Professional Documents
Culture Documents
Οι Βαυαροί Στην Ελλάδα
Οι Βαυαροί Στην Ελλάδα
2-15O AΦIEPΩMA
ρλος των Bαυαρών
στην Eλλάδα. Aγνωστα
Oι Bαυαροί
στην Eλλάδα
στοιχεία και νέα έγγραφα
πως παρουσιάζονται α-
π τα βαυαρικά αρχεία σε
έκθεση στη Bαμβέργη.
Tου Tάσου Tέλλογλου.
Bαυαροί και Aρχαία
Eλλάδα. Tα αρχαιολογικά
ενδιαφέροντα του Λουδο- Eκθεση στη Bαμβέργη με νέα έγγραφα και άγνωστα
βίκου του A’, ο ρλος της
«Kοινωνίας των Nτιλετά-
ντηδων» και η επίσκεψη
στοιχεία απ τα βαυαρικά κρατικά αρχεία
του Λέο φον Kλέντζε στην
Aθήνα το 1834. Tου Pάι-
μουντ Bίνσε.
H βαυαρική Aντιβασι-
λεία στην Eλλάδα (1833-
1835). Tου Kαρλ Nτίκοπφ.
«Tώρα πάμε στην Eλλά-
δα». Oι Bαυαροί στρατιώ-
τες στην Eλλάδα μέσα απ
τα ημερολγια και τα τρα-
γούδια τους. Tης Mαρίας
Xίλντεμπραντ.
Tο τέλος του ονείρου.
Πώς οι Bαυαροί έφυγαν
απ την Eλλάδα το 1834.
Tης Mαρίτας Kράους.
16 TEXNH
H ιστορία του λευκαδίτι-
κου κεντήματος.
18 ΦΩTOΓPAΦIA
Bλέμματα ανωνύμων.
Aνέκδοτες φωτογραφίες
της «Aγιορείτικης Φωτο-
θήκης» θα παρουσια-
σθούν στη Διεθνή Eκθεση
της Θεσσαλονίκης.
21 BIBΛIO
Ξένα μυθιστορήματα.
22 KPITIKH Σύγκρουση Bαυαρών και κλεφτών στην Aγία Mαρίνα, έξω απ τη Λαμία. Eργο του Λούντβιχ Kέλνμπεργκερ,1836
Oι «Bάκχες» του Eυριπίδη
στην Eπίδαυρο. H ΞENAΓOΣ μας στη λεγμενη «νέα γράφει η δημοσιογράφος Aνίτα Aϊ- λαιάς Bαμβέργης που θύμιζαν την
διαμονή», το παλάτι των Bιτελσβά- χολτς, ήταν βαθύτατα απογοητευμέ- Aθήνα του 19ου αιώνα αλλά και οι
23 ΓEYΣEIΣ χων στη Bαμβέργη, δεν γνωρίζει τι νος για την αποτυχία του στην Eλλά- άνθρωποι. Oι Bιτελσβάχοι διατήρη-
Oίνος ο αγαπητς. Συντα- είμαστε Eλληνες και προσπαθεί να α- δα. Στο Mναχο εκτς απ τον πατέ- σαν στη Bαμβέργη ένα μεγάλο μέ-
γή μαγειρικής. ποδώσει τους λγους εκδίωξης του ρα-μονάρχη ζούσε και ο αδελφς ρος της αυλής που διέθεταν στην
Oθωνα απ την Eλλάδα αποκλειστικά διάδοχος και δεν υπήρχε «χώρος» Aθήνα, κάπου 50 άτομα μεταξύ των
24 ΘEAMATA στο γεγονς τι δεν είχε καταφέρει για έναν τρίτο εστεμμένο, ούτε πολι- οποίων πλειοψηφούσαν Eλληνες.
Kινηματογράφοι και θέα- μαζί με τη βασίλισσα Aμαλία να φέ- τικά, ούτε πρακτικά. O Oθωνας μπο- H επίσημη ενδυμασία των αυλικών
τρα. ρουν στον κσμο παιδιά. Aλλά εδώ απετελείτο απ φορεσιές διαφρων
στην τελευταία διαμονή του πρώτου ελληνικών περιοχών και το τυπικ ε-
Eπιμέλεια αφιερώματος:
25-31 THΛEOPAΣH και του τελευταίου Bαυαρού μονάρ-
χη στην Eλλάδα προσφέρονται απτά TAΣOΣ TEΛΛOΓΛOY
κείνο της Aθήνας. Aπ τις 6 έως τις 8
κάθε απγευμα στη «νέα διαμονή»
Tο πργραμμα της εβδο- τα τεκμήρια της αποτυχίας του. ακούγονταν μνο ελληνικά.
μάδας. Hρθε στη «νέα διαμονή», το νεώ-
32 ZΩΓPAΦIKH τερο απ τα παλάτια της Bαμβέργης ρούσε να διαλέξει ως τπο διαμονής Aλληλογραφία
με τον εξαίσιο ροδκηπ του, το αρ- του ένα απ τα παλάτια του Aσάφεν-
H ζωή και το έργο του ά- μπουργκ, του Λάντσχουτ, του Bίρ- Oι Bιτελσβάχοι που δεν διέθεταν ί-
γνωστου έως σήμερα Γάλ- χιτεκτονικ μπαρκ και το ιδιτυπο
μείγμα ροκοκ και κλασικισμού τσμπουργκ ή της Bαμβέργης. Διάλε- χνος πολιτικού ρεαλισμού, είχαν πι-
λου ζωγράφου Λε στους εσωτερικούς του χώρους, στις ξε την «Aκρπολη του γερμανικού στέψει τα πρώτα χρνια μετά την εκ-
Mπρεά. 18 Σεπτεμβρίου 1863. ρομαντισμού» για να του θυμίζει την δίωξή τους απ την Eλλάδα τι θα ε-
«άλλη» Aκρπολη της Aττικής, επι- πιστρέψουν δικαιωμένοι απ την
Yπεύθυνος «Eπτά Hμερών»: Bαμβέργη μένει ένας απ τους σημαντικτε-
ρους μάρτυρες του καιρού του. Δεν
Iστορία. O Oθωνας αλληλογραφούσε
BHΣ. ΣTAYPAKAΣ με έναν απ τους πρωταγωνιστές
O πατέρας του Λουδοβίκος ο I, ήταν μνο τα στενά σοκάκια της πα- της ανατροπής του, τον πρωθυπουρ-
γ Bούλγαρη διαπραγματευμενος
τους ρους της επανδου, πως πί-
στευε.
Oταν ξέσπασε η κρητική εξέγερ-
ση, ο Oθων διαβίβασε μέσω του υ-
πασπιστή του Σπυρίδωνα Kαραϊσκά-
κη 100.000 γκίλντερς στους ξεσηκω-
μένους, ένα ποσ ίσο με την ετήσια
αποζημίωσή του απ τα ταμεία του
Mονάχου. O πατέρας του Λουδοβί-
κος τον χαρακτήρισε «αδιρθωτο».
Σε ένα απ τα τρία δωμάτια της «νέ-
ας διαμονής» βρίσκεται το φοιτητι-
κ κρεβάτι πάνω στο οποίο πέθανε ο
Bιτελσβάχος πρώην μονάρχης της
Eλλάδας. Kαι τις τελευταίες του
στιγμές καταδιωκταν απ την έμ-
μονη ιδέα της επιστροφής στην
Eλλάδα.
Σε μικρή απσταση γιαταγάνια και
ένα σερβίτσιο που τον συνδευσε α-
π τα νεανικά του χρνια στο Παρίσι
στο Nαύπλιο, την Aθήνα και τελικά
στη Bαμβέργη. Aυτή η έμμονη ιδέα
της επιστροφής αφορούσε μια άλλη
Eλλάδα στην οποία ούτε είχε μετα-
βεί αλλά και την οποία ούτε είχε ε-
γκαταλείψει ο Oθων. Στο συμπέρα-
σμα αυτ καταλήγουν και οι επιστή-
μονες που συνεργάστηκαν για την
οργάνωση της έκθεσης του βαυαρι-
κού κρατικού αρχείου με τίτλο «Tο
έθνος των ονείρων τους».
Eγγραφα
Στην έκθεση παρουσιάστηκαν για
πρώτη φορά 40 έγγραφα απ τα
βαυαρικά κρατικά αρχεία που αφο-
ρούν την Eλλάδα στην περίοδο πριν,
Συνέχεια στην 4η σελίδα Στάση στον Σπερχει. Eργο του Λούντβιχ Kέλνμπεργκερ,1836.
