Converted by ©️

P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
The Devious Soul (Filipino) R 18+
by Feibulous

Converted by ©️
P.P

Chapter 1-Rebirth

[Warning: This chapter includes some inappropriate content and may cause discomfort
to some readers]

NAG-IINIT ang kabuuan ng gusali. Isang science laboratory iyon na matatagpuan sa

masukal na bahagi sa paahan ng Bundok-Banahaw. Nalulunod na sa nagbabagang-apoy ang
kalahati ng gusali. Sa gitnang bahagi naman naroon si Angela Capili.

Isang oras ang nakaraan, ginamit niya ang cellphone para sirain at sunugin ang
itinuring nang tahanan gamit ang mga bomba na siya mismo ang gumawa.

Enzo locked her in the building, to silence her. Dumating sa punto na kailangan na
siyang patayin nito dahil makakasira siya sa plano ng lalaki. Mabuti na lang at
lihim siyang binalaan ng kaibigan na si Kweku. Kaya’t bago nito magamit ang mga
gamot na ginawa niya, siya mismo ang nagdesisyon na sunugin na ang lahat ng mga
iyon. She’ll bring all of her medicine in her grave.

Habang tumatakbo papalayo dito ay binabasag niya nang paisa-isa ang lahat ng gamot
na nasa mga bote na maayos na nakasalansan sa mga rack. Walang sino man ang dapat
na makaalam ng mga formula na siya mismo ang may gawa.

Her eyes started to get blurry. Not sure if because of her tears or because of the
smoke inside the building. Damn you, Enzo!

Isang baril ang pinatama ni Enzo malapit sa dibdib niya sa sobrang galit nito dahil
halos sunugin na niya ang kabuuan ng gusali. Kailangan nito ang lahat ng gamot na
naroon ngunit wala na siyang itinira kahit isa sa mga babasaging tube kung saan
naroon ang mga likido ng gamot. She even destroyed her files.

Natumba si Angela matapos na sumirit ang dugo sa dibdib niya, tumilapon ang
cellphone niya sa kung saan.

"Very good, Enzo..." pilit niyang bigkas. Hindi niya inaasahan na ito ang tatapos
sa buhay niya, ang lalaking pinaglaanan niya ng oras at panahon, ang lalaking
minahal niya nang mas higit pa sa sarili.

Umismid si Enzo saka dahan-dahan na lumapit. "Can't you see, Love? I liked you
before… but you became an annoying woman recently."

"But we love each other. I helped you, I helped you on so many things! I even
killed ignorant people for you!" Umaagos ang luha niya dahil sa sakit. She loved
Enzo for almost a decade. Kailan ba sila nagkakilala nito? Noong magsimula pa lang
siya na mag-aral ng kolehiyo.

"Who told you I love you back?" madilim na tanong nito.

Mas lalong nakadagdag sa sakit ng dibdib niya ang mga narinig. Niligawan nito ang
natutulog niyang puso, pinaibig siya. Inutusan siya na gumawa ng masama.
Nakasama niya si Enzo sa kolehiyo. He is a popular guy in the medical school. She
got full marks dahil sa husay niya sa pag-aaral. Iba't-ibang eskwelahan ang
nagtatalo para lang makuha siya na roon mag-aral. She has an ordinary look, hindi
siya gano’n kaganda kaya naman nagulat siya nang mapaibig si Enzo Agassi, ang
number 1 hunk sa buong eskwelahan.

Pinaibig siya nito sa mga mabulaklak nitong mga salita kaya naman mabilis siyang
napapayag ng lalaki nang sinabihan siya nito na mag-aral sa paggawa ng gamot. He
used her innocence.

Until she decided to go with Enzo sa mas madilim na mundo. Both of them are
fighters and mercenaries. They are living in an underworld organization
called Black Knight. Ngayon niya lang nalaman na kinuha nito ang loob niya para
lang pala gamitin siya sa plano nito.

"Kailangan kong pakasalan si Monica! Her father will help me, not some trashy girl
like you! You are not even pretty!" Halata sa mata nito na parang nandidiri sa
kanya.

Patuloy sa pag-agos ang luha ni Angela.

"I gave you everything! Iniwan ko ang pamilya ko para sa iyo!" parang nababaliw na
sumbat niya rito.

Pag-aari ng pamilya niya ang gusali na iyon. Nag-iisang anak siya ng mga kilalang
doktor sa industriya ng medisina at teknolohiya, ngunit kwestyonable ang dahilan ng
pagkamatay ng mga ito. Nag-iwan sa kanya ng ilang mana ang magulang niya, kasama
ang gusali na iyon kung saan ginawa niyang laboratoryo.

"Let me tell you, Angela. Whenever we made love, halos masuka ako. Halos ayokong
makita ang pagmumukha mo dahil nakakadiri ka! You are not as pretty as Monica.
She's gorgeous, every man in the world wants her in their bed. Tell me, saan banda
ka mananalo sa kanya?" Halakhak ang mga sumunod na ginawa nito.

Hindi siya makapaniwala sa mga naririnig. Matapos siya nitong gamitin kapag nabo-
bore ito, sasabihin lang nito na nasusuka ito sa kanya?

"Boss Enzo, lumalaki na ang apoy!" Lumapit ang isang lalaki sa kanila para
pakiusapan si Enzo na umalis na sa lugar dahil kaunti na lang ay sabay-sabay na
silang hindi makaaalis sa lugar na iyon.

Humakbang si Enzo papalapit sa kanya at saka tumungko. Marahas siya nitong

hinalikan sa labi. Kinagat niya ang labi nito at ganoon din ito sa kanya. Agad na
tumulo ang pulang likido roon.

"That is my goodbye to you, Love!" Dinampian nito ng halik ang dulong bahagi ng
panuro nito at saka ipinatong sa labi niya. Tumayo muli ito at saka itinutok sa
dibdib niya ang dulo ng baril.

"Bye!"

Isang malakas na putok ng baril ang pumailanlang sa kabuuan ng gusali. Nagsipag-

alisan ang grupo ni Enzo.

Ilang saglit pa, kinakain na ng apoy ang kabuuan ng laboratoryo.

***
TILA nalulunod si Angela sa isang madilim at malalim na karagatan. Para bang
tinatarak ng patalim ang dibdib niya sa sobrang sakit. Hindi maipaliwanag ang
kirot. Hanggang sa unti-unti niyang marinig ang mga pag-beep. Beep mula sa kung
anong bagay pero pamilyar.

Isang malalim ng pagsinghap ang ginawa niya kasabay nang pagbukas niya ng mga mata.
Para siyang nagising mula sa malalim na panaginip.

Isang kisame na sinasakop ng puting pintura ang bumungad sa kanyang paningin.

Lord, heto na ba ang langit? tanong niya sa sarili. Pero wala siyang karapatan na
mapunta roon. Dahan-dahan niyang iniikot ang paningin hanggang sa makita niya ang
dextrose sa gilid. Sinundan niya ang malinaw at manipis na hose nito hanggang sa
makita niyang nakatusok iyon sa braso niya.

Mukhang nakaligtas ako sa kamatayan!

May nag-beep muli dahilan para lumingon siya sa kabilang bahagi. Cellphone na hawak
ng isang babae ang una niyang nakita. Message alarm tone pala nito ang maingay.

"Miss Angela!" gulat ng babae.

Pinagmasdan niya ang mukha nito, sigurado na hindi niya ito kilala. Kinapa niya ang
dibdib para alamin kung maayos ba ang surgery na ginawa sa kanya ngunit wala siyang
benda o indikasyon na dumaan siya sa opera. Inangat niya ang hospital gown para mas
masuri.

Wait! May mali! 34A lang ang size ng boobs niya at base sa kanyang nakikita ay
sigurado siya na mas malaki iyon nang hindi hamak sa dibdib niya noon! Nagsimula
siyang kabahan.

"M-miss?" Napahawak siya bigla sa lalamunan, kahit ang tono ng boses niya ay
naiiba. A-anong nangyayari?

"P-pahiram ng cellphone!" Natataranta na siya sa mga pagbabago niya.

Sinunod naman siya nito. Mabilis niyang hinanap ang camera sa mga icon at halos
manlaki ang mata niya sa nakita. Mukha ng isang magandang babae ang nasa loob ng
maliit na screen.

***

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 2-Angela

HINDI makapaniwala si Angela habang nakatingin sa screen ng cellphone ng babae.

Sino ang babaeng nasa screen? Pinigilan niyang humiyaw at mag-hysteria.

Makinis at maputi ang kabuuan ng mukha ng babae. Halos walang bahid ng butas o
pimple ang mukha nito. Makapal at maayos ang kurba ng kilay. May mahaba at
namimilantik ang pilik-mata. Her brown eyes. May katamtamang tangos ng ilong at
manipis na labi.

Iisipin niya na isang artista ang babae na nasa screen. H-heto ba siya? Pinisil
niya ang pisngi. Siya nga ang babae sa salamin.

Pinakalma niya ang sarili at nag-isip ng sunod na gagawin. Nang mas malinaw na ang
isip niya ay isinauli niya sa babae ang cellphone at binuksan niya ang drawer para
makakita ng clue kung sino ang babaeng nagmamay-ari ng katawan niya.
"A-ano pong nangyayari Miss Angela?" naguguluhan na tanong ng babae.

Kung gano’n ay Angela rin ang pangalan ng babaeng ito, lihim na sabi niya sa
sarili.

Mga gamot at papel sa loob ng drawer ang nakapa niya. Mga papel na nakaipit sa
board ang hinugot niya mula sa loob ng medicine cabinet. Record iyon ng babae na
nagmamay-ari ng katawan niya.

Angela Madrigal, basa niya sa pangalan ng pasyente o ang babae na may-ari ng

katawan na iyon.

Her name sounds familiar, she thought.

Tiningnan niya ang petsa. May anim na buwan na ang nakaraan nang masunog siya sa
lab.

"W-what happened to me?" tanong niya sa babae.

"Hindi n'yo po ba natatandaan na nagpakalunod po kayo sa pool?" tanong nito habang

naguguluhan sa inaakto niya.

"Nagpakalunod ako sa pool?"

"M-may amnesia po ba kayo?" Hindi na nito naiwasan na itanong sa kanya.

Natahimik siya. Tumayo ang babae nang hindi siya sumagot at tumawag ng doktor sa
labas. Bumalik din naman ito makaraan ang ilang saglit ngunit nag-iisa at walang
nakasunod na doktor o kahit nurse dito. Namula pa ang mukha nito na parang hindi
alam ang gagawin.

"Tell me, ano ang pangalan mo at ano ang dahilan kung bakit ako nagpakalunod?"
Hindi na siya nakatiis na magtanong dito.

"A-ako po si Beth at ang dahilan po kung bakit kayo nagpakalunod ay dahil ayaw n'yo
na pong mabuhay," sagot nito.

Kumunot ang noo niya sa narinig. "Bakit?"

"Dahil po pinilit kayo ng Daddy n'yo na ipakasal kay Torin Agassi."

Nanlaki ang mata niya nang marinig ang pangalan na binanggit nito. "T-torin
Agassi?"

Tumango ang babae.

Kilala niya kung sino si Torin Agassi, ang anak ng ama-amahan ng lalaking pumatay
sa kanya, si Enzo Agassi. Torin’s dad and Enzo’s mom are husband and wife. Bumilog
ang kamao ni Angela nang maisip ang lalaking walang awa na pumatay sa kanya. Hindi
lingid sa kaalaman niya kung sino ang mga parte sa pamilya nito dahil ilang taon
niyang nakasama si Enzo.

Ngayon lang niya napagtanto na para siyang namuhay bilang kabet ng lalaki. He
didn't love her at all in the past. All is like an act for him to get what he
wanted. Mukhang magkikita pa sila ng lalaki. Hindi niya alam kung ano ang eksaktong
nararamdaman niya para dito sa ngayon bukod sa namuong pagkamuhi sa dibdib niya.

Dumilim ang mukha ni Angela.

"Natatandaan n'yo na po ba, Miss Angela?" pukaw nito na bahagyang lumuha.

"Kasalanan iyon ng bruhildang si Miss Mayette, ang kapatid mo. Gusto niyang sirain
ang buhay mo kaya nakiusap siya sa Daddy mo na ikaw ang ipakasal kay Sir Torin
imbes na siya. Miss Angela, hindi ka po umimik pero sinabi n'yo po sa akin ang
lahat nang gabi na dinala na po kayo sa bahay ni Sir Torin na ayaw n’yong makasal
sa lalaki na iyon. Kaya lang, wala kang magawa kung hindi ang umiyak. Nang gabi na
iyon, bago kayo tumuloy sa loob ng bahay ay lihim kayo na tumalon sa swimming pool
para magpakalunod at magpakamatay," mahabang paliwanag nito habang humihikbi.

Natahimik si Angela. Mukhang kailangan niya ng mahaba-habang research para sa

babaeng nagmamay-ari ng katawan niya.

Hindi rin nakaligtas sa puna ni Angela na ilang minuto na ang lumipas ngunit wala
pang doktor o kahit nurse na pumasok sa maliit na kwarto na iyon.

"Gusto ko nang umuwi," hiling niya dito.

"S-sigurado po ba kayo?" Bakas sa mukha ni Beth ang pag-aalala sa narinig.

Kumunot ang noo niya. "Ayos na ako. Nalunod lang naman ako at wala nang iba pang
nangyari sa akin."

"Hindi naman po iyon ang dahilan. Hindi po ba't ayaw n'yo pong makasama ang asawa
n'yo kaya po kayo nagbalak na magpakamatay?"

Natahimik siya. Hindi maiwasan na maisip niya na masama rin siguro si Torin Agassi
na katulad ng kapatid nito na si Enzo kaya siguro ayaw nang mabuhay pa ng taong
nagmamay-ari ng katawan niya. Sabay silang lumingon ni Beth sa pintuan nang marahas
na bumukas iyon. Nagdidilim ang mga mata ng taong pumasok sa kwarto. Napatayo si
Beth at nagpunta sa pinakagilid na halatang takot ito sa bagong dating.

"Mabuti naman at gising ka na!" nagagalit na saad ng may-edad na lalaki. Kilala

niya ang lalaki dahil isa itong businessman. Sa palagay niya, ang lalaking bagong
pasok ang ama ni Angela Madrigal dahil kahawig niya ito.

Diretso sa gawi niya ang mga mata nito. Isinara nito ang pinto at nagsimula na
pagalitan siya.

"What the hell is your plan, Angela?! May plano ka ba talaga na ipahiya ang pamilya
natin?!" Dumagundong ang boses ng may-edad na lalaki sa kabuuan ng maliit na silid.

Hindi siya umimik. Unang-una kasi ay hindi niya alam kung ano ang isasagot sa may-
edad na lalaki. Hindi siya ang tunay na Angela na anak nito. Hindi niya alam kung
ano ang tunay na dahilan ng babae kung bakit nito gustong magpakamatay.
Nakipaglabanan lang siya ng tingin sa lalaki.

“Sumagot ka!” galit na singhal nito.

"I want to go home," saad niya, matigas at may awtoridad. Wala siyang pakialam sa
kung ano ang personal na isyu nito sa totoong Angela.

Bahagya itong nagulat. Hindi ito nakasagot sa sinabi niya at sa halip ay natigilan
ito. Kakaiba kasi siya sa araw na iyon para dito. Unang beses siya nitong marinig
na magsalita sa gano’ng paraan.

Ang tunay na Angela Madrigal ay halos hindi makatingin sa tatay nito o kahit na
kanino dahil sa mga bullies. Hindi makasagot o makausap sa normal na boses. Mahina
lang na halos hindi marinig at parang laging may kinatatakutan. Nakabawi ang lalaki
pagkalipas ng ilang minuto

"Mabuti naman at nakapag-isip ka na. Uuwi ka sa bahay ninyo ni Torin, sa ayaw at sa

gusto mo! Hindi mo pa nga nakikita ang asawa mo ay nagawa mo nang magpakamatay!"

Siya naman itong hindi nakasagot dahil hindi niya alam kung ano ang talagang
sasabihin dito. Ang ipinagpasalamat niya ay mabuti at hindi pa nagkikita ang Torin
na 'yon at ang babaeng may-ari ng katawan niya. Hindi nito mahahalata kung ano ang
pagkakaiba nilang dalawa. Kung salbahe itong asawa sa kanya ay magkakasubukan sila.

"Hindi ko na maririnig pa mula sa'yo na gusto mong makipaghiwalay kay Torin,

naiintindihan mo?" ang huling banta nito bago lumabas ng kwarto.

Lumapit naman sa kanya si Beth.

"Miss Angela, sigurado po ba kayo na gusto n'yong umuwi sa bahay ni Sir Torin?"
Bahid ang pag-aalala sa mukha nito.

Naisip niya na usisain ito nang kaunti. Hindi niya alam kung mapagkakatiwalaan si
Beth dahil may ugali siya na hindi mabilis na magtiwala sa isang tao. Ramdam niya
na totoo naman ito sa babaeng may-ari ng katawan niya kaya susugal na rin siya.

"Makinig ka sa’kin, nais kong isikreto mo na wala akong matandaan. Sigurado na

makababawi rin ako sa ala-ala sa mga susunod. Kapag nagawa mong isikreto ito,
tutulungan kita nang mas malaki kapag kinailangan mo ako. Kailan mo pa nakasama si
– I mean, ako? Saka sino ba si Torin? Bakit ayaw kong makasal sa kanya?" usisa niya
dito.

"Ako ang tagapagbantay mo simula pa noon. Kinuha ako ni Mr. Madrigal para makasama
mo sa eskwelahan." Bigla itong nalungkot. "Ngunit dahil sa akin ay nadagdagan ang
pang-aapi nila sa iyo. Iyon din ang isa sa mga dahilan kung bakit ayaw mong makasal
kay Torin Agassi."

Kumunot ang noo niya. Masyado siyang nahihiwagaan sa lalaki.

Habang nag-uusap sila ay may mga mata na lihim na nakatingin sa kanila mula sa
sikretong kamera.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 3- Miserable Life

MALAKAS ang pag-ulan sa buong siyudad. Malabo ang daan na halos hindi na makita ang
kalsada kung hindi lang ginamit ng driver ang vision ng sasakyan. May kakayahan ang
bawat makabagong sasakyan na makita ang daan mula sa sarili nitong computer. May
mga pipindutin lang ang driver at normal ang kalsada na nakikita nito kahit gaano
pa kalakas ang ulan.

Masasabi niya na may sinasabi sa buhay si Angela Madrigal dahil sakay silang dalawa
ni Beth ng isang itim na sasakyan na X2023, isang makabagong kotse. Malapad ang
loob kahit apat lang ang pintuan. Pwedeng diliman ang bintana kung nanaisin ng
sakay nito.

Naisip niya na kung sa bagay ay mayaman din ang pamilya ng mga Agassi at sigurado
na hindi papayag ang tatay ni Enzo na ipakasal sa kung kanino lang ang anak nitong
si Torin.

Bigla niya tuloy naisip ang sinabi ni Beth sa ospital.

"Miss Angela, kilala po si Torin bilang isip-bata. Bali-balita po na umaakto si Sir
Torin sa edad na dose anyos. Iyan po ang dahilan kung bakit ayaw n’yong makasal sa
kanya bukod pa sa may mahal na po kayong iba, si Sir Earl. Nasabi n'yo na po sa
akin nang araw na inihatid namin kayo sa bahay ni Sir Torin na buong buhay n'yo ay
inaapi kayo at sigurado na hindi mababago ang ikot ng tadhana n'yo kung kay Sir
Torin kayo babagsak," sabi ni Beth.

"Kung gano’n ay espesyal siya sa pamilya," usal niya.

Ngayon niya napatunayan na hindi siya mahalaga kay Enzo. Hindi niya kasi alam na
may kapatid itong isip-bata. Kilala niya lang si Torin bilang nag-iisang kapatid
nito sa labas.

"Naku! Miss Angela, hindi po."

Nasabi rin nito na walang pormal na kasal na naganap sa kanila ng lalaki dahil nga
sa isip-bata ito. Walang palitan ng pagpayag kung nais ng mga ito na makasal,
walang bulaklak o puting gown, walang bisita o witness at walang pagmamahal sa
pagitan ng mga ito.

Narehistrado lang ang kasal ng mga ito na parang isang business deal ng bawat panig
ng pamilya. They registered their marriage because of connections. Basta nang araw
na malunod si Angela ay kasal na ito sa lalaki at ang araw na iyon ang unang
pagtatagpo nito kay Torin Agassi.

Tahimik siya habang nakaupo sa likod ng sasakyan. Hindi niya alam kung makatutulong
si Torin sa plano niya ngayon. Wala siyang naiisip sa ngayon kung hindi ang mamuhay
bilang Angela Madrigal na asawa ni Torin Agassi para magawa niya ang paglapit sa
pamilya nito. Para magawa niya ang paghihiganti kay Enzo.

Sigurado na may dahilan ang tadhana kung bakit siya nagising sa katauhan ni Angela
at hindi siya papayag na hindi makabawi sa dating nobyo. This is the real Angela!
Dahil ninakaw nito sa kanya ang dating buhay, sisiguruhin niya na babawiin niya
iyon dito.

May ilang minuto rin na bumaybay ang sasakyan sa maulan na daan. Pumasok ang kotse
sa isang may kataasan na gate at huminto ang sasakyan sa gilid ng malaking bahay.

"Nandito na tayo, Ma’am Angela," ani Beth.

Lumabas ito ng sasakyan at binuksan ang malaki at itim na payong. Sumunod din naman
siya sa babae. Unang pumukaw sa atensyon niya ang swimming pool na nasa di-
kalayuan, katabi ng garden. Ito ang pool kung saan nalunod si Angela Madrigal.

Pakiramdam niya ay may mga matang nakatingin sa kanya mula sa bahay na iyon kaya
naman bahagya niyang inangat ang payong at tumingala. Tatlong palapag ang malaking
bahay. Sa bungad pa lang ay may kung anong enerhiya na ang bahay na iyon para sa
kanya.

Kita niya na bukas ang isang parte ng french door at nakalilis ang kurtina sa
terasa na matatagpuan sa ikalawang palapag ngunit walang tao o bulto siyang nakita
roon. Tumuloy na lang siya sa pagpasok sa loob ng bahay. Isang baso ng tubig ang
sumalubong sa mukha niya.

***

INUTUSAN ni Evelyn si Gloria, ang mayordoma sa bahay ni Torin na buhusan ng tubig

ang babae kapag nakabalik na ito sa bahay na iyon. Si Evelyn ang half-sister ni
Angela Madrigal.
"Huwag kang mag-alala, Gloria. Sinisigurado ko na hindi gaganti ang kapatid kong
‘yon. Narinig mo na siguro ang mga sabi-sabi na mahina si Angela. Pwede mo siyang
saktan kahit araw-araw at sigurado ako na hindi siya lalaban. She's weak like an
ant! Teach her a lesson every day and I will pay you big time. Akala siguro niya ay
porke nakaalis na siya sa bahay namin ay nakaligtas na rin siya sa akin. In her
dreams!" Ito ang sinabi sa kanya ni Miss Evelyn.

Hindi lingid sa kaalaman niya na isang mahinang babae si Angela Madrigal na

ipinakasal kay Torin! Sigurado siya na balewala lang ito sa kanyang boss kaya
gagawin niya ang nais niya.

Sa palagay ni Gloria, kaya pumayag si Master Agassi na ipakasal si Torin sa babae

ay para hindi na ito namili pa ng iba; para hindi lang pagtawanan ng ibang tao ang
pamilya Agassi kung hindi para na rin sa business deal nito kay Mr. Madrigal. Lahat
ng kasambahay sa tahanan na iyon ay si Madam Selena, ang madrasta ni Torin ang
nagpapasweldo at si Gloria ang nagdedesisyon sa lahat.

Nais niyang malaman kung may punto nga ba si Evelyn, ang kapatid ng babae.

***

HALOS mapasinghap si Angela sa isang baso ng tubig na sumalubong sa kanya pagpasok

pa lang sa pintuan. Ginising siya ng malamig na tubig na iyon.

"M-Ma’am Angela!" nag-aalala na saad ni Beth na nasa likuran.

Hinawi niya ang tubig sa mukha para mas malinaw na makita ang taong salarin. Isang
may-edad na babae ang nakita niya.

"Ang kapal ng mukha mo na magpakalunod sa swimming pool! Sige, pumasok ka na.

Parehas kayo ni Torin na walang kwenta. Puro pabigat!”

"Who the hell are you?!" singhal niya dito.

Napakislot ang may-edad na babae sa lakas ng pagkakasinghal niya dito. Nagdidilim

talaga ang mata niya habang nakatingin sa babae. Nakabawi rin naman agad ito nang
maisip ang mga sabi-sabi ng mga tao tungkol sa kanya.

"Ako lang naman ang mayordoma dito! Ako ang pinuno sa bahay na ito!"

Sumilay ang kakaibang ngiti sa labi ni Angela na nilapitan ito saka malakas na
sinampal ang babae sa pisngi. Para bang nabingi ito sa lakas ng pagkakasampal na
iginawad niya dito.

Bahagya siyang napangiwi matapos iyon dahil sumakit ang kamay niya. Napalakas yata
ang pagbigay niya ng pwersa para sampalin ang babae. Nakalimutan niya na sobrang
lambot at makinis ang kamay niya ngayon. Pakiramdam niya ay nabaliaan siya. Para
bang hindi man lang marunong sa gawaing bahay ang tunay na Angela Madrigal.
Nananatili ang matalim na tingin niya sa mayordoma.

Hawak nito ang pisngi at matalim ang tingin na ipinukol sa kanya. "Punyet* ka!"

Pailalim niya itong tiningnan.

"Mukhang nakalimutan mo yata kung sino sa ating dalawa ang dapat na iginagalang sa
bahay na ito. Ako ang asawa ni Torin, ang may-ari ng bahay na ito at mayordoma ka
lang! Sabihin mo sa’kin, ano ang karapatan mo para buhusan ako ng tubig at
pagsalitaan ako ng kung anu-ano? Kahit ilang beses pa ako na magpakalunod sa
swimming pool ay ano ngayon sa’yo?!"

Natigilan si Gloria. Sa isip-isip nito, kaiba sa mga sabi-sabi at naririnig nito

ang Angela Madrigal na nasa harap nito ngayon. Ito ba talaga ang asawa ni Torin?
Nasaan ang mahinhin at halos hindi makatingin ng diretso sa mga tao?

"Bring me to my room!" utos niya nang may awtoridad.

Parang nakaramdam ng takot sa kanya ang mga kasambahay na nakasaksi sa nangyari.

"M-Ma’am Angela, dadalhin ko na po kayo sa kwarto ni Sir Torin," saad ng isang

kasambahay na lumapit sa kanya na hindi nalalayo sa edad ni Beth. Itinuro nito ang
hagdan paakyat.

"D-dito po tayo," nakayuko na sabi nito na halatang nangangatog sa takot sa kanya.

Huminto siya sa paanan ng hagdan at saka nilingon ang mayordoma na nananatiling

nakatingin sa kanya. Hawak pa rin nito ang pisngi na halatang hindi pa nakababawi.

"By the way, I'm always a b*tch!"

Subukan lang na gumawa pa ng kakaiba sa kanya ang mga tao doon at sigurado na
magkakasubukan sila. She's Angela Capili, just like what she has said, she's a
b*tch! Kaya niyang sunugin ang bahay na iyon kung gugustuhin niya at ihawin ang
lahat ng tao doon! Mananatili siyang matalim, sa dating buhay niya man o sa
kasalukuyan.

Nilingon niya ang kasambahay na nananatili ang kaba sa presensya niya. Sa tingin pa
lang na ibinigay niya dito ay alam na nito ang gagawin. Napalunok ito at saka
sinabi na ihahatid siya nito sa kwarto.

"Beth, pwede ka nang umuwi sa mansyon ng Madrigal."

"S-sigurado po ba kayo Ma’am Angela?" Kahit pa nasaksihan nito ang mga ginawa niya
sa mayordoma, hindi mawala ang pag-aalala nito na iwan siya doon. Ito man ay
nabigla rin sa kanyang pagbabago.

"Kaya ko na. Salamat!"

Sumunod siya sa kasambahay na nananatili na nakayuko hanggang sa makarating sa

tapat ng may kalakihang pintuan. May ukit at makapal ang kahoy nito.

"Pwede na po kayong pumasok sa loob."

Tumango siya.

Pinihit niya ang doorknob at isang madilim na kwarto ang sumalubong sa kanya.
Tanging ang isang parte ng french door ang nakabukas. Naisip niya na ang kwarto na
iyon ang nakita niya sa labas bago pumasok. Kinapa niya ang pader para hanapin ang
switch ng ilaw. Matapos ang ilang mga paghakbang ay natagpuan niya rin naman ang
pindutan.

Kumalat ang ilaw sa kabuuan ng kwarto.

Napakislot na lamang siya nang may yumakap sa kanya mula sa likuran. Si Torin, ang
kanyang asawa.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 4- Her beautiful husband
NABIGLA si Angela sa kung sino man ang yumakap sa kanya.

"Yehey! My wife is here!" masayang saad ng isang lalaki, nasa tono nito ang tila
isang batang nabigyan ng regalo.

Wala itong pang-itaas at ramdam niya ang makinis na balat nito kaya naman bahagya
siyang kinabahan sa inakto nito. Nakadikit ang baba nito sa kanyang balikat. Umikot
si Angela para mas mapagmasdan ang lalaki— ang kanyang asawa.

"You are already here. I’m happy." Masaya at hawak pa nito ang pisngi na parang
nagpapa-cute.

'Oh! F*uck!' Her cheeks turned red in an instant when Torin placed a smack on her
cheeks. "S-sit on the bed!" utos niya rito.

Mas ikinabigla niya ang mabilis na pagsunod nito sa kanya na parang mabait na tuta,
umupo ito sa paahan ng malambot na kama. Akala ni Angela ay nagbibiro lang si Beth
nang sabihin nito ang tungkol sa lalaki. Pinagmasdan niya nang mabuti ang mukha ni
Torin. Akala niya noon ay si Enzo na ang parang anak ng diyos sa paningin niya.
Hindi niya akalain na mas mahihigitan ni Torin ang features ng bawat parte ng mukha
ng lalaki. Kung may maipipintas siguro siya dito kay Torin, malamlam at kulang sa
masculinity ang mata nito. Samantalang mabigat ang mata ni Enzo, sa tingin pa lang
ay halatang papatay na.

Hinawakan niya sa baba si Torin at pinagbaling-baling ang pisngi nito para mas
masuri iyon. Makapal at maayos ang kilay nito. Itim, diretso at makintab ang buhok.
Makinis ang pisngi nito na parang galit ang balat nito sa pimple ngunit may
maliliit na tumutubong balbas. Wala siyang makitang marka na dumanas iyon ng sugat
o kahit ano sa kabuuan ng mukha. He has a sexy nose bridge at manipis ang labi,
nang-aarok ang inosente nitong mga mata na may tsokolateng kulay. Para sa tulad
niya na hindi ganoon kaganda sa nakaraan niyang buhay, isang anak ng diyos ang
tingin niya sa pagkatao ni Torin.

Too bad, he is dumb—a special child. Nagulat na lang siya nang palibutan ng bisig
nito ang kanyang baywang. Inilapit pa nito ang ulo sa tiyan niya.

"My wife is here. May kalaro na ako," nakangiti nitong saad.

Hindi niya maiwasan na mapangiwi. Kung normal na lalaki siguro si Torin ay iisipin
niya na nakararami na ito ng tyansing sa kanya. Niyayapos nito ang katawan niya na
parang hindi iyon ang unang araw na nagkita sila.

"I was told na nagswimming ka raw sa pool. Pinulikat ka rin ba kaya ka dinala sa
ospital?"

She was silent.

"Let's play tomorrow!" anito. Hindi niya pa rin ito sinasagot dahil lumilipad ang
kanyang isipan. Kung anu-ano pa ang sinabi nito. Sa totoo lang ay naiingayan siya
rito at bahagyang sumasakit ang ulo niya.

“Wife, did Gloria hit you? She always hit me when I did something bad. Let’s just
follow her, alright? Kapag mabait tayo, hindi niya tayo sasaktan. That’s what they
have told me.”

Nalungkot siya para kay Torin. Hinaplos niya tuloy ito sa buhok. Ayon kay Beth ay
treinta na ang lalaki. Bigla siyang nakaramdam ng awa rito. Base na lang sa mga
binanggit nito ay nakaranas ito ng pang-aalila sa bahay na iyon, lalo na kay
Gloria.

“Don’t worry, she will never do bad things again with you. I will protect you,”
sabi niya rito.

Kailangan niyang pangatawanan si Torin bilang asawa niya dahil matutulungan din
naman siya nito sa kagustuhan niyang makaganti. At dahil binigyan siya ng ikalawang
buhay, sa tingin niya ay si Torin ang kabayaran niya noon sa mga kapangahasan na
ginawa niya noong Angela Capili pa siya.

"Wife, help me wash. Ayaw nila akong tulungan na maligo," malungkot na saad nito.
Para itong maiiyak habang nagsusumbong sa kanya.

Hindi pa man ay namula ang pisngi niya sa narinig. Kahit naman isip-bata ito, Torin
was physically a big man—a big gorgeous man. Hindi niya napigilan na singhalan
tuloy ang lalaki. “Y-you are old enough to do that! Even a four-year-old boy can do
it. Go and wash to the bathroom!”

Bigla nitong niyakap ang sarili dahil siguro sa bigla at takot sa kanya. Napayuko
at nalungkot. Bumuntonghininga si Angela, kahit gustuhin niya na tulungan ang
lalaki ay hindi niya magagawa. Ayaw niya na umabuso ng batang lalaki.

Intellectually, she's twenty-seven in a twenty-three-year-old body, while this man

is twelve in a thirty-year-old body.

What kind of situation is this?

“I-I’m sorry.” Hindi niya maiwasan na magpaumanhin. Kahit naman papaano ay hindi
normal si Torin. “Come, I’ll teach you instead.”

Mabilis na umaliwalas ang mukha nito at sumunod sa kanya. Inakay niya ito sa loob
ng banyo. Binuksan niya ang shower knob at sinuri ang katamtamang init ng tubig.
“Come here!”

Binasa niya ng tubig ang kamay nito. “Sakto na ba sa iyo ang init?”

Tumango naman ito sa kanya. Tinuruan niya ito ng mga gagawin. Hindi mawala ang
pagkapula ng pisngi niya nang turuan niya ito kung paano lilinisin ang maselan na
parte ng katawan nito.

“Your cheeks and ears are blushing,” puna ni Torin.

‘Damn! Of course, it will turn red!’ isip-isip niya. “I-it’s because it’s hot in
here!” pagkakaila niya. Napalakas ang kanyang boses dahil kanina pa siya naiilang.

“D-don’t be mad…” Bigla itong napaatras sa pinakagilid.

“Just do what I told you, Okay? Mula ngayon ay tuturuan kita sa maraming bagay. Did
you understand everything I said?”

“Yes! Just don’t be angry.” Bigla na naman siya nitong niyakap. Siguro ay isang
stuff toy ang tingin ng kanyang asawa sa kanya.

“G-good!” Mabilis na humiwalay siya rito at lumabas ng CR.

Sinilip niya ang sarili sa salamin at napahawak sa dibdib dahil mabilis na

nagtatambol iyon matapos mawala ng lalaki sa kanyang paningin. The man inside the
shower room is giving her a different kind of feeling. Having the thought that he
is her husband making her face flushed. Para kasing anak ni Adonis ang lalaki. Ang
makita ang hubad na katawan nito ay nagbibigay ng kakaibang init sa pagkatao niya.
Pinaypayan niya ang sarili gamit ang kamay.

“Whew!” She needs to calm herself. She wasn't even sure if Torin would treat her as
his wife or just a playmate.

Pinagmasdan ni Angela ang kabuuan ng kuwarto. Malaki at malapad ang kama na

binabalutan ng red wine na comforter. May suot na makintab na roba na gawa sa satin
ang body stand sa tabi ng kama, red wine din ang kulay.

Nababalot ang kabuuan ng silid ng kulay pulang alak, kahit ang kurtina ay red wine.
She likes the entire room’s color as the old Angela, but what about her husband
Torin?

Kung hindi niya kilala si Torin ay iisipin niya na nasa loob siya ng kuwarto ni
Drakula. Iniisip niya tuloy kung ang mga kasambahay sa bahay na iyon ang salarin sa
mga kulay na iyon sa kuwarto, para lalong takutin ang kanyang asawa.

May malapad na pintuan sa tabi ng CR. Binuksan niya iyon at napagtanto na iyon ang
wardrobe ng lalaki. Iisang hilera lang ang may mga nakasabit na damit. Pantulog, T-
shirt at mga simpleng kasuotan ang una niyang nakita. Sa bandang dulo ay mga suit
na panglalaki ngunit halata na walang gumamit sa mga iyon. Sa ilalim na bahagi ay
mga hilera ng mga sapatos na panglalaki. May maliliit na cabinet kung saan nakatupi
ang sando at mga panloob ng lalaki.

Bigla niyang napagtanto na wala pala siyang kasuotan sa bahay na iyon. Pinag-
iisipan niya kung sa ibang kuwarto siya tutuloy o hayaan na lang niya na tabihan si
Torin dahil asawa naman niya ito. Mas pinili niya ang huli dahil kailangan nilang
suportahan ang isa't-isa. Nais niya rin na mas makilala pa ito.

Ayaw naman niya na bigla niyang hilingin dito o kaya naman ay kay Gloria ang isang
ekstrang silid, baka kung ano ang isipin ng mga kasambahay sa bahay na iyon. Narito
na siya kaya kailangan niyang yakapin ang buhay ni Angela Madrigal.

Sabay sila ni Torin na lumabas; ito sa CR at siya ay sa loob ng wardrobe. Lumabas

ito na tanging nakatapis lang ng tuwalya ang tumatakip sa katawan nito. Agad niyang
iniiwas ang paningin palayo sa katawan nito na may tumutulo pang tubig.

"M-magbihis ka na."

"Bihisan mo ako," hiling nito na may halong paglalambing.

Kinuha niya ang nakasabit na roba at inihagis niya dito. "W-wear this!"

Tinanggap naman nito ang manipis na roba.

"Thanks, Wife!" Nabigla na lang siya nang yakapin na naman siya nito sa baywang at
pinaghahalikan siya sa pisngi. Hindi maiwasan na tumutulo ang basa nitong katawan
sa kasuotan niya. Gusto niyang mapamura dahil sa bango ng lalaki. Bumabalot sa
pagkatao niya ang amoy ng shower gel nito.

"I-I don't have anything to wear. Nabasa na ako," reklamo niya rito.

"Hala! Just wear my shirts." Hinila siya nito pabalik sa loob ng wardrobe at kumuha
ng isang pirasong t-shirt doon. Itinapat nito sa kanya ang damit. "Wear this. Wow!
Kasya!"

"O-okay." Mabilis siyang nagpaalam at nagpunta sa katabing CR para linisin ang

katawan. Kinakabahan pa rin siya. Wala pa silang isang oras na nagkita ni Torin
ngunit matindi na agad ang kaba niya sa presensya nito.

Sa loob ng palikuran ay mas malinaw niyang nakita ang sarili sa malaking salamin na
halos bumuo sa pader. Angela Madrigal is a beauty. No, she's a goddess! Hinaplos
niya ang kanyang pisngi habang nakatingin sa sarili na nasa harapan. Tinanggal niya
ang buong kasuotan. Maganda rin ang katawan ng babae at ang mayaman dito ay ang
dibdib nito. She cupped her breast. Never in her life did she imagine that one day,
she will be having a big breast. Hindi niya naisip noon na magiging diyosa siya
balang araw. Binabad niya ang sarili sa tub. Kailangan niyang kilalanin si Torin at
ang tunay na Angela Madrigal.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 5-Enjoying the drama

TORIN was looking at Angela's angelic face. Malalim ang tulog nito.

Maamo at maliit ang kabuuan ng hugis ng mukha nito na binabagayan ng itim at tuwid
na buhok na umaabot hanggang likuran. Her eyes were dark brown, mapanuri. Makinis
at maputi ang mukha na wala man lang bahid ng kahit anong marka. Her lips were
thin, which makes an urge out of him wanting to kiss her. He wanted to suck her
mouth until she begged of wanting more than a kiss. Sumilay ang kakaibang ngiti sa
kanyang mga labi. The way she protects him is quite cute, o kaya naman ay baka ito
ang naku-kyutan sa kanya.

When he saw her getting out of the car, he frowned. Akala niya kasi ay matapos
nitong magpakalunod sa swimming pool ay hindi na ito babalik pa sa bahay na iyon.
Sinong mag-aakala na itutuloy nito ang buhay sa piling niya—ni Torin Agassi na
isang pabigat sa mata ng mga tao?

Iba ang mga dumating na balita sa kanya sa inakto nito ngayong gabi. Ayon kay Sam
na matagal na niyang kasama sa trabaho, halos hindi makabasag ng pinggan ang babae.
Tahimik ito kahit sa ospital at madalas na paglaruan ng mga kasama. She was always
bullied in the hospital where she’s working. Kaya naman kahit na hindi pa niya ito
nakikilala noon ay dismayado na siya sa mga nabalitaan sa babae.

Malaki ang pagtataka ni Torin nang marinig sa puno ng hagdan na ipinamukha nito sa
mga tao sa bahay na iyon na ito ang Boss sa bahay na iyon.

She's feisty! Somehow, she amused him. When he saw her beautiful face inside his
room, he couldn’t help but teased her and hugged her.

Isang bulto ng anino ang lumitaw sa terasa sa labas ng kanyang silid habang
pinagmamasdan si Angela. Agad na nagdilim ang kanyang mukha. Dahan-dahan siyang
tumayo at tumungo roon. Nilingon niya pang muli ang babae at nagpasalamat na
mahimbing pa rin itong natutulog. Niyakap siya ng malamig na gabi nang tuluyan
siyang makalabas.

"What is it?" mahinang tanong niya sa panauhin, ngunit matigas na halatang hindi
siya natutuwa sa pag-abala nito. Diretso ang tingin niya sa kabuuan ng madilim na
gabi. The softness in his eyes were no longer there.

"Boss Torin, I just heard that your wife came back," saad ni Sam or Samantha Davis,
ang kanyang partner at tauhan. She’s Filipino-American, kaya may katangkaran ang
katawan.

"Kung iyon lang ang sasabihin mo, maaari ka nang umalis."

"But... she’s a hindrance," agad na protesta nito.

"Bullsh*t!" Hindi niya napigilan na magmura, bahagyang nagtaas sa normal na tono.
He saw Angela frowned in her sleep. Maaaring narinig nito ang singhal niya.
Itinulak niya si Sam sa likod ng kurtina. "Look, I know what I am doing. Tell
everyone, don't ever touch my wife. Your job is to spy the company, not this home,
not my wife!" matigas niyang sabi kahit pabulong.

"You... you like her," naniniguradong sabi nito.

Hindi niya ito sinagot sa halip ay binitiwan niya ito at bumalik sa loob ng silid.
Sinara niya ang pintuan na madalas na nakabukas bago tinabihan ang kanyang asawa.
He’s starting to enjoy this drama.

***

"NO! NO! I'm sorry! Ayoko!"

Mga pag-iyak at paghiyaw ang naririnig ni Angela sa pasilyo sa labas ng kuwarto na

nagpagising sa kanya. Napangiwi siya at bahagyang hinilot ang ulo. Isang hindi
pamilyar na silid ang bumungad sa kanya nang magdilat siya ng mata.

F*ck! I almost forgot I'm Angela Madrigal now.

"Ahh—! Please... don't!”

Hindi niya alam kung ano ang nangyayari sa labas.

Iritableng bumangon siya mula sa kama at tinungo ang pintuan. Nawala sa isip niya
na isang t-shirt lang ang kanyang suot dahil iyon lang ang naibigay sa kanya ni
Torin noong nagdaang-gabi. Sinasakop nito ang kalahati ng bilugan at makinis niyang
hita.

Nakita niya na nasa isang sulok si Torin, nakaupo sa pader at yakap ang sarili.
Pinagagalitan ito ni Gloria. May bitbit pang pinutol na kawayan ang may-edad na
babae na halatang pamalo nito.

"What the hell are you doing?!" Agad niyang nilapitan ang dalawa at tinapik niya sa
balikat ang may-edad na babae. Dinaluhan niya ang asawa para iligtas ito sa mapang-
aping si Gloria.

Lumuhod siya para yakapin si Torin. Nilingon niya ang ginang na sakto lang ang
ekspresyon sa mukha, hindi galit at hindi rin naman natatakot sa kanya.

"You b*tch! What did you do to my husband?!" galit na tanong niya rito.

"Sinabihan ko lang naman siya na kailangan ninyong pumunta sa mansyon ng mga

Agassi. Ayaw niyang pumayag! Sa halip, binasag niya pa ang figurine!" Tinuro nito
ang isang nagkapirapirasong disenyo sa sahig na nasa dulong bahagi ng pasilyo.

Alam niya sa sarili na hindi rin biro ang halaga niyon. Salubong ang kilay ni
Angela na nakatingin sa may-edad na babae. Hinawakan siya ni Torin sa braso.

"W-Wife, I-I don't want to go there. Enzo is bullying me. He— he’s bullying me.
Papaluin niya ako rito, rito. H-he’s a bully. I d-don’t want to see him," sabi nito
na uutal-utal, halatang nagsusumbong. His eyes were so scared while thinking about
Enzo. Umiiling pa ito na halatang ayaw nitong makita ang taong kinamumuhian din
niya.

Napaismid siya. Ang maisip lang ang pagmumukha ng dating nobyo ay tila dumudurog sa
pagkatao niya ngayon at nagpapainit din sa kanyang laman. Half of her heart was in
pain, while the other is suffering from anger.

Hindi na siya magtataka kung kung apihin din nito si Torin. Kilala niya ang
pagkatao ni Enzo na kapatid ng kanyang asawa sa labas. Kapag mahina ang isang tao
ay lalo nitong inaapakan hanggang sa tuluyan na madurog. Diyos ang tingin nito sa
sarili. Hindi niya lang iyon pinapansin noon dahil wala rin siyang pakialam! She’s
a selfish. Kita sa mata ni Torin na nangingislap sa luha ang takot nito sa lalaki.

“H-he’s bad!” His hands were clenching and not in place. Malikot ang mga mata.

"Look at me.” Hinarap niya ang mata nito. “Don't worry. No one will bully you from
now on." Hinaplos niya ito sa buhok para bigyan ito ng katiyakan.

"Hmp!" Inirapan sila ng may-edad na babae at akmang tumalikod na para lumayo sa

kanila. Naniningkit ang kanyang mata sa inakto nito.

"Ate Gloria," tawag niya sa pangalan ng babae.

Tumayo siya. Nananatili naman si Torin na nakaupo sa sahig at malinaw sa mga mata
nito ang makinis niyang binti.

"Ayoko nang makikita o malalaman na pinagkakaisahan ng lahat si Torin sa bahay na

ito. Hindi ako magdadalawang-isip na parusahan ang kung sino man na susuway
sa’kin."

"Miss Angela, nasa abroad pa lang si Torin ay ako na ang namamahala sa bahay na
ito! Nabubuhay pa si Madam Estella ay narito na ako. Thirty years akong nag-alaga
sa bahay na ito."

"Pero hindi ibig sabihin na ikaw na ang may-ari ng bahay na ito, tama? Hindi ibig
sabihin na por que thirty years kang tumira rito ay ikaw na ang nagmamay-ari ng
lahat!" Humalukipkip siya. "I told you last night— I'm. A. Bitch!" Binigyang diin
niya pa ang mga huling salita.

Niyakap siya sa binti ni Torin. "Wife, don't. She— She's just concerned about me.
Don't be angry."

"Hmp!" Halos umusok ang ilong ng babae na nagpatuloy na tinungo ang hagdan.
Naniningkit naman ang kanyang paningin sa likuran nito, hanggang sa mawala na ito
sa kanyang paningin. Hindi na niya alintana na magaan na humahaplos sa kanyang
binti ang kanyang asawa.

"Get up!" Pinatayo niya si Torin at saka niya ito iginiya pabalik sa loob ng
kuwarto.

May ilang sandali pa bago humupa ang takot nito.

"Thank you, wife! My wife is amazing!" Halos maipit ang buo niyang katawan nang
yakapin siya ng asawa. Saka siya nito pinaghahalikan sa pisngi.

Napapangiwi na lang siya habang iniisip na hindi normal ang kanyang asawa kaya
ganoon ito umakto. Hindi niya lang maintindihan kung bakit nahinto sa edad dose ang
pag-iisip ni Torin. Hindi masyadong bata, hindi rin naman matured. He’s just dumb?

"By the way, I have a question. You don't have a job right now, and I don't have a
job either, paano natin pinapasuweldo ang mga tao rito?" she asked.

"Oh!" Tapos nakita niya na parang nag-isip ito. "Wife, what do you mean?" tanong
nito na parang hindi alam ang ibig niyang sabihin.
Napakamot sa sentido si Angela. Nakalimutan niyang wala nga pa lang alam sa adult
world si Torin. Malamang na iniisip nito na nag-babahay-bahayan lang sila doon sa
malaking tirahan na iyon.

"Like, paanong nakabibili ng pagkain ang mga kasambahay? Sino ang nagbibigay sa
kanila ng pera?"

"Ah! I have money! My mom left me with so many blue bills."

Kumunot ang kanyang noo at saka inisip na malamang ay isang libo ang tinutukoy nito
na blue bills. "Ibig mo bang sabihin ay iniwanan ka ng mommy mo ng maraming pera at
iyon ang ginagastos mo sa bahay na ito?"

Napakamot ito sa ulo saka ngumuso at umiling. "Wife, I don't know."

Dinala siya nito sa loob ng wardrobe, binuksan ang isang drawer at kinuha ang isang
cardholder na maayos na nakalagay sa gilid. Inilabas nito ang tatlong credit cards
mula roon.

"My dad said, if I want to buy something, I can use this."

Nakahinga nang maluwang si Angela matapos makita ang mga iyon.

"Why?" tanong ni Torin.

"It's because. I need to shop for my personal things," sabi niya. Napangiwi pa siya
nang ibahagi ang dahilan dito. Baka kasi isipin nito na gold digger siya at masaya
siyang nakakita ng kaperahan.

"Then I will go with you. Wow! Your balls are bouncing," puna nito at sinakop ng
dalawang palad nito ang kanyang bilugang dibdib.

Noon niya lang napansin na nakasuot lang siya ng Tshirt nito at underwear. Nanlaki
ang mata niya nang lumapat ang palad nito sa kanyang dibdib. Mabilis na dumaloy ang
init ng palad nito sa kanyang katawan. Bigla siyang gumilid at tinakpan ng dalawa
niyang braso ang kanyang hinaharap. She was careless.

"H-h’wag mong gagawin ang bagay na iyon sa kung kanino lang!"

Bigla itong napaatras at lumitaw ang takot sa guwapong mukha.

"D-don't be angry…" Parang magluluha na naman ang mata nito na napayuko. Naihilamos
na lang niya ang kamay sa mukha.

"Aisht! Hayaan mo na nga, Angela, at ikaw naman ang asawa!" bulong niya sa sarili
ngunit hindi nakaligtas sa pandinig nito ang kanyang sinabi. "P-promise me that you
will never do it with another woman, or girls, or any opposite sex," sabi niya
rito. Hindi niya alam kung ano ang ibig niyang sabihin doon. Para siyang pumasok sa
patibong. Kaunti na lang kasi ay parang sinabi niya na rin na pumapayag siya, basta
siya lang ang pwede nitong hipuan.

Panay ang tango nito sa sinabi niya at saka siya muling niyakap. "I promise! Does
that mean I can touch you?"

Napapikit nang mariin si Angela. "J-just don’t do it in public."

Tumalikod na siya saka tumungo sa terasa para makalanghap ng sariwang hangin.

Pinaypayan niya muli ng palad ang sarili. Para siyang lalagnatin lagi sa presensya
ni Torin. Nahihirapan siya palagi na mag-isip ng idadahilan dito. Hindi niya
maintindihan kung bakit hindi siya makapagsabi ng no sa lalaki.

Bumalik din naman sa kanyang isipan ang sinabi ni Gloria. Hindi nito nakasama sa
loob ng ilang taon ang kanyang asawa.

Ibig bang sabihin ay galing ng abroad si Torin?

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 6-His mom

HINDI nakaligtas sa mata ni Angela ang footprint ng sapatos sa terasa kinabukasan.

May naiwang mantsa ng putik sa kung saan saang parte nito. Sinuri niya ang sahig at
ang haligi nito. Ilang mga bakas ang napuna niya roon. Kahit sa pader ay may marka.

Nang nagdaang gabi ay maulan sa siyudad kaya naman kumunot ang kanyang noo. Hindi
kaya sila inakyat ng magnanakaw nang nagdaang gabi? Hindi malabong mangyari na
matakam ang mga masasamang loob sa tahanan na iyon lalo na at may kalakihan ang
bahay ni Torin.

Imposible na isa sa kanila ni Torin ang may-ari ng mga sapatos na iyon. Sa

personalidad pa lang ni Torin ay alam niya na hindi ito umaalis ng bahay. Isa pa,
hindi hamak na mas maliit ang marka ng mga sapatos kaya sigurado siya na mas maliit
din ang paa ng may-ari ng mga iyon.

Napakislot na lang siya nang yakapin siya ni Torin sa baywang mula sa likuran
habang sinusuri niya ang mga parte na iyon ng kanilang tahanan.

"Wife, what were you thinking?" Idinikit nito ang ulo sa likuran niya. Nasanay na
yata siya sa mga pagyakap-yakap nito kaya hindi na siya masyadong naiilang.

"Nothing. Did you see someone here last night?" Hindi niya napansin ang pagtalim ng
mata ni Torin dahil nasa likod niya ito.

"Why?"

Tinuro niya ang mga mantsa ng putik sa sahig at sa pader. "Parang inakyat tayo ng
magnanakaw. Sigurado ka ba na walang nawawala rito sa kuwarto mo?" Noon lang siya
umikot para harapin ito.

"Baka 'yung guard sa labas ang may-ari n'yan. May nakapasok kasing pusa rito
kahapon."

“Ahh…” Napatango na lang si Angela. "Siya nga pala, narinig ko kanina na si Estella
ang may-ari nitong bahay. Huwag mo sanang masamain kung itanong ko kung sino si
Estella."

Nakita niya na lalong lumungkot ang mga mata nito at parang iiyak. Tila isang
paslit na inaalala ang malungkot na nakaraan. Pumasok ito sa loob ng silid at umupo
sa dulong bahagi ng kama. Niyakap ang mga binti.

"My Mom. She… she's dead. Limang taon na nang mamatay siya."

Tinabihan niya ito ng upo. "Pasensya ka na. Gusto ko lang kasi na makilala ka at
ang pamilya mo. Si— 'yung Enzo, paano kayo naging magkapatid?"

Umiling si Torin. "Hindi kami magkadugo. Anak siya ni Tita Selena sa ibang lalaki,
but my dad loves him and his mom."
Bigla itong humiga at inilapat ang ulo sa kanyang binti habang nakabilog ang
katawan na parang pusa. "Fifteen years ago, my dad left my mom for Tita Selena.
Then, he legally adopted Enzo when they got married."

"My Mom… my mom accepted Tita Selena because they are best friends, but five years
ago… my Mom died. Her heart stopped beating," narinig niya na pumiyok ito habang
nagkukuwento.

Hinaplos niya ang itim nitong buhok. Naisip ni Angela kung gaano kasakit ang mga
iyon para kay Torin. Ngayon ay nag-iisa na lang ito at walang masandalan. Wala ang
nanay nito, ang tatay naman nito ay naroon na sa pamilya ni Enzo. Tumiim ang bagang
niya matapos maisip na nagawa pa itong ipakasal sa isa pang inosente na si Angela
Madrigal— ang tunay na Angela.

***

NAAALIW si Torin sa kanyang asawa. He never thought he would enjoy the drama this
much. He could touch her physically at wala itong magawa dahil asawa siya nito.
Hindi ito nag-iisip ng masama sa kanya o kahit tsansingan niya ang maganda nitong
katawan.

Sa totoo lang ay gusto na nga niya itong angkinin. She's alluring and sexy. Her
beautiful face is a plus too. Maraming beses na siya nitong inaakit nang wala man
lang itong kaalam-alam because she's careless. She flaunted her round boobs and her
slender legs right in front of his eyes. Seeing her erect n*****s under his white
shirt was too sexy, and he couldn't just ignore it. So, he touched it.

Naaaliw siya kahit sa mga tanong nito sa kanya. Nagawa pa nitong punahin ang mga
marka ng sapatos ni Sam noong nagdaang gabi. Ngunit totoo ang kalungkutan niya sa
dibdib nang maalala ang ina.

Pinadala siya nito sa Amerika pitong taon pa lang siya para doon pag-aralin kasama
ang kanyang lolo. Naririnig niya lang noon na galit ang lolo niya sa kanyang ama
nang maghiwalay ang mga ito. Sa una ay nagagawa pa siya nitong puntahan sa Amerika
kasama ang ina hanggang sa paunti-unti ay tuluyan na siya nitong kinalimutan.

Sampung taon lang siya nang malaman niya na nagpakasal na pala ito sa iba—kay Madam
Selena. Noong mga panahon na pinadala siya ng ina sa Amerika.

When he was twelve, Madam Selena made a move on him. Mula sa eskuwelahan ay sinundo
siya ng kanyang driver para ihatid sa kanilang tahanan. Hindi niya akalain na
dinakip na pala siya ng isang grupo. His driver was accomplice at hindi niya iyon
matanggap.

Dinala siya nito sa isang liblib na lugar mula sa school, masukal at pinaliligiran
ng mga puno. The men were drug addicts, tila sabog ang mga ito nang harapin siya.

“You told me that you would give me twenty thousand dollars!” reklamo ng kanyang
driver matapos siyang maihatid sa mga ito.

“What are you— A fool? I’m sorry, but we don’t have a plan to give you money.”
Hindi nagdalawang-isip na binaril ng isa sa mga ito ang kanyang driver.

Sa edad na dose ay naranasan niya ang makasaksi ng binabaril na nilalang ilang

metro lang ang layo sa kanya. Tila umaalingawngaw pa sa kanyang pandinig ang lahat.
Hindi siya makapaniwala sa nangyari. Ang driver niya na pinagkatiwalaan niya at
pinaamo siya sa loob ng ilang taon ay nasilaw sa pera ngunit pinatay ng mga taong
ito na halang ang kaluluwa. The next thing he did was running.
“Shit!” Hinabol siya ng mga ito.

Hindi na niya alam kung ilang oras, minuto at kung gaano na kalayo ang kanyang
tinatakbo, walang pakialam kahit galusan siya ng mga tinik. Hanggang makakita siya
ng white van malapit sa ilog. Doon siya pumasok. Takot na takot at yakap niya ang
sarili. Isang babae na nakasalamin ang nakatagpo sa kanya sa van nito nang hawiin
nito ang kurtina. Bumakas ang pagkabigla sa mukha nito ngunit sinenyasan niya ang
babae na huwag siyang isusumbong. Naroon din ang asawa nito ngunit nasa labas.

Kasabay nito ang paglapit ng grupo sa van. Tinakpan siya ng babae ng kumot.

“Have you seen a boy?” tanong ng isa sa may-edad na lalaki.

Tapat ang huli na hindi siya nito nakita kaya nakakunot ang noo nito. He turned his
head to his wife. Panay ang iling niya habang lumuluha. Humihiling na huwag siyang
ituro habang naroon sa tagong parte ng van.

“Who are you looking?” the old lady asked the group behind the car window.

“We are looking for a boy, he’s wearing a uniform?” halos nag-e-echo ang boses nito
sa paligid.

“A boy? Don’t you think it’s funny to see a boy in here?” sagot ng asawang lalaki.

“Let me check your van!” Lumapit ang isa sa mga grupo.

“Hold on, young man! Don’t scare my wife!” Naglabas ng isang shotgun ang asawang
lalaki. “We don’t see a boy! One move, and I’ll shoot your head!”

Nagtaas ng dalawang kamay ang lalaki. “Alright! Alright! F*ck!”

“Let’s go!” matalim ang mata na sabi ng isa sa grupo.

This husband and wife, Filipino doctors saved him. Ibinalik siya sa kanyang
magulang mula sa kanyang identification card na ginagamit sa school. Natulala si
Torin nang dahil sa trauma sa loob ng ilang linggo. He became silent for weeks,
scared. Iyon naman ang naging hudyat ni Madam Estella para ipaalam sa lahat na
walang kakayahan si Torin.

She declared that Torin was a special child. Para iligtas siya sa masamang plano ni
Madam Selena na kaibigan nito. Weeks after, nakabawi rin naman si Torin at lumaban
para protektahan din ang kanyang ina.

"Torin, don't come back for the meantime," naalala niyang sabi nito sa kanya kahit
nang makatapos siya sa kolehiyo. Huli na nang malaman niya na kaya pala siya nito
pinadala sa Amerika ay para hindi niya masaksihan ang paghihirap nito.

Nasa kalagitnaan siya ng giyera laban sa terorista nang makuha niya ang balitang
namatay ang kanyang ina. Hindi siya pinayagan na makauwi ng Pilipinas dahil
kailangan nilang tapusin ang misyon. May ilang buwan na itong namatay bago niya
nakuha ang abo ng ina. Tila nauwi sa abo ang kalungkutan ng kanyang ina. Sa loob ng
ilang taon ay tiniis nito nang mag-isa na harapin ang problema. Humina raw ang puso
nito— ito ang natanggap niyang dahilan mula sa autopsy.

Mas lalo siyang napoot sa ama nang malaman niya na ang mommy niya ang nagmamay-ari
ng sixty percent shares ng kumpanya at sa kanya nito iniwan ang lahat.

Pero tuso ang kanyang ama, kahit sa kanya iniwan ng mommy niya ang lahat, nakasaad
na ito pa rin ang hahawak at magmamaniobra sa mga iyon. Gayunman, naniniwala siya
na mas tuso ang asawa at anak nitong si Enzo. Unti-unti ay nagkakaroon ng shares
ang dalawa sa kumpanya ng ULab—ang kanilang kumpanya na binuo pa ng kanyang lolo.

Alam niya na sa huling laban, ang mag-ina ang magwawagi. Amoy niya ang kaluluwa ng
mga ito. Walang alam si Torin sa business dahil ibang mundo ang ginalawan at
kinalakhan niya. Kaya naman ang tangi niyang nagawa ay manmanan ang opisina. He
secretly hired personnel in ULab, and these people were the ones who are reporting
to him about the company’s movement.

Sa ngayon ay mukhang epektib ang plano niya na magpanggap na walang alam sa buhay
dahil hindi siya naramdaman ng mag-ina na balakid siya sa mga ito.

To lure the enemy and play with them. Ito ang natutunan niya sa buhay na mayroon
siya at uunti-untiin niya ang bagong pamilya ni Mr. Agassi, ng kanyang ama.

Totoo ang kalungkutan ni Torin at totoo sa loob niya na maiyak habang ibinabahagi
sa kanyang asawa ang lahat. Para kasi siyang nakakita ng kakampi sa katauhan ni
Angela. Nagawa pa nitong haplusin ang kanyang buhok habang binabalikan niya ang
nakaraan

But the feelings of her big boobs over his head, touching a small part of his face?
Damn! He has to think of something about how to enjoy them.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 7-Like sex

TATLONG katok sa pintuan ang pumutol sa malungkot na usapan ni Angela at Torin.

“Tumayo ka muna. Titingnan ko kung ano ang kailangan nila sa atin,” hiling niya
rito. Nakahiga pa rin kasi ito sa kanyang hita. Sinunod naman siya nito. Tumayo
siya at binuksan ang pintuan, isang kasambahay ang bumungad sa kanya sa labas.

“Ano iyon?”

Inabot nito ang mga nakatuping damit.

“M-Ma’am Angela, tuyo na po ‘yung pinalabhan n'yong damit kagabi.” Halata dito na
natatakot ito sa kanya.

Kinuha niya ang mga iyon saka muling isinara ang silid matapos magpasalamat.
Bahagya siyang nagdiwang dahil kahit papaano ay mukhang naalog niya ang bahay na
iyon sa katotohanan na sila ni Torin ang amo roon at hindi sila basta kung sino
lang. She’ll make sure that everything will be in place.

“I need to shop for my personal things,” sabi niya kay Torin.

“We are going outside?”

Nakamot niya ang ilong.

“T-the problem is I don’t have money,” nakangiwi niyang sabi.

May trabaho naman si Angela ayon kay Beth ngunit pinag-resign ito ng ama na
nakadagdag sa pressure sa babae. Nakaramdam siya ng hiya kay Torin. Kahit papaano
ay ayaw naman niyang masabihan na makapal ang mukha at nang-uuto ng isip-bata na
tulad nito.

Bigla itong tumayo at yumakap na naman sa kanya. “Don’t worry, wife. My mom said I
should support my wife. I will buy anything that you’ll need. I’ll be your hero.”
How cute?

Nag-iisip siya kung maaari niyang isama ang lalaki sa mall. Hindi kaya mawala niya
ito sa labas habang namimili? At baka mapagalitan din siya ni Mr. Madrigal, ang
tatay nito, na pabaya siyang asawa. Napangiwi siya.

“Wife, I should go with you. We should stick together. Please? Please? Pretty
please?” Tila ito batang humihiling sa kanya na dalhin sa Wonderland Park.

Napabuntonghininga na lang siya sa inakto nito. “Sige na nga, isasama na kita. Pero
sa isang kundisyon. Hindi ka pwedeng mahiwalay sa akin at kailangan na susunod ka
sa sasabihin ko, maliwanag ba ‘yon?”

“Yehey!” Bigla siya nitong binuhat at niyakap. Para itong lumangoy sa ligaya nang
isinubsob ang mukha sa dibdib niya habang masaya siya nitong pinipisil.

“T-Torin, n-naiipit na ko. I-I need to take a shower. Put me down,” nag-iinit ang
mga pisngi na sabi niya rito.

His actions made her blushed. Kahit papaano ay nahihiya siya sa kanyang asawa lalo
na at wala siyang bra. He’s still a big man.

“Do you want me to help you? As your husband, I must help you clean your body,”
parang walang muwang na sabi nito sa kanya. Lalong namula ang mga pisngi ni Angela
sa narinig.

“N-no, I-I can manage!”

Bitbit ang mga damit ay nagmadali siyang pumasok sa loob ng shower room na nasa
katabing silid. Para siyang magkakasakit sa puso kay Torin. Sigurado siya na walang
alam ang taong ito sa ginagawa nito sa kanya. His touches on her body were teasing.
Hindi niya maipaliwanag, ngunit kakaiba ang mga haplos nito. It’s as if she wanted…
more. She wants his big hands to—

Pinaypayan muli niya ang sarili gamit ang dalawang palad. Kahit pa kasi parang wala
itong alam sa mga ginagawa nito sa kanya, isa pa rin itong lalaki sa kanyang
paningin; malaki at guwapong lalaki!

Damn it!

Hinayaan niya na alisin ng malamig na tubig ang init niya sa katawan.

-----

SINUOT niya muli ang damit na suot niya nang nagdaang-araw. Wala naman kasi siyang
choice dahil iyon lang ang tanging damit na mayroon siya. Mabuti na nga lang at
naisipan niya na palabhan ito sa kasambahay na naghatid sa kanya sa kanilang silid.

Namili si Angela ng mga susuutin ni Torin sa wardrobe nito. Wala siyang magustuhan
na kahit na ano sa mga damit doon. She was annoyed. Hindi tuloy niya maiwasan na
baka si Enzo ang nagbigay at namili ng mga damit na nakahilerang nakasabit sa silid
na iyon. Wala naman kasi siyang maisip na iba pa na maaari niyang pagbuntunan ng
inis.

Napapailing na lang siya. Siguro ay hinahayaan ni Enzo na magmukhang baduy ang

kanyang asawa kaya kung anu-anong mga klase lang ng damit ang naroon. Torin doesn't
even have signature clothes.
Sakto naman na nakatapos na siya sa pagpili ng damit nang matapos si Torin sa
paliligo. Tulad ng nagdaang hapon, nakatapis lang ito ng tuwalya. Napalunok siya at
hindi niya mapigilan na sundan ang tumutulong tubig pababa sa katawan nito. How she
wished she could replace the small clear water for the meantime, slides on his firm
body.

Ngumiti ito sa kanya nang matamis. “Wife, did you find clothes for me?”

Nabigla pa siya nang magsalita ito. Ramdam niya ang init ng kanyang pisngi. Inabot
niya rito ang pantalon, t-shirt at brief nito.

“Y-you can wear these. Lalabas na ako,” saad niya habang nakayuko.

Lalapitan sana siyang muli nito para yakapin, ngunit mabilis na nakaiwas na si
Angela. She wants to be embraced by those hands, but that was the problem. A big
problem!

Nakita niya na nalungkot ito, nakanguso at parang maiiyak na naman dahil sa kanyang
inakto. “Y-you don’t like me?”

Sh*t! This man is torturing her. Alangan namang sabihin niya rito na may namumuong
init sa pagkatao niya sa tuwing maglalandas ang kamay nito sa kanyang katawan kaya
siya umiiwas. He wouldn’t understand her either.

“I’m not angry. B-baka mabasa mo na naman kasi ako, wala na akong ibang susuutin.
Hihintayin kita sa ibaba.”

Tuluyan na siyang lumabas ng silid. Unti-unting nawala ang kaba sa kanyang dibdib
nang mawala sa kanyang paningin ang asawa. She tapped her chest. Siguro ay may
epekto ang may-ari ng katawan niya kaya siya nagkakaganoon. Yes, right! That’s the
reason!

Habang hinihintay si Torin ay umupo muna siya sa couch at ipinikit ang mga mata.
Nanibago siya sa koneksyon nila ng lalaki kahit pa nga hindi pa lumilipas ang
beinte-kuwatro oras na kasama niya ito. Kataka-taka kasi na nakuha nito ang loob
niya. Noong nabubuhay pa siya bilang Angela Capili, pinaka-ayaw niya sa lahat ang
mga taong katulad ni Torin— stupid and idiot.

Mabilis na nag-iinit ang ulo niya sa mga assistant niya noon o mga kasama sa
trabaho kapag hindi alam ng mga ito ang gagawin. She doesn’t care to anyone before
as long as she wants to do something. Malaking parte si Enzo sa ugali na mayroon
siya noon dahil masyado nitong nakuha ang atensyon niya.

Bumahid sa mukha ni Angela ang galit at hindi iyon nakaligtas sa mata ni Torin na
nasa bungad ng hagdan ilang hakbang ang layo sa kung saan siya nakaupo.

“Let’s take a breakfast.”

Nauna na siyang nagtungo sa dining area. Sumunod sa kanya ang lalaki. Nag-agahan
muna si Angela at Torin bago niya mapagdesisyunan na pumunta sa mall para bumili ng
personal na gamit. Wala kasing laman ang tiyan niya simula pa noong nagdaang
gabi. Kahit pa nga marami siyang nais na gawin, hindi naman niya maaaring kalimutan
na alagaan din ang katawan na iyon.

"Wife, eat this one." Binigyan siya nito ng isang hiwa ng isda sa plato.

"Wife, eat more." Nilagyan nito ng gulay ang kanyang plato.

"Wife— "
"Torin, stop! I can't take all of it," wika niya. Hindi maiwasan na mapalakas ang
kanyang tono. Kinikilala niya pa lang ang kanyang katawan sa unang araw. Ayaw
niyang kumain ng kung ano lang. Baka hindi niya alam na may allergy pala ang tunay
na Angela sa isda at hipon na nakahain sa mesa. Pwede rin na allergic ito sa kung
ano pa.

Wala siyang alam sa pagkatao ni Angela Madrigal. Wala siyang alam bukod sa pangalan
nito, tatay nito si Mr. Madrigal, asawa si Torin Agassi na isang bano at yaya nito
si Beth. Hindi niya rin alam kung may sakit ito sa kung saang parte ng katawan at
pinakikiramdaman niya pa lang ang sarili bilang dating doktor. Ramdam niya na hindi
na kaya ng kanyang tiyan ang lahat ng pagkain na inilalagay ni Torin sa kanyang
plato kaya naman hindi na siya nakatiis na pagalitan ito.

Napaatras ito sa takot saka yumuko. "Wife…"

Napabuga na lang siya ng hangin nang makita na para itong batang pinagalitan. Agad
siyang nagsisi sa pagsinghal niya rito. Bigla niyang naisip na naging sweet at
mabait lang din ito sa kanya.

"I'm sorry," pagpapaumanhin niya sa mababang boses.

Malungkot si Torin at hindi na siya kinulit. Para bang nagtampo na ito sa kanya
nang tuluyan. Gusto niyang mapailing sa inaakto nito. Nakayuko na ito at hindi
makatingin sa kanya. Nakita niya na papalapit si Gloria sa mesa. Sumimangot muna
ito bago sinabi ang pakay.

"Miss Angela, kailangan daw kayo sa Mansyon ng mga Agassi. Bagong kasal kayo ni
Torin kaya tama lang na tumuloy kayo sa iyong biyenan para dalawin si Madam
Selena."

Hindi niya ito pinansin. Iniikot lang niya ang maliit na kutsara sa kanyang tasa
para haluin ang kanyang kape. Wala pa siyang plano na pumunta sa bahay ng mga
Agassi. Bakit? Dahil hindi niya kilala ang pamilya nito. Ayaw niya rin na makita
ang pagmumukha ni Enzo na dati niyang nobyo— baka hindi siya makapagpigil at
gilitan niya agad ito ng patalim sa leeg.

Posibleng nakaligtas ang pagkatao niya kay Torin dahil sa isip-bata pa ito, ngunit
hindi niya sigurado kung makaliligtas siya sa tatay nitong si Mr. Agassi at sa
asawa nitong Madam Selena ang pangalan. Hindi niya alam kung Nakita na ng mga ito
ang dating Angela Madrigal.

Bahagya pang nakapagpataas ng kilay niya ang isipin na nagmamadali ang pamilya nito
na papuntahin siya sa bahay ng mga ito. Duda siya na gusto siyang makilala bilang
bagong parte ng pamilya. Mas malakas ang kutob niya na gusto siyang turuan ng
leksyon ng ginang o ang madrasta ni Torin.

Kung iniisip niya na ako si Cinderella na kayang apihin, mag-isip muli siya.

"Miss Angela!" Walang galang na tawag ng may edad na babae sa kanyang pangalan.

Inangat niya ang matalim na paningin at sinalubong ito.

"Ate Gloria, tulad ng sinabi ko— ako ang masusunod sa bahay na 'to. Ako ang
magdedesisyon kung kailan ko gustong pumunta sa bahay ng mga biyenan ko,"
iritableng sagot niya rito.

"Aba't—!"
Hindi siya nagbaba ng tingin. Tila iyon maglalabas ng apoy na nakasusunog ng
pagkatao kung sakali na ipipilit nito ang nais sa kanya. Nanggigigil na talaga siya
sa may-edad na babae at kaunti na lang ay baka patahimikin na niya ito sa ilalim ng
lupa. Hindi siya magdadalawang-isip na itusok ang tinidor sa lalamunan nito. May
ideya ba ang may edad na babae kung ilan na ang napatay niya noon?

Nakipagtitigan ito sa kanya, ngunit ilang saglit pa ay binawi rin naman nito iyon.
Bahagyang tumaas ang gilid ng kanyang labi, kahit sa nakaraang buhay niya ay walang
makapalag sa kanya kapag mayroon siyang ninais.

"Naku! Humanda ka talaga!" banta nito na halatang nagtitimpi. Umuusok muli ang
ilong nito na umalis sa kanyang harapan.

Lumamig ang kanyang awra dahil pinainit na naman ng may-edad na babae ang kanyang
ulo. Nagulat na lang siya nang hawakan ni Torin ang kamay niya na nasa ibabaw ng
mesa.

"Wife… M-my Adopted mom, for sure she just wanted to see you. I-ikukulong niya na
naman ako kapag hindi ko siya sinunod. P-pumunta na tayo sa kanila, please."
Nangangatog ang mga labi ni Torin na halata ang takot sa para sa babae.

Hindi ba’t kanina lang ay ayaw nito na magpunta roon? Bahagya siyang nakaramdam ng
awa rito. Mukhang nakaranas din ng pagmamalupit ang kanyang asawa sa madrasta nito.
Para siyang nahabag nang marinig niya na ikinukulong ng ginang si Torin kapag may
hindi ito nagustuhan sa ginawa ng asawa.

"Wife…"

Nabigla na lang siya nang lumuhod ito sa harap niya at muli siyang niyakap sa
baywang. Dikit na dikit muli ang ulo nito sa kanyang dibdib, ngunit wala siyang
napansin na kakaiba sa ginawa nito dahil nililipad ang isip niya kay Madam Selena.

"Huwag kang mag-alala, tulad ng pangako ko ay hindi mo na mararanasan ang mga

pagmamaltrato sa iyo ng kahit na sino. Pupunta rin tayo sa bahay ng daddy mo, pero
hindi na muna sa ngayon."

"Why?" tanong nito na itinaas ang mga mata at titig na titig sa kanya

"It's because... today we need to shop," naisip niyang idahilan. Ilang saglit bago
niya napansin na ikinikiskis nito ang ulo sa kanyang dibdib habang nananatili na
nakaluhod. Mabilis na dumaloy ang kakaibang kilabot sa kanyang pagkatao dahil tila
nagbibigay iyon ng kakaibang kiliti. "W-what are you doing?"

Nagpatuloy si Torin sa pagkiskis nito sa kanyang dibdib.

"Oh! I saw a puppy the other day. He did the same thing to his owner. I think
that's what they do when liking someone. I just want you to know that I like my
wife so much."

Did he just think of himself like a puppy?

Tapos ay naaalala niya pa ang sinabi nito na ikinukulong ito nang madalas ng
madrasta nito. Bahagya siyang nakaramdam ng pagkailang lalo at nasa dining area
sila. May mga kasambahay na papasok doon para maghatid ng pagkain o kaya naman ay
para tingnan kung may kailangan pa sila sa mesa. Pinigilan niya ito sa ginagawa
nito.

"D-don't do it again. There are things that you cannot do to me in front of

everyone," wika niya.
"Like what?" Tila inosente na tanong nito.

"L-like sex. Sh*t!" Gusto niyang batukan ang sarili dahil sa example na ibinigay
niya rito. Siguro dahil nang nagdaang gabi pa siya inaakit nito nang palihim kaya
iyon ang lumabas sa kanyang bibig.

"Like sex? What is that? You mean, I can do it, but not in front of everyone?" Wala
siyang makita na kakaiba sa lalaki at nananatiling inosente ang mga mata nito.

F*ck! mura niya sa sarili.

Ngunit ang pinakamalala ay sinagot niya ito ng "Yes, because it's a secret between
husband and wife."

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 8-Touches

HINDI alam ni Angela kung matutuwa siya o maiinis kay Torin. Madalas kasi siya
nitong yakapin at para bang linta kung makadikit ito sa kanya. Nauubusan siya ng
hangin tuwing nasa paligid ang lalaki. Para kasing may kuryente ang balat nito
patungo sa bawat himaymay ng kanyang pagkatao.

Maybe Torin thought she’s like a fluffy and soft teddy bear. Kung tutuusin ay mas
malaki sa kanya ang lalaki kaya naman ramdam niya kapag yumayapos ito sa kanya. Sa
tingin nga niya ay nasa anim na talampakan at mahigit ang taas nito samantalang
naglalaro lang sa limang talampakan at tatlong pulgada ang taas niya bilang Angela
Madrigal.

Napansin din niya na panay ang tingin ng driver sa kanila mula sa rear-view mirror.
Hindi na lang niya ito pinansin. Baka nawiwirduhan ito sa kanilang mag-asawa. Isang
clingy ngunit malaking lalaki, at isang seryoso na babae. Hindi ba’t ang wirdo nila
kung titingnan?

Isang department store ang napili ni Angela na pasukin. Sa parehas na tindahan siya
namimili kahit noong nabubuhay pa siya bilang Angela Capili.

“Wait for us here,” wika niya sa driver. Sinabi niya rito na saglit lang sila ni
Torin sa loob.

Tumango lang ito at pumayag na maghintay sa parking.

"Wife, let me hold you. Baka mawala ako rito." Magaan ngunit parang ayaw nitong
bitawan ang kanyang braso habang naglalakad. Ayos lang kay Angela ang set-up nilang
dalawa kahit parang linta pa rin ito na nakadikit sa kanya. Mas gugustuhin na niya
ang ganoon kaysa mawala ito sa loob ng malaking gusali.

“You must behave, alright?”

“I’ll follow my wife.”

Most of the people were looking at them. Kahit naman sino ay mapapatingin talaga sa
dalawang nilalang na magkahawak-kamay na naglalakad. Nagpasalamat si Angela na
hindi nangungulit ang kanyang asawa.

Isang department store ang pinuntahan nilang dalawa. Palibhasa ay nakapunta na siya
roon noon, alam na niya kung ano ang mga kukuhanin na damit. Mabilis siyang
nakapili kung ano ang mga kailangan niyang gamit. Ngunit mabilis din siyang
nagkaroon ng problema dahil hindi niya alam kung paano manghihingi ng pera sa
kanyang asawa. Mahigpit niyang hawak ang ilang piraso ng damit para magtungo sa
kahera nang matigilan siya, wala kasi siyang pambayad!

Sa kanilang dalawa ni Torin, kahit na sintu-sinto ito ay mas marami pa itong salapi
sa kanya sa kasalukuyan, kahit singkong duling ay wala siyang hawak. Nilingon niya
ang lalaki. Bahagyang namula ang kanyang pisngi at hindi makapagsalita dahil sa
kahihiyan. Nakagat niya ang labi at nag-aatubili.

Nakakunot ang noo nito na tumingin sa kanyang gawi.

"Why?" Bigla itong nag-isip na baka kulang pa ang kayang mga bitbit na damit-
pambabae. "Ah! I think, wala ka pang pantulog. Iyon ba ang problema, wife?"

Yumuko siya para suriin ang mga dala. Bigla niyang napagtanto na tama ang sinabi
nito, wala pa siyang pantulog na susuutin.

"No, it’s because I-I don't have money," sa wakas ay nasabi niya.

Kahit kasi sabihin pa nito nang paulit-ulit na susuportahan nito kung ano ang
kanyang mga kailangan bilang asawa nito, hindi pa rin maiiwasan na makaramdam siya
ng hiya. Para kasi siyang nang-uuto ng batang lalaki.

"Kiss me, and then I'll pay for all of it," sabi nito.

He gave her tantalizing eyes. Inginuso pa nito nang todo ang mga labi patungo sa
kanyang direksyon at pumikit. Para itong elementary na humihingi ng kiss sa kanyang
nanay.

Lalong nakaramdam ng kahihiyan si Angela. Baka kasi isipin ng mga tao roon ay kung
ano ang ginagawa nila ng lalaki. She felt sorry for Torin for acting so bizarre,
different. Sigurado na kung nasa normal na pag-iisip ito ay hindi ito gagawa ng mga
ganoong mga bagay lalo na sa publikong lugar.

"If you don't like it, kiss me here." Itinuro nito ang pisngi. Lumingon na muna
siya sa kaliwa at kanan bago tumikhim. Pigil ang hininga na inilapit niya ang labi
sa pisngi ng lalaki.

"Yehey! That was sweet! Wait for me here. I'll pick night dresses for you and then,
I’ll pay for all of your things," wika nito sa kanya.

"No Torin! Baka mawala ka rito." Nakaramdam siya ng takot nang lumayo ang lalaki.

"Ok. Samahan mo na lang ako."

Wala na siyang nagawa kung hindi ang sumunod sa asawa. Napalunok na lang si Angela
nang makita kung saan sila tumungo ni Torin. Sa isang shop ng mga night gowns.
Sigurado siya na litaw na litaw ang kurba ng kanyang katawan sa mga maninipis na
tela ng damit na nasa display.

"Go, wife, you can choose now. I'll pay for all of them."

Matagal na tiningnan niya lang ang mga damit. Para siya napako sa kinatatayuan
habang tinititigan ang mga iyon na nakasampay sa hindi kalayuan.

"Why?" tanong ni Torin nang mapansin nito na hindi siya kumikilos.

"Masyadong… sexy."

Sigurado siya na magpapatulo ng laway ang mga kasuotan na nakasabit sa hanger at

suot ng body stand bilang display. Nakatingin lang ito at para bang nagtatanong
kung ano ang problema. Bigla niyang naisip na malamang ay hindi siya nito
naiintindihan.

"Of course, my wife is sexy." Para bang normal lang ang pagkakasabi nito sa bagay
na iyon.

Kumunot ang kanyang noo sa sagot nito.

Does that mean he knew the meaning of sexy? She thought.

"I saw ladies going here to buy those clothes, and I think the lady with your exact
size likes to wear this.” Tinuro pa nito ang ilang kababaihan na nasa paligid.

He acts as if there was no malice in his thoughts. Nakaramdam tuloy siya ng hiya.
Mukhang sa kanilang dalawa ni Torin ay para bang siya pa ang nag-iisip ng masama at
tila ba normal lang sa lalaki ang lahat. Iginiya siya nito roon dahil nakita nito
ang mga babae sa paligid.

"If you don't like these, it's okay. You could wear my shirts at home."

Naisip ni Angela na mas gugustuhin na niya na suotin ang mga T-shirt nito kaysa
naman sa mga sexy na damit na naroon. Sigurado siya na lilitaw ang kalahati ng
kanyang dibdib. Hindi tuloy maiwasan na pumasok sa isip niya ang naganap sa kanila
nang umagang iyon, nang sakupin ng buo at malaking palad nito ang isa sa kanyang
dibdib.

Ayaw niyang masabihan muli ni Torin ng “Your balls are bouncing” while holding her
bare boob. Isa pa, baka kung ano ang isipin ng mga kasama nila sa bahay kapag
nakita na suot niya ang mga damit-pantulog na naroon sa paligid.

"I'll wear your shirt instead," sabi niya.

"Okay, no problem!"

Muli silang bumalik sa kahera at saka pumila. Inabot nito sa kanya ang ginintuan
nitong credit card habang may inaasikaso pa ang kahera sa bungad.

"You can sit there, just wait for me." Itinuro niya ang silya na nasa gilid.

"No, I should be with my wife," anito na hindi binitawan ang kanyang braso.

Hindi naman nagtagal at naroon na siya sa bungad. Nabigla na lang siya nang muling
magkomento si Torin. "I want to go home the soonest."

"Why?"

"I want to touch you. You said I must not touch you under everyone's eyes."

Iniangat ng kahera ang mukha nito at tiningnan silang dalawa, tila narinig din nito
ang sinabi ng kanyang asawa. Ramdam ni Angela ang kanyang mainit na pisngi. Alam
niya na nagbigay sila ng kakaibang impresyon dito, gayunman ay patuloy lang din
naman ang babae sa pagpunch ng items. She acts as if she doesn’t care at all.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 9-Bwisit-tor

NAGPATULONG si Angela sa kanyang asawa na bitbitin ang kanyang mga gamit papasok sa
bahay nito. Ngunit hindi niya inaasahan na mayroon siyang buwisita sa unang araw
nang pagtira niya sa bahay na iyon ni Torin— si Evelyn.

Kasama nito si Beth na naunang sumalubong sa kanya pagbaba nila ng sasakyan ni

Torin.

"M-Miss Angela." Hindi nakalusot sa kanya na kinakabahan ito.

"Beth, bakit narito ka?" nakakunot ang noo na tanong niya rito.

Lumingon pa muna ito sa pintuan bago nagpatuloy, "S-si Miss Evelyn ay kasama ko.
Nag-aalala ako sa'yo baka kung ano ang gawin niya rito."

Bahagya lang na nagtaas ang kanyang kilay. She doesn’t even know who this Evelyn
is, aside from the thoughts that she’s Angela Madrigal’s sister. Ramdam niya ang
takot ni Beth at para bang gusto siya nitong itago laban sa kanyang kapatid. Hindi
niya alam kung ano ang istorya ng mga ito. Ganito ba talaga ang epekto ni Evelyn sa
dating Angela Madrigal?

Malamang ay nagtungo na sa likuran ng bahay ang tunay na Angela Madrigal para itago
ang sarili.

"Help me, Torin." Inabot niya sa lalaki ang ilang mga paper bags.

Halatang kinakabahan pa rin si Beth sa kanyang pagbabalewala sa banta nito at sa

mga susunod na magaganap. Mas gusto niya na pumasok sa loob ng bahay at harapin ang
babae kaya siya humakbang patungo roon.

"Wife, wait!" Humabol sa kanya si Torin hanggang sa makapasok sila sa bungad ng

tahanan nito.

Hindi na niya nagawang lumingon kay Torin. Nakakunot ang noo niya habang nakatingin
sa isang seksing babae na naka-de-kuwatro sa malambot na couch, nakataas ang noo.
Kung umasta ito ay para bang ito ang may-ari sa bahay na iyon.

Evelyn has a slight makeup, glamorous. May kakulutan ang ginintuan nitong kulay ng
buhok na umaabot sa baywang. Humahapit din ang pula nitong bestida. Sa unang tingin
at alam niya agad na si Evelyn ang tipo ng babae na madalas na gumanap bilang
kontrabida sa mga pelikula. Sa kabuuan ay maganda ito at may hawig sa kanya, ngunit
iba ang dating ng ganda sa kanya ni Angela Madrigal. Mas nalalapit bilang anghel na
ibinaba sa lupa ang huli.

Hinarap nito ang kanyang mapanuring mata.

"It’s good that you’re here. Hindi ako masyadong naghintay nang matagal," saad
nito.

Nakataas ang kilay nito habang nakatingin sa kanyang gawi. Inilapag nito ang
magazine na binabasa, tumayo at saka humakbang papalapit sa kanya. Kumapit nang
mahigpit sa kanyang braso si Torin. Yumuko ito at nagtago sa kanyang likuran laban
sa babae. Ramdam niya ang pangangatog at kaba ng asawa kay Evelyn.

Tahimik lang si Angela na pinag-aralan ang babae. Pinasadahan din nito ng tingin
ang kanyang kasuotan.

"Hindi ko akalain na magaling ka nang mang-uto ngayon," wika nito. Hinawakan nito
ang dulong bahagi ng manggas ng kanyang suot na bestida, sinuri ang tela nito. "I
heard what you did to Gloria. Matapang ka na ngayon?"

Tinawagan ni Evelyn si Gloria kaya ito napasugod sa bahay na iyon. Gusto nito na
makasiguro na kahit wala na si Angela sa bahay ng mga Madrigal, mananatili siya na
maghihirap kahit naroon na siya sa kamay ng iba. Nabalitaan nito ang pagsampal na
ginawa niya noong nagdaang-gabi mula sa may-edad na babae.

Gusto nitong subukin kung gaano katotoo na ibang Angela ang nagbalik sa tahanan na
iyon. Napasinghap na lang si Beth nang hilahin nito at sirain ang manggas ng
kanyang suot na bestida.

"Kahit anong klase ng damit pa ang suotin mo, hindi ka na magbabago, Angela! Isa ka
pa rin dugyutin na babae! Akala mo ba ay nakatakas ka na sa akin nang dahil lang sa
nag-asawa ka na? Mananatili ka na lumuluhod sa harapan ko hangga't nabubuhay ang
isa sa ‘ting dalawa!"

Mabilis na dumaloy ang init sa ulo ni Angela. Lalo na at sinira nito ang bagong
biling bestida ni Torin. Bago sila lumabas ng department store ay ipinasuot nito
ang isa sa mga bestida na kanilang pinamili, ngunit hindi pa lumilipas ang
kalahating araw ay tanggal na ang isang parte nito. Nagtaas ang kanyang kilay.

"Tapos ka na?" nanghahamon na tanong niya rito, nakataas ang noo.

Bahagya itong nagulat sa kanyang reaksyon, ngunit nakabawi rin naman at sumilay ang
kakaibang ngiti sa labi. "I'm not!"

Sinira nito ang kabilang manggas na lalong nagpainit sa kanyang ulo. Marahas niya
itong sinampal hindi pa man lumilipas ang segundo na napunit nito iyon. Mabilis na
sumakit ang kanyang kamay mula sa malutong na pagtama ng kanyang palad sa pisngi
nito—tulad ng nangyari nang sampalin niya si Gloria.

F*ck! Why do you have a delicate hand, Angela? tanong niya sa sarili.

"How dare you?!" singhal nito.

Iniangat nito ang kamay para sabunutan siya, ngunit mabilis na nahawakan ni Angela
ang neckline ng suot nitong bestida. Marahas niyang sinira ang kasuotan nito.
Nawarak ang pula nitong bestida at nahati sa dalawa. Diretso na gumuhit ang
pagkasira ng tela hanggang sa ibabang bahagi. Lumitaw ang hubad na dibdib nito at
ang kulay pula nitong panty sa kanilang paningin.

Punyetang babae! Hindi pa nagsuot ng bra!

"Ahh!" tili nito, agad na pinag-ekis ang mga braso para takpan ang sarili. Hindi
nito alam kung paano itatago ang katawan. Hapit ang suot nitong bestida kaya naman
wala itong nagawa kung hindi ang yakapin ang sarili. Nagkikiskis ang mga ngipin na
nagmura. "You, bitch!"

Umismid si Angela bilang sagot. She's proud of being a cunning and devious woman!
Nilingon niya si Torin na nakakunot ang noo at nakatingin sa babae. He has a
confused facial expression. Bahagyang nagtaas ang kanyang kilay at saka niya ito
pinagalitan.

"Torin, close your eyes! Hindi ka dapat tumitingin sa katawan ng iba!"

"Oh! Okay! I’m sorry, wife!" Bigla itong nagtakip ng mukha gamit ang dalawang
palad.

"Go upstairs!"

Para itong isang batang napagalitan. Bitbit ang lahat ng mga pinamili nila ay
umakyat na lang ito ng hagdan. Binalewala na silang magkapatid na nag-aaway sa
bungad ng tahanan nito.

Nagkikiskis ang mga ngipin ni Evelyn habang puno ng galit ang mga mata nito na
nakatingin sa kanya. "How dare you?!"

"Tsk! Naiwan ba ang pinag-aralan mo sa bahay? How dare you come here?!" marahas na
tanong niya rito kasabay ng pagtaas ng noo. Hinawakan niya sa braso nito si Evelyn
at saka itinulak palabas ng bahay na iyon. Dumausdos ito at halos humalik ang mukha
nito sa lupa. "Hindi kami tumatanggap dito ng mga nakawalang halimaw sa kung saan!
Bumalik ka sa zoo kung saan ka galing! Guard!"

"Angela! Just you wait!" banta nito saka lumakad palayo. Nakita niya na parang
nakaramdam ito ng awa sa sarili nito dahil sa sira nitong kasuotan.

Humugot siya ng hangin, kinalma ang sarili. "Evelyn!"

Napahinto ito sa paglakad nang marinig ang tawag niya. "I don't want to see your
face here anymore. Sa susunod na magkikita tayong dalawa, sigurado ako na hindi
lang ganito ang aabutin mo," banta niya rito.

Umismid ito. "Ha! Ang galing mo naman magbanta sa akin. Sa loob ng ilang taon,
inaapak-apakan lang kita, Angela. Hindi ako naniniwala na bigla kang mababago sa
isang araw lang! Hindi lang ako makakilos dahil sa suot ko ngayon!" Tumalikod muli
ito at nagmadali na tumungo sa sasakyan habang pinipilit na hilahin ang pulang
bestida. "Beth!"

Ramdam niya ang tensiyon ng babaeng tinawag nito na naroon sa kanyang tabi. Halos
ayaw sumunod kay Evelyn. Kita niya ang pagkislap ng mata nito at tila nanghihingi
sa kanya ng saklolo.

"Go, Beth. Dadalaw ako sa bahay at kukunin kita," pangako niya rito.

Bago siya pumasok sa loob ng bahay ay nagtagpo pa ang mga mata nila ni Gloria na
may dalang roba para sa babae. Wala siyang emosyon na binigay rito. Diretso lang
siya na pumasok sa loob ng bahay. Bahala ito kung gusto nitong tulungan si Evelyn.
She doesn’t care! Huwag lang nitong sasaktan ang kanyang asawa.

Naisip niya tuloy si Torin at kung paano nito tingnan si Evelyn. Hindi pa man ay
nais niyang pabendisyunan ang malinis nitong isipan na nakakita ng hubad na dibdib
ng babae.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 10- Repent

SA ITAAS ng tahanan, nakasilip sa bintana si Torin sa ibabang bakuran ng kanyang

bahay at hindi nakaligtas sa mata niya ang pagtulak ni Angela sa kapatid nito.
Naguguluhan na siya sa inaakto ng kanyang asawa. Hindi kaya nakaapekto ang
pagkalunod nito isang linggo ang lumipas kaya parang ibang tao ang nakakasama niya
ngayon?

Pumasok siya sa loob ng wardrobe. Sa dulong bahagi ay binuksan niya ang drawer ng
mga necktie at may pinindot na buton sa dulong parte na tinatakpan ng malapad na
kahoy. Isang click ang tumunog. Bumukas ang lock ng pintuan na nasa likuran ng mga
nakasabit na damit. Binuksan niya iyon matapos sumuot patungo sa sikretong silid.
Isang may kadiliman at hindi ganoon kalaking kuwarto ang sumalubong kay Torin.
Naglalaro lang iyon sa dalawang metro na lapad at anim na metro pahaba.

Sa malapad na mesa na nasa dulong bahagi, isang computer na may apat na monitor ang
nasa ibabaw. Patuloy iyon na nag-p-play para sa mga maliliit na camera na nakakalat
sa loob ng kanyang bahay. Kita niya kung saan banda naroon si Angela. Nasa kusina
ito sa kasalukuyan at may inuutos sa isang kasambahay.

Sa isang pader ay nakasabit ang iba’t ibang uri ng armas; mula sa patalim—hanggang
sa revolver—hanggang sa assault rifle. Kinuha niya ang maliit na telepono na
nakatago sa loob ng drawer saka pinindot ang number 1. Hindi nagtagal nang may
sumagot sa kabilang linya.

"I want to know everything about my wife," sabi niya sa kausap habang nakatingin
kay Angela na papaakyat sa ikalawang palapag sa kasalukuyan. Pinutol niya ang linya
at lumabas ng secret room bago pa siya hanapin nito.

***

NAIINIS na nagmaneho si Evelyn pauwi sa bahay nila. Suot-suot niya ang isang puti
at makapal na roba na akala mo ay sa kung saan siya nanggaling. Nagpasalamat na
lang siya at nagawa ni Gloria na bigyan siya ng pantakip sa katawan.

Naiinis pa rin siya tuwing maaalala niya kung ano ang ginawa ni Angela sa kanya sa
bahay nito. "Augh! That bitch!"

Matalim ang mga tingin na ipinukol niya sa katabing si Beth. Ipinarada niya ang
sasakyan sa gilid ng kalsada. "Get out!"

"M-Ma'am?"

"I said get out!"

"P-pero papaano po ako uuwi, Ma'am Evelyn?"

"It's not my problem! Maglakad ka kung gusto mo!"

Mangiyak-ngiyak na bumaba si Beth mula sa kanyang kotse ngunit walang pakialam si

Evelyn. Bahala na ito kung paano ito makakabalik sa kanilang bahay. Salubong ang
kilay at nanggigigil ang buong pagkatao niya kapag naiisip na nagawa siyang saktan
at hubaran ni Angela sa unang pagkakataon.

Galit na galit siya rito dahil nabuhay ito sa marangya. Samantalang siya ay lumaki
sa bahay-ampunan hanggang abutin siya ng sampung taon.

Sampung taon kasi siya nang bawiin siya ni Mrs. Madrigal sa bahay-ampunan kung saan
siya nito iniwan. Malaki ang katanungan niya sa isip kung bakit sa kanilang dalawa
ni Angela ay mas pinili pa ng kanilang ina na iwan siya na sanggol pa lang noong
mga panahon na iyon kaysa rito.

Umalis ang mama niya sa bahay ng mga Madrigal. Isang taon si Angela at ilang buwan
pa lang siya na halos kapapanganak pa lang nito. Isang hindi pagkakaunawaan ang
naganap sa magulang nila at nadamay silang magkapatid. Naging mahirap para sa Mama
nila ang buhay na walang-wala at kasama ang dalawa nitong anak. Pinili nito na iwan
siya sa ampunan ay isama si Angela. Ngunit ilang buwan pagkatapos niyon ay
nagkabalikan din ang mag-asawa.

Ayon sa mama niya ay binalikan siya nito agad, ngunit wala na ang bahay-ampunan sa
kung saan siya nito iniwan noon nang handa na itong bawiin siya. Pero ha'yun ang
katanungan ni Evelyn, bakit siya ang iniwan ng kanilang ina, at si Angela ang
pinili nitong isama? Mas maganda ba si Angela noon? Mas mabait ba? Bakit siya ang
nagdusa sa loob ng sampung taon sa simpleng dahilan ng paghihiwalay ng kanilang
magulang? Siya ba ang may kasalanan?
Sa bahay-ampunan ay hindi maganda ang naging buhay niya. Mga batang kawawa ang
tingin sa kanila ng mga bumibisita roon. Kung anu-anong trabaho ang pinagagawa sa
kanila para magkaroon ng pera ang ampunan na iyon. Naroon pa na muntik na siyang
ibenta sa parokyanong Amerikano ng isang babae na nagbabantay sa kanila at
dinaramdam niya hanggang sa kasalukuyan ang pangyayaring iyon.

Iyon ang naging hudyat kung bakit abot hanggang langit ang galit niya kay Angela at
sa kanilang inang ilang taon nang yumao. Naging mahalaga naman siya kay Mr.
Madrigal dahil madalas niyang ipaalala rito ang pangit na naranasan niya noon sa
tuwing magagalit ito sa kanya.

Guilty ito dahil ito ang tunay na may kasalanan sa pagkawala niya. Nagagawa rin
nito na ibigay ang lahat ng hilingin niya katulad na lang ni Torin. Siya dapat ang
magiging asawa nito na ipinagkasundo ng magulang nila kay Senior Agassi, ngunit
nalaman niya na hindi ito normal.

Ayaw niyang magkaroon ng pabigat at boring na asawa! Kaya naman kahit may nobyo si
Angela ay nagpumilit siya sa kanilang ama na ito ang ialay kay Torin. It will add
spice to her revenge for Angela. Dalawang boring na nilalang na naging mag-asawa—
hindi ba’t nakakatawa? Sa isip ni Evelyn, imposible na magkaroon ng magandang
samahan sa pagitan nito at ni Angela.

Alam niya kahit noon na hindi gumaganti ang kapatid dahil guilty rin ito sa
nangyari sa kanya. Ilang buwan pa lang kasi noong muli silang nagkita ay nasabi na
niya rito ang lahat ng saloobin niya at ang galit na nabuo sa kanyang loob para sa
pamilya. Angela was too timid and simple. Mapagbigay. She understands her tantrums.
Kaya naman nabigla siya nang isang malakas na sampal ang iginawad nito sa kanya
kanina. Kita niya rin ang mga pagsingkit ng mata nito.

"Damn that Angela!" Humigpit ang hawak niya sa manibela.

Tingnan na lang natin kung maging matapang ka pa kapag nalaman ni Dad ang ginawa mo
sa akin!

***

"ANGELA, may ipagagawa ako sa iyo," seryosong saad ni Enzo. Malabo ang bersiyon ng
pagkatao nito na nakikita niya. Kasalukuyan silang may ginagawang trabaho sa
computer. Isang report na kailangan niyang ipadala sa grupo. Naroon sila sa bahay
ng mga Capili sa isang probinsiya.

Magulang niya ang nagmamay-ari sa tahanan na iyon at naging laboratoryo na niya ang
buong ikalawang palapag. Nagkalat ang test tube at iba't ibang uri ng chemical
experiment tools sa paligid. Isang gamot ang inuutos ng grupo na gawin niya kaya
naman inabot na siya ng ilang oras sa pagtatrabaho.

"Please create this drug for me," saad ni Enzo. Ipinaliwanag ng lalaki ang nais
nitong mangyari sa gamot.

