Professional Documents
Culture Documents
1 SürdürülebilirAvcılık1 - 31
1 SürdürülebilirAvcılık1 - 31
AVCILIK İÇİN
TEMEL EĞİTİM
Yayına Hazırlayanlar:
Ahmet Y. Yıldız, Ali Birerdinç
Batur Evgan, Cemal Akcan
Dr. Ali Ş. Bürkev, Dr. Fehmi Arıkan
Hüseyin Çelik, M. Atıf Göze
Melih Meriç, Merih Uslu
Muzaffer Uyanık, M. Sinan Deliduman
Nevzat Algan, Özge Balkız
Suna Gürler, Tolga Eratak
Yazarlar:
Ahmet Bağcı, Ali Baycın, Ali Coşar
Burak Kabakçı, Doç. Dr. İlhan Deveci
Dr. Vedat Beşkardeş, Edwin Vaassen
Erkan Karagöz, Halil C. Gülçur
İhsan Yey, Okan Arıhan
Ömer Borovalı, Prof. Dr. Kemal Kırıkçı
Rıdvan Uzuntaş, Sebati N. Akbaş
Mehmet Arpaz, Muzaffer Uyanık
Fotoğraflar:
Doğa Koruma ve Milli Parklar
Genel Müdürlüğü Arşivi
Ahmet Karataş, Aykut İnce
Bora Pir, Caner Alp
Dr. Vedat Beşkardeş
Hasan Emir, Kamil Üçbaş
Mustafa Sözen, Muzaffer Uyanık
R. Önder Arslan
Av Doğa Dergisi Arşivi
Av Tutkusu Dergisi Arşivi
Yaban Tv Arşivi
ISBN: ?????????????
ADRES: ???????????
Baskı: ???????????????
SÜRDÜRÜLEBİLİR
AVCILIK İÇİN
TEMEL EĞİTİM
ÖN S Ö Z
Sü rd ü r ü l e b i l i r Av c ı l ı k
i ç i n Te m e l E ğ i t i m
4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu, ülkemizde avcılığın dü-
zenlenmesi, organizasyonu ve kontrol yetkilerini Bakanlığımıza
vermiştir. Ülkemizin sahip olduğu av ve yaban hayatı kaynakla-
rının korunması, geliştirilmesi ve sürdürülebilir yönetim anla-
yışıyla gelecek nesillere intikalinin sağlanması üzerinde hassasi-
yetle durduğumuz konuların başında gelmektedir. Av ve yaban
hayatı kaynaklarımızın korunması, geliştirilmesi ve sürdürülebi-
lir yönetimiyle alakalı faaliyetlerimiz Bakanlığımız adına Doğa
Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünce yürütülmektedir.
Av ve yaban hayatı kaynaklarımızın var olabilmesi ve tabii
dengelerini sürdürebilmesi, doğanın kendine özgü süreç ve dön-
gülerinin çalışmasına bağlıdır. “İnsan tarafından etkilenmeyen
bir doğayı düşünmek hayalcilik olur.” gerçeğinden hareketle,
tabiatta kurulmuş olan ekolojik döngü ve dengeleri gözeterek
av kaynaklarımızı korumak, geliştirmek ve bu kaynaklardan sür-
dürülebilirlik ilkesi çerçevesinde faydalanmak Bakanlığımızın
olduğu kadar yaban hayatına gönül vermiş tüm avcı camiasının
da sorumluluğundadır.
Sürdürülebilir avcılık; av kaynaklarının sürdürülebilir kulla-
nımının yanı sıra ideal avcı kavramlarını içine sindirmiş avcılarla
mümkün olabilecektir. İdeal avcı; avlanmanın bir hasat olduğuna
inanan; avcılığın sürdürülebilirliği için her şeyden önce avın var-
lığının sürdürülmesi gerektiğini bilen; bunun için de avda, ya-
salara, vicdana ve avcılık etiğine uygun davranılması gerektiğine
inanan; bazı hallerde bağışlamanın verdiği hazzın ne denli büyük
olduğunu idrak edebilen; yaban hayvanlarının yaşam ortamıyla
beraber en iyi korumasının yine avcılar tarafından yapılabilece-
ğine inanarak yaban hayatına, avına, avcı arkadaşlarına ve diğer
şahıslarla av yaptığı çevreye saygılı olan bir doğa dostudur.