«Nάπολι ντι Pομάνια» ή Nαύπλιο καθ' ημάς. Aποψη απ ανατολικά. Eργο του Aλεξάντερ Γκρέφρεϊ, 1824
Συνέχεια απ την 3η σελίδα συσχετισμών της αντιβασιλείας αλλά ημερολγια και τραγούδια των Bαυα- την αφετηρία του στη «δωρεά» απ
κατά τη διάρκεια και μετά τη βασι- και στο περιθώριο της «περιορισμέ- ρών στρατιωτών στην Eλλάδα. Oδή- τις τρεις προστάτιδες δυνάμεις της
λεία του Oθωνα. Tα έγγραφα αυτά α- νης» κυριαρχίας του ελληνικού κρά- γησε σε προσωπικές τραγωδίες - ελληνικής ανεξαρτησίας. Eίναι μια
φορούν λη την γκάμα των ελληνο- τους κατά τον 19ο αιώνα υπ το βά- πως εκείνες των Bαυαρών που εγκα- συμβολή των Bαυαρών για τον τρπο
βαυαρικών σχέσεων του 19ου αιώνα ρος των χρεών σε βρεταννικά πιστω- τέλειψαν την Eλλάδα μετά την εξέ- που εκείνοι είδαν την Eλλάδα του
απ το μυστικ πρωτκολλο για τη τικά ιδρύματα και της «επιτήρησης» γερση του 1834. 19ου αιώνα, για τις ψευδαισθήσεις
χορήγηση δανείου 1,8 εκ. γκίλντερς της Γαλλίας και της Pωσίας. και τις έμμονες ιδέες τους, για το δη-
το 1832 απ τον Λουδοβίκο τα διαβα- Σε τελευταία ανάλυση πως σημει- μιουργικ πνεύμα της ανοικοδμη-
τήρια που προετοίμαζε ο Kλέντζε για ώνει ο κορυφαίος Bαυαρς φίλος
Tο τέλος σης ενς Mάουερ και ενς Kλέντζε
τα μέλη της περίφημης ελληνικής της Eλλάδας τον 19ο αιώνα καθηγη- του ονείρου και ταυτχρονα μια αποτίμηση του ι-
λεγεώνας των Bαυαρών – που δεν τής κλασικής φιλολογίας Φρίντριχ στορικού ρεύματος που ονομάστηκε
συνεστήθη τελικώς – υπ τον τίτλο Θιρς, τα μέλη της αντιβασιλείας ε- H Mαρίτα Kράους περιγράφει το ρομαντισμς και της αισθητικής θε-
Γερμανία και Λεωνίδας. H κακγου- στάλησαν στην Eλλάδα για να τιμω- «τέλος του ονείρου» και την προιού- ωρίας που πολύ αργτερα αποκλή-
στη για τα σημερινά αισθητικά δεδο- ρηθούν απ τον Λουδοβίκο για την σα απομνωση σων αποφάσισαν πα- θηκε κλασικισμς. Kατ’ ουσίαν Γερ-
μένα και αφελής αυτή επιγραφή συ- έλλειψη νομιμοφροσύνης τους. ρά τις αντιξοτητες να μείνουν. Aπο- μανοί γράφουν για Γερμανούς, με
μπυκνώνει την «βαυαρική» οπτική μνωση που είχε σχέση και με τη δια- θέμα την Eλλάδα. Tο αφιέρωμα θα ή-
των ελληνικών πραγμάτων κατά τον Mοντέλο πίστωση τι η κλασική Eλλάδα και ο ταν αδύνατο χωρίς την παρακολού-
19ο αιώνα. «Γκρεκομανία» την χαρα- ορισμς του ωραίου με βάση την θηση της ιδέας απ τον μέχρι πρτι-
κτηρίζει ο καθηγητής της κλασικής Tο μοντέλο τους για την ανάπτυξη κλασική αρχαιτητα απ τον Bίνκελ- νος Eλληνα πρξενο στο Mναχο
αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του της Eλλάδας ήταν, πως παρατηρεί ο μαν και η δοκιμαζμενη απ τη φτώ- Kωνσταντίνο Pοδουσάκη, την επιλο-
Mονάχου Pάιμουντ Bίνσε. O Bίνσε ε- Xάινριχ Σέλερ (1) στην καλύτερη περί- χεια, την ξένη εξάρτηση, τις αρρώ- γή του πιο ενδιαφέροντος τμήματος
πισημαίνει σε ανάλυση ειδικά γραμ- πτωση (Mάουρερ) «μια ευρωπαιοκε- στιες, την οικονομική και κοινωνική του υλικού της έκθεσης απ τον Pάι-
μένη για τις «Eπτά Hμέρες» τι υ- ντρική νομικίστικη δικτατορία με θε- υπανάπτυξη και τα άλυτα εθνικά της χαρντ Xαϊντερντερ εκ μέρους των
πάρχει μια ενιαία γραμμή που ενώνει σμικά χαρακτηριστικά» σε αντίθεση προβλήματα Eλλάδα ήταν δύο δια- κεντρικών κρατικών αρχείων της
τους σνομπ της βρετανικής αριστο- με την «ελληνοκεντρική συνταγματι- φορετικές κατηγορίες. Bαυαρίας και την υποστήριξή της α-
κρατίας που είχαν συνεπαρθεί απ κή μοναρχία» του Θιρς. H έκθεση του Mονάχου που στάθη- π τον Kώστα Kαραχάλιο, πρεδρο
το κλασικιστικ ραμα του Bίνκλε- Oι συσχετισμοί αυτοί και μια εικ- κε αφορμή σε αυτή τη νέα αππειρα της ελληνικής Kοιντητας του Mονά-
μαν και την «βαυαρική» οπτική που να της Eλλάδας που δεν είχε σχέση να κοιταχθεί ο φιλελληνισμς απ τις χου. Oι «Eπτά Hμέρες» τους ευχαρι-
κυριάρχησε στην αποτίμηση των ελ- με την μεταπελευθερωτική πραγμα- «Eπτά Hμέρες», σηματοδτησε μια στούν απ αυτή τη θέση θερμτατα.
ληνικών πραγμάτων. τικτητα τροφοδτησαν τον αντι- ευκαιρία: εκείνη της αποτίμησης των
O ιστορικς Kαρλ Nτίκοπφ διευκρι- βαυαρισμ και δυσκλεψαν εξαιρετι- αρχών του σύγχρονου ελληνικού Σημείωση: (1) «H ανάπτυξη του νέου ελληνικού
νίζει σε μια άλλη συμβολή στο πλαί- κά την επικοινωνία Eλλήνων και Bαυ- κράτους χωρίς τους παραμορφωτι- κράτους απ τη σκοπιά του Φρίντιχ Θιρς» Xάινριχ
Σέλερ, καθηγητής του δημοσίου και διοικητικού δι-
σιο αυτού του αφιερώματος τι τα αρών στο πλαίσιο του νέου κράτους κούς φακούς της πολιτικής εμπάθει- καίου και της φιλοσοφίας του δικαίου στο Πανεπι-
βαυαρικά «συμφέροντα» στην Eλλά- αλλά ακμα και των Bαυαρών μεταξύ ας με κριτικ πνεύμα και ακρίβεια, 19 στήμιο του Mονάχου στο συλλογικ τμο «Bαυαρι-
δα αρθρώθηκαν συγκεκριμένα χι τους πως σημειώνει η εθνολγος χρνια μετά την οριστική λήξη του κς φιλελληνισμς» εκδ. 1991 απ τον Γκέρχαρντ
μνο στο πλαίσιο των προσωπικών Mαρία Xίλντεμπραντ επικαλούμενη πολιτειακού προβλήματος που είχε Γκριμ και τον Θδωρο Nικολάου σελ. 67-82.
H Aρχαία Eλλάδα
και οι Bαυαροί
Tα αρχαιολογικά ενδιαφέροντα του Λουδοβίκου του A', ο ρλος της «Kοινωνίας
των Nτιλετάντηδων» και η επίσκεψη του Λέο Φον Kλέντζε στην Aθήνα, το 1834
O νας του Oλυμπίου Δις. Aκουαρέλα του Λούντβιχ Kέλνμπεργκερ. Aθήνα, 1838.
Tου Pάιμουντ Bίνσε ρς πρίγκιπας είχε ελάχιστες γνώ- ποιήθηκαν για το άπλωμα των ρού- αρχαιτητα και στη διάρκεια ολκλη-
Kαθηγητή της Kλασικής Aρχαιολογίας σεις των κλασικών γλωσσών, σπού- χων»(1). ρης της ζωής του δεν ήταν σε θέση
στο Πανεπιστήμιο του Mονάχου δασε δύο εξάμηνα νεώτερη Iστορία Kαι τα πρωττυπα αρχαία στο ν’ αντιληφθεί τι άρεσε στον τρελ
και αυτ χι με μεγάλη διάθεση. Antiqvariun της βασιλικής διαμονής γιο του απ’ αυτές «τις σπασμένες,
«Oτι μου επιτρέπετε Eλληνες με σας να Aκμα και σημαντικά έργα τέχνης ήταν σε θέση να κάνουν μνο μικρή βρώμικες κούκλες»(2), πως του άρε-
ζω, αυτ θεωρώ προνμιο και χι τη σε να χαρακτηρίζει τα αρχαία.
στο Mναχο δεν ήταν δυνατν να εντύπωση στον επισκέπτη, αφού το
διαδοχή στο θρνο!». α) O ενθουσιασμς του Λουδοβί-
του προκάλεσαν το ερέθισμα: Hδη το σύνολο του χώρου που τα φιλοξε-
Λουδοβίκος ο A' κου για τα αρχαία και για την τέχνη
1802 έπρεπε να κλείσει η περίφημη νούσε, ήταν εγκαταλειμμένο πως
H ΦΛYAPH αγάπη για την αρχαία αίθουσα των αρχαίων αντιγράφων, παραπονιταν ο Γκαίτε. Oύτε το πα- γενικά αφυπνίσθηκε σ’ ένα ταξίδι
Eλλάδα –ένα απ τα λίγα «σταθερά» καθώς «τα κλασικά έργα της ελληνι- τρικ πρτυπο μπορούμε να πούμε που έκανε στην Iταλία το χειμώνα
πάθη του κατά τ’ άλλα εύκολα ερω- κής τέχνης κακοποιήθηκαν και λερώ- τι έπαιξε κάποιο ρλο για τον Λου- του 1804/1805.
τευμένου Λουδοβίκου– δεν προκλή- θηκαν απ τις κτες του ιδρύματος δοβίκο. O πατέρας του Mαξιμιλιανς Γενιές αργτερα χαρακτηρίστηκαν
θηκε απ ανάλογη ανατροφή: O νεα- και σε τελευταία ανάλυση χρησιμο- αντιμετώπιζε εντελώς αδιάφορα την Συνέχεια στην 6η σελίδα
O Γιχαν Γιοακίμ Bίνκελμαν (αριστερά), «πατέρας» της αρχαιολογικής επιστήμης. Θέσφατ του: «H μοναδική οδς για τη μεγαλωσύνη είναι η μίμηση των αρχαίων
Eλλήνων». Δεξιά,«H καταστροφή του Δράμαλη». Oι μάχες της Eθνικής Παλιγγενεσίας απεικονίζονται απ Eυρωπαίους καλλιτέχνες, της περιδου 1821-1830, σχεδν
πάντα με φντο αρχαία ερείπια.
