Professional Documents
Culture Documents
Bir f(x, y) fonksiyonu ile tanımlı skaler alanı uzayda düşünelim. Biz biliyoruz ki bu fonksiyonun birinci kısmi
türevi, o fonksiyonun belli koordinat eksenleri doğrultusunda, o fonksiyondaki değişim oranlarını verecektir.
Örneğin ısı gradyanı bir vektördür ve skaler sıcaklığın türevi ile elde edilir.
⃗ = ∂ ı+ ∂ j+ ∂ k
∇ ⃗ ; "nabla" ; Vektörel türev operatörüdür.
∂x ∂y ∂z
⃗∇. 𝑓 = 𝐠𝐫𝐚𝐝 𝑓 = ∂𝑓 ı + ∂𝑓 j + ∂𝑓 ⃗k
∂x ∂y ∂z
Divergence
⃗ . 𝑓 = 𝐠𝐫𝐚𝐝 𝑓 = ∂𝑓 ı + ∂𝑓 j + ∂𝑓 ⃗k
∇ ∂x ∂y ∂z
V(x, y, z) sürekli türevi alınabilir bir vektör fonksiyon ise ve bileşenleri V(u, v, w) ise,
∂u ∂v ∂w
𝐝𝐢𝐯 ⃗V = + ∂y +
∂x ∂z
∂ ∂ ∂ ∂u ∂v ∂w
⃗ =∇
𝐝𝐢𝐯 V ⃗ .V
⃗ =( ı+ j+ k ⃗ ) . (uı + vj + wk
⃗)=( + + )
∂x ∂y ∂z ∂x ∂y ∂z
∂2 𝑓 ∂2 𝑓 ∂2 𝑓
𝐝𝐢𝐯 ⃗V = ⃗∇. ⃗V = 𝐝𝐢𝐯 (𝐠𝐫𝐚𝐝 𝑓) = + +
∂x 2 ∂y 2 ∂z 2
𝐝𝐢𝐯 (𝐠𝐫𝐚𝐝 𝑓) = ∇2 𝑓
Rotasyonel
V(x, y, z)= u𝐢 + v𝐣 + w𝐤 vektör fonksiyonu ise;
𝒊 𝒋 𝒌
𝜕 𝜕 𝜕
𝑐𝑢𝑟𝑙 ⃗V = (∇𝑥𝑉
⃗)=| |
𝜕𝑥 𝜕𝑦 𝜕𝑧
𝑢 𝑣 𝑤
𝜕𝑤 𝜕𝑣 𝜕𝑢 𝜕𝑤 𝜕𝑣 𝜕𝑢
=( − )𝐢 + ( − )𝐣 + ( − )𝐤
𝜕𝑦 𝜕𝑧 𝜕𝑧 𝜕𝑥 𝜕𝑥 𝜕𝑦
Bir vektörel fonksiyon, bir skaler fonksiyonun gradient i ise, onun rotasyoneli sıfırdır.
Bu da pratikte potansiyel yani çevrintisiz akımda karşımıza çıkar.
Bir vektör alanını tanımlayan bir vektör fonksiyonu, bir skaler fonksiyonun gradyenti
ise, bu alan "conservative= korunumlu" dir. Çünkü akışkan parçacığının P1 den P2'e
gitmesi için yapacağı iş yola bağlı değildir.