Yabanıl yaşam alanlarının yönetimi ve işletilmesinin avcılara
emanet edildiği gelişmiş ülkelerde görüldüğü gibi bizim de ülke
çapında sürdürmekte olduğumuz avcı eğitim kurslarında hedefi-
miz “Avcılık Etiği” ve “Sürdürülebilir Av ve Yaban Hayatı” ilke-
leri doğrusunda avlanan avcılar yetiştirmektir. Av kaynaklarımızı
korumak, geliştirmek ve bu kaynaklardan sürdürülebilirlik ilkesi
çerçevesinde faydalanmak Uluslararası Av ve Yaban Hayatı Koru-
ma Konseyi’nin “Avcılar Doğanın Koruyucularıdır” sloganında
ifade edildiği gibi av ve yaban hayatı kaynaklarının korunmasını
kendilerine ilke edinmiş avcılarla mümkün olacaktır.
Bakanlığımızın avcılara yönelik olarak düzenlediği avcı eği-
tim kurslarında görev alan personelimizin hizmet verimliliği ve
niteliğini arttırmak, yukarıda ifade edilen ilkeleri edinmiş avcı-
lar yetiştirmek, ülke çapında düzenlenen kurslarla ortak bir şuur
oluşturmak maksadıyla bu kitap hazırlanmıştır. Bu kaynağın av-
cılarımızda ortak bir şuur oluşturarak yaban hayatı kaynakları-
mızın korunması konusunda üzerlerine düşen sorumluluğun id-
rakine varmalarına vesile olmasını diler, kitabın hazırlanmasında
emeği geçenlere teşekkür ederim.
n1
ÖNSÖZ
10
1.1 AVCILIK 12
1.2 TÜRKLERDE AVCILIK 16
1.3 GELİŞİM SÜRECİNE GÖRE AVCILIĞIN BASAMAKLARI 22
1.4 AVCILIK ETİĞİ 28
2 AVCILIĞA GİRİŞ 32
2.1 ADIM ADIM AVCI OLMAK 34
2.1.1 Avcılık Belgesi 34
2.1.2 Avlanma İzin Ücreti 36
2.1.3 Silah Sahipliği ve Ruhsat 37
2.2 AVLAKLAR VE AVLANMA 40
2.3 YAPTIRIMLAR 42
2.4 MERKEZ AV KOMİSYONUN OLUŞUMU
VE GÖREVLERİ 48
2.5 YABANIL YAŞAM ALANLARI 50
2.6 AVCI ÖRGÜTLENMESI 54
3 SÜRDÜRÜLEBİLİR AVCILIK 56
3.1 AVCILIĞIN EKOLOJİK BOYUTU 62
3.2 AVCILIĞIN EKONOMİK BOYUTU 70
n4.2.2
Karaca (Capreolus capreolus)
Melez yaban keçisi (Hybrid ibex)
ÖZEL ŞARTLARDA AVLANABİLEN KANATLILAR
123
124
126
Sülün (Phasianus colchicus) 126
4.3 KORUMA ALTINA ALINAN AV HAYVANI TÜRLERİ 128
4.3.1 MEMELİLER 128
Alageyik (Dama dama) 129
Ceylan (Gazella gazella) 129
Sırtlan (Hyaena hyaena) 130
Vaşak (Lynx lynx) 131
Ayı (Ursus arctos) 132
Kurt (Canis lupus) 133
Karakulak (Caracal caracal) 134
4.3.2 KUŞLAR 136
Urkeklik (Tetraogallus caspius) 136
Turaç (Francolinus francolinus) 137
Toy (Otis arda) 138
Gökçe güvercin (Columba oenas) 139
Kız kuşu (Vanellus vanellus) 139
Bağırtlak (Pterocles orientalis) 140
Kılkuyruk bağırtlak (Pterocles alchata) 140
Büyük su çulluğu (Gallinago media) 141
Küçük su çulluğu (Lymnocryptes minumus) 142
Bataklık çulluğu-Çamur çulluğu (Limosa limosa) 143
Sibirya kazı (Branta ruficollis) 143
