TÍTULO ORPHEUS ET EURYDICA

¿QUÉ APARECE? 1ª y 2ª Declinación. Presente e imperfecto de indicativo

Orpheus poeta erat et canticis suis feras domabat et magna saxa movebat. Pulchram

Eurydicam in matrimonio habebat multumque amabat. Orpheus beatus erat sed vipera

Eurydicam in prato mordet et suo veneno propere necat. Eurydica in inferos, mortuorum regna,

descendit. Orpheus in Inferos venit atque inter mortuorum umbras Eurydicam quaerebat.

Postremo Proserpinam, inferorum reginam, canticis suis movet et dea Proserpina Eurydicam

Orpheo reddit. Iam Orpheus Eurydicam ex Inferis in terras ducebat et laetus erat. Orpheus ad

inferos respicere1 non debebat sed magna cura retrorsum respicit. Tunc Eurydica in Inferos

rursus descendit atque ibi perpetuo manet. Orpheus ex inferis in terras venit ubi maestus erat

et suam Eurydicam cum multis lacrimis semper appellabat.

1
Respicere es un infinitivo: mirar