โรคเอดส์

อาการโรค สาเหตุของโีรค
1. อาการของผู้ติดเชื้อระยะเฉียบพลัน (รับ
เชื้อเข้าสู่ร่างกายประมาณ 1-4 สัปดาห์)
การมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่มีเชื้อเอชไอวี
จะมีอาการคล้ายเป็นไข้ อ่อนเพลีย ร่างกาย โดยไม่ได้สวมถุงยางอนามัย การใช้เข็ม
มีอุณหภูมิสูง มีผื่นขึ้นบนร่างกาย มีอาการ ฉีดยาร่วมกัน
ท้องเสียติดต่อกันหลายวัน มี อาการต่อมน้ำ
เหลืองบวมบริเวณใต้คอ รักแร้หรือขาหนีบ
2. อาการของผู้ติดเชื้อระยะแฝง (รับเชื้อเข้าสู่
ร่างกายประมาณ 2-10 ปีหรือมากกว่า)
ไม่มีอาการผิดปกติต่อร่างกาย
3. อาการของผู้ติดเชื้อระยะเอดส์ มีอาการ วิธีการป้องกัน
เบื้องต้นอ่อนเพลีย เหนื่อยง่าย หน้ามืดบ่อย
สวมถุงยางอนามัยทุกครั้งก่อนมีเพศสัมพันธ์
ครั้ง น้ำหนักลด มีผื่นขึ้นบนร่างกาย แผล หากมีแผลเปิดที่มีเลือดไหล ควรทำความสะอาด
หายช้า และอื่นๆ หากร่างการอ่อนแอจะ และปิดแผลให้สนิท
เกิดโรคแทรกซ้อนและโรคฉวยโอกาสได้ ไม่ใช้เข็มฉีดยา หรือกระบอกฉีดยาร่วมกันกับผู้
อื่น
ไม่เปลี่ยนคู่นอนบ่อย หลีกเลี่ยงพฤติกรรมเสี่ยง
ทางเพศ
ตรวจสุขภาพก่อนแต่งงาน
พบแพทย์เพื่อรับยาต้านไวรัส HIV ทันทีที่สงสัย
ว่าอาจสัมผัสกับเชื้อ HIV หรือก่อนการสัมผัสกับ
เชื้อ HIV
วิธีการรักษา ตรวจเลือด หรือตรวจสุขภาพประจำปีอย่างน้อย
แนวทางการรักษาผู้ติดเชื้อเอชไอวีในปัจจุบัน คือ การรักษาด้วย
ยาต้านเอชไอวีเท่านั้น เนื่องจากเป็นวิธีการรักษาที่ได้ผลดีที่สุด
ปีละครั้งเพื่อวัดระดับภูมิคุ้มกันร่างกาย
โดยผู้ติดเชื้อจะได้รับยาต้านเอชไอวีอย่างน้อย 3 ชนิดร่วมกันเป็น
สูตรยา แต่มีหลักการรักษา คือ ผู้ติดเชื้อต้องกินยาให้ตรงเวลาทุก
วันต่อเนื่องตลอดชีวิต เพราะยาจะไปทำการยับยั้งการแบ่งตัวและ
การเพิ่มจำนวนของเชื้อไวรัส ถ้าหยุดกินเมื่อไหร่ก็จะทำให้เชื้อ
ไวรัสแบ่งตัวเพิ่มจำนวนและแพร่กระ