Bozkaz (Anser anser) 144
Küçük sakarca kazı (Anser erythropus) 144
Küçük tarla kazı (Anser brachythnchus) 145
Tarla kazı-Fasulye kazı (Anser fabalis) 146
Suna (Tadorna tadorna) 146
Kaşıkgaga-Bayağı kaşıkgaga (Anas clypeata) 147
Kadife deniz ördeği (Melanitta fusca) 148
4.3.3 YIRTICI KUŞLAR 150
Gündüz ve Gece Yırtıcı Kuşları 151
Arışahinleri 152
Çaylaklar 152
Akbabalar 153
Deliceler 153
Atmacalar 154
Şahinler 154
Kartallar 155
Doğanlar 157
Gece Yırtıcı Kuşları (Strıgıformes) 158
5 GELENEKSEL AVLANMA YÖNTEMLERİ 162
5.1 YIRTICI KUŞLARLA AVLANMA 164
5.2 OK VE YAY İLE AVLANMA 172
6 AVDA KULLANILAN SİLAHLAR VE ARAÇLAR 182
6.1 YİVSİZ AV TÜFEKLERİ 188
6.1.1 Yivsiz Av Tüfeği Çeşitleri 196
6.1.2 Yivsiz Av Tüfekleriyle Avcılık 201
6.2 YİVLİ AV TÜFEKLERİ 206
6.2.1 Yivli Av Tüfeği Çeşitleri 211
6.2.2 Yivli Av Tüfekleriyle Avcılık 217
6.3 AV TÜFEKLERİNDE GÜVENLİK 220
6.4 CANSIZ MÜHRELER VE DÜDÜKLER 224
6.5 SPORDA VE AVDA KULLANILAN OPTİK AYGITLAR 228
7 AV KÖPEKLERİ 234
7.1 AV KÖPEĞİNİN TANIMI VE İŞLEVİ 236
7.2 AV KÖPEĞİ SEÇİMİ 238
7.3 AV KÖPEĞİ EĞİTİMİ 240
7.4 AV KÖPEĞİ GRUPLARI 267
8 AVDA GÜVENLİK 276
9 İLK YARDIM 284
10 HARİTA BİLGİSİ VE KAMPÇILIK 306
11 AV VE YABAN HAYATINDA AV TURİZMİ 324
12 TROFE VE TAHNİT 332
Sürdürülebilir Avcılık için Temel Eğitim
AVCILIK,
TARİHİ
VE ETİĞİ
1
Sürdürülebilir Avcılık için Temel Eğitim
Avcılı ğın Öz ü
İnsanoğlu kendisine verilen yaşamı içgüdüleriyle yaşayan hayvanların aksi-
ne, bulduğu çeşitli uğraşlar, seçim ve davranış biçimleriyle doldurmaya çalış-
maktadır. Hayat mücadelesi de denilen bu olgu birçok sorumluluğu berabe-
rinde getirmektedir. Yapmaya zorunlu olduğu işlerin baskısı altında bunalan
insanoğlu, yaşamına bir anlam katabilmenin ve mutlu olmanın özlemini çe-
ker. İnsanoğlu arayıştan yola çıkarak doğaya dönüş yollarından biri olan avcı-
lığı, kendisini mutlu eden anlamlı bir etkinlik olarak bulur ve uygular.
13
Sürdürülebilir Avcılık için Temel Eğitim
14
rir. Koşmak, atlamak, sıçramak, tırmanmak, takip etmek, yürümek, ata bin-
mek gibi eylemler avcılığın bir parçasıdır. Tüm bu eylemleri içeren avcılık,
bedensel ve ruhi bir dinginlik sağlar.
Avcılık için bir tutku da denebilir. Avcıyı çağıran doğanın sesidir. Kişi, bu
çağrıyı içinde duyup da doğa ile buluştuğunda av tutkusu o kişiyi avuçları-
nın içine almış demektir. Av vurulmuş veya vurulmamış önemli değildir. Av
tutkusu, doğanın içindeyken duyulacak huzur ve heyecandır. Avcılıkta gözün
gördüğü her yer, aşılan her dağ avcınındır. Bu büyük bir özgürlük, aynı za-
manda gerçek bir zenginliktir.