Nag-aatubili siya na gawin ang ipinagagawa nito. Pampahina kasi sa puso ang hiling
nito sa kanya. Masyadong matrabaho at alam niya na hindi naman nila iyon kailangan.
Nilapitan siya ni Enzo at niyakap. Tinitigan ang mga mata niya na para bang puno ng
pagmamahal ang mga iyon. It made her heart flutter lalo na nang halikan nito ang
kanyang kamay. “Hmm?”

"Hay, sige na nga," sagot niya rito.

He smiled, holding her neck.

"Angela…" bulong nito saka nito sinakop ang labi niya.

Napalitan ang mga imahe nila ni Enzo sa imahe ni Cecille—kuwarenta anyos na ito at
apprentice ng kanyang magulang. Bumabaha sa luha ang mata ni Angela habang kausap
ang babae.

"Ikaw ang may kasalanan nito! Hindi ko maintindihan kung bakit Angela ang
ipinangalan nila sa iyo samantalang isa kang demonyita. Pinatay mo ang magulang mo!
Masamang tao ka, Angela! Masama ka!"

Naninikip ang dibdib ni Angela at pabaling-baling sa higaan. "No… No… ‘Ma!"

Napasinghap siya at bumangon. Nakabalik sa reyalidad.

"Wife?"

Nanginginig ang buong katawan na niyakap ang sarili na umupo siya at ipinagpatuloy
ang pag-iyak. Wala siyang sinabi na kahit na anong salita kay Torin dahil alam niya
na hindi rin naman siya nito maiintindihan. Basta dinamdam niya lang ang ala-ala ng
kanyang magulang habang nakapamaluktot sa dulong bahagi ng higaan.

Nakatingin si Torin sa gawi niya na may halong pagtataka. Nagpunta ito sa ibabaw ng
tokador kung saan naroon ang pitsel ng tubig. Nagsalin ito sa isang baso. Naguluhan
ito kung bakit nagpatuloy siya sa pag-iyak.

Hindi nito alam na hanggang sa mga panahon na iyon, kahit dalawang taon na ang
lumipas ay nagsisisi pa rin siya kung bakit iniwan niya ang mga magulang na isang
biologist at laboratory technician sa tahanan nila dahil sa pagkainis niya sa mga
ito. Cecille was right, she was selfish.

Sumama kasi ang ugali niya habang karelasyon si Enzo nang hindi niya namamalayan.
Nang mga panahon kasi na 'yon ay inakala ni Angela na hadlang ang mga ito sa
relasyon niya sa lalaki. Hindi niya alam na ginagampanan lamang ng kanyang magulang
kung ano ang nararapat sa kanya bilang nag-iisang anak ng mga ito.

Inalala niya ang nangyari habang tahimik na lumuluha. Nagkaroon ng engkuwentro sa

isang supermall ang grupo niya. Iniutos sa kanya ng organisasyon na patayin ang
isang miyembro ng kabilang grupo na doktor din. They traced the person. Black
Night wants this doctor to be killed.

Black Night was her secret employer for years, a ruthless organization.

Naramdaman ng doktor na ito—na ito ang kanyang target—nang maghabulan sila nito sa
loob ng malaking gusali. Pumasok sa mens room ang lalaki at hindi tumigil si Angela
na sumunod dito hanggang sa loob niyon. Nagpaputok siya ng bala sa dulong bahagi ng
mga ilaw. Agad na kumalat ang bubog niyon sa sahig at nagblink ang iba pang mga
kapatid nito na nakahilera sa kisame.

Nahihindik sa takot ang mga nasa loob niyon na nagsipaglabasan ng men’s room.

Ngunit hindi niya inaasahan na lalabas mula sa isang cubicle ang kanyang ama.
Nanghilakbot ito nang makita siya na tinututukan niya ng baril ang doktor na nag-
iisa. Nabigla rin si Angela matapos makita ang ama, ngunit hindi siya nagpatinag.

"Darling, don't do it," pigil nito. Ramdam niya ang takot sa kaanyuan nito. Ngunit
hindi mapipigilan ng kahit na sino ang kanyang misyon sa oras na iyon— kahit ng
magulang. She pulled the trigger. Walang awa na binaril niya sa ulo ang doktor sa
harapan mismo ng kanyang ama. Dumausdos ang lalaki sa sahig matapos masiguro na
nawalan ito ng buhay. There was a hole in his head at mabilis na kumalat ang dugo
sa sahig— paligid nito.

Nakangiwi na tiningnan niya ang ama.

"I’ll meet you at home." Matapos niyang sabihin iyon ay umalis na siya sa harapan
nito.

Kinausap niya ang magulang sa kanilang tahanan tulad ng kanyang pangako sa kanyang
ama.

"Angela, look at yourself! Kilala mo pa ba kami bilang magulang mo? We are your
parents! Noon pa man ay tinututulan na namin ng Mama mo ang pagsama mo d'yan kay
Enzo. ‘Tapos ngayon ay mayroon ka nang baril? Not just a gun, but you killed an
innocent man! Do you have a license? Do you have a conscience?"

"How did you know that he's innocent! It doesn't matter if my gun has a license or
none! The organization gave me one, and it became mine! Kung konsensya naman ang
pag-uusapan, siguro naman ay nakikita n'yo na— Wala. Akong. Konsesiya!" galit na
sagot niya.

"But, darling, this is not you! I want my Angela! The real Angela!" lumuluhang sabi
ng kanyang ina.

"Sorry, ‘Ma, you'll never see your Darling Angela again. This is me now! If you
don't like me this way, then don't!"

Sinagot-sagot niya ang magulang niya sa huling gabi na nakausap niya ang mga ito.
Hindi niya akalin na iyon na pala ang huling pag-uusap nila. Matapos kasi ang
dalawang linggo ay ibinalita sa kanya ni Cecille na binaril sa ulo ang dalawa.

"Wife…" Tumingin sa kanya si Torin at inabutan siya ng tubig. Mas lalo siyang
nagsisisi ngayon na nakilala niya na ang tunay na ugali ni Enzo. Nanghihinayang
siya na nagawa niya pang ipagpalit ang kanyang pamilya para rito. Ngunit huli na—
wala na ang kanyang magulang.

Ibinalik niya kay Torin ang baso at ibinalik din nito iyon sa ibabaw ng tokador.
Tinabihan siya nito ng upo pagkatapos. Isinandal niya ang ulo sa balikat ni Torin
habang niyakap ang braso nito.

Sa oras na iyon, siya naman ang lihim na nanghingi ng suporta mula sa lalaki.
Nagpasalamat siya na nakiayon ito sa kanya. Hindi muna ito nangulit na tawagin
siyang Wife at hawakan siya sa kung saang parte ng kanyang katawan. Halatang
nirerespeto nito ang kanyang nararamdaman sa kasalukuyan. He just gently brushed
her hair using his fingers while supporting her body.

Sa oras na iyon ay sigurado si Angela na hindi siya magsisisi na tulungan si Torin

sa mga darating na panahon. Dahil sigurado siya na kailangan nila ang isa't-isa.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 11-Drowned

HINDI alam ni Angela kung paano siya nakatulog nang nagdaang gabi ngunit wala si
Torin sa kanyang tabi nang magising siya. Ang huling naalala niya ay sumandal siya
sa balikat nito at niyakap ang braso nito. Magaan na hinahaplos ng mga daliri nito
ang mahaba niyang buhok dahilan para makatulog siya nang masarap. Bahagya siyang
napangiti nang maisip si Torin.

Hindi niya akalain na magiging gamot niya sa pagkalungkot ang isang katulad ni
Torin. Hindi man ayos ang mentalidad nito, nararamdaman niya ang suporta nito.

Bumangon siya ngunit hindi natagpuan ang asawa sa loob ng silid. Inayos niya ang
sarili bago bumaba sa dining area ngunit hindi pa rin ito nakita roon.

“Have you seen Torin?” tanong niya sa kasambahay na nakasalubong.

“H-hindi po,” mailap na sagot ng babae.

Ipinagtanong niya ang lalaki sa iba pang kasambahay ngunit hindi raw nakita ng mga
ito ang kanyang asawa. Umupo na lang siya sa silya sa katapat na mesa at humiling
ng tubig.

Hmm… Where did he go?

Nakasimangot si Gloria na nag-uutos sa iba pang kasama sa mga gagawin kaya siya
nito narinig.

"Kung ako sa'yo ay h’wag mo nang hanapin pa si Torin dahil normal na matigas ang
ulo no’n. Malamang niyan ay umakyat na naman iyon sa puno sa hardin o kung saan
nagpunta ang lalaking iyon sa labas! Naku, napaka-pasaway talaga!"

Pinukulan niya ng masamang tingin ang babae dahil hindi niya nagugustuhan ang
katabilan ng dila nito.

"Ate Gloria," tawag niya rito kahit naka-de kuwatro ng upo. "Ayoko nang maririnig
pa na nagsasalita ka ng masamang bagay tungkol sa asawa ko habang wala siya sa
paligid. Hindi dahil sa hindi umaalma si Torin ay ayos lang iyon. Kapag narinig ko
pa na nagsalita ka ng kakaiba tungkol sa asawa ko ay hindi ako magdadalawang-isip
na ipasabit ka sa sinasabi mong puno!" Matigas ang mga salitang binitawan niya para
rito. Hindi niya alam kung bakit madalas nitong subukan ang init ng ulo niya.

Habang pinagagalitan ito ay nakita niya na pababa ng hagdan si Torin mula sa itaas
na palapag.

"Wife…"

Ibinuka nito ang mga braso habang papalapit sa kanya. Tila ito batang paslit na
hinanap ang ina. Diretso ang mga braso nito mula sa likuran habang nakaupo siya sa
dining area. Naramdaman na lang niya na sumandal ang ulo nito sa kanyang uluhan.
Inirapan naman sila ng may edad na babae at saka lumabas ng pintuan na lagusan
patungo sa likod-bahay.

"Wife, don't be mad," malambing na saad nito.

"I'm not mad. Sit here.” Pinaupo niya ito sa silya na nasa tapat. Hindi naman ito
nagdalawang-isip na sumunod. "Sabihin mo sa akin kapag na-bully ka ulit ni Gloria,
okay?"

Hindi siya magdadalawang-isip na ipasabit talaga sa puno ang may-edad na babae

kapag ginulo pa nito o pinaiyak ang kanyang asawa. Sa unang araw pa lang kasi ay
pinainit na nito ang ulo niya kaya kaunti na lang ay makakatikim na talaga ito sa
kanya.

"Where did you go?" tanong niya rito.

"Upstairs. Why? Did you miss me?" tanong nito na abot-tainga ang ngiti. Ikinurap-
kurap nito ng mata kaya mabilis siyang pinamulan ng pisngi. Iba ang dating ng mga
inaakto nito sa kanya.
Iniba na lang ni Angela ang usapan para iwaksi ang katanungan nito.

"Do we have a computer here, Torin?" Naghahanap si Angela ng magagamit na computer

kaya naisip niya na usisain ito. Hindi kasi pwede ang ganito na nakatanga lang siya
at parang maghihintay lang sa rasyon ng kanyang father-in-law. May mga bagay siyang
kailangan na dapat alamin katulad na lang ng kung saan napunta ang katawan niya—
katawan ni Angela Capili. Sumama ba sa abo ng nasunog na laboratoryo ang kanyang
bangkay o inilibing pa rin ba siya?

Kahit naman pinabayaan siya ni Enzo ay may kaibigan pa rin naman siya tulad ni
Kweku. Isang Filipino-French doctor ito na madalas niyang utusan kapag mayroon
siyang kailangan sa formula. Kasama rin nila ang lalaki sa organisasyon. Ayaw nga
lang nitong ipasabi sa iba na magkaibigan silang dalawa dahil natatakot ito kay
Enzo.

Nais niyang alamin kung tuluyan na nga bang nasunog ang kanyang katawan sa gitna ng
nagbabagang mga apoy.

***

NAUPO si Angela sa tapat ng swimming pool kung saan siya nalunod. Nais sana niyang
lumabas para umarkila ng computer sa mga nagkalat na shop sa siyudad, ngunit ayon
sa kanyang asawa ay mas maganda na bumili na lang sila nang bagong laptop.

"I saw my dad using it. We can buy two laptops— one for you and one for me." Kaya
ha’yun at umorder ang lalaki ng brand new na laptop sa online shop na napili nila.

Kasalukuyan na nililinis ng may-edad na lalaki o ang hardinero ang swimming pool

habang naroon siya sa tabi. Sinasala nito ang mga dahon at kung ano pa na
lumulutang sa tubig. May mga puno rin kasi sa paligid ng bahay ni Torin. Mukhang
kanina pa siya napapansin ng lalaki dahil titig na titig siya sa tila diyamante na
kumikislap sa tubig gawa ng araw.

"Miss Angela, pagpasensyahan n'yo na po pero natatakot po ako sa inyo. Baka tumalon
na naman po kayo rito," puna ng lalaki.

Hindi niya alam kung matatawa siya sa sinabi nito. Ang may-edad na lalaki ang
kauna-unahang nagsabi sa kanya na natatakot ito sa kanya, hindi dahil sa kanyang
tapang kung hindi dahil sa nais niyang magpakamatay? Bahagya siyang napailing dahil
sa komento nito.

Malabo rin na mamatay siya nang dahil sa pagkalunod dahil marunong siyang lumangoy.
Required iyon sa mahabang training na ginawa niya dati para makapasok sa Black
Night. Iyon nga lang, hindi niya pa gamay ang katawan niya ngayon bilang Angela
Madrigal.

Sa mga susunod na araw ay nais niyang mag-exercise at plano niyang isama si Torin.
Masyadong payat para sa kanya ang kanyang asawa dahil kulang ito sa ehersisyo. Wala
rin siyang idea kung gaano kalakas ang lalaki.

Binalingan niya muli ng atensyon ang may-edad na lalaki para usisain kung paano
siya nalunod sa pool noon.

"Natakot po ba kayo noong isang araw na nalunod ako?"

Kumunot ang noo nito. "Noong isang araw po, Ma'am?” Nagkamot ito ng ulo na may
halong pagtataka. “Hindi lang po nang isang araw kayo nalunod kun'di noong
nakaraang linggo pa po."
Natigilan si Angela. Kung tutuusin ay dalawang gabi pa lang siya na natulog sa
bahay na iyon kaya niya naisip na ilang araw pa lang naganap ang sakunang iyon.
Napapikit siya at sumandal sa sunbed para mas makapag-isip nang mabuti.

Ano ang naganap sa loob ng isang linggo?

Imposible naman na na-coma siya nang dahil lang sa pagkalunod?

Bilang dating doktor, alam ni Angela na imposibleng ma-coma ang taong nalunod lang
sa swimming pool. Kung hindi namatay nang tuluyan ang taong nalunod dahil napuno ng
tubig ang baga nito ay magkakamalay din naman ito agad—isusuka lang ng katawan ng
tao ang tubig mula sa daluyan ng hangin at magkakamalay na ito. Hindi ito aabutin
nang ganoon katagal na araw.

Ano ang nangyari sa kanila ni Angela para abutin ng isang linggo bago ang paggising
niya sa katawan nito?

***

MASAYA si Torin na ibinalita sa kanya na dumating ang laptop nilang dalawa na

binili nito sa internet.

"Wife! Our laptops are here!" masayang saad nito sa kanya. Kung excited si Torin ay
ganoon din si Angela.

Noong nakaraan niya pa kasi gustong alamin ang mga bagay-bagay tungkol sa buhay ni
Torin at ni Angela Madrigal. Dalawang box ng laptop ang nakita niya na bitbit nito.

"Let's try," nakangiti niyang sabi.

The long wait is over!

Dumiretso sila sa isang silid na halos katapat ng master’s bedroom kung saan sila
natutulog ni Torin. Doon sila pumuwesto dahil isang simpleng silid lang iyon na may
dalawang couch at mesita sa gitna, may isang piano malapit sa bintana at isang mesa
na lagyanan ng mga meryenda.

Pumapalakpak pa ang kanyang asawa habang inaalis niya ang mga laptop mula sa loob
ng box. Sumalampak sila sa malambot na carpet, sa magkabilang panig ng mesita.
Kakaiba ang kanyang ngiti matapos makita ang kabuuan ng laptop. Ilang araw kasi
siyang nagtiyaga na kilalanin si Torin. Bukod sa pagiging isip-bata nito ay wala
naman siyang hindi nagustuhan sa lalaki—puwera na lang ang pagiging makulit din
nito minsan. Kung tutuusin ay sweet nga ito sa kanya.

"Do you know how to use it?" usisa niya rito. Inabot ang laptop sa tapat nito.

"Yes. I used a laptop in the US," sagot nito.

"Okay!"

Sabay niyang na-set-up ang dalawang laptop mula sa hard drive hanggang sa mabuksan
at magamit nila ang mga iyon nang tuluyan.

"By the way, bakit kailangan mo nga pala ng laptop?" tanong niya kay Torin.

"Because I want to know what is sex," tahasang sagot nito.

Inubo si Angela. Siguro kung may laman ang kanyang bibig ay nasamid siya sa oras na
iyon. Tila ba saglit na huminto ang utak niya sa sagot nito. Tumikhim siya matapos
pamulahan ng pisngi. Ngayon pa lang ay inaasahan na niyang sasakit ang ulo niya
kapag pinagpatuloy nito ang mga pagtatanong. Napangiwi siya sa naiisip na kaya ito
bumili ng mamahaling laptop ay para lang manood ng p0rno.

Napailing na lang siya at kinalma ang sarili. Siguro naman ay hindi nito maiisip
ang mga gano’ng klase ng bagay. Mabilis na nagtipa si Angela sa laptop niya para
mag-browse. Iniwasan na muna niya ang tumingin sa lalaki. Ilang minuto pa ang
lumipas nang sa gilid ng kanyang mata ay napupuna niya ang asawa na parang
nahihirapan ito sa paggamit ng computer.

Inangat niya ang paningin dito. "Ayos ka lang?"

Sumimangot ito at nagtubig ang mga mata habang nakatingin sa kanya. Gumapang ito
patungo sa kanya.

Agad niyang ibinaba ang browser sa screen kung saan niya inaalam ang pagkatao nito
at ni Angela Madrigal. Hindi niya masasabi kung ano ang iisipin ni Torin kung
sakali na makita nito ang tunay niyang pakay sa kasalukuyan. Tanging personal na
email ang nakita ni Torin sa kanyang screen— tanging "Welcome, Angela" ang nasa
itaas na bahagi ng email kaya hindi ito nagduda.

"Wife. I'd rather be with you here," saad nito. Sinakop ng buong braso nito ang
kanyang baywang at ipinilig ang ulo sa kanyang balikat.

Hindi niya alam kung maaaliw o maiinis siya sa lalaki. Mas pinili na lang niya ang
una dahil baka maiyak na naman ito kapag nasinghalan niya. Sa ilang araw na
pagsasama nila ay nasanay na siya sa pagka-clingy nito.

"Let me see what you're doing." Tumungo siya sa harap ng laptop nito. Sumunod naman
ito at tumabi muli sa kanya. Para itong estudyante na maghihintay ng sunod niyang
gagawin at ituturo.

Nakita ni Angela na may nakabukas na Internet Explorer sa screen. Pinindot niya ang
buton nito. Isang video ng babae at lalaki na kasaluluyang naghahalikan ang
bumungad sa kanya. Napalunok si Angela. Para siyang nakaramdam ng pagkauhaw nang
lumitaw sa kanyang paningin ang naglalarong mga labi ng dalawang magkapareha. Hindi
naiwasan na mapatutok ang kanyang mata sa gumagalaw na imahe. Gumapang ang kamay ng
lalaki mula sa leeg hanggang braso ng babae at para siyang natuod sa kinauupuan
nang gayahin iyon ni Torin.

Nakagat ni Angela ang labi dahil baka mapasinghap siya. Pakiramdam niya ay nanuyo
ang kanyang lalamunan. Hinawi ng lalaki sa screen ang buhok ng babae para bigyang
laya ang leeg nito, ngunit walang ginawa si Torin.

"You... This will be your lesson 101. Follow the man on the screen," she
shamelessly asked Torin.

Hindi na ito sumagot at sinakop na lang ang kanyang labi habang haplos nito ang
kanyang leeg— katulad ng nasa video.

Pakiramdam niya sa mga oras na iyon ay may isang libong boltahe ang naglalaro sa
kanyang pagkatao. She likes it and she wanted more…
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 12-Lesson 101

NAWALA na sa katinuan si Torin nang hilingin ni Angela na gayahin niya ang lalaking
nasa video. Ayos na ang mga simpleng panghihipo niya sa asawa nitong mga nakaraan.
He has been dreaming of kissing her for a couple of days now. Ayaw niya lang na
masyadong ipahalata sa babae na matagal niya nang nais na angkinin ang labi nito.
Not just her lips but everything about her. Mabilis niyang sinakop ang labi ng
asawa nang bigyan siya nito ng ‘go’ signal.

Sa una ay nanunudyo lang ang kanyang labi. He plays his lips against hers.
Naninikim. Nanunudyo. Dinadama. A tingling sensation hit a deeper part of him
habang idinadampi ng kanyang dila ang nakatikom pang labi ni Angela. She opened
her mouth, his tongue continued to invade her inside.

Pinipigilan niya ang masyadong malunod sa halik dahil baka makahalata ito kung
sakaling gagalingan niya. Pinaglaro niya ang sarili sa bibig nito. He doesn't need
a video para gawin kung ano ang gusto niya sa babae. Her lips are so addicting.
She's like an enchantress coming from the dark forest. Halos magpawala na nga sa
katinuan niya ang paghalik dito. Malapit niya nang makalimutan na siya si Torin,
ang lalaking batang-isip sa paningin ng babae.

Pinilit niya na bumitaw kay Angela. Saka niya inayos ang sarili. Her face was red.
Mabilis siyang nag-isip ng sasabihin. "Ang galing ko, ‘di ba? Rate me. Rate me,
please..."

Nananatili pa rin itong tulala sa kanya at hindi sumasagot. Angela was looking down
—at his lips. Nabigla siya nang hilahin ng kanyang asawa ang kanyang batok at
muling ilapit ang sariling labi sa kanya.

Damn! Angela dominates his whole senses.

Sa kabilang banda, parang dinala sa kung saan ang isip ni Angela habang ninanamnam
ang mga labi ni Torin. She likes how he touches her neck and groping her waist
while kissing her. Humiwalay din naman siya rito nang maramdaman na halos manlambot
na ang kilang labi. Umawang ang labi niya habang mabigat na hinahabol ang sariling
hangin. Hinarap niya ang mata ng asawa.

"W-wife? T-that's how he did it?" tanong ni Torin sa kanya habang patuloy sa pag-
play ang video sa screen.

Parang tinakasan ng kulay si Angela matapos tuluyan na maintindihan ang sinabi

nito. Muntik na siyang makalimot na isa lang iyong tutorial.

"B-babalik na muna ako sa kwarto," paalam niya rito saka tumayo.

Halos nakatayo na ang kanyang isang binti nang hablutin siya muli ni Torin paupo.
Natumba siya sa kandungan nito. HIndi na siya nakaalis pa dahil tuluyan na
pumulupot ang mga bisig ni Torin sa kanyang baywang.

"No, I like it. I— I like it. Are you mad because I'm not that good?"

Lalo siyang hindi nakapagsalita sa tanong nito.

No, hun. You are doing great! Hindi niya lang masabi. Kahit yata walang gawin si
Torin ay mamarkahan niya ito ng 10 points because he is Torin. Sabi nga ng mga
kababaihan, may mga kalalakihan na makalaglag-panty, at isa ang asawa niya na
papasok sa deskripsyon na iyon.

Naguguluhan ang isip niya dahil mabilis nitong nakuha ang kanyang atensyon. Mas
mabilis pa kaysa kay Enzo noon at hindi iyon magandang pangitain. Torin was giving
her a different kind of heat. Her internal organs are shouting that she wants him.
She really wants him! Kahit pa nga ilang araw niya pa lang itong nakikilala. Hindi
naman siya birhen noon. Ilang taon niyang nakasiping si Enzo at marami siyang alam
na bagay upang paligayahin ang kanyang asawa. Kaya lang… hindi siya ang may-ari sa
katawan ni Angela Madrigal.

Women have their own choice for choosing their first man.

Bigla niyang naitanong sa sarili kung may karanasan na rin ba si Angela. Kung hindi
na rin ba ito birhen? Paano niya ipaliliwanag kay Torin ang bagay na iyon? Hindi
naman siguro ito magtatanong, tama? Does he know the meaning of virginity?

Tumikhim siya.

"L-let's take it slow. Iyon na muna ang lesson sa ngayon. Kissing," namumula ang
mukha na wika niya rito.

Natuwa naman si Torin sa narinig at muling nagpatuloy, "That was fun! Can I do it
again?"

Lalo siyang pinamulahan ng mukha.

"J-just don't do it in public," ang naging sagot niya rito habang nakayuko.

"Then, what is our lesson number 2?" Kasunod na tanong nito ang paghihintay ng
sagot.

Halos itago niya ang mukha sa pagyuko. Ramdam niya ang pag-iinit ng pisngi na hindi
niya pa yata naranasan kahit noon. Hindi na siya menor de edad pero sobra kung
pamulahan siya ng mukha kay Torin na asawa naman niya.

"T-touching."

"Hmm? But they are not touching." Tinuro nito ang video na patuloy na kumikilos na
walang sound sa kasalukuyan.

Nanghilakbot si Angela sa nakita. Akala niya kasi noong una ay isang simpleng
halikan lang ang palabas. But Torin is currently watching p0rn. What the hell? How
did he end up watching these things?

"W-w-why are you w-watching p0rn?" nauutal na tanong niya dito.

"Wife, I don't know," tila inosente na sagot nito na bahagya pang umiling.

"Let's close it. B-baka may virus 'yang mga iyan!"

"But it was part of the lesson, right?" tanong nito na sumunod sa kanya. He acts as
if he doesn’t know anything. “Is it?”

Umawang ang labi niya dahil hindi siya makahanap ng isasagot dito. Titig na titig
sa kanya si Torin na naghihintay ng kanyang sasabihin.

"Yes." Tila may mahika ang mga mata ni Torin na kaya siyang pasunurin. Shameless na
kung shameless but what can I do?

Tumayo na si Angela mula sa kandungan nito. Mahirap nang magtagal pa at baka kung
saan pa mauwi ang lesson nila na iyon. "Watch the whole thing. I-I'm going back to
our bedroom."

"Watch?" paninigurado nito.

"Yes, watch it! Then, l-let's play." Hindi niya akalain na para siyang titser na
magtuturo ng Sex Education. Binitbit niya ang laptop niya at bumalik sa kuwarto.

Naiwan naman si Torin sa loob ng silid na may kakaibang ngiti. Mukhang masaya ang
mga magaganap sa kanila ng asawa niya. Pinatay niya rin ang video at saka maayos na
umupo sa couch habang ginawang unan ang mga braso.

Angela, I will wait for your lessons.

***

IBINABAD ni Angela ang katawan sa ilalim ng malaking shower head. Sa loob ng

tatlong oras ay maraming natuklasan si Angela sa pamilya ng Madrigal at pamilya ng
mga Agassi. Kahit papaano ay may ideya siya sa pamilya ni Torin dahil kay Enzo.
Retailing drugstore ang business ng pamilya ni Angela, samantalang pharmaceutical
company ang business ng mga Agassi.

Nakakita siya ng liwanag dahil gusto niyang magtrabaho sa opisina ng pamilya ni

Torin. Mas madali niyang masisira si Enzo kung mas malapit ang presensiya niya
rito.

Nagtapos at pasado bilang nurse si Angela Madrigal. She works in Macapagal Hospital
kung saan siya nagising noon. May nobyo ito na ang pangalan ay Earl na isa pang
doktor na doon din nagtatrabaho. Ang isa pa sa ipinagtaka niya ay mayroon din itong
koneksiyon kay Kweku.

Remembering Earl in the photo, hindi niya maisip kung bakit nagawa ni Angela na
lunurin ang sarili sa pool nang dahil lang sa hindi nito nakatuluyan ang nobyo na
si Earl—iyon ang narinig niya kay Beth. Naiintindihan niya na may itsura ang
lalaki. Iyon nga lang ay wala ito sa kahit kalahati ng kagwapuhan ni Torin na asawa
nito. Hindi kaya may iba pang dahilan ang babae na hindi lang niya nakikita?

Sige na, nagpapasalamat siya dahil nagpakamatay ang babae at naging dahilan ito
para mabuhay siya sa katawan nito. Kaya lang ay parang gusto niyang mainis. Para
kasing sinasayang nito ang buhay sana nito sa piling ni Torin. Ngunit sigurado ba
siya na namatay na nga ang tunay na Angela Madrigal? Ano ang gagawin niya kung
sakali na bigla silang magkita nito gayong binigyan siya nito ng pagkakataon?

Nang sumapit ang gabi, malalim siyang nag-iisip kung paano makakapasok sa opisina
ng mga Agassi habang nakahiga at nakatingin sa kisame.

"Wife, what are you thinking?" tanong nito na bagong sampa sa kama.

"I want a job." Dati siyang workaholic kaya naman naninibago talaga siya na umiikot
lang ang mundo niya sa bahay na iyon nang walang ginagawa sa maghapon.

"What kind of job? Ayaw mo na akong makasama?" Bigla itong nalungkot saka gumilid
para itago ang mukha nito sa kanya. Nakikita niya ang nakanguso nitong mga labi.

"Hindi sa gano’n. Kaya lang, kailangan kong magtrabaho para suportahan ang sarili
natin. Isa pa, ayoko na aasa lang tayo sa magulang natin," paliwanag niya rito.
Gumilid siya para haplusin ang braso nito na kasalukuyan na nagtatampo.

"I will support you, wife." Bigla muli itong humarap at yumakap sa kanya. Dikit na
dikit ang mukha nito sa gitnang bahagi ng kanyang dibdib.

Mabilis na nag-init ang kanyang pisngi at tainga dahil sa ginawa ni Torin. Parang
boltahe ng kuryente na dumaloy ang lahat patungo sa kanyang libido. "D-did you
watch the video?"
Inangat nito ang mukha nang bahagya. “Hmm...”

"W-what did you learn?"

"Nothing? Mayroon ba dapat?"

Hindi niya alam kung paano ipaliliwanag dito na marami pang lesson ang magaganap sa
kanilang dalawa.

"Okay. Just kissing will do. Go on and kiss me," walang kahihiyan na utos niya
rito.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 13-Kakampi

THE night was romantic. Bilog na bilog ang buwan sa labas ng bintana ng kanilang
silid. Angela looked at Torin. Nakangiti ito nang pagkatamis-tamis sa kanya matapos
ang mahaba nilang sesyon ng halikan.

"Wife, what do you think? Am I good or I need more practice?"

Napayuko siya at hindi alam kung paano iyon sasagutin. Bakit sa kanila ni Torin ay
parang siya pa itong walang kahihiyan at parang may plano na pagsamantalahan ang
lalaki?

"I-it's not appropriate to ask for a rating from your partner," naisip niyang
idahilan.

"Okay, let me touch you instead." Niyakap siya nito habang nakahiga sila.
Nakatalikod siya dibdib nito kaya mas malinaw sa paningin niya ang liwanag ng buwan
sa labas—sabay sila na humahanga sa liwanag nito. Napalunok si Angela dahil hindi
siya makapag-concentrate sa pagtulog dahil sa spooning position nila ng asawa. She
could feel Torin’s heat behind.

"You," tawag niya rito.

"Yes, wife?"

"Promise me that you will never kiss anyone except me."

"All right!" Sabay nilang pinakikiramdaman ang isa’t isa habang pinanonood ang
magandang tanawin sa labas.

"Ah, what can I do, wife?" tanong nito maya-maya.

"Hmm?"

"I want to kiss you again. I like it. I like your lips," wika nito.

Pinamulahan siya ng mukha. Mabuti na lang at nakatalikod siya rito. Parehas kasi
sila ng iniisip at nais na gawin. Humarap siya sa katawan nito at inangat niya ang
paningin kay Torin. Magaan ang mga mata ng kanyang asawa sa ilalim ng kakaunting
liwanag. Hindi niya mapigilan na mapalunok. Ibinaba niya pa ang mga paningin
patungo sa labi nito.

She initiated to capture his lips. Hindi niya akalain na mababaliw at mauuhaw siya
sa halik ni Torin. She sucked his upper and lower lips. Bahagya pa siyang
humahaplos sa dibdib at braso ng kanyang asawa. Nakakawala ng ulirat ang mahalikan
ni Torin.

Mas lalo siyang nabaliw nang maramdaman na naglalandas na ang kamay ni Torin sa
kanyang katawan. Tila nag-iiwan ng apoy ang bawat haplos nito habang magkahinang
ang kanilang labi. Nagawa pa nitong pisilin ang kanyang kaliwang dibdib.
Napasinghap si Angela, mas inilapit ang katawan dito.

"F*ck! I can't take it anymore!"

Bigla itong humiwalay sa kanya dahil sa takot, nagsimulang mangatwiran. "Wife, a-

are you angry? I just followed the video.”

"No, I-I'm not angry. I— let's sleep." Halos hindi niya alam kung ano ang sasabihin
sa lalaki. "Mag-aral ka pa nang marami."

Naaninag niyang tumango si Torin. Hindi na ito sumagot at mas inilapit ang kanyang
katawan patungo rito. Sapat nang maramdaman ang mga bisig ng lalaki na nakaikot sa
kanyang katawan. She felt safe. Sa malalim na gabi ay isang pares ng mata ang
nakatingin sa kanila mula sa dilim sa labas ng kanilang silid.

***

KINABUKASAN ay mga iyak muli ni Torin ang naririnig ni Angela sa labas. Hindi niya
alam ngunit naging conscious na siya sa lalaki simula nang dumating siya sa bahay
na iyon. Kahit pa nga hindi pa siya nililipasan ng isang linggo sa pagtira roon.

Mabilis siyang bumangon at lumabas ng kuwarto. Naabutan niya si Gloria na

pinupukpok ng handle ng walis-tambo ang pader ng uluhan kung saan naroon si Torin.
Nakayukyok ito sa isang sulok.

"Hindi ka na nagtanda! Kailangan mong sumunod sa akin!" nanggigigil na wika nito.

"No…" Panay ang iling ng asawa niya habang yakap nito ang sarili.

Mabilis na nag-init ang ulo ni Angela. Nilapitan niya ang mga ito at niyakap niya
ang asawa. Isang matalim na tingin na ipinukol niya kay Gloria.

"Ano bang problema mo sa asawa ko?" singhal niya sa may-edad na babae.

"Ms. Angela, kailangan n'yo nang pumunta sa bahay ng mga Agassi. Nahihirapan na
akong magpaliwanag kay Madam Selena."

Tumayo siya at hinarap ang babae. "Hindi ikaw ang dapat na magpapaliwanag sa kanya
dahil hindi ikaw ang pinapupunta niya sa bahay na 'yon. Kung kailangan niya ng
paliwanag ay iharap mo siya sa akin. Hindi mo kailangan saktan ang asawa ko!"

Nakararami na ang matandang ito sa kanya. "Mukhang hindi mo yata naintindihan ang
sinabi ko sa 'yo noong nakaraan. Wala akong pakialam sa mga nakatira sa labas ng
bahay na ito. I don’t care about your Ma’am Selena or anyone! Dito, ako ang amo
mo!"

"W-wife…" Hinawakan siya ni Torin sa braso para pigilin. Ramdam niya ang
panginginig ng kamay nito. "L-let's go home, sa bahay ni Dad," sabi nito na may
bahid nang luha ang mga mata.

Nakaramdam siya ng awa kay Torin. Hindi niya alam kung hanggang kailan ganito si
Gloria sa kanyang asawa. Hindi niya naman mapaalis ang babae dahil ayaw naman
niyang magreyna-reynahan sa bahay na iyon kahit pa nga may karapatan siya bilang
asawa ng lalaki. Sa ngayon, ang ayaw ni Angela ay iyong mga katulad ni Gloria na
mas feeling-era pa kaysa sa kanya na dapat ay nasusunod. She must follow her terms.

"Pakisabi sa mga biyenan ko na pupunta kami ngayon araw para matapos na itong pag-
uusap. Ngunit ako na ang nagsasabi sa’yo, huli na ito! Handa ako na sunugin ka nang
buhay kapag naulit pa ito," banta niya sa babae bago inaya ang asawa sa loob ng
kanilang silid. Pinaupo niya ang lalaki sa king size bed saka pinunasan ang luha
nito.

"Why don't you fight back?" tanong niya rito, may bahid ng inis.

Hindi ito sumagot at sa halip ay yumakap lang ito sa kanyang baywang.

"Gugulpihin kasi nila ako lalo kaya hindi ako lumalaban," sabi nito.

"We will run every morning. Then, we will do training sa kung sinong boksingero na
pwedeng kunin para magturo sa atin, para hindi ka na natatakot. Kapag sinungitan ka
nila, suntukin mo agad!" naiinis na turo niya rito.

Tumango naman ito kahit na may mumunti pang mga luha sa mga mata.

"Pumapayag na akong pumunta tayo sa bahay ng daddy mo."

Malamig ang mata ni Angela habang iniisip ang mama ni Enzo. Hindi niya pa nakita
ang mama nito, ngunit matagal na niyang naririnig mula sa ibang kasama niya noon
kung ano ang ugali ng babae. Matapobre raw ito at walang sinisino bukod sa asawa
nito na tatay ni Torin. Madam Selena was acting like an empress na parang nasa
rurok ito ng kapangyarihan at tila mga langgam lang ang iba pa sa ilalim nito—
katulad lang din ng anak nitong si Enzo.

Napaismid na lang siya. Matira ang matibay sa kanila ng babae. Kung sakaling
pagsusungitan siya nito ay hindi siya magdadalawang isip na lumaban. She came back
for not doing nothing.

***

BAHAGYANG nagtaas ang kilay niya nang makita niya si Gloria na nakaupo sa driver
seat sa unahan ng kotse, ngunit hindi siya nagkomento. Sumakay sila ni Torin sa
likurang bahagi ng sasakyan. Tulad ng pangako niya kay Torin ay pupunta sila sa
mansiyon ng mga Agassi. Biglang pumasok sa isip ni Angela na nakalimutan niyang
magbilin sa mga kasambahay na huwag nang tatanggapin si Evelyn kung sakali na
bumalik ito roon.

"Babalik lang ako saglit sa loob. May nakalimutan ako."

Hindi na hinintay ni Angela ang sagot ni Torin. Lumabas na siya nang tuluyan sa
sasakyan pabalik sa bahay para magbilin. Sumilay ang kakaibang ngiti sa labi ni
Torin habang nakatingin sa nakatalikod at palayong bulto ni Angela pabalik sa loob
ng bahay.

"Boss Torin, naiinis na ako sa misis mo, masyado siyang matapang! Natatakot ako na
baka bigla niya akong saktan na lang. Hindi na ako makakilos sa akto ko sa
susunod,” nakangiwing reklamo ni Gloria kay Torin.

Nilingon ni Torin ang may-edad na babae. Si Makoy na driver nila ay natatawa

kasabay ng iling.

"Don't you find her cute?" nakangiting tanong ni Torin kay Gloria.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 14-Their Plans

MATAGAL nang naninilbihan si Ate Gloria sa tahanan ni Torin. Nasaksihan nito ang
lahat ng nangyari sa bahay na 'yon—simula nang mag-asawa si Madam Estella—hanggang
sa maghiwalay ang mga ito at ipadala si Torin sa Amerika. Kahit pa noong mamatay
ang kanyang ina ay naroon na ito.

Si Madam Estella ang unang humiling kay Gloria na ilihim ang tungkol sa tunay na
pagkatao ni Torin. Bata pa siya ay kilala na nila ang isa’t isa, sadyang tahimik
lang ang ginang at alam niya na mapagkakatiwalaan ito. Tulad ng kung paano ito
pinagkatiwalaan ng kanyang ina.

Limang taon ang nakaraan ay ito mismo ang nagpadala ng mensahe kay Torin na namatay
ang kanyang ina nang hindi nila alam ang tunay na rason. Ipinaalam nito sa kanya
ang mga naganap, kahit pa ang mga resulta sa autopsy, para sana makagawa siya ng
paraan.

Madam Estella and Gloria were together in this house for many years. Gayunpaman ay
isang palaisipan pa rin sa kanila ang naganap nang biglaan na lang na humina ang
puso nito. Hindi nila maipaliwanag kung bakit, lalo na at wala namang iniindang
sakit ang senyora. Ang mga huling araw ng buhay nito ay si Madam Selena ang madalas
na nakakasama at nagpupunta sa bahay na iyon.

Gloria was a living poker face. No one could tell what’s inside her head. Wala
itong emosyon na nararamdaman bukod sa madalas itong mainis o magalit sa mga
kasambahay. Mabilis nitong napaniwala si Madam Selena na wala itong pakialam sa
tahanan na iyon at matagal na itong naiinis kay Madam Estella. Kahit pa nga sa
kalooban-looban nito ay gabi-gabi itong umiiyak sa pagkamatay ng yumaong senyora.

Nang kausapin ni Torin si Gloria tungkol sa pagpapanggap niya ay agad itong pumayag
para makuha ang hustisya ni Madam Estella. Noong nakaraang taon lang umuwi si Torin
sa Pilipinas mula sa Amerika dahil may mga kailangan pa siyang ayusin sa trabaho.
Kinailangan niyang paliitin ang katawan para hindi makilala o maghinala ang kanyang
ama at ang bago nitong pamilya. Kinailangan din niyang ayusin ang paghingi ng
bakasyon sa trabaho. Mula sa pagiging maskulado ay nagpapayat siya hanggang sa
magmukhang katawan ng teenager na parang hindi kumakain at hindi marunong lumaban.

Torin was trained as a member of the Central Intelligence Agency. He was fighting
terrorists and underground groups for years. Kaya nahirapan siya sa hamon na
panipisin ang kanyang katawan. Isa-isang naipasok ni Torin ang mga tauhan sa
opisina ng mga Agassi— ang ULab.

Ayos na sana ang lahat ng mga plano kaya lang ay biglang dumating sa buhay niya ang
kanyang asawang si Angela. Alam ng lahat na wala siyang pakialam sa babae noong
nakaraang linggo. Hindi nga niya naisip na dalawin ito noong nasa ospital pa.
Hinayaan niya rin si Gloria na bigyan ng leksiyon si Angela mula sa kagustuhan ni
Evelyn. He doesn’t like soft women, pabebe o ang mga hindi makabasag-pinggan na mga
babae. In order to win a battle, he must have a stronger team. Paano mangyayari
iyon kung may mahina siyang asawa? Hindi rin mahina ang kanilang kalaban— ang mag-
inang Enzo at Madam Selena. Kaya naman walang lugar ang ising timid na babae.

Alam ng lahat sa kampo niya na naiinis siya nang bigla na lang inirehistro ng
kanyang ama ang kanyang pangalan bilang asawa ni Angela. No ceremonies. Only
certificate, agreement, at entry sa City Registration bilang mag-asawa ang ginawa
ng dalawang kilalang businessmen sa bansa. Matapos iyon ay mayroon na agad siyang
asawa sa katauhan ni Angela Madrigal.

He’s planning to annul his marriage once everything was settled, kapag natanggal na
niya ang maskara ni Enzo. Ngunit sinong mag-aakala na matapos lang ang isang linggo
ay parang nag-ibang tao ang kanyang asawa?

"Master, hanggang kailan mo planong patirahin ang asawa mo sa bahay? Hindi ba siya
makasisira sa plano natin?" usisa ni Gloria.

"H'wag kayong mag-alala. Sa paraan na lang kung paano niya ako iligtas sa'yo ay
alam kong totoo siya, totoo ang pagkatao niya. Nakahanda siyang tulungan ako,"
sagot ni Torin.

Nagkatinginan ang driver na si Makoy at si Gloria.

"Mahal mo ba siya, Master?" tanong ni Makoy.

Tahimik lang si Torin at hindi sinagot ang tanong nito. Nakatingin lang siya sa
papalapit na si Angela. Pakiramdam niya ay pamilyar na agad siya sa presensiya ng
babae. He loves the feeling whenever she was around.

Ano nga ba ang nararamdaman niya kay Angela? Mahal na ba niya ito? Ang alam ni
Torin ay gusto niyang makita ang mukha ng babae tuwing umaga. Natutuwa rin siya na
gusto siya nitong turuan sa kung ano-anong bagay. He felt happy kapag inililigtas
siya nito kay Gloria. He likes the way her face flushed like a red rose. He likes
her lips so much and wanted to nibble them whole badly.

Mabilis na nagbago ang mood sa sasakyan nang makalapit si Angela. Nagsimulang

sumimangot si Ate Gloria, seryoso lang si Makoy, at parang walang muwang naman si
Torin na naghihintay sa kanyang asawa. Simple ang ngiti niya sa labi.

"Wife, I miss you. Come here!" He extended his arms to embrace her body.

***

SUMAKAY si Angela sa sasakyan at inutusan ang driver na ihatid na sila sa tahanan

ng mga Agassi.

"Wife..."

Nakayakap lang nang mahigpit si Torin kay Angela habang umaandar ang magarang
kotse. Kung saan-saan na naman humahaplos ang mga kamay ng kanyang asawa. She
looked at the mirror. Her face started to get red with the thoughts that there were
people inside the car aside from the two of them. Nag-aalala siya na baka kung ano
na naman ang hawak-hawakan nito sa kanyang katawan.

"Torin, behave, okay? W-we are outside."

"Why? What's the matter? Bawal ang kiss kapag nasa labas?"

Lalong namula ang kanyang pisngi dahil sa sinabi nito. Inangat muli niya ang
paningin sa rear-view mirror para makita ang dalawang taong nasa bungad ng
sasakyan.

"No kiss," she said.

"Okay… I'll kiss you later. Okay? Okay? Okay?"

"Torin, ang ingay mo!" singhal ni Ate Gloria, nagagalit na naman.

Isang masamang tingin ang ipinukol dito ni Angela. Umirap ito sa kanila na para
bang wala itong pakialam. Sa isip-isip ni Angela ay siguradong naiinggit lang ang
may-edad na babae sa kanila ni Torin. Ilang saglit pa ay pumasok ang itim na
sasakyan sa bakuran ng mansion ng mga Agassi. Humigpit lalo ang pagkakayakap sa
kanya ni Torin.

"Wife…" usal nito.

Naramdaman niya ang panginginig ng katawan mula rito, kaya hinaplos niya ito sa
buhok.

"Don't be afraid," bulong niya rito. Pinisil niya ito sa kamay.

"Will you protect me?" maamong tanong nito.

"Of course! I'll protect you."

Nakita niya na lalong sumimangot si Ate Gloria. Hindi na lang niya ito pinansin.
Lumabas ito agad ng sasakyan matapos huminto sa tapat ng mismong main door ang
kotse.

Agassi’s mansion was huge. Siguro ay may one thousand square meters ang sukat ng
floor area nito. Sagana rin sa halaman ang paligid, mayayabong ang mga puno. Ilan
pang magagarang sasakyan ang nasa hindi kalayuan at maayos na naka-park. Para sa
tulad niya na mahilig sa ganong ambiance, she was impressed by that mansion, just
like how she was impressed with Madam Estella’s manor.

Nagpatuloy na sila sa pagpasok sa loob. Hindi naman niya akalain na may bisita ang
kanyang mga biyenan na hindi niya inaasahan— si Enzo, ang lalaking minamarkahan na
niya ng ‘X mark’ sa kanyang isipan upang patayin.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 15-In-laws

RAMDAM ni Angela ang pangangatog ng asawang si Torin habang papalapit sa malaking

tahanan ng mga Agassi. Tumalim ang mga mata niya habang pinakikiramdaman ito na
sobrang natatakot. Hindi niya alam kung ano ang ginawa ni Enzo at ng ina nito para
katakutan ito ng kanyang asawa.

Huminto siya saglit at saka hinarap si Torin. Tumingala pa siya para harapin ang
mga mata nito dahil mas matangkad ito sa kanyang ng ilang pulgada.

"Trust me that I will protect you against them."

"Thank you, wife." Niyakap siya ni Torin. She felt his lips on her head.

Bahagyang iniikot ni Angela ang paningin sa bungad ng mansyon. Kita niya ang
magaganda at mabangong bulaklak ng mga sampaguita na nasa paligid. Napapaligiran
din ang mansyon ng napakaraming puno na halatang maingat na inaalagaan ng
hardinero. Puti at asul ang kulay ng pintura ng tahanan na may tatlong palapag. Sa
lugar kung saan sila galing ay naroon ang mga hilera ng mga mamahaling mga
sasakyan.

"Ano ba't kabagal n'yo!" singhal ni Gloria.

Iginiya niya si Torin na maglakad para makapasok sa tahanan. Nag-iwan pa siya ng

kakaiba at mapanuring tingin sa may-edad na babae. Makakatikim din ito sa kanya
kapag nakabawi siya sa mga pagsinghal na ginagawa nito. Umirap lang ito sa kanya.

Pumasok sila sa bungad na pintuan. Sumalubong sa kanila ang may kapayatan at

glamorosang babae kaya alam niyang ito ang tinatawag na Madam Selena. Maayos ang
pagkakapusod ng buhok nito at maayos din ang simpleng makeup sa mukha. Mas bata ang
hitsura nito kumpara sa tunay na edad na halatang alaga ng kung anu-anong mga skin
supplements.

"Dumating din kayo sa wakas," malamig na wika nito sa kanila ni Torin.

Halos mapaatras ang asawa niya nang makita nito ang babae. Isang tango lang ang
ibinigay ni Angela bilang paggalang na rin dito dahil unang beses niyang makarating
sa bahay na iyon.

"Pasensya na po, ‘Ma, nalunod kasi ako at kare-recover ko pa lang kaya hindi kami
agad nakapunta rito para dumalaw bilang mag-asawa," katwiran iya.

"Don't call me 'Ma', hindi kita anak."

"Wala pong problema, ‘Ma," pang-iinis ni Angela, nakalakip sa labi ang kakaibang
ngiti.

Inirapan sila nito at saka ito tumuloy sa loob. "Mabuti pa ay sumunod kayo sa
‘kin."

Nakayuko naman si Torin at mahigpit ang kapit nito sa kanyang braso. Marahan niyang
pinisil ang kamay nito para hindi ito makaramdam ng takot.

Sinundan nila ang babae hanggang sa makarating sila sa malawak at magandang living
room. Apat na malalaki at malalambot na sofa ang nasa loob ng sala na nakapalibot
sa apat na sulok din ng silid. May mga puting rosas na disenyo ang nakapatong sa
mesita sa gitna. May dalawang malaking painting na maayos na nakasabit sa pader.
Tumalim ang mga mata niya nang makita si Enzo na kasama ang isang maganda at
seksing babae na sa tingin niya ay ang fiancé nito— si Monica, ang baabaeng dahilan
kung bakit siya nito nagawang patayin. Naroon din ang tatay ni Torin na si Master
Agassi.

Halos magtago si Torin sa kanyang likuran matapos makita ang mga tao sa loob.

"Uuy! Narito pala ang kapatid ko na nagtago ng ilang buwan," nakangisi na saad ni
Enzo.

"Love, h'wag ka namang ganyan. Huwag mong takutin ang kapatid mo," sita rito ni
Monica.

Nagtaas ang kilay ni Angela nang marinig ang sinabi ng babae. Mukhang nagkasunduan
na ang dalawa at seryoso sa planong pagpapakasal. Akala niya ay naglalaro lang si
Enzo.

"Wala naman akong ginagawa. Nabigla lang ako na lumitaw siya. I wonder kung
hanggang ngayon ay hinahanap pa rin niya ang mommy niyang namatay na. Hindi ko siya
masisisi lalo na't wala siyang sumbungan." Tumawa ito nang nakakaloko pagkatapos.

"Hindi ko naman akalain na may lata pala rito ng sardinas na walang laman," sabad
ni Angela sa sarkastikong lalaki.

“What did you say?” Nagsalubong ang kilay ng lalaki.

“Oh! May natamaan!” Natutop niya ang bibig. “Ikaw ba ‘yon? Mabuti na rin para hindi
na tayo maghulaan pa.”

“Ibig mo bang sabihin ay lata ako ng sardinas?” galit na tanong nito.

“Yes,” pag-aamin niya.

“Kung ano man ang nasabi ko kanina, para ‘yon kay Torin!”

"‘Pa, I wonder kung ano ang masasabi mo sa harap-harapan na pambabastos ng anak mo

sa labas sa tunay mong anak. Don't get me wrong, I just felt bad for you. Kaya pala
ganito na lang kung matakot ang asawa ko na tunay mong anak.” Pinagdiinan niyang
anak sa labas si Enzo at wala itong anumang ugnayan sa pamilya.

“Pinagbibintangan mo ba ako?” asik ni Enzo.

“Ikaw ba ang lata?”

Nagkikiskis ang mga ngipin nito na halatang galit.

“Don’t get me wrong. I heard na namatay si Madam Estella—na si Madam Selena ang
madalas niyang kasama—sa mga huling araw bago ito namatay. Tsk! Too bad for your
late wife.”

Nalaman ni Angela ang lahat ng iyon mula sa mga balitang nareport sa diyaryo o sa
news report na nakalap niya sa imbestigasyon noong mga nagdaang araw. Wala lang
makapagpatunay na may ginawa si Madam Selena sa matalik nitong kaibigan. Ngunit
malakas ang kanyang hinala na may ginawa ang babae sa unang asawa ng kanyang
biyenan.

Ayon sa imbestigasyon ay mga simpleng pagkikita lamang ang naganap sa magkaibigan.

Inamin na rin kasi ng Madam Estella o ang ina ni Torin na maluwag sa loob nito na
tinanggap ang paghihiwalay nito sa dating asawa, at ang relasyon nito sa kaibigan
na si Madam Selena. They are friends. Ngunit para kay Angela ay walang delikadesa
ang babae na nasa loob ng silid na iyon para ahasin ang asawa ng kaibigan nito.

"What are you implying?!" galit na tanong sa kanya ni Madam Selena. Sa likod kasi
ng mga sinabi niya ay ipinapahiwatig niya na isa itong walang kwentang nilalang.

Bumahid ang inosenteng ekspresyon sa mukha ni Angela. "Why? Did I say something
wrong? Inalala ko lang kung ano ang mga balita sa nakaraan. I'm just stating the
fact. Bakit parang mayroon akong nasabi na katotohanan? Oh my! I am so, so, sorry,"
she asked with a Bea Alonzo expression’s “Bakit ako.”

Humakbang si Enzo at akmang lalapit sa kanya. Malamig ang mukha nito at ramdam niya
nang nasagad niya na ang timpi ng lalaki. "Let me teach you a lesson!"

"Enzo, stop it!" sita rito ni Madam Selena. Halata kasi na umiinit na ang ulo ng
ama ni Torin, at siya ang dahilan. Napatigil naman si Enzo at nagpipigil ng init ng
ulo sa kanya. Dumaan ang malamig na katahimikan sa loob ng malaking silid.

"Mabuti pa ay umupo na muna kayo," saad ni Master Agassi, itinuro ang isang malapad
na sofa sa tapat nito. Masama na rin ang timpla ng mood nito.

Sumunod naman si Angela na iginiya si Torin para umupo sa kanyang tabi. Nakayuko
ito at halos halata pa rin na natatakot ito sa mga tao sa silid na iyon. She could
see the disgust in his father’s eyes for Torin. Bahagya rin siyang nakaramdam ng
pagkainis.

"Pagpasensyahan mo na kung hindi man lang ako nakadalaw sa bahay ninyo o kahit sa
ospital nang malunod ka," wika ni Master Agassi.

Alam ni Angela na wala sa loob nito na dumalaw sa kanya kaya hinayaan niya na lang
ang pakikipagplastikan nito. Hindi rin naman siya nito maaaring pagalitan dahil
business partner ito ng kanyang ama.

"Mukhang mali ang mga naririnig ko tungkol sa iyo," komento nito. Humithit ng
sigarilyo.

"Gano’n po ba? Minsan talaga ay hindi natin mapagkakatiwalaan ang mga sabi-sabi.
Siya nga pala, nagpunta na rin ako rito para iklaro ang mga nangyayari sa bahay
namin. Sa ngayon ay parehas kaming walang trabaho ni Torin at nahihiya po ako na
aasa lang kami sa budget na ibinibigay po ninyo. Kaya naman nais ko po sana na mag-
apply sa opisina ng ULab."

Nagtaas ang kilay ni Madam Selena. "At ano naman ang magagawa ng isang katulad mo
sa opisina namin?"

"`Ma, nasaktan naman po ako sa sinabi n'yo. Para n'yo na rin pong sinabi na wala
akong alam o kakayahan. May natapos po ako."

Umirap ito sa kanya. "Hindi ba't ganoon ka naman talaga? Kaya nga ikaw ang
ipinadala ng ama mo kay Torin dahil parehas kayong pabigat!"

Ngumiti nang makahulugan si Angela. "`Pa, siguro naman ay naniniwala po kayo na

hindi ako pwedeng basta-basta na lang husgahan nang dahil lang sa mga naririnig
n'yo na tsismis sa akin. Why not try me? I want to be part of the laboratory team.
Subukin n’yo ang kakayahan ko at kapag nakapasa ako ay tatanggapin n'yo ako sa
opisina."

Matagal na hindi umimik ang may edad na lalaki. Naniningkit naman ang mata ni Enzo
habang nakatingin sa kanya. "Pero hindi ba't nurse ka?"

"Kinuha ko lamang po ang nurse dahil po sa nobyo kong doktor noon. Ngunit mahusay
po ako sa paggawa ng gamot."

-Matagal itong nag-isip bago tumango. "Sige, bibigyan kita ng tatlong klase ng
pagsubok. Ipatatawag kita sa assistant ko kapag naayos na ang lahat."

Sa mahabang usapan ay nananatiling tahimik si Torin. Hindi ito sigurado kung ano
ang nasa isip ni Angela. Malaki ang katanungan sa isip nito kung bakit gusto niyang
magtrabaho sa opisina ng ULab.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 16-Silence

NAKATINGIN si Enzo sa itim na sasakyan ni Torin at Angela mula sa bintana na nasa

ikalawang palapag ng Agassi Mansion.

Naiinis siya sa asawa ni Torin. She's bold and shameless. Matalim din kung tumingin
sa kanya ang babae. Hayagan nitong ipinamukha sa kanya na hindi siya tunay na
Agassi at sampid lang siya sa tahanan na iyon. Tumiim ang kanyang bagang. Iyon ang
pinakamasakit na marinig sa lahat— na hindi siya tunay na Agassi. Wala pang kahit
isang babae ang naglakas ng loob na bastusin siya nang ganoon kaya naman halos
gusto niya itong sakalin kanina.

Hindi lingid sa kaalaman niya na masaya ngayon ang buhay ni Torin nang dahil sa
babae. Nasabi na sa kanila ni Gloria na masyado itong matapang sa bahay ng kanyang
hilaw na kapatid kaya hindi nito magawa ang ibang inuutos nila. Torin was protected
by that woman!

Minumura ni Enzo sa isip si Angela na kapangalan pa ng babae na ginamit niya ng

ilang taon. Parehas ang mga ito sa talas at talim ng pananalita. Magaan nga lang
kung tumingin sa kanya si Angela Capili, samantalang tila makamandag na ahas kung
tumingin si Angela Madrigal.

He shakes the red wine in the glass while looking outside, sa papalayong sasakyan
ng mga ito. Napangisi siya hanggang sa mawala na nang tuluyan ang itim na kotse.

Tingnan na lang natin kung tumalim pa rin ang paningin mo sa akin kapag dinungisan
ko ang asawa mo.

***

NAGTATAKA si Angela kung bakit nakanguso si Torin sa gilid ng sasakyan at ayaw

nitong lumapit sa kanya na tulad ng kung paano siya nito yapusin nang magtungo sila
sa mansion ng mga Agassi. Tila wala sa mood ang kanyang asawa.

Ramdam niya na mayroon itong ikinasasama ng loob sa kanya. Nakamot niya tuloy ang
kilay at hindi alam ang gagawin. Nahihiya siya na magtanong dito dahil sa mga
kasama sa loob ng sasakyan. Ngunit hindi rin siya nakatiis, hinawakan niya ang
kamay ni Torin at tinanong ito nang makapasok ang sasakyan sa loob ng gate ng bahay
nito.

"M-may problema ba?" usisa niya kay Torin.

"Nothing," sagot nito pero inirapan siya nito.

Nakamot niya tuloy ang pisngi. "Are you angry?"

Nakanguso pa rin ito at nakatingin sa labas ng bintana kahit nang bumaba na ang
driver na si Makoy at si Aling Gloria sa sasakyan.

Tumikhim siya. "You can tell me. As a husband and wife, it's common to
misunderstand, but we need to fix the problem whenever there's a chance," sabi niya
rito.

Lumingon ito sa kanya. Agad na sumilay ang simpleng ngiti niya at hinintay ang
sasabihin nito.

"It's because you said you took nursing because of your ex-boyfriend. Hmp!" Saka
siya nito inirapan muli.

She was speechless for a second.

Napangiwi siya. Nagseselos ba ito sa kanya dahil sa idinahilan niya kanina? Sa

totoo ay wala lang siyang maidahilan kay Master Agassi kaya iyon ang naisagot
niyang dahilan dito. Hindi niya talaga alam ang tunay na rason ni Angela Madrigal
kung bakit ito kumuha ng nursing at iyon lang ang simple niyang naikatwiran. Naisip
niya na dahil doktor ang nobyo nito, hindi malabo na kumuha ito ng kung anong kurso
sa medisina.

"It's in the past, and I forget about it. You are now my husband, and I promise
that I will never be having an affair outside marriage."

Hindi niya alam kung bakit kailangan niyang magpaliwanag kay Torin. Hindi nga niya
alam kung naiintindihan nito ang sinabi niya. Inilapit niya ang mukha sa lalaki at
hinalikan ito sa labi para tuluyan nang mawala ang pagtatampo nito. She never does
these things in the past. Para siyang may inaamong batang lalaki.

"I'm sorry if I hurt your feelings, hmm? H'wag ka nang magtampo, let's go inside."
"H-how about we do another lesson tonight?" tanong nito sa kanya.

Mabilis na dumaloy ang init sa pisngi ni Angela. Tumango siya rito para sumang-
ayon. Napalitan ng matamis na ngiti ang mga labi nito na nakanguso kanina. Nitong
mga huling araw ay nasasanay na siya sa presensya ni Torin. She likes his every
action. She likes his features. Kahit papaano ay malaking nilalang ang asawa niya.

Bumaba sila ng sasakyan ngunit hindi nakaligtas sa mata niya ang tila bulto ng tao
na nagtatago sa likod ng makapal na halaman.

"Wait!" Pinigilan niya si Torin bago sila tuluyan na pumasok sa loob.

Hindi na niya hinintay pa ang sagot nito dahil lumapit na siya sa mga halaman at
hinawi iyon. Wala siyang nakita na kahit na sino. Seryoso ang mukha niya na malalim
na nag-isip sa kinatatayuan. Conscious siya sa oras na iyon lalo na at alam niyang
nasaktan ang pride ni Enzo. Nag-aalala siya na baka bigla siya nitong balikan. She
knew Enzo. The way he looked at her earlier was telling her something.

"Wife, what is it?" tanong ni Torin na sumunod pala sa kanya.

"It's just that, I felt someone was watching us."

"Maybe it's a dog."

Nagkibit na lang siya ng balikat. Hindi rin naman nito maiintindihan ang kanyang
rason. Ayaw niyang isipin na aso ang nakita ng mga mata niya dahil sigurado siya na
bulto iyon ng tao. Gayun pa man ay ngumiti siya kay Torin para hindi ito matakot na
baka pinasok sila ng masamang-loob sa kanilang tirahan.

"Let's go inside."

***

MATAPOS ang hapunan ay bumalik si Angela sa laptop niya para pag-aralan nang mabuti
ang ULab, ang laboratory ng mga Agassi. Kailangan niya iyon para maging handa sa
pagsubok na ibibigay ng ama ni Torin. Nasa loob ng palikuran at nags-shower ang
lalaki.

Kahit papaano ay may ideya siya sa kumpanya noong Angela Capili pa siya. Ang mga
tulad niya ang nakatakdang magtrabaho sa laboratoryo nito. Habang binabasa ang mga
pinagsama-samang report tungkol sa kumpanya ay may lumitaw na mensahe mula kay
Kweku. Saglit na nagdambol ang kanyang dibdib.

I know you're alive, Silence. – Kweku.

Nanlaki ang mata niya sa nabasa. Bahagya pa siyang napatayo at napaatras mula sa
laptop. Umawang ang labi niya at dumaloy ang kaba sa kanyang buong katawan. Silence
ang code name niya noon sa organization dahil sa dami ng lason na nagawa niya.
Nagsimulang magdambol ang kanyang dibdib dahil sa takot.

Sinuri niya muli ang email address ng lalaki kung hindi ito spam message o kung
mula lang sa kung kanino na nagpapanggap para takutin siya. Alam niyang
mapagkakatiwalaan si Kweku ngunit paano nito nalaman na buhay siya? Hindi ba't
nasunog ang katawan niya kasabay ng pagsunog ng laboratory noon?

Sinuri ni Angela ang mensahe at nagdadalawang-isip kung aamin ba siya kay Kweku o
hindi. Tinatago naman ang identity niya at gumagamit siya ng ibang IP server
address para hindi makita na ginagamit niya ang email niya bilang Angela Capili.
Mahirap nang ma-trace ng grupo ni Enzo.
Silence, it's a long story. I can't tell things to you online. I need to talk to
you in person. Ang masasabi ko lang ay may iniwan sa akin ang magulang mo dahilan
para mamuhay ka bilang Angela Magdrigal. – Kweku.

Kumunot ang noo ni Angela. Hindi pa rin siya sumasagot dito.

I know that you are living now as Angela Madrigal. H'wag kang mag-alala dahil
walang makakaalam. Wala rin akong plano na guluhin ka. – Kweku.

Napalunok si Angela kasabay ng sobra-sobrang kaba. This is insane.

Ang sunod na ibinigay ni Kweku ay mga numero ng longitude at latitude sa mapa ng

Pilipinas. Mabilis niyang hinanap ang address na ibinigay nito at nakita sa screen
na nasa paahan iyon ng bundok.

Saglit na huminto ang kanyang utak habang nakatitig sa mga email ni Kweku, at ang
binigay nitong address. Sa taong katulad niya na nagtiwala noon at namatay na ng
isang beses, hindi siya madaling magtitiwala muli nang basta na lang. Nagdesisyon
siya na huwag na munang pansinin ang lalaki.

Kahit nga kay Enzo na maayos ang pakikitungo sa kanya noon ay hindi niya akalain na
ginamit lang siya sa loob ng ilang taon. Hindi niya inasahan na ito pa ang papatay
sa kanya. Kay Kweku pa ba siya magtitiwala na kasamahan niya sa trabaho?

Hindi niya maaaring gamitin ang mga mayroon siya noon bilang Angela Capili; ang
pera niya, ang mga ari-arian na iniwan sa kanya ng magulang o kahit ang laboratoryo
kung saan siya nasunog noon. Masyado siyang nagtiwala kay Enzo at ibinigay ang
lahat ng impormasyon dito. Halos wala siyang itinira o itinago. Madali nitong
malalaman kung gagamitin niya ang mga iyon.

Lumabas si Torin ng palikuran kaya nag-angat siya ng paningin. Nakatapis lang ito
ng tuwalya kaya nakagat niya ang labi at mabilis na ibinaba muli ang paningin sa
screen ng laptop. This man has no idea how much he seduces her.

"Wife, I need pajamas," saad nito.

"Kumuha ka na lang sa loob ng wardrobe. Kailangan mong matuto."

Nakanguso na sumunod naman ito na pumasok sa malaking wardrobe sa silid. Hindi sa

dahil ayaw niyang tulungan ito, nais niya lang umiwas sa lalaki. Pinatay na lang
niya ang laptop matapos linisin ang lahat ng mga softwares na ginamit niya bago
iyon dinala para iligpit sa kabilang kwarto kung saan madalas silang magtrabaho ni
Torin.

Hindi niya alam kung ano ang session nila ni Torin ngayon gabi, but her body always
looks forward to his touches. It always makes her shiver. Nakakikiliti sa
pakiramdam dahil sa gaan ng haplos nito. Alam niya na wala siyang karapatan sa
lalaki dahil nakikigamit lang siya sa katawan ni Angela Madrigal, pero ano ang
magagawa niya? She was captivated by this man!

Sinasakop na ni Torin ang buong isipan niya. Bigla niyang naisip ang kapatid nito
na si Enzo.

Ano nga ba ang naramdaman niya nang makita niyang muli ang lalaki sa mansion ng mga
Agassi? Pagkapoot! Dahil minahal niya ito noon. Ibinigay niya ang lahat sa lalaki
na nauwi sa kangkungan. Ngunit paano kung paibigin siya muli ni Enzo? Papayag ba
siya sa muling pagkakataon? Hindi niya hahayaan na mabulag siyang muli nang dahil
sa pagmamahal.
Pumasok sa isip niya si Torin. Awa nga lang ba ang nararamdaman niya kay Torin kaya
gusto niya itong tulungan?

Pinilig niya ang ulo saka lumabas ng kwarto at bumalik sa master’s bedroom.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 17-Full Course

[Feibulous: this chapter contains sex scenes; NO MINOR is allowed]

NAABUTAN niyang nakahiga si Torin sa malambot na kama nang bumalik siya sa kanilang
silid. Tanging mga ilaw sa poste sa labas ang nagbibigay liwanag sa kuwarto.
Iniisip niya kung nakatulog na ba ang kanyang asawa.

Pinuntahan niya ang malinaw na French door patungo sa terasa at isinara ito saka
niya binuksan ang aircon. Alam niyang gusto ni Torin na nakabukas iyon dahil hindi
niya pa nakita na nagsara ito ng pintuan. Sa hula niya ay mas gusto nito ang
preskong hangin, ngunit masama rin sa katawan ang alikabok mula sa labas kapag
natutulog lalo na at napaliligiran ng napakaraming puno ang malaking bahay nito.

"Wife… it's dark." Narinig niya na reklamo ni Torin.

"I'm here. Open doors may be bad for health, malayang nakakapasok ang bacteria dito
sa kuwarto," katwiran niya.

Binuksan niya ang maliliit na ilaw sa ilalim ng kama. Agad na kumalat ang dilaw at
malamlam na ilaw sa kabuuan ng silid, sakto lang na hindi nakasisilaw habang
natutulog. Sumampa siya sa higaan para hindi na ito matakot pa.

"Tomorrow, let's run. We will run every morning. Ayos lang ba?" tanong niya rito.

Nag-aalala kasi siya sa kalusugan ni Torin. Hindi naman ito sobrang payat at sakto
lang ang katawan. Ngunit kung magkakaroon lang ito ng kaunting laman sa katawan at
lakas ay hindi ito tatratuhin ng masama ng kung sino—lalo na ni Enzo. Hindi ito
mangangatog kapag makikita si Madam Selena na tulad kanina.

"I don't like running. I like kissing and touching more." Habang sinasabi nito iyon
ay naramdaman na lang niya ang paghaplos nito sa kanyang binti. "Your skin is soft,
wife," he whispered.

Napalunok siya habang hinaplos nito ang kanyang makinis na balat paakyat hanggang
balakang, lalo na at tanging T-shirt lang ang kanyang suot bukod sa underwear.
Malambot din ang kamay ni Torin na bahagya pang pinisil ang kanyang puwitan.
Mabilis na dumaloy ang kakaibang init sa pagkatao ni Angela.

"W-we can now move into lesson three."

"Really?"

"Hmm… J-just demonstrate what you have learned."

Hindi na nakapag-isip si Angela ng tama nang sakupin nito ang kanyang labi.
Napapikit na lang siya habang ninanamnam ang labi ni Torin. Parang nagugutom na
nilaro nito iyon. She could feel the heat between their lips.

Ilang saglit pa ay mas lumalim ang halik nito; mas nakalalasing, mas lalong
mapaghanap. His tongue was playfully caressed her lower lip. Bago mapangahas na
ipinasok nito ang dila sa kanyang bibig—tila may hinanap sa loob nito. She gasped
when his hand moved to seize her breast inside her T-shirt while kissing her neck.
Torin pinched her nip, kneaded the left while sucking the skin on her neck.

“Ahh…” Para siyang magkakasakit sa mga haplos nito. Tila siya dinadala sa kung saan
na may kakaibang ligaya. His touches and kisses were making her dizzy. She could
almost feel the needs between her legs.

"I-I can't take it anymore, honey. Go on and undress me," she said.

Torin stopped and looked into her eyes under the dim yellow light.

"Wife, I-I don't know what to do. That's all I have learned," he said while hiding
the fire behind his eyes. He could almost lost control.

Nais magmura ni Angela. Gusto niyang pagdudahan ang lalaki kung ngayon nga lang ba
ito natuto. It's because she's itchy. She needs him right now. Kailangan marunong
ang asawa niya! Walang ibang sagot kung hindi dapat ay alam nito ang mga susunod na
gagawin. She must do something. Determinado si Angela na ituro na ang lahat kay
Torin dahil nauubusan na siya ng pasensya.

"I'll teach you, honey."

Hindi na siya nakapag-isip na lumayo at umupo sa harap nito. Siya na ang kusang
naghubad ng kanyang suot na malaking T-shirt ni Torin at inihagis iyon sa sahig.
Lumitaw sa mga mata ng lalaki ang halos hubad nang katawan niya, tanging kakarampot
na tela ng panty na lang ang naiwan.

Napalunok si Torin, nagpipigil.

"Go, go and kiss my whole body, honey" she asked. Gumapang siya at kusang lumapit
sa katawan ng kanyang asawa.

Torin silently cursed. This is what he’s been waiting for. All he could do is to
act and follow his wife. Halos mawala siya sa sarili habang nakatingin sa malambot
at makurbang katawan ng kanyang asawa. Nanunuot sa pagkatao niya ang tila
nakagagayuma na amoy nito. Her scent was addicting, dominating his whole senses.
Para itong isang opium na mahirap tanggihan. Both of them started to savor each
other's touch and kisses. He opened his mouth to let her tongue slide inside. Tila
nagkaroon ng sariling isip ang kanyang mga kamay na naglalandas sa kurba nito.

F*ck! He cursed silently.

Halos maubusan na sila ng hangin sa palitan ng mga halik habang dinadama ang
nakadedeliryong balat ng bawat isa. Torin wanted her so badly. Hindi niya akalain
na may katulad ni Angela na parang droga na ganito ang kayang ibigay sa kanyang
katinuan. One kiss is not enough, touching her breast is not enough either —he
wanted more than that. He was looking for more lessons. They flipped on the bed;
she was now under Torin’s body.

"Go, Torin, kiss my neck downwards…" Torin heard from his wife, kasabay ng tila
nahihirapan sa paghanap ng hangin. He followed his wife starting his kisses from
her neck downwards.

"Like this?" Napasinghap na lang siya nang lumapat ang labi niya sa leeg nito.

"Uhm..."

Isa sa mga ipinagpasalamat ni Torin ay madilim sa kuwarto na iyon. She couldn't see
the hunger in his eyes. Her hands are traveling downwards from his chest to his
abdomen, which further nutty himself.

Parang nilipad ng hangin ang lahat ng katinuan ni Angela nang lumapat ang kanyang
labi sa dibdib nito. He wanted to curse, feeling her fingers tangled between his
hair.

"There… that was nice, Torin. Play your tongue and sucked it like a baby… Ah!" turo
ng kanyang asawa.

Angela never expects that she will feel like this—thirsty for another man just
after meeting him in a week. Nakilala niya si Torin isang linggo pa lang ang
nakaraan, ngunit heto siya at umaasa na maangkin agad ng lalaki. He sucked her one
breast while kneading the other one. He played his tongue on her n*pple; sucking
it, nibbling it, wetting it while both of them are touching each other’s body. He
was making her crazy, making her ask for more.

Halos mapasigaw si Angela nang kulang na lang ay isubo ng lalaki ang kabuuan ng
kanyang dibdib, kasabay ng paghawak niya sa kahandaan nito. Parehas pa silang
nabigla.

F*ck! he silently cursed again as she held his throbbing arousal, teasing him to do
more.

She was gasping for more air as she moved her hand on his pajama. It made her more
thirsty feeling how hard and big it is. Ibinalik ni Torin ang halik sa labi ni
Angela. A moan escaped his mouth as she caressed his hardness.

Sh*t! This woman makes me insane.

Umikot silang dalawa sa kama. Pumaibabaw si Angela kay Torin. Hindi niya na kaya
pang maghintay. She wanted him so badly, she could almost feel her wetness coming
from the inside of her womb. Umupo siya sa ibabaw ni Torin at gumapang paibaba.
Siya na nga ang kusang naghubad ng pajama nito na kanina pa niya nais tanggalin.
She freed his hardness na kanina pa nais kumawala. She seductively licked her lips,
thirsty.

He's still a man.

"I am giving you a full course tonight, honey," she said while continuing to remove
his clothes downwards.

"Ohh… ‘kay, wife..." narinig niyang sagot mula kay Torin. Ramdam niya na hinahabol
na rin nito ang hangin.

"Lesson 3, kissing other parts than lips," sabi niya rito habang nag-iiwan ng
mumunting halik mula sa binti nito paakyat.

Mariing inipit ni Torin ang kanyang mga labi at halos lumukot ang bedsheet dahil
itinungko niya ang mga siko para mapagmasdan nang mabuti si Angela. Hindi niya
akalain na mag-eenjoy siyang turuan ng babae kahit pa nga marami siyang karanasan
sa pakikipagtalik. Lumaki siya sa Amerika at normal na marami siyang nakaulayaw na
kung sino-sinong babaeng K— kaibigan, kapitbahay, kaklase at kung sino pa.

"Hah…" Hindi napigilan ni Torin ang kanina pang nais na kumawalang ungol na kanina
pa naghihintay sa kanyang bibig nang sakupin ng bibig ni Angela ang ulo ng kanyang
pagkalalaki. She moved her tongue upward— between his balls up to his mushroom tip.
Her lips were teasing his slit, then she plays her tongue on it.

He met her eyes looking at him while eating his shaft like her favorite ice cream.
Angela expertly holding his throbbing hardness like a pro; she caressed him that
make his sanity threw into the wilderness. Gusto niyang magmura pero hindi niya
magawa. He pushed his head backwards sa ibabaw ng malambot na unan to feel her
mouth. He wanted to growl. Hindi niya tuloy maiwasan na maisip na may karanasan na
ang asawa niya sa pakikipagtalik. It's because she's good. She knows how to tease a
man, tease him.

Naisuklay niya tuloy ang mga daliri mula sa magkabilang tainga ng babae paakyat,
gripping a large sum of her strands. She stroked his shaft while blowing half of it
in perfection. Nakadagdag pa ang malagkit na tingin ng kanyang asawa sa kanya. She
treated his manhood as if she owned it.

"God, Torin! I like your p*nis so much; it's big and delicious," saad ni Angela na
parang wala sa sarili. Not sure what he would feel about it, but she knew that he
would be glad to hear them if he's in his right mind.

She threw her panty outside the bed. Hindi na siya makapaghintay. She wanted his
thing thrusting deep in and out of her throbbing wetness. Nasa isip ni Angela sa
kasalukuyan, so what? This god-like man is her husband anyway. If she uses his body
every day, it's like a normal act between husband and wife.

Dahan-dahan siyang gumapang sa ibabaw ni Torin.

"Are you ready, honey?" hindi niya maiwasan na itanong. Masyado kasi siyang
mapusok. Baka mamaya ay nabibigla na pala ito sa kanyang mga ginagawa. She stopped
and waited for his answer, though she will take no for a solution that night!

"Wife… I-I'm ready," sagot ni Torin. He wanted to move, slap her butt, teach this
girl a lesson for stopping and asking him nonsense.

Angela positioned herself on his body. She used her hand to hold his hardness and
teased her clit to release more juices. Halos sabay sila na mapasingap nang lumapat
ang dulong bahagi ng pagkalalaki ni Torin sa kanyang bukana.

She teased her own folds using his shaft, then growl. "Ah! f*ck!"

“Ohh…” Sinubukan niyang ipasok ang dulong bahagi, ngunit mabilis na bumalot sa
pagkatao niya ang hapdi. She can’t do it. Nauubusan siya ng hangin at pakiramdam
niya ay baka himatayin pa siya sa oras na iyon.

"I... I-I can't, honey," she said. Nakalimutan niya na hindi nga pala niya katawan
ang nakikipagniig dito. Umalis siya sa ibabaw ni Torin. Looks like Angela was a
virgin.

"I-I'm— I’m a virgin..." nahihiyang wika niya. Bigla siyang napahiya nang sobra.
Naitanong niya tuloy kung ano ang nasa isip ni Torin ngayon.

“What does it mean?” Torin asked innocently.

“My p*ssy—” Tumikhim na muna siya bago muling nagpatuloy. “No one has ever entered
her.”

Halos hindi rin makapaniwala si Torin sa narinig. Hindi siya makahanap ng reaksiyon
dahil umakto ito na parang eksperto sa mga nakalipas na minuto. Hindi na siya
nagsalita pa at pumaibabaw sa kanyang asawa.

"Teach me instead," he said. There was no way he would let that night not taking
her body.
"Okay... just do the same thing, but d-don't force it." She gasped.

"Okay… wife..."
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 18-First time

[Feibulous: This chapter contains sex scenes; NO MINOR is allowed]

TORIN positioned his readiness on her entrance. He slowly inserted his hardness
inside her. Nawala na si Torin sa sarili. He licked the tip of her breast para
pagaanin ang sakit na nararamdaman ng kanyang asawa. He gently caresses her face to
make her feel good. Naramdaman ng daliri niya ang pamamasa ng pisngi nito sa
kaunting pagluha dahil sa sakit habang paunti-unting pumapasok ang kanyang kahabaan
sa loob nito.

Mariin na nakagat ni Angela ang labi dahil sa hapdi. Sa ikalawang pagkakataon ay

naranasan niya na maging birhen sa ilalim ng magkaibang lalaki, sa magkaibang
katawan.

Halos bumaon ang kuko niya sa likod ni Torin. Her legs were curling up, one of her
hands is holding Torin’s arm tightly.

Huminto si Torin sa pagkilos matapos maipasok ang kanyang pagkalalaki sa loob ni

Angela. He waited for seconds. In his mind, he wanted to move faster, slap Angela’s
butt, have rough sex with her as all of his hardness filled her inside. He wanted
Angela to lose her sanity that night—asking to do more—but he couldn’t because
Angela was gifted. He knew that she would notice if he does that. Torin felt heaven
inside her as if he was tasting an extraordinary dish.

"Wife, are you alright?" nag-aalala na tanong ni Torin. Hinaplos ng marahan ang
pisngi ni Angela.

"Yep! I-I'm alright. It's normal. D-do you like it?"

"Hmm..." He planted a kiss on her lips to answer.

Ah! F*ck! I love it!

Magaan na hinahaplos ni Angela ang likuran ng asawa. She likes his soft skin. He’s
not the bigger type of a man na tulad ng mga kasama niya sa grupo noon. His body
was different. She will help him to gain weight. Sisiguraduhin niya na magkakalaman
si Torin.

Bahagya niyang nakapa ang ilang peklat sa katawan nito na ngayon lang niya
napansin. But she doesn't have a minute para tanungin ang mga bagay na iyon sa
lalaki.

“I like your p*nis inside me,” she said shamelessly. God! His thing was hard and
big. Hindi na yata siya magigising kinabukasan. "Go and start to move, honey.”

Hindi na nagdalawang-isip pa si Torin na sumunod sa kagustuhan ng kanyang asawa.

Marahan siyang gumalaw. She leaves kisses on his neck, nag-iiwan ng tamis sa
parteng iyon. Gumapang ang init sa halos buong kasukasuan niya.

Damn it! he cursed silently.

Kapwa sila nagbibigay ng tamis sa isa't isa. Torin was giving her pleasures the way
she presented the exact joy to him. The way he kissed her breast while slowly
moving is mind-blowing! That was sweet! Masarap sa pakiramdam, nakado-droga. Is it
because of her bigger breasts now? Or does he know how to tease her? Their eyes met
under the dim yellow light. He gently caressed her face to make her feel good.

Panaka-naka nitong hinahalikan ang kanyang labi habang kumikilos. She moved her
legs wide open, accepting him, touching him.

"Wife… Ah… I like it! I like being inside you." He moves slowly, taking all his
time to feel her body, to wait for the right time.

"Ohh... God..." She gasped for air. Both of them felt pleasures as if they were
dancing to a piece of slow music. The pain was no longer there, and an estranged
joy replaced it.

Estranghero dahil pakiramdam niya ay hindi niya naranasan ang ganoon kay Enzo.
Marahan at magaan ang pagkilos, hindi nagmamadali para namnamin ang isa't isa sa
bawat sandali. May ilang minuto bago hiniling ni Angela na bilisan ni Torin ang
pag-ulos.

"You can move faster, honey. I couldn't take it anymore."

"Okay!" He obliged her, follow her wishes. Halos mabaliw si Angela. She wishes to
have him every night, yes, every night! Kung kasama niya ito gabi-gabi ay hindi
siya magsisisi na mamuhay bilang Angela Madrigal.

“Oh, God! Honey!” Tila siya nagdedeliryo na halos umikot na ang kanyang mata sa
tamis ng pagkilos nito. Wala na sa tamang pagkakalapat ang redwine bedsheet ni
Torin dahil hindi niya alam kung saan kakapit.

Torin grunts. Nagkikiskis ang kanyang ngipin habang nasa leeg ni Angela ang kanyang
mukha para itago ang anumang emosyon. Hindi niya pa naranasan ang ganito na naisin
ang isang babae— angkinin at maging pag-aari niya. Angela was goddamn delicious and
sexy! He wants to make love with her every night! Yes, fu*k her, until she wasn’t
able get up on that bed.

“Ah, Torin!” She screamed in ecstasy, reaching her climax.

Pumapailanlang ang halinghing sa loob ng kuwarto mula sa kanilang dalawa at hindi

iyon nakaligtas sa taong nakamasid sa labas ng silid habang nakasandal sa pader sa
terasa.

She was silently cursing while standing outside the terrace. She looked up at the
bright moon. Her partner never likes a closed room while sleeping, and it worries
her when she saw his wife closing the door. Kaya siya lumapit sa silid nito. Alam
niya na binabangungot si Torin sa tuwing nakasara ang kuwarto nito.

"Sam, stop it! Bumalik ka na dito sa base. Nasabihan na tayo ni Master Torin na
h'wag pakialaman ang asawa niya." Narinig niya ang boses ni Makoy sa bluetooth
monitor na nakakabit sa kanyang tainga para bantayan ang lugar.

Masakit at masama ang loob na sinulyapan niya muli ang kuwarto. Naikuyom na lang
niya ang kamay at saka mabilis na umalis sa terasa. The woman who disturbed their
long-time plans has captured her Master’s heart.

***

NAGISING si Angela na masakit ang kanyang katawan. Biglang pumasok sa kanyang

isipan ang pakikipagniig nang nagdaang gabi kay Torin. Wala na ang plano niyang
ehersisyo nila ni Torin para sa araw na iyon dahil hindi niya kakayanin na tumayo.
She smiled while thinking about ho sweet it was last night. Bumukas ang pintuan at
pumasok ang lalaki na may bitbit na tray ng pagkain.

"Wife…"

Napangiti si Angela nang marinig ang kanyang asawa. Ipinatong nito ang tray sa
gilid ng bedside table. Nakakunot ang noo na tiningnan niya kung ano ang mga
nakahandang pagkain sa tray na bitbit nito.

"What are those?" tanong niya kasabay ng pag-upo sa ibabaw ng kama. Bahagya pang
lumilis ang kumot para ipasilip ang ilang bahagi ng kanyang balat. Inayos niyang
muli ang pagtapis nito sa kanyang katawan.

"I prepared breakfast for you." Umupo ito sa ibabaw ng kama at saka siya binigyan
ng isang tangkay ng pulang rosas.

"This?" Naguguluhan na tiningnan si Torin sa mata.

"It's a flower. Don't you like flowers?"

Bahagyang natigilan si Angela. Sa loob ng twenty-seven years, ngayon lang siya

nakatanggap ng bulaklak. Hindi siya nakatanggap ng kahit na isang piraso ng rosas o
kahit tigsasampung piso ng sampaguita noon kay Enzo.

"Thanks! I like it so much!"

Bahagya siyang nagluha. Akala niya noon ay ayaw niya sa bulaklak kaya ayos lang sa
kanya na hindi makatanggap niyon. Ngayon niya lang napagtanto na hindi dahil sa
ayaw niya nito kung hindi dahil hindi siya nakatatanggap ng ganito mula kay Enzo.

"W-why are you crying?" tanong ni Torin.

"It's because I like your flower."

“I like my wife so much!”

Parang bata na lumuhod ito sa kanyang harapan at niyakap nito ang kanyang baywang.
Tahimik siyang napapangiti. Their relationship was surprisingly different. Never in
her entire life that she will like a man like Torin. Umalis ito saglit at tinungo
ang wardrobe para kumuha ng roba at inabot nito ang bagay na iyon sa kanya.

“I want to be a big man, wife! I’ll be a big man for you!” The way he said it was
as if he’s a six-year-old boy protecting her mom.

Saglit siyang napangiti. "Thank you, Torin!"

She went to bathroom to start her day after wearing her robe.

"Why did you prepare breakfast for me?" tanong niya sa asawa matapos maghilamos at
magmumog.

Bumalik siya sa pagkakaupo sa ibabaw ng kama. Napakamot sa ulo si Torin at saka

umupo sa tabi niya na para bang nahihiya ito.

"The internet says that you must probably be exhausted and in pain after what we
did last night... I-is it painful?" Nakanguso na saad nito habang nakayuko at hindi
makatingin sa kanya.

Sumilay ang ngiti sa labi ni Angela. Naaliw siya na nagawa pa nito na tumingin sa
internet para lang sa kanya. It touches her heart kaya nagawa niya itong purihin.
"Not totally, I saw kiss marks on my body. You are good at lovemaking."

Nagawa niya pang haplusin ang buhok nito na para bang nanay na pumupuri sa kanyang
anak. Totoo ang kanyang sinabi dahil para itong isang piyanista na magaan na
humahaplos sa mga keys sa mabagal na musika nang nagdaang gabi. She felt good last
night. Nagagawa pa nitong tanungin kung ayos lang siya at bigyan siya ng bulaklak.

"Really, wife?" Nagningning ang mga mata nito na humarap sa kanya.

Kinuha niya ang tray ng pagkain mula sa ibabaw ng bedside table. Nakalagay sa isang
mangkok ang mga pinaghalo-halong mga prutas tulad ng papaya, strawberry, saging at
mangga.

Kinuha niya ang isang piraso at isinubo. "Hmm… it's sweet. Mabuti at hindi ka nila
pinagalitan sa ibaba."

"Natutulog pa si Gloria nang bumaba ako para ihanda ang mga 'yan. Then, I ask the
maid to help me. Tinakot ko siya na pagagalitan mo siya kapag hindi niya ako
sinunod."

"Thank you, honey!" nangingiting sabi niya rito.

She was so touched by his action. Nagawa ni Torin ang mga bagay na hindi nagawa sa
kanya ni Enzo kahit na mahigit isang linggo pa lang sila na magkakilala.

Pagkatapos nilang mag-agahan sa ibabaw ng kama ay may narinig sila na ugong ng

sasakyan sa labas. Sa ilang araw ni Angela sa bahay na iyon ay halos kilala na niya
ang tunog ng sasakyan ni Torin. Nakakunot ang noo na tinungo niya ang terasa dahil
hindi iyon pamilyar.

Sumunod sa kanya si Torin. Sabay nilang nakita na isang pulang sasakyan ang
dumating at huminto sa parking na nasa gilid ng malaking bahay. Ilang saglit pa ay
bumaba mula sa loob nito ang tatay niya na si Mr. Madrigal, kasama si Evelyn.

Napaismid na lang siya nang makita ang dalawa na seryoso ang mga anyo. Halatang
hindi masaya ang mga ito. Binantaan niya na kasi ang babae na huwag nang babalik sa
bahay na iyon, ngunit mukhang sadyang matigas ang ulo nito at nagawa pang isama
pabalik ang kanilang ama.

May kaalaman si Angela sa computer at internet kaya naman nagamit niya nang mabuti
ang laptop na binigay ni Torin. Hindi siya eksperto katulad ng ibang hackers pero
marunong siya sa pag-imbestiga bilang requirement iyon sa organization na pinasok
niya noon.

Ano kaya ang magiging reaksyon ni Mr. Madrigal kapag nalaman nito na may mga perang
ninanakaw ang paborito nitong anak sa kumpanya? Nahuli niya na record na may
kakaibang nagaganap sa galaw ng business nito kaya nagawa niyang laliman pa ang
imbestigasyon. Doon niya napansin na may ilang daang libo na ipinadadala ang
accounting ng opisina nito sa pangalan ng babae. May kabuuan na limang milyon na
ang lahat ng naibibigay ng opisina rito.

Sa isang kumpanya, imposible na basta magpadala ng pera sa isang tao na walang

kinalaman sa business nito. It was okay, but the accounting records show they were
gifts, and this made her suspicious. Sa kumpanya ng mga Madrigal na kasalukuyang
kinukulang sa funds, imposible na mag-aksaya pa ang mga ito ng pera at ibigay sa
babae.

"Looks like the bitch won't let me off," usal niya. Lumingon sa kanyang asawa na
katabi at nakasilip din sa ibaba. Niyakap siya nito na normal na nitong ginagawa.

"Wife, I don't like that girl. Bakit siya bumalik dito? Baka saktan ka niya ulit."
Halata niya ang takot sa mata ni Torin kaya naman nagawa niya itong ngitian. She
grabbed his hand.

"Don't worry, wala silang magagawa sa akin. I don't want her to see you. So, you
must stay here," utos niya rito.

Evelyn doesn’t have a right to see her husband. Kahit ang langhapin ang parehas na
hangin ay hindi ito karapat-dapat. Tumango ang lalaki bilang sagot. Maya-maya pa ay
may kumatok nga sa kanilang pintuan. Isang maid ang bumungad sa kanya.

"Ma’am Angela, may bisita po kayo. Nariyan po si Mr. Madrigal at si Miss Evelyn."

"Pakisabi na lang na hintayin nila ako." Isinara niyang muli ang pintuan matapos
nitong umalis. Sigurado kasi siya na kaya napasugod doon ang ama ay dahil sa babae.

Ano na naman kaya ang pakay ng bruha kong kapatid? Let’s see a good show!
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 19-Favorite daughter

SA LIVING ROOM ng bahay ni Torin.

Naka-dekuwatro ng upo si Evelyn habang nakikipagkuwentuhan kay Gloria. Inuusisa

nito ang may-edad na babae. Habang si Mr. Madrigal ay panay ang hithit ng sigarilyo
na naroon sa pintuan at naghihintay sa panganay na anak.

"Miss Evelyn, akala ko po ay hindi ka na babalik," usisa ni Gloria.

Umismid ito sa narinig. Hindi mapipigilan ni Angela na magpunta ito sa bahay na

iyon kung gugustuhin nito. Kaya naman nakagawa ito ng paraan na dalhin si Mr.
Madrigal roon para ipamukha sa babae kung sino sa kanila ang papanigan ng ama. Alam
nito na takot si Angela sa lalaki.

"I don't care about her," sabi ni Evelyn na itinaas pa ang kamay, sinuri ang mahaba
at makulay na kuko. "`Nga pala, kumusta naman kayo rito sa bahay?" dagdag na tanong
nito.

"Ayos lang po."

Sa totoo ay bahagyang naiirita si Gloria sa babae dahil para itong señorita o amo
sa bahay na iyon kung kumilos at umakto. Daig pa nito ang tunay na may-ari ng
mansiyon na iyon na si Torin kung makapagtanong ng mga kaganapan. Dinaig din nito
si Madam Selena. Hindi lang maaaring kumontra si Gloria o magpahalata dahil baka
mapuna ni Evelyn na may sikreto sila roon. Hindi niya pa alam kung ano ang
kakayahan ng babae. Posibleng kilala nito ang ginang na si Madam Selena.

Inabot ng ilang minuto bago bumaba si Angela na nakabihis ng maganda at mamahaling

bestida. Kita ni Gloria ang inggit sa mata ni Evelyn. Tahimik siya na tumayo at
tinungo ang kusina. Nais na niyang umiwas dahil ang babae naman ang naghahanap ng
gulo na nagtungo roon.

Tahasan na nagsuot ng magandang bestida si Angela para ipakita sa kanyang kapatid

kung ano ang buhay na ipinasa nito sa totoong Angela Madrigal. Isang floral Chanel
dress na sleveless ang suot niya sa umagang iyon na umaabot ang haba hanggang
tuhod. Isa iyon sa mga ibinili ni Torin sa kanya. Nilagyan niya ng make-up ang mga
pulang marka niya sa leeg na nakadagdag sa tagal niya para harapin ang dalawang
bisita.

Hindi siya nagsusuot ng mamahalin na mga damit noon dahil hindi naman niya
kailangan lalo na at nasa loob lang siya ng laboratoryo. Hindi niya naranasan na
makipag-date kay Enzo kaya hindi niya rin naranasan na magsuot o magpaganda. Isa pa
ay hindi rin naman talaga siya ganoon kaganda noon, why bother? Ngunit iba na
ngayon na siya na si Angela Madrigal. Babaguhin niya ang mga bagay na hindi niya
ginawa dati dahil umikot lang ang lahat sa kanya kay Enzo.

Lumingon sa kanya ang ama at matalim ang tingin na ipinupukol nito mula sa pintuan.
Basta nito pinitik ang natitirang upos ng sigarilyo sa labas at saka siya hinarap.

"Mabuti naman at naisipan mo na ring bumaba. Ilang minuto kami na naghintay sa

‘yo," reklamo nito.

"Pasensya na po. May ginagawa kasi ako. Nakakain ka na ba, Dad? Magpapahanda ako ng
masarap na agahan sa Chef," sabi niya rito. Ipinaramdam niya talaga na parang wala
lang sa paligid si Evelyn.

"Hindi ko kailangan ng agahan dahil nakatapos na kami sa bahay! And kailangan ko ay

paliwanag. Kailangan ko ng paliwanag kung bakit kailangan mong hubaran si Evelyn
noong isang araw! Ipaliwanag mo kung ano ang nangyari rito at kailangan mong
kawawain ang kapatid mo!" galit na asik nito.

"Tsk tsk!" Hindi niya maiwasan na pumalatak, nananatiling kalmado.

"Dad, did she not tell you what really happened?" tanong niya na parang balewala na
umupo sa nag-iisa at magandang silya na nasa gilid ng paikot na hagdan.

It looks like a throne chair na nababalutan ng light green na leather at gold

plated ang pinaka suporta at hulmahan nito. Sa tabi nito ay ang kaparehang table na
may nakapatong na magandang vase at mga pink na rosas—lahat ng iyon ay tanim sa
likod ng bahay ni Torin. May garden kasi si Madam Estella sa likod na pinanatili ni
Gloria kahit namatay na ang babae. Nais ni Angela na ipakita sa dalawa kung sino
ang batas sa kanyang bahay.

"She came here as if she owns my home. Sinubukan niya akong hubaran sa sarili kong
pamamahay. There was no way na hindi ako gumanti," katwiran niya. Dinukot ang isang
tangkay ng rosas sa kanyang tabi at inamoy.

Hindi makahanap ng isasagot ang kanilang ama. Napansin kasi nito na noon lang
nangatwiran dito si Angela kaya bahagya itong natigilan. Kahit ang paraan niya ng
pagsasalita ay nabago rin. Umalma agad si Evelyn na nakikinig sa kanila.

"Dad, look! Nagawa niya pa na magdahilan sa ‘kin! Natural lang naman na pakialaman
ko ang mga bagay dito bilang kapatid niya. Sa loob ng sampung taon ay naghirap ako!
Ikaw mismo ang nangako sa akin na pwede kong angkinin ang mga gamit ni Angela."
Para pa itong maiiyak na ipinaalala sa ama ang nakaraan at ang mga napagkasunduan
ng mga ito.

Bahagyang nagtaas ang kilay ni Angela sa narinig, nalaman nga niya sa sarili niyang
imbestigasyon na nawala si Evelyn sa mga naunang taon nito at natagpuan lang ito ni
Mr. and Mrs. Madrigal nang humantong ito sa sampung taong gulang.

"Please tell your daughter that she's shameless," sabi niya na hindi pa rin
tinatapunan ng tingin ang babae.

"What did you say?!" galit na tanong ni Evelyn. Nanggigigil na ito sa kanya kaya
nagkikiskis ang mga ngipin na bahagya itong napatayo at may plano pang lumapit sa
kanya. Ngunit sa huli ay hanggang doon lang ang nagawa nito dahil ayaw nitong
ipakita sa ama na nais siya nitong saktan.

Naikuyom ni Mr. Madrigal ang palad at madilim ang tingin na ipinukol sa kanya.
Hindi alam kung saan papanig. Ngunit napaalala ng bunsong anak ang pagkawala nito
ng sampung taon.

"Angela, nagkasundo tayo noon na ibibigay mo kay Evelyn ang lahat ng magugustuhan
niya, ‘di ba?" malamig na saad nito.

Tumawa nang malakas si Angela.

Tawang may pang-iinis.

Tawang may laman.

Tawang may dating.

"Tsk! Tsk! Poor, Dad. Unfortunately, hindi lang ang gamit ko ang nais niyang
kuhanin. I heard there are missing funds in your office. I wonder kung saan napunta
ang limang milyon?" makahulugang saad niya. Kasabay nito sa unang pagkakataon
ngayong araw ay nilingon niya si Evelyn na halos tinakasan ng kulay sa narinig.

"Ano ang ibig mong sabihin?" Nananatiling matalim na tingin ang ibinigay sa kanya
ng ama.

"Why don't you check your company? Bakit ako ang kailangan na magsabi kung ano ang
nangyayari sa funds ng Madrigal Corporation."

Ipinatong niya ang siko sa armrest ng inuupuan at nangalumbaba. Nakapaskil ang

makahulugan na ngiti sa labi. Wala siyang pakialam sa lalaki dahil hindi naman siya
ang totoo nitong anak. Hindi rin naman niya ito nakikitaan ng pag-aalala sa kanya.

"D-dad! Don't listen to her! N-nagsisinungaling siya! You! Angela!" Lumapit ito
para saktan siya, ngunit nasalo niya ang braso nito at tinulak niya ito sa sahig
malapit sa pintuan..

Tumayo siya at pailalim na tiningnan ang babae na nanlalaki ang mata. Sa unang
pagkakataon ay nakaramdam ito ng takot sa kanya.

"Hindi pa nga ako nagsasalita o naipaliwanag ang ibig kong sabihin pero mukhang
guilty ka na." Sunod ay hinarap niya ang ama. "Dad, kung noon ay pumapayag ako na
saktan ng paborito n'yong anak. Iba na ngayon na wala na ako sa bahay ng mga
Madrigal. I now belonged to Agassi Family. Hindi ko hahayaan na saktan ako ng kung
sino habang namumuhay bilang isang Agassi. Ano na lang ang sasabihin sa akin ng mga
biyenan ko kung sakali na malaman nila na nagpapa-api ako sa kung kanino? Lalo pa
sa kapatid ko na walang ginawa kung hindi ang magwaldas ng pera?"

Natigilan si Mr. Madrigal. Hinarap niyang muli si Evelyn na nanginginig sa takot.

"This is my last warning to you— Ubusin mo ang pasensya ko at tingnan natin kung
sino ang talo sa huli," malamig na banta niya kay Evelyn habang nakatingin dito
nang pailalim.

"Gusto kong malaman kung ano ang ibig mong sabihin!" galit na wika ni Mr. Madrigal
nang makabawi.

"Well, mukhang wala na akong magagawa at kailangan ko na ngang sabihin ang mga alam
ko. Mabuti na rin para magkaalaman habang narito si Evelyn. Gusto ko rin kasing
malaman kung saan niya ginagastos ang mga perang palihim na ipinapadala sa kanya ng
accounting manager."

"You are lying! Dad, don't trust her!" tanggi ni Evelyn.

Malamig ang tingin na ipinukol dito ni Mr. Madrigal, bago suminghal. "Totoo ba ‘yon
Evelyn?"

