Ερωτήσεις – Απαντήσεις Κεφαλαίου II

1. Στο δεύτερο κεφάλαιο δίνονται στοιχεία για το

πρόσφατο παρελθόν της οικογένειας του Αγγέλου
Γιαννούζη. Να αναφέρετε ποια τραγικά γεγονότα επιδρούν
καταλυτικά και επηρεάζουν την τρυφερή παιδική ψυχή του
ήρωα.

-Το επεισόδιο στο Στάδιο, στη γιορτή του Βασιλιά. Ο Άγγελος

βρίσκεται αντιμέτωπος με μια τρομερή απογοήτευση, όταν ο
δάσκαλος τον διώχνει από τη σειρά όπου στέκονταν οι υπόλοιποι
συμμαθητές του για να παρελάσουν μπροστά από τον Βασιλιά και
να τον χαιρετίσουν. Η μητέρα του δούλεψε πολύ σκληρά για να του
διορθώσει τα φτωχικά του ρούχα και ο ίδιος είχε κατενθουσιαστεί
για το γεγονός αυτό. Βιώνει την απόλυτη απογοήτευση και κλαίει
πικρά.

- Οι θάνατοι των αδελφιών του. Πεθαίνουν ο αδελφός και η

αδελφή του από τύφο. Ο Άγγελος είναι απαρηγόρητος και
ανήμπορος. Σκέφτεται τη φτώχεια της οικογένειάς του και τη
μοίρα των ανθρώπων, που δέχονται τα χτυπήματά της.

2. Πώς διαγράφεται ο χαρακτήρας του πατέρα του Αγγέλου;

Να τον χαρακτηρίσετε με βάση στοιχεία από το κείμενο.

- Ανθρώπινος, πιστός στον Θεό, καλόψυχος. Αγωνίζεται για την

οικογένειά του που υποφέρει από τη φτώχεια. Προσπαθεί για το
καλό, θέλει τα παιδιά του να είναι τίμιοι, πράοι και
αξιοπρεπείς, να συμπονούν και να αγαπάνε, να κάνουν το καλό
ακόμα και σε εκείνους που θέλουν το κακό. Ο πατέρας ήθελε να
μάθει στον Άγγελο να είναι καλός άνθρωπος και πως ο Θεός
φροντίζει για όλους. Τον θύμωνε που έβλεπε γύρω του πόσο
σκληροί ήτανε οι άνθρωποι, πόσο αδιάφοροι και απρόσωποι.
3. Ο πατέρας του Αγγέλου συχνά χρησιμοποιεί αποσπάσματα
από τους Μακαρισμούς και γενικότερα από την εκκλησιαστική
παράδοση. Να εξηγήσετε πώς επιδρούν τα λεγόμενά του στον
ψυχισμό του Αγγέλου.

Ο θρησκευόμενος πατέρας του Αγγέλου χρησιμοποιεί

αποσπάσματα από τους Μακαρισμούς της επί του Όρους Ομιλίας:
«Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην»
«Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται» (27), και
συνηθίζει να χρησιμοποιεί στην καθημερινή πράξη, και κυρίως στις
συζητήσεις του με μέλη της οικογένειας του, εκκλησιαστική
γλώσσα.
Εξηγούσε, για παράδειγμα, στα παιδιά το Ευαγγέλιο, επιδιώκοντας
«να τους μάθει πως ο καλός άνθρωπος δε χάνεται ποτέ, πως ο Θεός
φροντίζει για όλους, πως, άμα έχουμε αποθέσει σε δαύτον την
ελπίδα μας, μπορούμε να είμαστε ήσυχοι» (26).

Ο συγγραφέας αντλεί από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (κεφ. 5),

και γενικότερα από τη θεία λειτουργία, παράδοση με την οποία
είναι εξοικειωμένος από τα παιδικά του βιώματα. Το θεολογικό
αυτό διακείμενο έχει σημασία, διότι δεν αποτελεί απλή αναφορά ή
απλή χρήση, αλλά επηρεάζει τη ζωή του κεντρικού ήρωα:

Ως παιδί ο Άγγελος, ακούγοντας τον πατέρα του, αισθανόταν

δέος και φόβο για την τιμωρία όσων είναι αμαρτωλοί: «Σύγκρυο
τρόμου τον έπιανε τον Άγγελο: έβλεπε τη σάρκα του να λειώνει
σαν το κερί στη λαίμαργη φλόγα' τους διαβόλους να χορεύουν
απάνω του, να τον αρπάζουν με τις διχάλες τους και να τον
ρίχνουν στα καζάνια της πίσσας!» (27). Οι διδαχές και νουθεσίες
του πατέρα επηρεάζουν τον έφηβο Άγγελο. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα αποτελεί η σύγκρουση, το ηθικό δίλημμα, όταν
σκέφτεται να κάνει κακό στον Νίκο Στέργη: «Αυτό που είχε
λογαριάσει το ‘βλεπε σα μια λύση της αγωνίας του. Από την ώρα
που πήρε την απόφαση ένιωσε τη δύναμη του να μεγαλώνει.
[...]Ήταν άξιος να κάμει το κακό, τελείωσε! [...]» (15).