UNIVERSITETI BUJQËSOR I TIRANËS

Fakulteti i Mjekësisë Veterinare

DETYRË KURSI
Etologji

TEMA: Sjelljet e pinguinëve

Punoi: Pranoi:
Greta Vatnikaj Prof.Asoc.Dr.Doriana Kalamishi Beqiraj
Mariglena Alushi
Objektivat:

Përshkrimi dhe struktura e pinguinëve.

Sjellja ushqyese
Sjellja agresive
Sjellja seksuale
Sjellja prindërore
Formimi i grupit
Llojet e pinguinëve
Sjellja e ndërtimit të formimit të foles
Sjellja eleminuese
Sjellja eksploruese
Kuriozitete rreth pinguinëve
Referencat

Pinguinët : përshkrimi & struktura.

 Pinguinët (rendi Sphenisciformes, familja Spheniscidae) janë një grup ujor, zogj
jofluturues që jetojnë pothuajse ekskluzivisht në hemisferën jugore, veçanërisht në
Antarktidë. Me përshtatshmëri të lartë për jetën në ujë, pinguinët kanë nuance te
errët dhe pendë të bardha, dhe krahët e tyre janë bërë pende notimi.
Pinguinët janë notues të klasit të parë, dhe mund të zhyten në mënyrë të përsosur.
Por, për fat të keq, ata nuk dinë të fluturojnë fare . Dhe në tokë ata lëvizin shumë
me vështirësi për shkak të veçorive të strukturës së trupave të tyre.
Koka e pinguinit nuk është shumë e madhe, megjithatë, është në një qafë të
lëvizshme, fleksibile dhe të shkurtër dhe ka një sqep të fuqishëm dhe të mprehtë.
Pse një pinguin ka nevojë për krahë nëse nuk mund të fluturojë? Një pyetje e tillë e
natyrshme mund të lindë, fakti është se krahët e pinguinit në procesin e evolucionit
janë shndërruar në pendë, të cilat rrotullohen në nyjen e shpatullave gjatë notit
sipas parimit të një vide, e gjithë kjo e kthen pinguinin në një notar të
shkëlqyeshëm.
Këmbët e pinguinit janë të shkurtra dhe të trasha në të njëjtën kohë, secila këmbë
ka 4 gishtërinj të lidhur me membrana noti. Në të vërtetë, struktura e këmbëve çon
në faktin se pinguinët lëvizin aq qesharakë dhe të ngathët, ato janë të dizajnuara në
mënyrë të tillë që t'u duhet ta mbajnë trupin e tyre gjithmonë vertikalisht në
sipërfaqen e tokës.
Pinguinët gjithashtu kanë një bisht të shkurtër, të përbërë nga 16-20 pendë, kjo i
ndihmon ata të mbajnë ekuilibrin dhe, nëse është e nevojshme, ata madje mund të
mbështeten mbi të sikur në një stendë.
Skeleti i një pinguini, ndryshe nga zogjtë e tjerë, nuk përbëhet nga kocka me tuba
të zbrazët, kockat e një pinguini janë më shumë si kockat e gjitarëve. I ftohti i
ashpër Antarktik ndihmon pinguinët të durojnë për shakak të një rezerve të dhjamit
ngrohës, e cila ka një shtresë prej 2-3 centimetra.
Trupi i zogut është i mbuluar me pupla si pllaka, ato gjithashtu i mbrojnë ata nga
lagështia në ujë të ftohtë. Ngjyra e pendëve dhe e pinguinëve në vetvete është e
njëjtë për të gjithë - një kurriz i errët dhe një bark i bardhë.
Rreth një herë në vit pendët e vjetra bien, dhe në vend të tyre rriten të reja. Gjatë
kësaj periudhe, pinguinët janë ekskluzivisht në tokë, ku përpiqen të fshihen sa më
shumë që të jetë e mundur nga erërat dhe moti përgjithësisht i ftohtë.
Madhësitë e pinguinëve ndryshojnë në varësi të specieve të tyre, për shembull,
pinguini më i madh, perandori, është 117-130 cm i gjatë dhe deri në 40 kg në
peshë. Pinguini i vogël është i gjatë vetëm 40 cm dhe peshon mesatarisht rreth 1
kg.
Sa jetojnë pinguinët?
Në kushte natyrore, jetëgjatësia e një pinguini është 15-25 vjet. Në kopshtet
zoologjike, në kushte ideale, këta zogj mund të jetojnë deri në 30 vjet.
Si flenë pinguinët?
Penguinët flenë në këmbë, duke ruajtur temperaturën e trupit gjatë gjumit. Koha që
ata kalojnë në gjumë varet drejtpërdrejt nga temperatura e ajrit - sa më e ulët të jetë
temperatura, aq më e shkurtër është gjumi. Zogjtë flenë më gjatë gjatë molting:
gjatë kësaj periudhe ata hanë pak, dhe gjumi shtesë i lejon ata të zvogëlojnë
shpenzimet e energjisë së shpenzuar. Përveç kësaj, pinguinët flenë ndërsa
inkubojnë vezët e tyre.

