2.

GAIA: KANPO HAZKUNDEA

1.SARRERA

Kanpo hazkundea, merkatuan ezarrita dagoen enpresa baten eskuratze edo

fusioarekin gauzatzen da. Kanpo hazkundeak ez du inbertsio errealaren ez
produkzioaren gehikuntza bat suposatzen, aldiz barne hazkundearen kasuan bai.
Kanpo hazkundean, aktibo talde baten jabego aldaketa bat ematen da soilik. Fusio eta
eskuratzeen bitartez, independenteak diren enpresak elkartu eta estrategia bateratu
bat jarraitzen dute.

 Fusioa: juridikoki independenteak diren bi enpresa edo gehiago enpresa bakar

batean batzen direnean ematen da. Batek besteen ondarea xurgatzen badu,
xurgapen bidezko fusioa deitzen da.
 Eskuratzea: enpresa baten kontrola hartzea esan nahi du, horretarako akzioen
gehiengoa erosten da. Hemen ez da integraziorik ematen.

Fusio eta eskuratzeek helburu ekonomiko berdina dute.

2.FUSIO ESKURATZEEN (F/E) AZKEN URTEOTAKO HAZKUNDEAREN

FAKTORE AZALTZAILEAK

XX. mendeko 90eko hamarkadaz geroztik, mundu osoan F/E kopuru handia ematen ari
da.

Eragiketa hauen garrantzia aztertzeko, kopuruaz gain mugitutako baliabideak ere

kontuan hartu behar dira eta hauek nabarmenki handitu dira azken urteotan.

Argumentu nagusiak:

1. F/E eragiketei ezarritako muga legalak malgutzea

Eragiketa hauek, bertan parte hartzen duten talde ezberdinen irabaziak eta eskubideak
defendatu nahi dituzte. Erregulazioa nahiko bigundu da, F/E eragiketak ez direlako
ekonomiarentzako negatiboak bezala ikusten.

2. Zenbait sektoreren liberalizazio eta desregulazioa

Mundu mailan liberalizazio eta desregulazio-prozesuak ematen ari dira eta ondorioz,
sektore horietako enpresek lehiakortasunaren bilaketan tamaina lortzeko
fusio/eskuratze mugimenduak ugaritu dituzte. Ekonomia irekitzeaz gainera,
lehiakideak gehitzea.

3. Enpresa publikoen pribatizatze-prozesua

4. F&Een tekniken hobekuntza

Eragile finantzarioen garrantzia gero eta handiagoa da. Gainera, Merkatuen garapen
informatikoari esker, informazio gehiago kudeatzea posible da, eragiketa
konplexuagoak diseinatzeko. 80.hamarkadan, berrikuntza finantzarioak ere sortu ziren.
 5. Desinbertsioak

80. hamarkadan osatu ziren erlazio gabeko dibertsifikatutako taldeen estrategia

aldaketen ondorioz. Enpresen estrategia oinarrizko edo balio erantsi gehien
suposatzen dion negozioan oinarritzera bideratu da.

6. Globalizazioa

Prozesu honen ondorioz, enpresek fusio/eskuratzeak erabili dituzte. Batetik,

nazioarteko lehiakide handiekin lehiakortasun aldetik baldintza hobeak lortzeko.
Bestetik, fusio/eskuratzeak asko erabili dira enpresen nazioartekotze-prozesuak
garatzeko.

7. Egoera ekonomikoaren eragina

Egoera ekonomikoaren hobekuntza zela eta, enpresek eskuratzeak burutzeko erabil

zitzaketen finantza-baliabideak handitu egin ziren.

Gaur egungo krisiaren ondorioz, hainbat sektoreetan fusio/eskuratzeak ematen ari

dira. Akzioen kotizazioa asko jaitsi da, produktu eta zerbitzu askoren eskaera gutxitu
egin dira... Ondorioz enpresen egoera larria da. Egoera hauen aurrean irtenbidea
fusio/eskuratzea egitea da, batzuetan.

ONDORIOA: faktore guzti hauen azterketa egiten badugu, fusio/eskuratze gehienak

estrategikoak izan direla ikus daiteke. Fusio/eskuratze estrategikoak (sinergien bidez
balioa lortzen dutenak) epe luzeko helburu ekonomikoak bilatzen dituzte, enpresaren
planteamendu estrategikoak garatzeko.

