You are on page 1of 5

HISTORIA KLUCZOWYCH WYDARZEŃ

KLIMATYCZNYCH na scenie międzynarodowej

Szósty raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu


20 marca 2023
Wnioski: Globalne ocieplenie spowodował człowiek. Zmiana klimatu postępuje i przynosi nam coraz więcej
problemów. To ostatnia chwila, by temu przeciwdziałać. Od premiery pierwszego emisje gazów
cieplarnianych… wzrosły o ponad połowę.

EU - ESRS przyjęte przez Komisję Europejską


31 lipca 2023 r
Komisja Europejska (KE) przyjęła ostateczny tekst aktu delegowanego ustanawiającego Europejskie Standardy
Sprawozdawczości Zrównoważonego Rozwoju (ESRS - z ang. European Sustainability Reporting Standards).
ESRS określają szczegółowe wymogi raportowania zagadnień zrównoważonego rozwoju. ESRSy są
narzędziem do realizacji dyrektywy dotyczącej sprawozdawczości przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego
rozwoju - CSRD.

COP27 w Sharm el-Sheikh


6-20 listopada 2022
Państwa zgodziły się utworzyć fundusz strat i szkód, aby pomóc krajom w trudniejszej sytuacji, dotkniętym
klęskami klimatycznymi. Pomimo powolnych postępów w wycofywaniu paliw kopalnych i zbliżania się do limitu
1,5 stopnia Celsjusza określonego w porozumieniu paryskim, nie uzgodniono żadnych nowych środków.

COP26 w Glasgow
1-13 listopada 2021
Na konferencji klimatycznej ONZ COP26, kraje uzgodniły: cel neutralności klimatycznej; zwiększenie
finansowania dla krajów rozwijających się w trudnej sytuacji; mniej pieniędzy na nowe projekty związane z
paliwami kopalnymi. Nie osiągnięto porozumienia w sprawie wspólnej odpowiedzi na wycofywanie użycia
węgla.

UE - Europejskie prawo o klimacie wchodzi w życie - pakiet zmian legislacyjnych zwany FIT FOR 55
14 lipca 2021
W ramach realizacji założeń Green Deal 14 lipca 2021 r. Komisja Europejska przyjęła pakiet „Fit for 55”
składający się z 13 wniosków ustawodawczych, który ma dostosować politykę unijną do obniżenia emisji gazów
cieplarnianych. Pierwsze unijne prawo klimatyczne przewiduje osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050
roku. Ma również na celu osiągnięcie ujemnych emisji po 2050 r. i wyznacza pośredni cel klimatyczny
polegający na redukcji emisji gazów cieplarnianych netto o co najmniej 55% do 2030 roku. Najważniejsze
założenia Fit for 55: 1. Redukcja emisji CO2 o 55% do 2030 roku, 2) 40% energii ze źródeł odnawialnych do
2030 roku, 3) zakaz sprzedaży samochodów spalinowych po 2035 roku.

Powrót USA do Porozumienia Paryskiego


luty 2021
Jedną z pierwszych decyzji nowego prezydenta Stanów Zjednoczonych, Joe’a Bidena, jest powrót USA do
Porozumienia Paryskiego. W kwietniu 2021, Stany Zjednoczone potwierdzają ambicję redukcji emisji gazów
cieplarnianych o 26-28% między 2005 a 2025 r. oraz dodają nowe zobowiązanie redukcji emisji o 50-52%
między 2005 a 2030 r.

UE - Europejskie prawo o klimacie: Parlament przyjmuje swoją pozycję


7 października 2020
Parlament Europejski zatwierdza swoje stanowisko negocjacyjne w sprawie prawa klimatycznego, według
którego UE i wszystkie kraje członkowskie mają stać się neutralne dla klimatu do 2050 r. Wyznacza bardziej
ambitny cel redukcji emisji CO2 o 60% do 2030 r.

UE - Taksonomia
18 czerwca 2020
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie
ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje
UE - Unia Europejska chce stać się neutralna klimatycznie do 2050 r.
12 grudnia 2019
Podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Brukseli przywódcy UE godzą się na cel osiąnięcia neutralności
klimatycznej do 2050 r.

UE - Unia Europejska wprowadza Zielony Ład


11 grudnia 2019
Komisja Europejska przedstawia Zielony Ład, czyli pakiet inicjatyw politycznych, którego celem jest skierowanie
UE na drogę transformacji ekologicznej. Za pomocą europejskiego prawa o klimacie chce uczynić Europę
neutralną dla klimatu do 2050 r. Instytucje UE i państwa członkowskie muszą wprowadzić na poziomie unijnym
i krajowym środki niezbędne do realizacji tego celu, z uwzględnieniem znaczenia wspierania sprawiedliwości i
solidarności.