Avlanmada türler arasında eşitsizlik söz konusudur. Ancak bu eşitsizlik aşırı
boyutlara varmamalıdır. Avcı insan doğaya karşı duyarlılık kazandıkça, birkaç
av türü ile yetinir; avlanmada kullandığı tüfeklerin kalibresini düşürür;daha
çok avlayıp kendini kanıtlamakla başladığı avcılıkta zamanla olgunlaşarak bir
yaban hayatı gönüllüsü seviyesine yükselir.
15
Sürdürülebilir Avcılık için Temel Eğitim
1.2 T Ü R K LE R D E
AVCILIK
Türk le rde
Avcılı ğın Ta r ihi
16
Avcılığın tarihi, insanlık tarihi ile eş olduğundan, Türklerdeki avcılık da
Türk tarihi ile birlikte değerlendirilebilir.
III-IV. Yüzyıl eski Türk yazıtlarında geyik resmi ve damgalar görülmekte,
dört tekerlekli bir arabaya koşulmuş iki at ve yabani teke resimleri yaban keçi-
si avcılığının yapıldığını işaret etmektedir. Kaya üzerinde bulunan resimlerde,
oklarını atmış olan iki avcı ve iki av hayvanından biri yabani teke ve diğeri
yaban domuzudur. Avlanmış hayvanın yabani teke olması, büyük olasılıkla
dişi keçi avcılığının yapılmadığını veya avlanmaya değer bulunmadığını gös-
termektedir. Bu da köklü bir avcılık töresini işaret etmektedir. Aynı dönemde
kaya yazıtlarında bulunan hayvan tasvirleri incelendiğinde; at üstünde okla
geyik avlayan avcı, topluca yapılan sürek avları, ayı ve pars gibi yırtıcıların
yaban keçisi, geyik ve yaban domuzları üzerindeki baskıları, yırtıcıların birbir-
leriyle olan mücadelesi, yabani koç avı gibi figürlerin bulunduğu görülmekte-
dir. Burada da özellikle yabani koç avlandığına işaret edilmesi, üremeleri için
dişilerinin avlanmadığı anlamını taşımaktadır.
Kök Türklerde avlanma izni ve avlak kavramlarının bulunduğu, av hay-
vanlarının bulunduğu yerlerin ön araştırmalara göre saptandığı, tarihsel bel-
gelerden anlaşılmaktadır.
Kök Türk obaları içinde cinsiyete dayalı ekonomik iş bölümü, “Erkekler ok
yay yapımı biraz sürüyle uğraşma dışında çalışmazlar. Buna karşılık, avlanır ve ok
talimi yaparlar... Kadınlar bütün işleri görür. Deriden yapılan kürk manto, giysi,
ayakkabı ve tozluk gibi şeyleri onlar diker. Ayrıca, arabaları onarır ve sürerler” bi-
çimindedir. (Caferoğlu, A. Türklerde Av Kültürü ve Müessesesi. VII. Türk Tarih
Kongresi. II. Seksiyon 1972)
Orta Asya’da bulunan Türk boylarının tamamında avcılığa büyük önem
verilirdi. Orta Asya’daki bazı Türklerde avcılık töresi, aile düzenini etkileye-
cek kadar önemliydi. Avcılığı yasa ile devlet düzenine ilk koyan Moğol Han’ı
Cengiz Han’dır. Cengiz Han av için, “savaş okulu” demiştir. Cengiz Han avın
yapılışını ve kurallarını yasa ile belirlemiştir. Ölümünden sonra da dört par-
çaya ayrılan imparatorlukta aynı yasa uygulanmıştır. Hatta Timur ve onun
soyundan gelen Babürşahlar bile aynı yasayı uygulamışlardır.
Oğuz soyundan ava merakıyla ün yapmış Selçuklu Sultanı Tuğrul Bey ile
Sultan Melikşah’tır.