Hauen aurkakoak fusio/eskuratze oportunistak (egoera zehatz bat aprobetxatzeko

eragiketak bezala ikusten dira, zerbait txarra bezala ikusten dira) dira. Epe laburreko
etekin finantzarioa bilatzen duten operazioak dira. Azken finean, epe laburreko egoera
bat aprobetxatuz, epe laburreko irabazi finantzarioak bilatzea.

3.KANPO HAZKUNDEAREN ARRAZOIAK, ERAGOZPENAK...

1. KANPO HAZKUNDEAREN ARRAZOIAK

F/E estrategikoetan mugatzen garenez, helburua sinergien bidez enpresan balioa

sortzea (balio ekonomikoa) dela esan dezakegu.

Efektu sinergikoa: negozio unitate ezberdin elkartzen direnean lortzen den balioa, bi
enpresen balio independentearen batura baino handiagoa denean.

F/E bat aztertzeko arrazoi nagusia sinergiak lortzean dago. Hiru motako sinergiak
bereiz ditzakegu:

- Operatiboak: lotura gehien eta balioa sortzeko aukera gehien ematen

dutenak.
 - Finantzarioak

- Zuzendaritzakoak

F/E eskuratze mota desberdinak bereiz ditzakegu:

 Fusio horizontala: sektore bereko enpresen artean eginikoak, antzeko

produktu/zerbitzuak eskaintzen dituztenen artean eginikoak. (Lehiakideen
artean eginikoak). Sinergia gehien sortzeko aukera du mota honek, hau izaten
dira gehien erabiltzen direnak.
 Fusio bertikalak: balio-kateko maila ezberdinetan ari diren enpresen artean
eginikoak. Hornitzaile-bezero harremana duten enpresen artean eginikoak.
Mota honetako fusio baten atzean, nahi eta nahi ez integrazio bertikalaren
estrategia bat egongo da.
 Fusio osagarriak: sektore ezberdinetan ari diren enpresen artean eginikoak,
baina sektoreen artean erlazioak daude. Aktiboak elkarbana ditzakete; bien
artean osagarritasunak daude. Elkarbanaketak egin ditzakete eta elkarrekin
merkatu berriak sortu.
 Konglomeratuak: inongo erlaziorik ez duten sektoreetan ari diren enpresen
artean eginikoak dira. Sinergia bakarrak finantzarioak edo zuzendaritzakoak
izango lirateke. Normalean kapitalarekin elkarbanaketak, Ez dira publiko
askotan egin, ez dutelako kontsumitzaileengan eraginik.

F/E garatzeko arrazoi zehatzagoak ondorengoak izango lirateke:

