WPROWADZANIE

Jednym z najbardziej niepokojących wyzwań psychologicznych rodzicielstwa jest

dziecko, które jest chronicznie drażliwe, wściekłe i wpada w napady złości.

W rzeczywistości złość i drażliwość są jednymi z najczęstszych powodów, dla których rodzice konsultują

się z pracownikami służby zdrowia.

Drażliwość może mieć szkodliwy wpływ na rozwój dziecka, relacje

rodzic-dziecko i życie rodzinne.

Co gorsza, rodzice desperacko próbują uspokoić swoje dziecko.

A kiedy nic nie działa, rodzice często czują się bezużyteczni i martwią się, dlaczego ich dziecko przez

większość czasu wydaje się nieszczęśliwe. Dla dziecka jest to niepokojące doświadczenie

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 5

być chronicznie nieuregulowanym, gdy takie rzeczy, jak przejście do nowej aktywności,

ubieranie się lub kąpanie, wywołują napad złości.

Zazwyczaj takie dzieci uczą się polegać na rodzicach, aby je uspokoić, ponieważ im

brakuje strategie samouspokojenia.

A ponieważ przez większość czasu są drażliwe, mogą nie doświadczać

przyjemnych interakcji z innymi.

Istnieje wiele powodów, dla których dziecko jest drażliwe lub ma problemy z regulowaniem

swojego nastroju. Pomocne jest, aby rodzice zrozumieli, co może powodować drażliwość, a

także nauczyli się, jak pomóc dziecku nauczyć się zachowywać spokój, gdy jest

sfrustrowane lub zmartwione.

Ten krótki przewodnik pomoże Ci dokładnie to osiągnąć, pokazując czytelną i łatwą do

naśladowania metodę, która pomoże uspokoić Twoje dziecko w postaci zorientowanej na

rodzinę kombinacji wskazówek, wsparcia i skutecznych technik.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 6

 DLACZEGO DZIECI SĄ ROZDRAŻNIONE?

Istnieje kilka powodów, dla których dzieci są drażliwe.

Czasami pojawiają się problemy zdrowotne, takie jak przewlekłe infekcje

ucha, ciężkie alergie lub infekcje dróg moczowych, które mogą powodować

dyskomfort i ból.

Często pomijanym problemem jest nietolerancja mleka. Dzieci, które stosują dietę

bogatą w gluten (produkty pszenne) lub produkty cukrowe, mogą doświadczać

częstych wahań nastroju i stają się wybrednymi jedzącymi.

Niektóre dzieci rodzą się wybredne i mają trudny temperament. Dzieci ztrudny

temperament są zwykle bardziej intensywne, mają trudności z tolerowaniem zmian

i łatwo się denerwują.

Może być im trudno utrzymać dobry nastrój przez bardzo długi czas. Ponadto

dzieci te są mniej elastyczne, gdy wprowadzane są jakiekolwiek zmiany.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 7

W rezultacie często wpadają w złość, żałując, że wszystko jest zrobione

dokładnie tak, jak chcą.

Być może najczęstszym powodem, dla którego dzieci są drażliwe, jest to, że łatwo

ulegają nadmiernej stymulacji w odpowiedzi na stymulację sensoryczną.

Podstawowe doświadczenia, takie jak mycie twarzy, ubieranie się, hałas na placu zabaw lub ruchliwe

gospodarstwo domowe, mogą obciążać ich układ nerwowy i tworzyć stan wewnętrzny, który może

być dla dziecka przytłaczający i który może ostatecznie doprowadzić do załamań.

Nieelastyczne dziecko to często dziecko drażliwe.

Dzieci, które mają problemy z organizacją i planowaniem, często

rozpadają się, gdy trzeba wymyślić nowy sposób działania.

Oprócz tego, że łatwo ulegają nadmiernej stymulacji, te rozdrażnione dzieci często

wpadają w złość, gdy muszą zorganizować się do wykonania złożonego zadania.

Problem ten jest powszechnie kojarzony z zaburzeniami koncentracji uwagi, problemami z funkcjonowaniem

wykonawczym, a także problemami z planowaniem motorycznym.

Na koniec ważne jest, aby ustalić, czy Twoje dziecko ma problem z regulacją

nastroju to utrudnia mu utrzymanie dobrego nastroju.