Sjellja ushqyese
Pinguinët janë zogj mishëngrënshëm, kështu që dieta e tyre përfshin peshq të
ndryshëm të detit , plankton dhe molusqe të vegjël ose kallamar . Pinguinët marrin
pre e tyre në ujë, sepse nuk është për asgjë që ata janë notarë të shkëlqyeshëm.
Gjatë gjuetisë, pinguin mund të bëjë deri në 900 zhytje, shpejtësia e pinguinit në
ujë mund të arrijë deri në 10 km në orë. Sqepi i pinguinit gjatë gjuetisë në det
funksionon mbi parimin e pompës; ajo thith të gjitha gjahun e vogël së bashku me
ujin. Pinguinët janë nën ujë në kërkim të ushqimit për një kohë mjaft të gjatë, duke
u zhytur tre metra në thellësi dhe duke mbuluar distanca prej rreth tridhjetë
kilometrash. Disa specie mund të zhyten në një thellësi prej 130 metrash.
Kur pinguinët nuk hyjnë në sezonin e çiftëzimit dhe nuk ushqejnë pasardhësit e
tyre, ata largohen nga bregu për distanca mjaft të gjata (deri në 1000 km). Femrat
që kanë shkuar për ushqim duhet të mbledhen sa më shumë në stomak që do të
kthehen më pas në koloni për të ushqyer të vegjilit , duke u shkëmbyer me
prindërit meshkuj që shkojnë më pas për të gjetur ushqim. Prindërit meshkuj
humbasin gjysmën e peshës së tyre duke mbrojtur vezët në kushte eksreteme. Për 1
mujë meshkujt përdorin rezervën yndyrore të tyre për të mbijetuar dhe hanë dëborë
për tu hidratuar, por fakti që prinderit meshkuj kanë vezën që e mbajnë e kan pak të
veshtirë që të ushqehen , ato shtrihen ne siperfaqen e borës dhe me anë të sqepit
mundohen të kapin dëborën .

