NICOMEDES CAPILI
Ako si NICOMEDES CAPILI.
Ipinanganak ako dito sa ating bayan
noong 1850. Ako ay isang insurektos
ng rebolusyon sa ilalmin ng
pamumuno ni Koronel Pedro Cailles
na taga-Pagsanjan. Nagtataglay ako
ng maraming anting-anting sa
katawan kaya hindi ako napatay
noong panahon ng rebolusyon.
Binawian ako ng buhay noong 1960
sa gulang na 110 dahil sa katandaan.
GREGORIA DE JESUS
“Igalang ang mga gurong nagpapamulat
ng isip pagka’t kung utang sa magulang ang
pagiging tao ay utang naman sa nagturo ang
pagkatao.”
Ako si GREGORIA DE JESUS. Ang iba
ay tinatawag akong Oriang. Ipinanganak ako
noong Mayo 9, 1875 sa Caloocan. Ang aking
mga magulang ay sina Nicolas De Jesus at
Baltazar Alvarez. Pangalawang asawa ako ng
Supreme ng Katipunan na si Andres
Bonifacio. Kaya, tinawag ako na “Lakambini
ng Katipunan.” Naging tagahawak at taga-
ingat ako ng mahahalagang dokumento ng
katipunan. Namatay ako noong Mayo 15,
1842.
 MELCHORA AQUINO
“Wala akong mga pagsisisi at
kung mayroon akong siyam na
buhay, masaya kong ibibigay ang
lahat para sa aking sarili.”
Ako si MELCHORA AQUINO o
Tandang Sora. Ipinanganak ako
noong Enero 6, 1812 sa Caloocan.
Kilala ako sa tawag na “Ina ng
Katipunan” sapagkat gumagamot ako
sa mga katipunerong sugatan.
Namatay ako noong Pebrero 19,
1919.
DELFINA HERBOSA DE
NATIVIDAD
“A daily effort to preserve the
good while eliminating the bad is a
healthy habit.”
Ako si DELFINA HERBOSA
DE NATIVIDAD. Isinilang ako
noong Disyembre 20, 1879 sa
Calamba, Laguna. Pamangkin ako ni
Jose Rizal. Mayroon akong dugong
kastila, intsik, at hapones. Isa ako sa
mga nagtahi ng watawat ng Pilipinas.
 MARCELA AGONCILLO LORENZA AGONCILLO
“Ang masalita ay kulang sa gawa” Ako si LORENZA
Ako si MARCELA AGONCILLO. Isinilang AGONCILLO. Ako ay ipinanganak
ako noong Hunyo 24, 1859. Kilala ako sa isa sa
mga nagtahi ng unang opisyal na watawat ng
sa Taal noong Setyembre 5, 1890.
Pilipinas. Kaya naman, binansagan akong, “Ina ng Ang aking mga magulang ay sina
Watawat ng Pilipinas.” Don Felipe Agoncillo at Marcela
Noong Mayo 1898, tinahi naming ang Agoncillo. Ako ay anak ng principal
watawat gamit ang makapal na tela. Kasama ang
pinakamatandang anak na si Lorenza Agoncillo at si na mananahi ng una at opisyal na
Delfina Herbosa de Natividad. watawat ng Pilipinas. Namatay ako
Ibinigay naming ang natahing watawat kay noong Setyembre 2, 1972.
Heneral Emilio Aguinaldo at ito ang kanyang
iwinagayway sa Kawit, Cavite.
Pumanaw ako noong Mayo 30, 1946 sa Taal,
Batangas.
 LORENZA AGONCILLO
Ako si LORENZA
AGONCILLO. Ako ay ipinanganak
sa Taal noong Setyembre 5, 1890.
Ang aking mga magulang ay sina
Don Felipe Agoncillo at Marcela
Agoncillo. Ako ay anak ng principal
na mananahi ng una at opisyal na
watawat ng Pilipinas. Namatay ako
noong Setyembre 2, 1972.
JACINTO ZAMORA
Ako si JACINTO ZAMORA.
Ipinanganak ako noong Agosto 14,
1835. Naging taga-pangasiwa ako sa
Manila Cathedral noong taong 1864.