Συνέχεια απ την 5η σελίδα να γίνουμε μεγάλοι, αμίμητοι, είναι η της αρχαιτητας σε μια παρακμή της τά τον Bίνκελμαν να υπάρξει μνο σε
τα έργα αυτής της εποχής ως «κλα- μίμηση της αρχαιτητας»(3). τέχνης. Tο να μιμείσαι σημαίνει, στην συνθήκες πολιτικής ελευθερίας, δη-
σικιστικά» (Klassizistisch), ένας ρος H φράση που ηχεί παράξενα, χρει- ακμή της ελληνικής τέχνης να ανα- λαδή σε μια δημοκρατία.
άγνωστος στο Λουδοβίκο και την ε- άζεται κάποιες εξηγήσεις: O Bίνκελ- γνωρίζεις το «ύψιστο» και να αφομοι- Στην περίφημη «Iστορία της Tέ-
ποχή του. Λγος γινταν για το «α- μαν δεν εννοούσε με τη φράση «μί- ώνεις και μετασχηματίζεις τα κριτή- χνης της αρχαιτητας» (1764) γράφει
ληθιν», το «σωστ» στυλ. O Bίνκελ- μηση» μια αντιγραφή ως προς τη ρια της τέχνης και του πολιτισμού σχετικά: «Στην Aθήνα ωστσο, που
μαν το διατύπωσε με τα λγια: «O μορφή, διτι αυτ οδηγούσε –κατά των «άλλων». Tέτοια «ύψιστη» μορ- μετά την εκδίωξη των τυράννων κα-
μνος δρμος για μας, προκειμένου τον Bίνκελμαν– ήδη απ την εποχή φή του πολιτισμού ήταν δυνατν κα- θιερώθηκε ένα δημοκρατικ πολί-
τευμα, στο οποίο συμμετείχε ολ-
κληρος ο λας, ανυψώθηκε το πνεύ-
μα του κάθε πολίτη και της ίδιας της
πλης πάνω απ’ λους τους Eλλη-
νες... Mαζί με τις επιστήμες εδώ (σ.σ.
στη δημοκρατική Aθήνα) εγκαταστά-
θηκαν οι Tέχνες· εδώ είχαν τη σημα-
ντικτερη έδρα τους και απ εδώ ε-
ξαπλώθηκαν σε άλλες χώρες»(4).
Mαζί με την ελευθερία ήταν και η
γεωγραφική θέση της χώρας, δηλα-
δή το κλίμα και η απ’ αυτ εξαρτημέ-
νη διατροφή των κατοίκων, ένας α-
ποφασιστικς παράγοντας για τη
διαμρφωση μιας ανώτατης μορφής
πολιτισμού. Tο ζεστ κλίμα –έλεγε–
αναπτερώνει τα πνεύματα και κάνει
και τους ανθρώπους ωραιτερους.
Δημοκρατία
H ιδέα του τι ανώτατης μορφής
πολιτισμς μπορεί να αναπτυχθεί μ-
νο σε συνθήκες πολιτικής ελευθε-
ρίας, σε μια Δημοκρατία, θα πρέπει
να λειτούργησε προκλητικά σε μια
H αναστήλωση των Προπυλαίων. Eργο με μολύβι του Δανού δημιουργού Mαρτίνους Pρμπι. H αναστήλωση ξεκίνησε με Eυρώπη πριν απ τη Γαλλική επανά-
πρωτοβουλία του Λεο Φον Kλέντζε και συνεχίστηκε απ τον Λούντβιχ Pος. Xάρη στις αναστηλώσεις αυτές αποκαλύφθηκε σταση (ο ιδρυτής της αρχαιολογικής
σ’ λο του το μεγαλείο ο νας της «Aπτέρου Nίκης». επιστήμης Γιχαν Γιακιμ Bίνκελμαν
Δύο απ τα μέλη της Aντιβασιλείας (1833-1835): Aριστερά, ο Γιζεφ Λούντβιχ κμητας φον Aρμανσμπέργκ και δεξιά, ο στρατηγς Kαρλ Bίλχελμ φον Xάιδεκ.
Θ. Kολοκοτρώνης
Xρειάστηκε η λεγμενη συνωμοσία
του Kολοκοτρώνη για να μετατρέψει
τις ρωγμές μέσα στην κυβέρνηση σε
ένα αγεφύρωτο χάσμα. Oι επικεφα-
λής των παλικαριών που είχαν ως η- Γκέοργκ Λούντβιχ φον Mάουερ. Tο τρίτο μέλος της Aντιβασιλείας, σύμβουλος του Λουδοβίκου A', βασιλιά της Bαυαρίας και
γέτη τους τον «γέρο του Mοριά», Θε- καθηγητής του Γαλλικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Mονάχου.
δωρο Kολοκοτρώνη –έτσι ήθελαν οι
φήμες στο Nαύπλιο το φθινπωρο του κατασχέθηκαν. Δεν προσήχθη σε ουρερ και του Aμπελ, ενώ ο Xάιδεκ νέργειας του μονάρχη αλλά πολύ πε-
του 1833– σχεδίαζαν τον παραμερι- δικαστήριο αλλά εστάλη πίσω στο διεσώθη. ρισστερο το αποτέλεσμα της μαζι-
σμ της επιτροπής του θρνου και Mναχο. H πλειοψηφία της επιτρο- κής πολιτικής πίεσης «δύο υπερδυ-
την ανάδειξη του Oθωνα απ’ ευθείας πής διαμαρτυρήθηκε έντονα προς το Eπίτροπος νάμεων»: της Aγγλίας και του διε-
στο θρνο. H πλειοψηφία της επιτρο- Λονδίνο για τις ενέργειες του Nτ- θνούς κεφαλαίου που στήριζε το ελ-
πής αποφάσισε τη σύλληψη των ηγε- ουκινς και ζήτησε την ανάκλησή του. Eτσι κατ’ ουσίαν ο Aρμανσμπεργκ ληνικ δάνειο υπ τη μορφή των πι-
τών των παλικαριών. Oταν ο μετα- O λρδος Πάλμερστον χρησιμοποίη- ανέλαβε μνος τα καθήκοντα του ε- στωτικών ιδρυμάτων Pτσιλντ και Aϊ-
φραστής της επιτροπής Δρ. Φραντς σε στην απαντητική του ντα σκλη- πιτρπου του θρνου, καθήκοντα χταλ.
έστειλε δύο επιστολές στο Mναχο ρές εκφράσεις κατά της πλειοψη- που «τράβηξαν» σε χρνο και πέραν Mε ακρίβεια περιέγραψε ο Λουδο-
προς τον βασιλιά με την παράκληση φίας της επιτροπής επισημαίνοντας της ενηλικιώσεως του Oθωνος, ώς βίκος στο γι του τους συσχετι-
να ανακληθούν τα μέλη της αντιβα- τι για την Aυτού Eξοχτητα η επι- τον Φεβρουάριο του 1837. O Aρμαν- σμούς: «Tο καλ της Eλλάδας με ο-
σιλείας και να ανατεθούν τα καθήκο- τροπή δεν αποτελούσε τίποτα άλλο σμπεργκ αξιοποίησε την προεργασία δήγησε στην απφαση αυτή που χει-
ντά της στον κμητα αποκλειστικά, απ έναν «αντιβασιλικ κλάδο» της των αντιπάλων του. Tο πλαίσιο της α- ροκροτήθηκε χι μνο απ τους πε-
παράλληλα με μια αντίστοιχη επιστο- Pωσίας. H απάντηση αυτή προκάλεσε νάπτυξης της Eλλάδας είχε τεθεί α- ρισστερες Eλληνες αλλά και απ τις
λή του Bρετανού Nτουκινς αποφά- επιστολές των δύο πλευρών προς π την ανακληθείσα πλειοψηφία της δυνάμεις και τα πιστωτικά ιδρύματα
σισε η πλειοψηφία να προχωρήσει σε τον βασιλιά στο Mναχο που δεν άρ- επιτροπής. (είναι και αυτά μία δύναμη). H εκδίω-
ένα «χτύπημα απελευθέρωσης». O γησε να αποφασίσει. Προς μεγάλη H εκπαραθύρωσή τους δεν ήταν το ξη του κμητα Aρμανσμπεργκ θα κα-
Φραντς συνελήφθη και τα έγγραφά κατάπληξη αποφάσισε κατά του Mά- αποτέλεσμα μιας ενστικτώδους ε- τέστρεφε το δάνειο».
Aποκάλυψη προτομής του Oθωνα στο Xεχενκίρχεν Φορστ της Bαυαρίας, στις 13 Φεβρουαρίου 1834, με την παρουσία ελληνικών στρατευμάτων. Λιθογραφία του Γκού-
σταβ Kράους, 1834.
Tα στρατπεδα
Kαθώς δεν υπήρχαν αρκετά Bαυαροί αξιωματικοί (αριστερά) πλάι στο προσωπικ# της τουρκικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στην Aθήνα. Eργο του
στρατπεδα έπρεπε αξιωματικοί Λούντβιχ Kέλνμπεργκερ, 1837.
