leaps above water, எரிப் பூம் பழைம் – pond with flame-like
flowers, சநரித்து உடன் ைரைஞர் – fishermen with nets enter, அரிக்குைல் தடாரியின் – like
thadāri drums with soft tones, like thadāri drums with rhythmic sounds (தடாரியின் – இன்
ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), யாரம மிளிை – tortoises roll,
பரை நுகும்பு அன்ை – like the folded tender palm leaves, சிரை முதிர் ைைாசைாடு – with
pregnant murrel fish, murrel fish, Slacate nigra, Ophiocephalus punctatus, Ophiocephalus
marulius, உறழ் – differing, பைல் அன்ை – like spears, ஒண் கயல் முகக்கும் – catch bright
kendai, carp, Cyprinus fimbriatus, அகல் நாட்டு அண்ணல் – the lord of the wide country,
புகாபை – food (ஏகாைம் அரச), சநருரந – yesterday, பகல் இடம் – sharing place, கண்ணி
– considered, பைசைாடும் கூடி – gathered with many people, ஒருைழிப்பட்டன்று – was
together, மன் – கழிவுப்சபாருளில் ைந்த இரடச்சசால், a particle signifying past, ஏ –
அரசநிரை, an expletive, இன்பற – today (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அடங்கிய –
retrained, கற்பின் – with virtue, ஆய் நுதல் மடந்ரத – the young woman with pretty
forehead, உயர்நிரை உைகம் – the higher world, அைன் புகவு ஆை – for him to eat food,
நீறாடு – washed, சுைகின் சீறிடம் நீக்கி – cleans a small space the size of a winnowing tray,
அழுதல் ஆைாக் கண்ணள் – she with eyes crying without stopping, சமழுகும் ஆப்பி கண்
கலுழ் நீைாபை – she washes with cow dung water mixed with her cloudy tears (கலுழ் –
கைங்கிய, நீைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 250, பாடியைர்: தாயங்கண்ணியார், திரண: சபாதுவியல், துரற: தாபத நிரை

குய் குைல் மலிந்த சகாழுந் துரை அடிசில்
இைைைர்த் தடுத்த ைாயில் புைைைர்
கண்ணீர்த் தடுத்த தண் நறும் பந்தர்க்,
கூந்தல் சகாய்து, குறுந்சதாடி நீக்கி,
அல்லி உணவின் மரைவிசயாடு, இனிபய 5
புல்சைன்றரையால், ைைங் சகழு திரு நகர்
ைான் பசாறு சகாண்டு தீம் பால் பைண்டும்
முனித்தரைப் புதல்ைர் தந்ரத
தனித்தரைப் சபருங்காடு முன்னிய பின்பை.

Puranānūru 250, Poet: Thāyankanniyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Thāpatha Nilai

O prosperous rich mansion! You have become dull,
along with his wife! The sounds of cooking abundant
rich food with spices used to stop those who came for
alms at the door, preventing their leaving. Your cool
fragrant pavilion ended the tears of those who got
protection.

After the father of sons who desire to eat white rice with
sweet milk, who have tufts on their heads, went to the
cremation ground, his wife chopped off her hair, removed
her small bangles and now eats just waterlily seeds.

Notes: This is the only poem written by this poet whose father’s name was Thāyan and
her given name was Kanniyār. A woman’s bangles were removed and broken after the
death of her husband. Puranānūru 237, 238, 250, 253 and 254 have references to widows
removing their bangles.

Meanings: குய் குைல் – roasting sounds, மலிந்த சகாழுந் துரை அடிசில் – abundant rich
food cooked with spices, abundant rich meat cooked with spices, இைைைர் – those who
came in need, தடுத்த ைாயில் – the gate that prevented, புைைைர் கண்ணீர்த் தடுத்த –
prevented the tears of those being protected, தண் நறும் பந்தர் – cool fragrant pavilion
(பந்தர் – பந்தல் என்பதன் பபாலி), கூந்தல் சகாய்து – cutting off her hair, குறுந்சதாடி நீக்கி
– removing her small bangles, அல்லி உணவின் – with the food of waterlily seeds,
மரைவிசயாடு – with the wife, இனிபய புல்சைன்றரையால் – you have become dull now
(புல்சைன்றரையால் – ஆல் அரசநிரை, an expletive), ைைங்சகழு திரு நகர் – rich huge
mansion, ைான் பசாறு சகாண்டு – with white rice, தீம் பால் பைண்டும் – asking for sweet
milk, முனித்தரைப் புதல்ைர் தந்ரத – the father of sons with hair tufts, the father of sons
who had hatred, தனித்தரை – lonely place, சபருங்காடு முன்னிய பின்பை – after he went
to the cremation ground (பின்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 251, பாடியைர்: மாரிப்பித்தியார், திரண: ைாரக, துரற: தாபத ைாரக
ஓைத்து அன்ை இடனுரட ைரைப்பில்,
பாரை அன்ை குறுந்சதாடி மகளிர்
இரழ நிரை சநகிழ்த்த மள்ைன் கண்டிகும்,
கரழக் கண் சநடுைரை அருவியாடிக்
காை யாரை தந்த விறகின், 5
கடுந்சதறல் சசந்தீ பைட்டுப்
புறம் தாழ் புரிசரட புைர்த்துபைாபை.

Puranānūru 251, Poet: Māripithiyār, Thinai: Vākai, Thurai: Thāpatha Vākai

We have seen this warrior play in
the waterfalls that flow from the tall
mountains with bamboo forests.

He dries his long, hanging, matted hair

in the red-hot fire he lit with the wood
brought by forest elephants, and makes
women wearing small bangles who are
as pretty as Kolli goddess in a mansion
as elegant as in a painting, lose their
jewels which slip off their wasting arms.

Notes: Puranānūru 251 and 252 were written by this poet. Her name means, ‘Rainy
season’s jasmine’ and she might have acquired it from a poem she wrote about it. However,
we don’t have that poem. The name of the hero of this poem was not legible in the
original palm manuscript.

Meanings: ஓைத்து அன்ை – like a painting (ஓைம், அத்து சாரிரய), இடனுரட- in the wide
space, ைரைப்பில் – within the limits, in the temple/mansion/space, பாரை அன்ை – like
dolls/Kolli Hills goddess statue, குறுந்சதாடி மகளிர் – small-bangled women, இரழ நிரை
சநகிழ்த்த மள்ைன் – the warrior who caused jewels to slip down, கண்டிகும் – we have seen,
கரழக்கண் சநடுைரை – tall mountains with bamboo, அருவியாடி – played in the
waterfalls, காை யாரை – forest elephants, தந்த விறகின் – with brought wood, கடுந்சதறல்
– very hot, சசந்தீ – red hot flame, பைட்டு – performed rituals, புறம் தாழ் – hanging on the
back, புரிசரட – matted/twisted braid, புைர்த்துபைாபை – the one who dries
(புைர்த்துபைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 252, பாடியைர்: மாரிப்பித்தியார், திரண: ைாரக, துரற: தாபத ைாரக

கறங்கு சைள் அருவி ஏற்றலின் நிறம் சபயர்ந்து
தில்ரை அன்ை புல்சைன் சரடபயாடு
அள் இரைத் தாளி சகாய்யுபமாபை,
இல் ைழங்கு மட மயில் பிணிக்கும்
சசால் ைரை பைட்டுைன் ஆயிைன் முன்பை. 5

Puranānūru 252, Poet: Māripithiyār, Thinai: Vākai, Thurai: Thāpatha Vākai

The roaring white waterfalls dulled
his braided hair to the color of thillai
leaves. He plucks leaves from the dense
thāli bushes. He had gone hunting
with a net of words in the past, to get
the woman who is as lovely as a delicate
peacock, the one who lives in his house now.

Notes: Puranānūru 251 and 252 were written by this poet. Her name means, ‘Rainy
season’s jasmine’ and she might have acquired it from a poem she wrote about it. However,
we don’t have that poem. The name of the hero of this poem was not legible in the
original palm manuscript.

Meanings: கறங்கு சைள் அருவி ஏற்றலின் – due to accepting the white roaring waterfalls,
நிறம் சபயர்ந்து – changed color, தில்ரை அன்ை புல்சைன் சரடபயாடு – with his dull
braided hair like thillai leaves, Excoecaria agallocha, Blinding tree, அள் இரைத் தாளி
சகாய்யுபமாபை – the one who plucks thāli leaves that are dense, Caryota urens,
கூந்தற்பரை (சகாய்யுபமாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கூந்தற்பரை, இல்
ைழங்கு மட மயில் பிணிக்கும் – tying his naïve/young wife at home to him, சசால் ைரை
பைட்டுைன் ஆயிைன் – he used to be a hunter with words as his net, முன்பை – before
(ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 253, பாடியைர்: குைம்பந்தாயைார், திரண: சபாதுவியல், துரற: முதுபாரை
என் திறத்து அைைம் சகாள்ைல், இனிபய
ைல் ைார் கண்ணி இரையர் திரைப்ப
நகாஅல் எை ைந்தமாபற, எழா சநல்
ரபங்கரழ சபாதி கரைந்து அன்ை விைர்ப்பின்,
ைரை இல் ைறுங்ரக ஓச்சிக் 5
கிரையுள் ஒய்ைபைா? கூறு நின் உரைபய.

Puranānūru 253, Poet: Kulampanthāyanār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Muthupālai

You don’t need to feel sorry for me. Young warriors
wearing garlands with strong cords are playing,
and you are not able to laugh with them, since death
has come to you. Should I tell your relatives,
lifting my hand empty of bangles, pale like the peeled
bark of a new bamboo without seeds? You must tell
me what I should do!

Notes: This is the only poem written by this poet. Thāyanār was the given name. His
father’s name was Kulampan. A woman whose husband had died on the battlefield uttered
these words. A woman’s bangles were removed and broken after the death of her
husband. Puranānūru 237, 238, 250, 253 and 254 have references to widows removing
their bangles. Puranānūru 253, 254, 255 and 256 are pitiful cries of women who lost their
husbands.

Meanings: என் திறத்து அைைம் சகாள்ைல் – do not feel sorry for me, இனிபய – now
(ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைல் ைார் கண்ணி இரையர் திரைப்ப – young warriors
wearing garlands with strong cords are playing, நகாஅல் எை ைந்தமாபற – since death came
for you not to be able to laugh with them (நகாஅல் – இரச நிரற அைசபரட, ைந்தமாபற
– ஏ அரசநிரை, மாறு ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்), எழா சநல்
– with no bamboo seeds (எழா சநல் – மூங்கிலுக்கு சைளிப்பரட), ரபங்கரழ – new
bamboo, green bamboo, சபாதி கரைந்து அன்ை – like the barks with the covering sheaths
removed, விைர்ப்பின் – paled, ைரை இல் – without bangles, ைறுங்ரக – empty hands, ஓச்சி
– raising, கிரையுள் ஒய்ைபைா – will I go and give the news to your relatives, கூறு நின்
உரைபய – tell me your words (உரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 254, பாடியைர்: கயமைார், திரண: சபாதுவியல், துரற: முதுபாரை

இரையரும் முதியரும் பைறு புைம் படை,
எடுப்ப எழாஅய் மார்பம் மண் புல்ை
இரடச் சுைத்து இறுத்த மள்ை! விைர்த்த
ைரை இல் ைறுங்ரக ஓச்சிக் கிரையுள்,
“இன்ைன் ஆயிைன் இரைபயான்” என்று 5
நின் உரை சசல்லும் ஆயின், மற்று
“முன் ஊர்ப் பழுனிய பகாளி ஆைத்துப்
புள் ஆர் யாணர்த்து அற்பற என் மகன்
ைைனும் சசம்மலும் எமக்கு” எை நாளும்
ஆைாது புகழும் அன்ரை 10
யாங்கு ஆகுைள் சகால்? அளியள் தாபை.

Puranānūru 254, Poet: Kayamanār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Muthupālai

The young and old men have gone to another land.
When I lift you, you do not rise, O Warrior who has
fallen in the wasteland, your chest hitting the ground!
If I place my pale, bare hands with no bangles on my
head, and tell your family, “This is what has happened
to the young man”, what will happen to your mother
who praises you every day, repeating without a break,
“To me, the strength and nobility of my son are like
those of the banyan tree in town which is frequented by
birds for its abundant fruits”? She is pitiable!

Notes: Kayamanār, this poet from the Chozha country, wrote Puranānūru 254 and 361.
A woman whose husband had died on the battlefield uttered these words. A woman’s
bangles were removed and broken after the death of her husband. Puranānūru 237, 238,
250, 253 and 254 have references to widows removing their bangles. Puranānūru 253, 254,
255 and 256 are pitiful cries of women who lost their husbands. பகாளி – பூக்காமல்
பழுக்கும் மைம். யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 83). இரடச்சுைத்து (3) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சுைத்து இரட என்பது
இரடச்சுைசமை முன் பின்ைாகத் சதாக்கது.

Meanings: இரையரும் முதியரும் – the young and the old, பைறு புைம் படை – they have
left for another land, எடுப்ப – when I lift you, எழாஅய் – you do not rise (இரச நிரற
அைசபரட), மார்பம் – chest, மண் புல்ை – hugging the ground, touching the earth,
இரடச் சுைத்து (சுைத்து இரட) இறுத்த மள்ை – O warrior who has fallen in the wasteland,
விைர்த்த – pale, ைரை இல் – without bangles, ைறுங்ரக ஓச்சி – raising my bare hands to
my head, கிரையுள் – to your relatives, இன்ைன் ஆயிைன் இரைபயான் – this is what
happened to the young man, என்று – thus, நின் உரை – me telling this about you, சசல்லும்
ஆயின் – if the news reaches them, மற்று – அரசநிரை, an expletive, முன் ஊர் (ஊர் முன்,
முன்சமாழி நிரையல்) பழுனிய – with fruits, பகாளி ஆைத்து – a banyan tree, புள் ஆர் –
birds eating, யாணர்த்து அற்பற – like the prosperity, like the abundance, like the generosity
(ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), என் மகன் – my son, ைைனும் சசம்மலும் எமக்கு – to
me his prosperity and nobility, ைைன் – ைைம் என்பதன் பபாலி), எை – thus, நாளும் – every
day, ஆைாது – endlessly, without a break, புகழும் அன்ரை – praising mother, யாங்கு
ஆகுைள் சகால் – what will happen to her, அளியள் தாபை – she is pitiable (தாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 255, பாடியைர்: ைன்பைணர், திரண: சபாதுவியல் துரற: முதுபாரை

“ஐபயா!” எனின் யான் புலி அஞ்சுைபை;
அரணத்தைன் சகாளிபை அகன் மார்பு எடுக்கல்பைன்;
என் பபால் சபரு விதிர்ப்புறுக நின்ரை
இன்ைாது உற்ற அறன் இல் கூற்பற,
நிரை ைரை முன் ரக பற்றி 5
ைரை நிழல் பசர்கம், நடத்திசின் சிறிபத.

Puranānūru 255, Poet: Vanparanar, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Muthupālai

If I scream, I fear that tigers will come.
If I want to embrace and carry you, I am
unable to lift you with your wide chest.
May the merciless Kootruvan who killed
you, tremble greatly like I do!
Hold my forearms with rows of bangles
and walk a little.
Let us reach the mountain’s shade!

Notes: Vanparanar wrote Puranānūru poems 148, 149, 150, 152, 153 and 255. According
to Avvai Duraisamy, this might be the same poet with the name Nedunkaluthu Paranar
who wrote 291. Puranānūru 253, 254, 255 and 256 are pitiful cries of women who lost
their husbands. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை
அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின்
என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை). விதிர்ப்பு – அதிர்வும் விதிர்ப்பும் நடுக்கம்
சசய்யும் (சதால்காப்பியம், உரியியல் 20). இன்ைாது (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
இன்ைாது இறந்துபாடு, சாக்காடு ஈண்டு இன்ைாது எைப்பட்டது.

Meaning: ஐபயா எனின் – if I scream ‘aiyo’, யான் புலி அஞ்சுைபை – I’m afraid of the tigers
(அஞ்சுைல் – தன்ரமசயாருரம விரைமுற்று, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
அரணத்தைன் சகாளிபை – if I want to embrace and carry you, அகன் மார்பு எடுக்கல்பைன்
– I’m unable to lift you with your wide chest, என் பபால் – like me, சபரு விதிர்ப்புறுக –
may he tremble greatly, may he attain great sorrow, நின்ரை இன்ைாது உற்ற – caused death
to you, அறன் இல் கூற்பற – the merciless Kootruvan, the god of death with no sense of
justice (அறன் – அறம் என்பதன் பபாலி), நிரை ைரை முன்ரக பற்றி – holding my forearms
with rows of bangles, holding my wrists with rows of bangles, ைரை நிழல் பசர்கம் – let us
go to the mountain’s shade, நடத்திசின் – you please walk (சின் – முன்னிரை அரசச் சசால்,
an expletive of the second person), சிறிபத – a little (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 256, பாடியைர்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: சபாதுவியல், துரற: முதுபாரை

கைம் சசய்பகாபை! கைம் சசய்பகாபை!
அச்சுரடச் சாகாட்டு ஆைம் சபாருந்திய
சிறு சைண்பல்லி பபாைத் தன்சைாடு
சுைம் பை ைந்த எமக்கும் அருளி,
வியன் மைர் அகன் சபாழில் ஈமத் தாழி 5
அகலிது ஆக ைரைபமா
நைந்தரை மூதூர்க் கைம் சசய்பகாபை!
Puranānūru 256, Unknown poet, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Muthupālai
O potter who makes pots!
O potter who makes pots!
I’ve come with him past many
wastelands like a small white
lizard hanging on to a spoke of
a cart wheel. O Potter who makes
pots in this vast ancient town!
Please take pity on me and create
a big burial urn that is big enough
for the two of us!

Notes: பகாபை (1) – ஒைரை துரைசாமி உரை – கைஞ் சசய்யும் எைச் சிறப்பிக்கபை பகா
பைட்பகா என்பதாயிற்று. University of Madras Lexicon – குயைன். பைட்பகா (University
of Madras Lexicon, கழக அகைாதி) – குயைன். பகா – (கழக அகைாதி) – குயைன். வியன்
மைர் அகன் சபாழில் ஈமத் தாழி (5) – ஒைரை துரைசாமி உரை – யானும் அைபைாடு
கூடியிருக்கும்படி சபரிய பைப்பிரையுரடய அகலிய பூமியிடத்துக் காட்டின்கண்
முதுமக்கள் தாழிரய. The Puranānūru poems written by poets whose names we do not
know are 244, 256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. Puranānūru 253,
254, 255 and 256 are pitiful cries of women who lost their husbands. Natrinai 200, 293
and Puranānūru 228 and 256 have references to potters. பைட்பகா = குயைன். நைந்தரை
– அகன்ற இடம், நைம் – நைபை கைனும் அகைமும் சசய்யும் (சதால்காப்பியம் உரியியல்
80). கைம் சசய்பகாபை! கைம் சசய்பகாபை (1) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – அடுக்கு
விரைவின்கண் ைந்தது.

Meaning: கைம் சசய் பகாபை – O potter who makes pots, கைம் சசய் பகாபை – O potter
who makes pots, அச்சு உரட – with a wheel axle, சாகாட்டு – of a wagon, ஆைம் – spokes,
சபாருந்திய – staying, hanging on, சிறு சைண்பல்லி – small white lizard, பபாை – like,
தன்சைாடு – with him, சுைம் பை ைந்த – crossed many wasteland paths, எமக்கும் அருளி –
show me pity, வியன் மைர் – widespread, அகன் சபாழில் – large land, ஈமத் தாழி – a burial
urn, அகலிது ஆக ைரைபமா – you make it bigger (பமா – முன்னிரையரச, an expletive of
the second person), நைந்தரை மூதூர் – widespread ancient town, கைம் சசய் பகாபை – O
potter who makes pots (பகாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 257, பாடியைர்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: சைட்சி துரற: உண்டாட்டு

சசருப்பு இரடச் சிறு பைல் அன்ைன், கரணக் கால்
அவ்ையிற்று அகன்ற மார்பின் ரபங்கண்,
குச்சின் நிரைத்த குரூஉ மயிர் பமாைாய்ச்
சசவி இறந்து தாழ்தரும் கவுைன், வில்சைாடு
யார் சகாபைா அளியன் தாபை? பதரின் 5
ஊர் சபரிது இகந்தன்றும் இைபை; அைண் எைக்
காடு ரகக்சகாண்டன்றும் இைபை; காரைப்
புல்ைார் இை நிரை சசல்புறம் பநாக்கிக்
ரகயின் சுட்டிப் ரபசயை எண்ணிச்
சிரையின் மாற்றிபயாபை; அரை தாம் 10
மிகப் பை ஆயினும் என்ைாம், எரைத்தும்
சைண்பகாள் பதான்றாக் குழிசிசயாடு
நாள் உரற மத்து ஒலி பகைாபதாபை.

Puranānūru 257, Poet: Unknown, Thinai: Vetchi, Thurai: Undāttu

He is like a tiny pebble in the slippers of his enemies.
He carries a bow. With his strong legs, pretty abdomen,
wide chest, cool eyes, beard as thick as fresh kuchu grass,
and sideburns growing down from his ears to his cheeks,
he is pitiable.

If you analyze, he does not leave the town. He has not

seized the forest as protection for him. In the mornings,
he looks at the direction of herds of cattle belonging
to enemies, points to them, counts them slowly, and seizes
them, using his bow. Even with that huge herd, milk does
not appear in the pots in his house. There are no sounds
of the buttermilk churning rod in his house, during the day.
Notes: The man in this poem uses his bow and seizes cattle from those who pass through
his town, but gives them away immediately and there is no milk in his house. The
Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244, 256, 257, 263,
297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355.

Meanings: சசருப்பு இரட – in the slippers, சிறு பைல் அன்ைன் – he is like a small pebble,
கரணக் கால் – thick/strong legs, அவ்ையிற்று – with a pretty /abdomen stomach, அகன்ற
மார்பின் – with a wide chest, ரபங்கண் – cool eyes, குச்சின் – like fresh kuchu grass, like
green kuchu grass, நிரைத்த – in rows, thick, குரூஉ மயிர் – colored hair (குரூஉ – இன்னிரச
அைசபரட), பமாைாய்ச் சசவி இறந்து தாழ்தரும் கவுைன் – man with a sideburns growing
down from under his ears to his cheeks, வில்சைாடு – with a bow, யார் சகாபைா – who is
he (சகாபைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), அளியன் – he is pitiable, தாபை – தான்,
ஏ அரசநிரைகள், expletives, பதரின் – if you analyze, ஊர் சபரிது இகந்தன்றும் இைபை –
he does not leave town much, அைண் எை – as protection, காடு ரகக்சகாண்டன்றும்
இைபை – he has not seized the forest (இைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), காரை
– in the mornings, புல்ைார் – enemies, இை நிரை – herds of cattle, சசல்புறம் பநாக்கி –
looking at the direction they go, ரகயின் சுட்டி – points with his hands, ரபசயை எண்ணிச்
சிரையின் மாற்றிபயாபை – counts them slowly and seizes them using his bow and ruins
his enemies (மாற்றிபயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அரை தாம் மிகப் பை
ஆயினும் – even when they are many, என்ைாம் எரைத்தும் – what is the use with all this
(எரைத்தும் – எத்தன்ரமத்தும்), சைண்பகாள் பதான்றா குழிசிசயாடு – along with pots
with white marks of milk that do not appear (பகாள் – தன்ரம), நாள் உரற மத்து ஒலி
பகைாபதாபை – he does not hear the sounds of the butter churning rod during the day
(பகைாபதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 258, பாடியைர்: உபைாச்சைார், திரண: சைட்சி துரற: உண்டாட்டு

முள் கால் காரை முது பழன் ஏய்ப்பத்
சதறிப்ப விரைந்த பதங் கந்தாைம்
நிறுத்த ஆயம் தரைச்சசன்று உண்டு,
பச்சூன் தின்று ரபந்நிணப் சபருத்த
எச்சில் ஈர்ங் ரக வில் புறம் திமிரிப், 5
புைம் புக்கைபை புல் அணல் காரை
ஒரு முரற உண்ணா அைரைப் சபரு நிரை
ஊர்ப் புறம் நிரறயத் தருகுைன், யார்க்கும்
சதாடுதல் ஓம்புமதி முது கள் சாடி
ஆ தைக் கழுமிய துகைன், 10
காய்தலும் உண்டு அக் கள் சைய்பயாபை.

Puranānūru 258, Poet: Ulōchanār, Thinai: Vetchi, Thurai: Undāttu

He seized cows from Kanthāram city with aged, sweet
liquor like the ripe fruits of kārai bushes with thorns on
their stems, traded them for liquor, ate fresh fatty meat,
wiped his hands, still moist with spit, on his bow string,
and went to the battlefield, the young man with a small
beard.

Before people here drink once, he’ll bring back huge herds
of cattle and fill the city with them. Protect the
sweetly aged liquor, and don’t let anybody touch the jars,
because he will be dusty and tired from raiding cattle,
and will desire that liquor!

Notes: Ulōchanār, a poet from the Chozha country, wrote Puranānūru 258, 274 and 377.
Neythal songs are his specialty. He wrote poems in Kurunthokai, Natrinai and Akanānūru.
He praised Periyan, a small-region king who ruled in Poraiyar in Akanānūru 100 and
Natrinai 131. There is speculation that he hailed from that coastal area of Chozha country
and that is the reason for his Neythal landscape poems. மதி – மியா இக பமா மதி இகும்
சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). காய்தலும் உண்டு (11) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை,
ஒைரை துரைசாமி உரை – விடாய்த்தலும் உண்டு (கரைப்பரடதல், தாகம் அரடதல்).
‘காய்தலும் உண்டு’ என்பதற்குக் கள் சைய்பயான் ஆகலின், நின்ரை சைகுைவுங்கூடும்
என்பாரும் உைர்.

Meanings: முள் கால் காரை – kārai shrubs with thorns on their stems, Canthium
parviflorum, முது பழன் ஏய்ப்ப – like ripe fruits (பழன் – பழம் என்பதன் பபாலி), சதறிப்ப
விரைந்த – fully aged, பதம் – sweet (liquor) (பதம் பதன் என்றதன் திரிபு), கந்தாைம் நிறுத்த
– brought from Kanthāram city, ஆயம் – cattle herds, தரைச்சசன்று உண்டு – bartered and
ate, பச்சூன் தின்று – ate fresh flesh (பச்சூன் = பசுரம + ஊன்), ரபந்நிணப் சபருத்த – with
abundant fresh fat, எச்சில் – spit, ஈர்ங் ரக – wet hands, வில் புறம் திமிரி – rubbed on his
bow’s strings, புைம் புக்கைபை – he went to the battlefield (ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), புல் அணல் காரை – the young man with a small beard, the young man with a
thin beard, ஒரு முரற உண்ணா அைரை – before they eat, சபரு நிரை ஊர்ப் புறம் நிரறயத்
தருகுைன் – he will bring back huge cattle herds and fill the city with them, யார்க்கும்
சதாடுதல் ஓம்புமதி – protect it from anybody touching it (மதி – முன்னிரையரச, an
expletive of the second person), முது கள் – aged liquor, சாடி – jar, ஆ தைக் கழுமிய துகைன்
காய்தலும் உண்டு – he will be dusty and tired after bringing the cattle, he will be dusty and
thirsty after bringing the cattle, he will be dusty and angry (கழுமிய – கைந்த), அக் கள்
சைய்பயாபை – he who desires that liquor (சைய்பயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 259, பாடியைர்: பகாரட பாடிய சபரும்பூதைார், திரண: கைந்ரத, துரற: சசரு
மரைதல், பிள்ரைப் சபயர்ச்சி
ஏறு உரடப் சபரு நிரை சபயர்தைப் சபயைாது
இரை புரத சபருங்காட்டுத் தரைகைந்து இருந்த
ைல் வில் மறைர் ஒடுக்கம் காணாய்;
சசல்ைல், சசல்ைல், சிறக்க நின் உள்ைம்,
முருகு சமய்ப்பட்ட புரைத்தி பபாைத் 5
தாவுபு சதறிக்கும் ஆன் பமல்,
புரட இைங்கு ஒள் ைாள் புரை கழபைாபய.

Puranānūru 259, Poet: Kōdai Pādiya Perumpoothanār, Thinai: Karanthai, Thurai: Seru
Malaiythal, Pillai Peyarchi
You with a very bright sword hanging from
your waist and wearing warrior anklets, who is
going to retrieve your cows that leap like a
washerwoman possessed by Murukan!

May your mind flourish! You are not considering

that enemy warriors with strong bows are hiding
in the huge forest filled with leaves,
not following the huge herd with bulls they seized.
Do not go! Do not go!
Notes: This is the only poem written by this poet. Kōdai is Kodaikanal Mountain.
புரைத்தி – அகநானூறு 34 – பரச சகால் சமல் விைல் சபருந்பதாள் புரைத்தி, அகநானூறு
387 – பரச விைல் புரைத்தி சநடிது பிரசந்து ஊட்டிய பூந்துகில், நற்றிரண 90 – ைறன் இல்
புரைத்தி எல்லித் பதாய்த்த புகாப் புகர் சகாண்ட புன் பூங்கலிங்கசமாடு, குறுந்சதாரக 330
– நைத்தரகப் புரைத்தி பரச பதாய்த்து, கலித்சதாரக 72 – ஆரட சகாண்டு ஒலிக்கும்
நின் புரைத்தி, புறநானூறு 311 – புரைத்தி கழீஇய தூ சைள் அறுரை, புறநானூறு 259
முருகு சமய்ப்பட்ட புரைத்தி பபாை, கலித்சதாரக 117 மாதர்ப் புரைத்தி விரை ஆகச்
சசய்தது ஓர் பபாழில் புரைந்த ைரிப் புட்டில். ஏறு உரடப் சபரு நிரை சபயர்தை (1) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – தாம் சகாள்ைப்பட்ட ஏற்ரறயுரடய சபரிய ஆனிரை முன்பை
பபாக. சபயைாது (1) – ஒைரை துரைசாமி உரை – அந்நிரைபயாடு தாம் பபாகாது.

Meanings: ஏறு உரடப் சபரு நிரை – huge herds with bulls that they seized, சபயர்தை –
going ahead, சபயைாது – not going with the herd, இரை புரத சபருங்காட்டு – in the huge
forest hidden with leaves, தரைகைந்து இருந்த ைல் வில் மறைர் ஒடுக்கம் – warriors with
strong bows are hiding their bodies there, காணாய் – you are not considering, சசல்ைல் –
do not go, சசல்ைல் – do not go, சிறக்க நின் உள்ைம் – may your mind flourish (சிறக்க –
வியங்பகாள் விரைமுற்று), முருகு சமய்ப்பட்ட புரைத்தி பபாை – like a washerwoman
who is possessed by Murukan (ஒைரை துரைசாமி உரை, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை –
சதய்ைம் சமய்யின்கண் ஏறிய புரைமகரை ஒப்ப), தாவுபு சதறிக்கும் – jumping and
leaping, ஆன் பமல் – toward the cows, புரட இைங்கு ஒள் ைாள் புரை கழபைாபய – O one
who wears war anklets and has a very bright sword hanging from your waist (இைங்கு, ஒள்
– ஒருசபாருட் பன்சமாழி, கழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 260, பாடியைர்: ைடபமாதங்கிழார், திரண: கைந்ரத, பாடாண், துரற: ரகயறு

நிரை, பாண்பாட்டு
ைைைத் சதாடினும் சைைவுபு திரிந்து
விைரி உறுதரும் தீந்சதாரட நிரையாத்
தைரும் சநஞ்சம் தரைஇ, மரைபயாள்
உைரும் கூந்தல் பநாக்கி, கைை
கள்ளி நீழற் கடவுள் ைாழ்த்திப், 5
பசிபடு மருங்குரை கசிபு ரகசதாழாஅக்
காணசைன் சகால் எை விைவிரை ைரூஉம்
பாண! பகண்மதி யாணைது நிரைபய!
புைவுத்சதாடுத்து உண்குரை ஆயினும், இைவு எழுந்து
எவ்ைம் சகாள்குரை ஆயினும், இைண்டும் 10
ரகயுை பபாலும் கடிது அண்ரமயபை;
முன் ஊர்ப் பூசலின் பதான்றித் தன்னூர்
சநடுநிரை தழீஇய மீளியாைர்
விடு கரண நீத்தம் துடி புரணயாக,
சைன்றி தந்து சகான்று பகாள் விடுத்து 15
ரையகம் புைம்ப ைரைஇய பாம்பின்
ரை எயிற்று உய்ந்த மதியின் மறைர்
ரகயகத்து உய்ந்த கன்றுரடப் பல் ஆன்
நிரைசயாடு ைந்த உரையைாகி,
உரி கரை அைை மாைத் தாபை 20
அரிது சசல் உைகில் சசன்றைன்; உடம்பப
காைச் சிற்றியாற்று அருங்கரைக் கால் உற்றுக்
கம்பசமாடு துைங்கிய இைக்கம் பபாை,
அம்சபாடு துைங்க ஆண்டு ஒழிந்தன்பற;
உயர் இரச சைறுப்பத் பதான்றிய சபயபை, 25
மடஞ் சால் மஞ்ரஞ அணி மயிர் சூட்டி
இடம் பிறர் சகாள்ைாச் சிறுைழிப்
படஞ்சசய் பந்தர்க் கல் மிரசயதுபை.

Puranānūru 260, Poet: Vadamothankizhār, Thinai: Karanthai, Thurai: Kaiyaru Nilai,

Pānpāttu – the poet’s benefactor is unknown
You tried to pluck the strings forcefully, but the melody
is ruined and the notes come out in sorrowful vilari tune,
and your heart trembles in fear on hearing that.
On seeing the omen of a housewife drying her hair, you
prayed to the god in the shade of a kalli tree in the saline
land. You have come here with hunger in your stomach.
You join your palms together in sorrow and ask whether
you can see him.
Listen, bard! This is the situation. Accept the gifts that
he has given you and eat your fill or wake up at night and
feel distressed. These are both possible and very easy to do.

He defeated warriors who appeared in his town to seize herds

of cattle to take back to their town. He crossed the flood
of arrows with his thudi drum as his raft and brought victory.
He killed his enemies and freed his herds. Like the moon
that escapes the sharp fangs of the devouring snake as the
world grieves, he returned with fame after wresting his herds
of cattle with calves. Like a snake that sheds its skin, he
has gone to a world that is difficult to attain. On a rough
shore of a forest stream, his body has fallen, struck by arrows
as if it were a target pillar that trembled and broke at the base.

The name of that hero is inscribed on a memorial stone under

a cloth canopy on a small site that no one can take, and it is
adorned with the beautiful feathers of a delicate peacock.

Notes: This is the only poem written by this poet who hailed from a town called
Vadamōtham. To see a housewife dry her hair appears to have been a bad omen. The
snake devouring the moon is the description of the lunar eclipse. அைவு நுங்கு மதி:
குறுந்சதாரக 395 – அைவு நுங்கு மதியினுக்கு, அகநானூறு 114 – அைவு நுங்கு மதியின்,
அகநானூறு 313 – அைவு நுங்கு மதியின், நற்றிரண 377 – அைவுக் குரறபடுத்த பசுங்கதிர்
மதியத்து, புறநானூறு 260 – பாம்பின் ரை எயிற்று உய்ந்த மதியின், கலித்சதாரக 15 –
பாம்பு பசர் மதி பபாை, கலித்சதாரக 104 – பால் மதி பசர்ந்த அைவிரை, பரிபாடல் 10-76
– அைவு சசறி உைவு மதிசயை, சிறுபாணாற்றுப்பரட 84 – மதி பசர் அைவின். மதி – மியா
இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). சதாழாஅ – சதாழுது என்பது
சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால்
காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. நிரையா – நிரைத்து என்பது சபாருள்.
சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும்
உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. இைக்கம் (24) – ஒைரை துரைசாமி உரை – விற்பயிற்சி
சபறுைார் அம்பு எய்து பயிறற்கு நிறுத்தும் கம்பம். ரை – ரைபய கூர்ரம
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 91).

Meanings: ைைைத் சதாடினும் – even though you plucked forcefully for sound, சைைவுபு
திரிந்து – seizing and ruining melody, விைரி உறுதரும் – playing the vilari tune, தீந்சதாரட
– sweet strings, நிரையாத் தைரும் சநஞ்சம் தரைஇ – your heart trembles thinking,
மரைபயாள் உைரும் கூந்தல் பநாக்கி – on seeing a housewife dry her hair, கைை கள்ளி நீழற்
கடவுள் ைாழ்த்தி – you prayed to a god who lives in the shade of a cactus tree or milkweed
in the saline land, Prickly pear cactus or Euphorbia Tirucalli (நீழல் – நிழல் என்பதன்
நீட்டல் விகாைம்), பசிபடு மருங்குரை – you are with hunger in your stomach (மருங்குரை
– ையிற்ரற உரடரய, முன்னிரை ஒருரமக் குறிப்பு விரைமுற்று), கசிபு – saddened,
ரகசதாழாஅ – with palms together, சதாழுது (சதாழாஅ – இரச நிரற அைசபரட),
காணசைன் சகால் எை விைவிரை ைரூஉம் – you have come here asking whether you can
see him (ைரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), பாண – O bard, பகண்மதி – listen (மதி –
முன்னிரையரச, an expletive of the second person), யாணைது நிரைபய – the situation of
prosperity, புைவுத் சதாடுத்து உண்குரை ஆயினும் – if you seize and eat the food that he
has given, இைவு எழுந்து எவ்ைம் சகாள்குரை ஆயினும் – if you wake up at night and feel
distressed, இைண்டும் ரகயுை பபாலும் – they are both possible, கடிது அண்ரமயபை – they
are very close (அண்ரமயபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), முன் ஊர்ப் பூசலின்
பதான்றி – those who appeared and fought in his town, தன்னூர் சநடுநிரை தழீஇய
மீளியாைர் – strong warriors who seized his herds of cattle, விடு கரண நீத்தம் – flood of
arrows shot, துடி புரணயாக – thudi drum as raft, சைன்றி தந்து – brought victory, சகான்று
– killed, பகாள் விடுத்து – freed what they seized, ரையகம் புைம்ப – for those on earth to
grieve, ைரைஇய – surrounded (சசால்லிரச அைசபரட), பாம்பின் ரை எயிற்று – from
the snake’s sharp teeth, உய்ந்த மதியின் – like the escaped moon (மதியின் – இன் ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), மறைர் ரக அகத்து – from the hands of
warriors, உய்ந்த – escaped, கன்றுரடப் பல் ஆன் நிரைசயாடு ைந்த உரையைாகி – he came
back with his many herds with calves and fame, உரி கரை அைை மாை – like a snake which
sheds his skin (மாை – உைம உருபு, a comparison word), தாபை அரிது சசல் உைகில்
சசன்றைன் – he alone went to a world that is difficult to attain, உடம்பப – body, காைச்
சிற்றியாற்று அருங்கரை – on the harsh shores of a small forest stream, கால் உற்றுக்
கம்பசமாடு துைங்கிய இைக்கம் பபாை – like a flourishing target pillar that trembled and
collapsed at its base (கம்பசமாடு – அரசவுடன், இைக்கம் – இைக்கமாகிய கம்பம்),
அம்சபாடு துைங்க – attacked by arrows, ஆண்டு ஒழிந்தன்பற – fell there, ruined there
(ஒழிந்தன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), உயர் இரச சைறுப்பத் பதான்றிய
சபயபை – the name of that man with great renown (சபயபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), மடஞ் சால் மஞ்ரஞ அணி மயிர் சூட்டி – decorated with the feathers of a greatly
naive peacock, இடம் பிறர் சகாள்ைா – place that nobody can fill, சிறுைழி – small place,
படஞ் சசய் பந்தர்க் கல் மிரசயதுபை – on a memorial stone under a pavilion made with
fabric (பந்தர் – பந்தல் என்பதன் பபாலி, மிரசயதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 261, பாடியைர்: ஆவூர் மூைங்கிழார், திரண: கைந்ரத, துரற: ரகயறு நிரை,
பாண்பாட்டு – மல்லி கிழான் காரியாதியின் மைணத்திற்குப் பின் எழுதப்பட்டது
அந்பதா எந்ரத அரடயாப் பபரில்
ைண்டுபடு நறவின் தண்டா மண்ரடசயாடு
ைரையாப் சபருஞ்பசாற்று முரிைாய் முற்றம்,
சைற்று யாற்று அம்பியின் எற்று அற்று ஆகக்
கண்டசைன் மன்ற; பசார்க என் கண்பண! 5
ரையம் காைைர் ைைங்சகழு திரு நகர்,
ரமயல் யாரை அயா உயிர்த்தன்ை
சநய் உரை சசாரிந்த ரம ஊன் ஓரச
புதுக் கண் மாக்கள் சசதுக்கண் ஆைப்
பயந்தரை மன்ைால் முன்பை; இனிபய 10
பல் ஆ தழீஇய கல்ைா ைல் வில்
உரழக் குைல் கூரக அரழப்ப ஆட்டி,
நாகு முரை அன்ை நறும் பூங்கைந்ரத
விைகு அறியாைர் மைபில் சூட்ட,
நிரை இைண் தந்து நடுகல் ஆகிய 15
சைன் பைல் விடரை இன்ரமயின் புைம்பிக்
சகாய்ம் மழித் தரைசயாடு ரகம்ரமயுறக் கைங்கிய
கழி கைம் மகடூஉப் பபாைப்,
புல்சைன்றரையால், பல் அணி இழந்பத.

Puranānūru 261, Poet: Āvūr Mūlankizhār, Thinai: Karanthai, Thurai: Kaiyaru Nilai,
Pānpāttu – the poet wrote this after the death of his benefactor Malli Kizhān Kāriyāthi
Alas! O mansion of my lord where doors were never closed,
unlimited liquor that was buzzed by bees was served with
never an empty bowl, and huge servings of rice was served on
the worn-down veranda! I certainly see now that you are like
a boat on a dried riverbed. May my eyes be ruined!
There were sizzling sounds of goat meat cooking with ghee,
like the sighing sounds of a sad rutting elephant in the
lovely, wealthy palace of a king who protects this world.
Then, tired strangers with dull eyes would arrive and be awed.
Now, you have lost your beauty and become sad, like his widow
who has shaved and suffers in loneliness, now that he has become
a memorial stone, that young hero with a victorious spear, who
defeated the cattle raiders who were unrefined powerful archers
and an owl called his kin, causing sorrow, as he retrieved the cattle
and returned wearing a fragrant karanthai garland, according to
tradition, that hangs down like the udders of cows.

Notes: Āvūr Mūlankizhār wrote this poem after the death of Malli Kizhān Kāriyāthi.
Puranānūru 177 was written by him for Malli Kizhān Kāriyāthi, who had generously given
him gifts. The poet went back to visit the king and found out that he was killed when he
fought with warriors who seized his cattle herd. It was the custom to wear to wear vetchi
garlands when going off on a raid and karanthai garlands when returning. This poet wrote
Puranānūru 38, 40, 166, 177, 178, 196, 261 and 301. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ்
சசய்யும் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17). நாகு – பபரடயும் சபரடயும் சபட்ரடயும்
சபண்ணும் மூடும் நாகும் கடரமயும் அைகும் மந்தியும் பாட்டியும் பிரணயும் பிணவும்
அந்தம் சான்ற பிடிசயாடு சபண்பண (சதால்காப்பியம், மைபியல் 3).

Meanings: அந்பதா – ஐபயா, alas, எந்ரத – my lord’s, அரடயாப் பபரில் – O huge mansion
that was never closed, ைண்டுபடு நறவின் – with liquor buzzed by bees, liquor swarmed by
bees, தண்டா மண்ரடசயாடு – with never-empty bowls, ைரையா – without limits,
சபருஞ்பசாற்று – with huge servings of rice, முரிைாய் முற்றம் – front veranda with cracked
floor, சைற்று யாற்று அம்பியின் – like a boat in a dry riverbed (அம்பியின் – இன்
அரசநிரை) எற்று – of that nature, அற்று ஆகக் கண்டசைன் – I have seen you become like
this, மன்ற – clearly, certainly, பசார்க என் கண்பண – may my eyes pale, may my eyes tire
(கண்பண – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ரையம் காைைர் – protector of the earth,
ைைம் சகழு – richness filled, திரு நகர் – wealthy palace, ரமயல் யாரை அயா உயிர்த்தன்ை
– like a confused rutting elephant that sighs in sorrow, சநய் உரை சசாரிந்த ரம ஊன் ஓரச
– the sounds of food cooked with goat meat and poured ghee, புதுக் கண் மாக்கள் – new
visitors (கண் – அரசநிரை, an expletive), சசதுக்கண் ஆை – dull eyes were awed, பயந்தரை
மன்ைால் முன்பை – you gave benefits in the past (மன்ைால் – மன் கழிவுப்சபாருளில் ைந்த
இரடச்சசால், a particle implying the past, ஆல் அரசநிரை, an expletive), இனிபய – now,
பல் ஆ தழீஇய – seized many herds, கல்ைா – not refined, ைல் வில் – strong bows, உரழக்
குைல் கூரக அரழப்ப – owls hoot with their voices, ஆட்டி – causing sorrow, நாகு முரை
அன்ை – like the udders of young cows, நறும் பூங்கைந்ரத – fragrant basil flowers, விைகு
அறியாைர் – the wise, மைபில் சூட்ட – wearing according to tradition, நிரை இைண் தந்து –
brought back the cattle here, நடுகல் ஆகிய – became a memorial stone, சைன் பைல்
விடரை – the young hero with victorious spear, இன்ரமயின் – since he is no more,
புைம்பிக் சகாய்ம் மழித் தரைசயாடு – distressed with a shaved head, alone with a shaved
head, ரகம்ரமயுற – being widowed, கைங்கிய – crying, கழி கைம் மகடூஉப் பபாை – like
his wife who lost her jewels to widowhood (மகடூஉ- இன்னிரச அைசபரட),
புல்சைன்றரையால் – you have become sad (புல்சைன்றரையால் – ஆல் அரசநிரை, an
expletive), பல் அணி இழந்பத – losing your beauty (இழந்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 262, பாடியைர்: மதுரைப் பபைாைைாயர், திரண: சைட்சி, துரற: உண்டாட்டு,

தரை பதாற்றம்
நறவும் சதாடுமின்! விரடயும் வீழ்மின்!
பாசுைல் இட்ட புன்கால் பந்தர்ப்
புைல்தரும் இைமணல் நிரறயப் சபய்ம்மின்!
ஒன்ைார் முன்னிரை முருக்கிப் பின் நின்று
நிரைசயாடு ைரூஉம் என் ஐக்கு, 5
உரழபயார் தன்னினும் சபருஞ்சாயைபை.

Puranānūru 262, Poet: Mathurai Perālavāyar, Thinai: Vetchi, Thurai: Undāttu, Thalai
thotram
Filter the liquor! Slaughter a male goat!
Spread lots of fresh sand brought by streams
in the pavilion, erected with thin pillars and
decorated with fresh leaves!
My lord is arriving with cattle herds. The
men beside him standing behind the cattle,
who ruined the enemy vanguard, are even
more tired than he.
Notes: This poet wrote Puranānūru 247 and 262. There is no information on the leader
described in this poem.

Meanings: நறவும் சதாடுமின் – filter the liquor (நறவு – நறா நற என்றாகி உகைம் ஏற்றது,
மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second
person), squeeze the liquor, விரடயும் வீழ்மின் – slaughter a male goat (மின் –
முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person),
பாசு உைல் இட்ட – where fresh leaves are laid, புன் கால் பந்தர் – in the pavilion with
thin/dull pillars (பந்தர் – பந்தல் என்பதன் பபாலி), புைல் தரும் இைமணல் நிரறயப்
சபய்ம்மின் – spread lots of soft/new sand brought by streams (மின் – முன்னிரைப்
பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person), ஒன்ைார்
முன்னிரை முருக்கி – ruin the enemy vanguard, பின் நின்று – standing behind, நிரைசயாடு
ைரூஉம் – coming with herds (ைரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), என் ஐக்கு – for my lord,
உரழபயார் தன்னினும் சபருஞ்சாயைபை – they are more tired than those near him
(சபருஞ்சாயைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 263, பாடியைர்: சபயர் கிரடக்கவில்ரை, பாடப்பாட்படார்: சபயர்

கிரடக்கவில்ரை, திரண: கைந்ரத, துரற: ரகயறு நிரை
சபருங்களிற்று அடியின் பதான்றும் ஒரு கண்
இரும் பரற இைைை! பசறி ஆயின்
சதாழாதரை கழிதல் ஓம்புமதி, ைழாது
ைண்டு பமம்படூஉம் இவ் ைற நிரை யாபற!
பல் ஆத் திைள் நிரை சபயர்தைப் சபயர்தந்து 5
கல்ைா இரையர் நீங்க நீங்கான்,
வில் உமிழ் கடுங்கரண மூழ்கக்
சகால் புைல் சிரறயின் விைங்கிபயான் கல்பை.

Puranānūru 263, Poet: Unknown, King: Unknown, Thinai: Karanthai, Thurai: Kaiyaru
Nilai
You who has come in need carrying a large
parai drum with an eye like the foot of a huge
male elephant!

If you go that way, do not fail to worship the

memorial stone on the parched path where bees
flourish. It was erected for the man who brought
back herds of cattle that were seized, who did not
abandon, when his untrained young men fled.
He blocked the enemies, like a bank of a flooding
river, and rapid arrows shot from bows sank him.

Notes: ைண்டு பமம்படூஉம் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ைண்டுகள் பமம்பட்டு

ைாழும் இக் சகாடிய ைழி. குட்டநாட்டுக்குக் கிழக்கில் ைண்டர் எை மறைருள் ஒரு
ைரகயிைர் ைாழ்ந்தைர். ‘ைண்சடன்பது மறைருள் ஒரு சாதி’ என்பாருமுைர் என்று பரழய
உரைக்காைர் கூறுகின்றார். I have translated the phrase ைண்டு பமம்படூஉம் இவ் ைற நிரை
யாபற according to the interpretation of Avvai Duraisamy. Thamizh scholar Dr. V. S.
Rajam interprets it as ‘the dry riverbed where sand comes up on the surface’. The word
ைண்டு could imply ைண்டல் மண். Memorial stones were erected for warriors and kings.
Puranānūru poems 221, 223, 232, 260, 261, 263, 264, 265, 329, and 335 have references to
memorial stones. The Puranānūru poems written by poets whose names we do not know
are 244, 256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. மதி – மியா இக பமா
மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: சபருங்களிற்று அடியின் பதான்றும் – appearing like a foot of a large male

elephant (அடியின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), ஒரு கண்
இரும் பரற – large parai drum with one eye, இைைை – O one who asks for help, பசறி
ஆயின் – if you go there, சதாழாதரை கழிதல் ஓம்புமதி – make sure that you do not go
away without worshipping (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person),
ைழாது – without fail, ைண்டு பமம்படூஉம் – where the sand (ைண்டல்) is dry and comes
up on the surface, where bees flourish, where a tribe called Vandars thrive (பமம்படூஉம்
– இன்னிரச அைசபரட), இவ்ைற நிரை யாபற – this path which is parched, this riverbed
which is parched (யாபற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பல் ஆத் திைள் நிரை – many
cattle herds, சபயர்தை – removed them, சபயர் தந்து – brought back the herds, கல்ைா
இரையர் – untrained youngsters, நீங்க – as they left, நீங்கான் – he did not leave, வில் உமிழ்
கடுங்கரண மூழ்க – surrounded by rapid arrows shot with fast bows, was sunk by rapid
arrows shot with fast bows, சகால் புைல் சிரறயின் – like the bank of a flooding river
(சிரறயின்- இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), விைங்கிபயான்
கல்பை – the memorial stone of the man who blocked (கல்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)
புறநானூறு 264, பாடியைர்: உரறயூர் இைம்சபான் ைாணிகைார், திரண: கைந்ரத துரற:
ரகயறு நிரை
பைலுரட மருங்கில் பதுக்ரக பசர்த்தி,
மைல் ைகுந்து சதாடுத்த சசம்பூங் கண்ணிசயாடு,
அணி மயில் பீலி சூட்டிப் சபயர் சபாறித்து,
இனி நட்டைபை கல்லும் கன்சறாடு
கறரை தந்து பரகைர் ஓட்டிய 5
சநடுந்தரக கழிந்தரம அறியாது,
இன்றும் ைருங்சகால் பாணைது கடும்பப?

Puranānūru 264, Poet: Uraiyur Ilampon Vānikanār, Thinai: Karanthai, Thurai: Kaiyaru
Nilai
They planted a memorial stone with the name
etched, on a mound with pebbles, and decorated
it with the feathers of pretty peacocks and flower
garlands woven with hemp fibers.

Will the families of bards, who do not know

of his passing, the great man who brought cows
with calves and chased away enemies, still come?

Notes: This is the only poem written by this poet. We do not have the name of the leader
in the poem. Memorial stones were erected for warriors and kings. Puranānūru poems
221, 223, 232, 260, 261, 263, 264, 265, 329, and 335 have references to memorial stones.
In 222, the poet Pothiyār speaks to the memorial stone of King Kōperunchozhan.
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 181-182 – மைல் புரி நைம்பின் வில் யாழ் இரசக்கும்,
மரைபடுகடாம் 430-431 – தளிசைாடு மிரடந்த காமரு கண்ணி திைங்கு மைல் நாரில்
சபாலியச் சூடி, புறநானூறு 264 – மைல் ைகுந்து சதாடுத்த சசம்பூங் கண்ணிசயாடு.

Meanings: பைலுரட மருங்கில் – in a place with pebbles, in a place with gravel, பதுக்ரக
பசர்த்தி – placed on a mound, மைல் ைகுந்து சதாடுத்த – braided with fiber got from splitting
hemp leaves, Sansevieria trifasciata, சசம்பூங் கண்ணிசயாடு – along with a red flower
garland, அணி மயில் பீலி சூட்டி – decorated with pretty peacock feathers, சபயர் சபாறித்து
– carved the name, etched the name, இனி நட்டைபை கல்லும் – after that they planted the
memorial stone (நட்டைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கன்சறாடு கறரை தந்து –
bringing calves with cows, பரகைர் ஓட்டிய சநடுந்தரக – the great man who chased away
enemies, கழிந்தரம அறியாது – not knowing that he passed away, இன்றும் ைருங்சகால்
பாணைது கடும்பப – will the relatives of bards still come (கடும்பப – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 265, பாடியைர்: பசாணாட்டு முரகயலூர்ச் சிறுகருந்தும்பியார், திரண:

கைந்ரத, துரற: ரகயறு நிரை – பண்ணனின் மரறவிற்குப்பின் எழுதப்பட்டது
ஊர் நனி இறந்த பார் முதிர் பறந்தரை,
ஓங்கு நிரை பைங்ரக ஒள் இணர் நறு வீப்
பபாந்ரத அம் பதாட்டின் புரைந்தைர் சதாடுத்துப்
பல் ஆன் பகாைைர் படரை சூட்டக்,
கல் ஆயிரைபய கடுமான் பதான்றல்! 5
ைான் ஏறு புரையும் நின் தாள் நிழல் ைாழ்க்ரகப்
பரிசிைர் சசல்ைம் அன்றியும், விரி தார்க்
கடும் பகட்டு யாரை பைந்தர்
ஒடுங்கா சைன்றியும், நின்சைாடு சசைபை.

Puranānūru 265, Poet: Chōnāttu Mukaiyalūr Sirukarunthumpiyār, Thinai: Karanthai,

Thurai: Kaiyaru Nilai, the king is unknown – the poet sang this after the death of Vallār
Kizhār Pannan
O Lord of fast horses! You have turned into a stone,
far away from town, on an ancient wasteland
with rocks, adorned by cattle herders who tend many
cattle, with garlands braided with bright clusters of
fragrant vēngai flowers from tall trees and beautiful
fronds of palmyra trees.

Not only the wealth that you gave to those who came
to you in need and lived their lives in the shadow
of your feet when you were like thunder in the sky,
but also the decisive victories of kings with swift, proud
elephants with flower garlands, has vanished with you!

Notes: This poem was written after the death of Vallār Kizhār Pannan. This poet wrote
Puranānūru 181 and 265 for Vallār Kizhār Pannan. Memorial stones were erected for
warriors and kings. Puranānūru poems 221, 223, 232, 260, 261, 263, 264, 265, 329, and
335 have references to memorial stones. In 222, the poet Pothiyār speaks to the memorial
stone of King Kōperunchozhan. நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும்
சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: ஊர் நனி இறந்த – far distance past town, பார் – wide land, rocks, முதிர்
பறந்தரை – ancient wasteland, ஓங்கு நிரை – tall, பைங்ரக – kino trees, Pterocarpus
marsupium, ஒள் இணர் நறு வீ – bright clusters of fragrant flowers, பபாந்ரத – palmyra,
Borassus flabellifer, அம் பதாட்டின் – with beautiful fronds, புரைந்தைர் – they decorated,
they created, சதாடுத்து – tied, braided, பல் ஆன் பகாைைர் – cattle herders with many cows,
படரை சூட்ட – adorned with garlands, கல் ஆயிரைபய – you have become a memorial
stone (ஆயிரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கடுமான் பதான்றல் – O lord of
fast horses (கடுமான் – பண்புத்சதாரக), ைான் ஏறு புரையும் – like thunder in the sky, like
thunder in the clouds, நின் தாள் நிழல் – in the shadow of your feet, ைாழ்க்ரக – lives,
பரிசிைர் – those who come in need, சசல்ைம் அன்றியும் – not only their wealth, விரி தார் –
flower garlands, wide garlands, கடும் பகட்டு யாரை பைந்தர் ஒடுங்கா சைன்றியும் – the
strong victories of kings with fast proud elephants (ஒடுங்கா – தைைாத), நின்சைாடு
சசைபை – they went with you (சசைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 266, பாடியைர்: சபருங்குன்றூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

உருைப்பஃபறர் இைஞ்பசட் சசன்னி, திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் கடாநிரை
பயங்சகழு மா மரழ சபய்யாது மாறிக்
கயம் களி முளியும் பகாரட ஆயினும்,
புழல் கால் ஆம்பல் அகல் அரட நீழல்
கதிர் பகாட்டு நந்தின் சுரி முக ஏற்ரற
நாகு இை ைரைசயாடு பகல் மணம் புகூஉம் 5
நீர் திகழ் கழனி நாடு சகழு சபருவிறல்!
ைான்பதாய் நீள் குரட ையமான் சசன்னி!
சான்பறார் இருந்த அரையத்து உற்பறான்
ஆசு ஆகு என்னும் பூசல் பபாை,
ைல்பை கரைமதி அத்ரத, உள்ளிய 10
விருந்து கண்டு ஒளிக்கும் திருந்தா ைாழ்க்ரகப்
சபாறிப் புணர் உடம்பில் பதான்றி என்
அறிவு சகட நின்ற நல்கூர்ரமபய.

Puranānūru 266, Poet Perunkundrur Kizhār sang for Chozhan Uruvappaharēr

Ilanchētchenni, Thinai: Pādān, Thurai: Parisil Kadā Nilai
O Lord of great victories! Leader of a land, where
fields shine with water even when beneficial rains
do not fall, mud in ponds are dry, and in the day,
under the shade of a wide waterlily leaf with its
hollow stalk, a male snail with ray-like horns and
a curled face mates with a young female conch!
O Lord with a tall umbrella that touches the sky!

O Chenni with strong horses! Please grant me

rapid relief from this poverty, like you are listening
to a request for help in an assembly of noble men.
My thoughts are muddied within my body with all
the senses, my life is twisted, and I hide myself
whenever I see my guests!

Notes: Puranānūru 4 and 266 were written for this king. He was the father of King
Karikālan. This poet wrote Puranānūru 147, 210, 211, 266 and 318. நந்தின் சுரி முக ஏற்ரற
நாகு இை ைரைசயாடு பகல் மணம் புகூஉம் (4-5) – ஒைரை துரைசாமி உரை – அரை தம்
சசருக்கிைால் சாதி அறியாது மயங்கிப் புணரும் என்று நாட்டின் மிகுதி கூறியதைால் அைன்
சசல்ை மிகுதி கூறியைாறு. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). நாகு –
பபரடயும் சபரடயும் சபட்ரடயும் சபண்ணும் மூடும் நாகும் கடரமயும் அைகும்
மந்தியும் பாட்டியும் பிரணயும் பிணவும் அந்தம் சான்ற பிடிசயாடு சபண்பண
(சதால்காப்பியம், மைபியல் 3).
Meanings: பயங்சகழு மா மரழ சபய்யாது – when the beneficial huge rains don’t fall,
மாறி – changes, கயம் களி – pond mud, முளியும் – dries up, பகாரட ஆயினும் – even when
it is summer, புழல் கால் – hollow stalk, ஆம்பல் அகல் அரட நீழல் – in the shade of a wide
leaf of white waterlilies (நீழல் – நிழல் என்பதன் நீட்டல் விகாைம்), கதிர் பகாட்டு – with
horns that are like rays, நந்தின் – snail’s, சுரி முக ஏற்ரற – a male with a spiral face, a male
with a curled face, நாகு – young, இை – young, ைரைசயாடு பகல் மணம் புகூஉம் – unites
with a conch during the day (புகூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), நீர் திகழ் கழனி நாடு சகழு
சபருவிறல் – O greatly victorious lord with a country with fields with water (சபருவிறல் –
அன்சமாழித்சதாரக), ைான் பதாய் – sky high, நீள் குரட – tall umbrella, ையமான் சசன்னி
– O Chenni with strong horses, சான்பறார் இருந்த அரையத்து – in the assembly with noble
men, உற்பறான் ஆசு ஆகு என்னும் பூசல் பபாை – like a man who enters and raises sounds
for support, ைல்பை கரைமதி – please remove it soon (மதி – முன்னிரையரச, an
expletive of the second person), அத்ரத – அரசநிரை, an expletive, உள்ளிய – thinking,
விருந்து கண்டு ஒளிக்கும் – I hide from my guests, திருந்தா ைாழ்க்ரக – twisted life,
imperfect life, சபாறிப் புணர் – even though my five senses are there, உடம்பில் பதான்றி –
appearing in my body, என் அறிவு சகட நின்ற நல்கூர்ரமபய – poverty which ruins my
thinking, poverty which ruins my intelligence (நல்கூர்ரமபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 267- 268 கிரடக்கவில்ரை

Puranānūru 267- 268 have been lost

புறநானூறு 269, பாடியைர்: ஔரையார், திரண: சைட்சி துரற: உண்டாட்டு

குயில் ைாய் அன்ை கூர் முரக அதிைல்
பயிைாது அல்கிய பல் காழ் மாரை
ரம இரும் பித்ரத சபாலியச் சூட்டிப்,
புத்தகல் சகாண்ட புலிக் கண் சைப்பர்
ஒன்று இரு முரறயிருந்து உண்ட பின்ரற, 5
உைரைக் கண்ணித் துடியன் ைந்சதைப்,
பிழி மகிழ் ைல்சி பைண்ட, மற்றிது
சகாள்ைாய் என்ப கள்ளின் ைாழ்த்திக்
கைந்ரத நீடிய அறிந்துமாறு சசருவில்
பல் ஆன் இை நிரை தழீஇய வில்பைார்க், 10
சகாடுஞ்சிரறக் குரூஉப் பருந்து ஆர்ப்பத்
தடிந்துமாறு சபயர்த்தது, இக் கருங்ரக ைாபை.

Puranānūru 269, Poet: Avvaiyār, Thinai: Vetchi, Thurai: Undāttu

Wearing splendidly on your dark hair, a garland with
many seeds and flowers of athiral vines with buds as sharp
as beaks of cuckoos, you drank once and then again, warm,
clear liquor the color of a tiger’s eyes, and then because
a thudi drummer wearing a leaf garland came and
announced the vetchi battle, you did not drink the liquor
offered to you, praised it, they say, and aware that they were
there to rescue their herds of cattle in battle where colored
kites with curved feathers screeched, you chopped the warriors
carrying bows with your sword held by your strong hand.

Notes: It was the tradition to drink alcohol before proceeding to battle. Avvaiyār wrote
Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367,
390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature. புலிக் கண்
சைப்பர் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சதளிந்த நறவு புலியின் கண்பபாலும் நிறமும்
ஒளியுமுரடயது என்றதற்குப் ‘புலிக்கண் சைப்பர்’ என்றார். கருங்ரக ைாள் (12) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – சபரிய ரக ைாள், ச. பை. சுப்பிைமணியன் உரை – ைலிய ரகயில்
உள்ை ைாள், புைைர் இைா. இைங்குமைன் – ைலிய ரகயில் உள்ை ைாள்.

Meanings: குயில் ைாய் அன்ை கூர் முரக அதிைல் – wild jasmine vines with cuckoo-beak-
like sharp buds, பயிைாது – not dense, அல்கிய – stayed, பல் காழ் – many seeds, மாரை –
garland, ரம இரும் பித்ரத – dark big hair, சபாலியச் சூட்டி – wearing splendidly, புத்தகல்
சகாண்ட – in a new large bowl, புலிக் கண் சைப்பர் – warm clear liquor the color of tiger
eyes, ஒன்று இரு முரறயிருந்து உண்ட பின்ரற – once and then again drinking it twice,
உைரைக் கண்ணித் துடியன் ைந்சதை – since the thudi drummer with a leaf garland had
come and announced the vetchi battle, பிழி மகிழ் ைல்சி பைண்ட மற்று இது சகாள்ைாய் –
you do not drink liquor even when requested (மற்று – விரை மாற்றில் ைந்தது), என்ப –
அரசநிரை, an expletive, கள்ளின் ைாழ்த்தி – praised the liquor, கைந்ரத நீடிய அறிந்துமாறு
– knowing that many warriors were there to rescue their cattle, karanthai battle, சசருவில்
– in the battle, பல் ஆன் இை நிரை தழீஇய வில்பைார் – bowmen who seized many herds
of cattle, சகாடுஞ்சிரற – curved feathers, குரூஉப் பருந்து ஆர்ப்ப – as kites with color
screeched (குரூஉ – இன்னிரச அைசபரட), தடிந்துமாறு சபயர்த்தது – killed and
eliminated them, இக் கருங்ரக ைாபை – this sword in your strong hand, this big sword in
your hand (ைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 270, பாடியைர்: கழாத்தரையார், திரண: கைந்ரத, துரற: ரகயறு நிரை

பன் மீன் இரமக்கும் மாக விசும்பின்
இைங்கு முைசின் இைஞ் சால் யாரை,
நிைந்தை உருட்டிய பநமிபயாரும்
சமங்கண் கூடித் தாம் பைட்பவ்பை,
நறு விரை துறந்த நாறா நரைத்தரைச் 5
சிறுைர் தாபய பபர் இல் சபண்பட!
பநாபகா யாபை, பநாக்குமதி நீபய!
மறப் பரட நுைலும் அரிக்குைல் தண்ணுரம
இன்னிரச பகட்ட துன்ைரும் மறைர்
சைன்றிதரு பைட்ரகயர், மன்றம் சகாண்மார், 10
பபர் அமர் உழந்த சைருைரு பறந்தரை
விழு நவி பாய்ந்த மைத்தின்,
ைாள் மிரசக் கிடந்த ஆண்ரமபயான் திறத்பத.

Puranānūru 270, Poet: Kazhāthalaiyār, Thinai: Karanthai, Thurai: Kaiyaru Nilai

O woman from a big house with white hair on your
head that lacks fragrance and is unscented! O mother
of young warriors! I too am hurting! You must look!

Those who roll their wheels of law on this earth for a

long time, whose royal drums roar like clouds in the sky
with glittering stars, and those with herds of elephants
have gathered in the battlefield are all grieving with love.

On the fearful battlefield, where unapproachable warriors

who desire victory listened to sweet, sharp sounds of the
summoning thannumai drum, and met in a great battle to
dominate the center of the field, they mourn the valor of
your son who fell on his sword like a tree cut by a big axe!

Notes: These words were uttered to the mother of a warrior who fell in battle. Poet
Kazhāthalaiyār wrote Puranānūru 62, 65, 270, 288, 289 and 368. Thanummai drums were
beat for warriors to get ready for battle. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும்
ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26). விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும்
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). தை – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும்
சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: பன் மீன் இரமக்கும் – many stars glitter, many starts twinkle, மாக விசும்பின் –
like the clouds in the sky (மாக விசும்பு – இருசபயசைாட்டு), இைங்கு முைசின் – with roaring
drums, இைம் சால் யாரை – herds of elephants, நிைந்தை – on the land for a long time,
உருட்டிய பநமிபயாரும் – those who have rolled their wheels of command, those who have
rolled their wheels of justice, சமங்கண் கூடி – gathered in the battlefield, தாம் பைட்பவ்பை
– they are grieving with love, நறு விரை துறந்த – abandoned fragrant pastes, நாறா
நரைத்தரை – head with white hair without fragrance, சிறுைர் தாபய – O mother of sons,
பபர் இல் சபண்பட – O woman from a large house, பநாபகா யாபை – I am hurting
(பநாபகா – பநாகு சசய்சகன்னும் தன்ரம விரை, ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive,
இைக்கக் குறிப்பு, implying pity), பநாக்குமதி நீபய – you must look (மதி – முன்னிரையரச,
an expletive of the second person), மறப்பரட – army of brave warriors, நுைலும் – it
sounds, அரிக்குைல் தண்ணுரம – the thannumai drum with sharp tones, the thannumai
drum with rhythmic sounds, இன்னிரச – sweet sounds, பகட்ட துன்ைரும் மறைர் – brave
warriors who are hard to approach, சைன்றிதரு பைட்ரகயர் – warriors who desire victory,
மன்றம் சகாண்மார் – to take the common areas, பபர் அமர் உழந்த – fighting in a huge
battle, சைருைரு பறந்தரை – fierce battlefield, விழு நவி பாய்ந்த மைத்தின் – like a tree cut
by a big axe (மைத்தின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு), ைாள்
மிரசக் கிடந்த – he was lying on his sword, he had fallen on his sword, ஆண்ரமபயான்
திறத்பத – for the one who was brave (திறத்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 271, பாடியைர்: சைறி பாடிய காமக்கண்ணியார், திரண: சநாச்சி, துரற:

சசருவிரட வீழ்தல்
நீர் அறவு அறியா நிை முதல் கைந்த
கருங்குைல் சநாச்சிக் கண்ணார் குரூஉத்தரழ,
சமல் இரழ மகளிர் ஐது அகல் அல்குல்,
சதாடரை ஆகவும் கண்டைம்; இனிபய
சைருைரு குருதிசயாடு மயங்கி உருவு கைந்து, 5
ஒறுைாய்ப் பட்ட சதரியல் ஊன் சசத்துப்
பருந்து சகாண்டு உகப்ப யாம் கண்டைம்,
மறம் புகல் ரமந்தன் மரைந்தமாபற.

Puranānūru 271, Poet: Veri Pādiya Kāmakanniyār, Thinai: Nochi, Thurai: Seruvidai
Veelthal
I have seen women wear delicate jewels
and beautiful, lovely colored strands on
their wide, beautiful loins, woven with
colored leaves from nochi trees that put
out clusters of pretty flowers, growing in
places where water flow never stops.

Now I see a nochi garland mixed with

blood, gory and shapeless. A kite,
thinking it is flesh, lifts it and soars high,
the garland once worn by a young warrior.

Notes: ஒைரை துரைசாமி உரை – சநாச்சி முதலிய கருப்சபாருட்கு நிைம் முதல் ஆதலின்
‘நிைமுதல்’ என்றார். ‘நிைமுதல் கைந்த சநாச்சி’ என்றதற்கு நிைத்தின்கண் நின்ற அடி
மைத்தில் தரழத்த சநாச்சி என்று உரைப்பினும் அரமயும். அகநானூறு 397 – கடும்
பகட்டு ஒருத்தல் நடுங்கக் குத்திப் பபாழ் புண் படுத்த சபாரி அரை ஓரமப் சபரும் சபாளிச்
பசயரை பநாக்கி ஊன் சசத்துச் கருங்கால் யாத்துப் பருந்து ைந்து இறுக்கும். This poet wrote
Puranānūru 271 and 302.

Meanings: நீர் அறவு அறியா – not knowing water flow stopping, நிை முதல் கைந்த – mixed
with the soil, கருங்குைல் – dark clusters, சநாச்சிக் கண் ஆர் – nochi flowers that are delightful
to the eyes, Vitex leucoxylon, Chaste tree, குரூஉத்தரழ – colored leaves, colored sprouts
(குரூஉ – இன்னிரச அைசபரட), சமல் இரழ மகளிர் – women wearing delicate jewels,
ஐது அகல் – delicate and wide, pretty and wide, அல்குல் – loins, சதாடரை ஆகவும்
கண்டைம் – I saw the flower garland (தன்ரமப் பன்ரம, first person plural), இனிபய –
now (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சைருைரு குருதிசயாடு மயங்கி – mixed with
fearful blood, உருவு கைந்து – changed form, ஒறுைாய்ப் பட்ட சதரியல் – crushed flower
garland, ஊன் சசத்து – thinking that it was flesh, பருந்து சகாண்டு உகப்ப யாம் கண்டைம்
– I saw a kite carrying it and flying high, மறம் புகல் ரமந்தன் – the young man who is brave,
மரைந்தமாபற – since he was wearing (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, மாறு
ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்)

புறநானூறு 272, பாடியைர்: பமாசி சாத்தைார், திரண: சநாச்சி, துரற: சசருவிரட வீழ்தல்

மணி துணர்ந்தன்ை மாக்குைல் சநாச்சி!

பபாது விரி பன் மைன் உள்ளும் சிறந்த
காதல் நன் மைம் நீ! மற்றிசிபை
கடி உரட வியன் நகர்க் காண்ைைப் சபாலிந்த
சதாடி உரட மகளிர் அல்குலும் கிடத்தி; 5
காப்புரடப் புரிரச புக்குமாறு அழித்தலின்,
ஊர்ப் புறங்சகாடாஅ சநடுந்தரக
பீடு சகழு சசன்னிக் கிழரமயும் நிைபத.

Puranānūru 272, Poet: Mōsi Sāthanār, Thinai: Nochi, Thurai: Seruvidai Veelthal
O Nochi tree with bunches of dark
flowers that look like sapphire clusters!
You are the most loved among flowering
trees. Your flowers drape the loins of
beautiful women wearing bangles, who
live in protected, large houses.

You alone have the privilege of adorning

the heads of esteemed men who protect
their well-guarded, towns and forts
and ruin their enemies who invade!
Notes: This is the only poem written by this poet. Mōsi was a town in the Pandiya country.
A few poets have hailed from this town. ஊர்ப் புறங்சகாடாஅ சநடுந்தரக (4) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – நகர்ப்புறத்ரதக் ரக விடாது காக்கும் சநடுந்தரக, ஊர்ந்து சபாரும்
பபாரின்கண் புறங்சகாடாத சநடுந்தரக எனினுமாம். சின் – மியா இக பமா மதி இகும்
சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு
நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). சின் என்பது இசின்
என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை.

Meanings: மணி துணர்ந்தன்ை – like sapphire bunches, மாக்குைல் சநாச்சி – O nochi with
dark clusters, Vitex leucoxylon, Chaste tree, பபாது விரி – blooming buds, பன் மைன்
உள்ளும் சிறந்த – best among many trees (மைன் – மைம் என்பதன் பபாலி), காதல் நன் மைம்
– loving fine tree, நீ – you, மற்று – அரசநிரை, an expletive, சின் – அரசநிரை, an expletive,
ஏ – அரசநிரை, an expletive, கடி உரட – with protection, வியன் நகர் – large towns, large
houses, காண்ைை சபாலிந்த சதாடி உரட மகளிர் – women with bangles who are beautiful,
அல்குலும் கிடத்தி – you cover their loins, you cover their waists, காப்புரடப் புரிரச –
protected fortress walls, புக்குமாறு அழித்தலின் – since you ruin them when they enter,
ஊர்ப்புறம் சகாடாஅ – protecting the cities from getting ruined, not running away from
battles showing their backs (சகாடாஅ – இரச நிரற அைசபரட), சநடுந்தரக – great
men, பீடு சகழு – with pride, சசன்னி – heads, கிழரமயும் நிைபத – that right is also yours,
that privilege is also yours (நிைபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 273, பாடியைர்: எருரம சைளியைார், திரண: தும்ரப, துரற: குதிரை மறம்
மா ைாைாபத! மா ைாைாபத!
எல்ைார் மாவும் ைந்தை; எம் இல்
புல் உரைக் குடுமிப் புதல்ைன் தந்த
சசல்ைன் ஊரும் மா ைாைாபத!
இரு பபர் யாற்ற ஒரு சபருங்கூடல் 5
விைங்கிடு சபருமைம் பபாை,
உைந்தன்று சகால், அைன் மரைந்த மாபை?

Puranānūru 273, Poet: Erumai Veliyanār, Thinai: Thumpai, Thurai: Kuthirai Maram
His horse has not come back!
His horse has not come back!
Everyone else’s horses have come back!
The horse he is riding, the man who gave
a son with a dull hair knot to our house,
has not come back!
Has the horse that he was riding, fallen like
a fallen tree that blocks two huge merging rivers?

Notes: These are the words of a wife whose husband has not returned from battle. This
poet who came from a town called Eruamai, wrote Puranānūru 273 and 303.

Meanings: மா ைாைாபத – (his) horse has not come back (ைாைாபத – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), மா ைாைாபத – (his) horse has not come back (ைாைாபத – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), எல்ைார் மாவும் ைந்தை – everyone else’s horses came back, எம் இல் – our
house, புல் உரைக் குடுமிப் புதல்ைன் தந்த சசல்ைன் – the man who gave a son with
dull/thin/small hair knot, ஊரும் மா ைாைாபத – the horse that he rides has not come back
(ைாைாபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), இரு பபர் யாற்ற ஒரு சபருங்கூடல் – where
two huge rivers meet, விைங்கிடு – blocking, சபருமைம் பபாை – like a huge tree, உைந்தன்று
சகால் அைன் மரைந்த மாபை – has the horse that he was on battling fallen? (மாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 274, பாடியைர்: உபைாச்சைார், திரண: தும்ரப, துரற: எருரம மறம்

நீைக் கச்ரசப் பூ ஆர் ஆரடப்
பீலிக் கண்ணிப் சபருந்தரக மறைன்
பமல்ைரும் களிற்சறாடு பைல் துைந்து, இனிபய,
தன்னும் துைக்குைன் பபாலும், ஒன்ைைர்
எஃகுரட ைைத்தர் மாசைாடு பைத்தைக் 5
ரகயின் ைாங்கித் தழீஇ,
சமாய்ம்பின் ஊக்கி, சமய்க் சகாண்டைபை.

Puranānūru 274, Poet: Ulōchanār, Thinai: Thumpai, Thurai: Erumai Maram

The esteemed warrior, who wears a blue waist band,
clothing with flower designs, and a chaplet with peacock
feathers, threw his spear at a charging male elephant, and
now it appears that he is fighting and might give up his life,
the man who caught in his hands spears thrown at him by
enemy warriors from an elephant and then seized their
leader with strength, killed him and lifted his body.

Notes: Ulōchanār, a poet from the Chozha country, wrote Puranānūru 258, 274 and 377.
Neythal songs are his specialty. He wrote poems in Kurunthokai, Natrinai and Akanānūru.
He praised Periyan, a small-region king who ruled in Poraiyar in Akanānūru 100 and
Natrinai 131. There is speculation that he hailed from that coastal area of Chozha country
and that is the reason for his Neythal landscape poems. தழீஇ (6) – ஒைரை துரைசாமி
உரை – அைர்தம் தரைைரைத் பதாளுறத் தழுவி.

Meanings: நீைக் கச்ரச – blue waist band, பூ ஆர் ஆரட – garment covered with flower
designs, பீலிக் கண்ணி – peacock feather chaplet, சபருந்தரக மறைன் – warrior with great
esteem, பமல்ைரும் களிற்சறாடு – at an attacking male elephant, பைல் துைந்து – threw his
spear, இனிபய – now, தன்னும் துைக்குைன் பபாலும் – it appears that he is fighting now and
might give up his life, ஒன்ைைர் எஃகுரட ைைத்தர் – enemy warriors with spears on their
right hands, மாசைாடு பைத்தை – came riding on their horses, ரகயின் ைாங்கி – caught in
his hands, தழீஇ – embraced, சமாய்ம்பின் – with strength, ஊக்கி – lifted, சமய்க்
சகாண்டைபை – took his body – leader of enemy warriors (சகாண்டைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 275, பாடியைர்: ஒரூஉத்தைார், திரண: தும்ரப, துரற: எருரம மறம்

பகாட்டம் கண்ணியும், சகாடுந்திரை ஆரடயும்,
பைட்டது சசால்லி பைந்தரைத் சதாடுத்தலும்,
ஒத்தன்று மாபதா இைற்பக; சசற்றிய
திணி நிரை அைறக் கூரழ பபாழ்ந்து தன்
ைடி மாண் எஃகம் கடிமுகத்து ஏந்தி, 5
“ஓம்புமின்! ஓம்புமின் இைண்” எை ஓம்பாது,
சதாடர் சகாள் யாரையின் குடர் கால் தட்பக்
கன்று அமர் கறரை மாை
முன் சமத்து எதிர்ந்த தன் பதாழற்கு ைருபம.

