NENE TEREZA  

                                                            
Ka shumë njerez te mire dhe zemergjere në historinë e botës. Por nje person i cili ben dallimin
mes tyre eshte edhe Nënë Tereza. Nene Tereza ishte nje grua zemermadhe e cila e kaloi te gjithe
jeten e saj duke i sherbyer njerezve ne nevoje, cilido te ishin ata. Ajo nuk njohu ngjyre, besim,
etni apo armiqeri midis njerezve dhe i konsideroi ata te barabarte per te, duke i ndihmuar ata me
cdo mundesi qe kishte. 
Nënë Tereza nuk ishte emri i saj i vertete, por pasi ajo u bë murgeshë, e mori këtë emër nga kisha
sipas emrit të Shën Terezës. Kur ajo lindi ishte një e krishterë dhe një besimtare e madhe. Për
këtë arsye, ajo zgjodhi të bëhej murgeshë.
Që kur lindi në një familje të krishterë katolike, ajo ishte një besimtare e madhe e Zotit dhe e
njerëzimit. Edhe pse pjesën më të madhe të jetës e kaloi në kishë, ajo kurrë nuk e imagjinoi veten
të bëhej murgeshë një ditë. Kur ajo vizitoi Kalkuta, Indi pasi mbaroi punën e saj në Dublin jeta e
saj ndryshoi plotësisht. Për 15 vjet me radhë, ajo mori kenaqsi nga te mesuarit e femijeve. Së
bashku me mësimin e fëmijëve të shkollës, ajo punoi shumë për të mësuar fëmijët e varfër të asaj
zone. Ajo e nisi rrugëtimin e saj drejt njerëzimit duke hapur një shkollë ku filloi të mësonte
fëmijët e varfër. Për vite me radhë ajo punoi e vetme pa asnjë fond, por ende vazhdoi të mësonte
studentët. Me ndihmën e kishës dhe të njerëzve, ajo krijoi një misionar ku të varfërit dhe të
pastrehët mund të jetojnin dhe të vdisnin në paqe. Më vonë, ajo arriti të hapë disa shkolla, shtëpi,
ambulanca dhe spitale përmes OJQ-së së saj si në Indi ashtu edhe në vendet e huaja.
Ajo ishte një engjëll shprese për njerëzit, dikush me te cilin cdo njeri i pashprese dhe ne cdo
gjendje nuk ndihej keq dhe e shihte ate si nje drite shprese. Nene Tereza vdiq duke i sherbyer
njerezve ne Kalkuta. Me vdekjen e saj, i gjithë kombi derdhi lot per te. Shumë përmendore u
bënë për nder të saj nga populli indian. Përveç kësaj, vendet e huaja bëne edhe disa përkujtimore
për të nderuar atë, dhe shpirtin e saj te paster.
Ajo qe ndermori Nene Tereza ishte një detyrë e vështirë për të, ndihmesa, mesimi dhe gjendja
prane e femijeve dhe njerezve ne nevoje. Nje detyre te cilen ajo e permbushi me perpikmeri.
Edhe pse rrugetimin e saj per femijet ajo e nisi duke perdorur nje shkop per te shkruar ne toke,
pas shume vitesh mundimi ajo arriti ti rregullonte kushtet e mesiedhenjes me ndihmen e shume
njerezve te mire. Ajo krijoi nje abulance dhe nje vend strehimi per te gjithe ato ne prag te
vdekjes, qe te gjithe te vdisnin ne paqe. Edhe sot e kesaj dite ajo mban nje vend te vecante ne
zemrat e te gjithve qe i kujtojne perpjekjet e saj.