1​.

A , aged 17 years and B, C and D aged 30, 35 & 40 years were prosecuted by a
special court for killing 5 people in a terrorist attack. ‘A’ challenged his trial by the
special Court. Can he do so?

1. 
பயங்கரவாதத் தாக்குதலில் 5 பேரைக் கொன்றதற்காக 17
வயதுடைய A , 30, 35 & 40 வயதுடைய B, C மற்றும் D
ஆகியோர் சிறப்பு நீதிமன்றத்தால் வழக்குத்
தொடரப்பட்டனர்.  ‘ஏ’ சிறப்பு நீதிமன்றத்தில் தனது
விசாரணையை சவால் செய்தது.  அவரால் அவ்வாறு
செய்ய முடியுமா?
Ans :
Yes, A can challenge his trial by the special court. As per the Indian
Constitution, every person has the right to a fair trial and legal
representation. A can approach the higher courts and challenge the
legality of the special court's jurisdiction and the fairness of the trial.
However, the final decision on the matter will be taken by the higher
courts after due consideration of all the facts and legal provisions.

ஆம், A தனது விசாரணையை சிறப்பு நீதிமன்றத்தால்

சவால் செய்யலாம்.  இந்திய அரசியலமைப்பின்படி,
ஒவ்வொரு நபருக்கும் நியாயமான விசாரணை மற்றும்
சட்டப்பூர்வ பிரதிநிதித்துவத்திற்கான உரிமை உள்ளது. 
ஒரு உயர் நீதிமன்றங்களை அணுகி, சிறப்பு
நீதிமன்றத்தின் அதிகார வரம்பு மற்றும் விசாரணையின்
நியாயத்தன்மையின் சட்டப்பூர்வமான தன்மையை சவால்
செய்யலாம்.  எவ்வாறாயினும், அனைத்து
உண்மைகளையும் சட்ட விதிகளையும் உரிய முறையில்
பரிசீலித்த பிறகு, இந்த விஷயத்தில் இறுதி முடிவு உயர்
நீதிமன்றங்களால் எடுக்கப்படும்.
------------------------------------------------
2. A,aged 19 years is convicted for rash and negligent driving under
Section 304 A IPC. He seeks release under Probation of Offenders
Act, 1958. Decide.

பிரிவு 304 A IPC இன் கீழ், 19 வயதுடையவர், அவசர மற்றும்

கவனக்குறைவாக வாகனம் ஓட்டியதற்காக
தண்டிக்கப்படுகிறார்.  அவர் குற்றவாளிகள் நன்னடத்தை
சட்டம், 1958ன் கீழ் விடுதலை கோருகிறார். முடிவு
செய்யுங்கள்.

Ans:
As per Section 4 of the Probation of Offenders Act, 1958, a person
who is under the age of 21 years at the time of committing an offense
can be released on probation. Since A is 19 years old, he is eligible for
release under this act. However, it is up to the discretion of the court
to decide whether to grant probation or not, based on the nature and
gravity of the offense, and other relevant factors. Therefore, it will
depend on the specific circumstances of A's case and the decision of
the court.

குற்றவாளிகள் நன்னடத்தை சட்டம், 1958 இன் பிரிவு 4 இன்

படி, ஒரு குற்றத்தைச் செய்யும் போது 21 வயதுக்குட்பட்ட
ஒருவர் தகுதிகாண் சிறையில் விடுவிக்கப்படலாம்.  ஏ 19
வயதாக இருப்பதால், அவர் இந்தச் சட்டத்தின் கீழ்
விடுதலைக்குத் தகுதியானவர்.  எவ்வாறாயினும்,
குற்றத்தின் தன்மை மற்றும் ஈர்ப்பு மற்றும் பிற
தொடர்புடைய காரணிகளின் அடிப்படையில், தகுதிகாண்
வழங்கலாமா வேண்டாமா என்பதை நீதிமன்றத்தின்
விருப்பப்படி தீர்மானிக்க வேண்டும்.  எனவே, இது A இன்
வழக்கின் குறிப்பிட்ட சூழ்நிலைகள் மற்றும்
நீதிமன்றத்தின் முடிவைப் பொறுத்தது.
------------------------------------------------
3. 19-year-old girl from Jharkhand, topped her college and was
aspiring to be a professor someday. Within a year of that triumph, her
life changed. Three men, whose advances she had been spurning for a
while, threw acid on her. With 72 per cent burns, she lost her eyesight
and her face and body were disfigured. Her attackers included a 40-
year-old married man and an 18-year-old. Discuss law and support
your answer with decided cases.