Puranānūru 275, Poet: Orūuthanār, Thinai: Thumpai, Thurai: Erumai Maram

He has a curved flower strand on his head,
curved, folded clothes draping him,
and a king who bends to whatever he says.
He has pierced the rear guard, holding his
well-made, esteemed spear high amidst
the cries of battling brave enemy warriors,
“Stop him! Stop him!” But he does not care
about that. Like a cow that desires her calf,
he advances toward his friend who is fighting
against the front ranks, even though he is
like a chained elephant, his feet entangled
in the intestines of those who fell.

Notes: This is the only poem written by this poet. கடிமுகம் – வில்லும், பைலும், ைாளும்
ஏந்தி அணிநிரை சபற்றுக் காண்பார்க்கு அச்சமுண்டாக நிற்கும் பரட ைரிரசயின்
முன்ைணி கடிமுகம் எைப்பட்டது. இனித் தான் சசல்லும் திரச பநாக்கி பைலின்
இரைமுகத்ரத ஏந்திச் சசல்கின்றான் எனினுமாம். கடிமுகம் பைலின் இரைமுகம்.

Meanings: பகாட்டம் கண்ணியும் – curved hair flower strand on the head, சகாடுந்திரை
ஆரடயும் – and his curved folded garments, பைட்டது சசால்லி – telling what he desires,
பைந்தரைத் சதாடுத்தலும் – and controlling the king, ஒத்தன்று – fitting, மாபதா – மாது, ஓ
அரசநிரைகள், expletives, இைற்பக – இைன்கண், with him (ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), சசற்றிய – enraged, with hostility, திணி நிரை – tight, அைற – as they screamed,
கூரழ பபாழ்ந்து – split through the rear ranks, தன் ைடி மாண் எஃகம் கடிமுகத்து ஏந்தி –
holding his well-made esteemed spear with a sharp blade, lifting his well made esteemed
spear and facing the fierce front line of enemies (கடி – கூர்ரம, அச்சம்), ஓம்புமின்
ஓம்புமின் இைண் – stop him here, stop him here (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம
விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person), எை – thus, ஓம்பாது – not
caring, சதாடர் சகாள் யாரையின் – like an elephant that is chained (யாரையின் – இன்
ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), குடர் கால் தட்ப – intestines
blocking his legs (குடர் – குடல் என்பதன் பபாலி), கன்று அமர் கறரை மாை – like a mother
cow desiring her calf, முன் சமத்து எதிர்ந்த – fought in the front line in the battle, தன்
பதாழற்கு ைருபம – goes to his friend (ைருபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 276, பாடியைர்: மதுரைப் பூதன் இைநாகைார், திரண: தும்ரப, துரற: தாரை
நிரை
நறு விரை துறந்த நரை சைண்கூந்தல்,
இைங்காழ் அன்ை திைங்கு கண் ைறுமுரைச்
சசம்முது சபண்டின் காதைஞ் சிறாஅன்,
மடப்பால் ஆய்மகள் ைள் உகிர்த் சதறித்த
குடப்பால் சில் உரற பபாைப், 5
பரடக்கு பநாய் எல்ைாம் தான் ஆயிைபை.

Puranānūru 276, Poet: Mathurai Poothan Ilanākanār, Thinai: Thumpai, Thurai: Thānai
Nilai
He is the beloved son of a fine old lady with
white hair without fragrant oils, her breasts
dried and nipples shriveled like ilavam seeds.

Like the few drops of curds that a herder woman

flicks with her sharp finger nails into a pot of milk,
he spreads among enemies, causing them distress!

Notes: This is the only poem written by this poet.

Meanings: நறு விரை துறந்த – abandoned aromatic substances, நரை சைண்கூந்தல் – grey
white hair, இைங்காழ் அன்ை – like an ilavam seed, திைங்கு கண் ைறுமுரை – dried breasts
and nipples, சசம்முது சபண்டின் காதைஞ் சிறாஅன் – loving son of a fine old lady
(சிறாஅன்- இரச நிரற அைசபரட), மடப்பால் ஆய்மகள் – young herder woman, ைள்
உகிர்த் சதறித்த – flicked with sharp nails, குடப் பால் – pot of milk, சில் உரற பபாை – like
a few drops of curds, பரடக்கு பநாய் எல்ைாம் தான் ஆயிைபை – he became a disease
(caused pain) to the enemy army (ஆயிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 277, பாடியைர்: பூங்கணுத்திரையார், திரண: தும்ரப, துரற: உைரகக்

கலுழ்ச்சி
மீன் உண் சகாக்கின் தூவி அன்ை
ைால் நரைக் கூந்தல் முதிபயாள், சிறுைன்
களிறு எறிந்து பட்டைன் என்னும் உைரக,
ஈன்ற ஞான்றினும் சபரிபத, கண்ணீர்
பநான் கரழ துயல்ைரும் சைதிைத்து 5
ைான் சபயத் தூங்கிய சிதரினும் பைபை.

Puranānūru 277, Poonkanuthiraiyār, Thinai: Thumpai, Thurai: Uvakai Kaluzhchi

When the old woman with white hair,
like the feathers of fish-eating storks,
heard that her son was killed slaying an
elephant, she felt more joy than on the
day when she gave birth to him.

Her tears were more than the drops of

water, that hang on the sturdy, swaying
bamboos after the rain and drop.

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet. Poonkan was a town on
the Kaviri bank. The present name is Thōrur.

Meaning: மீன் உண் சகாக்கின் தூவி அன்ை – like the feathers of a fish eating
stork/heron/crane, ைால் நரைக் கூந்தல் – white hair, முதிபயாள் – an older lady, சிறுைன்
களிறு எறிந்து பட்டைன் என்னும் – when she heard that her son was killed by an elephant,
உைரக – joy, ஈன்ற ஞான்றினும் சபரிபத – was greater than the day she bore him (சபரிபத
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கண்ணீர் – the tears, பநான் கரழ – strong bamboo,
துயல்ைரும் சைதிைத்து – on swaying bamboos, ைான் சபய – as it rained, தூங்கிய – hanging,
சிதரினும் – falling drops பைபை – many more (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 278, பாடியைர்: காக்ரக பாடினியார் நச்சசள்ரையார், திரண: தும்ரப, துரற:

உைரகக் கலுழ்ச்சி
நைம்பு எழுந்து உைறிய நிைம்பா சமன்பதாள்
முைரி மருங்கின் முதிபயாள், சிறுைன்
பரட அழிந்து மாறிைன் என்று பைர் கூற,
“மண்டு அமர்க்கு உரடந்தைன் ஆயின், உண்ட என்
முரை அறுத்திடுசைன் யான்” எைச் சிரைஇக், 5
சகாண்ட ைாசைாடு படுபிணம் சபயைாச்
சசங்கைம் துழவுபைாள், சிரதந்து பைறாகிய
படுமகன் கிடக்ரக காணூஉ,
ஈன்ற ஞான்றினும் சபரிது உைந்தைபை.

Puranānūru 278, Poet: Kākkai Pādiniyār Nachellaiyār, Thinai: Thumpai, Thurai: Uvakai
Kaluzhchi
When she heard many say, “The son
of that old woman, her veins
showing, dried, delicate arms with
loose skin, and shrunk stomach like
a lotus leaf, showed his back and ran
from a ferocious battle in fear and got
killed,” she was enraged, and said, “I will
cut off these breasts that fed him”.
With a sword in her hand, she turned over
every body lying on the bloody battlefield.
She finally found her son who was chopped
to pieces, and felt happier than the
day she had borne him!

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this female poet. Nachellaiyār was
her given name. Her acquired name is because she wrote Kurunthokai 210 where she
describes a crow omen. சபயைா (6) – சபயர்த்து, சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு
விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள்
தருைது.
Meanings: நைம்பு எழுந்து – veins rising, உைறிய – dried, நிைம்பா சமன்பதாள் – thin arms
which are not full, முைரி மருங்கின் – with a stomach like a lotus leaf, முதிபயாள் – the old
woman, சிறுைன் – the son, பரட அழிந்து மாறிைன் – he showed his back and ran away
from battle in fear and got killed, என்று பைர் கூற – thus many ignorant people said, மண்டு
அமர்க்கு உரடந்தைன் ஆயின் – if he fled from battle where fighting happens with warriors
close to each other, உண்ட என் முரை அறுத்திடுசைன் யான் – I will cut off the breasts
that fed him, எை – thus, சிரைஇ – she became angry, சகாண்ட ைாசைாடு – with a sword
in her hand, படுபிணம் சபயைாச் சசங்கைம் துழவுபைாள் – she searched in the bloody
battlefield turning the dead bodies, சிரதந்து பைறாகிய படுமகன் கிடக்ரக காணூஉ – when
she saw her son who was dead and cut up into pieces (காணூஉ – இன்னிரச அைசபரட),
ஈன்ற ஞான்றினும் சபரிது உைந்தைபை – she was happier than the day that she had given
birth to him (உைந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 279, பாடியைர்: ஒக்கூர் மாசாத்தியார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின் முல்ரை
சகடுக சிந்ரத; கடிது இைள் துணிபை;
மூதின் மகளிர் ஆதல் தகுபம;
பமல் நாள் உற்ற சசருவிற்கு இைள் தன் ஐ
யாரை எறிந்து கைத்து ஒழிந்தைபை;
சநருநல் உற்ற சசருவிற்கு இைள் சகாழுநன் 5
சபரு நிரை விைங்கி ஆண்டுப் பட்டைபை;
இன்றும் சசருப்பரற பகட்டு விருப்புற்று மயங்கி
பைல் ரகக் சகாடுத்து சைளிது விரித்து உடீஇப்
பாறு மயிர்க் குடுமி எண்சணய் நீவி,
ஒரு மகன் அல்ைது இல்பைாள் 10
“சசருமுக பநாக்கிச் சசல்க” எை விடுபம.

Puranānūru 279, Poet: Okkur Māsāthiyār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai
May her thoughts be ruined! Her will is fierce!
She is from an ancient line, and this is fitting!
Her father, day before yesterday, killed an
elephant and then fell in the battlefield. Yesterday,
her husband blocked and drove off warriors who
came for huge cattle herds, and was killed in battle.
Today, when she heard the parai drum, desire rose
in her. Overwhelmed, she who had nobody other
than her only young son, placed a spear in his hands,
smeared oil in his dry hair tuft, covered him with
white cloth, and bade him to march toward the
battlefield.

Notes: Drums announce battle. This is the only Puranānūru poem written by this female
poet. She was from Okkur town. There are towns with the name Okkur in both the
Pandiya country and the Chozha country. We do not know whether the poet’s town was
in the Pandiya country or in the Chozha country. There was another poet from her town
by the name Okkur Māsāthanār who wrote Puranānūru 248. ஒைரை துரைசாமி உரை –
‘சகடுக சிந்ரத’ ‘கடிது இைள் துணிபை’ என்றும் கூறியது இகழ்வு பபாைப் புகழ்ந்தைாறு.

Meaning: சகடுக சிந்ரத – may her thoughts be ruined (சகடுக – வியங்பகாள்

விரைமுற்று), கடிது இைள் துணிபை – her will is fierce (துணிபை – ஏகாைம் அரசநிரை),
மூதில் மகளிர் ஆதல் தகுபம – she is from an ancient line and this is fitting (மூதில் –
முதுகுடி, தகுபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பமல் நாள் உற்ற சசருவிற்கு – the day
before yesterday in battle, இைள் தன் ஐ யாரை எறிந்து – her father killed an elephant (ஐ
= தந்ரத/தரமயன்/ தரைைன்), கைத்து ஒழிந்தைபை – he fell in the field (ஒழிந்தைபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சநருநல் – yesterday, உற்ற சசருவிற்கு இைள்
சகாழுநன் சபரு நிரை விைங்கி ஆண்டுப் பட்டைபை – her husband blocked drove off the
warriors who came for huge cattle herds and fell (பட்டைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), இன்றும் சசருப் பரற பகட்டு – and today when she heard the battle parai drum,
விருப்புற்று – desiring, மயங்கி – emotionally overwhelmed, பைல் ரகக் சகாடுத்து – she
placed a spear in his hand, சைளிது விரித்து உடீஇ – she spread and wore a white garment
on him (உடீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), பாறு மயிர்க் குடுமி எண்சணய் நீவி – she
smeared oil on his dry hair knot, ஒரு மகன் அல்ைது இல்பைாள் – she has nobody other
than this son, சசரு முக பநாக்கிச் சசல்க எை விடுபம – she ordered him to go toward the
battlefield (விடுபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 280, பாடியைர்: மாபறாக்கத்து நப்பசரையார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

ஆைந்தப் ரபயுள்
என் ஐ மார்பில் புண்ணும் சைய்ய,
நடுநாள் ைந்து தும்பியும் துரைக்கும்,
சநடுநகர் ைரைப்பின் விைக்கும் நில்ைா,
துஞ்சாக் கண்பண துயிலும் பைட்கும்,
அஞ்சுைரு குைாஅல் குைலும் தூற்றும், 5
சநல் நீர் எறிந்து விரிச்சி ஓர்க்கும்
சசம்முது சபண்டின் சசால்லும் நிைம்பா,
துடிய! பாண! பாடுைல் விறலி!
என் ஆகுவிர் சகால்? அளியிர்! நுமக்கும்
இைண் உரற ைாழ்க்ரகபயா அரிபத! யானும் 10
மண்ணுறு மழித் தரைத் சதண்ணீர் ைாைத்
சதான்று தாம் உடுத்த அம் பரகத் சதரியல்
சிறு சைள் ஆம்பல் அல்லி உண்ணும்
கழி கை மகளிர் பபாை,
ைழி நிரைந்து இருத்தல் அதனினும் அரிபத. 15

Puranānūru 280, Poet: Mārōkkathu Nappasalaiyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Anantha

Paiyul
There are deep wounds in the chest of my lord,
bees are buzzing in the middle of the day,
lights are flickering in our huge house,
and my eyes that long for sleep, are unable to
sleep. The fearful hooting of an owl is heard.
The words of a beautiful old woman who listens to
the oracle scattering rice and water, have failed.

O thudi drummer! O bard! O virali

who sings well! What will happen to you? You are
pitiful! It will be difficult for you to live here!

It is harder for me to think of living like women

who have abandoned their jewels, water dripping
from their shaved heads, eating the tiny seeds of
āmpal from beautiful garlands they used to wear.

Notes: Viralis were female artists who sang and danced. This female poet from Mārōkam
town which is near Korkai, wrote Puranānūru 37, 39, 126, 174, 226, 280 and 383. நடுநாள்
– The word has been used 43 times in the literature. It has been interpreted as ‘midnight’
in all the places except in this poem and in Akanānūru 134-14 where it has been interpreted
as ‘midday’. சநடுநல்ைாரட 43 – சநல்லும் மைரும் தூஉய்க்ரக சதாழுது,
முல்ரைப்பாட்டு 8-10 – சநல்சைாடு நாழி சகாண்ட நறு வீ முல்ரை அரும்பு அவிழ் அைரி
தூஉய்க் ரகசதாழுது, புறநானூறு 280 – சநல் நீர் எறிந்து விரிச்சி ஓர்க்கும் சசம்முது
சபண்டின் சசால்லும்.

Meanings: என் ஐ மார்பிற் புண்ணும் சைய்ய – there are harsh (deep) wounds in the chest
of my lord, நடுநாள் ைந்து தும்பியும் துரைக்கும் – bees are swarming in the middle of the
day, சநடுநகர் ைரைப்பின் விைக்கும் நில்ைா – lights are not stable within the limits of the
huge house, lights flicker within the limits of the huge house, துஞ்சாக் கண்பண – my eyes
do not sleep (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), துயிலும் பைட்கும் – they long for sleep,
they desire sleep, அஞ்சுைரு குைாஅல் குைலும் தூற்றும் – fearful hooting sounds of an owl
are heard (குைாஅல் – இரசநிரற அைசபரட), சநல் நீர் எறிந்து – scattering rice paddy and
water, விரிச்சி ஓர்க்கும் – waiting for good words, waiting for a good omen, சசம்முது
சபண்டின் சசால்லும் – the words of a fine old woman, நிைம்பா – not fulfilled, untrue,
துடிய – O drummer who plays the thudi drum, பாண – O bard, பாடுைல் விறலி – O female
musician who sings well, என் ஆகுவிர் சகால் – what will happen to you, அளியிர் – you are
pitiful, நுமக்கும் இைண் உரற ைாழ்க்ரகபயா அரிபத – for you to live here is hard (அரிபத
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), யானும் – and I, மண்ணுறு மழித் தரைத் சதண்ணீர்
ைாை – clear water dripping on my shaven head, சதான்று தாம் உடுத்த அம் பரகத் சதரியல்
– the beautiful flower garlands that they wore in the past, சிறு சைள் ஆம்பல் அல்லி
உண்ணும் – eating the seeds of small white water lilies, கழி கை மகளிர் பபாை – like widows
who have removed their ornaments, ைழி நிரைந்து இருத்தல் – to think about living after
his death, அதனினும் அரிபத – it is harder than that (அரிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 281, பாடியைர்: அரிசில் கிழார், திரண: காஞ்சி, துரற: சதாடாக் காஞ்சி,
பபய்க் காஞ்சி
தீங்கனி இைைசமாடு பைம்பு மரைச் சசரீஇ,
ைாங்கு மருப்பு யாசழாடு பல் இயம் கறங்கக்,
ரக பயப் சபயர்த்து ரம இழுது இழுகி,
ஐயவி சிதறி, ஆம்பல் ஊதி,
இரச மணி எறிந்து காஞ்சி பாடி, 5
சநடுநகர் ைரைப்பின் கடி நரற புரகஇக்,
காக்கம் ைம்பமா காதைம் பதாழீ,
பைந்து உறு விழுமம் தாங்கிய
பூம்சபாறிக் கழல் கால் சநடுந்தரக புண்பண.

Puranānūru 281, Poet: Arisil Kizhār, Thinai: Kānji, Thurai: Thodā Kānji, Pēy Kānji
Come, my beloved beautiful friend!
Placing sweet iravam fruits along with
neem fruits in our huge house,
playing the yāzh with curving stem and
other musical instruments, spreading
slowly with our hands ink-dark pastes,
scattering white mustard seeds, playing
āmpal tunes on flutes, spreading
fragrant smoke, ringing musical bells and
singing kānji songs, let us guard
the wounds of the noble man wearing
warrior anklets with etched flower designs,
who protected the king against great danger!

Notes: This poet who came from a town called Arisil, wrote Puranānūru 146, 230, 281,
285, 300, 304 and 342. துரற – ஒைரை துரைசாமி உரை – சதாடாக்காஞ்சி, உ. பை.
சாமிநாரதயர் உரை – பபய்க்காஞ்சி. ஒைரை துரைசாமி உரை – இப்பாட்டு
பபய்க்காஞ்சிசயை ஏடுகளில் துரற ைகுக்கப்பட்டுள்ைது. பபய்க்காஞ்சியாைது “பிணம்
பிறங்கிய கைத்து வீழ்ந்தார்க்கு அணங்காற்ற ைச்சுறீயன்று” (புறப்சபாருள் சைண்பா
மாரை 4:17) எை ைரும். இப்பாட்டு அதற்குப் சபாருந்தாது. “அடைஞ்சா சநடுந்தரக
புண், சதாடைஞ்சித் துடித்து நீங்கின்று” (புறப்சபாருள் சைண்பா மாரை 4:19) எை ைரும்.
சதாடாக்காஞ்சிக்கண் அடங்கும். எங்ஙைசமனின், பபய் சதாடுதற்கஞ்சி நீங்குமாறு
புண்ணுற்று வீழ்ந்த மறைனுரடய மரைவி காப்பது இதன்கண் கூறப்படுகின்றது.
(சதால்காப்பியம், புறத்திரண 24) எை ஆசிரியர் கூறுைது காண்க. நச்சிைார்க்கினியரும்
இப்பாட்ரடத் சதாடாக்காஞ்சித் துரற என்பற சகாள்ைர். விழுமம் – விழுமம் சீர்ரமயும்
சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).
Meanings: தீங்கனி இைைசமாடு – along with sweet iravam fruits, Mesua ferrea, Ironwood
of Ceylon, இருள்மைம், பைம்பு மரைச் சசரீஇ – placing neem leaves in our house,
Azadirachta indica (சசரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), ைாங்கு மருப்பு யாசழாடு – with a
lute with curved stem, பல் இயம் கறங்க – as many instruments are played, ரக பயப்
சபயர்த்து – spreading slowly with our hands, ரம இழுது இழுகி – smearing ink colored
paste, ஐயவி சிதறி – scattering white mustard seeds, Brassica alba, ஆம்பல் ஊதி – playing
āmpal tunes on a flute, இரச மணி எறிந்து – ringing musical bells, காஞ்சி பாடி – singing
kānji songs, சநடுநகர் ைரைப்பின் – within the limits of our huge house, கடி நரற புரகஇ-
creating fragrant smoke with aromatic material like akil wood (புரகஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), காக்கம் – let us guard, ைம்பமா – you come (பமா – முன்னிரையரச, an
expletive of the second person), காதல் அம் பதாழீ – O beloved friend, O loving beautiful
friend, பைந்து உறு விழுமம் தாங்கிய – who protected the king against great danger,
பூம்சபாறிக் கழல் கால் – wearing beautifully etched warrior anklets on his legs, wearing
flower-design etched warrior anklets on his feet, சநடுந்தரக புண்பண – the wounds of the
noble man (புண்பண – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 282, பாடியைர்: பசைமான் பாரை பாடிய சபருங்கடுங்பகா, திரணயும்

துரறயும் சதரிந்திை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
எஃகு உைம் கழிய இரு நிை மருங்கின்,
அருங்கடன் இறுத்த சபருஞ் சசயாைரை
யாண்டு உைபைா எை விைவுதி ஆயின், 3
………………………………………………………………..

ைருபரட தாங்கிக் கிைர் தார் அகைம்

அருங்கடன் இறுமார் ையைர் எறிய,
உடம்பும் பதான்றா உயிர் சகட்டன்பற;
மரையுநர் மடங்கி மாறு எதிர் கழியத்

…………………………………………………………………
அைரக பபாகிச் சிரதந்து பைறு ஆகிய
பைரக அல்ைது கைத்து ஒழியாபத,
பசண் விைங்கு நல்லிரச நிறீஇ
நா நவில் புைைர் ைாய் உைாபை.
Puranānūru 282, Poet: Cheramān Pālai Pādiya Perunkadunkō, Unknown Thurai and Thinai
– Parts of this poem are missing
If you ask me where the man of great deeds is,
he did his difficult duty and spears thrust into
his chest in the vast battlefield…………..
………………………………………..
His chest adorned with a bright garland, he bore
the onslaught of an advancing army. His body is
not there, and his life has gone. His enemies who
fought have calmed down, their rage ended………
…………………………………………
except for his broken shield, which lies on the
battlefield after losing its power to protect.
It has not been destroyed.
His fine fame shines bright into distances, and
lives in the mouths of poets who utter good words.

Notes: Puranānūru 11 was written for this Chera king. He wrote poem 282. He wrote
many poems in Natrinai, Kurunthokai and Akanānūru. Pālai thinai was his specialty.
There are 33 poems in which lines are missing.

Meanings: எஃகு உைம் கழிய – spears thrusting his chest (உைம் – உள்ைம் என்பதன்
இரடக்குரற), இரு நிை மருங்கின் – in the vast battlefield, அருங்கடன் இறுத்த – did his
difficult duty, சபருஞ் சசயாைரை – about the man of great actions, யாண்டு உைபைா எை
விைவுதி ஆயின் – if you ask me where he is (விைவுதி – முன்னிரை விரைமுற்று), . . . . –
missing words, ைருபரட தாங்கி – bore the onslaught of an advancing army, கிைர் தார்
அகைம் – his chest with bright garland, அருங்கடன் – difficult duty, இறுமார் – to perform,
ையைர் – warriors, எறிய – attacked, உடம்பும் பதான்றா – his body is not there, உயிர்
சகட்டன்பற – his life is ruined (சகட்டன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
மரையுநர் மடங்கி – battling enemies have calmed down, மாறு எதிர் கழிய – their rage
down, ….. missing, அைரக பபாகி – power lost, சிரதந்து – ruined, பைறு ஆகிய பைரக
அல்ைது – other than his broken shield, கைத்து – in the battlefield, ஒழியாபத – it has not
been destroyed, பசண் விைங்கு – shining in distances, நல்லிரச – fine fame, நிறீஇ –
established, நா நவில் புைைர் ைாய் உைாபை – he lives in the mouths of poets who utter
good words with their tongues (உைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 283, பாடியைர்: அண்டர் நடும் கல்லிைார், திரண: தும்ரப, துரற:

பாண்பாட்டு – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
ஒண் சசங்குைலித் தண் கயம் கைங்கி,
ைாரை நீர்நாய் நாள் இரை சபறூஉப்
சபறாஅ உரற அைா ைைாஅலின் மயங்கி,
மாறு சகாள் முதரைசயாடு ஊழ் மாறு சபயரும்
அழும்பிைன் அடங்கான் தரகயும் என்னும், 5
ைைம்புரி பகாசர் அரைக்கைத்தானும்,
மன்றுள் என்பது சகட .. .. .. தாபை பாங்கற்கு
ஆர் சூழ் குறடின் பைல் நிறத்து இங்க
உயிர் புறப்படாஅ அைரைத் சதறுைைத்,
சதற்றிப் பாரை திணி மணல் அயரும் 10
சமன்பதாள் மகளிர் நன்று புைப்ப,
இமிழ்ப்புற நீண்ட பாசிரைக்
கமழ் பூந்தும்ரப நுதல் அரசத்பதாபை.

Puranānūru 283, Poet: Andar Nadum Kallinār, Thinai: Thumpai, Thurai: Pānpāttu – Parts
of this poem are missing
He cannot be controlled, the man from Alumpil,
where an otter gets vālai fish for his daily food,
stirring the cool pond with bright red kurali
vines, gets confused that a snake is a varāl fish,
fights with a crocodile, and moves away.

There was no place in the common assembly of the

victory-desiring Kōsars……The spears on the chest
of his friend were like spokes radiating from the hub
of a chariot wheel. Young girls with delicate arms,
playing on the dense sand with their veranda dolls,
take good care of him, before his life ends.
On seeing that, he with fury, tied around his forehead a
strand with flourishing, fresh leaves and thumpai flowers.

Notes: This poet wrote Puranānūru poems 283, 344 and 345. He acquired this name since
he wrote about a memorial stone that were erected by cattle herders, for a warrior who
fought and died protecting their cattle. The word அண்டர் means cattle herder or shepherd.
There are 33 poems in which lines are missing. சதற்றிப் பாரை திணி மணல் அயரும் (10)
– ஒைரை துரைசாமி உரை – சதற்றியிடத்பத ரைத்து ஆடுதற்குரிய பாரைரய
மணலிடத்பத ரைத்தாடும் இைரமப் பருைத்து மகளிர் என்பதற்கு ‘சதற்றிப் பாரை திணி
மணல் அயரும் சமன்பதாள் மகளிர்’ என்றார்.

Meanings: ஒண் சசங்குைலி – bright red kurali vines, Trapa bispinosa Roxb (P.L. Sami),
Pentapetes phoenicea (R. Panchavarnam), தண் கயம் கைங்கி – stirring the cool pond,
ைாரை – scabbard fish, Trichiurus haumela, நீர்நாய் நாள் இரை சபறூஉ – an otter gets its
daily food (சபறூஉ – இன்னிரச அைசபரட), சபறாஅ – not getting that (இரச நிரற
அைசபரட), உரற அைா ைைாஅலின் மயங்கி – confused that a snake that lives there was a
varāl fish, மாறு சகாள் முதரைசயாடு ஊழ் – fights regularly with a crocodile, மாறு
சபயரும் – moves away, அழும்பிைன் – man from Alumpil, அடங்கான் – he cannot be
controlled, தரகயும் – resisting, என்னும் – considering, ைைம்புரி பகாசர் – victory-desiring
Kōsars, அரைக்கைத்தானும் மன்றுள் – in the common assembly, என்பது சகட – ruined, ..
.. .. தாபை – he himself, பாங்கற்கு ஆர் சூழ் குறடின் பைல் நிறத்து இங்க – the spears on his
friend’s chest were like spokes on a wheel, உயிர் புறப்படாஅ அைரை – before his life
departed (புறப்படாஅ – இரச நிரற அைசபரட), சதறுைை – with anger, சதற்றி – raised
land, veranda, பாரை – dolls, திணி மணல் அயரும் – play on the thick sand, சமன்பதாள்
மகளிர் – women with delicate arms, நன்று புைப்ப – take good care, இமிழ்ப்புற நீண்ட
பாசிரை – flourishing long green leaves, கமழ் பூந்தும்ரப – fragrant thumpai flowers,
White dead nettle, Leucas aspera, நுதல் அரசத்பதாபை – tied to his brow (அரசத்பதாபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 284, பாடியைர்: ஓைம்பபாகியார், திரண: தும்ரப, துரற: பாண்பாட்டு

“ைருக தில் ைல்பை! ைருக தில் ைல்’ எை
பைந்து விடு விழுத்தூது ஆங்காங்கு இரசப்ப,
நூல் அரி மாரை சூடிக் காலின்
தமியன் ைந்த மூதிைாைன்
அருஞ்சமம் தாங்கி, முன்னின்று எறிந்த 5
ஒரு ரக இரும் பிணத்து எயிறு மிரறயாகத்
திரிந்த ைாய் ைாள் திருத்தாத்
தைக்கு இரிந்தாரைப் சபயர் புறம் நகுபம.

Puranānūru 284, Poet Ōrampōkiyār, Thinai: Thumpai, Thurai: Pānpāttu

“Come at once! Come at once!”,
the important message from the king
is announced here and there, a warrior
from an ancient heritage, wearing a
garland strung on cut threads,
walks alone, he who had blocked enemies
in a difficult battle, fighting on the front
line. He straightens the sharp bent blade
of his sword on the tusks of an elephant
he had cut down. He laughs at the man
who showed his back to him and ran away.

Notes: மூதிைாைன் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை – மறக்குடி மறைன். This is the only
Puranānūru poem written by this poet. His specialty in Akam is marutham thinai.
பாண்பாட்டு – ஒைரை துரைசாமி உரை – புைைர் ஆக்கித்தரும் இதரைப் பாணன் தன்
யாழிலிட்டுப் பாடுதலின், துரற அைன் பமைாயிற்று. திருத்தா – திருத்தி என்பது சபாருள்.
சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும்
உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும்
இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: ைருக தில் ைல்பை ைருக தில் ைல் – come soon, come soon (தில் – காைம் பற்றி
ைந்த இரடச்சசால், a particle signifying time, ைல்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
எை பைந்து விடு விழுத்தூது – thus the supreme message given by the king, ஆங்காங்கு
இரசப்ப – it was announced here and there, நூல் அரி மாரை சூடி – wearing a garland
strung with threads that were cut, காலின் தமியன் ைந்த மூதிைாைன் – a warrior with ancient
lineage who walked alone, அருஞ்சமம் தாங்கி முன்னின்று எறிந்த – fought in a harsh battle
blocking in the front and killed, ஒரு ரக இரும் பிணத்து எயிறு – on the tusk of a dead huge
elephant with a trunk, மிரறயாக – twisted, திரிந்த ைாய் ைாள் திருத்தா – straightening his
twisted sharp sword, straightening his ruined sharp sword, தைக்கு இரிந்தாரைப் சபயர்
புறம் நகுபம – he laughs at the man who ran away from him showing his back (நகுபம –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 285, பாடியைர்: அரிசில் கிழார், திரண: ைாரக, துரற: சால்பு முல்ரை –
பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
பாசரறயீபை! பாசரறயீபை!
துடியன் ரகயது பைபை; அடி புணர்
ைாங்கு இரு மருப்பின் தீந்சதாரடச் சீறியாழ்ப்
பாணன் ரகயது பதாபை காண்ைைக்
கடுந் சதற்று மூரடயின் .. .. .. 5
ைாடிய மாரை மரைந்த சசன்னியன்;
பைந்து சதாழில் அயரும் அருந்தரைச் சுற்றசமாடு
சநடுநகர் ைந்சதை விடு கரண சமாசித்த
மூரி பைண்படாள் .. .. .. .. ..
பசறுபடு குருதிச் சசம்மல் உக்கு ஓ 10
மாறு சசறு சநடுபைல் மார்பு உைம் பபாக
நிணம் சபாதி கழசைாடு நிைம் பசர்ந்தைசை;
அது கண்டு பைந்பதார் எல்ைாம் புகழத் தரை பணிந்து
இரறஞ்சிபயாபை குருசில், பிணங்கு கதிர்
அைமரும் கழனித் தண்ணரட ஒழிய, 15
இைம்பாடு ஒக்கல் தரைைற்கு ஓர்
கைம்ரபச் சீறூர் நல்கிைன் எைபை.

Puranānūru 285, Poet: Arisil Kizhār, Thinai: Vākai, Thurai: Sālpu Mullai – Parts of this
poem are missing
O those in the battle camp! O those in the battle camp!
In the hand of the drummer is a spear! In the hand
of the bard who carries a small yāzh with its body
curving downward and sweet strings on its large
stem is a shield!

It is a sight to behold, like densely packed sacks……

The hero is wearing a wilted garland on his head
because the king has come with his entourage to his
huge palace. Enemy arrows attacked him, and
aiyo, his blood made the land muddy. A long spear
hurled with fury pierced his chest and fell
on the ground with flesh and fat on his warrior anklet.
The wise men there praised him saying, “The hero gifted
fields with tangled, swaying grains to those in need.
He gave the leftover barren land to the chief of those
who came in need.” He bowed down his head.

Notes: This poet who came from a town called Arisil, wrote Puranānūru 146, 230, 281,
285, 300, 304 and 342. There are 33 poems in which lines are missing.
சபாருநைாற்றுப்பரட 245 – கடுந்சதற்று மூரடயின். இைம்பாடு – இைம்பாடு ஒற்கம்
ஆயிைண்டும் ைறுரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 64).

Meanings: பாசரறயீபை பாசரறயீபை – O those in the battle camp! O those in the battle
camp!, துடியன் ரகயது பைபை – a spear is in the hands of a thudi drummer, அடி புணர்
ைாங்கு – curved downward, இரு மருப்பின் தீந்சதாரடச் சீறியாழ்ப் பாணன் ரகயது
பதாபை – a shield in the hands of a bard who carries a small lute with black/thick stem and
sweet strings, காண்ைை – to behold, கடுந் சதற்று மூரடயின் – like densely packed sacks
(சதற்று – அரடப்பு).. .. .. ைாடிய மாரை மரைந்த சசன்னியன் – the hero is wearing a
wilted garland on his head, பைந்து சதாழில் அயரும் அருந்தரைச் சுற்றசமாடு – along with
his entourage that do the king’s business, சநடுநகர் ைந்சதை – came to the huge palace,
விடு கரண சமாசித்த – shooting arrows swarmed, மூரி – strength, பைண்படாள் .. .. .. .. ..
பசறுபடு குருதி – blood made the land muddy, சசம்மல் – the hero, உக்கு – pouring, ஓ –
aiyo, மாறு சசறு – with rage, சநடுபைல் மார்பு உைம் பபாக – tall spears went into his chest,
நிணம் சபாதி – flesh with fat, கழசைாடு – with his anklets, நிைம் பசர்ந்தைசை – fell on
the ground, அது கண்டு – on seeing that, பைந்பதார் எல்ைாம் – those who had wide
knowledge, புகழ – praised, தரை பணிந்து – bent his head humbly, இரறஞ்சிபயாபை – he
bent down his head, குருசில் – the leader, the hero, பிணங்கு கதிர் – tangled grain spears,
அைமரும் கழனி – swaying fields, தண்ணரட ஒழிய – since he gave away the rest of the
agricultural lands/towns, இைம்பாடு ஒக்கல் தரைைற்கு – to the chief of those who came
in need, ஓர் கைம்ரப – a piece of barren land, சீறூர் நல்கிைன் எைபை – since he gave away
a small town (எைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 286, பாடியைர்: ஔரையார், திரண: கைந்ரத, துரற: பைத்தியல்

சைள்ரை சைள் யாட்டுச் சசச்ரச பபாைத்
தன்பைார் அன்ை இரையர் இருப்பப்,
பைர் மீது நீட்டிய மண்ரட என் சிறுைரைக்
கால் கழி கட்டிலில் கிடப்பித்,
தூ சைள் அறுரை பபார்ப்பித்திைபத. 5

Puranānūru 286, Poet: Avvaiyār, Thinai: Karanthai, Thurai: Vēthiyal

Like white male goats,
youngsters who were like relatives
surrounded him. But a bowl with
liquor was raised above many to
my son, but it did not lead to him
being laid on a legless cot and
covered with a pure white cloth.

Notes: The mother in this poem laments that her son did not die a hero’s death, despite
being respected greatly by the king. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187,
206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one
Avvaiyār in the entire Sangam literature. ஒைரை துரைசாமி உரை – கால் கழி கட்டில் –
பாரடக்கு சைளிப்பரட. பைந்தன் சபாருட்டுச் சாவும் சாக்காட்டின் பமன்ரம
ைற்புறுத்துைது கருத்தாதலின் ‘அறுரை பபார்ப்பித்திைபத’ என்றது.

Meanings: சைள்ரை சைள் யாட்டுச் சசச்ரச பபாை – like a white male goat, தன்பைார்
அன்ை இரையர் இருப்ப – youngsters who were like relatives were there, பைர் மீது நீட்டிய
மண்ரட – bowl with liquor was extended and raised over many (மண்ரட கள்ளிற்கு
ஆகுசபயர்) by the king during special events, என் சிறுைரைக் கால் கழி கட்டிலில் கிடப்பி
– lay my son (a young man) on a legless cot (பாரட), (கால் கழி – கால் இல்ைாத) தூ சைள்
அறுரை பபார்ப்பித்திைபத – it did not lead to being covered with a pure white cloth
(பபார்ப்பித்திைபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 287, பாடியைர்: சாத்தந்ரதயார், திரண: கைந்ரத, துரற: நீண்சமாழி
துடி எறியும் புரைய!
எறி பகால் சகாள்ளும் இழிசிை!
காை மாரியின் அம்பு ரதப்பினும்,
ையல் சகண்ரடயின் பைல் பிறழினும்,
சபாைம் புரை ஓரட அண்ணல் யாரை 5
இைங்கு ைாள் மருப்பின் நுதி மடுத்து ஊன்றினும்,
ஓடல் சசல்ைாப் பீடு உரடயாைர்
சநடுநீர்ப் சபாய்ரகப் பிறழிய ைாரை
சநல்லுரட சநடுநகர்க் கூட்டு முதல் புைளும்,
தண்ணரட சபறுதல் யாைது? படிபை, 10
மாசில் மகளிர் மன்றல் நன்றும்
உயர்நிரை உைகத்து நுகர்ப, அதைால்
ைம்ப பைந்தன் தாரை
இம்பர் நின்றும் காண்டிபைா, ைைபை.

Puranānūru 287, Poet: Sāthanthaiyār, Thinai: Karanthai, Thurai: Neenmozhi

O drummer who beats a thudi drum!
O drummer who beats with drumsticks!
Even if arrows pierce like season’s
rains, even if spears leap like kendai
fish in fields, even if gored by the
tips of splendid, bright tusks of noble
elephants donning gold ornaments,
proud warriors do not run away. Of what
use are arable lands to them where vālai
fish leap from the vast ponds to the bases
of the silos in huge mansions? If they
die, they will marry and enjoy faultless
women in the upper world. So, stand here
and see the enemy king’s advancing army!

Notes: This poet has written Pura 80, 81, 82, and 287. This poem was written in praise of
Chozhan Poravaikko Perunarkilli after he won a battle with the leader of Āmur.
அகநானூறு 96 – கூட்டு முதல் சதறிக்கும். இழிசிை (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
எறிபகாரை விதந்தரமயின் இழிசிைன். விதந்தல் = புகழ்தல், சிறப்பிப்பது.

Meanings: துடி எறியும் புரைய – O drummer who beats the thudi drum, எறி பகால்
சகாள்ளும் இழிசிை – ஒைரை துரைசாமி உரை – பரறரய முழக்கும் குறுந்தடிரயக்
ரகக்சகாண்டு நிற்கும் புரையபை, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – புரையா, O drummer
who beats the drum with drumsticks, காை மாரியின் அம்பு ரதப்பினும் – even if arrows
pierce like season’s rain (மாரியின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில்
ைந்தது), ையல் சகண்ரடயின் பைல் பிறழினும் – even if spears leap like carp in the fields,
Cyprinus fimbriatus, சபாைம் புரை – made with gold, ஓரட – face ornament, அண்ணல்
யாரை – noble elephants, இைங்கு ைாள் மருப்பின் – with splendid bright tusks, நுதி
மடுத்து ஊன்றினும் – even if the tips press and gore, ஓடல் சசல்ைாப் பீடு உரடயாைர் –
proud men who do not run away, சநடுநீர்ப் சபாய்ரகப் பிறழிய ைாரை – scabbard fish
rolling in the long water ponds, scabbard fish leaping in the long water ponds, Trichiurus
haumela, Scabbard fish, சநல் உரட – with paddy fields, சநடுநகர் – huge mansions, கூட்டு
முதல் புைளும் – roll on the base of grain silos, தண்ணரட சபறுதல் யாைது – what is the
use in getting the agricultural lands, படிபை – if they die (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
மாசு இல் மகளிர் மன்றல் நன்றும் உயர்நிரை உைகத்து நுகர்ப – they will marry and enjoy
greatly the faultless women in the upper world, அதைால் – so, ைம்ப பைந்தன் தாரை
இம்பர் நின்றும் காண்டிபைா ைைபை – stand here and see the new (enemy) king’s warriors
come here (காண்டிபைா – காண்டிர் + ஓ, ஓகாைம் அரச, ைைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 288, பாடியைர்: கழாத்தரையார், திரண: தும்ரப, துரற: மூதின் முல்ரை –

பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
மண் சகாை ைரிந்த ரைந்நுதி மருப்பின்
அண்ணல் நல் ஏறு இைண்டு உடன் மடுத்து,
சைன்றதன் பச்ரச சீைாது பபார்த்த
திண் பிணி முைசம் இரடப் புைத்து இைங்க,
ஆர் அமர் மயங்கிய ஞாட்பின் சதறுைை 5
சநடுபைல் பாய்ந்த நாணுரட சநஞ்சத்து,
அருகுரக .. .. .. .. .. .. மன்ற
குருதிசயாடு துயல்ைரு மார்பின்
முயக்கிரட ஈயாது சமாய்த்தை பருந்பத.

Puranānūru 288, Poet: Kazhathalaiyar, Thinai: Thumpai, Thurai: Moothin Mullai – Parts
of this poem are missing
A drum roars in the middle of the battlefield, covered
with unfinished leather of a victor after a fight among
two noble bulls, their horns with tips streaked with mud,
and in that fierce battlefield, a long spear was thrust
into a heart with shame, difficult to approach,………
…………………..blood was oozing from the moving chest,
surrounded by kites, which did not give room to embrace.

Notes: Poet Kazhāthalaiyār wrote Puranānūru 62, 65, 270, 288, 289 and 368. There are
33 poems in which lines are missing. முயக்கிரட ஈயாது (9) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
வீழ்ந்த மறைன் மரைபயாள் அைன் மார்ரபத் தான் தழுவுதற்குப் பருந்துகள் இடந்
தந்திைைாக, அைற்ரற விைக்கிக் தழீஇக் சகாண்டாள் என்பதுபடக் கூறுதலின், இது மூதின்
முல்ரைத் துரற ஆயிற்று. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17). ரை – ரைபய கூர்ரம (சதால்காப்பியம், உரியியல்
91).

Meanings: மண் சகாை ைரிந்த – streaked with mud, ரைந்நுதி மருப்பின் – with horns with
sharp tips, அண்ணல் நல் ஏறு இைண்டு உடன் – with two noble fine bulls, மடுத்து – caused
them to fight, சைன்றதன் – the one that won, பச்ரச சீைாது – skin with hair not removed,
பபார்த்த – covered, திண் பிணி முைசம் – drum tightly bound with leather straps, இரடப்
புைத்து இைங்க – roaring in the middle of the battlefield, ஆர் அமர் மயங்கிய ஞாட்பின் – in
that difficult battle, சதறுைை – with anger, சநடுபைல் பாய்ந்த – long spear thrust,
நாணுரட சநஞ்சத்து – with a heart with shame, அருகுரக – to approach.. .. .. .. .. .. மன்ற
– certainly, குருதிசயாடு துயல்ைரு மார்பின் – where blood was oozing in his moving chest,
முயக்கிரட – for embracing, ஈயாது – not yielding space, சமாய்த்தை பருந்பத – kites were
swarming him, kites were around him (பருந்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 289, பாடியைர்: கழாத்தரையார், திரணயும் துரறயும் சதரிந்திை

ஈைச் சசவ்வி உதவிை ஆயினும்
பல் எருத்து உள்ளும் நல் எருது பநாக்கி,
வீறு வீறு ஆயும் உழைன் பபாைப்
பீடு சபறு சதால் குடிப் பாடு பை தாங்கிய
மூதிைாைர் உள்ளும், காதலின் 5
தைக்கு முகந்து ஏந்திய பசும் சபான் மண்ரட,
“இைற்கு ஈக” என்னும் அதுவும் அன்றிசிபை;
பகட்டிபயா ைாழி பாண, பாசரறப்
பூக்பகாள் இன்று என்று அரறயும்
மடி ைாய்த் தண்ணுரம இழிசிைன் குைபை? 10

Puranānūru 289, Poet: Kazhāthalaiyār, Thinai and Thurai: Unknown

May you live long O bard! Like a farmer,
who, even when the field is wet, and even
when all of them will help, will look at all
his many bulls, and carefully choose the
best one, when the king chooses the best
warrior from an ancient clan of warriors
who performed brave acts, lifts a gold bowl
with liquor that was brought to him and says,
“Give it to him”, do not be surprised.

Don’t you hear the sounds from the battle

camp, that it is time for warriors to receive
flowers,
announced by the beats of a thannumai
drum with leather cover beat by a drummer?

Notes: மூதிைாைர் உள்ளும் (5) – ஒைரை துரைசாமி உரை – முதுகுடி மறைருள்ளும், உ.

பை. சாமிநாரதயர் உரை – மறக்குடியில் பிறந்தைருள்ளும். The king honors warriors and
offers them liquor in gold bowls. Poet Kazhāthalaiyār wrote Puranānūru 62, 65, 270, 288,
289 and 368. பூக்பகாள் (9) – ஒைரை துரைசாமி உரை – பபார்க்குரிய மறைர்க்கு பபார்ப்
பூரைத் தருைது. அகநானூறு 174 – பரட சபயர்க்கும் சசல்ைம் உரடபயார்க்கு நின்றன்று
விறல் எைப் பூக்பகாள் ஏய தண்ணுரம. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும்
ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை).

Meanings: ஈைச் சசவ்வி – when it is perfectly wet, உதவிை ஆயினும் – even if they will all
help, பல் எருத்து உள்ளும் – among many bulls (எருத்து – எருது, அத்து சாரிரய), நல் எருது
பநாக்கி – looking at the fine bull, வீறு வீறு ஆயும் உழைன் பபாை – like a farmer who
analyzes in different ways, பீடு சபறு சதால் குடி – proud ancient warrior clan, பாடு பை
தாங்கிய – protecting many fine traits, மூதிைாைர் உள்ளும் – among the many great warriors
in the ancient warrior clans, காதலின் – with love, தைக்கு முகந்து ஏந்திய பசும் சபான்
மண்ரட – new gold bowl filled with liquor and brought to him, இைற்கு ஈக என்னும் –
‘give it to him’, he said, அதுவும் அன்றிசிபை – do not deny that, do not be surprised about
that, (அன்றிசிபை – சின் முன்னிரை அரச, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, அன்றுதல் –
மறுத்தல்), பகட்டிபயா – did you hear, ைாழி பாண – may you live long O bard, பாசரற –
battle camp, பூக்பகாள் இன்று – today is the time to receive flowers, என்று – thus, அரறயும்
– announcing, மடி ைாய்த் தண்ணுரம – thannumai drum with folded leather cover,
இழிசிைன் குைபை – the sounds created by a drummer, the sounds created by a man of low
status, ஒைரை துரைசாமி உரை – புரையன் இரசக்கும் குைல் (குைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 290, பாடியைர்: ஔரையார், திரண: கைந்ரத, துரற: குடி நிரை உரைத்தல்
இைற்கு ஈத்து உண்மதி கள்பை; சிைப்பபார்
இைக் களிற்று யாரை இயல் பதர்க் குருசில்!
நுந்ரத தந்ரதக்கு இைன் தந்ரத தந்ரத
எடுத்து எறி ஞாட்பின் இரமயான், தச்சன்
அடுத்து எறி குறட்டின் நின்று மாய்ந்தைபை; 5
மறப் புகழ் நிரறந்த ரமந்திபைான் இைனும்
உரறப்புழி ஓரை பபாை,
மரறக்குைன் சபரும, நிற் குறித்து ைருபைபை.

Puranānūru 290, Poet: Avvaiyār, Thinai: Karanthai, Thurai: Kudi Nilai Uraithal
O Lord of raging battles, fine chariots and herds
of battle elephants! Give him liquor and then drink yours!
His father’s father stood there without blinking, taking
spears for your father’s father and died, appearing like a
wheel hub with spokes set by a carpenter. He is a young man
of great strength and fame. He will protect you from spears
that come your way,like a palmyra frond umbrella that protects
against rain, my Greatness!

Notes: Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286,
290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை
அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: இைற்கு ஈத்து உண்மதி கள்பை – give him liquor and then drink yours (மதி –
முன்னிரையரச, an expletive of the second person, கள்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), சிைப்பபார் இைக் களிற்று யாரை இயல் பதர்க் குருசில் – lord of fine chariots
and herds of male elephants with battle rage, நுந்ரத தந்ரதக்கு – for your father’s father,
இைன் தந்ரத தந்ரத – his father’s father, எடுத்து எறி ஞாட்பின் – when lifted spears were
lifted and thrown in battle, இரமயான் – he did not blink, தச்சன் அடுத்து எறி குறட்டின் –
like a wheel hub with spokes attached by a carpenter, நின்று மாய்ந்தைபை – he stood there
and perished (மாய்ந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மறப் புகழ் நிரறந்த
ரமந்திபைான் – he is a young man of great strength and fame, இைனும் உரறப்புழி ஓரை
பபாை மரறக்குைன் – he will protect like a palm frond umbrella that protects where it rains
(உரறப்புழி = உரறப்பு + உழி, உழி = ஏழாம் பைற்றுரம உருபு), சபரும – O greatness,
நிற் குறித்து ைருபைபை – the spears that come toward you (ைருபைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 291, பாடியைர்: சநடுங்கைத்துப் பைணர், திரண: கைந்ரத, துரற: பைத்தியல்

சிறாஅஅர்! துடியர்! பாடுைல் மகாஅஅர்!
தூசைள் அறுரை மாபயாற் குறுகி,
இரும்புள் பூசல் ஓம்புமின்; யானும்
விைரிக் சகாட்பின் சைண் நரி கடிகுசைன்;
என் பபால் சபரு விதுப்பு உறுக பைந்பத, 5
சகான்னும் சாதல் சைய்பயாற்குத் தன்தரை
மணி மருள் மாரை சூட்டி, அைன்தரை
ஒரு காழ் மாரை தான் மரைந்தைபை.

Puranānūru 291, Poet: Nedunkalathu Paranar, Thinai: Karanthai: Thurai: Vēthiyal

O children, thudi drummers and young talented bards!
Approach the dark man wearing pure white clothes and
chase away the big uproarious birds. I will sing in vilari
tunes and whirl around to keep the white foxes away.

May the king for whom my husband died for no reason

tremble like I do!
He removed the gem strand he was wearing, placed it on
my husband, and took my husband’s single strand garland
and wore it!

Notes: This is the only poem written by this poet. This poem is the voice of a woman
who has lost her husband in battle. The king who respected her husband (a warrior)
exchanged his own gem garland for the warrior’s single strand garland. சிறாஅஅர் துடியர்
பாடுைல் மகாஅஅர் (1) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – இவ்ைடி ைகாை வீற்று அைசபரடப்
சபயர் மாத்திரை மிக்கு இயல்பாய் விளிபயற்றற்கு பமற்பகாள் (சதால்காப்பியம்,
விளிமைபு 20 – ஆரும் அருவும் ஈபைாடு சிைணும்)

Meanings: சிறாஅஅர் – O youngsters, O children (இரசநிரற அைசபரட), துடியர் – O

thudi drummers, பாடுைல் மகாஅஅர் – O young bards who sing well (மகாஅஅர் –
இரசநிரற அைசபரட), தூ சைள் அறுரை மாபயான் குறுகி – approach the dark man
with pure white clothes, இரும்புள் பூசல் ஓம்புமின் – chase away the large/dark birds that
create uproar (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of
the second person), யானும் விைரிக் சகாட்பின் – if I sing in vilari tunes and whirl around,
if I sing vilari tunes in distress, சைண் நரி – white foxes, கடிகுசைன் – I will chase them,
என் பபால் – like me, சபரு விதுப்பு உறுக பைந்பத – may the king tremble (பைந்பத –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சகான்னும் சாதல் சைய்பயாற்கு – to the one (my
husband) who desired to die for the king for no reason, தன்தரை மணி மருள் மாரை
சூட்டி – wore the gem garland that he wore, அைன்தரை ஒரு காழ் மாரை தான்
மரைந்தைபை – and placed on himself the single strand garland from my husband
(மரைந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 292, பாடியைர்: விரிச்சியூர் நன்ைாகைார், திரண: ைஞ்சி, துரற:
சபருஞ்பசாற்று நிரை
பைந்தற்கு ஏந்திய தீந்தண் நறைம்
யாம் தைக்கு உறு முரற ைைாை விைக்கி,
ைாய் ைாள் பற்றி நின்றைன் என்று
சிைைல் ஓம்புமின், சிறு புல்ைாைர்!
ஈண்பட பபாை பைண்டுைன் ஆயின் 5
என் முரற ைருக என்ைான், கம்சமை
எழுதரு சபரும் பரட விைக்கி,
ஆண்டு நிற்கும் ஆண் தரகயன்பை.

Puranānūru 292, Poet: Virichiyur Nannākaiyār, Thinai: Vanji, Thurai: Perunchōtru Nilai
Do not get upset with him O petty men,
since he held his sharp sword and stood
up, refusing the cool, sweet liquor we
offered to him in the proper place in an
honorable manner, even though it was
brought for the king.
Like here, if he desires, he does not wait
for his turn to fight. He has esteemed
manliness to block a rapidly surging huge
army.

Notes: This is the only poem written by this poet, who came from a Pandiya country town
called Virichiyur.

Meanings: பைந்தற்கு ஏந்திய தீந்தண் நறைம் – sweet cool liquor brought for the king, யாம்
தைக்கு உறு முரற ைைாை – we gave in a proper place in a proper manner (உறு – உரிய),
விைக்கி – refused it, ைாய் ைாள் பற்றி நின்றைன் என்று – since he held his sword and stood
up, சிைைல் ஓம்புமின் – do not have anger against him (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம
விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person), சிறு புல்ைாைர் – O petty
men, ஈண்பட பபாை – like here, பைண்டுைன் ஆயின் – if he desires, என் முரற ைருக
என்ைான் – he does not say ‘I will be there when it is my turn’, கம்சமை – rapidly
(விரைவுக்குறிப்பு), எழுதரு சபரும் பரட விைக்கி – blocking a huge rising army, ஆண்டு
நிற்கும் ஆண் தரகயன்பை – he will stand there suitable for esteemed manliness
(தரகயன்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 293, பாடியைர்: சநாச்சி நியமங்கிழார், திரண: காஞ்சி, துரற: பூக்பகாள்

காஞ்சி
நிறப்பரடக்கு ஒல்கா யாரை பமபைான்
குறும்பர்க்கு எறியும் ஏைல் தண்ணுரம
நாண் உரட மாக்கட்கு இைங்கும் ஆயின்,
எம்மினும் பபர் எழில் இழந்து, விரை எைப்
பிறர் மரை புகுைள் சகால்பைா? 5
அளியள் தாபை, பூ விரைப் சபண்பட.

Puranānūru 293, Poet: Nochi Niyamankizhār, Thinai: Kānji, Thurai: Pookōl Kānji
A man sitting on top of an elephant
that cannot be controlled by a goad,
beats a thannumai drum and announces
war with enemies outside a fort,
and it roars, causing shame to men.

More pitiable than us, is the woman

who sells flowers. She has lost her
great beauty, and has to enter other
homes now. She deserves compassion.
She is pitiful!

Notes: The reason the flower girl is pitiable, is because she will not be able to sell flowers
once all the men go to war. This is the only Puranānūru poem written by this poet from a
town named Niyamam. There were a few towns with that name. His town was surrounded
by nochi trees (Water peacock’s foot tree, Vitex leucoxylon) and that is why it became
Nochi Niyamam. Thanummai drums were beat to announce wars.
Meanings: நிறப்பரடக்கு ஒல்கா யாரை – an elephant that does not submit to a goad
(நிறப்பரட – குத்துக்பகால்), பமபைான் – the man sitting on top, குறும்பர்க்கு – to fight
with enemies who are outside the fort, எறியும் – beating, ஏைல் தண்ணுரம – a thannumai
drum that goads, நாண் உரட மாக்கட்கு – for men who would be embarrassed (if they
don’t go to battle), இைங்கும் – it roars, ஆயின் – so, எம்மினும் – more than us, பபர் எழில்
இழந்து விரை எை – since she has lost her great beauty, பிறர் மரை புகுைள் சகால்பைா –
she might have to enter other homes – the homes of people who don’t go to war (சகால்,
ஓ – அரசநிரைகள்), அளியள் தாபை – she is pitiable (தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள்), பூ
விரைப் சபண்பட – the woman who sells flowers (சபண்பட – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 294, பாடியைர்: சபருந்தரைச் சாத்தைார், திரண: தும்ரப, துரற: தாரை

மறம்
சைண்குரட மதியம் பமல் நிைாத் திகழ்தைக்,
கண்கூடு இறுத்த கடல் மருள் பாசரறக்,
குமரிப் பரட தழீஇய கூற்று விரை ஆடைர்
தமர் பிறர் அறியா அமர் மயங்கு அழுைத்து
இரறயும் சபயரும் பதாற்றி, நுமருள் 5
நாள் முரற தபுத்தீர் ைம்மின் ஈங்கு எைப்
பபார் மரைந்து ஒரு சிரற நிற்ப, யாைரும்
அைவு உமிழ் மணியின் குறுகார்,
நிரை தார் மார்பின் நின் பகள்ைரைப் பிறபை.

Puranānūru 294, Poet: Perunthalai Sāthanār sang this to a warrior’s wife, Thinai: Thumpai,
Thurai: Thānai Maram
The moon shined like the white umbrella
of the king, in the battle camp for the army
as large as an ocean, and there were new
weapons for men who do the work of Kootruvan,
the god of death. The battlefield was confusing.
It was difficult to distinguish between the warriors.
Your husband who was victorious in battle stood
on one side and called out, “For the King and for
fame, those among you who are ready to die, come
here.” Like they were afraid to touch a gem spit by
a snake, nobody dared to go near your husband
who was wearing stacks of garlands.

Notes: There was this belief that snakes spit gems. reason the flower girl is pitiable, is
because she will not be able to sell flowers once all the men go to war. Puranānūru 294,
Akananuru 72, 92, 138, 192, 372, Kurunthokai 239 and Natrinai 255, have references to
snakes spitting gems. This poet wrote Puranānūru 151, 164, 165, 205, 209 and 294. There
are descriptions of royal umbrellas in few poems. They were usually strung with pearls and
were white in color.

Meanings: சைண்குரட மதியம் பமல் நிைாத் திகழ்தை – as the moon shined like the royal
white umbrella, கண்கூடு இறுத்த – staying together, கடல் மருள் பாசரற – ocean-like battle
camp (மருள் – உைம உருபு, a comparison word), குமரிப் பரட தழீஇய – embracing new
weapons (தழீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), கூற்று விரை ஆடைர் – warriors doing the
work of Kootruvan who is the god of death, தமர் பிறர் அறியா – not knowing who is ours
or others, அமர் மயங்கு அழுைத்து – in the confusing battlefield, இரறயும் சபயரும்
பதாற்றி – invoked the king and fame, நுமருள் – among you, நாள் முரற – living days,
தபுத்தீர் – those who want it to be ruined, those who want to die, ைம்மின் ஈங்கு – come
here (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second
person), எை – thus, பபார் மரைந்து – victorious in battle, ஒரு சிரற நிற்ப – he stood on
one side, யாைரும் – everybody, அைவு உமிழ் மணியின் – like the spit gem of a snake
(மணியின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), குறுகார் – they
did not go near, நிரை தார் மார்பின் நின் பகள்ைரை – your husband wearing rows of
garlands on his chest, பிறபை – others (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 295, பாடியைர்: ஔரையார், திரண: தும்ரப, துரற: உைரகக் கலுழ்ச்சி

கடல் கிைர்ந்தன்ை கட்டூர் நாப்பண்,
சைந்து ைாய்ைடித்த பைல் தரைப் சபயரித்,
பதாடு உரகத்து எழுதரூஉ, துைந்து எறி ஞாட்பின்,
ைருபரட பபாழ்ந்து ைாய்ப்பட விைங்கி,
இரடப்பரட அழுைத்துச் சிரதந்து பைறாகிய, 5
சிறப்புரடயாைன் மாண்பு கண்டருளி,
ைாடு முரை ஊறிச் சுைந்தை
ஓடாப் பூட்ரக விடரை தாய்க்பக.

Puranānūru 295, Poet: Avvaiyār, Thinai: Thumpai, Thurai: Uvakai Kaluzhchi

In the midst of a battle, like an
ocean that rose up, he turned
his sharp spear forged in fire
toward enemies,
guided his warriors through the
battlefield where spears and
arrows were thrown, split the
advancing forces, blocked them
standing between armies, and got
chopped up, a great man.

On seeing the dead body of her

noble young son whose principle
was not to back off from battles,
his mother felt tender, and her
withered breasts secreted milk!

Notes: Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286,
290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature.

Meanings: கடல் கிைர்ந்தன்ை – like the ocean rising up, கட்டூர் நாப்பண் – in the midst of
a battlefield with a battle camp, சைந்து – forged in fire, ைாய் ைடித்த பைல் – end sharpened
spear, தரைப் சபயரி – turned it toward them, பதாடு உரகத்து – guided his group of
warriors, எழுதரூஉ – rose up (இன்னிரச அைசபரட), துைந்து எறி ஞாட்பின் – in a battle
where there are spears and arrows thrown, ைருபரட பபாழ்ந்து – he split the advancing
forces, ைாய்ப்பட விைங்கி – he blocked and separated, இரடப்பரட – between armies,
அழுைத்துச் சிரதந்து பைறாகிய சிறப்புரடயாைன் – the great man who was chopped up
in the battlefield, மாண்பு கண்டு – on seeing that nobleness, அருளி – with kindness, ைாடு
முரை ஊறிச் சுைந்தை – her dry breasts secreted, ஓடாப் பூட்ரக – principle of not backing
off, strength to not back off, விடரை தாய்க்பக – to the young man’s mother (தாய்க்பக –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 296, பாடியைர்: சைள்ரை மாறைார், திரண: ைாரக, துரற: ஏறாண் முல்ரை
பைம்பு சிரை ஒடிப்பவும், காஞ்சி பாடவும்,
சநய்யுரடக் ரகயர் ஐயவி புரகப்பவும்,
எல்ைா மரையும் கல்சைன்றவ்பை,
பைந்து உடன்று எறிைான் சகால்பைா,
சநடிது ைந்தன்றால் சநடுந்தரக பதபை. 5

Puranānūru 296, Poet: Vellai Māranār, Thinai: Vākai, Thurai: Eran Mullai
There is uproar in all the houses,
neem tree branches are broken,
kānji songs are sung, those with
ghee in their hands are burning
white mustard, and smoke rises.
His chariot has delayed its return.
He must be killing the enemy king!

Notes: These are the words of a mother whose son whose return from battle was delayed.
In this situation, there are wounded warriors who are taken care of by their families, with
neem leaves and mustard smoke. Kānji songs are sung to them. This is the only poem
written by this poet.

Meanings: பைம்பு சிரை ஒடிப்பவும் – branches of neem trees are broken for their leaves,
Azadirachta indica, காஞ்சி பாடவும் – kānji songs are sung, சநய்யுரடக் ரகயர் – those
with ghee in their hand, ஐயவி புரகப்பவும் – and burning white mustard, Brassica alba,
எல்ைா மரையும் – in all the houses, கல்சைன்றவ்பை – there are uproars, பைந்து உடன்று
எறிைான் சகால்பைா – in anger he must be killing the enemy king, சநடிது ைந்தன்றால்
சநடுந்தரக பதபை – his chariot was late in returning (சநடித்து சநடிது எை ைந்தது,
ைந்தன்றால் – ஆல் அரசநிரை, an expletive, பதபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 297, பாடிபைார் பாடப்பட்படான் சபயர் சதரிந்திைது, திரண: சைட்சி, துரற:

உண்டாட்டு
சபரு நீர் பமைல் தண் நரட எருரம
இரு மருப்பு உறழும் சநடுமாண் சநற்றின்
ரபம் பயறு உதிர்த்த பகாதின் பகால் அரணக்
கன்றுரட மரையாத் துஞ்சும் சீறூர்க்
பகாள் இைண் பைண்படம் புைபை; நார் அரி 5
நரை முதிர் சாடி நறவின் ைாழ்த்தித்
துரற நணி சகழீஇக் கம்புள் ஈனும்
தண்ணரட சபறுதலும் உரித்பத, ரைந்நுதி
சநடுபைல் பாய்ந்த மார்பின்
மடல்ைன் பபாந்ரதயின் நிற்குபமார்க்பக. 10

Puranānūru 297, Poet: Unknown, Thinai: Vetchi, Thurai: Undāttu

We do not desire a reward of villages where female marai
deer sleep with their young on thick beds of husks from
the fresh lentils that dropped from long, splendid pods
that look like the big horns of buffaloes with cool walk,
that desire abundant water.
We praise liquor filtered with fiber, aged with flowers
and kept in jars.

It is fitting for us to receive farming villages, where marsh

fowl lay eggs on the river shores,
we who have stood like strong palmyra trees with fronds,
when sharp-tipped spears were thrust into our chests.
Notes: The Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244,
256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. மரை (4) – A kind of deer. The
University of Madras Lexicon defines this as elk. However, there are no elks in South
India. யாரையும் குதிரையும் கழுரதயும் கடரமயும் மாபைாடு ஐந்தும் கன்சறைற் குரிய
(சதால்காப்பியம், மைபியல் 15). ரை – ரைபய கூர்ரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 91).

Meanings: சபரு நீர் பமைல் – desiring abundant water, தண் நரட எருரம – buffaloes with
cool walk, இரு மருப்பு – large/dark horns, உறழும் – like it, சநடுமாண் சநற்றின் – from
the long fine pods, ரபம் பயறு – green lentils, fresh lentils , உதிர்த்த – dropped, பகாதின்
பகால் அரண – thick bed made with husks, கன்றுரட மரையாத் துஞ்சும் சீறூர் – small town
where female marai deer sleep with their calves, பகாள் இைண் பைண்படம் – we do not
desire to take these, புைபை – gifts (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), நார் அரி – fiber
filtered (fiber – பன்ைாரட, the cloth-like fibrous piece covering the base of coconut leaf
stems), நரை – buds/flowers, முதிர் சாடி நறவின் ைாழ்த்தி – praise the aged liquor in jars,
துரற நணி சகழீஇ – staying near the shore (சகழீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), கம்புள்
ஈனும் – where marsh hens lay eggs, தண்ணரட சபறுதலும் உரித்பத – it is fitting to receive
farming villages/lands, ரைந்நுதி சநடுபைல் – sharp tipped long spear, பாய்ந்த – thrust,
மார்பின் – with chests, மடல் ைன் பபாந்ரதயின் நிற்குபமார்க்பக – for those who stand
like a strong palmyra tree with fronds, Borassus flabellifer (பபாந்ரதயின் – இன் ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது, நிற்குபமார்க்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 298, பாடியைர்: ஆவியார், திரண: கைந்ரத, துரற: சநடுசமாழி

எமக்பக கைங்கல் தருபம; தாபை
பதறல் உண்ணும் மன்பை, நன்றும்
இன்ைான் மன்ற பைந்பத; இனிபய
பநைார் ஆர் எயில் முற்றி
ைாய் மடித்து உைறி, “நீ முந்து” என்ைாபை. 5

Puranānūru 298, Poet: Āviyār, Thinai: Karanthai, Thurai: Nedu Mozhi

He gave us unfiltered liquor,
but drank it clear. The king is
certainly not a sweet man, since
he does not fold his lips and yell
to us “You go ahead and attack,”
even when surrounding an enemy
fortress that is difficult to conquer.

Notes: This is the only poem written by this poet, who belonged to the Vēlir clan. மன்
(2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சபருரம, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – கழிவுப்
சபாருைது, ஒைரை துரைசாமி உரை – மன்பை (2) என்பதற்கு மன்ைன் என்று சபாருள்
கூறுதலுமுண்டு. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும் (சதால்காப்பியம்,
இரடயியல் 17).

Meanings: எமக்பக கைங்கல் தருபம – he gives us unfiltered liquor (தருபம – ஏகாைம்

அரசநிரை, an expletive), தாபை பதறல் உண்ணும் – he drinks filtered liquor (தாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மன் – மிகுதி, கழிவுக் குறிப்பு, what was in the past, ஏ
அரசநிரை, நன்றும் – very much, இன்ைான் மன்ற பைந்பத – he’s not a kind man for sure
(பைந்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), இனிபய – now (ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), பநைார் – enemies, ஆர் எயில் – guarded fortresses, முற்றி – surrounded, ைாய்
மடித்து – folding his lips, உைறி – yelling, நீ முந்து என்ைாபை – he does not say ‘you go ahead
and attack’ (என்ைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 299, பாடியைர்: சபான்முடியார், திரண: சநாச்சி, துரற: குதிரை மறம்

பருத்தி பைலிச் சீறூர் மன்ைன்
உழுத்து அதர் உண்ட ஓய் நரடப் புைவி,
கடல் மண்டு பதாணியின் பரட முகம் பபாழ,
சநய்ம் மிதி அருந்திய சகாய் சுைல் எருத்தின்,
தண்ணரட மன்ைர் தாருரடப் புைவி, 5
அணங்குரட முருகன் பகாட்டத்துக்
கைம் சதாடா மகளிரின், இகழ்ந்து நின்றவ்பை.

Puranānūru 299, Poet: Ponmudiyār, Thinai: Nochi, Thurai: Kuthirai Maram

The horses of small-town kings
eat husks of ulunthu,
trot slowly the like ocean-plying
fast boats, and split enemy armies.
The garlanded horses, belonging
to rich kings with fertile towns,
the manes on their napes trimmed,
even though they eat food mixed
with ghee, stand in contempt
like women who do not touch bowls
in the temples of fierce Murukan!

Notes: கைம் சதாடா மகளிரின் (7) – ஒைரை துரைசாமி உரை – புழங்கும் கைங்கரைத்
சதாடுதற்கில்ைாமல் விைக்குரடயைாகிய மகளிரைப் பபால். This poet wrote Puranānūru
299, 310 and 312. அகநானூறு 400 – சநய்ம் மிதி முரைஇய சகாழுஞ்பசாற்று ஆர்ரக
நிைல் இரயந்து ஒன்றிய சசைவின் சசந்திரைக் குைல் ைார்ந்தன்ை குைவுத்தரை நந்நான்கு.

Meanings: பருத்தி பைலிச் சீறூர் – small town with cotton plants as hedges, மன்ைன் – king,
leader, உழுத்து அதர் உண்ட – ate black gram lentil husks, ஓய் நரடப் புைவி – horses that
trot in a tired manner, கடல் மண்டு பதாணியின் – like the fronts of ocean plying fast boats
(பதாணியின்- இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), பரட முகம்
பபாழ – thrusting int0 the front and splitting enemy armies, சநய்ம் மிதி அருந்திய – ate
ghee mixed with food and crushed with the feet, சகாய் சுைல் எருத்தின் – with their napes
with trimmed manes, தண்ணரட மன்ைர் – kings owning fertile towns/lands, தாருரடப்
புைவி – horses with garlands, அணங்கு உரட முருகன் பகாட்டத்துக் கைம் சதாடா
மகளிரின் – like women who do not touch the bowls in the temples of fierce Murukan
(மகளிரின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), இகழ்ந்து – with
disgust, with aversion, with contempt, நின்றவ்பை – they stood (ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 300, பாடியைர்: அரிசில் கிழார், திரண: தும்ரப, துரற: தாரை மறம்
“பதால் தா, பதால் தா” என்றி; பதாசைாடு
துறுகல் மரறயினும் உய்குரை பபாைாய்;
சநருநல் எல்ரை நீ எறிந்பதான் தம்பி,
அகல் சபய் குன்றியின் சுழலும் கண்ணன்,
பபரூர் அட்ட கள்ளிற்கு 5
ஓர் இல் பகாயின் பதருமால் நின்பை.
Puranānūru 300, Poet: Arisil Kizhār, Thinai: Thumpai, Thurai, Thānai Maram
You say, “Bring me my shield! Bring me my shield!”
If you hold your shield and hide behind a boulder,
you might be able to escape the brother of the man
you killed yesterday at daytime, who is searching
for you, his eyes whirling like kundri seeds on an
oil lamp bowl, as if you were a bowl of liquor brewed in
a house in a large city.

Notes: This poet who came from a town called Arisil, wrote Puranānūru 146, 230, 281,
285, 300, 304 and 342.

Meanings: பதால் தா பதால் தா – bring my shield, bring my shield, என்றி – you say (என்றி
– முன்னிரை ஒருரம), பதாசைாடு துறுகல் மரறயினும் உய்குரை பபாைாய் – it appears
that you will escape if you hide with your shield behind a small boulder, சநருநல் எல்ரை
– yesterday during the day, நீ எறிந்பதான் – the one you killed, தம்பி – his brother, அகல்
சபய் குன்றியின் சுழலும் கண்ணன் – with whirling eyes like that crab’s eye seeds on an oil-
lamp bowl (குன்றியின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது),
பபரூர் அட்ட கள்ளிற்கு ஓர் இல் பகாயின் – like looking to get liquor brewed in a house in
a large city, you were a bowl of liquor brewed in a house in a large city (கள்ளிற்கு – கள்ரைப்
சபரும் சபாருட்டு, பகாய் – கள் முகக்கும் கைம்), பகாயின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம
உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது) பதருமால் நின்பை – he is looking for you (பதரும் +
ஆல், ஆல் – இரடச்சசால், a particle, நின்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 301, பாடியைர்: ஆவூர் மூைங்கிழார், திரண: தும்ரப துரற: தாரை மறம்
பல் சான்றீபை! பல் சான்றீபை!
குமரி மகளிர் கூந்தல் புரைய
அமரின் இட்ட அரு முள் பைலிக்
கல்சைன் பாசரறப் பல் சான்றீபை!
முைசு முழங்கு தாரை நும் அைசும் ஓம்புமின்! 5
ஒளிறு ஏந்து மருப்பின் நும் களிறும் பபாற்றுமின்!
எரை நாள் தங்கும் நும் பபாபை அரை நாள்
எறியார் எறிதல் யாைணது? எறிந்பதார்
எதிர் சசன்று எறிதலும் சசல்ைான் அதைால்
அறிந்பதார் யார் அைன் கண்ணிய சபாருபை 10
பைம் என்று இகழ்தல் ஓம்புமின்! உதுக்காண்!
நிைன் அைப்பன்ை நில்ைாக் குறு சநறி
ைண் பரிப் புைவிப் பண்பு பாைாட்டி,
எல் இரடப் படர்தந்பதாபை, கல்சைை
பைந்து ஊர் யாரைக்கு அல்ைது 15
ஏந்துைன் பபாைான், தன் இைங்கு இரை பைபை.

Puranānūru 301, Poet: Āvūr Mūlankizhār, Thinai: Thumpai, Thurai: Thānai Maram
O many noble men! O many noble men,
who are in a battle camp with uproar,
surrounded by harsh thorn fences which
is like the hair of unmarried women!

All of you noble men protect your king

with a roaring drum in the midst of his army.
Protect your elephants with raised, glowing tusks.
However many days the war will last, how can
we attack, on any day, those who do not attack us?
Our king will not attack those who are not fit
to fight him. Who knows what he is thinking?
Do not be disrespectful thinking you are many.
Look over there! He came at night and went to
the battle camp, praising the virtues of his fine
horse that gallops like it measures the earth.
He will not brandish his spear with a bright blade,
except before your king riding his elephant.
Notes: This poet wrote Puranānūru 38, 40, 166, 177, 178, 196, 261 and 301. குமரி மகளிர்
கூந்தல் புரைய அமரின் இட்ட அரு முள் பைலி – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை –
மணஞ்சசய்யப்சபறாத கன்னியரின் கூந்தல் ஓர் ஆடைைாலும் தீண்டசைாண்ணாரமயால்,
பரகைைால் தீண்ட முடியாத முள் பைலிக்கு அஃது உைரம கூறப்சபற்றது.

Meanings: பல் சான்றீபை பல் சான்றீபை – O many noble men, O many noble men, குமரி
மகளிர் கூந்தல் புரைய – like the hair of unmarried women (புரை – உைம உருபு, a
comparison word), அமரின் – for battle, இட்ட – fixed, அரு முள் பைலி – fence with harsh
thorns, கல்சைன் பாசரற – battle camp with uproar, பல் சான்றீபை – many noble men, முைசு
முழங்கு தாரை – army with roaring drums, நும் அைசும் ஓம்புமின் – protect your king (மின்
– முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person),
ஒளிறு ஏந்து மருப்பின் நும் களிறும் பபாற்றுமின் – protect your elephants with raised bright
tusks (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the
second person), எரை நாள் தங்கும் நும் பபாபை – however many days your war will last
(பபாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அரை நாள் எறியார் எறிதல் யாைணது – how
can we attack on any day when they don’t attack us, எறிந்பதார் – those who attack, எதிர்
சசன்று எறிதலும் சசல்ைான் – he will not go to attack, அதைால் அறிந்பதார் யார் – who
knows that, அைன் கண்ணிய சபாருபை – what matter he thinks (சபாருபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), பைம் என்று இகழ்தல் ஓம்புமின் – do not be disrespectful
thinking that you are many (மின் – முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal
plural suffix of the second person), உதுக்காண் – look there, நிைன் அைப்பன்ை – like
measuring the earth (நிைன் – நிைம் என்பதன் பபாலி), நில்ைா – not stopping, குறு சநறி –
narrow roads, ைண் பரிப் புைவிப் பண்பு பாைாட்டி – praising the virtues of his fast horse,
எல் இரடப் படர்தந்பதாபை – he came during the night and went to his battle camp
(படர்தந்பதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கல்சைை – with loud sounds, பைந்து
ஊர் யாரைக்கு – your king riding an elephant, அல்ைது ஏந்துைன் பபாைான் – he will not
lift other than for him, தன் இைங்கு இரை பைபை – his spear with a bright blade (பைபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 302, பாடியைர்: சைறி பாடிய காமக்கண்ணியார், திரண: தும்ரப, துரற:

குதிரை மறம்
சைடி பைய் சகாள்ைது பபாை ஓடித்
தாவுபு உகளும் மாபை; பூபை
விைங்கு இரழ மகளிர் கூந்தல் சகாண்ட;
நைந்தப் பல் காழ்க் பகாரத சுற்றிய
ஐது அரம பாணி ைணர் பகாட்டுச் சீறியாழ்க் 5
ரக ைார் நைம்பின் பாணர்க்கு ஓக்கிய
நிைம்பா இயவின் கைம்ரபச் சீறூர்;
பநாக்கிைர்ச் சசகுக்கும் காரை ஊக்கி,
பைலின் அட்ட களிறு சபயர்த்து எண்ணின்,
விண் இைர் விசும்பின் மீனும், 10
தண் சபயல் உரறயும், உரற ஆற்றாபை.

Puranānūru 302, Poet: Veri Pādiya Kāmakanniyār, Thinai: Thumpai, Thurai: Kuthirai
Maram
Like bent bamboo that springs up, horses leap fast and jump.
Young women wearing jewels have flowers on their hair, and
garlands with many strands of bitter orange flowers adorn them.
Bards who play small yāzhs with curving stems play music with
delicate rhythm, and receive small towns with arable land and
empty paths.
The young man who kills his enemies who look at him with rage,
lifted his spear and killed many elephants, whose numbers, if one
were to count, the stars in the sky and the cool rain drops would
not suffice.