Wielu rodziców martwi się, co to może oznaczać dla ich dziecka, gdy dorośnie. Prawda

jest taka, że bardzo trudno jest zdiagnozować zaburzenia nastroju u bardzo małych

dzieci, ale drażliwość jest czynnikiem w zaburzeniach takich jak lęk czy depresja. Gdy

Twoje dziecko dorośnie, możesz zauważyć inne rzeczy, które wskazują na

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 8

fakt, że istnieje podstawowy problem z nastrojem, który wykracza poza kapryśny,

drażliwy temperament.

Gdy problemy z nastrojem nie reagują na typowe rozwiązania przedstawione w tym

poradniku, ważna jest konsultacja z pediatrą rozwojową lub behawioralną lub

psychologiem dziecięcym.

Jednak ważnym aspektem, o którym rodzice powinni pamiętać, jest to, że to, czego

dziecko najbardziej potrzebuje, to nauczyć się samodzielnie uspokajać i tolerować

stres i frustrację. Jest to główny cel strategii w tym przewodniku.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 9

 CO SPRAWIA, ŻE TWOJE DZIECKO DRABILI?

Ważne jest, aby nie przeoczyć wpływu, jaki na dziecko mają nastroje rodziców – nie jest

niczym niezwykłym, że dzieci z zaburzeniami nastroju mają rodziców, którzy również

zmagają się z jego nastrojem.

Jest też składnik genetyczny. Możesz mieć dziadka, u którego

zdiagnozowano lęk, wujka z depresją lub przez całe życie zmagałeś się z
zaburzeniami nastroju.

W takim przypadku jeszcze ważniejsze staje się skonsultowanie się ze specjalistą ds.

zdrowia psychicznego, aby zrozumieć, czy Twoje dziecko może mieć zaburzenia nastroju,

które sprawiają, że jest drażliwe.

Kiedy dzieci mają kontakt z rodzicem, który przez większość czasu jest zły,

drażliwy lub przygnębiony, uczą się reagować na te silne emocje.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 10

Więc nawet jeśli Twoje dziecko nie ma zaburzeń nastroju, może nauczyć się, że tak

się zachowuje.

Dla Ciebie jako rodzica ważne jest dbanie o siebie i znajdź sposoby na uspokojenie

się i być dostępnym w każdej chwili do trudnego zadania rodzicielskiego.

Częste przyczyny drażliwości

Nie mogę spaść i zostać Nadmierna stymulacja przez Łatwo się męczy Alergie, medyczne Refluks, jedzenie

we śnie stymulacja sensoryczna problemy problemy

Słaba organizacja Przytłoczony przez Nieelastyczność i Domowe życie Rodzic(e) zły lub

umiejętności ograniczenia i zmiany niezdolność do adaptacji zdezorganizowany przygnębiony

Czasami rodzice odkrywają, że ciągle chodzą po skorupkach jajek wokół rozdrażnionego

dziecka. Mogą obawiać się ustalenia limitu lub narzucenia zmiany aktywności, ponieważ

wiedzą, że ich dziecko prawdopodobnie wpadnie w długi napad złości.

Niektórzy rodzice organizują każdą minutę dnia dziecka, aby były

zorganizowane. Ale ta technika może być obosieczna.

Nadmierna stymulacja dziecka lub dawanie mu jednej czynności po drugiej w celu odwrócenia

jego uwagi może przynieść odwrotny skutek i spowodować, że dziecko zostanie zalane zbyt

dużą stymulacją, co ostatecznie prowadzi do niekończącego się cyklu napadów złości.

W badaniach naukowych nad drażliwymi dziećmi z problemami regulacyjnymi

eksperci odkryli, że drażliwe dzieci wyrażają się poprzez sygnały niepokoju.

Mogą krzyczeć, kopać, popychać, gryźć i krzyczeć, aby dać ci znać, jak się czują.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 11

Może być bardzo mało spokojnej dyskusji o rzeczach lub radosnej aktywności,

która wypełnia ich czas. Ten stan chaosu i intensywności powoduje, że interakcja

rodzic-dziecko zostaje zakłócona i wszystko staje się negatywne.