1. Kostuen murrizketa (efizientzia): sinergia operatiboak Bi enpresen sistema

produktiboak, I+G... integratzearen ondorioz lortuko zen kostu murrizketa.
Murrizketa hauek jatorri ezberdina izango dute F/E mota ezberdina den
neurrian. Kostuak murrizteko bide desberdinak daude:
a. Eskala-ekonomiak: produktu berdinetik gehiago. F/E bat egiteko arrazoi
nagusietako bat da, bereziki F/E horizontala denean (sektore bereko
enpresen artekoa). Kasu hauetan, produkzioa handitzen den neurrian,
unitateko batez besteko kostuaren murrizketa ematen da.
b. Integrazio bertikaleko ekonomiak: antolaketa produkzio edota gestio
kostuak murriztu. F/E bertikala denean, kostu.murrizketak integrazio
bertikalak sortzen dituenak izango dira.(produkzio-prozesuan zenbait
pauso ekidin, inputen beharra murriztu, koordinaketa hobetu...) Just In
Time egiteko interesgarria.
c. Hedadura-ekonomiak: Produktu ezberdinak, baina aktiboak
elkarbanatu. F/E osagarriei lotuta daude. Enpresen artean
dibertsifikazio maila bat dagoenean, hedadura-ekonomiak izango dira
kostuak murrizteko bideak.
2. Merkatuko botere handiagoa lortzea: sinergia operatiboa (Horizontalarekin
batez ere) Posizio konpetitiboa merkatu-kuota merkatuko boterea handitzea.
Merkatuaren zati handiago bat kontrolatu mozkin handiagoak eta balio
handiagoak sortzeko. Modu ezberdinak daude:
a. Horizontalen kasuan, merkatuko boterea zuzenean (automatikoki)
lortuko du. F/E horizontalak sektorearen ahalmen produktiboa
kontrolatzeko edo gutxitzeko erabil daitezke.
 b. Bertikalen kasuan, helburua balio-katearen kontrol handiagoa lortuz
balio erantsiaren zati handiagoa lortzea litzateke. (mantxoxeago)
c. Konglomeratuen kasuan, merkatuko boterea fluxu finantzarioen
zentralizazioaren ondorioz lortuko zen. (epe luzeagoko produktuei
lotuta).
3. Baliabide osagarrien konbinaketa: sinergia operatiboa F/E osagarrietan batez
ere ematen da. (batek ez duena besteak izango du). Bi enpresen baliabideen
konbinaketak F/E justifikatuko luke, enpresaren balioa handituko delako.
4. Zuzendaritzaren eraginkortasun ezak deuseztatzea: zuzendaritza sinergiak
Eraginkortasun ezaren oinarria zuzendaritza taldean dagoenean F/E erabil
daitezke zuzendaritza talde berri eta efizienteago bat lortzeko, honela emaitzen
hobekuntza bat ekarriko luke. Zuzendaritzako arazoak konpontzeko balioko
luke.
5. Sinergia Finantzarioak lortzea: sinergia finantzarioa F/E batekin sinergia
finantzarioak lortu daitezke, kapital bolumen handiago bat kudeatzearen
ondorioz enpresa barneko kapital-merkatu bat sortzen delako. Honek abantaila
batzuk ekarriko dizkio enpresari.
6. Abantaila fiskalak: sinergia finantzarioa Fiskalitateak, finantzetara garamatza.
Fusio baten atzean zergak aurreztea edo abantaila fiskalak aprobetxatzea egon
daitezke.
7. Baliabide soberakinak erabiltzea: enpresek kutxako fluxu altuak lortzeko
ahalmena izan ohi du, baina sektorearen hazkunde-tasa baxuengatik,
errentagarritasun baxuak ematen ditu. Beraz, baliabideak sektoretik kanpo
inbertitzeko erabiltzen dira, errentagarritasun handiagoak bilatzeko F/E erabiliz.
(Dibertsifikatu hazkunde handiagoko sektoreetara). Baliabide soberakinak
kutxan dituzten enpresak oso interesgarriak dira.
8. Sarrera-hesiak gainditzea: sektore edo merkatu berri batera sartzeko aukera
bakarra bertan kokatuta dagoen enpresa batekin F/E egitea izaten da, sarrera-
hesi altuen ondorioz. Sartu nahi den sektore edo merkatuak ezezagunagoak eta
ezberdinagoak diren neurrian, interesgarriagoa bihurtuko da kanpo hazkundea.
9. Estrategia defentsiboa: enpresa batek beste bat eskuratzea, besteek bera
eskura ez dezaten. Ez dago bideratua gure plan estrategikoa garatzera baizik
eta babeserako.

Ikuspuntu estrategiko batetik, garrantzitsuenak 1,2,3,8 dira.

 F/E gehienetan, lortzea espero diren sinergiak, gehienetan kuantifikatuta edo

zenbakitan adierazita egoten dira. Horretarako arrazoi bakoitzarekin lortuko
litzatekeena kuantifikatu behar da. (adb: kostu murrizketa zenbatekoa izango
den kuantifikatzea). Nahiko konplexua eta ez zehatza izan arren, enpresek
egiten dute kuantifikazio hori.

3 ideia erlazionatu:

 Arrazoi batzuk besteak baino garrantzitsuagoak dira.

 Eragiketa mota bakoitzak arrazoi zehatz batera garamatza.
(fusio motak arrazoi ezberdinak)
 Sinergia motaren arabera arrazoi ezberdinak egongo dira atzean.
4.KANPO HAZKUNDEAREN ERAGOZPENAK

Garestia izan ohi da. Garestitasuna normalean emaitzen arabera ezagutzen da, hau da,
denbora pasa ondoren (ez aldez aurretik). Kanpo hazkundea barne hazkundea baino
garestiagoa da. Arrazoiak honakoak dira:

 Primak ordaindu behar dira merkatuko prezioaren gain.

 Beharrezkoak ez dituen aktiboak erosi eta ordaindu behar izaten ditu.
 Kanpo hazkundeak kanpo finantzaketa behar izaten du, kostu finantzarioa
barne baliabideena baino handiagoa izan ohi da.

Malgutasuna eta koordinazioa galtze eta enpresen integrazioak dakartzan kostuak.