ஜார்கண்ட் மாநிலத்தைச் சேர்ந்த 19 வயது சிறுமி, தனது

கல்லூரியில் முதலிடம் பிடித்து, ஒருநாள் பேராசிரியராக
வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டார்.  அந்த வெற்றியின் ஒரு
வருடத்தில் அவள் வாழ்க்கையே மாறியது.  சிறிது நேரம்
அவள் முன்னேறிய மூன்று ஆண்கள், அவள் மீது
அமிலத்தை வீசினர்.  72 சதவீத தீக்காயங்களுடன், அவள்
கண் பார்வையை இழந்தாள், அவளுடைய முகமும் உடலும்
சிதைந்தன.  அவளைத் தாக்கியவர்களில் 40 வயது
திருமணமான ஒருவரும் 18 வயது இளைஞரும் அடங்குவர். 
சட்டத்தைப் பற்றி விவாதித்து, முடிவு செய்யப்பட்ட
வழக்குகளுடன் உங்கள் பதிலை ஆதரிக்கவும்.

Ans :
The offense committed against the 19-year-old girl in this case is a heinous crime of
acid attack, which has severe physical, emotional, and psychological consequences for
the victim. The attackers should be punished severely to send a strong message to
society that such crimes will not be tolerated.

Under Section 326A and 326B of the Indian Penal Code, acid attack
is a non-bailable offense, and the punishment can range from ten
years to life imprisonment. In addition, the victim is entitled to
compensation under Section 357A of the Code of Criminal Procedure.
In this case, one of the attackers is a 40-year-old married man,
which shows that he has a higher degree of culpability as compared to
the 18-year-old attacker. The court should consider this factor while
deciding the punishment for the offenders.

The court may also take into account the fact that the victim was a
young girl who had a bright future ahead of her. The attackers not
only caused physical harm but also destroyed her dreams and
aspirations. The court may consider this factor while deciding the
quantum of punishment.

In the case of Laxmi vs. Union of India, the Supreme Court directed
the government to regulate the sale of acid and provide compensation
and rehabilitation to acid attack victims. The court also held that acid
attack is a violation of human rights and directed the government to
take steps to prevent such attacks.

In another case, State of Punjab vs. Ramdev Singh, the Supreme

Court held that acid attack is a heinous crime and deserves severe
punishment. The court also directed the state governments to provide
free medical treatment to acid attack victims.

In conclusion, the attackers in this case should be punished severely

for their heinous crime of acid attack. The court should consider all
relevant factors while deciding the quantum of punishment. The victim
should also be provided with compensation and rehabilitation as per
the law.

இந்த வழக்கில் 19 வயது சிறுமிக்கு எதிராக நிகழ்த்தப்பட்ட

குற்றம் ஆசிட் வீச்சு என்ற கொடூரமான குற்றமாகும், இது
பாதிக்கப்பட்டவருக்கு கடுமையான உடல், உணர்ச்சி
மற்றும் உளவியல் விளைவுகளை ஏற்படுத்துகிறது. 
தாக்குதல் நடத்தியவர்கள் கடுமையாக தண்டிக்கப்பட
வேண்டும், இது போன்ற குற்றங்கள் சகிக்கப்படாது என்ற
வலுவான செய்தியை சமூகத்திற்கு அனுப்ப வேண்டும்.

 இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் பிரிவு 326A மற்றும் 326B

இன் கீழ், ஆசிட் வீச்சு என்பது ஜாமீனில் வெளிவர முடியாத
குற்றமாகும், மேலும் தண்டனை பத்து ஆண்டுகள் முதல்
ஆயுள் தண்டனை வரை இருக்கலாம்.  மேலும், குற்றவியல்
நடைமுறைச் சட்டத்தின் 357A பிரிவின் கீழ்
பாதிக்கப்பட்டவருக்கு இழப்பீடு வழங்க உரிமை உண்டு.

 இந்த வழக்கில், தாக்குதல் நடத்தியவர்களில் ஒருவர் 40

வயதான திருமணமானவர், இது 18 வயதான
தாக்குதலுடன் ஒப்பிடும்போது அவருக்கு அதிக
குற்றவியல் உள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது. 
குற்றவாளிகளுக்கான தண்டனையை தீர்மானிக்கும்
போது நீதிமன்றம் இந்த காரணியை கருத்தில் கொள்ள
வேண்டும்.