Czasami rodzice wycofują się lub wycofują, aby uniknąć negatywnych interakcji z

dzieckiem. Co więcej, mogą pozwolić swojemu dziecku bawić się samotnie, gdy jest

szczęśliwe i przegapić najlepszy czas na interakcję z nimi.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 12

 JAK DZIECKO STAJE SIĘ SPOKOJNE?

Każde dziecko musi nauczyć się radzić sobie z własnym cierpieniem.

Początkowo rodzice uspokajają dziecko.

Gdy czytają wskazówki swojego dziecka i sprawdzają, co działa, wymyślają zestaw

kojących strategii, które działają na ich dziecko.

Dziecko zaczyna mentalnie przetwarzać te strategie i stopniowo przejmuje zadanie

samouspokojenia.

Proces stawania się osobą dobrze uregulowaną zależy od pewnych umiejętności.

Dziecko potrzebuje również wzorców w środowisku, jak stać się dobrym

samouspokojeniem.

Oto kilka metod, które pomagają dziecku stać się dobrze uregulowanym:

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 13

 - Kiedy dzieci płaczą, pomaga im mieć reagującego, troskliwego i wrażliwego rodzica, który

pomaga im się uspokoić. Daje to dziecku wiadomość, że można zaspokoić jego

podstawowe potrzeby i że istnieją sposoby radzenia sobie ze stresem. Ten krok wymaga

od rodzica (rodziców) umiejętności odczytywania sygnałów i gestów dziecka, a także

posiadania wielu strategii uspokajających na wyciągnięcie ręki.

- Gdy dziecko dojrzewa, uczy się internalizować strategie uspokajania się. Konsekwentne

stosowanie dobrych strategii uspokajania pomaga dziecku wybrać, które z nich może

wezwać w różnych sytuacjach. Dziecko obserwuje również, jak inni rozwiązują podobne

problemy i uczy się, kiedy i gdzie zastosować jakie strategie.

Strategie uspokajania i modyfikacje otoczenia są najbardziej przydatne, gdy

przewiduje się, co może się nie udać, i przygotowuje się rzeczy na ten moment,

kiedy dziecko ich potrzebuje.

Prowadzi to do tego, że ważne jest nauczenie dziecka zrozumienia prekursorów

drażliwości, przewidywania nadejścia frustracji i niepokoju oraz stosowania

odpowiednich dostępnych strategii.

Uspokojenie się zależy od umiejętności rozwiązywania problemów przed, w trakcie i po

niepokojącym epizodzie.

Dziecko stopniowo uczy się różnych sposobów pomagania sobie w organizowaniu i

kontrolowaniu własnych działań oraz tolerowania różnych negatywnych emocji.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 14

Aby pomóc dziecku stać się myślącym dzieckiem, warto pomóc mu wyjść z

negatywnych emocji i zastanowić się nad sekwencją wydarzeń, które miały

miejsce. Wielu rodziców mówi: „Tysiąc razy mówiłam mu, że kiedy się

rozpada, musi iść do swojej sypialni i się uspokoić, ale nigdy nie słucha.

Jeśli go podniosę i tam położę, będzie krzyczał jeszcze bardziej”.

Problem polega na tym, że gdy dziecko osiągnie stan niepokoju, może

całkowicie wyłączyć swój mózg myślący i nie może podążać za strategią,

której próbują go nauczyć rodzice.

Dlatego ważne jest, aby podzielić strategię na etapy, aby dziecko nauczyło się

skutecznego przybliżania tego, co może działać.

Na przykład, zamiast oczekiwać, że dziecko pójdzie bezpośrednio do sypialni,

rodzic może poprowadzić dziecko do kąta pokoju i mocno przytulić się do jego

ciała, nucąc uspokajającą piosenkę.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 15

Ideą tego jest nauczenie dziecka, jak zatrzymać się i pomyśleć w chwili, a

następnie powoli przejść do przewidywania, co może się nie udać,

zapamiętywania strategii i korzystania z niej.

Dopiero gdy dzieci będą w stanie zapamiętać przeszłe wydarzenia i zastanowić się nad tym,

co się wydarzyło, będą w stanie przyswoić sobie i wykorzystać strategie, które mogą

zadziałać.

To wtedy dziecko rozwija wgląd w swoje zachowanie.

