¡Å؋Á·Õè 2 ¢Í¹íÒàʹÍ

ÅÔÅÔµµÐàŧ¾‹Ò º··Õè 8(25) - 17(88)

 ÊÁÒªÔ¡¡Å؋Á

ÍѹªÔµª Ò ¹¹·ªÒ ­Ò¡Ò¹´Ò

àª×Íé ¡ÅÒ§ ൪»Ø³Â¾Ã àÁ¦ËÁÍ¡
 ÊÁÒªÔ¡¡Å؋Á

ÍÑ­ªÔÊÒ ¼Å§ÒÁ »ÃÒª­ ÍÔ¹·ÐªÑ »Ò³ÔÊÃÒ

¨ÔµÃÊØ¢
พระเจ้าแผ่นดิน(พระมหาอุปราชา)

ÀÙºÒÅÍ×é¹ÍíҹǠÍÇÂà¾ÃÒоÃàÅÔÈÅѹ
¨§ÍÂظÍ‹ҾŒ¹ ààˋ§à§×éÍÁÁ×Íà·Í­ ¾‹Í¹Ò

ถอดความได้ว่า
พระมหาอุปราชาเสด็จกราบทูลลาพระเจ้าหงสาวดีพระเจ้า นันทบุเรง
ตรัสอวยพรให้ได้รับชัยชนะ ขอให้กรุงศรีอยุธยาอยู่ในเงือมมือของเจ้า
 ภาพสะท้อน
มีการสะท้อนขนบธรรมเนียมของคนในสมัยก่อนทีมักจะอวยพรก่อนไปทํา
ศึกสงครามเพื อความเปนสิริมงคล
 ม
ค ภาษา บามร

ผูเ้ ปนใหญ่ดว้ ยชัยชนะ อํานาจ

¨§à¨ÃÔ­ªàÂÈ´ŒÇ പР7 ความหมายจะแตก าง
ตาม บ บท

ªÒÇÍÂظÍ‹ҾР¾‹Í䴌
ความเพียร,ความบากบัน,ความกล้า
¨§á¾Œ¾¹Ô ÒȾÃÐ ÇÔÃÔÂÀÒ¾ ¾‹Í¹Ò
ª¹ÐᴋÊͧ·‹Ò¹ä·Œ ¸ÔÃҪ਌ҨÍÁÊÂÒÁ
ถอดความได้ว่า
พระเ า เจ้าจงได้รับชัยชนะ ด้วยเดชานุภาพ ชาวอยุธยาอย่าได้ทําอันตราย
4 ขอให้
ด
เรงนอง

เจ้าได้ พวกชาวอยุธยาจงพ่ ายแพ้ แก่ความพากเพี ยรของเจ้าขอให้ได้

ชัยชนะทัง พระนเรศวรและพระเอกาทศรถ
ยื
พู
บุ
ำ
ริ
ต่
จ้
 ภาพสะท้อน
มีการสะท้อนขนบธรรมเนียมของคนในสมัยก่อนทีมักจะอวยพรก่อนไปทํา
ศึกสงครามเพื อความเปนสิริมงคล
 ศึก
10(27) ʧ¤ÃÒÁ¤ÇÒÁàÈÔ¡«Ö§é áʹ¡Å
¨§¾‹ÍÍ‹ÒÂԹŠᵋµ¹×é
อาการร่าเริง/คึก
Í‹ÒÅͧ¤Ð¹Í§µ¹ µÒÁªÍº ·íÒ¹Ò
¡ÒÃÈÖ¡ÅÖ¡àŋˏ¾¹×é ŋÍàÅÕéÂÇËÅÍ¡ËÅ͹

ถอดความได้ว่า
ในการทําสงคราม ย่อมต้องมีกลโกงในการต่อสู้ เมือได้ยินหรือได้รู้อะไรมา
ก็ไม่ควรฟงเพี ยงตืนๆ อย่าคิดประมาททําอะไรหรือทําตามความพอใจของ
ตัวเอง เพราะว่าการต่อสู้นันมีความซับซ้อน
 เอาใจทหาร + อ า ลย าด+ อ า โ

11(28)¨§á¨Œ§áˋ§à˵Øàº×éͧ âºÃÒ³
໚¹»ÃÐ⪹Â·Ø ¸¡Òà ¡Å‹ÒÇänj
àÍÒ㨷ËÒÃËÒ­ àÃÔ§Ã×è¹ ÍÂÙ¹‹ Ò
ปน/ผสม
Í‹ÒÃФ¹»¹ã¡ÅŒ à¡Å×Í¡¡ÅÑéÇ¢ÅÒ´à¢ÅÒ