 பாதிக்கப்பட்ட இளம் பெண், அவளுக்கு பிரகாசமான

எதிர்காலம் இருப்பதையும் நீதிமன்றம் கணக்கில்
எடுத்துக்கொள்ளலாம்.  தாக்குதல் நடத்தியவர்கள்
உடல்ரீதியாக பாதிப்பை ஏற்படுத்தியது மட்டுமின்றி
அவளது கனவுகளையும் ஆசைகளையும் அழித்துவிட்டனர். 
தண்டனையின் அளவை தீர்மானிக்கும் போது நீதிமன்றம்
இந்த காரணியை பரிசீலிக்கலாம்.

 லக்ஷ்மி வெர்சஸ் யூனியன் ஆஃப் இந்தியா வழக்கில்,

ஆசிட் விற்பனையை ஒழுங்குபடுத்தவும், ஆசிட் வீச்சால்
பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு இழப்பீடு மற்றும் மறுவாழ்வு
வழங்கவும் அரசுக்கு உச்ச நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது. 
மேலும், ஆசிட் வீச்சு மனித உரிமை மீறல் என்று கூறிய
நீதிமன்றம், இதுபோன்ற தாக்குதல்களை தடுக்க
நடவடிக்கை எடுக்குமாறு அரசுக்கு உத்தரவிட்டது.

 மற்றொரு வழக்கில், பஞ்சாப் மாநிலம் வெர்சஸ் ராம்தேவ்

சிங், ஆசிட் வீச்சு கொடூரமான குற்றம் என்றும்,
கடுமையான தண்டனைக்கு உரியது என்றும் உச்ச
நீதிமன்றம் கூறியது.  மேலும், ஆசிட் வீச்சில்
பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு இலவச மருத்துவ சிகிச்சை
அளிக்கவும் மாநில அரசுகளுக்கு நீதிமன்றம்
உத்தரவிட்டுள்ளது.

 முடிவில், இந்த வழக்கில் தாக்குதல் நடத்தியவர்கள் ஆசிட்

வீச்சு என்ற கொடூரமான குற்றத்திற்காக கடுமையாக
தண்டிக்கப்பட வேண்டும்.  தண்டனையின் அளவை
தீர்மானிக்கும் போது நீதிமன்றம் அனைத்து தொடர்புடைய
காரணிகளையும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். 
பாதிக்கப்பட்டவருக்கு சட்டப்படி இழப்பீடு மற்றும்
மறுவாழ்வு வழங்க வேண்டும்.
------------------------------------------------
4. X, a research scholar was working for the rights of children for past
5 years. She was upset  that  even  after  the  coming  of  new  Juvenile 
Justice  (Care  and  Protection  of Children) Act, 2015 the plight of
children in conflict with law are not up to standard and a lot of
improvement is required. It was realized that rather than being
reformed they are learning the new technique of doing crime. This in
turn is increasing the rate of crime among children. She asserted that
criminality is a learnt behaviour. Do you agree with her assertion,
discuss with help of relevant theory of crime and its relation with
concept of juvenile delinquency?  
எக்ஸ், ஒரு ஆராய்ச்சி அறிஞர் கடந்த 5 ஆண்டுகளாக
குழந்தைகளின் உரிமைகளுக்காக பணியாற்றி வருகிறார். 
புதிய சிறார் நீதி (குழந்தைகளின் பராமரிப்பு மற்றும்
பாதுகாப்பு) சட்டம், 2015 வந்த பிறகும், சட்டத்துடன்
முரண்படும் குழந்தைகளின் நிலை தரமானதாக இல்லை
என்றும், நிறைய முன்னேற்றம் தேவை என்றும் அவர்
வருத்தப்பட்டார்.  அவர்கள் சீர்திருத்தப்படுவதற்குப்
பதிலாக, குற்றம் செய்யும் புதிய நுட்பத்தைக்
கற்றுக்கொள்கிறார்கள் என்பது உணரப்பட்டது.  இதனால்
குழந்தைகள் மத்தியில் குற்றச் செயல்கள் அதிகரித்து
வருகின்றன.  குற்றவியல் ஒரு கற்றறிந்த நடத்தை என்று
அவர் வலியுறுத்தினார்.  அவரது கூற்றுடன் நீங்கள்
உடன்படுகிறீர்களா, தொடர்புடைய குற்றவியல்
கோட்பாட்டின் உதவியுடன் விவாதிக்கிறீர்களா மற்றும்
சிறார் குற்றவியல் கருத்துடன் அதன் தொடர்பைப் பற்றி
விவாதிக்கிறீர்களா?

Ans :
X's assertion that criminality is a learned behavior is supported by the
social learning theory of crime. According to this theory, individuals
learn criminal behavior through observation and imitation of others,
particularly those in their social environment. This includes peers,
family members, and even media portrayals of criminal behavior.

