WŁADZA KOMUNISTYCZNA W POLSCE

Akcja burza – AK podejmowało walkę z Niemcami, którzy ustępowali pod naporem Armii
Czerwonej. Na zajętych obszarach oddziały AK oraz przedstawiciele cywilnych struktur
Polskiego Państwa Podziemnego ujawniają się w roli gospodarza ziem polskich. Było to
ryzykowne ze względu na politykę sowiecką wobec Polski. Akcja miała być świadectwem
dobrej woli legalnych polskich władz w stosunku do ZSRS.
Powstanie warszawskie zakończyło się niepowodzeniem. Sowieci wykorzystali to do
osłabienia AK i pozycji rządu RP na uchodźctwie. Utrudniali także pomoc dla powstańców
drogą lotniczą przez zachodnich aliantów. (01.08-02.10.1944)
Dwa ośrodki władzy:

 Demokracja: Rząd Londyński, Polskie Siły Zbrojne, Armia Krajowa, Rada Jedności
Narodowej
 Komuna: Związek Patriotów Polskich (ZPP), Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
(PKWN), Dywizja Kościuszki, Armia Ludowa, Krajowa Rada Narodowa
22.07 Armia Czerwona zajęła Chełmn i tam ogłoszono Manifest PKWN (tak naprawdę w
Moskwie w audycji radiowej ZPP. Informował on polskie społeczeństwo, że ukonstytuowała
się nowa władza PKWN i przedstawiał jej program. Stwierdzał, że Londyński Rząd RP i jego
Delegatura na Kraj nie mają prawa występować w imieniu Polaków. 27.07 członkowie PKWN
zostali przewiezieni z Moskwy do Chełmna, a następnie do Lublina. Rząd ZSRS nawiązał
oficjalne dyplomatyczne stosunki z Komitetem i uznał go za jedyne legalne
przedstawicielstwo Polaków. Komuniści obiecywali „sprawiedliwość społeczną” i zerwanie ze
starym porządkiem, a także dawali nadzieję na awans społeczny. Podkreślali, że nie liczy się
wykształcenie i doświadczenie a zaangażowanie w budowanie nowej rzeczywistości.
Odwoływali się do problemów społecznych i ekonomicznych. Rozwiązaniem miała być
reforma rolna. Rzeczywiste poparcie dla komunistów było bardzo słabe.