και στρατιώτες να εγκατασταθούν
σε παράγκες και ερείπια ταν δεν
στρατωνίζονταν με τους Eλληνες:
«Oι γρεναδιέροι μου μένουν σε ά-
θλιες παράγκες, άσχημα καλυμμέ-
νοι απ τις ισχυρές αυτή την περίο-
δο καταιγίδες. Σακιά με άχυρο δεν
υπάρχουν. Oι στρατιώτες κοιμού-
νται πάνω στο σκληρ χώμα τυλιγ-
μένοι στις κουβέρτες τους», γρά-
φει ο Kάιζερ.
Aλλά και το καλοκαίρι η κατάστα-
ση δεν ήταν καλύτερη καθώς ο
καύσωνας και οι ανεπιθύμητοι επι-
σκέπτες έκαναν έναν ξεκούραστο
ύπνο αδύνατο. O Mπάπτιστ Στέφαν
γράφει στον αδελφ του στο Aου-
γκσμπουργκ με μία γερή δση χιού-
μορ: «Γύρω στο ξημέρωμα μπορεί
κανείς να κοιμηθεί καθώς τον ύπνο
στον στερεί είτε η μεγάλη ζέστη, εί-
τε τα μικρά γκρίζα ζωύφια που πη-
δούν και τρέχουν γρήγορα και απ
την παρουσία των οποίων δεν είναι
δυνατν να απαλλαγείς ακμα και
στις συνθήκες της μεγαλύτερης κα-
θαριτητας... Kοίτομαι στο έδαφος
και συχνά έχω και άλλους συντρ-
φους στον ύπνο που είναι εδώ τσο
συνηθισμένοι να ζουν κοντά σε αν-
θρώπους ώστε μπορείς να τους
πιάσεις με το χέρι αν δεν υπολογί-
σεις τα δντια τους» (2)].
H διατροφή Mάχη στο Xασλάν Aγά της Mεσσηνίας με κλέφτες. Eργο του Λούντβιχ Kέλνμπεργκερ, 1838.
H διατροφή στην Eλλάδα των στρατιωτών αποτυπώθηκε και δεν βρίσκεις άλλο απ κριθαρέ- ταν αισθητή στον ανεφοδιασμ: «H
Bαυαρών στρατιωτών ήταν σχετικά στους στίχους ενς τραγουδιού: νιο ψωμί(3). διατροφή ήταν πολύ κακή. Mοιάζει
μοντονη. Σχεδν καθημερινά αρ- Στην Eλλάδα, εκεί έχει ζέστη Tα λουκούλεια γεύματα συνήθως απίστευτο τι ενώ το μεγαλύτερο
νίσιο κρέας, ψωμί απ κριθάρι, κρα- δεν τρως τίποτα άλλο απ αρνί με χοιριν και λουκάνικα που ήταν μέρος των στρατευμάτων βρισκ-
σί και σναπς. στην Eλλάδα είναι η φτώχεια τ- άγνωστα ττε στην Eλλάδα, ήταν η ταν στο Πρτο Kουάγκλιο (Zάκυν-
H έλλειψη ικανοποίησης των σο μεγάλη εξαίρεση. H κακή οργάνωση γιν- Συνέχεια στην 14η σελίδα
Eλεύθερος χρνος
Oταν δεν ησχολείτο κανείς με α-
σκήσεις, τη φύλαξη στρατοπέδων ή
με εκστρατείες στην ενδοχώρα τ-
τε πέρναγε –τουλάχιστον ως αξιω-
ματικς– το χρνο με περιπάτους
και επισκέψεις καφενείων. Mε αυτή
την αφορμή είχε την δυναττητα
να παρακολουθεί την πολύχρωμη
κατά τους Bαυαρούς κοινωνική
ζωή των Eλλήνων. Mε μια δση ζή-
λειας περιέγραψε ο Kάιζερ τη ζωή
στην Aθήνα: «H ζωή της Aθήνας τη
νύχτα δεν μπορούσε να συγκριθεί
με τη ζωή κατά τη διάρκεια της η-
μέρας, οι δρμοι, τα καφενεία και
τα κέντρα ήταν γεμάτα ανθρώπους.
Oλες οι ευρωπαϊκές ενδυμασίες Σύγκρουση περιπ#λου με ληστές. Eργο του Λούντβιχ Kέλνμπεργκερ, 1835. Παρ#μοια περιστατικά τροφοδ#τησαν τον
περνούσαν μπροστά στα μάτια σου, «αντιβαυαρισμ#», που είχε αλλού τις αιτίες του.
απ τα αυτιά σου λες οι ζωντανές
γλώσσες...Aυτή είναι μια ζωή στην να απ ένα εξαιρετικά μοντονο χρνου, η μουσική, ο χορς συνδέ- ήταν στο ελάχιστο αξιπιστες. Δρ-
Aνατολή, μια αιώνια πολύχρωμη ε- ρυθμ» (5). ονταν αποκλειστικά με τους ήσυ- μοι στο εσωτερικ της χώρας δεν
ναλλαγή, η νύχτα γίνεται μέρα». Oι χους καιρούς. Συνήθως ο στρατς υπήρχαν πως στην Eυρώπη με α-
χοροί των Eλλήνων δεν έβρισκαν Eναντίον των ληστών έπρεπε να συγκρούεται με ληστές ποτέλεσμα οι ελαφριά οπλισμένοι
και εξεγερμένους. Oι ομάδες των ορεσίβιοι να υπερέχουν σαφώς
ανταπκριση στους Bαυαρούς που και των επαναστατών κλεφτών που είχαν σχηματισθεί σε των ακατάλληλα ντυμμένων δικών
δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν
«προς τι τα πηδήματα συνοδευμε- H αξιοποίηση του ελεύθερου αρκετές γωνιές της Oθωμανικής μας στρατιωτών.(6).
Aυτοκρατορίας «αποκτούσαν τέ- H θνησιμτητα μεταξύ των στρα-
τοιες διαστάσεις ώστε να αποκτούν τιωτών ήταν τεράστια. «Συχνά εί-
συχνά και πολιτική επιρροή». Σε χαμε και δύο νεκρούς την ημέρα,
διαφορετικές επαρχίες της Eλλά- «γράφει ο Mπάπτιστ Στέφαν στον
δας υπήρχε δυσαρέσκεια, η οποία αδελφ του «δεν έχουμε νοσοκο-
αρχικά στρεφταν εναντίον της α- μείο για τους αρρώστους μας αλλά
ντιβασιλείας, αργτερα εναντίον δεν έχουμε και τα μέσα να βελτιώ-
του βασιλιά. H αντιβασιλεία είχε α- σουμε την κατάσταση. ...Tο κύρος
ποφασίσει να «καταπνίγει με τη βία μας μειώνεται μέρα με την μέρα
των πλων κάθε εκδήλωση παρα- μεταξύ των Eλλήνων που δεν μας
νομίας». υποστηρίζουν και μας θεωρούν πε-
Tο τι επρκειτο να τραβήξουν οι ριττούς επισκέπτες.
στρατιώτες κατά τις επιχειρήσεις Oι Eλληνες που μας θεωρούσαν
τους αυτές ήταν κάτι που ουδείς θεούς πριν απ τρία χρνια και πε-
τους είχε αποκαλύψει: «H πορεία ρίμεναν απ μας την λύτρωση απ
των δυνάμεων σε αυτή την έρημη την αθλιτητά τους, μας αντιμετω-
χώρα ήταν συνδεδεμένη με πάρα πίζουν με περιφρνηση και δεν χά-
πολλές δυσκολίες. Δρμοι και γέ- νουν ευκαιρία να μας το δείχνουν».
φυρες δεν υπήρχαν και είμασταν
συχνά αναγκασμένοι να περνούμε Σημειώσεις:
(1) Πολεμικ αρχείο HS 777, 778, Γιχαν
18 και 20 χειμάρρους που μεγάλω- Γιάκομπ Kάιζερ. Aυτοβιογραφία με τη μορ-
ναν γρήγορα εξ αιτίας του χιονιού φή ημερολογίου.
που έλιωνε» έγραφε ο Φρίντριχ (2) Πολεμικ αρχείο HS 768: Mπάπτιστ
φον Mπτμερ νωρίς το 1834 στον Στέφαν. Aφηγήσεις για σα έζησε στην
πατέρα του. O Mπτμερ επισημαί- Eλλάδα 1833 - 1837 σε γράμματα προς τον α-
νει τους λγους για τους οποίους δελφ του Γιζεφ στο Aουγκσμπουργκ.
(3) Φραντς Bίλχελμ φον Nτίτφουρτ,
τις περισστερες φορές αυτού του «Iστορικά άσματα του βαυαρικού στρατού
είδους οι επιχειρήσεις απέβαιναν 1620 - 1870», Λειψία 1871.
άκαρπες: «Tα λίγα που μπορούσε (4) Πολεμικ αρχείο HS 764. Φρίντριχ κ-
κανείς να μάθει στο Nαύπλιο για μης φον Mπτμερ «Aναμνήσεις της ελληνι-
την ενδοχώρα τον οδηγούσαν σε κής εκστρατείας».
(5) Πολεμικ αρχείο Mονάχου HS 774.
λανθασμένα συμπεράσματα. H ά- Hμερολγιο των Aντον Πάπους, Φράιχερ
γνοια της γλώσσας δεν διευκλυνε φον Tράτσμπεργκ κατά την διάρκεια της εκ-
την ανταλλαγή πληροφοριών και - στρατείας στην Eλλάδα 1832.
Aπ#βαση. Eργο του Λούντβιχ Kέλνμπεργκερ, 1834. σες πληροφορίες συγκεντρώναμε (6) Στέφαν οπ. 2.
Tο τέλος
του ονείρου
H φυγή των Bαυαρών το 1843
Tης Δρος Mαρίτας Kράους κρυνθούν απ το δημσιο τομέα με
Iστορικού εξαίρεση ορισμένους φιλέλληνες.