Malgutasun eta koordinazioaren galera, tamaina handitzen den kasu guztietan ematen
da. Antolaketa berregituratzeko beharra sor daiteke eta honek kostuak dakartza.
Kanpo hazkundearen kasuan, integrazioaren kostuak sortzen dira, batzuk
kuantifikagarriak eta beste batzuk zuzenean ez kuantifikagarriak.

Monopolioen aurkako erreakzioak sortu daitezke. Sektorearen kontzentrazioa

handitzen duten neurrian konkurrentzia librearen gain eragina izaten dute (gehienetan
horizontaletan, batzuetan bertikaletan). Erreakzioak sor daitezke agente ezberdinen
aldetik: gobernua, lehiakideak... 2016 urtean 1219 eragiketa atzera bota ziren.

5.HAZKUNDE MOTA AUKERATZEKO FAKTORE ERABAKITZAILEAK

1.Sektorearen ezaugarriak:

a. Sektorearen heldutasun-maila

Kanpo hazkundea sektoreko produkzioa hazi gabe egin daiteke eta beraz, prezioak
mantenduz. Beraz, heldutasunean dagoen sektore batean interesgarriagoa izango da
kanpo hazkundea.

b. Sarrera-hesien garrantzia

Sarrera-hesiak altuak izatean, egokiagoa izan daiteke kanpo hazkundeaz baliatzea

barnekoaz baino. F/E baliagarria izan daiteke beste enpresentzat sarrera-hesiak sortu
edo indartzeko.

2.Denbora:

Azkartasuna ez da beti egokia izaten. Denbora funtsezkoa denean hazkundea edo

tamaina minimo bat lortzeko egokiagoa izango da kanpo hazkundea erabiltzea
azkarragoa delako. Barne hazkundearen kasuan, egin diren inbertsioen heltze-epea
itxaron beharra dago

3.Lehiakide bati aurre egiteko beharra:

Zenbait kasutan enpresak lehiakide batek egin dezakeen operazio bat aurreratu dezake
lehiakideak egin ez dezan, horrek enpresari kalteak ekarriko zizkiolako.
4.Merkatuan dauden aktiboak:

Enpresarentzat beharrezkoak diren aktiboak merkatuan ez badaude, hazteko aukera

bakarra kanpo-hazkundea izango da. Aktibo horiek besteak beste hauek izan daitezke:
aktibo teknologikoak, giza baliabideak, baliabide naturaletan oinarritzen diren
aktiboak...

5.Enpresak historikoki kanpo hazkunderako izan duen joera:

Kanpo hazkundea enpresak gehiago erabili izan duen neurrian, errazago izango zaio
kanpo hazkundea erabiltzea bere gestio-sistemak eta kultura egokituagoak egon
daitezkeelako.

Dibertsifikazio mailaren arabera, enpresak kontserbadoreagoak/itxiagoak edota

irekiagoak/ausartagoak izango dira, eta arrisku gehiago hartzeko prest egongo lirateke
edo ez.

6.ESKURATZE PROZESUA

Eskuratze-prozesu guztiek plangintza estrategiko baten ondorioa izan behar dute, bere
garrantziak hala eskatzen duelako.

Eskuratzea, enpresaren posizio konpetitiboa hobetzeko helburuarekin egin behar da,

beste alternatibek baino kostu gutxiago eta emaitza positiboak lortzeko aukera
gehiago eskaintzen baditu.

Prozesu hau, beti eskuratze horrek epe luzean izango dituen eraginak kontuan hartuz
egin behar da eta ez soilik epe laburreko efektuak begiratuz.

Enpresak eskuratze hori bere estrategiaren barnean nola sartzen den aztertu behar du,
hori izango delako epe luzean hazkundea eta errentagarritasunaren jatorria.

E: fase estrategikoa

F: fase finantzarioa (zenbakiak)

I: integrazio fasea
ESKURATZEA ENPRESAREN ESTRATEGIAN NOLA MIHIZTATZEN DEN AZTERTZEA:

Eskuratzea beste aukerekin alderatu:

Enpresa baten eskuratzea beste hazkunde aukeren artean egokiena dela justifikatu
beharko da, eta gainera enpresaren estrategiarekin ondo lotzen dela. Ondorio
honetara iritsi behar da: beste aukerekin alderatuz, kanpo hazkundea da aukerarik
onena (merkeena, azkarrena...).

