1.

Nanaginip po ang hari na pinatay si Don Juan ng dalawang tampalasan na hindi

naipakilala sa kaniya ng panaginip at Nang nagising ang hari, nagkaroon siya ng
malubhang sakit dahil sa sobrang lunkot na kaniyang nadama.
2. Ang Ibong Adarna dahil po kapag narinig mo po kanyang pag-awit, gagaling ang
anumang karamdamang iyong tinataglay.
3. Si Don Pedro, ang panganay Naghanap siya nang naghanap, hanggang siya ay nahapo.
Kaya’t nakatulog siya sa tabi ng isang puno. Kaya’t noong nagbawas po ang ibon ng
dumi sa kasamaang palad, tumama kay Don Pedro ang dumi ng ibon kaya’t siya ay
naging isang bato.
4. Si Don Diego, ang pangalawang anak ay sumunod kay Don Pedro biglang dumating ang
Adarna, nang akmang huhulihin na niya ito ay biglang umawit ang ibon kaya nakatulog
si Don Diego at gaya ng kaniyang kapatid, siya ay nakatulog at naging bato dulot ng dumi
ng ibong adarna.
5. Sa pag-aalalang may kung ano nang nagyari kina Don Pedro at Don Diego, lalong
lumubha ang sakit ng hari. Kaya’t hnarap niya na po ang hari upang magpaalam at hindi
siya pinayagan nito ngunit sinabi ni Don Juan na kung hindi siya papayagan ay
maglalakbay siya nang palihim. Kaya’t pinayagan na po siya
6. Habang naglalakbay, Sa itaas ng bundok ay may nakita siyang isang ketongin. Binigyan
niya ito ng pagkain. Ito ay ang huling piraso ng baon niyang tinapay. Nagpasalamat ang
ketongin kay Don Juan. Sinabi rin ni Don Juan sa ketongin ang mga nangyari sa
kanyang buhay. Nang malaman ito ng ketongin, inutusan niya si Don Juan na magtungo
sa isang bahay at hanapin ng isang ermitanyo na siyang may alam tungkol sa mailap na
Ibong Adarna. 
7. Ayon sa ermitanyo, hatinggabi kung umawit angIbong Adarna, magpapalit din ito ng
pitong beses na iba-ibang kulay ng balahibo, at sa bawat awit ng ibon, kailangang
sugatan niya ang kaniyang palad gamit ang isang labaha at patakan ito ng dayap upang
hindi ito makakatulog sa pag-awit ng ibon. Pagkatapos, magbabawas ang ibon ng
kaniyang dumi at dapat iwasan ito ni Don Juan.Binigyan din ng ermitanyo si Don Juan
ng isang gintong sintas. 
8. binigyan siya ng banga at nilagyan ng tubig upang ibuhos sa isang lugar na may mga
bato. Pagkatapos ibuhos sa bato ang tubig ay naging tao ulit ang mga bato na sina Don
Pedro at Don Diego.
9. Pinagtaksilan po siya ng kanyang mga kapatid sa pamamagitan ng pagbugbog kay don
juan upang tanghalin sa kaharian na sila ang nakahuli ng ibong adarna.
10. Dahil sa pagbabalik ni don juan sa palasyo
11. Inawit ng ibon ang tunay na nangyari, ang pagtataksil ng dalawang prinsipe kay don juan
12. Kinausap niya si Don Diego para sa muling masamang plano para kay Don Juan.
Pinakawalan nila ang ibong Adarna habang si Don Juan ang nagbabantay at sinabi sa
kanilang amang hari na ang bunsong kapatid ang may sala. Upang maiwasan ang
pagtatanong ng hari at malaman ang katotohanan, minabuti ni Don Juan na lisanin na
lamang ang palasyo para sa kaligtasan ng mga kapatid.
13. Ipinahanap ng hari sa dalawang taksil ang lumisan na anak. Sinuyod nina Don Pedro at
Don Diego ang lahat ng dako hanggang sa matagpuan nila si Don Juan sa bundok ng
Armenya.
14.  Ito ay hindi tuyong yungib kundi isang pook na napakarikit. Lalo siyang namangha nang
makita niya si Donya Juana, isang prinsesang napakaganda na binabantayan ng isang
higante. At ang kapatid nito na si Donya Leonora na binabantayan naman ng isang
serpyente
15. Iniligtas niya ang mga ito dahil sa pag ibig at pagmamahal na kanyang nararamdaman
para sa mga ito.
16.  Nilabanan ni Don Juan ang higante at serpyente na nagbabantay sa magkapatid na
prinsesa upang maisama niya ang mga ito sa kaharian ng berbanya.
17. Naiwan ni Donya Leonora ang kaniyang diyamanteng singsing sa mesa sa kanilang
kaharian sa balon., napakahalaga nito sa prinsesa, at ito ang nagudyok kay don juan na
balikan ito
18. Nagpilit si Don Juan na balikan ito kung kaya nagtali siya ng lubid sa baywang upang
makababa muli sa balon, ngunit pinutol ito ni Don Pedro. Sa pagtataksil na ito, poot ang
naramdaman ni Donya Leonora sa taksil na si Don Pedro. 
19. Pawang kasinungalingan ang kanilang muli ipinahayag kay Haring Fernando. Hindi raw
nila natagpuan ang bunsong kapatid. Hiniling din nilang maikasal sa dalawang prinsesa.
20. Ginamot ng lobo ang mga sugat ng prinsipe ng tubig mula sa Ilog Herdan. Gumaling ang
mga sugat at nanumbalik ang lakas ni Don Juan
21. Binilinan siya ng mahiwagang ibon na limutin na si Donya Leonora at magtungo sa
Reino de los Kristal upang hanapin ang marilag na dalagang si Donya Maria Blanca.
22. Sa tulong ng isang ermitanyo, narating ni Don Juan , sa wakas, ang Reyno de los
Kristal, sakay ng isang agila. 
23. Donya maria blanca, itinuro niya sa binata ang mga dapat nitong isagot, kapag
humarap sa kaniyang amang si Haring Salermo; gayundin, ang mga hindi dapat
gawin sa pakikipag-usap dito.
24. Palihim na si Donya Maria talaga ang tumupad ng mga utos gamit ang itim na
mahika dahil sa imposibleng mga pagsubok nito
25. Dahil tutol si haring salermo sa pagiibigan nilang dalawa
26. Hiniling ng prinsesa na huwag na huwag makikipagmalapitan sa sinumang babae
ang kasintahan, kahit pa sa ina nito.
27. Naglabas ng isang malaking praskong may tubig si Donya Maria. Sa loob nito, may
mag-asawang negrito at negritang may hawak na suplina. Isang paraan ni Donya
Maria ang dula, para ipaalala kay Don Juan ang kanilang naging karanasan sa
Reyno de los Kristal. 
28. Nagpakasal sina don juan at Donya maria blanca at lumisan sina Don Juan at Donya
Maria pabalik ng Reyno de los Kristal. Buong galak naman silang sinalubong ng mga
tauhan at buong palasyo roon. Tulad ng inaasahan, pinutungan ng korona si Don
Juan at marikit na diyadema naman ang kay Donya Maria. Buong payapang namuno
sa kaharian ang mag-asawa. Naging tanyag ang kaharian ng Kristal sa ilalim ng
kanilang pamamahala. Hanggang sa namatay, hindi sila kailanman nalimot ng
kanilang nasasakupan.