Momenti kur vezët celin është momenti më delikat dhe prindërit meshkuj bëhen
nervoz, kur zogjt lindin ,ato janë të rrethuar vetëm nga një shtresë e hollë puplash
dhe nuk janë të aftë të përballojnë të ftohtin , kështu që i mbajnë aty derisa të jetë
më e sigurt. Tani është momenti që zogjt të ushqehen, ama duke qenë se është një
vend që ska ushqim përreth ato kanë gjetur një mënyrë , është “qumështi i
pinguinëve” : ushqimi i pa tretur që akumulohet rreth paretit të stomakut. Për të
voglin është pak e vështirë për ta marr nga sqepi i babait , ama instikti i mbijetesës
e shtynë atë të afrojnë sqepin tek goja e babait .
 Sjellja agresive
Nga ana tjetër, pinguinët mund të bëhen pre e grabitqarëve të tjerë më të mëdhenj
detarë: peshkaqenë, balena vrasëse, foka leopardi dhe luanë deti. Pulëbardhat janë
gjithashtu armiq të natyrshëm të pinguinëve, pasi ata shpesh përgjojnë vezët e tyre.
Për të përshpejtuar lëvizjen në tokë, pinguini shtrihet në bark dhe shpejt rrëshqet në
dëborë ose akull, duke u shtyrë me gjymtyrë. Kjo metodë e lëvizjes lejon zogjtë të
arrijnë shpejtësi deri në 6 km / orë. . Por oqeani ka rreziqet e veta dhe armiku
numër 1 i tyre është foka “ leopart”, nëse një nga mamat vritet nga ky , zojgjët e
vegjël janë të dëstinuar të vdesin nga uria nga pritja për rikthimin e saj.

Në koloni ka pinguin që sillen rreth pinguinëve të tjerë për të vjedhur të vegjlit e të

tjerve, që nervozojnë prindërit e tjerë, këto janë pinguinët që kanë humbur të
vegjlit e tyre nga i ftohti, dhe ato i ruaj mirë të vegjlit e tyre.

Sjellja seksuale
Ne nje grup pinguinësh , pinguinët më të mëdhejnë dhe më të shëndoshë janë më të
kërkuar sepse probabiliteti qe ti perballen më me sukses të ftohtit.Tipari më
interesant në lidhje me mënyrën e jetës së këtyre zogjve është fakti që matriarkati
mbretëron në shoqërinë e pinguinëve. Numri i meshkujve është më i pakët kundrejt
numrit të femrave spse janë pinguinët femra që zgjedhin meshkujt që u pëlqejnë,
kujdesen për ta, kërkojnë njohjen e tyre, pastaj meshkujt, nga ana tjetër, merren me
inkubimin e vezëve, ndërsa femrat marrin ushqim. Koha kur ato riprodhohen bejnë
një kërcim të quajtur “ këmbët e gëzuara” për tu familjarizur me njëri –
tjetrin .Mbas ciftëzimit duhen rreth 2 muaj para se femra të bëjnë vezën , dhe gjatë
kësaj kohe mashkulli përkujdeset per femrën e tij . Në përgjithësi, roli i
marrëdhënieve midis gjinive në pinguinë është diametralisht i kundërt me shumë
përfaqësues të tjerë të botës shtazore.