∬ F. n. dA
S
2
∂2 𝑓 ∂2 𝑓 ∂2 𝑓
∇ 𝑓= 2+ 2+ 2
∂x ∂y ∂z
𝜕𝑤
z 𝒘+ 𝑑𝑧
𝜕𝑧
𝒖 𝑑𝑧
⃗
𝐕 𝜕𝑢
𝒖+ 𝑑𝑥
w 𝑑𝑥 𝜕𝑥
u 𝒘
∂u ∂w
u. dz + w. dx = (u + dx) dz + (w + dz) dx
∂x ∂z
𝐝𝐢𝐯 ⃗V = ⃗∇. ⃗V = 0
Süreklilik denklemi
∂u ∂w
+ =0
∂x ∂z
∂ ∂ ∂ ∂u ∂v ∂w ∂2 ∅ ∂2 ∅ ∂2 ∅
div ⃗V = ⃗∇. ⃗V = ( ı + j + ⃗k) . (uı + vj + wk
⃗)=( + + )= 2+ 2+ 2
∂x ∂y ∂z ∂x ∂y ∂z ∂x ∂y ∂z
∂u ∂u ∂u ∂u 1 ∂þ
( ) + (u + v + w ) = K x − ( )
∂t ∂x ∂y ∂z ρ ∂x
∂v ∂v ∂v ∂v 1 ∂þ
( ) + (u + v + w ) = K y − ( )
∂t ∂x ∂y ∂z ρ ∂y
∂w ∂w ∂w ∂w 1 ∂þ
( ) + (u +v + w ) = Kz − ( )
∂t ∂x ∂y ∂z ρ ∂z
u2 w2
∂u ∂u ∂u 1 ∂þ ∂u ∂( + ) 1 ∂þ
2 2
( ∂t ) + (u ∂x + w ∂z ) = K x − (ρ ∂x) ⇒ ( ∂t ) + = K x − (ρ ∂x)
∂x
u2 w 2
∂w ∂w ∂w 1 ∂þ ∂w ∂( + ) 1 ∂þ
2 2
( ∂t ) + (u ∂x + w ∂z ) = K z − (ρ ∂z) ⇒ ( ∂t ) + = K z − (ρ ∂z)
∂z
∂ ∂∅ 1 2 ∂ þ
[ + (𝑢 + 𝑤 2 )] = − ( + K x )
∂𝑥 ∂𝑡 2 ∂𝑥 𝜌
∂ ∂∅ 1 2 ∂ þ
[ + (𝑢 + 𝑤 2 )] = − ( + K z )
∂𝑧 ∂𝑡 2 ∂𝑧 𝜌
∂∅ 1 2 þ
+ (𝑢 + 𝑤 2 ) = − − K x + C1 (z, t)
∂𝑡 2 𝜌
∂∅ 1 2 þ
+ (𝑢 + 𝑤 2 ) = − − K z + C2 (x, t)
∂𝑡 2 𝜌
C1 (z, t)= C2 (x, t)
Dr.Tarkan Mutlu 12Mart1998
Sınır Koşulları
Kinematik Taban Şartı;
Taban yakınlarındaki akım tabana paraleldir. Taban geçirimsizdir.
𝑤=0
∂∅
=0
∂𝑧
𝑧 = −ℎ
𝜕𝜂 𝜕𝜂
𝑑𝑧 = 𝑑𝑥 + 𝑑𝑡
𝜕𝑥 𝜕𝑡
Eğer vir akışkan zerresi başlangıçtan dt zaman sonra tekrar yüzeyde olacaksa,
𝜕𝜂 𝜕𝜂
𝑑𝑧 = 𝑑𝑡 + 𝜕𝑥 𝑑𝑥 ' i sağlamaktadır.
𝜕𝑡
𝑑𝑥 = 𝑢. 𝑑𝑡 ve 𝑑𝑧 = 𝑤. 𝑑𝑡
𝜕𝜂 𝜕𝜂
(𝑤. 𝑑𝑡) = 𝑑𝑡 + 𝜕𝑥 (𝑢. 𝑑𝑡) denklemin her iki tarafı dt 'e bölünürse;
𝜕𝑡
𝑧=𝜂
𝜕𝜂 𝜕𝜂
𝑤= +𝑢
𝜕𝑡 𝜕𝑥
𝑤 = 𝜂𝑡 + 𝑢. 𝜂𝑥
∅𝑧 = 𝜂𝑡 + 𝑢. 𝜂𝑥
𝑧=𝜂
∂∅ 1 2
+ (𝑢 + 𝑤 2 ) + 𝑔. 𝜂 = 0
∂𝑡 2
Kabuller
1) Su derinliği (d) ve dalga periyodu (T) sabittir.