Binitay kami sa pamamagitan ng
garote sa Bagumbayan noong Pebrero
17, 1872 dahil napagbintangan kami
na nagsimula ng pag-aalsa sa Cavite.
 MARIANO GOMEZ
“Alam kong wala ni isang dahoon
ang nalalaglag nang walang kumpas ng
Panginoon. Hingi niyang ako’y
mamamatay sa lugar na ito, mangyari
nawa ang Kanyang kalooban.
Ako si MARIANO GOMEZ.
Isinilang ako noong Agosot 2, 1799 sa
Santa Cruz, Maynila. Isa akong paring
Pilipino na bahagi ng GOMBURZA.
Pinaratangan kami ng pag-aalsa laban sa
pamahalaang Espanyol. Kami ay nilitis at
hinatulan ng bitay sa Bagumbayan noong
Pebrero 17, 1872.
JOSE BURGOS
“Mag-aral kayo. Pakinabangan
ninyo ang mga paaralan ng bayan
hanggang sa kung saan ang
mabibigay ng mga ito. Laging
maging Pilipino, isang edukadong
Pilipino.”
Ako si JOSE BURGOS.
Ipinanganak ako sa Vigan City,
Ilocos Sur noong Pebrero 9, 1837.
Ako ang pinakabatang pari ng
GOMBURZA at huling binitay sa
Bagumbayan.
 JOSEFA RIZAL
Ako si JOSEFA RIZAL. Kapatid
ako ng ating pambansang bayani na si
Dr. Jose Rizal. Sumali ako sa
Katipunan at nagging isang
katipunera. Ako ay nahalal bilang
unang pangulo ng Sangay ng
Kababaihan ng Katipunan. Isa ako sa
orihinal na kasapi ng Katipunan
kasama si Gregoria de Jesus.
JOSEPHINE BRACKEN
JOSEPHINE BRACKEN ang aking ngalan.
Ipinanganak noong Oktubre 3, 1876 sa Hong Kong.
Nakaisang dibdib ko ang pambansang bayani
ng Pilipinas na si José Rizal sa
kanyang pagkakatapon sa Dapitan sa lalawigan ng Zam
boanga del Norte. Bago ang araw ng pagbitay kay
Rizal, kami ay nagpakasal sa Fort Santiago kasunod ng
aking pakikipagkasundo sa Simbahang Katoliko . Ang
kasal ay pinagtatalunan ng ilang mga sektor dahil
walang natagpuan na mga pagtatala patungkol sa
pagiisang dibdib, sa kadahilanan ng mga hindi
pangkaraniwang mga kaganapan sa araw na iyon, kahit
na pinatunayan ko ito mismo at ng namunong pari.
 GREGORIA MONTAYA
Ako si GREGORIA MONTAYA.
Ipinanganak ako noong Nobyembre
28, 1863 sa Kawit, Cavite.
Pinamunuan ko ang tatlumpong
miyembrong yunit ng Katipunan na
may "isang bolo sa isang banda at ang
bandila ng Katipunan sa kabilang
banda" sa Labanan sa Binakayan-
Dalahican. Noong Nobyembre 10, 1896
sa edad na 32, ako ay napatay sa
panahon ng labanan, ngunit ang aking
pamumuno ay humantong sa isang
mapagtibay na tagumpay ng mga
Pilipino.
MARCELO DEL PILAR
Huwag hangarin ang matampok sa
panalo lamang. Huwag lalayo sa ikagagaling
ng bayan.”
Reporma ang gusto ko at ng aking mga
kapwa Propagandista. Ako si MARCELO H.
DEL PILAR, ang Dakilang Propagandista.
Ako ay mas kilala sa aking sagisag na
Plaridel.
Noong Agosot 20, 1850, ipinanganak ako
sa Bulacan. Aking itinatag ang Diaryong
Tagalog. Isinulat ko din ang Viva El España!
Viva El Rey!, Viva Ejercito, Fuela los
Frailes!” na nangangahulugang (Mabuhay ang
Espanya! Mabuhay ang Hari! Palayasin ang
Prayle.
Nang taong Hulyo 4, 1896, namatay ako
sa Barcelona, Spain dahil sa sakit na
Tuberculosis.