Sultan Melikşah (Aralık 1072-Kasım 1092) ise avcılık konusunda dünyada
ilk bilimsel kitabı yazdıran kişidir. Ava çok meraklı olup av hayvanlarının her
şeyini bilmek isterdi. Sarayındaki vezirler ve şehzadeler de bu yolda hareket
ederler, çoğu zaman bu av konusu konuşulurdu. Sultan Melikşah diğer av üs-
17
Sürdürülebilir Avcılık için Temel Eğitim
21
Sürdürülebilir Avcılık için Temel Eğitim
G E L İ Ş İM
1.3
S Ü R E C İ NE GÖR E
AVC I L I Ğ IN
B A S A M A K L AR I
Avcılığa ilk başlayanlar ile yeterli doyuma ulaş-
mış ve tecrübe sahibi olmuş avcılar arasında bü-
yük farklılıklar görülmek-
tedir. Daha yeni avcılığa
başlamış kişilerde, gerek
içgüdüsel olarak, gerekse
frenlenemeyen bir tutku
olarak, yaban hayvanlarını
gelişi güzel ele geçirme iste-
ği ağır basmaktadır. Alınan
avcılık eğitimi ve kişisel
gelişim süreci sonucunda,
daha ileriki yıllarda bu is-
tek daha kontrollü bir hal
almaktadır.
ABD Wisconsin Üni-
versitesi öğretim üyelerin-
22
den Robert Jakson ve Robert Norton’un anket çalışmaları sonucunda, avcı-
ların avla ilgili davranış gelişimleri beş ayrı basamakla sınıflandırılmaktadır:
Öğrenme Basamağı
Bu basamakta avcının önde gelen amacı, tüfek kullanımı, hedefe bakış,
nişan alma ve atış teknikleriyle ilgili becerisinin geliştirilmesi, bu becerisini
çevresindeki arkadaşlarına öğünerek gösterebilmesi çabalarını kapsamaktadır.
Bu basamaktaki kişinin birlikte olduğu arkadaşlarıyla sürekli olarak tüfek
markaları, nişan ve atış teknikleri konusunda sohbet etme isteği, kendi kabili-
yeti ile ilgili biraz da abartılı konuşmaları dikkat çeker. Bir yandan avcılık te-
mel kavramlarını sorgulamaya çalışırken, öbür yandan kendisinde sanki uzun
yılların deneyimi varmış gibi oluşmuş kanaatlerini dillendirir.
Kendisini ava götüren deneyimli avcıları eksiklikle suçlayabilir. Avlanma
sırasında yapmış olduğu hataları sık, sık yineler. Özellikle de tüfek tutuşu ko-
nusunda hatalar yapar ki, bu durum bazen istenmeyen kazalara neden olabi-
lir. Yine avlanırken sadece hedef gözettiğinden, bazen yanındaki arkadaşlarına
ve av köpeğine dahi zarar verebilir.
Avcılık etiği konusunda fikri olmadığından, avın değerini bilemez. Avına
kaçma fırsatı vermeyi hiç düşünmez. Yaban hayatının evrensel değerleri ile
ilgilenmez. Onun için avcılık sadece avı ele geçirmekten ibarettir.
Trofe Basamağı
Bu basamakta esas amaç, rastgele bir av olmayıp, avlanabi-
lecek avlar arasında titizlikle seçilmiş ve belirgin özelliği olan
birinin avlanmasıdır. Bu seçimde kural, avcı tarafından üretilen
değer yargılarına göre belirlenir. Yüksek değer yargılarına sahip
avcılar, kendilerini yaban hayatı yaşam piramidinde düzenleyici
olarak görürler. Bu avcılar yaban hayatı yaşam zincirine zarar
vermeden avlanmak isterler. Her zaman seçici davranırlar. Ba-
zıları koleksiyonundaki bir eksik trofeyi tamamlamak isterken,
bazıları seleksiyon avlarıyla popülasyona zararlı olabilecek fert-
leri avlarlar. Yaban hayvanlarının değerini bilirler. Avlanmadan
önce titizlikle araziyi etüt ederler. Hedefledikleri avı bulana ka-
dar sabırla av takibi yaparlar. Önlerine çıkan çok sayıda av hay-
vanını avlamaz, seyretmekle yetinirler.
Av sezonundan önce
avlayacağı hayvanın özel-
liklerini belirleyerek, yer
ve zamanı dikkate alarak
plan yaparlar. Bunun için
uzak mesafelere gitmekten
çekinmezler. Avlanacağı
arazide tam bir strateji uz-
manı gibi davranır. Hangi
özellikte hayvanı, ne za-
man ve kaç tane avlayaca-
ğını çok önceden belirler.