2) İki boyutlu hareket
3) Dalgalar ilerlerken formları bozulmuyor.
4) Akışkan sıkışmazdır.
5) Viskozite, türbülans ve yüzeysel gerilme etkileri yoktur.
Dr.Tarkan Mutlu 12Mart1998
6) H dalga yüksekliği L dalga boyuna göre küçüktür.
Serbest su yüzeyinde yazılan sınır koşulları non-lineer olduğu için ve su yüzeyinin kendisi
bir bilinmeyen olduğu için, denklemin daha da sadeleştirilmesi gerekmektedir.
Sınır Koşulları
∂∅
Kinematik Taban Şartı = ∅𝑧 = 0 𝑧 = −ℎ
∂𝑧
Kinematik Serbest Su Yüzeyi ∂∅ 𝜕𝜂
= ∅𝑧 − 𝜂𝑡 = 0 𝑧=0
Şartı ∂𝑧 𝜕𝑡
Dinamik Serbest Su Yüzeyi ∂∅ 1
+ g. 𝜂 = 0 ∅𝑡 +𝜂 =0 𝑧=0
Şartı ∂𝑡 𝑔
∅𝑥 (𝐿, 𝑧, 𝑡) = ∅𝑥 (0, 𝑧, 𝑡)
Periyodiklik Koşulu
Başlangıçta yapılan kabuller ile bu olayı tarif eden denklemin Laplace diferansiyel denklemi
olduğu ortaya çıkacaktır.
∂2 ∅ ∂2 ∅
−
∂x 2 ∂z 2
0≤𝑥≤𝐿
−ℎ ≤ 𝑧 ≤ 0
Olayı tarifleyen temel denklemde 𝜂 olmadığı için serbest yüzeyde yazılan sınır koşullarından
𝜂 elimine edilmelidir (ortak çözülerek).
1
∅𝑧 + 𝑔 ∅𝑡𝑡 = 0 ; Kombine Serbest Su Yüzeyi Şartı
Dalga Profili
𝜂(0, 0) = 𝜂(𝑥𝑜 , 𝑡𝑜 )
t=0 t=to
0 xo
x
Dr.Tarkan Mutlu 12Mart1998
𝐱𝐨 𝐋 𝐭𝐨 𝐱𝐨 𝐭 𝐱
=𝐜 , 𝐜=𝐓 , − =𝟎 , 𝜽 = 𝟐𝝅 ( 𝐓𝐨 − 𝐋𝐨 )
𝐭𝐨 𝐓 𝐋
Sınır koşulları ile esas denklemde üç bilinmeyen var. İki bilinmeyene indirildi. Ancak
denklemlerden x ve t 'yi yok etmek için koordinat değişimi yapmak gerekiyor.
∂∅ ∂∅ ∂𝜃 2π ∂∅ ∂∅ ∂𝜃 2π
= . = ∅𝜃 (− ) = . = ∅𝜃 ( )
∂𝑥 ∂𝜃 ∂𝑥 L ∂𝑡 ∂𝜃 ∂𝑡 T
∂2 ∅ 2π 2 ∂2 ∅ 2π 2
= ∅𝜃𝜃 (− ) = k 2 ∅𝜃𝜃 = ∅𝜃𝜃 ( ) = ω2 ∅𝜃𝜃
∂𝑥 2 L ∂𝑡 2 T
LAPLACE DENKLEMİ
k 2 ∅𝜃𝜃 + ∅𝑧𝑧 = 0
∂∅
Kinematik taban şartı , ∂𝑧