Samouspokojenie wymaga od dziecka zmniejszenia odczuwanego przez niego stanu pobudzenia

związanego z dystresem.

Dziecko zdolne do przystosowania się uczy się rozpoznawać wewnętrzny stan niepokoju i

nadmiernego pobudzenia, a następnie znajduje sposoby na jego zahamowanie poprzez takie

strategie, jak zamykanie oczu.

Maluch może trzymać ręce razem lub wkładać je do kieszeni, gdy mówi się, aby nie dotykał

delikatnego przedmiotu, hamując się w ten sposób w elastyczny sposób.

Dorosły, który zmaga się z bardzo trudnym zadaniem, może zrobić sobie przerwę, aby odświeżyć się

psychicznie i fizycznie, unikając w ten sposób napadu złości wielkości dorosłego.

Samoregulacja rozwija się poprzez zsynchronizowane, wzajemne i dobrze

modulowane interakcje między rodzicami a ich dziećmi.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 16

Zadaniem małego niemowlaka jest tolerować intensywność podniecenia, które

odczuwa podczas interakcji z mamą lub tatą. Niemowlę, które jest zalane zbyt dużym

podnieceniem podczas interakcji, będzie ich unikać i zamknie się.

Aby dziecko mogło czerpać przyjemność z zabawy lub interakcji z rodzicem

(rodzicami), musi znaleźć sposoby na uniknięcie nadmiernej stymulacji.

Dziecko musi znaleźć optymalny poziom wewnętrznego pobudzenia, aby pozostać zaangażowanym

w interakcję.

W konsekwencji rodzic działa, aby pomóc regulować podniecenie dziecka poprzez

wyczucie czasu jego reakcji, śmiech w odpowiednim momencie, okresowe dotykanie

dziecka, zachęcanie go i inne zachowania, które angażują dziecko.

Jeśli jednak jesteś zbyt aktywny i robisz więcej niż to, co Twoje dziecko może

przetworzyć, dziecko zareaguje, cofając się lub stając się zestresowanym.

Badania wykazały, że kiedy rodzic i dziecko nie są zsynchronizowani, dziecko uczy

się wycofywać z nadmiernie pobudzającej interakcji.

Może to prowadzić do braku zaangażowania, co skutkuje brakiem poczucia bezpieczeństwa w załącznikach.

Jak więc znaleźć najbardziej optymalny poziom stymulacji podczas interakcji z

dzieckiem?

Pierwszą rzeczą, o której musisz pamiętać, jest to, że optymalny poziom różni się

znacznie w zależności od dziecka i zależy od progu pobudzenia dziecka, tolerancji

na stymulację i zdolności do samokontroli pobudzenia.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 17

Najlepszym sposobem sprawdzenia, czy jesteś na dobrej drodze, jest obserwowanie

reakcji dziecka. Jeśli oferujesz optymalny poziom stymulacji, pojawia się uśmiech.

Wzrost uwagi Twojego dziecka będzie zwykle związany z tym, że staniesz się mniej

aktywny i bardziej uważny na to, co robi Twoje dziecko. Zwróć uwagę na to, czego

szuka Twoje dziecko ipotrzebuję od ciebie. Jeśli jesteś zbyt aktywny i kierujący

swoim dzieckiem, prawdopodobnie stanie się mniej skupiony i uważny.

Oto umiejętności potrzebne dziecku, aby skutecznie się uspokoiło:

- Podaj model, jak wygląda i czuje się spokojnym.

- Sprawdź poziom cierpienia Twojego dziecka. Odpowiadaj mu delikatnie

gestami i słowami.

- Pokaż dziecku, jak się uspokoić w wielu różnych sytuacjach.

- Poszerz repertuar strategii samouspokajania się Twojego dziecka, aby gdy jedna

zawiedzie, druga może zadziałać.

- Pomóż swojemu dziecku znaleźć zajęcia, które sprawiają mu przyjemność, aby mogło

przejść od przygnębienia do pozytywnego.

- Gdy Twoje dziecko będzie już spokojne, pomóż mu przemyśleć, co spowodowało

jego niepokój i co może zrobić, aby następnym razem poczuć się lepiej.