In the context of juvenile delinquency, this theory suggests that

children who grow up in environments where criminal behavior is
normalized or even encouraged are more likely to engage in such
behavior themselves. This could include exposure to violence,
substance abuse, or other criminal activities.

However, it is important to note that the social learning theory is not

the only explanation for juvenile delinquency. Other factors such as
genetics, personality traits, and environmental factors like poverty
and lack of access to education and employment opportunities also
play a role.

X's concern about the effectiveness of the Juvenile Justice Act in

addressing the root causes of juvenile delinquency is valid. While the
act provides for rehabilitation and reintegration of juvenile offenders
into society, it may not address the underlying factors that contribute
to their criminal behavior.

To effectively address juvenile delinquency, a comprehensive approach

is needed that includes prevention efforts such as early intervention
programs and community-based initiatives aimed at improving social
and economic conditions for at-risk youth. Additionally, efforts should
be made to address the root causes of criminal behavior such as
poverty, lack of education, and exposure to violence and substance
abuse.

 கிரிமினல் என்பது ஒரு கற்றறிந்த நடத்தை என்ற X இன்

கூற்று குற்றத்தின் சமூக கற்றல் கோட்பாட்டால்
ஆதரிக்கப்படுகிறது.  இந்த கோட்பாட்டின் படி, தனிநபர்கள்
மற்றவர்களை, குறிப்பாக அவர்களின் சமூக சூழலில்
உள்ளவர்களை அவதானித்தல் மற்றும் பின்பற்றுவதன்
மூலம் குற்றவியல் நடத்தையை கற்றுக்கொள்கிறார்கள். 
இதில் சகாக்கள், குடும்ப உறுப்பினர்கள் மற்றும்
குற்றவியல் நடத்தை பற்றிய ஊடக சித்தரிப்புகளும்
அடங்கும்.

 சிறார் குற்றச் சூழலில், குற்றவியல் நடத்தை

இயல்பாக்கப்படும் அல்லது ஊக்குவிக்கப்படும் சூழலில்
வளரும் குழந்தைகள் அத்தகைய நடத்தையில் தங்களை
ஈடுபடுத்திக் கொள்வதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம் என்று
இந்தக் கோட்பாடு தெரிவிக்கிறது.  வன்முறை,
போதைப்பொருள் துஷ்பிரயோகம் அல்லது பிற குற்றச்
செயல்களுக்கு வெளிப்பாடு ஆகியவை இதில் அடங்கும்.

 இருப்பினும், சிறார் குற்றத்திற்கான ஒரே விளக்கம் சமூக

கற்றல் கோட்பாடு அல்ல என்பதை கவனத்தில் கொள்ள
வேண்டும்.  பிற காரணிகளான மரபியல், ஆளுமைப்
பண்புகள் மற்றும் வறுமை மற்றும் கல்வி மற்றும் வேலை
வாய்ப்புகளுக்கான அணுகல் இல்லாமை போன்ற
சுற்றுச்சூழல் காரணிகளும் ஒரு பாத்திரத்தை
வகிக்கின்றன.

 சிறார் குற்றத்திற்கான மூல காரணங்களை நிவர்த்தி

செய்வதில் சிறார் நீதிச் சட்டத்தின் செயல்திறன் பற்றிய X
இன் அக்கறை சரியானது.  சிறார் குற்றவாளிகளின்
மறுவாழ்வு மற்றும் சமூகத்தில் மீண்டும் ஒருங்கிணைக்க
சட்டம் வழங்கினாலும், அவர்களின் குற்றச் செயல்களுக்கு
பங்களிக்கும் அடிப்படை காரணிகளை அது கவனிக்காமல்
போகலாம்.

 சிறார் குற்றத்தை திறம்பட நிவர்த்தி செய்ய, ஆபத்தில்

இருக்கும் இளைஞர்களுக்கான சமூக மற்றும்
பொருளாதார நிலைமைகளை மேம்படுத்துவதை
நோக்கமாகக் கொண்ட ஆரம்பகால தலையீட்டு திட்டங்கள்
மற்றும் சமூகம் சார்ந்த முயற்சிகள் போன்ற தடுப்பு
முயற்சிகளை உள்ளடக்கிய ஒரு விரிவான அணுகுமுறை
தேவைப்படுகிறது.  கூடுதலாக, வறுமை, கல்வியின்மை
மற்றும் வன்முறை மற்றும் போதைப்பொருள்
துஷ்பிரயோகம் போன்ற குற்றச் செயல்களின் மூல
காரணங்களைத் தீர்க்க முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட
வேண்டும்.
------------------------------------------------