= 0 ve z = −h
Periyodiklik şartı
∅𝜃 (0, 𝑧) = ∅𝜃 (2𝜋, 𝑧)
𝜃 = 𝜔𝑡 − 𝑘𝑥
∂∅ ∂2 ∅
= f ′. z = f ′′ . z
∂𝜃 ∂𝜃 2
LAPLACE'da yerine
∂∅ ∂2 ∅ konursa
= f. z ′ 2
= f. z ′′
∂𝑧 ∂𝑧
f ′′ z ′′
−k 2 =
𝑓 𝑧
λ2
f ′′ + k2 f = 0 ve z ′′ − λ2 . z = 0
𝛌𝟐
𝐟 ′′ + 𝐤𝟐 𝐟 = 𝟎 çözümü
𝑑2 𝑓
= r2 λ2
𝑑𝜃 2 λ2 Δ = 0 − 4.1 2 < 0
k
r2 + =0
f=1 k2
Eşlenik komleks kök çifti
0 0 λ2 λ
𝑟1,2 = − √0 − 4.1 2 = ± 𝑖
2.1 1.2 k 𝑘 𝛼 = ±𝛽𝑖
Genel Çözüm
Bizim denklemimizde 𝛼 = 0
λ λ
f = A1 cos ( 𝜃) + A2 sin ( 𝜃)
𝑘 𝑘
λ
f = A. sin ( 𝜃 + 𝛿)
𝑘
ℤ′′ − λ2 . ℤ = 0
𝑑2 ℤ
= 𝑟2 ; 𝑟 2 − λ2 = 0
𝑑𝑧 2
λ
f = A. sin ( 𝜃 + 𝛿)
𝑘
ℤ = B. cosh(λ. z) + 𝑠𝑖𝑛ℎ(λ. z)
Buradaki A, B ve C integral sabitleri olup λ ile birlikte değerlendirilecektir (sınır koşulları ile).
ℤ′ = B. k. sinh(−kh) + C. k. cosh(−kh) = 0
B = C. coth(kh)
C
ℤ= (cosh(kh) . cosh(kz) + sinh(kh) . sinh(kz))
sinh(kh)
cosh[k(z + h)]
ℤ=C
sinh(kh)
f = A. sin 𝜃
cosh[k(z + h)]
𝜙 = 𝐴. 𝐶. ( ) . sin 𝜃
sinh(kh)
sinh[k(z + h)]
𝜙𝑧 = 𝐴. 𝐶. 𝑘 ( ) . sin 𝜃
sinh(kh)
cosh[k(z + h)]
𝜙𝑡𝑡 = −𝐴. 𝐶. 𝜔2 ( ) . sin 𝜃
sinh(kh)
𝜔2
k. sinh[k(z + h)] − cosh[k(z + h)] = 0
𝑔
𝜔2
= tanh(𝑧 + ℎ)
𝑔. 𝑘
z=0 için;
𝜔2 = 𝑔. 𝑘 tanh(𝑘ℎ)
𝑔
𝑐2 = . tanh(𝑘ℎ)
𝑘
Dr.Tarkan Mutlu 12Mart1998
𝑔. 𝐿 2𝜋𝑑
𝑐=√ . tanh ( )
2𝜋 𝐿
1 𝜔
𝜂=− 𝜙𝑡 = −𝐴𝐶 coth(𝑘ℎ) cos 𝜃
𝑔𝑘 𝑔
𝐴𝐶
𝜂=− cos 𝜃
𝑐
𝐴𝐶 𝐻
𝑐𝑜𝑠 𝜃 en fazla [0,1] ; (𝑐)= =𝑎
2
𝐻
𝜂 = 𝑎. cos 𝜃 = cos(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥)
2
𝐻. 𝑐 cosh[k(z + h)]
𝜙=− .( ) 𝑠𝑖𝑛(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥)
2 sinh(kh)
ya da
𝐻. 𝑐 cosh[k(z + h)]
𝜙= .( ) 𝑠𝑖𝑛(𝑘𝑥 − 𝜔𝑡)