 DIEGO SILANG
Ako si Diego Silang. Noong
Disyembre 16, 1730 ako ipinanganak
sa La Union. Ako ay isang mahusay
na pinuno at disiplinadong militar.
Ako ang unang namuno ng
himagsikan sa pamahalaang Kolonya
ng Espanya. Namatay ako ng Mayo
28, 1763 sa Vigan, Ilocos Sur.
AGUEDA KAHABAGAN
Ako si Agueda Kahabagan, ang
kauna-unahang heneral noong
panahon ng rebolusyong Pilipino-
Amerikano. Ipinanganak ako sa Sta.
Cruz, Laguna. Mahusay kong
napamunuan ang mga tropang
Pilipino noong himagsikang Pilipino.
Kung kaya, kinilala ako bilang
“Henerala Agueda, ang Tagalog Joan
of Arc.”
 ANA BERNARDO
Ako si ANA BERNARDO. Isa
ako sa itinuturing na bayani ng
Luisiana. Ako ang butihing may-
bahay ng ama ng bayan na si Don
Luis Bernardo.
JOSE RIZAL
“Bukas, maging mamamayan tayo ng
Pilipinas, kung saan ang kapalaran niya’y
magiging Maganda sapagkat nasa
magpakalinga siyang mga kamay.”
JOSE PROTACIO RIZAL MERCADO
y ALONZO REALONDA ang buo kong
ngalan. Ipinanganak sa bayan ng Calamba
noong ika-19 ng Hunyo, 1861. Isa akong
propagandista. Ilan sa mga isinulat ko ang
“Noli Me Tangere” at “El Filibusterismo” na
tumutuligsa sa pamamahala ng mga Espanyol.
Hinatulan ako ng kamatayan sa Bagumbayan
noong ika-30 ng Disyembre 1896. Ako
ngayon ay kinikilala bilang Pambansang
Bayani ng Pilipinas.
 TRINIDAD TECSON
Ako si TRINIDAD TECSON.
Isinalang noong Nobyembre 18, 1848 sa
San Miguel de Mayumo, Bulacan.
Kinilala ako bilang “Ina ng Biak-na-
Bato” at “Ina ng Philippine National Red
Cross.” Namayapa ako noong Enero 28,
1928 sa Ermita, Maynila sa edad na 79.
LUIS BERNARDO
Don Luis Bernardo ang aking
ngalan. Pinamunuan ko ang paghihiwalay
ng baryo ng Ibabang Nasunog bilang
hiwalay na bayan mula sa Majayjay. Ako
ang kabiyak ni Ana Bernardo. Dahil sa
amin, ang ating bayan ay kinilala sa
tawag na Luis y Ana na kalaunan ay
naging Luisiana.
 TERESA MAGBANUA
Ako si Teresa Magbanua. Kinilala
ako bilang “Unang Babaeng
Mandirigma” at “Visayan Joan of
Arc.” Ipinanganak ako noong
Oktubre 13, 1868 sa Pototan, Iloilo.
Pinatunayan naming na ang mga
babae ay may angking kakayahan,
tibay ng puso at katapangan at
handang magsakripisyo o maghandog
man ng buhay kung kinakailangan.
 GREGORIO DEL PILAR
“Ang ginawa ko ay para sa iniibig
kong bansa. Ealang sakripisyo na kay
hirap.”
GREGORIO DEL PILAR ang
ngalan ko. Isa ako sa mga pinakabatang
heneral na lumaban sa Digmaan Pilipino-
Amerikano. Isinilang ako noong
Nobyembre 14, 1875 sa Bulakan,
Bulacan. Sa murang edad, sumapi ako sa
Katipunan. Sa edad na 22, ako ay naging
heneral. Napahanga ko si Aguinaldo dahil
ipinagtanggol ko siya laban sa mga
dayuhan. Kaya, kinilala rin ako bilang
bayani ng Pasong Tirad.
EMILIO JACINTO
“Maitim man o maputi ang kulay ng balat,
lahat ng tao’y magkakapantay; mangyayaring ang
isa’y higitan sa dunong, sa yaman, sa ganda ngunit
di mahihigitan sa pagkatao.