-Kiedy jest zmartwiony, pomóż dziecku zmniejszyć to uczucie. Używaj

uspokajających strategii, które obejmują jego zdolności poznawcze.

- Pomóż dziecku zastanowić się, jaki może być następny krok i pozostań

skoncentrowany na osiągnięciu tego celu.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 18

 WSKAZÓWKI, ABY TWOJE DZIECKO STAŁO SIĘ SZCZĘŚLIWSZYM DZIECKIEM

Zanim rozpoczniesz program mający na celu rozwiązanie problemu drażliwości Twojego

dziecka, warto zastanowić się, kiedy i gdzie pojawia się płacz i drażliwość oraz na jak długo, aby

określić przyczyny takiego zachowania.

W niektórych przypadkach płaczące niemowlę lub drażliwe dziecko może reagować na napięcia,

które odczuwasz, co może spowodować, że będziesz energicznie obchodzić się z dzieckiem lub

kłaść na nie, gdy o coś poprosi.

Wszyscy rodzice mają złe dni, ale jeśli jest to dla ciebie normalny bieg wydarzeń, to jaka jest

drażliwość, może pojawić się za każdym razem, gdy wprowadzane są zmiany w codziennej

rutynie lub zajęciach.

Kiedy stanie się bardziej oczywiste, co może leżeć u podstaw drażliwości dziecka, można

wypróbować pomysły leczenia.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 19

Bardzo trudno jest uspokoić intensywnie nieuregulowane dzieci.

Czasami rodzice mówią, że gdy napad złości się zaczyna, musi trwać i może

minąć kilka godzin, zanim sytuacja się poprawi.

Ważnym aspektem pomagania dziecku jest opracowanie spójnego planu

podejścia do różnych zachowań.

Kluczową zasadą, o której należy pamiętać, jest to, że musimy nauczyć dziecko

uspokajania się, lepszego rozwiązywania problemów i tolerowania cierpienia,

gdy nie może zmienić frustrującej sytuacji.

Jako rodzice musimy zachować spokój, rozumieć własne ograniczenia i opracować plan,

który zadziała. Jednocześnie ważne jest, abyś zrozumiał cierpienie i uczucia swojego

dziecka, jednocześnie ucząc się wyznaczania granic i przekierowywania dziecka do

celowej aktywności.

Poniżej znajduje się lista wskazówek, które można wykorzystać, pomagając dziecku

stać się szczęśliwszym dzieckiem:

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 20

 - Wyklucz problemy medyczne

Kiedy niemowlę lub dziecko jest niepocieszone, ważne jest, aby ustalić, czy dziecko

ma jakiś problem medyczny, który może być główną przyczyną płaczu lub

przewlekłej drażliwości.

- Zajmij się nadwrażliwością sensoryczną wywołującą drażliwość

Nieukojenie może być związane z nadwrażliwością dziecka na stymulację

środowiskową. Te nadwrażliwości mogą obejmować ubrania, które pobudzają

dziecko, hałasy, które je nadmiernie pobudzają lub zbyt wiele czynności w

pomieszczeniu, które powodują efekt przeciążenia.

Nadwrażliwość sensoryczną dziecka należy w miarę możliwości rozwiązywać

poprzez zabawę. Jeśli Twoje dziecko jest nadwrażliwe na dźwięki, należy je zachęcać

do wykonywania czynności, które pozwalają mu wydawać dźwięki.

Ponadto czynności ruchowe są bardzo uspokajające, szczególnie te, które

zapewniają ruch liniowy, takie jak fotele szybowcowe i trampoliny.

- Unikaj nadmiernej stymulacji dziecka

Częstym problemem, z jakim zmaga się rodzic, który próbuje pocieszyć płaczące

dziecko, jest tendencja do szaleństwa, gdy ich wysiłki wydają się nieskuteczne.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 21

Możesz przez kilka minut kołysać dziecko do przodu i do tyłu, a
następnie wymachiwać nim w powietrzu, gdy płacz powraca.

Lub jeśli Twoje dziecko jest starsze, możesz wręczyć mu książkę do obejrzenia, muzykę do posłuchania

lub przekonać je do wyjścia na zewnątrz w celu zmiany scenerii.