"D-dad…" Nangigigil ang babae habang nakaupo, halatang nakorner na ito at nahuli sa
akto.

Isang mabigat na sampal ang dumampi sa pisngi nito mula sa kanilang ama. "You
witch!"

Nasapo ni Evelyn ang pisngi. "I-I did nothing!"

Tumayo ito at tumakbo papalabas. Nagkikiskis ang mga ngipin ni Mr. Madrigal na
sumunod sa bunsong anak.

Tss! Boring.

"Dad," tawag niya sa may-edad na lalaki ilang metro ang layo sa main door.

"Please don't bring her here next time. I don't accept shrews in my home. Thank you
and bye!"

Hindi siya nito sinagot at nagpatuloy lang ito sa paglakad paalis. Umikot lang ang
kanyang mata. Bahagya siyang nakaramdam ng inis dahil sinira ng mag-ama ang kanyang
umaga na dapat sana ay kasama niya si Torin. ‘Tapos ay sa ganoong bagay lang mauuwi
ang lahat?
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 20-The Garden

NASA loob ng sikretong silid si Torin at lihim na pinanonood ang asawa niya sa
screen. Hindi niya naririnig ang pinag-uusapan ng mga ito ngunit gusto niyang
makita ang ginagawa ni Angela sa lahat ng oras. He likes her like that. Hindi
nakaligtas sa kanya nang itulak nito ang kapatid at matapang na parang tigresa na
hinarap ang mga bisita.

Kinuha niya ang maliit na telepono sa drawer habang nakatingin sa asawa. Tinawagan
niya si Blue na siyang gumaganap na lider sa kanyankg grupo.

"Ano ang balita sa imbestigasyon?" tanong niya sa kabilang linya.

"Boss, ayon sa mga nakuha naming impormasyon. Simpleng babae lang si Ms. Angela.
Hindi mahilig makihalubilo at tanging ang doktor na si Earl Montenegro lang ang
madalas niyang kasama sa loob ng ilang taon. Bukod sa madalas din nitong
makatrabaho ang isang doktor na Filipino French. Wala po siyang kaibigan kahit sa
trabaho.

"Naguguluhan kami sa ugali na mayroon siya ngayon. Halos hindi kasi marinig ang
sarili niya dati. Kahit sa trabaho ay walang gusto na samahan siya na para bang may
sarili siyang mundo," mahabang paliwanag nito.

Saglit na natahimik si Torin.

"Kamusta ang nangyayari sa ULab?" ang sunod na tanong niya.

"Ayos naman. Na-appoint si Enzo bilang General Manager kahit na dalawang buwan pa
lang siya na nakabalik sa mansion. May balita rin ako na nagsisimula na siyang
kausapin ang mga Managers ng opisina at hinihingi ang panig ng mga ito."

Naningkit ang mga mata niya sa ilalim ng madilim at sikretong silid. Alam niya ang
nasa isip ng kapatid niya sa labas. Kinukuha nito ang loob ng mga tao sa opisina
para pumanig sa grupo nilang mag-ina.

Lalong lumakas ang hinala niya na may kinalaman ang mga ito sa pagkamatay ng
kanyang ina na si Madam Estella.

"May balita na ba kayo sa pagkamatay ng mommy ko?" ang sumunod na tanong niya.

"B-Boss, Wala pa kaming balita at sinusundan pa lang namin ang doktor na si Kweku.
Residente siya sa parehas na ospital kung saan dinala si Ms. Angela nang nakaraang
linggo. Siya rin ang doktor na naka-appoint sa asawa n’yo.

“Nakuha namin ang impormasyon na madalas siyang kasama ni Enzo limang taon ang
nakaraan bukod pa sa babae na hinahanap namin. Ayon sa nakuha naming impormasyon,
ginamit ni Mr. Kweku ang parehas na paraan nang paslangin nito ang asawa ng ex-
girlfriend nito. Dumalaw si Dr. Kweku sa tahanan ng mag-asawa at hinarap nito ang
lalaki. Bago umalis sa tahanan ng mga ito si Dr. Kweku, inatake rin sa puso ang
lalaki—tulad ng naganap kay Madam Estella.

"Sa tingin namin Master, siya ang makasasagot kung paano pinaslang ni Madam Selena
si Madam Estella."

Naikuyom ni Torin ang kamao niya. Mapapatay niya talaga si Enzo kung sakali na
mapatunayan na ito ang may sala. The girl behind his back is unknown. Wala ng
traces nito sa kasalukuyan at posible na namatay na rin ito. Nakita niya na umalis
na ang mag-amang Madrigal kaya naman nagpaalam na rin siya kay Blue.

Bumalot ang kalungkutan sa pagkatao ni Torin. Kung maibabalik lang sana niya ang
nakaraan, nag-iwan sana siya ng bantay sa poder ng mommy niya noon.

***

UMAKYAT ng hagdan si Angela para muling mag-ibestiga. Masakit pa ang mga kasukasuan
niya dahil sa naganap nang nagdaang gabi ngunit kailangan niyang humanap ng tao sa
black market para magtungo sa lugar na itinuturo ni Kweku.

Hindi niya alam kung ano ang naghihintay sa kanya roon kaya naman mas makabubuti
nang ipasuri niya iyon sa ibang tao.

Hinanap niya muna si Torin at natagpuan ito na malungkot sa terasa ng master’s

bedroom. Nakaupo ito sa silya at nakatingin sa kalangitan. Malamlam ang mga mata
nito at may bahagyang pagkislap ng luha ang mata. She felt his sadness. Nakakunot
ang noo na nilapitan niya ito.

"Torin?"

Lumingon ito sa kanya.

"Wife…" Hinila nito ang kamay niya at saka siya niyakap sa baywang at isinandal ang
ulo sa kanyang tiyan.

"May problema ba?" tanong niya na hinaplos ang buhok nito.

"I miss my mom," bulong nito.

Marahang pinagpatuloy ni Angela ang damhin ang lalaki. Hindi na nagsalita pa si
Torin, basta ramdam lang niya ang kalungkutan dito. Naisip niya na ayain ang asawa
sa garden.

"Magpunta tayo sa garden ng mommy mo," wika niya.

Tahimik lang itong sumang-ayon. Hawak niya ang kamay nito na bumaba sila at tumungo
sa likod kung saan naroon ang greenhouse ni Madam Estella. May 500 square meters
ang kabuuan nito. Malamig sa loob dahil pinapanatili ang temperatura doon mula sa
air conditioner para mapanatili rin ang buhay ng mga halaman.

Iba't ibang klase ng mga makukulay na bulaklak ang sumalubong sa kanila. Organized
ang pagkakatanim sa mga iyon. Halatang alaga pa rin ang mga bulaklak at mga
kakaibang halaman. Matingkad kasi ang mga kulay at wala man lang siyang makitang
hindi maganda. Malinis ang kabuuan. May mga paru-paro rin na lumilipad sa paligid.

"Ms Angela. Sir Torin," bati ng hardinero.

"Iikot kami," sagot niya.

"Sabihin n'yo lang po kung may kailangan po kayo," magalang din na sagot mula dito.

Tumango lang siya. Tahimik silang naglakad habang magkahawak-kamay ni Torin.

Tanging mga huni ng ibon at mga ingay ng kuliglig mula sa labas ng greenhouse ang
naririnig nila. Naaaliw siya sa magandang tanawin. Ilang metro pa ay natatanaw na
niya ang iba't-ibang uri ng mga halamang gamot na nakapagpakunot sa kanyang noo.

Hindi akalain ni Angela na may mga tanim na ganoon sa lugar na iyon. Akala niya
noon ay mga bulaklak lang ang tanim sa hardin ni Madam Estella.

"Wow! I never expect na kumpleto dito," sabi ni Angela habang sinusuri ang mga
halaman.

"Alam mo kung ano ang mga iyan? Pag-aari iyan ng lolo't lola ko. Itinatanim kasi
dito ang mga kulang na halaman sa ULab noon," paliwanag ni Torin na bahagya nang
nakangiti. Halatang naaaliw din ito sa tahimik na mundo nilang mag-asawa.

Napatango na lang si Angela. Napapangiti siya habang naglalakad. Kapag kinailangan

niya ng halaman ay easy access lang siya sa lugar na iyon. Nakarating sila sa
dulong bahagi kung saan may mesa at apat na upuan na gawa sa bakal na nababalutan
ng puting pintura. Hindi niya akalain na mag-eenjoy siya sa simpleng pagdalaw na
iyon doon kahit pa nga plano lang sana niya na pasayahin si Torin.

"Magpahinga na muna tayo rito," mungkahi niya.

Niyakap siyang muli sa baywang at isinandal nito ang ulo sa kanyang balikat. "Wife,
thank you so much!"

Gumanti rin siya ng yakap kay Torin. Sa mga susunod na araw ay susuportahan nila
ang isa't-isa. Ito ang nasa isip ni Angela. Umayos ito sa pagkakatayo at mainit na
sinakop nito ang labi niya para gawaran siya ng halik sa gitna ng tila paraisong
lugar.

***

MATAPOS ang tatlong araw nang magpunta si Angela at Torin sa tahanan ng mga Agassi,
dumating ang susundo sa kanya mula sa ULab para dalhin siya sa opisina.

"Wife, balik ka agad, ha?" sabi nito na parang batang iiwanan ng magulang habang
naroon sila sa pintuan.

Napangiti siya. "Don't worry. I'll be back early."

Malamig ang tingin na ipinukol niya kay Gloria na kasalukuyan na binigyan ng

instruction ni Madam Selena mula sa cheaffeur na sumundo sa kanya.

"Huwag mong sasaktan ang asawa ko," banta niya rito bago siya naglakad papalayo sa
bahay at tumungo sa naka-park na sasakyan mula sa ULab. Hindi naman matigas ang ulo
ni Torin na tulad ng sinasabi ni Gloria. Sadyang makulit nga lang talaga ito na isa
sa mga ikina-inis niya noong bago pa lang siya sa bahay.

Nitong mga huli ay nasanay na siya sa presensya ni Torin. He's sweet. Tuwing
gigising siya sa umaga ay nakakatanggap siya ng bulaklak mula rito na inilalagay
niya sa makipot na vase na nakapatong sa ibabaw ng bedside table.

Sumakay siya ng sasakyan at maingat na umandar iyon papalayo sa malaking bahay ni

Torin. Tanging isang bag lang ang dala niya na naglalaman ng kung anu-anong
personal na gamit; credit card at identification card niya bilang Angela Madrigal.

Isang simpleng short-sleeve na bestida lang din ang isinuot niya na may mga
kuwadradong disenyo na umaabot hanggang tuhod. Nilapat niya nang maayos ang likuran
sa kotse at saka tumingin sa daan. Matatagpuan ang bahay ni Torin sa dulong bahagi
ng Dasmarinas Village. Malayo ang bahay nito sa iba pang mga kapitbahay.
Napalilibutan ng halaman at puno ang daan kaya naman malamig sa parte ng tahanan
nito kumpara sa iba pang tirahan.

Sa loob ng tatlong gabi ay nagpatuloy siya sa pakikipagtalik sa lalaki. She

couldn't help it. Gusto niya ang katawan ni Torin. Umiinom din siya ng tsaa na
ginawa mula sa mga halaman nito sa greenhouse para pigilin ang kanyang pagbubuntis.
Hindi siya maaring mabuntis sa kasalukuyan dahil wala pang nagaganap sa bagong
buhay niya. Hindi siya maaaring mabutis at magdagdag ng isa pang kailagan niyang
ipagtanggol.

Angela likes Torin’s kisses. She enjoys his caresses, embraces, and the way she
whimpered under his vast body. She likes—

Hindi niya napapansin na napapangiti na pala siya sa pag-isip lang sa lalaki.

Bahagyang nawala ang ngiti sa mga labi niya at natigilan. Hindi niya maiwasan na
itanong kung nagkakagusto na ba siya rito. Nalipat na ba dito ang atensyon na ilang
taon niyang inilaan kay Enzo sa kanyang asawa? She gulped her saliva.

Nawala na ba talaga ang pagmamahal na ilang taon na inilaan niya kay Enzo? Ayaw na
muna niyang isipin ang huli dahil mas ramdam niya ang pagkapoot sa lalaki. Pero
hindi ba't kaya siya nasusuklam dito nang sobra ay dahil sa minahal niya rin ito
nang sobra noon?

Pinilig niya ang ulo para mailipat ang atensyon sa ibang bagay. Ang alam niya ay
mahalaga sa kanya si Torin ngayon.

Sa loob din ng tatlong araw ay may mga nadiskubre pa si Angela sa dati niyang
pagkatao. Bumalik sa kanya ang report mula sa hunter na inutusan niya na mula sa
black market.

Ginamit niyang pambayad dito ang pera na nakuha niya mula sa magulang bilang Angela
Capili. Sigurado na hindi makahahalata si Enzo na may pagbabago sa bank account
niya, puwera na lang kung iimbestigahan nito ang tungkol doon. Sa kabilang banda,
duda rin naman siya kung gagawin talaga nito ang bagay na iyon dahil kampante ito
na namatay si Angela Capili.
Ayon sa hunter, nakita nito ang eksaktong lugar sa paahan ng Bundok Banahaw. May
pinto itong nakita na tinatabingan ng mga halaman at kinakailangan ng code para
mabuksan.

Hindi binigay ni Angela ang code sa hunter dahil tapos na ang trabaho nito sa
kanya. Sapat nang malaman niya na hindi nagsisinungaling sa kanya si Kweku.

Bahagya siyang naintriga kung ano ang nasa loob ng tagong lugar. Mukhang kailangan
niyang makausap si Kweku, ngunit kailangan niya rin na mag-ingat sa lalaki.

Nais niya munang malaman kung kakampi ba ito o kaaway.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 21-Exam

ILANG saglit pa ay nasa parking na sila ng building ng ULab.

"Miss Angela, we're here," pagbibigay alam ng chauffeur.

Hindi niya sinagot ang lalaki. Sa halip ay lumabas siya ng sasakyan at sinundan ito
ng lakad patungong elevator. Sumakay sila roon at imbes na pataas ang tutunguhin
nila ay pababa ang elevator ng limang baitang pa.

Ang sabi sa kanya ng kanyang biyenan ay bibigyan siya nito ng pagkakataon na

patunayan ang sarili niya. Hindi niya alam kung ano ang naghihintay sa kanya.
Gayunman ay ayos lang. Kailangan lang niyang mapagtagumpayan ang pagsusulit na
ibibigay sa kanya kahit na ano pa ang mangyari.

Tumayo ang receptionist na bumungad sa kanila nang bumukas ang elevator.

"Dito, Ms. Angela, ang laboratoryo," saad ng lalaking naghatid sa kanya.

Tumango lang siya at ipinasa siya nito sa magandang receptionist. Pumasok sila ng
babae sa glass door matapos nitong itapat ang ID card nito sa security badge. Isang
malaki at malawak na silid ang bumungad sa kanya. Nakakasilaw ang liwanag nito sa
kaputian. Kulang ang salitang maliwanag. Tila siya nasa kalangitan sa oras na iyon.

Idagdag pa na nakaputing coat ang lahat ng tao roon na sa tingin niya ay ang mga
pharmaceutical scientist ng ULab.

Nababalot ng puting pintura ang kabuuan nito, bukas ang magkakapatid at puting ilaw
sa itaas. Ang tanging ibang kulay na makikita niya ay ang mga computer at mga
equipment sa paggawa ng gamot. Iba't ibang kulay ng likido na nakalagay sa mga test
tubes.

Huminto sila ng babae sa isang sulok. Pinaupo siya nito sa isang malapad na couch.
Napansin niya ang LED screen na 6 feet ang taas at tatlong metro ang haba na nasa
tapat ng couch. Hindi niya akalain na ganito kayaman ang pamilya ni Torin. High
tech ang mga gamit sa laboratoryo.

"Magsisimula na ang pagsusulit," saad ng lalaki na bagong dating na parang kapatid

ni Einstein sa kapal ng buhok nito. Naglalaro lang sa treinta ang edad nito ngunit
makapal din ang salamin sa mata. "I will be your leader once you passed."

Napatayo si Angela nang dumating ang lalaking naka-coat ng puti. Seryoso ang mukha
nito, hindi niya masabi kung mabait ang lalaki ngunit halatang dedicated ito sa
trabaho.

"I'm Dr. Edward," wika nito.

"Angela Madrigal-Agassi." Pakilala niya sa sarili.

Sinuri siya nito mula ulo hanggang paa na nakapagpailang sa kanya.

"I know a little about you." Inayos nito ang makapal na salamin sa mata. Itinaas
gamit ang hintuturo ang nakapatong na bakal sa ilong nito. "I got your profile. Can
you tell me, bakit gusto mo dito na magtrabaho bilang isang scientist samantalang
wala ka namang background sa medisina bukod sa pagiging nurse? If it's not just for
the fact that you are Agassi, I won’t give you a chance."

Ramdam niya ang lamig ng tono nito kaya napangiwi siya. Hindi siya makasagot ng
idadahilan dahil alam din niya na malayo ang trabaho ni Angela Madrigal para maging
scientist sa opisina na iyon. Kaya naman naiintindihan niya ang lalaki.

"Sigurado ako na may kakayahan ako na wala sa profile na nabasa mo. Hindi lahat ay
makikita ng simpleng papel lang o dahil sa natapos ko sa kolehiyo. Do you believe
in passion and hidden ability of a person?"

Sinuri ng lalaki ang mga salitang sinabi niya, saka nagpatuloy. "All of us here
came from international medical school. If you know what I mean, the tests won't be
easy for you."

Hindi siya na-offend sa sinabi nito dahil kahit siya man ang nasa katayuan nito
bilang Angela Capili ay siguradong magtataas ang kilay niya kung ihaharap sa kanya
si Angela Madrigal.

"What do you know? Hindi mo pa nga ako na bigyan kahit isang katanungan."

Saglit siyang sinuri ng lalaki. Hinarap niya ang tingin nito. Ramdam niya agad na
propesyunal magtrabaho ang lalaki. Kung may ikinaiinis siya rito, iyon ay ang
ekspresyon nito sa mukha. Hindi niya mabasa ang nasa loob ng lalaki. She couldn’t
feel if he likes her guts or not.

Kinuha nito ang maliit na remote mula sa bulsa ng suot nitong puting coat. Pinindot
nito ang isang buton at saka bumukas ang malaking screen na nasa tapat nila.
Lumitaw sa mata ni Angela ang isang mathematical question sa screen. Umangat ng
bahagya ang gilid ng kanyang labi matapos makita ang tanong.

"I will give you 10 minutes to answer that question." Itinuro nito ang pen ng
malaking screen na nakakabit sa gilid.

"Okay. Just let me know kung kailan ako magsisimula." Nakataas ang kanyang tindig
at halatang handa siya sa katanungan.

"You may start now." Dr. Edward starts his timer.

Lumapit si Angela sa screen at kinuha ang panulat sa screen. Matapos iyon ay

mabilis siyang nagsulat ng mga numerong sagot sa mathematical question sa screen.
Sa loob lamang ng ilang segundo ay halos napuno na niya halos ang kalahati ng
screen. Natapos niya ang tanong ng wala pang isang minuto.

"Done!"

Bahagyang kumunot ang noo ni Dr. Edward na hindi pa nakakalayo. Hindi nito
inaasahan ang sagot ni Angela.

"I thought you're a nurse." Ang tanging naging komento nito na bumalik sa kanyang
lugar.
And I told you not to trust my profile. Naisip lang niya pero hindi niya ito
sinagot. Dahil sa kakaiba nilang pag-uusap ay nakuha ni Angela ang atensyon ng mga
doktor na nasa bungad ng opisina, malapit sa exam area.

"Wow! Look! She completed the question for not even a minute," saad ng isang
doktora.

"I saw it. Pinasagutan iyan sa akin ni Dr. Edward noon at muntik na akong lumagpas
ng 10 minutes."

"Interesting!" Mga usap-usapan ng mga doktor na hindi nakaligtas sa kanyang

pandinig. Hindi maiiwasan na tumayo ang mga taong nasa bungad at lumapit nang
bahagya sa lugar ni Angela. Kahit si Dr. Edward ay bahagyang napahiya dahil ito
mismo ang may gawa ng tanong na pinasagutan sa kanya. Hindi pa man ay alam niyang
tama ang nasa screen kung ang pagbabasehan ay ang paraan ng tingin nito sa kanya.
Sa unang pagkakataon ay may nabasa si Angela sa mata ng lalaki.

"The next is not easy. Follow me,” simple nitong sabi. Hindi na kinumpirma pa kung
pasado siya sa kanyang sagot o hindi.

Tumaas ang sulok ng labi ni Angela. Naglakad ito sa gilid, sa mahabang pasilyo sa
gilid katabi ang mataas na pader na may isa't kalahating metro na lapad. Sumunod
siya sa doktor. Nakasunod naman ang mga mata ng mga taong nasa loob ng working
area, bahagyang nakuha ang atensyon nila dahil sumunod din ang iba pang doktor na
interesado kung papasa nga ba siya sa susunod pang exam.

Huminto si Dr. Edward sa corner kung saan naroon ang mga science experiment tools
at equipment.

"Dr. Alexa." Binalingan nito ang doktor na babae na nasa loob ng working area
ngunit pinakamalapit sa equipment. Mabilis itong nagtitipa sa computer bago pinigil
ng lalaki. Wala itong pakialam sa paligid at sa ingay. Kulot din ang buhok nito na
hanggang balikat, burgundy ang kulay, nakasalamin din. Parehas nerdy type na tulad
ni Dr. Edward.

Tumayo ito saka binati ang lalaki. "Dr. Edward."

"Give her the exam." Itinuro nito si Angela.

Wala rin kangiti-ngiti ang babae na may kinuha sa drawer nito, tumayo at lumabas sa
cubicle para harapin sila. Nasa limang talampakan at tatlo lamang ang babae.

"Listed down kung ano ang mga formula sa gamot na ito using those equipment.
Bibigyan kita ng isang oras." Inabot nito kay Angela ang isang capsule na nahati sa
dalawang kulay—puti at pula—na dinukot nito mula sa bulsa, "You may start now."

Kunot ang noo ni Angela na inabot ang gamot. Gayunman ay nagsimula na rin siya para
hindi na masayang pa ang kanyang oras. Nagsimula siyang magtrabaho sa equipment.
Kumuha muna siya ng disposable mask sa box na naroon sa ilalim at rubber gloves.
Isinuot niya nang mabilis ang mga iyon na isa sa mga napansin ni Dr. Alexa.

Binuksan niya ang capsule at itinaktak ang laman nito sa clear at maliit na
lagyanan; halos kasing laki iyon ng platito. Dumakot siya ng kakaunti sa powder at
sinuri ang texture nito.

"Passed!" pagbibigay-alam ni Dr. Alexa.

Napasinghap ang mga manonood. They clapped their hands. "Wow!"

Wala sa sarili si Angela na hindi alam ang mga nangyayari. Paano siyang nakapasa
gayong hindi pa nga siya nakakapagsimula? Hindi pa nga niya nahawakan ang ballpen o
ang notepad. May naganap ba sa kakaunting oras na hindi niya alam? Sinapian ba siya
ng kung ano?

"I'm… passed?" paninigurado niya.

"Yes. You can go to the next level," seryoso na sabi nito.

Napakamot si Angela sa ulo. Wirdo para sa kanya ang naganap lalo na ang inakto ng
babae. "M-May I know why?"

"In this level, what I wanted to see is how you do the procedure. At nakita ko na
ang lahat ng iyon. Kumuha ka ng mask and gloves para protektahan ang sarili mo sa
kung ano man ang gamot na mayroon ang capsule. That is the real perception in this
examination stage."

Napangiwi si Angela sa ilalim ng suot na mask. Hindi niya akalain na may mas weirdo
pa sa kanya bilang doktor, at nakikita niya iyon sa dalawang doktor na si Dr.
Edward at Dra. Alexa.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 22-Sabotage

"LET’s continue to your last exam," wika ni Dr. Edward.

Naglakad sila muli patungo sa pinakadulong bahagi ng floor kung saan makikita ang
equipment sa paggawa ng gamot. Nakikita ni Angela na may kung ano-anong klase ng
mga halaman, bulaklak, makukulay na likido at kung ano pa ang nakalagay sa mga
clear na test tubes.

"Dr. Macasaeg." Tinawag ni Dr. Edward ang isang may-edad na doktor na nasa loob ng
cubicle na hindi kalayuan ang pagitan sa kanila.

Naglalaro sa sesenta ang edad nito. Five flat ang height at nakakalbo na ang tuktok
ng ulo. Makapal din ang salamin nito sa mata. Kumpara kay Dr. Alexa at Dr. Edward,
si Dr. Macasaeg ay masayahin. Nakangiti ang mga mata nito na lumapit sa kanila.

"This last test is not easy. Susuriin mo si Dr. Macasaeg tapos ay gagawa ka ng
gamot dito para sa kanya." Itinuro nito ang equipment na nasa tapat nila.

"I am giving you two hours. Ilalagay mo dito ang gamot." Inabutan siya nito ng
clear na botelya na kasya ang isang daang piraso ng maliliit na gamot.

"You can start now," saad ni Dr. Edward, umalis ito saglit para bigyan siya ng laya
na kumilos.

Seryoso si Angela na pinaupo ang may-edad na lalaki sa silyang naroon. Halata niya
na dumaan ang mga doctor sa parehas na proseso.

"Dok, sit here," utos niya sa may edad na doktor.

Sumunod naman ito sa kanya. Sinimulan niya itong pulsuhan. Kinuha ang puting
notepad na nasa mesa at saka sinimulan na tanungin ito katulad na lang ng; kung ano
ang mga nararamdaman nito sa mga nakalipas na araw, kung may masakit ba sa kung
saang parte ng katawan nito, kung may history ba ito ng sakit sa baga, sa puso at
kung saan pa. Umalis naman sa panonood ang iba pang mga doktor dahil dalawang oras
ang ibinigay ni Dr. Edward kay Angela.
Matapos ang sampung minuto na pagsuri niya kay Dr. Macasaeg, mabilis na kumilos si
Angela sa pagsisimula ng paggawa ng gamot. Inamoy ang mga likido na nasa lagyanan,
kumuha ng dropper para sa tamang sukat. Tinunaw ang kung anong mga halaman.
Pinagsama-sama sa iisang lalagyan ang kung ano-anong likido na mayroong tamang
sukat gamit ang dropper. Inilagay ang pinaghalohalong sangkap sa unang proseso ng
malaking medicine equipment. Para siyang high school student na nag-e-experiment.

Naghintay lang si Angela ng dagdag na tatlumpung minuto bago niya nakuha ang
sampung tableta na may 100 milligram na timbang sa pinakadulong parte ng medicine
equipment. Kumuha siya ng isang piraso, inilagay sa tissue at itinago sa kanyang
bulsa. Nakaugalian na kasi niya na magtabi ng gamot na gawa niya, parang souvenir
niya sa sarili. Hindi niya alam kung bawal iyon sa laboratoryo ng ULab. Well, kahit
ano pa man ang patakaran, wala rin naman siyang pakialam. Ang iba ay inilagay niya
sa botelya kung saan inutos ni Dr. Edward.

Pinasadahan niya ng tingin ang kabuuan ng silid para hanapin kung nasaan ang
lalaki. Hindi naman siya nabigo na makita ang doktor na nasa hindi kalayuan mula sa
kanyang lugar. Nilapitan niya ito na kasalukuyan na may tinitipa sa computer.

"I'm done," sabi niya habang nakadungaw sa cubicle nito.

Halos mabigla ito sa biglaan niyang pagsulpot. Nakakunot ang noo ng doktor na
tiningnan ang relo sa pulsuhan. Sa loob kasi ng isang oras ay natapos ni Angela ang
ipinagagawa nito sa kanya. Tumayo ito at sumunod sa kanya para muling bumalik sa
lugar ng medicine equipment. Huminto naman si Angela dalawang metro ang layo mula
sa lalaki. Nagsisunuran muli sa kanila ang iba pang mga doktor ng laboratoryo na
kanina pa naiintriga kay Angela. Sinuri ni Dr. Edward ang lugar at tanging botelya
lang ang nakita nito.

"Are you kidding me? Where is your final work?"

Nakakunot ang noo ni Angela na lumapit. Nanlaki ang mata niya nang makita na walang
laman ang clear na botelya kung saan niya inilagay ang pinal na gawa.

"May nagawa akong gamot at nilagay ko rito. Sigurado ako ro’n."

Lumingon siya sa paligid. Mukhang nasalisihan siya ng kung sino nang oras din na
lumapit siya kay Dr. Edward. Nakangiwi ito at halatang hindi natutuwa.

"Mrs. Agassi. Number one rule dito sa laboratory, bawal ang magsinungaling!"

Lumamig ang mata ni Angela at nanigas ang kanyang panga dahil sa narinig.
Nakaramdam siya ng pagkainis dahil mukhang napagbintangan pa siya na wala talaga
siyang nagawang gamot. Bahagya rin na nagduda ang mga doktor sa paligid.

"Hindi ako nagsisinungaling. I put the medicine kung saan mo inutos sa akin na
ilagay. Anyway, it doesn't matter. I have one capsule here na itinabi ko sa mga
ginawa ko kanina."

"Paano ako makakasiguro na hindi mo 'yan dinala bago ka nagpunta rito," tanong ni
Dr. Edward.

"That's right!" Narinig niyang mga bulong ng mga tao.

"See for yourself at suriin mo ang gamot para masabi mo na hindi ako gumagawa ng
kuwento."

Inabot niya ang gamot na nakabalot sa tissue sa lalaki. Binuklat naman nito ang
bagay na iyon at bumungad sa mata ng lalaki ang isang kulay pink na tableta.
Bahagyang napahiya si Dr. Edward sa una nitong impresyon sa kanya. May maliit na
marka kasi ng "ULab" ang gamot o tableta na ginagawa sa medicine equipment na iyon
at kabilang ang bagong gamot ni Angela.

Dahil unang beses na makarating ni Angela sa laboratory, walang duda na kagagawa

lang ng gamot na iyon. Isa pang dahilan ni Dr, Edward, ang tableta ni Angela ang
nag-iisang kulay pink sa lahat ng gamot na dumaan sa medicine equipment na iyon.

"Now, do you believe me na bagong gawa lang 'yan at hindi ako nagsisinungaling?"
malamig na tanong niya dito.

Tumikhim ang lalaki. "Yes, I'm sorry for my accusation."

Mabilis naman niya itong napatawad. Hindi niya rin kasi masisisi ang lalaki kung
pagdudahan siya nito. Pero inikot ni Angela ang paningin sa lahat ng taong nanonood
sa kanila. Hindi pa man siya nagsisimula ay may sumasabutahe na sa kanya sa
trabaho. Mabuti na lang at may naitabi siyang gamot.

"But it doesn’t mean that you passed. You have to explain this medicine. Anong
klase ng gamot ito?" usisa ni Dr. Edward habang sinusuri ng tingin ang pink na
tableta.

"Multivitamins."

Kumunot ang noo ni Dr. Edward na inilipat ang tingin sa kanya. Si Dr. Macasaeg ay
nananatili na nakangiti lang sa puwesto nito. Halatang amused ito sa kanya.

"Vitamins?"

"Yes. Dahil wala namang sakit si Dok. Isa pa, kahit pa na may sakit siya, hindi
tama na basta gumawa na lang ako ng gamot at ipainom sa kanya iyon. Vitamins are
the safest medicine I should make in the meantime."

Titig na titig sa kanya si Dr. Edward. Alam niya na nahihiwagaan ito sa kanya sa
kasalukuyan. "But how can we trust you? Nagtabi ka ng gamot na dapat ay ipapasa mo
sa akin ang lahat."

Itinaas ni Angela ang gilid ng labi niya. "Hindi ba dapat ay ako ang magsabi n’yan?
Bakit kailangan kong magtiwala sa ULab, samantalang ninakaw ang gamot na ginawa ko?
Paano ako makasisiguro na hindi na ito mauulit? Paano ako makasisiguro na hindi
nanakawin ng iba ang gamot na ginawa ko?"

"Kung gano’n, we can show you that we are the most trusted company. You can start
on Monday as a researcher under my team," simpleng sagot nito.

"Thank you!" sagot ni Angela.

"But Dr. Edward, that is not right!" sabad ng isang lalaki na nasa kumpol ng mga
doktor.

"Ako ang magsasabi kung pasado siya o hindi dahil sa akin ibinigay ni Chief Agassi
ang desisyon," matalim na sagot nito sa lalaking sumabad na Dr. Barley ang
pangalan.

Umasim ang mukha ng huli. Hindi na ito nakasagot pa. Hinarap naman ni Dr. Edward si
Angela.

"But I am warning you. Hindi madali ang trabaho dito. In most cases, we are looking
for the best raw ingredients. Kung kinakailangan na umakyat kami ng Snow Mountain
ay gagawin namin. Madalas na nagsusunog kami ng oras kapag may kailangang gamot ang
publiko. Inaabot kami ng isang linggo dito sa lab na walang ligo at uuwi sa bahay,"
sagot ni Dr. Edward.

Naiintindihan iyon ni Angela dahil ganoon siya dati. Nakaka-relate siya sa sinabi
nito, pero ang hindi maligo kahit isang araw? Nagagawa naman niya iyon noon. Ngunit
determinado siya na kapag nagsimula na siya sa ULab, kailangan niyang tapusin ang
trabaho sa pinakamabilis na oras para makauwi siya sa bahay ni Torin.

"No problem. Handa ako," saad niya.

Inilahad nito ang kamay. "Welcome to my team!"

Inabot naman niya ang kamay nito at lihim na natutuwa dahil nagtagumpay siya sa
kanyang unang misyon.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 23-Another Angela

ISANG lalaki ang nagtungo sa mens room matapos umalis ni Angela sa 5th lower-level
ng gusali—si Dr. Barley. Isang partikular na pangalan ang hinanap nito sa listahan
ng contacts sa cellphone.

"Boss, nakapasa ang asawa ni Torin sa pagsusulit."

Dumilim ang anyo ni Enzo na sumagot sa kabilang linya. "Anong nangyari? Paano
siyang nakapasa?"

"Hindi ko kasi akalain na magtatabi siya ng ekstrang gamot."

Tumayo si Enzo at hinarap ang floor-to-ceiling window sa opisina nito na nasa itaas
na palapag ng parehas na gusali. "I want to talk to Dr. Edward and Dr. Alexa.
Kailangan mo silang maakit na pumanig sa akin."

"But Boss, you know that they are not simple-minded people. Hindi sila nababayaran.
They are dedicated to their job."

"Hindi ako naniniwala na walang paraan para pumanig sila sa akin!" galit na singhal
ni Enzo.

Narinig niya ang paglunok nito "P-pero Boss, m-militar ang pamilya ni Dr. Alexa,
samantalang Senador ang ama ni Dr. Edward. We can’t touch them.”

"Wala akong pakialam! Kailangan mong mapasunod ang dalawang doktor na ‘yan! Wala
akong pakialam kahit ano pa ang gawin n’yong paraan. Basta kailangan ko ng bagong—"
Hindi na niya naituloy ang sinabi dahil pumasok ang mukha ng pamilyar na babae sa
kanyang isipan.

"B-bagong ano, Boss?"

Dumilim ang mata niya.

"Basta, I need answers!" saka niya pinutol ang tawag dito.

Pinagmasdan ni Enzo ang paligid sa labas ng gusali. Malinaw sa mga mata niya ang
lahat ng nangyayari mula sa kinatatayuan. Ang magkakatabing building, ang maliliit
na sasakyan, ang billboard sa iba’t ibang eskinita o daan. Pakiramdam niya ay siya
ang hari mula sa kinaroroonan niya at maliliit na langgam lang ang lahat. Ilang
buwan na siyang namomroblema simula nang nawala si Angela Capili sa buhay niya.
Hindi niya rin akalain na isasama nito sa pagsunog at pagkamatay nito ang lahat ng
mahalagang gamot na kailangan niya. He was mad!

Kung hindi lang sana nito sinunog ang lahat, nakuha niya pa sana ang formula. The
Black Night will soon be his. Kaya lang, paano niya mapapatay ang lider na si Haru
nang hindi malalaman ng buong organisasyon na may kinalaman siya sa pagkawala nito?
Kahit pa patayin niya ito, sigurado na isusunod siya ng grupo kapag nalaman na siya
ang may sala. May sinusunod pa rin na patakaran sa kanilang grupo at mataas pa rin
ang respeto ng lahat sa kasalukuyang lider. Nagsisisi talaga siya ngayon dahil
kailangan niya ng isa pang Angela. Kailangan niya ng mga obra nito!

Ang sabi ng lalaking kinausap niya na si Dr. Barley, ang dalawang doktor na si Dr.
Edward at Dr. Alexa ang tinitingala sa laboratoryo dahil kahit bata pa ang mga ito,
epektibo ang mga gamot na nagawa ng dalawa. Walang hindi pumasa sa Bureau of Food
and Drug. Malaki rin ang tiwala ng daddy niya kay Edward. Lalo na at anak ito ng
kumpare nito.

Hindi siya naniniwala na walang ikalawang Angela. Biglang pumasok sa isip niya si
Torin. Sinabi niya sa sarili na gagantihan niya ang asawa nito sa pagpapahiya sa
kanya kaya naman tinawagan niya ang isang numero. Puro tawanan ang naririnig niya
sa kabilang linya.

"Nasaan na si Torin?"

"Boss, nandito na kami sa Geogy’s.” Halakhak ang sunod niyang narinig. “Hindi ko
naman akalain na masarap palang utuin itong kapatid mo."

Napangisi siya saka kinuha ang coat na nakasandal sa kanyang stand. "Papunta na ako
r’yan!"

***

NANG makauwi si Angela sa bahay, gusto niyang manuntok o sunugin ang buong tahanan
na iyon dahil ibinalita sa kanya na may sumundo kay Torin nang puwersahan. Isang
lalaki ang nagtungo roon na ipinadala ni Enzo para dalhin sa kung saan ang kanyang
asawa. Madilim ang anyo ni Angela na ipinatawag ang lahat na kasambahay.

"Gusto kong malaman kung nasaan si Torin. Saan siya posibleng dinala ni Enzo?"
tanong niya.

Lumapit si Makoy sa kanya. "Ma’am Angela, b-baka po sa bahay-aliwan. Doon kasi

madalas na nagtutungo si Sir Enzo."

Nais kumawala ng kanyang galit sa narinig. Bahagya rin siyang napaismid dahil hindi
niya akalain na nagpupunta sa ganoong lugar ang lalaki. Bulag lang ba talaga siya
sa pag-ibig niya rito kaya hindi niya iyon nakita noon?

"Paano mo nalaman na doon dadalhin ni Enzo si Torin?" usisa niya rito.

Napakamot sa ulo si Makoy. Hindi nito sasabihin sa kanya na marami kasi ang
nagbabantay kay Torin sa grupo nito—kahit sa loob at labas ng bahay na iyon. Naisip
na lang nito na mangatwiran. "Ang totoo Ma’am Angela. Nag-aalala po kasi ako na
baka nga po magalit kayo kaya sinundan ko po sila."

Gustong palakpakan ni Angela ang driver dahil alam nito ang gagawin. "Ihatid mo ako
kung nasaan si Torin."

Hindi na siya nagdalawang-isip pa na tumungo sa naghihintay na sasakyan. Nag-usap

na lang sa mata si Makoy at si Aling Gloria bago sumunod ang lalaki kay Angela.
Ipinikit niya ang mga mata niya at hinayaan na umandar patungo sa kung nasaan si
Torin ang kotse. Bahagyang sumasakit ang ulo niya. Hindi niya alam kung bakit
mabilis siyang napapagod nitong mga huling araw. Posible na hindi pa sanay ang
katawan niya sa ilang oras na trabaho. Ilang araw kasi siyang nasa bahay lang at
walang masyadong ginawa kung hindi ang mag-imbestiga sa pamilya ng Madrigal at
Agassi.

Papadilim na ang kasalukuyang oras. Magkakasubukan sila ni Enzo kung sakaling may
gagawin itong hindi maganda kay Torin. Ilang saglit pa at huminto ang sasakyan sa
tapat ng isang bahay-aliwan. Sa labas pa lang ay makulay na ang mga ilaw ng gusali.
Patay-bukas at iba-iba ang kulay ng mga neon lights sa nakasulat na Geogy’s.

"Nandito na po tayo, Ma’am."

Binuksan ni Angela ang pintuan ng sasakyan at saka lumabas doon. Pinasunod niya si
Makoy sa pagpasok sa loob. Isang babae na naglalaro sa kuwarenta ang sumalubong sa
kanila sa loob ng bahay-aliwan. Naglalangis ang mukha nito dahil sa kapal ng
makeup. Humalukipkip ito nang makita sila.

"Maganda ka," puri nito sa kanya na hindi tinatapos ang pagsuri sa kanya.

Hindi niya pinansin ang kung ano man na sinabi nito, sa halip ay inikot niya ang
paningin sa kabuuan ng palapag. May mangilan-ngilan na mga kalalakihan ang umiinom
ng alak sa kani-kanilang mga table kahit kasisimula pa lang ng gabi. Bahagyang
makulimlim ang iba’t ibang kulay ng ilaw sa kabuuan.

Ibinalik niya ang paningin niya sa babae nang hindi niya makita ang magkapatid sa
kabuuan ng espasyo.

"Saan ko makikita ang VIP room na inupahan ni Enzo Agassi ngayong araw?"

Kumunot ang noo nito. Hindi kaila rito kung sino ang taong tinutukoy niya. Ilang
minuto lang na naunang dumating doon ang lalaki, ngunit hindi ito pwedeng
magsalita. May narinig silang pagbasag ng kung ano sa itaas na palapag kaya naman
malalaki ang hakbang na tinungo ni Angela ang hagdan paakyat.

“Hindi ka puwede r’yan!” suway ng babae.

Nakasunod lang si Makoy sa kanya hanggang sa makaakyat sila nito sa ikalawang

palapag. Nagdidilim ang paningin ni Angela nang bumungad sa kanya ang mga
kababaihan na nakasuot lang ng manipis na underwear.

Pakiramdam niya ay naroon siya sa mundo ng mga Angels ng Victoria's Secret.

Pinakiramdaman niya ang magkakatabing kuwarto at isang partikular na silid ang
napili niyang lapitan at buksan.

Nakasunod naman sa kanila ang babaeng bumungad sa kanya sa entrance. "Sinabi nang
hindi ka puwede rito! Sino ka at ano ang kailangan mo?"

Hinawakan nito sa braso si Angela para pigilin.

"Bitiwan mo ako," mariin at malamig na utos niya rito.

Para namang napaso ang babae na agad siyang binitiwan at napaatras pa para makalayo
sa kanya. Pinukulan lang ito ng masamang tingin ni Angela na parang patalim na
tumarak sa pagkatao nito. She didn’t say anything but it was enough for the lady to
feel fear against her.

Hindi nga siya nagkamali sa napiling kuwarto na tatahakin dahil naabutan niya ang
apat na lalaki sa loob nito; si Enzo, si Torin at ang dalawang alipores ng una na
si Oliver at Xavier.

Naabutan niya na namumula ang pisngi ni Torin dahil sa kalasingan. Basa ang dibdib
at pantalon nito na halatang pinilit ito na inumin ang kung anong alak. May tatlong
babae na mga nakaputing underwear ang nasa paligid na patuloy na sumasayaw.
Natagpuan din niya ang isang baso na nagkadurog-durog sa sahig malapit sa puwesto
ni Torin.

"Oh, look! My sister-in-law is here," saad ni Enzo na tinapik pa sa pisngi si

Torin.

Kumuyom ang kamao ni Angela saka sininghalan ang lalaki. "Off your hand away from
my husband!"

"Wife…"

Inalis naman ni Enzo ang kamay nito sa kanyang asawa. "Tsk! Hindi pa nga kami nag-
eenjoy, sinusundo mo na agad ang asawa mo?"

"Mukhang sanay ka na dito sa lugar, pero huwag mong idamay ang asawa ko! Torin,
let's go!"

Ngunit nagsimulang uminit ang katawan ng kanyang asawa.

"Wife, it's hot..." hindi mapalagay na wika nito. Gusto nitong sirain ang suot
nitong pang-itaas sa kasalukuyan.

Sa unang tingin pa lang ay alam na ni Angela na pinainom ito ng aphrodisiac drug ni

Enzo. "Anong ipinainom mo sa kanya?"

Humalakhak ang lalaki. "Hindi ko naman akalain na sobrang matalino ka. Sayang lang
at naabutan mo kami agad. Kung nahuli ka lang sana ng dating, malamang ay nasa
ibang kandungan na si Torin." Inisa-isa nito ang mga babae roon. “Maybe this woman,
this one, or that girl—the prettiest one.”

Hindi nagdalawang-isip si Angela na hinawakan ang dulong bahagi ng mesita na nasa

gitna ng silid para ibaliktad. Tumilapon ang lahat ng nasa ibabaw nito sa sahig.
Nabasag ang mga baso, bote ng alak at kung ano pa na hindi inaasahan sa loob ng
silid. Nabigla ag lahat, kahit si Makoy na nakasunod sa kanya.

"Ah!" Napatili ang ibang kababaihan sa silid. Agad na natigil sa pagsasayaw ang mga
ito at nagyakapan sa isang gilid.

"Aba't—!"

Nanggigigil si Enzo sa kanya. Halata ang pagkikiskis ng mga ngipin nito dahil
nagawa niyang bastusin ang pribado nitong kasiyahan, ngunit hindi siya nagpatinag
kung nagalit man ito sa kanyang inakto.

"I am warning you, Mr. Enzo Agassi! I am Angela Madrigal! I am Chief Agassi's only
daughter-in-law! Torin is the only heir of ULab! While you, on the other hand, is
an outsider!"

Iyon ang bagay na ayaw marinig ni Enzo kaya naman iyon ang iparirinig niya rito
nang paulit-ulit—na isa itong sampid at wala itong karapatan sa mga Agassi.

"Makoy! Bring my husband outside!" Kung galit si Enzo ay hindi rin naman nawawala
ang init ng kanyang ulo.
Walang nagawa si Enzo kung hindi ang magngitngit sa galit habang sinusundan sila ng
tingin hanggang sa makaalis na lang ang mag-asawa sa harapan nito.
Converted by ©️
P.P
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz

Chapter 24-Parking space

[Feibulous: this chapter contains sex scenes; NO MINOR is allowed]

KUNG gaano kadilim ang mukha ni Angela, ganoon din si Enzo.

"Hindi pa ito ang huli!" banta nito.

"I will wait." Inismiran niya ito saka taas-noo na tinalikuran ang lalaki.

Nagdidilim ang mukha ni Angela na lumabas ng silid na inupahan ni Enzo. Sa sobrang

init ng kanyang ulo, nais niyang sunugin ang buong bahay-aliwan na iyon. Paano kung
nahuli siya ng dating? Ibig bang sabihin ay hahayaan na lang niya ang asawa niya na
pumili ng kahit na sino sa mga maruming babae na halos walang saplot na sumasayaw
sa paligid nito? Tila patalim ang kanyang mga mata habang nakatingin sa mga
magagandang babae na naka-bikini sa pasilyo. Hindi na nahiya ang mga ito na ibenta
ang katawan sa mga walang hiyang lalaki na tulad ni Enzo! Naglakad siya palabas.

Sumunod sa kanya ang kasama ni Enzo na si Oliver. "Magbabayad ka sa ginawa mo sa

boss namin!"

Nilingon niyang muli ang lalaki. "Nakakatawa ka! Wala ngang nagawa ang boss mo sa
akin. May dahilan ba para matakot ako sa iyo?"

Bumilog ang kamao nito at parang gusto siyang saktan. "Maghaharap din tayong
dalawa, tandaan mo!"

"Nakaharap na ako sa iyo. Kung maaari sana 'yung mga satsat mo, iihi mo na lang sa
pader. Masyado kang maraming sinasabi na parang nakadaster na babae! Hindi na ako
magtataka kung kasing laki ng itlog mo ang utak mo. Adios!" matalim na sagot niya
dito habang bahagya pang sinulyapan ang gitnang bahagi ng pantalon nito.

Tinalikuran niya na ang lalaki. Wala siyang oras para makipag-usap sa tulad nito.

"Aba't—!" nangigigil ito at hindi na nakapagpigil. Plano nito na hablutin siya at

turuan ng leksiyon.

"Oliver!" malakas na pigil ni Enzo sa tauhan nito. Hindi napansin ni Oliver na

nakasunod na rin pala si Enzo na lumabas ng inupahang silid.

"Boss, hindi ko maaatim na may gumawa sa iyo ng gano’n!"

"Hayaan mo siya. Magtutuos din kami ng babaeng iyan sa opisina," nakangisi na saad
ni Enzo habang nakatingin sa papalayong si Angela.

Nagkikiskis naman ang mga ngipin ni Oliver dahil pati ito ay napahiya ni Angela sa
mga babaeng seksi na naroon sa paligid. Tahasan niyang sinabi na wala itong utak at
kasing laki iyon ng itlog nito!

***

HINDI mawala-wala ang pagkainis ni Angela kay Enzo at sa mga tao sa bahay ni Torin.
Hinayaan kasi ng mga ito na dalhin ang kanyang asawa sa kung saan. Binuksan niya
ang likuran na bahagi ng kotse at sumakay.

"Wife…" Inilapat ni Torin ang labi sa kanyang leeg dahilan para mapasinghap siya.

Habang daan, napalunok siya nang ipasok ng lalaki ang palad nito sa laylayan ng
suot niyang bestida. Hindi pa man ay mabilis nang dumaloy ang kakaibang init sa
kanya.

"C-calm down." Pinigil niya ang kamay nito. Nahihiya siya sa driver na si Makoy.

"I... I can't wait, wife. It's itchy... I need… I need it, I need you right now,"
sagot nito na halatang nahihirapan.

Hindi maiwasan na mataranta ni Angela. Nasa kalsada sila at hindi niya pa nagawa na
makipagtalik nang wala sa mismong kwarto. Namumungay ang mata ni Torin dahil sa
pagkalasing. Nagsisimula na rin na maging malikot at maglandas ang kamay nito sa
kanyang katawan. Nakagat ni Angela ang labi lalo na nang pisilin nito ang isang
dibdib niya. Tuluyan na niyang nakalimutan ang lahat ng init ng ulo niya kanina
dahil sa ginagawa nito.

Hindi naman sikreto kay Makoy kung ano ang nangyayari sa likuran ng sasakyan dahil
naririnig nito ang mga sinasabi ni Torin. Ilang beses na nanuyo ang lalamunan nito
at pinipilit na ituon ang atensyon sa kalsada kahit pa kakaiba ang usapan ng mag-
asawa sa likuran.

"Makoy, ipasok mo ang sasakyan sa loob ng gusali na iyon." Tinuro ni Angela ang
mall na nadaanan ng kanilang sasakyan.

"Y-yes po, Ma’am." Sumunod naman ang lalaki. Hindi nito alam kung ano ang plano ni
Angela.

Naghanap si Angela ng puwesto kung saan puwedeng i-park ang kotse. Tinuro niya ang
nasa dulong bahagi ng parking sa ikaapat na palapag. "We can stop there."

Panay ang buga ng mainit na hininga ni Torin sa kanyang leeg. Ramdam niya na para
na itong nagdedeliryo sa kasalukuyan.

"Buy two liters of water. Mga thirty minutes ka muna sa loob bago ka bumalik," utos
niya kay Makoy.

Namula ang pisngi nito sa narinig. Sumunod din naman ito at lumabas ng sasakyan.
Hindi ito makapaniwala na inutusan niya ito na ipasok ang sasakyan sa loob ng
parking at naisip na mukhang may plano pa yata silang mag-asawa na magkalat ng lahi
sa parking space na iyon. Hindi naman kinakabahan si Angela na makita sila doon
dahil tinted ang salamin ng buong sasakyan ni Torin.

"We should be careful. Baka mahuli tayo na gumagawa ng kalokohan dito sa parking,"
sabi niya sa asawa. His eyes were on fire.

"I don't care, wife! Sit on me. Ride me," hiling nito bago sinakop ang labi niya.

She likes his kisses, nakakaadik ang labi ni Torin kahit saan pa iyon lumapat.
Ibinaba nito ng zipper ng suot niyang bestida at hinayaan na lumitaw sa mata nito
ang kanyang namimigat na dibdib.

"Wife…" usal nito. Napasinghap na lang siya nang maramdaman na sinakop ng bibig
nito ang matayog niyang dibdib.

Wala siyang nagawa kung hindi ang humigpit ang pagkakayakap sa ulo nito. Bahagyang
napaatras pa ang ulo niya para mas maramdaman ang ginagawa ng lalaki. She started
to danced her hips on his crotch. Tila ba sinapian siya ng kung anong init ang
mayroon ang lalaki. Torin hands were gripping her two round butt. It was smooth and
nice to touch.

“Hah… Ah, God!” Angela gasped for air while dry-humping her husband, his mouth was
working on her one nip.

His one hand soon reached her wet entrance then caressed it. “Ohh... Torin! Please
continue doing that, it’s so fu*cking delicious!”

Sa kanilang dalawa ay para bang siya ang mas may kailangan sa lalaki. Hindi niya
alam kung anong klase ng gayuma ang ipinainom nito sa kanya. Kung pwede lang na
huwag nang umalis sa kandungan nito. Pagpipigil at mabagal na hangin ang lumalabas
sa kanyang bibig habang tila naglalawa na ang kanyang p********e sa pagkasabik sa
mga susunod na magaganap.

"I need my wife now..." bulong nito. He pulled down her panties. Hindi pa man ay
nakaramdam siya ng excitement. She likes how her cunt groped his hardness as if it
was perfectly created for it.

Sa loob ng parking space, hindi alam ng iba na may mainit na nagaganap sa itim na
kotse na nakapark sa dulong bahagi. Wala masyadong makapansin dahil marahan kung
kumilos si Angela. Sakop nilang dalawa ang labi para hindi makagawa ng ingay.

***

BUMALIK si Makoy sa sasakyan matapos ang eksaktong treinta minutos na namumula ang
pisngi. Normal lang naman na may maganap sa mag-asawa. Hindi lang talaga nito
akalain na aabot sa ganito na uutusan itong pasukin ang parking ng mall para lang
bigyan ng oras na magtalik ang dalawa.

Sa kabilang banda, walang pakialam si Angela at Torin kung ano ang iisipin ni Makoy
sa kanila. Inabot ng lalaki ang dalawang litro ng tubig kay Angela.

"Drink this water para mas bumuti ang pakiramdam mo."

Ibinigay ni Angela ang isang litro ng tubig sa kanyang asawa. Sumunod naman si
Torin at halos mangalahati nitong naubos iyon.

"Wife, thank you." Bumalik sa pagka-clingy si Torin. Isinandal ang ulo sa kanyang
balikat, inikot ang mga braso sa baywang niya at saka ipinikit ang mata.

Gusto niya sanang pagalitan ang lalaki, ngunit hindi tama na gawin niya iyon sa
harapan ng ibang tao. Ayaw niyang maging katulad ng mga tao sa paligid ni Torin—
walang pakialam kung saan ito saktan at pagagalitan. Sa pagod, nakatulog din si
Angela habang nasa daan. May ilang minuto rin bago nakarating ang sasakyan nila sa
bahay ni Torin.

"Nandito na po tayo," pagbibigay-alam ni Makoy.

Ngunit walang sumasagot sa mag-asawa. Tiningnan nito sa rearview mirror ang dalawa
at napansin na kapwa tulog ang dalawa. Napapailing na lumabas na lang ito ng
sasakyan. Hindi maiwasan na maisip kung gaano kadaming energy ang inubos nilang
mag-asawa sa parking ng isang mall.

Makalipas ang mahigit isang oras, naunang magising si Torin dahil sa mahinang katok
sa katabi niyang bintana. Si Sam ang tao sa labas. Madilim ang mukha na binuksan
niya ang bintana saka nilingon ang asawang si Angela na nananatiling nakapikit.
Bahagya na siyang nakabawi mula sa pagkalasing. Magtutuos din sila ni Enzo
pagdating ng araw. Malaki ang ipinagpasalamat niya talaga dahil may Angela sa buhay
niya ngayon.

Hindi siya nagsalita at sa halip ay lumabas siya ng kotse. Maingat na binuhat ang
asawa niya. Para itong babae sa panaginip habang buhat ni Torin. Nananatili naman
si Sam sa tabi ng kanyang kotse. Nakagat nito ang labi dahil sa pakikitungo na
ibinigay niya rito.

"T-Torin..." mahinang tawag nito sa kanyang pangalan.

Gustong mag-init ng ulo ni Torin. Hindi niya alam kung ano ang nais ni Sam.
Nababaliw na ba ito para lumapit sa kanya habang nasa paligid si Angela? Pinukulan
niya lang ito ng masamang tingin.

"Just hold whatever it is," simpleng sagot niya bago nagpatuloy sa paglakad.

Wala itong nagawa kung hindi ang mapako sa kinatatayuan habang nakatingin sa
papalayong si Torin.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 25-His Partner

"SAMANTHA!" Lumapit si Makoy sa dalaga. Hinawakan niya ito sa braso. "Hindi ka

dapat narito. Baka may makakita sa 'yo. Alam mo naman na hindi tayo sigurado kung
may espiya sa paligid, ‘di ba?" malamig na saad ni Makoy sa dalaga habang
nakikiramdam sa paligid.

Hinila niya ang babae sa gilid ng tahanan ni Torin. May mga namuong mga luha sa
mata nito na ikinabigla niya.

"Makoy, alam mo na gusto ko siya, ‘di ba? Gagawin ko ang lahat para sa kanya!"

Naikuyom din niya ang kamao. "Pero alam mo rin na hindi mo siya dapat magustuhan,
Sam! Kung anuman ang naganap sa inyo, aware ka dapat sa bagay na iyon!"

Magkaibigan silang dalawa ng babae sa loob ng mahabang panahon. Naiinis lang siya
na nagawa nitong sundan si Torin sa training para lang mapalapit lalo sa lalaki.
Ngunit sa huli heto at umiiyak ang dalaga.

"Binalaan na kita noon pa man na iba si Boss Torin!"

"I was with him sa loob ng maraming taon kahit sa giyera ay handa ako na ipaglaban
siya. Bakit sa isang Angela Madrigal na halos dalawang linggo pa lang narito sa
bahay niya ay—"

Hindi nito maituloy ang sasabihin at mas pinili na lang na lumuha. Hinawakan niya
ito sa magkabilang balikat. "Sam, makinig ka. Kung magkagustuhan silang dalawa ay
normal lang iyon dahil mag-asawa sila."

"Mas makabubuti kung bumalik ka na muna sa Amerika."

Kapwa sila napalingon ni Sam sa bagong dating na nagsalita. Nakita nila si Torin na
nakapulang roba at papalapit sa kanilang pinagtataguan.

"B-Boss," usal ni Makoy. Napayuko ito.

Nilingon ni Torin ang babae. "You are not helping, Sam. Mas makabubuti na bumalik
ka na sa Amerika. Mas kailangan ka nila doon kaysa rito sa akin."

Nanlaki ang mata ni Sam sa narinig.

"But, Torin, ayoko!" agad na tanggi ng babae. "Ganoon na lang ba ang lahat,Torin?
I-I gave my all to you. Kasama ako sa plano na ito, pero bakit mo ako paaalisin?"

Napangiwi si Torin sa biglaan nitong panunumbat. "Sam, whatever happened in the

past between us, it's all in the past. Kung ano man ang naganap sa atin—"

Hindi maituloy ni Torin ang sasabihin. He felt guilty. May ilang taon niya rin na
nakasama ang babae sa battle field, sa training at sa mga misyon. She was his
partner— sa trabaho at sa kama. Ngunit ang lahat ng iyon ay sa nakalipas, noong
binata pa siya. Iba na ngayon na dumating si Angela.

"May asawa na ako ngayon. Much better kung bumalik ka na sa organisasyon."

Tumalikod na si Torin para bumalik sa loob. Iniwan lang nito saglit ang asawa nito
sa silid.

"Torin, gano’n na lang ba talaga 'yon?"

"Samantha, tandaan mo na ikaw ang nagbigay ng sarili mo sa akin!” tila naiinis nang
saad nito. “Makoy, you know what to do." Ito ang mga huling sinabi ng lalaki bago
tuluyan na nawala sa kanilang paningin.

Parang ilog na mabilis na naglandas ang mga luha sa mata ni Sam sa kanyang pisngi.
Totoo ang sinabi ni Torin. Nagawa niyang ibigay ang sarili niya rito dahil umasa
siya na magugustuhan ng lalaki. Ang kinakatakutan niya noon ay mabilis na naganap
dahil dumating sa buhay nito si Angela Madrigal.

Maganda rin naman siya katulad nito. Matapang din siya tulad nito. Pero ano ang
mayroon si Angela Madrigal na wala siya? Naninikip ang kanyang dibdib dahil tila
itinapon ng lalaki ang kanyang matagal na pag-ibig sa kung saang masukal na lugar.

***

ALAS-SIYETE ng gabi ang kasalukuyang oras. Bumalik sa loob ng bahay si Torin

matapos komprontahin si Samantha. Nakasalubong niya si Aling Gloria. Nakiramdam
muna siya kung may tao sa paligid bago niya ito binulungan.

"Ate Gloria, maghanda ka ng soup, mashed potato at steak. Pakihanda sa garden sa

itaas, doon kami kakain ni Angela." Tinalikuran na niya ito matapos magbilin.

Hinabol lang siya ng tingin ng may edad na babae. Nasa isip nito na mukhang
nagkakasundo na silang mag-asawa. Sa loob ng ilang taon, halos nasubaybayan ni
Aling Gloria si Torin. Masasabi nito na magaan ang pakikitungo niya sa asawang si
Angela. Napailing na lang din ang may edad na babae saka sinunod ang kung ano man
na kailangan niya.

Bumalik sa kuwarto si Torin para samahan ang kanyang asawa. Gumaan ang pakiramdam
niya nang makita ang babae na maamong nakagilid at payapang natutulog sa ibabaw ng
malambot at malapad na kama. Hindi niya rin alam kung bakit parang mabilis na
napagod ang babae sa ilang oras na nahiwalay ito sa kanya.

Wala pa siyang balita kung ano ang naganap dito sa laboratoryo. Bigla rin kasi
siyang pinasundo roon ni Enzo. Curious talaga siya sa pagkatao nito. Kaunti na lang
naman ang hihintayin niya at mababawi niya ang kumpanya.

"Wife…" mahinang tawag ni Torin.

***

BULONG ni Torin ang nagpagising kay Angela. Isang madilim na kuwarto ang bumungad
sa kanya ngunit naaaninag niya ang bulto ng katawan at mukha nito..

Sumampa ang lalaki sa malaking kama at saka siya pinaibabawan. Mabilis siyang
pumaloob sa braso nito. He became sweeter than he used to be. Mas clingy rin.

"Bakit parang pagod ka, wife?" magaan na tanong nito habang hinahaplos ang kanyang
pisngi.

"Hindi ko rin alam. My head is aching." Nagtataka nga rin si Angela sa biglaan
niyang panghihina. Hindi kaya nagamit niya ang matinding pag-iisip kanina at hindi
iyon tugma sa kakayahan ng tunay na Angela Madrigal?

"I'll kiss it." tila batang wika nito. Ilang maingay na tunog ng smack ang iniwan
nito sa noo niya dahilan para mapangiti siya.

"What about you? Are you okay now? Mas kalmado ka na ba ngayon? Ikaw ba ang nag-
akyat sa akin dito?"

Inangat nito ang braso "See? I am strong. I can protect you."

Napangiwi siya sa sinabi nito. Kung hindi nga siya dumating kanina sa bahay-aliwan
ay malamang na napunta na ito sa kung kaninong babae. Kapag nangyari iyon ay
siguradong hindi magugustuhan ng lahat ang kanyang gagawin. Nakalimutan na nga niya
na pagalitan ito sa nangyari.

"Wife..."

Agad na sinakop nito ang labi ni Angela. Tulad ng mga nakaraan, parang dinala siya
sa kung saang lupalop ng mundo ng mga halik ni Torin. Ibinaba nito ang zipper ng
suot niyang bestida na ginamit niya simula pa sa lab.

"I will help you clean your body," saad ni Torin bago nag-iwan ng mainit na halik
sa balikat niya.

Napalunok siya sa sinabi nito. Hindi niya pa naranasan na paliguan ng kahit na

sinong lalaki— sa nakaraan, o sa bagong buhay niya. Kahit si Enzo ay hindi nagawa
ang bagay na iyon.

Marahan nitong nahubad ang suot niyang bestida saka siya nito binuhat at dinala sa
loob ng palikuran na tanging underwear ang suot. Inupo siya nito sa ibabaw ng
nakatakip na inodoro. Binuksan nito ang tubig sa tub. Saka nito tinanggal ang hook
ng kanyang bra para tuluyan na kumawala ang dibdib niya roon.

He gasped for air, seeing her big breast.

"Wife, your boobs are inviting," sabi nito na bahagya pang pinisil iyon.

"Akala ko ba tutulungan mo ako na maglinis ng katawan? I saw marks." Kita niya sa

katawan ang mga bakas ng pag-iisa nila sa sasakyan.

Napakamot ito sa ulo saka maamong nagpasensiya. "Sorry, Wife..."

Binuhat muli siya ni Torin at saka maingat na inilagay sa loob ng tub.

"Akala ko ba hindi ka marunong maligo. Bakit mo gagawin sa akin?"

"I learned so fast." Katwiran nito na sinimulan na siyang sabunin.

Naniniwala siya na mabilis na natuto si Torin. Minsan, gusto nga niyang magduda na
nagpapanggap lang ang lalaki. Pero napapalitan agad iyon kapag bigla itong
natatakot sa kanya.

"Torin, honey. I don't know if you understand what I am going to say, but when a
man and a woman are doing sex, there is a big chance of getting pregnant. That's
how people create babies," paliwanag niya rito habang kinukuskos nito ang katawan
niya.

"Really, wife? I thought they were coming from an Angel or a Santa."

Binanlawan nito ng tubig ang makinis at maputi niyang balikat. Hindi na siya
magtataka kung bakit ganito ang iniisip ng lalaki. Nagpatuloy siya sa pagsasalita.
Hindi niya alam kung maiintindihan siya ni Torin, pero mas maganda nang sabihin
niya rito ang nais niya.

"So, you see, after a couple of having sex with you, there is a big chance of me
having a baby. But I don't have plans of getting pregnant yet. It's not the right
time. Do you agree?"

Lihim na nagpasalamat si Torin sa plano ni Angela. Tulad niya ay ganoon din ang
nais nito. Hindi makatutulong sa lalaki na magkaroon ng anak sa panahon na iyon na
nasa kalagitnaan ito ng personal na giyera.

"I'm your baby, I agree with my wife's plan."

Napasinghap na lang siya nang sakupin ni Torin ang isa niyang dibdib. Napakapit
siya sa balikat nito at napaungol.

"S-sorry, it's just that your boobs are inviting. Don't be angry," saad nito na
bahagya pang napaatras.

"I-it's okay… Make sure to clean them with your tongue," she shamelessly said.

Hindi niya mapigilan na sumabay sa nais ni Torin. She likes it. She likes it very
much. Nabasa na ang kasuotan nito. Hinawakan niya ang laylayan ng suot nitong T-
shirt at saka inangat para alisin. Nag-iwan siya ng halik sa leeg at balikat ng
lalaki. Pinaupo niya ito sa loob ng tub.

"Come, I will clean your body as you do mine."

She looked at him seductively. "I'm hungry and want food right now, but I don't
care to eat you as an appetizer." Hindi niya alam kung saan siya kumukuha ng lakas
at kapal ng mukha na sabihin dito ang lahat ng bagay na nais niya.

Damn! napapamura si Torin nang palihim.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 26-Couldn't get enough

[Feibulous: this chapter contains sex scenes; NO MINOR is allowed]

TULUYAN nang hinubad ni Torin ang lahat ng kasuotan para samahan na maligo ang
kanyang asawa. Pumuwesto siya sa dulong bahagi ng tub saka niya hinila ang babae
palapit sa kanya ng katawan. Sa tingin niya ay nababaliw na rin ito sa kanya tulad
ng kung paano siya mabaliw kay Angela.
This feisty little woman is different and he likes it. He likes his seductive wife
so much. Hindi niya rin inaasahan ang bagay na iyon.

Mainit na inilapat niya ang kanyang labi sa leeg pababa sa dibdib ni Angela habang
yakap ng isang braso ang maliit na baywang nito. Noong unang makita niya pa lang
ang babae ay tinatawag na siya ng dibdib nito kaya naman ngayon na naging kanya na
ang bagay na iyon ay wala siyang plano na umabsent para tikman iyon araw-araw.

He pulled her body against his, para mas mainit na madampian ng halik ang bawat
sulok ng katawan nito. Bawat kinuskusan niya ay nag-iiwan din siya ng halik doon.
Her smooth skin and nice body are making him crazy. Tila musika sa pandinig ni
Torin ang lahat ng mura at ungol ni Angela.

Angela gasped when she felt his fingers playing on her entrance underwater, it was
hot and wet.

“Ahh..” Nahihirapan siyang ilabas ang mga nakalinyang ungol sa kanyang lalamunan
habang dinadama ang lalaki.

She couldn't help to open her mouth to feel how his ring finger was moving and
pressing the warmth of her rose. Mas napakapit siya nang mahigpit sa ulo ni Torin.
Para siyang lalagnatin na ewan. Paano niya nanaisin na walang Torin sa kanyang
buhay ngayon na pinaranas nito sa kanya ang kakaiba?

"Is it good, my wife?" tanong nito sa kanya.

"Yes, yes, yes, it's so good, Torin Honey. Y-you are getting better," papuri niya
rito habang hinahabol ang hangin.

"I am just cleaning it." Pagdadahilan ni Torin bago sinakop muli ang isang parte ng
kanyang dibdib.

"Ohh..."

Angela continued gasping for air while he does many things on her body. Torin
continues to tease her entrance, caressing and kissing her soft skin. He can do
many tasks at the same time to give her the proper pleasure. Halos mapaliyad siya
sa ginagawa nito.

"Wife…" Sinakop ni Torin ang labi niya. Tasting every part of her mouth.

"Let me touch my appetizer," saad ni Angela na hinihingal. Marahan niyang kinuskos

ang bawat sulok ng katawan ni Torin. Para bang naglilinis siya ng isang fresh meat
para sa mas masarap na hapunan.

She couldn't get enough of her husband. She's tired and hungry, but she doesn't
care. She wanted to see his face, every emotion of his handsome face. She wanted
his sweat dripping onto her and mixing against hers. She wanted him inside her,
every bit of his pleasure, to get his manhood to fill up her body, dominating her
core.

She curled her hand softly against his extraordinary item and began to work at it.
Tila umikli ang paghinga ni Torin habang nasisiyahan naman si Angela na makita ang
bawat reaksyon nito.

"Wife…" usal ni Torin.

Why are you so good at this? tanong ni Torin sa sarili.

He pulled her head to grab her lips. Halos mamanhid na ang mga labi nila dahil sa
ilang beses na palitan ng halik.

"I want you inside me."

Hindi na niya hinintay pa ang pagsang-ayon ni Torin. She will be the captain of his
ship.

She sat properly onto him, held him, and put it in slowly inside her. She was
closing her eyes to feel every second of how she captured him— her property. To
feel him deeper inside her, how she groped his throbbing manhood.

"Ahhh… f*ck!"

His hands are holding her waist to guide her. Pinipigilan ni Torin na gumawa ng
kahit anong salita. He was just looking at her, remembering all of her emotions.
Savoring her tightness and loving her wet heat.

Soon, she moved to the right rhythm, dancing like a wave.

Cries of ecstasy filled the bathroom.

"Are you comfortable, wife?" tanong ni Torin sa kanya.

"L-let's move to the bed," saad ni Angela. Her legs are aching.

He held her whole body while she snaked herself around his. Tumayo ito mula sa
pagkakaupo saka siya dinala sa malapad na kama. Hindi inaalis ang pagkakalapat ng
kanilang katawan. Halos ayaw nilang bumitaw sa isa't isa.

***

INABOT ng ilang minuto si Angela at Torin bago sila lumabas ng kuwarto. Nakakunot
pa ang noo niya kung bakit naglabas ito ng makapal na shawl. Inakay siya ni Torin
sa ikatlong palapag ng bahay nito.

"Akala ko kakain na tayo ng dinner?" tanong niya sa lalaki.

"Yes, I asked—" Muntik na itong madulas at sabihin na inutusan nito si Ate Gloria
na maghanda ng hapunan sa garden sa ikatlong palapag. "I asked the maid. Tinakot ko
siya, sabi ko pagagalitan mo siya kapag hindi siya naghanda ng pagkain natin sa
itaas. Let's go, wife."

Unang beses niya na aakyat sa palapag na iyon. He is holding her hand. Para itong
bata na nag-aaya sa kalaro nito.

May ilang kuwarto sila na nadaanan bago sila sinalubong ng preskong hangin. Bukas
ang dalawang sliding door patungo sa hardin na nasa itaas na bahagi ng bahay ni
Torin.

Napasinghap siya sa larawan na sumalubong sa kanya sa itaas na bahagi na iyon ng

bahay nito. Iba't ibang kulay ng mga rosas ang nasa paligid. Hindi niya akalain na
magaling ang hardinero sa bahay na iyon. Mga maliliit na puting ilaw ang nasa
paligid na nagbigay buhay sa palapag at nagbigay ng liwanag. Idagdag pa ang
crescent moon.

"Wow! I never thought that it's more beautiful here."

Maganda ang lugar para sa wedding proposal. The ambiance is sweet and lovely—
romantic.

Torin placed the shawl he brought around her shoulders and neck. Angela was looking
at him while he seriously covered her neck against the cold. Tila pumipintig ang
dibdib niya habang nakatingin dito. She tiptoed and gave him a kiss.

Torin was the sweetest and romantic person she met not only in this lifetime and
even in her previous life. She likes what she felt, she likes Torin.

“Thank you, Torin!”

He smiled. Inakay siya ni Torin sa nakahandang mesa na itinatago ng mga halaman.

Isang bilog na pandalawahang mesa at dalawang silya ang naroon. May dalawang plato
ng pagkain, juice, tubig, kung anong mga kubyertos at isang vase ang nasa gitna. It
was as if they were about to date.

"Pinahanda mo ito?"

"Yes, wife! Do you like it?"

Hindi siya makasagot. Ngayon lang niya naranasan na maging espesyal kaya bahagya
siyang nagluha. Kumunot ang noo ng kanyang asawa. Ikalawang beses kasi nito na
makita na nagkaganoon siya. May nagkikislapan na luha sa kanyang mata. Tila iyon
mga kristal sa ilalim ng bahagyang liwanag ng buwan at mga maliliit na ilaw sa
paligid.

"Wife?"

Nilingon niya si Torin. Pinunasan niya ang ilalim ng kanyang mata. Ginamit niya ang
shawl na ipinatong nito sa kanyang balikat, ‘tapos ay ngumiti.

"I'm just happy," she said.

"Come and sit here."

Hinawakan nito ang malambot niyang kamay at saka siya pinaupo nang maayos sa
silyang naghihintay. Wala sa ugali niya ang magpasalamat sa kung kanino, ngunit sa
oras na iyon, nais niyang magpasalamat sa kasambahay na nag-ayos ng hapunan nila ni
Torin.

"Wife, cut my food." Paglalambing nito sa kanya. Ipinasa nito sa kanya ang plato na
nasa tapat nito. Kinuha niya iyon at saka hiniwa sa maliliit na piraso ang karne.

"Steak ba ang hiniling mo sa kanila?"

"Yes."

"Good. You need to eat more protein. I will make some smoothies for you from now
on. You can drink it every morning before we jog outside."

Nakakunot ang noo ni Torin. "Jog? Is it exercise? Same as the things we did
earlier?"

Tumikhim si Angela nang maalala ang ginawa nilang dalawa. Hindi pa man ay alam niya
na namumula ang kanyang pisngi. "I-it's different."

"But wife, I don't like exercises. Kung tulad kanina ay ayos lang,"
pagsisinungaling ni Torin. Ngumuso ito. Kahit pa nga lihim ito na nagpapasalamat
dahil mapipilitan itong mag-ehersisyo at mag-ensayo nang dahil sa kanya.

Lalong namula ang pisngi ni Angela.

"It's good for your body. I will help you gain muscles so that no one will bully
you. H'wag ka nang sasama pa kay Enzo. Sasabihan ko silang lahat na walang ibang
papapasukin dito sa bahay."

Ngumiti nang matamis si Torin. Halos wala nang makita sa mata nito sa sobrang
pagngiti. "Whatever my wife says."

Inabot niya ang mga nahiwang steak sa lalaki. "Here. Eat them. Malapit nang lumamig
ang pagkain. I will teach you how to cut your food next time. You should be careful
with the knife."

Masarap ang dinner nila. The ambiance was great; amoy niya ang halimuyak ng mga
rosas na nasa paligid kahit ang mga halaman na nasa greenhouse sa likuran.
Maririnig din ang mga ingay ng insekto sa paligid. His home is like a paradise.
Everything she needs are here. Kung may kakailanganin man siya ay kakaunti lang.

Kinailangan niya lang na magtrabaho sa ULab dahil kumbaga sa isang doktor, lahat ng
kailangan niya ay naroon; gamot, equipment, kahit si Enzo ay nasa opisina na 'yon.
Magkakasubukan sila ng lalaki kapag nagtagpo muli ang landas nila nito. Nag-iisip
na siya ng paraan kung paano ito titirisin sa palad niya kaya kailangan niyang
magtrain sa pisikal na lakas. Masyadong malambot ang mga muscles niya na halatang
hindi sanay sa mga gawaing pisikal ang totoong Angela Madrigal.

Matapos nilang maghapunan ay inaya niya si Torin na bumalik na sa kanilang kuwarto.

"Let's go."

"Let's wait for more. I am waiting for something," saad ni Torin na tumingala.

Nagtataka naman siya sa nais nito. Pero dahil gusto niya ang paligid ay pumayag na
rin siya. Inaya niya na lang na mag-ikot ang lalaki sa palibot ng garden. Hinawakan
niya sa braso si Torin saka sila dahan-dahan na naglakad.

"Hindi ka ba nilalamig?" tanong niya rito na bahagya pa itong nilingon. Mahamog na

rin kasi sa paligid. Nakasuot lang kasi ito ng T-shirt at makapal na pants. Naisip
niya na mabuti pa ito at nagawa nito na kumuha ng shawl para sa kanya.

"Ayos lang ako, wife."

Tumango na lang siya at saka ipinaalam dito ang tungkol sa kanyang trabaho. "By the
way, Next week, I will start my job at ULab."

"Really?" Bahagya itong sumimangot, ngumuso at yumuko. "But I will miss you."

"Babalik ako agad dito sa bahay para samahan ka. Kailangan may magtrabaho sa atin.
I will miss you too." Hinarap niya si Torin.

"Okay, be back before sunset. Can you do that?" tanong nito habang diretso sa mga
mata niya ang tingin nito.

"I'll try my best." Inangkla niya ang mga braso sa leeg nito para gawaran ng halik
ang lalaki. "I will give you kisses kapag late ako. How's that?"

Niyakap na lang siya nito sa baywang at ibinaba ang mukha para sa kanya, para
sakupin ang labi niya. Pakiramdam ni Angela, masyado na siyang naaaliw sa pagkatao
ni Torin. Mabilis nitong inookupa ang bawat himaymay ng pagkatao niya.
Naitanong niya tuloy sa sarili kung talaga nga bang wala na si Enzo para sa kanya.
Hindi na ba talaga niya mahal ang lalaki? O minahal ba niya talaga ito noon? O kaya
naman, siguro dahil masyado siyang matalino kaya napalitan ng galit ang lahat ng
nararamdaman niya para sa lalaki matapos ang ginawa nito. Madami pa ang katanungan
sa isipan niya.

Habang magkalapat ang mga labi nila ay ilang daang meteor showers ang kumalat sa
kalangitan. Lihim na napangiti si Torin. Dumating sa wakas ang inabangan niya para
sa babae, ang tila umuulan na mga bituin sa kalangitan. Isang kaibigan ang
nagbalita sa kanya na kita sa lugar ng bahay niya ang mga iyon kaya napagdesisyunan
niya na ayain si Angela na kumain sa itaas na palapag ng kanyang bahay.

Sa kabilang banda, lihim naman na nanonood sa kanila si Sam na nagtatago sa madilim

na parte ng mga kumpol ng halaman. Tila mga patalim sa dibdib nito ang lahat ng
nagaganap kay Angela at Torin.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 27-The Neighbor

KINABUKASAN, alas singko y media pa lang ay nakasuot na si Angela ng activewear at

ganoon din si Torin. Nag-inat silang dalawa ng katawan bago nagsimula sa pagtakbo.

"We will start this routine starting today, okay?" ani Angela kay Torin.

"Okay, wife."

Matatagpuan sa isang pribadong village ang bahay ni Torin sa Legaspi at naroon iyon
sa dulong bahagi kaya wala silang sasakyan na naririnig sa paligid. Malaki rin ang
sinasakop ng kabuuan ng bakuran nito.

Malayo-layo na ang itinatakbo nila nang pagmasdan ni Angela ang village. Masigla
ang mga puno at halaman sa paligid. Malalaki at nagtataasan ang mga bahay. Hindi
niya iyon gaanong napapansin sa ilang beses na dumaan siya roon habang sakay ng
sasakyan. Mukhang mag-eenjoy siya na tumakbo tuwing umaga dahil maganda rin sa
katawan ang sariwang hangin habang nag-e-ehersisyo.

Napansin niya na may mga ilang tao na rin ang tumatakbo sa kalsada na tulad nila.
Nakasunod lang sa kanya si Torin at ginagabayan siya nang palihim.

May isang lalaki na nasa late twenties din ang edad ang nasa kabilang kalsada ang
lumingon sa gawi nila, tumatakbo rin ito habang nakakunot ang noo. Halata niya na
sanay ito sa ensayo at sa ehersisyo dahil sa fit nitong katawan. Naisip niya na
siguro ay nanibago ito na makita silang dalawa ni Torin.

"Wife, pagod na ko. Let's go back." Narinig niya mula kay Torin.

Nakarating sila sa clubhouse area ng village nang magreklamo ito. Kapwa

tumatagaktak ang pawis sa kanilang katawan. Sinilip ni Angela ang relo, alas sais
ang kasalukuyang oras. Naisip niya na parehas pa silang hindi sanay sa ensayo at
masama sa katawan kung sosobrahan nila ang pagod.

"Okay, let's stop here in the meantime."

"Yehey! Thank you, wife."

Naisip niya na sakto na ang thirty minutes na pagtakbo. Kinuha nito ang bimpo na
nakasabit sa leeg niya at saka dinampian ang mga pawis niya sa mukha.
"Wife, ako na ang magpupunas sa iyo."

Bahagya siyang napangiti sa ginawa nito. Hinahabol niya pa rin ang hangin habang
nakatingala rito. Halatang hindi nag-e-exercise ang tunay na Angela Madrigal dahil
nahihirapan siyang bawiin ang hangin sa normal. Tumigil lang si Torin nang masiguro
na natuyo na ang kanyang mukha. Hinubad niya ang hairbond para ayusin ang
pagkakatali ng kanyang buhok.

“Let me, wife.”

Napapangiti na lang si Angela na ibinigay rito ang panali sa buhok. Isa iyon sa mga
rason kung bakit niya tinanggap ang pagkatao ng kanyang asawa. She’s being pampered
by Torin kahit pa wala ito sa normal na pag-iisip. Noon niya napansin ang lalaki na
nakita kanina. Nakatingin ito sa lugar nila ni Torin. Nagtaas siya ng kilay nang
mahuli niya ito. Naging daan naman iyon para lumapit ito sa kanila.

"Hey, Torin! Long time no see," wika nito.

Napahinto sa pagkilos si Torin at saka nilingon ang lalaki. Walang mababasa na

reaksyon sa mukha nito.

"Kanina ko pa iniisip kung sino ka. Bigla kong naalala na ikaw nga pala si Torin na
anak ni Madam Estella. Ang laki ng ipinayat mo, ah?"

Hindi sumagot si Torin. "Wife, let's go back."

Sa halip ay inakay na nito si Angela para umalis sa lugar.

"Hey! Nakalimutan mo na ba ako? Ako 'to, si Chad! Nagkita pa tayo sa Amerika!"

Habol nito.

Kumunot naman ang noo ni Angela. Lihim naman na napapamura si Torin, ngunit hindi
ipinahalata na bahagya itong kinabahan. "Wife, I-I'm afraid. Mukha siyang hindi
mapagkakatiwalaan. Everyone knows in this place that I lived in America for years."

"You don't know him?" Inangat niya ang paningin kay Torin habang nakaakbay ito sa
kanya.

Umiling ang asawa niya. Bahid sa mukha nito na natatakot sa lalaking may pangalan
na Chad. Nilingon niya ang huli saka ito tinitigan nang masama. Sapat na siguro
iyon para layuan sila nito. Naglakad lang sila pabalik sa bahay dahil mabilis
silang napagod sa pagtakbo. Normal naman iyon sa unang araw. Sa mga susunod ay
sisiguraduhin niya na isang oras na silang mag-eensayo.

Samantala, naiwan naman ang lalaki na nagngangalang Chad at tinanaw lang silang
mag-asawa habang naglalakad papalayo rito. Takang-taka talaga ito dahil hindi ito
pinansin ng kababatang si Torin. Isang matipunong lalaki ang lumapit dito. Nakasuot
ito ng sunglass at pang-ehersisyo na kanina pa lihim na sumusunod sa mag-asawa.

"Sir, mas mabuti pa na huwag n'yo na po ulit lalapitan si Ms. Angela at Sir Torin."

Kumunot ang noo ni Chad. "Why? Wala naman akong ginawang masama sa kanila?"

"I saw that you are looking at his wife. Mas mabuti kung sumunod na lang po kayo,"
malamig na saad ng lalaki na akala mo ay miyembro ng Men in Black, saka tumakbo
para sumunod muli sa mag-asawa.

Nawirdohan si Chad sa mga naganap. Inisip na baka akala ni Torin ay may plano ang
lalaki na agawin ang napakagandang babae na asawa ng huli.
"Interesting."

***

KINABUKASAN, nakita muli ni Angela at Torin si Chad habang tumatakbo sila.

Sinasabayan sila nito. 'Yon nga lang ay naroon ito sa kabilang panig ng kalsada.

Huminto muli sila sa clubhouse ng village at nag-inat.

"Wife, I like the smoothie you gave me yesterday," ani Torin.

"Good. I'll make something different today." Mabuti na nga lang at maraming sangkap
sa bahay nito. Nakita niya na nagbukas ang tindahan ng taho sa clubhouse nang
mapadaan sila roon. "Let's try that one. It's good for the body."

"I'll buy. Wait for me here, wife."

Tumayo si Torin para lumapit sa maliit na stall. Pinagmasdan lang ni Angela ang
asawa niya na naglalakad papalapit sa tindahan. Nabigla na lang siya nang lumapit
muli ang lalaki nang nagdaang araw na may pangalang Chad. If she could only choose,
she doesn’t like to remember his name. It just so happen that she was intelligent,
and everything that happened to her would stock in her memory.

"Hello, it's nice to see you again," wika nito.

Nagtaas ang kilay ni Angela na bahagyang nilingon ang lalaki. Lumamig naman ang
mukha ni Torin dahil kahit malayo ito ay nililingon pa rin siya.

"Sorry, but I'm not happy to see you. Thank you!" aniya. She doesn’t like
bullshits. Bakit kailangan niyang magpanggap na mabait na kapitbahay kung hindi
naman siya ganoon?

"We are neighbors. Mas maganda na may kakilala sa paligid. By the way, I'm Chad."
Inilahad nito ang palad.

Tumayo si Angela para harapin ang lalaki. "Kahapon ang sabi mo ay kilala mo ang
asawa ko. But now you are flirting with me, the wife when he’s away. Sapat na ba
itong dahilan para sabihin ko na ayokong maging kapitbahay ka? Leave me and my
husband alone," malamig na sabi niya rito.

Iniwan niya ito para lapitan si Torin.

Hindi naman na-offend ang lalaki at sa halip ay napangisi pa ito sa kanyang inakto.

“Tapos ka na Torin, baby?” wika niya.

“Baby? I like it. I’ll always be your baby. What does the man tell you? I don’t
remember him and I don’t like him.” Inabot nito ang baso ng taho sa kanya.

“Don’t mind him. We should pretend that he doesn’t even exist in this world.”

“Thank you, wife. I like my wife so much!”

She smiled. Natutuwa talaga siya kapag sinasabihan siya ng ganoon ng lalaki.

***

SA LOOB ng ilang araw ay nakakapag-ehersisyo naman si Angela na kasama si Torin.

Araw-araw niya rin nakikita ang lalaki na kapitbahay nila na si Chad. Kakaiba ang
ngiti nito tuwing titingin sa kanilang dalawa kaya naman hindi maganda ang
impresyon niya sa lalaki. Hindi niya ito pinapansin. Ang mahalaga sa kanya ay hindi
ito nanggugulo simula nang soplahin niya ito. Gayunman ay naiinis siya sa mga
pagngisi nito sa kanila.

Linggo ng hapon, nagulat na lang si Angela nang tawagan siya ni Mr. Madrigal. Nais
daw siya nitong makausap. Pinauuwi siya nito sa kanilang bahay. Wala siyang ibang
naiisip na dahilan sa pagpapapunta nito kung hindi ang pagpasok niya sa ULab.
Sigurado siya na kakausapin siya nito dahil sa biglaan niyang desisyon na maging
miyembro ng laboratoyo ng mga Agassi.

"Do you want to go with me?" tanong niya kay Torin.

Saglit itong nag-isip bago malungkot na ipinahayag sa kanya ang nais nito. "Wife, I
don't like your home, I’m sorry. I don’t like to see the witch. I'll stay here."

Sa palagay niya, ang tinutukoy nito ay si Evelyn.

"Okay! Wait for me. Make sure to miss me." Ginawaran niya ito ng halik sa pisngi
bago ito tinalikuran at nagtungo sa naghihintay na sasakyan.

Nagpahatid siya kay Makoy patungo sa bahay ng mga Madrigal. Ipinikit niya ang mga
mata para saglit na ipahinga ang kanyang isip. Kahit naroon kasi siya sa bahay ni
Torin ay patuloy siya sa pagresearch ng mga gamot. Patuloy rin siya sa
pagsasaliksik ng iba pang bagay. Kailangan niya ng maraming bala, lalo pa ngayon na
makakapagtrabaho na siya sa ULab

Naghahanap din siya ng paraan para makapunta sa lugar na itinuro ni Kweku. Ang sabi
nito ay makikita niya roon ang sagot.

Nag-iisip din siya ng paraan kung paano gagantihan si Enzo. Marami pa siyang
kailangang gawin kaya hindi siya tumitigil sa pagtrabaho.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 28-Say Sorry!

[Warning: Bullying and physical violence are present in this chapter.]

NASA loob ng sikretong silid si Torin sa kanyang bahay. Nagawa rin niya sa wakas
ang mga dapat ayusin nang mga panahon na hindi niya natapos dahil kasama niya si
Angela. His wife went to her family.

Mas dumoble kasi ang pag-iingat niya dahil mas napapadalas ang pagsasama nila nito
kahit saang sulok ng bahay. Ayaw niyang bigla na lang siya nitong hahanapin at
mahuli siya sa sikretong kuwarto na iyon. Kahit isang segundo kasi ay parang hindi
nila matiis na mahiwalay sa isa't-isa.

Kahit nasa tapat ng computer si Angela at may ginagawa sa work room na nasa tapat
lang ng master’s bedroom, naroon lang din si Torin sa paligid nito at nagbabasa ng
mga kung ano-anong libro. Pinakikiramdaman nila ang presensiya ng bawat isa.

Kinuha ni Torin ang maliit na cellphone na madalas na ginagamit at saka tinawagan

ang isang numero. Numero sa Amerika ang tinawagan niya.

"Hello!" sagot ng isang boses sa kabilang linya.

"To Grandpa Monter, this is Torin," wika niya. Katahimikan ang mga sumunod na
naganap. Sanay na siya sa ganoon. Malamang ay hinanap pa nito ang taong kailangan
niya.
"Hello!"

"`Lo!"

"Torin?" Hindi makapaniwala ang matandang lalaki sa kabilang linya. Para bang
nawala ang antok nito. Madaling araw na kasi ang oras nito sa kabilang linya.

"Yes, it's me."

"Mabuti naman at naisipan mo na tawagan ako. Kumusta ang kaganapan d’yan. Naibalita
sa akin na ikinasal ka na raw? Pero ako itong lolo mo ay hindi mo nasabihan?"
Halata ang pagtatampo nito sa kabilang linya.

Napabuntonghininga si Torin. Sa una kasi ay wala talaga siyang plano na sabihin

dito na pinagkasundo siya na ipakasal kay Angela. Hindi naman niya kasi balak na
seryosohin ang babae noon. Kaya nga kahit nang naospital ito dahil sa pagkalunod ay
parang balewala lang din sa kanya na nanatili sa bahay at gawin ang mga dapat gawin
para mabawi ang ULab sa kamay ng ama.

"I'm sorry, mabilis ang mga pangyayari rito. My father wants me to marry his
friend's daughter for a business partnership."

Sa California Beach nakatira si Grandpa Monter at ine-enjoy ang retirement nito.

Hinayaan nito sa kanya ang trabaho na bawiin ang kumpanya na ito mismo ang isa sa
mga nagpundar n'yon. Ayaw niyang madamay ang lolo niya kaya nga hindi niya ito
pinayagan na umuwi sa Pilipinas. Dalawang tauhan ang nagbabantay dito kaya alam
niya ang nagaganap sa matanda sa kasalukuyan.

"Kasal ka na't lahat pero hindi mo man lang magawa na ipakilala sa akin ang asawa
mo?" tanong nito sa kanya. He heard a huff sound. Nakikinita na niya ang
nakasimangot nitong mukha at galit na anyo.

"`Lo, it's not what you think. Angela is different. S-she thought I am a person
with special needs."

"What?" Napalakas ang boses nito sa kabilang linya. "What do you mean by a person
with special needs? You've been raised as a fighter, but now you are living like my
friend's great grandson?"

Hindi ito makapaniwala. Sinabihan niya ang lahat ng tauhan na isikreto sa kanyang
lolo ang nagaganap sa kanya sa Pilipinas.

"What about your wife? What will you do if she learns that you are the master of
pretending?"

"`Lo, it's a long story. Don't worry. My wife is smart. If she happens to learn
that I'm pretending, maybe she would learn why I'm doing this."

His grandfather growls. "Yeah, I get it! You like this woman. Bring her here! I’m
looking forward to your children soon."

Kumikirot ang sentido ni Torin. Hinahanapan na siya nito ng apo samantalang nag-
usap nga lang silang mag-asawa na hindi muna magkakaroon ng anak. Hindi niya alam
ang personal na interes ni Angela tungkol sa bagay na iyon, pero para sa kanya,
magiging sagabal ang anak nila kung nanaiisin niya ito sa kasalukuyan. Hahayaan
niya kay Angela ang desisyon kung kailan nito gugustuhin na bumuo ng kumpletong
pamilya.
Nagpaalam na siya sa matanda bago pa kung ano ang masabi nito sa kanya. "I'll hang-
up this call. Take care of yourself. Don't worry, kaunti na lang ang kakailanganin
ko at makukuha ko na ang buong kumpanya. I’m still looking at all the legal
matters. Enzo is not a simple person kaya hindi kami makagawa ng paraan. I have to
go. Bye, ‘Lo!" Pinutol niya na ang tawag bago pa ito makasagot.

Sinandal ni Torin ang ulo sa headrest ng silya. Ano nga ba ang gagawin niya kapag
nalaman ni Angela na nagpapanggap lang siya? Saka isa pa sa mga tanong niya sa
sarili, mahalaga na nga ba ang babae sa kanya ngayon?

Hindi niya alam ang tunay na nararamdaman para rito. Hindi niya masabi na mahal
niya na si Angela sa kakaunting oras na pagkakakilanlan nila, ngunit alam niya sa
sarili na mahalaga sa kanya ang babae.

***

NARINIG ni Angela na bumusina ang kotse ni Torin.

"Ma’am Angela, we're here," Makoy said.

Iminulat ni Angela ang mga mata niya at nakita na binubuksan ng guwardiya ang
mataas na gate matapos silang makita. Ilang saglit lang ay nakabuka na iyon.
Tumuloy ang sasakyan sa pagpasok sa loob. Sa palagay niya ay kilala na ng mga
guwardiya ang sasakyan na iyon ni Torin, o kaya naman ay nakilala siya nito dahil
binuksan ni Makoy ang bintana sa likod na bahagi ng kotse.

Huminto ang sasakyan sa bungad ng malaking mansiyon. Bumaba si Angela, tiningala

niya ang malaking tirahan bago siya tuluyang pumasok sa loob.

Kung tutuusin ay ngayong araw pa lang siya nakapunta sa tahanan ng mga Madrigal.
Bumungad sa kanya ang isang kasambahay na nakatayo sa pintuan. Nakatitig lang ito
sa kanya habang papalapit siya rito. Ayaw nitong magbaba ng tingin kaya nagtaas ang
kilay niya.

"May problema ba?" nakataas ang kilay na tanong niya sa babae.

Napadiretso ito sa pagtayo. Sa palagay niya ay nabigla ito dahil sa kakaiba niyang
awra. Maybe she was intimidated by her.

"W-wala po. Pumasok na po kayo at naghihintay na po si Ser sa loob," saad nito

habang nakayuko. Ramdam niya na kinabahan ito sa kanyang presensya.

Nilagpasan niya ang babae na takang-taka sa biglaan niyang pagbabago. Unang

bumungad kay Angela ang maluwag na living room sa tahanan na iyon. Cream ang kulay
ng pintura at may mga malalapad at malambot na sofa roon, may mga paintings at mga
larawan na nakapatong sa ibabaw ng mga cabinet. Konektado roon ang dining area at
kusina.

"M-Ma’am Angela!"

Napalingon siya matapos marinig ang boses ni Beth. Natagpuan niya ito na may pasa
sa labi. Kumunot ang noo niya matapos makita ang bagay na iyon. "Ano ang nangyari
sa'yo?"

Nag-aatubili ito sa pagsagot sa kanya. Kita niya pa ang pagrolyo ng lalamunan nito.
"W-wala po ito."

Alam niya na nagsisinungaling ito base na lang sa natatakot nitong anyo.

"Sino ang nanakit sa'yo?" tanong niya muli.

Kita niya na may namuong luha sa mga mata ni Beth. Napansin niya rin na nagsusugat
ang paa ng babae. Sigurado siya na si Evelyn ang may kagagawan ng mga pasa at sugat
nito. Tumiim ang bagang ni Angela. Bahagya siyang nakaramdam ng konsensiya.
Nasabihan niya kasi ito na susunduin niya ito sa bahay na iyon. Nilapitan niya ito
at hinawakan niya ang gilid ng labi nito na naghahalo ang kulay asul at pula.
Napaigtad pa ito nang dumampi ang daliri niya sa lugar ng pasa nito, kahit pa
marahan lang ang kanyang hawak. Doktor siya kaya alam niyang fresh ang bugbog nito
sa balat.

"Wow! Ang sweet naman," saad ng isang tinig mula sa itaas ng hagdan.

Tanaw niya si Evelyn na humahakbang pababa. Nakasuot ito ng makintab na roba na

kulay peach at medyo magulo pa ang buhok na halatang kagigising lang nito.

Malamig ang mata ni Angela na nakatingin sa babae. Sa palagay niya ay hindi sapat
ang banta na ibinigay niya rito noong nakaraan.

"Ikaw ba ang may gawa nito?" tanong niya kay Evelyn na ang tukoy ay ang nakayukong
si Beth.

"She's dumb. Kami ang nagpapasuweldo sa kanya kaya may karapatan ako na saktan siya
lalo na kung hindi siya marunong sumunod sa akin." Taas ang noo na humalukipkip
ito.

"Give her twenty thousand, and say sorry to Beth!" matigas na utos niya. Nabigla
ang mga kasambahay sa narinig na komosyon kaya naman napasilip ang iba mula sa
kusina.

"Tss! At bakit ko naman ‘yon gagawin?" Huminto ito sa paahan ng hagdan.

"I don't have time to negotiate things with you, Evelyn. Pinadadali ko lang ang
buhay mo kaya nga ngayon pa lang ay binibigyan na kita ng pagkakataon na manghingi
ng sorry, at bayaran ng danyos si Beth dahil sa ginawa mo! Give her twenty thousand
and say sorry!"

Hindi alam ni Angela kung may natitira pa itong pera sa mga nakuha nito sa opisina
ng pamilya. Ngunit wala siyang pakialam kung may pera ito o wala, kailangan nitong
magbayad! Alam niyang hindi tama na saktan ang isang mahinang nilalang kapalit ng
pera, ngunit iyon na lang ang paraan para sa danyos nito kay Beth.

May kasalanan din siya dahil iniwan niya si Beth na pinangakuan niya na kukunin
para dalhin sa bahay ni Torin. Pero kahit na! Kahit hindi niya balikan si Beth ng
sampung taon sa bahay na iyon ay walang karapatan si Evelyn na saktan ang babae.

Nakipagmatigasan ito ng titig sa kanya habang nakahalukipkip.

"Call the police, Beth," utos niya sa babae na nag-alaga sa tunay na Angela sa loob
ng mahabang panahon.

Tulad ng sabi niya kay Evelyn ay wala siyang panahon na makipag-negosasyon dito.
Matira ang matibay. Ito ang laban niya kahit noon pa. Isang matibay na ebidensya
ang pasa ni Beth sa pisngi at hindi ito makalulusot sa ebidensiya kapag umabot sila
sa kinauukulan.

Tulad ng inaasahan, napatuwid ng tayo si Evelyn sa narinig. "You won't dare!"

"You’ll know whether I am kidding or not."

Umismid ito. "Hmp! Sino naman ang maniniwala sa kanya? Isang hampas-lupa laban sa
akin na isang Madrigal na amo sa bahay na ito? You’re kidding, right?"

Marahas niya itong nilapitan at walang sabi-sabi na hinila ang mahabang buhok nito.

"Ah! You bitch! Ah!" tili ng babae habang nakadukdok ito dahil hawak ni Angela ang
buhok nito.

Hablot si Evelyn ay dinala niya ito patungo sa kusina. Wala siyang pakialam kahit
na matanggal ang buhok nito mula sa anit. Nanggigigil na siya sa kaartehan nito.
Nabigla ang mga kasambahay na nakikiusyoso mula kitchen, lalo na at papalapit sila
roon. Para itong mga langaw na biglang nagsipagtabuyan. Naghiwa-hiwalay ang mga
ito.

Ubos ang pasensiya ni Angela sa mga katulad ni Evelyn. Wala siyang oras na
makipagnegosasyon tulad ng kanyang sinabi. Pasa sa pasa. Sugat sa sugat! Heto ang
laban na alam niya simula pa noon.

"M-Ms. Angela..." natatakot na usal ni Beth. Kahit ang iba pang mga kasambahay ay
nabigla sa malaki niyang ipinagbago.

"Pahingi ng kumukulong tubig. 'Yung bagong kulo! Tutal naman ay nasusunog na ang
kaluluwa ng babaeng ito!" hiling niya sa mga naabutan sa kusina.

Nahintakutan ang mayordoma.

"You, bitch! Bitiwan mo ako!" Pinipilit nito na makaahon sa pagkakadukdok nito na

halos nakatuwad na para makaganti sa kanya, ngunit mahigpit ang hawak niya sa buhok
ng babae habang hawak ng isa niyang kamay ang braso nito.

"M-Ms. Angela, maghunos-dili po kayo," kinakabahan na saad ng isang kasambahay.

Bitbit ang takore ay naglakad patungo sa kanya ang isa dahil sa takot.

"H-heto na po, M-Ms. Angela.” Ngunit napatigil rin ito nang pigilan ng isa pang
kasambahay. Kinakabahan, takot at pag-aalala ang mga nakarehistro sa mukha ng lahat
sa plano niyang gawin. Hindi rin naman iyon nakaligtas kay Evelyn. Nasa isip nito
na may mag-aabot ng takure.