Notes: This poet wrote Puranānūru 271 and 302. குறுந்சதாரக 54 – காை யாரை ரகவிடு
பசுங்கரழ மீன் எறி தூண்டிலின் நிைக்கும், குறுந்சதாரக 74 – விட்ட குதிரை
விரசப்பிைன்ை விசும்பு பதாய் பசுங்கரழ, புறநானூறு 302 – சைடி பைய் சகாள்ைது
பபாை ஓடித் தாவுபு உகளும் மாபை, ஐங்குறுநூறு 278 – கரழக்பகால் குைங்கின் ைன் பறழ்
பாய்ந்தை இைஞ்சி மீன் எறி தூண்டிலின் நிைக்கும்.

Meanings: சைடி பைய் சகாள்ைது பபாை – like bamboo springing up (பைய் – bamboo),
ஓடித் தாவுபு உகளும் மாபை – horses run and leap and jump, பூபை விைங்கு இரழ மகளிர்
கூந்தல் சகாண்ட – brightly-jeweled women with flowers on their hair, நைந்தப் பல் காழ்க்
பகாரத – garlands with many strands of bitter orange flowers, நாைத்ரத, Citrus aurantium,
சுற்றிய – surrounded, ஐது அரம – in a delicate manner, பாணி – rhythm, beats, ைணர்
பகாட்டுச் சீறியாழ் – small lute with curved stem, ரக ைார் நைம்பின் – with strings plucked
by fingers, பாணர்க்கு – to bards, ஓக்கிய – they were given, நிைம்பா இயவின் – with narrow
roads/empty roads, கைம்ரபச் சீறூர் – small town with arable land, dry land where millet
and horse gram can be grown (பதிற்றுப்பத்து 75 – சைள் ைைகு உழுத சகாள் உரடக்
கைம்ரப), பநாக்கிைர்ச் சசகுக்கும் காரை – young man who kills his enemies who look
with anger, ஊக்கி – lifting, with enthusiasm, பைலின் – with his spear, அட்ட களிறு
சபயர்த்து எண்ணின் – if one counted the number of elephants killed, விண் இைர்
விசும்பின் மீனும் – the stars spread in the sky, தண் சபயல் உரறயும் உரற ஆற்றாபை –
and the cool drops of rain are not enough (ஆற்றாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 303, பாடியைர்: எருரம சைளியைார், திரண: தும்ரப துரற: குதிரை மறம்
நிைம் பிறக்கிடுைது பபாைக் குைம்பு கரடயூஉ,
உள்ைம் அழிக்கும் சகாட்பின் மான் பமல்
எள்ளுநர்ச் சசகுக்கும் காரை கூர்த்த
சைந்திறல் எஃகம் சநஞ்சு ைடு விரைப்ப
ஆட்டிக் காணிய ைருபம, சநருரந 5
உரை சால் சிறப்பின் பைந்தர் முன்ைர்க்
கரை சபாரு முந்நீர்த் திமிலின் பபாழ்ந்து, அைர்
கயந்தரை மடப்பிடி புைம்ப,
இைங்கு மருப்பு யாரை எறிந்த எற்பக.

Puranānūru 303, Poet: Erumai Veliyanār, Thinai: Thumpai, Thurai: Kuthirai Maram
Yesterday, in front of famous kings,
I split their army like a boat sailing
the ocean that pounds the shores,
and killed their bull elephants
with gleaming tusks and their naive
females with tender heads mourned.

Today, he is coming toward me, the

young warrior who kills enemies who
tease him, riding a swift horse pressing
into the earth, and running as though
it is leaving the land behind, causing
distress to those who see him.
He causes wounds with his sharp,
strong spear that pierces the chests of
those who oppose him.

Notes: This poet, who came from a town called Erumai, wrote Puranānūru 273 and 303.
முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி உரை புறநானூறு 9 – ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ நீரும்
உரடரமயான் முந்நீர் என்று சபயைாயிற்று. நச்சிைார்க்கினியர் உரை
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 441 – நிைத்திற்கு முன்பை உண்டாக்கிய நீர், மண்ரண
பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர்.

Meanings: நிைம் பிறக்கிடுைது பபாை – like leaving the land behind, குைம்பு கரடயூஉ –
hooves pressing into the earth (குரடயூஉ – இன்னிரச அைசபரட), உள்ைம் அழிக்கும் –
ruins the mind/spirit, சகாட்பின் மான் பமல் – riding on a whirling horse, riding on a rapid
horse, எள்ளுநர்ச் சசகுக்கும் காரை – the young man who kills those who tease him, கூர்த்த
சைந்திறல் எஃகம் சநஞ்சு ைடு விரைப்ப – causing wounds on chests with his strong and
sharp strong spear, ஆட்டி – distressing, காணிய – being able to see, ைருபம – he is coming
(ைருபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சநருரந – yesterday, உரை சால் சிறப்பின்
பைந்தர் முன்ைர் – in front of the greatly famous kings, கரை சபாரு – hitting on the shores,
attacking the shores, முந்நீர்த் திமிலின் – like a boat on the ocean (திமிலின்- இன் ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), பபாழ்ந்து – splitting, அைர் கயந்தரை
மடப்பிடி புைம்ப – their tender-headed naive female elephants to be distressed, இைங்கு
மருப்பு யாரை எறிந்த எற்பக – for me who killed their elephants with bright tusks (எற்பக
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 304, பாடியைர்: அரிசில் கிழார், திரண: தும்ரப, துரற: குதிரை மறம்
சகாடுங்குரழ மகளிர் பகாரத சூட்டி,
நடுங்கு பனிக் கரைஇயர் நார் அரி பருகி,
ைளி சதாழில் ஒழிக்கும் ைண் பரிப் புைவி
பண்ணற்கு விரைதி நீபய; சநருரந
எம் முன் தப்பிபயான் தம்பிசயாடு ஒைாங்கு 5
நாரைச் சசய்குசைன் அமர் எைக் கூறிப்,
புன் ையிறு அருத்தலும் சசல்ைான், பன்மான்
கடவும் என்ப சபரிபத; அது பகட்டு
ைைம்படு முைசின் சைல் பபார் பைந்தன்
இைங்கு இரும் பாசரற நடுங்கின்று, 10
இைண்டாகாது அைன் கூறியது எைபை.

Puranānūru 304, Poet: Arisil Kizhār, Thinai: Thumpai, Thurai: Kuthirai Maram
Women with curved earrings adorned
you with garlands, you drank filtered liquor
for your shivering cold to vanish, and you are
going rapidly to caparison your horse that runs
faster than the wind.

The spies say that without food in your hungry

stomach, you are going to battle tomorrow,
to kill the warrior who killed your elder brother,
along with his younger brother. They say that
you are analyzing greatly the horses.
On hearing that, those in the large, splendid
battle camp of the victorious king with a roaring
drum tremble, knowing well that your words and
deeds do not differ.

Notes: This poet, who came from a town called Arisil, wrote Puranānūru 146, 230, 281,
285, 300, 304 and 342. என்ப (8) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ஒற்றர் கூறுைர். ைைம்படு
முைசின் சைல் பபார் பைந்தன் (9) – ஒைரை துரைசாமி உரை – இகழ்ச்சிக்குறிப்பு.
இைண்டாகாது அைன் கூறியது எைபை (11) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சசால் ஒன்று
சசயல் பைறு எை.

Meanings: சகாடுங்குரழ மகளிர் – women wearing curved earrings, பகாரத சூட்டி – wore
flower garlands on you (சூட்டி – சூட்ட எைத் திரிக்க), நடுங்கு பனிக் கரைஇயர் – for
shivering cold to go (கரைஇயர் – சசால்லிரச அைசபரட), நார் அரி பருகி – drinking
filtered liquor (fiber – பன்ைாரட, the cloth-like fibrous piece covering the base of coconut
leaf stems), ைளி சதாழில் ஒழிக்கும் – it runs faster better than the wind, ைண் பரிப் புைவி
– horse that runs fast, பண்ணற்கு விரைதி நீபய – you are going fast to caparison/decorate
(விரைதி – முன்னிரை விரைமுற்று, நீபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சநருரந –
yesterday, எம் முன் தப்பிபயான் – the one who killed my elder brother (எம் முன் – என்
அண்ணன், தப்பிபயான் – குற்றம் புரிந்தைன், சகான்றைன்), தம்பிசயாடு – along with his
younger brother, ஒைாங்கு – together, நாரைச் சசய்குசைன் அமர் எை கூறி – saying “I will
battle tomorrow”, புன் ையிறு அருத்தலும் சசல்ைான் – not eating even a little food to end
his hunger, பன்மான் கடவும் என்ப – the spies say that you are analyzing the horses,
சபரிபத – greatly, அது பகட்டு – on hearing that, ைைம்படு முைசின் – with a victorious war
drum, சைல் பபார் பைந்தன் – the king who is victorious in battles, இைங்கு இரும் பாசரற
நடுங்கின்று – those in the splendid huge battle camp trembled (பாசரற – ஆகுசபயர்,
பாசரறயில் இருப்பைர்களுக்கு), இைண்டாகாது அைன் கூறியது எைபை – that his words
will not become untruths, that his promises will not be two different matters – promising
being one and doing being another (எைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 305, பாடியைர்: மதுரை பைைாசான், திரண: ைாரக துரற: பார்ப்பை ைாரக
ையரைக் சகாடியின் ைாடிய மருங்குல்,
உயைல் ஊர்திப் பயரைப் பார்ப்பான்
எல்லி ைந்து நில்ைாது புக்குச்
சசால்லிய சசால்பைா சிைபை; அதற்பக
ஏணியும் சீப்பும் மாற்றி, 5
மாண் விரை யாரையும் மணி கரைந்தைபை.

Puranānūru 305, Poet: Mathurai Vēlāsān, Thinai: Vākai, Thurai: Pārpana Vākai
A young Brahmin, with a waist as thin as
a vayalai vine, came slowly with sorrow at
night, entered without stopping, and uttered
just a few words. After that, the siege
ladders and cross bars on the gates were
removed. They stripped the bells from
the noble battle elephants.

Notes: This is the only poem written by this poet. In this poem, the Brahmin comes as
an envoy and his mission is successful. There will be no war. ஒைரை துரைசாமி உரை –
இது பார்ப்பை ைாரகசயைத் துரற ைகுப்பட்டுள்ைது. பார்ப்பை ைாரகயாைது
“பகள்வியாற் சிறப்சபய்யாரை பைள்வியான் விறன் மிகுத்தன்று” (புறப்சபாருள்
சைண்பா மாரை 8:18). இது பார்ப்பை முல்ரை என்றிருப்பின் சீரிதாம். பார்ப்பை
முல்ரையாைது “கான்மலிபு நறுந்சதரியற் கழல் பைந்தர் இகைவிக்கு
நான்மரறபயாைைம் சபருகு நடுவுநிரை உரைத்தன்று” (புறப்சபாருள் சைண்பாமாரை
8:18). உயைல் ஊர்தி (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ைருத்தத்தால் ஊர்ந்து சசல்ைது
பபாலும் நரட.

Meanings: ையரைக் சகாடியின் ைாடிய மருங்குல் – a waist like a vayalai vine that is thin,
Purslane creeper, Portulaca quadrifida (சகாடியின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு,
ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), உயைல் ஊர்தி, came sadly with slow walk, பயரைப்
பார்ப்பான் எல்லி ைந்து – a young Brahmin came at night, நில்ைாது – without waiting, புக்கு
– entered, சசால்லிய சசால்பைா சிைபை – he said just a few words, அதற்பக ஏணியும்
சீப்பும் மாற்றி – after that ladder and cross bars on the gates were removed, மாண் விரை
யாரையும் மணி கரைந்தைபை – bells were removed from their noble war elephants
(ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 306, பாடியைர்: அள்ளூர் நன்முல்ரையார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின்

முல்ரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
களிறு சபாைக் கைங்கு, கழல் முள் பைலி,
அரிது உண் கூைல், அம் குடிச் சீறூர்
ஒலி சமன் கூந்தல் ஒண்ணுதல் அரிரை
நடுகல் ரகசதாழுது பைவும் ஒடியாது,
விருந்து எதிர் சபறுக தில் யாபை, என் ஐயும் 5
ஒ .. .. .. .. .. .. பைந்தசைாடு,
நாடுதரு விழுப் பரக எய்துக எைபை.

Puranānūru 306, Poet: Allūr Nanmullaiyār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai – Parts
of this poem are missing
The elephants muddied the reservoirs,
and it is hard to get drinking water
in the small town with fine settlements
surrounded by thorny kalal hedges.
The young woman with soft, delicate
hair and a bright forehead prays to the
memorial stone without a break,
and worships it. “I hope I get guests,
and I hope that my lord
………………………….
joins the king to wage great
battles that will attain new land.”

Notes: Puranānūru 306 and 340 were written by this female poet. There are 33 poems in
which lines are missing. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும்
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: களிறு சபாைக் கைங்கு – muddied by elephants, கழல் முள் பைலி – hedges of
thorny molucca vine, Caesalpinia crista vine, அரிது உண் கூைல் – hard to get drinking water
from the reservoirs, அம் குடிச் சீறூர் – beautiful hut filled small town, ஒலி சமன் கூந்தல் –
soft delicate hair, ஒண்ணுதல் – bright forehead, அரிரை – young woman, நடுகல்
ரகசதாழுது பைவும் – prays to the memorial stone, ஒடியாது – worshipped every day
without fail, விருந்து எதிர் சபறுக தில் யாபை – I hope I get guests (தில் – தில்
விரழவின்கண் (விருப்பத்தின்கண்) ைந்த இரடச்சசால், ஈறு திரிந்தது ைந்தது, a particle
that implies desire, (யாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), என் ஐயும் – my lord, ஒ ..
.. .. .. .. .. பைந்தசைாடு – with my king, நாடுதரு விழுப்பரக – struggle in great battles
which yield land, எய்துக எைபை – to attain (எைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 307, பாடியைர்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: தும்ரப துரற: களிற்றுடனிரை

ஆசு ஆகு எந்ரத யாண்டு உைன் சகால்பைா?
குன்றத்து அன்ை களிற்சறாடு பட்படான்,
ைம்பைன் பபாைத் பதான்றும், உதுக்காண்!
பைைல் ைரி அணில் ைாைத்து அன்ை,
காை ஊகின் கழன்று உகும் முது வீ 5
அரியல் ைான் குழல் சுரியல் தங்க,
நீரும் புல்லும் ஈயாது உமணர்
யாரும் இல் ஒரு சிரற முடத்சதாடு துறந்த
ைாழா ைான் பகடு ஏய்ப்பத் சதறுைர்
பபருயிர் சகாள்ளும் மாபதா, அது கண்டு 10
சைஞ்சிை யாரை பைந்தனும், இக்கைத்து
எஞ்சலின் சிறந்தது பிறிசதான்று இல் எைப்
பண் சகாைற்கு அருரம பநாக்கி,
சநஞ்சற வீழ்ந்த புரைரமபயாபை.

Puranānūru 307, Poet: Unknown, Thinai: Thumpai, Thurai: Kalitruda Nilai

Where is the supportive man who is like my
father? A warrior who fought with an elephant,
as big as an elephant, killed it and got killed by
it? Look here! He appears like a stranger.
Ookam plants in the forests have dropped
their old flowers, that look like tails of striped
squirrels in summer, on his head with curly hair.

He attacked and took the lives of his enemies

like a lame bull, abandoned by salt merchants
without food or water, that eats everything.
On seeing that, the king with his angry elephant
decided that there is nothing better but to die in
this battlefield and achieve fame with poets.
He perished in battle, the great man!

Notes: The Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244,
256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. ஆசு ஆகு எந்ரத ஆண்டு உைன்
சகால்பைா – குறுந்சதாரக 176-5, 325-4, புறநானூறு 235, 307.

Meanings: ஆசு ஆகு எந்ரத யாண்டு உைன் சகால்பைா – where is the supportive man who
is like my father (சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), குன்றத்து அன்ை – like a
mountain (குன்றத்து – குன்றம், அத்து சாரிரய), களிற்சறாடு பட்படான் – killed a male
elephant and got killed by it, ைம்பைன் பபாைத் பதான்றும் – he appears like a stranger,
உதுக்காண் – look here, பைைல் – in summer, ைரி அணில் ைாைத்து அன்ை – like the tails of
striped squirrels (ைாைத்து – ைால், அத்து சாரிரய), காை ஊகின் – of the forest ookam
plants, Aristida setacca, Broomstick grass, கழன்று உகும் முது வீ – old flowers that got loose
and dropped, அரியல் – heaps of those which were dropped, ைான் குழல் – abundant hair,
சுரியல் தங்க – rests on hair curls, நீரும் புல்லும் – water and grass, ஈயாது – not giving,
உமணர் – salt merchants, யாரும் இல் – without anybody, ஒரு சிரற – in a place, on a side,
முடத்சதாடு துறந்த – abandoned and lame, ைாழா – unable to live, ைான் – big, பகடு – bull,
ஏய்ப்ப – like, சதறுைர் – enemies, பபருயிர் சகாள்ளும் – take many lives, மாபதா – மாது, ஓ
அரசநிரைகள், expletives, அது கண்டு – seeing that, சைஞ்சிை – enraged, யாரை –
elephant, பைந்தனும் – and king, இக் கைத்து – in this battlefield, எஞ்சலின் சிறந்தது
பிறிசதான்று இல் – nothing better than to die, எை – hence, பண் சகாைற்கு – for poets to
sing, அருரம பநாக்கி – being aware that it’s precious, சநஞ்சற வீழ்ந்த – perished (in battle)
without love for life, புரைரமபயாபை – great man (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 308, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின் முல்ரை, ஒரு
மறைனின் மரைவி பாணனிடம் சசான்ைது
சபான் ைார்ந்தன்ை புரியடங்கு நைம்பின்,
மின் பநர் பச்ரச மிஞிற்றுக் குைல் சீறியாழ்
நன்ரம நிரறந்த நயைரு பாண!
சீறூர் மன்ைன் சிறியிரை எஃகம்
பைந்து ஊர் யாரை ஏந்து முகத்ததுபை; 5
பைந்து உடன்று எறிந்த பைபை என் ஐ
சாந்து ஆர் அகைம் உைம் கழிந்தன்பற;
உைங்கழி சுடர்ப் பரட ஏந்தி நம் சபருவிறல்
ஓச்சிைன் துைந்த காரை மற்றைன்
புன்தரை மடப்பிடி நாணக் 10
குஞ்சைம் எல்ைாம் புறக்சகாடுத்தைபை.

Puranānūru 308, Poet: Kōvūr Kizhār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai, what a hero’s
wife said to a bard
O bard who rouses desire in us playing with great skill
your small yāzh with twisted strings that appear like
stretched gold and leather that shines like lightning!
The small-bladed spear of the small-town king pierced
the lifted face of a great king’s elephant. The spear
thrown by the great king in rage pierced the sandal-smeared
chest of my lord, who plucked the weapon, lifted and threw
it back, the elephants of his enemies showed their
backs and ran away, and their naive females with sparse hair
on their heads were ashamed.

Notes: The first 3 lines of this poem can also be interpreted as, ‘O greatly virtuous bard
who brings good tidings, who plays his small lute with twisted strings cast with gold and
leather that shines like lightning’. Poet Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47,
68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is
presently in Chengalpattu district. புறநானூறு 135, 308, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 15,
சிறுபாணாற்றுப்பரட 34 – சபான் ைார்ந்தன்ை புரி அடங்கு நைம்பின்.

Meanings: சபான் ைார்ந்தன்ை – like stretched long with gold, புரியடங்கு நைம்பின் – with
tightly twisted strings, மின் பநர் பச்ரச – leather that is like lightning, மிஞிற்றுக் குைல் –
sounding like the humming of bees, சீறியாழ் – small lute, நன்ரம – benefits, good qualities,
excellence, virtue, நிரறந்த – filled, having, நயைரு – desire causing, பாண – O bard, சீறூர்
மன்ைன் – the king of a small town, சிறியிரை எஃகம் – spear with a small blade (சிறியிரை
– சிறிய இரை, சதாகுத்தல் விகாைம்), பைந்து ஊர் யாரை – elephant of the (great) king
who was riding ஏந்து முகத்ததுபை – landed on the elephant’s lifted face, landed on the
elephant’s forehead, பைந்து உடன்று எறிந்த பைபை – the spear that the great king threw in
rage (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), என் ஐ சாந்து ஆர் அகைம் உைம்
கழிந்தன்பற – it pierced my lord’s chest smeared with sandal (உைம் – உள்ைம் என்பதன்
இரடக்குரற, கழிந்தன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), உைங் கழி சுடர்ப் பரட
ஏந்தி – lifting the bright weapon that had gone through his chest (உைம் – உள்ைம் என்பதன்
இரடக்குரற), நம் சபருவிறல் – our greatly victorious lord (சபருவிறல் –
அன்சமாழித்சதாரக), ஓச்சிைன் – he attacked, he lifted, துைந்த காரை – when he threw,
மற்று அைன் – those of his enemies, புன்தரை – scanty-haired heads, parched heads,
மடப்பிடி நாண – making the naive female elephants embarrassed, குஞ்சைம் எல்ைாம்
புறக்சகாடுத்தைபை – the male elephants ran away showing their backs
(புறக்சகாடுத்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 309, பாடியைர்: மதுரை இைங்கண்ணிக் பகாசிகைார், திரண: தும்ரப, துரற:

நூழிைாட்டு
இரும்பு முகம் சிரதய நூறி ஒன்ைார்
இருஞ்சமம் கடத்தல் ஏபைார்க்கும் எளிபத;
நல் அைா உரறயும் புற்றம் பபாைவும்,
சகால் ஏறு திரிதரு மன்றம் பபாைவும்,
மாற்றருந் துப்பின் மாற்பறார் பாசரற 5
உைன் எை சைரூஉம் ஓர் ஒளி
ைைன் உயர் சநடுபைல் என் ஐ கண்ணதுபை.

Puranānūru 309, Poet: Mathurai Ilankanni Kōsikanār, Thinai: Thumpai, Thurai: Noolilāttu
It is easy for anybody to win, breaking
spear tips and killing enemies in battles.
Enemies with great strength, who are like
holes where cobras live and like the common
grounds where murderous bulls roam, fear
him when he is in the battle camp, my lord
who raises his bright, victorious, tall spear.

Notes: This is the only poem written by this poet. We do not know the name of the leader
in this poem.

Meanings: இரும்பு முகம் சிரதய – iron spear ends breaking (இரும்பு – ஆகுசபயர்
இரும்பிைால் சசய்த பைலிற்கு), நூறி ஒன்ைார் இருஞ்சமம் கடத்தல் – killing their enemies
in huge battles and winning, ஏபைார்க்கும் எளிபத – it is easy for everyone (எளிபத – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), நல் அைா உரறயும் புற்றம் பபாைவும் – like holes where cobras
live, like termite mounds in which cobras live (புற்றம் – அம் சாரிரய), சகால் ஏறு திரிதரு
மன்றம் பபாைவும் – like the common grounds with murderous bulls roaming around,
மாற்றருந் துப்பின் மாற்பறார் – enemies with great strength, பாசரற உைன் எை சைரூஉம்
– they are afraid that he is in the battle camp (சைரூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), ஓர் ஒளி
– great brightness, ைைன் உயர் சநடுபைல் – a bright victorious tall spear, என் ஐ – my lord,
கண்ணதுபை – it is with him (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 310, பாடியைர்: சபான்முடியார், திரண: தும்ரப, துரற: நூழிைாட்டு

பால் சகாண்டு மடுப்பவும் உண்ணான் ஆகலின்,
சசறாஅது ஓச்சிய சிறு பகால் அஞ்சிசயாடு
உயசைாடு ைருந்தும் மைபை! இனிபய
புகர் நிறங் சகாண்ட களிறு அட்டு ஆைான்
முன் நாள் வீழ்ந்த உைபைார் மகபை, 5
உன்னிைன் என்னும் புண் ஒன்று அம்பு
மான் உரை அன்ை குடுமித்
பதால் மிரசக் கிடந்த புல் அணபைாபை.

Puranānūru 310, Poet: Ponmudiyār, Thinai: Thumpai, Thurai: Noolilattu

O my mind! You are in pain and distress!

Before,
if I gave him milk to drink, he would not drink.
Without getting angry, I would lift a small stick
and threaten him, and he would be afraid.

Now, the young man with a thin beard and hair

tuft like that of a horse’s mane, who killed
elephants with spots and was not satisfied, the son
of a brave man who fell in battle the previous day,
who said he was not aware of the arrow that had
pierced and wounded him, lays fallen on his shield.

Notes: This is the voice of a mother whose son was killed in war. This poet wrote
Puranānūru 299, 310 and 312.

Meanings: பால் சகாண்டு மடுப்பவும் உண்ணான் – he would not drink the milk I gave,
ஆகலின் – so, சசறாஅது – without getting angry (இரச நிரற அைசபரட), ஓச்சிய – lifted,
சிறு பகால் – small stick, அஞ்சிசயாடு – with fear, உயசைாடு ைருந்தும் மைபை – O my
mind that is pained and sad (மைன் – மைம் என்பதன் பபாலி), இனிபய – now, புகர் நிறங்
சகாண்ட களிறு அட்டு ஆைான் – he killed elephants with spots and was not satisfied, முன்
நாள் – previous day, வீழ்ந்த உைபைார் மகபை – the son of a strong man who died,
உன்னிைன் என்னும் புண் ஒன்று அம்பு – he said he does not know the arrow that has
caused wounds, மான் உரை அன்ை குடுமி – hair tuft like that of a horse’s mane, பதால்
மிரசக் கிடந்த – was lying on his shield, had fallen on his shield, புல் அணபைாபை – the
man with a thin/short beard (அணபைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 311, பாடியைர்: ஔரையார், திரண: தும்ரப, துரற: பாண்பாட்டு
கைர்ப்படு கூைல் பதாண்டி, நாளும்
புரைத்தி கழீஇய தூ சைள் அறுரை
தாது எரு மறுகின் மாசுண இருந்து,
பைர் குரற சசய்த மைர்த்தார் அண்ணற்கு
ஒருைரும் இல்ரை மாபதா, சசருைத்துச் 5
சிறப்புரடச் சசங்கண் புரகய, ஓர்
பதால் சகாண்டு மரறக்கும் சால்பு உரடபயாபை.

Puranānūru 311, Poet: Avvaiyār, Thinai: Thumpai, Thurai: Pānpāttu

The noble lord wearing a flower garland,
whose pure white clothes washed by a
washerwoman in water drawn from a well
in a saline land, is soiled now with pollen
dust on the streets. He helped many in
need but has nobody to help him on the
field of battle. His fine eyes are smoking
red with rage. He is powerful enough
to block enemies with his single shield.

Notes: This poem is about a warrior. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187,
206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one
Avvaiyār in the entire Sangam literature. மைர்த் தார் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
பூக்கைால் சதாடுக்கப்பட்ட மாரை, தார் என்பரத ஆகுசபயைாய் அது கிடந்து விைங்கும்
மார்புக்காக்கி மைசைன்றது மார்புக்கு அரடசயன்றாக்கி தாைணிந்து விைங்கும் அகன்ற
மார்பு என்ட்ரி உரைப்பினும் அரமயும். தாது எரு – அகநானூறு 165 – தாது எரு மறுகின்
மூதூர், குறுந்சதாரக 46 – மன்றத்து எருவின் நுண் தாது, நற்றிரண – 271 ரபந்தாது
எருவின் ரைகு, கலித்சதாரக 103 – தாது எரு மன்றத்து, கலித்சதாரக 108 – தாது
உக்கன்ை தாது எரு மன்றத்து, புறநானூறு 33 – தாது எரு மறுகின், புறநானூறு 215 – தாது
எரு மறுகின், புறநானூறு 311 – தாது எரு மறுகின், பதிற்றுப்பத்து 13-17 – தாது எரு மறுத்த
கலி அழி மன்றத்து மரைபடுகடாம் 531 – தாது எருத் தரதந்த முற்றம். புரைத்தி –
அகநானூறு 34 – பரச சகால் சமல் விைல் சபருந்பதாள் புரைத்தி, அகநானூறு 387 – பரச
விைல் புரைத்தி சநடிது பிரசந்து ஊட்டிய பூந்துகில், நற்றிரண 90 – ைறன் இல் புரைத்தி
எல்லித் பதாய்த்த புகாப் புகர் சகாண்ட புன் பூங்கலிங்கசமாடு, குறுந்சதாரக 330 –
நைத்தரகப் புரைத்தி பரச பதாய்த்து, கலித்சதாரக 72 – ஆரட சகாண்டு ஒலிக்கும் நின்
புரைத்தி, புறநானூறு 311 – புரைத்தி கழீஇய தூ சைள் அறுரை, புறநானூறு 259 முருகு
சமய்ப்பட்ட புரைத்தி பபாை, கலித்சதாரக 117 மாதர்ப் புரைத்தி விரை ஆகச் சசய்தது
ஓர் பபாழில் புரைந்த ைரிப் புட்டில்.

Meanings: கைர்ப்படு கூைல் – a well in the saline land, பதாண்டி – drawing (முகந்து) –
Perumpānātruppadai 98 – சநடுங்கிணற்று ைல் ஊற்று உைரி பதாண்டி, நாளும் புரைத்தி
கழீஇய தூ சைள் அறுரை – pure white clothes washed every day by a washerwoman
(கழீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), தாது எரு மறுகின் – on the streets with pollen dust,
on the streets with dust of cow dung dust, on the streets with dust, மாசு உண – to get dirty,
இருந்து பைர் குரற சசய்த – helped many with their needs, மைர்த் தார் – flower garland,
அண்ணற்கு ஒருைரும் இல்ரை – the noble man has nobody, மாபதா – மாது, ஓ
அரசநிரைகள், expletives, சசருைத்து – in the battlefield, சிறப்புரடச் சசங்கண் – his
special red eyes, புரகய – smoking in anger, burning in rage, ஓர் பதால் சகாண்டு – with a
single shield, மரறக்கும் சால்பு உரடபயாபை – he has the ability/strength block enemy
attacks (உரடபயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 312, பாடியைர்: சபான்முடியார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின் முல்ரை

ஈன்று புறந்தருதல் என் தரைக் கடபை;
சான்பறான் ஆக்குதல் தந்ரதக்குக் கடபை;
பைல் ைடித்துக் சகாடுத்தல் சகால்ைற்குக் கடபை;
நன்ைரட நல்கல் பைந்தற்குக் கடபை;
ஒளிறு ைாள் அருஞ்சமம் முருக்கிக் 5
களிறு எறிந்து சபயர்தல், காரைக்குக் கடபை.

Puranānūru 312, Poet: Ponmudiyār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai

It is my foremost duty to bear and raise him;
it is his father’s duty to make him a noble man;
it is the duty of the blacksmith to forge and give
him a spear; it is the duty of the king to teach
him good behavior, and it is the duty of the
young man to fight in harsh wars with his bright
sword, killing enemy elephants and coming back.
Notes: This poet wrote Puranānūru 299, 310 and 312. கடபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive.

Meaning: ஈன்று புறந்தருதல் என் தரைக் கடபை – it is my important duty to bear and raise
him, சான்பறான் ஆக்குதல் தந்ரதக்குக் கடபை – it is his father’s duty to make him a wise
man, பைல் ைடித்துக் சகாடுத்தல் சகால்ைற்குக் கடபை – it is the duty of the blacksmith to
forge and give him a spear, நன்ைரட நல்கல் – teaching good behavior, பைந்தற்குக் கடபை
– it is the duty of the king, ஒளிறு ைாள் – bright sword, அருஞ்சமம் – harsh battles, முருக்கி
– perform, fight, களிறு எறிந்து – kill elephants, சபயர்தல் – to return, காரைக்குக் கடபை –
it is the young man’s duty (கடபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 313, பாடியைர்: மாங்குடி மருதைார், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைான்

முல்ரை
அத்தம் நண்ணிய நாடு சகழு சபருவிறல்
ரகப் சபாருள் யாசதான்றும் இைபை, நச்சிக்
காணிய சசன்ற இைைன் மாக்கள்
களிசறாடு சநடுந்பதர் பைண்டினும், கடைன்,
உப்பு ஒய் சாகாட்டு உமணர் காட்ட 5
கழி முரி குன்றத்து அற்பற,
எள் அரமவு இன்று அைன் உள்ளிய சபாருபை.

Puranānūru 313, Poet: Mānkudi Kizhār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai
The victorious man from a country with
harsh paths gives dutifully, to those who ask for
tall chariots along with elephants, even when he
has nothing to give, like a salt hill in the saline land
from which salt is removed by salt merchants in
wagons, that is pounded by the waves of surrounding
backwaters. His good acts must not be belittled!
Notes: Puranānūru 24, 26, 313, 335, 372 and 396 were written by this poet, who goes by
the names Mānkudi Maruthanār, Mathurai Kānchi Pulavar and Mānkudi Kizhār.

Meanings: அத்தம் நண்ணிய நாடு சகழு சபருவிறல் – victorious lord with a country with
wasteland/harsh paths (சபருவிறல் – அன்சமாழித்சதாரக), ரகப் சபாருள் யாசதான்றும்
இைபை – if he does not have anything to give (இைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
நச்சிக் காணிய சசன்ற இைைன் மாக்கள் – to people who go to see him with desire,
களிசறாடு சநடுந்பதர் பைண்டினும் – if asked for tall chariots along with elephants,
கடைன் – he will donate, he will be dutiful, உப்பு ஒய் சாகாட்டு உமணர் – the salt merchants
with wagons have taken salt, காட்ட – in the saline land, கழி முரி குன்றத்து அற்பற – like a
hill of salt that backwaters lap (அற்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), எள் அரமவு
இன்று – it is not to be belittled, அைன் உள்ளிய சபாருபை – what he considers to donate
(சபாருபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 314, பாடியைர்: ஐயூர் முடைைார், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைான் முல்ரை
மரைக்கு விைக்காகிய ைாணுதல் கணைன்
முரைக்கு ைைம்பாகிய சைன் பைல் சநடுந்தரக,
நடுகல் பிறங்கிய உைல் இடு பறந்தரைப்
புன் காழ் சநல்லி ைன்புைச் சீறூர்க்
குடியும் மன்னுந் தாபை, சகாடிசயடுத்து 5
நிரறயழிந்து எழுதரு தாரைக்குச்
சிரறயும் தாபை, தன் இரற விழுமுறிபை.

Puranānūru 314, Poet: Aiyur Mudavanār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallaan Mullai
He is the husband of a woman with a bright forehead,
who is a light to the house. He is a great man with
victorious spears, who protects his army in battle.
He comes from a small village community in the
wasteland with memorial stones, where leaves lay
scattered and nelli trees with tiny seeds grow.
If there is danger against his king, he will raise his
flag, and block the formidable advancing army, like
a dam.
Notes: This poem is about a warrior. Aiyur Mudavanār wrote Puranānūru 51, 228, 314
and 399. ைாள் – ைாள் ஒளி ஆகும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 71). விழுமம் – விழுமம்
சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: மரைக்கு விைக்காகிய ைாள் நுதல் கணைன் – the husband of woman with
bright forehead who is light to the house (ைாள் நுதல் – அன்சமாழித்சதாரக), முரைக்கு
ைைம்பாகிய சைன் பைல் சநடுந்தரக – he is a great man with victorious spears who
protects his army in battle, நடுகல் – memorial stones, பிறங்கிய – filled, raised, உைல் இடு
பறந்தரை – wasteland with leaves scattered, புன் காழ் சநல்லி – gooseberry trees with tiny
seeds, Emblica Officinalis, ைன்புைச் சீறூர்க் குடியும் மன்னும் தாபை – he is from a small
town settlement in the wasteland (மன்னும் – மன், உம் அரசநிரைகள், expletives),
சகாடிசயடுத்து நிரறயழிந்து எழுதரு தாரைக்குச் சிரறயும் தாபை – he will raise the flag
himself and block the uncontrollable advancing army like a dam, தன் இரற விழுமுறிபை
– if there is danger against his king (விழுமுறிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 315, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைான் முல்ரை
உரடயன் ஆயின் உண்ணவும் ைல்ைன்,
கடைர் மீதும் இைப்பபார்க்கு ஈயும்
மடைர் மகிழ் துரண சநடுமான் அஞ்சி,
இல் இரறச் சசரீஇய சஞலிபகால் பபாைத்
பதான்றாது இருக்கவும் ைல்ைன், மற்றதன் 5
கான்றுபடு கரை எரி பபாைத்
பதான்றவும் ைல்ைன், தான் பதான்றுங்காபை.

Puranānūru 315, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Anji, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān
Mullai
When he has excess food, he gives
to those in need and keeps some for
himself. He gives to those in need,
more than to those who he is bound
by duty. He’s happy in the company
of naïve, ordinary people.

Nedumān Anji is capable of not

revealing his strength, like a kindling
stick that is thrust into the eaves of a
house. However, when he reveals his
strength to others, he is like the abundant
flame caused by that kindling stick.

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 231, 232, 235, 315 and 390 were
written for this king. Except for 208, which was written by Perunchithiranār, the rest were
written by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great
friends. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286,
290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature.

Meanings: உரடயன் ஆயின் – if he has excess, உண்ணவும் ைல்ைன் – he is capable of

eating after he donates to those who come in need, கடைர் மீதும் – more than those he
owes bound by duty (warriors for example), இைப்பபார்க்கு ஈயும் – giving to those who ask,
மடைர் மகிழ் துரண – he enjoys the company of naive ordinary people, சநடுமான் அஞ்சி
– king Nedumān Anji, இல் இரற – house eaves, சசரீஇய – thrusted, placed (சசால்லிரச
அைசபரட), சஞலிபகால் பபாை – like a kindling stick, பதான்றாது இருக்கவும் ைல்ைன் –
he is smart not to reveal himself, மற்றதன் – however, கான்றுபடு கரை எரி பபாை – like
the abundant fire that it emits after kindling, பதான்றவும் ைல்ைன் – he is capable of
revealing, தான் பதான்றுங்காபை – when he appears (பதான்றுங்காபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 316, பாடியைர்: மதுரைக் கள்ளிற் கரடயத்தன் சைண்ணாகைார், திரண:

ைாரக, துரற: ைல்ைாண் முல்ரை
கள்ளின் ைாழ்த்திக் கள்ளின் ைாழ்த்திக்
காட்சடாடு மிரடந்த சீயா முன்றில்,
நாள் சசருக்கு அைந்தர்த் துஞ்சுபைாபை,
அைன் எம் இரறைன், யாம் அைன் பாணர்;
சநருரந ைந்த விருந்திற்கு மற்றுத் தன் 5
இரும்புரடப் பழ ைாள் ரைத்தைன்; இன்று இக்
கருங்பகாட்டுச் சீறியாழ் பரணயம்; இது சகாண்டு
ஈைது இைாைன் என்ைாது நீயும்,
ைள்ளி மருங்குல் ையங்கு இரழ அணியக்
கள்ளுரடக் கைத்பதம் யாம் மகிழ் தூங்கச் 10
சசன்று ைாய் சிைந்து பமல் ைருக,
சிறுகண் யாரை பைந்து விழுமுறபை.

Puranānūru 316, Poet: Mathurai Kallil Kadaiyathan Vennākanār, Thinai: Vākai, Thurai:
Vallān Mullai
He praised liquor! He praised liquor!
He sleeps gladly on his unswept front
veranda in the morning, drunk, since he
beat his enemy king owning small-eyed
elephants in battle.
He is our king! We are his bards!

Yesterday, he pledged his ancient sword,

to give gifts to his guests. Black-stemmed
yāls will be pledged by us today to prove
the truth. Do not think he will not give!

For us with liquor to be happy,

go with your wife with a waist like a vine,
and get bright jewels. Return with your
mouths reddened by drinking!

Notes: These are the words of one bard to other bards, encouraging them to go to the
king and get gifts. This is the only Puranānūru poem written by this poet who hailed from
Kallil, a town in Thondai Nadu. The name of the king in this poem is not known.
விழுமம் – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).
Meanings: கள்ளின் ைாழ்த்திக் கள்ளின் ைாழ்த்தி – he has praised liquor and he praised
liquor, காட்சடாடு மிரடந்த – filled with dust and dirt from the forest, சீயா முன்றில் –
unswept front yard (முன்றில் – இல்முன்), நாள் சசருக்கு அைந்தர்த் துஞ்சுபைாபை – he
sleeps gladly in the morning intoxicated (துஞ்சுபைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), அைன் எம் இரறைன் – he is our king, யாம் அைன் பாணர் – we are his bards,
சநருரந ைந்த விருந்திற்கு – to be hospitable to his guests who came yesterday, மற்றுத் தன்
இரும் புரடப் பழ ைாள் ரைத்தைன் – he pledged his sword with big sides, இன்று – today,
இக் கருங்பகாட்டுச் சீறியாழ் பரணயம் – we are pledging our black-stemmed small lutes,
இது சகாண்டு – because of this, ஈைது இைாைன் என்ைாது – don’t think that he will not
give, நீயும் ைள்ளி மருங்குல் ையங்கு இரழ அணிய – for your wife with a vine-like tender
waist to wear bright jewels (receiving jewels from the king), கள்ளுரடக் கைத்பதம் – for us
with bowls of liquor, யாம் மகிழ் தூங்க – for us to stay happy, சசன்று ைாய் சிைந்து பமல்
ைருக – return with your mouths reddened (by drinking alcohol, by eating too much food),
சிறுகண் யாரை பைந்து விழுமுறபை – because an enemy king with small-eyed elephants
has attained distress, because an enemy king with small-eyed elephants has been ruined
(விழுமுறபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 317, பாடியைர்: பைம்பற்றூர்க் குமைைார், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண்

முல்ரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை

சைன் பைல் .. .. .. .. .. .. நது

முன்றில் கிடந்த சபருங்களியாைற்கு
அதள் உண்டாயினும், பாய் உண்டாயினும்,
யாது உண்டாயினும், சகாடுமின் ைல்பை!
பைட்ரக மீைப .. .. .. .. .. .. 5
.. .. .. .. கும் எமக்கும் பிறர்க்கும்
யார்க்கும் ஈய்ந்து, துயில் ஏற்பிைபை.

Puranānūru 317, Poet: Vēmpatrūr Kumaranār, Thinai: Vakai, Thurai: Vallān Mullai – Parts
of this poem are missing
The man with a victorious spear who is very drunk
is lying on the front veranda. If you have a piece of
leather, or mat or anything else, give it to him soon.
For our desires to be satisfied, he gave gifts to us,
to others and to everyone else. He is sleeping now.

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet. There were towns called
Vēmpatrūr in the Chozha country as well as in the Pandiya country. There are 33 poems
in which lines are missing.

Meanings: சைன் பைல் – victorious spear.. .. .. .. .. .. நது முன்றில் கிடந்த

சபருங்களியாைற்கு – for the one who is very drunk lying on the front yard (முன்றில் –
இல்முன்), அதள் உண்டாயினும் பாய் உண்டாயினும் யாது உண்டாயினும் – if you have
leather or a mat or anything else, சகாடுமின் ைல்பை – give quickly (மின் – முன்னிரைப்
பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person), பைட்ரக மீைப
– to free us of desire, .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. கும் எமக்கும் பிறர்க்கும் – for me and to others,
யார்க்கும் – for everybody, ஈய்ந்து – giving, துயில் ஏற்பிைபை – the man who is sleeping
now (ஏற்பிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 318, பாடியைர்: சபருங்குன்றூர் கிழார், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண்

முல்ரை
சகாய் அடகு ைாடத் தருவிறகு உணங்க,
மயில் அம் சாயல் மாஅபயாசைாடு
பசித்தன்று அம்ம, சபருந்தரக ஊபை,
மரை உரற குரீஇக் கரற அணல் பசைல்,
பாணர் நைம்பின் சுகிசைாடு, ையமான் 5
குைல் சசய் பீலியின் இரழத்த குடம்ரபப்
சபருஞ்சசய் சநல்லின் அரிசி ஆர்ந்து, தன்
புன்புறப் சபரடசயாடு ைதியும்
யாணர்த்து ஆகும், பைந்து விழுமுறிபை.

Puranānūru 318, Poet: Perunkundrur Kizhār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai
Plucked greens will wilt and wood brought in will dry
out. Along with the wife of the noble leader who is like
a delicate peacock, this town will starve. If the leader
flourishes, the town thrives. Male sparrows with dark
throats, living there with their dull colored females in
nests made from pieces of yāzh strings of bards and hair
of lions, eat rice from the huge paddy fields.

Notes: This poet wrote Puranānūru 147, 210, 211, 266 and 318. யாணர் – புதிதுபடற்
சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). விழுமம் – விழுமம்
சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). பீலியின் (6) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – பீலி பபான்ற மயிர். சநல்லின் அரிசி (7) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
சநல்லின் அரிசி, உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – சநல்லுடன் கூடிய அரிசி. சாயல் – சாயல்
சமன்ரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 29).

Meanings: சகாய் அடகு ைாட – plucked greens/keerai will wilt, தருவிறகு உணங்க – wood
brought in will dry out, மயில் அம் சாயல் மாஅபயாசைாடு – with the dark woman with
the delicate nature of a peacock (மாஅபயாசைாடு – இரசநிரற அைசபரட), பசித்தன்று
– will go hungry, அம்ம – அரசநிரை, an expletive, சபருந்தரக – the great man, ஊபை –
the town (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), மரை உரற குரீஇ – house-residing sparrow
(குரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), கரற அணல் பசைல் – male with black throat, பாணர்
நைம்பின் சுகிசைாடு – with pieces of lute strings of bards, ையமான் குைல் சசய் பீலியின் –
with the thickly growing hair of mighty lions that is like peacock feathers, இரழத்த – made,
குடம்ரப – nests, சபருஞ்சசய் சநல்லின் அரிசி ஆர்ந்து – eating rice from paddy grown in
large fields, தன் புன்பறப் சபரடசயாடு ைதியும் – they live with their females with dull
backs, they live with their females with small backs, யாணர்த்து – with new wealth, with
prosperity, ஆகும் – it will become, பைந்து விழுமுறிபை – if the king falls into despair
(விழுமுறிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 319, பாடியைர்: ஆைங்குடி ைங்கைார், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண்

முல்ரை
பூைல் படுவில் கூைல் பதாண்டிய
சசங்கண் சின்னீர் சபய்த சீறில்
முன்றில் இருந்த முதுைாய்ச் சாடி
ஆங்கு அஃடு உண்சடை, ைறிது மாசின்று,
படரை முன்றில் சிறு திரை உணங்கல் 5
புறவும் இதலும் அறவும் உண்க எைப்
சபய்தற்கு எல்லின்று சபாழுபத; அதைால்
முயல் சுட்டைாயினும் தருகுபைம், புகுதந்து
ஈங்கு இருந்தீபமா முதுைாய்ப் பாண!
சகாடுங்பகாட்டு ஆமான் நடுங்கு தரைக் குழவி 10
புன்தரைச் சிறாஅர் கன்சறைப் பூட்டும்
சீறூர் மன்ைன் சநருரந ஞாங்கர்,
பைந்து விடு சதாழிசைாடு சசன்றைன் ைந்து, நின்
பாடினி மாரை அணிய,
ைாடாத் தாமரை சூட்டுைன் நிைக்பக. 15

Puranānūru 319, Poet: Ālankudi Vankanār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai
There is an old jar with flared mouth with a little water
at the bottom, in the front yard of our small house,
brought from the well dug in the red earth in the ravine.
It is good to drink. It is dark now to put out dried tiny
millet for the pigeons and quails, to take as bait. Even
if it is roasted hare meat, we will give it to you.

Come and stay here, O bard with ancient wisdom, in our

village where children with parched heads hitch a calf
with trembling neck, a child of a wild cow with curved
horns, to their little chariot.
The lord of the small town left yesterday to do the king’s
business. When he returns, he’ll gift your singer a
garland to wear, and you, an unfading gold lotus.

Notes: This is the only poem written by this poet. The hero is a warrior, whose name is
not known. புறவு – புறா புற என்றாகி உகைம் ஏற்றது. குறியதன் இறுதிச் சிரை சகட உகைம்
அறிய ைருதல் சசய்யுளுள் உரித்பத (சதால்காப்பியம், உயிர் மயங்கியல் 32). ைாடாத்
தாமரை (15) – ைாடாத தாமரையாகிய சபாற்தாமரை, சைளிப்பரட. சசங்கண் (2) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – சசம்மண் நிைத்துக் கூைலில் பதாண்டிய சிறிய இடம்
சிைந்திருந்தலின் ‘சசங்கண்’ எைப்பட்டது.
Meanings: பூைல் – red soil, படுவில் – in the ravine, in the valley, கூைல் பதாண்டிய
சசங்கண் – well dug in the red earth, சின்னீர் சபய்த சீறில் முன்றில் – in the front yard of a
small house with a little water (முன்றில் – இல்முன்), இருந்த – was there, முதுைாய்ச் சாடி
– a jar with flared mouth, a jar with an old mouth, jar with a lifted mouth, ஆங்கு –
அரசநிரை, an expletive, அஃடு உண்சடை – that it is there inside, ைறிது – a little bit (of
water), மாசின்று – faultless, படரை முன்றில் – wide front yard, front yard under a tree,
fenced front yard (படரை = தரழ, மைத்தின் தரழ நிழல், முன்றில் – இல்முன்), சிறு திரை
உணங்கல் – dried tiny millet, புறவும் இதலும் அறவும் – for pigeons and quails as bait,
உண்க எை – to let them eat, சபய்தற்கு எல்லின்று சபாழுபத – it is dark now to feed them
(சபாழுபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அதைால் – so, முயல் சுட்டைாயினும்
தருகுபைம் – even if it is roasted hare meat we will give it, புகுதந்து ஈங்கு இருந்தீபமா –
come and stay here (பமா – முன்னிரையரச, an expletive of the second person),
முதுைாய்ப் பாண – O bard with ancient wisdom, சகாடுங்பகாட்டு ஆமான் – a wild cow
with curved horns, நடுங்கு தரைக் குழவி – calf with a trembling head, புன்தரைச் சிறாஅர்
– children with parched heads, children with scanty hair on their heads (சிறாஅர் –
இரசநிரற அைசபரட), கன்சறைப் பூட்டும் – they hitch a calf to their little chariot, சீறூர்
மன்ைன் – king of the small town, சநருரந – yesterday, ஞாங்கர் – there, பைந்து விடு
சதாழிசைாடு சசன்றைன் – he has gone on the king’s business, ைந்து – after coming back,
நின் பாடினி மாரை அணிய ைாடாத் தாமரை சூட்டுைன் நிைக்பக – he will give your female
singer a garland and you a gold lotus (நிைக்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 320, பாடியைர்: வீரை சைளியைார், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண்

முல்ரை
முன்றில் முஞ்ரஞசயாடு முசுண்ரட பம்பிப்
பந்தர் பைண்டாப் பைா தூங்கு நீழல்,
ரகம்மான் பைட்டுைன் கரை துயில் மடிந்சதைப்,
பார்ரை மடப் பிரண தழீஇப் பிறிபதார்
தீர் சதாழில் தனிக்கரை திரைத்து விரையாட, 5
இன்புறு புணர் நிரை கண்ட மரைபயாள்
கணைன் எழுதலும் அஞ்சிக் கரைபய
பிரண ையின் தீர்தலும் அஞ்சி, யாைதும்
இவ் ைழங்காரமயின் கல்சைை ஒலித்து,
மான் அதள் சபய்த உணங்கு திரை ைல்சி 10
காைக்பகாழிசயாடு இதல் கைர்ந்து உண்சடை,
ஆை சநருப்பின் ஆைல் நாறத்
தடிவு ஆர்ந்து இட்ட முழு ைள்ளூைம்
இரும்பபர் ஒக்கசைாடு ஒருங்கு இனிது அருந்தித்
தங்கிரை சசன்பமா பாண! தங்காது, 15
பைந்துதரு விழுக் கூழ் பரிசிைர்க்கு என்றும்
அருகாது ஈயும் ைண்ரம
உரை சால் சநடுந்தரக ஓம்பும் ஊபை.

Puranānūru 320, Poet: Veerai Veliyanār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai
An elephant hunter sleeps in the front yard of his house
with munnai plants and musundai vines, and there is no
need for a pavilion since a jackfruit tree with fruits provides
shade. A stag which has nothing else to do plays happily
with a delicate decoy doe. His wife who sees both in union,
stands motionless, afraid that she might chase the stag
away from the doe, and wake up her husband.

She catches loud forest fowls and quails that come to

eat the dried food set on a deer hide and cooks on
fragrant sandalwood.
O bard with a large family! You should stay there, eat
sweetly the big pieces of meat that she will cook for you with
eel flavor, before going your way. This town is protected
by a noble and famous man, who is so generous each day.
He always gives away limitless gifts to those who come in
need, great wealth that was granted to him by the king.

Notes: This is the only poem written by this poet, who came from a town called Veerai,
which is near Puducherry. இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை.
பசாமசுந்தைைார் உரை – சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144,
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25, 470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை
துரைசாமி உரை – புறநானூறு பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க
சபரிய சுற்றத்தார், மிகப் சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா.
பை. பசாமசுந்தைைார் உரை, இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார்
உரை – அகநானூறு 301 – மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். பார்ரை மடப் பிரண (4) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – பிற மான்கரை பிடிப்பதற்காகப் பயிற்சி சசய்யப்பட்ட மடப்பிரண.
பார்ரை: பார்ரை பைட்டுைன் நற்றிரண 212-1, 312-4, பார்ரைப் பபார் – கலித்சதாரக
95-17, பார்ரை யாத்த – சபரும்பாணாற்றுப்பரட 95, பார்ரை மடப் பிரண 20-4. விழு
(விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).
யாரை தும்பிக்ரகயுரடயது என்பரத ‘ரக’ குறிக்கின்றது: ரகம்மா – கலித்சதாரக 23-1,
ரகம்மாரை – பரிபாடல் 11-52, ரகமான் – புறநானூற்று 96-8, ரகம்மான் – புறநானூறு
320-3, பரிபாடல் 6-33, ரகமதமா – பரிபாடல் 10-49.

Meanings: முன்றில் – front yard (இல்முன்), முஞ்ரஞசயாடு – with mugnai greens/keerai,

premna latiforia, முசுண்ரட பம்பி – musundai has spread (Rivea ornate, Leather-berried
bindweed), பந்தர் பைண்டா – does not need a pavilion (பந்தர் – பந்தல் என்பதன் பபாலி),
பைா தூங்கு – jackfruits hanging, நீழல் – shade (நிழல் என்பதன் நீட்டல் விகாைம்),
ரகம்மான் பைட்டுைன் – an elephant hunter, கரை துயில் மடிந்சதை – since he was
sleeping deeply, பார்ரை மடப் பிரண தழீஇ – embracing a delicate female that has been
kept as a trap animal to catch other animals, பிறிபதார் தீர் சதாழில் – with no other business,
தனிக்கரை – a single stag, திரைத்து விரையாட – playing happily together, இன்புறு புணர்
நிரை கண்ட மரைபயாள் – the wife who saw their pleasurable union, கணைன் எழுதலும்
அஞ்சி – afraid that her husband would wake up, கரைபய பிரண ையின் தீர்தலும் அஞ்சி
– afraid that the stag might run away from the doe, யாைதும் – even a little bit, இவ்
ைழங்காரமயின் – since she stood there without moving, கல்சைை ஒலித்து – with sounds,
மான் அதள் சபய்த உணங்கு திரை ைல்சி காைக்பகாழிசயாடு இதல் கைர்ந்து உண்சடை –
caught and cooked the forest fowl and quails that came to eat the dried food set on a deer
skin, ஆை சநருப்பின் – with sandal flame, ஆைல் – eels, நாற – smell, தடிவு – pieces, ஆர்ந்து
இட்ட – placed fully, முழு ைள்ளூைம் – big pieces of meat, இரும்பபர் ஒக்கசைாடு – with a
very big group of relatives (இரும்பபர் – ஒருசபாருட்பன்சமாழி), ஒருங்கு இனிது
அருந்தித் தங்கிரை சசன்பமா – you eat well stay and then leave (பமா – முன்னிரையரச,
an expletive of the second person), பாண – O bard, தங்காது பைந்துதரு விழுக் கூழ் – great
wealth he gets from the king who gives without stinting (தங்காது – குரறக்காது),
பரிசிைர்க்கு என்றும் அருகாது ஈயும் – always giving without limits to those who come and
ask, ைண்ரம – charitable, உரை சால் சநடுந்தரக ஓம்பும் ஊபை – this town is protected by
a very famous noble man (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 321, பாடியைர்: உரறயூர் மருத்துைன் தாபமாதைைார், திரண: ைாரக, துரற:

ைல்ைாண் முல்ரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
சபாறிப் புறப் பூழின் பபார் ைல் பசைல்
பமந்பதால் கரைந்த தீங்சகாள் சைள் எள்
சுைகிரட உணங்கல் சசவ்வி சகாண்டு, உடன்
பைனில் பகாங்கின் பூம் சபாகுட்டன்ை
குடந்ரத அம் சசவிய பகாட்டு எலி ஆட்டக், 5
கலி ஆர் ைைகின் பிறங்கு பீள் ஒளிக்கும்
ைன்புை ரைப்பிைதுபை, சசன்று
தின்பழம் பசீஇ.. .. .. ..ன்பைா பாண
ைாள் ைடு விைங்கிய சசன்னிச்
சசரு சைங்குருசில் ஓம்பும் ஊபை. 10

Puranānūru 321, Poet: Uraiyur Maruthuvan Thāmōtharanār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān
Mullai – Parts of this poem are missing
A male quail with spots on his back, a strong fighter,
waits for the perfect time, and snatches some sweet white
sesame seeds, newly husked, dried on a winnowing pan,
and immediately terrorizes a field rat with lovely ears
curving like the seeds of summer’s kōngam flowers.
The rat hides among the bright, mature abundant millet
spears………………………..fruit that is eaten.

O bard! This town in the wasteland is protected by a leader

with scars of wounds in his head, who desires battles.

Notes: This poet wrote Puranānūru 60, 170 and 321. There are 33 poems in which lines
are missing. அகநானூறு 284- குடந்ரத அம் சசவிய.

Meanings: சபாறிப் புறப் பூழின் பபார் ைல் பசைல் – a male quail with spots on his back
who can fight well, பமந்பதால் கரைந்த – husk/skin removed, தீங்சகாள் சைள் எள் – sweet
white sesame seeds, சுைகு இரட உணங்கல் – dried on a winnowing pan (உணங்கல் –
உைர்ந்தது), சசவ்வி சகாண்டு – watching for the perfect time, உடன் – immediately,
பைனில் பகாங்கின் பூம் சபாகுட்டன்ை குடந்ரத – curved flower seeds of summer’s
kōngam flowers, Cochlospermum gossypium, அம் சசவிய – with beautiful ears, பகாட்டு
எலி ஆட்ட – terrorizing a field rat, கலி ஆர் ைைகின் பிறங்கு பீள் ஒளிக்கும் – it hides in the
bright flourishing mature millet, ைன்புை ரைப்பிைதுபை – it is in a place in the wasteland
(ரைப்பிைதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சசன்று தின் பழம் – fruit that is eaten,
பசீஇ – paled,.. .. .. ..ன்பைா, பாண – O bard, ைாள் ைடு விைங்கிய சசன்னி – bright head
with scars of swords, சசரு சைங்குருசில் – leader who desires battles, ஓம்பும் ஊபை – the
town is protected (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 322, பாடியைர்: ஆவூர் கிழார், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண் முல்ரை
உழுதூர் காரை ஊழ் பகாடு அன்ை
கரை முள் கள்ளிப் சபாரி அரைப் சபாருந்திப்,
புது ைைகு அரிகால் கருப்ரப பார்க்கும்
புன்தரைச் சிறாஅர் வில்சைடுத்து ஆர்ப்பின்,
சபருங்கண் குறுமுயல் கருங்கைன் உரடய 5
மன்றில் பாயும் ைன்புைத்ததுபை,
கரும்பின் எந்திைம் சிரைப்பின் அயைது
இருஞ்சுைல் ைாரை பிறழும் ஆங்கண்,
தண் பரண ஆளும் பைந்தர்க்குக்
கண்பரட ஈயா பைபைான் ஊபை. 10

Puranānūru 322, Poet: Avūr Kizhār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai
In the wasteland town, whose leader is a spearman
who grants no sleep to kings of cool towns with waters,
near a kalli tree with parched trunk and forked thorns
resembling mature horns of plowing oxen that move
slowly, young children with parched heads carry bows and
cause uproar, looking for rats among the new millet stubble,
and a startled small hare with large eyes jumps into the
courtyard breaking the black pots placed there, and the loud
sounds of a sugarcane press in the hard land cause a vālai
fish with a thick neck to leap nearby.

Notes: This is the only poem written by this poet who came from a town named Avūr.
Meanings: உழுது ஊர் காரை ஊழ் பகாடு அன்ை – like the mature horns of plowing oxen
that move slowly, கரை முள் – forked thorns, கள்ளிப் சபாரி அரைப் சபாருந்தி – near the
cactus with rough/parched/cracked trunk, Prickly pear cactus or Euphorbia Tirucalli, புது
ைைகு அரிகால் – new millet stubble, கருப்ரப பார்க்கும் – they look for rats, புன்தரைச்
சிறாஅர் – children with parched heads, children with small heads, children with scanty hair
on their heads (சிறாஅர் – இரசநிரற அைசபரட), வில்சைடுத்து ஆர்ப்பின் – since they
take their bows and cause uproars, சபருங்கண் குறுமுயல் – a little hare with large eyes
(குறுமுயல் – பண்புத்சதாரக), கருங்கைன் உரடய மன்றில் பாயும் – jumps into the
courtyard with a black pots and breaks them, ைன்புைத்ததுபை – in the hard land (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), கரும்பின் எந்திைம் சிரைப்பின் – when there are sounds from
the sugarcane press, அயைது – nearby, இருஞ்சுைல் ைாரை – a scabbard fish with thick
neck, a scabbard fish with a thick back, Trichiurus haumela, பிறழும் – they leap, they roll,
ஆங்கண் – there, தண் பரண ஆளும் பைந்தர்க்குக் கண்பரட ஈயா – does not allow sleep to
kings with cool towns, பைபைான் ஊபை – the town of the man with a spear (ஊபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 323, பாடியைர் பாடப்பட்படார்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: ைாரக, துரற:

ைல்ைாண் முல்ரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
புலிப்பால் பட்ட ஆமான் குழவிக்குச்
சிைங்கழி மூது ஆக் கன்று மடுத்து ஊட்டும்,
கா .. .. .. .. .. .. .. .. .. க்கு
உள்ளியது சுைக்கும் ஓம்பா ஈரக
சைள்பைல் ஆைம் ஆயின் ஒள் ைாள் 5
கரறயடி யாரைக்கு அல்ைது
உரற கழிப்பு அறியா, பைபைான் ஊபை.

Puranānūru 323, Poet: Unknown, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai – Parts of this poem
are missing
He is the leader of a town where an old cow with
no anger, feeds a calf of a wild cow killed by a tiger.
He gives without limit to people who come with
need, what they desire.

He owns spears. He draws his sword from the

scabbard only to kill elephants with legs that
resemble pounding mortars, in battles.

Notes: The Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244,
256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. There are 33 poems in which
lines are missing. கரறயடி யாரை – அகநானூறு 83-3,142-9, புறநானூறு 39-1, 135-12, 323-
6, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 351.

Meanings: புலிப்பால் பட்ட ஆமான் குழவிக்கு – for a calf of a wild cow that was killed by
a tiger, சிைங்கழி மூது ஆ – old cow with no anger, கன்று மடுத்து ஊட்டும் – feeds milk to
the calf, கா .. .. .. .. .. .. .. .. .. க்கு உள்ளியது சுைக்கும் – gives what they desire, ஓம்பா ஈரக
– charity to others without protecting oneself, giving to others without keeping for oneself,
சைள் பைல் – white/bright spear, ஆைம் ஆயின் – if there is a war, ஒள் ைாள் – bright sword,
கரறயடி யாரைக்கு அல்ைது உரற கழிப்பு அறியா – he does not know removing from the
scabbard except for killing an elephant with legs as large as pounding stones/ural,
பைபைான் ஊபை – the town of the man with spears (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 324, பாடியைர்: ஆைத்தூர் கிழார், திரண: ைாரக, துரற: ைல்ைாண் முல்ரை
சைருக்கு விரடயன்ை சைருள் பநாக்குக் கயந்தரைப்,
புள் ஊன் தின்ற புைவு நாறு கயைாய்,
சைள்ைாய் பைட்டுைர் வீழ் துரண மகாஅர்
சிறியிரை உரடயின் சுரையுரட ைால் முள்
ஊக நுண் பகால் சசறித்த அம்பின், 5
ைைாஅர் ைல் வில் குைாைைக் பகாலிப்
பருத்தி பைலிக் கருப்ரப பார்க்கும்
புன்புைம் தழீஇய அம் குடிச் சீறூர்க்,
குமிழ் உண் சைள்ரை மறுைாய் சபயர்த்த
சைண்காழ் தாய ைண் கால் பந்தர், 10
இரடயன் சபாத்திய சிறு தீ விைக்கத்துப்,
பாணசைாடு இருந்த நாணுரட சநடுந்தரக
ைைம்படு தாரை பைந்தற்கு
உைந்துழி உைக்கும் சநஞ்சு அறி துரணபய.
Puranānūru 324, Poet: Ālathur Kizhār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai
Sons of hunters with large heads,
good friends who desire each other,
with fierce looks of male wild cats,
white, soft mouths smelling of flesh
of birds they ate, use the white
thorns of small-leaved udai trees
with hollow stems, stick them to thin
stems of ookam grass and make
arrows, bend their bows and look for
rats in the cotton plant hedges,
in a village with fine communities,
near the arid land, where white seeds
from the dungs of wide-mouthed white
sheep that have eaten kumilam fruits
are spread, under a pavilion with
strong pillars.

In the light of fire kindled by a cowherd,

the greatly modest man who sits down
with bards, is a heart-felt friend to
the king with a victorious army, whose
sorrow he will share in times of despair.

Notes: Ālathur Kizhār wrote Puranānūru 34, 36, 69, 225 and 324. மறுைாய் (9) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – எருரை சைளியிடும் ைாரய மறுைாசயன்றது அரையடக்கு. ஒைரை
துரைசாமி உரை – குமிழ் உண் சைள்ரைப் பகுைாய் சபயர்த்த (ைரி 9) என்ற பாடங்
சகாண்டு உரைத்தலும் உண்டு, குமிழின் சகாட்ரடரயயும் சைள்ைத்தின் பிழுக்ரகயும்
பைறுபாடறப் பைந்து கிரடக்குமாறு பதான்ற.
Meanings: சைருக்கு விரடயன்ை – like male wild cats, சைருள் பநாக்கு – fierce looks,
கயந்தரை – large heads, புள் ஊன் தின்ற புைவு நாறு கயைாய் – tender mouths that ate the
flesh of birds, சைள்ைாய் – white mouths, பைட்டுைர் – hunters, வீழ் துரண – friends who
desire each other, மகாஅர் – sons (இரசநிரற அைசபரட), சிறியிரை உரடயின் –
udai/umbrella thorn trees with small leaves (சிறியிரை – சிறிய இரை, சதாகுத்தல்
விகாைம்), சுரையுரட – with hollow, ைால் முள் – white thorns, ஊக நுண் பகால் சசறித்த –
stick them in the thin stems of Aristida setacca, Broomstick grass, அம்பின் ைைாஅர் –
arrows with twigs (ைைாஅர் – இரசநிரற அைசைரட, ைைாஅர் – ைைார், இைங்சகாம்பு),
ைல் வில் குைாைை – causing the strong bows to bend, பகாலி – curved, பருத்தி பைலிக்
கருப்ரப பார்க்கும் – they look for rats in the cotton plant hedges, புன்புைம் தழீஇய – near
the arid land (தழீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), அம் குடி – good community, சீறூர் –
small town, குமிழ் உண் சைள்ரை மறுைாய் சபயர்த்த – dropped fecal pellets by white
sheep which ate the white kumilam fruits, Gmelina arborea, சைண்காழ் தாய – the white
seeds spread, ைண் கால் பந்தர் – in a pavilion with strong pillars (பந்தர் – பந்தல் என்பதன்
பபாலி), இரடயன் சபாத்திய சிறு தீ விைக்கத்து – in the light of a small flame lit by a cow
herder, பாணசைாடு இருந்த – with the bards, நாணுரட சநடுந்தரக – the modest great
man, ைைம்படு தாரை பைந்தற்கு – for the king with a victorious army, உைந்துழி உைக்கும்
– when in sorrow and ruined, சநஞ்சு அறி துரணபய – a heart-felt companion (துரணபய
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 325, பாடியைர்: உரறயூர் முதுகண்ணன் சாத்தைார், திரண: ைாரக, துரற:

ைல்ைாண் முல்ரை
களிறு நீறாடிய விடு நிை மருங்கின்,
ைம்பப் சபரும் சபயல் ைரைந்து சசாரிந்து இறந்சதைக்,
குழி சகாள் சின்னீர் குைாஅல் உண்டலின்,
சசறு கிரைத்திட்ட கலுழ்கண் ஊறல்
முரறயின் உண்ணும் நிரறயா ைாழ்க்ரக, 5
முைவுமாத் சதாரைச்சிய முழுச் சசால் ஆடைர்
உடும்பு இழுது அறுத்த ஒடுங் காழ்ப் படரைச்
சீறில் முன்றில் கூறு சசய்திடுமார்,
சகாள்ளி ரைத்த சகாழு நிண நாற்றம்
மறுகுடன் கமழும் மதுரக மன்றத்து 10
அைந்தரை இைத்தி அைங்குபடு நீழல்,
கயந்தரைச் சிறாஅர் கரண விரையாடும்
அரு மிரை இருக்ரக அதுபை, சைன் பைல்
பைந்து தரைைரினும் தாங்கும்,
தாங்கா ஈரக சநடுந்தரக ஊபை. 15

Puranānūru 325, Poet: Uraiyur Muthukannan Sāthanār, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān
Mullai
It is a dry place defended by forest, where boars play in
dust, heavy rains fall and leave little puddles of water that
tawny colored cows drink, and people live poor lives,
drinking one after another, the turbid, oozing water from
the ground that was dug up removing surface mud.

They are men of words, who kill porcupines, share monitor

lizard meat that they chop in the front yards of houses with
shutters made with hard odu tree wood, cook them on fire
and the smell of rich fat spreads on the streets. Children with
tender heads play with arrows in the moving shade of ilanthai
trees with parched tops and sturdy trunks in public grounds.

Even if a king with victorious spears comes there, the

greatly noble man of the town whose generosity never stops,
can stop him!

Notes: This poet wrote Puranānūru 27, 28, 29, 30 and 325. கலுழ்கண் ஊறல் (4) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – கைங்கைாகிய நீர், கைங்கிய இடத்தில் உண்டாகிய நீர். முரறயின்
உண்ணும் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை – நீர் சிறிபத ஊறுதலின், ஒருைன் பின் ஒருைைாக
முரறசகாண்டு சசன்று (queue system) முகந்து உண்ணுமாறு பதான்ற ‘முரறயின்
உண்ணும்’ என்றார்.

Meanings: களிறு நீறாடிய விடு நிை மருங்கின் – on the dry land where boars have played
in the dust, ைம்பப் சபரும் சபயல் ைரைந்து – new heavy rains have fallen there, சசாரிந்து
இறந்சதை – since it poured and moved away, குழி சகாள் சின்னீர் – little water in a pit,
குைாஅல் உண்டலின் – since tawny colored cows drank after eating the grass (குைாஅல் –
இரசநிரற அைசபரட), சசறு கிரைத்திட்ட – dug up the ground removing mud,
கலுழ்கண் ஊறல் – drinking the turbid oozing water (கலுழ் – கைங்கல்), முரறயின்
உண்ணும் – drinking one after another, நிரறயா ைாழ்க்ரக – living poor lives, முைவுமாத்
சதாரைச்சிய – killed porcupines, முழுச் சசால் ஆடைர் – men of their words, உடும்பு
இழுது அறுத்த – cut the flesh of monitor lizards, ஒடுங் காழ்ப் படரை – shutters made with
the hard wood of odu trees, umbrella thorn tree, குரடபைை மைம், vachellia tortelis
(படரை – தடுக்கு), சீறில் முன்றில் – in the front yard of a small house (முன்றில் –
இல்முன்), கூறு சசய்திடுமார் – in order to cut and share, சகாள்ளி ரைத்த சகாழு நிண
நாற்றம் – the smell of the burning fatty meat, மறுகு உடன் கமழும் – smells on the streets,
மதுரக – sturdy, மன்றத்து அைந்தரை – in the common grounds with dried tops (அைந்த
தரை அைந்தரை எை ைந்தது), இைத்தி அைங்குபடு நீழல் – in the moving shade of jujube
trees, Ziziphus jujube, Malai ilanthai (நீழல் – நிழல் என்பதன் நீட்டல் விகாைம்), கயந்தரைச்
சிறாஅர் – children with tender heads (சிறாஅர் – இரசநிரற அைசபரட), கரண
விரையாடும் – they play with their arrows, அரு மிரை – protective forests, இருக்ரக
அதுபை – that place (அதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சைன் பைல் பைந்து
தரைைரினும் – even if the king with victorious spears comes there, தாங்கும் – can handle,
தாங்கா ஈரக சநடுந்தரக ஊபை – the town of the man whose generosity never stops (ஊபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 326, பாடியைர்: தங்கால் சபாற்சகால்ைைார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின்

முல்ரை
ஊர் முது பைலிப் பார் நரட சைருகின்
இருள் பரக சைரீஇய நாகு இைம் பபரட
உயிர் நடுக்குற்றுப் புைாவிட்டைற்றச்,
சிரறயும் சசற்ரறயும் புரடயுநள் எழுந்த
பருத்திப் சபண்டின் சிறு தீ விைக்கத்துக், 5
கவிர்ப்பூ சநற்றிச் பசைலின் தணியும்
அருமிரை இருக்ரக அதுபை, மரைவியும்
பைட்டச் சிறாஅர் பசண் புைம் படைாது,
படமரடக் சகாண்ட குறுந்தாள் உடும்பின்
விழுக்கு நிணம் சபய்த தயிர்க் கண் விதரை, 10
யாணர் நல்ைரை பாணசைாடு ஒைாங்கு
ைருவிருந்து அயரும் விருப்பிைள், கிழைனும்
அருஞ்சமம் தரதயத் தாக்கிப் சபருஞ்சமத்து
அண்ணல் யாரை அணிந்த
சபான் சசய் ஓரடப் சபரும் பரிசிைபை. 15

Puranānūru 326, Poet: Thangāl Porkollanār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai
As a wild cat with long steps stalks her in pitch
darkness, a young hen fears for her life, clucks loudly
straining her throat, and then she sees her mate
with his comb like a big coral flower, in the light lit by a
woman who spins cotton thread, removing the sides
and dried matter from cotton pods, and she calms down.

The woman desires to share with bards and guests, the dish
cooked with fatty pieces of a short-legged monitor lizard
that the children of hunters caught on a pond shore
only a short distance away, to which curds were added.
Her husband, the lord of this town, gives abundant gifts
and gold face ornaments worn by noble elephants that
attacked and ruined in harsh, huge battles.

Notes: This is the only poem written by this poet, who came from Thankāl, a town near
Virudhunagar. குறுந்சதாரக 139 – மரை உரற பகாழிக் குறுங்கால் பபரட பைலி
சைருகிை மாரை உற்சறைப் புகும் இடம் அறியாது சதாகுபுடன் குழீஇய ரபதல்
பிள்ரைக் கிரை பயிர்ந்தாங்கு. அகநானூறு 367 – கவிர்ப் பூ அன்ை சநற்றிச் பசைல்.
யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings: ஊர் முது பைலி – old fence in the town, பார் நரட சைருகின் – for the stalking
wild cat with long steps, இருள் பரக சைரீஇய – becoming afraid in the dark (சைரீஇய –
சசால்லிரச அைசபரட), நாகு இைம் பபரட – a very young female – hen (நாகு இைம் –
ஒருசபாருட் பன்சமாழி), உயிர் நடுக்குற்று – trembling and fearing for her life,
புைாவிட்டைற்ற – screamed with her throat flesh, சிரறயும் சசற்ரறயும் புரடயுநள் – a
woman who removes the sides and dried matter (of the pods) beating cotton, எழுந்த –
rose, பருத்திப் சபண்டின் சிறு தீ விைக்கத்து – in the small flame light of a woman who spins
cotton thread, கவிர்ப் பூ சநற்றிச் பசைலின் – due to a rooster with a coral flower like comb,
முருக்க மைம், Indian coral tree, Erythrina indica (சநற்றி – ஆகுசபயர் பசைலின்
சகாண்ரடக்கு), தணியும் – it lessens its fear, it removes its fear (தணியும் –
தணித்துக்சகாள்ளும்), அரு மிரை இருக்ரக அதுபை – in that place with protected forests,
மரைவியும் – the wife, பைட்டச் சிறாஅர் – young children of hunters (சிறாஅர் –
இரசநிரற அைசபரட), பசண் புைம் படைாது – not going far, படமரடக் சகாண்ட –
captured on the pond shore, குறுந்தாள் உடும்பின் – of monitor lizards with short legs,
விழுக்கு நிணம் சபய்த – poured the fatty meat, தயிர்க் கண் விதரை – sauce made with
curds, யாணர் – abundant, நல்ைரை பாணசைாடு ஒைாங்கு ைருவிருந்து அயரும்
விருப்பிைள் – she desires to share the bountiful food and other good things together with
the bards who come there, கிழைனும் – the lord of the town, அருஞ்சமம் தரதயத் தாக்கி
– ruined in harsh battles, சபருஞ்சமத்து – in a huge battle, அண்ணல் யாரை அணிந்த –
worn by a noble elephant, சபான் சசய் ஓரட – the golden face ornament, சபரும்
பரிசிைபை – gives abundant gifts (பரிசிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 327, பாடியைர்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: ைாரக, துரற: மூதின் முல்ரை
எருது கால் உறாஅது இரைஞர் சகான்ற
சில்விரை ைைகின் புல்சைன் குப்ரப,
சதாடுத்த கடைர்க்குக் சகாடுத்த மிச்சில்
பசித்த பாணர் உண்டு கரட தப்பலின்,
ஒக்கல் ஒற்கம் சசாலியத் தன்னூர்ச் 5
சிறு புல்ைாைர் முகத்தரை கூறி,
ைைகுடன் இைக்கும் சநடுந்தரக
அைசு ைரின் தாங்கும் ைல்ைாைன்பை.

Puranānūru 327, Poet: Unknown, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai

After giving besieging creditors their due share,
the noble man, who had the strength to repel
kings, had a small heap of low-yielding millet,
stomped by youngsters, without bulls touching
them to thresh, that he gave to hungry bards.

Since nobody came to him thinking he did not

have any left over millet to give, he feared, and
in order to remove the poverty of his relatives,
he told petty-minded men what he needed, and
borrowed millet from them.

Notes: The Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244,
256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. ஒற்கம் – இைம்பாடு ஒற்கம்
ஆயிைண்டும் ைறுரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 64).

Meanings: எருது – bulls, கால் – feet, உறாஅது – without touching (இரச நிரற
அைசபரட), இரைஞர் சகான்ற – stomped and crushed by youngsters, சில் விரை
ைைகின் – of low-yielding millet, புல்சைன் குப்ரப – pathetic heap, small heap, சதாடுத்த
கடைர்க்கு – to the creditors who seized, சகாடுத்த மிச்சில் – the remains after giving, பசித்த
பாணர் உண்டு – ate by hungry bards, கரட தப்பலின் – since his yard was empty, since
there was nobody in the yard, ஒக்கல் – relatives, ஒற்கம் – poverty, சசாலிய – to remove,
தன்னூர் – his town, சிறு புல்ைாைர் – men who are petty minded, முகத்தரை கூறி – told
what he wanted, ைைகுடன் இைக்கும் – borrowed millet, சநடுந்தரக – the great man, அைசு
ைரின் தாங்கும் ைல்ைாைன்பை – the man who has the strength to repel kings
(ைல்ைாைன்பை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 328, பாடியைர்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: ைாரக, துரற: மூதின் முல்ரை –
பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
.. .. ரடமுதல் புறவு பசர்ந்திருந்த
புன்புைச் சீறூர் சநல் விரையாபத;
ைைகும் திரையும் உள்ைரை சயல்ைாம்
இைைன் மாக்களுக்கு ஈயத் சதாரைந்தை;
.. .. .. .. .. .. டரமந் தைபை 5
அன்ைன் ஆயினும் பாண! நன்றும்
ைள்ைத்து இடும் பால் உள்ளுரற சதாட.. ..
கைவுப் புளியன்ை விரை.. .. .. ..
.. .. .. ைாடூன் சகாழுங்குரற
சகாய் குைல் அரிசிசயாடு சநய் சபய்து அட்டுத் 10
துடுப்சபாடு சிைணிய களிக்சகாள் சைண்பசாறு
உண்டு இனிதிருந்த பின். .. .. ..
.. .. .. தருகுைன் மாபதா,
தாளி முதல் நீடிய சிறு நறு முஞ்ரஞ
முயல் ைந்து கறிக்கும் முன்றில், 15
சீறூர் மன்ைரைப் பாடிரை சசலிபை.