EMILIO JACINTO na lamang ang itawag nyo
sa akin. Utak ng Katipunan ang bansag sa akin ng
kapwa ko katipunero. Ako marahil ang naging
tagapayo ng Supremo na si Andres Bonifacio. Akor
in ang namuno ng himagsikan sa lalawigan ng
Laguna. Sinulat ko ang ilang mga akda tulad ng
Kartilya. Naging punong patnugot din ako ng
Kalayaan, ang pahayagan ng Katipunan. Nagtago
ako sa pangalang “Pingkian” at “Dimas-ilaw.” Ako
ay namatay dahil sa sakit na malaria sa Magdalena,
Laguna noong Abril 16, 1899.
 ANDRES BONIFACIO
“Mabuhay ang Katipunan! Mabuhay
ang Pilipinas!”
Andres Bonifacio ang aking ngalan.
Supremo at Ama ng Katipunan kung ako
ay turingan dahil ako ang nagtatag ng
Kataas-taasan, Kagalang-galangan,
Katipunan ng mga Anak ng Bayan o
KKK. Nagtago ako sa ngalang “May
Pag-Asa.” Ako ay ipinanganak noong
Nobyembre 30, 1863 sa Tondo. Noong
Mayo 10, 1887, pinadakip ako ni Emilio
Aguinaldo sapagkat ako daw ay banta sa
kanilang adhikain kaya ako ay kanilang
binitay kasama ang aking mga kapatid.
GARBIELA SILANG
“Let us carry on the fight for freedom. There
are many people in this town that will help us. And I
shall lead you.
Ako si Gabriela Silang, Ako ang unang
Pilipinong bayaning namuno sa isang
paghihimagsik noong kolonisasyon ng Espanyol ng
mga Kastila sa ating bansang Pilipinas.
Napangasawa ko si Diego Silang, isang
magiting na lumaban sa kastila at napalaya ang
Vigan. Sa pagkamatay ng aking asawa, naudlot ang
kanyang pakikipaglaban. Kaya akin itong
ipinagpatuloy. Sa kasamaang palad, ang aking
puwersa ay nawalan ng laban. Kaya ako ay dinakip
at binitay noong Setyembre 20, 1763. Bilang
parangal sa akin, tinawag ako bilang “Unang
Babaeng Heneral” at Unang Babaeng Martir.”
 ARTEMIO RICARTE PEDRO PATERNO

“Ang salitang LINGKOD ang kahulugan PEDRO PATERNO ang inyong

ay paggawa ukol sa iba, na hiwalay sa lahat lingkod. Ipinanganak noong Pebrero 27,
ng kilos at gawang hindi nagpapalaki sa 1857 sa Sta. Cruz, Maynila. Isang
kanyang sariling pagkatao. Ang pagsasagawa
makata, nobelista, at mandudula. Ako ay
ng ukol sa kabutihan ng lahat ay
isa ring iskolar at mananaliksik. Gustong
nangangahulugan ding pagmamalasakit.”
gusto kong maging paksa sa aking mga
Ako si ARTEMIO RICARTE, sulatin ang tungkol sa relihiyon at
ipinanganak noong Ika-20 ng Oktubre, 1866
Lipunan. Ako ang unang Pilipinong
sa Batac, Ilocos Norte. Kilala ako sa sagisag
na “Vibora.” Ako ay isang heneral ng nakalaya sa sensura sa panitikan noong
himagsikang Filipino at Digmaang Filipin- panahon ng mga Espanyol.
Americano. Kilala ako sa pagtangging
sumumpa sa pamahalaang kolonyal ng mga
Amerikano hanggan sa aking kamatayan
noong Hulyo 31, 1945.
 CORAZON AQUINO JULIAN FELIPE
“Without the right values in the people, a Ako si JULIAN FELIPE.Ipinanganak noong
democracy is only a confederacy of fools.” Enero 28, 1861 sa Cavite City. Isa akong
kompositor at guro. Ako ang naging kompositor ng
Maria Corazon Sumulong Cojangco Aquino
“Marcha Nacional Filipina” nak ilala na ngayon
na higit nak ilala bilang Cory Aquino. Ipinanganak
bilang “Lupang Hinirang,” ang pambansang awit ng
ako noong ika-25 ng Enero 1933 sa Paniqui, Tarlac.