"N-no—!"

Ramdam ni Angela ang pangangatog ng katawan nito. "Ano? Say sorry to Beth, or else
you'll not like what I will do next!"

"S-s-sorry!" Evelyn whimpered.

"Louder!" Marahas niyang itinulak sa sahig ang babae dahilan para halos ngumudngod
na ito sa sahig. Marami nang luha ang nagsipaglaglagan mula sa mata nito.

"S-sorry," umiiyak na usal nito. Awang-awa ito sa sarili.

Inismiran niya ito. "Evelyn, sa tingin ko, lumaki masyado ang ulo mo sa mga
nakaraang taon. Hindi kita pagbibigyan palagi dahil hindi palaging Pasko!
Naiintindihan mo ba? Mabuti nga at iyan lang ang makukuha mo sa’kin. Kapag sinaktan
mo ulit si Beth o kahit sino sa mga kasambahay rito, pulis na ang ihaharap ko
sa'yo!"

Puno ng galit ang dibdib nito. Umiiyak na tumakbo palabas ng kusina. Sa tingin niya
ay napahiya ito nang sobra sa lahat ng kasambahay na nakasaksi sa ginawa niya.

Alam ni Angela na ang mga katulad ni Evelyn ay hindi titigil hangga't hindi
nakagaganti sa kanya.

Tsk! As if I’m scared.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 29-Desperate

TUMATAHIP pa ang dibdib ni Angela dahil sa pagkainis kay Evelyn kaya naman humiling
siya ng tubig sa maid. Matapos lagukin ang inumin ay lumabas siya ng kusina at
tumungo sa study room ng tatay-taytayan niya na si Mr. Madrigal. Nagpatulong siya
kay Beth para makapunta sa silid nito.

"D-dito po, Miss Angela," nakayuko na saad nito. Nangingislap ang gilid ng mata
nito dahil ngayon lang ito nakaranas na may nagtanggol dito. Hindi iyon nagawa sa
dalaga ng kahit na sino, kahit ng tunay na Angela.

"Maghanda ka ng gamit. Isasama kita sa bahay. Ipapaalam kita kay dad," utos niya
dito.

Iba ang naging reaksiyon ni Beth. Lalong nangilid ang luha nito. Humikbi ang dalaga
na para bang dumanas ito ng matinding hirap. Nakaramdam ng pagkahabag si Angela
para rito. Tuluyan na niyang pinihit ang door knob ng silid para buksan. Ayaw na
muna niyang intindihin si Beth dahil ayaw niya ng drama.

Isang silid na sakto lang para sa opisina ng isang presidente ang laki ng kuwarto.
May malapad na mesa na pininturahan ng barnis ang nasa loob kung saan nagtatrabaho
si Mr. Madrigal.

Sa kabilang panig ng mesa nito ay naroon ang hilera ng mga libro at dokumento.
Napansin niya ang isang larawan ng babae. Portrait iyon. Namukhaan niya na ito ang
asawa ni Mr. Madrigal.

Nag-angat ang may edad na lalaki ng tingin sa kanyang direksyon nang madinig nito
ang pagbukas ng pintuan.

"You're here," anito.

"Yes."

"Sit here." Itinuro ni Mr. Madrigal ang silya sa tapat ng mesa nito sa unahan.
Inilapat nito ang likuran sa swivel chair para mas seryoso siyang maharap nito.

Umupo si Angela sa malambot na silya. Seryoso rin siyang nakatingin sa kanyang ama.

"I heard that ULab has accepted you." Pagsisimula nito sa kanya.

Tulad ng iniisip ni Angela, ang tungkol sa bagay na iyon ang pakay nito sa kanya.
"Yes."

"How? I mean, paano kang nakapasok sa laboratoryo nila?"

"Because I’m qualified. Is there any other reason?" Nais niyang magtaas ng kilay
kung hindi nga lang ang pang-ilang beses na ang lalaki na hindi makapaniwala sa
kanyang achievement.

"Angela, you are my daughter. I know that—" Pinutol niya agad ang kung ano man ang
sasabihin nito.
Bahagya siyang napaismid sa sinabi nito. "Since when did you accept me as your
daughter? I know what you are about to say. Maybe you thought I'm a nurse, and how
I ended up passing the exams they gave me. It was hard, and there was no way I
could pass. Is that it?"

These were precisely the things in Mr. Madrigal's mind.

"Yes, that's exactly what I am thinking, Angela. Kahit pa nga hindi kita napapansin
noon. Alam ko kung ano ang kakayahan na mayroon ka. Hindi ka pa sumubok sa mga
bagay na hindi mo kaya. Ang pagbabago mo— it’s as if you are a different person."

Pinaglaruan ng daliri ni Angela ang paperweight na nasa ibabaw ng mesa nito. Clear
iyon na may mga puti at mga glitter sa loob na parang snow ball. Hindi rin naman
siya nababaliw para umamin sa lalaki.

"Sabihin na lang natin na nagising ako sa katotohanan nang magising din ako sa
ospital. Naranasan ko na ang muntik nang mamatay ng isang beses kaya naman gagawin
ko ang lahat kung paano mabuhay sa kung ano ang tama sa pananaw ko ngayon."
Tinitigan niya sa mata ang may-edad na lalaki sa kabilang panig ng mesa. "Makakaasa
ka na hindi ako maglalaro lang sa laboratoryo at hindi ka mapapahiya sa akin kung
iyon ang pinangangambahan mo."

Natahimik ito. Tumayo ito mula sa kinauupuan saka tumungo sa corner table kung saan
naroon ang naghihintay na alak. Nagsalin ito sa baso saka iyon nilagok.

"Gusto ko rin malaman kung paano mo nalaman ang tungkol sa pagnanakaw ng funds sa
opisina," pagpapatuloy ni Mr. Madrigal.

Ngumiti siya nang makahulugan. "Evelyn can do many things under your nose. To
answer your exact question, sorry, but it's a secret."

Hindi na nagsalita pa ang lalaki, hindi siya nito pinilit. Dumaan ang mahabang
katahimikan sa kanilang dalawa. May ilang minuto bago ito tumikhim at nagpatuloy.

"One last thing. I want you to be my spy under that laboratory. I know it's
ridiculous, but I want to know their secret. Gusto kong malaman kung ano ang nasa
likod ng ULab."

Hindi napigilan ni Angela ang humalakhak matapos marinig ang nais nito. Halata
naman ang disgusto sa anyo ni Mr. Madrigal. Sa palagay niya ay bahagya itong
napahiya sa tila nang-uuyam na tawa niya.

"Sorry,” wika niya nang makabawi. “Dad, ganyan ka na ba kadesperado para traydurin
ang father-in-law ko? Nakalimutan mo yata na isa na rin akong Agassi ngayon."

Umiwas ito ng tingin na halatang napahiya sa kanyang sinabi. Itinaas ni Angela ang
gilid ng kanyang labi, ipinagpatuloy ang paglandas ng daliri sa paperweight.

"I'm sorry, but I can't. Kung gusto mong makaahon ang kumpanya ng Madrigal
Corporation, kailangan mo ng bagong market. Focus on the medicine na kailangan ng
taong-bayan, hindi sa kung saan ka lang kikita. Spy on your turf instead of doing
it to the other company. Mas maganda kung kilalanin mo ang mga taong nakaupo sa
posisyon ng Madrigal Drug Corporation. Ang ibig kong sabihin, baka ang iba sa
kanila ay nagkasungay na. Don't expect me to be your spy in ULab because I won’t do
it."

Humigpit ang hawak nito sa baso na paunti-unting nauubos ang laman. Sa palagay niya
ay kahit naibigay na siya nito sa mga Agassi bilang pain para makaahon ang kumpanya
nito, hindi pa rin ito tuluyan na nakakabawi.

"I can help you with the company, but I want shares," wika ni Angela.

Lumamig ang mata nito habang nakatingin sa kanya.

"Mapaghangad ka na rin ngayon," puna nito.

"Normal lang iyon sa babaeng may special needs na asawa. Sa bahay, ako ang
kailangan na magtrabaho dahil ako ang may kakayahan na kumilos. How about this,
kapag natulungan ko ang sales team ng kumpanya na tumaas ng thirty percent ang kita
ng kumpanya sa loob ng tatlong buwan, ibabahagi mo sa akin ang five percent ng
shares na nararapat naman talaga sa akin kahit noon pa."

Matagal itong nag-isip bago nito tinanggap ang nais niya. "Deal."

Tumayo si Angela para umalis dahil sapat na ang negosasyon niya sa lalaki. Palabas
na sana siya nang maalala ang kaso ni Beth.

"Siyangapala, dadalhin ko Beth sa bahay."

Tumango lang ito bilang sagot.

Naisip ni Angela matapos niyang makalabas na kailangan niyang gumawa ng plano para
makuha ang lahat ng hangarin at misyon niya nang hindi niya mapapabayaan ang
asawang si Torin. Napangiti siya nang maalala ang lalaki.

***

NASA maliit at sikretong workroom si Torin para gawin ang trabaho niya bilang spy.

Ang isa sa mga misyon niya ay durugin ang Japanese gang na pumasok sa Pilipinas.
May hinala na siya na si Enzo ay kabilang sa grupo nito kaya naman tinanggap niya
agad ang trabaho lalo na at isa ang ULab sa mga sinisilip ng grupo na ito.

Isa sa mga trabaho ng grupo niya ay ang alamin ang kilos at misyon ng gang na ito
sa bansa. Wala pa namang nakapag-report sa kanya na may kakaibang galaw sa ULab
bukod sa mga kinikilos ni Enzo na nanghihimok ng iba pang mga doktor at opisyal sa
opisina.

Nagpadala siya ng email sa admin ng village para bantayan si Chad at sabihin dito
na tigilan sila ni Angela. Kapag nangulit pa ang lalaki, mapipilitan siyang
manghingi ng tulong sa kanyang lolo. Tumunog ang radyo niya at boses ni Makoy ang
narinig niya sa kabilang linya.

"Boss, nakababa na po si Ma'am Angela ng sasakyan," ani Makoy sa radyo mula sa

kotse na minamaneho nito.

Sinarado niya ang laptop. Pinatay ang ilaw sa sikretong silid na iyon at saka
lumabas. He wants Angela’s scent, and he likes to capture her lips, hold her and
touch her.

Nagmamadali pa si Torin sa pagbaba sa hagdan. Ganoon na lang ang pangungunot ng

kanyang noo nang makita na may kasama ang kanyang asawa. Isang babae na mukhang
nasa beinte ang edad. Pansin niya ang pasa nito sa labi at sa ilalim ng mata. May
kapayatan ito at mukhang… hindi niya magugustuhan. Ramdam niya agad sa awra pa lang
ng babae na madali itong utuin.

Hindi niya ipinahalata ang katanungan sa kanyang mukha kung sino ang kasama ni
Angela. Nilapitan niya ang kanyang asawa at saka niyakap sa baywang.

"Wife." Mabilis na sinakop ng ilong niya ang amoy sa leeg nito. "Hmm… I miss you.
Please bring me next time," saad niya habang nakanguso.

Tumikhim si Angela dahil may tao sa paligid.

"T-Torin Honey, it's like this—" Napakamot siya sa pisngi. "My yaya, she's Beth.
She will take care of you kapag wala ako rito sa bahay."

Nais ngumiwi ni Torin. Hindi niya inaasahan na pababantayan siya nito sa babaeng
hindi niya alam kung saan nito pinulot. "But I like my wife better than anyone
else."

"I know. But don't worry. Beth was good. Be good to her, okay?"

Nagtawag si Angela ng isang kasambahay para patuluyin nang tuluyan si Beth sa

tahanan ni Torin. Hindi niya alam kung paano tatratuhin ang babae. Nakayuko naman
ang huli at halata dito na nahihiya ito sa kanila.

Tinalikuran niya na lang ang babae saka sinundan si Angela.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 30-First Day in ULab
KINABUKASAN, maaga pa lang ay nakagayak na si Angela sa pag-alis. Unang araw niya
sa pagpasok sa ULab kaya naman nakadikit sa kanya si Torin hanggang sa makalabas
siya ng pintuan.

“Wife, bye-bye!” nakanguso nitong paalam habang kumakaway.

“Don’t worry. I’ll be back,” huling saad niya bago pumasok sa sasakyan.

Hindi napapansin ni Angela na napapangiti siya habang binabaybay ang daan patungong
ULab. Bahagya pa siyang inaantok dahil maaga siyang gumising para mag-ehersisyo.
Habang nakaupo, sa likuran ng kotse, malalim siyang nag-isip sa mga bagay-bagay.
Marami pa kasi siyang kailangang gawin. Una pa lang ang pagpasok niya sa
laboratoryo ng ULab. Ilan pa ang nasa listahan.

Alas otso ng umaga nang huminto ang kotse sa parking ng gusali ng ULab. Bumaba siya
ng sasakyan at hindi na siya nagpaalam pa kay Makoy o kahit ang magbilin dito.

Isang puting bestida ang suot niya na may maliliit na disenyo ng mga bulaklak na
tinernuhan ng isang itim na sapatos. Lumalagutok ang takong nito sa sementadong
sahig habang naglalakad patungo sa elevator. Kamuntikan na siyang masagi ng kotse
na dumaan sa kanyang gilid.

"Fu*k!" Hindi niya napigilan na magmura. Naaninag niya ang bulto ni Enzo sa loob ng
kotse. Napaismid na lang siya. Sa unang araw pa lang niya sa trabaho ay
sinusubukan na siya nito.

Childish! Naiiling na wika niya sa sarili. Akala ba nito ay masisindak siya sa mga
ganoon lang?

Tinungo niya ang elevator pababa sa lower ground. Ilang saglit pa ay bumukas iyon.
Nabigla na lang siya nang lagpasan siya ni Enzo at inunahan siyang pumasok sa loob
ng elevator. Hindi niya ito pinansin at sa halip ay pinindot niya ang numero ng
lower 5 sa mga buton.

"You're terrific, sister-in-law! I never thought you would pass the test," anito na
may halong pang-uuyam matapos magsara ng elevator.
Napilitan tuloy siya na kausapin ang lalaki kahit nakatalikod siya sa gawi nito.
"Manager, I think you are in the wrong elevator."

Magkaiba kasi ang kanilang tutunguhin; sa ibabang bahagi ng gusali si Angela at ang
paakyat kung saan naroon ang opisina ni Enzo.

"May kakausapin ako sa ibaba. Masyado ka naman yatang concern sa gagawin ko," sagot
nito sa kanya.

Isang ding ang narinig nilang parehas na halatang nakarating na siya sa pakay na
palapag.

"Of course, Manager! Sayang naman kasi ang pinasusuweldo sa'yo ng pamilya ko kung
para ka lang basura na kakalat-kalat dito sa ULab." Nginitian niya ito nang
makahulugan. Lumabas siya ng elevator at iniwan si Enzo na nagtiim ang bagang sa
narinig mula sa kanya.

This bitch is too much!

Nakataas ang gilid ng labi ni Angela habang naglalakad. Unang araw pa lang iyon at
marami pang araw na darating kung saan ipapaalala niya rito ang kinatatayuan nito
sa opisinang iyon.

Itinapat niya ang identification card sa security badge. Tumunog ang beep,
indikasyon ng pag-unlock ng makapal na salamin na nagsisilbing pintuan, bago siya
humakbang papasok sa loob. Personal na inihatid iyon sa kanya ng assistant ni Chief
Agassi, ang kanyang biyenan. Nakita niya si Doktora Alexa na papalabas din naman
mula sa loob.

"You're here at last! We have a mission," saad nito.

Hinila nito ang braso niya para lumabas muli. Sinabayan niya ito ng lakad habang
inuusisa. "What is it?"

"Nakatanggap ang ULab ng reklamo mula sa customer na may problema sa isang gamot,"
sagot nito habang tinutungo muli nila ang elevator.

Kumunot ang noo ni Angela dahil wala siyang natatandaan na may nabasa siya sa news
tungkol doon.

"It's the glutathione supplement that we produce. Naglangib ang balat ng isang
customer at sinisisi niya sa gamot ang nangyari. The problem is Dr. Edward, and I
produced it."

Nakuha naman agad ni Angela ang ibig nitong sabihin. Bilang bagong miyembro ng
grupo ni Dr. Edward, kabilang siya sa mag-iimbestiga sa problema nito.

***

UMAKYAT muli si Angela na kasama si Doktora Alexa. Sa oras na iyon ay paakyat na

silang dalawa sa ika-walong palapag kung saan naroon ang conference room at mga
kasama.

Unang beses niya na makaakyat at pansin niya na ibang-iba ang environment sa itaas
na bahagi ng gusali kumpara sa ibaba kung saan naroon ang laboratoryo. Sa
laboratoryo kasi ay puting-puti ang pintura ng pader, samantalang buhay ang mga
kulay sa mismong opisina. May halaman pa sa hallway, gray ang carpet at mint green
ang kulay ng pader. Sa kabuuan, masarap sa mata ang kulay nito.
Itinulak ni Doktora Alexa ang glass door matapos itapat ang ID sa card reader. Nasa
conference na si Dr. Edward at anim pang kasama sa grupo nito.

"You're here!" anang lalaki.

"Yes." Bitbit pa nga rin niya ang maliit na sling bag dahil hindi na niya iyon
naiwan pa sa laboratoryo. Umupo sila ng doktora sa mga bakanteng silya. Pare-
parehas sila na seryoso ang mga mukha.

"Okay, now that everyone is present, I’ll start," simula ni Dr. Edward.

“Nakatanggap tayo ng reklamo mula sa isang customer na matagal nang gumagamit ng

produkto mula sa ULab. Last month, when we released a glutathione supplement, she
didn’t hesitate to buy the products as she trusted the company. Unfortunately, the
product irritated and stung her skin, and then she blamed it on the newly released
medicine. This product was produced by Alexa and I.”

Nag-iisip na siya nang malalim habang nakikinig sa lalaki. Kung tutuusin ay

nakakatulong ang glutathione sa balat ng tao. Nagde-decrease ng melanin ang uri ng
gamot na ito kaya bahagya siyang hindi makapaniwala na papatulan ng opisina ang
reklamo ng kung sinong customer. Isa pa sa katanungan niya ay kung nag-iisa lang ba
ito sa daan-daang bumili ng gamot.

"Nakausap ko ang marketing at ang sales team, pati na rin si Chief Agassi. Ipu-pull
out na muna sa pharmacy ang mga gamot at dadalhin dito sa opisina anumang oras.
Please expect that we will be doing the investigation once the medicines came
here."

Itinaas ni Angela ang kamay. Napahinto sa pagsasalita si Dr. Edward saka siya
nagpatuloy.

"Hindi ba at parang masyado naman yata tayong nagpapanik sa kaso na ito? Why do we
need to pull out the products? Why do we trust a dispute from a single person?"
tanong ni Angela.

"Ang problema kasi ay may nakita na parabens and other chemicals sa gamot na hindi
namin maintindihan kung bakit at paanong nahalo sa gamot na iniinom nitong
nagreklamo. We released the drug on the market last month, so this case was somehow
sensitive.”

“That’s true. Samantalang nakapasa naman ang gamot sa Drug and Food Authority at
nakita na safe ang gamot natin noong nakaraang buwan." Si Doktora Alexa ang
nagpatuloy ng paliwanag sa kanya.

Lumalim ang iniisip ni Angela. Hindi kaya may gumawa ng pekeng gamot na tulad ng sa
ULab? Ngunit bigla niyang naisip ang sinabi nito na noong nakaraang buwan lang
inilabas sa publiko ang gamot. Masyadong maikli ang panahon na iyon para sa mga
gagawa ng peke at kokopya ng gamot nila.

"I need your cooperation, everyone. Dismissed!"

***

HINDI pa man dumadating ang tanghali, ilang kahon ng glutathione ang dumating sa
lab. Ipinasok ang mga iyon sa isang kuwarto. Lumipas ang ilang oras at hindi na
namalayan pa ni Angela na alas singko y medya na ng hapon.

Tanging sandwich lang ang laman ng kanyang tiyan sa maghapon na ibinigay sa kanya
ng isang doktora na kasama sa grupo. Tiningnan niya ang relo saka tumayo para
magpaalam kay Dr. Edward.

"I am going."

Halata ang pagkadismaya sa mukha nito dahil sa narinig. "Ms. Angela, we are not
done yet. Nakikita mo ba na busy pa ang lahat ng miyembro sa grupo natin? Lahat ay
patuloy na sumusuri sa mga gamot."

"I agree, Dr. Edward, but it's not my fault kung nakatapos ako agad sa trabaho ko.”
Itinuro niya ang mga nakapila na box sa kanyang mesa na tatlong beses ang dami
kumpara sa iba pang doktor sa grupo.

"Based on the quantity, they would finish until tomorrow night to keep up with what
I have completed. I have the right to go home. In any case, I'm not asking your
permission to let me go. I'm letting you know I'm going home as my superior. I sent
you the files through your email. You can check them and let me know if something
was missing and I still need to do something."

Hindi na niya sinagot pa ang metikulosong doktor at basta na lang ito tinalikuran.
Hinilot ng lalaki ang sentido nito. Wala rin namang maisagot sa kanya si Edward
matapos makita ang mga natapos ni Angela.

Iyon nga lang, masyado siyang minamaliit nito at inisip nito na baka hindi niya
sinuring mabuti ang mga gamot kaya nakatapos siya agad.

"Alexa, check her works," utos nito sa dalagang doktor na bahagyang sumasakit na
ang ulo.

Sumunod naman ang babae at seryoso na sinuri ang mga trabaho ni Angela. Sa huli,
wala rin naman itong masabi dahil maayos ang pagkaka-organize ni Angela sa mga
trabahong iniwan.

Para mapatunayan na hindi basta nanghula si Angela, nag-random check sila sa mga
gawa nito at nakita nila na maayos at sakto ang mga findings ni Angela sa mga gamot
na sinuri. Dr. Edward ends up speechless after getting the result.

This Angela is interesting, ito ang nasa isip ng lalaking doktor.

***

PASADO alas sais nang makarating ang sinasakyan ni Angela sa bahay ni Torin.
Napangiwi siya dahil nangako siya rito na makakauwi siya bago mag-gabi. Ngunit
madilim na ang kalangitan at bukas na ang mga ilaw sa paligid ng kanilang tahanan.

Siguro naman ay mapapatawad siya nito sa unang araw. Pumasok siya sa entrada at
sumalubong sa kanya si Beth.

"Miss Angela." Halata niya na hindi pa ito nakakabawi sa trauma sa bahay ng mga
Madrigal.

"Si Torin? Kumain na ba siya?" tanong niya rito.

"Hindi pa po. Nagkulong lang sa kuwarto ninyo maghapon. Ang sabi niya po sa akin ay
ayaw niya sa akin at hihintayin ka daw niya." Kakamot-kamot ito sa ulo habang
nagkukuwento.

"Okay, sige. Ako na ang bahala sa kanya."

Tumuloy siya sa kuwarto at natagpuan ang lalaki na parang lantang-gulay na nakahiga
sa kama.

"Torin?" tawag niya rito.

"Hmp!" Nagmamaktol ang lalaki na umikot sa higaan paharap sa kabilang panig.

Hinarap siya ng likuran nito.

"I'm sorry. Seryoso kasi ang ginawa ko sa opisina ngayong araw. I will kiss you to
compensate. How's that?"

Nakita niya na nagdoo-doodle ito sa higaan at nakanguso.

"Let's take our dinner. You don't like to starve your wife, right?"

Mukhang nakuha naman niya ang atensyon nito. Umupo si Torin saka siya niyakap sa
baywang. Inilapat nito ang pisngi sa kanyang tiyan.

"Yes."

"Kung ganoon, kakain na tayo?"

"Okay, but I want my kiss." Inginuso nito ang labi sa kanya. Napapangiti na lang
siya sa inaakto nito. Inilapit niya ang mukha para gawaran ito ng halik sa labi.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 31-Soul Swap

SA LOOB ng isang linggo na pagtatrabaho ni Angela sa ULab, pinipilit na niya ang

umuwi nang mas maaga para maabutan ang oras na usapan nila ni Torin.

Lingid sa kaalaman niya, bahagyang nagugustuhan ni Torin na wala siya sa bahay

dahil nagagawa nito ang mga dapat nitong gawin sa sikretong silid sa bahay nito.

Sa umaga ay nakakapag-ehersisyo silang dalawa sa paligid ng village. Ayaw niyang

ihinto ang nasimulan nila ni Torin. Kailangan niya rin naman ang bagay na iyon para
sa personal niyang lakas. Araw-araw ay nakikita nila si Chad, ngunit patuloy lang
ito sa pagngiti-ngiti nito nang makahulugan. Hindi na lang din pinapansin ni Angela
ang lalaki, ngunit hindi si Torin. Bahagya nang naiirita ang huli sa kapitbahay
nito.

Nang umalis si Angela patungong ULab, wala nang nagawa si Torin kung hindi ang
hingan muli ng tulong ang lolo niya para sabihan ang pamilya ni Chad Mendez na
layuan silang mag-asawa. Masama ang kutob niya sa lalaki.

Tinawagan niya ang numero nito. Tulad ng dati, ang bantay nito ang una niyang
nakausap. "To Grandpa Monter, please."

Katahimikan ang mga sumunod na naganap sa kabilang linya. Ilang saglit bago niya
narinig ang boses ng matanda. "What is it? I know that you need something."

Bahagya siyang napangiwi. Naamoy kasi nito agad na may pakay siya rito. "I need
help with my problem to Chad Mendez. Ginugulo niya kami ng asawa ko nitong mga
nakaraan at hindi ko na iyon nagugustuhan."

"I'll talk to his parents. What's the update out there?"

"In two months, I’ll get the whole ULab. Just wait and see," sagot ni Torin.

Saglit itong natahimik sa kabilang linya. "About your wife—"

"`Lo, please don't pressure me. Sasabihin ko rin kay Angela paunti-unti ang lahat,
ngunit hindi na muna sa ngayon."

"Bastard! I was curious about your pretty wife. Ang sabi sa akin ni Edward ay
nakapasa ang asawa mo sa opisina, and she's pretty good at her job. Mas magaling pa
nga daw siya sa iba pang doktor na lisensyado."

He's proud of what he’d heard.

"But Torin, she's not the same Angela based on my analyses. Have you ever thought
that your wife might be a fake? Ni-review ko ang academic records niya at hindi
iyon tumutugma sa mga natapos ng asawa mo. She's been a loner before, a weak
student. Ikalawang beses pa nga bago siya tuluyang nakapasa sa Nursing.

"Ang kanyang huling nobyo ang dahilan kung bakit din siya nakapasok sa ospital na
pinagtrabahuhan niya. Muntik pa nga siyang bumagsak sa thesis niya sa college.
Hindi tumutugma ang asawa mo sa Angela ng mga Madrigal. Gayunman, may mga bagay din
naman na hindi rin tumutugma rito sa kanyang huling nobyo. When Angela married you,
he was somehow... lost."

Nag-aalala rin si Torin sa bagay na napuna ng kanyang lolo. Biglang tumapang ang
asawa niya matapos nitong malunod sa kanyang pool.

"Hindi kaya may nagparetoke para magpanggap na Angela?" dagdag na tanong nito sa
kabilang linya.

"`Lo, impossible na magparetoke ang asawa ko. I touched her whole body, hindi siya
nagparetoke." Lahat ng kasingitsingitan at parte ni Angela ay nahawakan, nahipuan
at nalawayan na niya.

"Bastard! Ngayon naman ay nagmamalaki ka na sa nagaganap sa inyo ng asawa mo? How

about soul swapping? Have you heard about it?"

Bahagyang kumunot ang noo ni Torin sa narinig.

"Soul swap? Even though we are in a modern world, there’s no such thing at this
time," pagbabalewala ni Torin. Marahil kasi ay hindi siya naniniwala sa mga haka-
haka at walang pinagbabasehan na mga bagay o istorya.

"Yes, there is! When I am still managing ULab, I have heard from my fellow doctor
that a Capili couple is working on an experiment called Dimension. Hindi lang ako
sigurado kung nagtagumpay ang proyekto nila."

"You mean, pinaghihinalaan mo ang asawa ko na nagmula sa ibang katawan at

nakipagpalit sa iba pa?" tanong niya dito.

"That's right! Anything is possible in this modern world, Torin. Parang hindi mo
alam?"

"Pero wala rin namang basehan na nagtagumpay ang Capili couple na sinasabi mo,
‘Lo."

"Whatever. What I only mean was she's way too different from before."

Natahimik si Torin. Mukhang madadagdagan ang imbestigasyon niya sa kung sino ang
Capili couple na ito at kung ano ang Dimension. Gagawin niya lang ang pag-
iimbestiga para sa ikapapanatag ng loob ng matanda sa kabilang panig ng mundo.
Ngunit may kinalaman nga ba ang asawa niya sa mag-asawang ito?

***

MATAPOS ang isang linggo, nagkaroon ng resulta ang imbestigasyon ng grupo ni Dr.
Edward. May naglabas ng pekeng gamot sa market na tulad ng gawa nila. Ang
nakapagtataka ay nagmula rin iyon sa ULab.

Pinag-aralan nila ang flow ng distribusyon ng mga gamot sa market. Lahat ng

deliveries na natanggap ng pharmacies ay nagmula sa ULab.

"You mean, we have a traitor in the group?" tanong ni Angela kay Doktora Alexa.

"Yes. Literal na may naghalo ng ibang kemikal sa equipment kaya ang iba ay ayos ang
resulta at ang iba ay hindi maganda," bulong nito.

Palagay na ang loob niya sa doktor kahit pa nga bibihira lang silang mag-usap nito
kapag oras ng trabaho. Lahat kasi ay abala sa kani-kanilang imbestigasyon. Ang
masama, nalalagay ngayon sa alanganin ang grupo ni Edward at kasali siya roon. Kung
sakali na alisin ang grupo niya sa bilang ng mga doktor ng ULab, hindi malabong
wala na kaagad trabaho si Angela.

"Kung gano’n, ang kailangan nating gawin ay hindi ang imbestigahan ang lahat ng
gamot kun'di ang alamin kung sino ang traydor." Inikot niya ang paningin sa mga
kasama. “Noong nakaraang buwan, sino ang hindi nakasundo ni Dr. Edward dito?"

Inilapat niya ang likuran sa silya.

"Si Enzo Agassi," sagot mismo ng doktora.

Bigla ang lingon niya sa babae bago itinago ang bahagyang pag-ismid. Kapag ganito
kapulido ang pagkakagawa sa trabaho, hindi na siya magtataka kung may kinalaman nga
si Enzo at gumawa ito ng paraan para paalisin si Dr. Edward sa ULab.

***

MALALIM ang iniisip ni Angela habang naghihintay sa tapat ng elevator. Maayos na

nakapusod ang mahaba niyang buhok na parang tinapay na nakabilog sa itaas ng
kanyang batok. Kasing liwanag ng kalangitan ang kanyang kasuotan na tinernuhan ng
puting sapatos na may matulis na takong.

Nag-iisa lang siya na nakagayak papauwi dahil abala pa rin ang mga kasamahan niya
sa pagdiskubre sa kaso ng gamot. Diretso ang kanyang tindig habang nasa tapat ng
elevator na para bang hindi siya nanganganib na mawalan ng trabaho ano mang oras.

Why would she waste time thinking about other people's impressions of her? Enzo is
just a leech trying to find the best people under him, which is his weakness.
Kilala na niya si Enzo kaya alam niya na bahag ang buntot nito na pinipilit nitong
itago sa likuran ng kung sinong pwedeng sandalan— para nga naman kunwari ay malakas
ito.

Ngayon niya lang napagtanto ang mga bagay na iyon nang maging Angela Madrigal siya.
Kung hindi pa siya nito papatayin sa dati niyang buhay, magiging bulag talaga siya
sa katotohanan. Ginamit nito ang lahat sa kanya; ang talino niya, ang katawan niya,
ang puri niya at lahat. Tanga na lang siya kung sasabihin niya na ayaw niyang
maghiganti sa lalaki o kaya naman ay mahal niya pa ito.

Nasanay na siya na alas singko pa lang ay umuuwi na sa bahay ni Torin. Nasanay na

rin sa kanya si Dr. Edward kaya hindi na ito nabibigla pa kapag nagpapaalam siya
rito tuwing sasapit ang ganitong oras. May tumabi sa kanya habang nakatayo sa
elevator lobby at ikinabigla niya kung sino ang taong iyon, si Enzo.

"Sister-in-law," bati nito.

Hindi niya ito sinagot. Napapansin niya na panay ang punta nito sa laboratoryo.
Sigurado siya na may alagad ito sa mga bilang ng mga doktor o kaya naman ay
naghahanap ito ng isa pang katulad ni Angela Capili. Gayunman ay duda siya kung
kaya siya nitong palitan.

Sumilay ang pagkakangisi nito sa labi. "Suplada."

"May sinasabi ka ba, Mr. Enzo Agassi?"

"I said suplada."

Bumukas ang inabangan niyang elevator kaya pumasok siya sa loob. Sumunod din naman
ang lalaki sa kanya na tumuloy sa coach. Pinindot niya ang ground floor kung saan
madalas na nag-aabang ang kotse ni Torin at si Makoy. Gusto na niyang makaalis sa
maliit na kwadradong iyon dahil hangga't maaari ay ayaw niyang iisa lang ang hangin
na nilalanghap nila ni Enzo.

"Hindi lang ako nakikipag-usap sa—you know—walang sense kausap," aniya na nakasilay
ang ngiti sa labi.

Lumamig ang mata nito. Rinig niya ang pag-ismid nito. "Malapit ka nang mawalan ng
trabaho at sobra akong excited na makita kung paano ka sipain ng kumpanya. Why not
join my team instead? Baka magbago pa ang isip ko, baka sakaling maligtas ka pa.
After all, we're family."

Eksakto naman na bumukas ang elevator at lumabas si Angela. "Mr. Enzo Agassi, sa
tingin ko ay may hindi pagkakaunawaan dito sa pagitan natin. I, Angela Madrigal-
Agassi, will never treat you as a family." Binigyang-diin niya pa ang salitang
Agassi matapos ang kanyang apelyido.

"Isa pa, bakit ako mawawalan ng trabaho? Samantalang sa ating dalawa, ikaw ang
outsider. Kahit matanggal ang buong team ni Dr. Edward, I will be forever Agassi’s
family member as long as I am Torin’s wife. Unless, we reject the marriage, which
will never happen. Look at your position next time, Mr. Enzo. Bye!" Nginitian niya
ito nang makahulugan bago siya lumabas ng elevator.

Naiwan ang lalaki na humigpit at bumilog ang kamao. Ramdam niya ang galit mula rito
sa tahasan niyang pagsagot-sagot dito. Ngayon na panay ang punta nito sa
laboratory, may ideya na siya kung ano ang posible na plano nito sa kanila.

Nasilayan ni Angela ang sasakyan ni Torin sa tapat ng lobby kaya saglit niyang
nalimutan ang hilaw na kapatid nito.

Pasakay na sana siya sa sasakyan nang pigilin siya sa braso ng isang lalaki.
"Angela!"
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 32-A Married Woman

KUMUNOT ang noo niya na nilingon ito. Isang lalaking nakasalamin ang taong iyon.
May kakulutan ang buhok at nasa limang talampakan at sampung pulgada ang taas.
Nakasuot ito ng checkered na polo at plantsadong pantalon. Bigla siya nitong
niyakap nang mahigpit.

"I-I miss you!"

Nagpumiglas siya sa pagkakayakap nito.

"H-hey!" Inaalala niya kung sino ang lalaki.

Nagpasalamat na lang siya nang ilayo ni Makoy ang lalaking sumunggab sa kanya at
saka siya pinrotektahan laban dito. Palibhasa ay nailayo sa kanya ang lalaki, mas
malinaw sa kanya ngayon ang mukha nito. Ang dating nobyo ni Angela—si Earl
Montenegro.

"Angela, I miss you! Nagsisisi na ako na nasabihan kita nang masama. Gusto ko nang
makipagbalikan sa'yo."

Naguluhan siya sa narinig dito. Hindi ba at ayos ang relasyon nito kay Angela noon?

"Kaya ko na, Makoy. Don't worry about me. May guard sa paligid." Pinabalik niya ito
sa kotse. Gayunman ay hindi niya pinalapit si Earl sa kanya.

"Mr. Earl Montenegro, I'm a married woman. Huwag kang basta-basta yayakap na lang
sa akin."

Tulad ng ibang tao na nakapaligid sa Angela Madrigal noon, nabigla ito sa kakaiba
niyang reaksyon. May dating ang mga salita niya at mapanuri. Walang hinhin o
kinatatakutan. Hindi tulad noon na panay “oo” lang ang mga sagot ni Angela sa
lalaki.

"I... I need your help. Hindi maganda ang trabaho ko ngayon. 'Di ba't mahal mo
naman ako? You will help me, right? Sabi mo sa'kin, hindi mo mahal ang asawa mo,"
simula nito na halatang problemado. "Kailangan ko ang tulong mo para iligtas ang
pasyente ko. Huling tiyansa na iyon na ibinigay sa akin ng ospital, kung hindi ay
sira ang lisensya ko. Help me again, please."

Lalong nakadagdag sa kaguluhan ni Angela ang mga sinasabi ng lalaki. Sa totoo lang
ay wala siyang naiintindihan. Hindi niya kasi inimbestigahan ang lalaki noon dahil
wala siyang pakialam sa Earl na ito nang mga nagdaang linggo o araw.

"Mr. Earl Montenegro, huwag mong sasabihin basta-basta ang mga salitang 'mahal kita
at hindi ko na mahal ang asawa ko.' You see I'm happy. Isa pa, kailan ko pa naging
problema ang trabaho mo? Hindi ba't nurse ako at ikaw ang doktor?"

"N-nakalimutan mo na ba kung bakit ako nakapasa sa pagiging doktor? I-it's because

you helped me, kahit sa practice at sa trabaho. Kaya nga tayo magkasama kahit sa
surgery." Napakamot ito sa ulo at bahid ang kahihiyan sa mukha.

Nagtaas ang kilay niya. Ibig ba nitong sabihin ay nagtatago rin ito sa galing ng
dating Angela? Unang beses niyang marinig ang tungkol doon.

"I failed my thesis. How come I helped you? In what way?"

"Nakalimutan mo na ba? I... w-we always changed our thesis and reports in the
past!"

Bahagyang nagtaas ang kilay niya sa narinig. Who would have thought that there are
still secrets behind this Angela Madrigal? Ngunit gusto niyang suntukin sa mukha
itong si Earl Montenegro.

"Listen! Whatever happens in the past is past! I'm a married woman now. Maayos man
o hindi ang relasyon natin noon, it doesn't concern me now. Got it?" Mabilis niyang
binuksan ang pintuan ng sasakyan at sumakay sa loob.
"Angela!" Kinatok nito nang malalakas ang bintana niya.

"Let's go, Makoy." Inutusan niya na ang tauhan ni Torin na paandaran ang sasakyan
para umuwi.

Ngunit hindi niya maiwasan na maisip kung ano ang nangyari sa Angela noon at dito
sa huling nobyo nito.

***

TULAD noong mga nakaraang araw, ginising ni Makoy si Angela nang makarating sila sa
bahay ni Torin. "We're back, Ma'am."

Idinilat niya ang ipinahingang mga mata saka
kanyang iniisip sa kaso ng doktor na si Earl
Mukhang parehas kasi sila ng huli na ginamit
minahal nila noon. Hindi niya tuloy maiwasan
niya— ni Angela Capili.
bumaba ng sasakyan. Malalim ang
Montenegro at ni Angela Madrigal.
at nabilog ang ulo ng mga lalaking
na maisip kung saan naroon ang katawan

She wants to know where her body is. Saan napunta ang nasunog niyang katawan?
Kinain din ba ito ng nasunog na gusali? Ayon kay Kweku, may ginawa ito para maging
Angela Madrigal siya. Ang nakapagtataka ay hindi niya nakikita ang lalaki. Hindi
niya rin alam kung saan ito hahanapin. Basta ang alam niya ay may alam ito sa
sikreto niya ngayon.

"Ma'am!" bati sa kanya ng isang maid na hindi na niya sinagot pa.

Malalim ang iniisip ni Angela na tumuloy sa pag-akyat sa hagdan hanggang sa

makarating siya sa itaas na palapag kung saan naroon si Torin. Their room was
silent and filled with slight darkness. May kakaunting liwanag mula sa labas.

"Torin, honey, are you there?" tanong niya rito na kinapa ang buton ng ilaw na nasa
pader. Pinindot niya iyon nang mahawakan. Kumalat ang liwanag sa silid. Eksakto
naman na may mga braso na yumakap sa kanyang baywang.

"I miss you, wife." Narinig niya mula rito.

Napangiti siya bago umikot paharap sa lalaki. Inangkla niya ang mga braso sa leeg
nito. "Really?"

Tumango ito saka ngumuso. "Kiss."

Napangiti na lang si Angela na pinagbigyan ang hiling ni Torin. Tumingkayad siya

para ilapat ang labi niya sa lalaki. Ang alam niya ay nagagalak ang kalooban niya
sa tuwing magkayakap sila ng kanyang asawa

"Hmm... My wife is the most gorgeous woman on Earth," saad nito na para bang
pumupuri lang sa nanay nito.

Angela smiled.

"Let's go upstairs." Inaya siya muli nito paakyat sa ikatlong palapag.

She's enjoying every single time with him. Siguro dahil naramdaman niya na mahalaga
siya rito nang wala itong hinihinging kapalit sa kanya. Ramdam niya ang kalayaan
kay Torin. Every morning, she receives flowers from him, which came from the
greenhouse at the back. His kisses were soft and smooth— it's as if he was eating
his favorite strawberry with a bar of glazed chocolate. Kailangan lasapin nang
paunti-unti at namnamin. She likes it whenever he calls her “wife.”

Tulad noong nakaraan na umakyat sila sa itaas na palapag, bukas ang maliliit na
ilaw. Eksakto pa lang na papadilim sa buong siyudad kaya nagtatalo ang liwanag at
dilim sa kalangitan.

Umupo silang dalawa sa bench na gumigitna sa bungad ng mga bulaklak. Tapos ay

namaluktok ito para ilapat ang ulo sa kanyang binti.

"Hindi ka ba lalamigin?"

"With you around, I'm not. I always feel warm with you."

Isang ngiti sa labi ang sumilay sa kanya. Lahat ng salita na namumutawi kay Torin
ay parang nakagagaan sa dibdib. Hinahaplos niya ang buhok nito habang dumadaan sa
kanilang dalawa ang katahimikan. Sabay nilang binantayan ang pagpalit ng dilim na
hapon.

Ipinikit niya lang ang mga mata habang iniisip pa rin kung paano tutulong sa grupo
para solusyonan ang problema sa gamot ni Dr. Edward.

Hindi na niya namalayan na nakatulog na siya habang nakaupo at humahaplos sa ulo ni

Torin. May ilang minuto sila sa ganoong posisyon bago bumangon si Torin at buhatin
siya pabalik sa kwarto.

***

NAGISING lang si Angela mula sa mga halik na idinadampi ng labi ni Torin sa kanyang
batok. Nasa likuran niya ito at nakaikot ang mga braso nito sa baywang niya habang
naroon sila sa ibabaw ng kama. Tila maliliit na kiliti ang labi nito na dumadantay
sa kanyang balat.

Umikot si Angela paharap kay Torin. Nag-landing ang mga halik nito sa collar bone.

"Anong oras na? Hindi pa ako nakakakain ng hapunan."

Tumigil naman ito sa paghalik sa kanya. "Let's eat outside. Why don't we try fast
food?"

Sinilip niya ang relo na nakasabit sa pader. "But it's almost midnight. And fast
food is unhealthy."

"Wife, minsan lang, wife. Fast food is nice at midnight, and I want to date you
outside," sabi nito na parang batang humihiling sa magulang.

"All right!" Bumangon siya mula sa higaan.

Doon niya lang napansin na nakasuot siya ng pantulog. Mukhang binihisan siya ng
asawa nang hindi niya namalayan. Hindi man lang siya nagising. Ganoon ba siya
kapagod sa araw na iyon? Nagpalit lang siya ng pantalon at blusa. Nagpatong ng
jacket. Ilang saglit pa ay nasa labas na sila ng bahay nito. Nagdalawang-isip sila
kung magpapahatid pa kay Makoy sa isang kainan.

"Ako na lang kaya ang magda-drive," mungkahi niya rito.

Nagulat pa ito na marunong siyang magmaneho ng kotse.

"But wife, you don't have driver's license," nag-aalala na saad nito.
"D'yan lang naman tayo sa malapit na kainan."

Matigas ang ulo ni Angela kaya wala rin naman itong magagawa. Basta may naging
desisyon siya na isang bagay, wala nang atrasan pa. Kinuha lang nila ang susi na
nakasabit sa pader sa sala ng bahay at saka niya pinasakay si Torin sa passenger's
seat.

“Ma’am, saan po kayo pupunta?” usisa ng guwardiya matapos silang makita na sumakay
ng sasakyan.

“Bakit? Kailangan ko bang magpaalam sa’yo?” sagot niya rito.

Napalunok na lang ito bago tumingin kay Torin. “W-wala naman po akong ibig sabihin
do’n, nag-aalala lang po ako. Gusto n’yo po bang ihatid ko kayo?”

“Eh, sino ang magbabantay nitong bahay? Why are you so cocky? Palabasin mo na lang
kami ng gate.”

“Sorry po, Ma’am.”

Pumasok siya sa loob ng kotse at saka iyon pinaandar. Bahagyang kinakabahan naman
si Torin sa tabi dahil sa pagkakaalam nito ay walang alam si Angela sa pagmamaneho.
Gayunman ay magaan ang takbo ng sasakyan kaya kumalma nang bahagya si Torin.

Ilang saglit pa ay naroon na sila sa isang gusali na nakalaan talaga para sa

parking malapit sa mga kainan sa gitna ng business area. Magkahawak ang mga kamay
nila na lumabas ng gusali para maghanap ng kakainan.

Kung tutuusin, unang araw nila na lumabas ni Torin. Hindi niya akalain na masaya
pala sa pakiramdam ang makipagdate. Tumawid lang sila sa kabilang kalsada para
tunguhin ang McDonald's na ilang metro lang ang layo sa parking building.

Ang hindi alam ni Angela, sa gabing iyon ay may matutuklasan siya sa pagkatao ni
Torin.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzz
Chapter 33-Who are you?
MANGILAN-NGILAN lang ang tao sa tindahan na napili nilang kainan dahil hindi pa
lumalabas ang ilan sa mga nagtatrabaho sa mga Business Processing Outsource o call
center sa katabing mga gusali. Twenty-four hours na bukas ang tindahan kaya
nagpasalamat sila ni Torin at may makakainan sila na malapit lang sa bahay nito.

"What do you want to eat?" tanong ni Angela kay Torin habang nakapila sila sa
counter para pumili ng pagkain na nasa itaas na board.

"Spaghetti and burger, wife," anito.

"Okay. Sit there." Itinuro niya ang mesa na nasa corner.

Sumunod naman ito na tumungo roon. Umorder si Angela ng mga pagkain nila. Matagal-
tagal na rin siyang hindi nakakakain sa isang fast food. Noong nagtatrabaho siya sa
sarili niyang laboratoryo, panay rin ang order niya ng pagkain sa labas dahil may
isang Chinese restaurant na nagluluto para sa kanya sa mismong baryo. Suki siya ng
tindahan dahil wala siyang oras para magluto at inihahatid lang ang pagkain sa
kanya. Marami kasi siyang trabaho na ginagawa.

Iilan ang mga kliyente niya na nagpapagawa sa kanya ng espesyal na gamot na hindi
nasuri ng kinauukulan. Ngunit mas marami sa mga gamot niya na nasa market sa ilalim
ng pangalan ng grupo nila ni Enzo.
Naputol lang siya sa mga pagbabalik-tanaw nang ibigay sa kanya ang mga order na
pagkain. Bitbit ang tray ay tinungo niya ang puwesto ni Torin.

"Wife, sit here." Tinapik nito ang katabing upuan. Napapalakpak pa ito matapos
makita ang mga pagkain na nakahanda sa mesa.

"Here's your Big Mac and spaghetti." Inabot niya dito ang pagkain. "Mag-ingat ka
lang na huwag madumihan," saad niya

"Yes!"

Parang batang sabik na sabik na nirolyo ng tinidor nito ang pagkain. Pinagmasdan
niya ang paligid sa labas habang ngumunguya ng burger.

Deep night. Kakaunti ang mga naglalakad sa labas. Boring kung tutuusin ang paligid
dahil mas marami ang taong naglalakad sa maghapon kumpara sa oras na iyon na dis-
oras ng gabi. Nabigla na lang siya nang ilapat ni Torin ang labi nito sa gilid ng
kanyang labi. Napalingon siya rito.

"You have something on your lips," anito.

Inikot ni Angela ang loob ng tindahan saka siya tumikhim. Mabuti at hindi ganoon
karami ang parokyano sa kasalukuyan. Ayaw naman niya na masabihan na PDA o Public
Display of Affection silang mag-asawa.

"T-Torin, honey, nasa publiko tayo," bulong niya rito. Daig niya pa ang teenager
kung pamulahan ng pisngi.

"Is it wrong to kiss you in public?"

"Yes. N-nasabi ko na sa 'yo, 'di ba? I-it's okay to do things like that in private,
but it’s not when others are around." Pakiramdam niya ay nag-iinit nang sobra ang
pisngi niya dahil dito.

"Okay. I will kiss you later in my room. Lots and lots of kisses!"

Sobra kung magtakbuhan ang mga daga sa kanyang dibdib. Gusto niyang pagalitan ang
sarili. beinte-siete na siya ngunit para siyang teenager sa oras na iyon na
hinalikan ni crush. Matapos nilang kumain ay inilagay nila ang mga pinagkainan sa
basurahan at saka lumabas ng tindahan. Magkahawak-kamay sila na naglalakad sa
kahabaan ng kalsada.

"May gusto ka pa bang gawin bago tayo umuwi?" tanong ni Angela kay Torin.

"How about kissing?" sagot nito.

Pinamulahan siya muli ng pisngi. "Wala pa tayo sa bahay."

"Kung gano'n, I want to go home as soon as possible. So, I can kiss you sooner,"
sagot nito.

Nilakad nila ang paakyat sa floor ng parking. Tahimik sa palapag kung saan
nakaparada ang kotse nila. Tanging kaluskos at yabag lang mula sa mga lakad nila
ang maririnig. Ilang saglit pa ay nag-blink ang ilaw na naroon sa kisame. Hanggang
sa tuluyan na iyon magsunod-sunod na namatay. Rinig pa ang tila pag-power switch ng
kuryente.

"Anong nangyayari?"
Napakislot silang dalawa dahil binalot ng dilim ang mata nila ni Torin. Brown out
ba? Naaaninag nila na may ilaw naman sa mga katabing gusali sa labas.

Ilang saglit pa ay narinig nila ang humaharurot na motor. Sabay silang napalingon
sa likuran at kapwa nasilaw sa dilaw na ilaw sa bungad nito. Patungo ito sa
kanilang direksyon na nasa gitna ng daanan.

"F*ck!" Hindi maiwasan na magmura ni Torin.

"Wife!" marahas na saad nito nang ilang metro na lang ang layo sa kanila ng motor.

Binuhat ni Torin si Angela na parang kuting para itago sa likod ng katabing

sasakyan. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari dahil madilim sa paligid. Ang
tanging naging sandalan ng mga paningin niya ay ang kakaunting liwanag na
ibinibigay ng headlight ng motor. Sino ang taong sakay nito?

Sinanay ni Angela ang mata niya sa dilim. Naisip niya agad kung si Enzo. Pero
malabo na ang lalaki ang may pakana dahil wala pa itong ideya sa kanyang pagkatao.
Ngunit wala nga ba?

Mga putok ng bala ang mga sumunod na narinig nila. Pinaputukan silang dalawa ng
baril ng lalaki na huminto at hinanap sila ng paningin nito. Bumaba ang lalaki.
Hinila siya ni Torin para gumilid. Kapwa sila nagtatago sa likuran ng van na
pagmamay-ari ng kung sino. Sa kakaunting oras ay bahagya na niyang naaaninag ang
madilim na paligid.

"Wait for me here." Nabigla si Angela sa sinabi ni Torin. Unang beses niyang
marinig na may dating ang pananalita nito. Straight and authoritative.

Sinilip ni Torin ang lalaking nakamotor na alerto kung sino ang patatamaan ng bala.
Mukhang may nakakilala kay Torin sa paglabas nila na iyon ni Angela.

"Stay here," bulong muli ni Torin kay Angela saka ito naglakad nang nakayuko sa mga
likuran ng mga sasakyan.

Nang makakita ng tiyansa, lumabas si Torin sa tinataguan at sinipa sa tiyan ang

lalaki. Nagpaputok muli ito ng baril, ngunit tumama iyon sa kisame. Tumumba ang
huli sa sahig, mabilis na umikot at nakatayo. Pinaputukan nito ng bala si Torin
ngunit nailagan naman iyon ng asawa niya. Hinawakan nito ang braso saka diretsong
siniko sa mukha. Gumanti ito ng suntok kay Torin.

Nagkikiskis ang mga ngipin ni Torin na nakabawi at sinipa nito sa tagiliran ang
lalaki. Hindi rin ito nagpahuli at iniharap kay Torin ang butas ng hawak nitong
baril. Hinawakan ni Torin ang braso nito at saka parang stick na inihampas sa tuhod
— dahilan para mabitawan nito ang baril na hawak. Rinig pa ang pagcrack ng buto ng
lalaking naka-motor.

“Ahh!” hiyaw ng lalaki.

Nagagalit na umigkas ang kamao nito sa dibdib ni Torin. Gumanti naman ang huli.

Ilang minuto rin na naglaban ang dalawa nang pisikalan. Hindi na nga namalayan ni
Angela na wala na palang helmet ang lalaki. Hindi siya makapaniwala sa nasaksihan.
Kita niya na iba ang awra ni Torin sa oras na iyon.

Where is my baby boy?

"Augh!" Inikot ni Torin ang braso ng lalaki sa sobrang gigil at saka walang
pagdadalawang-isip na inihampas ito sa katabing kotse.

Ilang saglit pa ay kumalat ang liwanag sa buong palapag ng parking. Sabay-sabay

silang nasilaw sa pagliwanag. Marahil ay may nakapansin sa facility na namatay ang
ilaw. Nakakuha ng tiyansa ang lalaki. Kahit iika-ika ay mabilis itong nakabalik sa
motor nito habang hawak ang nabaling braso.

Nagtagpo pa ang mata nito at ni Angela dahil malapit ang kinatatayuan niya sa
motor. Isang caucasian. Hindi niya lang namumukhaan ang lalaki. Nakatingin lang
siya rito hanggang sa ipatong nito ang helmet at makasakay ng motor.

Agad nitong pinaharurot ang sasakyan palayo sa kanila. Hinihingal pa si Torin na

parang napagod sa laban. Ilang buwan kasi itong walang training.

Nakaawang ang labi ni Angela na hindi pa nakababawi. Inilipat niya ang paningin
mula sa umalis na lalaki patungo kay Torin.

Matagal na naghinang ang kanilang mga mata habang patuloy sa paghabol ng hangin si
Torin.

"You, who are you?" tanong niya kay Torin.

F*ck! Napamura si Torin nang lihim.

Hindi nito napaghandaan ang kanyang tanong. Tumayo ito at nilapitan siya. "Wife… I-
I just wanted to protect you. I’m always watching— Uhm... Mask Rider Black. Yeah!
T-that's right!"

Humalukipkip si Angela dahil amused siya kung paano ito gumawa ng dahilan. Napanood
niya ang lahat ng ginawa nito laban sa lalaki kanina kaya nasisigurado niya na
hindi iyon basta lang nakuha nito sa TV o sa anime.

"I'm serious." Nanlalaban ang kanyang mata laban sa lalaki.

Sumeryoso naman ang mukha ni Torin nang mapansin na wala na itong lusot. She's not
an ordinary girl na madaling bilugin ang ulo. Lalo na at dumaan siya sa matinding
training sa nakaraan. What Torin did was not an ordinary skill. Hinarap nito ang
bala at nilabanan ang lalaki. Kailangan ng ilang taon na training para labanan ang
assassin na tulad ng lalaki kanina.

Marahas na bumuntonghininga si Torin. Tinanggal na nito ang pader na humaharang

dito para sa kanya. Nawala na ang mapanglaw na mga mata nito at napalitan iyon ng
determinasyon na unang beses niyang nakita.

"It's not safe to talk about it in this place. Let's go back to our home," anito.
Tuwid iyon at diretso, walang halong pabebe na tulad noong mga nakaraan.

Hinawakan nito ang kamay niya at iginiya papunta sa nakapark na kotse. Seryoso ang
mukha niya na sumunod sa kanyang asawa. Sobrang naninibago siya sa inaakto nito.
Tila ibang nilalang na ang enerhiya na nararamdaman niya mula kay Torin. Hindi niya
natuloy maiwasan na maisip kung palabas lang ba ang lahat ng mga ginawa nito sa
kanya sa mga nakalipas na araw.

Sumakay sila sa kotse nito. Sa kanya muli nito ibinigay ang manibela. Tahimik si
Angela at hindi makapagsimula sa pagmaneho. Masyado siyang nabigla sa pagpapanggap
ni Torin. Ano ang dahilan nito para gawin ang mga bagay na iyon? Para linlangin
siya?

"W-wife?" Halata ang pag-aalala ni Torin dahil hindi siya kumikilos.

"Shhh… I am thinking."

Sa totoo lang ay natatakot siya na malaman kung ano ang totoo sa pagkatao ni Torin.
Bigla kasi siyang kinabahan para sa mga susunod na araw. Sa mga nakalipas kasi ay
sweet ito sa kanya tulad ng isang dose anyos na lalaki. Ngayon na iba pala ang
totoong ito, magbabago ba ang trato nila sa isa't-isa?

Nabigla na lang siya nang hawakan siya nito sa panga at sakupin nito ang kanyang
labi. Mabilis na parang nilipad ng hangin ang lahat ng negatibong nasa isipan ni
Angela. She accepted his mouth. Marahan nitong kinagat ang ibabang labi niya saka
marahan na hinaplos ang kanyang leeg—pababa sa balikat—sa braso, hanggang sa
hulihin nito ang kanyang malambot na kamay.

His sweet kisses are mind dragging. Nakalimutan na tuloy niya kung nasaan at ano
ang issue niya rito sa kasalukuyan. Humiwalay din naman ang labi nito at saka
hinalikan ang likod ng kanyang palad. He looked at her eyes deeply. Her man was
really an expert in seducing her.

"Wife, I am the same Torin, your baby boy. I'll show you the real me, but not when
we are outside. Do you trust me, my love?"

Mas dumoble ang kaba niya ngayon na sinabihan siya nito ng my love. Naging hudyat
iyon para tumango si Angela. "Okay, I want to hear everything."

Inayos nito ang pagkakabit ng belt niya. Pinaandar niya ang sasakyan para makabalik
sa bahay.
zzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 34-My Love
[Warning! This chapter contains s*x scenes; NO MINOR is allowed.]

ILANG saglit lang sila nagbiyahe pauwi dahil hindi sila nakaengkuwentro ng
panganib. Nang maisara ni Torin ang pintuan ng kanilang silid, hinapit siya nito sa
baywang para buhatin. Mabilis na nag-ekis ang mga binti ni Angela habang nakaikot
din ang mga braso sa leeg nito. Dinala siya nito patungo sa kama at saka ito umupo
sa dulong bahagi. She sat on his legs.

"You may now start your questions," anito habang nag-iiwan ng munting halik sa
kanyang leeg.

"Why are you pretending?" tanong niya habang pinipilit na ipokus ang atensyon niya
sa nais malaman. Gayunman ay tumingala siya para mas bigyan ang mga labi nito na
pumapapak sa kanyang leeg.

"Because I have to." Nangigigil na pinisil nito ang kanyang dibdib matapos sumuot
sa loob ng kanyang blusa.

"Ah! L-let's focus, please," hindi niya napigilang hilingin. Torin looked at her
face. Nais niyang magsisi dahil kakaiba ang mga mata nito sa kasalukuyan. But his
fingertips continued doodling on her n*pple area. Angela gasped for air.

“Can I trust you, Angela?” he said.

Doon tila binuhusan ng malamig na tubig si Angela. Seryoso siyang hinarap ang mata
ni Torin. Mapagkakatiwalaan nga ba siya nito?

"ULab is owned by my Grandpa Monter—my grandpa on my mom’s side. The worst my

grandpa did in the past was to transfer most of his shares to my mom. Kailangan
samahan ng lolo ko ang kanyang asawa sa Amerika mahigit dalawampung taon mahigit.
Mahina ang puso ng lola ko at walang oras ang lolo ko sa ULab.

"Nagpunta sila sa Amerika. At the same time, pinadala rin ako ni Mommy sa poder
nila. Hindi ko alam kung ano ang dahilan noon until my mother died." Bumahid naman
ang sakit sa mukha ni Torin.

"Her death was unknown at ang tao sa likod ng pagkamatay niya ay ang madrasta ko."
Humigpit ang yakap nito sa kanya.

"I am here to get what's mine, my love. Kaya ako nagpapanggap na isang nilalang na
may matinding pangangailangan para hindi makaramdam si Enzo na balakid ako sa plano
nilang mag-ina. I'm not a businessperson. Kaya kailangan kong maghanap at kilalanin
nang mabuti kung sino ang mga posibleng tumulong sa akin."

Tumalim ang mata ni Angela nang marinig ang pangalan ng lalaki. Hindi na siya
magtataka kung gustuhin ni Enzo na kunin ang lahat ng pag-aari ng pamilya ni Torin.
ULab is a multimillion-company. They are the number one distributor in the medical
field. Isa pa, malaking puntos kay Enzo kung makukuha nito ang ULab para mapadali
ang madilim nitong trabaho. Mas yayaman pa ito kung sakali na makuha nito ang black
market—ang kliyente ng Black Knight.

Nagpatuloy si Torin. "But what happened next is unexpected. Ipinakasal ka sa akin

ng daddy ko. I am telling you this because I trust you, Angela."

Nagtaas ang kilay niya sa narinig. Bigla niyang naalala ang mga panghihipo nito sa
kanya noong bagong dating pa lang siya sa bahay na iyon. Iniisip pa naman niya na
normal na akto iyon ng isang batang lalaki.

"You are very much normal, which only means you are a pervert man who acted like a
poor little kid para manyakin ako. Sa tingin ko, nagiging totoo ka lang yata sa
tuwing makikipag-s*x ka sa akin!"

Tila balewala naman dito ang kanyang sinabi. Inilapat ni Torin ang labi sa kanya.
"Wife, do you know how much I restrained myself while having s*x with you? Mali ka
ng hula. I'm not that simple in bed." Kinagat nito ang ibabang labi niya.

Hindi pa ganoon kasanay si Angela sa bagong Torin. The passion in his eyes is
different— too much different than before. Sinubukan niyang labanan ang titig ng
asawa habang nakaupo siya sa kandungan nito.

He held her neck and acted like he was about to grab her lips. Tumigil ito sa
distansiyang halos hangin lang ang pumapagitan sa labi niya. Hindi niya maiwasang
madismaya dahil parang nilanghap lang ni Torin ang amoy ng hininga niya. She could
just feel his breath against her lips.

Isang tunog ang pinakawalan ni Angela. Malabo sa ungol ngunit mas malapit sa
frustration. Ganito ba kapag nabubuko? Mas malalim kung magbigay ng kakaibang
pananabik?

Hunger was written all over Angela’s face. Hindi niya magawa ang mag-utos dito na
katulad ng ginagawa niya noong mga nakaraan. His eyes were dominating her right
now, at hindi niya maiwasan na mapalunok.

"W-what are you doing?" she asked. Gusto na niyang magreklamo.

He kissed her neck instead. He trailed wet and hot kisses on her soft neck, biting
her shoulder before grabbing her lips. Torin dominated her, he kissed her as if
swallowing her whole mouth. Napapikit siya at napaungol nang ipinasok nito ang dila
sa pagitan ng kanyang mga labi.
Kumalat ang libo-libong boltahe sa buong pagkatao ni Angela. Bumilog ang mga kamay
niya na humigpit ang hawak sa kwelyuhan ng suot ni Torin. Napagtanto na lang niya
na marahas nitong sinira ang zipper ng kanyang kasuotan bago nito hinubad iyon nang
tuluyan. Nagmamadali na isinunod ang kanyang bra.

Tumayo ito nang buhat siya, ngunit ganoon na lang din ang kanyang bigla nang ihagis
lang din siya sa gitna ng kama na binabalutan ng kulay alak na sapin. Naghubad ito
ng pang-itaas na kasuotan bago ito sumampa sa kama para samahan siya.

Unang hinaplos ni Torin ang mga binti ni Angela paakyat sa bilugan niyang hita. He
left kisses on her slender leg, up to her hip, to her chest. Her skin tingled while
gasping for air. Libo-libong sensasyon ang inililikha ng mga labi nito sa kanyang
balat. Unang beses niyang ma-excite at inaabangan ang mga susunod na gagawin nito.

"I like this part of yours the most, wife..." His mouth seized one of her chest,
while pinching the other. Humigpit ang hawak niya sa braso ni Torin.

"Hah…" She arched her body. He ran his tongue on both of her breasts.

"Ah, God!"

Para itong tigre na takam na takam sa paborito nitong putahe. Naisuklay niya ang
mga daliri sa buhok nito. Halos magpabaling-baling na ang ulo niya dahil
nakakabaliw talaga ang sensasyon na binibigay sa kanya ni Torin. Pakiramdam niya ay
matatawag niya yata ang lahat ng espiritu, pati na ang mga pangalan ng santo. She
could already feel her cream of release inside her underwear. Kaunti na lang at
mababaliw na siya.

"Ah! Torin, honey. I want you now."

Torin’s eyes were satisfied looking at all of Angela’s reactions.

"Hang on…" Tumayo si Torin sa gilid ng kama para tuluyan na makalaya sa kasuotan
nito.

Sa sobrang pagmamadali at excitement ni Angela ay siya na ang nagtanggal ng

natitira niyang saplot. She pulled down her panties and threw it outside the bed.
Habang nakikita ang hubad na katawan ng asawa, para bang lalo siyang nauhaw at
gusto nang tapusin ang halos nagsimula pa lang na laban nila sa ibabaw ng kama.

Lumuhod siya at gumapang para lapitan ang asawa niya, trying to dominate him. Para
lang muling itulak ni Torin pabalik sa kama at mabilis na idinagan ang katawan nito
sa kanya. Lumapat muli ang likod ni Angela sa malambot na kutson.

"Tsk tsk!" Pumalatak si Torin na para bang nahuhulaan nito ang kanyang plano.

Muli nitong sinakop ang labi niya. Ibinigay niya ang lahat sa pagitan ng mga halik,
hindi rin pumapayag na abangan lang ang gagawin ni Torin. She tried to reach his
p*nis. It was huge, hard and delicious. Ngunit nahuli na nito ang kamay niya na
naglalandas paibaba.

"Tsk tsk! It's my game tonight, wife."

Parang papel na inikot siya ni Torin paharap sa ibabaw ng kama. Mas lalo siyang
nakaramdam ng inis dahil wala na siyang pagkakataon na hawakan ito, aabangan na
lang niya ang kung ano ang sunod na gagawin ni Torin.

Ngunit mabilis na napalitan ng ligaya ang pagkainis niya nang hawiin nito ang ilang
hibla ng buhok niya na tumatakip sa kanyang leeg. Nag-iwan ng halik doon si Torin.
Ramdam niya ang matigas na armas nito na dumadampi sa kanyang binti. Inisa-isa ng
labi nito ang bawat parte ng kanyang batok, likuran, pababa sa baywang— hanggang sa
makarating ito sa maumbok niyang puwitan. He grabbed both of it, squeezed it hard.

Hinablot ni Angela ang isang unan at saka iyon pinisil tulad ng kung paano rin
pisilin ni Torin ang pisngi ng kanyang puwitan. Pigil ang hininga na nag-aabang si
Angela sa kung ano ang sunod na gagawin nito.

"Ahhh…"

She didn't expect that he would kiss her precious flower from behind. He separated
her butt muscle to give himself enough space to lick her hotness. His tongue hit
her spot. Mas nawala na sa katinuan si Angela.

She elevated her lower body part to give more space to Torin. What he was doing was
amazing. He licked and sucked all of her juices.

Mas lalo siyang napakapit sa malambot na unan na para bang pinaghuhugutan niya iyon
ng lakas. Nakakapanghina ang ginagawa nito sa kanya.

"You taste so incredibly good, wife," usal nito.

"Oh... my god! It's so good..." Halos pigilin niya ang paghinga sa pagsunod sa
kaluwalhatian.

"You like it?" He asked teasingly, while sipping, sucking, tasting all of her
nectar.

"Oh! Yes! Yes! Ahh…" Naitago niya ang mukha sa unan para iwasan na gumawa ng ingay.
It was so deliriously good. Her wet desires overflowed on Torin’s mouth.

"Oh, honey! I can't take it anymore. Give it to me!" halos nagagalit nang hiling
niya.

Sa unang pagkakataon ay sumunod si Torin sa nais ni Angela. He moved forward,

leaving sweet kisses again on her nape. He pushed her legs apart using his knee,
then penetrated her wet cave swiftly while she's facing the colored red wine bed
sheet.

"Oh..." sabay silang napaungol nang maramdaman ang kanilang pag-iisa.

“I like having you like this, my love,” Torin said while gasping.

Angela closed her eyes to enjoy his hardness inside. Soon, he moved his lower body,
ramming in and out to give her more pleasures.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 35-Dominate
NAGISING si Angela kinabukasan na nabungaran si Torin na nagtitipa sa keyboard ng
laptop nito. Mabilis ang pagtipa nito sa keyboard na halatang marunong ito sa bagay
na iyon. She felt deceived by this man. Hindi pa siya tuluyan na nakakabawi sa
pagkabigla sa tunay na pagkatao ng kanyang asawa.

Mabibigyan niya talaga ng Best Actor Award si Torin dahil sa galing nito umarte.
Iniisip niya tuloy kung nahirapan ba ito sa kanya noon. Bumangon siya kasabay nang
pagtaas ng kumot na tumatakip sa kanyang dibdib. Sunod na minasahe ang batok at
leeg na nangalay. Halos buong magdamag yata silang nagsalo ng pag-ibig ni Torin.

Cries of *cstasy filled that room last night, and she couldn't help imagining how
he dominated her on that soft bed. She could rate him a total score of ten. Bigla
niyang naalala ang araw na pinapa-rate nito sa kanya kahit ang simpleng halik.

"You're awake." Puna ni Torin saka isinara ang laptop para tulungan siya na hilutin
ang kanyang leeg.

"What time is it?" she asked.

"It’s eleven in the morning."

Nanlaki ang mata niya saka nilingon ito. "Shoot! Hindi ako nakapasok sa opisina!"

"That's okay. Pinasabi ko nang hindi ka papasok ngayong araw," sabi nito habang
magaan na hinihilot ang kanyang leeg.

Tiningnan niya ito. Hindi pa siya sanay sa bagong intelektwal ng lalaki. He manages
anything like a pro. Kaya rin nitong magdesisyon para sa kaya. Napalunok siya nang
magtagpo ang mga mata nila ni Torin. Bahagya pa siyang naguguluhan sa inaakto nito
na parang inaarok ang buo niyang pagkatao. Kung bakit ba naman kasi makalaglag-
panty ang mga tingin nito sa kanya? Her cheeks blushed, imagining how she threw her
panties last night because she was too excited.

Inilapit nito ang mukha sa kanyang leeg at saka nag-iwan doon ng mga nakakikiliting
mga halik.

"Torin, honey, l-let's focus."

"Sino bang hindi. Hmm?"

"P-please…"

Inilayo nito ang mukha sa leeg niya at saka sinimulan na magpaliwanag. "All right!
Listen, I have people at ULab. Dr. Macasaeg is one of them. Dr. Edward is my
grandfather's person inside, but he didn't know about me. He didn't know about my
secrets."

"Okay. Hindi ako mag-iingay. Torin, we have a problem in my group. Kailangan kong
pumasok para tulungan sila," ani Angela na parang nakikiusap sa lalaki na payagan
siya nitong umalis.

Tumitig muna sa kanya si Torin bago nagpatuloy. "Kung tungkol sa problema sa gamot,
may solusyon na ako."

Inabot nito ang laptop na nasa mesa. Ipinakita nito sa kanya ang mga listahan ng
mga taong kahina-hinala sa laboratoryo.

Pinakita nito ang unang larawan. "Dr. Gregory, forty years old. He's the one in
charge to get the medicine formula in Dra. Alexa's file. Nagkaroon siya ng
pagkakataon nang biglang ipatawag ang babae sa Office of the CEO. Nakalimutan
nitong i-lock ang computer."

Sunod na ipinakita ni Torin ang larawan ng isang babae. "Perenna Cruz, thirty-eight
years old. She is the Head of Logistics in ULab."

Kasunod rito ang larawan ng tatlong lalaki. "These guys are her allies. Nakita ang
van sa araw ng shipment na dumaan sa ibang destinasyon. Na-late ang delivery ng
dalawang oras. Madali na lang na sabihin na rason ang traffic. Ngunit ang totoo ay
dinala nila sa katabing probinsiya ang mga gamot. All of them are Enzo's people."
Hinugot nito ang USB at ibinigay sa kanya. "All the things you need are inside."

Gusto niyang mapa-wow sa trabaho nito. Hindi niya akalain na sa isang iglap ay may
solusyon na agad siya.

"Bakit ang bilis mo naman nakuha?"

"Because I want most of your time. I hate it when you come home late," anito na
halatang hindi nito nagugustuhan ang madalas niyang pag-uwi ng halos papadilim na.

Napalunok siya dahil biglang nanuyo ang kanyang lalamunan. She's a doctor. Hindi
ba't normal lang na magkaroon ng pagkakataon na abutin siya ng magdamag sa labas?
She could stay for forty-eight hours in her past life. Maaga na nga rin siyang
umuuwi sa bahay kung tutuusin.

Alam niya na naging submissive siya kay Enzo noon, ngunit iba ang paraan ni Torin.
Sa mata pa lang ay kaya nitong palambutin ang tuhod niya. Ibinalik nito ang laptop
sa mesa saka siya hinawakan sa baba. He pinched it.

"Now wife, I wanted to know your secrets." He looked at her lips. Nabigla naman
siya sa sinabi nito.

"W-what secrets?" kinakabahan na tanong niya. He moved his look at her eyes.

"Bakit masyado mong tinulungan si Dr. Earl Montenegro noong kayo pa? It was just a
guess but I think I was right. Noong magkarelasyon pa kayo, lahat ng nakuha niyang
achievements sa medisina ay mataas. While you on the other hand got C or F scores.
I admit that I asked someone to investigate it, and I was told that your writing
style was mostly on his projects. Tell me, am I right?"

Doon hindi nakaimik si Angela. Ang totoo, nakumpirma niya lang kay Torin ang mga
bagay na iyon. Plano niya na alamin pa lang ang tungkol doon ngayong araw, ngunit
hindi niya akalain na ibibigay agad nito ang sagot.

Inangkla niya sa leeg ni Torin ang mga braso. "It doesn't matter now. You are my
husband."

"But why and how did you do that?" tanong nito.

Hindi niya alam ang sagot dahil hindi naman siya si Angela Madrigal. Nag-isip siya
ng idadahilan kay Torin. Isang araw pa lang ngunit hindi na talaga nito itinago ang
totoong ito sa harap niya. Hindi niya alam kung matutuwa siya o hindi dahil hindi
na niya mabibilog pa ang ulo nito.

"Torin, honey, kailangan ko bang i-explain ang mga bagay sa nakaraan?"

Tumitig lang ito sa kanya ng ilang segundo. "I'll forgive you if you tell me you
don't love that guy anymore."

"I don't love him." She can say it out loud for more than a thousand times because
she's not the real Angela Madrigal.

"Very good." Inilapit nito ang labi sa kanya at marahas siyang siniil ng halik.
Mapagparusa.

Hindi niya tuloy alam kung nagugustuhan niya ang ganitong Torin na marahas.
Unconsciously, this man dominates her because she allows him.

***
NANATILI si Angela sa bahay. Tanging laptop lang ang hawak niya para ipagpatuloy
ang trabaho na naudlot. Ayaw niya ng nasasayangan ng oras, kaya naman ginagawa niya
pa rin ang ipagpatuloy ang trabaho sa workroom habang ibinibigay ang nais ni Torin,
ang manatili sa bahay nito.

Hindi pa umaabot ng beinte-kuwatro oras nang mahuli niya ito pero mabilis na
nagbago ang ugali nito sa kanya. Biglang may lumitaw na mensahe sa screen para sa
kanya mula kay Kweku.

Angela, please come to the hospital. The hospital where you get your new life.
Medicine Department. We need to talk as soon as possible. Ito ang laman ng mensahe
nito.

Bahagya siyang nag-isip. Sa totoo lang ay hindi niya alam kung mapagkakatiwalaan
niya si Kweku kahit pa nga maayos ang relasyon niya rito noon. Gayunman, ang maisip
na nagawa nitong ilihim ang katauhan niya kay Enzo ang siyang nagpapatibay na
maaari niya itong pagkatiwalaan. Ngunit paano kung hindi? Paano kung isa lang itong
patibong?

Bumukas ang pintuan kaya mabilis niyang inilipat ang screen sa ibang tools. Lumitaw
si Torin. "Wife, let's go outside. Bring an active wear."

Kumunot ang noo niya. Bakas ang tanong sa mukha. "Wala ka ngang active wear, bakit
ako magsusuot? And I don't want to go outside. You told me to stay, and I have
started working," sunud-sunod na reklamo niya dito.

Ayaw niya ng nahihinto siya sa isang trabaho. Kapag may gusto siyang tapusin,
sinisigurado niya na matatapos kaagad niya ang trabaho. Torin stopped on his
tracks. Hindi kasi ito sanay ng sinusuway ng mga tao sa paligid. Naisip nito na
ngayong alam na niya ang mga plano nito, wala nang dahilan pa para maglihim. Wala
nang dahilan para kontrolin ang sarili.

Nakipaglabanan siya ng titig sa lalaki. His gaze was penetrating. Ayaw niya ng
ganitong pakiramdam na kaya siyang paamuhin ng kanyang asawa. In just one night,
everything changed. Her husband became possessive. Para bang inipon nito ang lahat
ng pagtitimpi nito kung saan plano nitong kutusan siya noon.

Muntik na siyang sumuko, ngunit hindi niya inaasahan na uunahan siya ni Torin.
Parang gusto niyang magdiwang.

"Fine, we will stay! But we need to enhance our strength. Plano ko sana na pumunta
sa isang boxing gym, I will teach you how to fight."

Tumabi sa kanya ang lalaki. He started to roll his index finger with some of her
hair strands. Napaisip si Angela sa sinabi nito. Kung tutuusin, kailangan niya nga
na mag-ensayo dahil kating-kati na siyang pabagsakin si Enzo.

"But my back is still aching," saad niya na parang nagpapaamo rito. Gusto niyang
batukan ang sarili dahil iyon ang unang beses na nagawa niyang magpacute rito na
hindi niya pa nagawa sa buong buhay niya.

Kahit noon na siya pa si Angela Capili ay hindi nagawa ang mag-isip-bata sa kanyang
magulang. Bakit siya magpapa-cute kung sa palagay niya ay hindi iyon bagay sa kanya
noon?

"Hmm... Looks like my wife was looking for trouble."

"W-what trouble?" tanong niya dito.

Hindi ito sumagot. Hinawi lang ang ilang hibla ng buhok niya na tumatakip sa leeg
at saka nag-iwan ng kagat malapit sa kanyang collar bone. Mabilis na kumapit siya
sa buhok nito.

"W-what are you doing?" Napasinghap siya.

"Marking you."

"Torin, honey, m-masakit," reklamo niya. Mabilis na nagbago naman ang pakiramdam
niya at naramdaman na namasa ang parte na kinagat nito. He licked her neck and
tasted it.

Diretso siya na tiningnan nito sa mata na halos manuyo ang kanyang laway niya.
Dammit!

Torin reached for her lips to kiss it. Halik na mabilis magpawala sa katinuan. He
gently caresses her jawline. Angela’s mind was as if thrown out of the window.
Iniwan din naman nito ang labi niya matapos na manlambot nito, ngunit nananatili na
nakadikit ang noo sa kanya. Langhap niya ang bawat hininga ni Torin.

“Are you going with me outside, wife?” tanong nito.

Napapikit siya nang mariin. She does not like this new Torin. Sh*t!

"Ah! Fine! I'll go with you!" Hindi niya alam kung isang parusa ang ginawa nitong
paghalik sa kanya dahil hinayaan niya ito kanina na sumuko sa kanila, ngunit hindi
niya akalain na sa huli ay siya rin ang susunod dito.

Her eyes were full of resentment when they left the room. Naiinis siya na mabilis
na umikot ang mundo nila ng kanyang baby boy.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 36-Prejudice
ISANG pribadong boxing gym ang pinuntahan nilang mag-asawa. Walang customer sa
lugar at tanging iilang mga tauhan lang ang empleyado. Sa isip niya ay mukhang
pinaghandaan ni Torin ang pagpunta nila roon na walang makakakilala rito.

"Change your clothes," ani Torin kay Angela bago kinausap ang isang lalaki.

Kasalukuyan pa kasi siyang nakasuot ng bestida. Nagtungo siya sa ladies’ room para
magpalit ng damit. Mahigpit niyang itinirintas ang buhok para hindi siya mahirapan
kung sakali na pagpawisan siya. Nagpalit siya ng sports bra at saka womens boxing
shorts bago lumabas ng palikuran.

You little witch! Why are you so gorge? tanong niya sa sarili habang nakatingin sa
salamin. Angela Madrigal has a nice body, thus she’s pretty. Napapailing si Angela.
Nais niyang mainis sa babae dahil sa pagkakaroon nito ng magandang mukha.

Halata ang sukat ng dibdib ni Angela sa ipinalit niyang kasuotan dahilan para
mapalingon sa kanya ang mga empleyado. Dirediretso lang siya na naglakad patungo sa
direksiyon ni Torin. Hindi na niya pinansin pa ang mga tingin sa kanyang katawan ng
mga naglalaway na staff ng gym. Lumingon naman si Torin sa kanya nang mapansin siya
nito. Kumunot ang noo ng lalaki.

"Change your clothes," agad na utos nito sa kanya hindi pa man siya tuluyan na
nakalapit dito.

Tiningnan niya ang sarili. "Bakit? Hindi ba ito activewear?"

"Wait for a while," paalam ni Torin sa kausap na lalaki bago lumapit sa kanya para
suriin ang kabuuan niya.

"You didn't bring a shirt?"

Kumunot ang noo niya bago umiling.

"Wear my shirt."

"Nah! This one is fine. I can move."

Diretso muli ang tingin ng mga mata nito sa kanya, walang mabasa na kahit anong
emosyon bukod sa isang bagay—nagbabanta. Halos mag-isang linya ang labi ni Angela
habang nakikipaglabanan ng titig dito. Hindi na niya nagugustuhan ang ganitong set
up nila ni Torin. Sa huli ay nasagot niya ito.

"Fine! Give me your shirt."

Walang nagawa si Angela kung hindi ang magpalit ng damit dahil sa utos ni Torin.
Ayos na rin sa kanya dahil parang suot niya ang buong amoy ng lalaki. Iyon nga
lang ay para siyang may suot na sako dahil mas maliit siya nang hindi hamak sa
sukat nito.

"Torin, honey..." Nakikiusap ang mga mata niya rito na sana pagbigyan siya nito.

"We will just practice. No need to wear something classy," katwiran nito.

Nakasimangot siya at nais magprotesta. "Let me remove it. Hindi ako makakilos
dito."

Sinuri muli siya ni Torin tapos ay huminto muli ang mga titig nito sa kanyang mata.

Sh*t! She pursed her lips. Hindi niya kasi talaga kinakaya ang mga paraan ng
pagtitig nito. Sa huli siya rin itong sumuko at nagbawi ng tingin. Inilapit ni
Torin ang mga labi sa kanyang tainga at saka siya binulungan.

"Do you know the reason why I let you wear my shirt?" Saglit itong tumigil. "To
protect your boobs away from me."

Pagkatapos ay tumuwid ito sa pagkakatayo. Hinawakan nito ang kanyang kamay para
igiya sa itaas ng ring.

"Don't worry, wife. I will help you look for a sports shirt later on," anito.

Napipi na nang tuluyan si Angela sa mga sinabi ni Torin. Nagtungo sila sa ibabaw ng
ring.

"Okay, the first thing is to breathe in and breathe out. It will help your lungs
and all other parts of your body." Sinunod niya ito dahil alam niya ang tungkol sa
bagay na iyon.

Sunod ay tinuruan siya ni Torin kung paano mag stretch ng mga muscle. Natapos sila
pagkalipas ng sampung minuto ngunit nagsimula na siyang pagpawisan. Tinuruan siya
ni Torin ng mga tamang pagkilos nang hindi masasaktan ang mga parte ng katawan
niya. Sa isang punching bag ito nagpractice habang may isang assistant naman ang
nagt-train sa kanya.

Napuna ni Angela na skilled ang asawa niya sa maraming bagay. Hindi niya maiwasan
na maisip habang sinusunod ito kung ano nga ba ang tunay na trabaho nito. Naalala
niya tuloy ang asawa nang nagdaang gabi, kung paano nakipaglaban dito ang lalaking
nakamotor. Torin also said that he was not a businessman. Who was he then?

Bahagya siyang nahihirapan habang kumikilos at sumusunod sa instructor. Naiinis na

hinubad niya ang T-shirt ni Torin at isinampay iyon sa makapal na lubid ng ring.
Palibhasa ay sanay siya noon sa malayang pagkilos at hindi sanay sa mabigat na suot
na T-shirt.

"Go, let's continue," utos niya sa trainor.

Napalunok naman ito. "O-okay po, Ma'am."

Bibigwas pa lang siya ng isang suntok sa hawak nitong punching pad nang may
humablot sa kanya at parang sako na binitbit siya.

"T-Torin, honey, saan mo ako dadalhin?"

Nagpatuloy lang ito at walang pakialam na ipinasok siya sa palikuran ng mga babae.
Pinihit ang lock ng pinto at saka siya maingat na inilapag sa ibabaw ng mahabang
marble sa washing area. Mainit na halik ang mga sumunod na naramdaman ni Angela sa
pawisang leeg niya pababa sa kanyang dibdib. Hinawi lang nito ang suot niyang
sports bra paitaas para lumitaw ang isang parte nito. Torin sucked it, and his
tongue played with her n*pples while his devilish eyes were giving her fiery gazes.

Nakagat ni Angela ang labi habang inililiyad ang katawan. Mahigpit na kumapit siya
sa batok ni Torin at halos isandal na ang ulo niya sa malapad na salamin na nasa
likuran.

"Ahhh…" a moan escaped her mouth.

Parang tigre ito na sarap na sarap na kumakain ng paboritong putahe. Habang

nalulunod sa sarap ng parusa nito ay hindi nila namamalayan na may tao pala sa loob
ng ladies’ room. Kapwa sila nabigla nang marinig ang pag-flush ang inodoro at ang
pagbukas ng isang pinto sa mga nakahilerang cubicle.

"Ah—!" Nagulat at napahiyaw si Angela.

Namumula ang buong pisngi ng babaeng nakasuot ng uniporme bilang staff sa gym na
iyon matapos nitong lumabas at makita silang dalawa. Naririnig nito ang mga pag-
ungol ni Angela, ngunit hindi nito akalain na may gagawa roon ng kalokohan.

Lalong yumakap si Angela kay Torin para itago ang kanyang mukha sa kahihiyan.
Madalas na wala siyang pakialam sa iisipin ng mga tao, ngunit iba ang kaso ngayon,
wala siya sa kanilang tahanan. Itinago niya ang mukha sa kabilang panig ng leeg ni
Torin at pinilit na yumakap dito dahil nananatili na nakaangat ang bra niya. Malaya
ang isa niyang dibdib sa mata ng bagong labas na babae. Matalim naman ang tingin na
iginawad ni Torin sa huli.

"Get out," mahina ngunit matigas na sabi.

"S-sorry po!" Nagmamadali ito na lumabas ng ladies’ room.

Pulang-pula ang pisngi ni Angela dahil sa walang kahihiyan na ginawa nila ng

kanyang asawa. Hindi niya alam kung saan umabot ang kaisipan ng babaeng nakahuli sa
kanila. She looked at Torin. Parang balewala naman dito ang nangyari. Inayos nito
ang kasuotan niya.

"I told you to protect yourself. I don't mind taking you here." Hinawakan siya nito
sa pisngi habang sinusuklay ng isang kamay nito ang kanyang buhok. "There are times
that I need to go to another country. Kaya kailangan mong magsanay para kaya mong
protektahan ang sarili mo sa mga panahon na wala ako. Do you understand?"

Diretso lang ang mga mata niya rito. Nais niyang namnamin ang mga salitang binigkas
nito. Ganito na ba siya kaimportante kay Torin? Nais nito na protektahan niya ang
sarili niya. Nakikita niya na ginagawa nito ang lahat para maligtas siya laban kay
Enzo. She felt safe and secure when he was around.

Bigla niya tuloy naisip kung paano ipaliliwanag na hindi naman talaga siya si
Angela Madrigal. Paano kung bukas o sa makalawa ay ibang katauhan na ang gumising
sa katawan niyang iyon?

Sa ngayon ay nais magdamot ni Angela. Parang ayaw niya nang umalis pa sa katauhan
na iyon at aminado siya na isa ang lalaki sa mga dahilan. Kasalanan iyon ng lalaki.
Masyado nitong ipinaramdam sa kanya ang lahat ng kakaiba sa maiksing panahon.
Nirespeto siya nito, inalagaan. Ipinaramdam nito sa kanya kung paano maging babae.

Kakayanin niya ba kung sakaling biglang lumitaw sa kanya ang katotohanan? Kung
biglang bawiin sa kanya ng Diyos ang lahat na kanyang hiniram sa tunay na Angela?
Ang ipamukha sa kanya na hindi kanya ang lahat ng mayroon siya ngayon?

Hinihiram niya lang ang katawan na iyon. Paano niya ipaliliwanag kay Torin ang
lahat? Maiintindihan ba siya nito? Maniniwala ba ito sa kanya? Bigla siyang
nakaramdam ng takot na magsabi ng katotohanan sa lalaki.

Inilapit ni Angela ang kanyang katawan sa lalaki para yakapin ito. Sa unang
pagkakataon sa ikalawang buhay niya ay nakaramdam siya ng pagkabahala.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 37-The Dead Customer

NANG sumunod na araw, maaga pa ay nagtungo na si Angela sa ULab. Kailangan niyang

harapin ang trabaho. Malaki ang pasasalamat niya kay Torin dahil kumpleto ang lahat
ng resulta ng ibinigay nitong file sa kanya. Literal na atake ang ginawa ng grupo
ni Enzo sa grupo ni Dr. Edward at alam niya ang rason kung bakit.

Nasisiguro niya na gumagawa ng paraan ang lalaki para sirain doktor. Posible na
plano ni Enzo na makuha ang buong ULab. Ang laboratoryo ang puso at utak ng
kumpanya kaya alam niya na iyon ang pinakahangarin ni Enzo.

Si Dr. Edward ang namumuno ngayon sa laboratory kaya ito ang target ng lalaki.
Ngunit hindi pumayag ang doktor kaya naman naisip na lang nito na sirain si Dr.
Edward kasama ang grupo.

Napaismid nang bahagya si Angela. Nakatulong din kahit papaano na nakasama niya ng
maraming taon si Enzo kaya naman kilala niya ito at alam niya kung anong klase ng
ugali ang mayroon ito. Kahit papaano ay alam niya kung ano ang plano ng lalaki.
Ilang beses na niyang naitanong ang sarili kung bakit ang tanga niya dati at kung
bakit hindi niya iyon nakita noon.

Huminto ang sinasakyan ni Angela sa tapat ng gusali ng ULab. "Narito na po tayo Ms.
Angela," pagbibigay-alam ni Makoy.

Hindi siya sumagot. Lumabas lang siya ng sasakyan at naglakad hanggang elevator.
Nag-abang sa tapat nito.

"Good morning!" seryosong bati ni Doktora Alexa na tumabi sa kanya.

"Hello, Dok! Good morning!" balik na bati niya rito. Tumingin siya sa relo, alas
siyete pa lang ng umaga. Hindi niya akalain na ganito kaaga pumapasok ang doktora
ngunit hindi niya alam na may dahilan pala ito.

"Masama ang nangyayari kaya napaaga ako ng pasok," saad nito na halatang hindi
mapalagay.

"W-what is it?" she asked.

Nilingon siya ni Doktora Alexa. "`Yung pasyente na nagreklamo sa atin. She's dead."

"Namatay?!" Nabigla si Angela.

Tumango ito bilang sagot. "Pinapatawag kami ni Chief Agassi para sa emergency
meeting ngayong alas otso. Pero may meeting tayo ngayong umaga ng alas siete.
Kaninang madaling-araw namatay ang biktima."

Bakit hindi niya alam na may ganoong nangyari? Masyado ba siyang busy? O masyado
siyang natorture ni Torin sa bahay kaya wala siyang ideya? Naisip din niya na wala
kasi siyang cellphone kung saan kokontakin ng mga kasama. Bumukas ang elevator at
pumasok silang dalawa sa loob. Nagsimula siyang mag-isip ng gagawin. Sa bahay ay
napag-aralan na niya ang files na ibinigay ng kanyang asawa. Pwede niya iyong
gamitin. Ngunit sa panahon ngayon na namatay ang pasyente, mas kailangan nilang
alamin ang dahilan ng pagkamatay nito.

"Dra. Alexa, what would you feel if you found out that someone copied files on your
computer?" she asked.

"I will feel bad." Bumuntonghininga ito at saka nagpatuloy. "Honestly, I know that
I was part of the reason why we have a problem like this. Nasa computer ko ang
formula na ginawa namin ni Edward. Imposible na magkamali ang team sa buong
formula. I know that someone tampered with the medicine, but we couldn’t just point
fingers at anyone."

Tumingin sa kanya ang doktora. "You know something?"

"I know everything," makahulugan niyang sagot. Eksakto na bumukas ang elevator kaya
lumabas silang dalawa at nagtungo sa workplace nila sa laboratoryo. Ramdam niya ang
tingin ni Alexa sa kanyang likuran na halatang nag-iisip kung ano ang ibig niyang
sabihin.

Hindi pa man sila nakararating sa kanilang working station nang ipinatawag silang
dalawa ni Edward na halatang puyat din. Bahagya siyang na-guilty dahil nagawa niya
pa ang magpahinga sa bahay nang nagdaang araw habang natataranta ang mga kasama
niya sa team.

"Good that you are here," puna sa kanya ni Edward. "Everyone, let's go to meeting
room B, 6th floor," anang lalaki bago humakbang nang malalaki na tinungo ang
palabas ng laboratoryo.

Nagkatinginan sila ni Alexa ngunit sumunod din kay Dr. Edward. Tahimik lang silang
lulan ng elevator. Nang makarating sa meeting room, isinara ni Dr. Edward ang
pintuan. Sinabi nito ang kasalukuyang problema pati ang utos sa kanila.

Iniikot nito ang paningin sa lahat. "I will fight for you all but I want to make
sure that I have your back. Siguro naman ay alam na ninyo na namatay ang pasyente
na nagreklamo sa atin noong nakaraang linggo. Ang nakalulungkot ay ayaw pumayag ng
ospital na suriin natin ang katawan ng biktima o mas tamang sabihin na ayaw pumayag
ng pamilya ng biktima."
Binuksan ng doktor ang malaking screen sa likuran nito. "The problem right now,
fifty patients have had the same results as the victim who passed away. Worst is,
they are now having thoughts that they might also follow the dead customer."

"Pero Dr. Edward, paano tayo nakasisiguro na dahil iyon sa gamot na ginawa natin?"
tanong ng isang kasama.

"All of them are having the same diagnosis. Pare-parehas din sila ng gamot na
nainom. There are no other things," katwiran nito.

Hindi na napigilan na sumabad ni Angela. "We must first investigate or do an

autopsy on the dead patient. Also, we must be aware of Enzo's people in the
laboratory."

Sabay-sabay na tumingin sa kanya ang mga doktor sa kwarto.

"Enzo?" tanong ni Dr. Edward na may bahid ng pagkagulat.

Tumango si Angela. "Yes."

Iniikot niya ang paningin sa paligid. Nag-alangan siya bigla kung mapagkakatiwalaan
ang lahat ng tao sa grupo ni Edward. She said, "I'd rather explain it with you and
Dra. Alexa in private."

Sa ngayon ay ang dalawang doktor lang ang tangi niyang mapagkakatiwalaan. Tumango
lang ito na mukhang naramdaman ang kung ano ang nais niya.

"Alright! Angela and Alexa, the two of you are in charge of the patient's autopsy.
We must get the result."

Ibinigay din nito ang iba pang gawain sa iba pang doktor. Kung sino ang naka-assign
sa production at iba pa. Matapos ang sampung minuto, nagsipaglabasan din ang iba
pang mga kasama at naiwan silang tatlo sa maliit na silid.

Inilabas ni Angela ang USB mula sa bag. Ngunit bago pa siya makapagsimula ay may
napansin na siya sa loob ng meeting room. Isang listening device na nakakabit sa
speaker ng screen. Sinenyasan niya ang dalawang doktor na huwag magsalita saka
sinuri ang maliit na aparato. Nasabi na ni Torin sa kanya na may tao ito sa loob ng
opisina, ngunit hindi niya maiwasan na mangamba na baka grupo ni Enzo ang may-ari
sa bagay na iyon.

"Let's talk outside," aniya na sinenyasan ang dalawa na huwag pa rin gumawa ng
anumang salita.

Tumango lang ang dalawang doktor kahit pa naguguluhan sa mga ikinilos niya.
Inilagay niya ang maliit na aparato sa loob ng panyo at saka isinuksok sa loob ng
bag.

"What is it?" hindi na napigilan na tanong ni Dr. Edward.

"A bug." Tiningnan niya ang dalawang doktor saka nagpatuloy, "I think it's better
to find a place outside."

Mabilis naman na naalarma ang dalawang doktor sa sinabi niya. “Why? Is there
someone who’s watching us?”

Ayaw niyang takutin ang dalawa kahit pa iyon ang totoo. Ayaw niyang sabihin na tama
ang hinihinala ng mga ito. Hindi lang sa dalawang doktor kung hindi sa kabuuan ng
opisina.
“Mabuti pa na sa labas na nga lang tayo mag-usap,” wika ni Dr. Edward.

"Let's go to my place," suhestiyon ni Dra. Alexa. Ilang metro lang ang layo ng
condominium kung saan ito nakatira sa opisina ng ULab.

zzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 38-Plans

NAROON na sila sa lobby para tumungo sa tahanan ni Dra. Alexa na nang makita nila
si Chief Agassi—ang father-in-law niya na pababa ng sasakyan nito.

Binalingan sila ni Dr. Edward. "Mauna na kayong dalawa. I'll inform the Chairman
that we started the investigation. Susunod ako sa bahay ni Alexa."

Tumango lang silang dalawa. Humiwalay sila ni Alexa kay Edward at hinayaan ito na
lumapit sa tatay ni Torin.

"Hindi mo babatiin si Chairman?" usisa ni Alexa sa kanya.

"We're not that close," simpleng sagot niya.

Sa totoo lang ay naiinis siya sa tatay ni Torin. Matapos niyang malaman kung ano
ang buhay na mayroon ang asawa niya noong bata pa ito, hindi niya hinangaan ang
may-edad na lalaki lalo na ngayon na mukhang mas pabor pa ito sa magnanay na Madam
Selena at Enzo.

Kung siya ang papipiliin, hindi niya iiwan si Madam Estella na namatay kung ang
choice lang din naman ay si Madam Selena. Maganda ang nanay ni Torin katulad lang
din ng kanyang asawa. It's as if they are Aphrodite’s children. Hindi niya alam
kung ano ang klase ng gayuma na ipinainom ng madrasta ni Torin para mapaibig nito
si Chief Agassi.

Habang naglalakad ang tatay ni Torin papasok sa loob ng gusali ay may napansin dito
si Angela. Sa palagay niya ay may sakit ito sa kasalukuyan. Hindi rin naman iyon
nakaligtas kay Alexa.

"It looks like the chairman is not feeling well," komento ng doktora.

"I noticed too."

Gayunman ay hindi na niya pinansin pa ang may-edad na lalaki at inaya na lang si

Alexa na tumuloy sa paglabas ng gusali.

Eksakto naman na kababa lang ni Enzo ng kotse nito nang makalabas sila. Walang
emosyon na sinalubong niya ang lalaki. Dumaan ito sa kanan niya habang kasabay niya
na naglalakad sa kaliwa si Alexa. Their shoulders bumped.

"Looks like you are busy," bulong nito nang magdikit ang balikat nito sa kanya,
kasabay ng pag-ngisi nito.

Ngumiti lang din si Angela nang makahulugan bilang sagot sa lalaki. Halata naman
kasi na iniinis lang siya nito. Nagpatuloy sila ng lakad ni Alexa patungo sa
tirahan nito na ilang metro lang ang layo sa ULab. Nasa tapat na sila ng unit nito
nang maalala niya si Dr. Edward.

"Wait! How about Dr. Edward? Alam niya ba ang lugar na ito? Alam niya ba ang bahay
mo?"
Napansin niya na namula ang pisngi ni Alexa saka napakamot sa leeg. Inayos nito ang
salamin sa mata at saka tumikhim. “E-Edward is my boyfriend."

Umawang ang labi ni Angela at saka kumurap ng ilang beses. Magnobyo? Magnobyo ang
dalawa? Saan at kailan? Nabigla talaga siya sa inamin nito. These two doctors are
professionals inside the laboratory. Madalas pa nga kung magtalo ang dalawa sa
maraming bagay. Maraming hindi napagkakasunduan ang mga ito pagdating sa trabaho at
purong trabaho lang ang usapan ng dalawa sa opsina.

Hindi niya maisip na magkasintahan ang dalawang kasamang doktor. Kahit saang
anggulo ay wala siyang makita na may namamagitan na romansa sa dalawa. Paano pa
nakagawa ang mga ito ng dahilan para magkaroon ng relasyon gayong halos wala na
ngang oras ang mga ito sa dami ng trabaho?

Nilakihan nito ang pagkakabukas ng pintuan para makapasok sila sa loob. Malinis at
maayos ang bahay ng doktora. Walang makita kahit katiting na alikabok. Katulad lang
din sa kung ano ang babaeng doktor sa laboratoryo. Pinaupo siya ni Alexa sa sofa.

"Do you want coffee, juice, tea? I have biscuits," pukaw nito sa kanya.

"Just coffee."

Kung tutuusin ay inaantok pa siya. Hindi pa siya masyadong nakababawi mula sa

maghapon na training sa gym at sa magdamag na harutan nila ni Torin. Mahirap din
kasi na kasama niya ang lalaki gabi-gabi. He's like a wild beast while she was his
prey. Iwinaksi niya ito sa isipan at baka kung saan pa lumipad ang diwa niya.

Hinainan siya ni Alexa ng kape at saka mga tinapay. Tahimik silang dalawa na
hinintay ang nobyo nito.

Papaubos na ang kape niya nang dumating si Dr. Edward. Basta na lang nagbukas ang
pintuan dahilan para kumunot ang noo niya nang bahagya. Malaya kasi itong nakapasok
sa loob at hindi na siya magtataka kung sakali na may susi ito sa bahay na iyon.

Nais niyang mailing. Mukhang malalim ang relasyon ng mga ito.

Hindi pa man nakakaupo si Edward ay may bilin na agad sa kanila. "Kailangan nating
bilisan ang trabaho na ito. Pinipilit si Chairman ng Board of Directors na
tanggalin ako sa opisina dahil sa reaksiyon ng publiko."

"Bakit ikaw ang tatanggalin? Dumaan sa test ang gamot natin and it's one hundred
percent safe," galit na wika ni Alexa.