Sjellja prindërore
Pinguinët arrijnë pjekurinë seksuale pas dy vjetësh. Pra, me fillimin e sezonit të
çiftëzimit, femrat e reja zgjedhin një mashkull të përshtatshëm për veten e tyre,pra
ciftezohen dhe jetojnë vetëm me një partner. Kur femra lind vezen ja kalon
mashkullit dhe ky kalim është delikat dhe i vështire sepse mund të thyhet, nëse kjo
ndodh veza që qëndron në tokë ngrin brenda sekondave dhe për pinguinët që
riprodhojnë 1 herë në vitë është një moment tragjik. Kur mashkulli merr vezën ai
menjëherë e mbron atë duke e futur si në një qese mbi kembët e tij duke e mbajtur
atë të ngrohtë. Pasi ndodhi kalimi femra largohet dhe kthehet në oqean për të
kërkuar ushqim. Kur arrin dimri i acart , pinguinët e vetëm nuk mund të rezistojnë
ndaj të ftohtit dhe kështu prindërit meshkuj afrohen me njëri-tjetrin duke krijuar
një barriër kompakte për të mbrojtur vezët nga temperaturat shumë të ulta -100
gradë. Edhe pse nuk është e lehtë të lëvizësh me një vezë në për këmbë ato arrijë
duke ndryshuar vendin me njërin- tjtrin në mënyrë që te secili mund të gjendet me
trune në qendër të formacionit. Ato lejnë menjëanë egoizimin dhe mblidhen me
njëri tjetrin për mbijetes. Kur vijnë mamat, e njohin partnerin e tyre nëpërmjet
tingujve që lëshojnë dhe menjëher shikon kushtet në të cilët ndodhet i vogli , më
pas është rradha e saj për të marr të voglin duke pëergatitur “xhepin” në këmbët e
saj , e cila tregon “ me jep te voglin “. Kur prindërit meshkuj largohen për të
siguaruar ushqim qëndrojnë rreth nje muaj që më pas për tu shkëmbyer me femrat.
Mbasi ka kaluar 1 muaj nga lindja e të vegjëlve , ato janë pak të mëdhenjë për
xhepat ku ato ndodhen, dhe pavarësisht kësaj prindërit nëna vazhdojnë ti mbajnë
sipër këmbëve të tyre. I mësojnë te vegjëlve kënget ose ndryshe tingujt e tyre që të
dallohen nga të rriturit e tjerë.
Nje ditë prindërit ndryshojnë direkt sjellje, nuk u japin më përkëdhelje sepse është
koha kur ato të rriten vetë me klimën polare. Pinguinët e mëdhejnë cojnë të dy
kembët që të pengojnë të vgjëlit që të vendosen sipër këmbëve të tyre. Dy muaj
mbas lindjes te vegjlit fillojnë dhe bashkohen në grup, qëndrojnë të ngjeshr njeri
me tjetrin per tu mbrojtur nga i ftohti
Kur kemi ndërrimin e puplave , prindërit dhe të vegjelit pergatiten për ndarjen e
tyre difinitive. Te vegjëlit marrin rrugën e tyre dhe kopjet ndahen . Rezultati I kësaj
sakrifice është dhënia e një breznie të re pinguinësh.
Pas rreth 30-100 ditësh (në varësi të llojit të pinguinëve), zogjtë e vegjël çelin nga
vezët, ata në fillim janë të verbër, dhe vetëm pas disa javësh ata shohin shikimin e
tyre. Pavarësisht nga kujdesi dhe mbrojtja e prindërve, rreth 60% e zogjve vdesin
nga uria, të ftohtit dhe sulmet e zogjve grabitqarë .
 Formimi i grupit
Në kushte natyrore, pinguinët jetojnë në hemisferën jugore të planetit tonë, mbi të
gjitha preferojnë Antarktidën e ftohtë. Dy muaj mbas lindjes të vegjëlit fillojnë dhe
bashkohen në grup, qëndronjë të ngjeshur njëri me tjetrin për tu mbrojtur nga i
ftohti . Ne skajin më jugor te tokes , aty ku ështe kontineti I akullt arrin papritmas
dimri. Kafshët që kanë përfituar nga vera e Antartikës për tu riprodhuar bëhen gati
për tu nisur përpara se te vine i ftohti i madh . Pinguinët vazhdojne rrugën e tyre
drejt vendit ku ato kanë lindur , marshojnë vetëm , në ciftë ose ne grupe te mëdha ,
për të arritur në kolonitë ku ato bëjnë folet e tyre, duhet të përballojnë një rrugë të
gjatë pa ndonjë hartë që ti drejtoj ,vetëm nga intuita e skulptuar në to. Hecja e tyre
si vale rrotulluese janë në fakt një mënyre e mirë për të kursyer energjinë gjatë atij
udhëtimi te gjatë.
Pinguinët formojnë grupe të quajtura koloni , të cilat mund të ndryshojnë në
madhësi në varësi të specieve. Dinamika sociale e pinguinëve shpesh ndikohet nga
nevoja për t'u mbrojtur nga të ftohtit intensiv të mjedisit të Antarktikut dhe nga
grabitqarët.

