Tomorrow, at dawn, when the countryside brightens,
I will depart. You see, I know that you wait for me. I will go through the wood, I will go past the mountains. I cannot remain far from you any longer.
I will walk, eyes set upon my thoughts,
Seeing nothing around me and hearing no sound, Alone, unknown, back bent, hands crossed, Sorrowful, and for me, day will be as night.
I will not watch the evening gold fall,
Nor the distant sails going down to Harfleur, And, when I arrive, I will put on your grave A bouquet of green holly and heather in bloom.
Nesër, në agim
Nesër, në agim, kur fshati të zbardhet,
Une largohem. E shikon, e di që po më pret. Do të kaloj nëpër pyll, do të kaloj nëpër male. Nuk mund të qëndroj më larg teje.
Unë do të eci me sytë e mi të ngulur në mendimet e mia,
Pa parë asgjë jashtë, pa dëgjuar asnjë zhurmë, I vetëm, i panjohur, kurriz i përkulur, duar të kryqëzuara, E trishtuar dhe dita për mua do të jetë si nata.
Unë nuk do të shikoj arin e mbrëmjes që bie,
As velat në distancë që zbresin drejt Harfleur, Dhe, kur të arrij, do të vesh varrin tënd Një tufë lulesh e gjelbër dhe shqopë e lulëzuar.