Avcılıkla ilgili değer
yargıları gelişmiştir. Avla-
24
yacağı ava göre tüfek, fişek ve kıyafet seçimi mükemmeldir. Kampçılıkla ilgili
malzemeleri tamdır. Av hayvanlarının davranış biçimlerini bilir ve ona göre
gerekli önlemleri alır.
Ava gittiği arkadaşlarıyla uzun yıllar süren bir beraberliği vardır.
Avlanacağı zamanı ve yeri asla deşifre etmezler. Sadece sonuçları açıklarlar.
İstediği hayvanı avladıktan sonra bir av dergisinin röportajına gönüllüdürler.
Ava gitme sayısında belirgin bir azalma olurken, diğer rafine zevkler çoğalır.
Seçkin yerlerde derin av sohbetleri içeren ziyafet sofralarından zevk alırlar.
Bu basamakta avcı fotoğraf makinesi, kamera gibi kaydedicileri yanından
ayırmaz. Avladığı hayvanı fotoğrafla mutlaka tespit eder. Bunun yanı sıra evinin
bir köşesinde saklayacağı av trofesini tahnit yaptırarak, kalıcı hale getirir.
Metot Basamağı
Bu basamakta avcı, deneyimlerinin verdiği beceri ve sorumluluk anlayışına
yönelerek, av hayvanına kaçıp kurtulma şansını daha fazla tanır. Av hayvanı ve
avcı arasındaki eşitsizliği asgariye indirme gayreti içindedir. Çünkü av hayva-
nının değerini bilir. Kendine kısıtlar koyarak, tüfek kalibresini düşürür veya
birden fazla atabilen tüfek yerine tek kırma tüfeği tercih eder.
Avlanma eyleminde av vurma ikinci plana düşer. Daha çok avlanma daha
az vurma fikri ön plana çıkar. Av kapsamına aldığı türlerin sayısını azaltır. Gi-
derek insana karşı aldatıcı hünerlerini en iyi sürdüren birkaç av türüyle yetinir.
Ava çıkmadan önce günlük limitlerin çok altında bir sayı belirleyerek bunu
uygular. Avlanma süresi gün içinde olduğu gibi yıl içinde de azalır. Üretil-
mesi zor hayvanları
avlamaktan kaçınır.
Çoğu zaman avın
kaçmasına sevinir.
Av tutkusu avlanma
eylemi üzerinde yo-
ğunlaşır. Avı vurma
ikinci plana düşer.
Bu basamakta
avcı yaban hayatı
yaşama alanlarının
korunması ve çevre
sorunlarıyla ilgile-
nir. Av hayvanlarını
25
Sürdürülebilir Avcılık için Temel Eğitim
Sportmenlik Basamağı
Bu basamakta uzun yıllar sürdürülmüş avlanma eylemi sonu-
cunda geliştirilmiş değer yargıları belirginleşir. Yaban hayvanla-
rının değeri, hayvan hakları, yaşam sevgisi, doğa içindeki yaşam
piramidi, doğaya saygı gibi yüksek değerler benimsenir. Bu dö-
nemde koruma kullanma dengesi içinde, sürdürülebilir bir avcı-
lığın geliştirilmesi için zaman ve para harcanır.
Av kaynaklarının korunması ve geliştirilmesi konusunda so-
rumluluklar artar. Genç avcıların eğitilmesine önem verilir. Her
fırsatta deneyimlerin onlara aktarılması hedeflenir.
Bu dönemde avcı geçmişin hesaplaşmasını yapmış olmanın
Avcılığa ilk huzuru içinde gelecek nesillere deneyimlerini aktarabilmek için
başlayanlar ile kitap yazar, panellere ve konferanslara katılır.
yeterli doyuma Avcılık eylemini ait olduğu doğanın içinde olmak, onun derin-
ulaşmış ve liklerine ulaşmak, onu takip etmek, doğanında kendisini takip etti-
tecrübe sahibi ğini hissedip ürpererek heyecanlanmak için yaptığını düşünür.
olmuş avcılar Bu basamaktaki avcının ulaşmak istediği hedef, deneyimlerinin
arasında büyük sonucu elde ettiği kazanımları, evrensel öneme sahip yüksek değer
farklılıklar yargılarını, gelecek kuşaklara bir disiplin içinde aktarılmasını sağla-
görülmektedir. maktır. Çünkü artık o ölümün, bir tetik düşürme süresi kadar kısa
bir zaman dilimi içerisinde ona ulaşacağının bilincindedir.