2 sinh(kh)
𝑔. 𝐿 2𝜋𝑑
𝑐=√ . tanh ( )
2𝜋 𝐿
𝑔𝑇 2 2𝜋𝑑
𝐿= . tanh ( )
2𝜋 𝐿
𝒅 ≥ 𝑳⁄𝟐 derin su ;
2𝜋𝑑 𝑔𝑇 2 𝑔𝑇
tanh ( )→1 ; 𝐿𝑜 = ; 𝑐𝑜 = 2𝜋
𝐿 2𝜋
2𝜋𝑑 2𝜋𝑑
𝐿 = 𝐿𝑜 tanh ( ) ve 𝑐 = 𝑐𝑜 ( )
𝐿 𝐿
𝒅 ≤ 𝑳⁄𝟐 sığ su ;
2𝜋𝑑 2𝜋𝑑
tanh ( )→( )
𝐿 𝐿
𝑔. 𝐿 2𝜋𝑑
𝑐=√ .( ) = √𝑔𝑑
2𝜋 𝐿
𝟏⁄ ≤ 𝒅 ≤ 𝟏⁄ Geçiş bölgesi ;
𝟐𝟎 𝟐
𝑔. 𝑇 2𝜋𝑑 𝑔 2𝜋𝑑 𝜔
𝑐= . 𝑡𝑎𝑛ℎ ( ) = . 𝑡𝑎𝑛ℎ ( )=
2𝜋 𝐿 𝜔 𝐿 𝑘
∂∅ ∂∅
u = ∂𝑥 ve w= ∂𝑧
H. c cosh[k(z + h)]
ϕ=− .( ) sin(ωt − kx)
2 sinh(kh)
∂∅ 𝐻.𝑐 cosh[k(z+h)] 2𝜋 L
u = ∂𝑥 = . 𝑘. ( ) 𝑐𝑜𝑠(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥) ; 𝑘 = ; c=T
2 sinh(kh) 𝐿
∂∅ 𝐻 cosh[k(z + h)]
u= =𝜋 ( ) 𝑐𝑜𝑠(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥)
∂𝑥 𝑇 sinh(kh)
∂∅ 𝐻.𝑐 𝑠𝑖𝑛ℎ[k(z+h)] 2𝜋 L
w= =− . 𝑘. ( ) 𝑠𝑖𝑛(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥) ; 𝑘 = ; c=T
∂𝑧 2 𝑠𝑖𝑛ℎ(kh) 𝐿
∂∅ 𝐻 𝑠𝑖𝑛ℎ[k(z + h)]
w= = −𝜋 ( ) 𝑠𝑖𝑛(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥)
∂𝑧 𝑇 𝑠𝑖𝑛ℎ(kh)
Potansiyel fonksiyonundan faydalanarak iki boyutlu orbital hızları elde edebiliriz ancak bu
hızlar sözkonusu akışkan parçacıklarının yörüngeleri hakkında bir fikir vermez.
Akışkan konumu:
𝑑𝑥 𝑑𝑧
= u(x, z, t) ; = w(x, z, t)
𝑑𝑡 𝑑𝑡
x = ζ + Δx ; 𝑧 = ξ + Δz
𝜃
𝐻 cosh[k(ξ + h)]
𝑥 =ζ+ ( ⏞ − 𝑘ζ)
) 𝑠𝑖𝑛(𝜔𝑡
2 sinh(kh)
𝜃
𝐻 sinh[k(ξ + h)]
𝑧=ξ+ ( ⏞ − 𝑘ζ)
) 𝑐𝑜𝑠(𝜔𝑡
2 sinh(kh)
2π 0
β
3π/2
π/2
π α
BASINÇ
Dalgaların olmasından meydana gelen basınç Bernoulli denklemiyle;
p 1 2
+ (𝑢 + 𝑤 2 ) + 𝜙𝑡 = 0
𝑔. 𝑧 +
𝜌 2
Yalnızca dalgaların yaratacağı basınç için z=0 alınır ve ikinci mertebe terimler ihmal edilir
∂∅ 2 ∂∅ 2
([∂𝑥 ] ve [ ∂𝑧 ] ).
Dalga nedeniyle oluşan basıncı ifade eden pt Bernolli denklemi yardımıyla yazılırsa;
pt 1 2 ∂∅
+ (𝑢 + 𝑤 2 ) + =0
𝜌 2 ∂𝑡
pt ∂∅
+ =0
𝜌 ∂𝑡
pt = −𝜌𝜙𝑡
𝐻 cosh[k(z + h)]
pt = ρg ( ) 𝑐𝑜𝑠(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥)
2 cosh(kh)
𝑯
Not : 𝜼= 𝟐
𝒄𝒐𝒔(𝝎𝒕 − 𝒌𝒙)
GRUP HIZI
Genlikleri ve ilerleme yönleri aynı fakat periyodları birazfarklı iki küçük genlikli dalga
düşünelim.
𝜂1 = 𝑎. 𝑐𝑜𝑠(𝜔1 𝑡 − 𝑘1 𝑥) ve 𝜂2 = 𝑎. 𝑐𝑜𝑠(𝜔2 𝑡 − 𝑘2 𝑥)
𝜂𝑠 = 𝜂1 + 𝜂1 = 2𝑎 ; olur
𝑥 = 𝐿1 olduğunda ise ilk vektör 360o devir yaptığı halde 𝑇1 ≠ 𝑇2 olduğu için 𝑇2 tam
devir yapmamış olacak ve su yüzeyi 𝜂𝑠 ≠ 2𝑎 olacaktır. Bir L mesafesi sonra bu iki
vektör arası faz farkı 180o olacak ve 𝜂𝑠 = 0 olacaktır. Bu söylediklerimizi analitik olarak;
Dr.Tarkan Mutlu 12Mart1998
𝜔1 + 𝜔2 𝑘1 + 𝑘2 𝜔1 − 𝜔2 𝑘1 − 𝑘2
𝜂𝑠 = 2𝑎. cos [( )𝑡 − ( ) 𝑥] . cos [( )𝑡 − ( ) 𝑥]
2 2 2 2
DALGA ENERJİSİ
Dalga enerjisi potansiyel ve kinetik enerjinin birleşiminden oluşmaktadır. Potansiyel enerji
serbest su yüzeyindeki değişimlerden, kinetik enerji ise akışkan parçacıklarının hızlarından
oluşmaktadır.
Potansiyel enerji;
Yatay düzlemde birim alanda görülen potansiyel enerji;
𝜂 0 𝜂
1
𝐸𝑝 = ∫ 𝜌𝑔𝑧𝑑𝑧 − ∫ 𝜌𝑔𝑧𝑑𝑧 = ∫ 𝜌𝑔𝑧𝑑𝑧 = 𝜌𝑔𝜂2
−ℎ −ℎ 0 2
Ancak bizim için genel hal;
1 𝐻 2
𝐸𝑝 = 2 𝜌𝑔 ( 2 cos 𝜃) ; "Anlık Değer"
𝐸𝑝 'nin bir dalga peryodu veya dalga boyu boyunca ortalama değeri alırsak;
2
1 ̅̅̅2 1 ̅̅̅̅̅̅̅̅̅
𝐻 1 𝐻2
𝐸𝑝 = 𝜌𝑔𝜂 = 𝜌𝑔 ( cos 𝜃 ) = 𝜌𝑔 𝑐𝑜𝑠 2 𝜃
2 2 2 2 4
1
𝐸𝑝 = 16 𝜌𝑔𝐻 2 ; "Zamansal Ortalama Değer"
Kinetik Enerji
𝟏
Yukarıda verilen tanım gereği birim hacim için anlık kinetik enerji (𝟐 𝒎𝑽𝟐 ) ;
1
𝐸𝑘 = 𝜌(𝑢2 + 𝑤 2 )
2
2 2
1 𝜋𝐻 cosh[k(z + h)] 𝜋𝐻 sinh[k(z + h)]
𝐸𝑘 = 𝜌 {[ ( ) 𝑐𝑜𝑠(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥)] + [ ( ) 𝑠𝑖𝑛(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥)] }
2 𝑇 sinh(kh) 𝑇 sinh(kh)
2𝜋
𝜔=
𝑇
2
1 𝐻𝜔
𝐸𝑘 = 𝜌 ( ) (𝑐𝑜𝑠ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]. 𝑐𝑜𝑠 2 𝜃 + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]. 𝑠𝑖𝑛2 𝜃)
2 2sinh(𝑘ℎ)
𝝎 𝒈
𝒄= = 𝝎 𝐭𝐚𝐧𝐡 𝒌𝒉 ve 𝝎𝟐 = 𝒈𝒌 𝐭𝐚𝐧𝐡 𝒌𝒉 olur.