1. **Kolonitë e folezimit:** Gjatë sezonit të shumimit, pinguinët mblidhen në

koloni të mëdha për të fole dhe për të rritur të vegjlit e tyre. Këto koloni mund të
përmbajnë mijëra apo edhe miliona individë, në varësi të specieve. Afërsia e tyre
me njëri-tjetrin ofron mbrojtje më të madhe kundër grabitqarëve dhe ndihmon në
ruajtjen e nxehtësisë së trupit në një mjedis jashtëzakonisht të ftohtë.

2. **Sjellja sociale:** Pinguinët janë kafshë sociale dhe shpesh krijojnë lidhje të
ngushta sociale. Gjatë foleve, çiftet e pinguinëve mund të mbrojnë foletë e tyre dhe
të rinjtë në bashkëpunim, duke punuar së bashku për të siguruar mbijetesën e
pasardhësve të tyre.

3. **Termorregullimi:** Grupimi i lejon pinguinët të reduktojnë humbjen e

nxehtësisë së trupit. Duke u strukur së bashku, ata mund të ndajnë nxehtësinë e
trupit dhe të përballen më mirë me temperaturat ekstreme të mjedisit të
Antarktidës.

4. **Mbrojtja e ndërsjellë:** Prania e individëve të shumtë brenda një kolonie

ofron mbrojtje më të madhe kundër grabitqarëve. Pinguinët e rritur gjithashtu
mund të bashkëpunojnë për të mbrojtur veten nga kërcënimet e jashtme, duke
punuar së bashku për të shmangur grabitqarët si fokat dhe kafshët e tjera detare.
Në përgjithësi, formimi i grupit te pinguinët është një strategji adaptive që
kontribuon në mbijetesën e tyre në një mjedis shpesh armiqësor.

Llojet e pinguinëve
Sipas klasifikimit modern, ka 6 gjini dhe 19 lloje të pinguinëve në botë.
Pinguin perandor
Zogu më i madh dhe më i rëndë: pesha e mashkullit mund të arrijë 40 kg, dhe
gjatësia e trupit është rreth 130 cm. Në anën e pasme, pendë është e zezë, barku
është i bardhë, dhe në qafë mund të shihni njolla karakteristike të verdhë ose
portokalli të ndritshme. Pinguinët perandorë janë banorë të Antarktidës.

King pinguin
Nga pamja e jashtme, ajo është shumë e ngjashme me atë perandorake, por disi
inferiore ndaj tij në madhësi: gjatësia e trupit të saj është rreth 100 cm dhe pesha e
saj nuk i kalon 18 kg. Përveç kësaj, kjo specie ka një ngjyrë të ndryshme - mbrapa
është e mbuluar me pupla gri të errët, ndonjëherë pothuajse të zeza, barku është i
bardhë dhe njolla të ndritshme portokalli janë të vendosura në anët e kokës dhe në
gji. Këta zogj jetojnë në ujërat bregdetare të Gjirit Lusitania, në Tierra del Fuego,
Ishujt Jugorë dhe Sanduiç, Kerguelen dhe Crozet, Macquarie dhe South Georgia,
ishujt Princ Edëard dhe Heard.
Pinguin kreshtë verior
Një specie që aktualisht është nën kërcënimin e zhdukjes. Shtë një zog i vogël rreth
55 cm i gjatë dhe peshon 3 kg. Mbrapa dhe krahët janë gri-të zeza. Barku është i
bardhë. Vetullat e verdha bashkohen në tufa me pendë të verdha të ndritshme në
anën e syve. Ka një kreshtë të zezë në kokën e pinguinit, e cila i dha emrin
specieve.