Pilipinas. Ito ay pinatugtog sa deklarasyon ng
Napangasawa ko si Benigno S. Aquino Jr.
Kalayaan ng Pilipinas sa Kawit, Cavite noong ika
Binayayaan kami ng limang anak na sina Maria
12 ng Hunyo 1898.
Elena, Aurora Corazon, Benigno Simeon III,
Victoria Eleso, at Kristina Bernadette. Namatay ako noong ika 2 ng Oktubre 1944.
Binansagan bilang unang babaeng pangulo ng
Pilipinas. Naglingkod bilang ika-11 pangulo ng
Pilipinas. Ako ang isa sa pinakakilalang
personalidad nang maganap ang “People Power
Revolution” noong 1986.
Namatay ako sa sakit na colon cancer noong
ika-1 ng Agosto 2009 sa edad na 76.
 MARINA DIZON
Isa ako sa mga unang kasaping babae ng Katipunan
si Marína Dízon. Mula ako sa pamilyang lumahok halos lahat
sa Himagsikang 1896. Napangasawa niya si Jose Turiano
Santiago.
Nag-aaral si Marina sa pribadong paaralan ni Maestro
Timoteo Reyes. Mahilig ako sa musika at pagpipinta. Gitarista
at biyonilista ako ng Banda Trozo Comparza. Noong 1893,
dinala ako ni Emilio Jacinto sa bahay ni Don Restituto Javier at
nanumpang kasapi ng Katipunan. Naging tagpag-ingat ako ng
mga dokumento ng Katipunan, at sinunog ko ang mga ito nang
maganap ang mga pagdakip noong Agosto 1896. Ipinagbili
ko ang ilang hiyas at ari-arian para pansuhol sa mga guwardiya
sa piitan ng asawa, na pinawalan noong 11 Setyembre 1897.
Lumipat ako ng tirahan sa Meycauayan, Bulacan, at sakâ
sa Tarlac. Nang tumahimik, bumalik ang aking asawa sa
Maynila at nagtrabaho. Napagsospetsahan itong rebolusyonaryo
sa panahon ng mga Americano kayâ para makaiwas sa pagdakip
ay tumakas patungong Hong Kong. Naiwan ako sa Pilipinas.
Nakabalik din si Jose at namatay noong Ikalawang Digmaang
Pandaigdig. Namuhay akong mag-isa sa Kalookan kasama ng
isang anak na babae at namatay noong 25 Oktubre 1950.
JUAN LUNA
“Lahat ng ating mga kababayang estudyante
ay mga pag-asa ng ating bayan”
Juan Luna y Novicio ang ngalan ng inyong
lingcod. Ipinanganak noong ika 23 ng Oktubre 1857
sa Badoc, Ilocos Norte.
Naimpluwensyahan ako ng aking kuya
Manuel na magaling na pintor kaya nakilala ako sa
aking larawang Spoliarium.
Nag-aral ako sa Ateneo de Manila at Escuela
Neutica na naging dahilan ng pagiging
manlalakbay-dagat ko.
Noong 1896, hinuli ako ng mga kastila at
ibinilanggo sa Fort Santiago dahil sa Bintang na ako
ay may kinalaman sa Gawain ng mga katipunero.
Pinalaya ako noong 1897 at muli akong umalis dito
sa Pilipinas. Noong ika-7 ng Disyembre 1899
binawian ako ng buhay.
 GRACIANO LOPEZ JAENA
“Kailangang mapagtanto ng mga Pilipino na
upang makamit ang kanilang mga inaadhika
kailangan nilang magkaisa.”
Ako si Graciano Lopez Jaena. Isinilang noong
ika 18 ng Disyembre 1856. Isa akong manunulat,
rebolusyonaryo ay bayaning mula sa lalawigan ng
Iloilo. Nakilala ako sa pahayagang La Solidaridad
dahil nagsilbi akong patnugot nito. Nakilala rin ako
sa aking akdang Fray Botod na naglalarawan sa
isang prayleng may malaking tiyan na sumasalamin
sa prayleng gahaman hindi lamang sa pagkain kundi
sa kapangyarihan.