"Don't worry. Walang matatanggal," kalmadong saad niya. Sabay na napatingin sa

kanya ang dalawang doktor.

“Pahiram ako ng laptop,” hiling niya kay Alexa. Ibinigay naman ng doktora sa kanya
ang gamit nito.

Isinuksok niya sa reader ang USB na dala. Saka inisa-isa sa dalawang doktor ang mga
nakuha niyang resulta mula rin sa report sa kanya ni Torin. Ipinaliwanag niya sa
mga ito ang parehas na paliwanag sa kanya ng asawa. Matapos ang mahabang diskusyon,
parehas na walang emosyon ang dalawa.

"Gusto kong malaman, ano ba ang nais sa inyo ni Enzo?" tanong niya kay Edward.

Nagkatinginan ang dalawang doktor. Naisip ni Angela na posibleng nag-aalangan ang

mga ito sa kanya dahil brother-in-law niya ang lalaki.
"Don't worry, we are not on good terms. Lalo na at madalas niyang pagtripan ang
asawa ko."

Mukhang nakampante naman ang dalawang doktor sa kanyang sagot.

"He wanted me on his side. May ipinagagawa siya sa amin na hindi niya sinasabi kung
ano ang bagay na iyon dahil confidential. He would explain kapag pumayag kami ni
Alexa. Ngunit nitong mga nakaraan linggo, napag-alaman namin na may ipinagagawa
siyang ipinagbabawal na gamot kay Dr. Barley na nauna niyang narecruit sa
laboratoryo," paliwanag ni Edward.

"That’s right! However, Dr. Barley failed. So we thought we would be doing the same
job as him if ever we agreed," ani Alexa.

"I don't need his money, and definitely not doing things illegally for the sake of
money," wika naman ng lalaki.

Saglit na nag-isip si Angela ‘tapos ay inangat niya ang gilid ng labi. Ngayon ay
malinaw na sa kanya ang plano ni Enzo. This man was looking for another Angela
Capili—ang dati niyang pagkatao

Angela knew that Enzo was a dangerous man. Mukhang kailangan niyang mag-ingat sa
lalaki simula sa oras na iyon. Hindi sana siya mahuli nito na malaki ang
pagkakahalintulad kay Angela Capili pagdating sa trabaho,.

"What my biggest problem right now is my family. You know that my dad is a Senator
and he hates me. Kapag nalaman ng taong bayan na may kaugnayan siya sa akin, hindi
ko alam kung ano ang mga susunod na mangyayari," sabi nito habang nakatingin kay
Alexa.

"You know that this issue will crash his reputation. Ngunit h’wag kang mawalan ng
pag-asa. Masusulusyonan natin ito. Magpasalamat pa rin tayo na may nakuhang
ebidensiya si Angela."

Matagal nang pinapaalis sa trabaho nito si Edward ng mga magulang nito ngunit mas
sinunod ng doktor kung ano ang makapagpapasaya rito.

"Unahin muna natin sa ngayon ang mga singkuwentang pasyente na natatakot mamatay.
Dr. Edward, you have to go back for your meeting at eight in the morning. Alexa and
I will go to the hospital to see the dead patient."

"Isa pa nga 'yan sa mga problema ko ngayon. Ayaw ng ospital na pumayag na mangialam
ang ULab sa pag-inspeksyon dito."

Narinig na nga niya ang tungkol doon. Ngunit hindi siya si Angela kung hindi siya
makagagawa ng paraan.

"Saang ospital ba ito naroon?" tanong niya.

"Macapagal Hospital," sagot naman nito.

Hindi nakaimik si Angela matapos niyang marinig ang pangalan ng pupuntahan nila ni
Alexa. Ito rin kasi ang lugar kung saan siya nagising bilang Angela Madrigal.

"What about the other patients? Ano ang demand nila?"

"Pangalawa iyan sa problema. Ayaw din nilang makipagtulungan. Wala man lang kaming
ideya kung saan sila nagpapa-check up."
Lumalim ang isipan niya. Bakit parang pakiramdam niya ay may kumikilos para hindi
sumang-ayon sa kanila ang lahat? Bakit pakiramdam niya ay may nananabotahe sa
trabaho nila.

"Kailangan natin makuha ang resulta ng doktor sa kanila. Laboratory results and
other things para makagawa tayo ng gamot," wika naman ni Alexa.

"I know a doctor in Macapagal Hospital, but I hope he’ll help me," saad niya habang
nakatingin sa dalawa na parang ordinaryong magkatrabaho lang.

Tutal naman ay nais siyang kausap ni Kweku at pinapupunta siya sa ospital na iyon.
Hiling niya na sana lang ay matulungan siya nito na makalapit sa bangkay ng namatay
na customer.

"You have to secure your lab, Dr. Edward."

"I know and I will. Hindi ko hahayaan na mapunta sa ibang kamay ang laboratoryo,"
ang huling saad nito bago nila mapagdesisyunan na simulan na ang mga plano.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 39-The Friend

KASALUKUYANG mainit ang kapaligiran kahit alas nuebe pa lang ng umaga. Masakit sa
mata ang araw dahil sa tag-init na klima. Kapwa kabado si Alexa at Angela habang
naroon sila sa loob ng sasakyan nito.

"What are you thinking?" usisa ni Alexa habang nagmamaneho.

Naroon lang ang sasakyan nito sa kung saan ito nakatira. Madalas na naglalakad lang
ito mula sa tirahan hanggang sa laboratoryo. Ginagamit lang nito ang sasakyan kapag
malayuan ang pupuntahan.

"Pakiramdam ko kasi ay si Enzo pa rin ang nasa likod ng mga nangyayari sa ngayon,"
sagot niya.

"Kung siya nga ang nasa likod nito, nakakatakot ang brother-in-law mo. Wala siyang
pakialam kahit na may mamatay, ang mahalaga sa kanya ay basta mapaalis kami ni
Edward sa opisina."

Hindi niya ito sinagot. Sa totoo lang ay wala naman talaga itong awa kahit na
mamatay ang kahit na sino. Kung siya nga na si Angela Capili na pinagkakautangan
nito ng malaking pabor at kailangan nito sa misyon ay nagawa nitong patayin. Ibang
tao pa kaya?

Isa sa mga iniisip niya sa kasalukuyan ay kung paano nito napapayag ang mga
pasyente na tanggihan ang imbestigasyon nila. May alam kaya si Kweku?

"We're here," pukaw sa kanya ni Alexa.

Maayos na nagmaniobra ng sasakyan ang doktor sa parking lot. Sabay silang bumaba ng
sasakyan at pumasok sa loob ng gusali.

"Alam mo ba kung saan ang Department of Medicine?" tanong niya kay Dra. Alexa.

Tumango lang ito. Nagpatuloy sila sa paglalakad sa napakahaba at napakaraming

pasilyo. Kumanan sila, kumaliwa hanggang sa makarating sa lugar kung saan naka-
assign si Kweku.
Dumoble ang kaba ni Angela nang makita ang lalaki na may kausap ilang metro ang
layo sa kanila. Ano ang gagawin niya ngayon? Narito na siya para umamin kaya’t
nagpatuloy siya para lapitan ito.

Ilang hakbang na lang ang layo sa lalaki nang mapansin niya na sumesenyas ito nang
palihim sa kanya at nagsasabi na huwag niya itong lapitan. Saglit lang siyang
natigilan at ipinagpatuloy ang paglakad kasabay ni Alexa para hindi sila kahina-
hinala sa pagkilos.

Napansin sila ng doktor na kausap ni Kweku. May edad na ito na halatang mas mataas
ang katungkulan sa lalaki. "Excuse me, bawal kayo rito sa area na ito."

Nagpalinga-linga siya para kunwari ay wala silang alam sa sinabi nito, saka siya
ngumiwi. "I'm sorry po, Dok. Papunta po sana kami sa canteen. Akala po namin ay may
daan dito."

Mensahe niya iyon kay Kweku na aabangan niya ang lalaki sa canteen. Napailing naman
ang kausap nito at saka itinuro sa kanila ang daan patungo sa sinabi niyang lugar.
Nagbigay siya ng huli at makahulugang sulyap kay Kweku bago sila tumalikod pabalik
ni Alexa.

Malayo na sila nang kausapin siya ni Alexa. "I thought may kakausapin ka ro'n?"

"Yes, but it's not safe. Pumunta muna tayo sa canteen."

Papasok na sila sa loob ng nasabing lugar nang masagi si Alexa ng isang pasyente sa
bungad ng kainan. Nagmamadali itong lumabas sa katabing pasilyo kaya hindi sila
nito napansin. Nalaglag sa sahig ang mga reseta nito.

"I'm sorry!" pagpapaumanhin ni Alexa.

Yumuko si Alexa at tinulungan ang babae na damputin ang reseta ng gamot na nalaglag
sa sahig. Hindi nakaligtas sa mata nito ang pangalan na nakasulat sa papel. Saglit
itong natigilan. Inangat ni Alexa ang mukha para tingalain ang babae. Inayos ng
huli ang face mask nito. Hindi ito nagsalita at basta hinablot na lang ang reseta
mula sa kamay ni Alexa at mabilis na lumakad palayo.

Tila napako naman sa kinatatayuan si Alexa na sinundan ng tingin ang babae.

"What is it?" usisa ni Angela saka tiningnan din ang papalayong bulto ng babae.

"Angela, she's the dead patient," sabi nito na wala pa ring makitang emosyon sa
mukha.

Iba ang naging reaksiyon ni Angela. "What do you mean, Dra. Alexa?"

"That's Lailani Fernandes, siya 'yung pasyente na nagreklamo at namatay dahil sa

gamot na ginawa namin ni Edward," paliwanag nito.

Kumunot ang noo niya saka umawang ang labi. "How come?"

"I'm not sure either. It looks like someone was enjoying playing at us. Susundan ko
siya," saad ng doktora.

Hindi na nito hinintay pa kung ano ang suhestiyon niya. Nagpatuloy na lang ito sa
paglakad para sundan ang babae. Hindi na rin niya sinundan pa si Alexa dahil
kailangan niyang hintayin si Kweku sa canteen na iyon. Alam din naman kasi niya na
kaya nitong protektahan ang sarili nito bilang lumaki ito sa poder ng mga militar.
Alexa is cautious, napatunayan niya iyon nang hindi ito magtanong nang makita nila
si Kweku. The woman asked when they left the Department of Medicine. Pumasok na
lang siya sa loob ng canteen. Pumila siya para bumili ng kape sa kahera. Ilang
saglit pa ay nasa likuran niya si Kweku na nakapila rin.

"How are you, Angela?" bulong nito habang kunwari ay may sinusuri sa cellphone.
Siya naman ay diretso ang tingin sa unahan, hindi rin nililingon si Kweku.

"How did you know that I am Capili?"

"Because I was the one who made you a Madrigal."

Saglit siyang natigilan. Pagkakatiwalaan niya ba ang sinabi nito? "How?"

"It's a long story."

Nakarating sa bungad ng kahera si Angela. Bumili siya ng 3-in-1 coffee. Wala naman
siyang plano na inumin iyon. Binili lang talaga iyon para magkaroon ng dahilan para
siya manatili sa canteen. Matapos niyang makuha ang paper cup na binigay ng staff,
inikot niya ang paningin sa kabuuan ng kainan. Napili niyang puwestuhan ang
magkatabing mesa na walang sumasakop.

Mabuti na nga lang at lagpas na ang oras ng agahan. Umupo si Angela sa isang mesa
saka tinimpla ang kape. Sa likod niya ang isa pang mesa na walang sumasakop kung
saan naman umupo si Kweku. Magkatalikuran sila para mas malinaw na marinig ang
isa't isa nang hindi mapapansin ng ibang tao.

"As expected, you can turn the world upside down," simula ni Kweku, nakataas ang
gilid ng labi.

"Let's talk about my life next time we’ll meet. As of now, I need your help.
Nagpunta kami rito ng doktor na kasama ko kanina para sana humingi ng kopya ng
resulta ng namatay na pasyente, pero hindi namin inaasahan na makikita namin siya
nang buhay. What's this drama?"

"You are Enzo's ex-girlfriend, what do you think was happening?" balik na tanong
nito. May kinuhang ballpen ang lalaki sa bulsa nito at nagsimulang magsulat sa
likod ng resibo.

"I am no longer his ex-girlfriend, I am married as Madrigal."

Hindi sumagot ang lalaking doktor. Sa kabilang banda ay natutuwa ito sa bago niyang
buhay.

"Tell me what Enzo's plan is," hiling niya rito.

"Hmm… Enzo’s plan. You mean the long term, or short term?" tanong nito habang
nakangiti nang palihim sa kanyang likod at nagsusulat. Matapos nitong maisulat ang
nais ay tinupi nito iyon.

"I don't have time for bullshits, Kweku," mariin at may dating niyang sabi.

"Tss! Ikaw nga ‘yan, Angela. Straight to the point and don't like bullshits.
Anyway, magulo mag-isip ang taong ‘yon. Matapos mong mamamatay sa kamay niya,
nagbago kaagad ang isip niya makalipas lang ang ilang araw," wika nito na ang tukoy
ay si Enzo.

Umismid si Angela. "Dapat ba akong matuwa?"

"Yes, dahil parang nakaganti ka na rin sa kanya. As far as I know, he’s looking for
another Angela Capili because he wants to own Black Knight. Hindi niya iyon
magagawa kung hindi niya mapapatay si Haru. You are Silence after all."

"Iyan ba ang dahilan kung bakit gusto niyang makuha ang ULab?" usisa niya.

"You got it! Hindi niya inaasahan na isasama mo sa hukay ang laboratoryo at mga
gamot kung saan misyon naman talaga niya bago ka niya patayin. The saved files are
useless," saad nito bago inubos nang tuluyan ang iniinom na kape.

Dapat nga ba siyang matuwa? Sa ngayon ay parang nais niyang magpasalamat.

“Utang ko sa’yo kung bakit walang natira sa mga kailangan ni Enzo.” Si Kweku ang
nagbigay sa kanya ng impormasyon noon na plano siyang patayin ni Enzo.

Biglang pumasok sa isip niya si Torin. Humigpit ang hawak niya sa plastic stirrer
na panay ang kanyang ikot sa paper cup. Magugustuhan ba siya nito bilang Angela
Capili? Isang ordinaryong babae na wala man lang sa kalahati ng pisikal na ganda ni
Angela Madrigal.

"Hindi ko hahayaan na magwagi si Enzo. Ngayon pa lang ay dudurugin ko na ang

kanyang pangarap," bulong niya.

"That's my girl!"

Ang mga sumunod na naganap sa kanila ni Kweku ay katahimikan. Marami siyang iniisip
at mukhang ganoon din ang lalaki.

"Let’s go back to the ULab case. If you are looking for the patient's record, go to
Vasquez Repair Shop. I have a tip for you, Angela—"

Tumayo ito at saka hinulog ang nakatuping resibo sa sahig sa kanyang tabi. Hindi na
ito nagpaalam at basta tinungo ang pintuan papalabas ng canteen.

Pinulot niya ang papel at saka binuklat.

"You have to be careful. Someone was eyeing me for weeks. Look for Diego." Ito ang
mga nakasulat sa resibo na napulot niya mula sa lalaki. Isinuksok niya ang maliit
na papel sa kanyang bulsa.

"Diego Vasquez, repair shop," usal ni Angela. Tumayo na siya para lumabas na rin ng
kainan. Tinapon niya ang paper cup sa nadaanan na garbage bin. Hindi na siya
nabigla nang makasalubong niya si Alexa sa pintuan.

"Mailap ang pasyente. Basta nawala na lang sa paningin ko," ani Alexa.

"Don't worry. May sagot na ako. Wala na tayong gagawin dito. Ako mismo ang
magpapalabas sa namatay na pasyente," determinadong saad niya na para bang hawak
niya ang mundo.

"But, what about the records?" tanong ni Alexa na wala man lang bahid ng pag-
aalinlangan.

Hindi niya alam kung matutuwa siya sa pokerface nito. Iisa lang ang emosyon nito
madalas. Hindi niya alam kung kailan ito masaya, kung kailan ito malungkot at kung
kailan nag-aalinlangan.

"I’ll give you all answers this afternoon. Ihahatid lang kita sa ULab para samahan
ang boyfriend mo."
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 40- Evidence

HINATID ni Angela si Alexa sa ULab para gumawa ng paraan kung paano makakatulong sa
grupo ni Dr. Edward. Kailangan niyang puntahan ang lugar na sinabi ni Kweku. Sa
buong maghapon ay madami na ang naganap matapos lang niyang magpahinga ng isang
araw. Kailangan niyang hanapin si Lailani Fernandes. Ano ang dahilan nito para
magpanggap na namatay?

Ngunit hindi nila inaasahan ni Alexa na marami ang nagra-rally sa labas ng gusali
nang makarating sila sa opisina. Hindi ininda ng mga tao ang kainitan ng panahon.
Nagkukumpulan ang mga ito habang hawak ang mga plakard na may mga nakasulat na
pagmumura at mga pangit na salita.

"Sh*t! Anong kalokohan 'to?" usal ni Angela.

"Isarado na ang ULab!"

"Mamamatay-tao!"

"Dr. Edward, mamamatay tao! Magresign ka na!"

Nilingon niya si Alexa na wala pa ring ekspresyon sa mukha.

"They are too much! Wala namang namatay!" komento niya.

Pinagbabato ang sasakyan nila nang hawiin nito ang pagkakakumpol ng mga tao. Plano
lang sana ni Angela na pababain si Alexa kapag nakarating na sila sa tapat ng
gusali at hiramin ang sasakyan ng babae, ngunit walang siyang magawa kung hindi ang
ipasok ang sasakyan sa loob ng gusali ng ULab at doon mag-park. Nakakunot ang noo
niya nang makita si Makoy na nakatayo sa tabi ng kotse na nakapark sa parking ng
gusali.

Bumaba sila ni Alexa.

"Ibigay mo sa akin ang numero mo," hiling niya sa doktora. Wala siyang nagawa kung
hindi ang isulat iyon sa kanyang notebook. Hindi pa kasi siya nakabili ng telepono
dahil iniiwasan din niya na matunugan ni Enzo. Ngayon na mas malapit siya rito, mas
kailangan niya na maging mapanuri at mag-ingat.

"Tatawagan kita kung ano ang balita, wait for my good news," huling bilin niya kay
Alexa.

Tumango lang ang babae bago nagtungo sa elevator. Siya naman ay tinungo si Makoy,
"Ano ang ginagawa mo rito?"

"Ma'am Angela," bati nito. Inabot nito sa kanya ang isang brown envelop. "Galing po
'yan kay Boss Torin. Huwag na daw kayong umalis ng ULab o kaya naman daw ay mas
maganda kung bumalik na lang kayo sa villa."

Parang hinaplos ang dibdib niya matapos maisip na nag-aalala sa kanya ang asawa.
Malamang ay nabalitaan na nito ang mga nangyayari sa labas ng ULab. Hindi naman
niya masisisi ang lalaki dahil magulo talaga ang mga kaganapan ngayon sa opisina.
Binuksan niya ang envelope at saka kinuha ang mga papel. Mga hospital records ng
mga pasyente ang laman nito na ikinabigla ni Angela.

"Where did he get these?" tanong niya.

Nakatingin lang sa kanya si Makoy na halatang walang plano na ibahagi sa kanya ang
alam nito. Wala pang ideya si Angela kung alam ng mga taong kasama nila sa bahay
ang tungkol sa tunay na pagkatao ni Torin, ngunit sa palagay niya ay may alam si
Makoy.

"Whatever. Wait for me here, may pupuntahan tayo."

Kumunot ang noo nito sa huling sinabi niya. May plano pa sana ito na magtanong muli
ngunit nakalayo na si Angela. Bumaba muli siya sa lower level kung saan naroon ang
laboratoryo. Hindi pa man siya nakapapasok ay nakita niya si Alexa na papalabas
muli.

"Kailangan kong umakyat sa chairman office, ginigisa si Edward," anito.

"Sasamahan kita."

Hindi niya alam kung bakit sa tuwing papasok siya roon ay lagi na lang nagmamadali
ang mga kasama niya na lumabas ng malaking silid. Umakyat sila ni Alexa sa
pinakataas na palapag kung saan naroon ang opisina ng Chairman. Sinalubong sila ng
assistant ni Chief Agassi.

"Dra. Alexa, Miss Angela," bati nito sa kanilang dalawa.

"Nasaan ang conference?" tanong niya.

"I'm sorry, pero hindi po kayo pwede roon."

"Sorry, pero hindi rin pwede na hindi namin makita si Edward." Hindi sila nito
napigilan. Malalaki ang mga hakbang niya na tinungo ang nag-iisang conference room
sa palapag na iyon. Nakasunod sa kanya si Alexa at ang lalaki.

“Miss Angela!” anito para pigilan siya.

Malayo pa ay naririnig na nila ang usapan sa nag-iisang conference habang nakasara

ang pinto nito. "You must resign, Edward! Hindi na natin mapigil ang mga
nangyayari!”

Naging daan naman ito para hindi na sila mahirapan pa na hanapin ang kwarto kung
saan naroon ang mga talakayan. Marahas niyang binuksan ang pinto ng meeting room.
Sabay-sabay na nagsipaglingunan sa kanya ang lahat ng mga executives na maayos na
nakahilera sa silya ng mahabang mesa. Matalim ang tingin na ipinukol sa kanya ng
kanyang father-in-law. Nakakalokong ngiti naman ang ibinigay ni Enzo kahit pa
mapanuri ang mga mata nito na nakatingin sa kanila ni Alexa. Ginantihan naman niya
iyon ng bahagyang pang-iismid.

Tingnan ko lang kung makangisi ka pa sa akin.

"Apologies for the sudden interference, gentlemen, but it’s not proper for us to
push Dr. Edward out on the bus. He is not at fault."

"It's getting out of hand, Angela. Naghahanap ng sagot ang mga tao sa labas.
Naidemanda at pinagmumulta na rin tayo ng Department of Food and Drug dahil sa
panloloko natin sa magkaibang gamot na nailabas ng opisina," saad ng ama ni Torin
habang hinihilot ang ulo.

"What if I tell you that someone manipulated the havoc?" tanong niya rito. Iniwasan
niyang tumingin kay Enzo dahil baka makahalata ito. Ayaw niyang alarmahin ang
lalaki.
"Who do you think you are?” singhal ng isang shareholder.

“Who will manipulate this huge situation? What's your proof?" Nagagalit na sabad
naman ng isa pa sa mga taong naroon.

Sinenyasan niya si Dr. Edward. Inilabas naman nito ang USB copy na ibinahagi niya
rito. "Here is the copy of our investigation."

Sinenyasan ni Chief Agassi ang assistant nito para kunin ang USB. Ikinabit nito
iyon sa laptop para ipakita kung ano ang mga nakalap nila.

"We have five suspects plus the dead patient," Angela said.

Kumunot ang noo ng mga tao sa meeting room. Nagpatuloy siya. Ipinakita niya ang mga
larawan. "Dr. Gregory, he is the real culprit who manipulated the drug formula into
a new drug—the girl in the middle is Perenna Cruz, she’s thirty-eight years old,
Head of Logistics—and her three allies on the right."

Nakangiti pa nang nakaloloko si Enzo. Inaabangan kung saan ito papasok para lalong
idiin si Dr. Edward, ngunit mabilis na nawala ang mga pagngiti nito nang ipakita ni
Angela ang sumunod na screenshot.

Isang record mula sa security, kung saan nakalista ang mga pag-attempt ng isang
doktor sa loob mismo ng silid kung saan naroon ang mga equipment, si Dr, Gregory.

Lihim siyang nagdiwang nang manlaki ang mga mata nito. Sigurado siya na hindi nito
inaasahan na lilitaw ang bagay na iyon dahil may nagmanipula sa technical records
ng opisina. Sinigurado ng grupo nito na pangalan ni Dr. Edward ang mga inaasahan
nito roon.

"Kaya kung may dapat na mag-resign, hindi si Dr. Edward iyon kun'di si Dr.
Gregory."

"Are you sure? How come Gregory knows about it? Hindi naman siguro siya mangangahas
na paglaruan ang formula. He’s on a different team," wika ng isa sa mga naroon sa
silid.

Pinakita niya ang sunod na screen kung saan nakita ng mga ito ang paglapit ng
doktor sa monitor ni Alexa para nakawin ang files ng doktora. Sapat na ang bagay na
iyon para maintindihan ng lahat ang nais niyang ipahiwatig.

"But what about the—" Magtatanong pa sana ang isa pa sa grupo, ngunit nabigla na
lang sila nang mamatay ang screen kung saan ipinapakita niya ang mga nakalap na
ebidensiya. "Huh? What happened?"

Napangiti nang makahulugan si Angela. Sigurado siya na nakatimbre agad ang grupo ni
Enzo para manabotahe sa presentasyon niya. Hmp! childish!

Kinuha niya ang isang papel sa envelope na bigay ni Torin. Kopya iyon ng electronic
money transfer sa doktor at kay Perenna Cruz.

"Habang inaayos ang computer, heto. Sapat na ba ang ebidensiya na ito para
patunayan na may nananabotahe sa opisina? Letting Dr. Edward go seems like we are
killing the laboratory as well."

"Kung gano'n, paano natin susulusyunan ang mga biktima gayong ayaw nila na
makipagtulungan?" tanong ng isa pa.

Kinuha ni Angela ang lahat ng laman ng envelope. "I'm sorry, but I have records ng
mga check-ups at laboratoryo nila." Iwinagayway niya iyon sa harap ng mga ito.
"Kaysa nag-uubos tayo ng laway dito, gagawa ang grupo namin ng paraan at hahayaan
ang mga biktima na sila mismo ang lumapit sa atin kapag nalaman nila na may gamot
na kaming ihahanda sa kanilang mga nakuhang sakit."

Especially that girl, Lailani Fernandes.

Nag-iisip na siya kung paano palilitawin sa lungga na pinagtataguan nito ang babae.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzz
Chapter 41-Careless

[Warning: A physical abuse is presented in this chapter that may cause discomfort
to some readers.]

INIABOT ni Angela kay Edward at Alexa ang envelope na naglalaman ng mga record at
mga pagsusuri sa mga customer ng ULab na nakalap ni Torin.

“Kayo na ang bahala sa mga ito. Tatawagan ko si Alexa kung sakali na may makuha
akong impormasyon. May kailangan akong puntahan sa labas ng opisina.” Alam niyang
makagagawa ng paraan ang dalawang doktor na makagawa ng lunas mula sa mga iyon.

“Salamat, Angela!” Malalim na nakatingin sa kanya si Edward. Alam niyang lihim

itong nagpasalamat sa lakas ng kanyang loob na harapin ang mga tinitingalang
miyembro ng opisina.

Tumango lang siya bago nagpaalam sa mga ito na may kailangan pa siyang gawin na
makatutulong sa kaso nila.

Isa na lang ang kulang, ang kaso ng kunwaring namatay na si Lailani. Nagpunta siya
sa parking kung saan naghihintay si Makoy. "Samahan mo ako, may pupuntahan tayo."

"Ma'am Angela…" Halata na nag-aalangan ito kung susunod sa kanya.

"Diego Vasquez, repair shop."

Hindi na niya hinintay pa na tumanggi ito, sumakay na siya sa likuran ng kotse.

Habang nakaupo at hinahanap ni Makoy ang address sa cellphone map nito, nagsalita
muli ito para muli siyang pigilan.

"Ma'am Angela, I'm sorry, pero baka ako po kasi ang mapagalitan ni Boss Torin.
Delikado po ngayon, kaya nga ibinigay na niya ang kung anong kailangan mo."

Hindi naman niya ito pinansin. Hindi na niya problema kung pagalitan ito ni Torin.
Mas importante sa kanya na mapuntahan ang sinabi sa kanya ni Kweku. Kailangan
niyang kumilos sa kung ano ang paraan na alam niya. Hindi palaging nariyan si Torin
para tulungan siya. Malaki ang pasasalamat niya sa lalaki ngunit trabaho niya ito,
kailangan na siya mismo ang lumaban.

Mukhang nakahalata naman si Makoy na ayaw niya itong pansinin kaya pinaandar na
lang nito ang sasakyan para ihatid siya sa kanyang destinasyon.

***

ENZO was fuming mad in one abandoned villa. He hit Gregory hard on one of his legs
using a bat. Binulabog ng isang hiyaw ang natutulog na katahimikan mula sa lalaki.

Hindi pa nakuntento si Enzo. Hinampas niya muli nito nang mas malakas si Gregory;
nakapanginginig ng laman, halos mamanhid at kulang na lang ay tawagin ng huli ang
lahat ng santo para manghingi ng tulong.
“Alam mo ba kung ano ang ginawa mo?” Enzo’s eyes were fiery, intended to kill the
person beneath his eyes.

“B-Boss, sinunod ko lang naman ang ginusto n’yo,” wika nito sa nahihirapan nang
boses. Nakakuyom ang kamao na tila pinipigil ang galit.

Isang suntok mula kay Oliver ang natanggap nito sa pisngi, kasunod ang suntok ni
Xavier—ang dalawang tauhan ni Enzo. Mabilis na dumaloy ang dugo sa labi nito. Ang
dalawa ang kumuha sa doktor sa tahanan nito matapos ang sunod-sunod na kapalpakan
na nagawa. Una ang pagkakamali nito na makapasok si Angela sa opisina. Ikalawa ay
ang hindi nito magawa ang gamot na hinihiling niya. Ang huli nga ay ang bagay na
iyon na nadawit ang pangalan nito sa problema.

“Ibig mo bang sabihin ay ako ang may kasalanan?” tanong ni Enzo kay Gregory na tila
nahihiwagaan.

Umiling ang lalaki. “No, Boss! H-hindi iyon ang ibig kong sabihin. Please give me
one more chance.” Gregory whimper.

“That’s the problem, I never give one more chance!” Muli nitong hinampas ang binti
ni Gregory gamit ang hawak na matigas na pamalo.

Malakas na hiyaw muli ang bumalot sa lugar. Halos hindi na maramdaman ni Gregory
ang sariling katawan dahil sa pagkamanhid. Tila ba mas nanaisin na lang nito na
mamatay.

Matalim na tiningnan ni Enzo ang dalawang lalaki. “Ayoko nang makarinig ng

problema!”

Napalunok na lang ang mga ito saka napayuko.

“Boss, sa palagay ko, ang babaeng si Angela Madrigal ang talagang problema natin,”
wika ni Oliver.

“Masyado na akong nahihiwagaan sa Angela na ‘yan! Nais kong malaman ang lahat ng
tungkol sa kanya.”

“Gagawan po namin ng paraan!” ang tanging naisagot ni Xavier.

***

MAHABA-HABA ang biyahe ni Angela na halos inabot na siya ng hapon bago huminto ang
sasakyan sa tapat ng isang pagawaan ng mga kotse. Ito ang tinutukoy ni Kweku.

"Miss Angela, mabuti pa na mag-isip muna kayo." Alam ni Makoy na madalas na tama
ang mga plano ni Torin kaya nais nito na huwag nang patuluyin si Angela, ngunit
alam din ng lalake kung gaano katigas ang kanyang ulo.

Bago sumugod si Torin, sinisigurado muna nito nang mabilisan ang pagpaplano.
Taliwas naman kay Angela. Mas madalas na nasa loob lang siya ng laboratoryo sa loob
ng ilang taon at buwan kaya iba ang determinasyon na mayroon siya. Sugod lang siya
nang sugod dahil tila hindi siya tinatablan ng takot. Iba ang nakagawian niyang
trabaho kumpara sa trabaho ni Torin.

Nilapitan ni Angela ang lalaki na nakatambay at naninigarilyo sa pinakabungad ng

talyer. "Magandang hapon! Nand'yan ba si Diego Vasquez?"

Walang emosyon ang lalaki na muling humithit ng sigarilyo.

"Sir!" mariin niyang tawag rito. Bago pa ito makasagot sa kanya ay isang tinig ang
pumukaw kay Angela at sa lalaki.

"Love! Pumasok ka na sa loob!" Nagsalubong ang mata nila ng babaeng kalalabas lang.

Hindi yata nito alam na may kausap ang lalaki kaya bigla itong lumabas, ngunit
mabilis din itong tumalikod nang makita siya at pumasok sa loob. Hindi ipinahalata
ni Angela na bahagya siyang natigilan. Iyon si Lailani Fernandez, ang babaeng
nagpanggap na namatay.

Walang suot na mask ang babae hindi tulad nang makita nila ito ni Alexa. Hindi niya
alam kung namukhaan siya nito. Gusto niyang isumpa si Kweku. Ang sabi kasi nito ay
makukuha niya ang medical report na hanap niya. Hindi niya akalain na ituturo pala
siya nito sa mismong lugar kung saan nagtatago ang babae.

"Ano ang kailangan mo, ako si Diego Vasquez?" tanong ng lalaki.

Naghanap ng irarason si Angela. F*ck you, Kweku!

"M-may ipagagawa sana akong kotse," aniya. Itinuro ang sasakyan ni Torin.

Ngumisi si Diego. "Ano ang sira n’yan?"

"Hindi ko alam. Kung alam ko, eh ‘di hindi ko na ipapacheck sa'yo," sarkastiko na
sagot niya rito.

"Ashh!" umangil ito. May lumapit sa kanilang lalaki mula sa loob at may ibinulong
kay Diego. Tumingin ito sa kanya nang taimtim.

"May problema ba?" tanong ni Angela nang hindi nagbabago ang ekspresyon sa mukha.
Ayaw niyang ipahalata na may nakita siya sa lugar na iyon na hindi dapat.

Sumeryoso naman ang lalaki na itinuro ang tukoy niyang sasakyan. "Ipasok na 'yan sa
loob!"

Ramdam ni Angela na may hindi magandang magaganap. Bigla tuloy siyang nagsisi na
sana ay nakinig siya kay Makoy. Hindi niya alam kung ano ang naghihintay sa kanya
sa loob ng talyer kung sakali na makapasok sila room. Mabilis na nag-isip si
Angela. Kunwari ay sinilip niya ang relo na nasa pulsuhan saka tumingin sa placard
na nakakabit sa bungad ng talyer.

"Hindi pa ba kayo magsasara? Alas singko na pala," saad niya.

"Bukas kami sa nangangailangan."

Tumango-tango siya. "Oh! Hindi ko rin napansin ang oras, eh. My husband is also
waiting for me at home. I'd rather go back. Babalik na lang ako."

Pinag aaralan ni Diego ang mga reaksyon ni Angela. Bumulong muli ang lalaki na
bagong labas. Mas lumakas ang hinala ni Angela.

"Kung wala na ay mauuna na ako." Tumalikod na si Angela para umiwas sa gulo. Sa

palagay niya ay naalarma na ang mga ito. Posible na nakatunog ito na sa ULab siya
nagtatrabaho.

"Mabuti pa na pumasok ka na!" Pinigilan siya sa braso ng lalaki na bagong labas.

Mabilis na naalarma si Makoy. Lumapit ito para protektahan si Angela. Ngunit nauna
na siyang sipain sa maselan na bahagi ang lalaki.

"Ah! F*ck!" mura nito.

Hindi na niya napansin na kinuha na pala ni Diego ang baril nito na nakasuksok sa
likuran. Diretso nitong itinutok ang butas sa kanyang noo.

"Get inside!" sabi nito na pinapapasok siya sa loob ng talyer, matalim ang mga
mata.

Bumalot ang takot sa mukha ni Angela habang naduduling sa malamig na bakal ng hawak
nitong kalibre 45. Parang pelikula ang mga larawan sa kanyang nakaraan na isa-isang
nagsipagbalikan sa isipan niya. Ang mga pangyayari nang barilin siya sa dibdib ni
Enzo. Ang araw ng kanyang pagkamatay.

Tila si Enzo ang nakikita ni Angela sa pagkatao ni Diego sa oras na iyon. Nanlalaki
ang mata niya at tila siya ipinako sa kinatatayuan—hindi siya makakilos. Parang
nilagyan ng glue ang mga paa niya sa sahig at pinipigil ng kung ano ang lahat ng
parte sa kanyang katawan. Tila siya ipinasok sa dating eksena.

"Sh*t!" mura ni Makoy nang masaksihan nito ang nangyayari.

"Huwag kang lalapit kung ayaw mo na saktan ko ang amo mo," banta ni Diego kay Makoy
bago hinarap si Angela. "Ano ang kailangan mo?"

Ngunit dahil sa kakaibang takot na naramdaman ni Angela sa kasalukuyan ay kinain ng

dilim ang ulirat niya. Bumagsak siya sa sahig.

"Ma'am Angela!"

Samantala, hindi na nagdalawang-isip si Makoy na sinipa ang kamay ni Diego na may

hawak sa baril nito. Tumilapon iyon at diretsong bumagsak sa mga kamay niya.
Mabilis na itinutok niya iyon sa dalawang lalaki. Ang kaninang tila maamong mga
mata niya ay napalitan ng talim. Tila handa siyang pumatay kung sakali na may
masamang mangyayari kay Angela.

"Ipasok mo siya sa loob ng kotse," utos niya kay Diego.

Nagkikiskis naman ang mga ngipin ni Diego na sumunod sa kanya.

Sa totoo lang ay gustong tirisin ni Makoy ang asawa ni Torin sa mga oras na iyon o
kaya naman ay ihagis sa ilog habang wala itong malay. Ang lakas ng loob nito na
dalhin ang sarili nito sa kapahamakan.

Matapos mailagay nang maayos si Angela sa likuran ng kotse ay hinampas niya ang
hawak na baril sa ulo ni Diego at hinagis ang armas nito sa bubungan ng talyer bago
siya pumasok sa kotse para iuwi si Angela kay Torin.
zzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 42-He Cares

NAPABALIKWAS ng bangon si Angela mula sa kama. Isang madilim na silid ang

sumalubong sa kanya na tangin kakaunting liwanag lang na nagmumula sa labas ang
kanyang nasisilayan. Binalot na ng gabi ang kabuuan ng siyudad, kita niya mula sa
bukas na pintuan ng terasa. Torin likes their room dark.

Hindi niya alam kung anong oras na sa kasalukuyan. Binalikan niya ang huling ala-
ala. Pakiramdam niya ay binabalot siya ng lamig nang maalala ang baril na tumutok
sa kanya. Nangangatog ang mga braso na niyakap niya ang sarili habang nakaupo sa
gitnang bahagi ng malambot na kama. Nananatili ang takot sa kanya lalo na at hindi
niya maaninag si Torin sa kasalukuyan.

Isa-isang nagsipagbalikan sa ala-ala niya ang mga nangyari sa nakaraan; si Enzo,

ang dating laboratoryo, ang apoy at ang mga gamot na nakalagay sa test tubes.

Nakita naman siya ni Torin mula sa siwang ng kurtina nang maramdan siya nito mula
sa terasa. May kausap ito sa telepono. Agad nitong tinapos ang tawag at lumapit sa
kanya.

"Wife, are you okay?" tanong ni Torin habang bakas ang pag-aalala sa mata nito.

"I-I'm scared," pagtatapat niya rito.

"Shh…" Tumabi ito sa kanya at hinagod nito ang kanyang likuran para pakalmahin siya
nang bahagya. Ipinilig niya ang ulo sa balikat nito at nagsimulang lumuha.

Kung tutuusin ay galit si Torin, gusto siya nitong pagalitan pero mas nauna ang
pag-aalala nito sa kanya. Nang malaman kasi nito kay Makoy ang mga naganap,
pinagalitan nito ang driver dahil hindi ito naabisuhan bago sila nagpunta sa kung
saan. Bumalik kay Angela ang lahat sa nakaraan. Ilang minuto rin bago siya kumalma.
Bigla niyang naisip na hindi niya pa pala kaya si Enzo dahil sa takot na namuo sa
kanyang damdamin.

Mayabang siya para isipin na kaya niya ang lalaki kung sa simpleng nagkukumpuni ng
sasakyan ay kaya siyang mapatumba. Torin kissed her forehead na para bang
binanlawan nito ang lahat ng masamang naranasan niya sa dating nobyo kaya kahit
paano ay naramdaman ni Angela na may kakampi siya sa katauhan nito.

"I'm sorry…" bulong ni Angela.

Inangat niya ang paningin para salubungin ang mata ni Torin sa dilim. Hindi
maiwasan na mangamba na naman ni Angela. Kung sakali na mamamatay siya sa ikalawang
pagkakataon, gugustuhin niya ba na mapunta na naman sa ibang katawan? Ngunit
papaano kung wala na pala siyang isa pang pagkakataon at ito na ang huli?

Masyado siyang naging pabaya. Humigpit ang yakap niya kay Torin.

"Huwag mo na akong susuwayin sa susunod para hindi tayo magkaroon ng problema." He

held her chin, looking straight into her eyes. Nasasaktan si Angela para sa sarili.
Hindi niya akalain na magiging dependent siya rito.

Dati ay pinipilit niyang kayanin ang lahat nang mag-isa kaya malakas ang loob niya
na magpunta sa talyer para kumuha ng impormasyon.

"Why are you so good to me, Torin?" she said while looking at him.

Natigilan ito sa kanyang tanong. Saglit na nag-isip saka siya ginawaran ng halik sa
labi. "Because I care. You are my Wife."

Mas lalo niya pang isiniksik ang sarili sa pagkakayakap nito. He cares for her as
she cares for him. Para bang natagpuan nila ang isa't isa sa tamang panahon.

"Nagugutom ako," usal ni Angela.

Hindi ito nagsalita. Sa halip ay lumayo ito para buhatin siya. Doon niya lang
napansin na iba na ang kasuotan niya sa oras na iyon. Gano'n ba siya kahimbing sa
pagtulog? Bitbit siya na dinala nito patungo sa kusina. Tila ayaw nito na mapagod
siya kahit sa kakaunting kilos. Madilim na sa buong kabahayan. Maingat siyang
iniupo ni Torin sa silya sa harap ng mesa.
"What do you like, wife? I'll cook for you."

"You know how to cook?" Bumahid ang pagkasorpresa sa kanyang magandang mukha.

"I grew up alone abroad, hindi na iyon kataka-taka."

"Kung gano'n, I want your specialty."

"Okay. five minutes."

Nagtaas ang kilay ni Angela nang marinig ang five minutes. Mabilis na naghiwa ito
ng mga gulay. Nawala na nang tuluyan ang takot at kaba niya sa dibdib lalo na
habang pinagmamasdan ang mabini nitong pagkilos.

Pinanood niya ito habang naghahanda ng pagkain, patuloy na humahanga rito.

Pinasadahan niya ito ng tingin; his thick brows na bumabagay sa hugis ng mukha
nito, ang malalim nitong mga mata na tila isang pangarap, ang matangos nitong ilong
at ang kaakit-akit na panga nito.

Napalunok pa siya nang bumaba ang tingin niya sa labi ni Torin. Hindi niya akalain
na natapos na pala ang limang minuto ni Torin. Isang garden salad ang inihanda nito
kay Angela.

"My specialty," seryoso na saad nito.

She was speechless. Hindi niya alam kung isa ba iyong biro.

"Kapit lang. Meron pang kasunod. Start eating it." Kinuha na lang niya ang tinidor
na iniabot nito saka nagsimulang kumain. She likes it kaya hindi na siya
nagkomento. Why does she like everything about Torin?

Gusto niya ang isip batang si Torin at gusto rin niya ang Torin na kaharap niya sa
kasalukuyan. Maybe it's because it was him, whatever he does. Matapos ang lima pang
minuto, isang mushroom soup naman ang inihanda nito para sa kanya.

Hindi niya alam kung matatawa siya sa especialties ng kanyang asawa.

"Babawi ako sa susunod. Ayoko lang na nagugutom ang asawa ko," katwiran nito.

"Don't worry, I like it. Ayos na sa’kin 'to," wika niya.

Tumabi ito ng upo sa kanya. Napaigtad na lang siya nang dilaan nito ang gilid ng
kanyang labi.

"Stop it, I'm eating," pigil niya rito. Baka hindi siya makapag-concentrate sa
pagkain at ibang bagay ang makain niya.

He smiled. "Siya nga pala, may balita ako mula sa opisina."

Nilingon niya ito at hinintay ang sunod na sasabihin.

"Kusang lumitaw sa publiko si Lailani Fernandez. She asked for forgiveness sa

kumpanya." Umawang ang kanyang labi dahil hindi niya inaasahan ang tungkol doon.

"Y-you mean lumitaw si Lailani Fernandez?" tanong ni Angela kay Torin.

Tumango lang si Torin. "Hindi niya na kasi kinaya ang pressure," makahulugan nitong
sabi. "Feed me, wife."
Hindi naman siya nagdalawang-isip na sumunod dito. Sumandok siya ng mga pagkain at
isinubo sa lalaki. Ibinalik niya ang katanungan dahil hindi siya napakali sa bagay
na iyon.

"Let’s talk about Lailani. Paano siya napressure?"

Hindi sumagot si Torin kaya bahagya siyang nagduda.

"You did something." Hindi pagtatanong kung hindi sa halip ay nang-aakusa siya
rito.

"A little… More food, please." ngumanga ito kaya napilitan siya na subuan muli ito.

"What was her reason?"

"For money and for love."

Sumeryoso ang bawat kalamnan ng kanyang mukha nang dahil sa narinig. For love
again.

Inubos na muna ni Torin ang pagkain bago nagpatuloy.

"The guy, Diego Vasquez is Lailani’s boyfriend. Nagkaroon ito ng malaking utang sa
tauhan ni Enzo," patuloy nito bago umismid. Kahit hindi na ito mag-imbestiga nang
mas malalim pa roon, alam na agad nito na may kinalaman ang lalaki sa nangyari sa
ULab.

"Pero hindi ba niya naisip na mas malaki ang problema na kahaharapin niya ngayon na
nasira ang pangalan ng ULab? Imposible na hindi siya balikan ng multimillion na
kumpanya. Pwede siyang makulong o magkautang ng malaking danyos," sabi ni Angela na
bahagyang nakataas ang kilay.

Hindi niya maintindihan kung bakit may mga tangang katulad ni Lailani. Dahil muli
sa pag-ibig. Lagi na lang para sa pag-ibig ang dahilan ng mga kababaihan na katulad
niya.

"Well, I don't know what her point is for letting the guy manipulate her life. Ang
hindi ko maintindihan ay kung bakit ginusto ni Enzo na sirain ang ULab. Gusto
niyang makuha ang kumpanya kaya ano ang dahilan niya para naisin din na sirain
iyon, tama?" tanong ni Torin.

"Madali lang kasing ibalik ang reputasyon ng ULab. Pwede niyang ituro si Lailani
kung sakali na makuha niya ang kumpanya. Pwede niyang itulak ang lahat sa bangin
kung sakala na naroon na siya sa itaas. Ngunit mahirap na plano ang pabagsakin ang
grupo ni Edward," sagot niya na nakatingin sa mesa. Inaalala ang kung anong ugali
mayroon ang lalaki.

Bigla tuloy niyang naisip kung ano pa ang posible na dahilan ni Enzo. Nakatingin
naman nang taimtim sa kanya si Torin. Kung makapagsalita kasi siya ay para bang
kilalang kilala na niya ang hilaw na kapatid nito. Gayunpaman ay hindi ito
nagkomento.

Tumikhim si Angela. "By the way, Torin, honey, your dad… H-he looks sick. Ayaw mo
ba siyang dalawin?"

Nagtaas nang bahagya ang kilay ni Torin sa narinig. "Talaga? Fine, I will meet him
before I go to America."
Siya naman ngayon ang biglang nag-angat ng paningin dito. "Pupunta ka sa Amerika?"

Hinarap siya nito. Kinuha nito ang isa niyang kamay na nagpapahinga sa ibabaw ng
mesa at ginawaran iyon ng halik. "May kailangan akong asikasuhin. You will miss me,
I know."

"Masama ba kung mamimiss kita? Hindi na ako sanay nang wala ka sa tabi ko," tanong
niya dito. He touched her soft face.

"Are you seducing me, wife?"

"Depende, did you feel seduce?"

Inilapit nito ang mukha kasabay nang paghila sa kanyang batok para salubungin ang
kanyang labi. He sucked it hard, tasting every bit of her mouth. Parang inaangat
nito ang buong pagkatao niya sa tuwing magtatagpo ang kanilang labi. Parang
dumadaloy ang lahat ng enerhiya nito sa kanyang katawan dahilan para maghanap siya
ng mas masarap pa sa kaya nitong ibigay. All she could do was to answer Torin’s
kisses.

Humiwalay ito matapos ang ilang minuto. Diretso sa mata niya ang mga paningin nito.
Sunod ay kumuha ng table napkin si Torin para punasan ang naiwan nitong marka.

"Tell me, wife, what are you doing in that place? Sino ang nagsabi sa'yo na may
sagot doon?"

Bahagya siyang napalunok, ngunit nanlalaban ang mga tingin niya dito. Hindi pa sya
handang sabihin na si Kweku ang tumulong sa kanya dahil siguradong maghihinala sa
kanya si Torin. Ngunit hindi pa nga ba?

Mukhang kailangan niyang katagpuin si Kweku. Ngunit malaking problema sa kanya ang
ginawa nito na papuntahin siya nang kusa sa bahay ni Lailani. Bahagya na siyang
nagdududa sa pagkatao nito ngayon. Mapagkakatiwalaan ba si Kweku o hindi? Nag-isip
ng dahilan si Angela.

"I met a doctor noong naospital ako. Magpapacheck sana ako sa kanya dahil kailangan
namin makakuha ang resulta ng pagkamatay sana ng pasyente, ngunit hindi inaasahan
na makita ni Alexa si Lailani sa ospital. I made a move," pagsisinungaling niya.

Nakatingin lang ito sa kanyang mga labi. Tila walang pakialam sa kung ano ang
kanyang isinagot.

"Promise me that I will be the only one who would own your lips," anito. Malalim
ang tingin na ibinibigay nito roon.

Hinarap niya ito at inangkla ang magkabilang braso sa leeg nito. "Wala akong
reklamo."

"Very good!" Pagkasabi nito ng bagay na iyon ay maingat siya nitong pinangko mula
sa silya at dinala siya nito sa kanilang silid. "I will slap your butt for not
listening, wife."
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 43-Angela is alive

SA ISANG silid sa loob ng Agassi mansion. Sumisimsim ng alak si Enzo habang nasa
tapat ng computer. Isang report mula sa Japan ang kasalukuyan niyang binabasa. Mga
transaksyon ni Haru sa iba’t ibang bansa at sa kung kani-kaninong tinitingalang tao
na may bahid ng kadungisan. Pagdating ng araw ay sa kanya rin iyon mapupunta. Isang
tawag ang gumambala sa kanya sa gitna ng gabi.

"Boss, I'm sorry. M-may masamang balita ako," simula ni Oliver, ang tao ni Enzo na
katransaksiyon ni Diego.

Nagsalubong agad ang mga kilay ni Enzo at tumalim ang kanyang mga mata. Masamang
balita na naman!

"Go on," he said in a colder voice.

Lumunok muna ito sa kabilang linya bago nagpatuloy. "M-may gumulpi kay Diego
Vasquez, hindi nila masabi kung sinong grupo. Halos bali ang mga buto niya sa kahit
saang parte ng katawan. Hindi siya makausap ng taong pinapunta namin sa ospital
kung saan siya inihatid."

"Problema ko ba ‘yon?" naiinis na singhal niya rito. Kahit pa siguro mamatay ito at
mapunta sa impiyerno ay hindi niya iyon problema.

"Boss, ang nobya niya na si Lailani, biglang nawala sa talyer," halos pabulong na
saad nito sa kabilang linya.

"Ano ang ibig mong sabihin na biglang nawala?" tanong niya dito sa mas mataas na
tono.

Bigla na lang may lumitaw na mensahe sa screen ng kanyang laptop. Isang link.
Binasa na muna niya ang link kung katiwa-tiwala ito bago niya iyon pinindot.
Lumitaw sa kanyang mga naniningkit na mga mata ang mukha ng nawawalang pasyente sa
screen habang umiiyak. Isang video ni Lailani kung saan isinasalarawan nito ang
nangyari. Ang masama ay nadamay si Oliver sa kwento ng babae.

"Tang in*!” Nanggagalaiting mura ni Enzo. “`Yung hinahanap mong babae ay laman
ngayon ng balita!"

Sa sobrang galit ni Enzo at naibato niya ang hawak na baso sa pader ng kanyang
silid. "Paanong nakalusot ito?"

Binalot ng takot ang kanyang kausap sa kabilang linya.

"H-hindi ko din alam, boss."

Nagpupuyos sa galit ang buong kalamnan ni Enzo. "I want this woman dead! ‘Tapos ay
mabuti pang lumayo ka na muna. Ayokong makita ang pagmumukha mo ngayon at baka
sumunod ka kay Diego!"

Pinatayan niya ito ng tawag. Napatayo siya at hindi alam kung ano ang susunod na
bibigyan ng atensyon para ibuhos ang galit. Ilang buwan na siyang walang magandang
plano. Naisip niya ang mukha ni Angela Madrigal, ang kanyang sister-in-law.

Gusto niyang turuan ng leksyon ang babae nang una, pero sa kalaunan ay naaaliw siya
rito. Parang balewala kasi dito ang kung ano man ang sabihin niya. Matapang din ito
at katulad ang presensya kay Angela Capili.

Ang kanyang nakadedemonyong mga ngiti ay lumitaw sa gitna ng kadiliman habang

iniisip ang babae.

"Let's see, sister-in-law."

***
PINANOOD ni Angela ang video ni Lailani na nanghihingi ng tawad sa mga tao kung
bakit nagpanggap ito na namatay sa nakalipas.

"Nais ko pong humingi ng tawad sa lahat ng nagawa ko. Hindi ko po gusto na

magpanggap na namatay nang dahil sa gamot na iniinom ko, ngunit buhay ko na po ang
nakasalalay ngayon."

Nagsimula itong magkwento.

"Si Diego, ang boyfriend ko ay sinabihan ako na bumili sa isang pharmacy ng gamot.
Kailangan niya daw ng pera at may handang magbigay sa amin ng malaking halaga kapag
sinunod ko siya. Sa una ay nagkaroon ng mga pantal ang balat ko dahil sa gamot na
ininom ko. Nagreklamo ako noon kay Diego, ngunit sinabi niya sa akin na ituloy ko
lang daw ang pag-inom sa gamot na 'yon kahit pa nga ipinagbawal na ng ULab."

"May gustong magpabagsak sa ULab at idiin si Dr. Edward. Ngunit hindi na maganda
ang resulta ng nararamdan ko ngayon. Nakararamdam na ako ng pagsusuka at pagkahilo.
Nalalagas na rin ang buhok ko dahil sa kemikal. Kailangan ko na ng tulong mula
ULab," umiiyak na saad nito.

"Natatakot ako sa kahihinatnan ng buhay ko lalo na ngayon na ginulpi ang boyfriend

ko. Natatakot na po ako. I-I need help."

Ngunit hindi awa ang natanggap ng babae sa publiko kung hindi puro mura. Ang iba ay
nakapagsalita pa ng "mabuti nga sa'yo, manloloko ka kasi."

Sumasakit na ang ulo ni Angela sa kung ano ang plano ni Enzo. Nasabi na sa kanya ni
Torin na ang grupo nito ang gumulpi kay Diego dahil sa ginawa nito sa kanya.
Bahagya pa siyang natuwa dahil sa mabilisan nitong paghihiganti para sa kanya.

Nasa ganoong sitwasyon siya nang may lumitaw na mensahe sa screen mula kay Kweku.

I know you can do it.

Nagpadala siya ng reply dito. F*ck you! Inihatid mo ako sa hukay.

Nagpadala muli si Kweku ng mensahe. Tsk!

Pero nabigla siya sa inilakip nitong larawan. Bigla siyang nilamig nang makita ang
dati niyang katawan na nakapikit at para lang na natutulog sa isang single bed. May
mga nakakabit na aparato rito. May benda rin ang ulo at dibdib niya. Makapal ang
bulak sa parte kung saan siya binaril ni Enzo at may marka ng pagkasunog ang
kanyang braso.

Siya iyon, si Angela Capili! Para siyang isang multo na nakakita ng katotohanan.
Binalot siya ng kakaibang nerbiyos sa loob ng lang minuto bago siya nagpadala muli
ng mensahe sa lalaki.

What do you mean by this?

Simpleng lang, Angela. You are still alive, ang sagot mula sa lalaki.

Hindi niya alam pero nakaramdam siya ng takot nang makita ang dati niyang katawan.
Naramdaman niya ang pagpihit ng doorknob kaya mabilis niyang pinatay ang mailbox.

Kumakabog ang dibdib niya nang pumasok si Torin para sana tanungin kung pupunta pa
siya sa opisina.

"Papasok ka ba ngayon?"
Nilingon niya ito, ngunit hindi siya sumagot. Biglang pumasok sa isip niya na isa
siyang huwad. Wala siyang karapatan sa kung ano ang mga plano nito sa kanya. Paano
kung dumating ang isang araw na ibalik siya sa kung saan siya nararapat? Lalo na
ngayon na buhay pala siya, si Angela Capili.

Naramdaman naman ni Torin na hindi siya mapalagay. Lumapit ito para tabihan siya at
hinipo ang noo niya para suriin kung mayroon ba siyang lagnat.

"Are you alright, wife?"

Ipinilig ni Angela ang ulo sa dibdib ng kanyang asawa. Sa unang pagkakataon mula
nang makasama niya si Torin ay nakaramdam ng kalungkutan si Angela. Ang huli ay
noong namatay ang kanyang mga magulang. Sabihin nang selfish siya, ngunit ayaw
niyang umalis sa tabi nito.

Ayaw niyang mapalayo kay Torin kahit na ilang linggo pa lang sila nitong magkasama.
Magaan siya nitong niyakap habang panay ang haplos ng isang kamay nito sa kanyang
buhok. Para bang nararamdaman nito ang kanyang kalungkutan.

"Are you sad because I hit your butt?" he asked suddenly. Last night, she received
punishment from Torin because of her disobedience.

"No."

Hinawakan siya nito sa baba para iangat ang kanyang mga paningin. He placed a kiss
on her lips. "Ano ang bumabagabag sa'yo?"

Matagal siyang nakatitig sa mga mata nito. Para bang tinitimbang niya ang saloobin
kung ibabahagi niya ba sa lalaki ang tunay niyang nararamdaman.

"Kung sakali ba na mawala ako, hahanapin mo ako?" makahulugan niyang tanong.

Hindi naintindihan ni Torin ang nais niyang ipahiwatig, ngunit sumagot ito ng
"Hahanapin kita."

Tumayo ito at hinila siya para tumayo rin mula sa kanyang pagkakaupo. "H'wag ka
nang pumasok. Sasabihin naman nila kapag natapos na si Edward sa proseso ng
problema nila."

Dinukot nito mula sa bulsa ang isang cellphone at iniabot sa kanya. "They will call
you here."

Hinawakan siya sa pisngi at saka siya muling hinalikan sa labi. "Don't be sad. I'll
bring you to a place."

***

SA ISANG rest house na matatagpuan sa may kalayuang probinsiya dinala ni Torin si

Angela. Maliit lang ang bahay-bakasyunan na may isang kuwarto, maliit na sofa,
kitchen, dining area. Sa likod ay ang tabing-dagat.

"Are we safe here?" tanong niya kay Torin nang buksan niya ang sliding door patungo
sa likuran kung saan tanaw ang nangingislap na tubig sa tuwing sisinagan ng araw.

"You are always safe with me," sagot nito.

Pinagmasdan niya ang paligid. Humahampas ang alon patungo sa buhanginan. Masarap sa
pakiramdam ang tahimik na mundo at tanging alon lang ang maririnig. May mga puno ng
niyog din sa paligid. Ang asul na dagat ay para bang nag-aaya sa kanya.

Mga braso ni Torin ang naramdaman niya mula sa kanyang likuran. Lumapat siya sa
dibdib nito. Hinalikan siya nito sa sentido.

"I hope na mawala ang kung ano mang problema mo sa lugar na ito," bulong nito.

Lalo siyang nakonsensiya sa sinabi nito. Nagawa pa nito na dalhin siya sa probinsya
para lang gumaan ang pakiramdam niya. Paano niya pa gugustuhin na umalis sa tabi ni
Torin kung ganito ito sa kanya?
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 44-Because I love you

Warning! This chapter contains s*x scenes; NO MINOR is allowed.]

THE pleasant scent of an ocean breeze was embracing Angela, meeting Torin’s big
arms from her back.

"Do you want to go outside?" tanong ni Torin kay Angela.

Maaliwalas kasi ang panahon at pwede silang maglakad-lakad sa buhanginan. Papalubog

na rin ang araw. "I like staying here for a while. I like your arms."

Lalo namang humigpit ang pagkakayakap ni Torin sa baywang ni Angela. Napapikit siya
para damhin ang bisig nito. Nanatili sila sa ganoong ayos ng ilang minuto habang
pinagmamasdan ang magandang tanawin. Naramdaman niya ang muling paghalik nito sa
kanyang sentido.

"Torin, why are you doing this to me?" tanong niya na halos pabulong lang.

Isa sa mga dahilan kung bakit ayaw na niyang umalis pa bilang si Angela Madrigal ay
dahil sa mga espesyal na ipinapakita nito. Dahil kay Torin ay naranasan niyang
maging isang parte ng pamilya at maging espesyal na babae na ipinagkait sa kanya
noon dahil masyado siyang nabilog ni Enzo.

"It's because you are my wife," narinig niya mula rito.

Lalong nalungkot si Angela. Mabuti na lang at nakatalikod siya sa puwesto ng

lalaki. Paano na lang pala kung hindi siya ang asawa nito? Ibig bang sabihin nito
ay wala siyang karapatan sa atensyon nito kung hindi sila magkaano-ano?

"Let's take a walk," hiling niya.

Hindi na ito tumugon pa. Hinawakan na lang nang mahigpit ang kanyang kamay at saka
siya sinabayan sa paglabas ng rest house. Tahimik nilang nilakad ang tabing-dagat.
Angela was wearing a spaghetti strap dress. The wind was blowing the hem of her
garment reaching her knees. At the same time, Torin was wearing a white shirt and
surfing shorts.

Nakaramdam siya kahit papaano ng panandaliang kalinisan ng isip. She took a deep
breath, feeling the freshness of the air. Parang isang pribadong isla ang lugar na
iyon na walang makitang ibang tahanan. Masukal ang nasa kaliwa at dagat ang nasa
kanan nila papalayo sa rest house.

"Hindi ba tayo mapagalitan ng may-ari sa lugar na ito?"

"Sino naman ang magagalit? Eh, ako ang may-ari nito," saad ni Torin.

"Really? I like it here! Tahimik at hindi masyadong magulo." Pakiramdam nga niya ay
dalawa silang nilalang na parang ipinanganak sa mundong iyon.

"Mabuti kung gano'n. Pwede tayong bumalik dito kahit na anong araw mo gusto. Now,
wife, are you ready?" tanong nito kasabay ang paghubad ng suot nitong T-shirt at
basta inihagis iyon dalawang metro palayo sa dagat.

Tumambad kay Angela ang katawan nito na tinatamaan ng ginintuang sinag ng papalubog
na araw. He wants to touched it, caresses it. Ganoon na lang ang kanyang bigla nang
pangkuin siya ni Torin para itakbo patungo sa dagat.

"Ah—!" Hindi niya naiwasan na mapatili dahil sa ginawa nito. Naramdaman na lang
niya ang pamamasa ng suot niyang bestida.

"You are such a ba—"

Sinakop na lang nito ang labi niya at saka sila lumubog sa tubig. Napakapit na lang
siya sa leeg ni Torin at napapikit para lasapin ang halik nito habang naroon sila
sa ilalim ng tubig. Halos hindi na niya malasahan ang tubig-alat dahil sa tamis ng
labi ng asawa. Umahon din naman sila makalipas ang ilang segundo. Umaabot hanggang
balakang niya ang tubig-dagat. Hinawi nito ang pamamasa sa kanyang mukha.

"I want you to forget your problems, wife. You can share them with me whenever
you’re ready." Parang hinahaplos ang dibdib ni Angela dahil sa sinabi ni Torin.

Wala itong plano na usisain pa siya. Sa halip ay hahayaan siya nitong magsalita o
magsabi dito ng mga problema niya. Iba talaga ang lalaking ito para sa kanya.

Tumingkayad si Angela at hinila ang leeg ni Torin para hulihin ang labi ng asawa.
Nabitin siya sa matamis na halik na ginawa nito. She kissed him then he responded
to it with equal intensity. She was tasting all the saltiness on their wet lips.

He cupped her chest and squeezed it while holding her waist by his other arms. Tila
mainit na kuryente iyon na dumaloy sa buong pagkatao niya. Dahan-dahan na bumaba
ang kanyang mga palad na nasa leeg nito patungo sa dibdib, sa baywang. Tila ba
inuukit ang hugis ng katawan nito sa kanyang isipan habang magkalapat ang kanilang
mga labi.

For her, Torin is so perfect, and everything about him is perfect. Inilayo na muna
niya ang bibig dito dahil parang mauubusan na siya ng hangin.

Angela placed a kiss on his bare chest, grabbing his n*pple, and bit it. Torin was
looking at her, admiring her actions. Humigpit ang hawak nito sa kanyang buhok.

"You are seducing me, wife,” usal nito.

"Really? I'm innocent." She licked it afterward while meeting his eye.

"Ahh… yes! Touch it, and you'll know what I mean."

Angela did not hesitate to grab his shaft while looking at him. She gulped her own
liquid feeling how hard it is. Ramdam niya ang init sa pagitan ng basang tela na
handa ito anumang oras. She wanted that thing inside her, all of it.

She stroked his thing gently, even if his hardness was covered with clothes. She
was viciously looking at Torin as if she was begging him to give that throbbing
thing to her the soonest.

"You are always making me feel that way, wife, but looking at you. You look itchy."
"Yes, I'm horny and needy." Hindi niya itinago. Hindi naman siya nahihiya rito.

"Hmm, let's go back." Sinakop nito ang labi niya at saka parang bata na pinangko
nito ang kanyang puwitan para ibalik sa rest house. Inikot niya lang ang mga binti
sa baywang ni Torin habang nakakapit sa leeg nito.

"I don't have plans to sleep tonight,” he said, walking facing the shore

"Perfect!" She already felt his mushroom poking her butt. Tila nagsusumamo na
tumingin siya kay Torin. "Honey, saan 'yung bahay natin?"

Halos langgam na lang iyon sa paningin niya dahil malayu-layo ang kanilang nilakad
patungo roon.

"Hindi ka na makapaghintay, you want to do it here?"

"Yes."

Torin did not hesitate to think twice. Nilihis lang nito ang strap ng suot niyang
bestida bago sinimulang papakin ang kanyang leeg, hindi alintana ang tubig-alat na
naglalandas sa kanyang balat. Kasabay nito ang galaw ng mapaglarong daliri na
tumutudyo sa kanyang p********e.

“Are you ready, wife?” tanong ni Torin bago hinalikan ang kanyang labi.

“Ohhh…” Napaungol si Angela nang hawiin nito ang kanyang suot na underwear. Her
eyes were misty when she felt his hardness poking on her entrance.

Torin entered Angela’s body even if the sea covers them underneath. Halos
mangunyapit siya sa katawan ni Torin habang tila dalubhasa itong kumikilos para
lasapin ang tamis ng kanilang pag-iisa.

Saksi ang ginintuang araw, karagatan at tila burol sa hindi kalayuan ang kanilang
pagniniig.

***

TINANGHALI ng gising si Angela. May kataasan na ang sinag ng araw nang magising
siya kinabukasan. Tatlong araw silang nananatili sa bahay na iyon nang kasama si
Torin. Nang mga nagdaang araw ay halos wala na silang pahinga ng lalaki sa loob ng
silid na iyon.

A sweet and sexy smile showed on her face.

Naaamoy niya ang matapang na ginigisang bawang. Tumayo siya kahit nakahubad mula sa
kama saka kumuha ng maluwag na bestida. Natagpuan niya si Torin na nagluluto ng
pagkain sa kusina. Niyakap niya ang lalaki sa baywang mula sa likuran nito.

"Good morning, wife," bati nito sa kanya.

Nilanghap niya ang niluluto nito. Inilagay nito ang malalaking hipon sa ginigisa
nitong bawang at butter. "Hmm… smells good. Saan mo binili?"

"Sa mga naglalako d’yan sa labas."

Kinabahan siya. "M-may naglalako ng pagkain dito sa labas?"

"Tuwing umaga ay may mga nagpupunta rito kahit pribado ito, basta alam ng taga
baryo na narito ako."
Namula ang pisngi ni Angela. Nang unang dating kasi nila doon ay lakas-loob siyang
nakipagtalik dito sa dagat. Paano kung may nakakita sa kanila? Hindi ba iisipin ng
mga ito na wala silang kahihiyan? Mukhang naiisip naman nito ang kung ano man ang
dumadaloy sa kanyang isipan. Magaan na hinawakan siya nito sa baba.

"Don't mind it. No one saw us that day. Even if there was, why do we care, right?
Go and wash. The food will be ready in ten minutes."

"Sure?"

Tumango ito bago ginalaw ang handle ng skillet na gamit para mailuto nang mabuti
ang pagkain.

Tinungo niya ang palikuran para maghilamos at magmumog. Ngayong araw ay plano nila
na bumalik na sa bahay nito dahil sa susunod na araw ang alis nito patungong
Amerika. Nakabuo na rin ng gamot ang dalawang doktor na si Alexa at Edward
makalipas ang ilang araw bilang ang mga ito naman ang lisensyado pagdating sa
trabaho na iyon.

Ayaw siyang patulungin ni Torin dahil baka lalo lang malagay sa alanganin ang grupo
niya kung sasali siya sa gulo dahil mas dadaan sa malalim na pagsusuri ang gamot
nila kaya siya nito dinala sa lugar na iyon. Idagdag pa na pinanghihinaan siya ng
loob sa dami ng bagay na iniisip niya sa kasalukuyan.

Naisip niya si Enzo, sigurado na mainit ang ulo ng lalaki dahil sa mga hindi nito
inaasahan; ang makuha nila ang mga record ng mga pasyente, ang pag-amin ni Lailani
Fernandez at ang gamot na nagawa ng dalawang doktor.

Nagpunas siya ng kanyang mukha at saka sinamahan ang asawa sa hapag. Tulad ng sabi
nito ay nakahanda ang pagkain makalipas ang sampung minuto.

Binigyan siya ni Torin ng kanin sa plato saka nito sinimulan na himayan siya ng
hipon. Tinatanggal nito ang balat at inilalagay ang nabalatan na hipon sa isang
cup. Nakapangalumbaba lang siya habang pinagmamasdan ang kilos nito.

Bakit may perpektong tao na tulad ni Torin?

"What are you doing?" he asked cluelessly while continuing what he does.

"Admiring my husband."

"Bilib ka na sa’kin?"

"Yeah." Nagsimula siyang kumain nang nagsimula na nitong punuin ng nabalatang hipon
ang kanyang cup.

"Ano nga pala ang gagawin mo sa Amerika?" usisa niya.

Nilingon siya nito saka tumitig sa kanya. Sinusuri kung mapagkakatiwalaan ba siya
nito. Pinunasan nito ng tissue ang bibig niya nang makita na may dumikit doon na
kanin.

"Medyo matagal akong mawawala. May iniimbestigahan akong sindikato. I will be away
for more than a month."

Kumunot ang noo ni Angela. Wala siyang ideya kung ano ang sindikato na
iniimbestigahan nito sa dami na matatagpuan sa buong mundo. Pero habang tinitingnan
si Torin, hindi niya sigurado kung kaya nito ang lumaban sa mga gano'n. Aminado
siya na lumaki nang bahagya ang katawan nito lalo na at madalas silang mag-
ehersisyo.

"You think you can handle it?"

"Magt-training ako in one month kaya ako babalik sa Amerika. Pagbalik ko rito, oras
naman para bawiin ko ang ULab. Please guard the laboratory for me." Hinalikan siya
nito sa pisngi.

Naisip niyang tanungin si Torin kung ano ang klase ng trabaho ang mayroon ito pero
pinili niya na manahimik na lang. Siya nga ay may sikreto na hindi pa handang
sabihin dito. Torin can do many things at nabibigla na lang siya kapag natapos na
nito ang mga problema niya tulad ng kaso ni Lailani.

"Angela," tawag ni Torin saka siya nilingon. Halatang seryoso ang sasabihin nito.
Hinarap niya ang mapang-akit na tingin ni Torin

"When I come back, let's get remarry," Torin said seriously.

Umawang ang labi niya at nabitawan din niya ang kubyertos na hawak. Hinawakan nito
ang isa niyang kamay saka dinala sa labi para bigyan ng magaan na halik.

"I never experienced having a complete family. My mom was alone, and I was away for
two decades. Hanggang ngayon ay sinisisi ko pa rin ang sarili ko sa nangyari. Ako
lang ang pamilya niya pero nagawa ko pa siyang iwan." Bumahid ang hapdi sa mukha
nito.

"But being with you was different, Angela. I want to start a family with you. Ayoko
nang makikita lang sa dokumento ang kasal natin. I know our parents agreed to it
and not us, but I want you to be mine wholeheartedly. I want to marry you because I
want to."

Hindi napigilan ni Angela na lumuha dahil sa sinabi nito. Tuloy-tuloy ang pamamasa
ng kanyang mata. "Why are you doing this, Torin?"

Pinunasan nito ang mga namuo niyang luha sa mata. "It's because I love you,
Angela."

Lalo niyang hindi napigilan ang pagluha. Parang may mainit na palad ang humahaplos
at yumayakap sa kanyang dibdib habang ninanamnam ang mga kataga mula rito. Kay
Torin ay naranasan niya kung paano ang mahalin nang totoo. Hindi basta ng salita
lang.

However, his confession gives her fear at the same time.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzz
Chapter 45-Away

“WHAT if one day I’ll become your enemy?” Angela asked Torin.

Torin looked at her. Pinag-aaralan ang mensahe sa likod ng kanyang sinabi. “I won’t
fight you. I’d rather accept defeat.”

Inilapit niya ang katawan sa kanyang asawa at mahigpit na niyakap ito sa baywang.
Patuloy na naglalandas ang kanyang luha na hindi niya mapigilan. For the first time
in her life, Angela admitted that she loves Torin. She loves him! May kung anong
klase ng haplos ang mensahe nito sa kanyang dibdib. Masaya rin siya na malaman na
mahal siya nito.

Kasabay ng kanyang nararamdaman ang agam-agam. Natatakot siya sa kasalukuyan dahil

sa hiniram niyang pagkatao ng tunay na Angela Madrigal.

“Please don’t cry,” usal ni Torin sa kanya. He kissed her forehead.

Mula sa dibdib nito na bahagyang nabasa mula sa kanyang luha ay inangat niya ang
paningin para salubungin ang mata nito na nakatingin sa kanya nang kay gaan.

“I’m just happy. Ipinapangako ko sa’yo na gagawin ko ang lahat para suportahan ka.
Handa ako na ialay ang buhay ko para lumaban at tulungan ka. Mahal din kita,
Torin,” totoo sa loob na sabi niya. Kahit pa ibalik siya sa dati niyang katauhan ay
patuloy niyang mamahalin at tutulungan ang lalaki dahil mahal niya ito. Walang
duda!

Torin cupped her cheeks and kissed her lips. Ninamnam lang ni Angela ang labi nito,
ang mga labi na nais niyang ipagdamot sa kahit na kanino, kahit pa sa tunay na
Angela Madrigal na tunay na asawa nito. A fear arose in her heart, thinking about
that situation.

“I promise that I will do everything for you, Angela,” said Torin.

“Please be back after a month. I’ll wait for you.”

“Be good in one month. Don’t act recklessly.”

Angela answered silently in her heart. Yes, she’ll follow him.

***

LUMIPAS ang isang araw, sa mansiyon ni Torin.

Nakahanda na ang lalaki sa pagbabalik nito sa Amerika para makipagkita sa abuelo

nito na si Grandpa Monter. Isang bag lang ang dala nito na inilagay sa likurang
bahagi ng sasakyan. Hindi rin naman nito kailangan ng maraming dalahin lalo na’t
hindi kaaya-aya ang mga gamit nito sa kanilang wardrobe na sinusuot ng lalaki sa
kanilang tahanan.

Not everyone in his house knew about Torin’s real identity. That’s why he has to
keep on pretending that he was a man with special needs when they were out of their
room.

Patuloy din si Gloria sa pagpapanggap na nakabusangot sa tuwing makikita ang

lalaki. Ngunit nananatili na lihim iyon at hindi rin alam ni Angela. Mas kaunti ang
nakakaalam na ayos si Torin, mas maganda. Sa kabilang banda, hindi na pinapansin ni
Angela ang ginang sa mga pagbusangot ng mukha nito dahil alam niya na ang tunay na
estado ng kanyang asawa. Alam niya nang kaya nito ang sarili. Huwag lang talagang
magkakamali ang ginang na saktan si Torin dahil magtutuos sila nitong muli.

“Wife...” Nakanguso si Torin na lumapit sa kanya at mahigpit na niyakap ang kanyang

baywang.

“I will miss you!” tila maiiyak na wika nito. Nakita niya pa ang namuong luha nito
sa mata.

This man is a great actor!

“Be good, alright? I will miss you too. H’wag mong kakalimutan si wifey.” She
patted his head.

“No, of course not! I like my wife so much. I will never forget her.”
Mabuti naman kung gan’on!

Before she could react, the man’s lips landed on Angela’s. Hindi nila alintana ang
mga tao na naroon sa paligid.

Ang ibinalita nila sa iba pang kasama sa bahay ay namimiss na ito ng lolo nito kaya
kailangan nitong magtungo sa Amerika. Walang nakakaalam sa tunay nitong hangarin,
kahit si Angela. Gayunman ay naibahagi naman ni Torin sa kanya na tutungo rin ito
sa Brazil at sa Italy dahil sa misyon.

Tumikhim si Makoy at saka nagsimulang pigilin ang palitan nila ng halik ng kanyang
asawa. “B-Boss Torin, we have to go.”

Doon pa lang nakalanghap ng hangin si Angela. Bahagyang namula ang kanyang pisngi
dahil nakalimutan niya na naroon sila sa labas at wala sa kanilang pribadong silid.

“Bye, bye!” Kumaway ang lalaki sa kanya habang nakanguso na para bang anim na taong
gulang na magpapaalam sa kanyang mommy dahil papasok na ito sa eskuwelahan.

Niyakap niyang muli si Torin sa baywang nito saka bumulong. “Tawagan mo ako kapag
nakarating ka na ro’n, hmm?”

“Yes, wife!”

Bago pa mahuli sa takdang oras si Torin ay pumasok na ito sa sasakyan. Nakaramdam

ng lungkot si Angela habang pinagmamasdan ang sasakyan nito na papalayo. Ngayon pa
lang ay hahanapin na niya ang katawan ng lalaki.

***

SA PAG-ALIS ni Torin ay hindi nagpahuli si Angela na nagtungo rin sa ULab para

kumustahin ang kanyang mga kasama nang sumapit ang hapon. Nais niyang malaman at
kumustahin si Alexa at Edward sa mga trabaho nito. Kaunti lang ang kanyang alam
mula sa mga naibalita sa kanya ni Torin. Idagdag pa na hinahanap na rin niya ang
presensiya ng lalaki. Hindi niya yata kakayanin ang isang buwan na wala ito.

“Pakihatid ako sa ULab,” utos ni Angela kay Makoy.

Sa tingin niya ay nabigla ito sa kanyang paglabas na nakasuot ng puting bestida na

kumukurba sa kanyang hubog. Umaabot ang laylayan niyon sa kanyang binti at halos
sakupin ng manggas nito ang kanyang braso hanggang siko.

“Ma’am Angela, masyado na pong hapon para umalis pa kayo.” Nag-aalala ang lalaki na
baka may gawin na naman siyang ikababahala ni Torin. Hindi maganda ang naganap sa
talyer matapos na may mangyari kay Angela at ayaw nang maulit iyon ni Makoy lalo na
ngayon na wala si Torin sa bansa.

“Sa opisina lang ako pupunta. Kailangan kong makausap si Alexa at Edward. H’wag
kang mag-alala, hindi ako basta-basta kikilos at pupunta sa kung saan na
ikapapahamak ko.”

Walang nagawa ang lalaki kung hindi ang sumunod sa kanyang kagustuhan. Sumakay siya
sa likurang bahagi ng kotse at hinintay ang oras na makarating sa laboratoryo.
Hindi niya naabisuhan ang dalawang doktor. Hinihiling na lang niya na sana ay
naroon ang mga ito sa laboratoryo.

Makalipas ang ilang minuto ng paghihintay, naroon si Angela sa basement ng gusali

ng ULab. Habang hinihintay muli ang elevator, isang pamilyar na presensiya na naman
ang tumabi sa kanya, si Enzo.

Bahagya siyang napaismid. Hangga’t maaari ay ayaw niyang makita ang lalaki. HIndi
niya maintindihan kung bakit madalas itong humara-hara sa kanyang daan.

“Welcome back, sister-in-law!” bati ni Enzo.

Hindi ito pinansin ni Angela.

“Nabalitaan ko na nagpunta si Torin sa kanyang lolo papuntang Amerika. Tsk! He was

still a child after all wanting his grannies. Nagtataka ako sa’yo kung paano mo
natitiis ang isang iyon. Don’t you find him annoying?”

Bahagyang nagtaas ang kilay ni Angela sa narinig. Eksakto naman na nagbukas ang
elevator kaya pumasok siya sa loob. Pinindot niyang muli ang palapag kung saan siya
tutungo. Kung sakali na mayroon nang-iirita sa kanya, walang iba kung hindi ang
lalaki.

“Now that he’s away, you can come to me if ever— you know, you need a companion on
bed.”

Angela couldn’t help to chuckle. “Mr. Enzo, ganito ka ba sa mga babae? Kahit ang
asawa ng boss mo ay hindi mo pinalalampas?”

“Ano ang ibig mong sabihin?”

“Simple lang. Technically, Torin owns this company. I as his wife is basically own
this company. On the other hand—” She looked at Enzo. Sinisipat ang pagkatao nito.
Hindi na niya kailangan pang lawakan ang kanyang salita para hindi nito
maintindihan ang nais niyang sabihin. Gayunman ay tahasan niyang itinuloy ang
kanyang nasa isip. “You are an employee.”

Mula sa pagngisi nito ay kumuyom ang kamay ng lalaki. Kita niya na mabilis na
nagbaga ang mata nito at tumigas ang panga.

“My sex life was fine. May pagkukulang man ang asawa ko, hindi naman siya imbalido.
He was actually good in bed.” Inilapit niya ang bibig sa tainga nito at saka
bumulong. “I’d rather touch myself than be disappointed in your performance.”

Eksakto naman ang pagtunog ng ‘ding!’ mula sa elevator. Lumabas si Angela at

hinayaan ang lalaki na nagpupuyos sa galit. Hindi siya magsasawang inisin ito lalo
na at ito naman ang panay ang lapit sa kanya.

Natatawa na lang nang lihim si Angela matapos itong pagsalitaan ng tungkol sa

pakikipagtalik na para bang hindi niya nagawang ialay ang buong buhay niya rito
noon.

Sa kasalukuyan ay tuluyan nang nabura ang sistema ni Enzo sa kanyang damdamin. She
was actually felt free after falling in love with Torin. Ang misyon niya ngayon ay
mahalin si Torin at wasakin si Enzo.
zzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 46-Distributor

WALANG plano si Enzo na sundan ang asawa ni Torin patungong basement. Nagkataon
lang na paalis na sana siya ng opisina nang makita niya itong bumaba ng kotse.
Sinundan niya ito sa elevator para sana inisin. May parte sa kanyang pagkatao na
gusto itong turuan ng leksiyon dahil sa mga pagsagot-sagot nito sa kanya.

Ngunit tulad ng dati ay balewala rito ang matapang niyang presensiya. How dare this
woman said that she was incapable in bed! Napaismid siya. Nagkataon lang siguro na
iba ang tipo nito. Ang mga tipo nito ay iyong mga katulad ni Torin na hindi alam
ang gagawin sa pagroromansa.

Let’s see, Angela Madrigal! Huwag na huwag kang makikiusap sa akin pagdating ng
araw para lang pagsawaan ang katawan mo, aniya sa sarili.

Pinindot ni Enzo ang numero sa palapag kung saan naroon ang kanyang sasakyan sa
parking area.

Habang naghihintay ay pumailanlang ang tunog ng kanyang telepono sa maliit na

kuwadradong elevator. Hinugot niya iyon mula sa kanyang bulsa. Nakita niya ang
numero ni Oliver. Ang inutusan niyang imbestigahan si Angela Madrigal.

Ngunit hindi niya akalain na ang unang impormasyon na ibabahagi nito ay tungkol kay
Capili.

“Yes?” he asked.

“Boss Enzo, m-may hindi ako magandang balita,” wika nito sa kabilang linya.

Napapikit si Enzo. Kung tutuusin ay sawang-sawa na siya dahil hindi na naman

magandang balita ang dahilan ng pagtawag nito sa kanya. Hindi pa man ay nais na
niyang magmura.

“Si Angela Capili, I mean si Silence…” pagsisimula nito na halatang natatakot sa

nais niyang sabihin. “H-hindi kasama sa nasunog na laboratoryo ang katawan ni
Angela Capili.”

Umawang ang labi ni Enzo.

Ibig ba nitong sabihin ay malaki ang tiyansa na buhay si Angela Capili? Ngunit
papaano? Papaanong nangyari na hindi ito nakasama sa nasunog na laboratoryo?

Hindi niya alam kung ano ang tunay na reaksiyon sa ibinalita nito. Hindi niya
masabi kung masamang balita nga iyon lalo na at naghahanap siya ng isa pang Angela
Capili. Gayunman, sigurado na hindi rin nito gugustuhin na makita siya lalo na at
inilantad niya ang lahat ng plano niya rito noong huli silang magkita. Knowing
Angela, for sure she wanted revenge if ever she was alive.

“What do you mean?” ang tanging naging tanong niya kay Oliver.

“P-pasensiya na, Boss Enzo. Dahil naghahanap tayo ng tao na maaaring tumulong sa
atin sa ULab. Isa sa mga tauhan ang umamin na hindi nakasama si Angela sa nasunog
na laboratoryo anim na buwan na ang nakaraan. Inimbestigahan na nila noon ang
tungkol dito ngunit mas pinili nilang ilihim sa atin lalo na at maayos ang naging
plano sa loob ng mga nakalipas na buwan. Pero… hindi rin sigurado kung buhay pa nga
si Silence.”

Tumigil ang elevator sa palapag na kanyang bababaan. Bumukas ito, kaya malalaki ang
hakbang ni Enzo na tinungo ang kanyang kotse habang nakadikit ang kanyang telepono
sa kanyang tainga.

“Si Kweku! Interrogate Kweku kung may kinalaman siya sa pagkawala ni Angela.”

“Boss, iyan pa pala ang isa pang balita ko sa inyo.”

Napatigil sa paghakbang si Enzo. Sunod ay ang pagtalim ng kanyang mata. Halos

madurog na ang kanyang cellphone sa higpit nang pagkakahawak niya rito.
“Isa si Ms. Angela Madrigal sa mga nurse na umaasikaso kay Dr. Kweku sa Macapagal
Hospital simula pa noon. Magkakilala po silang dalawa. Kung sakali na kailangan
natin ng tulong ng ‘yong sister-in-law, pwede tayong humingi ng tulong kay Dr.
Kweku.”

“Ibig mong sabihin ay magkakilala sila?”

“Gano’n na nga, Boss!”

Napaisip si Enzo. Akalain mo nga namang maliit lang talaga ang mundo!

“Ako na ang bahala kay Kweku. Alamin mo kung nasaan ang katawan ni Silence,” tukoy
niya kay Angela. “We have to make sure if she’s dead or alive. At saka ano ang
balita sa Italy ngayon?”

“Maayos ang transaksiyon natin sa ibang bansa, Boss.”

“Mabuti kung gano’n! Ayoko na ng hindi magandang balita, naiintindihan n’yo ba?”
Nagtaas na ang kanyang boses sa mga huling sinabi dahil hindi na siya natutuwa sa
mga nagaganap. Kung kailangan niyang patayin muli ang babae sa ikalawang
pagkakataon ay gagawin niya kung sakali na magiging balakid ito sa kanyang
problema.

Inis na binuksan ni Enzo ang kanyang kotse at saka sumakay sa loob. Marahas siyang
huminga nang malalim at basta initsa ang kanyang telepono sa katabing upuan.

Angela Madrigal.

Angela Capili.

Ang dalawang babaeng ito ay parehas na may kaugnayan kay Kweku. Kailangan niyang
makausap ang huli kung nais niya ng impormasyon. He picked his phone again, dialing
Kweku’s phone number. Makalipas ang limang ring ay sinagot nito ang kanyang tawag.

“What a surprise, Enzo!” wika nito.

“I want to see you. Meet me at the Penthouse Bar.”

“Sure! Matagal-tagal din tayong hindi nagkita. Masyado akong naging abala sa
ospital lalo na nang lumitaw ang kaso ni Lailani Fernandez,” wika nito na tila
nanunudyo. Alam ni Enzo na para sa kanya ang mensahe nito.

“Gusto lang kitang bigyan ng trabaho. After all hawak ka pa rin ng Black Knight.”

“I agree. In any case, it’s better to work in the hospital than Black Knight.”

“Let’s stop this conversation. Meet me tonight at ten o’clock.”

“See you!” wika nito na para bang hindi man lang nadisturbo sa kanyang presensiya.

Kung sakali na may kinalaman si Kweku sa pagkawala ng bangkay ni Angela Capili,

sigurado na mapapatay niya ang lalaki sa pagtataksil nito sa kanya. He knows that
this man likes Silence.

Kweku likes Angela Capili after this man killed his ex-wife. Nagkataon lang na
walang pagtingin ang babae rito. Lumayo rin naman ito dahil ayaw nito na magkaroon
ng hindi pagkakaunawaan sa kanilang dalawa kaya hindi siya naghinala sa lalaki.
Ilang buwan ding tumigil si Kweku sa mga misyon matapos mamatay ng asawa nito.
Tinanggap ni Haru ang hiniling na pahinga ni Kweku at lumayo sa kanila ni Angela.

***

EDWARD was surprised seeing Angela in the laboratory. Bahagyang umawang ang labi
nito nang makita siyang pumasok sa malaking opisina ng mga doktor.

“Hello, Dok!” bati ni Angela, kumaway sa mga kasama habang nilalakad ang kahabaan
ng carpet papalapit sa mga ito.

“Angela, you’re back!” sagot ni Alexa. Masaya naman ang paraan ng sinabi nito kaya
naisip niya na masaya ang babae. Tulad ng dati ay walang makita sa ekspresyon nito.

“I’m sorry if ngayon lang ako nakabalik,” paghingi niya ng paumanhin sa grupo.

“We were informed that you took a honeymoon,” ani Edward.

Tumikhim si Angela matapos pamulahan ng mukha. Hindi malayo na isipin ng mga ito na
nakipag-honey moon nga siya kay Torin lalo na at tatlong araw din siyang
nagbakasyon. Naibahagi naman sa kanya ng asawa na naipaalam na siya nito sa kanyang
grupo, ngunit hindi niya alam kung ano ang sinabi ni Torin.

Sa kabilang banda ay nahihiya siya sa mga ito dahil ngayon niya pa naisip na
maghoneymoon—kung kailan kailangan ng mga ito ang kanyang tulong.

“Pasensiya na kung ngayon lang ako nakabalik.” Napakamot siya sa ulo.

“Sakto ang pagbabalik mo. Magkakaroon tayo ng meeting,” ani Edward. Binalingan nito
ang lahat ng miyembro sa grupo. “Everyone, let’s go to the meeting room upstairs.”

Hinawakan ni Alexa ang kanyang braso para sabayan siya sa paglakad patungong
elevator.. “Salamat sa tulong mo, Angela. We finished the formula in three days.
Hindi namin magagawa ang bagay na iyon kung hindi mo kami natulungan sa una pa
lang.”

“What happened in three days?”

“Marami ang mga naganap. By the way, I think you should meet the Chief. I feel like
he was sick. Nagtungo siya kanina sa laboratoryo para kausapin si Edward. I think
he was still in his office.”

Bahagyang nag-isip si Angela. Ngayon na wala si Torin sa bansa, siguro nga ay

mabuti pang puntahan niya ang kanyang biyenan para kausapin at kumustahin ito.
Naalala niya ang anyo nito wala pang isang linggo ang nakaraan. Chief Agassi is
weak.

“Pupuntahan ko siya after ng meeting natin.”

“That’s good to hear,” anito.

They were silent for the next couple of minutes until they reached the fifth floor.
Pinasok nila ang meeting room. Saglit na sinuri muna iyon ni Angela bago siya umupo
sa silya. Baka kasi mangyari muli ang naganap noong nakaraan kung kailan nakakita
sila ng listening device sa silid na iyon. Sa tabi niya ay naupo si Alexa. Anim
silang magkakatapat na umupo sa mahabang mesa habang si Edward ang nasa bungad.

Tumikhim na muna ang doktor bago nagsimula.

“Sa ngayon ay nasa proseso na ang gamot na kailangan natin. We need to choose a
trusted distributor.”

Angela raised her hands. “I hope you didn’t think that I’m taking advantage of the
situation, but the only company we could trust in this situation is the Madrigal
Corporation. I will talk to my dad if the company agrees.”

Naisip ni Angela na magandang pagkakataon ito para sa kanyang ama. She could still
handle the situation. Sigurado rin siya na mahihirapan si Enzo na manabotahe sa
kumpanya ng mga Madrigal. Hindi nito gugustuhin na sirain ang relasyon kay Chief
Agassi nang dahil lang sa simpleng gamot.

“Ang totoo, iyan nga ang nasa isip ko. Kailangan natin ng tulong ng pamilya mo para
sa mas mabilis na distribusyon. Ayon sa report, walang naibentang pekeng gamot sa
pharmacy ng mga Madrigal. Hindi apektado ang mga customer ninyo.”

“Salamat sa tiwala kung ganon.”

Sinabi ni Edward ang iba pang plano nito sa grupo bago sila natapos. “I am giving
you two days’ vacation. It’s time for us to take a rest. Angela, tawagan mo ako
kung sakali na magkaproblema. Ako ang bahala sa Marketing Team.”

Ayos na kay Angela na kahit papaano ay magiging abala pa rin siya sa mga susunod na
araw kahit wala si Torin na kanyang baby boy. Hindi pa siya nakakauwi sa bahay nito
ngunit namimiss na niya ang lalaki.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 47-What if?

MATAPOS ang meeting ni Edward ay nagtungo si Angela sa pinakamataas na palapag ng

gusali para makipagkita sa chairman, ang ama ni Torin.

Dalawa ang pakay niya rito. Una, nais niya itong kausapin sa pagbenta ng gamot.
Nais niyang maging maayos ang transaksyon ng pamilya Madrigal sa mga Agassi.

Ikalawa, nais niya itong kumustahin para alamin ang lagay nito. Alam ni Angela na
hindi maganda ang relasyon nito sa kanyang asawa, ngunit ayaw niyang matulad sa
kanya si Torin na nagsisi matapos mamatay ng kanyang magulang. Sa ngayon ay
masuwerte pa si Torin dahil makakasama pa nito ang may-edad na lalaki. Kung sakali
na maging maayos ang lahat ay baka tanggapin din ng dalawa ang isa’t isa.

Nang bumukas ang elevator ay agad na tumayo ang assistant nito na naroon sa bungad.
Nakakunot ang noo nito nang makita siya.

“Good evening, Mr. De Asis!” bati niya.

“What are you doing here, Ms. Angela?”

“I want to talk to the chairman. Is he there inside?”

Bahagyang nag-atubili ang lalaki kung patutuluyin siya nito sa silid na nasa
likuran nito kung saan nag-oopisina ang tatay ni Torin.

“Alam ko na wala kaming usapan sa araw na ito. Pero mahalaga ang pakay ko sa kanya.
Tungkol ito sa mga pekeng gamot na naibenta sa iba't ibang drugstore at sa lunas na
naproduce ng grupo ni Dr. Edward.”

“Let me ask the chairman,” the man said. Pumasok ito sa loob ng silid.

Naiwan naman si Angela sa labas. Ibibigay niya ang tiyansa at desisyon sa tatay ni
Torin kung nais siya nitong kausapin. Kung iiwasan siya nito ay hindi niya ito
masusuri. Bahala ito kung nais nitong magkaroon ng tiyansa na gumaling. Hindi naman
sa nagmamalaki si Angela, ngunit kaya niyang alamin ang sakit nito sa pamamagitan
lang ng pagsuri sa iba’t iba parte ng katawan ng lalaki.

Makalipas ang ilang saglit ay lumabas ng pribadong opisina si Mr. De Asis. Binuksan
nito ang pintuan. “Pwede ka nang pumasok. Masama ang pakiramdam ng chairman kaya
kung sakali ay h’wag mo munang sabihin ang mga hindi magandang balita.”

“Walang problema. Salamat!” Humakbang si Angela patungo sa loob.

The view outside his office is promising. Tila mga bituin ang mga ilaw ng mga
gusali sa labas. It was pretty. Sa malalaking screen sa mga gusali sa labas ay kung
ano-anong ads o commercial pa ang ipinalalabas. Sa kalayuan ay may mga nagpuputukan
pang fireworks. Hindi niya akalain na ganito gabi-gabi ang tanawin mula sa opisina
ng chairman sa likod ng floor-to-ceiling window.

Agad niyang natagpuan si Chief Agassi na nakaupo sa malapad na swivel chair. Sapo
nito ang noo habang sinusuportahan ng siko na nakapatong sa ibabaw ng malapad na
mesa. Nilapitan ito ni Angela. Huminto lang siya ilang dipa ang layo sa personal
nitong espasyo.

“Chairman.”

Nabigla si Angela nang iangat nito ang mukha sa kanya. Nangingitim ang ilalim ng
mga mata nito at namumutla ang buong mukha.

“Chairman!” bulalas niya.

Agad siyang lumapit sa may-edad na lalaki at sinuri ito. Kinuha niya ang kamay nito
para suriin ang pulsuhan. Hinila niya ang panyo mula sa bag at saka mahigpit na
itinali sa braso ng lalaki para mas maramdaman ang heartbeat nito at makita ang iba
pang sintomas sa balat nito.

“What are you doing?” nanghihinang tanong nito sa kanya.

Sh*t! Enzo!

Natigilan si Angela. Nanlalaki ang kanyang mata habang nakatingin sa lalaki na alam
niyang nanghihina na sa kasalukuyan.

“What medicine or vitamins are you taking these past few days?” she asked.

“Nothing. Why do you care?”

“It’s because you are Torin’s dad!” Hindi niya napigilan na magtaas ng boses. Akala
ba nito ay interesado siyang basta malaman na lang ang lagay nito?

Walang emosyon ang lalaki na tumingin kay Angela. “Mabuti pa na umupo ka na lang
d’yan sa silya at saka mo sabihin kung ano ang pakay mo sa akin. It’s time to go
home.”

“May oras para pag-usapan ang business. You need to go to the hospital!”

Malalim siyang tiningnan nito. “Maayos ang kalusugan ko. Sumama lang ang pakiramdam
ko nang dahil sa mga naganap nitong mga nakaraang linggo. Sit there, and tell me
what your business is!”

Hindi akalain ni Angela na matigas ang ulo ng tatay ng kanyang asawa. He was
afterall the chief, and she was just a mere trainee in his laboratory. Marahas
siyang bumuntonghininga. Tinanggal niya sa pagkakatali ang kanyang panyo sa braso
nito bago siya umupo sa silya na itinuro nito. Dahil ayaw nitong makipagtulungan sa
kanya, bahala na ito!

“I want to talk to you about the medicine my team created. Plano ng grupo ni Dr.
Edward na kunin ang Madrigal Corporation. Kinausap kita para lang hindi mo isipin
na nananamantala ako bilang miyembro ng pamilya.”

“Edward already informed me about it. He sent me an email this afternoon and I
approved it. Pagkatapos suriin ang gamot sa kinauukulan ay ihahanda na ang lahat.
Iyon lang ba?”

Taimtim na tiningnan ni Angela ang lalaki. Nag-aalangan siya kung tatanungin niya
ito ng tungkol sa tsaa na posibleng iniinom nito. Isa sa mga nagawa ni Silence noon
ang gamot na kayang magpahina sa puso ng tao. Hindi ito biglaan, ngunit isa iyong
lason. A fear arose in Angela’s heart thinking about that tea. Hindi niya dapat
gagawin ang tsaa na iyon na hiniling ni Enzo noon. Espesyal na tsaa iyon na ginawa
niya para lang sa lalaki. Ang mga natira ay iniregalo niya kay Kweku.

What if...

Ayaw makipagsapalaran ni Angela. Ayaw niyang sumugal. Ibang daan na dapat ang
tinatahak niya ngayon. Kailangan niyang tanggapin ang mga bagong tao sa paligid
niya. She was no longer Angela Capili. Hindi na rin siya ang taong walang pakialam
sa damdamin ng iba.

“Torin wasn’t here in the Philippines. Don’t trust anyone... including your wife,”
magaan na wika ni Angela.

Bahagyang nagtaas ang kilay ni Chief Agassi. Alam ni Angela na naguluhan ito sa
kanyang sinabi. “Including you?”

“Chief, I know that you don’t like me. You don’t need to tell me that you don’t
trust me as I do not trust you either. It just so happen that you are Torin’s
father,” she said without batting an eye. “I have to go.”

Kung ayaw nitong magpaabala sa kanya ay bahala na ito. Malakas lang ang kanyang
pakiramdam na ang mga tsaang iyon ang dahilan ng panghihina nito. Ngunit ano ang
rason para talikuran ito ni Madam Selena at Enzo?

Bago siya magtungo sa elevator ay nilingon niya si Mr. De Asis. Halos beinte-
kuwatro oras kung kasama ito ng ama ni Torin araw-araw.

“Mr. De Asis,” tawag niya sa pangalan nito.

“Ms. Angela.” He was serious.

“Nais kong malaman kung may ipinaiinom na tsaa si Madam Selena kay Chief Agassi.”

Bahagya itong nag-isip habang hindi binababa ang paningin sa kanya. Pakiramdam niya
ay pinag-aaralan siya nito.

“Chief doesn’t like coffee. He only drinks tea and smoothies.”

“But what kind of tea does he likes these past few days?”

“Ms. Angela, ayoko ng paligoy-ligoy.”

Tumikhim siya. “Please watch the food or the tea that the chairman is taking. I
don’t want to sound crazy, but can you get a tea sample that Madam Estella serves
to the chairman? I’ll bring him medicine if you succeeded. Nakita ko na hindi
maayos ang kanyang lagay.”

Saglit itong hindi natinag at sinuri ang bawat mensahe sa kanyang sinabi. “Iyon
lang ba Ms. Angela?”

“Iyon lang.”

Tumango lang ito. Tinungo ni Angela ang elevator.

Bahagyang natakot si Angela habang sakay ng maliit na kuwadradong maghahatid sa

kanya sa parking floor. Ipinaalam sa kanya ni Torin na inatake sa puso ang ina nito
nang biglaan. Paano kung ang mga tsaang iyon ang may kasalanan sa pagkamatay ng ina
nito? Napakapit siya nang mahigpit sa strap ng bitbit niyang sling bag.

Parang wala siya sa sarili nang makarating ng sasakyan ni Torin. Tahimik siyang
umupo sa passenger seat. Hindi niya kinausap si Makoy.

Tumunog ang kanyang cellphone. Nakita niya ang hindi pa binabasang mensahe mula kay
Kweku na siyang nagpadala nito. She opened his email.

Enzo wants to see me. Sigurado na tungkol sa’yo ang dahilan niya. Huwag kang mag-
alala, katulad nga ng sinabi ko, ililihim ko ang tungkol sa’yo. But Angela, there
is one thing that you need to know. Madrigal and I… we knew each other. -Kweku.

Nanlaki ang mata niya mula sa mga nabasa.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 48-Guilt

HINDI maipaliwanag ni Angela ang tamang salita sa nararamdaman niya sa kasalukuyan

habang nakatingin sa mensahe ni Kweku.