Sjellja e ndërtimit të formimit të foles

Foleja që krijojnë pinguinët, si rregull, gjithashtu bëhet e përhershme: në
shumicën e rasteve pinguinët folezojnë aty ku kanë lindur vetë.
Pinguinët shfaqin sjellje dalluese për ndërtimin e foleve, një aktivitet
jetësor për të garantuar sigurinë e vezëve dhe të të rinjve në një mjedis
shpesh të pafavorshëm. Ata përdorën materiale të ndryshme të
mbledhura në zonën e foleve, si gurë, guralecë, bar dhe pupla. Të dy
prindërit janë të përfshirë në mënyrë aktive në procesin e ndërtimit, i cili
shpesh është pjesë e integrimit të miqësisë dhe forcimit të
marrëdhënieve me partnerin e tyre.
Forma dhe vendndodhja e foleve ndryshojnë midis specieve të
pinguinëve. Disa ndertojnë sipëefaqe të sheshta me një pjesë qëndrorë
ku mund të qendrojnë veza , ndërsa të tjerë ndërtojnë struktura më
komplekse me mure më të lart , disa gjithashtu I mbajnë në trupin e tyre.
Ky diversitet i përshtatet nevojave specifike të mjedisit.
Pas ndërtimit të folesë, pinguinët nuk pushojnë . Ata e mirëmbajnë dhe
riparojnë rregullisht folenë, si gjatë inkubacionit, ashtu edhe pas daljes
së zogjve. Ky proces vazhdon të sigurojë një mjedis të sigurt dhe të
rehatshëm .
Në disa koloni, pinguinët mund të shfaqin sjellje territoriale ndaj
vendeve të tyre të foleve. Mbrojtja e territorit mund të përfshijë
mbrojtjen aktive të folesë nga prindërit apo edhe vjedhjen e materialeve
nga foletë e tjera aty pranë.
Sjellja e ndërtimit të foleve te pinguinët është një element thelbësor i
ciklit të tyre riprodhues, duke demonstruar përshtatshmërinë dhe aftësinë
e tyre për të përballuar sfidat mjedisore specifike për zonat e tyre të
folesë.

Sjellja eleminuese
Pinguinët nxjerrin mbetjet e ngurta dhe të lëngshme përmes një hapjeje të vetme të
quajtur kloaka. Feçet e tyre janë jashtëqitje tipike në formën e një predhe, e cila
ndihmon në mbajtjen e foleve të tyre të pastra. Pinguinët kanë aftësinë të
kontrollojnë kur dhe ku defekojnë, shpesh duke e bërë këtë në oqean për të
shmangur tërheqjen e grabitqarëve.
Pinguinët shfaqin sjellje eliminuese duke trajtuar feces dhe urinë në zona të
caktuara , shpesh të ndara nga vendet e folezimit. Pas prerjes, disa pinguinë kalojnë
kohë duke pastruar pendët e tyre.
Gjatë fazave të hershme të jetës, zogjtë eleminojnë një material xhelatinoz, shpesh
i trajtuar nga prindërit e tyre.
Feçet, të pasura me lëndë ushqyese, luajnë një rol në ekosistem duke fekonduar
tokën dhe duke ndikuar në rritjen e algave dhe myshkut. Menaxhimi efikas i plehut
organik kontribuon në pastërtinë dhe higjienën brenda kolonive, duke siguruar një
mjedis të shëndetshëm për folezimin dhe rritjen e pasardhësve.
Ata gjithashtu mund të riciklojnë mbetjet e tyre duke i konsumuar, gjë që ndihmon
në ruajtjen e lëndëve ushqyese në mjedisin e tyre të ashpër në Antarktik.