ถอดความได้ว่า

พระเจ้านันทบุเรงทรงชีให้เห็นถึงคําโบราณท่านสอนสังไว้ ซึงเปนประโยชน์
ต่อการรบ คือท่านว่าให้รู้จักเอาใจทหาร ทําให้เขารู้สึกฮึกเหิมอยู่ตลอดเวลา
และอย่าเข้าใกล้อย่างได้ไว้ใจคนขีขลาดและคนโง่เปนอันขาด
บั้
ง่
ย่
ย่
 ภาพสะท้อน
มีการสะท้อนค่านิยมทางด้านความเชือของคนในสมัยก่อนจากบทความทีว่า
" จงแจ้งแห่งเหตุเบือง โบราณ เปนประโยชน์ยุทธการ กล่าวไว้"
 ใ
กกระบวน ก +เ าใจ การ ง าย + ช นาญ การรบ
16(28) เล่นเสียงพยัญชนะ(alliteration)

˹Öè§Ãٌ¾ÂØËàÈÔ¡äÊÌ ʺʶҹ
ਹ¨ÔµÇÔ·ÂÒ¡Òà ¡Ò¨á¡ÅŒÇ
ÃٌàªÔ§¾ÔªÂÑ ªÒ­ ªØÁ¤‹Ò ¤ÇùÒ
สดใส,สะอาด,หมดจด,บริสุทธิ

ÍÒ¨¨Ñ¡ÃÍ¹Ã³á¼ŒÇ á¼¡á¾Œ¾§Ñ ˹Õ

เล่นเสียงพยัญชนะ(alliteration)

ถอดคําประพันธ์ได้ว่า
ให้รู้จักกระบวนทัพของข้าศึก ให้รอบรู้เจนตําราพิ ชัย
สงคราม ให้เข้าใจหลักการตังค่าย ซึงจะช่วยให้มีโอกาส
เอาชนะศัตรูมากขึน
รู้
ศึ
วิ
ตั้
ห้
จั
ำ
ธี
ข้
ค่
 17(30) ก ตบราง ลใ เ งก า +อ าห อน ความเ ยร

˹Öè§ÃٌºíÒà˹ç¨ãˌ ¢Ø¹¾Å
ผู้สามารถ ปราบศัตรู
ÍѹÊÁÃöÁ×ͼ¨­ ¨×´àÊÕé¹
ความเพียร
Í‹ÒË‹͹ÇÔÃÔÂÐÂÅ Í‹ҧà¡Õ¨
ย่อม เล่นเสียงพยัญชนะ(alliteration)

á»´»ÃСÒáÅà·ÕéÂà ¶‹Í§á·Œ·Ò§á¶Å§

ถอดคําประพันธ์ได้ว่า
ให้รู้จักบําเหน็จรางวัลให้แก่ทหารทีทําความดีความชอบใน
การปราบศัตรู ให้รู้จักการอุตสาหะไม่เกียจคร้าน ควรรักษา
8 อย่างนีไว้ให้ดี
รู้
ผู้
จั
ก่
ย่
ห้
ย่
วั
ล้
พี
 ค สอน 8 อ

2) เอาใจทหาร 5) องช นาญการรบ

6) ก ง าย
2) อ า พลาด
3) อ าโ 7) กใ ราง ล
เ ยก า ตบ แ ม ผกา
อา
กลบท
8)
การซําคํา(repetition) & ก
4) อง กระบวน ห อนความเ ยร
ง
า ก

¨§¨íÒ¤íÒ¾‹Íä«ÃŒ ÊÑè§Ê͹
¨§»ÃÐÊÔ·¸ÔìÊÁ¾Ã ¾‹Íãˌ
ผู้มีอานาจ ศัตรู
¨§àÃ×ͧ¾ÃÐÄ·¸ÔìÃ͹ ÍÃÔÃÒª
¨§¾‹ÍÅØÅÒÀ䴌 โชคดี มีลาภ ༴稴ŒÒÇá´¹ÊÂÒÁ
↳ กระห ดทาง

ถอดความได้ว่า
พระเ า
เรง ด -> ขอให้จดจําคําสังสอนของพ่ อไว้ ขอให้ประสบผลสําเร็จสมดังพรทีพ่ อให้
ขอให้เอาชนะข้าศึกเผด็จแผ่นดินสยามให้ได้
ข้
บี้
วิ
ตั้
บุ
ว่
รู้
ข้
พู
บุ
รี
จั
ธี
ห้
ำ
ย้
ง่
ย่
ำ
ค่
ย่
ศึ
รู้
รู้
ต้
ต้
วั
จั
วั
จั
จ้
พี
ย่
งู
ย่
 เล่นเสียงพยัญชนะ(alliteration)