Oποιος είχε αρκετά χρήματα για το
ΠEPIΠOY 8.000 Bαυαροί υπήκοοι ήρ- ταξίδι ως την Tεργέστη και για τη με-
θαν στην Eλλάδα κατά τη διάρκεια τάβαση απ’ εκεί στο Mναχο εγκατέ-
της βασιλείας του Oθωνα. H πλειο- λειψε τη χώρα το Σεπτέμβριο του
ψηφία ήταν στρατιώτες(1): 1843. (2)
O Bολφ Zάιντλ τους υπολογίζει σε O αριθμς αυτών ήταν πολύ μι-
3.500 Bαυαρούς στρατιώτες και σε κρς. Δεν περιελάμβανε καν τους
άλλους τσους εθελοντές, που τους εύπορους. Στη Γερμανία σχηματί-
αντικατέστησαν· το μεγάλο ποσοστ στηκαν επιτροπές για τον επαναπα-
των θανάτων εξ αιτίας του κλίματος τρισμ των Bαυαρών. Eνα κονσέρτο
και των ασθενειών –ο Zάιντλ μιλάει του Φραντς Λιστ για τη συγκέντρωση
για το 50%– σήμανε για πολλούς το ενς ποσού ενισχύσεως των προ-
πρωρο τέλος. Πλάι στους στρατιώ- σφύγων απέφερε στις αρχές Δεκεμ-
τες, ήρθαν ακμη υπάλληλοι του βρίου του 1843, 1231 γκούλντεν. Σε
βαυαρικού κράτους, δάσκαλοι, αρχι- μια έκθεση του βαυαρικού προξενεί-
τέκτονες, έμποροι, τεχνίτες που ου στην Aθήνα γράφει ο επιτετραμ-
δούλευαν πτε για το ελληνικ, πτε μένος Γκάσσερ: «Mία πρώτη ομάδα
για το βαυαρικ δημσιο ή εργαζ- ήταν οι υπηρετούντες στην αυλή που
ντουσαν για τα μέλη της βαυαρικής είχαν ακμα απαιτήσεις απ τις συμ-
παροικίας. Aλλοι ήρθαν ως έποικοι, βάσεις εργασίας τους, τις οποίες δύ-
αγρασαν γη και πήραν την ελληνική σκολα ωστσο μπορούσαν να πραγ-
υπηκοτητα. ματοποιήσουν. Mία δεύτερη ομάδα Θε
δωρος Kολοκοτρώνης. H σύλληψη του κορυφαίου καπετάνιου υπήρξε το απο-
Oι Eλληνες αγωνιστές του απελευ- είχε συνάψει ανακλητά συμβλαια κορύφωμα της σύγκρουσης της Aυλής με τους πρωταγωνιστές της Eπανάστασης.
θερωτικυ αγώνα αισθάνθηκαν πολύ με την ελληνική κυβέρνηση χωρίς να
γρήγορα σε οικονομικά και κοινωνι- διαθέτει πλέον την παραμικρή απαί- δείγματος» φαίνεται τι δεν διέθεσε 25η Oκτωβρίου δέχθηκαν επιθέσεις
κά μειονεκτική θέση έναντι των πιο τηση. Mία τρίτη ομάδα απετελείτο α- οτιδήποτε. και λεηλατήθηκαν (5).
μορφωμένων εποίκων, κυρίως σε ,τι π τεχνίτες, εργάτες κερδοσκπους Πολλοί, 78 άτομα, φορτώθηκαν αυ-
αφορά τη δυναττητα πρσβασης που είχαν «έρθει εδώ με δικ τους Πρ
σφυγες θημερν στο καράβι για Tεργέστη.
στα δημσια αξιώματα. Aυτ τροφο- ρίσκο προκειμένου να αναζητήσουν Aπ εκεί με αμαξοστοιχία τρίτης θέ-
δτησε τον «αντιβαυαρισμ» που ο- την τύχη τους και ατύχησαν εξ αιτίας H κατάσταση των προσφύγων ήταν σης μεταφέρθηκαν στο Mναχο: H
δήγησε τους περισστερους Bαυα- των συνθηκών ή εξ αιτίας δικών της άθλια. Kαι η αναχώρηση των 330 που μεταφορά τους στοίχισε 30 γκούλ-
ρούς ήδη απ τη δεκαετία του τριά- ευθυνών»(3). Στους πρώτους διέθεσε ήθελαν να εγκαταλείψουν την Eλλά- ντεν για τους ενήλικους και 15 για τα
ντα πίσω στην πατρίδα τους. κονδύλι 1.600 δραχμών για το ταξίδι δα, κυρίως διτι είχαν μείνει χωρίς παιδιά (6).
της επιστροφής, στη δεύτερη ομάδα εισοδήματα ανεβάλετο τουλάχιστον Oσοι έμειναν πίσω ήταν συγκε-
Eπιστροφή τα μισά και στους τρίτους μνο 150. ως την αρχή του 1844. O αριθμς ντρωμένοι στο Hράκλειο Aττικής, τη
τους ηύξανε μέρα με τη μέρα, ιδιαί- βαυαρική παροικία κοντά στην Aθή-
Kατά τη διάρκεια της επανάστασης Σε μία τέταρτη ομάδα «που έπρεπε τερα εκείνων που ήταν πιο φτωχοί
του 1843 που οδήγησε στο πρώτο ελ- να απομακρυνθεί, έστω και παρά τη να. Eπρκειτο για τη μοναδική πα-
(τεχνίτες, χειρώνακτες). ροικία Bαυαρών φαντάρων σε ολ-
ληνικ σύνταγμα το θέμα ετέθη και θέλησή της, προκειμένου να χάσουν
πάλι: Oλοι οι Bαυαροί και οι υπλοι- οι Eλληνες απ τα μάτια τους την «O συνωστισμς», έγραφε ο επιτε- κληρη την Eλλάδα (7).
ποι αλλοδαποί έπρεπε να απομα- μειωτική περίπτωση του κακού παρα- τραμμένος προς τις αρχές του Mο- Eπειδή δεν είχαν μως εύκολα
νάχου, γινταν λο και μεγαλύτερος πρσβαση σε γυναίκες απ τον ορ-
σο πιο πιεστικές γίνονταν οι ανά- θδοξο πληθυσμ, παντρεύονταν α-
γκες μιας τάξης που είχε μάθει να ζει ποκλειστικά με κορίτσια απ την κα-
απ τη μία μέρα στην άλλη και ξαφνι- θολική Σύρο. Σε αυτ το μέρος ίδρυ-
κά έβλεπε εαυτή αποκομμένη απ σε και ο Φουξ (στα ελληνικά Φιξ) την
κάθε βιοπορισμ». πρώτη ελληνική ζυθοποιία.
Tελικά, ανέβηκαν στο πλοίο για
Σημειώσεις:
την Tεργέστη, περίπου εκατ επιλεγ- 1) Bολφ Zάιντλ: «Bαυαροί στην Eλλάδα».
μένοι Γερμανοί σε αθλία κατάσταση: Mναχο 1970, σελ. 154.
«Hταν αδύνατο», γράφει ο επιτε- 2) Iρμγκαρντ Bίλμχαρμ: «Oι αρχές του Eλλη-
τραμμένος, «να πάρουμε λους - νικού εθνικού κράτους 1833-1843» Mναχο /
σους ήθελαν να φύγουν». Στην Aθή- Bιέννη 1973 σελ. 231, 239.
να, τους μοίρασαν παλτά και ρούχα, 3) Bαυαρικ Kεντρικ Kρατικ Aρχείο MA
84282 Γράμμα του Γκάσερ στην Aθήνα προς το
διτι δεν ήθελαν να τους δουν να κα- βασιλέα σ. 12. 1843.
τεβαίνουν γυμνοί. «Kάποιοι ωστσο 4) Bαυαρικ Kεντρικ Kρατικ Aρχείο MA
πούλησαν το παλτ που τους χαρίσα- 84282 Γκάσερ στον βασιλέα 4.3.1844.
με για να μεθύσουν για τελευταία 5) Bαυαρικ Kεντρικ Kρατικ Aρχείο MA
φορά στην Eλλάδα» (4) 84311 ο βαρώνος Xμπες στην Aθήνα στον βα-
σιλέα 25.10.1862.
6) Bαυαρικ Kεντρικ Kρατικ Aρχείο
Eπιθέσεις 84311 ο πρξενος στην Tεργέστη Γκβίνερ στον
Bαυαρ πρωθυπουργ Σρένα στο Mναχο,
H εξέγερση της 23ης Oκτωβρίου 31.10.1862 και 5.11.1862 με σχετική λίστα.
Tο λιμάνι του Πειραιά. Eργο του Λούντβιχ Kέλνμπεργκερ, 1837. Aπ
'δώ έφυγαν 1863 ήταν λίγο χειρτερη για τους 7) Bολφ Zάιντλ, «Bαυαροί στην Eλλάδα»
οι Bαυαροί για την Tεργέστη. Bαυαρούς. Tη νύχτα της 24ης προς σελ. 159-161.
Tο Λευκαδίτικο
Kέντημα
Γνωριμία με μια αυτχθονη μορφή
κεντητικής τέχνης που εξακολουθεί
να ζει ακμα στα χωριά του νησιού
ΛEYKAΔA. Δεκατέσσερα χιλιμετρα στουργηματικής λαϊκής τέχνης. Eίχε
απ τη Xώρα, την πρωτεύουσα, στην αναπτυχθεί στην περίοδο της Bενετο-
καρδιά του νησιού, η Kαρυά, το κεφα- κρατίας; Aγνωστα. Πώς οι γυναίκες έ-
λοχώρι. Aλλοτε έσφυζε απ ζωή – φτιαξαν τα καλαίσθητα αρχέγονα κε-
3.000 άτομα ζούσαν εδώ. Σήμερα 700 ντίδια που υπάρχουν σε παλιές ανδρι-
ψυχές οι μνιμοι κάτοικοι. Tο καλοκαί- κές πουκαμίσες, σε σεντνια και μαξι-
ρι το χωρι βρίσκει την παλιά του αί- λάρια, σε πετσέτες και πετσετάκια,
γλη. O πληθυσμς του διπλασιάζεται. που διασώθηκαν έως τις μέρες μας;
Oσοι έρχονται εδώ θα μαζέψουν οξυ- Oι πρώτες πληροφορίες γι’ αυτή τη
γνο, θα πιουν κρύο νερ, θα ξεκου- θαυμάσια τέχνη αρχίζουν γύρω στα
ρασθούν στα πλατάνια της πλατείας. τέλη του περασμένου αιώνα ταν εμ-
Hσυχο χωρι, με τους φιδίσιους φανίζεται στην Kαρυά η Mαρία Σταύ-
δρμους του, τις αυλές με τις κλημα- ρακα η «Kουτσοχέρω». M’ αυτή ουσια-
ταριές και τα λουλούδια και τους κα- στικά, αρχίζει και η ιστορία του λευκα-
λοσυνάτους κατοίκους του, εκτς απ δίτικου κεντήματος.
το κρασί και το λάδι που παράγει, έχει H Mαρία Σταύρακα η «Kουτσοχέρω»
να δείξει στους επισκέπτες και τα αρι- γεννήθηκε στην Kαρυά - ανάμεσα στο
στουργήματα κεντητικής. Eδώ γεννή- 1860 και το 1865. Oταν ήταν δέκα χρ-
θηκε και αναπτύχθηκε η τέχνη του νων, έπεσε απ ένα δέντρο και χτύπη-
«καρσάνικου» (και μετέπειτα λευκαδί- σε άσχημα το δεξί της χέρι. Mάταια οι
τικου) κεντήματος. Aς δούμε, εν συ- γιατροί της εποχής προσπάθησαν να
ντομία την ιστορία του. τη γιατρέψουν. H κατάστασή της απ
μέρα σε μέρα πήγαινε στο χειρτερο.
Tο ξεκίνημα Tο χέρι είχε μολυνθεί. Γάγγραινα;
Iσως. Oι γιατροί για να μην προχωρή-
Στη Λευκάδα και ιδιαίτερα στην Kα- σει η μλυνση αναγκάζονται να κ-
ρυά, εκτς απ την υφαντική, είχε α- ψουν το δεξί χέρι της μικρής Mαρίας. εγκαταλείπει το πάθος και τον αγώνα κες του χωριού, τις «Kαρσάνες».
ναπτυχθεί απ τα παλιά χρνια, μια Δεύτερο ατύχημα της ζωηρής Mαρίας. για τη ζωή. Γρήγορα ξαναβρήκε το H Mαρία Σταύρακα συνεχίζει να κε-
αυτχθονη, εντελώς ξεχωριστή μορ- Aυτή τη φορά θα σπάσει και το αριστε- κουράγιο και με το μισοανάπηρο αρι- ντάει και να δίνει τις συμβουλές της
φή κεντητικής τέχνης, που οι ρίζες και ρ της χέρι. στερ χέρι αρχίζει να κεντάει, να φτιά- μέχρι τα βαθιά της γεράματα. Πέθανε
το ξέκινημά της χάνεται στα βάθη των Mετά το δεύτερο ατύχημα θα ’λεγε χνει αριστουργήματα. το 1948. Tο νομά της κοσμεί σήμερα
αιώνων. Aνύπαρκτες είναι οι πληρο- κανείς πως η ζωή της Mαρίας θα στα- Σχεδίαζε με το μυαλ της και κε- έναν απ τους δρμους του χωριού.
φορίες για το ξεκίνημα αυτής της αρι- ματούσε. Eξυπνη και πεισματάρα δεν ντούσε με το μοναδικ της χέρι πάνω Tο 1955, έφτασε στη Λευκάδα η Bασι-
σε φίνα λινά υφάσματα με την παλιά λική Πρνοια (μετέπειτα Eθνικς
«καρσάνικη» βελονιά και διάφορες Oργανισμς Πρνοιας). που ανέλαβε
παραλλαγές της. Eμπνέεται απ τη να δώσει νέα ώθηση στο λευκαδίτικο
φύση: λουλούδια, δέντρα, φύλλα α- κέντημα. H βοήθεια που προσέφερε
γκάθια, πουλιά στολίζουν τα κεντήμα- ήταν λιγοστή. Πλήρωνε τα αριστουρ-
τά της. H αρχιτεκτονική τους θαυμά- γήματα σε τιμές εξευτελιστικές.
σια, δημιουργήματα ψυχής, αριστουρ- Oμως, οι «Kαρσάνες» είχαν ανάγκη τα
γήματα λαϊκής τέχνης. λίγα χρήματα...
Γρήγορα θα αναδειχθεί ως η πρώτη
κεντήστρα του χωριού. H τέχνη της, Eνας άνδρας
τέχνη αυθεντική θα γίνει κτήμα λων
των γυναικών της Kαρυάς. Kοντά της Στενς συνεργάτης της Mαρίας
θα μάθουν την τέχνη οι νεαρές του Σταύρακα, στην προσπάθειά της για
χωριού που θα κεντούν σχεδν, λα τη διάδοση της κεντητικής, ήταν για
τα προικιά τους. H φήμη της Mαρίας χρνια ένας άντρας: ο μπαρμπα-Aργύ-
θα διαδοθεί σε ολκληρο το νησί. Tο ρης Σταύρακας, ο «κουτσς». Γεννή-
1915 η Zωή Bαλαωρίτη –νύφη του ποι- θηκε και αυτς στην Kαρυά το 1897
ητή– θα την συναντήσει. Mένει έκ- και στους Bαλκανικούς πολέμους
πληκτη για τα αριστουργήματά της. (1912-13) έχασε και τα δύο πδια του.
Mε τη βοήθεια της Z. Bαλαωρίτη θα ι- Eτσι, ταν επέστρεψε απ το μέτωπο,
δρυθεί στην Kαρυά σχολή Xειροτε- αποφάσισε να ασχοληθεί, χωρίς καμιά
χνίας με το νομα «Προδος». H σχο- ντροπή, με την κεντητική, μια δουλειά
λή θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για που απ χιλιετηρίδες έχει καθιερωθεί
τη συστηματοποίηση, την εξέλιξη και σαν «καθαρά γυναικεία».
O Παναγιώτης Kατωπδης – η ψυχή του «καρσάνικου» παραδοσιακού κεντήμα- τη διάδοση της λευκαδίτικης κεντητι- Δεν έμαθε μνο την «καρσ-
τος μέσα στο μικρ εκθετήρι του με τα δεκάδες κεντήματα, αληθινά αριστουρ- κής. Tαυτχρονα θ’ αποτελέσει και έ- άνικη» βελονιά, αλλά την τελειοποίη-
γήματα τέχνης. να είδος επαγγέλματος για τις γυναί- σε. Tα κεντήματά του, σοι είχαν τη
H Zωή I. Bαλαωρίτη –νύφη του ποιητή– ιδρύτρια της Σχολής Kεντημάτων Kαρυάς
(Λευκάδος) με το νομα «Προδος».
Bλέμματα ανωνύμων
Παρουσίαση της «Aγιορείτικης Φωτογραφίας» στη Διεθνή Eκθεση Θεσσαλονίκης
Aριστερά, αναπαράσταση «κλίματος καφενείου» σε φωτογραφικ εργαστήριο στις Kαρυές (γυάλινη πλάκα 12,00X16,10). Δεξιά, πορτρέτο (γυάλινη πλάκα 12,00X16.40).
Eργάτες με τα παιδιά τους, τμήμα απ σπασμένη φωτογραφική πλάκα (γυάλινη πλάκα 20,00X17,80). Δεξιά, το κάπνισμα (γυάλινη πλάκα 9,00X11,80).
Eργαστήρια
Tα έργα των παλιών αγιορειτικών
φωτογραφικών εργαστηρίων είναι
μηνύματα που χτύπησαν πρσφατα
την πρτα μας και που ανήκουν σ’
αυτή την τελευταία κατηγορία. Xα-
μένες μέσα στη λήθη που ακολούθη-
σε τη διάλυση των τελευταίων φωτο-
γραφικών εργαστηρίων του Aθω,
θαμμένες κάτω απ πολλών χρνων
σκνη, σες απ τις γυάλινες φωτο-
γραφικές πλάκες διασώθηκαν έρχο-
νται τώρα στο φως. Συχνά σπασμέ-
νες, μα ικανές ακμη να προκαλέ-
σουν συγκίνηση.
Aπ τα μέσα του δέκατου ένατου
αιώνα λειτούργησαν στον Aθω φωτο-
γραφικά εργαστήρια, τα οποία ήταν Eργάτες με κοστούμι, ψαθάκι, ομπρέλα, κιάλια, αλυσίδα και κομπολι: λα σκηνοθετημένα για τη φωτογράφηση (γυάλινη
απ τα παλιτερα στην Eυρώπη. πλάκα 8,90X11,90). Δεξιά, περιηγητής (γυάλινη πλάκα 8,10X12,00).
Aγνωστο ακμη πώς, η φωτογραφική
τέχνη χι απλώς εμφανίστηκε αλλά μοναστικών και λαϊκών προσωπικο- να τον φωτογραφήσουν. Oταν ψηλα- χώρο, αποτελεί βεβαιτητα για το
και άνθησε στο Aγιον Oρος. Aναμφί- τήτων, έπειτα για την καταγραφή της φούμε σήμερα τις αγιορειτικές φω- έργο των μοναστηριών του Aθω.
βολα, στην άνθηση αυτή θα συνετέ- καθημερινής ζωής, πάνω απ τριά- τογραφίες, αισθανμαστε πως η φω-
λεσε και το πέρασμα προσωπικοτή- ντα φωτογραφικά εργαστήρια παρή- τογραφική τέχνη ήταν ένα δώρο του Aισθητική
των που η δραστηριτητά τους συν- γαγαν έργο, απ τα μέσα του δέκα- Θεού στον άνθρωπο, σε κάποια στιγ-
δέθηκε με τη φωτογραφική τέχνη (- του ένατου αιώνα έως τα μέσα του μή που ο άνθρωπος ένιωσε την ανά- Δεν είναι μνον η θεματική τους
πως ο Σεμπαστιάνοφ), αλλά το άνθος αιώνα μας. γκη να ασχοληθεί με το μυστήριο του πολλαπλτητα, ούτε μνον η ιστορι-
ήταν αυτοφυές. «Tι τις θέλετε αυτές τις φωτογρα- Aλλου, με την ταυττητα του δι- κή τους αξία. Δεν είναι απλώς τι πα-
Aρχικά για λατρευτικούς σκοπούς, φίες, αφού ο Θες μας φωτογραφίζει πλανού του, με τις εκφάνσεις του κ- ρέχουν πληροφορίες για τη λατρεία,
που αναμφισβήτητα είχαν να κάνουν συνέχεια και κάθε στιγμή και καμιά σμου μέσα στον οποίο ζει, με τις τις πανηγύρεις, τα πορτρέτα, τα κει-
με την αγιογραφία, αργτερα για την πλάκα Tου δεν καταστρέφεται;», α- σκιές των δημιουργημάτων του. Aν μήλια, τους ισχυρούς ή τους ανώνυ-
αποτύπωση σημαντικών επισκέψεων ναρωτήθηκε ένας γέροντας μοναχς αυτ ισχύει για λες τις φωτογρα- μους. Eίναι η μοναδική σε ποιτητα
και επετείων, για την απαθανάτιση ταν του ζήτησαν κάποτε την άδεια φίες που ξεπερνούν τον ιδιωτικ μας Συνέχεια στην 20ή σελίδα
Kαρυές 1896. Πζα σε φωτογραφικ εργαστήριο (γυάλινη πλάκα 8,90X11,90). Δεξιά, έμπορος ή επισκέπτης (γυάλινη πλάκα 13,10X18,00).
Συνέχεια απ την 19η σελίδα Πορτρέτο και τον δεύτερο κύκλο είναι θεματι-
και ευκρίνεια εικνα τους, ανέφικτη (γυάλινη πλά- κή. O πρώτος περιλάμβανε κυρίως
κα πορτρέτα μοναχών και σκηνές απ
συχνά και με τα τελειτερα σύγχρο-
8,20X11,90). Oι την καθημερινή ζωή στο Aγιο Oρος.
να τεχνικά μέσα. Eίναι η αισθητική φωτογραφίες
τους, το τεράστιο εικαστικ ενδιαφέ- O δεύτερος παρουσιάζει εντοντερα
της Aγιορείτι- το κοσμικ στοιχείο. Oι αγιορείτες
ρον τους. Γεμάτα λεπτομέρειες, που κης Φωτοθή-
ταν τις προσέξουμε νιώθουμε πα- φωτογράφοι, που δεν ήταν λοι κα-
κης δεν απο- λγεροι, στις περιοδείες τους έξω α-
ράξενα, πρσωπα που έζησαν πριν α- τελούν παγί-
π πενήντα ή εκατ χρνια μας κοι- π τον Aθω φωτογράφισαν εργάτες
δες για τη
τούν, σαν να εξετάζουν αυτά τον κά- μνήμη μας, και οικογένειες χωρικών. Aλλά και
τοχο της φωτογραφίας και χι το α- αλλά για τα στις Kαρυές απαθανάτισαν τους επι-
ντίθετο. Mοναχοί και λαϊκοί, είτε συναισθήματά σκέπτες και τους εργαζομένους στο
στυλιζαρισμένοι με περίτεχνες πζες μας. Tα βλέμ- Aγιο Oρος. Eτοιμάζεται ήδη ένα τρί-
μέσα στον πειστικ διάκοσμο των ερ- ματα αγνώ- το τεύχος στο οποίο θα παρουσια-
γαστηρίων με ρούχα που ολοφάνερα στων χωρικών στούν οι φωτογράφοι που δούλεψαν
φορέθηκαν για την περίσταση είτε μας εξετά- στις Kαρυές: ο Προκπιος, ο Eιρηναί-
πιο ελεύθερα, με λη την αίσθηση ζουν, τα βλέμ- ος, ο Σκαπέρδας, ο Bολκφ, ο Aλή
της καθημεριντητας, στο φως ενς ματα ανωνύ- Σαμή βέης και λοι εκείνοι για τους
μακεδονικού πρωινού, αποτελούν έ- μων μοναχών οποίους μέχρι σήμερα η έρευνα των
να εικαστικ υλικ που βάζει σε αμ- μας μετρούν. μοναχών της Aγιορειτικής Φωτοθή-
φιβολίες ποιον ώς τώρα πίστευε τι κης έχει δώσει καρπούς.
έχει καταγραφεί η ιστορία της ελλη- Oι φωτογραφίες της Aγιορείτικης
νικής φωτογραφίας. Φωτοθήκης δεν αποτελούν παγίδες
για τη μνήμη μας αλλά για τα συναι-
Iστορία δεύτερο τεύχος της σειράς Aγιορει- κού που διασώθηκε, μικρ κλάσμα
σθήματά μας. Tα βλέμματα άγνω-
στων χωρικών μας εξετάζουν, τα
τική Φωτογραφία) ως ασχολίαστης δυστυχώς μιας τεράστιας παραγω-
Eίναι ένα κομμάτι της ιστορίας βλέμματα ανώνυμων μοναχών μας
πηγής. Oι σεβάσμιες μορφές των γής. Tο Πολιτιστικ Kέντρο Bορ.
μας. Bουβ ακμη αλλά ζωνταν. H μετρούν. Mέσα στο υλικ αυτ δεν
φωτογραφιών είχαν τη δική τους Eλλάδος της Eθνικής Tράπεζας ανέ-
ταύτιση, ο επιστημονικς σχολια- χρονική δυναμική: φυλακισμένες τ- λαβε να παρουσιάσει, σε μια σειρά θα βρούμε τον ιδιωτικ μας χρνο.
σμς των φωτογραφιών που δημοσι- σο καιρ μέσα στις γυάλινες πλάκες, εκθέσεων και εκδσεων, το υλικ Θα βρούμε μως ένα κομμάτι απ
εύονται, ίσως να αργήσουν. Eίναι έρ- απαιτούσαν να περάσουν το μήνυμά της Aγιορείτικης Φωτοθήκης. τον εαυτ μας, κρυμμένο καλά, κάτω
γο διεπιστημονικ, απαιτεί κοινή τους στον σημεριν μας κσμο. απ τη φωτογραφική επιτηδειτητα
προσπάθεια και ενδιαφέρον απ επι- Tο Σεπτέμβριο παρουσιάζεται στη μεγάλων τεχνιτών, άγνωστο και για
στήμονες των πιο διαφορετικών ειδι- Θεσσαλονίκη ο δεύτερος κύκλος της μας τους ίδιους, μας βοηθά να ξεπε-
κοτήτων. H Eθνική Tράπεζα και η
Φωτοθήκη «Aγιορείτικης Φωτογραφίας». O ράσουμε για λίγο την ιδιωτική μας ο-
Aγιορειτική Φωτοθήκη, οι εκδτες H Aγιορείτικη Φωτοθήκη λειτουρ- πρώτος κύκλος ήδη έχει παρουσια- πτική και να κοιτάξουμε, μαζί με τα
του υλικού, προτίμησαν να προχωρή- γεί στον Aθω με σκοπ τη συγκέ- στεί στη Θεσσαλονίκη, στο Hράκλειο πρσωπα των φωτογραφιών, σε ένα
σουν στην άμεση παρουσίαση των ντρωση, τη συντήρηση, τη μελέτη και και στην Oρμύλια Xαλκιδικής. σημείο του ορίζοντα που, μέχρι τώ-
φωτογραφιών (ήδη κυκλοφορεί το την προβολή του φωτογραφικού υλι- H διαφορά ανάμεσα στον πρώτο ρα, δεν ξέραμε πως υπήρχε.
Ξένοι συγγραφείς
μετ. Σπύρος Hλιπουλος, εκδ-
σεις «Πλέθρον», Aθήνα, σ.σ.
127.
Tα κείμενα της έκδοσης αυτής
είναι πέντε απ τα πιο αντιπρο-
σωπευτικά του κριτικού του έρ-
γου –κείμενα για την καταγωγή,
την εξέλιξη και το μέλλον της ποί-
Eργα των Xέρνι Mί-
ησης, για την προσέγγιση της λο-
γοτεχνίας απ την «ιστορική» ά- λερ, Xέρμαν Mέλβιλ,
ποψη, για τη σχέση ανάμεσα στον
μαρξισμ και τη λογοτεχνία, για
τη σημασία των συχνά προοδευτι- Σιουσάκο Eντο, Φράν-
κών πολιτικών θέσεων του «αντι-
δραστικού» Φλομπέρ και για την
αμφιλογία στο έργο του Xένρι
σις Σκοτ Φιτζέραλντ...
Tζέιμς.
Stillman Drake «Γαλιλαίος», EPΓA των Xέρνι Mίλερ, Xέρμαν
μετ. Tάσος Kυπριανίδης, Πανε- Mέλβιλ, Σιουσάκο Eντο, Φράνσις
πιστημιακές Eκδσεις Kρήτης, Σκοτ Φιτζέραλντ... για διάβασμα
Aθήνα 1993, σ.σ. 148. στις ώρες του καλοκαιριού.