Puranānūru 328, Poet: Unknown, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai – Parts of this
poem are missing
This parched village in the wasteland does not yield rice;
two kinds of millets are the only ones here, and they
have been given away to those who have come in need,
…………………………..he is satisfied.
Yet, it is good if you go to him, bard! He will give you
liquor, as sour as kalavu fruits, after he gives you dry
pieces of meat cooked together with grains from plucked
spears, and curds poured into a milk pot with ilanthai fruits,
cooked with ghee, stirred with a ladle and served with
white rice, and you are happy there………………..
………………………..the king of the small town
where hares munch on small, fragrant mugnai plants on
the trunks of palmyra palms will give you gifts if you go and
sing to him.

Notes: The Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244,
256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. There are 33 poems in which
lines are missing. புறநானூறு 333 – ைைகும் திரையும் உள்ைரை எல்ைாம் இைைல் மாக்கள்
உணக்சகாைத் தீர்ந்சதை.

Meanings: .. .. ரடமுதல் புறவு பசர்ந்திருந்த புன்புைச் சீறூர் – parched small town in the
wasteland, சநல் விரையாபத – paddy doesn’t grow, ைைகும் திரையும் உள்ைரை
சயல்ைாம் – they only have two kinds of millet, இைைன் மாக்களுக்கு ஈய – given to those
who came in need, சதாரைந்தை – they have gone, they have been given to those who
came in need.. .. .. .. .. .. டரமந் தைபை அன்ைன் – he is satisfied, ஆயினும் – yet, ஆயினும்
– yet, பாண – O bard, நன்றும் – greatly, ைள்ைத்து இடும் பால் உள்ளுரற – after you have
eaten curds poured into a milk pot, சதாட – touching, .. ..கைவுப் புளியன்ை – sour like
kalavu fruits, kalākkai, Corinda tree fruits, Bengal Currant fruits, Carissa spinarum, விரை
– aged, .. .. .. …. .. .. ைாடூன் சகாழுங்குரற – dry big pieces of meat, சகாய் குைல் – plucked
spears/ears, அரிசிசயாடு – grains cooked, சநய் சபய்து – pouring ghee, அட்டு – cooked,
துடுப்சபாடு – with ladle, சிைணிய – stirred, களிக் சகாள் – happily, சைண்பசாறு – white
rice, உண்டு – eat, இனிதிருந்த பின் – as you are happy, . .. .. .. .. .. .. தருகுைன் – he will give,
மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, தாளி முதல் நீடிய – growing on palm trunks,
Caryota urens, கூந்தற்பரை, சிறு நறு முஞ்ரஞ முயல் ைந்து கறிக்கும் முன்றில் – front yard
where hares come and eat the small and fragrant mugnai plants, keerai, premna latiforia
(முன்றில் – இல்முன்), சீறூர் மன்ைரைப் பாடிரை சசலிபை – if you sing and go to the
small town king (சசலிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 329, பாடியைர்: மதுரை அறுரை ைாணிகன் இைபைட்டைார், திரண: ைாரக,

துரற: மூதின் முல்ரை
இல் அடு கள்ளின் சில் குடிச் சீறூர்ப்
புரட நடுகல்லின் நாள் பலியூட்டி,
நன்னீர் ஆட்டி சநய்ந்நரறக் சகாளீஇய
மங்குல் மாப்புரக மறுகுடன் கமழும்,
அரு முரை இருக்ரகத்து ஆயினும், ைரி மிடற்று 5
அைவு உரற புற்றத்து அற்பற, நாளும்
புைைைர் புன்கண் பநாக்காது, இைைைர்க்கு
அருகாது ஈயும் ைண்ரம
உரை சால் சநடுந்தரக ஓம்பும் ஊபை.

Puranānūru 329, Poet: Mathurai Aruvai Vānikan Ilavēttanār, Thinai: Vākai, Thurai:
Moothin Mullai
In the small town with a few settlements, where liquor
is brewed in houses, every morning the memorial stones
nearby are given offerings, washed in water, and lamps are
lit with ghee, their cloud-like fragrant smoke spreading on
the streets. Even though the place is splendid, to enemies,
it is like a hole with snakes with stripes on their necks.

The town is protected by a charitable and famous noble

man who gives to those who need, without any limits,
without looking at the difficulties of the rich.

Notes: This is the only poem written by this poet who was a cloth merchant. Memorial
stones were erected for warriors and kings. Puranānūru poems 221, 223, 232, 260, 261,
263, 264, 265, 329, and 335 have references to memorial stones. In 222, the poet Pothiyār
speaks to the memorial stone of King Kōperunchozhan.

Meanings: இல் அடு கள்ளின் சில் குடிச் சீறூர் – small town with few settlements where
people brew liquor in their houses (நடுகல்ரைத் சதாழும் மறைர்கள்), புரட – nearby,
நடுகல்லின் நாள் பலி ஊட்டி – give their mornings/daily offerings to the memorial stones
(நடுகல்லின் – நடுகல்லுக்கு, பைற்றுரம மயக்கம்), நன்னீர் ஆட்டி – washed in clean/good
water, சநய்ந்நரறக் சகாளீஇய – lit with ghee/oil (சகாளீஇய – சசால்லிரச அைசபரட),
மங்குல் மாப் புரக மறுகு உடன் கமழும் – cloud-like smoke is fragrant on the streets, அரு
முரை இருக்ரகத்து ஆயினும் – even though the place is secure from battles, even though
it is a splendid place (இருக்ரகத்து – இடத்ரத உரடயது), ைரி மிடற்று அைவு – snake with
stripes on its neck, உரற புற்றத்து – living in holes, அற்பற – like that for enemies, நாளும்
– daily, புைைைர் புன்கண் பநாக்காது – not looking at the sorrow of those who are rich (the
kings), இைைைர்க்கு அருகாது ஈயும் – giving to those in need without limits, ைண்ரம –
charitable, உரை சால் சநடுந்தரக – the noble man who is very famous, ஓம்பும் ஊபை – the
town that he protects (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 330, பாடியைர்: மதுரைக் கணக்காயைார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின்

முல்ரை
பைந்துரடத் தாரை முரை சகட சநரிதை,
ஏந்து ைாள் ைைத்தன் ஒருைன் ஆகித்
தன் இறந்து ைாைாரம விைக்கலின், சபருங்கடற்கு
ஆழி அரையன் மாபதா, என்றும்
பாடிச் சசன்பறார்க்கு அன்றியும், ைாரிப் 5
புைவிற்கு ஆற்றாச் சீறூர்த்
சதான்ரம சுட்டிய ைண்ரமபயாபை.

Puranānūru 330, Poet: Mathurai Kanakkayanār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai
As the enemy army attacked to ruin and crush
his king’s army, he alone raised his sword with
his right hand and blocked the surge, like the
shore of an ocean.

That brave man of charitable lineage,

not only gifts to those who go to him singing,
but also protects his small town which does not
even have the income to pay the land taxes!

Notes: This poem is about the leader of a small town. This is the only poem written by
this poet.

Meanings: பைந்துரடத் தாரை – army of the king, முரை சகட – to be ruined in battle,
சநரிதை – dense together, ஏந்து ைாள் ைைத்தன் – a man holding a sword on his right hand,
a strong man with lifted sword, ஒருைன் ஆகி – he was all alone, தன் இறந்து ைாைாரம –
not letting them pass him, விைக்கலின் – since he blocks the surge, சபருங்கடற்கு ஆழி
அரையன் – he is like the shore of a huge ocean, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள்,
expletives, என்றும் – always, பாடிச் சசன்பறார்க்கு – for those who went singing, அன்றியும்
– not just for them, ைாரிப் புைவிற்கு ஆற்றா – with incomes that makes it unable to pay land
tax Meanings: பைந்துரடத் தாரை – army of the king, முரை சகட – to be ruined in
battle, சநரிதை – dense together, ஏந்து ைாள் ைைத்தன் – a man holding a sword on his right
hand, a strong man with lifted sword, ஒருைன் ஆகி – he was all alone, தன் இறந்து ைாைாரம
– not letting them pass him, விைக்கலின் – since he blocks the surge, சபருங்கடற்கு ஆழி
அரையன் – he is like the shore of a huge ocean, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள்,
expletives, என்றும் – always, பாடிச் சசன்பறார்க்கு – for those who went singing, அன்றியும்
– not just for them, ைாரிப் புைவிற்கு ஆற்றா – with incomes that makes it unable to pay land
tax (ைாரி – ைருைாய், புைவிற்கு – புைவு ைரிக்கு), சீறூர் – small town, சதான்ரம – ancient,
lineage, சுட்டிய ைண்ரமபயாபை – he is shown to be charitable, he is respected as being
charitable (ைண்ரமபயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சீறூர் – small town,
சதான்ரம – ancient, lineage, சுட்டிய ைண்ரமபயாபை – he is shown to be charitable, he
is respected as being charitable (ைண்ரமபயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 331, பாடியைர்: உரறயூர் முதுகூத்தைார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின்

முல்ரை
கல் அறுத்து இயற்றிய ைல் உைர்க் கூைல்,
வில் ஏர் ைாழ்க்ரகச், சீறூர் மதைலி
நனி நல்கூர்ந்தைன் ஆயினும், பனி மிகப்
புல்சைன் மாரைச் சிறு தீ சஞலியும்
கல்ைா இரடயன் பபாைக் குறிப்பின் 5
இல்ைது பரடக்கவும் ைல்ைன்; உள்ைது
தைச் சிறிது ஆயினும் மிகப் பைர் என்ைான்,
நீள் சநடும் பந்தர் ஊண் முரற ஊட்டும்
இல் சபாலி மகடூஉப் பபாைச் சிற்சில்
ைரிரசயின் அளிக்கவும் ைல்ைன், உரிதினின் 10
காைல் மன்ைர் கரட முகத்து உகுக்கும்
பபாகு பலி சைண்பசாறு பபாைத்
தூைவும் ைல்ைன், அைன் தூவுங்காபை.

Puranānūru 331, Poet: Uraiyur Muthukoothanār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai
It is a small town where livelihood of men is with their
bows, and strong wells with brackish water are made by
cutting stones. He has great strength. Even though he
is very poor, like the uneducated cattle herder who starts
a small fire by kindling wood, he is able to create even
though he has nothing.

Even though he has very little, he gives what he can, like

a woman in a house who gives food under a pavilion in an
orderly manner. When he has abundant wealth, he gives
away, like a king’s superior offering of white rice at his door.

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet. நனி, தை – உறு தை நனி
எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: கல் அறுத்து இயற்றிய ைல் உைர்க் கூைல் – strong well created by cutting stones
for brackish water, வில் ஏர் ைாழ்க்ரகச் சீறூர் – small town where men plow with bows,
மதைலி – great strength (மதைலி – ஒருசபாருட் பன்சமாழி), நனி நல்கூர்ந்தைன் ஆயினும்
– even though he is very poor, பனி மிகப் புல்சைன் மாரை – in the dull evening when it is
extremely cold, சிறு தீ சஞலியும் கல்ைா இரடயன் பபாை – like an untrained cattle herder
kindling a small fire, குறிப்பின் – understanding from the signs, இல்ைது பரடக்கவும்
ைல்ைன் – he is able to create even though he has nothing, உள்ைது தைச் சிறிது ஆயினும் –
even though he has very little, மிகப் பைர் என்ைான் – he does not worry that there are
many, நீள் சநடும் பந்தர் – long huge pavilion (பந்தர் – பந்தல் என்பதன் பபாலி), ஊண்
முரற ஊட்டும் – she feeds them food in an orderly manner, இல் சபாலி மகடூஉப் பபாை
– like a splendid woman of the house (மகடூஉ- இன்னிரச அைசபரட), சிற் சில்
ைரிரசயின் அளிக்கவும் ைல்ைன் – he is capable of giving little bits suiting the standards of
those who come requesting, உரிதினின் – at the right times, rich times with great wealth,
காைல் மன்ைர் கரட முகத்து உகுக்கும் பபாகு பலி சைண்பசாறு பபாை – like the superior
offering of white rice that protecting kings offer in front of doors, தூைவும் ைல்ைன் – he
is capable of giving, அைன் தூவுங்காபை – when he is able to give (தூவுங்காபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 332, பாடியைர்: விரியூர் நக்கைார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின் முல்ரை
பிறர் பைல் பபாைாதாகி, இவ்வூர்
மறைன் பைபைா சபருந்தரக உரடத்பத;
இரும்புறம் நீறும் ஆடிக் கைந்து இரடக்
குைம்ரபக் கூரைக் கிடக்கினும் கிடக்கும்;
மங்கை மகளிசைாடு மாரை சூட்டி, 5
இன் குைல் இரும்ரப யாசழாடு ததும்பத்
சதண்ணீர்ப் படுவினும் சதருவினும் திரிந்து,
மண் முழுது அழுங்கச் சசல்லினும் சசல்லும், ஆங்கு
இருங்கடல் தாரை பைந்தர்
சபருங்களிற்று முகத்தினும் சசைவு ஆைாபத. 10

Puranānūru 332, Poet: Viriyur Nakkannār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai
The spear that belongs to the warrior in this city is
not like the spear of others. It is worthy of esteem.
It might rest under the eaves, with dust on its blades.
It might go in procession, garlanded, around streets
and tanks brimming with clear water, as noble women
sing sweetly with yāzhs carried in large bags, or it
might go all over the land causing distress to enemies.
It does not stop thrusting in the faces of the huge bull
elephants belonging to kings with armies, large as oceans.

Notes: This is the only poem written by this poet. Viriyur was a town in Chera Nadu.

Meanings: பிறர் பைல் பபாைாது ஆகி – not being like the spears of others, இவ்வூர் மறைன்
பைபைா – the spear belonging to the warrior in this town, சபருந்தரக உரடத்பத – it is
worthy of great esteem, இரும் புறம் – large side, நீறும் ஆடி – smeared with dust, கைந்து –
mixed, இரடக் குைம்ரபக் கூரைக் கிடக்கினும் கிடக்கும் – even if it lies in the eaves of a
hut, மங்கை மகளிசைாடு – along with virtuous women, மாரை சூட்டி – wearing garlands,
இன் குைல் – sweet sounds, sweet music, இரும் ரப யாசழாடு ததும்ப – there are sounds of
lutes kept in large bags, சதண்ணீர்ப் படுவினும் – around the ponds full of water,
சதருவினும் திரிந்து – moving around on the streets, மண் முழுது அழுங்கச் சசல்லினும்
சசல்லும் – if it goes it will cause pain to enemies all over the land, ஆங்கு – there,
இருங்கடல் தாரை பைந்தர் – kings with armies huge as an ocean, சபருங்களிற்று
முகத்தினும் சசைவு ஆைாபத – it never stops thrusting into the faces of huge bull elephants
(ஆைாபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 333, பாடியைர்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: ைாரக, துரற: மூதின் முல்ரை –
பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
நீருள் பட்ட மாரிப் பபர் உரற
சமாக்குள் அன்ை சபாகுட்டு விழிக் கண்ண,
கரும் பிடர்த் தரைய, சபருஞ்சசவிக் குறுமுயல்,
உள்ளூர்க் குறும்புதல் துள்ளுைை உகளும்
சதாள்ரை மன்றத்து ஆங்கண் படரின், 5
உண்க எை உணைா உயவிற்று ஆயினும்,
தங்கினிர் சசன்பமா புைவீர்! நன்றும்
சசன்றதற் சகாண்டு மரைபயாள் விரும்பி,
ைைகும் திரையும் உள்ைரை எல்ைாம்
இைைல் மாக்கள் உணக்சகாைத் தீர்ந்சதைக் 10
குறித்துமாறு எதிர்ப்ரப சபறாஅரமயின்,
குைல் உணங்கு விரதத் திரை உைல்ைாய்ப் சபய்து,
சிறிது புறப்பட்டன்பறாவிைள், தன்னூர்
பைட்டக் குடி சதாறுங் கூட்டு .. .. ..
.. .. .. .. உடும்பு சசய் 15
பாணி சநடுந்பதர் ைல்ைபைாடு ஊைா,
ைம்பு அணி யாரை பைந்து தரைைரினும்
உண்பது மன்னும் அதுபை,
பரிசில் மன்னும் குருசில் சகாண்டதுபை.

Puranānūru 333, Poet: Unknown, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai – Parts of this
poem are missing
With eyes that appear like seed vessels and bubbles made by heavy
drops of rain falling on water and heads with black necks, small
hares with large ears leap and frolic among small bushes in the town
where the common grounds have tunnels. If you go there, those
there will be sad that they cannot feed you. You should still
stay there, O poets, because the housewife, since all her common
millet and little millet have been given to those in need, and unable
to get from others and feed you, will set the clusters of millets that
was set aside for seed on her pounding stone, and feed you, before
she lets you go.

Assembled in every hunter community in town,…………………..

if kings should come, with their elephants girdled with cloth,
ridden by strong warriors wearing gloves made of monitor lizard
skins, the food will be the same. The leader in that house gives
what he got from his enemies.

Notes: குறித்துமாறு எதிர்ப்ரப (11) – உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை –

குறிசயதிர்ப்ரபயாைது அைவுகுறித்து ைாங்கி அவ்ைாங்கியைாறு எதிர்சகாடுப்பது என்பர்
(குறள் 221, பரிபமைழகர்), ஒைரை துரைசாமி உரை – குறிசயதிர்ப்ரப, அஃதாைது
ரகம்மாற்றுக் கடன். பாணி (16) – ஆகுசபயைாக ரகச் சைட்ரடக் குறிக்கின்றது. The
Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244, 256, 257, 263,
297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. There are 33 poems in which lines are missing.
புறநானூறு 328 – ைைகும் திரையும் உள்ைரை சயல்ைாம் இைைன் மாக்களுக்கு ஈயத்
சதாரைந்தை. ஊைா (16) – ஊர்ந்து, சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம்.
எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது.

Meanings: நீருள் பட்ட மாரி – rain falling on water, பபர் உரற – heavy drops, சமாக்குள்
அன்ை – like bubbles, சபாகுட்டு விழிக் கண்ண – with eyes like the centers of lotus flowers
(seed vessels), கரும் பிடர்த் தரைய – with heads with black necks, சபருஞ்சசவிக்
குறுமுயல் – small hares with large ears (குறுமுயல் – பண்புத்சதாரக), உள்ளூர்க் குறும்
புதல் – bushes in town, துள்ளுைை உகளும் – they leap and frolic, சதாள்ரை – holes,
tunnels, மன்றத்து ஆங்கண் – in the common grounds, in the backyard veranda (மன்றம் –
ஒைரை துரைசாமி உரை – புறந்திண்ரண எைக் சகாள்க), படரின் – if you go, உண்க எை –
stating ‘please eat’, உணைா உயவிற்று – they will be sad that they cannot give you food,
ஆயினும் – yet, தங்கினிர் சசன்பமா – you stay and then go (பமா – முன்னிரையரச, an
expletive of the second person), புைவீர் – O poets, நன்றும் – greatly, சசன்றதற் சகாண்டு –
since you go, மரைபயாள் விரும்பி – the housewife will desire, ைைகும் திரையும்
உள்ைரை எல்ைாம் – all the common millet and little millet, இைைல் மாக்கள் உணக்சகாைத்
தீர்ந்சதை – she gave it to those in need and since it is over (உண உண்ண என்பதன்
விகாைம்), குறித்துமாறு எதிர்ப்ரப – what she expected to get from others (குறித்துமாறு –
மாறு – ஏதுப் சபாருள் (காைணப் சபாருள்) உணர்த்தும் ஓர் இரடச்சசால், a particle
signifying reason, அத்து சாரிரய) சபறாஅரமயின் – since she was unable to get
(சபறாஅரமயின் – இரச நிரற அைசபரட), குைல் உணங்கு விரதத் திரை – clusters of
dried millet that is set for seeding, உைல்ைாய்ப் சபய்து – placing in the bowl of the
pounding stone, சிறிது – little, புறப்பட்டன்பறாவிைள் – she will not let you leave, தன்னூர்
பைட்டக் குடிசதாறுங் கூட்டு – assembled in every hunter community in town.. .. …. .. .. ..
உடும்பு சசய் பாணி – with gloves made with monitor lizard skins, சநடுந்பதர் ைல்ைபைாடு
ஊைா – riding on tall chariots with able warriors, ைம்பு அணி – covered with cloth, யாரை
பைந்து தரைைரினும் – even if the kings with elephants comes there, உண்பது மன்னும்
அதுபை – that is the same food that they will eat, பரிசில் மன்னும் குருசில் சகாண்டதுபை
– the leader will give gifts he got from his enemies (மன்னும் – மன், உம் இைண்டும் அரச,
சகாண்டதுபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 334, பாடியைர்: மதுரைத் தமிழ்க் கூத்தைார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின்
முல்ரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
காமரு பழைக் கண்பின் அன்ை
தூ மயிர்க் குறுந்தாள் சநடுஞ்சசவிக் குறுமுயல்,
புன்தரைச் சிறாஅர் மன்றத்து ஆர்ப்பின்
படப்பு ஒடுங்கும்பம.. .. .. .. பின்பு .. .. ..
.. .. .. .. .. .. னூபை மரைபயாள் 5
பாணர் ஆர்த்தவும் பரிசிைர் ஓம்பவும்
ஊசணாலி அைைசமாடு ரகதூைாபை,
உயர் மருப்பு யாரைப் புகர் முகத்து அணிந்த
சபாைம் .. .. .. .. .. .. .. ப்
பரிசில் பரிசிைர்க்கு ஈய, 10
உை பைல் காரையும் ரகதூைாபை.

Puranānūru 334, Poet: Mathurai Thamizh Koothanār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin
Mullai – Parts of this poem are missing
Small hares with pure hair like lovely
korai reeds in ponds, short legs, and
long ears, hide in the haystacks when
children with parched heads raise uproars.
After that……………………..town.
The wife feeds the bard and takes care
of those in need. The noise of eating
food is heard. She will not abandon her
duty. The young warrior with a strong
spear will not abandon his responsibilities.
He will give the gold ornaments worn by
elephants with lifted tusks on their spotted
faces, to those in need.

Notes: This is the only poem written by this poet. There are 33 poems in which lines are
missing.

Meanings: காமரு பழைக் கண்பின் அன்ை தூ மயிர் – pure hair like the beautiful elephant
grass in the ponds/fields, கண்பின் – Arundo donax, சம்பங்பகாரை, இன் சாரிரய),
குறுந்தாள் – short legs, சநடுஞ் சசவிக் குறுமுயல் – small hares with long ears (குறுமுயல்
– பண்புத்சதாரக), புன்தரைச் சிறாஅர் மன்றத்து ஆர்ப்பின் – when children with
parched/scanty-haired heads caused uproar in the common grounds (சிறாஅர் –
இரசநிரற அைசபரட), படப்பு ஒடுங்கும்பம – hide in the hay stacks (சசய்யுபைாரச
பநாக்கி மகை ஒற்று விரிந்தது), .. .. .. .. – lost lines, பின்பு – After that, .. .. .. .. .. .. .. .. .. – lost
lines, னூபை – the town, மரைபயாள் பாணர் ஆர்த்தவும் – the woman in the house feeds
the bard, பரிசிைர் ஓம்பவும் – takes care of those in need, ஊசணாலி அைைசமாடு – with
the noise of eating food, ரகதூைாபை – she will not abandon, உயர் மருப்பு யாரைப் புகர்
முகத்து அணிந்த சபாைம் – the gold worn by the elephants with raised tusks on their
spotted faces, .. .. .. .. .. .. .. ப் பரிசில் பரிசிைர்க்கு ஈய – to give gifts to the needy, உை பைல்
காரையும் ரகதூைாபை – the brave young man with strong spear will not abandon
(ரகதூைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 335, பாடியைர்: மாங்குடி கிழார், திரண: ைாரக, துரற: மூதின் முல்ரை –
பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
அடைருந் துப்பின் .. .. .. ..
… குைபை தைபை குருந்பத முல்ரை சயன்று
இந் நான்கு அல்ைது பூவும் இல்ரை;
கருங்கால் ைைபக இருங்கதிர்த் திரைபய
சிறு சகாடிக் சகாள்பை சபாறி கிைர் அைரைசயாடு 5
இந்நான் கல்ைது உணாவும் இல்ரை;
துடியன் பாணன் பரறயன் கடம்பன் என்று
இந் நான்கல்ைது குடியும் இல்ரை;
ஒன்ைாத் சதவ்ைர் முன்னின்று விைங்கி
ஒளிறு ஏந்து மருப்பின் களிறு எறிந்து வீழ்ந்சதைக் 10
கல்பை பைவின் அல்ைது,
சநல் உகுத்துப் பைவும் கடவுளும் இைபை.

Puranānūru 335, Poet: Māngudi Kizhār, Thinai: Vākai, Thurai: Moothin Mullai – Parts of
this poem are missing
Of strength difficult to overcome………
There are no flowers other than these four
– kuravam, thalavam, kuruntham and mullai,
there are no foods other than these four
– varaku with dark stems, large-eared thinai,
kol on small vines, and spotted avarai beans,
and there are no groups other than these four
– thudi drummers, pānars, parai drummers and
Kadampans. There are no gods, other than the
memorial stones of heroes who blocked enemies,
killed their elephants with lifted, bright tusks
and got killed, to be worshiped with rice showerings!

Notes: Puranānūru 24, 26, 313, 335, 372 and 396 were written by this poet, who goes by
the names Mānkudi Maruthanār, Mathurai Kānchi Pulavar and Mānkudi Kizhār. This
poem explains clearly that there are no classifications in Thamizh Nadu other than among
flowers, artists and food. The four groups of society are obviously not like the four castes
of northern India, since there are over 40 professions described in Sangam poetry. There
is no mention or even a hint of caste in the entire Sangam corpus. Memorial stones were
erected for warriors and kings. Puranānūru poems 221, 223, 232, 260, 261, 263, 264, 265,
329, and 335 have references to memorial stones. In 222, the poet Pothiyār speaks to the
memorial stone of King Kōperunchozhan. There are 33 poems in which lines are missing.

Meanings: அடல் அரும் துப்பின் – with strength that is difficult to overcome.. .. .. …..
குைபை – Webera Corymbosa, Bottle Flower Tree, தைபை – Jasminum humile, Golden
jasmine, சசம்முல்ரை, குருந்பத – wild orange, citrus indica, முல்ரை – jasmine, சயன்று
இந் நான்கு அல்ைது பூவும் இல்ரை – there are no flowers other than these, கருங்கால்
ைைபக – common millet with dark-colored stems, இருங்கதிர்த் திரைபய – large-eared
millet, சிறு சகாடிக் சகாள்பை – horse gram that grows on small vines, சபாறி கிைர்
அைரைசயாடு – along with spotted avarai beans, Dolichos lablab, இந்நான் கல்ைது
உணாவும் இல்ரை – there is no food other than these four (உணா – உணவு, வு என்ற விகுதி
சகட்டு அதற்கு முந்ரதய குறில் எழுத்து நீண்டு சநடிைாக மாறியது), துடியன் பாணன்
பரறயன் கடம்பன் என்று இந்நான் கல்ைது குடியும் இல்ரை – there are no groups other
than these four, thudi drummer, bard, parai drummer and Murukan priest who wears
kadampam garlands, ஒன்ைாத் சதவ்ைர் முன்னின்று விைங்கி – standing in front of enemies
and blocking, விைங்கி ஒளிறு ஏந்து மருப்பின் களிறு எறிந்து வீழ்ந்சதைக் கல்பை – the
memorial stones for those who killed elephants with bright lifted tusks and got killed,
பைவின் – worshipping, அல்ைது – other than, சநல் உகுத்துப் பைவும் கடவுளும் இைபை –
there are no gods who are worshipped with paddy offerings (இைபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 336, பாடியைர்: பைணர், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி

பைட்ட பைந்தனும் சைஞ்சிைத்திைபை;
கடைை கழிப்பு இைள் தந்ரதயும் சசய்யான்;
ஒளிறு முகத்து ஏந்திய வீங்கு சதாடி மருப்பின்
களிறும் கடி மைம் பசைா; பசர்ந்த
ஒளிறு பைல் மறைரும் ைாய் மூழ்த்தைபை; 5
இயைரும் அறியாப் பல் இயம் கறங்க,
அன்பைா, சபரும் பபதுற்றன்று இவ்ைருங்கடி மூதூர்;
அறன் இைன் மன்ற தாபை, விறன் மரை
பைங்ரக சைற்பின் விரிந்த பகாங்கின்
முரக ைைப்பு ஏந்திய முற்றா இை முரைத் 10
தரக ைைர்த்து எடுத்த நரகசயாடு
பரக ைைர்த்து இருந்த இப் பண்பு இல் தாபய.

Puranānūru 336, Poet: Paranar, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji

The king with desire is burning with rage, her father
is not performing his duty, the bright-faced elephants
with lifted, large rings are not tied to the protected
trees, warriors carrying bright spears have shut their
mouths, many instruments that even musicians do not
know are played, and sadly, this well protected ancient
city has fallen into despair. It is sad!

She has no character certainly since she caused this

enmity, the mother who is proud of her daughter’s
beauty, who raised the young woman with young, erect,
tender breasts that are lovely like the buds of
the kōngam trees on the victorious Vēnkai mountains.

Notes: Poet Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343,
348, 352, 354 and 369. Puranānūru poems 336 – 355 describe situations where young
women from ancient clans refuse to marry kings. பகாங்க முரகப்பபான்ற முரை:
அகநானூறு 99 – மாண் இரழ மகளிர் பூணுரட முரையின் முரக பிணி அவிழ்ந்த
பகாங்கசமாடு, அகநானூறு 240 – பகாங்கு முரகத்தன்ை குவி முரை ஆகத்து,
குறுந்சதாரக 254 – முரை ஏர் சமன் முரக அவிழ்ந்த பகாங்கின் தரை அைர்,
கலித்சதாரக 56 – முதிர் பகாங்கின் முரக எை முகம் சசய்த குரும்ரப எைப் சபயல் துளி
முகிழ் எைப் சபருத்த நின் இை முரை, கலித்சதாரக 117 – பகாங்கின் முதிைா இை முரக
ஒப்ப, புறநானூறு 336 – பகாங்கின் முரக ைைப்பு ஏந்திய முற்றா இை முரை,
திருமுருகாற்றுப்பரட 34 – பதம் கமழ் மருது இணர் கடுப்ப பகாங்கின் குவி முகிழ்
இைமுரை, சிறுபாணாற்றுப்பரட 25-26 – யாணர்க் பகாங்கின் அவிர் முரக எள்ளிப் பூண்
அகத்து ஒடுங்கிய சைம்முரை. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17).

Meanings: பைட்ட பைந்தனும் – the king who desired, சைஞ்சிைத்திைபை – he is filled

with great rage (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கடைை கழிப்பு – doing his duties,
இைள் தந்ரதயும் சசய்யான் – her father does not do it, ஒளிறு முகத்து – on the bright faces,
ஏந்திய – lifted, வீங்கு சதாடி மருப்பின் – with tusks with huge rings, களிறும் – male
elephants, கடி மைம் பசைா– elephants are not tied to the sacred/tutelary trees, பசர்ந்த –
together, ஒளிறு – bright, பைல் மறைரும் ைாய் மூழ்த்தைபை – warriors with spears have
shut their mouths (மூழ்த்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), இயைரும் அறியா –
even musicians don’t understand, பல் இயம் கறங்க – many instruments are played,
அன்பைா – alas, சபரும் பபதுற்றன்று இவ்ைருங்கடி மூதூர் – this ancient protected city has
fallen into great despair, அறன் இைன் – not fair (அறன் – அறம் என்பதன் பபாலி), மன்ற –
for sure, தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives, விறன் மரை – victorious mountain,
பைங்ரக சைற்பின் – on Vēngai Mountain, விரிந்த பகாங்கின் முரக ைைப்பு – pretty like
a kōngam bud, Cochlospermum gossypium , ஏந்திய முற்றா இைமுரை – her daughter with
lifted tender young breasts (முற்றா இைமுரை – அன்சமாழித்சதாரக), தரக ைைர்த்து
எடுத்த நரகசயாடு – with happiness since she raised her to be beautiful, பரக ைைர்த்து
இருந்த – caused this enmity, இப் பண்பு இல் தாபய – this mother with no principles (தாபய
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 337, பாடியைர்: கபிைர், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி – பாடலின்
சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
ஆர்கலியிைபை பசாணாட்டு அண்ணல்;
கவிரக மண் ஆள் சசல்ைர் ஆயினும்,
ைாள் ைைத்து ஒழியப் பாடிச் சசன்றாஅர்,
ைைைபதாறு அகம் மைை, . .. .. .. ..
ஈதல் ஆைா இைங்கு சதாடித் தடக்ரகப் 5
பாரி பறம்பின் பனிச் சுரை பபாைக்,
காண்டற்கு அரியைாகி மாண்ட
சபண்ரம நிரறந்த சபாலிசைாடு, மண்ணிய
துகில் விரி கடுப்ப நுடங்கித் தண்சணை
அகில் ஆர் நறும் புரக ஐது சசன்று அடங்கிய 10
கபிை சநடுநகர்க் கமழும் நாற்றசமாடு,
மரைச் சசறிந்தைபை ைாணுதல், இனிபய
அற்றன்று ஆகலின், சதற்சறைப் பபாற்றிக்,
காய் சநல் கைைம் தீற்றிக் காவுசதாறும்
கடுங்கண் யாரை காப்பைர் அன்றி, 15
ைருதல் ஆைார் பைந்தர்; தன் ஐயர்
சபாரு சமம் கடந்த உருசகழு சநடுபைல்
குருதி பற்றிய சைருைரு தரையர்;
மற்று இைர் மறனும் இற்றால் சதற்சறை
யார் ஆகுைர் சகால் தாபம, பநரிரழ 20
உருத்த பல் சுணங்கு அணிந்த
மருப்பு இை ைை முரை சஞமுக்குபைாபை?

Puranānūru 337, Poet: Kapilar, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji – Parts of this poem
are missing
The Chozha king is filled with rage.
His hands are charitable. Even though
he rules the land, he gives unending gifts
with a full heart to those who go to him
without swords held with strength, singing,
……. large hands with glittering bracelets.

The young woman with glowing forehead and

shining feminine esteem, difficult to see like
the cool springs of Pāri’s Parampu mountain,
is hiding in her brown mansion filled with
delicately moving fragrant smoke of akil wood.
She trembles like a fine washed cloth hung to dry.

Kings keep coming, and their harsh elephants

kept in each grove are fed rice balls by their
keepers. Her fierce brothers with battle victories
lift their long spears, their heads smeared with
blood. Because of their martial courage, who will
be the one to press the young breasts of the
young woman with fine jewels and a few pallor
spots, pretty like the tusks of elephants?

Notes: Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.
There are 33 poems in which lines are missing. பறம்பு மரையின் சுரை: அகநானூறு 78
– கடும் பரிப் புைவிக் ரகைண் பாரி தீம் சபரும் ரபஞ்சுரை, குறுந்சதாரக 196 – பாரி
பறம்பின் பனிச் சுரைத் சதண்ணீர், புறநானூறு 109 – ைாைத்து மீன் கண் அற்று அதன்
சுரைபய, புறநானூறு 116 – தீ நீர்ப் சபருங்குண்டு சுரை, புறநானூறு 176 – பாரி பறம்பின்
பனிச் சுரைத் சதண்ணீர், புறநானூறு 337 – பாரி பறம்பின் பனிச் சுரை. ைாள் – ைாள் ஒளி
ஆகும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 71). தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: ஆர்கலியிைபை பசாணாட்டு அண்ணல் – the Chozha king raises his voice in
uproar (ஆர்கலியிைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive, பசாணாடு – பசாழ நாடு
என்பதன் மரூஉ), கவிரக – charitable hands (கவிரக – விரைத்சதாரக, elliptical
compound in which a verbal root forms the first component), மண் ஆள் சசல்ைர் ஆயினும்
– even though wealthy and rule land, ைாள் ைைத்து ஒழிய – without their swords that are
held with strength, பாடிச் சசன்றாஅர் – to those who sang and went (சசன்றாஅர் –
இரசநிரற அைசபரட), ைைைபதாறு – when they came, அகம் மைை – with a full heart. ..
.. .. .. ஈதல் ஆைா – gives unending, இைங்கு சதாடித் தடக்ரக – large hands with bracelets,
பாரி பறம்பின் பனிச் சுரை பபாை – like the cold springs of Parampu mountain of Pāri,
காண்டற்கு அரியைாகி – she has become difficult to see, மாண்ட சபண்ரம நிரறந்த
சபாலிசைாடு – with feminine esteem, மண்ணிய துகில் விரி கடுப்ப – like washed spread
cloth (கடுப்ப – உைம உருபு, a comparison word), நுடங்கி – tremble/sway, தண்சணை – in
a cool manner, அகில் ஆர் நறும் புரக – fragrant smoke filled with akil scent, Eaglewood,
ஐது சசன்று – went delicately, அடங்கிய – contained, is there, கபிை – brown, சநடுநகர்க்
கமழும் நாற்றசமாடு – with fragrance in the large house, மரைச் சசறிந்தைபை – she is
hiding inside the house (சசறிந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைாள் நுதல் –
the woman with bright forehead (அன்சமாழித்சதாரக), இனிபய – now (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), அற்றன்று ஆகலின் – since this not the place, since this is not
the opportunity (to attain her), சதற்சறைப் பபாற்றி – knowing clearly they will come, காய்
சநல் கைைம் தீற்றி – fed them rice balls, காவுசதாறும் – in the groves, கடுங்கண் யாரை
காப்பைர் – the keepers of fierce elephants, அன்றி – other than that, ைருதல் ஆைார் – they
keep coming, they do not stop coming, பைந்தர் – the kings, தன் ஐயர் – her brothers, சபாரு
சமம் கடந்த – won in harsh battles, உருசகழு சநடுபைல் – holding fierce long spears, குருதி
பற்றிய – with blood, சைருைரு தரையர் – her fierce-headed brothers, மற்று இைர் மறனும்
– also their bravery, இற்று – is of that nature, ஆல் – அரசநிரை, சதற்சறை – clearly, யார்
ஆகுைர் சகால் தாபம – who will it be, தாபம – தாம், ஏ அரசநிரைகள், expletives, பநரிரழ
– the woman with perfect jewels (அன்சமாழித்சதாரக), உருத்த பல் சுணங்கு அணிந்த with
few pallor spots (உருத்த – உருைம் சகாண்ட), மருப்பு – tusks of elephants, இை ைை முரை
சஞமுக்குபைாபை – the man who presses the young beautiful breasts (சஞமுக்குபைாபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 338, பாடியைர்: குன்றூர் கிழார் மகைார், திரண: காஞ்சி துரற: மகட்பாற்
காஞ்சி
ஏர் பைந்த ையல், நீர் பைந்த சசறுவின்,
சநல் மலிந்த மரைப் சபான் மலிந்த மறுகின்,
படுைண்டு ஆர்க்கும் பன் மைர்க் காவின்,
சநடுபைள் ஆதன் பபாந்ரத அன்ை
சபருஞ் சீர் அருங்சகாண்டியபை; கருஞ்சிரை 5
பைம்பும் ஆரும் பபாந்ரதயும் மூன்றும்
மரைந்த சசன்னியர், அணிந்த வில்ைர்,
சகாற்ற பைந்தர் ைரினும், தன் தக
ைணங்கார்க்கு ஈகுைன் அல்ைன், ைண் பதாட்டுப்
பிணங்கு கதிர்க் கழனி நாப்பண் ஏமுற்று 10
உணங்கு கைன் ஆழியின் பதான்றும்,
ஓர் எயில் மன்ைன் ஒரு மடமகபை.

Puranānūru 338, Poet: Kundrur Kizhār Makanār, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji
Like Pōnthai city of Neduvēl Āthan, with wide,
plowed watery fields, houses filled with rice paddy,
streets with gold, and groves with swarming bees buzzing
on many flowers, she has great wealth.

If the three great victorious kings, wearing on their heads

strands of neem, āthi and palm come with bows, but do
not pay homage to him, he will not give his naive daughter,
the king of a city with fields with thick blades of grass
and tangled spears of grains, amidst which is a fort with
a single wall, which appears like a dry ship tied on a seashore.

Notes: The father of the young girl in this poem is the king of a city. This is the only
poem written by this poet. However, he could be the same poet with the name Kundrūr
Kizhār Makanār Kannathanār, who wrote Natrinai 332.

Meanings: ஏர் பைந்த ையல் – plowed wide fields, நீர் பைந்த சசறுவின் – with water spread
fields, சநல் மலிந்த மரை – houses with abundant rice paddy, சபான் மலிந்த மறுகின் –
with streets with abundant gold, படுைண்டு ஆர்க்கும் பன் மைர்க் காவின் – with groves
where swarming bees buzz on many flowers, சநடுபைள் ஆதன் பபாந்ரத அன்ை – like
Pōnthai city of Neduvēl Āthan, சபருஞ் சீர் அருங்சகாண்டியபை – she has great wealth,
she possesses great traits (அருங்சகாண்டியபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
கருஞ்சிரை பைம்பும் – and neem flowers from black branches, Azadirachta indica, ஆரும்
– and Āthi flowers, bauhinia flowers, பபாந்ரதயும் – and palmyra palm leaves, Borassus
flabellifer, மூன்றும் மரைந்த சசன்னியர் அணிந்த வில்ைர் – men carrying bows wearing
these three on their heads, சகாற்ற பைந்தர் ைரினும் – even if the victorious kings come,
தன் தக – தன் தகுதிக்கு ஏற்ப, according to his status, ைணங்கார்க்கு – to those who don’t
bow to him, ஈகுைன் அல்ைன் – he will not yield, ைண் பதாட்டு – with thick blades of grass,
பிணங்கு கதிர்க் கழனி நாப்பண் – amidst fields with tangled spears of grain, ஏமுற்று – tied,
உணங்கு கைன் – dry ship, ஆழியின் – like the ocean, on the seashore (ஆழியின் – இன்
ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), பதான்றும் – appearing, ஓர் எயில்
மன்ைன் ஒரு மடமகபை – the naive daughter of a king with a fort with a single surrounding
wall (மடமகபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 339, பாடியைர்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி
– பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
வியன் புைம் படர்ந்த பல் ஆ சநடு ஏறு
மடரை மாண் நிழல் அரசவிடக், பகாைைர்
வீ தரத முல்ரைப் பூப்பறிக்குந்து;
குறுங்பகால் எறிந்த சநடுஞ்சசவிக் குறுமுயல்
சநடுநீர்ப் பைப்பின் ைாரைசயாடு உகளுந்து; 5
சதாடரை அல்குல் சதாடித் பதாள் மகளிர்
கடல் ஆடிக் கயம் பாய்ந்து,
கழி சநய்தல் பூக் குறூஉந்து;
ரபந்தரழ துயல்ைருஞ் சசறு விறல்
.. .. .. .. .. . . ..கைத்தின் 10
ைைை பைண்டும் அைபை என்றும்
ஆைமர் உழப்பதும் அமர் இயைாகி,
முறஞ்சசவி யாரை பைந்தர்
மறங்சகழு சநஞ்சம் சகாண்டு ஒளித்பதாபை.

Puranānūru 339, Poet: Unknown, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji – Parts of this
poem are missing
On the vast spread land, where huge bulls with many cows
chew their cud and rest in the dense shade of flowering trees
and cattle herders pluck mullai flowers that grow densely,
small long-eared hares, when attacked with little sticks,
leap like vālai fish that leap in deep ponds, and women with
strands on their loins and bangles on their arms play in the
ocean,then leap into a reservoir, and gather waterlilies by the
salt pans, their garments of green leaves swaying in the field.
She must grow like a jewel. Wishing for harsh battles,
she has hid the brave hearts of courageous kings, owners
of elephants with ears as large as winnowing pans.

Notes: The Puranānūru poems written by poets whose names we do not know are 244,
256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333, 339 and 355. There are 33 poems in which
lines are missing. யாரையின் முறம் பபான்ற சசவி – நற்றிரண 376 புறநானூறு 339,
நற்றிரண 376, கலித்சதாரக 52 – முறஞ்சசவி யாரை, கலித்சதாரக 42 – முறஞ்சசவி
ைாைணம். குறுங்பகால் எறிந்த சநடுஞ்சசவிக் குறுமுயல் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை –
குறுகிய பகாைால் எறியப்பட்ட சநடிய காதுகரையுரடய சிறுமுயல், எறியப்பட்ட =
அடிக்கப்பட்ட, தாக்கப்பட்ட. சநடுநீர்ப் பைப்பின் ைாரைசயாடு உகளுந்து (5) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – ஆழ்ந்த நீர்நிரையில் உள்ை ைாரை மீன்கபைாடு ஒப்பத் துள்ளித் தாவும்,
குறுமுயல் கரையிடத்துத் தாவிபயாட நீர் நிரையில் ைாரைமீன் உகை. உந்து (பறிக்குந்து)
– உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 44).

Meanings: வியன் புைம் படர்ந்த – spread on the wide land, பல் ஆ – many cows, சநடு ஏறு
– tall bull, மடரை – trees with flowers, மாண் நிழல் அரசவிட – chewing cud in the dense
shade, பகாைைர் – cow herders, வீ தரத முல்ரைப் பூப் பறிக்குந்து – they pluck jasmine
flowers that grow densely (பறிக்குந்து – சசய்யுசமன் விரையிடத்து உம் உந்தாயிற்று),
குறுங்பகால் எறிந்த – attacked by small sticks, சநடுஞ்சசவிக் குறுமுயல் – small hares with
long ears (குறுமுயல் – பண்புத்சதாரக), சநடுநீர்ப் பைப்பின் ைாரைசயாடு உகளுந்து –
they leap like scabbard fish that leap in deep water, Trichiurus haumela (உகளுந்து –
சசய்யுசமன் விரையிடத்து உம் உந்தாயிற்று), சதாடரை அல்குல் – with garland on their
loins, சதாடித் பதாள் மகளிர் – women with bangles on their arms, கடல் ஆடிக் கயம்
பாய்ந்து – playing in the ocean and jump into the pond, கழி சநய்தல் பூக்குறூஉந்து – they
pluck waterlilies from brackish waters (குறூஉந்து – இன்னிரச அைசபரட, சசய்யுசமன்
விரையிடத்து உம் உந்தாயிற்று), ரபந்தரழ துயல்ைரும் – their leaf clothes sway, சசறு –
field, விறல் – victorious, ……………….. கைத்தின் ைைை பைண்டும் அைபை – she must
grow like a jewel, என்றும் – always, ஆர் அமர் உழப்பதும் அமர் இயைாகி – desiring harsh
battles on her behalf, முறம் சசவி யாரை பைந்தர் மறங்சகழு சநஞ்சம் சகாண்டு
ஒளித்பதாபை – the one who has hid the hearts of courageous kings with elephants with
ears as large as winnowing pans (ஒளித்பதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 340, பாடியைர்: அள்ளூர் நன்முல்ரையார், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற்

காஞ்சி – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
அணித் தரழ நுடங்க ஓடி மணிப் சபாறிக்
குைைம் குன்றி சகாள்ளும் இரைபயாள்
மாமகள் .. .. .. .. .. ..
.. .. .. ..சைை விைவுதி பகள் நீ
எடுப்பசை .. .. .. .. .. .. .. 5
.. .. .. .. .. ரமந்தர் தந்ரத
இரும்பரை அன்ை சபருங்ரக யாரை
கைந்ரத அம் சசறுவின் சபயர்க்கும்
சபருந்தரக மன்ைர்க்கு ைரைந்திருந்தைபை.

Puranānūru 340, Poet: Allūr Nanmullaiyār, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji – Parts
of this poem are missing
Her leaf garments swaying, she runs and collects clusters
of spotted kundri seeds with gem-like spots, the young
woman……..If you ask me who is she, listen, they should
advance for battles……….the father of those warriors has
designs for a king with great esteem, one who brings
down elephants with large trunks like huge palmyra
trunks, in lovely fields with karanthai plants.

Notes: Puranānūru 306 and 340 were written by this female poet. There are 33 poems in
which lines are missing.

Meanings: அணித் தரழ நுடங்க – her leaf garment swaying, ஓடி – she runs, மணிப் சபாறிக்
குைைம் குன்றி சகாள்ளும் – collects clusters of spotted kundri seeds with gem like eyes,
Crab eye seeds, Abrus precatoris, இரைபயாள் – young woman, மா மகள் – fine daughter
of.. .. .. .. .. .. .. .. .. ..சைை விைவுதி – if you ask (விைவுதி – முன்னிரை விரைமுற்று), பகள்
நீ – you listen, எடுப்பசை – if they start battles.. .. .. .. .. .. …. .. .. .. .. ரமந்தர் தந்ரத – father
of strong men/sons, இரும் பரை அன்ை சபருங்ரக யாரை – elephant with big trunks
like dark/large palmyra, Borassus flabellifer, கைந்ரத அம் சசறுவின் – in beautiful fields
with karanthai, Globe thistle, or fragrant basil, சபயர்க்கும் – bring down, சபருந்தரக
மன்ைர்க்கு ைரைந்திருந்தைபை – has designs for his daughter’s marriage with a greatly
esteemed king (ைரைந்திருந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 341, பாடியைர்: பைணர், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி – பாடலின்
சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
பைந்து குரறயுறவுங் சகாடாஅன், ஏந்து பகாட்டு
அம் பூந் சதாடரை அணித் தரழ அல்குல்
சசம் சபாறிச் சிைம்பின் இரைபயாள் தந்ரத,
எழுவிட்டு அரமத்த திண் நிரைக் கதவின்
அைை மண் இஞ்சி நாட் சகாடி நுடங்கும் 5
.. .. .. . .. .. … .. .. .. ..
புலிக் கணத்து அன்ை கடுங்கண் சுற்றசமாடு,
மாற்றம் மாறான் மறலிய சிைத்தன்
பூக்பகாள் எை ஏஎய்க் கயம் புக்கைபை,
விைங்கு இரழப் சபாலிந்த பைைா சமல்லியல், 10
சுணங்கணி ைை முரை அைசைாடு நாரை
மணம் புகு ரைகல் ஆகுதல் ஒன்பறா,
ஆைமர் உழக்கிய மறம் கிைர் முன்பின்
நீள் இரை எஃகம் மறுத்த உடம்சபாடு
ைாைா உைகம் புகுதல் ஒன்று எைப் 15
பரடசதாட்டைபை குருசில், ஆயிரடக்
களிறு சபாைக் கைங்கிய தண் கயம் பபாைப்
சபருங்கவின் இழப்பது சகால்பைா
சமன் புைல் ரைப்பின் இத்தண் பரண ஊபை.

Puranānūru 341, Poet: Paranar, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji – Parts of this poem
are missing
The father of the young woman with pretty flower strands
on her lifted loins, leaves tied on her waist, and red
dots on her anklets, will not give her to the king, even
though he begs for her. Sturdy gate with cross bars,
compacted clay walls and flags fly……………..

With warriors as fierce as tigers, he will not be false

to his vow. Filled with rage, he ordered his warriors to
wear flowers entered a pond to bathe. The brave man said,
“Tomorrow I will marry that delicate young woman with fine
jewels, and spots on her pretty breasts, whom no man has
had, who is yielding by nature, or, I will go to the world from
which no one returns, my body scarred by the long blades
of spears in a harsh battle fought with great strength.”
The cool fertile city by the river will lose its great beauty
like a cool pond ruined by warring bull elephants.

Notes: Poet Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343,
348, 352, 354 and 369. There are 33 poems in which lines are missing. There are 33
poems in which lines are missing.

Meanings: பைந்து குரறயுறவுங் சகாடாஅன் – he will not give even though the king begs
(சகாடாஅன் – இரச நிரற அைசபரட), ஏந்து பகாட்டு – lifted sides, அம் பூந் சதாடரை
– beautiful flower garland, அணித் தரழ அல்குல் – loins covered with strands, சசம் சபாறிச்
சிைம்பின் – with anklets with red dots, இரைபயாள் – the young girl, தந்ரத – father,
எழுவிட்டு அரமத்த திண் நிரைக் கதவின் – with tall strong doors blocked with cross bars,
அைை மண் இஞ்சி நாட் சகாடி நுடங்கும் – flags fly on the compacted clay walls.. .. .. . .. ..
… .. .. .. ..புலிக் கணத்து அன்ை கடுங்கண் சுற்றசமாடு – with harsh warriors who are like a
group of tigers (கணத்து – கணம், அத்து சாரிரய), மாற்றம் மாறான் – he will not change, he
will be truthful to his vow, மறலிய – differing, enmity, சிைத்தன் – an angry man, பூக்பகாள்
எை ஏஎய் – ordered to them to receive the flowers (ஏஎய் – இன்னிரச அைசபரட), கயம்
புக்கைபை – he entered a pond to bathe, விைங்கு இரழப் சபாலிந்த – splendid with bright
jewels, பைைா சமல்லியல் – delicate unmarried young woman, சுணங்கணி ைை முரை –
pretty breasts with pallor spots, அைசைாடு நாரை மணம் புகு ரைகல் ஆகுதல் ஒன்பறா –
I will marry her certainly tomorrow (ஒன்பறா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஆர் அமர்
உழக்கிய மறம் கிைர் முன்பின் – with great strength in a harsh battle, நீள் இரை எஃகம்
மறுத்த உடம்சபாடு – with a body with scars of spears with long blades, ைாைா உைகம்
புகுதல் ஒன்று – I will enter the world from which I cannot return, எை – thus, பரட
சதாட்டைபை- he touched his weapons, he started war (சதாட்டைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), குருசில் – the king, ஆயிரட – there, களிறு சபாைக் கைங்கிய
தண் கயம் பபாை – like a pond muddied by warring elephants, சபருங்கவின் இழப்பது
சகால்பைா சமன் புைல் ரைப்பின் இத் தண் பரண ஊபை – it appears that this cool town
with fields and river will lose its great beauty (சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an
expletive, ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 342, பாடியைர்: அரிசில் கிழார், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி
காைக் காக்ரகக் கலிச்சிறகு ஏய்க்கும்
மயிரைக் கண்ணிப் சபருந்பதாள் குறுமகள்,
ஏபைார் மகள் சகால் இைள் எை விதுப்புற்று
என்சைாடு விைவும் சைன் பைல் சநடுந்தரக!
திரு நயத்தக்க பண்பின் இைள் நைபை 5
சபாருநர்க்கு அல்ைது பிறர்க்கு ஆகாபத;
ரபங்கால் சகாக்கின் பகுைாய்ப் பிள்ரை
சமன் பசற்று அரடகரை பமய்ந்து உண்ட தன்பின்,
ஆைல் ஈன்ற ஐயவி முட்ரட,
கூர்நல் இறவின் பிள்ரைசயாடு சபறூஉம், 10
தண் பரணக் கிழைன் இைள் தந்ரதயும்; பைந்தரும்
சபறாஅரமயின் பபைமர் சசய்தலின்,
கழி பிணம் பிறங்கு பபார்பு அழி களிறு எருதா,
ைாள் தக ரைகலும் உழக்கும்
மாட்சியைர் இைள் தன்ரைமாபை. 15

Puranānūru 342, Poet: Arisil Kizhār, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji
Noble man with a victorious spear! You ask me
whether she is the daughter of anyone other than
a warrior, the one with shoulders with jasmine
strands that are elegant like the feathers of forest
crows, her beauty desirable to Thirumakal.

She is for a warrior and no one else. Her father

is the lord of cool land where a young stork
with a gaping mouth and yellow legs searches
for food on the soft mud on the shores and then
eats eggs of eels, tiny like white mustard, and
the young ones of fine shrimp.

Since he cannot get her, the king starts a great

war. Her brothers of esteem will pile corpses in
tall heaps and plow them daily with battle
elephants as their bulls.

Notes: This poet who came from a town called Arisil, wrote Puranānūru 146, 230, 281,
285, 300, 304 and 342. பபார்பு அழி களிறு: புறநானூறு 342 – கழி பிணம் பிறங்கு பபார்பு
அழி களிறு எருதா ைாள் தக ரைகலும் உழக்கும் மாட்சியைர், புறநானூறு 370 – படுபிணப்
பல் பபார்பு அழிய ைாங்கி எருது களிறாக ைாள் மடல் ஓச்சி அதரி திரித்த ஆள் உகு
கடாவின், புறநானூறு 371- குரறத்தரைப் படுபிணன் எதிைப் பபார்பு அழித்து யாரை
எருத்தின் ைாள் மடல் ஓச்சி அதரி திரித்த ஆள் உகு கடாவின்.

Meanings: காைக் காக்ரகக் கலிச் சிறகு ஏய்க்கும் – like the flourishing/splendid wings of
forest crows, மயிரைக் கண்ணிப் சபருந்பதாள் – large shoulders with jasmine strand,
இருைாட்சி, Tuscan jasmine, குறுமகள் – the young woman, ஏபைார் மகள் சகால் இைள்
எை விதுப்புற்று என்சைாடு விைவும் – you ask me with desire whether she is the daughter
of anyone other than a warrior, சைன் பைல் சநடுந்தரக – great man with victorious spear,
திரு நயத்தக்க பண்பின் இைள் நைபை – her beauty merits the desire of
Thirumakal/Lakshmi, சபாருநர்க்கு அல்ைது பிறர்க்கு ஆகாபத – she is for no one except
warriors (ஆகாபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ரபங்கால் சகாக்கின் பகுைாய்ப்
பிள்ரை – young of a stork/crane with yellow legs that has a gaping mouth, சமன் பசற்று
அரடகரை பமய்ந்து உண்டதன் பின் – after feeding on the shore with soft mud, ஆைல்
ஈன்ற ஐயவி முட்ரட – mustard-like tiny eggs of eels, Brassica alba, கூர்நல் இறவின்
பிள்ரைசயாடு சபறூஉம் – it gets the young ones of very fine shrimp (சபறூஉம் –
இன்னிரச அைசபரட), தண் பரணக் கிழைன் – the lord of cool land, இைள் தந்ரதயும்
– her father, பைந்தரும் சபறாஅரமயின் பபைமர் சசய்தலின் – since the king starts a great
war since he cannot get her (சபறாஅரமயின் – இரசநிரற அைசபரட), கழி பிணம்
பிறங்கு பபார்பு – corpses in tall heaps (like haystacks), அழி களிறு எருதா ைாள் தக
ரைகலும் உழக்கும் – they plow daily the heap with battle elephants as their bulls (read as
களிறு அழி எருதா), மாட்சியைர் இைள் தன் ஐமாபை – her brothers are of esteemed nature
(ஐமாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 343, பாடியைர்: பைணர், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி

மீன் சநாடுத்து சநல் குரைஇ
மிரச அம்பியின் மரை மறுக்குந்து,
மரைக் குரைஇய கறி மூரடயால்
கலிச் சும்ரமய கரை கைக்குறுந்து,
கைம் தந்த சபாற் பரிசம் 5
கழித் பதாணியால் கரை பசர்க்குந்து,
மரைத் தாைமும் கடல் தாைமும்
தரைப் சபய்து ைருநர்க்கு ஈயும்,
புைல் அம் கள்ளின் சபாைந்தார்க் குட்டுைன்
முழங்கு கடல் முழவின் முசிறி அன்ை, 10
நைஞ் சால் விழுப் சபாருள் பணிந்து சகாடுப்பினும்,
புரையர் அல்பைார் ைரையைள் இைள் எைத்
தந்ரதயும் சகாடாஅன், ஆயின் ைந்பதார்
ைாய்ப்பட இறுத்த ஏணி ஆயிரட
ைருந்தின்று சகால்பைா தாபை, பருந்து உயிர்த்து 15
இரட மதில் பசக்கும் புரிரசப்
பரட மயங்கு ஆரிரட சநடு நல் ஊபை?

Puranānūru 343, Poet: Paranar, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji

She will not agree if someone is unworthy of her,
even if they came humbly with abundant fine gifts,
precious like Musiri of Kuttuvan with a gold garland,
where the ocean roars like drums, paddy traded for
fish is heaped on boats making houses and boats look
the same, and black pepper sacks heaped in houses make
them appear like the uproarious ocean shores, gold wares
from ships are brought to the shore by boats through
backwaters, and the king gives precious things from
the mountain and ocean to those who come, and liquor
is abundant like water. Also, her father will not give her
in marriage.

Will they suffer thinking about the war, the ladders that
have been placed firmly to force the way in,
as kites rest on the tall wall, and the difficult paths to
the town are protected by warriors with weapons?
Notes: Poet Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343,
348, 352, 354 and 369. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும்
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). உந்து (மறுக்குந்து, கைக்குறுந்து, பசர்க்குந்து) – உம்
உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 44).

Meanings: மீன் சநாடுத்து – selling fish, சநல் குரைஇ – paddy heaped (குரைஇ –
சசால்லிரச அைசபரட), மிரச அம்பியின் – on boats, மரை மறுக்குந்து – confusing that
they are houses (மறுக்குந்து – மறுகச்சசய்யும், கைங்கச்சசய்யும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம்
உந்து ஆயிற்று), மரைக் குரைஇய கறி மூரடயால் – with the heaps of sacks of black
pepper in the houses (குரைஇய – சசால்லிரச அைசபரட), கலிச் சும்ரமய கரை
கைக்குறுந்து – confusing like the uproarious ocean shores (கைக்குறுந்து – கைக்கும், உம்
ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), கைம் தந்த சபாற் பரிசம் – the gold wares from the
ships, கழித் பதாணியால் கரை பசர்க்குந்து – brought them to the shore by small boats from
the backwaters (பசர்க்குந்து – பசர்க்கும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), மரைத்
தாைமும் கடல் தாைமும் – precious things from the mountains and ocean, தரைப் சபய்து –
mixed, ைருநர்க்கு ஈயும் – giving to those who come, புைல் அம் கள்ளின் – with liquor that
is in abundance like water, சபாைந்தார்க் குட்டுைன் – Chera king with a gold garland,
முழங்கு கடல் முழவின் முசிறி அன்ை – like Musiri city where the ocean roars like drums,
நைஞ்சால் விழுப் சபாருள் பணிந்து சகாடுப்பினும் – even if given greatly esteemed gifts
were given humbly, புரையர் அல்பைார் – other than great men, ைரையைள் இைள் – she
will not marry, எைத் தந்ரதயும் சகாடாஅன் – her father will not give her (சகாடாஅன் –
இரச நிரற அைசபரட), ஆயின் ைந்பதார் – so those who came, ைாய்ப்பட – to enter,
இறுத்த ஏணி – the ladders that are placed tightly (to enter), ஆயிரட ைருந்தின்று
சகால்பைா – will they suffer (சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), தாபை –
தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives, பருந்து உயிர்த்து இரட மதில் பசக்கும் புரிரச – kites
rest on the tall walls (உயிர்த்து – இரைப்பாறி), பரட மயங்கு ஆரிரட – on the harsh paths
protected by warriors with weapons, சநடு நல் ஊபை – huge good town (ஊபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 344, பாடியைர்: அண்டர் நடும் கல்லிைார், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற்
காஞ்சி – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
சசந்சநல் உண்ட ரபந்பதாட்டு மஞ்ரஞ,
சசறி ைரை மகளிர் ஓப்பலின் பறந்சதழுந்து,
துரற நணி மருதத்து இறுக்கும் ஊசைாடு,
நிரற சால் விழுப் சபாருள் தருதல் ஒன்பறா,
புரகபடு கூர் எரி பைப்பிப் பரக சசய்து 5
பண்பு இல் ஆண்ரம தருதல் ஒன்பறா
இைண்டினுள் ஒன்று ஆகாரமபயா அரிபத,
காஞ்சிப் பனி முறி ஆைங்கண்ணி. . .
கணி பமைந்தைள் அல்குல் அவ்ைரிபய.

Puranānūru 344, Poet: Andar Nadum Kallinār, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji –
Parts of this poem are missing
It will be one of the two!

Either they will offer abundant wealth

along with towns where peacocks with
pretty feathers, that ate red paddy, are
chased by women wearing stacked
bangles, and they rise up and fly to
marutham trees on the shores and rest,

or spread hostile fire and smoke

with enmity and fight without principles,
because of the young woman wearing a
garland with cool, tender kānji leaves and
sandalwood……pretty lines on her loins of
the woman who desires vēngai tree pollen.

Notes: This poet wrote Puranānūru poems 283, 344 and 345. He acquired this name since
he wrote about a memorial stone that were erected by cattle herders, for a warrior who
fought and died protecting their cattle. The word அண்டர் means cattle herder. There are
33 poems in which lines are missing. விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும்
இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). கணி (9) – குறிஞ்சி நிைத்தில் திரைரயக்
சகாய்யும் காைத்ரத அறிவிப்பதுபபாை அவ்பைரையில் பைங்ரக மைங்கள் மைர்கரை
சைளிப்படுத்துைதால், அைற்ரற பசாதிடம் கூறைல்ை மைங்கள் எைக் குறித்தைர். அரும்பு
அவிழ்ந்த கணிைாய் பைங்ரக (நற்றிரண – 373). ஒைரை துரைசாமி உரை – பைங்ரகயின்
நுண்ணிய தாதிரை அப்பிக் சகாள்ைதில் இைமகளிர்க்கு விருப்பு மிகுதியாதல்பற்றி
‘பைங்ரக பமைந்தைள்’ என்றார்.
Meanings: சசந்சநல் உண்ட – ate red paddy, ate fine paddy, ரபந்பதாட்டு மஞ்ரஞ –
peacock with pretty feathers, peacocks with bright feathers, சசறி ைரை மகளிர் ஓப்பலின்
– since they are chased by women with stacked bangles, பறந்து எழுந்து – rise and fly, துரற
நணி மருதத்து இறுக்கும் – go to marutham trees on the shore and stay, Arjuna Tree,
Terminalia arjuna, ஊசைாடு – along with towns, நிரற சால் விழுப் சபாருள் தருதல்
ஒன்பறா – one is to give abundant precious things (ஒன்பறா – ஓகாைம் அரசநிரை, an
expletive), புரகபடு கூர் எரி பைப்பிப் பரக சசய்து பண்பு இல் ஆண்ரம தருதல் ஒன்பறா –
one is to spread hostile fire and smoke and fight without principles/character (ஒன்பறா –
ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), இைண்டினுள் ஒன்று ஆகாரமபயா அரிபத – it will be
rare if it is not one of these two (ஆகாரமபயா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive, அரிபத
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), காஞ்சிப் பனி முறி – cool portia tender leaves, பூைைச
மைம், Thespesia populnea ஆைங்கண்ணி – bauhinia garland, sandalwood garland, . . . –
missing words, கணி – pollen of vēngai flowers, Pterocarpus marsupium, Kino tree flowers
(ஆகுசபயர் பைங்ரகத் தாதிற்கு), பமைந்தைள் – she desires, அல்குல் – loins, அவ்ைரிபய
– pretty lines (ைரிபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 345, பாடியைர்: அண்டர் நடும் கல்லிைார், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற்
காஞ்சி
களிறு அரணப்பக் கைங்கிை காஅ;
பதர் ஓடத் துகள் சகழுமிை சதருவு;
மா மறுகலின் மயக்குற்றை ைழி;
கைம் கழாஅலின் துரற கைக்குற்றை;
சதறல் மறைர் இரற கூர்தலின், 5
சபாரற மலிந்து நிைன் சநளிய,
ைந்பதார் பைபை ைம்ப பைந்தர்,
பிடி உயிர்ப்பன்ை ரக கைர் இரும்பின்
ஓவு உறழ் இரும் புறம் காைல் கண்ணிக்,
கருங்கண் சகாண்ட சநருங்கல் சைம்முரை, 10
ரமயல் பநாக்கின் ரதயரை நயந்பதார்
அளியர் தாபம; இைள் தன் ஐமாபை
சசல்ைம் பைண்டார், சசருப் புகல் பைண்டி,
நிைல் அல்பைார்க்குத் தைபைா இல் எைக்
கழிப்பிணிப் பைரகயர், கதுைாய் ைாைர், 15
குழாஅம் சகாண்ட குருதி அம் புைசைாடு
கழாஅத் தரையர் கருங்கரட சநடுபைல்
இன்ை மறைர்த்தாயினும், அன்பைா!
என்ைாைது சகால் தாபை,
பன்ைல் பைலிஇப் பரண நல்லூபை. 20

Puranānūru 345, Poet: Andar Nadum Kallinār, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji
Male elephants have been tied to trees, ruining them, dust from
the chariots are on the streets, the horses have ruined the streets,
warriors who cause devastation are gathered, and the land is bent
with burden.

Many new kings have come. They are to be pitied, who desire her,
kept in a place with a big path and a double door that is like the iron
mouth of bellows that pants like cow elephants, the young woman
with enchanting looks and desirable close breasts with black tips.

Her brothers do not desire wealth. They will not give her to any
man who is not their equal. They desire to enter battles. They hold
their shields tied with ropes and lift their swords that cause wounds.
With unwashed heads and reeking of blood and flesh, they hold tall
spears with sturdy stems, and get together. Even with such warriors,
alas, what will happen to this fine farm town surrounded by cotton hedges?

Notes: This poet wrote Puranānūru poems 283, 344 and 345. He acquired this name since
he wrote about a memorial stone that were erected by cattle herders, for a warrior who
fought and died protecting their cattle. ஓவு உறழ் இரும் புறம் (9) – ஒைரை துரைசாமி
உரை – கன்னி மாடத்துச் சுருங்ரகயாயினும் ஓவிய பைரைப்பாட்டால் மிக்கசதன்பார்.
கதவு நின்று இயங்கவும் இரும்புறம் என்றும் அரமயும். சுருங்ரக தூம்பு பபாறலின்,
அதன் கதவிரை ஓவு என்றார் எை சகாள்க.
Meanings: களிறு அரணப்பக் கைங்கிை காஅ – groves were ruined by male elephants tied
– the trees were ruined (காஅ – இரச நிரற அைசபரட), பதர் ஓடத் துகள் சகழுமிை
சதருவு – running chariots caused dust to be filled up on the streets, மா மறுகலின்
மயக்குற்றை ைழி – the streets were lost because of the galloping horses, கைம் கழாஅலின்
துரற கைக்குற்றை – the shores are muddied by washing weapons (கழாஅலின் – இரச
நிரற அைசபரட), சதறல் மறைர் – ruining warriors, இரற கூர்தலின் – since they stayed
there (இரற – இறுத்தல் இரற எை ைந்தது), சபாரற மலிந்து நிைன் சநளிய – the land is
bent because of the burden (நிைன் – நிைம் என்பதன் பபாலி), ைந்பதார் பைபை – there were
many who came (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைம்ப பைந்தர் – new kings,
பிடி உயிர்ப்பன்ை – like the sighs of a female elephant, ரக கைர் – hand held, இரும்பின் –
like the iron tip of the bellows (இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில்
ைந்தது), ஓவு உறழ் இரும் புறம் – big path with a double door, big path with paintings,
காைல் – protection, கண்ணி – considering, கருங்கண் சகாண்ட சநருங்கல் சைம்முரை –
desirable close breasts with black nipples, ரமயல் பநாக்கின் ரதயரை நயந்பதார் – those
who desired the young woman with enchanting looks, அளியர் – they are pitiful, தாபம –
தாம், ஏ அரசநிரைகள், expletives, இைள் தன் ஐமாபை – her brothers (ஐமாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), சசல்ைம் பைண்டார் – they do not desire wealth, சசருப் புகல்
பைண்டி – desiring to enter into battles, நிைல் அல்பைார்க்குத் தைபைா இல் – they will not
give her to those who are not equal, எை – thus, கழிப் பிணிப் பைரகயர் – those holding
shields tied with ropes, கதுைாய் ைாைர் – those lifting swords that cause scars, குழாஅம்
சகாண்ட – gathered (குழாஅம் – இரசநிரற அைசபரட), குருதி அம் புைசைாடு – with
blood and flesh stink, கழாஅத் தரையர் – those with unwashed heads, கருங்கரட
சநடுபைல் – tall spears with sturdy stems, இன்ை மறைர்த்தாயினும் – even with these
warriors, அன்பைா – alas, என்ைாைது சகால் தாபை பன்ைல் பைலி இப் பரண நல்லூபை –
what will happen to this fine agricultural town surrounded by cotton fences (நல்லூபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 346, பாடியைர்: அண்டர் மகன் குறுைழுதியார், திரண: காஞ்சி, துரற:

மகட்பாற் காஞ்சி
பிறங்கிரை இனி உை பால் எை மடுத்தலின்,
ஈன்ற தாபயா பைண்டாள் அல்ைள்;
கல்விசயன் என்னும் ைல்ைாண் சிறாஅன்;
ஒள் பைல் நல்ைன், அது ைாய் ஆகுதல்,
அழிந்பதார் அழிய ஒழிந்பதார் ஒக்கல் 5
பபணுநர்ப் சபறாஅது விளியும்
புன்தரைப் சபரும் பாழ் சசயும், இைள் நைபை.
Puranānūru 346, Poet: Andar Makan Kuruvazhuthiyār, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl
Kānji
The mother who bore her is not an uncaring person
since she urged her to drink milk, saying, “You are not
full.” Her strong brother says he is well educated. Her
father is capable of fighting with bright spears. There is
no one to take care of the relatives of those who died.
This place will be barren. Her beauty will ruin it greatly!

Notes: This is the only Puranānūru poem written by this poet. He was a cattle herder.
The word அண்டர் means cattle herder. ஒள் பைல் நல்ைன் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை
– ஒள்ளிய பைல் ஏந்திப் சபாருதலில் நல்ை வீறுரடயன் இைட்குத் தந்ரத.

Meanings: பிறங்கிரை – you are not full, இனி உை பால் எை மடுத்தலின் – since she urged
her daughter to drink the milk which is there, ஈன்ற தாபயா பைண்டாள் அல்ைள் – the
mother who bore her is not an undesirable person (தாபயா – ஓகாைம் அரசநிரை, an
expletive), கல்விசயன் என்னும் ைல்ைாண் சிறாஅன் – her brother who says that he is well
educated is capable (சிறாஅன்- இரச நிரற அைசபரட), ஒள் பைல் நல்ைன் – he is capable
of fighting with bright spears, அது ைாய் ஆகுதல் – it will become true, அழிந்பதார் அழிய
– those who died have died, ஒழிந்பதார் ஒக்கல் – the relatives of those who died, பபணுநர்ப்
சபறாஅது – not having anybody to take care (சபறாஅது – இரசநிரற அைசபரட),
விளியும் புன்தரை – the place will become barren, the place will become depressed, சபரும்
பாழ் சசயும் இைள் நைபை – her beauty will ruin greatly (சசயும் – இரடக்குரற, நைபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 347, பாடியைர்: கபிைர், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி – பாடலின்
சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
உண்பபான் தான் நறுங்கள்ளின் இடச்சிை
நா இரடப் பஃபறர்பு பகாைச் சிைந்த
ஒளிறு ஒள் ைாள் அடக் குரழந்த ரபந்தும்ரப,
எறிந்து இரை முறிந்த கதுைாய் பைலின்,
மண நாறு மார்பின் மறப்பபார் அகுரத 5
குண்டு நீர் ைரைப்பின், கூடல் அன்ை
குரை இருங்கூந்தல் ைருமுரை சசப்ப,
. . . . . . . . . . . . . ………………………………………………
என்ைாைது சகால் தாபை . .. . ………………….
விைங்குறு பைாரைய ஆயினும் பைந்தர் 10
விரை நவில் யாரை பிணிப்ப,
பைர் துைங்கிை நம் ஊருள் மைபை.

Puranānūru 347, Poet: Kapilar, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji – Parts of this poem
are missing
She is like Koodal city surrounded by deep waters,
ruled by Akuthai, courageous in war, his chest fragrant,
the blade tips of his spear ruined from attacks, wearing
a crushed fresh thumpai garland, and his gleaming sword
that kills is red like a tongue of a man who tries to pry bits
of food caught between his teeth, eaten while drinking
fragrant liquor, her hair thick and dark and her growing
breasts red…………………………………….

What will happen to the trees in our town?

Kings have tied their battle-trained elephants to them,
and their roots are moving, even though their trunks are
large and they look splendid.

Notes: Kapilar wrote Puranānūru 8, 14, 105-111, 113-124, 143, 200-202, 236, 337 and 347.
There are 33 poems in which lines are missing.

Meanings: உண்பபான் – a man who drinks, தான் நறுங்கள்ளின் – ate along with fragrant
liquor, இடச் சிை – placed some, நா இரடப் பஃபறர்பு பகாைச் சிைந்த – red like a tongue
that tries to pry out bits of food between teeth (பஃபறர்பு – பல்பதர்பு, ைகை சமய்
ஆய்தமாய்த் திரிந்தது), ஒள் ைாள் அட – killed by bright spears, குரழந்த ரபந்தும்ரப –
with a crushed fresh thumpai garland, White dead nettle, Leucas aspera, எறிந்து – killed,
இரை முறிந்த கதுைாய் பைலின் – with a spear with blade end ruined, மண நாறு மார்பின்
– with a chest with fragrance, மறப்பபார் – brave battles, அகுரத – Akuthai, குண்டு நீர்
ைரைப்பின் கூடல் அன்ை – like Koodal/Madurai surrounded by deep waters, குரை
இருங்கூந்தல் – the woman with thick dark hair (இருங்கூந்தல் – அன்சமாழித்சதாரக),
ைருமுரை சசப்ப – her growing breasts redden. . . . . . . . . . . . . . என்ைாைது சகால் – what
will happen, தாபை- தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives, . .. . .விைங்குறு பைாரைய
ஆயினும் – although their thick trunks are splendid (பைாரை – பரு அரை பைாரை எைப்
புணர்ந்தது), பைந்தர் விரை நவில் யாரை பிணிப்ப – kings have tied their elephants that
are trained to perform battle tasks, பைர் துைங்கிை – the roots are moving, நம் ஊருள்
மைபை – the trees in our town (மைன் – மைம் என்பதன் பபாலி, ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 348, பாடியைர்: பைணர், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி

சைண்சணல் அரிஞர் தண்ணுரம சைரீஇக்,
கண் மடற் சகாண்ட தீந்பதன் இரியக்
கள் அரிக்கும் குயம், சிறு சின்
மீன் சீவும் பாண் பசரி,
ைாய்சமாழித் தழும்பன் ஊணூர் அன்ை, 5
குைரை உண்கண் இைரைத் தாபய
ஈைாைாயிைள் ஆயின், ஆைாது
நிழல்சதாறும் சநடுந்பதர் நிற்ப, ையின்சதாறும்
சசந்நுதல் யாரை பிணிப்ப,
ைருந்திை மன், எம் சபருந்துரற மைபை. 10

Puranānūru 348, Poet: Paranar, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji

She is like Oonūr ruled by Thalumpan of truthful words,
where bards catch a few little fish and live in a settlement,
and potters who filter honey after bees fly away from
their hives hanging on tree nodes fearing the thannumai
drums of white paddy reapers, live in another settlement.
If her mother had not given birth to this young woman with
eyes like blue waterlilies, lined with kohl, none of this would
have happened. Tall chariots stand wherever there is shade.
The trees on our huge shore are greatly ruined by the
elephants with red brows that are tied to them.

Notes: My translation is based on Avvai Duraisamy’s interpretation. However, according

to Dr. V. S. Rajam, the first 4 lines should be interpreted as ‘a settlement of bards who
scale small fish with sickles that cut hives hanging on tree nodes when honey bees flee in
fear on hearing the thannumai drum beats of those who reap white paddy’. The first 4
lines could also be interpreted as ‘a settlement of bards who scale small fish and filter
honey/liquor using sickles (serrated), as honey bees on hives hanging in tree nodes flee in
fear on hearing the thannumai drum beats of those who reap white paddy. Poet Parananar
wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343, 348, 352, 354 and 369.
பாணரும் மீனும்: அகநானூறு 196 – ைைாஅல் துடிக் கண் சகாழுங்குரற சநாடுத்து உண்டு
ஆடி பைட்டம் மறந்து துஞ்சும் சகாழுநர்க்குப் பாட்டி ஆம்பல் அகல் இரை அமரை
சைஞ்பசாறு தீம் புளிப் பிைம்பின் திைள் கனி சபய்து, அகநானூறு 216 – நாண் சகாள் நுண்
பகாலின் மீன் சகாள் பாண்மகள், குறுந்சதாரக 169 – பாணர் பசு மீன் சசாரிந்த மண்ரட
பபாை, ஐங்குறுநூறு 47 – முள் எயிற்றுப் பாண்மகள் இன் சகடிறு சசாரிந்த, ஐங்குறுநூறு 48
– ைரை ைல் பாண்மகன் ைால் எயிற்று மடமகள் ைைாஅல் சசாரிந்த, ஐங்குறுநூறு 49 –
பாண்மகள் சில் மீன் சசாரிந்து, ஐங்குறுநூறு 111 – பாணன் சூழ் கழி மருங்கின் நாண் இரை
சகாளீஇச் சிரைக் கயல் மாய்க்கும், புறநானூறு 348 – மீன் சீவும் பாண் பசரி,
மதுரைக்காஞ்சி 269 – மீன் சீவும் பாண் பசரிசயாடு, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 284-285 –
பகாள்ைல் பாண்மகன் தரைைலித்து யாத்த சநடுங்கரழத் தூண்டில் நடுங்க நாண்
சகாளீஇ.