Enpresak 3 bloke baloratu beharko lituzke:

1. Sektorearen analisia (produktu-merkatu zehatzaren analisia):

-Zein sektoretan nahi du enpresak sartu?

-Zein dira enpresak eskaini nahi dituen produktuak?

2. Lortu nahi den merkatu-kuota eta tamaina:

-Zenbat merkatu-kuota lortu nahi du enpresak?

-Zein tamaina lortu nahi du enpresak?

3. Enpresak erabil ditzakeen baliabideak:

-Zein dira enpresak erabili ditzakeen baliabideak?

ESKURATZE-IRIZPIDEEN GARAPENA ETA ENPRESA EGOKIAREN BILAKETA

Atal honetan irizpide zerrenda bat definitu behar da, enpresa hautagai ezberdinak
baloratzeko orduan denbora eta dirua aurrezteko. Honela hasiera batetik baztertu
beharreko enpresak sakonago ez aztertzea lortuko dugu.

Irizpide bat, eskuratzearen gehienezko balioa izango da. Ez litzateke hautagaien gaur
egungo errentagarritasunaren neurririk kontuan hartu beharko.

Irizpideak bete ondoren, enpresa hautagaiei buruzko informazioa biltzen da.

ESKURATUKO DEN ENPRESAREN BALIOESPENA

Bi fase daude: balorazioa eta negoziazioa.

Bilaketa ondoren, enpresak hautagai egokiena den enpresa aukeratuko du eta gero,
enpresa horren ebaluaketa finantzarioa egingo du. Honela enpresak balio ezberdinak
jasoko ditu:

A: enpresa eroslea B: erosiko den enpresa F: dauzkagu balioak F/E ondoren

1.Balio Intrintsekoa edo Berezko Balioa (independentea): BB

Barneko balio deitzen zaio. Enpresa horrek, independente bezala duen balioa da.
Enpresa batek balio intrintseko bakarra izango du. Baloratzaileen arabera, bariazio txiki
batzuk egon daitezke, baina tarte txiki baten barnean sartuko lirateke.

2.Balio Erlatiboa edo extrintsekoa: BBF = BB + Sinergiak

Kanpoko balioa deitzen zaio. Gure lana ez da sinergiak kalkulatzea izango, baizik eta
jatorriak edo zergatiak ezagutzea. Balio independenteaz gain, erosleak eskuratzearekin
lortzea espero dituen sinergiak kontuan hartuko ditu. Enpresa batek erosle ezberdinen
arabera balio erlatibo ezberdinak izango ditu.

Balioespen metodoak:

a) Aktiboetan oinarritutakoak. Balantzean oinarrituta egindako balorazioa. Metodo

honek, gaur egungo aktiboa baloratzen du eta ez etorkizunekoa. Soilik egokiak izango
dira enpresa likidazio-prozesuan dagoenean. (saltzeko prozesuan)

b) Errentagarritasunean oinarritutakoak (PER, multiploak). Metodo honek, enpresak

etorkizunean mozkinak lortzeko duen ahalmena baloratzen du.

c) Mistoak (errentagarritasuna + aktiboak). Enpresaren balioa kalkulatzeko, bere

aktiboak eta errentagarritasunaren adierazleak hartuko ditu kontuan.

d) Kutxako fluxuen deskontuan oinarritutakoak. Metodo egokiena da, gehien

erabiltzen dena gaur egun. Balioa, etorkizunean lortzea espero dituen kutxako fluxuak,
arriskua kontuan hartzen duen tasa bat erabiliz egiten den eguneratzearen ondorioa
izango da.

 PER (Price Earning Ratio):

Normalean, datu hurbilenak hartzen dira. Emaitza zenbaki bat izango da, multiplo bat.

Normalean, PER altua duen enpresa batean, merkatuak enpresa horren etorkizuneko
errentagarritasuna handia izatea espero du. PER ratioa, normalean, burtsako
aurreikuspenak egin edo erabakiak hartzeko erabiltzen da.

*PER ratioa epe laburreko inbertsio finantzarioak baloratzeko erabil daiteke; baina
inoiz ez gara PERean soilik oinarrituko enpresa bat erosteko.

Akzioak erosteko unean PER baxuena dutenak bilatzen dira.

PER ratioaren abantaila: kalkulu azkarra eta erraza.

Desbantailak:

-Soilik epe laburreko balioespen bat egiteko balio du.