𝒌
1 𝐻 2 (𝑔. 𝑘. tanh(𝑘ℎ)
𝐸𝑘 = 𝜌 (𝑐𝑜𝑠ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]. 𝑐𝑜𝑠 2 𝜃 + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]. 𝑠𝑖𝑛2 𝜃)
2 4. 𝑠𝑖𝑛ℎ2 (𝑘ℎ)
𝐬𝐢𝐧𝐡 𝐤𝐡
𝐭𝐚𝐧𝐡 𝐤𝐡 =
𝐜𝐨𝐬𝐡 𝐤𝐡
1 𝐻 2 𝑔. 𝑘
𝐸𝑘 = 𝜌 (𝑐𝑜𝑠ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ]. 𝑐𝑜𝑠 2 𝜃 + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ]. 𝑠𝑖𝑛2 𝜃)
2 4. sinh(𝑘ℎ) cosh(𝑘ℎ)
𝒄𝒐𝒔𝒉𝟐 𝒙 = 𝟏 + 𝒔𝒊𝒏𝒉𝟐 𝒙
𝒄𝒐𝒔𝟐 𝒙 = 𝟏 − 𝒔𝒊𝒏𝟐 𝒙
1 1
𝐸𝑘 = 𝜌𝑔𝑘𝐻 2 ([1 + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]]. [1 − 𝑠𝑖𝑛2 𝜃] + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]. 𝑠𝑖𝑛2 𝜃)
4 sinh[2(𝑘ℎ)]
𝑐𝑜𝑠 2 𝜃
1 𝜌𝑔𝑘𝐻2 ⏞− 𝑠𝑖𝑛2 𝜃 + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ]−𝑠𝑖𝑛2 𝜃𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)] + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]. 𝑠𝑖𝑛 2 𝜃)
𝐸𝑘 = (1
4 sinh[2(𝑘ℎ)]
1 𝜌𝐻 2 𝑔𝑘
𝐸𝑘 = . (𝑐𝑜𝑠 2 𝜃 + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)])
4 sinh[2(𝑘ℎ)]
Birim alanlı yatay düzlem için bu ifade çıkarıldıktan sonra düşeyde −𝒉 → 𝜼 arasında
integrasyonu yapılmalıdır. Ancak -h ile 0 arası yapılacak integrasyon sonucu yapılacak
hata 0[H3] mertebesindedir.
0
1 𝜌𝐻 2 𝑔𝑘
𝐸𝑘 = ∫ . (𝑐𝑜𝑠 2 𝜃 + 𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]) 𝑑𝑧
−ℎ 4 sinh[2(𝑘ℎ)]
0 0
1 𝜌𝐻 2 𝑔𝑘
𝐸𝑘 = . ( ) {∫ (𝑐𝑜𝑠 2 𝜃) 𝑑𝑧 ∫ (𝑠𝑖𝑛ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)])𝑑𝑧}
4 sinh[2(𝑘ℎ)] −ℎ −ℎ
1 𝜌𝐻 2 𝑔𝑘 2
1 0
𝐸𝑘 = . ( ) {ℎ. 𝑐𝑜𝑠 𝜃 + ∫ (cosh 2𝑘(𝑧 + ℎ) − 1)𝑑𝑧}
4 sinh[2(𝑘ℎ)] 2 −ℎ
1 𝜌𝐻 2 𝑔𝑘 1
𝐸𝑘 = .( ) {ℎ. 𝑐𝑜𝑠 2 𝜃 + sinh 2𝑘ℎ}
4 sinh[2(𝑘ℎ)] 4𝑘
1 1 2𝑘ℎ 1
𝐸𝑘 = 𝜌𝑔𝐻 2 + 𝜌𝑔𝐻 2 (𝑐𝑜𝑠 2 𝜃 − )
16 8 sinh[2(𝑘ℎ)] 2
Burada ilk terim ortalama değer iken ikinci terim salınımı gösterir. Toplam anlık değeri
verir.