Meanings: சைண்சணல் அரிஞர் தண்ணுரம சைரீஇ – fearing the thannumai drums of

those who reap white paddy (சைரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), கண் மடற் சகாண்ட –
hanging on the nodes (of trees), தீந்பதன் இரிய – bees that collect sweet honey move, கள்
அரிக்கும் – filter honey/filter liquor/cut bee hives, குயம் – sickle, potters’ settlement, சிறு
சின் மீன் சீவும் – catch a few fish using small nets, scale a few tiny fish, பாண் பசரி –
settlement of bards, ைாய்சமாழித் தழும்பன் ஊணூர் அன்ை – like Oonūr belonging to
Thalumpan with truthful words, குைரை உண்கண் – kohl-lined eyes that are like blue water
lilies, இைரைத் தாபய ஈைாைாயிைள் ஆயின் – it would have been good if her mother had
not given birth to her, ஆைாது – without a break, நிழல்சதாறும் சநடுந்பதர் நிற்ப – tall
chariots stand wherever there is shade, ையின்சதாறும் சசந் நுதல் யாரை பிணிப்ப – red
faced elephants are tied everywhere, ைருந்திை மன் எம் சபருந்துரற மைபை – the trees in
our big shore have been ruined greatly (மைன் – மைம் என்பதன் பபாலி, ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 349, பாடியைர்: மதுரை மருதன் இைநாகைார், திரண: காஞ்சி, துரற:

மகட்பாற் காஞ்சி
நுதி பைல் சகாண்டு நுதல் வியர் துரடயாக்
கடிய கூறும் பைந்பத; தந்ரதயும்
சநடிய அல்ைது பணிந்து சமாழியைபை;
இஃது இைர் படிைம் ஆயின், ரை எயிற்று
அரி மதர் மரழக்கண் அம் மா அரிரை, 5
மைம்படு சிறு தீப் பபாை
அணங்காயிைள், தான் பிறந்த ஊர்க்பக.

Puranānūru 349, Poet: Mathurai Maruthan Ilanākanār, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl
Kānji
The king wipes the sweat from his forehead with the tip
of his spear and speaks harshly. Her father just utters
big words without being humble. This is their policy.
When analyzing, it appears that this dark, pretty, young
woman with sharp teeth and moist, lovely eyes with red
lines has become a terror to this town where she was
born, like a small fire lit by kindling that burns down the
log on which the fire is started!

Notes: This poet wrote Puranānūru poems 55 and 349. மைம்படு சிறு தீப் பபாை – Avvai
Duraisamy commentary – விறகில் பதான்றும் தீ விறரகபய அழிப்பது பபாை. துரடயா –
துரடத்து என்பது சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச்
சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. ரை – ரைபய கூர்ரம
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 91).

Meanings: நுதி பைல் சகாண்டு நுதல் வியர் துரடயாக் கடிய கூறும் பைந்பத – the king who
speaks harshly wipes the sweat on his forehead with the leaf/tip of his spear (பைந்பத –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), தந்ரதயும் – and her father, சநடிய அல்ைது – other than
big words, other than long words, பணிந்து சமாழியைபை – he doesn’t say anything
humble (சமாழியைபை- ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), இஃது இைர் படிைம் – this is
their principle, ஆயின் – when analyzing this, ரை எயிற்று – with sharp teeth, அரி – red
lines, மதர் மரழக்கண் – beautiful moist eyes, proud moist eyes, அம் மா அரிரை – the
pretty and dark young woman, மைம்படு சிறு தீப் பபாை – like a small fire from wood by
kindling, அணங்காயிைள் தான் பிறந்த ஊர்க்பக – she has become a terror to this town
where she was born (ஊர்க்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 350, பாடியைர்: மதுரை பமரைக்கரடக் கண்ணம்புகுத்தார் ஆயத்தைார்,
திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி
தூர்ந்த கிடங்கின் பசார்ந்த ஞாயில்,
சிரதந்த இஞ்சிக் கதுைாய் மூதூர்,
யாங்காைது சகால் தாபை? தாங்காது
படுமரழ உருமின் இைங்கு முைசின்
கடுமான் பைந்தர் காரை ைந்து, எம் 5
சநடுநிரை ைாயில் சகாட்குைர் மாபதா,
சபாருதாது அரமகுைர் அல்ைர் பபார் உழந்து,
அடு முைண் முன்பின் தன்ரையர் ஏந்திய
ைடி பைல் எஃகின் சிைந்த உண்கண்,
சதாடி பிறழ் முன் ரக, இரைபயாள் 10
அணி நல் ஆகத்து அரும்பிய சுணங்பக.

Puranānūru 350, Poet: Mathurai Mēlaikkadai Kannampukuthār Āyathanār, Thinai: Kānji,

Thurai: Makatpāl Kānji
The moats are filled, the bastions are tired,
the fort walls are crumbling, and this ancient
town is ruined. What will happen to it?

Kings with fast horses have come, their drums roaring

like thunder when rain comes are roaming around
our tall fort gate. Her mighty brothers who confront
and kill with hostility will not be satisfied without battle.
The young woman has kohl-rimmed eyes, red like lifted
spears with blades, and bangles moving on her forearms.
Pallor spots are budding on her pretty, fine chest.

Notes: This is the only poem written by this poet.

Meanings: தூர்ந்த கிடங்கின் – with moats that are filled up with sand, with moats that are
covered up and shallow, பசார்ந்த ஞாயில் – tired fortress breastworks, ruined fortress
bastions, சிரதந்த இஞ்சி – fortress walls are crumbling, கதுைாய் மூதூர் – ancient town that
is ruined, யாங்காைது சகால் – what will happen, தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள்,
expletives, தாங்காது – unable to bear, படுமரழ உருமின் இைங்கு முைசின் – with drums that
roar like thunder when it rains heavily (உருமின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு), கடுமான் பைந்தர் – kings with fast horses (கடுமான் – பண்புத்சதாரக),
காரை ைந்து – came in the morning, எம் சநடுநிரை ைாயில் – our tall fort walls,
சகாட்குைர் – they are roaming around, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives,
சபாருதாது அரமகுைர் அல்ைர் – they are not going to rest without a battle, பபார் உழந்து
அடு முைண் – who like to fight and kill with enmity, முன்பின் தன் ஐயர் – her brave brothers,
ஏந்திய ைடி பைல் எஃகின் – like cast spears with blades that are lifted, like beautiful spears
with blades that they lifted (எஃகின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம் பைற்றுரம
உருபு), சிைந்த – red, உண்கண் – kohl-rimmed, சதாடி பிறழ் முன் ரக இரைபயாள் – the
young woman wearing bangles that move back and forth on her forearms, அணி நல்
ஆகத்து அரும்பிய சுணங்பக – the pallor spots on her pretty chest (சுணங்பக – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 351, பாடியைர்: மதுரைப் பரடமங்க மன்னியார், திரண: காஞ்சி, துரற:

மகட்பாற் காஞ்சி
படுமணி மருங்கிை பரணத் தாள் யாரையும்,
சகாடி நுடங்கு மிரசய பதரும் மாவும்,
பரட அரம மறைசைாடு துைன்றிக் கல்சைைக்
கடல் கண்டன்ை கண் அகன் தாரை
சைன்று எறி முைசின் பைந்தர், என்றும் 5
ைண் ரக எயிைன் ைாரக அன்ை
இைள் நைம் தாைாது அரமகுைர் அல்ைர்,
என் ஆைது சகால் தாபை, சதண்ணீர்ப்
சபாய்ரக பமய்ந்த சசவ்ைரி நாரை
பதம் சகாள் மருதின் பூஞ்சிரை முரையின் 10
காமரு காஞ்சித் துஞ்சும்
ஏமஞ் சால் சிறப்பின், இப்பரண நல்லூபை?

Puranānūru 351, Poet: Mathurai Padaimangala Manniyār, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl
Kānji
Her father will not agree to give her in marriage, the
young woman lovely like Vākai town ruled by generous
Eyinan, even if they come asking for her, kings who are
victorious in battles, owning elephants donned with jingling
bells on their flanks and massive feet, tall chariots with
swaying flags, horses and warriors with weapons
crowded together with great uproar, and armies like oceans.

What will happen to this well-defended, fine town with fertile

fields and clear ponds, where a stork with red streaks hunts
for fish, grows tired of the branches of a marutham tree with
flowers and nectar, and sleeps on a beautiful kānji tree?

Notes: This is the only poem written by this poet. துைன்று – துைன்று நிரறவு ஆகும் –
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 36).

Meanings: படுமணி மருங்கிை – with ringing bells on their flanks, பரணத் தாள்
யாரையும் – and elephants with massive feet, சகாடி நுடங்கு மிரசய பதரும் – and tall
chariots with swaying flags, மாவும் – and horses, பரட அரம மறைசைாடு – with warriors
with weapons, துைன்றி – being close, கல்சைை – with uproar, கடல் கண்டன்ை – like seeing
the ocean, கண் அகன் தாரை – vast armies, சைன்று எறி முைசின் பைந்தர் – victorious kings
with victorious drums that were beat, என்றும் – forever, ைண் ரக எயிைன் – generous
Eyinan, ைாரக அன்ை இைள் நைம் தாைாது – not giving her with beauty like Vākai town,
அரமகுைர் அல்ைர் – he will not be satisfied, என் ஆைது சகால் – what will happen then,
தாபை – தான், ஏ அரசநிரைகள், expletives, சதண்ணீர்ப் சபாய்ரக பமய்ந்த – fed in the
pond with clear water, சசவ்ைரி நாரை – pelican/crane/stork with red stripes, பதம் சகாள்
– with nectar/honey (பதம் பதன் என்றதன் திரிபு), மருதின் பூஞ்சிரை முரையின் – hating
the flower-filled branches of a marutham tree, Arjuna Tree, Terminalia arjuna, காமரு
காஞ்சித் துஞ்சும் – it sleeps on a beautiful portia tree, பூைைச மைம், Thespesia populnea,
ஏமம் சால் சிறப்பின் – with great defenses, இப் பரண நல்லூபை – this town with fields, this
town with wet lands (நல்லூபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 352, பாடியைர்: பைணர், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி – பாடலின்
சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
பதஎங்சகாண்ட சைண்மண்ரடயான்
வீங்கு முரை . . . . . கறக்குந்து,
அைல் ைகுத்த பசுங்குரடயால்
புதல் முல்ரைப் பூப்பறிக்குந்து,
ஆம்பல் ைள்ளித் சதாடிக்ரக மகளிர் 5
குன்று ஏறிப் புைல் பாயின்,
புறைாயால் புைல் ைரையுந்து……..
……………….சநாரட நறவின்
மாைண் தித்தன் சைண்சணல் பைலி
உறந்ரத அன்ை உரை சால் நன்கைம் 10
சகாடுப்பவும் சகாைாஅன் . . .
. . .ர்தந்த நாகிை பைங்ரகயின்,
கதிர்த்து ஒளி திகழும் நுண் பல் சுணங்கின்
மாக் கண் மைர்ந்த முரையள் தன்ரையும்
சிறு பகால் உரையும் புைவிசயாடு . . . 15
. . . . . . . . . . . . . . யாபை.

Puranānūru 352, Poet: Paranar, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji – Parts of this poem
are missing
With a white bowl with liquor, full udders,
………….they milk. They pluck mullai
flowers from bushes and fill their baskets
made with fresh palm fronds. If young girls who
wear white waterlily stems as bracelets,
climb on a hill and dive into the reservoir, water
will run through the sluices………….

Even if he were given valuable jewels equal to

Uranthai with white rice paddy fields, a town ruled
by Thithan with liquor, her father will not
accept them.

Her breasts with blossomed black nipples and many

glowing, bright yellow spots are like a young vēngai tree
with clusters of flowers on its branches, and her brother
with his horse pained by a small stick………….who?

Notes: Poet Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343,
348, 352, 354 and 369. There are 33 poems in which lines are missing. குறுந்சதாரக 168
– மாரிப் பித்திகத்து நீர் ைார் சகாழு முரக இரும் பைம் பசுங்குரடப் பைவுடன் சபாதிந்து,
பூப்பறிக்குந்து அகநானூறு 37 – பயில் இதழ்ப் பசுங்குரடக் கய மண்டு பகட்டின் பருகி,
அகநானூறு 121 – ஆறு சசல் மாக்கள் பசாறு சபாதி சைண்குரட, கலித்சதாரக 23 –
பைணீர் உண்ட குரட ஓைன்ைர். உந்து (கறக்குந்து, பறிக்குந்து, ைரையுந்து – உம் ஈற்றுப்
சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று) – உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம்,
இரடயியல் 44).

Meanings: பதஎம் சகாண்ட – with liquor (பதஎம் – இன்னிரச அைசபரட),

சைண்மண்ரடயான் – in a white bowl, வீங்கு முரை – large udders, . . . . . கறக்குந்து –
பறிக்கும், milks, கறக்கும் (உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), அைல் ைகுத்த – made
by causing depressions (bowls), பசுங்குரடயால் – in fresh palm frond bowls (பைற்றுரம
மயக்கம்), புதல் முல்ரைப் பூப் பறிக்குந்து – plucking jasmine from bushes (பறிக்குந்து,
பறிக்கும் – உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), ஆம்பல் ைள்ளித் சதாடிக்ரக மகளிர்
– young women wearing white waterlilies as bracelets on their wrists, குன்று ஏறி – climbing
on mounds, புைல் பாயின் – if they jump into the stream, புற ைாயால் புைல் ைரையுந்து –
water leaves through the sluice. . . . . சநாரட – sold, நறவின் – with liquor, மா ைண் தித்தன்
– greatly charitable Thithan, சைண்சணல் பைலி உறந்ரத அன்ை – like Uranthai city
surrounded with fields with white rice paddy, உரை சால் – greatly famed, நன்கைம் – fine
jewels, சகாடுப்பவும் – even if given, சகாைாஅன் – he will not take (இரச நிரற
அைசபரட). . . .. . .ர் தந்த – given, நாகிை – delicate, பைங்ரகயின் கதிர்த்து ஒளி திகழும் –
shining and bright like vēngai trees with flower clusters, Pterocarpus marsupium
(பைங்ரகயின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு), நுண் பல்
சுணங்கின் – with many fine pallor spots, மாக் கண் மைர்ந்த முரையள் – the young woman
with breasts with dark nipples, தன் ஐயும் – and her brother, சிறு பகால் – small stick,
உரையும் புைவிசயாடு – horse that is sad. . . . . . . . யாபை – who (யாபை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)
புறநானூறு 353, பாடியைர்: காவிரிப்பூம்பட்டிைத்துக் காரிக்கண்ணைார், திரண: காஞ்சி,
துரற: மகட்பாற் காஞ்சி – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
ஆசு இல் கம்மியன் மாசு அறப் புரைந்த
சபாைஞ்சசய் பல் காசு அணிந்த அல்குல்,
ஈரகக் கண்ணி இைங்கத் ரதஇத்,
தருமணல் இயல்பைாள் சாயல் பநாக்கித்
தவிர்த்த பதரை, விைர்த்த கண்ரண 5
விைைல் ஆைா சைல்பபார் அண்ணல்!
யார் மகள் என்பபாய், கூறக் பகள் இனிக்
குன்று கண்டன்ை நிரைப்பல் பபார்பு
நாள் கடா அழித்த நைந்தரைக் குப்ரப
ைல் வில் இரையர்க்கு அல்கு பதம் மாற்றாத் 10
சதால் குடி மன்ைன் மகபை; முன் நாள்
கூறி ைந்த மா முது பைந்தர்க்கு
. . . . . . . . . . . . . . …………………………………………
………………….. . . உழக்குக் குருதி ஓட்டிக்,
கதுைாய் பபாகிய துதிைாய் எஃகசமாடு 15
பஞ்சியும் கரையாப் புண்ணர்,
அஞ்சுதகவு உரடயர் இைள் தன் ஐமாபை.

Puranānūru 353, Poet: Kāviripoompattinathu Kārikkannanār, Thinai: Kānji, Thurai:

Makatpāl Kānji – Parts of this poem are missing.
O lord of victorious battles! With pale eyes, stopping
your chariot, you ask me without quickly, “Who is she?”
about the young woman with delicate beauty, who wears
on her waist jewels made with gold coins created perfectly
by a skilled goldsmith, in bright strands, and walks on
freshly laid sand.

I will tell you! Listen! She’s the daughter of a king of

ancient lineage, who gives food daily to young men with
strong bows, rice from heaps as large as hills, kept in wide
spaces, threshed daily.

To the great kings of ancient heritage who came in the past

and asked…………… with their sharp spears, killed them on
the battlefield where blood flowed, their wounds could not
be stopped with cotton, fearsome are her virtuous brothers.

Notes: This poet wrote Puranānūru 57, 58, 169, 171 and 353. There are 33 poems in
which lines are missing. நைந்தரை – அகன்ற இடம், நைம் – நைபை கைனும் அகைமும்
சசய்யும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 80). சாயல் – சாயல் சமன்ரம (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 29).

Meanings: ஆசு இல் கம்மியன் மாசு அறப் புரைந்த – made perfectly by a skilled goldsmith,
சபாைஞ்சசய் பல் காசு – many gold coins, அணிந்த அல்குல் – wearing on the loins, wearing
on the waist, ஈரகக் கண்ணி இைங்கத் ரதஇ – wearing a bright gold strand (ஈரக – சபான்,
gold, ரதஇ – சசால்லிரச அைசபரட), தருமணல் இயல்பைாள் – young woman who is
walking on the freshly spread sand, சாயல் பநாக்கி – looking at her delicate looks, தவிர்த்த
பதரை – you are one who stopped the chariot (பதரை – பதரையுரடயைைாய்,
முற்சறச்சம்), விைர்த்த கண்ரண – you are with pale eyes (கண்ரண – கண்கரையுரடயாய்,
முற்சறச்சம்), விைைல் ஆைா – asking without end, சைல்பபார் அண்ணல் – virtuous man
who wins wars, யார் மகள் – whose daughter, என்பபாய் – you who is asking, கூறக் பகள் –
listen to what I say, இனி – now, குன்று கண்டன்ை – like seeing mountains, நிரைப்பல்
பபார்பு – threshed heaps of hay, நாள் கடா அழித்த – reducing the daily (stacks), நைந்தரைக்
குப்ரப – huge heaps, ைல் வில் இரையர்க்கு – to warriors skilled with bows, அல்கு பதம்
– food that can be eaten for a few days, மாற்றா – without change, சதால் குடி மன்ைன்
மகபை – the daughter of a king from an ancient clan (மகபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), முன் நாள் – in the past, கூறி ைந்த மா முது பைந்தர்க்கு – to the big kings of
ancient lineage who came asking, . . . . . . . உழக்கு – won, குருதி ஓட்டி – causing blood to
flow, கதுைாய் – ruined (கதுைாய் – ைடுப்பட்ட), பபாகிய – went, துதிைாய் எஃகசமாடு –
spears with sharp tips, பஞ்சியும் கரையா – even cotton cannot remove, புண்ணர் – those
with wounds, அஞ்சு – fearsome, தகவு உரடயர் – they are noble men, இைள் தன் ஐமாபை
– her brothers (ஐமாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 354, பாடியைர்: பைணர், திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி

அரைசு தரைைரினும் அடங்கல் ஆைா
நிரை காழ் எஃகம் நீரின் மூழ்கப்
புரைபயார் பசர்ந்சதைத் தந்ரதயும் சபயர்க்கும்;
ையல் அமர் கழனி ைாயில் சபாய்ரகக்
கயல் ஆர் நாரை உரகத்த ைாரை 5
புைைாடு மகளிர் ைை மரை ஒய்யும்
ஊர் கவின் இழப்பவும் ைருைது சகால்பைா,
சுணங்கு அணிந்து எழிலிய அணந்து ஏந்து இை முரை,
வீங்கு இரறப் பரணத்பதாள் மடந்ரத,
மான் பிரணயன்ை மகிழ் மட பநாக்பக? 10

Puranānūru 354, Poet: Paranar, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji

Her father, who cannot be controlled even if kings
advance against him, went with wise warriors and
washed the spears with fine shafts.

Will it be destroyed, the beauty of this town,

……….where women who play in the water in a pond
……….near the paddy fields, carry vālai fish chased
……….by storks that eat kendai fish, to their rich homes,
by the naive young woman with pallor spots, pretty and
lifted young breasts, arms with thick joints resembling
bamboo and joyful, naïve glances of a doe?

Notes: Poet Parananar wrote Puranānūru poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343,
348, 352, 354 and 369.

Meanings: அரைசு தரைைரினும் – even if the kings arrive there to fight, அடங்கல் ஆைா
– unable to be controlled (her father), நிரை காழ் எஃகம் நீரின் மூழ்க – to plunge spears with
fine shafts into the water, புரைபயார் பசர்ந்சதை – along with wise warriors, தந்ரதயும்
சபயர்க்கும் – her father orders others to go and goes with them, ையல் அமர் கழனி –
agricultural land with fields, ைாயில் – entrance, சபாய்ரக – pond, கயல் ஆர் நாரை –
pelicans/storks/cranes that eat carp, Cyprinus fimbriatus, உரகத்த ைாரை – scabbard fish
that are chased, scabbard fish that leap, Trichiurus haumela, புைைாடு மகளிர் – women
playing in the water, ைை மரை ஒய்யும் – go to their rich houses, ஊர் கவின் இழப்பவும்
ைருைது சகால்பைா – will this town lose its beauty (சகால்பைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an
expletive, சகால் – ஐயப்சபாருட்டு ைந்தது), சுணங்கு அணிந்து – with pallor spots, எழிலிய
அணந்து – pretty and lifted, ஏந்து இை முரை – lifted young breasts, high young breasts,
வீங்கு இரற – thick joints, பரணத்பதாள் – bamboo like arms, மடந்ரத – young woman,
மான் பிரண அன்ை மகிழ் மட பநாக்பக – with joyful naïve looks of a female deer
(பநாக்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 355, பாடியைர்: சபயர் சதரிந்திைது, திரண: காஞ்சி, துரற: மகட்பாற் காஞ்சி
– பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
மதிலும் ஞாயில் இன்பற; கிடங்கும்
நீஇர் இன்ரமயின் கன்று பமய்ந்து உகளும்,
ஊைது நிரைரமயும் இதுபை; மற்பற
எண்ணா ரமயைன் தந்ரத தன் ஐயர்
கண் ஆர் கண்ணிக் கடுமான் கிள்ளி. 5
……………………………..

Puranānūru 355, Poet: Unknown, Thinai: Kānji, Thurai: Makatpāl Kānji – Parts of this
poem are missing
The fort walls are without ramparts. Calves
are grazing and frisking in the moats, since
there is no water. This is the situation of
this town. And her father is confused, not
thinking, and her brothers, Killi of swift horses
who wears a garland that is lovely to the eyes…
………………………………………………………………….

Notes: Killi mentioned in the poem is a Chozha king. The Puranānūru poems written by
poets whose names we do not know are 244, 256, 257, 263, 297, 307, 323, 327, 328, 333,
339 and 355. There are 33 poems in which lines are missing.
Meanings: மதிலும் ஞாயில் இன்பற – the fort walls are without ramparts (இன்பற – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), கிடங்கும் – and in the moats, நீஇர் இன்ரமயின் – since there is
no water (நீஇர் – சசால்லிரச அைசபரட), கன்று பமய்ந்து உகளும் – calves graze and frisk
around, ஊைது நிரைரமயும் இதுபை – this is the situation of this town (இதுபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), மற்பற – மற்று, ஏ அரசநிரைகள், எண்ணா ரமயைன் தந்ரத –
her father is confused and not thinking, தன் ஐயர் – her brothers, கண் ஆர் – lovely to the
eyes, கண்ணி – garland, கடுமான் கிள்ளி – Killi with swift horses (கடுமான் –
பண்புத்சதாரக). . . . . . . . . . . . .

புறநானூறு 356, பாடியைர்: கரதயங்கண்ணைார், திரண: காஞ்சி, துரற: சபருங்காஞ்சி

கைரி பைந்து கள்ளி பபாகிப்
பகலும் கூஉம் கூரகசயாடு, பபழ்ைாய்
ஈம விைக்கின் பபஎய் மகளிசைாடு,
அஞ்சு ைந்தன்று இம் மஞ்சுபடு முதுகாடு;
சநஞ்சு அமர் காதைர் அழுத கண்ணீர் 5
என்புபடு சுடரை சைண்ணீறு அவிப்ப,
எல்ைார் புறனும் தான் கண்டு, உைகத்து
மன்பரதக்கு எல்ைாம் தாைாய்த்
தன் புறம் காண்பபார்க் காண்பு அறியாபத.

Puranānūru 356, Poet: Kathaiyankannanār, Thinai: Kānji, Thurai: Perunkānji

The forest is vast and kalli is in abundance.
Even in broad daylight, owls hoot, female
ghouls open their big mouths, cremation fire
glows and the ancient burning ground with
smoke looks fearsome. Hot white ashes are
strewn with bones, dampened by the tears of
those who weep for the loved ones seated in their
hearts. The cremation ground has seen the backs
of all the human beings who go away from this
world. But nobody has seen it go showing its back!
Notes: This is the only poem written by this poet. இந்தப் பாடல் ‘மகட்பாற் காஞ்சி’
என்னும் துரறரயச் சார்ந்தது என்று ஔரை துரைசாமிப் பிள்ரையின் உரை கூறுகின்றது.
ஆைால் இந்தப் பாடலில் மகரைக் பகட்டு ைருைபதா, தை மறுப்பபதா இல்ரை. இது
நிரையாரமரயக் கூறும் சபருங்காஞ்சியாகத் தான் இருக்கக்கூடும். இரத அடுத்து ைரும்
8 பாடல்களும் நிரையாரமரயக் கூறும் சபருங்காஞ்சித் துரறரயச் சார்ந்தரை.

Meanings: கைரி பைந்து – the wasteland has spread, the forest has spread, கள்ளி பபாகி –
cactus has grown abundantly, Prickly pear cactus or Euphorbia Tirucalli, பகலும் கூஉம்
கூரகசயாடு – with owls hooting even during the day (கூஉம் – இன்னிரச அைசபரட),
பபழ்ைாய் – big mouths, gaping mouths, ஈம விைக்கின் – in the cremation fire light, பபஎய்
மகளிசைாடு – with female ghouls (பபஎய் – இன்னிரச அைசபரட), அஞ்சு ைந்தன்று இம்
மஞ்சுபடு முதுகாடு – this cremation ground with smoke is fearful, சநஞ்சு அமர் காதைர்
அழுத கண்ணீர் – tears of those who have their lovers in their hearts, என்புபடு சுடரை –
cremation ground with bones (என்பு – எலும்பு), சைண்ணீறு அவிப்ப – hot white ash is
dampened, எல்ைார் புறனும் தான் கண்டு – seeing the backs of everyone, உைகத்து
மன்பரதக்கு எல்ைாம் தாைாய் – it being the end to all those in the whole world, தன் புறம்
காண்பபார்க் காண்பு அறியாபத – it does not know those who have seen its back going
away (அறியாபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 357, பாடியைர்: பிைமைார், திரண: காஞ்சி, துரற: மறக்காஞ்சி, சபருங்காஞ்சி

குன்றுதரை மணந்த மரை பிணித்தி யாத்த மண்
சபாதுரம சுட்டிய மூைர் உைகமும்
சபாதுரம இன்றி ஆண்டிசிபைார்க்கும்
மாண்டைன்பற யாண்டுகள்; துரணபய
ரைத்ததன்பற சைறுக்ரக; வித்தும் 5
அறவிரையன்பற; விழுத்துரண அத்துரணப்
புரண ரகவிட்படார்க்கு அரிபத; துரண அழத்
சதாக்கு உயிர் சைைவுங் காரை,
இக்கரை நின்று இைர்ந்து உக்கரை சகாைபை.

Puranānūru 357, Poet: Piramanār, Thinai: Kānji, Thurai: Marakkānji, Perunkānji

Even though this world with its hills and mountains
is held in common by the three great Thamizh kings,
there have been some who ruled thinking that it was
not common, and they have died, their wealth not
accompanying them.

Only good deeds that are sown in this life will bring
happiness in the next birth. For those who abandon
this raft, it will be difficult to go from this world to
the next world when Kootruvan seizes their lives,
and their loved ones gather together and weep.

Notes: This is the only poem written by this poet. சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின்
என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை),
அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). விழு (விழுமம்) – விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும்
இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings: குன்றுதரை மணந்த மரை – mountains with adjoining hills, மரை பிணித்தி
யாத்த மண் – the earth which has tied the mountains tightly to itself, சபாதுரம சுட்டிய
மூைர் உைகமும் – the land considered by the three great Thamizh kings as common,
சபாதுரம இன்றி ஆண்டிசிபைார்க்கும் – to those who ruled thinking that it is not common
land (ஆண்டிசிபைார்க்கும் – இசின் படர்க்ரகயின்கண் ைந்தது, an expletive of the third
person), மாண்டைன்பற யாண்டுகள் – their years have ended (மாண்டைன்பற – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), துரணபய ரைத்ததன்பற சைறுக்ரக – their wealth did not go
together with them (துரணபய, ரைத்ததன்பற – ஏகாைம் அரசநிரைகள், expletives,
ரைத்ததன்று – இருந்ததில்ரை, has not been), வித்தும் அறவிரையன்பற விழுத்துரண –
the good deeds that are sown alone will be great partners, the good deeds alone will give
happiness in the next birth, அத்துரணப் புரண ரகவிட்படார்க்கு – for those who
abandoned that raft, அரிபத – it is difficult, it is rare (அரிபத – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), துரண அழத் சதாக்கு – when relatives cry together, உயிர் சைைவுங் காரை –
with life is seized by Kootruvan, இக்கரை நின்று இைர்ந்து உக்கரை சகாைபை – rising from
this shore to the next shore to reach the upper world, from this world to the next world
(சகாைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 358, பாடியைர்: ைான்மீகியார், திரண: காஞ்சி, துரற: மரையறம் துறைறம்

பருதி சூழ்ந்த இப் பயங்சகழு மாநிைம்
ஒரு பகல் எழுைர் எய்தியற்பற;
ரையமும் தைமும் தூக்கின் தைத்துக்கு
ஐயவியரைத்தும் ஆற்றாது ஆகலின்
ரகவிட்டைபை காதைர்; அதைால் 5
விட்படாரை விடாஅள் திருபை;
விடாஅபதார் இைள் விடப்பட்படாபை.

Puranānūru 358, Poet: Vānmeekiyār, Thinai: Kānji, Thurai: Manaiyaram Thuravaram

This vast and flourishing earth surrounded by
sunlight might have the nature of being ruled
by seven in a single day. If one balances the
world against penances, this world is not worth
the weight of a mustard seed. Lovers of penances
who have renounced earthly desires are not
abandoned by Thirumakal. She abandons those
who do not renounce earthly desires.

Notes: This is the only poem written by this poet.

Meanings: பருதி – sun, sunlight, சூழ்ந்த – surrounded, இ பயங்சகழு மாநிைம் – this huge
land which yields benefits, ஒரு பகல் எழுைர் எய்தியற்பற – like it has been ruled by seven
in a day (எய்தியற்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ரையமும் தைமும் – the earth
and penances, தூக்கின் – if analyzed, தைத்துக்கு – for penances, ஐயவியரைத்தும் ஆற்றாது
– it (this world) is not worth the weight of mustard seeds, Brassica alba, white mustard,
ஆகலின் – so, ரகவிட்டைபை காதைர் – the lovers of penances have abandoned earthly
desires (ரகவிட்டைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive0, அதைால் – so, விட்படாரை –
those who have renounced earthly desires, விடாஅள் திருபை – the goddess of fortune does
not abandon, Thirumakal does not abandon (விடாஅள் – இரசநிரற அைசபரட),
விடாஅபதார் – those who do not abandon earthly desires (இரசநிரற அைசபரட),
இைள் விடப்பட்படாபை – they are abandoned by her (விடப்பட்படாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 359, பாடியைர்: காவிட்டைார், பாடப்பட்படான்: அந்துைன் கீைன், திரண:
காஞ்சி, துரற: சபருங்காஞ்சி
பாறுபடப் பரறந்த பன் மாறு மருங்கின்
பைறுபடு குைை சைவ்ைாய்க் கூரகசயாடு,
பிணந்தின் குறுநரி நிணம் திகழ் பல்ை,
பபஎய் மகளிர் பிணம் தழூஉப் பற்றி,
விைர் ஊன் தின்ற சைம் புைால் சமய்யர் 5
கைரி மருங்கில் கால் சபயர்த்து ஆடி,
ஈம விைக்கின் சைருைைப் பபரும்
காடு முன்னிைபை நாடு சகாண்படாரும்,
நிைக்கும் ைருதல் ரைகல் அற்பற,
ைரசயும் நிற்கும், இரசயும் நிற்கும், 10
அதைால் ைரச நீக்கி இரச பைண்டியும்,
நரச பைண்டாது நன்று சமாழிந்தும்,
நிைவுக் பகாட்டுப் பை களிற்பறாடு,
சபாைம் பரடய மா மயங்கிட,
இரழ கிைர் சநடுந்பதர் இைைைர்க்கு அருகாது 15
சகாள் எை விடுரையாயின், சைள்சைை
ஆண்டு நீ சபயர்ந்த பின்னும்,
ஈண்டு நீடு விைங்கும் நீ எய்திய புகபழ.

Puranānūru 359, Poet Kāvittanār sang to Anthuvan Keeran, Thinai: Kānji, Thurai:
Perunkānji
Even those who ruled countries go to
the cremation grounds where the land
is totally ruined and filled with thorns,
and harsh-mouthed owls hoot in different
tones, and small foxes, their bright teeth
smeared with fat, eat corpses, and
female ghouls, embracing the dead and
stinking of flesh that they ate, dance,
swaying their legs on the salty wasteland
in the cremation ground lit by funeral
pyres, and move away in fear.

Like that, a day will come for you to go there

when blame and fame will remain. If you don’t
want blame, but want fame, you should utter
good words and remain impartial. If you are
greatly generous and give elephants with
bright tusks, horses with gold saddles and tall
chariots that are decorated, your fame will
stand here, even after you go to the next one.

Notes: This is the only poem written by this poet. This is the only poem written for this
leader. சபாைம் பரட மா: அகநானூறு 114 – சபாைம்பரடக் கலி மா, அகநானூறு 124 –
சபான் இயல் புரை பரடக் சகாய் சுைல் புைவி, நற்றிரண 78 – சபாைம் பரடக் கலி மா,
நற்றிரண 361 – சபாைம் பரடக் கலி மா, புறநானூறு 116 – சபாைம் பரடக் கலி மா,
புறநானூறு 135 – ஒளிறு பரடப் புைவிய பதரும், புறநானூறு 359 – சபாைம் பரடய மா,
மரைபடுகடாம் 574 – சபாைம் பரடப் சபாலிந்த சகாய் சுைற் புைவி.

Meanings: பாறுபட பரறந்த – totally ruined, பன் மாறு மருங்கின் – where there are lots of
thorns, பைறுபடு குைை சைவ்ைாய்க் கூரகசயாடு – with many sounds of owls with harsh
mouths, பிணந்தின் குறுநரி – small fox that eats corpses (குறுநரி – பண்புத்சதாரக), நிணம்
திகழ் பல்ை – with bright teeth with fat, பபஎய் மகளிர் பிணம் தழூஉப் பற்றி – female ghouls
hug and eat the dead bodies (பபஎய் – இன்னிரச அைசபரட, தழூஉ – இன்னிரச
அைசபரட), விைர் ஊன் தின்ற – ate the fatty meat (விைர் = சைண்ரம, சமன்ரம), சைம்
புைால் சமய்யர் – their bodies stinking of warm flesh, கைரி மருங்கில் – in the parched land,
கால் சபயர்த்து ஆடி – swaying their legs and dancing, ஈம விைக்கின் – in the cremation
light, சைருைைப் பபரும் காடு முன்னிைபை – they went taway from the cremation grounds
in fear (பபரும் – சபயரும், நீங்கும்), நாடு சகாண்படாரும் – even those who seized
countries, even those who owned countries, நிைக்கும் ைருதல் ரைகல் – that day will come
to you too, அற்பற – like that, ைரசயும் நிற்கும் இரசயும் நிற்கும் – at that time blame will
stand and fame will stand, அதைால் – so, ைரச நீக்கி இரச பைண்டியும் – removing blame
and seeking good name, நரச பைண்டாது – without desiring benefits, நன்று சமாழிந்தும்
– uttering good words without taking sides, நிைவுக் பகாட்டுப் பை களிற்பறாடு – along with
male elephants with bright tusks, சபாைம் பரடய மா – horses with gold saddles, மயங்கிட
– together, இரழ கிைர் சநடுந்பதர் – tall chariots with decorations, இைைைர்க்கு அருகாது
சகாள் எை – giving to those who need with endless generosity, விடுரை ஆயின் – if you
give and send, சைள்சைை – openly, ஆண்டு நீ சபயர்ந்த பின்னும் – even after you go to
the upper world, then after you die, ஈண்டு நீடு விைங்கும் நீ எய்திய புகபழ – the fame you
attained will shine here for long (புகபழ – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 360, பாடியைர்: சங்கைருணர் என்னும் நாகரையர், பாடப்பட்படான்:

தந்துமாறன், திரண: காஞ்சி, துரற: சபருங்காஞ்சி
சபரிது ஆைாச் சிறு சிைத்தர்,
சிை சசால்ைால் பை பகள்வியர்,
நுண்ணுணர்விைால் சபருங்சகாரடயர்,
கலுழ் நரையால் தண் பதறைர்,
கனி குய்யாற் சகாழுந் துரையர், 5
தாழ் உைந்து தழூஉ சமாழியர்,
பயன் உறுப்பப் பைர்க்கு ஆற்றி
ஏமமாக இந்நிைம் ஆண்படார்
சிைபை சபரும! பகள் இனி! நாளும்
பைபை தரக அஃது அறியாபதாபை; 10
அன்பைார் சசல்ைமும் மன்னி நில்ைாது,
இன்னும் அற்று அதன் பண்பப, அதைால்
நிச்சமும் ஒழுக்கம் முட்டிரை, பரிசில்
நச்சுைை நிைப்பல் ஓம்புமதி; அச்சுைைப்
பாறு இரற சகாண்ட பறந்தரை மாறுதகக் 15
கள்ளி பபாகிய கைரி மருங்கின்,
சைள்ளில் நிறுத்த பின்ரறக் கள்சைாடு
புல் அகத்து இட்ட சில் அவிழ் ைல்சி,
புரையன் ஏைப் புல் பமல் அமர்ந்துண்டு
அழல்ைாய்ப் புக்க பின்னும், 20
பைர் ைாய்த்து இைாஅர், பகுத்து உண்படாபை.
Puranānūru 360, Poet: Sangavarunār Ennum Nākaraiyar sang to Thanthumāran, Thinai:
Kānji, Thurai: Perunkānji
Very few kings who have ruled this land
have not eaten much, had anger rarely,
were of few words, listened attentively,
were sensitive and greatly charitable,
gave filtered and unfiltered liquor along
with meat cooked well with spices,
spoke humbly and embraced and protected
others with joy.

Greatness! Listen to me! There are many

who don’t understand this. The riches don’t
last forever. This is the nature of wealth.
You should live in a righteous manner! Fill
the hands of those who come in need and protect
them!

Their fame has not flourished, many who do

not share with others and eat, even after seeing
bodies carried on biers to the fearsome, ruined,
wasteland filled with kalli trees, placed on a
grass bed and fed a little bit of food along with
liquor at the command of the man who performs
funerary rites, and sent to burn in the pyre.

Notes: This is the only poem written by this poet. This is the only poem written for this
leader, who was under the control of the Pandiyan kings. He was a very rich man. மதி –
மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால்
(சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).
Meanings: சபரிது ஆைா – not eating too much, சிறு சிைத்தர் – they have very little anger,
சிை சசால்ைால் – are of few words, பை பகள்வியர் – they listen a lot, நுண் உணர்விைால் –
are of sensitive natures, சபருங்சகாரடயர் – they are greatly generous, கலுழ் நரையால் –
with cloudy liquor, தண் பதறைர் – those who give cool clear liquor, கனி குய்யால்
சகாழுந்துரையர் – those who offer fatty meat cooked well with spices, தாழ் உைந்து தழூஉ
சமாழியர் – they speak humbly and embracing with happiness (தழூஉ – இன்னிரச
அைசபரட), பயன் உறுப்பப் பைர்க்கு ஆற்றி – serve many usefully, ஏமமாக – protecting,
இந்நிைம் ஆண்படார் – those who have ruled this land, சிைபை – only very few, சபரும – O
lord, பகள் இனி – listen now, நாளும் பைபை தரக அஃது அறியாபதாபை – there are many
who don’t know to live like that every day (அறியாபதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), அன்பைார் சசல்ைமும் மன்னி நில்ைாது – their wealth does not stay stable
forever, இன்னும் – still, அற்று அதன் பண்பப – this is the nature of that wealth (பண்பப –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அதைால் – so, நிச்சமும் ஒழுக்கம் – live with
righteousness every day, முட்டிரை – do not reduce, பரிசில் நச்சுைை நிைப்பல் – give them
what they desire, ஓம்புமதி – please protect (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the
second person), அச்சுைை – causing fear (அச்சு – அச்சம் அச்சு எை விகாைமாய் நின்றது), பாறு
இரற சகாண்ட – since ruining situation that was there, மாறு தக – suiting the change in the
place, பறந்தரை – wasteland, மாறுதக – suiting the change, கள்ளி பபாகிய கைரி மருங்கின்
– where cactus plants/milkweeds have grown in the saline/parched land, Prickly pear
cactus or Euphorbia Tirucalli, சைள்ளில் நிறுத்த பின்ரற – after placing on the bier,
கள்சைாடு – along with liquor, புல் அகத்து இட்ட – placed on grass, சில் அவிழ் ைல்சி –
little rice food, புரையன் ஏை – at the goading of the man who performs the funerary rites,
புல் பமல் அமர்ந்துண்டு – eating that lying on a grass bed, அழல்ைாய்ப் புக்க – entering the
flame, பின்னும் – even after that, பைர் ைாய்த்து இைாஅர் பகுத்து உண்படாபை – despite the
many who share with others and eat there are many who have not learned to share and eat
(இைாஅர் – இரச நிரற அைசபரட, உண்படாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 361, பாடியைர்: கயமைார், பாடப்பட்படார், திரண, துரற சதரிந்திை

கார் எதிர் உருமின் உைறிக் கல்சைை
ஆருயிர்க்கு அைமரும் ஆைாக் கூற்றம்!
நின் ைைவு அஞ்சைன் மாபதா; நன் பை
பகள்வி முற்றிய பைள்வி அந்தணர்க்கு
அருங்கைம் நீசைாடு சிதறிப் சபருந்தரகத் 5
தாயின் நன்று பைர்க்கு ஈத்துத்,
சதள் நரட மா களிசறாடு தன்
அருள் பாடுநர்க்கு நன்கு அருளியும்,
உருள் நரடப் பஃபறர் ஒன்ைார்க் சகான்று தன்
தாள் பசருநர்க்கு இனிது ஈத்தும், 10
புரி மாரையர் பாடினிக்குப்
சபாைந்தாமரைப் பூம்பாணசைாடு
கைந்து அரைஇய நீள் இருக்ரகயால்
சபாரறசயாடு மலிந்த கற்பின் மான் பநாக்கின்,
வில் எை விைங்கிய புருைத்து ைல்சைை 15
நல்கின் நாஅஞ்சும் முள் எயிற்று மகளிர்
அல்குல் தாங்கா அரசஇ சமல்சைை
கைங்கைந் பதறல் சபாைங்கைத்து ஏந்தி,
அமிழ்து எை மடுப்ப மாந்தி இகழ்வு இைன்
நில்ைா உைகத்து நிரையாரம நீ 20
சசால்ை பைண்டா பதான்றல் முந்து அறிந்த
முழுது உணர் பகள்வியன் ஆகலின்……………….

………………………………………………………………….விைகிைாபை.

Puranānūru 361, Poet: Kayamanār, Thinai and Thurai are unknown

O Kootruvan! You roam around for lives,
roaring like loud monsoon thunder,
you who is never sated!
Our lord is not afraid of your arrival. He
gives to Brahmins who have knowledge
of the Vedas and perform rituals, precious
jewels, pouring water on their hands. He is
better than a mother. He has given to many,
elephants and horses with clear gaits. He has
given with fondness many rolling chariots to
those who sought shelter at his feet, which has
put an end to his enemies.
When he holds lengthy audiences with
bards wearing gold lotus flowers and female
singers with gold garlands, where his women of
great virtue and patience, their eyebrows curved
like bows, tongues that fear teeth sharp, looks like
those of a deer, walking delicately unable to bear
the weight of their waists, pour him clear and
unfiltered liquor from gold vessels, as though
it is divine nectar, he is faultless, and you don’t
have to tell him about the instability of this
world, which does not endure. He has studied,
……………………… and already knows about it.

Notes: Kayamanār wrote Puranānūru 254 and 361. It was the tradition for the donor to
pour water when giving alms to Brahmins. Puranānūru 361, 362, 367 and Pathitruppathu
64 have references to this.

Meanings: கார் எதிர் – during the monsoons, உருமின் உைறி – roaring like thunder (உருமின்
– இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), கல்சைை – loudly,
ஆருயிர்க்கு அைமரும் – roaming around for precious lives, ஆைாக் கூற்றம் – O Kootruvan
who is never sated, நின் ைைவு அஞ்சைன் – he is not afraid of your arrival, மாபதா – மாது,
ஓ அரசநிரைகள், expletives, நன் பை பகள்வி முற்றிய – attained great knowledge of the
Vedas, பைள்வி அந்தணர்க்கு – to Brahmins who perform rituals, அருங்கைம் நீசைாடு சிதறி
– gifted precious jewels with water, சபருந்தரக – esteemed man, தாயின் நன்று – better than
a mother, பைர்க்கு ஈத்து – gave to many, சதள் நரட மா – horses with clear gaits, களிசறாடு
– along with male elephants, தன் அருள் பாடுநர்க்கு நன்கு அருளியும் – gave well to those
who sing about his graces, உருள் நரடப் பஃபறர் – many rolling chariots (பஃபறர் –
பல்பதர், ைகை சமய் ஆய்தமாய்த் திரிந்தது), ஒன்ைார்க் சகான்று – killed enemies, தன் தாள்
பசருநர்க்கு – to those who sought his feet, இனிது ஈத்தும் – he gave sweetly, புரி மாரையர்
பாடினிக்கு – to the female singers suited to wear garlands, சபாைந்தாமரை – gold lotus
blossoms, பூம்பாணசைாடு – with bards wearing flowers, கைந்து அரைஇய நீள்
இருக்ரகயால் – when he is together with them at his great place (அரைஇய – சசால்லிரச
அைசபரட), இருக்ரகயால், இருக்ரகயின்கண் – பைற்றுரம மயக்கம்), சபாரறசயாடு
மலிந்த கற்பின் – with patience with great virtue, மான் பநாக்கின் – with looks like that of
deer, வில் எை விைங்கிய புருைத்து – with eyebrows like bows, ைல்சைை நல்கின் – uttering
rapidly, நா அஞ்சும் – tongues fear, முள் எயிற்று மகளிர் – women with sharp teeth, அல்குல்
தாங்கா – unable to bear the weight of their waist, அரசஇ – moving (சசால்லிரச
அைசபரட), சமல்சைை – delicately, கைங்கைந் பதறல் – liquor cleared from muddied
liquor, சபாைங்கைத்து ஏந்தி – holding them in gold bowls, அமிழ்து எை மடுப்ப – giving to
drink as if it were divine nectar, மாந்தி – drinking, இகழ்வு இைன் – he does not disrespect
the truth about instability, he is faultless, நில்ைா உைகத்து நிரையாரம நீ சசால்ை
பைண்டா – you don’t need to tell him about instability of the world, பதான்றல் – our Lord,
முந்து அறிந்த – already knew, முழுது உணர் – fully understanding, பகள்வியன் ஆகலின்
விைகிைாபை – he is learned in knowledge (விைகிைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 362, பாடியைர்: சிறுசைண்பதரையார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபருங்காஞ்சி
ஞாயிற்று அன்ை ஆய் மணி மிரடந்த
மதி உறழ் ஆைம் மார்பில் புைைப்,
பலி சபறு முைசம் பாசரறச் சிரைப்பப்,
சபாழிைகம் பைந்த சபருஞ்சசய் ஆடைர்
சசருப்புகன்று எடுக்கும் விசய சைண்சகாடி 5
அணங்கு உருத்தன்ை கணங்சகாள் தாரை,
கூற்றத்து அன்ை மாற்றரு முன்பின்,
தாக் குைல் காண்பின் அந்தணாைர்
நான்மரற குறித்தன்று அருைாகாரமயின்
அறம் குறித்தன்று சபாருள் ஆகுதலின் 10
மருள் தீர்ந்து மயக்கு ஒரீஇக்,
ரக சபய்த நீர் கடற்பைப்ப
ஆம் இருந்த அரட நல்கிச்
பசாறு சகாடுத்து மிகப் சபரிதும்
வீறு சால் நன்கைம் வீசி நன்றும் 15
சிறு சைள் என்பின் சநடுசைண்கைரின்,
ைாய் ைன் காக்ரக கூரகசயாடு கூடிப்
பகலும் கூவும் அகலுள் ஆங்கண்,
காடு கண் மரறத்த கல்சைன் சுற்றசமாடு,
இல் என்று இல் ையின் சபயை, சமல்ை 20
இடஞ் சிறிது ஒதுங்கல் அஞ்சி
உடம்சபாடும் சசன்மார் உயர்ந்பதார் நாட்பட.

Puranānūru 362, Poet: Siruventhēraiyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Perunkānji

On his chest sways a garland that looks
like the moon, made with fine gems that resemble
the sun. Drums that had offerings roar in the war
camp. Warriors who do great deeds and desire war
have spread around the country, carrying
victorious white flags, looking like fierce gods.

Brahmins! Listen to the attacking voices, rising

from huge armies, which is like Kootruvan himself.
This is not in your four Vedas, since it is not
about righteousness. It is not in your Vedas since
it is about materialism. Bewilderment and confusion
ended, he pours water when he hands gifts to Brahmins
and it runs to the sea. He gave fertile lands, cooked
rice and precious fine gifts. Since his house is
filled with noisy relatives who hide the existence
of the cremation ground where harsh-mouthed crows
and owls shriek even in broad daylight and small
white bones are spread, he desires to leave from there,
and thinking that there is too little place in this earth,
he fights so that he can reach the world of the higher ones.

Notes: This is the only poem written by this poet. It was the tradition for the donor to
pour water when giving alms to Brahmins. Puranānūru 361, 362, 367 and Pathitruppathu
64 have references to this.
Meanings: ஞாயிற்று அன்ை- like the sun, ஆய் மணி மிரடந்த – set with fine gems, மதி
உறழ் – like the moon (உறழ் – உைம உருபு, a comparison word), ஆைம் மார்பில் புைை – a
garland swaying/moving on his chest, பலி சபறு முைசம் பாசரறச் சிரைப்ப – drums that
have had offerings roar in the war camp, சபாழிைகம் பைந்த – spread all over the country,
சபருஞ் சசய் ஆடைர் – men who do great deeds, சசருப் புகன்று எடுக்கும் – carry desiring
war, விசய சைண்சகாடி – victorious white flags, அணங்கு உருத்தன்ை – like fearsome gods
with great rage, கணங்சகாள் தாரை – huge army, கூற்றத்து அன்ை – like Kootruvan who
is the god of death (கூற்றத்து – கூற்றம், அத்து சாரிரய), மாற்றரு முன்பின் – with
unchanging strength, தாக் குைல் – the attacking voices (தாக்குதற்குச் சசய்யும் முழக்கம்),
காண்பின் அந்தணாைர் – see O Brahmins, நான்மரற குறித்தன்று – this is not mentioned in
your four Vedas, அருைாகாரமயின் – since it is without grace, அறம் குறித்தன்று சபாருள்
ஆகுதலின் – it is not mentioned since it is about material wealth, மருள் தீர்ந்து –
bewilderment ending, மயக்கு ஒரீஇ – confusion ending (ஒரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட),
ரக சபய்த நீர் – water poured on your hands, கடற் பைப்ப – spread to the sea, ஆம் இருந்த
அரட நல்கி – gave fertile agricultural lands with water, பசாறு சகாடுத்து – gave rice/food,
மிகப் சபரிதும் – giving very abundantly, வீறு சால் நன்கைம் நன்றும் வீசி – gave greatly
precious fine gifts, சிறு சைள் என்பின் – with small white bones, சநடுசைண்கைரின் – in
the vast white saline wasteland, ைாய் ைன் காக்ரக – crows with harsh mouths, கூரகசயாடு
– with owls, கூடிப் பகலும் கூவும் – together cry even during the day, அகலுள் ஆங்கண் –
there, காடு கண் மரறத்த – hiding the cremation grounds, கல்சைன் சுற்றசமாடு – with loud
relatives, இல் என்று இல் ையின் சபயை – considering leaving since there is no place,
சமல்ை – slowly, இடஞ் சிறிது ஒதுங்கல் அஞ்சி – fearing to stay since there is little space,
உடம்சபாடும் – with his body, சசன்மார் உயர்ந்பதார் நாட்பட – he fights to go to the land
of those who are superior – brave warriors (நாட்பட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 363, பாடியைர்: ஐயாதிச் சிறுசைண்பதரையார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபருங்காஞ்சி
இருங்கடல் உடுத்த இப்சபருங்கண் மாநிைம்
உரட இரை நடுைணது இரட பிறர்க்கு இன்றித்
தாபம ஆண்ட ஏமம் காைைர்
இடு திரை மணலினும் பைபை; சுடு பிணக்
காடு பதியாகப் பபாகித் தத்தம் 5
நாடு பிறர் சகாைச் சசன்று மாய்ந்தைபை;
அதைால் நீயும் பகண்மதி அத்ரத! வீயாது
உடம்சபாடு நின்ற உயிரும் இல்ரை
மடங்கல் உண்ரம மாயபமா அன்பற;
கள்ளி ஏய்ந்த முள்ளியம் புறங்காட்டு 10
சைள்ளில் பபாகிய வியலுள் ஆங்கண்,
உப்பு இைாஅ அவிப் புழுக்கல்
ரகக் சகாண்டு பிறக்கு பநாக்காது,
இழிபிறப்பிபைான் ஈயப் சபற்று,
நிைம் கைைாக விைங்கு பலி மிரசயும் 15
இன்ைா ரைகல் ைாைா முன்பை,
சசய்ந்நீ முன்னிய விரைபய,
முந்நீர் ைரைப்பு அகம் முழுதுடன் துறந்பத.

Puranānūru 363, Poet: Aiyāthi Siruventhēraiyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Perunkānji

Kings who have ruled this huge land surrounded
by the large ocean, without giving even an udai
tree leaf size land for others, are many, more in
numbers than the sand brought to the shores by waves.
Others seizing their land, these kings who ruled have
gone to the cremation grounds, as others took their land.
So you too should listen! There is no one who has lived
forever. Death is real! It is not an illusion!

Do what you intend to do and renounce totally, this world

girded by ocean, before the sad day comes when you will be
carried in a bier to the vast cremation ground filled with
kalli trees with thorns, fed cooked rice without salt that will
be placed on the ground, by a man performing funeral rites,
who, without looking at your corpse, will offer you food.

Notes: மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை
அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). முந்நீர் – ஒைரை
துரைசாமி உரை புறநானூறு 9 – ஆற்று நீரும், ஊற்று நீரும் மரழ நீரும் உரடரமயான்
முந்நீர் என்று சபயைாயிற்று. நச்சிைார்க்கினியர் உரை சபரும்பாணாற்றுப்பரட 441 –
நிைத்திற்கு முன்பை உண்டாக்கிய நீர், மண்ரண பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய
நீர். மணலினும் பைபை: அகநானூறு 93 – தண் ஆன்சபாருரந மணலினும் பைபை,
புறநானூறு 9- நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பைபை, புறநானூறு 43 – எக்கர் இட்ட
மணலினும் பைபை, புறநானூறு 55 – ைடு ஆழ் எக்கர் மணலினும் பைபை, புறநானூறு 136
– நுண் பை மணலினும் ஏத்தி, புறநானூறு 363 – இடு திரை மணலினும் பைபை, புறநானூறு
387 – கல்சைன் சபாருரந மணலினும், மதுரைக்காஞ்சி 236 – திரை இடு மணலினும்
பைபை, மரைபடுகடாம் 556 – ைடு ைாழ் எக்கர் மணலினும் பைபை.

Meanings: இருங்கடல் உடுத்த இப்சபருங்கண் மாநிைம் – this huge land surrounded by

the large/dark ocean, உரட இரை – umbrella thorn tree leaves, நடுைணது – in the middle,
இரட பிறர்க்கு இன்றி – without space for others, தாபம ஆண்ட – ruled just by themselves,
ஏமம் காைைர் – protected and ruled, இடு திரை மணலினும் பைபை – more than the sands
brought by the waves (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சுடு பிணக் காடு
பதியாகப் பபாகி – reached the cremation ground, தத்தம் நாடு பிறர் சகாை – others seizing
their land, சசன்று மாய்ந்தைபை – they died, அதைால் நீயும் பகண்மதி – so you listen (மதி
– முன்னிரையரச, an expletive of the second person), அத்ரத – அரசநிரை, an expletive,
வீயாது உடம்சபாடு நின்ற உயிரும் இல்ரை – there is nobody who lived with their bodies
forever, மடங்கல் உண்ரம – death is certain, மாயபமா அன்பற – that is not a trick, கள்ளி
ஏய்ந்த முள்ளியம் புறங்காட்டு – in the cremation ground with cactus with thorns, Prickly
pear cactus or Euphorbia Tirucalli, சைள்ளில் பபாகிய – went on a bier, வியலுள் ஆங்கண்
– in the wide place, உப்பு இைாஅ அவிப் புழுக்கல் – food/rice cooked without salt (இைாஅ
– இரச நிரற அைசபரட), ரகக் சகாண்டு – holding in his hand, பிறக்கு பநாக்காது – not
looking behind, not seeing the corpse, இழிபிறப்பிபைான் – a man who performs funerary
rites (ஒைரை துரைசாமி உரை – இழிசிைைாகிய புரையன்), ஈயப் சபற்று – given, நிைம்
கைைாக – the land as a bowl, விைங்கு பலி மிரசயும் – accepting not-requested food that
is offered, இன்ைா ரைகல் ைாைா முன்பை – before the sad day comes, சசய்ந் நீ முன்னிய
விரைபய – do what you have thought about, முந்நீர் ைரைப்பு அகம் முழுதுடன் துறந்பத
– abandoning this earth covered with the ocean (துறந்பத – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 364, பாடியைர்: கூரகக் பகாழியார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபருங்காஞ்சி
ைாடா மாரை பாடினி அணியப்
பாணன் சசன்னிக் பகணி பூைா
எரி மருள் தாமரைப் சபருமைர் தயங்க,
ரம விரட இரும் பபாத்துச் சசந்தீச் பசர்த்திக்,
காயங் கனிந்த கண்ணகன் சகாழுங்குரற 5
நறவுண் சசவ்ைாய் நாத் திறம் சபயர்ப்ப,
உண்டும் தின்றும் இைப்பபார்க்கு ஈந்தும்,
மகிழ்கம் ைம்பமா, மறப்பபாபைாபய!
அரிய ஆகலும் உரிய சபரும!
நிைம் பக வீழ்ந்த அைங்கல் பல் பைர் 10
முதுமைப் சபாத்தின் கதுசமை இயம்பும்
கூரகக் பகாழி ஆைாத்
தாழிய சபரும் காடு எய்திய ஞான்பற.

Puranānūru 364, Poet: Kookai Kōzhiyār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Perunkānji

Come on! Let us be happy, O warrior who goes to
fierce battles! Let us give an unfading gold garland
to the female singer, give a flame-like, large gold lotus
flower that does not grow in a pond for the bard to wear
on his head, kill a black male sheep and roast it in red
flame with spices and serve big pieces of fatty meat
and eat them, turning our tongues on their sides,
and reddening our mouths with liquor.

O Lord, all this will be hard to have on the day we go

to the vast burial ground with urns, where owls hoot
rapidly from the hollows of ancient trees with many
roots that drape down and split the ground and move!

Notes: This is the only poem written by this poet. ைாடா மாரை (1) – ைாடாத
மாரையாகிய சபான்ைால் சசய்த மாரை, சைளிப்பரட. பகணி பூைா எரி மருள் தாமரை
(2-3) – குைத்தில் மைைாத தீரயப் பபான்ற சபாற்தாமரை, சபாற்தாமரைக்கு
சைளிப்பரட.

Meanings: ைாடா மாரை – an unfading garland, a gold garland, பாடினி அணிய – for the
female musician to wear, பாணன் சசன்னி – on the bard’s head, பகணி பூைா – not
blossoming in a pond, a gold flower, எரி மருள் தாமரைப் சபரு மைர் – flame-like huge lotus
flowers (மருள் – உைம உருபு, a comparison word), தயங்க – bright, splendid, ரம விரட
இரும் பபாத்து – dark male sheep, சசந்தீச் பசர்த்தி – roast in red flame, காயங் கனிந்த – hot
spices were added (காயம் – உரறப்பு, கனிந்த – சபய்து இட்ட), கண்ணகன் சகாழுங்குரற
– big pieces of fatty meat, நறவுண் சசவ்ைாய் – red mouth drinking liquor (நறவு – நறா நற
என்றாகி உகைம் ஏற்றது), நாத் திறம் சபயர்ப்ப உண்டும் தின்றும் – eating with the tongues
that turn the food on the sides, இைப்பபார்க்கு ஈந்தும் – giving to those who come in need,
மகிழ்கம் ைம்பமா – you come! let’s be happy (பமா – முன்னிரையரச, an expletive of the
second person), மறப் பபாபைாபய – O you who fights in brave battles, அரிய ஆகலும் உரிய
சபரும – it will become hard O Lord, நிைம் பக வீழ்ந்த அைங்கல் பல் பைர் முது மைப்
சபாத்தின் – from the hollows of banyan trees with roots falling down splitting the earth
and moving, கதுசமை இயம்பும் கூரகக்பகாழி – owls which hoot rapidly (கதுசமை –
விரைவுக்குறிப்பு), ஆைா – endlessly, continuously, தாழிய சபரும் காடு எய்திய ஞான்பற –
when reaching the huge forest with burial urns (ஞான்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 365, பாடியைர்: மார்க்கண்படயைார், திரண: சபாதுவியல், துரற:

சபருங்காஞ்சி
மயங்கு இருங்கருவிய விசும்பு முகைாக,
இயங்கிய இரு சுடர் கண் எைப் சபயரிய
ைளியிரட ைழங்கா ைழக்கரு நீத்தம்,
ையிைக் குறட்டின் ையங்கு மணி ஆைத்து
சபான்ைந் திகிரி முன் சமத்து உருட்டிப், 5
சபாருநர்க் காணாச் சசருமிகு முன்பின்
முன்பைார் சசல்ைவும் சசல்ைாது, இன்னும்
விரை நைப் சபண்டிரின் பைர் மீக் கூற,
உள்பைன் ைாழியர் யான் எைப் பன் மாண்
நிைமகள் அழுத காஞ்சியும் 10
உண்சடை உரைப்பைால் உணர்ந்திசிபைாபை.

Puranānūru 365, Poet: Mārkandēyanār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Perunkānji

The virtuous mother earth cries, the dark sky
bearing clouds with thunder and lightning as her
face, the moving bright sun and moon as her eyes,
and her words are,
“I do not pass away like former kings, their power
so immense they had no enemies to fight with,
as they rolled their gold chariot wheels with hubs
of diamond and spokes of bright gems over the
expanse so difficult to cross where even the moving
winds don’t go, and I remain here, praised by many,
like how women who sell their beauty are praised!”
Those aware say there are such kānji melodies.

Notes: This is the only poem written by this poet. Kānji melody was used to heal wounds
as seen in Puranānūru 296. மயங்கு இருங்கருவிய (1) – ஒைரை துரைசாமி உரை – தம்மிற்
கைந்த மரழ மின்ைல் முதலியைற்றின் சதாகுதிகரையுரடய. சின் – மியா இக பமா மதி
இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச.
பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய
என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). கருவி – கருவி சதாகுதி
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 58).

Meanings: மயங்கு – combined, mixed, இருங் கருவிய – with dark clouds with lightning
and thunder, விசும்பு – sky, முகன் ஆக – as the face (முகன் – முகம் என்பதன் பபாலி),
இயங்கிய இரு சுடர் கண் எை – eyes like the two bright moving spheres – the sun and the
moon, சபயரிய ைளியிரட – between the moving winds, ைழங்கா ைழக்கரு நீத்தம் – over
the expanse that is difficult to cross, over the ocean-like expanse that is difficult to cross,
ையிைக் குறட்டின் – of diamond hubs, ையங்கு மணி ஆைத்து – with wheel spokes with bright
gems, சபான்ைந் திகிரி – golden wheels, முன் சமத்து உருட்டி – rolled it to the battlefields,
சபாருநர்க் காணா – not seeing enemies, சசரு – battles, மிகு – very, முன்பின் – strong,
முன்பைார் சசல்ைவும் – despite the death of ancestor kings, சசல்ைாது – not going,
இன்னும் விரை நைப் சபண்டிரின் பைர் மீக் கூற உள்பைன் – I am still here like women
who sell their virtue and whose beauty is praised, ைாழியர் யான் – may I live long (ைாழியர்
– எதிர்மரறக் குறிப்பு சமாழி), எை – thus, பன் மாண் – great esteem, நிைமகள் அழுத – the
earth goddess weeps, the earth mother weeps, காஞ்சியும் உண்சடை – that there are the
Kānji odes, உரைப்பைால் உணர்ந்திசிபைாபை – they who are aware say that (உரைப்பைால் –
உரைப்பர், ஆல் அரசநிரை, an expletive, உணர்ந்திசிபைாபை – இசின் படர்க்ரகயின் கண்
ைந்தது, an expletive of the third person, ஏ – அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 366, பாடியைர்: பகாதமைார், திரண: சபாதுவியல், துரற: சபருங்காஞ்சி –

பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
விழுக் கடிப்பு அரறந்த முழுக் குைல் முைசம்
ஒழுக்கு உரட மருங்கின் ஒருசமாழித்தாக,
அைவு எறி உருமின் உைறுபு சிரைப்ப,
ஒருதாமாகிய சபருரமபயாரும்
தம் புகழ் நிறீஇச் சசன்று மாய்ந்தைபை; 5
அதைால், அறிபைான் மகபை! மறபைார் சசம்மால்!
நின்சைான்று உரைப்பக் பகண்மதி!
நின் ஊற்றம் பிறர் அறியாது,
பிறர் கூறிய சமாழி சதரியா,
ஞாயிற்று எல்ரை ஆள் விரைக்கு உதவி, 10
இைவின் எல்ரை ைருைது நாடி,
உரைத்திசின் சபரும! நன்றும்
உழவு ஒழி சபரும் பகடு அழி தின்றாங்குச்
சசங்கண் மகளிசைாடு சிறு துனி அரைஇ,
அம் கள் பதறல் ஆய் கைத்து உகுப்ப 15
சகடல் அருந் திருை உண்பமா . . . . .
மரட பைண்டுநர்க்கு அரட அருகாது,
அவிழ் பைண்டுநர்க்கு இரட அருளி,
விரட வீழ்த்துச் சூடு கிழிப்ப,
நீர்நிரை சபருத்த ைார் மணல் அரடகரைக் 20
காவுபதாறு இரழத்த சைறி அயர் கைத்தின்
இடங்சகடத் சதாகுத்த விரடயின்
மடங்கல் உண்ரம, மாயபமா அன்பற.

Puranānūru 366, Poet: Kōthamanār, Thinai: Pothuviyal, Thurai: Perunkānji – Parts of this
poem are missing
O son of a righteous man! Leader to warriors! Listen
to what I have to say!
Great men with pride whose royal drums were struck
with short, thick sticks, creating sounds like that of
thunder that kills snakes, who commanded warriors,
even though they had established their fame, died.

Don’t reveal your strength to others. Listen to what

others have to say. Help those who work during the
day in sunlight and counsel your warriors at night.
Just like a massive ox that chews hay after plowing,
play together a little with your women with lovely
red eyes, as they pour fine filtered liquor into a lovely
vessel, O lord of endless wealth!

Killing a male goat and tearing off its roasted meat,

and serving it on leaves, without limits, with boiled
rice to those who desire food, you should eat after
that. Like goats kept for veriyāttam rituals that fill
all the spaces in the groves along the long, sandy
shores of ponds, death is real, not an illusion!

Notes: This is the only poem written by this poet. There is a convention that thunder
ruins and kills snakes. Akanānūru 68, 92, 119, 182, 202, 274, 323, 328, Kalithokai 45, 113,
Kurunthokai 158, 190, 268, 391 and Natrinai 37, 51, 114, 129, 238, 255, 264, 347, 383,
Puranānūru 17, 37, 58, 126, 211, 366 and 369 have similar descriptions of thunder ruining
or killing snakes. There are 33 poems in which lines are missing. மதி – மியா இக பமா மதி
இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம்.
சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26). சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின்
ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26,
சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை). விழு (விழுமம்) –
விழுமம் சீர்ரமயும் சிறப்பும் இடும்ரபயும் (சதால்காப்பியம் உரியியல் 57). ைார்தல்
பபாகல் ஒழுகல் மூன்றும் பநர்பும் சநடுரமயும் சசய்யும் சபாருை – (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 21). சதரியா (9) – சதரிந்து, சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம்.
எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது.

Meanings: விழுக் கடிப்பு – thick short sticks, அரறந்த – hitting, முழுக் குைல் முைசம் – loud
sounding drums, ஒழுக்கு உரட மருங்கின் – amidst those who have martial discipline,
ஒருசமாழித்தாக – commanded, issued commands, அைவு எறி உருமின் – like thunder that
attacks snakes (உருமின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது),
உைறுபு சிரைப்ப – roaring loudly, ஒருதாமாகிய சபருரமபயாரும் தம் புகழ் நிறீஇச்
சசன்று மாய்ந்தைபை – even great people with pride who established their fame died
(சபருரமபயாரும் – உம்ரம சிறப்பும்ரம, நிறீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), அதைால் –
so, அறிபைான் மகபை – O son of a just king, மறபைார் சசம்மால் – O leader to warriors,
நின்சைான்று உரைப்பக் பகண்மதி – listen to what I say (மதி – முன்னிரையரச, an
expletive of the second person), நின் ஊற்றம் பிறர் அறியாது – others not knowing your
strength, பிறர் கூறிய சமாழி சதரியா – understanding what others say, ஞாயிற்று எல்ரை
ஆள் விரைக்கு உதவி – helping those who work in the day with the sun, இைவின் எல்ரை
ைருைது நாடி – to your warriors at night, உரைத்திசின் சபரும நன்றும் – explain well O lord
(சின் – முன்னிரை அரச, an expletive of the second person), உழவு ஒழி சபரும் பகடு அழி
தின்றாங்கு – like a huge ox that eats hay after finishing its plowing chores, சசங்கண்
மகளிசைாடு – with women with red eyes, சிறு துனி அரைஇ – playing together with them
a little, அம் கள் பதறல் – beautiful clear liquor, ஆய் கைத்து உகுப்ப – pouring into a lovely
bowl, சகடல் அருந் திருை – O wealthy man who is faultless, உண்பமா – you eat (பமா –
முன்னிரையரச, an expletive of the second person),. . . . . . .மரட பைண்டுநர்க்கு – to
those who desire food that is like offerings, அரட அருகாது – serving on leaves without
limits, அவிழ் பைண்டுநர்க்கு இரட அருளி – give to those who desire cooked rice, விரட
வீழ்த்து – killed goats, சூடு கிழிப்ப – tearing the roasted meat, நீர்நிரை சபருத்த – ponds
full of water, ைார் மணல் அரடகரைக் காவுபதாறு – in all the groves near the long stretches
of sandy shores, இரழத்த சைறி அயர் கைத்தின் – places set up for veriyāttam rituals,
இடங் சகடத் சதாகுத்த விரடயின் – filled with goats with no space. . . . . . . . மடங்கல்
உண்ரம – death is certain, மாயபமா அன்பற – it is not an illusion (அன்பற – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 367, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படார்: பசாழன் இைாசசூயம் பைட்ட

சபருநற்கிள்ளி, பாண்டியன் காைப்பபசையில் கடந்த உக்கிைப் சபருைழுதி, பசைமான்
மாசைங்பகா, திரண: பாடாண், துரற: ைாழ்த்தியல்
நாகத்தன்ை பாகு ஆர் மண்டிைம்
தமபை ஆயினும் தம்சமாடு சசல்ைா;
பைற்பறார் ஆயினும் பநாற்பறார்க்கு ஒழியும்;
ஏற்ற பார்ப்பார்க்கு ஈர்ங்ரக நிரறயப்
பூவும் சபான்னும் புைல் படச் சசாரிந்து, 5
பாசிரழ மகளிர் சபாைங்கைத்து ஏந்திய
நார் அரி பதறல் மாந்தி மகிழ் சிறந்து,
இைைைர்க்கு அருங்கைம் அருகாது வீசி,
ைாழ்தல் பைண்டும் இைண் ைரைந்த ரைகல்,
ைாழச் சசய்த நல்விரை அல்ைது 10
ஆழுங் காரைப் புரண பிறிது இல்ரை;
ஒன்று புரிந்து அடங்கிய இருபிறப்பாைர்
முத்தீப் புரையக் காண்தக இருந்த
சகாற்ற சைண்குரடக் சகாடித் பதர் பைந்திர்!
யான் அறி அைரைபயா இதுபை; ைாைத்து 15
ையங்கித் பதான்றும் மீனினும் இம்சமைப்
பைந்து இயங்கு மா மரழ உரறயினும்
உயர்ந்து பமந்பதான்றிப் சபாலிக நும் நாபை.

Puranānūru 367, Poet: Avvaiyār sang to Chozhan Rāsasooyam Vētta Perunarkilli,

Cheraman Māvenkō and Pandiyan Kānapēreyil Kadantha Ukkira Peruvazhuthi, Thinai:
Pādān, Thurai: Vālthiyal
Even if the land with divisions is like heaven,
they cannot take it with them. It will go to
mighty men, even if they are strangers.
To brahmins who come in need with wet hands,
give flowers and gold, pouring water. Drink
fiber filtered liquor served in golden vessels
by women wearing fine jewels and give precious
jewels to those who come for help. You should
live through the days allotted for you here.
When you die, the good deeds that you have done
will be the only raft, nothing else!

O kings who ride in chariots with flags and own

victorious white umbrellas, beautiful to behold
like the three flames of the virtuous, twice-born
Brahmins who have subdued their senses through
their will! This is what I understand! May your
living days be splendid! May they be brighter than
the stars in the sky! May they be more than the
raindrops from the dark thundering clouds!

Notes: Chozhan Rāsasooyam Vētta Perunarkilli, Cheraman Māvenkō and Pandiyan

Kānapēreyil Kadantha Ukkira Peruvazhuthi were great friends. Avvaiyār sang to the three
of them here. It was the tradition for the donor to pour water when giving alms to
Brahmins. Puranānūru 361, 362, 367 and Pathitruppathu 64 have references to this.
Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286, 290, 295,
311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam literature.
பார்ப்பார்க்கு ஈர்ங்ரக (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ைலிய பபார்ப்பரட ஏந்திப்
பபாருடற்றும் பண்பிைைல்ைர் ஆகலின், பார்ப்பார் ரக உண்டற் சதாழில் ஒன்றிற்பக
பயன்பட்டரம பதான்ற ஈர்ங்ரக என்றார். முத்தீ (13) – பரிபாடல் பாடல் 5 – சபா. பை.
பசாமசுந்தைைார் உரை – ஆகைநீயம், காருகபத்தியம், தக்கணாக்கினி என்பை.

Meanings: நாகத்து அன்ை – like heaven, நாகம், நாகபைாகம் (நாகத்து – நாகம், அத்து
சாரிரய), பாகு ஆர் மண்டிைம் – the world with divisions, தமபை ஆயினும் – even if it is
theirs, தம்சமாடு சசல்ைா – they don’t go with them, பைற்பறார் ஆயினும் – even if they
are strangers from another country, பநாற்பறார்க்கு ஒழியும் – it will go to mighty men, ஏற்ற
பார்ப்பார்க்கு – to Brahmins who requested with lifted hands, ஈர்ங்ரக நிரறய – with wet
hands full, பூவும் சபான்னும் புைல் படச் சசாரிந்து – give flowers and gold pouring water,
பாசிரழ மகளிர் – women wearing fine jewels, சபாைங்கைத்து ஏந்திய நார் அரி பதறல் –
fiber filtered liquor in gold bowls (fiber – பன்ைாரட, the cloth-like fibrous piece covering
the base of coconut leaf stems), மாந்தி மகிழ் சிறந்து – drink and be happy, இைைைர்க்கு
அருங்கைம் அருகாது வீசி ைாழ்தல் பைண்டும் – give precious jewels to those who come in
need and live, இைண் ைரைந்த ரைகல் ைாழச் சசய்த நல்விரை – good actions done here
with the days given to you, அல்ைது ஆழுங் காரை – when you die, புரண பிறிது இல்ரை
– there is nothing else as a raft, ஒன்று புரிந்து – desiring just one thing (righteous), அடங்கிய
இருபிறப்பாைர் முத்தீப் புரைய – like the ritual flames of twice born Brahmins who have
controlled their senses (புரை – உைம உருபு, a comparison word), காண்தக இருந்த –
beautiful to behold, சகாற்ற சைண்குரடக் சகாடித் பதர் பைந்திர் – O kings with chariots
with victorious white umbrellas and flags, யான் அறி அைரைபயா இதுபை – this is what I
understand, to the extent of what I understand (அைரைபயா – ஓகாைம் அரசநிரை, an
expletive), ைாைத்து ையங்கித் பதான்றும் மீனினும் – more than the bright stars that appear
in the sky, இம்சமைப் பைந்து இயங்கு மா மரழ உரறயினும் உயர்ந்து – higher in numbers
than the loud raindrops that fall from dark thundering clouds (இம்சமை – ஒலிக்குறிப்பு),
பமந்பதான்றிப் சபாலிக நும் நாபை – may your days be splendid (நாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 368, பாடியைர்: கழாத்தரையார், பாடப்பட்படான்: பசைமான் குடக்பகா
சநடுஞ்பசைைாதன், திரண: ைாரக, துரற: மறக்கை ைழி
களிறு முகந்து சபயர்குைம் எனிபை,
ஒளிறு மரழ தவிர்க்கும் குன்றம் பபாைக்
ரகம்மா எல்ைாம் கரணயிடத் சதாரைந்தை;
சகாடுஞ்சி சநடுந்பதர் முகக்குைம் எனிபை,
கடும் பரி நன்மான் ைாங்கு ையின் ஒல்கி 5
சநடும் பீடு அழிந்து நிைம் பசர்ந்தைபை;
சகாய் சுைல் புைவி முகக்குைம் எனிபை,
சமய் நிரறந்த ைடுசைாடு சபரும் பிறிதாகி
ைளி ைழக்கு அறுத்த ைங்கம் பபாைக்
குருதியம் சபரும் புைல் கூர்ந்தைபை; ஆங்க 10
முகரை இன்ரமயின் உகரை இன்றி,
இைப்பபார் இைங்கும் இன்ைா வியன் கைத்து,
ஆள் அழிப்படுத்த ைாபைர் உழை!
கடாஅ யாரைக் கால்ைழியன்ை என்
தடாரித் சதண் கண் சதளிர்ப்ப சைாற்றிப் 15
பாடி ைந்த சதல்ைாம், பகாடியர்
முழவு மருள் திருமணி மிரடந்த நின்
அைவுறழ் ஆைம் முகக்குைம் எைபை.

Puranānūru 368, Poet Kazhāthalaiyār sang to Cheraman Kudakkō Neduncheralathan,

Thinai: Vākai, Thurai: Marakkala Vali
If I think that I should get an elephant and leave,
the elephants, as large as mountains that block
clouds, have fallen to arrows. If I think
that I should get a chariot, pulled by swift horses
through curved paths, they have collapsed on the
ground, their strength ruined. If I think that I should
get horses with trimmed tufts, they are lying
on streams of blood, like ships that are stuck without
wind.

