F

F (minuskuła: f) – szósta litera alfabetu łacińskiego, F

dziewiąta litera alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w
danym języku spółgłoskę szczelinową wargowo-zębową
bezdźwięczną, np. [f].

Historia
Protosemickie Fenicki  Grecka Etruskie
Łacińskie F
W waw Digamma V lub W

Informacje podstawowe
Majuskuła F
Minuskuła f
Grafemy i symbole oparte na F Podstawowy łaciński
alfabet
Niektóre litery diakrytyzowane i ligatury 0:02

F́ F̀ F̄ Ḟ Ƒ F̧
ff fi fl ffi ffl Ta strona zawiera symbole fonetyczne
f́ f̀ f̄ ḟ ƒ f̧ MAF. Bez właściwego wsparcia
renderowania wyświetlane mogą być puste
Znaki alfabetów fonetycznych prostokąty lub inne symbole zamiast znaków
Unikodu.

ʄ ᶂ
Symbole i skróty

ƒ ₣ ℉ ℱ

Inne reprezentacje
Sygnalizacja Język migowy

flaga Alfabet
Alfabet Kod Braille’a
Międzynarodowego francuski kanadyjski polski
semaforowy Morse’a
Kodu Sygnałowego

 F

 i

Kodowanie
Znak F f
Nazwa w Unikodzie LATIN CAPITAL LETTER F[1]     LATIN SMALL LETTER F[2]

Kodowanie dziesiętnie szesnastkowo dziesiętnie szesnastkowo

Unicode 70 U+0046 102 U+0066

UTF-8 70 46 102 66

Odwołania znakowe SGML F F f f

ASCII1 70 46 102 66
 EBCDIC 198 C6 134 86

1 W tym pochodne ASCII, takie jak DOS, Windows, ISO-8859 i Macintosh

Zobacz też
Ⅎ
Ф: litera cyrylicy
Φ: grecka litera phi

Przypisy
1. Latin Capital Letter F (https://unicode-table.com/pl/0046/). unicode-table.com. [dostęp 2018-10-
10].
2. Latin Small Letter F (https://unicode-table.com/pl/0066/). unicode-table.com. [dostęp 2018-10-
10].

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=F&oldid=69251090”