Namatay ako noong ika-20 ng Enero 1896
dahil sa sakit na tuberkolusis,
ISABELO DELOS REYES
“Hindi maidadala ang mga bata sa tunay na
landas ng pagsulong kung di muna makikilala ang
Panginoong Diyos at ang magagandang
kaugalian.”
Isabelo delos Reyes ang aking ngalan.
Ipinanganak noong Hulyo 7, 1864 sa Vigan, Ilocos
Sur. Ako ang tagapagtatag ng kilusang paggawa sa
Pilipinas. Dinakip ako sa hinalang pagiging sangkot
sa himagsikang Pilipino. Nagtatag ng Union Obrera
Democratica de Filipinas, unang kilusan sa paggaa.
Ipinahayag ko ang pagtatatag ng Iglesia Filipina
Independiente at nagtamong gantimpala sa
Exposicion sa Madrid dahil sa Historia de Filipinas
la Religion de Katipunan.
Yumao ako noong ika 10 ng Oktubre 1938.
 ANTONIO LUNA APOLINARIO DELA CRUZ
“Ipakikita Ko sa kanila na ang mga Pilipino Apolinario dela Cruz ang pangalan ko. Lalong
ay higit na may puri, tapang, at dangal.” kilala sa pangalang “Hermano Puli.” Isinilang
noong Hulyo 22, 1815 sa Sitio Pandak ng bayan ng
Akosi Heneral Antonio Luna. Ipinanganak
Lucban, Quezon. Dito ko natamo ang aking
noong Oktubre 29, 1866 sa Urbiztondo, Binondo,
pangunahing pag-aaral ng pananampalataya na
Maynila.
natanggap na hermano sa San Juan De Dios.
Habang nasa espanya ay nakahalubilo ko doon
Kabilanga ko sa labinsiyam na dating hermano
sina Rizal, Lopez-Jaena, at del Pilar. Sama-sama
na nagtatag ng Confradia de San Jose na naging
naming ipinaglaban ang kapakanan ng mga
tagapagtanggol ng Kalayaan sa pananampalataya at
kababayansa Pilipinas.
ng karapatang Panlipunan.
Dahil sa angkin kong galing at kapatapangan,
Namatay ako noong Nobyembre 4, 1841 sa
ginawa akong kalihim sa digma ng Repubika ng
isang sagupaan ng mga Pilipino at mga Kastila.
Pilipinas. Nagtatag ako ng Military Academy.
Pinaghati hati ang katawan ko at ikinalat sa iba’t
Noong Hunyo 5, 1899, napatay ako ng mga ibang lugar sa lalawigan ko.
sundalo sa Nueva Ecija sa gulang na 30.
 JOSEFA LLANES ESCODA
"Ang tao na hindi nag iisip para sa sarili ay
hindi nag iisip."
Oo nga pala, ang ngalan ko ay Josefa Llanes
Escoda o mas kilala sa tawag na "Lola Pepa".
Isinilang ako noong ika-20 ng Setyembre, 1898 sa
Dingras, Ilocos Norte. Panganay ako sa 7 anak nina
Ginoong Gabriel Llanes at Ginang Mercedes
Madamba. Nagkaroon ako ng 2 anak sa aking asawa
na si Antonio Escoda. Isa ako sa mga bayaning
ipinagtangol ang karapatan ng mga kababaihan sa
Pilipinas. Ako rin ang nagtatag ng Girl Scout sa
bansang Pilipinas sa kasagsagan ng pangalawang
digmaang pandaigdig. Ako ay ikinulong Karasel 16
sa Fort Santiago noong ika-27 ng Hunyo, 1944 sa
kadahilanang pagtulong ko sa mga bilangong
Pilipino at mga Amerikano sa pagpamamahagi ng
mga pagkain, gamot, at damit. Ako ay pumanaw
noong ika-6 ng Enero,1945 sa Sampaloc, Manila sa
kadahilanang pagbitay sa akin.
APOLINARIO MABINI
"Mag-iwan ng magandang pangalan at
masasayang alaala sa mga susunod sa atin.”