Since there is nothing to get, those in need struggle with

sorrow in the huge battlefield. O King whose sword is a
plow to you with which you kill men and heap their bodies
like haystacks, I sang and beat rhythms on the clear eye of
my thadāri drum which is like the footprint of an elephant
in rut, so that I may take the necklace hanging like a snake
on your shoulders, as big as the mulavu drums of dancers,
which are adorned with beautiful gem ornaments.

Notes: Puranānūru poems 62, 63 and 368 were written for Cheraman Kudakkō
Neduncheralathan. Poet Kazhāthalaiyār wrote Puranānūru 62, 65, 270, 288, 289 and 368.
எனிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive. யாரை தும்பிக்ரகயுரடயது என்பரத ‘ரக’
குறிக்கின்றது: ரகம்மா – கலித்சதாரக 23-1, ரகம்மாரை – பரிபாடல் 11-52, ரகமான் –
புறநானூற்று 96-8, ரகம்மான் – புறநானூறு 320-3, பரிபாடல் 6-33, ரகமதமா – பரிபாடல்
10-49.

Meanings: களிறு முகந்து சபயர்குைம் எனிபை – if I think that I should get a male elephant
and leave, ஒளிறு மரழ தவிர்க்கும் குன்றம் பபாை – like mountains that block the bright
clouds, ரகம்மா எல்ைாம் கரணயிடத் சதாரைந்தை – the elephants are all lost to arrows,
சகாடுஞ்சி சநடுந்பதர் முகக்குைம் எனிபை – if I think that I should get a chariot, கடும்
பரி நன்மான் ைாங்கு ையின் ஒல்கி – since the swift horses went on curved paths, சநடும்
பீடு அழிந்து நிைம் பசர்ந்தைபை – they lost their great strength and fell on the land
(பசர்ந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சகாய் சுைல் புைவி முகக்குைம் எனிபை
– if I think that I should get horses with trimmed tufts, சமய் நிரறந்த ைடுசைாடு – with
wounds all over their bodies, சபரும் பிறிதாகி – attained death, ைளி ைழக்கு அறுத்த
ைங்கம் பபாை – like ships that are stuck without wind (ைழக்கு அறுத்த – இயக்கம் நீக்கிய),
குருதியம் சபரும் புைல் கூர்ந்தைபை – lying in great numbers in streams of blood
(கூர்ந்தைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஆங்க – அரசநிரை, an expletive,
முகரை இன்ரமயின் – since there is nothing to get, உகரை இன்றி – without happiness,
இைப்பபார் இைங்கும் இன்ைா வியன் கைத்து – those in need struggle in the wide battlefield
with sorrow, ஆள் அழிப்படுத்த – dead bodies are heaped like haystacks, ைாபைர் உழை –
O king who battles using your sword as your plow, கடாஅ யாரைக் கால்ைழி அன்ை – like
the footprints of an elephant in rut (கடாஅ – இரச நிரற அைசபரட), என் தடாரித் சதண்
கண் சதளிர்ப்ப – my thadāri drums with clear eyes to roar, சைாற்றி – struck, பாடி ைந்த
சதல்ைாம் – and sang and came, பகாடியர் முழவு மருள் – like the drums of
dancers/drummers (மருள் – உைம உருபு, a comparison word), திருமணி – beautiful gem
ornament (ஒைரை துரைசாமி உரை – ைாகுைையம்), மிரடந்த – wearing, நின் அைவுறழ்
ஆைம் முகக்குைம் எைபை – to take the pearl stand hanging like a snake (எைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 369, பாடியைர்: பைணர், பாடப்பட்படான்: பசைமான் கடபைாட்டிய

சைல்சகழு குட்டுைன், திரண: ைாரக, துரற: மறக்கை ைழி, ஏர்க்கை உருைகம்
இருப்பு முகம் சசறிந்த ஏந்து எழில் மருப்பின்
கருங்ரக யாரை சகாண்மூைாக,
நீண்சமாழி மறைர் எறிைைர் உயர்த்த
ைாள் மின் ஆக ையங்கு கடிப்பு அரமந்த
குருதிப் பலிய முைசு முழக்கு ஆக, 5
அைசு அைாப் பனிக்கும் அணங்குறு சபாழுதின்
சைவ்விரசப் புைவி வீசு ைளி ஆக,
விரசப்புறு ைல் வில் வீங்கு நாண் உரகத்த
கரணத் துளி சபாழிந்த கண்ணகன் கிடக்ரக
ஈைச் சசறுையின் பதர் ஏர் ஆக, 10
விடியல் புக்கு சநடிய நீட்டி நின்
சசருப்பரட மிளிர்ந்த திருத்துறு ரபஞ்சால்
பிடித்சதறி சைள் பைல் கரணயசமாடு வித்தி,
விழுத்தரை சாய்த்த சைருைரு ரபங்கூழ்ப்,
பபய் மகள் பற்றிய பிணம் பிறங்கு பல் பபார்பு, 15
கண நரிபயாடு கழுது கைம்படுப்பப்
பூதங் காப்பப் சபாலி கைந் தழீஇப்,
பாடுநர்க்கு இருந்த பீடுரடயாை!
பதய்ரை சைண்காழ் புரையும் விசி பிணி
பைய்ரை காணா விருந்தின் பபார்ரை 20
அரிக்குைல் தடாரி உருப்ப ஒற்றிப்
பாடி ைந்திசின் சபரும! பாடு ஆன்று
எழிலி பதாயும் இமிழிரச அருவிப்
சபான்னுரட சநடுங்பகாட்டு இரமயத்து அன்ை,
ஓரட நுதை, ஒல்குதல் அறியாத் 25
துடியடிக் குழவிய பிடியிரட மிரடந்த,
பைழ முகரை நல்குமதி,
தாழா ஈரகத் தரக சைய்பயாபய.

Puranānūru 369, Poet Paranar sang to Cheraman Kadalōttiya Velkelu Kuttuvan, Thinai:
Vākai, Thurai: Marakkala Vali, Ērkala Uruvakam
The elephants, with iron tips on their lifted pretty tusks and
big trunks appear like clouds; lifted swords of warriors who
took their oaths appear like lightning; drums that have
received offerings with their flourishing drumsticks that roar
are like thunder that makes kings like snakes to tremble;
fast horses are like wind; arrows released by tightly
tied bows that can deliver swiftly are like rain, and chariots
lying in the blood-drenched field are like plows.

Arriving at dawn, the field has been furrowed and turned

over by your weapons of battle, and white spears and clubs of
enemies were seized and planted. The fierce crop of big heads
lay, surrounded by female ghouls holding the corpses.
Packs of foxes and ghouls swarm the tall heaps of dead bodies
to eat, while demons take up the task of guarding the place.

O Magnificence who listens to the songs of war bards!

One who desires fame for your endless generosity! I came to
you with my thadāri drum with sharp tones, as flawless as a
white sandal stick that is reduced.
Lord, give me a gift of bull elephants along with their cows
and calves, with their feet like thudi drums, bulls that will
never tire, that wear gold ornaments on their foreheads,
resembling Himalayas with tall summits of gold which rise
up to touch the clouds, where waterfalls roar.

Notes: This is the only poem written for this king. Poet Parananar wrote Puranānūru
poems 4, 63, 141, 142, 144, 145, 336, 341, 343, 348, 352, 354 and 369. There is a
convention that thunder ruins and kills snakes. Akanānūru 68, 92, 119, 182, 202, 274, 323,
328, Kalithokai 45, 113, Kurunthokai 158, 190, 268, 391 and Natrinai 37, 51, 114, 129, 238,
255, 264, 347, 383, Puranānūru 17, 37, 58, 126, 211, 366 and 369 have similar descriptions
of thunder ruining or killing snakes. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும்
ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26). சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின்
என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும்
ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல்
27). கருங்ரக யாரை (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சபரிய ரகயிரையுரடய யாரை,
உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – சபரிய ரகயுரடய யாரை, கருரம – சபருரம, ச. பை.
சுப்பிைமணியன் உரை – ைலிரமயுரடய துதிக்ரகயுரடய யாரை.

Meanings: இருப்பு முகம் சசறிந்த – with tight iron tips, ஏந்து எழில் மருப்பின் – with lifted
pretty tusks, கருங்ரக யாரை சகாண்மூைாக – elephants with big trunks as clouds,
elephants with strong trunks as clouds, நீண்சமாழி மறைர் எறிைைர் – warriors who swear
oaths as they attack, உயர்த்த ைாள் – lifted swords, மின் ஆக – like lightning, ையங்கு கடிப்பு
அரமந்த – with flourishing drumsticks, with glowing short sticks, குருதிப் பலிய முைசு
முழக்கு ஆக – the royal drums that received blood offerings as thunder, அைசு அைாப்
பனிக்கும் – makes kings who are like snakes tremble, அணங்குறு சபாழுதின் – during fierce
times, சைவ்விரச புைவி வீசு ைளி ஆக – very fast horses that are like the blowing wind,
விரசப்புறு ைல் வில் – tightly tied bows, strong bows that shoot rapidly, வீங்கு நாண்
உரகத்த கரணத் துளி சபாழிந்த – arrows rained from the tight strings, கண்ணகன்
கிடக்ரக ஈைச் சசறு ையின் – in the wet wide battlefield (wet with blood), பதர் ஏர் ஆக –
chariots as plows, விடியல் புக்கு – entering at dawn, சநடிய – long, நீட்டி – stretching, நின்
சசருப்பரட – your battle weapons, மிளிர்ந்த திருத்துறு – turned upside down, ரபஞ்சால்
– fresh trenches, fresh furrows, பிடித்து எறி – held and thrown, சைள் பைல் – bright spears,
கரணயசமாடு – with clubs, வித்தி – seeded, planted, விழுத்தரை – big heads, சாய்த்த –
ruined, சைருைரு – fierce, ரபங்கூழ் – green plants (dead bodies), பபய் மகள் – female
ghoul, பற்றிய பிணம் – held corpses, பிறங்கு – tall, பல் பபார்பு – many heaps (like
haystacks), கண நரிபயாடு – along with packs of foxes, கழுது கைம்படுப்ப – evil
spirits/ghouls take the battlefield to eat, பூதம் காப்ப – protected by demons, protected by
goblins, சபாலி கைம் தழீஇ – field with heaps of dead bodies (தழீஇ – சசால்லிரச
அைசபரட), பாடுநர்க்கு இருந்த பீடு உரடயாை – O proud man who listens to war bards
singing, பதய்ரை சைண்காழ் புரையும் – like white sandal that has been rubbed and
reduced (புரை – உைம உருபு), விசி பிணி – tightly tied, பைய்ரை காணா – without fault,
விருந்தின் பபார்ரை – with a new cover, அரிக்குைல் தடாரி உருப்ப ஒற்றி – beating my
thadāri drum with sharp tones raising heat, beating my thadāri drum with rhythmic sounds
raising heat, பாடி ைந்திசின் சபரும – I came here singing your Greatness (சின் – தன்ரம
அரசச் சசால், an expletive of the first person), பாடு ஆன்று – with uproar (பாடு ஆன்று –
ஓரச நிரறந்து), எழிலி பதாயும் – clouds rubbing, இமிழிரச அருவி – waterfalls with
musical sounds, சபான்னுரட – with gold, சநடுங்பகாட்டு இரமயத்து அன்ை – like the
Himalayas with tall peaks (இரமயத்து – இரமயம், அத்து சாரிரய), ஓரட நுதை – with
foreheads with ornaments, ஒல்குதல் அறியா – not knowing tiring, துடி அடி – feet like the
thudi drums, குழவிய பிடியிரட – between females and calves, மிரடந்த – dense, filled,
பைழ – with bull elephants, முகரை நல்குமதி – please gift me gifts (மதி – முன்னிரையரச,
an expletive of the second person), தாழா ஈரகத் தரக சைய்பயாபய – O lord you who
desires fame because of your endless charity (சைய்பயாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 370, பாடியைர்: ஊன்சபாதி பசுங்குரடயார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

சசருப்பாழி எறிந்த இைஞ்பசட் சசன்னி, திரண: ைாரக, துரற: மறக்கை ைழி, ஏர்க்கை
உருைகம்
ைள்ளிபயார்க் காணா துய் திறன் உள்ளி
நாரும் பபாழும் சசய்து ஊண் சபறாஅது
பசி திைத் திைங்கிய இரும்பபர் ஒக்கற்கு
ஆர் பதம் கண்சணை மாதிைம் துரழஇ,
பைர் உழந்து உைறி மருங்கு சசத்து ஒழிய ைந்து, 5
அத்தக் குடிரஞத் துடி மருள் தீங்குைல்,
உழுஞ்சில் அம் கைட்டிரட இருந்த பருந்தின்
சபரட பயிர் குைபைாடு இரசக்கும் ஆங்கண்,
கரழ காய்ந்து உைறிய ைறங்கூர் நீள் இரட,
ைரி மைல் திைங்கிய காைம் பிற்படப், 10
பழுமைம் உள்ளிய பறரை பபாை,
ஒண் பரட மாரி வீழ் கனி சபய்சதைத்
துரைத்து எழு குருதி நிை மிரசப் பைப்ப,
விரைந்த சசழுங்குைல் அரிந்து கால் குவித்துப்,
படுபிணப் பல் பபார்பு அழிய ைாங்கி, 15
எருது களிறாக ைாள் மடல் ஓச்சி
அதரி திரித்த ஆள் உகு கடாவின்,
அகன் கண் தடாரி சதளிர்ப்ப ஒற்றி,
“சைந்திறல் வியன் கைம் சபாலிக!” என்று ஏத்தி,
இருப்பு முகம் சசறித்த ஏந்து எழில் மருப்பின் 20
ைரை மருள் முகரைக்கு ைந்தசைன் சபரும!
ைடி நவில் எஃகம் பாய்ந்சதைக் கிடந்த
சதாடியுரடத் தடக்ரக ஓச்சி சைருைார்
இைத்து அடி விைாய ைரிக் குடர் அரடச்சி,
அழுகுைல் பபய்மகள் அயைக் கழுசகாடு 25
சசஞ்சசவி எருரை திரிதரும்,
அஞ்சுைரு கிடக்ரகய கைங்கிழபைாபய.

Puranānūru 370, Poet: Oonpothi Padunkudaiyār sang to Chozhan Cheruppāli Erintha

Ilanchētchenni, Thinai: Vākai, Thurai: Ērkala Uruvakam
Not seeing generous donors, I try to think of how
I can escape from poverty. I carry fiber and soft
shoots of palmyra to eat, and search in all directions,
trying to find a way to feed my large family whose
stomachs are distressed without food. I have come
sweating and parched.

I have left behind the wilderness where an owl

hoots as harsh as a thudi drum, a kite perched
on a forked vākai tree branch calls out for his
mate, bamboos have dried and withered near the
long paths, and striped hemp plants are parched.

Like bats that seek our fruit trees, I have come

to you. I have come to the field where blood rises
and spreads on the ground since bright weapons
have rained down. Lifted swords are like palmyra
stems, and elephants that thresh and reduce the
piles of corpses are like bulls that thresh
clusters of curved grain that are cut and heaped.

Beating out clear rhythms on my large-eyed thadāri

drum and singing praises on the huge field with intense
valor, I have come to you to win a mountain-like elephant
with lifted, lovely tusks with iron tips.
O greatness! You are lord of a fearful field where
a female ghoul snatches a large braceleted arm chopped
by a sharp axe and cries and dances with her legs tangled
in the ridged intestines of fearless warriors, and eagles
soar in the sky along with red-eared vultures.

Notes: Puranānūru 10, 203, 370 and 378 were written by this poet. This king also goes by
the names பசாழன் பாமுளூசைறிந்த சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி, பசாழன்
சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி and பசாழன் சசருப்பாழி எறிந்த இைஞ்பசட்
சசன்னி. பபார்பு அழி களிறு – புறநானூறு 342 – கழி பிணம் பிறங்கு பபார்பு அழி களிறு
எருதா ைாள் தக ரைகலும் உழக்கும் மாட்சியைர், புறநானூறு 370 – படுபிணப் பல் பபார்பு
அழிய ைாங்கி எருது களிறாக ைாள் மடல் ஓச்சி அதரி திரித்த ஆள் உகு கடாவின், புறநானூறு
371- குரறத்தரைப் படுபிணன் எதிைப் பபார்பு அழித்து யாரை எருத்தின் ைாள் மடல் ஓச்சி
அதரி திரித்த ஆள் உகு கடாவின். இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை.
பசாமசுந்தைைார் உரை – சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144,
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25, 470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை
துரைசாமி உரை – புறநானூறு பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க
சபரிய சுற்றத்தார், மிகப் சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா.
பை. பசாமசுந்தைைார் உரை, இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார்
உரை – அகநானூறு 301 – மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். பழுமைமும் பறரையும் – கீழ்க்கண்ட
இடங்களில் சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரையில் ‘பறரை’ என்ற சசால்லுக்கு ‘புள்’
என்பற சபாருள் உள்ைது – சபரும்பாணாற்றுப்பரட 20 – பழுமைம் பதரும் பறரை பபாை,
சபாருநைாற்றுப்பரட 64 – பழுமைம் உள்ளிய பறரையின், மதுரைக்காஞ்சி 576 – பழம்
பதர் ைாழ்க்ரகப் பறரை பபாை. பழுமைம் உள்ளிய பறரை பபாை (11) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – பழுத்த மைங்கரை நிரைந்து சசல்லும் சைௌைால்கரைப் பபாை, உ.
பை. சாமிநாரதயர் உரை – பழுத்த மைத்ரத நிரைத்துச் சசல்கின்ற சைௌைாரைப் பபாை.
தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).
Meanings: ைள்ளிபயார்க் காணா – not seeing generous people, not seeing benefactors, துய்
திறன் உள்ளி – thinking about it, நாரும் பபாழும் சசய்து – take palmyra fiber and soft
shoots, Borassus flabellifer (பபாழ் – பைங்குருத்து), ஊண் சபறாஅது – not getting food
(சபறாஅது – இரச நிரற அைசபரட), பசி திைத் திைங்கிய இரும்பபர் ஒக்கற்கு – for my
very large group of relatives who are tired and hungry (இரும்பபர் –
ஒருசபாருட்பன்சமாழி, திை தின்ை என்பதன் விகாைம்), ஆர் பதம் கண்சணை – knowing
the desire to get abundant food, மாதிைம் துரழஇ – searching in all directions (துரழஇ –
சசால்லிரச அைசபரட), looking in all directions, பைர் உழந்து – walking around and
sweating, உைறி – parched, மருங்கு சசத்து ஒழிய – stomach flattened and ruined, ைந்து –
have come, அத்தக் குடிரஞ – wasteland owls, துடி மருள் – like thudi drums (மருள் – உைம
உருபு, a comparison word), தீங்குைல் – sweet sounds, உழுஞ்சில் அம் கைட்டிரட இருந்த
– perched on a forked branch of a vākai tree, Mimosa Flexuosa, sirissa tree, பருந்தின்
சபரட பயிர் குைபைாடு இரசக்கும் – sounds with the sounds of a kite/eagle calling out
his mate, ஆங்கண் – there, கரழ காய்ந்து உைறிய – bamboo dry and parched, ைறங்கூர் நீள்
இரட – on the dry long path, ைரி மைல் திைங்கிய – striped hemp has dried, Sansevieria
trifasciata, காைம் பிற்பட – leaving the forest behind, பழுமைம் உள்ளிய பறரை பபாை –
like bats that seek trees with fruits, like birds that seek trees with fruits, ஒண் பரட – bright
weapons, மாரி வீழ் கனி சபய்சதை – where it flows heavily like rain, துரைத்து எழு – rises
up with sounds, குருதி நிை மிரசப் பைப்ப – spread blood on the land, விரைந்த
சசழுங்குைல் – mature thick grain spears, அரிந்து – cut, கால் குவித்து – stems are heaped,
படுபிணப் பல் பபார்பு அழிய ைாங்கி – surrounding many fields with heaps of dead bodies
(like haystacks), எருது களிறாக – elephants as oxen, ைாள் மடல் ஓச்சி – attacking swords are
like palmyra stems, Borassus flabellifer, அதரி திரித்த – threshing grain (அதரி – சநற்கதிரைக்
கடா விட்டு உழக்குதல்), ஆள் உகு – people have fallen, கடாவின் – in the threshing area,
அகன் கண் தடாரி சதளிர்ப்ப ஒற்றி – beating clear rhythms on my wide-eyed thadāri drum,
சைந்திறல் – intense valor, வியன் கைம் சபாலிக என்று ஏத்தி – praising that the wide field
may flourish, இருப்பு முகம் சசறித்த – fitted with iron ends, ஏந்து எழில் மருப்பின் – with
lifted pretty tusks (an elephant), ைரை மருள் முகரைக்கு ைந்தசைன் – I came for the
mountain-like huge gift (மருள் – உைம உருபு, a comparison word), சபரும – lord, ைடி
நவில் எஃகம் – an axe that was sharp, an axe that was cast and made, பாய்ந்சதை – since it
attacked, கிடந்த – lying, சதாடியுரடத் தடக்ரக – large hands with bracelets, ஓச்சி – lifted,
சைருைார் – those who are not afraid, இைத்து – of many warriors, அடி விைாய ைரிக் குடர்
அரடச்சி – legs were surrounded by the intestines with lines, legs were tangled with the
intestines with lines (குடர் – குடல் என்பதன் பபாலி), அழுகுைல் பபய்மகள் அயை – a female
ghoul who wails dances, கழுசகாடு சசஞ்சசவி எருரை திரிதரும் – eagles and vultures with
red ear flaps fly around, பிணம் தின்னும் கழுகு, Indian black vulture, Pondicherry vulture,
red-headed vulture, அஞ்சுைரு கிடக்ரகய கைங்கிழபைாபய – O lord of the fierce
battlefield (கிடக்ரகய – இடத்ரதயுரடய, கைங்கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)
புறநானூறு 371, பாடியைர்: கல்ைாடைார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்
தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: மறக்கை
ைழி, ஏர்க்கை உருைகம் – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
அகன்தரை ரையத்துப் புைைைர்க் காணாது,
மைந்தரைச் பசர்ந்து பட்டினி ரைகிப்,
பபாது அவிழ் அைரி நாரின் சதாடுத்துத்,
தயங்கு இரும் பித்ரத சபாலியச் சூடிப்,
பரறசயாடு தரகத்த கைப்ரபசயன் முைவுைாய் 5
ஆடுறு குழிசி பாடு இன்று தூக்கி,
மன்ற பைம்பின் ஒண் பூ உரறப்பக்
குரறசசயல் பைண்டா நரசய இருக்ரகபயன்,
அரிசி இன்ரமயின் ஆரிரட நீந்திக்
கூர்ைாய் இருப் பரட நீரின் மிளிர்ப்ப, 10
ைருகரண ைாளி ………………..அன்பின்று தரைஇ,
இரை முைசு ஆர்க்கும் உரை சால் பாசரற,
வில்பைர் உழவின் நின் நல்லிரச உள்ளிக்,
குரறத்தரைப் படுபிணன் எதிைப் பபார்பு அழித்து,
யாரை எருத்தின் ைாள் மடல் ஓச்சி 15
அதரி திரித்த ஆள் உகு கடாவின்,
மதியத்து அன்ை என் விசியுறு தடாரி
அகன் கண் அதிை ஆகுளி சதாடாலின்,
பரண மருள் சநடுந்தாள் பல் பிணர்த் தடக்ரகப்
புகர் முக முகரைக்கு ைந்திசின் சபரும! 20
களிற்றுக் பகாட்டன்ை ைால் எயிறு அழுத்தி,
விழுக்சகாடு விரைஇய சைள் நிணச் சுரையிைள்,
குடர்த் தரை மாரை சூடி “உணத் திை
ஆைாப் சபரு ைைம் சசய்பதான் ைாைத்து
ையங்கு பன் மீனினும் ைாழியர் பை” எை, 25
உருசகழு பபய்மகள் அயைக்
குருதித் துகைாடிய கைங்கிழபைாபய.
Puranānūru 371, Poet: Kallādanār sang to Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra
Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Marakkala Vali, Ērkala Uruvakam – Parts of this
poem are missing
Not finding a patron in the vast world,
I sat at the foot of a tree, hungry, when I strung
a garland of blossoming flowers and wore it splendidly
on my head with dark hair. I had my parai drum and
other things in my bag, and carried carefully my empty
cooking pot chipped at the mouth. The neem trees in the
courtyard dropped bright flowers and I was there
without any rice. I desired food, not doing anything else.

I passed difficult paths, thinking about you and your good

name, you who work with your bow as a plow, living in
your battle camp, where drums roar…..attacking without
mercy with sharp weapons of your huge army and rapid
arrows. I have come to you, greatness, beating my
thadāri drum which resembles the moon, its eye
trembling, and playing my ākuli drum, so that I can gain
a gift with a spotted face, huge coarse trunk and large
feet like panai drums.

I have come to your battlefield where headless corpses

are stacked and elephants are used like plowing bulls
to destroy those heaps, goaded by palmyra stems, so that
they can thresh and dismember the corpses.
You are lord of the battlefield where a female ghoul with
teeth shining like boar’s tusks, chews and eats meat
mixed with white fat and wears a garland of intestines
on her head and sings,
“May he who gave us such abundance to eat, live for more
years than the many shining stars in the sky!”

Notes: Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this
king, who wrote poem 72. Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra Nedunchezhiyan
defeated the Chera and Chozha kings along with five Vēlirs in Thalaiyālankānam in the
Chozha country. There are references to this battle in Puranānūru 19, 23, 25, 76, Natrinai
387, Mathuraikkānji 55, 127, and Akanānūru 36, 175 and 209. There are 33 poems in which
lines are missing. பபார்பு அழி களிறு: புறநானூறு 342 – கழி பிணம் பிறங்கு பபார்பு அழி
களிறு எருதா ைாள் தக ரைகலும் உழக்கும் மாட்சியைர், புறநானூறு 370 – படுபிணப் பல்
பபார்பு அழிய ைாங்கி எருது களிறாக ைாள் மடல் ஓச்சி அதரி திரித்த ஆள் உகு கடாவின்,
புறநானூறு 371- குரறத்தரைப் படுபிணன் எதிைப் பபார்பு அழித்து யாரை எருத்தின் ைாள்
மடல் ஓச்சி அதரி திரித்த ஆள் உகு கடாவின். சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும்
ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை),
அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27). தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: அகன்தரை ரையத்துப் புைைைர்க் காணாது – not seeing generous people in this
huge world, மைந்தரைச் பசர்ந்து – I sat at the foot of a tree, பட்டினி ரைகி – I starved and
stayed, பபாது – buds, அவிழ் அைரி நாரின் சதாடுத்து – strung opened blossoms with fiber,
தயங்கு இரும் பித்ரத – swaying dark hair, சபாலியச் சூடி – wore it splendidly, wore it
beautifully, பரறசயாடு தரகத்த கைப்ரபசயன் – I was with a parai drum packed in a bag
with musical instruments and other things, முைவுைாய் – ruined mouth, ஆடுறு குழிசி பாடு
இன்று தூக்கி – carried the cooking pot carefully not to ruin it (அடுதலுறு என்பது ஆடுறு
எை நின்றது), மன்ற பைம்பின் – from the neem trees in the common grounds, Azadirachta
indica, ஒண் பூ உரறப்ப – dropping bright flowers, குரற சசயல் பைண்டா நரசய
இருக்ரகபயன் – I am here desiring nothing else, அரிசி இன்ரமயின் – without rice,
ஆரிரட நீந்தி – passed through difficult paths, கூர்ைாய் இருப் பரட – huge army with
weapons with sharp ends, நீரின் – according to their nature, மிளிர்ப்ப – moving up and
down, ைருகரண ைாளி – arrows coming toward. . . . . அன்பின்று – without kindness,
தரைஇ – with, இரை முைசு ஆர்க்கும் – beating drums roar, உரை சால் பாசரற – very
famous battle camp, வில்பைர் உழவின் – bow used as a plow in battles, நின் நல்லிரச –
your fine renown, உள்ளி – thinking about it, குரறத்தரைப் படுபிணன் எதிை – heads
chopped off and dead bodies heaping up across, பபார்பு அழித்து – ruining the heaps of
dead bodies (like haystacks), யாரை எருத்தின் ைாள் மடல் ஓச்சி – goaded on the elephants
hitting them on their necks with palmyra stems, Borassus flabellifer, அதரி திரித்த ஆள் உகு
கடாவின் – in the field where human bodies are threshed by bulls (அதரி – சநற்கதிரைக்
கடா விட்டு உழக்குதல், to thresh with cattle), மதியத்து அன்ை என் விசியுறு தடாரி அகன்
கண் அதிை – my thadāri drum with wide eyes and tight straps that look like the moon to
roar (மதியத்து – மதியம், அத்து சாரிரய), ஆகுளி சதாடாலின் – beating ākuli drum, பரண
மருள் சநடுந்தாள் – like legs that are like panai drums (மருள் – உைம உருபு, a comparison
word), பல் பிணர்த் தடக்ரக – huge trunk that is rough, புகர் முக – spotted face, முகரைக்கு
ைந்திசின் – I came for the huge gift of an elephant (சின் – தன்ரம அரசச் சசால், an
expletive of the first person), சபரும – O greatness, களிற்றுக் பகாட்டன்ை – like the tusks
of male elephants, ைால் எயிறு அழுத்தி – biting with white teeth, விழுக்சகாடு விரைஇய
சைள் நிணச் சுரையிைள் – she ate the meat mixed with white fat (விரைஇய – சசால்லிரச
அைசபரட), குடர்த் தரை மாரை சூடி – wore a garland with intestines on the head (குடர்
– குடல் என்பதன் பபாலி), உணத் திை ஆைா – not reducing even after eating without
stopping (உண உண்ண என்பதன் விகாைம், திை தின்ை என்பதன் விகாைம்), சபரு ைைம்
சசய்பதான் – the one who caused this huge battlefield, ைாைத்து ையங்கு பன் மீனினும்
ைாழியர் – may you live longer than the gleaming stars in the sky, பை எை உருசகழு
பபய்மகள் அயைக் குருதித் துகைாடிய கைங்கிழபைாபய – O lord of the battlefield where a
fierce female ghoul danced in the blood (கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 372, பாடியைர்: மாங்குடி கிழார், பாடப்பட்படான்: பாண்டியன்

தரையாைங்காைத்துச் சசருசைன்ற சநடுஞ்சசழியன், திரண: ைாரக, துரற: மறக்கை
பைள்வி
விசிபிணித் தடாரி விம்சமை ஒற்றி,
ஏத்தி ைந்தசதல்ைாம் முழுத்த
இைங்கு ைாள் அவிர் ஒளி ைைம் பட மின்னிக்,
கரணத் துளி சபாழிந்த கண்கூடு பாசரறப்
சபாருந்தாத் சதவ்ைர் அருந்தரை அடுப்பின், 5
கூவிை விறகின் ஆக்கு ைரி நுடங்கல்
ஆைா மண்ரட ைன்னியந் துடுப்பின்,
ஈைா பைண்மாள் இடந்துழந்து அட்ட
மா மறி பிண்டம் ைாலுைன் ஏந்த,
ைதுரை விழவின் புதுபைார்க்கு எல்ைாம் 10
சைவ்ைாய்ப் சபய்த புது நீர் சால்க எைப்
புைவுக் கைம் சபாலிய பைட்படாய்! நின்
நிைவுத் திகழ் ஆைம் முகக்குைம் எைபை.
Puranānūru 372, Poet: Mānkudi Kizhār sang to Thalaiyālankānathu Cheruvendra Pandiyan
Nedunchezhiyan, Thinai: Vākai, Thurai: Marakkala Vēlvi
I came here to your battlefield praising you,
beating loudly my tightly-tied thadāri drum,
to take your moon-like bright necklace!

You who desires battle rituals! In your crowded

war camp where glistening flawless swords flashed
like lightning and brought victory, where arrows
rained down, precious heads of enemies who opposed
you became stoves, koovilam wood was fuel, dishes
were cooked with intestines, skulls with handles
of vanni woods were ladles used to stir, cooked by
a barren Vēlir woman, food that even animals refuse
to eat, lifted by a cook as offering, like that offered to
guests in weddings, who utters, “May the fresh water
poured from the hot mouth of a pot be fitting!”

Notes: Puranānūru 18, 19, 23, 24, 25, 26, 76, 77, 78, 79, 371 and 372 were written for this
king, who wrote poem 72. Pandiyan Thalaiyālankānathu Cheruvendra Nedunchezhiyan
defeated the Chera and Chozha kings along with five Vēlirs in Thalaiyālankānam in the
Chozha country. There are references to this battle in Puranānūru 19, 23, 25, 76, Natrinai
387, Mathuraikkānji 55, 127, and Akanānūru 36, 175 and 209. Puranānūru 24, 26, 313,
335, 372 and 396 were written by this poet, who goes by the names Mānkudi Maruthanār,
Mathurai Kānchi Pulavar and Mānkudi Kizhār. புறநானூறு 26 – முடித்தரை அடுப்பாகப்
புைல் குருதி உரைக் சகாளீஇத் சதாடித் பதாள் துடுப்பின், மதுரைக்காஞ்சி 26-32 – அஞ்சு
ைந்த பபார்க் கைத்தான் ஆண்தரை அணங்கு அடுப்பின் ையபைந்தர் ஒண் குருதி
சிைத்தீயின் சபயர்பு சபாங்க சதறல் அருங் கடுந்துப்பின் விறல் விைங்கிய விழுச்சூர்ப்பின்
சதாடித் பதாட்ரக துடுப்பு ஆக. கைபைள்வி – புறநானூறு 26 – மன்னிய பைள்வி முற்றிய
ைாய்ைாள் பைந்பத, புறநானூறு 372 – புைவுக் கைம் சபாலிய பைட்படாய்,
மதுரைக்காஞ்சி 128-130 – கைம்பைட்ட அடு திறல் உயர் புகழ் பைந்பத,
திருமுருகாற்றுப்பரட 100 – கைம் பைட்டன்பற ஒரு முகம். ஆக்கு ைரி (6) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – உரையில் சபய்து அடுங்கால் சூபடறி குடர்கள் சைந்து சமன்ரம
எய்துதலின் ‘ஆக்குைரி நுடங்க’ என்றார். ைரிகரையுரடய குடர் ைரிசயைப் பட்டது.
Meanings: விசி பிணித் தடாரி விம்சமை ஒற்றி – beating the thadāri drum that is tied tightly,
ஏத்தி ைந்தசதல்ைாம் – came praising you, முழுத்த – faultless, இைங்கு ைாள் – shining
swords, அவிர் ஒளி – bright light, ைைம் பட – to be victorious, மின்னி – lightning, கரணத்
துளி சபாழிந்த – arrows rained, கண்கூடு பாசரற – crowded battle camp, battle camp where
warriors are together, சபாருந்தாத் சதவ்ைர் – not-agreeable enemies, enemies with enmity,
அருந்தரை அடுப்பின் – in the stoves that are precious heads, கூவிை விறகின் – with
koovilam as fuel wood, வில்ை மைம், Aegle marmelos, Bael, ஆக்கு ைரி நுடங்க – cooked
gruel with intestines that moved (ைரி – குடலுக்கு ஆகுசபயர்), ஆைா மண்ரட – removed
skulls, ைன்னியந் துடுப்பின் – with ladles with vanni woods as stems, Prosopis spicigera,
Indian mesquite, ஈைா பைண்மாள் – a barren women from the Vēlir clan, ஒைரை
துரைசாமி உரை – ஈைா பபய் மகள், barren female ghoul, இடந்துழந்து அட்ட மா மறி
பிண்டம் – stirred the food that even animals will refuse to eat, ைாலுைன் ஏந்த – lifted by
the cook, ைதுரை விழவின் – like in wedding festivals, புதுபைார்க்கு எல்ைாம் – to new
people, சைவ்ைாய்ப் சபய்த புது நீர் சால்க – may the fresh water poured from the hot
mouth of a pot be perfect/fitting, எை – thus, புைவுக் கைம் சபாலிய பைட்படாய் – you
who did rituals in the flesh-stinking battlefields making them splendid, நின் நிைவுத் திகழ்
ஆைம் முகக்குைம் எைபை – to take your moon-like bright necklace (எைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 373, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: ைாரக, துரற: மறக்கை ைழி, ஏர்க்கை உருைகம் –
பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
உரு மிரச முழக்சகை முைசும் இரசப்பச்,
சசரு நவில் பைழம் சகாண்மூ ஆகத்,
பதர் மா அழிதுளி தரைஇ நாம் உறக்,
கரணக் கால் சதாடுத்த கண் அகன் பாசரற,
இழிதரு குருதிசயாடு ஏந்திய ஒள் ைாள் 5
பிழிைது பபாைப் பிட்ரட ஊறு உைப்ப,
ரமந்தர் ஆடிய மயங்கு சபருந்தாரைக்
சகாங்கு புறம்சபற்ற சகாற்ற பைந்பத!
. . . . . . தண்டா மாப் சபாறி
மடக் கண் மயில் இயன் மறலியாங்கு 10
சநடுஞ்சுைர் நல்லில் புைம்பக் கரட கழிந்து,
சமன்பதாள் மகளிர் மன்றம் பபணார்
புண் உைந்து. . . . . . . . . . . . .
. . . . .அணியப் புைவி ைாழ்சகைச்
சசால் நிழல் இன்ரமயின் நன்னிழல் பசை, 15
நுண் பூண் மார்பின் புன்தரைச் சிறாஅர்
அம்பழி சபாழுதில் தமர் முகம் காணா,
. . . . . . . . . ைாளில் தாக்கான்
பைந்து புறங்சகாடுத்த வீய்ந்து உகு பறந்தரை,
மாட மயங்சகரி மண்டிக் பகாடு இறுபு, 20
உரும் எறி மரையின் இரு நிைம் பசைச்
சசன்பறான் மன்ற, சகாரைைன் சசன்று எறி
சைம்புண் அறிநர் கண்டு கண் அரைப்ப,
ைஞ்சி முற்றம் ையக் கைன் ஆக,
அஞ்சா மறைர் ஆட் பபார்பு அழித்துக் 25
சகாண்டரை சபரும குட புைத்து அதரி
சபாலிக அத்ரத நின் பரண தயங்கு வியன் கைம்
விைங்கு திரண பைந்தர் கைந்சதாறும் சசன்று,
“புகர் முக முகரை சபாலிக “என்று ஏத்திக்
சகாண்டைர் என்ப சபரிபயார்; யானும் 30
அங்கண் மாக் கிரண அதிை ஒற்ற
முற்றிைன் ஆயினும் காதலின் ஏத்தி,
நின்பைார் அன்பைார் பிறரி ைண் இன்ரமயின்,
மன்சையில் முகரைக்கு ைந்திசின் சபரும!
பரகைர் புகழ்ந்த அண்ரம நரகைர்க்குத் 35
தா இன்று உதவும் பண்பின், பபசயாடு
கண நரி திரிதரும் ஆங்கண், நிணன் அருந்து
சசஞ்சசவி எருரை குழீஇ,
அஞ்சுைரு கிடக்ரகய கைங்கிழபைாபய.

Puranānūru 373, Poet Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Kulamutrathu Thunjiya Killivalavan,
Thinai: Vākai, Thurai: Marakkala Vali, Ērkala Uruvakam – Parts of this poem are missing
O victorious king who made Kongu warriors run away!
In your vast camps, drums roar with sounds of thunder,
elephants trained in battle are clouds, fierce whirling
winds are arrows, raindrops are chariots and horses, and
your great army of warriors are happy to suffer the anguish
of being wounded, as though they were being squeezed by
lifted bright swords with oozing blood.

Like peacocks with dark spots on their feathers, naive

eyes and delicate walk, women with tender arms wander,
leaving their mansions with tall walls empty, and do not
go to the courtyards, but desire to see the battle wounds
of their husbands. They praised the horses decorated
with plumes and came to your shade, finding shade of
fame nowhere else.

Children with parched heads and fine chest ornaments,

losing their arrows and not seeing the faces of their
fathers…..On the battlefield where kings fled, dropped
dead, he, the killer, did not charge with his sword, but
attacked like fire that swallows mansions, and felled an
elephant and its tusks shattered like a mountain where
thunder has struck. The healers saw his wounds, and their
eyes flooded. Vanji town became a field of victory.
O greatness! You ruined the land on the west, threshing
heaps of dead warriors who fought without fear.
May your vast battlefields with drums flourish!

The wise ones say that they go to every field where there are
those of noble heritage, great kings, to praise them and win
elephants with spotted faces. Though my skills are meager,
I beat my black kinai drum with lovely eyes with love.
I sing your praises and there are no others like you in this
world. I have come to win gifts that you have won from the
forts of your enemies. Even your enemies praise you.
You have the virtue of helping friends.
You are the lord of the fierce field where packs of foxes and
ghouls wander, joined by red-eared vultures that eat human fat!

Notes: Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and
400. . He hailed from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu
district. Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373,
386, 393 and 397 were written for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. There
are 33 poems in which lines are missing. மன்ற – மன்றசைன் கிைவி பதற்றஞ் சசய்யும்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 17). சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும்
ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை),
அைற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர்
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 27).

Meanings: உரு மிரச முழக்சகை முைசும் இரசப்ப – drums roar with the sounds of
thunder, சசரு நவில் பைழம் சகாண்மூ ஆக – elephants trained in battles as clouds, பதர்
மா அழிதுளி தரைஇ – abundant raindrops as chariots and horses, நாம் உற – causing fear,
கரணக் கால் சதாடுத்த – the winds as arrows that are shot, கண் அகன் பாசரற – in the vast
battle camp, இழிதரு குருதிசயாடு – with blood flowing down, ஏந்திய ஒள் ைாள் – lifted
bright swords, பிழிைது பபாை – like squeezing, பிட்ரட ஊறு – cracked wounds, உைப்ப –
happy, ரமந்தர் ஆடிய மயங்கு சபருந்தாரை – huge army where young warriors fight,
சகாங்கு புறம்சபற்ற சகாற்ற பைந்பத – O victorious king who made Kongu country
warriors run away. . . . . . தண்டா மாப் சபாறி – endless dark/large spots, மடக் கண் மயில்
– peacock with delicate eyes, இயன் மறலியாங்கு – like how it differs and walks,
சநடுஞ்சுைர் நல் இல் – fine houses with tall walls, புைம்ப – to be lonely/sad, கரட கழிந்து
– leaving their gates, சமன்பதாள் மகளிர் – women with delicate arms, மன்றம் பபணார் –
they do not go to the common grounds, புண் உைந்து – happy to see the wounds, . . . . . .-
missing text, உரை அணியப் புைவி ைாழ்சகை – praised the horses with plumes, சசால்
நிழல் இன்ரமயின் – since there is no shade of fame, நன்னிழல் பசை – to join your fine
shade, நுண் பூண் மார்பின் – with fine jewels on their chest, புன்தரைச் சிறாஅர் – children
with parched heads, children with scanty hair on their heads (சிறாஅர் – இரசநிரற
அைசபரட), அம்பழி சபாழுதில் தமர் முகம் காணா- not seeing their fathers when they
lose their arrows, . . . . . . . . . ைாளில் தாக்கான் – he does not attack with swords, பைந்து
புறங்சகாடுத்த – kings showed their backs and ran away, வீய்ந்து உகு – ruined and fell,
பறந்தரை – battlefield, மாட மயங்சகரி மண்டி – approach rapidly like fires in mansions,
பகாடு இறுபு உரும் எறி மரையின் இரு நிைம் பசை – tusks fall on the earth shattering like
a mountain struck by thunder (மரையின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது. ஐந்தாம்
பைற்றுரம உருபு), சசன்பறான் – he went, மன்ற – certainly, சகாரைைன் – the man who
is capable of killing, சசன்று எறி சைம்புண் அறிநர் கண்டு – the healers who saw the attack
wounds, கண் அரைப்ப – eyes are sad, ைஞ்சி முற்றம் ையக் கைன் ஆக– with Vanji town as
a victorious battlefield (ைஞ்சி – இன்ரறய கரூர், கைன் – கைம் என்பதன் பபாலி), அஞ்சா
மறைர் – warriors with no fear, ஆட் பபார்பு – heaps of dead bodies (like haystacks),
அழித்துக் சகாண்டரை – you ruined, சபரும – O lord, குட புைத்து அதரி – threshed the
battlefields in the west, சபாலிக அத்ரத நின் பரண தயங்கு வியன் கைம் – may your wide
battlefield with panai drums flourish (அத்ரத – அரசநிரை), விைங்கு திரண பைந்தர்
கைந்சதாறும் சசன்று – went to the battlefields of kings of splendid heritage, புகர் முக
முகரை – won elephants with spotted faces as gifts, சபாலிக என்று ஏத்தி – may you
flourish, சகாண்டைர் – they got, என்ப சபரிபயார் – the elders say, யானும் அங்கண் மாக்
கிரண அதிை ஒற்ற – I have come beating my dark kinai drum with lovely eyes, முற்றிைன்
ஆயினும் – even though I am not perfect, even though I am not mature, காதலின் ஏத்தி –
praise with love, நின்பைார் அன்பைார் பிறரி ைண் இன்ரமயின் – that there is no one else
like you, மன்சையில் – forts (tributes got from enemy forts), முகரைக்கு – to win abundant
gifts, ைந்திசின் சபரும – I came here my O lord (சின் – தன்ரம அரசச் சசால், an expletive
of the first person), பரகைர் புகழ்ந்த அண்ரம – in a place praised even by enemies,
நரகைர்க்குத் தா இன்று உதவும் பண்பின் – you have the virtue of helping friends without
fault, பபசயாடு கண நரி திரிதரும் – packs of foxes roam with ghouls, ஆங்கண் – there,
நிணன் அருந்து சசஞ்சசவி எருரை குழீஇ – vultures with red ears that eat fatty meat gather
(நிணன் – நிணம் என்பதன் பபாலி, குழீஇ – சசால்லிரச அைசபரட, ஆர்ந்து என்பது
அருந்து எை ைந்தது), அஞ்சுைரு கிடக்ரகய கைங்கிழபைாபய – O lord of the fierce
battlefield (கிடக்ரகய – இடத்ரதயுரடய, கைங்கிழபைாபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 374, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: பூரை நிரை
காைல் பமய்ந்து வியன் புைத்து அல்கும்
புல்ைாய் இைரை சநற்றியன்ை,
சபாைம் இைங்கு சசன்னிய பாறு மயிர் அவியத்
தண் பனி உரறக்கும் புைைா ஞாங்கர்
மன்றப் பைவின் மால் அரைப் சபாருந்தி, என் 5
சதண் கண் மாக்கிரண சதளிர்ப்ப ஒற்றி,
இருங்கரை ஓர்ப்ப இரசஇக் காண்ைைக்
கருங்பகால் குறிஞ்சி அடுக்கம் பாடப்,
புலிப் பல் தாலிப் புன்தரைச் சிறாஅர்
மான் கண் மகளிர்க்கு ஆன்பறார் அகன் துரறச் 10
சிரைப்பாற் பட்ட முைவுமான் சகாழுங்குரற
விடர் முரக அடுக்கத்துச் சிரை முதிர் சாந்தம்,
புகர் முக பைழத்து மருப்சபாடு, மூன்றும்,
இருங்பகழ் ையப் புலி ைரி அதள் குரைஇ,
விருந்து இரற நல்கும் நாடன், எங்பகான் 15
கழல் சதாடி ஆஅய் அண்டிைன் பபாை,
ைண்ரமயும் உரடரயபயா ஞாயிறு,
சகான் விைங்குதியால் விசும்பிைாபை?

Puranānūru 374, Poet Uraiyur Ēnicheri Mudamōsiyār sang for Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Poovai Nilai
In the early hours of dawn when it was still
dark and cool dew drops fell pressing down my
messy hair glowing with gold ornaments,
that looked like the hair on the forehead of a
stag that grazes in the forest and rests in wide
spaces, leaned on the large trunk of a jackfruit
tree in the courtyard and played with rhythmic
beats my dark kinai drum with a clear eye,
and a large stag listened to the music.

It was a lovely sight on the mountains with black

stems of kurinji plants, where our King Āy Andiran,
wearing whirling bracelets, gives away generously
to visitors thick pieces of meat of porcupine killed
with bows by men whose wives have deer-like looks
and sons with parched heads wearing chains with
tiger-tooth pendants, mature sandalwood growing
in the crevices and cracks of mountains, and tusks
of elephants with spotted faces.

These three, he heaped on bright, striped skins of

mighty tigers.

O sun who shines uselessly in the sky? Are you

generous like my king Āy Andiran??

Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375. மன்றப்
பைவின் – புறநானூறு 128, நற்றிரண 213. தாலி: அகநானூறு 7 – புலிப்பல் பகாத்த புைம்பு
மணித் தாலி, அகநானூறு 54 – சபான்னுரடத் தாலி என் மகன், குறுந்சதாரக 161 –
புலிப்பல் தாலிப் புதல்ைர், புறநானூறு 77 – தாலி கரைந்தன்றும் இைபை, புறநானூறு 374
– புலிப் பல் தாலிப் புன்தரைச் சிறாஅர். கருங்பகால் குறிஞ்சி: அகநானூறு 308 –
கருங்பகால் குறிஞ்சி நும் உரறவின் ஊர்க்பக, குறுந்சதாரக 3 – கருங்பகால் குறிஞ்சிப் பூக்
சகாண்டு, புறநானூறு 374 – கருங்பகால் குறிஞ்சி அடுக்கம். சகான் – அச்சம் பயம் இலி
காைம் சபருரம என்று அப் பால் நான்பக சகான்ரைச் சசால்பை (சதால்காப்பியம்,
இரடயியல் 6).

Meanings: காைல் பமய்ந்து – grazing in the forest, வியன் புைத்து அல்கும் – rests in a wide
space, புல்ைாய் இைரை சநற்றியன்ை – like the hair on the forehead of a stag (சநற்றி –
ஆகுசபயர் சநற்றி மயிர்க்கு), சபாைம் இைங்கு சசன்னிய – on the head with bright gold
(flowers), பாறு மயிர் அவிய – disorderly hair pressed down, தண் பனி உரறக்கும் – when
cool dew falls, புைைா ஞாங்கர் – when morning had not arrived there, மன்றப் பைவின் – of
a jackfruit tree in the courtyard, மால் அரைப் சபாருந்தி – leaning on the large trunk,
Artocarpus heterophyllus, என் சதண் கண் மாக்கிரண சதளிர்ப்ப ஒற்றி – beat the clear eyes
on my dark/huge kinai drum, இருங்கரை ஓர்ப்ப – black/large stag/male monkey listened
(Avvai Duraisamy interprets கரை as a stag), இரசஇ – playing music/singing (சசால்லிரச
அைசபரட), காண்ைை – beautiful to see, கருங்பகால் குறிஞ்சி அடுக்கம் – mountain ranges
with kurinji with black stems, Strobilanthes Kunthiana, பாடப் புலிப் பல் தாலி – chains
with tiger tooth pendants, புன்தரைச் சிறாஅர் – youngsters with dried heads, children with
scanty hair on their heads (சிறாஅர் – இரசநிரற அைசபரட), மான் கண் மகளிர்க்கு
ஆன்பறார் – husbands of women with deer like eyes, அகன் துரறச் சிரைப்பாற் பட்ட – fell
to bows on the wide shore, முைவுமான் சகாழுங்குரற – fatty meat of porcupine, விடர்
முரக அடுக்கத்து – ranges with clefts and caves, சிரை முதிர் சாந்தம் – mature branches of
sandalwood, புகர் முக பைழத்து மருப்சபாடு – along with tusks of elephants with spotted
faces, மூன்றும் இருங்பகழ் ையப் புலி ைரி அதள் குரைஇ – he heaped these three on bright
colored striped skins of mighty tigers (குரைஇ – சசால்லிரச அைசபரட), விருந்து இரற
நல்கும் நாடன் – the king who gives to visitors, எங்பகான் கழல் சதாடி ஆஅய் அண்டிைன்
பபாை ைண்ரமயும் உரடரயபயா – are you generous like my king Āy Andiran wearing
whirling bracelets (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), ஞாயிறு சகான் விைங்குதியால்
விசும்பிைாபை – O sun who shines uselessly in the sky (சகான் – பயன் இன்ரம,
விைங்குதியால் – ஆல் அரசநிரை, விசும்பிைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 375, பாடியைர்: உரறயூர் ஏணிச்பசரி முடபமாசியார், பாடப்பட்படான்: ஆய்

அண்டிைன், திரண: பாடாண், துரற: ைாழ்த்தியல்
அைங்கு கதிர் சுமத்த கைங்கல் சூழி,
நிரை தைர்வு சதாரைந்த ஒல்கு நிரைப் பல் கால்
சபாதியில் ஒரு சிரற பள்ளியாக,
முழா அரைப் பபாந்ரத அைைாய் மா மடல்
நாரும் பபாழும் கிரணபயாடு சுருக்கி, 5
ஏரின் ைாழ்நர் குடி முரற புகாஅ,
ஊழ் இைந்து உண்ணும் உயைல் ைாழ்ரைப்
புைவு எதிர்ந்து சகாள்ளும் சான்பறார் யார் எைப்
பிைசம் தூங்கும் அறாஅ யாணர்,
ைரையணி படப்ரப நன்ைாட்டுப் சபாருந! 10
சபாய்யா ஈரகக் கழல் சதாடி ஆஅய்!
யாைரும் இன்ரமயின் கிரணப்பத் தைாது,
சபரு மரழ கடல் பைந்தாஅங்கு யானும்
ஒரு நின் உள்ளி ைந்தசைன்; அதைால்
புைைர் புக்கில் ஆகி நிை ைரை 15
நிலீஇயர் அத்ரத நீபய! ஒன்பற
நின்னின்று ைறுவிது ஆகிய உைகத்து,
நிைைன்மாபைா புைைைர்! துன்னிப்
சபரிய ஓதினும் சிறிய உணைாப்
பீடின்று சபருகிய திருவின்
பாடில் மன்ைரைப் பாடன்மார் எமபை. 20

Puranānūru 375, Poet Uraiyur Ēnicheri Mudamōsiyār sang to Āy Andiran, Thinai: Pādān,
Thurai: Vālthiyal
My bed is on one side of a common ground
where there are many sagging posts that are
ruined like the broken muddied reservoir on
which grass spears float. I go to the settlement of
those who live by their plow, carrying my packed
kinai drum tied with fiber and tender shoots
of saw-edged fronds from the palmyra palms with
drum-like trunks. I was thinking about who the
wise generous men would be, who would help me get
out of my pitiful life.

O Āy donning whirling bracelets, and unfailing in

charity! O Lord of a fine country where honeycombs
hang in mountain groves with unlimited prosperity!
I came here to you, like clouds that go to the ocean
for water, since there is nobody else to nurture kinai
drummers like me, so that we may not suffer in
poverty.

May you live until this earth lives, as protection for poets!
May there be no poets who look for patrons, in this world
that will be empty without you! May those like me
not sing to the wealthy with no pride, who don’t understand
even a little bit, even if we sing standing right near them!
Notes: Puranānūru 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 240, 241, 374and 375
were written for this king, who was born in the Vēlir clan. Āy was one of the seven great
donors, who were small-region kings. The seven are Kāri, Ori, Pēkan, Āy, Nalli, Pāri and
Athikan – Athikan is Athiyamān, who is mentioned as Ezhini (his clan name) in
Puranānūru 158. This poet wrote Puranānūru 13, 127-135, 241, 374 and 375. யாணர் –
புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings: அைங்கு கதிர் சுமத்த – carrying moving grass spears, கைங்கல் சூழி – muddied
water reservoir, நிரை தைர்வு – shape ruined, சதாரைந்த – lost, ஒல்கு நிரை – loosened
state, பல் கால் – many columns, சபாதியில் – in a common ground, ஒரு சிரற – on one
side, பள்ளியாக – as bed, முழா அரை – trunk, பபாந்ரத – palmyra tree, Borassus flabellifer,
அைைாய் – saw toothed, மா மடல் – huge leaves/fronds, நாரும் – fiber, பபாழும் – tender
shoots, கிரணபயாடு சுருக்கி – tied with the kinai drum, packed with the kinai drum, ஏரின்
ைாழ்நர் குடி முரற – settlement/village of those who live plowing, புகாஅ ஊழ் இைந்து
உண்ணும் – pleading and getting food that they give according to tradition (புகாஅ – இரச
நிரற அைசபரட), உயைல் ைாழ்ரை – pitiful life, புைவு எதிர்ந்து சகாள்ளும் சான்பறார்
யார் எை – thinking ‘who are the wise men who undertake helping/protecting those in
need’, பிைசம் தூங்கும் – honeycombs hang, அறாஅ யாணர் – unlimited prosperity (அறாஅ
– இரச நிரற அைசபரட), ைரையணி படப்ரப – groves on the mountains, நன்ைாட்டுப்
சபாருந – O lord of a fine country, சபாய்யா ஈரக – unfailing charity, கழல் சதாடி ஆஅய்
– Āy wearing loose bracelets (ஆஅய் – இரசநிரற அைசபரட), யாைரும் இன்ரமயின் –
without anybody (to provide), கிரணப்ப – – when we hit the kinai drums, தைாது – without
staying and getting ruined, சபரு மரழ கடல் பைந்தாஅங்கு – like how large clouds go to
the ocean (பைந்தாஅங்கு – இரச நிரற அைசபரட), யானும் ஒரு நின் உள்ளி ைந்தசைன் –
I too came thinking about you, அதைால் – so, புைைர் புக்கில் ஆகி – as shelter for poets,
நிை ைரை நிலீஇயர் – may you live till this earth lives (நிலீஇயர் – சசால்லிரச அைசபரட,
இயர் வியங்பகாள் விரைமுற்று விகுதி, verb ending with a command), அத்ரத –
அரசநிரை, an expletive, நீபய ஒன்பற நின்னின்று ைறுவிது ஆகிய உைகத்து – in this world
which will become empty without you, நிைைன்மாபைா புைைைர் – in this world may there
be no poets who look for patrons (நிைைன்மாபைா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive),
துன்னிப் சபரிய ஓதினும் – even if sung next to them, சிறிய உணைா – not understanding
even a little bit, பீடின்று – without pride, சபருகிய திருவின் – with great wealth, பாடில்
மன்ைரைப் பாடன்மார் எமபை – may those like me not sing about kings with no pride
(பாடன்மார் – மார் ஈற்று முற்றுச் சசால் எதிர்மரறப் சபாருட்டு, எமபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 376, பாடியைர்: புறத்திரண நன்ைாகைார், பாடப்பட்படான்: ஓய்மான்

நல்லியக்பகாடன், திரண:பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
விசும்பு நீத்தம் இறந்த ஞாயிற்றுப்
பசுங்கதிர் மழுகிய சிைந்து ைாங்கு அந்தி
சிறு நனி பிறந்த பின்ரறச் சசறி பிணிச்
சிதாஅர் ைள்பின் என் தடாரி தழீஇப்,
பாணர் ஆரும் அைரை, யான் தன் 5
யாணர் நல் மரைக் கூட்டு முதல் நின்றசைன்,
இரமத்பதார் விழித்த மாத்திரை சஞபைசைைக்
குணக்கு எழு திங்கள் கரை இருள் அகற்றப்
பண்டு அறிைாைா உருபைாடு என் அரைத்
சதான்றுபடு துரைசயாடு பரு இரழ பபாகி, 10
ரநந்து கரை பரறந்த என் உரடயும் பநாக்கி,
“விருந்திைன் அளியன் இைன்” எைப் சபருந்தரக
நின்ற முைற்ரக நீக்கி, நன்றும்
அைவு சைகுண்டன்ை பதறசைாடு சூடு தருபு,
நிையத்தன்ை என் ைறன் கரைந்து அன்பற 15
இைவிைாபை ஈத்பதான் எந்ரத;
அன்ரற ஞான்றிசைாடு இன்றின் ஊங்கும்,
இைப்பச் சிந்திபயன் நிைப்படு புரணயின்
உைத்தின் அைக்கும் மிளிர்ந்த தரகபயன்;
நிரறக் குைப் புதவின் மகிழ்ந்தசைைாகி, 20
ஒரு நாள் இைைைர் ைரையா ைள்ளிபயார் கரடத்தரை
ஞாங்கர் சநடுசமாழி பயிற்றித்
பதான்றல் சசல்ைாது, என் சிறு கிரணக் குைபை.

Puranānūru 376, Poet Purathinai Nannākanār sang for Ōymān Nalliyakōdan, Thinai:
Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
A little while after the brief twilight time when the rays
of the sun which crossed the huge expanse became dull,
curved down and turned red, I embraced my thadāri drum
that is tightly laced with pieces of leather straps, and stood
near a grain silo in his prosperous fine palace, as the bards
were eating food. In a blinking instant, the moon rose up
in the east and darkness vanished. Those who knew me in
the past did not recognize me. The crushed garment around
my waist had old holes and stains and its threads were frayed.

The noble man saw me and said, “Here is a new guest, and he
deserves our compassion.” He took the cymbals from my hand
and gave me roasted meat. He also gave me clear liquor so
strong like an enraged snake. He banished my hellish poverty
right there, on that night. I was happy that my lord was like
a raft that helped me cross the sea of misery!

I who understand what exists in the minds of others,

would never think of begging today or even in the future. Instead,
I will be happy like the sluices through which water flows from
a full reservoir. My small kinai drum will never appear at the
doors of other generous men who grant gifts to the needy, repeating
praises again and again!

Notes: Puranānūru 176 and 376 were written for this king by this poet. This king also
goes by the name Ōymān Nalliyāthan. He is the king in Sirupānātruppadai. இரமத்பதார்
(7) – ஒைரை துரைசாமி உரை – இரமத்த கண். நின்ற முைற்ரக நீக்கி (13) – ஒைரை
துரைசாமி உரை – என் ரகயில் நின்ற தாைத்ரதத் தான் ைாங்கிக் சகாண்டு. யாணர் –
புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல் 83). நனி – உறு தை
நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).
சிறு நனி – அணி மாண் சிறுபுறம் காண்கம், அகநானூறு 261 – சிறு நனி ஏகு, அகநானூறு
301 – பிரிந்பதார் உள்ளுபு நிரைதல் சிறு நனி ஆன்றிகம், ஐங்குறுநூறு 180 – சிறு நனி
ைரைந்தரை சகாண்பமா, கலித்சதாரக 12 – சிறு நனி நீ துஞ்சி ஏற்பினும், புறநானூறு 247
– சிறு நனி தமியள் ஆயினும் இன்னுயிர் நடுங்கும், புறநானூறு 376 – அந்தி சிறு நனி பிறந்த
பின்ரற, புறநானூறு 381 – சிறு நனி ஒருைழிப் படர்க என்பறாபை.

Meanings: விசும்பு – sky, நீத்தம் – expanse, ocean-like space, இறந்த ஞாயிற்றுப் பசுங்கதிர்
மழுகிய – the sun’s tender rays became feeble after it passed through the sky, சிைந்து
ைாங்கு அந்தி – twilight appearing curved with redness, சிறு நனி பிறந்த பின்ரற – after very
little time has passed, சசறி பிணிச் சிதாஅர் ைள்பின் என் தடாரி தழீஇ – embracing my
thadāri drum tightly tied with old straps, embracing my thadāri drum tightly tied with frayed
pieces of straps (சிதாஅர் – துண்டாை, இரச நிரற அைசபரட), பாணர் ஆரும் அைரை –
when bards were eating, யான் தன் யாணர் நல் மரைக் கூட்டு முதல் நின்றசைன் – I stood
near the base of the grain silo is his lovely flourishing palace, இரமத்பதார் விழித்த
மாத்திரை – in an eye-blinking instant, சஞபைசைை – rapidly, குணக்கு எழு திங்கள் கரை
இருள் அகற்ற – the moon rose in the east and removed darkness, பண்டு அறிைாைா
உருபைாடு – with a figure not recognizable by those who knew me in the past, என் அரை
– on my waist, சதான்றுபடு துரைசயாடு – old with holes, பரு இரழ பபாகி – thick threads
ruined, ரநந்து கரை பரறந்த என் உரடயும் பநாக்கி – looked at my crushed stained clothes
(பரறந்த – கிழிந்த), விருந்திைன் அளியன் இைன் – he is a new person who deserves pity,
எை – thus, சபருந்தரக நின்ற முைற்ரக நீக்கி – the great man took the cymbals from my
hand (முைற்ரக = தாைம், implied as cymbals (ரகத்தாைம்) which are musical instruments
that keeps beat), நன்றும் – greatly, அைவு சைகுண்டன்ை – like a snake in rage, பதறசைாடு
– with clear liquor, சூடு தருபு – he gave me roasted meat, நிையத்து அன்ை என் ைறன்
கரைந்து – he removed my poverty that was like hell (நிையத்து – நிையம், அத்து சாரிரய),
அன்பற இைவிைாபை – at night on the same day (அன்பற – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive, இைவிைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ஈத்பதான் எந்ரத – my lord
gave, அன்ரற ஞான்றிசைாடு – from that day onward, இன்றின் ஊங்கும் இைப்பச்
சிந்திபயன் – I do not think about begging to today and even later (இன்றின் ஊங்கும் –
இன்றும் இனிபமலும்), நிைப்படு புரணயின் – like a boat that can carry one past misery
(புரணயின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது. ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு), உைத்தின்
அைக்கும் மிளிர்ந்த தரகபயன் – I am able to measure other minds, நிரறக் குைப் புதவின்
மகிழ்ந்தசைன் ஆகி – I will be happy like that of sluices from full lakes with overflowing
water (புதவின் – இன் ஒப்புப்சபாருளில் ைந்தது, ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு) , ஒரு நாள் –
one day, இைைைர் ைரையா ைள்ளிபயார் கரடத்தரை – at the doors of the donors who give
gifts to the needy, ஞாங்கர் – there, சநடுசமாழி பயிற்றி – uttering praises, uttering praises
repeatedly, பதான்றல் சசல்ைாது – will not appear, என் சிறு கிரணக் குைபை – the sounds
of my small kinai drum (குைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 377, பாடியைர்: உபைாச்சைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் இைாசசூயம்

பைட்ட சபருநற்கிள்ளி, திரண: பாடாண், துரற: ைாழ்த்தியல்
பனி பழுனிய பல் யாமத்துப்
பாறுதரை மயிர் நரைய,
இனிது துஞ்சும் திருநகர் ைரைப்பின்,
இரையல் அகற்ற என் கிரண சதாடாக் குறுகி,
“அவி உணவிபைார் புறங்காப்ப, 5
அற சநஞ்சத்பதான் ைாழ நாள்” என்று,
அதற்சகாண்டு ைைல் ஏத்திக்,
கைவு இல்ைாக் கவி ைண் ரகயான்
ைாழ்க எைப் சபயர் சபற்பறார்
பிறர்க்கு உைமம் தான் அல்ைது, 10
தைக்கு உைமம் பிறர் இல் எை
அது நிரைத்து மதி மழுகி,
அங்கு நின்ற எற் காணூஉச்
“பசய் நாட்டுச் சசல் கிரணஞரை!
நீ புைைரை எமக்கு” என்ை, 15
மரை பயந்த மணியும், கடறு பயந்த சபான்னும்,
கடல் பயந்த கதிர் முத்தமும்,
பைறுபட்ட உரடயும், பசறுபட்ட தசும்பும்,
கைவில் கண்டாங்கு, ைருந்தாது நிற்ப,
நைவின் நல்கிபயான் நரச சால் பதான்றல்; 20
நாடு எை சமாழிபைார் “அைன் நாடு” எை சமாழிபைார்;
பைந்து எை சமாழிபைார் “அைன் பைந்து” எை சமாழிபைார்;
புகர் நுதல் அவிர் சபாற் பகாட்டு யாரையர்,
கைர் பரிக் கச்ரச நன்மான்
ைடி மணி ைாங்கு உருை, 25
சகாடி மிரச நல் பதர்க் குழுவிைர்,
கதழ் இரச ைன்கணிைர்
ைாளின் ைாழ்நர், ஆர்ைசமாடு ஈண்டிக்,
கடல் ஒலி சகாண்ட தாரை
அடல் சைங்குருசில் மன்னிய சநடிபத. 30

Puranānūru 377, Poet Ulōchanār sang for Chozhan Rasasooyam Vētta Perunar Killi,
Thinai: Pādān, Thurai: Vālthiyal
My disheveled hair was soaking wet from the heavy
dew that fell all night. To remove my poverty, I went
to his palace where he was sleeping sweetly, beat my
kinai drum, and said, “May you be protected by the
celestials who eat ritual food! May you live for long!”
He welcomed me. Because he is charitable without
end and does not hide what he owns, he cannot be
compared to others who poets have praised, nor can
others be compared to him. I was bewildered thinking
about it.

He saw me standing there and said,

“Kinai drummer who goes to other countries. You are
in my care now,” and gave me sapphire from the mountains,
gold from the forests, and sparkling pearls from the sea,
various clothes and pots filled with liquor. He gave me
all this as I stood there without sorrow, and it seemed like
a dream to me as his majesty showered gifts with kindness.
Those choosing the best country, choose his. Those who would
name a king, name him. May he live for long, the king who desires
battles, with his men who ride elephants with spotted foreheads
and bright tusks covered with gold, horsemen on decorated
horses with varying gaits, brave men on fine chariots with flags,
curved wheels and beautiful bells, who are fast, famed and living
by their swords!

Notes: Ulōchanār, a poet from the Chozha country, wrote Puranānūru 258, 274 and 377.
Neythal songs are his specialty. He wrote poems in Kurunthokai, Natrinai and Akanānūru.
He praised Periyan, a small-region king who ruled in Poraiyar in Akanānūru 100 and
Natrinai 131. There is speculation that he hailed from that coastal area of Chozha country
and that is the reason for his Neythal landscape poems. Puranānūru 16, 367 and 377
were written for this king. This king’s name is derived from the fact that he performed
rituals. Chozhan Rāsasooyam Vētta Perunarkilli, Cheraman Māvenkō and Pandiyan
Kānapēreyil Kadantha Ukkira Peruvazhuthi were great friends. Avvaiyār sang to the three
of them in 367. பல் யாமத்து (1) – ஒைரை துரைசாமி உரை – உைகத்தில் கழியும்
இரடயாமம் இைண்டும் ‘பல் யாமம்’ எைப்பட்டை. கதழ் – கதழ்வும் துரைவும்
விரைவின் சபாருள் (சதால்காப்பியம், உரியியல் 19).
Meanings: பனி பழுனிய பல் யாமத்து – during the night’s various phases with heavy dew,
during many nights with heavy dew, பாறுதரை மயிர் நரைய – disorderly hair on the head
has become wet, இனிது துஞ்சும் – sleeping sweetly, திருநகர் ைரைப்பின் – within the limits
of the rich palace, இரையல் அகற்ற – to remove my sorrow, என் கிரண சதாடாக் குறுகி
– I went there beating my kinai drum, அவி உணவிபைார் – those who eat sacrificial food
(the thevars), புறங்காப்ப – protecting, அற சநஞ்சத்பதான் – the man with a righteous heart,
ைாழ நாள் என்று – praised that he live for long, அதற்சகாண்டு ைைல் ஏத்தி – after that he
welcomed me who went, கைவு இல்ைாக் கவி ைண் ரகயான் – the one who gives abundantly
without hiding his wealth, ைாழ்க எைப் சபயர் சபற்பறார் – the wise people who got gifts
praised him, பிறர்க்கு உைமம் தான் – he is an example to others (kings), அல்ைது தைக்கு
உைமம் பிறர் இல் எை – others are not examples for him, அது நிரைத்து மதி மழுகி –
intelligence blunted thinking about it, bewildered thinking about it, அங்கு நின்ற எற்
காணூஉ – on seeing me stand there (காணூஉ – இன்னிரச அைசபரட), பசய் நாட்டுச்
சசல் கிரணஞரை – oh kinai drummer who goes to distant countries (கிரணஞரை –
கிரணஞைாகிய நீ, ஐ முன்னிரைரய விைக்கி நின்றது), நீ புைைரை எமக்கு என்ை – saying
‘you are protected by me’, மரை பயந்த மணியும் – gems (sapphire) yielded by the
mountains, கடறு பயந்த சபான்னும் – gold from the forests, கடல் பயந்த கதிர் முத்தமும்
– sparkling pearls provided by the ocean, பைறுபட்ட உரடயும் – different clothes (new),
பசறுபட்ட தசும்பும் – pots with liquor, கைவில் கண்டாங்கு – like they were seen in a dream,
ைருந்தாது நிற்ப நைவின் நல்கிபயான் – he gave as I stood there without sorrow, நரச சால்
பதான்றல் – the noble man who is very kind, the king who is very kind, நாடு எை
சமாழிபைார் அைன் நாடு எை சமாழிபைார் – those who analyze and say which is the best
country say that his country is the best, பைந்து எை சமாழிபைார் அைன் பைந்து எை
சமாழிபைார் – those who analyze kings say that he is the best among kings, புகர் நுதல் –
spotted forehead, அவிர் சபாற் பகாட்டு யாரையர் – those riding on elephants with bright
golden tusks – had gold rings on tusks, கைர் பரி – desirable rapid trotting, கச்ரச நன்மான்
– fine horses with cloth around their bodies, ைடி மணி – beautiful bells, cast bells, ringing
bells, ைாங்கு உருை – curved and rolling wheels, சகாடி மிரச – flags above, நல் பதர்க்
குழுவிைர் – men on fine chariots, கதழ் இரச – fast fame, ைன்கணிைர் ைாளின் ைாழ்நர் –
brave/harsh men who live by the sword, ஆர்ைசமாடு ஈண்டி – gathered together eagerly,
கடல் ஒலி சகாண்ட தாரை – army as loud as the ocean, அடல் சைங்குருசில் – the king
who desires battles, மன்னிய சநடிபத – may he live with stability for a long time (சநடிபத
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 378, பாடியைர்: ஊன்சபாதி பசுங்குரடயார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

சசருப்பாழி எறிந்த இைஞ்பசட் சசன்னி, திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
சதன் பைதைர் மிடல் சாய,
ைட ைடுகர் ைாள் ஓட்டிய,
சதாரடயரம கண்ணித், திருந்து பைல் தடக்ரகக்,
கடுமா கரடஇய விடு பரி ைடிம்பின்,
நல் தார்க் கள்ளின் பசாழன் பகாயில், 5
புதுப் பிரற அன்ை சுரத சசய் மாடத்துப்
பனிக் கயத்து அன்ை நீள் நகர் நின்று, என்
அரிக்கூடு மாக் கிரண இரிய ஒற்றி,
எஞ்சா மைபின் ைஞ்சி பாட,
எமக்சகை ைகுத்த அல்ை மிகப்பை 10
பமம்படு சிறப்பின் அருங்கை சைறுக்ரக
தாங்காது சபாழிதந்பதாபை; அது கண்டு
இைம்பாடு உழந்த என் இரும்பபர் ஒக்கல்
விைல் சசறி மைபிை சசவித் சதாடக்குநரும்,
சசவித் சதாடர் மைபிை விைற் சசறிக்குநரும், 15
அரைக்கரம மைபிை மிடற்றி யாக்குநரும்,
மிடற்றரம மைபிை அரைக்கி யாக்குநரும்,
கடுந்சதறல் இைாமன் உடன் புணர் சீரதரய
ைலித்தரக அைக்கன் சைைவிய ஞான்ரற
நிைஞ்பசர் மதர் அணி கண்ட குைங்கின் 20
சசம்முகப் சபருங்கிரை இரழப் சபாலிந்தாஅங்கு,
அறாஅ அருநரக இனிது சபற்றிகுபம,
இருங்கிரைத் தரைரம எய்தி,
அரும் படர் எவ்ைம் உழந்ததன் தரைபய.

Puranānūru 378, Poet Oonpothi Pasunkudaiyār sang for Chozhan Cheruppāli Erintha
Ilanchētchenni, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
He ruined the strength of the southern fishermen,
and drove away the Vadukars with swords,
Chozhan who wears a lovely garland, carries a perfect
spear, dons an elegantly strung head strand, is rich in
liquor, and spurs his swift horse.
I stood at his pond-like mansion with moon-like plaster,
and beat my dark kinai drum with sharp sounds and sang
songs in vanji mode in a traditional manner. He gave
me many splendid precious jewels that awed me.
When my large family saw that, they took the finger
ornaments and put them on their ears, put the ear jewels
on their fingers, those meant for the waist on their
necks, and those meant for the necks on their waists.
They were like a huge family of monkeys with gaping red
mouths scooping up the beautiful ornaments that fell to
the ground, when the mighty demon snatched away enraged
Raman’s wife Seethai. Heading a large family and thinking
about removing their great sorrow, I was very happy along
with them when our poverty and distress were removed.

Notes: Puranānūru 10, 203, 370 and 378 were written by this poet. This king goes by the
names பசாழன் பாமுளூசைறிந்த சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி, பசாழன்
சநய்தைங்காைல் இைஞ்பசட் சசன்னி and பசாழன் சசருப்பாழி எறிந்த இைஞ்பசட்
சசன்னி. பதிற்றுப்பத்து 70 – மா உடற்றிய ைடிம்பு. ைடுகர் (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை
– சதாண்ரட நாட்டுத் திருபைங்கடத்திற்கு ைடக்கில் உள்ை நாட்டைைாதைால் ைடுகர்
எைப்பட்டைர், சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை அகநானூறு 213 – ைடுகர் சதலுங்கர்.
இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை –
சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25,
470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை துரைசாமி உரை – புறநானூறு
பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க சபரிய சுற்றத்தார், மிகப்
சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை,
இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார் உரை – அகநானூறு 301 –
மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். பரிைடிம்பின் (4) – சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை –
குதிரைரயச் சசலுத்துைதற்கு என்று காலில் இடப்பட்ட பரிைடிம்பு என்னும்
காைணிரயயும். இைம்பாடு – இைம்பாடு ஒற்கம் ஆயிைண்டும் ைறுரம (சதால்காப்பியம்,
உரியியல் 64). தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: சதன் பைதைர் மிடல் சாய – strength of southern fishermen/coastal people

ruined, ைட ைடுகர் ைாள் ஓட்டிய – drove away those on the north with swords, drove away
Andhra warriors with swords, சதாரடயரம கண்ணி – well strung head strand, திருந்து
பைல் – perfect spear, தடக் ரக – large hands, கடுமா கரடஇய விடு பரிைடிம்பின் – with
spurs to goad his fast horses (கரடஇய – சசால்லிரச அைசபரட), நல் தார்க் கள்ளின்
பசாழன் – Chozhan wearing a fine garland and owning liquor, பகாயில் – palace, புதுப் பிரற
அன்ை – like a new moon, சுரத சசய் மாடத்து – at a mansion which had plaster on its walls,
பனிக் கயத்து அன்ை – long like a cool pond (கயத்து – கயம், அத்து சாரிரய), நீள் நகர் –
huge house, நின்று என் அரிக்கூடு மாக் கிரண இரிய ஒற்றி – stood there and beat on my
dark kinai drum with rhythmic sounds, எஞ்சா மைபின் ைஞ்சி பாட – sang in Vanji mode
according to strong tradition – it is about unrestrained attack, எமக்சகை ைகுத்த அல்ை –
made not just for us, மிகப்பை பமம்படு சிறப்பின் அருங்கை சைறுக்ரக தாங்காது
சபாழிதந்பதாபை – he gave me precious jewels and great wealth that I could not endure
(ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அது கண்டு – on seeing, இைம்பாடு உழந்த – suffering
with nothing, என் இரும்பபர் ஒக்கல் – my very large family (இரும்பபர் –
ஒருசபாருட்பன்சமாழி), விைல் சசறி மைபிை சசவித் சதாடக்குநரும் – took the ones for
the fingers and put them on their ears, சசவித் சதாடர் மைபிை விைற் சசறிக்குநரும் – those
who put on their fingers what needs to be worn on the ears, அரைக்கு அரம மைபிை – what
should be worn on waists, மிடற்றி யாக்குநரும் – they wore on their necks, மிடற்றரம
மைபிை அரைக்கு யாக்குநரும் – put what was meant for the necks on their waists,
கடுந்சதறல் இைாமன் உடன் புணர் சீரதரய – Seethai who was the wife of Raman of great
wrath, Seethai who was the wife of the invincible Raman, ைலித்தரக அைக்கன் சைைவிய
ஞான்ரற – when the mighty demon seized her, நிைஞ்பசர் மதர் அணி கண்ட குைங்கின் – of
monkeys which saw the beautiful jewels which hit the ground, சசம்முகப் சபருங்கிரை –
large family with red face, இரழப் சபாலிந்தாஅங்கு – like how they glowed with jewels
(சபாலிந்தாஅங்கு – இரச நிரற அைசபரட), அறாஅ அரு நரக இனிது சபற்றிகுபம – we
attained endless great joy (அறாஅ – இரச நிரற அைசபரட), இருங்கிரைத் தரைரம
எய்தி – heading the large family, அரும் படர் எவ்ைம் உழந்ததன் தரைபய – due to thinking
about their great sorrow (தரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 379, பாடியைர்: புறத்திரண நன்ைாகைார், பாடப்பட்படான்: ஓய்மான்

வில்லியாதன், திரண: பாடாண், துரற: பரிசில்
யாபை சபறுக அைன் தாள் நிழல் ைாழ்க்ரக;
அைபை சபறுக என் நா இரச நுைறல்;
சநல் அரி சதாழுைர் கூர் ைாள் மழுங்கின்
பின்ரை மறத்பதாடு அரியக் கல் சசத்து,
அள்ைல் யாரமக் கூன் புறத்து உரிஞ்சும் 5
சநல் அமல் புைவின் இைங்ரக கிழபைான்
வில்லியாதன் கிரணபயம் சபரும!
“குறுந்தாள் ஏற்ரறக் சகாழுங்கண் அவ்விைர்
நறு சநய் உருக்கி நாள் பசாறு ஈயா,
ைல்ைன் எந்ரத, பசி தீர்த்தல்” எைக் 10
சகான்ைைல் ைாழ்க்ரக நின் கிரணைன் கூறக்,
பகட்டதற் சகாண்டும் பைட்ரக தண்டாது
விண் பதாய் தரைய குன்றம் பிற்பட
நரச தை ைந்தசைன் யாபை, ைரச இல்
தாயிறூஉங் குழவி பபாைத் 15
திருவுரடத் திரு மரையது பதான்று கமழ் புரக
ைருமரழ மங்குலின் மறுகுடன் மரறக்கும்,
குறும்பு அடு குண்டு அகழ் நீள் மதில் ஊபை.