อาย
ÁÒà´ÕÂÇà»ÅÕèÂÇÍ¡ÍŒÒ ÍÒÂÊÙ
อยู่คนเดียว
ʶԵÍÂÙ
มองดู
à‹ ÍŒ ͧ¤ ´Ù สว งาม >ค
มพเมร) ÅÐˌÍÂ
มองดู
¾ÔÈ⾌¹¾Ä¡É¾ºÙ ºÒ¹àºÔ¡ 㨹Ò
น้อง
¾ÅÒ§¤Ð¹Ö§¹Øª¹ŒÍ ṋ§à¹×é͹ÇÅʧǹ
เล่นเสียงพยัญชนะ(alliteration)

ถอดความได้ว่า

การเดินทัพครังนี ทําให้พระมหาอุปราชารู้สึกโดดเดียวพระองค์ยิงนัก
มองไปทางไหนไม่เบิกบานพระทัย เพราะทรงเฝาคิดถึงแต่เหล่าพระสนม
นางกํานัล
ยื
ยุ
ำ
 ภาพสะท้อน
เ อไ บเ อสายใไ จ นวนเยอะๆ

มีการสะท้อนวัฒนธรรมในวังทีต้องมีนางสนมไว้ปรนเปรอความสุขให้กับ
พระมหาอุปราชา
สื
ผื่
ห้
ว้
ำ
ด้
ชื้
 การเ นต องเ ยง

16 (86) ↑ การเ นค อง
อนไ & synomym
นอน

ï ÊÅÑ´ä´ã´ÊÅÑ´¹ŒÍ§ á˹§¹Í¹ ä¾ÃÄå

à¾ÃÒÐà¾×èÍÁÒÃÒ­Ã͹
การเล่นเสียงสระ(assonance)
àÈÔ¡äÊÌ หมายถึงไส้ศึก

การกระท

อ นไ
ÊÅÐÊÅÐÊÁÃmm
àÊÁͪ×èÍ äÁŒ¹Ò
การเล่นเสียงวรรณยุกต์

¹Ö¡ÃСíÒ¹ÒÁäÁŒ áÁ‹¹áÁŒ¹·ÃǧàÃÕÂÁ
ÏÅÏ
ถอดคําประพันธ์ได้วา่ ไม อง แ วตน อง มาอ า
4 เ ดค ถาม าท ง อง ใน

ทรงเห็นต้นสลัดได ก็หวนคิดถึงแต่น้องนาง ทีต้องมา

รอนแรมอยู่กลางปาก็เพราะว่าสงคราม เห็นต้นสละ ก็เหมือนที
พีต้องจําใจสละน้องมา เห็นต้นระกํา ก็เหมือนทีพีต้องระกําใจ
ห้
ต้
ชื่
ต้
ชื่
ต้
ว่
น้
ต้
ป่
ำ
ล้
สี
ทิ้
ำ
ยู่
ำ
ำ
พ้
ล่
ม้
ม้
ล่
กิ
ำ
 17 (88)
อ นไ synomym บวกเวลา

ï ÊÒÂËÂØ´ËÂØ´¡ÅÔ蹿؇§ ÂÒÁÊÒÂ
late. I

ÊÒº‹ËÂØ´àʹ‹ËËÒ ˋҧàÈÌÒ
ความขัดเคือง, ความเบือหน่าย, ความมุ่งร้าย

¡Õè¤×¹¡ÕèÇѹÇÒ ÇÒ§à·ÇÉ ÃÒáÁ‹

ถวาย

¶ÇÔÅ·Ø¡¢Çº¤íèÒàªŒÒ ËÂش䴌©Ñ¹ã´

ถอดคําประพั นธ์ได้ว่า
ดอกสายหยุดพอสายก็หมดกลิน แต่ดวงใจพีแม้ในยามสาย
ไม่คลายรักน้องจะกีคืนกีวันทีพีจากน้องมา พีก็หวนคิดถึง
น้องทุกคําเช้า ไม่รู้จะหยุดได้อย่างไร
ต้
ชื่
ม้
 ¢Í¨º¡Òù Ò
í àʹÍà¾Õ
 §à·Ò‹ ¹Õé

¢Íº¤Ø³·ÕèÃѺªÁààÅÐÃѺ¿˜§¤‹Ð