Angela Madrigal knows Kweku. Nagtatrabaho ang dalawa sa iisang ospital kaya hindi
malabong magkakilala ang dalawa. Nabigla lang si Angela dahil hindi niya ito
nalaman noong nag-iimbestiga siya tungkol sa babae. Halo-halo ang mga nasa isipan
ni Angela kaya hindi maiwasan na padabog niyang binaba ang cellphone sa kutson na
kanyang inuupuan sa likod ng kotse.

Lumingon sa kanya si Makoy mula sa rearview mirror na halatang nabigla sa kinilos

niya. Muli rin naman nitong ibinalik ang paningin sa kalsada.

Angela was connecting the dots. Ayon sa mga nakuha niyang impormasyon noon, panay
ang punta ni Madam Selena sa tahanan ni Madam Estella dahil magkaibigan ang mga
ito. Madalas pa nga na nagt-tsaa ang dalawang ginang sa hardin ng huli o sa
greenhouse na naroon sa likod ng bahay. Minsan ay doon sa ikatlong palapag kung
saan mayroon din hardin—ang lugar kung saan sila madalas ni Torin.

Paano kung ginamit ni Madam Selena ang gamot na iyon sa ina ni Torin. Sigurado na
masasaktan ang lalaki kapag nalaman nito ang tungkol doon.

Matapos ang ilang sandali, hindi rin napigilan ni Angela na usisain si Makoy.

“Makoy,” tawag niya sa pangalan nito.

Saglit lang itong sumulyap sa kanya. “Yes, Ma’am Angela?”

“A-ano ang dahilan ng pagkamatay ni Madam Estella?” Sa ilang buwan ng pananatili

niya sa bahay ni Torin ay hindi niya nagawang itanong ang tungkol sa bagay na iyon.
“Ang sabi ng autopsy ay Cardiac Arrest. Ngunit matapos ang ilang taon na pag-
sasaliksik ni Boss sa tunay na dahilan ng ikinamatay nito. Bigla ang pagtigil sa
pagtibok ang puso ng ginang.”

Nanlaki ang mata ni Angela.

Nagpatuloy si Makoy. “Hindi naniwala si boss sa autopsy dahil may regular checkup
ang senyora sa ospital buwan-buwan. The madam was healthy because she likes eating
vegetables. Personal din itong gumagawa ng sariling tsaa mula sa mga halaman sa
greenhouse.

“Ayon kay Ate Gloria, halos dalawang linggo din na masama ang pakiramdam ni Madam
Estella. Bumuti din naman ang pakiramdam nito. Wala rin naman kasing nakitang
sintomas o problema ang ospital sa senyora. Iniimbitahan nito si Madam Selena sa
loob ng pitong araw para lang magtsaa at gumawa ng kung anong aktibidad. Nang hapon
na namatay ang senyora. Bigla na lang huminto ang puso nito.

“Walang nakitang kahina-hina sa araw na iyon. Hindi nagtalo ang dalawang ginang.
Hindi rin nakakita ng kung anong lason sa inumin ng dalawa. Ilang taon na ang
nakalipas ngunit hanggang sa oras na ito ay isa pa ring misteryo ang tungkol doon.”

Nag-isang linya ang labi ni Angela matapos marinig ang lahat ng naganap sa
nakaraan. Walang duda. Siya, siya ang may kasalanan sa nakaraan!

At hindi malabong ginagawa muli ni Madam Selena ang nangyari sa ina ni Torin sa
asawa nito, kay Chief Agassi. Tila lumobo ang ulo ni Angela matapos maisip na siya
ang may sala sa pinakamamahal na ina ni Torin. Namuo ang sobrang takot sa kanyang
damdamin.

“Ma’am?” pukaw sa kanya ni Makoy.

“Yes?”

“Narito na po tayo.”

Napalingon siya sa labas ng bintana. Hindi niya namalayan na naroon na pala siya sa
bahay ni Torin. Masyadong inokupa ni Madam Selena ang isipan niya. Bumaba si Angela
mula sa sasakyan.

“Ma’am Angela!” bati ni Beth.

“Kumusta? Ayos lang ba ang pananatili mo rito sa bahay?” tanong niya rito. Wala na
ang pasa nito sa pisngi mula sa panggugulpi ni Evelyn.

“Ayos lang po ako. Naninibago lang ako pero mabait naman ang mga kasama ko para
umalalay sa inyo ni Boss Torin.”

“Mabuti kung gano’n.” Nilagpasan niya na ito para tumuloy at umakyat sa ikalawang
palapag kung saan naroon ang pribadong silid nila ng asawa.

“Hindi po ba kayo maghahapunan?” muli nitong tanong.

“Ayos lang ako. Bukas na lang.” Ayaw niyang kumain dahil sigurado na hahanapin niya
ang presensiya ng kanyang asawa sa hapag.

Tulad ng inaasahan, pagpasok niya sa silid ay agad niyang hinanap ang madalas na
bulto nito na naroon sa terasa o kaya naman ay ang nagmamaktol nitong anyo sa
malapad na kama. Napalitan ng lungkot ang kanyang isipan matapos mapagtanto na may
malaki siyang pagkakasala sa pagkamatay ng ina ni Torin. Mukhang wala na siyang
magagawa pa kung hindi ang kausapin si Kweku.

***

THE PENTHOUSE BAR.

Pagpasok pa lang ay kita na ni Enzo ang nakaupong doktor na si Kweku sa bar area.
Tahimik itong sumisimsim ito ng alak habang seryoso na pinagmamasdan ang kagandahan
ng siyudad sa labas.

Hindi nabago ang hitsura nito. May ginintuang salamin ito ngunit kita ang mata nito
sa sobrang linaw niyon. Alon-alon ang ginintuang buhok. Nakasuot ito ng sweatshirt
at pantalon. Ang jacket ay nakasabit sa likuran ng inuupuan nito. Naglakad si Enzo
palapit sa doktor.

“Kweku!”

Bahagya lang na lumingon ito sa kanya.

“It’s been a year. Ano ang dahilan ng pagtawag mo sa akin?” Hindi na ito
nagpatumpik-tumpik na umpisahan ang pag-uusap nila.

Enzo grinned and chuckled slightly. “Why so fast? Ikaw nga ang nagsabi, it’s been a
year.”

“We are busy people, after all. We are also not friends.”

Hinarap ni Enzo ang bartender. “Bourbon, please!”

Dumakot ng mani si Kweku sa platito nito sa unahan at saka basta initsa sa bibig,
ngumuya. Hindi sila magkaibigan kaya ganoon na lang kung umasta ang lalaki. Isa
lang ito sa mga doktor na nagtrabaho at nakasama ni Angela sa misyon. Dahil parehas
na doktor ang dalawa, agad na nagkasundo ang mga ito sa loob ng ilang taon.

Inabot kay Enzo ang hiniling na inumin matapos ang ilang saglit. “They never found
Angela’s body in her laboratory.”

Lumingon sa kanya si Kweku. “And?”

“I wonder if you have anything to do with it.”

Bahagya lang lumingon ang lalaki. Wala itong emosyon at sa halip ay kumuha pa ng
mani para ngumuya muli na tila nang-iinis. “Nasaan ba ang laboratoryo ni Angela?
Nasa paahan ng bundok, habang ako ay narito sa siyudad at nagtatrabaho. Hindi ako
si Superman para magligtas ng isang babae na nais patayin ng kanyang nobyo.”

Humalakhak si Enzo. “Hindi ka pa rin nagbabago, Kweku. Kaya hindi pa kita

pinapatay, eh.”

Umangat ang isang sulok ng labi ni Kweku. Kinuha ang baso na naglalaman ng alak
nito. “Kung sakali na kinuha ko nga ang katawan ni Angela, may mababago ba? Pinatay
mo pa rin naman siya.”

Ngumisi si Enzo. Gayunman ay nagliliyab ang kanyang mata sa kasalukuyan.

“Siguraduhin mo lang na wala kang kinalaman sa pagkawala ni Angela sa nasunog na
laboratoryo niya. Kapag nalaman ko na buhay siya at may kinalaman ka ro’n, isasama
kita sa kanyang hukay sa ikalawang pagkakataon.”
Kweku chuckled. “Kung sakali na buhay si Angela, sa palagay mo ba ay gumagala-gala
ka pa at umiinom ng paborito mong inumin dito?”

Alam ni Enzo na may katotohanan ang sinabi ng doktor.

Nagpatuloy si Kweku dahilan para tumaas ang tensyon ni Enzo. “Lalo na siguro kung
malalaman niya na ang kanyang pinakamamahal na si Enzo Agassi—ang pinaglaanan niya
ng buhay—ang pumatay sa kanyang magulang.”

Umismid ito habang naniningkit naman ang mata ni Enzo. May katotohanan ang sinabi
ni Kweku. Angela was debating against herself three years ago. Nais nito na bumalik
sa pamilya matapos magsisi na napagsalitaan ang magulang nito. Enzo had to do
something to make Angela follow him even better. Hindi naman siya nabigo dahil
matapos mawala ng magulang nito ay sumunod sa kanya ang dalaga. She thought he was
the only family she has.

Sumimsim siya ng alak sa hawak na baso bago nagpatuloy. “Let’s forget about her.
May isa pa akong pakay sa’yo.”

“Sabihin mo lang.”

“Kilala mo si Angela Madrigal?”

Saglit lang itong natigilan at lumingon sa kanya. Bahagyang nag-isip na parang may
inaalala. “I’m not sure. Ilang libong Angela ba ang dapat kong kilalanin?”

“She’s my sister-in-law,” matigas niyang saad.

“Oh?”

Nais magtiim ng bagang ni Enzo at ipukpok ang bote ng alak sa ulo ng doktor. Tila
wala itong ganang kausapin siya. “She was your nurse!”

Diretso ang tingin ni Kweku ‘tapos ay ipinilig ang ulo. “Kailangan ko rin bang
kilalanin itong Angela na ito?”

“Don’t give me a f*ck, Kweku!”

“Tss! Ikaw itong nagpapunta sa akin dito para makipag-usap. Now, I remember! Angela
Madrigal—the simplest nurse at Macapagal Hospital.”

“Gusto kong malaman ang lahat ng tungkol sa kanya! Is she good at her work?
Magaling ba siya sa larangan ng medisina?” Iba ang ipinakita ng asawa ni Torin sa
kanya sa opisina kaya naman nais niyang malaman kung ano ang kakayahan nito sa
ospital.

“Hindi ko alam kung saan patungo itong pagtatanong mo tungkol kay Angela, Enzo.”

“Masyado lang kasing maliit ang mundo natin, Kweku. Hindi ba’t parang kataka-taka
na magkakilala rin kayo nito ni Angela Macapagal?”

Saglit na humigpit ang hawak ni Kweku sa baso nito. Kung tutuusin ay kinakabahan na
nga ito sa daloy ng usapan. Ayaw lang nitong ipahalata ang mga alam nito dahil
hindi magdadalawang isip si Enzo na saksakin siya o patayin gamit lang ang kung
anong maabot ng kamay nito sa bar na iyon.

“Hindi kataka-taka ang mga nagaganap, Enzo. maliit lang talaga ang mundo. She was a
nurse in the hospital where I'm working, who's happen to be your sister-in-law.
Ngayon na naaalala ko siya, hindi ko na nga siya nakikita sa ospital.”
“It’s because she’s working in ULab.”

Tumayo na si Enzo para umuwi matapos ang kakarampot na oras na nakausap niya ang
doktor. Pakiramdam niya kasi ay wala rin naman siyang makukuhang impormasyon kay
Kweku. Kumuha siya ng lilibuhin sa kanyang pitaka at inilapag iyon sa tapat ng
kanyang inupuan.

“I have to go!”

“You are indeed a busy person,” wika nito habang ngumunguya ng mani.

“Tss!” Humakbang na siya palayo sa lalaki.

Habang naglalakad ay sinabayan siya ni Oliver palabas ng bar. “Ipagpatuloy n’yo ang
paghahanap sa katawan ni Angela. Hindi ako naniniwala na basta na lang nawala ang
katawan niya sa nasunog na laboratoryo. Bantayan n’yo rin ang kilos ni Kweku.”

“Yes, Boss!”

“Lastly, send a bouquet of flowers to Angela Madrigal.”

“Boss?” Kumunot ang noo nito sa kanyang sinabi.

“I said send flowers to Angela Madrigal! Damn it!” Inis na binilisan niya ang lakad
patungong elevator. Dahil iniinis siya ng babae ay iinisin niya rin ito.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzz
Chapter 49-Two birds

KINABUKASAN ay nagtungo si Angela sa tahanan ng mga Madrigal bago pa umalis ang

kanyang ama para pumasok sa opisina nito. Mamasa-masa ang kapaligiran dahil umulan
nitong madaling araw. Nagtatalo ang malamig na hamog at ang papasinag na haring
araw. Gusto niya ang ganitong klase ng klima. Hindi mainit o malamig sa pakiramdam.

Nang nagdaang gabi ay rin hindi siya nakatulog kaiisip kay Torin. Mas hinanap pa ng
kanyang presensiya ang lalaki noong umulan, nais niya ng kayakap. Wala nga lang
siyang magawa kung hindi ang pagtiyagaan ang unan nito sa kanyang tabi. Hindi pa
nakararating ang lalaki sa destinasyon nito na aabutin ng ilang oras na biyahe
patungong Amerika.

Ayon naman kay Kweku ay may usapan ito at si Enzo. Nagtitiwala naman siya sa lalaki
na ililihim nito sa huli ang tungkol sa kanya. The two men doesn’t like each other.
Hindi pa nagpaparamdam sa kanya ang doktor, ngunit positibo naman siya na
naprotektahan siya nito laban kay Enzo.

Angela looked at the man across the coffee table. Naroon sila ni Mr. Madrigal sa
dining area sa tahanan nito.

Sumimsim si Angela ng kape bago nagpatuloy. “The company will contact your office
today. Ikaw na ang bahala sa iba pa. Iyon ang pakay ko sa pagpunta ko rito. Kung
sakali na may problema, sabihin mo lang sa akin.”

“Angela, about your proposal, why don’t you work in the office instead. Someday,
Madrigal Corporation will be divided between you and Evelyn. Why don’t you train in
the office? I… I need a person like you.”

Sa palagay ni Angela ay nakita nito ang kanyang kakayahan sa maiksing oras.

Binigyan niya ito ng limang business proposal noong nakaraang linggo para mas
lumago pa at makabawi ang pharmacy. Iminungkahi niya rin kung ano ang dapat na
mauna sa mga iyon, lalo na at malaki ang budget na kailangan. Hindi kakayanin ng
pera at manpower nito kung pagsasabaysabayin ang limang plano.

“Pag-iisipan ko muna. Right now, I am enjoying the laboratory. I was too focused on
the training, and it will not be a good impression of the Agassis if I quit soon.”

Bumuntonghininga ito tanda ng pagsuko. “Alright.”

Inubos lang ni Angela ang kanyang pagkain bago nagpaalam sa lalaki.

Bago tuluyan na lumabas si Angela sa tahanan ng mga Madrigal, nakita niya si Evelyn
na nakasuot ng satin na roba sa living room. She was smiling widely while looking
at her. Her slender fingers were holding a glass of wine. She does not even care if
the first sunray of the morning was kissing the surroundings outside minutes ago.

“How are you, Angela? Kumusta ka naman sa pamilya ng mga Agassi?” tanong ng babae
sa kanya habang iniikot-ikot ang pulang likido sa baso nito.

Angela was surprised by Evelyn’s question. “I feel great. I never had this feeling
before.”

Ngumiti ito at lumapit sa kanya. Hindi niya alam kung ano ang nasa isip ni Evelyn
sa kasalukuyan. Kung may pinaplano ito na hindi maganda, huwag na nitong ituloy
dahil ito rin naman ang masasaktan sa huli.

“I would like to invite you to a party tonight.” Hinawakan nito ang kanyang
mahabang buhok at sinuklay-suklay gamit ang daliri. “It’s my peace offering. Balita
ko ay wala ang asawa mo sa bansa. Kaysa naman ma-miss mo siya, bakit hindi na lang
tayo mag-enjoy.”

“Oh! How sweet!”

Lumapad ang pagkakangiti ni Angela. Hindi nababagay kay Evelyn ang ganitong klase
ng pag-uugali. Ang mga taong tulad nito ay hindi magbabago sa loob lang ng ilang
araw. Ilang taon nito na sinaktan si Angela Madrigal. Maniniwala ba siya na bigla
itong bumait sa kanya? Nais niyang malaman kung ano ang plano nito.

“Sure! Let’s meet tonight to enjoy.”

Kumuha si Angela ng notepad at ballpen sa kanyang bag, isinulat niya ang kanyang
cellphone number at ibinigay ang papel sa babae.

“I have to go. See you later!” Kumaway na siya rito at saka humakbang papalabas.

Meanwhile, Evelyn heard anything that her father said. Mahahati sa kanila ni Angela
ang kumpanya at hindi siya papayag doon. Hindi niya tuloy napigilan na kumuha ng
alak para pakalmahin ang sarili. Nakaramdam siya ng inis at galit sa babae. Kung
hindi siya nito ibinuko sa kanilang ama, nasa labas sana siya at nag-eenjoy—
naglulustay ng pera.

Nilagok niya ang wine at saka nakaisip ng paraan kung paano sisirain si Angela. She
was an Agassi now. Sigurado siya na hindi nanaisin ng mga Agassi na magkaroon ng
madungis na miyembro ng pamilya, lalo na ang chairman na father-in-law nito.
Napaismid siya matapos makabuo ng plano.

Evelyn looked at the phone number written in the small squared yellow paper. She
crumpled it inside her hand as her piercing eyes were looking over at Angela's
back.
Tingnan lang natin kung ano ang mangyari sa’yo mamayang gabi!

Nilingon pa siya ni Angela, kumaway, bago sumakay sa mamahaling kotse na

naghihintay sa tapat ng pintuan.

Kinuha niya ang telepono at tumawag ng kakampi.

***

MATAPOS magtungo ni Angela sa tahanan ng mga Madrigal, nagtungo siya sa gym para
ipagpatuloy pa rin ang kanyang ehersisyo bago siya magpunta sa ULab. Matapos ang
stretching, nagtungo siya sa mga nakahilerang threadmill para tumatakbo. Pinasakan
niya ng headset ang magkabilang tainga para hindi siya madistract sa paligid.

May ilang minuto na siya sa threadmill nang maramdaman ang presensiya ng gagamit sa
katabing equipment. Bahagyang nagtaas ang kanyang kilay nang mapansin ang
kapitbahay na si Chad. Hindi pa rin nagbabago ang lalaki, malapad ang ngiti nito na
nagawa pang kumaway sa kanya.

“Hello, neighbor!”

Inirapan ito ni Angela, saka siya nagpatuloy sa pagtakbo. Hindi niya gugustuhin na
makita o makausap ito. Mabuti na lang at mayroong nakasalpak na musika sa kanyang
tainga.

“I see that you’re alone.”

Hindi sumagot si Angela kahit pa naririnig niya ang lalaki. Matapos ang treinta
minutos ay tinapos niya ang pagtakbo. Tumungo siya sa water station at kumuha ng
tubig. Hindi niya akalain na nakasunod pa rin si Chad sa kanya. Iritableng hinarap
niya ito. Tumatagaktak ang kanyang pawis sa noo at leeg. Nahuli niya itong
nakatingin sa kanyang may kalakihang hinaharap kaya bahagya siyang napaismid.

“May problema ba?” asik niya sa lalaki.

“Masyado na akong nasasaktan. Ayaw mo ba ng mabait na kapitbahay? We can have fun

while Torin was away, you know.”

“Wow! I’m impressed. You are updated.”

“C’mon! Pwede tayong mag-inuman, and do something... naughty.”

“Tsk!” Naririnig lang ni Angela noon na may mga taong guwapong-guwapo sa sarili.
Hindi niya akalain na makakakita siya ng ganoon sa katauhan ng kanyang kapitbahay.
Nahihibang ba ito para isipin na ipagpapalit niya si Torin para rito?

“Talaga ba? Sure! Let’s meet tonight at The Penthouse Bar, nine in the evening.”
Sa ibabang palapag ng nasabing bar na iyon ay hotel kaya alam niyang mae-excite ang
lalaki. Ang hindi nito alam, kaya lang siya pumayag ay dahil may usapan din sila ni
Evelyn sa parehas na lugar.

Hindi ba’t masaya kapag pinagsabay niyang haharapin ang dalawa? Wala siyang
maraming oras para sa mga laro kaya mabuti na iyong magsama ang dalawa sa oras niya
mamaya.

Kinindatan ito ni Angela bago nilagpasan para tumungo naman sa yoga class. Nang
tumalikod siya rito ay nakalarawan ang disgusto sa kanyang mukha.

***
SUOT ang isang bestida ay inutusan ni Angela si Makoy na ihatid siya sa nasabing
hotel. Itim ang kulay nito na may maliliit na detalye ng beads sa dibdib. Nais
niyang mainggit si Evelyn sa kanyang katawan na pinaghirapan niya sa ilang araw na
ensayo at ehersisyo.

“Ms. Angela, nais ko pong sabihin na ibinilin po kayo ni Boss Torin sa ‘kin,” wika
ni Makoy habang nagmamaneho.

Alam niya kung saan patungo ang mensahe nito. Naiisip siguro ng lalaki na gagawa na
naman siya ng hakbang na ikapapahamak niya.

“I am going to meet my sister Evelyn tonight. You don’t have to worry as she can’t
do anything horrible to me. Mauunahan ko siya bago niya pa ‘yon gawin.”

Tumahimik na ito at idineretso ang paningin sa kalsada. Kahit naman hindi nito
sabihin ay alam niyang iniwan siya ni Torin sa pangangalaga nito. Nangako rin siya
sa kanyang asawa na hindi siya gagawa ng padalos-dalos na plano at pupunta sa lugar
na ikapapahamak niya hanggang sa pagbabalik nito. Nais lang talaga niyang malaman
kung ano ang gagawin ni Evelyn. Samantalang si Chad, may plano siya para sa lalaki.

Huminto ang sasakyan sa tapat ng hotel. Pinagbuksan siya ng pintuan ni Makoy.

Nagbilin pa ito bago siya tuluyan na hinayaan. “Ma’am Angela, pupuntahan kita
pagkalipas ng isang oras sa itaas.”

Iritableng umikot na lang ang kanyang mata. Hindi rin naman ito susunod sa kanya
kaya hahayaan niya na lang ito.

Matatagpuan sa pinakamataas na palapag ang bar sa gusaling iyon kaya doon siya
tumuloy. Pagpasok pa lang ni Angela ay nakita na agad niya si Evelyn na nakaupo sa
mesa na nasa tabi ng floor-to-ceing window. The customers are paying the view
outside at hindi iyon pinalambas ng babae. Hindi nakaligtas sa kanya na nag-abot ng
pakete ang babae sa waiter kasama ng ilang lilibuhin.

Tumaas ang sulok ng kanyang labi. Masyado nang makaluma ang hakbang nito para
sirain siya.
zzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 50-Cat's play

NAKANGITI si Angela na lumapit kay Evelyn matapos umalis ng waiter. Hindi pa ito
nagsisimula ngunit alam na niya agad kung ano ang plano nito. Marami ang tao sa
paligid sa kasalukuyan. May nagaganap kasi na pagtitipon kaya doble ang tao sa
karaniwan na araw sa bar na iyon.

“Hello!” bati niya kay Evelyn nang makalapit siya sa mesa nito.

Nagtaas ang isang kilay nito matapos siyang makita. Kita ang kurba sa kanyang suot
ng bestida kaya hindi nito naitago ang pagkainggit sa kanya.

“You look fit.”

“Yeah? I do a lot of workouts.”

Kumunot ang noo nito dahil alam nito na tamad si Angela sa mga pisikal na
aktibidad.

“You can join me next time. By the way, you don’t mind if I met someone tonight,
right?”
“Someone?”

“Yes. Someone invited me to have dinner, but I remember that we have plans tonight.
I asked him to join us instead.”

“A man?”

“Yeah. If you like him, ipakikilala kita sa kanya. He seems nice. Kapitbahay namin
ni Torin.”

Tumaas ang gilid ng labi nito habang mapanuring nakatingin sa kanya. Sigurado si
Angela na ang nasa isip nito ay kaaalis lang ng kanyang asawa ngunit ha’yun siya at
nagawa niya na ang makipagkita sa ibang lalaki. Hindi naman nagtagal ay dumating
din si Chad. Nakita siya nito kahit pa doble ang karaniwan na parokyano sa gabing
iyon sa bar.

“Angela!”

“Oh! Hi! By the way, this is my sister, Evelyn. Evelyn, this is Chad, my neighbor.”

Inilahad ni Chad ang kanyang palad sa kanyang kapatid kahit pa nasorpresa ito na
hindi siya nag-iisa. Tiningnan lang ng babae ang kamay nito at saka pairap na
inilapat ang mga mata sa labas ng katabi nitong bintana. Hundi nito tinanggap ang
pakikipagkamay ng lalaki.

“She’s shy. You can sit here,” pang-iinis ni Angela.

“I thought we will be alone.” Halata sa boses ni Chad ang pagkainis dahil

diretsahan na sinupladahan ito ni Evelyn. Naaliw lang siya dahil iba ang impresyon
nito sa kanyang pagsusuplada.

“What are your plans tonight, Chad?”

Palibhasa ay naroon lang ito sa kanyang tabi, inilapit nito ang labi sa kanyang
tainga at saka bumulong. “Simple lang—I’ll teach you a lesson, I’ll make you
whimper until you ask for forgiveness, and that is when all my seeds gushed out
inside your womb.”

Nakangiti naman ng makahulugan si Evelyn matapos makita kung paano siya landiin ng
lalaki.

“Hmm… Sounds like a nice plan,” ani Angela.

Nakataas ang sulok ng labi kahit pa nga naiirita siya na nagawa pa nitong idikit
ang sarili sa kanya. Kung maaari lang na harap-harapan na maglagay ng alcohol sa
kanyang leeg at tainga para linisin ang amoy ng hininga nito na posibleng kumapit
sa kanya. Tumunog ang kanyang cellphone na nasa loob ng kanyang clutch bag. Tila
lumundag ang kanyang damdamin nang makita na numero iyon ni Torin.

“Excuse me for a while. This call is important.”

Tumayo na si Angela para tumungo sa labas at kausapin ang kanyang asawa. Hindi din
naman niya hihingin ang pabor ng mga ito kung papayag o hindi.

“Hello!” sagot niya sa tawag.

“Kadarating ko lang dito sa airport. How are you, wife?”

“Ayos lang din naman. I am missing you.”

“I should have let you come with me. A bird told me that you are playing while I
was away.”

“Hmm… Looks like your bird is dependable. Yes! I am playing right now.”

“Sino ang kalaro mo?” hindi nito napigilan na itanong.

“Chad, the naughty neighbor.”

“Hmm… Buhay pa pala ang isang iyan. Akala ko ay nakausap na siya ng magulang niya
na huwag nang guguluhin pa ang kahit sino sa atin.”

“Don’t worry, sweetheart. I am playing with two mice right now. He might end up
with Evelyn.”

“Your sister?”

“Uh-ha! Alam mo na wala akong maraming oras.”

“Okay, just be careful. Don’t let your mice resist.”

“Thank you for the advice, sweetheart!”

“I’ll call you again to make sure that you got home safely. Bye, my love!” wika
nito bago pinutol ang tawag sa kanya.

Ibinalik naman ni Angela ang cellphone sa loob ng kanyang bitbit na bag. Kapalit
niyang hinugot ang maliit na botelya na naglalaman ng maliliit na halamang gamot na
hindi pa lumilipas ng beinte kuwatro oras niyang natapos. Mga laxative pill ang
laman ng maliit at malinaw na botelya. Gawa iyon sa mga matatapang na halaman kaya
safe naman iyon kung gagamitin niya. Inalala niya ang mga sinabi ni Chad sa kanya
kanina.

“I’ll teach you a lesson, I’ll make you whimper until you ask for forgiveness, and
that is when all my seeds gushed out inside your womb.”

What kind of seeds? Umismid siya.

Sisiguraduhin niya na magtatanda na ito sa pagsunod-sunod sa kanya pagkatapos ng

gabing iyon. Samantala, lingid sa kaalaman ni Angela ay nag-usap si Evelyn at Chad
na naiwan sa mesa.

“You like my sister,” ani Evelyn bago uminom ng juice na inorder nito.

“Isn’t it obvious? She’s pretty, but the thing that makes me excited about her is
that she is Torin’s wife.”

Nagtaas ang kilay ni Evelyn. Hindi niya akalain na makikipagkompitensiya ito sa

sisinto-sinto. Nagkibitbalikat na lang ang babae. The only thing that makes her
excited is that Chad is the right man to complete her wicked plan that night.
Tinawag niya ang waiter na inutusan niya kanina para lumapit. Binulungan ito ng mga
gagawin. Tumango lang ang waiter at saka umalis patungong bar area.

***

MAY sampung minuto rin bago nakabalik si Angela sa mesa na inokupa ni Evelyn.
“Pasensiya na kung natagalan. Mahalaga lang ‘yung tawag ko na ‘yon,” wika ni
Angela.

“Sakto lang, sis. What drinks that you want? Naka-order na si Chad ng kanya,” ani
Evelyn.

“I want a Malibu cocktail.”

“Alright! Maiwan ko na muna kayo dito ni Chad. Oorder lang ako sa bartender.”
Tumayo si Evelyn.

“You can stay here. You can just call a waiter,” sabad ni Chad.

“As if you want me to stay here with you and Angela.” Umirap muli si Evelyn at
humakbang na para tumungo sa nasabing espasyo.

“How about you, Chad? Have you prepared a room for us tonight? Ayoko kasi ng
pinaghihintay.” Angela spread her slender fingers to look at her painted nails.

Ngumisi ito. “You are right!”

Tumayo ang lalaki at saka nagmamadali na nagtungo sa bar lobby para humiling ng
silid sa hotel. Angela’s lips curved upward. Bahagya siyang naiiling. Akala yata
nito ay ganoon lang kadali siyang mauuto.

She opened the small bottle containing her craft, at saka nilagyan ng dalawang
piraso ng tableta ang baso na iniinom nito. Sigurado siya na hindi nito malalasahan
ang matapang na amoy ng halaman dahil sa pait ng alak. Saglit niya pang hinalo ang
alak nito gamit ang straw habang nakatingin sa gawi ni Evelyn na abala rin sa
paghintay sa inumin na hiniling. Nakadekuwatro si Angela nang sabay na bumalik ang
dalawa sa kanilang mesa.

“Here’s your order.” Inabot sa kanya ni Evelyn ang tropikal ladies’ drink. Noon
niya lang din napansin na parehas sila ng inumin ng babae.

Perfect! Mas madadalian siya sa kanyang plano.

“So, how was your love life, Evelyn? Available raw itong si Chad. Pwede kayong mag-
date.”

“I’m sorry, but I’m out. I am eyeing on you!” wika ni Chad. Dinampot nito ang
inumin at saka uminom doon.

Inirapan naman ito ni Evelyn at saka tila nang-iinis na nagtanong para asarin si
Chad. “How’s your husband, Angela?”

“He’s good. He was actually sweet. Thank you for letting me marry my man.”

“Tss! Talaga bang kailangan mong magpasalamat?”

“Tama! Ano ba ang mayroon si Torin para ipagmalaki mo?” tanong ni Chad.

“I like him because he’s not like you; hambog, mataas ang tingin sa sarili, at saka
hindi maghahanap ng babaeng may asawa.”

Sumama ang mukha nito dahilan para ubusin nito ang inumin na hinaluan niya ng
gamot. Napangiti si Angela.

“Just you wait! Sisiguraduhin ko na parurusahan kita kapag naroon ka na at

nakatihaya sa kama.”

“Are you sure?” pang-iinis pa ni Angela. “By the way, Chad. Ayoko ng nag-uulit ng
date. Mahirap nang mapagbintangan ng asawa ko na may permanente akong nilalaro sa
labas ng kasal namin.”

“What do you mean?”

“Ito ang una at huling papayag ako na lumabas nang kasama ka.”

“Walang problema sa akin. We can forget things early in the morning.”

Natatawa na lang si Angela na hindi pa alam ng lalaki na pinaglalaruan niya ito

kanina pa. Tumikhim si Chad at saka nagpaalam na pupunta ng palikuran. Naaliw si
Angela, hindi naman niya akalain na mabilis ang epekto ng kanyang gamot. Tumingin
siya kay Evelyn.

“Kanina ka pa panay ang tingin sa labas ng building.”

Tinuro ni Evelyn ang partikular na gusali sa labas. “My dream was to own that
building. Ang mapasaakin nang tuluyan ang opisinang iyon. Akin lang at walang
kaagaw!”

Sinundan ni Angela ang tinitingnan nito sa labas kasabay nang mabilisan niyang
pagpalit sa dalawang cocktail. Ang cocktail ni Evelyn sa kanyang inumin na sigurado
siya na nilagyan nito ng gamot. Noon niya lang napansin ang gusali na may nakasulat
na Madrigal Corporation sa pinakatuktok nito.

“You are looking at dad’s office.”

“Mapapasaakin ‘yon, Angela! Hindi ko hahayaan na makihati ka ro’n! Sisiguruhin ko

na sa akin lang iyon ibibigay ni Dad!”

“Tsk! Masyado ka nang mainit. Mabuti pa ay magtoast na lang tayo! Let’s chill.
Bukas na tayo bumalik sa pagiging magkagalit.” Inangat niya ang inumin. “Cheers?”

Inis nitong hinablot ang inumin sa tapat, inumpog sa kanyang baso at saka sumipsip
gamit ang straw. Ginaya naman ito ni Angela.

Poor little girl.

Kung sakali man na may maganap dito ay ito rin ang may kasalanan. Naaaliw na lang
si Angela habang iniisip si Chad na nasa siguradong naiwan sa palikuran ng mga
lalaki.

Gushed your seeds pala, ha? Tingnan natin kung ano ang mga lumabas sa’yo. Tsk!

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 51-Dose of medicine

NAROON sa palikuran si Chad. Mahigpit siyang kumapit sa dibisyon ng cubicle habang

naglalabas ng sama ng loob. Tumatagaktak ang pawis at hindi alam kung bakit sa
dinami-dami ng araw ay ngayon pa sumakit ang kanyang tiyan.

“Ahhh!”

“Ghrrr!”
“F*ck!”

“Shit!”

Ang mga ito ang maririnig mula sa loob ng cubicle. May beinte minutos bago lumabas
si Chad na hindi maipinta ang mukha at tila nahirapan sa loob ng cubicle. Masama
ang mukha na tiningnan siya ng isang lalaki, nakapinta ang asim sa mukha. Galit na
nagbuga siya ng hangin na hinugot niya mula sa kung saan.

Naghugas siya ng kamay sa gripo. Iba ang pakiramdam niya sa oras na iyon, tila
hinahalukay ang kanyang tiyan. Tumingin siya sa salamin. Kita niya sa sarili na
parang napaglaruan ng tadhana. Ipipihit pa lang niya ang kanyang katawan nang
dalawang lalaki ang humarang sa kanya. Tinakpan ng isa ang kanyang bibig habang
pinipigilan ng isa pa ang kanyang braso.

Put*ng ina!

Panay ang piglas niya, ngunit nawalan din siya ng malay matapos maamoy ang hindi
kanais-nais at matapang na likido na itinakip sa kanyang bibig at ilong. Inilabas
si Chad ng dalawang lalaki para dalhin sa isang silid sa gusaling iyon.

Samantala, sa parehas na oras, nakararamdam ng hilo si Evelyn at hindi iyon

nakaligtas kay Angela.

“Evelyn, I feel dizzy. Hindi naman nakalalasing itong alak natin. Powder room lang
ako,” pagsisinungaling ni Angela.

“Let me go with you,” sagot naman nito kahit pa halos hindi na maaninag si Angela.

“Okay!”

Inakay siya ni Evelyn na ang pakiramdam ay umiikot ang paligid sa kasalukuyan.

Ngunit nakakailang hakbang pa lang sila nang tuluyan na itong matumba. Hinawakan ni
Angela ang isang braso nito at iginaya para ilabas. Sa lobby ay hinarang sila ng
lalaki. Tiningnan nito si Evelyn.

“Siya ba ‘yung dadalhin namin? Nakahanda na ang setup sa suite. Naroon na rin ‘yung
lalaki na kasama n’yo,” anito.

Nagpasalamat naman si Angela at mukhang nagkulang si Evelyn sa deskripsiyon kung

sino ang kukunin sa kanilang dalawa. Parehas kasi silang nakaitim. Nilingon niya si
Evelyn na kasalukuyan ay wala ng malay na nakadantay sa kanya. Hinawi niya ang
ilang hibla ng buhok nito na tumatabing sa mukha. Hinaplos niya ang pisngi nito.

Haay… Evelyn, why are you so evil? Makakatikim tuloy ito ng sariling aral.

“Be gentle on her. After all, we are sisters.”

Tumango lang ang lalaki at saka kinuha sa kanya ang walang malay na si Evelyn.
Naaaliw na lang siya dahil napagsama niya ang dalawa sa mga plano sana ng mga ito
sa kanya. Bumalik siya sa loob ng bar para bayaran ang lahat ng inumin nilang
tatlo. Habang naroon sa kahera, dumating si Makoy. Tulad ng sinabi nito sa kanya.
Pupuntahan siya nito para silipin pagkatapos ng isang oras.

***

ANGELA went to ULab early in the morning. Hindi niya alam kung ano ang nangyari kay
Evelyn at Chad na para bang kapwa wala sa pag-iisip na gawan siya ng hindi maganda.
Iwinaksi rin niya ang dalawa sa isipan dahil wala naman na siyang pakialam.
Nakita niya si Doktora Alexa na naroon sa likod ng mesa nito. “Good morning,
doktora! Akala ko ay pahinga ka?”

“Okay na ako. Sapat na sa ‘kin ang isang buong araw na pahinga. Hindi ko rin naman
matitiis sa bahay.”

Tumango lang siya at saka tumuloy sa kanyang mesa. Napahinto rin naman siya ilang
hakbang mula roon nang mapansin niya ang bouquet ng pulang rosas. Naisip niya si
Torin. Tuwing umaga kasi ay binibigyan siya nito ng bulaklak.

Mabilis niya itong nilapitan. Ganoon na lang din ang kanyang pagkadismaya nang
makita ang pangalan ni Enzo sa tarheta. Nakaismid na dinampot niya iyon at saka
itinapon sa basurahan na naroon sa gilid, ‘tapos ay para bang walang naganap kahit
pa sinira nito ang kanyang umaga. Noong may relasyon nga sila ng lalaki ay hindi
nito nagawang bigyan siya kahit isang piraso ng bulaklak. Hindi sa nagrereklamo
siya bilang si Angela Capili, ngunit nakakapalan siya sa mukha nito.

Inubos niya ang oras sa trabaho sa maghapon. Tonight, she’ll go upstairs to meet
her father-in-law, nais niyang malaman kung kumusta ito. Nang sumapit ang hapon ay
nasorpresa siya sa pagdalaw ni Enzo sa kanyang istasyon.

“Hello, sister-in-law!”

Hindi niya ito pinansin. Nakatutok lang ang kanyang mata sa tapat ng maliit na
computer.

“I guess you are not happy to see me. Did you get my flowers this morning?”

Doon itinigil ni Angela ang pagtipa sa keyboard at saka inangat ang mukha sa
lalaki. “I didn’t receive any, but I guess the bin loves it.”

Sumama ang mukha nito na nilingon ang basurahan. Nakasilip ang namumulang talulot
ng bulaklak sa bunganga nito kaya lalong tumalim ang tingin ni Enzo sa kanya.
Halatang nawalan na ng pasensiya ang lalaki kaya inis nitong inilapit ang mukha sa
kanya matapos nitong marahas na hampasin ang mesa, dumantay ito roon.

“Looks like you don’t want to play with me, sister-in-law. Let me tell you this, sa
ayaw at sa gusto mo, mapupunta ka pa rin sa ‘kin. You know what? You have two
choices; one is to be with me, and the other one is I will kill your husband. In
that way, you’ll still end up with me. How’s that?”

Lumitaw ang mapang-inis na mukha ni Angela kahit pa binalot ng takot ang kanyang
damdamin sa sinabi nito na papatayin nito ang kanyang asawa. Nagawa niyang isayaw
ang kanyang swivel chair habang nakatingin dito. Hindi niya dapat ipakita kay Enzo
na kinabahan siya.

“Tsk! Tsk! Lalo lang akong nadidismaya sa’yo, Mr. Agassi. Ganyan ka na ba
kadesperado?”

“Anong sinabi mo?” galit na tanong nito.

“Gusto mo bang patayin si Torin? Hmm… sige! Kapag nangyari ‘yon, hindi ba’t sa akin
mapupunta ang lahat ng maiiwan niyang ari-arian bilang ako ang pinakamalapit na
kamag-anak niya? Isn’t that amazing? Pero huwag mong aasahan na itatapon ko ang
sarili ko sa’yo pagkatapos. I don’t like garbage, just like those flowers.” Itinuro
niya ang mga bulaklak na nasa basurahan.

Galit nitong hinawakan siya sa leeg at inilapit ang kanyang mukha rito. Kita ang
galit sa mata ni Enzo habang nagkikiskis ang mga ngipin at mahigpit na nakahawak sa
kanya ang magkabila nitong kamay.

“Mr. Agassi, leave Angela alone!” sigaw ni Dr. Edward. Nasa tabi nito ang ilang
doktor na halatang nabigla sa ikinilos ng kanilang bise-presidente.

“Ha! Just you wait, Angela,” bulong nito na halatang nangigigil. Binitiwan din
naman nito ang kanyang leeg bago hinarap ang mga doktor. “All of you, go back to
work!”

Hinilot ni Angela ang kanyang leeg na katatapos lang mula sa sakal ni Enzo. Matalim
niyang tiningnan ang likuran ng lalaking palabas ng laboratoryo. Iniinis niya lang
ito ngunit nakaramdam siya ng takot kanina. Mabuti na nga lang at kaya ni Torin na
protektahan ang sarili. Kung tutuusin ay kating-kati na siyang patayin ang lalaki
ngunit masarap kasi sa kanyang pakiramdam na naiinis ito sa kanyang presensiya.
Nais niyang maranasan nito kung paano mawawala rito ang pinahahalagahan nito.

Subukan mo lang, Enzo! Sigurado ako na hindi lilipas ang isang araw na ikaw naman
ang paglalamayan ni Madam Selena.

“Okay ka lang, Angela?” nag-aalalang tanong ni Edward lalo na nang makita ang
pulang marka sa kanyang leeg.

“Ayos lang ako. ‘Nga pla, pwede na ba akong umalis? Pupuntahan ko pa kasi ang
chairman.”

“Ayos lang. I saw him this afternoon. Mas maayos na ang pakiramdam niya kumpara
noong mga nagdaang araw.”

Pinatay niya ang computer at saka nagpaalam na sa mga kasama. Tulad ng plano ay
umakyat siya sa pinakamataas na palapag ng gusali. Habang sakay ng elevator, nag-
iisip siya kung sinunod ng may-edad na lalaki ang kanyang payo na huwag magtiwala
kay Madam Selena. Binilinan niya rin si Mr. De Asis na bantayan ang mga iniinom ng
amo nito.

Hindi pa tapos ang formula ng kanyang gamot para talunin ang toxins na binuo ng
tsaang iyon sa katawan ng iinom nito. She wasn’t sure of the tea’s formula. Nasira
na niya ang mga file at hindi na niya matandaan dahil sa tagal na niya itong
nagawa. Sigurado siya na hindi rin malalaman ni Enzo ang mga sangkap na bahagi nito
dahil dalawa roon ay espesyal.

Kailangan niya ng mas matibay at epektibong gamot. Ngunit paano niya iyon gagawin
kung hindi niya kung ano ang lason. Ang pagtunog ng ding sa elevator tanda ng
kanyang pagdating sa palapag ang nagpaseryoso sa kanya.

Lumabas siya ng elevator. Nakita niya si Mr. De Asis na tumayo rin mula sa
kinauupuan. Hinintay siya nito na makalapit.

“Ms. Angela!” bati nito.

“Nasaan ang chairman?”

“Ms. Angela, I’m sorry, but the chief doesn’t want any visitors right now.”

“But how was he?”

“If you are talking about the tea that Madam Selena asks him to drink—we took care
of it. We get samples and we ask Dr. Macasaeg to check the tea. He didn’t find any
suspicious on the tea.”
“But how did you get the samples?”

“Kami na ang bahala kung paano.”

Tiningnan niya sa mata si Mr. De Asis. Bumuntonghininga siya pagkatapos. Sigurado

siya na hindi basta-basta makikita ng mga ito ang mga tsaang iyon. Posible na iba
ang nakuha ng mga ito. Gayunman ay mas pinili niya na sarilinin na lang ang bagay
na iyon.

“Okay, I have to go!” Mas mabuti pa na magpaalam na lang sa lalaki kaysa isipin
nito na kinukulit niya ito.
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 52-Angela Capili

MABILIS na dumaan ang mga araw. Sa loob ng ilang linggo ay madalas na makausap ni
Angela si Torin. Madalas sila nitong magvideo-chat o kaya naman ay nagtatawagan
sila ng lalaki. She was terribly missing her husband. Ayon dito ay nagtungo rin ito
sa Italy. Naalala niya tuloy ang laboratoryo nila ni Kweku noon na doon nakabase.
It was owned by Haru’s team. Dito ibinigay ni Mr. Z ang posisyon para pangalagaan
iyon.

Unfortunately, Mr. Z—the biggest boss of all—changed his mind and let Enzo lead the
group in Italy. Doon nagtrabaho si Angela ng ilang taon bago siya bumalik sa
Pilipinas nang mamatay ang kanyang magulang.

Pauwi na si Angela mula sa laboratoryo ng ULab nang makatanggap siya ng tawag.

Dinukot niya ang kanyang cellphone habang naglalakad sa parking. Ganoon na lang ang
pagtaas ng kanyang kilay nang makita na hindi pamilyar ang numero. Nag-atubili siya
kung sasagutin ito o hahayaan ang tumatawag. Ngunit naisip niya rin na baka
importante at kilala niya ang gustong kumausap sa kanya.

“Hello!”

“Angela.” Narinig niya ang boses ni Kweku sa kabilang linya.

Lumingon siya sa paligid para makasiguro na walang makaririnig sa kanya. “Kweku?”

“Miss me?”

Umikot ang kanyang mata. “Ilang araw ka rin na hindi nagparamdam, saan ka nagtago?”

“Pagkatapos kong kausapin si Enzo tungkol kay Angela Capili at Angela Madrigal, may
isang nilalang na kinailangan ang tulong ko kaya kinailangan ko muna siyang iligtas
sa loob ng ilang araw. By the way, Enzo knows, alam niya na hindi nasunog ang
katawan ni Capili sa nasunog mong laboratory. Pinaghihinalaan niya ako kaya mas
pinili ko rin na kumalma na muna at huwag ka munang kausapin.”

Naalala ni Angela na nasabi nga nito sa kanya na gusto itong makausap ni Enzo. “Did
he suspect you?”

“Nah! Kung nagsuspetsa siya, sa palagay mo ba ay buhay pa ako ngayon. By the way,
he went to Italy. Do you know why?”

“Just tell me, as if I care,” she said indifferently.

Humalakhak si Kweku sa kabilang linya. “Tsk! Tsk! Oo nga naman! Well, an

interlligence group from the United States went to Enzo’s villa. Isa sa miyembro
nila ang espiya at nakapasok sa grupo ni Enzo noong nakaraang taon pa. Majority sa
team ni Enzo ang nahati at nawala dahil kung hindi namatay sa engkuwentro, nasa
Amerika ngayon para usisain tungkol sa grupo ng Black Knight.”

“Ibig mong sabihin, nahuli ang grupo ni Enzo sa Italy?”

“Yes!”

Naalala niya ang sinabi ni Torin na kailangan nitong magpunta sa Italy para sa
trabaho. Hindi niya maiwasan na kabahan.

“Angela?” pukaw ni Kweku.

“I-I’m sorry. Nabigla lang ako.”

“Angela, do you know who the person I needed to watch over in these past few days
was?”

“W-who?”

“Angela Capili. Nag-zeisure siya dahil sa tagal ng kanyang pagkakatulog. Do you

want to see her?”

Nangatal ang kanyang labi. Hindi ba’t wirdo sa pakiramdam kung makikita mo ang
sarili mo na natutulog? Ang sarili mo na namatay ilang buwan na ang nakaraan?

“You have to be brave. C’mon! Meet me at the hospital on weekend. Alam ko na hindi
ka basta-basta makakatakas sa driver mo na matinding nakabantay sa’yo,”
pagpapatuloy ni Kweku.

“Napansin mo rin pala.”

“Tsk! Ilang buwan na ring may sumusunod sa akin. Akala ko pa noong una ay grupo ni
Haru. Mabuti na lang at hindi ko na sila maramdaman ngayon. So, what now? Gusto mo
bang makita si Angela Capili?”

“Yes. Let’s meet on Saturday at the Macapagal Hospital. Sabihin mo sa ‘kin ang ilan
pang detalye,” ani Angela bago pinutol ang tawag dito.

Hindi ba’t heto rin naman kasi ang nais niya—ang makita ang kanyang katawan? Nais
niyang malaman kung ano ang lagay nito at kung bakit siya nabuhay sa katauhan ni
Angela Madrigal. Hindi niya masasagot ang lahat ng tanong kung hindi siya dadalhin
ni Kweku sa babae. She has to make sure that everything was fine.

***

SATURDAY. It was a fine morning. Hindi nakatulog ng nagdaang gabi si Angela kaiisip
sa maraming bagay. Una ay ang ang ama ni Torin, ikalawa ay ang sarili na si Angela
Capili at si Angela Madrigal, at ang huli ay ang kanyang asawa.

Paano kung isang spy si Torin at natagpuan nito ang grupo ng Black Knight sa Italy?
Hindi malabong mangyari na makilala nito Silence. Kahit pa alam niya na hindi
basta-basta magsasalita ang mga nahuling miyembro nito sa Italy, hindi niya
maiwasan na kabahan. Magagalit ba ang lalaki kay Angela Capili?

Suot ang itim na pantalon at blusa, lumabas si Angela ng tahanan ni Torin.

“Saan po kayo pupunta, Ma’am Angela?” tanong ni Makoy.

“Magpapa-checkup ako sa ospital,” sagot niya rito.

Humugot lang ito ng hangin at saka nag-alok na ihahatid siya. Hindi na lang niya
pinansin ang saglit nitong pagkainis. Sumakay siya sa passengers’ seat na naroon sa
likuran at hinintay ang oras na pumarada ang kotse sa tapat ng ospital. Ilang
minuto bago siya iniluwa ng sasakyan. Ang sabi niya kay Makoy ay matatagalan siya
sa loob dahil mayroon din siyang iimbestigahan.

Nilakad ni Angela ang kahabaan ng ilang pasilyo tulad ng utos sa kanya ni Kweku
hanggang sa makarating siya sa ikatlong gusali ng ospital. Nananakit na ang paa
niya mula sa kanyang matulis na takong ngunit hindi siya nagpapigil hanggang sa
makita si Kweku na nakasakay sa may kalaparang motor.

“Get in!” Tinuro nito ang likuran. Inabutan siya ng helmet.

Isinuot iyon ni Angela bago siya sumampa at umangkas sa likuran nito.

Mahaba-haba ang kanilang biyahe hanggang sa makarating sa isang masukal na lugar.

Magkabilaan ang kapal ng mga puno. Ilang saglit pa bago huminto ang motor sa isang
gate na kinakalawang.

“Stay here. Mahaba pa ang daan papasok.” Bumaba si Kweku at saka binuksan ang gate.
Bumalik muli sa motor nito bago pinaandar iyon para ipasok sa loob.

“You don’t have plans to kill me here, don’t you?” ani Angela.

Inangat lang ni Kweku ang isang sulok ng labi. Naninibago pa rin ito tuwing
makikita si Madrigal na may kataliman ang dila kung magsalita kumpara noon na
tahimik at mabilis na pamulahan lang ng pisngi.

Huminto sila sa isang makalumang tahanan. Halos gawa sa matibay na kahoy ang haligi
nito. Sa tabi ay nakaparada ang puting sasakyan. Bumaba si Kweku, tinanggal ang
helmet. Ginaya naman ito ni Angela.

“Bago tayo magsimula, alam mo ba kung paano ko nakilala si Angela Madrigal?”

“Paano?”

“She was my nurse in Macapagal Hospital. Doon ko nalaman na may malaki siyang
potensiyal. Pero may mas malalim pang dahilan ang pagkakakilala ko sa kanya.”

Tumingin lang si Angela sa lalaki. Ayaw niya sa lahat ay iyong ganito na marami
pang introduction bago ang tunay na pakay. Naiinis din siya sa paraan ng pagngisi
nito sa kanya.

“C’mon! What is it? Just tell me!”

“Si Angela Madrigal ang nag-alaga ng halos anim na buwan kay Angela Capili… And she
was the one who planned to change herself on your behalf.”

Nanlaki ang mata ni Angela sa nalaman at natutop din niya ang bibig. Bigla ay
kinabahan siya na makita ang sariling katawan.

“C’mon, Angela! Handa akong ipaalam sa’yo ang lahat ng nangyari sa nakalipas at
alam ko kung nanaisin mo na pumasok sa loob,” pagpapatuloy ni Kweku.

Nilakasan ni Angela ang loob na humakbang papasok sa loob ng bahay. Wala siyang
ibang dapat na piliin kung hindi alamin ang lahat ngayong araw. Pinihit niya ang
seradura para buksan ang pintuan. Halos sabay sila ng isang mestisang babae na
binuksan din ang pinto sa loob kaya parehas silang nagkagulatan.
“Brother!” Mababakas ang pagkasorpresa sa mukha nito, tumakbo patungo kay Kweku.

Mestisa ito, ngunit brown ang buhok. Yumakap ito sa kanyang kaibigan. Sa palagay ni
Angela ay naglalaro sa beinte singko ang edad nito.

“This is Tara, my biological sister. Isa rin siyang doktor at siya ang nag-aalaga
ngayon kay Angela Capili.”

“Hello! I am the one who is taking care of your body.”

Nilingon ni Angela ang loob ng tahanan. Kahit naroon pa lang siya sa bungad ay kita
na niya ang isang hospital bed sa dulo na may mga nakatutok na ilaw. May mga
medical equipment sa tabi nito at ilang mga kable na nakakabit sa katawan. Parang
wala sa sarili na naglakad siya patungo roon.

Tiningnan niya ang vitals nito mula sa monitor. Angela, or shall she say herself
was alive and healthy. Hindi niya napigilang lumuha habang nakatingin dito.
Nagpapasalamat siya kung tutuusin dahil buhay siya, buhay din si Angela Madrigal na
nagmamay-ari ng kanyang katawan. Ngunit nahahati ngayon ang kanyang isipan. Paano
niya haharapin ang katotohanan na ipinahiram lang sa kanya ang buhay na mayroon
siya ngayon?

“Angela…” tawag ni Kweku at saka siya niyakap.

Hindi niya napigilan na umiyak habang yakap niya ito. “Kweku…”

“Tell me what’s inside your thoughts.”

“How? How can I accept that I’m alive after loving myself as Angela Madrigal?”
Humikbi siya pagkatapos.

“You have to face this, Angela. Sa totoo lang, bago naganap ang soul swap n’yo ni
Madrigal, muntik ka nang mamatay noon. Sa dibdib ka binaril ni Enzo at masyadong
maliit ang tiyansa na ligtas ang operasyon para tanggalin ang bala. Naranasan mo na
rin ang mag-isang linya na halos dalhin ka na sa hukay, ngunit nakita ko rin na
lumalaban ka.

“Sa loob ng ilang buwan ay masyadong mahina ang daloy ng dugo mo mula sa puso. I
was looking silently for a person who could replace you at the hospital, but they
aren’t matched with you.

“One night, Angela Madrigal came to me, crying. Sawa na siya sa kanyang buhay. Sawa
na siya na alipustahin ng kung sino-sino. Nagawa niya pa na pumayag na utuin ng
walanghiya niyang boyfriend dahil ito lang ang nakakausap niya noong parehas silang
nasa kolehiyo! She asked me to replace you because she felt that everything she has
done has to stop. Luckily, both of you are a match for Dimension.”
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzz
Chapter 53- Torin is back

[Warning! This chapter contains descriptive mature scenes; NO MINOR is allowed.]

TILA wala sa sarili si Angela habang naglalakad sa loob ng Macapagal Hospital.

Hinatid siya muli ni Kweku roon para balikan si Makoy. Naglalandas sa kanyang
pisngi ang mga luha na hindi niya mapigilan habang tinatahak ang kahabaan ng
pasilyo.

“Ma’am Angela!” wika ni Makoy na tumatahip ang dibdib. Halatang kanina pa ito nag-
iikot-ikot sa ospital para hanapin siya. “What happened to you?” Nagpalinga-linga
ito sa paligid.

“It’s nothing.” Pinunasan niya ang namamasang mata.

“You have to come home soon.”

Inangat niya ang paningin dito. Come home?

Hindi nga niya bahay ang tinutuluyan sa kasalukuyan. Hindi niya pag-aari ang lahat
ng mayroon siya ngayon. Nauna na siyang maglakad dito pabalik ng sasakyan. Ilang
saglit pa ay tahimik siyang sakay ng kotse at inaalala ang pag-uusap nila ni Kweku.

“How can I accept everything you have said, Kweku? How can I? Madrigal is prettier
than Capili? She has a family. She’s married to Torin.” Pumiyok siya matapos
banggitin ang pangalan ng lalaki. “Why did you let me live, Kweku? Bakit nagawa mo
pa akong buhayin kung babawiin mo rin naman pala?”

Hindi niya mapigilan na kuwestiyunin ang kaibigan. Parang pinatikim lang siya nito
ng masarap na uri ng alak, ngunit hindi rin mapupunta sa kanya ang bote o lagyanan
nito. Humikbi siyang muli.

“Angela, I did it because… because you are Silence. Hindi ako naniniwala na
katapusan mo na ang araw na ‘yon. Isa pa, Dimension was created by your parents.
They created it for you! Listen, Angela. Nakiusap sa akin ang daddy mo na ituloy ko
ang Dimension. I never thought that it was a success after using the machine on
you.”

Hinawakan siya nito sa magkabilang braso at saka niyugyog. “Enzo— he’s the one who
killed your parents, do you understand? Hahayaan mo na lang ba na matapos ang buhay
mo katulad ng nangyari sa magulang mo?”

“Enzo?” Tumiim ang kanyang bagang matapos malaman na may kinalaman ang lalaki sa
pagkamatay ng kanyang magulang. Bumilog ang kanyang kamao matapos mailarawan ang
mukha nito sa kanyang isipan. Gaano ba kalaki ang kasalanan niya sa lalaki para
patayin silang mag-anak? Sisiguruhin niya na magbabayad ito sa kanya.

“Angela, alam mo naman siguro na hindi ikaw ang nagmamay-ari sa katawan na iyan.
Paano kung magising si Angela Madrigal? Paano kung hilingin niya na bumalik na sa
tunay niyang buhay na siya naman talagang nararapat? Can’t you just be happy that
you are alive?”

“No! Hindi ako papayag na makipagpalit, Kweku. Mahal ko na ang asawa ko!” Ang
huling mga kataga ang pinakamalaking dahilan ni Angela. Natatakot siya kung sakali
na bumalik siya bilang si Silence at harapin ang galit ng lalaki.

Minahal siya nito dahil siya si Angela Madrigal. Isang malinis na babae na walang
ginawang hindi kanaisnais sa nakalipas. Samantalang si Angela Capili, naging nobya
ni Enzo na kinamumuhian nito. Ang babaeng gumawa ng maraming lason. Ang babaeng
posibleng pumatay sa ina nito. Ang babaeng hindi na mabilang kung ilang nilalang na
ang pinatay.

“Hindi ba’t wala siyang kakayanan na magmahal ng babae? Alam niya ba ang ibig
sabihin ng pamilya? Paano mo nagawang magmahal sa sisinto-sinto?” Kita niya sa
mukha nito ang pagkadismaya.

Hindi ito sinagot ni Angela dahil hindi rin naman nito maiintindihan.

“Saka mahal ka ba niya, Angela?”

Tila nag-e-echo pa ang huling mensahe ni Kweku kay Angela.

Ngayon pa lang ay natatakot na siya. Ayaw tanggapin ng kanyang kalooban na babalik

siya sa dating katawan. Noong una ay naguguluhan siya, ngunit ngayon na ipinaranas
na sa kanya ni Torin ang mga bagay na ito lang ang tanging nagbigay sa kanya ay
ayaw na niyang bumalik sa dating buhay. Nais na niyang maging makasarili at
angkinin ang bagay na hindi kanya—ang katawan ni Angela Madrigal.

Hindi man lang namalayan ni Angela na nakarating na sila sa bahay ni Torin. Para
siyang wala sa sarili na binabalot ng kalungkutan na lumabas ng kotse at saka
pumasok sa loob ng tahanan.

Ganoon na lang ang kanyang bigla nang makita si Torin na tila anak ng Diyos na
naroon sa sala at umiinom ng kape. Lumingon ito sa kanya.

“Wife, where did you go?”

Mabilis niyang pinaikli ang distansiya sa lalaki at sinalubong ito ng yakap. “You
are real.”

“Of course, I’m real. I miss you, wife.”

“You’re back,” she whispered with a trembling voice.

Niyakap niya nang mahigpit si Torin. Ramdam niya na lumaki ang katawan nito katulad
ng pangako nito sa kanya. Tila binanlawan ng presensiya nito ang nalulungkot niyang
damdamin. Hinaplos ni Torin ang kanyang pisngi na namamasa dahil sa luhang dumaloy
roon. Inangat niya ang mukha sa lalaki at hindi pinigilan ang sarili na halikan ito
sa labi.

Torin welcomed her lips. He drowned himself with her sweet scent as her soft body
crashed in his embrace. His one hand was holding her waist, while the other one was
caressing her chin. Pinagsawa nilang dalawa ang sarili sa halik na iyon. She
nibbled his lower lip, biting, and tasting his sweetness.

They were both panting when they released their lips. Kapwa hinahabol ang hangin
habang magkadikit ang mga noo.

“I miss these lips,” Angela murmured. She planted a soft kiss on it.

Kinupkop siya ni Torin para dalhin at iakyat sa itaas na palapag, sa kanilang

silid. Nakayakap siya sa leeg nito habang pinagmamasdan ang guwapo nitong mukha.

“Saka mahal ka ba niya, Angela?” Nagbalik muli sa kanyang isipan ang tanong na iyon
ni Kweku.

No, hindi niya hahayaan na bumalik sa dati niyang katawan dahil mahal niya si
Torin. Wala siyang pakialam kung hindi siya nito mahal. Ang mahalaga ay nirerespeto
siya nito. Kay Torin ay naranasan niya ang maging masaya, ang magkaroon ng pamilya,
ang maging babae dahil siya si Angela Madrigal.

Maayos siyang inilapag ni Torin sa kama, kasunod ang pagtanggal nito sa kanyang
sandalyas. Sumampa at tumabi ito sa katabing espasyo. Pinunasan nito ang kanyang
luha.

“I miss you, my love. Don’t cry, I’m already here.” He kissed her forehead.

Isiniksik ni Angela ang sarili sa dibdib nito. Hinayaan ang sarili na damhin ang
yakap at amoy ni Torin. “I miss you too, honey.”

He kissed her lips again. “Let’s sleep. Hayaan mo muna ako na makapagpahinga nang
kayakap ka, hmm? It’s been a long flight.”

Tumango si Angela. Kahit naman hindi nito sabihin ay yayakapin niya ang lalaki. Sa
presensiya nito ay panatag siya. Pinalalambot nito ang kanyang damdamin.

Angela closed her eyes, she felt safe inside Torin’s embrace.

***

MAINIT na mga halik sa leeg ni Angela ang nagpagising sa kanya sa kalagitnaan ng

gabi. The door at the balcony was open. Isinasayaw pa ng hangin ang kurtina habang
binabalot ng dilim ang kanilang silid. Torin loves their room dark. Siguro hindi na
naman ito nasanay sa loob ng isang buwan na paghihiwalay nila kaya bukas na naman
ang pinto.

“Angela…” bulong ni Torin sa kanyang pangalan. Sa palagay niya ay nakabawi na ito

mula sa ilang oras na biyahe mula Amerika patungong Pilipinas.

He kissed her lips hungrily, nibbling, biting, and sucking her mouth. Ramdam niya
kung gaano nila hinanap ang labi ng isa’t isa sa loob ng ilang linggo.

Torin’s hands traveled to the hem of her nightgown. He pulled it up to free herself
from it. Hinarap niya ang magparusa nitong labi na dumampi sa kanyang leeg. His one
hand was cupped her right bre*st, and squeeze to tease her.

“Ohhh…” Angela moaned when Torin’s lips trailed kissed starting from her lips,
making its way to her neck, to her shoulder until it reached one of her pink buds.
He sucked it hard, forcefully plays his tongue around it that makes Angela filled
in so much desire. She arched her body as he is leaving wetness to her round peak.

“Do you feel how much I miss you?” he whispered, looking at Angela’s face filled
with too much pleasure.

“Yes. Hindi mo na nga mahintay ang bukas, ginising mo na ako. Ah!” As she was
talking, Torin’s hand slowly goes downwards. Sumuot ito sa kanyang natitirang
saplot at hinanap ang kanyang perlas. He pinched it.

Torin sucked her other peak while his hand was playing down there. She gasped as
his fingers caress the lips of her wetness. He gently rubbed it, then inserted his
two fingers and thrusts them into Angela’s inside. He moved his mouth to her other
peak that makes her go grazy.

“Ohh… Sh*t!” She cursed as too many excitements working on her body. Wala siyang
magawa kung hindi ang umungol at lumiyad para mas madama ang pagdala nito sa kanya
sa kaligayahan.

“Wife, don’t you know that our door was open? The guard may hear your scream
outside,” he whispered.

Hindi niya alam kung sasagutin niya ito dahil masyado na siyang naliligo sa
kaligayahan. Walang pumapasok sa kanyang isipan sa kasalukuyan.

Torin moved and pulled down her panties as he crawled down to left kisses on her
belly. Ganoon na lang ang kanyang bigla nang dumampi ang labi nito sa kanyang
p********e matapos lumaya ng kanyang katawan sa lahat ng kasuotan.
“Ahhh!” she screamed in pleasure.

Torin kissed her most precious flower; he licked it, sucked it, sipping all of her
juices that sending electric shocks to all of her nerves. He licked and inserted
his tongue inside it. The only thing that Angela did at that moment was to grab
Torin’s hair and pushed his head even more.

“Torin! Ohhh!” She screamed in too much ecstasy as she reached her climax. She felt
her honey fluid burst out, on and in his mouth.

Torin moved while Angela seemed lost from her sanity. He strips his clothes right
before her dark eyes. Hindi niya inalis kahit sandali ang kanyang mga mata rito
habang inaalis nito isa-isa ang saplot sa katawan. Kumilos si Angela nang isang
maliit na saplot na lang din ang natira sa katawan nito. Hinarap niya ang mata
nito.

Angela touched both of Torin’s legs. Her hands were moving upward, caresses his
waist to his hard abdomen. Her lips then left kisses on every part of his packs.
She looked at him. Hinarap siya nito para angkinin ang kanyang labi. Ilang saglit
bago dumeretso ng tayo muli.

Angela slowly pulled down his underwear. His hardness sprang free from his black
undergarment. She could already tell that Torin needed her just by looking at how
hard his er*ction was.

Angela touched and caresses his m*nhood before she blew it inside her mouth. She
gave it a soft squeeze, licked the whole length of it including the balls below it.
Torin gasped and grunts. Bumagal ang paghinga habang pinaliligaya niya ang alaga
nito.

“Ah! I missed you so badly, my love.” He reached for her lips, kissing her for a
second.

Tumuwid muli ito sa pagkakatayo, hinawakan ang malaking parte ng kanyang mahabang
buhok. ‘Tapos ay magaan na pinanonood ang kanyang mabining pagkilos. Ramdam ni
Angela na pabigat nang pabigat ang hawak nito sa kanya at pabagal din nang pabagal
ang paghinga nito. His p*nis was also starting to get harder and bigger inside her
mouth.

Torin couldn’t wait any longer. They wanted each other so much. Binitbit niya si
Angela. He lifted her buttocks up to his waist. Angela instinctively wrapped her
legs around him to welcome his hardness inside her wet cave. Both of them were
pleased as his shaft slowly drilling inside her.

“Uhmm…” Saglit siyang umungol bago salubungin ng mga labi ni Torin. Humigpit ang
kapit niya sa leeg nito habang ninanamnam kung paano yakapin ng kanyang hiyas ang
kahabaan ng kanyang asawa.

After a few seconds, Torin started to move while he was supporting Angela’s body.
Mahigpit na nakakapit si Angela sa katawan ng kanyang asawa habang umuulos ito sa
kanyang kaloob-looban.

Oh, God! This was heaven.

He invaded her with hard and aggressive thrust while he was standing beside their
bed, holding Angela’s body. The pleasure was new to Angela, but it was still
deliciously good. Torin continued kissing her while wildly ramming her inside.
Hinayaan niya ang sarili na malasing sa kaligayahan.
Naghahalo na ang kanilang mga pawisang katawan habang sabay nilang sinasayaw ang
sariling mga musika sa gitna ng gabi.

“Torin!” she cried out his name loudly when both of them reached their climax.
Angela felt his hot liquid burst inside of her.

Nakagat niya ang labi habang kagat naman nito ang kanyang leeg. Sabay nilang
hinahabol ang hangin pagkatapos.

Habang tumataas-baba ang dibdib ay umupo si Torin sa dulong bahagi ng kama, hindi
inalis ang pagkakakonekta ng sarili nito sa kanyang kaligayahan.

“I miss you, husband! You did great!” Idinantay niya ang kanyang ulo sa balikat
nito.

“I love you, my love. Let me wash you.” He kissed her forehead.

zzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 54-Anne was awake

TEN in the morning. Angela was wakened up by Torin’s kisses on her neck. He
squeezes her naked br*ast to make her moan. He stopped it suddenly as he was also
restraining himself from too much lovemaking. Nakailang beses silang nagniig noong
nagdaang gabi para ipadama sa kanilang kabiyak na hinanap nila ang presensiya ng
isa’t isa. They continued lovemaking in the tub, on the bed, and even on the
balcony.

“Oh, honey! You are such a tease!” Nagagalit na reklamo ni Angela rito.

“Let’s take a brunch. Gusto mong manood ng sine? O kaya naman ay mag-ikot-ikot sa
mall?” tanong nito.

“It’s Sunday today, right?”

“Hmm.”

“I love that.”

He placed a kiss on her lips. “I really missed you. Inubos ko na nga lang ang oras
ko sa trabaho at sa training sa loob ng ilang linggo kaysa ang hanapin ka ng
katawan ko.”

“Kaya pala, binawian mo ako kaninang madaling araw?”

He smirked. Umikot si Torin at saka may kinuhang tangkay ng rosas sa likuran nito.
Nakapatong iyon sa ibabaw ng bedside table na naroon sa tabi ng kanyang asawa.

“For you, my love.”

“Heto talaga ang na-miss ko sa lahat, ang pagbigay mo sa akin ng bulaklak. Thanks,
sweetheart!” aniya kasunod ang paglapit ng bulaklak sa kanyang ilong.

“My love deserves it.” Umikot din si Angela at pinaibabawan ang dibdib ng kanyang
asawa. He then caressed her hair. “Bangon na tayo? We have a long day. My plan to
take over ULab will soon be happening. When that time comes, I want you to be safe
and stays here at home. Enzo was not in the country, and my dad is possible the
only one who will face me.”
“Torin, about your dad… I was planning to visit him this afternoon.”

Sumeryoso ang mukha ni Torin, walang emosyon. Hinawakan ni Angela ang kamay ng
kanyang asawa na panay ang haplos sa kanyang buhok, pinisil iyon bago inilapit sa
kanyang pisngi. “You don’t like it?”

“No.”

“Pero sasamahan mo ako sa bahay ni Chief Agassi after ng date natin, tama?”

“Yes. Hindi ko lang maintindihan kung bakit kailangan mong magpunta sa kanyang
bahay.”

“It’s because I am watching over his health.”

Bahagyang kumunot ang noo nito. “Kailan ka pa naging doktor ni Chief Agassi?”

“C’mon! He was still your dad.”

“Hmp! Fine! Pupunta lang ako doon para samahan ka, para siguruhin na ligtas ka.
Hindi rin naman ako papayag na mag-isa kang pumunta sa bahay at harapin ang aking
madrasta.”

“`Yon! Go and take a shower, sweetheart. The early bird catches the worm.”

Ngumiti si Torin bago nag-iwan ng matamis na halik sa kanyang labi. Walang saplot
sa katawan na bumangon ito at tinungo ang palikuran na naroon lang sa kanilang
silid. Bumalik naman ang pagkabahala sa mukha ni Angela. Inilapat niya ang kanyang
likod sa malambot na kutson at saka tumingin sa kisame. Saglit na pumasok sa isipan
niya ang katawan ni Angela Capili at ang kaluluwa sa katauhan nito. Napapikit siya
at saka bumuntonghininga. Hindi, hindi siya babalik sa katawan ni Angela Capili.

Hiling niya na sana ay hindi na muna magkamalay ang babae. Ayon naman kay Kweku ay
malabo pa talaga na magising ito. Humina ang puso ng kanyang katawan kaya
kinailangan ni Kweku na i-monitor ang babae.

Tama! Hangga’t hindi nagigising si Angela Madrigal na naroon sa kanyang katawan,

wala dapat siyang ikabahala.

Ngunit hindi akalain ni Angela na taliwas ang lahat sa kanyang plano.

***

PANAKA-NAKANG tunog ng beep ang maririnig at nagpagising sa isang babae na nakahiga

sa kama. Dahan-dahan nitong iminulat ang mga mata.

Sa nanlalabong mga paningin, para bang kinikilala na muna nito ang hindi pamilyar
na kisame. Nanakit ang likuran at ilang parte sa katawan nito. Nais nitong ikilos
ang kamay, binti—na tila namanhid mula sa matagal na pagkakahiga. Para bang
pinipigilan ng isang malaki at mabigat na bato ang katawan nito.

“Khha... kahh…” Puro usal lamang at walang matinong salita ang lumabas sa bibig.
She closed her eyes to regain her last memory and some of her senses from a long
sleep. Ramdam niya rin ang tila pananakit ng kanyang dibdib.

Pilit niyang inalala kung ano ang huling pangyari at naganap sa kanya.

Angela Madrigal—ang tunay na asawa ni Torin ay tinatawag ni Kweku sa pangalang

“Anne” at mga kasama sa ospital. She was crying beside a clear and six feet deep
pool.

What will happen to her now?

Matatali nang tuluyan sa lalaking hindi man lang niya nakilala at nagustuhan.
Hanggang sa huli ay hindi siya pinili ng kanyang ama. Hindi nito ipinaramdam ang
pagmamahal sa kanya. Mas gusto nito na ipatapon siya sa tahanan na iyon at mag-
alaga ng isang sintu-sintong asawa. Inalala niya ang usapan nila ni Kweku.
Kailangan na magtagumpay ang kanilang plano para maging malaya siya sa kapaguran.

She jumped into a deep water. Matapos iyon ay kinain siya ng mga bula, ng sariling
hangin. Mga hiyaw at mga boses na unti-unting kinakain ng dilim...

Kaluskos at boses ng isang babae ang nagpabalik kay Anne sa kanyang diwa. May
kausap ito sa telepono. Ilang saglit pa ay umingit ang pintuan. Nagpatuloy naman sa
pagpikit ang dalaga.

“Yes, I need more water and some supplies for the woman.” Sa palagay niya ay siya
ang tinutukoy nito. “Haay… hindi ka ba naaawa sa akin na kapatid mo? Mapupurga na
‘ko sa kakakain ng noodles. Tsk! You owe me big time, brother!”

Kasunod nito ay narinig niya ang mga kaluskos ng papalayo nitong sinelas. Idinilat
niyang muli ang mga mata nang sa palagay niya ay wala na ang babae sa silid.
Naigalaw na niya ang kanyang leeg kaya nagpalinga-linga siya para kilalanin ang
silid kung saan siya naroon. Bahagya siyang kinabahan dahil hindi ito pamilyar sa
kanya.

Ipinagpatuloy niya ang paghiga at pagbawi sa kanyang lakas. Sumasakit din ang
kanyang ulo. Pinilit niyang maigalaw ang kanyang buong katawan. Naghanap siya ng
maaaring bagay na pwede niyang magamit para makita ang sarili.

Nagtagumpay ba ang plano nila ni Kweku?

Nagpalit ba sila ni Angela Capili?

Inabot ng isang oras bago niya tuluyan na naikilos ang lahat ng parte ng katawan,
bago siya nakatayo sa gilid ng kama. Hinugot niya ang lahat ng kable mula sa kung
ano-anong bagay na nakakabit sa kanya. Dahan-dahan siyang naglakad kahit pa tila
gulaman ang kanyang mga binti na hindi makatayo sa sarili nitong lakas. Hanggang sa
maaninag niya ang sarili sa salamin ng bintana. Ganoon na lang ang panlalaki ng
kanyang mata nang makita si Angela Capili sa sariling repleksiyon.

It was a success! She has to go! Kailangan niyang umalis sa lugar na ito na hindi
niya kilala kung sino ang may-ari. Mamaya ay isa ang babae kanina sa miyembro na
nais pumatay kay Angela Capili. Lalo na at hindi pamilyar sa kanya ang silid na
iyon.

Anne walks towards the door made of wood. Pinakiramdaman niya kung nasaan ang
babae. Gamit ang maliit na butas na ibinibigay ng bahagyang siwang ng bintana,
nakita ni Anne ang babae na may ginagawa sa loob ng puting van na naroon sa gilid
ng bahay. Dahan-dahan niyang pinihit ang seradura ng pintuan at saka iyon binuksan.

Tila hirap sa paglakad, ngunit nilakasan niya ang loob na lumayo sa lugar.
Kailangan niyang magtago at magpakalayo-layo.

Ang plano niya noon ay tutungo siya sa ibang bansa. She will use Angela’s license
to live a new life. Walang problema kahit na mag-aral muli ang isang doktor na
tulad nito. Mag-aaral siya sa ibang bansa at mamumuhay bilang Angela Capili na para
bang nabura sa kanyang beinte tres anyos na kaisipan ang tunay niyang pagkatao na
si Angela Madrigal.

Hinihingal na si Anne mula sa mahabang paglalakad. Nakararamdam muli siya ng hilo.

Mas dobleng pagkahilo.

Kanina pa puro sukal ang kanyang nilalakaran na walang direksyon kung hindi ang
maputik na daan na may marka pa ng mga gulong ng sasakyan. Mas dumoble ang kanyang
hilo kahit pa patuloy ang kanyang paglakad at takbo papalayo sa tahanan kung saan
siya nagising.

Kimikirot na rin ang kanyang dibdib.

Malapit na! Natatanaw na niya ang mga kable at poste kaya sigurado siya na naroon
ang kalsada. Matapos ang ilang metro pa ay sumampa ang ang kanyang paa na walang
saplot sa mainit na semento dahil sa katirikan ng tanghaling tapat. Hindi niya iyon
naramdaman sa mahabang nilakad dahil natatabingan ang masukal na daan ng matataas
at makakapal na puno.

Panay ang taas at baba ng kanyang dibdib na hindi alam kung saan pupunta.
Tumatagaktak na rin ang kanyang pawis na tumutulo sa kanyang kasuotan. Hindi niya
alam kung saan siya tutungo lalo pa at tila dumoble ang sakit ng kanyang ulo at
panlalabo ng paningin.

Hindi na maaninag ni Anne ang paparating na sasakyan. Ilang metro ang layo nito ay
nawalan siya ng malay.

Napatili ang ginang na sakay ng pulang kotse na nakaupo sa tabi ng asawa nito na
driver. Malinaw sa mata nito ang pagkakabagsak ng isang babae na nakasuot ng
hospital patient gown ilang metro ang layo sa kanilang sasakyan.

“Oh my god, honey! Stop the car! There’s a woman!” Tinuro ang isang bulto na
nakahiga sa kalsada.

Parehas na nagmamadali na makababa ang dalawa ng sasakyan dalawang metro ang layo.
Nagpalinga-linga ang driver sa paligid. Baka kasi nabiktima sila ng masasamang
loob.

“Dalhin natin siya sa ospital!” wika ng ginang

“Papaano kung budol ang babaeng iyan, honey?” tanggi ng asawang lalaki.

“No! This woman is seriously injured. Look at her arms, halatang galing sa swero!
Look at her feet, halatang mahaba-haba ang nilakad ng babaeng iyan. Quick! Help
her!”

Tila nahimasmasan naman ang lalaki mula sa paliwanag ng ginang kaya binuhat nito
ang nanghihinang katawan ni Angela Capili na ngayon ay si Anne!
zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 55-You must get Silence!

NAPLES, ITALY.

Sa kalagitnaan ng tahimik na gabi, isang grupo ng kalalakihan ang nagkumpol sa

isang eskinita. Isang suntok ang natanggap ng lalaki kay Enzo. Tumilapon ito sa
pader. Naniningkit ang mga mata nito na tumayo para lumaban.

“Ahh!” galit na hiyaw nito. Bibigwas sana ito ng suntok kay Enzo, ngunit nahawakan
ng huli ang kamao nito at inipit saka ito binigwasan ng kamao sa tiyan dahilan para
umikot ang sikmura ng lalaki.
“Perché non sapevi nemmeno che c'era una spia nel gruppo?! (Why didn't you even
know there was a spy in the group?!)” singhal ni Enzo sa limang miyembro na
nakaluhod ilang metro ang layo sa kanya at sa pinuno ng mga ito na halos nahilo na
dahil sa kanyang panggugulpi.

“M-mi dispiace, capo! Nessuno ha notato che era un membro del gruppo
d'intelligenze. (I’m sorry, boss! No one noticed that he was a member of the
Intelligence group.)” The man covered in dust and blood pleaded for forgiveness.

“Blue!” tawag ni Enzo sa kanyang kanang kamay na naroon lang at nanonood sa kanyang
galit.

Lumapit naman ang lalaki na halatang nagsisisi sa kasalukuyan. Ito kasi ang
namumuno sa bansang iyon. Yumuko ito dahil tila ayaw harapin ang mapanuring titig
ni Enzo.

“Yes, boss?”

“What’s the news? Ano ang mga nakuha sa raid?”

“Boss Enzo, t-they— They get Silence and other member’s photo in the Wall of fame.
Good thing that we hid the computer files. Pero ayon din sa source ko, hindi rin
napigilan ng mga miyembro na nahuli ang magbigay ng ilang sikreto sa American
Intelligence Group,” natatakot nitong paliwanag.

Galit na nasipa ni Enzo sa tiyan ang lalaki na kanina pa niya ginugulpi. Halos
hindi naman makahinga si Blue dahil sa kaba na baka bigla na lang itong bigwasan ng
suntok o kaya naman ay barilin niya habang nagpapaliwanag ito.

“Ha! Wall of fame? And what secrets, huh?”

Ang Wall of fame ay larawan ng mga miyembro na may angking galing sa kanilang
grupo. Genius kung tawagin. Sampung miyembro lang ang nakalagay roon. Walang mukha
ang ilan at magkakaroon lang ng malinaw na larawan iyon kung sakali na mamamatay na
ito. Tulad ni Angela Capili na nakalagay sa larawan ni Silence. Ang ikinakatakot ni
Enzo, kokonekta sa kanya ang larawan nito. Hindi malabong malaman ng kinauukulan na
may kinalaman siya sa sindikato. Napapiksi na lang ito nang dukutin ni Enzo ang
kanyang baril at walang awa na itinutok iyon sa Italian, binaril ito sa ulo. Halos
manginig sa takot ang limang miyembro sa grupo nito.

Tila balewala naman kay Enzo na nilingon si Blue. “Huli na ito, Blue! Sa susunod ay
sa’yo na mapupunta ang bala. Naiintindihan mo ba?”

“Yes, boss!”

“Ligpitin ang mga ‘yan at hanapin n’yo si Silence!” May panggigil sa kanyang boses
nang banggitin ang pangalan ng babae. Tumango ang grupo. Tumatahip ang dibdib ni
Enzo sa galit na nagpauna nang lumakad. Hindi niya matanggap ang nangyari na ito na
halos naubos ang miyembro sa kanyang grupo.

“Boss, ano ang gagawin natin ngayon?” tanong ni Oliver.

“Look for Angela Capili or Silence! I must get her! Dead or alive!” Si Angela
Capili na lang ang kanyang pag-asa para bumalik ang kanyang tiwala sa sarili. He
wants to make a different kind of medicine, ang papatay sa mga taong nais na
humadlang sa kanya. Ang gagamitin niya kay Haru o Mr. Z.

***
MAGKAHAWAK-KAMAY na nilalakad ni Torin at Angela ang loob ng isang malaking mall.
Masarap sa pakiramdam na mararanasan niya ang makipag-date sa lalaki.

“Is there anything you like to buy, wife?” tanong ni Torin.

“How about ice cream?” Nakita niya ang tindahan ng ice cream sa pasilyo na
madadaanan nila papuntang sinehan. Tumango ito bago nila iyon nilapitan. Bumili
sila ng dalawang cone. Hindi nawawala ang ngiti sa labi ni Angela habang hinihintay
ang kanyang ice cream.

“Heto na po, ma’am at sir!” Inabot ng babae ang ice cream kay Angela at Torin. She
chose strawberry flavor while Torin has the rocky road.

“Hmm… This was nice. Matagal na noong huli akong tumikhim ng ice cream,” ani Torin
habang magkasalikop ang kanilang magkatabing kamay.

“You just had my cream last night. Which cream is better?” tudyo ni Angela.

“Hmm… Nilingon nito ang paligid. Don’t tease me, wife. Ikaw rin.”

Angela teased Torin even more by sticking out her tongue on her strawberry ice
cream. She licked it and sipped the melted cream. Nabigla na lang siya nang hilahin
nito ang kanyang baywang para parusahan ang kanyang labi.

“You’re such naughty!”

She laughs. Umikot siya at mabilis na sumampa sa likuran nito. “C’mon! Husband!
Let’s go and enjoy this day!”

Naiiling na lang na naglakad na ito paabante habang nakasakay siya sa likuran nito.
Wala silang pakialam kahit pa isipin ng ibang tao sa paligid nila na para silang
naglalaro doon sa mall. Isang partikular na palabas ang inihanda ni Torin kay
Angela. He chose two seats in the center. Bitbit nila ang dalawang inumin at isang
malaking can ng popcorn.

“Ano ang palabas?” tanong ni Angela.

“It’s a thriller story.”

“Hindi ko alam na mahilig ka sa thriller.”

“Sino ang nagsabi na mahilig ako sa thriller? I chose it because I know you’ll love
it.”

“I don’t love thriller movies?” kunot ang noo na sagot niya rito.

“Who said I was talking about the movies? You’ll love my hugging and kissing in a
dark cold room.”

Lumabas ang pantay-pantay na ngipin ni Angela dahil sa tudyo nito. Oo nga naman,
sigurado na pinipisil na nila ang isa’t isa sa gitna ng madilim na silid na iyon.
Both of them love each other. Whenever there’s a chance, they took the opportunity
to show it.

“Have you tried having sex in a cinema?” tanong ni Angela.

Nilingon lang siya ni Torin. Hindi sumagot. But looking at his unconcerned facial
expression, Angela knew he did. Siguro ay hindi nito sinagot ang kanyang tanong
bilang respeto sa kanya na asawa nito.

“Tsk!”

The room started to shut the dim light. She just rests her head on Torin’s
shoulder. She likes the feeling of having this ordinary day with Torin. If she
could only spend time with him every day. How she wished these arms and shoulder
will be forever hers.

“Torin…” tawag niya sa lalaki.

Lumingon naman ito sa kanya.

“I love you!”

“I love you more, my love! Tulad ng pangako ko, let’s get marry after I get ULab.
Hmm?” He caresses her chin.

Tumango si Angela. Torin reached out for her lips. Angela welcomed Torin’s hot
kisses. She loves it. She will never have enough of Torin’s lips. She wants to own
it! Only for her—Angela Capili! Yes, that’s right because she was Angela Capili!

***

NANG sumapit ang hapon ay nagtungo sila ni Torin sa tahanan ng mga Agassi. Huminto
ang kanilang sasakyan sa gate nito. Si Angela ang nagmamaneho para hindi sila
paghinalaan ng mga tao roon sa mansiyon. Sigurado na kukwestyunin ng mga ito kung
si Torin na wala sa tamang pag-iisip ang magmamaneho ng sasakyan.

Nagtataka si Angela dahil walang nagbubukas sa kanila ng gate. Bumusina siya para
marinig ng mga tao sa loob na may bisita ang mga ito, para pagbuksan sila ng gate.
Kumunot ang noo ni Angela.

“Don’t you find it unusual?” Nilingon niya si Torin.

“I’ll open the door, I know the code,” ani Torin. Bumaba na ito ng sasakyan at
tinungo ang equipment box na naroon sa gilid ng gate.

Binuksan ni Torin ang takip ng lock code at may mga pinindot doon. Habang ginagawa
nito iyon ay ipinarada ni Angela ang kotse sa tapat ng tahanan ng mga Agassi. May
malakas siyang hinala lalo na at nakita niya ang anyo ng ama ni Torin isang buwan
ang nakaraan.

Nabigla ang kanyang asawa nang makita siya na bumaba ng kotse.

“Maglakad na lang tayo papasok. Saglit lang naman tayo,” katwiran ni Angela kahit
pa kinakabahan siya.

Binuksan nito ang maliit na pintuan ng gate. Wala silang makita na tao sa hardin at
sa labas ng pinakagusali ng villa. Kita niya na nag-iba ang awra ng mukha ni Torin.
Alam niya na naramdaman din nito na may kakaiba sa bahay na iyon sa araw na iyon.
Imposible kasi na sabay-sabay na mawala ang mga tao roon. Kahit umalis si Madam
Selena, Enzo, at ang ama ni Torin— maiiwan ang mga mahigit sa sampung kasambahay sa
villa.

Nakarinig sila ng pagkabasag na nagmumula sa living room. Sabay silang

nagkatinginan ni Torin at saka tinakbo ang lugar. Marahas na binuksan ni Angela ang
pintuan.
“Ahh!” Nagulat pa si Madam Selana nang magbukas iyon. Nanlaki ang mata nito kasunod
ang pamumutla ng labi. “W-w-what are you doing here?”

“Dad!” sigaw ni Torin.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzzzz
Chapter 56-Poisoned tea

KINABAHAN si Madam Selena sa biglaan nilang pagsulpot. Kita nila na nagsisimula

nang mangitim ang balat ng ama ni Torin. Inilang hakbang ng kanyang asawa ang
espasyo para mabilis na daluhan ang ama na kasalukuyang hawak ang dibdib. Itinuturo
nito si Madam Selena.

“Y...ou, wo...man!” Tila iniiipit nito ang mga kataga dahil nahihirapan na itong
huminga.

Hinablot ni Angela ang pouch na hawak ng ginang.

“That’s mine!” anito na pilit na inagaw muli ang maliit na pouch kay Angela.

Hindi naman nito napigilan si Angela nang mabuksan iyon. Ganoon na lang ang
panlalaki ng kanyang mata nang makita ang pulbos na parang macha sa loob ng maliit
na lagyanan.

“You tried to kill your husband!” galit na pambibintang ni Angela.

“W-what are you saying?! I’m not!”

“Torin, don’t let Madam Selena go! Kasalanan ng tsaang ito ang nangyari sa daddy
mo! Hawakan mo siya!” utos niya sa asawa.

Nagpalit silang dalawa ni Torin ng posisyon. Siya ang umasikaso sa daddy nito
habang ito naman ang pumipigil kay Madam Selena na kanina pa namutla. Nasa isip
nito kung bakit ngayon pa nila naisip na magpunta roon. Tagumpay sana ang plano
nito sa araw na iyon.

Binuksan ni Angela ang kanyang bitbit na bag. Mabuti na lang at handa siya dahil
may plano siyang magbigay ng gamot sa tatay ni Torin kaya sila nagpunta nito sa
bahay na iyon. Pinili ni Angela ang limang piraso ng capsule na nito niya lang
nadiskubre. She went to the kitchen.

“What are you doing?! Wala akong kinalaman dito!” pagtatanggi ng ginang.

Bumalik si Angela at saka ubod-lakas na sinampal ang ginang. Halos matumba ito sa
couch na nasa likuran nito at natigagal. Sapo ang nanakit na pisngi.

“What right do you have?!” singhal nito sa kanya nang makabawi.

“You don’t have a right either! You witch woman! You did this to your husband after
what you have done to Madam Estella! This will be your end!”

Nabigla naman si Torin sa kanyang akusasyon, ngunit napatunayan nito na hindi siya
nagsisinungaling nang makita na nanlaki ang mata ng ginang, tila nabigla dahil
nabuko na ito.

“N-o! Torin…” Hinawakan nito sa kamay ang lalaki. “Listen to Tita Selena, hmm? I
didn’t do anything to your father or your mommy. Do you like a toy or anything?
Just let me go, hmm?”

Umismid si Torin. Lumitaw ang tila nakadedemonyong mga ngiti. “What about you? Do
you like a toy in jail? I don’t mind sending you voodoo dolls.”

Nabitiwan ng ginang ang kamay ni Torin. “Y-you...”

“What? That I’m normal? Thanks to your evilness, my mom had to hide me in America
for a couple of years! I also had to act stupid just to survive for two decades!
Dahil alam ng mommy ko na gusto mo akong patayin noon pa!”

Napanganga na lang si Madam Selena na nanghihina sa couch, tutop nito ang bibig.

Galit na bumalik si Angela sa kitchen para magpakulo ng tubig.

Mabilis na kumuha ng takure si Angela. Inilagay sa stove matapos na salinan ng

isang cup. Hinanap niya ang temperature na ginagamit sa pagbe-bake. The water
should be in a right temperature, para maging epektibo ang panggagamot niya sa
tatay ni Torin.

Napaupo naman si Madam Selena sa couch. Natatakot lalo na at matalim ang mga mata
ni Torin na nakatingin dito.

“Do you need help, Angela?” tanong ni Torin.

“No! Ako na ang bahala!” Mabilis na kumilos si Angela. Nilagyan niya ng gamot na
naroon sa capsule ang isang tasa ng tubig.

Nilapitan niya ang ama ni Torin matapos masiguro na natunaw na nang tuluyan ang
gamot doon.

“Chief, drink this!”

Inubos iyon ng tatay ni Torin kahit na nanghihina. May mga berdeng likido pa na
tumagas at naglandas sa magkabilang gilid ng bibig, walang pakialam sa kung ano ang
lasa nito.

Angela waits for ten minutes habang nakatingin kay Madam Selena matalim din ang
titig sa kanya. Torin already called his men to help them. Pinainom muli ni Angela
ng isang tasa ng formula si Chief Agassi.

Sa kabilang banda, habang kumikilos si Angela, hindi nito alam na malalim na nag-
iisip si Torin habang nakatingin sa kanya.

Binuksan din ni Torin ang pouch na naglalaman ng tsaa at saka inamoy iyon. Para sa
kanya, isa lang iyon sa maraming ordinaryo na uri ng tsaa. How did his wife know
that this was the exact tea Madam Selena used to kill his mother? O kahit ang
nagaganap sa kanyang ama na nailipat na sa couch para doon gamutin ng kanyang
asawa.

How did Angela know how to cure his father? Kumuha si Torin ng teabag na naroon sa
kahon na nakapatong sa mesa na katabi ng mga tasa at takore na gawa sa porselana.
He scooped one spoon of the poisoned tea and hid it inside his pocket. Hahanap siya
ng tao na mag-iimbestiga sa tsaang iyon.

After the torture they inflicted on the arrested members of the group in Italy,
Silence was the only person who has the antidote, the antidote for the poison that
killed his mother. It took him three years to know this kind of poison, and it took
him five years to know the person who created it—it was Silence!

He got her name only after his best buddy in the agency, Tibor, spying on the group
last year.
Hindi naman siya nagtataka sa kakayahan ng kanyang asawa na marami nang naipakitang
kakaiba sa kanya, ngunit nais niyang personal na siguruhin na kakaiba nga ang tsaa
na iyon.

Silence!

Torin’s mind went to their room, to the small secret space he has in the master’s
bedroom. Isang larawan ng babae ang nakasabit sa pader na nagkaroon din sa wakas ng
imahe makalipas ang ilang taon—ang babaeng dahilan ng pagkamatay ng kanyang ina.

Isang oras na ginamot ni Angela ang ama ni Torin. Nagkaroon na rin ito ng kulay
kaya mas lalo namang kinabahan si Madam Selena. Posible pa sana na magkaila ito at
malusutan ang mga naganap sa araw na iyon kung namatay ang ama ni Torin. Ngayon na
maayos na muli ang lagay ng asawa nito, sigurado na ito ang malalagay sa alanganin.

“Let me go! I didn’t do anything. Let me call my son Enzo!” Pilit na tumayo ang
ginang at nais na lumapit sa telepono para tawagan ang anak na kasalukuyang nasa
Italya.

“Sure! Call your son! Para dalawa kayong mapunta sa kulungan!” asik rito ni Angela.

Natigagal ito. Nanginginig ang buong kalamnan habang matalim na nakatingin kay
Angela. Gayunman ay wala itong nagawa kung hindi ang lumakas ang mga pag-iyak.

Naghihintay na lang siya ng oras na makabawi at maligtas ang ama ni Torin sa lason.
Napulsuhan na niya ang may-edad na lalaki. Nakatawag na rin sila ng emergency para
dalhin ito sa ospital at masiguro na ligtas na ito nang tuluyan.

Magkakasunod na dumating ang pulisya—inalam ang mga nangyari, si Makoy, si Mr. De

Asis na assistant ni Chief Agassi at ang emergency vehicle na magdadala sa tatay ni
Torin sa ospital. They got the whole pouch of the tea as a piece of evidence.
Kinuha na rin nito si Madam Selena para dalhin sa pulisya.

“Mr. De Asis, kayo na po muna ang sumama sa chief. Balitaan n’yo na lang po kami.
Pupuntahan na lang po namin kayo sa ospital,” ani Angela.

“Walang problema.” Sumakay na ito sa sasakyan kung saan naroon ang matanda.

Kailangan naman nilang sumama ni Torin sa pulisya para magbigay ng pahayag. Angela
was silent, but her facial expression shows how angry she was. Nagamit kasi siya
nang mabuti ni Enzo noon. Hindi niya akalain na aabot sa ganito ang matindi niyang
pagkahumaling sa lalaki. She wants to kill Enzo! Nais niya itong patayin sa oras na
iyon. Hinawakan ni Torin ang kamay ni Angela.

“Calm down, wife.”

“I was mad! Paano kung hindi tayo nagpunta sa inyo? At paano kung wala akong dalang
gamot?” Napapikit si Angela at saka humugot ng hangin, ibinuga iyon. Inulit niya
nang ilang beses para pakalmahin ang sarili.

Huminto ang sasakyan ni Torin sa tapat ng tanggapan ng pulisya kung saan ibinaba
rin si Madam Selena na nakayuko, nakaposas ang mga kamay at umiiyak. Nilingon siya
ni Torin.

“Wife, about the medicine— how did you know that it was the medicine you’d need to
cure my dad?”

Natigilan si Angela habang nakatingin sa mukha ni Torin. Alam niya ang gamot dahil
siya ang may gawa ng mismong lason. Alam niya kung ano ang mga epekto nito sa
katawan at kung ano ang mga uri ng kemikal ang nakahalo roon. Ngunit hindi niya ito
maaaring ibahagi kay Torin.

“I… I just know based on his looks the last time I saw him,” pagdadahilan ni
Angela.

Nagpasalamat na lang siya nang kinatok ng isang pulis ang bintana sa gawi ni Torin.
Ibinaba iyon ng kanyang asawa.

“Sir, pwede na kayong pumasok para ibigay ang pahayag.”

“Let’s get in,” ani Angela. Binuksan na niya ang pintuan sa kanyang gawi para hindi
na tumanggi pa ang kanyang asawa.

Gayunman ay kinakabahan si Angela. She just hopes that everything will be alright.

zzzzzzzzz============zzzzzzzzzzz
Chapter 57-She's missing

SA IMBESTIGASYON, napag-alaman nilang pinaalis ni Madam Selena ang buong kasambahay

sa araw na iyon. Nagtataka man ang mga ito kung bakit biglang nagbigay ng biglaang
outing ang ginang sa Subic ay sinunod nila ang babae bilang ito ang amo.

Naisip na lang ng mga ito na baka gustong solohin ng mag-asawa ang mansiyon.

Nagsimula na rin na imbestigahan ng pulisya ang gamot ni Angela. Mabuti na lang at

hindi na ganoon karami ang naiwan sa pouch. Marahil ay naubos na iyon ni Enzo kaya
ganoon na lang ang pagkainip nito na humanap ng isa pang Angela.

Naroon na sila sa sasakyan nang tawagan siya ni Mr. De Asis. “Ms. Angela, mabuti na
ang lagay ng chief. Kaya lang ay nanghihina pa ang kanyang katawan.”

“Salamat po sa pagbibigay-alam, ipararating ko sa aking asawa.”

“Ms. Angela, thank you! I’ve been with the chief for so long. Ayokong magkaroon ng
ibang boss.”

“Sige po.”

Katahimikan naman ang mga sumunod na naganap sa kanila ni Torin. “A-are you all
right, Torin?”

Lumingon ito sa kanya. Ganoon na lang ang kanyang pagkabigla nang hapitin siya nito
at bigyan ng halik sa labi.

“I’m all right. I’m just unsure if I would be happy after knowing that my mom’s
best friend lied and killed her. Mahalaga na rin na nakulong na siya. Pero
pakiramdam ko, maling tao ang nasa kulungan ngayon.”

Angela’s hand shivered. What does Torin mean?

“The woman manipulated your parents. H-however, it was still your parent’s choice
for breaking your family. Husband and wife have a choice in choosing which path
they are going.”

Bumuntonghininga ito. “Let’s go home.”

Nagsimula na nitong paandarin ang kotse nito. Kinakabahan si Angela sa bagay na
hindi niya maintindihan. Pakiramdam niya kasi ay iniligtas niya ang tatay ni Torin,
ngunit nailagay niya ang sarili sa kapahamakan. Nagsisimua na rin siyang makaramdam
ng hilo.

“Torin, when are you taking ULab.”

“Tomorrow. I have all the legal documents. Grandpa Monter is already taking care of
the board as he was the original chief. He was here in the Philippines. Kasabay ko
siyang dumating kagabi. Nagpatawag na siya ng emergency meeting para bukas.”

“Congratulation, honey!”

“I did it together with you, my love!” Pinisil nito ang kanyang kamay habang nasa
kalsada ang mga mata nito.

Angela felt good after knowing that everything was in place, but not until they
reached home.

“Aalis na muna ako para puntahan ang lolo. Magbibigay ako ng balita sa nangyari
ngayong araw,” paalam ni Torin.

“By the way, why didn’t you invite him dito sa bahay? We have enough rooms to
accommodate your grandpa.”

“He’s private, but I will invite him again later.”

“Okay! Mag-ingat ka. I’ll wait for you. Hmm?” Hinalikan niya ito sa labi bago siya
lumabas ng sasakyan. Umakyat siya sa itaas ng silid matapos na umalis ni Torin.
Habang naglalakad sa hagdaan paakyat, doon lang niya nakita ang mensahe sa kanyang
cellphone mula kay Kweku.

We have a problem. Angela is missing.

Nanlaki ang mata ni Angela. Nagmadali siyang umakyat ng kuwarto nila ni Torin. Doon
ay tinawagan niya ang kaibigan.

Isang ring lang ang kanyang narinig nang sagutin nito ang tawag.

“Angela!”

“Kweku, what do you mean she’s missing?” tanong niya rito na hindi makapaniwala.

“She’s awake, Angela. Nakita sa kamera na bumangon siya at umalis ng bahay. I was
looking for her since this afternoon.”

“What?” Natutop niya ang bibig. Lalo yata siyang nanghina.

