ZAMAN İLE YARIŞMAK

Zaman nedir? Bu soruyu yaşamımız boyunca sorarız kendimize ve yanıtlarımız döneme ve içinde
bulunduğumuz koşullara göre değişkenlik gösterebilir. Bana göre zaman, geçmiş, şimdi ve gelecektir.
Yaşadığımız, yaşıyor olduğumuz ve yaşayacağımız her şeydir zaman. Bu soruyu başkalarına da
sorarsak elbette çok farklı cevaplar alacağız çünkü bu soru uzun süredir sorulmakta ve çok farklı
cevaplar ortaya çıkmaktadır.

Öncelikle zaman insanlar için her şeydir. Her şeyi hızlıca yapmak ister insanlar. Özellikle de çalışanlar.
Daha hızlı işe gitmek, daha hızlı yemek yemek, daha hızlı seyahat etmek ve daha nicesini isterler.
Bunun için süper hızlı metrolar, uçaklar, 2 dakika içerisinde hazırlanabilen yemekler icat etmişlerdir.
Yani insanlar zamanı satın almaya çalışmaktadırlar. Peki tüm bunların nedeni nedir, neden insanlar
zamanla bir yarış içerisindedir? Bazen kendime ve sevdiklerime bile ayıracak zamanım yok derler.
Hayat bu kadar kısayken her şeye zaman ayırır, buna zaman ayıramaz insanlar.

Her şey gelip geçici olmasına rağmen insanlar zamana kafa tutmaya çalışırlar. Özellikle çok para
kazanmaya odaklı insanlar tüm zamanlarını çalışmaya harcamakta ısrarcıdırlar. Tabii ki para
kazanmamız gereklidir fakat hayat bu kadar kısayken tüm zamanımızı buna harcamamız doğru
değildir. Tüm gençliğimizi okumaya, yetişkinliğimizi de çalışmaya harcıyoruz. Sonrasında ise paramız
oluyor evet ama artık vaktimiz olmuyor hiçbir şeye. Halbuki seyahatlere uzun otobüs yolculukları ile
çıksak, yemeklerimizi eğlenerek, yeni şeyler deneyerek evimizde yapsak zamanımızı daha verimli,
daha eğlenceli harcamış olacağız.

İkinci olarak, zaman açısından muzdarip olan bir diğer gruba değinmek istiyorum. Bunlar
ebeveynlerdir. Bir ailedeki iki ebeveyn de çalışıyorsa çocuklarına bakacak zamanları olmadığı için
bakıcı tutmaktadırlar. Bakıcıların çoğu da çocuklara verilmesi gereken eğitimi verememektedir.
Çocukların ailesinden alacağı eğitimle bakıcının vereceği eğitim tabii ki aynı olmuyor ve bazı şeyler
aileden öğrenilmelidir. Örneğin adabı muaşeret kuralları, saygı, sevgi, kibarlık… Küçük çocuklar
ailesini örnek alacağı için herhangi bir bakıcı bunları tam olarak öğretemez. Çocuk büyüdüğünde ise
hep bunların eksikliğini yaşar. Peki ebeveynlerin bu kadar fazla çalışıp çocuklarıyla ilgilenememeleri
doğru mudur? Çalışmak çocuklarına bakmaktan daha mı değerlidir? Ebeveynler çalışma hayatına
ayırdıkları zamanın bir kısmını da çocuklarına ayırsa, çocuklar daha iyi yetişecektir. Daha mutlu, daha
huzurlu. Fakat hayat şartları insanları bazı şeylerden alıkoymaktadır.

Bu örnekleri daha da çoğaltmak mümkündür. Zamanın değerini gerçekten bilen, her şeyin gelip geçici
olduğunun farkında olan ve bu yüzden vaktini dolu dolu yaşayarak harcayan insan sayısı azdır. Her
şeyin yeri dolabilir fakat zamanın yerini dolduramayız. Geçmişi bir kenara bırakmalı, şimdiyi yaşamalı
ve geleceği düşünmemeliyiz. Olması gereken her şey zamanı gelince olur. Anı yaşamalıyız biz. Sonuçta
Marcus Aurelius‘un da dediği gibi “Time is like a river made up of the things which happen, and its
current is strong; no sooner does anything appear than it is carried away, and another comes in its
place, and will be carried away too.”
RACE AGAINST TIME
What is time? We ask this question all our born days, and our answers may vary depending on the
period and the circumstances we are in. To me, time is past, present and future. Time is everything
that we lived and going to live. If we ask this question to others, of course, we will get very different
answers, because this question has been asked for yonks and very different answers arise.
First of all, time is everything to humans. People want to do everything fast. Especially the
employees. They want to go to work faster, eat faster, travel faster, and more. For this they invented
super-fast subways, airplanes, dishes that can be prepared in 2 minutes. So people are trying to buy
time. So what is the reason for all this, why are people in a race over time? Sometimes they say I
don't even have time for myself and my loved ones. When life is so short, people have time for
everything, they don't have time for it.

Even though everything is transient, people try to keep up with time. Especially people who are
focused on making a lot of money, persistent spending all their time working. We absolutely need to
make Money but we do not necessarily need to spend all our time making money, given that life is so
short. We spend all our youth on going schools and our adulthood working. And then we have
money, yes, but we do not have time for anything anymore. Whereas if we go on trips with long bus
trips, having fun, trying new things, we will spend our time more efficiently, more fun.

Secondly, I would like to drag your attention to another group that lacks the time even to take proper
care of their children. Absolutely these are parents. If both parents in a family are working, they hire
a babysitter because they don't have time to take care of their children. Most babysitters are also
unable to provide the education that should be given to children. The education that the children
receive from their parents and the education of the babysitter, of course, are not the same, and
some things must be learned from the family. For example, etiquette, respect, love, courtesy... No
babysitter can teach them exactly as young children will take their family's example. When the child
grows up, he always lacks it. And is it true that parents can not work so hard and take care of their
children? Is working worth more than taking care of your children? Children will grow better if
parents also devote part of their working life to their children. happier, more peaceful. But life
conditions keep people from things.

It is possible to reproduce these examples further. There are few people who really appreciate the
value of time, realize that everything is transient, and that's why they spend their time living to the
fullest. Everything can be replaced, but we can not replace time. We must put aside the past, live the
present and not think about the future. Everything that should happen happens when the time
comes. We have to live in the moment. After all, as Marcus Aurelius said, “Time is like a river made
up of the things which happen, and its current is strong; no sooner does anything appear than it is
carried away, and another comes in its place, and will be carried away too.”