1
𝐸 = 𝐸𝑝 + 𝐸𝑘 = 𝜌𝑔𝐻 2
8
Dalga enerjisi;
ENERJİ AKISI
Yukarıdaki gibi hesaplanan enerji doğrudan dalga hareketindeki enerji denklemine
giremez. Bu nedenle derinlik boyunca integrasyonu yapılmış değerin birim genişlikteki bir
düşey düzlemden geçen miktarı önem kazanır. Birim genişlikteki bu düzlemden geçen
enerjiye "Enerji Akısı (𝐸𝑓 )" denir.
Birim genişliği ve derinlik doğrultusunda dz boyutu olan düşey düzleme (p.dz.1) kuvveti
etkimektedir.Bu kuvvet etkidiği akışkan hacmini dt zamanında (u.dt) kadar yatay mesafe
aldırır. Öyle ise yapılan iş = (p.u.dz.dt) olur.
Aynı zaman diliminde belirtilen hacimdeki su (u.dt.dz) bu kesitten bir miktar enerji ile
birlikte taşınır. (Potansiyel+Kinetik) enerji;
1
[𝜌𝑔𝑧 + 𝜌(𝑢2 + 𝑤 2 )] 𝑢. 𝑑𝑧. 𝑑𝑡
2
𝜂 1
𝐸𝑓 = ∫−ℎ [𝑝𝑡 + 2 𝜌(𝑢2 + 𝑤 2 )] 𝑢. 𝑑𝑧 ; 𝑝𝑡 : excess pressure
Lineerleştirme
𝜂
𝐸𝑓 = ∫ 𝑝𝑡 . 𝑢. 𝑑𝑧
−ℎ
𝜋𝐻 cosh[k(z + h)]
u= ( ) 𝑐𝑜𝑠(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥)
𝑇 sinh(kh)
ve
𝐻 cosh[k(z+h)]
pt = ρg 2 ( ) 𝑐𝑜𝑠(𝜔𝑡 − 𝑘𝑥) ; kullanarak
cosh(kh)
0
𝐸𝑓 = ∫−ℎ 𝑝𝑡 . 𝑢. 𝑑𝑧 ; (belli bir düşey kesit, x=0)
0
1 𝑐𝑜𝑠 2 𝜔𝑡
𝐸𝑓 = ρg𝐻 2 𝜔 ∫ 𝑐𝑜𝑠ℎ2 [𝑘(𝑧 + ℎ)]𝑑𝑧
4 cosh(𝑘ℎ). sinh(kh) −ℎ
1 2
𝑐𝑜𝑠 2 𝜔𝑡 0 1
𝐸𝑓 = ρg𝐻 𝜔 ∫ [1 + cosh 𝑘(𝑧 + ℎ)]𝑑𝑧
2 sinh(2kh) −ℎ 2
Dr.Tarkan Mutlu 12Mart1998
1 𝑐𝑜𝑠 2 𝜔𝑡 1
𝐸𝑓 = ρg𝐻 2 𝜔 (ℎ + sinh(2kh))
4 sinh(2kh) 2𝑘
1 2𝑘ℎ
𝐸𝑓 = ρg𝐻 2 𝑐 (1 + ) 𝑐𝑜𝑠ℎ2 𝜔𝑡
8 sinh 2kh
Ortalama Flux
1 2𝑘ℎ
𝐸𝑓 = ρg𝐻 2 𝑐 (1 + )
16 sinh 2kh
⏟
G
𝐸𝑓 = ∓𝐶𝑔
1
𝐶𝑔 = 𝑐 (1 + 𝐺)
2