Apolinario Mabini ang aking ngalan.
Ipinanganak sa Tanauan, Batangas noong ika-23 ng
Hulyo 1864. Isa akong bayaning lumpo at kilala sa
bansag na “Dakilang Lumpo” o “Dakilang
Paralitiko.”
Isa akong lider ng rebolusyon, guro, abogado,
at estadista na nagsilbing kauna-unahang tagapayo
ng Revolutionary Government ng Pilipinas at
kauna-unahanag Punong Ministro ng Unang
Republika ng Pilipinas. Dahil dito, binansagan
akong Utak ng Himagsikan.
Dahil sa sakit na kolera, namatay ako noong
ika-13 ng Mayo 1903.
 MARIANO PONCE
"Dapat lamang nating madamang lahat ang
ligaya na may maiambag para sa ikagagaling ng
ating bansa.”
Ako si Mariano Ponce. Isinilang noong ika-23
ng Marso 1863 sa Baliuag, Bulacan. Isa akong
manggagamot na naging pinuno ng kilusang
propaganda na hinimokn na mag-rebolusyon ang
Pilipinas laban sa mga kastila.
Nakilala ako bilang propagandista, manunulat,
manggagamot, at tanyag na repormista sa panahon
ng propaganda. Pinamatnugutan ko ang pahayagang
La Solidaridas at aktibong kasapi ng Asosacion
Hispano-Filipino.
Gumamit ako ng sagisag na Tikbalang,
Naning, at Kalipulako sa aking pagsusulat.
Namatay ako sa sakit na tuberculosis sa Hong
Kong noong Mayo 23, 1918.
EMILIO AGUINALDO
"Ang pagpupugay ang aking handog sa mga
minamahal nating kababayan sapagkat sa araw na ito ay
tuluyan na tayong makikilala at haharap ng may
pagmamalaki sa sanlibutan sa ilalim ng Republika ng
Pilipinas.”
Ako si Heneral Emilio Famy Aguinaldo. Isinilang
noong ika-26 ng Marso 1869 sa Kawit, Cavite. Ako ang
una’t huling pangulo ng Unang Republika ng Pilipinas.
Naging capitan municipal ako sa aking bayan bago
tawaging gobernadorsilyo.
Nahalal din akong panngulo ng pamahalaang
mapanghimagsik sa kumbensiyong Tejeros. Inilipat ko ang
himpila ng pamahalaang ito sa Biak-na-Bato sa San Miguel
de Mayumo, Bulacan.
Ako rin ang nagpahayag ng kasarinlan ng ating bansa
noong ika-12 ng Hunyo 1898 saaking tahanan sa Kawit.
Noong ika-6 ng Pebrero 1964 ako binawian ng buhay
sa edad na 94 dahil sa atake sa puso.
 MANUEL QUEZON
"Walang pinakamahalaga sa sinumang tao
kundi ang pagkakaroon ng kamalayan tungkol sa
pagkakaisa ng bansa, at bilang bayan, hindi tayo
magkakaroon ng higit na kamalayan kung walang
sinasalitang wikang panlahat.”
Ako si Manuel Luis Quezon de Molina.
Ipinanganak noong Agosto 19, 1878. Nanilbihan
ako sa bansang Pilipinas bilang estadista, sundalo,
politico, at unang presidente ng Pamahalaang
Komonwelt. Ako ang tinaguriangh “Ama ng
Pambansang Wika.”
Ako ay nasawi noong ika-1 ng 1944 sa
Saranac Lake sa New York dahil sa sakit na
tuberkolosis.
JOSE PALMA
Ako si Jose Palma at ipinanganak ako noong
Hunyo 3, 1876 sa Tondo, Maynila. Isa akong
makata at sundalong Pilipino. Naging tanyag ako sa
pagsulat ng “Filipinas” na siyang pinaghanguan ng
mga titik na inilapat sa tugtuging nilikha ni Julian
Felipe bilang tugon sa kahilingan ni Aguinaldo na
gumawa ng isang tugtuging martsa.
Maaga akong binawian ng buhay dahil sa sakit
na tuberculosis sa edad na 26 noong Pebrero 12,
1903.