Puranānūru 379, Poet Purathinai Nannakanār sang to Ōymān Villiyāthan, Thinai: Pādān,
Thurai: Parisil
I heard from one of your kinai drummers, “May I
receive life protected by his feet! May he
receive praise from my tongue! We are the kinai
drummers of Villiyāthan, lord of Ilangai, where
the fields are dense with paddy, and the reapers
who harvest it, when their sharp sickles become
dull, look around for a stone because they want to
keep cutting, end up whetting the blades on
humped backs of field tortoises lying around in the
marshes. Our lord, our father, relieves our hunger
daily, feeding us rice cooked with fatty pieces of fine
meat of short-legged boars and fragrant ghee.”

Since I heard his words, I have come here passing

mountains whose summits touch the sky, with a
desire that is not restrained, like an infant that runs
to its mother for milk.
I came to your town where fragrant smoke from your
rich palace wafts into the streets like clouds that bring
rain, with tall walls and deep a moat surrounding the fort.

Notes: Puranānūru 176, 376, 379, 381 and 384 were written by this poet. This is the only
poem written for this king, who was an heir of Ōymān Nalliyakōdan. சகான்ைைல் (11) –
ஒைரை துரைசாமி உரை – சகான் = விடியற்காைம், விடியலில் பபாந்து துயிசைரட நிரை
பாடுைது கிரணப் சபாருநன் கடைாதலின் ‘சகான்ைைல் ைாழ்க்ரக நின் கிரணைன்’
என்றார், உ. பை. சாமிநாரதயர் உரை – விடியற்காைத்தில் ைந்து ைாசித்ததால் உண்டாகிய
சசல்ைம். ஈயா – ஈந்து என்பது சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம்.
எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. சகான் –
அச்சம் பயம் இலி காைம் சபருரம என்று அப் பால் நான்பக சகான்ரைச் சசால்பை
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 6).

Meanings: யாபை சபறுக அைன் தாள் நிழல் ைாழ்க்ரக – may I receive a life at his feet,
may I receive a life under his protection, அைபை சபறுக என் நா இரச – may he receive
praise from my tongue, நுைறல் – utterance, சநல் அரி சதாழுைர் – workers who reap paddy,
கூர் ைாள் மழுங்கின் – if their sharp swords/sickles become blunt, பின்ரை – after that,
மறத்பதாடு – with strength, அரிய – to cut, கல் சசத்து – thinking/regarding it as a stone,
அள்ைல் யாரமக் கூன் புறத்து உரிஞ்சும் – they sharpen on the backs of hump-backed
tortoises in the mud, சநல் அமல் புைவின் – with land with paddy fields dense with paddy
grass (அமல் – சசறிந்த), இைங்ரக கிழபைான் – lord of Vilangai, வில்லியாதன் –
Villiyāthan, கிரணபயம் – we are his kinai drummers, சபரும – O lord, குறுந்தாள் ஏற்ரற
– short legged male (boars), சகாழுங்கண் அவ்விைர் – thick pieces of fine meat with fat
(விைர் = சைண்ரம, சமன்ரம), நறு சநய் உருக்கி – melt fragrant ghee, நாள் பசாறு ஈயா
ைல்ைன் – he is capable of giving us rice daily (ஈயா – ஈந்து, சகாடுத்து), எந்ரத – our father,
our lord, பசி தீர்த்தல் – ending hunger, எை – thus, in this manner, சகான்ைைல் ைாழ்க்ரக
– early morning living with a tradition of singing, நின் கிரணைன் கூற – uttered by your
kinai drummer, பகட்டதற் சகாண்டும் – once I heard, பைட்ரக தண்டாது – with unabated
desire, விண் பதாய் தரைய குன்றம் பிற்பட – leaving behind mountains with sky touching
tops, நரச தை ைந்தசைன் யாபை – I came here with desire, ைரச இல் தாயிறூஉங் குழவி
பபாை – like an infant who runs to its faultless mother for milk, திருவுரடத் திரு மரையது
பதான்று கமழ் புரக – fragrant smoke that appears in your wealthy palace, ைருமரழ
மங்குலின் – like the clouds that bring rain, மறுகு உடன் மரறக்கும் – hiding the streets,
குறும்பு அடு – next to the fort, குண்டு அகழ் – deep moat, நீள் மதில் ஊபை – town with tall
walls (ஊபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 380, பாடியைர்: கருவூர்க் கதப்பிள்ரை, பாடப்பட்படான்: நாஞ்சில்

ைள்ளுைன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி – பாடலின் சிை பகுதிகள்
கிரடக்கவில்ரை
சதன் பவ்ைத்து முத்துப் பூண்டு,
ைட குன்றத்துச் சாந்தம் உரீஇ,
. . . . . . . ங்கடல் தாரை
இன்னிரசய விறல் சைன்றித்,
சதன்ைைர் ைய மறைன் 5
மிரசப் சபய்த நீர் கடல் பைந்து முத்தாகுந்து,
நாறிதழ்க் குைவிசயாடு கூதைம் குரழய,
பதறுசப. . . . . . . . த்துந்து
தீஞ் சுரைப் பைவின் நாஞ்சில் சபாருநன்;
துப்பு எதிர்ந்பதார்க்பக உள்ைாச் பசய்ரமயன்; 10
நட்பு எதிர்ந்பதார்க்பக அங்ரக நண்ரமயன்
ைல் பைல் சாத்தன் நல்லிரசயல்ை,
……..சிரைத் தார்ப் பிள்ரையஞ் சிறாஅர்;
அன்ைன் ஆகன்மாபற இந்நிைம்
இைம்படு காரை ஆயினும், 15
புைம்பல் பபாயின்று பூத்த என் கடும்பப.

Puranānūru 380, Poet Karuvūr Kathappillai sang for Nānjil Valluvan, Thinai: Pādān,
Thurai: Iyan Mozhi – Parts of this poem are missing
He is wearing pearls from the southern ocean.
He is smeared with sandal from the northern
mountains………the powerful warrior of the
southern Pandiyan, with his army like an ocean,
victorious and sweetly famous. Water falling from
above spreads through the ocean and turns into pearls.
Wild jasmine with fragrant petals and koothalam flowers
flourish…….The Lord of Nānjil where jackfruit trees
flourish bearing fruits with sweet segments!

To those who oppose his might, he is at an unthinkable

distance. To those with friendship,
he’s close like the palms of their hands. The glory of
Sāthan of strong bow…………….. young children wearing
garlands that are like bows. Since he is of such nature,
even when people in this land suffer, the sorrow of my
family has ended and they have received gold flowers.

Notes: There was a belief that water droplets fell into open oysters and turned into pearls.
This is the only poem written by this poet. Puranānūru 137, 138, 139, 140 and 380 were
written for this small-region king. There are 33 poems in which lines are missing. உந்து
(ஆகுந்து) – உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 44).

Meanings: சதன் பவ்ைத்து முத்துப் பூண்டு – wearing a pearl strand with pearls from the
southern sea, ைட குன்றத்துச் சாந்தம் உரீஇ – wearing sandal paste from the northern
mountain (உரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட). .. . ங்கடல் தாரை – ocean like army,
இன்னிரசய – with great fame, விறல் சைன்றித் சதன்ைைர் ைய மறைன் – Māran who is a
warrior leader of Pāndiyars who are victorious, மிரசப் சபய்த நீர் – like the waters that fell
from above, கடல் பைந்து – spread in the ocean, முத்து ஆகுந்து – they become pearls
(ஆகுந்து – உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), நாறிதழ்க் குைவிசயாடு – along with
wild jasmine with fragrant petals, Millingtonia hortensis, கூதைம் குரழய பதறுசப –
koothalam mixed (with wild jasmine), Convolvulus, three-lobed nightshade. . . . த்துந்து தீஞ்
சுரைப் பைவின் நாஞ்சில் சபாருநன் – Lord of Nānjil where jackfruit trees flourish with
fruits with sweet segments, துப்பு எதிர்ந்பதார்க்பக – those who opposed his strength,
உள்ைாச் பசய்ரமயன் – he is in an unthinkable distance, நட்பு எதிர்ந்பதார்க்பக – to those
with friendship (எதிர்ந்பதார்க்பக – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அங்ரக நண்ரமயன்
– he is closer than the palms of their hands, ைல் பைல் சாத்தன் – Sāthan with strong lance,
நல்லிரசயல்ை – other than his fine fame, . . . சிரைத் தார் – bow-like curved garlands,
பிள்ரையஞ் சிறாஅர் – young children (சிறாஅர் – இரசநிரற அைசபரட), அன்ைன்
ஆகன்மாபற – since he is of that nature (ஆகன்மாபற – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive,
மாறு ஏதுப்சபாருள் (காைணப் சபாருள்) தரும் இரடச்சசால்), இந்நிைம் இைம்படு காரை
ஆயினும் – even when people in this country suffer from poverty, புைம்பல் பபாயின்று –
their sorrow went away, பூத்த என் கடும்பப – my relatives who became happy, my relatives
who got gold flowers (கடும்பப – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 381, பாடியைர்: புறத்திரண நன்ைாகைார், பாடப்பட்படான்: கரும்பனூர்

கிழான், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
ஊனும் ஊணும் முரையின், இனிசதைப்
பாலிற் சபய்தவும் பாகிற் சகாண்டவும்,
அைவுபு கைந்து சமல்லிது பருகி
விருந்துறுத்து ஆற்றி இருந்தசைம் ஆகச்,
“சசன்பமா சபரும எம் விழவுரட நாட்டு” எை 5
யாம் தன் அறியுநமாகத், தான் சபரிது
அன்பு உரடரமயின் எம் பிரிவு அஞ்சித்,
“துணரியது சகாைாஅ ைாகிப் பழம் ஊழ்த்துப்
பயம் பகர்வு அறியா மயங்கு அரில் முது பாழ்ப்
சபயல் சபய்தன்ை சசல்ைத்து ஆங்கண், 10
ஈயா மன்ைர் புறங்கரடத் பதான்றிச்
சிதாஅர் ைள்பின் சிதர்ப் புறத் தடாரி
ஊன் சுகிர் ைைந்த சதண் கண் ஒற்றி,
விைல் விரச தவிர்க்கும் அைரை இல் பாணியின்,
இைம்பாடு அகற்றல் யாைது? புைம்சபாடு 15
சதருமைல் உயக்கமும் தீர்க்குசைம்; அதைால்
இரு நிைம் கூைம் பாறக் பகாரட
ைரு மரழ முழக்கு இரசக்கு ஓடிய பின்ரறச்
பசரய ஆயினும் இைரண ஆயினும்,
இதற்சகாண்டு அறிரந! ைாழிபயா கிரணை! 20
சிறு நனி ஒருைழிப் படர்க” என்பறாபை எந்ரத,
ஒலி சைள் அருவி பைங்கட நாடன்,
உறுைரும் சிறுைரும் ஊழ் மாறு உய்க்கும்
அறத் துரற அம்பியின் மாை மறப்பின்று,
இருங்பகாள் ஈைாப் பூட்ரகக் 25
கரும்பனூைன் காதல் மகபை.

Puranānūru 381, Poet Puranthinai Nannākanār sang for Karumpanūr Kizhān, Thinai:
Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
When we were tired of eating meat and rice along
with dishes cooked with milk and sugar syrup
in the right proportions, enjoying his hospitality
and having no hunger, we said to him, “Lord,
we are leaving for our country with festivals!”

Because of his kindness, he feared our leaving.

He said, “If you appear at the gates of kings
with wealth that is not beneficial to others,
like clusters of ripe fruits that are not plucked, and
like rain that is wasted on entangled bushes in the
wasteland, and play perfectly your thadāri drum
with bits of flesh on its clear eyes, its sides worn down
and the straps frayed, with rapid and perfect rhythm,
will it end your poverty? I will end the distress of those
who wander in pain. So, in summer when the vast land is
ruined and after the clouds that roar have ended rainfall,
whether you are far away or nearby, think about this
a little bit. May you live long, O drummer!”

These are the words that he uttered, my lord who reigns

over Vēnkadam where white waterfalls roar. He is the
beloved son of the lord of Karumpanūr. In his charity,
he is like a boat that carries the great and the lowly
alike between shores. He shows strong determination
and is a man of unyielding noble principles.

Notes: Puranānūru poems 381 and 384 were written for this leader. Puranānūru 176, 376,
379, 381 and 384 were written by this poet. ஒைரை துரைசாமி உரை – கரும்பனூர்
சதாண்ரட நாட்டூர். இப்பபாது கரும்பூர் எை ைழங்குகிறது. பாலிற் சபய்தவும் பாகிற்
சகாண்டவும் (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – பாற்சபய்து சரமத்த பாயசம் பபால்ைைவும்
சைல்ைப்பாகுசகாண்டு மிக்க இனிப்புச்சுரை கனிந்த பண்ணியாைங்களும் உண்பது
கூறுைான், ‘பாலிற் சபய்தவும் பாகிற் சகாண்டவும்’ என்றான். ஈைா – ஈர்த்து என்பது
சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால்
காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. இைம்பாடு – இைம்பாடு ஒற்கம்
ஆயிைண்டும் ைறுரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 64). நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம்
மூன்றும் மிகுதி சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3). சிறு நனி – அணி
மாண் சிறுபுறம் காண்கம், அகநானூறு 261 – சிறு நனி ஏகு, அகநானூறு 301 – பிரிந்பதார்
உள்ளுபு நிரைதல் சிறு நனி ஆன்றிகம், ஐங்குறுநூறு 180 – சிறு நனி ைரைந்தரை
சகாண்பமா, கலித்சதாரக 12 – சிறு நனி நீ துஞ்சி ஏற்பினும், புறநானூறு 247 – சிறு நனி
தமியள் ஆயினும் இன்னுயிர் நடுங்கும், புறநானூறு 376 – அந்தி சிறு நனி பிறந்த பின்ரற,
புறநானூறு 381 – சிறு நனி ஒருைழிப் படர்க என்பறாபை. சதருமைல் – அைமைல் சதருமைல்
ஆயிைண்டும் சுழற்சி (சதால்காப்பியம், சசால் 310).

Meanings: ஊனும் ஊணும் முரையின் – hating meat and rice, இனிசதைப் பாலில்
சபய்தவும் பாகில் சகாண்டவும் – sweetly made pouring milk and sugar syrup, அைவுபு
கைந்து – mixed in the right proportions, சமல்லிது பருகி – delicately mixing and drinking,
விருந்து உறுத்து – as guests with hospitality, ஆற்றி இருந்தசைம் ஆக – we were here
without hunger (ஆற்றி – பசி நீங்கி), சசன்பமா சபரும – we are leaving O lord (பமா –
தன்ரம அரசநிரை, an expletive of the first person), எம் விழவுரட நாட்டு – to our
country with festivals, எை – in this manner, யாம் தன் அறியுநம் ஆக – when we announced
to him, தான் சபரிது அன்பு உரடரமயின் – because of great kindness, எம் பிரிவு அஞ்சி –
fearing our departure, துணரியது சகாைாஅ ஆகிப் பழம் – fruits growing in clusters and not
taken, ஊழ்த்து – ripened, பயம் பகர்வு அறியா – not knowing to share, மயங்கு அரில் –
tangled plants, entangled bushes, முது பாழ்ப் சபயல் சபய்தன்ை – like rain that falls on old
ruined land, சசல்ைத்து – with wealth, ஆங்கண் – there, ஈயா மன்ைர் புறங்கரடத் பதான்றி
– appearing at the gates of kings who do not give, சிதாஅர் ைள்பின் – with straps that are
frayed (சிதாஅர் – இரச நிரற அைசபரட), சிதர்ப் புற – sides worn down sides, scratched
sides, தடாரி – thadāri drum, ஊன் சுகிர் ைைந்த – with torn meat surrounding, with bits of
meat surrounding, சதண் கண் ஒற்றி – beat on its clear eyes, விைல் விரச தவிர்க்கும் – with
fingers rapidly keeping rhythm, அைரை இல் பாணியின் – with faultless rhythm, இைம்பாடு
அகற்றல் யாைது – how will it remove poverty, புைம்சபாடு சதருமைல் உயக்கமும்
தீர்க்குசைம் – we will end the sorrow of those who are suffering, அதைால் – so, இரு நிைம்
கூைம் பாற – this big land ruined without grains and legumes, பகாரட – summer, ைரு
மரழ முழக்கு இரசக்கு – with the roaring sounds of clouds (இரசக்கு – இரசயுடன்,
பைற்றுரம மயக்கம்), ஓடிய பின்ரற – after leaving, பசரய ஆயினும் இைரண ஆயினும்
– whether you are far away or nearby, இதற்சகாண்டு அறிரந – know this, ைாழிபயா
கிரணை – may you live long O kinai drummer, சிறு நனி ஒருைழிப் படர்க என்பறாபை –
‘think a little bit more and act in a manner’ he said (என்பறாபை- ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), எந்ரத – my lord, ஒலி சைள் அருவி பைங்கட நாடன் – the ruler of Vēnkadam
with loud white waterfalls, உறுைரும் சிறுைரும் ஊழ் மாறு உய்க்கும் – who takes them
whether they are ordinary or great, அறத் துரற அம்பியின் மாை – like a boat that is
virtuous, மறப்பின்று – without forgetting, இருங்பகாள் – great determination, great
strength, ஈைா – attracted, பூட்ரக – noble principles, கரும்பனூைன் காதல் மகபை – the
beloved son of the lord of Karumpanūr (மகபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 382, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் நைங்கிள்ளி,
திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை
கடற்பரட அடல் சகாண்டி,
மண்டுற்ற மலிர் பநான் தாள்,
தண் பசாழ நாட்டுப் சபாருநன்,
அைங்கு உரை அணி இவுளி
நைங்கிள்ளி நரசப் சபாருநபைம்; 5
பிறர்ப் பாடிப் சபறல் பைண்படம்;
அைற் பாடுதும் அைன் தாள் ைாழிய எை
சநய் குய்ய ஊன் நவின்ற
பல் பசாற்றான், இன் சுரைய,
நல்குைனின் பசித் துன்பு அற 10
என்ப நின் சபாருநர் சபரும அதற்சகாண்டு
முன் நாள் விட்ட மூது அறி சிறாஅரும்
யானும் ஏழ் மணியங்பகழ் அணி உத்திக்
கட்பகள்விக் கரை நாவின்,
நிறன் உற்ற அைாஅப் பபாலும் 15
ைறன் ஒரீஇ, ைழங்கு ைாய்ப்ப
விடுமதி அத்ரத கடுமான் பதான்றல்!
நிைபத முந்நீர் உடுத்த இவ் வியன் உைகு, அறிய;
எைபத கிரடக் காழ் அன்ை சதண் கண் மாக்கிரண
கண்ணகத்து யாத்த நுண் அரிச் சிறு பகால் 20
எறிசதாறும் நுடங்கியாங்கு நின் பரகஞர்
பகட்சடாறும் நடுங்க, ஏத்துசைன்
சைன்ற பதர் பிறர் பைத்து அரை யாபை.

Puranānūru 382, Poet Kōvūr Kizhār sang to Chozhan Nalankilli, Thinai: Pādān, Thurai:
Kadai Nilai
O lord! Youngsters who sang to you before,
and I, have come on hearing your bards sing,
“The warrior lord of cool Chozha country, who
has gained tributes through his great efforts
going into the ocean with his murderous army,
is Nalankilli whose horses have pretty plumes
that sway. We are his desired bards. We do not
desire to sing to others for gifts. May his deeds
endure for long! Go to him to end your hunger.
He’ll give you many dishes of rice with meat
and ghee seasoned with spices, and sweet foods.”

O lord of swift horses! Grant us gifts and let us

go, so that we may cast off our poverty, like a
colored snake with lifted bright gems, glowing
spots, forked tongue and eyes for ears, that casts
is skin, and give to others. It is well known
that this wide world surrounded by oceans
is yours. Mine is this dark kinai drum with an
eye, clear like a pith stem.

Whenever I sing in the courts of other kings about

the chariots you conquered, they tremble like
the eye of this drum that quivers whenever it is
hit by a small stick as it creates fine, sharp sounds.

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for this
Chozha king. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru
31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின்
என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26). முந்நீர் – ஒைரை துரைசாமி உரை புறநானூறு 9 – ஆற்று நீரும், ஊற்று
நீரும் மரழ நீரும் உரடரமயான் முந்நீர் என்று சபயைாயிற்று. நச்சிைார்க்கினியர் உரை
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 441 – நிைத்திற்கு முன்பை உண்டாக்கிய நீர், மண்ரண
பரடத்தலும் காத்தலும் அழித்தலுமாகிய நீர். கட்பகள்வி (14) – ஒைரை துரைசாமி உரை
– கண்ணில் சபாருந்திய சசவி, பாம்பின் கட்சபாறிபய சசவிப் புைரையும்
உரடயசதன்பது பண்ரடபயார் சகாள்ரக.

Meanings: கடற்பரட அடல் – defeating/killing with an army in the ocean, சகாண்டி –

tributes brought, மண்டுற்ற – close, மலிர் பநான் தாள் – great mighty effort, தண் பசாழ
நாட்டுப் சபாருநன் – cool Chozha country war lord, அைங்கு உரை அணி இவுளி – horses
with pretty swaying plumes, நைங்கிள்ளி நரசப் சபாருநபைம் – we are the desired bards of
Nalankilli, பிறர்ப் பாடிப் சபறல் பைண்படம் – we do not desire to sing to others for gifts,
அைற் பாடுதும் – we will sing just for him, அைன் தாள் ைாழிய எை – may his efforts live
long, சநய் குய்ய ஊன் நவின்ற பல் பசாற்றான் – with many kinds of rice cooked with ghee
and spices and meat, இன் சுரைய – with sweet taste, நல்குைனின் பசித் துன்பு அற – he will
give for your hunger to end, என்ப நின் சபாருநர் – so say your bards, சபரும – O lord,
அதற்சகாண்டு – and so, நின் முன் நாள் விட்ட – you gave and sent before, மூது அறி
சிறாஅரும் – the youngsters who knew the past tradition, யானும் – and myself, ஏழ்
மணியங்பகழ் – uplifted bright gems, அணி உத்தி – pretty spots, கண் பகள்வி – its eyes for
ears, கரை நாவின் – with a forked tongue, நிறன் உற்ற அைாஅப் பபாலும் – like a snake with
color that peeled its skin (நிறம் என்பதன் பபாலி, அைாஅ – இரச நிரற அைசபரட), ைறன்
ஒரீஇ – remove poverty (ஒரீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), ைழங்கு ைாய்ப்ப – for us to give
to others, விடுமதி அத்ரத – please give us gifts and let us go (மதி – முன்னிரையரச, an
expletive of the second person, அத்ரத – அரசநிரை, an expletive), கடுமான் பதான்றல் –
O greatness with swift horses (கடுமான் – பண்புத்சதாரக), நிைபத முந்நீர் உடுத்த இவ்
வியன் உைகு அறிய – everyone knows that this world surrounded by ocean belongs to you,
எைபத – mine, கிரடக் காழ் அன்ை – like pith stems, சநட்டி, Aeschynomene aspera,
சதண் கண் – clear eye, மாக்கிரண – dark kinai drum, கண்ணகத்து – on its eye, யாத்த – tied,
நுண் அரி சிறு பகால் எறிசதாறும் நுடங்கியாங்கு – like the trembling of the drum eye
whenever it is struck with a small stick, நின் பரகஞர் பகட்சடாறும் நடுங்க ஏத்துசைன் – I
will praise for your enemies to tremble whenever they hear, சைன்ற பதர் – chariots you
conquered, பிறர் பைத்து அரை – in the courts of other kings, யாபை – me (யாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 383, பாடியைர்: மாபறாக்கத்து நப்பசரையார், பாடப்பட்படான்: அவியன்,

திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
ஒண் சபாறிச் பசைல் எடுப்ப ஏற்சறழுந்து,
தண் பனி உரறக்கும் புைைா ஞாங்கர்,
நுண் பகால் சிறு கிரண சிைம்ப ஒற்றி,
சநடுங்கரட நின்று பகடு பை ைாழ்த்தித்
தன் புகழ் ஏத்திசைைாக என் ைைத்து 5
இடுக்கண் இரியல் பபாக ஊன் புைந்து
அருங்கடி வியன் நகர்க் குறுகல் பைண்டிக்,
கூம்புவிடு சமன் பிணி அவிழ்த்த ஆம்பல்
பதம் பாய் உள்ைது அம் கமழ் மடர் உைப்,
பாம்பு உரி அன்ை ைடிவிை, காம்பின் 10
கரழபடு சசாலியின் இரழ அணிைாைா
ஒண் பூங்கலிங்கம் உடீஇ, நுண் பூண்
ைசிந்து ைாங்கு நுசுப்பின், அவ்ைாங்கு உந்திக்
கற்புரட மடந்ரத தற்புறம் புல்ை,
சமல்ைரணக் கிடந்பதான் 15
எற் சபயர்ந்த பநாக்கி . . . . .
. . . . அதற்சகாண்டு,
அழித்துப் பிறந்தசைன் ஆகி அவ்ைழிப்
பிறர் பாடு புகழ் பாடிப் படர்பு அறிபயபை;
குறு முரைக்கு அைமரும் பால் ஆர் சைண்மறி 20
நரை முக ஊகசமாடு உகளும் ைரை அமல். . .
. . . . . . குன்று பை சகழீஇய
கான் சகழு நாடன் சநடுந் பதர் அவியன் எை
ஒருைரை உரடபயன் மன்பை, யாபை
அறான் எைன் பரிபகா சைள்ளியது நிரைபய. 25

Puranānūru 383, Poet: Mārōkkathu Nappasalaiyār sang for Aviyan, Thinai: Pādān, Thurai:
Kadai Nilai – Parts of this poem are missing
I was awakened by a rooster with bright spots,
when it was not yet dawn and cold dew fell.
For my great sorrow to be removed, I stood at his
tall gate, beat my small kinai drum with a thin stick,
praised his oxen and lauded his glory. My body was
thin. He bade me to get close to him in his huge palace
with heavy protection, offered me a bowl of liquor
topped with honey that appeared like a white
waterlily opening its buds delicately. He dressed me
in perfectly woven fine flowery clothes resembling
snake skins and bamboo sheath. He was lying on his
soft bed, and his wife hugged him from the back,
a virtuous woman with fine ornaments on her curving,
lighting-like waist and beautifully curved navel.
He looked toward my direction………..
After that, like I died and was reborn again,
I do not consider going to others and singing their
praises.

I have as my lord, Aviyan who owns tall chariots,

and a country with many mountains dense with bamboo
where a white baby goat drinks from its mother’s small
teat and romps around with a white-faced monkey,
who does not sway from being charitable.

I don’t worry any more about the position of Venus!

Notes: This is the only poem written for this small region king. This female poet from
Mārōkam town which is near Korkai, wrote Puranānūru 37, 39, 126, 174, 226, 280 and 383.
There are 33 poems in which lines are missing.

Meanings: ஒண் சபாறிச் பசைல் எடுப்ப – woke up by a rooster with bright spots,
ஏற்சறழுந்து – rose up from bed, தண் பனி உரறக்கும் – when cold dew falls, புைைா
ஞாங்கர் – at a time when it was not yet morning there, நுண் பகால் சிறு கிரண சிைம்ப
ஒற்றி – striking my small kinai drum with a small stick creating sounds, சநடுங்கரட நின்று
– stood at his tall gate, பகடு பை ைாழ்த்தி – praised his oxen, தன் புகழ் ஏத்திசைைாக – I
praised his fame, என் ைைத்து இடுக்கண் இரியல் பபாக – for my strong sorrow to leave me,
ஊன் புைந்து – making the body become thin, அருங்கடி வியன் நகர் – large palace with great
protection, குறுகல் பைண்டி – he desired for me to get near, கூம்புவிடு சமன் பிணி
அவிழ்த்த ஆம்பல் – a white waterlily that opened its closed/pointed buds delicately, பதம்
பாய் உள்ைது – with honey spreading (பதம் பதன் என்றதன் திரிபு), அம் கமழ் – beautiful
fragrance, மடர் உை – poured in a bowl, பாம்பு உரி அன்ை – like snake skin, ைடிவிை –
similar looking, காம்பின் கரழபடு சசாலியின் – like the sheath in bamboo stalks
(சசாலியின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில் ைந்தது), இரழ
அணிைாைா – unable to see the rows of threads, perfectly woven, ஒண் பூங்கலிங்கம் உடீஇ
– wore on me bright pretty clothes, wore on me bright clothes with flower designs (உடீஇ
– சசால்லிரச அைசபரட), நுண் பூண் – fine ornaments, ைசிந்து ைாங்கு நுசுப்பின் – with a
curved waist that is like lightning, அவ்ைாங்கு உந்தி – beautifully curved navel, கற்புரட
மடந்ரத – virtuous woman, தற் புறம் புல்ை – hugged him from back, சமல்ைரணக்
கிடந்பதான் – lying on a soft bed, எற் சபயர்ந்த பநாக்கி – looked in my direction, . . . . .. . .
. அதற்சகாண்டு – after that, அழித்துப் பிறந்தசைன் ஆகி – like I died and was born again,
அவ்ைழிப் பிறர் பாடு புகழ் பாடிப் படர்பு அறிபயபை – I do not consider going to others
and singing their praises, குறு முரைக்கு – for the tiny teats, அைமரும் – swirls around,
fidgety, பால் ஆர் சைண்மறி – white baby goat that drinks white milk, நரை முக ஊகசமாடு
– with a white-faced monkey, உகளும் – leaps around, ைரை அமல் – dense with bamboo
(அமல் – சசறிந்த), . . .. . . . . . குன்று பை சகழீஇய கான் சகழு நாடன் – lord of a country
with forests and many mountains (சகழீஇய – சசால்லிரச அைசபரட), சநடுந் பதர்
அவியன் எை ஒருைரை உரடபயன் மன்பை யாபை – I have Aviyan who owns tall chariots
(மன்பை – மன் ஒழியிரசப் சபாருளில் ைந்த இரடச்சசால், a particle which implies
suggestion, ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அறான் எைன் பரிபகா சைள்ளியது
நிரைபய – I do not worry about the position of Venus (நிரைபய – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive)

புறநானூறு 384, பாடியைர்: புறத்திரண நன்ைாகைார், பாடப்பட்படான்: கரும்பனூர்

கிழான், திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை
சமன்பாைான் உடன் அரணஇ,
ைஞ்சிக் பகாட்டு உறங்கும் நாரை
அரறக் கரும்பின் பூ அருந்தும்
ைன்பாைான் கருங்கால் ைைகின்
அரிகால் கருப்ரப அரைக்கும் பூழின் 5
அங்கண் குறுமுயல் சைருை அயை
கருங்பகாட்டு இருப்ரபப் பூ உரறக்குந்து
விழவின்றாயினும் உழைர் மண்ரட
இருங்சகடிற்று மிரசசயாடு பூங்கள் ரைகுந்து;
கரும்பனூர்க் கிரணபயம் சபரும! 10
சநல் என்ைாம் சபான் என்ைாம்
கைற்றக் சகாண்ட நறவு என்னும்
மரை மன்ைா அரை பைவும்
யான் தண்டவும், தான் தண்டான்,
நிணம் சபருத்த சகாழுஞ் பசாற்றிரட, 15
மண் நாணப் புகழ் பைட்டு,
நீர் நாண சநய் ைழங்கிப்,
புைந்பதான் எந்ரத, யாம் எைன் சதாரைைரத
அன்பைாரை உரடபயம் என்ப இனி ைறட்கு
யாண்டு நிற்க சைள்ளி மாண்டக 20
உண்ட நன்கைம் சபய்து நுடக்கவும்
தின்ற நண்பல் ஊஉன் பதாண்டவும்,
ைந்த ரைகல் அல்ைது,
சசன்ற எல்ரைச் சசைவு அறிபயபை.

Puranānūru 384, Poet Purathinai Nannākanār sang to Karumpanūr kizhān, Thinai: Pādān,
Thurai: Kadai Nilai
We are the drummers of the lord of Karumpanūr,
where storks flock together in the land
with paddy fields, sleep on the branches of vanji
trees, and eat flowers from mature sugarcanes.
In the forested land, quails chase rats that
live among the stubble of dark-stemmed millet
and little hares run in fear, while flowers drop
off the black branches of Iruppai trees.
Even when there are no festivals, there is liquor
with flowers, and big pieces of keliru fish is
served with food in the bowls of farmers.

O greatness! What is rice to us? What is gold,

or liquor that heats the body?
Though I lack them, he has abundant quantities.
He has spread his fame so wide that those on earth
are embarrassed. He pours ghee more freely than
water on my rice cooked meat with abundant fat.
He is our lord who protects us. Since we have him, let
Venus stand where it may, though it brings drought!
I will know no other days other than those on which
the fine leaves we have eaten from were folded and
thrown away still with food, and we removed the
bits of meat wedged between our teeth!

Notes: Puranānūru poems 381 and 384 were written for this leader. Puranānūru 176, 376,
379, 381 and 384 were written by this poet. புறநானூறு 386 – யாண்டும் நிற்க சைள்ளி.
புறநானூறு 166 – நீர் நாண சநய் ைழங்கியும். உண்ட நன்கைம் (21) – ஒைரை துரைசாமி
உரை – உணவு உண்டற்குப் பைப்பப்படும் இரையும் நன்கைமாதலின், நன்கைம்
எைப்பட்டது. உந்து (உரறக்குந்து, ரைகுந்து) – உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 44).

Meanings: சமன்பாைான் – in the delicate fertile land, உடன் அரணஇ – flocking together
(அரணஇ – சசால்லிரச அைசபரட), ைஞ்சிக் பகாட்டு உறங்கும் நாரை –
pelicans/storks/cranes that sleep on the branches of vanji trees, Salis tetrasperma – P.L.
Sami, Salis purpurea – R. Panchavarnam, அரறக் கரும்பின் பூ அருந்தும் – they eat the
flowers of mature sugarcane, ைன்பாைான் – in the forest land, mullai land, கருங்கால்
ைைகின் – of millet with dark colored stems, அரிகால் – stubble, கருப்ரப அரைக்கும் –
attacking rats, பூழின் – காரடயிைால், due to the quails, அங்கண் குறுமுயல் – tiny hares
with beautiful eyes (குறுமுயல் – பண்புத்சதாரக), சைருை – they fear and move away,
அயை – nearby, கருங்பகாட்டு இருப்ரபப் பூ உரறக்குந்து – iruppai with black branches
drop flowers, South Indian Mahua, Indian Butter Tree (உரறக்குந்து – உம் ஈற்றுப்
சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), விழவின்றாயினும் – even when no festivals, உழைர்
மண்ரட – in the bowls of farmers, இருங்சகடிற்று மிரசசயாடு – big pieces of keliru fish
with food, Marones cavasius, பூங்கள் ரைகுந்து – filled with liquor with flowers, ரைகும்
(ரைகுந்து – உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), கரும்பனூர்க் கிரணபயம் – we are
kinai drummers of the lord of Karumpanūr, சபரும – O greatness, சநல் என்ைாம் சபான்
என்ைாம் – what is rice and gold to us, கைற்றக் சகாண்ட நறவு என்னும் – liquor that heats
the body (நறவு – நறா நற என்றாகி உகைம் ஏற்றது), மரை மன்ைா அரை பைவும் – what is
not in the house (my house), யான் தண்டவும் – I lack, தான் தண்டான் – he does not lack,
நிணம் சபருத்த – with abundant fat, சகாழுஞ் பசாற்றிரட – in the fatty rice meal, மண்
நாணப் புகழ் பைட்டு – desiring fame that those on earth are embarrassed, நீர் நாண சநய்
ைழங்கி – poured ghee more freely than water (for water to be ashamed), புைந்பதான் – the
man who protects, எந்ரத – my lord, யாம் எைன் சதாரைைரத – how can we suffer,
அன்பைாரை உரடபயம் – since we have him, என்ப – அரசநிரை, an expletive, இனி
ைறட்கு – now for drought, யாண்டு நிற்க சைள்ளி – may the silver planet/Venus stand
there, மாண்டக – with esteem, உண்ட நன்கைம் – fine leaves on which we ate, சபய்து
நுடக்கவும் – folding and throwing away, தின்ற – ate, நண்பல் ஊஉன் பதாண்டவும் – and
digging out the bits of meat wedged between our teeth (நண்பல் – இரு பற்களின் இரட,
ஊஉன் – இன்னிரச அைசபரட), ைந்த ரைகல் அல்ைது சசன்ற எல்ரைச் சசைவு
அறிபயபை – I will know no other days other than these days (அறிபயபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 385, பாடியைர்: கல்ைாடைார், பாடப்பட்படான்: அம்பர் கிழான் அருைந்ரத,

திரண: பாடாண், துரற: ைாழ்த்தியல்
சைள்ளி பதான்றப் புள்ளுக் குைல் இயம்ப,
புைரி விடியல் பகடு பை ைாழ்த்தித்
தன் கரடத் பதான்றிற்றும் இைபை; பிறன் கரட
அகன் கண் தடாரிப் பாடு பகட்டு அருளி
ைறன் யான் நீங்கல் பைண்டி, என் அரை 5
நிைந்திைச் சிரதந்த சிதாஅர் கரைந்து,
சைளியது உடீஇ என் பசி கரைந்பதாபை,
காவிரி அரணயும் தாழ் நீர்ப் படப்ரப
சநல் விரை கழனி அம்பர் கிழபைான்
நல் அருைந்ரத; ைாழியர், புல்லிய 10
பைங்கட விறல் ைரைப் பட்ட
ஓங்கல் ைாைத்து உரறயினும் பைபை.

Puranānūru 385, Poet Kallādanār sang for Ampar Kizhān Arunvanthai, Thinai: Pādān,
Thurai: Vālthiyal
At dawn hours when Venus appeared and birds sang,
I did not appear at his gate to praise his many oxen.
But when he heard the music of my thadāri drum with
its wide eye sounding at the doorway of another,
he was gracious to me, had the torn clothes worn on
my waist ruined by the earth removed, and gave me
white clothes to wear. He removed my poverty.

May the lord of Ampar with paddy fields, where Kāviri’s

water flows into the low-lying groves, may that fine man
Aruvanthai live for many more years than the raindrops
falling from the high sky on Pulli’s victorious Vēnkadam!

Notes: Puranānūru 23, 25, 371, 385 and 391 were written by this poet. This is the only
poem written for this leader. சைள்ளி பதான்ற: புறநானூறு 385 – சைள்ளி பதான்றப்
புள்ளுக் குைல் இயம்ப புைரி விடியல், புறநானூறு 397 – சைள்ளியும் இரு விசும்பு ஏர்தரும்
புள்ளும் உயர் சிரைக் குடம்ரபக் குைல் பதாற்றிைபை சபாய்ரகயும் பபாது கண்
விழித்தை ரபயச் சுடரும் சுருங்கின்று ஒளிபய பாசடழுந்து இைங்கு குைல் முைசசமாடு
ைைம்புரி ஆர்ப்ப இைவுப் புறங்கண்ட காரைத் பதான்றி, புறநானூறு 398 – மதி நிைாக்
கைப்ப சைள்ளி ஏர்தை ைரக மாண் நல் இல், சபாருநைாற்றுப்பரட 72 – சைள்ளி முரைத்த
நள்ளிருள் விடியல்.

Meanings: சைள்ளி பதான்ற – as the silver planet/Venus appeared, புள்ளுக் குைல் இயம்ப
– birds sang, birds tweeted, புைரி விடியல் – early morning, பகடு பை ைாழ்த்தி – praising his
many oxen, தன் கரடத் பதான்றிற்றும் இைபை – even when I didn’t appear at his gate
(இைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), பிறன் கரட – door of another man, அகன்
கண் தடாரிப் பாடு பகட்டு – on hearing the sounds of my thadāri drum with wide eye,
அருளி – was gracious, ைறன் யான் நீங்கல் பைண்டி – desiring for my poverty to be
removed, என் அரை – my waist, நிைம் திை – ruined by the earth, சிரதந்த சிதாஅர் – torn
clothes (சிதாஅர் – இரச நிரற அைசபரட), கரைந்து சைளியது உடீஇ – removed and
gave me white ones to wear (உடீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), என் பசி கரைந்பதாபை –
he removed my poverty (கரைந்பதாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), காவிரி
அரணயும் தாழ் நீர்ப் படப்ரப – groves with low lying water near river Kāviri, சநல் விரை
கழனி அம்பர் கிழபைான் – the lord of Ampar with paddy growing fields, நல் அருைந்ரத
ைாழியர் – may he live long, the good Aruvanthai, புல்லிய பைங்கட விறல் ைரைப் பட்ட –
created in the victorious/mighty Vēnkadam Mountain of Pulli, ஓங்கல் ைாைத்து
உரறயினும் பைபை – many more than the raindrops that fall from the tall skies (பைபை
– ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 386, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்
துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: ைாழ்த்தியல்
சநடுநீை நிரற கயத்துப்
படுமாரித் துளி பபாை,
சநய் துள்ளிய ைரற முகக்கவும்,
சூடு கிழித்து ைாடு ஊன் மிரசயவும்,
ஊன் சகாண்ட சைண்மண்ரட 5
ஆன் பயத்தான் முற்று அழிப்பவும்,
சைய்து உண்ட வியர்ப்பு அல்ைது
சசய் சதாழிைான் வியர்ப்பு அறியாரம
ஈத்பதான் எந்ரத, இரச தைது ஆக;
ையபை சநல்லின் பைலி நீடிய கரும்பின் 10
பாத்திப் பன்மைர்ப் பூத் ததும்பின்று
புறபை புல் அருந்து பல் ஆயத்தான்,
வில் இருந்த சைங்குறும்பின்று;
கடபை கால் தந்த கைன் எண்ணுபைார்
காைல் புன்ரைச் சிரை அரைக்குந்து 15
கழிபய சிறு சைள் உப்பின் சகாள்ரை சாற்றி,
சபருங்கல் நன்ைாட்டு உமண் ஒலிக்குந்து,
அன்ை நன் நாட்டுப் சபாருநம் யாபம,
சபாைாஅப் சபாருநபைம்;
குணதிரச நின்று குடமுதற் சசலினும், 20
குடதிரச நின்று குணமுதற் சசலினும்
ைடதிரச நின்று சதன்ையின் சசலினும்,
சதன்திரச நின்று குறுகாது நீடினும்,
யாண்டும் நிற்க சைள்ளி; யாம்
பைண்டியது உணர்ந்பதான் தாள் ைாழியபை.

Puranānūru 386, Poet Kōvūr Kizhār sang for Chozhan Kulamutrathu Thunjiya
Killivalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Vālthiyal
He gave us to eat, fried foods with splattering ghee
drops, like drops of rain showering down on a pond
brimming with water, and meat roasted on skewers.
In white bowls with meat, he poured cow’s milk
up to the top and it overflowed. Other than the sweat
from eating hot food, we knew nothing of the sweat
of work. Our lord gave, desiring to obtain fame.

His fields are full of flowers that bloom among the

patches of sugarcane that are fences for the paddy
fields, and in his forests where cattle herds graze,
there are fierce fortresses with warriors with bows.
People stand in the seashore groves and count the
ships brought by the wind, and punnai tree branches
are swayed by the waves. In the salt pans, there are
prosperous salt merchants who leave for fine countries
with tall mountains, to shout out the prices of their
white, small-grained salt.

We are war bards of such a fine country.

Let Venus rise in the east and move west, or let it rise
in the west and move east, or let it rise in the north
and move south, or let it appear in the south and
remain there without moving!
May his efforts prosper, he who knows what we want!

Notes: Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373,
386, 393 and 397 were written for this Chozha king. He wrote Puranānūru 173. Kōvūr
Kizhār wrote Puranānūru 31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed
from Kōvūr town in Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu district. 384 – யாண்டு
நிற்க சைள்ளி. சநய் துள்ளிய ைரற (3) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சநய்யில்
ைருைல்கரைப் சபாரிக்குமிடத்து அது துள்ளித் துளிக்குமாதலின் அதரைச் சசய்யும்
ைறுைரை ‘சநய் துள்ளிய ைரற’ என்றார். சநய்யில் ைறுத்த ைரறயின்கண் சநய்த்துளிகள்
நிரறந்திருப்பது பற்றி இவ்ைாறு கூறிைாசைனினும் அரமயும். சபாைாஅ சபாருநபைம்
(19) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சபாருநருள்ளும் யாங்கள் பபார் உடற்றும் சபாருநர்
அல்பைம். சபாருநர் பபார்சசய்யும் மறைர்க்கும் பபார்க்கை ஏர்க்கைங்கரைப் பாடும்
சபாருநர்க்கும் சபாதுப் சபயைாகலின், பபார்சசய்யும் சபாருநரை நீக்குதற்கு ‘சபாருநம்
யாம் என்றார். ‘சபாைாஅப் சபாருநபைம்’ என்றார். சபாைாஅ – பபார் உடற்றும் என்பது
சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால்
காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. உந்து (அரைக்குந்து, ஒலிக்குந்து) – உம்
உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 44).

Meanings: சநடுநீை – with abundant water, நிரற கயத்து – in the full ponds, படுமாரித் துளி
பபாை – like rain drops that fall, சநய் துள்ளிய – with jumping droplets of ghee/oil, with
splattering drops of ghee/oil, ைரற – fried food, முகக்கவும் – to take, to eat, சூடு கிழித்து
– torn roasted meat with skewers, pierced roasted meat with skewers, ைாடு ஊன் – roasted
meat, மிரசயவும் – to eat, ஊன் சகாண்ட – with meat, சைண்மண்ரட – white bowls, ஆன்
பயத்தான் முற்று அழிப்பவும் – cow’s milk was poured to the full and overflowing, சைய்து
உண்ட வியர்ப்பு அல்ைது – other than sweat from eating hot food, சசய் சதாழிைான்
வியர்ப்பு அறியாரம – there was no sweating from working, ஈத்பதான் எந்ரத – our lord
who gave, இரச தைது ஆக – the fame was his, ையபை சநல்லின் பைலி நீடிய கரும்பின்
பாத்தி – patches of sugarcane that grew like fences to paddy fields, பன் மைர்ப் பூ – many
flowers have bloomed, ததும்பின்று – were abundant, புறபை – forest mullai land (ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), புல் அருந்து – grazing and eating grass (ஆர்ந்து என்பது அருந்து
எை ைந்தது), பல் ஆயத்தான் – with many cattle herds, வில் இருந்த – where bows were kept,
where there are warriors with bows, சைங்குறும்பின்று – with fierce forts, கடபை –
கடல்சார்ந்த சநய்தற் பகுதி, seashore land (ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), கால் தந்த
கைன் எண்ணுபைார் – those counting the ships brought by the winds in the ocean (கைன்
– கைம் என்பதன் பபாலி), காைல் – groves, புன்ரைச் சிரை – branches of the laurel tree,
Calophyllum inophyllum, Mast wood Tree, அரைக்குந்து – swayed by waves (அரைக்குந்து
– உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), கழிபய – salt pans, சிறு சைள் உப்பின்
சகாள்ரை சாற்றி – calling out the prices of small white grains of salt, சபருங்கல்
நன்ைாட்டு – in the fine country with huge mountains, உமண் – salt merchants, ஒலிக்குந்து
அன்ை – like their prosperity (ஒலிக்குந்து – உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), நன்
நாட்டுப் சபாருநம் யாபம – we are war bards of that fine country (யாபம – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), சபாைாஅ சபாருநபைம் – we are war bards and not porunars
who are warriors who battle (சபாைாஅ – இரச நிரற அைசபரட), குண திரச நின்று
குடமுதல் சசலினும் – even if it rises in the east and moves to the west (முதல் – கண்,
இடம், முதல் ஏழாைதன் உருபு), குடதிரச நின்று குணமுதல் சசலினும் – even if it goes
from the west to the east, ைட திரச நின்று சதன்ையின் சசலினும் – even if it rises in the
north and moves to the south, சதன் திரச நின்று குறுகாது நீடினும் – even if it rises in the
south and does not move away from there for a long time, யாண்டும் நிற்க சைள்ளி – let
Venus stay anywhere, யாம் பைண்டியது உணர்ந்பதான் – the one who knows what we
desire, தாள் ைாழியபை – may his efforts prosper (ைாழியபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive)

புறநானூறு 387, பாடியைர்: குன்றுகட்பாலியாதைார், பாடப்பட்படான்: பசைமான்

சிக்கற்பள்ளித் துஞ்சிய சசல்ைக்கடுங்பகா ைாழியாதன், திரண: பாடாண், துரற:
ைாழ்த்தியல் – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
ைள் உகிை ையல் ஆரம
சைள் அகடு கண்டன்ை,
வீங்கு விசிப் புதுப் பபார்ரைத்
சதண் கண் மாக் கிரண இயக்கி, என்றும்
மாறுசகாண்படார் மதில் இடறி, 5
நீறு ஆடிய நறுங்கவுை,
பூம்சபாறிப் பரண எருத்திை,
பைறு பைறு பைந்து இயங்கி,
பைந்துரட மிரை அயல் பைக்கும்
ஏந்து பகாட்டு இரும் பிணர்த் தடக்ரகத், 10
திருந்து சதாழிற் பை பகடு
பரகப் புை மன்ைர் பணி திரற தந்து, நின்
நரகப் புைைாணர் நல்குைவு அகற்றி,
மிகப் சபாலியர் தன் பசைடி அத்ரத என்று
யாஅன் இரசப்பின், நனி நன்று எைாப் 15
பை பிற ைாழ்த்த இருந்பதார் தன் பகான்……
மருை இன்நகர் அகன் கரடத்தரைத்
திருந்து கழல் பசைடி குறுகல் பைண்டி,
சைன்று இைங்கும் விறன் முைசிபைான்
என் சிறுரமயின் இழித்து பநாக்கான், 20
தன் சபருரமயின் தகவு பநாக்கிக்
குன்று உறழ்ந்த களிறு என்பகா?
சகாய் உரைய மா என்பகா?
மன்று நிரறயும் நிரை என்பகா?
மரைக் கைமசைாடு கைம் என்பகா? 25
ஆங்கு அரை கைவு எை மருை ைல்பை நைவின்
நல்கிபயாபை நரச சால் பதான்றல்,
ஊழி ைாழி பூழியர் சபருமகன்,
பிணர் மருப்பு யாரைச் சசருமிகு பநான் தாள்
சசல்ைக்கடுங்பகா ைாழியாதன், 30
ஒன்ைாத் சதவ்ைர் உயர்குரட பணித்து இைண்
விடுைர் மாபதா, சநடிபதா நில்ைாப்
புல் இரை ைஞ்சிப் புற மதில் அரைக்கும்
கல்சைன் சபாருரந மணலினும், ஆங்கண்
பல் ஊர் சுற்றிய கழனி 35
எல்ைாம் விரையும் சநல்லினும் பைபை.

Puranānūru 387, Poet Kundrukatpāliyāthanār sang for Cheraman Chikkarpalli Thunjiya

Selvakkadunkō Vāliyāthan, Thinai: Pādān, Thurai: Vālthiyal – Parts of this poem are
missing
He is the leader of men who will praise me
thinking that it is very good, if I beat my dark
kinai drum with clear eyes, its newly stretched
large cover tied with straps, looking like the
white stomach of a sharp-clawed field tortoise,
and sing to him, “You ended the poverty of poets
in need who brought you joy, giving them the
tributes humbly given to you by enemy kings with
many skilled bull elephants, that spread through
the protective forests of kings and break down
enemy fortress walls, their fragrant cheeks
covered with fine dust, their huge necks with
flowery spots, their tusks lifted and their trunks
coarse. May your handsome feet glow!”
……………In the large courtyard of his huge palace
that was sweet to approach, my king bade me to
advance toward his handsome feet with perfect
warrior anklets, he who owns a victorious drum
that roars. Not looking down on my smallness,
my king looked fitting his pride and honor,
and gave me bull elephants that were like hills,
horses with trimmed manes, herds of cattle
filling his courtyard, fields with farmers – all
so quickly, that even though it was real,
it felt like a dream. He is the king filled with
great love, the lord of Pooliyar.

He is Selvakkadunkō Valiyāthan, owning elephants

with tusks and rough trunks, who put great
efforts in battles, whose enemies with tall umbrellas
bow and offer the necessary tributes. May he live long,
for more days than the number of sands on the shores
of the loud Porunai River that laps the outer walls of Vanji
city, and more days than the grains of rice that grow in all
the fields surrounding the many towns!

Notes: This is the only poem written by this poet, who is from the town Kundrukat in
the Kolikōdu area of Kerala. The present name for the town is Pālikunnu. This king also
goes by the name Selvakkadunkō Valiyāthan for whom Kapilar wrote Pathitruppathu
poems 61-70 and Puranānūru 8 and 14. There are 33 poems in which lines are missing.
என்பகா – என்கு தன்ரம ஒருரம விரைமுற்று, first person singular verb ending, ஓ
அரசநிரை, an expletive. ஆ மன்றத்தில் புகுதல்: அகநானூறு 14 – கன்று பயிர் குைை மன்று
நிரற புகுதரும், அகநானூறு 63 – கன்று காணாது புன்கண்ண சசவி சாய்த்து மன்று நிரற
ரபதல் கூைப் பை உடன் கறரை, அகநானூறு 64 – மன்று நிரற புகுதரும் ஆ, அகநானூறு
253 – கன்றுரடப் சபரு நிரை மன்று நிரற தரூஉம், கலித்சதாரக 119 – கன்று அமர்
விருப்சபாடு மன்று நிரற புகுதை, புறநானூறு 387 – மன்று நிரறயும் நிரை,
குறிஞ்சிப்பாட்டு 217 – ஆன் கணம் கன்று பயிர் குைை மன்று நிரற புகுதை. புல் இரை
ைஞ்சி (33) – சிறிய இரைகரையுரடய ைஞ்சிக் சகாடி இல்ைாது ைஞ்சி என்ற ஊர் (ைஞ்சி
– இன்ரறய கரூர்), சைளிப்பரட. மணலினும் பைபை: அகநானூறு 93 – தண்
ஆன்சபாருரந மணலினும் பைபை, புறநானூறு 9- நன்னீர்ப் பஃறுளி மணலினும் பைபை,
புறநானூறு 43 – எக்கர் இட்ட மணலினும் பைபை, புறநானூறு 55 – ைடு ஆழ் எக்கர்
மணலினும் பைபை, புறநானூறு 136 – நுண் பை மணலினும் ஏத்தி, புறநானூறு 363 – இடு
திரை மணலினும் பைபை, புறநானூறு 387 – கல்சைன் சபாருரந மணலினும்,
மதுரைக்காஞ்சி 236 – திரை இடு மணலினும் பைபை, மரைபடுகடாம் 556 – ைடு ைாழ்
எக்கர் மணலினும் பைபை. நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி சசய்யும்
சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: ைள் உகிை ையல் ஆரம – field tortoises with sharp claws (உகிை – குறிப்பு
விரைமுற்று), சைள் அகடு கண்டன்ை – looking like the white stomach, வீங்கு விசி – large
and tight, புதுப் பபார்ரை – new cover, சதண் கண் மாக் கிரண – dark kinai drum with
clear eyes, இயக்கி – beating, என்றும் – always, மாறுசகாண்படார் மதில் இடறி – destroying
the fortress walls of enemies who oppose, நீறு ஆடிய – dust spread, நறுங்கவுை – with
fragrant cheeks, பூம்சபாறி – flowery spots, பரண எருத்திை – with thick necks, பைறு
பைறு பைந்து இயங்கி – spreading in different directions, பைந்துரட மிரை அயல் பைக்கும்
– spread among the protective forests of kings, ஏந்து பகாட்டு – lifted tusks, இரும் பிணர் –
dark rough, தடக்ரக – large trunks, திருந்து சதாழிற் பை பகடு – owning bull elephants that
do perfect jobs, பரகப் புை மன்ைர் பணி திரற தந்து – tributes giving humbly by enemy
kings, நின் நரக – giving you happiness, புைைாணர் நல்குைவு அகற்றி – remove the sorrow
of poets in need, மிகப் சபாலியர் தன் பசைடி அத்ரத – may your handsome feet glow
greatly (அத்ரத – அரசநிரை, an expletive), என்று யாஅன் இரசப்பின் – when I sang in
this manner (யாஅன்- இரசநிரற அைசபரட), நனி நன்று எைாப் பை பிற ைாழ்த்த –
others praise many times that it is very good, இருந்பதார் – those there, தன் பகான் – their
king,……., மருை இன் – sweet to approach, நகர் அகன் கரடத்தரை – at the entry gate area
of the huge mansion, திருந்து கழல் பசைடி குறுகல் பைண்டி – desiring for me to reach his
handsome feet with perfect war anklets, சைன்று இைங்கும் விறன் முைசிபைான் – the man
who owns a victorious drum which roars, என் சிறுரமயின் இழித்து பநாக்கான் – he did
not look down at my smallness, தன் சபருரமயின் தகவு பநாக்கி – fitting his pride and
honor he looked, குன்று உறழ்ந்த களிறு – bull elephants that are like hills (உறழ் – உைம
உருபு, a comparison word), என்பகா – will I say, சகாய் உரைய மா – horses with trimmed
tufts, என்பகா – will I say, மன்று நிரறயும் நிரை – my king’s courtyard is filled with herds
of cattle, என்பகா – will I say, மரைக் கைமசைாடு கைம் – fields and field workers who work
from their homes, என்பகா – will I say, ஆங்கு அரை கைவு எை மருை ைல்பை நைவின்
நல்கிபயாபை – he gave them quickly in real in what felt like a dream (ஆங்கு – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), நரச சால் பதான்றல் – lord with great kindness, ஊழி ைாழி
பூழியர் சபருமகன் – may the king of Pooliyar live forever, பிணர் – rough, மருப்பு யாரை
– elephants with tusks, சசருமிகு – in many battles, பநான் தாள் – great efforts,
சசல்ைக்கடுங்பகா ைாழியாதன் – Selvakkadunkō Valiyāthan, ஒன்ைாத் சதவ்ைர் –
disagreeable enemies, உயர் குரட – tall umbrellas, பணித்து – humbling, இைண் – here,
விடுைர் – they will send, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள், expletives, சநடிபதா நில்ைா –
not waiting for long, புல் இரை ைஞ்சிப் புற மதில் அரைக்கும் – hit the outer walls of
Vanji city which is the Vanji city which does not have leaves, Salis tetrasperma – P.L. Sami,
Salis purpurea – R. Panchavarnam), கல்சைன் – loud, noisy, சபாருரந மணலினும் – more
days than the number of sands of River Porunai shore (ஆன் சபாருரந ஆறு), ஆங்கண் –
there, பல் ஊர் சுற்றிய கழனி எல்ைாம் விரையும் சநல்லினும் பைபை – more days than the
number of rice grains that grow in the fields around the many cities (பைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 388, பாடியைர்: மதுரை அைக்கர் ஞாழைார் மகைார் மள்ைைார்,

பாடப்பட்படான்: சிறுகுடி கிழான் பண்ணன், திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
சைள்ளி சதன் புைத்து உரறய விரை ையல்
பள்ைம் ைாடிய பயன் இல் காரை
இரும் பரறக் கிரணமகன் சசன்றைன், சபரும் சபயர்
சிறுகுடி கிழான் பண்ணன் சபாருந்தித்,
தன் நிரை அறியுநன் ஆக அந்நிரை 5
இடுக்கண் இரியல் பபாக உரடய
சகாடுத்பதான் எந்ரத சகாரட பமந்பதான்றல்
நுண்ணூல் தடக்ரகயின் நா மருப்பாக,
சைல்லும் ைாய்சமாழிப் புல்லுரட விரை நிைம்
சபயர்க்கும் பண்ணற் பகட்டிர் அைன் 10
விரைப் பகடு ஏற்றம் எழீஇக் கிரணத் சதாடா,
நாள்சதாறும் பாபடன் ஆயின், ஆைா
மணி கிைர் முன்றில் சதன்ைைன் மருகன்,
பிணி முைசு இைங்கும் பீடு சகழு தாரை
அண்ணல் யாரை ைழுதி 15
கண்மாறிலியர் என் சபருங்கிரைப் புைபை.

Puranānūru 388, Poet Mathurai Alakkar Gnālalār Makanār Mallanār sang for Sirukudi
Kizhān Pannan, Thinai: Pādān, Thurai: Iyan Mozhi
When Venus was in the south, the fields
were wilted and water levels were low in
the canals, and a kinai drummer with a large
drum reached the greatly famous Pannan of
Sirukudi and let him know of his situation.
My lord gave whatever he had and made his
sorrow go away.

His Greatness is generous. Listen to me

singing about Pannan. He gives away fertile
fields where rice grows, to poets whose victorious
honest words are elephants, knowledge of books
are huge trunks, and tongues are tusks.

If I do not sing the praises of his plowing oxen

and water-drawing equipment as I beat my kinai
drum, if I don’t sing every day, may the heir of
southern kings in whose front gates bells were hung
for those in need, Vazhuthi, owning a brave army with
noble elephants and roaring, well-tied drums,
not shower his graces and protect my large clan!

Notes: This is the only poem written by this poet. Poems 173 and 388 were written for
this leader, who was from Sirukudi. Sirukudi is a town in the Chozha country, situated on
the banks of Kaviri. சைள்ளி திரச மாறினும்: புறநானூறு 35 – இைங்கு கதிர் சைள்ளி
சதன்புைம் படரினும், புறநானூறு 117 – சதன் திரச மருங்கின் சைள்ளி ஓடினும்,
புறநானூறு 388 – சைள்ளி சதன் புைத்து உரறய, புறநானூறு 389 – சைண்சபான் பபாகுறு
காரை, மதுரைக்காஞ்சி 108 – ைரும் ரைகல் மீன் பிறழினும், பட்டிைப்பாரை 1- ையங்கு
சைண்மீன் திரச திரிந்து சதற்கு ஏகினும். புறநானூறு 70 – ரகைள் ஈரகப் பண்ணன்
சிறுகுடி, அகநானூறு 54 – தைக்சகை ைாழாப் பிறர்க்கு உரியாைன் பண்ணன் சிறுகுடி.
ஏற்றம் (11) – ச. பை. சுப்பிைமணியன் உரை – நீர் இரறக்கும் கருவி. சதாடா (11) – சசய்யா
என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம். எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும்
உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. தட – தடவும் கயவும் நளியும் சபருரம
(சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).
Meanings: சைள்ளி சதன் புைத்து உரறய – when the silver planet/Venus was in the south,
விரை ையல் பள்ைம் ைாடிய – wilted fields with plants and irrigation canals low with water,
பயன் இல் காரை – at a time when there were no yields, இரும் பரறக் கிரணமகன்
சசன்றைன் – a kinai drummer with a big drum went, சபரும் சபயர் சிறுகுடி கிழான்
பண்ணன் சபாருந்தி – reached famous Pannan of Sirukudi, தன் நிரை அறியுநன் ஆக – he
let him know of his situation, அந்நிரை – at that time, இடுக்கண் இரியல் பபாக – for
sorrow to be removed, உரடய சகாடுத்பதான் எந்ரத – our lord gave what he had,
சகாரட பமந்பதான்றல் – greatness who is generous, நுண்ணூல் – fine learning, fine books,
தடக்ரகயின் – as large trunks, நா மருப்பாக – tongues as tusks, சைல்லும் ைாய்சமாழி –
victorious truthful words, புல்லுரட விரை நிைம் – fertile fields with paddy, சபயர்க்கும்
– he gifts, பண்ணன் பகட்டிர் – listen to me singing about Pannan, அைன் விரைப் பகடு
ஏற்றம் எழீஇ – praising his working oxen and water-drawing equipment, கிரணத் சதாடா
– beating my kinai drum (கிரணத் சதாடா – கிரணப் பரறரயத் சதாட்டு), நாள்சதாறும்
பாபடன் ஆயின் ஆைா – if I don’t sing every day without a break, மணி கிைர் முன்றில் –
front gate with many bells (முன்றில் – இல்முன்), சதன்ைைன் மருகன் – heir of southern
kings, Pandiyars, பிணி முைசு இைங்கும் – tied drums roar, பீடு சகழு தாரை அண்ணல்
யாரை ைழுதி – Pandiyan with brave/proud army with noble elephants, கண்மாறிலியர் –
may he not shower his graces, என் சபருங்கிரைப் புைபை – the protection of my large clan
(புைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 389, பாடியைர்: கள்ளில் ஆத்திரையைார், பாடப்பட்படான்: நல்பைர் முதியன்,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி
“நீர் நுங்கின் கண் ைலிப்பக்,
காை பைம்பின் காய் திைங்கக்,
கயம் களியும் பகாரட ஆயினும்,
ஏைா சைண்சபான் பபாகுறு காரை,
எம்மும் உள்ளுபமா பிள்ரை அம் சபாருநன்!” 5
என்று ஈத்தைபை, இரச சால் சநடுந்தரக;
இன்று சசன்று எய்தும் ைழியனும் அல்ைன்;
சசலிபை காணா ைழியனும் அல்ைன்;
புன்தரை மடப்பிடி இரையக் கன்று தந்து
குன்றக நல்லூர் மன்றத்துப் பிணிக்கும் 10
கல் இழி அருவி பைங்கடங் கிழபைான்,
சசல்வுழி எழாஅ நல்பைர் முதியன்!
ஆதனுங்கன் பபாை நீயும்
பசித்த ஒக்கல் பழங்கண் வீட
வீறு சால் நன்கைம் நல்குமதி சபரும! 15
ஐது அகல் அல்குல் மகளிர்
சநய்தல் பகைன்மார், சநடுங்கரடயாபை.

Puranānūru 389, Poet Kallil Āthiraiyār sang for Nallēr Muthiyan, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi
He who said, “Remember me, young bard,”
when tender palmyra nungu with water had turned
hard, neem fruits in the forest had withered and
shrunk, ponds turned into sludge in summer, and
Venus moved to the south in ill omen,
gave abundant gifts, the noble man of great fame.

Today he is not where one can reach him, nor at

any place that one can see him, Āthanunkan, lord
of Vēnkadam Mountains with roaring waterfalls,
where a captured elephant calf is tied up in the
public grounds of a fine town on a hill, and his naive,
mother with scanty hair on her head suffers in pain.

You Nallēr Mutiyan who can control yourself!

You too, like Āthanunkan should give us precious jewels
to remove the sorrow of my suffering family!
May your women with pretty, wide loins never hear the
sounds of funeral neythal drums at their lofty gates!

Notes: Vēnkadam Mountains belonged to this small-region king. This is the only poem
written for him. His ancestors were Pulli and Āthanunkan. This poet wrote Puranānūru
175 and 389. ஏைா சைண்சபான் (4) – ஒைரை துரைசாமி உரை – சைள்ளியாகிய மீனுக்கு
சைளிப்பரட, பபைாசிரியர் கு.சை. பாைசுப்ைமணியன் விைக்கம் – ஏைா என்றால் இயைாத
என்ற சபாருள். இயைாத சைள்ளி. நகைாத சைள்ளி. சைண்சபான் என்பது தான்
சைளிப்பரட. சைள்ளி திரச மாறினும்: புறநானூறு 35 – இைங்கு கதிர் சைள்ளி
சதன்புைம் படரினும், புறநானூறு 117 – சதன் திரச மருங்கின் சைள்ளி ஓடினும்,
புறநானூறு 388 – சைள்ளி சதன் புைத்து உரறய, புறநானூறு 389 – சைண்சபான் பபாகுறு
காரை, மதுரைக்காஞ்சி 108 – ைரும் ரைகல் மீன் பிறழினும், பட்டிைப்பாரை 1- ையங்கு
சைண்மீன் திரச திரிந்து சதற்கு ஏகினும். மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும்
ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26).

Meanings: நீர் நுங்கின் கண் ைலிப்ப – tender nungu/palmyra seeds had turned hard,
Borassus flabellifer, காை பைம்பின் காய் திைங்க – fruits from the forest neem trees had
withered/dried, Azadirachta indica, கயம் களியும் பகாரட ஆயினும் – even when ponds
had turned to sludge in summer, ஏைா சைண்சபான் பபாகுறு காரை – when the silver
planet/Venus that does not move from its position goes to the south, எம்மும் உள்ளுபமா
– you remember us (பமா – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), பிள்ரை
அம் சபாருநன் – O young war bard, என்று – thus, ஈத்தைபை – he gave, இரச சால் – great
fame, சநடுந்தரக – noble man, இன்று சசன்று எய்தும் ைழியனும் அல்ைன் – today he is
not where you can reach him, சசலிபை காணா ைழியனும் அல்ைன் – nor any place that
you can see him if you go (சசலிபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), புன்தரை –
parched head, head with sparse hair, மடப்பிடி இரைய – causing the naive mother to
suffer, causing the naïve female elephant to suffer, கன்று தந்து – brought a calf, குன்றக -in
the mountains, நல்லூர் மன்றத்துப் பிணிக்கும் – they tie in the common grounds of a fine
town, கல் இழி அருவி பைங்கடங்கிழபைான் – Lord of Vēnkadam with waterfalls flowing
down the mountains, சசல்வுழி எழாஅ – not going where the mind goes (சசல்வுழி = சசல்
+ உழி, உழி = ஏழாம் பைற்றுரம உருபு, எழாஅ – இரச நிரற அைசபரட), நல்பைர்
முதியன் – Nallēr Muthiyan, ஆதனுங்கன் பபாை – like Āthanunkan, நீயும் – you, பசித்த
ஒக்கல் பழங்கண் வீட – to end the sorrow of my relatives, வீறு சால் – esteemed/special,
நன்கைம் நல்குமதி சபரும – please give us precious jewels O greatness (மதி –
முன்னிரையரச, an expletive of the second person), ஐது அகல் அல்குல் மகளிர் சநய்தல்
பகைன்மார் – may your women with delicate wide loins never hear neythal drums,
சநடுங்கரடயாபை – at your tall gates (பகைன்மார் – மார் ஈற்று முற்றுச் சசால் எதிர்மரறப்
சபாருட்டு, சநடுங்கரடயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 390, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி,

திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
அறரை சநஞ்சத்து ஆயர் ைைரும்
மறரை சநஞ்சத்து ஆய் இைாைர்,
அரும்பு அைர் சசருந்தி சநடுங்கான் மைர் கமழ்
விழைணி வியன் கைம் அன்ை முற்றத்து,
ஆர்ைைர் குறுகின் அல்ைது காைைர் 5
கைவினும் குறுகாக் கடியுரட வியன் நகர்
மரைக் கணத்து அன்ை மாடம் சிைம்ப, என்
அரிக்குைல் தடாரி இரிய ஒற்றிப்
பாடி நின்ற பன்ைாள் அன்றியும்,
சசன்ற ஞான்ரறச் சசன்று படர் இைவின் 10
ைந்ததற் சகாண்டு சநடுங்கரட நின்ற
புன்தரைப் சபாருநன் அளியன் தான் எைத்
தன் உரழக் குறுகல் பைண்டி, என் அரை
முது நீர்ப் பாசி அன்ை உரட கரைந்து,
திரு மைர் அன்ை புது மடிக் சகாளீஇ, 15
மகிழ்தைல் மைபின் மட்பட அன்றியும்,
அமிழ்து அை மைபின் ஊன் துரை அடிசில்
சைள்ளி சைண்கைத்து ஊட்டல் அன்றி,
முன்னூர்ப் சபாதியில் பசர்ந்த சமன் நரட
இரும்பபர் ஒக்கல் சபரும் புைம்பு அகற்ற, 20
அகடு நரை பைங்ரக வீ கண்டன்ை
பகடுதரு சசந்சநல் பபாசைாடு நல்கிக்
“சகாண்டி சபறுக” என்பறாபை, உண் துரற
மரை அைர் அணியும் தரைநீர் நாடன்
கண்டால் சகாண்டு மரை திருந்தடி ைாழ்த்தி, 25
...............
ைான் அறியை என்பர் அடுபசி பபாக்கல்
அண்ணல் யாரை பைந்தர்
உண்ரமபயா அறியைர் காண்பு அறியைபை.

Puranānūru 390, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi – Parts of this poem are missing
I entered his town with great protection, where other
than those with friendships cannot imagine to enter
even in their dreams, stood in his courtyard which was
like a large festivity ground with fragrances of cherunthi
and other flowers from a huge forest inhabited by cattle
herders with righteous hearts and others of great valor
who live in small houses. I sang and drummed hard on
my sharp-toned thadāri drum, and the sound roared
in the palace buildings that were like mountain ranges.

I did not have to stand there for many days. On that night,
he bade me to approach him, “War bard with parched hair
who is at my tall gate in a pitiful state,” he addressed me.
He removed my old garment that was like moss in stagnant
water, and replaced it with new, folded, flower-like pretty
clothes. He gave joy-giving liquor according to tradition and
nectar-like tasty food with meat dishes in a white silver bowl.

For my large family in anguish, barely able to walk, that was

staying in the town’s common grounds, he gave heaps of fine
paddy, the color of vēngai flowers, plowed by oxen, the lord of
the country where drinking water reservoirs with abundant
water get flowers from the mountain.

If he sees you, he’ll take you home and feed you.

Sing the praises of his handsome feet. Those who say,
“The clouds ignore our suffering!” do not know the king
owning elephants, who drives away distressing hunger.
They have not seen him!

Notes: Puranānūru 87-95, 97-101, 103, 104, 206, 208, 231, 232, 235, 315 and 390 were
written for this king. Except for 208, which was written by Perunchithiranār, the rest were
written by the poet Avvaiyār. Avvaiyār and King Athiyamān Nedumān Anji were great
friends. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269, 286,
290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire Sangam
literature. Athiyamān was one of the great seven vallals. There are 33 poems in which
lines are missing. இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை. பசாமசுந்தைைார்
உரை – சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144,
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25, 470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை
துரைசாமி உரை – புறநானூறு பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க
சபரிய சுற்றத்தார், மிகப் சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா.
பை. பசாமசுந்தைைார் உரை, இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார்
உரை – அகநானூறு 301 – மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். ஆய் இல் (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை
– ஆய்ந்த இல், சிறு இல்ைம், சபாருள் இன்ரமயால் சிறுரமயுற்ற இல்ைம் என்றைாறு.
தரைநீர் (24) – ஒைரை துரைசாமி உரை – மரையினின்றி இழிதரும் நீர் முதற்கண் மரை
அடியிற்கிடந்த நாட்டிற் பாயுங்கால் அதன் புதுரம குன்றாரம பற்றித் தரைநீர்
எைப்பட்டது.

Meanings: அறரை சநஞ்சத்து ஆயர் – cattle herders with righteous hearts, ைைரும் மறரை
சநஞ்சத்து ஆய் இைாைர் – those with valor in their hearts who are from small houses,
அரும்பு அைர் சசருந்தி சநடுங்கான் – huge forest with cherunthi flowers in bloom, Ochna
squarrosa, panicled golden-blossomed pear trees in blossom, மைர் கமழ் விழைணி வியன்
கைம் அன்ை முற்றத்து – courtyard that is like a huge festivity field with fragrant flowers,
ஆர்ைைர் குறுகின் – friends are able to go, அல்ைது காைைர் கைவினும் குறுகாக் கடியுரட
வியன் நகர் – huge house that is not approachable by other kings even in their dreams,
மரைக் கணத்து அன்ை மாடம் சிைம்ப – resounded in the mansions that are like mountains
(கணத்து – கணம், அத்து சாரிரய), என் அரிக்குைல் தடாரி இரிய ஒற்றி – beat my thadāri
drum with sharp tones, beat my thadāri drum with rhythmic sounds, பாடி நின்ற பன்ைாள்
அன்றியும் – I didn’t have to stand there singing for many days, சசன்ற ஞான்ரற – on the
day that I went, சசன்று படர் இைவின் ைந்ததற் சகாண்டு – he came at that night,
சநடுங்கரட நின்ற – stood near the tall gate, புன்தரைப் சபாருநன் அளியன் தான் எை –
the bard with a head with parched/scanty hair is pitiful, தன் உரழக் குறுகல் பைண்டி –
desiring for me to come close to him, என் அரை – my waist, முது நீர்ப் பாசி அன்ை உரட
கரைந்து – he removed the clothes which were like moss in stagnant water, duckweed, திரு
மைர் அன்ை புது மடிக் சகாளீஇ – gave me new folded flower-like beautiful clothes
(சகாளீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), மகிழ்தைல் மைபின் மட்பட அன்றியும் – not only
happiness-giving liquor according to tradition, அமிழ்து அை மைபின் ஊன் துரை அடிசில்
– nectar-like dishes made with meat (அை – இரடக்குரற, உைம உருபு, a comparison
word), சைள்ளி சைண்கைத்து ஊட்டல் – he fed me from a bright silver bowl, அன்றி
முன்னூர்ப் சபாதியில் பசர்ந்த – staying in the common grounds in town, சமன் நரட –
weak walk, இரும்பபர் ஒக்கல் – very large group of relatives (இரும்பபர் –
ஒருசபாருட்பன்சமாழி), சபரும் புைம்பு அகற்ற – to remove the great despair, அகடு
நரை – insides soaked, பைங்ரக வீ கண்டன்ை – like the yellow kino flowers, Pterocarpus
marsupium, பகடுதரு சசந்சநல் பபாசைாடு நல்கி – gave me heaps of fine paddy that was
plowed by oxen, சகாண்டி சபறுக என்பறாபை – ‘take these things that are fit to be taken’
he said (சகாண்டி – சகாள்ைத்தக்க சபாருட்கள், என்பறாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), உண்துரற மரை அைர் அணியும் தரைநீர் நாடன் – lord of the country where
drinking water reservoirs with abundant water get flowers from the mountains, கண்டால்
– if he sees you, சகாண்டு மரை – taking to his home, திருந்தடி ைாழ்த்தி – sing the praises
of his handsome/perfect feet. . . . . . . . . . .ைான் அறியை என்பர் – they say that the clouds
do not care, அடுபசி பபாக்கல் அண்ணல் – the lord who removes distressing hunger,
யாரை பைந்தர் – king with elephants, உண்ரமபயா அறியைர் – they do not know the truth
(உண்ரமபயா – ஓகாைம் அரசநிரை, an expletive), காண்பு அறியைபை – they do not know
that he exists (அறியைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 391, பாடியைர்: கல்ைாடைார், பாடப்பட்படான்: சபாரறயாற்றுகிழான்,

திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
தண் துளி பை சபாழிந்து எழிலி இரசக்கும்
விண்டு அரைய விண் பதாய் பிறங்கல்
முகடு உற உயர்ந்த சநல்லின் மகிழ்ைைப்
பகடுதரு சபரு ைைம் ைாழ்த்திப், சபற்ற
திருந்தா மூரி பைந்து படக் சகண்டி, 5
அரியல் ஆர்ரகயர் உண்டு இனிது உைக்கும்
பைங்கட ைரைப்பின் ைட புைம் பசித்சதை,
ஈங்கு ைந்து இறுத்த என் இரும்பபர் ஒக்கல்
தீர்ரக விடுக்கும் பண்பின் முது குடி
நைந்தரை மூதூர் விைைலின்……….. 10
முன்னும் ைந்பதான் மருங்கிைன் இன்னும்
அளியன் ஆகலின் சபாருநன் இைன் எை
நின் உணர்ந்து அறியுநர் என் உணர்ந்து கூறக்,
காண்கு ைந்திசின் சபரும, மாண்தக
இரு நீர்ப் சபருங்கழி நுரழ மீன் அருந்தும் 15
துரதந்த தூவியம் புதாஅஞ் பசக்கும்
தரதந்த புன்ரைச் சசழு நகர் ைரைப்பின்,
சநஞ்சு அமர் காதல் நின் சைய்பயாசைாடு
இன் துயில் சபறுக தில் நீபய ைைஞ் சால்
துளி பதன் அறிந்து சபாழிய 20
பைலி ஆயிைம் விரைக நின் ையபை.

