პაბლო პიკასო - „გერნიკა“ (მოდერნიზმი)

გერნიკა რთული ფერწერული ნაწარმოებია და მნიშვნელობათა მრავალ შრეს შეიცავს .

პიკასო იშვიათად იყენებდა თავის ხელოვნებაში სპეციფიკურ ან თვალსაჩინო
სიმბოლოებს. მას ერჩივნა დეტალების ინტერპრეტაცია თავად მაყურებლისთვის მიენდო .
ერთია უდავო - გერნიკა სისასტიკის, ქაოსის, ტერორისა და ტანჯვის ამსახველი სცენაა .
თავისი შავი, თეთრი და მუქი ლურჯი კოლორიტით, ის ტანჯვასა და ტკივილს ეხმიანება .
მოძრაობაში გაშეშებული, სრულიად შავ-თეთრი ფიგურები, თითქოს რეპორტიორის
ფოტოკამერის ბლიცს აქვს დაჭერილი. ტილოზე თავმოყრილი ბევრი საგანი ცხადად
ამოიცნობა: ექსპრესიონისტულად გადმოცე-მული ხარის თავი ზედა მარცხენა კუთხეში ,
ტკივილისგან აჭიხვინებული, დაჭრილი ცხენი - ცენტრში, მთელ სასურათე არეზე
მიმოფანტული ადამიანების დალეწელი ფიგურები, ყოვლისმხილველ თვალს
მიმსგავსებული, უშველებელი ნათურა კომპოზიციის თავზე, ლამპა მის ქვემოთ და ცეცხლი
და კვამლი, რომელიც იმ დანგრეული ოთახის უკან მოსჩანს, რომელშიაც მთელი ეს
გამანადგურებელი ქმედება ვითარდება. ამ გამოსახულებებმა სხვადასხვაგვარი
ინტერპრეტაციები გამოიწვია. ზოგიერთები ხარსა და ცხენში ნაციონალისტური და
რესპუბლიკური ძალების სიმბოლოებს ხედავდნენ და მათ ხან ერთ, ხან კი მეორე
ცხოველთან აიგივებდნენ. ნათურას, ხელშუბს, ხანჯალს, ლამპასა და ჩიტს ასევე
სპეციფიკური მნიშვნელობები მიანიჭეს. პიკასომ უარი განაცხადა რომელიმე სიმბოლოს
კონკრეტული მნიშვნელობის აღიარებაზე. გერნიკა, ამბობდა პიკასო, საშინელი
სისასტიკით დახოცილ მსხვერპლთა შესახებაა - ამის მიღმა, ყველა მისი მნიშვნელობა
ცვალებადია.

georgia o'keeffe (modernism) red hills and bones

აუ არ მომწონს ეს მაგალიი მარა ძაან

სასოწარკვეთილი ვარ რა დებილობაა ეს
მოდერნიზმი
 (რომანტიზმი) ტარნერის ვეზუვის
აფეთქება

კამიუს - „შავი ჭირი“

რომელშიც აღწერილია სიტუაცია

შავი ჭირით დაავადებულ
ალჟირში. მოცემული ნაწარმოები
ერთდროულად აგვიღწერს
როგორც ადამიანის ბუნების
სისუსტეს კრიტიკულ სიტუაციებში,
ასევე მათი რეალური ბუნების
გამოვლინების გაძლიერებას.
ადამიანები თავდაპირველად პატივისცემით ეპყრობიან გარდაცვლილთა გვამებს , ხოლო
შემდეგ, როცა სიტუაცია უფრო კრიტიკული ხდება ქალაქში სრული განუკითხაობა
ისადგურებს, თუმცა, მეორე მხრივ, შავი ჭირი უფრო აღრმავებს და ავლენს პერონაჟთა
პიროვნულ თვისებებს და აძლიერებს მას.

ნაბილ კანსო (პოსტ მოდერნიზმი)- აპოკალიფსის სერიის ნახატები

 მოიცავს 125 ნამუშევარს. ძირითადად ფერები ბნელია და ხშირად განმეორებადი , რაც
აპოკალიფსურ გარდაუვლობაზე მიუთითებს. მისი ნახატები საკმაოდ ქაოტური ,
დმინირებს მუქი წითელი და ლურჯი ფერი. მისი ნახატების ყურებისას შესაძლოა ,
დაგვეუფლოს შფოთისა და დისკომფორტის განცდა.

ბაირონის პოემა დარქნეს(romanstism)

(A fearful hope was all the world contain'd…..War, which for a moment was
no more,
Did glut himself again: a meal was bought
With blood, and each sate sullenly apart
Gorging himself in gloom: no love was left;)

კოლმანის (hudson river painter)

“the edge of doom

In The Edge of Doom, Samuel Colman

imagines the destruction of (Western)
civilization. Known for spectacular,
apocalyptic imagery, here Colman
portrays bolts of lightning striking
erratically, blasting classical and
Gothic buildings, carriages, paintings,
and even the figure of Time (tumbling
with an hourglass and scythe) into a
central glowing void. All that survives
is the memorial sculpture of William
Shakespeare, then and now on view
in London’s Westminster Abbey. Colman has positioned Shakespeare as a prophet. The title is a quote
from one of his sonnets and the scroll he is holding includes lines from The Tempest about destruction.
One can also interpret the Shakespeare figure as a symbol of thought and literature, suggesting that
these intangible ideas will be the last thing left in the end.
აქედან იწყება სიურეალიზმი

სალვადორ დალის „აპოკალიფსი მხედრით“

It accurately conveys the atmosphere of a fragment of Scripture

about the time of the appearance of the four horsemen of the
Apocalypse, bringing war and death: "There was a great
earthquake, and the sun became as dark as sackcloth, and the
moon became like blood.".

A year later, Dali

returns to the theme of the
Apocalypse in the painting
“Second Coming of Christ"- much
more peaceful in color, but no
less disturbing in mood.

მარცხენა ქვედა კუთხეში

მტირალა ჩონჩხი როა მაგას
მიაქციე ყურადღება და
მარჯვენა ზედა კუთხიდან
სიბნელე მოდის
 „აპოკალიფსი“ აქ წინ ანგელოზია ალბათ წითელი ისეა
გადაშლილი

პოპში ერთი კაი ტიპი ყოფილა: seemingly happy in terms of colors and themes, but there’s a
lingering sense of sadness. A sense of abandonment and these rundown elements, the deserted
environments.