 FRANCISCO BALTAZAR
“Ang laki sa layaw karaniwa’y hubad. Sa bait
at muni’t sa hatol ay salat.”
Ako si Francisco Baltasar. Ipinanganak sa
ngalang Francisco Balagtas y De la Cruz noong ika
2 ng Abril 1788 sa Bigaa, Bulacan. Isa akong
tanyag na Pilipinong makata, at malawakang
itinuturing na isa sa pinakadakilang Pilipinong
pampanitikan na laureate para sa aking epekto sa
panitikang Pilipino. Ang aking sikat na epikong,
“Florante at Laura” ang pinakakilalang obra
maestra.
Namayapa ako sa piling ng aking asawa at
mga anak noong Pebrero 20, 1862 sa edad na 74
dahil sa pneumonia at dahil na rin sa aking
katandaan.
1. (Sino na sa inyo ang nakapunta sa museum? Ano ang nakita nyo?) Ang Grade 6 at SPG ay magkakaroon ng living museum. Ito ay
pinamagatan naming DURUNGAWAN: Sulyap sa Nakaraan tungo sa Aral ng KasalukUyan para sa Pag-unlad ng Hinaharap.
2. (Sino ang kilala nyong bayani? Ano ang kanilang ambag sa kasaysayan?) Sa museum na ito, makikilala nyo nang lubos ang mga idolo
nating mga bayani, lokal man o nasyonal. Malalaman natin ang kanilang mahahalagang ambag.
3. Sa pagpasok ng museum na ito, kakailanganin ng Admission Ticket na nagkakahalagang limang piso. Mabibili nyo ito sa kahin sinong
SPG officers. Maaari nyo itong mabili simula ngayon hanggang biyernes. Huwag niyo itong iwawala dahil ipapakita nyo ito bago kayo
pumasok sa museum.
4. Double purpose din and ticket na ito dahil raffle ticket din ito. Bubunot kami ng limang masuswerte na mananalo ng storybook tungkol
sa ating kasaysayan.
5. Kung sakaling nabitin kayo, maaari kayong pumasok muli ngunit kailangan nyo muling bumili ng ticket.
1. Magandang umaga/ hapon sa inyo lahat. Ngayon ay ihahandog sa inyo ng Grade 6 learners at SPG ang Museo ng Kasaysayan na may
temang DURUNGAWAN: Sulyap ng Nakaraan tungo sa aral ng Kasalukuyan para sa Pag-unlad ng Hinaharap. Ito ay bahagi ng flagship
program ng SPG na Project SALAKOT.
 2. Sa pagpasok Ninyo ay kokolektahin naming ang inyong mga admission ticket.
3. Sa Museong ito, makikilala Ninyo ang mga local na nasyonal na bayani na nagtanggol sa atin upang makamit ang kasarinlan o Kalayaan.
4. May ilan lamang kaming paalala sa inyo.
Una – Panatilihin ang katahimikan sa loob ng museo
Ikalawa – Huwag hawakan o saktan ang mga modelo sa loob
Ikatlo – Huwag makialaman ang mga gamit sa loob. Magmasid lamang tayo gamit ang ating tenga at mata.
5. Sa paglabas ninyo ng museo ay hihilingan kayo na pumili ng isang bayaning tumatak sa inyo sa loob ng nito.
6. Kung sakaling nabitin kayo at nais nyo pang muling pumasok ay maaari naman. Pero kailangan ninyong bumili ng panibagong admission
ticket.

Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita mo Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita
mo sa loob ng museo? sa loob ng museo? mo sa loob ng museo?

Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita mo Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita
mo sa loob ng museo? sa loob ng museo? mo sa loob ng museo?
Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita mo Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita
mo sa loob ng museo? sa loob ng museo? mo sa loob ng museo?

Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita mo Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita
mo sa loob ng museo? sa loob ng museo? mo sa loob ng museo?

Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita mo Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita
mo sa loob ng museo? sa loob ng museo? mo sa loob ng museo?

Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita mo Sino ang pinakatumatak na bayaning nakita
mo sa loob ng museo? sa loob ng museo? mo sa loob ng museo?