“Hindi ko alam kung ano ang dahilan niya para umalis. May ginagawa ang kapatid ko
sa sasakyan para asikasuhin ang mga medical supplies. Nagulat na lang siya na wala
na si Anne dito sa vacation house.”

“K-Kweku, y-you think, s-she came here?” natatakot na tanong niya sa kaibigan.
Hindi maiwasan na maisip niya na baka magpunta roon si Angela at bawiin nito ang
mga bagay na ito naman talaga ang may-ari.

“No. Impossible, b-but I don’t know Angela. Hindi ko alam ang plano niya ngayon.
Mas malala kung matagpuan siya ng grupo ni Enzo. He was looking for her— I mean,
you! Kapag natagpuan ng grupo ni Enzo si Anne, malaking problema.”
“You mean, alam ni Enzo na buhay ako?”

“Nalaman ko lang noong nagkita kami. Tinanong niya kung may kinalaman ako sa
pagkawala ng katawan mo ro’n sa nasunog na laboratoryo. Angela, Enzo knew that no
one was there, but he only found out recently. Sigurado na pare-parehas tayong
papatayin ni Enzo kapag nauna niyang matagpuan si Anne at malaman dito ang mga
nangyari.”

Naningkit ang kanyang mga mata. Bago siya patayin ni Enzo sa ikalawang pagkakataon
ay ito na muna ang mabubura sa mundo. Nasa kulungan na ang ina nito ngayon.
Mababawi na rin ng kanyang asawa ang kumpanya ng ULab. Ang tanging mayroon na lang
ito ay ang grupo ng Black Knight.

“Balitaan mo na lang ako kung makita n’yo siya.”

Nagpaalam na ito sa kanya. Hindi naman mapalagay si Angela. Sumasakit ang kanyang
ulo. Nababahala ang damdamin niya sa mga nangyayari. Pinakalma niya ang sarili.
Nagtungo siya sa banyo at saka hinubad ang kanyang kasuotan. Ibinabad ang sarili sa
tub. Kinuha muli niya ang cellphone at saka binuksan ang folder kung saan naroon
ang mga larawan nila ni Torin na kuha nitong maghapon. Unti-unting binura ng mga
larawan ng lalaki ang problema niya kay Enzo at kay Angela Madrigal. Hiling niya na
sana ay mauna si Kweku na makita ang dalaga.

***

“WHERE did you get this?” tanong ni Grandpa Monter kay Torin matapos makita ang
berdeng pulbos na may matapang na amoy ng dinurog na mga kung anong kalaman.

“Kay Madam Selena,” simpleng sagot niya.

Inabot ni Grandpa Monter ang tsaa kay Dr. Macasaeg na naroon sa hotel suite kung
saan naroon ang kanyang lolo. Sinuri iyon ng may-edad na doktor.

“How long will it take for us to get the result?” tanong ni Torin sa kaibigan ng
kanyang lolo.

“Depende sa uri ng kemikal na mayroon itong tsaa.”

“Kaya po ba iyon ng isang araw?”

“I don’t know, Torin. H’wag kang mag-alala, kapag nakuha ko ang sagot, tatawagan
kaagad kita,” sagot nito.

“Salamat po!”

“Hindi ako makapaniwala na magagawa ng bruhang babaeng iyon na patayin ang kanyang
kaibigan at asawa. Ha! What a viscious woman?! Be ready for tomorrow, Torin. Go
home! Baka hinihintay ka na ng asawa mo?” utos ni Grandpa Monter.

“By the way, Torin. About Angela— your wife is good at everything. She was also
smart. Mas magaling pa nga siya kung tutuusin sa iba pang doktor na nakasama ko na
nang matagal sa laboratoryo,” wika ni Dr. Macasaeg.

“That’s what I told him in the past. The girl seems to be a different person,”
sabad ng kanyang lolo.

Hindi na ito pinansin pa ni Torin. Ayaw tanggapin ng kanyang kalooban na ibang tao
ang kanyang asawa. “I have to go. Thank you very much, Dr. Macasaeg!”
Ngumiti lang ito bilang sagot. Tumayo na si Torin para makauwi na. Marami siyang
plano ngayon na malapit na ang pagtatapos ng kanyang misyon. Nais niyang bumuo ng
magandang pamilya nang kasama ang kanyang asawa. Hindi niya alam kung bakit nabihag
ng babae nang tuluyan ang puso niya.

“Partner!”

Nilingon ni Torin ang taong tumawag sa kanyang pangalan, si Samantha. Kasama nila
ito ng kanyang lolo. Ito ang isa sa mga nagbabantay ngayon sa matanda.

“Yes?”

“I want to thank you. Salamat sa pagpayag mo na bumalik ako dito sa Pilipinas.”

“It’s all right! My grandpa chooses you to guard him. Sawa na yata siya sa
kapangitan ng mga bantay niya sa nakaraan. I have to go.”

Naiwan ito sa kinatatayuan nang kagat ang ibabang labi habang palayo siya rito.
Malalim na nakatingin sa kanyang likuran. Nais ni Torin na maging maayos ang
relasyon niya kay Sam dahil nirerespeto niya ito bilang kaibigan. Hiling niya na
sana ay ayos na nga talaga ito.

Dis-oras na ng gabi nang makauwi si Torin sa kanyang tirahan.

“Nagdinner si Angela?” tanong niya kay Gloria.

“Nang umuwi kayo ay hindi pa siya nakababa muli.”

Napangiwi siya. Nakalimutan niya na hihintayin nga pala siya nito. “Sige,
magpahinga na kayo, Aling Gloria.”

“Nabalitaan ko ang nangyari sa mansiyon. Totoo ba? Si Madam Selena nga ang may
kasalanan sa pagkamatay ni Madam Estella?”

Tumango siya.

Lumamig ang mata nito. “Mabulok sana sa kulungan ang bruhang babae na ‘yon!”

Tinapik niya ito sa balikat. “Aakyat na po ako.”

Tumango lang ito. Iniwanan na ito ni Torin at umakyat siya sa kanilang silid.
Nakakunot ang kanyang noo nang hindi matagpuan si Angela sa ibabaw ng kama. Kita
niya na nakabukas ang ilaw sa palikuran kaya doon siya tumuloy. Hindi niya
nagustuhan nang makitang natutulog ito sa tub.

Hinaplos niya ang pisngi nito. Ganoon na lang ang kanyang bigla nang mapaso sa
balat nito.

“Angela!” Tinapik niya ito sa pisngi. Umungol ito pagkatapos ay kinilala siya sa
nanlalabong mga mata.

“Honey, you’re back.”

“What were you thinking? Bakit dito ka natutulog sa tub?” Hindi na siya
nagdalawang-isip na kinupkop ito mula sa tubig kahit pa mabasa ang kanyang
kasuotan. Dinala niya ito sa ibabaw ng kama at saka pinunasan ng makapal na tuwalya
ang hubad nitong katawan.
“I’m sorry. Sumama lang nang bahagya ang pakiramdam ko, but I’m fine.” Kasunod ang
mga pag-ubo nito.

Pumasok si Torin sa wardrobe at saka naghanap ng susuotin ni Angela. Siya na ang

nagpunas at nagbihis sa katawan nito.

“Shit!” Nagmadaling kumilos si Torin lalo na nang mas tumindi ang init ng katawan
ni Angela. Pinangko niya ito para ibaba.

Kahit pagod ay dinala niya ang babae sa ospital.

zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 58-Owner

MASAMA ang pakiramdam ni Angela. Sumakit ang kanyang lalamunan, nakararamdam din
siya ng hilo at sakit ng ulo. Ngunit sa palagay niya ay hindi naman niya kailangang
dalhin sa ospital. Kaya niyang gamutin ang sarili sa bahay.

“Honey, I'm alright.”

Ngunit mapilit si Torin. Dinala siya nito sa Macapagal Hospital na pinakamalapit sa

kanilang tahanan. Sinuri siya ng doktor. Tulad ng inaasahan ay simpleng trangkaso
lang ang mayroon siya.

“Bumaba ang sugar mo dahil ikaw na rin ang nagsabi na nag-skip ka ng lunch at
dinner noong isang araw. Ngayong maghapon naman ay hindi ka rin kumain ng hapunan.
Nagtuloy-tuloy lang ang lagnat mo dahil nagbabad ka masyado sa tubig. Iwasan mo
iyon sa susunod. Anyway, is there anything bothering you?” mahabang salaysay ng
doktor na sumuri sa kanya sa emergency. Lalaki ito na sa tangin ni Angela ay
naglalaro sa treinta ang edad.

Totoong may problema si Angela. Noong nagdaang araw kasi ay nabigla siya na buhay
pa si Angela Capili kung saan naroon ang soul ni Angela Madrigal. Masyadong inabala
ng babae ang isipan niya. Nitong maghapon naman ay napagod sila ni Torin sa dami ng
kanilang ginawa; nanood sila ng sine, nagtungo sa bahay ng mga Agassi, at tumuloy
sa tanggapan ng pulisya. Nakadagdag pa sa kanya ang alalahanin ang paggising at
pagkawala ni Angela Madrigal—ang tunay na asawa ni Torin—sa rest house ni Kweku.

Sa dami ng problema niya sa kasalukuyan ay nakatulugan na lang niya ang mga ito
habang nakababad sa tubig. Sa huli tuloy ay nagkasakit pa siya.

Binalikan niya ang katanungan ng doktor at saka nagdahilan. “Dinala rin kasi sa
ospital ang father-in-law ko kaya hindi ako napalagay.”

“Oh! I see. Hindi nga maiiwasan na mag-alala kayo, pero hindi masamang bantayan
n’yo rin ang inyong sarili.” Nagsulat ito ng kung anong mga bitamina sa reseta at
iyon ang ibinigay kay Angela. “All you can have for the meantime is vitamins. You
can come back after a week for another session of tests.”

“Are you sure she’s all right?” tanong ni Torin, halata ang pag-aalala.

“Yes, but I suggest na magpahinga na muna ang asawa n’yo sa bahay, Sir. Also, do
not skip a meal.”

Tumango si Angela. Sa huli ay pinauwi rin silang dalawa ng doktor. Sa sasakyan ay

nabigla si Angela nang humingi sa kanya ng tawad si Torin.

“I’m sorry, my love. Sinamahan dapat kita kanina. Hindi na dapat ako umalis. I
could’ve met my grandpa tomorrow at the office, but I left you. I was gone for more
than a month and I chose to—”
“Wala kang kasalanan. It’s my fault for not watching myself.”

Lumapit ito sa kanya na nakaupo sa passenger’s seat at saka siya binigyan ng halik
sa labi. “I love you! Somehow natuwa na rin ako na hindi ka papasok bukas. As I’ve
said, you’ll stay home for my final battle in ULab.”

“Natatakot ka na mapahamak ako?”

Tumango si Torin. “At least sa bahay ay may magbabantay sa’yo.”

Isang simpleng ngiti lang ang isinagot ni Angela kahit sa totoo ay kinakabahan
siya. Hindi niya alam kung saan pupunta si Angela o Ann kung tawagin ni Kweku.
Paano kung tumuloy ito sa ULab? Ngunit paano rin kung sa tahanan ni Torin tumuloy
ang babae.

Sa kabilang banda, maganda na rin na maiwan siya sa bahay para makabalita kay
Kweku, ngunit masyadong matagal ang tatlong araw. Kaya naman niyang gamutin ang
kanyang sarili. Hindi na nga niya malaman kung saan napunta ang reseta na ibinigay
sa kanya ng doktor.

“Good luck, sweetheart! Pero tatlong araw lang akong magpapahinga. Papasok din ako
sa Thursday. Siguro naman ay ayos na ang problema no’n at maayos na rin ang
pakiramdam ko.”

Hinalikan nito ang kanyang kamay. “Basta ayos ka ay walang problema sa akin.”

***

KINABUKASAN ay maagang nakahanda si Torin para magpunta sa ospital at harapin ang

kanyang ama. Wala naman na itong magagawa kung hindi ang tanggapin na wala na itong
papel pa sa ULab. Chief Agassi’s term was over.

Masasabi nga sigurong magkukudeta siya sa opisina. Ngunit nasisiguro niya na ang
mga aalis ay ang mga taong kinuha ni Enzo.

Torin wears a gray suit. His personality and aura were different from the past. His
serious looks could tell that he has a battle to deal with. Inayos ni Angela ang
kanyang kurbata.

“You look yummy,” ani Angela matapos maitali nang maayos ang necktie. Pinasadahan
pa siya nito ng tingin mula sa paa hanggang buhok.

Hinapit niya ito sa baywang, ang isang kamay ay dumiretso sa noo nito para hipuin
kung wala na itong sakit. “H’wag kang magpapasaway.”

“Anong klase ng pasaway?”

“Magbabad sa tubig, umalis ng bahay, o kaya naman ay bigla kang susulpot sa

opisina.”

Humagikgik si Angela. “Hmm... Nagsisimula na akong pagalitan ng Baby Torin ko.

Where did you hide my baby boy Torin?”

Inilapit niya ang bibig sa kanyang asawa at binigyan ito ng halik sa labi. Angela
is someone who’s giving joy in Torin’s heart. Binigyan siya nito ng panibagong pag-
asa. Sinaluhan siya nito sa kanyang araw-araw dahilan para hindi na siya makabawi
pa sa kanyang pag-iisa. Angela was everything to him.
Lumayo siya sa kanyang asawa pagkatapos. “Aalis na ‘ko. Baka malukot pa ang suit ko
dahil hindi ako nagpigil.”

“Mag-ingat ka.”

“Stay here. Magpapaakyat ako ng lunch mo para masiguro na kakain ka. I’ll call
you.” Kinuha ni Torin ang kanyang document bag at tinungo ang pintuan.

Angela waved goodbye.

Nang bumaba si Torin ng hagdan, nabitiwan ni Beth ang bitbit nang makita si Torin
na kakaiba ang ayos. Nilingon lang niya ito saka naiiling na tumuloy palabas.
Tinungo ang kotse kung saan naroon ang tatlong tao na naghihintay. Naroon din si
Makoy.

“Bantayan n’yong mabuti si Angela. Makoy, ikaw ang kasama ko. Kayong dalawa ang
maiwan.”

“Yes, Boss!” Tumango ang mga ito.

Lumingon pa muna si Torin sa balkonahe para tingnan ang asawa na nakatayo roon para
pagmasdan ang kanyang pag-alis. Kumaway ito sa kanya habang nakangiti.

“Mukhang maganda ang relasyon mo sa kanya, boss,” puna ng tao niyang si Art.

Simpleng ngiti lang ang kanyang isinagot bago sumakay sa kotse.

Ilang minuto pa ang lumipas bago sila nakarating sa ospital. Tuwid ang kanyang mga
hakbang at alam kung saan tutungo. Tapos na sa wakas ang kanyang pagpapanggap.
Isang silid ang kanyang pinuntahan. Naroon ang dalawang tauhan niya simula pa noong
nagdaang gabi para bantayan ang may-edad na lalaki.

Tumayo lang ng tuwid ang mga ito saka siya pinatuloy sa loob. Isang doktor ang
sumusuri kay Chief Agassi sa kasalukuyan nang pumasok si Torin.

“You! Put*ng ina mo ka talaga!” nagagalit na mura nito habang dinuduro siya.

Umismid lang si Torin at hinarap ang doktor. “Kumusta si Chief?”

Wala siyang pano na tawagin itong daddy.

“Tumaas ang presyon niya, but everything was alright. About yesterday, it’s
unordinary that we found toxins on his body which fought other unidentified toxins
that could almost kill your dad. However, that was the reason why the chairman was
all right. Isang linggo pa bago siya maaaring makauwi para masiguro natin na maayos
na talaga ang kanyang kalagayan.”

“Salamat!” wika ni Torin sa doktor.

Lumabas ang doktor. Naiwan silang dalawa ng kanyang ama sa silid na kasalukuyan ay
naniningkit ang mga mata.

“What is your plan?!” galit na asik nito.

“My plan is to ask for your signatures to sign these papers.” Inilabas ni Torin ang
mga dokumento sa kanyang bag.

May nadampot na bote ng gamot ang kanyang ama at hindi nagdalawang-isip na ibinato
iyon sa kanya. “Hindi ko pipirmahan ang kung ano man ‘yan!”
Hindi na hinawakan pa ni Torin ang namukol niyang noo dahil sa ibinato nito. Ramdam
niya ang pamumula niyon, ngunit hindi siya nagpatalo rito.

“Ha! Wala ka rin namang magagawa. Dalawa lang naman ang choice na meron ka. Ang
pirmahan ang mga ito o mapunta ka sa kulungan! ‘Know what? Nagsisisi ako kung bakit
iniwan ko sa’yo ang mommy ko noon. Wala kang kuwenta!”

“At sino ang may kwenta, ha? Ikaw? Bilib din ako kay Estella, nagawa niya akong
linlangin sa loob ng ilang taon. Isa ka pa! Napakahusay mong artista!” Dinuro siya
nito.

“Pero walang mas gagaling pa sa mag-inang Enzo at Selena. Huwag mo sanang hayaan na
pagsisihan ko na iniligtas ka namin ng asawa ko sa babaeng ipinagpalit mo sa mommy
ko. Sino ba ang gusto mo na mamahala ng kumpanya? Si Enzo, kung kanino galing ang
lason, o ang asawa mo na siyang nais na pumatay sa’yo?”

Tumayo sa pagkakatindig si Torin habang nakatingin nang pailalim sa kanyang ama,

kahit pa nga namumula na ang kanyang mga mata at nagbabadya ng pag-iyak.

“My mom loves you. I know that because she chose to stay here in the Philippines!
But what did you do, huh? You forget your wife and your son. Nagawa mo pang agawin
ang kumpanya na pag-aari ng pamilya ng mga Monter! What kind of father are you?!

“Nang mawala ang mommy ko, nagawa mo man lang bang malungkot kahit isang beses? She
was alone for two decades watching over your new life. She chose to stay by your
side. Hindi ka man lang ba nakaramdam ng konsensiya?”

Hindi na napansin ni Torin na naglalandas ang luha sa kanyang pisngi nang maalala
ang kanyang ina. Kinuha niya ang mga dokumento. “These documents. Ito na lang ang
paraan para makabawi ka man lang sa mga kasalanan mo. Two decades of leading ULab
was enough. It’s time to end it!”

Nagbukas ang pintuan. Nanlaki ang mata ni Chief Agassi nang pumasok si Grandpa
Monter.

Umismid na muna ang kanyang lolo. “Why? As if you see a ghost. I came here to get
what’s mine! Sign the papers because it belongs to my family! It belongs to Torin
whether you liked it or not.”

***

TWO WEEKS have passed.

Umalis si Angela ng bahay ni Torin habang nakatingin lang siya sa bulto nito nang
walang emosyon. Gayunman ay tila sinasaksak ng mahabang patalim ang kaloob-looban
ng kanyang damdamin, para bang sinasakal ng makapal na lubid ang puso niya sa
kasalukuyan habang nakatingin dito na luhaan ngunit walang magawa kung hindi ang
umalis sa kanyang tabi
zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 59-Judgement

PAGBALIK ni Enzo sa Pilipinas, isang masamang balita kaagad ang nalaman niya mula
sa mga tauhan—naroon ngayon sa kulungan ang kanyang ina matapos ibigay ang lahat ng
ebidensiya na pinagplanuhan nitong patayin si Chief Agassi.

Dumeretso kaagad siya sa tanggapan ng pulisya para kausapin ang ina.

Enzo was in a small room together with his mom. Umiiyak ito sa kasalukuyan.
“Son, please help me. Masyado na akong matanda para manatili rito,” umiiyak na wika
nito.

“That bitch! What did she do to cure dad?” tukoy niya kay Angela. Kung hindi ito
nakialam, wala sana silang problema ngayon.

“I don’t know. I got the news from the lawyer, and he said, the medicine Angela
used is unidentified—hindi pa nagawa ang uri ng gamot na ‘yon. She was the one who
invented the medicine. Ang daddy mo naman, dahil buhay ito, idiniin niya ako sa
imbestigasyon. The poison was now in the possession of the police. What are we
going to do?”

Napaisip si Enzo. That woman! Hindi nga niya akalain na magaling talaga ito. Wala
na rin namang silbi pa ang lason na nasa pangangalaga ngayon ng pulisya. Duda siya
kung madidiskubre ng mga ito kung anong klase ng lason iyon. Anim na buwan na
siyang kumikilos para gumawa ng mga panibagong gamot ni Silence gamit iyon, ngunit
lagi siyang bigo.

Nagsalita muli ang ginang. “Enzo, please, pakiusapan mo ang daddy mo na huwag nang
ituloy ang kaso laban sa akin. I will go to America para magpakalayo-layo, hindi ko
na kamo siya guguluhin.”

“`Ma, I have bad news. Natumbok ng kinauukulan ang business ko sa Italy. Half of my
men have been captured by Central Intelligence.”

“Y-you mean, mahirap na tayo?”

Ayaw umamin ni Enzo, ngunit ganoon na nga ang estado ng pamumuhay nilang mag-ina.
May salapi pa naman sila sa bangko at may makukuha pa siyang porsyento sa Black
Knight. Gayunman ay iba pa rin ang pera na nakukuha niya sa sariling grupo sa
Italya.

Hindi rin nakaligtas sa kanya ang balita na si Torin ang namumuno ngayon sa opisina
ng ULab at halos walang naiwan na tao niya para mag-espiya sa lalaki.

Niloko siya nito! Bumilog ang kamay ni Enzo nang maalala si Torin. Paano siyang
nalinlang nito?

Angela! Torin! Ang mag-asawang ito ang dahilan kung nasaan silang mag-ina sa
ngayon. “`Ma, listen, pagtiisan mo na muna dito. I’ll do my best para mailabas ka.
Hmm?”

Niyakap niya ang kanyang ina na patuloy sa pag-iyak. Siguro naman ay papayag ang
daddy niya, si Chief Agassi, na payagang umalis na lang ang kanyang ina.

Umalis si Enzo ng pulisya nang may galit sa kanyang dibdib para sa mag-asawang
Torin at Angela. Umismid siya. Madali na lang niyang mapapatay si Torin kung
sakali. Pero sa ngayon, ang problema niya ay hanapin si Silence.

Ngunit hindi niya akalain na makalipas ang isa pang linggo ay matatagpuan nila ang
babae.

***

MAY ISANG linggo na rin nang umupo si Torin sa posisyon nito bilang bagong chairman
ng ULab. Marami ang nabigla sa pagbabalik nito lalo na at umikot ang mga haka-haka
na walang kakayahan na mamuno ang lalaki.
Because Torin has been watching the company for months, he found who among in the
company are Enzo’s staff. Hindi papayag si Torin na may kakalat-kalat na tauhan ng
lalaki sa opisina.

Sigurado si Angela na galit na galit sa kasalukuyan ang hilaw na kapatid nito. Wala
siyang balita sa lalaki bukod sa nagpunta ito sa ibang bansa. Wala rin siyang
balita kung nasaan na ngayon si Anne. Araw-araw ay binabalot ng kung anong
pagkabahala ang kanyang damdamin tuwing maiisip niya ang pagbabalik nito.

Maagang umalis si Torin sa bahay kaya wala na roon ang lalaki nang magising siya.

I’m sorry, my love. Kailangan kong pumasok ng maaga dahil marami akong dokumento na
aasikasuhin. I’ll call you, later, ito ang natanggap na mensahe ni Angela sa
kanyang cellphone nang hindi makita si Torin sa kanilang silid nang magising siya.
Naiintindihan naman niya ang asawa dahil unang linggo pa lang nito sa trabaho at
nasa proseso pa lang ito ng pagkikilala sa mga tao at sa mismong galaw ng opisina.

Bumango si Angela, naligo at gumayak papasok sa ULab. Ngunit hindi niya akalain na
mangungulit na naman si Evelyn sa umagang iyon. Halos ilang linggo rin niya itong
hindi nakikita dahil si Mr. Madrigal lang ang madalas na puntahan niya sa opisina.

Patungo na siya sa naghihintay na kotse nang bumaba naman ito sa minaneho nitong
sasakyan. Kumunot ang noo ni Angela nang makita si Evelyn na nangangalumata.
Halatang wala pa itong tulog. Sa palagay niya ay hindi ito palagay sa kasalukuyan.

“Angela! You bitch! Ikaw ang may kasalanan nito!” galit na saad nito, patungo sa
kanya.

Umikot ang mata niya. Ano na naman kaya ang problema ng babaeng ito?

“This is all your fault! Ngayon tuloy ay galit na rin sa akin si daddy!”
Sasabunutan na siya nito nang harangan ito ng dalawang lalaki na nagbabantay kay
Angela.

Humalukipkip siya at saka hinarap ang babae. “Ako na naman ang may kasalanan? Ano
ba ang ginawa ko?”

“Y-y-you! Ikaw ang may kasalanan kung bakit ako buntis ngayon?!”

Nagtaas ang kilay ni Angela sa sinabi nito. “Okay ka lang ba, Evelyn? Sa tingin ko
ay tuluyan nang pinasok ng masamang hangin ‘yang utak mo kaya kung ano-ano ang
pinagsasasabi mo! Kung buntis ka, ano naman ang problema ko ro’n?”

Bigla niyang naalala si Chad. Halos pitong linggo na rin nang bigyan niya ng
leksiyon ang dalawa. Sigurado si Angela na iyon ang tinutukoy nito. Sa palagay niya
ay dalawang buwan nang nagdadalang tao ang babae kung si Chad nga ang nakabuntis
rito. Umangat ang isang gilid ng kanyang labi.

“Ah… Now I know! Nakipagtalik ka kay Chad, ‘tapos ay isisisi mo sa akin ang lahat.
Ibang klase ka rin talaga!”

“Ikaw naman talaga ang may kasalanan nito!” Namumula naman ang mukha ni Evelyn
dahil sa galit. Nagpupumiglas itong makaalis sa hawak ng dalawang bantay ni Angela
para hablutin siya. “Halika ditong bruha ka! Ano ang ginawa mo at bakit ako ang
uminom ng alak na iyon?! Sigurado ako na sa’yo dapat napunta ang alak?! Bakit mo
ipinainom ‘yon sa akin?! Ikaw ang may kasalanan nito! Sana ay hindi na lang kita
naging kapatid! Nagsisisi ako kung bakit naging kahati pa kita!”

Sumama na ang mukha ni Angela kaya siya na ang lumapit dito. Sa inis niya ay
nasampal niya si Evelyn. Natumba ito sa sahig. Tiningnan niya ito nang pailalim
habang naniningkit ang mga mata nito na nakatingin sa kanya.

Noon niya lang napuna na nakasilip sa labas ng bahay ang mga kasambahay.
Nakikiusyoso sa kanila.

“Alam mo, Evelyn, hanga ako sa kagagahan na meron ka… Akalain mo ‘yon, gagawa ka ng
kalokohan, ‘tapos ay isisisi mo sa akin ang nangyari dahil hindi ako ang nakainom
ng alak na alam ko naman na nilagyan mo ng gamot. Hindi mo man lang ba naisip na
baka nakarma ka sa ginawa mo?”

“I don’t care! Ito ba ang parusa na ibinigay mo sa akin? Gawan mo ng paraan ito!”
nagagalit pa rin na wika ni Evelyn.

“Una, hindi ako nagparusa sa’yo! Katangan ‘yang ginawa mo sa sarili mo kaya ka
nariyan ngayon! Alam mo, bukas palagi ang simbahan sa Quiapo, magsimba ka! Magdasal
ka! Mag-novena ka! Kapag kulang pa rin, uminom ka na ng holy water dahil sobra na
ang masamang espiritu na dumadaloy sa dugo mo,” mahabang pahayag niya rito.

Nanghihina na humagulgol ito.

“Tsk!” Naiiling na tumalikod na si Angela para magtungo sa sasakyan, ngunit narinig

niyang nagsalita muli si Evelyn.

“Angela, paano na ang anak ko? Hindi ko alam ang gagawin ko. Galit na galit sa akin
si daddy nang malaman niyang buntis ako…”

“Kung si Chad ang problema, madali na lang siyang habulin dahil kilala ng asawa ko
ang magulang niya. Kaya pwede ba, Evelyn? Kung may mga kalokohan kang pinaplano at
nagawa, huwag mong ibibintang sa akin. Tandaan mo na ikaw ang nagdala sa kalagayan
mo ngayon.”

Iniwan niya nang umiiyak ang babae.

zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 60- A domineering wife

NAGTUNGO si Angela sa opisina ni Torin nang makarating siya sa ULab. Nais niyang
ayain na muna itong kumain. Duda kasi siya kung nagawa ng lalaki na mag-agahan.

Umakyat siya sa pinakamataas na palapag kung saan naroon ang opisina ng chairman.
She saw Makoy who was sitting on the front table outside. Dating table iyon ni Mr.
De Asis sa nakalipas. Hindi na niya tinanong ang lalaki kung naroon ang asawa niya
dahil kung naroon ito, siguradong naroon din si Torin. Nilagpasan niya ito at
diretso niyang hinawakan ang seradura ng pintuan.

“Uhm…”

Nilingon niya ang lalaki.

“May meeting ba si Torin?”

“He was…” Napakamot ito sa ulo, napalunok pagkatapos. Duda siya na may hindi tama
kaya itinuloy niyang binuksan ang pintuan.

He saw Torin. May kausap itong babae sa loob, ngunit wala namang kakaiba sa dalawa.
The woman was actually reporting something to Torin. It was the first time she saw
her. Mestiza ito kaya alam niya na hindi ito purong Pinay. Napailing na lang si
Angela. Akala siguro ni Makoy ay pagseselosan niya ang maliliit na bagay na tulad
niyon.

Kumunot ang noo ni Torin nang makita siya. “You came.”

“Yes, I was about to invite you for a quick break. Are you busy?”

Tiningnan ni Torin ang relo nito sa pulsuhan.

“He’s busy. We are busy,” sabad ng babae na ikinataas ng kilay ni Angela.

“Iimbitahan ko siyang mag-agahan. Hindi siya kumain sa bahay.” saad naman ni

Angela.

“We already had breakfast.”

Angela was annoyed by the woman. Hindi niya alam kung ano ang problema nito.

Torin looked at her, then at the woman. “Sam, please give us thirty minutes.”

“But, you will be having your next meeting in an hour”

Nag-atubili si Torin kung ano ang gagawin nito. Kung kukunin ang oras na hiningi ni
Angela o ang ipagpatuloy ang trabaho.

“Is there anything I can help you with?” tanong ni Angela. Napuna niya kasi na
sobrang abala nito.

“No, we are good. Baka magulo lang ang lahat ng report kapag pinakailaman mo ito.
Isa pa, masyado nang maikli ang oras to share them with you.”

Hindi na napigilan pa ni Angela na mainis dahil panay ang sabad ng babae.

“May I know who this woman is?” tanong niya kay Torin.

“She’s my investigator,” sagot ni Torin na taliwas naman sa sinagot ng babae.

“I’m his ex.”

Hinilot ni Torin ang sentido nito. “Sam, I told you that we didn’t have a
relationship.”

Ngayon ay naiintindihan na ni Angela kung ano ang kakaibang atmospera na mayroon sa

pagitan nila ng babae. Binalingan niya si Torin. “Tell me, are you busy right now?
I want to have breakfast with you. Hindi pa ako kumakain dahil akala ko, gusto mo
akong kasabay.”

“Alright! Sam, give us thirty minutes.” Tumayo na si Torin, hindi na hinintay pa

ang sagot ni Samantha.

Napangiti nang lihim si Angela. She knew Torin will choose her.

“But Torin—”

“Hindi kami magtatagal. I just need a little break with my wife. It’s been a week
since the last time we had breakfast. Hindi malaking bagay ang thirty minutes na
hihingin ko, but it’s enough for me to regain my energy.”

“But we had breakfast earlier.”

“Yes, but it’s different when I do it with my wife.” Ngumiti sa kanya si Torin.

Masyadong na-touch si Angela sa sinabi nito. Nais niya itong halikan sa mga oras na
iyon. Torin held her waist. Nasa kanya lang ang mga mata nito kaya hindi na niya
pinansin pa ang babaeng may pangalang Sam. Naiwan naman ito sa silid nang tila
maiiyak.

Pagpasok sa elevator ay hinapit kaagad siya nito at siniil ng halik. “I miss you,
wife.”

“And I love you, husband.”

“Bakit hindi ka kumain ng agahan kanina?”

“Gusto ko kasing makasama ka. Ilang araw ka nang umaalis nang maaga. Tuwing
gigising ako, text message lang ang natatanggap ko. Kahit ang bulaklak ko ay
nakalimutan mo na.”

“Oh! I’m sorry! I was so busy with so many things going on in acquiring the
company.”

“And who is this Sam? It’s my first time seeing her. Is she your ex?”

Bigla nitong kinamot ang tungki ng ilong para bumuwelo. “Well, she’s my buddy.”

“A f*ck buddy?” inis niyang tanong.

Kinamot nito ang likod ng ulo. It was the first time she saw Torin acting
uncomfortable while they were talking about a woman.

“Meron ba akong dapat ikabahala, Torin?”

“No!” agad na sagot nito.

Biglang napaisip si Angela. His husband has been with that woman for a week now, at
mangyayari pa yata ang mga pagsasama ng mga ito sa mga susunod na araw hanggang
hindi pa tuluyan na na-ipasa sa pangalan ng kanyang asawa ang lahat.

“Nothing was going on with Sam and me recently. I am loyal. She was here because
she was the person who is investigating the company in the past. Halos lahat ng
narito sa opisina ay siya ang umasikaso kaya siya ang madalas kong kasama. But I
want to assure you that whatever things are going on with Sam and me are over.”

Sapat na sa kanya ang simpleng paliwanag nito. Kung anuman ang relasyon na mayroon
ito sa mga babae sa nakaraan ay wala na sa kanya, ang mahalaga ay ang ngayon.

Sa canteen ng gusali sila bumaba. Marami-raming mga tao ang naroon para rin mag-
break. Unang beses nila na pumunta sa palapag na iyon kaya ang mata ng lahat ng
kumakain ay sumusunod sa kanilang mag-asawa.

“O-order ako ng kape. Anong gusto mo?” tanong ni Torin.

“Ikaw na ang bahala. I’ll choose that table.” Itinuro niya rito ang mesa na malapit
sa bintana.

Naghiwalay sila ni Torin. Nagtungo naman si Angela sa bintana. Habang nakaupo siya
ay nakatanggap siya ng mensahe kay Kweku.
Angela, natagpuan ko na si Anne. Inikot ko ang lahat ng ospital na malapit sa
probinsya. Sakto ang deskripsyon ng babaeng dinala sa Rural Hospital ng mag-asawa
sa deskripsyon ng iyong katawan.

Napalunok si Angela. Nilingon niya si Torin na pabalik na bitbit ang plato ng

pancake at dalawang tasa ng kape. Hindi niya alam ngunit kinabahan siya.

***

SAMANTALA, sa itaas na palapag, inis na inis si Sam sa nangyari. Hindi niya akalain
na sasama si Torin sa asawa nito. Nasuntok niya ang mesa.

“I told you. Mas maganda na hindi ka na sumama pa kay Boss Torin. Pwede mo naman
kasing ipasa sa akin ang trabaho, ngunit nagpumilit ka pa. Ikaw tuloy ang
nasasaktan,” wika ni Makoy.

Tiningnan niya ito ng matalim at saka determinadong sinabi, “And I also told you
that I love Torin. Hindi ko siya basta ibibigay!”

“Unfortunately, the person you love is deeply in love with his wife. Sam, move on!
Sa palagay mo ba ay may magagawa ka pa? I was with them for months. Ako na ang
nagsasabi, kayang iwan ni boss ang trabaho niya rito para kay Angela.”

“Meron pa akong magagawa! Hahanap ako ng paraan para magustuhan ako ni Torin!
Hahanap ako ng paraan para mawala sa landas yang asawa niya!”

“Tsk! Ang tigas ng ulo mo. Ilang taon kang nagkaroon ng tsansa kay Torin, may
napala ka ba? Hindi ba’t wala? Kung noon na walang asawa si Boss ay hindi ka niya
nagustuhan, ngayon ka pa aasa na masyado na niyang mahal si Angela?”

Nahampas niya ang mesa. “Hindi niya mahal ang asawa niya! Ginawa ko ang lahat,
Makoy! Dapat na ibalik niya sa akin ang pagmamahal na ‘yon!”

“Bahala ka!” inis na wika nito. Naglakad na ito patungong elevator.

“Saan ka pupunta?”

“Sa canteen, magkakape. H’wag mo nang isipin na sumama dahil baka masaktan ka lang
kapag nakita mo sila.”

Inis na dumekuwatro na lang si Sam sa kinauupuan. Nauna siya kay Torin, nauna
siyang makilala nito at mag-asawa lang naman ang dalawa sa papel. Naramdaman niya
na pinahalagahan siya nito kaya alam niya na may pag-asa siya!

Isang minuto bago ang treinta minutos na hiniling ni Torin, bumalik ang mag-asawa.
Halos puno ng hinanakit ang kaloban niya nang hindi man lang nahiya ang mga ito na
maghalikan sa tabi ng pintuan. Bumilog ang kanyang kamao.

Sam, ilang beses ka pa ba magpapakatanga? tanong niya sa sarili.

Noong nakaraang linggo ay nagtungo siya sa bahay ng
pagbabalik sa Pilipinas. Hindi nahiya ang dalawa na
them, it broke her heart! Lalo na at naririnig niya
Ngunit wala siyang planong tapusin ang kung ano man
Torin!
mga ito. Unang araw ni Torin sa
magtalik sa balkonahe. She saw
ang mga halinghing ni Angela.
na nasimulan niya. She must get

“See you later tonight,” ani Angela, hinayaan si Torin na pumasok.

Hindi niya natiis na komprontahin ito nang mawala si Torin sa kanilang paningin.
“Babawiin ko si Torin!”

Nagtaas ang kilay ni Angela. Tumayo naman si Sam para pantayan ng taas nito.
“Babawiin ko si Torin dahil ako ang nakauna sa kanya.”

Nabigla siya nang tumaas ang sulok ng labi nito. “Good luck kung gano’n.”

Bahagya siyang nainis, ngunit hindi niya ipinahalata. “Babawiin ko kung ano ang sa
‘kin!”

Angela chuckled. “Ano ba ang meron ka na inagaw ko? I’m sorry, girl. Akala mo ba ay
masisindak mo ako sa ‘Babawiin ko ang asawa mo at maghintay ka lang’? I’m sorry,
but Torin is mine. I’m his wife! Kahit ayawan niya ako ay ipaglalaban ko siya dahil
asawa niya ako.”

Humalukipkip siya at saka tiningnan ito nang walang emosyon. “I was with Torin for
eight years! We are doing a lot of things in eight f*cking years— F*cking! F*cking!
And f*cking! I did a lot of things for Torin! Ginawa ko ang lahat para tulungan
siya kaya may karapatan ako sa kanya!”

To her surprise, Angela crossed her arms and chuckled.

“Do you really think that I'd be swayed by your words that you f*cked my husband
for a couple of years? He had you— and so what? Kahit na anong butas pa ng katawan
mo ang pinasukan ng pag-aari niya ay wala akong pakialam! I’m not his wife by then!
And do you really think Torin is incapable of doing things on his own? Let me tell
you this, nariyan ka man o wala, sigurado na kaya ng asawa ko ang lahat ng plano
niya sa buhay.” Tumalikod na ito.

Kumuyom ang kamay ni Samantha sa sinabi ni Angela. Nais niya itong sabunutan sa
oras na iyon.

“Siguraduhin mo na wala kang sikreto na hindi ko malalaman,” aniya.

Napahinto ito ng lakad kaya nais niyang magdiwang, ngunit nabigla siya nang
lumingon ito.

“Siguraduhin mo rin na kaya ng sikretong iyan na mapunta sa’yo ang asawa ko. A
piece of advice, Sam— good luck!”

Gigil na gigil siya rito nang mawala ito sa paningin niya at pumasok na sa
elevator. That woman! She was domineering and ready to fight her!

zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 61- Identity

MAY ilang araw nang kinakabahan si Angela. Hindi siya mapakali dahil nawawala na
naman si Anne matapos malaman ni Kweku na naroon ito sa ospital. Wala na siyang
magawa kung hindi ang makipagkita sa lalaki. Abala si Torin sa opisina kaya kinuha
niya ang pagkakataon na iyon para magpaalam rito.

Kausap niya ito sa cellphone habang tinutungo niya ang daan palabas ng gusali.
Nasanay na sa kanya si Edward na siyang senior niya sa laboratoryo sa madalas
niyang paghingi ng half day rito.

“May kailangan akong asikasuhin sa Madrigal Corporation,” pagsisinungaling ni

Angela sa kanyang asawa.

“Is it important?”
“Yes.”

Saglit itong natahimik bago muling nagsalita sa kabilang linya. “Okay! Mag-ingat
ka!”

Pumara siya ng taxi para ihatid sa Macapagal Hospital. Hindi naman niya akalain na
may susunod sa kanya. Angela has been watched every time because Torin wanted to
make sure that she was safe. Because of Angela’s anxiety and carelessness, she did
not know that someone was following her.

Sa ospital, sinalubong agad siya ni Kweku para dalhin sa parking kung saan naroon
ang sasakyan nito.

“What the hell is she doing? Bakit kailangan niyang umalis?” hindi niya napigilang
itanong kay Kweku habang kasabay itong naglalakad.

“I don’t know. Ayon sa interview ng ospital sa mag-asawa, nakita ng mga ito si Anne
na hinimatay sa kalsada doon mismo sa probinsiya. Sa palagay ko dahil ‘yon sa hindi
pa siya tuluyang nakabawi noong mga panahon na iyon sa katawan niya. Hindi pa siya
sanay sa katawan ni Angela Capili. Nang puntahan ko naman siya sa ospital,
nakalabas na raw ito.”

Napangiwi si Angela. “Ano ang balita sa kanya ngayon?”

“Nag-isip si Kweku. Kailangan nating puntahan ang nabiling apartment ni Anne noong
Angela Madrigal pa siya. Posibleng naroon siya ngayon dahil wala naman siyang ibang
pupuntahan.”

Tumango si Angela. Hindi siya mapalagay at kailangan niyang makausap ang babae para
siguruhin kung ano ang plano nito. Isa pa, nag-aalala siya rito. Tama ang sinabi sa
kanya ni Kweku, kapag naunahan sila ni Enzo, hindi nila alam kung ano ang
mangyayari.

Lumabas ang sasakyan sa lungsod na bahagyang ipinag-alala ni Angela. “Makababalik

ba tayo kaagad sa ULab?”

“H’wag kang mag-alala, mga dalawang oras lang ay nasa ULab ka na. Hindi naman
ganoon kalayo ang bahay ni Anne.”

“Paano mo nga palang nalaman a ng tungkol do’n?”

“I asked someone to investigate. Hindi ko kasi siya matagpuan nitong ilang araw
kaya kailangan ko nang alamin ang plano niya.”

***

SAMANTALA, sa opisina ni Torin. He was busy when Samantha came in his office.

“Art has news for you. Pick up your phone.”

Bumuntonghininga si Torin at saka sinunod ang sinabi ng babae. Unang bumungad sa

kanya ang larawan ni Angela sa ipinadalang larawan ng taong nagbabantay sa kanyang
asawa. Nakasuot ito ng pantalon na bumaba ng taxi sa Macapagal Hospital. Pagkatapos
ay sinalubong ng doktor sa main entrance. Wala naman siyang hinala sa kung ano ang
mayroon sa larawan. Normal lang ang kilos ng mga ito lalo na at nakakunot ang noo
ng kanyang asawa roon.

Ang hindi niya nagustuhan ay ang pagsisinungaling sa kanya ni Angela.

Akala ko ba ay pupunta siya sa Madrigal Corporation?

“Do you know who the man Angela is with, Torin?” tanong ni Sam.

Pinakatitigan niya ang mukha ng lalaki sa picture. “This?”

“That is Kweku Mensah! Remember the doctor that we’ve been watching for the past
few months—the man who poisoned his wife, and her new lover? That is the man! Paano
niyang nakilala si Angela?”

“They know each other because they have worked in the same hospital in the past.”
Alam niya ang tungkol doon dahil inalam niya ang lahat tungkol kay Angela.

“Sigurado ka ba na hanggang magkatrabaho lang sila? Bakit kailangan sumama ng asawa

mo kay Kweku?”

Sumama ang mukha ni Torin. Ayaw niya sa lahat ay iyong iniintriga siya lalo na at
hindi niya alam ang sagot. He dialed Angela’s phone. Baka sakali na makausap niya
ang asawa at sakaling mapabalik niya ito sa opisina. Pinagkakatiwalaan niya si
Angela, ngunit hindi ang lalaking kasama nito na alam niyang may ugnayan sa
sindikato. Hindi dapat nakikipagkaibigan ang asawa niya sa tulad nito.

Sumama ang mukha ni Torin nang hindi kumokonekta ang tawag niya kay Angela. Nang
mainip ay tinawagan niya si Art.

“Where is Angela?” tanong niya sa lalaki.

“Boss, lumabas kami ng lungsod. I’m not sure where we are heading.” Ayon sa lalaki
ay nakasunod ang sasakyan nito sa sinakyan ng kanyang asawa.

Umasim ang mukha ni Torin. “Tell me where it is.”

Sinagot naman nito ang kanyang tanong. Hindi niya maintindihan, ngunit pakiramdam
niya ay may hindi magandang mangyayari kaya pinakansela niya ang lahat ng plano
niya sa araw na iyon. Kinuha niya ang coat. Siya namang pasok ni Makoy sa loob ng
silid. Naguluhan pa ito dahil halatang tensiyonado ang usapan nila ng kababata
nitong si Sam.

“Boss, dumating na ang resulta ng laboratory test ni Dr. Macasaeg.”

Kinuha ni Torin ang envelope, inilagay sa kanyang drawer at kinandado. Saka na niya
iyon titingnan. Ang mahalaga sa ngayon ay makita niya si Angela.

“Ikaw na muna ang bahala rito sa opisina,” bilin niya kay Sam.

“P-pero sasama ako,” kontra ng dalaga.

“Stay here! Hindi naman kailangan ng presensiya mo ro’n.” Tinalikuran na ito ni

Torin. “Makoy, get the car ready. Ask Art for their current and exact location.”

Tumango lang ito. Sumunod siya sa lalaki para bumaba ng gusali. Hindi niya
maintindihan kung bakit kailangan magsinungaling sa kanya ng asawa. Ang isa pa sa
katanungan niya ay kung bakit ito sumama kay Kweku.

***

ANGELA was anxious. Ano ang nangyayari at bakit parang hindi maganda ang kanyang
kutob? Pakiramdam niya ay may hindi magandang magaganap sa araw na iyon.
Bumaba sila ng sasakyan ni Kweku. Tahimik ang hinintuan nilang apartment kaya duda
siya kung may tao sa loob nito.

“I’m going in. Stay here and wait for me,” ani Kweku. Nagpalinga-linga ito sa
magkabilang direksiyon bago sumampa sa gate para makapasok.

Nang naroon na ito sa loob ay pinakiusapan niya itong papasukin na rin siya. Hindi
siya mapapalagay kung maiiwa siya sa labas. “Let me in. Ako ang magbubukas ng
pintuan sa loob.”

Sumunod naman sa kanya ang lalaki. She gets a hair clip holding some of her strands
and uses it to open the main door. Ipinasok niya ang dulong bahagi ng clip sa
maliit na butas ng seradura. Kinapa-kapa iyon bago nila narinig ang pag-click nito.
She slowly opened the door. Tahimik masyado ang bahay at may kadiliman.

“Sigurado ka ba na ito lang ang alam niyang puntahan?” tanong ni Angela.

“Yes, wala na siyang iba pang mauuwian. Imposibleng umuwi iyon sa mga Madrigal.”

Tinungo ni Kweku ang trash bin para alamin kung tama ang hinala nito. Tulad ng
inaasahan ay may nakita itong basura ng pinagkainan. Umakyat naman si Angela sa
kuwarto sa itaas para alamin kung naroon ang babae.

Wala siyang nakitang kakaiba bukod sa mga papel na nasa ibabaw ng computer table.
Inaral niya ang mga iyon at nakita ang ilang withdrawal slips. Anne withdrew her
money! Nakita niya ang kanyang tatlong withdrawal sa magkakaibang bangko.

“Sh*t!”

“What?” tanong ni Kweku na kaaakyat lang sa itaas ng bahay.

“She withdrew my money! What is she thinking?!” inis na usal niya habang iniisa-
isang suriin ang mga iyon.

“Ano?” Nanlalaki ang mata ni Kweku.

Naihampas ni Angela ang kamay sa mesa kasama ng mga papel. Hindi malayo na ma-
withdraw nito ang kanyang pera kung may alam na ito sa kanyang pagkatao noon pa
man. Angela can use her identity, lalo na at gamit nito ang kanyang katawan— ang
mukha ni Angela Capili.

“Sigurado na nais niya nang angkinin ang buhay na mayroon ako! Nais niyang kunin
ang pagkatao ni Angela Capili!”

“P-pero hindi natin iyon sigurado.”

Hinawakan niya sa magkabilang balikat ang kaibigan. “Kweku, one thing is for sure—
sigurado na binabantayan ni Enzo ang mga bank accounts ko at hindi imposible na
alam na niyang nag-withdraw ako ng pera. I mean si Angela Capili!” Bigla niyang
napagtanto na siya lang din ang tinukoy. “F*ck! I mean, whoever the woman is!
Siguradong nasa panganib siya ngayon!”

“Sa palagay mo, saan siya nagpunta? I checked the stove. Halatang nagamit pa
kaninang umaga,” ani Kweku.

Nag-isip si Angela nang mabuti ‘tapos ay napatingin siya rito. “Sa airport!”

Iyon ang naisip niyang posible na pinuntahan ng babae kung may plano na itong
angkinin ang kanyang katauhan. Sigurado na magtatago na ito nang tuluyan sa ibang
bansa.

“Let’s go!”

Bumaba sila ni Kweku sa ibabang palapag at palabas ng bahay. Ngunit halos takasan
siya ng kulay nang makita si Torin na naghihintay sa kanya sa labas ng gate.
zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 62- Woman on the wall

“T-TORIN?” Napalunok si Angela nang makita na madilim ang mukha ni Torin. Bakit
naman ngayon pa ito nagpunta roon kung kailan kailangan nilang makita si Anne?
Kailangan niyang masiguro na ayos lang ang katawan niya at si Anne.

Hindi nagsalita si Torin sa halip ay lumapit ito sa kanya at hinawakan siya nito sa
kamay. Hinila siya nito palayo kay Kweku. Nataranta si Angela. Kailangan pa naman
nilang habulin si Anne sa airport.

“Angela!” tawag ni Kweku, nag-aalala.

“T-Torin, let me stay. M-may kailangan akong gawin ngayong araw. Torin, I-I will
explain later on, but please let me go with Kweku.”

Hindi sumagot ang lalaki, ngunit naramdaman niyang mas humigpit ang hawak nito sa
kanyang braso. Nilingon niya si Kweku.

“Kweku, ikaw na muna ang bahala. You know what to do!”

Napatigil si Torin sa pagkilos. Kita niya ang panlilisik ng mata nito na unang
beses niyang nakita sa loob ng mga pagsasama nila.

“Get the man!” utos nito sa tauhan na ikinabahala niya.

Nilapitan ni Art at Makoy si Kweku. Ngunit bago pa man makakilos ang dalawa ay
pinadapo na ng kamao ng kanyang kaibigan ang pisngi ni Makoy. Pagkatapos ay tumakbo
ito patungo sa sasakyan.

“Go, Kweku! Find her!” sigaw niya rito.

Nakarating sa sasakyan nito si Kweku. Hahabol pa sana si Art ngunit pinaharurot na

iyon ng lalaki.

Hinarap siya ni Torin. Sinalubong niyang muli ang nanlilisik nitong mga mata. Galit
na hinila siya nito patungong kotse at basta siya initsa sa loob ng sasakyan.
Sumakit ang balakang niya sa ginawa nito. Bago pa siya makakilos ay nakaupo na ang
lalaki sa kanyang tabi.

Nababahala si Angela. Hindi niya alam kung ano ang una niyang gagawin. Kung tatakas
o magpapaliwanag kay Torin. Isa lang ang sigurado siya, galit si Torin sa mga oras
na iyon.

Wala sila nitong imikan dahil kahit isang tinig ay hindi niya mailabas sa sobrang
sama ng mood ng kanyang asawa. Nakakuyom ang kamao nito na tila ba gusto nitong
manuntok sa oras na iyon. Hanggang sa makarating na lang sila ng kanilang tahanan.
Lumabas si Torin, hinila siya nito. Dinala siya sa loob ng bahay.

“Torin, nasasaktan ako!” reklamo niya na halos kaladkarin na siya nito papasok.
Hindi siya nito pinansin hanggang sa makarating sila ng kanilang silid. Initsa siya
nito sa ibabaw ng kama.

“Explain, Angela!”

Naging malikot ang kanyang mata. Hindi niya alam kung paano siya magpapaliwanag.
Saan ba siya magsisimula? Ang alam lang ni Angela, hindi niya kayang ipaliwanag kay
Torin ang lahat dahil natatakot siya. Takot na takot sa kahihinatnan ng kanyang
paliwanag. Ang katotohanan ang kinatatakutan niya sa lahat.

“Why, Angela? Is it because I’m not enough?” galit na wika nito kasunod ang
pagpigil ng katawan nito sa kanya sa ibabaw ng kama.

Before she could react, Torin bit her shoulder. Napapikit siya nang mariin matapos
maramdaman ang mga ngipin nito na nag-iiwan ng marka roon.

“T-Torin!” Nagsimula na siyang umiyak.

“Do you still love the man?” Before she could react, Torin aggressively pulled her
blouse. Sinira nito ang kanyang kasuotan.

“No!”

Marahas nitong nilamukos ang kanyang dibdib, kaiba sa nararamdaman ni Angela sa mga
nakalipas na araw sa tuwing magniniig sila ng lalaki. Ramdam niya ang galit nito sa
sobrang sakit ng kanyang natatanggap na parusa. Kinagat nito ang isa niyang dibdib
kaya siya nanlaban.

“Torin, let me go!” Pinilit niyang bumangon, ngunit mas dinidiinan ng lalaki ang
sarili nito sa kanya.

Torin kissed her harshly. Kinagat niya ang labi nito, ngunit ganoon din ito sa
kanya, hanggang sa malasahan na lang niya ang dugo na hindi niya alam kung sino ang
nagmamay-ari sa kanila ni Torin.

Hanggang sa nawalan na lang siya ng lakas dahil kahit anong pilit niyang makalayo
kay Torin ay hindi niya magawa. Wala na siyang nagawa sa oras na iyon kung hindi
ang umiyak. Angela cried because she felt violated.

Nahimasmasan naman ang lalaki sa ginawa nito sa kanya matapos marinig ang kanyang
mga pag-iyak, lumayo ito. Napalitan ng pinaghalo-halong emosyon ang mga mata ni
Torin nang makita ang estado niya sa kasalukuyan. Punit ang blusa ni Angela. May
marka ng ngipin nito sa kanyang balikat. Nagdugo na nga ito. May tumutulo na ring
dugo sa kanyang labi. Namumula ang ilang parte sa kanyang katawan mula sa mga
mahigpit nitong paghawak at pagpipigil—na sa palagay niya ay mag-iiwan ng pasa
kinalaunan.

“Explain, Angela!” galit na bulalas ni Torin.

“As much as I want to explain everything, it’s hard,” halos hindi na narinig na
sinabi niya dahil sa mga pag-iyak.

“Damn it!” Dumagundong ang boses nito. “Tell me, nagkaroon ba kayo ng relasyon ni
Dr. Mensah? It explains everything now! Kaya madalas kang pumayag na maging nurse
niya, tama? You were in love with him in the past! You say it in your diary. Yeah,
right! The person that you are always looking up to is not your ex-boyfriend Earl,
but Kweku!”

What Diary? Naguluhan si Angela sa narinig.

Nag-ring ang cellphone ni Torin.

“Boss, we found Silence! Nakita siya sa CCTV sa airport!” ani Art sa lalaki.

Dumilim ang mata ni Torin. “Maghanda kayo!”

Hinablot nito si Angela mula sa kama.

“Torin, let me go!”

Ganoon na lang ang kanyang bigla nang ipasok siya nito sa loob ng closet at iitsa
doon.

“Dito ka mananatili hanggang sa makabalik ako!”

“No, no, Torin!” Bago pa siya makakilos ay sinarado na nito ang closet. Naiwan siya
roon sa loob. “Torin!”

Hinampas ni Angela ang pintuan habang patuloy na umiiyak. “Torin, let me go!”

Napaupo na lang siya sa tabi ng pintuan na panay ang hagulgol.

***

TORIN was hurt, deeply hurt! Walang umiikot sa kanyang isipan sa oras na iyon kung
hindi ang patayin na lang si Silence dahil sa sobrang sama ng kanyang loob. Kung
tutuusin, simula nang makuha niya ang larawan ng babae ay wala na siyang gustong
gawin kung hindi ang patayin na lang ito.

Sakay siya ng kanyang sasakyan. Katabi niya si Makoy na magmamaneho. Hindi ito
nagsasalita sa oras na iyon o kahit ang gumawa ng ingay dahil sa malamig niyang
pakikitungo. Umaabot yata sa kanyang ulo ang lahat ng kanyang galit. Ang makita si
Angela na nagpunta sa tirahan na binili nito nang kasama si Kweku ay hindi niya
nagutuhan. Dinagdagan pa ni Silence na kailangan niyang asikasuhin.

Nang makarating sa airport ay nasaksihan nila ang pilit na pagpapasok ng isang

babae sa isang van.

“That’s Silence!” wika ni Makoy, tukoy ang babae na nakabestida.

“Call for backups!” aniya, saglit na kinalimutan si Angela sa kanyag bahay.

Bumaba si Art ng sasakyan patungo sa mga kalalakihan. Nanutok ito ng baril sa van.

“Give me the woman!” nagbabantang sigaw nito.

Naalarma naman ang mga kalalakihan kaya pinaputukan nito ng bala si Art.

“Shit!”

Pagkatapos niyon ay pinilit na ipinasok ng mga ito sa van si Silence.

“F*ck! Go and follow them!” utos ni Torin kay Makoy.

Hindi siya papayag na palagpasin ang pagkakataon na makuha si Silence! Umingit ang
gulong ng kanilang sasakyan at hinabol ang van.

Nauuna ang van sa pagtakbo, nakasunod ang kotse ni Torin, sa huli ay ang kotse ni
Art at ng isa pang kasama. Tumawag na ang huli ng backup para sumunod sa paghuli
nila kay Silence.

Nagpaputok ng bala ang lalaking sakay ng van sa direksiyon ni Torin. Sabay silang
yumuko ni Makoy. Binuksan ni Torin ang glove compartment ng kanyang kotse at
hinugot ang kanyang baril mula sa loob nito. Inilabas niya ang ulo at saka inasinta
ang lalaki na nakalitaw roon para paulanin sila ng bala. Pinaputukan niya ito,
ngunit hindi iyon tumama dahil sa biglaang pagliko ng sasakyan, ganoon din ang
kanyang sinasakyan.

“Sh*t!”

Hindi niya alam kung saan sila dadalhin ng van. Nabigla na lang siya nang may
lumagpas na motor sa kanilang gilid, sakay nito si Kweku.

“That’s Kweku!” ani Makoy.

“I know!” Nagdilim ang kanyang mata. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng
lalaki roon, ngunit humugot din ito ng baril at pinaputukan ang van na sinusundan
nila.

Is he helping us?

Bigla niyang naisip na posible na si Silence ang pakay din nito dahil magkaibigan
ang dalawa. Hindi siya papayag! He must get the woman who killed his mom!
Nagdidilim ang kanyang anyo at puro katanungan ang kanyang isip kung bakit nadamay
ang asawa niya sa grupo ng Black Knight. Bakit nadawit ito kay Makoy na dawit din
kay Silence?

“You must follow the van whatever happened!” aniya.

***

SAMANTALA sa loob naman ng van ay panay ang iyak ni Anne.

“Bitiwan n’yo ako! Hindi ako ang taong hanap n’yo!”

Sinampal ito ni Blue na tauhan ni Enzo.

“Nagmamaang-maangan ka pa, Silence! Hindi mo ba ako kilala?” sigaw nito.

Panay ang iyak ni Anne. Ano ba itong napasok niyang gulo? Akala niya ay makaaalis
na siya sa bansang iyon. Magpakalayo-layo at tuluyan na niyang iiwan ang buhay na
nakagisnan. Ngunit hindi niya akalain na panganib pala ang kahihinatnan ng katawan
ni Angela Capili.

“Let me go! Ahhh!” Napatili na lang siya nang may magpaputok ng bala sa likurang
bahagi ng van.

“F*ck this Kweku!” mura ng lalaki. Inilitaw nito ang ulo at inasinta rin ang
lalaking nasa motor.

Nagdidilim ang mata ni Blue na sinampal muli si Anne.

“Nasaan na ang tapang mong bruha ka?!”

Puro iyak lang ang naisagot niya sa tanong nito.

***
SA BAHAY ni Torin, partikular sa wardrobe. Napansin ni Angela ang tila asul na
liwanag na sumisingit sa ilalim ng silid. Nasa likuran iyon ng mga nakasampay na
damit ni Torin.

Habang hilam sa luha ay usisang nilapitan niya ito. She was curious what was that.
Hinawi niya ang mga damit. Bahagyang nakaawang ang isang maliit na pinto na unang
beses niyang nakita. Sigurado siya na wala iyon sa mga nakalipas. She pushed the
door.

Isang maliit na silid ang naroon. Nanlalaki ang mata ni Angela na pinasok ang
kuwarto na binabalutan ng asul na liwanag. Nakita niya ang buton sa gilid ng silid
at pinindot iyon. Agad na napalitan ng puting ilaw ang silid na mas lalong
ikinabigla niya.

Mas malinaw sa kanyang mga paningin ang malaking LCD screen na nakasabit sa pader
sa pinakadulo. Noon niya lang nakita na may camera ang halos bawat sulok ng
kanilang bahay. Kita roon ang kusina, ang sala, ang ilang silid o kahit ang hardin
sa ikatlong palapag ng bahay. Sa master’s bedroom naman ay isang parte lang ang
kita, ang lugar ng balkonahe.

Nakita ni Angela ang iba’t ibang uri ng armas, satellite phone sa kabilang gilid.
Nang ipihit niya ang kanyang katawan, binalot ng kung anong kilabot ang buo niyang
pagkatao nang makita ang kanyang larawan—larawan ni Silence.

May isang punyal na nakatusok sa kanyang noo dahilan ng pagkasabit nito sa pader.

Torin wants to kill her!

zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 63-I am Silence!

NATIGILAN si Angela nang makita ang sarili sa pader—ang larawan ni Silence. Paanong
napunta roon ang kanyang larawan? The photo was also the same photo she has in
Black Knight group.

Binuksan niya ang mga drawer para makakita ng kasagutan. She saw Torin’s badge as a
member of the Central Intelligence Group.

Italy. America. Pinagtugma-tugma niya ang mga iyon pati na rin ang grupo ni Enzo na
naroon sa bansa. Ang grupo ng huli ang inasikaso ni Torin noong mga nakaraang
linggo. Doon nakuha ng lalaki ang kanyang larawan.

Alam ni Torin! Alam nito na si Silence ang may kasalanan sa pagkamatay ng ina nito.
Binalot ng kung anong takot ang damdamin niya para sa kanilang dalawa ni Anne. May
plano si Torin na patayin si Silence, ngunit ang katauhan sa pisikal nitong
pagkatao ay hindi naman si Silence, kung hindi si Angela Madrigal. Nakagat niya ang
labi, panahon na yata para harapin niya ang kasalanan niya kay Torin.

Hindi dapat mamatay si Angela Capili dahil ang tunay nitong asawa ang nasa katauhan
nito.

“Back-up! We need back-up! Palabas na kami ng airport. Boss Torin needs men right
now!” narinig niyang wika mula sa isa speaker na sa kanyang palagay ay si Art.
Mahina lang iyon ngunit sapat ang lakas nito para makarating sa kanyang tainga.

Angela looks for a listening device sa mga gamit na naroon na konektado sa

koneksiyon ni Art. Hindi naman siya nabigo matapos makita ang hinahanap.

“We are now heading to the second street.” Kinuha ni Angela ang isa sa mga baril na
nakasabit. Sinuri kung may laman iyon.

Hindi siya nabigo na makalabas ng wardrobe matapos niyang barilin ang seradura ng
pintuan. Isinuksok niya ang armas sa kanyang suot na pantalon. Pagkatapos ay
nagmamadali siya na makalabas ng silid nila ni Torin.

“Where are you going?” tanong ni Sam na prenteng nakaupo sa nag-iisang couch,
katabi ng hagdan sa ibaba.

Napaismid siya. Hindi niya akalain na pababantayan siya ni Torin sa babae. Hindi
niya ito pinansin. Tinungo niya ang pintuan palabas. Hinawakan siya nito sa braso
nang salubungin siya ng preskong hangin matapos buksan ang pintuan at saka siya
pinigilan.

“As much as I wanted to let you go, I will be the one in trouble after. Ayokong
magkaroon ng problema kay Torin. Pumasok ka sa loob! Hindi ka maaaring umalis!”

Angela chuckled. “Really? Hindi ba’t pinapangarap mo na umalis ako ng bahay?

Bitiwan mo ako!”

Hindi siya nito pinansin at sa halip ay hinila siya pabalik sa loob. Sa inis ni
Angela ay nasuntok niya ang babae sa pisngi.

“What—?” Nabigla ito. Naniningkit ang mga mata at galit na lumaban ito sa kanya,
ngunit naiwasan iyon ni Angela.

Humugot ito ng baril at tinutukan siya, ngunit sabay lang din iyon sa paghugot niya
ng baril na kinuha mula sa silid ni Torin at itinutok din sa noo ng babae.

Tumaas ang sulok ng labi ni Samantha. “You’re good!”

“Kailangan ko bang magpasalamat sa papuri mo? I have to go! One thing is for sure,
Sam—diretso itong bala sa noo mo kapag kinalabit mo ang gatilyo. Kapag ako naman
ang namatay nang dahil sa’yo, you will face Torin’s consequences. Hindi mo naman
siguro gusto ang gano’n, tama?”

Kita niya na bahagyang nanginig ang labi nito. Pinagkiskis din nito ang ngipin kaya
umangat ang isang sulok ng kanyang labi. Humakbang paatras si Angela patungo sa
naghihintay na motor na sa kanyang palagay ay pag-aari ni Sam.

“I’ll go! I have to go!” Ibinaba na niya ang baril nang makalapit sa motor at
pinaharurot iyon patungo sa direksiyon na ibinibigay ni Art sa listening device.

“You must get the woman inside the van whatever happens!” narinig niyang wika ni
Torin.

Base sa direksiyon na sinasabi ni Art, patungo ang mga ito sa pier area.

Torin, please don’t kill her. Let me explain...

***

PATULOY ang pag-andar nang mabilis ng van kung saan sakay nito si Anne. Nakasunod
ang motor ni Kweku, nakasunod ang sasakyan ni Torin, at ang huli ay ang sasakyan ni
Art.

“Ahh!” Napahiyaw si Anne habang takip niya ang mga tainga para hindi marinig ang
mga putok ng bala na hindi na niya alam kung kanino galing. Kung sa lalaki ba na
naroon sa van at nakalitaw ang ulo para asintahin si Kweku, o kung kay Kweku ba na
ilang meto na lang ang layo at panay ang paulan din ng bala sa van?

Hindi niya alam. Basta ang alam lang niya ay natatakot siya nang sobra sa
nangyayari. Nabigla na lang siya nang nahulog ang lalaki na kasama nila sa van
dahil binaril ito sa noo ni Kweku.

“Shit! F*ck this Kweku!” mura ni Blue. Sinilip sa bintana ang lalaking nahulog.
“Bilisan natin! Naghihintay si Boss Enzo sa pier!”

Nabigla na lang si Anne nang lumiko ang sasakyan na halos isinama nito ang buong
katawan niya dahilan para tumilapon siya sa isa sa mga lalaking dumukot sa kanya.

“Please, ibaba na n’yo ako!” hiling niya habang patuloy na umiiyak.

Ang mga palad ni Blue ang kanyang natikman dahil sa galit nito sa kanya. “Where are
your confidence, Silence?!”

Namumula na ang pisngi ni Anne nang dahil sa mga pananakit ng lalaki simula pa
kanina. Naiirita ito sa kanya o naiinis. May tumutulo na ngang dugo sa gilid ng
kanyang labi. She whimpered and asked for mercy in silence.

“You shut up! You hear?!” singhal ni Blue na halos magdala ng kakaibang takot sa
kanyang buong pagkatao.

Dahil doon ay tahimik na lang siyang lumuluha. Ang nais lang naman niya ay makaalis
na sa bansang iyon, bakit kailangan pa rin niyang mahirapan kahit sa pagkatao ni
Angela Capili?

Samantala sa sasakyan ni Torin, nakarating na sila sa bay area, ngunit patuloy pa

rin silang sumusunod sa van.

“We are heading North! Salubungin n’yo ang van!” narinig ni Torin na wika ni Art na
patuloy na nagbibigay ng direksiyon sa monitor.

“You must get the woman inside the van whatever happens!” hindi na niya napigilan
na sabihin sa mga kasama gamit din ang monitor.

Maya-maya pa ay papasok na ang mga sasakyan sa pier area. Narinig niyang sinabi
iyon ni Art sa mga kasama. Mas lumuwag ang daan at halos sila lang din ang
naglalakbay sa sementadong daan. Nasa kaliwa nila ang dagat habang nasa kanan naman
ang mga pinagpatong-patong na kinakalawang na container; may orange, may berde at
may asul. Naningkit ang mga mata ni Torin nang makita na limang motor ang
naghihintay sa van sa kabilang direksiyon para abangan ito.

Ang sasakyan naman nila ang nakabuntot rito. Isa sa mga tauhan niya ang nagpaputok
ng baril. Asintado ang noo ng driver ng van dahilan para mawalan ito ng balanse at
dumiretso ang sasakyan sa tubig.

“Sh*t!” mura ni Makoy.

Nabigla na lang sila nang huminto rin ang motor ni Kweku, pagkatapos ay tumalon ito
sa dagat. Unti-unti namang kinakain ng tubig ang van.

“Bantayan ang lahat ng port! Huwag n’yong hayaan na makatakas si Silence o si

Kweku!” utos ni Torin.

Binabalot siya ng kung anong galit. Limang taon siyang naghintay sa paghaharap nila
ng babae. Nais niyang itanong kung ano ang dahilan nito para gumawa ng kakaibang
klase ng gamot na pumatay sa kanyang ina. She was the one who started this all!
Ikalawa si Enzo!

Taimtim na naghihintay si Torin sa paglitaw ni Silence at Kweku. Hindi naman siya

nabigo nang makita ang paglitaw ng ulo ni Kweku sa tubig, kasunod ang mukha ni
Silence na nawalan ng malay at halatang nalunod ito sa tubig. Sunod-sunod na
tinutukan ito ng baril ng kanyang mga tauhan.

Kweku saved Anne until they reached the edge. Tinulungan ito ng lalaki na makaahon
sa pampang na kasalukuyang walang malay. Hindi alintana ang mga armas na nakatutok
dito at sa babae. Masama ang mukha ni Torin na lumapit sa mga ito.

“Let me save her first,” hiling ni Kweku sa kanya. He pumped Anne’s chest, then his
lips captured hers to give her air.

Ilang saglit lang ay sumuka si Anne ng tubig pagkatapos ay umubo. Ngunit binalot
din kaagad ng takot nang mapagtanto na ilang bala ng baril ang sasalubungin nito
mula sa grupo ni Torin.

“K-Kweku!” Yumakap ito sa lalaki.

Galit na hinila ni Torin ang babae na akala mo ay hindi makapapatay kahit ipis sa
kasalukuyan. Anne’s lips trembled. Nagsusugat na ang pisngi at labi nito. Kahit ang
mga mata mula sa mga pag-iyak.

“Anne! Torin, please, don’t—!” hiling ni Kweku. Sinuntok ito sa pisngi ni Art
pagkatapos ay sinipa sa tiyan dahilan para tumilapon ang lalaki sa sahig. Hindi na
makalaban si Kweku dahil sa mga armas na nakatutok dito.

“Please!” naisigaw na lang ng lalaki para pakiusapan si Torin.

Tila sinapian naman si Torin ng kung anong klase ng demonyo na initsa ang babae sa
gilid ng kanyang sasakyan, pagkatapos ay tinutukan ito ng baril. Marahas siyang
humugot ng hangin.

“You know what? I’ve been dreaming about this day! Almost every day! Why? What did
you do to my mom?” singhal niya.

Panay naman ang iyak ni Anne. “P-please, h’wag mo po akong sasaktan. W-wala akong
alam…”

“Torin!” naririnig niyang wika mula kay Angela mula sa hindi kalayuan. Nakasunod
ito sa kanila. Nilingon niya ang asawa na hindi niya alam kung paanong nakasunod sa
kanila. Pagkatapos ay sinenyasan si Makoy na pigilan ito.

“Torin, no! Please don’t!” naiiyak nang wika ni Angela. Galit nitong binaril ang
unahan ng paahan ni Makoy para makalusot at makalapit sa kanila.

“Why, Silence?! Why?!” Binalot ng galit kasabay ng lungkot ang pagkatao ni Torin.
Hindi niya kasi aakalain na dadating siya sa puntong ganito matapos mamatay ng
kanyang ina na sumakabilang-buhay na lang din nang nag-iisa. Tinutok niya sa noo
nito ang butas ng hawak niyang armas habang lumuluha.

“Angela...” usal ni Kweku.

Nakalapit naman si Angela nang umiiyak. Hinarap niya ang mga mata nito na nag-
protekta sa katawan ni Anne.

“Move, Angela!” galit na wika niya. Hindi niya alam kung paanong nagkaroon ng
ugnayan ang asawa niya sa mga ito.
“Why? You want to kill Silence, right? Heto na! Heto na ‘ko! Hindi mo kailangan
pumatay ng inosente.” Hinawakan nito ang dulong bahagi ng kanyang baril para idikit
sa noo nito.

“Angela, move!” sigaw niya rito.

Umimpit ito ng iyak. “Why would I? Para hayaan ka na pumatay ng taong inosente?
Kill me, Torin. Kill me! Tutal naman ay namatay naman na talaga dapat ako noon pa,”
wika ni Angela. Hilam na sa luha ang pisngi nito. He saw guilt, sadness, and
sorrow in her eyes.

“What are you saying, Angela?”

“Silence. I am Silence…”

zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 64-Consequences

“I AM Silence.”

Natigilan si Torin sa narinig.

“What are you saying?!” galit na sigaw niya sa asawa. “Huwag kang magbiro nang
hindi maganda. Move, Angela! She’s dangerous!”

Napapikit na lang si Angela. “I am Silence! Nang malunod si Angela Madrigal sa pool

sa tahanan mo, iyon ang simula.” Humikbi ito nang saglit, pagkatapos ay nagpatuloy.
“Nang magising ako ay nasa katauhan na ako ni Angela Madrigal. She’s your wife, w-
while I am nothing, Torin… I am just the person who created the poison… kaya madali
na lang sa ‘kin na nailigtas ang daddy mo, naalala mo ba ‘yon?”

Nanginginig ang mga kamay ni Torin na itinutok sa ulo ng kanyang asawa ang kanyang
armas. Inisip niya ang mga sinabi nito; ang mga pagbabago ng kanyang asawa, ang
kakayahan nito na makagawa ng gamot sa ULab gayong nurse ang natapos nito, ang
naibahagi sa kanya ng kanyang lolo na maaaring gumamit ng Dimension ang kanyang
asawa.

Tila nanggagaling sa kaloob-looban ng kanyang damdamin ang sakit. Ang maliliit na

punyal na para bang pinapatay siya sa kasalukuyan. He loves his mother so much, but
Angela...

Kung bakit naman sa dinami-dami ng tao na kailangan niyang harapin ay si Angela pa?

“Kill me, Torin! Kill me!” sigaw nito. Napapikit ito na hinawakan ang kanyang armas
pababa sa dibdib nito. “Heto lang ang tanging kasagutan para mapanatag ang kalooban
mo at ng lahat…”

“Angela…” bulong ni Anne habang natatakot na nagtatago sa likuran ng kanyang asawa.

Torin’s lips trembled. Sa huli ay napasigaw na lang siya ay ibinaba ang armas mula
rito. Umimpit ng hikbi ang kanyang asawa.

“Ahh—!” sigaw niya para ilabas ang sama ng kanyang loob. Para siyang mababaliw.

Sa huli ay nagyakap ang dalawang babae at sabay na umiyak. Hindi niya alam kung
dahil lihim na nagpasalamat ang mga ito sa pagbibigay niya ng tyansa. Ngunit isa
lang ang nasisiguro ni Torin—mahal niya si Angela na hindi niya akalain na si
Silence.

“I won’t fight you. I’d rather accept defeat.” Umaalingawngaw ang bagay na iyon sa
kanyang pangitain.

Sa pinaghalo-halong emosyon ay tinalikuran niya ang dalawang babae.

“Let’s all go back!” huling utos niya sa mga kasamahan. Pakiramdam niya ay napagod
siya nang sobra ngayong araw sa pinagsama-samang mga reyalisasyon at mga pagbunyag
ng sikreto.

Tahimik naman na sumunod si Makoy na halatang hindi pa rin makapaniwala sa

kinahinatnan ng paghabol nilang iyon kay Silence. Naguluhan din ang iba pa.

Who would have thought that Silence was too close against Torin? Naroon lang ito sa
kanyang tabi na minahal niya nang sobra.

***

WALANG ginawa si Angela kung hindi ang umiyak nang umiyak habang minamaneho ang
motor. Nanlalabo na ang kanyang mata kaya naman inihinto na muna niya ang motor at
tumigil sa isang waiting shed na nadaanan kaysa ang mapahamak pa siya.

Inilabas niya ang kanyang nararamdaman. Umupo siya roon at saka humagulgol. Sumunod
na huminto rin ang motor ni Kweku na nakaantabay sa kanya, sakay nito si Anne.

“Angela…” usal ni Kweku.

“Angela, I’m sorry… Kasalanan ko yata ang nangyari na ito sa inyo,” wika ni Anne.
Nakalarawan sa mukha nito ang konsensiya.

Napailing siya. Kung tutuusin ay wala namang kasalanan ang babae. Lilitaw at
lilitaw rin ang sikreto niyang iyon sa kinalaunan. May kasalanan siya kay Torin at
mas maaga lang na dumating ang kanyang hatol.

“I love him, Kweku… I deeply fell in love with Torin,” usal ni Angela. “Why do I
have to face these consequences? Kung bakit naman kasi si Madam Estella pa?”
Umimpit siya ng iyak. Hindi niya akalain na sobrang sakit ang mahalin si Torin.

Huli niyang naramdaman ang ganito ay noong namatay pa ang kanyang magulang.

Niyakap siya ni Kweku. Awang-awa sa kanya ang kaibigan. Wala siyang ginawa kung
hindi ang umiyak sa dibdib nito. Tahimik naman si Anne na nakamasid. May ilang
minuto sila sa waiting shed bago niya napagdesisyunan na umuwi at kausapin si
Torin.

“Sigurado ka bang kaya mo na siyang harapin?” tanong ni Kweku.

“I have to. M-Magpapaalam na ako sa kanya.” Kailangan niyang lumayo muna sa asawa
para bigyan ito ng laya na makapag-isip. Hindi rin naman kasi siya mapapalagay na
manatili sa tabi nito. Siya na mismo ang hahatol sa sarili niyang aksyon.

“Puntahan mo kami sa condo unit ko kung sakali na hindi maganda ang kahinatnan ng
pag-uusap n’yo ni Torin.”

Tumango siya. Sumakay na siya ng motor para dalhin iyon sa bahay ng kanyang asawa.
Hindi niya alam kung tatanggapin pa siya nito, ngunit kailangan niyang maibahagi
kay Torin ang lahat para kapwa sila makahinga nang maluwag, bago man lang siya
tuluyang lumayo rito.
Bumaba si Angela ng motor nang makarating sa tapat ng gate ng bahay nila. Hindi
naman siya pinigilan ng guwardiya na pumasok sa loob kaya naisip niya na pangitain
na iyon.

Nakita niya si Makoy na naninigarilyo sa tabi ng sasakyan. Malalim ang tingin nito
nang makita siya. Nilagpasan niya ang lalaki at tumuloy sa loob ng bahay. Sigurado
na naroon si Torin sa bahay nito.

Nakita niya si Gloria, wala itong emosyon. Gayunman ay tinanong niya ito kung
nasaan si Torin.

“Naroon siya sa silid ninyo,” simpleng sagot nito.

Humakbang si Angela paakyat. Sa ibabang baitang pa lang ng hagdan ay nakaramdam na

siya ng takot. Nang makarating sa ikalawang palapag, nanginginig ang mga kamay niya
na nakahawak lang sa seradura ng pinto bago niya iyon pinihit at binuksan.

Tulad ng dati ay madilim ang silid nito. Hinayaan niya ang sarili na makabawi sa
dilim. Natagpuan niya ang lalaki na nakaupo habang nakasandal sa pintuan ng
wardrobe. May hawak itong baso, sa tabi nito ang isang bote ng alak.

“Torin…”

Lumapit siya rito at huminto dalawang hakbang ang layo. Sinalubong niya ang mata ng
lalaki sa ilalim ng dilim na bumabalot sa pagkatao nito. Hindi ito sumagot, sa
halip ay nagsalin ng alak. Pagkatapos ay nilagok iyon nang isahan.

“I-I’m sorry, Torin.” Humikbi si Angela.

Ibinagsak nito ang baso sa sahig. Hinila nito ang kanyang kamay dahilan para
mapaluhod siya at pantayan ang mukha ng lalaki. She could smell the reek of alcohol
coming from his mouth. Binabalot din ng kung anong kalungkutan ang mata nito habang
nakatingin sa kanya. Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat.

“Tell me, Angela, everything you had said wasn’t true, right? Tell me! Tell me…”
Niyugyog siya nito na para bang gusto siya nitong gisingin sa katotohanan. “You are
not Silence, Angela…”

Nag-uunahan na pumatak ang kanyang luha.

“I’m not the real Angela Madrigal, that is the truth, Torin. I make poison— to kill
people. I am Silence, a Black Knight member, and your biggest enemy. I am the
person who killed your mom.” Umimpit siya ng iyak at nagpatuloy. “I did all of
those things for Enzo. It’s because I fell in love with him when I was in college.
I followed his every direction.”

“Tama na!” sigaw nito ngunit hindi iyon pinansin ni Angela.

“He used me. Ginamit niya ako para sa sariling interes. Hindi ko akalain noon na
may plano siyang gamitin lang ako, ‘tapos ay may planong patayin din dahil tapos na
ang misyon ko sa kanya.”

“I said stop it!” galit na binato ni Torin ang hawak na baso sa pader dahilan para
pumiksi siya.

“I-I-I am planning to tell everything to you. I… I need to open my heart, Torin. Sa

gano’ng paraan lang ako mapapanatag.” Hindi na niya kinakaya ang sakit, ngunit
kailangan niyang ialay ang lahat ng katotohanan sa lalaki. It’s now or never.
Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat. Then his one hand caresses her face.

“Angela, sabihin mo sa akin… Kalilimutan ko ang nangyari ngayong araw. Bawiin mo

lang ang lahat ng ‘yan. Sabihin mo sa ‘kin na hindi ikaw si Silence! Sabihin mo!
Sabihin mo, please.”

Ngumiti nang mapait si Angela. Torin really loves her. Ngunit ang pagmamahal nito
ay hindi para sa kanya na siyang dumudurog sa kanyang katauhan sa oras na iyon.
Torin has been looking for Silence for years, hindi siya nito mapapatawad sa loob
ng isang gabi lang.

“Gusto ko, Torin. Gustong-gusto ko na sabihin na sana ay hindi totoo ang lahat.
Pero sinasampal ako ng katotohanan, eh. That is the truth. Kweku used Dimension to
swap my soul with Angela Madrigal—ang tunay mong asawa. Hindi akin ang lahat ng
ito. Hiniram ko ang pagkatao ni Anne dahil gusto kong maghiganti kay Enzo...

“Pero, Torin, maniwala ka… minahal kita nang sobra kahit sa maikling panahon. Mas
minahal kita kumpara sa naramdaman ko noon kay Enzo. Pinagsisisihan ko ang lahat ng
nagawa ko noon. Pinagsisisihan ko, Torin!”

Bumitiw ang mga kamay ng lalaki sa kanya balikat tanda ng pagsuko na nito sa kanya.
Napapikit si Angela para pigilin ang kanyang luha.

“I… I’m going.”

Tumayo na siya bago pa siya magsisi. Nagmadali siyang bumaba ng bahay. Doon ay
nagkukumpulan ang mga kasambahay na hindi alam kung ano ang nangyayari matapos
marinig ang pagbasag mula sa kanilang silid. Nakita na lang ng mga ito ang
namamagang mata ni Angela.

“M-Ma’am Angela…” usal ni Beth.

“Dito ka na muna. Aalis lang ako ng ilang araw,” aniya kay Beth bago hinarap si
Gloria na alam na niyang kakampi ng lalaki. “Ate Gloria, ikaw na po muna ang bahala
kay Torin. Kayo na po muna ang bahala sa mga kailangan niya.”

Kita niya ang lungkot sa mata nito na nagpasorpresa sa kanya. Hindi niya akalain na
may itinatago itong amor sa kanya.

Tuloy-tuloy na lumabas si Angela ng bahay ni Torin para tanggapin ang kanyang

parusa. Panay ang yugyog ng kanyang balikat dahil sa kanyang mga pag-iyak. Lumingon
pa siyang muli sa bahay nito. She saw him looking at her from his balcony.
Tumalikod din naman siya para umalis na muna sa poder nito habang naiwan ang
kanyang damdamin sa tirahan nito.

zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 65-I love her

TATLONG araw na nagpahinga si Angela sa apartment ni Kweku kasama si Anne bago niya
naisip na bumalik na sa dating buhay.

“Let’s do a final soul swap,” hiling niya sa dalawa habang nasa harap sila ng
hapag.

Napatigil si Kweku sa pagnguya ng pagkain habang si Anne naman ay binalot ng takot.

“Pero Angela, ayoko nang bumalik sa dati kong buhay,” ani Anne.

Hinawakan niya ang kamay nito. “Anne, huwag kang mag-alala, all you need is
confidence. Sa bahay ni Torin ay hindi ka maaapi. Tungkol naman kay Evelyn, naroon
na siya ngayon sa poder ni Chad.”

Walang nagawa ang lalaki nang isumbong ito ni Torin sa magulang nito. Dahil gusto
ng mga magulang ng lalaki na magkaroon ng apo rito, kinupkop ng mga ito si Evelyn.
While Mr. Madrigal on the other hand has started a nice relationship with Angela.

“Alam ko na kaya mong hawakan ang kumpanya ng mga Madrigal. Your dad wants to train
me, I mean you. Magpapaalam ako sa ULab nang maayos at iyon ang irarason ko,
kailangan kong magtrain sa Madrigal Corporation.”

“Pero Angela…” Nagsimula itong humikbi.

“Ikaw naman talaga ang asawa ni Torin. He has a nice relationship with me. Sigurado
na kung sakali na magpapalit tayo ay ganoon pa rin. Walang magbabago sa pakikitungo
niya sa’yo bilang asawa,” katwiran niya.

“Are you sure about this, Angela?” hindi na napigilan ni Kweku na itanong sa kanya.

Hindi niya sigurado! Ngunit heto lang ang tanging paraan para makalaya siya sa
sobrang sakit, konsensiya at kasalanan. Siguro nga ay panahon na iyon para
kalimutan niya ang katauhan bilang si Angela Madrigal at ipagpatuloy ang dati
niyang buhay.

“Hindi rin ako mapapalagay kung sakali na habulin ng kinauukulan si Anne. Nariyan
lang din si Enzo sa paligid para habulin si Silence,” katwiran niya.

Bumuntonghininga si Kweku. “ULab is going to have a dinner party tonight at Grand

Hotel. Pormal na ipakikilala si Torin bilang bagong chief.”

“Gano’n ba? That’s nice.” Lumarawan sa kanya ang mapait na ngiti. She wanted to see
him. Nais niyang makita ang tagumpay nito sa misyon na bawiin ang ULab.

“You’ve been a part of it, my love,” tila umalingawngaw na wika nito sa kanyang
diwa.

“Pupunta ka?” tanong ni Kweku.

Tumango lang si Angela. Kung sakali ay iyon na ang huli niyang pakikibahagi sa
buhay ni Torin bilang si Angela Madrigal.

***

WALANG sariling sasakyan si Angela kaya unang beses niyang mag-commute papuntang
opisina. Sa loob kasi ng ilang buwan na pupunta siya ng ULab, inihahatid siya ni
Makoy. Hapon na siyang nakarating dahil kailangan niya pang kumuha ng maraming
lakas ng loob para sa kanyang huling laban sa opisinang iyon. Angela was wearing
nice blue silk chiffon draped dress from Giorgio Armani. It has long sheer sleeves
and a faux-wrap style. Umaabot hanggang tuhod niya.

Pagkapasok niya ng gusali ay hindi niya ipinahalatang nagkagulatan sila ni Torin na

patungo ng elevator mula sa exit na naroon sa gilid. Kasama nito si Sam na nakaasul
din sa kasalukuyan ngunit iba ang disenyo, at dalawang pang tauhan.

Nakagat niya ang ibabang labi ‘tapos ay nag-iwas ng mata sa direksiyon nito.
Nagmadali siyang maglakad hanggang sa makarating ng elevator patungong basement.
Nakatulong kahit papaano ang tatlong araw niyang pahinga kaya hindi na siya umiiyak
na makita ito.

Samantala, sa puwesto naman ni Torin. Hindi siya makapaniwalang makikita niya si

Angela makalipas lang ang tatlong araw. He is missing his Angela. Nagigising na
lang siya sa gabi na mag-isa na lang sa kama at wala na ito. Sabay-sabay silang
umakyat sa pinakamataas na palapag patungong opisina niya.

“Have you found Enzo?” tanong niya kay Makoy habang lulan ng elevator. Kailangan
niyang mahanap ang lalaki na sa palagay niya ay naghihintay kung kailan dudukutin
si Silence. Maaari rin na pumasok ito sa eksena para sirain ang pagtitipon sa hapon
na iyon.

“Nakita ang kanyang cruise sa dagat. Halatang naroon lang din ang lalaki at
naghihintay ng tiyempo. Hindi ko pa malaman kung ano ang dahilan niya ng pananatili
rito sa Pilipinas, ngunit sa palagay ko, may plano siyang dukutin ang dalawang
Angela.”

Bahagyang nanginig ang kanyang kamay sa sinabi nito. "Watch Enzo's actions
carefully. Especially now that there is an event this afternoon.”

Tumango si Makoy bilang sagot. Sabay-sabay silang lumabas ng elevator. Pumasok

siya sa kanyang opisina. Nakasunod naman si Sam.

Nabigla na lang siya nang yakapin siya nito mula sa likuran. Pinaglandas nito ang
magkabilang kamay sa kanyang dibdib, hinalikan ang kanyang batok.

“W-what are you doing?” naguguluhang tanong niya sa babae.

“I am here to satisfy you, Torin. Your wife is no longer between us.”

“What?” Hindi niya alam kung sinasapian ba ng kakaibang espiritu ang babae sa
kasalukuyan. Bumitiw siya rito at itinuro ang pintuan. “Get out of my office now,
Sam!”

Bahagyang natigilan naman ang babae. “Wala na si Angela, Torin! Kaya bang tanggapin
ng konsensiya mo na makisama sa kanya—ang taong pumatay sa iyong ina?!”

Tila umakyat ang lahat ng init sa ulo ni Torin. “Samantha, hinayaan kitang bumalik
ng Pilipinas at tinanggap kita dito sa opisina dahil naniniwala ako sa kakayahan
mo! Naipaliwanag ko na sa’yo noon pa na hindi ko kayang ibigay ang hinihingi mong
pagmamahal. May asawa na ako at marami ka pang maaaring marating sa kasalukuyan
mong estado. Naiintindihan mo ba?”

“Hindi ko naiintindihan! Bakit si Angela? I thought the things between the two of
you are over! Why do you have to choose her? Samantalang ako itong nakasama mo nang
matagal?”

“Sam, because I love her! I f*cking love her! Do you hear? Kahit nasasaktan ako at
paulit-ulit na inuubos ang oras ko sa trabaho, sa iisang bagay lang lagi napupunta
ang isipan ko. I keep on questioning myself why it has to be Angela?! Mababaliw ako
kaiisip kung paano akong nagmahal sa tulad ni Angela na hindi ko akalain na si
Silence! Pero wala, eh. She was the most wonderful girl I have ever met!”

Kita ni Torin na rumehistro ang kakaibang sakit sa mukha nito. “Pero tinulungan
kita, Torin! Nasa tabi mo ako sa loob ng mahabang panahon! Why not me?”

“At patuloy ko rin sasabihin na kung iyon ang problema, magbabayad ako ng danyos
sa’yo. Sam, sinabihan kita simula pa lang noon na hindi ko maibibigay ang relasyon
na gusto mo. Ikaw itong tumalon sa kumunoy at sinabi sa akin na wala lang ang lahat
ng naganap sa atin, bakit ngayon ay naging mapaghanap ka sa bagay na hindi ko
kayang ibigay?”

“Kaya mo naman, Torin, eh! Kalimutan mo si Angela at papasukin mo ako d’yan sa puso
mo!”

“Ha! At sa palagay mo, hindi ko inisip o ginawa ‘yan noong wala pa ‘kong asawa?”

“Pero, Torin, si Silence ‘yon! Kalilimutan mo na lang ba ang nangyari sa mommy mo?”

“Oo, Sam! Putang-ina naman, oh! Handa ako na kalimutan ang misyon ko sa buhay!
Handa ako na kalimutan ang pagkatao ko! Sapat na bang sagot ‘yon?”

Humagulgol ang babae dahil kapwa sila nagkaroon ng reyalisasyon.

Nanghihinang nagpatuloy si Torin, “Hindi ko kasalanan na naging anak ako ni Estella

Monter! Hindi napipili ang magulang na gugustuhin ko para sisihin si Angela sa
nagawa niya! Mahal ko ang mommy ko, Sam. Mahal na mahal! Pero wala na siya, eh.
Nalungkot ako no'n, pero pakiramdam ko wala nang silbi pa ang buhay ko kapag nawala
rin sa 'kin Angela. Naiintindihan mo ba? Gano’n ko kamahal si Angela!”

Dumaan ang mahabang pananahimik ni Torin. Tanging mga pag-iyak lang ng babae ang
naririnig niya.

“I think, you should be removed from my team,” usal ni Torin.

“No, Torin!” agad na protesta nito.

Inangat niya ang telepono para kausapin ang kanyang lolo na naroon pa rin sa
Pilipinas. Plano nitong umalis kapag natapos na ang event na magaganap sa hapon na
iyon.

“`Lo, remove Samantha from my team! I order her to be brought back to America and
go with you.”

Naglaban ang kanilang mga tingin. Sa huli, umiiyak ang babae na lumabas na ng
kanyang silid.

zzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 66-The New Chief

SAMANTHA went to ladies’ room and cried. Ano ba ang pagkukulang na mayroon siya at
hindi masuklian ni Torin ang ilang taon na pagmamahal niya rito?

Sa palagay niya ay ginawa naman niya ang lahat. How could you, Torin?

Umimpit siya ng iyak. Tiningnan niya ang sarili sa salamin. Namumula na ang kanyang
mata. Tila ba nakikita niya ang sarili sa salamin walong taon ang nakaraan kung
kailan nagsimula siyang sumunod kay Torin. Unang kita niya pa lang sa lalaki noon
ay nagkaroon na siya ng paghanga rito.

Kasosyo sa isang security agency ang lolo ni Torin sa Amerika. Kaklase naman niya
ang lalaki sa unibersidad. Nang malaman niya kay Makoy na isa sa pinakamalapit
niyang kaibigan na papasok si Torin sa isang training school kasama nito, naisip
niyang sumunod dito. Nang naghanap ng tao ang lolo ni Torin, nag-apply siya para
mas mapalapit sa lalaki.
Torin went to different parties, nagkaroon ng maraming karelasyon. Sinundan niya
ito nang minsan, tapos ay inakit, ngunit hindi sapat. He looked at her with
indifference. Tila nawalan ng gana ang lalaki nang makita siya.

“Sorry, I don’t fu*k virgin girls.” Narinig niya pa ito nang minsang
nakikipagbiruan sa kaibigan nito habang naglalaro ng basketball. Noon napagtanto ni
Samantha that Torin loves mature girls. Iyon ang naisip niyang dahilan kaya siguro
hindi siya nito pinapansin.

Binago niya ang sarili niya para lang makasama ito. She even gave her virginity to
Makoy just to be accepted by Torin.

“Sam, I have a respect for you. I’m sorry, but I won’t touch you. Just continue
your job for my lolo.”

“But Torin, ayos lang sa akin. You could release your needs, I do too. No bullsh*ts
between us.” Nakagat niya pa ang labi noon. Nang mauwi siya sa kama ni Torin,
sinabi niya sa sarili na hindi na siya aalis sa tabi nito. Naniniwala siya na hindi
maglalaon at mamahalin din siya ng lalaki.

She does everything for Torin. Pinangunahan niya ang lahat sa team nito, tinulungan
sa plano nito. Bakit kay Angela na hindi pa nakilala ni Torin ng isang taon ay
handa ang lalaki na kalimutan ang lahat ng mayroon ito para sa babae? Handa si
Torin na kalimutan ang lahat ng pagtulong na ginawa niya para rito? Handa ito na
itapon ang lahat? Bakit?

She looked at herself against the mirror. Hindi na siya ang simpleng dalaga na
namumula ang pisngi sa tuwing makikita si Torin. She was different! Binago niya ang
sarili niya para sa wala!

Angela! Silence! Whoever you are, I won't just sit and watch you come back to
Torin! I will kill you!

Napalitan ng kung anong galit ang lumarawan sa kanya sa salamin. Kinuha niya ang
cellphone. Hinanap ang maaaring tumulong sa kanya para makausap si Enzo Madrigal.
Kung handa si Torin na itapon ang lahat dito para kay Angela, pwes, handa rin siya
na ialay ang babae makuha lang niya ang nais niya!

Enzo was lurking in the dark just to get Silence. Kapag nakuha na nito ang babae,
handa na siguro si Torin na ibalik ang nais niyang pagmamahal mula rito.

Ibibigay niya ang impormasyon na nais ni Enzo, mawala lang sa landas niya si
Silence.

***

“ARE you sure about this, Angela?” tanong ni Dr. Edward katatapos lang basahin ang
nilalaman ng papel na ibinigay niya rito.

Ngumiti siya nang mapait. “Pasensiya na, I’ve been busy for these past few days
‘tapos ay resignation agad ang bungad ko.”

“But why? Don’t get me wrong, but I’m disappointed.”

Tumango si Angela. “I know, but my dad needs me. Buntis ang kapatid ko and I need
to start my training sa Madrigal Corporation tulad ng naidahilan ko na d’yan sa
sulat. I’m sorry, Edward.”

Bumuntonghininga ito. Tinanggal ang salamin at saka hinilot ang bridge ng ilong na
para bang isang masamang balita ang ibinigay niya rito.

“May magagawa pa ba ako? Anyway, I wish you all the best. Makikita pa rin naman
siguro kita na dadalaw rito sa opisina.”

Ngumiti lang si Angela, hindi na pinalawak pa ang pag-esplika niya rito. Hindi niya
alam kung dadalaw sa opisinang iyon si Anne kung sakali na magpalit na sila nito ng
katauhan.

“`Ngapala, pwede ba akong sumabay sa pagpunta n’yo sa event ni Alexa mamaya?”

tanong niya.

“Pero good for two lang ang invitation. I heard your dad was also invited,” anito.

“She can have my invitation.” Sabay silang napalingon sa sumabad na si Dr.

Macasaeg. “But in one condition.”

“A-ano po iyon?” kinakabahan niyang tanong sa may-edad na doktor.

“May I borrow Angela for a minute?” sa halip ay tanong ni Dr. Macasaeg kay Edward.

Nagkibit-balikat lang ang huli. Tanda naman iyon para sumunod siya kay Dr. Macasaeg
sa mesa nito. Umupo siya sa tapat nito. Inilabas nito sa drawer ang imbitasyon at
inilapag sa kanyang tapat.

“I don’t attend parties. That’s why I’ll give it to you, but in one condition,
Angela.”

Napalunok siya at kinakabahan sa susunod na sasabihin nito.

“I want to know; is it true that you are the one who made the antidote for the
poison that the chief drank weeks ago?”

“Uhm…” Hindi niya alam, ngunit kinabahan siya sa tanong nito.

“Nabigla lang ako na kakaiba ang isang katulad mo. How does a person like you, a
nurse, can make a poison? What‘s your secret, Angela?”

Umawang ang labi niya. Hindi niya alam, ngunit kinabahan siya rito. “D-Dok, a-aalis
na po ako.”

Tumayo siya at hinayaan na ang imbitasyon sa mesa nito, ngunit nabigla siya nang
tawagin siya nito para dalhin ang bagay na iyon. “You invitation, Angela. It’s
yours!”

Lumingon siya kay Dr. Macasaeg ‘tapos ay hinablot ang imbitasyon. Hindi na niya
nagawang magpasalamat at basta na lang isinuksok iyon sa bag. The doctor who always
smiles at her was giving her chills seconds ago.

Nang makalabas siya ng opisina, doon lang siya nakahinga nang maluwag. Sunod ay
tinawagan niya si Alexa para magpasama rito na maghanap ng kasuotan. Nais niyang
maging maganda sa huling araw niya sa ULab bilang si Angela Madrigal.

***

ALAS OTSO ng gabi.

Nagsisimula nang tumanggap ang hall ng mga bisita. Pagtitipon iyon para sa
pagpapakilala kay Torin bilang chief ng opisina na gaganapin sa Grand Hotel
Nasabi na ni Angela kay Kweku na sa parehas na hotel na siya tutuloy kaya hindi na
muna siya babalik sa apartment nito. Hahayaan niya ang bahay nito at kay Anne na
nalaman niyang may gusto sa lalaki noong Angela Madrigal pa ito kaya pinagselosan
ni Torin ang lalaki nang sobra.

Maayos na ipinusod ang kanyang mahabang buhok na tinernuhan ng kanyang manipis na

makeup na tinrabaho ng isang hair and makeup artist. Kasama nito ang stylist na
pinadala sa kanya ni Alexa. Mabuti na lang at pumayag pa rin ang mga ito na ayusan
siya kahit na biglaan.

She wants to see Torin for one last time. Nais niyang masaksihan ang tagumpay nito.
Hinigpitan ang zipper ng kanyang mahabang Marchesa strapless silkgown sa likuran
bilang pinal na pagsuot sa kanya.

Ilang minuto pa ay tinatahak na ni Angela ang daan patungong hall. Iniabot niya ang
kanyang imbitasyon sa security. Pinatuloy naman siya nito.

Marami na ang nasa loob ng pagtitipon. Kanya-kanya ang pabida ng magagarang

kasuotan ang mga bisita. It was black and white theme kaya halos lahat ay nakasuot
ng puti o itim. Nakakalat ang bilog na tall table sa paligid kung saan inookupa ng
kung sino-sinong bisita. Ilang supplier at business partners ang karamihan sa mga
tao roon.

“Angela!” Nabigla siya dahil may tumawag sa kanyang pangalan.

Nakita niya si Edward at Alexa na sinasakop ang isang mesa sa gilid.

“Hello, guys!” bati niya sa mga ito nang lapitan.

“Hindi ka namin nakita kanina nang pumasok sila Boss Torin. Bakit nga pala
nakahiwalay ka sa kanila?”

Tumikhim siya. “I’m a trainee, remember?”

“But still, you are his wife.”

I’m not. Hindi niya na iyon isinatinig at sinarili na lang. Ngumiti lang siya sa
dalawa bago pa magsimulang lumuha ang kanyang mata.