26
27
Sürdürülebilir Avcılık için Temel Eğitim
28
Avcılık felsefesini bilen ve kültürünü yaşatan avcıların, av ve yaban haya-
tına özenle sahip çıktığı unutulmamalıdır. Tarihe baktığımızda ilk çevreci-
lerin gerçek avcılar olduğunu görürüz. Av ve yabanıl kaynakları korunması
ve geliştirilmesi için avcıların diğer çevreci kurum ve kuruluşlarla işbirliği
içinde çalışmalar yapması, gerekirse bazı türlerin avlanılmasına kısıtlar ge-
tirilmesinin bizzat avcılar tarafından önerilmesi, kaynakların sürdürülebi-
lirliği açısından dikkate değerdir.
Avcı, çevreye saygılı, bir hasat programı çerçevesinde, yararlanan öder
prensibi ışığında, yaban hayatına kaynak sağlayıcı olma durumundadır. Ya-
ban hayatı için gereken finansmanın önemli kaynaklarından biri avcıdır. Avcı,
avın gereği olan av hayvanlarını korur.
Avcı, kanunlara uymalı, yaban hayatının korunmasına, özellikle av hay-
vanlarının barınma ve çoğalmasına olanak sağlayarak, avın kanunlara uygun
bir hasat olduğunu kabul etmeli, yaşamı boyunca bu ilkeye uymalıdır. Ayrıca
avcılığın örf ve adetlerine, geleneksel değerlerine uymalı, gelecek kuşaklara bu
değerleri aktarmalıdır.
30
Avcılık akıllı ve ekonomik bir hasattır. Avcı, avının azalmaması için ted-
birler alır. Bazı yıllarda azalan av türünün yasaklanması veya kısıtlanması
için başvuruda bulunur. Bu şekilde avcı sürdürülebilir bir avcılığın yapıl-
masını sağlar. Avlanırken eksik ve yanlış gördüklerini ikaz eder ve ilgililere
bildirir.
Avcı vurduğu av hayvanlarıyla böbürlenmez. Onun için limitleri doldur-
mak gibi bir çabası yoktur.
KAY NA KL A R
And, M., (1974), XVI. Yüzyılda Av ve Avcılık, Türkiye Ansiklopedisi, Cilt I, 279.
Başbakanlık Arşivi, Arazi Tahrir Defteri, Sayı 433, 563.
Bayburtlugil, N., (1987), Nizamülmülk Seyahatname, İstanbul, 183.
Caferoğlu, A., (1972), Türklerde Av Kültürü ve Müesssesi,
VII. Türk Tarih Kongresi, II. Seksiyon.
Coşkun, M., (Mart 1973), Av Dergisi, Sayı 3, İstanbul.
Divitçioğlu, S., (1987), Kök Türkler (Kut, Küç ve Ülüg), İstanbul.
Esin, E., (1962), The Seljuks in Asie Minor Adlı Eserin Tenkidi, Vakıflar Dergisi, Ankara.
Evliya Çelebi, Evliya Çelebi Seyahatnamesi, Cilt 1.
Eremya Çelebi Kömürciyan, İstanbul Tarihi, İstanbul.
Hammer, Büyük Osmanlı Tarihi, Cilt 11.
Hayat Tarih Mecmuası, (Kasım 1967), Cilt 2, Sayı 10, Sıra 34, İstanbul.
Manastır Şer’i Mahkeme Sicilleri, Cilt 3, 116.
Naima Tarihi, Cilt 5-6.
Nutku, Ö., (1987), IV. Mehmed’in Edirne Şenliği, Ankara.
Orkun, H. N., (1986), Eski Türk Yazıtları, Ankara, TDK.
Türkömer, D., (1998), Av Tutkusu, 2. Baskı, İstanbul.
Uzunçarşılı, H. İ., (1984), Kapıkulu Ocakları I., Ankara.
Uzunçarşılı, H. İ., (1973), Osmanlı Tarihi III., Ankara.
Üçok, C., (1967), Moğol Kanunları, 54-117, Ankara.
The Enlyclopaedia of Islam, Volume VI.
31