Kiedy każdy z twoich pomysłów nie zadziała, przeglądasz listę w swoim umyśle, aby

zaproponować coś innego, co może zadziałać.

Cokolwiek robisz, dobrze jest zrobić krok w tył i zastanowić się, ile rzeczy właśnie

zrobiłeś, aby pomóc dziecku się uspokoić? Jeśli policzysz więcej niż trzy i wszystko w

krótkim czasie, prawdopodobnie jest to za dużo.

Ważne jest, aby wypróbować jedną rzecz wystarczająco długo, aby sprawdzić, czy działa.

Jedna sztuczka polega na obserwowaniu, czy istnieją pewne sytuacje lub wymagania, które

konsekwentnie przytłaczają Twoje dziecko.

Na przykład niektóre dzieci są przytłoczone hałaśliwym, zatłoczonym

otoczeniem. W tym przypadku problem jest bardziej sensoryczny.

Takie dziecko potrzebuje mniejszych ilości stymulacji w swoim życiu.

W związku z tym pomocne jest nauczenie dziecka znajdowania zdrowych ucieczek, gdy jest

przytłoczone.

Inne dzieci nie mogą znieść nakładania na nie ograniczeń ze względu na ich

nieelastyczność w tolerowaniu zmian lub potrzebę kontrolowania tego, co się z nimi dzieje.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 22

Gdy zorientujesz się, co może przyczyniać się do drażliwości, możesz pomóc

dziecku, podpowiadając mu, kiedy na horyzoncie pojawi się granica.

Prostym sposobem na to jest użycie a wykres behawioralny z wyraźnymi obrazkami lub

symbolami nadchodzących wydarzeń lub zadań, które należy wykonać.

To bardzo pocieszające dla dzieci, że wiedzą, co jest dalej w programie.

- Pomóż dziecku stać się bardziej samowystarczalnym

Wielu rodziców skarży się, że ich dziecko nieustannie jęczy i domaga się
ich uwagi.

Aby pomóc zbudować zdolność dziecka do samoorganizacji i zmniejszyć zależność od

rodzica, który go zabawia, powinieneś spróbować bawić się z dzieckiem przez około 10 do

15 minut, korzystając z ulubionych zabawek dziecka.

Po tym, jak dziecko dobrze się bawi, powinieneś zachęcić je do dalszej zabawy, podczas gdy ty

wykonujesz małe obowiązki lub zajęcia w tym samym pokoju.

Co kilka minut powinieneś go zameldować, uspokoić i pochwalić.

Za każdym razem, gdy bierzesz udział w zadaniu, takim jak gotowanie posiłku, mądrze jest

zaoferować małemu dziecku garnki i patelnie, plastikowe pojemniki i małe przedmioty do

napełniania, wysypywania, mieszania itp., aby dziecko mogło się bawić i naśladować cię

podczas gotowania. Jeśli Twoje dziecko narzeka, powinieneś spróbować przekierować je

fizycznie lub werbalnie. Co więcej, powinieneś jasno powiedzieć swojemu dziecku o

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 23

kiedy nadejdzie czas, abyś je odebrał lub im pomógł, a kiedy nie,
ponieważ jesteś zajęty.

Jak tylko skończysz swoją pracę, powinieneś nagrodzić ich za samotną

zabawę lub czekanie, siedząc z nimi, aby przeczytać historię lub pobawić się z

nimi krótko.

W przypadku małych dzieci mogą być noszone w chuście podczas wykonywania prac

domowych, aby dziecko mogło zobaczyć, co robisz.

W przypadku starszych dzieci – przedszkolaków i dzieci w wieku szkolnym –

pomocne jest nauczenie dziecka etykietowania swoich emocji i odczytywania

sygnałów cielesnych, aby samodzielnie wdrażać strategie wyciszenia.

Czasami dzieci reagują na pomysły, takie jak sygnalizacja świetlna lub miernik nastroju, czerwonym

kolorem oznaczającym „czas na hamowanie” lub uczucie szaleństwa lub złości, a zielonym lub niebieskim

kolorem oznaczającym uczucie spokoju lub skupienia.

Inne dzieci dobrze reagują na myślenie, że ich silnik jest uruchomiony.

© 2016 Mary-Ann Schuler – WWW.BABYSLEEPMIRACLE.COM 24