Puranānūru 391, Poet Kallādanār sang to Poraiyātrukizhān, Thinai: Pādān, Thurai: Kadai
Nilai – Parts of this poem are missing
I came here with my huge clan since the Vēnkadam Hills
have dried up, where once cool raindrops fell with roaring
clouds, heaps of paddy were as high as mountain summits
touching the skies, oxen provided happiness and great
prosperity, huge pieces of meat were chopped up and served,
and those who drank liquor were in bliss.

With the tradition of not leaving, we are here in this

huge, ancient town whose clans are traditional, and since
you ask……… Men who understand you, those aware of me
said to you, “He’s the same man who came here before.
He is a poor bard worthy of your pity!”

I have come to see you, O Greatness! You live in a wealthy

mansion surrounded by punnai trees, on which cranes with
dense feathers stay after eating fish in the vast, dark
backwaters. May you sleep sweetly with your beloved wife
who is in your heart! May your fields yield abundantly
thousands of measures of vēlis, as rains fall at the right time
and nourish your fields!

Notes: This is the only poem written for this coastal town leader. Puranānūru 23, 25, 371,
385 and 391 were written by this poet. There are 33 poems in which lines are missing.
இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை –
சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25,
470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை துரைசாமி உரை – புறநானூறு
பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க சபரிய சுற்றத்தார், மிகப்
சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை,
இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார் உரை – அகநானூறு 301 –
மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். சின் – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26, சின்
என்பது இசின் என்பதன் முதற்குரற – ச. பாைசுந்தைம் உரை), அைற்றுள், இகுமும் சின்னும்
ஏரை இடத்சதாடும் தகு நிரை உரடய என்மைார் புைைர் (சதால்காப்பியம், இரடயியல்
27). நைந்தரை – அகன்ற இடம், நைம் – நைபை கைனும் அகைமும் சசய்யும்
(சதால்காப்பியம் உரியியல் 80).

Meanings: தண் துளி – cool raindrops, பை சபாழிந்து – dropped many, rained many, எழிலி
இரசக்கும் – clouds roar, விண்டு அரைய – like mountains, விண் பதாய் – touching the
sky, பிறங்கல் – tall heaps that are like small mountains, முகடு உற உயர்ந்த சநல்லின் – with
tall heaps of paddy with peaks, மகிழ்ைை – providing happiness, பகடுதரு – brought by the
work of oxen, சபரு ைைம் – great prosperity, ைாழ்த்திப் சபற்ற – praised and obtained,
திருந்தா மூரி – big pieces of meat, பைந்து படக் சகண்டி – spread and chopped, அரியல் –
liquor, ஆர்ரகயர் – those who drink, உண்டு – drink, இனிது உைக்கும் – are happy, பைங்கட
ைரைப்பின் – within the limits of the Vēnkadam Hills, ைட புைம் – northern land,
பசித்சதை – since the land dried out, ஈங்கு ைந்து இறுத்த – came here and are staying, என்
இரும்பபர் ஒக்கல் – my very huge clan (இரும்பபர் – ஒருசபாருட்பன்சமாழி), தீர்ரக
விடுக்கும் பண்பின் – with the tradition of not leaving, முது குடி – ancient clan, நைந்தரை
– huge, மூதூர் – ancient town, விைைலின் – since you ask,………. முன்னும் ைந்பதான் – he
came here before, மருங்கிைன் – he has nothing, இன்னும் அளியன் ஆகலின் – since he still
has nothing, சபாருநன் – war bard, இைன் எை நின் உணர்ந்து அறியுநர் – the people who
know you know who I am, என் உணர்ந்து கூற – understand about me and speak, காண்கு
ைந்திசின் – I came to see you (சின் – தன்ரம அரசச் சசால், an expletive of the first person),
சபரும – O lord (விளி, an address_, மாண்தக – with greatness, இரு நீர்ப் சபருங்கழி நுரழ
மீன் அருந்தும் – enters the dark huge backwaters and eats fish, துரதந்த தூவியம் – densely
feathered bird, புதாஅஞ் பசக்கும் – beautiful crane/stork reaches, தரதந்த புன்ரை -a
dense laurel tree, Calophyllum inophyllum, Mast wood Tree, சசழு நகர் ைரைப்பின் – in
the limits of your wealthy mansion, சநஞ்சு அமர் காதல் நின் சைய்பயாசைாடு – with your
beloved wife who is in your heart, இன் துயில் சபறுக தில் நீபய – may you sleep sweetly
(தில் – விரழவின்கண் (விருப்பத்தின்கண்) ைந்த இரடச்சசால், a particle which implies
desire), ைைம் சால் – prosperity filled, துளி – raindrops, பதன் அறிந்து – knowing the right
time, சபாழிய – rains falling, பைலி ஆயிைம் – thousands of measures of vēlis, விரைக நின்
ையபை – may your fields yield abundantly (ையபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 392, பாடியைர்: ஔரையார், பாடப்பட்படான்: அதியமான் சநடுமான் அஞ்சி

மகன் சபாகுட்சடழினி, திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை
மதி ஏர் சைண்குரட அதியர் பகாமான்,
சகாடும்பூண் எழினி சநடுங்கரட நின்று, யான்
பசரை நிைவின் பனிபடு விடியல்
சபாரு களிற்று அடிைழியன்ை, என் ரக
ஒரு கண் மாக் கிரண ஒற்றுபு “சகாடாஅ 5
உருசகழு மன்ைர் ஆர் எயில் கடந்து,
நிணம்படு குருதிப் சபரும்பாட்டு ஈைத்து
அணங்குரட மைபின் இருங் கைந்பதாறும்,
சைள்ைாய்க் கழுரதப் புல் இைம் பூட்டி,
சைள்ரை ைைகும் சகாள்ளும் வித்தும் 10
ரைகல் உழை! ைாழிய சபரிது” எைச்
சசன்று யான் நின்றசைைாக, அன்பற
ஊருண் பகணிப் பகட்டு இரைப் பாசி
பைர் புரை சிதாஅர் நீக்கி, பநர் கரை
நுண்ணூல் கலிங்கம் உடீஇ, உண்ம் எைத் 15
பதள் கடுப்பு அன்ை நாள்படு பதறல்
பகாள்மீன் அன்ை சபாைங்கைத்து அரைஇ,
ஊண் முரற ஈத்தல் அன்றியும் பகாள் முரற
விருந்து இரற நல்கிபயாபை, அந்தைத்து
அரும் சபறல் அமிழ்தம் அன்ை 20
கரும்பு இைண் தந்பதான் சபரும் பிறங்கரடபய.

Puranānūru 392, Poet Avvaiyār sang for Athiyamān Nedumān Anji’s son Pokuttu Ezhini,
Thinai: Pādān, Thurai: Kadai Nilai
At dawn when dew fell and a pale moon was in the sky,
I stood at the lofty gate of Ezhini, the king of Athiyar wearing
curved ornaments and owning a moon-like umbrella, played
my one-eyed, dark kinai drum, which is like the foot of a
large battle elephant, and sang,
“You have defeated fearsome kings who refused to pay
tributes and in the vast terrifying battlefields soaked with
blood and fat, you have yoked dull-colored donkeys with
white mouths and seeded white millet and horsegram that
are unfit for people to eat, that you plow every day!
May you live long”.

As I stood right there, he removed my torn clothes, rags like

the roots of duckweeds with showy leaves growing in the
town’s drinking water reservoir, and dressed me in clothes
made with fine thread, with an elegant border,
urged me to drink, and poured aged liquor as strong as the
sting of a scorpion, in a dish as gold as the bright planets,
and gave me more food according to hospitable tradition,
that great heir of those who brought us sugarcane, precious
to obtain like divine nectar, from the land beyond.

Notes: Avvaiyār wrote Puranānūru poems 96, 102 and 392 for this king, the son of
Athiyamān Nedumān Anji. In poem 158, Athiyamān has been referred to, as Ezhini, their
clan name. Avvaiyār wrote Puranānūru poems 87-104, 140, 187, 206, 231, 232, 235, 269,
286, 290, 295, 311, 315, 367, 390 and 392. There was only one Avvaiyār in the entire
Sangam literature. புறநானூறு 99 – கரும்பு இைண் தந்தும் நீர் அக இருக்ரக ஆழி சூட்டிய
சதால் நிரை மைபின் நின் முன்பைார், புறநானூறு 392 – கரும்பு இைண் தந்பதான் சபரும்
பிறங்கரடபய. சைள்ரை ைைகும் சகாள்ளும் (9) – மக்கள் உண்ண ஆகாத கைடியும்
சகாள்ளும். சைள்ரை ைைகு என்பது கைடி.

Meanings: மதி ஏர் சைண்குரட – moon-like white umbrella, அதியர் பகாமான் – king of
Athiyar, சகாடும் பூண் எழினி – Ezhini with curved jewels, சநடுங்கரட நின்று – stood at
this tall gate, யான் – I, பசரை நிைவின் – of the pale moon, பனிபடு விடியல் – at dawn
when dew fell, சபாரு களிற்று அடிைழி அன்ை – like the footprint of a battle elephant, என்
ரக ஒரு கண் மாக் கிரண ஒற்றுபு – my hands beat the single eyes of a dark/large kinai
drum, சகாடாஅ – refusing to give tributes (இரச நிரற அைசபரட), உருசகழு மன்ைர் –
fearsome kings, ஆர் எயில் கடந்து – conquered the difficult forts, நிணம்படு குருதி – blood
with fat, சபரும்பாட்டு ஈைத்து – in the place with great wetness due to the flowing blood,
அணங்குரட மைபின் – in the fierce tradition, இருங்கைந்பதாறும் – in all the vast
battlefields, சைள்ைாய்க் கழுரத – donkeys with white mouths, புல் இைம் பூட்டி – yoked
a herd of dull colored animals, சைள்ரை ைைகும் சகாள்ளும் வித்தும் – seeded white millet
and horse-gram, ரைகல் – every day, உழை – O one who plows (விளி, an address), ைாழிய
சபரிது எைச் சசன்று யான் நின்றசைைாக – when I went there praising him saying ‘May
you live for long’ and stood, அன்பற – right there, ஊருண் பகணி – town’s drinking water
reservoir, பகட்டு இரைப் பாசி – duckweed/moss with showy leaves, பைர் புரை – like
roots (புரை – உைம உருபு, a comparison word), சிதாஅர் நீக்கி – removed my torn clothes
(சிதாஅர் – இரச நிரற அைசபரட), பநர் கரை – straight border, நுண்ணூல் கலிங்கம்
உடீஇ – wore on me cloth woven with fine thread (உடீஇ – சசால்லிரச அைசபரட),
உண்ம் – you drink, எை – thus, பதள் கடுப்பு அன்ை – like scorpion sting, நாள்படு பதறல் –
aged liquor, பகாள்மீன் அன்ை – like the planets, சபாைங்கைத்து – in a gold bowl அரைஇ
– poured, ஊண் முரற ஈத்தல் – gave food according to the right method, அன்றியும் – not
only that, பகாள் முரற விருந்து இரற – according to hospitable tradition, நல்கிபயாபை –
he gave, அந்தைத்து – from a place that is beyond, அரும் சபறல் – difficult to obtain,
அமிழ்தம் அன்ை – like nectar, கரும்பு இைண் தந்பதான் – the one who brought sugarcane
here, சபரும் பிறங்கரடபய – the great heir (பிறங்கரடபய – ைழித்பதான்றல், ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 393, பாடியைர்: நல்லிரறயைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் குைமுற்றத்துத்

துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை
பதி முதல் பழகாப் பழங்கண் ைாழ்க்ரகக்
குறு சநடுந்துரணசயாடும் கூர்ரம வீதலின்,
குடி முரற பாடி, ஒய்சயை ைருந்தி,
அடல் நரச மறந்த எம் குழிசி மைர்க்கும்
கடன் அறியாைர் பிற நாட்டு இன்ரமயின், 5
ைள்ைன்ரமயின் எம் ைரைபைார் யார் எை
உள்ளிய உள்ைசமாடு உரை நரச துரணயா,
உைகம் எல்ைாம் ஒரு பாற் பட்சடை,
மைர் தார் அண்ணல் நின் நல் இரச உள்ளி,
ஈர்ங்ரக மறந்த என் இரும்பபர் ஒக்கல் 10
கூர்ந்த எவ்ைம் விடக், சகாழு நிணம் கிழிப்பக்,
பகாரடப் பருத்தி வீடு நிரற சபய்த
மூரடப் பண்டம் மிரட நிரறந்தன்ை,
சைண் நிண மூரி அருை நாளுற
ஈன்ற அைவின் நாவுருக் கடுக்கும் என் 15
சதான்றுபடு சிதாஅர் துைை நீக்கிப்,
பபாது விரி பகன்ரறப் புது மைர் அன்ை
அகன்று மடி கலிங்கம் உடீஇச், சசல்ைமும்
பகடு இன்று நல்குமதி சபரும! மாசு இல்
மதி புரை மாக் கிரண சதளிர்ப்ப ஒற்றி, 20
ஆடுமகள் அல்குல் ஒப்ப ைாடிக்
பகாரட ஆயினும், பகாடா ஒழுக்கத்துக்
காவிரி புைக்கும் நன்ைாட்டுப் சபாருந!
“ைாய்ைாள் ைைைன் ைாழ்க”, எைப்
பீடு சகழு பநான் தாள் பாடுகம் பைபை. 25

Puranānūru 393, Poet Nalliraiyanār sang to King Chozhan Kulamutrathu Thunjiya

Killivalavan, Thinai: Pādān, Thurai: Kadai Nilai
My life has been one of suffering right from
the start though I have never gotten used to it.
Since my sharpness of mind is ruined, along with
that of my wife who has been with me for a long
time, we lead a life of suffering. I sing in different
places according to tradition.

O lord wearing a flower garland who has the wealth

of the entire world! We came here thinking
of you, since there are no generous persons in other
countries who can turn our empty pots that have
forgotten cooking. I came to you with my very big clan
which has not had their hands wet with food, so that
our sorrow can end.

You should tear fatty meat and offer them in chunks,

with fat like summer’s cotton that is carded
and packed dense in sacks. You should strip me of my
old clothes that are torn like the tongue of a snake that
has laid new eggs and clothe me in a broad garment
with folds like the petals of fresh pakandrai flowers that
have opened from buds. You should also grant me
wealth in a faultless manner, O greatness!

O Lord of a good country where Kāviri yields without

fail, even if it is hot summer when everything has
withered, like a tired dancing girl!

We will drum clear notes on the dark kinai drum that

is like the full moon and utter, “Long live
Valavan whose sword never fails,” and sing again
and again of your proud, mighty feet!

Notes: This is the only poem written by this poet. Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38,
39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397 were written for this Chozha
king. He wrote Puranānūru 173. சபாருநைாற்றுப்பரட 248 – காவிரி புைக்கும் நாடு
கிழபைாபை. இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை. பசாமசுந்தைைார்
உரை – சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144,
சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25, 470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை
துரைசாமி உரை – புறநானூறு பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க
சபரிய சுற்றத்தார், மிகப் சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா.
பை. பசாமசுந்தைைார் உரை, இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார்
உரை – அகநானூறு 301 – மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின்
என்னும் ஆையின் ஆறும் முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம்.
இரடயியல் 26). குறு சநடுந் துரண (2) – ஒைரை துரைசாமி உரை – குறுரம இைரமயும்
சநடுரம காைமும் குறித்து நின்றை.

Meanings: பதி முதல் – from the start, பழகா – not getting used, பழங்கண் ைாழ்க்ரக – life
of suffering, குறு சநடுந் துரணசயாடும் – with my wife who has been with me for a long
time since young age, கூர்ரம வீதலின் – since mental sharpness has been ruined, குடி முரற
பாடி – singing in different towns according to tradition, ஒய்சயை ைருந்தி – with rapid
distress (ஒய்சயை – விரைவுக்குறிப்பு), அடல் நரச மறந்த எம் குழிசி – our pots which have
forgotten the desire to cook, மைர்க்கும் – turn them the right way to be able to cook again
(the pots are empty and their top sides are facing the ground), கடன் அறியாைர் – those
who know that it is their duty to give, பிற நாட்டு இன்ரமயின் – since they are not in other
countries, ைள்ைன்ரமயின் – due to generosity, எம் ைரைபைார் யார் – who is going to be
generous, எை – thus, உள்ளிய உள்ைசமாடு – with a thinking mind, உரை – sorrow, நரச
துரணயா – with desire as a partner, உைகம் எல்ைாம் ஒரு பாற் பட்சடை – like the entire
earth’s wealth was on one side, மைர் தார் அண்ணல் – O greatness with flower garland, நின்
நல் இரச உள்ளி – thinking of your fine fame, ஈர்ங்ரக மறந்த என் இரும்பபர் ஒக்கல் – my
very big clan which has forgotten wet hands (இரும்பபர் – ஒருசபாருட்பன்சமாழி), கூர்ந்த
எவ்ைம் விட – for our great sorrow to end, சகாழு நிணம் – fatty meat, கிழிப்ப – tearing,
பகாரடப் பருத்தி – summer’s cotton, வீடு நிரற சபய்த – carded and stuffed, மூரடப்
பண்டம் மிரட நிரறந்தன்ை – like the fully stuffed sacks, சைண் நிண மூரி அருை – give us
white fatty meat to eat, நாளுற ஈன்ற அைவின் நாவுருக் கடுக்கும் – like the tongue of snake
that has new eggs, என் சதான்றுபடு சிதாஅர் துைை நீக்கி – removing my old torn clothes
totally (சிதாஅர் – இரச நிரற அைசபரட), பபாது விரி – buds opened, பகன்ரறப் புது
மைர் அன்ை – like fresh pakandrai flowers, Operculina turpethum, Indian jalap, அகன்று –
wide, மடி – folded, கலிங்கம் உடீஇச் சசல்ைமும் – give me clothes to wear and wealth
(உடீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), பகடு இன்று – without fault, நல்குமதி சபரும – please
give O lord (மதி – முன்னிரையரச, an expletive of the second person), மாசு இல் மதி
புரை – like the moon without blemish (புரை – உைம உருபு, a comparison word), மாக்
கிரண – dark/large kinai drum, சதளிர்ப்ப ஒற்றி – strike it clearly, ஆடுமகள் ஆடி ஓல்கல்
ஒப்ப – like a dancing girl who is tired after dancing, ைாடிக் பகாரட ஆயினும் – even if it
is dry summer, பகாடா ஒழுக்கத்துக் காவிரி புைக்கும் – Kāviri protects yielding without
failing, நன்ைாட்டுப் சபாருந – O lord of a fine country, ைாய்ைாள் ைைைன் – Valavan with
an unfailing sword, ைாழ்க எை – as ‘you may live long’, பீடு சகழு பநான் தாள் பாடுகம்
பைபை – let us sing many songs praising his proud strong effort, let us sing many songs
praising his proud strong feet (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 394, பாடியைர்: பகாைாட்டு எறிச்சலூர் மாடைன் மதுரைக் குமைைார்,

பாடப்பட்படான்: பசாழிய ஏைாதி திருக்குட்டுைன், திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை
சிரை உைாய் நிமிர்ந்த சாந்துபடு மார்பின்,
ஒலி கதிர்க் கழனி சைண்குரடக் கிழபைான்,
ைலி துஞ்சு தடக்ரக ைாய்ைாள் குட்டுைன்,
ைள்ளியன் ஆதல் ரையகம் புகழினும்,
உள்ைல் ஓம்புமின், உயர் சமாழிப் புைவீர்! 5
யானும் இருள் நிைாக் கழிந்த பகல் சசய் ரைகரற,
ஒரு கண் மாக் கிரண சதளிர்ப்ப ஒற்றிப்
பாடு இமிழ் முைசின் இயல் பதர்த் தந்ரத
ைாடா ைஞ்சி பாடிபைன் ஆக,
அக மலி உைரகசயாடு அணுகல் பைண்டிக் 10
சகான்று சிைந் தணியாப் புைவு நாறு மருப்பின்
சைஞ்சிை பைழம் நல்கிைன்; அஞ்சி
யான் அது சபயர்த்தசைன் ஆகத், தான் அது
சிறிசதை உணர்ந்தரம நாணிப் பிறிதும் ஓர்
சபருங்களிறு நல்கிபயாபை; அதற்சகாண்டு 15
இரும்பபர் ஒக்கல் சபரும் புைம்பு உறினும்
‘துன்ைரும் பரிசில் தரும்’ எை
என்றும் சசல்பைன், அைன் குன்று சகழு நாட்பட.

Puranānūru 394, Poet Chōnattu Erichalūr Madalan Mathurai Kumaranār sang for
Chōzhiya Ēnāthi Thirukkuttuvan, Thinai: Pādān, Thurai: Kadai Nilai
O poet of eloquent words! Even though the
world praises Kuttuvan with mighty, large hands
and unfailing sword, the lord of Venkudai city with
paddy fields with luxuriant grains, whose
sandal-rubbed chest is lifted by archery practice,
who is very charitable, do not think of going to him.

I went at dawn when darkness and the moon left,

beat my black, one-eyed kinai drum softly and sang
vanji invasion songs in praise of his father who rode
a fine chariot and owned roaring drums. With great
happiness, and wanting me to be close to him, he gave
me a male elephant with flesh-stinking tusks, which
was enraged even after killing, and I backed off in fear.
Thinking it was small, embarrassed, he gave me a
larger male elephant.
Since then, even though my big clan suffers greatly,
I do not go to his country with hills for fear of
getting from him gifts that are difficult to approach.
Notes: This king was of Chera lineage, and his ancestors had ‘Kuttuvan’ as part of their
names. He ruled Kutta Nadu. This is the only poem written for him. This poet wrote
Puranānūru poems 54, 61, 167, 180, 197 and 394. இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர்
உரை, சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை – சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட
139, 144, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25, 470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம்,
ஒைரை துரைசாமி உரை – புறநானூறு பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396
– மிக்க சபரிய சுற்றத்தார், மிகப் சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார்,
சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை, இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி
நாட்டார் உரை – அகநானூறு 301 – மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். தட – தடவும் கயவும் நளியும்
சபருரம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings: சிரை உைாய் நிமிர்ந்த – lifted by bow practice (உைாய் – பயிற்சி), சாந்துபடு
மார்பின் – with a chest with sandal paste, ஒலி கதிர்க் கழனி – field with heavy spears of
grain, சைண்குரடக் கிழபைான் – lord of Venkudai city, ைலி துஞ்சு தடக்ரக – large hands
with might residing, ைாய்ைாள் குட்டுைன் – Kuttuvan with a never failing sword,
ைள்ளியன் ஆதல் – since he is charitable, – ரையகம் புகழினும் – even though the world
might praise, உள்ைல் ஓம்புமின் – protect against thinking, avoid thinking (மின் –
முன்னிரைப் பன்ரம விரைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person),
உயர் சமாழிப் புைவீர் – O poets with eloquent words, யானும் – I, இருள் நிைாக் கழிந்த
பகல் சசய் ரைகரற – early morning at day break when darkness and moon ended, ஒரு
கண் மாக் கிரண சதளிர்ப்ப ஒற்றி – beating delicately my one-eyed black/huge kinai drum,
பாடு இமிழ் முைசின் – with royal drums that roared, இயல் பதர்த் தந்ரத – his father who
rode a fine chariot, ைாடா ைஞ்சி பாடிபைன் ஆக – as I sang of vanji songs – about
invasions (ைாடா ைஞ்சி – ைஞ்சிப்பாட்டுக்கு சைளிப்பரட), அக மலி உைரகசயாடு –
with great inner happiness, அணுகல் பைண்டி – for me to be close to him, சகான்று – killed,
சிைந்தணியா – anger not reduced, புைவு நாறு மருப்பின் – with tusks with flesh stink,
சைஞ்சிை பைழம் நல்கிைன் – he gave me an elephant with rage, அஞ்சி யான் அது
சபயர்த்தசைன் – I became afraid and moved, ஆகத் தான் அது சிறிசதை உணர்ந்தரம –
thinking that it was too small, நாணி – embarrassed, பிறிதும் ஓர் சபருங்களிறு
நல்கிபயாபை – he gave me a much larger bull elephant (நல்கிபயாபை- ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), அதற்சகாண்டு இரும்பபர் ஒக்கல் – very large numbers of
relatives (இரும்பபர் – ஒருசபாருட்பன்சமாழி), சபரும் புைம்பு உறினும் – even if we
suffered greatly, துன்ைரும் பரிசில் தரும் எை – that he gives gifts that we cannot go near,
என்றும் சசல்பைன் – so I never went back forever, அைன் குன்று சகழு நாட்பட – to his
country with hills (நாட்பட – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 395, பாடியைர்: மதுரை நக்கீைர், பாடப்பட்படான்: பசாழநாட்டு பிடவூர்கிழார்

மகன் சபருஞ்சாத்தன், திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை – பாடலின் சிை பகுதிகள்
கிரடக்கவில்ரை
சமன்புைத்து ையல் உழைர்
ைன்புைத்துப் பகடு விட்டுக்,
குறுமுயலின் குரழச் சூட்சடாடு
சநடு ைாரைப் பல் உவியல்,
பழஞ் பசாற்றுப் புகவு அருந்திப் 5
புதல் தைவின் பூச் சூடி,
அரில் பரறயால் புள் ஓப்பி
அவிழ் சநல்லின் அரியல் ஆருந்து,
மரைக் பகாழிப் ரபம்பயிரின்பை,
காைக் பகாழிக் கைர் குைசைாடு 10
நீர்க்பகாழிக் கூப்சபயர்க்குந்து;
பைய் அன்ை சமன் பதாைால்
மயில் அன்ை சமன் சாயைார்
கிளி கடியின்பை,
அகல் அள்ைல் புள் இரீஇயுந்து; 15
ஆங்கப் பை நல்ை புைன் அணியும்
சீர் சான்ற விழுச் சிறப்பின்
சிறுகண் யாரைப் சபறல் அரும் தித்தன்
சசல்ைா நல்லிரச உறந்ரதக் குணாது,
சநடுங்ரக பைண்மான் அருங்கடிப் பிடவூர் 20
அறப் சபயர்ச் சாத்தன் கிரைபயம் சபரும!
முன் நாள் நண்பகல் சுைன் உழந்து ைருந்திக்,
கதிர் நனி சசன்ற கரையிருள் மாரைத்
தன் கரடத் பதான்றி, என் உறவு இரசத்தலின்,
தீங்குைல்………கின் அரிக்குைல் தடாரிசயாடு, 25
ஆங்கு நின்ற எற் கண்டு
சிறிதும் நில்ைான் சபரிதும் கூறான்,
அருங்கைம் ைைபை அருளிைன் பைண்டி
ஐசயை உரைத்தன்றி நல்கித் தன் மரைப்
சபான் பபால் மடந்ரதரயக் காட்டி, “இைரை 30
என் பபால் பபாற்று” என்பறாபை அதற்சகாண்டு
அைன் மறைபைபை; பிறர் உள்ைபைபை;
அகன் ஞாைம் சபரிது சைம்பினும்,
மிக ைானுள் எரி பதான்றினும்,
குை மீசைாடும் தாள் புரகயினும், 35
சபரும் சசய் சநல்லின் சகாக்கு உகிர் நிமிைல்
பசுங்கண் கருரைச் சூட்சடாடு மாந்த
விரைவு ஒன்பறா சைள்ைம் சகாள்க எை
உள்ைதும் இல்ைதும் அறியாது,
ஆங்கு அரமந்தன்றால் ைாழ்க அைன் தாபை. 40

Puranānūru 395, Poet Mathurai Nakkeerar sang for Chozhanāttu Pidavūr Kizhārmakan
Perunchāthan, Thinai: Pādān, Thurai: Kadai Nilai – Parts of this poem are missing
Lord, we are drummers of Sāthan, he who is famous
for his virtues and hails from Pidavūr, ruled by the
Vēlir king with long arms, a well-protected city that
lies east of Uranthai, that city of faultless fame
ruled by great Thithan with abundant wealth, owner of
small-eyed elephants, he whose favor is hard to gain.

In Pidavūr, farmers from agricultural land let their

oxen graze on forest land, and eat many dishes made with
roasted pieces of small hares and long vālai fish pieces,
along with old rice, drink filtered liquor made from
cooked rice, adorn themselves with thalavam flowers from
the bushes, and beat their parai drums sharply, chasing
away birds. Women as gentle as peacocks with arms like
bamboo, chase parrots from their fields, and cause marsh
birds to fly away. A house hen calls softly, a forest fowl
answers with attractive calls and a waterfowl calls back.
At mid-day yesterday, I was wandering with sorrow in the
dry forest, suffering from heat. When the sun’s intense
rays were gone and pitch darkness arrived in the evening,
my with sweet-voiced…….I appeared at his door with my
sharp-toned thadāri drum and announced my arrival. On
seeing me there, without any delay and without many words,
with desire, he gave me precious ornaments, and spoke just
a few words. He turned to his wife, as lovely as Thirumakal,
and said to her, “Take care of him like you take care of me.”
Therefore, I will not forget him. I will not think of others.

Long live his efforts, he who gives without limits without

considering what he does or does not have! Even if comets
appear in the sky and the kulam star and the thāl star burn
even if the world is very hot and parched, people eat fresh
vegetables and roasted pieces of meat, along with rice as long
as claws of storks yielded by large fields, which has been
praised by the wise.

Notes: This is the only poem written for this leader. This is the only poem written by this
poet. There are 33 poems in which lines are missing. There are 33 poems in which lines
are missing. The phrase சகாக்கு உகிர் நிமிைல் occurs in Puranānūru 395, 398 and Natrinai
258, to describe rice. ஆருந்து (8) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ஆரும் – ஆருந்து எை உம்ரம
உந்தாயிற்று. உந்து (ஆருந்து, கூப்சபயர்க்குந்து) – உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட
(சதால்காப்பியம், இரடயியல் 44). நனி – உறு தை நனி எை ைரூஉம் மூன்றும் மிகுதி
சசய்யும் சபாருை என்ப (சதால்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings: சமன்புைத்து ையல் உழைர் – the farmers from the agricultural lands,
ைன்புைத்துப் பகடு விட்டு – allow their oxen to graze on forest land, குறுமுயலின் குரழச்
சூட்சடாடு – along with well roasted small hares, சநடு ைாரை – long scabbard fish,
Trichiurus haumela, பல் உவியல் – many dishes, பழஞ் பசாற்றுப் புகவு அருந்தி – ate food
along with old rice, புதல் தைவின் பூச் சூடி – wearing wild jasmine flowers from bushes,
golden jasmine, சசம்முல்ரை, அரில் பரறயால் புள் ஓப்பி – chased birds with parai drums
beaten intermittently, அவிழ் சநல்லின் அரியல் ஆருந்து – drank filtered liquor made from
cooked rice (ஆருந்து – ஆரும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), மரைக் பகாழிப்
ரபம்பயிரின்பை – to the soft calls of a house hen (ரபம்பயிரின்பை – ஏகாைம் அரசநிரை,
an expletive), காைக் பகாழிக் கைர் குைசைாடு – with the forest fowl’s attractive sounds,
நீர்க்பகாழிக் கூப்சபயர்க்குந்து – waterfowl calls, Gallinulinae (கூப்சபயர்க்குந்து –
கூப்பிடுதரைச் சசய்யும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), பைய் அன்ை சமன்
பதாைால் – with bamboo-like delicate arms, மயில் அன்ை சமன் சாயைார் – women with
peacock-like delicate looks, கிளி கடியின்பை – since they guard against parrots, since they
chase away parrots (கடியின்பை – ஏகாைம் அரச), அகல் அள்ைல் புள் இரீஇயுந்து – birds
fly away from the vast marshy land (இரீஇயுந்து – இரீஇயும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து
ஆயிற்று, சசால்லிரச அைசபரட), ஆங்கப் பை நல்ை புைன் அணியும் – many nice fertile
lands are there, சீர் சான்ற – with greatness, விழுச் சிறப்பின் – with splendid wealth, சிறுகண்
யாரை – small eyed elephants, சபறல் அரும் தித்தன் – Thithan whose favor is hard to
obtain, சசல்ைா நல்லிரச – fine fame that cannot be lost, உறந்ரதக் குணாது – to the east
of Uranthai, சநடுங்ரக பைண்மான் – the Vēnmān with long arms, அருங்கடிப் பிடவூர் –
Pidavūr that is well protected, அறப் சபயர்ச் சாத்தன் – famous for his righteousness,
கிரைபயம் – we are close to him, we are his bards, சபரும – O lord, முன் நாள் – yesterday,
நண்பகல் – midday, சுைன் உழந்து ைருந்தி – walking with sorrow in the dry forest, struggling
and sad in the wasteland (சுைன் – சுைம் என்பதன் பபாலி), கதிர் நனி சசன்ற – sun’s abundant
rays had gone, கரையிருள் மாரை – thick darkness in the evening, தன் கரடத் பதான்றி –
appeared at his gate, என் உறவு இரசத்தலின் – since I announced myself, தீங்குைல் – sweet
sounds….. கின் அரிக்குைல் தடாரிசயாடு – with a thadāri drum with sharp tones, with a
thadāri drum with rhythmic sounds, ஆங்கு நின்ற எற் கண்டு on seeing me who was there,
சிறிதும் நில்ைான் – he did not stop even a little bit, சபரிதும் கூறான் – he did not say much,
அருங்கைம் ைைபை அருளிைன் – he gave me precious jewels (அருளிைன் – முற்சறச்சம்),
பைண்டி – with desire, ஐசயை உரைத்தன்றி நல்கி – other than saying a few words, தன்
மரைப் சபான் பபால் மடந்ரதரயக் காட்டி – pointing to his wife who was like
gold/Thirumakal, இைரை என் பபால் பபாற்று – take care of him like you take care of me,
என்பறாபை – he said (என்பறாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அதற்சகாண்டு –
after that, அைன் மறைபைபை – I have not forgotten him (மறைபைபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), பிறர் உள்ைபைபை – I do not think of others (உள்ைபைபை –
ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அகன் ஞாைம் சபரிது சைம்பினும் – even if this vast
world becomes very hot, மிக ைானுள் எரி பதான்றினும் – even if many comets appear on
the sky, குை மீசைாடும் – with the pond shaped star, with the pond shaped constellation,
தாள் புரகயினும் – even if the star called thāl burns, சபரும் சசய் சநல்லின் – with rice
from large fields, சகாக்கு உகிர் நிமிைல் – long like stork’s claws, பசுங்கண் கருரைச்
சூட்சடாடு மாந்தி – eating poriyal cooked with fresh vegetables with roasted meat
(பசுங்கண் கருரை – பசிய துண்டுகைாகிய சபாரியல்), விரைவு ஒன்பறா சைள்ைம்
சகாள்க எை – may there be harvest like floods (ஒன்பறா – ஓகாைம் அரசநிரை, an
expletive), உள்ைதும் இல்ைதும் அறியாது – not knowing what is there or not there, ஆங்கு
– there, அரமந்தன்றால் ைாழ்க அைன் தாபை – long live the efforts of the one who gave
without limit, long live the feet of the one who gave without limit (அரமந்தன்றால் – ஆல்
அரசநிரை, an expletive, தாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 396, பாடியைர்: மாங்குடி கிழார், பாடப்பட்படான்: ைாட்டாற்று எழினியாதன்,
திரண: பாடாண், துரற: கரட நிரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
கீழ் நீைான் மீன் ைழங்குந்து;
மீ நீைான் கண் அன்ை மைர் பூக்குந்து;
கழி சுற்றிய விரை கழனி
அரிப் பரறயால் புள் ஓப்புந்து;
சநடுநீர் சதாகூஉம் மணல் தண் கால் 5
சமன் பரறயால் புள் இரியுந்து;
நரைக் கள்ளின் மரைக் பகாசர்
தீந்பதறல் நறவு மகிழ்ந்து,
தீங்குைரைக் சகாரைத் தாங்குந்து;
உள்ளிபைார்க்கு ைலி ஆகுைன், 10
பகளிபைார்க்குக் பகள் ஆகுைன்
கழுமிய சைன்பைல் பைபை,
ைை நீர் ைாட்டாற்று எழினியாதன்
கிரணபயம் சபரும!
சகாழுந்தடிய சூடு என்பகா? 15
ைை நரையின் மட்டு என்பகா?
குறுமுயலின் நிணம் சபய்தந்த
நறு சநய்ய பசாறு என்பகா?
திறந்து மறந்து கூட்டு முதல்
முகந்து சகாள்ளும் உணவு என்பகா? 20
அன்ைரை பை பை . . .
. . . . ைருந்திய
இரும்பபர் ஒக்கல் அருந்து எஞ்சிய
அளித்து உைப்ப ஈத்பதான் எந்ரத;
எம்பமார் ஆக்கக் கங்கு உண்பட; 25
மாரி ைாைத்து மீன் நாப்பண்,
விரி கதிை சைண்திங்களின்
விைங்கித் பதான்றுக அைன் கைங்கா நல்லிரச!
யாமும் பிறரும் ைாழ்த்த, நாளும்
நிரை சால் நன் கைன் நல்கி, 30
உரை சசைச் சுைக்க அைன் பாடல் சால் ைைபை.

Puranānūru 396, Poet Mānkudi Kizhār sang to Vāttrāttru Ezhiniyathan, Thinai: Pādān,
Thurai: Kadai Nilai – Parts of this poem are missing
Lord, we are the drummers of Ezhiniyathan who reigns
in Vāttrāttru, where fish dart under water, flowers
that look like eyes bloom above water, birds fly with
delicate wings in the cool wind, and parai drums
are beaten with rhythm to chase birds in the fields
surrounded by brackish water, and Kōsars who have liquor
aged with flowers in their home, drink strained sweet
liquor and are delighted and perform kuravai dances sweetly.

He is a Vēlir with a victorious spear!

He is strength to those without courage. He’s a relative
to those without relatives. How can I state his generosity?
Our king gives us roasted fatty meat. Our king gives us
flower liquor. Our king gives fragrant rice with
ghee and fatty pieces of hare meat. The food granary is
left open for us to take more food. And he gave much more.
My sad large clan could eat in happiness and have food
left over. There are no limits to his generosities with
those like me. He is my lord. May his flawless good name
shine like the white moon that spreads its rays amidst
stars in the sky with clouds! May his renown grow through
rich songs, he who grants many fine ornaments!
Notes: This is the only poem written for this small region ruler. There were towns in both
the Pandiya country and Chozha country with the name Vāttrāru. Puranānūru 24, 26, 313,
335, 372 and 396 were written by this poet, who goes by the names Mānkudi Maruthanār,
Mathurai Kānchi Pulavar and Mānkudi Kizhār. There are 33 poems in which lines are
missing. இரும்பபர் ஒக்கல் – நச்சிைார்க்கினியர் உரை, சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை –
சபாருநைாற்றுப்பரட 61, சிறுபாணாற்றுப்பரட 139, 144, சபரும்பாணாற்றுப்பரட 25,
470, மரைபடுகடாம் 157 – கரிய சபரிய சுற்றம், ஒைரை துரைசாமி உரை – புறநானூறு
பாடல்கள் 69, 150, 370, 378, 390, 391, 393, 394, 396 – மிக்க சபரிய சுற்றத்தார், மிகப்
சபரிய சுற்றம், புறநானூறு 320 – கரிய சபரிய சுற்றத்தார், சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை,
இைா. பைங்கடாசைம் பிள்ரை, ந. மு. பைங்கடசாமி நாட்டார் உரை – அகநானூறு 301 –
மிகப் சபரிய சுற்றத்தார். என்பகா – என்கு தன்ரம ஒருரம விரைமுற்று, first person
singular verb ending, ஓ அரசநிரை, an expletive, சபா. பை. பசாமசுந்தைைார் உரை –
சசால்பைைா, அரசநிரையாகக் பகாடலும் உண்டு. உண்பட (25) – ஆ, ஏ, ஓ, அம்முன்றும்
விைா – சதால்காப்பியம், எழுத்ததிகாைம் 32, எ யா முதலும் ஆ ஓ ஈற்றும் ஏ இரு ைழியும்
விைாைாகும்பம – நன்னூல், எழுத்தியல் 67. உந்து (ைழங்குந்து, பூக்குந்து, ஓப்புந்து,
இரியுந்து, தாங்குந்து) – உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம், இரடயியல்
44).

Meanings: கீழ் நீைால் மீன் ைழங்குந்து – fish swim under water (நீர்க் கீழ் என்பது கீழ் நீசைை
ைந்தது, ைழங்குந்து – ைழங்கும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), மீ நீைால் – above
the water, கண் அன்ை மைர் பூக்குந்து – flowers that are like eyes blossom (பூக்குந்து –
பூக்கும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), கழி சுற்றிய விரை கழனி – mature fields
surrounded by brackish waters, அரிப் பரறயால் புள் ஓப்புந்து – birds are chased with parai
drums that are beaten intermittently (ஓப்புந்து – ஓட்டப்படும், உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம்
உந்து ஆயிற்று), சநடுநீர் சதாகூஉம் மணல் – sand on the shores of abundant water
(சதாகூஉம் – இன்னிரச அைசபரட), தண் கால் – cold wind, சமன் பரறயால் புள்
இரியுந்து – birds with delicate wings move away (இரியுந்து – இரியும் – உம் ஈற்றுப்
சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), நரைக் கள்ளின் மரைக் பகாசர் – Kōsars owning liquor with
buds/flowers in their homes, தீந்பதறல் நறவு மகிழ்ந்து – drink sweet filtered liquor and are
happy (நறவு – நறா நற என்றாகி உகைம் ஏற்றது), தீங்குைரைக் சகாரைத் தாங்குந்து –
perform sweet kuravai dances to music (தாங்குந்து – உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து
ஆயிற்று), உள்ளிபைார்க்கு ைலி ஆகுைன் – he is strength to those who have no courage,
பகளிபைார்க்குக் பகள் ஆகுைன் – he is relative to those without relatives, கழுமிய –
involved with other armies (கழுமிய – கைந்த), சைன் பைல் பைபை – Vēlir of an army with
victorious spears (பைபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), ைை நீர் – abundant water,
ைாட்டாற்று எழினியாதன் – Vāttrāttru Ezhiniyathan who is strength to those who are
weak, கிரணபயம் – we are his kinai drummers, சபரும – O lord, சகாழுந்தடிய சூடு – the
roasted fatty meat pieces (சகாழுவிய துண்டமாகிய சூட்டிரறச்சிரய), என்பகா – will I say,
ைை நரையின் மட்டு – rich liquor with flowers, என்பகா – will I say, குறுமுயலின் நிணம்
சபய்தந்த நறு சநய்ய பசாறு – fragrant rice with ghee and fatty meat of small hares, என்பகா
– will I say, திறந்து – opened, மறந்து – forgot, கூட்டு முதல் முகந்து சகாள்ளும் உணவு –
food taken from a granary, என்பகா – will I say, அன்ைரை பை பை – and much more. . .. .
. . ைருந்திய இரும்பபர் ஒக்கல் – sad very large clan (இரும்பபர் – ஒருசபாருட்பன்சமாழி),
அருந்து எஞ்சிய அளித்து உைப்ப – can eat and give away excess and be happy, ஈத்பதான் –
the man who gave, எந்ரத – my lord, எம்பமார் ஆக்கக் கங்கு உண்பட – are there any limits
when it comes to people like me in need, there are no limits when it comes to people like
me in need , மாரி ைாைத்து மீன் நாப்பண் – in the midst of the stars in the sky with clouds,
விரி கதிை சைண்திங்களின் விைங்கித் பதான்றுக – may he appear bright like the white moon
that spreads it rays (திங்களின் – இன் ஐந்தாம் பைற்றுரம உருபு, ஒப்புப் சபாருளில்
ைந்தது), அைன் கைங்கா நல்லிரச – his unspoiled fine renown, யாமும் பிறரும் ைாழ்த்த –
me and others praise, நாளும் நிரை சால் நன் கைன் நல்கி – gives every day rows of fine
ornaments, உரை சசைச் சுைக்க – his renown to increase, அைன் பாடல் சால் ைைபை – may
his wealth praised by poets be abundant (ைைபை – ைைன் ைைம் என்பதன் பபாலி, ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 397, பாடியைர்: எருக்காட்டூர்த்தாயங் கண்ணைார், பாடப்பட்படான்: பசாழன்

குைமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிைைைன், திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் விரட, கரட
நிரை விரட
சைள்ளியும் இரு விசும்பு ஏர்தரும்; புள்ளும்
உயர் சிரைக் குடம்ரபக் குைல் பதாற்றிைபை;
சபாய்ரகயும் பபாது கண் விழித்தை; ரபபயச்
சுடரும் சுருங்கின்று ஒளிபய; பாசடழுந்து
இைங்கு குைல் முைசசமாடு ைைம்புரி ஆர்ப்ப 5
இைவுப் புறங்கண்ட காரைத் பதான்றி,
எஃகு இருள் அகற்றும் ஏமப் பாசரற,
ரைகரற அைைம் பகளியர்! பை பகாள்
சசய் தார் மார்ப! எழுமதி துயில்!” எைத்
சதண்கண் மாக்கிரண சதளிர்ப்ப ஒற்றி 10
சநடுங்கரடத் பதான்றிபயபை அது நயந்து
‘உள்ளி ைந்த பரிசிைன் இைன்’ எை,
சநய்யுறப் சபாரித்த குய்யுரட சநடுஞ்சூடு,
மணிக்கைன் நிரறந்த மணநாறு பதறல்,
பாம்பு உரித்தன்ை ைான் பூங்கலிங்கசமாடு, 15
மாரியன்ை ைண்ரமயின் சசாரிந்து,
பைனில் அன்ை என் சைப்பு நீங்க,
அருங்கைம் நல்கிபயாபை; என்றும்
சசறுவில் பூத்த பசயிதழ்த் தாமரை
அறு சதாழில் அந்தணர் அறம் புரிந்து எடுத்த 20
தீசயாடு விைங்கும் நாடன், ைாய்ைாள்
ைைம்படு தீவின் சபாைம் பூண் ைைைன்;
எறி திரைப் சபருங்கடல் இறுதிக்கண் சசலினும்,
சதறு கதிர்க் கைலி சதன் திரசத் பதான்றினும்,
என்சைன்று அஞ்சைம் யாபம சைன்பைல் 25
அருஞ்சமம் கடக்கும் ஆற்றல் அைன்
திருந்து கழல் பநான்தாள் தண் நிழபைபம.

Puranānūru 397, Erukkattūr Thāyankannanār sang for Chozhan Kulamutrathu Thunjiya

Killivalavan, Thinai: Thurai: Parisil Vidai, Kadai Nilai Vidai
I appeared at the tall gate of the guarded battle camp
with my dark kinai drum and sang, “Venus has risen in
the vast sky, birds in their nests on tall tree branches have
started to sing, ponds have opened their flowers like eyes,
the moon’s light has faded slowly, music sounds of a
roaring drum and right-whorled conch have appeared,
and remaining darkness has ended. O king on whose
chest rests a garland with many braids! Wake up from
your sleep!
Liking that, he understood that I had come for gifts and gave
me pieces of meat seasoned with spices and dripping with
ghee, fine white clothes resembling a snake’s skin, fragrant
liquor poured to the full in a jeweled cup, and precious gems
to free me of distress that burned like summer’s heat.

He’s from a country where lotus flowers with red petals

bloom in fields near fires lit by Brahmins who perform their
six duties with desire. Valavan wears gold ornaments that
he took from an island with his unfailing sword.
Even if the huge ocean with waves should end or the sun with
its hot rays appears in the south, we will not fear and worry
about what we would do.
We rest in the cool shade of his strong feet with perfect
anklets, the man who has the power to win with his victorious
spear in difficult battles!

Notes: This is the only poem written by this poet. Puranānūru poems 34, 35, 36, 37, 38,
39, 40, 41, 42, 46, 69, 70, 226, 227, 228, 373, 386, 393 and 397 were written for this Chozha
king. He wrote Puranānūru 173. சைள்ளி பதான்ற: புறநானூறு 385 – சைள்ளி பதான்றப்
புள்ளுக் குைல் இயம்ப புைரி விடியல், புறநானூறு 397 – சைள்ளியும் இரு விசும்பு ஏர்தரும்
புள்ளும் உயர் சிரைக் குடம்ரபக் குைல் பதாற்றிைபை சபாய்ரகயும் பபாது கண்
விழித்தை ரபயச் சுடரும் சுருங்கின்று ஒளிபய பாசடழுந்து இைங்கு குைல் முைசசமாடு
ைைம்புரி ஆர்ப்ப இைவுப் புறங்கண்ட காரைத் பதான்றி, புறநானூறு 398 – மதி நிைாக்
கைப்ப சைள்ளி ஏர்தை ைரக மாண் நல் இல், சபாருநைாற்றுப்பரட 72 – சைள்ளி முரைத்த
நள்ளிருள் விடியல். மதி – மியா இக பமா மதி இகும் சின் என்னும் ஆையின் ஆறும்
முன்னிரை அரசச்சசால் (சதால்காப்பியம். சசால்ைதிகாைம். இரடயியல் 26).

Meanings: சைள்ளியும் இரு விசும்பு ஏர்தரும் – Venus/silver planet has risen in the
dark/vast sky, புள்ளும் உயர் சிரைக் குடம்ரபக் குைல் பதாற்றிைபை – birds in their nests
on the tall tree branches began to sing (பதாற்றிைபை – சசய்யலுற்றை, பதாற்றுவித்தை,
ஏகாைம் அரச), சபாய்ரகயும் பபாது கண் விழித்தை – ponds were opening their flowers
that appeared like eyes, ரபபயச் சுடரும் சுருங்கின்று ஒளிபய – very slowly the moon’s light
faded (ரபபய – ரபயப்ரபய ரபபய எை மருவியது, ஒளிபய – ஏகாைம் அரசநிரை, an
expletive), பாசடழுந்து – music arose, இைங்கு குைல் முைசசமாடு ைைம்புரி ஆர்ப்ப – roaring
royal drums and right-whorled conch shells, இைவுப் புறங்கண்ட காரைத் பதான்றி –
appearing when night ended and morning appeared, எஃகு இருள் அகற்றும் – removing
remaining slight darkness, ஏமப் பாசரற – protected battle camp, ரைகரற அைைம்
பகளியர் – listen to the sounds of dawn, பை பகாள் சசய் தார் மார்ப – O king with a chest
with a garland with many braids, எழுமதி துயில் எை – you wake up from your sleep (மதி –
முன்னிரையரச, an expletive of the second person), சதண் கண் மாக்கிரண சதளிர்ப்ப
ஒற்றி – beating my black kinai drum with clear eyes, சநடுங்கரடத் பதான்றிபயபை – I
appeared at his tall gate (பதான்றிபயபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), அது நயந்து
– liking that, உள்ளி ைந்த பரிசிைன் இைன் எை – thinking that he came asking for gifts,
சநய்யுறப் சபாரித்த குய்யுரட சநடுஞ்சூடு – well-seasoned with spices big pieces of meat
roasted with ghee dripping, மணிக்கைன் நிரறந்த – filled in a jeweled cup, மண நாறு பதறல்
– fragrant liquor, பாம்பு உரித்தன்ை ைான் பூங்கலிங்கசமாடு – along with fine white clothes
which were like snake skins, மாரியன்ை ைண்ரமயின் சசாரிந்து – gave abundantly like the
rain, பைனில் அன்ை என் சைப்பு நீங்க அருங்கைம் நல்கிபயாபை – he gave precious
ornaments to free me of anguish which was like summer’s heat (நல்கிபயாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive), என்றும் – always, சசறுவில் பூத்த – blooms in the fields,
பசயிதழ்த் தாமரை – lotus with red petals, அறு சதாழில் அந்தணர் – Brahmins who perform
six duties, அறம் புரிந்து எடுத்த தீசயாடு விைங்கும் நாடன் – the lord of the flourishing
country where fires are lit to perform righteous duties with desire, ைாய்ைாள் – unfailing
swords, ைைம்படு தீவின் – victorious in an island, சபாைம் பூண் ைைைன் – Valavan with
gold ornaments, எறி திரைப் சபருங்கடல் இறுதிக்கண் சசலினும் – even if it is the end of
the huge ocean with moving waves, சதறு கதிர்க் கைலி சதன் திரசத் பதான்றினும் – even
if the sun with scorching rays appeared in the south, என்சைன்று அஞ்சைம் யாபம – we
will not fear thinking that it is something bad (யாபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive),
சைன் பைல் – victorious spears, அருஞ்சமம் கடக்கும் ஆற்றல் – ability to win harsh battles,
அைன் திருந்து கழல் பநான் தாள் தண் நிழபைபம – we are in the cool shade of his strong
feet with perfect anklets (நிழபைபம – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 398, பாடியைர்: திருத்தாமைார், பாடப்பட்படான்: பசைமான் ைஞ்சன், திரண:

பாடாண், துரற: கரட நிரை – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
மதி நிைாக் கைப்ப சைள்ளி ஏர்தை,
ைரக மாண் நல் இல் . . . . .
சபாறி மைர் ைாைணம் சபாழுது அறிந்து இயம்ப,
சபாய்ரகப் பூ முரக மைைப் பாணர்
ரகைல் சீறியாழ் கடன் அறிந்து இயக்க, 5
இைவுப் புறம்சபற்ற ஏம ரைகரறப்
பரிசிைர் ைரையா விரை சசய் பந்தர்
ைரிரசயின் இறுத்த ைாய்சமாழி ைஞ்சன்,
நரகைர் குறுகின் அல்ைது பரகைர்க்குப்
புலியிைம் மடிந்த கல் அரை பபாைத் 10
துன்ைல் பபாகிய சபரும் சபயர் மூதூர்,
மதியத்து அன்ை என் அரிக்குைல் தடாரி
இைவுரை சநடுைார் அரிப்ப ைட்டித்து,
உள்ளி ைருநர் சகாள் கைம் நிரறப்பபாய்!
தள்ைா நிரைரய ஆகியர் எமக்கு எை 15
என் ைைவு அறீஇச்
சிறிதிற்குப் சபரிது உைந்து,
விரும்பிய முகத்தைாகி, என் அரைத்
துரும்புபடு சிதாஅர் நீக்கித் தன் அரைப்
புரக விரிந்தன்ை சபாங்கு துகில் உடீஇ, 20
அழல் கான்றன்ை அரும் சபறல் மண்ரட,
நிழல்காண் பதறல் நிரறய ைாக்கி,
யான் உண அருைல் அன்றியும், தான் உண்
மண்ரடய கண்ட மான் ைரறக் கருரை,
சகாக்கு உகிர் நிமிைல் ஒக்கல் ஆை, 25
ைரை உறழ் மார்பின் ரையகம் விைக்கும்
விைவு மணி ஒளிர்ைரும் அைவு உறழ் ஆைசமாடு,
புரைபயான் பமனிப் பூந்துகில் கலிங்கம்
உரை சசை அருளிபயாபை
பரற இரச அருவிப் பாயல் பகாபை. 30

Puranānūru 398, Poet Thiruthāmanār sang for Cheraman Vanjan, Thinai: Pādān, Thurai:
Kadai Nilai – Parts of this poem are missing
The bright moonlight ended and Venus was rising,
and in many fine houses…….a rooster with spots,
aware of the time, was crowing, buds have opened in
the ponds, and bards play music with their chosen
small yāzhs as early dawn arrives and night ends.

I drummed my sharp-toned thadāri drum resembling

the moon, its eyes clear sounding, and its straps
long, its message pleading, in the ancient city of
great fame where Vanjan of honest words was seated
in a pavilion with unending scents. It is a very famous
ancient town where friends can enter, but to enemies
it is like a mountain cave where many tigers sleep.
I sang, “One who fills abundantly the bowls of those who
come to you in need! May you be shelter that will never
disappear!” Knowing that I had come, he showed his joy
and he was happy for my few words. He stripped the dirty,
torn clothes off my waist and dressed me in a fine garment
that was like his own clothing that appeared like smoke.
He poured clear liquor which reflected the face, to the
full, into a cup that appeared to emit flame. To me and
my family, he gave venison to eat along with rice as long
as a stork’s claw, the same food that he ate. To
spread his fame, he gave me a pearl strand that resembled
a snake, glowing with many gems that lay on his chest
which was like a mountain. He gave me lovely clothing
that was covering his body, the lord of Pāyal Mountain
where cascading waterfalls resound like drums.

Notes: This is the only poem written by this poet. This is the only poem written for this
Chera king, who was also known by the name Anjan. There are 33 poems in which lines
are missing. The description of rice as long as a stork’s claw can be seen in Natrinai 258.
சைள்ளி பதான்ற: புறநானூறு 385 – சைள்ளி பதான்றப் புள்ளுக் குைல் இயம்ப புைரி
விடியல், புறநானூறு 397 – சைள்ளியும் இரு விசும்பு ஏர்தரும் புள்ளும் உயர் சிரைக்
குடம்ரபக் குைல் பதாற்றிைபை சபாய்ரகயும் பபாது கண் விழித்தை ரபயச் சுடரும்
சுருங்கின்று ஒளிபய பாசடழுந்து இைங்கு குைல் முைசசமாடு ைைம்புரி ஆர்ப்ப இைவுப்
புறங்கண்ட காரைத் பதான்றி, புறநானூறு 398 – மதி நிைாக் கைப்ப சைள்ளி ஏர்தை ைரக
மாண் நல் இல், சபாருநைாற்றுப்பரட 72 – சைள்ளி முரைத்த நள்ளிருள் விடியல். பரற
இரச அருவி: புறநானூறு 126 – பரற இரச அருவி முள்ளூர்ப் சபாருநர், புறநானூறு 229
– பரற இரச அருவி நல் நாட்டுப் சபாருநன், புறநானூறு 398 – பரற இரச அருவிப்
பாயல் பகாபை, பதிற்றுப்பத்து 70 – இழும் எை இழிதரும் பரறக் குைல் அருவி. ரகைல்
சீறியாழ் (5) – ஒைரை துரைசாமி உரை – ரக பதர்ந்த சிறிய யாழ், இைா. இைங்குமைன் உரை
– சசயல் திறம் மிக்க சிறிய யாழ். ைட்டித்தல் – ஒைரை துரைசாமி உரை – இரசத்தல்,
சிறுபகால் சகாண்டு அதன் தரை ைட்டமிடச் சுற்றியடித்தல் பற்றி ‘ைட்டித்து’ என்றார்.
ைட்டம் என்ற சபயர் அடியாகப் பிறந்த விரை.
Meanings: மதி நிைாக் கைப்ப – the bright moon hid, சைள்ளி ஏர்தை – as Venus rose, ைரக
மாண் நல் இல் – varied fine houses. . . . .சபாறி மைர் ைாைணம் – rooster with spots,
சபாழுது அறிந்து இயம்ப – crowing knowing that it is the right time, சபாய்ரகப் பூ முரக
மைை – buds in the ponds bloom into flowers, பாணர் ரகைல் சீறியாழ் கடன் அறிந்து
இயக்க – bards play with their chosen small lutes at the right time, bards play with their
lutes with abilities at the right time, இைவுப் புறம்சபற்ற ஏம ரைகரற – confusing dawn
when night leaves, பரிசிைர் – those who came for gifts, ைரையா விரை – never ending
fragrance, சசய் பந்தர் – created pavilion (பந்தர் – பந்தல் என்பதன் பபாலி), ைரிரசயின்
இறுத்த – knew their worth and gave accordingly, ைாய்சமாழி ைஞ்சன் – Vanjan who was
truthful in words, நரகைர் குறுகின் – friends could approach, அல்ைது பரகைர்க்கு – but
to enemies, புலியிைம் மடிந்த கல் அரை பபாை – like a mountain cave where tigers sleep,
துன்ைல் பபாகிய – unable to reach, unable to get near, சபரும் சபயர் மூதூர் – very famous
ancient town, மதியத்து அன்ை – like the moon (மதியத்து – மதியம், அத்து சாரிரய), என்
அரிக்குைல் தடாரி – with my sharp-toned thadāri drum, with my thadāri drum with rhythmic
sounds, இைவுரை – இைத்தல் குறிப்பு, signs of pleading, சநடுைார் – long straps, அரிப்ப –
creating sharp tones, creating rhythmic sounds, ைட்டித்து – played music, உள்ளி ைருநர்
சகாள் கைம் நிரறப்பபாய் – O you who showers abundantly in the bowls of those who
come to you, தள்ைா நிரைரய ஆகியர் எமக்கு – may you provide unending shelter for us,
may you provide unending stability for us, எை என் ைைவு அறீஇ – knowing about my arrival
(அறீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), சிறிதிற்குப் சபரிது உைந்து – greatly happy for my few
words, விரும்பிய முகத்தைாகி – he with a desired face, என் அரைத் துரும்புபடு சிதாஅர்
நீக்கி – removed the dirty shredded clothes on my waist (சிதாஅர் – இரச நிரற
அைசபரட)t, தன் அரை – his body, புரக விரிந்தன்ை சபாங்கு துகில் உடீஇ – wore on me
fine garment that was like spread smoke (உடீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), அழல்
கான்றன்ை – like emitting flame, அரும் சபறல் மண்ரட – in a precious bowl, நிழல்காண்
பதறல் – clear liquor on which reflection could be seen, நிரறய ைாக்கி – poured to the full,
யான் உண – for me to drink (உண உண்ண என்பதன் விகாைம்), அருைல் அன்றியும் – not
just showing his kindness, தான் உண் மண்ரடய – from his eating bowl, கண்ட – with
pieces, மான் ைரறக் கருரை – fried venison, venison and karunai yams, Elephant foot
yam, சகாக்கு உகிர் நிமிைல் – rice grains as long as a stork’s claws, ஒக்கல் ஆை – relatives to
eat, ைரை உறழ் மார்பின் – with a mountain like chest (உறழ் – உைம உருபு, a comparison
word), ரையகம் விைக்கும் – splendid in the world, விைவு மணி ஒளிர்ைரும் – is bright with
many gems, அைவு உறழ் ஆைசமாடு – pearl strand like a snake (உறழ் – உைம உருபு, a
comparison word), புரைபயான் – the great man, பமனிப் பூந்துகில் கலிங்கம் – fine beautiful
clothing covering the body, clothing with flower patterns covering the body, உரை சசை –
his fame to spread, அருளிபயாபை – he was gracious, பரற இரச அருவிப் பாயல் பகாபை
– the king of Pāyal where waterfalls come down roaring like drums (பகாபை – ஏகாைம்
அரசநிரை, an expletive)

புறநானூறு 399, பாடியைர்: ஐயூர் முடைைார், பாடப்பட்படான்: தாமான் பதான்றிக்பகான்,

திரண: பாடாண், துரற: பரிசில் விரட
அடுமகள் முகந்த அைைா சைண்சணல்
சதாடி மாண் உைக்ரகப் பருஉக் குற்று அரிசி
காடி சைள் உரைக் சகாளீஇ நீழல்
ஓங்கு சிரை மாவின் தீங்கனி நறும் புளி
பமாட்டு இரு ைைாஅல் பகாட்டு மீன் சகாழுங்குரற, 5
சசறுவின் ைள்ரை, சிறு சகாடிப் பாகல்,
பாதிரி யூழ் முரக அவிழ் விடுத்தன்ை
சமய் கரைந்து இைசைாடு விரைஇ………
மூழ்ப்பப் சபய்த முழு அவிழ்ப் புழுக்கல்,
அழிகளிற் படுநர் களியட ரைகின், 10
பழஞ்பசாறு அயிலும் முழங்கு நீர்ப் படப்ரபக்
காவிரிக் கிழைன் மாயா நல்லிரசக்
கிள்ளிைைைன் உள்ளி அைன் படர்தும்,
சசல்பைன் சசல்பைன் பிறர் முகம் பநாக்பகன்
சநடுங்கரழத் தூண்டில் விடு மீன் சநாடுத்துக் 15
கிரணமகள் அட்ட பாைற் புளிங்கூழ்
சபாழுது மறுத்துண்ணும் உண்டிபயன், அழிவு சகாண்டு,
ஒரு சிரற இருந்பதன்; என்பை இனிபய
அறைர் அறைன், மறைர் மறைன்,
மள்ைர் மள்ைன் சதால்பைார் மருகன், 20
இரசயிற் சகாண்டான், நரசயமுது உண்க எை
மீப் படர்ந்து இறந்து ைன் பகால் மண்ணி
ைள் பரிந்து கிடந்த என் சதண்கண் மாக் கிரண
விசிப்புறுத்து அரமந்த புதுக் காழ்ப் பபார்ரை,
அைகின் மாரை ஆர்ப்ப ைட்டித்துக், 25
கடியும் உணவு என்ைக் கடவுட்கும் சதாபடன்
கடுந்பதர் அள்ைற்கு அசாைா பநான் சுைல்
பகபட அத்ரத யான் பைண்டி ைந்தது எை
ஒன்றியான் சபட்டா அைரை, அன்பற
ஆன்று விட்டைன் அத்ரத, விசும்பின் 30
மீன் பூத்தன்ை உருைப் பன்னிரை
ஊர்திசயாடு நல்கிபயாபை, சீர் சகாை
இழுசமை இழிதரும் அருவி
ைான் பதாய் உயர் சிரமத் பதான்றிக் பகாபை.

Puranānūru 399, Aiyur Mudavanār sang for Thāmān Thōndrikōn, Thinai: Pādān, Thurai:
Parisil Vidai
I am on my way to see Killivalavan of unending great fame,
the lord of the Kāviri River,
where fields are filled with water, and farm workers eat rice
from white paddy that was not measured by a female cook,
that was pounded with a large pestle with a ring, its husks
removed, looking like the mature buds of pāthiri flowers
that just opened, and cooking in a bright pot with fermented
gruel, with vallai leaves from fields, fatty big pieces of horned
fish, large pieces of dark vāral fish, fragrant tamarind and sweet
ripe mangoes growing on tall branches that provide shade.
Those who work with haystacks eat old rice in the morning, if
they are intoxicated drinking happily the previous day.

I will not leave him. I will not. I will not look at other faces.
I, who eats food at improper times, ate the watery sour gruel given
by a drummer woman who sold fish that she caught with a long pole.

I was standing with despair on one side. “Why are you standing here?
He is taken by your fame, the righteous of righteous, brave of the
brave and warrior of warriors, who is the heir of great ancients. You
will be asked to take wealth you desire,” I was told.

I cleaned my rod, tied fresh straps to my clear-sounding dark

kinai drum since the old straps were ruined, tied tightly a new strong
leather cover, and beat my drum creating music that was like an
endless garland. I did not worship the god residing in my drum since
that god will not accept my food offerings before worship. I did not
have time for that. I wanted to go and get an oxen from the king of
Thōndri.

Even before I expressed my desire for strong-necked oxen that could

drag fast chariots through mud, he gave generously. He gave me herds
of cattle looking like the many stars that blossom in the sky, along with
many carts, the king of Thōndri Mountain whose soaring summits
touch the sky and its waterfalls come down with rhythmic roaring sounds.

Notes: This is the only poem written for this ruler, who ruled Thōndri Mountain, which
has not been identified. His given name was Thamān. Aiyur Mudavanār wrote Puranānūru
51, 228, 314 and 399. சபட்டா – சபள் என்னும் பகுதியின் அடியாகப் பிறந்த எதிர்மரறப்
சபயசைச்சம். சபாருநைாற்றுப்பரட 73 – ஒன்றியான் சபட்டா அைரை. கடியும் உணவு
என்ைக் கடவுட்கும் சதாபடன் (26) – ஒைரை துரைசாமி உரை – கிரணக் கண் உரறயும்
சதய்ைத்திற்கு ைழிபாடு ஆற்றக் கருதியைழிப் சபறற்குரிய உணரைப் சபறுைது
தாழ்க்குசமைக் கருதி அத் சதய்ைத்ரதயும் ைழிபடாது. ‘கடியும் உணவு என்ைக்
கடவுட்கும் சதாபடன்’ என்பதற்கு, என்ைவும் எை உம்ரம சதாக்கதாகக் சகாண்டு,
ைழிபடாத ைழித் சதய்ைம் உணவு சபறாதைாறு கடியும் என்று எம்மிற் சான்பறார்
சசால்லியிருப்பதாகவும் விரையச் சசல்ைது குறித்துக் கடவுட்கும் ைழிபாடு ஆற்றாது
சசல்பைன் என்று உரைப்பினுமாம். அறிஞர் கு. பை. பாைசுப்ைமணியன் விைக்கம் –
கிரண பழுதுபட்டது. ைார் அறுந்தது. கண் சிரதந்தது. இதரை பழுதுப் பார்த்துச்
சசப்பம் சசய்த பின் இக் கிரணயில் உரறயும் சதய்ைத்ரத இக் கருவி சகாண்பட
இரசத்து ைழிபடல் முரற; ைழிபட்ட பின் சரமத்த திருைமுரதப் பரடக்க பைண்டும்.
அைால் இைற்றுக்சகல்ைாம் பநைமில்ரை தாமான் பதான்றிக்பகானிடம் சசன்று அைன்
புகரழ கிரணயில் இரசத்து. பகடு சபற்றாக பைண்டும். எைபை சதய்ைத்ரதப்
பைாவுதரைவிட்டு திருைமுது மட்டும் பரடத்து சசல்ைைாம். சதய்ைம் அதரை ஏைாது
அவ்வுணரை நீக்கும். கடி = ைரைவு, நீக்குதல். கடி என் கிைவி ைரைபை கூர்ரம காப்பப
புதுரம விரைபை விைக்கம் மிகுதி சிறப்பப அச்சம் முன்பதற்று ஆயீர் ஐந்தும் சமய்ப்படத்
பதான்றும் சபாருட்டு ஆகும்பம (சதால்காப்பியம், உரியியல் 85).

Meanings: அடுமகள் – a female cook, முகந்த – taken அைைா சைண்சணல் – white rice
paddy that was not measured, சதாடி மாண் உைக்ரக – large pestle with ring, பருஉ – thick,
குற்று அரிசி – pounded rice, காடி – fermented gruel, சைள் உரைக் சகாளீஇ – cooked in a
bright pot (சகாளீஇ – சசால்லிரச அைசபரட), நீழல் ஓங்கு சிரை – tall branches casting
shadows (நீழல் – நிழல் என்பதன் நீட்டல் விகாைம்), மாவின் தீங்கனி – sweet mangoes,
நறும் புளி – fragrant and sour, fragrant tamarind, பமாட்டு இரு ைைாஅல் – large black
murrel fish, murrel fish, Slacate nigra, Ophiocephalus punctatus, Ophiocephalus marulius
(ைைாஅல் – இரச நிரற அைசபரட), பகாட்டு மீன் – fish with thick fin/sword,
சகாழுங்குரற – fatty meat pieces, சசறுவின் ைள்ரை – vallai greens growing in the fields,
Creeping bindweed, Ipomaea aquatic, சிறு சகாடிப் பாகல் – bittermelon from a small vine,
பாதிரி யூழ் முரக அவிழ் விடுத்தன்ை – like the mature buds of trumpet flowers opening,
பாதிரி, Stereospermum chelonoides, சமய் கரைந்து இைசைாடு விரைஇ – removed the
husk and mixed with many (விரைஇ – சசால்லிரச அைசபரட), …… – missing lines,
மூழ்ப்பப் சபய்த – poured to cover, முழு அவிழ்ப் புழுக்கல் – fully cooked rice, அழிகளில்
படுநர் – those who work with haystacks, களியட ரைகின் – if they drink happily and relax,
பழஞ்பசாறு அயிலும் – they eat old rice, முழங்கு – roaring, நீர்ப் படப்ரப – groves with
abundant water, காவிரிக் கிழைன் – lord of Kāviri, மாயா நல்லிரச – unending great fame,
unspoiled great fame, கிள்ளிைைைன் உள்ளி – thinking about Killivalavan, அைன் படர்தும்
– I am going to him, சசல்பைன் சசல்பைன் – I will not leave him, பிறர் முகம் பநாக்பகன் –
I will not look at other faces, சநடுங்கரழத் தூண்டில் விடு மீன் சநாடுத்து – sold the fish
caught with a long bamboo pole, கிரணமகள் – a woman who plays the kinai drum, அட்ட
பாைற் புளிங்கூழ் – watery tamarind gruel cooked (பாைல் – பைவுதல், இங்கு நீர்ப் பைவிய
என்ற சபாருள்), சபாழுது மறுத்து உண்ணும் உண்டிபயன் – I eat in an untimely manner,
அழிவு சகாண்டு ஒரு சிரற இருந்பதன் – I was sad on one side, என்பை இனிபய – why are
you here, அறைர் அறைன் – righteous among the righteous, மறைர் மறைன் – brave among
those who are brave, மள்ைர் மள்ைன் – a warrior among warriors, சதால்பைார் மருகன் –
heir of ancients, இரசயிற் சகாண்டான் – he is taken by your fame, நரசயமுது உண்க –
take the wealth that you desire, எை – thus, மீப் படர்ந்து – thinking about it further, இறந்து
– went, ைன் பகால் மண்ணி – cleaned the strong rod, ைள் பரிந்து கிடந்த என் சதண்கண்
மாக் கிரண – my dark kinai drum with clear eyes that was lying around with broken straps,
விசிப்புறுத்து – tied tightly, அரமந்த புதுக் காழ்ப் பபார்ரை – new strong cover, அைகின்
மாரை – like an endless garland, ஆர்ப்ப – with loud sounds, ைட்டித்து – created music,
surrounded (அதிை ைட்டித்து – Aka 218-5 ), கடியும் உணவு என்ைக் கடவுட்கும் சதாபடன்
– I did not worship the god in my drum since that god will not accept food before prayers
which would cause me to delay (சதாபடன் – சதாடுத்தரைச் சசய்பயன்), கடுந்பதர்
அள்ைற்கு அசாைா பநான் சுைல் பகபட – energetic oxen with strong nape which can drag
fast carts through mud, அத்ரத – அரசநிரை, யான் பைண்டி ைந்தது எை – that I came
desiring, ஒன்று யான் சபட்டா அைரை – even before I asked that with desire, அன்பற
ஆன்று விட்டைன் – he gave generously right away, அத்ரத – அரசநிரை, an expletive,
விசும்பின் மீன் பூத்தன்ை – like the stars that appeared in the sky, உருை – beautiful, பன்
நிரை – rows of cattle herds, ஊர்திசயாடு நல்கிபயாபை – he gave along with carts
(நல்கிபயாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive), சீர் சகாை – with rhythm, இழுசமை
இழிதரும் அருவி ைான் பதாய் உயர் சிரமத் பதான்றிக் பகாபை – the lord of Thōndri
Mountain with towering summits where waterfalls cascade down with roars (இழுசமை –
ஒலிக்குறிப்பு, பகாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)
புறநானூறு 400, பாடியைர்: பகாவூர் கிழார், பாடப்பட்படான்: பசாழன் நைங்கிள்ளி,
திரண: பாடாண், துரற: இயன் சமாழி – பாடலின் சிை பகுதிகள் கிரடக்கவில்ரை
மாக விசும்பின் சைண்திங்கள்
மூரைந்தான் முரற முற்றக்,
கடல் நடுைண் கண்டன்ை என்
இயம் இரசயா மைபு ஏத்திக்,
கரடத் பதான்றிய கரடக் கங்குைான் 5
பைர் துஞ்சவும் தான் துஞ்சான்,
உைகு காக்கும் உயர் சகாள்ரக
பகட்படான் எந்ரத என் சதண் கிரணக் குைபை;
பகட்டதற் சகாண்டும் பைட்ரக தண்டாது,
சதான்றுபடு சிதாஅர் மருங்கு நீக்கி, 10
மிகப் சபருஞ் சிறப்பின் வீறு சால் நன்கைம்
. . . . . . . . . . ைைாை
கலிங்கம் அளித்திட்டு என் அரை பநாக்கி
நாைரி நறவின் நாள் மகிழ் தூங்குந்து;
பபாதறிபயன், பதிப் பழகவும் 15
தன்பரக கடிதல் அன்றியும், பசர்ந்பதார்
பசிப்பரக கடிதலும் ைல்ைன் மாபதா;
மறைர் மலிந்ததன் . . . . .
பகள்வி மலிந்த பைள்வித் தூணத்து,
இருங்கழி இழிதரும் ஆர்கலி ைங்கம் 20
பதறு நீர்ப் பைப்பின் யாறு சீத்து உய்த்துத்
துரறசதாறும் பிணிக்கும் நல்லூர்,
உரறவின் யாணர் நாடு கிழபைாபை.

Puranānūru 400, Poet Kōvūr Kizhār sang for Chozhan Nalankilli, Thinai: Pādān, Thurai:
Iyan Mozhi – Parts of this poem are missing
I was beating my drum that looked like the moon
that grew for fifteen days, set in the midst of the
dark ocean, and sang his glory. Though many were
asleep in the last phase of night, he was not sleeping,
my lord of high principles, protector of the world.

He heard the beats of my kinai drum with clear sounds,

and without reducing his kindness, stripped me of the old
torn clothes that covered my body and gave me new clothes
to wear. Looking with joy at my waist with new clothes,
he gave me very precious, fine jewels and liquor that was
strained with fiber. I was happy and not even aware of the
time I spent in his town.

Not only can he drive away enemies, he can also drive away
that hunger enemy from those who come to him in need.
Full of warriors…pillars where Vedic rituals are performed.
He is the lord of a sweet, rich country with wealthy towns,
where rivers with clear water are maintained well so
that ocean-plying ships can come up through the vast
backwaters.

Notes: Puranānūru 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 45, 68, 225, 382 and 400 were written for this
Chozha king. This king wrote Puranānūru 73 and 75. Kōvūr Kizhār wrote Puranānūru
31-33, 41, 44-47, 68, 70, 308, 373, 382, 386 and 400. He hailed from Kōvūr town in
Thondai Nadu. It is presently in Chengalpattu district. There are 33 poems in which lines
are missing. யாணர் – புதிதுபடற் சபாருட்பட யாணர்க் கிைவி (சதால்காப்பியம், உரியியல்
83). இரசயா – இரசத்து என்பது சபாருள். சசய்யா என்னும் ைாய்பாட்டு விரைசயச்சம்.
எதிர்மரறச் சசால்பபால் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் சபாருள் தருைது. உந்து
(தூங்குந்து) – உம் உந்தாகும் இடனுமார் உண்பட (சதால்காப்பியம், இரடயியல் 44).

Meanings: மாக விசும்பின் சைண்திங்கள் – the white moon in the sky (மாக விசும்பு –
இருசபயசைாட்டு), மூரைந்தால் முரற முற்ற – with fifteen day maturity (மூரைந்தால் –
ஆல் – நிரை, an expletive ), கடல் நடுைண் கண்டன்ை – like seen in the midst of the ocean,
என் இயம் இரசயா மைபு ஏத்தி – I beat my drum and sang his praises, கரடத் பதான்றிய
கரடக் கங்குைான் பைர் துஞ்சவும் – even though many were sleeping in the last phase of
night, தான் துஞ்சான் – he did not sleep, உைகு காக்கும் உயர் சகாள்ரக – high principle of
protecting the world, பகட்படான் – he listened, எந்ரத – my lord, என் சதண் கிரணக்
குைபை – the clear sounds of my kinai drum, பகட்டதற் சகாண்டும் – after listening,
பைட்ரக தண்டாது – without reducing his kindness, சதான்றுபடு சிதாஅர் மருங்கு நீக்கி –
removed the old torn clothes on my waist, removed the old torn clothes from my sides
(சிதாஅர் – இரச நிரற அைசபரட), மிகப் சபருஞ் சிறப்பின் வீறு சால் நன்கைம் – very
special bright precious jewels. . . . . . . . . . ைைாை கலிங்கம் அளித்திட்டு – gave silk clothes
and made me wear them, என் அரை பநாக்கி – looked at my waist, நாைரி நறவின் நாள் மகிழ்
தூங்குந்து – gave me liquor strained through fiber and I was joyous every day (தூங்குந்து –
உம் ஈற்றுப் சபயசைச்சம் உந்து ஆயிற்று), பபாதறிபயன் பதிப் பழகவும் – I do not
remember how much time I spent in his town, தன் பரக கடிதல் அன்றியும் – not only can
he drive away enemies, பசர்ந்பதார் – those who come to him, பசிப்பரக கடிதலும் ைல்ைன்
– he is capable of driving away the enemy called hunger, மாபதா – மாது, ஓ அரசநிரைகள்,
expletives, மறைர் மலிந்த – full of warriors, தன் – his. . . . .பகள்வி மலிந்த பைள்வித்
தூணத்து – with pillars where many Vedic rituals are performed, இருங்கழி இழிதரும்
ஆர்கலி ைங்கம் – ocean plying ships that come through the vast backwaters, பதறு நீர்ப்
பைப்பின் யாறு சீத்து – cleaning up the clear river water in the vast channels, உய்த்து –
சசலுத்தி, directing, sending, துரறசதாறும் – in all the shores, பிணிக்கும் நல்லூர் – fine
towns which are there, உரறவு இன் யாணர் நாடு கிழபைாபை – the king of a sweet
prosperous country (கிழபைாபை – ஏகாைம் அரசநிரை, an expletive)