-PER ratioaren arabera enpresa bat garestia den edo ez balioestea ez da zuzena.

-Ez du balio, galerak dituzten enpresak baloratzeko.

-Ratio hau kalkulatzeko oinarrietako bat mozkinen kalkulua da, baina hauen kalkulua
ez da homogeneoa enpresa ezberdinen artean.

7. OPA. AKZIOAK ESKURATZEKO ESKAINTZA PUBLIKOA

OPA motak:

1. Derrigorrezkoa/borondatezkoa:

Enpresak libreki erabakitzen du hau burutzea, borondatezkoa OPA egiten duenean.

Aldiz, derrigorrezkoa denean, legeak behartzen duelako izango da. Beharrezkoa
denean, baldintza batzuk betetzen badira, OPA bat jaulki beharko da enpresa bat
erosteko.

2. Osoa/partziala:

3. Adiskidetsua/areriotsua:

Batzuetan, MUTAZIOAK egon ohi dira. Adibidez, hasieran ez gaude ados (OPA
areriotsua) eta gero adostasunera iristen gara. Hau, diruak egiten du normalean,
prezioak hobetzean.

PREZIOAREN NEGOZIAZIOA
Kontzeptuen arteko desberdintasunak:

a) Balioa: balioespen metodo bat aplikatzearen ondorioz lortzen dena da, intrintsekoa
edo erlatiboa izan daiteke.

Merkatuko balioa, bakarrik enpresak burtsan kotizatzen badu. Burtsako balioa ez dago
beti.

b) Prezioa: enpresa horren saltzaile eta erosleen artean ematen den negoziazio-
prozesuaren ondorioz finkatzen den kantitatea da.

c) Kostua: soilik enpresaren eroslearentzat definituko da. Erosleak bere gain hartuko
du. Orokorrean saltzaileak ez du balioaren azpitik salduko, erosleak balioa baino
gehiago ordaintzea posible delarik. Hala ere, fusioaren kostuaren definizio ezberdinak
eman daitezke:

-Erosleak enpresaren balio independentearen gain ordaintzen duen prima.

-Enpresaren jabeak jasotzen duten sinergiaren zatia, saltzaileek lortuko luketen

irabazia.

-Erosleak lortzea espero duen sinergia oso horretatik saltzaileei ematen dien
zatia.

8.PREZIOAREN NEGOZIAZIOA ETA FUSIOAREN KOSTUAREN KALKULUA

1.HURBILKETA: lehen hurbilketa bat egin ohi da eskuratzearen helburua, konpromisoak

eta prezioari buruzko lehen proposamenak eginez.

2.DUE DILIGENCE: ikuskaritza prozesu bat garatzen da enpresaren benetako egoera eta
negozioaren arrisku potentzialak zehazteko.
Prezioa adosteko, fusioaren kostuaren kalkulua egin beharko da. Horretarako
ondorengo 3 kontzeptuak argi desberdindu behar dira:

a) Balioa: enpresa baten balioa, balioespen metodo bat aplikatzearen ondorioz

lortzen dena da. Intrintsekoa, erlatiboa edo merkatukoa izan daiteke (azken
hau, enpresak burtsan kotizatzen badu soilik).
b) Prezioa: enpresa horren saltzaile eta erosleen artean ematen den negoziazio-
prozesuaren ondorioz finkatzen den kantitatea da. Saltzaile eta erosleen
beharren arabera aldakorra izango da.
c) Kostua: F/E kostuaren kontzeptua soilik enpresaren eroslearentzat definituko
da. Erosleak bere gain hartuko du kostua, orokorrean saltzaileak ez du
balioaren azpitik salduko. Posible da erosleak balioaren gainetik ordaintzea.

F/E KOSTUA:
 1. Ordainketa diruzaintzarekin egiten bada.

Kostua = Diruzaintza (D) - Balio Intrintsekoa (BB)

Gehien interesatuko zaiguna hau izango da. Dirua eman eta ahaztu. Hala ere,
ordainketa ahalmena izan behar dut.

2. Ordainketa akzioetan egiten bada.

Saltzaileari partaidetza bidez ordaintzekotan, kapital zabalkuntza bat egin beharko

nuke akzio berriak saltzailearen esku jarri.

Ordainketa moduaren aukeraketa (bi aukerak balizkoak baldin badira):

9.EROSITAKO ENPRESAREN INTEGRAZIOA