Sjellja eksploruese
Sjellja eksploruese është një aspekt i rëndësishëm i repertorit të sjelljes së
pinguinëve, pasi kontribuon në aftësinë e tyre për t'u përshtatur me mjedisin e tyre
dhe për të përmbushur nevojat e tyre të përditshme.
1. **Eksplorimi i mjedisit:** Pinguinët njihen se eksplorojnë mjedisin e tyre, i cili
mund të përfshijë detin dhe tokën. Kjo sjellje mund të vërehet kur ata kërkojnë
ushqim, gjejnë folenë e tyre ose eksplorojnë vende të reja në koloni.
2. **Lundrimi:** Llojet e pinguinëve që kalojnë një pjesë të kohës në det mund të
përshkojnë distanca të konsiderueshme ndërsa kërkojnë ushqim. Lundrimi është
një pjesë integrale e sjelljes së tyre hulumtuese, me pinguinët që përdorin shenja
vizuale dhe zanore për t'u orientuar dhe për të komunikuar me njëri-tjetrin.
3. **Socializimi:** Eksplorimi mund të përfshijë ndërveprime sociale me anëtarët
e tjerë të kolonisë. Kjo mund të përfshijë aktivitete të tilla si miqësi, njohje
reciproke ose formimin e grupeve të përkohshme për të kryer aktivitete specifike.
4. **Eksplorimi i territorit të folezimit:** Gjatë sezonit të shumimit, pinguinët
eksplorojnë territorin përreth në kërkim të një partneri, duke identifikuar vendet e
përshtatshme për folezim dhe duke vlerësuar kushtet e mjedisit të tyre të shumimit.
Sjellja eksploruese e pinguinëve është thelbësore për të përmbushur nevojat e tyre
jetike, për të ndihmuar mbijetesën dhe për të promovuar përshtatshmërinë ndaj
kushteve në ndryshim të mjediseve detare dhe tokësore në të cilat ata jetojnë.

Kuriozitete rreth pinguinëve

1. Kur pinguini mashkull bie në dashuri me pinguinen femër ai kërkon në të gjithë
plazhin për të gjetur guralecin më perfekt të plazhit. Kur më në fund e gjen, ai
shkon tek e preferuara e tij dhe e lëshon guralecin përpara këmbëve të saj, nëse ajo
e merr atë do të thotë që pranon dashurinë e tij.
2. Sytë e pinguinëve funksionojnë më mirë në ujë sesa në tokë.
3. Pinguinët perandorë nuk kanë fole. Meshkujt vendosin vezë në putrat e tyre dhe
i mbulojnë me një palosje barku. Ata inkubojnë vezët për 65-70 ditë. Femrat e
kalojnë këtë kohë në oqean. Më pas prindërit e ushqejnë me radhë pulën.
3.Pinguinët kanë një gjendër të vecantë poshtë syve, I cili kthen ujin e kripur në
ujë të freskët, në mënyrë që të dehidratohen.
4. Pinguinët nuk përjetojnë asnjë frikë nga njerëzit, sepse ata nuk janë mësuar me
rrezikun në tokë.
5. Pinguinët bëjnë fole me gurë për të mbrojtur vezët e tyre nga të ftohtit.
Meshkujt shpenzojnë shumë kohë duke kërkuar dhe mbajtur gurë në vendin e tyre
të foleve.
6. Puplat e pinguinit janë të papërshkueshëm nga uji falë një lënde vajore që i
mbulon ato, duke shmangur kontaktin me ujin e ftohtë.
7. Pinguinët janë të njohur për ngjyrën e tyre unike bardh e zi, e cila ndihmon në
kamuflimin e tyre në ujë.
8. Pinguinët kanë një sy të veçantë, i cili, krahasuar me atë të të afërmve të tyre
tërësisht tokësorë, ka një korne më të sheshtë - lente konveks që lejon kalimin e
stimujve të dritës, duke i bërë ata të konvergojnë në retinë - dhe për këtë arsye
reflektohet dobët si në ujë ashtu edhe në ajri dhe një lente më e rrumbullakët, e cila
kujdeset për fokusimin.

Referencat

1. https://russteroidoff.ru/sq/kakoi-klyuv-u-pingvinov-pingviny-opisanie-vidov-
osobennostei-i-mest-gde/
2. https://ëëë.kodami.it/10-curiosita-sui-pinguini/
3. https://ëëë.raiplay.it/video/2018/03/Le-lacrime-dell-Antartide-7d4f1e22-5f6f-
45ac-9959-a95e724a34ce.html
4. https://ëëë.pinterest.com/search/pins/?q=pinguini&rs=typed