Sakto naman na may umakyat na sa stage para simulan na ang pagtitipon kaya nawala
sa kanya ang atensyon ng magkasintahan. Sunod ay tinawag si Mr. Monter para
magbigay ng pahayag sa okasyon na iyon. Unang beses niyang makita ang lolo ni
Torin. Halatang malakas pa ito. Ipinakilala nito si Torin bilang bagong chief.

Ha’yun na! Sa wakas ay nasaksihan niya na ang tagumpay nito. Nagsalita ito sa
stage, nagbigay ng mga kaunting salita na mga aasahan ng mga empleyado sa pamumuno
nito.

“There is one woman who helped me along the way. She was the most precious for me.
I think she was the reason I had the courage to tell myself that I could lead the
company. To you, thank you so much!” anito. Itinaas nito ang kopita na para bang
nakikipag-cheers ito sa taong binanggit.

She saw Sam at the corner of the stage, malapad ang ngiti nito na halatang para
rito ang mga sinabi ni Torin. May kumurot na kung ano sa kanyang dibdib. Kaya
habang abala si Alexa at Edward ay sikretong umalis na siya sa tabi ng mga ito.
Hindi siya makahinga sa pagtitipon. Sapat na ang araw na iyon para tuluyan na
siyang umalis.
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter-Quivering

Warning! This chapter contains very detailed s*x scenes; NO MINOR is allowed.]

TAPOS na ang misyon ni Angela bilang asawa ni Torin.

“Please bring one bottle of red wine to my suite,” hiling ni Angela sa receptionist
na naroon sa hotel lobby. Ibinigay niya ang numero ng kanyang tinutuluyan sa hotel
bago dumiretso sa elevator paakyat.

Nang makarating ng kanyang suite ay doon niya naramdaman ang kalungkutan. Tinungo
niya ang floor-to-ceiling window na naroon sa dulong bahagi ng kanyang inupahang
silid at pinagmasdan na lang ang kakaibang ganda ng siyudad sa gabi.

Hindi niya napapansin na may naglalandas na palang luha sa kanyang pisngi. Kumuha
siya ng tisyu at pinunasan iyon. Sinimulan niyang hubarin ang kanyang kasuotan.
Kalahati pa lang ang naibuka ng zipper nito sa kanyang likuran nang may kumatok sa
kanyang pintuan.

Hindi na niya inabala pang tanggalin nang tuluyan ang kanyang mahabang kasuotan.
Tinungo niya ang pintuan at hinayaan ang kanyang kili-kili na ipitin ang tela nito.
Naisip ni Angela na baka ang wine na hiniling niya ang dumating.

Pagbukas niya sa pinto ay agad na humakbang papasok ang taong bisita niya, si
Torin. Hawak nito ang wine na hiniling niya. Inilapag lang nito sa mesang naroon sa
bungad ang bote at isinara ang pinto.

“What—”

Nabigla na lang si Angela nang itulak siya ng katawan nito sa pader at sakupin nito
ang kanyang bibig. Tila binalot ng kung ano ang pagkatao niya matapos malasahan
muli ang labi ng lalaki. Nablangko ang kanyang pag-iisip at walang nagawa kung
hindi ang gumanti rin sa halik nito.

Days away from him is a punishment, and now that he threw himself at her, all she
could do is to grab her chance. Nais ni Angela na hayaan ang sarili niya na
maranasan hanggang sa muli ang pagmamahal na ibibigay sa kanya ni Torin.

Pinigil ng kamay ni Torin ang parehas niyang kamay na inipit nito sa kanyang
uluhan. Nalalasahan niya ang matapang na alak mula sa bibig nito na halatang kanina
pa ito umiinom. Nabigla siya sa bagay na iyon lalo na at matikas itong umakyat sa
entablado kanina—walang makapagsasabi na nakainom ang lalaki.

Gayunpaman ay ginantihan ni Angela ang maalab nitong pagnamnam sa kanyang labi.

Nakipagtagisan siya sa masuyo nitong pag-angkin at pananabotahe ng dila nito sa
kanyang bibig. Lumayo ito nang saglit para lumanghap ng hangin, ilang distansiya
ang layo sa kanya.

Hindi siya makahanap ng sasabihin lalo na at pinaghalo-halong emosyon ang nakikita

niya sa mga mata ni Torin. His lips moved to her neck. Napasinghap na lang si
Angela at hinayaan ang labi nito na pumapak sa kanyang leeg. Naglandas ang isang
kamay nito mula sa kanyang pisngi patungo sa likuran upang hanapin at ipagpatuloy
ang pagbukas sa zipper ng kanyang kasuotan.

Tuluyan nang nalaglag ang kanyang pinaghalong puti at itim na evening dress sa
sahig kaya binalot ng kung anong kalayaan ang kanyang katawan lalo na nang iyuko ni
Torin ang ulo nito at sinimulang suyuin ng mainit nitong bibig ang korona ng
kanyang dibdib.

“Oh, Torin!” She wanted to move her hands to caress his face, to hold his arms, but
his hands are holding hers tightly.

Naramdaman na lang niya ang tuluyan na pagkahulog ng kanyang damit sa sahig. His
mouth moved from her one peak to the other. Tila malakas na boltahe ang bumalot sa
kanyang pagkatao lalo na nang maramdaman niya ang kamay nito na pumaloob sa kanyang
suot na underwear na ilang saglit pa ay humahaplos sa kanyang p********e.

“Ohhh…” She doesn’t know where to move her body. All she could do is to call out
his name.

Torin suddenly pulled her panties, nagmamadali. Tuluyan nang lumaya ang kanyang
katawan sa lahat ng saplot na hindi man lang inabot ng dalawang oras niyang suot
simula kanina bago siya tumungo sa pagtitipon.

“Remember my name, Angela…”

Napasinghap na lang siya nang binuhat ng magkabilang kamay nito ang kanyang kili-
kili hanggang sa para siyang frame na isinabit nito sa pader para umangat ang
katawan niya sa sahig at i-pin doon. Awtomatiko namang pumatong ang kanyang mga
binti sa magkabila nitong balikat. Sinuportahan naman ng isang malapad na kamay
nito ang kanyang balakang. Torin looked at Angela before his mouth reach her
precious flower.

“Ahh... Sh*t!” Hindi niya alam kung saan kakapit. Hindi niya alam kung
pangungunahan ba siya ng takot na baka mahulog dahil tanging mga binti niya lang
ang nakakapit sa nakatayo nitong katawan o mas uunahin niya ang ligaya na bumabalot
sa kanyang pagkatao. Tila siya hinahabol ng kung anong hangin dahil sa masarap na
lumukob sa bawat himaymay na dumadaloy sa kanyang ugat na nagmumula sa pagitan ng
kanyang mga hita.

“Oh, my God!”

Naramdaman niya kung paano nito lasapin ang bahaging iyon ng kanyang katawan na
halos magpawala sa kanyang katinuan. Tila nagpaparusa, may pag-gigil. Torin moved.
Suportado ng braso nito ang kanyang puwitan at likuran para hindi siya mahulog,
habang patuloy ito sa paglasap sa kanyang tamis.

“Shi—t! Torin!” Amazing! That was amazing!

Alam ni Angela na sinosorpresa siya ni Torin sa maraming bagay. At madalas nitong

ipalasap sa kanya ang mga kaaya-ayang sensasyon na bago sa kanya sa tuwing
magniniig sila ng lalaki.

Naramdaman na lang niya ang paglapat ng kanyang likuran sa malambot na kutson ng

kama kasabay ng panandalian nitong paglayo sa pagpapaligaya sa kanya. Mabilis
siyang pinaibabawan ng katawan nito. Pagkatapos ay masuyo nitong sinakop ang
kanyang labi kahit may marka pa ng sariling katas ang bibig nito, ngunit patuloy at
buong pagsuyo niyang tinanggap ang mga labing iyon na ilang gabi nang dumadalaw sa
kanyang panaginip.

She could already feel his hardness teasing her legs.

Nagmamadali si Angela na hinubad ang coat ni Torin. Hindi pa niya nasisimulan na

tanggalin ang necktie nito nang lumayo ito nang bahagya sa kanya.
“My love...” usal ni Torin, hinihingal. Masuyo siya nitong tiningnan bago muling
sinakop ang kanyang labi, pababa sa kanyang dibdib, sa kanyang puson.

Tuluyan nang nilipad ng hangin ang lahat ng diwa ni Angela. Ang hindi makasama ang
lalaki sa loob ng ilang gabi ay parusa sa kanya.

Ngayon lang, Torin! Ngayon na lang!

Hinawakan nito ang magkabila niyang binti upang hilahin siya at mas ilapit pa rito
ang kanyang katawan habang naroon ito at nakaluhod sa paahan ng kama. Ipinagpatuloy
ni Torin ang paghaplos sa kanyang p********e habang sakop muli nito ang kanyang
bibig. He moved his mouth to licked one of her breast, teasing her. Nabigla na lang
siya nang walang sabi-sabi ay ipinasok nito ang mga daliri sa kanyang kaselanan.
Kumawala ang nagpipigil na ungol sa kanyang bibig.

“You are my mine, Angela! You belong to me…”

“Ahh… Yes!”

Before she could curse another word, Torin’s mouth moved downwards and once again
sucked, licked, and sipped her sweet juices, while both of his hands are gripping
her two mountains, pinching her nip.

“Don’t stop, sweetheart! Ahh… Yes!” Angela clung tightly to her pillow as if it
would give her the eternal strength she would need for the next few moments with
him.

“You taste excellent, wife…”

Naramdaman na lang niya ang tila ligaya na inilabas ng kanyang kuweba mula sa
pinagpalang kamay, bibig at dila nito kasabay ng tila pag-abot niya sa kung saang
rurok ng langit.

“Ahh...” Nasorpresa at napasinghap siya nang makita ang sariling pagnanasa na

lumabas sa kanyang kaselanan.

“Oh, babe! You’re squirting!” He chuckled, amazed by his own expertise.

A scream of pleasure escaped Angela’s mouth as Torin continued caressing her

wetness.

Nanghihina at tila nawala sa sarili si Angela matapos mailabas ang kanyang init sa
kabila ng may kalamigang aircon; naliligo sa sariling pawis, nanlalata, hinahabol
ang hangin, at tila napagod sa napakahabang biyahe na hindi niya alam kung saan
nagtungo.

Saglit na pumikit si Angela para hayaan ang sarili na makabalik sa lupa.

Bago pa siya makakilos ay narinig na lang niya ang pagbaklas ng bakal ng suot
nitong sinturon. He removed his pants and underwear, letting his polo and necktie
on his body.

“Scream more, baby!” Hinila nito ang kanyang binti papalapit sa kahandaan nito na
halatang nasasabik sa kanilang muling pagtatagpo.

Inangat ni Torin ang isa niyang binti habang nasa ganoong posisyon na nakagilid
siya sa kama. Ilang saglit pa ay naramdaman na niya ang katigasan nito na tumutudyo
sa kanyang p********e. Nagpipigil siyang napasinghap habang binabalot ng kakaibang
excitement sa magaganap.
“Ohh!” Sabay silang napaungol habang dinadama ng kanyang bukana ang tila
nangingintab na uluhan ng katigasan nito.

Iniyuko nito ang mukha at sinakop ang kanyang dibdib. Bago pa siya tuluyang
makabalik sa kanyang diwa ay naramdaman na lang niya ang pagdulas ng kahabaan nito
sa kanyang kalooban hanggang sa tuluyang sinakop ng kanyang p********e ang buong
kahandaan ni Torin.

“Ahh... yes!” She screamed.

Lumayo ito nang saglit. Hawak ang kanyang isang binti ay inayos nito ang
pagkakaposisyon nila sa isa’t isa. Nagkikiskis ang mga ngipin na nagsimulang umulos
si Torin; mabagal ngunit may pagdiin ang mga pagbayo hanggang sa pabilis nang
pabilis.

“F*ck you, Silence! You should not forget about me!”

Isang ungol lang ang naisagot niya rito. Angela held the sheets tightly. Ramdam
niya ang bawat pag-alon ng kama sa bawat pagtanggap niya sa pwersa na ibinibigay ng
kanyang asawa. Ramdam niya ang bawat paglabas-pasok nito sa kanyang butas. Bawat
pag-ulos ay may kung anong ligaya na inihahatid sa kanya. Hindi niya alam kung
pinarurusahan siya nito, ngunit isa iyong napakasarap na sandali. Parusang
hihilingin niya na sana ay maulit muli.

Maya-maya pa ay sabay na silang nilulunod ng kung anong kaligayahan. Torin moved

faster and harder as the room filled with heat, cursed, and pleasurable moans.

“Oh! It’s so f*cking delicious, Torin!” Tila siya papalapit muli sa kung saang
liwanag habang panay ang ulos nito.

Napasinghap siya nang lumayo ito saglit.

He flipped her body, facing the sheets. He parted her legs. Ilang saglit pa ay
naramdaman na naman niya ang pagbulusok ng katigasan nito sa kanyang loob habang
nakatalikod siya rito. Saglit niya itong nilingon. Sinalubong siya ng mga labi nito
kaya naipit na lang sa kanyang bibig ang halinghing. Naramdaman niya ang pagsuklay
ng mga daliri nito sa kanyang buhok hanggang sa mapunta ang lahat ng iyon sa kamay
nito na tila ginawa nitong lubid.

“Say please, Angela!” Napatingala na lang si Angela dahil para siyang sinabunutan
nito mula sa likuran.

“Please! I want more!”

Sinagot nito ang kanyang hiling. Nagsimula na naman itong umulos at buong pwersa
siyang inangkin kasabay nang mahigpit nitong hawak sa kanyang buhok. Muli na namang
naipit sa kanyang bibig ang mga ungol dahil muli nitong sinakop ang labi niya.
Kinagat iyon para bigyan siya ng parusa.

“Ahh… F*ck me harder, Torin!” tila nagsusumamong hiling niya sa lalaki nang
maghiwalay ang kanilang labi.

Hindi na ito nagsalita at sa halip ay ginawa na lang ang kanyang nais. Ramdam niya
ang bawat pagyanig sa buo niyang pagkatao habang panay ang labas-masok nito sa
kanyang butas. Kung paano punuin ng galit nitong p*********i ang kanyang puson.

“Yes! Harder!” Kulang ang lahat ng pagtawag niya sa lahat ng santo para
magpasalamat sa oras na iyon habang dinala siyang muli ng ligaya sa kung saan.
“Hmmn…” Nag-iiwan naman ng kung anong kiliti sa kanyang batok ang labi nito.
Nagtama ang kanilang mata sa bahagya niyang paglingon rito habang nakatalikod at
tinatanggap ang bawat puwersa na nagpapaalala sa kanya na pag-aari siya ng lalaki.

Nang sa palagay niya ay hindi na niya alam kung saan kakapit, muli na naman siyang
inikot ni Torin, paharap dito. Isinampay nito ang magkabila niyang binti sa
magkabila nitong braso. Tagaktak na ang pawis nilang pareho na hindi na nila
inalintana. Nanginginig ang kanyang laman sa excitement na hindi maipaliwanag
habang tumutudyo na naman sa kanyang bukana ang armas nito.

“What’s the word, Angela?”

“Please…” simpleng sagot niya. Mahigpit siyang kumapit sa magkabila nitong braso
dahil sa bigla nitong pagpasok sa kanyang loob.

“Ahhh…” Ipininid ni Torin ang labi nito sa kanya dahilan para mapigil na naman ang
mga ungol na nais tumakas sa kanyang bibig.

Nagsimula na namang kumilos si Torin; mas mabilis, mas mariin at mas nakayayanig sa
kanyang pagkatao. Ramdam na ramdam niya kung paano nito bundulin ang mga internal
organs ng kanyang p********e. Ramdam niya rin kung paano magwala ang kanyang katas
na hindi niya alam kung ilang beses na niyang inilabas.

“Oh, my God!” Napapikit na lang siya nang mariin habang inilalarawan ang guwapo
nitong mukha.

“I’m cumm*ng, sweetheart!” Torin growls.

Tila naging senyas iyon sa kanya para damhin muli ang walang pagsidlan na
kaligayahan na inilabas ng kanyang katawan. Hindi na alam ni Angela kung nasaan na
siya at ano ang pangalan niya sa kasalukuyan. Habang tila wala nang lakas na
nanlulupaypay sa ibabaw ng kanyang kama. Kasabay niyang naramdaman ang pagpuno ng
init nito sa kanyang loob. Napapikit na lang si Torin at hinalikan siya sa noo.
Ilang minuto pa silang magkahinang, nilalasap pa rin ang bawat isa.

“I love you so much, Angela…” bulong nito sa kanyang tainga.

Naramdaman na lang niya ang paghugot ni Torin sa kanyang loob at ang pagkuha nito
sa katabi niyang espasyo.

Hinarap niya ang mata ni Torin na tiningnan lang din siya habang hinahabol nito ang
sariling hangin. Kapwa sila nanlulupaypay at naliligo sa pinaghalong pawis at
tamis. They face each other on the bed. Walang nagsalita sa kanilang dalawa dahil
kapwa sila naubusan ng lakas. Sabay silang pumikit para bawiin ang enerhiyang
ibinahagi sa nakayayanig na pagtatali
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 68- Pathetic

MADALING-ARAW. Nagising si Angela dahil ramdam niya ang lamig ng aircon. Unang
bumungad sa kanya ang guwapong mukha ng kanyang asawang si Torin.

Asawa? Tsk! Binawi niya rin ang tila nangangarap ng gising niyang kaisipan. Torin
wasn’t hers.

Tulog na tulog ito at halatang hindi pa nakababawi ng lakas. She doesn’t even know
if he slept for days. Salamat, Torin!
Dahan-dahan siyang bumangon ng higaan. Sinuot niya ang kanyang mahabang evening
dress. Dahan-dahan ang kanyang mga pagkilos hanggang sa maisuot niya ang kanyang
bestida at sapatos. Lumabas siya ng silid nang hindi nito nararamdaman.

Paliko pa lang siya ng pasilyo papuntang elevator nang magulat siya sa babaeng
naghihintay sa gilid. Halos mapapiksi siya dahil sa bigla nang makita si Sam na
nakatayo sa gilid na namumula ang mga mata. Napailing na nilagpasan niya ito.

“Ang kapal din talaga ng mukha mo! At nagawa mo pang ialay ang sarili mo sa kanya?”
pahabol nito.

Umikot ang kanyang mata na nilingon ito.

“Nangangamoy ba? Umaalingasaw ba ang pinagsaluhang katas namin?” pang-iinis niya

pang lalo. Naningkit ang mata ng babae kaya mas lalong umangat ang labi ni Angela.

“Ha! You are to blame for why Madam Estella died! Masyado lang makapal ang mukha mo
na lumalapit-lapit pa rin sa kanya!”

“Tsk! Para sa kaalaman mo, si Torin ang lumapit sa akin. Kaya ka nga narito sa
palapag kung saan naroon ang suite ko, ‘di ba? Ang boss mo itong nagpunta sa ‘kin.”

“Lumayo ka kay Torin! Sinasaktan mo ang damdamin niya! Sa palagay mo ba ay masaya

itong ginagawa mo na pagpapahirap sa kanya? Babalik ka kay Torin, ‘tapos ano, ha?
Hahayaan mo na kalimutan ninyong dalawa na may ginawa ka kay Madam Estella? Huwag
mo akong patawanin. Ganito ba ang pagmamahal na sinasabi mo? At sa palagay mo ba ay
gano’n lang kadaling kalimutan ang ginawa mo sa mommy niya?”

Sumama ang mukha ni Angela kaya tinalikuran na niya ito. Hindi ba nito alam na iyon
nga ang kanyang rason kung bakit nais na niyang bumalik sa dati niyang katauhan?
Dahil kulang at hindi sapat ang simpleng sorry lang para sa kanyang nagawa noon.
Torin will never forget his anger towards Silence. Nahihibang lang ito sa kanya sa
kasalukuyan dahil naroon siya sa katawan ni Angela Madrigal.

What Torin wants is his Angela, not Silence.

“Isa ka pa ring malanding babae na nagpahindot kay Enzo!” pahabol pa nito.

Doon na hindi nakatiis si Angela. Nilingon niya si Sam. Kung may natitira lang sana
siyang lakas ay baka nasampal niya na ito sa kabastusan ng bunganga nito. “You know
what, Sam, what was your problem? I just want to remind you that whether I am
Silence or Angela, it would still be the same— you are not Torin’s wife! You are
just the pathetic woman who dreams of being noticed by my husband for eight years?

“May napala ka ba? Kumbaga sa elementary, nag-aral ka na’t lahat, ga-graduate ka na

lang, hindi ka pa nakapasa! At least ako, I am living as Torin’s wife! How about
you? Huh? You are not even considered as his ex-girlfriend! Tsk!”

Naiiling na tuluyan niya na itong tinalikuran. Nagkikiskis naman ang mga ngipin ni
Samantha na naiwan sa kinatatayuan nito. Parang matulis na patalim kung paano nito
pukulin si Angela ng masamang tingin hanggang sa mawala na lang siya sa paningin
nito.

Naluha na lang si Samantha. Hindi niya kailanman tatanggapin si Silence o ang

orihinal na Angela sa buhay ni Torin! Kung tutuusin ay natatakot siya dahil handa
si Torin na pagbigyang muli ang babae at kalimutan nito ang sarili. She told
herself for years that Torin will be forever hers. Not now, not ever!

Kanina ay nakita niya si Torin na nakatingin sa iisang direksiyon habang naroon

sila sa stage. Noon nila sabay na nakita ang paglabas ng asawa nito sa bulwagan.
Mabilis na nagpaalam ang lalaki sa mga panauhin. Pagkatapos ay sumunod kay Angela.
Hindi niya rin natiis na sumunod sa lalaki. Noon niya nakita ang kakaibang emosyon
na nakita niya kay Torin habang pinagmamasdan lang nito sa counter ang asawa nito
na humiling ng wine sa receptionist. Ipinagtanong ni Torin ang suite number ng
asawa nito. Sinabi na rin na ito na ang maghahatid ng wine para sorpresahin ang
babae.

That's why she was in that hallway on that floor for hours, nothing to do but weep
while waiting for Torin to come out of Angela’s suite. She had waited there for
nothing…

Ang tanging makukuha niya pa ay ang kagustuhan ng lalaki na ibalik siya sa Amerika.
Binalot ng kung anong klase ng sama ng loob ang sarili niya.

And all the things that happened to her were all because of his wife!

Dinukot niya ang kanyang cellphone nang pumailanlang ang ring nito sa kalagitnaan
ng tahimik na hallway. Nakita niya na rumehistro ang imbestigador na sumusuri sa
kaso ng asawa ni Torin at kay Enzo. Tauhan nila ito, ngunit dahil siya ang namumuno
at umaasiste kay Torin, sa kanya inirereport ng grupo ang lahat.

Lumarawan sa kanya ang tagumpay matapos marinig ang lahat dito na nagpaplano ang
dalawang Angela na bumalik sa dating mga katawan.

“Kweku is working on Dimension again. Ilang araw na siyang hindi pumapasok sa

ospital. Nang sundan siya ng grupo, isang liblib na lugar ang pinasok nito sa
paahan ng bundok. Sa tingin ko, roon nakatago ang Dimension na imbensiyon ng mag-
asawang Capili. Anyway, do you know who this couple is?”

“What do I know?” Naglakad na siya patungo sa elevator. Siguro naman ay hindi na

niya maaabutan pa si Angela.

“Sila ang mag-asawang nagligtas noon kay Boss Torin. Noong dukutin si boss ng
kanyang driver at mapadpad sa masukal na gubat na pinagawa ni Madam Selena.”

Napigil sa paglakad si Samantha. “Y-you mean, iniligtas si Boss ng mag-asawang

Capili, na magulang ni Silence?”

“Yes!”

Napalunok si Sam. “You have to keep that as a secret!”

“Why?” Halata ang pagtataka sa kanyang kausap na nasa kabilang linya.

“Basta!”

“Sam! Ayokong malagay sa alanganin.”

“Hindi ka naman ipapahamak ng balitang iyan! You just have to keep it a secret.
Hindi ka naman magsisinungaling.”

Tahimik ang namayani sa kabilang linya. Bumuntonghininga ang lalaki. “Sam, huwag
mong hayaan na mawala ang tiwala sa’yo ni Boss Torin.”

Binalot siya ng takot sa sinabi nito. Gayunman ay desidido na siya na ilahad ang
lahat ng maaari niyang maging baraha makuha lang si Torin.

“Just do it!”
Nabigla na lang siya nang may humablot ng cellphone sa kanyang kamay. ‘Tapos ay may
dalawang lalaki pa na humawak sa magkabila niyang braso, tinakpan ang kanyang
bibig. Pinilit niyang manlaban sa mga ito ngunit tinutukan siya ng isa ng baril sa
kanyang noo kaya nanggigigil na natahimik siya. Sinilip nito ang pangalang nasa
screen. A sinister smile showed on his face habang nakadikit sa tainga nito ang
kanyang cellphone.

“Looks like we have a lot to talk about, Ms. Sam,” ani Enzo Agassi.

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 69- Her curse

ARE YOU ready?” tanong ni Kweku kay Angela.

Tumango si Angela. Kinuha ang sling bag na nakapatong sa couch at saka sumunod sa
paglabas nito at ni Anne. Tila humalik sa kanyang balat ang init ng hanging araw
matapos siyang iluwa ng rest house. Pumikit pa muna siya at dinama ang kalikasan.

I will be free after this.

Isang linggo na ang nakalipas nang ipakilala si Torin bilang chief ng ULab. Nagtago
silang dalawa ni Anne sa bahay-bakasyunan ni Kweku kinabukasan habang inaayos ng
lalaki at ng kapatid nito ang Dimension. It was their final decision.

Anne will be in danger if they continue their current life, while Angela has too
many reasons why she wants to go back. Para palayain ang kanyang sarili sa
kasalanan, para tuluyan nang kalimutan si Torin, at para ayusin ang buhay niya
bilang si Silence na hindi niya nagawa noon.

Naglakad siya patungo sa naghihintay na van kung saan ito ang magdadala sa kanila
sa paahan ng Bundok Banahaw. Isang araw matapos maayos at maihanda ni Kweku at Tara
na kapatid nito ang Dimension, heto sila at patungo na sa imbensiyon ng kanyang
magulang.

Minaneho ni Kweku ang sasakyan. Nagpatugtog ito ng slow rock music sa radyo bago
tuluyang pinaandar ang van.

Ramdam niya ang lungkot kay Anne habang naroon sila sa likod ng sasakyan at
nakatingin ito kay Kweku. Humugot ito nang malalim pagkatapos ay nilingon ang tila
magkakapatid na mga puno sa tabi ng kalsada.

“You love him?” bulong ni Angela.

Bigla ang lingon ni Anne sa kanya. “Huh?”

“You like Kweku?”

Namula ang pisngi nito.

“What’s the score between the two of you now?” nakingiti niyang tanong.

“O-one week ago, we kissed. Almost something happened between us. Kung hindi pa
lang handa itong katawan mo dahil ilang buwan din na nahimlay sa higaan baka
tuluyan na may maganap sa amin. I-if you know what I mean.” Nakagat nito ang labi
kasabay ng pag-init ng pisngi. “I’m sorry. I know that this is your body, but I
couldn’t help it.”

That was awkward. Namula rin ang kanyang pisngi dahil kung tutuusin ay nagamit
niya nga ang katawan nito sa pakikipagtalik kay Torin sa maraming beses. Ilang
beses at paulit-ulit.

“Angela, do you really think it was necessary to return to our original body?”
Pinakatitigan siya nito para mas maipahayag nito ang nais. “I mean, kung ako ang
papipiliin, mas gusto ko sanang mamuhay na nang tuluyan dito sa katawan mo. Hindi
na ba talaga mababago pa ang isipan mo?”

Ramdam niya ang takot nito sa kahihintulutan ng bago nilang plano.

“You can file an annulment with Torin kapag nakabalik ka na sa dati mong buhay.”

Pumagitna sa kanila ang katahimikan. Hinayaan ni Angela na ipikit ang kanyang mata
habang binabaybay nila ang kahabaan ng daan. Base sa pagkakakilala niya kay Torin,
malabo na ituloy nito ang pakikipag-asawa kay Angela. Hindi sa nagbubuhat siya ng
bangko, ngunit alam niya na hindi rin kakayanin ni Anne ang ugali na mayroon si
Torin.

“I love you so much, Angela…” that was Torin’s last words. Hinaplos ng mensahe nito
hindi lang ang puso niya kung hindi ang lahat sa kanyang pagkatao.

“Sa palagay mo ba ay masaya itong ginagawa mo na pagpapahirap sa kanya? Babalik ka

kay Torin, ‘tapos ano, ha? Hahayaan mo na kalimutan ninyong dalawa na may ginawa ka
kay Madam Estella?” mga tinig naman ni Sam ang mga sumunod na nagpabagabag sa
kanyang isipan. May katotohanan naman ang sinabi nito kaya nga heto siya at
desidido sa plano na bumalik bilang si Silence.

“Angela, do you know why I chose to swap to your body?” pukaw muli ni Anne.

Nilingon ito ni Angela.

“Because Kweku loves you.”

Bahagyang nanlaki ang mata niya. Umawang din ang kanyang labi. Nilingon niya ang
lalaki na nagpapatuloy sa pagmaneho habang panay ang sayaw ng ulo nito para sabayan
ang musika na pumapailanlang sa kanilang sasakyan.

“You mean—”

“Because Kweku took care of you. Nainggit ako sa’yo noon.” Tumingin pa ito sa
kawalan na para bang inaalala ang nakaraan. “Malapit ako sa kanya. Araw-araw ko
siyang kasama pero hindi man lang ako makapasok sa damdamin niya dahil nakita ko na
mahal ka niya kahit pa na tila wala kang buhay… Sabi ko noon, mabuti ka pa, nasa
iyo ang atensiyon ni Kweku.” Nilingon siya nito. “That was one of the reasons.”

Nabigla si Angela. Kung tutuusin kasi ay masyadong maloko si Kweku. May sarili
itong mundo na hindi niya maipaliwanag. Madalas din siya nitong asarin at parang
hindi niya nakitaan ang lalaki na may malalim na pagtingin sa kanya. O kaya naman
ay akala niya lang iyon dahil ayaw nito na magkaroon ng hindi magandang
pagkakaunawaan kay Enzo noong magkakasama pa sila.

“Mas madali mo siyang maaakit using this body of yours. Mas maganda ka sa akin,”
biro ni Angela.

Napangiti lang nang simple si Anne at saka inilapat nito nang mas okupado ang back
rest ng inuupuan. Kung tutuusin ay mas natatakot ang babae. Mamahalin pa rin ba ito
ni Kweku kung bumalik muli ito bilang si Angela Madrigal?

***
INALALA ni Anne ang nakaraan.

She was the first señorita of the Madrigal Family. Wala siyang nais na mangyari sa
buhay niya kung hindi ang mahalin lang ang mga taong nasa paligid niya. Yes, she
was pretty and young. Ngunit sa kabila ng mga katangian niyang iyon ay hindi niya
nakuha ang pagmamahal na nais niya mula sa kanyang ama at kapatid na si Evelyn.

Sa loob ng ilang taon ay inintindi niya ang nakababatang kapatid dahil may punto
naman ang mga hinaing nito sa buhay. Alam niya na nagkamali ang kanilang ina nang
hayaan nito si Evelyn sa bahay-ampunan noon.

Nang kumuha siya ng nursing, doon niya lang napagtanto kung bakit si Evelyn ang
iniwan ng kanilang ina. Hindi kasi kaya ng huli na gastusan ng gatas ang sanggol na
si Evelyn.

Nalaman niya mula sa ina ni Beth na dati nilang kasambahay na mahina mag-produce ng
sariling gatas ang kanyang ina kaya hindi sila nakatikim ng breast feed mula rito.
Kung dadalhin ito ng mommy nila sa kabila ng paghihirap nito, posible na hindi rin
iyon kayanin ni Evelyn.

Nang magbalik si Evelyn sa mga Madrigal, hindi na kaagad maganda ang relasyon nito
sa kanya. Inangkin nito ang lahat ng mayroon siya at tinanggap niya iyon—mula sa
laruan, damit at sa atensiyon na ibinibigay ng kanilang ama sa kanya. Hanggang sa
simulan na siya nitong paglaruan. Naroon na nilalagyan nito ng bubble gum ang
kanyang buhok, nilagyan ng sili ang kanyang juice o kahit ang pangungupit nito ng
pera sa kanilang ama na nang lumaon ay ibabaling sa kanya ang sisi.

Pinagtiyagaan iyon lahat ni Angela hanggang sa makilala niya si Earl noong kolehiyo
na una niyang naging kaibigan.

“Wow! Nabasa ko ang pina-review mong report sa ‘kin. Maganda!”

“Talaga?” natutuwa niyang wika. Nalaman na lang niya na ninakaw ng lalaki ang
proyekto niyang iyon nang sumunod na araw—ngunit hindi niya masabi… hindi siya
nagsalita o nagsumbong. Sino ang maniniwala sa tulad niya?

“I’m sorry, Anne,” anito matapos nitong gawin ang bagay na iyon.

Hindi siya sumagot. Nasa isip na magpasa na lang siya muli o galingan pa sa
susunod. Napuri si Earl ng kanilang professor. Hindi niya akalain na doon
magsisimula ang paggamit nito sa kanya. Tanga na nga siguro siyang maituturing
dahil na-dominante siya ng lalaki. They exchange projects hanggang sa mapagalitan
siya ni Mr. Madrigal at masabihan siyang bobo.

Tiniis niya ang lahat ng pagmamaltrato at ibang pakikitungo sa kanya. Isa siya sa
mga babaeng walang lakas ng loob dahil bata pa lang ay ipinaalala na iyon sa kanya
ni Evelyn. Ipinamukha nito sa kanya ang lahat kaya bago pa siya makalaban ay
pinangungunahan na siya ng takot.

Ang kapatid na babae ang kanyang pinakamalaking sumpa, ikalawa si Earl!

Nang nagsimula na siyang magtrabaho, hindi niya akalain na ibang pakikitungo ang
ibibigay ni Kweku sa kanya. Dahilan para lumalim ang pagtingin niya rito. Nagsimula
siyang sulatan ang lalaki sa kanyang notebook kahit pa nga hindi naman niya iyon
ipinadadala rito. Masaya siya na maging isa sa mga nurse na sumusuporta sa lalaki.
Naramdaman niya na espesyal siya kay Kweku. Isang damdamin na hindi niya
maipaliwanag. Mabait kasi ito sa kanya. Ang tanging lalaki na nagpahalaga sa kanya
nang tunay.
When he needed a nurse, she volunteered. Ganoon na lang ang kanyang bigla nang
malaman na mag-aalaga siya ng isang babae—si Angela.

Nakita niya kung paano alagaan ni Kweku ang babae. Kaya naman nabuo sa kanyang
imahinasyon na sana ay siya na lang si Angela. When he was looking for a woman who
can replace Angela—to save her—hindi na siya nagdalawang isip na ipalit ang sarili
sa babae lalo na at tuluyan na siyang itinulak sa nagbabagang apoy ng kanyang ama,
ang maging asawa ni Torin na akala niya noon ay magiging pabigat din na tulad niya.

But now she was looking at herself sa katauhan ni Angela. Nakangiti ang mga labi,
walang problema, kayang solusyunan ang lahat, tila isang alitaptap na nagbibigay
liwanag sa gabi. Angela was her heroine.

Kaya nga nais na niyang ibigay dito ang kanyang pagkatao… para kahit sa panaginip
man lang ay tumatak sa mga tao, sa mga kakilala at kaibigan niya, na hindi hangin
lang si Angela Madrigal.

“We are here!” Lumingon si Kweku para sabihin na naroon na sila sa ibaba ng bundok.
Magsisimula na ang pagpapalit ng kanilang mga katauhan.

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 70-Mr. Z

MAALIWALAS ang kalangitan, hindi nagbabadya ng kung anong pag-ulan. Iyon na ang
huli— huli niyang pamumuhay bilang si Angela Madrigal.

Pumasok silang tatlo sa loob ng isang kuweba; si Angela, si Kweku at si Anne. Iyon
din ang lugar na nakita ni Angela nang mag-utos siya ng tao na magpunta sa lugar na
iyon ilang buwan na ang nakaraan. Nakarating sila sa dulo kung saaan naroon ang
bakal at malapad na pintuan. Apat na metro ang lapad at dalawang metro ang taas
nito. Sa gilid nito ay ang pindutan ng code na mayroon takip. Kasing laki lang iyon
ng four inches mobile phone.

“You know the code?” tanong ni Kweku kay Angela.

Tumango si Angela. Iisa lang naman ang code na alam niya na posibleng napili ng
kanyang magulang—ang pinagsamang araw ng kanyang kaarawan at ang araw ng kasal ng
mga ito.

Pinindot niya ang mga numero sa code reader. Tumunog iyon na para bang may
dumagundong na kung anong mabigat na bagay bago tuluyan na nagbukas. Saka niya
pinihit ang bilog na bakal para sa isa pang lock code. Madilim na lugar ang
sumalubong sa kanila. May itinaas na lever o switch si Kweku na naroon sa pader
saka sunod-sunod na nagbukas ang magkakapatid na mahabang ilaw sa kisame ng
mahabang pasilyo.

“Saan galing ang kuryente rito?” tanong ni Angela, nakalingon kay Kweku habang
naglalakad.

“Hydro,” simpleng sagot ni Kweku, tukoy ang sapa o talon na malapit sa paligid.

She was impressed. Sigurado na ang ama niya ang nakaisip niyon. Naglakad sila
papasok pa sa loob, hanggang sa lumitaw ang dulong bahagi kung saan mas malaki ang
silid. Napasinghap si Angela sa nasaksihan. Palibhasa ay nanggaling na roon si
Anne, hindi na ito nabigla.

Naroon ang magkatabing capsule, ilang kable ang nagkokonekta sa mga ito na halos
kasinglaki ng hose. Sa magkabilang gilid ay ang medical device na nakakonekta sa
magkatabing capsule. Ilang medical tools, mga gamot, at kung ano pang gamit-
panlunas ang nasa shelves na nasa gilid.

Halatang nakahanda na ang lahat tulad ng sinabi ni Kweku dahil umaandar ang mga
signal nito.

“Ready?” tanong ni Kweku.

Humugot ng hangin si Angela saka nilingon ang dalawa pang kasama. “I’m ready.”

***

HINAYAAN ni Torin si Angela na mapag-isa na muna sa loob ng ilang araw, ngunit

hindi niya akalain na napasobra siya sa paghihintay dahil hindi niya makita ang
asawa sa loob ng isang linggo. Binuksan niya ang drawer. Noon niya napansin ang
envelope na ibinigay sa kanya ni Makoy na hindi na niya nagawang silipin sa loob ng
ilang linggo, ang resulta na ibinigay ni Dr. Macasaeg na imbestigasyon nito sa
tsaang nakuha niya mula kay Angela.

Hinugot niya iyon mula sa box at saka binasa ang nilalaman ng resulta. Kumunot ang
noo niya matapos suriin ang nilalaman nito. May mga nakasulat na mga kung anong
kemikal sa puting papel.

Inangat niya ang telepono para tawagin si Makoy na naroon sa labas ng kanyang
opisina. Ang lalaki ang pumalit kay Sam na umasiste sa kanya. Ilang araw nang wala
sa kanyang grupo ang babae. Hinayaan niya na lang kung anuman ang ikinasasama ng
loob nito sa kanya dahil hindi rin naman niya kayang suyuin ito. Mas maganda nang
pabayaan ang babae na ayaw makinig sa kanya.

“Makoy, please bring my dad’s result from the hospital.”

“Yes, Boss!”

Ilang saglit lang nang pumasok ito sa loob na bitbit ang isa pang brown envelope.
“Here.”

“Anong balita kay Angela?” ang tanong niya kaagad sa lalaki. Mababaliw na siya
kaiisip sa babae. He wants to talk to her.

“Kasama niya si Kweku at si Silence— what I mean is ‘yung tunay n’yo pong asawa.”
Bigla itong napangiwi. “I don’t know who’s who, boss. Basta, sila pong tatlo ang
magkakasama sa kasalukuyan.”

Napabuntonghininga na lang si Torin. Inabot niya ang envelope mula rito at saka
pinag-aralan. Takang-taka si Torin matapos mabasa ang resulta ng kanyang daddy
kumpara sa resulta ni Dr. Macasaeg.

“May problema?” pukaw ni Makoy.

“According to the hospital report, the medicine that Angela gave to my dad is
unidentified. However—” Itinuro niya ang resulta mula kay Dr. Macasaeg. “Dr.
Macasaeg found every element on that green tea, and Angela’s medicine.” Hindi niya
alam kung iyon ang tamang tawag sa tsaa na iyon, ang mahalaga ay naintindihan siya
ni Makoy.

“Hindi naman nakapagtataka, boss. Magaling talaga si Dr. Macasaeg.”

Tumango-tango si Torin, ngunit malalim na nag-isip at saka parang wala sa sariling

bumulong, “Ang isa pa sa napansin ko, parang nakita ko na noon itong sulat ni Dr.
Macasaeg.”

Yumuko si Makoy para mas ilapit ang mukha nito sa papel. “Parang pamilyar nga sa
akin, pati na rin ang pirma niya.”

Nabigla na lang si Torin nang hampasin nito ang kanyang mesa.

“What?”

“Boss, tingnan mo ‘yung report ni Tibor tungkol kay Mr. Z!”

Nanlaki ang mata ni Torin nang may mapagtanto at saka hinanap sa kanyang computer
ang file ng pinaka-boss ng grupo ng Black Knight. Binuksan niya ang report ng
kaibigan na nag-espiya sa grupo ni Enzo sa Italya. Iniluwa nito ang mga transaksyon
ni Mr. Z at ni Enzo. Kinuha ni Torin ang report ni Dr. Macasaeg at itinabi iyon sa
nakuhang dokumento ni Tibor.

“Shit!” bulalas ni Makoy na naroon sa kanyang tabi.

Mas tumalim naman ang mga mata ni Torin matapos mapagtanto na nasa paligid lang
pala niya ang matagal ng boss ng grupo ni Silence na si Mr. Z—si Dr. Macasaeg!

Paanong naging kaibigan ng lolo niya ang pinuno ng Black Knight? May alam ba ang
lolo niya rito? Binabantayan ba siya ni Dr. Macasaeg?

Habang hindi pa sila nakababawi sa pagkabigla, pumailanlang ang mga ring sa loob ng
kanyang opisina mula sa telepono na naroon sa kanyang mesa. Pinindot ni Torin ang
speaker dahil naubusan na siya ng lakas na iangat ang handset nito.

“Hello?”

“Boss Torin!” ani Art.

“Yes?”

“Nakita namin si Sam na kasama ni Enzo sa isang hotel. Akala ko nang una ay dinukot
niya si Sam. It turned out, kusang sumama si Sam sa kapatid mo. And I think she’s
conniving with Enzo.”

Bumilog ang kamao ni Torin. Hindi naman makapaniwala na napasinghap si Makoy na

nasa kanyang tabi sa mga narinig.

“Boss?”

“Where are they now?”

“Boss, I think they are following Dr. Kweku Mensah.”

Napatayo si Torin. This is bad! If they are following Kweku, it only means they are
soon be found Angela and Silence. “Ipunin mo ang lahat ng tao natin! Is there
someone who is following Enzo right now?”

“Yes.”

“Gather all the men! They follow Kweku because he wants to kill all the three of
them!” ani Torin habang nagkikiskis ang kanyang ngipin. Konektado ang lahat sa mga
nagaganap. Samantha connived with Enzo to get revenge, to kill his Angela.

Binalingan niya si Makoy na hindi pa nakababawi. “Call Tibor! Tell him that we
found Mr. Z!”

“Boss?”

“Yes?”

“B-Boss, please don’t hurt Samantha.”

Tila sumakit ang isang parte ng sentido ni Torin. “Makoy, you know the rule.
Ginusto ni Sam ang lahat ng ginagawa niya ngayon. Alam ko na magkaibigan kayo, pero
sana ay mas mangibabaw sa’yo ang misyon mo sa grupo. Hindi ko maipapangako na
mapoprotektahan ko siya ngunit kung sakali na may masamang mangyari kay Angela, ako
mismo ang papatay sa kanya.”

Lumarawan ang lungkot sa mata nito.

“Work with Tibor! Ikaw na ang bahala na mag-explain sa kanya. Sa palagay ko, huwag
ka na munang sumama sa akin. Ibibigay ko sa’yo ang trabaho na hanapin si Dr.
Macasaeg. Mapanganib ang tsaang ibinigay ko sa kanya mula kay Madam Selena. He can
do something about it if he’s Mr. Z.” Hinawakan niya sa magkabilang balikat si
Makoy. “Marami pang babae d’yan na pwede mong alayan ng pagmamahal.”

“Boss?”

“Nasabi ko na ito kay Sam, sasabihin ko rin sa’yo hindi bilang boss mo kung hindi
bilang kaibigan. Kalimutan mo ang taong ayaw kang mahalin.” Pagkasabi niyon at
tinalikuran na niya ito.

Naniniwala siya kay Makoy na mas susundin nito ang pangarap na lipunin ang kasamaan
kaysa ang sumunod kay Samantha na unang babae na minahal nito.

“What about you, boss?” pahabol ni Makoy kay Torin. “Bakit mo pipiliin si Angela?”

“Dahil mahal ako ni Angela.”

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 71- Enzo's retribution

LUMARAWAN ang kakaibang ngiti ni Enzo matapos maibalita sa kanya ni Blue na

magkakasama sina Kweku, Silence at Angela Madrigal.

Ibinaba niya ang cellphone saka nilingon si Samantha. Hinawakan niya ito sa baba na
nagpataas ng kilay nito saka pumiksi.

“Kung totoo nga ang sinabi mo sa aking balita, hindi ka ba natatakot na balikan ni
Torin?”

Kita niya ang takot na rumehistro sa mata nito, ‘tapos ay rumolyo ang lalamunan na
halatang napalunok, ngunit bumawi rin naman kaagad. “Kasalanan ni Torin! Kung sana
ay ako na lang ang naisip niyang piliin! Wala akong hangad ngayon kahit na sino pa
sa kanila ang mahalin ni Torin. Ang mahalaga sa akin ay parehas silang mamatay!”

“Anong reward ang gusto mo?”

“I want Torin!”

Halos mag-echo ang tawa ni Enzo sa loob ng sasakyan. “Paano kung ulo lang ni Torin
ang ibigay ko sa’yo?”
Sumama ang mukha ni Samantha. He chuckled, pagkatapos ay iniutos sa driver na
paandarin na nito ang sasakyan at sundan ang lugar na ibinigay ni Blue. Binabalot
ng kung anong hiwaga ng kimkim at galit ang pagkatao ni Enzo sa oras na iyon kahit
pa para siyang timang na natatawa.

Silence!

Kweku!

Mga putang-ina n’yo! Hindi magtatagal at magkikita-kita kayong lahat sa impiyerno.

Hindi siya sigurado kung gaano katotoo ang mga nalaman niya na nagpalit ng katauhan
si Anne at si Silence na tulad ng ibinahagi ni Samantha. Ngunit kahit na ano pa man
ang katotohanan sa likod ng sikretong iyon, dalawang bagay lang naman ang sigurado
siya at iyon ay ang patayin si Angela at si Silence. Regalo na lang na idagdag si
Kweku sa listahan dahil niloko siya nito.

All along he was the one who helped Angela Capili getting out of her laboratory
almost a year ago.

Sa kabilang banda, kapag namatay si Angela, parang nakaganti na rin siya kay Torin.
Nakuha niya pa ang paghihiganti na nais niyang ibigay sa mga ito. Desidido si Enzo
na patayin ang lalaki, ngunit uunahin niya muna si Angela at si Silence para
matikman nito kung ano ang pakiramdam ng mawala sa kamay ang taong minamahal nito.

Ninakaw ni Torin ang lahat sa kanya! Ang opisina, hindi man lang makalabas ang
kanyang ina sa kulungan, tila alipato na nilipad ng hangin ang business niya sa
Italya, at pati na rin si Angela. Tama! Kanya lang si Angela o Silence! Kahit na
sumakabilang buhay pa ito o pisikal na naglalakad sa kanyang harapan—Angela will be
forever his!

Humugot siya ng hangin para saglit na pigilin ang kanyang galit. He was nothing
right now! He asked Mr. Z for help, ngunit tinawanan lang siya nito sa telepono.
Pasalamat lang ito dahil walang makapagsabi sa kanya kung sino ang lalaki. Sa loob
ng ilang taon ay hindi niya ito nakilala.

Ipinikit niya nang bahagya ang mga mata nang ilang oras—hanggang sa maaninag na
niya ang Bundok Banahaw—hanggang sa pumasok ang van na sinasakyan sa bukana ng
probinsiya na magdadala sa kanila sa pinuntahan nina Kweku at Silence.

Ilang saglit lang ay masukal na daan na ang tinatahak ng kanilang van. Ramdam nila
kung paano umalog ang mga gulong dahil sa putik at batong nakausli sa lupa.

“Are you sure you that we are heading the right place?” inis na tanong ni Enzo sa
driver.

“Yes, Boss! Sinusundan ko lang ang tracker ni Blue,” sagot naman ng driver.

Humugot na lang ng sariling hangin si Enzo sa dibdib para pigilin ang inis.

May ilang saglit pa bago niya natanaw ang mga kumikilos na nilalang sa kalayuan na
sa palagay niya ay ang grupo ni Blue. Tumigil ang sasakyan. Hindi nila kailangan na
mas lumapit pa sa bukana ng kuweba. Sigurado na maaalarma ang grupo ni Silence.

Hinugot ni Enzo ang box ng mga armas na naroon sa gilid ng kanyang sasakyan.
Binuksan niya iyon. Bahagyang nagtaas ang kilay ng katabi niyang si Samantha.
Lumitaw sa paningin nila ang iba’t ibang uri ng armas. Kinuha ni Enzo ang isang
baril doon.
“Do you know why this is my favorite?” tanong niya sa babae matapos hugutin ang
isang armas.

“I don’t care.”

“Really? Kahit na sabihin ko na ito ang ginamit ko noong barilin ko sa dibdib si

Silence ilang buwan na ang nakaraan?”

Umismid si Sam bago nagsalita. “Ano ngayon? Hindi mo naman siya napatay. Kung ako
ang nasa lagay mo baka itinapon ko na lang ‘yan sa ilog. Walang silbi, eh.”

Humalakhak muli si Enzo. Hindi niya akalain na magugustuhan niya ang matalim na
dila nito. Pumalatak siya. “Alam mo ba kung bakit mas gusto ko si Angela kaysa
sa’yo? I think parehas kami ng nakita ni Torin sa kanya kaya mahal niya si Angela,
eh.”

Sumama ang mukha ng babae. Kumuyom ang mga kamay. “Wala akong pakialam sa opinyon
mo!”

“Tsk! Mas matalim magsalita sa’yo si Angela. Mas matalim at mas may laman. Hanggang
sa dumating sa punto na gusto kong punitin ang kanyang mga labi. Tsk! Hindi ko ito
itatapon dahil gagamitin ko muli ito para tuluyan na siyang patayin. Do you
understand?”

Umikot ang mata ng babae bago binuksan ang pintuan sa gilid ng van. Nauna itong
lumabas kay Enzo. Nilingon naman ni Enzo ang bukana ng kuweba. Niyuko niya ang
kahon at kinuha ang isang bomba. Naipaalam na sa kanya ng isang doktor din kung ano
ang Dimension. Matapos niyang malaman kay Sam na ito ang ginamit ni Kweku para
iligtas si Angela, inalam niya ang tungkol sa equipment na ito na may kakayahan na
magpalit ng kaluluwa ng dalawang tao.

Hindi niya akalain na sa kabila ng katahimikan ng magulang ni Angela, may

itinatagong galing ang mag-asawang Capili. Kung sana ay sa kanya napunta ang
Dimension at hindi kay Kweku, sigurado na milyong dolyar na ang kinikita niya sa
kasalukuyan. He could also use it to change his soul with Haru. Hindi niya alam.
Lahat ay posibleng mangyari.

Apat na oras ang kailangan para magpalit ang dalawang kaluluwa gamit ang equipment
na iyon. Maaaring mamatay ang kung sinong tao na sumasailalim ng soul swapping kung
sakali na sisirain niya ang equipment. It’s easy. Kung sisirain niya ang Dimension,
sigurado na mamatay ang dalawang babae dahil sa biglaang enerhiya o shock ng
equipment.

Ibibigay niya na ang lahat ng natitira niyang galit ngayong araw. Noong mga unang
araw, nais niya sanang bawiin si Silence para gamitin ang babae. Ngunit matapos
mapagtanto na masyado na itong nahumaling kay Torin, hindi ito makikinig sa kanya.
Baka sa huli ay siya pa ang patayin ni Angela. Napaglaruan siya nito. Ginamit nito
ang pagkakataon para maranasan niya ang mawala ang pangarap. Wala na ang mga bagay
na pinakaiingatan niya, ano pa ang silbi ng lahat, hindi ba?

Binalikan ni Enzo ang nakaraan. He pointed a gun on Angela’s mother.

“Alam mo ba kung bakit gusto kitang patayin?” tanong niya kay Mrs. Capili.

“Ikaw ang sumira sa anak namin!” galit na wika ng ama ni Angela habang nagdudugo na
ang mukha nito mula sa kanyang panggugulpi. Kapwa nakatali ang magkabilang kamay ng
mga ito sa likuran, nakasalampak sa sahig.

“And I’m proud. Your Angela is the most precious thing in the world that came to
me. Ayoko kasi ng may kahati sa kanya. Masyado akong seloso.”

“You devil monster! Kung bakit nakilala ka ng anak namin! Isinusumpa ko talaga—”
Hindi na naituloy ni Mrs. Capili ang sasabihin dahil naigalaw niya na ang gatilyo.
Tumama na ang bala sa dibdib nito. Tirik ang mata na bumagsak na lang ito sa sahig.

“Honey!!!” Naiyak na napasigaw si Mr. Capili. “Walang hiya ka! Malalaman ito ng
anak ko! Hindi siya dapat napunta sa’yong hayup ka!” Humagulgol ito.

Parang nababaliw na lumanghap ng hangin si Enzo. Nangangamoy ang dugo sa silid at

para itong sinasapian na nagugustuhan ang nagaganap.

Itinutok niya ang butas sa noo ni Mr. Capili. “Goodbye!”

Bumalik si Enzo sa kasalukuyan. Nilingon muli ang kuweba bago sumilay sa mga labi
ang kakaibang ngiti.

Angela, magkita na kayo ng magulang mo sa impiyerno!

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 72-Last battle-I

DAHIL sa taas ng mga puno. Halos hindi ramdam ng grupo ni Enzo ang katirikan ng
araw. Bumaba siya ng sasakyan. Tinungo ang kanyang grupo na naghihintay sa kanyang
utos at sasabihin.

Si Blue ang sumalubong sa kanya at nagpaliwanag. “Boss, may dalawang oras na si

Silence, Kweku at Angela sa loob.”

Napangisi siya. Sigurado na sumasailalim na ang mga ito sa proseso ng soul

swapping.

“Good! Just good!”

Nilakad nila ang mabatong daan patungo sa kuweba. Sigurado na walang kawala na sa
kanya ang tatlo dahil naipit na ang mga ito sa loob. Halos maamoy at lasapin na
niya ang amoy ng dugo ni Angela. Nasa ganoong posisyon pa lang sila nang may mga
nagpaputok ng baril sa kanilang puwesto.

“Shit!” Sabay-sabay silang napalingon sa mga itim na nilalang na nagpapaputok ng

bala. Kita ang mga ito na para bang anino dahil nakasuot ng itim.

“Putang— may kalaban!” sigaw ng isa sa grupo.

Pare-parehas silang inatake ng pagmamadali. Patuloy silang pinauulanan ng bala.

Bumagsak na ang dalawa sa grupo niya kaya napamura nang lihim si Enzo.

“Mga gago!”

Agad na tumakbo si Enzo patungo sa mga magkakapatid at malalaking bato na nasa

bungad ng kuweba para protektahan ang sarili. Sumunod ang mga kasama niya. Patuloy
nilang naririnig ang mga galit na armas ng mga ito. Tumatalksik na rin ang maliliit
na bato ng pinagtataguan nila na halatang sila ang puntirya niyon.

“Putang-ina talaga!” mura ni Blue. Iniluwa nito ang ulo at saka gumanti ng putok sa
mga nakaitim na kalalakihan.

Nagpalitan ng putok sa pagitan ng grupo niya at saka ng mga taong nakasunod sa

kanya. Sinilip ni Sam ang mga lalaking nakaitim.
“Shit!” Bakas ang pag-aalala sa mukha ng babae.

Umismid siya. “I’m impressed! I like him even more.” Itinapat niya ang armas sa noo
ng babae. “You’re a spy?”

“Of course not!” agad na tanggi nito.

“Really? Then how do you explain this, huh? Sigurado na grupo ni Torin ang mga
iyan, at alam mo ‘yon hindi ba?” Hindi niya akalain na makakaamoy kaagad ang lalaki
sa plano nila.

Napalunok ang babae. “Pero hindi ko sila sasabihan ng tungkol dito! Hindi ko
itutulak ang sarili ko sa bangin at ibahagi sa kanila na sumasama ako sa’yo! Are
you an idiot?”

May katotohanan din naman ang sinabi nito.

“Boys!”

Naroon sa isang gilid pa ang iba niyang kasama. Nagpaulan din ng bala sa grupo ni
Torin. Naging tiyansa naman niya iyon para makatuloy sa pagpasok ng kuweba. Paatras
ang lakad na ginawa habang may pinatatamaan na lalaking nagtatago sa likod ng
malapad na puno.

Sinabayan siya ni Sam na nagpaulan din ng bala sa mga kasama nito ngunit nagtungo
sa gilid. Nakangiti siya na pinaputukan ang mga lalaki. This is the day! Maganda na
rin iyong ganito na magsasama-sama ang lahat ng kailangan niyang patayin.

Maganda nang naroon siya sa kuweba para gawing hostage ang tatlong nilalang sa loob
niyon.

***

INILUWA ng isang sasakyan si Torin nang makarating sa lugar na nasabi nilang naroon
ang kanyang asawang si Angela.

Rinig niya ang putok ng mga bala na umaalingawngaw sa isang parte na kinukulob ng
tahimik na kalikasan. Tila niyayanig ng mga putok na iyon ang lugar na halatang
handa ang lahat na lumaban. Lumapit sa kanya si Art.

“Where are they? Anong balita?” Habang nagtatanong ay kinuha niya ang report mula
rito.

“Boss, May dalawang oras na si Ms. Angela at Silence sa loob. Sa tingin ko,
sumasailalim na sila sa soul swapping,” nag-aalala na wika nito.

“What?!” nag-aalala na tanong ni Torin. Naikuyom niya ang kamao.

Hindi niya alam kung ano ang dahilan ni Angela para naisin na bumalik ito sa
katawan ni Silence. Hindi niya alam kung ano rin ang kanyang reaksyon kung sakali
na iharap sa kanya ang babae, ngunit si Angela na nakilala ng damdamin niya ang
naroon. Kung siya ang masusunod, ayaw niyang bumalik ito sa dati. Para na rin
nitong pinatay ang sarili sa kanya. Gayunman ay mas malaki pa roon ang talagang
rason niya kung bakit ayaw niya—paano kung hindi magtagumpay ang panibagong soul
swap?

Nasuntok niya ang pintuan ng kotse. He should’ve find Angela nitong mga nakaraang
araw. Hindi niya dapat hinayaan na pinalipas na muna ang isang linggo bago ito
kausapin. Nahuli na tuloy siya.

Ayon sa kanyang lolo, apat na oras mahigit ang kailangan na proseso. Depende pa
iyon sa kakayahan ng mismong tao na sumasailalim niyon. If failed, there was a
chance na tuluyan nang mamatay ang dalawang tao na laman ng capsule.

“Be ready! Kailangan n’yong bantayan ang Dimension! Huwag n’yong hayaan si Enzo o
ang iba pang kasama niya na makalapit sa capsule. Understand?”

“Yes, boss!”

Narinig niya ang utos ni Art sa mga kasama habang tumatakbo papalayo. May kinuwang
bagay si Torin sa loob. Isang kahon. Hinila niya iyon saka binuksan. Isinuksok niya
ang mga patalim sa mga suksukan na nakakabit sa kanyang katawan para maging handa.
Nakarinig na lang siya ng kaluskos ng tuyong dahon kaya bigla ang kanyang lingon at
tinutukan ang kung sino man na papalapit.

“Torin!” Nakita niya si Sam kaya bumaba ang kanyang alerto. Niyakap siya nito sa
baywang.

Agad niyang tinanggal ang mga braso nito sa kanyang baywang at saka itinulak ang
babae. Dumausdos ito sa lupa.

“Samantha, what did you do?!”

Nagsimulang umiyak ang babae. “I did it because I love you!”

Nag-isang linya ang kanyang kilay. “Love? You are stupid! Magpasalamat ka dahil
pinakiusapan ako ni Makoy na huwag kang saktan, pero hindi ko maipapangako kung
hanggang kailan! You are not this stupid, Sam!”

Umiyak ang babae. “Ang gusto ko lang naman ay mawala si Angela sa buhay ko o kahit
si Silence!”

“I feel disgusted! I shouldn’t have let you come
as you used to be! Matalino ka! Anong katangahan
you want to know the truth? Hindi kita sasaktan,
batas! Nakipagmabutihan ka sa sindikato!” Kinuha
who will watch Samantha, Art!”
into my life! You are not the same
ang naglaro d’yan sa isip mo? Do
ngunit alam mo na may nilabag kang
niya ang radyo. “I need someone

Nabigla na lang ang babae. Agad itong tumayo na hindi makapaniwala na kailangan
niya itong hulihin. Nabigla na lang siya nang mabilis itong tumakbo papalayo.
Napapikit si Torin at marahas na napasipa sa buhanginan. Naisuklay rin ang buhok.
Nakalayo na ito nang tuluyan.

Sinarado niya ang pintuan ng sasakyan at saka tinakbo ang lugar kung saan naroon
ang mga kasama at naririnig ang mga palitan ng putok.

Nang makarating sa bukana ng kuweba, naglalaban ang karamihan. Nakikipaglabanan si

Art sa kanang kamay ni Enzo na si Blue. They are fighting like madmen. They are
using skills. Ang ilan sa mga kasamahan ay nasugatan. Ang ilan ay nasa paligid ay
patuloy pa rin sa palitan ng bala.

Binaril ni Torin ang lalaki na nagtatago sa batuhan sa bungad ng kuweba. Nang

mapansin na wala nang bantay roon ay tinakbo niya ang loob habang abala ang lahat
sa pakikipaglaban. Sinalubong siya ng dilim. Hindi pa siya nakababawi sa liwanag sa
labas kaya halos hinayaan na muna niya ang sariling mga mata na makapag-adjust sa
liwanag at sa normal na dilim ng kwebang iyon. Patuloy siyang naglakad hanggang sa
nakayanan at nasilayan na niya ang lahat sa loob nito. Natatanaw niya ang dulo na
tila gawa sa aluminum Para iyong pintuan ng safe sa bangko kung titingnan niya.

Hanggang sa makarating at makalapit siya rito. Tulad ng inaasahan ay isang bakal na

pintuan iyon na binabalutan ng aluminum. May ganoon din sa ahensiya nila. Tinungo
niya ang gilid, binuksan niya ang takip ng security reader para alamin kung kaya
niyang buksan ang pinto. Kailangan niyang makita si Angela na nasa kabilang panig
nito.

Nagbukas ang LED screen ng tila cellphone. Puro numero ang naroon. Napapikit si
Torin at saka tinipa ang naisip niyang posible na code nito.

“Error!” wika ng machine na boses-babae, boses ni Silence. Kita pa ang malaki at

pulang X mark na nasa screen.

Sinubukan muli ni Torin ang code.

“Error! You only have one chance, or the door will auto-lock for five hours.”

“Shit!” Napamura si Torin.

Huminga na muna siya nang malalim bago pinindot ang huli niyang baraha.

“Success!”

Matutuwa na sana siya, ngunit isang malamig na armas ang tumutok sa ulo niya sa
likod.

“Congratulations, brother!” Napatiim ang kanyang bagang nang marinig si Enzo.

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 73- Last battle 2

NAIKUYOM ni Torin ang kamao na mapagtanto na naisahan siya ni Enzo. Mukhang

hinintay talaga nito na may sumubok na magbukas ng pintuan gamit ang code. Kanina
pa ang lalaki roon at ayaw nitong sumugal. May hula rin siya na sinubukan na nitong
pumindot ng code sa keypad. Ngunit nakatanggap din ng error.

Umuugong naman ang pintuan na gawa sa makapal na bakal pabukas habang nasa ganoong
ayos sila.

“Iba ka rin talaga? How did you know the code?”

Umismid si Torin. “Akala ko pa naman ay may malalim kayong relasyon ni Silence.

Hindi mo man lang alam ang birthday niya?”

“Birthday? Kailangan ko bang alamin iyon?” Tumawa ito nang malakas na halos mag-
echo sa kuweba.

Naningkit ang mata ni Torin. Kaya pala iba ang reaksiyon ni Angela tuwing
nakatatanggap ito sa kanya ng mga simpleng regalo tulad ng bulaklak. Kahit ang
pagsuklay niya sa mahaba nitong buhok ay na-appreciate ng babae. Hindi kasi ito
nakaranas na pahalagahan ni Enzo. Kahit ang birthday ng babae ay hindi nito alam.
Nais niya itong gulpihin dahil doon.

Nang makakita ng tiyansa ay sinipa niya ito patalikod. Nasagi niya ang binti nito
kaya bahagya itong napaatras. Kasabay nang pagpihit niya paharap sa lalaki. Agad
niyang hinawakan ang braso ni Enzo na may armas at saka pinilipit iyon. Nabitiwan
nito ang baril na hawak. Mabilis na nag-flex ang huli at sinuntok ang kanyang
braso. Nag-init ang ulo nito lalo na at nagawa niyang alisin ang armas mula sa
kamay nito.

Hindi rin naiwasan ni Torin ang kamao nito na halos magpanginig sa kanyang sikmura.
Kasunod niyon ang pagsipa niya rin sa tiyan ng lalaki kaya napaghiwalay sila ng
tatlong metro.

“Tsk!” Pumalatak si Enzo. “Akalain mo nga naman talagang mapagpanggap ka. Hindi mo
na kailangan ng gatas ng nanay mo?”

Bahagyang umasim ang mukha ni Torin. Ayaw niya na ganoon ang pagkakabanggit nito sa
kanyang ina. Sabay sila na humugot ng patalim sa kani-kanilang mga bulsa.

“Mabuti naman at ipinakita mo na ang tunay mong kulay. Ayoko nang nakikipaglaro sa
isip-bata,” wika nito, nang-iinis.

Wala namang epekto iyon kay Torin dahil mas masahol pa roon ang mga natanggap
niyang insulto mula dito at kay Madam Selena noon. Ayaw niya ng puro salita. Alam
niyang mapanganib din ang lalaki na tulad niya. Kapwa sila nakaporma na handang
lumaban habang hawak ang patalim sa kani-kanilang mga kamay.

Nagsimula silang kumilos at maglaban. Mabibigat ang mga atake na iginanti nilang
dalawa sa isa’t isa habang kapwa iniiwasan ang patalim na hawak; siya sa patalim na
hawak nito, at ganoon din ito sa kanya.

Naroon na inipit ng kili-kili ni Torin ang braso nito na may patalim huwag lang
dumantay ang blade nito sa kanya.

“Alam mo ba? Silence and I—we f*cked! Hindi ko na mabilang kung ilang beses,”
anito.

Doon nagsimulang dumilim ang mukha ni Torin. Siniko niya ito sa mukha.

“Oops, mukhang nagalit si baby boy!” Kasunod niyon ang mga halakhak nito.

He doesn’t care about Angela’s past. Hindi naman siya malinis para tingnan ang mga
nakarelasyon nito noon. Ang ayaw niya ay kung paano nito bastusin ang babae.

“So what? Huh? Kahit isang libong beses pa kayo nagkasama, nasa performance pa rin
‘yon! Let me guess, Hindi man lang siya nilabasan sa’yo!”

Muli siyang sinipa nito sa binti, halata ang gigil. Isang bigwas ng suntok naman
ang sinalubong ng pisngi nito.

Tumunog ang alarm ng pintuan. Tila nagbibilang ng ilang segundo at mukhang

magsasara na muli.

“Ahh!” hiyaw ni Enzo bago siya tinakbo.

Nasugatan ni Enzo ang braso niya kaya agad na kumalat ang dugo roon. Isang
malaking hiwa na kita niya sa bumukang tela ng kanyang kasuotan.

“Ahh! F*ck!” hiyaw ni Torin. He hissed.

Nagsimula nang gumalaw muli ang pintuan, nagbabadya na magsasara na iyon.

Agad na tumakbo si Enzo papasok sa loob para habulin ang pagsasara nito. Naging
daan naman iyon para mas maging malinaw sa isipan ni Torin na indahin ang hapdi ng
kanyang braso. Hinabol ni Torin ang kakaunting siwang para makapasok sa loob.
Matapos magsara ng mabigat na pintuan ay hinabol niya ang lalaki. Tila doon siya
nakaramdam ng pagod mula sa paglalaban nila nito kanina. Nauuna ito sa kanya ng
anim na metro. Kaiba sa kuweba, isang pasilyo ang nasa loob na binabalot ng liwanag
dahil sa mahahabang fluorescent lights at puting tiles.

Angela! I’ll do everything to save you!

Ibinigay niya na ang lahat ng puwersa para makahabol kay Enzo. Alam niya na hindi
maganda ang plano nito. Kung bakit naman kasi wala siyang dalang armas bukod sa
patalim. Nang makarating sa dulo ay hinaklit niya ang braso ni Enzo at saka
itinusok ang patalim na hawak sa binti ng lalaki.

“Aah! Putang—!” nanginginig na mura nito.

Mabilis naman ang alerto ni Torin na inikot ang paningin sa loob habang panay ang
taas at baba ng dibdib na hinahabol na rin ang sariling hangin. Umaandar ang
dalawang capsule na nakatakip sa napakalaking silid.

“Shit!” Napamura siya matapos maisip na naroon ang dalawang babae. The machine is
currently doing its job.

Samantala, nanginginig si Enzo na humugot ng isang libong lakas ng loob para alisin
ang patalim sa binti nito. Matalim ang tingin na ipinukol nito sa kanya. Kitang
kita sa mata nito ang galit.

“Don’t move!” Sabay silang nabigla ni Enzo nang lumabas si Kweku sa pinagtataguan.
Tinutukan nito ng baril si Enzo.

Nagsimulang humakbang ang huli ngunit hindi nagbibiro si Kweku na nagpaputok ng

bala sa paahan nito dahilan para mapigil nito ang mga binti. Pinadulas pa ni Kweku
ang dila nito sa labi saka umismid.

“Tingnan mo nga naman na pumasok ka talaga rito sa lungga ko,” ani Kweku.

“Pasalamat ka at nauna ka na malaman ito kumpara sa akin. Ang galing mo rin! Ang
galing-galing mo!” sagot naman ng lalaki.

Torin just watches the two men. What he wanted to know is how Angela was. Ayos lang
ba ang dalawang babae? Ilang oras ba bago niya malaman na ligtas ang mga ito.

“Ahhh!” gigil na hiyaw ni Enzo na halatang galit na. “Akala mo ba ay panalo na

kayo?”

Nabigla na lang sila nang maglabas ito ng granada na hinugot nito mula sa bulsa.
Walang sabi-sabi na tinanggal nito ang pin niyon. Mabilis na kumilos si Kweku na
nagtago sa isa sa mga kabinet. Si Torin naman ay sa pader ng pasilyo.

Kakaiba ang emosyon niya sa oras na iyon matapos mapagtanto na hindi sila ni Kweku
ang pakay nito kung hindi ang dalawang babae sa capsule. Hinagis doon ni Enzo ang
bomba.

“No—!” halos hindi na narinig na sigaw ni Torin dahil dumagundong na ang kabuuan ng
espasyo.

Samantala, rinig ang naganap sa loob ng kuweba kahit sa masukal na labas nito.
Nagsiliparan pa ang mga ibon sa paligid na parang niyanig ng kung anong bagay ang
paahan ng bundok.
Sa galit ni Blue ay malakas ang hiyaw na sasaksakin si Art. Mabuti na lang at may
nakapa ang huli na malaking bato sa tabi kung saan ito napahiga. Buong puwersa
nitong hinampas iyon sa lalaki. Sa ganoon nawalan ng malay si Blue.

“You should be alive!” ani Art. Kailangan nila ang lahat ng taong mapagkukunan ng
impormasyon tungkol sa Black Knight.

“Sh*t! Where is Boss Torin?”

“Nakita ko siyang nakikipaglaban kay Enzo kanina. Pumasok sila sa loob ng kuweba,”
sagot ng isa.

“Damn it! Buksan n’yo ang kuweba! Hanapin n’yo si Boss. Walang dapat na makatakas!”

Napapagod na si Art, ngunit kailangan niyang pasukin ang kuweba para hanapin at
siguruhin ang kaligtasan ni Torin.

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 74- Final Swap

BINABALOT ng usok mula sa nadurog na mga bato ang loob ng kuweba kung saan naroon
si Torin at iba pa. Hindi niya rin kinaya ang impact ng lakas ng pagsabog kaya
tumilapon pa rin si Torin.

He coughed. Nananakit din ang kanyang mata mula sa alikabok. Habang iniinda ang mga
sakit sa katawan, naisip niyang bigla si Angela.

“Angela?”

Binalot ng takot si Torin. Nagsisipagtalsikan ang namumula at maliliit na parang

ulan ng kuryente mula sa mga kable. Dumilim din nang tuluyan ang kabuuan ng silid
at tanging maliliit na ilaw na lang ang nagbibigay liwanag. Mas nangingibabaw ang
usok ng mga nadurog na bato.

“Shit! Angela!” sigaw ni Torin. Is his Angela alive? Binalot ng lamig ang kanyang
buong pagkatao matapos maisip na hindi nagtagumpay ang soul swap.

May umubo sa kanyang tabi—si Enzo. Galit na hinaklit niya ang kuwelyuhan ng suot
nito saka galit na sinuntok ito sa pisngi.

“This one is for my mom!”

Binigwasan niya ng suntok ang kabila nitong pisngi.

“This one is for Angela!” sigaw niya nang may pag-gigil.

Muli ay sinaktan niya ang lalaki. “Para ‘yan sa buhay na ninakaw mo sa ‘kin!”

Tila naman nababaliw na ito kahit pa naliligo na sa sariling dugo. Pinilit pa rin
na ngumiti kahit na naghahalo na ang dugo at laway nito sa bibig. Kahit nasa ganoon
itong lagay ay nagawa pa ring tumawa. “I got my revenge!”

Huli na nang maisip ni Torin na may patalim pa rin ito, sinaksak nito ang kanyang
balikat. Hindi naman iyon lumalim pa dahil isang putok ng bala ang tinanggap ng ulo
nito mula kay Kweku na naroon sa hindi kalayuan. Tumirik na lang ang mata ng lalaki
sa sahig na parang gripo na umagos ang dugo nito.

“Where’s Angela? Angela!”

Hinayaan niya ang patalim sa kanyang balikat dahil mas malaking problema kung
sakali na magtuloy-tuloy ang agos ng kanyang dugo. Nahihilo na siya, nanghihina,
ramdam ang mga nasugatan sa kanyang katawan—ngunit mas ninais ni Torin na lapitan
ang capsule.

“Angela! Where is Angela, Kweku?” kinakabahan niyang tanong.

Sa halip ay bumuntonghininga ang lalaki. “As you can see, hindi successful ang
panibagong soul swapping.”

“No! No! Hindi dapat natuloy ang soul swap!” galit na wika niya rito. Pilit niyang
binubuksan ang takip ng capsule sa kabila ng pamamanhid ng kanyang mga braso at
kamay, ngunit mahigpit ang lock nito.

“Shit! You must open this!”

“What is it to you, Torin? Hindi ba’t si Angela ang dahilan ng pagkamatay ng iyong
ina? Kung hindi siya nagpakatanga kay Enzo, posible na nagtitimpla pa ng tsaa sa
hapon si Madam Estella. Ano ngayon sa ‘yo, Torin? Ano ba sa’yo si Silence”

Tumiim ang kanyang bagang sa sinabi nito.

“Malaking bagay, Kweku! Aminado ako na nasaktan ako nang malaman ko na nasa tabi ko
lang si Silence na hinanap ko sa loob ng maraming taon. Pero mahal ko siya! Handa
ako na kalimutan ang lahat ng galit na mayroon ako, ang misyon ko sa buhay,
makasama lang siya!”

Nagsimulang lumuha si Torin. “Binigyan ako ng pagkakataon ni Angela ng rason para

harapin ang bukas. All this time, I was looking for revenge. But Angela gave me a
reason why I have to move forward. Kapag Nawala siya, baka tuluyan na akong
mamatay! Open this capsule! Damn it!”

Kweku chuckled. “Tsk! Ang korni mo! Wala d’yan si Angela. We did it for an act
dahil narinig namin ang barilan kanina.”

Tinungo ng lalaki ang isang malaking cabinet. Binuksan. Lumitaw sa mata ni Torin
ang parang isa na namang pintuan na gawa sa aluminum at katulad ng safe sa isang
bangko. Pinihit nito ang tila bilog na bagay at saka itinulak ang mabigat na pinto.

Lumitaw sa mata ni Torin ang isa na namang lagusan.

“Hindi natuloy ang soul swap. You’ll meet Angela and Anne sa kubo pagkalabas mo
d’yan. You’ll know why we didn’t do the soul swap. Go!”

Tila nabuhayan ng loob si Torin na tinakbo ang tatlong metro na taas at dalawang
metro na lapad na daan papalabas, kahit pa napapangiwi siya sa sakit ng kanyang
katawan. Nakasunod naman sa kanya si Kweku.

***

(An hour ago)

ISANG oras na si Angela at dalawa pang kasama sa loob ng tila laboratoryong iyon.
Kinakabahan siya. Hindi niya alam kung pinal na ba talaga ang kanyang desisyon.

Nakasuot siya ng hospital patient’s gown, katulad ni Anne. Kapwa sila walang suot
na panloob bukod sa panties. Hindi niya maintindihan kung bakit ngayon pa siya
kinabahan. Akala niya ay handa na siya sa panibagong soul swap. Bigla ay may kung
anong enerhiya na bumalot sa kanyang dibdib na umabot pa sa puntong sinisikmura
siya.

“Ano ang posibleng mangyari kapag nagkaroon ng problema ang proseso?” usisa niya
kay Kweku na nakatayo lang sa main computer.

“Ang totoo, pwede kayong mamatay ni Anne,” sagot ni Kweku.

Nagpalakad-lakad siya nang nakapaa sa tiles habang dinadaga ang dibdib. Hindi naman
siya takot na mamatay. Namatay na nga siya halos noong unang beses. Ang kinakatakot
niya ay kung ano ang magiging reaksiyon ni Torin kung sakali na mamatay siya.

Somehow, she was worried about him. Nakasama niya ang lalaki. Nakita niya kung
paano ito balutin ng lungkot. Kung paano sila naging masaya at iyon ang pumipigil
sa kanya.

No! I have to forget Torin!

She stretched her arms. Closed and opened her fingers to calm herself.

“Handa na ako!” wika niya na nagpabagsak sa balikat ni Anne.

Halos sumipol siya na may inilabas na hangin sa bibig.

“Okay!” wika ni Kweku.

Pumuwesto siya sa higaan sa loob ng capsule. Halos bakal lang din iyon na kulay
puti. Ramdam niya ang lamig nito nang lumapat doon ang kanyang likuran. In all
honestly, she was claustrophobic. Takot siya sa mga ganito na halos masikip at
hindi na halos makahinga. Tila hinahalukay ang kanyang sikmura dahil sa kaba.

Kinuha ni Kweku ang heringgilya. Lumapit ito sa kanya. Ngunit ganoon na lang ang
bigla nito nang sumuka siya sa labas ng equipment. Napangiwi ito matapos
umalingasaw ng maasim na tubig mula sa kanyang bibig na kumalat sa sahig. Sa
sobrang sama ng nararamdaman niya ay hindi naipagkaila iyon ng kanyang katawan.
Nagmadali naman si Anne na kumuha ng tissue sa hilera ng mga supplies at ibinigay
kay Angela.

“Are you okay, Silence?” nag-aalalang tanong ni Kweku.

“Okay ka lang ba? Baka naman buntis ka?” usal ni Anne.

Natigilan siya. Sabay sila ni Kweku na napalingon sa babae.

“W-what?” takang tanong nito.

“Sh*t!” mura ni Angela na tumingin kay Kweku. Natutop niya ang bibig.

“You mean you are pregnant, and you don’t know about it?”

Nagmadali siyang bumaba ng capsule. “D-do you have a pregnancy test kit here?”

“Hindi ko alam, but I think, may iniwan si Tara na tatlong piraso ng test kit sa
gamit niya d’yan.” Inginuso nito ang cabinet. “Naghihinala rin kasi siya na baka
buntis siya noong isang araw. Let’s forget about her, balik tayo sa lagay mo. Hindi
mo alam na buntis ka? Hindi ka man lang ba gumamit ng safety measure? You are not
this stupid, Silence!”

“Uminom naman ako ng tea to control my pregnancy.” Napangiwi siya matapos

mapagtanto na bago pa pumunta si Torin sa Amerika ay nakalimutan na rin niya ang
tungkol doon.

It was almost three months. Hindi rin niya na-monitor ang kanyang period.
Nagmamadali siya na tinungo ang cabinet. Tulad ng sinabi ni Kweku, mayroon siyang
nakita na mga test kit sa loob nito. Kinuha niya iyon at nagtungo sa nag-i-isang
palikuran.

Treinta minutos siya sa loob ng banyo na nakatitig sa dalawang pulang linya na

nakaguhit sa pregnancy test kit. Iyon ang nagsusumigaw na katotohanan—buntis siya!

Bigla ay natakot siya sa kalagayan ng kanyang anak. May kumatok sa kanya sa pintuan
kaya niya iyon binuksan. Naroon si Anne at Kweku. Dumaloy ang luha ni Angela habang
nakatingin sa dalawa.

“Ayos ka lang?”

“I-I’m pregnant.” Hindi niya mapigilan ang kanyang iyak na hindi niya alam kung
bakit patuloy sa paglandas. Masaya siya na may halong lungkot, o kaya naman ay
masayang-masaya! Hindi niya alam ang tunay na nararamdaman dahil nababaliw na yata
siya.

“Isn’t it good? You are going to be a mother, Angela.” Hinawakan ni Anne ang
kanyang kamay. “It’s a sign! You will continue Angela Madrigal’s life together with
Torin and your baby. Naniniwala ako na mahal ka niya.”

Naluha siya sa sinabi nito.

“Angela, this would be our final decision! We can’t continue the soul swapping as
another soul is in your body,” paliwanag naman ni Kweku.

“Congratulations, Angela!” Niyakap siya ng babae.

Hindi niya akalain na sa huli ay binigyan siya ng sagot ng tadhana. Iyon na ang
sagot sa naguguluhan niyang damdamin!

Habang nasa ganoong sitwasyon sila ay nakarinig sila ng mahihinang putok ng baril
mula sa labas. Sabay-sabay silang napalingon sa direksiyon ng bakal na pinto.

“Enzo!” usal ni Kweku.

“Ha?”

“Siguradong narito si Enzo. Damn it! Hindi ko man lang napansin na may sumusunod sa
atin kanina.”

“P-papaano tayo n’yan?” takot na takot na tanong ni Anne na nagawa pang magtago sa
likuran nila.

Napangiwi si Angela. Hindi niya akalain na ganoon ang kanyang pisikal na hitsura
kapag natatakot. Gayunman ay kinakabahan din siya lalo na ngayon na ipinagbubuntis
niya ang anak nila ni Torin.

Tinungo ni Kweku ang malaking cabinet, binuksan iyon. Isang lagusan ang bumungad sa
kanila ni Anne. Kinuha nito ang surgical knife at inabot sa kanya.

“You girls, go! May kubo sa dulo ng lagusan nito… Kailangan kong manatili dito para
linlangin si Enzo na sumasailalim kayong dalawa sa proseso ng soul swap.”

Tumango si Angela. Hinila niya si Anne patungo at palabas ng kabilang lagusan.

Kinakabahan silang pare-parehas, ngunit gagawin niya ang lahat maprotektahan lang
ang anak nila ni Torin.

Author's notification:

Another Trivia ulit. May book 2 po ito. Kwento ni Tobor na kaibigan naman ni Torin
na spy. Baka next year na sila. Happy Ending ba? Ano po ang reaction n'yo sa last
battle na ito? Salamat sa inyong lahat. Isang chapter na lang at talagang complete
na sila. Maraming salamat po sa lahat! Ano ang gusto n'yong makita sa last chapter
at Epilogue?

zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Chapter 75- Acceptance

NASA kubo si Angela at Anne. Malapit iyon sa sapa na nasa likurang bahagi ng
kuweba. Mas masukal iyon kumpara sa bungad kung saan nakaparada ang mga sasakyan.
Nagtataasan ang malalaking bato sa gilid. Rinig na rinig ang paglangitngit ng mga
kawayan sa hindi kalayuan pati na rin ang paglagaslas ng tubig ilang metro ang
layo.

Hindi siya mapakali na nagpalakad-lakad sa loob ng kubo. May isang oras mahigit na
sila ni Anne doon. Natatakot siya na baka kung ano na ang nangyari kay Kweku. Hindi
niya mapapatawad ang sarili kung sakaling patayin ito ni Enzo. Panay naman ang
dasal ni Anne at halatang kinakabahan sa kung ano rin ang mangyayari sa lalaki na
iniwan nila sa loob. Ganoon na lang ang kanilang bigla nang dumagundong ang loob ng
kuweba kung saan sila galing.

“Shit!” Hindi niya naiwasan na magmura.

Nahihintakutan na napakapit sa kanyang braso si Anne. Bigla itong umiyak.

“Angela, what are we going to do?” Napapikit ito para pigilin ang luha.

“Calm down.”

“Kweku!” umiiyak na usal nito. “Balikan natin si Kweku, Angela!”

Hinawakan niya ito sa magkabilang balikat dahil naiirita na siya sa mga pag-iyak
nito. “Calm down! Hindi ako makapag-isip!”

Anne closed her lips tightly para pigilin ang luha nito at para sumunod sa kanya.

“Augh!” gigil na usal niya na lumabas ng kubo.

Sumunod sa kanya si Anne, ngunit ganoon na lang ang kanilang bigla nang lumabas din
sa pinagtataguang malaking bato si Sam. May hawak itong baril at nakatutok sa
kanila.

“Tingnan mo nga naman. Akalain mong suswertehin ako na makita kayong dalawa rito.”

Natakot si Anne na nagtago sa kanyang likuran.

“Tsk! Tell me, sino ang gusto n’yong mauna? ‘Yung tunay na asawa ni Torin?”
Itinapat nito kay Anne ang baril nito, ‘tapos ay sa kanya. “`O ang babaeng
kinahuhumalingan ni Torin?”

Tumiim ang kanyang bagang sa narinig mula sa babae, ngunit hindi niya ipinahalata.
Naglakad siya patungo rito.
“Alam ko na kung bakit ayaw sa’yo ni Torin. Nagtataka nga ako kung bakit hindi pa
niya napagtatanto na isa kang huwad.” Umangat ang isang gilid ng kanyang labi.
“Tell me, how did you find us? How did you end up here?”

Nagrolyo ang lalamunan nito kaya naamoy niya kaagad ang mga naganap. Siguro
instinct ng isang tao na maituturing ang ganito; para bang nakikinita niya na
nagtaksil ito kay Torin, ang pagkahumaling nito sa kanyang asawa na naging daan
para makipagkasundo ito kay Enzo.

“Alam mo ba kung bakit ako ang minahal ni Torin kahit na ilang buwan pa lang kaming
magkakilala?” tanong niya rito.

“Wala akong pakialam sa sasabihin mo!” sigaw nito.

Tumango si Angela. “But you have to understand, Sam… Kailangan mong malaman kung
bakit kahit kailan ay hindi mo nakuha ang puso ni Torin.”

“Shut it!” Nakagat nito ang labi.

Ngunit nagpatuloy siya. “Mas maldita kasi ako sa’yo!”

Napangiwi si Anne sa likuran. Anong klaseng sagot ‘yon?

“Ha! Nagpapatawa ka ba, Angela? Hindi ka mahal ni Torin! Ginamitan mo siya ng

gayuma kaya lang siya nahuhumaling sa’yo. ‘Yon ang ginawa mo, ‘di ba? Imposible na
mahalin ka na lang niya nang gano’n! You witch!”

“Gaga! Witchcraft is not my thing! Kung kaya kong mangkulam, ginamit ko na sana
sa’yo!”

“Mapapatay talaga kitang babae ka!” anito, ngunit halos manginig ang kamay na may
hawak na armas na nakatutok sa kanya. Naging tiyansa iyon ni Angela para gamitin
ang surgical knife na bigay ni Kweku at para galusan ang kamay nito. Isang pulang
linya ang agad na gumuhit sa braso ng babae mula sa kanyang pagkakahiwa.

“Ahh—!” Nagkikiskis ang mga ngipin na sinampal siya nito sa pisngi.

Halos manginig ang kanyang mga laman na pinadapo niya rin ang palad sa pisngi nito;
mas malutong, mas masakit at ramdam niya ang init ng kanyang palad. Mabilis ang mga
sumunod na nangyari. Nagpalitan sila ng atake ni Samantha. Pinipilit niyang iwasan
ang baril nito kaya panay ang pilipit niya sa kamay ng babae.

“Ahh—! Shit!” Hinablot nito ang kanyang buhok na dahilan para naman mapangiwi siya.
Halos kalmutin din niya ang leeg nito.

Kung bakit naman kasi hindi pa siya tuluyan na nakababawi sa katawan na iyon ni
Anne. Papuputukan sana siya nito ng baril nang hilahin ni Anne ang buhok nito
dahilan para tumama ang bala sa batuhan.

“Bitiwan mo si Angela! Maldita kang babae ka!” panay ang hablot ni Anne sa buhok ni
Sam.

“Ahh—! Bitiwan mo ako!”

Nakuha naman ni Angela ang tiyansa na iyon para sampalin ang babae. Tuluyan na
nitong nabitiwan ang hawak nitong armas. Naiirita na siya sa mga pinagsasasabi kasi
nito sa kanya. Ginawa pa siyang mangkukulam na pagbintangan na gumagawa ng gayuma.
Hinablot din nito ang buhok ni Anne.

“Stop it!” Dumagundong ang boses ni Torin na hindi na nila namalayan na nakalabas
na rin ng kuweba. Nakasunod dito si Kweku.

Sabay-sabay silang mga babae na binitiwan ang isa’t isa. Umaliwalas ang mukha ni
Anne nang makita si Kweku.

“T-Torin! Sinaktan nila ako!” sumbong ni Sam. Naglandas ang mga luha nito sa pisngi
na halos magpaikot sa kanyang mata. Gumapang ito hanggang sa makarating sa paahan
ng lalaki.

Nakatitig sa kanya si Torin. Hindi pinansin ang nakaluhod na si Sam at humihingi ng

tulong, hindi ito pinansin ng kanyang asawa. Naghinang ang mata nilang dalawa na
para bang nawala ang iba pang mga bagay sa kanilang paligid. Halos duguan na ang
braso at may patalim pa na nakasuksok sa dibdib ng kanyang asawa na dahilan para
mahintakutan siya.

What happened to him?

Tinakbo siya ni Torin at saka niyakap. Ganoon na lang ang kanyang bigla nang
pumaloob siya sa mga bisig ng lalaki.

“Y-your wound!” nag-aalala niyang wika na hindi maipaliwanag. Napangiwi naman ito.

“My love, I almost thought that I lost you,” wika ni Torin.

Napapikit siya para damhin ang mainit na yakap nito. She cried. Akala niya kasi ay
hindi na niya mararanasan ang yakap ng asawa. Sinuri niya ang lalaki.

“Oh, my God! What happened to you, Torin?”

“This is nothing. I’m sorry kung na-late ako. Sorry kung hinayaan kita sa loob ng
isang linggo na mapag-isa. I was just giving you time to think.”

Bago pa sila makakilos ay sumigaw na si Sam na naroon sa gilid. “I won’t give up

without giving a goddamn fight!”

Hawak na naman nito ang armas at nakatutok sa kanila ni Torin.

“Put that gun down, woman!” ani Kweku. Tinutukan din ito ng armas.

“Bakit ba si Angela, Torin? Maganda rin naman ako, ah! Mas matagal mo akong
nakasama kumpara sa kanya! Pinatay niya si Madam Estella!”

Napangiwi si Torin. Walang panahon ang lalaki na magpaliwanag sa mga bagay-bagay,

ngunit napili nitong sagutin ang babae.

“Alam mo ba kung bakit si Angela?”

Suminghot si Sam.

“Mas maldita siya sa’yo.”

Nais niyang magdiwang sa sagot nito. Nais niyang sabihin sa babae na “See? I told
you.”

“What do you mean by that?”

“I meant what I said. Ibaba mo ang baril, Sam!”

“No!” Ramdam niya ang sakit na nararanasan ng dibdib nito sa kasalukuyan. Nais
niyang maawa rito.

Bumuntonghininga si Torin. “I just love Angela, Sam. It is what it is. Nasabihan na

kita na hindi ako ang para sa’yo pero pinipilit mo ang bagay na hindi na pwede. Mas
dinagdagan mo pa ang problema mo at mas pinili mong makipagkasundo kay Enzo.
Naiintindihan mo ba ang ginawa mo? You’ve been the person that you hate the most.”

Natigilan ang babae na napaupo sa batuhan. Tila napagtanto ang mga ginawa nito.
Nagtatakbuhan si Art at iba pang kasama patungo sa kanila. Kinuha kay Sam ang armas
nito at saka pinosasan ang babae.

Hinarap siyang muli ni Torin, wala nang pakialam pa sa iba pang nagaganap.

“I miss you, my love.” Hinaplos nito ang kanyang pisngi. “Mabuti at hindi mo
itinuloy ang plano. Halos mabaliw ako kanina kaiisip na baka hindi na kita
mahawakan pa.”

“We don’t want to risk the baby, love.”

“A baby?”

“Yes! We will be having a baby,” masayang anunsiyo niya. Hindi niya maipaliwanag
ang nararamdamang saya.

Bigla siya nitong hinapit at saka hinalikan sa labi na mainit niyang tinanggap.
Nangislap ang mata ni Torin sa pagsisimula ng mga luha nito dahil sa kanyang
sinabi.

“I love you so much, love. Thank you for having my child, for being my family.”

Ramdam niya mula sa kaibuturan ng kanyang puso ang mga sinabi nito. Masyado siyang
naliligayahan na pinatawad na nila ang isa’t isa.

He hissed. Niyuko nito ang patalim na mas lalong lumalalim sa mga pagkilos nito.

“Gamutin na muna natin ang sugat mo! Makasasama sa lagay mo ang patalim,” nag-
aalalang wika ni Angela.

Hinalikan nito ang kanyang kamay. “Thanks, love.”

Her heart was keep on beating for Torin. Masaya siya na kahit sa huli ay nalagpasan
nila ang problema na iyon. Sinamahan niya ang lalaki sa van ni Kweku kung saan may
mga medical supplies.

***

NAROON si Torin at Angela sa loob ng van kung saan mayroong medical supplies si
Kweku. Mabuti na lang at may gamit sila roon.

Torin was looking at Angela to reduce the pain he is having habang tinatahi nito
ang kanyang malalim na sugat. Hindi niya maipaliwanag ang saya mula sa balitang
natanggap niya na dahilan para labanan niya ang hapdi ng bawat pagtusok ng malaking
karayom sa kanyang balat. His Angela is having his child. Nakikinita na niya ang
babae bilang ina, may sanggol na bitbit habang nakangiti sa kanya. Wala na siyang
mahiling sa ngayon dahil pumayag ito na ituloy ang buhay nang kasama siya.
Siya at si Angela.

“Don’t look at me, baka hindi ako makapag-concentrate,” reklamo nito.

Sumilay ang kakaibang ngiti ni Torin sa labi. Mahapdi ang kanyang sugat, ngunit mas
nananaig sa kanya ang kagustuhan na pagmasdan ito. Nag-ring ang cellphone niya sa
bulsa dahilan para saglit na mawala ang pokus niya rito.

Dinukot ni Torin ang cellphone sa kanyang bulsa. Si Tibor ang tumatawag.

“Bro!”

“Torin, nakawala si Dr. Macasaeg. He vanished into thin air. Nasundan ko pa siya
rito sa airport. Kaya lang ay mukhang nakaamoy ang lolo mo. Bigla siyang nawala na
lang sa paningin ko.”

“Shhh!” Torin hissed.

Nagkikiskis ang kanyang ngipin hindi dahil sa sakit ng kanyang sugat kung hindi
dahil sa galit. Ilang taon na nilang hinahanap ang lalaki. Ngunit heto at naisahan
na naman sila nito.

“Hahayaan ko sa’yo ang paghanap sa kanya. I will be retiring soon.”

“What do you mean?”

“I am going to be a father soon. Kailangan ako ng asawa at anak ko kaya magre-

retire ako sa organisasyon.”

Narinig niya ang pagsipol nito sa kabilang linya. “Wow! That’s good news. Anyway,
natanggap ko rin ang balita mula kay Makoy na ang mag-asawang Capili pala ang
nagligtas sa’yo noon sa kidnappers mo.”

“Kay Makoy?”

“Yes. Ngayon lang din niya nalaman dahil sa lalaking inutusan ni Sam na mag-
imbestiga kay Kweku.”

“Mukhang kailangan kong suriin ang mga tao ko. Tuluyan nang nabaliw si Sam na
nagawa pang makipagsabwatan sa sindikato.”

“Sige, bye!”

Eksakto naman na natapos ang trabaho ni Angela. Sinuotan siya nito ng T-shirt.

“Do you know that Mr. Macasaeg is your group leader?” tanong niya.

“Dr. Macasaeg?” hindi makapaniwalang tanong ni Angela na tumabi sa kanya.

“Yes. Hindi ko rin akalain na nasa grupo lang ni Lolo ang kriminal na hinahanap ng
grupo namin.”

Nakaawang pa rin ang labi ni Angela. “He knew that I am Silence.”

Inilapat ni Torin ang likuran niya pahiga sa kutson ng upuan at saka inaya si
Angela na dumapa sa kanyang katawan. “Come here.”

“Hindi pa magaling ang sugat mo.”

“This is nothing. Mas gusto kong yakapin ka.”

Sumunod si Angela. Dumapa ito sa kanyang katawan para pawiin ang lahat ng
nararamdaman niya sa kasalukuyan. Hilo, pagod, hapdi at kung anong sakit ng ulo.

“Mahal na mahal kita, Torin. Thank you for giving me another chance.”

Hinagkan niya sa noo ang babae. Wala na sa kanya ang lahat. Kapwa sila may malinis
na intensiyon sa isa’t isa. Wala na ang mga sagabal sa kanilang buhay. Kung mayroon
man ay handa siya na ipaglaban ang kanyang asawa.

“Ituloy natin ang plano ng kasal… hmm…”

Hindi na sumagot si Angela dahil tuluyan na itong nakaidlip sa kanyang bisig. He

smiled. Mukhang katulad niya ay ganoon din ito na hindi maayos ang tulog nitong mga
nagdaang araw. Naging dahilan naman iyon para sundan niya ito sa panaginip.

***

EXTRA

LIMANG buwan pa ang lumipas.

Mas masaya ang tahanan ni Torin kumpara sa nakaraan. Hindi na madilim na tulad ng
nararamdaman nito noon.

The big photograph was in the middle of the living room. It was a photo of Angela
and Torin wearing their wedding dresses. Ilang buwan ang nakaraan ay tuluyan na
siyang naikasal kay Torin bilang Angela Madrigal. Pinangatawanan niya na ito.

Hindi na natagpuan pa si Dr. Macasaeg. May pakiramdam si Angela na may tine-train

na bago ang lalaki. Mr. Z has been living for decades. Noon nga ay may hinala siya
na bata pa ang tunay na Mr. Z. Ngunit hindi niya akalain na lilitaw si Dr.
Macasaeg.

Anne and Kweku are also dating. Edward and Alexa are now husband and wife.

Naroon sa pool area si Angela. She was wearing a two-piece swimsuit. Nakasandal sa
reclining chair. May madilim na salamin sa mata. Walang pakialam sa laki ng tiyan
na nakalitaw sa kabila ng maikling tela na tumatakip lang sa maseselan na parte ng
katawan nito.

Humahangos si Torin na nilakad ang tiles na nasa gilid ng pool.

“Love, heto na ‘yung mangga.”

Inangat nito ang salamin sa mata, bahagya pang nasilaw dahil sa sinag ng araw na
tumama rito.

“I don’t like mangoes anymore. I want to sleep.” Saka nito ibinalik ang salamin na
tumatabing sa mata nito.

Naikuyom ni Torin ang kamao. “Ginising mo ako ng madaling araw para hanapin ang
partikular na mangga na ‘to, ‘tapos sasabihin mo sa akin na matutulog ka?”

Ilang oras siyang nawala para lang sa wala?

Ipinagpalit niya ang meeting ngayong umaga para sa mangga na iyon. Sinabi nito na
mayroon daw supsupin sa particular na probinsiya. Isang uri iyon ng mangga na tila
pinaliit na kalabaw. Kakaiba ang tamis kaya paborito iyon ng asawa niya. The
problem was— she doesn’t like anyone who will get the food for her baby. Siya lang
dapat! Kaya heto at ilang oras siyang nagmaneho habang ang babae ay tila reyna ng
kanyang tahanan na nagawa pang i-enjoy ang araw.

Tila niyanig naman ng kung anong init ng kanyang pagkatao habang nakatingin sa
katawan nito. She’s cute and sexy wearing the blue pieces of thin clothing enjoying
her morning rays of sunlight.

Napabuntonghininga na lang siya. Hindi rin naman niya kayang magalit sa babae.

“Ipagbabalat kita, gusto mo ba?”

“Hmm… Iba ang gusto kong supsupin.”

Naalarma ang bawat muscle niya sa katawan dahil sa sinabi nito. Ilang buwan na
siyang walang sex life dahil ayaw nito sa kanya. May mga pagkakataon na
nagmamaldita ito na hindi niya maintindihan. Mabuti na lang at naroon si Aling
Gloria para pagbigay ng payo sa kanya. Kung hindi ay baka mabaliw na siya.

“Put lotion on my legs,” utos nito.

Hindi niya ito pinansin. Kinupkop niya ang misis niya para dalhin sa silid.

“Saan mo ako dadalhin?” tanong nito habang bitbit niya papasok ng bahay.

“To give you a lesson.”

“No! Let me go this instant!”

Ngunit kahit anong pilit pa nito ay hindi niya pinansin.

Pagdating sa silid ay itinabi lang din naman niya ito sa kabilang panig ng kama at
hinayaan ang sarili na amuyin ang babae habang nakapikit at yakap ito. Nais niyang
makabawi sa puyat mula sa ilang araw na pagmamaldita nito.

Mukhang nakaramdam naman ang babae. Isiniksik nito ang sarili sa kanya. Napangiti
na lang si Torin. Mayroon talaga silang mutual connection ng babae na hindi
maipaliwanag.

Sa ngayon ay masaya na si Torin. He learned to accept, trust, and love the only
person who does the same as him.

Acceptance, he managed to accept his Angela no matter what her previous life is.

Trust, he was giving his all, no secrets in between.

Love, he could tell that he will love Angela even if they change life for thousand
times.

He will protect his Angela no matter what…

“I love you, my love.”

-END-

Converted by ©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Author's notification:

Salamat, mga mamshie! Salamat sa pagbabasa ng huling kabanata. Tibor's story is

next. Sa ngayon ay abangan n'yo po muna ang Deceit Behind Her Marriage. You can
also read Seraphina, The Istokwa Bride kung gusto n'yo rin ng iyakan. Hehe. Salamat
po!

Converted by ©️
P.P
zzzzzzzzzzzzzzzzzz=======P.P======zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz