Professional Documents
Culture Documents
22
żeń szeń jest rośliną bylinowatą, porasta obecnie zwłaszcza tereny Azji, Ameryki północnej. Żeń-
szeń jest rośliną bardzo trudną w uprawie z racji na swoje wygórowane wymagania klimatyczne oraz
bardzo długi okres wzrostu. Istnieje około 20 gatunków roślin z tej rodziny. Mają one około 40-60
centymetrów wysokości, ale to korzeń żeń szenia jest najbardziej cennym fragmentem tej rośliny. Im
jest ona starsza, tym korzeń bardziej rozwinięty, większy i bardziej rozgałęziony.
Żeń szeń syberyjski – opinie na temat działania tej rośliny są pozytywne. Ale pamiętajmy, że to
szenia, ale nie jest typową odmianą tej rośliny. Natomiast działanie żeń szenia syberyjskiego jest
b) Żeń szeń koreański – to jeden z gatunków żeń-szenia, charakteryzuje się czerwoną barwą korzenia
chińskiego.
c) Żeń szeń indyjski – to także, podobnie jak żeń szeń sybersyjski, nie jest bezpośrednia odmiana żeń
szenia. To inna nazwa ashwagandhy – jednego z grupy adaptogenów (do których należy prawdziwy
żeń szeń). Właściwości tej rośliny są jednak bardzo zbliżone do tych, które cechują prawdziwy żeń
szeń.
d) Żeń szeń amerykański – inaczej żeń szeń pięciolistny, popularna na terenach Ameryki i Kanady
nim to m.in. witaminy B1, B2, C oraz E, a także panaksany, panaksynole i wiele minerałów. Roślina ta
wykazuje przede wszystkim działanie korzystne dla układu nerwowego. Poprawia samopoczucie oraz
zwalcza stres. Pobudza ogólne działanie organizmu oraz poprawia kondycję. Ceniona jest za swoje
Dodatkowo wpływa na wątrobę, wspomaga leczenie potencji oraz chroni przed osteoporozą.
Niektóre badania wykazują także działanie usprawniające zużycie tlenu w komórkach, co doprowadza
Działa wzmacniająco,
Wspomaga odchudzanie,
Stres,
Problemy z nadwagą,
Zmęczenie i znużenie,
Wyczerpanie psycho-fizyczne,
Kosmetologia.
Żeń szeń – przeciwwskazania:
zwrócić też uwagę na to, że wyciąg z korzenia żeń szenia i inne jego preparaty posiadają pewne
hormonalnymi, a także lekami oddziałującymi na ośrodkowy układ nerwowy. Nie wolno tez ich
zażywać przy wysokim ciśnieniu tętniczym, bezsenności, astmie oraz w ciąży bez zalecenia lekarza.
Niektóre preparaty mogą różnić się pod względem siły działania, należy więc ostrożnie rozpoczynać
kurację. Nie należy ich stosować po terminie ważności. Należy przechowywać je w miejscu
opakowaniu. Przy stosowaniu należy zwrócić uwagę na datę ważności widniejącą na opakowaniu.
Zaleca się ostrożne stosowanie podczas ciąży. Najlepiej skonsultować stosowanie żeń szenia w ciąży z
lekarzem prowadzącym. Nie są znane bezpośrednie efekty działania tej rośliny w okresie ciąży i
karmienia.
Przy długim stosowaniu wysokich dawek mogą wystąpić dolegliwości żołądkowe lub nadmierne
pobudzenie. Nawet niewielkie dawki, ale stosowane za długo (powyżej 3 miesięcy) mogą prowadzić
do problemów ze snem, zwiększać ciśnienie krwi, powodować bóle głowy czy nadmierne stężenie
3 miesięcy.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Wiecznie zielone, niezbyt wysokie drzewo, czasami krzew [6]. Osiąga wysokość do 12 m[7].
Pień
Zazwyczaj krzywy i sękowaty, szczególnie u starszych egzemplarzy, obfitujący w
liczne odrosty. Ma zwisające gałęzie i jasną korę[6]. Osiąga średnicę do 50 cm, do wysokości 3
m nie posiada sęków. Starsze pnie często składają się z kilku pozrastanych pni i pokryte są
guzami[7].
Liście
Małe, całobrzegie, szerokolancetowate do podłużnie owalnych, krótkoogonkowe. Z wierzchu
ciemnozielone, spodem srebrzysto-popielate, pokryte podobnie jak gałązki
włoskami. Ulistnienie naprzeciwległe[6] Na roślinie liście utrzymują się od 2 do 3 lat.
Kwiaty
Zebrane w 10 do 40 kwiatowe wiechy. Kwiaty pachnące, małe, o
czteroząbkowym kielichu, korona krótkorurkowa, biaława o czterech
łatkach. Słupek jeden, pręciki dwa[6].
Owoce
Podobny do śliwki pestkowiec o długości do 3,5 cm. Przed dojrzeniem ma barwę
szarozieloną, po dojrzeniu niebieskawoczarną. Pestka jest brązowa, bruzdkowana.
Zarówno mezokarp, jak i pestka, zawiera tłuszcz[
Jest rośliną bardzo długowieczną, może żyć nawet 1000 lat [6]. W Izraelu kwitnie od kwietnia do maja.
Zaczyna owocować już w wieku 4-5 lat, największą wydajność osiąga w wieku 30-40 lat, owocuje do
końca swojego życia. Roślina niewymagająca, rośnie i owocuje nawet na jałowych, kamienistych
glebach na stokach wzgórz i gór. Możliwość przetrwania w klimacie ciepłym, na terenach o małych
opadach, często w warunkach półpustynnych, zawdzięcza bardzo silnie rozbudowanemu systemowi
korzeniowemu[8][9].
Po ścięciu z pnia drzewa oliwkowego łatwo tworzą się odrosty powstające z pąków śpiących. Z
czasem odrosty te przejmują funkcję pnia i drzewo rośnie dalej
Sztuka kulinarna
Owoce są jadalne nawet na surowo, są one jednak nietrwałe, dlatego konserwuje się je
solą, solanką, suszy, marynuje w occie[6] lub kwasie mlekowym. Przed konserwacją
często są drylowane, a w miejsce pestki nadziewane kaparami, papryką, anchois,
czosnkiem, migdałami i serem.
Najważniejszym zastosowaniem oliwek jest otrzymywanie oleju zwanego oliwą. Na ten
cel przeznacza się około 80% światowych zbiorów oliwek [11]. Najlepsze rodzaje oliwy są
używane jako doskonały tłuszcz spożywczy[6].
Kosmetyka
Gorsze gatunki oliwy są wykorzystywane do produkcji mydeł i w przemyśle kosmetycznym
(oliwka dla niemowląt, kremy itp.)[6]. Oliwa z oliwek stosowana jest do mycia wrażliwej cery i
ochrony suchej i wiotczejącej, zarówno w stanie nieprzetworzonym jak i w maseczkach,
kremach i innych kosmetykach[12].
Drewno
Biel drewna jest wąski, ma barwę od szarej do jasnożółtej, twardziel od żółtobrązowej do
ciemnooliwkowobrązowej. Gęstość drewna w stanie suchym – 852 kg/m 3. Jest średniotrwałe,
łatwe do polerowania, dość trudno łupliwe, nadające się do obróbki wszystkimi rodzajami
narzędzi, szczególnie zaś do skrawania. Stosowane jest w snycerstwie, rzeźbiarstwie, do
wyrobów tokarskich i frezowanych[8]. W pierwszej Świątyni Jerozolimskiej wyrzeźbiono z
niego np. cheruby (1 Krl 6,23-25) i inne przedmioty stolarskie (1 Krl 6,31-34) [8].
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski: liść oliwki – Oleae folium.
Inne zastosowania
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Wygląd owocu oliwki różni się w zależności od podgatunku. Wśród przedstawicieli różnych
podgatunków oliwki europejskiej (Olea europaea) owoce (pestkowce) mają długość 5–25 mm i
średnicę 4–12 mm[1]. Wewnątrz zawierają pojedynczą, dużą pestkę [2]. Dojrzałe owoce mają barwę
fioletowawą, fioletowoczarną lub czarnobrązową [1], czasem z odcieniem niebieskawym lub
fioletowym, rzadko występują oliwki w kolorze kości słoniowej[2]. Czarne oliwki stanowią dojrzałe
owoce, jednak brązową lub czarną barwę można uzyskać także poprzez poddanie owocu
utlenianiu[3]. Egzokarp i mezokarp, tworzące jadalną część oliwki, stanowią około 70–85% jej masy [4].
Owoce oliwki zawierają oleuropeinę nadającą im gorzki smak; z tego powodu owoce są spożywane
dopiero po odpowiedniej obróbce[5]. Olej roślinny stanowi 14–40% masy owoców [6].
Międzynarodowy kodeks norm żywności Codex Alimentarius przedstawia podział oliwek ze względu
na dojrzałość[3]:
oliwki zielone: oliwki zebrane przed dojrzeniem i wybarwieniem, które osiągnęły już docelowe
rozmiary
oliwki zmieniające kolor: zebrane podczas dojrzewania, w trakcie zmiany koloru
oliwki czarne: zebrane jako całkowicie dojrzałe lub niemal całkowicie dojrzałe
Olej oliwkowy (oliwę) wyciska się z dojrzałych, czarnych owoców uzyskując go w ilości
stanowiącej ok. 1/4 do ok. 1/2 ich masy. Oliwa wyciskana podczas pierwszego, łagodnego
tłoczenia[6], bez podgrzewania i stosowania podwyższonego ciśnienia określana jest mianem
'extra virgine' (oliwa stołowa). Kolejne tłoczenie daje oliwę gorszej jakości (kuchenną). A
trzecie, mocne, wiążące się z podgrzewaniem owoców lub dodawaniem do nich gorącej
wody[2], daje oliwę najgorszej jakości, stosowaną do celów niespożywczych [6].
Oliwki dojrzałe oraz zbierane w stanie zielonym przeznaczone do spożycia są poddawane
obróbce[2]. Może ona obejmować namaczanie w roztworze zasady, w solance, częściowemu
odwadnianiu przez obtaczanie w suchej soli lub suszeniu w piecach lub poddanie czynnikowi
utleniającemu (pozwala to uzyskać czarną barwę oliwek). Dopuszczane są także inne metody
obróbki, których produkt można sprzedawać pod nazwą „oliwki”, jeśli spełnia kryteria
podane w Codex Alimentarius[3]. Czarne oliwki mogą być pozyskiwane przez oddziaływanie na
owoce glukonianem żelaza (II) lub innymi solami żelaza. Utleniają i polimeryzują
one polifenole, co prowadzi do zmiany barwy[11].
Rośliny jednoliścienne
Rząd Poaceae
Korzenie wiązkowe
Cecha charakt:” liście 3 częściowe :pochwa liściowa, blaszka liściowa i języczek liściowy (błonka
kołnierzyk, pęcherzyk, falbanka)
Kwiaty:
Kształty kłposków: sterczące, zwisające (kwiatostan typu wiecha, kwiatostan typu kłos)
Chemizm : ol eteryczne (poj gatunki, trawy cytrynowe), terpenoidy (mono i seskuirterpeny) glikozydy,
aromatyczne aminokwasy, kwasy fenolowe, flawonoidy, kumaryny
Do leczenia zakażeń ran, moczopędne; w kosmetyce zasypki łagodzące (na bazie skrobi
kukurydzianej, aromaty, kolory
Skrobia do zasypki- pochłaniacz wilgoci- sousza skórę , ułatwia regenerację, zapob rozwoju
drobnoustrojów
Rodzina Poaceae
Lecznicze
Słoma wysoka zawartość rozpuszczalnej krzemionki jesr stosowana jako środek przeciwświazdowy,
usuwający stany zapalne i choroby łojotokowe skóry
Ziele owsa działą uspokajająco m.in. obniża pociąg u zwalczających nikotynizm słomędod się do
kąpieli
Owies
Lekkostrawny pokarm
Etanol- nośnik zw czynnych- efekt rozgrzania. Ekstraktor , wzrost ukriwenia skóry, szersze otwarcie
porów- lepsze wnikanie sub czynnych
Uzupełnienie wit przy diecie z ograniczoną ilością białka zwioerzęceho m.in. uzupełnienia brali
aminokwasów np. lizyny
Zawiera też alkaloidy ale też kwas ustilaginowy, kwas itakonowy, kwas jabłkowy, poliole, glikolipidy
znajdujące zastosowanie lecznicze spożywcze i kosmetycze
Oriza sativa – ryż- kaloryczne ziarniaki, zbyt intensywne płukanie wypłukuje minerały
Rodzina poaceae
Łzawica Coir sp
Jednocześnie i dojrzałe i niedojrzałe ziarniaki, otoczone plewami, dzięki temu że część dojrzewa na
bieżąco a część dorasta- nie trzeba długo czekać aż całość odrośnie
Rodzina Cyperaceae
Rząd Cyperales
Klimat umairkowany
Pochwy liściowych
Kwiaty- anemogamia
Drobne promieniste
Rozdzielnopłciowe
Pręcikowe 3 krotne 1 okółkowe
Kwiatostany- obupłciowe
Część górna tylko z kwiatami męskimi część kłosów albo cały kłos
Znaczenie
Rośliny trujące
Kwiatostan cebuli jadalnej- wytwarza organ przetrwalnikowy, wszystkie elementy cebuli pochodzenia
;liściowego(?)
Liść aloesu
Nasiona bielmowate
Rośliny o znaczeniu spożywczym (bulwy lub cebula np. Lilium davidii, Fritillaria camschatcenisis są
silnie toksyczne dla ziwerząt domowych np. kotow czy psów np. liście alium ursinum korzenie
Medeola zwłaszcza jako ozdobne w lecznictwie lokalnym czy tradycyjny (Fortillaria)
Chemizm
Saoominy- nasiona związki siarki (Allium), stereoidowe czy solanidynowe alkaloidy (Fritillaria_),
antocyjany (Tulipa)
Zabarwia potrawy na żółto i pomarańczowo- apteczny smak i zapach, stroje bogatych mnichów
Krokosz barwierski- rośclina dwuliścienna inna rodzina- szafran łączkowy- szaty biednych mnichów
Rząd aspargales
Zoogamia
Kwiat
Okwiat 6-elementiowy
Pręcik 3-k
Zalążnia 3-komorowa
???
Kwiat grzbiecisty- irysy- owoc suche torebki
Ale też szczawiany wapnia w formie rafidów toksyczny gi]likozyd konwalotoksyna czy kwas
acetydyno-2-karboksylowy (korzernie konwalii)
Leczenie
Preparaty moczopędne, w leczeniu stanów zapalnych ukł moczowego czy oczy podagrt schorzeń
naczynowo- sercowych z uwagi na silne dział glikolizydów tylko pod nadzorem
Ruscus aculetus
Rząd zingiberales
Siedliko wilgotne
Banan przykład
Głównie byliny zielne rzadko drzewa z nierozgałęzionym nibypniem z pochem ogonków liściowych
pęd o sympoidalnym typie wzrostu bez przyrostu wtórnego na grubość
Kwiatostany
??
Alpinia sp
Musa x paradisi??
Owoc
Amomum villosum
Hedychium hasseltii
Kodeina- przeziębienia
Znaczenie lecznicze:
Standaryzowane lokalne tradycyjne (imbir, galangal, kurkuma, )przyparwy spożywcze (musa), żrodło
pożywienia- banany
Chemizm
Zast
Intensywny żółty kolor- do zmycia pumeksem albo domestosem- woda ulteniona stężona peryhydrol
xddd
Odm-y deserowe
Rząd Bromeliales
Części nasadowe
Chemizm: enzymy proteazy np. papaina, bromelanina z pędów i owoców ananasa, witaminy
p- zapalne, powstrzymuj ace biegunki (zwłaszcza bakteryjna)- sok ananasowy świeży świeżo
pryzrządzony
tropiki, subtropiki, ale wyst tez strefy arktyczne i piętro alpejskie w górach)
cechy kseromorficzne
kwiaty-dom
warażka
gynostemium
pyłek złożony
owoce- torebki
zast
ozdobne
przyprawa- Vanilia
Dwulistnik Cphrys sp
Vanilia
Ręczne zapylanie vanilli przez ludzi (dzieci) cierniem zapylić bo zwierzęta nie chcą
Kolba
Kwiatostany termogeniczne- potrafią podnowić tem kolby o kilkanaście stopni- kwiat lotosu
Znaczenie
Ozdobne
Chemizm:
Śluzy dekstryna, kwas szczawianowy tłuszczowy, garbniki, olejki eteryczne- alfa- pinen, famden
Zast
Kalia
Przedst.
Amorphophallus
Rzad Arecales
Pantropikalne
Kwiaty promieniste
-3 krotny zróżniocowane
Pręcikowe 2-okółkowe 6 (3 lub +9) pręcików nitki wolne kub przyrośnięte do okwiatu staminodia
wolne lub zrośnięte w rurkę kieliszek
Słupkowie
Zoogamia i zoochoria
Zastosowanie
Gospodarcze- włókno i drwnodajne np. cocos, materiały budowlnae, oleje techiniczne, Elaeis, woski,
żwyice do lakierów, lecznictwo lokalne i perdu=fumeryjne
Chemizm’