COP25 w Madrycie
2-13 grudnia 2019
COP kończy się porozumieniem w sprawie zwiększenia redukcji emisji dwutlenku węgla, ale rozczarowuje,
ponieważ decyzje w sprawie globalnego systemu handlu uprawnieniami do emisji, jasności co do konkretnych
ograniczeń emisji i systemu kierowania nowych środków finansowych do najbardziej potrzebujących krajów
zostają przełożone na następną konferencję COP w Glasgow.

UE - Parlament Europejski ogłasza kryzys klimatyczny


28 listopada 2019
Parlament Europejski ogłasza kryzys klimatyczny w Europie i na świecie. Chce, aby Komisja Europejska
dopilnowała, aby wszystkie odpowiednie wnioski legislacyjne i budżetowe były w pełni zgodne z celem
ograniczenia globalnego ocieplenia do maks. 1,5 ° C.

COP24 w Katowicach
3-14 października 2018
COP24 w Polsce kończy się przynosząc mieszane wyniki. Kraje godzą się na układ wprowadzający w życie
porozumienie paryskie, ale nie rozwiązują podstawowych kwestii dotyczących globalnego systemu handlu
uprawnieniami do emisji dwutlenku węgla oraz sposobu reagowania na ostrzeżenia o wzroście temperatury
powyżej 1,5 ° C.

IPPC ONZ publikuje raport specjalny skutków globalnego ocieplenia o 1,5 °C


Październik 2018
Międzyrządowy Zespół Narodów Zjednoczonych ds. Zmian Klimatu (IPCC) publikuje raport badający wpływ
wzrostu temperatury o 1,5 ° C (w stosunku do okresu sprzed epoki przemysłowej). Raport ujawnia, że emisje
będą musiały zostać zmniejszone bardziej niż pierwotnie szacowano.

COP23 w Bonn
6 - 17 listopada 2017
Na COP23 osiągnięto znaczący postęp w wypracowaniu jasnych i kompleksowych wytycznych dla wdrożenia
porozumienia paryskiego, dzięki czemu zacznie ono funkcjonować.

USA wycofuje się z porozumienia paryskiego


Czerwiec 2017
Prezydent Donald Trump ogłasza wolę wycofania Stanów Zjednoczonych z porozumienia klimatycznego z
Paryża
COP22 w Marrakeszu
7 - 18 listopada 2016
Strony porozumienia deklarują podjęcie kroków na rzecz pełnego wdrożenia porozumienia paryskiego i z
zadowoleniem przyjmują "nadzwyczajną w skali świata dynamikę na rzecz walki ze zmianą klimatu".

Porozumienie klimatyczne z Paryża wchodzi w życie


4 listopada 2016
Porozumienie podpisało 194 kraje i Unię Europejską, wyrażając chęć przystąpienia. Wszystkie kraje UE
podpisały porozumienie indywidualnie, ale koordynują swoje stanowiska wspólnie i ustalają wspólne cele
redukcji emisji gazów cieplarnianych na szczeblu unijnym.

Porozumienie paryskie przyjęte


12 grudnia 2015
Porozumienie klimatyczne z Paryża jest pierwszą w historii powszechną i prawnie wiążącą, międzynarodową
umową klimatyczną. Celem porozumienia jest utrzymanie wzrostu średnich globalnych temperatur zdecydowanie
poniżej 2°C w porównaniu z epoką preindustrialną i kontynuacja wysiłków, aby ograniczyć wzrost temperatury do
1,5°C powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej. Strony chcą jak najszybciej osiągnąć moment, w którym
emisje gazów cieplarnianych przestaną wzrastać, i zrównoważyć emisje i pochłanianie gazów w drugiej połowie
stulecia. Porozumienie porusza kwestie przystosowania do zmiany klimatu, wsparcia, w tym finansowego, dla
państw rozwijających się, transferu technologii i budowy zdolności, jak również niwelowania strat i szkód.

Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030


25 września 2015
Podczas Zgromadzenia Ogólnego w Nowym Jorku została przyjęta przez wszystkie 193 państwa członkowskie
ONZ “Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju”. Agenda określa 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju (ang.
Sustainable Development Goals, SDGs) oraz związanych z nimi 169 zadań (ang. targets), które mają zostać
osiągnięte przez świat do 2030 roku. Dotyczą one osiągnięć w 5 obszarach – tzw. 5xP: ludzie (ang. people),
planeta (ang. planet), dobrobyt (ang. prosperity), pokój (ang. peace), partnerstwo (ang. partnership).

COP21 w Paryżu
30 listopada – 12 grudnia 2015
Konferencja zrealizowała założony cel po raz pierwszy osiągając światowy kompromis w ramach ograniczenia
zmian klimatu (porozumienie paryskie)

Piąty raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu


2014
Raport zawiera przegląd stanu wiedzy dot. nauki o zmianach klimatu, podkreślając nowe efekty od czasu
publikacji poprzedniego raportu AR4. Raport odnosi się do „wyraźnego i rosnącego” wpływu człowieka na
klimat, ostrzegając, że pozostawiona bez kontroli zmiana klimatu zwiększy prawdopodobieństwo poważnego,
wszechobecnego i nieodwracalnego wpływu na ludzi i ekosystemy (ponad 95 przypadków na 100). Autorzy
raportu proponują, iż w celu ograniczenia wzrostu temperatury do 2°C, należy wprowadzić najbardziej ambitne
strategie redukcji emisji.

COP20 w Limie
Grudzień 2014
COP20 zobowiązuje wszystkie państwa do jasnego, przejrzystego i zrozumiałego wskazania ich wkładu do
porozumienia klimatycznego planowanego na 2015 rok.

COP19 w Warszawie
Listopad 2013
Strony uzgadniają plan przedstawienia przez państwa ich wkładu w nowe porozumienie klimatyczne i w
sposoby wzmocnienia wysiłków do roku 2020. Ponadto uzgodniono mechanizm odpowiedzi na straty i szkody
wynikające ze zmiany klimatu w państwach rozwijających się. Strony zgodziły się na przyspieszenie wdrożenia
środków, które już uzgodniono (np. odnośnie finansowania na rzecz klimatu) i poprawę przejrzystości
sprawozdawczości w dziedzinie emisji.
COP17 w Durbanie
2011
Rządy jasno zobowiązały się do wypracowania do 2015 r. nowego powszechnego porozumienia klimatycznego
na okres po 2020 roku. Udział wszystkich stron będzie dostosowany do ich zdolności, a wszyscy będą mogli
wspólnie czerpać korzyści.

COP16 w Cancun - Przyjęto porozumienia z Cancun


2010
Porozumienia z Cancun to kompleksowy pakiet przyjęty przez rządy, który miał wspomóc państwa rozwijające
się w radzeniu sobie ze zmianą klimatu. Poza tym ustanowiono także Zielony Fundusz Klimatyczny.

Czwarty raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu


2007
Raport stanowi największe i najbardziej szczegółowe sprawozdanie na temat zmiany klimatu. Został
przygotowany na postawie wkładów naukowców i przedstawicieli rządów. Główne ustalenia raportu to:
„Ocieplenie systemu klimatycznego jest jednoznaczne" i „większość obserwowanego wzrostu światowej
średniej temperatury od połowy XX wieku wynika z dużą dozą prawdopodobieństwa z obserwowanego wzrostu
stężęnia antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych" (ponad 9 przypadków na 10). W ciągu ostatniego
stulecia wzrost temperatury osiągnął wartości rzędu 0,74°C.

Protokół z Kioto wchodzi w życie


16 lutego 2005
Międzynarodowe porozumienie dotyczące globalnego ocieplenia wszedło w życie 16 lutego 2005 roku, trzy
miesiące po ratyfikowaniu go przez Rosję 18 listopada 2004.

Trzeci raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu


2001
IPCC ocenia, że klimat „bezsprzecznie” uległ zmianie od 1750 roku (wzrost temperatury o około 0,6°C), co jest
w dużej mierze wynikiem antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych (co najmniej 66 przypadków na 100).

Stany Zjednoczone odmawiają ratyfikacji Protokołu z Kioto


13 marca 2001
13 marca 2001 r. George W. Bush ogłosił, że Stany Zjednoczone nie ratyfikują Protokołu z Kioto. Prezydent
USA opiera się na pierwszym jednogłośnym odrzuceniu Protokołu przez członków Senatu w 1997 r. oraz braku
celów redukcyjnych dla takich krajów jak Chiny czy Indie. Dlatego podczas negocjacji dotyczących
implementacji Protokołu, Stany Zjednoczone będą uczestniczyć tylko w charakterze obserwatora.