Διακεκριμένος μελετητής του Xένρι Mίλερ «Crazy Cock ή το
Γαλιλαίου, ο συγγραφέας προχω- τρελ πουλί», μετ. Aννυ Σπυρά-
ρεί μέχρι τέλους την υπθεση, πως κου, εκδσεις «Aλεξάνδρεια»,
η δίκη και η καταδίκη του Γαλι- Aθήνα 1993, σ.σ. 258.
λαίου μπροστά στην Iερά Eξέτα-
ση είχε σαν αιτία χι τι αψήφησε Nέα Yρκη 1927: O άγνωστος ακ-
την Eκκλησία αλλά τι επέσυρε μη Xένρι Mίλερ πασχίζει να γράψει
την έχθρα των συγχρνων του φι- το δεύτερο βιβλίο του, τον μελλοντικ
λοσφων. «Mολώχ». Για να συντηρήσει το σπι- προφητικ για την κακτυχη ζωή ζει υποκριτικές, ο Σάμιουελ Mπάτλερ
τικ τους, η γυναίκα του Tζουν, σα- στην οποία ολκληρη η κοινωνία είχε (1835-1902), δημιουργεί τη δική του
Γιώργος Παπαδημητρίου «O γηνευτική καλλονή, εργάζεται στα
Kανονισμς της Bουλής και ο οδηγηθεί πριν απ την κατάρρευσή ουτοπία, την Eρεβον. Eίναι μια σατι-
μπαρ και απομυζά χρήματα απ τους της. Mε την πρώτη εμφάνισή του στο ρική νουβέλα, απάντησή του στις α-
Kανονισμς του Eυρωπαϊκού
πολυάριθμους θαυμαστές της. Eκεί αμερικανικ μυθιστρημα, ο Φιτζέ- ντιλήψεις του καιρού του.
Kοινοβουλίου», εκδσεις «Aντ.
N. Σάκκουλα», Aθήνα - Kομοτη- θα συναντήσει και την εκκεντρική ραλντ και η γυναίκα του Zέλντα γίνο-
νή 1993, σ.σ. 273. Tζιν με την οποία σύντομα θα συνδε- νται ο στρβιλος της δεκαετίας του Alfred Cubin «H άλλη πλευρά»,
θεί ερωτικά. ’20, της τζαζ εποχής πως ονομάστη- μετ. Kώστας Kουντούρης, εκδ-
Στον τμο περιλαμβάνονται ο
Aυτοβιογραφικ μυθιστρημα με κε, η οποία τελείωσε μέσα στην κρύα σεις «Mέδουσα», Aθήνα 1993, σ.σ.
Kανονισμς της Bουλής, πως ι-
σχύει μετά την τελευταία τροπο- παραλλαγμένα τα ονματα, το αυγή της οικονομικής κρίσης του ’29. 305.
ποίηση της 19ης Mαρτίου 1993 «Crazy Cock» αποτελεί τη σκληρή πε- «H άλλη πλευρά» είναι το μοναδικ
καθώς και ο Kανονισμς του Eυ- ριγραφή μιας αδύνατης συμβίωσης Gelln Nanim «Zηνοβία», μετ. Bί- μυθιστρημα του Bοημού ζωγράφου
ρωπαϊκού Kοινοβουλίου. Mε τον στο σπίτι που εγκαταστάθηκε το α- κτωρ Jbevobirs, εκδσεις «Φορ- και εικονογράφου Aλφρεντ Kούμπιν.
τρπο αυτ γίνεται καλύτερα κα- νορθδοξο τρίο. μά», Aθήνα 1992, σ.σ. 256. Πρκειται για ένα συναρπαστικ, φα-
τανοητή η κοινοβουλευτική «- Eίναι ένα «χρονικ» του ρουμανι- νταστικ, περιπετειώδες αφήγημα
σμωση» που συντελείται αθρυβα Xέρμαν Mέλβιλ «Mπενίτο Σερέ-
κού υπερρεαλιστικού κινήματος και που προαναγγέλλει τα έργα του Kάφ-
μεταξύ της εθνικής αντιπροσω- νο», μετ. Nίκος Bαρδίκας, εκδ-
των μεταγενέστερων χρνων, που τα κα και εκπλήσσει με την προφητική
πείας και της αντιπροσωπείας των σεις «Στοχαστής», Aθήνα 1993,
γεγοντα, τα βιώματα και τα πρσω- του διορατικτητα.
ευρωπαϊκών λαών στο πλαίσιο σ.σ. 138.
πα «μεταφράζονται» στην ποιητική
της διαδικασίας της ευρωπαϊκής Mέσα απ τις κλασικές ιστορίες του γλώσσα του ονείρου. Eίναι επίσης το Aρτουρ Σνίτσλερ «Παιχνίδι τα
ενοποίησης. Στην εισαγωγή που ο μεγάλος Aμερικανς Xέρμαν Mέλ- χαράματα», μετ. Γιώργος Δεπά-
«χρονικ» ενς μεγάλου έρωτα ή μάλ-
προτάσσεται, επισημαίνονται επί- βιλ μας οδηγεί πως και μέσα απ τον στας, εκδσεις «Oλκς», Aθήνα
σης ορισμένα βασικά ζητήματα λον του έρωτα του μοναδικού, «τρε-
«Mμπι Nτικ» στο αιώνιο πρβλημα λού», απλυτου, επαναστατικού, - 1993, σ.σ. 150.
των κοινοβουλευτικών πραγμά- της αναπφευκτης σύγκρουσης του πως τον ήθελαν οι σουρρεαλιστές. Eνα ολονύχτιο χαρτοπαίγνιο έχει
καλού με το κακ και αποδεικνύει τι απροσδκητη εξέλιξη καθώς μετα-
είναι στις νουβέλες του εξίσου αρι- Adolfo Bioy Casares «H εφεύρε- τρέπεται σε παιχνίδι συναισθημάτων,
στοτέχνης πως και στο μυθιστρημά ση του Mορέλ», μετ. Παναγιώτης για να καταλήξει στο ριψοκίνδυνο
του. Eυαγγελίδης, εκδσεις «Aγρα», παιχνίδι του έρωτα με μια γυναίκα.
Aθήνα 1993, γ’ ανατύπωση, σ.σ. Tώρα μοναδικς παίκτης είναι το πε-
Σιουσάκο Eντο «Σιωπή», μετ. 154. πρωμένο.
Mαίρη Kιτσικοπούλου, εκδσεις
«O Kασάρες ξεδιπλώνει, γράφει ο Mε παρατηρητικτητα και οξυδέρ-
«Kαστανιώτη», Aθήνα 1993, σ.σ.
Mπρχες, μια Oδύσσεια θαυμάτων κεια καταπληκτική ο συγγραφέας πε-
249.
που δεν μοιάζει να επιδέχονται άλλο ριγράφει το παιχνίδι αυτ του ήρωα
Θέμα του μυθιστορήματος είναι η κλειδί απ’ την παραίσθηση ή το σύμ- με τη μοίρα του.
προσπάθεια των ξένων ιεραποστ- βολο και τα αποκρυπτογραφεί πλή-
λων να προσηλυτίσουν στο χριστιανι- ρως με τη μεσολάβηση ενς και μνο Robertson Davies «Eκπτωτοι άγ-
σμ την Iαπωνία του 17ου αιώνα πα- φανταστικού αλλά χι υπερφυσικού γελοι», μετ. Kώστας Θεολγου,
ρά την απηνή δίωξη των αρχών. αξιώματος. Eχω συζητήσει με το συγ- εκδσεις «Kριτική», Aθήνα 1993,
Yστερα απ φρικτά βασανιστήρια, γραφέα τις λεπτομέρειες της πλοκής σ.σ. 399.
οι ιεραπστολοι υποχωρούν ηττημέ- του, την έχω ξαναδιαβάσει. Δεν μου Στο κολέγιο του Aγίου Iωάννη και
νοι. «Oχι απ τον άνθρωπο», υπαινίσ- φαίνεται ανακρίβεια ή υπερβολή να του Aγίου Πνεύματος, η ζωή διατα-
των στη χώρα μας, με τις διαφαι- σεται ο Eντο, αλλά απ «το βάλτο τη χαρακτηρίσω τέλεια». ράσσεται ξαφνικά και η μονοτονία
νμενες διεθνείς προεκτάσεις που είναι η Iαπωνία». των επιστημονικών επιδιώξεων δια-
τους. Tον τμο πλαισιώνουν τέ- Σάμιουελ Mπάτλερ «Eρεβον», κπτεται με την επιστροφή στα γοτθι-
λος, επιλογή ελληνγλωσσης βι- Francis Scott Fitzerald «Oμορ- μετ. Xρ. Παπαϊωάννου, εκδσεις κού ρυθμού κτίρια ενς μοχθηρού και
βλιογραφίας και θεματικά ευρε- φοι και καταραμένοι», μετ. Pένα «Aίολος» Aθήνα 1993, σ.σ. 265. μεγαλοφυούς ψευδοκαλγηρου, του
τήρια των Kανονισμών της Eλλη- Xατχούτ, εκδσεις «Γαβριηλίδης», Σθεναρς αντίπαλος των κοινωνι- Tζον Παρλαμπέιν, και τη θαυμαστή
νικής Bουλής. Aθήνα 1993, σ.σ. 470. κών και θρησκευτικών αντιλήψεων ανακάλυψη χενς άγνωστου χειρο-
Bιβλίο σπαρακτικ και ταυτχρονα της εποχής του τις οποίες χαρακτηρί- γράφου του Pαμπελαί.