COP 3 w Kioto - Protokół z Kioto


1997
Protokół jest pierwszym globalnym traktatem mającym na celu redukcję gazów cieplarnianych. Protokół prawnie
zobowiązuje kraje rozwinięte do redukcji emisji - średnio o 5% w latach 2008-2012, z dużymi różnicami w
zakresie celów dla poszczególnych krajów.

Drugi raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu


1995
Drugi raport IPCC stwierdza, że „dostępne dane sugerują, że istnieje zauważalny wpływ człowieka na klimat”.
Przewiduje on poziom średniego ocieplenia między 1 a 3,5°C do roku 2100 oraz wzrost poziomu morza między
15 a 95 cm.
COP1 w Berlinie
1995
Strony zgodziły się, że zobowiązania w konwencji w sprawie klimatu są nieadekwatne w stosunku do celów
określonych w konwencji. W rezultacie ustanowiono proces negocjacji bardziej ambitnych zobowiązań dla
państw rozwiniętych, tym samym kładąc podwaliny pod Protokół z Kioto.

Szczyt Ziemi 1992 w Rio de Janeiro


3-14 czerwca 1992
W ramach Konferencji Narodów Zjednoczonych na temat Środowiska i Rozwoju (w skrócie Szczyt Ziemi 1992)
przyjęto dokumenty określające fundamentalne zasady w polityce społeczno-gospodarczej nakazujące
uwzględniać ochronę środowiska. Konwencja UNFCCC zostaje przedstawiona jej sygnatariuszom podczas
Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro w czerwcu 1992. Rok później zostaje podpisana przez 166 państw.

Stworzenie UNFCCC - Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu


9 maja 1992
Przyjęcie tekstu UNFCCC (ang.: United Nations Framework Convention on Climate Change) w Nowym Jorku.
Konwencja Ramowa określa cel „stabilizacji (...) stężenia gazów cieplarnianych w atmosferze na poziomie, który
zapobiega niebezpiecznej antropogenicznej ingerencji w system klimatyczny”. Konwencja zostaje
przedstawiona jej sygnatariuszom podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro w czerwcu 1992. Rok później
zostaje podpisana przez 166 państw.

Pierwszy raport Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu


1990
W pierwszym sprawozdaniu Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu stwierdza, że emisje pochodzące z
działalności ludzkiej dodają się do gazów cieplarnianych naturalnie znajdujących się w atmosferze. Raport ten
diagnozuje poziom globalnego ocieplenia w zakresie między 0,3 a 0,6°C w ciągu ostatniego stulecia. W celu
ustabilizowania poziomu tego stężenia, autorzy raportu wzywają do zmniejszenia globalnych emisji o 60% w
porównaniu z rokiem 1990. Naukowcy podkreślają znaczenie zmiany klimatu jako wyzwania, które wymaga
współpracy międzynarodowej, by zwalczyć jego skutki. Sprawozdanie odegrało kluczową rolę na drodze do
przyjęcia konwencji w sprawie zmiany klimatu.

Utworzono Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu - IPCC


1988
Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu jest naukową i międzyrządową organizacją utworzoną pod
auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jego zadaniem jest dostarczanie społeczności
międzynarodowej informacji na temat stanu wiedzy naukowej w dziedzinie zmiany klimatu i jej potencjalnych
skutków dla środowiska, gospodarki i społeczeństwa.

Przyjęto Protokół Montrealski


1987
Protokół nakłada ograniczenia na stosowanie substancji, które mogą zubożać warstwę ozonową.

Pierwsza światowa konferencja klimatyczna w Genewie


1979
Jedno z pierwszych międzynarodowych spotkań dotyczących zmiany klimatu. Z założenia konferencja
naukowa, w której uczestniczyli naukowcy reprezentujący różne dziedziny. Konferencja skupia się na
pierwszych oznakach wzrostu stężenia CO2 w atmosferze. Prowadzi to do stworzenia pierwszego globalnego
programu badań nad klimatem. Konferencja doprowadziła do ustanowienia Światowego Programu
Klimatycznego.

Odbywa się Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie środowiska człowieka w Sztokholmie


1972
To pierwsza ważne konferencja ONZ na temat kwestii środowiskowych - stanowi punkt zwrotny w rozwoju
międzynarodowej polityki na rzecz ochrony środowiska.

GREEN
OFFICER
AGATA DELMACZYŃSKA

You might also like